Картер Ник : другие произведения.

81-90 Ник Картерын тухай мөрдөгчдийн түүхүүдийн цуглуулга

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
 Ваша оценка:
  
  
  Картер Ник
  
  81-90 Ник Картерын тухай мөрдөгчдийн түүхүүдийн цуглуулга
  
  
  
  
  
  81. Кремлийн хэрэг http://flibusta.is/b/663741/read
  Кремлийн файл
  82. Испани холболт http://flibusta.is/b/607273/read
  Испанийн холболт
  83. Үхлийн толгойн хуйвалдаан http://flibusta.is/b/607245/read
  Үхлийн толгойн хуйвалдаан
  84. Бээжингийн баримт http://flibusta.is/b/690087/read
  Бээжингийн баримт бичиг
  85. Мөсөн террорын аймшиг http://flibusta.is/b/691313/read
  Мөсөн урхины терроризм
  86. Алуурчин: Codename Vulture http://flibusta.is/b/612804/read
  Алуурчин: Кодын нэр Тас
  87. =================================
  88. Ватиканы вендетта http://flibusta.is/b/635621/read
  Ватиканы вендетта
  89. Кобрагийн тэмдэг http://flibusta.is/b/671056/read
  Кобрагийн тэмдэг
  90. Үхлийг худалдсан хүн http://flibusta.is/b/678851/read
  Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  
  
  Кремлийн хэрэг
  
  
  Лев Шкловскийн орчуулга
  
  
  хүү Антоныхоо дурсгалд зориулж
  
  
  
  
  
  1-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Одоо Америкийн онгоцыг барьцаалах боломжгүй болсон. Чи ч мэднэ, би ч мэднэ, сонин уншдаг тэнэг хүн бүр мэддэг.
  
  
  Гэтэл Гранде Лаклэйр арал руу ниссэн 709-р нислэгийн үйлчлэгч урд талын суудалд сууж байсан хар арьстай, хар үстэй зорчигчтой яагаад ийм дотно харилцаатай байсан бэ? Тэр түүнтэй сээтэгнэж байсан уу?
  
  
  Дүрэмт хувцсандаа байнга байлгаж, хөхнийхөө завсар дулаацуулж байсан богинохон тортой зүйлийг би нислэгийн эхэн үеэс л таашаалтайгаар харж байсан. Бүгд унтчихсан юм шиг, эхэндээ энэ хүн түүнд бага зэрэг хүрч, хүссэн зүйлээ хийлгээд байх шиг санагдсан. Сайн агаарын тээврийн компаниудад үйлчлүүлэгч хаан хэвээр байна. Тэгээд тэр бариу цамцныхаа цахилгаан товчийг бага зэрэг нээхэд би аль хэдийн дур булаам тоглоомыг тэсэн ядан хүлээж байв. Тэр гэрэлд богино хугацаанд гялалзсан гялалзсан төмөр хэсгийг гаргаж иртэл.
  
  
  Тэр үүнийг алган дээр тавиад эргэж, урд талын бүхээгийн хаалгаар алхав. Тэр хүн босоод дахин хонгил руу харвал баруун гарт нь зэвсэг илт харагдаж байв. Би хүрэмнийхээ доор люгерийг мөрний бүрээстэй байсан ч түүн рүү нэг алхам хийвэл тэр даруй түүний анхаарлыг татна гэдгээ мэдэж байлаа. Стилетто баруун гарын шуунд илгэн арьсаар бүрсэн байв. Би чимээгүй пүршний механизмыг ашиглан гартаа мэдэгдэхгүйгээр суллаж болох байсан ч шидэх нь өөр хэрэг байв. Эр хүн харах болно. Би түүнийг цохихоос өмнө түүнд буудах боломж байсан.
  
  
  Нөхцөл байдалд аль үйлдэл нь амжилтанд хүрэх хамгийн их боломж байгааг бодож байтал би шийдвэр гаргаагүй. Бүхээг доторх буун дуунаар бүгд сэрлээ. Зорчигчид суудал дээрээ үсрэхээс миний эргэн тойронд гайхширсан чимээ сонсогдов. Дараа нь чанга дуугаар бүх зүйлийг дарав. "Бүгд тайван байгаарай. Нислэгийн чиглэл өөрчлөгдсөн. Гавана хотод та аюулгүй, эрүүл байх боломжтой. Сандарч, сандрах ямар ч шалтгаан байхгүй."
  
  
  Тэр испани хэлний аялгатай байсан. Миний хажууд Тара Сойер гүнзгий амьсгаа авахад ард нь Рандольф Флеминг амьсгал хураав.
  
  
  'Тайвшир..- Би уруулаа хөдөлгөлгүй үгсийг шивнэв. -Эмэгтэй хүний амыг таглахыг хичээ.
  
  
  Куба уу? Харин барьцаалах гэмт хэргийн эсрэг гэрээг яах вэ?
  
  
  Тайлбарлах цаг байсангүй. Кубад үүнээс ангижрах цорын ганц хүмүүс бол Кастрогийн агентууд эсвэл түүний гадаад дахь сайн найз байсан. Гэхдээ тэр бодож байгаад дуугүй болчихвол өөрөө л шийдэж чадна. Тэр тийм ч тэнэг байгаагүй.
  
  
  Тэр хүн харанхуй харцаа зорчигчдын дээгүүр гүйлгэжээ. Түүний нүд хэсэг зуур бидэн дээр тогтож, дараа нь бидний ард ямар хариу үйлдэл үзүүлж байгааг хэмжихийн тулд нүдээ дээшлүүлэв.
  
  
  Би хажуу дахь охинтойгоо юм яримаар байгаа юм шиг аажуухан хажуу тийш эргэв. Тахир мөрөөр минь дарагдсан гар минь энгэрийн доогуур гулссаар Лугер руу чиглэв. Тэр хүн надад анхаарал хандуулсангүй.
  
  
  Зорчигчид зэвсэггүй байсан гэж таамаглаагүй байна. Би зүүн гартаа зэвсгээ тавив. Онгоцны баруун талын хонгилд сууж байсан болохоор босохгүйгээр амархан хэвтдэг байлаа. Би гохыг нь татлаа.
  
  
  Түүний гараас буу нисч, би дахин буудсан. Цасан цагаан цамцных нь урд хэсэг улаан болж хувирав. Тэр хаалган дээр арагшаа унаж, хадсан мэт унжсан. Хэзээ ч гарч байгаагүй хашгирах дуугаар түүний ам нээгдэв. Өвдөг нь чичирч унав. Нөгөө талаас хэн нэгэн хаалгыг түлхсэн ч бие нь гарцыг хаажээ. Эхний хоёр цохилтоо хийснийхээ дараа би урагш үсрэв.
  
  
  Миний ард нэгэн эмэгтэйн орилох чимээ сонсогдов. Ёс суртахуун хяналтаас гарч эхлэв. Би цогцсыг нэг хөлөөр нь татахад хаалга саван онгойв. Онгоцны үйлчлэгчийн буу хаалга руу харав. Сум миний суган дээр эргэлдэж, хүрмийг минь цоолж, онгоцны арын хэсгээс хэн нэгэн оногдсон гэж хашгирах хүртэл замаа үргэлжлүүлэв. Би шумбаж, охины бугуйнаас бариад буугаа унагатал эргүүлэх хөдөлгөөн хийв. Тэр өөрийгөө хамгаалах гэж хамаг чадлаараа хичээж, урт хурц хумсаа нүүрэн дээр минь туршиж үзэхэд би түүний хүзүүнд каратэ цохиж унагаахын тулд Лугерээ унагахад хүрсэн. Тэр миний гарт доголон унахад би түүнийг найзынх нь цогцос дээр шидэв. Би гурван буу аваад хоёрыг нь халаасандаа хийгээд "Люгер"-ийг бэлэн байлгалаа.
  
  
  Би бүхээгт юу байгааг мэдээгүй. Онгоц чичирч, гэнэт чиглэлээ өөрчилж, далай руу огцом унаж эхлэв. Би тэнцвэрээ алдаж, кабины хаалгаар унаж, хаалганы жаазыг шүүрэхээс өөр аргагүй болсон.
  
  
  Нисгэгч удирдах саваанаас өлгөөтэй суудалдаа бөхийж хэвтэв. Нуруунд нь сумны шархнаас цус урсаж байв. Удирдагч түүний дээр зогсож байв. Туслах нисгэгч онгоцыг шулуун замд нь оруулах гэж улайран зүтгэсэн. Штурман нисгэгчийг жолооны жолооноос холдуулж, цус алдалтыг алчуураар зогсоохыг оролдов. Тэр бас Ниагара хүрхрээг зогсоохыг оролдож магадгүй. Туслах нисгэгч онгоцыг удирдаж, автомат нисгэгч рүү шилжсэн байна. Тэр залуурт туслах гэсэн бололтой эргэж хараад намайг хараад хөшиж орхив. Мэдээжийн хэрэг, тэр намайг гурав дахь хувийн хэвшлийн ажилтан болгосон.
  
  
  Би "Люгер"-ийг үүрээд түүн рүү нүд ирмэв. "Бид Гранде Лаклерк руу нисэх боломжтой. Тэд дайнд ялагдсан."
  
  
  Хоёрдахь нисгэгч миний хажуугаар зөрөн хонгил дахь эмх замбараагүй байдлыг харав. Удирдагч гэнэт эргэж нисгэгчийг нэг гараараа барин над руу ширтэв. Тэр үхтлээ цайсан байв. "Чи хэн бэ?"
  
  
  "Жанже Парат." Би нисгэгч рүү толгой дохив. - "Тэр нас барсан?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. Хоёрдахь нисгэгч над руу харав.
  
  
  "Тэр Howie... онгоцны үйлчлэгчийг буудсан!" Дараа нь түүний тархи хоёр дахь араа руу шилжсэн. 'Та . .. Сайн уу . ..чи буугаар юу хийж байгаа юм бэ?
  
  
  Би түүн рүү инээмсэглэв. "Тэр надтай хамт байгаад баярлахгүй байна уу? Та JFK-тэй холбогдож мэдээлсэн нь дээр. Дараа нь Ник Картер онгоцонд зэвсэг авч явах зөвшөөрөлтэй эсэхийг шууд асууж болно. Тэдэнд Тимоти Вайсайдтай зөвлөлдөхийг хэл. Хэрэв та мартсан бол тэр энэ агаарын тээврийн компанийн ерөнхийлөгч юм.
  
  
  Тэд бие бие рүүгээ харав. Хоёрдахь нисгэгч суудалдаа унаж, над руу харцаа салгаж, радио холбоо тогтоов. Хариу нь хэсэг хугацааны дараа ирсэн. Тэд Уайтсайдыг орноосоо чирэх хэрэгтэй болсон байх. Түүний хоолой догдолж, ууртай сонсогдов. Би түүний үймээн самууны талаар юу бодож байгааг мэдэж байсан. Хэрэв түүний онгоц нэг минут хоцорч ирвэл тэр аль хэдийн алах чадвартай байсан.
  
  
  Энэ хооронд бүхээгт байсан өөр хоёр онгоцны үйлчлэгч харахаар ирэв. Тэд нөхцөл байдал дахин хяналтандаа байгааг мэдэрч, дууны системээр дамжуулан тайвшруулах мессежүүдийг тоглуулав.
  
  
  Би нисгэгчийн судасны цохилтыг мэдэрсэн. Тэр жигд бус байсан. Би залуурт энэ тухай мэдэгдэж, түүнийг арын хоосон суудалд суулгахыг санал болгов.
  
  
  Тэр надад тийм ч их дургүй хэвээр байсан ч түүнд миний тусламж хэрэгтэй байгааг мэдэж байсан. Бид нисгэгчийг дэгээнээс нь салгаж, гарцан дээрх цогцоснууд дээр буцааж авав. Дүрэмт хувцастай шаргал үст азтай байсан тул бид түүнийг хэвтүүлэхийн тулд гарын түшлэгийг гурван хоосон суудлын хооронд эвхэв. Тэр тийм ч таатай байрлалд байгаагүй ч энэ нь түүнийг удаан хугацаанд зовоохгүй байх шиг санагдсан.
  
  
  Онгоцны үйлчлэгч нарын нэг нь анхны тусламж үзүүлж эхлэхэд Тара Сойер түүний хажууд зогсож байв. Тэр хэсэг харж байгаад “Намайг зүгээр орхи. Би үүнийг зохицуулж чадна. Чамд хийх зүйл их байна."
  
  
  Штурман бид хоёр нисгэгчийг охидод даатгасан. Бид ухаангүй байгаа онгоцны үйлчлэгчийг нисгэгчийн ард хоосон суудал руу шилжүүлэв.
  
  
  Би түүнийг сайтар хайсан боловч өөр зэвсэг олдсонгүй. Сэрсэн хойноо хортой хумсаараа юм оролдох гээд шагай, бугуйг нь чанга уясан. Зорчигчид түүнийг харахгүйн тулд бид үхсэн барьцаалагчийг шүүгээнд хийж, бүхээг рүүгээ буцсан. Хоёрдахь нисгэгч цонхийж, санаа зовсон хэвээр байв. Тэр нисгэгчийн биеийн байдлын талаар асуухад миний хариулт түүнд таалагдсангүй. Тэр хараалаа. - Келере... Тэд яаж эдгээр буутай онгоцонд сууж чадаж байна аа? Тэгээд чи?'
  
  
  "Би чамд хэлсэнчлэн үүнийг хийх зөвшөөрөлтэй. Түүний хөхний даруулга дор хоёр буу нуусан байв. Дэгжин, тийм биш гэж үү? Миний мэдэхээр багийнхныг зэвсэг байгаа эсэхийг шалгадаггүй.
  
  
  Хоёр эр аюулгүй байдлын зөрчлийг хүлээн зөвшөөрч хурхирсан чимээ гаргав. Хоёрдахь нисгэгч ямар байсан бол гэж бодсон. Бидэнд явах зам маш их байсан.
  
  
  "Чи одоог хүртэл Испанийн Порт руу онгоцоо хүргэж чадна гэж бодож байна уу, эсвэл намайг хүлээж авахыг хүсч байна уу?"
  
  
  Түүний хөмсөг зангирав. Тэр намайг шоолж байна гэж бодсон. "Чи энэ онгоцыг жолоодож чадна гэж хэлэх гээд байна уу?"
  
  
  Би түрийвчээ гаргаж ирээд үнэмлэхээ үзүүлэв. Тэр толгой сэгсэрлээ. "Санал тавьсанд баярлалаа, гэхдээ би өөрөө хийх болно."
  
  
  "Хэрвээ чи бодлоо өөрчилвөл би чамайг солиход бэлэн байна" гэж би хариулав. "Би ойрхон байх болно".
  
  
  Тэр инээж, би түүнийг тайвширсан гэж найдаж байсан. Би кабинаасаа гарлаа. Онгоцны үйлчлэгч ундаагаар үйлчилж, зорчигчдыг тайвшруулахыг оролдсон байна. Өөр нэг нь хөгшин хүнд хүчилтөрөгч өгч байсан. Тэр зүрхний шигдээстэй байсан байх. Тара Сойер нисгэгчээр завгүй байсан. Чимээгүй, үр дүнтэй. Тэр надад улам их таалагдаж байв. Олон эмэгтэйчүүд энэ байдлыг тайван хүлээж аваагүй. Би түүний хажууд зогсоход тэр дээш харав. "Тэр үүнийг даван туулж чадахгүй, Ник."
  
  
  "Үгүй ээ, би ойлгож байна."
  
  
  Нисгэгчийн ард суугаад хүлсэн онгоцны үйлчлэгч ухаан орж эхэлжээ. Нүд нь нэг нэгээр нь нээгдэж, өвдөж буй хүзүүг нь илбэхээр гараа өргөхийг хүслээ. Гар нь зангидсан байхыг анзаарсан бүсгүй эргэн тойрноо харахыг оролдов. Энэ хөдөлгөөнөөс үүдэлтэй өвдөлт нь түүнийг сэрээжээ. 'Өө . .." гэж тэр гомдоллоо. "Миний хүзүү".
  
  
  Тэр над руу харав.
  
  
  "Эвдрээгүй" гэж би товчхон зарлав. "Тэгээд чи буудлагын хичээлд суух хэрэгтэй."
  
  
  Тэр нүдээ аниад бахирлаа. Би түүнийг дахиж ухаан алдахыг хүсээгүй тул бусад онгоцны үйлчлэгч нарын нэг рүү залгалаа. Би түүнээс нэг аяга виски, ус авчирч өгөхийг гуйж, хамт ажилладаг хүнээ уусан эсэхийг шалгахыг хүссэн. Тэр миний тушаалыг анхааралтай дагаж, сандал дээрх охиныг тонгойлгож, эрүүнээс нь толгойгоо өргөж, хоолой руу нь ундаа асгав. Охин шүлсээ залгиж, амаа таглаж, амьсгал хураахад онгоцны үйлчлэгч агаар мандлын агаарт виски асгав. Энэ вискиний зарим нь түүний дүрэмт хувцсанд оржээ.
  
  
  Би "Чи түүнийг энэ нислэгээс өмнө харж байсан уу?"
  
  
  Утаатай саарал нүдтэй өндөр онгоцны үйлчлэгч нуруугаа засаад над руу харав. Зорчигчдод тусалж дууссаны дараа түүний хоолойд уур нь дарагдсан байв. "Үгүй ээ, Эдит, бидэнтэй ихэвчлэн хамт нисдэг охин нисэхийн өмнөхөн утасдаж, өвчтэй байна гэж хэлээд найзаа явуулсан. Энэ найз!
  
  
  "Ийм зүйл байнга тохиолддог уу?"
  
  
  "Миний мэдэж байгаагаар энэ нь анх удаа байсан. Нисэх онгоцны буудалд ихэвчлэн нөөц онгоцны үйлчлэгч байдаг ч өнөөдөр эдгээр охидын хэн нь ч ирсэнгүй."
  
  
  Би үүнд эргэлзсэн. "Хэн ч үүнийг санамсаргүй тохиолдол гэж бодоогүй гэж үү?"
  
  
  Тэр над руу шоолонгуй харав. "Эрхэм ээ, агаарын тээврийн бизнест та эцсийн мөчид юу ч хүлээж болно. Бид охиноос хэд хэдэн асуулт асууж, тэр мэргэжлийг ойлгодог нь тодорхой болоход бид түүнийг дагуулан явлаа. Тэгээд ямар ч байсан чи ямар цагдаа вэ?
  
  
  "Өнөөдөр азтай хүн. Та нисгэгчийн дээгүүр хөнжил тавьж болох уу? Эдгээр хүмүүс бүгд цогцос харж байна гэж бодох болно."
  
  
  Тэр суудалдаа тэнхэрч байсан улаан үстэй онгоцны үйлчлэгч рүү гашуунаар хараад буцаж алхав.
  
  
  Тэр над руу ойн замаар өлссөн муур руу үсэрч буй шархадсан шувуу шиг харав. Би түүний хажууд суулаа. Би тэднийг айлгахгүй бол эмэгтэйчүүд надтай ярихад амар байдаг. Би аль болох өрөвдмөөр харагдахыг хичээсэн.
  
  
  "Чи шоронгоос гараад одоогийнх шиг амттай харагдахгүй болно, эгч ээ. Ахмадын аллага, дээр нь онгоц барьцаалсан хэргээр чамд өгөхөд бэлэн байгаа бүх зүйл. Гэхдээ нөгөө талаар надтай жаахан хамтарч ажиллавал олигтойхон хариулт өгөөч, би чамд ямар нэг юм хийж чадах болов уу. Таны нэр хэн бэ?'
  
  
  Тэр хариулсан бөгөөд би түүний нарийхан, бардам хоолойноос ямар нэг итгэл найдвар, хүлээлтийг олж мэдсэн гэж бодсон. - "Мэри Остин."
  
  
  "Бас найз залуу чинь?"
  
  
  "Хуан... Кардоза... Тэр хаана байна?"
  
  
  Би түүнд юу ч хэлэлгүй хэллээ. "Түүний тухай бодоход хэтэрхий оройтсон байна."
  
  
  Би түүний хариу үйлдлийг мэдэх хэрэгтэй байсан. Тэр үнэхээр үүнд ямар нэгэн хамааралтай эсэхийг надад хэлж чадна. Би түүний зүрхийг биеэс нь салгасан юм шиг царай нь харагдсан. Түүнээс нулимс урсаж эхлэв.
  
  
  Би нөхөрсөг өнгөөр үргэлжлүүлэв. "Хуан, Мэри, надад илүү ихийг хэлээч. Тэр хэн байсан бэ?'
  
  
  Уйлах хооронд ярихдаа хоолой нь зангидсан бололтой. “Кубын дүрвэгч. Тэр сүйрч, буцаж ирэх ёстой байв. Тэр Кастротой хамаатан садан, үүний төлөө тэд түүнийг гомдоохгүй гэж хэлсэн."
  
  
  Би түүнийг нууц цагдаагийн ажилтантай илүү төстэй гэж бодсон. Энэ нь дүрвэгсдийг хүлээн авахад хүндрэлтэй байсан; Хэн үнэхээр зугтаж, хэн дайсны төлөө ажиллаж байгааг та хэзээ ч мэдэхгүй."
  
  
  "Чи түүнийг хэр удаж байгаа юм бэ?"
  
  
  'Зургаан сар.' Тэр эвдэрсэн тоглоомондоо уйлж байгаа хүүхэд шиг харагдсан. “Би түүнтэй Майами руу нисэхээр Eastern Airlines-д ажиллаж байхдаа танилцсан. Хоёр долоо хоногийн өмнө тэр намайг ажлаасаа гарахыг хүссэн. Түүнд миний тусламж хэрэгтэй байсан. Тэр Кубад маш их мөнгө өвлөн авах бөгөөд хэрэв тэр мөнгө олж авбал бид гэрлэж болно. Одоо . ..чи түүнийг алсан."
  
  
  "Үгүй, Мэри, чи түүнд буу өгч нисгэгчийг буудахдаа түүнийг алсан."
  
  
  Тэр чангаар уйлав. Зорчигчид гайхан эргэн тойрноо харвал зарим нь айсан хэвээр байв.
  
  
  “Би буудсан... энэ бол осол байсан... навигатор над руу дайрсан... тэр намайг цохисон... би... би гохыг дарахыг хүсээгүй... би... зүгээр л тэднийг хүссэн. сайн өөрчлөгдөхийн тулд ..."
  
  
  Би босоод гарын түшлэгийг эвхээд түүнийг гурван суудал дээр тавив. Би Хокоос түүнд ямар нэгэн зүйл хийхийг гуйх болно. Наад зах нь тэр буу хэрэглэх анхны дүрмийг мэддэггүй байсан: хэрэв та үүнийг ашиглахаар төлөвлөөгүй бол хэзээ ч буу авч болохгүй. Хоёрдахь дүрэм: хүүхэд буугаар тоглох ёсгүй.
  
  
  
  
  
  
  
  2-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Миний дарга Дэвид Хок намайг N3 гэж дуудах үед энэ нь миний анхны Killmaster-ийн албан ёсны код болох үед тэр надад боломжгүй даалгавар өгөх гэж байгааг би мэдэж байна.
  
  
  Ихэвчлэн хэн ч байхгүй үед тэр намайг Ник гэж дууддаг. Гэтэл тэр ханиалгаж N3 гэж хэлэхэд хамгийн түрүүнд би амьдралын даатгалаа хоёр дахин нэмэгдүүлэх хэрэгтэй гэж боддог. Харамсалтай нь ямар ч компани намайг даатгалд хамруулахаар галзуурч байгаагүй болохоор хамаагүй.
  
  
  Би мэдээлэх гэж ирсэн. AX бол тагнуулын алба дотроос хамгийн ядуу төвтэй. Тагнуулын төв газар, Холбооны мөрдөх товчооны залуус үүнд хамар эргүүлж, Нууц албаны залуусыг баярлуулах нь бүр ч хэцүү. Тэд ерөнхийлөгчөө хамгаалах ёстой учраас хамгийн зөв сонголт гэж боддог.
  
  
  Би ядарсан байсан. Би уйтгартай даалгавраа биелүүлж, Мичиганы хойд хэсэгт хэдэн долоо хоног загасчлахыг тэсэн ядан хүлээж байлаа. Хок ширээн дээрх сониныг над руу түлхэж, ханиалгаж, "N3, энэ юу гэсэн үг болохыг ойлгохгүй байна уу?"
  
  
  "Хэцүү байдал" гэсэн гялалзсан гарчгийг уншихаасаа өмнө би хариултаа хэлж болох байсан.
  
  
  
  
  ГЕНЕРАЛ ХАММОНД
  
  
  ХӨДӨЛГӨӨНД АЛЛАА
  
  
  
  
  Миний бодлоор олон америкчууд Хаммондыг мэддэггүй. Үүнийг хийхийн тулд тэд Гранде Лаклер арлын талаар мэдэх хэрэгтэй. Генерал тэнд дарангуйлагч байсан. Тус арал нь ээдрээтэй түүхтэй. Испаничуудад эзлэгдсэний дараа францчуудын гарт орж улмаар англичуудад олзлогджээ. Хүн амын 90 хувь нь хар арьстнууд бөгөөд Африк тивээс чихрийн тариалан, өтгөн ойд ажиллахаар авчирсан боолуудын үр удам байв. Ардын иргэд 10 жилийн өмнө бүх нийтийн санал асуулгаар Британичуудтай салж, тусгаар тогтносон бүгд найрамдах улсаа тунхаглах шийдвэр гаргажээ. Рандольф Флеминг тэнд захирч эхлэв
  
  
  Флеминг бол арал дээрх хамгийн авьяаслаг, хамгийн алдартай хүн байв. Тэрээр чухал өөрчлөлтүүдийг хийж, ард түмнийхээ жинхэнэ эцэг болсон. Дараа нь тэд түүнийг унагав. Цэрэгт нэг их юм өгдөггүй байсан болохоор тэд дургүйцсэн. Флеминг АНУ руу зугтаж, улс төрийн орогнол авсан байна. Хаммонд засгийн эрхэнд гарч, цэргийн дарангуйлагчд тохирсон хүмүүсийг боолчлов. Хаммонд одоо үхсэн байв. Осол уу? Магадгүй: байхгүй. Энэ хамаагүй байсан. Тэрээр эрх мэдлийн орон зайг орхисон. Дарангуйлагчийн үед манлайлах шинж тэмдэг илэрсэн хэн бүхэн Хаммондын хаанчлалын үед шоронд хоригдож байсан эсвэл ямар нэгэн байдлаар чадваргүй болсон байсан бөгөөд би дипломатууд аралд дэг журмыг сэргээхэд туслахын тулд хэнийг хайж байгааг мэдэж байсан байх гэж айж байлаа.
  
  
  Хок “Оросууд арал дээр пуужингийн бааз байгуулж байгаа гэсэн тагнуулын мэдээлэл бидэнд байна. Мэдээжийн хэрэг, урьдын адил маш чимээгүй. Тиймээс бид ч гэсэн чимээгүй, далд ажиллах хэрэгтэй болно. Бидний анхаарлыг сарниулахын тулд Куба Гранд ЛаКлэйрийн талаар шуугиан тарьдаг. Тэд тусламж хэрэгтэй байгаа хөршүүддээ туслахыг хүсдэг. Гэхдээ бүх зүйл оросуудын гарт байгаа бөгөөд “тусламж”-ийн зорилго нь арал дээр пуужин байрлуулах явдал гэдгийг бид мэднэ. Тиймээс энэ ажиллагаа Кремлийн хэрэгт дуусч байна."
  
  
  Дэвид Хок хуруугаараа ширээний ирмэг дээр тогшиж, над руу нухацтай харав. “Энэ бол нэг хүний хэрэглэдэг N3. Манай засгийн газар Кубын хоёр дахь пуужингийн хямралыг хүсэхгүй байна. Рандолф Флемингийг Гранде Лаклэрт аль болох хурдан хүргэх нь таны үүрэг юм."
  
  
  Цэргийнхэн энэ талаар зүгээр сууна уу, юу ч ярина гэдэгт би эргэлзэж байсан.
  
  
  “Таны ажил бол тэднийг хор хөнөөл учруулахгүй байх явдал юм. Та Флемингийг ерөнхийлөгчийн ордон руу авч явах ёстой. Мөн манай улс үүнд ямар ч хамаагүй гэдгийг хэн ч мэдэхгүй байхаар та нар арга хэмжээ авах хэрэгтэй болно."
  
  
  Би ёжилсон үгээ тодорхой хэлсэн. “Намайг буудаж, хордуулж, бүх талаар заналхийлэхэд дассан, үүнд онцгой зүйл байхгүй, гэхдээ би өөрийгөө үл үзэгдэх арга замыг хараахан олоогүй байна. Яаж намайг үл үзэгдэхийг хүсэж байна вэ? '
  
  
  Би олон зүйлд сайн, гэхдээ Hawk-г инээлгэх нь тэдний нэг биш юм. Тэр бүрэн мэдрэмжгүй. Тэр бүр инээмсэглэсэнгүй.
  
  
  “Үүнийг аль хэдийн анхаарч үзсэн. Лаки Флеминг, Том Сойер хоёр сайн найзууд."
  
  
  "Надад Хак Финн илүү таалагддаг, гэхдээ Марк Твений ном надад яаж туслах вэ?"
  
  
  Хок ийм ухаантай байдалд дургүй болохоор тэр над руу ширүүн харцаар харав. Томас Сойер. Та түүний тухай сонссон байх. Тэрээр дэлхийн хамгийн том зочид буудал болох Sawyer Hotel Group-ын ерөнхийлөгч юм. Гурван жилийн өмнө генерал Хаммонд түүнд чинээлэг жуулчид зугаацаж, мөнгөө үрэх зүйл олж болох зочид буудал, казино барихын тулд далайн эрэг дээр газар өгчээ. Тэд хоёулаа үүнийг хүртэх ёстой. Мэдээжийн хэрэг, Сойер ашигтай компанийг нь төрийн мэдэлд авснаар ашиг тусаа өгөхгүй гэдгийг та ойлгож байна. Флеминг түүний бизнес ирээдүйд эрсдэлд орохгүй гэж амласны хариуд Сойер бидний бүх тусламжийг амласан гэдгийг та одоо ойлгосон гэж найдаж байна. Тэгээд Флеминг үгээ өгсөн."
  
  
  Би толгой дохив. Улс төр нь хачирхалтай орны хамтрагч болгодог. Эх оронч Флеминг, урам зоригтой бизнесмэн Сойер. Тэгээд би энэ хоёрыг нийлүүлэх хэрэгтэй болно. Хорвоо ертөнц эмх замбараагүй байна гэсэн улиг болтол би Хоукийн дэндүү хатуу өрөөнөөс гарлаа.
  
  
  Нью-Йорк дахь Сойер зочид буудал нь ижил үнэтэй бусад зочид буудлууд шиг харагдаж байв: үнэтэй дэлгүүрүүдээр хүрээлэгдсэн жижиг лобби. Гэхдээ нэг зүйл өөр байсан. Дээд давхарт шууд гардаг хувийн цахилгаан шат байсан. Дээш өгсөөд цэлгэр хонгилын зөөлөн хивс дээр гарахад дэгжин хувцасласан шаргал үст намайг хүлээж байлаа. Бүх ханан дээр үнэтэй зургууд өлгөөтэй байсан ч бариу банзал дороос над руу нүд ирмэх хоёр хөлтэй чанарын хувьд харьцуулах аргагүй юм. Жижигхэн нарийхан гар над руу даллав. "Ноён Картер?" Би толгой дохив.
  
  
  "Би Тара Сойер байна" гэж тэр хэлэв. "Аав урьдын адил утсаар ярьж, тантай уулзахыг хүссэн."
  
  
  Тэр надад гараа өгөөд коридороор нөгөө талын хаалга руу хөтлөв. Бидний орсон өрөө бол миний харж байсан хамгийн том өрөөнүүдийн нэг юм. Шилэн хаалга нь ургамал, жижиг модоор дүүрсэн дэнж рүү нэвтрэх боломжийг олгосон. Ширээ, шүүгээ, файл байхгүй, зүгээр л тав тухтай сандал, буйдан бүхий арлууд байсан. Бас баар. Ноён Сойер зочдыг хэрхэн дайлахаа мэддэг байсан. Охин намайг тавиад баар руу зүглэв.
  
  
  "Ноён Картер, би танд юу санал болгох вэ?"
  
  
  "Бренди, гуйя."
  
  
  Тэр надад нэг аяга бренди асгаж, виски хийжүүлсэн ундаанд туслав. Бид хашааны шилэн хаалга руу алхаж, доорх цэцэрлэгт хүрээлэнгийн цасыг харав.
  
  
  "Ямар ичмээр юм бэ" гэж тэр хэлэв. “Үзэсгэлэнтэй олон зүйл байдаг бөгөөд шөнө хэн ч тийшээ очиж зүрхлэхгүй.
  
  
  Өдрийн цагаар ч гэсэн зарим хүмүүсийн хувьд аюул занал учруулахгүй олон газар санаанд оромгүй юм шиг санагдлаа. Жишээлбэл, хэрэв би түүний аавыг нэг давхарт байгааг мэдээгүй бол Тара Сойерын хувьд энэ өрөө тийм ч аюулгүй байх байсан. Цээжнээс нь сул унжсан, ташааг нь чанга тэвэрдэг нимгэн даавуун доор маш их буржгар, эмэгтэйлэг байсан. Би түүнийг биширсэн сэтгэлийг минь орхихгүйн тулд түүнд чимээгүй хундага өргөв. Дараа нь бидний ард хаалга онгойж бүх зүйл дууссан.
  
  
  Томас Сойер миний харахыг хүлээж байсан хүн биш байсан. Би өндөр, эрч хүчтэй эрийг амжилт, хүч чадал цацруулж байгаагаар төсөөлж байсан. Түүний оронд би зургаан фут өндөр биш, хагас толгойгоор намхан, үнэндээ хурдан хөдөлгөөнтэй хүнийг харсан. Түүний цорын ганц хүчтэй тал нь түүний гэнэтийн гүн хоолой байв. Тэр надаас хэдэн метрийн зайд зогсоод яг л хэн нэгэн худалдаж авах гэж байгаа машин руугаа харж байгаа мэт намайг дээш доош харав. "Ноён Картер?" Тэр итгэлгүй байсан.
  
  
  Би даруухан толгой дохив.
  
  
  "Чи миний төсөөлж байсан хүн биш."
  
  
  Тэр гомдоллоогүй, би үүнийг мэдэж байсан. Ихэнх хүмүүс супер тагнуулчийг Германы Der Stern сэтгүүлийн нийтлэлд нүүрээ дэлгэсэн Британийн MI6-ын "С" гэж нэрлэсэн азгүй нөхөр, Сэр Огилви Ренни, Богарт хоёрын хоорондох хөндлөнгийн дүр гэж боддог. Тэгээд би ерөөсөө тийм харагддаггүй.
  
  
  "Би тантай илүү дэлгэрэнгүй ярилцмаар байна" гэж зочид буудлын магнат үргэлжлүүлэн хэлэв. Гэхдээ үүнийг хүлээж болно. Тара та хоёрт барих онгоц байгаа бөгөөд цаг бага байна. Та хоёроос таван минутын дараа Кеннеди нисэх онгоцны буудлаас гарна.
  
  
  Ингээд шаргал үст цааш явав. Бүх зүйл илүү сонирхолтой болж байв. Би түүний тохойнд хүрлээ. “Хэрвээ чи юмаа бэлдсэн бол бид явсан нь дээр. Миний чемоданууд аль хэдийн доод давхарт байгаа, гэхдээ явахаас өмнө би хэн нэгэнтэй ярилцах хэрэгтэй байна."
  
  
  Сойер намайг хонгилын хаалга руу хөтлөхөд тэр өөр өрөөнд орлоо. Тэр минутын дараа усны булга зэрэг малгай өмсөж, хөх өнгийн даашинз өмсөн буцаж ирэв. Тэр чемодантай байсан бөгөөд тэр над руу таван фут зайтай шидсэн. Тиймээс тэр өөрийгөө хэрхэн хязгаарлахаа мэддэг байв. Миний үнэлж чадах зүйл. Би чемоданаа бариад аавтайгаа салах ёс гүйцэтгэхийг нь харлаа.
  
  
  Ямар нэг мафиозын машиныг хөөрхий Тоёота шиг харагдуулах хэмжээний том лимузинд суугаад тэр биднийг жолоочоос тусгаарласан нүхийг хааж, гэнэт ажилдаа оров. "Одоо би танд хэд хэдэн зүйлийг тодруулж өгөх болно. Доктор Флеминг таныг хэн бэ, таны жинхэнэ ажил юу болохыг огт мэдэхгүй байх. Аав минь чамайг зочид буудлын хамгаалагчаар ажилд авсан гэж бодсон байх. Түүнд ийм хачирхалтай бардам зан бий, хэрэв та хүсвэл үүнийг гэнэн цайлган гэж нэрлээрэй, хэрвээ өөрийнх нь хүмүүсээс өөр бусад хүмүүс түүнийг хаан ширээнд залрахад тусална гэдгийг мэдвэл ерөнхийлөгчийн суудлаасаа татгалзаж магадгүй юм.
  
  
  "ТУХАЙ?" - Би түүний хариу үйлдлийг ажигласан. "Аав чинь сая цэрэг худалдаж авсныг тэр мэдэхгүй гэж үү?"
  
  
  Хэсэг хугацаанд амныхаа буланг зангидаж, уруул нь муухай үг үүсгэсэн мэт байсан ч тэр сэдвээс зайлсхийхгүй байхаар шийдэв. “Түүнд ямар ч ойлголт байхгүй, тэр хэзээ ч сайн мэдэхгүй. Цэргийнхэн өөрийгөө л одоогийн нөхцөл байдлыг зохицуулж чадна гэж боддог гэж тэр боддог. Гэхдээ армийн командлал амлалтандаа хүрнэ гэдэгт аав минь итгэлгүй байгаа тул та энэ талаас таагүй гэнэтийн зүйлд бэлэн байх хэрэгтэй болно.
  
  
  Тэгэхэд л би ойлгосон. Аав намайг ажлаа хийж байгаа эсэхийг шалгахын тулд хөөрхөн охиноо явуулсан. Зөвхөн Гранде Лаклеркийн арми түүнд итгэдэггүй байв. Тэр Акес эсвэл надад итгэдэггүй байсан бөгөөд бүх зүйл өөрийнхөөрөө байгаа эсэхийг шалгахын тулд амттай охиноо өгөөш болгон хаяхад бэлэн байв. За энэ бол миний баяртайгаар авсан өгөөш байлаа.
  
  
  "Тэгвэл бид бие биедээ харьяалагддаг юм шиг харагдах ёсгүй. Томас Сойерын охин насанд хүрээгүй зарцтай явахгүй нь ойлгомжтой. Флемингтэй ч мөн адил. Гэхдээ та үүнийг засах хэрэгтэй."
  
  
  Би JFK нисэх онгоцны буудалд тус тусад нь очихын тулд хүн бүр тусдаа такси барихыг санал болгов. Түүнээс гадна тэр намайг өөр зүйл хийх хэрэгтэй гэдгийг мэдэх шаардлагагүй байсан. Намайг Манхэттэн дэх агаарын тээврийн компанийн оффис дээр буулгаж, компанийн ерөнхийлөгчид бичиг баримтаа үзүүлж, Вашингтон дахь AX-ийн төв оффист утсаар бичлэгийг шалгахыг хүлээв. Зэвсэгтэй онгоцонд суухыг хүссэн тул зорчигчдыг шалгахдаа анхаарал татах боломжгүй байлаа.
  
  
  Хоукийн хариулт хангалттай гайхалтай байсан тул Ерөнхийлөгч тэр даруй нисэх онгоцны буудал дээр гүйцэтгэх захирал руу утасдаж, намайг тэнд очиход биечлэн онгоцонд хүргэж өгсөн.
  
  
  Тара Сойер аль хэдийн онгоцондоо сууж, цонхны дэргэд гурван суудалд дараалан сууж буй царайлаг, боловсролтой, хар арьстай залуутай ярилцаж байв. Энэ бол Гранде Лаклэйр арал дээрх Томас Сойерын шинэ эрхэм ерөнхийлөгч Рэндольф Флеминг гэж би сэжиглэж байсан. Би охины хажууд суугаад түүн рүү харвал тэр манлайлал, шударга зан чанарыг илтгэж байгааг анзаарав. Тэр над руу хэсэг харснаа дахин анхаарал хандуулахаа больсон.
  
  
  Тэр намайг аялалд зайлшгүй шаардлагатай гэж үзсэн байх. Би түүний бодлыг уншиж чадсан. Тэр аралд хүрмэгц аюулгүй байдлыг мэдрэх болно; гэхдээ тэр ерөнхийлөгчийн орон сууцанд ороогүй л бол амархан бай байсан.
  
  
  Сойер яагаад биднийг тээвэрлэхдээ хувийн тийрэлтэт онгоцнуудынхаа нэгийг ашиглаагүйг би хэсэг зуур гайхаж, тэр даруй Тарагийн ярьж буй бардамналыг бодов: Флеминг ийм зүйлээс татгалзах нь дамжиггүй. хулчгар. Флемингийн хоолой намуухан, үг нь хэмжигдэхүйц бөгөөд Таратай ажил хэрэгч өнгөөр ярив. Зорчигчид жижиг сажиг зүйл ярьж байгаа юм шиг санагдав. Биднийг агаарт гарахад онгоцны үйлчлэгч дэр, хөнжил авчирсан. Удалгүй зорчигчдын ихэнх нь гэрлээ унтрааж, яриа тасрав. Унтах нь миний хувьд боломжгүй байсан. Мэдээжийн хэрэг, юуны түрүүнд би Флемингийг ажиглах ёстой байсан ч тэрнээс гадна Тара миний хажууд сэтгэл татам байгаа нь миний амьдралыг хөнгөвчлөхгүй байв. Тэгээд би хурцадмал байдал харилцан байгааг мэдэрсэн. Бидний хийж чадах цорын ганц зүйл бол өөр зүйлийн талаар бодох явдал байв. Наад зах нь намайг сэрүүн байлгадаг байсан.
  
  
  Би Флемингтэй машин барьцаалсан хэргийг гартаа авсны дараа л танилцсан. Дараа нь тэрээр Гранде Лаклэйр дэх Сойер зочид буудлын аюулгүй байдлын шинэ ажилтан нэг онгоцонд сууж байсан нь аз жаргалтай тохиолдол байсан гэдгийг дурамжхан хүлээн зөвшөөрөв. Тэр надад түүний арал болон түүний хүмүүст таалагдана гэж найдаж байсан.
  
  
  Дараа нь тайван бус хэвээр байгаа зорчигчдод үлгэр жишээ болгон тэрээр суудлынхаа арыг доошлуулж, тайван унтах боломжийг олгосон.
  
  
  
  
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Гранд Ла Клэр нисэх онгоцны буудал Чикагогийн О'Харе нисэх онгоцны буудал шиг том биш байсан ч сүүлчийн онгоц бүх зорчигчдыг Гранд Ла Клэрт хаясан мэт харагдсан. Онгоцны буудал маш орчин үеийн байсан тул Сойер зочид буудал, казиногийнхоо орлогоос төлбөрөө төлсөн болов уу гэж бодсон. Хурц өнгөт хувцас өмссөн арлынхныг богино өмд, богино ханцуйтай цамц өмссөн цэргүүд барьжээ. Зэвсгүүдээс гадна тэд том скаут хөвгүүдтэй төстэй байв. Тэдний зарим нь онгоц болон тэднийг хүлээж буй хар лимузинүүдийг тойруулан хамгаалалтын бүс үүсгэв.
  
  
  Онгоцны үйлчлэгч эмч Флемингг нисэх онгоцны буудлаас гарах хүртэл бид бүгд сууж байх ёстой гэж мэдэгдэв. Шат ойртож, хаалга онгойв. Би аль хэдийн асар олон хүмүүсийг харж байсан, одоо арлын шинэ ерөнхийлөгч хөрсөнд нь хөл тавих үед чих дүлийсэн баяр хөөр сонсогдов.
  
  
  Миний хажууд Тара Сойер “Түүнд хандах хандлагыг хар л даа. Бид тэнд байж, түүнийг бууж ирэхийг нь хардаг болоосой гэж хүсэж байна."
  
  
  - Аюулгүй байдлынхан чамайг холдуулах байсан. Энд байгаадаа баяртай байгаарай" гэж би хариулав.
  
  
  Онгоцны хөлд байсан Флеминг арлынхантай гараа өргөхийг цонхоор харлаа. Бүдүүн эр хөнгөхөн мэндчилсний дараа Флеминг рүү очоод гар барив. Флеминг инээмсэглэв.
  
  
  "Хурандаа Кариб Жером" гэж Тара хэлэв. “Армийн штабын дарга. Флеминг буцаж ирэхийг зохион байгуулсан хүн.
  
  
  Энэ бол миний холбоо байсан. Би түүн рүү анхааралтай харлаа. Түүний хар царай хар биш байв. Тэрээр дорнын нүд, өндөр хацрын яс, чидун жимсний арьстай байсан нь түүнийг балар эртний үед арлыг байлдан дагуулж байсан Бразилийн индианчуудын үр удам гэдгийг илтгэнэ. Тэр том вьетнам залууд тэнцэж чадна. Жером Флемингийн чихэнд уруулаа аваачив, ингэснээр түүнийг олон нийтийн гистеригийн үеэр сонсох болно.
  
  
  Түүний царайны илэрхийллээс би түүнийг Флемингд болзошгүй аюулын талаар анхааруулж байгааг ойлгосон. Тэр Флемингийн гараас хөтлөн шууд л хүлээж байсан лимузин руу хөтлөв.
  
  
  Флеминг инээмсэглэн Жеромын гарыг салгаж, хүмүүсийн гар барихаар цагдаагийн хамгаалалтаас цааш цугларсан олныг чиглэн алхав. Энэ нь миний эрүүл саруул ухаантай цагдаа, хамгаалалтын ажилтны нэгэн адил жигшдэг. Далавчин дээрээ төрийн далбаатай том машинд суухад алга ташилт тасарсангүй; Зарим үзэгчид цагдаагийн хамгаалалтыг эвдэж, хөдөлж буй машинд хүрэхийг оролдсон байна. Онгоц барьцаалах гэж байсан онгоцны үйлчлэгчийг баривчлахын тулд бид цэргийн цагдаа нар ирэх хүртэл онгоцонд хүлээх хэрэгтэй болсон. Түүнийг авч явахад тэр над руу санаа зовсон, асуусан харцаар харав. Би инээмсэглэн толгой дохив. Магадгүй би түүнд хөнгөн ял оноож болох байсан; Эцсийн эцэст тэр хуучин заль мэхний золиос болсон. Түүнийг цэргүүдээр хүрээлэгдсэн шатаар уруудаж явахад олон нийт түүнийг VIP хэмээн үзэж, чангаар урам хайрлав. Машин барьцаалахыг завдсан талаар олон нийтэд мэдээлээгүй байх. Эцэст нь бид явах зөвшөөрөл авсан. Цугларсан хүмүүс уухайлан дэмжсээр байв. Бид алдарт Др. Флеминг нисэв. Тара инээж, далласан нь олны анхаарлыг татав. Хэн ч намайг тоосонгүй. Би үүнд баяртай байсан. Нууц ажилтанд тохиолдож болох хамгийн муу зүйлсийн нэг бол илчлэх явдал юм. Биднийг харьцангуй нам гүмхэн гаалийн газар руу аваачиж, туузан дамжуургаар ачаагаа хүлээж байв. Би Тарагийн ачаа болон миний ачааг заалаа. Чемоданыг гаалийн ажилтнууд тэрэгнээс гаргаж, бидний өмнө тавьсан; Тиймээс бид тэдгээрийг нээж чадна.
  
  
  Шалгалт ер бусын нарийн байсан. Карибын тэнгисийн орнуудад ийм ёс заншил ихэвчлэн маш түгээмэл байдаг. Тэд ихэвчлэн гомдоох, айлгахыг хүсдэггүй чинээлэг жуулчидтай харьцдаг. Тэдний намайг хэрхэн хайсан нь намайг илүү их гайхшруулсан юм. Тэд миний мөрний хавтсыг олж, хүрэмний минь товчийг тайлж, Люгер руу хөмсөг зангидан харав.
  
  
  -Та тайлбар өгөөч. Энэ хүн надад гомдоод байхааргүй баян жуулчин шиг харьцахыг хүссэнгүй.
  
  
  Би тэдэнд Сойер зочид буудлын шинэ хамгаалалтын ажилтан гэдгээ хэлсэн. Тэр хүн тийм ч их сэтгэгдэл төрүүлээгүй. Тэр хуруугаа гөлрүүлсний дараа үүдний буланд үл үзэгдэх газар зогсож байсан хоёр цагдаа гарч ирэв. Тэр намайг цагдаагийн хэлтэст аваачиж байцаах тушаал өгсөн. Офицеруудын нэг нь миний Лугерийг авав. Тара газар дээр нь тулалдах гэсэн юм шиг харагдсан. Тэнэг юм хийхгүйн тулд би түүний хөлийн хуруунд гишгэсэн. Энд эрх баригчидтай маргах нь утгагүй байсан. Би түүнтэй дараа зочид буудалд уулзъя гэж хэлээд офицеруудтай хамт онгоцны буудлын ард байрлах цагдаагийн фургон руу явлаа. Би чемоданаа авч явахыг зөвшөөрсөн. Хэрэв Дэвид Хок үүнийг сонссон бол уурлаж үхэх байсан. Тэрээр жирийн цагдаа нарыг үл тоомсорлодог байв. Нийслэл рүү машинаар арван километрийн зайтай, урт зам байсан. Цугласан хүмүүс зам дагуу эгнэн зогссон хэвээр, бидний өмнө Флемингийн цуваа цагт гурван милийн хурдтай хөдөлж байв. Бид мотоцикльчдын сүүлчийн цувааг дагаж явлаа. Намайг өртөөнд хүргэж өгсөн хүмүүс дэлхийн бусад бүх цагдаа нарын нэгэн адил тэнэг, уйтгартай хүмүүс байсан. Жером амралтын өдрийг зарлаж, үдэшлэг зохион байгуулжээ. Эдгээр залуусын хувьд энэ нь мэдээж илүү их ажил гэсэн үг. Биднийг Сойер зочид буудлын хажуугаар өнгөрөхөд гурав, дөрөв дэх эгнээнд хүмүүс зогсож байв. Зочид буудлын өмнөх том зүлгэн дээр гэрэл зураг авахуулах жуулчид дүүрчээ. Зочид буудлын архитектур нь гайхшрал төрүүлэх, жуулчдыг яагаад тэнд байгаагаа мартахаас сэргийлэхийн тулд ариутгасан байсан: мөрийтэй тоглоомын ширээн дээр тэднийг аятайхан зугаацуулж байна гэсэн хуурмаг байдлаар доллараа алдах. Асар том барилга нь боомтын дагуу өргөн чөлөөний дагуу үргэлжилсэн бөгөөд бизнесийн дүүргийн захад байрладаг байв. Боомтод би гурван асар том зугаа цэнгэлийн дарвуулт онгоцыг хараад казино ийм тоглоом худалдаж авах боломжтой хүмүүстэй сайн ажилладаг гэж бодсон.
  
  
  Цагдаагийн газрыг жуулчдын хараанд өртөхөөргүй, үл анзаарагдам газар байрлуулжээ. Тэгээд бараг нисэх онгоцны буудал шиг шинэ байсан. Сойер газар нутаг, эрхийнхээ төлөө сайн төлсөн. Хүлээлгийн танхимд түүний өгөөмөр сэтгэлийг магтан бичсэн самбар байв. Тэд намайг арын хаалгаар оруулав. Нисгэгчийг буудсан онгоцны үйлчлэгч модон сандал дээр сууж байжээ. Тэр гавтай байсан бөгөөд нүдээ аниад чимээгүйхэн уйлж байв. Тэр өөрт нь тохиолдож болох аймшигтай зүйлсийг төсөөлж байсан байх. Би түүний хажууд суугаад хүзүүнд нь массаж хийж эхлэв. Би түүнд хэдэн зөвлөгөө өгч, зүгээр л үнэнийг хэлээрэй, худал хэлэхийг оролдох хэрэггүй гэж хэлээд түүний төлөө ямар нэгэн зүйл хийхийг хичээнэ гэж дахин амласан. Эцсийн эцэст тэрээр амьдралаа камерт өнгөрөөхөд хэтэрхий дур булаам байсан. Тэр над руу инээмсэглэх гэж оролдоод мөрөн дээр минь толгойгоо тавин уйллаа. Өрөөнд хамгаалагч орж ирээд түүнийг аваад явсан. Тэд түүнийг тав тухтай байлгахыг хүсээгүй.
  
  
  Би нэг цаг ганцаараа үлдэв. Таныг сандаргах заль мэх. Би санаа зовж байлаа. Би өөрийнхөө жинхэнэ дүр төрхийг илчилж чадаагүй бөгөөд энэ үед Сойерын тусламжийг авахыг үнэхээр хүсээгүй. Би тэнэгийн дүрд тоглож, юу болохыг харахаар шийдсэн.
  
  
  Эцэст нь хоёр цагдаа хүлээлтийн төгсгөлд ирлээ. Тэр "захиргаа" гэж тэмдэглэгдсэн хаалгаар алхав. Нэг нь намайг авчирсан машины жолооч, нөгөө нь иргэний хувцастай байсан.
  
  
  "Би чамайг хүлээсэнд уучлаарай" гэж сүүлчийнх нь хэлэв. Тэр хэтэрхий догдолж ярив. "Чи яагаад буугаа мөрөндөө нуусан юм бэ?"
  
  
  Би түүнд юу ч хэлэх шаардлагагүй байсан. Би: "Би үүнийг өмсөхөд хамгийн тухтай газар гэж бодож байна."
  
  
  Түүнд дургүй байсан. “Зөвхөн орон нутгийн эрх баригчид зэвсэг барих эрхтэй, ноён Картер, та хууль зөрчсөн. ..'
  
  
  “Сойер зочид буудлын хамгаалалтын албаны даргын хувьд надад зэвсэг авч явах эрх байхгүй гэж үү?
  
  
  'Зөвхөн ажлын байрандаа. Миний хэлэх гэж байсанчлан та манай хуулийг зөрчсөн нь хүсээгүй харь гарагийн хүнээр гадаад руу явуулах үндэслэл болж байна.
  
  
  Хэрвээ би түүн рүү залгаад арлаас хөөгдсөн гэж хэлвэл Хоук ямар хариу үйлдэл үзүүлэх бол гэж бодоод инээв. Би бие махбодтой болсон эрх мэдлийн мэдрэлийн системд зүү тавихаар шийдсэн. Би бодсоор “Тэгвэл би Том Сойер руу залгасан нь дээр. Түүнд дургүй байх болно.
  
  
  Энэ болчихлоо. Гэнэт хорхой шавьж хазуулсан мэт нэг хуруугаараа цамцныхаа доогуур маажин харагдав. 'М-мм... ийм зүйл заримдаа бидэнд тохиолддог... А-мм. ... ноён Сойертэй хувийн харилцаатай юу?
  
  
  “Бид хойд ах дүүс. Тэр бол хамгийн ахмад нь.
  
  
  “Аан... Би энэ асуудлыг ахлах хүмүүстэйгээ хэлье. Тэр нөгөө агент руу эргэв. “Ховард, түүнийг өрөөнд нь аваач. Энэ хооронд би юу болохыг харъя...” Тэр өгүүлбэрээ дуусгалгүй, “захиргаа” гэсэн бичигтэй хаалганы ард яаран алга болов.
  
  
  Тэдний нэг нь ч миний цагдаад ажилд орохгүй. Лугер тэднийг аль хэдийн маш их төөрөгдүүлсэн байсан тул цааш хайх ч санаа зовсонгүй. Миний шуунд өмсдөг стилетто олдсонгүй. Гэхдээ зайлшгүй шаардлагатай болтол би дахин үймээн самуун гаргахыг хүссэнгүй. Машин барьцаалсан хэрэгт миний үүрэг гүйцэтгэсэн тухай мэдээ эдгээр албан тушаалтнуудад хараахан хүрээгүй ч илүү өндөр түвшинд мэдэгдэх байсан. Би Ховардыг дагаж барилгын хонгилын том өрөөнд орлоо.
  
  
  Эс нь зууван хэлбэртэй, хоёр ханан дээр бие бие рүүгээ харсан вандан сандалтай байв. Нэгэн сандал дээр тарган хүн, магадгүй Америкийн бизнесмэн байв. Тэр ядарсан байсан бөгөөд нэг хар нүд нь хөхрөх болжээ. Тэр нөгөө хоригдол болох хувирамтгай хар эртэй аль болох хол байхыг хичээв. Ховардыг явахад хар залуу босч ирээд инээгээд намайг тойрох гэж оролдож эхлэв. Би түүн рүү эргэв.
  
  
  "Хөдөлгөөнгүй байгаарай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Тэр миний хажуугаар өнгөрөхийг оролдсон ч би түүнийг урд минь байгаа эсэхийг шалгасаар байлаа. Сануулгагүйгээр түүний нударга бэлхүүсийг минь цохив.
  
  
  Би түүний бугуйнаас барин өөр дээрээ эргүүлэхэд нуруугаар нь газар унагав. Тэр үүнийг хүссэн юм шиг сэтгэл хангалуун харагдаж байв. Тэр үсрэн босоод дахин дайрах гэж байсан ч миний түүнд сунгасан стилеттийг хараад тэр төлөвлөгөөгөө орхин мөрөө хавчин суув. Би түүнийг жирийн нэг зодоончин биш юм шиг сэтгэгдэл төрүүлсэн боловч байцаалтын үеэр цагдаа нар хүссэн бүхнээ мэдүүлэхийн тулд хоригдлуудыг айлгах зорилгоор мөнгө авдаг байсан. Би өрөөнд унтаж амрах гэж байсан ч одоо сэрүүн байж, хар залууг ажигласан нь дээр гэж шийдлээ. Гэсэн хэдий ч тэр дараагийн хагас цагийн турш өөр юу ч хийсэнгүй.
  
  
  Дараа нь Ховард дахин гарч ирэн хаалгыг онгойлгоод намайг гарахыг дохив. Согтуу америк эр гүйх гэж оролдсон ч том хар нь түүнийг барьж аваад унагаажээ. Би түүнээс залхаж гараа хүзүүн дээр нь алгадав. Тэр газар унаад унтчих болов уу гэж хардаж байлаа.
  
  
  "Үүнийг өөр газар тавь" гэж би Ховид хэлэв. "Эсвэл би манай консултай ярина." Ямар ч байсан би Флемингт энэ гахайн байрыг цэвэрлэх хэрэгтэй гэж сануулах гэж байсан. Ховард миний тушаалыг эргэлзэлгүйгээр биелүүлж, ухаан алдсан хүнийг коридорт чирч, тэнд үлдээсэн нь үндэслэлтэй гэж бодсон.
  
  
  Тара Сойер лангууны дэргэд зогсож байв. Тэр миний Лугерийг барьж байсан бөгөөд хэсэг зуур би түүнийг салгахад туслах хангалттай галзуурсан гэж бодсон. Тэр нэлээд санаачлагатай байсан. Харин дараа нь би түүний ард байсан гурван цагдаагийн сандарсан царайг олж харав. Надаас асууж байсан залуу хөлөрч эхлэв.
  
  
  “Ноён Картер, таныг баривчилсан нь алдаа байсан. Буруу ойлгосонд хүлцэл өчье" гэжээ. Тэр надад чемоданыг минь өгсөн.
  
  
  Тара надад Лугерээ өгсөн. Би үүнийг мөрөнд хийж өгөөд бид хоёр үүдээр гарахад хоёр офицер онгойлгов. Одоо би камер нь нэг давуу талтай болохыг анзаарсан: гадаа шиг дулаахан биш байв. Хоёрдугаар сард ч гэсэн хучилтын чулуунаас дулаан нэмэгдэж, байшингийн хананд туссан. Би Тара руу асуусан харцаар харлаа. Тэр одоо ч ууртай байгаа бололтой.
  
  
  “Ямар инээдтэй үзэгдэл вэ. Би шууд Флеминг рүү явсан; Түүний анхны албан ёсны үйлдэл нь таныг суллахыг тушааж, хаана ч, хэзээ ч гараа авч явахыг зөвшөөрсөн явдал байв. Мөн өнөө орой тэрээр парламентад ээлжит бус чуулганд оролцож үг хэллээ. Тэр бидэнд олон нийтийн галерейд очих тасалбар өгсөн, тэр таныг түүний яриаг сонсохыг хүсч байна. 2:30 цагт. Тиймээс бид өдрийн хоол, ундаа уух цагтай хэвээр байна."
  
  
  "Тэгээд энэ бүгд үү?" - Би дооглонгуй асуув.
  
  
  Тэр миний гараас атгав. "Үзвэрийн өмнө, тийм ээ. Би чам руу яарахыг хүсэхгүй байна, Ник. Түүнээс гадна би хэтэрхий өлсөж байна.
  
  
  Бид такси олдсонгүй. Гудамжаар дүүрэн хүмүүс бүжиглэж, дуулж, хөгжөөж байв. Тэд үдэш болтол хүлээхийг хүссэнгүй. Бид цугласан олны дундуур гарахыг хичээж, жуулчдыг Сингапураас авчирсан бэлэг дурсгалын зүйлээр хангадаг “нутгийн захын лангуу”-ны хажуугаар өнгөрөв.
  
  
  Зах болон зочид буудлын хооронд эгнүүлэн барьсан бизнесийн барилгууд, мөн зочид буудлын гол хаалга руу чиглэсэн өргөн зам байв. Лобби нь ер бусын том, дэлгүүрийн том цонхоор хүрээлэгдсэн, баруун талд нь казиногийн хаалга байв. Би үүдний ширээ рүү явсан ч Тара цүнхнээсээ түлхүүрээ гаргаж ирлээ. Тэр аль хэдийн надад өрөө захиалсан. Бид үй олон жуулчдын дундуур лифт рүү явж, хамгийн дээд давхарт гарлаа.
  
  
  Тара надад булан руу харсан асар том байрыг өрөөг минь үзүүлэв. Би далдуу модны зүлэг, цагаан наран шарлагын газар, хөх ногоон усыг бүрхсэн дарвуулт завинуудыг харлаа. Мөнгө. Хаа сайгүй их мөнгө байсан. Нислэгт хонож, өрөөнд хоносоны дараа би үнэтэй тавилга дээр суухын тулд хэтэрхий халтар санагдсан. Би унтлагын өрөөгөөр дамжин угаалгын өрөө рүү явлаа. Шүршүүр нь хоёр хүнд хангалттай том байсан. Би Тара руу залгалаа. "Цэвэрхэн хувцас авчир, тэгвэл бид бие биенээ угаах болно."
  
  
  "Өө үгүй" гэж тэр инээмсэглэн хариулав. "Өлөн элгэн дээрээ биш. Манай өрөө хажууд байдаг, би тэнд угаана."
  
  
  За, ядаж би үүнийг туршиж үзсэн. Холбох хаалга онгойж хаагдахыг сонсоод утсаар хоёр ундаа захиалаад хувцсаа сэгсэрч шүршүүр асаав. Би бүх биеийг улайтал тайвшруулах халуун ус урсгаж, дараа нь хүйтэн ус руу шилжлээ. Тиймээс нойргүй байсан ч би үргэлж шинэ хүн шиг санагддаг.
  
  
  Гоёмсог цэнхэр нүдтэй нь таарсан намхан даашинз өмссөн Тара гарч ирэхэд би хувцсаа өмссөн байлаа. Түүнтэй мэндлэх агшинд ундаанууд ирлээ.
  
  
  Martinique punch өндөр, хөргөсөн шилэнд ирсэн боловч түүнийг дуусгахад тэр бодлоо өөрчлөөгүй байсан тул бид цахилгаан шатаар буув. Зочид буудлын дөрвөн ресторанаас Тара хоёрдугаар давхарт байрлах нэг рестораныг сонгосон байна. Бид хөнгөн шүхэр дор ширээний ард суухад тэр надад цөцгийн тос, нимбэгний шүүсээр үйлчилдэг хавч энд алдартай байсан гэж хэлэв.
  
  
  Оросууд дараагийн алхамаа хийхэд юу хүлээж байгааг би гайхаж байлаа. Би Флемингийг алах гэсэн тэдний оролдлогыг таслан зогсоож, түүнийг Кубын шоронд ялзарч орхисон тул одоо тэд цоо шинэ хөтөлбөр боловсруулах хэрэгтэй болно.
  
  
  Гэхдээ тэдний хариуг хүлээж байхад өлсөх нь утгагүй байсан. Бид хоолоо амтархан идээд Флемингийн үг хэлэхээр засгийн газрын ордон руу хөтлөлцөн алхлаа.
  
  
  
  
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  
  
  -
  
  
  Бид нэг их хожуу ирэх ёсгүй байсан. Бидний нөөцөлсөн суудлаас бусад бүх суудлыг аль хэдийн эзэлсэн бөгөөд ерөнхий галерей хөл хөдөлгөөн ихтэй танхимын халуунаар амьсгалж байв. Рэндольф Флеминг тавцан дээр сууж, нэг талд нь Хууль тогтоох хурлын дарга, нөгөө талд нь Кариб Жеромын хоосон сандал хооронд суув. Хурандаа микрофоны ард зогсоод нээлтийн үг хэлэв.
  
  
  Түүнийг дуусаад Флеминг босох үед нижигнэсэн алга ташилтын улмаас хана нурах шахсан. Би ч гэсэн алга ташихад Тара догдолж нүд нь урсаж даллав.
  
  
  Флеминг хоёр гараа өргөөд алга ташилт бүрэн дуустал арван таван минут хүлээв. Хангалттай нам гүм болоход түүний дулаахан хоолой чанга яригчаар сонсогдов. Тэрээр гэртээ ирсэндээ баяртай, баяртай байсан бөгөөд ард түмэн түүнийг улс орноо удирдахыг дахин уриалсанд талархаж байв. Тэрээр бодитой мэт санагдсан хөтөлбөрийг танилцуулж, нэг жилийн дотор олон нийтийн сонгуулийг амлаж, цэргийн зарлигаар ганцхан жил засаглах болно. Тэр нэг цагийн турш үг хэлсэн нь миний сонсож байсан улс төрийн илтгэлүүдийн нэг байсан.
  
  
  Дахин нэг минутын алга ташилт үргэлжилж, цэргүүдийн бүс Флемингийг цугласан олонд тэврэхээс сэргийлэв. Гурван эрэгтэй хамгаалалтын албаныхны хамт барилгын хажуугийн хаалгаар гарч одов. Одоогийн байдлаар арми Сойертэй байгуулсан гэрээгээ хүндэтгэж байна. Шинэ ерөнхийлөгчийн асар их нэр хүндийг харгалзан тэд өөрөөр хийх боломжгүй юм шиг надад санагдсан. Тара бид хоёр гарах замдаа сандарсан байдал бага зэрэг намжих хүртэл хүлээв. Тарагийн нүдэнд оч гялалзаж байв. "Чи энэ талаар юу гэж бодож байна, Ник? Флеминг юу хийснийг та мэдэх үү? Генерал Хаммондын гэр бүл ордонд амьдардаг бөгөөд Флеминг тэдэнд цаг заваа гаргаж, өөр газар хайхыг хэлэв. Тэр зочид буудалд удаан хугацаагаар байрлаж, манайхаас доош бүхэл бүтэн давхартай” хэмээн ярьжээ.
  
  
  Хэн нэгэн миний ажлыг хөнгөвчлөх гэсэн юм. Эцсийн эцэст надад хийх зүйлгүй ерөнхийлөгчийн ордонд Флемингийг ажиглах нь бараг боломжгүй байсан. Энэ үйл явдал түүнийг шууд миний албан ёсны үйл ажиллагааны хүрээнд авчирсан. Дараа нь миний сэтгэлд буув. "Чи түүнийг санамсаргүй байдлаар хийлгээгүй биз дээ?"
  
  
  Түүний инээмсэглэл миний сэжиглэлийг батлав. -Ямар жаахан хуйвалдаан вэ!
  
  
  "За" гэж би түүнд талархлаа. "Таны тусламжийн ачаар би одоо түүнийг анхааралтай ажиглаж чадна."
  
  
  Хүмүүсийн ихэнх нь гарцаар гарч, бид ч мөн гарлаа. Тара миний гарнаас унжсан байв. "Тэгээд одоо үүрэг нь биеллээ..."
  
  
  “Залуу бүсгүй минь, та боломжоо алдсан. Өр барагдаагүй байна. Миний өдөр бүрэн завгүй байна. Би чамайг зочид буудалд чинь хүргэж өгье, тэгээд л болоо. Дээрэлхсэн хүнд хариу өгөх хамгийн сайн арга бол Тара нэг удаа сар руу явахын тулд тулалдах явдал юм. Би үнэхээр их зүйл хийх хэрэгтэй болсон: зочид буудлын менежертэй ярилцаж, Флеминг дээр очиж, унтаж амар. Би сүүлийн гучин зургаан цагийн турш унтаж чадсангүй, ядарсан шөнө намайг хүлээж магадгүй юм.
  
  
  Би түүнтэй лифтэнд баяртай гэж хэлэхэд тэр над руу сэжигтэй харан үл ялиг базлав. "За" гэж би бодлоо. Би менежерийг хайж үзээд түүнийг аль хэдийн жигүүрт байрлуулсан байхыг анзаарав. Тэр намайг ажилтнууддаа байгаадаа сэтгэл дундуур байсан. Магадгүй тэр өөрийнхөө хийсэн алдаанаас болсон гэж бодсон байх. Тэр намайг хамгаалалтын албаны дарга Льюистэй танилцуулж, дараа нь биднийг аль болох хурдан оффисоос нь гаргав.
  
  
  Льюис АНУ-д мэргэжлийн регби тоглодог өндөр хар арьст залуу байжээ. Би түүнийг "буухиа" (тэр үед хэвлэлүүд түүнд зориулж гаргасан хоч) гэж дуудаж, хамгийн шилдэг тоглолтуудыг нь сануулах хүртэл тэр надтай бүдүүлэг харьцаж байсан. Энэ нь түүнийг баярлуулж, илүү найрсаг байдалд оруулав. Тэр надад Ерөнхийлөгчийг хамгаалахын тулд авсан онцгой арга хэмжээнийхээ талаар ярьж, намайг багийнхантайгаа танилцуулахаар Флемингийн өрөөнд аваачсан.
  
  
  Тэдний дөрөв нь Америкийн хүчирхэг хар арьстнууд байсан бөгөөд танхимын буланд нуугдаж байв. Льюис амьсгаа дороо тангараглаж, армийн офицеруудын ихэмсэг байдалд дургүйцэв. Гэсэн хэдий ч тэр хүн болгоныг хойш тавьж чадна гэж үргэлж бодсоор архирав. Тэр дэслэгч хоёр цэрэг Флемингийн үүдэнд хүмүүсээ явуулсны дараа манаж зогссонд эгдүүцэв. Нэмж дурдахад тэд өрөөний нөгөө талд бие биедээ шивнэлдэж байсан хоёр залууг явуулсан: тарган, намхан, тарган итали америкчууд. Ийнхүү мафи Флеминг, түүнтэй хамт казинод ашиг сонирхлоо хамгаалжээ.
  
  
  Намайг зочид буудлаас хүмүүс, дараа нь Флемингийн байрны өмнө зогсож байсан гурван цэрэгтэй танилцуулав. Би дэслэгчээс ерөнхийлөгч буцаж ирсэн эсэхийг асуув. Би өөрт нь зохисгүй санал тавьж байгаа юм шиг тэр над руу харав. Льюис намайг Сойерын хувийн хамгаалагчаар ажилласан, тэд надтай хамт илүү сайн ажил хийж чадна гэж хуцав. Дэслэгч намайг анзаарсангүй; тэр зүгээр л эргэж, хаалганы кодыг тогшив. Үүнийг нөгөө талд нь бие хамгаалагч нээсэн. Флеминг намайг өрөөнд байгаа бусад хүмүүсийн толгой дээр хараад намайг өөр дээрээ дуудлаа.
  
  
  Том хүнтэй аль болох ойр байхыг хүссэн төрийн түшээдээр өрөө дүүрэн байлаа. Хурандаа Жером бусдаас илүү сайн ажилласан. Би Флемингт талархал илэрхийлж, хэлсэн үгэнд нь баяр хүргэх хангалттай хугацаа байсан. Тэрээр төрийн байгууллагынхаа зохион байгуулалтад дурласан ч миний сайн сайхныг сонирхож байв. Тэр намайг арал дээр дахиж гай зовлон туулахгүй гэж найдаж байсан. Би түүнд баярлалаа гээд гараад явчихлаа.
  
  
  Танхимд Льюис надаас өөр давхарт хамгаалалтын арга хэмжээг дагаж мөрдөх эсэхийг асуув. Бид доошоо шалан дээр бууж, би хаа сайгүй цэргүүд, хувийн бие хамгаалагчид, мафийг харсан. Ерөнхийлөгч Рандольф Флеминг маш сайн хамгаалагдсан.
  
  
  Би Льюист баярлалаа гэж хэлээд өөрийгөө уучлаарай гээд өрөө рүүгээ орлоо. Миний үлдээсэн жижиг хавхнууд нөлөөлөөгүй. Хэн ч миний өрөөг хайхаас залхсангүй. Гранд Лаклеркийн армийн найдваргүй байдлын талаарх AX-ийн мэдлэг нь хэт их ачаалалтай ажиллаж байсан зарим дипломатчийн үл итгэлцлээс үүдэлтэй болов уу гэж би бодлоо. Би төв оффис руу утасдаж, төхөөрөмжөөр Хокийн дуу гарахыг хүлээв.
  
  
  Тэр намайг газардсаны дараа яагаад эрт бүртгүүлээгүй юм бэ гэж чанга дуугаар асуув. Би түүнд Лугерын үйл явдлын талаар хэлэхэд тэрээр үйлчлүүлэгчийн хэт их хичээсэн үйлчилгээний талаар цөсөө гаргаж, уураа хангалттай гаргасны дараа би түүнд болсон явдлын талаар товч мэдээлэл өглөө.
  
  
  "Оросогчид онгоц барьцаалсан гэдэгт би итгэлтэй байна" гэж би хэлэв. "Гэхдээ үүнийг харанхуйд хийсэн. Онгоцны үйлчлэгч түүнийг ашиглаж байгааг мэдээгүй. Тэр надад тийм ч ухаалаг биш юм шиг санагдсан, ядаж сандарсан. Түүний төлөө ямар нэгэн зүйл хий." Тэр тэмдэглэл хийж байхдаа хэсэг завсарлага аван, "Флеминг, тэр онгоцонд байхдаа үүнийг сэжиглээгүй гэж үү? Тэр тэнэг биш.
  
  
  "Тэр намайг яагаад энд байгааг ойлгохгүй байна гэж би бодож байна. Ямар ч байсан арал дээр бүх зүйл сайхан байна. Хүмүүс шинэ ерөнхийлөгч бол Бурхан юм шиг аашилж байна."
  
  
  'Агуу их. Үүнийг манай нөхөд хэрхэн хүлээж авах бол гэж бодож байна. Ямар ч байсан нүдээ нээлттэй байлга."
  
  
  Би утсаа үнсээд тавиад өрөөндөө авчирсан хундагатай виски рүү явлаа. Би даргадаа хундага өргөж, үүдний ширээ рүү утасдаж, намайг таван цагт сэрээхийг хүсч байгаагаа хэлээд орон дээр унав.
  
  
  Утас намайг таван цагт сэрээхэд нүүрэнд минь инээмсэглэл тодорлоо. Би өргөн эвшээж, Тара руу залгалаа. Бид бааранд 5:30-д уулзсан бөгөөд тэр болтол би шүршүүрт орлоо. Энэ үнэхээр амралт шиг санагдсан. Намайг бааранд ирэхэд тэр аль хэдийн тэнд байсан бөгөөд түүний өмнө хөргөсөн аягатай хоёр мартини байсан. Бааранд байсан бүх эрчүүд түүний хувцсыг нүдээрээ тайлж завгүй байв. Гайхалтай! Тэр сэтгэл татам аялан тоглолт хийх санаатай байсан бөгөөд би ч сайхан ааштай байсан. Бэй стритийн нөгөө талд боомт руу харсан дэнж бүхий сайн ресторан мэддэг байсан. Бид акулын сэрвээтэй шөлөөр эхэлсэн ч би Таратай завгүй байсан тул өөр юу байгаагаа санахгүй байна.
  
  
  Харанхуй болоход асч байсан гэрэл наран шарлагын газрыг тойруулан гялтганасан мөнгөн зүүлт үүсгэв. Гудамжнаас баяр ёслолын чимээ сонсогдов. "Нэгдье" гэж би санал болгов.
  
  
  Зах дээр найрал хөгжим баяр ёслолыг сайжруулав. Арлын иргэд согтуу, жуулчид орон нутгийн зовлон зүдгүүрээс таашаал авч, бас ядарсан байв. Бид зочид буудал руу буцах замдаа байнга бүжиглэв. Хамгийн дээд давхрын харуулууд солигдсон ч миний тусгай үнэмлэхээр хурдан өнгөрч болно. Тара юу ч хэлэлгүй миний өрөөний үүдэнд зогсов. Би үүнийг нээгээд бариад, ихэвчлэн албадан оруулсны шинж тэмдгийг хайсан боловч юу ч олдсонгүй. Би бидэнд бүлээн виски асгаж байхад Тара гутлаа тайлж, хөлийн хуруугаараа хана хүртэл гүн овоолон тоглож байв. Тэр амсаад толгойгоо арагш шидээд аягаа аажмаар хоолой руу нь асгав.
  
  
  "Одоо" тэр сөөнгө хоолойгоор "Би чиний хамт усанд орох саналыг хүлээн авна" гэж хэлэв.
  
  
  Та Grand LaClare дээр ийм олон хэлцэл авдаггүй тул давуу талыг ашиглах нь үргэлж ухаалаг байдаг. Бид унтлагын өрөөнд орж хувцсаа тайлахад Тара даашинзныхаа доор юу ч өмсөөгүй байсан тул тэмцээнд түрүүлсэн. Тэр урт, нарийхан, дүүрэн, гөлгөр биетэй байв.
  
  
  Тэр надаас түрүүлж шүршүүрт орж ирээд усны цоргыг дүүргээд бага зэрэг дулаацуулаад шүршүүрийн доор орлоо. Өрөө нь ойролцоогоор хоёроос хоёр метр байв. Бид тэнд вальс тоглож болно. Тэр үсээ норсон ч тоосонгүй, миний урд зогсоод би ч бас биеэ норгохоор хойш алхлаа. Би түүнийг савангаар угааж эхлэв. Түүний нүүр, хоолой, их бие, хөл.
  
  
  Түүнийг гулгамтгай болоход нь би түүнийг барьж аваад өөртөө налаа. Бид савангаа угаахаар эргэж харахад би уруулаа түүний уруул дээр дарав. Бид удаан, хүсэл тэмүүлэлтэй үнсэлцэж, би түүний хүслэн чичирч байгааг мэдэрсэн.
  
  
  Би түүнийг өргөөд унтлагын өрөө рүү явах замдаа ванны алчуур шүүрэн аваад Тараг ороож орон дээр хэвтүүлэв. Би түүнийг хатааж, дараа нь алчуурыг урав. Би өөрийгөө хурдан хатаах үед бүх зүйл бэлэн болсон. Тэр намайг хүлээж авахаар нуруугаа бөхийлгөхөд би нэг хурдан хөдөлгөөнөөр түүн рүү орлоо. Тэр үнэхээр гайхалтай байсан, миний юу хүсч байгааг ойлгож, надтай хамт урам зоригтой хөдөлж байсан. Хэр удсаныг санахгүй байна, гэхдээ бид дуусаад бараг л шууд унтчихсан. Тэр намайг бүрэн ядраалаа.
  
  
  
  
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Бид орондоо өглөөний цайгаа уулаа. Тара халуун орны жимс, би хоёр арван хясаа авсан. Намайг тэднийг авахаас өмнө Тара өөрийн байрандаа шүршүүрт орж, хувцаслахаар орноосоо үсрэв. Би бүтэн өдөр амрах ёстой байсан. Би шүршүүрт орж байтал урсгал усны дээгүүр утас дуугарах нь сонсогдов. Би үүнд анхаарлаа хандуулахгүйг хичээсэн ч нөгөө захын хүн зөрүүдлээд байсан. Хокаг санагдууллаа. Би усыг урсгаж, ардаа дуслын ул мөр үлдээгээд утас руу гүйлээ.
  
  
  Шугамын нөгөө үзүүрт шивнэх нь хуйвалдааны шинжтэй сонсогдов. "Өглөөний мэнд, ноён Картер. Энэ бол Кариб Жером. Би чамтай хэдэн минут ярилцаж болох уу?
  
  
  Жеромын талаар надад анхааруулсан. AX-ийн ажилтнууд түүнийг арал дээрх Оросын төлөөлөгч байж магадгүй гэж бодсон. Гэхдээ энэ нь зүгээр л эелдэг дуудлага байсан байх. Ямар ч байсан би аль болох төвийг сахисан байх болно. "Надад хувцаслах арван минут өгөөч" гэж би хариулав.
  
  
  Өрөөний үйлчилгээ рүү залгаж, халуун кофе, нэмэлт аяга захиалж, биеэ хатааж, гутлаа өмсөж, кофе, хурандаа хоёрыг ирэхэд мөрөн дээрээсээ нуухын тулд цэвэрхэн хувцас, хүрэм өмсөв. Энэ хооронд би Хокийн Жеромын тухай надад хэлсэн зүйлийг эргэцүүлэв.
  
  
  Жером гучин зургаан настай нэр хүндтэй гэр бүлийн гишүүн байсан ч арлынх биш байв. Тэрээр Оксфордод боловсрол эзэмшсэн бөгөөд Сандхурст дахь цэргийн академид тусгай курст суралцсан. Үүний дараа тэрээр хуульч гэдгээрээ алдартай болсон. Рандольф Флеминг анх ерөнхийлөгчөөр сонгогдож, Британийн цэргүүд арлыг орхин гарахад парламент аралд өөрийн арми хэрэгтэй гэж үзсэн. Флеминг цагдаагийн даргыг шинэ армийн генералаар томилов. Жером штабын даргын албан тушаалд хүрэв. Хок хэлэхдээ: "Хурандаа биднийг гайхшруулсан. ТТГ-ын мэдээлснээр тэрээр улс төрийн амбицтай байсан бөгөөд Хэммонд нас барсны дараа засгийн эрхийг авахыг хүссэн. Харин тэр даруй Флемингийг буцаана."
  
  
  Хоукийн сэтгэн бодох машин түүний боломжит сэдэлд ихээхэн анхаарал хандуулж байв. Эрх мэдлийг булаан авах боломжтой амбицтай хүн яагаад өмнө нь түлхэн унагахад тусалсан улс төрийн өрсөлдөгч рүүгээ хандах болов? Манай мэргэжилтнүүд Жеромыг олны танил биш гэдгээ ухамсарлахуйц ухаантай гэж үзсэн. Парламент түүнийг хэзээ ч дэмжихгүй гэдгийг мэдэж байсан. Гэхдээ Флемингийг ерөнхийлөгчөөр томилвол хаан ширээний ард хүчирхэг хүн болж магадгүй юм.
  
  
  Би Хокоос Жером миний жинхэнэ төрх байдлын талаар ямар нэгэн ойлголттой эсэхийг асуув. Гэхдээ түүний мэдэж байгаагаар би Томас Сойерын төлөөлөгчөөс өөр зүйл байгаагүй.
  
  
  Хурандаа зөөгчийн өмнөх өрөөнөөс гарч, биднийг ганцааранг нь үлдээтэл инээмсэглэлгүй шууд зогсов. Зөвхөн түүний бараан нүд л хөдөлж байлаа. Тэд хайж байсан. Тэд том ор, шалан дээрх хөнжил, ширээн дээрх виски, хундага зэргийг шалгаж үзэв. Би түүнд кофе асгаж байхад тэр намайг удаан хугацаанд судлав. Хар, элсэн чихэргүй. Одоо хүртэл инээмсэглэсэнгүй. Би үүнийг аюулгүй тоглохоор шийдсэн. Хаалга зөөгчийн ард хаагдсан. Жером гүн сандал дээр суугаад кофеноос балгав.
  
  
  "Чи сайхан байрлаж байна" гэж сөөнгө хоолой ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй сонсогдов. Асуултын цаана асуулт байсан. Би энэ талаар эртнээс бодох ёстой байсан. Энэ бол VIP иж бүрдэл байсан. Хамгаалагч энд юу хийх ёстой байсан бэ? Хэт их биширсэн, атаархсан байдалтай үнэтэй тавилгануудыг хараад товчхон инээв.
  
  
  “Эндээс та хамгийн сайн албан тушаалд байх нь хичнээн хэцүү болохыг харж болно. Зочид буудал дүүрсэн болохоор би ийм үнэрийг мэдэрч байна. Удахгүй намайг хонгил руу шилжүүлнэ. Энэ улиралд зочид буудал дүүрсэн байх ёстой бөгөөд үүнийг хурандаа мэдэж байгаа. Grand LaClare зэрэг орнуудад зочид буудлууд зочны дэвтрээ цагдаад хүлээлгэн өгөх ёстой.
  
  
  'Чамд маш муу байна.' Тэр над руу асуусан харцаар харсаар л байлаа. Дараа нь тэр хөмсгөө өргөөд сэдвээ орхив. “Энэ завшааныг ашиглан онгоцонд ажилласан танд баярлалаа гэж хэлмээр байна. Ерөнхийлөгч Флеминг болон миний хувьд таныг онгоцонд суулгасан нь маш азтай байлаа. Мөн зэвсэглэсэн." Хөмсөг зангидлаа. "Чамайг үнэхээр нууц зэвсэг авч явдаг гэж мэддэг байсан уу?"
  
  
  Би нүдээ анивчихгүй. Би түүн рүү өөр нууц задлах хүн бололтой инээмсэглэв. “Ажил олгогч маань намайг буутай ажиллах дуртай гэдгийг мэддэг. Түүнд ямар нэгэн нөлөө үзүүлсэн гэдгийг та бүхэн мэдэж байгаа."
  
  
  За тэгэхээр.' Одоо тэр миний онцгой эрх ямбаны тухай бодохдоо анх удаа инээмсэглэв. "Бас дахин маш их баяртай байна. Хэрэв та ийм зөв хариулт өгөөгүй бол ерөнхийлөгч Флеминг аль хэдийн үхсэн эсвэл буруу гарт орсон байх байсан. Ийм хурдан хариу үйлдэл үзүүлэхийн тулд маш туршлагатай хамгаалалтын ажилтан хэрэгтэй." Давхар өдрийн талаар бас нэг асуулт. Би зүгээр нэг зочид буудлын хамгаалагчаас илүү юу байсан бэ? Би болгоомжтой байсан.
  
  
  “Би хатагтай Сойерыг дагалдан явсан. Тэр шархдаж эсвэл алагдаж магадгүй байсан тул хэн нэгэн над руу буу чиглүүлэхэд миний рефлексүүд хөдөлдөг.
  
  
  ТУХАЙ? Тэгэхээр энэ үнэхээр гэнэтийн зүйл байсан уу? Та Ерөнхийлөгчийг онилсон гэдгийг мэдээгүй юм уу? Гэхдээ мэдээжийн хэрэг, хэрэв би чиний оронд байсан бол тэд түүнийг хулгайлж, Куба руу аваачихыг хүсч байгааг та мэдэхгүй."
  
  
  гэж би итгэлгүйхэн асуув. "Энэ үнэн үү?" "Энэ онгоцны үйлчлэгч хэргээ хүлээсэн үү?"
  
  
  Түүний нүд, сөөнгө хоолой нь юу ч илэрхийлсэнгүй. “Бид өөр эх сурвалжаас мэдээлэл авсан. Би түүнээс асууж амжихаас өмнө охин зугтсан.
  
  
  Миний байсан шоронгоос оргосон уу? Би түүний айсан дүр төрхийн талаар дахин бодлоо. Тэр үнэхээр намайг хуурах хангалттай сайн агент байж чадах болов уу? Жером миний бодлыг тааварлав. “Түүний гэм зэмгүй байдал нь хамгаалагч эмэгтэйг төөрөгдүүлсэн. Тэр каратэгийн хөдөлгөөн хийж, хувцсаа хулгайлаад зүгээр л явсан."
  
  
  "Гэхдээ тэр хаашаа явж чадах вэ?"
  
  
  Санаа зовсон мөрөө хавчив. "Эдгээр тансаг аялалын хөлөг онгоцууд энд ирж, явдаг. Тэр завины нэгэнд суух хангалттай ухаантай гэж би бодож байна.
  
  
  Надад итгэхэд бэрх санагдсан. Гэхдээ онгоцны үйлчлэгч онгоцонд хоёр револьвер авч явж чадна гэдэгт би бас итгэж байгаагүй. Хурандаа сэдвийн талаар ярилцаж байгаад гараа даллан сандал дээрээ налан суув. -" хамаагүй. Та бүхний ачаар Ерөнхийлөгч эсэн мэнд ирлээ. Цэргийнхэн түүнд бүх талын дэмжлэг үзүүлбэл илүү сайн болно гэдэгт итгэлтэй байгаа тул бидний асуудал бүгд сэтгэл ханамжтай шийдэгдлээ." Тэр кофегоо ууж дуусгаад бослоо. "Хэрвээ би чамд ямар нэгэн байдлаар тусалж чадвал чи намайг ордноос олох болно."
  
  
  Би түүний сунгасан гарыг бариад түүнийг суллав. Тэр миний тухай хүлээн зөвшөөрснөөс илүү ихийг мэддэг байсан. Түүний мэдэгдлээс арми чимээгүй байх нь тодорхой байв. Баривчлагдсан хэрэг явдалд талархах нь Жеромыг зочид буудлын хамгаалалтын ажилтанд улс төрийн мэдэгдэл хийхэд хүргэхгүй байх байсан. Би түүнтэй давхар дүрээ тоглох шаардлагагүй болсон гэдгийг надад ойлгуулах гэсэн юм болов уу гэж хардаж байлаа.
  
  
  Би түүнийг зочид буудлаас гарсныг мэдээд хэсэг хүлээгээд өрөөнөөс гарлаа. Дээд давхарт цэрэг байсангүй. Льюисийн хүмүүс ч алга болжээ. Зөвхөн тэнд маш олон мафи байсан.
  
  
  Би доошоо бууж Флемингийн байр руу явлаа. Зөвхөн синдикат хүмүүс байсан. Флеминг унтсаар байгаа гэж надад хэлсэн. Доорх шалан дээр би ижил зураг олсон. Хачирхалтай! Би Казино үзэхээр шийдсэн. Би хариултуудыг хайж байсан, магадгүй би тэндээс олох байх.
  
  
  Рулет, мөрийтэй тоглоом, покерын ширээ нь хилэнгээр ороосон гинжээр хүрээлэгдсэн буйдангийн эргэн тойронд тэгш өнцөгт хэлбэртэй байв. Крупиер, кассаас өөр хэнийг ч энд оруулаагүй. Ширээнүүд жуулчдаар дүүрэн байв. Гадаа харах цонх, цаг заах цаг ч байсангүй. Зүгээр л зоос цохих чимээ, чипсийн шаржигнах чимээ, догдолсон хашгираан, хараал. Энэ миний тоглоом биш. Би өглөө бүр өөртэйгөө мөрийцдөг: шөнө би эрүүл саруул орондоо буцаж ирнэ. Цугларсан олны дундуур түлхэх гэж оролдох зуур догдолж байсан олон түмэн намайг хагас шахан шахаж, азын довтолгооныг түрүүлэхийн тулд зааны сүрэг шиг хөдөллөө. Машин дуугарахаас гадна дээд давхрын өрөөндөө гэнэт дуугарах чимээ сонсогдов. Шалтгаан нь надаас 10 метрийн зайд, уруул нь дургүйцсэн байдалтай мурийж, хөмсгөө зангидаж байсан.
  
  
  Тэр гэрэлт цамхаг шиг анивчив. Урт улаан үс, бүх газраа товойсон өмдний хослол.
  
  
  Би заануудын сүргийг өнгөрөхийг хүлээж байтал түүнийг эргэж, кассын ойролцоо хаа нэгтээ нуугдмал төмөр гүйдэг хаалганы завсраар алга болж байхыг харлаа. Би нэг газар руу явлаа. Тэр миний айлчлалыг улам яаралтай болгов.
  
  
  Азтай залуу кассанд надаас түрүүлж ирсэн. Би бичиг хэргийн ажилтан чипс аваад тэр хүнд төлөхийг хүлээв. Азтан алга болоход үйлчлэгч миний хоосон гарыг хараад уйтгартай өнгөөр: "Найз аа, би чамд яаж туслах вэ?"
  
  
  Хэн нэгэн намайг найз гэж дуудахыг би үзэн яддаг, би энэ хүнийг амьдралдаа хэзээ ч харж байгаагүй. Надад Чип Каппола хэрэгтэй байна. Би түүнтэй ярилцмаар байна."
  
  
  Тааламжгүй царай нь улам тааламжгүй болсон. "Энэ тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй."
  
  
  Би шинэ үнэмлэхээ лангуун дээр тавьдаг. Би Сойер зочид буудлын хамгаалалтын албаны шинэ дарга болсон гэсэн. Тэр хүн над руу шоолонгуй харав. "Чи яагаад надад өмнө нь хэлээгүй юм бэ?"
  
  
  "Чи үүнийг гуйгаагүй. Ноён Сойер зочдоо ажилтнуудтайгаа эелдэг харьцана гэж найдаж байна. Таны нэр хэн бэ?'
  
  
  Тэр үүнийг хүлээгээгүй бөгөөд түүнд дургүй байсан. Тэр хуцаж чадахаа болихоороо тэр дороо айдаг нэгэн байсан. "Тони Рикко." Бувтнаснаас өөр юу ч биш.
  
  
  "Та нэг анхааруулга хүлээн авлаа. Нэг секунд ч битгий тоо! Гомдоллохыг чинь битгий сонсоорой. Одоо Капола хаана байна?
  
  
  "Энэ хаалгаар." Тэр улаач алга болсон зүг рүү заав. Тэр лангууны доорх товчлуурыг дарахад зузаан төмөр хаалга саван нээгдэв. Би сохор гарцаар алхав. Эндхийн барилга нь сейфтэй төстэй бөгөөд сейфийн үүрэг гүйцэтгэдэг байв. Өндөр хар хүн ямар нэгэн удирдлагын самбараар дүүрэн ширээний ард суув. Тэрээр ямар ч таних тэмдэггүй хаки дүрэмт хувцас өмссөн байсан бөгөөд зочид буудлын цагдаагийн ажилтны ажилд орох боломжтой байв. Тэр кассчин шиг найрсаг байсан. Намайг ойртоход түүний хүйтэн харц над руу эелдэг бусаар харав.
  
  
  "Надад Каппола хэрэгтэй байна" гэж би үнэмлэхээ үзүүлэв.
  
  
  Тэр суурилагдсан микрофон руугаа тонгойн гүн архиран “Картер энд байна. Шинэ хамгаалалтын ажилтан.
  
  
  Хариу нь домофоноор ирсэн. "Түүнийг явуул."
  
  
  Тэр товчлуур дарахад хүнд металл самбар дахин чимээгүй нээгдэв. Түүний ард нүцгэн шар ханатай том өрөө, хоосон ширээ, хэд хэдэн хоосон сандал, улаачын суудаг гүн буйдан байв. Уруулын завсрын тамхинаас хагас аньсан нүднээсээ нимгэн хөх утаа ялгарлаа. Тэр над руу хуучин найз шигээ харав.
  
  
  Чип Капола бол өөрөөсөө гучин насаар дүү харагдахыг хүсдэг хүний дүр байсан. Түүний цагаан торгон костюмны хүрэм хананд өлгүүрт өлгөөтэй байв. Түүний ханцуйндаа хар улаан өнгийн монограмтай цайвар ягаан цамц нь саарал өрөөний цорын ганц тод толбо байв. Түүний хоолой яг л өнгөгүй байв. "Энэ жил галуу урагшаа ниссэн."
  
  
  "Тэд Майамид зогссонгүй" гэж би хариулав.
  
  
  Эдгээр тэнэг код үгсийг хэн гаргаж ирснийг би мэдэхгүй. Тэд үл анзаарагдам мэт санагдах ёстой ч тэр үед санамсаргүй байдлаар хэлж болох зүйл байж болохгүй. Капола над руу үл тоомсорлон харав.
  
  
  Ник Картер, тийм үү? Killmaster? Чи миний мэдэх алуурчид шиг биш. Гэхдээ бүсгүйчүүдийн өмнө чамайг доромжлохыг битгий зөвшөөр." Тэр улаач руу заалаа. Митци Гарднер. Магадгүй та түүний тухай сонссон байх.
  
  
  Би сонссон. Гэхдээ тэр намайг ердийн Митци шиг санагдаагүй. Хангалттай тэнэг биш. Надад байгаа мэдээллээр бол тэр маш олон тооны мафийн толгойлогчдын эзэгтэй байсан бөгөөд тэдний дөрөв нь аль хэдийн үхчихсэн байсан. Тэр тэдэнд мөнгө хууль бусаар гаргах ажлыг хариуцах байх. Швейцарийн банкуудын цоож, түлхүүрийн дор мафийн хүүхэлдэй. Энэ нь одоо АНУ-д эрэн сурвалжлагдаж байсан өндөр тушаалын дээрэмчин Чип Капполагийнх байжээ. Тэгээд ийм залуу одоо AX-д ажилладаг байсан.
  
  
  Капполад үндэсний аюулгүй байдлын талаар ямар ч сонирхол байгаагүй. Түүний үнэнч байдал нь зөвхөн газар доорх ертөнцийн үндэстэнд байсан. Гэхдээ тэр нэг зүйлийг баттай мэдэж байсан: коммунистууд казиног авахыг хүсээгүй тул Рандольф Флемингийг дэмжих нь түүнд ашигтай байв. Флеминг эмээлтэй байхдаа Гранде-Лаклер дахь Капполагийн хэрэг генерал Хаммондын үеийнх шиг саадгүй үргэлжилсээр байв.
  
  
  Капола сандал руу заахад би саналыг нь хүлээж авлаа. "Чамайг Флеминг ирсэн онгоцонд сууж байгаад би үнэхээр баяртай байна. Хэрэв бид үүнийг алдвал бид бүгдээрээ амьдралаа эрсдэлд оруулдаг. Дараа нь бид казиногоо мартаж, Сойер зочид буудлаа алдах болно."
  
  
  "Бид түүнийг хараахан алдаагүй байна" гэж би мафийнханд санууллаа. "Тэр бол ерөнхийлөгч, хурандаа Жером бүх зүйл сайхан байна гэж хэлсэн."
  
  
  Тэр шууд л суулаа. "Чи Жеромтой ярилцсан уу? Чи түүнд хэн гэдгээ хэлсэн үү? Тэр эдгээр үгсийг ууртайгаар нулимав.
  
  
  "Чи яагаад ийм ууртай байгаа юм бэ?"
  
  
  "Чи түүнд хэлсэн үү?"
  
  
  'Мэдээж үгүй. Чи түүний эсрэг юу байгаа юм бэ?
  
  
  Тэр гараа ширээн дээр тавиад урагш бөхийв. - Кариб Жером Флемингийг хулгайлах тушаал өгсөн.
  
  
  Би төвийг сахисан хэвээр байсан. - Каполла, чи энэ санааг хаанаас авсан бэ?
  
  
  "Санаа? Бид мэднэ. Юу болж байгааг АХ л мэддэг гэж бодож байна уу? Манай Кубад нэг хүн бий. Тэр Кастротой яг адилхан." Тэр хоёр хуруугаа нийлүүлэв. Жером Флемингийг үүрд зайлуулахыг хүсч байна.
  
  
  Надад сэтгэгдэл төрөөгүй. Коса Нострад ямар ч мэдээлэл байсан ч биднийхээс хэзээ ч давж чадахгүй. Түүгээр ч барахгүй энэ нь хурандаагийн зан араншинтай нийцэхгүй байв. Флеминг АНУ-д байсан. Жером түүнийг буцааж дуудлаа.
  
  
  Капола инээмсэглэв. 'Сонс. Флеминг эх газарт байхдаа Жером Оросуудын тусламжтайгаар ч төрийн эргэлт хийж чадаагүй. Америкчууд бүх зүйлийг будлиулахын тулд Флемингийг зөв цагт илгээнэ. Энэ нь Жеромын төгсгөл байх болно. Гэвч Флеминг Кубын шоронд хоригдож байгаа тул Жером Флеминг засгийн эрхэнд гарсны дараа түүнийг суллана гэж олон нийтийг хуурч чадаж байна. Тэр амжилтанд хүрэх бөгөөд энэ нь Флемингээс бидний сонссон сүүлчийн зүйл байх болно."
  
  
  Шууд утгагүй мэт санагдах бүх зүйлийг би үргэлж сонсдог. Гэхдээ би мафийн хашгирах дуунд цочирдохыг хүсэхгүй байна. Хэдийгээр энэ бүхэн үнэн байсан ч яг одоо Жеромын гар зангидсан байлаа. Гурван богино дуугарах чимээ гарав. Капола үсрэн босоод миний нүүрэн дээрх эргэлзээг уншаад улаачдаа: "Алив, тайвшир. Тэрээр оффисоос гарах гэж яарч байв.
  
  
  Митци Гарднер босоод цүнхээ мөрөндөө зүүв. Тэр яарсангүй, намайг үнэлж, бага зэрэг элэглэн харав. "Хэн нэгэн казинод зүрхний шигдээстэй байсан" гэж тэр шулуухан хэлэв. "Хааяа нэг том ялагч эсвэл том ялагдагч байдаг." Түүний хоолой бага зэрэг сөөнгө байв. - Хонгор минь, унаад явцгаая.
  
  
  “Аюулгүй байдлын дарга нэг эмэгтэйтэй хамт зугтсан уу? Хэрэв та Жером Флемингийг хулгайлахыг хүсч байна гэж бодож байгаа бол түүнийг хулгайлахгүй байх нь дээр.
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. “Казинод хүмүүс байсаар байна. Флеминг өнөөдөр туйлын аюулгүй. Тэр унтаж байгаа бөгөөд өнөөдөр буудлаас гарах шаардлагагүй. Түүнээс гадна чамд хэлэх, үзүүлэх зүйл байна” гэж хэлсэн. Тэр хар хөлчдөд танил байдлаар хэлэв: "Бид доошоо бууж байна, гүнээ."
  
  
  Тэр түүн рүү томоор инээмсэглэв. Түүнийг надаас мянга дахин илүү хайрласан. Түүний одоо дарсан товчлуур нь казиногийн үүдний эсрэг талын цахилгаан шатыг онгойлгож, биднийг дөрвөн машин багтах подвалын гараж руу аваачлаа. Volkswagen фургон, цайвар ягаан өнгийн Cadillac байсан. Харагдахыг хүсдэггүй зочдод тохиромжтой. Энэ талаар би нэг юм хэлсэн.
  
  
  Тэр ёжтой инээмсэглэв. “Цахилгаан шат нь Чипийн дээвэр дээрх байр руу ч очдог. Одоо Флеминг тэнд байна.
  
  
  Тэр Кадиллак машины жолооны ард суув. Би түүний хажууд суулаа. "Бид зочид буудлаас гарах хүртэл шалан дээр нуугдаж бай" гэж тэр надад хэлэв. Хэрэв та зочид буудлын урд ирвэл Жером таныг дагаж явахыг хүсэх болно."
  
  
  Би түүнтэй хамт тоглож, намайг айлгаж, Митзи товчлуурыг дарахад ёроолд хэвтэв. Ган хаалга бослоо. Тэр хөдөлгүүрээ асаагаад бид цааш явлаа. Гаднах уйтгартай цуурай биднийг том гаражаар өнгөрч байгааг хэлэв. Уул өөд буланг эргүүлэхэд дугуйнууд шуугилдав. Тэр өргөн чөлөө рүү эргэж, нэг километрийн дараа намайг нуугдаж байсан газраас минь чөлөөлөв. Өчигдрийн үдэшлэгийн замбараагүй байдал арчигдаж, гудамж дахин нам гүм болов. Олон хүн цугласангүй.
  
  
  "Жером" гэж би хэлэв. “Хэрэв Каппола зөв байсан бол яагаад Флемингийг алаагүй юм бэ? Тэр яагаад түүнийг Куба руу явуулахыг хүссэн юм бэ? »
  
  
  Тэр над руу хараагүй. “Цогцос хэнд ч хэрэггүй. Мөн амьд Флемингийг Оростой хэлэлцээр хийх объект болгон ашиглаж болно."
  
  
  'Магадгүй. Би бас яагаад Жером намайг түүнийг дагахыг хүссэнийг гайхаж байна."
  
  
  Тэр над руу гайхсан харцаар харав. "Тэр аль хэдийн чам дээр нэг удаа бүдэрсэн. Гар буутай холбоотой энэ бүх шуугиан нь мэдээжийн хэрэг санамсаргүй зүйл биш юм. Тэр чамайг эндээс явахыг хүсч байна. Та оюун ухаанаа эргүүлэхийн тулд хэдэн удаа толгойгоо цохих хэрэгтэй вэ? '
  
  
  Би бүгдийг нь арын шарагч дээр тавьсан. Флеминг Капполагийн пентхауст аюулгүй байсан бөгөөд одоо надад энэ тухай бодох цаг олдсон. Би тайвширсан үедээ үүнийг хамгийн сайн хийдэг. Тиймээс би тайвшрахаар шийдсэн.
  
  
  Бид зах, ордны хажуугаар давхилаа. Цаашлаад толгодын орой дээр хуучин цагт шорон байсан байх ёстой эвдэрсэн цайз харагдав. Подвал улс төрийн хоригдлуудаар дүүрэн байдаг. Бохир газар. Хуучин хотыг толгодын бэлд барьсан. Тэнд зам нарийссан. Митци тэргэнцэр, тоглож буй хүүхдүүд, хүнсний бараа зөөж яваа эмэгтэйчүүдийн хажуугаар машинаа жолоодоход хүндрэлтэй байв. Эндээс та арлын жинхэнэ амт, сэтгэл татам байдлыг олох болно. Бид жуулчдыг хараагүй.
  
  
  Бид эвдэрсэн хуучин зочид буудлын хажуугаар өнгөрөв. Энэ нь цагаан гаа шиг харагдаж байна. Зүлгэн талбайнууд нь өвсөөр хучигдсан, цонх хаалганууд нь фанераар бүрсэн байна. Зуун жилийн өмнө энэ нь тансаг зочид буудал байсан.
  
  
  "Хөгшин Поинсиана" гэж Мицээ хэлэв. “Үүнийг барихдаа Карибын тэнгисийн хамгийн шилдэг зочид буудал байсан. Одоо морин шоргоолжны диваажин болжээ. Хотод ойрхон байх шаардлагатай үед тэнд буудалладаг уулын иргэд заримдаа үүнийг ашигладаг хэвээр байна."
  
  
  Охины зарим зүйл буруу байсан. Тэр янхан шиг дуугарсангүй. Түүний хоолойд боловсрол, оюун ухаан байсан. Мөнгөний энгийн шуудан зөөгчийн хувьд түүний үзэл бодол мафид маш их жинтэй байв. Тэд түүнд миний жинхэнэ хэн болохыг хүртэл хэлсэн. Энэ нь миний сонирхлыг төрүүлэв. Би түүнээс энэ талаар асуусан. Тэр Мона Лизагийн инээмсэглэлээр хариулав.
  
  
  Чип казиногоо алдчих вий гэж санаа зовсон үед нь би Дэйви рүү залгаж, чамайг энд явуулахыг хүссэн."
  
  
  Дэйви? Дэйви Хок? Hawk энэ дэгдээхэйгээс захиалга авч байсан уу? Бүсээс доош цохиулчихсан юм шиг санагдлаа. Митци Гарднер сүхний агент байсан уу? Hawk дахин тоглоомоо тоглож, надад дахин бүх зүйлийг өөрөө шийдэх боломж олгосон гэж үү? "Хонгор минь" гэж би "Би хошигнолд үнэхээр дуртай, гэхдээ чи хэн бэ?"
  
  
  Тэр миний асуултанд хариулах асуултаар хариулав. "Би чамд ямар малгай өмсөх ёстой вэ?"
  
  
  Би амьсгаа дороо хараалаа. "Би чамайг бүгдийг нь хаясан нь дээр."
  
  
  Тэр итгэлээ алдсангүй. 'Чи азтай байна. Цаг нь ойртож байна."
  
  
  Бид одоо шигүү ширэнгэн ой модтой задгай газраар явж байлаа. Дараа нь чихрийн нишингийн тал нутаг, гадил жимсний жижиг тариалангууд гарч ирэв. Тэр надад бүс нутгийн эдийн засгийн өөрчлөлтийн талаар хэлсэн. Банана нь чихрийн нишингээс илүү ашигтай байсан. Тэд үүнийг ногоон алт гэж нэрлэдэг. Мах, хумс, шанцай, анхилуун үнэрт тонка шош зэрэг нь ургуулахад илүү сонирхолтой болсон. Тэрээр арлын нөгөө талд өөрийн гэсэн жижиг тариалантай гэж хэлэв.
  
  
  Зам огт шулуун байгаагүй. Тэрээр эрэг дагуу хэсэг хугацаанд алхаж, дараа нь арлын төв дундуур нуруу мэт сунаж тогтсон уулс руу дөхөв. Тариалангийн талбайнуудаас гарахад далайн эрэг намаг болж, нөгөө талд нь мод, ургамлаар бүрхэгдсэн гүн хавцалуудыг харав. Бид хотоос арав орчим милийн зайд явж байтал Митци хүнд даацын машиныг хурдны замаас шороон зам дээр татан, түүнийг дагасаар хагас миль яваад нуурын дэргэд зогсов.
  
  
  Тэр мотороо унтрааж, шаахайгаа тайлж, хаалгыг онгойлгов. Би үзэгдэхийн тулд хэсэг суув. Хар хөх усны цаанаас нэг милийн зайд газар харагдана. Тэнд газар эгц дээш өргөгдсөн бөгөөд хуучин цайзын ул мөр хэвээр үлджээ.
  
  
  Тэгээд яг миний урд байгаа байдал бүр ч сайхан байлаа. Митци бүх хувцсаа тайлаад ус руу гүйв. Тэр эргэж хараад над руу урилгаар гараа даллав. Надад хоёр дахь зөвлөгөө хэрэггүй байсан. Би хурдхан хувцсаа тайлаад араас нь орлоо.
  
  
  Зөвхөн хөнгөн долгион байсан бөгөөд ус бараг бүлээн байв. Охин хурдан, жигд хөдөлгөөнөөр сэлж, би түүнийг эргээс хол зайд л гүйцэв. Би тэвчихгүй байсан ч бид усанд байсан. Түүний арьс зөөлөн мэт санагдсан. Би түүнийг ташаан дээрээсээ өөр рүүгээ татахыг хүссэн ч тэр ухасхийн эргэн тойрон шумбав. Тэр гарч ирээд санаа алдаад над руу буцаж ороход бид хоёрын хэн нь ч бэлэн байсангүй. Гүн усанд барих зүйл байхгүй, гэхдээ бидэнд хэрэггүй байсан. Тэр гайхалтай байсан.
  
  
  Бүх зүйл дуусмагц тэр гадаргуу дээр хөвөв. Би түүн рүү сэлж, бид амарсан. Би тайван бүлээн усанд унтсан. Толгойгоо унаад давстай бүлээн усанд орох хүртэл би анзаарсангүй.
  
  
  Охин алга болжээ. Би эргэж хартал тэр аль хэдийн далайн эрэг дээр ирчихсэн байв. Түүний гэдсэн дээр цагаан элсэнд хүрэн бор. Түүний усны хувцаснаас та ямар ч салалт харагдахгүй байгааг би анзаарсан. Би далайн эрэг рүү сэлж, түүний хажууд хэвтээд буцаж унтлаа. Түүний сөөнгө хоолой намайг сэрээх хүртэл. "Өглөөний мэнд, Картер. Та холбоотонтой уулзах гэж байна.
  
  
  Нүдээ нээгээд хартал баруун зүгт нар хэдийнэ шингэж байлаа. Далайн эрэг дээр хэн ч харагдахгүй байв. Хэдэн хавч, их элс. Дараа нь тэр усны цаадах хошуу руу заалаа. Усан дээгүүр ямар нэгэн зүйл бидэнд ойртож ирсэн боловч энэ нь завь биш байв.
  
  
  Энэ нь хүний дүр шиг харагдаж байв. Би нүдээ анив, толгойгоо сэгсрэн дахин харлаа. Тэр хэвээрээ байсан. Гурван зуун метрийн цаана зогсохыг хатуу хориглосон газар нэг хүн алхаж байлаа. Өндөр, туранхай, урт цагаан даашинз өмссөн, сэнс шиг хийсдэг. Тэр хүндтэй хэрнээ шийдэмгий байдлаар бидэнд хандсан. Энэ үнэхээр гайхалтай байсан.
  
  
  Миний хажууд байсан охин босоод гараа даллав. Тэр тайван хувцаслав. Би үүнийг хий үзэгдэл гэдгийг мэдэж байсан. Үнэнийг хэлэхэд, ус нь давстай, сироп шиг санагдаж байсан ч би усанд унтсан үедээ живэх шахсан.
  
  
  Тэр хүн улам ойртсоор байв. Эргээс арав орчим метрийн зайд дээлээ дээшлүүлэн усанд ташаандаа живж, ахин өндийж эрэг рүү дөхөв. Тэр надад зургаан фут орчим өндөр юм шиг санагдсан. Тэр өндөр настай, урт сахалтай, цагаан үстэй. Тэр туранхай, гэхдээ зальтай байсан.
  
  
  Би элсэн дээр нүцгэн суугаад хар нүдтэй, том амаараа Митци Гарднер руу инээмсэглэв. Тэр миний хажууд зогсоход тэр түүний гараас сагсан бөмбөг авах боломжтой хуруугаараа өндөг шиг зөөлөн атгав. Тэр түүнд миний мэдэхгүй хэлээр хэдэн үг хэлэхэд тэд инээлдэв. Тэр над руу хараад “Энэ бол Ноа, Ник. Тэр энд хэн ч санахаас илүү удаан байсан. Тэрээр мөн арал дээрх коммунист пуужингийн эсрэг тэмцэгч юм."
  
  
  би сэрлээ. Би өөр юу хийж чадах вэ?
  
  
  Ноа над руу анхааралтай хараад гар барив. Минийх түүний алганд бүрэн алга болсон ч тэр шударга байдал, итгэлийг төрүүлэхийн тулд гарыг минь хангалттай шахав. Би маханд хүрсэн, бүлээн, дотор нь цустай, амьд.
  
  
  “Ноён Картер, би таныг маш их биширдэг. Тэр британи хэлний өвөрмөц аялгатай, хэрэв хүсвэл архирдаг хоолойтой байв. "Мицци чамд итгэх итгэлийг минь бэхжүүлсэн таны үйлсийн талаар надад хэлсэн."
  
  
  Би залгилаа. - Чи надад итгэх итгэл үү? “Ядаж л би боломжтой зүйлээ хийсээр л байна. Та гайхалтай хэтрүүлж байна гэж айж байна.
  
  
  Тэр Мицээ рүү харав. Тэдний хооронд нягт холбоотой байсан байх. Хүндлэл, нөхөрлөл, ойлголцолоос үүдэлтэй нь ойлгомжтой. Дараа нь тэр над руу анхаарлаа хандуулав.
  
  
  “Ноён Картер, би уучлалт гуйх ёстой. Чамайг ажилдаа хэт автахаас өмнө би Миццигээс чамайг энд авчрахыг гуйсан. Харамсалтай нь энд асуудал байна." Тэр уул руу заалаа. "Би ноцтой өвчнийг зайлуулах ёстой. Би одоо үлдэж чадахгүй ч ядаж чамтай уулзаж, чамд тусламж хэрэгтэй бол амлах ёстой гэж бодсон. Чамайг надтай дахин уулзана гэж найдаж байна."
  
  
  Бүсгүйг тонгойн духан дээр нь үнсээд над руу толгой дохин буцаад ус руу буцаж ирээд дээлээ аваад ирсэн шигээ алга болов.
  
  
  Би түүнийг ажиглав. Митзи инээв. "Таны тайван байдлаас юу үлдсэн бэ? Та сүнс харсан бололтой.
  
  
  Би сүнс рүү заалаа. 'Хэрхэн ...?'
  
  
  Тэр нухацтай болж, хэсэг зуур над руу хараад “Ник, битгий их юм асуу. Энэ хүнтэй танилцсанаасаа хойш би үнэхээр итгэмээргүй зүйлсийг харсан. Та ч гэсэн үүнийг мэдрэх болно. Одоо бид Флемингийг сэрж, зугаалахыг хүсэхгүй байхаас нь өмнө эргэж очсон нь дээр."
  
  
  Хувцсаа өмсөж байтал нөмрөг дээрх толгодын бэл дэх хадны дунд алга болсон өндөр бараан дүрсийг эргэн харлаа. "Найзынхаа талаар илүү ихийг хэлээч" гэж би асуув.
  
  
  Тэр хүрэн мөрөө хавчив.
  
  
  "Миний чамд хэлсэн зүйлийг бод. Гэнэтийн зүйлд бэлэн байгаарай. Ноа танд тэдгээрийн олонхийг өгч чадна, би бүгдийг нь хараахан сонсож, хараагүй гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  Тэр надаас түрүүлж машин руу гүйв. Машинд ороход мотор нь шуугиж байлаа. Намайг хаалгыг хаахаас өмнө тэр хурдасгуурын дөрөө дарахад бид хаалгыг дагаж хар хурдаараа давхиж зам руу буцлаа.
  
  
  Энэ Ноа онцгой ид шидтэй гэдэгт би нэг хором ч итгэсэнгүй. Тэр зүгээр л надад их ухаантай, зальтай санагдсан. "Тэр даяанч мөн үү?" - Би Митцигээс асуув. Үүнээс өөр юу ч. Тэрээр зуу гаруй хүнтэй овгийн удирдагч юм. Тэд хуучин цайзад амьдардаг. Түүний хэлснээр хэдэн зуун жилийн өмнө боолын бослогын дараа түүний хүмүүс энд суурьшсан. Тэд хамтдаа аймшигтай бүлэг юм. Тэд ширэнгэн ойд байж болох бөгөөд тэд чамайг хүсэхгүй л бол та тэднийг харах боломжгүй."
  
  
  "Чи түүнийг яаж танив?"
  
  
  Тэр уруулаа жимийж над руу харлаа.
  
  
  "Бас их хачирхалтай байсан. Би нууранд сэлж байтал тэр гэнэт бууж ирээд надад мессеж өгсөн. Казино дахь Чипийн туслах алагдсан тул Чип намайг Майамид аваачиж өгөхийг хүссэн. Энэ залуу гурваас арван минутын үед алагдсан. Ноа надад гурвын гурван цагийн үед хэлсэн.
  
  
  Энэ нь илүү хялбар байсан. Ядаж байхад хөл дороо хатуу газартай болчихсон байсан. "Ширэнгэн ойн бөмбөр" гэж би инээв. "Ширэнгэн ой дахь утас"
  
  
  'Магадгүй. Гэвч хожим нь би түүнийг маш өвчтэй эмэгтэйг вудугаар эдгээж байхыг харсан. Тэр түүнийг түүний тагтаа гэж хэлсэн. Тэр босож, илүү сайн болсон."
  
  
  Толгой минь чичирч байлаа. Миний хажууд байсан охин мафийн хатуу ширүүн ертөнцөд амьд үлдэх хангалттай хүчтэй байсан. Үүнийг хийхийн тулд та бүх зүйлд бодитой хандах хэрэгтэй. Тэгээд одоо тэр вуду, хар ид шид гээд өөрөө ч итгэж байгаа юм шиг ярьж байлаа. Би түүнээс өөр асуулт асуугаагүй.
  
  
  Бид таван минут чимээгүй явлаа. Гэнэт замын голд нэг хар хүн гарч ирэв. Тэр биднийг зогсоо гэж дохив. Мицци хурдаа сааруулж цонхоо онгойлгов. Тэр сэтгэл хөдөлсөн бололтой; Тэр түүнээс нутгийн аялгаар ямар нэг зүйл асуухад тэр толгой сэгсэрлээ. Митци юу ч хэлэлгүй машинаа урвуу руу нь тавиад, эргээд бензинээ дарав.
  
  
  "Ноа бидний тухай асуусан" гэж тэр хэлэв. "Яаралтай байсан. Ямар нэг зүйл болох гэж байсан ч тэр юу гэж хэлээгүй.
  
  
  Би Мицэеэ рүү хараад буцаж элч рүү харлаа. Зам эзгүй байсан. Дараагийн ээлжинд явахад зам маш муу болсон. Бүх саад бэрхшээлийг амархан даван туулахын тулд бидэнд жийп хэрэгтэй болно. Аяллын тал нь замын том нүхний өмнө дуусав.
  
  
  "Бид цаашаа явах ёстой" гэж Митци хэлэв.
  
  
  Та үүнийг алхах гэж нэрлэж болохгүй. Бид уулын ямаа шиг модонд авирсаар эцэст нь шиферээр босгосон өндөр хананд хүрэв. Цайз нь нөмрөгийг бүхэлд нь эзэлж, давж гарах аргагүй мэт харагдав. Биднийг хаалгаар өнгөрөхөд хашааны хана нь мөн шиферээр хийгдсэн байв. Үүний цаана чулуун барилгууд баригдсан бөгөөд зарим нь хуучирсан, зарим нь маш сайн нөхцөлд байв. Тэдний дээвэр нь хананы тавцан болж байв. Хүмүүс Ноагийн гайхалтай дүрийг тойрон цугларав. Тэд уугуул америкийн бараан царайтай байв. Эрэгтэйчүүд зөвхөн ууц өмсдөг байсан бол эмэгтэйчүүд нь өнгөлөг богино банзал өмсдөг. Бүгд чимээгүй, сэтгэл санаа нь сэтгэлээр унасан.
  
  
  Биднийг ороход Ноа бидэн рүү ойртлоо. Түүний царай баргар боловч биеэ авч яваа байдал нь бардам, эрхэмсэг хэвээр байв.
  
  
  Тэрээр бидэнд энэ мэдээг нүдээ цавчилгүй хэлсэн юм. Доктор Флеминг хулгайлагдсан байна. Чип Капола үүнээс урьдчилан сэргийлэхийн тулд амиа алдсан. Жером зочид буудлыг хүлээн авав. Бүх Америк, Европчуудыг аялалын хөлөг онгоцоор нүүлгэн шилжүүлж байна."
  
  
  Би "Тара Сойер хаана байна?"
  
  
  Сүүлд л би мэдээллээ хаанаас авч байгаа нь санаанд буув. Гэхдээ бид Кадиллакаар чимээгүй явах үеэр би ширэнгэн ойд бөмбөр цохихыг огт сонссонгүй.
  
  
  Зурвас түүний тухай юу ч хэлээгүй" гэж Ноа надад хэлэв. Ямар ч байсан мессеж байсан. Тиймээс тэрээр зөвхөн алсын хараанд тулгуурлаагүй. - "Та энэ бүгдийг яаж мэдсэн бэ?"
  
  
  Тэр эргэн тойрныхоо хүмүүс рүү харахад би түүний амыг тэсч ядан зангидаж байхыг харав. “Ноён Картер, надад битгий эргэлзээрэй. Цаг хугацаа хангалтгүй. Доктор Флеминг хуучин цайзын доорх гянданд хоригдож байгаа бөгөөд түүнийг аврах шаардлагатай байна. Танай хатагтай Сойерыг нэг хөлөг онгоцоор гэртээ явуулсан байх.
  
  
  "Энэ нь надад боломжгүй юм шиг санагдаж байна. Хэрвээ Жером түүнийг золиос болгон барьж чадсан бол түүнийг явуулахгүй байх байсан гэж би бодож байна."
  
  
  "Энэ бол маргаан юм. Гэхдээ энэ нь бүгд биш юм. Та хоёрын тодорхойлолтыг тарааж, таныг баривчлахад арван мянган доллар санал болгосон.
  
  
  Би чангаар хараалаа. "Би жаахан тойруу замаар явах гэж байтал тэнгэр унана."
  
  
  "Чи энэ тойруу замаар явсандаа баяртай байна" гэж Ноа хэлэв. "Үгүй бол чи аль хэдийн үхсэн байх байсан." Ядаж одоо та нар тэмцэж чадна."
  
  
  "Би ямар нэгэн зүйл хиймээр байна" гэж би зөвшөөрөв. Би охин руу харлаа. 'Энд үлд. Та энд аюулгүй байна. Би машиныг чинь авч явна."
  
  
  'Хэзээ ч үгүй. Та энэ газрыг мэдэхгүй. Би мэдэж байна, үүнээс гадна надад хийх ажил байна." Түүний дуу хоолой нь түүнийг мафийн нөхөрлөлд эзлэх байр сууриа олж авсан шинж чанаруудыг илтгэх металл өнгө байв.
  
  
  "Тэрний зөв" гэж Ноа тэмдэглэв. "Та далайн эргийн замаар Порт-оф Спейн руу буцаж очих боломжгүй. Жером үүнийг хаахыг тушаасан нь эргэлзээгүй. Та уулсыг туулах хэрэгтэй болно, дараа нь та ямар ч тусламж ашиглах боломжтой болно." Тэр урт хуруугаараа нэг бүдүүн, бараан эр рүү, дараа нь нөгөө рүү чиглэв. “Өмд, цамц. Хурдлаарай. Чи надтай хамт ирэх үү?"
  
  
  Надад таалагдаагүй. Ноагийн түүх үнэн гэдэгт би яаж итгэлтэй байх вэ? Хэрхэн дуусахыг нь бурхан мэдэх аялалд энэ дагалдан яваа хүн хэнд хэрэгтэй байж болох вэ? Гэхдээ надад сонголт байсангүй. Ноа болон түүний хүмүүс олонхи байсан бөгөөд Митци хүртэл Ноагийн талд орсон. Тиймээс би одоохондоо зөвшөөрөв. Биднийг Кадиллак дээр ирэхэд хосууд ч бас инээж байлаа. Манай хөтөч нар өвдөг хүрсэн даавуун өмд, ханцуйгаа шамласан цагаан цамц өмсдөг болсон. Тэд бүсэндээ мачет нуусан байв.
  
  
  Тэд ард суув.
  
  
  Эргүүлэх газар байсангүй, Митзи машинаа таван минутын турш нааш цааш түлхэж эцэст нь толгодоор бууж чадсан. Төв зам аль хэдийн муу байсан, гэхдээ энэ нь аймшигтай юм. Бид цоорхойтой Швейцарь бяслагтай төстэй зүйлээр бага хурдтай явж байгаад, бүр дордуулахын тулд уулын нөгөө талд байх хадан дээр буув. Бид эргэж, доошоо чиглэсэн нарийн замаар явлаа. Нэг талаас машин уулын энгэрт хүрч, нөгөө талаар би үл ойлгогдох гүн ангал руу харав. Би Мицийн анхаарлыг сарниулахгүйн тулд юу ч хэлсэнгүй. Тэр жолоо барихдаа илүү сайн анхаарлаа төвлөрүүлж чаддаг.
  
  
  Эдгээр зовлон зүдгүүрийн нэг километрийн дараа бид дахин бутны дундуур явж, би дахин чөлөөтэй амьсгалж чадсан. "Тиймээс чи замыг мэдэж байгаа" гэж би Мицид хэлэв. "Бид Жеромын шорон руу яаж очих вэ?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Бид эхлээд энэ талаар ямар нэг зүйлийг олж мэдэх хэрэгтэй. Эхлээд бид Ноатай анхны уулзалт хийх замдаа миний үзүүлсэн хуучин зочид буудал руу явах хэрэгтэй. Тэнд бид төлөвлөгөөгөө хэрэгжүүлэх боломжтой."
  
  
  Эцэст нь бид Кадиллак явах хангалттай өргөн замд хүрэхэд харанхуй болж байв. Ургамлын дундуур бид доорх гэрлийг харж байв. Тиймээс бид хотод ойрхон байсан. Митци зам руу гарахын тулд гэрлээ асаав.
  
  
  Гэрлийн туяа дүрэмт хувцастай хүнийг гэрэлтүүлэв. Тэр бидэн рүү буу тавив. Охин тэр даруй хурдаа сааруулж, машинаа урвуу руу нь оруулаад дахин хурдлав. Би зөнгөөрөө эргэж харлаа. Ухрах гэрэл нь буугаа дээш чиглүүлсэн өөр нэг цэргийг барив. Түүний буу нь бидний хэнийг ч онож амжаагүй байхад миний Лугер буудлаа. Үүний зэрэгцээ салхины шил хагарчээ. Митци түүн дээр маш олон хэлтэрхий байсан ч тэр жолоогоо үргэлжлүүлэв. Би урд нь салхины шил байсан завсараар буудаж, машины урд байсан цэрэг унасан.
  
  
  Митци машинаа зогсоож, би хөтөч рүүгээ харж амжлаа. Тэдний хэн нь ч бэртэж гэмтээгүй. Тэд арын суудалд бөхийж байсан бөгөөд одоо дахин болгоомжтой бослоо. Би хурандаа Жеромын бидэнд өгсөн бэлгийг сайтар харахаар гарлаа. Хоёр цэрэг нас барсан. Би тэдний дүрэмт хувцас, зэвсгийг аваад арын суудал руу шидэв. Ноагийн хүмүүс гар буугаа шүүрэн авав. Би хэлсэн. - "Чи үүнийг зохицуулж чадах уу?"
  
  
  Тэд чадна. Тэд Флеминг ерөнхийлөгч байх үед ордны харуулаар ажиллаж байжээ. Магадгүй хэзээ нэгэн цагт бид энэ мэдлэгээ ашиглах боломжтой байх. Хэсэгхэн зуур би зэвсгээ өөртөө үлдээж, хоёуланд нь шарилыг бут руу чирч, өлссөн амьтан гарч иртэл чимээгүй хэвтэхийг тушаав.
  
  
  Ямар ч байсан зам хаасан нь Ноагийн мэдээлэл үнэн болохыг нотолсон юм. Энэ хөгшин миний хэлэхээс ч илүү их санаатай байсан. Тиймээс Жером хариуцаж байсан гэж Ноа хэлэв. Флемингийг хэрхэн чөлөөлөх талаар бодох цаг болжээ. Ноагийн эрх мэдэл бас надад түүний найзуудад итгэх итгэлийг өгсөн. Тэд эцэст нь өөрсдийгөө танилцуулсан бөгөөд одоо тэд зэвсгийг харьцаж чаддаг гэдгээ нотолсон ч тэдэнд хэрэгтэй хэвээр байна.
  
  
  Бид ямар ч хүндрэлгүйгээр зочид буудалд хүрч ирээд Митци машинаа барилгын ард хаягдсан саравчинд байрлуулав. Тэндээс бид эвдэрсэн лобби руу явлаа. Мөөгөнцөр, ялзарсан модны үнэр ноёрхлын төлөө тэмцэв. Хөтөч нар маань биднийг шажигнаж буй шатаар гал тогооны өрөө рүү дагуулав. Энэ бол нэг хана дагуу тавиурууд, дунд нь ажлын ширээ бүхий том гал тогооны өрөө байв. Бид тэнд ганцаараа байгаагүй. Ширээн дээр лаа асаж, гурван хүн нутгийн амттан болох игуаныг идэж байгаа нь миний гэдсийг бадраав.
  
  
  Эрчүүд болон хоёр хөтөч маань уугуул гурван иргэнтэй догдлон ярилцан мэндчилсний эцэст бид хоол идэж чадлаа. Хэрцгий өлсгөлөнгөө ханасан болохоор би гайхшрал, бэрхшээлийн олс дээр байгаа ёо-ёо шиг санагдлаа. Уугуул гурван хүн явахад миний таваг тал дүүрсэн хэвээр байв. Тэднийг явахыг хараад би баяртай байлаа. Бид өөрсдийн тактикийг боловсруулах хэрэгтэй байсан бөгөөд би урилгагүй компани шиг санагдсангүй.
  
  
  Ноа надад манай хөтөч нарын нэрийг хэлсэн боловч би хэл мэдэхгүй болохоор мартчихаж. Миний санаж байгаа зүйл бол тэд урт, олон гийгүүлэгчтэй байсан. Гэсэн хэдий ч би тэднийг Том эсвэл Харри гэж нэрлээд гомдоохыг хүсээгүй тул асуудлаа тайлбарлаж, санал бодлыг нь асуув.
  
  
  Тэр хоёрын хамгийн өндөр нь "Чи намайг Лэмби гэж дуудаж болно" гэж инээв. Тэр үүнийг хатуу "B" гэж дуудсан.
  
  
  Мицци миний чихэнд “Ламби. энэ бол том хясаа юм. Тэд хүч чадлаа нэмэгдүүлэхийн тулд махыг нь иддэг."
  
  
  "Тэр хэв маягтай" гэж би инээв. “Жишээ нь миний нэр N3-аас хамаагүй дээр. Тэгээд чи?' Би хоёр дугаар руу харлаа.
  
  
  Тэр өргөн инээмсэглэв. 'Како.'
  
  
  "Богинохон" гэж би зөвшөөрөв. — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  Тэр дахин инээв. "Махчин шувуу. Маш аюултай.'
  
  
  'Агуу их.' Би тэдэнд хайртай байсан. Тэд Гранде Лаклерийн бүх армитай тулалдах хэтийн төлөвийн талаар хошигнож болно. Магадгүй бидэнд өчүүхэн ч боломж байсан байх.
  
  
  “Бидэнд доктор Флеминг хэрэгтэйг та ойлгож байна. Бид Флемингийг шоронгоос гаргах хэрэгтэй. Гэхдээ эхлээд бид тийшээ очих хэрэгтэй. Та нарын хэн нэгэн нь хоригдлууд өмнө нь ухсан хонгил гэх мэт зугтах замуудын талаар мэдэх үү?
  
  
  Хариулт нь сөрөг байсан. Ганцаараа байсан. Эргэхэд дэндүү нарийхан, үүр рүүгээ мөлхөхөд эгц. Нүх гарсан газар одоо төмөр хаалга байв. Тэдний өөдөөс зугтах сүүлчийн оролдлого хийсэн азгүй хүний бүдгэрсэн гавлын яс хэвтсэн хэвээр байв. Энэ нь нэлээд эрт байсан. Тиймээс бид гэдэсний зөн совин дээр ажиллах ёстой бөгөөд энэ нь ихэвчлэн цуст болж хувирдаг. Би энэ талаар юу бодож байгаагаа хэлсэн. "Та хаанаас эхэлмээр байна гэж бодож байна?"
  
  
  Тэд хайхрамжгүй мөрөө хавчив. Како хоёуланд нь зориулж хэлсэн. "Хэрэв Флеминг үхвэл бид ч бас үхнэ. Жером манай ууланд пуужингийн станц барихыг хүсч байна. Бид тулалдах болно, гэхдээ бидэнд түүнийг зогсоох хангалттай хүн, зэвсэг байхгүй” гэжээ.
  
  
  Энэ хосууд надад улам их таалагдаж эхэлсэн. Тэдний насыг таахад хэцүү байсан ч арьс нь толигор, зохицуулалт нь сайн байв. Тэд барын ач ивээлээр хөдөлсөн. Би дүрэмт хувцас руу заалаа. 'Үүнийг өмс. Та цэргүүдийн дүрд тоглох болно. Та Митци бид хоёрыг барьж аваад цайз руу аваачих гэж байна. Та Жером биднийг Флемингийн өрөөнд түгжихийг тушаасан гэж хэлэх болно.
  
  
  Охины нүд хэсэг зуур анивчих шиг болов. Би түүний амь насыг эрсдэлд оруулах дургүй байсан ч тэр ч бас тэнд байсан бол бидний "заль мэх" илүү үнэмшилтэй байх байсан.
  
  
  Како, Ламби хоёр цамц, өмдөө тайлж, ууцныхаа даавуугаар хэсэг эргэлзсэний дараа ичингүйрэн эргэж харан тайлж авав. Тэд хоёулаа хүзүүндээ бүс зүүж, дайны сахиус зүүсэн байв. Мэдээжийн хэрэг, буунууд гар дээр байсан ч бага зэрэг нэмэлт хамгаалалттай байх нь гэмтэхгүй гэж бодсон байх. Тэд бидний сахиус дээр цэргийн хүрэм өмсөж, өмд өмсөж, биднийг явахад бэлэн гэдгээ ойлгуулсан.
  
  
  Митци жолоо барьж байсан. Би түүний хажууд суухад манай хоёр туслах гар буунууд бидний хүзүүнд чиглүүлэн суулаа. Цайз руу явах замд охин богино замыг хамгийн их ашигласан. Гудамжууд үнэхээр хоосон байв. Бүгд дотор нь үлдэж, хөшгөө хаалаа. Дэлгүүрүүд харанхуй байсан бөгөөд дээрэм тонуулчдаас урьдчилан сэргийлэхийн тулд савласан байв. Испанийн боомт өмнөх шөнийн хөгжилтэй байдлаас тэс өөр гунигтай хот болон хувирав.
  
  
  Цайз намхан толгод дээр зогсож байв. Түүний урдах ногоон зүлэг найрсаг харагдахын тулд чадах бүхнээ хийсэн боловч эргэн тойрон дахь төмөр хашаа, зүлгэн дээрх голд суурилуулсан их буу энэ нөлөөг эвдэв. Хаалганы урд зогсоол нь энэ газрыг илүү тохь тухтай болгосонгүй.
  
  
  Нэг корпус, хоёр цэрэг бидний гэрлийг хараад зэвсгээ татсан байдалтай зам хаалаа. Мицээ хурдаа сааруулж, тэдний урд хэдэн метрийн зайд зогсов. Миний ард Ламби: "Татажлагч аа, бид юу байгааг харцгаая. Өөх тос! Тэр гар бууныхаа амаар намайг урагш түлхээд өгөөмөр инээв.
  
  
  Корпорац болгоомжтой дөхөж ирэв. Үүнийг эхлээд хармаар байна. Залуус биднийг хэрхэн авчирсан амжилтын түүх, даван туулах ёстой давж гаршгүй сорилтуудыг ярилаа. Корпорац маш их сэтгэгдэл төрүүлэв. Тэд яриагаа дуусгахад тэр буугаа аажуухан өргөж над руу чиглүүлэв.
  
  
  Миний гэдэс базлав. Тэр Мицээг бууддаггүй. Би үүнд итгэлтэй байсан. Тэд үүний төлөө барьцаа эсвэл золиос авч болно. Харин Жеромын надад зориулж төлөвлөж байсан зүйл огт өөр байсан. Корпорац түр зуур намайг харанхуйд орхиж, хаалтныхаа завсраар над руу харлаа. Дараа нь тэр тушаал хуцав. Цэргүүд замыг чөлөөлөв. Корпорац машинд суугаад Мицид цайз руу явахыг тушаав. Энэ бол саарал байшин байсан. Цонхгүй, голд нь ганц хаалгатай, ангайсан ам шиг. Тэр ч байтугай модон хэл хүртэл цухуйсан байв. Мицци зогсоод машинаа ваарантай зогсоол дээр тавьсан бөгөөд одоо би модон хэл нь гүн суваг дээгүүр татсан гүүр болохыг олж харав. Одоо тэнд хогийн ургамал ургаж байсан боловч эрт дээр үед энд боолуудын цуваа байсан. далайн усаар үерлэх. Халдлага үйлдсэн хүн бүр усны хувцастай байх ёстой байв. Гүүрний голд нэгэн цэрэг зогсож байсан бөгөөд бүхэл бүтэн талбайг хурц гэрлээр гэрэлтүүлж байв. Корпорац явлаа. "Намайг тэр залууг буу тулган барьж байхад тэднийг оруул."
  
  
  Намайг машинаас түлхэж гаргалаа. Митци нөгөө талаас гарч ирэв. Како, Ламби хоёр гар буугаа бидний нуруун дээр дарав. Корпорац ахин баясаад дотогш оров. Хэдэн минутын дараа тэрээр дэслэгчийн хамт дахин ирэв. Гүүрэн дээр байсан цэрэг ширүүн мэндчилж, шинэ залуугийн зан авир нь түүнийг энд удирдаж буйг илтгэнэ.
  
  
  Офицер түүнийг дуугүй гэж заах хүртэл корпорац завгүй дохио зангаагаар ярилцав. Хэрэв энэ үнэхээр олзлогдсон байсан бол хэн шагнал авах байсныг түүний нүдэн дэх одноос би таамаглаж байлаа.
  
  
  Ламби хэлэхдээ: "Хурандаагийн тушаал. Энэ хоёр нь Флемингтэй нэг камерт түгжигдэх ёстой. Харж байна уу, баригдсан бүх шувууд хамт байна.
  
  
  "Ойлголоо" гэж дэслэгч товчхон хариулав. "Тэднийг харуулын өрөөнд аваач."
  
  
  Тэр эргэж, бид түүнийг дагахаас аргагүйд хүрч, аймшигтай цуурайтай чулуун коридороор явав. Клаустрофоби өвчтэй хүмүүсийн хувьд жинхэнэ хар дарсан зүүд. Харуулын байранд дэслэгч биднийг эрэн сурвалжлах ёстой гэж гараа даллав.
  
  
  Како хурдан “Бид тэднийг аль хэдийн хайсан, дэслэгч. Тэд зуун хувь цэвэр."
  
  
  Дэслэгч инээмсэглэн: - Маш сайн байна. "Ник Картер, тийм үү? "Маш аюултай" гэж хурандаа хэлэв. Харин өнөө орой шүдийг чинь сугалж авна гэж бодож байна."
  
  
  Би мөрөө хавчаад зодуулсан нохой шиг харагдахыг хичээв. Тэр одоо Мицээ рүү анхаарлаа хандуулав. Нүдэндээ нулимстай, айсан муур шиг айдастай байсан ч түүнийг харах үнэ цэнэтэй хэвээр байв. Магадгүй түүнийг жаахан хүлцэнгүй байхад нь таалагдсан байх. Түүний ташаа хэсэг зуур нааш цааш хөдөлж, эрүүг нь нэг хуруугаараа өргөв.
  
  
  Хурандаа чамайг синдикатад их үнэ цэнэтэй гэж хэлсэн. Чамайг буцааж авахын тулд тэд юу төлөхийг хүсч байна. Бид үүнийг мэднэ." Мицци бүр ч айсан бололтой амаа гараараа таглаад уйлж эхлэв. "Ноёнтоон, намайг тэдэн рүү битгий явуулаарай. Тэд намайг ална."
  
  
  Тэр хөмсгөө өргөв. "Хэрэв та тэднийг маш их үнэлдэг юм бол тэд яагаад үүнийг хийх болов?"
  
  
  Хэсэг зуур уруулаа хазсанаа дэслэгч өөрийг нь хүчээр хэлүүлэхийг мэдэрсэн мэт "Би хаа нэгтээ мөнгө авчрах хэрэгтэй байсан." Гэхдээ би хүргэж өгөөгүй. Одоо түүний бараан нүдэнд долларын тэмдэг харагдана. Бурхан минь, тэр төсөөлөлтэй байсан! Тэр тэвчээргүй сонсогдов. "Тэр долларууд одоо хаана байна?" Тэр гэнэт итгэл найдвар дүүрэн харагдав. "Би чамд хаана байгааг харуулж чадна... Хэрвээ чи биднийг явуулбал би..."
  
  
  Түүний инээх нь тааламжгүй байв.
  
  
  "Чи маш их хүсч байна, хонгор минь. Картерын хувьд хэрэв би түүнийг алдсан бол хурандаа миний оронд гав зүүх байсан. Тэр мөрөө өргөв. "Тэр яагаад ч юм энд энэ эрхмийн тухай үнэхээр бодож байгаа."
  
  
  Бүсгүй хоёр гараа үрж, түүн рүү сунган, алхам тутамдаа хүлцэнгүй, догдолж түүн рүү ойртож байв.
  
  
  -Тэгвэл зөвхөн би үү? Зөвхөн чи бид хоёр?'
  
  
  Түүний нүүрэнд шунал тачаал тод харагдав. Тэр түүнээс нүд салгалгүй манай хоёр залуутай ярилаа. "Та нарын нэг нь энд үлдэнэ, нөгөө нь Картерыг камерт аваачна."
  
  
  Дэслэгч охинтой хоёулхнаа байхыг хүсч байна гэж бодоход надад аймшигтай мөч тохиолдсон. Тэгээд тэр залуу намайг нэг залуутай хамт явуулахыг хүсч байгааг ойлгосон. Энэ санаа нь таалагдаад замдаа тэр хүн рүү дайрахаар төлөвлөж байгаа бололтой булчингаа бага зэрэг нугалав. Мицээ дэслэгчийг зохицуулж чадна, гэхдээ зодоон болж магадгүй, надад илүү олон цэрэг дайчлах үйл явдал хэрэггүй байсан. Дэслэгч миний хөдөлгөөнийг хараад инээгээд ямар ч байсан хамт явахаар шийдэв. Тэр Ламби бид хоёрын өмнө хаалгаар гарлаа. Мицээ араас нь "Дэслэгч... дараа уулзъя, тиймээ..." гэж араас нь дуудав.
  
  
  Тэр коридороор алхаж, би түүний алхалт нь цэргийнхээс илүү догдолж байгааг анзаарав. Дэслэгчийн бодол бол үүрэг хариуцлагатай холбоотой байсангүй. Коридорын төгсгөлд тэр зузаан чулуун хаалгыг онгойлгоод бидэн рүү дохиж, араас нь цохив. Энэ боржин чулуун блок бидний ард байгаа тул шоронгоос нэгдүгээр давхар хүртэл ямар ч чимээ гарахгүй гэж би сэжиглэж байлаа. Бид чулуун эргүүлэг шатаар доод коридор руу орлоо. Ус дусаж, хөгц үнэртэж байв. Дэслэгчийн дэнлүүгээс өөр гэрэл байсангүй, тэр дахин бидний урдуур алхаж, хонгилын хоёр талын хорин тортой хаалгыг өнгөрөв. Коридорын төгсгөлд тэрээр дөрвөн инч орчим урт гуулин түлхүүр гаргаж ирээд хаалганы түгжээг онгойлгоод камерын дэргэд зогсов.
  
  
  Доктор Флеминг нэг өвдгөө налан хана налан суув. Нөгөө хөлөө урд нь сунгав. Энэ нь муухай, хавдсан харагдаж байв. Тэр чулуун шалыг бүрхсэн ногоон хөвд дээр суугаад түүний нэг гар нь хананд бэхлэгдсэн төмөр гинжнээс толгой дээрээ унжсан байв.
  
  
  Тэр дээш харан гэрэл рүү нүдээ анивчиж хараад намайг хараад босож суулаа. Тэгээд тэр миний харуулыг, эцэст нь дэслэгчийг харсан. Тэр дахин мөрөө унагаж, толгой нь цөхрөнгөө барав. Офицер түүний дээр зогсоод инээмсэглэв. Тэр бүрээснийхээ бэхэлгээг тайлж, буугаа гаргаж ирээд Флеминг бид хоёрыг тод харагдуулахын тулд алхаж, зэвсгээ бэлхүүс рүү минь аажуухан чиглүүлэв.
  
  
  -Ноён Ерөнхийлөгч аа. - Хоолой гулгамтгай санагдсан. "Та арал дээр сайн холбоотон олно гэж найдаж байсан уу? Чамайг нэг удаа аварсан, магадгүй ахин аварч чадах хүн үү? Би үүнийг танд толилуулж байна. Тэр чамтай үлдэж чадна."
  
  
  Миний ард Ламби амьсгалаа дарж байсан нь тодорхой. Надад хэд хэдэн сонголт байсан. Би хажуу тийшээ гараад манай хүн дэслэгчийг буудаж болно. Гэхдээ магадгүй офицер илүү хурдан байсан тул би Ламбийг улам бүр ойлгож эхлэв. Эсвэл би анхаарлаа сарниулж, Лугерээ гаргаж ирж болно.
  
  
  Ингэж бодож байтал дэслэгчийн гутлын дундуур муурны чинээ харх гүйлдэн орж ирлээ. Түүний дэнлүүний гэрэл амьтныг айлгасан байх. Дэслэгч хажуу тийш үсрэн түүнийг бууджээ. Энэ нь надад Лугерээ барьж авахад хангалттай хугацаа өгсөн. Би дэслэгчийн толгой руу шууд буудсан. Дэнлүү агаарт нисэв. Би сул гараараа хуруугаараа халуун дэнлүүгээ шатааж чадсан ч эвдрэлгүйгээр хурдан буулгаж чадсан. Дэслэгч нүүрээрээ унав. Шалан дээрх ногоон хөвд аажмаар улаан болж хувирав. Ламби сэтгэл хангалуун хурхирлаа. Миний алхам түүнийг гайхшруулаагүйд би баяртай байлаа. Эцэст нь тэр рефлексээрээ гохоо дарж намайг буудаж чадсан. Би түүний мөрөн дээр алгадаад талархлаа.
  
  
  Флеминг нүдээ анив. Тэр гэрэлд дасаагүй хэвээр байна. Тэр ичсэн.
  
  
  "Би юу ч ойлгохгүй байна" гэж тэр бувтнав. “Хурандаа Жером намайг буцаж ирээд улс орноо удирдахыг гуйж байна. Тэгээд яагаад намайг одоо баривчлаад байгаа юм бэ? Чамайг яагаад энд авчирсан юм бэ? Чи яагаад энэ цэрэгт ийм эелдэг ханддаг юм бэ?
  
  
  "Дараа нь" гэж би түүнийг чимээгүй болгов. -Одоо цаг алга. Дэвид Хок ч, Тара Сойер ч Флеминг AX-ийн хөндлөнгийн оролцооны талаар мэдэхийг хүсээгүй. Жеромыг урвасны дараа түүнд бүх зүйлийг хэлэх гэсэн уруу таталт маш их байсан. Гэхдээ хэрвээ Хок, Тара хоёрын зөв байсан бол, Флеминг зөрүүд зан гаргаж, дахиж тоглохыг хүсэхгүй байвал арлыг хэн хамгаалах вэ? Тиймээс би худлаа ярих хэрэгтэй болно. Би түүний хөлийг заалаа. -Та хэр хүнд бэртсэн бэ?
  
  
  Тэр гайхсан хэвээр байсан ч би түүний анхаарлыг улс төрийн асуудлаас холдуулахыг хичээв.
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Миний хөл хугарсан."
  
  
  Би дэслэгчийн халааснаас гавны түлхүүрийг хайж эхлэв. Тэр түүнтэй хамт байгаагүй. Би гинж рүү буудаж чадах ч сум багатай байсан. Надад хэдэн сум хэрэгтэй байж магадгүй. Би нэг хөлөө ханан дээр тавиад татлаа. Чулууны хоорондох зуурмаг нь олон зуун жилийн настай байсан бөгөөд чийгийн улмаас суларсан байв. Гинж нь бага зэрэг нугалж байгааг мэдэрсэн ч салсангүй. Дахиад хэд хэдэн удаа татсан ч ямар ч нэмэр болсонгүй. Бид энэ зүйлийг ухах ёстой. Би гараараа хурдан хөдөлгөөн хийхэд стилетто илгэн бүрээсээсээ муруй хуруунууд руу минь унав. Сахлын хутга шиг хурц төмөр зуурмагийг цоолж, тоосгоны араас тоосго нураажээ. Ламби тусалж эхлэв. Энэ нь миний бодсоноос удаан үргэлжилсэн. Хүйтэн байсан ч хөлөрч байлаа. Дэслэгч удахгүй ирэхгүй бол хэн нэгэн очоод юу болсныг харъя гэж бодож магадгүй.
  
  
  Би хаалтны нэг талд гүн ховил хийсэн. Дараа нь би Ламбитай хамт гинжийг чадах чинээгээрээ татлаа. Түүнийг сулрахад бид гөлгөр хөвд дээр унав. Флеминг урагш татав. Ламби бид хоёр үүнийг авсан. Тэр бидний хийх ёстой чимээ шуугианаас болж маш сул дорой, толгой нь эргэж байсан ч сайн хөл дээрээ зогсож чаддаг байв. Би дэслэгчийн хүрэмийг тайлж байхдаа түүнийг дэмжихээр Ламбийг орхисон. Би бас түүний бүс, бууг аваад бүгдийг нь Лэмбид өгсөн.
  
  
  “Энэ хүрэмийг тайлаад энийг өмс. Та албан тушаал ахилаа."
  
  
  Ламби дагаж мөрдөв. Бид хоёрын дунд Флеминг байсан тул харуулын байр руу буцлаа.
  
  
  Митци Гарднерийн гоёмсог цээж нь рельефийн эсрэг бөхийв. Бүсгүй Флемингэд зориулж сандал шүүрэн авч, сандал дээр суухад тэр "Чи ийм удаан хаана байсан юм бэ? Бид зүгээр л очиж үзэхийг хүссэн. Бурхан минь, тэд түүнд юу хийсэн бэ?
  
  
  “Түлхүүр. Шүүгээгээ хар.
  
  
  Како дээд шүүгээг онгойлгоод надад атга шидэв. Эцэст нь зөвийг олохын өмнө би хэд хэдэн оролдлого хийсэн. Түүгээр ч барахгүй цоож нь зэвэрсэн тул онгойхоос нь өмнө цаасны жингээр цохиход хүрсэн. Гарын гавыг тайлахад л дотор нь хадаас, Флемингийн бугуйны шархнаас цус гарсан байхыг харлаа. Хуучин гинжний зэв нь шарханд байсан ч угаах боломжгүй байв. Хүлээлгийн өрөөнд ямар ч эм байсангүй. Та хүлээх хэрэгтэй.
  
  
  Би цайзаас яаж гарах гэж байгаагаа хэлэв. Ламби шинэ дүрэмт хувцсаа өмсөн хаалга руу нуруугаа харуулан зогсож байв. Дэслэгч түүнтэй уулзахыг хүсч байгаагаа Како гүүрэн дээрх цэрэгт хэлэх ёстой байв. Ирвэл бид уяад аманд нь боож өгнө. Дараа нь Митци машин руу гүйж очоод гүүрэн дээр аваачив. Бид Флемингийг гүүрэн дээр авчирч, би түүнийг машин руу чирэв. Ламби дэслэгчийнхээ хүрэмтэй, Митци, Како хоёрын хооронд урд суув.
  
  
  Харуулын пост дээр Ламби дэслэгчийн бууг Мицци руу чиглүүлж, харуул түүний царайг харахгүйн тулд түүн рүү эргэв. Жером охиныг өөрт нь аваачиж өгөхийг тушаасан гэдгийг Како корпорацад хэлэх болно. Хэрэв энэ нь ажилласан бол бид тэнцсэн. Хэрэв энэ нь ажиллахгүй бол надад Luger байх болно. Ламби, Како нар бас зэвсэглэсэн байв. Гураваас гурав бол маш таатай харьцаа юм.
  
  
  Бид ямар ч асуудалгүй Кадиллак машинаар ирлээ. Митци машиныхаа гэрлийг асаагаад, толгод уруу явав. Хамгаалагч нар биднийг жолоодож явааг хараад зам дагуу огт хаалгүй алхсан. Тэд зугтах оролдлогыг хүлээж байсангүй.
  
  
  Корпорац ердийн шалгалтаа хийхээр гараа өргөхөд Мицээ цонхоо өнхрүүлэв. Како Лэмбигийн нүүрийг халхлах гэж урагш бөхийж, тэвчээргүй харагдахыг хичээв. “Хурандаа бодлоо өөрчилсөн. Тэр охиныг өөрт нь авчрахыг хүсдэг. Одоо.'
  
  
  Корпорац санаа зовсон харагдав. "Дэслэгч ээ, хэрэв та түүнийг өөрөө авчирвал энд хэн захирах вэ?"
  
  
  "Чи" гэж Ламби тас хэлэв. "Намайг буцаж ирэх хүртэл хэнийг ч битгий явуулаарай....."
  
  
  Корпорац ухасхийв. Ламбигийн хоолой дэслэгчийнх шиг сонсогдсонгүй. "Хөөе... хүлээгээрэй... чи тэгэхгүй... хөөе... энэ юу гэсэн үг вэ?"
  
  
  Би буун дууг сонсоод өвдөг сөгдөв. Како капралыг бууджээ. Цэргүүд харуул хамгаалалтад гараагүй ч Митци машиныг хурдан жолоодоход тэдний нэг нь хаалганы бариул дээр гараа тавьж амжив. Би Лугерийнхээ өгзөгөөр гараа цохиж, дараа нь цэргийг буудсан. Нөгөөх нь буугаа онилсон ч гохоо дарж амжсангүй. Би түүний ходоод руу цаг тухайд нь хар тугалга шахав.
  
  
  Гайхалтай байлаа. Одоо бид зам уруу хар хурдаараа уралдаж байлаа. Бид толгодын ёроолд байх үед машин дуугарах чимээ сонсогдов. Би энэ дууг дэндүү сайн мэддэг байсан. Бидний шатахуун дууссан. Митци машинаа зогсоогоод над руу хараад мөрөө хавчив. Арал даяар онцгой байдлын тухай хууль хүчин төгөлдөр мөрдөгдөж байгаа тул түлш цэнэглэх боломж байгаагүй. Бүх шатахуун түгээх станцуудыг хаасан. Флеминг уулын дундуур хорин миль алхаж чадаагүй.
  
  
  Бид үүнийг Ноагийн зочид буудалд хүргэж магадгүй, гэхдээ дараа нь яах вэ? Хэрэв Жером доктор Флеминг оргон зайлсан гэдгийг мэдсэн бол Испанийн боомтын ойролцоо хаана ч аюулгүй байж чадахгүй. Би өөр машин хайх хэрэгтэй болсон. Бидний одоо байгаа газраас би далайн эргийн замыг харж байлаа. Хуучин хотын ойролцоо жийп машин зогсож байв. Түүний эргэн тойронд харанхуй дүрсүүд зогсож, зам дээр дэнлүү асаж байв. Энэ бол замын түгжрэл байсан. Би шийдвэрээ гаргасан.
  
  
  “Энэ бол манай тээврийн шинэ хэлбэр. Хичнээн цэргийг байлдааны ажиллагаанаас гаргах ёстойг би мэдэхгүй, гэхдээ бид буун дуугаар эрсдэлд оруулж чадахгүй.
  
  
  Магадгүй хөндлөнгөөс оролцох өөр хүмүүс байгаа байх. Та хоёр тэдэн дээр очоод энэ залуусын анхаарлыг сарниул. Би тэднийг халамжлах болно. Тэднийг нэгтгэхийг хичээ. Митзи, чамд буу бий юу? Тэр надад гомдож "Би нүцгэн харагдаж байна уу?"
  
  
  “Флемингтэй хамт энд байгаарай. Хэрвээ хэн нэгэн ирвэл өөр сонголт байхгүй бол бууд, харин эхлээд арга заль мөн эсэхийг шалгаарай."
  
  
  Ламби, Како хоёр алга болжээ. Би толгод дээр байрлах байшингуудыг тойрон алхав. Байшингийн хажуугаар өнгөрөхдөө нөхцөл байдлыг судлав. Одоо би хяналтын цэгийн гэрлийг тод харлаа. Миний алхмууд оймын мод болон бусад ургамлуудад дарагдсан байв. Би жийп рүүгээ алхаж эргэн тойрноо анхааралтай ажиглаж хартал эргүүл гарч ирэв. Би тэднийг ойлгохгүй байсан ч Ламби, Како хоёр юу ч хэлсэн, энэ нь үнэхээр хөгжилтэй байсан байх. Хоёр хүүг минь тойрон зогсож байсан дөрвөн цэрэг хоёр дахин инээв. Тэд над руу нүүр буруулсан. Тэднийг эргүүлчих вий гэж айсандаа хурдан хөдөллөө. "Би тэдний ард "Лүгер"-ийг бэлэн болгочихсон зогсож байсан" гэж би огцом хэлэв. "Та нар бүгд буу тулгаж байна. Ганц ч хөдөлгөөнгүй! '
  
  
  Инээд гэнэт зогсов. Тэд хөлдсөн хэвээр байв. Ламби хэдэн алхам ухраад ониллоо. Түүний хүрэмний алтан сүлжсэн тууз харанхуйд гялалзаж байв. Како жийп рүү гүйж очоод арын купе руу авирч олс барин буцаж ирэв. Үлдсэнийг нь хурдан хийлээ. Како дөрвийн сүүлчийнхийг нь боож амыг нь таглахад би жийпний хийн хангамжийг шалгав. Миний сэтгэл санааг тайвшруулахад сав дүүрсэн байлаа. "Тэднийг бутанд тавиад гэрлүүдийг нь холдуулаарай" гэж би хэлэв. - Би Флемингийг авах гэж байна.
  
  
  Би жийп машинаар Кадиллакаас гарсан газар луу явлаа. Жийпний гэрэл асахгүй байгааг сая л анзаарлаа. Хараал!
  
  
  Мицци надад Флемингийг жижиг машинд суулгахад тусалсан. Би жолооны ард суугаад доошоо буухад тэр миний хажууд суулаа. “Ламби, Како хоёр зочид буудалд өөрсдөө очих ёстой. Тэндээс тэд гэртээ аюулгүй буцаж болно."
  
  
  Жийп сайхан байсан байх, гэхдээ энэ нь тийм ч тохиромжтой шийдэл биш байсан. Гэрэлгүй, хөтөчгүй бол уулын дундуур машин жолоодох талаар бодох шаардлагагүй болсон. Янз бүрийн хавцлын хажуугаар эргэлдсэн замаар ингэж давхина гэж бодохоор миний дотор муухайрах шиг болов. Би эргийн замаар явах ёстой.
  
  
  Ламби, Како хоёр хоцрох дургүй ч энэ нь цорын ганц шийдэл гэдгийг олж харсан.
  
  
  Тэднийг явахад би дахин жийпээ хөдөлгөв. Одоо би хэсэг хугацаанд намайг зовоож байсан асуултаа Флемингээс асууж чадсан юм. Би мөрөн дээгүүрээ хашгиран “Тара Сойерт юу тохиолдсоныг чи мэдэх үү? Тэд түүнийг явуулсан уу?
  
  
  'Үгүй. Намайг барьсан цэргүүд түүний төлөө сая долларын золиос нэхэх болно гэж хэлсэн. Ямартай ч чи намайг хаашаа авч яваа юм бэ?
  
  
  "Ноа руу."
  
  
  Түүний хоолойд өвдөлт, айдас цуурайтав. "Тийм ээ, энэ бол хамгийн эхний зүйл. Дараа нь би хот явах хэрэгтэй болно. Хүмүүс намайг сонсох болно."
  
  
  Би түүнд намайг хуурахыг зөвшөөрөв. Би өөрөө түүнтэй маргахгүй байх хангалттай асуудалтай байсан. Би Тара Сойерын талаар санаа зовж байсан. Би түүнд юу ч тохиолдохыг зөвшөөрч чадаагүй. Би газ дээр гишгэв. Би Флеминг, Мицээ хоёрыг хэдий чинээ хурдан хүргэж өгнө төдий чинээ хурдан хот руу буцах болно. Би булан эргэж хартал урд талын зам дээр гэрэл ассан. Өөр нэг саад тотгор.
  
  
  "Доошоо шумбаарай" гэж би Мицид хашгирав. "Бас бэлд."
  
  
  Би удааширлаа. Би тэднийг зогсох гэж байна гэж бодоосой гэж хүссэн ч эцсийн мөчид саадыг давж гарлаа. Би аравхан метрийн зайд харсан: тээшинд жижиг хурдан гаубиц бүхий асар том ачааны машин. Тэр бүх замыг хаасан. Ямар ч гарц байсангүй.
  
  
  Бидний нэг талд намгийн тослог ус дэнлүүний гэрлийг тусгав. Тиймээс би тийшээ хол явахгүй байсан. Нөгөө талд нь далдуу моднууд байв. Тэд усанд ургадаггүй, тиймээс хатуу газар байх байсан, гэхдээ моднууд миний хүссэнээс илүү ойрхон байсан. Би жийп унаж чадах болов уу гэж бодсон. Гэхдээ энэ нь хамгийн муу сонголт байсан. Би жолоогоо эргүүлээд самбар дээрх тохируулагчаар замаас гарлаа. Тэдний “Зогс” гэж хашгирч, дараа нь буудах чимээ сонсогдов. Сум далдуу модны навчны дундуур өндөр исгэрэв.
  
  
  Анхааруулга.
  
  
  Сайхан хүмүүс! Мицээ сандал дээрээ эргэж харан гал авав, гэхдээ тийм ч болгоомжтой биш, агаарт биш. Би эргэж харсангүй. Би амьдралдаа анх удаа зэрлэг азарга унаж байгаа юм шиг санагдлаа. Би мод мөргөж, нөгөө тал руугаа хоёр дугуй дээр үсэрч унах шахсан. Тэд бидэн рүү буудсан ч цохисонгүй. Би замдаа буцах гэж оролдсон ч тэндээс өөр гэнэтийн бэлэг оллоо.
  
  
  Зам дээр жийп явж байсан бөгөөд түүн рүү дөрвөн цэрэг гүйв. Флеминг миний ард өвдөлтөөр хашгирав. Энэ нь түүнд хөгжилтэй байсангүй. Би жижиг машинаас аль болох хурдаа шахан гарч ирэхэд Мицээ хөөцөлдөж байсан жийп рүү Флемингийн толгой дээгүүр буудлаа. Энэ нь хангалттай хурдан биш байсан. Манай нэг дугуй хоосон байсан.
  
  
  "Ник, тэд биднийг гүйцэж ирж байна." - Митци хашгирав.
  
  
  Тэр надад хэлэх шаардлагагүй байсан. Би буун дууг сонсоход бараг тэр агшинд тэдний сум жийпний төмөр дээр тусав. Би түүнд Лугер өгсөн.
  
  
  "Бүлэгт орохыг хичээ. Онилж, үргэлжлүүлэн бууд." Тэр хоёр гараа ашигласан боловч хажуу тийшээ сэгсэрч байх үед хөдөлж буй бай руу чиглүүлэх нь маш хэцүү байдаг. Энэ бол миний нэрийг Хокийн сейфэндээ хадгалдаг жагсаалтад оруулах болов уу гэж бодож байсан үеүүдийн нэг байсан бөгөөд нэр бүр нь тухайн хүн нас барсныг илтгэх од тэмдэгтэй байв.
  
  
  Митци хашгирав. Би түүнийг цохисон гэж бодсон ч тэр эгц сууж байсан. Би ослыг арын толинд харсан. Бидний ард байсан жийп жолоодлогогүй эргэлдэн намаг руу хар хурдаараа умбаж, аажуухан бөгөөд сүр жавхлантайгаар ёроол руу живэв. Гарахаасаа өмнө гэрлийн гэрэл хэсэг зуур анивчихыг харлаа.
  
  
  Мицци Лугерийг миний хөлний завсраар түлхээд эргэж харав. Бид нэг дугуй хагарч явсан. Энэ бол шөнийн цорын ганц чимээ биш байв. Хулсан саваа хөндий модон бөмбөр цохих чимээ ширэнгэн ойд сонсогдоно. Энэ нь бүдэг бадаг аймшигт чимээ байв. Како, Ламби хоёр овог руу утасгүй мессеж дамжуулж чадах болов уу гэж бодсон. Магадгүй энэ нь ширэнгэн ойд үл үзэгдэх хүмүүсийн илгээсэн бидний зугтсан тухай мессеж байсан байх.
  
  
  хэмнэл хурдаслаа. Энэ нь гамшиг юм шиг харагдаж байсан. Миний ард доктор Х.Флемингийн сулхан хоолой сонсогдов. "Биднийг дагаж байгаа бөгөөд тэд биднийг хурдан гүйцэж байна."
  
  
  Би жийпээ сүүлчийн хурдаа хүртэл түлхэв.
  
  
  
  
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  -
  
  
  Замд яг бидний урд талд гар чийдэн барьсан хүн биднийг хөдөөгийн зам руу эргэхийг дохилоо. Би ямар ч асуулт асуугаагүй бөгөөд эргэж харав. Би машинаа элсэн дээгүүр жолоодож, усны ойролцоох өөр бамбар руу чиглүүлж, гал асааж, буув.
  
  
  Ноа тэнд байсан бөгөөд одоо цагаан нөмрөггүй, ууц өмссөн байв. Сая бидний явж байсан замд ойртож буй машины чимээ сонсогдов. Бидэнд хангалттай цаг байсангүй. Бид далай руу нуруугаа харуулан зогслоо. Мөн миний Лугер хоосон байсан.
  
  
  Митци бас гарч ирэв. Ноа хүчтэй гараараа Флемингийг машинаас гаргаж ирэв.
  
  
  "Надтай хамт яв, Картер. Мицийн гарыг бариад бүү тавь. Миний ард байгаарай."
  
  
  Би Лугерыг бүсэндээ хийн охины гараас атгаад Ноагийн араас явлаа. Би өөр юу хийж чадах билээ. Бид ямар ч байсан удахгүй үхнэ. Хэрэв бид харанхуй давалгаан дунд толгойгоо бөхийлгөж байвал хөөцөлдөгчид биднийг олохгүй болтлоо сэлж ч магадгүй.
  
  
  Ноа тайван, итгэлтэйгээр далай руу оров. Тэр Флемингийг амархан авч явсан. Далай хөлийг нь тойруулан, гуяных нь дунд хүртэл босч, дараа нь тэр гэнэт дахин алхам алхмаар босч эхлэв.
  
  
  Дараагийн алхам дээр би хөлийнхөө хурууг ямар нэгэн зүйл дээр цохив. Би бүдрэх шахсан, дараа нь хөлөө өргөв. Би чулууг хөлөөрөө маажиж, бага зэрэг өндөрт хатуу газар мэдрэгдэв. Би жингээ түүн дээр тавьсан. Би өвдгөө тэнийлгэж, эхнийхээсээ нэг алхмаар өндөрт байгаагаа мэдэрлээ. Бид дөрвөн гишгүүр өгсөж, усан доогуур 6 инч орчим барзгар чулуун гадаргуу дээгүүр шууд алхав.
  
  
  Би чимээгүйхэн инээв. Би энэ ид шидийг сайн мэддэг байсан. Би анх Ноаг энэ чулуун замаар явж байхыг харсан. Эрт дээр үед газар хөдлөлтийн улмаас далайн түвшнээс доош живсэн үерийн хаалт байж магадгүй хуучин чулуун байгууламж байсныг би ойлгосон. Ноа үүнийг усан дээгүүр хэзээ ч харж байгаагүй гэж би бодсон. Тэр үүнийг дарвуулт онгоцоор явж байхдаа санамсаргүй олж мэдсэн байх бөгөөд тэрээр шоучин биш ч гэсэн мухар сүсэгтэн дагагчдаа айлгах зорилгоор үүнийг ашигласан байна.
  
  
  Миний ард Митци инээх нь сонсогдов. "Энэ бол нэр төрийн хэрэг, Ник. Одоо та бараг бүх хүнд нууцлагдмал зүйлийг мэддэг болсон. Хальтиргаа гулгаанаас болгоомжил, голд нь байгаарай. Хананы өргөн нь ердөө хагас метр” гэж хэлжээ.
  
  
  Би түүний гарыг шахав. Хангалттай хүчтэй. "Чи надад Санта Клаусын тухай үлгэр ярьж өгөхийг оролдсон, чи бохир завхай. Чи яаж мэдсэн юм?'
  
  
  "Усанд орох үед. Би толгойгоо цохиод ухаан алдсан. Ноа намайг аварсан. Би өөрөө зохицуулна гэж сүрдүүлтэл тэр надад юу болоод байгааг хэлээгүй. Тэр үүнийг нууцлахаа тангарагласан."
  
  
  Усан дээгүүр хос гэрэл тусахад бид бараг нөгөө талд байлаа. Гайхсан, уурласан орилоон сонсогдов. Тэд жийп машин олсон боловч хүмүүс байсангүй. Бид аль хэдийн гэрлийн хүрээнээс гарсан тул тэд биднийг харж чадсангүй. Бид нарийхан шат сийлсэн эгц хад руу дөхөв. Энэ нь урт бөгөөд хэцүү авиралт байсан ч Флеминг үүрсэн Ноа дээд шатны гишгүүрт хүрч, доорх байшингуудын дээвэр болон давхар болсон тавцан руу таван фут үсрэн буухдаа ядарсан шинжгүй байв. Би түүнийг AX хөтөлбөрт фитнесс дасгалжуулагчийн хувиар сайн ажиллана гэж бодсон. Тэр Флемингийг сунгасан гараараа өгөхөд Ерөнхийлөгчийг өрөөнд түргэн оруулав.
  
  
  Биднийг очиход би түүний эмчилгээний өрөөг аль хэдийн бэлдсэн байхыг анзаарсан. Чулуун ханан дээр шатаж буй бамбарууд өлгөөтэй байв. Шалны голд анхилуун навчаар бүрхэгдсэн ор байв. Бид нэгэн төрлийн овгийнхны хүндэт харуулын хажуугаар өнгөрч, хүн бүр Флемингийг түүнд хүч чадлаа өгөхийг хүссэн мэт хөнгөн хүрч байв.
  
  
  Флеминг орон дээр хэвтэхэд би “Тэр хөл хугарч, бугуй нь зэвэрсэн байна. Тэр цусны хордлого авсан байх, би антибиотик авахаар эмийн санд очиж амжсангүй. Түүнд тэр даруй хэрэгтэй. Үүнийг эндээс авах арга бий юу? '
  
  
  Өндөр хар залуу над руу хайхрамжгүй харав. Флемингийн хоолой сул мэт санагдсан ч тэр инээмсэглэв. “Ноён Картер, санаа тавьсанд баярлалаа, гэхдээ би сайн гарт байна. Би Ноагийн анагаах ухааны мэдлэгийг Парк Авеню дахь хамгийн үнэтэй мэргэжилтнийхээс өндөр үнэлдэг."
  
  
  Патриарх чимээгүйхэн: "Таны гэмтлийн шинж чанарыг бидэнд мэдэгдсэн тул бид даруй эмчилгээг эхлүүлж болно."
  
  
  Хоёр эмэгтэй Флемингийг нүцгэлэв. Ноа түүний хажууд сөхрөн суугаад орны дэргэдэх аяганд байсан шингэн рүү хөвөнг дүрэв. Тэр эдгээр үгсээр Флемингийн бугуйн шархыг цэвэрлэв. Дараа нь тэр дээр нь өтгөн ногоон вазелин түрхэв.
  
  
  "Энэ бол кока навч, ногоон саван хоёрын дулаан хослол" гэж Ноа хэлэв. “Бид түүн дээр боолт тавив. Энэ материал нь шархны шороог гадагшлуулж, гар нь хурдан эдгэрнэ."
  
  
  Хөлийг эмчлэх нь арай илүү хэцүү байсан. Ноа хөлөө шулуун болгов. Дараа нь тэр хуруугаа бараан улаан өтгөн бодистой аяганд дүрв. Эдгээр үгсээр тэрээр шархыг тойруулан тойрог зурж, тойрог дотор "Х" зурсан.
  
  
  Тэр над руу инээмсэглэв. "Тахианы цус" гэж тэр тайлбарлав. "Чөтгөрийг яснаас гаргахын тулд." Одоо халуун ногоотой навчны хэд хэдэн давхаргыг хөлөнд нь холбож, дээр нь дулаан гурилын зуурмаг байв. Хөлийг бүхэлд нь зузаан боолт.
  
  
  Олон зууны туршид үр дүнтэй, сэтгэл зүйд нөлөөлсөн анхдагч анагаах ухаан энэ илрэлийн хэр их байсан бол гэж би гайхаж байлаа.
  
  
  Би мэдсэнгүй. Гэвч Флеминг үүнд итгэсэн бөгөөд магадгүй энэ итгэл түүнийг эдгээж ч магадгүй юм. Олон тэргүүлэх улстөрчдийн нэгэн адил тэрээр нууцаар гүн гүнзгий шашинтай хүн байж магадгүй юм.
  
  
  Хэрэв тэр үүнийг олон нийтэд хүлээн зөвшөөрөөгүй бол тэр гүн гүнзгий вуду хэмээх хориотой ид шидийг хүлээн зөвшөөрсөн байх. Гэхдээ энэ нь түүнд хэрхэн өрнөхийг хүлээх цаг надад байсангүй.
  
  
  Би Ноаг хажуу тийш татан, "Бөмбөр ч бас Флеминг хотод буцаж ирээд хүмүүсийн өмнө тоглолт хийхийг хүсч байна гэж хэлсэн үү?"
  
  
  "Тийм ээ." - Өвгөн ёжтой инээмсэглэв. Флеминг бол идеалист бөгөөд итгэл үнэмшилдээ маш зөрүүд хүн юм. Харин шокноосоо гарахад нь би түүнд үнэнээ хэлье. Магадгүй та буцаж очоод мисс Сойерыг суллахыг хүсч байгаа болов уу?
  
  
  Би түүнд зочид буудлын магнат охины тухай ганц ч үг хэлээгүй. Уулын оройд өдий хүртэл амьдарч байсан хүний ​​хувьд тэр их зүйлийг мэддэг байсан. Магадгүй бөмбөр нь түүнд мэдээлэл өгч, ширэнгэн ойн эдгээр ховор шинж тэмдгүүдийг зөв тайлбарлах чадвартай хослуулсан байх.
  
  
  "Хэрвээ би түүнийг нэг хэсэг болгон буцааж авахгүй бол би ганцаараа амьд үлдэнэ гэж бодохгүй байна" гэж хэлэхэд миний царай бага зэрэг хатуурсан.
  
  
  Митци чагнаж байсан. "Чи үүнийг оролдвол галзуурна. Гэхдээ хэрэв тэгвэл би чамтай хамт явна."
  
  
  "Буруу таамаглал" гэж би хэлэв. "Би чамайг ашиглаж чадахгүй. Ноа, тэр энд үлдэх эсэхийг шалгаарай.
  
  
  Намайг гайхсандаа тэр толгой дохив. "Би танд хөтөч өгөх болно ..."
  
  
  "Үгүй" гэж би түүний яриаг таслав. "Би ирсэн замаараа л буцна."
  
  
  Тэр хөмсгөө өргөв. Эцсийн эцэст тэр намайг бодлоо өөрчлөхөд хүргэж чадахгүй гэдгийг мэдэж байсан. Тэр мөрөө хавчаад Мицээгийн гараас атгаад Флеминг рүү буцан алхлаа.
  
  
  Хаданд сийлсэн шат руу ойртлоо. Миний ард Флемингийг эдгээхэд нь туслах зорилготой байсан овгийнхны шуугиан дэгдээх чимээ сонсогдов. Би хана даваад нөгөө тал руугаа буцан ус руу орлоо. Би жийпийг тодорхойгүй харлаа. Тэр хаягдсан юм шиг санагдав. Цэргүүдийн ул мөр ч байсангүй.
  
  
  Замын хагаст хөл минь хадны завсар ургасан далайн замагны гулгамтгай бөөгнөрөлд цохиулж, би хальтирлаа. Би шавар нулимж бослоо. босоод илүү болгоомжтой алхав.
  
  
  Далайн эрэг дээр ирэхэд би норсон байсан.
  
  
  Би хувцсаа тайлаад аль болох шахаж гаргахыг хичээв. Би Лугерыг чадах чинээгээрээ хатааж, гар буугаа жийпний урд суудал дээр шидэв. Хөдөлгүүрийн халуунд хатаж байхын тулд би хувцсаа бүрээс дээгүүр шидэв.
  
  
  Би гутлаа тайлаагүй. Тэд нойтон, гэхдээ надад унахад хэрэгтэй.
  
  
  Би тэр дугуй хагарч, сайн унаад явахыг хүлээж байсан бөгөөд сэтгэл дундуур байсангүй. Нөгөө жийп намаг руу орсон газар дөхөж очоод Лугерийг цэнэглэхээр зогслоо. Хэргийн газар 3-4 хүн замын хажууд байхыг би харсан. Магадгүй машинд байсан хүмүүс живээгүй байх, гэхдээ би тэдний юу хийснийг хараагүй.
  
  
  Тэдний нэг нь гэнэт замын голд гарч ирээд намайг ойрт гэж дохив. Би түүнийг унагаах шахсан ч би цагаа олж харав. Би Лугерээ бэлэн байлгаж байгаад ойртлоо. Ялалтын чимээ шиг инээх чимээ сонсогдож, гэнэт жийпний хамар намаг дундаас гарч ирэв. Тэд түүнийг татаж гаргасан. Энэ нь хоосон байсан. Цогцос байхгүй.
  
  
  Ноагийн ширэнгэн ойн туслахууд нөөц дугуйг гаргаж ирээд над руу эргүүлэв. Би гараад хоёр хүн жийпийнхээ урд хэсгийг өргөж, дугуйг нь сольж, машинаа буцааж тавихыг харсан нь одоо бүх зүйл сайхан байна гэсэн үг. Дараа нь тэд далдуу модны дунд хурдан алга болжээ. Ийм хурдан, би зүгээр л нүдээ анивчихсан бол харахгүй байсан.
  
  
  Том оврын ачааны машин зам хааж байхад урд нь юу олдох бол гэж бодсоор хурдан давхилаа. Ноагийн хүмүүс ч тэнд завгүй байсан ч машин хэтэрхий хүнд байсан тул хөдөлгөж чадахгүй байв. Би бууж, ачааны машины жолооны ард суугаад тэднийг замаас гарахыг дохиод. Би машинаа урвуу руу нь тавиад үсрэн буулаа. Ачааны машин намаг руу гулсахыг харах үнэхээр сайхан дүр зураг байлаа. Зөвхөн их бууны торх л уснаас бага зэрэг дээгүүр байв.
  
  
  Би алс холын зочид буудал руу явах замдаа хэнтэй ч тааралдсангүй. Гал тогооны өрөөнд хэдэн эрэгтэй тоглож байв. Тоглоом надад шинэ байсан. Эрэгтэй хүн бүр хүний хуруу шиг хачирхалтай өнгөлсөн чиптэй байв. Тэд ээлжлэн ширээ тойрон өнхрүүлэв. Хүснэгтийн дундах хагаралд хэн ойртсон нь тэрхүү сэтгэлийн хөөрлөөс нь харахад хожсон. Коко хамгийн сүүлд өнхрүүлсэн. Хуруу нь ан цав руу унах үед тэр чангаар хашгирав. Хожигдсон хүмүүс түүнд хоёр дахин төлсөн. Ламби хоёр намайг хараад тоглохоо больсон. Намайг Сойер зочид буудалд аваачихыг хүсч байгаагаа хэлэхэд тэд тийм ч их баярласангүй.
  
  
  Ламби утга учиртай ханиалгав. "Цайз дахь дэслэгчийг хуурах нь нэлээд эрсдэлтэй байсан" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ хурандааг хуурах гэж үү? - Мэдэхгүй ээ.'
  
  
  Надад хэдэн туслах хэрэгтэй байсан. Тэд хагалгаа амжилттай болно гэдэгт итгэх нь чухал байв. Сандарсан, эргэлзээтэй хүмүүс надад ямар ч хэрэггүй байсан. "Ноа биднийг хаашаа явж байгааг мэдэж байна" гэж би зарлав. "Тэгээд тэр бидэнд туслах болно."
  
  
  Эдгээр нь ид шидийн үгс байсан. Хэрэв Ноа үүнийг хийж чадна гэж бодсон бол энэ нь ажиллах болно. Бид сайхан ааштай жийпэнд суув.
  
  
  Хотын гудамжууд хоосон хэвээр байв. Нийтдээ бид зургаагаас илүүгүй хүнийг харсан. Жийпийг сонсоод хулгана шиг айдаг. Хөдөлгөөнгүй, бүх нийтийн барилгууд хаалттай, Сойер зочид буудлын 1-р давхраас бусад цонх нь харанхуй байв.
  
  
  Биднийг гол хаалга руу чиглэн явах үед Како винтов буугаа миний нуруу руу чиглүүлэв. Хаалганы сүүдэрт манаач биднийг ажиглаж байв.
  
  
  Како үсрэн гарч ирээд намайг дагаад яв гэж дохилоо. Би Како болон "Дэслэгч" Ламби хоёрыг дагуулан хаалга руу алхлаа. Хамгаалалтын ажилтан биднийг зогсоолоо. 'Уучлаарай. Өнөө орой хэн ч ирэхгүй гэж хурандаа хэлэв.
  
  
  Ламби сунаад цэрэг рүү муухай харав. "Бид дотогшоо орох гэж байна. Хэрэв та биднийг зогсоохыг хүсвэл эцэст нь хохирч магадгүй юм. Энэ хоригдол бол Жеромоос мянган доллар санал болгосон Ник Картер юм. Хөдлөх.
  
  
  "ТУХАЙ." Хамгаалагч над руу буугаа чиглүүлэн уруулаа долоов. "Тийм тохиолдолд би түүнийг тэнд авчрах болно."
  
  
  гэж Ламби архирав. - "Үгүй ээ, чи түүнийг удирдахгүй. Би өөрөө хүргэж өгье. Та энэ шагналыг надаас авна гэж бодож байна. Зайл, новш! '
  
  
  Манаач буруутай харагдаж, хангалттай хурдан хөдөлсөнгүй. Како миний хажуугаар өнгөрч винтовынхоо ишээр чих рүү нь цохисон. Ингэхдээ тэрээр санамсаргүйгээр гох дээр хүрсэн байна. Сум миний хөлний завсраар исгэрч, хүссэнээс минь өндөр байлаа. Энэ нь хэтэрхий бодитой болж эхэлсэн. Ламби дахин шүдээ үзүүлэв. “Хурандаа. Тэр хаана байна?'
  
  
  Одоо нэлээд сэтгэл хөдөлсөн харуул бараг л үл ойлгогдохоор бувтнав: "Казино руу, дэслэгч. Би чамд эргэн тойрноо харуулах ёстой юу?
  
  
  "Бид үүнийг өөрсдөө олж чадна гэж бодож байна." Ламбигийн хоолойд анхааруулга сонсогдов. - "Нийтэндээ байгаарай."
  
  
  Како намайг лобби руу түлхэв. Томас Сойер хохирлыг хараад цочирдох байсан. Том вандан сандалуудыг байрлуулав. Сонин, сэтгүүлийн өлгүүр хөмөрсөн бөгөөд дэлгэцийн нэг ч хайрцаг нь хөндөгдөөгүй байв. Дэлгүүрийн тавиурууд хоосон байв. Ямар замбараагүй юм бэ!
  
  
  Хурандаа Кариб Жером агуу хуйвалдаан байсан байж болох ч тэр муу командлагч байсан. Хэрвээ тэр хүмүүсээ дээрэмдэхийг зөвшөөрөөгүй бол төлөвлөгөө нь амжилттай болсон бол мэдээж илүү ихийг олж авах байсан.
  
  
  Казино нь лоббиноос ч дор байсан. Олон мянган тоглоомын ширээ засварлахын аргагүй сүйдсэн. Уртасгасан баарны дээрх нүцгэн зургуудыг зурж, дүрсийг нь хайчилж авав. Како, Ламби хоёр шүгэлдэв. "Сайхан үдэшлэг алга болсон."
  
  
  Баарны эргэн тойронд шалан дээр шилэн сав хагарчээ. Ямар ч шил байсангүй. Како Ламби хоёр эвгүйхэн хоосон өрөөг тойруулан харав. "Бүгд хаашаа явсан бэ? Хурандаа хаана байна?
  
  
  "Тэр ухаангүй унтдаг. Тохилог ортой гурван зуугаад өрөө байгаа бол яана. Жеромын хувьд би түүнийг Чип Капполагийн өрөөнд казиногийн мөнгийг тоолж байгаа гэж бодож байна. Түүн дээр очъё.
  
  
  Бид кассын машины хажуугаар өнгөрөв. Тэд хөндөгдөөгүй хэвээр үлджээ. Гагцхүү шилэн хуваалтын ард ямар ч зоос, задгай шүүгээнд мөнгөн дэвсгэрт байсангүй. Цэргүүдийг эндээс хол байлгасан. Би гүйдэг төмөр хаалгыг идэвхжүүлсэн товчлуурыг дарлаа.
  
  
  Би залуусын дундуур алхав. Удирдлагын ширээн дээрх найрсаг бус хар хамгаалагчийг гайхшруулав. Тэр буу руугаа гараа сунгасан ч миний нуруунд байх Лэмбигийн гар бууны торыг хараад намайг таниад инээв.
  
  
  "Үгүй ээ, гэхдээ ноён Картер. Та түүнийг хаанаас олсон бэ, дэслэгч?
  
  
  Тэр талаа сольсон байж магадгүй, гэхдээ тэр Жеромын тагнуул байсан юм шиг надад илүү санагдсан.
  
  
  “Шалгах цэг дээр саатуулагдсан. Бид энд байна гэж хурандаад хэлээрэй.
  
  
  Гэсэн хэдий ч хар хүн биднийг оруулахгүй байсан. “Мицци эндээс Картертай явсан. Тэр хаана байна?'
  
  
  Ламби хайхрамжгүй мөрөө хавчив. "Тэр түүнтэй хамт байгаагүй. Магадгүй тэр явсан байх."
  
  
  "За, тэр чухал биш." Тэр домофоныг дарав. "Хурандаа та зочидтой."
  
  
  Сэтгэл хөдөлсөн сонсогдов. -"Би чамд хэлсэн шүү дээ..."
  
  
  -Ноён Картерыг хүргэж өгөхөөр хоёр цэрэг ирлээ.
  
  
  Одоо хоолой нь гэнэт баярлаж эхлэв. -"Энэ бол төгс. Тэднийг оруул.
  
  
  Хаалга онгойлголоо. Кариб Жером Капполагийн ширээнд суув. Түүний өмнө мөнгөн тэмдэгт, зоос овоолсон байв. Казино, зочид буудал, лобби дэлгүүрээс сүүлийн үеийн орлого: синдикат болон Сойерын асар их мөнгө.
  
  
  Би нөхөрсөг инээмсэглэв. "Чи баяжих арга олсон уу, Жером?"
  
  
  Тэр хариу инээмсэглэв. Зөвхөн түүний инээмсэглэл минийхээс арай хүйтэн байв. "Энэ бол сайн арга гэдгийг та хүлээн зөвшөөрөх ёстой." Тэр Ламби руу харав. "Дэслэгч ээ, энэ хүнтэй хамт байсан охин хаана байна?"
  
  
  Би ундууцсан. "Үхсэн." Живсэн.
  
  
  Хар нүд нь нарийв. “Тэр далайн гахай шиг сэлдэг, ноён Картер. Намайг хуурах гэж битгий оролдоорой. Тэр Майамид маш их үнэ цэнэтэй юм."
  
  
  Би мөрөөрөө хаалга руу хартал хаалга онгорхой хэвээр байв. Хар залуу бидний яриаг дагаж явав. Түүнийг хүмүүсийнхээ ард байхад би Лугерээ ашиглаж чадсангүй. Энэ нь Како, Ламби хоёрын үхэл гэсэн үг юм. Би хаалгыг хаахыг хүсч, хурандаад харуулуудынхаа анхаарлыг хандуулах хамгийн хурдан арга замыг сонгосон.
  
  
  Би Жеромд "Чи Мицээгийн төлөө сайн золиос авч магадгүй, гэхдээ дэслэгч мянган доллараа хэзээ ч харахгүй гэдэгт мөрийцөж байна" гэж зөрүүдлэн хэлэв. Энэ хангалттай байсан. Хаалга хүчтэй хаагдав. Жером ширээн дээрх овоолсон мөнгө рүү бөхийв. Дахин дээш харвал тэр миний Лугерын торх руу эгц доош харж байв.
  
  
  "Хэрэгтэй зүйлээ аваарай" гэж би Ламби, Како хоёр гар буунууд нь надаас холдох үед хэлэхэд Жером гайхсан. Түүний царай чангарав. “Урвасан уу, ноён Картер? Цэргүүдэд хахууль өг! Тэд надтай адил цэргийн шүүхээр шийтгүүлнэ. ..'
  
  
  Тэр хурдан байсан. Би үүнийг сэжиглэж байсан. Гэхдээ хангалттай хурдан биш хэвээр байна. Тэр ширээний ард байсан бөгөөд гар нь бүрээс рүүгээ хурдан шилжив. Би арай хурдан байж, баруун гараасаа люгерийг зүүн гар руу шилжүүлж, стилеттог гартаа шидээд шидэв. Стилетто гараа бүрээсэндээ хавчсан бөгөөд түүний оролдлого бүтэлгүйтэв.
  
  
  Тэр хулчгар хүн биш гэдгийг би хүлээн зөвшөөрч байна. Энэ нь түүний хувьд том эрсдэл байсан. Гэвч хэрэв тэр намайг хүчээр буудаж чадвал эсвэл өөрийгөө буудаж чадвал гадаа байгаа негрүүдийг сандаргаж, миний боломж алдагдах болно. Тэр чимээгүйхэн суулаа. Би Люгертэй хамт байгаа бөгөөд түүнийг хананы дэргэд зогсохыг тушаав. Бяцхан хар нүд нь үзэн ядсан шинжтэй байсан ч тэр хэлсэн зүйлээ хийв.
  
  
  Ламби зэвсгээ мөнгөн дэвсгэрт дээр тавиад хурандааг сайтар хайлаа. Тэр миний стилетт, бууг гаргаж ирээд миний халааснаас өөр нөөц олов.
  
  
  "Одоо бид ярилцахын тулд буйдан дээр суу. Тара Сойер хаана байна? Би хэлсэн.
  
  
  Жером нүдээ ч цавчсангүй. Тэр буйдан дээр тухтай сууж, хөлөө зөрүүлэв. Тэрээр дээд уруулаа ёжтойгоор мурийж, хариуд нь нэг асуулт асуув. - "Мицци Гарднер хаана байна?"
  
  
  Надад асуулт хариулт тоглох цаг зав, хүсэл ч байсангүй. Мэдээж тэр Тараг зочид буудалд байлгасан. Гэхдээ би Жеромын арми бүхэлдээ унтаж байна гэж найдаж чадахгүй байсан бөгөөд зочид буудлыг бүхэлд нь хайж олох эрсдэлд орохыг хүсээгүй. Би хурандаагийн урд зогсоод Лугерын амаар нүүр рүү нь цохисон. Энэ нь муухай зураас болж хувирав. Би түүнийг алахыг хүсээгүй; тэр үед армийг удирдаж чадах цорын ганц хүн байсан бөгөөд надад одоо ч хэрэгтэй байсан. Гэхдээ эхлээд би Тарагийн аюулгүй байдалд санаа зовж байсан. Би Жеромд энэ тухай хэлээд "Шаардлагатай бол нүүр царайг чинь гутаасандаа харамсахгүй" гэж нэмж хэлэв.
  
  
  Тэр царайлаг хүн байсан. Тэр үүнийг мэдэж байсан бөгөөд тэр дэмий хоосон байв. "За" гэж тэр хэлэв. - Та одоо ч гэсэн түүнийг суллахгүй. Хатагтай Сойер дээд давхрын өрөөндөө байна. Доод болон дээд давхрын хооронд миний зургаан зуун цэрэг бий."
  
  
  
  
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ламби хурандааг буу тулган барьж байх хооронд Како бид хоёр Жеромын хүрэм, цамцыг тайлж, цамцыг нь урж уясан. Бид түүнийг буйдан дээр суулгахыг зөвшөөрөв.
  
  
  "Түүнийг ажиглахын тулд энд үлдээрэй" гэж би Каког тушаав. Би түүнд хаалганы удирдлага хэрхэн ажилладагийг харуулсан. “Лэмби бид хоёрыг үүдэнд ирэх хүртэл хүлээ. Та биднийг нэвтрүүлэхэд хангалттай онгойлгоод дахин хаа.
  
  
  Ламби миний нуруун дээр буугаа дахин тавиад бид алхлаа. Негр мөрдөгч романд автсан байсан тул би Лугерийнхээ амыг хамрынх нь доор хийтэл нүдээ өргөсөнгүй. Түүний уншиж буй зүйлийг хараад би инээхээс өөр аргагүй болсон. “Бүү унш, харин унш; Ламби винтовынхоо бөгсөөр түүний гавлын яс руу хүчтэй цохихоос өмнө би хэсэг зуур нэмж хэлэв. Тэр сандлаасаа шалан дээр өнхрөв. Түүний үхсэн эсэх нь түүний гавлын ясны зузаанаас ихээхэн хамаардаг байв. Бид түүнийг казиногийн нэгэн кассын машин руу чирээд тэндхийн сандал дээр уясан. Бид хурдан цахилгаан шат руу явлаа. Лобби руу ороход лифтний хаалга гэнэт нээгдэв. Цэрэг гарч ирээд биднийг хараад буцаж шумбах гэж оролдов. Би стилеттогоо унагаад түүний Адамын алимны доороос олов. Ламби түүнийг хүлээн авалтын ширээний ард татав. Тарагийн өрөөний түлхүүр тэнд байхгүй байсан тул бид тийшээ аль болох чимээгүй очих хэрэгтэй.
  
  
  Бид лифт рүү буцан алхаж, би цэрэгт цохиулсны дараа бүснээс нь мултарсан хоёр сумыг авав. Одоо бид ердөө 599 өрсөлдөгчтэй байсан.
  
  
  Дээд давхарт бид Тарагийн байрны хаалга руу гүйв. Би цоожыг стилеттотой авч, танхимд хэн ч гарч ирэхээс өмнө бид дотогш оров.
  
  
  Өрөөнд амьсгал давчдах уур амьсгал ноёрхов. Агааржуулагч унтарсан. Тара Сойер орон дээр гар, хөлөө дэлгэн хэвтэв. Тэр дотуур өмд, хөхний даруулга өмссөн байв. Түүний бугуй, шагай нь орон дээр хөшигөөр бэхлэгдсэн байсан тул хөдөлж чадахгүй байв. Тэр амандаа гацсангүй, гэхдээ энэ нь шаардлагагүй байсан байх. Sawyer Grand LaClare-ийн дуу чимээ маш сайн байсан. Хамгийн ихдээ хажуугийн өрөөнд сонсогдох байсан.
  
  
  Тэр Лэмби бид хоёрыг харсан. Түүний царай цөхрөнгөө барж, би түүнийг хашгирах гэж байна гэж бодсон. Би түүний амыг гараараа таглав. “Жеромын хүмүүс энд байна. Тайван байх.'
  
  
  Түүний нүд Лэмби рүү эргэлдэв. Тэр намайг бас баригдсан гэж бодсон. Би түүнд тэр бидний талд байгаа гэж тайлбарласан. Түүний үзэсгэлэнтэй цэнхэр нүд одоо том бөгөөд бараан болжээ. Түүний нүдэн дэх айдас одоо уураар солигдов. Би түүний амнаас гараа салгаад үнслээ. Дараа нь би түүнийг утсыг тайлахаар явуулав. -Тэд түүнийг алсан уу?
  
  
  Тэр Флеминг гэсэн үг гэдгийг би мэдэж байсан. Би хэлсэн. -"Үгүй. Бид түүнийг халхалж чадсан. Тэр шархадсан боловч Ноагийн хамт ууланд аюулгүй байна."
  
  
  'Энэ хэн бэ?'
  
  
  Мэдээжийн хэрэг, тэр энэ хөгшин хар шидтэн болон түүний овгийн тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй. -“Хэрэв би чамд Ноагийн талаар илүү ихийг хэлвэл та намайг худалч гэж хэлэх байсан, гэхдээ бид хотоос амьд гарвал би чамайг түүнтэй танилцуулах болно. Тэгээд ч чи итгэхгүй."
  
  
  Өвдөлт намдаахын тулд утсыг хурдан суллав. Цусны эргэлт муу байснаас гар, хөл нь цагаан, хавдсан байв. Тэр өвдөж байсан бөгөөд түүнийг дахин алхтал хэсэг хугацаа өнгөрөхийг би харж байлаа. Гэсэн хэдий ч би түүнийг авч явах эрсдэлтэй байсангүй. Хэрвээ хэн нэгэн биднийг замд нь зогсоохыг оролдсон бол миний гар, магадгүй Ламби ч бас хэрэгтэй байсан байх.
  
  
  Би угаалгын өрөөний хүйтэн усаар Тарагийн бугуй, шагайг арчив. Тэгээд тэр шүүгээнээсээ нимгэн даавуун даашинз гаргаж ирэв. Тэр өмнөхөөсөө илүү сайхан харагдаж байсан ч дотуур өмд, тунгалаг хөхний даруулга нь дайны үед аялахад тохиромжгүй байв.
  
  
  Тара хөл дээрээ зогсоход үнэтэй хэдэн минут зарцуулагдсан. Үүнийг бид өрөө тасалгаагаар нь шалгаж үзсэн. Гарц нь тодорхой байгаа эсэхийг шалгахын тулд би Ламбиг танхим руу явуулав.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр толгойгоо хаалганы ирмэгээр нэвтлэн бидэн рүү дохив. Бид Тарагийн нөхцөл боломжийн хэрээр цахилгаан шат руу гүйлээ. Би товчлуурыг дармагцаа коридорт онгойх хаалга харагдав.
  
  
  Бид нэгдүгээр давхарт хүрч, лифтний хаалга аажмаар нээгдэв. Хагарлын дундуур би нэг цэрэг харав. Муугаар хэлэхэд хурандаа Кариб Жером тэнд бидэн рүү буу тулгасан байв.
  
  
  Би төмөр хаалганы ард суун хонгилын товчлуурыг зэрэг дарлаа. Сум лифтний төмөр хананд тусав. Бидний хэн нь ч гэмтээгүй нь гайхамшиг байлаа. Хаалга хаагдаж бид дотогш орлоо. Цаг хугацаа өнгөрсөн юм шиг санагдав. Хэрэв гаражид машин байхгүй эсвэл гарцыг хаасан бол Дэвид Хок төлөөлөгчдийнхөө аль нэгийг нь хасаж болно. Том Сойер охиноо, Ноа хараал идсэн сайн туслахаа алдах болно.
  
  
  Ноагийн нөгөө туслах хаана байна гэж би гайхаж байлаа. Үхсэн байх. Хэрэв Жером түүнийг их хэмжээний мөнгө төлөөд явуулаарай гэж ятгасан бол сум авна гэж найдаж магадгүй юм. Хурандаад хэлсэн үгэндээ хүрэх ямар ч шалтгаан байхгүй. Хөөрхий энгийн Каког ийм залуутай ганцааранг нь үлдээсэн нь эндүүрэл гэдэг нь илт байлаа.
  
  
  Цахилгаан шат доод давхрын агаарын буферийг мөргөв. Бид гаражид байсан. Зочид болон өндөр цалинтай ажилчдын машин олон байсан ч би дотроос нь түлхүүр олно гэж бодсонгүй, бүгдийг нь шалгаж амжихгүй л байлаа. Гарц дээр цэргийн ачааны машин байсан. Энэ нь онцгой байдлын үед бэлтгэгдсэн байж магадгүй бөгөөд хурдан ажиллаж эхэлсэн. Тэр нэг милийн зайтай мэт санагдсаныг эс тооцвол.
  
  
  Би үүнийг онцолсон. "Тэр машин руу гүй" гэж би хэлэв. "Намайг бэлтгэл хийх зуур түүнийг явуул."
  
  
  Тэд гүйсэн. Ядаж л Лэмби хамаг хурдаараа гүйж, бүдэрч унасан Тараг гараас нь чирэв. Лифтний хаалга нээгдэв. Тэднийг хоёр инч хүртэл онгойлгох үед би Жеромыг дагаж зай руу шидэв. Би хашгирахыг сонсоод хурандаа байна гэж найдаж байлаа. Хаалга цааш онгойн хашгирах чимээ гарахад би үргэлжлүүлэн буудлаа. Эцэст нь хэн нэгэн лифтийг буцааж илгээх гайхалтай санааг гаргаж ирэв. Хаалга бүрэн хаагдах хүртэл би буудсан. Одоо бид бага зэрэг давуу талтай байсан. Би ачааны машин руу гүйж очоод Тарагийн хажууд харайхад тэр хөдөлгүүрээ асаагаад жолоочийн хажуугийн суудалд суув. Аз жаргалтай. Хэрэв Митци Гарднер байсан бол бид хэн жолоодох талаар маргаж байх байсан бөгөөд одоо ингэх цаг алга.
  
  
  Хоёрдахь араагаа суулгаад гарцаар гарлаа. Түүнийг хаагаагүй. Зочид буудлын гол хаалганы хажуугаар давхиад хаалга руу хартал Жером хэдэн хүнийхээ хамт гадаа гүйж байхыг харав. Тэд бидэн рүү буудах гэж шатан дээр зогссон ч яарч байлаа. Буудлага бага болов.
  
  
  Би тэднийг цохих магадлалыг багасгахын тулд зигзаг хийж, Ламбигийн галыг ардаас нь сонсов. Би түүн рүү өөрийгөө тат гэж хашгирав. Тэр намайг сонссонгүй. Эсвэл тэр хэтэрхий их догдолж, хариу үйлдэл үзүүлэхгүй байж магадгүй юм.
  
  
  Тэр үед аль хэдийн оройтсон байсан. Богинохон хашгирах дууг сонсоод арын толинд Лэмби машинаас унаж байхыг харав. тэр замын голд хөхөрч, хөдөлгөөнгүй хэвтэв. Цамцных нь урд хэсэг цусанд норсон байв. Өөрийг нь оносон сумнаас бие нь чичирчээ. Бид дэндүү хол байсан тул Жером өшөөгөө авлаа.
  
  
  Би ядаргаагаа үл тоомсорлож, жолоо барихдаа анхаарлаа хандуулав. Сум бидний ард исгэрэхээ больсон. Жером болон түүний цэргүүд зочид буудлын үүдэнд зогссон машинууд руу гүйв. Бид гэрээсээ хол, аюулгүй байсан.
  
  
  Өргөн чөлөөнд би эргэж, хийн дөрөө дарав. Ачааны машин нь хурдыг нэмэгдүүлэхээс илүү хүнд ачаа зөөхөд илүү тохиромжтой байв. Бидэнд бага зэрэг хугацаа байсан ч хурандаагийн араас бултах хангалттай байсангүй.
  
  
  Бид хотоос гараад Ноагийн зочид буудал руу явлаа. Ямар нэг зүйлийг хурдан шийдэх хэрэгтэй байсан. Би эрэг дээрх Жеромоос зайлсхийж чадсангүй. Надад хоёр сонголт байсан. Эхнийх нь хуучин зочид буудлын ард байрлах амбаарт ачааны машиныг нуух явдал юм. Нөгөөх нь уул дундуур эргэлдэх муу зам байсан.
  
  
  Хурандаа зочид буудал байдгийг мэддэг байж магадгүй, Ноа үүнийг ашигласан гэж надад бодогдов. Тэр бүр тулалдах шаардлагагүй болно. Барилгыг бүхэлд нь модоор хийсэн. Тэр биднийг шатааж магадгүй байсан.
  
  
  Тийм ч учраас уулын замыг сонгосон. Манай хүнд даацын машин нүх, овойлтыг бидний ард байгаа хөнгөн машинуудаас илүү сайн даван туулж чаддаг байсан бөгөөд энэ замаар тэд биднээс хурдан явж чадахгүй.
  
  
  Бид тохойд хүрэхэд тэд биднийг хараагүй байв. Би гэрлээ унтраагаад жолоогоо эргүүлэв. Бид одоо ширэнгэн ойд үл үзэгдэх болж, төв замаар бидний хажуугаар хоёр жийп өнгөрч байв. Агуу их. Би зогсоод гэрлийн гэрлийг эзэмшигчээс нь аваад бидэнтэй хамт юу байгааг харахаар ачих зогсоол руу явлаа. Эсвэл Ламби буугаа хаясан байх. Миний сумны нөөц дуусч байлаа.
  
  
  Олсны ороомог, хүрз, гурван хайрцагны завсар буу олдсонгүй. Би гүйх гэж байтал нэг хайрцган дээрх "Динамит" гэсэн бичээс дээр гэрэл тусав. Би хайрцгийг урагш татав. Хэдэн саваа унасан ч ихэнх нь үртсэнд нямбай ороосон хэвээр байв.
  
  
  Хурандаа Жером биднийг төв замаас гарсныг мэдвэл тэр гарцаагүй эргэх болно. Гэхдээ бид хүлээж авахад бэлэн байсан. Бид ширэнгэн ой руу зуу орчим метр явлаа. Би ачааны булангаас үсрэн гараад уулзвар руу буцаж гүйж замдаа өөрийгөө бэлдлээ. Жеромын жийпүүд гарч ирэх үед би үүнийг хийсэн. Тэд хурдан жолоодож, булан тойроод ирэхэд би гэрлээс нь бултав. Тэд холоос ачааны машин олж хараад, ялалтаар хашгирч, түүн рүү чиглэв. Эхний жийп над руу ойртоход би гал хамгаалагчийг асаалаа. Би арын суудал руу динамит саваа шидэж, навчис руу аль болох холдов.
  
  
  Дэлбэрэлт тэр даруй болж, намайг дахин зам дээр шидэв. Гэхдээ миний биеийн байдал жийп унасан зорчигчдоос хамаагүй дээр байсан. Би амьсгаагаа дарсаар байтал Тара намайг дуудах нь сонсогдов. Би хүссэн цагаасаа эрт босож, зам дээр үүссэн гүн тогоо руу харан түүнийг холдохыг дохилоо. Миний ард хоёр дахь жийп тохойг тойрон зогсов. Охин бид хоёр ачааны машин руу буцаж гүйв. Бид аль хэдийн хар хурдаараа явж байтал жийп тогооны тогоон дээр тоормосны чимээнээр зогсов. Арын харах толинд би Жеромын өндөр дүрийг замын том нүхэн дээр бөхийж байхыг харав. Сумнууд бидний ард исгэрч байсан ч бид аль хэдийн холдсон тул бидэнд хор хөнөөл учруулахгүй.
  
  
  Тара юу болсныг ойлгосонгүй. Би түүнд ачааны машины араас олсон зүйлээ тайлбарлаад, түүнийг хурдан үнсэхийн тулд тонгойн, дараа нь анхаарлаа зам руу эргүүлэв.
  
  
  "Бид одоохондоо аюулгүй байна" гэж би түүнд хэлэв. “Тэд энэ нүхээр явж чадахгүй, эс тэгвээс модыг огтолно. Мөн энэ нь цаг хугацаа шаарддаг. Далай тэнгисээр явахад бэлэн байгаарай."
  
  
  Харанхуйд булан эргэхдээ мод мөргөх шахсан нь надад гэрэл хэрэгтэйг сануулсан юм. Олдох эрсдэл нь мод руу гүйхээс хамаагүй бага байсан. Цаг руу харахад шөнө аль хэдийн дуусч байгааг хэлэв. Хамгийн хэцүү газруудад хүрэхэд бараг л гэрэл гэгээтэй байх болно. Энэ нь илүү хялбар болгосон.
  
  
  Гэвч харанхуй хэвээр байсан бөгөөд зузаан навчны дундуур машины гэрэл тусаж байв. Тара толгойгоо дээвэр дээр мөргөхгүйн тулд хаалганы жаазнаас зуурсан байв. Тэр хэдэн миль сунгаж, дараа нь гашуунаар инээв.
  
  
  "Ник" гэж тэр хэлэв. “Би өөрийгөө үүнд тэнцэхгүй гэж бодож байна. Би энд ирээд Флемингтэй уулзана гэж галзуурсан. Энэ их романтик байсан." Түүний инээд урам хугарсан мэт сонсогдов. "Одоо би үнэхээр юу болохыг ойлгож байна."
  
  
  Би инээв. - "Үлгэрийн ертөнц сэтгэл дундуур байна уу?"
  
  
  Тиймээс тэр айж, өөрийгөө хянахын тулд ярьсан. Бид улам өндөрт авирсан бөгөөд энэ нь бүр ч хэцүү байх болно. Энэ бол жолоогоо суллах сайн шалтгаан гэж бодсон. Эцэст нь хэлэхэд сэтгэлийн түгшүүр бол өдөөгч, секс бол маш сайн тайвшруулагч юм. Би зогсоод галын түлхүүрээ эргүүлэв. Маш чимээгүй байсан. Би бууж, машинаа тойрон алхаж, Тарагийн талын хаалгыг онгойлгож, түүнийг татан гаргав. Би түүнийг чирээд машин руу аваачиж, зугаа цэнгэлийг эвдэж болзошгүй могой, гахай байгаа эсэхийг мэдэхийн тулд гэрлийн чийдэнг шалгаж үзэв. Түүний ам минийх шиг өлсөж байв. Энэ нь надад хэцүү байсан шиг түүнд ч хэцүү байсан. Эцсийн эцэст бид бүрэн ядарч, аз жаргалтай ачааны машинд суух хүртэл нэлээд хугацаа өнгөрөв. Би инээмсэглэв. 'Чи дээрдэж байна уу?' Тэр толгой дохин сандал дээрээ налан нүдээ анилаа.
  
  
  Цэлмэг хадан цохионд хүрэхэд аль хэдийн гэрэл гэгээтэй байв. Би Тара руу нүдээ анихыг хэлээд, мэдээж тэр даруй нүдээ нээгээд гаднаас нь сонирхон харлаа. Цонхоор харахад тэр зөвхөн ангал л харагдахад тэр цонхийжээ. Тэр шулуун суугаад эрүүгээ өргөв.
  
  
  Бид ангалын аюултай хэсгийг өнгөрч байхад би Флеминг санаанд оров. Зам мухардалд орсон тэр үед бид гараад явган явлаа. Өмнө нь анзаарч байгаагүй зүйлээ одоо олж мэдлээ. Зам нь эгц хавцал руу оров; захын цаана, нөгөө талаар өмнө нь овгийн илүүдэл хүн ам амьдардаг агуйнууд байв. Одоогоор тэнд хэн ч амьдардаггүй бололтой. Цайзын зузаан модон хаалгыг хаажээ. Би гар бууны бөгсөөр цохилоо. Хэдэн минутын дараа гинж шажигнан, модон боолт солигдох чимээ сонсогдов. Тэгтэл хаалга дотогшоо эргэлдэж, цагаан дээлтэй хүн биднийг дотогш доогдов. Тара сүнс харсан юм шиг харагдав.
  
  
  Ноа охинтой эелдэг мэндчилж, Флеминг сайжирч байгааг хэлээд муу мэдээний хэлтэс рүү шилжив.
  
  
  “Өчигдөр орой манай шугам тасарсан. Таныг явснаас хойш бид дотроос юу ч сонсоогүй. Испанийн Портод нөхцөл байдал ямар байгааг хэлж чадах уу?
  
  
  Хотын захад байдаг хуучин зочид буудал нь хотод зочлохыг хүссэн овгийн нөхдийнхөө буудаг газар биш юм болов уу гэж хардаж байлаа. Энэ нь хотоос ирсэн, ширэнгэн ойн бөмбөр ашиглан дамжуулдаг мэдээний төв байх ёстой байв. Хэрэв өөр зурвас байхгүй бол Жером түүнийг дайрсан гэсэн үг.
  
  
  Би үнэхээр ядарсан байсан. Хэдэн цагийн урт стресс хуримтлагдаж эхлэв. Энэхүү хуучин цайз нь дийлдэшгүй байв. Эрт дээр үед хаад, далайн дээрэмчид, босогчид өндөр хэрмийг сөргүүлэх гэж дэмий л оролддог байсан. Гэхдээ энэ удаад миний цорын ганц хамгаалалт бол миний Лугер, цөөн тооны сум, Митци Гарднерын гоёмсог жижиг лангуу, хэдэн хайрцаг динамит байлаа. Орчин үеийн тоноглогдсон армийн эсрэг бага зэрэг. Би зузаан чулуун ханыг налан Ноад мэдэгдэв. Би түүнд динамитаар юу хийх гэж байгаагаа хэлэв.
  
  
  "Би тэр хадан цохиог шууд дэлбэлэх ёстой байсан" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн.
  
  
  "Гэхдээ би тэр үед энэ талаар огт бодоогүй, одоо хэтэрхий хол байна. Гэхдээ би энэ замыг уурхайн талбар болгож байна. Би Жеромыг үдээс хойш энд жийптэй ирнэ гэж бодож байна. Түүнийг гэнэтийн бэлэг хүлээж байна. Надад ачигч хэрэгтэй байна.
  
  
  Ноа багаа цуглуулж, би охидыг танилцуулав.
  
  
  
  
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Хүмүүс ачааны машинаас динамит гаргаж ирэв. Тэд задгай хайрцгийг цайз руу аваачиж, замд нь мина тавихад зориулж бүтэн хайрцгийг үлдээжээ. Ачааны машинаас гарахын өмнө би роторыг дистрибьютерээс салгасан бөгөөд ингэснээр өөр хэн ч ачааны машиныг асааж болохгүй. Нэг хүн цэнэг тус бүрийг бусдаас хамааралгүйгээр дэлбэлэхийн тулд тэсэлгээний төхөөрөмжийг байрлуулсан эсэхийг шалгаснаар би замыг минатай талбай болгосон. Би ажиллаж байхдаа цайзад бөмбөрийн дуу сонсогдов; Эдгээр нь мессеж биш, харин ёслолын дуу чимээ байв. Ноаг сэтгэл санааг бага зэрэг өсгөхийг хичээж байна гэж би бодсон.
  
  
  Дуусах үед би бүрэн ядарч, өлсөж байгаагаа мэдэрсэн. Би цайз руу хэцүүхэн хүрч ирэв. Үнэхээр ёс жаяг байсан. Ариун шувууг алж, буцалж буй усанд буцалгана. Жад барьсан нүцгэн овгийнхон тогоо тойрон бүжиглэв. Тэд базука, пулемёттой тулалдах маш сайн зэвсэгтэй байв.
  
  
  Ноа намайг юу ч идэх боломж олдохоос өмнө үүнийг анхаарч үзсэн. Би хагас унтаагүй байсан. Ноаг намайг сэрээхэд би сэрүүн, харанхуй өрөөнд хэвтэж байсан; Хаалганы дэргэдэх сүүдрийн шугамаас нар аль хэдийн үд дундын байрлалдаа ирчихсэн байгааг би харж байлаа. Би нэг хүнийг зам дагуу харуулд тавив. Энэ газраас та холоос ойртож буй тээврийн хэрэгслийг сонсох боломжтой байх ёстой. Одоо тэр Ноагийн өмнө зогсож, сэтгэл нь хөдөлсөн.
  
  
  
  
  "Цэргийнхэн ачааны машин руу ойртлоо" гэж Ноа хэлэв.
  
  
  Би шууд сэрлээ. -'Тэнд хэд байна?'
  
  
  "Тэр тоолж чадахгүй." - Ноа ажиглагчтай ярьсан.
  
  
  "Тэр хэлэхдээ:" олон, олон."
  
  
  Би босоод хаалга руу гүйв. Тэд одоохондоо зам дээр байх ёстой байсан бөгөөд би тэднийг динамит олоогүй эсэхийг шалгахыг хүссэн. Дайны бүжиг дуусч, агуй руугаа ухарсан хүмүүс цайз руу буцаж зугтав.
  
  
  Би Флемингийн өрөөний хаалгыг өнгөрөөд хэсэг зуур хөшиж орхилоо. Тэр хоёр охины дунд хаалганы дэргэд зогсов. Боолттой гарт нь ямар ч муухай улаан судал, шоколадан бор царайнд нь саарал ч байсангүй. Надад энэ талаар эргэлзэх зав байгаагүй ч Флеминг хурдан эдгэрсэн нь намайг гайхшрууллаа. Би үүнийг бодлоосоо салгаад цааш алхлаа. Би хаалгаар гүйж, зам дагуу гүйв. Хэрэв тэд хурдан байсан бол би тэдэнтэй мөргөлдөж магадгүй ч би итгэлтэй байх ёстой байсан.
  
  
  Би даваан дээр ирэхэд би юу ч хараагүй. Би одоо цоорхойд байсан бөгөөд модны оройн дундуур хагас милийн дор жалганы ёроолд ачааны машин харагдана. Ойр хавьд зогсож байсан гуч орчим хүний бүлэг дээш авирах бодолгүй байв. Яагаад гэж гайхаж байна? Дараа нь миний ард чимээ сонсогдов. Энэ бол Митци байв. Түүнд хариулт байсан.
  
  
  “Нөгөө талаас бас нэг дайралт байна, Ник. Булан дахь завь. Олон завь.'
  
  
  Энэ нь бүлэг яагаад доор хүлээсээр байгааг тайлбарлав. Энэ бол хоёр фронтод нэгэн зэрэг эхлэх хамтарсан үйл ажиллагаа, хавчих хөдөлгөөн байв. Би түүний мөрөөр тэврэв. "Та мина дэлбэлэх боломжтой юу?"
  
  
  "Энэ бол миний амьдралын зорилго байсаар ирсэн. Би юу хийх хэрэгтэй вэ?'
  
  
  Би түүнд асаагуураа үзүүлээд асаагуураа өгөөд яах ёстойг нь хэлэв. "Энэ хоёр цэгийн хоорондох замыг олборлосон." Би түүнд хоёр зүйлийг онцолсон. "Баруун талд байгаа гал асаах нь гал хамгаалагчийн гэрэл асснаас хойш гурван минутын дараа хамгийн бага цэнэгийг асаадаг. Эхний бүлэг эргэлтэнд хүрэхэд түүнийг асаах шаардлагатай. Зарим цэргүүд заримдаа тэнэг байж чаддаг ч энэ хангалттай байх болно гэж найдаж байна. Цаг заваа гарга. Гэхдээ тэднийг зогсоо."
  
  
  'Таашаалтайгаар.' Тэр намайг үнсэж, намайг үнсэж байгаа юм шиг сэтгэгдэл төрсөн. "Флотод амжилт хүсье."
  
  
  Би инээв. 'Энэ ажиллах болно. Ноад итгэ."
  
  
  Би мэдэрсэнээсээ илүү сайн гэж батлав. Хоёр талын бүслэлтэнд удаан тэсэх техник хэрэгсэл бидэнд байгаагүй. Би боломжийнхоо хүрээнд чадах бүхнээ хийх ёстой байсан ч энэ өдрийг даван туулахын тулд ямар нэгэн гайхамшиг хэрэгтэй гэдгийг надад хэлсэн.
  
  
  Намайг байхгүй үед цайзад ноцтой өөрчлөлт гарсан. Овгийнхон завгүй байв. Шат нь хамгаалалтын ханын үүрэг гүйцэтгэдэг цул дээвэр дээр зогсож, гавлын ясны хэмжээтэй чулуунуудыг хувингаар авчирч, туузан дамжуулагч шиг гараас гарт дамжуулдаг байв.
  
  
  Хачирхалтай нь энэ нь урам зориг өгсөн дүр зураг байв. Тэр бүх хар гаруудын хэмнэлээр найгаж, амьд могой мэт материал дамжуулах нь магадгүй амьдралдаа жинхэнэ дайн хийж үзээгүй эдгээр хүмүүст итгэх итгэлийг төрүүлэв.
  
  
  Ноа гадаад төрхөө хадгалсан ч эрчүүдээсээ бага итгэлтэй байв. Тэр хаалганы дэргэдэх чимээгүй буланд Флемингтэй ярилцаж байв. Флеминг сандал дээр түшиж, Ноаг ямар нэг зүйлд итгүүлэх гэж байгаа бололтой. Би яриаг дагахаар ойртлоо.
  
  
  “За, Ноа, би Жеромыг давхар тоглоом тоглож байгаа гэдэгт итгэхийг хүсч байна. Гэхдээ би чамайг болон танай хүмүүсийг миний төлөө амь насаа эрсдэлд оруулахыг зөвшөөрч чадахгүй. Хэрэв Жером тийм хүчтэй юм бол би генерал Хэммонд даатгасан шигээ захирагдах ёстой. Би бууж өгөөд АНУ руу цөлөгдөнө. Жером бол чадварлаг хүн бөгөөд энэ арал өмнө нь цэргийн дарангуйллыг даван туулж байсан. Магадгүй би түүнд зөвлөгөө өгөх ч юм билүү. Би чамайг түүнд миний захиасыг хэлэхийг хүсч байна.
  
  
  Жеромд энх тайвны тухай мессеж илгээх нь түүний үхлийн тушаалд гарын үсэг зурсантай адил байв. Хурандаа Ноа болон түүний овог аймгийг ганцааранг нь орхисон ч би амьд хүмүүсийн нутагт нэг хором ч үл хамаарах байсан. Энэ нь ялагдал хүлээхэд хангалттай муу гэж би бодсон. Би үүнийг үзэн ядаж байсан. Гэхдээ Жером миний бодсон шиг гомдсон бол надад юу тохиолдох байсныг төсөөлөхөөс бүр ч дор байлаа. Би патриархын хариуг хүлээж байлаа. Энэ нь уйтгартай шуугиан болж хувирав.
  
  
  Флеминг, би таны идеализмыг хүндэлдэг ч энэ нь чамайг харалган болгодог. Генерал Хаммонд чамаас салахад хүмүүс арлыг арлынханд үлдээнэ гэж итгэсээр байсан. Тэр чамайг хөөж гаргах боломжтой. Кариб Жером тийм өгөөмөр байж чадахгүй. Тэр амбицтай ч гэсэн олны танил бус нэгэн. Чи амьд байгаа цагт түүнд аюул заналхийлж байна. Зөвхөн таны амьдрал эрсдэлд орохгүй. Хэрэв Жером төлөвлөгөөгөө биелүүлбэл энэ уулыг пуужингийн бааз болгох болно. Тэр биднийг хөөж, дайснуудыг маань энд авчрах болно. Тэрээр Оросын дэмжлэггүйгээр засгийн эрхэнд үлдэж чадахгүй. Энэ уул олон зууны турш бидний ариун дагшин гэр байсаар ирсэн. Манайхан энэ уулыг орхисоноос үхсэн нь дээр” гэж хэлсэн.
  
  
  Өвгөн сайхан ярилаа. Тэрээр үндэслэлтэй аргументуудад мэдрэмтгий биш гэдгээ харуулсан Флемингийг итгүүлэв. "Би хүлээн зөвшөөрч байна, чиний зөв, Ноа. Би зүүдний ертөнцөд хэтэрхий удаан амьдарсан. Найдвар заримдаа сэтгэл татам хэлбэрт ордог. Чамд хэрэгтэй бол би нэг гараараа чулуу шидэж чадна."
  
  
  Тэр Ноагийн гарыг хүндэтгэн шүргэж, дараа нь сайн хөлөө доголон парапет руу чиглүүлэв.
  
  
  Ноа над руу дохилоо. Би дээвэр дээр гарч, нуурын үүдэнд байдаг тулалдааны хэсгүүдийг харав. Ойролцож буй флот нь Дэлхийн 2-р дайны үед Британичууд Дункеркийг хэрхэн нүүлгэн шилжүүлснийг надад санууллаа. Загас агнуурын завь бүр, зугаа цэнгэлийн хөлөг онгоц бүр, товчхондоо Порт-оф Спейнээс олж болох бүх зүйл уул руу ойртож байв.
  
  
  Би Америкийн торпедо завь, хурдан сөнөөгчдийн агаарын бүрхэвчийг мөрөөддөг байсан. Гэхдээ энэ бол үнэхээр гайхалтай мөрөөдөл байсан.
  
  
  Эхний завьнууд ар араасаа хамгийн их хурдтайгаар бидний чиглэлд усан дундуур явав. Түүнийг дагасан завьнууд амьд үлдэх болно. Эхнийх нь гэнэтийн бэлэгтэй тулгарах болно. Усан доорх далан нь тэдний ахиц дэвшилд саад учруулахыг анзаарсангүй тэд хурдан ойртож ирэв. Ноагийн нэр хүнд энэ жижиг боомтоос хүмүүсийг айлгах байсан тул үерт автсан далангийн талаар юу ч мэдэхгүй байв.
  
  
  Эхний хоёр дарвуулт онгоц зэрэгцэн уралдахыг би харлаа. Дурангүй байсан ч тавцан дээр хүмүүсийн хадгалдаг базука, пулемётуудыг харж байлаа. Тэд төмөр хагарах чимээ гарахтай зэрэгцэн далан руу цохив. Нумууд дээш өргөгдөж, их бие чичирч, цохилт нь хүмүүсийг тавцангаас далай руу шидэв. Мөн хөлөг онгоцны сүйрлийг тэмдэглэхийн тулд Мицээ дэлбэлсэн анхны цэнэгийн поп гарч ирэв.
  
  
  Эхний хоёр азгүй дарвуулт онгоцны ард хурдаа сааруулахаа больсон хоёр чирэх завь байв. Тэд чулуун ханыг мөргөж, өнцгөөр дүүжлэв. Усан онгоцон дээр унасан эрчүүдийн зарим нь гутал болон бусад хэрэгслийнхээ жинд живж, зарим нь далантай зууралдаж амжсан байна. Дараах завьнууд нуурын голд зогсож чаджээ. Гэвч шүдээ хүртлээ зэвсэглэсэн цэргүүд ачсан гурван завь далан руу мөргөсөн нь мэдэгдэхүйц гэмтэл авалгүй. Тэд саваагаар гэнэтийн саад тотгорыг олжээ. Тэд үерийн хамгаалалтын өндөрт цайз руу чиглэсэн шатаар хэвтэв.
  
  
  Эхний завины хүмүүс далан гатлан шат руу гарч эхлэв. Гурав дахь завь бага зэрэг ухарч, парапет руу халхавч хийв.
  
  
  Би Ноаг шатаар өгсөж ирэхийг анзаараагүй ч миний хажууд зогсож байгааг анзаарсан. Түүнд нэмэлт толь бүхий хулсан перископ байсан бөгөөд энэ нь түүнийг парапет дээгүүр шууд харах боломжийг олгодог. Тэр дохио өгөхөд бэлэн гараа өргөв. Хүрэн дүрсүүд парапет дагуу зогсож, тус бүр нь чулуу барьсан байв.
  
  
  Завьнууд буудсан тул цэргүүдийн гутлын чимээ улам тод сонсогдов. Дараа нь хананы нөгөө талд архирах чимээ сонсогдвол цэргүүд яг бидний доор байгааг мэдэв. Ноа гараа доошлуулав. Гэнэт хананы ойролцоо хөдөлгөөн гарч ирэв.
  
  
  Эрчүүд толгой дээгүүрээ эргэлдэх сумыг мартаж, найман тохой зузаан ханыг налан чулуугаа шидээд дахин халхав. Тэдний гурав нь шархаа даалгүй унасан байна. Бусад нь тэднийг зөөж, байрыг нь эзлэв.
  
  
  Бүрхүүлтэй гал гэнэт зогсов. Би тулалдааны хажуугаар шатны хөл хүртэл харав. Цэргүүд унаж байгааг би харсан: далай руу эргэлдэж буй цогцосуудын гинжин урвал.
  
  
  Ноагийн хүмүүс дахин чулуу авчирч, амжилтаа давтахаар бэлтгэв.
  
  
  Бүрхүүлтэй гал дахин асч, үхлийн хар тугалга дахин исгэрч, цаг агаарт цохиулсан ханыг цооллоо.
  
  
  
  
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Хоёр дахь дэлбэрэлт ширэнгэн ойг доргиов. Тиймээс Митци хоёр дахь цэнэгээ асаах шаардлагатай болсон. Ноа яг одоо надад хэрэггүй. Би Лугертэй завьнуудыг онож чадаагүй хэвээр байсан бөгөөд тэдний их бууны сум хананд тийм ч их хохирол учруулаагүй байна. Хөгшин аварга шатыг сайн удирддаг байв. Би зам руу гүйв. Мицээ гурав дахь гал хамгаалагчаа бариад газар суугаад санаа зовсон байдалтай харав. "Тэд илүү ухаалаг болсон" гэж тэр надад хэлэв. “Эхний удаад долоо, хоёр дахь удаагаа дөрөв байсан. Гэтэл одоо ар араасаа ирж байна. Найман метрийн зайтай. Нэг хүний хувьд бүхэл бүтэн уурхай болох нь ичмээр юм.
  
  
  "Үгүй ээ, тэд үнэ цэнэтэй биш" гэж би зөвшөөрөв. 'Тэр хамаагүй. Би тэднийг тус тусад нь устгах болно."
  
  
  Цэргүүд урагш явав. Тэд тулалдах хүсэлгүй байсан ч ард нь байсан офицеруудын хараал урсгасаар цааш явав. Тэд урагшаа биш, харин хажуу тийш, газар руу харж, хавх хайж байв.
  
  
  Шуга дундуур гүйж очоод өөрт тохирох газар ирлээ. Доорх замыг хаасан цухуйсан чулуу. Хэрвээ би цэргүүдээс түрүүлж тийшээ хүрч чадвал Лугертэйгээ бүтээлчээр ажиллаж чадна. Би тэнд дөнгөж ирээд байтал хамгийн эхний хүн ойртож ирэв. Тэр намхан, нуруулаг, маш бараан байсан. Түүний нүүр нь хөлсөөр норсон байв. Тэр амьсгаагаа авахын тулд зогсоод, замаас нүдээ салгалгүйгээр аажмаар буцаж алхав. Би Лугерийг онилж, дараа нь бодлоо өөрчилснөөр буцааж бүрээсэндээ хийв. Илүү сайн арга байсан. Эцсийн эцэст тэр намайг тэнд байгааг мэдээгүй.
  
  
  Миний зэвсгийн нөөц ямар ч тохиолдолд хүссэн зүйлээ үлдээсэн бөгөөд би тэдэнд найдаж чадахгүй байв. Би баруун гарын шуун дээрх стилеттог бүрхүүлээс нь авлаа. Цэрэг миний доор өнгөрөхөд би араас нь харайж унасан. Би түүнийг унагасан. Түүний уушгинд үлдсэн багахан агаар түүнээс гарч байгаа мэт санагдав. Ухаангүй өрсөлдөгчөө алах нь миний заншил биш. Гэхдээ энэ удаад надад өөр сонголт байсангүй. Одоо надад хоригдлуудыг авах тансаг байсангүй. Ажлаа дурамжхан дуусгаад би түүнийг бутны дор чирээд винтов, сумыг нь аваад хоргодох газар руугаа гүйлээ. Хэрэв би энэ маягаар явбал би маш их зүйлийг устгаж, зэвсгийн нөөцийг хуримтлуулж чадна. Тохиромжтой, боломжийн!
  
  
  Дараагийнх нь булан тойроод хамраа цухуйлгав. Урд нь газар цусан толботой байхыг хараад гайхан зогсов. Тэр толгойгоо улам өргөж, эргэж хараад намайг харав. Тэрээр ходоодныхоо өмнө бүслүүртэй пулемёт барьж байсан бөгөөд энэ пулемёт миний зүг эргэлдэж, гохыг нь дарж амжаагүй байхад би гар бууг бүрээснээсээ хурдан гаргаж ирээд толгой руу нь сум хийв. Бүх шилдэг AX агентууд тогтмол хийх ёстой хурд, авхаалж самбаагаа сургасанд нь би чимээгүйхэн талархаж байсан бөгөөд тэд миний амралтыг үргэлж богиносгодог зуршилтай байдаг тул үүнийг би голдог. Гэвч заримдаа хоёр секунд илүү хурдлах нь амьдрал, үхлийн хоорондох ялгаа гэсэн үг юм. "Даруухан байгаарай, Ник" гэж би бодлоо.
  
  
  Гэсэн хэдий ч сайхан хийсэн хэвээр байна.
  
  
  Харамсалтай нь тэр хүн замаасаа хангалттай хол эргэлдэж, хараагүй болсон байв. Гэхдээ би энэ машинаас татгалзаж чадаагүй.
  
  
  Баруун гартаа Лугер бариад үсрэн бууж, цогцос руу гүйж очоод замаас нүд салгалгүй хурдан ажиллаж эхлэв. Түүнд луус шиг сум ачсан байв. Алтны уурхай!
  
  
  Би түүнийг замын ирмэгээр бут руу өнхрүүлээд, зэвсгээ цуглуулаад буцаад байрандаа гүйлээ. Одоохондоо булан тойроод хэн ч ирээгүй байна. Хачирхалтай. Би хэсэг хугацаанд завгүй байсан. Тэд Люгерийг сонссон байх.
  
  
  Би дахиад арван минут хүлээсэн ч хэн ч ирсэнгүй, би цагаа дэмий үрж байгаа юм шиг санагдаж эхлэв. Би олзоо аваад Мицид буцаж ирлээ. Эндээс би доороос ачааны машин, жийп машинуудыг харж байлаа. Цэргүүд радио утас барьсан хүнийг тойрон цугларав. Тэд албан тушаалын өндөр хүнээс шинэ захиалга хүлээж байсан байх. Мицци бидний шинэ зэвсгийг үнэлэн харав. Би инээв.
  
  
  "Тэд Жеромын бидэн рүү шидэж чадах бүх зүйлийг зогсоохгүй, гэхдээ бид ядаж л бага зэрэг наймаалцах боломжтой. Доорх энэ бяцхан арми биднийг зэвсэглэсэн гэдгийг мэдэх болно
  
  
  Би доорх бүлгийг заалаа. "Тэд төлөвлөгөөгөө өөрчилдөг. Зам нь хэтэрхий аюултай тул дахин урд талын дайралт хийхгүй гэж бодож байна. Гэхдээ тэднийг анхааралтай ажиглаж, буруу бол надад анхааруулаарай."
  
  
  Тэр уруулаа долоов. - Винтовыг энд орхи, за юу? Магадгүй би түүгээр ямар нэгэн ашигтай зүйл хийж чадах байх."
  
  
  Би буу, сумаа орхисон. Гарангуут шинэ чимээ сонсогдов - эргийн зам дээрх уурхайн архирах чимээ. Динамитыг дахин дэлбэлэх цаг болсон бололтой.
  
  
  Шинэ машинууд замын төгсгөлд зогсоход би ачиж дууслаа. Цэргүүд гараад иртэл би радио утас барьсан хүн харагдав. Эдгээр цэргүүд бүлгээрээ ирнэ гэж би огт төсөөлөөгүй. Би тэднийг тарахыг хүлээлгүй эхний цэнэгээ дэлбэлэв.
  
  
  Энэ нь жийпний доор дэлбэрч, мөн хоёр ачааны машиныг устгасан. Дэлбэрэлтийн чимээ намжихад би пулемётоороо ард байсан машинууд руу буудсан. Бүрэн бүтэн байсан машинууд урвуу руу шилжиж, болгоомжтой буцав. Тэнд хэсэг хугацаанд нам гүм байх юм шиг санагдсан тул би цайз руу буцахаар шийдэв. Дээвэр дээр чимээ шуугиантай байв. Базука болон алсын тусгалын буунууд парапет руу үргэлжлүүлэн буудаж байхад бүгд халхавчтай байв. Ноа намайг өөрийн перископоор харахыг уриалав. Үерийн хаалтаар шат руу чиглэн алхаж буй олон тооны цэргүүдийг би харав. Зарим нь аль хэдийн шат руу хүрч, шатаар өгсөж эхлэв. Ноа гунигтай харагдаж байв.
  
  
  Хөдөлгөөн бүхэлдээ миний хүсч байснаас хурдан болж байв. Хэрэв бүрхэвч удаан үргэлжилсэн бол тэд хүмүүсээ цохих байсан ч гал зогсох хүртэл бид тэдэнд хүрч чадаагүй. Би машиныг товшиж, тэднийг дээд давхарт гарах үед намайг сэрэмжлүүлэхийг Ноад хэлэв.
  
  
  Гэсэн хэдий ч энэ нь шаардлагагүй байсан. Хэдэн секундын дараа бүрхсэн гал гэнэт зогсов. Энэ бол миний хувьд тэмдэг байсан. Хоёр салааны завсраар гишгэхэд ул ойртох нь сонсогдов. Цэргийнхээ нүүр рүү пулемётоор цохих шахсан ч цэрэг сүүлчийн алхам хийхэд тэр ухасхийсэн. Пулемётын буудлага түүнийг ард байгаа хүн рүү шидэв. Хоёулаа ирмэг дээр унасан. Шат болон далангийн ихэнх хэсгийг цэвэрлэх хүртэл би буудсан. Сүүлчийн хүмүүс завиндаа буцаж очоод усанд шумбаж нуугдав.
  
  
  Дахиж буудсангүй. Флот далангийн хамгийн зах руу нүүж, Митци бид хоёр давстай усанд бие биенээ тэвэрсэн газарт бэхлэв. Зуун жилийн өмнөх юм шиг санагдсан.
  
  
  Би Ноа руу буцаж ирэв. Истанбулд тусгайлан хийсэн урт нимгэн, маш амттай тамхины нэгийг өөртөө тав тухтай байлгаж, асаалаа. "Энэ бол анхны үйлдэл байсан" гэж би хэлэв. "Бид жаахан амарч магадгүй."
  
  
  "Энэ чиний хувьд үнэн байж магадгүй, Ник. Таны хийсэн бүх зүйлд би маш их талархаж байна. Гэвч бүслэлт хараахан таслаагүй, зөвхөн хойшлогдож, удаан үргэлжилсэнгүй. Жеромын арми буцаж ирнэ. Ард түмэн маань ялсан гэж бодож байгааг нь би мэднэ, тиймээс тэд үдэшлэг хүлээж байна. Хэрэв би тэдэнд найр хийхгүй бол тэд намайг ялалтын төлөө бурханд талархахаа мартсан гэж бодоод, бурхад биднийг хайрлахаа болино гэж эмээх болно. Дараа нь тэд тэмцэх хүсэлгүй болно."
  
  
  Ноа намайг ариун гал, бөмбөр, ёслолын бүжигтэй баярыг зохион байгуулахаар орхисон. Би баяр ёслол үзэх, дайсны флотыг үзэх хоёрын хооронд цагаа хуваасан. Зарим хөлөг онгоц эрэг дээр бэхлэгдсэн байна. Цэргүүд завьтай ойрхон байж, далайн эргээр цайз руу хүрэхийг оролдоогүйд би үнэхээр гайхсан. Радионууд захиалга, лангууны тайлангаар халуухан байх болно.
  
  
  Би зогсоод ус руу хартал гэнэт гарт минь гараа мэдрэгдэв. Миний хуруунд наалдсан дулаахан гар байлаа. Би эргэн тойрноо харлаа. Нэг охин над руу бөхийв. Тэрээр бэлхүүсээс доош нүцгэн байсан бөгөөд ёслолын бүжгээс болж арьс нь гэрэлтэж байв. Хөх нь хавдсан. Миний нүүр. Амьсгал минь түргэсч эхлэв. Мөн энэ нь бүгд биш юм.
  
  
  Бүгд найр наадам хийх завгүй байсан болохоор би ажиглах хэрэгтэй болсон. Гэхдээ эдгээр хараал идсэн бөмбөр надад бас ямар ч нөлөө үзүүлсэнгүй. Нэмж дурдахад завь дээр мэдэгдэхүйц хөдөлгөөн ажиглагдаагүй. Би түүнийг дагаж шатаар буулаа. Бид бие биенээ үүдний дэргэдэх нам гүм буланд зөөлөн навчис дундаас олов.
  
  
  Дараа нь бүх зүйл дууссан. Бөмбөрийн чимээ тасарлаа. Энэ нь бага зэрэг залбирал шиг санагдаж, би хачин тайвширсан. Би охиныг босоход нь тусалж бид хоёр хөтлөлцөн буцаж алхлаа. Би түүнийг хаалт руу буцаж очоод хана руу харахаар орхив.
  
  
  Флот задгай тэнгис рүү явлаа! Нэг завь нуурын усанд байсаар байгалиас заяасан боомтоос хамгийн сүүлд гарахаар бэлтгэж байв. Юу болсон бэ? Дөнгөж Флеминг, Тара хоёртой ярилцсан Ноад мэдэгдэхээр би доошоо буув. Би тэдэнд мэдээ хэлсэн.
  
  
  "Одоо бид Флеминг болон охидыг эндээс гаргаж болно" гэж би хэлэв. “Магадгүй бид өөр арал руу нүүж, АНУ руу мессеж илгээж болох юм. Дараа нь тэд биднийг онгоцоор авч болно. Ингэж байж ядаж л Флеминг амьд байж, дахин оролдоно. Тэгээд би хурандааг устгахын тулд дараа нь буцаж болно."
  
  
  Гэвч Флеминг энэ тухай сонсохыг хүссэнгүй. Онгоц байхгүй. Жеромыг устгасангүй. Би бууж өгөөд, энэ бол өөрийнх нь ажил гэж уйтгартай хэлэв. Би сүйрсэн завьнуудыг шалгаж байхад тэр зүгээр л Ноатай асуудлыг шийдэх ёстой байв.
  
  
  Ноа надад туслахаар хэд хэдэн хүнийг сонгосон. "Шилдэг усанд сэлэгчид" гэж тэр хэлэв. Надад усанд сэлэгчид хэрэггүй, зөвхөн ачигч л хэрэгтэй байсан. Би Митзи яаж байгааг харах боломжийг ашигласан.
  
  
  Тэр миний орхисон газар байсан ч доор нь жийп байсангүй. Зөвхөн ачааны машин тэнд байсан. Тэд бүгд нэг дор явсан гэж тэр надад хэлсэн; хөлөг онгоцууд явахтай зэрэгцэж магадгүй юм. Би түүнд энэ тухай хэлэхэд тэр над руу эргэлзсэн харцаар харав.
  
  
  “Чи Жеромыг бууж өгөхгүй гэж бодож байна, тийм үү? Тэр юу хийх вэ?
  
  
  Би Ноа, Флеминг хоёрт үнэхээр бодсон зүйлээ хэлээгүй. Гэхдээ би Митцитэй ярилцаж болно. “Тэр Кастрогаас тусламж гуйсан гэдгийг би тэмдэглэж байна. Бөмбөгдөгч онгоц, бууны завь болон Оросоос Кубагаар дамжин бидний толгой руу илгээж магадгүй гэж би таамаглаж байна. Бид цаашид энд байхгүй байх гэж найдаж байна." Би түүнд далан дээр сүйрсэн завины тухай ярьж, бид явахдаа овог аймгаа ширэнгэн ой руу хэсэг хугацаанд явуулахыг Ноад зөвлөмөөр байна. Таны хөл доорх газар маш халуун болж болно.
  
  
  Тэр над руу өрөвдсөн харцаар харав. "Найдваргүй даалгавар. Амжилт хүсье ".
  
  
  
  
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Урд салхи усны гадаргууг сэгсрэхүйц хүчтэй байсан ч бидний хурдыг удаашруулж чадсангүй. Чирэгч нь хурдад зориулагдаагүй, харин дотоодоос Испанийн боомт руу бүтээгдэхүүн тээвэрлэж буй баржуудыг чирэх зориулалттай байсан бөгөөд бид дээд хурдтай явж байсан ч бид мөлхөж байгаа юм шиг мэдрэмж төрж байсан.
  
  
  Би Ноагийн цэргүүдийн тусламжтайгаар дайсны довтолгооны үеэр сүйрсэн энэ завийг чөлөөлж, зарим засварын дараа бидэнд ашигтай байсан.
  
  
  Ноа хүмүүсээ уулын нөгөө талд байрлах газар руу илгээсэн бөгөөд тэд Жеромын цэргүүдийн гарт орохгүйн тулд тархаж байв. Би Ноад цайз аюулгүй байхаа больсон гэдгийг ойлгуулж чадсан бөгөөд түүнийг бидэнтэй хамт ирэхийг ятгахад хэцүү байсан. Тэр овогтойгоо үлдэхийг илүүд үзэх байсан ч бидэнтэй хамт ирж тусалснаар овог аймагтаа илүү сайн үйлчилж байна гэж би түүнд онцолсон юм. Түүгээр ч барахгүй нэгэнт Флемингийг ивээлдээ авсан нь тодорхой болсон тул тэр энэ үнийг төлөх нь дамжиггүй. Флеминг ч бас бидэнтэй хамт яв гэж хатуу шаардаж, эцэст нь дурамжхан бууж өгсөн.
  
  
  Одоо бид олзлогдсон чирэх завиар нуурыг орхиж байна. Бидний хурдаар, тэр ч байтугай хамгийн ойрын арал хүртэл энэ аялал нэг шөнийн аялал болж хувирав. Гэсэн хэдий ч нарны хурц гэрэлд дайсны онгоцнууд биднийг нуураас гарахаас өмнө гарч ирвэл бид амархан олз болно. Дараа нь би далайн эргийн нөмрөг дор хөвж, үл анзаарагдам нуугдаж, дараа нь бидний төсөөлөөгүй газар задгай далайг гатлахыг хүссэн.
  
  
  Бидний хөвж явсан газар болгоны элс гүехэн байсан ч би ядаж далайн түвшнээс доош үерийн хамгаалалт олж хараагүй. Хэрэв бид нээсэн бол яах вэ? . Тэгсэн бол бидэнд найдвар бага байх байсан.
  
  
  Би нуурын муруй дагуу алхав. Далайн эрэг нь ус хүртэл ширэнгэн ойгоор бүрхэгдсэн байв. Занар нь усан доор усан доорх хавцал руу оров. Би аль болох эрэг рүү ойртлоо. Харанхуй навчис дээрх татлага алсад харагдахгүй байх гэж найдаж байлаа. Гэвч энэ нь хоосон итгэл найдвар болж хувирав.
  
  
  Онгоц ойртож байгааг сонсоод бид бараг тэнд байсан. Тэр удаан, нам дор нисч, шууд бидний дээр иртэл биднийг анзаарсангүй, хурдан эргэхээр нисэв. Онгоц тэсрэх бөмбөг тээдэггүй ч яаж ийгээд л зэвсэглэсэн байх байсан, тэгэхгүй бол буцаад нисэх гэж санаа зовохгүй байсан.
  
  
  Бидний хулгайлсан жижиг морь маневр сайтай байсан тул би хурдан эргэв. Ноа Флемингийг миний араас бүхээгт түлхэж, Тараг руу түлхэж, тавцан дээр хэвтэв.
  
  
  Хурдан буусан сум усан дээгүүр бидэн рүү чиглэн мөр үлдээв. Би чиглэлээ өөрчилсөн бөгөөд сумнууд бай оносонгүй. Онгоц хоёр дахь удаагаа ирэхэд манай пулемётын архирах чимээ сонсогдов. Хажуу тал руу хурдан харвал Митци сайн охин хэвээрээ байгааг харуулав. Зэвсэг нь түүний гарт байсан бөгөөд тэр бас бай оносон. Далавчных нь хийн сав дэлбэрч, онгоц далайд унасан байна. Мицци пулемётыг буулгаж надад ялалтын тэмдэг өглөө.
  
  
  Би одоохондоо баярлаж зүрхлээгүй л байна. Онгоц баазтай радио холбоо барьсан нь эргэлзээгүй. Нэгэнт энэ нь байхгүй болсон тул бусад нисгэгчид дүгнэлт хийсэн бололтой. Гэхдээ энэ нь хэсэг хугацаа шаардагдах бөгөөд бид тэднийг хүлээхгүй байсан.
  
  
  Лагунын аманд гүн нь маш гүехэн байсан тул элсэн эрэг нь энгийн нүдэнд тод харагдаж байв. Харин чиргүүл нь гүехэн татлагатай байсан тул бид төвөггүй давсан. Би нөмрөгийг задгай тэнгис рүү эргүүлэв. Тэгээд би тэр даруй тэднийг харсан: өндөр хурдны эргүүлийн завины хоёр сахлын иртэй хошуу усыг огтолж байв. Нарийхан буурлууд биднийг харангуутаа хар хурдаараа бидэн рүү гүйв. Тэгээд тэд биднийг шууд харсан. Манай дөрвөн цилиндртэй Dodge хөдөлгүүрийн өрөөнд байгаа хүчирхэг хөдөлгүүрийг тэсвэрлэж чадахгүй байв.
  
  
  Бидний хийж чадах зүйл бол цаг хугацаа л авах явдал байв. Магадгүй цайзын эргэлзээтэй хамгаалалт руу буцаж орцгооё? Бид үүнийг зохицуулж чадах болов уу гэж бодсон. Чирэгчийг маневрлаад асуулаа. "Энд завь жолоодохыг мэддэг хүн байна уу?"
  
  
  Охид үүнийг хийж чадна. Мэдээжийн хэрэг, тэд зөвхөн дарвуулт онгоцоор явдаг байсан ч чирэх завины ажил тийм ч их ялгаатай байсангүй.
  
  
  "Намайг соль. Бид цайз руу буцаж байна. Та дахин оролдохын өмнө харанхуй болтол хүлээх хэрэгтэй болно.
  
  
  Тара Флемингийн хажуугаар гулсаж, жолоогоо авлаа. гэж тэр ширүүн өнгөөр хэлэв. "Тэд хэтэрхий хурдан байна, Ник. Бид тэднийг орхихгүй.
  
  
  "Миний отолт ажиллах болно. Ник ахад итгэ.
  
  
  Надад тайлбарлах цаг байсангүй. Би дөрөвний нэг тавцан руу гүйж очоод пулемёт, сумаа шүүрч аваад усан онгоцон дээгүүр харайв. Би эрэг рүү явж, ширэнгэн ой руу шумбав. Чиргүүр цайз руу чиглэн эгц чигээрээ болхи модоор урсав. Эргүүлийн завь нар эргэж, пулемётуудаа чиглүүлэв. Чиргүүрийн ард тэр даруй усан оргилуурууд уснаас гарч ирэв.
  
  
  Гэхдээ тэд хэтэрхий их яарч байсан. Тэд зэрэгцэн сэлсээр байв. Тиймээс тэд нарийхан гарцаар хэзээ ч гарч чадахгүй байв.
  
  
  Энэ бас ажиллахгүй байна. Эхнийх нь элсэн эрэг дээр унасан. Хурдан хөлөг өндийж, бараг бүх багийн гишүүдийг усан онгоцон дээрээс шидэв. Би ширэнгэн ойд халхавчнаасаа хөлөг дээр байгаа хүмүүс рүү буудсан.
  
  
  Хоёр дахь эргүүлийн завь ч мөн адил хувь заяаг амссан. Гэвч энэ нь миний пулемётын гар хүрэхгүй байсан. Харамсалтай нь бүтсэнгүй, би байр сууриа өөрчилсөн. Тэд намайг харж чадахгүй, яг хаана байгааг ч мэдэхгүй байсан ч хоёр пулемёт тэдний дунд байсан мод руу удаан тэсрэлтээр буудаж байв. Тэднийг ядрах эсвэл сум дуустал би зузаан дүнзний ард хүлээв. Ямар ч байсан ирэхэд тийм ч их удсангүй. Тэдэнд одоог хүртэл онож чадахгүй байгаа эрэг дээрх пулемётоос илүү том асуудал байсан. Тэдний моторын архирах чимээ ихсэж, элсний модноос холдох гэж оролдох үед чанга орилох болов. Сүүл нь хүчтэй сэгсэрлээ. Удирдагчаас бусад нь хурц нум руу гүйхээс сэргийлж усан дээгүүр харайв. Завь инч инчээр хөдөлсөн ч хөдөлсөн. Тэгээд хагас минут ажилласны дараа унтарсан. Багийнхан онгоцон дээр үсэрч, Испанийн Порт руу буцаж ирэв. Би ус руу алхаж, далайн эрэг дээрээс хад руу харав. Манай чиргэгч эсэн мэнд хүрч, бүгд шатаар өгсөж байв. Би тэдэнд тааламжтай гэнэтийн бэлэг бэлдсэн гэж бодсон. Нэг эргүүлийн завь элсэн торноос амархан гарсан бол бид бас өөр нэг эргүүл гаргаж чадна. Бид Grande LaClair-аас хурдан холдох боломжтой. Бидний зарим нь багийн дүрэмт хувцас өмсөж болно. Хэрэв эрэг дээрх хэн нэгэн биднийг харсан бол бид Жеромын хүмүүс гэж андуурагдах байсан. Мөн завийг эргүүлэх нь ямар ч асуудал үүсгэхгүй байх ёстой. Цайз руугаа буцаад хүмүүсээ аваад наашаа чиргүүлээ явуулъя гэж бодож байлаа. Хэрэв тэр баржыг чирэх хүч чадалтай байсан бол эргүүлийн завийг амархан татаж чадна.
  
  
  Гэнэт надад маш сайхан санагдсан. Би дуу хоолой сонсох хүртэл. Тэгээд миний араас толгод руу авирч буй гутал шажигнах чимээ. Доод тал нь дөрвөн хүн байсан. Тэд үе үе хоорондоо ярилцдаг байв. Тэд гэнэт хаанаас ирсэн юм бэ? Магадгүй буудлага тэднийг энд уруу татсан байх. Миний хувьд аюулгүй газар олох цаг болсон.
  
  
  Би эргүүлийн завины хойд тавцан дээр харсан завиныхаа тухай хэсэг бодов. Гэхдээ энэ нь задгай усанд гарах хамгийн сайн шийдэл биш юм шиг санагдсан. Хэрэв тэд намайг харсан бол би үхэх байсан. Би цайз руу унжсан навчны нөмрөг дор сэлж оролдож болно.
  
  
  Гэхдээ энэ бүх цус усанд урсаж байхад би нөхөрлөж чадна гэдэгт итгэлтэй байж болно. Барракуда эсвэл акулууд. Миний хийж чадах хамгийн сайн зүйл бол тэдний хайж байсан газар дахь цэргүүдийн ард гарахыг оролдох явдал байв.
  
  
  Би газар руу алхаж, бутнуудын дээгүүр толгойгоо болгоомжтой наав. Гурав дахь эргүүлийн завь нь далайн эрэгт бэхлэгдсэн бөгөөд завь нь толгодын бэл дэх элсэн зурвас дээр хэвтэж байв. Энэ завь цөөхөн хүн тээвэрлэж чадна. Тэд тийм ч олон биш байсан, тэгэхгүй бол би илүү олон дуу хоолойг сонсох хэрэгтэй байсан.
  
  
  Одоо юу гэж? Миний харааны талбарт цэргүүд гарч ирэхийг хүлээхийг хүссэнгүй. Би угаасаа анчин хүн. Надад бэрхшээл ирэхийг хүлээх дургүй. Би тэднийг хайж байна. Довтолж буй хүн үргэлж давуу талтай байдаг. Үүнээс гадна би нэмэлт маргаан үүсгэсэн. Энд тааралдсан хүн бүр дайсан л байж чадна. Мөн тэдний сонссон дуу чимээ бүр тэдний аль нэгнийх нь дуу байж болно. Тэд нэг ч хүнээ алахгүй гэдэгтээ итгэлтэй болтол нь буудахыг хүлээх хэрэгтэй бөгөөд би юу ч харсан, сонссон даруйдаа дайрч чадна.
  
  
  Том навчис, усан үзмийн модыг барихгүйн тулд пулемётыг барьж, газар даган аажмаар урагшилж эхлэв. Гучин метрийн дараа нэг бор юм хөдөлж байхыг харлаа. Тэр хүн усан үзмийн модны доор мөлхөхөөр бөхийж, анхаарал нь урагшлах зүйлд төвлөрч, нуруугаа над руу чиглүүлэв. Нэг хурдан хөдөлгөөнөөр тэр гэнэт навчис руу алга болж, би түүнийг харахаа больсон.
  
  
  Би түүнийг дагасан. Хэрвээ би түүнийг алж чадах юм бол энэ нь тэдний мөрөнд нүх үлдээх байсан. Тэр нүх нь Ник Картерыг нэвтрүүлэх хангалттай том байх болно.
  
  
  Хэрвээ би буудсан бол бусдыг өөр рүүгээ уруу татах байсан ч тэр хүссэн үедээ эргэж хараад намайг харан бүтэн буудаж болох байсан. Тэр стилетто хүрээгүй байсан.
  
  
  Би зүүн гартаа пулемёт аваад, баруун гараараа стилеттогоо сэгсэрч, түүн рүү мөлхөж эхлэв. Би түүнээс гурван метрийн ард байсан. Дараа нь тэр эргэв. Тэр над руу гайхан хараад автомат буугаа өргөв. Би хутга шидэв. Гохыг нь дарж амжаагүй байтал хоолой руу нь цохив. Тэр нэг их чимээ шуугиангүй унав. Би түүн рүү дөхөж очив.
  
  
  Дараа нь миний толгой дэлбэрсэн.
  
  
  Босоход толгойд минь хорин beat хамтлаг тоглож, тус бүр өөр өөр дуу тоглож байлаа. Би модны орой руу харвал армийн хувцасны дээгүүр гурван муухай аз жаргалтай царай харагдав. Гар минь доороос минь хүлэгдэж байв. Гурвын нэг нь түрүүч, хоёр нь энгийн цэрэг байсан. Түрүүч миний стилеттийг бүсэндээ хийж, цэргүүд миний пулемёт, люгерийг авч явав. Түрүүч намайг нүдээ нээхийг хараад дөхөж ирээд гутлаараа хавирганы завсар өшиглөсөн.
  
  
  "Белмонтын төлөө" гэж тэр гонгиноод намайг дахин өшиглөв. Тиймээс би Белмонтын хоолойд мэс засал хийсэн. Миний хоолой дараагийнх болно. Гараа ардаа тавиад энэ давагдашгүй хүчин зүйлийн эсрэг юу ч хийж чадсангүй. Тэр олздоо баярлан гараа үрж байв. "Ноён мянган доллар, бос" гэж тэр хэлэв. "Чи ч гэсэн албан тушаал ахих болно."
  
  
  Би хөдөлсөнгүй. Тиймээс би тэдний хувьд үхсэнээс илүү амьд байсан. Хэрэв тэд намайг эсэн мэнд эргүүлж өгөхийг маш их хүсч байгаа бол тэд ч гэсэн бүх ажлыг хийх ёстой гэж надад санагдсан. Түрүүч хуруугаа таслав. Цэргүүд намайг татан хөл дээрээ босгов. Тэдний нэг нь "Люгер"-ийг миний мөрний ир рүү дарж, түлхэж эхлэв. Хоёр боломж байсан. Эсвэл би явсаар л, тэгэхгүй бол мөрний ирээ хугалах байсан. Би цааш явлаа.
  
  
  Тэд намайг завь эрэг дээр байсан газраас түлхэв. Түрүүч эрж хайхаа болихын тулд бусад хүмүүс рүүгээ хуцав. Тэд намайг барьсан.
  
  
  Хоёр дуу хоолой хариулж, хэсэг хугацааны дараа дагалдан яваа цэргүүд ширэнгэн ойгоос гарч ирэв. Тэд бүгд өөрсдөдөө маш их сэтгэл хангалуун байв.
  
  
  Түрүүч шинэ ирсэн хүмүүст нас барсан хамтрагчаа авч явах тушаал өгөөд бид явж байлаа. Цогцсыг урд минь, миний хажууд өөр хоёр хүн, ар талд нэг түрүүч. Би ирээдүйгээ нэг их тоодоггүй байсан. Би чийгтэй хонгил, гунигтай байцаагчтай, дараа нь гогцоотой тааралдсан байх.
  
  
  Хэвк миний хувь заяаг мэдсэн ч юу ч хийж чадахгүй. Тэрээр өөрийн нийтлэлдээ Гранд ЛаКлэйрийн дотоод хэрэгт Америкийн төлөөлөгч оролцож байсныг хүлээн зөвшөөрөхөд хэцүү байсан.
  
  
  Далайн эрэг рүү явах замынхаа хагаст ширэнгэн ойгоос буун дуу гарлаа. Бидний араас хашгирах чимээ бүгд эргэж харав. Түрүүч зогсов. Тэр унах гэж байсан. Түүний дүрэмт хувцасны хүрэмний урд хэсэг улаан болж хувирав. Цэргүүд түүнийг барьж авахыг хүссэн мэт түүн рүү гүйв. Тэд түүнээс зугтаж, бидний эргэн тойрон дахь өтгөн мод руу буугаа онилов. Өөр нэг винтов буудсан. Миний зүүн талд байсан цэрэг миний толгойны ар талыг ил гарган толгойдоо цохиулж, газар унав. Баруун талынх нь сандран тонгойн гүйлээ.
  
  
  Би хэвтэж байсан хүнийг өшиглөсөн. Тэр хөдөлгөөнгүй хэвтэв. Нөгөө хоёр цэрэг гараа өндөрт өргөв. Мицээ бутнаас гарч ирээд тэдэн рүү буугаа чиглүүлэв. Би түүний бугуйнаас атгах хангалттай ойртохоос өмнө тэр нэг буудсан. Үлдсэн цэрэг гараа улам дээш өргөв.
  
  
  Тэр над руу ууртай харав. "Чи сэтгэл хөдлөм биш байгаа биз дээ, Картер? Бидэнд хоригдлуудад цаг зав байдаггүй." Тэр бугуйгаа суллан жижиг зэвсгээ буцаан эргүүлж, тэр үед цонхийсон байв.
  
  
  "Зогс" гэж би хэлэв. "Би тэднийг амьдаар нь авмаар байна. Түүнийг буу тулган барьж, нэг гараараа миний бугуйг тайлж чадах эсэхийг хараарай.
  
  
  Би эргэж хартал тэр миний бугуйн олсыг тайлж эхлэв. Би хурууныхаа таталтанд иллэг хийж, олс барин цэргүүд рүү ойртож, түүгээрээ боомилохгүй гэдгээ дохиод. Тэд миний юу хэлэх гээд байгааг ойлгосон.
  
  
  Миний унагасан цэрэг мөрөн дээрээ нэг тонн тугалга үүрсэн мэт үсрэн босч, хоёр цэрэг араас нь эрэг рүү, Мицээ халхавчны араас дагалаа. Нимгэн хөлөг онгоц элсэн эрэг дээр гацсан хэвээр байна. Бид усанд орж, би хоёр цэргийг нум руу хөтлөв. Би тэдэнд завийг хэрхэн түлхэхийг хэлж, Мицийг ар талд аваачиж, тавцан дээр гарахад нь тусалсан.
  
  
  Тэр бүхээг рүү алхаж, хөдөлгүүрээ асаав. Би хөдөлгүүр асахыг сонсоод нум руу алхлаа. Сөөхөн бувтнах чимээ сонсогдов. Тэгээд зогссон. Дахин шуугиан, дараа нь юу ч биш. Миний онош: эвдрэл. Үүний төлөө би өөртөө талархаж чадна.
  
  
  "Боль" гэж би Мицид хашгирав.
  
  
  Би зөв эсэхээ шалгахын тулд онгоцон дээр үсрэн буун сумныхаа үлдсэн нүхийг мөрдлөө. Миний зөв байсан. Би тушаалаар буудаж байгаад түлшний шугамыг мөргөв. Бүр дордуулахын тулд сав ёроол хүртэл хоосон байв. Ганц дусал бензин ч биш.
  
  
  Би хүчгүйдлээ. Түлш, эрчим хүч байхгүй. Эрчим хүч, эргүүлийн завь, арлыг орхих ямар ч боломжгүй. Үгүй ээ.
  
  
  гэж Митци бүхээгээс хашгирав. "Ник, цэргүүд ээ. Тэд зугтаж байна! '
  
  
  Би агаарт буудсан, тэд зогсов. Унасан мөртэй. Тэд одоо ар талдаа сум ирэхийг хүлээж байсан байх. Би хөлөг онгоцон дээр үсрэн тэдэн рүү гүйв. Тэднийг дахиж хадгалах нь утгагүй байсан ч би хажуудаа сумтай байхыг хүссэн. Би тэднийг эрэг дээр гар гэж дохиод Мицээ рүү залгалаа.
  
  
  Тэр биднийг гүйцэж ирэхэд нь би түүнийг буу тулган нэгийг нь барьж, нөгөөг нь гутал, өмднөөс нь чөлөөлөв. Би өмднийхөө хөлийг боож, өмдөө сумаар дүүргэж, бүсээр бүсэлхийгээ чангалж, хөлөө хүзүүндээ шидэв.
  
  
  "Одоо тэднийг явуул" гэж би охинд тушаав. “Бидэнд тэд цаашид хэрэггүй бөгөөд тэд бидэнд хор хөнөөл учруулж чадахгүй. Хоёр ба түүнээс дээш хоёр нь тийм ч их ялгаагүй."
  
  
  Би тэднийг явахыг дохив. Тэдэнд дэмжлэг хэрэггүй байсан. Тэднийг явахад Митзи бид хоёр аль болох хурдан цайз руу явлаа. Ноа загас хуурч байсан бөгөөд тэнгэр намайг хэр удаан идээгүйгээ мэдрүүлэв. Тэгээд миний яс намайг унтах хэрэгтэй гэж хэлсэн. Хэдийгээр харанхуй болохоос өмнө хийх ажил байсан ч харанхуй бүдгэрч, ром, халуун загас, жимс жимсгэнэ ууж амрах цаг болсон гэж бодсон.
  
  
  Би хоосон өрөө олж, чулуун шалан дээр унаж, тайвширлаа. Митзи мэдээлэх болно. Би түүнийг Хоукийн жагсаалтад хэр зэрэг багтсаныг мэдэхгүй ч хувь тавилангийн галзуу эргэлтээр бид амьд гарч чадсан бол би түүний араас явах байсан. Тэр онцгой медаль хүртэх ёстой байсан.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Шатыг устгах цаг болжээ. Далайгаар зугтах боломжгүй болсон тул тэр бидэнд үйлчлэхээ больсон.
  
  
  Ийм археологийн эрдэнэсийг устгах нь миний хийхийг хүсээгүй алхам байсан ч цайз руу нэвтрэх нь хэтэрхий аюултай байв. Бид эргийн зам, жим дагуу машинууд ойртож байгааг сонсож байсан ч Жером шөнийн цагаар сэлүүрт завь илгээж, хүмүүсээ биднийг анзааралгүйгээр шатаар илгээх санааг гаргаж ирж магадгүй юм. Мөн бид бүх фронтыг хянахад цөөхөн байсан. Би түүнд юу хийхийг хэлэхэд Ноагийн нүд харанхуйлав.
  
  
  Би динамитын сүүлчийн хайрцгийг онгойлгоод хоёр саваа гаргаж ирээд өвгөн патриарх руу харлаа. “Надад ч бас өвдөж байна, Ноа. Хэрэв бид эндээс амьд гарвал AX шинэ шат барина гэж амлаж байна."
  
  
  Би пулемётыг доороос гурав дахь шат руу өргөж, хатуу занарыг хэд хэдэн нүхээр буудаж, илүү зөөлөн, исэлддэггүй хэсэгт динамит саваа байрлуулж, гал хамгаалагчийг асаав. Би дахин гүйж, дэлбэрэлт болоход аль хэдийн ханан дотор байсан. Байгалийн чулуулгийн нуранги ус руу унаж, дуу чимээ намдсаны дараа хад буцаж эгц, хүрч очих боломжгүй налуу болж хувирав.
  
  
  Тэгэхээр одоо шөнө манах ёстой хоёрхон гарц үлдсэн. Доктор Флеминг сайхан харагдаж байсан тул бид түүнийг Ноагийн хамт өөр арал руу хүргэж чадна гэдэгт би эргэлзэхгүй байсан. Бүлгийн бусад хүмүүс ширэнгэн ойд Ноагийн хүмүүстэй нэгдэж чадсан. Би хот руу явж, Жеромыг олж, түүнийг дуусгах болно. Хэрэв цэргийнхний толгойг тасалсан бол байдал намжиж, Флеминг Ерөнхийлөгчөөр эгүүлэн авч магадгүй байсан.
  
  
  Би төлөвлөгөөгөө Ноад танилцуулсан ч тэр эсэргүүцээгүй. Тэр шөнө эргийн замыг хамгаална, би мөрийг нь харна гэж бид тохиролцсон. Би түүнийг сургаж, яаж мина дэлбэлэхийг зааж, цаг хугацааны талаар бүгдийг хэлсэн. Тэгээд би өөр зүгт алга болсон. Бидэнд динамит байсан л бол шөнө хэн ч биднийг дайрч чадахгүй.
  
  
  Тара туслахыг хүссэн. “Аав минь намайг чамд туслахаар явуулсан. Та энэ тухай мартсан уу? Мөн та амрах хэрэгтэй. Чи намайг хэрэгтэй үед Мицээ шиг дэлбээлж чадахгүй гэж бодож байна уу?
  
  
  Гэрэлтүүлгийн шүдэнз байдаг, тийм ээ. Гэхдээ тэр сэтгэлийн түгшүүрийг хэрхэн даван туулах вэ? Гэхдээ ядаж л түүний компани миний цагийг илүү тааламжтай болгох байсан. Түүнээс гадна шөнө халдлага болно гэж бодоогүй. Хурандаагийн цэргүүд их хэмжээний хохирол амссан бөгөөд би эргүүлийн завиа алдсаны дараа Жеромд шархыг нь долооход хэсэг хугацаа хэрэгтэй байх гэж сэжиглэж байлаа.
  
  
  Би охинд эхний хэдэн цаг жижүүр хийнэ гэж хэлсэн ч тэр энэ тухай сонсохыг хүссэнгүй. Тэр намайг амрах хэрэгтэй гэж бодсон. Ямар ч онцгой утгагүйгээр. Тэгээд би сунаж унтлаа.
  
  
  Нүдэнд минь туссан нар намайг сэрээхэд аль хэдийн гэгээн цагаан өдөр болсон байлаа. Цэрэг цохисон миний толгойг эс тооцвол ахиад л хүн шиг санагдсан. Тара модны их бие рүү нуруугаа харуулан суун сэрүүн боловч нойрмог байв. Түүний нүдний доор хар хүрээ үүссэн байв. Би түүн рүү эргэв.
  
  
  Түүний хоолой уйтгартай сонсогдов. “Ник, би өвдөж байна, миний гэдэс өвдөж байна. Сүүлийн хэдэн цагт байдал улам дордов."
  
  
  Бид нарны шар туяа навчаар шүүгдсэн өндөр моддын дор байв. Тарагийн арьс ногоон шаргал өнгөтэй, хөлсний жижиг хэсгүүдээр гялалзаж байв. Түүний нүдний өмнө саарал манан харагдана. Би түүнийг тэврээд уулын өөд үүд рүү гүйв. Би орж ирээд Ноа руу залгалаа. Би түүнийг манаж байх вий гэж айж байсан. Эцсийн эцэст тэр ямар ч байсан хамаагүй цорын ганц эмч байсан.
  
  
  Тэр надаас хэдхэн секундын дараа цайз руу оров. Би Тараг шалан дээр болгоомжтой тавиад Ноа тэр даруй ажилдаа оров. Тэрээр хүзүүн дэх булчирхайг нь тэмтэрч, бугуйнаас нь барьж, амаа ангайж, алгаа шалгаж үзэв. Түүнийг унагахаас өмнө би түүний хурууны үзүүр дээр цэврүү үүссэн байхыг харлаа.
  
  
  Өвгөн урьд өмнө хэзээ ч ийм их яарч байгаагүй. Тэр өрөөнүүдийн нэг рүү нисэв. Би араас нь гүйсэн боловч хаалганд хүрэхээс өмнө тэр дахин зэгсэн дэвсгэр, хулуу барьсаар гарч ирэв. Тэр дэвсгэрээ унагаад өшиглөж, охиныг өөрт нь суулгахыг дохив. Түүнд гэрэл хэрэгтэй, харанхуй өрөөнд бамбар асаах цаг байхгүй гэдгийг би ойлгосон.
  
  
  Би Тараг дэвсгэр дээр тавиад даашинзыг нь тайлав. Гэнэт Митци хашаанд орж ирээд эхэндээ сонирхож байсан ч охины цусгүй уруулыг хараад санаа нь зовов.
  
  
  Ноа нэг том гартаа хагас хулуу барив. Тэр ус, ногоон саван холилдсон мэт агуулгыг сэгсэрнэ.
  
  
  "Буцах". Түүний үгс хатуу байсан. Биднийг дуулгавартай дагаснаар тэр Тарагийн толгойг өргөж, амыг нь ангайлган шингэнийг нь хоолой руу нь асгав. "Манчин" гэж тэр хэмжүүрээр хэлэв. “Маш хортой мод. Түүний жимснээс нэг хазах нь гэнэтийн, өвдөлттэй үхэлд хүргэдэг. Их биенд хүрэх нь хүртэл маш аюултай. Хөөрхий хүүхдийг хар л даа." Тара гэнэт суниав. Ноа түүнийг дахин өргөж, хоолой руу нь шингэнээс дахин асгав. Түүнийг амьсгаадан хэвтэж байх үед би манчинеллагийн талаар мэддэг байсан зүйлээ санав. Ноагийн хэлсэнчлэн энэ нь нэлээд ноцтой байсан.
  
  
  Өвгөнд тусламж хэрэгтэй байв. Тэрбээр “Түүний хуруунд шингэн зүйл хийнэ. Битгий үр!
  
  
  Би үүнийг хийсэн. Бид түүнийг эргэж харахын тулд тэр түүнийг эргүүлэв. Энэ нь бас навчаар бүрхэгдсэн байв. Бие нь өвдөж зовиурлахад би шингэнийг нуруун дээр нь асгав.
  
  
  Өвгөн тайвширч санаа алдахыг сонслоо. “Бид яг цагтаа хийсэн гэж бодож байна. "Тэр зүгээр байх болно."
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа таталт зогсч, охин хөдөлгөөнгүй хэвтэв. Одоо Ноа савангийн хольцтой хулуугаа тавиад бусад хулуугаа авав. Тэрээр цагаан нунтаг болон зөгийн бал шиг өтгөн эмульс хийж эхлэв. Тэр охиныг эргүүлж, түүнд зориулж асгав. Дараа нь тэр түүнийг хажуу тийш нь хэвтүүлэв.
  
  
  "Одоо чи." Тэр босоод миний цамцны товчийг тайлаад дотор нь эргүүлэв. Даавуу нь бас хортой байсан. Тэр миний гарыг ариутгагч бодисоор арчаад, өөрийнхөө гараар ч бас инээв. "Би чамд анхааруулах ёстой байсан. Ширэнгэн ой нь ихэвчлэн найз, заримдаа дайсан байдаг. Дэвсгэрийн нөгөө талыг ав; Одоо бид түүнийг сүүдэрт аваачих болно."
  
  
  Бид түүнийг харанхуй өрөөнд аваачиж орон дээр хэвтүүлэхэд Тара нүдээ нээв. Тэр ухаантай байсан ч маш их өвчтэй хэвээр байна.
  
  
  Энэ нь цайзаас дүрвэх боломжгүй гэсэн үг юм. Бид Флеминг, Тара хоёрыг авч явах ёстой байсан ч энэ нь боломжгүй юм. Эгц ууланд биш. Биднийг заналхийлж байсан бүх аюулын хамт биш. Бид хүлээх хэрэгтэй. Би шаргал үстийн хажууд суугаад гэнэтхэн хүлээн зөвшөөрөхийг хүссэнээсээ илүү түүнд санаа зовж байгаагаа ойлгов. Би түүнд таалагдсан бөгөөд одоо энэ нь надад урьд өмнөхөөсөө илүү тодорхой болсон. Хэрэв Ноа хорыг шууд таньж мэдээгүй бол тэр аль хэдийн үхсэн байх байсан. Өвгөн түүнийг эцсийн мөчид аварсан бөгөөд үүний төлөө тэр миний хүндлэлд дахин өссөн. Би өглөөний цай үнэртлээ. Ноа дуудтал би анхаарлаа хандуулсангүй. Тэгээд аль хэдийн өдрийн хоолоо идэж байсан бусад руу дөхөв.
  
  
  Би гэнэтийн зүйл хүлээж байсан. Бид зочидтой байсан. Бүсгүй хар арьстай залуу. Тэр мэдээ авчирсан бөгөөд Ноагийн царайнаас харахад энэ нь сайн мэдээ биш байв. Мицээ, Флеминг хоёр гутарсан байдалтай ойрхон зогсож байхад Ноа ядарсан дуугаар надад хэлэв. Тэр шөнө овгийнхон зүгээр суусангүй. Тэд скаутуудаа явуулсан.
  
  
  Кариб Жеромын цэргүүд ч зүгээр суусангүй. Тэд далайн эрэг дагуух эргээс далайн эрэг хүртэл хамгаалалтын зурвас тавьж, эргүүлийн гурав дахь завь бэхэлсэн байна. Биднийг хүрээлүүлсэн. Хоёр өвчтөнтэй байхдаа би кордоноор гарах талаар бодох шаардлагагүй байсан. Би тэр залуугаас намайг гаргаж чадах эсэхийг асуухад хариулт нь богино байсан: үгүй. Тэрээр бүслэлт дуусаагүй байхад энд ирсэн. Одоо тэр бас буцаж чадахгүй.
  
  
  Энэ нь Тара цэргүүдийн хөдөлгөөнийг анзаараагүй гэсэн үг юм. Хэрэв би сэрүүн байсан бол ямар нэг юм сонсох байсан байх. Эсвэл тэд хэтэрхий хол байсан байж магадгүй юм. Би эргэн тойрныхоо чимээгүй дүрүүдийг хараад бид ямар сул дорой болохыг ойлгоод гэнэт өлсөхөө болив.
  
  
  Би идсэн. Наад зах нь энэ нь намайг завгүй болгосон. Үдийн хоолны дараа бид чимээгүй суув. Бид хүлээсэн.
  
  
  Ноа над руу эргэлдэхээс хэдхэн секундын өмнө би дууг анх сонслоо. Энэ бол онгоцны харанхуй залхуу дрон байв. Өвгөн аажуухан босож, биднийг цайнд урьж буй мэт хэлэв: "Би катакомбуудад хоргодохыг санал болгож байна. Ноён Картер, та хатагтай Сойерыг авч явах уу?
  
  
  Митци нэг удаа надад хэлсэнчлэн өвгөн гэнэтийн зүйлээр дүүрэн байсан. Тиймээс тэр цайзын доор хонгилтой байв. Хэр гүн, тэсрэх бөмбөгийг тэсвэрлэж чадах болов уу, биднийг тэнд амьдаар нь булаагүй юм уу гэж бодсон. Митци цонхийсон бөгөөд би түүнийг яг одоо бодож байгааг нь мэдэж байлаа. Гэхдээ дахиад л бидэнд сонголт байсангүй.
  
  
  Би Тарагийн араас явсан. Тэр хэдийнэ хүзүүгээр минь тэврээд эхэлчихсэн байгааг хараад санаа амарлаа. Би түүнийг дагуулан гадаа гарахад Ноа урьд өмнө хэзээ ч харж байгаагүй зузаан шиферэн хаалгыг онгойлгов.
  
  
  Митци болон тэр залуу аль хэдийн харагдахгүй байв. Флеминг зүгээр л суга таяг дээр нүхээр алхав. Би түүнийг дагасан. Ноа зузаан хаалгыг нь хааж биднийг тас харанхуйд үлдээв.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэрээр цахиур чулуугаар оч асааж, лаа асаав. Бидэнд гэрэл байсан. Ноа залууд лаа өгөөд Флемингийг тэврээд хонгилын харанхуй үүд рүү алхаж, хэдэн алхмаар уруудахад залуугийн толгой дээрх жижиг дөл биднийг дуудаж байв.
  
  
  Хонгил нь биднийг нэвтрүүлэхэд хангалттай өргөн байсан ч өндөр нь хүссэн зүйлээ орхисон. Өндөр хүн тонгойх ёстой. Би өвдгөө нугалахад Митзи өөрийгөө цохихгүйн тулд толгойгоо доошлуулав.
  
  
  Удаан алхсан. Ямартай ч бидний дээр хүчтэй цохилтыг даах хэмжээний чулуулаг байсан. Бид ёроолд хүрэхэд огцом эргэлт хийсний дараа нэлээд том өрөөнд орлоо.
  
  
  Бид шалан дээр суугаад Ноа лаа унтраав. "Агаарыг хэмнэхийн тулд" гэж тэр хэлэв. Хэдэн минут өнгөрөв. Онгоцууд бидний дээгүүр удаан байж болох байсан ч чимээгүй байдлыг эвдэх ямар ч дэлбэрэлт болоогүй. Дуу биш. Надад таалагдаагүй. Тэд юу хүлээж байсан бэ?
  
  
  Дараа нь би өөр зүйлийн талаар бодлоо. Бөмбөгнөөс зугтах гэж яарч байхдаа бид нэмэлт гарц хэрэгтэй байж магадгүй гэдгийг бүрэн мартсан. Эцсийн эцэст агаарын дайралт катакомбуудын хаалгыг хааж магадгүй юм. Бидэнд гарах гарцыг үргэлж баталгаажуулдаг цорын ганц зүйл байсан: динамит. Тэгээд бид үүнийг дээд талд нь үлдээсэн.
  
  
  Мицци пулемётыг авчрахад би түүнийг харанхуйд мэдэрсэн. Би шатаар өгсөж, орой руугаа буцаж ирээд гурван инч орчим хүнд шиферэн хаалгыг түлхэв. Өдрийн хурц гэрэл нүдийг минь сохолсон ч би бага зэрэг хөдөлгөөнтэй болсон. Нүдээ гэрэлд дастал би байсан газраа үлдэв. Орос дүрэмт хувцастай дөрвөн хүн гарч ирэв. Мэдээж. Хурандаа Флемингийг бөмбөгөнд өртөж алахыг бус амьдаар нь аваачихыг хүссэн. Дараа нь тэр үүрд хөөгдөхгүй гэдэгт итгэлтэй байж болно.
  
  
  Тэд пулемёттой байсан. Шүхрээс бууж, тэд салсан. Хоёр нь нэг чиглэлд, хоёр нь нөгөө тийшээ явсан. Тэд өрөөнүүдийн дундуур явж, хэн ч олдсонгүй гайхсан нь илт. Аажмаар тэд илүү хурдан ажиллаж эхлэв. Тэдний хэн нь ч миний зүг харсангүй. Би хаалгыг арай том түлхэж, сүүдэрт байгаа хананд наав. Би тэнэг алдаа хийсэн. Хэрвээ би оргилд нь хүлээсэн бол амархан буудаж чадах байсан. Одоо би энд хүлээж, хамгийн сайн сайхныг хичээх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Тэдний нэг нь миний ард зогсож байсан хаалгаар толгойгоо цухуйлгах гэж нэлээд удсан. Энэ бүх хоосон өрөөнүүд түүнийг энгийн болгож, буу нь доош чиглэв. Би хэдэн алхам ухарлаа. Дотор нь байхад нь би түүний сүмийг пулемётын бөгсөөр цохисон. Тэр унаж, хөдөлсөнгүй. Би хаалга руу буцаж ирэв.
  
  
  Хоёр дугаар над руу нуруугаа харуулан өрөөнөөс гарлаа. Энэ нь стилетто хийхэд хангалттай ойрхон байв. Би бараг хэзээ ч санахгүй байсан ч тэр эргэж харав. Сахлын иртэй ган түүний хажуугаар өнгөрч, хана мөргөж, хөлнийх нь өмнө газар мөргөв. Тэр гайхан эргэн тойрноо хараад над руу эргэв. Би аль хэдийн хаалганы цаана алга болчихсон байсан. Тэр бусад руу огцом оросоор ямар нэг юм хашгирав. Хариу нь тэр даруй ирсэн. Тэд галаар орохоор төлөвлөж байсан. Энэ надад тохирсон. Би шатаар бууж катакомб руу орлоо. Миний таамаглаж байсанчлан тэд бага харвасангүй, харин шууд урагшилж, ар араасаа гүйцгээв. Миний зэвсгийн чимээ дөрөв дэх тэнгисийн явган цэрэгт түгшүүр төрүүлэхгүйн тулд би тэднийг өөрсдийнх нь гар бөмбөг дуугарахаас өмнө галын тэсрэлтээр хоёр хуваасан.
  
  
  Чимээний улмаас Митзи миний ард шатаар өгсөж ирэхийг сонссонгүй. Одоо миний ардаас түүний хоолой сонсогдов. 'Юу болоод байна?'
  
  
  “Бидэнд зочин ирсэн. Дөрөв. Би энд аль хэдийн гурав хэвтэж байна, нэг нь гадаа байна.
  
  
  Би үүдэнд очсон ч дөрөв дэх хүнийг хараагүй. Би чангаар хашгирсан ч тэр хоргодох байранд үлдэв. Хашаанд үхлийн чимээ аниргүй байв. Хэт чимээгүй. Би түүнийг хаана байгааг нь мэдэхгүй байсан бөгөөд хэрвээ би түүнийг хурдан алдах эрсдэлтэй байсан. Би түүнийг энд дахин уруу татахыг зөвшөөрнө гэдэгт итгэсэнгүй. Магадгүй тэр тэдний дундаас хамгийн ухаантай нь байсан байх.
  
  
  Би Мицци руу орос пулемёт шидсэн. - Сум сумаа хар даа.
  
  
  Хангалттай.
  
  
  “Гарцыг хяналтандаа байлга. Би буцаж ирээд өөр гарц байна уу гэж асууна, энэ л гарц” гэв.
  
  
  Намайг нөхцөл байдлыг тайлбарласны дараа Ноа лаа асаав. Галын бүдэг гэрэлд би Флеминг хана налан байхыг харав. Тара түүний хажууд хэдхэн метрийн зайд суув. Тэр одоо ч гэсэн мангарсан мэт харагдаж байсан ч илүү сайхан харагдаж байна. Уулын гүнд байгаа шороо, хөгц үнэртсэн энэ харанхуй нүх нь эдгэрсэн хүмүүсийн хувьд тийм ч тохиромжтой гэр байсангүй. Гэхдээ би дөрөв дэх залууг нокаутаар буулгах хүртлээ түүний байдлыг өөрчилж чадаагүй. Ноа Жеромын армийн эгнээг эвдсэн хүүд ямар нэгэн зүйл хэлэв. Хүү толгой дохин лаа аваад намайг дагаад яв гэж дохилоо. Нэг төрлийн эртний тахилын ширээний ард өлгөөтэй будсан зотон дээр бүдэг гэрэл тусав. Тэр даавууны хажуу талыг өргөв. Түүний ард коридор гарч ирэв.
  
  
  Энэ лааны хожуул удаан шатахгүй тул хүү аргаа мэддэг байх гэж найдаж байлаа. Бид шатаар бууж, хананд нүхтэй хонгил руу орлоо. Зарим газарт лаа нь ихэвчлэн хэдэн см урттай лаанууд байсан. Тэнд жигшүүртэй, ялзарсан үнэр байсан. Би учрыг нь удалгүй олж харлаа. Ихэнх нүхэнд хүний араг яс байсан бөгөөд тэдний ард чулуун тавиур дээр хөндий гавлын яснууд хэвтэж байв. Энэ нь овгийн булш байх ёстой байсан.
  
  
  Миний чиглэлийн мэдрэмж нь бид цайзын нөгөө тал руу явах гэж байгааг хэлэв. Хэсэг хугацааны дараа би чулуун шалан дээр гэрлийн тойрог байхыг харав. Түүний дээр миний мөрнөөс арай илүү өргөн хананы дугуй нүх байв. Би түүнд хүрч чадсангүй. Хүү ч үүнийг харсан. Тэр надаас пулемётыг аваад лааны дэргэд шалан дээр тавиад намайг авирахад тусалсан. Би гараа орой дээр нь тавиад түүгээр гарлаа.
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Би гадна талын ханан дээр зогслоо. Хаашаа ч хөдөлсөнгүй. Нүхэнд гараа оруулаад пулемётыг авлаа.
  
  
  Дээврийн ирмэг дээр гараад дөрөв дэх нөхрөө харлаа. Тэрээр шүхрийн ард гэдсэн дээрээ хэвтэж, зэвсэг нь Мицээгийн зогсож байсан хаалга руу чиглэв. Бие даан ажиллахдаа тэд ихэвчлэн тийм ч гайхалтай байдаггүй. Тэр залуу, туранхай байсан ч нялх хүүхдийнхээ гарт үхлийн аюултай зэвсгээс болж үхлийн аюултай байв. Би түүн рүү оросоор "Чи энд хараагүй юу?"
  
  
  Тэр эргэж харав. Би гохыг нь татлаа. Баяртай, үл мэдэгдэх цэрэг. Мицци үүдэнд гарч ирэн цогцсыг хараад түүн рүү алхав. Би дээвэр дээрээс үсрэв. Нүд ирмэхийн зуур ялимгүй онгорхой хаалганы цаанаас тав дахь шүхэрчин гарч ирэв. Тэр хүнд буугаа Мицийн хүзүү рүү цохив. Хэрвээ би түүнийг алахыг хүсвэл Мицээг буудах хэрэгтэй болно. Хараал!
  
  
  Тэр над руу хараад "Зэвсгээ хая" гэж сайн англиар хашгирав.
  
  
  Тэр охинд ямар нэгэн зүйл хэлэв. Би пулемётыг унагав.
  
  
  "Нааш ир, ойртохгүй. Энэ хананы эсрэг зогс."
  
  
  Түүний дүрэмт хувцас нь хамт ажиллагсдаасаа илүү сайн материалаар хийгдсэн байв. Тэрээр офицерын оосор зүүж, бүснээс нь радио утас өлгөөтэй байв. Холоос ч гэсэн би Мицийн хүнд амьсгалыг сонсож байв. Тэр түүнийг улам чанга тэврэхэд тэр чимээгүй болов.
  
  
  Тэр инээсэн. -Би чамд боломж олгож байна. Доктор Флеминг хаана байгааг надад хэлээч. Тэгэхгүй бол би түүнийг эхлээд буудна. Тэгвэл чи ч бас үхнэ шүү дээ” гэж хэлсэн.
  
  
  Хашаандаа миний стилетто гар хүрэхгүй байв. Шүдний завсраар Мицийн хоолой сонсогдов. - "Түүнийг там руу явуул."
  
  
  Түүнийг гохыг нь татахгүйн тулд би удаан эргэв. Тэр сүрдүүлж эхлэв. -Би чамайг битгий хөдөл гэж хэлсэн.
  
  
  Би айсан дүр эсгэсэн. -"Бүү бууд. Би чамд хэлж өгөх болно. Тэр нуугдаж байна. Би түүний араас явна.
  
  
  Митци намайг хараалаа. Тэр бас жүжиглэж чадна. Ямар алуурчин охин бэ. Хэрвээ тэр намайг хаалгаар оруулбал би нэг оросын зэвсгийг булааж чадна. Гэвч энэ мэх нь бүтсэнгүй. Орос ч нөхдийнхөө хаана байгааг мэдэж байсан. Би түүний хэрхэн бодож байгааг харсан.
  
  
  Тэр Митци бид хоёрыг бамбай болгон ашиглаж, бидэнтэй хамт катакомб руу явж болно. Биднийг барьцаалсан тул тэр Флемингийг бууж өгөхийг тушааж чадна. Гэхдээ Флеминг бидний амьдралд санаа тавихгүй бол яах вэ? Тэр дайсныг цохихын тулд бидэн дундуур буудвал яах вэ? Энэ бол түүний эрсдэлд орж чадахгүй боломж байсан. Тиймээс тэр өөр замаар явсан. Тэр Мицциг барьж авмагцаа буугаа хаясан хурдаараа надад ямар чухал болохыг мэдэж байсан байх.
  
  
  
  'Тийм ээ. Үүнийг хий. Түүнийг дага. Харин чи юу ч оролдвол тэр янхан үхэх болно."
  
  
  Би жүжиглэх ёстой байсан. Тэр охиноос толгой өндөр байсан бөгөөд миний орж ирсэн үүдээр над руу хараад толгой руу нь буудахын тулд би Лугерыг сайн барьж чадна гэдгээ мэдэж байлаа.
  
  
  "Удаан алх" гэж тэр тушаав. "Гараа агаарт байлга. Битгий тонгой. Би чамайг харж байна” гэж хэлэв.
  
  
  Бид катакомбууд руу явлаа. Шат руу орохын өмнөхөн тэр намайг зогсоолоо. Таны нүд гэрэлд дасах гэж байгаа байх. Тэгэхээр тэр тийм ч тэнэг биш байсан.
  
  
  Намайг үргэлжлүүлэхийг зөвшөөрсөн. Тэр дахиж намайг дагасангүй. Доошоо буухад хэн нэгний гар миний гарт мэдрэгдэв. "Би үүнийг харж, сонссон. Надтай хамт яв.' - Ноа миний чихэнд шивнэв.
  
  
  Тэр намайг үргэлжлүүлэн тэврээд урагшлууллаа. Би түүнд юу хийх гэж байгаагаа шивнэхэд түүний хуруунууд бугуйг минь шахав.
  
  
  “Энэ хэзээ ч бүтэхгүй. Ард чинь харагдахгүй. Сүүдэр харж, гохыг нь татах эрсдэл хэтэрхий их байна. Бид үүнийг өөрөөр оролдох болно. "Сүүдэр" гэдэг үг Ноад санаа өгсөн. Наад зах нь тэр надад дараа нь ингэж хэлсэн. Тэр лаа асааснаар жижиг модон хүүхэлдэйгээр дүүрсэн хайрцгийг бүдэгхэн гэрэлтүүлэв. Ноа тэдний нэгийг авч, урт зүү зүүж, хайрцагнаас нь гаргаж ирээд хүүхэлдэйг урд нь босгов.
  
  
  Түүний уруул чимээгүй залбирч эхлэв. Ээ бурхан минь, Мицээ гадаа хүзүүндээ буу тулгачихсан зогсож байх ба Ноа аянгын бурхан дуудахаас өөр юу хийхээ мэдэхгүй байв.
  
  
  Флеминг, Тара хоёр ч хөгшин хүн рүү нүдээ бүлтийлгэн харав. Ноа дотроо бувтнасаар шат руу явлаа. Би түүнийг дагасан.
  
  
  Би үүнийг харах ёстой байсан. Тэрнээс биш энэ заль мэх бүтэлгүйтсэн бол би Мицээг суллах ёстой байсан.
  
  
  Мицээ цэрэг хоёр хаалганы гадаа харанхуйд сүүдэрт зогсож байв. Ноа бид хоёр тэднээс нуугдах хангалттай хол шатаар зогслоо. Орос шатнаас онгорхой хаалга руу сандарсан харцаар харав. Митци түгшүүртэй байсан бөгөөд шаардлагатай бол аль нэг рүүгээ яаран гүйхэд бэлэн байв. Би чимээгүйхэн өөртөө архирав. Боломжгүй! Та ямар нэгэн галзуу заль мэхийг ашиглан хэзээ ч ийм амжилтанд хүрч чадахгүй.
  
  
  Өвгөн хүүхэлдэйг шидэв. Хурц товшилтоор тэр чулуун шалан дээр шууд нарны туяанд унав. Орос хүний толгой гэнэт газар руу чиглэв. Би Мицээгийн амьдралыг дуусгах цохилтыг хүлээж байсан. Юу ч биш. Би Ноаг хараасан. "Ямар ч заль мэх байхгүй" гэж орос хэлэв. Нуруундаа зүү зүүсэн энэ хүүхэлдэй бол миний харж байсан хамгийн том супер мэх байсан.
  
  
  Сүүдэрт гэнэт зэрлэг хөдөлгөөн болов. Тэр хүн хоёр гараараа сэгсэрлээ. Түүний хуруунууд нь цахилгаанд цохиулсан мэт тархсан байв. Буу нь унаснаар газар унав. Тэр гуйвж, хоёр гараараа цээжээ бариад, өөрийн тэнхлэгээрээ эргэлдэж, дараа нь амьгүй масс шиг газарт унав.
  
  
  Намайг тэдэн дээр очихоос өмнө Митзи гартаа буутай байсан. Цэргээс хүүхэлдэй рүү мангарсан харцаар зэвсгээ сул унжуулж орхив. Би тэр хүнийг нуруун дээрээ хэвтэж байхаар нь эргүүлэв. Тэр үхсэн. Түүний царай нь өвдөлтөөр ярвайж байв. Түүний нүд бүлтийжээ. Их хэмжээний зүрхний шигдээсийн сонгодог дүр төрх.
  
  
  Энэ бол айснаасаа болж амиа алдсан хүн байв. Би мэдэж байсан. Учир нь энэ нь цорын ганц сонголт байсан. Домогт байсан хуучин далайн дээрэмчдийн цайзад дөрвөн найзаа алахыг харсан цэрэг. Дайснуудад хүрээлэгдсэн хүн. Дээд тал нь хурцадмал. Хаанаас ч юм үхлийн бэлэг тэмдэг хөлд нь унана. Түүний зүрх зогсов. Боломжгүй юу?
  
  
  Би Ноа руу харлаа. Өвгөн цогцостой гүйлдэж байв. Тэрээр үхсэн таван цэргийг шүхрээр чирэв. Тэр хоёрыг хөлөө зөрүүлэн лангууны эсрэг суулгав. Тайвширсан байрлалд байгаа юм шиг. Гурав дахьхийг нь хананд нааж, өвдгөө бөхийлгөж, гараа зөрүүлэв. Дөрөв дэхийг нь мөн адил тарьсан. Тэр офицерыг Флемингийн сууж байсан зэгсэн сандал дээр суулгав. Даалгавраа гүйцэтгээд одоо хүлээж байгаа хэсэг эрчүүдийн дүр төрхийг бий болгосон.
  
  
  Юуны төлөө? Мэдээжийн хэрэг! Би яаж ийм тэнэг байж чадаж байна аа. Хэрэв Флеминг баригдсан бол түүнийг авч явах байсан. Эрчүүдийг хоригдолтой хамт авч явах ёстой байв. Удахгүй нисдэг тэрэг гарч ирнэ. Нисгэгч ганцаараа байх болно, учир нь бүх боломжтой зайг зорчигчид эзлэх ёстой. Би үүнийг унтрааж чадна! Надад зөвхөн офицерын радио л хэрэгтэй байсан.
  
  
  Би юм авахаар явсан. Ноа натюрморт бүтээж, тэнгэрийг судлав. . Тэр инээмсэглэв. -“Бид нисдэг тэрэг авч байна. Энэ нь хэзээ нэгэн цагт хэрэг болж магадгүй юм.
  
  
  Тэр над руу өөрийн вуду урлаг руугаа дайрахыг уриалах гэсэн юм шиг харав. Дараа нь тэр катакомб руу оров. Митзи бид хоёр нисдэг тэрэг хүлээж байлаа.
  
  
  Хагас цагийн дараа бид сэнсний ирний чимээг сонсов. Тэр нам дор нисч, цайзыг тойрон эргэлдэж, радиогоор дуу сонсогдов. Тэр бидэнд Флеминг байгаа эсэхийг мэдэхийг хүссэн. Энэ нь амархан байсан, би худлаа ярих ч хэрэггүй байсан. Бидэнд Флеминг байгаа, тэр амьд байна гэж би хариулсан. Нисгэгч инээж, холбоо тасалж, газардаж эхлэв.
  
  
  Дараа нь бидний таамаглаагүй зүйл тохиолдов. Гэнэтийн салхи шуурганд шүхрүүд татагдаж орхив. Орос цэргүүдийн цогцос лав шигтгээ унасан байв.
  
  
  Хөдөлгүүрийн чимээ тэр дороо цоолох чимээ болон хувирч, нисдэг тэрэг дээшээ гүйв. Үүднээс буу бариад гарахад онгоц шууд миний дээр байсан. Би нисгэгчийг хараагүй. Түүнийг газардуулах боломжгүй байв. Би буудсан, нисдэг тэрэг ганхав. Тэрээр парапетны ард алга болж, нуурын усанд шатжээ. Манай тээврийн хэрэгсэл байхгүй. Би толгой руугаа цохиж чадна.
  
  
  Миний ард Митци миний хувьд ч шинэхэн хараал зүхлийг хэд хэдэн удаа хэлэхийг би сонссон.
  
  
  Бид доошоо буулаа. Лаа асч байсан нь сониуч харцанд тусав. Би толгой сэгсэрлээ. 'Азгүй байдал. Бид хавхыг хамгаалах ёстой байсан. Ноа чимээгүй байв. Тэрээр нухацтай харагдаж, өндөр духан дээр нь үрчлээстэй байхаар хөмсгөө өргөв. Тэр гүнзгий амьсгаа авав.
  
  
  “Өвлийн улиралд энд бараг хэзээ ч шуурга болдоггүй. Ихэвчлэн зургадугаар сард, долдугаар сард, ялангуяа наймдугаар сард. Гэхдээ оролдоод үзэхэд гэмгүй. Чи намайг ганцааранг минь орхих уу? Би ёслолд бэлдэх болно." Яагаад үгүй гэж? Сайн шоу нь Жеромын дараагийн дайралт хүртэл цагийг хөнөөх болно.
  
  
  Би Флемингд охид, уугуул залуугийн ард шатаар өгсөхөд тусалсан. Ноа биднийг дуудав. - "Тэдгээр цогцсыг аваад яв. Энэ бол бурхдыг доромжилсон хэрэг юм." Түүний хоолойны гэнэтийн уур намайг гайхшруулсан.
  
  
  Би офицерын цогцсыг сандлаас гаргаж ирээд Флеминг дээр суулгав. Дараа нь би цогцсуудыг парапет дахь нүхэнд авчирсан. Би чадлаараа чирч, эцэст нь бүгдийг нь далай руу түлхэж чадсан. Тэгээд Флемингийн хажууд суулаа. Гэнэт Ноа гарч ирэв. Тэр огт өөр хүн шиг санагдсан. Түүнийг гогцоо зүүж, сахиус, гинж зүүж, бүсэнд нь өлгөөтэй хулуунууд түүнийг алхаж байхад уйтгартай хөгжим эгшиглэв. Нүд нь томоотой байсан ч юу ч хараагүй бололтой. Тэр биднийг огт тоохгүй байгаа бололтой шатаар өгсөж дээвэр дээр гарлаа.
  
  
  Тэнд тэр бүжиглэж, дуулж эхлэв. Түүний өлгөж байсан эд зүйлс нь түүний хөдөлгөөний хэмнэлийн дагуу дуу чимээ гаргадаг байв. Тэр урт хөлөө дэлгэж, толгойгоо буцааж, гараа тэнгэрт өргөв. Урьдынхаасаа илүү хүчтэй салхи үс сахлыг нь зэрлэгээр шидэв. Миний өмнө нь эргэлдэж магадгүй гэж бодож байсан хоолой одоо үнэхээр хүчтэй цохилоо.
  
  
  Одоо тэр зогсоод чимээгүй сонсов. Түүнд ямар нэг зүйл хариулав. Би эхэндээ алсаас аянга цахилгаантай бороо орж байна гэж бодсон. Миний дундуур чичиргээ гүйв. Дараа нь би энэ нь өөр дуу чимээ гэдгийг ойлгосон. Одоо би бүр ч чичирч эхлэв. Дуу цахилгаантай бороо биш, онгоцноос хариу ирсэн. бөмбөгдөгч онгоцууд. Жером болон түүний гадаад туслахууд Флемингийг амьдаар нь барих оролдлогоо орхисон бололтой. Одоо Флеминг арал руу ороход нь саад болж байв.
  
  
  Би парапет дээгүүр онгоцуудыг харсан, магадгүй хоёр милийн зайд. Би нэвтрэх боломжийг олгосон хаалга руу гүйв. катакомб руу орж, бусдыг дуудсан. Охид, хөвгүүд Флеминг, сандал, бүгдийг нь хонгилд аваачив. Ноа тэднийг дагаж явав. Би хаа нэгтээ тахилын ширээнээс лаа аваад асаагаад доош буув.
  
  
  Биднийг газар доорх танхимд ороход уйтгартай дэлбэрэлт болсон. Өөр нэг нь нэн даруй дагаж ирэв. Бас нэг. Өрөөнд хагарлаар тоос шороо, хурц утаа орж ирэв. Таван удаа дараалан хит хийсэн.
  
  
  Тара клаустрофоби мэдэрсэн. Тэр шатаар гүйв. Би араас нь очоод түүнийг барьж аваад чанга тэвэрлээ. Дараа нь чимээгүй болов. Дахиж дэлбэрэлт болсонгүй. Онгоцны эхний давалгаа алга болов. Одоо бид нисдэг тэрэг, шүхэрчид ирж, бөмбөгдөлтийн үр дүнг олж мэдэхийг хүлээж байв. Би тэднийг цаг тухайд нь төлөхийг хүссэн.
  
  
  Би авирч эхэлсэн бөгөөд би ганцаараа биш гэдгээ мэдсэн. Доор байгаа энэ оршуулгын газраас бүгд залхаж байна. Тара, Митзи, хүү хоёр дагалаа. Флеминг, Ноа хоёр бие биенээ дэмжиж, түүнийг дагаж явав.
  
  
  
  
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Тахилын ширээг нурангигаар хучиж, дээр нь нүх гаргажээ. Ноа цаг агаарын бүжгээрээ нэг бурхдаа бүтэлгүйтсэн байх. Дээд давхрын өрөө бүрэн бүтэн байсан. Гарц нь тодорхой, зөвхөн зузаан боржин хаалгыг бүрэн нураасан байв.
  
  
  Хашаан нь тогоогоор дүүрч, хананаас хана хүртэл нурангид дарагджээ. Парапет дээрх цамхаг шууд цохилтонд өртөв. Тэр зүгээр л тэнд байсангүй. Хэд хэдэн өрөөг нурааж, нэгнийх нь арын ханыг нураасан.
  
  
  Өвгөн патриарх Флемингийн мөрөн дээр гараа тавиад эвдрэлийг шалгав. Түүний царайнаас уур нь илт байв. Тэр эргэж, уулын оргилуудыг хараад хэсэг бодсон бололтой Флеминг рүү төрөлх аялгуугаараа ямар нэгэн зүйл хэлэв. Гранд ЛаКларегийн ерөнхийлөгч хачин, гунигтай инээв.
  
  
  Модны орой дээгүүр хар хөх тэнгэр бидэн рүү хөвж байв. Модны иш нааш цааш найгаж, навчис дундуур хүчтэй салхи исгэрнэ. Гаднах хананы нүхээр би нуурын асар том давалгааг харж байлаа.
  
  
  Лагунын үүдэнд өндөр саарал дүрс гарч ирэв: корвет. Тэд энэ хөнгөн хөлөг онгоцноос юу хүссэн юм бол оо. Энэ хөлөг онгоцон дээрх жижиг их буунууд бөмбөгдөлтөөс хэтэрч чадахгүй байв.
  
  
  Миний хажууд Митци Гарднер инээвхийлэв. "Та Жером Тэнгисийн цэргийн хүчин дахин юу оролдох гэж байна гэж бодож байна?"
  
  
  “Энэ хөлөг Жеромынх биш. Тэд Кубын далбаан дор хөвж байгаа ч ахмадын нэр Хуан гэхээсээ илүү Ивантай төстэй байж магадгүй. Тэд шумбагч онгоцоор анчид учраас гүний цэнэг, мина үүрдэг. Магадгүй тэд усан доорх чулууг дэлбэлэх замаар биднийг дэлбэлнэ гэж бодож магадгүй."
  
  
  Хэрэв тийм бол тэд ойртож эсвэл шумбагч ашиглах хэрэгтэй болно, би тэдэнтэй харьцаж чадна. Бусад нь бидэнтэй нэгдэж, хөлөг онгоц ойртож байгааг анхааралтай ажиглав. Тэрээр бараг хурдгүй байсан бөгөөд гүехэн газрын хооронд шууд үерийн хамгаалалтын зүг хамгийн болгоомжтой хөдөлсөн. Би тэднийг довтлох хэмжээнд хүрнэ гэж бодоогүй ч эцсийн мөч хүртэл найдаж байсан.
  
  
  Гэвч тийм зүйл болоогүй. Бидний зэвсгийн тусгал хүрэхгүй байхад тэд зангуугаа буулгаж, дөрвөн усанд сэлэгчийг ус руу шидэв. Тэд гүний хариуцлагаас зугтсан. Би тэдэнд пулемёт руугаа ойртох хугацаа өгөөд дараа нь тэдний явсан маршрутаар ус руу тэсрэлт хийв. Эхний шат амжилтгүй болсон. Гэвч дараагийнх нь тэднийг бүгдийг нь цочирдуулсан.
  
  
  Дөрвөн цэнэг нэгэн зэрэг дэлбэрсэн тул усан оргилуур дэлбэрчээ. Олон тонн ус, хар резинэн хэсгүүд агаарт нисэв. Энэ нь долгионыг үүсгэж, корветт хүчтэй цохив. Усан онгоц далайн гүнээс гарч эхэлсэн ч надад их хэмжээний хохирол учирсан юм шиг санагдсан. Лагунын гаднах ширүүн далайг хараад би түүнийг Испанийн Порт руу хүрч чадахгүй байх гэж бодсон. Хар үүл хурдан ойртож байв. Салхи шуугиж, том хөөсийг усан дээгүүр цацав.
  
  
  Эхэндээ би өөр дуу огт сонсоогүй. Гэтэл би гэнэт нисдэг тэрэгний эскадриль ойртож байгааг харав. Ийм цаг агаарт нисдэг тэрэг нисэх боломжгүй байсан ч зарим улс оронд хүний амь насыг тоодоггүй.
  
  
  "Хамгаа аваарай" гэж би аль болох чангаар салхины дээгүүр хашгирав. "Тэд энд бидэн рүү дайрах гэж оролдоод, нэг нисдэг тэргээр буух болно. - Хурдлаарай! '
  
  
  Ноа хүү хоёр Флемингийг хонгилд аваачив. Тара дагаж, Митзи бид хоёр араас нь гарав. Тара шат руу ойртоход тэр гэнэт эргэж харав. “Хараал ид, би хангалттай амссан. Ийм пулемёттой хэрхэн харьцахыг надад зааж өгөөч. Би чамд туслахыг хүсэж байна! '
  
  
  Тэр зоригтой байсан бөгөөд яагаад ч юм би түүнтэй бахархаж байсан. Би түүнд товч зааварчилгаа өгч, дайсан ойрхон байгаа гэдэгт итгэлтэй болохоос нааш буудах ёсгүй гэдгийг онцоллоо.
  
  
  "Тара, энд үлд" гэж би түүнд хэлэв. “Митзи, өөр нүхийг хаа. Би нөгөө тал руугаа явна. Газардсаны дараа багийнхан руу гарах хүртэл нь буудаж болохгүй. Эцсийн эцэст бид эндээс гарч магадгүй юм. Би Мицээг нэг байшинд ороод алга болтол хүлээв. Тэгээд хашааны нөгөө тал руу гүйв. Би дээвэр дор арай ядан нуугдаж байтал нисдэг тэрэгнүүд нам дор нисч, хана руу 50 мм-ийн сум мөндөр оруулав. Тэсрэлт дуусмагц би хашаанд гараад хамгийн ойрын нэг рүү буудлаа. Тэр ширэнгэн ой руу умбасан шувуу шиг нисэв. Би Мицийн пулемётын хагарах чимээг сонслоо. Энэ нь нисдэг тэрэгнүүдийн нэгийг оносон боловч үр дүнтэй цохилт болсонгүй. Тара хэд хэдэн урт цохилт хийсэн ч юу ч оносонгүй.
  
  
  Өөрсдийнх нь бууны чимээнээс болж тэд өөдөөс нь буудахыг ч сонсоогүй байх. Тэд дахин бидэн дээгүүр нисч ирээд асуудалтай байсан нисдэг тэрэгнүүдийн нэгний буултыг таглав. Хүчтэй бороо орж эхлэв.
  
  
  Нисдэг тэрэг ядарсан шувуу шиг газарт унав. Нөгөө талаас хаалга онгойж, охидын сууж байсан хана руу пулемёт буудлаа. Дараа нь нисгэгч нисдэг тэрэгнээс гарч түүнийг тойрон алхсан байна. Охидын пулемётууд дуугарч эхлэв. Тэр унаж, цус алдаж унав. Нисдэг тэрэгний хоёр дахь хүн бидний зүг буудсан хэвээр байв. Би түүнийг зогсож байсан газраасаа харахгүй байсан тул өрөөнөөс гүйн гарч нисдэг тэрэг рүү гүйлээ. Би түүнийг дуугүй болгох хэрэгтэй болсон. Би шилээр буудаж харвасан хүний толгой улаан целлюлоз болж хувирахыг харав.
  
  
  Одоо ширүүн бороо оров. Тэнгэр бохир ногоон өнгөтэй болжээ. Аянга цахиж, аянга нижигнэх чимээ сонсогдов. Үлдсэн нисдэг тэрэгнүүд шуургыг тэсвэрлэхээ больжээ. Тэд далайн эрэг дээр газардах гэж оролдсон.
  
  
  Би буух нисдэг тэргийг уях гэж олс шүүрэх гэж байтал Мицийн хашгирах чимээ намайг зогсоов. Тэр Тара байх өрөөг заалаа.
  
  
  Би тэнд очихоосоо өмнө мэдэж байсан: Тара Сойер шалан дээр хэвтэж байв. Үзэсгэлэнт бие нь нисдэг тэрэгний хүнд суманд тасарсан цуст масс болон хувирав. Түргэн харсны дараа би өрөөнөөс хурдан алга болов. Би юунд ч анхаарлаа хандуулж чадсангүй. Би энэ нисдэг тэргийг холбох хэрэгтэй болсон. Гэхдээ энэ нь надад амар байгаагүй, би маш их санаа зовж байсан. Хөөрхий Тара! Тэр зодолдох ёсгүй байсан.
  
  
  Митци надад тусалсан. Бид дуусаад 150 миль/цаг хурдтай салхинд хийсэхгүйн тулд газар руу намхан мөлхөх хэрэгтэй болсон. Бид хонгил руу ороогүй. Би тэр даруй Таратай дахин уулзахыг хүсээгүй.
  
  
  Би тайван бодохыг хүссэн. Тэгээд ч би Ноаг харахыг хүсээгүй. Тэр хар салхи гуйж, хүлээж авсан. Хоёрдугаар сард! Би хэдэн зүйлийн талаар бодсон.
  
  
  Бид 2 үг дуугаралгүй зэрэгцэн суугаад хоёулаа өөр өөрсдийн хар бараан бодлоор дүүрэн байлаа. Шуурга дахин нэг цагийн турш үргэлжилсээр байгаад намжив. Гэнэт дарангуйлмаар нам гүм болов. Өмнө зүгт хар салхи цагийн зүүний дагуу, хойд хэсэгт цагийн зүүний эсрэг эргэлддэг. Хурд нь төвөөс гадна цагираг хүртэл нэмэгддэг. Хэрэв Ноа зөвхөн хар салхи үүсгээд зогсохгүй түүний чиглэлийг өөрчилж чадвал бид удахгүй өөр чиглэлээс бүрэн цохилт авах болно.
  
  
  Би гадна талын хананд бөмбөг хийсэн нүхээр харлаа. Би корвет харсан. Хөлөг онгоц газар унасан бөгөөд дээш доош ганхав. Хэдэн метр өндөр давалгаа аймшигт хүчээр цохив. Нисдэг тэрэгнүүдийн ихэнх нь модонд баригдаж осолдож, гацсан эргүүлийн завь алга болжээ. Лагунд хөвж байсан эвдэрсэн дарвуулт онгоцнууд эрэгт угааж, бүрэн сүйрчээ.
  
  
  
  
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ноа нисдэг тэрэгний эргэн тойронд сониучирхан алхаж, өөртөө толгой дохив. Гэтэл манайд дөхөж очиход царай нь бараан, нүд нь гунигтай байв.
  
  
  Би аль болох зөөлөн дуугаар "Би чамайг дутуу үнэлсэн, ойлгохгүй байгаагаа хүлээн зөвшөөрч байна, гэхдээ та биднийг эндээс гаргахын тулд такси хөлсөлсөн" гэж хэлэв.
  
  
  Тэр үргэлжлүүлэн гунигтай харагдав. “Хатагтай Сойер бол бид бүгдийн хувьд маш том гарз. Миний эзэмшдэггүй урлаг бол амилах урлаг юм. Гэхдээ бид түүнд ядаж баатруудынхаа дунд байр өгөх боломжтой."
  
  
  Тараг Вудугийн оршуулга? Би тэгж бодсонгүй. Аав нь үүнийг үнэлнэ гэж би төсөөлж ч чадахгүй байсан. Би түүний цогцсыг авч явах гэж байсан ч одоохондоо энэ талаар ярихгүй байхаар шийдсэн.
  
  
  Ноа хараахан ярьж дуусаагүй байв. - "Удахгүй салхи буцна." Тэр тойруулан заалаа. “Цайз бөмбөгдөлтөөс болж ихээхэн суларсан. Дахиад шуурга болоход хана нурна. Бид буусан нь дээр байх.
  
  
  Тэр бидний хариултыг хүлээлгүй хонгилоор алхав. Митзи бид хоёр түүнийг дагалаа. Би гэнэт Тарагийн тухай бодлоо. Түүний үхлийн тухай бодохоор миний дотор муухай оров. Хурандаа Кариб Жеромын эсрэг надад мэдэгдэж байсан манай AH байгууллагын бүх арга техникийг ашиглахдаа баяртай байх болно.
  
  
  Тахилын ширээний өмнө хоёр лаа шатаж байв. Нэг нь бурхандаа талархах, нөгөө нь ирээдүйн сайн сайхны төлөө гуйх байх. Мөн бид ямар ч тусламжийг ашиглаж болно. Ноа ахин нэг удаа бувтнаж, магадгүй Тарагийн хойд төрөлд хүрэх замыг тэгшитгэх санаатай байв.
  
  
  Би хүсээгүй юм шиг санагдсан. Би тайван бус, урхинд орсон мэт санагдсан. Ноа надад "Ноён Картер, чи энд үлдэх шаардлагагүй. Энэ бол лабиринт; Та бас харахыг хүсэж болох өөр өрөөнүүд байна." Тэр хананы нэг хэсэг бололтой чулуунд хүрэв. Үүний үр дүнд хананы нэг хэсэг дотогшоо эргэв. Түүний ард коридор байв.
  
  
  Би түүний хоолойд бага зэрэг зэмлэсэн үг сонсов. Тэр намайг ёслолын ажиллагаанд саад учруулж байна гэж бодсон байх, тэр явахад баяртай байсан байх. Миний халаасанд хэд хэдэн лаа байсан бөгөөд нэгийг нь асаалаа. Дараа нь Ноа бидний араас хаагдахаас өмнө би Митцитэй хамт онгорхой хаалгаар орлоо.
  
  
  Бид голдоо худагтай өрөөнд оров. Тэгэхээр энэ бол урт бүслэлтийн үед ус хадгалдаг газар байсан юм. Үлдсэн өрөөнүүд нь хүнсний зооринд үйлчилдэг байв. Тэд хоолоо удаан хугацаанд хадгалахад хангалттай сэрүүн байсан. Тэгээд бид бүхэл бүтэн махны дэлгүүртэй тааралдав; сэг зэмээр дүүрсэн өрөө. Хэрмийн гадаа аюулгүй ан хийж чадахгүй бол өвгөн овгоо яаж тэжээдэг юм бол гэж бодогдов.
  
  
  Бид газар доорхи танхимуудыг нэг цагийн турш тойрон алхсан боловч хаа сайгүй цэвэр агаартай байв. Би үүний эх сурвалжийг олохыг хүссэн. Бид гадаргуу руу гарах ороомог коридороор алхав. Биднийг хашааны түвшинд байна гэж сэжиглэж байх үед бид гарцыг хаасан тортой хаалгатай таарав. Би цоожоо онгойлготол стилеттээрээ авав. Бид цааш алхаж, булангийн цамхаг руу гарах шатыг оллоо. Амбразураар агаар урсаж байв.
  
  
  Бид цоожтой хаалгатай таарав. Би боолтыг буцааж татан, бид цамхагийн орой дахь өрөөнд орох зандан шатаар өгсөв.
  
  
  Митци энэ тухай өмнө нь хэлж байсан. Энэ өвгөн луйварчны бүх заль мэхийг хэн ч мэдэхгүй! Энэ бол радиогийн өрөө байсан! Дамжуулах, хүлээн авах төхөөрөмжөөр дүүргэсэн: хамгийн сайн.
  
  
  Би консолын урд суугаад инээв. Митзи тэс өөр хариу үйлдэл үзүүлэв. Тэр уурласан.
  
  
  "Одоо энэ өвгөн хоёр нүүртэй луйварчинтай ярилцъя!" - тэр хашгирав. “Тэр хүн бүрийг тэнэг хүн шиг харагдуулсан. Тэрээр бурхдыг амар амгалангаар дуудахын тулд бүх хүмүүсийг явуулав, гэвч бодит байдал дээр цаг агаарын мэдээг сонсохоор радиогийн өрөөндөө очдог. Тэр хар салхи ирэхийг мэдсэнд гайхах зүйл алга."
  
  
  "Тийм ээ" гэж би нэмж хэлэв. "Тэр надад огт байхгүй дуу чимээг сонсогдуулсан. Ширэнгэн ойн бөмбөр! Испанийн боомтын ойролцоох бутнуудын хаа нэгтээ өөр нэг суурилуулалт нуугдаж байгаа тул хамгийн сүүлийн үеийн мэдээг эндээс авах боломжтой гэж би бодож байна. Дэлхий дээр юу болж байгааг харцгаая."
  
  
  Хэдэн унтраалга эргүүлэхэд гэрэл аслаа. Төхөөрөмж дуугарч эхлэв. Гэхдээ бидний авсан цорын ганц дуу бол статик цахилгааны шажигнах чимээ байв. Шуурга хэтэрхий хүчтэй байсан тул юу ч авч чадахгүй байв. Би радиогоо унтраалаа. Радиогийн өрөөний цоорхойг хаасан. Бид гадаа харах газаргүй байсан ч ядаж л сонссон чимээнээсээ харвал шуурга дахин хүчтэй болсныг мэдэж байлаа.
  
  
  Бид байгаа бүх ул мөрийг арилгахыг хичээн радиогийн өрөөнөөс гарлаа. Би Ноад түүний тоглоомыг нээсэн гэдгээ хэлэхгүй байсан. Тэгээд нэг цагийн дараа нисдэг тэрэг шуургыг хэрхэн даван туулж байгааг харахаар өвгөний хажуугаар өнгөрөхдөө гэмгүй царай гаргахыг хичээв. Гэхдээ амар байгаагүй.
  
  
  Шуурга дууслаа. Гэхдээ нисдэг тэрэг ч мөн адил. Түүнээс зөвхөн нэг хананд наалдсан овоолсон төмрийн хаягдал л үлджээ. Сэнсний ир нь тэмтрүүлүүд шиг бөхийв.
  
  
  Радио бидний гадаад ертөнцтэй сүүлчийн холбоо болсон. Мөн бид ойрын хэдэн цагийн турш үүнийг ашиглах боломжгүй болно. Хэдийгээр би Хоктой холбоо барьж чадсан ч тэр үргэлжилсээр байгаа шуурганд нисдэг тэрэг илгээж чадахгүй байх байсан. Маргааш өглөө болтол хүлээх л үлдлээ.
  
  
  Тэр мөчид арал дээр ямар дүр төрхтэй байх талаар би төсөөлж байсан. Ямартай ч унасан модод бүх замыг хаасан нь илт байлаа. Хамгийн хүнд танк хүртэл зам хөндлөн гарч чадахгүй байв. Тиймээс бид шөнийн дайралт болно гэж төсөөлөөгүй. Би нисдэг тэрэгний тухай мэдээ мэдээлэх гэж буулаа.
  
  
  
  
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Бид Ноагийн эцэс төгсгөлгүй нөөцөөс хоол идэж байтал өвгөн аварга гэнэт толгойгоо өргөв. Би ч бас сонссон: хаалганы гадаа сэтгэл хөдөлсөн дуу хоолой. Ноа хоёр үсрэлтээр шатаар өгсөв. Би түүний араас хаалга руу гүйв.
  
  
  Овог буцаж ирлээ. Ноа хаалгыг онгойлгож, хүмүүс дотогш оров. Ноа надад тэдний үгийг орчуулсан. Хар салхи дайрах үед тэд арал даяар тархсан агуйд нуугджээ. Дараа нь тэд Испанийн боомтоос бөмбөр сонсогдов: нийслэл сүйрч, арми татан буугдав. Жером үхсэн!
  
  
  Тэд цайзын байдлыг хараад цочирдсон боловч одоо дахин аюулгүй болсон тул эвдрэлийг засна гэж найдаж байв. Тэд баярын үдшийг бэлдэж эхлэх үед Митзи бид хоёр арай бага хэмжээтэй ч гэсэн адилхан хийсэн.
  
  
  Даалгавраа дуусгахын тулд би маргааш өглөө болтол хүлээх хэрэгтэй болно. Хурандаагийн шарилыг нүдээр харж, АХ-д хурууны хээ хийх ёстой байсан. Ноагийн овгийн хэлснээр түүний цогцос Сойер зочид буудалд байсан тул би аль болох хурдан очих хэрэгтэй байна. Ачааны машин сүйрээгүй бол би түүгээрээ нийслэл рүү хурдан очих байсан. Шаардлагатай газар зам чөлөөлөхийн тулд би хутгатай эрчүүдийг дагуулж явна. Ачааны машин нь далайн эрэг дэх нисдэг тэрэг, завьтай адил хувь заяанд өртөөгүй гэж найдъя.
  
  
  Эцэст нь шөнө дундын үед бид унтлаа. Маргааш өглөө нь би одоохондоо Hawk руу залгахгүй гэж шийдлээ. Энэ нь надад таалагдахгүй байна, үүнээс гадна би энэ бүхнийг гадны тусламжгүйгээр өөрөө хийх нь чухал гэж Хок хэлсэн. Флеминг бие даан ерөнхийлөгчийн суудалд залрахад нь туслах боломж надад байсан.
  
  
  Флеминг Испанийн боомт руу аль болох хурдан орохыг уриалав. Гэвч Ноа өөртөө итгэлгүй байсан бололтой. Ширэнгэн ойн бөмбөр инээдтэй байсан ч тэр радиогоор юу ч сонсоогүй нь ойлгомжтой. Тэр мэдээж чангаар хэлэхийг хүсээгүй зүйл. Тэр надтай хамт хэд хэдэн залууг мочет барин зам чөлөөлөхөөр явуулахад би тэдэнтэй хамт ачааны машин руу явлаа. Азаар нэг ч мод түүн дээр унасангүй. Би роторыг оруулж, карбюраторыг хатааж, бүрээсийг хаалаа. Митци Гарднер урд талын суудалд суугаад нойтон бүрээс дээр навч наажээ. Түүний пулемёт хяналтын самбар дээр хэвтэж байв.
  
  
  Би эсэргүүцээгүй. Тэрээр эцсийн хэсэгт оролцох эрхтэй байв. Одоо бид дахин ганцаараа байсан бөгөөд зөвхөн Ноагийн хүмүүс л бидний замыг зассан. Үүнээс ч дор байж болох л байсан. Зам дагуух моднууд ихэвчлэн жижиг, зөөвөрлөхөд хялбар байв. Зам нь далайд ойрхон байсан тул заримдаа бүхэл бүтэн хэсэг нь урсдаг. Шаардлагатай бол хүмүүс гуалиныг гүн газар байрлуулж, бид тэднийг хэт их төвөг учруулахгүй өнгөрөөх боломжтой байв.
  
  
  Өдөр тодорхой байлаа. Тэнгэр гэмгүй цэнхэр, далай тайван байв. Гэхдээ далайн эрэг нь завины оршуулгын газар шиг байсан бөгөөд эрэг дагуух байшингууд ихэвчлэн бүрэн сүйрсэн байв. Бидний хажуугаар өнгөрсөн анхны том барилга болох хуучин Поинсиана зочид буудал балгас болон үлджээ. Тэнд Ноагийн хөвгүүд гамшгийг харахын тулд машинаас үсрэн бууж, нуранги дотроос үнэ цэнэтэй үлдэгдлийг хайж байв. Урдах хуучин тосгон нь гунигтай дүр зураг байв. Хүмүүс нуранги дундуур ямар ч зорилгогүй алхаж, заримдаа ямар нэг юм түүж, дараа нь хаяж, цааш хөдөлдөг байв.
  
  
  Өчнөөн олон шуургыг тэссэн хуучин толгодын цайз энэ цохилтыг тэсвэрлэж чаджээ.
  
  
  Нэг ч цонх бүрэн бүтэн, зам нь хог хаягдлаар дүүрсэн байсныг эс тооцвол Засгийн газрын талбай сайхан харагдав. Тэр хавийн цэргүүд зэвсэггүй, ухаан алдсан робот шиг алхаж байв. Бизнесийн дүүрэгт хэд хэдэн цэрэг бага офицеруудын удирдлаган дор нуранги цэвэрлэж байв. Тэд биднийг хажуугаар өнгөрөхөд нь харж байсан ч биднийг зогсоох гэж оролдсонгүй. Нэгэнт хурандаа нас барсан тул тэд эрх мэдлийн вакуумд оров. Sawyer Grand LaClare зочид буудалд зүлгийг чимсэн гоёмсог өндөр моднууд мөчир мэт тас тас тас тас тас тас тас тас тас тас тасарсан байв. Тэд энд тэнд тарсан. Боомтод усаар дүүрсэн хэд хэдэн завь хөвж байв. Ус бохир байсан. Цагаан наран шарлагын газар нурсан нарны сандал, шүхрийн балгас болон хувирчээ. Зочид буудлын ойролцоо цэрэг байсангүй.
  
  
  Би гол хаалга руу явлаа. Бид зэвсгээ бэлэн болгоод орлоо. Жеромыг хэд хэдэн цэрэг хүндэт харуулаар хамгаалж байсан байж магадгүй гэдгийг би тооцсон. Би үүнийг анхааралдаа авах ёстой. Гэхдээ тийм биш байсан. Казиногийн адил танхим хоосон байв.
  
  
  "Магадгүй Чипийн үүрэнд байх уу?" - Митци чангаар бодов. Бид тийшээ явсан. Кассын ард мэдээж хар хамгаалагч байсангүй. Гайхсан нь цахилгаан түгжээ нь ажиллаж байсан. Бид цааш явлаа. Одоогоор хэн ч харагдахгүй байна. Бид удирдлагын самбар дээрх товчлуураар Каполлагийн оффисын хаалгыг онгойлгов. Жером тэнд байгаагүй ч мөнгө тэнд байсан. Хажууд нь гүн гүнзгий санаа алдах чимээ сонсогдов. Митци овоолсон дэвсгэртүүдийг хараад хэлээ уруулаараа гүйлгэжээ.
  
  
  "Майамигийн хөвгүүд үүнийг сонсохдоо баяртай байх болно" гэж тэр хэлэв. "Сойер зочид буудал удахгүй нээгдэнэ гэж бодож байна."
  
  
  "Гэхдээ Жеромын цогцос хаана байна?" - Би тэвчээргүйхэн асуув. Надад хурууны хээ хэрэгтэй байсан. Митци намайг дээвэр дээрх байрыг харахыг санал болгов.
  
  
  "Яв, Ник. Би мөнгөө энд үлдээнэ. Юу ч тохиолдож болно, би энэ мөнгө эцсийн мөчид алга болоосой гэж хүсэхгүй байна."
  
  
  "Би чамайг энд ганцааранг чинь үлдээмээргүй байна" гэж би түүнд хэлэв. "Иймэрхүү нөхцөл байдалд энэ хот дээрэмчдийн хөлд дарагдсан байх ёстой."
  
  
  Тэр уруулаа жимийв. “Хаалгыг дотроос нь түгжиж болох ч үүдний танхимаас л онгойлгож болно. Энд бараг сав шиг аюулгүй. Та лифтний удирдлагын самбар хэрхэн ажилладагийг мэдэх үү?
  
  
  Би мэдэж байсан. Хамтдаа анх хэрэглэхэд би түүнийг хэрхэн хийснийг анхааралтай ажигласан. Лифт зогсохыг арай ядан мэдэрсэн ч хаалга онгойход би дээд давхрын зузаан хивс дээр гарлаа.
  
  
  Хөдөлгөөн хэтэрхий хурдан байсан. Толгойг минь буутай гар цохив. Би рефлексээрээ тонгойсон ч тэд намайг цохив. Миний гар хэсэг зуур саажилттай болсон. Буу минь газар унаад Лугерийг шүүрэн авах гэж тохойгоо бөхийлгөж чадсангүй.
  
  
  Би ухран ухасхийн зүүн гараараа буу барьсан хүний бугуйнаас бариад: Энэ бол Жером байлаа.
  
  
  Тиймээс тэр үхээгүй. Тэр духан дээрээ шархтай байсан. Тэр алга болсон байж магадгүй ч булчингууд нь бүрэн бүтэн байсан. Тэгээд тэр бараг над шиг сайн барилдаж чадна. Тэр энэ бүх заль мэхийг мэддэг байсан.
  
  
  Миний баруун гар ашгүй хэвээр, би түүний бугуйнаас зүүн гараараа атгаж байтал тэр миний эрүү рүү цохиод шууд л цавь руу өвдөглөв. Би өвдөж уцаарлав. Гэхдээ би тэр бууг өөрөөсөө хол байлгах хэрэгтэй байсан. Би эхлээд булчингаа чангалж байгаад гэнэт шалан дээр унав. Хариуд нь тэр барьцаа суллав. Би өвдөг сөгдөв. Тэр бугуйгаа холдуулж, буугаараа онохыг оролдов. Би шүдээ хөлөнд нь булж, үргэлжлүүлэн хазав. Тэр өвдсөндөө хашгирч, нурууг минь давхарлав. Револвер газарт унав. Би дахиад хазлаа. Тэр хашгирахад би түүний өмднөөс бүлээн цус урсаж байгааг мэдэрсэн. Дараа нь миний хуруунууд бууг олов. Би үсрэн босоод түүнийг бөөлжөөд нэг өвдөг дээрээ сөхрөн Жером руу буудлаа.
  
  
  Хүч эргэж ирэхийг мэдэртэл баруун гартаа иллэг хийлээ. Тэгээд цогцсыг чирч лифт рүү оруулав. Надад хурууны хээ авч амжсангүй. Миний стилетто Хюгогийн тусламжтайгаар хуруугаа тайрах нь илүү хурдан байсан. Би тэднийг алчуураар боож, халаасандаа хийв.
  
  
  Нэгдүгээр давхарт ороход Мицци хэвээрээ байгааг хараад гайхсан. Домофоноор түүн рүү залгахад тэр хаалгаа дотроос нь онгойлгов. "Чи түүнийг олсон уу?"
  
  
  "Тийм ээ, би олсон."
  
  
  "Ник, би бодсон. Ачааны машин аваад мөнгөө Ноад хүргэж өгье, тэнд аюулгүй байх болно."
  
  
  'Сайн байна. Намайг ачааны машиныг гараж руу аваачих хүртэл энд хүлээ."
  
  
  Би ачааны машин аваад, бид мөнгөө брезентийн доор тавиад, толгод руу буцаж явлаа.
  
  
  Бид бараг л нийслэлийн ойролцоох цайз дээр байж байтал эсрэг талаас жийп машин ирж яг бидний урдуур зам хаасан. Орос хувцастай хурандаа машинаас буун буу гаргаж ирэв. Тэр бидэн рүү ямар нэг юм хашгирав. “Гудамжинд тээврийн хэрэгсэл явуулахгүй байх тушаал гарсан. Та нар мэдэхгүй гэж үү...” Тэгээд Мицээгийн улаан үсийг хараад ямар нэгэн зүйл сэжиглэж эхлэв. 'Чи хэн бэ? Та энэ ачааны машинд юу хийж байгаа юм бэ?
  
  
  Би пулемёт гарган түүн рүү буудсан. Офицер, жийпний жолооч хоёроос салж байгаад зам дагуу бензин дээр суусан. Тийм ч учраас бид арлын хаана ч ахлах офицерыг хараагүй. Яг одоо тэд цайзад суугаад шинэ захиалгыг сонсож байв. Испанийн боомт нь харийн гүрний дайны хуулийн дор байсан!
  
  
  Хотоос жаахан зайдуу байх үед бид Ноа болон түүний хүмүүстэй таарав. Ноа урд нь, Флеминг модон палкантай байсан тул тэд бидний зүг хөдөллөө.
  
  
  Би архирч, тоормосны дөрөө дарлаа. Флеминг яаж өвгөнийг ийм зүйл хийхийг ятгаж чадаж байна аа? Арал дээр гадаадын хичнээн цэрэг байгааг бурхан л мэднэ. Би машинаасаа үсрэн буун Ноа руу алхлаа. Би уурласандаа хоолойгоо барьж чадахаа больсоноо мэдсэн. Би бүр түүн рүү хашгирч эхэлсэн ч тэр эргэж ирэх талаар бодсонгүй. Би хотын нөхцөл байдал, эрх мэдлийг булаан авсан тухай тайлбарлав. Ямар ч хариу үйлдэл үзүүлэхгүй!
  
  
  "Одоо Жером үхсэн тул хүмүүс босох болно" гэж тэр хэлэв. Тэд ерөнхийлөгч Флемингийг дэмжих болно” гэж мэдэгджээ.
  
  
  Хэрхэн? Мачеттай юу? Мачетес, пулемётууд? Ноа намайг тойрон алхаж, сүр жавхлантайгаар урагшиллаа. Овгийнхон түүнийг дагаж ачааны машины хажуугаар сэлж явав. Тэд модон бөмбөр дээрээ дуулж, хөгжим тоглодог байв. Би машиндаа үсрэн суугаад ачааны машиныг эргүүлж эхлэв. Гэвч Митци жолоогоо шүүрэн авав.
  
  
  "Хонгор минь, бид энэ ачаатай буцаж ирэхгүй. Үүнийг би ганцаараа хийх ёстой байсан ч өгсөх хэрэгтэй."
  
  
  Эмэгтэй. За, Хоук түүнийг зөвхөн Флемингийн хэрэгт ажилд авсан. Хэрвээ тэр ална гэж зүтгээд, ядаж мөнгө авахын тулд мафийн найзууд руугаа очно гэж шийдсэн бол би түүнийг буруутгах аргагүй юм. Наад зах нь түүний амийг аврах болно. Би ачааны машинаас үсрэн бууж, жагсаалын тэргүүн Флеминг рүү гүйв.
  
  
  Бид цааш алхаж байтал араас орилох чимээ улам чангарч байгааг би анзаарав. Эргээд харахад яагаад гэдгийг ойлгосон. Бидэнтэй ширэнгэн ойгоос гэнэт гарч ирсэн мэт хүмүүс олширчээ.
  
  
  Хуучин тосгоны хүмүүс лууны шүд шиг ойгоос гарч ирэв. Уул толгодоос хүний голууд урсдаг. Биднийг нийслэлийн иргэд угтан авсан.
  
  
  Дараа нь ямар нэгэн галзуу юм болов. Нутгийн цэрэг бидэн рүү довтлох гэж биш, харин бидэнтэй нэгдэхээр цайзыг орхисон. Тэд цайз руу буудаж эхлэв.
  
  
  Дараа нь би ойлгосон. Жеромын цэргүүд оросууд хэлэх хүртэл түүний ард зогсож байсан. Одоо тэд хувьсгал хийсэн. Цэргүүд болон хүмүүс Флеминг рүү гарав. Цэргүүдтэй хамт Флемингийн төлөө байсан офицерууд нэгдсэн. Кубчуудын төлөө байсан хүмүүс, Оросын цөөн хэдэн зөвлөхүүд одоо цайзад түгжигдэж, олон хүн, цэргүүдээр хүрээлэгдсэн байв. Одоо олон хүмүүс айдсыг мэддэггүй.
  
  
  Нутгийн иргэд хашгирч, хутга барин дайрч буй зэвсэгт цэргүүдийг дагаж байв. Олон хүн бэртэж гэмтсэн. Гэвч өөр олон хүмүүс цайзын ханыг дайрч эхлэв. Тэд цайзын буудлага зогстол тулалдав. Үүнд хагас цагаас илүү хугацаа зарцуулагдсангүй. Цонхоор орж, ханаар орж ирсэн хүмүүс хаалгаар цутгаж байв. Тэдний дунд Кубчууд ч, Оросын "зөвлөхүүд" ч байсангүй.
  
  
  Цэргийнхэн бүрэлдэхүүн байгуулж, Флеминг тулааныг ажиглаж байсан газар руу нүүв. Тэд мэндчилж, үнэнч байдлын тэмдэг болгон винтовыг бэлэглэв. Би Флемингийг засгийн газрынхаа хүссэн газарт аваачсан гэдгээ мэдэж байсан.
  
  
  
  
  
  
  
  15-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  Онгоцны буудал дээр нэг ч онгоц хөөрч чадсангүй. Боомтод далайд гарахад бэлэн ганцхан хөлөг онгоц байв. Гадны бүх нисгэгч, офицер, "зөвлөх" нарыг онгоцонд авчирч, хүсээгүй гадаадын иргэн болж эх орноо орхин явсан байна.
  
  
  Флеминг үр дүнтэй цэвэрлэгээ хийж эхлэв. Ноагийн овог цайз руу дахин ухарчээ. Хаммондын гэр бүл Флемингийг ордонд ирж амьдрахыг урьжээ. Нисэх онгоцны буудал дахин хэвийн хөдөлгөөнд ормогц тэд явах болно.
  
  
  Мицээ захидал илгээгч илгээв. Хэрэв би Дэвигээс Майамигийн хөвгүүдэд хаана байгааг нь хэлэхийг хүсч, цаашдын захиалга авах хүртэл тэнд байх болно гэдгийг хэлье.
  
  
  "Тара Сойерыг үзэсгэлэнтэй оршуулгын ёслолд оршуулсан"; тэр бичсэн. "Тэр катакомбын хаа нэгтээ гантиг чулуун дотор амарч байна."
  
  
  Шаардлагатай бол Флемингэд туслахын тулд би дахиад долоо хоног үлдсэн. Гэхдээ ямар ч асуудал гараагүй бөгөөд түүнд миний тусламж хэрэггүй болсон. Энэ бол нэг төрлийн амралт байсан.
  
  
  Намайг Вашингтонд буцаж ирэхэд Сойер охиныхоо үхлийн талаар Хоктой ярьж байв. Тэрээр түүнийг гэртээ оршуулахыг шаардсан. Би түүнд Тарагийн хувь заяаны талаар хараахан мэдэгдээгүй байна. Хок надад асуудлыг ойлгох боломжийг олгосон.
  
  
  Би Сойерыг тайвшруулахыг хичээж, Тарагийн мөлжлөгийн талаар хэлэв. Би түүнд уугуул иргэдийн талархал илэрхийлж, Сойерын уур хилэн, уйтгар гунигийн зарим нь бардамнал болж хувирсныг харав.
  
  
  Би түүнд Мицээгийн тухай хэлээгүй. Түүнтэй мафийн хооронд дайн дэгдээх утгагүй. Хэрвээ охин цөцгийн дээд давхаргыг арилгахыг хүсч байвал би түүнийг авах ёстой гэж бодсон. Томас Сойер засварын төлбөрийг компанийнхаа ашгаар амархан төлж чадах байсан ба Митзее одоо бизнесээ орхиж, нам гүм амьдрах боломжтой.
  
  
  Би хоёуланд нь Ноагийн тухай хэлсэн. Хок над руу энэ нэрийг хэзээ ч сонсож байгаагүй юм шиг харсан ч Сойер миний түүний тухай ярьсан түүхүүдэд маш их сэтгэгдэл төрүүлсэн бололтой.
  
  
  Хок бид хоёр ганцаараа байхдаа Жеромын хурууны савыг ширээн дээр тавив. Хок түүн рүү самрын тостой сав шиг харав. Дараа нь би шүүрдэх дохиогоор Митци Гарднерийн тэмдэглэлийг хажууд нь тавив. Тэр түүн рүү хараад дараа нь над руу харав. Би илгэн арьсан дор нэг ч булчин хөдөлж байгааг хараагүй. Тэр бүр нүдээ анивчихгүй.
  
  
  "Таны ажил надад таалагдаж байна." Энэ бол түүний ердийн ажил хэрэгч өнгө аяс байсан. -Таны тайланг хүлээж байна.
  
  
  Би жижиг зүйлээс эхэлсэн. нярав; "Би Жером түүнийг алсан гэдэгт итгэлтэй байсан ч бид үүнийг шалгаж болно." Флеминг шалгах ёстой байсан шорон. Түүний их сургуулийн лаборатори болгохыг хүссэн шоронгууд. Дараа нь би хайхрамжгүй царайгаар Ноагийн үйл ажиллагааны он цагийн тоймыг өгсөн.
  
  
  "Тэр хар салхины талаар хоёр цагийн өмнө бүгдийг мэдэж байсан" гэж би Хокт хэлэв. “Тэр айхгүй гэдгээ харуулж, бүрэн дүр зургийг гаргахад хангалттай хугацаа. Арлын үлдсэн хэсэг нь яагаад хөлөг онгоц, онгоцоо цаг тухайд нь аюулгүй газарт хүргэж чадаагүйн улмаас хамгаалалтгүй болсон юм бол гэж би гайхаж байна. Би утсаар ярьж болох уу? '
  
  
  Энэ нь боломжтой байсан. Би цаг агаарын товчоо руу залгахад тэнд ажилладаг миний нэг найзтай холбоо барьсан. "Жим, чи өнгөрсөн долоо хоногт хар салхины сэрэмжлүүлгийг хэзээ авсан бэ?"
  
  
  Нөгөө талд нь хараал гэх мэт зүйл байсан. “Хараал ид, Ник, юу ч аврахад хэтэрхий оройтсон байна. Хиймэл дагуул Гранде Лаклэйр дээгүүр нисэх хүртлээ үүнийг хараагүй. Анхааруулга авах үед бүх зүйл дууссан. Хар салхи ийм хурдан ойртож байхыг бид хэзээ ч харж байгаагүй. Энэ бол хоёрдугаар сард! Ноа хүртэл бидэнд урьдчилан анхааруулаагүй."
  
  
  Би өөрийгөө галзуурч байна гэж бодсон. "Чи Ноагийн талаар юу мэдэх вэ?"
  
  
  "Тэр бол бидний ажиглагч. NOAH (Ноа) бол түүний код үсэг юм. Тэр үнэхээр сайн. Тэр ихэвчлэн цаг агаарыг аль болох хурдан урьдчилан таамаглаж байдаг. Яаж тэгэх вэ? Бага зэрэг хачин сонсогдож байна.
  
  
  Ноа... юу ч биш. Баярлалаа.'
  
  
  Би утсаа тасаллаа. Хок өөр нэгийг тавив. Түүний хоолой баргар юм шиг санагдав. “Хэрэв тэр энэ тухай цаг тухайд нь мэдээлсэн бол их хэмжээний хохирол учруулахаас сэргийлж чадах байсан. Олон хүний амийг аврах байсан."
  
  
  "Тэгээд арал далайн нөгөө эрэгт байдаг манай ахын гарт орсон" гэж би нэмж хэлэв.
  
  
  Би чимээгүйхэн оффисоос гараад хаалгаа чимээгүйхэн хаалаа. Цаг агаарын хиймэл дагуул нь далай тэнгисийн томоохон хэсгүүдийн зургийг байнга авдаг. Мөн энэ галзуу хар салхи арлын эрэгт хүрэх хүртлээ зураг аваагүй. Хиймэл дагуул өмнө нь шуургыг хараагүй гэж үү?
  
  
  Би тамхиа асаагаад энэ тухай бодохгүйг хичээв. Би тамхиа хаялаа. Энэ ажил намайг хөгшрүүлж эхлэв үү?
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  
  
  
  Номын тухай:
  
  
  
  
  
  Хүн алах олон арга бий... Хятадын алуурчид хутгыг илүүд үздэг бол бусад нь нүцгэн гараар алдаг.
  
  
  Америкийн мафиозууд том калибрын бууд дуртай, Оросын алуурчид динамит ашигладаг.
  
  
  Гэсэн хэдий ч хүн алах бүх аргыг эзэмшиж чадах ганц хүн байдаг. Түүнийг Киллмастер гэдэг!!!
  
  
  Энэ удаад Ник Картер Кремлийн файл руу явах замдаа тааралдсан яргачидтай харьцахын тулд бүх чадвараа дайчлах хэрэгтэй болно.
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  Испанийн холболт
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  Испанийн холболт
  
  
  АНУ-ын нууц албанд зориулав
  
  
  
  
  Эхний бүлэг
  
  
  Энэ бол Хок байсан бөгөөд тэрээр авхаалжтай нэгэн байв. Түүнд тийм ч их бэлтгэл хийдэггүй байсан бөгөөд гайгүй формтой байсан ч тийм ч сайн байж чаддаггүй.
  
  
  "Чи цанаар гулгадаг уу, N3?" тэр надаас утсаар асуув.
  
  
  "Мэдээж би цанаар гулгадаг. Хэрэв би тэгж хэлэх юм бол маш сайн."
  
  
  “Цагаа бэлдээрэй. Та Испани явах гэж байна."
  
  
  "Испанид цанаар гулгах хэцүү" гэж би хэлэв. "Цас байхгүй"
  
  
  "Нэмэлт. Сьерра Невада. Орчуулга. Цастай уулс."
  
  
  -За, хааяа цас ордог юм болов уу...
  
  
  "Та хамтрагчтай болно."
  
  
  -Бас цаначин уу?
  
  
  “Яг. Мөн хар тамхины наймааны мэргэжилтэн. Төрийн сангийн яамны хар тамхитай тэмцэх газраас зээлээр авсан."
  
  
  "Цасан шувуу?"
  
  
  "Маш инээдтэй. Та хоёр Сьерра Невада дахь цанын баазад үдэшлэг хийх болно."
  
  
  "Дуудсан...?"
  
  
  "Sol y Nieve".
  
  
  "Орчуулга: "Нар, цас / Үгүй ээ, эрхэм ээ." Нам нь хэн бэ? »
  
  
  "Би чамд дараа мэдэгдэх болно. Энэ хооронд Сан Диегогоос Энсенада руу нис."
  
  
  "Энсенада?"
  
  
  "Бажа Калифорни дахь жижиг загас агнуурын хот."
  
  
  "Би юу болохыг, хаана байгааг нь мэднэ. Би түүний онцгой үнэрийг хүртэл мэддэг. Цөлийн хот цанаар гулгахтай ямар холбоотой вэ?
  
  
  "Та тэнд Төрийн сангийн төлөөлөгчтэй уулзах болно."
  
  
  "Өө."
  
  
  "Түүнтэй эелдэг харьц. Бидэнд түүний туршлага хэрэгтэй байна."
  
  
  "Тэр үү?" Миний мэдрэлийн төвд хонх дуугарав.
  
  
  "Тэр."
  
  
  "Энэ юу вэ? Би хар тамхинд донтсон хүмүүсийн асрагч байх ёстой юу?
  
  
  "Уулзалт болно гэдгийг харах ёстой."
  
  
  "Уулзах уу?"
  
  
  “Түүний хооронд Турк-Корсика-Калифорнийн гинжин хэлхээний нэг холбоос. Тэр дуулахыг хүсч байна. Би түүний хоолойг огтлохоос өмнө хөгжим сонсмоор байна."
  
  
  "Эрхэм ээ, та заримдаа..."
  
  
  “Битгий тэгж ярь! Хаяг - Ла Каса Верде. Хуана Риверагаас асуу."
  
  
  "Тэгээд?"
  
  
  "Түүнийг Вашингтонд авчир."
  
  
  "Хэзээ?"
  
  
  "Энсенадагийн дараагийн онгоцонд."
  
  
  "Зөв." Тэр миний зангидсан нударгыг хараагүй.
  
  
  "Николай!" Хок санаа алдлаа. Тэр намайг хөнгөмсөг гэж хардаж байна.
  
  
  Би утсаа тасаллаа. Филиппинд хэт боловсорсон наргил модны самрын үнэртэй хэргийг хаасны дараа би хоёрхон хоногийн өмнө Хавайгаас Сан Диего руу ниссэн. Би дөнгөж л булчингаа нугалж, сэтгэлзүйн хурцадмал байдлаасаа салж эхэлж байлаа. Алах нь хэзээ ч хөгжилтэй байдаггүй, би П.И.-д заасан квотоо хэтрүүлсэн.
  
  
  Сан Диегогийн үзэсгэлэнт оддын тусламжтайгаар олон ангит киноны зураг авалтыг хийх нь энэ бүхнийг оюун ухаанаасаа, оюун ухаанаасаа гаргах хамгийн сайн арга юм. Гэвч одоо…
  
  
  Би бичиг хэргийн ажилтан руу залгаж, төлөвлөгөөгөө өөрчилсөн хамгийн харамсалтай өөрчлөлтийн талаар түүнд мэдэгдээд, миний тооцоог бэлдэхийг түүнээс хүслээ. Дараа нь онгоцны буудал руу утасдаж, Энсенада руу явах дараагийн онгоц цаг хагасын дараа явахыг мэдсэн.
  
  
  Хэрэв би халуун устай шүршүүрт завсарлага авбал би үүнийг хийж чадна.
  
  
  * * *
  
  
  Бага Калифорниа бол Калифорниас унжсан сүүл юм. Энэ талаар хэн ч юу хийхээ мэдэхгүй байсан бололтой. Энэ нь олон жилийн турш АНУ, Мексикийн хооронд маргаантай байсаар ирсэн. Мексикчүүд элсэн цөлийн зурвасыг эзэмших талаар хэдэн сар наймаалцсаны эцэст бууж өгч, авахаар тохиролцов.
  
  
  Би Энсенада хэмээх жижигхэн загас агнуурын тосгоны ойролцоох шороон зурвас дээр жижиг нисэх онгоцны буудал хүртэл хэвтээд унтлаа. Хэрэв та жижиг зүйлд дуртай бол энэ үг нь үнэндээ "булан" эсвэл "жижиг урсгал" гэсэн утгатай.
  
  
  Нарны хурц туяанд онгоцноос буухад гэрэл нь маш хүчтэй байсан тул нарны шил зүүсэн.
  
  
  Үйл ажиллагааны цамхагийн үүдэнд шинэ Мустанг такси зогсож байсан бөгөөд би түүнийг хот руу аваач гэж жолоочийг дуудсан. Эвдэрсэн зам, саванна, ширэнгэ, өтгөн ойг туулж эцэст нь хотын төв гудамжинд хүрэв.
  
  
  Ла Каса Верде - хэрэв миний испани хэл хангалттай хэвээр байвал ногоон өнгөтэй байх ёстой байсан ч үнэндээ бүдгэрч унасан цайвар шохой байсан бөгөөд энэ нь хадны гүрвэл шиг наран шарлагын газарт хэвтэж байв.
  
  
  Би таксинаас буун цүнхээ аваад үүдний танхим руу орлоо. Нарны хурц гэрэл туссаны дараа зочид буудалд тас харанхуй байсан ч сахалтай залуу намайг ирэхийг сонирхож байгаа дүр эсгэж байхыг харлаа. Би түүн рүү гараа даллан гэрийн утсаа авлаа.
  
  
  "Дига." Энэ бол бяцхан самбар дээр ажилладаг охин байв.
  
  
  "Та намайг Сенорита Хуана Ривератай холбож өгөхгүй юу?"
  
  
  "Тиймээ." Товших чимээ гарч, урт бөгж дуугарав.
  
  
  "Дига." Өөр охин байсан.
  
  
  "Хуана Ривера?"
  
  
  "Си".
  
  
  "Та англиар ярьдаг уу?"
  
  
  Эргэлзээтэй байсан. "Жесс?"
  
  
  Би нүдээ анилаа. Энэ нь эдгээр номлолын нэг байх ёстой байв. Би толгой сэгсрэн утгагүй байдлыг мэдрэхгүйг хичээн код хэллэг хэлэв.
  
  
  "10-р сар бол жилийн найм дахь сар."
  
  
  "Намайг уучлаарай? Өө тиймээ! Дараа нь алим боловсорч гүйцсэн байна."
  
  
  "Сайн охин! Энэ бол Жорж Пибоди." Энэ бол миний одоогийн нүүр нэр байсан бөгөөд Hawk надаас үүнийг өөрчлөхийг хүсээгүй. Тиймээс би Жорж Пибоди хэвээрээ байсан.
  
  
  -Өө, ахмад Пибоди. Өргөлт байхгүй болсныг сонсоод баярласан. "Чи хаана байна?"
  
  
  "Би үүдний танхимд байна" гэж би хэлэв. "Би ирэх ёстой юу?"
  
  
  "Үгүй үгүй!" - тэр хурдан хэлэв. "Би доошоо бууна."
  
  
  "Бааранд" гэж би санаа алдаад, лангууны ард байгаа хүн нүдний шилээ арчиж байх үүдний өрөөний харанхуй төгсгөл рүү харав.
  
  
  Би эргэж харан баар руу чиглэв. Бармен над руу харав. "Ноён уу?"
  
  
  "Писко исгэлэн" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгой дохив
  
  
  
  мөн үүнийг хийхээр эргэв.
  
  
  Хүнд агаар миний араас зөөлөн хөдөлж, шинэхэн нимбэгний үнэрийг өөртөө авчрахыг мэдэрсэн. Би эргэж харвал хорин тав орчим насны нарийхан, бараан нүдтэй, хар үстэй, усны сараана цэцгийн шинж чанартай бараг л гялалзсан цайвар цагаан арьстай охин байв.
  
  
  "Жорж" гэж тэр испаниар хэлэв. Энэ нь "Хор-хөөе" шиг байсан.
  
  
  "Хуана?" Би үүнийг "h" болон "w" хоёрын дундуур зөв дуудлаа.
  
  
  Тэр гараа сунгав. Би авах болно. Тэгээд хананд наалдсан ширээ рүү заав.
  
  
  Бид ирлээ. Тэр дэгжин, цэвэр ариун, маш эмэгтэйлэг байсан. Түүний бие уян хатан, сайхан хэлбэртэй байв. Түүний хөл ч бас. "Сайн өвгөн Хоук!" Би бодсон. Түүнд ямар өвөрмөц бус юм бэ!
  
  
  Бид суулаа.
  
  
  Тэр мөстэй цай захиалж, сандалдаа суугаад нүд нь гялалзаж урагш тонгойв. "Одоо. Энэ бүхэн юу гэсэн үг вэ?"
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Надад ямар ч санаа алга. Вашингтон дахь дарга маань бидэнд зааварчилгаа өгөх болно."
  
  
  "Хэзээ?"
  
  
  "Өнөө шөнө."
  
  
  Түүний царай хоосон байв. "Гэхдээ энэ нь бид өнөөдөр энд байхгүй гэсэн үг."
  
  
  "Эс вердад".
  
  
  Түүний ам ангайв. "Тэгвэл цаг гарахгүй..." Тэр гэнэт амаа анив.
  
  
  "Юу, Хуана?"
  
  
  Түүний царай ягаан байв. "Тэр бол миний хувьд олвидо."
  
  
  "Чи богино ой санамжтай байна" гэж би хэлээд писко исгэлэнгээ дуусгав. "Гайхалтай хамгаалагч" гэж би бодлоо. Хэзээ нэгэн цагт би Перугийн Писко хотод очих хэрэгтэй болно.
  
  
  би сэрлээ. “Хуана, цүнхээ багла. Бид дараагийн нислэгээ эндээс гаргана."
  
  
  "Гэхдээ та номлолын талаар ямар нэг зүйл мэдэх ёстой ..."
  
  
  "Хар тамхи" гэж би хэлэв.
  
  
  "Мэдээж би хар тамхины тухай ярьж байна"
  
  
  "Мөн Газар дундын тэнгис. Бид Испани руу явна."
  
  
  Түүний ам нь "о" үсэг үүсгэв.
  
  
  "Цанаар."
  
  
  Тэр мөстэй цай уув. "Та үүнийг давтаж чадах уу?"
  
  
  Би яг ийм зүйл хийсэн.
  
  
  Тэгээд тэр намайг хуурсан. Түүний нүд гэрэлтэв. "Өө! Мэдээжийн хэрэг, Сьерра Невада! Тэнд Гранадагаас холгүй нэгдүгээр зэрэглэлийн цанын бааз бий.
  
  
  Би үзсэн.
  
  
  "Чи цанаар гулгаж чадах уу?" гэж тэр надаас асуув.
  
  
  Энэ асуултын өдөр байсан. "Тийм ээ чи?"
  
  
  "Маш сайн" гэж тэр тайван хариулав.
  
  
  "Бас даруухан" гэж би бодлоо. Би чимээгүйхэн "Бид тэнэгтэнэ" гэж хэлэв.
  
  
  Бармен намайг харж байлаа. Би Хуана руу нүд ирмээхэд тэр эргэж нүд ирмэв. Тэр үзэсгэлэнтэй, боловсронгуй, хүрч болохуйц байсан.
  
  
  * * *
  
  
  Биднийг гадаа гарахад винтовын торноос туссан гэрэл миний харцыг үзүүр дэх хар нүх рүү татлаа. Тэр хүн гудамжны эсрэг талын халуун давирхайн дээвэр дээр хэвтэх ба намайг дурангийнхаа хөндлөн зураасанд голлуулсныг би мэдэж байлаа.
  
  
  Хэсэг зуур би хөшиж орхив. Дараа нь би Хуанаг хажуу тийш шидээд эсрэг зүг рүү, үүдний таг руу чиглэв. Буудсан чимээ гудамжинд цуурайтав.
  
  
  - Хүлээгээрэй! Би түүн рүү хашгирав.
  
  
  "Гэхдээ Ник..."
  
  
  "Чимээгүй!" - Би хашгирав.
  
  
  Би хурдхан босоод үүдний өрөөний цонх руу гүйв. Би өөрийгөө нөмрөн цонхоор харав. Би дахиад л винтовын хонхны гялбааг барьж авлаа. Тэр хүн хуурай барааны дэлгүүрийн дээвэр дээр байсан хэвээр байв.
  
  
  Би буу руугаа ойртоход тэр винтовоо өргөж дахин буудсан. Сум Хуанагийн толгой дээрх модон байгууламж руу шууд оржээ. Одоо тэр хаалга руу буцаж мөлхөж байв. "Ухаантай охин!" Би бодсон.
  
  
  Дахиад дээш хартал тэр хүн алга болчихсон байв.
  
  
  Би гүйх хөл сонсогдов. Би тоостой цонхоор хартал гудамжинд байдаг дэлгүүрээс хар хувцастай хүн гарч ирээд мэргэн буудагч биднийг хүлээж байсан газар руу харав.
  
  
  Би зочид буудлаас гүйн гараад Хуанаг дотор нь үлдээ гэж даллаад галантерийн дэлгүүрийн шатаар хоёр нэг нэгээр нь өгсөж дээд давхарт гарлаа.
  
  
  Би хоцорчихлоо. Тэр зүүн.
  
  
  Дээвэр дээр баахан мексик тамхины иш, хоёр хоногийн өмнө доорх дэлгүүрээс худалдаж авсан сомбрероноос өөр юу ч үлдсэнгүй.
  
  
  "Гадаад хүн" гэж дэлгүүрийн эзэн тарган гэдэстэй, инээмсэглэсэн царайтай хэлэв. Гонзалес.
  
  
  "Жуулчин уу?"
  
  
  "Тийм".
  
  
  "Та үүнийг дүрсэлж чадах уу?"
  
  
  Гонзалес мөрөө хавчив. "Таны өндрийн тухай. Бор үс. Бор нүд. Нимгэн хүн. Сандарсан".
  
  
  Энэ бүгд.
  
  
  Такси биднийг хүлээж аваад нисэх онгоцны буудал руу хүргэж өгөхийг хүлээж байтал би Жуанаг буудлын үүдний өрөөнд хажуу тийш татлаа.
  
  
  "Тэр хоёр хоногийн өмнө энд байсан" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Тэгэхээр?"
  
  
  "Чи энд хэр удаан байсан бэ?"
  
  
  Аялал."
  
  
  "Тэр чамайг хэн болохыг ойлгосон гэж бодож байна уу?"
  
  
  Түүний нүд анилдав. Тэр үүнийг доромжлол гэж хүлээж авсан. Тэр Латин бүсгүй, үзэсгэлэнтэй, галаар дүүрэн байв. "Би тэгж бодохгүй байна!" - тэр ууртай хэлэв.
  
  
  Би үүнийг доромжлол гэж үзээгүй.
  
  
  "Энэ томилолтын талаар тантай холбогдохоос өмнө та юун дээр ажиллаж байсан бэ?"
  
  
  "Нэг дусал хар тамхи."
  
  
  "Хагалах уу?"
  
  
  Тэр толгой дохин нүдээ доошлуулав.
  
  
  "Бүгд?"
  
  
  "Тийм ээ." Түүний эрүү эсэргүүцэн өргөв.
  
  
  -Нэг үлдсэн үү?
  
  
  "Магадгүй тийм байх" гэж тэр бултан хэлэв.
  
  
  Би эргэж хараад хуурай барааны дэлгүүрийн дээд талд байх үүдээр харав.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би зөвшөөрөв. "Би тэгж магадгүй гэж бодож байна."
  
  
  Уурласандаа царай нь эргэсэн.
  
  
  Би түүний тохойноос барив. Такси ирлээ. Азтай Ник. Ensenada Taxicab хадгалсан.
  
  
  "Алив, Хуана. Дараагийн зогсоол Вашингтон ДС."
  
  
  Маш авторитар. Их эзэнтэй.
  
  
  Тэр эелдэг зөөлөн гуяны сайхан хэсгийг анивчуулан таксинд суув. Гэхдээ би үүнийг бараг анзаарсангүй.
  
  
  Хоёр
  
  
  Хок AX театрын удирдлагын самбарын консол дээр суугаад товчлууруудыг дарж, залгахыг тохируулав. Дууны нэг товчлуур. Туузны нэг товчлуур. 16 мм-ийн хальсны нэг товчлуур. Шууд нэвтрүүлэг хийх нэг товчлуур. Хуучин хар цагаан киноны нэг товчлуур.
  
  
  
  
  
  
  Слайд хийх нэг товчлуур. Эсвэл, хэрэв та нүдээ амраахыг хүсвэл оюун ухааны оноог өгүүлэх зөөлөн эмэгтэй дуу хоолойд зориулсан нэг товчлуур.
  
  
  Өнөөдрийг хүртэл яриа хөөрөө төдий байсан. Би энэ бүгдийг оюун ухаанаасаа арилгасан. Би зөвхөн Хуана Ривераг нүдээр харж чаддаг байснаа санаж байна. Гэсэн хэдий ч түүний бодол санаанд ямар нэгэн зүйл урьдчилсан нөхцөлтэй, урьдчилан шалгагдсан, ариутгасан мэт санагдаж байв.
  
  
  Гэхдээ тэр үзэсгэлэнтэй байсан, би үзэсгэлэнтэй эмэгтэйчүүдэд дуртай. "Хэрвээ би түүний дууг Hawk сонсохыг хүсээгүй бичлэгийг нь устгаж чаддаг байсан бол" гэж бодсон.
  
  
  Гэрэл бүрэн унтарч, бидний өмнө дэлгэцэн дээр ханан дээр ид шидтэй зураг гарч ирэв.
  
  
  "Энрико Корелли" гэж зөөлөн эмэгтэй хоолой дэлгэцэн дээр гялалзсан зураг дээр хэлэв. Энэ бол арван таван жилийн өмнө авсан, том гэрэл зургийн өчүүхэн хэсгээс хөөргөж авсан гэрэл зураг байв. Арын дэвсгэр нь Ватикан Ротунда байв.
  
  
  "1954 онд авсан" гэж хоолой үргэлжлүүлэн хэлэв. "Энэ бол Кореллигийн амьд үлдсэн сүүлчийн гэрэл зураг юм. Түүний үлдсэн зургуудыг маш их мөнгөөр худалдаж авсан. Мөрдөн байцаалтын явцад мөнгө мафийн авдраас орж ирсэн гэдгийг нотлох боломжгүй. Гэхдээ тэд үүнд итгэдэг."
  
  
  Би зургийг удаан, анхааралтай ажиглав. Нүүр царай нь нөгөөгөөсөө бараг ялгагдахгүй байв. Нүүрний хэлбэр нь нэлээд энгийн байсан: хар үстэй, хатуу эрүү, нүүрний хэлбэр ямар ч ялгаагүй. Би үүнийг чадах чинээгээрээ санаж байсан ч ийм жижиг ширхэгтэй хальснаас маш олон удаа дэлбэрсэн тул надад анхаарлаа төвлөрүүлэх зүйл бараг байсангүй.
  
  
  Дэлгэц дээр газрын зураг харав. Энэ бол Корсикийн газрын зураг байв. Басриа хотыг тойрог хэлбэрээр дүрсэлсэн байв.
  
  
  “Энрико Корелли энд, Басриа хотын захад, Корсикийн Наполеоны үед баригдсан виллад амьдардаг нь тогтоогдсон. Тэрээр арван үйлчлэгч, хоёр бие хамгаалагчтай. Тэрээр Тина Бергсон гэдэг эмэгтэйтэй хамт амьдардаг.
  
  
  “Корелли одоо дөчин таван настай. Тэрээр Ромд Италийн засгийн газарт ажиллаж байсан боловч хэдэн сарын дараа ажлаасаа халагдсан. Тэрээр богино хугацаанд гэрлэсэн боловч Корелли ажилгүй байхад эхнэр нь уушгины хатгалгаа өвчнөөр нас баржээ. Тэрээр зэвүүцэж, Сицилид төрсөн, Нью-Йорк, Чикаго дахь мафийн гишүүн байсан АНУ-аас цөллөгчид болох хуурамч хулгайч, хулгайч нарын бүлгийн гишүүдийн төлөө ажиллаж эхлэв. Тэр тэдний хувьд хамгаалалтын сайн ажилтан, маш сайн бизнесмен болсон. Эмийн сангийн сүлжээ бий болоход тэрээр Неаполь хотын ойролцоо урсгалын цэг нээсэн анхны хүмүүсийн нэг байв.
  
  
  "Хар тамхины сүлжээ 1960-аад онд цэцэглэн хөгжиж байсан бөгөөд энэ үеийн эцэс гэхэд Корелли бүхэл бүтэн мафийн сүлжээний гол хүн болсон.
  
  
  “Тэр цагаас хойш тэр өөр өөр эзэгтэйтэй болсон. Нэг нь түүнийг өөр эмэгтэйн төлөө орхиод алах гэж оролдсон. Дараа нь түүнийг Неаполын буланд живсэн байхыг олсон."
  
  
  Газрын зураг алга болж, 180 фут урт тансаг дарвуулт онгоц дэлгэцийг үзэсгэлэнтэй өнгөт слайдаар дүүргэв.
  
  
  "Энэ бол Кореллигийн зугаа цэнгэлийн дарвуулт онгоц, Лисистрата. Тэр Францын далбаан дор нисдэг. Корелли өөрийгөө Миланд төрсөн ч Корсикийн иргэн гэж үздэг."
  
  
  Одоо дэлгэцэн дээр том Виллагийн зураг гарч ирэв.
  
  
  "Кореллигийн байшин. Хэдийгээр түүнийг хамгаалах хоёрхон бие хамгаалагчтай ч эдлэн газраа хагас арван зэвсэгт этгээд байнга эргүүлж байдаг.”
  
  
  Шинэ зураг гарч ирэв. Зүлгэн дунд нэгэн цогцос хэвтэж байв. Түүнийг хэд хэдэн удаа буудсан. Цогцсыг танихын аргагүй байсан ч үлдэгдэл харагдахаас нь харахад түүнийг оносон сумнууд нь дамми гэж шийдсэн - энгийн сумнууд нь X. Даммумын сумны үзүүрийг зүсэж, мөөгийг зүсэж зүсэж, байнд онохдоо хэлбэрийг нь эвддэг.
  
  
  “Энэ бол Францын төлөөлөгч Эмиль Ференц байсан. Тэр үл хөдлөх хөрөнгө гэж нэрлэгддэг Вилла Корелли руу нэвтрэхийг оролдсон. Түүнийг эргүүлийнхэн олж, устгасан бололтой."
  
  
  Тэгтэл дэлгэцэн дээр зэлүүд, элсэн цөл шиг хөдөөгийн зураг гарч ирэв. Линз нь ямар ч хэмжээтэй цорын ганц мод болох сүрлэг Ломбарди улиасны дэргэд зогсож буй дүрсийг томруулж байв. Дүрс өсөхийн хэрээр нас нь тодорхойгүй ч өндөр биетэй, бие бялдар сайтай нэгэн байсан нь харагдана. Нүүр нь сүүдэрт байв.
  
  
  "Энрико Корелли. Энэ бол сүүлийн 10 жилийн хугацаанд хэн бүхний гэрэл зургийг авч чадсан хамгийн ойрын зураг юм. Зургийг эсрэг талын толгодын аюулгүйн цэгээс дурангаар дурангаар авсан. Нүүр царай нь ялгагдахгүй ч гэсэн эрэгтэй хүний бие Компьютерийн тооцоолсноор түүний жин 182 орчим, өндөр нь 6 фут, босоо, эрүүл мэнд нь маш сайн байсан."
  
  
  Дэлгэц харанхуйлав. Тэгээд тэд киногоо эхлүүлсэн. Энэ бол Францын Ривьера дахь далайн эрэг дээрх дүр зураг байв. Бяцхан бикини өмссөн гайхалтай шаргал үст элсэн дээгүүр гүйж, ташаагаа найгаж, урт шаргал үсээ мөрөн дээгүүрээ урсгав. Хэсэг зуур зогсоод хэн нэгэн өөртэй нь ярьж байгаа мэт эргэж харав. Тэр камер руу хараад инээмсэглэв.
  
  
  "Тина Бергсон. Тэр хорин гурван настай. Шведэд төрсөн тэрээр Ром руу нүүж, киноны карьераа богино хугацаанд хийсэн боловч амжилтгүй болсон.
  
  
  
  
  
  Дараа нь хоёр жилийн өмнө тэрээр Швейцарь руу нүүж, мафи эсвэл ямар нэгэн мафитай төстэй байгууллагын ашиг тусын тулд мөнгө залилсан бололтой. Тэр баригдсан боловч шүүх хурал хэзээ ч ирээгүй. Мөнгөний ихэнх хэсэг нь түүнийг Швейцарийн эрх баригчдаас зугтахад нь туслах зорилгоор гараа сольсон гэдэг.
  
  
  Удалгүй тэрээр Энрико Кореллигийн гэрт оров. Корелли түүнтэй гэрлээгүй ч тэр түүний байнгын хамтрагч юм. Тэрээр швед, франц, итали, испани хэлээр ярьдаг, мөн англиар ярьдаг. Швейцарийн банкинд ажилд орох өргөдлөө бөглөхдөө авсан бодит шалгалтын дагуу түүний IQ 145 байсан гэдэг. Тэр бол гайхалтай цаначин."
  
  
  Кинон дээр түүнийг одоо энгэрт цанаар гулгаж байхыг хардаг. Тэр маш сайн гэдгийг би хүлээн зөвшөөрөх ёстой байсан. Тэр өвлийн сарыг цанын налуу дээр өнгөрөөхийг хүссэн нь гайхах зүйл биш юм; тэр спортод дуртай бололтой.
  
  
  Дэлгэц дээр өөр нэг карт гарч ирэв. Тэрээр Ойрхи Дорнодоос Турк, Туркээс Сицили, Сицилиас Корсик, Ривьера, Корсик руу буцаж, дараа нь Португал, тэндээс Куба хүртэлх шугамаар Меркаторын проекцоор дэлхийг харуулсан. , дараа нь Төв Мексик, дараа нь Калифорни дахь Сан Диего руу.
  
  
  Эмийн гинж.
  
  
  "Сүүлийн хэдэн жилийн хугацаанд эмийн нийлүүлэлтийн гол сүлжээнд олон өөрчлөлт гарсан. Ер нь хатуу эмүүд Дорнодоос эхэлж, Газар дундын тэнгисээр дамжин баруун тийш нүүж, тэнд боловсруулагддаг. Энэ сүлжээг хянах нь Корсик улсад бэхлэгдсэн бөгөөд зүгээр л зогссон. Ривьер дахь бүх чухал боловсруулалтаас өмнө мансууруулах бодисыг Корсика руу буцааж, Португал, Марокко эсвэл Алжир гэсэн гурван зогсоолын аль нэгээр нь дамжуулдаг."
  
  
  Шинэ газрын зураг. Тэр Корсикийг дахин харуулав.
  
  
  “Энэ бүсээс түгээлтийн шугамууд Ойрхи Дорнод руу буцаж, Баруун дахь эцсийн цэг хүртэл үргэлжилдэг. Барууны мөнгө энд ирж, гинжин хэлхээний холбоосуудын хооронд хуваарилагддаг."
  
  
  Линз нь газрын зураг дээр төвлөрч, Басриа хотын захад байрлах Корелли эдлэн газрыг тойруулан харуулав.
  
  
  "Рико Корелли бол гинжийг хянадаг хүн. Тэрээр Сицилиас тушаалаа авдаг бөгөөд тэнд мафийн орлогч гинжин хэлхээний зүүн хагасыг хянадаг. Баруун дахь дон нь гинжний үлдсэн хэсгийг, түгээлтийг хянадаг."
  
  
  Зураг бүдгэрч, гэрэл асав.
  
  
  Бид хэсэг хугацаанд чимээгүй суув.
  
  
  Хок хоолойгоо засан "За?"
  
  
  "Сонирхолтой" гэж би хэлэв.
  
  
  "Академик" гэж Хуана хэлэв.
  
  
  "Би түүнтэй санал нэг байна" гэж би үргэлжлүүлэв.
  
  
  Хок хөмсөг зангидан. "Энэ бол зүгээр л товч мэдээлэл".
  
  
  - Корелли яах вэ? гэж Хуана асуув.
  
  
  Хок нүдээ аниад эвтэйхэн эргэдэг сандал дээр ганхав.
  
  
  "Мафичид хар тамхины хөтөлбөрөөс олсон ашигт сэтгэл дундуур байсан" гэж Хок эцэст нь хэлэв. “Зургаан сарын өмнөөс тэд сүлжээний системийг шалгахаар хүмүүсийг дотроос нь явуулж эхэлсэн. Дон АНУ-ын хэлснээр Корелли маш их хэмжээгээр авсан - хэтэрхий их юм. Гэвч Сицилийн хоёр дахь нь нөхцөл байдлыг засах арга замыг бодож чадсангүй. Уулзалтаар Корелли явах ёстой гэж шийджээ. Түүнийг цохихоор нэг хүнийг илгээсэн боловч тэр нүднээс алга болжээ. Эдлэн газар руу нэвтрэхийг оролдсон траншейны агент гэгч этгээд юу болсныг та харсан.
  
  
  "Дараа нь мафийн капосууд Тина Бергсоноор дамжуулан Кореллид довтлохоор шийдэв. Швейцарийн нэгэн мөрдөгч түүнийг Швейцарийн хуучин хэргээр Басриад нэг өдөр баривчлахыг оролджээ. Гэвч Кореллигийн бие хамгаалагчдын нэг нь хөндлөнгөөс оролцож Тинаг аварчээ. Дараа нь тэр мөрдөгчийг ойролцоох далайн эрэг рүү аваачиж, түүнийг хүлж, усанд живэхийг хүлээхийг зөвшөөрөв. Тэр хүн зугтаж, Корсикийг орхиж, эргэж ирээгүй."
  
  
  Би гараа өргөв.
  
  
  "Ник?"
  
  
  "Бид энэ бүгдийг яаж мэдэх вэ?"
  
  
  "Корелли бидэнд хэлсэн."
  
  
  "Шууд уу?"
  
  
  Хок санаа алдлаа. “Бидэнд Кореллитой ойр дотно хүн байдаг ч тэр хэзээ ч уулзаж байгаагүй. Корелли энэ мэдээллийг өөрийн санаачилгаар өгсөн."
  
  
  "Яагаад?" гэж Хуана асуув.
  
  
  - Тэр үүрд явахыг хүсч байгаагаа хэлсэн.
  
  
  - Өөрийгөө болон охиныг аврах гэж үү? Би асуусан.
  
  
  "Яг. Тэгээд АНУ-аас орогнол аваарай."
  
  
  "Эргээд...?"
  
  
  "Бүхэл бүтэн командын мөр, тушаалын зөв хэлхээ ба энэ нь хэрхэн ажилладаг."
  
  
  "Энэ бол заль мэх биш гэдгийг бид яаж мэдэх вэ?" Би асуусан.
  
  
  "Бид тэгэхгүй." Хок залхууран нүдээ нээв. "Чи энд л орж ирж байна." Тэр Хуана руу эргэв.
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Та өөрийн туршлагаараа Корелли бидэнд үнэн хэлж байна уу, эсвэл биднийг цэцэрлэгийн зам руу хөтөлж байна уу гэдгийг олж мэдэх ёстой."
  
  
  Би санаа алдлаа. Заримдаа Хоукийн хэллэг нь Викторийн үеийнх шиг найдваргүй байдаг.
  
  
  Хуана үгэнд нь анхаарал хандуулсангүй. "Би олж мэдье."
  
  
  "Ямар нэгэн зүйл тохируулсан уу?" Би асуусан.
  
  
  “Сол и Нивед уулзалт болох гэж байна. Испани дахь цанын баазад. Би чамд энэ тухай хэлсэн үү?
  
  
  "Товчхон"
  
  
  Хок хойш бөхийв. "Жил бүр Тина Бергсон энэ цанын баазад явдаг бөгөөд Корелли түүнтэй хамт явдаг. Тэд тэнд нэг сар орчим хугацаа зарцуулдаг."
  
  
  "Тэр Рико Корелли шиг тийшээ явж байгаа юм уу?"
  
  
  "Үгүй. Тэр ямар нэр хэрэглэдэгийг бид мэдэхгүй. Гэхдээ тэд үргэлж алхаж байгааг бид мэднэ. Корелли тэнд уулзахыг хүсч байна."
  
  
  "Энэ бол тохируулга байж магадгүй" гэж би бувтнав.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж Хок хэлэв. "Тийм л учраас чи энд байна, Ник. Тийм ч учраас зурган дээр байгаа сүх байна."
  
  
  "Цохихыг хүлээж байна."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Мафиозууд Кореллигийн төлөвлөгөөний талаар мэдсэн гэж бодъё. Тэд манай номер нэг сахиулагчтай болохыг хүсэхгүй гэж үү?
  
  
  
  
  
  
  мөн манай номер нэг эмийн мэргэжилтэн? "
  
  
  Би эрүүгээ үрэв. "Бид яаж холбоо барих вэ?"
  
  
  Хок хэлэхдээ: "Бид Малагад нэг хүнтэй. Тэр Соль и Нивед хүүтэй. Кореллигийн бие хамгаалагчид түүн рүү ойртоно. Та манай хүнтэй Малагад уулзах бөгөөд тэр хүүтэй амралтын газарт цаг товлох болно. Дараа нь чи Кореллитой нүүр тулан уулзах болно."
  
  
  Би толгой дохив. "Тэгээд?"
  
  
  "Тэгвэл Ривера авхай хариулах болно*
  
  
  "Чи манай паспортыг бэлдсэн үү?"
  
  
  “AX Identification бичиг баримттай. Та Жорж Пибоди хэвээр байх болно, гэхдээ одоо та мэргэжлийн гэрэл зурагчин болсон."
  
  
  "Ноёнтоон, би Хасселблад гэхээсээ илүү Брауни жолоодож ч чадахгүй!"
  
  
  "Эдгээр камер өнөөдөр найдвартай! Тэд мөн танд үндсэн ойлголтуудыг сайн зааж өгөх болно. Ривера авхай та бол гэрэл зурагчны үлгэр жишээ юм. Таны бүх бичиг баримт бэлэн болсон. Өнгөрсөнөө санасны дараа тэднийг шатаа."
  
  
  "Би нүцгэн зургаа авахуулж байна уу?" гэж Хуана асуув.
  
  
  Хок шоконд оров. Цэнхэр нүд нь томорлоо. Тэрээр хуучин пуританчуудын сүүлчийнх нь байсан бөгөөд бэлгийн эрх чөлөөг дээдэлдэг нийгэмд бүрэн хэлмэгдсэн хүн байв. "Хайрт охин минь!"
  
  
  "Чи нүцгэн зургаа авахуулах уу?" - Би хурдан асуув.
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хариулав. “Мэргэжлийн утгаараа. Би ямар нэгэн дүрд тоглохдоо тэр чигтээ тоглодог."
  
  
  Хокийн царайны өнгө өөрчлөгдөв. Энэ нь маш улаан байсан. Тэр ичсэндээ шаналан гар руугаа харав. "Хэрэв та аль хэдийн дууссан бол" гэж тэр таслав.
  
  
  Би инээв. "Үргэлжлүүлэх."
  
  
  "Бид таны нүүрийг эхнэр, нөхөр хоёрын баг болгон байгуулахад дургүйцэхгүй гэдгийг би мэдэж байна" гэж тэр хурдан хэлэв, нүд нь гялалзаж байв.
  
  
  "Эрхэм ээ!" - гэж би хашгирав.
  
  
  "Миннесота мужийн Миллерс Фолсын ноён, хатагтай Жорж Пибоди нар."
  
  
  "Би үүнд дуртай!" - гэж Хуана аяархан хэлэв.
  
  
  "Би үзэн яддаг!" - Би архирлаа. "Энэ бол хэтэрхий хол зүйл! Энэ нь хүндрэл үүсгэдэг!"
  
  
  "Гэхдээ энэ нь хатагтай Риверад шаардлагатай бол илүү хялбар үйлдэл хийх боломжийг олгодог." Хокийн царай дахин улаан болж хувирав.
  
  
  "Би логикийг дагадаггүй!" - Би халаглав.
  
  
  "Ганц бие эмэгтэй, Ривера авхай шиг охин..."
  
  
  "Би үүнд уурлаж байна!" - гэж Хуана яриаг нь таслав.
  
  
  “... Өө, хөөцөлдөх нь гэрлэсэн эмэгтэй байхаас хамаагүй хэцүү байх болно. Харж байна уу?
  
  
  Би элсэнд нүүрээрээ хэвтэв. Би үнэхээр эрчилсэн логикийг харсан.
  
  
  Хок Хуана руу эргэв. "Та зөвшөөрч байна уу?"
  
  
  "Бүрэн." Тэр сэтгэл татам инээмсэглэв.
  
  
  Хок сэтгэл хангалуун толгой дохив. Тэгээд тэр над руу харав. "Ямар нэгэн сул тал бий юу?"
  
  
  Түүнийг хараал ид! "Энэ хатуу харагдаж байна" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Бид ямар нэгэн дохиолол тавих ёстой" гэж би үргэлжлүүлэв. "Бүх зүйл нурах юм бол гэсэн үг. Би ямар ч байсан Хуана болон арьсаа аврахыг хүсч байна."
  
  
  “Бид Гранада хотод амралтын газраас хагас цагийн зайд байдаг хүнтэй. Малага танд мэдэгдэх болно."
  
  
  "Зөв. Үүнийг хамрах ёстой."
  
  
  "Та Гранадагаар дамжуулан хүссэн кодтой мессежээ илгээж болно."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. Би Хуана руу эргэв. -Танд хэлэлцэх зүйл байна уу?
  
  
  Тэр над руу, дараа нь Хок руу харав.
  
  
  "Би биш гэж бодож байна. Би ноён Кореллитой уулзах хүртлээ чиний гарт байна. Дараа нь би үүнийг зохицуулна."
  
  
  * * *
  
  
  Би дөнгөж нойрмоглож байтал Хуанагийн өрөөнөөс манай өрөөг тусгаарласан цоожтой хаалгыг хүчтэй тогшлоо.
  
  
  би сэрлээ. "Тийм үү?"
  
  
  "Ник!" гэж тэр шивнэв.
  
  
  "Аль?"
  
  
  "Цонх."
  
  
  Би эргэж харлаа. "Үүнийг яах вэ?"
  
  
  "Гадаа хар."
  
  
  Орны шон дээр өлгөөтэй мөрний бүрээс рүү гараа сунгав. Би цонхны дэргэд очин сүүдэрт үлдэн хананд наан зогслоо. Лугерийнхээ торхоор хөшгөө шидэн доорх харанхуй гудамж руу харав.
  
  
  Гудамжны эсрэг талд ганц Кадиллак машин зогсож байв.
  
  
  Над руу харсан жолоочийн талд нэг хүн сууж байсан. Тэгээд намайг харж байтал өөр нэг хүн гудамжны цаанаас Кадиллак руу яаран очин жолоочтой товчхон ярилцаад арын суудалд суув.
  
  
  Caddy хөдөлж, гудамжаар хурдан хөдөлж, баруун булан руу эргэв.
  
  
  Би манай өрөөг тусгаарлах хаалга руу буцаж ирлээ.
  
  
  "Чи түүнийг таньсан уу?" Би түүнээс асуув.
  
  
  "Тийм ээ. Би түүнийг хормын өмнө машинаас бууж байхыг харсан. Тэр миний эсвэл таны өрөө рүү харав. Би түүний царайг харсан. Тэгээд тэр буудлын үүдний танхим руу яаран оров."
  
  
  "Тэр хэн байсан бэ?"
  
  
  “Би түүнийг өнөөдөр үдээс хойш Даллес нисэх онгоцны буудал дээр харсан. Биднийг ирэхэд. Тэр жижигхэн савхин чемодантай байсан. Оптик хараатай зэвсгийг тавьж болох зүйл."
  
  
  "Сайн охин" гэж би хайхрамжгүй хэлэв.
  
  
  Түр зогсолт хийсэн. "Бид одоо яах ёстой вэ?"
  
  
  "Явж унт" гэж би хэлэв. "Ядаж тэд мэддэг гэдгийг бид мэднэ."
  
  
  "Чи түүнийг хайхгүй гэж үү?"
  
  
  "Вашингтонд уу? Энэ бол том хот".
  
  
  "Ник!"
  
  
  "Унт, Хуана." Би хаалганаас холдов. "Амтат мөрөөдөл."
  
  
  Би түүний дотроо ярвайж байхыг сонсоод тэр хаалганаас холдов. Хэсэг хоёрхон хормын дараа түүнийг авирч суухад орны чимээ сонсогдов.
  
  
  Дараа нь чимээгүй болов.
  
  
  Би цонхны дэргэд суугаад харж, хүлээлээ. Гэвч хэн ч ирээгүй.
  
  
  Гурав
  
  
  Бид намхан уулын бэлээр дамжин Малагагийн ойролцоох нисэх зурваст буув. Таксины жолооч биднийг янз бүрийн марк, хэлбэртэй европ жижиг машинуудын дундуур хот руу оруулав.
  
  
  Бид хотын гол зочид буудлуудын нэгэнд байрлаж, Малага боомт руу харсан. Тохиромжтой боомтуудын ойролцоо хэд хэдэн худалдааны хөлөг онгоцууд, зугаа цэнгэлийн завьнууд бэхлэгдсэн эсвэл бэхлэгдсэн байв.
  
  
  Хуана ядарч байна. Тэр өрөөндөө өөрийгөө түгжиж, унтаж амраад шүршүүрт оров. Би шууд л AX сейфийн байшин руу явлаа.
  
  
  Энэ нь нэг гудамжны зайд байрлах байшингийн жижиг оффис байв
  
  
  
  
  
  
  гудамж, булангийн эргэн тойронд.
  
  
  "БАРИЛГА" гэж хаалган дээрх тэмдгийг уншина уу. "SRS. RAMIREZ БА КЕЛЛИ"
  
  
  Би тогшсон.
  
  
  "Квин эс?"
  
  
  - Ноён Пибоди.
  
  
  "Си".
  
  
  Хаалга нээгдэв. Энэ бол Митч Келли байв.
  
  
  "Сайн уу, Келли" гэж би хэлэв.
  
  
  -Сайн уу эрхэм ээ. Тэр инээгээд намайг орууллаа. Тэгээд эртний харанхуй хонгилоор дээш доош харан хаалгаа болгоомжтой түгжээ.
  
  
  Би оффис руу харлаа. Энэ нь жижигхэн байсан бөгөөд нэг ширээ, хуучин файлын шүүгээ, ариун цэврийн өрөө рүү орох хаалгатай байв. Ширээний ард цонх нь боомт болон Малага хот руу харав.
  
  
  Келли миний нурууг алгадав. "Цуст жүржийн хэргийн талаар сонссоноос хойш чамайг хараагүй, Ник."
  
  
  Энэ явдал Грект болсон. - Таван жилийн өмнө тийм үү?
  
  
  "Зөв. Шонхор чамайг ирнэ гэж хэлсэн."
  
  
  Тэр шургуулгаа онгойлгоод, Bausch & Lomb 30x маркийн гоёмсог дуран гаргаж ирээд гартаа бодон барив.
  
  
  "Би чамд мэдээтэй байж магадгүй."
  
  
  "Өө?"
  
  
  Тэр нүдний шилээ нүдэн дээрээ тавиад эргэн боомтыг тойруулан харав. Би түүнийг тогших үед тэр завьнуудыг харж байгааг ойлгосон.
  
  
  Келли Малагад AX-ийг дор хаяж гурван жил удирдсан. Түүний ажил нь Малагагаас юу, хэн ирж, явж байгааг мэдэх явдал байв.
  
  
  Би түүний мөрөн дээгүүр харлаа. Тэрээр боомтын төвд байрлах зугаа цэнгэлийн хөлөг онгоцны зогсоолыг судалжээ. Тэр голд хаа нэгтээ бэхэлсэн том дарвуулт онгоцыг онцгой сонирхож байсан бололтой.
  
  
  "Тийм байна" гэж тэр хэлэв. "Энэ бол Лисистрата." Кореллигийн дарвуулт онгоц.
  
  
  AX HQ дээр харсан нэгэн зураг санаанд орлоо.
  
  
  Тэр надад дурангаа өглөө. Би үүнд анхаарлаа хандуулсан. Тэр маш сайн байсан; Би дарвуулт онгоцыг маш тод харлаа. Хэд хэдэн багийн гишүүд тавцан дээр бужигнаж байв. Онгоцонд байгаа бүх зүйл нам гүм, тайван байв. Би үндсэн тавцан дээр хоёр эгнээ цонхтой бүхээгүүдийг харж байсан нь бүхээг нь хоёр давцан доор байсан гэсэн үг юм.
  
  
  Энэ бол том, үзэсгэлэнтэй зугаа цэнгэлийн дарвуулт онгоц байв. Ар талд Францын далбаа мандав.
  
  
  Митч Келли ширээний ард суугаад хэдэн цаас ярив. Тэр намайг ярьж байгаа зүйлдээ анхаарлаа хандуулахыг хүсч байгааг би мэдэж байсан. Би нүдний шилээ өгөх гэж байтал том бүхээгээс цамц, өмд өмссөн хүн тавцан дээр гарч ирэхийг харав. Энэ бол урт шар үстэй эмэгтэй байв. Тэр маш их биетэй, нимгэн бэлхүүстэй байсан бөгөөд түүний гуя, гуяыг тэвэрсэн бариу өмд нь төсөөлөлд юу ч үлдээдэггүй. Тэр цэнхэр өмдний доор сайхан хөлтэй байсан. Түүний арьс цайвар, толигор, нүд нь цэнхэр өнгөтэй байв. Нарны туяанд гараад нарны шилээ зүүгээд хайхрамжгүй буцааж байранд нь тавив.
  
  
  "Тина Бергсон" гэж би чангаар хэлэв.
  
  
  Келли хүзүүгээ тонгойлгоод цонх руу харан усан дээрх нарны гэрлийг нүдээ цавчив. "Тийм ээ."
  
  
  "Төгс охин" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ник Картерын тухай бас нэг зүйл" гэж Келли хурхирлаа. "Чи яаж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Би Вашингтон дахь хүний хэлснийг л хийж байна" гэж би бувтналаа.
  
  
  "Энэ өчигдөр ирсэн" гэж Келли дахин цаас сэгсэрлээ.
  
  
  Ноосон цамц өмссөн Тина Бергсоны нарийхан мөр, цээжнээс нүдээ салгаад дуран дурангаа доошлуулав. Би хэвлэсэн мэдээллийг уншиж байхад Келли түүнийг аваад сандлаа эргүүлээд Тина Бергсон руу анхаарлаа хандуулав.
  
  
  КЕЛЛИ. Рамирез ба Келли. 3 PASEO ZAFIO. ЛИЗИСТРАТА ДЭЭД Мягмар гаригт ирэх. ЗОЧИН БЭЛЭН БАЙНА. ТИНА БЕРГСОН ТҮҮНИЙГ дарвуулт завинд АВЧИРНА. ДАРАА ХАМГИЙН МЭРГЭЖИЛТЭНТЭЙ ЦАНА ТЭМДЭГЛЭНЭ.
  
  
  "Ромын хамар!" - Би инээмсэглэн давтан хэлэв.
  
  
  "Энэ бол Кореллигийн хоч" гэж Келли хэлэв. "Хөөрхөн эрдэнэ шиш, тийм үү?"
  
  
  "Хөөрхөн уйтгартай, тиймээ." Роман Нос бол индианчуудын удирдагч байсан.
  
  
  "Корелли өөрийгөө гадуурхагдсан гэж үздэг. Мафийн бүлгээс гэдгийг та мэднэ."
  
  
  Би зурвас руу дахин харлаа. "Үг хэллэгээс нь харахад тэр надтай уулзаж байгаа байх, тийм үү?"
  
  
  "Зөв. Тэр танай зочид буудлыг мэднэ. Би аль хэдийн тэмдэглэл явуулсан."
  
  
  "Тэр хэзээ тэнд байх вэ?"
  
  
  "Тэр чамайг үд дунд үүдний танхимаас авах ёстой." Келли цаг руугаа харав. "Энэ нь танд хагас цаг өгнө."
  
  
  "Хуана яах вэ?"
  
  
  "Тэр хүлээж чадна. Энэ бол урьдчилсан мөрдөн байцаалтын ажиллагаа” гэв.
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Яагаад энэ бүх утгагүй юм бэ?"
  
  
  "Roman Nose айж байсан. Түүнийг дагаж байгаа эсэхийг мэдэхийг хүсч байгаа байх."
  
  
  "Эсвэл тийм бол" гэж би бодлоо.
  
  
  * * *
  
  
  Би үд дунд үүдний өрөөнд хүлээлээ.
  
  
  Түүнийг ороход үүдний танхимын бүх нүд түүн рүү эргэлдэж, эмэгтэйчүүд эгдүүцсэн харцтай, эрчүүд сонирхож харав. Ширээн дээр сууж байсан нутгийн иргэд гэнэт найрсаг Лотариос болж хувирав.
  
  
  Би босоод түүн рүү ойртлоо. "Хатагтай Бергсон" гэж би англиар хэлэв.
  
  
  "Тийм" гэж тэр бага зэрэг өргөлтөөр хариулав. "Би хоцорлоо. Намайг үнэхээр уучлаарай".
  
  
  "Чи хүлээх нь үнэ цэнэтэй юм" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр над руу хүйтэн харцаар харав. Би фьорд дахь мөсөн уулын тухай бодлоо. "Тэгвэл бид явах уу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр эргэж, намайг үүдний танхимаас Испанийн хурц нарны гэрэл рүү хөтлөв.
  
  
  "Энэ талбайн яг эсрэг талд байна" гэж тэр хэлэв. "Бид алхаж чадна"
  
  
  Би толгой дохин түүний гарыг зоригтойгоор атгав. Эцсийн эцэст би Европт байсан. Тэр надад тайлбаргүйгээр өгсөн. Испанийн нүд бүр бид 2-ыг хараад түүнийг биширч, би атаархсан байдалтай угтлаа.
  
  
  "Өнөөдөр сайхан өдөр байна" гэж тэр гүнзгий амьсгаа авав.
  
  
  "Чи Малагад дуртай юу?" Би түүний нүүр рүү нүдээ наалаа.
  
  
  "Өө тийм" гэж тэр хэлэв. “Энд залхуу, амархан байна. Би нарны туяанд дуртай. Би дулаанд дуртай."
  
  
  Тэр хэлсэн
  
  
  
  
  
  , гэхдээ би үүнийг дурдаагүй. -Таны завь ямархуу байсан бэ?
  
  
  Тэр санаа алдлаа. “Бид Коста Бравагийн ойролцоох шуурганд баригдсан. Үгүй бол…"
  
  
  "Тэгээд чиний нөхөр үү?"
  
  
  Тэр над руу бодлогоширон харав. -Ноён Роман уу?
  
  
  "Ноён Роман" Залхуу үргэлжиллээ.
  
  
  "Чи удахгүй түүнтэй уулзах болно."
  
  
  "Би чамайг цанаар гулгаж байна" гэж бид усан онгоцны буудал руу ойртоход би хэлэв.
  
  
  "Би үүнд дуртай." Тэр инээмсэглэв. "Тэгээд чи?"
  
  
  "Дунд зэрэг" гэж би хэлэв. “Ихэвчлэн АНУ-д. Улиас. Стоу. *
  
  
  "Би нэг өдөр Америк руу явмаар байна" гэж Тина Бергсон цэнхэр нүд нь дулаахан, над руу анхааралтай ширтэв.
  
  
  "Магадгүй ноёнтон... өө, Роман, энэ талаар хэлэх зүйл байгаа байх."
  
  
  Тэр инээж байв. Шүд нь төгс байсан. "Магадгүй, үнэхээр." Тэр над руу анхааралтай харав. "Би та хоёр тэр хоёрыг сайн ойлгоно гэж бодож байна."
  
  
  Дараа нь бид далан дээр байсан бөгөөд эцэст нь залуу Тина Бергсон руу хандах хандлагаа анхаарлаа хандуулав. Тэр нэлээн туранхай байсан ч утаслаг, хүчтэй харагдаж байв. Тэр буржгар хар үстэй, харандаа шиг нимгэн сахалтай байв.
  
  
  "Сенорита" гэж тэр хэлэв. Тэр түүнийг усан онгоцны зогсоол дээр уясан жижигхэн, гөлгөр моторт завь руу буулгахын тулд гараа сунгав.
  
  
  "Баярлалаа, Бертилло" гэж тэр эелдэгээр хэлэв. "Энэ бол ноён Пибоди" гэж тэр над руу зааж хэлэв.
  
  
  "Эрхэм ноён" гэж Бертилло хэлэв. Түүний нүд нь харанхуй, ухаалаг байв.
  
  
  Тина Бергсон, дараа нь Бертилло холдсоны дараа би үсрэн бууж, хөдөлгүүрээ асааж, бид гурван зуун метрийн зайд дарвуулт онгоц руу нуман хийв.
  
  
  Булан наранд гялалзаж, цахлайнууд тэнгисийн хог хаягдлыг цуглуулж, бид усыг огтолж байхад тэд ууртайгаар тэнгэрт нисч, биднийг далайн усаар цацав.
  
  
  Хэдэн минутын дараа бид дарвуулт онгоцонд уягдав. Одоо би Лисистрата гэдэг нэрийг харж байлаа. Бидний дээгүүр хоёр далайчин доошоо хараад шатыг доош шидэв. Бид усан онгоцон дээр гарав.
  
  
  Салон болж хувирсан гол тавцан дээрх бүхээгт тухтай сандал дээр сууж буй булчинлаг эрийг харав. Тэр тамхи татаж байсан нь түүний толгой дээгүүр цэнхэр утаа цацруулж байв.
  
  
  Бид орлоо. Тэр том толгойгоо утаан үүл болон бослоо. Тина! "Тэр түүнтэй мэндлээд тэр хариу инээмсэглэв.
  
  
  "Энэ бол Америкийн ноён Пибоди" гэж тэр хэлэв. "Ноён Пибоди, энэ бол ноён... аа... Роман."
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Эргэн тойрон нь үнэхээр сайхан байсан.
  
  
  Тэр инээгээд гар барив. Түүний тэврэлт хатуу байв. "Ноён Пибоди, би таныг цанаар гулгадаг гэж бодож байна уу?"
  
  
  Би толгой дохив. "Би слаломоор хичээллэж байна."
  
  
  "Тина ч бас. Би ч гэсэн, гэхдээ удаан биш. Бид Sol y Nieve-д хэсэг хугацаа зарцуулдаг. Би чамайг тэнд байх болно гэж ойлгож байна уу?"
  
  
  "Би."
  
  
  "Хамтрагчтайгаа юу?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Энэ нөхөр. Тэр уулзалтын мөн чанарыг ойлгож байна уу?
  
  
  "Тэр тэр".
  
  
  "Уучлаарай?"
  
  
  “Миний хамтрагч бол эмэгтэй хүн. Тэр ойлгож байна."
  
  
  Би "Ромын хамар"-ыг судалсан. Миний харсан зургаас би түүнийг амархан Рико Корелли болохыг ойлгосон. Үнэндээ би Рико Корелли гэдэгт итгэлтэй байсан. Тэр бизнес эрхэлдэг ихэнх эрчүүд шиг насаа харуулаагүй ч зөв нас байсан.
  
  
  Корелли “Би америкчуудтай үргэлж сайн харилцаатай байсан.
  
  
  Тина инээмсэглэв. "Үргэлж."
  
  
  "Бид таныг эх орондоо ирэхийг тэсэн ядан хүлээж байна" гэж би хэлэв. "Ядаж л би чамайг ойлгож байна..."
  
  
  Корелли гараа өргөв. "Би аялалаа хийнэ гэж найдаж байна. Хэрэв бид тохиролцож чадвал."
  
  
  "Ганцхан уулзалт болно" гэж би хэлэв. "Цанын бааз дээр."
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Урьдчилсан уулзалт хийх болсон шалтгаан нь юу вэ?" - Би огцом асуув.
  
  
  "Аюулгүй байдал" гэж тэр хуцаж, тамхи татав. Өтгөн утаа бүхээгт тэнүүчилж эхлэв.
  
  
  "Чи хангалттай аюулгүй юм шиг байна." Би урагш тонгойж жигдхэн, утга учиртай ярилаа. "Намайг энд байгаа цагт ямар ч аюулгүй байдлын асуудал гарахгүй гэдгийг би баталж байна."
  
  
  Түүний уруул дээр үл мэдэг инээмсэглэл тодров. "Үгүй байх."
  
  
  Даамал ундаа авчирсан. Би хойш бөхийв. Хуралдаанаар хэлэлцэн тохиролцсон. Амралтын газар түүнтэй холбоо барьж, Хуанаг дагуулж явахад хялбар байх болно.
  
  
  Бид уусан.
  
  
  Бид өөр зүйлийн талаар ярьж байсан. Арван таван минут өнгөрөв. Эцэст нь Тина бослоо.
  
  
  "Ноён Пибоди зочид буудалдаа буцаж ирэхийг тэсэн ядан хүлээж байгаа гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  Би толгой дохив. “Цаг зав гаргасанд баярлалаа, ноён Роман. Цасан оронд илүү өргөн хүрээтэй хэлэлцүүлгийг тэсэн ядан хүлээж байна."
  
  
  Бид бие бие рүүгээ харан би эргэж харав. Тина над дээр ирээд гарнаас минь атгалаа.
  
  
  "Би чамтай хамт эрэг рүү буцаж чадахгүй байгаадаа маш их харамсаж байна. Гэхдээ Бертилло чамайг буцааж авна."
  
  
  Би аажуухан гар барив. "Та хоёрт сайхан зочломтгой хандсанд баярлалаа."
  
  
  Бид тавцан дээр байсан бөгөөд би завь руу буув. Завь эргэлдэж, усан онгоцны зогсоол руу чиглэн явахад тэр над руу давцан дээрээс даллав.
  
  
  Бид тавин метрийн зайд явж байтал гэнэт дарвуулт онгоцноос хашгирах чимээ сонсогдов. Гайхамшигтай дуу усны гадаргуу дээгүүр хурдан бөгөөд тасралтгүй тархав.
  
  
  Би хурдан эргэж харав. - Боль, Бертилло!
  
  
  Би Тинаг саяхан явсан салоноосоо гарахыг харсан. Тэр бүдэрсэн.
  
  
  Бүхээгт хэд хэдэн улбар шар анивчсаны дараа пулемётуудын архирах чимээ усан дээгүүр цуурайтав.
  
  
  Би хашгирах чимээ сонслоо.
  
  
  Дахин нэг буун дуу гарч, би Тина Бергсоны тавцан дээр унахыг харлаа, түүний хоолой орилох дунд тасарсан.
  
  
  Харанхуй усны хувцастай нэгэн дүрс тавцангийн дагуу хурдан хөдлөв
  
  
  
  
  
  пантер, хамгийн цаад талын хашлага дээгүүр үсрэн ус руу оров. Би гар буу гаргаж ирсэн боловч яг онож буудаж чадсангүй.
  
  
  "Дарвуулт онгоцыг тойрон яв!" - Би Бертилло руу хуцсан.
  
  
  Гайхсан, айсан боловч чадвартай тэрээр моторт завь руу буудсан бөгөөд бид дарвуулт онгоцны нумны хажуугаар гүйв.
  
  
  Усны хувцастай хүн хаашаа явсныг зөвхөн бөмбөлгүүд л харуулсан. Тэр усанд шумбах хэрэгслээ тэнд орхисон нь ойлгомжтой. Тэр үүрд алга болсон.
  
  
  Бид бүтэн минут эргэлдсэн ч тэр хэзээ ч гарч ирсэнгүй.
  
  
  Би шатаар өгсөж тавцан руу гарахад багийн дөрвөн гишүүн амьсгалж байсан ч чимээгүйхэн ёолж байсан Тинаг тойрон хүрээлэв. Түүний цамцны мөр хурдан хатах цусаар бүрхэгдсэн байв.
  
  
  Би салон руу гүйв.
  
  
  Том хүн шалан дээр хэвтэж байв. Түүний толгой нь буун дуунд бараг бүрэн сүйрчээ. Тэр тавцан дээр унахаасаа өмнө нас барсан.
  
  
  Гадаа эрэг рүү хартал усны хувцастай хүн байсангүй.
  
  
  Би эрэг рүү явж байсан хөлөг онгоцыг шүүрэн аваад Митч Келли рүү залгалаа. Тэр цочирдсон ч мэргэжлийн хүн байсан. Тэр даруй Малагагийн харуул руу залгасан.
  
  
  Тина нүдээ нээлээ.
  
  
  "Өвдөж байна!" гэж тэр ёолов.
  
  
  Дараа нь тэр цус хараад ухаан алджээ.
  
  
  Дөрөв
  
  
  Митч Келли файлын шүүгээний доод шүүгээг онгойлгов. Тэр намайг юу туулж байгааг харсан. Би түүнийг радио телефон дамжуулагчтай савхин хайрцгийг задлахыг харлаа.
  
  
  Энэ бол Японд үйлдвэрлэсэн, хатуу төлөвт транзистортой, сайхан жижиг хэрэгсэл байв. Та бараг сар руу явж, түүнтэй хамт буцаж ирж болно.
  
  
  Түүнийг асаасны дараа дулаартал хэдэн хором дуугарав. Тэр над руу огт харалгүй, ажилдаа орж, хэд хэдэн удаа дуудсаны дараа AX-тай холбогдож, ердийн R/T хэллэгээр AX Monitor дээр оператортой товчхон чатлав.
  
  
  "Надад Хоук байна."
  
  
  Би утсаа аван "Эрхэм ээ?" Би уураа барьж ядан байлаа.
  
  
  "Ник, энэ зөвшөөрөгдсөн дуудлага биш! Би чамайг мэдээсэй гэж хүсэж байна…"
  
  
  "Бид тодорхой байна уу?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Буудалцаан."
  
  
  "Зөв." Хокийн хоолой болгоомжтой болов. "Юу болсон бэ, Ник? Аюулгүй байдлын арга хэмжээг дагаж мөрдөхөд энэ нь надад үргэлж эрвээхэй өгдөг."
  
  
  “Энэ номлолыг хэн зохион байгуулсан бэ? Төрийн сангийн яам?"
  
  
  "Чи намайг үг хэлэх эрхгүй гэдгийг мэдэж байгаа."
  
  
  "Инээдтэй үнэртэй байна."
  
  
  "Дахиад хэл дээ?"
  
  
  "Өмхий үнэртэж байна! Корелли үхсэн."
  
  
  "Үхсэн үү?" Түр зогсоох. "Өө, хонгор минь."
  
  
  "Хэн үүнийг зохион байгуулсан бэ?" - Би дахин асуув.
  
  
  "Би чадахгүй..."
  
  
  "Энэ бол тохиргоо байсан. Үүнийг зохион байгуулсан хүн намайг Кореллийг алахад ашигласан."
  
  
  "Үгүй! Өө, би таны юу хэлэх гээд байгааг ойлгож байна."
  
  
  "Үүнийг шалгаарай, эрхэм ээ! Хэрэв мафи цэвэрхэн бол манай талаас ямар нэгэн зүйл буруу болсон. Хэрэв Корелли ямар нэгэн тоглоом тоглож байсан бол Төрийн сан луйвар байсан."
  
  
  "Чи түүнийг үхсэн гэдэгт итгэлтэй байна уу?" - гэж Хок огцом асуув. Түүний хоолойны өнгө нь түүнийг анхны цочролоосоо ангижрахыг илтгэж байв.
  
  
  "Толгойны чинь хагас нь унасан уу? Тиймээ. Тэр үхсэн, эрхэм ээ."
  
  
  -Тэгээд түүний нөхөр үү?
  
  
  "Тэр амьд, гэхдээ шархадсан."
  
  
  "Би үүнийг хийх нь зөв гэж бодож байна" гэж Хок хэлэв. "Ромын хяналт Кореллийг шалгасан."
  
  
  "Ромын хяналтыг мафи төлж магадгүй!"
  
  
  "Николас..." гэж тэр намайг зэмлэв.
  
  
  "Энэ даалгавар дууссан гэж бодоорой, эрхэм ээ."
  
  
  "Тайвшир, Ник. Би хэд хэдэн дуудлага хиймэгц тантай холбогдох болно."
  
  
  "Хатагтай Ривера бид хоёр цаашдын зааварчилгааг авах боломжгүй."
  
  
  "Тэнд үлдэх! Би үүнийг тодорхой болгохыг хүсч байна."
  
  
  "Энэ нь аль хэдийн тодорхой болсон, Хок. Эсвэл илүү нарийвчлалтай нэр томъёог зурсан байж магадгүй. Баяртай".
  
  
  "Ник!"
  
  
  Би бүртгүүлсэн.
  
  
  Хок бид хоёрын ярианд Келли гайхсан. Тэр санаатайгаар дуулгаваргүй байдалд ороогүй. Тиймдээ ч ач холбогдолгүй юм ярилаа. Тэр ширээ рүүгээ алхаж ирээд суулаа. Тэр намайг анхааралтай судалж, дээвэр над дээр нурахыг хүлээв.
  
  
  "Чи AX-г ашигласан гэж бодож байна уу?" - тэр эцэст нь асуув.
  
  
  "Би тэгж бодож байна, гэхдээ би мэдэхгүй."
  
  
  "Нэвчилт үү?"
  
  
  Би гараа харлаа. "Байж магадгүй."
  
  
  "Охин яах вэ?"
  
  
  "Хуана? Би түүний талаар үнэхээр мэдэхгүй байна. Хэрэв тэр энэ хэрэгт холбогдсон бол тэр аль хэдийн алга болно."
  
  
  "Чи хаашаа явж байгаа юм бэ?"
  
  
  Би хаалга руу эргэв. "Бид зочид буудал руу буцаж байна. Тэр тэнд байх болов уу гэж бодож байна."
  
  
  Тэр байсан. Би түүний өрөөнд орж ирэнгүүт түүний өрөөнд эргэлдэх нь сонсогдов. Наад зах нь түүн шиг харагдаж байсан. Лугерээ гаргаж ирээд зэргэлдээх хаалганы зүг хөдөллөө.
  
  
  "Хуана?" - Би чимээгүйхэн хэлэв.
  
  
  "Өө. Ник?"
  
  
  "Ноён Пибоди."
  
  
  "Яаж байсан бэ?"
  
  
  Энэ бол Хуана байсан, за. Би хоолойгоор нь хэлж чадна. Би Лугерыг дэмжиж, хэрвээ тэр алуурчинтай хамт байсан бол Малагаг аль хэдийн орхисон байх байсан, учир нь түүний оролцоо дуусах байсан.
  
  
  Би хаалгыг онгойлгоод орлоо. Тэрээр маш албан ёсны боловч дажгүй харагдах хослол өмссөн байсан нь амт, мөнгө гэсэн утгатай бөгөөд үнэтэй биш байв. Тэр инээмсэглэж байсан нь Кореллигийн талаар юу ч мэдэхгүй гэсэн үг юм.
  
  
  "Чи ядарсан харагдаж байна, Ник."
  
  
  "Би байна. Эрч хүчгүй болсон."
  
  
  "Яагаад?"
  
  
  Би орны ирмэг дээр суугаад түүн рүү харлаа. Би түүний царайг уншихдаа гэрлийг бүрэн ашиглахыг хүссэн. Тэр над руу эргэж, Малагагийн нарны хурц гэрэл түүний царайны бүх нарийн ширийн зүйлийг гэрэлтүүлж байв.
  
  
  "Рико Корелли үхсэн."
  
  
  Түүний царай цонхийжээ. Хэрэв тэр үйлдэл хийсэн бол артерийн системээ маш сайн удирддаг байсан. Ямар ч физиологич
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Тэр танд артерийн систем нь өөрийн эрхгүй гэдгийг хэлэх болно.
  
  
  "Ахсан уу? Дарвуулт онгоцонд уу?"
  
  
  Би толгой дохив. "Усан хувцастай дүр."
  
  
  -Түүнтэй хамт байсан эмэгтэй яах вэ?
  
  
  “Тина Бергсон шархадсан ч амьд байгаа. Энэ нь тохируулга шиг харагдаж байсан, Хуана."
  
  
  "Бид одоо яах ёстой вэ?"
  
  
  "Бид хүлээж байна" гэж би хэлэв. "Хокийн хэлснээр. Би чамд аль хэдийн мэдэгдсэн."
  
  
  Тэр над руу харав. "Чи Кореллийг хөнөөсөн хүнийг харсан уу?"
  
  
  "Зөвхөн түүний дүрс."
  
  
  "Тэр биднийг Энсенадад буудсан хүн шиг харагдаж байсан уу?"
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Би ч бас түүнийг хэзээ ч харж байгаагүй."
  
  
  "Вашингтонд машинд сууж явсан хүн байж магадгүй."
  
  
  “Энэ удаад тэр усны хувцас өмссөн байсан. Тэр хүн байж болно. Түүнээс гадна тэр сенатор Барри Голдуотер байж болох байсан."
  
  
  Хуана үүнийг үл тоомсорлов. "Тэр биднийг Энсенадагаас тосож аваад Вашингтоноор дамжин Малага руу дагав." Тэр одоо эерэг байсан бөгөөд над руу эгцлэн харав.
  
  
  "Магадгүй".
  
  
  "Энэ нь байх ёстой!"
  
  
  "Чи үнэхээр тэгж хэлж байгаа бол."
  
  
  Тэр надаас зургаан инч зайд зогстол над руу чиглэв. "Тэд чамайг шилдэгүүдийн нэг гэж хэлсэн. Та яаж ийм зүйл хийхийг зөвшөөрөв?"
  
  
  Би түүн рүү анхааралтай харан нүүрэнд минь ямар ч илэрхийлэл гарахыг зөвшөөрөөгүй. Гэвч тэр намайг цохино гэж бодож байгаа юм шиг ухарч байсан болохоор сэтгэл хөдлөлийн давалгаа түүнд хүрэх гэж маш их уур хүрээд байсан.
  
  
  "Чамайг ингэж хэлснийг чинь би мартчихна."
  
  
  Тэр өөрийгөө татан, толгойгоо баргараар сэгсрэв. "Би тэгэхгүй"
  
  
  Утас дуугарав.
  
  
  "Келли энд байна" гэж хоолой хэлэв. "Би Тина Бергсонтой холбоотой байдаг."
  
  
  "Өө?"
  
  
  “Иргэний харуул түүнийг манайхаас холгүй орших Алказабын ойролцоох хувийн эмнэлэгт хүргэсэн. Эмч нь бидний цалинг авдаг” гэв.
  
  
  "Ямар тохиромжтой."
  
  
  "Тэр ухаантай. Тэр чамтай уулзахыг хүсч байна."
  
  
  Би хурдан бодлоо. "Сайн байна. Надад хаягаа өгөөч."
  
  
  "Би чамайг тийшээ хүргэх ёстой."
  
  
  "Сайн байна. Би чамтай арван таван минутын дараа холбоо барина. Келли, Иргэний харуул түүнийг хааш нь авч явахаа яаж мэдсэн юм бэ?"
  
  
  Келли инээмсэглэв. "Бидэнд бас хэд хэдэн байна."
  
  
  Би инээмсэглэн утсаа тасаллаа.
  
  
  "Энэ бүхэн юу байсан бэ?" гэж Хуана надаас асуув. Тэрээр Кореллигийн үхлийн тухай мэдээг сонсоод цочирдсон хэвээр байв. Тэр үед би түүнийг буруугүй гэж шийдсэн.
  
  
  "Тина Бергсон. Тэр эдгэрч байна. Би түүнтэй ярилцъя."
  
  
  "Бас би?"
  
  
  Би Хуанаг үргэлж харагдахыг хүссэн. "Чи яв".
  
  
  Тэр тайвширлаа. "Өө сайн." Инээмсэглэл. "Чамайг надтай юу хийх гэж байгааг би гайхаж байсан."
  
  
  "Үргэлжийн адил би чамайг өөртөө авч явна. Чи үнэхээр үзэсгэлэнтэй охин, би сайхан охидод дуртай." Би инээв.
  
  
  Тэр үнэхээр улайсан. "Чамайг хараал ид." Тэр дахиад л эрүүл ухаандаа санаа зовсон байх гэж бодож байна.
  
  
  * * *
  
  
  Митч Келли ихэнх цагаа оффис, эмнэлэг рүүгээ алхаж, Хуана Риверад шоудаж өнгөрөөсөн. Тэрээр маш хатуу ширүүн, боловсронгуй тусгай төлөөлөгчийн дүрд тоглосон. Уг нь тэрээр дүрд тоглоогүй байхдаа ч бүсгүйчүүдийн сэтгэлийг татаж чаддаг байсан. Хуана түүний алхмыг хүлээж авахаар шийдсэн бололтой, Келлиг сонирхсон сэтгэлээ ашиглан намайг түлхэц өгсөн бололтой.
  
  
  Гэхдээ нэг их ач холбогдол өгөөгүй, бодохоор завгүй байлаа.
  
  
  Юуны өмнө продакшн орж ирэхийг харахгүй байгаад өөртөө уурласан. Энэ мэргэн буудагч Энсенада ажиллаж, Вашингтонд биднийг хардаг хачирхалтай багийн хамт би Малагад асуудал гарахад бэлтгэлтэй байх хэрэгтэй болсон. Гэсэн хэдий ч би алуурчид Кореллигийн биш Хуана бид хоёрын араас ирсэн гэж боддог байсан. Тийм тэнэг!
  
  
  Энэ бол миний бодлоор ойлгосон зүйл юм. Гаднаас машины дуут дохио дуугарах чимээ намайг ухаан алдаж, Малага хотын нарийхан гудамжаар хажуугаар минь өнгөрөхийг харж эхлэв.
  
  
  Машин замын хажуу руу гарч ирээд бид буулаа. Эмнэлэг нь нарны шууд тусгалаас сүүдэрлэж, эргэн тойрон дахь барилгуудаас бүрхэгдсэн нарийн гудамжинд байрладаг байв. Барилгууд нь цэвэрхэн, засвар үйлчилгээ сайтай байсан. Энэ нь мэдээж Малага хотын ядуусын хорооллын нэг хэсэг биш байсан.
  
  
  Келли гол хаалгаар оров. Бид муруй гантиг шатаар өгсөж, цагаан дүрэмт хувцастай, нэлээд сүрлэг ар талтай эмэгтэйн араас алхаж, Митч Келлитэй хэсэгхэн зуур ярилцсан. Хоёр давхрын коридороор алхаж байтал ажил хэрэгч костюм, хар зангиа зүүсэн туранхай эр Келлиг нүүр дүүрэн инээмсэглэн угтав.
  
  
  Келлигийн хэлснээр бол Тина Бергсоны эмчлүүлж буй эмч Эрнандес эмч байжээ. Эрнандезын гялалзсан инээмсэглэлээс би AX-ийн мөнгө төлбөрийг нь төлж, ажил олгогчдынхоо боолуудтай мэндлэхдээ түүнийг бүх зүйлд догдлуулж байгааг мэдэж байлаа.
  
  
  "Тэр ямаршуу байна?" - гэж Келли асуув.
  
  
  Эрнандес гараа урд нь нугалж, гүнзгий амьсгаа аван удаан хугацаанд санаа зовов.
  
  
  "Энэ бол сумны шарх, чи ойлгож байна. Ийм шарх нь заримдаа цусны урсгалд сепсис үүсгэдэг. Сепсис бол хор" гэж тэр надад бүлгийн гол тэнэг хүн шиг хэлэв. "Би түүнийг энэ бүхнээс зүгээр гарна гэж бодож байна. Бурханы тусламжтайгаар тэр гарч ирнэ!”
  
  
  "Хэр хурдан?" Би асуусан.
  
  
  "Хэдэн өдөр" гэж Эрнандес хэсэг бодсоны эцэст хэлэв.
  
  
  "Аан" гэж би хэлэв. "Тэгвэл энэ нь тийм ч ноцтой биш юм."
  
  
  Түүний хар нүд хэсэг зуур гялсхийв. Дараа нь тэр санаа зовсон, санаа зовсон инээмсэглэлээр инээмсэглэв. "Ноцтой байна, ахмад Пибоди" гэж тэр аяархан хэлэв. Энэ нь түүнийг шууд явуулахгүй гэсэн үг юм. Түүний эсэргүүцэл эрүүл мэндийн хувьд үндэслэлтэй байж магадгүй гэдгийг би хүлээн зөвшөөрөх ёстой байсан. Сумны шарх нь жижиг таагүй зүйл байж болно. "Гэхдээ тэр байгаа нь сайн хэрэг
  
  
  
  
  
  "Би шууд энд ирлээ" гэж Эрнандес үргэлжлүүлэв. - Тэр бараг шоконд орсон байсан. Бууны шархны тухайд та цочролоос санаа зовох хэрэгтэй."
  
  
  Би толгой дохив. "Бид түүнтэй уулзахаар орж болох уу?"
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг!" Эрнандес гэрэлтээд Келли рүү эргэж, коридорын хаалга руу даллав. "Та орж ирээрэй".
  
  
  Келли хаалгыг онгойлгоод голд нь эмнэлгийн ортой том цэлгэр өрөөнд оров. Орны дэргэдэх шөнийн ширээн дээр хөшиг татагдаж, дэнлүү асаалттай байв.
  
  
  Тина Бергсон хэдийгээр маш нарийн хийцтэй цагаан даавуугаар ороож, эмнэлгийн хөнжил нөмрөн цээжиндээ нөмөрсөн ч үзэсгэлэнтэй байв. Үс нь дэрэн дээгүүр сэвсгэр, алтаар эргэлдэж байв.
  
  
  Биднийг дотогш ороход тэр нүдээ аньсан байсан ч бид түүн рүү доош харангуут нүдээ нээв.
  
  
  Түүний харц намайг хайж байлаа. "Ноён Пибоди" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би толгой дохив. "Чамайг ийм сайхан харагдаж байгаадаа баяртай байна."
  
  
  Тэр инээмсэглэхийг оролдов. "Тэр байсан ... байсан ..." Тэгээд миний нүднээс нулимс урсав.
  
  
  Би түүнд ойртлоо. "Тина, аймшигтай байсан. Чи надад ямар нэг юм хэлэхийг хүссэн үү?
  
  
  Түүний хоолой шивнээ байв. "Би үнэхээр ичиж байна. Би...” Тэр бидэн рүү гуйсан янзтай харав.
  
  
  Би эргэж харлаа. "Сайн байна. Өрөөг чөлөөл. Тэр надтай ганцаараа ярихыг хүсч байна."
  
  
  Хуана босоод ирлээ. "Бас би."
  
  
  Бидний харц тулгарлаа. "Үл байгаарай, Хуана. Үлдсэн нь гарлаа!"
  
  
  Эрнандес, Келли хоёр цагаан дүрэмт хувцастай эмэгтэйтэй хамт дуулгавартайгаар өрөөнөөс гарав.
  
  
  Би Тинагийн гараас атгав. "Энэ юу вэ, Тина? Та яагаад ичиж байгаа юм бэ?"
  
  
  Тэр надаас нүүр буруулав. "Энэ бол заль мэх" гэж тэр хэлэв. "Бидний тоглосон тоглоом."
  
  
  "Тоглоом?" Би Хуанагийн хурц, жигд хоолойг сонсов.
  
  
  "Тийм ээ" гэж Тина сандарсан байдалтай хариулав.
  
  
  "Тоглоомын талаар бидэнд хэлээч" гэж би түүнд тушаав.
  
  
  "Энэ бол Рикогийн санаа байсан. Тэр айж, хэн нэгэн түүнийг алах гэж байгааг мэдэж байсан гэсэн үг."
  
  
  "Тэр яаж мэдсэн юм?"
  
  
  "Үүнийг аль хэдийн туршиж үзсэн."
  
  
  "Сайн байна. Түүнийг хэн нэгэн алах гэж байна гэж сэжиглэжээ. Тэр бидэнтэй тохиролцсоных уу?
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр шивнэв.
  
  
  "Хэрвээ хэн нэгэн өөрийг нь цохино гэж мэдсэн бол яагаад шууд урхинд орсон юм бэ?"
  
  
  "Тэр үүнийг хийгээгүй" гэж Тина хэлэв. “Тэр урхинд ороогүй. Үнэн хэрэгтээ".
  
  
  Би эргэж хараад Хуана руу ширтлээ. Миний толгойд хачирхалтай бодол төрөв. Би Тинагийн гарыг чанга атгав.
  
  
  "Үргэлжлүүл" гэж би түүнд уриалав.
  
  
  "Тэр дарвуулт онгоцон дээрх Рико биш байсан" гэж Тина эцэст нь нүдээ эргэлдүүлэн гуйсан байдалтай хэлэв.
  
  
  Тэгэхээр! Бүх зүйл маш хурдан болсонд гайхах зүйл алга!
  
  
  "Үгүй ээ?"
  
  
  Таны ярьсан хүн Рико Корелли биш байсан. Энэ бол Рикогийн олон жилийн турш мэддэг хүн байв. Түүнийг Базилио ди Ванесси гэдэг. Сицили.
  
  
  "Рико яах вэ? Тэр дарвуулт онгоцонд байсан уу?
  
  
  "Үгүй. Рико Сьерра Невадад байна. Дарвуулт онгоцон дээрх уулзалт дуусмагц бид түүнд мэдэгдэх ёстой байсан - дараа нь та тэр цанын бааз дээр уулзах болно. Энэ урьдчилсан уулзалт бол сорилт байсан. Туршилтанд, Рико Гернинийг ашигласан."
  
  
  "Гернини?"
  
  
  "Тийм ээ. Яаж байна даа? - ихэр!
  
  
  "Давхар" гэж Хуана хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ! Хэн нэгэн Риког алах гэж оролдсон эсэхийг мэдэхийн тулд. Харж байна уу?
  
  
  “Эсвэл намайг ал” гэж би бодлоо.
  
  
  "Энэ нь зөв."
  
  
  -Тэгэхээр Корелли биш, Ванеси үхсэн гэж үү?
  
  
  Тэр тийм гэж хэлсэн. Энэ бол үнэн".
  
  
  Хуана намайг түлхээд орны дэргэд зогсов. "Чи худлаа ярьж байна" гэж тэр огцом хэлэв. "Би хэлж чадна."
  
  
  Тина орон дээрээ хагас өндийн суугаад нүд нь ширтэв. "Яагаад надтай ингэж яриад байгаа юм?"
  
  
  "Чи үнэн хэлэхгүй байна! Корелли үхсэн! Та биднийг хуурамчаар гүтгэх гээд байна шүү дээ!"
  
  
  "Энэ худлаа! Би тангараглаж байна!" Тинагийн нүүр хөлсөөр бүрхэгдсэн байв.
  
  
  "Би итгэхгүй байна!" Хуана хүчтэй дарав.
  
  
  “Рико одоо Сьерра Невадад байна. Бид түүнийг Валенсиа дахь дарвуулт онгоцноос сулласан. Би үүнийг баталж чадна"
  
  
  "Хэрхэн?"
  
  
  “Би... би...” Тина тэссэнгүй. Тэр уйлж эхлэв.
  
  
  "Хэрхэн?" - гэж Хуана тонгойж, хүчтэй сэгсэрлээ.
  
  
  Тина чичирч, өвдөж ёолов. Түүний нулимс урсаж байв. "Энэ бол үнэн!" гэж тэр уйлав. "Корелли амьд байна!" Одоо тэр илэн далангүй уйлж байв. "Валенсид түүний дарвуулт завинаас гарсан тухай бичлэг бий!"
  
  
  Хуана босоод нүдээ анилдсан ч сэтгэл хангалуун байв. "Бид шалгаж болно."
  
  
  Би Жуанаг зөөлхөн түлхэн хажуу тийш болгоод түүн рүү мэдэж байгаа харцаар харав. Хуана зоригтой байсан бөгөөд энэ нь надад таалагдсан. Одоо бид Корелли амьд гэдгийг мэдсэн.
  
  
  "Тэр хаана байна?" Би Тинагаас асуув.
  
  
  "Би чамд хэлсэн. Сьерра Невадад." Түүний нүд айсандаа эргэн эргэлдэнэ.
  
  
  "Гэхдээ..."
  
  
  "Тэр чамтай хаана уулзахаа хэлэх болно."
  
  
  "Тэр амралтын газарт үл танигдах боломжтой юу?"
  
  
  Тина цөхрөнгүй толгой дохив. "Тийм тийм! Өө, ноён Пибоди, сайн болоогүйд харамсаж байна."
  
  
  "Та байх ёстой!" - Би тэслээ.
  
  
  "Чи түүнтэй уулзахаар тийшээ явах уу?"
  
  
  "Хэзээ ч!"
  
  
  "Үгүй ээ?" Түүний царай салж унав.
  
  
  "Үгүй!" Би ангилалтай байсан.
  
  
  "Яагаад, яагаад болохгүй гэж?" Тэр дахин нулимс дуслуулан уйллаа. "Тэр... тэр... намайг алах болно!"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би чимээгүйхэн хэлэв. "Би тэр болно гэдэгт итгэж байна."
  
  
  Тавдугаар бүлэг
  
  
  Өөрийн тархи дахь бодлын долгионыг хэн нэгний тархинд тусгана гэдэг амаргүй. Би үүнийг олон жилийн турш оролдсон ч амжилтанд хүрсэнгүй. Гэхдээ тэр үед би Хуана Ривератай зөвхөн тархины долгионоор буюу жинхэнэ экстрасенсорын ойлголтоор харилцах ёстой гэдгээ мэдсэн.
  
  
  Би түүний царайг хараад их л бодолд автлаа. Би "Түүнд туслаач, Хуана" гэж бодсон. Чи бол сайн залуу;
  
  
  Хуана эр хүн өөрийг нь ойроос харж байгаад ичсэн бололтой улайсан над руу харав.
  
  
  Анхны бодол минь шингэхгүй гэдгийг би мэдэж байсан. Чи миний алдагдсан хүн байх
  
  
  
  
  
  залуу гэхдээ.
  
  
  "Энэ бүхний тамд" гэж би эцэст нь бодов. Тэр үүнийг барьж авсан юм шиг санагдаж байна.
  
  
  Би Тина руу эргэж хараад: "Болохгүй!" Би дахин хэллээ. "Бүх зүйл дууссан. Чи бидэнд сүүлчийн удаа худлаа хэлсэн. Уулзаагүй."
  
  
  Хуанагийн нүд онийлгож, би түүнийг тоглоом, эсрэг тоглолтын эргэлтийг давж байхдаа түүний сэтгэхүйн үйл явцыг бараг л дагаж байв.
  
  
  "Түр хүлээгээрэй" гэж тэр хурдан хэлэв. "Бид ноён Кореллийг харахгүйгээр Испаниас зүгээр л орхиж болохгүй!"
  
  
  Тина уйлахаа болин над руу найдсан харцаар харав.
  
  
  Би шинэхэн салат дээр байгаа цэцэрлэгийн хорхойг ширтэж байгаа юм шиг Хуана руу ширтэв. "Өө, бид чадна!" - Би ууртай хэлэв. "Тэд биднийг худлаа хэлсэн, тэгээд л дууссан."
  
  
  "Гэхдээ Кореллигийн бидэнд өгөх мэдээлэл яах вэ?"
  
  
  "Бидэнд энэ хэрэггүй."
  
  
  "Чамд энэ хэрэггүй, гэхдээ надад хэрэгтэй байна!" гэж Хуана гуйв. Түүнийг авах гэж энд явуулсан хүн нь би. Чи бол зүгээр л бие хамгаалагч!"
  
  
  Би Тина руу харвал тэр бидний бяцхан гайхалтай импровизацийг хэрхэн хүлээж авч байгааг харлаа. Тэрээр хурдацтай явагдаж буй теннисний тэмцээний үзэгч болжээ.
  
  
  "Би AX-тай холбоо барина" гэж би архирж, "Богарт" гэх мэт хожуу үеийн хувцасны чимэг хийжээ. "Даалгавар дууссан!"
  
  
  "Би тэдэнтэй ярилцъя!" - гэж Хуана аль хэдийн догдолж хэлэв. "Надад маш их эрсдэл бий!"
  
  
  "Бид түүний өмнө ярих ёсгүй" гэж би дурамжхан хэлээд Тина руу даллав.
  
  
  "Хэн сонсох нь надад хамаагүй! Энэ бол миний даалгавар!
  
  
  Үр дагаврыг нь дэнсэлж байгаа дүр эсгэн бодов. Эцэст нь би "Чи үнэхээр Кореллитай очиж уулзмаар байна уу?"
  
  
  Хуана толгой дохив. "Мэдээж! Чи анхны уулзалтаа сүйрүүлсэн болохоор л..."
  
  
  "Тэгээд чи?" - Би яриаг нь таслан Тина руу эргэв. "Та Сьерра Невада дахь жинхэнэ Кореллитой уулзах болно гэдгээ бидэнд ямар баталгаа өгөх вэ?"
  
  
  "Би чамд аль хэдийн хэлсэн! Та зөв мэдээлэл олж авахдаа мэдэх болно” гэж хэлсэн.
  
  
  Би мөрөө хавчив.
  
  
  - Хуана хөндлөнгөөс оролцов. "Бид Кореллитай уулзах хэрэгтэй" гэж тэр хэлэв. "Энэ миний хувьд маш чухал!"
  
  
  "Сайн охин" гэж би бодлоо. Би хайхрамжгүй царай гарган Тина руу бөхийв. "Бид дахиад нэг оролдох болно."
  
  
  Тэр тайвширсандаа нүдээ аниад инээмсэглэв.
  
  
  "Чи бидэнтэй нягт хамтран ажиллах хэрэгтэй болно, Тина" гэж би түүнд хэлэв. “Одоо алуурчин гэртээ харьна гэж таамаглах ямар ч шалтгаан байхгүй. Тэр ч бас чамайг алахыг хүсэх болно."
  
  
  Хуана хөмсгөө зангидав. "Яагаад? Хэрэв тэр Рико Кореллийг алсны төлөө цалин авсан бол гэрээгээ биелүүлсэн гэсэн үг."
  
  
  "Гэхдээ тэр алдаагаа мэдэж авах нь гарцаагүй. Корелли амьд эсвэл удахгүй үхнэ гэдгийг мафи мэддэг. Дараа нь алуурчин Тинагийн араас хөөцөлдөж, түүнийг Корелли руу хөтлөх болно!
  
  
  Тина хурхирлаа.
  
  
  "Бид энэ өрөөнд харуул тавина" гэж би зарлав. "Би Митч Келлид хэлье."
  
  
  "Гэхдээ бэлтгэгдсэн алуурчин хаана ч нэвтэрч болно. Харуул хэнийг харахаа яаж мэдэх вэ?" гэж Хуана асуув.
  
  
  Би хөмсгөө зангидав. “Алуурчин хэн болохыг бид мэдэхгүй. Тэр зүгээр л хэнийг ч өөрт нь ойртуулахгүй байх хэрэгтэй."
  
  
  "Гэхдээ бид мэдэж байна" гэж Тина гэнэт хэлээд, гэнэт босч суугаад гэнэтийн хөдөлгөөнд өвдөж ирвэгнэв.
  
  
  Хуана бид хоёр амаа ангайлган түүн рүү эргэв. "Чи мэдэх үү?"
  
  
  "Алуурчин хэн бэ? Энэ бол шумуул гэдэг хүн юм. Ийм байх ёстой. Тэр бол мэргэжлийн алуурчин. Түүний жинхэнэ нэрийг Альфреддо Москато гэдэг."
  
  
  "Чи яаж мэддэг юм?"
  
  
  "Яагаад гэвэл зургаан сарын өмнө Корсика дахь Рикогийн вилла руу алуурчин орохыг завдсан. Хана дагуу олон хавх, төхөөрөмж байсан тул тэр дотогш нэвтэрч чадсангүй. Гэвч тэр оролдохдоо хэт улаан туяаны зураг авдаг утсыг цохив. гэрэл зургууд хөгжиж, тэр үүнийг Москато гэж таньсан."
  
  
  "Рико Корелли Москатог мэддэг юм уу?"
  
  
  "Үгүй. Тэд хэзээ ч уулзаж байгаагүй. Рикогийн нэг эрчүүд Москатог таньсан."
  
  
  "Тэгэхээр та Москато Кореллийг нүдээр нь танихгүй, түүнийг алсан гэж бодож байна гэж хэлж байна."
  
  
  Тина толгой дохив. "Би энэ талаар бодож байгаагүй, гэхдээ тийм ээ, би тэгж хэлэх болно."
  
  
  "Та Москатогийн талаар өөр юу мэдэх вэ? Түүнийг таньж мэдэхэд бидэнд туслах ямар нэгэн зүйл байна уу?
  
  
  Тинагийн царай ягаан болж хувирав. "Тэр охидод үнэхээр дуртай" гэж тэр хүлээн зөвшөөрсөн.
  
  
  "Үүнээс өөр зүйл байна уу?"
  
  
  "Тэр хосуудад дуртай" гэж Тина ичингүйрэн хэлэв.
  
  
  "Хосоор нь?" - Би баяртайгаар асуув.
  
  
  "Инээдтэй биш!" - гэж Хуана огцом хэлэв.
  
  
  Би Тина руу эргэж харав. "Тэр гурван давхар секс хийдэг зуршилтай юу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж Тина хэлэв. "Түүнтэй ямар нэгэн холбоотой. Тэр ажилдаа явахаасаа өмнө үүнийг хийдэг. Энэ нь түүнийг тайвшруулдаг."
  
  
  "Магадгүй бид энэ мэдлэгийг ашиглан түүнийг биднийг олохоос нь өмнө олж болох юм."
  
  
  "Биднийг олох уу?" - гэж Хуана тэнэг давтан хэлэв.
  
  
  "Тэр мэдээж Корелли руу явах замаа олохын тулд дахин оролдох болно. Учир нь тэр түүнийг анхны харцаар таньдаггүй." Би хаалттай цонх руу ширтлээ. "Кореллиг барих хамгийн хялбар арга бол биднийг ажиглах явдал юм."
  
  
  Хуанагийн нүд гэрэлтэв. "Тэгвэл бид өөрсдийгөө Малагад хараад тэр биднийг дагадаг."
  
  
  "Үгүй. Бид эхлээд түүнийг олох болно." Гэхдээ би ямар нэг зүйлийг засах хэрэгтэй байсан. "Тина, би жинхэнэ Кореллитой яаж холбогдох вэ?"
  
  
  Тэр нүүр буруулав. "Чи түүнийг над руу залгах хүртэл хүлээх хэрэгтэй болно."
  
  
  "Гэхдээ тэр чамайг хаана байгааг яаж мэдэх вэ - би энэ тусгай эмнэлэгт нуугдаж байгааг хэлэх гэсэн юм?"
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. "Тэр болно. Би баталгаа өгч чадна."
  
  
  "Би цанын бааз руу очоод түүнийг хүлээхийг хүсэхгүй байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Эмч намайг хэдхэн хоногийн дараа зүгээр болно гэж хэлсэн."
  
  
  Би толгой дохив. "Тэгвэл бид хүлээх болно. Энэ хооронд бид шумуулыг дарахыг хичээх болно. Бид энэ жагсаал дээр ажиллаж байх хооронд түүнийг алга болоосой гэж би хүсч байна."
  
  
  * * *
  
  
  Би Митч Келлид хурдан мэдэгдэв
  
  
  
  
  
  
  , тэгээд нэг минутын дотор тэр утсаар ярьж, Малага хотын комендантыг хууран мэхэлж, Иргэний харуулын гишүүнийг Тина Бергсоныг ажиглаж байхаар томилов. Зочид буудал руу явах замдаа би Келлид үйл ажиллагааны чиглэлийн талаар хэлсэн.
  
  
  Тэрээр "Шумуул" Малагад байдаг гэж сонсоогүй, гэхдээ мэдээжийн хэрэг, тэр хавьд ямар ч мэдрэмж төрөөгүй. Тэр намайг шүүмжилж байна гэж бодсон бололтой. Би түүнд үгүй гэж итгүүлсэн.
  
  
  "Там" гэж тэр хэлэв. "Чи яагаад харахгүй байгаа юм бэ?"
  
  
  "Ямар газар доорх ертөнц вэ?"
  
  
  "Малага шөл" гэж тэр хэлэв. "Тэд шумуулын тухай ингэж сонсдог. Хараал ид, Хуана та хоёр үнэхээр хууль ёсны харагдаж байна. Та бие хамгаалагч хөлслөх гэж байгаа хэдэн эвэртэй гадаад хүмүүс байж болно. Би шөлийг дотроос нь мэддэг гэрээтэй. Түүнийг Диего Перез гэдэг. Сонсооч, би үүнийг орой танд илгээх болно. Тэр чамайг хүрээлэх болно."
  
  
  Би эрэгтэй шовинизмээсээ болж Хуана руу харлаа.
  
  
  "Сайн байна. Оролдоод үзье".
  
  
  Бид чимээгүйхэн аяллаа дуусгалаа.
  
  
  Зочид буудалдаа буцаж ирэхэд утас дуугарах чимээ сонсогдов.
  
  
  Энэ бол Келли байсан.
  
  
  "Нэг. Би Диеготой гэрээ хийсэн."
  
  
  "Сайн байна."
  
  
  “Тэр таван фут долоон инч өндөр, гөлгөр царайтай, жижигхэн сахалтай, маш ухаалаг. Зангиа чамайг битгий хуураарай."
  
  
  "Баруун"
  
  
  "Хоёр. Би сая Интерполын дохиог тайлсан."
  
  
  -Интерпол уу?
  
  
  “Би тэдэнд нас барсан хүний тодорхойлолтыг хэвлэмэлийн хамт явуулсан. Энэ Корелли биш. Энэ бол Ванеси, за"
  
  
  Би толгой дохив. "Тэгэхээр Тина үнэн хэлж байна."
  
  
  "Тийм ээ. Өнөө орой амжилт хүсье, Ник."
  
  
  * * *
  
  
  Диего Перез яг Митч Келлигийн дүрсэлсэн зүйл болж хувирав - гялалзсан боловч зөв хувцас өмсөж, хатагтай нарыг зугаацуулахын тулд тасралтгүй яриа өрнүүлдэг гөлгөр төрхтэй дагалдан яваа эмэгтэй, энэ тохиолдолд Хуана Ривера.
  
  
  "Би Диего Перез байна" гэж намайг оруулахад тэр надад хэлсэн.
  
  
  "Юу байна?" Би хэлсэн. "Энэ бол миний эхнэр Хуана."
  
  
  "Сайхан хатагтай" гэж тэр бөхийлгөв. Би Хуана руу харлаа. Тэр царайгаа хэвээр байлгахыг хичээсэн ч дотор нь уур уцаартай байхыг би харж байлаа. Тэр намайг түүн рүү инээж байна гэж сэжиглэсэн.
  
  
  "Ноён Келли бидний үдшийн зорилгыг надад хэлсэн" гэж Диего над руу утга учиртай харав.
  
  
  "Хаанаас эхлэх вэ?" Би асуусан.
  
  
  Тэр тэр газрыг нэрлээд бид такси дуудаад тэнд суув. Диего Хуанатай суугаад испани, дараа нь англиар гялалзаж, ярилцаж байв. Би цонхоор харав.
  
  
  Малагад та шөл хаанаас эхэлж, клуб хаана дууссаныг үнэхээр мэдэхгүй. Бид боомтын хажууд, Ла Малагуета хэмээх газар дахь Газар дундын тэнгис рүү харсан ресторанаас эхэлсэн. Газар дундын тэнгисийн гадаргуу дээр нар жаргаж, бид далайн хоол идэж, дарс, коньяк уув. Зөөгчид өнгөт шилээр лаа асааж, шөнө унав.
  
  
  "Надад нэг санаа байна, Диего" гэж би хэлэв.
  
  
  "Санаа юу?" Диего инээмсэглэж эхлэв. Тэр интригад дуртай байв.
  
  
  “Би Америкийн чинээлэг жуулчин. Миний мөнгө цацаж байгаагаас та үүнийг харж болно. Би эхнэртэйгээ алхаж байна. Гэхдээ би эхнэрээсээ уйдаж байна. Би зүгээр л нэг тариачин бүсгүйг хэвтүүлмээр байна. Би хоёрыг хүсч байна!"
  
  
  Диего баяртай байв. -Гэхдээ та эхнэрээ байгааг юу гэж тайлбарлах вэ, эрхэм ээ?
  
  
  "Тэр чамтай хамт байна, Диего."
  
  
  Түүний царай гэрэлтсэн инээмсэглэл болон хувирав. "Өө!"
  
  
  "Хосоороо ажиллаж байгаа хоёр охиныг олоход бид тэднийг сүүлийн хэдэн өдөр, ялангуяа өнгөрсөн шөнө тоглолт хийхийг хүссэн эсэхийг олж мэдсэн."
  
  
  "Ойлголоо!" Диегогийн царай "Тэгвэл явцгаая."
  
  
  "Зөв. Цаашид юу болохыг харцгаая."
  
  
  Бид Малагад диско үзэж эхэлсэн. Европын диско бол үндсэндээ намхан таазтай, маш цөөхөн цонхтой харанхуй газар юм. Дунд хэсэгт нь тавцангийн эргэн тойронд жижиг ширээ байрлуулсан байна. Хатаасан хөвд, бүс, олс, оосор, оосор, хөхний даруулга, ташуур, таны төсөөлж чадах бараг бүх зүйл таазанд өлгөөтэй байдаг.
  
  
  Стерео хуурцагнаас хаа нэгтээ үргэлж чанга хөгжим сонсогддог. Чанга яригч нь далд нүхнээс бүх чиглэлд дуу чимээ гаргадаг. Стробууд бүх чиглэлд олон өнгийн гэрлийг анивчина. Ханан дээр нүцгэн бие, янз бүрийн сексийн байрлалтай хосуудын өнгөт слайдууд харагдаж байна. Дуу чимээ нь гайхалтай.
  
  
  Дараа нь бүх strobe гэрэл унтарч, хэсэг гитарчид тайзан дээр гарна. Фламенко бүжигчин гарч ирнэ - эрэгтэй эсвэл эмэгтэй.
  
  
  Шөнө дундаас өмнө бид сөрөг үр дүнтэй хагас арван газар явсан.
  
  
  "Сайн уу?" Хэсэг хугацааны дараа би Диегогоос асуув.
  
  
  "Юу ч биш, эрхэм ээ" гэж тэр хэлэв. "Ганц бие, давхар, бүр гурав дахин олон эмэгтэйчүүд байдаг ч сүүлийн үед хэн ч гурав дахин нэмэгдээгүй."
  
  
  "Тиймээс бид дахин оролдох болно."
  
  
  "Бидэнд орон зай байхгүй байна." Диегогийн нүд анилдав. "Бид Торремолиносыг туршиж үзэх хэрэгтэй гэж бодож байна."
  
  
  "Энэ хаана байна?"
  
  
  "Бага зэрэг урагшаа. Коста дель Сол дээр."
  
  
  "Илүү диско уу?"
  
  
  "Хамгийн сайн. Амьд. Амьтан. Ядарсан."
  
  
  Би толгой дохив. "Дажгүй сонсогдож байна. Яв."
  
  
  Нэг гучин цагийн үед бид Торремолиносын гол гудамжны дундуур нэг газар орлоо. Харанхуй газар байсан. Тортой амьтад үүдний баарны дэргэдэх таазнаас өлгөөтэй торонд нааш цааш алхаж байв.
  
  
  Гэрэлтэгчээр будсан сандал ширээ харанхуйд гялалзаж байв. Фламенко бүжигчин ердийн алхамаар ууршдаг
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  өрөөний голд байрлах жижиг тайзан дээр. Хоёр лесбиян сэтгэл ханамжтай байгаа гулсуурыг ханан дээр буулгав. Дуучны галзуурсан уйлахтай зэрэгцэн гитар хөгжим хүчтэй өрсөлдөж, бүх ивээн тэтгэгчдийн чихийг дүлийрүүлэхийг оролдсон бололтой.
  
  
  Бид суугаад, сангриа захиалж, харж эхлэв.
  
  
  Диего алга болсон.
  
  
  Хуана бид хоёр бие бие рүүгээ ширтэв.
  
  
  Миний гар мөрнөөс минь атгав. Хүний санаанд оромгүй зүйл тохиолдсонд би цочин огцом эргэж харав.
  
  
  "Надад байгаа" гэж Диего миний чихэнд хэлэв.
  
  
  Би Хуанагийн гарт хүрч, тэнд үлдэхийг анхааруулаад Диегогийн араас харанхуйд орлоо. Дискогийн хажууд жижигхэн хаалгатай байв. Диего намайг дагуулан, бид харанхуй хонгилоор алхаж, төгсгөлд байх өрөө рүү явлаа. Бохир, урагдсан фламенко хувцастай, нас нь үл мэдэгдэх эмэгтэй ширээний ард сууж байв. Түүний толгой дээрх хананд бүдэг цахилгаан гэрэл асав. Тэр хар үстэй, хар нүдтэй, доор нь хар цүнхтэй байв.
  
  
  "Бианка" гэж Диего хэлэв. "Энэ бол эрэгтэй".
  
  
  Бианка ядарсан байдалтай инээмсэглэв. "Чи надад таалагдаж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би инээмсэглэв. "Нөхөр чинь?"
  
  
  "Тэр над шиг сайн биш, гэхдээ тэр тэнд байх болно."
  
  
  "Түүний нэр?"
  
  
  "Карла." Тэр мөрөө хавчив.
  
  
  "Бианка" гэж би хэлэв. "Чи сайн байх ёстой. Би мөнгө үрмээргүй байна."
  
  
  "Бианка, Карла хоёрт мөнгөө үрэх хэрэггүй!" гэж эмэгтэй хурхирлаа. "Бид сайн байна. Маш сайн".
  
  
  "Би сонирхогчдыг хүсэхгүй байна!" Би хэлсэн. -Та хоёр өмнө нь хамт ажиллаж байсан эсэхийг мэдмээр байна.
  
  
  "Мэдээж бид хамт ажилладаг" гэж Бианка над руу гараа даллаж тайвшруулав. "Энэ талаар бүү санаа зов. Бид мөнгөө хуваах болно."
  
  
  "Хэдэн ширхэг вэ?"
  
  
  "Долоон мянган песета тус бүр."
  
  
  "Энэ их байна! Би чамайг сайн эсэхийг мэдэх хэрэгтэй!"
  
  
  "Сонс, чи хэн нэгнээс асуу..."
  
  
  Диего: "Хэн бэ, Бианка? Танд ямар нэгэн зөвлөмж байна уу?
  
  
  "Мэдээж надад зөвлөмж байна! Энэ Франц хүн Марбелла хотод амьдардаг."
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Би ямар ч франц хүнд итгэдэггүй!"
  
  
  Тэр инээж байв. "Сайн байна. Би ч гэсэн!"
  
  
  Диего бид хоёр мөрөө хавчив.
  
  
  "Хөөе" гэж тэр хэлэв. “Өчигдөр бидний хийсэн нэг зүйл байсан! Карла бид хоёр. Жинхэнэ новш, тэр байсан! Тэр бүх зүйлийг хүссэн! Тэгээд тэр даруй! Өө, би чамд хэлж байна ..."
  
  
  "Тэр хэн байсан бэ?"
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав. "Би мэдэхгүй. Тэр бидэнд нэрийг нь хэлдэггүй. Тэр хар бараан залуу. Та мэднэ. Итали юм уу ямар нэг юм шиг харагдаж байна. Испаниар ярьдаггүй байсан."
  
  
  Би Диего руу харахад тэр нэг зовхио унав.
  
  
  "Тэр хаана амьдардаг вэ?" Би асуусан.
  
  
  "Бид Торремолинос дахь вилла руу явсан."
  
  
  Би түрийвчээ гүйлгээд арван мянган песет гаргаж ирлээ. "Надад хаягаа өгөөч, арван мянгаа үлдээ" гэж би хэлэв.
  
  
  Түүний нүд томрон, духан дээр нь хөлс гарч байгааг би харлаа. Түүний уруул шүлсээрээ норсон байв. Тэр шунал, болгоомжлол хоёрын хооронд тасарсан байв. Тэр намайг зүгээр л хачин сексийн хүсэл тэмүүлэлтэй үйлчлүүлэгч биш байж магадгүй гэж сэжиглэж байв. Гэхдээ тэр эргэлзэхээсээ илүү мөнгө сонирхож байв.
  
  
  Тэр мөнгө рүүгээ гараа сунгав.
  
  
  "Хаяг?"
  
  
  "Би хаягийг мэдэхгүй байна. Би... Би чамайг тийшээ хүргэж өгье."
  
  
  Би мөнгөө буцааж өгөөд таван мянгыг татсан. "Үлдсэнийг нь очиход, Бианка."
  
  
  Диего гайхсан харагдав. “Ноён. Нөгөө сенора яах вэ? Чинийх...?"
  
  
  "Тийшээ буцаж, Диего, түүнийг хагас цагийн дараа гэрт нь хүргэж өг."
  
  
  Хэрвээ хэн нэгэн Диегог харж байгаа бол түүнийг Хуана хоёрыг дагаж зочид буудал руу буцна гэж би бодсон.
  
  
  Би Бианкагийн гараас атгаад бид дискогийн арын хаалгаар гарлаа.
  
  
  Гадаа маш харанхуй байв. Неон гэрлүүд барилгын урд хэсгийг гэрэлтүүлж байсан ч ар тал нь бараг тас харанхуй байв.
  
  
  Бианка "Энд хүлээж байгаарай" гэж хэлэв.
  
  
  Тэр яваад хагас минутын дараа такси гэрт ирэхэд тэр над руу даллав.
  
  
  Би түүний нүүр будалт, хөлс, хувцасных нь өтгөн үнэрийг үнэрлэн хажууд нь суулаа.
  
  
  Бүсгүй таксины жолооч, гунигтай нүдтэй, берет өмссөн Виежотой ярьж, тэр хотын захын уулын бэл рүү чиглэсэн нарийхан гудамжаар эргэлдэн хөдөллөө. Бид Торремолиносын бизнесийн хэсгийг орхиж, хотын захын орон сууцны хэсэгт орлоо.
  
  
  Арван минутын дараа Бианка урагш бөхийж, таксины жолоочийн мөрөн дээр тогшив.
  
  
  “Ахи! Энд".
  
  
  Тэр такси зогсоов.
  
  
  "Тэр үү?" - Би Бианкагаас түүний зааж байгаа виллаг таньж асуув.
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Тэр хүн тэнд ганцаараа амьдардаг уу?" Би асуусан.
  
  
  "Энэ нь зөв. Өөр хэн ч байхгүй."
  
  
  Би түүнд таван мянган песета өгөөд таксинаас буугаад жолоочид мөнгө өгөөд тэр хоёрыг жолоодох үед нь гараараа даллав.
  
  
  Такси алга болсон.
  
  
  Би мөрний савыг шалгасан. Лугер хүлээж байв.
  
  
  Бианкагийн тодорхойлсон Вилла бол цэцэрлэгт хүрээлэнгээр хүрээлэгдсэн жижиг стукко байшин байв. Байшингийн өмнө онгорхой хаалга байв.
  
  
  би орлоо.
  
  
  Гэр харанхуй байв.
  
  
  Би түүнээс зайлсхийсэн. Гэрийн оршин суугч нэг бол гадаа, эсвэл орон дээрээ унтаж байгаа нь илт байв.
  
  
  Би цонхоор хартал гал тогоо, хоолны өрөөг харав.
  
  
  Хоёр дахь цонх нь унтлагын өрөө рүү харвал нэг орон дээр хэн нэгэн унтаж байв.
  
  
  Хэн ч намайг харахгүй байгаа эсэхийг шалгахын тулд эргэн тойрноо харлаа. Тэгээд аль болох бага чимээ гарган гал тогооны өрөөний цонх руу очин онгойлгохыг оролдов.
  
  
  Гайхсандаа тэр суллагдан ниссэн.
  
  
  Би давсан.
  
  
  Виллагийн шал нь ваарантай байсан тул би чимээгүй түүн дээр унав. Би эргэв
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  тэр Luger-ээ гаргаж ирээд гал тогооны арын хонгилын хаалга руу чиглэв.
  
  
  Унтлагын өрөөний хаалга онгорхой байв. Би түүгээр хурдан алхаж унтлагын өрөө рүү ороход хаалганы ойролцоох гэрлийн унтраалга байгааг анзаарав. Би хэсэгээ орон дээр тавиад гэрлээ асаав.
  
  
  "Хөлдө" гэж би түүний гарт зэвсэг байгаа байх гэж бодоод хэлэв.
  
  
  Хөдөлгөөнгүй. Юу ч биш. Би үзсэн. Өрөөнд бүрхсэн гэрэл юу болсныг харуулж, миний дотор муухайрах шиг болов. Орондоо хэвтэж байсан хүн байхгүй болсон. Дэр, ор дэрний даавууг хэн нэгэн унтаж байгаатай адилтган түлхэв.
  
  
  Хэсэгхэн зуур сандрахдаа би гэрлийг унтраахын тулд гараа сунгав.
  
  
  Миний ард байгаа чимээ хэтэрхий хурдан сонсогдов. Хэдийгээр би аль болох хурдан эргэлдэж, хэн ч байсан барьж авахын тулд Люгерийг эргүүлж байсан ч би хэзээ ч нүүдэл хийж дуусгасангүй. Хатуу төмөр зүйл миний гавлын ясыг цохих тэр мөчид би харанхуйд автсан.
  
  
  Би ухаан орохдоо хамгийн түрүүнд амьсгалж чадахгүй гэдгээ ойлгосон. Тэгээд би бас толгой өвдөж байгааг олж мэдсэн. Миний мэдэрсэн гурав дахь зүйл бол миний бие мушгирсан байрлал юм. Би маш давчуу газар байсан бөгөөд өвдөж буй яснууддаа бараг л хангалттай зайтай байсан.
  
  
  Намайг хүрээлсэн хорт утааны манан дунд цэвэр агаар амьсгалахыг хичээн амьсгал хурааж байлаа.
  
  
  Би нүдээ нээгээд эхлээд юу ч хараагүй. Миний нүд хорсож, бүдэг бадарч, дахин анхаарлаа төвлөрүүлэв. Гэнэт би гар, хөлөө хөдөлгөж чадахгүй байгаагаа ойлгов.
  
  
  Шулуун суух гэтэл бүдэг гэрэлд маш жижигхэн Volkswagen машины урд суудалд гацсан байхыг харлаа. Хөдөлгүүр ажиллаж байсан ч машин хөдөлсөнгүй.
  
  
  Би ханиалгаж хоолойгоо засах гэж оролдсон ч чадсангүй.
  
  
  Замын утаа! Энэ бодол толгойд эргэлдэн босоод эргэн тойрноо хараад хоолой нь хаагдах шахсан цонхыг хэрхэн цоолж байгааг анх удаа анзаарав.
  
  
  Яндан нь хоолойгоор дамжин Волкс руу урсав. Би эдгээр машинуудын талаар хангалттай мэдлэгтэй байсан бөгөөд тэдгээр нь дотор нь агаар, ус нэвтэрдэггүй гэдгийг мэдэж байсан. Мөн нүүрстөрөгчийн дутуу исэл орж ирснээр надад цаг хугацаа бага байсан.
  
  
  Миний бугуй, шагайнууд хоорондоо нягт олсоор боогдсон тул би үхрийн нохой хөөж буй бухтай төстэй байв. Би гараа сунгаж, гал асаах түлхүүрийг шүүрэн эргүүлэх гэж оролдсон боловч түлхүүр рүү хүрэхийн тулд машин дотор шагайгаа хангалттай хөдөлгөж чадсангүй.
  
  
  Би тэнд хэвтэж, цөхрөнгөө баран амьсгалав. Уушиг руугаа цэвэр агаар амьсгалах боломж байхгүй гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  Шумуул гадаа хүлээж байгааг би мэдэж байсан бөгөөд тав, арван минутын дараа гаражид орж ирээд машины хаалгыг онгойлгож, хөдөлгүүрийг унтрааж, намайг хүргэж өгөхөөр хаа нэгтээ хүргэж өгсөн. Тэр намайг бүрэн гүйцэд давсан!
  
  
  Би баруун гараараа шагайндаа хүрч чадсан ч шагайныхаа ар талд бэхлэгдсэн ган ирэнд хүрэхээр өндөрт өргөх боломжгүй байв. Би суудлаасаа гулсаад арааны хөшүүргийг мөргөж бараг хэлбэрээ алдлаа.
  
  
  Тэгээд би ган ирэнд хүрэв.
  
  
  Хэсэг хугацаанд ухаан алдаж, бүх бие минь өвдөлттэй ханиалгаж тарчлаалаа. Надад цаг байсангүй.
  
  
  Ир нь гарч ирээд шагайгаа барьж олс таслах гэж оролдов. Нэг минутын дараа олс тасарчээ. Амьсгалж чадахаа болиод амьсгалаа дарлаа. Харанхуй над руу тал бүрээс ирж эхлэв. Одоо би хуруугаа бараг хөдөлгөж чадахгүй байв.
  
  
  Машин руу нүүрстөрөгчийн дутуу исэл урссаар байв.
  
  
  Дараа нь миний хөл гайхамшигтайгаар чөлөөтэй болсон. Би тэднийг бугуйнаасаа холдуулж, нэг хөлөөрөө хийн дөрөө дээр дарав. Фольксваген үсэрсэн ч тоормос барьчихсан.
  
  
  Би арааны хөшүүргийг гадагш доош эргүүлээд буцаад хийн дөрөө дээр хөлөө дарлаа.
  
  
  “Фольксваген” автомашины гаражийн хаалгыг буудаж, мөргөсөн байна.
  
  
  Гэвч мод хагарах чимээ сонсогдсон ч хаалга онгойсонгүй.
  
  
  Би Фольксвагеныг урагшлууллаа.
  
  
  Миний хараа дахин бүдгэрч, би бараг юу ч харахгүй байв. Хортой агаараас уушиг минь чичирлээ.
  
  
  Дахин хэлэхэд - буцаж, эвдээрэй.
  
  
  Хаалга нээгдэв.
  
  
  Би гадаа шөнө байхыг харсан. Урагшаа.
  
  
  Би Volkswagen-ыг дахин урвуугаар нь тавиад онгорхой хаалгаар нисч, зам руу орлоо. Би задгай газар орж ирээд зогслоо. Цонхоор цэвэр агаар орж ирэв.
  
  
  Миний баруун талд буун дуу гарахаас өмнө улбар шар дөл гэнэт гарч байхыг харлаа.
  
  
  Би бугуйндаа олсыг тасдаж, бугуйгаа суллав. Би хаалгыг урж онгойлгоод цонхоо өнхрүүлэн цэвэр агаарт ханиалгалаа. Нэг минутын дараа жолооны хүрд миний гарт байв. Би Volkswagen-ыг эргүүлж, гэрлийг асаагаад буудсан газар руу чиглүүлэв.
  
  
  Хэн нэгэн хашгирав. Өөр нэг буун дуу гарлаа. Би машины зам хөндлөн гарч зүлгэн дээр гараад гараашийн ойролцоо ургасан бутнуудын зүг явлаа. Би хүний дүрсийг бутнаас үсрэн гарч ирээд зүлгэн дээгүүр гүйж байхыг харав. Би Фольксваген түүн рүү чиглүүлэв.
  
  
  Тэр нэг удаа эргэж, айсан царай нь машины хурц гэрлээр гэрэлтэв. Тэр намхан, хар үстэй, дугуй царайтай, өтгөн хөмсөгтэй, урт хацартай, хөх сахал эрүүтэй хүн байсан - Шумуул.
  
  
  Тэр дахин буудсан ч алдаж, би хийнгээ хүчтэй дарав. Фольксваген урагшаа үсэрлээ.
  
  
  Москато зигза
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  gged одоо жижиг хашаанаас хоргодох байр хайж байна. Би хийн дөрөө дээр гишгэж, Volks-ыг чадах чинээгээрээ хөдөлгөв. Би түүнийг тоосгон хана руу үсэрч, дээгүүр нь үсрэхийг харсан.
  
  
  Би хийн дөрөөнөөс хөлөө аваад тоормосоо хүчтэй дарлаа. Volkswagen хажуу тийш эргэж, өвс ухаж, тоосгон хана мөргөж, гэрэл тэр даруй унтарчээ.
  
  
  Дугуй миний гэдсэнд байгаа, гэхдээ би ноцтой гэмтэх хангалттай хурдан явсангүй.
  
  
  Би машинаас бууж, хана руу үсэрч, зэргэлдээх хашаан дахь ургамал, бут сөөг рүү харав.
  
  
  Харагдах хүн байсангүй.
  
  
  Би гэртээ буцаж ирээд дотогшоо орлоо. Унтлагын өрөөнд би шумуул намайг цохихоос өмнө хаана зогсож, хаана нуугдаж байгааг харж байлаа. Би Лугерээ шалан дээрээс унасан газраа оллоо.
  
  
  Би үүнийг аваад Москато руу урхи барихаар төлөвлөж унтлагын өрөөнөөс гарч эхлэв. Эрт орой хэзээ нэгэн цагт тэр буцаж ирэх ёстой.
  
  
  Гэнэт би гэртээ ганцаараа биш гэдгээ ойлгов.
  
  
  Коридорт нэг хүн над руу инээмсэглэн зогсож байв.
  
  
  Миний хамгийн түрүүнд харсан зүйл бол Вебли Марк VI маш үхлийн зэвсэг байлаа. Бараг тэр даруй би буу барьсан хүн рүү анхаарлаа хандуулав.
  
  
  Тэр бүстэй нөмрөг өмссөн том биетэй, сүрлэг эр байв. Тэр Веблейг нэрийн хуудаснаас өөр юу ч биш юм шиг санамсаргүй шахам атгаж, гэдэс рүү минь чиглүүлэв.
  
  
  Зургаан
  
  
  Тэр урт, бараг туранхай царайтай, хар нүдтэй, духан дээрээ сул унасан долгионтой үстэй байв. Үүний зэрэгцээ түүний нүүрний хэлбэр нь үл тоомсоргүй нүүр царай нь хөдөлгөөнгүй байсан ч уруул нь тэгшхэн инээмсэглэл болж байв.
  
  
  "Тэр нисэж байсан" гэж тэр их Британийн англиар гунигтай хэлэв. "Одоо түүнийг зугтахыг зөвшөөрсөн нь чиний хамгийн тэнэг зүйл байсан."
  
  
  Би түүн рүү гараа даллаж, өөрийнхөө гарыг түүн рүү чиглүүлэхгүйг хичээв. "Чи энэ царайг миний гэдэснээс салгаж чадах уу?"
  
  
  "Юу? Өө!" Тэр инээмсэглэв. Вебли бүстэй дээлнийхээ хажуу халаасанд шургаад алга болов. "Чи америк хүн биз дээ?" Тэр энэ санааг хараад гунигтай байгаа бололтой.
  
  
  "Тийм ээ. Тэгээд намайг зугтсан гэж буруутгах утгагүй. Хэрэв чи QE II шиг энэ коридорт ороогүй бол би түүнийг алах байсан!"
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. "За, заримдаа ийм байдаг, тийм үү?" Тэр өргөн инээмсэглэв. "Чи юу гэж бодож байна? Бид түүнийг дагах уу? Боломж байна уу?"
  
  
  "Тэр эндээс аль хэдийн хол байна" гэж би хэлэв. "Бид түүнийг мартчих вий гэж айж байна."
  
  
  Тэр намайг анхааралтай судлав. "Би чамайг танихгүй байна, найз аа. ТТГ? Цэргийн тагнуул уу?
  
  
  Би тайвнаар “Би Америкийн жуулчин. Чи юу яриад байгаа юм бэ?"
  
  
  Тэр инээсэн. Түүний Адамын алим дээш доош үсэрч, толгой нь хойшоо унав. Тэр бол Английн жирийн твид төрхтэй том биетэй царайлаг эр байв. "Чамд ямар ч ойлголт байхгүй биз дээ?"
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Хараал ид. Би бол Парсон. Барри Парсон. Британийн сэдэв. Испанид амралтаараа. Тэгээд чи?"
  
  
  "Жорж Пибоди. Яг адилхан, би итгэлтэй байна."
  
  
  Тэр ууртай инээмсэглэв. "Тэнэг новш."
  
  
  "Үнэндээ тийм ээ" гэж би бас инээвхийлэв. "Энд харанхуй байна. Та түүнийг гацаанаас гаргахыг хүсч байна уу?"
  
  
  "Намайг уучлаарай?"
  
  
  "Үүнийг гарга. Та мэднэ. Түүнийг энд хүлээж байгаарай."
  
  
  "ТУХАЙ. Хяналт хийх үү? Баталгаатай. Би чамтай бүрэн санал нийлж байна, өвгөн."
  
  
  "Намайг Жорж гэж дууд."
  
  
  Тэр хурхирлаа. "Тэгвэл Жорж."
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Бид хүлээх болно". Би орон дээр очоод ирмэг дээр нь суулаа.
  
  
  Тэр миний хажуугаар өнгөрч, дэрэн дээр бөхийж, толгойн тавцан дээр нуруугаа наан унав. Би түүнийг халаасандаа шаналахыг сонссон. Тэр хайрцагтай испани тамхи гаргаж ирээд амандаа нэгийг нь хийж, урт лав шүдэнзээр хурдан асаав. "Өө. Уучлаарай. Тамхи уу?"
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Уссан."
  
  
  "Чи яаж түүн рүү орсон юм бэ?" - тэр гэнэт асуув.
  
  
  "ДЭМБ?" Энэ бүхэн ямар тэнэг сонсогддогийг мэдэж байсан болохоор нүдээ илээд гарлаа. Гэхдээ үргэлж аюулгүй байдал байсан.
  
  
  "Шумуул" гэж Парсон би бүрэн чадваргүй юм шиг хэлэв.
  
  
  "За." Би зөв хавтас руу орох замаа харахыг хичээсэн. "Энэ эмэгтэй Малагад амьдардаг" гэж би хэлэв. “Тэр миний таньдаг бизнесмэнтэй гэрлэсэн боловч нөхөр нь түүний эзэгтэйтэй Швейцарь улсад тоглож эхлэхэд тэр эмэгтэй таны Шумуул гэж нэрлэдэг залуутай үерхэхээр шийдсэн Түүний нөхөр Шумуулыг шантаажлах төлөвлөгөөгөө зогсоохыг албадахын тулд би ноёдын нэрийн өмнөөс ажиллаж байна."
  
  
  Тамхины утаа агаарт хөөрөв. Харанхуй байсан ч би Парсоныг гайхан инээмсэглэж байхыг харлаа. Тэр ахиад л маш чимээгүйхэн, ихэд жигшиж инээв.
  
  
  Тэрээр яриандаа "Чи хэвшмэл үгсийг хэрхэн ашиглахаа мэддэг" гэж хэлэв. "Жорж? Жорж, энэ хэрэгтэй юу?"
  
  
  "Та үнэн түүхийг асуусан. Энэ бол бодит түүх." Би түүн рүү эргэв. "Тэгээд чи?"
  
  
  "Аан. Тийм ээ." Тэр гүнзгий амьсгаа авав. "За, шумуул намайг олон талаар мэддэг, гэхдээ гайхалтай амраг биш."
  
  
  "За" гэж би айж эхлэв.
  
  
  "Тэр намайг ихэвчлэн гар бууны преззолата гэдгээр нь мэддэг. Энэ бол Тут эр гэсэн тасархай латин үг. Жинхэнэ нэр нь Альфреддо Москато, тиймээс Шумуул. Түүнийг Ромоос энд Испанид ажиллуулахаар явуулсан, гэхдээ би ямар ажил хийдэгийг мэдэхгүй. Неаполитан гаралтай шумуул"
  
  
  "Гэхдээ чи яагаад түүнийг агнаад байгаа юм бэ?"
  
  
  "Энэ
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Эхэндээ энэ нь цэргийн бус хэрэг байсан бол одоо хагас цэрэгжсэн хэрэг болжээ. Зургаан сарын өмнө Ромд шумуул манай нэг хүн рүү дайрч, түүнийг хөнөөжээ."
  
  
  -Танай эрчүүдийн нэг үү?
  
  
  "Цэргийн тагнуул" гэж Парсон хуурай хэлэв. “Бид Газар дундын тэнгис дэх хар тамхины наймаанд санаа зовж байна. Зэвсэгт хүчнийхэн үүгээр дүүрэн байна. Дэлхийн 2-р дайн дууссанаас хойш бид үүнийг зогсоохыг хичээж ирсэн. Жастиныг Москато алах үед бид жинхэнэ шугам дээр байсан." Парсон бодолтой зогсов.
  
  
  Би толгой дохив. "Энэ нь тодорхой байна. Уучлаарай."
  
  
  "Өнгөрсөн долоо хоногт би Испанид байсан бөгөөд шумуул энд байна гэсэн мэдээг хүлээн авлаа. Би түүнийг хайж олох гэж оролдсон ч бүтэлгүйтлээ. Тэгээд яг өнөө орой би чамайг биеэ үнэлэгчтэй ярьж байхад нь олж харлаа. тэр диско руу буцаж ирээд энд давхар дээр ирсэн.
  
  
  "Цэргийн тагнуул уу?" Би үүнд дассан. "MI6?"
  
  
  "Нээрээ тав." Тэр инээмсэглэв. “Та MI6-ийн талаар бодохдоо их ухааралтай байдаг. Зургаа дахь нь мэдээж тагнуул. Мөн эхний тав нь сөрөг тагнуул. Тийм үү? Одоо би таны үнэмлэхний талаар танд төвөг учруулахгүй, учир нь янкичууд та аюулгүй байдал болон энэ бүхний талаар маш мэдрэмтгий гэдгийг мэдэж байна. Гэсэн хэдий ч энэ нь бидний харилцааг хүндрүүлэх ёсгүй. Бид хамтдаа ажиллаж, манай хүн Москатог авахыг санал болгож байна."
  
  
  "Москатогийн талаар та ямар захиалга өгсөн бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Намайг уучлаарай? A. Үнэндээ шумуул бол маш ядаргаатай тоглогч юм. Тэд намайг тоолоорой гэж хэлсэн” гэв.
  
  
  "Бүгд үү?"
  
  
  "Тийм ээ. Түүнийг устга."
  
  
  -Түүний ард хэн байгаа гэж бодож байна? Би асуусан.
  
  
  “Мафи, эргэлзээгүй. Тэр өмнө нь олон удаа аавын ажил хийж байсан” хэмээн ярьжээ.
  
  
  "Би Жастиныг уучлаарай."
  
  
  "Жастин?" Тэр надад хоосон царай үзүүлэв.
  
  
  "Амиа алдсан хүн. Таны..."
  
  
  “Өө, Жастин Делани. Тиймээ. Хөөрхий Жастин." Парсон санаа алдлаа. -Тэгэхээр тэр элсэхдээ юунд орж байгаагаа мэдэж байсан биз дээ?
  
  
  Би түүн рүү харанхуйд харлаа. Их Британи шиг л гэж бодсон. Хатуу дээд уруул гэх мэт.
  
  
  "Та ивээн тэтгэгчээсээ юу авдаг вэ?" гэж тэр надаас ёжтой асуув.
  
  
  "Ивээн тэтгэгч?"
  
  
  "Эхнэрээ алдсан уу?" Тэр завсарлага хийв. "Чи түүний оронд шумуулын байрыг авсан уу... хайраа?"
  
  
  Өө. Миний нүүр түүх. "Энэ бол цэвэр эр зоригийн асуулт" гэж би инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  “Янкичууд та нарт хуучинсаг эр зориг хэт их байдаг. Сайн хийлээ!"
  
  
  Бид чимээгүй болов.
  
  
  Нэг цагийн дараа бид Москато эргэж ирэхгүй гэж шийдсэн.
  
  
  Хоёр цагийн дараа манай зочид буудлын өрөөнд архи ууж байлаа. Тэр үед "Барри", "Жорж" хоёр байсан. Би сэжигтэй хэвээр байсан ч энэ нь мэдээлэлд хүргэж болзошгүй гэж шийдсэн.
  
  
  * * *
  
  
  Хуана үүдэнд дээлтэйгээ, үсээ мөрөн дээгүүрээ унжуулан, нүд нь нойрондоо бариад, царайлаг царайтай хөмсөг зангидан зогсоно.
  
  
  "Энэ Пулчритудын ямар төсөөлөл вэ?" гэж Парсон нэг аяга коньяк даллаж хашгирав.
  
  
  "Энэ бол Хуана" гэж би хэлэв. "Сайн уу Хуана."
  
  
  "Энэ чиний надад хэлсэн сенатор мөн үү?" - гэж Парсон төвөгтэй дохио зангаагаар асуув. Тэр бараг над шиг согтуу байсан.
  
  
  "Мэдээж үгүй" гэж би хэлэв. "Энэ бол миний эхнэр!" Парсон над руу эргэж харав. Дараа нь тэр эргэж хараад Хуана руу ширтэв.
  
  
  "Би одоо хэлье! Та гайхалтай амттай, хөгшин! Гайхалтай амт!"
  
  
  Би босоод бөхийлөө. “Баярлалаа, Барри. Өө Хуана. Ороорой. Намайг хоцорсонд уучлаарай. Би хуучин найзтайгаа уулзсан."
  
  
  Парсон инээмсэглэв. "Тийм ээ, хонгор минь. Нэр нь Барри Парсон."
  
  
  "Энэ бол Хуана Пибоди" гэж би хэлэв.
  
  
  Хуана унтахаа больсон. Тэр өрөөнд орж ирэн над руу ууртай харлаа. "Юу болов?"
  
  
  "Эхнэрээ би чамд дараа хэлье" гэж би түүнд Парсонтойгоо байдлаа санууллаа. "Би зургаан ангийн хуучин хань Бэрри Парсонтой тааралдсан гэж хэлэхэд хангалттай."
  
  
  "Таван" гэж Парсон хэлэв.
  
  
  - Миний хэлсэнчлэн тав, нэг нь зургаа. Би инээмсэглэв. "Чи бидэнтэй нэгдэх үү, Хуана?"
  
  
  "Орой болж, би ядарч байна."
  
  
  "Чи ядарсан харагдахгүй байна" гэж Парсон түүн рүү дөхөж очоод анхааралтай харав. "Чи их хөгжилтэй харагдаж байна." Тэр доош тонгойн эрүүг нь өргөөд уруул дээр нь хурдан үнсэв. "Харж байна уу?"
  
  
  Би нүдээ аниад дэлбэрэлтийг хүлээж байлаа. Энэ нь хэзээ ч тохиолдоогүй. Дахиад нүдээ нээхэд би түүнийг Парсон руу инээмсэглэн тамхи татаж байхыг олж харлаа, тэр тамхиа ид шидийн байдлаар аманд нь уналаа. Испанийн утаа гялалзсан оройноосоо гарч ирэв.
  
  
  Би гайхан буйдан дээр буцаж суулаа. Хуана Freed-д юу тохиолдсон бэ?
  
  
  Хуана одоо Парсонсын нүд рүү ширтэж, бие нь суларч, түүн рүү бөхийж байв. "Чи Британи хүн, тийм үү?"
  
  
  "Парсон дахь сэгсгэр хөгшин арслан!" - гэж тэр инээвхийлэв. Тэр түүнийг тэврэв. "Янки та нар эмэгтэй хүний супер үүлдэр төрүүлж байна."
  
  
  Тэр үүнийг сэгсэрсэнгүй. "5?" - гэж Хуана давтан хэлэв. -Та тав гэж юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Цэргийн тагнуул" гэж би хэлэв. - Сөрөг тагнуул, тийм үү, Барри?
  
  
  Парсон толгой дохив. "Яг, хөгшин. Би: Та хоёр миний малтлага дээр ирж архи уухыг хүсэхгүй байна уу?"
  
  
  Хуана тод инээмсэглэв. "Дурлах."
  
  
  Би сулхан дээш харлаа. "Сайн байна."
  
  
  "Чи ч бас ирж болно, Жорж."
  
  
  "Би ярьж байна" гэж би чадах чинээгээрээ хэлэв. Би Дэвид Нивен шиг сонсогдож эхэлсэн.
  
  
  * * *
  
  
  Би Хуанад өгөх ёстой байсан. Тэр өөрт нь тоглодог шиг чадварлаг тоглосон.
  
  
  Барри Парсоны виллагийн зочны өрөөнд гэрэл асаалттай байв. Сайхан тохижуулсан байр байлаа.
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  ce, Испанийн эрэгт зориулсан ердийн хэв маягаар чимэглэсэн - хивс, хивсэнцэр, зузаан модон сандал, буйдан, ширээ.
  
  
  Өрөөнд ороход би согтуу тоглож байсан. Хамгийн ойр байсан болохоор буйдан дээр очоод ирмэг дээр суугаад толгойгоо хойш шидээд аймшигтай эвшээв.
  
  
  Хуана над руу хараад эргэж хараад Парсон руу инээмсэглэв. Тэр миний зам руу харан инээгээд Хуанаг тэвэрлээ. Тэд удаан, гүн гүнзгий үнсэлцэв. Би тэднийг нүднийхээ завсраар харж, төгс зураач Хуан Риверагийн тухай дахин бодов.
  
  
  "Que bruto! En nuestra casa! Mil rayos te patten!"
  
  
  Би толгойгоо өргөв. Нэг эмэгтэй үүдэнд гараа зөрүүлэн зогсоод Парсон Хуана хоёр руу харав. Бор үстэй, хар бор нүдтэй, өтгөн арьстай сайхан залуу эмэгтэй байсан.
  
  
  Парсон Хуанаг өөрөөсөө холдуулж, үүдэнд байх эмэгтэй рүү эргэв. "Елена" гэж тэр хэлэв. "Энэ бол Жорж, энэ бол Хуана."
  
  
  "Хм!" Елена хурхирлаа.
  
  
  Хуана Парсон руу хараад буцаж эмэгтэй рүү харав. "Чи хэн бэ?" - тэр чимээгүйхэн асуув.
  
  
  "Энэ бол миний ..." Парсон над руу эргэж хараад "... эхнэр" гэж нүдээ ирмэв.
  
  
  Би толгой дохив. "Сайн байна уу, Елена?"
  
  
  "Елена Моралес" гэж тэр хэлээд инээмсэглэв. Тэр Парсон руу эргэж, эрүүгээ өргөөд түүн рүү доош харан миний хажуугийн орон руу алхаж, махлаг болсон.
  
  
  Хуанагийн царай хэсэг зуур булингартсан ч Парсон түүнийг шахан Еленагийн орж ирсэн хаалгаар өрөөнөөс гаргахад ид шидийн гэмээр цэвэрхэн болов. Хэсэг хугацааны дараа би түүний шил, шил шажигнахыг сонсов. Илүү олон ундаа!
  
  
  Еленагийн дээл мөрөн дээрээс нь унав. Тэр дээлийнхээ доор нимгэн унтлагын даашинз өмссөн байсан бөгөөд би түүний хөхний тоймыг тод харж байв. Тэр бүрэн биетэй, толгойноосоо шагай хүртэл гоёмсог хэлбэртэй байв.
  
  
  "Чи үнэхээр Парсонтой гэрлэсэн үү?" Би асуусан.
  
  
  Тэр муухай инээв. "Яагаад мэдмээр байна?"
  
  
  "Учир нь би сониуч байна."
  
  
  "Би танд мэдээлэх болно".
  
  
  "Чи хэлэхгүй юм уу?"
  
  
  - Энэ бол тийм ч том асуудал биш гэж бодож байна. Тэр хүрч ирээд хамрыг минь чимхэв. "Чи үүнийг мэдэж байгаа байх."
  
  
  Би гараа сунган мөрнөөс нь атгалаа.
  
  
  "Хөөе, эхнэр чинь" гэж тэр хэлэв. "Тэр үзэсгэлэнтэй. Би түүнд Бэррид дуртай гэж бодож байна."
  
  
  "Алив ээ, хатагтай" гэж тэр над руу тонгойход дээл эвтэйхэн тайллаа.
  
  
  "Би юу хэлээд байгааг ойлгохгүй байна" гэж тэр инээв.
  
  
  "Ямар ч байсан үргэлж хэтэрхий их юм ярьдаг" гэж тэр ухаалаг хэлэв. "Чи тэгж бодохгүй байна уу, Жорж?" Тэр үүнийг "Хөөе" гэж дуудлаа.
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  Бид аянга цахилгаантай газар шиг цугларч, хажуугийн өрөөнд шил, хундага шаналах чимээ сонссоноо санав. Гэхдээ энэ л байсан. Парсоны холилдсон ямар ч байсан Елена эсвэл миний нүдний шил болж чадаагүй. Үүний дараа би Парсон, Хуана хоёрыг хараагүй.
  
  
  Елена мөн архи дутагдсан талаар тайлбар хийгээгүй. Тэр надад түүнгүйгээр өнгөрүүлсэн бүх амьдралаа ямар их санаж байсныг харуулах гэж хэтэрхий завгүй байсан.
  
  
  Тэр миний мөрний хавтас болон миний .38 Luger-д маш их таашаал авсан. Тэр үүнийг тайлах гэж оролдсон бөгөөд бүх зүйл холилдсон. Энэ бол миний хамгийн сүүлд өмссөн хувцас, тэр байтугай түүний өмссөнөөс ч илүү байсан. Тэр ямар нэг байдлаар миний бүрээсийг аваад вааран шалан дээр шидэв.
  
  
  Би өөрийгөө хамгаалалтгүй гэж мэдэрсэн - түүнгүйгээр би бараг "нүцгэн" гэж хэлэх болно.
  
  
  Тэр чийдэнгийн унтраалга руу гараа сунган гэрлээ унтраав.
  
  
  Хажуугийн өрөөнд лонхны шажигнах чимээ зогссоныг би анзаарав.
  
  
  Долоо
  
  
  Sol i Nieve цанын бааз руу хүрэхийн тулд та Малагагаас Сьерра Невада арлын өмнөд энгэрт эргэлдсэн замаар явах хэрэгтэй. Биднийг шалгаж байсан Сьерра Невада зочид буудал Прадо Лланогийн ёроолд байрладаг байсан бөгөөд Хуана бид хоёрын өмссөн хувцас цанын налууг харж байв.
  
  
  Боррегуласын цагаан налуу нь цанын замыг Пикачо де Велета, Прадо Ллано хоёрын хооронд ойролцоогоор хагасаар хуваадаг. Прадо Лланогийн доод талын кабелийн машин дуусч, дээд талын төмөр зам нь Боррегиласаас эхэлдэг. Машины өрөө ойрхон байна.
  
  
  Хоёр зэрэгцээ барранка нь Боррегиласаас Прадо Ллано хүртэлх цанын доод налууг агуулдаг. Тэдгээр нь боржин чулуу, гялтгануураас бүрхэгдсэн хурц нуруугаар тусгаарлагдсан бөгөөд их хэмжээний цас орсны дараа ч зөвхөн жижиг хэсэг цас л харагддаг.
  
  
  Прадо Лланогаас Боррегуилас хүртэлх кабелийн машин нь хялбар гүйлтүүд байрладаг гол барранкагийн дээгүүр түдгэлздэг. Зүүн талаараа зэргэлдээх жалганд илүү хэцүү замууд байрладаг.
  
  
  Би зочид буудлыг тойрон гүйж буй тагтан дээр суугаад цаначдыг ажиглаж байсан ч удалгүй би үзэхээс цанаар гулгах нь дээр гэж шийдсэн. Гэхдээ би нүүрээ баталгаажуулахын тулд доорх үйлчлүүлэгчид намайг харсан эсэхийг шалгахын тулд AX-ийн таягны хэлтсээс үнэ төлбөргүй өгсөн Rolleiflex 1-ээр хагас арван зураг авсан.
  
  
  Ядаргаатай аялал байсан болохоор удалгүй дотогшоо орж гутлаа тайлж, ядарсан санаа алдсаар орон дээр хэвтлээ. Гэхдээ би унтаж чадсангүй. Сүүлийн хоёр өдрийн үйл явдлын талаар бодлоо.
  
  
  Түүний орлогч Рико Кореллигийн ихрүүдийг шумуул устгаснаас хойш хоёр хоног өнгөрчээ. Барри Парсон, Елена Моралес нартай уулзсанаас хойш хоёр өдрийн дотор юу ч болоогүй. Гэхдээ би Митч Келлитэй байнга холбоотой байсан бөгөөд Хокоос хэд хэдэн мессеж ирсэн:
  
  
  ЗҮЙЛ
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  : Ямар ч тохиолдолд Рико Кореллитай шууд харилцах гэж бүү оролдоорой. AX-ийн түүнтэй байгуулсан гэрээ өөрчлөгдөөгүй хэвээр байна. Түүний хувьд хоёрдмол байдлын шинж алга. Тина Бергсоноор дамжуулан түүнээс сонсох хүртлээ хүлээ.
  
  
  ЗҮЙЛ: Бидний мэдээллээс харахад Москато одоогоор Малага эсвэл Торремолинос хотод байхгүй байна. Битгий давт, түүнийг дагахыг бүү оролд. Түүнийг анхааралтай ажигла.
  
  
  ЗҮЙЛ: Sol y Nieve-ийн уулзалт одоог хүртэл үргэлжилж байна.
  
  
  ЗҮЙЛ: Барри Парсоны талаар хүссэн мэдээлэл байхгүй байна. MI5 ийм хүн байгаа эсэхийг тодруулдаггүй. Мэдээжийн хэрэг нэр нь нууц нэр юм; MI6 түүний одоогийн номлолыг дуусгах хүртэл хэн болохыг нь илчлэхгүй байх магадлалтай. Уучлаарай, гэхдээ түүний болон түүний энэ схемд гүйцэтгэсэн үүргийг батлах, үгүйсгэх зүйл байхгүй.
  
  
  ЗҮЙЛ: Москато бол мафийн төлөө олон жил ажилласан алуурчин юм. Тэрээр мөн чөлөөт агентлагт хит хийдэг.
  
  
  ЗҮЙЛ: Елена Моралес - түүний тухай тийм ч сайн мэддэггүй. Тэрээр Испанид тагнуул, сөрөх тагнуул, засгийн газрын далд ажилд оролцож байсан түүх байхгүй. Гэсэн хэдий ч тэр Испани биш, харин Франц эсвэл Итали байж чадахгүй. Ямар ч сэжүүр алга.
  
  
  ЗҮЙЛ: Энсенада хотод мэргэн буудагч тан руу дайрах үед Москато Мексикт байсны баталгаа. Нэмж дурдахад тэрээр Ибериар дамжаагүй ч чамтай нэгэн зэрэг Европ руу аялсан тухай бичлэг бий.
  
  
  Энэ нь Хокоос ирсэн.
  
  
  Рико Кореллигийн дубль хөнөөсөний дараа хоёр дахь өглөө нь Хуанатай өглөөний цайгаа ууж байтал би залгасан.
  
  
  "Келли" гэж хоолой хэлэв. "Тина Роман Хамараас сонссон. Чи өнөөдөр Соль и Ниве рүү явах хэрэгтэй."
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Түүнийг битгий хай. Эхний шөнө болтол хүлээ. Шөнө дундын үед кабелийн машины хөдөлгүүрийн өрөөнд очоод түүнтэй холбоо бариарай. Холбоо барих нэр нь Артуро. Тэр та хоёрын хооронд ямар цагт Хуанатай цаг товлох ёстой вэ гэвэл Роман Нос хоёрын хооронд уулзалт зохион байгуулах болно. Гэхдээ эхний хоёр уулзалтанд ганцаараа явах ёстой."
  
  
  "Ойлголоо."
  
  
  "Тийм л дээ" гэж Келли хэлэв. "Амжилт хүсье."
  
  
  "Хүлээгээрэй. Тина сайн байна уу?"
  
  
  "Нэгдэх."
  
  
  "Тэр хэзээ амралтын газар явах вэ?"
  
  
  "Юу ч хэлээгүй. Эрнандес одоохондоо түүнийг суллаагүй, хэзээ суллахаа ч хэлээгүй байна."
  
  
  "Парсоны талаар ямар нэгэн зүйл байна уу?"
  
  
  "Сөрөг".
  
  
  "Елена Моралес?"
  
  
  "Ижил төстэй".
  
  
  "Та нар үнэхээр шаргуу ажилладаг биз дээ?"
  
  
  "Өө, Ник!"
  
  
  * * *
  
  
  Үдээс хойш дөрвөн цагийн үед би орноосоо өнхөрч, цанын өмд, цамц, ноосон цамц өмсөв.
  
  
  Цаначид налуу дээр байсан хэвээр байв. Хамгийн доод давхрын гудамжаар улаан хүрэмтэй эрчүүд, ногоон хүрэмтэй охид, хүрэм өмссөн хоёр хүйсийн дүр төрх надад харагдаж байв. Хөдөлгүүрийн өрөөний хажуугаар кабелийн машины хамгийн доод налуу руу алхаж байхдаа би хамгийн өндөр уналт болох Велета руу том эргэлт хийж Боррегиласаас цааш дээшлэх хоёр дахь налууг харав.
  
  
  Кабелийн машинууд гүйсээр, нэгэн зэрэг дээш доошоо явж, бие биенийхээ хажуугаар өнгөрч, дээшээ дүүрч, хоосон доошилсоор байв. Би бодсоор хөдөлгүүрийн өрөө рүү харлаа.
  
  
  Рико Корелли. Тэр үнэхээр ямархуу төрхтэйг нь мэдсэн бол. Зочид буудал жижиг байсан - Би үүдний танхимд байраа эзэлж, Хок болон түүний туслахуудын дуртай байсан хөгийн нөмрөг, чинжаалгүйгээр түүнтэй уулзаж болно.
  
  
  Одоо ч гэсэн. Нэг хүн аль хэдийн амиа алдсан байна. Рико Корелли аюултай даалгавар гүйцэтгэж явсан том биетэй хүн байв. Аюулгүй байдал чухал байсан.
  
  
  Би Хуанагийн өрөөний хаалгыг тогшлоо.
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Доошоо бууцгаая, Хуана."
  
  
  Секс, хайр дурлалын гал аль эрт унтарсан хөгшин гэрлэсэн хосууд шиг бид эхнэр, нөхөр шиг хамт явсан. Бакалавр нөхөр, онгон эхнэр.
  
  
  * * *
  
  
  Агаар хүйтэн боловч эрч хүчтэй байсан. Цас цанаар гулгахад тохиромжтой, зүгээр л зөв газруудад нунтагласан хөнгөн давхарга байв. Ямар ч шуурга урьдчилан таамаглаагүй. Гэхдээ тэр шөнө цас орж магадгүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Бид Прадогийн сүүлчийн ширээнүүдийн нэгэнд суугаад халуун шоколад, коньяк уулаа. Дөрвөн хүнтэй бүлэг энгэрт алхаж, цана, шонгоо зоогийн газрын хананд тавиад ширээ сандал хайж эхлэв.
  
  
  Тэд герман хэлээр ярьдаг байсан. Би бага зэрэг герман хэл мэддэг болохоор манай ширээний талыг тэдэнд санал болгов. Тэд Хуана руу хараад хурдан зөвшөөрөв. Нам дөрвөн хүний бүрэлдэхүүнтэй байв. Нэг нь дөч гаруй настай байсан бөгөөд бүлгийн ахлагч бололтой; нөгөө гурав нь гуч гарсан байх. Удирдагч герман хэлээр ярьдаг ч үнэндээ Швейцарь хүн байсан. Нөгөө гурав нь холилдсон - нэг Дани, хоёр Герман.
  
  
  Мучачо дөрвөн аяга шоколад авчирсан ч тэд Хуанагаас нүдээ салгаж чадсангүй.
  
  
  "Ноён Бруно Хауптли" гэж том эр гараа сунган миний гарыг барив.
  
  
  "Жорж Пибоди. АНУ-аас."
  
  
  "Өө тиймээ! Мэдээж. Би танай герман хэл дээрх америк аялгуунаас нэг зүйлийг таньсан."
  
  
  "Уучлаарай" гэж би инээв. "Энэ бол миний эхнэр Хуана."
  
  
  "Тийм азтай!" - гэж Бруно Хауптли хашхираад хамт явсан хүмүүс рүүгээ эргэж, надтай гэрлэсэн гэдгээ германаар тайлбарлав.
  
  
  "Тийм ээ, тийм" гэж хоёр герман Хуана руу харав. Дани эр шоколаданд дүрэв.
  
  
  "Та нар маргааш цанаар гулгах уу?" гэж ноён Хауптли асуув.
  
  
  Хуана толгой дохив. "Бид хийх бодолтой байна."
  
  
  "Өө! Маргааш би налуу дээр гарахгүй, гэхдээ маргааш нь эсвэл удахгүй
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  т! "Херр Хауптли сэтгэл догдлон гуягаа алгадав. "Яагаад бид үүнээс дуэт хийж болохгүй гэж - би гурвалсан гэсэн үг" гэж тэр намайг санан хэлэв.
  
  
  Хуана гялалзав. "Би үүнд дуртай байх болно!"
  
  
  "Ноён Пибоди?"
  
  
  "Өө, хайртай, хайртай!"
  
  
  Энэ нь надад таалагдахгүй нь ойлгомжтой байсан тул бүгд инээлдэв.
  
  
  Яриа үргэлжиллээ. Хауптли гэнэт Хуанаг гараас нь барьж аваад ширээнээс холдуулж, цана, шонгоороо хамт бөхийв. Тэд түүний цана дээрх түгжээний талаар техникийн хэлэлцүүлэг өрнүүлэв. Хуана урсаж исгэрэв.
  
  
  "Ноён Хауптли" гэж би нэг залууд германаар хэлэв. "Тэр бизнесмэн юм уу?"
  
  
  Миний хажууд байсан Герман сонгодог цэнхэр нүдтэй шаргал үстэй. "Тийм ээ! Херр Хауптли бол нийтлэг зах зээл дэх хамгийн амжилттай бизнесменүүдийн нэг" гэж тэр хэлэв. "Тэр маш их хариуцлага хүлээдэг."
  
  
  "Тэр амралттай юу?" Би асуусан.
  
  
  “Долоо хоногийн дараа Парист томоохон уулзалт болно. Одоо Ноён Хауптли нар, цас, нарны туяаг эдэлж, амарч байна..."
  
  
  Түр зогсоох.
  
  
  Германчууд инээж, тэр чигээрээ гунигтай биш Дани гараа ширээн дээр цохив.
  
  
  "Охидууд!"
  
  
  Инээд.
  
  
  Энэ нь надад хожуу тоглолт дээр үзсэн хуучин комик дуурийн нэг болох 1930-аад оны хуучин кинонуудыг санагдууллаа. Энэ талаар ямар нэг зүйл надад тийм ч буруу санагдсан. Гэхдээ би үүнийг ойлгож чадаагүй.
  
  
  * * *
  
  
  Ресторан нь ердийн цанын баазын хоолны өрөө шиг тохижуулсан бөгөөд өрөөний голд нэг урт ширээ, эстакада хэлбэртэй, өрөөний хана дагуу жижиг ширээ байрлуулсан байв.
  
  
  Манай бүлэг - Хуана бид хоёр ноён Хауптли болон түүний найзуудтай нэгдсэн - бүх уулзалтын яг төвд байсан. Ноён Хауптли Тевтончуудын яриаг тасралтгүй ярьсаар байсан нь тэр дороо хүн бүрийг төөрөлдүүлж, төөрөгдүүлсэн юм. Герман, англи хэл ойлгодоггүй хүмүүс хүртэл түүний дур булаам байдалд бүрэн автсан бололтой.
  
  
  Удаан хоолны үеэр цаг заваа гарган, зочид буудлын бусад хоолчдыг анхааралтай ажиглав.
  
  
  Би Ромын хамрыг хайж, эргэн тойрныхоо царайнаас жинхэнэ Рико Кореллийг олж харахыг хичээв. Ямар ч боломж байхгүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Цагийг нь ч мэдээгүй арван нэгэн гучин болж байлаа. Брэнди ирлээ, би шимэн суулаа. Ноён Хауптли амьсгаагаа даран зогсоход би Хуана руу эргэж, "Би унтахынхаа өмнө цэвэр агаарт гарах гэж байна. Хонгор минь чи ирж байна уу?
  
  
  Тэр над руу тайван инээмсэглэв. "Үгүй ээ хонгор минь. Уучлаарай. Хэт хүйтэн. Битгий хоцороорой".
  
  
  Би инээмсэглээд брендигээ дуусгав.
  
  
  "Ноён Хауптли, энэ үнэхээр таашаал байлаа. Маргааш эсвэл хэзээ нэгэн цагт уулзъя, тийм үү?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж Херр Хауптли нүүр нь дарс, бренди болон хоол идэх сэтгэлээр улайж хэлэв. "Auf weidersehen".
  
  
  Би сандлаа хойш түлхэн хоёр герман, Дани хоёрт бөхийж, хөл хөдөлгөөн ихтэй ресторан дундуур алхлаа.
  
  
  Гадаа маш хүйтэн байсан. Агаар сэрүүн байлаа. Би толгойгоо цухуйлгаж, дараа нь дээшээ манай өрөөнд очоод өөртөө чихэвч, оймс худалдаж авлаа. Би бас салхины хамгаалалтаа өмсөж, мөрнийхөө жинг шалгаж, хутгыг шагайнд уясан эсэхийг шалгав.
  
  
  Би ямар ч асуудалгүйгээр ороомог замын орой дээр гарсан. Барилга байгууламжийн хамгаалалтаас хол, би Сьерра Невадад ирснээсээ хойш илүү хүйтэн санагдсан. Салхи миний хувцсыг хагас нүцгэн болтол зүсэв.
  
  
  Хөдөлгүүрийн өрөөнд гэрэл байхгүй байсан. Уулын энгэрт ч дуугарсангүй. Би мөрөн дээгүүрээ харлаа. Зочид буудлын өрөөнүүд болон Прадо руу харсан цонхны шар гэрлийн туяа цагаан цасан дээр алтан хээг бүтээжээ.
  
  
  Сандал өргөх машин байрладаг барилга цасанд дарагдсан байв. Би гол хаалга хөндий рүү нээгдэж байгааг харж байлаа. Машины өрөөний хаалга хаалттай байсан ч түгжээгүй. Би бариулыг эргүүлээд түлхэв. Цасан дээрх оддын тусгал нь бага зэрэг гэрэл авчирсан ч барилгын дотор маш харанхуй байв. Шөнө орой хүртэл тэнгэр ямар их гэрэл гэгээтэй байсан нь үнэхээр гайхалтай байсан.
  
  
  Би жолооны ардаас эргүүлэх замыг харж байсан бөгөөд кабелийн машинууд эсрэг чиглэлд хагас тойрог хэлбэрээр эргэлддэг. Хагас тойргийн дундуур үүрээр тоног төхөөрөмж асаах хүртэл үргэлжилсэн төмөр зам байсан.
  
  
  Урагшаа алхах гэж байтал төмөр замын хажуугаар хэн нэгэн өнгөрч байхыг харлаа. Намайг ороход хэн ч байсан байрны дотор эсвэл өөр орцоор орсон. Тэр намайг хүлээж байсан байх гэж бодсон. Дараа нь мэдээж тэр миний холбоо барих хүн болно.
  
  
  Артуро.
  
  
  Би хэсэг хэсгээ шүүрэн авч, сугалан татаад урагш ахин "Артуро" гэж шивнэх гэж амаа ангайлаа.
  
  
  Би энэ талаар хэзээ ч юу ч хэлээгүй.
  
  
  Өөр хэн нэгэн үүнийг хийсэн!
  
  
  "Артуро!"
  
  
  Дуу цахилгааны тэрэгний цаанаас гарсан бололтой. Би тэр хэсгийг аваад тэнд байгаа дүрс рүү чиглүүлэв. Хэрэв тэр Артуро дуудсан бол тэр Артуро биш байсан. Тэгээд би Артуро руу залгах ёстой байсан болохоор энэ хүн миний талд биш миний өмнө Артурог олох гэж оролдох өөр хүн байх болно гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  "Тийм үү?" гэж том хөдөлгүүрийн өрөөний нөгөө хагаст нэгэн дуу хоолой асуув.
  
  
  Тэр даруй чанга дуу гарав
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  , буун дууны цуурай - тэр жижигхэн өрөөнд зуун бөмбөрийн цохилт шиг нааш цааш ганхах илтгэл. Улбар шар өнгийн дөл гарч ирэн тэр даруй алга болов. Би зүүн тийшээ хашгирах чимээ сонсов.
  
  
  Би шууд л тонгойж, төмөр замын ард байгаа дүрс рүү буудлаа.
  
  
  Хэн нэгэн испаниар харааж зүхэж байсан. Миний зүүн талд унах бие, гинших чимээ сонсогдов. Кабелийн ард байгаа хүнийг харах гэж дахин буудлаа. Би аль ч хэсгийг нь ялгаж чадаагүй.
  
  
  Хаалга дахин нээгдэж, би дүрсийг таньлаа; зугтсан. Хаалганы чимээ гарах зүг рүү дахин буудаж, харанхуй дундуур тэр газар руу гүйлээ.
  
  
  Тэнд хэн ч байсангүй.
  
  
  Тэнд хаалга байсан - хөдөлгүүрийн өрөөний хоёр дахь хаалга. Би онгойлгоод гадагш харлаа. Харагдах хүн байсангүй. Хурдхан гадаа гарч цастай энгэр дээгүүр доош харлаа. Хэн ч биш. Хэн ч.
  
  
  Барилга руу буцаж ирэхэд хэн нэгний амьсгаадах, амьсгал хураахыг сонсоод би хүүг олж хараад бетонон шалан дээр өвдөглөн суув. Би түүнийг огт харж чадаагүй.
  
  
  "Артуро?" Би асуусан.
  
  
  "Тийм". Тэр чичирэв.
  
  
  "Би уулзахаар ирсэн хүнтэйгээ хаана уулзах вэ?"
  
  
  “Велетагийн орой нь Пикачо де Велета. Арван хоёр цаг болж. Маргааш шөнө".
  
  
  "За" гэж би шивнэв. Би тонгойлоо. Би түүний хүнд хэцүү, завсарлагатай амьсгалыг сонссон. Тэгээд өөр юу ч хэлж амжаагүй байтал шуугиан шиг сонсогддог танил шуугиан сонсогдов.
  
  
  Өөр зүйл.
  
  
  Амьдрал биеийг орхидог.
  
  
  Артуро үхсэн.
  
  
  Би хурдхан босоод хөдөлгүүрийн өрөөнөөс гарч, Прадо Ллано-д хүрээд зочид буудал руу гүйх хүртлээ биеийн галбираа удаан, бэлэн байдалтай тойрон явлаа.
  
  
  Би нэг л удаа эргэж харвал хөдөлгүүрийн өрөөнд гэрэл асч, дотор нь харанхуй дүрсүүд тэнүүчилж байв.
  
  
  Буудлагын чимээ нь Соль-и-Ниевийн бүх цагдаагийн хүчийг сэрэмжлүүлэхэд хангалттай байв. Иргэний харуул тэнд байсан.
  
  
  Би цочирдсондоо шатаар өгсөж, үүдний танхимаар алхаж, коньякнаас хүчтэй балгаж амьсгаагаа авахыг хичээн баарны зүг зүүн тийш эргэж байлаа.
  
  
  Энэ нь тусалсан.
  
  
  Зарим.
  
  
  Гэхдээ бага зэрэг.
  
  
  8
  
  
  Артуро буудсаны дараа болон дараагийн аллагын мөрдөн байцаалтын дараа дээд цэгтээ хүрсэн чимээгүй сэтгэлийн хөөрөл хагас цагийн дотор бүрэн намжив. Цанын баазад байрласан Иргэний харуул цогцсыг арчлан, амралтын газарт ирсэн зочид, ажилчдаас байцаалт авах урт уйтгартай үйл явцыг эхлүүлжээ.
  
  
  Би цагдаагийн ажилд атаархаж байгаагүй. Жилийн энэ үед ийм өндөрт ажиллах нь хүнд хэцүү, талархалгүй, ялангуяа эвгүй ажил байсан. Тэд сайн хүмүүс байсан.
  
  
  Би азтай. Юу ч тэднийг над руу хөтөлсөнгүй.
  
  
  Коньяк намайг бага зэрэг тайвшруулав. Зочид буудлын үүдний үүдэнд нүдээ салгаж, хүн бүрийг ирж, явахыг харлаа. Би Торремолинос дахь виллагаас орон дотроосоо олсон хүнтэй төстэй хүнийг хайж байсан бөгөөд шумуул гэдэгт итгэж байсан.
  
  
  Эцэст нь би босоод үүдний танхимд орж ирээд Прадо Ллано руу харлаа. Одоо гадаадад хүн байхгүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Би үүдний танхимыг гатлан шатаар өгсөж манай өрөө байрлах хоёрдугаар давхарт гарлаа. Түлхүүрийг хаалга руу оруулах үед хажуу өрөөнд инээх чимээ сонсогдов. Хуанагийн инээд.
  
  
  Би инээмсэглэн хаалга түлхэн гэрлээ асаав. Тиймээс тэр ноён Хауптлийг өрөөндөө авав. Наад зах нь тэр хөгшин Тевтон маягаар ч гэсэн инээдтэй санагдаж байв. Нэг тайтгарал байсан - ийм экстраверт хүн хэд хэдэн далд үрчлээстэй байсан.
  
  
  Би хаалга руу алхаж очоод чихээ наав.
  
  
  Инээх. Хөгжилтэй байдал нь шилний шампанскаас гарсан бөмбөлөг шиг л нисэв. Ноён Хауптли зочны өрөөнөөс илүү орондоо байх ёстой гэж би чимээгүйхэн бодов. Би энэ хүнд итгээгүй.
  
  
  "Гуйя" гэж Хуана хэлэв. "Тэнд мөс хийж өгөөч, Барри?"
  
  
  Барри!
  
  
  Би хөмсгөө зангидан хаалганаас холдов.
  
  
  Барри Парсон?
  
  
  Тэр үед би түүний дууг сонссон, бүдэгхэн боловч эргэлзээгүй - Британийн аялга, чимээгүй зугаа цэнгэл, чимээгүй сэтгэлийн хөөрөл.
  
  
  "Тийм шүү, хонгор минь. Нэг шил виски, ирж байна!"
  
  
  Хамгийн сүүлд бид Парсоныг Малагад харсан. Рико Кореллигийн царай зүсийг алсны маргааш тэр Елена бид хоёр Хуана бид хоёртой нийлж дэлгүүр хэсч, өдрийн хоолоо идэв. Соль-и-Ниев явахын өмнөх орой бид тэдэнтэй хамт оройн хоолонд орсон. Гэвч бид өглөө болтол мэдээгүй болохоор хэнд нь хаашаа явж байгаагаа хэлээгүй. Парсон биднийг хаана байгааг яаж мэдсэн бэ? Тэгээд тэр яагаад биднийг дагасан юм бэ? Шумуул бас биднийг дагаж байгааг тэр мэдсэн үү? Маш боломжтой. Шумуул энд байсан - Би түүнийг Артурыг алсан гэж сэжиглэж байсан. Наад зах нь энэ нь хамгийн ойлгомжтой боломж байсан.
  
  
  Гэхдээ Парсон шумуулыг дагаж байгаа бол түүнийг зогсоохын тулд яагаад тэнд байгаагүй юм бэ? Тэгээд яагаад...?
  
  
  Шумуулын тухай бодол намайг зогсоов. Би хурдан сэтгэн бодохдоо хөзрүүдийг холиод цоо шинэ гар болгов. Дараа нь би Барри Парсон түүний буруутгаж байсан гэм зэмгүй Британийн MI5 офицер биш байх бүрэн боломжтой гэдгийг ойлгосон.
  
  
  Тиймээс:
  
  
  Нэг биеэ үнэлэгч намайг Торремолинос дахь шумуул нуугдаж байсан вилла руу аваачсан.
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  урьд шөнө нь түүнд үйлчлэхэд нь тусалсан хүн.
  
  
  Би тэр хүнийг унтлагын өрөөнөөс олж, түүнийг барьж авахыг оролдсон боловч тасалдсан. Тэр хүн зугтав. Өөрийгөө Барри Парсон гэж нэрлэсэн өөр нэг хүн шумуулын араас Британийн нууц төлөөлөгч гэж өөрийгөө хэлээд унтлагын өрөөнд оржээ.
  
  
  Парсон огт төлөөлөгч байгаагүй гэж бодъё. Орондоо байгаа хүн бол зүгээр л Жон Доу байсан гэж бодъё. Шумуул Жон Доу-г тэнд байрлуулаад хуурамч шумуулыг алга болгохын тулд миний яриаг тасалсан гэж бодъё. Тэгээд тэр намайг шумуул алга болсон гэж итгүүлж чадсан гэж бодъё.
  
  
  Дараа нь тэр шумуул байсан! Барри Парсон! Тэгээд тэр зүгээр л намайг дагаад Соль-и-Ниев рүү явж, машины өрөөнд орж ирээд Артурог алсан, магадгүй Артурог намайг гэж таамаглаж байгаад зугтсан. Одоо тэр жинхэнэ Рико Корелли руу хөтөлнө гэж найдаж, Хуанатай орондоо хэвтэж байв!
  
  
  Би хүйтэн хөлс урссан.
  
  
  Би яаран утас руугаа явлаа. Suite өрөө бүрт нэг. Би утсаа авахад ширээ тэр даруй хариулав - шөнө оройтож олон дуудлага ирсэнгүй.
  
  
  - Хатагтай Пибоди, гуйя.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа хажуу өрөөнд утас дуугарах чимээ сонсогдов.
  
  
  "Сайн уу?" Энэ бол Хуана байсан.
  
  
  "Нэг ч үг битгий хэл. Энэ бол Ник. Би тэнд Парсоныг сонсож байна. Энэ буруу дугаар байна гэж төсөөлөөд үз дээ."
  
  
  "Намайг үнэхээр уучлаарай. Чамд байгаа гэдэгт би итгэж байна..."
  
  
  "Үүнийг тэнд байлга. Би Кореллитой маргааш орой шөнө дунд уулзана. Велета. Харилцагч нас барсан. Боломжтой бол Парсоныг шөнөжин тэнд байлга. Тэр Кореллигийн давхарыг хөнөөсөн хүн байж магадгүй."
  
  
  "Чи надад саад болж байна, би үүнийг тэвчих шаардлагагүй."
  
  
  "Түүнд юу ч битгий хэлээрэй. Түүнтэй холбоотой байгаарай. Хэрэв та энэ бүхнийг ойлгож, дагаж мөрдөж чадвал: "Би бүдүүлэг харагдахыг хүсэхгүй байна, гэхдээ би чамд тусалж чадахгүй. Тэгээд утсаа таслаарай."
  
  
  "Би бүдүүлэг байх гэсэнгүй, гэхдээ би чамд тусалж чадахгүй."
  
  
  Би утсаа тасаллаа. Өрөөний цаанаас Парсоны хоолой сонсогдов.
  
  
  "Хэн байсан бэ, Хуана?"
  
  
  "Буруу дугаар. Согтуу англи хүн."
  
  
  Парсон инээв. "Та түүнийг Америк хүн биш гэдэгт итгэлтэй байна уу?"
  
  
  "Тэр чамтай адилхан аялгатай байсан" гэж Хуана хариулав.
  
  
  Сайн охин! Тэр нунтаг шиг хүйтэн байсан.
  
  
  Би стилеттос, Люгерээ шалгаад яст мэлхий цамц, хүрэмтэй боллоо. Би дахиад баар руу явлаа. Би бодохыг хүссэн. Тэгээд би тэр өрөөнд шөнөжин байхыг хүсээгүй. Магадгүй би баарны хажууд байрлах амралтын өрөөнд орохын тулд барменд мөнгө төлж болох юм.
  
  
  Би гэрлээ унтраагаад чимээгүйхэн гарлаа.
  
  
  Баар нь миний үлдээсэнтэй яг адилхан байсан. Би эргэн тойрноо харлаа. Бүгд аль хэдийн унтсан байх магадлал багатай.
  
  
  Би ширээг оролдсон. "Бүгд хаана байна?"
  
  
  "Диско" гэж бичиг хэргийн ажилтан гайхав. "Зооринд."
  
  
  "Би ямар ч чимээ сонсохгүй байна."
  
  
  - Дуу нэвтэрдэггүй юм байна, Сектор аа.
  
  
  Би мөрөө хавчаад шатаар буухад хангамжийн өрөөнүүд байрладаг зочид буудлын доод давхраг руу хөтөлсөн гэж бодов.
  
  
  Доорх буудлаас гурван хаалга гарах ба нэг нь: DISCOTHÈQUE.
  
  
  Би баруун талын баар руу алхаж ирээд уух юм захиаллаа. Гавлын ясанд ойртсон урт хацартай фламенко бүжигчин шиг хувцасласан бармен хурдан ундаа бэлдэв.
  
  
  Одоо би диско үзэгчдийн нүдийг анхааралтай ажиглаж байна. Би энэ газрыг анзаараагүй: үнэхээр шумуул нь Барри Парсон биш бол аллагын дараа шумуул нуугдаж байсан газар байж магадгүй юм.
  
  
  Гэхдээ би Торремолинос дахь виллагийн унтлагын өрөөнд анх харсан хүнээ хараагүй.
  
  
  Би суух гэж байтал нэг таньдаг хүн харагдлаа.
  
  
  Тэр хамгийн буланд, том хавтгай чулууг дуурайсан байгууламжийн унжсан хэсэг дор ганцаараа суув. Эдгээр гэрэл гэгээтэй мөчүүдийн нэгэнд гэрэл түүний нүүр рүү шууд тусч, тэр нүдээ анивчиж, эргэж харав.
  
  
  Энэ нь Елена Моралес байсан бололтой.
  
  
  Энэ харгис ажиллагаанд тэр ямар үүрэг гүйцэтгэсэн бэ? Тэр яагаад Барри Парсоныг Соль Ниев рүү ирснийг мэдсэн үү? Тэр үүний нэг хэсэг байсан уу? Эсвэл тэр зүгээр л гэм зэмгүй үзэгч, Парсоны өөрийн хэсгийг хамгаалахын тулд зохион байгуулсан үзүүлбэрийн нэг хэсэг байсан уу?
  
  
  Эсвэл би Парсоны талаар буруу байсан уу?
  
  
  Би түүн рүү алхаж, түүний дээгүүр харанхуйгаас гэнэт гарч ирэн инээмсэглэв.
  
  
  "Сайн уу, Елена."
  
  
  "Жорж! Ямар таатай гэнэтийн бэлэг вэ!"
  
  
  "Чи хэзээ ирсэн бэ?"
  
  
  “Өө, Барри бид хоёр арван нэгэн орчимд ирсэн. Бид хоёулаа шүршүүрт орж, хувцасаа солиод шууд хоолны өрөө рүү явсан ч мэдээж хоол идэх цаг болсон. Тэгээд бид танай эхнэрийг харсан. Тэр чамайг явна гэж хэлсэн. Түүний нүд гялалзаж, "Ажил дээрээ".
  
  
  "Гэхдээ энд чи ганцаараа байна!"
  
  
  “За, бид гурвуулаа энд бууж ирлээ. Энд бас нэг дур булаам эр байсан. Герман. Барри ачаа тээшээ ангилахын тулд дээшээ гарах шаардлагатай болсон. Тэр хагас цагийн дараа буцаж ирэв. орхих. Тэгээд бид бүжиглээд..."
  
  
  "Германчууд хэр удаан байсан бэ?"
  
  
  Елена инээмсэглэв. "Чи үүнийг хөндлөнгийн шалгалт гэж нэрлэдэг юм уу, Жорж?"
  
  
  Би инээсэн. "Мэдээж үгүй. Барри ачаанаас буцаж ирсний дараа юу болсон бэ?"
  
  
  "Герман хүн миний хэлсэнчлэн яваад, дараа нь арван хоёр гуч орчим Барри Хуанаг өрөөндөө аваачна гэж хэлэв. Хуана ядарч байна. Тэр намайг энд хүлээж бай гэж хэлсэн." Тэр ууртай хөмсгөө зангидав. "Би энд байсаар байна."
  
  
  Би ундаа захиалсан.
  
  
  "Бэрри чам руу залгахгүй бол яах вэ?" Би ноёноос асуув.
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Хуанд юу зааж байсныг санаж байна.
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Би ганцаараа унтдаг."
  
  
  "Магадгүй: байхгүй."
  
  
  Түүний нүд миний нүүрэн дээр төвлөрөв. "Чи надад ямар нэг юм хэлж байна уу?"
  
  
  "Магадгүй".
  
  
  "За" гэж тэр над руу эргэж, гараа гуян дээр минь тавив. "Би чамд юу хэлье. Чи яагаад шилийг аваад миний өрөөнд орж болохгүй гэж? Бид Барри тийшээ буцаж иртэл хүлээх болно."
  
  
  Би нэг шил коньяк аваад бид хамтдаа шатаар өгсөв. Елена бага зэрэг нэхэж байсан ч архиа сайн барьжээ.
  
  
  Тэдний өрөө гуравдугаар давхарт байв. Елена цүнхнээсээ түлхүүрээ гаргаж ирээд надад өглөө. Би хаалгыг онгойлгоод түүнийг дотогш оруулав. Тэр гэрлээ асаахад би хаалгаа хаалаа.
  
  
  Тэр хэд хэдэн цаасан аяга гаргаж ирэхэд би шилийг онгойлгож, коньяк асгаж, орны ирмэг дээр суугаад ууж эхлэв.
  
  
  "Таны эхнэр их хөөрхөн юм" гэж Елена хэлэв.
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  -Та гэр бүлийн асуудалтай юу?
  
  
  "Бусдаас илүүгүй."
  
  
  "Гэхдээ эхнэр чинь бусад эрчүүдэд дуртай юм шиг байна."
  
  
  "Бэрри яаж байна?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Бэрри таны нөхөр мөн үү?" Би асуусан.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Бид дүр эсгэж байна." Тэр инээмсэглэв.
  
  
  "Чи түүнийг хэр удаж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Өө. Магадгүй сар."
  
  
  "Чи түүнтэй хаана уулзсан бэ?"
  
  
  Тэр хөмсгөө өргөв. "Малагад."
  
  
  "Бэрри юу хийдэг вэ?"
  
  
  Тэр инээж байв. "Тэр үерхэж байна."
  
  
  "Үгүй ээ. Түүний ажил юу вэ?"
  
  
  "Би эрчүүдийн асуудалд оролцдоггүй."
  
  
  Би толгой дохив. Мэдээж. Тэр тэгэхгүй. Тэр Испани байсан. Испани эмэгтэй нөхрийнхөө "өөр" амьдралд хөндлөнгөөс оролцдоггүй - хэзээ ч.
  
  
  "Тэгээд чи" гэж тэр инээмсэглэн хэлэв. "Чи юу хийж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Би гэрэл зурагчин" гэж би бүхэл бүтэн дурсамжаа алдсаны дараа нүүрэн дээрээ юу байсныг санах гэж оролдов. "Би уран зураг зардаг."
  
  
  "Өө." Елена над руу анхааралтай харав. "Чи мэднэ, би чамайг хэзээ ч камертай харж байгаагүй."
  
  
  "Бид амралттай байна" гэж би итгэлгүй хэлэв.
  
  
  "За, энэ нь англичуудын хувьд ч үнэн юм" гэж тэр чимээгүйхэн бувтнав.
  
  
  "Барри бас хэзээ ч ажилладаггүй юм уу?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. “Тэр өөрийгөө тус компанийн Их Британийн төлөөлөгч гэж хэлсэн. Борлуулалтын төлөөлөгч."
  
  
  Энэ шинэ байсан. Энэ бол Парсоны домог байсан бололтой. Би түүний талаар илүү ихийг мэдэхээр шийдсэн.
  
  
  "Тэр юу зарж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Би үнэхээр мэдэхгүй. Би асуухгүй байна."
  
  
  "Тэр хэзээ нэгэн цагт Их Британитай захидал бичдэг үү?"
  
  
  “Би тэгж бодохгүй байна. Би түүнийг захидал бичиж байхыг хэзээ ч хараагүй. Гэхдээ тэр маш их утсаар ярьдаг."
  
  
  "Өө."
  
  
  “Би түүнийг нарийн бичгийн даргатай гэж бодож байна. Тэр үргэлж түүнтэй ярьдаг."
  
  
  "Ойлголоо." Би хөмсгөө зангидав. "Тэр хаана байна?"
  
  
  "Би мэдэхгүй. Тэр утсаар залгаж байна, би түүнийг эхлэх үед өрөөнд байхгүй болохоор хаашаа залгаж байгааг нь мэдэхгүй байна. Эсвэл тэр түүн рүү залгахад би түүнд утсаа өгөх ёстой, тэр хүлээж байна. намайг өрөөнөөс гарга."
  
  
  Би толгой дохив. "Испани охид та нар гайхалтай юм" гэж би хэлэв. “Америк хүн үүдэнд сонсож байв. Эсвэл түүнийг гомдоосон." "Гэхдээ чагнахгүй байхын тулд онцгой сахилга бат хэрэгтэй."
  
  
  Тэр толгой дохив. Дараа нь тэр инээмсэглэв. "Надад хэтэрхий их байна."
  
  
  "Чи сонсож байна уу?"
  
  
  "Би хийнэ."
  
  
  Би инээв. "Сайн охин."
  
  
  "Гэхдээ тэр хэзээ ч бизнесийн талаар ярьдаггүй. Тэр үргэлж хүмүүсийн тухай ярьдаг. Миний ойлгохгүй хүмүүс. Тэр тэднийг "тэр, эсвэл өөрөө, эсвэл эрэгтэй, эсвэл эмэгтэй" гэж нэрлэдэг.
  
  
  Агенттай сайхан яриад байх шиг санагдсан.
  
  
  -Та түүний нарийн бичгийн даргатай ярьж байсан уу?
  
  
  "Тийм ээ. Тэр намайг тэнэг гэж бодохын тулд би түүнд бага зэрэг өргөлт өгсөн." Тэр над руу гэнэт пикси шиг хошигнолоор инээмсэглэв.
  
  
  Би түүний гуяыг шахав. "Чи огт тэнэг биш байна, Елена."
  
  
  "Гэхдээ тэр намайг тэнэг гэж боддог."
  
  
  "ДЭМБ?"
  
  
  "Крис. Бэрригийн ярьж байгаа эмэгтэй."
  
  
  "Чи түүний өөр нэрийг мэдэх үү?"
  
  
  Елена толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Чамайг таньдаг цагтаа тэр түүнтэй ярьсан уу?" - Би хаашаа явж байгаагаа ойлгоогүй ч ердийн мэдээлэл цуглуулах замаар л асуув.
  
  
  "Тиймээ. Тэр түүнтэй үргэлж холбоотой байсан. Тэрээр бизнесийнхээ зарим асуудлыг шийдэхийн тулд холын зайн дуудлага хийсэн."
  
  
  "Англид?"
  
  
  "Өө үгүй, үргэлж биш. Заримдаа Францад байдаг."
  
  
  "Франц байсан гэдэгт итгэлтэй байна уу?"
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав. "Би тийм гэж бодож байна. Би үргэлж тийм анхааралтай сонсдоггүй, Жорж. Надад үргэлж зөв боломж байдаггүй. Та яагаад ийм сонирхолтой байгаа юм бэ?
  
  
  "Би Баррид дуртай." Би инээмсэглэв. "Би түүнийг ямар улсад бизнес эрхэлдэгийг л гайхаж байна."
  
  
  "Би ч бас Баррид дуртай."
  
  
  "Чи Барри бид хоёр Хуанатай хамт виллад ирсэн шөнийг мэдэх үү?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Тэр өдөр тэр хаана байсан бэ?"
  
  
  "Тэр өдөржин гэртээ байсан. Би бодохдоо".
  
  
  Энэ нь тэр Кореллийг буудаагүй гэсэн үг - шумуул эсвэл үл мэдэгдэх компани байсан. Барри шумуул биш байсан - ямар ч боломж байхгүй.
  
  
  "Тэгээд тэр өдөр Кристэй ярьсан уу?"
  
  
  "Крис?"
  
  
  "Залуу эмэгтэй. Нарийн бичгийн дарга".
  
  
  "ТУХАЙ. Үгүй Би тэгж бодохгүй байна. Тэр Виллад үлдсэн. Бид далайн эрэг рүү явлаа."
  
  
  "Далайн эрэг? Өвөл үү?"
  
  
  "Бид наранд элсэн дээр суусан." Тэр инээв. "Хөгжилтэй байсан."
  
  
  "Дараа өдөр нь яах вэ? Англи руу залгах уу?
  
  
  "Үгүй. Тэр өдөр юу ч биш."
  
  
  "Дараа нь?"
  
  
  “За, тэр өнөө өглөө залгасан байх. Та нар мэдэж байгаа, өнөөдөр эрт байна."
  
  
  "Крис охин уу?"
  
  
  "Гэгээн. Тэр хөөрхөн охин. Маш үр дүнтэй. Миний толгойд түүний зураг бий. Та мэдэх үү? Энэ оффисын ширээний ард сууна. Маш албан ёсны."
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Би түүнийг утсаар ярьж байна. Би түүнийг Барритай ярьж байхыг харж байна. Тэр миний тухай боддог, надад дургүй." Елена шүдээ үзүүлэв.
  
  
  "Тэр та болон Барригийн талаар мэдэх үү?"
  
  
  "Өө, мэдээж. Кристина бид хоёр..."
  
  
  Би хүрсэн
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  гэж хэлээд гараас нь атгав. Би түүний ундааг асгах шахсан. "Юу болов?" Тэр аялга руу шилжсэн.
  
  
  "Кристина уу? Чи Крис гэж хэлсэн."
  
  
  "Энэ ижил нэртэй. Ямар нэг юм болоо юу?"
  
  
  Ямар нэг зүйл буруу байна уу. Ямар нэг зүйл маш зөв санагдсан. Одоо бүх зүйл байрандаа орсон. Крис бол Кристина байсан. Кристина бол Кристина байсан. Урд тал нь дутуу байсан Кристина бол Тина байв.
  
  
  Елена санаа алдлаа. "Чи явах гэж байна уу?"
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. -Анх юунаас болж ийм санаа төрсөн бэ?
  
  
  "Таны оюун ухаан аль хэдийн өөр тийшээ явсан."
  
  
  Би гараа сунган түүнийг тэвэрлээ. "Дахиж байхгүй. Хараач. Одоо коньяк байхгүй. Ямар нэг санаа байна уу?"
  
  
  "Би энэ тухай бодож байна" гэж Елена миний гарнаас чөлөөлөөд хэлэв. "Би илүү тухтай зүйл өмссөн."
  
  
  Тэр босоод угаалгын өрөө оров.
  
  
  Түүнийг гарч ирэхэд түүнд илүү таатай зүйл бараг мэдрэгдэв.
  
  
  Тэгээд би бүрэн тухтай санагдсан.
  
  
  Есөн
  
  
  Өглөө нь би бараг өглөөний цайгаа ууж дуусч байтал Хуана зочид буудлын хоолны өрөөнд орж ирээд над руу ойртлоо. Тэр дөнгөж шүршүүрт орчихоод инээмсэглэж байлаа.
  
  
  "Өглөөний мэнд, хатагтай Пибоди" гэж би өндийн суугаад бэлхүүсээр нь нум хийв.
  
  
  "Өглөөний мэнд, ноён Пибоди" гэж тэр хуурай хэлэв.
  
  
  Тэр суулаа.
  
  
  "Чи ууртай харагдаж байна" гэж би круассанд тос түрхэж байхдаа хэлэв. "Оронд чинь чулуу байна уу?"
  
  
  Тэр хэн ч сонсохгүй байгаа эсэхийг шалгахын тулд эргэн тойрноо харав. Одоогоор хоолны өрөөнд өөр зургаан үйлчлүүлэгч байсан.
  
  
  "Би үүнийг шөнөжин тэнд хадгалсан, зөвхөн чиний төлөө!" тэр амьсгаа дороо над руу дайрлаа.
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв. "Чамд таалагдсан гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  Тэр ууртайгаар улайв. "Одоо энэ бүхэн юуны тухай вэ?"
  
  
  "Би чамд хэлсэн. Бэрри Парсон одоохондоо өөрийгөө тийм гэж хэлж байгаа гэдэгт би итгэлгүй байна."
  
  
  Тэр эргэн тойрноо харав. Зөөгч бидний дээгүүр харав. Тэр инээмсэглэн захиалахад зөөгч яаран одов. Тэр над руу эргэв. "Би ч бас" гэж тэр хүлээн зөвшөөрсөн.
  
  
  Би дээш харлаа. "Өө?"
  
  
  "Чи түүнийг Кореллигийн давхарыг хөнөөсөн хүн байж магадгүй гэж хэлсэн."
  
  
  "Би буцааж авдаг. Тэр үүнийг хийж чадаагүй. Түүнд алиби бий."
  
  
  Гэхдээ тэр мафийн талаар ихийг мэддэг юм шиг байна лээ” хэмээн ярьжээ.
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Тэр өөрийгөө төлөөлөгч гэж мэдэгддэг. Мөн Британийн цэргийн тагнуулынхан мафийн хар тамхины сүлжээг устгахаар ажиллаж байна."
  
  
  “Би энэ бүхнийг мэднэ. Гэхдээ итгэхгүй байна."
  
  
  "Сонирхолтой" гэж би бодлоо. Би үргэлж ижил бодолтой байсан.
  
  
  "Чи шөнөжингөө хаана байсан бэ?" - тэр гэнэт асуув.
  
  
  Зөөгч түүнд эх газрын өглөөний таваг, уураар жигнэх аяга кофе авчирчээ.
  
  
  "Би нэг найзтайгаа хамт байсан."
  
  
  Тэр ороомгийг онгойлгоод цөцгийн тос түрхэхэд нэг хөмсөг томорлоо. "Өө?"
  
  
  "Хатагтай Парсон."
  
  
  "Хэрэв хатагтай Парсон байгаа бол" гэж тэр инээмсэглэв. "Би чамайг диско дээр түүнтэй тааралдана гэж бодсон."
  
  
  "Тэгэхээр би тэгсэн."
  
  
  "Амиа алдсан хүн үнэхээр юу болсон бэ?"
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. “Шумуул намайг дагаж хөдөлгүүрийн өрөөнд орж ирээд түүнийг алав. Гэсэн хэдий ч би уулзах газрыг таньсан. Би өнөө орой Кореллитой шөнө дунд уулзана."
  
  
  "Чи энд ингэж чөлөөтэй ярилцсан нь дээр гэж үү?"
  
  
  "Кофены саванд алдаа байна уу?" Би инээв. "Би эргэлзэж байна. Гэхдээ өрөөндөө нууцлахыг хүссэн зүйлээ бүү ярь. Энэ хараал идсэн зүйл алдаатай гэдэгт би итгэлтэй байна. Кореллигийн алуурчин болох хүн намайг ингэж дайрсан гэж бодож байна. Хуана, Парсон Кореллигийн талаар юу ч хэлсэн үү? "
  
  
  "Корелли?" Тэр толгой сэгсэрлээ. "Үгүй яагаад?"
  
  
  "Би түүнийг Тина Бергсоныг мэддэг байх гэж бодож байна."
  
  
  Хуана хөшиж орхив. "Чи үүнд итгэлтэй байж чадах уу?"
  
  
  "Үнэхээр биш." Би хойш бөхийв. "Яагаад?"
  
  
  "Тэр италиар ярьдаг. Маш сайн".
  
  
  "Тина Бергсон үүнд ямар хамаатай юм бэ?"
  
  
  "Юу ч биш. Би Кореллигийн тухай бодож байсан."
  
  
  "Та Парсоныг итали хүн бөгөөд Кореллийг мэддэг гэж бодож байна уу?"
  
  
  Хуана толгой сэгсэрлээ. “Би юу ч боддоггүй. Итали хэллэгээр гарч ирээд намайг гайхшруулсан гэж би сая хэлсэн."
  
  
  "Ямар хэллэг?"
  
  
  Тэр улайв. "Би санахгүй байна".
  
  
  "Гэхдээ энэ нь Итали байсныг та мэдэх үү?"
  
  
  "Тэр үүнийг хүлээн зөвшөөрсөн. Тэр бас их дажгүй байсан."
  
  
  "Тэгээд энэ нь осол байсан уу?"
  
  
  "Өшөө илүү." Хуана таваг руугаа харав. Тэр гэнэт анхны бөгөөд нарийвчлалтай болсон. Би дотроо инээсэн ч инээмсэглэсэнгүй. Хайр дурлалын дунд санамсаргүй зүйл тохиолдсоныг би мэдэж байсан. Тэгээд тэр Итали сайхан баян хэллэгтэй гарч ирэв. Сонирхолтой. Маш сонирхолтой.
  
  
  "Тэр цанаар гулгаж байна уу?" Би асуусан.
  
  
  "Мэдэхгүй ээ. Би мэдэх ёстой гэж үү?"
  
  
  "Би зүгээр л бодож байсан. Бид өнөөдөр энгэрт хүрч байна, Хуана. Би нүүрэн дээр байх ёстой. Тэгээд би хэдэн зураг авсан нь дээр." "Сайн байна. Би энэ бүх боудоар ажлаас залхаж байна."
  
  
  "Чи үүнийг маш сайн хүлээж авч байх шиг байна" гэж би хайхрамжгүй хэлээд түүн рүү харав. "Үнэндээ би чамайг ийм байхыг хэзээ ч харж байгаагүй... өө, миний хэлэх гэсэн зүйлийг ойлговол баяртай байна."
  
  
  Тэр ууртай байсан. "Би чамайг авъя..."
  
  
  "Одоо, одоо" гэж би анхааруулж, кафеныхоо үлдсэн хэсгийг залгилаа.
  
  
  "Чи хэзээ цанаар гулгах вэ?"
  
  
  "Би эхлээд өрөөндөө очоод цэвэрлэгээ хийх хэрэгтэй."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Би есөн гучин цагт бэлэн болно."
  
  
  "Тэгвэл есөн гучин болж байна. Оргил руугаа явцгаая. Велета. Та тоглох?"
  
  
  "Мэдээж!" Түүний эрүү дээшээ харав. Тэр намайг сорьсон. Би илүү дээрдсэн. Тэр эрүүл ухаан, эрх тэгш байдлынхаа төлөө тэмцсээр байв. Сайн охин.
  
  
  * * *
  
  
  Бид багаж хэрэгслээ Прадо Ллано руу зөөж, Боррегуилас руу анхны аялал хийхээр кабелийн машинуудын нэгэнд суув.
  
  
  Тэнгэрт наран мандсан, салхи бага зэрэг чийг зөөвөрлөсөн сэргэлэн өдөр байлаа.
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  дахин. "Тэр шөнө цас орно" гэж би бодлоо. Урд шөнө агаарт цас үнэртэж байснаа санав. Одоо ийм зүйл болно, би үүнд итгэлтэй байсан.
  
  
  Сьерра Невадагийн оргилд авирч, өгсөж суухад кабелийн машин үсэрч, хөдөллөө. Тэндээс бүх зүйл харагдаж байв. Хүйтэн, хүйтэн болсон - хурдан. Эргээд доошоо хартал яг л ертөнцийн төгсгөлийг харах шиг боллоо. Миний өмнө маш их зайд Гранадагийн тал бүхэлдээ хэвтэж байсан ч доор нь бага зэрэг манан байсан ч бүх зүйлийг бүхэлд нь харах боломжгүй байв.
  
  
  Үйлчлэгчийг барьж байх хооронд бид утсан машинаас үсрэн бууж гудамжинд байрлах орон сууцнууд руу явлаа. Энд маш өндөр, агаар нимгэн, хүйтэн биднийг бүх талаас нь бүрхэж, бидний арьсыг хувцасаар нэвт шингээдэг.
  
  
  Бид чимээгүйхэн цанын налуугийн эхлэл рүү ойртлоо. Энэ бол бүхэлдээ гялтгануур, цасаар хучигдсан цөл байсан - хаана ч мод, шугуй байхгүй байв. Зөвхөн цас, чулуу, тэнгэр. Би австричуудтайгаа чимээгүйхэн ороож, Хуана канадуудтай тулалдаж байхыг харлаа.
  
  
  Бид тэнд хэдэн минут зогсоод налууг хараад би малгайнаасаа нүдний шилээ авч, малгайгаа чихээ таглаад түүн рүү даллав.
  
  
  "Чи эхлээд!"
  
  
  Тэр толгой дохиж, урагш түлхэж, өвдгөө нугалж, эхний дуслын эгц хэсгээр доошилж эхлэв.
  
  
  Би түүний араас алхаж, цананыхаа ирмэг дээр тайвширч, цасан шуурга баяслаа. Бид цаг агаарын хамгийн сайн нөхцөлд байсан.
  
  
  Нэг өдөр бид амарч байсан бөгөөд тэр гайхалтай үнэ цэнэтэй гэж авчирсан хэд хэдэн сэндвич авчирсан. Бид тэднийг идэж, бие биендээ юу ч хэлээгүй. Бид зүгээр л наранд шарж, уулын энгэр дэх ганцаардал, гоо үзэсгэлэнг биширч байв.
  
  
  Бид сэндвичээ дуусгаад цааш явлаа.
  
  
  Энэ бол гайхалтай гүйлт байсан.
  
  
  Гайхалтай.
  
  
  Боррегиласаас богино буусны дараа бид зочид буудлын үүдний танхимд өдөржин сууж, Барри Парсон, Елена Моралес нартай ярилцаж, гал хагарч, жуулчид ирж, явлаа. Бид цонхны гадна Боррегиласаас Прадо Ллано хүртэлх доод замыг харж, янз бүрийн цаначдын хэлбэр дүрсийг тайлбарлах цагийг өнгөрөөсөн.
  
  
  Эцэст нь би амарч, усанд орлоо. Оройн хоол даруухан, ердийн олон тооны аяга тавагтай байсан бөгөөд арван нэгэн цаг хагасын үед би бага зэрэг сандарч эхлэв. Тэр үед бид уугаад л сууж байсан.
  
  
  Би өөрийгөө уучлаарай гээд дээшээ өрөөндөө орж Лугер, стилеттогоо шалгалаа. Дараа нь би газрын зургийг гаргаж ирээд, тэр өглөө цанын гүйлтийн орой дээрээс харсан Велета хөшөө рүү явах замыг шалгав. Би тэр үед хэлсэнчлэн, Гранадагаас Коста-дель Сол дахь Мотрил хүртэлх засгийн газрын зам яг бетон бүтээцийн хажууд байсан.
  
  
  Прадо Лланогийн зам нь Прадогаас гурван миль орчимд ердийн хурдны замтай нийлдэг. Би хойд зүгт уулзвар хүртэл, дараа нь зүүн урагшаа Велета хүртэл хурдны зам дээр маршрутаа тэмдэглэв. Би картаа халаасандаа хийгээд, түрээсэлсэн Renault машины түлхүүрийг аваад үүдний танхим руу буув.
  
  
  Хоолны өрөөнд би Хуана Еленатай сууж байхыг харав. Парсон хаашаа явсныг би гайхаж байна. Тэнд зогсоод цонхоор Renault маркийн машин зогсож байсан буудлын урд талд харав. Прадогаас хэд хэдэн хүн хөдөлж байсан, магадгүй Эскигийн баарнаас. Тэдний нэг нь Herr Hauptli байв.
  
  
  Би буудлын үүдээр гадаа харанхуйд ороход тэр намайг даллаж байхыг харав.
  
  
  “Бид хэзээ нэгэн цагт энэ уралдааныг хийх болно гэдгийг битгий мартаарай!
  
  
  "Би үүнийг өдрийн гэрэлд илүүд үздэг" гэж би германаар хэлэв.
  
  
  Тэр чангаар инээгээд үүдний танхимд оров.
  
  
  Би рено руу орлоо. Налуу газраас хүйтэн салхи үлээв. Машинд хүйтэн байсан ч тухтай байсан. Хөдөлгүүрийн дулаан нь түүнийг хурдан халаана.
  
  
  Бага зэрэг цас орж эхлэв. Наалдахад дэндүү эрт байсан ч зам дээр байсан мөстсөн цасан толбо дээр унав. Явган хүний замын захаар цасан шуурга хуримтлагдаж эхлэв.
  
  
  Renault аз жаргалын шувуу шиг гонгинож байв. Би удаан хөдөлж, замын голд байрлах тод цагаан шугамыг анхааралтай ажиглав. Давхар эгнээтэй зам нь хоёр машин өнгөрөх нарийн эгнээ байсан. Би Гранадагаас аялж явахдаа автобус, машин хоёр бие биенийхээ хажуугаар зөрөн өнгөрөхийг харж, заан хамтран ажилладаггүй гөрөөстэй нийлж байсныг санагдууллаа.
  
  
  Би Прадо Ллано руу чиглэн явж байсан хоёр машинтай таарч, дараа нь гол зам руу орсны дараа буцаж эргэхийн тулд эргэж, Велета руу эргэв. Цас улам ширүүсэв. Энэ нь гэрлийн цацрагийг гатлан миний өмнө хөшиг үүсгэв. Би хурдны замыг арай ядан харж байсан бөгөөд энэ нь машины замаас илүү өргөн байсан ч гүйцэж түрүүлэх эсвэл ямар ч газар жолоодоход зориулагдаагүй.
  
  
  Renault эргэлдсэн замаар амархан давхиж байсан ч цас хучилтанд бага зэрэг наалдаж эхэлснийг би харж байлаа. Заримдаа хурдны замын зах огт харагдахгүй байсан.
  
  
  Налуу дээгүүр ган ган авирав
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Одоо би бүх бензинээ Renault-д өгөх хэрэгтэй болсон. Би бага араа руу шилжиж, улам бүр нэмэгдэж буй цасны дундуур аажмаар, болгоомжтой хөдөллөө.
  
  
  Эцэст нь би VELETA гэсэн тэмдгийг харав. Тэмдэглэгээний цаанаас шороон зам төв замаас гарч, хадан цохионы орой дээрх танил бетонон хөшөө рүү чиглэн байв.
  
  
  Би Renault-г шороон зам руу түлхэж, хад, мөсөн дээгүүр эргэлдэж, хатуу чулуулгаар дэлбэрсэн тэгш зогсоол руу хүрлээ. Машин харагдахгүй байсан.
  
  
  Миний цаг арван хоёрыг таван минут өнгөрчээ. Би Рико Кореллид юу тохиолдсоныг гайхаж байна. Дараа нь надад өөр нэг бодол төрөв: Корелли Артуро нас барсныг мэдээд уулзалт хийхгүй гэж шийдсэн үү? Корелли яг одоо хадны ард хаа нэгтээ нуугдан намайг буудахын тулд ил гарч ирэхийг хүлээж байсан уу?
  
  
  Би галаа унтраагаад Renault нас барсан. Хөлдүү лаг шаварт хаа сайгүй дугуйны ул мөр байсан ч ямар ч утгагүй байв. Би чичирлээ. Энд, уулсын хамгийн тусгаарлагдмал газарт ганцаардмал байв. Энэ бол зүгээр л Корелли бид хоёр байсан бөгөөд тэр үүнийг ингэж зохицуулсан. Артурогийн үхлийн төлөө намайг алах уу? Басиглио ди Ванессигийн үхлийн төлөө юу?
  
  
  Би гэрлээ болгоомжтой унтраав. Би боломжоо дэнсэлж хэсэг суув. Дараа нь би салхины хамгаалалт руу гараа сунган Лугерийг гаргаж ирэв. Удирдах самбар дээрх тасалгаанд миний байнга авч явдаг гар чийдэн байсан тул түүнийг гаргаж ирээд асаав.
  
  
  Дараа нь би Renault-ийн хаалгыг онгойлгов. Салхи над руу аймаар нөлөө үзүүлэв. Би салхины хамгаалалтаа өөртөө ойртуулан Renault-ийн хажууд зогсоод хаалгыг нь хүчтэй хаалаа. Би гар чийдэнгээ шөнө рүү чиглүүлэхэд зөвхөн цас над руу эргэлдэж, луужингийн бүх цэгээс салхи үлээж байсан оргилын оройд бүх талаараа ташуурдаж байв.
  
  
  Хөшөө тэнд харанхуй, чимээгүй сууж, би түүнийг тойрон алхаж, цэнхэр Симка араас нь харагдахгүй байхыг олж харав. Жолооч нь түүнийг мөс, мөстсөн шавар шавхайг сэтлэх гэж яаж хэлснийг би мэдэхгүй ч тэр зогсож байв. Би бүрээсэнд хүрлээ. Халуун хэвээр байсан.
  
  
  Хөшөөний ар талд хөшөөг барьж дуусгасан анхны урчуудын үлдээсэн барилгын материалын овоо байсан. Би салхинаас нуугдах гэж Симкагийн дэргэд зогсоод надаас холгүйхэн гэнэт чимээ гарав.
  
  
  Би "Люгер"-ийг гартаа чанга атгаад чимээ гарч буй зүг рүү эргэв. Салхи урсаж, дууг тасалж, тал тал тийшээ тарааж байхад би хөдөлгөөн рүүгээ тулж байгаа эсэхээ мэдэхгүй байв.
  
  
  Тэгээд хөлийн чимээ сонсогдов.
  
  
  Би гартаа "Лүгер"-ийг бариад онилсон, шахахад бэлэн байлаа.
  
  
  "Аа, Пибоди" гэж хоолой ороолтоор дамжин хэлэв.
  
  
  Би үүнийг таньсангүй.
  
  
  Гэвч түүнийг гар чийдэнгийн гэрлийн цэг рүү ороход би түүнийг шууд танив.
  
  
  Энэ бол Барри Парсон байв.
  
  
  Харин одоо түүнд британи аялга огт байгаагүй. Тэр тодорхой бус ярьж байсан нь намайг өнөөг хүртэл зөвхөн Британийн нууц төлөөлөгчийн дүрд тоглож байсан гэдэгт итгэхэд хүргэсэн.
  
  
  Тэр хэн байсан бэ?
  
  
  Тэр овоолсон барилгын материалын цаанаас урагш алхан гараа сунган минийхийг сэгсэрлээ.
  
  
  Би хөлдөж байна.
  
  
  "Тайвшир" гэж Барри Парсон хэлэв. "Бүх зүйл сайхан байна. Би Корелли байна. Рико Корелли."
  
  
  10
  
  
  Цас бидний эргэн тойронд удаан эргэлдэж, бидний хэн нь ч хөдөлсөнгүй. Хүйтний эрч чангарч байлаа.
  
  
  "Сайн уу?" - гэж тэр над руу ойртон миний царайг харахыг хичээв.
  
  
  Би "Люгер"-ийг салхинд хийсвэрлэгчнийхээ доор чихэв. "Би яаж итгэлтэй байх вэ?" Би түүнээс асуув. "Эхлээд чи надад өөрийгөө Барри Парсон гэж хэлчихээд одоо Рико Корелли гэж хэлээрэй."
  
  
  Тэр инээсэн. "Явцгаая. Энэ нь ойлгомжтой байх ёстой! Би энд байна, Рико Кореллигаас өөр хэн байж болох вэ?"
  
  
  "Таны асуултад хэн ч энд байж болно. Уулзалтын талаар мэддэг хүн бүр."
  
  
  "Рико Корелли болон алагдсан хүүхдээс өөр хэн бэ?" гэж тэр асуув.
  
  
  "Шумуул. Тэр мэдэж магадгүй."
  
  
  "Чи намайг шумуул гэж бодож байна уу?" - гэж Парсон инээн асуув.
  
  
  "Тэр л Корелли надтай энд уулзсан гэдгийг мэдэх байсан."
  
  
  "Ухаантай бай! Би шумуул биш!"
  
  
  "Чи тэгж хэлж байна, гэхдээ би мэдэхгүй."
  
  
  "Хэрэв би шумуулын оронд байсан бол энд юу хийж байх байсан бэ?"
  
  
  "Кореллиг олж, түүнийг алахыг оролдож байна."
  
  
  "Гэхдээ би Корелли байна."
  
  
  Энэ нь ердийн инээдмийн кино болж хувирав. Би толгойгоо сэгсэрлээ. "Чамайг Корелли гэж бодъё. Би үнэхээр хүйтэн байна. Миний машинд суугаад ярилцъя."
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Сайн байна." Би түүнийг Renault руу хөтөлсөн.
  
  
  "Сайхан жижиг ажил" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Гайхалтай" гэж би хэлэв. "Та түрээслэхдээ хамгийн сайныг нь авах боломжтой."
  
  
  Түлхүүрээрээ хаалганы түгжээг онгойлгоод дотогш орсны дараа түүнд гараа сунган зорчигчийн хаалгыг онгойлгов. Тэр дотогшоо орж ирээд хаалгыг нь савав. Машин ганхлаа. Дотор дулаахан хэвээр байв.
  
  
  "Би чамд Басиглио ди Ванессигийн тухай хэлье" гэж тэр хэсэг чимээгүй байсны дараа хэлэв. "Солилт. Тэд намайг барих гэж хэдэн сарын турш оролдсон."
  
  
  "Тэд?"
  
  
  "Танхайрсан хүмүүсийн дунд хэн нэгэн өндөр байна" гэж Парсон хэлэв. Би тусалж чадсангүй; Би түүнийг одоо хүртэл Барри Парсон гэж боддог байсан
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Рико Корелли шиг биш.
  
  
  "Гэхдээ та үүнийг яаж мэдэх вэ?"
  
  
  “Тэнд бас найзууд бий. Орой дээр. Капо Капо намайг гинжнээс гаргахыг хүссэн. Тэр намайг бүх л замдаа хүссэн."
  
  
  "Ямар нэртэй юм?"
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Үүнийг март. Зүгээр л надад итгэ."
  
  
  "Сайн байна. Тиймээс Капо Капо чамайг явахыг хүссэн."
  
  
  "Тэр намайг алахыг хүссэн. Хоёр ч удаа хэлэх гэж оролдсон. Корсикад нэг удаа. Неапольд нэг удаа. Би хүргэлт хийхээр тэнд байсан."
  
  
  "Неаполь уу? Эндээс шумуул гарч ирсэн."
  
  
  Тэр над руу анхааралтай харав. "Чи давна."
  
  
  "Би хэлсэн юм."
  
  
  "Хэнээр?"
  
  
  "Юу ч биш."
  
  
  "Хоёр дахь цохилт амжилтгүй болоход ..."
  
  
  "Таны Корсик дахь вилла дахь нэг үү?"
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав. "Тийм ээ." Тэр хүлээв. Дараа нь: "Энэ нь бүтэлгүйтсэн үед би бизнесээ орхихоор шийдсэн. Тэр үед би та нар дээр ирсэн."
  
  
  Би толгой дохив. "Би энэ бүхнийг мэднэ." Би тэгэхгүй. Гэвч түүний түүхийг сонсоод нэмэргүй. Үнэн худал эсэхийг мэдэх арга надад байсангүй.
  
  
  "Сайн байна. Бид Корсикийг дарвуулт завиар явахдаа би Ванессийг дагуулан явсан."
  
  
  "Таны байрыг эзлэх үү?"
  
  
  "Тийм ээ. Валенсид ирээд бид боомтод нэг хоног байсан бөгөөд тэднийг явахад би эрэг дээр үлдсэн."
  
  
  "Лисистрата чамгүйгээр далайд гарсан уу?"
  
  
  “Яг. Ванеси Рико Кореллид тоглосон."
  
  
  "Тэгээд тэднийг Малагад газардахад Ванеси Кореллид тоглосон хэвээрээ байсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ." Тэр завсарлага хийв. "Тина Бергсоны тусламжтайгаар."
  
  
  "Ванесси Малагад байсан уу?"
  
  
  "Үгүй. Тэр дарвуулт онгоцон дээр үлдэв. Ингэж явах нь дээр гэж бид бодсон. Дараа нь ямар ч алдаа гарахгүй. Хэн нэгэн түүнийг таньсан байх гэж хэлэх гэсэн юм."
  
  
  "Малагад хэн нэгэн таныг таньж чадах уу?"
  
  
  "Боломж биш" гэж Парсон инээв.
  
  
  "Дараа нь?"
  
  
  "Дараа нь чи Тинатай холбогдож, тэр тантай уулзахаар ирсэн."
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Хэн нэгэн таны мөрийг сонгон дарвуулт завь руу даган явж, усанд шумбах хувцас өмсөөд чамайг цохисон гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  "ДЭМБ?"
  
  
  "Мэдээж Москато. Өөр хэн? Тэр миний тухай бүгдийг мэддэг. Тэгээд түүнийг орж ирэхэд тэр дарвуулт онгоцноос нүд салгалгүй байсан байх. Чамайг оролцуулахын тулд хөлөг онгоцны ойролцоо байхад тэр зүгээр л цагийг тогтоосон."
  
  
  "Яагаад Москато чамайг таниагүй юм бэ?"
  
  
  "Тэр дарвуулт онгоцны тухай, Тинагийн тухай, та нартай уулзах талаар мэддэг ..."
  
  
  "Тодорхой. Гэхдээ тэр чамайг үнэхээр таньсангүй."
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Тэгээд тэр Тинаг цохиж гэмтээсэн."
  
  
  "Тэд түүнийг алаагүйд Бурханд баярлалаа!"
  
  
  Би түүнийг ажиглав. Тэр халаасандаа гараа хийгээд хайрцагтай америк тамхи гаргаж ирэв. Тэр нэгийг асаагаад шүдэнзээ даллав. Хамгийн сүүлд тэр испани тамхи гаргаж ирэв. Гэхдээ дараа нь мэдээж Британийн нууц агент Барри Парсоны дүрд тоглосон. Тэрээр төгс жүжигчин байсан бөгөөд зөв таяг хэр үр дүнтэй болохыг мэддэг байсан.
  
  
  "Тэр одоо яаж байна?" Би асуусан.
  
  
  "Эмнэлэгээс тэдний хэлснийг та хэлж байна уу?"
  
  
  "Тийм ээ." Тэр мэдэж байсан.
  
  
  "Тэр явдаг".
  
  
  "Тэр хэзээ чамтай нэгдэх вэ?"
  
  
  Тэр эргэлзэв. "Удахгүй."
  
  
  "Миний хамтрагчтай уулзсаны дараа?"
  
  
  "Зөв." Тэр инээмсэглэв. "Сонс, Тина бол гэрээний нэг хэсэг. Чи үүнийг мэдэж байгаа биз дээ?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Гэхдээ бид эхлээд уулзаж, дараа нь нарийн ширийн зүйлийг ярилцах болно."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Одоо энэ л чухал."
  
  
  "Нэг зүйл намайг гайхшруулж байна."
  
  
  "Аль?" Нүүрнийх нь өмнө утаа гарч байв. Тамхинаас чирэх зуур түүний царай Renault машины салхины шилэнд туссан байхыг би харж байлаа.
  
  
  "Чи яаж Торремолинос дахь шумуулын замд орсон юм бэ?"
  
  
  Тэр инээсэн. - Цэвэрхэн, тийм үү?
  
  
  "Маш цэвэрхэн." Би түр зогслоо. "Дэндүү цэвэрхэн."
  
  
  Түүний нүд миний нүд рүү ширтлээ. "Юу гээд байгаа юм?"
  
  
  "Би таны түүхтэй бүрэн санал нийлэхгүй байна гэж хэлж байна, Корелли. Чи намайг шумуултай даарсан үед гэрээ хийж, дараа нь нууц төлөөлөгч Барри Парсоны дүрд тогло. Юу өгөх вэ?"
  
  
  "Буцъя" гэж Парсон нухацтай хэлэв. "Сонс. Би чамайг шумуулын араас явааг мэдэж байсан. Зөвшөөрч байна уу?"
  
  
  Би толгой дохив. "Мэдээж та үүнийг таамаглаж байсан. Гэхдээ та яагаад Малагад байсан юм бэ? Би Рико Корелли гэж хэлэх гэсэн юм. Та Валенсид нуугдаж байсан. Яагаад дэмий л өөрийгөө илчлэх гэж Малага руу явах вэ?
  
  
  "Даатгал" гэж тэр удаанаар хэлэв.
  
  
  "Даатгал уу?"
  
  
  “Валенсид дарвуулт завинаас гарснаас хойш би аюулгүй байсан. Чи ойлгож байгаа?"
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Сайн байна. Шумуул мөргөх мөч хүртэл дарвуулт онгоцонд халуун байсан. Дахиад тийм үү?"
  
  
  Би тоолж байсан. "Сайн байна. Та энэ мөчид Соль и Нивед байх байсан гэж бодъё."
  
  
  "Би Тинад ингэж хэлсэн."
  
  
  “Би тэгж таамагласан. Малагад ирсэн нь яагаад тус болсон юм бэ? Энэ бол миний асуулт байсан."
  
  
  "Би чиний тухай илүү ихийг мэдэхийг хүссэн." Тэр мөрөө хавчив. "Миний амьдрал сайхан жижиг боодолд орчихсон гэсэн үг. Би АНУ руу явна. Чи болон чиний тэнд байгаа тэр охин миний асран хамгаалагчид. Тэгэхээр?"
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Тиймээс би чамайг хэрхэн сайжирсныг харахыг хүссэн.
  
  
  Араас нь урт чимээгүй болов. Би түүн рүү хүйтнээр харав. Тэр над руу яг л хүйтэн харцаар харав.
  
  
  "Чи намайг хаашаа авч явсан юм бэ?" Би асуусан.
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Сайн байна. Хараач. Та ан хийж байсан. Чамайг Москатог хайж олох гэж байгааг би мэдэж байсан. Тийм үү?"
  
  
  "Би тийм гэж бодъё."
  
  
  "Би чамайг олох хүртлээ хүлээж байсан."
  
  
  "Чи намайг эртхэн таньсан уу?"
  
  
  "Өө, мэдээж. Би Тина хаашаа явахыг харсан."
  
  
  "Тэгээд тэр шөнө чи Хуана бид хоёрыг дагаж явсан уу?"
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг."
  
  
  "Вилла руу."
  
  
  "Зөв. Чамайг Москатотой гурвалсан, нөгөөх нь өргөн байсан тэр дэгээчинг цохих үед би бид бизнес хийж байгааг мэдсэн. Би зүгээр л чамайг харж байсан."
  
  
  "Гэхдээ яагаад
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Намайг Москатог нас барахад чи тэр замаар явж байна уу? "
  
  
  Түүний харц надтай тулгарав. "Бид бүгд алдаа гаргадаг, тийм үү?"
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Сайн байна. Гэхдээ яагаад нүүрэн дээрх өгүүллэг?
  
  
  “Барри Парсоны жазз уу? Би зүгээр л тавиур дээрээс тоос татсан” гэж тэр хэлээд Барри Парсоны англи аялгад автав. "Тэгээд энэ нь яг одоо хийх нь зөв юм шиг санагдсан. Би юу хийх гэж байна, шийдээд: "За, би энд байна, сайн хөгшин Рико Корелли!" Одоо энэ нь тийм ч их утгагүй юм, тийм үү? »
  
  
  Би инээсэн. “Би энэ хоёр дахин, гурав дахин нэмэгдэхэд дургүй хэвээр байна. Та Хуанатай шууд холбогдож болно. Чи түүнтэй энд дахин унтсан. Та яагаад түүнд мэдээлэл өгөөгүй юм бэ, түүнийг шалгахыг хүсээгүй юм бэ? "
  
  
  Тэр тамхиа хазаад салхины шилээр гадагш харав. Цас орж байсан ч одоо багассан. Би дээш харвал харанхуй шөнө бидний хоёр царайны тусгалыг олж харав.
  
  
  Түүний нүд над руу харав.
  
  
  "Би унтлагын өрөөнд хэзээ ч итгэдэггүй" гэж тэр хөмсөг зангидан хэлэв. "Би бүр өөрийн гэсэн үг биш. Энэ бол Торремолинос дахь миний түрээсэлсэн газар. Чамайг дагаж явахаас өмнө Москато намайг бичлэг хийгээгүй гэдгийг би яаж мэдэх вэ? Эцсийн эцэст тэр намайг дарвуулт онгоцонд алсан гэж бодсон. Гэхдээ энэ нь заль мэх байсан болов уу. Тийм үү? Магадгүй тэнд Москато биш байж магадгүй, магадгүй Москато намайг байнга бодож, намайг хүлээж байсан байх. Би яаж мэдэх юм бэ? "
  
  
  Би тэнд сууж байсан.
  
  
  "Бас энэ зочид буудал. Би юунд ч итгэдэггүй. Ийм зүйл байхгүй. Өрөө бүрт алдаа байдаг гэж би бодож байна. Энэ бол анхны төлөвлөгөөний нэг хэсэг байсан тул би ирээдүйн уулзалтыг хийх ёстой байсан. Би анхны төлөвлөгөөнөөсөө хазайх дургүй, учир нь энэ нь хэтэрхий их боломж үлдээдэг. Бид аль хэдийн бие биенээ мэддэг байсан тул би зүгээр л сайхан тоглож, тэндээс үргэлжлүүлэв. Хэрэв энэ нь таны дэг журамд халдсан бол намайг уучлаарай."
  
  
  Энэ нь утга учиртай болсон.
  
  
  "Одоо юу гэж?" Би асуусан.
  
  
  "Бид охин бид хоёрын хооронд уулзалт зохион байгууллаа" гэж Парсон дахин бодитоор хэлэв. "Микрофильм хүргэх."
  
  
  "Хаана?"
  
  
  "За, чи миний зочид буудлын талаар юу бодож байгааг мэдэж байгаа. Энэ нь ямар ч дугаар авах эрхийг өгдөг. Мөн би Прадо Ллано-д хүмүүстэй зугаалах дургүй. Сонсооч, цанын налууг яах вэ?
  
  
  Би тоолж байсан. “Энэ их эзгүй, зүгээр, хааяа. Цасан дээр ч бас шавж байхгүй” гэж хэлжээ. Энэ хэр үнэн бэ гэж бодоод инээв.
  
  
  “Цас новш. Телескоп линзээр нэг милийн зайд байгаа хүнийг буудаж болно." Тэр чичирэв. "Би үүнд огт дургүй."
  
  
  "Гэхдээ чамайг Корелли гэдгийг хэн ч мэдэхгүй бол..."
  
  
  "Хэн хэлсэн? Үүнээс гадна бас нэг муу тал бий. Хэрэв Москато одоо ч байгаа бол - Артуро үүнийг худалдаж авсны дараа тэр хэвээрээ байгаа гэдэгт итгэлтэй байна - тэр чамайг болон таны өргөнийг ажиглах болно, тийм үү?
  
  
  "Хуаны тухай?"
  
  
  "Мэдээж! Тиймээс би үүнийг анхаарал татахуйц, нэгэн зэрэг хамгаалагдсан газар харах ёстой."
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Энэ бол бөглөхөд хэцүү хуулийн төсөл юм."
  
  
  "Үгүй юу? Эдгээр кабелийн машинуудын нэгийг яах вэ? Та эдгээрийн аль нэгэнд байхдаа тусгаарлагдмал, ганцаараа, аюулгүй байна!"
  
  
  Би энэ тухай бодсон. "Гондола уу? Би таны юу хэлэх гээд байгааг ойлгож байна. Түүнтэй хамт гараад хамтдаа дээш авир. Тэнд байх хугацаандаа кабелийн машинд түгжигдсэн байхад таныг хяналттай орчинд тээвэрлэх боломжтой бөгөөд хэн ч илүү ухаалаг байх болно. Энэ бүхэн кинон дээр байгаа юу? "
  
  
  "Зөв."
  
  
  Би суугаад бодлоо. "Гэхдээ хэн нэгэн чамайг энгэр дээрээс буудаж магадгүй."
  
  
  Парсон Их Британийн их сургууль руу буцаж явахдаа "Өвгөн минь, чи энд л орж ирж байна" гэж хэлэв. "Чи цана дээрээ суугаад Боррегилас өртөөнд зогсоод биднийг ойртох үед хамгаалаарай."
  
  
  Би энэ тухай бодсон. Би дуртай. Энэ тухай бодох тусам надад таалагдсан.
  
  
  "Би үүнийг худалдаж авна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Хэр их цаг хугацаа?"
  
  
  Би: Маргааш өглөө арван цагт уу?
  
  
  "Тийм л дээ" гэж Парсон хэлэв. "Би Хуанагаас хол байх болно. Хэлэлцээрт ойртсон үед би ямар нэгэн хүндрэл гарахыг хүсэхгүй байна."
  
  
  "Амжилт хүсье" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр цасан дээр зогсож, салхины хамгаалалтаа тааруулж байв. Цас бараг хайлсан ч онгорхой хаалгаар хүйтнээр урсах нь надад мэдрэгдэж байлаа.
  
  
  "Эхлээрэй" гэж Парсон хэлэв. "Би чамайг дагаж явна."
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  Тэр миний нүүр рүү хаалгыг хүчтэй цохиж, хөшөөг тойрон яаран гүйлдэн харагдсангүй.
  
  
  * * *
  
  
  Renault асуудалгүй эхэлсэн. Би бага зэрэг дулаацуулж, Симка хөшөөний буланд гарч иртэл машины гэрэл нь түр зуурын зам руу хазайж байхыг хартал хүлээв. Тэгээд хурдны зам руу орох богино зам дагуу мөлхөж явлаа. Би арын толинд Парсон руу гараа даллав.
  
  
  Орж буй цасанд гэрэл нь анивчсан Симка намайг дагаж явахыг би харав.
  
  
  Булан болон булангууд нь нэлээд хурц байсан тул байнга тоормослох, шилжүүлэх шаардлагатай байв. Анхны нойтон тоормосны системийг мэдрэх үед би замд дуртай болж эхэлсэн.
  
  
  Би хар гялтганууртай хөндийгөөр уруудаж байсан бөгөөд тэр зам нь V хэлбэрийн ховилтой болсон байв. Төгсгөлд нь би явган хүний зам баруун тийш огцом огцом эргэхийг харав.
  
  
  Хэсгийн дундуур тоормослоход хальтирч унах шиг боллоо. Би санамсаргүйгээр зам дээр хөлдсөн газар уначихлаа гэж бодоод дахин оролдов. Гэхдээ энэ бол огт хөлдсөн газар биш байв.
  
  
  Шилжилтийг бууруулах үед таталт авахын тулд дахин тоормос дарсан, гэхдээ
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Тоормос нь дугуй руу ямар ч хүчийг шилжүүлээгүй бололтой.
  
  
  Би араа солихыг цөхрөнгөө барсан ч одоо хурдтай явж байгаад залгах боломжгүй болсон.
  
  
  Би налуу дээр гарч ирэхдээ шалан дээр удааширсан боловч хурд нь хэтэрхий хурдан байсан. Азаар муруй маш сайн болсон. Би эргэлт хийсэн. Гэвч дараа нь би эсрэг чиглэлд хурдан зүүн эргэхтэй таарч, зам намайг энд татах байх гэж найдаж дахин тоормос дарав. Гэхдээ надад нойтон үр дүнгүй байдлаас өөр юу ч мэдрэгддэггүй.
  
  
  Юу ч биш.
  
  
  Би дугуйгаа хүчтэй эргүүлээд эргүүлэв. Зам тэгширсэн боловч хурдны зам өндөр чулуурхаг налууг дайран өнгөрөх урт, тэгш зам болж, уруудаж байв. Замын төгсгөлд би урд талын хурдны зам дээр том анхааруулах тэмдэг бүхий огцом эргэхийг харав.
  
  
  Би дахин тоормос дарсан ч хариу өгсөнгүй. Би арааны хөшүүргийг дарсан ч хамгийн бага хэмжээнд хүртэл багасгаж чадсангүй. Би дугуйгаа нааш цааш эргүүлж, цас цэвэрлэгч төрлийн үрэлтийг авахын тулд Renault-г удаашруулахыг хичээж, хамгийн бага араа руу шилжүүлж эхлэв.
  
  
  Амжилтгүй.
  
  
  Би ардаас Парсоны гэрлийг хараад тэр намайг S-д хараад, миний ойлгомжгүй муу жолоодлогын талаар толгойгоо гашилгаж байгаа болов уу гэж бодов.
  
  
  Би тусламж хүссэн дохио болгон гэрлийг хоёр удаа анивчив.
  
  
  Муруй улам ойртож, би Renault-ийн хурдыг хянах чадваргүй болсон. Би дотоод ус зайлуулах суваг руу авирах талаар бодож байсан ч тэнхлэгийг нь эвдэж, дугуйг нь урж хаях магадлал хэтэрхий их байна гэж шийдсэн. Тэрнээс биш шуудуунаас дээш гарсан занарын эрэг дээр нуруунаасаа руль ургаж байгаад уначихсан байж магадгүй.
  
  
  Дугуй шуугиж, эргэлтийг хэтэрхий хурдан болгохын тулд дугуйг зүүн тийш эргүүлэв. Би баруун талын эрэг рүү унасан. Рено замын хажуугаас гараад шууд замын гадна зах руу чиглэн явтал хорин фут орчим үргэлжилсэн цагаан будгаар будсан модон хашааны доор нэг фут чулуу овоолсон байв.
  
  
  Би хажуу тийшээ хашлага мөргөж, Renault-ийн хажуугаас ямар нэгэн зүйлийг урж, дараа нь далан руу давхилаа. Харин би хүчтэй татан машинаа дахин заслаа.
  
  
  Миний урд зам хурдацтай доошилсоор байв. Зуун метрийн цаанаас баруун тийш огцом эргэх замыг харсан бөгөөд эргэлтийг хамгаалсан өөр нэг модон хашлага, эргэлтийн өмнөхөн маш том тэмдэг тавьсан байв.
  
  
  Би хэзээ ч ийм эргэлт хийж чадахгүй.
  
  
  Би чихнийхээ ойролцоо моторын архирах чимээг сонсоод хурдан эргэж харав.
  
  
  Энэ бол Парсон байв.
  
  
  Тэр миний хажуугаар сим картаа буудаж урдах зам руугаа буудсан.
  
  
  Ямар чөтгөр хийх гээд байгаа юм бол оо гэж бодсон. Би түүн рүү хашгирахыг хүссэн ч тэгсэнгүй.
  
  
  Тэр яг миний урдуур зүсчихээд би түүнийг замаас холд, тэгэхгүй бол цохиулна гэж орилох шахсан.
  
  
  Би араагаа солих гэж цөхрөнгөө барсан ч нэмэр болсонгүй.
  
  
  Парсон яг миний урд байсан. Би осолдохыг хүлээж нүдээ аних шахсан.
  
  
  Энэ нь хэзээ ч тохиолдоогүй.
  
  
  Гэнэт миний урд бампер Парсоны хойд гуперыг мөргөв. Парсоны улаан Simca тоормосны гэрэл асч, унтарч, дахин унтрахыг би харсан.
  
  
  Би удааширч байсан.
  
  
  Зугтсан машиныг зогсоож, урд нь явж байсан машиныг удаашруулж, ард байгаа машиныг удаашруулдаг эртний арга байсан.
  
  
  Замын буруу газар нэг чулуу Renault-г Simca-ийн гупераас шидэж, намайг зүүн эсвэл баруун тийш шидээд дараа нь удааширч буй машинаас гулсаж, аль нэг тийшээ явна гэдгийг мэдэж байсан тул жолоогоо чанга атгалаа. хадан цохион эсвэл хадны ирмэг дээгүүр агаарт .
  
  
  Парсоны тоормос байнга анивчиж, анивчиж, биднийг эргэх үед тэр намайг зогсоолоо. Машинаа урвуугаар нь тавиад чичирсээр машинд суулаа.
  
  
  Хаалга онгойж Парсон сим картаасаа гарав. Тэр эргэн тойронд нь цас унасаар миний машины хажууд ирлээ.
  
  
  Миний гэрэл гадаа асаалттай байсан бөгөөд Симкагийн ар талыг гэрэлтүүлж, Парсон шөнө тэнд зогсож байгааг харуулж байна.
  
  
  "Би юу болсныг асуухгүй" гэж Парсон удаанаар хэлэв. "Хэн нэгэн таны Renault-г цохисон."
  
  
  Би толгой дохив. "Тусалсанд баярлалаа. Энэ бол сайн арга байсан."
  
  
  Намайг машинаа гараж руу хүргэхээс өмнө бид Прадо дээрх Esqui бааранд зогссон. Би гурван лумумба, нэг аяга кофе уусан ч тийм ч таатай санагдсангүй.
  
  
  арван нэгэн
  
  
  Би Парсонтой хамт Esquí бааранд бага зэрэг саатсаны дараа өрөөндөө буцаж ирлээ. Лумумба дахь ром, шоколад намайг бага зэрэг тайвшруулж байсан ч би түлхүүрээ хаалганд хийгээд дотогш ороход чичирсээр байлаа.
  
  
  Би гэрлээ асааж байтал өрөөний нөгөө үзүүрт чимээ шуугиан гарахыг сонсоод, холбосон хаалга онгойж Хуана нүдээ бүлтийлгэн зогсож байлаа. Тэр гүн нойрноосоо дөнгөж сэрсэн бололтой.
  
  
  "Чи түүнтэй уулзсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. Би хурдан товчоо руу очоод тэмдэглэлийн дэвтэр авлаа. Би түүн дээр хурдан "алдаа" бичээд түүнд үзүүлэв.
  
  
  Тэр ойлголоо гэж толгой дохив.
  
  
  "Яаж ийм болсон юм
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  явах уу? "- тэр надаас асуув.
  
  
  "Мэдээлэх зүйл алга. Би түүнтэй дахин уулзах хэрэгтэй болно." Би тэмдэглэлийн дэвтэртээ юм бичих завгүй байлаа. "Чи түүнтэй маргааш арван цагт гондолд уулзана. Дэлгэрэнгүйг дараа."
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Одоо би унтаж амарч байна."
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Удахгүй түүнтэй гадаа уулзана гэдгээ илтгэн хонгилын хаалгыг заав.
  
  
  "Сайн амраарай, Жорж" гэж тэр хэлээд өрөөндөө оров.
  
  
  Хувцсаа тайлаад цэвэрхэн хувцсаа солиод коридорт гарлаа. Хуана тамхи татан зогсож байв.
  
  
  "Өрөөнүүдэд алдаа гарсан гэдэгт итгэлтэй байна уу?" тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  "Эерэг".
  
  
  "Чи Кореллитой уулзсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ. Бид түүнийг Барри Парсон гэдгээр нь мэднэ."
  
  
  Тэр намайг судалсан. -Би бараг л ойлголоо.
  
  
  "Би ч мөн адил хийсэн."
  
  
  "Чи итгэлтэй байж чадах уу?"
  
  
  "Би яаж бүрэн итгэлтэй байх вэ? Гэхдээ тэр тантай утсан дээр уулздаг, тэндээс материал авах болно."
  
  
  "Энэ юу вэ?"
  
  
  "Би үүнийг даван туулж чадна" гэж тэр итгэлтэй хэлэв.
  
  
  "Сайн байна. Би чамайг цанын банзнаас хамгаална. Корелли ийм байхыг хүсч байна."
  
  
  "Гэхдээ шумуул та хоёрын уулзалтыг яаж мэдэх билээ?"
  
  
  "Тэр биднийг байнга харж байсан."
  
  
  "Би түүнийг ажиглахыг хичээх болно."
  
  
  "Санаа зовох хэрэггүй. Би үүнд санаа тавих болно. Зүгээр л Кореллитай уулзаж, тэр бидэнтэй тоглож байгаа эсэхийг олж мэдээрэй."
  
  
  Тэр над руу харав. "Тэр яагаад надад эртхэн мэдээлэл өгөөгүй юм бэ?"
  
  
  "Тэр итгэлтэй байхыг хүсч байна гэж хэлсэн."
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. "Энэ нь утга учиртай байх гэж бодож байна."
  
  
  “Түүнтэй цуг цахилгаан машин аваад Боррегиласаас цанаар гулга. Бүх зүйл дуусмагц доод давхарт байдаг бааранд уулзъя. Дараа нь бид яаран бууж, юмны үнэн эсэхийг шалгах болно."
  
  
  "Малага?"
  
  
  "Гранада. Тэнд AX-д дамжуулагч байгаа” гэсэн.
  
  
  "Сайн байна."
  
  
  Би өрөөндөө буцаж ирээд орондоо оров.
  
  
  * * *
  
  
  Одоо би чулуурхаг нурууны дагуу бүх зүйлийг харж байв. Нарны гэрэл цэвэр цагаан байв. Цасан гэрэл нүд сохолсон ч би Zeiss 60x нүдний шилэндээ шүүлтүүр ашигласан.
  
  
  Кабелийн зам дээшээ хөдөлж, би Хуанагийн шар цамцыг тод харав. Дотор нь зөвхөн Парсон хоёр байсан. Гондол нь ихэвчлэн дөрвөн хүн тээвэрлэдэг байсан бөгөөд Парсон хувийн унаанд үйлчлэгчдээ мөнгө өгөх ёстойг мэдэж байсан ч санаа зовсонгүй. Түүнд үүнийг хийх мөнгө байсан.
  
  
  Би нүдний шилээ зүүгээд талбайг дахин тойрон эргэлдэж байгаад түүнийг харлаа.
  
  
  * * *
  
  
  Тэрээр Боррегилас болон Прадо Ллано хоёрын дундах боржин чулуун дээр гэдсэн дээрээ хэвтэж байв. Тэрээр саарал өнгийн хувцас өмссөн тул гялтгануур, боржин чулуутай холилдсон байв. Гэхдээ би түүнийг эр хүн гэдгийг нь харж, хадны дагуу гартаа урт винтов барьсан байхыг харав. Буунд дуранг бэхэлсэн байв.
  
  
  Нүдний шилнээс бууны төрлийг ялгаж чадсангүй.
  
  
  Тэр маш чимээгүй хэвтэж, хүлээж байв. Тэгээд тэр Хуана, Парсон хоёртой гондол руу харав. Тэд түүнийг авч явааг тэр яаж мэдсэн юм бэ? Тэр яаж мэдэх юм бэ?
  
  
  Парсон? Парсон орлож байсан уу? Хуанаг хэн нэгэн суулгасан уу? Мэдээлэл дахин яаж цацагдсан бэ? Манай өрөөнд хэн ч дуугарсангүй. Цаг хугацаа, газрыг Парсон бид хоёроос өөр хэн ч мэдэхгүй.
  
  
  Гэсэн хэдий ч алуурчин хүлээж байв.
  
  
  Москато? Маш боломжтой.
  
  
  Би салхивчныхаа цахилгааныг тайлаад Люгерийг гаргалаа. Би үүнийг шалгаад салхивчны халаасанд хийв. Түүнд хүрэхийн тулд налууг гаталж, хаданд бэхлэх хэрэгтэй болно. Дараа нь би түүнийг цохихоос нь өмнө хадны дээгүүр мөлхөж алах хэрэгтэй болно.
  
  
  Өөр арга байсангүй. Хэрэв би Москатог амьд үлдээвэл тэр Рико Кореллийг дахин авахыг оролдох болно - түүнийг амжилтанд хүрэх хүртэл хичээгээрэй!
  
  
  Кабелийн хурд болон хадны дээрх хүний байрлалаас харахад надад нүүх хугацаа хагас минут л байлаа.
  
  
  Аюултай магнатаас зайлсхийхийн тулд буултыг нь бага зэрэг шалгаж, яг доогуур нь давхив. Би гулсуурын ёроолд мөргөхөд дээрх цасны үлдсэн хэсэгт ямар нэгэн зүйл тохиолдож, би гэнэт гулсуурт өвдөг хүртэл булагдсан байхыг олж мэдэв. Би түлхэж өшиглөсөн чинь цас надаас нисэн одов. Би азтай. Бөмбөлөг эргэлдэж буй цас үргэлжлэн надаас холдон ойр хавийн чулууг мөргөв.
  
  
  Би үнэт секундээ алдсан.
  
  
  Чулуунууд миний өмнө байсан ч миний доор хэвтэж буй хүнийг би хараагүй. Би нүдний шилээ гаргаж, уулын хяраар аажуухан эргүүлэх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Дараа нь би түүнийг харсан.
  
  
  Би зуу гаруй фут зайд шидэгдсэн! Би хэтэрхий өндөр байсан.
  
  
  Би хурдхан шиг толгод уруудан, нөгөө тал руугаа буцаж, тэр замаас өөрийгөө баптисм хүртээд хадан дээрх хүний хүрч болох газар руу буцав.
  
  
  Би хавчаарыг нь суллаж, гулгахаас сэргийлж цаныг чулуун дотор байрлуулав. Тэгээд нүдний шилээ гаргаж ирээд хадны ирмэг дээгүүр харав.
  
  
  Хоёр ба гуравдахь ган тулгуурын хооронд тросс аажмаар дээшлэхийг би харав. Тэгээд би винтов барьсан хүн түүнийг чанга бариад гондолыг аалзны ган утсаар дээш хөдөлгөж байхад нь анхааралтайгаар чиглүүлж байгааг би харж байлаа.
  
  
  Би Лугерыг тэр хүний толгой руу чиглүүлэн буудлаа.
  
  
  Сум чулуунд оногдож, хаа нэгтээ нисэн одов. Би рикошетын дуулахыг сонссон.
  
  
  Тэр хүн хурдан эргэж харав. Би түүний цагаан царайнд бүдгэрч байгааг олж харлаа. Тэр хурдан нуруугаа бөхийлгөж, эргэж харан буугаа над руу чиглүүлэв.
  
  
  Сум миний араас цасанд оногдсон - хэтэрхий ойрхон байна
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  тав тухтай.
  
  
  Би дахин буудсан. Гэвч тэр буудсаны дараа тэр даруй харагдсангүй. Би түүнийг харж чадаагүй.
  
  
  Тийшээ бөхийж байгаад түүнийг олох гэж дэмий л оролдлоо.
  
  
  Дахиад нэг сум гараараа чулууг хугаллаа.
  
  
  Би доош унав.
  
  
  Гондол кабелийн дагуу аажуухан хөдөлж, би Хуанагийн шар цамцыг харж, би үүнд л анхаарлаа хандуулав.
  
  
  Буудагч босоод надаас холдон гондол руу чиглэв. Би дахин буудсан.
  
  
  Тэр чулуун дээр бөхийж унасан бөгөөд тэр оноогоо огт алдсан. Би түүнийг хадан цохион дээр хэрхэн амарч, гондол руу чиглүүлж байгааг харсан.
  
  
  Би хадан дээгүүр эхэлсэн ч түүнд цаг тухайд нь хүрч чадахгүй гэдгээ мэдэж байсан.
  
  
  Кабелийн хавчааруудыг дарж, би цана дээрээ суугаад нэг гартаа хоёр шон, нөгөө гартаа Люгер барьсаар бууж эхлэв. Энэ бол миний төсөөлж чадах хамгийн тухтай цанын байрлал биш байсан.
  
  
  Би ахих тусам цанаар харваж чадахгүйгээ ойлгосон бөгөөд ингэснээр миний үнэ цэнэтэй цагийг дэмий үрж байна.
  
  
  Би түүний бөхийж байсан төвшинд бууж, бэхэлгээнээс мултарч, тонгойн чулуунуудыг гатлав.
  
  
  Тэр энд байна!
  
  
  Би буудсан.
  
  
  Тэр гондол руу онилж, яг миний буудсан шиг эсвэл надаас хэдхэн секундын дараа буудсан. Юу ч болсон миний өөрийнх нь цохилт түүнийг буруу буухад хүргэсэн бололтой, цэнэг нь цонхоор Парсоны зүрх рүү биш харин гондолын суурь руу оров.
  
  
  Би буудагчийг цохисон.
  
  
  Тэр эхлээд чулуу руу унасан, дараа нь рефлексийн хөдөлгөөнөөр эргэж, буугаа над руу чиглүүлтэл эргүүлэв.
  
  
  Би буцаж, цасан дээр үсэрч, уулнаас гулгав. Сумнууд миний эргэн тойронд тархсан боловч нэг ч сум оногдсонгүй. Би хадан дээр буцаж авирч, худалдаж авахаар наалдлаа.
  
  
  Чулуу гулгамтгай байсан ч дээгүүр нь мөлхөж, чихний хажууд дахин нэг сум дэлбэрэхэд би толгойгоо өндийлгөж, түүнийг тод хараад хүзүү рүү нь буудсан.
  
  
  Тэр даруй унав. Цус түүний эргэн тойронд улаан үүлэн дунд дэлбэрэв.
  
  
  Дараа нь би түүн рүү ойртоход тэр мөсөн улаан шалбааг дотор хэвтэв.
  
  
  Энэ бол Альфреддо Москато байв.
  
  
  Шумуул.
  
  
  Тохируулагч!
  
  
  * * *
  
  
  Намайг буудсан винтов Рико Кореллийг гондолд хөнөөх ёстой байсан винтов бол 30-06 Спрингфилд сумны зориулалттай камертай, Bausch & Lomb Balvar Lee цэгийн хувьсах дурангаар тоноглогдсон Winchester Model 70 Super Grade буу байв. Сайхан машин байсан.
  
  
  30-06 Springfield Hi-Speed ​​хүрэл цэгийн сум нь 300 ярд-д 2,960 фрейм/сек хурдтай, 2,260 фрейм-ийн хурдтай, 2,920 фут-лб-ийн амны энерги, 1,700 фут-лб-ийн үхлийн хүч чадалтай. фунт стерлинг 300 ярд. Bausch & Lomb хувьсах чадлын хамрах хүрээ нь 2 1/2-аас 4x хооронд тохируулагддаг бөгөөд зөвхөн хоёр хөдөлж буй эд ангиудын тусламжтайгаар өндөр болон салхины хөдөлгөөнийг тохируулах боломжтой.
  
  
  Хэрвээ алсын буудлагын газраас хүнийг алах ямар нэгэн зүйл тусалж чадах юм бол энэ хослол байж болно.
  
  
  Би үхсэн хүн рүү бөхийв. Түүнд хэтэвч, бичиг цаас байсан ч хуурамч байсан нь илт. Энэ нэрийг Натальо Ди Чесура гэж нэрлэсэн бөгөөд сонинууд түүнийг Италийн Баригаас ирсэн гэж бичжээ.
  
  
  Тэр хар арьстай, хар үстэй, үсээ хуссан хөх эрүү, хацартай байв. Хажуу нь ердийнхөөсөө намхан байсан ч тийм ч урт санагдсангүй.
  
  
  Тэр сайхан салхины хамгаалалттай, бариу цанын өмд өмссөн байв.
  
  
  Чулуун дээр гэнэт хөлийн чимээ гарахад би эргэж харав. Иргэний харуулын нэг нь газар дээр нь бууж ирээд цанаа тайлаад гартаа дэвтэр барьсаар над руу алхав. Би түүний хамгаалалтын бүсийг салгасан байхыг анзаарсан.
  
  
  Тэр над руу хараад юу ч хэлэлгүй үхсэн хүний ​​хэвтэж байгаа хад руу алхав. Тэр доош бөхийж, цогцсыг хараад, сайтар судалж, хэдэн тэмдэглэл хийсэн.
  
  
  Тэр цогцосны хүзүүнд хүрч, судасны цохилтыг мэдэрсэн. Би түүнд түүнийг тэнд байхгүй гэж хэлж чадна. Тэр бичиг баримтуудаа гарган судалж, дараа нь Винчестер 70 болон дуранг шалгав.
  
  
  Тэр босоод над руу эргэв.
  
  
  "Хэвтэрсэнд уучлаарай эрхэм ээ" гэж тэр англиар хэлэв.
  
  
  Би инээмсэглэв. "Чи намайг англи хүн гэдгийг яаж мэдсэн юм?"
  
  
  "Би чамайг Америк хүн гэдгийг мэдэж байна" гэж тэр инээмсэглэн намайг засав. "Цантайгаа хамт."
  
  
  Тэд Австри байсан ч би тэднийг Нарны хөндийд худалдаж авсан. Мөн энэ нь тэдний дээр тэмдэглэгдсэн байв.
  
  
  "Чи үүнийг харсан уу - асуудал?" - гэж тэр нарийн, гэхдээ тодорхой асуув.
  
  
  Би мөрөө хавчив.
  
  
  "Магадгүй та гэрчээс илүү байж магадгүй юм. Магадгүй та энэ хүний үхэлд оролцсон байх?
  
  
  Би юу ч хэлсэнгүй. Тэр хэзээ надад эрхийг минь хэлэх гэж байсан юм бэ? Гэхдээ мэдээж Испанид таны эрхийг огт уншаагүй.
  
  
  Би түрийвчээ гаргахын тулд салхивчны товчийг тайлж эхлэв.
  
  
  45 Colt American Guardia зэвсэг тэр даруй түүний гарт орж миний гэдсийг бүрхэв.
  
  
  "Уучлаарай эрхэм ээ, гэхдээ халааснаасаа юу ч битгий гаргаарай."
  
  
  "Би зүгээр л үнэмлэхээ өгөхийг хүсч байна" гэж би инээмсэглэв. "Би Малагагийн ахмад Митч Келлигийн зөвлөснөөр ирсэн."
  
  
  Түүний нүүрэнд таних нь тодров. "А. Тодорхой. Танд түүний карт байгаа. Бас чиний нэг." Тэр үүнийг хараад аажуухан хуванцар хавтсанд хийв. Тэр түрийвчээ буцааж өгөөд ухаалаг алгадаад хаав.
  
  
  Би үүнийг аваад хаячихлаа.
  
  
  "Уучлаарай эрхэм ээ, би тэгэхгүй
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Би чамайг ямар нэгэн асуулт асуухыг хүлээж байна. Хэрэв та явахыг хүсвэл? "
  
  
  Аа, Митч Келлигийн картын буланд байгаа тэр гайхалтай бяцхан сүх эмблемийг хүн бүр мэддэг, хайрладаг бололтой.
  
  
  Би эргэж хараад үхсэн хүн рүү заалаа. "Тэр таныг таньдаг уу?"
  
  
  Гуардиа толгой сэгсэрлээ. “Би тэгж бодохгүй байна. Гэхдээ би удахгүй олж мэдэх болно."
  
  
  "Эелдэг зөвлөгөө" гэж би хэлэв. “Энэ хүнийг гэмт хэргийн хэргээр Малагад эрэн сурвалжилж магадгүй. Аллага".
  
  
  "Өө."
  
  
  "Өчигдөр шөнө яг энд Прадо Ллано дээр хүүгийн амийг хөнөөсөн хэрэг."
  
  
  Гуардиа нүдээ анив. - Та их зүйлийг мэднэ, эрхэм ээ.
  
  
  "Энэ бол миний бизнес. Маш их зүйлийг мэддэг. Тэгээд тэдний зургийг аваарай" гэж би инээмсэглэн нэмж хэлэв.
  
  
  Тэр мэндчилэв. “Таныг саатуулсандаа уучлалт гуйж байна уу. Хамт ажилладаг хүнээ ирэхэд чи энд байхгүй байсан бол сайн байх гэж бодож байна. Тэр бага зэрэг залуу, сэтгэл хөдлөм."
  
  
  Би налууг харлаа. Өөр нэг Guardia цанаар гулгаж, доошоо гүйж байв.
  
  
  "Баярлалаа."
  
  
  Тэр бэлхүүсээсээ бөхийж мэндчилэв. "Бид уулзсан гэж би сеньор Келлид хэлье."
  
  
  Би хавчаар руу шургуулж, шонгоо босгоод Прадо Ллано руу хурдан буув.
  
  
  * * *
  
  
  Хагас цагийн дараа би зочид буудалдаа буцаж ирлээ. Хуана намайг зочны өрөөнд том пийшингийн дэргэд хүлээж байв.
  
  
  Бид ганцаараа байсан.
  
  
  Түүний царай догдолж гэрэлтэв. "Надад ийм байна" гэж тэр надад шивнэв.
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Тийм догдлол юу байсан бэ?" - тэр бодсон.
  
  
  "Би Москатог айлгаад алчихлаа."
  
  
  Түүний царай цонхийжээ. "Тэр биднийг кабелийн зам дээр уулзаж байгааг яаж мэдсэн юм бэ?" тэр эмэгтэй асуусан. "Чи бид хоёр, Парсон хоёроос өөр хэн ч мэдэхгүй."
  
  
  "Та Парсоныг үнэхээр Корелли гэж бодож байна уу?" Би асуусан.
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. “Тэр хар тамхины сүлжээний талаар ихийг мэддэг нь лавтай. Мөнгөн таваг дээр бидэнд өгөхөд бэлэн байна. Би маш их баяртай байна."
  
  
  "Чи хэзээ нэгэн цагт сэтгэл дундуур байсан уу?" - Би баяртайгаар асуув.
  
  
  “Маш хатуу. Бид анхны орлон тоглогч Кореллитой тоглож эхэлмэгцээ."
  
  
  "Бид үдээс хойш бүх зүйлийг Гранада руу хүргэх болно."
  
  
  "Мэдээлэл үнэн гэдэгт итгэлтэй байж чадахгүй байна, Ник" гэж тэр хэсэг хугацаанд бодож байгаад эцэст нь шийдвэр гаргасан юм шиг хэлэв. "Би ийм хол явсан нь харамсалтай юм шиг санагдаж байна, гэхдээ Корелли жинхэнэ эсэхийг хэлж чадахгүй байна."
  
  
  "Санаа зоволтгүй. AX-ийн санах ойн банк мэдэх болно."
  
  
  "Гэхдээ намайг яагаад энд явуулсан юм бол гэж гайхаж байна." Одоо тэр гутлаа.
  
  
  "Энэ тухай март. Энэ бол ажлын нэг хэсэг."
  
  
  Прадо Ллано гаражийн засварчин уучлалт гуйсан. “Би үдээс хойш хоёр цаг гэхэд хүлээж авна. Танд удахгүй хангалттай юу, эрхэм ээ?"
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Тийм байх ёстой. Юу болсон бэ?"
  
  
  "Тормосны шингэн шавхагдсан байна, эрхэм ээ."
  
  
  "Ямар шалтгаанаар?"
  
  
  "Хоолой хоолой тасарсан." Тэр нэг их юм хэлэхийг хүссэнгүй.
  
  
  "Завсарлага уу?"
  
  
  "Маш хачирхалтай, эрхэм ээ" гэж тэр хүлээн зөвшөөрөв. “Шингэн дамжуулах хоолой ингэж элэгддэггүй. Үнэндээ энэ нь боломжгүй юм."
  
  
  "Тэгээд юу болсон бэ?"
  
  
  "Мөр тасарсан."
  
  
  "Таслах уу?"
  
  
  "Тийм бололтой, эрхэм ээ." Одоо түүнд эвгүй санагдсан. Ийм зүйл түүнд ойлгомжгүй байсан.
  
  
  "Хэн нэгэн үүнийг санаатайгаар таслав уу?" Би асуусан.
  
  
  "Би мэдэхгүй. Би энэ тухай яримааргүй байна. Энэ бол ноцтой буруутгал” гэв.
  
  
  "Гэхдээ төлбөр авах хүн байхгүй тул яагаад ингэж хэлж болохгүй гэж?"
  
  
  Тэр намайг инээмсэглэж байхыг харсан. "Сайн байна. Хэн нэгэн энэ шугамыг тасалсан гэж хэлж байна, эрхэм ээ. Snip! Энэ нь утга учиртай юу?"
  
  
  "Өө тийм" гэж би хэлэв. "Энэ нь утга учиртай".
  
  
  Хүү ноцтой харагдаж байв. -Тэгэхээр танд дайсан байна, эрхэм ээ. Магадгүй ямар нэг эмэгтэйн нөхөр юм болов уу?
  
  
  Испаничууд ийм эдгэшгүй романтикууд юм!
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Би ийм байж болох юм шиг санагдаж байна. Гэхдээ энэ нь үнэ цэнэтэй юм, та мэдэх үү?"
  
  
  Тэр гэрэлтэв. "За тэгвэл. Сайн байна!"
  
  
  "Би хоёр цагт очно."
  
  
  "Өө, бас нэг жижиг зүйл байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Аль?"
  
  
  Тэр ахин тээнэгэлзэн эргэн тойрноо харан хэн нэгэн сонсож байгаа эсэхийг шалгав.
  
  
  "Энэ юу болохыг чи мэдэх үү?" тэр халааснаасаа ямар нэг юм гаргаж ирээд гартаа барив.
  
  
  Би түүний алган дээрээс авав. Сайхан алдаа байсан. Соронзон дамжуулагч нь чиглэл хайгчтай хослуулсан. Гайхалтай загвар! Бүрэн мэргэжлийн. Япон юм уу герман байх.
  
  
  Би үүнийг харлаа. "Энэ юу болохыг би мэдэхгүй."
  
  
  "Би ч гэсэн, эрхэм ээ."
  
  
  "Та үүнийг хаанаас олсон бэ - энэ хэрэгсэл?"
  
  
  - Энэ нь Renault-ийн доод талд бэхлэгдсэн байсан, эрхэм ээ.
  
  
  "Ямар сонирхолтой. Энэ нь намайг жолоо барьж байх үед хурдны замаас гарсан зүйл байх гэж бодож байна."
  
  
  "Энэ бол соронзон юм, та мэдэж байна уу, эрхэм ээ? Чамайг үүнийг үзэх сонирхолтой байх гэж бодсон."
  
  
  "Би... их сонирхож байна."
  
  
  Би чиглүүлэгчийг халаасандаа хийгээд хэдэн зуун песет гаргаж ирлээ. Би тэднийг хүүд өгсөн. "Энэ чамд зориулагдсан" гэж би хэлэв. "Чиний сонирхол, чимээгүй байдлын төлөө."
  
  
  - Ойлголоо, эрхэм ээ.
  
  
  Энэ тийм гэдэгт би итгэлтэй байсан.
  
  
  Одоо би Москато кабелийн машины уулзалтын талаар хэрхэн мэдсэнийг мэдсэн.
  
  
  Би түүнд 1 гэж хэлсэн
  
  
  Арван хоёр
  
  
  Хуана бид хоёр Альхамбра цэцэрлэгт сууж байтал Гервасио Альбанес хэмээх намхан, хар үстэй, хар нүдтэй, буржгар үстэй цыган бидэн рүү ойртлоо. Тэр бидний аялалыг урагшлуулсан. Загвар ёсоор Хуана бид хоёр хоцорсон.
  
  
  "Андалусад дулаахан байна" гэж тэр маш сайн англи аялгаар хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ Мароккогийн хувьд биш" гэж би хариуд нь Хоук болон AX-ийн бүтээсэн хүүхдийн таних системээс дахин ичсэн.
  
  
  Тэр толгой дохив
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Чинжүүний модны доор цементэн вандан сандал байсан бөгөөд тэр биднийг тийшээ дагуулав. Бид хамтдаа сууж, тусгалт усан сан болон эсрэг талын том Моориш нуман хаалга руу харав.
  
  
  "Надад мэдээ байна" гэж тэр шивнэн хэлэв. "Бид аялал дууссаны дараа шууд уулзах ёстой."
  
  
  "Мэдээ?" Би асуусан.
  
  
  Тэр хуруугаа уруул дээрээ тавив. "Дараа нь. Эсрэг талын толгод дээр." Тэрээр Альхамбрагийн хажуугаар зүүн хойд талын уулын бэл рүү заалаа. Уулын энгэрт олон тооны цыганууд амьдардаг хэд хэдэн агуй байдаг гэж бид өмнө нь хэлсэн. Чухамдаа үүнийг Жервасио өөрөө бидэнд хэлсэн.
  
  
  Би толгой дохив. "Аяллын дараа. Альхамбрагийн үүдэнд."
  
  
  Альхамбрагийн үүдэнд цугларсан хүмүүс биднийг гарах үед цөөрч эхэлсэн бөгөөд Гервасио биднийг зогсоол руу алхав.
  
  
  "Чи машинтай юу?"
  
  
  "Харамсалтай, үгүй" гэж Гервасио инээмсэглэв. Тэр Хуанагийн зүг шившлэг хийв. "Надад маш жижигхэн Ламбретта л бий...
  
  
  "Зам даяар цус асгаруулж болохгүй" гэж би хэлэв. "Бидэнтэй хамт яв. Бид чамайг дараа нь энд аваачиж өгье, чи Ламбреттаг авч болно."
  
  
  "Чи ийм нутаг юм."
  
  
  “Сөрөг. Бид зүгээр л практик. Бид таныг том толгодыг даван гарахыг хүлээж нааш цааш машин жолоодож цаг алдаж болохгүй. Бид хаашаа явж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Би агуйд амьдардаг, эрхэм ээ" гэж тэр эмгэнэлтэй хэлээд Хуанаг нүдээрээ илүү шүүслэгээр хэлэв.
  
  
  Тэр түүн рүү харав. Тэр түүн рүү хүрч байв.
  
  
  "Үүнийг март, Гервасио. Таны агуйн ёроолд арван дөрвөн литрийн лонх дүүрэн хатуу алтан зоос байгаа гэдэгт би мөрийцье.
  
  
  Түүний нүд гялалзаж байв. "Та хошин хүн юм, эрхэм ээ."
  
  
  Гервасио Хуана хоёр арын суудалд суув. Тэр түүнийг болгоомжлон харж байсан ч би түүний нүдийг заримдаа толинд над руу харж байхыг харлаа.
  
  
  "Наашаа буу, эрхэм ээ, дараа нь баруун тийшээ" гэж тэр надад хэлээд гүйсээр, хэсэг хугацааны дараа уулын нүхний өмнө зогсов. Эргэн тойронд өөр машинууд зогсохоос гадна овоорсон мотоцикль байсан. Ихэнхдээ суудал, Peugeot машинууд байсан. Энэ бол шороон доторх нэг том зогсоол байсан.
  
  
  "Бид энд сууж байна."
  
  
  Би толгой дохив. Би түүн рүү арын толинд харав. "Одоо мэдээ байна, Гервасио."
  
  
  "Таныг нэн даруй Малага руу залгахыг ахмад Митч Келли хүсч байна."
  
  
  "Тэр учрыг нь тайлбарласан уу?"
  
  
  "Мэдээж үгүй, эрхэм ээ. Гэхдээ тэр тууштай байсан."
  
  
  "Би түүнийг хаана дуудаж болох вэ?"
  
  
  "Би байшин дотор шугамтай."
  
  
  Тэр агуйн үүд рүү заав.
  
  
  Би Хуана руу харлаа. "За, явцгаая."
  
  
  Бид гараад Гервасиогийн араас агуй руу орлоо. Дотор нь ямар ч айл шиг тохижуулж, Испанийн хүнд тавилга, хатуу шороон шалан дээр хивсэнцэртэй байв. Цахилгааны залгуурт залгасан гэрлийн чийдэн, чийдэн байсан. Гол өрөөнд хоол хийх маш хүчтэй үнэр үнэртэж байв.
  
  
  Гервасио өрөөний төгсгөлд байх номын шүүгээ рүү алхаж, Малага дахь аюулгүй байшинд Митч Келлигийн R/T-г санагдуулсан савхин хайрцаг гаргаж ирэв.
  
  
  Тэр үүнийг залгаад дулаацуулав. Би суугаад түүн рүү харлаа. Хуана босоод эргэн тойрон алхаж, ханан дээрх өлгөө, чадварлаг нэхсэн хивсэнцэр, ширээг бүрхсэн тор, уран зургийг гайхан харав.
  
  
  Гервасио код бичгүүдийг өгч, Келлигийн хэн болохыг тодорхойлох хүсэлтэд хариулав.
  
  
  "Кэлли?" - Би хэсэг хугацааны дараа хэлэв. "Яагаад шууд утас гэж?"
  
  
  "Энэ охин байна. Тэр Sol y Nieve руу явж байна."
  
  
  "Тийм үү. Тэгэхээр?"
  
  
  "Танд ямар нэгэн асуудал байсан уу?"
  
  
  Би Гервасио руу хараад зогслоо. - Асуудал үү?
  
  
  "За, чи Ромын хамраа хараахан өргөөгүй байна. Тийм үү?"
  
  
  "Үнэндээ бидэнд байгаа."
  
  
  Чимээгүй байлаа. "Сонс" гэж Келли хэлэв. "Өчигдөр охин Ромын Хамар руу залгаж, түүнд нэг залуу нас барсан тухай, харин өнөө өглөө өөр хүний үхлийн талаар хэлэв!"
  
  
  "Энэ бол үнэн."
  
  
  "Roman Nose чамтай эсвэл NX-тэй уулзахаас татгалзсан биз дээ?" NX эмийн мэргэжилтэн. Маш сайн. Хуана Ривера.
  
  
  Би хүлээж байсан. "Сөрөг. Түүний шалтгаан юу вэ?"
  
  
  “Роман Нос энэ бүхнийг цуцлахыг хүсч байгаагаа хэлсэн. Тэр үүнийг тохируулсан гэдэгт итгэлтэй байна. Байгууллага нь түүнийг алах гэж байгаа гэдэгт тэр итгэлтэй байна. Чи намайг уншиж байна уу?
  
  
  "Чанга, тод."
  
  
  "Охин одоо улаан Ягуар машин жолоодож байна." Улаан Ягуар дээр. Энэ нь тодорхой байна?"
  
  
  "Ойлголоо. Асуулт. Тэр яагаад ирж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Тэр Роман Нозег чамтай уулзуулахыг хүсч байна гэж хэлсэн."
  
  
  "Түр хүлээнэ үү. Бид хоёр Роман Ностой болзож байсан. Би давтан хэлье. Бид хоёр Роман Ностой болзож байсан. Чи намайг уншиж байна уу?
  
  
  Түр зогсоох. "Би чамайг уншиж байна."
  
  
  "Тэр яагаад биднийг Роман Ностой уулзаагүй гэж бодоод байгааг би ойлгохгүй байна?"
  
  
  "Магадгүй чи тэгээгүй байх."
  
  
  "Боломж бий. Ромын хамар нь үнэндээ эерэгээр тодорхойлогдоогүй байна. Гэхдээ тэр бидэнд материал өгсөн."
  
  
  "Охин таныг Роман Ностой уулзаагүй гэж шаардаж байна. Роман Носе дайснууддаа танигдах эрсдэлгүйгээр Корсика руу буцахыг хүсдэг. Тиймээс чамтай болзож болохгүй."
  
  
  "Тиймээс та бидний Ромын хамар Ромын хамар биш гэж бодож байна."
  
  
  “Малага булан дахь шоуг дахин явуулна. Тиймээ. Их боломжтой".
  
  
  "Энэ надад ойлгомжтой байна" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Хоёр боломж байна: Ромын хамар нь Ромын хамар, эсвэл Ромын хамар биш. Келли. Машиндаа суугаад Sol y Nieve дээр бидэнтэй нэгдээрэй."
  
  
  Түр зогсоох. "Яагаад?"
  
  
  "Надад өөрийн чинь тусламж хэрэгтэй байна. Бид Роман Носыг өөрийнх нь хэлснээр байгаа эсэхийг шалгах ёстой."
  
  
  "Би яаж туслах вэ?"
  
  
  "Энэ бол төвөгтэй түүх юм. Гэхдээ би одоо юу хийхээ мэдэж байна."
  
  
  "Би ч бас адилхан юм хэлчихээсэй!"
  
  
  "С
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  тэр y Nieve. Сьерра Невада зочид буудал. Өнөө шөнө. Тийм үү?"
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Холболтын төгсгөл."
  
  
  Би удаан суугаад зураг авалтын талбайг харлаа. Дараа нь би эргэж харвал Жуана намайг харж байгаа харагдав.
  
  
  "Сайн уу?"
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Гервасио ч бас том нүдээр бидэн рүү харав. Би Хуанатай ярилцсан. "Танд энэ бичил кино байгаа юу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлээд цүнхэндээ гараа сунгав.
  
  
  "Сайн байна. Үүнийг Гервасиод өг."
  
  
  Тэр яг л үүнийг хийсэн. Тэр гартаа байгаа жижигхэн боодолтой хальс руу харав. Тэгээд над руу асуусан харцаар харав.
  
  
  "Энэ шидэлтийг дэлбэлж, AX руу тэмдэгтээр нь илгээ."
  
  
  Цыган толгой дохив.
  
  
  "Хуана, Сол-эт-Ньев дэх Renault руу буц."
  
  
  "Чамгүйгээр?" Түүний нүд анилдав.
  
  
  "Тийм ээ. Би Тина Бергсоныг таслан зогсоох болно."
  
  
  "Гэхдээ яагаад?"
  
  
  "Түүнийг амралтын газарт ирж, жинхэнэ Кореллитой ярилцах мөчид тэр даруй танигдана."
  
  
  "Гэхдээ...?"
  
  
  -Хэн нэгэн түүнийг алахыг оролдож байна гэж хэлэх гэсэн юм.
  
  
  "ДЭМБ?"
  
  
  "Өөрийгөө Барри Парсон гэж дууддаг хүн."
  
  
  Хуанагийн нүд томров. "Гэхдээ яагаад заавал Парсон байх ёстой гэж?"
  
  
  "Энэ нь байх ёстой".
  
  
  "Тэгэхээр Кореллийг алах хоёр хүн байсан уу?" гэж Хуана хөмсгөө зангидан асуув.
  
  
  "Хэрэв нэг нь бүтэлгүйтсэн тохиолдолд мафиозууд түүнтэй хоёр гэрээ байгуулсан байх магадлалтай."
  
  
  "Хэцүү байна."
  
  
  "Энэ бол таны амьдрал гэж та мөрийцсөн байх. Сонсооч. Үүнд дүн шинжилгээ хийцгээе. Парсон Кореллийг алахыг хүсч байна гэж бодъё. Тийм үү? Парсон бидэнтэй адил Кореллийг нүдээр нь мэддэггүй. Гэхдээ тэр намайг Кореллитой уулзалт зохион байгуулах гэж байгааг мэдэж байгаа. Зөвхөн би ч биш, чи бид ч бас. Тиймээс тэр бидэнтэй ойртож байна. Аль болох ойрхон".
  
  
  Би орондоо гэсэн үг. Санамж Хуанаас зугтсангүй. Тэр улайв.
  
  
  "Одоо. Артурог алагдах үед Парсон Москатотой хамт байсан гэж бодъё. Парсон мэдээж намайг харж байсан. Тэгээд Артурог нас барахдаа миний өгсөн зааврыг сонссон байх. Одоогоор?"
  
  
  "Агуу их."
  
  
  "Парсон дараа нь нуугдаж, Корелли гарч ирэхийг хүлээхээр цуглаанд очив. Гэхдээ хэн гарч ирэх вэ? Би Корелли биш. Парсон тэнд зогсож байна, би дээш алхаж, түүний нүүр бүхэлдээ өндөглөдөг."
  
  
  "Гэхдээ Корелли яагаад уулзалтанд ирээгүй юм бэ?"
  
  
  "Чи Келлигийн хэлснийг сонссон. Тэрээр Артурог буудуулах үед Корелли айсан гэж хэлсэн. Би түүнийг зүгээр л шийдэж, түүнгүйгээр болоосой гэж бодох ёстой."
  
  
  "Яагаад шумуул Кореллийг алахаар тийшээ очоогүй юм бэ?" гэж Хуана гэмгүй асуув.
  
  
  "Би энэ тухай бодсон" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Тэр Артурог алсны дараа зугтахаар яарч байсан болохоор Артуро надад юу гэж хэлснийг сонсоогүй гэж бодъё."
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав.
  
  
  "За" гэж би хурдан үргэлжлүүлж, "Парсон тэнд байна, би тэнд байна. Парсон юу хэлж байна вэ? Түүний хэлж чадах цорын ганц зүйл бол үнэн юм. Тэр намайг Корелли биш гэдгийг мэднэ. Тэгээд тэр уулзалт болно гэдгийг мэдэж байгаа. Тэрээр: "Би бол Корелли! Тэгээд тэр чамтай уулзалт зохион байгуулж бүгдийг нь тоглодог."
  
  
  "Микрофильмын талаар юу хэлэх вэ? Тэр надад кино өгсөн."
  
  
  "Бид үүнийг шалгаж байна. Гэхдээ нэр, газар, огноо гэх мэт мэдээллийг орлуулах нь маш амархан."
  
  
  "Сайн байна ..."
  
  
  "Тэр кино бүтээж, тантай уулзалт зохион байгуулдаг. Тэрээр Кореллигийн дүрд тоглох уулзалт зохион байгуулдаг. Тэр чамд хуурамч кино өгөх ба энэ хооронд Москато түүнийг алахыг оролдсон, би Москатог ална."
  
  
  "Гэхдээ Москато уулзалтын талаар яаж мэдсэн бэ?"
  
  
  "Renault-д алдаа гарлаа" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Парсон одоо юу хүлээж байна?" - тэр бодсон.
  
  
  “Тэр Тинаг ирэхийг хүлээж байна. Тэр түүний тухай мэддэг, тэр ч байтугай түүнийг биечлэн мэддэггүй байсан ч гэсэн. Тэр Еленаг төөрөгдүүлэхийн тулд Тина руу "утасны дуудлага" хийсэн байх ёстой гэж би бодож байна. Гэхдээ тэр Тина эцэст нь Sol y Nieve-д гарч ирнэ гэдгийг мэдэж байгаа. Тэр түүнийг хүлээж, Корелли, бинго руу авч явахыг зөвшөөрнө! Харж байна уу? "
  
  
  "Тэгээд Тинаг саатуулах нь ямар ашигтай юм бэ?"
  
  
  "Би түүнд Sol y Nieve-д дүр төрх нь Кореллид нөлөөлнө гэдгийг анхааруулахыг хүсч байна."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Тэгээд?"
  
  
  "Би үүнийг олж мэдье" гэж би аяархан санал болгов. "Одоохондоо надад онцлох зүйл алга."
  
  
  * * *
  
  
  Хуана Ривера Гервасио бид хоёрыг Гранада дахь түрээсийн машинд хүргэж өгөхөд би механик хурдны хайрцагтай Seat мини машиныг сонгосон. Дараа нь Хуана Гервасиогоо Альхамбра руу буцаан авчирсан бөгөөд тэнд нь микро дугуйгаа байрлуулсан байв.
  
  
  Би Малага-Гранада хурдны зам дээрх Seat-д хөөрч, Малага руу явлаа. Цаг хэдийнэ оройтсон байсан ч нар хараахан гэрэлтээгүй байв. Би улаан Jaguar дээр нүдээ салгасан - машиныг ялгахад хялбар.
  
  
  Түүнийг надаас хөндийгөөр хурдан уруудах замд тоормослохыг нь хартал хорин минут өнгөрсөн байх. Би хурдхан буцаж, шатсан буудайн талбай руу машинаа жолоодож, гурван өнцөгт хурдан эргэлт хийв. Би ягуарыг Малага руу буцах гэж байхад урд нь зогсож байтал арын толинд над руу ойртож байхыг харлаа.
  
  
  Би гараа сунган түүн рүү хэд хэдэн удаа даллаж зогсох дохио өгөв.
  
  
  Тэр гараа харсан, дараа нь тэр машиныг харсан, эцэст нь тэр намайг харсан. Тэр гайхсан ч сэтгэлээр унасангүй. Би хурдны замын хажуу руу заан бид хамтдаа хөдөллөө.
  
  
  Би эмээлээсээ бууж, Ягуар руу явлаа. Тэрээр тод ногоон цамц, саарал банзал өмсөж, Скандинавын хэв маягаар дэгжин, дэгжин харагдаж байв.
  
  
  "Би Келлитэй ярьж байсан" гэж би дуугаа хураах үедээ хэлэв.
  
  
  "Тиймээ. Чи намайг яагаад энд байгааг мэдэх үү?"
  
  
  "Мэдээж. Гэхдээ төлөвлөгөө өөрчлөгдсөн."
  
  
  Түүний царай
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  унав. "Рико аль хэдийн гэртээ харьчихсан юм уу?"
  
  
  "Магадгүй тийм. Магадгүй үгүй. Гэхдээ асуудал байна. Өөр нэг хүн Рико гэж жүжиглэж байна."
  
  
  "Юу байна…?" Тэр нүдээ анив. "Энэ нь тодорхой байна. Тиймээ. Хэн нэгэн Рико гэж дүр эсгэж байна."
  
  
  "Рико чамтай ярилцсаны дараа бодлоо өөрчлөхгүй бол."
  
  
  "Үгүй. Тэр итгэлтэй байсан." Түүний нүд бага зэрэг хөдлөв. "Сонс. Чи надад итгэхгүй байна? Үнэнийг хэлэхэд…?"
  
  
  "Би чамд итгэж байна" гэж би хэлэв. "Асуудал нь бидэнд өөр Gemini, өөр нэг орлон тоглогч, өөр Рико Корелли байгаа юм."
  
  
  "Тэгвэл би жинхэнэ Риког анхааруулах ёстой ..."
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Хэн нэгэн түүнийг алахыг оролдож байна. Түүнд ойртож очоод уулзвал алуурчин Рико гэж хэн болохыг мэдэх болно. Харж байна уу?
  
  
  Түүний царай өөрчлөгдсөн. "Тийм ээ, би ойлгож байна!" Тэр над руу нухацтай харав. "Чи намайг юу хийгээсэй гэж хүсэж байна?"
  
  
  "Би чамайг Гранадад үлдэхийг хүсч байна."
  
  
  Тэр уруулаа хазлаа. "Ийм их ганцаардаж байна."
  
  
  "Гэхдээ та эмнэлэгт ганцаараа байсан."
  
  
  "Энэ намайг галзууруулж байсан!"
  
  
  "Мөр чинь ямар байна?"
  
  
  "Маш сайн" гэж тэр инээмсэглэв. "Харж байна уу?" Зөвхөн жижигхэн боолт байсан бололтой. Энэ нь түүний цамцны гайхалтай муруй дээр ч харагдахгүй байв.
  
  
  "За, чи хийх үү, Тина?"
  
  
  "Юу хийх вэ?"
  
  
  "Гранадад үлдэх үү?"
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Сайн байна..."
  
  
  "Би чамайг өдрийн хоолонд хүргэж өгье" гэж би хуйвалдаантай хэлэв.
  
  
  Түүний нүд гэрэлтэв. "Чи тэгэх үү, Жорж?"
  
  
  Би инээсэн. "Таашаалтайгаар."
  
  
  "Тэгвэл би хийнэ."
  
  
  "Намайг дагаж Ягуар руу яв." Бид зочид буудалд очоод таныг шалгана."
  
  
  Тэр толгой дохин нүд нь догдолж гялалзав.
  
  
  "Рико сонсоод уурлана гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Юу би чамтай оройн хоол идсэн бэ?"
  
  
  "Тийм ээ." Тэр мөрөө хавчив. "Ямар ч байсан, хэнд хамаатай юм бэ?"
  
  
  Өнөөг хүртэл тэр аюултай, амжилттай амьдарч байсан. Тэр аюулгүй байдлын түвшинд үүрд мөнхөд аюултай байж чадна гэдэгт итгэдэг байсан байх.
  
  
  * * *
  
  
  Бид Гранада хотын худалдааны төвийн ойролцоох нэгэн гайхалтай ресторанд оройн хоол идсэн. Нэг буланд бандерууд испани хөгжим тоглож, зөөгчид бидэн дээр эргэлдэж, биднийг муутгахыг хичээж байв.
  
  
  Ресторанаас гараад зочид буудал руу явахад цаг арав болж байв. Гранада бол шөнийн үзэсгэлэнтэй хот юм. Дэлгүүрт гэрэл асаалттай, хүмүүс гудамжаар өдөр шөнөгүй алхаж байна. Арав нэлээд хоцорсон ч зарим хүмүүс хараахан гараагүй байв. Иргэний хамгаалалтынхан гудамж талбайг гэмт хэргээс хамгаалж байх шиг санагдсан.
  
  
  Бид зочид буудалд ороход Тина түүн рүү ойртож түлхүүрээ авлаа. Лобби дахь бүх нүд эргэж, түүний алхалтыг дагалаа. Би хэд хэдэн санаа алдахыг сонссон. Энэ нь түүний Малага дахь үзүүлбэрийг давтах явдал байв.
  
  
  Тэр түлхүүрээ бариад над руу ууртай харцаар эргэв.
  
  
  "Би түлхүүрийн талаар маш болхи юм."
  
  
  Би толгой дохив. "Сайн байна. Би тэднийг маш сайн ойлгож байна."
  
  
  “Тийм ээ. Тэгээд ирээд түлхүүрээ цоожонд хийгээч” гэсэн юм. Түүний нүд нь хоол, дарс, хүлээлтээр гэрэлтэж байв.
  
  
  "Би зүгээр л хүн" гэж хэлээд түүнийг дагаж цахилгаан шат руу орлоо. Хаалга биднийг хаах үед би үүдний танхимд байсан эрэгтэй хүн бүр над руу атаархсан нүдээр харж байхыг харлаа.
  
  
  Бид лифтээр өгсөхөд тэр миний хажууд чимээгүйхэн хөдлөхөд түүний торгомсог буржгар үс нь надад хүрч байлаа. Би эргэж хараад нүд рүү нь харлаа. Тэр инээмсэглэв.
  
  
  Лифтний хаалга онгойж бид коридорт гарлаа. Шалан дээр урт улаан хилэн хивс байв. Хананд наалдсан эртний том буйдан байв. Хананд вааранд хийсэн цэцэг өлгөөтэй байв.
  
  
  Өрөөний дугаарыг олоод түлхүүрээ цоож руу хийх гэж оролдов.
  
  
  Тина инээв.
  
  
  Би өөрийгөө ийм согтуу байснаа анзаарсангүй. Би дахин оролдсон.
  
  
  Хаалга ид шидээр нээгдэв.
  
  
  Тэр миний урд байрлах өрөөнд орж ирэнгээ бага зэрэг эргэж, бүх биеэрээ миний хажуугаар өнгөрөв. Би АС болон тогтмол гүйдлийн чичиргээн хэлбэрээр толгойноос хөл хүртэл холбоо барихыг мэдэрч байв.
  
  
  Би дотогш ороход хаалга араас хаагдсан. Түүнд хэн ч гар хүрээгүй гэдэгт итгэлтэй байна. Зарим зочид буудлын хаалгыг илбэдсэн байдаг.
  
  
  Би тэнд зогсоод түүн рүү тэнэг инээмсэглэл тодруулан харлаа. Нэг хананд өлгөөтэй жижигхэн алтадмал ирмэгтэй толинд царайгаа харсан болохоор тэнэг инээмсэглэл байсныг би мэдэж байна. Тэгээд тэр над руу анхдагч шунал тачаалаар дүүрэн гэж хэлж болохоор царайтай харав.
  
  
  Тэр миний гарт байсан. Би түүнийг өөртөө чанга атгалаа. Тэр санаа алдлаа. Эмнэлэгт удаан хугацаагаар хэвтэж, маш их өвдөж байсан гэж тэр надад хэлсэн.
  
  
  Гунигтай, гунигтай.
  
  
  Тийм, тийм, тэр надад хэлсэн.
  
  
  Тэр намайг түүний өвдөлтийг өрөвдөж байгааг хараад мөрөн дээрх шархыг надад үзүүлэв. Үүнийг надад үзүүлэхээс өөр арга байсангүй, цамцаа тайлахаас өөр арга байсангүй, тэр цамцны доор юу ч байхгүй, өөрөөр хэлбэл энэ сайхан алтан арьсаас өөр юу ч байхгүй байхыг би олж харав. Тэр бол байгаль түүнийг хэрхэн бүтээсэн юм.
  
  
  Үнэндээ би түүний мөрөн дээрх жижигхэн боолтыг хүртэл харж, доктор Эрнандесийн ажлыг биширсэн.
  
  
  - Аймшигтай биш байсан уу? гэж тэр надаас асуув.
  
  
  Би өрөвдсөн.
  
  
  "Би нэг удаа гуяндаа сорвитой байсан" гэж тэр надад хэлэв. Энэ нь үнэндээ миний гар дээрх вакцины тэмдэг надад таалагдаагүй учраас тэр үргэлжлүүлэн вакцины тэмдгийг хөлөн дээр минь хийсэн. Тэр аймшигтай хавдсан байв.
  
  
  Би өрөвдсөн.
  
  
  Тэр надад итгэсэн. Хэсэг хугацааны дараа тэр юбка, дотуур өмдөө тайлж, гуяны сорвийг надад үзүүлэв. Энэ нь түүнд маш сайхан харагдаж байв. Би түүнд үүнийг хэлсэн.
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хэлэв, "чи ч бас шархтай байх."
  
  
  -Би тулааны олон төрлөөр хичээллэсэн ахмад хүн.
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  гэж би түүнд итгүүлж, нотлох баримтыг үзүүлж эхлэв.
  
  
  Тэр үед бид ямар нэгэн байдлаар унтлагын өрөөнд орсон бөгөөд Тина орны даавууг болгоомжтой татаж, даавууг бага зэрэг алгадаж, дэрнүүдээ хачин байрлалд шилжүүлэв.
  
  
  Би түүнээс яагаад дэрээ ингэж салгасан юм бэ гэж асуухад Швед эмэгтэйчүүд хайрын тухай маш дэвшилтэт санаатай байдаг гэж хэлсэн. Швед эмэгтэйчүүд нөхөр, хайртай хүмүүстээ сайн ханддаг гэдгийг нотлохын тулд тэрээр НҮБ-аас гаргасан одоогийн дундаж наслалтын хүснэгтийг иш татсан бөгөөд энэ нь Америк эрчүүдийн дундаж наслалт 66.6-тай харьцуулахад Швед эрчүүдийн дундаж наслалт 71.85 жил байгааг нотолсон байна.
  
  
  "Би чамд яагаад гэдгийг харуулах болно" гэж тэр надад хэлэв. Бидэнд амин чухал шүүсний урсгалыг хадгалах тодорхой аргууд байдаг.
  
  
  Арван гурав
  
  
  Гранада дахь өглөөний цай.
  
  
  "Чи намайг энд зочид буудалд байлгана гэж амлах ёстой" гэж би Тинад хэлээд хоолны өрөөний гоёмсог дотоод засал чимэглэлийг харлаа.
  
  
  Тина гунигтай харагдаж байв. "Гэхдээ би цанаар гулгахаа санах болно!"
  
  
  "Хэрвээ чи Соль и Нивед очвол Рикогийн үхлийн хариуцлагыг хүлээх болно."
  
  
  "Би үүнийг ойлгож байна." Тэр бахирлаа.
  
  
  "Мөн та өөрийнхөө оронд өөрийгөө тавьж болно."
  
  
  "За. Хаашаа явж байгаа юм?"
  
  
  "Би амралтын газар руу буцаж байна. Би ажилтай".
  
  
  * * *
  
  
  Уулын бэлээр Соль-и-Ниев хүртэл 40 минут явахад таатай байлаа. Намайг очиход цаначид аль хэдийн налуу дээр гарсан байв. Урд шөнө нь бага зэрэг уналтад орсон сайхан цайвар нунтагтай цэлмэг өдөр байлаа.
  
  
  Би үүдний танхимд ороод Митч Келлиг үүдний өрөөний бааранд сууж байхыг харав.
  
  
  Би түүний хажууд сандал тавив. "Өнөө өглөө та баар нээсэн бололтой."
  
  
  "Зөв. Дөнгөж орж ирлээ."
  
  
  "Чи эрт байна, тийм үү?"
  
  
  "Би аль болох хурдан энд ирнэ гэж бодсон. Зохиол нь юу вэ?
  
  
  "Энэ юу болохыг чи мэднэ. Манай хүн энд байгаа ч гараа харуулахаас айдаг. Тэгээд намайг Ромын хамар руу аваачихыг хүссэн давхар хүн бидэнд бий."
  
  
  "Тэгэхээр?"
  
  
  "Энэ бол бидний хийдэг зүйл."
  
  
  Бид толгойгоо бөхийлгөж, би түүнд самар, боолт, алх, хөрөө, мод гэсэн схемийг өглөө.
  
  
  * * *
  
  
  Би өрөөндөө ороод хувцсаа солилоо. Би цанын хэрэглүүрээ өмсөөд Хуана над руу залгахыг хүлээв.
  
  
  Тэр шууд л хийсэн.
  
  
  "Би чамайг эргэж ирснийг харж байна" гэж тэр өндөр, ноцтой хоолойгоор хэлэв - шархадсан пуритан.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хөгжимөөр хэлэв. "Энэ бол урт аялал байсан."
  
  
  Тэр хурхирлаа. "Өнөөдрийн хөтөлбөрт юу байна?"
  
  
  "Бид цанаар гулгаж байна".
  
  
  "Сайн байна!"
  
  
  "Тэгвэл бид өнөө орой арга хэмжээ авна."
  
  
  "Үйлдэл?" Түүний сэтгэл санаа сайжирсан.
  
  
  "Чи Еленаг халамжлах болно."
  
  
  "Хэрхэн?"
  
  
  "Түүнтэй үргэлж хамт байгаарай. Би Парсонтой ямар нэгэн зүйл дээр ажиллаж байна. Келли бид хоёр."
  
  
  Тэр толгой дохив. Тэр урам хугарсан бололтой. "Гэхдээ Елена огт гэм зэмгүй юм шиг санагддаг."
  
  
  “Гэм буруугүй эсэх нь асуудал биш. Бид Парсоныг тусгаарлах ёстой. Би үүнийг зохицуулна. Гэхдээ Елена намайг сатааруулахыг хүсэхгүй байна."
  
  
  "Сайн байна. Одоо. Одоо яах вэ?
  
  
  "Уулын энгэрт сайхан өдөр байх шиг байна."
  
  
  Тэр гэрэлтэв. "Зөв!"
  
  
  * * *
  
  
  Үлдсэн өдрийг бид цасанд өнгөрөөв. Энэ нь хатуу амралт, амралт байсан. Хэдэн цагийн турш би Корелли, Тина, Елена, Хауптли нарын тухай бүрмөсөн мартсан - энэ бүх асуудалтай хүмүүс, номлолын тухай, энэ Испанийн холболтыг бий болгоход маш хэцүү болсон тухай мартсан. Надад бүх төлөвлөгөө байсан. Энэ нь Парсоныг зөв цагт, зөв газартаа ирэхийг хүлээх л хэрэг байв. Үдээс хойш бид Боррегиласын ойролцоо Парсон, Елена хоёртой таарав. Елена сэтгэлээр унасан, сэтгэлээр унасан мэт боловч Парсон түүний хуучин догшин дүр байв.
  
  
  "Өнөө өглөө бид гайхалтай гүйсэн биз дээ, Елена?" Тэр үнэхээр британи байсан тул цусыг нь гацах шахсан.
  
  
  "Өө?"
  
  
  "Би үүнийг гайхалтай гэж бодсон! Маш сайн нөхцөл! Үнэхээр гайхалтай гүйлт!" Тэр Хуана руу инээмсэглэв. "Сайн байна уу, эрхэм хатагтай?" Түүний хоолойд том үсэг байсан.
  
  
  "Гайхалтай" гэж Хуана хэлэв.
  
  
  "Өчигдөр бид чамайг санасан байх гэж бодож байна. Та хаана байсан юм бэ?"
  
  
  "Эргэн тойронд" гэж Хуана хэлэв.
  
  
  "Би Гранадад байсан" гэж би хэлэв.
  
  
  Парсон мөрөө хавчив. Би түүнийг хажуу тийш авав.
  
  
  "Чамд уулзах ёстой хүн байна" гэж би түүнд намуухан хоолойгоор хэлэв.
  
  
  "Өө?"
  
  
  "Аяллын тухай".
  
  
  "Жолох уу? "Ямар аялал вэ, хөгшин?"
  
  
  "Нэгдсэн улс руу."
  
  
  "Аль хэдийн үү? Чи миний өгсөн материалыг үзсэн гэсэн үг...?"
  
  
  "Хараахан болоогүй. Гэхдээ аяллын маршрут гаргах нь үндэслэлтэй юм шиг санагддаг. Логистикийн асуудал гарна гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  Парсон хоолойгоо заслаа. "За. Бид үүнийг хаана хийх вэ?"
  
  
  "Манай өрөө биш" гэж би хэлэв. "Тэд алдаатай гэдэгт би итгэлтэй байна."
  
  
  Нүд нь томорлоо. "Чи үнэхээр тэгж бодохгүй байна уу?"
  
  
  Новшийн хоёр нүүртэн! Тэр бол хорхой тарьсан хүн!
  
  
  "Би үнэхээр тэгж бодож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэгвэл хаана? Цасан дээр?" Тэр инээж байв.
  
  
  "Диско".
  
  
  "Зочид буудлын хонгилд уу?"
  
  
  "Зөв."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Чи байна."
  
  
  "Арван цагт?"
  
  
  "Сайн шоу."
  
  
  “Би Жуанаг Еленатай уулз гэж хэлсэн. Бид зүгээр л хөндлөнгөөс оролцохыг хүсэхгүй байна. Энэ нь чухал юм".
  
  
  -Мэдээж, хөгшин.
  
  
  "Бид дөрөв хамтдаа оройн хоол идээд дараа нь Хуана Еленатай зочны өрөөнд сууна."
  
  
  "Би Елена үнэхээр асуудалтай гэдгийг хүлээн зөвшөөрч байна" гэж Парсон хөмсгөө зангидлаа. "Үүнийг уучлаарай"
  
  
  "Харьцаж болохгүй зүйл байхгүй."
  
  
  Бид хамтдаа оройн хоол идсэн бөгөөд бүх зүйл төлөвлөгөөний дагуу болсон. Хуана, Елена хоёр зочны өрөөнд, Парсон бид хоёр диско руу "ажил яриа" хийхээр буув.
  
  
  Пүрэв
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Шалны шоу хараахан эхлээгүй байна. Стерео систем нь чанга хөгжим өгч, бүжигчид сармагчин, өөдөс болон өөр өөрсдийнхөө үзэгдэлд "байсан" бүх зүйлийг хийж шалан дээр тэнүүчилж байв.
  
  
  Парсон бид хоёр буланд ширээтэй. Би V-д сууж байсан, хоёр хана надаас холдож байсан. Парсон миний зүүн талд суув. Би үүнийг зориуд тавьсан. Миний баруун талд хоосон сандал байв.
  
  
  Эхлэхийн тулд бид зөөлөн дарс захиалсан. Хөгжим чангарч, бүжгийн талбай дээрх үйл ажиллагаа хурдасч, үнэхээр удалгүй өнгөрсөн юм. Хэд хэдэн согтууг нөхдийнхөө мөрөн дээр аль хэдийн үүрч байсан.
  
  
  Дараа нь Митч Келли гарч ирэн биднийг булангаас олж хараад, бидэн рүү ойртохын тулд хатуу ширээ хооронд эргэв.
  
  
  Тэр над руу инээмсэглэв. "Жорж" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Келли" гэж би хэлэв. Би Парсон руу эргэв. “Барри Парсон, энэ бол Митч Келли. Тэр бол миний чамд хэлсэн хүн."
  
  
  Келли инээгээд суулаа. Тэр зөөгчөөс захиалга өгөөд хүүхэд олны дунд алга болжээ. Харанхуй байсан бөгөөд бүжгийн талбайн голд гэрэл асаалттай байв.
  
  
  "Чи үнэхээр итали хүн шиг харагдахгүй байна" гэж Келли том, зэвүүн инээмсэглэлээрээ хэлэв.
  
  
  Парсоны царай хөшиж орхив. "За, чи ч гэсэн."
  
  
  "Би үүнийг хэлэхгүй" гэж Келли хариулав.
  
  
  Парсонсын нүд анилдав. Тэр над руу харснаа миний царайны илэрхийлэлийг харалгүй буцаж Келли рүү эргэв. "Энэ юу гэсэн үг вэ?"
  
  
  "Энэ нь: Та өөрийнхөө хэлсэн хүн гэдгээ яаж батлах вэ?" гэсэн утгатай байх ёстой.
  
  
  Парсон тайвширлаа. “За, одоо. Би үүнийг танай хамт олонд нотолсон гэж бодож байна. Энэ хангалттай биш гэж үү?
  
  
  "Би таныг АНУ руу тээвэрлэх ажлыг зохион байгуулах ёстой хүн." Келлигийн царай чангарав. "Би буруу хүнийг хууль бусаар хил нэвтрүүлэхийг оролдмооргүй байна!"
  
  
  "Би бол зөв хүн" гэж Парсон хэлэхдээ түүний өргөлт мэдэгдэхүйц буурчээ. Тэр надтай хамт Велетад тоглосон "Корелли"-гийн дүртэй илүү адилхан болсон. Би буулт хийхдээ таашаал аван суулаа.
  
  
  "Ноён Парсон, бид хоёр өөр зүйлийн тухай ярьж байгаа юм шиг санагдаж байна" гэж Келли эелдэгхэн хэлэв. "Газар дундын тэнгисийн хар тамхины сүлжээнд гол байр суурь эзэлдэг хүнийг АНУ руу тээвэрлэх ажлыг зохион байгуулах зөвшөөрөл надад байна."
  
  
  "Би бол эрэгтэй хүн" гэж Парсон хэлэв.
  
  
  “Энэ хүнийг Рико Корелли гэдэг. Та Рико Корелли мөн үү?" Келли нүдэнд нь хүрээгүй бүдэг бадаг инээмсэглэлтэй байв.
  
  
  "Тийм ээ. Намайг Рико Корелли гэдэг." Парсоны уруул цагаан байсан бөгөөд тэр тэднийг маш хүчтэй дарав. Хүчдэл, хурцадмал байдал.
  
  
  "Та үүнийг миний сэтгэлд нийцүүлэн нотлох хэрэгтэй гэж би айж байна, Синьор Корелли."
  
  
  Парсон гараа амандаа хийв. "Тийм чанга биш! Энэ нэрийг хаа сайгүй мэддэг!"
  
  
  "Бүх чимээ шуугиантай байхад хэн ч сонсохгүй" гэж Келли инээмсэглэв. "Дахин хэлье, чи надад хэн гэдгээ батлах хэрэгтэй."
  
  
  "Гэхдээ би үүнийг нотлох материалыг Жорж Пибодид аль хэдийн өгсөн."
  
  
  Би мөрөө хавчив.
  
  
  Келли цамцныхаа халаас руу гараа хийж, дугтуй гаргаж ирэв. Энэ нь захидлын хэмжээтэй байв. Тэр үүнийг онгойлгоод жижигхэн хальс гаргаж ирэв. Тэр боодлыг ширээний голд тавив.
  
  
  Үйлчлэгч Келлид ундаа авчирчээ.
  
  
  Парсон боодол руу ширтэв.
  
  
  "Миний микрофильм?" - тэр бүдэгхэн хоолойгоор асуув.
  
  
  "Үгүй ээ, Рико Корелли" гэж Келли хэлэв.
  
  
  “Гэхдээ би ноён Пибодид киногоо өгсөн! Жинхэнэ Рико Кореллигийн кино!"
  
  
  "Сөрөг, Парсон. Энэ боломжгүй".
  
  
  "Юу, боломжгүй?" Парсон хөхрөлт хийхдээ сайн байсан ч би түүний нүдний эргэн тойронд хурцадмал байдал, биенд нь ургасан жижиг хэрээний хөлийн мэдрэлийг харж байлаа.
  
  
  "Би бол Рико Корелли, Парсон. Би чамайг энэ баримтыг эсэргүүцэж зүрхлэхийг хүсч байна."
  
  
  Парсоны царай яг л боржин чулуу шиг байв. Би цанын налуу дагуух шиферийг санав. Тэр өнхрөх бичил хальс руу ширтэв. Тэр үүнийг дахин харах гэж аваад, бүр задлахаас ч зовсонгүй.
  
  
  "Та үүнийг унших гэж оролдох шаардлагагүй" гэж Келли хэлэв. “Энэ нь харахад хэтэрхий жижиг байна. Ямар ч тохиолдолд энэ нь давхардсан байна."
  
  
  Парсоны духан дээр хөлсний нимгэн ирмэг үүсэв. "Давхардсан уу?"
  
  
  "Өө, тийм, үнэхээр" гэж Келли кобра атаархлыг төрүүлэхээр инээмсэглэв.
  
  
  "Эх хувь нь яах вэ?"
  
  
  "Ноён Пибоди түүнийг агуу орных нь Хар тамхитай тэмцэх товчоонд шалгуулахаар Вашингтон руу явуулсан."
  
  
  Парсон Келли рүү удаан харлаа. Эцэст нь тэр гүнзгий амьсгаа авав.
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. "Тийм тийм."
  
  
  "Үнэндээ тийм ээ, Барри" гэж би инээмсэглэн хэлэв. "Сайн уу?"
  
  
  Тэр над руу эргэж уруул нь мурийв. "Чамайг юунаас болж ийм зан үйл хийсэн бэ? Би ойлгохгүй байна".
  
  
  Тэр өөрийгөө хамгаалах гэж байсан. Митч Келли бид хоёр үндсэн зорилгодоо хүрсэн. Парсоныг Корелли биш гэдгийг бид тогтоосон. Хэрвээ тэр Корелли байсан бол миний бяцхан тоглоомд инээмсэглэн баяр хүргэх байсан. Гэхдээ тэр бууж өгөхгүй байсан. Парсоны үүднээс авч үзвэл асуудал нь тэрээр Корелли гэж хэн болохыг ч мэдэхгүй байсан; тэр Митч Келлиг үнэхээр түүнийг байж магадгүй гэж сэжиглэж байв. Мөн бичил кино түүнийг сандаргасан. Түүнийх нь хуурамч байсан. Энэ үнэн байж болох юм. Тэр зүгээр л дараа нь юу хийхээ мэдэхгүй байв.
  
  
  "Үнэндээ" гэж би инээмсэглэн "Энэ уулзалтыг ноён Кореллигийн санаачилгаар зохион байгуулсан" гэж хэлэв. Би Келли рүү толгой дохив.
  
  
  Келли инээмсэглэв. "Тийм ээ. Намайг алахаар хөлсөлсөн хүн ямар байхыг харахыг хүссэн” хэмээн ярьжээ.
  
  
  Парсоны нүүр нь хуучин савхин эдлэлийн маск байв.
  
  
  "Та их хошин шог юм аа, ноён К."
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Элли"
  
  
  "Чи намайг Корелли гэж дуудаж болно. Та ижил төстэй байдлыг сонсож байна уу, ноён Парсон?"
  
  
  Ямар аймшигтай санамсаргүй тохиолдол вэ! Би бодсон. Келлигийн хэлсэн зүйлд өчүүхэн ч үнэн байсангүй - тэр Корелли шиг сонсогдохын тулд Келли гэдэг нэрийг авсан. Гэхдээ гоё тоглосон.
  
  
  "Сайн байна. Корелли. Энэ бол муур, хулгана хоёрын тоглоом юм." Парсоны дух нь одоо хөлсөөр гялалзаж байв. "Би муур хулгана тоглоомонд дургүй."
  
  
  "Хэн ч мэдэхгүй" гэж Келли хэлэв. "Ялангуяа хулгана. Нэг минутын өмнө та муур байсан. Одоо нүд чинь улаан болсон."
  
  
  Парсон санаа алдлаа. "Алив. Чи юу хүсч байна?"
  
  
  "Чи яагаад намайг ялагдсан хүн шиг харагдуулах гэж оролдсоныг би мэдмээр байна!" - Би халаглав.
  
  
  Парсон нарийхан инээмсэглэв. "Ноён Жорж, таны нэр ямар ч байсан, Америкийн нууц агент аа, тантай анх танилцсан цагаасаа л би чамайг сорогч мэт зурж байсан бөгөөд яг ямар санааг хэлээд байгааг ойлгохгүй байна."
  
  
  "Энэ эелдэг бус байсан" гэж би аяархан хэлэв. "Чи маш эелдэг бус байна, Барри хүү." Би түүн рүү бөхийв. "Велета" киноны Кореллигийн дүрийг хүлээж авсныг чинь хэлэх гэсэн юм.
  
  
  Тэр мөрөө хавчиж, царай нь хөшсөн инээмсэглэлтэй байв. "Маш энгийн. Би таны машиныг унасан. Тэгээд Артурог алагдах үед би тэнд байсан. Би Корелли олж, түүнийг алахаар Велетад очсон."
  
  
  Би Митч Келли рүү харахад тэр толгойгоо бөхийлгөж, архи уулаа.
  
  
  -Тэгэхээр эхний шөнө та кабелийн машины хөдөлгүүрийн өрөөнд байсан гэсэн үг үү?
  
  
  "Мэдээж. Би Кореллийг олохын тулд Сол-и-Ниев рүү чамайг дагасан. Би зүгээр л чамтай уулзсан хүн бүртэй уулзсан гэдгээ баталгаажуулахыг хүссэн."
  
  
  "Тэгэхээр чи намайг Кореллитой болзож байсныг мэдсэн юм байна..." гэж би эргэж хараад Митч Келли рүү хараад "... Велетад шөнө дунд."
  
  
  "Зөв."
  
  
  "Тэгээд намайг ирэхэд чи намайг хүлээж байсан юм уу?"
  
  
  "Яг." Парсон үл мэдэг инээмсэглэв. "Би энэ давхцлыг бараг тайлбарлаж чадсангүй, тийм үү? Та намайг олоход би Корелли гэж хэлэх ёстой байсан. Түүнээс гадна би чамаар дамжуулан Рико Кореллийг олох болно гэдгээ мэдэж байсан." Тэр Келли рүү эргэв. "Миний адил".
  
  
  -Ямар нэгэн гэнэтийн урам зориг байсан, тийм үү? Би санал болгосон.
  
  
  "Энэ зөв." Парсон өөртөө итгэлтэй болж байв.
  
  
  "Тэгээд чи Корелли яагаад түүнийг дуурайж байгаагаа мэдэхийн тулд гадаргуу дээр гарч ирнэ гэж бодсон уу?"
  
  
  "Тиймэрхүү нэг юм"
  
  
  "Тэгээд та тэр үед хуурамч бичил хальсыг шалгахгүй гэж найдаж байсан уу?"
  
  
  "Би боломжоо ашиглах хэрэгтэй байсан."
  
  
  Би хойшоо тонгойн түүн рүү харлаа. "Үнэхээр биш, Барри. Сайхан оролдлого. Гэхдээ хангалттай сайн биш."
  
  
  Парсон хөмсгөө зангидав. "Би ойлгохгүй байна".
  
  
  "Баримт бол намайг Велета руу явахаас өмнө та Renault-ийн тоормосны шугамыг тасалсан. Чи намайг бүрмөсөн орхихыг хүссэн. Та Кореллиг хөшөөний дэргэд бүрэн ганцаараа байхыг хүссэн бөгөөд ингэснээр чи түүнийг алж, эрх чөлөө рүүгээ мордох болно. Тийм үү?"
  
  
  Парсон гүнзгий амьсгаа авав. “Би үгүйсгэж байна. Чиний машин хяналтаас гарсны дараа би яагаад чамайг аврахын тулд ийм их зовлон зүдгүүрт орсон юм бэ?"
  
  
  Келли над руу харав. Энэ бол үнэмшилтэй аргумент байсан.
  
  
  Гэхдээ би энэ асуултын хариултыг мэдэж байсан: "Корелли уулзалтад ирээгүйгээс хойш би чамд хэрэгтэй байсан. Чамайг түүн рүү хөтөлж чадах цорын ганц хүн нь би байсан. Хуанагаас бусад нь. Гэхдээ би хүртэл Хуанаг Кореллитой уулзахыг зөвшөөрөөгүй. Чи намайг авах ёстой, Барри. Амьд Корелли надад өөрийгөө илчлэх хүртэл яагаад өөрийгөө Корелли гэж дүр эсгэж болохгүй гэж. Тийм үү?
  
  
  Тэр хөдөлгөөнгүй суув.
  
  
  Дискогийн гэрэл гэнэт унтарч, дараа нь гэрэл аслаа. Стерео хөгжим унтарч, бүжигчид шуудангийн марк бариад шалан дээр гарчээ. Жижиг тайзан дээр фламенкогийн хувцас өмссөн мэргэжлийн Испани бүжигчид цугларав. Зургаан гитарчин тайзны арын сандал дээр суув.
  
  
  Дараачийн мөчид дуучин эр урагш гарч ирээд гитараа цохиж, бүжгийн түүхийг ярьж эхлэв.
  
  
  "Чи надаас юу хүсээд байгаа юм?" гэж Парсон Келли рүү харан асуув.
  
  
  "Хэн нэгэн чамайг намайг алахаар хөлсөлсөн" гэж Келли уруулаа салгав.
  
  
  "Би үүнийг үгүйсгэж байна" гэж Парсон хэлэв.
  
  
  "Надад ийм новш хэрэггүй" гэж Келли заналхийлсэн дуугаар хэлэв. "Хэн нэгэн таныг ажилд авсан. Чи бол мэргэжлийн алуурчин. Барри Парсон бол ковер юм. Дэлхийн хоёрдугаар дайнаас хойш та олон арван оронд ажилласан. Аливээ. Интерпол чиний тухай бүгдийг мэддэг."
  
  
  Бид үүнийг малгайнаас гаргаж авсан.
  
  
  Парсоны царай мөс болж хувирав. “Би ажилтан, энэ үнэн. Хэн надад цалин өгдөг бол би түүний төлөө ажилладаг."
  
  
  Би Келли рүү харлаа. Тэр дарамтаа үргэлжлүүлэв. Парсон эвдэрчээ. Тэр хүлээн зөвшөөрсөн. Тэр уурласан. Одоо Келли мөсийг хангалттай өндөрт оруулбал Келлигийн төлөө ажиллах болно.
  
  
  Гэхдээ бид үүнийг огт хүсээгүй.
  
  
  "Хэн чамайг намайг алахаар хөлсөлсөн юм бэ?" - гэж Келли дахин асуув.
  
  
  "Хэрэв би чамд хэлвэл өнөө орой би бай болно" гэж Парсон гүн инээвхийлэв.
  
  
  "Хэрэв та үүнийг хийхгүй бол та яг одоо энэ дисконд сууж байгаа бай болно" гэж Келли хэлсэн үгэндээ маш их хүч оруулав.
  
  
  "Ямар ч байсан би үхсэн" гэж Парсон бодлоо.
  
  
  "Бид чамайг эндээс гаргана. Таныг хэн ажилд авсныг хэлээрэй, бид шууд хаалга руу явна. Бид чамайг амралтын газраас гаргах болно. Надад туслахууд бий."
  
  
  Келли эргэж хараад баар руу харав. Тэнд зогсож байсан нэг зөөгч Келли рүү хараад толгой дохив. Дараа нь Келли өрөөний хамгийн буланд байх ширээ рүү харав. Тэнд нэг хар хувцастай хүн сууж байв. Келли түүн рүү харахад тэр хуруугаараа бэртээ хазайлгав.
  
  
  Бүх зүйлийг зөв харагдуулах бяцхан чимэглэл.
  
  
  Парсон цонхийсон байсан, үгүй
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  w.
  
  
  Фламенко хөгжим эгшиглэж, гоцлол бүжигчин гарч ирэв. Тэр хурдан бөгөөд тогтвортой байсан. Өсгий нь пулемётын гал шиг явлаа. Бүжиг нь хэмнэл, дууны хэмжээгээр нэмэгдсэн.
  
  
  "Чамайг хэн ажилд авсныг хэлээч!" - Келли дуугарлаа.
  
  
  "Тийм биш" гэж Парсон дуугарлаа. "Өөр юу ч байсан, гэхдээ тийм биш."
  
  
  "Мафи уу?" Би асуусан.
  
  
  Тэр над руу үл тоомсорлон харав. "Энэ бол Москатогийн дарга нар байсан! Би биш". Нүд нь томорлоо. Тэр намайг хэн ажилд авсныг бараг л хэлсэн гэдгээ ойлгов.
  
  
  Ганцхан хүн үлдсэн!
  
  
  "Тэр байсан!" - гэж шивнээд Парсон руу бөхийв. "Тина!"
  
  
  Тэр цаг хугацаа, орон зайд хөлдсөн мэт санагдав.
  
  
  Тэр амаа ангайгаад дахин таглав. Түүний толгой бага зэрэг дохив. Энэ бүгд.
  
  
  Дараа нь тэр хөдөлсөн.
  
  
  Тэр аянгын хурдтай хөдөлсөн. Би түүний өвөрт байгаа гар нь том Веблейгээ нуусан бүсэндээ хүрч байхыг харлаа. Би түүний цамцан дээр бөөн юм байхыг харлаа. Тэр Келлиг эхний сумаар цохино гэж найдаж байсан ч би бууны гарыг татмагц нь таслав. Үүний шалтгаан нь би түүнийг зүүн тийшээ байрлуулсан - ингэснээр би түүний бууны гарыг удирдаж чадна. Буудсан чимээ чанга, тод сонсогдсон ч азаар шалан дээр оносон байна.
  
  
  Хоёр дахь буудлага тэр даруй сонсогдов.
  
  
  Парсон суудлынхаа арын суудалд тухалж, дараа нь утсан хүүхэлдэйг олсноос нь салгах мэт доош унж, толгойгоо ширээний тавцан дээр унав.
  
  
  Би хөлөө Веблигийн буун дээр тавиад Келли хурдан босоод Парсоны бие рүү явлаа. Хөгжим, бүжиг, зугаа цэнгэлийн чимээ маш их байсан тул дискогийн харанхуйд арын хөгжим тоглож байгааг хэн ч анзаарсангүй.
  
  
  Келли Парсоныг мөрнөөс нь бариад суудал дээрээ босгов. Би дөхөж очоод Веблейг аваад бүс, гэдэс хоёрынхоо хооронд хийв. Дараа нь би эргэж, Парсоны баруун мөрнөөс бариад Келлиг хөл дээрээ босгоход нь тусаллаа. Түүнийг дэмжин бид хөл хөдөлгөөн ихтэй ширээ дундуур диско руу гарах гарц руу явлаа.
  
  
  "Муй боррачо." Келли зөөгч нарын нэг рүү толгой дохив.
  
  
  Зөөгч өрөвдсөнөөр инээмсэглэв.
  
  
  Хоёр дахь фламенко бүжиг үргэлжилж, бүжигчдийн өсгий дээрээс пулемёт буудсан нь жинхэнэ автомат бууны дууг нутгийн Хосе Грекогийн бүжгийн өсгийтөөс ялгах боломжгүй болгожээ.
  
  
  "Заримдаа би энэ ажлыг үзэн яддаг" гэж Келли биднийг үүдний танхим руу шатаар өгсөж явахдаа хэлэв.
  
  
  Бид Барри Парсоны амьгүй цогцсыг үүдний танхимаар чирсэн - энэ мөчид талархаж байна - шат руу авирч, дараа нь аажмаар авирч эхлэв.
  
  
  Эцэст нь бид түүнийг өрөөндөө өөрийнхөө орон дээр хэвтэхэд тэр маш үхсэн байсан.
  
  
  14
  
  
  Митч Келли Сан Францискогийн цагдаагийн газарт мөрдөгчөөр хэдэн жил ажилласан бөгөөд AXS-ийн жүчээнд ажиллахаар огцорч байжээ. Намайг Барри Парсоны өрөөний хаалгыг хаамагц тэр хурдан Парсонсын хувцасны халаасыг гүйлгэж эхлэв.
  
  
  Тэр хувцасаа шүүгээн дээр тавиад алчуур авахаар угаалгын өрөө рүү явлаа. Келлигийн бие болон гар дээр маш их цус байсан. Келли түүний зүрх рүү буудсан бөгөөд цохилтын хүч Парсоныг тэр дор нь алав. Келли эдгээр тусгай өндөр хурдтай, өндөр нэвтрэлттэй сумуудыг ачсан өөрийн Colt.38 Detective Special-ийг ашигласан.
  
  
  Келли угаалгын өрөөнөөс гарч ирэхдээ биеэ сайтар хатаагаад бугуйн цаг руугаа харав.
  
  
  "Түрүүвч" гэж би хэлэв. Би бичиг баримтуудыг үзэж байлаа. "Барри Парсон, тэнд бичсэн байна."
  
  
  "Хатуу нуугдаж бай" гэж Келли бувтнаад над руу алхаж ирээд миний хажууд зогсоод харав. "Хэн нэгэн сайн ажилласан."
  
  
  "Баримт бичиг үү? Энэ нь MI5 байсан гэж та бодож байна уу?
  
  
  Келли толгой сэгсэрлээ. "Бид Британитай холбоо барьсан гэж хэлсэн. Тэд түүний хэн болохыг батлаагүй байна."
  
  
  "Тийм хэдий ч..."
  
  
  "Англичууд батлахгүй байхад Британи үгүйсгэдэг. Харж байна уу?"
  
  
  Би зээлийн карт, паспортоор үргэлжлүүлэн ажилласан. Би паспорт руу харвал Келли толгой сэгсэрлээ. "Үүнийг март. Энэ ч бас халхавч” гэж хэлжээ.
  
  
  "Бодит юм шиг харагдаж байна"
  
  
  “Хэрэв танд төлөх мөнгө байгаа бол та Португалд хийсэн сайн баримт бичгийг авч болно. Тив дээрх хамгийн шилдэг хуурамч паспортууд үүнд багтана. Европ даяар олон зуун хуурамч үнэмлэх байдаг бөгөөд бүгд Лиссабонд үйлдвэрлэгдсэн."
  
  
  Би бодолтойгоор цааснуудыг харлаа. "Засгийн газраас үнэртэж байна уу?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Би түүнийг бие даасан ажилтан байсан гэж хэлэх болно. Хөлсний цэрэг хөлслүүлнэ. Тиймэрхүү нэг юм. Түүнд Интерпол зарагдахгүй гэсэн тушаал өгсөн гэж би хэлсэн” гэв. Гэхдээ би түүний хурууны хээг шалгах болно."
  
  
  Би үргэлжлүүлэн сонин уншиж, дараа нь түүний ачааг арчлаа. Ихэнх цагаа тивийг тойрон аялж өнгөрөөсөн чинээлэг британи хүнээс өөр юу ч санал болгох зүйл байсангүй.
  
  
  Келли жижиг иж бүрдэл гаргаж ирээд Парсоны хээг гаргаж эхлэв. Тэр арвыг бүгдийг нь дуусгаад бэхийг сайтар арчиж, хээг шилэнд хийв. Дараа нь Японд үйлдвэрлэсэн, өөрийнх нь тамгатай жижиг жижиг камер гаргаж ирээд Парсоны царайны хэд хэдэн зургийг авчээ. Бэрри Парсон амарч байхдаа ямар ч хор хөнөөлгүй, түүнийг амьдралдаа тийм болгосон эрч хүчгүй харагдаж байв.
  
  
  Түүний эд зүйлд Парсоныг ямар ч газрын синдикаттай холбож чадах юу ч байсангүй. Бид Парсоныг зөгийгүй гэж бодсон
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Ямар ч хамтлагтай ажиллахдаа Тина гоцлол дуучин байсан, гэхдээ ялангуяа түүнтэй хамт.
  
  
  Энэ нь Тинаг номер нэг асуултын тэмдэг болгосон. Тэр хэний төлөө ажиллаж байсан бэ - хэрэв тэр үнэхээр хэн нэгний төлөө ажилласан бол?
  
  
  Келли цаг руугаа үргэлжлүүлэн харав.
  
  
  "Цаг хугацааны талаар санаа зовж байна уу?" Би асуусан.
  
  
  "Бид энэ биеийг яах бол гэж бодож байна."
  
  
  Би гүнзгий амьсгаа авлаа. “Бидэнд хийж чадах тийм ч их зүйл алга. Бид зүгээр л гараад энд үлдээчихье” гэж хэлсэн.
  
  
  "Гэхдээ Елена Моралес?"
  
  
  "Тэр орж ирээд түүнийг олдог. Тэгээд тэр шүгэл үлээж байна. Парсоныг бидэнтэй холбосон юу ч биш, ямар ч тодорхой зүйл байхгүй."
  
  
  "Бид түүнтэй хамт диско дээр харагдсан."
  
  
  "Чи засаж чадах уу?"
  
  
  Келли энэ тухай бодов. “Нээрээ оройтсон байна. Тийм учраас цагийг шалгасан. Арван нэгэн гучин. Миний холбоо барих хүн яг одоо жижүүргүй гэж бодож байна."
  
  
  "Фү манж сахалтай өндөр хүн үү?"
  
  
  Келли инээмсэглэв. "Тиймээ. Чи түүнийг таних уу?"
  
  
  Би суугаад хивс ширтлээ. “Бидэнд санаа зовох бас нэг асуудал байна. Тина түүний алуурчин нас барсныг мэдэхгүй. Түүнийг Соль-эт-Ньев хотод ирэхэд Кореллид хүрэхийг хүлээж байх болно гэж тэр бодож байна. Энэ нь тэр ирэх болно гэсэн үг юм. Энд. Бид түүнийг зогсоох ёстой."
  
  
  Келли хөмсгөө зангидав. "Хэрхэн?"
  
  
  Би бодож байсан. "Хараач. Энэ талаар юу хэлэх вэ? Бид Гранада дахь зочид буудалд Тина руу залгадаг. Бид тухайн хүнээс мессеж үлдээдэг. Тэр Сол и Ниевийг орхиж байгаа бөгөөд түүнтэй хаана уулзахаа мэдэхийг хүсч байна. Тэгээд тэр зочид буудал руу залгах хүртэл бид зүгээр л хүлээж байгаарай. Тэр хэнтэй ярихыг хүсч байгааг бид олж мэднэ. Тэр хүн бол Рико Корелли."
  
  
  Би Келлигийн хариултыг хүлээж цонхоор харав. "Дажгүй сонсогдож байна. Бид юу алдах ёстой вэ?
  
  
  "Тэр даруй Парсон руу залгаж хэнийг буудахыг хэлнэ гэж бодъё?"
  
  
  Келли мөрөө хавчив. "Тэр Парсоныг нас барсныг мэдээд Кореллитай холбоо барина. Ямар ч байсан бид түрүүлж байна."
  
  
  "Би Елена Моралесийг саатуулахаар хүлээлгийн танхим руу явна" гэж би хэлэв. “Би түүнийг энд тэнүүчилж, цогцсыг олоосой гэж хүсэхгүй байна. Тэр зочид буудлыг бүхэлд нь анхааруулж болох байсан."
  
  
  "Би Бергсон эмэгтэйг асрангуутаа тантай нэгдэх болно."
  
  
  Бид хаалгаа онгорхой орхиод коридор руу гарлаа. Биднийг хэн ч хараагүй.
  
  
  * * *
  
  
  Хэдэн минутын дараа үүдний танхим руу ороход Хуана Ривера, Елена Моралес хоёр над руу харав. Би үүдний танхимд чанга инээх, баяр баясгалантай хашгирахыг сонссон. Хуана, Елена хоёр герман Хауптли, түүний хоёр герман, Дани болон бусад хорь орчим цанын хосын хамт чимээ шуугиантай үдэшлэгийн дундуур байв.
  
  
  Би хажууд нь очоод Хуана, Елена хоёр руу толгой дохив. Тэд хоёрын хооронд надад байр гаргаж өгсөн. Ноён Хауптли намайг хараад мэндчилж, бүлгийнхэнтэй танилцуулав.
  
  
  Би инээгээд гараа даллаад охидын дунд буй буйдан дээр налан дүрэлзэж буй гал руу харлаа. Энд буун дуу, цус харагдахаас хол, аюулгүй, аюулгүй байсан.
  
  
  Ноён Хауптли өөрийн сонирхолтой анчин, мэргэшсэн загасчин, гайхалтай амжилтанд хүрсэн дарвуулт завьчин, гайхалтай уулчин гэх мэт сонирхолтой спортын амжилтаараа хамтлагийг гайхшруулж, би оройн хоолны чек дээр хэдэн мөр сараачиж, эргүүлэв. Хуана үүнийг нүднээс хол байлгахыг анхааруулав.
  
  
  Тэр өөрөө ч хүлээн зөвшөөрөөгүй ч хэний ч нүднээс далд уншиж байгааг нь би мэдэж байсан. Хавирга хүртэл хурц тохойгоороо намайг ойлгосон гэж хэлэв.
  
  
  ПАРСОН ҮХСЭН. ТИНАГИЙН ХҮН. СҮҮЛТ ЕЛЕНА.
  
  
  Би Елена Моралестай юу хийхээ мэдэхгүй байсан тул сүүлчийн хэсгийг оруулсан. Хэрэв тэр Барри Парсонтой нухацтай холбоотой байсан бол түүнийг юу гэж байсныг мэдэж магадгүй юмуу таамаглаж магадгүй юм. Тэгэхгүй бол түүнийг мөрдөн байцаалтад аваачих шаардлагагүй байсан. Түүний төлөө би түүнийг Парсоны үхлийн талаар хараахан мэдээсэй гэж хүсээгүй. Хуана түүнийг даван туулж чадахгүй бол би чадна гэдгийг би мэдэрсэн.
  
  
  Митч Келли зочны өрөөний үүдэнд гарч ирээд нүүр дүүрэн инээмсэглэн, таньдаг хосууд руугаа даллав. Дараа нь тэр намайг анзаарч, хурдан алхаж, тонгойн намуухан дуугаар "Лобби. Хурдан". Өөр хэн ч сонсоогүй. Тэр миний мөрөөр дарж, Хуанагийн хацар дээр үнсээд, зочны өрөөнөөс гарч, ноён Хауптлигаас уучлалт гуйн толгой дохив.
  
  
  Би Хуанагийн гуянд хүрч, явахаар бослоо. Келли үүдний танхимын арын шалнаас тааз хүртэлх шилэн цонхны дэргэд цанын гүйлтийн суурийг харан зогсож байв. Тэр шилэн дээрх миний тусгалыг харав. Лобби бүрэн хоосон байв.
  
  
  Тэр уруулаа ч хөдөлгөлгүй чихэнд минь ярилаа - цагдаагийн хуучин заль мэхийг камерынхнаасаа авсан.
  
  
  "Тэр Гранада дахь зочид буудлаас гарсан. Тэр Сол-эт-Ньев рүү явж байгаа бололтой."
  
  
  "Тэр хэзээ явсан бэ?"
  
  
  "Өнөө орой. Хэзээ гэдэг нь тодорхойгүй байна."
  
  
  "Энэ бол муу мэдээ".
  
  
  Келли толгой дохив.
  
  
  Шилэн цонхны тусгалд ажилчдын нэг нь утсаа тавиад үүдний танхимаар коридор руу алхаж байхыг харав. Нэг минутын дараа тэр дахин гарч ирэв. Түүний ард Елена Моралес хурдан бөгөөд эелдэгхэн алхав.
  
  
  Би Келлиг рүү түлхэв. Елена шат руу зориуд алхав. Энэ нь тэр Барри Парсонтой хуваалцсан өрөө рүүгээ явна гэсэн үг!
  
  
  Келли бид хоёр гайхсан харц солилцлоо. Би Хуанаг зочны өрөөнөөс гарахыг харлаа. Би Келлиг цохисон.
  
  
  “Хуанаг зочны өрөөнд байлга. Түүнтэй нэгдээрэй. Би Еленаг аваад ирье."
  
  
  "Зөв."
  
  
  Би эхлэхээсээ өмнө Елена хагас шатаар өгсөх хүртэл хүлээлээ
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  d үүний дараа. Ямар нэг зүйл болсон. Хэн нэгэн түүнд анхааруулсан. Хэн, яагаад гэдгийг би олж чадаагүй. Гэсэн хэдий ч тэр өрөөндөө орох нь тодорхой байв.
  
  
  Гурав дахь давхар. Коридорын дагуу, гулзайлтын эргэн тойронд. Тэр түлхүүрээ авахаар цүнхэндээ гараа сунгав. Гэвч тэр тэднийг гаргаж ирээд бариулд хүрэхэд хаалга нээгдэв. Тэр эргэж коридор руу харав. Би ийм хөдөлгөөн гарна гэж бодож байгаад булан тойроод нүднээс далд оров.
  
  
  Тэр намайг хараагүй.
  
  
  Би түүний ард хаалга хаагдахыг сонслоо.
  
  
  Би хурдхан шиг коридороор хөдөлж, түүний үүдэнд зогсов. Хавтангийн зузаанаас болоод эхлээд юу ч сонссонгүй. Хивс нь хаалга болон хүрээний хоорондох зайгаар дуу чимээ гарахаас сэргийлсэн.
  
  
  Гэвч дараа нь би дотроо шивнэх чимээ сонсогдов. Би нэг эмэгтэй хүний хөнгөн, өндөр дуу хоолойг сонссон. Мэдээжийн хэрэг, Елена Моралесийн дуу хоолой. Гэхдээ тэр хэнтэй ярьж байсан бэ?
  
  
  Хэн ч биш. Хэн ч. Мэдээжийн хэрэг тэр утас ашигласан!
  
  
  Дараа нь шуугиан тасарч, би өөр юу ч сонссонгүй. Суурь дээр хүлээн авагч солигдох чимээ гарахыг хүлээсэн ч алдаж орхив. Тэгтэл хаалга онгойж хүчтэй хаагдах нь тэр. Шүүгээ? Тэр гадуур гарахаар хувцаслаж байсан уу?
  
  
  Би хурдхан шиг алхсаар коридорын хамгийн төгсгөлд очоод барилгыг гурван талаар хүрээлсэн тагтан дээр гарлаа. Би нүднээс алга болж, Еленаг коридорт гарч ирэхийг хүлээж гадна талын хана налан бөхийв.
  
  
  Гэвч тэр ирсэнгүй.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа.
  
  
  Арван таван минут.
  
  
  Би коридороор буцаж очоод хаалганых нь өмнө зогсоод хүзүүгээ тонгойлгоод чихээ наасан хавтанд наав.
  
  
  Юу ч биш.
  
  
  Би Luger-ыг гаргаж ирээд цээжиндээ наан урагш алхан бариулыг эргүүлэв. Түгжээ нь Келли бид хоёрын адил онгорхой хэвээр байв.
  
  
  Би хурдхан шиг дотогш алхсаар хаалга руу нуруугаа налан Лугерийг урдуур барьлаа.
  
  
  Тэнд амьд хэн ч байсангүй.
  
  
  Парсонсын цогцос яг бидний орхисон газарт хэвтэж байв.
  
  
  Гэвч өрөөнд өөр хэн ч байсангүй.
  
  
  Елена Моралес хаана байсан бэ?
  
  
  Би шүүгээний хаалгыг харсан ч шүүгээ нь хэтэрхий жижиг байсан тул хэн ч нуугдаж чадахгүй байв. Тэгээд ч ...
  
  
  Энэ нь сулхан дуу байсан бөгөөд эхэндээ би сонссондоо ч итгэлгүй байлаа. Гэвч би арайхийн амьсгалж зүрхлэхгүй зогсож байтал дахиад л сонсогдов. Энэ нь хөдөлгөөнгүй байхыг хичээсэн ч үл ялиг хөдөлж буй хүний үл ойлгогдох чимээ байв. Шүүгээ рүү ахин хартал дуу буруу талаас нь сонсогдов.
  
  
  Үгүй Тэр угаалгын өрөөнөөс ирсэн.
  
  
  Би Лугерыг чанга бариад угаалгын өрөөний хаалга руу алхлаа. Энэ нь хаалттай байсан.
  
  
  "Елена" гэж би чимээгүйхэн хэлэв.
  
  
  Хариу байсангүй.
  
  
  Тэнд хэн нэгэн байсан бөгөөд энэ нь Елена биш байв. Тэр хаашаа явсан бэ? Эсвэл тэр өөр хүнтэй байсан уу?
  
  
  "Елена" гэж би энэ удаа илүү чанга хэлэв.
  
  
  Юу ч биш.
  
  
  "Би энэ хаалгыг онгойлгох гэж байна. Би буутай. Гараа гараа толгой дээрээ бариад гараад ир” гэж хуцсаар хаалганы нэг талд зогслоо.
  
  
  Юу ч биш.
  
  
  Би хаалганы бариулыг бариулсан хэвээрээ хаалганы обудыг дарж, эргүүлэв. Хаалга онгойж дотогшоо эргэв. Би чангарсан. Дуу биш.
  
  
  Онгорхой завсараар би угаалгын өрөөг харав. Гэрэл асаалттай байсан. Тина Бергсон цонхигор, зэвүүцсэн байдалтай зогсож байв.
  
  
  Би түүнийг Лугерээр бүрхээд хөдөллөө. Дараа нь би сав газар ашиглахаар байрлуулсан дагалдах хэрэгслийг харав. Арьсан доорх, шингэнтэй лонх, хөвөн арчдас.
  
  
  Тэр над руу том нүдээр харав.
  
  
  "Елена хаана байна?" Би түүнээс асуусан ч оронд нь дахиад хэдэн зуун асуулт асууж болох байсан.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Би Еленаг хараагүй. Би зөвхөн Барриг л харсан. Тэгээд тэр ... тэр үхсэн." Түүний хоолой шивнэх болтлоо буурав. Тэр ухаан алдахын даваан дээр байсан.
  
  
  Би угаалгын өрөө рүү ороод түүний тохойноос чанга атгалаа. Тэр над руу өөрийгөө наан хүндээр амьсгалав.
  
  
  "Тэр түүнийг алсан уу?" гэж түүний хоолой миний чихэнд шивнэв.
  
  
  Би юу ч хэлсэнгүй. Би түүнд Келли бид хоёр гэдгийг яаж хэлэх вэ?
  
  
  "Чи яагаад Соль-и-Ниев рүү буцаж ирсэн юм бэ?" - Би түүнээс чимээгүйхэн асуув.
  
  
  Түүний нүд над руу эргэв. Би түүнийг түлхээд ванны ирмэг дээр суулгав. Би түүний хажууд суулаа. Би Люгерийг түүний цээжин дээр барив. Тэр бол зальтай эмэгтэй би түүнд огт итгэдэггүй байсан.
  
  
  "Харах ... харах ..."
  
  
  "Барри Парсон" гэж би нэмж хэлэв. "Түүнд Кореллийг үзүүлэхийн тулд түүнийг алах болно."
  
  
  Дуу биш.
  
  
  Түүний уруул чичирч, нүд нь надаас өөр тийшээ харав. "Тийм ээ" гэж тэр шивнэв.
  
  
  "Чи Кореллийг алахаар Барри Парсоныг хөлсөлсөн" гэж би шулуухан хэлэв. "Та үүнийг үгүйсгэж чадахгүй. Тэр бидэнд түрүүн хэлсэн..."
  
  
  "Би үүнийг үгүйсгэхгүй" гэж тэр хатуу хэлэв. Түүний царай дахин өнгөтэй болов. Миний харц арьсан доорх зүү рүү харав.
  
  
  "Сэдэл?" Би асуусан. "Чи хар тамхичин юм уу? Энэ бүгд үү?"
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. “Би бүгд андуурч байна. Би яагаад түүнийг алахыг хүсч байгаагаа мэдэхгүй байна, гэхдээ би түүнийг дэлхийн бусад хүмүүсээс илүү үзэн яддаг."
  
  
  "Гэхдээ тэр үүнийг хийхээс татгалзаж, хар тамхины сүлжээнд холбогдсон бүх хүмүүсийг буруутгаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгойгоо унжууллаа.
  
  
  "Чи яагаад буцаж ирэв?" - Би дахин асуув.
  
  
  "Бэрри олохын тулд" гэж Тина аяархан хэлэв. “Би тагтан дээр гараад дотогшоо хараад түүнийг харсан. Үхсэн. Би орлоо..."
  
  
  Би түүний мөрөн дээгүүр харлаа. Мэдээжийн хэрэг! Тагттай! Энэ бол ва
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Елена түүнийг хараагүй хэрхэн өрөөнөөс гарсан. Елена Барриг үхсэн байхыг олж хараад үхтлээ айж, зугтсан. Тэр зүгээр л франц хаалгыг онгойлгоод тагтан дээр гараад яаран одов. Дараа нь тэр даруй Тина өрөөндөө Барритай уулзахаар арын замаар алхаж, магадгүй тэд хоёулаа уулзахаар төлөвлөж байсан бөгөөд тэр Барриг нас барсан олжээ. Түүний хар тамхины хэрэгцээ улам бүр нэмэгдэж, яг л над шиг эрүүлжихийн тулд угаалгын өрөөнд оров.
  
  
  “Би дотогш ороод түүнийг буудсан байсныг олж мэдсэн. Би эхлээд Елена түүнийг алсан байх гэж бодсон. Гэхдээ Корелли Барри түүнийг мөрдөж байсныг олж мэдсэн байх. Корелли намайг мэдэж байсан байх...” Түүний нүд нулимсаар дүүрэв. "Би айж байна, Ник!"
  
  
  Би түүнийг сэгсэрлээ. "Чи намайг Корелли руу аваачих хэрэгтэй, Тина. Энэ бол цорын ганц хариулт юм. Хэт олон хүмүүс биднийг энэ нэрсийн жагсаалтыг авахыг зогсоохыг оролдсон. Хэт их. Одоо чамаас л шалтгаална, Тина."
  
  
  Тэр цайвар болсон. "Тэр олж мэдэх болно, Ник! Тэр намайг алахаар хүн хөлсөлсөн гэж бодох болно! Та намайг ийм зүйл хийхийг албадаж болохгүй. Чи намайг явуулах ёстой!"
  
  
  "Тийм ээ, Тина!" - Би халаглав. "Чи цорын ганц хариулт юм. Чи яг одоо намайг түүн рүү хөтөлж байна. Зүгээр л надад үзүүлээд..."
  
  
  "Тэр хүлээн зөвшөөрөхгүй!" гэж тэр хашгирав. "Тэр өөрийгөө хэн болохыг үгүйсгэх болно."
  
  
  "Тина..."
  
  
  Тэр арьсан доорх зүү рүү гараа сунгав. Тэр миний мөрөн лүү эргэмэгц юу хийх гэж байгааг нь би таамаглав. Би Лугерын амыг хүзүүнийх нь зөөлөн хэсэгт дарав. "Үгүй, үгүй, Тина! Зүү биш. Мэдээжийн хэрэг, хэдхэн минутын дотор бүх зүйл сайхан болно, гэхдээ та үргэлж бодит байдалд буцаж ирэх хэрэгтэй."
  
  
  "Ник!" - тэр зүүг барьсаар уйлсан.
  
  
  Би Лугерийг халаасандаа хийгээд зүү рүү гараа сунгав. Түүний царай бараг тэр даруй өөрчлөгдөв. Энэхүү тайван, үзэсгэлэнтэй маскаас энэ нь тамын муурны царай болж хувирав - нүд нь гялалзаж, шүд нь цухуйж, уруул нь араатангаар архирав.
  
  
  Би галзуу зурааснаас өөрийгөө хамгаалж амжаагүй байтал зүү шуунд минь орлоо.
  
  
  Тэр инээв, чимээгүй, хошигнолгүй уйлав.
  
  
  Бүх зүйл намайг орхиж байгааг би мэдэрсэн. Би бөөн шаваас шиг санагдсан.
  
  
  Тэр намайг хажуугийн өрөөнд оруулаад дараа нь сандал руу түлхэв.
  
  
  "Бидний жаахан холимог, Ник" гэж тэр сатан шиг инээмсэглэн хэлэв. “Чи тэндээ сайн хүүхэд шиг л үлд. Би эндээс явах гэж байна."
  
  
  Үгүй ээ, Тина! Би хэлэх гэсэн боловч юу ч гарсангүй.
  
  
  Тэр секундэд зуун кадр хурдтай, Францын хаалгаар тагтан руу гүйж байгаа юм шиг санагдав. Дараа нь чимээгүй болов.
  
  
  Хэдэн зууны дараа би хэн нэгэн хаалга тогшихыг сонсов. Энэ бол Келли байсан.
  
  
  "Ник! Та тэнд байна уу? Ник?"
  
  
  Би амаа нээлээ. Наад зах нь тэр хөдөлсөн. Гэхдээ надад дуу хоолой байсангүй. Саажилт алга болсон уу?
  
  
  Хаалга онгойж, Келли буутай өрөөнд орж ирэв. Тэр зүгээр л зогсоод над руу гайхан харав.
  
  
  "Хөөе Ник!"
  
  
  Би уруулаа дахин хөдөлгөв. Саажилт өнгөрөв. Би ярвайлаа.
  
  
  Келли эргэн тойрноо харж, угаалгын өрөөг шалгаж үзээд арьсан доорх зүү үнэртэв. Тэр даруй над руу буцаж ирээд нүүр рүү минь алгадаад сандлаас босгоод угаалгын өрөө рүү чирлээ. Тэр шүршүүрийн доор толгойг минь тавиад хүйтэн ус хүзүүг минь цохив.
  
  
  Келли ажиллаж байхдаа надтай ярилцсан.
  
  
  "Энэ бол шинэ зүйл. Бидэнд энэ нөөц бий. Чамайг хөдөлгөж чадахгүй, гэхдээ болж байгаа бүх зүйлийг харж болно. Түр зуурын саажилт. Урари, урари, урали, вурали гэгддэг кураригаас гаралтай. , мөн woorara. Гэхдээ өөр зүйлээр таслуулсан. Надаас юу гэж битгий асуу. Томъёо нь биднийг хүлээж авмагцаа алга болдог."
  
  
  Удалгүй би амьдралд ирсэн.
  
  
  "Хурдан!" Би хэлсэн. "Энэ бол Тина. Тэрээр Барри Парсонтой уулзахаар Гранадагаас ирсэн бөгөөд түүний цогцсыг эндээс олжээ. Тэр одоо гарах гэж байна. Тэр Корелли түүнийг алсан гэж бодож байна. Хэрэв тэр одоо зугтвал дараа нь түүнийг алж магадгүй."
  
  
  "Түр хүлээнэ үү!" - гэж Келли таслав. "Би чамайг олох гэж ирсэн. Тина үүдний танхимд бууж, дүр зургийг бүтээж байсан!"
  
  
  "ДЭМБ?" - Би тэвчээргүйхэн асуув.
  
  
  "Тина Бергсон."
  
  
  "Тина!"
  
  
  “Яг. Харин одоо тэр алга болсон."
  
  
  "Явсан? Гэхдээ...?"
  
  
  "Тэр үүдний танхимд байсан, гэхдээ тэр явсан" гэж биднийг өрөөнөөс гараад коридороор гүйх үед Келли хэлэв. Бид шатаар бууж эхлэхэд үүдний танхимд бөөн хүмүүс байхыг харлаа. Бүгд машины зогсоол руу харав.
  
  
  Би Хуанаг эргэж хараад биднийг хүлээж байхыг харлаа.
  
  
  "Энэ бүхэн юу гэсэн үг вэ?" - Би халаглав.
  
  
  "Тэр улаан Ягуартай байна" гэж Хуана зогсоол дээр байсан машинууд руу зааж хэлэв. Тэдний нэгэнд гэрэл асаж байгааг би харсан. Гэрэл харанхуйг таслан, зам нь Прадо Лланогаас буцаж, гол хурдны зам руу хөтөлдөг цаст уулын бэлийг гэрэлтүүлэв.
  
  
  "Тэр том дүр бүтээсэн" гэж Хуана хурдан хэлэв. "Энэ нь маш гайхалтай байсан."
  
  
  "Дэндүү драматик!" - гэж Келли хуурай хэлэв.
  
  
  "Чи надад түүний юу хийснийг хэлэх үү?" - Би тэвчээргүйхэн асуув.
  
  
  "Тэр арван минутын өмнө энд ирээд тамыг босгож Марио Сперанзаг гуйв!"
  
  
  "Марио Сперанза гэж хэн бэ?" Би асуусан.
  
  
  Келли толгой сэгсэрлээ. "Түүнд Сеньор Сперанза энд байхгүй гэж хэлэхэд тэр тэссэнгүй, яг л үүдний танхимд улайрах шахсан."
  
  
  Би харж чадсан
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Ягуар хөдөлж эхлэв. Тинагийн шаргал үс араас нь урсана.
  
  
  "Энэ нь биднийг бүгдийг танхимаас зугтахад хүргэсэн" гэж Хуана тайлбарлав.
  
  
  "Тэгээд тэр даруй унасан тул хүлээн авагч түүнийг сэргээх шаардлагатай болсон" гэж Келли дүгнэв. "Би чамайг дагасан."
  
  
  Би хөмсгөө зангидаад хурдан бодов. “Энэ бол үзүүлбэр, тайз энд байна. Энэ юуны төлөө вэ, би мэдэхгүй. Гэхдээ би түүнийг зогсоох ёстой."
  
  
  "Тийм" гэж Келли хэлэв. "Бид юу хийж байна вэ?"
  
  
  "Тэр Марио Сперанзаг хараач" гэж би Келлид хэлэв. "Тэр байхгүй байх. Би Тинаг аваад ирье!
  
  
  Би олны дундуур эргэлдэх хаалга руу явж, ноён Хауптлиг өөрийн багын хамт байгааг анзаарав. Тэр гараа даллан цааш эргэв.
  
  
  Renault-д хүйтэн байсан. Сайхан эхэлсэн. Би зам дээр гарч, хяналтандаа авахаасаа өмнө хоёр удаа хальтирсан. Хоёр шөнийн өмнөхтэй адил зам дээр хэсэг мөсөн бүрхүүл тогтсон байв.
  
  
  Зам бууж баруун тийш эргэв. Би улаан Ягуарыг огт харж чадаагүй ч зам баруун тийш эргэж, дараа нь зүүн тийш эргэж, барранкагийн захыг тэвэрсэн урт, өргөн тах муруй болж эхэлснийг санав.
  
  
  Жаг нүдээ алдахыг хүсээгүй тул хөдөлгүүрээ асаав.
  
  
  Миний машины гэрэл замын ирмэгийг харуулж, эсэргүүцэх чадвараа шалгахаар өөрийн эрхгүй тоормос дарлаа. Боолтны хурцадмал байдлыг мэдрээд тайвширлаа.
  
  
  Би Renault-ийг тохойг тойруулан эргүүлж, өргөн тахын тохойг тойроод Тина Бергсоны улаан Ягуарыг харав. Тэр удаан жолоодож байсан ч би түүнийг анзаарахад хурдаа нэмэв.
  
  
  Машин харанхуйд урагш үсрэх шиг болж, гэрэл нь тэнгэрт авирч буй мэт зам дээр дээшээ тусав. Тэгээд - би нүдэндээ ч итгэсэнгүй - Ягуар эрэг мөргөж, хадны ханыг мөргөх шахсан.
  
  
  Эргээрэй, Тина! - Би өөрийн эрхгүй хашгирав. "Эргэх!"
  
  
  Тэр үүнийг хийсэн үү, үгүй юу гэдгийг би мэдэхгүй, гэхдээ миний дараагийн харсан зүйл бол Ягуар элс рүү биш, харин замын гадна талын зах руу чиглэж байв. "Тина!"
  
  
  Энэ бол алдагдсан уйлах байсан.
  
  
  Ягуар хурдаа нэмэн, маш гүехэн хун шувууг шалбааг руу шумбахад сургагдсан мэт захыг давав.
  
  
  Доорх гялтгануурт гялтгануурын гэрэл тусч, цасны хэсгүүд шифер дээр дарагдаж, гэрлийн орооцолдох ба цасан дээрх тусгалыг гэрэлтүүлж, дараа нь машин чулуунд булагдаж, үсэрч, дахин дахин эргэлдэж, гэрлүүд нь эргэлдэж байв. шөнөдөө барранкагийн хөлд цохиулж, хурц чулуун хэсэг мөргөв.
  
  
  Хэсэг хугацаанд чимээгүй болов.
  
  
  Дараа нь тэнгэрт хүчтэй дөл бууж, агаарт хүчтэй дэлбэрэлт болов. Улбар шар өнгийн галын хажуугаар хурц, амьсгал боогдуулж буй хар утаа урсаж байв.
  
  
  Гал асч, дараа нь эвдэрсэн Ягуарын хэлтэрхий дээр дахин унаж, төмрийг аажмаар идэж эхлэв. Дараа нь утаа аажмаар дээшилж, улаан ган, тунгалаг шил, өнгөт хуванцар ирмэгээр гал бүжиглэв.
  
  
  Би цочирдсондоо хурдны замаар болгоомжтой давхиж, улаан Ягуар захад гарсан цэгт хүрэв. Би доошоо харлаа. Замын захад мөрөнд зүсэгдсэн хадны хагарал л надад харагдаж байв.
  
  
  Би Renault-аа зогсоолд тавиад түлхүүрээ гаргаж ирээд машинаас буулаа. Зам дээр хүйтэн байсан. Ягуар хадны дундуур явсан замын зах руу алхлаа. Би тэнд зогсоод мултарсан чулуунуудыг хараад, доорх шифер дээрх шатсан хар шугамыг дагаж Тина Бергсон болон улаан Ягуар хоёрын үлдэгдэл дээр тод улаан гал шаржигнаж байв.
  
  
  Хэдхэн секундын дотор зочид буудлын зочдын эхнийх нь Fiat маркийн машинтай ирж, зогсоол дээр зогсоод замын захад надтай нэгдэв. Оглинг.
  
  
  Тэгээд бусад нь ирсэн.
  
  
  Мөн бусад.
  
  
  Сэтгэл хөдлөлийг эрэлхийлэгчид.
  
  
  Би өвчтэй байсан.
  
  
  Би халаасны гэрэл ашиглан чулуурхаг энгэрээр уруудаж, улаан араа анх мөргөсөн хадны шатсан хэсгийг өнгөрч, эцэст нь машины хажууд хүрэв.
  
  
  Гэвч галын дөл хог хаягдлыг шатааж байсан тул шатахгүйгээр ойртох боломжгүй байв.
  
  
  Гараа толгой дээрээ тавин зогсоод хүлээв.
  
  
  Зам дээр галын машин хашгирч, удалгүй цанын хүрэм өмссөн, зөөврийн гал унтраагч барьсан том гал сөнөөгч налуу уруу унаж, шатаж буй хог хаягдлыг шүршиж эхлэв.
  
  
  Би чичирлээ.
  
  
  Тэнд гал сөнөөгч зогсож, шатсан онгоцны сэгийг харав. Иргэний харуул түүнтэй нэгдэж, шатсан машин руу гар чийдэн чиглүүлэв. Гэрлийн туяа минийхээс илүү хүчтэй байсан.
  
  
  Би ойртлоо.
  
  
  Дараа нь би харсан.
  
  
  Урд суудалд шатсан цогцос байсан. Тvvнээс vлдсэн зvйл нь хар бараан, утаа униар дvvрэн байв.
  
  
  Тина.
  
  
  Алтан арьстай алтан охиноос үлдсэн бүх зүйл.
  
  
  Би өвчтэй, нүүр буруулав.
  
  
  Би нурангины дэргэдэх чулуун дээр унаж, сэтгэл хөдөлгөм фанкийн нутагт орсон байх. Хэн нэгэн миний гар, мөрийг сэгсэрлээ. Хэсэг хугацаанд надтай нэг хоолой ярьж байсныг би ойлгосон.
  
  
  Би нүүсэн.
  
  
  "Ник."
  
  
  Энэ бол Келли байсан.
  
  
  "Тэр үхсэн" гэж Келли хэлэв. "Хараал идсэн юм."
  
  
  "Тэр зүгээр л бүх зүйл дууссаныг мэдэрч, гүйсэн нь дээр гэж бодож байна." Би санаа алдлаа. "Тэр Рико Корелли болно гэдгийг мэдэж байсан
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  тэр бүх амьдралынхаа туршид."
  
  
  "Гэхдээ Корелли огт мэдээгүй!"
  
  
  "Тэр мэдэх болно. Тэгээд л яваад өгсөн” гэж би хэллээ. Би тэгж л ойлгосон.
  
  
  "Би нэрийг нь шалгасан, Ник."
  
  
  Би дээш харан хөмсгөө зангидлаа. Би түүний юу хэлэх гээд байгааг ойлгосонгүй.
  
  
  "Марио Сперанза зочид буудалд бүртгэлгүй."
  
  
  Би суугаад энэ тухай бодлоо. "Гэхдээ тэр бичиг хэргийн ажилтанд ийм нэрийг өгсөн."
  
  
  Тэр толгой дохив. "Бичиг хэргийн ажилтан түүнд ингэж хэлсэн гэж хэлсэн. Тэр гавлын яснаас гарч ирсэн гэж бичиг хэргийн ажилтан хэлэв."
  
  
  Бидний доорх нуранги руу ширтлээ. "Чи Рико Корелли Соль и Нивед хэзээ ч очиж байгаагүй гэж хэлэх гээд байна уу?"
  
  
  “Тэр сүүлийн сар гаруйн хугацаанд энд эсвэл Соль Ниегийн өөр зочид буудалд байгаагүй гэдгийг би хэлж байна. Хэрэв түүний нүүрэн дээрх нэр Марио Сперанза бол."
  
  
  "Гэхдээ дараа нь ..."
  
  
  "Чи харахгүй байна уу? Магадгүй тэр Тинагийн талаар мэддэг байсан байх. Магадгүй түүнийг алахын тулд алуурчин хөлсөлсөнийг тэр мэдсэн байх."
  
  
  Би үүнийг арилгахын тулд толгойгоо сэгсэрлээ. "Тэгээд уулзалтын тухай энэ бүх яриа нь зүгээр л Тина Бергсоны хуурамч үхэл байсан уу?"
  
  
  "Огт үгүй. Би Рико Корелли Тина Бергсон, Барри Парсон нарын талаар мэддэг байсан байх гэж хэлж байна. Тэгээд тэр зүгээр л амралтын газарт огт ирээгүй. Бүгд л түүнийг энд байна гэж бодсон - алагчийг Тина хөлсөлсөн - бид Кореллитай уулзахыг хүссэн. Кореллигаас бусад бүгд энд байсан! "
  
  
  -Тэгвэл новшийн хүү хаана байна?
  
  
  Келли мөрөө хавчив. "Бид Hawk-д дохио өгөөд эхнээс нь эхэлсэн нь дээр гэж бодож байна."
  
  
  Бид уул өөд гарахаар боссон ч би түүнийг ганцааранг нь орхиж чадсангүй.
  
  
  Би эргэж хараад онгоцны хэлтэрхий рүү дахин харлаа.
  
  
  "Тэр яагаад тийшээ явсан юм бэ?"
  
  
  Келли толгой сэгсэрлээ. "Тэр сайхан эмэгтэй байсан, Ник. Үзэсгэлэнтэй эмэгтэйчүүд тэнэг зүйл хийдэг. Тэр Кореллид хайртай байсан байх. Тэр бас түүнийг үзэн яддаг байсан."
  
  
  "Эсвэл энэ мөнгөнд дуртай байсан юм уу" гэж би хэлэв.
  
  
  "Чи хүний тухай тийм ч их боддоггүй юм уу, Ник?" Келли санаа алдлаа.
  
  
  "Би тэгэх ёстой юу? Үнэхээр тэгэх ёстой юу?" Би тайвширлаа. "Би түүнийг Рико Кореллигийн төлбөртэй буунаас холдох гэж дэлхийг тойрон гүйснээс илүү дээр гэж шийдсэн гэж бодож байна."
  
  
  "Тэр түүнийг хэзээ цохихыг тэр хэзээ ч мэдэхгүй" гэж Келли сэтгэл дундуур хэлэв.
  
  
  "Тэр новш одоо хаана байгаа бол?" Би хагас чангаар бодов.
  
  
  Арван тав
  
  
  Маргааш өглөө нь бид хамгийн түрүүнд өглөөний цайгаа уулаа. Хуана гэрэлтсэн дүр төрхийг үл харгалзан сүнслэг байдлын хувьд сэтгэлээр унасан байв. Үүнийг би даалгавраа биелүүлээгүй гэж тайлбарласан.
  
  
  Бид эх газрын өглөөний цайгаа ууж, нарны хурц гэрэлд суув. Би Испаниас явахаасаа өмнө өглөө цанаар гулгах санал тавьсан ч тэр эсэргүүцэв.
  
  
  "Би зүгээр л юмаа баглахыг хүсч байна."
  
  
  Би толгой дохив. "Би Велетад очоод хэд хэдэн гүйлт хийнэ."
  
  
  Тэр толгой дохин бодол нь хол байна.
  
  
  "Нэг пенни?"
  
  
  Тэр хариулсангүй.
  
  
  "Хоёр пенни?"
  
  
  "Аль?"
  
  
  "Чиний бодлоор. Юу болсон бэ?"
  
  
  “Би хүний амьдралыг дэмий үрэх тухай бодож байсан байх. Тина Бергсон. Барри Парсон. Шумуул. Рико Кореллигийн анхны зураг. Тэр ч байтугай Елена Моралес - хаана ч байсан."
  
  
  Би гараа сунган гарнаас нь атгалаа. "Дэлхий ийм л байдаг."
  
  
  "Энэ тийм ч сайхан ертөнц биш."
  
  
  "Энэ юу болохыг хэн нэгэн чамд амласан уу?"
  
  
  Тэр гунигтай толгой сэгсэрлээ.
  
  
  Би төлбөрөө төлөөд гараад явчихлаа.
  
  
  Сайхан байсан ч Велета маш тайван хэвээр байна. Нар хурц гэрэлтэж байв. Замын гадаргууг сайтар нунтагласан. Би дурангаа гарган налууг үзэв. Би өмнө нь тайлбарласанчлан, Велетагийн оройноос хоёр буулт байсан.
  
  
  Энэ удаад би илүү урт гүйлт хийхээр шийдлээ, чамайг доошоо буух үед зүүн тийш салаалсан гүйлт. Би зүгээр л нүдний шилээ савхин хайрцагтаа хийж байтал хэн нэгэн төмөр замаас хадан дээгүүр гарч ирээд над руу ойртлоо.
  
  
  Энэ бол Герр Хауптли байсан бөгөөд энэ удаад ганцаараа байв.
  
  
  Би гараа даллав. "Өглөөний мэнд, ноён Хауптли."
  
  
  Тэр инээмсэглэв. -Өглөөний мэнд, ноён Пибоди.
  
  
  "Өчигдөр эсвэл хамтдаа цанаар гулгаж байхдаа би чамайг санасан."
  
  
  "Бизнесийн дарамт байгаа нь гарцаагүй" гэж тэр аятайхан хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би түүн рүү хурдан харав. Гэвч тэр налууг харахаар эргэж харав.
  
  
  "Таны хайртай эхнэр хаана байна?"
  
  
  "Багц".
  
  
  "Тэгвэл чи явах уу?"
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Харамсалтай юм. Цаг агаар үнэхээр сайхан байсан."
  
  
  -Үнэхээр байна.
  
  
  Тэр инээмсэглэн замын орой дээрх хадны ирмэг дээр суув. Тэр гутлаа чанга боож, цэнхэр цандаа вакс хийж эхлэхэд би түүнтэй нэгдэв.
  
  
  "Найзууд чинь хаана байна?" - Би түүний хажууд суугаад асуулаа. Яах вэ, надад одоохондоо өөр хийх зүйл байсангүй.
  
  
  "Тэд зочид буудалд байна" гэж тэр инээмсэглэв. “Тэд өнөөдөр надтай нэгдэхийг тийм ч их хүсээгүй бололтой. Шөнө орой Эски бааранд чихнээс нь лумумба гарч ирэв.
  
  
  "Чи ихэвчлэн салшгүй байдаг."
  
  
  "Мөнгөний хувьд ч мөн адил. Тэд яг л соронз шиг татдаг." Тэр ахин инээмсэглээд, хэрээний хөл нүднийх нь буланд гүн бөгөөд харанхуйлав.
  
  
  "Чи эелдэг хүн юм, ноён Хауптли."
  
  
  - Би реалист хүн, ноён Пибоди.
  
  
  Тэр анхны цана авч, ёроолд нь лав болгоомжтой түрхэж эхлэв. Тэр бол сайн герман хүнээс хүлээж байгаа шиг нягт нямбай, арга зүйч байсан.
  
  
  "Фраулейн Пибоди надад ойр дотны хэн нэгнийг санагдуулдаг" гэж тэр хэсэг хугацааны дараа хэлэв.
  
  
  "Мэдээж?"
  
  
  "Чи мэднэ дээ, би охинтой байсан." Тэр дээш харав. "Мэдээж та мэдээгүй. Уучлаарай." Тэр лаваа үргэлжлүүлэв
  
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  ing. "Тэр хамгийн үзэсгэлэнтэй охин байсан."
  
  
  "Тэнд байсан уу, ноён Хауптли?"
  
  
  Тэр миний оролцоог үл тоомсорлов. "Тэр арван есөн настай, их сургуульд сурдаг байсан" гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. “Миний эхнэр, ээж нь таван настай жаахан байхдаа нас барсан. Би түүнийг өсч том болоход нь хэзээ ч зөв удирдамж өгч чадаагүй байх гэж айж байна. Чи ойлгож байгаа?" Түүний нүд дээшилж миний нүдтэй тулгарав.
  
  
  "Би хэзээ ч аав байгаагүй, тиймээс би үүнийг мэдэхгүй байна, ноён Хауптли."
  
  
  "Шударга хариулт". Тэр санаа алдлаа. "Түүнд эцэг эхийн хайхрамжгүй хандах эсвэл материаллаг эд хөрөнгөө үндэслэлгүй үрэх гэх мэт юу ч байсан, тэр их сургуульд ороход бид холбоо тасарсан."
  
  
  "Эдгээр өдрүүдэд ийм зүйл болж байна."
  
  
  "Түүний хувьд хамгийн муу зүйл тохиолдсон. Түүний нөхдүүд хар тамхинд их дуртай байсан." Тэр над руу дахин харав. "Тэгээд тэр энэ бүлэгт миний дааж чадахгүй хэмжээнд орсон." Тэр үргэлжлүүлэн вакс хийв. "Тэр героин донтсон."
  
  
  Би Хауптли руу ширтлээ.
  
  
  "Тэр донтсоноос хойш нэг жилийн дараа хэтрүүлэн хэрэглэсний улмаас нас барсан." Тэр Гранадагийн Вега руу алсын зүг харав. "Өөрийгөө удирдах"
  
  
  "Намайг үнэхээр уучлаарай" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ийм оройтсон цагт уй гашуугаа дэмий үрэх нь утгагүй юм" гэж Хауптли түүний ердийн сайхан хоолойтой харьцуулахад ширүүн хэлэв.
  
  
  "Хүний амьдралыг дэмий үрсэнд би харамсаж байна" гэж би Хуана өглөөний цайны үеэр хэлсэн үгийг бодон хэлэв.
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. “Би нэг талаараа өөрийгөө буруутгаж байна. Би аавынхаа хариуцлагаас зайлсхийсэн. Би ганц ч биш олон эмэгтэйтэй дотно харилцаатай болж, охиноо хайхрамжгүй хандсан." Тэр хэсэг зуур бодов. "Тэгээд тэр миний хайхрамжгүй байдлыг тэвчиж, чадах чинээгээрээ хариу үйлдэл үзүүлсэн. Би түүнээс татгалзсантай адил өөрийгөө голсон."
  
  
  "Сэтгэл зүйч чамд өөрөөр хэлж магадгүй" гэж би анхааруулав. "Өөртөө дүн шинжилгээ хийх нь аюултай тоглоом юм."
  
  
  “Би зөвхөн эмэгтэйчүүдтэй уулзаагүй. Би энэ бизнест байсан."
  
  
  "Эр хүн бүр мэргэжилтэй байх ёстой" гэж би хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ надад байсан зүйл биш."
  
  
  Юу хэлэх гэж байгааг нь мэдсээр байж би түүнийг ажиглав.
  
  
  "Хар тамхины бизнес" гэж тэр гашуун инээмсэглэлтэй хэлэв. "Тийм ээ. Ганц хүүхдийнхээ амиа хорлодог героиныг би өөрөө хангасан байх магадлалтай. Энэ нь таны ёс суртахуунтай ямар холбоотой вэ, ноён Пибоди?"
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Энэ минийхтэй таарахгүй байна. Би үргэлж хийж байсан бизнестээ дүн шинжилгээ хийж эхлэв. Би түүний хүн төрөлхтөнд үзүүлэх нөлөөний талаар бодож эхэлсэн. Би харсан зүйлдээ дургүй байсан."
  
  
  Тэр өөр цана сонгож, вакс хийж эхлэв.
  
  
  "Би бизнесээ орхиж, олон жилийн турш хийсэн буруу үйлдлээ засах цаг болсон гэж шийдсэн."
  
  
  Би юу ч хэлж чадсангүй. Би хүлээж байсан.
  
  
  “Тэд намайг байгууллагаас гарвал юу болохыг хэлсэн. Тэд намайг дэлхийн хязгаар хүртэл хайх болно. Тэгээд ална." Тэр хөгжилтэй инээмсэглэв. "Чи үүнийг ойлгож байна уу?"
  
  
  - Тийм ээ, Синьор Корелли.
  
  
  "Энрико Корелли" гэж тэр хагас инээмсэглэн хэлэв. “Рико Корелли, чи бол Картер. Тэд надад Ник Картер бол хамгийн шилдэг нь гэж хэлдэг."
  
  
  Би толгой дохив. "Ихэвчлэн. Дандаа биш. Гэхдээ ихэвчлэн."
  
  
  “Би чамд хэлье, энэ бол анхнаасаа захиргааны асуудал байсан. Энгийн уулзалт, тийм үү? Цасан дээр уулзах - цастай тэмцэх! Тэр хүчтэй шүдээ харуулж инээв. “Зүгээр л тоглож байна, ноён Картер! онигоо".
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн.
  
  
  "Энэ нь хангалттай энгийн юм шиг санагдсан. Би Корсикийг Лисистратад орхиод Сьерра Невадад тантай уулзана."
  
  
  "Мэдээж."
  
  
  -Анхнаасаа л асуудал байсан. Капочид миний төлөвлөгөөг олж мэдэв. Ойр дотны хэн нэгэн үүнийг таамаглаж байсан. Эсвэл сонссон. Мафиуд надтай гэрээ байгуулсан.
  
  
  "Шумуул".
  
  
  "Тийм ээ. Ийм цохилтоос урьдчилан сэргийлэхийн тулд би хуучин хамтрагч Базилио Ди Ванессиг дарвуулт онгоцондоо миний дүрийг авахыг ятгасан. Мөн миний унтдаг байсан маш сайхан охин дүрийг бодит болгохын тулд түүнтэй хамт явсан."
  
  
  "Чи өөрийнхөө хүнийг жаазалсан уу?" - Би аяархан хэлэв.
  
  
  "Энэ нь хит болно гэдгийг мэдээгүй" гэж Корелли хэлэв. "Үндсэндээ би чиний хэлснийг хийсэн. Гэхдээ би шумуул эдгээнэ гэж үнэхээр бодсонгүй. Би Базилио та хоёрын уулзалт ямар ч саадгүй болж, та бид хоёрын хооронд жинхэнэ уулзалт зохион байгуулагдана гэж найдаж байсан. "
  
  
  Би санаа алдлаа.
  
  
  "Гэхдээ энэ нь бүгд биш. Валенси дахь дарвуулт завинаас гарахын өмнөхөн би Шведийн үзэсгэлэнт булшин надаас салахаар төлөвлөж байсныг олж мэдсэн!"
  
  
  "Тина Бергсон?"
  
  
  "Тийм ээ. Тэр намайг үхээсэй гэж хүссэн. Тэр өөрөө надтай гэрээ байгуулсан." Корелли ёжтой инээмсэглэв.
  
  
  "Шалтгаан байсан уу?"
  
  
  “Ноён Картер, би чам шиг сониуч зантай байсан. Чи Тинаг арай тодорхой ойлгох хэрэгтэй."
  
  
  Би түүнийг төгс ойлгосон ч юу ч хэлсэнгүй.
  
  
  “Тэр бол нимфоман, ноён Картер. Энэ нь танд гайхах зүйл биш гэж би бодож байна. Гэхдээ тэр яагаад ийм Фрейдийн бэлгэдэл болсон шалтгаан нь түүний хэт автсантай адил сонирхолтой байж магадгүй юм."
  
  
  Би түүн рүү сониучирхан харав.
  
  
  "Арван таван настайдаа түүнийг Шведийн фермийн эзэн хүчиндүүлсэн. Тэр жирэмсэн болсон. Үр хөндөлт амжилттай болсон ч цусан дахь хордлого ихэссэн. Арван таван настайдаа тэрээр умайн хагалгаа хийлгэсэн. Энэ үржил шимгүй, үзэсгэлэнтэй, ухаалаг амьтан эмэгтэйлэг чанараа сүйтгэж, эмэгтэйлэг чанараа үгүй хийх гэж улайрах болжээ. Тэр эмэгтэй ч биш, эрэгтэй ч биш байсан тул түүний ээж байх чадваргүй байсан тул тэр болох ёстой зүйл нь супермэн болсон.
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  За, ноён Картер! "Тэр миний эзэн байсан жижиг гүрнийг эзэмшихээр шийдсэн."
  
  
  "Хар тамхины сүлжээ" гэж би хэлэв.
  
  
  “Яг. Энэ гинжийг эвдэж, түүний гүн нууцыг АНУ-ын Мансууруулах бодистой тэмцэх хэлтэст дэлгэхээр шийдсэнийхээ дараа би түүний амбицын талаар ярьж байна."
  
  
  Би толгой дохив. "Тиймээс л тэр чамайг алахаар Парсоныг хөлсөлсөн!"
  
  
  "Энэ үнэн. Аз болоход би түүний гинжийг тайлах шийдвэр гаргасны дараа түүний анхны цочирдсон хариу үйлдэлийг сэжигтэй гэж тайлбарлаж, нүдээ анилаа. Хэдийгээр тэр надад үнэнч хэвээр үлдэж, намайг Америкт дагалдан явна гэж амласан ч би түүнийг худлаа ярьж байна гэж бодсон. Би түүний утсыг асаалаа - Корсика дахь манай вилла том бөгөөд бидний хүн нэг бүр маш их эрх чөлөөтэй байдаг - эцэст нь түүнийг Малагад Барри Парсонтой тохиролцсоныг сонслоо.
  
  
  "Хамгийн сонирхолтой."
  
  
  “Миний дараагийн алхам Парсон руу өөрийн тагнуул илгээх явдал байлаа. Дашрамд хэлэхэд, та Парсоныг Францын газар доорхи талийгаач Даниел Тюссогийн дүрээр Интерполоос олно гэж бодож байна. Тэрээр дэлхийн дайны үед арван настай хүүхэд байсан. Хоёр нь тагнуул, аллага болж өссөн."
  
  
  "Тэр одоо үхсэн."
  
  
  -Би үүнийг л сэжиглэж байсан. Корелли мөрөө хавчив. "Би чамайг Малагагаас ирсэн танилтайгаа дисконоос гарч явсан тухай сонссон."
  
  
  Би инээмсэглэв. "Чамаас их зүйл зугтахгүй."
  
  
  "Хангалттай" гэж Корелли санаа алдлаа. - За, Елена Моралес Парсоныг анхааралтай ажиглаж, түүнийг Торремолинос дахь баарнаас авахыг зөвшөөрөв. Тэр намайг хайж олоод алахаар Соль-и-Ньевд ирсэн гэж надад анхааруулсан хүн юм. Энэ шалтгааны улмаас би тантай Велетад уулзаагүй."
  
  
  "Би үүнийг үндэслэлтэй болгосон."
  
  
  Корелли толгой дохив. Тэр цанагаа дуусгасан. "Тэнд ямар нэг зүйл болвол Тина Лисистратагийн дарвуулт онгоцонд амь үрэгдэж магадгүй гэж би найдаж байсан, гэхдээ тэр ноцтой бэртлээс мултарч чадсаныг та мэдэж байгаа. Хэдийгээр Капос цаазаар авах ялыг сайн төлөвлөж байсан. Энэ нь би цаг агаарын байдлыг ажиглах ёстой гэсэн үг юм. Зөвхөн алуурчин Капогийн хувьд ч биш, мөн пасторын хувьд ч би зүгээр л Валенсид хэдэн ажилгүй жүжигчдийг хөлсөлж авсан."
  
  
  Би инээсэн. "Ноён Корелли, та маш авхаалжтай хүн юм."
  
  
  Би маш аюултай мэргэжлээр авхаалж самбаатай байснаараа урт насалсан” хэмээн ярьжээ. Тэр хөмсөг зангидав. "Мэргэжил биш. Энэ нь мэргэжлийн жинхэнэ утгыг гутааж байна. Маш аюултай цохиурт. Сайхан үг. Хүнд. Хавтгай. Романтик бус. Пуужин".
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Би чамайг багагүй хугацаанд биширсэн харцаар харж байна." Корелли инээмсэглэв. “Чамайг шумуул алсан гэдгийг би шууд ойлгосон. Чамайг Парсоныг бас ална гэж би таамаглаж байсан. Тинагийн үхэл миний хувьд гэнэтийн зүйл болсон. Би түүнийг Прадо Ллано-д бичсэн шиг амиа хорлосон гэж бодохгүй байна. Гэхдээ Парсоныг нас барсныг олж мэдээд, би түүний тухай бүгдийг мэдэж, түүнийг ална гэж шийдсэний дараа тэр машиныг удирдахаа алдсан байх гэж би бодож байна."
  
  
  Би: Энэ тохиолдолд тэр чамайг энд байгааг мэдэхээс өмнө зугтахаар шийдсэн.
  
  
  "Яг."
  
  
  "Тэр үхсэн. Үүнд л байгаа юм."
  
  
  Корелли толгой дохив. Тэр цанын хавчаарыг чангалж, гутлыг нь тааруулж, хавчаар зүүв. Тэр босоод өвдгөө нугалав.
  
  
  Би хувцаслаж эхлэв.
  
  
  "Чи надтай хамт мордох уу?"
  
  
  "Үзэсгэлэнтэй."
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Үүнээс өмнө, Ник, би чамайг үүнийг эзэмшихийг хүсч байна."
  
  
  Би доошоо харлаа. Тэр дугтуйг сунгав. Үүн дээр товойсон байсан. Би дугтуйг нээгээд танил болсон өнхрүүлгийг харав - микрофильм.
  
  
  "Энэ бол таны бодож байгаа зүйл. Нэр. Газрууд. Огноо. Бүгд. Туркээс Сицили, Ривьерээр дамжин Мексик хүртэл. Хэрэв та баримтыг дагаж мөрдвөл та ямар нэгэн зүйл эсвэл хүнийг орхиж чадахгүй. Би энэ гинжийг дахин эвлүүлэхгүйн тулд устгаасай гэж хүсч байна. Беатрисийн төлөө."
  
  
  Беатрис. Түүний охин. Энэ Дантегийн эмэгтэйлэг байдлын дүр биш гэж үү?
  
  
  "За, Корелли" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр миний нуруу руу алгадав. "Яв!"
  
  
  * * *
  
  
  Тэрбээр уналтын шугамын эсрэг удаанаар хөдөлж, дараа нь налууг гатлан эргэлт рүү уралдав. Дараа нь тэр дахин гоёмсог чимэглэсэн Кристи руу эргэж, овоолсон чулуунуудыг тойрон алхав.
  
  
  Би микро хальсаа цанын хүрэмнийхээ дотор халаасанд хийгээд гүйж очоод авлаа. Цас яг л дарагдсан. Миний цана нунтаг руу хазаж, сайхан хавар үсрэхийг би мэдэрсэн.
  
  
  Хадны муруй дагуу хөдөлж байхад Корелли миний доор байв. Тэрээр хэд хэдэн эргэлт хийж, Wedeln-д орж, дараа нь замын зөөлөн өнцгөөр маш өргөн зам руу эргэв.
  
  
  Би түүний араас бууж, хэд хэдэн эргэлт хийж, биеийн муруйлтыг сэгсэрлээ. Гүйлтийн төгсгөлд яг траверс дээр би өөр зам дээр гурав дахь цаначныг харав.
  
  
  Налуу нь ээлжлэн хэсгүүд нь тодорхой интервалтайгаар огтлолцдог байсан бөгөөд энэ нь тодорхой газруудад сул мушгирсан хоёр утсыг санагдуулам юм.
  
  
  Бор хүрэмтэй залуу байсан. Тэр өсвөр насны хүүхэд шиг санагдав; наад зах нь тэр уяан, нарийхан биетэй байсан. Наснаас үл хамааран тэрээр маш сайн цаначин байсан. Түүний цана цасыг ухаж, эргүүлэх, дрифт хийх мастер байв.
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  миль эзэмшдэг.
  
  
  Хоёр гүйлт нийлсэн налуугийн хэсэгт залуу цаначин хажуу тийш унаж, хэд хэдэн хавтгай хөндлөн гулдлаараа аажмаар доошилжээ. Би Кореллид ойртоход тэр хоёр замыг заагласан хад чулуун нурууны цаана харагдахгүй байв.
  
  
  "Гайхалтай сүрэг" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Чамайг АНУ-д ирэхэд би чамайг Алта, Аспен руу аваачна. Та тэднийг хайрлах болно!
  
  
  Тэр инээсэн. "Би чамайг энэ талаар авч болно!"
  
  
  "Сайн байна" гэж би хэлэв. "Үргэлжлүүл. Би дараагийн зогсоол хүртэл чамайг дагаж явна."
  
  
  Тэр инээгээд хөдөллөө.
  
  
  Би түүнээс хэдхэн хормын дараа ирлээ. Миний баруун цана бага зэрэг хоцорч байсан тул илүү сайн хазуулахын тулд байрлалаа тохируулахыг оролдсон.
  
  
  Би эгц эгц бууж өгсөж, цас цэвэрлэгч машинаар удааширч, хоёр хадны завсар нь гоёмсог маневр хийхэд хэтэрхий нарийхан байсан тул цаначдын зугаалга хийх газар шиг том цас, мөстэй газар гарч ирлээ. Би хамгийн төгсгөлд Кореллийг харсан.
  
  
  Би доош хөдөлж, Кореллигийн араас зүүн тийш явсан бөгөөд яг тэр мөчид би хүүг дахин харав.
  
  
  Тэр альтернатив гүйлтээр бид хоёроос хурдан бууж байсан бөгөөд одоо өргөн налуу талбайн ёроолд хоёр замын уулзварт ойртож байв.
  
  
  Би хоккейн зогсоолын цасанд цохиулж хэсэг зогсоод зүгээр л зогслоо. Нунтаг сайн байсан. Доорх цас хатуу санагдсан. Гэхдээ харах өнцөг нь надад таалагдаагүй. Энэ нь эгц, бараг тэгшхэн байсан гэж хэлэх гэсэн юм, гэхдээ орой дээр нь нэг их таалагдаагүй хонхор налуу байсан.
  
  
  Гэсэн хэдий ч Корелли түүний дундуур ямар ч асуудалгүйгээр алхав. Тэр намайг зүүнээс баруун тийш жолоодож байгаад намайг харж байтал налуу руу ороод баруунаас зүүн тийш буцаж ирсэн. Түүний араас нөгөө залуу гүйж яваа залуу бидний гүйлтийг түүнийхээс тусгаарласан хадны хяр руу ойртож байхыг харлаа.
  
  
  Би яг явах гэж байтал нүднийхээ булангаар сануулга харагдав. Би дахин толгойгоо өргөөд хурц нарны туяанд нүдээ цавчив. Миний нүд намайг хуурч байна уу? Үгүй!
  
  
  Тэр залуу баруун гартаа ямар нэгэн зүйл бариад, зүүн гараараа цанын хоёр баганаас зуурч байв. Тэр ямар нэгэн зэвсэг барьж байсан - Тийм ээ! Энэ бол гар буу байсан!
  
  
  Одоо хүүхэд зогсоод цасан дээр суув. Одоо тэр хадны ард байсан бөгөөд би түүний юу хийж байгааг нь харахгүй байсан ч тэр харц руу онилсон гэдгээ ч мэдэлгүй өөрөөсөө цанаар гулгаж байсан Кореллиг онилж байгааг би зөнгөөрөө мэдэж байлаа.
  
  
  "Хауптли!" Би ямар нэгэн оптик хуурмаг зүйлд хууртагдсан байх гэж түүний нүүрийг ашиглан хашгирав.
  
  
  Тэр толгойгоо хурдан эргүүлэн над руу толгод руу харав. Би залуу руу гараа даллав. Корелли эргэж хараад түүний өнцгөөс юу ч хараагүй. Би сэрэмжлүүлсээр цөхрөнгөө барсан. Корелли ямар нэг зүйл буруу болсныг мэдээд хариу үйлдэл үзүүлэв. Тэрээр гүйлтийн шугамаа солих гэсэн боловч урдаа унасны улмаас тэнцвэрээ алдаж, унасан байна. Гэтэл тэр өөрийгөө татаж, гуяыг нь цохиж, дараа нь гулгаж эхлэв.
  
  
  Би цана дээрээ үсрэн шонг мөргөж доошоо залуугийн сууж байсан хад руу явлаа. Би хоёр цанын шонг зүүн гарынхаа доор тавиад "Люгер"-ийг гаргалаа.
  
  
  Магнат хаанаас ч юм гараад ирлээ. Би тэр залуугийн толгойг хайсан чулуу руу харсан ч юу ч олж харсангүй. Магнат намайг өвдөг, цанын хавчаар хоёрын дундуур өргөөд цасан дээр түрүүлж нүүрийг минь мөргөж, хамгаалалтын бариул сулрах үед нэг цана урагдаж, сул талбай дээгүүр нисэв. Би халтирч эцэст нь гэнэт зогслоо. Нөгөө цана миний хажууд хэвтэж байсан. Тэр яаж гарч ирснээ ч санахгүй байна.
  
  
  Корелли цаснаас гарч ирээд чулуу руу эргэж харав.
  
  
  Эхний буудлага дуугарав. Тэр алдсан. Одоо би тэр залууг хаднаас гарч ирээд урагшлахыг харж байлаа. Би Лугерыг түүний толгой руу чиглүүлэн гохыг нь татлаа. Хэт баруун тийшээ.
  
  
  Тэр хурдан эргэж хараад намайг харав. Түүний малгай уналаа. Алтан үс түүний хоолойг тойруулан урсана.
  
  
  Энэ бол Тина Бергсон байсан!
  
  
  Би маш их гайхсан тул бодож чадахгүй байлаа.
  
  
  Гэвч дараа нь миний тархи ямар ч шалтгаангүйгээр бүх түүхийг давтав.
  
  
  Тина!
  
  
  Энэ нь улаан Ягуар дахь түүний бие биш байв.
  
  
  Энэ нь Елена Моралес байх ёстой. Би одоо харсан. Би Елена Парсоны өрөөнд орж ирээд Парсоны цогцсыг бидний орхисон газраас олохыг харсан. Би түүнийг өрөөнд харсан - Тина Бергсон аль хэдийн тэнд байсан! Тина Парсоныг олж, түүнийг алахаар Корелли руу илгээхээр Соль-и-Ниев дээр иржээ. Елена өрөөнд орохоос өмнө Парсоныг нас барсан олжээ. Тэгээд Еленаг авчрахаар зочны өрөө рүү залгав. Елена зурвас илгээж ирэв.
  
  
  Тина Еленаг тагтан дээр гарган улаан Ягуар руу буулгав, учир нь тэр Елена Кореллигийн нүд, чих гэдгийг одоо мэдэж байсан. Тэр түүнийг Ягуар машинд суулгаад алжээ. Тах эргэх үед тэр Еленаг жолооны ард суулгаад, цанын гутал эсвэл ямар нэгэн хүнд зүйлээр хийн дөрөө барин Ягуарыг хөдөлгөж, өөрөө ухасхийв.
  
  
  Тэгээд тэр харанхуйд зугтсан ч би түүний араас явж байсан.
  
  
  Одоо…
  
  
  Одоо тэр Кореллийг алж, хар тамхины сүлжээг өөрийн гараар авахаар ирсэн.
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  мөс хийхийг хүссэн!
  
  
  Би Корелли дахин босоод Тина руу ширтэж байхыг харлаа. Тина над руу дахин буудлаа. Би түүнд галаар хариулав. Би ямар ч сайн зүйл хийж чадахгүй хол байсан.
  
  
  Тэр над руу, дараа нь Корелли руу хараад цасан дундуур Корелли руу алхав. Тэрээр цаснаас гарч, энгэрээр уруудах гэж цөхрөнгөө барсан. Маш аюултай мэргэжлээр ажилладаг олон эрчүүдийн нэгэн адил тэрээр өөр дээрээ зэвсэг авч явах дургүй байсан нь тодорхой.
  
  
  Тэр цанын гуталтайгаа зэвсгээ өндөр барин зориуд түүн рүү гүйлээ.
  
  
  Магнатыг тойрсон цас хатуу хөлдсөн байна. Би түүнийг талбайн ёроол руу хазайсан бөөрөнхий тоймыг үүсгэсэн налуугийн дээд хэсэгт хурцадмал байдалтай шажигнахыг харж байв.
  
  
  Би буцаж хөдөлж, Люгерийг цас руу чиглүүлж, нэг, хоёр, гурван удаа буудсан. Буудсан дуунууд агаарт цуурайтав. Цас бүх талаараа тарсан. Хагалах хагарал үүсч, цас, мөс бүхэлдээ хайлж эхлэв - намайг газар буулгасан магнатын дээд хэсгээс тусгаарлагдав.
  
  
  Анхнаасаа л хурдан хөдөлсөн. Слайд!
  
  
  Тэр ирэхийг харсан ч түүнээс зайлсхийж чадсангүй. Тэр Кореллийг хоёр удаа буудаж, дараа нь түүн рүү гүйж, цасан гулсуураас бултсан боловч гулсуур түүнийг барьж аваад доош нь авч явав. Би түүний шар үс нь энэ материалд алга болохыг харсан.
  
  
  Дараа нь цас хуримтлагдаж, нурууны чулуунууд дээр нурж, нурж, сүйрсээр зогсов.
  
  
  Би цанаа цуглуулаад Кореллигийн зүг аажуухан доошиллоо.
  
  
  Цасанд цус гоожоод хажуу тийшээ хэвтэв.
  
  
  Би түүн рүү ойртлоо. Түүний царай өвдөлтөөс болж цайрсан, нүд нь тодорхойгүй байв. Тэр цочирдсон.
  
  
  "Гинжийг тасал!" - тэр надад шивнэв.
  
  
  Би түүний толгойг цаснаас дээш өргөв. "Би хийх болно, Рико."
  
  
  Би түүнийг анх удаа нэрээр нь дуудсан юм.
  
  
  Тэр уруул дээрээ үл ялиг инээмсэглэн хойш тонгойв.
  
  
  Арван зургаа
  
  
  Би түүний зовхийг анилаа.
  
  
  Би Guardia Civil-д Кореллигийн биеийг арчлахад нь тусалсан бөгөөд дараа нь хүрз барьсан хэд хэдэн хүмүүс Тина Бергсоныг ухаж эхлэх үед цанаар явсан. Би Фу-Манж сахалтай хүнийг хажуу тийш нь татаж, Барри Парсоны гунигтай төгсгөлийн талаар түүнд хэлэв.
  
  
  Шүршүүр нь энэ Испанийн холболтын стресс, хурцадмал байдлыг арилгах сайхан байсан. Би хувцсаа өмсөөд Хуана Ривера руу тогшихын өмнө өрөөндөө алчуур тайв. Түүнд түүхийн сүүлчийн бүлгийг ярьж, түүнтэй хамт Малага хүрэх замыг эхлүүлэх цаг болжээ.
  
  
  Би толгойн дээгүүр өлгөөтэй мөрний бүрээстэй Лугерээ шалгаад халаад руугаа гараа сунгав. Хөл минь хатсан байсан тул би стилетто нааж, мөрөн дээрээ сэрүүн үслэг даавуугаар нөмрөв. Угаалгын өрөөний толь харанхуйлсан ч үсээ самнаж амжлаа. Би дахин шалгаж үзээд долоо хоногийн өмнө саарал судал нь гарч ирэхээ больсон.
  
  
  Ирээдүйд би тэднийг бага биш, олон харах болно гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  Миний цүнх дүүрсэн байсан - би үүнийг шүршүүрт орохоосоо өмнө хийсэн - Хуана руу залгахаасаа өмнө хувцасаа өмсөж үзээд, ямар чөтгөр гэж бодоод хаалга руу алхаж, нүцгэн хуруугаараа тогшив.
  
  
  "Ороорой" гэж би түүний бүдэгхэн хоолойг сонсов.
  
  
  "Чи бэлэн?"
  
  
  Хариу байсангүй.
  
  
  Би хаалгыг онгойлгоод орлоо.
  
  
  Хаалга араас хаагдахад би гайхан эргэж хартал Хуана миний эсрэг талын сандал дээр суув. Бүрэн нүцгэн, амаа ороолтоор боож, гараа араас нь боож, сандал дээр хүлсэн байв. Түүний хөл нь сандлын хөлтэй холбоотой байв. Тэр над руу чимээгүйхэн гуйсан нүдээр харав.
  
  
  Би хаалганы бариул руу гараа сунгав.
  
  
  "Үгүй, үгүй, Ник!" - хоолой намуухан хэлэв.
  
  
  Цонхны дэргэдэх хөшиг гялалзаж, араас нь Тина Бергсон гартаа гар буу барин гарч ирэв. Энэ нь түүнд асар том санагдсан. Энэ бол Парсонс Вебли Марк IV байсан. Тэр цанын хувцас өмссөн байсан - яг л налуу дээр өмсдөг байсан. Тэр нойтон, хүйтэн байсан ч гайгүй. Түүний нүд галзуурах хүсэл тэмүүллээр шатаж байв.
  
  
  "Сайн уу, Ник" гэж тэр хөгжилтэй инээв.
  
  
  "Тина" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ. Чиний учруулсан нурангид би үхээгүй."
  
  
  "Цэвэр".
  
  
  Би эргэж хараад Хуанагийн нүцгэн бие рүү дахин харлаа. Тэр үед би түүний нүцгэн цээжин дээр нь тамхи шатаж байхыг харсан. Би чичирлээ. Тина Бергсон нь садомазохист хандлагатай байсан, магадгүй лесбиян хандлагатай байсан нь нимфоманид хүргэсэн.
  
  
  "Тина, чи өвчтэй байна" гэж би аяархан хэлэв. "Хуана шиг хүмүүсийг гомдоох нь ямар сайн хэрэг вэ?"
  
  
  Тина дэлбэрэв. "Рико хар тамхины гинжийг таслах гэж тэнэг хүн байсан! Түүнд дэлхийн хамгийн сайн мөнгө олох схем байсан - тэр үүнийг арилгахыг хүссэн!"
  
  
  "Гэхдээ охиных нь аминд хүрсэн."
  
  
  Тина инээмсэглэв. "Тэр охин бүх эмэгтэйчүүдийн адил янхан болсон - эрэгтэй болгон түүний сурдаг тэр тэнэг коллежид сурдаг байсан."
  
  
  "Зөвхөн чиний төсөөлөлд л байна, Тина" гэж би хэлэв. "Чамд сэтгэл зүйч хэрэгтэй байна."
  
  
  Тэр толгойгоо хойш шидээд инээв. “Чи бол пуритан, Ник! Чи үүнийг мэднэ? Пуритан!"
  
  
  Өрөөнийхөө толгойн тавцан дээр өлгөөтэй мөрний хавчуурыг бодоод тэнэг тэнэг гэж өөрийгөө зүхэв. Би түүнгүйгээр хаашаа ч явахгүй. Энэ бүхэн тэнэг мэдрэмжээс болсон
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  5000 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Би Хуана Ривераг сонирхдог байсан.
  
  
  "Ник, надад бичил кино өгөөч" гэж Тина намайг хүлээж байсан хөшигнөөсөө холдов. “Би чамайг Рикотой хамт харсан. Та үүнийг авах хэрэгтэй. Надад өг, эс тэгвээс би чамайг ална."
  
  
  "Асуудалгүй, Тина" гэж би хэлэв. "Хэрвээ би чамд хуурцаг өгвөл та бид 2-ыг алж, явах болно."
  
  
  "Үгүй" гэж Тина нүд нь гялалзаж хэлэв. "Чи тэр гичийтэй юу хийх нь надад хамаагүй. Чи надад хамаатай бүх зүйлээ орхиод АНУ руу нисч болно. Надад микрофильм л хэрэгтэй, би чамайг явуулах болно."
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. - Ямар ч боломжгүй, хонгор минь.
  
  
  Түүний нүд тод, мөсөн цэнхэр байв. Би Скандинавын фьорд, мөсөн царцдасын талаар бодсон. Тэгээд цанын хувцасны доорх тэр сайхан биений тухай бодлоо.
  
  
  Тина британи Вэблигийн хамт Хуана руу заалаа. Би түүн рүү бараг л ичмээр шохоорхолтой харцаар харлаа. Хуана айсандаа нүдээ эргэлдүүлэв. Би түүний чичирч байхыг харсан. Түүний хацрыг даган нулимс урслаа.
  
  
  "Чи мангас байна" гэж би тайван хэлэв. "Та намайг сонсож байна уу, Тина? Та Хуаныг тамлахын оронд намайг хариуцаж болох байсан. Чи ямар хүнлэг бус амьтан бэ?
  
  
  Тина мөрөө хавчив. "Ник, чи надад тэр кинонуудыг авчрахгүй бол би түүнийг гурвын тоогоор ална."
  
  
  "Надад кино байхгүй" гэж би хурдан хэлэв. Гэнэт надад төлөвлөгөө гарч ирэв. Би түүнийг хэтэрхий эсэргүүцэж байна гэж бодоосой гэж хүссэн.
  
  
  Түүний нүд анилдав. “Би чамайг Рикотой хамт харсан. Чи түүнээс киног нь авсан байх. Түүнд чамтай ганцхан удаа уулзах хэрэгтэй байсан. Тэгээд л болоо. Тэгээд тэр авсан. Тэр чамд өгсөн байх. Ганцаараа, Ник."
  
  
  Би хөлөрч байна. "Тина, намайг сонс! Тэр бичил киног шуудангаар явуулсан. Тэр түүнийг Вашингтон руу явуулсан."
  
  
  "Рико захидалд итгэхгүй байна!" гэж Тина хурхирлаа. "Би түүнийг үүнээс илүү сайн мэднэ. Ник, илүү сайн санаа олоорой. Хоёр".
  
  
  "Тина, энэ үнэн!" Би тэсгэлгүй түүн рүү хөдөллөө. "Одоо буугаа тавиад Хуанаг сандлаас буулга!"
  
  
  Тина над руу эргэв. Хүнд гар бууны ам цээж рүү минь чиглэв. "Энэ бол Вебли. 455 Ник" гэж тэр ярвайн огцом хэлэв. "Энэ бол Хилийн унага шиг хүчтэй. Би чамайг хэдэн хэсэг болгон урах хэрэггүй. Ийм богино зайд таны цээж, зүрхнээс юу ч үлдэхгүй. Би киног олохын тулд чиний юмыг үзэх хэрэгтэй. Би чиний том хатуу биеийг устгахаар дэндүү их дуртай. Надад өгөөч, Ник. Кино! "
  
  
  Хуана уйлж байв.
  
  
  Би бага зэрэг хөдөлсөн.
  
  
  "Үгүй!" гэж Тина хашгираад Хуанагийн толгой руу буу чиглүүлэв. "Надад киногоо өгөөч, Ник. Эсвэл тэр үхэх болно!
  
  
  Би түүн рүү цөхрөнгөө баран харав.
  
  
  "Би нэг, хоёр гэж хэлсэн, Ник! Одоо - энэ бол эцсийн мөч ..." Тэр санаа алдлаа.
  
  
  "Түр хүлээнэ үү!" Би уйлсан. "Нөгөө өрөөнд байна!"
  
  
  "Би үүнд итгэхгүй байна" гэж Тина үл ялиг инээмсэглэв. "Үгүй. Та үүнийг өөртөө авч яваарай. Ийм үнэ цэнэтэй зүйл."
  
  
  Миний нүүр уналаа. "Чи яаж ийм итгэлтэй байж чадаж байна аа?"
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Би мэднэ! Энэ л байна. Би мэднэ!" Тэр над руу хөдөллөө. "Надад өг!"
  
  
  Би үслэг дээлийнхээ халаас руу гараа хийв. "Тина..."
  
  
  "Удаан!"
  
  
  Тэр хүнд хошуугаа өргөн хүзүү рүү минь чиглүүлэв.
  
  
  Би ухарсан. -Миний халаасанд байгаа.
  
  
  Тэр над руу харан нүдээ аниад ухаан санаа нь эргэлдэж байв.
  
  
  “Тэгвэл дээлээ тайлаад надад өг. Аажмаар".
  
  
  Ууртай бодон бүсээ тайлав. Мэдээжийн хэрэг, миний халаасанд кино байгаагүй. Илүү...
  
  
  "Унтраах!" - гэж тэр огцом хэлэв.
  
  
  Тэр миний анх бодож байсан шиг дээлээ шүүрч авахад хэтэрхий хол байсан. Би мөрөн дээрээс нь салгаад биеэс нь шидэв. Би тэнд нүцгэн, хамгаалалтгүй зогсож байсан. Хэрэв тэр илүү ойр байсан бол би дээлээ тайлж, Веблейг гараас нь булааж аваад...
  
  
  "Орон дээр хая!"
  
  
  Би санаа алдлаа.
  
  
  Тэр түүн рүү чиглэн буугаа цээж, зүрхэнд минь тавив. Тэр зүүн гараараа нэг халаасыг ховхлов. Хоосон. Тэгээд өөр. Хоосон.
  
  
  "Худалч!" гэж тэр хашгирав. "Энэ хаана байна? Энэ хаана байна?"
  
  
  Тэр над руу харахад нүд нь хөхөрч байхыг би харсан бөгөөд нүд нь миний бие, хөлийг минь дээш доош гүйлгэж байв. Би хөлөө үл ялиг хөдөлгөж, шагайны минь араар гүйсэн туузыг түүнд харуулахгүйг хичээн ирмэж байлаа.
  
  
  Би өөрийн эрхгүй баруун хөл рүүгээ харцаа эргүүлэв. Тэр миний харц хэрхэн алга болсныг анзаарч, нүд нь онийлгон бодолд автав. Тэр миний хөл рүү, дараа нь хөлийг минь доошлуулан харвал шагайн араар урсаж буй жижигхэн туузыг олж харав.
  
  
  "Энэ байна!" - гэж тэр огцом хэлэв. “Шагайндаа хавсарга! Аваач, Ник. Үүнийг аваад ир ..."
  
  
  "Тина, би чамд тангараглая!"
  
  
  "Чи намайг чамайг алж, өөрөөсөө энэ бичлэгийг арилгахыг хүсч байна уу?"
  
  
  Би түүнийг үүнийг хийнэ гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  Би өөрийгөө нүцгэн, эмзэг мэдэрсэн тул тонгойн баруун шагайгаа сунгав. Би үүнийг тавихад шүршүүрт орсон чийгээс болж тууз сул байсан тул би шууд зүүг нь салгасан.
  
  
  "Хурдан!" Тэр намайг дуудаж, над руу тонгойн зүүн гараа сунган надаас гарыг минь авлаа.
  
  
  Би стилеттогоо гаргаж ирээд микрофильм барьж байгаа мэт зүүн гараа сунган түүн дээр очлоо. Түүний нүд миний зангидсан нударга руу эргэлдэж, тэр рефлексээрээ сунгав.
  
  
  Би түүнийг нударгаараа түлхэв. Тэр хуруугаа түүнд хүрэхийг зөвшөөрөв. Би түүний бугуйнаас атгав. Б-тэй
  
  
  
  
  
  
  Орчуулгын төрлүүд
  
  
  Текстүүдийн орчуулга
  
  
  Эх текст
  
  
  1507 / 5000
  
  
  Орчуулгын үр дүн
  
  
  Нэг удаа би түүний бие рүү баруун гараа хөдөлгөж, чихнийх нь доогуур хүзүүнд нь зүүлт хийв.
  
  
  Тэр хашгирах дуугаар Веблейг халав.
  
  
  Сум зочид буудлын ханыг нэвтлэн нөгөө тал руу чиглэв.
  
  
  Миний цээж дэлбэрч буй дарьны галд шатаж байв.
  
  
  Би ухарсан.
  
  
  Тэр унаж, артерийн цус түүний биеэс алтан арьс руу урсав.
  
  
  Ямар дэмий юм бэ.
  
  
  Ямар муухай хог вэ.
  
  
  Би цочсондоо босоод түүний биеийг өргөөд орон дээр аваачив.
  
  
  Нэг өдөр тэр нүдээ нээв.
  
  
  "Ник" гэж тэр шивнээд инээдтэй инээмсэглэв. "Би далан долоог харах хүртэл амьдрахгүй биз дээ?"
  
  
  "Чи буруу мэргэжлийг сонгосон" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр доголон явлаа.
  
  
  Би Хуана руу эргэж, түүнийг тайвшруулах гэж оролдон, сандлаас нь тайлаад хувцас солих шүүгээ рүү чирлээ. Тэгээд өрөөндөө ороод өөрийнхөө өрөөнд орлоо.
  
  
  Би буцаж явсан. Би одоо Rolleiflex-ээ бариад, нүүрэндээ яг яаж харагдах ёстойгоо харж байлаа. Эрхэм Хөгшин Хаук.
  
  
  Уг нь би хувцасласандаа баяртай байсан. Хувцасласан үедээ өдөр тутмын зүйлсийн талаар ярих нь үргэлж хялбар байдаг.
  
  
  "Энэ микрофильм хаана байна?" гэж Хуана надаас асуув.
  
  
  Би Rolleiflex-ийг авлаа. "Энд" гэж би хэлэв. "Сайн зураглаач үргэлж камертаа киногоо авч явдаг."
  
  
  Тэр над руу хэлээ гаргав.
  
  
  Би үүнийг хальсанд буулгасан. Эцсийн эцэст би Баруун Дундад дахь хамгийн шилдэг гэрэл зурагчдын нэг байсан, тийм үү? Хуана миний өмдний халаасанд тамхины хайрцаг, түлхүүрийн оосор гэх мэт бичил хальстай гэдгийг мэдэх шаардлагагүй байсан биз дээ?
  
  
  
  
  
  
  Үхлийн толгойн хуйвалдаан
  
  
  
  
  Үхлийн толгойн хуйвалдаан
  
  
  Пролог
  
  
  Мумура арал нь Номхон далайн өмнөд хэсгийн гүн цэнхэр хилэн дэх жижигхэн ногоон эрдэнийн чулуу шиг байв. Туамоту архипелагын буланд оршдог Мумура бол номлогчид болон соёл иргэншлийн нөлөөнд автаагүй Полинезийн цөөхөн арлуудын нэг байв. Мумуранчууд энэ үгийн бүрэн утгаараа эрх чөлөөтэй хэвээр байв. Хэн ч хөлөндөө бариу гутал өмсөөгүй, эмэгтэй хүнийхээ сайхан бор хөхийг халхалсангүй. Тэд нийтдээ таван зуу орчим байсан бөгөөд тэд өөр юу ч мэддэггүй байсан тул тэдний арал болох диваажингийн талаар ямар ч ойлголтгүй байв.
  
  
  Моторт завь тэдний эрэг рүү зөөлхөн таслагчийг таслан ирэхэд бараг бүх хүн ам алтан эрэг дээр хүлээж байв. Энэ харийн хөлөг онгоцны хошуунд Ату хөлгийн хурд, моторын архирах чимээнээс айхгүй өндөр, эгц зогссон нь удирдагч хүнд тохирох ажээ.
  
  
  Завь эргээс хэдхэн метрийн зайд зогсоход эрчүүд ахмад руугаа гүйж очсон бол эмэгтэйчүүд эрэг дээр үлдэж, өөр хоорондоо хөөрөн инээлдэж, хүүхдүүдэд саад болохгүйг анхааруулав.
  
  
  Ату завинаас гарахдаа багийн гишүүнээс том чемодан авч, хуурай байлгахын тулд өндөр барьсаар ус руу оров. Завь шуугиж, хагас милийн зайд хөнгөхөн уралдаж байсан цагаан дарвуулт завь руу буцаж ирэв.
  
  
  Ату урдаа чемоданаа барьсаар далайн эрэг дагуу алхав. Өвөг дээдсийнхээ тахилын ширээ болгож байсан чулуун дээр тавьсан байсан бол өдгөө тавцан болон хувирчээ.
  
  
  Мумуранчууд эргэн тойронд бөөгнөрөв. Тэдний хэлний хөгжмийн хэмнэл нь сэтгэлийн хөөрлөөр нэмэгдэв.
  
  
  Ату чимээгүй байхын тулд гараа өргөхөд тэр дороо л оройн сэвшээ салхи сэвэлзэх чимээ л сонсогдов. Цагаан үст дарга хүмүүс рүүгээ эелдэгхэн инээмсэглээд, том завин дээрх цагаан эрчүүдийн үзүүлсэн шиг чемоданны түгжээг тайлахаар бөхийв.
  
  
  Тэр чемоданны гялгар бор материал дээр гараа гүйлгэжээ. Тэр хэзээ ч ийм зүйлд хүрч байгаагүй бөгөөд Ату гайхан энхрийлэн энхрийлж байв. Тэгээд эрчүүдийнхээ тэвчээргүй байдлыг хараад тагны хоёр талаас нь бариад өргөв.
  
  
  Тэрээр эрдэнэсийг нэг нэгээр нь гаргаж ирснээр хүмүүст тус бүрээс нь таашаал авах боломжийг олгосон. Полинезийн ямар ч цэцэгсээс ялгаатай, гайхалтай уян хатан, өнгөт спираль бүхий тасархай даавуу. Гайхамшигтай чулуугаар зүүсэн зүүлт нарны гэрлийг тусгаж, солонго болгожээ. Чихэрлэг амттай цаасан тууз бүхий гонзгой жижиг уутнууд. Ату амандаа нэгийг хийж, цагаан арьстнууд түүнд юу үзүүлснийг харуулахын тулд зажилж эхлэв. Тэр үлдсэн туузыг аль болох олон хүүхэд авсан байхыг хараад тараав. Чемоданаас гайхамшгууд үргэлжилсээр байв. Үсэрдэг, гялалздаг, дуугардаг зүйлүүд байсан. Шинэ эрдэнэ болгон олны дунд баяр хөөртэй шуугиан тарьж байв.
  
  
  Энэ өдрийг Мөмөрт дурсагдах нь гарцаагүй.
  
  
  Дарвуулт завины тавцан дээр, одоо Мумурагаас гарч явахад хоёр хүн хашлагын дэргэд зогсоод, арлыг дурангаар харж байв. Нэг нь хүнд, баавгай шиг, угаах шаардлагатай бөөрөнхий хар үстэй. Нөгөөх нь өндөр, ташуур шиг туранхай, өндөр гөлгөр духан дээрээсээ хойш самнасан мөнгөлөг үстэй байв. Эрчүүд хэдийгээр иргэний хувцастай байсан ч тэдний ааш араншинд ямар нэгэн цэрэг дайны шинж илэрсэн. Өндөр залуугийн ард асар том герман хоньчин, булчинлаг хар Доберман хоёр дэлхийг үзэн ядсан харцаар харж сууна.
  
  
  гэж хамгийн хүнд нь Федор Городин хэлэв. "Яагаад бид үүнийг дуусгаж болохгүй гэж, Антон? Бид одоохондоо арлаас нэлээд хол байх ёстой. Түүний хоолой нь баавгайтай төстэй байдлыг улам ихэсгэсэн ширүүн архирах байв.
  
  
  Саарал үстэй Антон Жизов нүдний шилээ доошлуулаад аажуухан толгой дохив. Түүний жижигхэн бараан нүд нь шулуун хар хөмсөгний доорх гүн нүхэнд нуугдаж байв. -Тийм ээ, цаг нь болсон гэж бодож байна.
  
  
  Жизов тэдний араас тавцан дээр тайван бус алхаж байсан гурав дахь хүн рүү эргэв. "Чи юу хэлэх вэ, Варнов? Чи бэлэн?"
  
  
  Варнов бөгтөр, нарийхан мөртэй туранхай хүн байсан нь түүнийг жинхэнээсээ ч жижиг мэт харагдуулж байв. Гадаа бараг гардаггүй хүний цайвар, эрүүл бус арьстай.
  
  
  "Тийм ээ, би бэлэн байна" гэж Варнов хэлэв. "Би сүүлийн хорин минутанд бэлэн байсан."
  
  
  "Хэт их яарах нь маш их өртөгтэй байж болно" гэж Жизов аяархан хэлэв. Одоо жаргаж буй наранд үнэхээр үзэсгэлэнтэй харагдах ёстой." Тэр далайчны дүрэмт хувцастай залуу руу эргэв. "Борис, ахмаддаа биднийг тэврээрэй, би зураг авмаар байна."
  
  
  Залуу болгоомжтой болов. "Тиймээ, эрхэмээ." Тэр гүүр рүү хөдөлж эхэлсэн ч тээнэгэлзэв. "Эрхэм ээ?"
  
  
  "Энэ юу вэ, Борис?" - Жизов тэвчээргүйхэн асуув.
  
  
  "Арлын хүмүүс. Тэд нүүлгэн шилжүүлэх цаг гарах уу? »
  
  
  "Хүмүүс? Та энэ бор арьстай зэрлэгүүдийг хэлж байна уу?
  
  
  “Тийм ээ, эрхэм ээ. Тэд нэлээд хор хөнөөлгүй мэт санагдсан.
  
  
  Городин хашлага дороос гэнэт үсрэн гарч, түүний том мөрний булчингууд зангирав. "Хүү минь чи юу гэж гонгиноод байгаа юм бэ? Танд захиалга өгсөн байна! »
  
  
  Жизов арчилгаа хийсэн гараа өргөв. "Борис залуу байна, Федор. Энэ нь хүмүүнлэгийн аясыг хадгалдаг,
  
  
  
  
  Энэ нь үргэлж муу зүйл биш юм."
  
  
  Тэр залуу далайчин руу эргэв. "Борис, бид зорилгодоо хүрэхийн тулд зарим хүний амь насыг золиослох ёстой. Бидний хийх өөрчлөлтийг хийснээр дэлхийн бүх ард түмний нөхцөл байдал эрс сайжирна гэдгийг та бүхэн мэдэж байгаа бөгөөд иймээс эдгээр энгийн уугуул иргэд хүн төрөлхтний сайн сайхны төлөө амиа өгсөн юм. Ойлгож байна уу, хүү минь?
  
  
  "Тийм ээ, эрхэм ээ" гэж Борис хариулав, гэхдээ түүний нүдэнд эргэлзээ нуугдаж байсан. Тэр гүүр рүү урагшиллаа.
  
  
  "Чи яагаад үүнд юу ч тайлбарлах гээд байгааг би мэдэхгүй байна" гэж Городин архирав. “Захиалга нэн даруй хэрэгжих ёстой. Чи бид хоёрыг тэгж сургасан"
  
  
  "Цаг үе өөрчлөгдөж байгааг бид хүлээн зөвшөөрөх ёстой" гэж Жизов хэлэв. "Бид засгийн эрхэнд байх үед Борис шиг сэргэлэн залуучууд хэрэгтэй болно. Одоо түүнийг түлхэх нь ухаалаг бус хэрэг болно."
  
  
  Хөдөлгүүрүүдийн давтамж өөрчлөгдөж, дарвуулт онгоц удааширчээ. Тэнцвэр бага зэрэг өөрчлөгдөн хоёр нохой шуугилдан, тогтворгүй хөлөөрөө хөлөөсөө шидэв. Жизов тэдний давхар оосорны үзүүрээс шүүрч аваад төмөр замаар гогцоонд уяж, хоёр нохойны нүүр рүү ташуурдлаа. Тэд бүхээгийн хаалтанд тулж, хар уруул нь хүчтэй цагаан шүдээ үлдээж чимээгүйхэн архирав.
  
  
  "Эдгээр ноход яагаад чамайг тэдэнтэй харьцаж байгаагаар чинь салгадаггүйг би мэдэхгүй" гэж Городин хэлэв.
  
  
  Жизов богино хуцсан инээв. "Айдас бол эдгээр амьтдын ойлгодог цорын ганц зүйл юм. Тэд намайг алах хүч чадалтай гэдгийг мэдэж байсан учраас тушаалаар миний төлөө ална. Та сэтгэл судлалын талаар илүү ихийг мэдэх хэрэгтэй, Федор. Борис шиг залуутай бол тэвчээртэй байх хэрэгтэй. Эдгээр сайхан чөтгөрүүдэд зөвхөн харгислал л ажилладаг." Тэр нохойн нүүрэн дээрх арьсан утсыг дахин татав. Тэд дуугарсангүй.
  
  
  "Хэрэв та тэжээвэр амьтадтайгаа тоглож дуусвал би жагсаалыг үргэлжлүүлнэ" гэж Варнов хүчтэй ёжтой хэлэв.
  
  
  "Бүх талаараа. Бидний чамд оруулсан бүх цаг хугацаа, мөнгө ногдол ашиг өгөх эсэхийг харцгаая."
  
  
  Варнов халаасандаа гараа сунган хар савхин хайрцаг гаргаж ирэв. Үүнээс тэрээр зургаан инч урт, нэг үзүүрийг нь зааж өгсөн нимгэн төмөр цилиндрийг авав. "Энэ бол электрон зүү" гэж тэр тайлбарлав. "Үүгээр би зөвхөн миний мэддэг гохыг удирддаг."
  
  
  "Бидэнд энэ бүх яриа хэрэгтэй юу?" - Городин гомдоллов. "Юу болж байгааг харцгаая."
  
  
  "Тэвчээртэй байгаарай, Федор" гэж Жизов хэлэв. “Энэ бол ноён Варновын хувьд чухал зүйл. Бид түүнд бүрэн дүүрэн таашаал авах боломжийг олгох ёстой. Эцсийн эцэст, хэрэв түүний төсөл бүтэлгүйтвэл түүний амьдралаас үлдсэн зүйл нь хамгийн тааламжгүй зүйл байх болно." "Тэр бүтэлгүйтэхгүй" гэж Варнов хурдан хэлэв. "Энэ бол миний хор хөнөөл багатай төхөөрөмжүүдийн нэг гэдгийг та санаж байх ёстой. Гэсэн хэдий ч энэ нь Мумурагийн хэмжээтэй аралд хангалттай байх болно." Гартаа электрон зүүг бариад цамцныхаа товчийг тайлж эхлэв. "Гоо сайхан нь тэр чемодан дотор тэсрэх бөмбөг байхгүй учраас гаалийн чадварлаг байцаагчид ч хэзээ ч тэсрэх бөмбөг олдохгүй байх байсан."
  
  
  "Бид бүгд үүнийг мэднэ" гэж Городин тэвчээргүй оролцов. Хэн ч түүний анхаарлыг сарниулаагүй мэт Варнов үргэлжлүүлэв. "Чемдан нь өөрөө тэсрэх бөмбөг учраас гоёл чимэглэлийн зүйлсийн дунд бөмбөг байхгүй. Зөөлөн, уян хатан, ямар ч хэлбэрт оруулах боломжтой, хуванцар тэсрэх бодисын зарчмын эцсийн өргөтгөл бол задрах цөмийн хуванцар юм. Тэсрэх төхөөрөмж нь металл түгжээнд хийсэн бяцхан загвар юм. Тэгээд гох нь энд байна." Цээж нь ил гарсан тул Варнов цээжнийх нь зүүн талд эдгэрсэн босоо сорви шиг хурууны үзүүрийг ухав.
  
  
  Том Федор Городин чичирч, цааш эргэв. "Хөөх, би түүнийг үүнийг хийхийг харахыг тэсэн ядан хүлээж байна" гэж Варнов товчхон инээв. “Хэдэн зуун хүн алсаас үхэхийг харамсахгүйгээр харж байна. Тэгсэн мөртлөө хүний өөрийнх нь арьсны хавтсыг ил гаргахыг та үзэн яддаг." Тэр сорвины ирмэгийг хурууны үзүүрээр атган, зөөлхөн гадагш татав. Сорох чимээнээр мах нь цээжнээс нь салж, халаас нь гарч ирэв. мөнгөн доллартай тэнцэх хэмжээтэй дугуй төмөр объектыг зүүний толгойноос томгүй зуу зуун жижиг холбоо барьдаг.
  
  
  Варнов зүүгээрээ дискний ирмэгийг хөнгөхөн хүрэв. "Хандалтын түлхүүр гэж би үүнийг нэрлэдэг. Миний хувьд эд баялаг, өс хонзонгийн түлхүүр, чиний хувьд эрх мэдлийн түлхүүр."
  
  
  "Бидний замд саад болж буй хүмүүсийн хувьд мартах түлхүүр" гэж Жизов нэмж хэлэв. "Яг зөв" гэж Варнов хэлэв. Тэрээр зүүний үзүүрийг гох дискний хэд хэдэн цэгт хүрч эхлэв. "Та холбоо барих дарааллыг санах шаардлагагүй" гэж Жизовт хэлэв. "Энэ нь дууссан дохио бүрийн дараа автоматаар өөрчлөгддөг. Эрэгтэй хүн нуух хэрэгтэй."
  
  
  Жизов түүн рүү зөөлөн инээмсэглэв. “Би таны өөрийгөө хамгаалах нарийн ширийнийг биширдэг. Зүрхний аппараттай нууц үгээ холбосон нь сайхан байлаа” хэмээн ярьжээ.
  
  
  "Тийм ээ, би тэгж бодсон" гэж Варнов зөвшөөрөв. “Хэрэв ямар нэг шалтгаанаар миний зүрх цохилохоо больсон бол нэвтрэх түлхүүр нь одоо байгаа бүх цөмийн хуванцар бөмбөгийг дэлбэлсэн дохиогоор программчлагдсан. Бид бизнесээ эхлүүлж, гэрээний бүх нөхцөл хангагдсаны дараа би мэдээж зүрхний цохилтын нууц үгээ идэвхгүй болгох болно."
  
  
  "Мэдээж"
  
  
  
  
  
  - гэж Жизов хэлэв.
  
  
  Варнов зүүгээр манипуляц хийж, арьсны хавчаарыг жигд болгов. "Тэнд. Дууслаа."
  
  
  Гурван эр тэнгэрийн хаяанд байгаа арал руу ширтэв. Городин аажмаар толгойгоо эргүүлэв.
  
  
  "Юу ч болоогүй ээ, Уорноу" гэж тэр "Чиний бөмбөг ажиллахгүй байна."
  
  
  "Зүгээр л харж байгаарай" гэж Варнов түүнд хэлэв. "Нууцлах түлхүүрийг оруулах, тэсрэх бодисыг бөмбөгөнд гаргах хооронд автоматаар гучин секундын саатал бий. Энэ нь надад шаардлагатай бол татгалзсан дохио өгөх цаг өгөх болно.
  
  
  "Ухаалаг болгоомжлол." Жизов батлав. "Гэхдээ энэ удаад ийм удаашрах шаардлагагүй болно."
  
  
  Варнов хоёр дахь гар нь бугуйн цагныхоо ховил дээр хагас тойрог зурж байхыг харав. Тэр сүүлийн секундийг чангаар тооллоо. "Тав, дөрөв, гурав, хоёр, нэг."
  
  
  Эхэндээ энэ нь хоёр дахь нар болж, нөгөө нар жаргаж байхад мандаж байв. Мумура арлыг хар утаа, цагаан уураар бүрхэхэд түүний шар улбар шар галт бөмбөлөг нь асар том хорт хавдар шиг томорчээ. Цочролын давалгаа гамшгийн газраас аваачиж, арван футын тасархай мэт харагдахуйц дарвуулт завь руу чиглэн усаар урсав. Далайн давалгаа хөлөг онгоц болон зорчигчдыг дарж, ар тал руу нь цохив. Үүний зэрэгцээ дуу чимээ тэднийг цохив. Аянга мэт урт архирах чимээ мянга дахин нэмэгдэв.
  
  
  Антон Жизов нарийхан уруултай, ялсан инээмсэглэлээр нөхдүүд рүүгээ эргэв. “Бид хангалттай харсан гэж бодож байна. Би ахмадыг ажлаа эхлүүлэхийг тушаах хооронд дотогшоо орж биеэ хатаацгаая.
  
  
  Галт бөмбөлөг одоо бүдэг улаан болж, хар утаан дээр тэнгэрт хөөрөхөд хоёр нохой айж, гэдэс нь эхлээд тавцан дээр унав. Жизов оосорыг татаж, багалзуурын хүзүүвчийг чанга бэхлээд, амьтдыг араас нь хагас чирч, бүхээг рүү чиглэв.
  
  
  Алсаас харахад дарвуулт онгоцны клубын утааны багана нь харгис хэрцгий үзэсгэлэнтэй юм. Одоо харлаж, хатсан Мумура арал дээр гоо үзэсгэлэн байхгүй болсон. Хүчилтөрөгчийг буцалж буй галын дөлөөр дүүргэхийн тулд зөвхөн салхи үлээв. Үгүй бол чимээгүй байсан. Мөн үхэл.
  
  
  Нэг
  
  
  Цөмийн дэлбэрэлт Мумура болон түүний ард түмэн галд шатаж үхсэнээс хоёр долоо хоногийн дараа миний амьдралд нөлөөлж эхэлсэн. Энэ нь хамгийн дотно мөчид болсон.
  
  
  Түүнийг Йоланда гэдэг. Тэр шулуун, хөх хар үстэй, өтгөн арьстай байв. Би түүнтэй орой эрт Бродвейн ойролцоох жижиг фламенко клубт уулзсан. Тэр тэнд бүжиглэж, бариу улаан хилэн даашинз өмсөж, түүний галбирлаг хөх, нарийхан бэлхүүсийг тодотгож, бүжигчний урт хөлийг тойруулан дэлгэсэн байв. Тэр миний ширээний өмнө бүжиглэж зогсохдоо над руу урт, сорилттой харцаар харав. Энэ бол урилга, сорилт байсан. Энэ бол миний тоохгүй байж боломгүй асуулт тавьсан харц байлаа.
  
  
  Одоо тэр миний орон дээр сунахдаа бардам инээмсэглэлтэй л байлаа. Тэр намайг түүний нүцгэн биеийг бишихийг хүссэн бөгөөд би түүний урмыг хугалсангүй.
  
  
  "Алив, Ник, одоо хувцсаа тайлаад надтай хамт яв" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би цамцаа тайлаад инээгээд Реми Мартинаасаа дахин нэг балгалаа.
  
  
  Ёланда нүдээ миний нүцгэн цээж, бие дээгүүр гүйлгэн харав. "Алив" гэж тэр эрх мэдэлтэйгээр "Би чамайг одоо хүсч байна."
  
  
  Би инээмсэглэлээ бага зэрэг томрууллаа. “Миний тухай инээдтэй зүйл. Би унтлагын өрөөндөө захиалга өгөхөд тийм ч сайн хариу өгдөггүй. Энд хэн хариуцаж байгааг бид тохиролцох ёстой."
  
  
  Тэр орон дээрээ суун, испани нүд нь гялалзаж, ямар нэгэн зүйл хэлэхээр уруул нь салаав. Би хурдхан шиг орон луу алхаж, түүний эсэргүүцлийг амаараа дарав. Тэр эхлээд намайг түлхэх гэсэн юм шиг нүцгэн мөрөөр минь чангааж, бариад авлаа. Би гараа түүний хилэн хажуугаар гулсуулж, хөхнийх нь хавдаж эхэлсэн уян хатан махыг зуурав.
  
  
  Тэр миний амны дор амьсгаадаж, хэл нь эхлээд түр зуур, дараа нь маш их хүлээлттэйгээр урагшиллаа. Түүний гар миний нуруу руу хөдөлж, хуруунууд нь миний бие дээгүүр гулсахад хумс нь хазаж байгааг мэдэрсэн. Түүний сониуч гар өмдний минь бүслүүрт шургуулж, эрэл хайгуул хийж байлаа.
  
  
  Гэнэт тэр миний амнаас амаа татав. Тэр хүндээр амьсгалж, арьс нь хүсэл тэмүүллээр гялалзаж байв. Тэр миний бүсний тэврэлтийг олоод үл ялиг чичирсэн гараараа тайлав. Би босоод түүний ажлыг дуусгаад буцаж ирээд хажууд нь нүцгэн хэвтлээ. Би түүний ангайсан амыг үнсэж, хурц шүдэнд нь хэлээ түлхэв. Тэр үүнийг уруулаараа барьж, хөхөж, амаа урагш хойш хөдөлгөж, ирээдүйн таашаалыг амлаж байв.
  
  
  Би болгоомжтойгоор татан түүний дугуй эрүүг үнсэж, дараа нь хоолойны хөндий рүү хөдөллөө. Хөхнийх нь завсраар хэл минь гулсахад Ёланда амьсгалаа огцом дарав.
  
  
  Би түүний нүүрэн дээр нүүрээ өргөхөд тэр урт хуруугаараа хөхөө даран надад санал болгов. Хөх нь босоо, нойтон сарнайгаар хар хүрэн өнгийн гэрэлт цагирагуудын дэвсгэр дээр зогсож байв. Би өргөлөө авахаар тонгойж байтал миний оффис болгон ашигладаг зочны өрөөнийхөө хажуугийн жижиг өрөөнөөс яаралтай дуугарах чимээ гарав.
  
  
  "Өө, Ник, битгий зогсоорой" гэж би эргэлзэхэд Ёланда амьсгаадан хэлэв.
  
  
  "Хонгор минь" гэж би "Энэ дэлхий дээр ганцхан зүйл л намайг чамаас нэг удаа орхиход хүргэдэг.
  
  
  
  
  
  Хараал ид, чиний сонссон тэр дуу нь мөн.
  
  
  Би хөлөө орноосоо салгаад унтлагын өрөөнөөс гарч оффис руугаа алхлаа. Ширээн дээр улаан утас чанга дуугаа үргэлжлүүлэв. Надаас гадна энэ утасны дугаарыг АНУ-ын Тусгай тагнуулын газрын AX-ийн үйл ажиллагааны дарга, захирал Дэвид Хок гэдэг ганц хүн л эзэмшиж байсан. Цахим скрабл дохио нь хэн нэгнийг шугамд холбогдохоос сэргийлсэн. Би утсаа аван амны хөндий рүү ярихад өрөөнд дуугаа сонсогдохгүй болгов.
  
  
  "Чи дуудлага хийхэд хамгийн тохиромжгүй цагийг сонгох авьяастай" гэж би хэлэв.
  
  
  Хоукийн хоолой танил, хуурай Шинэ Английн дуугаар хариулав. "Хатагтай хүлээх хэрэгтэй болно, Ник, тэр хэн ч байсан. Энэ яаралтай ".
  
  
  "Би тэгж бодсон" гэж би түүний юу хийж байгаа талаарх нарийн таамаглалыг үл тоомсорлов.
  
  
  “Номхон далайд цөмийн дэлбэрэлт болсон. Туамоту бүлгийн Мумура хэмээх жижиг арал."
  
  
  "Хэн нэгэн дахин тест хийж эхэлсэн гэсэн үг үү?" Би асуусан.
  
  
  "Энэ бол шалгалт биш байсан. Арлыг тэнд амьдарч байсан хэдэн зуун Полинезчуудын хамт устгасан."
  
  
  "Энэ хэр удаан болсон бэ?"
  
  
  "Хоёр долоо хоног."
  
  
  "Би энэ талаар юу ч сонсоогүй"
  
  
  "Би мэдэж байна. Мэдээ бүрэн тасарч байна. Энэ талаар бүх том улсууд мэдэж байгаа нь мэдээж. Бид бүгдээрээ дэлхийн хаана ч байсан цөмийн дэлбэрэлтийн байршлыг тогтоох боломжтой цацраг илрүүлэх системтэй. Гэхдээ цөмийн дэлбэрэлт болсон нэг ч улс байдаггүй. Цөмийн нөөц бол энэ талаар юу ч мэдэхгүй гэдгийг хүлээн зөвшөөрсөн."
  
  
  "Хэн нэгэн худлаа яриад байна уу?"
  
  
  “Үүнийг баттай хэлэхэд хэцүү ч би тэгж бодохгүй байна. Өнөөдөр өглөө манай засгийн газар Мумүрүг дэлбэлсэн гэх хүмүүсээс золиослох хүсэлтийг хүлээн авсан."
  
  
  -Мөнгө гуйж байна гэсэн үг үү?
  
  
  "Илүү их. Тэдний асууж байгаа зүйл нь АНУ-ын бүх армийг ямар ч болзолгүйгээр бууж өгч, манай засгийн газрыг тэдний гарт шилжүүлэхтэй адил юм."
  
  
  "Хачирхалтай хүнээс мессеж ирсэн болов уу?"
  
  
  "Бид үүнийг жинхэнэ гэдэгт итгэлтэй байсан. Мумурагийн дэлбэрэлтийн талаарх баримтууд тэдэнд байгаа бөгөөд үүнийг зөвхөн буруутай хүмүүс л мэдэх боломжтой."
  
  
  “Тэд өндөр үнэ нэхэх нь гарцаагүй. Хэрэв бид тэднээс татгалзвал яах вэ? »
  
  
  “Тайлангаар бол манай томоохон хотууд Мумура шиг дэлбэрэх болно. Нью-Йорк эхнийх байх болно, үүний дараа бид тэдний шаардлагыг хүлээж авах эсвэл юу ч үлдэхгүй болтол хоёр долоо хоног тутамд манай нэг хот сүйрэх болно." "Би хаана тохирох вэ?"
  
  
  “Ерөнхийлөгч үүнийг хийхийн тулд бүх хүчин чармайлтаа гаргахыг хүсч байгаа ч бид нүдэнд харагдахуйц мэс засал хийх боломжгүй. Бид Тагнуулын нэгдсэн хорооноос бүрэн дэмжлэг үзүүлж байгаа ч бодит ажил АХ-д ногддог. Чи бол эр хүн, Ник.
  
  
  "Чи намайг хэзээ Вашингтонд байхыг хүсч байна?"
  
  
  "Та үүнийг хэр хурдан хийж чадах вэ?"
  
  
  Би анх удаа Ёландагийн үүдэнд зогсоод над руу харж байхыг харлаа. Тэр нүцгэн хэвээр байв. Нэг гар нь хаалганы хүрээн дээр тулж, урт хөл нь бага зэрэг зөрүүтэй байв. Түүний испани нүд нь хүслээр гэрэлтэв.
  
  
  Би утас руугаа: "Хэрвээ чамд хэрэгтэй бол би тэр дороо явж болно, гэхдээ маргааш өглөө болох уу?"
  
  
  Хокийн санаа алдах нь утсан дээгүүр тод сонсогдов. "Ямартай ч өнөө орой бид юу ч хийж чадахгүй гэж бодож байна." Хатагтайгаа үргэлжлүүлэн хөгжөөж байгаарай, гэхдээ бага зэрэг эрчим хүч хэмнэхийг хичээ. Би чамайг энд байж, өглөө хамгийн түрүүнд сэрэмжтэй байхыг хүсч байна. Энд цаг хугацааны хүчин зүйл байдаг бөгөөд өглөөний мэдээлэл чухал байх болно.
  
  
  "Би тэнд байх болно" гэж хэлээд утсаа таслав.
  
  
  Ёландагийн нүд миний бие дээгүүр эргэлдэж, түүний сонирхлын гол цэгийг олоход удаан зогсов.
  
  
  "Бурханд баярлалаа" гэж тэр хэлэв. "Хэсэг зуур би чиний анхаарлыг алдсан гэж бодсон."
  
  
  "Боломжгүй" гэж би түүнд итгүүлсэн. Би хурдхан урагшилсаар түүнийг тэвэрлээ. Өргөн мөртэй, өндөр, өргөн, чанга ташаатай, эр хүн агаарт өргөгдөж дасаагүй том охин байсан. Би түүнийг унтлагын өрөөнд аваачиж орлуулан даавуун дээр хэвтүүлэв.
  
  
  "Өө, Ник" гэж тэр амьсгаадан "Намайг дахиж битгий орхиоч"
  
  
  "Өнөө орой биш" гэж би түүнд амласан. Дараа нь би урагш бөхийж, зогссон газраасаа үйлдлээ үргэлжлүүлэв.
  
  
  Хоёрдугаар бүлэг
  
  
  Намайг Даллесийн олон улсын нисэх онгоцны буудал дээр 747-оос буухад чимээгүй залуу угтсан бөгөөд намайг хүлээж байсан лимузинд суулгав. Тэрээр өглөөний замын хөдөлгөөнд болгоомжтой маневр хийж, эцэст нь Ду Понтын тойрог дээрх үл үзэгдэх барилгын өмнө зогсов.
  
  
  Хаалганаас гарч ирсэн хүнийг би ороход таньсан. Тэрээр ерөнхийлөгчийн үндэсний аюулгүй байдлын ахлах зөвлөхөөр ажиллаж байсан. Тэр инээмсэглэсэнгүй. Үүдний танхимд байсан хүмүүс - сэтгүүлийн худалдагч үйлчлүүлэгчдийг шалгадаг, лифтний хамгаалагчид - та нүдээрээ холбоо бариагүй л бол хэвийн санагдсан. Дараа нь жижүүрийн төрийн албан хаагчдын нүдэн дээр илэрсэн хатуу, ноцтой дүн шинжилгээг та харсан. AX-ийн төв байранд бүрэн хамгаалалттай байсан.
  
  
  Итгэмжлэх жуух бичгээ гурван удаа өгч, нүүрийг минь телекомпьютерээр шалгаж, гарын хээгээ цахим мэдрэгчээр баталгаажуулсан. Эцэст нь электрон болон хүний харуулууд намайг Ник Картер, Agent AX N3, Killmaster зэрэгтэй гэдэгт итгэлтэй байсан бөгөөд намайг Дэвид Хоуктай уулзахыг зөвшөөрсөн юм. Тэр зодуулсан савхин сандал дээрээ суугаад бараг асдаггүй байсан урт навчин тамхиныхаа нэгийг зажлав.
  
  
  Түүний эсрэг талын сандал дээр толгойгоо дохиход түүний ган цэнхэр нүд ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй байв.
  
  
  
  
  
  "Та номлолын хооронд амьдарч буй завхарсан амьдралаар чинь яаж ийм аймшигтай эрүүл харагдаж байгааг би ойлгохгүй байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би яг л тавин наснаас дээш далан настай хүн шиг эгцлэн суусан өвгөн рүү инээмсэглэв. "Нууц нь үргэлж тодорхой бодож байдаг" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хэлэв. Түүний амны нэг тал нь үл ялиг мурийсан бөгөөд энэ нь түүний арьсан шинэ Английн нүүрэн дээр гарч ирсэн инээмсэглэлд хамгийн ойр байсан зүйл байв. Дараа нь тэр үнэхээр ноцтой болсон. "Ник, бид маш их асуудалтай байна."
  
  
  "За тэгсэн бололтой. Та өчигдөр бидэнд мессеж ирсэн гэсэн."
  
  
  "Энэ бол зөв. Энэ хүн Мумурт болсон дэлбэрэлтийн хариуцлагыг ард түмэнтэйгээ хамт байгаа гэж мэдэгдээд манай хотуудыг нэг нэгээр нь устгахад бэлэн байна" гэжээ.
  
  
  "Хэн хүн бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Антон Жизов. Та энэ нэрийг мэддэг байх гэж бодож байна."
  
  
  "Мэдээж. Оросын цэргийн командлалын хоёр дугаартай хүн. Би чамайг том гүрний аль нь ч оролцоогүй гэж хэлсэн гэж бодсон.
  
  
  "Зөвлөлтүүд Жизовт ямар ч хариуцлага хүлээхгүй. Тэрээр Кремль дэх зэвсэгт тэмцэгчдийн удирдагч байсныг та бүхэн мэдэж байгаа. Тэрээр манай улсын хооронд хурцадмал байдал үүсэж байгаад улам бүр дургүйцэж байна. Тэр өөрөө гарсан бололтой. Тэрээр Улаан армийн хурандаа Городин болон энх тайвнаар зэрэгцэн оршиход итгэдэггүй зарим тэнгисийн цэргийн хүчийг дагуулав. Тэд бас Оросын их хэмжээний алт хулгайлж мултарсан бололтой."
  
  
  "Тэгээд Жизов цөөн тооны цөмийн зэвсгээр АНУ-ыг ялж чадна гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Манай мэргэжилтнүүдийн үзэж байгаагаар тэрээр биднийг хэлэлцээрт түлхэх эсвэл манай хэд хэдэн хотыг дэлбэлмэгц Зөвлөлтийн засгийн газар бодлогоо өөрчилж, түүнийг дэмжинэ гэж найдаж байна."
  
  
  "Оросууд үүнийг хийнэ гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Би таамаглал дэвшүүлэхийг ч хүсэхгүй байна" гэж Хок хэлэв. "Бидний санаа зовоосон цорын ганц зүйл бол Жизовыг зогсоох явдал юм. Ерөнхийлөгч бууж өгөхгүй гэдгээ тодорхой хэлсэн. Хэрэв Жизов үнэн хэлж байгаа бол - тэр үнэн гэж бид таамаглах ёстой - түүний бөмбөгийг Америкийн хэд хэдэн хотод аль хэдийн байрлуулсан байна."
  
  
  “Та Нью-Йоркийг эхний бай гэж хэлсэн. Жизов бидэнд эцсийн хугацаа өгсөн үү? »
  
  
  "Арван хоног." Хокийн нүд ширээний хуанлийн онгорхой хуудас руу харав. -Бидэнд ес хоног үлдлээ.
  
  
  “Тэгвэл би хэдий чинээ эрт эхлэх тусам сайн. Бидэнд ямар нэгэн удирдамж бий юу? »
  
  
  "Ганцхан л байна. Лос Анжелес дахь Цөмийн энергийн комисстой ажилладаг нэгэн агент Мумурагийн дэлбэрэлт болон Жизовын мессежийн нууц мэдээллийг олж хараад хэдхэн цагийн өмнө бидэнтэй холбоо барьсан. Агент түүнд үнэтэй мэдээлэл байгаа гэж хэлээд хүн явуулахыг хүссэн тул Тэр үүнийг өөрийн биеэр хүргэж өгч чадна."
  
  
  "Уучлаарай" гэж би яриаг нь таслаад "Чи түүнийг хэлсэн үү?"
  
  
  Хок тамхиа хүчтэй хазаж, хөмсгөө зангидсан ч би түүний нүднээс гялалзахыг олж харлаа. "Чамайг ийм зүйлд яаж орсноо мэдэхгүй байна, Ник, гэхдээ тийм ээ, төлөөлөгч нь эмэгтэй хүн. Түүний файл дээрх зургаас харахад маш дур булаам."
  
  
  Тэр ширээний цаана найм, аравны хэмжээтэй хар цагаан гэрэл зургийг сунгав.
  
  
  Над руу эргэж харсан царай нь өндөр хацрын ястай, том том цайвар нүдтэй, мөрөн дээгүүрээ сул урссан өтгөн шаргал үсээр хүрээлэгдсэн, бага зэрэг хөгжилтэй амтай царай байв. Би чухал статистикийг шалгахын тулд зургийг эргүүлэв. Рона Волстедт, 26, 5'7, 115 фунт.
  
  
  Би Hawk-д зургийг буцааж өгсөн.
  
  
  Тэр "Хэрвээ би чам шиг азтай байсан бол хоёр долоо хоногийн дараа уралдааны замд баяжаад зодог тайлах байсан" гэж хэлсэн.
  
  
  Би инээв. "Би аль хэдийн хэлсэнчлэн, би бүх зүйлд цэвэр бодолд өртэй. Намайг шууд эхэлмээр байна уу? "
  
  
  “Та 13:00 цагийн захиалгатай байна. эрэг рүү нисэх. Явахаасаа өмнө тусгай эффектүүдийг шалгаарай. Стюарт танд хэдэн шинэ тоглоом үзүүлэхийг хүсч байна.
  
  
  Ердийнх шигээ Стюарт надад хамгийн сүүлийн үеийн загваруудаа маш нямбай, нямбай харуулж байсан ч түүний "тоглоом" нь миний амьдралыг нэг бус удаа аварсан тул би түүнд өөрийнхөө арга барилыг харуулахыг зөвшөөрсөн."
  
  
  Стюарт мэндчилгээ дэвшүүлэхдээ "Чи шилэн хуваалтын ард жижиг гал асаж байгааг харах болно."
  
  
  "Чи энэ удаад үүнийг хийлээ, Стюарт" гэж би хэлэв. "Чи галыг зохион бүтээсэн!"
  
  
  Тэр миний хэлсэн үгийг үл тоон яриагаа үргэлжлүүлэв. "Миний гарт барьсан эдгээр дугуй цагаан шахмалууд нь бидний ердийн утааны үрлэн дээр гарсан сайжруулалт юм. Би үзүүлье." Тэр нэг гараа ам шиг хаалтанд хийсэн резинэн лацыг нэвт шургуулж, нэг үрэлийг гал руу шидэж, гараа хурдан салгав.
  
  
  Цоожтой жижиг өрөөг хөх манан бүрхэв.
  
  
  "Энэ бол энэ?" -Би бага зэрэг урам хугарсан байдалтай асуув.
  
  
  "Таны харж байгаагаар" гэж Стюарт би юу ч хэлээгүй юм шиг хэлэв, "утаа маш нимгэн, агаарыг бараг өнгөөр будаж, алсын хараа, үйл ажиллагаанд саад болохгүй. Гэсэн хэдий ч би чамайг бага зэрэг үнэрлэхийг хүсч байна.
  
  
  Стюарт нүүрээ буруулан эрхий хуруугаараа лацны резинэн ирмэгийг суллав. Утаа гарч байгаа нь хэтэрхий нимгэн байсан ч би цаашаа хөдөлж хамгийн бага амьсгал авлаа. Би тэр даруй ханиалгаж, найтааж эхлэв. Нулимс нүдийг минь бүрхэж, хамар, гуурсан хоолойн салст бүрхэвч шатаж байх шиг болов. Стюарт тагийг хааснаас хойш арван таван секундын дараа шинж тэмдгүүд алга болж, би
  
  
  
  
  
  Би дахин амьсгалж, дахин харах боломжтой болсон.
  
  
  "Хүчтэй зүйл" гэж би хэлээд Стюарт миний эвгүй байдалд ороход жаахан бүдүүлэг санагдсаныг анзаарав.
  
  
  "Үр нөлөө нь таны төсөөлж байгаачлан түр зуурынх боловч нэг үрлийн утаа нь дундаж хэмжээтэй өрөөнд байгаа хэнийг ч гурван секундын дотор хөдөлгөөнгүй болгож чадна" гэж тэр хэлэв. Одоо би чамайг туршиж үзээсэй гэж хүсч байна." Тэр надад энгийн маалинган алчуур шиг зүйл өглөө.
  
  
  "Чи намайг хамраа үлээхийг хүсч байна уу?" Би асуусан.
  
  
  "Даавуунд хэт нарийн тороор сүлжсэн" гэж тэр хэлэв. Утаанд өртөхөөс хамгаалах маск өгөхийн тулд булангуудыг толгойны ард хавсаргана."
  
  
  Ороолтоо ам, хамар дээрээ зулгааж, толгойныхоо ар тал руу хоёр булан дарав. Тэд бие биендээ наалдаж, маскыг хэвээр хадгалав. Би шилэн хуваалт дээрх резинэн жийргэвчийг онгойлгож, бага зэрэг туршилтын амьсгал аваад гүнзгий амьсгаа авав. Хурц үнэр хэвээр байсан ч энэ удаад надад ямар ч таагүй нөлөө гарсангүй. Би лацыг нь хаагаад ороолт-маскыг тайллаа.
  
  
  "Сайн байна, Стюарт" гэж би нухацтай хэлэв.
  
  
  Тэр хэтэрхий сэтгэл хангалуун харагдахгүй байхыг хичээв. "Надад өөр нэг жижиг зүйл байгаа бөгөөд энэ нь танд хэрэг болно." Шүүгээнээсээ бор савхин бүс гаргаж ирээд, төрсөн хүүхдээ үзүүлж буй бардам аав шиг урд минь сунгав.
  
  
  Би түүний гараас бүсээ аван “Стюарт, чи халтирсан байх. Энэ бол миний олон жилийн турш харж байсан хамгийн тод хуурамч тэврэлтүүдийн нэг юм. Энэ нь мэргэжлийн төлөөлөгчийг арван секундын турш хуурахгүй. Дотор нь юу байна, ахмад Шөнө дундын декодлогч?
  
  
  "Яагаад нээхгүй байгаа юм бэ?"
  
  
  Стюартын дуунд ямар нэг зүйл түүнийг надаас түрүүлж байгааг хэлсэн ч би тусгай тэврэлтийг шалгаж үзээд тэр даруй далд тасалгааг онгойлгосон жижигхэн пүршний түгжээг олов. Би онгойлгож хартал цаасан хавтас тэврэлтээс мултрах үед хурц зурвас байлаа.
  
  
  Стюарт хэлэхдээ: "Жинхэнэ загварт малгайны оронд жижиг тэсрэх бөмбөг байдаг. Устгахад хангалттай хүч чадалгүй, гэхдээ чамаас үүнийг авсан дайсны сэрэмжлүүлэг төлөөлөгчийг алах эсвэл зэрэмдэглэх чадвартай.
  
  
  Би хагас арван утааны бөмбөг, хамрын маск авч, Стюартын загвар өмсөгчөөр өөрийн бүсээ сольсон. Би авчирсан жижиг цүнхнээсээ есөн миллиметрийн Вильгельмина хэмээх мэргэжлийнхээ багаж хэрэгслийг гаргаж ирэв. Лугер, Хюго хоёр, миний хоёр талдаа, сахлын хурц стилетто. Би Luger-ыг Холбооны мөрдөх товчооны загварын бүсний бүрээсэнд хийж, стилетто-г баруун гарын шуундаа оосортой илгэн арьсан бүрээсээр хийсэн. Миний гарын булчинг зөв нугалахад Хюго миний гарт эхлээд бариулж унав. Би хүрэмээ буцааж өмсөөд цүнхээ шүүрч аваад Даллес руу такси барихаар гадагш гарлаа. Killmaster бизнестээ эргэн ирлээ.
  
  
  Гуравдугаар бүлэг
  
  
  Энэ бол Лос-Анжелес хотод салхины улмаас усан сан дахь утааг хөөж гаргасан ховор өдрүүдийн нэг юм.
  
  
  Энэ нь Лос Анжелесаас Санта Моника уулс дахь хавцлын нэгний бэлд байх Рона Воллстедтийн хаяг руу таксигаар удаан явсан юм. Жолооч Доджерс жолоодож явсан бол яах вэ гэдгээ дэлгэрэнгүй хэлж байхад би тамхи асаалаа.
  
  
  Тэр намайг замаас хол, нарс модны дунд нуугдсан тухтай зуслангийн байшингийн өмнө буулгав. Хавцлын нам гүм байдлыг зам дагуу дайран өнгөрөх арав орчим мотоциклийн чимээ эвдэв. Энэ нь дугуйн клубын уулзалтын газар шиг санагдаж байсан ч мотоциклчдын сонирхлыг үл тоомсорлож болохгүй.
  
  
  Богино чулуун шатаар өгсөж, нарсан зүүгээр хийсэн хивсэнцэр дээгүүр алхсаар үүдний хаалга руу явлаа. Хонх байхгүй байсан тул би тогшлоо.
  
  
  Хаалгыг онгойлгосон охин ядаж Хокийн оффис дээр харсан зургаас илүү байлаа. Арьс нь тунгалаг цагаан, хацрын яс нь бага зэрэг улайсан байв. Одоо би түүний нүд нь хойд тэнгисийн гүн цэнхэр, түүний зөөлөн шаргал үс нь сарны гэрэлд гэрэлтэх мэт харагдсан.
  
  
  "Би Ник Картер байна" гэж би "AX-аас" хэлэв.
  
  
  Түүний нүд миний нүүр рүү хэсэг харснаа мөрөөр минь атгаад бүх биеэр минь гүйлээ. "Ороорой" гэж тэр хэлэв. "Намайг Рона Волстедт гэдэг."
  
  
  Түүний зочны өрөө дуу бичлэгийн дэлгүүрт дэлбэрэлт болж байгаа мэт харагдсан. Гитарын хэсэг, хэсгүүд нь тодорхой аргагүйгээр тараагдсан, цавуу, хясааны шилнүүд хивсэн дээр хэвтэж, амьд үлдсэн цөөхөн хэдэн зэмсэг нь хананд наасан байв.
  
  
  Рона намайг энэ бүхнийг хэрхэн хүлээж авсныг харсан. Тэрээр: "Миний хобби бол гитар барих, засах. Энэ нь надад маш их тайвширч байна."
  
  
  "Чи ганцаараа тэдэн дээр ажиллахад маш их цаг зарцуулах хэрэгтэй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би өдий хүртэл хичнээн их байгааг мэдээгүй."
  
  
  "Магадгүй бид таны чөлөөт цагаа өнгөрүүлэх аргад өөрчлөлт оруулж магадгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ эхлээд та Мумурагийн дэлбэрэлтийн талаар бидэнд мэдээлэл өгөх байсан."
  
  
  "Би юу хэлэх гээд байгааг чинь сайн ойлгохгүй байна" гэж тэр эргэлзэн хэлэв.
  
  
  Энэ бол зөв хариулт байсан. Би түүнд зориудаар тодорхойлолт өгөөгүй. Би Хок түүнд зааварчилгаа өгнө гэдгийг мэдэж байсан бөгөөд би зөв эмэгтэйтэй ярьж байгаа эсэхээ шалгахыг хүссэн.
  
  
  "Та дагаж мөрдөх байдлыг хэмнэж чадах уу?"
  
  
  
  
  
  Би хэлсэн.
  
  
  "Уучлаарай, би тамхи татахаа больсноос хойш тэднийг хадгалахгүй."
  
  
  "Өнгөрсөн жил би өөрөө тамхинаас гарах гэж оролдсон боловч ердөө хоёр долоо хоног үргэлжилсэн." Эдгээр процедурын аль нэгийг давж байхдаа би үргэлж тэнэг юм шиг санагддаг байсан, гэхдээ ийм бага зэрэг урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ нь амьд тагнуул, үхсэн тагнуул хоёрын хооронд ялгааг бий болгож чадна.
  
  
  Рона Воллстедт тайвширч буйдан дээр суув. Тэрээр хөлөө нуусан цэнхэр өмд өмссөн байсан ч түүний сул цамц нь дотуур хувцасны үйлдвэрлэлээс дэмжлэг авах шаардлагагүй чанга, хөхөө ил гаргахад хангалттай байв. Тэр туранхай байсан ч огт туранхай биш байв. Би түүний хажууд суугаад цайвар цэцгийн анхилуун үнэрийг амьсгалахад тэр ярилаа.
  
  
  “Таны хэлснээр би AEC-ээс ирсэн. Бидний ихэнх нууц ажил, мөрдөн байцаалтыг Холбооны мөрдөх товчоо явуулдаг ч зарим ажлыг бид өөрсдөө хийдэг. Тэдний нэгэнд би Нокс Варновтой уулзсан.
  
  
  “Таван жилийн өмнө тэр манай эрчим хүчний төслүүдийн нэг дээр маш бага албан тушаал хашиж байсан. Тэрээр коктейлийн үдэшлэг дээр үг хэлж, улс төрийн хачирхалтай үзэл бодлоо илэрхийлж эхэлсэн. Түүнийг сонсохын тулд аль болох ойртохыг надад захисан. Хэцүү байсангүй. Тэр үнэхээр хэн нэгэн түүний санааг сонсохыг хүссэн. Тэрээр хуванцараар бараг ямар ч хэлбэрт оруулах боломжтой цөмийн тэсрэх бөмбөг хийх үйл явцын тухай ярьжээ. Зорилго нь юу вэ гэж асуухад нүд нь үнэхээр гэрэлтэв. Уг материалаар дэлхийн аль ч улс руу хууль бусаар зөөж, хотод нь байрлуулж болох гэм зэмгүй эд зүйлсийг хийж болно гэж тэр хэлэв. Та улсаа бууж өгөхийг эсвэл хотуудыг нэг нэгээр нь устгахыг шаардаж болно."
  
  
  "Мэдээж, Мумур шиг харагдаж байна."
  
  
  "Түүнд үйл явцыг сайжруулахын тулд мөнгө хэрэгтэй, маш их мөнгө хэрэгтэй гэж би бодож байсан. Тэрээр өөрийн схемийн талаар AEC-ийн удирдлагуудад хэлсэн бөгөөд тэд түүнийг албан тушаалаас нь бараг л хөөсөн. Бид цөмийн энергийг энхийн зорилгоор ашиглахад голчлон анхаардаг бөгөөд зэвсгийн тухай ярихыг ч хэн ч хүсэхгүй.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг, Варнов томилолтоор ажлаасаа чөлөөлөгдсөн. Тэр маш их гомдсон. Өөрийг нь дэмжихгүй бол бүхэл бүтэн ялзарсан улстай эвлэрнэ гэж тангарагласан. Тэр удалгүй нүднээсээ алга болсон бөгөөд бид түүнийг олох гэж тийм ч их хичээсэнгүй, учир нь бид түүнийг галзуу гэж бодсон."
  
  
  "Чи Варнов дээр сайн ажилласан" гэж би хэлэв. Дараа нь би түүнийг бага зэрэг тохуурхахын тулд "Чи түүнтэй хэр дотно болсон бэ?"
  
  
  Тэр зовхио доошлуулан хар хөх харцаараа над руу харав. “Үнэндээ би ийм ойртож байгаагүй. Уорноу хуванцар үйл ажиллагаандаа маш их оролцдог байсан тул өөр зүйлийг сонирхож чадахгүй байв. Би бага зэрэг тайвширсан. Тэрээр зүрхний цохилтыг нь зохицуулдаг электрон зүрхний аппараттай байсан бөгөөд хэрэв тэр дотно мөчид хаагдсан бол нэлээд эвгүй байх байсан. Надад хэлээч, Ник, чи ийм хиймэл арга хэрэглэдэггүй биз дээ?
  
  
  "Үгүй" гэж би инээв. "Би бүх эх хэсгийг ашигладаг хэвээр байна."
  
  
  "Би үүнийг сонссондоо баяртай байна. Коктейль уумаар байна уу?"
  
  
  "Гайхалтай санаа" гэж би хэлэв. "Тэгвэл би Вашингтон дахь Хоук руу утасдаж, чиний надад хэлснийг хэлье. Бид аз таарвал үдшийг ганцаараа өнгөрөөх боломжтой.
  
  
  Бид хамтдаа зуслангийн байшингийн арын гэрэлт авсаархан гал тогооны өрөөнд орлоо. Би: "Чи энд нэлээд тусгаарлагдсан газар байна."
  
  
  "Тийм ээ, би мэднэ. Надад таалагдаж байна. Олон хүмүүс хэзээ ч миний сэтгэлийг хөдөлгөж байгаагүй. Энэ мухар зам нь хувийн эдлэнгийн өндөрлөгөөс хэдэн милийн зайд дуусдаг тул энд хөл хөдөлгөөн тийм ч их байдаггүй."
  
  
  "Хэрэв гудамжинд мотоцикль нүргэлдэггүй байсан бол та хотоос хол байх байсан. Тэд энд байнга ирдэг үү? "Үгүй ээ, би тэднийг анх удаа харж байна. Тэд ямар нэгэн зүйл болохыг хүлээж байгаа бололтой. Жаахан аймшигтай байсан ч тэд байшинд ойртсонгүй."
  
  
  Миний толгойд түгшүүрийн хонх чанга, тод сонсогдов.
  
  
  "Рона, чи өнөө өглөө Хок руу залгасан. Та энд утсаа ашигласан уу?"
  
  
  "Тиймээ, би тэгсэн. Яагаад-?" Ухаан ороход тэр амьсгаадав. "Та миний шугамыг чагнаж байна гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Хамгийн найдвартай зүйл бол та эсрэгээр нь нотлох хүртэл бүх мөрийг дарсан гэж үзэх явдал юм. Би энэ дугуйчдын бүлэглэлд дургүй. Та машинтай юу? "
  
  
  -Тийм ээ, толгод өөд гарах гудамжинд зогсож байна.
  
  
  "Хоёр юмаа нийлүүлээд эндээс явцгаая."
  
  
  "Гэхдээ бид хаашаа явах вэ?"
  
  
  “AX-д Малибу дахь далайн эргийн байшин байдаг бөгөөд шаардлагатай үед агентууд ашиглах боломжтой. Та тэнд илүү аюулгүй байх болно. “Хэрэв бид олон мотоцикльчдын хажуугаар өнгөрвөл” гэж нэмээгүй ч би ийм л бодолтой байсан.
  
  
  Дөрөвдүгээр бүлэг
  
  
  Бид арын хаалгаар гараад бутн дундуур гулсаж, Ронагийн машин зогсож байсан эгц налуу руу гарлаа.
  
  
  "Чи намайг жолоодохыг зөвшөөрсөн нь дээр" гэж би түүнд хэлэв. Энэ нь нарийн төвөгтэй маневр хийх шаардлагатай байж магадгүй юм."
  
  
  Тэр надад түлхүүрийг өгөөд хурдхан шиг зорчигчийн тал руу явлаа. Арын суудал нь түүний гитар, сарнайн хавтан, ган болон нейлон чавхдас, хар модоор хийсэн хурууны хавтангуудаар дүүрсэн байхыг анзааран жолооны ард суув.
  
  
  Хэсэг мотоцикльчид биднийг хараахан анзаараагүй ч замын мухарт тайван бус эргэлдэж байв. Би мотороо асаагаад ард нь хашгирах чимээ сонсогдов. Би арааны хөшүүргийг хүчтэй цохив
  
  
  
  
  
  
  намхан, машин уул өөд үсэрлээ. Бид хэсэг зуур харагдахгүй, S муруйг уруудан хашгирч байсан ч тэдний машин бидний араас уул өөд архирах нь сонсогдов.
  
  
  Богинохон авиралтад бид тэр даруй хурдаа нэмсэн бөгөөд Рона бүрээсний доор булчинтай машинтай байсанд би чимээгүйхэн талархаж байлаа. Мотоциклууд арын толинд харагдах бөгөөд би тэдний утааны хэсэг биш поп дуугарахыг сонссон. Сум машины араас тусч, араас нь нөгөө сум нь доош онилжээ.
  
  
  Би машинаа өөр булан тойроод Вильгельминаг бүрээснээс нь гаргаж ирлээ. Би аюулгүй байдлыг нь салгаад Лугерийг Ронад өгөв. Би: "Би чамд сайн цохилт өгөхийн тулд удаашруулж чадахгүй, гэхдээ үргэлжлүүлэн шидээрэй, энэ нь тэдэнд бодох зүйл өгөх болно" гэж хэлсэн.
  
  
  Рона цонхоор бөхийж, зүүн тийшээ дугуйчид руу бууджээ. Түүнийг зэвсэгтэй хэрхэн харьцахаа мэддэгийг нь хараад би баяртай байлаа. Машинаа зам дээр байлгаж, ямар нэгэн зүйл мөргөсөн эсэхийг мэдэхийн тулд эргэн тойрноо харах завгүй байсан ч бидний ард байгаа хөдөлгүүрийн дууны өөрчлөлт нь ядаж удаашруулж байгааг надад хэлэв.
  
  
  Унадаг дугуйчид бид хоёрын хооронд бага зэрэг амьсгаа авахад бензиний хурц үнэр тэд манай савыг нүх гаргасныг хэлэв. Шатахууны хэмжигч аль хэдийн Е цэг дээр эргэлдэж байсан тул бид цааш явахгүй гэдгийг би мэдэж байсан. Би хурдасгуурын дөрөөг шалан дээр дарж, бид хоёр дахин аюултай эргэлт хийлээ.
  
  
  Унадаг дугуйнууд бидний ард замд нүргэлсээр байсан ч бид хоёрын хооронд хоёр эргэлт хийхэд хөдөлгүүр ханиалгаж, байдал муу байгааг мэдсэн. Сүүлийн гучин секундын дотор би биднийг тэндээс амьд гаргахын тулд цөхрөнгөө барсан төлөвлөгөө гаргасан. Роны Лугер хоосон байсан тул дахин ачаалах цаг байсангүй. Замын хоёр талын бут дэндүү зузаан байсан тул хол гүйх боломжгүй болсон. Мөрдөгчдөд хэдхэн секундын хугацаа үлдсэн тул миний анхны оролдлого бидний хийж чадах цорын ганц оролдлого байх болно.
  
  
  Замын голд гэнэт зогсоод арын суудал дээр байсан гитарын ган утсыг шүүрэн аваад замын хажуу дахь шон руу гүйлээ. Би утсыг шонг тойруулан, үзүүрийг нь хоёр удаа эргүүлж бэхэлсэн. Машин руу гүйн очоод, арын цонхоор ганхуураа шидэж, урд суудал руу үсэрч, машинаас эцсийн хүчээ шахаж, биднийг бага зэрэг налуу дээш түлхэж, нүднээс нь холдуулсан. зам. замын нөгөө тал.
  
  
  Би суудал дээгүүр тонгойн Рона руу "Болж, машины ард суу" гэж хэлэхэд мотоциклийн чимээ биднээс ердөө ганцхан эргэлтийн зайд байв.
  
  
  "Гэхдээ Ник, тэд эндхийн бутны дундуур ирэнгүүтээ биднийг харах болно."
  
  
  "Тэдэнд бодох зүйл байгаа байх гэж би бодож байна" гэж би хэлэв. "Одоо миний хэлснээр хий."
  
  
  Ронагийн зааврын дагуу би гитарын утсыг шүүрэн аваад татлаа. Би хаалгыг онгойлгож, цонхны хүрээний утсыг ороож, цонхыг бэхлэхийн тулд өнхрүүлэв. Тэгээд би хаалгыг нь хүчтэй цохив. Намайг Ронагийн хажууд унахад мотоциклууд зам дагуу шуугиж, гитарын ган утас зам хөндлөн дөрвөн фут орчим өндөрт сунасан байв.
  
  
  Мотоциклийн багийн хоёр удирдагч утас руу бараг зэрэг цохив. Тэд бие биедээ ямар нэг зүйлийн талаар толгой дохиж байгаа мэт харагдавч дараагийн агшинд хоёулаа толгойгоо гашилгаж, тэдний доороос үлгэрүүд гарч ирэв. Дуулгатай толгойнууд асфальтыг мөргөж, хөл бөмбөгийн мөлхөгч бөмбөг шиг зам дагуу галзуу үсэрч байв. Мотоциклууд, жолооны бариул нь толгойгүй морьтондоо барьсаар хэд хэдэн метрийн турш гүвээ өөд архирч, нэг нь нөгөөгөө цохихын тулд хоёуланг нь мах, машин механизмын орооцолдолд оруулав.
  
  
  Үлдсэн дугуйчид гулгамтгай асфальтан дээгүүр ганхаж, гулгах гэж оролдсон. Үүний үр дүнд овоо, нугарсан машинууд, нурсан цогцосууд байв. Би Ронагийн гараас атгаад бид гүйлээ. Мотоциклийн бүлэглэлийн амьд үлдсэн хүмүүс дугуйгаа хөдөлгөж, алсад алга болох нь сонсогдоход бид бутнуудын ард тонгойн хэвтэж байлаа.
  
  
  Ронагийн туранхай биеийг чичирхийлэв. "Чи тэднийг хэн байсан гэж бодож байна, Ник?"
  
  
  "Тэд Мумураг дэлбэлж, Нью-Йоркийг заналхийлж буй хүмүүстэй холбоотой байх ёстой. Таны утсыг удаан хугацаанд чагнасан байх. Өнөө өглөө чамайг Хок руу залгахад тэд чамайг ямар нэгэн зүйлд орсныг мэдсэн. Тэд AX хэнийг явуулахыг хүлээж байгаад биднээс салах төлөвлөгөөтэй байсан.
  
  
  "Тийм ээ, гэхдээ эдгээр нь зүгээр л цэргүүд. Хэн тушаал өгдөг вэ? »
  
  
  "Удирдагч нь Улаан армийн жинхэнэ байлдааны шонхор Антон Жизов байв. Түүнтэй хамт байсан хүмүүсийн нэг нь Федор Городин байсан бололтой. Жизов шиг ухаалаг биш, харин аюултай. Хэрэв таны таамаг зөв бол Нокс Ворнов байна.
  
  
  "Тиймээс таны хийх ёстой зүйл бол тэднийг олж, АНУ-ын ихэнх хэсгийг дэлбэлэхийг зогсоох явдал юм."
  
  
  "Энэ л байна. Гэхдээ хараал ид, надад бүтэн найман өдөр байна."
  
  
  Аюулгүй амарсны дараа бид буцаж замдаа гарч, хүн бүрийн ээж шиг харагдах алимны хацартай эмэгтэйн ажиллуулдаг хавтангийн дэлгүүр рүү алхав. Би Роныг худалдаж авсан
  
  
  
  
  
  
  шар айраг аваад утсандаа хэдэн мөнгө авлаа.
  
  
  Эхлээд би Лос Анжелес дахь Тагнуулын Хамтарсан Хороотой холбоо барина уу. Би түүнд зам дээрх цогцоснууд болон бутанд Ронагийн машины тухай хэлсэн. Би такси дуудаад Рона бид хоёр хүлээж суулаа.
  
  
  Тавдугаар бүлэг
  
  
  Малибу. Кино оддын тоглоомын талбай, баячуудын амралтын өдөр, онцгой байдлын 12-р АХ хорооллын байршил. Зарим нь онцгой нөхцөлд AX агентуудыг ашиглах гэж улс даяар анзаарагдсан. Би Рона бид хоёрт тохирсон гэдгийг мэдэрсэн.
  
  
  АХ-ын төлөөлөгч бүр аль нэгэнд нь хаалгыг онгойлгож байсан түлхүүр. Тэд бүх төрлийн хороолол, барилга байгууламжид байрладаг байв. Малибу дахь нэгийг "Онцгой байдлын хороолол" гэсэн нэр томъёогоор хангалттай тайлбарласангүй. Орчин үеийн шил, зандан барилгыг Номхон далайн эргийн хурдны замаас долоон фут хашаагаар хамгаалсан. Доод давхарт өлгөөтэй пийшингийн эргэн тойронд байрлуулсан өндөр таазтай, тав тухтай тавилга бүхий асар том зочны өрөө байв. Арван фут хар модоор хийсэн баар нь зочны өрөөг жижиг, ажиллагаатай гал тогооны өрөөнөөс тусгаарлав. Цутгамал төмрөөр хийсэн спираль шат нь унтлагын өрөөнүүд байрладаг гурван талт буулт руу хөтөлсөн.
  
  
  Рона живсэн Ромын ваннтай угаалгын өрөөг анзаарчээ. "Би усанд орохыг үнэхээр хүсч байна" гэж тэр хэлэв. "Намайг энд дараа нь нууж болох зүйл байна гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Унтлагын өрөөнүүдийг хар даа" гэж би хэлэв. "Эдгээр газрууд маш сайн нөөцтэй."
  
  
  Тэр дээшээ гараад шүүгээ, шүүгээгээ гүйлгэж байтал би баарыг шалгаж байлаа. Удалгүй тэр хилэн дээлээ гартаа зүүж, лонх, лаазаар дүүрэн гараараа бүдэрч, дахин бүдэрчээ.
  
  
  "AX мэдээж бүх тохиолдлуудад нуугдах газартай байдаг, тийм үү?"
  
  
  "Тэд тийм ч хөөрхөн биш" гэж би түүнд хэлэв. "Би унтах газар олохын тулд хархуудтай тулалддаг хосуудад байсан."
  
  
  Шатны хөлөөс Рона над руу удаан харлаа. "Энэ бол бидэнд байхгүй цорын ганц асуудал юм."
  
  
  "Ядаж нэг" гэж би зөвшөөрөв. "Чи юу уух дуртай вэ? Хөөе, чамайг гарч ирэхэд би хосуудыг бэлдчихье."
  
  
  Тэр угаалгын өрөөнд орохдоо "Чамд юу ч байсан" гэж хэлэв.
  
  
  Ванны дэргэдэх хананы хэсэг нь хайрга шилээр хийгдсэн бөгөөд гаднах баар руу харсан байв. Угаалгын өрөөний гэрэл асаалттай байх үед шил нь тунгалаг, дотор нь юу болж байгаа нь баарнаас харж буй хэн бүхэнд ядаж гадаад төрхөөрөө тод харагдаж байв. Рона энэ дур булаам нөлөөг мэддэг эсэхэд итгэлтэй байж чадахгүй байсан ч түүний хөдөлгөөнийг судалсан ач ивээлээс нь харахад би түүнийг тийм гэж сэжиглэж байлаа.
  
  
  Тэр лонх, лаазыг тавиур дээр тавиад цамцаа тайлав. Эвдэрсэн хайрга шилний завсраар ч хөхнийх нь ягаан өнгө нь хөхнийх нь цагаан махнаас ялгарч байв. Тэр сул цэнхэр өмднөөс гараад хар бикини дотуур өмднийхөө туузыг урт нарийхан хөлөндөө татав. Тэр нэг хөлөөрөө усыг туршаад, бүрэн хэмжээний толинд өөрийгөө сүүлчийн удаа харан, ванн руу орлоо.
  
  
  Би Hawk руу залгахаар баарны хамгийн төгсгөлд байх утас руу явлаа. Би шууд өөрийн хувийн дугаар руу залгалаа. Мэдээжийн хэрэг, Малибугийн утсыг чагнасан байх магадлал байсан ч аяллын хурдыг харгалзан би үүнд санаа зовохоо больж чадсангүй.
  
  
  Ронагаас сурсан зүйлээ тайлагнаж амжаагүй байхад Хок яриаг нээв.
  
  
  "Би дөнгөж сая нэг JIC-ийн төлөөлөгчтэй утсаар ярьж байсан. Тэр таныг түүнд маш их замбараагүй цэвэрлэгээний ажил үлдээсэн тул түүнийг устгаж, орон нутгийн цагдаад тайлбарлах ёстой гэж хэлсэн."
  
  
  Тайлангийн үнэн зөвийг би хүлээн зөвшөөрч байна
  
  
  "Ник, би ойлгож байна" гэж Хок үргэлжлүүлэн, "Бид ажиллаж байх үед зарим бие нь зайлшгүй үлдэх болно. Хэрэв та ирээдүйд шаардлагатай хаягдлыг илүү болгоомжтой хийж, зүрх сэтгэлээр нь буудаж байвал хэтэрхий их байх болов уу? »
  
  
  "Хэрэв нөхцөл байдал зөвшөөрвөл би илүү болгоомжтой байхыг хичээх болно" гэж би амласан.
  
  
  "За. Одоо надад хэлээч, мисс Воллстедт бидэнд үнэ цэнэтэй зүйл байгаа юу?"
  
  
  Рона ваннд босоод нүцгэн гараа алчуураар сунгахыг хараад би инээмсэглэлээ дарлаа. "Тийм ээ" гэж би "Тийм гэж бодож байна."
  
  
  Би Хоукд таван жилийн өмнө Рона Нокс Варноугийн мөрдөн байцаалт, түүний хотуудыг нэг нэгээр нь дэлбэлнэ гэж сүрдүүлэн улс орныг харлуулах гэсэн төлөвлөгөөнийх нь талаар ярьсан. Би түүнд Варновын хуванцар цөмийн тэсрэх бодис хийх санааг хэлэхэд Хок маш их сонирхож байсан.
  
  
  Тэрээр хэлэхдээ: "Энэ нь тухайн бүс нутгийн шинэ бүтээн байгуулалттай маш сайн нийцэж байна. Би энэ талаар утсаар ярихыг хүсэхгүй байна, гэхдээ би чамайг өглөө Вашингтон руу буцахыг хүсч байна."
  
  
  "Тийм байна. Маргааш очно."
  
  
  Рона аль хэдийн угаалгын өрөөнөөс гарч, алчуураар биеэ хатаажээ. Энгийн дур булаам байдлаар тэрээр хөвсгөр алчуураа гөлгөр гуяныхаа дотор дээш доош хөдөлгөв. Би Hawk-д хариулахад миний хоолойд ийм ирээдүйтэй танил ийм хурдан дууссанд бага зэрэг урам хугарсан байх шиг байна. Хок түүний дургүйцсэн маягаар хоолойгоо засав. -Та мисс Воллстедтийг авч явж болно. Миний төсөл та хоёрт ажилтай байх болно."
  
  
  "Бид тэнд байх болно" гэж би маш их урам зоригтой хэлэв.
  
  
  Би утсаа таслаад хэдэн мартини хийсэн
  
  
  
  
  
  баарны доор согтууруулах ундааны хөргөгч. Би аяга болгонд нимбэгний зүсмэл дусааж байтал Рона угаалгын өрөөнөөс гарч ирэв. Тэрээр бүсээр зангидсан богино хилэн дээл өмссөн байв. Энэ нь гуяны өгзөгтэй уулздаг нугалахад хангалттай байсан.
  
  
  "Энэ дээл өндөр охинд тохирохгүй гэж би айж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би тэгж хэлэхгүй" гэж би түүнд хэлэв. Ронагийн хөл одоогийнх шигээ жаахан туранхай ч харагдсангүй. Үүний оронд тэд дугуй хэлбэртэй, гөлгөр, уян хатан харагдаж байв. Би түүнд мартини өглөө.
  
  
  "Баярлалаа" гэж тэр хэлэв. "Чи Вашингтон руу залгасан уу?"
  
  
  "Тийм ээ. Хок биднийг маргааш тийшээ нисэхийг хүсч байна. Тэр бид хоёрын ажилтай гэж хэлсэн. Чи зүгээр үү?"
  
  
  "Яагаад болохгүй гэж? Энэ нь мотоцикльчидтой нийлж байснаас дээр байх ёстой, харин өөр хэн над руу буудаж байгааг бурхан л мэдэх байх."
  
  
  Рона ундаанаасаа нэг балгасны дараа аягаа лангуун дээр тавиад хүйтэн агаарт хийссэн мэт хүчтэй чичирч эхлэв.
  
  
  Би түүн рүү нэг алхам хийлээ. "Рона, юу болсон бэ?"
  
  
  Тэр гүнзгий амьсгаа авав. "Энэ үдээс хойшхи бүх сэтгэл догдлолд хоцрогдсон хариу үйлдэл гэж би бодож байна." Би бодсон шигээ дажгүй, цуглуулсан хүн биш байх гэж бодож байна."
  
  
  Би дотогш ороод түүнийг тэвэрлээ. Хувцаслалтаараа маш нарийхан, чадварлаг харагддаг түүний бие миний дээр халуун дулаан уян хатан байдлаар хайлж, гайхалтай. Цээжийг минь дарж байсан түүний хөх нь амьсгалахтай зэрэгцэн зөөлөн хөдөлж байв.
  
  
  "Би маш их айж байна, Ник" гэж тэр хэлэв, "чиний төлөө, миний хувьд болон дэлхийн бүх хүмүүсийн төлөө. Энэ яаж дуусах вэ? »
  
  
  "Муу" гэж би хэлэв. "Гэхдээ бидний хувьд биш. Одоо тайвшир, намайг санаа зовоо."
  
  
  Би түүний нурууны гөлгөр булчингуудыг хилэн дээлээр иллэг хийв.
  
  
  Тэр толгойгоо бөхийлгөж миний нүд рүү харав. "Би чиний зөв гэж найдаж байна, Ник" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би тонгойн уруул дээр нь үнслээ. Тэр ванны саван шиг үнэртэж, үснээс нь бага зэрэг цэцгийн үнэртэй байв. Түүний уруул нь сэрүүн, уян хатан бөгөөд гаа шиг амттай байв.
  
  
  Миний гар дээш гулсаж, дээлийн задгай ирмэгийг олж, дараа нь түүний хөхний дулаан, өндөр дов толгодыг олж харав. Хүслээр нь үл ялиг уйлан тэр надаас холдлоо. Бүсээ тайлж, дээлээ мөрөн дээрээ буцааж гулсуулж шалан дээр унахад л хангалттай.
  
  
  Тэр зориуд аажуухан миний гарыг нүцгэн биеэрээ гүйлгэж, хөхөндөө хэсэг зуур дарж, илгэнээс ч илүү зөөлөн арьстай хавтгай гэдсэн дээрээ гараа гүйлгэхдээ хөхөө ахин дээш өргөв.
  
  
  Толгойгоо тонгойлгож харахдаа нүд нь татагдаж, торгомсог дэрнийхээ дагуу хурууг минь чиглүүлэн дулаахан төв рүүгээ чиглүүлж, өлссөн нүд нь надтай тааралдав.
  
  
  Би хойшоо ухарч, хувцсаа яаран тайлахад тэр намайг бүрэн нүцгэн байсан ч хэзээ ч эргэж харалгүй, чин сэтгэлээсээ сонирхож, биширсэн байдалтай судалж байлаа. Тэгээд тэр зүгээр л гараа нээгээд надтай мэндлэв.
  
  
  Би унтлагын өрөөний буух газар руу хартал тэр толгойгоо сэгсэрлээ - энэ нь хэтэрхий яаралтай, хойшлуулах шаардлагатай байна гэсэн шиг - энэ газар энд байна, цаг нь болжээ. Бид зузаан цэнхэр хивсэн дээр сунаад би түүний биеийг илбэв. Эхэндээ түүний ёолох чимээ салхины чимээ шиг нам гүм байсан ч удалгүй эргэлдэж намайг өөр дээрээ татан босгохдоо халуухан хашгирах болсон.
  
  
  Би түүн рүү ороход тэр надтай уулзахаар нарийхан, царайлаг биеэ нум сумлав. Дараа нь оргилын оргилын давалгаан дээр хамтдаа бүтээгдсэн түүний эрчилсэн хүслийн эрчилсэн, мушгирсан хэмнэл, дараа нь амтат ядаргааны хоосон эрэг рүү урт удаан доош буух нь бий.
  
  
  Зургаадугаар бүлэг
  
  
  Маргааш өглөө нь Рона ажилдаа очоод том өглөөний цай бэлдэв. Шөнийн дасгал хоёуланд нь хоолны дуршил төрүүлж, бид хоолоо урам зоригтойгоор тавив. Бидний аяганд хийсэн кофе хөргөхөд бусад бүх зүйл дулаарч эхлэв. Гэсэн хэдий ч энэ нь ажлын өдөр байсан бөгөөд өмнөх шөнө Роны тухай мэдсэн зүйлээс харахад өглөөний цайны дараах газар биднийг орой болтол завгүй байлгаж чадна.
  
  
  Харин усанд орж хүйтэн шүршүүрт орлоо.
  
  
  Бид Лос Анжелесийг орхисон. Олон улсын нислэгээр есөн цаг нисч, Даллес хотод биднийг AX лимузин хөлөглөн Хокийн өөр нэг дуугүй, үр дүнтэй жолооч угтав.
  
  
  Бид хамгаалалтын зан үйлийг давж, удалгүй Дэвид Хокийн эсрэг талын ширээнд суув. AX-ийн гол хүн Рон Вольстедт руу харан над руу эргэв. Би мөрөө хавчаад түүн рүү аль болох гэмгүй инээмсэглэв.
  
  
  Хок хоолойгоо огцом засаад ажилдаа оров. "Өчигдөр чамайг над руу залгах үед Ник, бид Хуан Эскобар хэмээх далайчинг Карибын тэнгисийн Гавиота аялалын хөлөг дээр барьж байсан. Түүнийг гаалиар явж байхдаа сэжигтэй үйлдэл гаргаж, Форт-Лодердейл хотод саатуулжээ. Түүнээс болон чемоданаас нь ямар ч хууль бус бараа илрээгүй ч энэ өдрүүдэд манай бүх хүмүүс давхар бэлэн байдалд байсан тул Флоридагийн эрх баригчид манай оффис руу залгасан. Тэд Эскобарыг байцаахаар бидэнд авчирсан боловч бид түүнээс юу ч авч чадаагүй. Дараа нь та Нокс Варноу болон түүний цөмийн хуванцар тэсрэх бодисын талаар Мисс Волстедт мэдээлэл өгөхөд бид түүний авчирсан чемоданыг сайтар ажиглав. Мэдээж энэ бол задрах материал гэдгийг манай лабораториуд нотолсон.
  
  
  
  
  
  
  Түгжээнд бид алс холын радио дохиогоор идэвхждэг микроэлектрон тэслэгчийг олсон. Хамгийн инээдтэй нь бариул дээр бяцхан гавлын яс сийлсэн байсан - жижигхэн үхлийн толгой.
  
  
  "Та далайчнаас өөр зүйл сонссон уу?" Би асуусан.
  
  
  "Бага зэрэг. Би тэр хүнд өөрөө хэлье."
  
  
  Хок дотуур утасныхаа товчлуурыг дараад "Эскобарыг явуул" гэж хэлэв. Нэг минутын дараа гунигтай төрийн түшээ хоёр орж ирэхэд тэдний дунд царай муутай, халзуурсан эр зогсож байв. Төрийн албан хаагчид гарч, Хок Эскобарыг сандал дээр суухыг дохив.
  
  
  Би алхаж очоод тэр хүний урд зогслоо. "Таны түүхийг сонсъё" гэж би хэлэв.
  
  
  Эскобар эвгүйхэн хөдлөв. - Би аль хэдийн хорин удаа хэлсэн.
  
  
  "Дахин хэл" гэж би хэлэв. "Надад."
  
  
  Тэр миний царайг хараад ямар ч эргэлзээгүйгээр ярьж эхлэв. “Том залуу, тэр надад чемодан, таван зуун доллар өгсөн. Тэр хоёр долоо хоног завсарлага аваарай гэж хэлсэн. Тэгээд хөлөг онгоцыг гүйцэж ирэхэд тэр надад дахиад тав өгдөг. Миний хийх зүйл бол чемоданаа Кливленд дэх шүүгээнд хийгээд тэнд үлдээх явдал юм. Энэ бол миний мэдэх бүх зүйл. тангараглаж байна."
  
  
  "Том хүн гэж хэн бэ?" Би асуусан.
  
  
  “Би түүний нэрийг мэдэхгүй байна. Заримдаа тэр нэг боомтоор, заримдаа өөр порт дээр суудаг. Миний мэдэж байгаа зүйл бол тэр шинэ эзэдтэй бөгөөд тушаал өгөхөд бүгд сонсдог."
  
  
  "Шинэ эзэд, та хэлсэн үү?"
  
  
  "Тийм ээ. Тав зургаан сарын өмнө тэд Гавиотаг худалдаж авсан. Тэд хуучин багийн ихэнхийг халсан ч бидний заримыг үлдээдэг. Би хэний ч төлөө ажилладаг. Харж байна уу, энэ бол ажил. Тэдний багт хөлсөлсөн шинэ залуус бидний бусад шиг Өмнөд Америкийнх биш. Тэд хөгжилтэй яриад биднээс хол байдаг."
  
  
  -Том эрийн талаар дэлгэрэнгүй яриач.
  
  
  “Тэр бол босс, би үүнийг л мэднэ. Тэр бүдүүлэг харагдаж, намуухан дуугаар ярьдаг. Мөр нь бух шиг том юм."
  
  
  Би Хок руу харлаа.
  
  
  "Энэ тодорхойлолт нь Федор Городинд таарч байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би Эскобараас "Өөр хүн тушаал өгч байна уу?"
  
  
  “Би нэг хүнтэй хоёр удаа л уулздаг. Нимгэн, муухай, саарал үс. Тэр том залууд тушаал өгч байхыг харсан цорын ганц хүн.
  
  
  Би Хаук руу буцаж эргэв. "Жизов?"
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  Гараа халаасандаа хийгээд аажуухан алс холын хана руу алхлаа. Тэгээд би буцаж ирээд дахин далайчны өмнө зогсов. Тэр өөр тийшээ хартал би түүний нүд рүү харлаа.
  
  
  "Хуан," гэж би түүнд хэлэв, "АНУ гэмт хэрэгтнүүдэд шударга ханддаг, буруу харьцахаас айх хэрэггүй гэж та сонссон байх. Гэхдээ энэ бол огт өөр нөхцөл байдал, Хуан. Тэвчээртэй байх цаг алга. Хэрвээ чи бидэнд худлаа яривал би хувьдаа чамайг амьд байсан ч сеноритад ямар ч ашиггүй гэдгийг батлах болно. Чи намайг ойлгож байна уу, Хуан?
  
  
  - Тийм ээ, эрхэм ээ! - гэж тэр таслав. Түүний товойсон нүд намайг тоглоогүй гэдгийг мэдэж байгаа юм. “Би ээжийнхээ өмнөөс үнэнийг хэлж байна! Тэд бас чемодан өгсөн зургаан хүн байсан. Тэднийг хаашаа авч явааг би сонсоогүй. Миний хэрэг Кливлендтэй холбоотой байсан. Үүнийг л би мэднэ, эрхэм ээ, надад итгээрэй.
  
  
  Би хийсэн. Би Хок руу толгой дохиход тэр Эскобарыг авав.
  
  
  "Чи хөлөг онгоц болон эдгээр шинэ эздийг шалгасан байх гэж бодож байна" гэж бид гурав дахин ганцаараа байх үед би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ. Гавиота бол Венесуэлийн бүртгэлийн газар. Өмнөх эздэд нь өөрийгөө "Halcyon Cruises"-ийг төлөөлдөг гэж хэлсэн хүн асар их хэмжээний мөнгө төлсөн. Энэ бол мэдээж хуурамч.
  
  
  Рона ярилаа. "Та хөлөг онгоцыг барьж, багийнхныг байцааж чадах уу? Бөмбөг хаанаас ирснийг олж мэдэх үү? »
  
  
  "Бид чадна" гэж Хок хүлээн зөвшөөрөв. "Гэхдээ бид Городиныг онгоцонд суулгана гэдэгт итгэлтэй байсангүй, Жизов бараг харагдахгүй байх шиг байна. Тэсрэх бөмбөгийг хаана үйлдвэрлэсэн, гох нь хаана хадгалагдаж байгааг мэдсэн ч хөлөг онгоц олзлогдсон тухай цуурхал биднээс өмнө тэдэнд хүрэх болно. Тэгээд дараа нь тэд аль хэдийн ямар хотуудад суулгасан бөмбөг дэлбэлэх боломжтой. Үгүй ээ, энэ дасгалыг бага зэрэг хийх хэрэгтэй, тиймээс би Ник та хоёрыг эндээс авахыг хүссэн юм.
  
  
  "Чамайг хэзээ үүнд хүрэх бол гэж би гайхаж байсан" гэж би хэлэв. "Гомдохгүй ээ, Рона, гэхдээ би ганцаараа ажилладаг байсан."
  
  
  "Энэ удаад биш" гэж Хок хэлэв. “Бидний эхний алхам бол хэн нэгнийг аялалын хөлөг онгоцонд суулгах явдал юм. Ганц бие эрэгтэй хүний анхаарлыг хэт их татна” гэжээ.
  
  
  "Яагаад?" Би асуусан.
  
  
  "Гавиота дагнасан..." гэж өвгөн дахин хоолойгоо засах шаардлагатай гэж үзээд "... бал сараар аялах" гэж үзэв.
  
  
  Рона Вольстедт инээмсэглэж эхэлсэн ч Хок түүнд Шинэ Английн дүр төрхтэй ширүүн харцнаас нэгийг нь харахад хурдан ухаан алдрав.
  
  
  Тэрээр хэлэхдээ: "Би Цөмийн энергийн комисстой мисс Волстедтийг энэ онцгой байдлын үед AX-д томилохоор тохиролцсон. Би чамайг шинээр гэрлэсэн хосын дүрд тоглооч гэж гуйвал жүжиглэх авьяасаа хэт сунгахгүй байх гэж бодож байна.
  
  
  "Бид үүнийг даван туулж чадна гэж бодож байна" гэж би шулуун царайгаар хэлэв.
  
  
  "Тэр жижүүртэй байхдаа" гэж Рона нэмж хэлээд Хок хараагүй байхад над руу нүдээ ирмэв.
  
  
  "Би та нарын хамтын ажиллагаанд найдаж болно гэдгээ мэдэж байсан" гэж Хок хуурай хэлэв. "Та маргааш Антигуа руу аялах болно. Гавиота Карибын тэнгисийн хэд хэдэн боомтыг дуудаж, Панамын сувгаар дамжин Мексикийн баруун эрэг хүртэл явж, Лос Анжелес хотод зогсох болно. Гэхдээ хэрэв та хөлөг онгоц Панамд ирэх хүртэл үйл ажиллагааны баазыг олж мэдээд хаагаагүй бол
  
  
  
  
  
  
  хэтэрхий оройтсон байх болно. Учир нь 8 хоногийн дараа Нью-Йоркт тэсрэх бөмбөг дэлбэрэх гэж байна."
  
  
  "Богино бал сар" гэж би тайлбарлав.
  
  
  Хок намайг юу ч хэлээгүй юм шиг үргэлжлүүлэв. Аялал жуулчлалын даалгавар бол чемодантай бөмбөгийг хөлөг онгоцонд хаана байрлуулсныг олж мэдээд эх үүсвэр рүү буцах явдал юм. Тэнд та Антон Жизов, магадгүй Нокс Варнов нарыг олох хэрэгтэй. Дараа нь та ганцаараа байна. Энэ зорилгынхоо төлөө би танд бүх талын дэмжлэг үзүүлэх болно, гэхдээ ямар нэгэн томоохон ажиллагаа явуулах боломжгүй” гэв.
  
  
  Рона бид хоёр өвгөний ажлын өрөөнөөс гараад ижил онгоцоор Баримт бичгийн удирдлагын төв рүү буув. Тэнд бидэнд ноён, хатагтай Николас Хантерын дүрийг бүтээхэд шаардлагатай бүх бичиг баримт, гэрэл зургуудыг өгсөн.
  
  
  Биднийг "AX"-ын төв байрнаас гарах үед Рона тоглож, дэлхийд ирээдүйн сүйт бүсгүй шиг аашилж байв.
  
  
  "Бидний "гэрлэлт" маргааш болтол албан ёсоор эхлээгүй болохоор өнөөдөр хоёр өөр өрөөнд байх ёстой гэж чи бодохгүй байна уу" гэж тэр ичингүйрэн хэлэв.
  
  
  "Сайн санаа байна" гэж би такси барин хэлэв. "Би өнөөдөр нэлээд оройтож гарах ёстой, чамайг орж ирэхэд чинь сэрээхийг хүсэхгүй байна."
  
  
  "Өө нээрээ?" гэж тэр хүнд ёжтойгоор асуув. "Тэр эмэгтэйн нэрийг хэн гэдэг вэ?"
  
  
  "За алив хонгор минь, чи намайг өнгөрсөн шөнө бакалаврын хувиар таашаал авахад дургүйцэхгүй байх."
  
  
  Бид таксинд суухад Рона надаас суудал зөвшөөрвөл холдлоо. Гараа эвхэж, өвдгөө зангидан цонхны дэргэд хөмсгөө зангидан сууна.
  
  
  Би түүнд хагас арван блок гонгиносой, дараа нь тайвширлаа. "Хэрвээ энэ нь танд илүү сайхан мэдрэмж төрүүлбэл би өнөө орой AX-ийн төв оффист хичээлээ хийх болно."
  
  
  Тэр эргэж хараад Нордикийн цэнхэр нүдээрээ над руу харав. "Нээрээ юу?" гэж тэр бяцхан охины хоолойгоор асуув.
  
  
  "Зөв" гэж би хэлэв. “Нэг нь нөгөөдөө саад болохгүй л бол бизнес, зугаа цэнгэлийг холихоос би дургүйцэхгүй. Гэхдээ өнөөдөр бүх зүйл бизнестэй холбоотой байх ёстой. Би та нарт Антон Жизов, Федор Городин, Нокс Варнов нарын тухай бүгдийг хэлэхийг хүсч байна."
  
  
  Рона гараа сунган миний өвдөг дээр хөнгөхөн гараа тавив. "Намайг уучлаарай, Ник. Би хүүхэд шиг харагдахыг хүсээгүй.
  
  
  Би түүн рүү инээмсэглэв. "Өөр арга байхгүй."
  
  
  Дараа нь тэр миний хажууд гулсахад би түүнийг энхрийлэн үнсэхээр доош тонгойв.
  
  
  Долоодугаар бүлэг
  
  
  Маргааш өглөө нь Гавиота ирэхээс хэдхэн цагийн өмнө захиалгат онгоц биднийг Антигуа руу авч явсан. Жижиг арлын нийслэл гэгддэг Гэгээн Жонс хотын төв хэсэгт маш Британийнх хэвээр байна. Харин төрөлх хотдоо ирэнгүүт та калипсогийн зөөлөн хөгжмийн хэлийг сонсож, хүмүүсийн жуулчдад сэтгэгдэл төрүүлэхийн тулд бус, өнгөнд дуртай учраас өмсдөг өнгөлөг хувцсыг харж эхэлдэг.
  
  
  Хатан хааны зочид буудлын аялал жуулчлалын агент бидэнд Гавиота аялалын тасалбар зарах гэж яарсангүй.
  
  
  "Чи аялалын эхний хэсгийг аль хэдийн хоцорсон" гэж тэр хэлэв, "би чамаас бүх үнийг төлөх шаардлагатай болно."
  
  
  - Хонгор минь чи юу гэж бодож байна? -Би хүргэн шиг асуусан.
  
  
  Рона хэлээ уруулаараа гүйлгэж байлаа. Бид далайн аялалаас үлдсэн бүх зүйлийг хийж чадна гэдэгт итгэлтэй байна.
  
  
  Би аялал жуулчлалын агентлаг руу нүдээ ирмэв. "Яаж болдгийг та харж байна."
  
  
  Тэрээр бага зэрэг дурамжхан ноён, хатагтай Хантер хоёрт хоёр тасалбар бичиж өгөв. Бага зэрэг дурамжхан тэр миний мөнгийг авлаа.
  
  
  Рона бид хоёр бага зэрэг алхаж, цонхоор дэлгүүр хэсч, хөтлөлцөн, хэн нэгэн биднийг харах вий гэж шинээр гэрлэсэн хосуудын дүрд тоглов. Үнэндээ энэ нь тийм ч хэцүү байгаагүй.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа бид Гавиота орж ирэхийг харахаар усан онгоцны зогсоол руу буув. Энэ нь гөлгөр, цагаан өнгөтэй, хурдан харагдах дүрстэй, магадгүй таван зуун фут хүрэхгүй урт байв. Түүнийг далайн гүний усан онгоцны зогсоол руу нүүхэд бал сарын аз жаргалтай зорчигчид байхгүй байв.
  
  
  Энд тэндгүй тусгаарлагдсан хосууд төмөр зам дээгүүр инээмсэглэн харж байсан ч хөлөг онгоц өөрийн багтаамжаас хамаагүй цөөн зорчигчтой явж байгаа бололтой. Шинэ эзэд бүтээгдэхүүнээ тийм ч их шахаагүй бололтой, энэ нь тэдний эзэмшиж буй бусад бизнест ойлгомжтой байв.
  
  
  Би хэд хэдэн зорчигч, багийнхан хөлөг онгоцноос гарч, хамгийн бага завсарлагатай ачааллыг ажигласан боловч сэжигтэй эсвэл танил царай хараагүй. Хуан Эскобарын хэлснээр багийн ихэнх нь латин гэхээсээ илүү славян харагдсан.
  
  
  Рона бид хоёр суугаад няравыг олов. Бүрэн урамгүй тэрээр биднийг манай бүхээгт, Променадын нэг давцан доор байрлах гаднах өрөөг үзүүлэв. Энэ нь сийрэг тавилгатай байсан: сандал, буйдан, жижиг ширээ, авдар, хоёр нэг ор. Сүүлийнх нь бал сараар аялахад ер бусын санагдсан ч Рона бид хоёр удалгүй хамтдаа дугуйт тэшүүрээр гулгаж болохыг олж мэдсэн. Хувцасны толины дээрх флюресцент чийдэн нь нэлээд хүйтэн гэрэл цацруулж байв. Би хөшгөө онгойлгоод Карибын тэнгисийн дулаан нарны гэрлийг орууллаа.
  
  
  Рона ирээд миний хажууд зогсов. Тэр хэлсэн,
  
  
  "За, хайрт хань минь, чи одоо юу хиймээр байна?"
  
  
  "Би юу хийхийг хүсч байгаагаа хэлэх шаардлагагүй. Гэхдээ эхлээд бид хөлөг онгоцны эргэн тойронд алхах болно. Та үүнийг баяртайгаар хийдэг гэдгийг санаж байна уу?
  
  
  "Өө, зүгээр" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ энэ бал сар удахгүй эхлэхгүй бол би ээж дээрээ очиж магадгүй."
  
  
  Би түүний сайхан бөөрөнхий өгзөгийг нь цохиод түлхэж гаргалаа
  
  
  
  
  
  
  тавцан дээр. Бид хоёр цагийн турш тавцангаар алхаж, баар, биеийн тамирын заал, хоолны өрөө, театр, картын өрөө, бэлэг дурсгалын дэлгүүр зэргийг үзэв. Бусад зорчигчдын хомсдол нь аймшигтай байв. Бидэнтэй уулзсан бал сарын хосууд бие биедээ хэт автсан бололтой өөр хэн нэгэн тэдэнтэй хамт усан онгоцоор явж байгаа эсэхийг анзаарахгүй байв. Бидэнтэй уулзсан багийн цөөхөн гишүүд ажилдаа маш завгүй байсан бөгөөд биднийг үл үзэгдэх гэж үзсэн бололтой.
  
  
  Бид өдрийн үлдсэн хэсгийг ажиглалтын танхимд сууж, хоёр жимстэй ром ундаа балгаж, онгоцонд хэн ирэхийг сэмхэн харж, ачааг нь үнэлэв.
  
  
  Бүрэнхий болоход Федор Городин, Антон Жизов нартай төстэй хэн ч онгоцонд ирээгүй бөгөөд буцаж ирсэн зорчигчид болон багийн гишүүдийн гарт хачин чемодан харагдахгүй байв. Энэ хооронд амтат ром ундаа гэдсэнд минь тааламжгүй унав.
  
  
  Атлантын далайгаас харанхуй бууж ирэхэд Гавиота хөлөг онгоцонд төөрсөн зорчигчдыг дуудахын тулд хэд хэдэн шүгэл дуугарч, бид завиар явахаар бэлтгэв. Усан онгоц усан онгоцны зогсоолоос гарах үед орон нутгийн ган бөмбөрчин хамтлаг биднийг серенада хэлэв.
  
  
  Бид бараг эзгүй хоолны өрөөнд оройн хоол идэж, дараа нь тавцанг тойрон алхаж, байшиндаа буцаж ирэв. Хаалганы гадаа Рона над руу эргэж хараад би түүнийг тэврэн үнслээ. Энэ бүхэн оройн хоолны дараа энгийн нөхөрсөг үнсэлтээс эхэлсэн. Харин дараа нь би түүний хэлний үзүүрийг хөнгөхөн, бараг ичингүйрэн уруул руу минь хүрч, "бал сар" нь харгислал болохгүй байх шиг санагдсан. Түүний өхөөрдөм гар өмдний минь уян налархайн доогуур гулсаж, эротик акробатын урт шөнийг амласан зөөлөн энхрийлэхийг хүлээж доошоо гүйлгэхийг би урьдаас төсөөлж байсан.
  
  
  Тэрээр хойшоо ухарч, бүх эмэгтэйчүүдэд байдаг ч цөөхөн хэдэн хүнд үр дүнтэй ашигладаг мэдрэмжээр хөдөлж, хувцсаа тайлав. Цамцныхаа эхний товчноос эхлээд гуяныхаа сүүлчийн шахалт хүртэл түүний дотуур өмд шалан дээр гулсаж, борлосон хилэн арьс нь ил гарлаа. Хоёр нарийхан цагаан судал нь наранд шарахдаа өмссөн бикинигийн тоймыг дүрсэлсэн байв. Цагаан хүрээ нь түүний шаргал толгойноос арай бараан өнгөтэй, сэвсгэр зөөлөн гурвалжин хэлбэртэй байв.
  
  
  Малибугийн байшинд бид хоёрын галзуу хайрын үеэр Ронасын гайхалтай биеийг үнэлэх бодит боломж надад байгаагүй. Хувцастайгаа байгаа мэт туранхай буурал нь хууран мэхэлж байв. Хэдийгээр түүний хаа нэгтээ нэг ч унц илүүдэл байгаагүй ч хурц өнцөг байхгүй байв.
  
  
  Тэр намайг биширч байгаадаа баярлан миний өмнө зургаа авав. "Чи намайг хэтэрхий туранхай гэж бодохгүй байна уу?" - гэж тэр хэлэв, түүний нүүрэнд өчүүхэн ч эргэлзээ байсангүй.
  
  
  Би эрүүгээ илбэн, шүүмжлэлтэй харахыг оролдон: За, одоо та үүнийг дурдвал...
  
  
  Тэр хуруугаараа уруулд минь хөнгөхөн хүрэв. "Би мессежийг ойлгож байна. Би магтаалын төлөө загасчлахаа болих цаг болсон."
  
  
  Би түүний бэлхүүсээр тэврээд өөрлүүгээ татан хэвлийнх нь зөөлөн гүвээг үнслээ.
  
  
  Би түүний гэдсийг хэлээрээ удаан, үргэлж уруудах тойрог хэлбэрээр судлахад Рона над руу өөрийгөө наан, баяр баясгалантай гинших чимээ гаргав.
  
  
  Би түүнийг явуулахад тэр над руу унаж, амандаа эрэл хайгуул хийв. Би түүнийг өргөөд орон дээр аваачив. Тэнд би түүнийг торго хөнжил рүү зөөлөн буулгав.
  
  
  Рона доод уруулаа шүднийхээ завсраар барин намайг хувцаснаасаа гулган гарахыг шунахай нүдээр харав.
  
  
  Бид дүр эсгэж байсан шинэхэн гэр бүлүүдийн санаа зоволтгүй байсан нь үнэн. Гэхдээ шинээр гэрлэсэн ямар ч хууль ёсны хос хуримын үдшийг биднээс илүү сэтгэл хангалуун өнгөрөөсөн гэдэгт би эргэлзэж байна. Биднийг эцэст нь унтахаас өмнө үүрийн анхны саарал туяа зүүн тэнгэрийн хаяаг гэрэлтүүлэв.
  
  
  8
  
  
  Гавиота Мартиник руу ороход бид босож, хувцаслаж, өглөөний цайгаа уусан байлаа. Рона Форт-де-Франсын далайн эргийн дагуух өнгөлөг дэлгүүрүүдээр зочлохыг хүссэн ч би түүнд хэн, юу ирж байгааг харж болох газар үлдэх ёстой гэж хэлсэн. Би түүнийг ганцааранг нь явуулсан ч цаг ч өнгөрөөгүй байхад тэр хөгжилтэй биш байна гээд буцаж ирэв.
  
  
  Хэдий тэр банди харах дуртай байсан ч би түүнтэй хамт явж болох байсан. Бид Мартиник хотод дөрвөн цагийг өнгөрөөсөн бөгөөд энэ үеэр хэд хэдэн шинээр гэрлэсэн хүмүүс эрэг дээр гарч, үслэг сүрэл малгай болон бэлэг дурсгалын дэлгүүрээс бусад хог хаягдлыг авч буцаж ирэв. Багийн гишүүд ихэвчлэн онгоцонд үлджээ. Ямар ч сэжигтэй чемодан байсангүй. Хүнд, баавгай оросууд байхгүй. Буурал үстэй туранхай орос хүн байхгүй.
  
  
  Тэр шөнө Рона бид хоёр дахин зугаалгаар явж байсан. Гавиота хөлөг дээрх үйл ажиллагаа ердийнхөөрөө хамгийн бага байсан. Бид өөрсдийнхөө бүхээгт эртхэн зодог тайлсан тул үйл ажиллагаа нэлээд хурдассан.
  
  
  Бидний дараагийн зогсоол бол Каракасын далайн боомт Ла Гуайра байлаа. Гавиота Венесуэлд бүртгэлтэй байсан тул энэ улсын гялалзсан нийслэлд ямар нэгэн зүйл тохиолдох байх гэж найдаж байсан.
  
  
  Би дахиад л урам хугарсан.
  
  
  Тэр шөнө би Ронд эргэлзэж байгаагаа хүлээн зөвшөөрөөгүй ч номлолдоо санаа зовж эхлэв. Эцсийн эцэст, Жизов болон түүний багийнхан урьд өмнө нь хувь заяаны цагт бүх чемодан бөмбөгийг суулгаагүй гэж итгэх хангалттай шалтгаан байгаагүй.
  
  
  
  
  
  
  Эсвэл Америкийн хотууд тодорхойгүй газар нэг товчлуур дарахад л аль хэдийн олборлолт хийчихсэн, цөмийн үүлэнд дэлбэрэхэд бэлэн болчихсон байж магадгүй. Хуан Эскобар үнэнийг хэлсэн бол Гавиотагийн багийн гишүүдтэй хамт дор хаяж зургаан бөмбөг илгээсэн. Бидний мэдэж байсан бүх зүйл бол тэдгээрийг түгээх өөр арга зам байж магадгүй юм.
  
  
  Тэгээд дахиад тав хоногийн дараа Нью-Йоркт анхны бөмбөг дэлбэрэх ёстой байв. Өнөө үед Америкийн олон нийтийн тодорхойгүй сэтгэл санааг харгалзан үзвэл манай хамгийн том хотыг сүйрүүлэх нь шуугиантай хэлэлцээг эхлүүлэхэд шаардлагатай бүх зүйл байж магадгүй юм. Мэдээжийн хэрэг, Антон Жизов шиг хүмүүстэй хэлэлцээр хийхгүй.
  
  
  Бидэнд бууж өгөх эсвэл тулалдах гэсэн хоёр л сонголт байсан. Ардчиллын талаар бага зэрэг маргалдсаны эцэст Засгийн газар тэмцэхээр шийдсэн бололтой. Гэхдээ харагдахуйц дайсан байгаагүй тул энэ нь утгагүй байх болно. Үл мэдэгдэх газраас ирсэн радио дохиогоор өдөөгдсөн далд бөмбөгөнд харагдахуйц бай байхгүй. Хоёр, гурав дахь хотууд дэлбэрэх үед хүмүүсийн тэмцэл хийх хүсэл эрмэлзэл алга болж магадгүй юм. Хэрэв ийм зүйл болоогүй байсан ч улсын томоохон хотууд сүйрсэн нь хүмүүсийн эсэргүүцэх хүчийг алдах байсан.
  
  
  Тиймээс Гавиота бидний цорын ганц тоглоом байсан. Хуан Эскобарыг баривчилсан сонор сэрэмжтэй гаалийн ажилтан бидэнд дайсны хуягт өчүүхэн цоорхой гаргаж өгсөн. Миний ажил бол тэр цоорхойг даван туулж, түүнийг цохихоос нь өмнө алах цохилтыг өгөх явдал байв.
  
  
  Дахиад тав хоног.
  
  
  Тэр шөнө бидний хайр дурлалд нэг л аяндаа дутуу байсан, ядаж л надад. Мэдээж Рона ямар нэг зүйл буруу байгааг мэдэрсэн.
  
  
  "Юу болсон бэ, Ник? Та номлолд санаа зовж байна уу? »
  
  
  "Бид одоохондоо ямар нэгэн арга хэмжээ авах ёстой байсан" гэж би хэлэв. "Маргааш бид Кюрасао руу явах бөгөөд тэнд юу ч болохгүй бол бидэнд асуудал гарна."
  
  
  "Чи намайг орныхоо хажууд очоод чамайг унтуулсан нь дээр үү?" гэж тэр нухацтай асуув.
  
  
  Би түүнийг бариад нүцгэн биеийг нь өөртөө наав. "Хонгор минь, хэрэв дэлхий дэлбэрч эхлэхэд ердөө тавхан хоног үлдвэл би аль болох цөөхөн хоногийг унтуулах бодолтой байна."
  
  
  Рона бага зэрэг таашаалтайгаар миний хөлийг хөлөөрөө ороов. Тэгээд нэг хэсэг чемодан хэлбэртэй цөмийн бөмбөг, үхлийн толгой гэж бодсонгүй.
  
  
  Федор Городин Кюрасао дахь Гавиота хөлөг дээр гарч ирэв. Гунигтай, өргөн мөртэй оросыг хараад би маш их баярлаж түүнийг үнсэж чадсан юм. Кюрасао бол Карибын тэнгисийн хамгийн шилдэг худалдааны газруудтай олон улсын чөлөөт боомт юм. Зорчигчдын дийлэнх нь өглөө нь наймаа хайн хөлөг онгоцноос гарч, үдээс хойш гэртээ буцаж ирэхэд тэдний дунд Палм Бичийн хувцас өмсөж, ямар ч байсан энгийн аялалын зорчигч шиг харагдах гэж дэмий оролдсон бүдэг биетэй Городин байв. . . Офицеруудын байр руу мөлхөхөөс өмнө тавцангаар тэнүүчилж байгаа дүр эсгэж байхад нь би түүнийг шууд анзаарч, нүдэн дээр минь байлгалаа.
  
  
  Тэсрэх бөмбөгтэй чемодануудаас нэгийг нь аваагүйд нь би бага зэрэг урам хугарсан. Гэхдээ Кюракао бол хууль бус наймаачдын түүхэн төв газар болохоор цаг нь ирсэн болов уу гэсэн хардлага төрж байлаа. Хэрэв тэсрэх бөмбөгний аль нэг нь гарч ирвэл би түүнийг хянахыг хичээвэл энэ нь миний ажлыг ихээхэн хөнгөвчлөх болно. Хэрэв тийм биш бол би Городинийг хэзээ ч тогтоож чадна.
  
  
  Том залуу аль бүхээгт байрлаж байгааг олж мэдээд ажиглалтын өрөөний бааранд Ронатай нэгдэв.
  
  
  "Городин онгоцонд байна" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  Цэнхэр нүд нь догдолж томорчээ. "Өө Ник, чи түүгээр тэсрэх бөмбөгийг хянах боломжтой гэсэн үг."
  
  
  "Энэ эсвэл миний гавлын ясанд цохилт. Учир нь өнөөг хүртэл бүтэлгүйтсэн."
  
  
  Би богинохон гомдсон харцыг хараад түүний гараас атгав. “Намайг битгий буруугаар ойлгоорой. Зарим талаараа энэ бол миний амьдралын хамгийн сайхан гурван өдөр байсан. Гэхдээ ажил хамгийн түрүүнд ирдэг бөгөөд энэ бүх хараал идсэн ертөнц миний мөрөн дээр байна гэж хэтрүүлэлгүйгээр хэлж болно."
  
  
  "Би мэднэ, хонгор минь" гэж тэр хэлэв. "Би хувиа хичээхийг хүсээгүй."
  
  
  "Үүнийг дуусмагц бид жаахан амарч болно" гэж би хэлэв. "Хэрэв Жизов, Городин, Нокс Вамов нар бидэнтэй нэгдээгүй бол орондоо мөлхөхөд таатай байх болно."
  
  
  Рона түүн рүү гайхан харав. "Би тэгж найдаж байна!" Дараа нь тэр над руу инээмсэглээд бүх зүйл дахин сайхан болсон.
  
  
  "Чи юу хийх гэж байна?" тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  “Тэсрэх бөмбөг агуулсан чемодануудын нэгийг онгоцонд авчирч, намайг дотогш орохын тулд залбираарай. Тэгэхгүй бол би Городины араас явах хэрэгтэй болно. Хурдан, цэвэрхэн. Учир нь хаа нэгтээ Жизов, Варнов нар АНУ-ын ихэнх хэсгийг дэлбэлэх товчлуурыг хүлээж байна. Хэрэв би хайхрамжгүй хандвал эцсийн хугацааг хүлээхгүйн тулд хэн нэгэн тэдэнд мессеж илгээж магадгүй юм."
  
  
  "Би юу хийж чадах вэ, Ник?"
  
  
  "Замнаас хол бай" гэж би уцаарлаад дараа нь тайвширлаа. "Рона, бүх зүйл эндээс эхлэн галзуу, үхлийн аюултай болж магадгүй юм. Би үүнийг хийхээр бэлтгэгдсэн, харин чи тийм биш. Чамайг манай бүхээгт буцаж очоод тэндээ түгжихийг хүсч байна. Би чамд дохио өгөх хүртэл хаалгаа битгий нээ.
  
  
  "За" гэж тэр бувтнав.
  
  
  Би Ронаг явуулахаар явуулсан. Тэр сайн нөхөр байсан. Мөн ашигтай. Гэхдээ үйл ажиллагааны энэ үе шатанд биш.
  
  
  Би гангланг илүү сайн харахын тулд тавцан руу буцаж ирэв. Харанхуй болоход бид завиар явахаар бэлдэж, онгоцонд ганц ч чемодан авч явсангүй. Бид Виллемстад боомтоос гарлаа
  
  
  
  
  
  
  Хатан хаан Эмма хэмээх дүүжин понтон гүүрээр өнгөрсний дараа би ноён Городинтай тулгарах ёстой гэж шийдэв. Дараа нь хөөргөх чимээ сонсогдов.
  
  
  Энэ бол хоёр гадна хөдөлгүүртэй, гэрэлгүй хурдан завь байв. Түүнийг босож ирэхэд хэн нэгэн түүн дээр олс унагав. Завин дээр сууж байсан тонгойн халзан эр тушаал өгч байгаа бололтой. Түүний хүмүүс бараан өнгийн тэгш өнцөгт зүйлийг тавцан дээр өргөв. Энэ бол чемодан байсан; Хуан Эскобарынхтай яг адилхан гэж би бодсон.
  
  
  Шугамын шугам дээшилж эхлэхэд би хэн өргөөд байгааг харахын тулд төмөр зам дагуу хөдлөв. Энэ бол миний найз Федор Городин байсан бөгөөд зайрмагны хувцас өмссөн хэвээр байсан бөгөөд тэр тэдний бүлгийн латин бус хэд хэдэн гишүүнийг удирдаж байв. Цамцныхаа сүүл доогуур гараа сунган Вильгельминаг бүснээсээ гарган авлаа. Би танил Лугерийг гартаа атгаад Городин болон түүний найзууд руу нэг алхлаа.
  
  
  Миний удирдаж чадсан бүх зүйл бол нэг алхам. Толгойн ар тал руу ямар нэгэн зүйл цохиж, тавцан чичирч, аварга том нударгаар цохив. Бүх зүйл чимээгүй болж, хар болж байх үед толгойд минь тэр даруй дуу чимээ гавлын ясаар тархах шиг болов.
  
  
  Есдүгээр бүлэг
  
  
  Хачирхалтай нь, анх би хамар загатнаж байгааг л мэдсэн. Би гараа сунган маажих гэсэн ч гар минь хөдөлсөнгүй. Би нүдээ нээлээ. Дараа нь би толгойгоо ойлгосон. Хүйтэн агаар амьсгалахад мэдрэл цохиход нэг том шүд шиг өвддөг. Би нүдээ дахин аниад аажуухан нээлээ. Өвдөлт арилаагүй ч миний эргэн тойронд анхаарал хандуулж эхлэв.
  
  
  Би жижигхэн дотоод бүхээгний нарийхан давхарт нуруугаараа хэвтэж байв. Миний хөлийг хэд хэдэн эргэлт наалдамхай туузаар боосон байхыг би харсан. Миний гар бугуйндаа араар минь залгав; тэд бас наасан байна. Миний эсрэг талын давхарт тод судалтай цамц, өргөн өмд өмссөн Рона Вольстедт сууж байв. Түүний гар, хөлийг мөн скочоор боосон байна.
  
  
  "Ноён Картер, таныг бидэнтэй хамт эргэн харж байгаадаа баяртай байна" гэж овоохойн урд талын хаа нэгтээгээс хүнд хоолой сонсогдов. Би толгойгоо хоолой руу нь хүчлэн эргүүлэв. Федор Городин винил сандал дээр тухлан суув. "Таныг Ноён Хантер гэж дуудах нь утгагүй гэж би бодож байна" гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. "Энэ хувиргалт эхэлсэн даруйдаа дууссан."
  
  
  Бүхээгийн хаалганы өмнө хөзрийн ширээний хажууд эвхэгддэг төмөр сандал дээр нямбай самнасан бор үстэй залуу сууна. Би түүний барьж байсан Люгерийг над руу чиглүүлсэн Вильгельмина гэж танив. Би гараа нэг инчийн фракцаар хөдөлгөж, дарамт шахалт байх ёстой газарт даралт байхгүй байгаад сэтгэл дундуур байсан. Ямар ч стилетто байсангүй. Би түүнийг Городины бүсэнд хэвтэж байхыг харсан.
  
  
  "Тийм ээ, Картер" гэж Городин архирав, "Бидэнд таны зэвсэг байна." Бас чиний... "эхнэр". Магадгүй та одоо бидэнтэй ярилцаж болно.
  
  
  "Би чамайг дагахгүй байна" гэж би яг л хуучин коллежийн өдрүүд шиг хэлэв. "Намайг Николас Хантер гэдэг."
  
  
  Городин залуу руу эргэж: "Борис, надад газрын зургийг өгөөч" гэж хуцав. Тэр Борисын гараас тавын долоон картыг шүүрч аваад чангаар уншиж эхлэв. "Ник Картер, агент AX N3. Үнэлгээ: Killmaster. Дэвид Хоук, Вашингтон ДС, AX-ийн захиралд тайлагнана. “Манай хүмүүс таныг нэр хүндээр таньдаг гэж та бодохгүй байна уу. Картер? Таны найз Мисс Волстедт AX руу залгахад тэд төлөөлөгч илгээсэн гэдгийг бид мэдсэн. Магадгүй Лос Анжелес дахь манай нөхдүүд таныг таньдаг байсан бол хөөцөлдөхдөө илүү болгоомжтой байх байсан байх.
  
  
  "Чиний нэр хүнд төдийгүй таны царайг Картер таны гэрэл зургийн хуулбарыг авсан бидний зарим хүмүүс мэддэг. Чамайг Антигуад эмэгтэйтэй хамт онгоцонд суух үед ахмад таныг таньсан. Тэр надад энэ тухай радиогоор дамжуулсан бөгөөд тэр цагаас хойш та нар хяналтанд байсан. Намайг онгоцонд ирэхэд бид таныг удахгүй нүүх болно гэдгийг мэдэж байсан бөгөөд танд бэлэн байна."
  
  
  "За, Городин" гэж би тоглоомыг орхин, "Чамд юу хэрэгтэй байна?"
  
  
  "Чи ч миний нэрийг мэднэ, би ойлгож байна. За, энэ нь хүлээгдэж буй зүйл юм. Би үүнийг маш энгийнээр хүсч байна. Юуны өмнө та манай үйл ажиллагааны талаар мэддэг, сэжиглэж буй бүх зүйлээ надад хэлээрэй гэж хүсч байна. Чамайг Хуан Эскобараас Гавиота гэдэг нэрийг авсан гэдэгт би итгэж байна. Бид түүнийг Форт-Лодердейл хотод авч явахыг харсан.
  
  
  Бидний мэдэж байсан зүйл Городинд гэнэтийн зүйл болохгүй гэдгийг би маш хурдан тооцоолж, сэтгэлийнхээ өөр хэсгийг ашиглан гарах арга замыг эрэлхийлэв.
  
  
  "Танай шоуг Антон Жизов удирдаж байгааг бид мэднэ" гэж би хэлэв. "Тэр золиосны цахилгаанд гарын үсэг зурсан учраас энэ нь ойлгомжтой байсан. Та ямар бөмбөг ашигладаг, тэдгээрийг манай хотуудад хэрхэн хүргэж байгааг бид мэднэ. Нокс Уорноу хэмээх эрдэмтэн эдгээрийг танд зориулж хийж байна гэж бид сэжиглэж байна. Энэ бол энэ."
  
  
  "Маш сайн" гэж Городин хэлэв. “Энэ бол хамгийн хялбар хэсгийн хариулт. Одоо би чамайг AX-ийн тухай ярихыг хүсч байна. Мэдээжийн хэрэг, бид энэ байгууллагыг хүлээн авснаар ямар ч утгагүй болно, гэхдээ бид үйл ажиллагааг нь мэддэг бол энэ нь ажлыг хөнгөвчлөх болно. Та надад идэвхтэй төлөөлөгчдийг хэлж эхэлж болно."
  
  
  Би юу ч хэлсэнгүй. Миний толгой хүчтэй цохилж байв. Би бодохыг хичээсэн.
  
  
  "Картер, надад тоглоом тоглох тэвчээр алга" гэж Городин хэлээд эелдэг байдал алга болов. "Би чамайг яриулж чадна - би ямар ч хүнийг ярьж чадна - гэхдээ үүнийг хийхэд илүү хурдан байх болно
  
  
  
  
  
  
  тэднийг эмэгтэй хүнээс авсан."
  
  
  "Тэр AX-ийн талаар юу ч мэдэхгүй" гэж би хурдан хэлэв. "Энэ бол түүний нэг удаагийн даалгавар."
  
  
  Городин сандлаасаа үсрэн босоод том биетэй хүний зүг гайхмаар хурдтайгаар урагш алхав. Тэр үсэрхэг гарынхаа араар ам руу минь цохив. Би цусны амтыг мэдэрсэн.
  
  
  "Чимээгүй бай" гэж тэр тушааж, "Намайг тэр эмэгтэйтэй ярилцаж дуусахад чамд дахин ярих боломж гарах болно."
  
  
  Том биетэй орос надаас нүүр буруулж, Рон мөрний дээгүүр зогсоход миний өвдөлтөөр булингартсан тархи Стюартын "Тусгай эффект" кинонд маш их бахархдаг байсан каскадер бүсийг санав. Муу залуугийн гарт тэсэрч дэлбэрэх нь илт хуурамч тэврэлтийг чамаас авахдаа. Городиныг яагаад олоогүй юм бэ? Би доошоо хараад хариултыг харлаа. Миний спорт цамц түүнийг бүрхсэн.
  
  
  Би бүсээ ил гаргахын тулд орон дээр эргүүлэх гэж оролдов. Хаалганы дэргэд сууж байсан залуу Борис намайг тайван хэвтэхийг Лугерийнхээ амаар дохив. Хэдийгээр би бүсээ сугалж чадсан ч Городин түүнд унасан ч Рона бид хоёрыг буугаар халхалж, багийн гишүүд нь илт дайсагнасан хөлөг онгоцоор найдвартай бэхлэгдсэн байх байсан. Би хөдөлгөөнгүй хэвтээд бодлоосоо өөр хувилбар олохыг хичээв.
  
  
  Городин Ронасын нүүр рүү эгцлэн харав. Миний сууж буй газраас харахад түүний цэнхэр нүд нь томорч, айж байсан ч хяналтаа алдсангүй.
  
  
  "Одоо таны ээлж Хатагтай Волстедт" гэж тэр "Ахсын тухай ярих болно."
  
  
  "Никийн хэлсэн зүйл үнэн" гэж Рона тайван хэлэв. "Би AX-ийн талаар юу ч мэдэхгүй."
  
  
  "Эрт орой хэзээ нэгэн цагт та миний мэдэхийг хүсч буй зүйлийг надад хэлэх болно" гэж Городин хэлэв. "Та хэдий чинээ ухаантай байна, төдий чинээ хурдан ярьж чадна." Ингэж хэлээд орос хүн гараа сунган Ронагийн цамцнаас шүүрэн авч, бүдүүн хуруугаа товчны завсраар шургууллаа. Тэр харгис хэрцгий татсанд цамц нь тайлж, түүнд хэдэн хэврэг материал үлджээ.
  
  
  Ронагийн хөх нь нүднийх нь өмнө гарч ирэв: дээд хэсэг нь бага зэрэг борлосон, бөөрөнхий доод хэсэг нь бикини дээр нуугдаагүй тул цагаан өнгөтэй байв.
  
  
  Городин үүдэнд Борис руу эргэв. "Чи энэ талаар юу гэж бодож байна, хүү минь? Зарим шиг том биш, гэхдээ хатуу, дүүрэн.
  
  
  Борис толгой дохин богинохон боловч Городины үйлдлийг үл зөвшөөрч байгаа нь түүний нүдэнд харагдав.
  
  
  "Бас хүрэхэд таатай байна" гэж Городин Ронагийн цээжин дээр том гараа гүйлгэж хэлэв. "Байцаалт эхлэхээс өмнө бидэнд зугаацах цаг байхгүй байгаа нь харамсалтай. Магадгүй хатагтай зөв хариулбал дараа нь үүнийг хийх цаг гарах байх.
  
  
  Бүсгүйн хөхийг шахаж эхлэхэд тэр том эр гарны булчингууд хөдөлж байгааг би харж байлаа.
  
  
  "Бид дахин эхэлнэ" гэж тэр хэлэв. "Чи надад AX-тай холбоотой мэддэг бүх хүмүүсийнхээ нэрийг хэлээрэй."
  
  
  Городин том гараараа хөхийг нь боловсорч гүйцсэн жимс шиг шахахад Рона амьсгал хураав. "Би бусад AX-ийн хүмүүсийг мэдэхгүй!" гэж тэр хашгирав.
  
  
  Городин босоод Ронаг барьж байсан газартаа улаан хурууны хээ үлдээв. Тэр гунигтай толгой сэгсрэн над руу эргэв. “Найз чинь бас зөрүүд байх болно. Би та нарын хэн нэгнийг гомдоох гэж байх шиг байна, би түүнийг гомдоохоос өөр юу ч хүсэхгүй байх гэж бодож байна." Тэрээр Ронагийн нүцгэн гэдсэн дээр гараа гүйлгэн өмднийх нь товчийг тайлж эхлэв.
  
  
  Энэ бол киноны баатар: "Хүлээгээрэй, хатагтайд бүү хүр! Таны мэдэхийг хүссэн зүйлээ би танд хэлье. Энэ бол буруу. Мэдээжийн хэрэг, би Ронад хайртай байсан, Городина түүнд хийх гэж байгаа зүйл надад ч гэсэн сорви үлдээх байсан, гэхдээ тэр мэргэжлийн хүн байсан бөгөөд та тагнуулын бизнест орохгүй, AX эсвэл хоёр өөр Kilmaster байна. .. Атомын энергийн комиссын талд бага зэрэг тагнуул, хэрэв та эрсдэлд ороход бэлэн биш л бол. Практик талаас нь авч үзвэл Городин Рона Воллстедтийг устгахад түүнд хэлэх зүйл байхгүй гэдгийг олж мэдэхэд зарцуулсан хэдэн минут надад даалгавраа дуусгахын тулд гарах арга замыг олоход илүү их цаг хугацаа өгөх болно. Эцсийн эцэст хамгийн чухал зүйл бол эрхэм зорилго байх ёстой. Тиймээс би шүдээ зуун, зугтах төлөвлөгөөндөө анхаарлаа төвлөрүүлэхийг хичээв.
  
  
  Бүхээгийн хаалгыг цохив.
  
  
  Хаалга онгойж, цонхигор далайчин түүн рүү ширтэж зогсоход Городин оросоор тангараглав.
  
  
  "Эрхэм танд радио мессеж" гэж далайчин бувтнав.
  
  
  "Одоо биш, тэнэг" гэж Городин архирав. "Эндээс гарна уу!"
  
  
  "Б-гэхдээ эрхэм ээ, энэ бол генерал Жизов. Яаралтай ".
  
  
  Городин уцаарлангуй ярвайн Ронагаас холдов.
  
  
  "Гайхалтай. Би тэнд байна гэж генералд хэлээрэй."
  
  
  Багийн гишүүн урам зоригтой мэндчилгээ өгөөд алга болов.
  
  
  Городин залуу туслахынхаа сууж байсан ширээний ард зогсов. "Борис, эдгээр хүмүүсийг үргэлж харж байгаарай. Картераас болгоомжил.
  
  
  "Тийм ээ, ноёнтоон" гэж Борис эргэлзэлгүйгээр Вилнелмина руу чиглүүлэв.
  
  
  Городин гараад араас нь хаалгыг нь цохив. Нурууныхаа ард ажиллаж байхдаа Борис шидэт бүсийг харахын тулд цамцаа татахыг оролдов. Би хөдөлж байхдаа Борисын хуруу гохыг шахаж байхыг харав.
  
  
  "Чи хэвтсэн нь дээр" гэж тэр хэлэв. "Шаардлагатай бол чамайг буудна гэдэгтээ итгэлтэй байгаарай."
  
  
  Тэр үүнийг хэлэх гэсэн юм. Би хөдлөхөө больсон.
  
  
  Рона уйлахаа барив. Би түүн рүү хурдан харлаа. Тэр хашгирч хүн шиг харагдахгүй байв. Борис ч бас харав. Түүний харц түүний нүцгэн хөхөн дээр тусахад тэр аймшигтай харагдаж байв.
  
  
  
  
  
  
  Рона дахин уйлж, хэд хэдэн өрөвдмөөр гинших чимээ гаргаж, чичирч амьсгалав. "Борис" гэж тэр нулимс дуслуулан хэлэв. "Чи түүнийг надад үүнийг хийхийг зөвшөөрөх үү?"
  
  
  Дараа нь би ойлгосон. Рона миний бодож байснаас илүү мэргэжлийн хүн байсан. Тэр залуугийн нүдэнд хуучин өрөвдөх сэтгэлийн гялбаа туссан бөгөөд одоо тэр түүгээр тоглож байв.
  
  
  "Би чамд тусалж чадахгүй" гэж Борис хэлэв. "Чи хурандаад юу мэдэхийг хүсч байгаагаа хэлэх ёстой."
  
  
  "Би чадахгүй" гэж Рона хэлэв. "Би юу ч мэдэхгүй. Там надад аймшигтай зүйл хийж байна. Чи түүн шиг биш, Борис. Би чамаас хүн чанарыг харж байна. Надад туслаач."
  
  
  Тэр сайн, үнэхээр үнэмшилтэй, зөвхөн хагас үйлдэл хийдэг байсан.
  
  
  Борис уруулаа хазсан ч толгой сэгсрэв. "Би чамд тусалж чадахгүй."
  
  
  Үнэтэй секундууд өнгөрөв. Надад тодорхой хэмжээний биеийн эрх чөлөө байсан бөгөөд хэрвээ Рона миний анхаарлыг сарниулж чадвал цөхрөнгөө барж тоглоход хангалттай. Би түүний анхаарлыг татаж, Борисын өмнө картын ширээн дээр хэвтэж буй тамхины хайрцаг руу харав.
  
  
  Тэр түүн рүү сулхан инээмсэглээд хүндээр санаа алдлаа. "Би ойлгож байна, Борис" гэж тэр хэлэв. “Та бидний хийдэг шиг итгэдэг зүйлийнхээ төлөө ажилладаг. Тэд надад юу ч хийсэн бай, хэрэв та удирдаж байсан бол өөр байх байсан гэдгийг би мэдэж байна."
  
  
  Хүү түүн рүү маш ойрын талархалтай харцаар харав.
  
  
  "Би чамайг итгэл үнэмшлээсээ урваач гэж гуйгаагүй" гэж Рона үргэлжлүүлэн хэлэв. "Гэхдээ та жаахан сайн зүйл хийж чадах уу?"
  
  
  "Хэрэв би чадах юм бол" гэж Борис бараг л сонсогдохгүй хариулав.
  
  
  "Городин энэ араатан намайг тамлаж эхлэхээс өмнө би тамхи асаалаа." Тэр бас нэг сулхан инээмсэглэлээ.
  
  
  "Энэ бол жижиг таашаал, гэхдээ магадгүй сүүлчийнх нь. Та надад нэгийг өгөх үү? "
  
  
  Борис тээнэгэлзээд толгой дохив. "Мэдээж." Тэр өмнө нь байсан үүргэвчийг өргөв. "Эдгээр нь Оросууд. Чи дургүйцэж байна уу? "
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Таны мэдрэл тайвшрах шаардлагатай үед тамхи бол тамхи юм."
  
  
  "Энэ нь эвгүй байх болно" гэж тэр хэлэв. "Би чиний гарыг тавьж чадахгүй."
  
  
  "Үүнийг асаагаад миний аманд хийнэ үү" гэж тэр хариулав.
  
  
  Энэ бол маш холын цохилт байсан. Надад хэдхэн секунд л байх байсан. Би чангарч, муруйсан.
  
  
  Борис тамхиа асаан босоод гар буугаа бүсэндээ хийв. Тэр бүхээгийг хөндлөн гаран Ронагийн уруулын завсраар тамхиа тавив. Түүнийг хөдөлж байх хооронд би хөлөө овоохойноос тавцан дээр буулгаж, аажмаар бослоо.
  
  
  Тэр эргэж хартал би түүн рүү цохихоор бэлдэж байлаа. Би түүнийг Ронагийн хажууд байж, уруулнаас нь тамхиа хааяа сөхөх байх гэж найдаж байлаа. Гэхдээ тэр байрандаа буцах нь тодорхой.
  
  
  Одоо тэр намайг нүднийхээ булангаар харсан. Тэр огцом эргэж над руу харан Лугерийг шүүрэн авлаа. Харин дараа нь гэнэтийн завсарлага авдаг. Борис над руу эргэлдэж, нүүр буруулах үед. Рона өвдгөө бараг эрүүнийхээ доор өргөөд, хөлөө бай руу чиглүүлж, хүчтэй түлхэлтээр урагш цохив. Үүнийг гайхалтай ур чадвар, аянгын хурдаар хийсэн.
  
  
  Борис гартаа гар буутай байсан боловч түүнийг өргөж амжаагүй байтал тэр над руу чиглэн хүчтэйгээр тэнцвэрээ алдаж, миний хөлд толгойгоо дэрлэн унасан тул Лугер хөлөг онгоцны тавцан руу уналаа. Давхар савхин ултай савх болсон миний скочтой хөлийг өргөж, гавлын ясыг нь цохиход хэдхэн секунд зарцуулсан. Эхний цохилт нь үнэхээр гайхалтай байсан ч дараагийн гурван удаа дараалан миний жингийн хэмжээгээр дээш доош үсэрч хийснээр үүнийг мартсан.
  
  
  "Хөөрхий Борис" гэж Рона харайгаад түүн рүү муухай харан түүн рүү харсныхаа дараа "Би түүнд бараг л таалагдаж эхэлж байна" гэж хэлэв.
  
  
  Аравдугаар бүлэг.
  
  
  Үнэний мөчид Ронагийн гайхалтай авхаалж самбаа, хурдыг нь биширч, талархаж байгаагаа илэрхийлэх цаг надад байсангүй. Би бүхээгийг тойруулан харах завгүй байсан тул ямар нэг хурц үзүүр биднийг цохих вий. Гэвч анх харахад толин тусгалгүй товчооны мохоо өнцгөөс илүү хурц зүйл байсангүй.
  
  
  Дараа нь би товчооны дээгүүр флюресцент гэрэл байгааг анзаарав. Мэдээжийн хэрэг гар хүрэхгүй байсан, гэхдээ би ямар нэг зүйлээр цохиход хоолой амархан эвдэрдэг. Ойролцоох тавцан дээр амарч байсан Лугерээ би мартчихсан байж магадгүй. Би гараа ардаа барьдаг тийм ч сайн биш; Түүнээс гадна, цохилт нь хэтэрхий их чимээ гаргах болно. Үүнтэй ижил шалтгаанаар би буугаа гэрэл рүү шидэж чадсангүй.
  
  
  Би хүлэгдсэн шагайгаа орны захаар шидээд суулаа. Би өсгийтэй гутлаа бие биедээ тулгаж байгаад баруун хөлийн хуруунаас унжсан гутлынхаа нэгийг суллаж амжив. Надад ганцхан оролдлого хийх цаг байсан. Би хөлөө өвдөгнөөсөө хэд хэдэн удаа болгоомжтой салгасны дараа босож, чадах чинээгээрээ тэгшиллээ.
  
  
  Сул гутал миний хөлийг орхин дээшээ эргэлдэж байв. Зорилтот зүг рүүгээ явахыг хараад удаан хөдөлж байх шиг санагдсан. Гутлын өсгий нь флюресцент гэрлийн унтарсан цэгт туссан нь миний сонсож байсан хамгийн үзэсгэлэнтэй бяцхан цохилтуудын нэг болсон юм.
  
  
  Бүхээг харанхуй болж, би шалан дээр үсэрч, шилний хэлтэрхий унахыг сонсов. Гуйж суугаад ардаа тэмтэрч байтал нимгэн шилний хэлтэрхий олдлоо. Тэд хангалттай хурц байсан
  
  
  
  
  
  
  гэхдээ ихэнх нь хэтэрхий жижиг байсан. Би хэлтэрхий дундуур гүйлгэж байгаад эцэст нь эрхий болон долоовор хурууныхаа хооронд барих хангалттай том ширхэгийг олж, бугуйн дээрх туузыг олж харав. Би муруй шилээр ажиллаж байтал гар минь гэнэт норчихов. Би өөрийгөө зүссэн гэдгээ мэдэж байсан ч гар минь дэндүү хөндүүрлэж, ямар ч өвдөлт мэдрэхгүй байлаа.
  
  
  Наад зах нь туузны зузаан бүрт нэг ховил байх үед би бугуйгаа дэлгэхэд тэд цуурсан. Харанхуйд ажлаа үргэлжлүүлсээр шагайныхаа цавууг урж авав.
  
  
  "Болчихлоо" гэж би Ронад хэлэв. "Ямар нэг юм хэл, тэгвэл би чамайг олох болно."
  
  
  "Би энд байна" гэж Ронагийн хоолой харанхуйгаас сонсогдов.
  
  
  Би босоод түүний дууг сонсохоор алхтал хэн нэгэн кабины хаалганы гадна тавцанг маажахыг сонсов. Дараа нь түгжээ нээгдэв.
  
  
  Хаалга руу үсрэн би өөрийгөө хаалга руу шахав. Хаалга нээгдэж, Городины араас гэрэл асч, тэр секундын турш эргэлзэв. Энэ нь хоёр секундээс илүү байсан. Би шууд түүний эрүү рүү баруун тийш цохиход цочролын долгион мөрөнд минь хүрэв.
  
  
  Би түүнийг унжуулж байхад нь бэлхүүсээс нь бариад хаалгаар татан гаргалаа. Би Городины бүснээс стилеттог урж аваад, Гюгог буцаан гарных нь бүрээс рүү шургууллаа. Вильгельминаг олохын тулд тавцан дээр хангалттай гэрэл байсан бөгөөд би бас Лугерийг авав.
  
  
  Би одоо Роны тэвчээртэй хүлээж байсан хүүхдийн ор луу очин бугуй болон шагайных нь туузыг таслав.
  
  
  "Явцгаая" гэж би исгэрээд цамцнаас нь үлдсэн зүйлийг шидэв. “Миний ард байгаарай, би биднийг давж гарахыг хичээх болно. Энэ бол бидний цорын ганц боломж.
  
  
  Бид коридорт орлоо. Би өөрийнхөө хүчийг авах гэж оролдсон. Коридорын төгсгөл бүрт би нарийн төмөр шатыг харж байв. Аль чиглэл нь аюулгүй болохыг тааварлах тавин тавин боломж надад байсан. Би сонголтоо хийчихээд шат руу гүйхэд Рона намайг дагаж явлаа.
  
  
  Гэхдээ би буруу сонголт хийсэн.
  
  
  Шатны ёроолд хүрэхэд хүнд хөл ойртож ирэх чимээ сонсогдов. Би Лугерээ гаргаж ирээд бууж ирэхэд нь буудсан.
  
  
  Бидний хажуугаар нэгэн бие нисэн өнгөрч, тавцанг мөргөхөд би сул гараараа Ронаг түлхэн түлхэв. Энэ бол славян далайчдын нэг байв. Бид дээд тавцан дээрх коридорын дагуу хөлийн чимээг сонслоо.
  
  
  Би эргэж хараад Ронагийн араас коридорын нөгөө үзүүрт байх шат руу гүйлээ. Бид доод тавцан дээр байгааг харж, хашлагад хүрэхээс өмнө хоёр давхрага гарах ёстойг мэдэж байлаа.
  
  
  Городины хэсэг хүмүүс булан тойроод гүйх үед бид төмөр шатаар гүйж, дараагийн давцанд хүрэв. Би тэдний зүг буудсан бөгөөд энэ нь тэднийг удаашруулж, дараагийн шат руу гүйхээр болов. Доод талд нь хэн нэгэн хоёр удаа аянга буудсан. Биднийг тэдний гар хүрэхээргүй дараагийн тавцан руу үсрэх үед сумнууд ган хаалтаас тусав.
  
  
  Энэ коридорт аврах завь руу орох хаалганууд байсан. Би нэг завийг чөлөөлнө гэж бодоогүй, гэхдээ тэнд байгаа хаалтуудын дагуу аврах хантаазнууд хадгалагдаж байсан бөгөөд хэрэв бид хоёрыг нь барьж чадвал усанд амьд үлдэх боломжтой.
  
  
  Биднийг хаалгаар орж гудамжинд гарахад багийн гурван гишүүн бид болон хашлага хоёрын хооронд зогсож байв. Тэдний нэг нь буутай байсан. Тэр зэвсгээ дээш өргөсөн ч Вильгельмина аль хэдийн миний гарт байсан. Би духан руу нь сум илгээхэд тэр винтов дээр унасан. Багийн бусад гишүүдийн нэг нь винтовыг талийгаачаас суллахын тулд шидээд, гурав дахь нь хувцаснаасаа гар буу гаргаж ирээд бидний зүг буудсан. Вильгельмина хариулав. Дээрэмчин цээжээ бариад хашлага руу буцан гуйвж хажуу тийш эргэлдэн доорх Карибын тэнгисийн хар усан сан руу үсрэв. Амьд үлдсэн хүн винтовыг суллах оролдлогоо орхиж, ар тал руу гүйв.
  
  
  Би "Амрах хантааз" гэсэн шошготой модон савны тагийг нь урж хаясан боловч дотроос нь ганцхан зүйл оллоо. Би үүнийг Рона руу шидэхэд тэр цамцныхаа үлдэгдлийг цуглуулахыг хичээн мөрөө хавчив.
  
  
  Одоо хурц хашгирах чимээ сонсогдож, хоёр талын хүмүүс тавцан дагуу бидэн рүү гүйв. Өөрийгөө аврах цаг болжээ. Би Рона руу гараа дохиж, бариул дээр авирч, гадна талын нарийхан ирмэг дээр бууж, шумбав.
  
  
  Зугтах гэж ширүүн тулалдаанд би хагарсан гавлынхаа түүхий шархыг мартжээ. Би давстай усанд хүчтэй цохихдоо үүнийг сайн санаж байсан.
  
  
  Дараа нь гэрэл унтарлаа. Гэвч би удалгүй ухаан орж, ханиалгаж, хагарсан радиатор шиг ус цацлаа.
  
  
  Гавиота хэдэн зуун метрийн зайд хөвж явсан боловч одоо ойртож, хайс нь усан дээгүүр тоглож байв.
  
  
  Салхи хүчтэй үлээж, далай ширүүн байв. Далайн умбаж буй энэ цөлд биднийг илрүүлэхэд тэдэнд хэцүү байх болно. Ус нь бүлээн боловч хурц шүдтэй, эвгүй амьтдаар дүүрэн байсан бөгөөд ганцаардмал байв.
  
  
  Ганцаараа! Бид усан онгоцон дээгүүр харайснаас хойш Ронаг хараагүй юм шиг санагдав. Тэр үнэхээр надтай хамт шумбсан уу? Би итгэлтэй байж чадсангүй. Би өргөн тойрогт сэлж, усанд шумбаж, гэрлүүд над руу анивчсан ч би Ронаг харж чадсангүй.
  
  
  
  
  
  
  Гавиота одоо над руу аажмаар ойртож байв. Усны түвшний миний өндрөөс харахад энэ нь асар том бөгөөд аймшигтай харагдаж байв. Надаас 50 орчим метрийн зайд хөлөг онгоц зогсч, гэрэл усан дээгүүр нааш цааш эргэлдэж эхлэв.
  
  
  Усан онгоц хоёрын хоорондох давалгаан дээр цагаан зүйл найгаж байв. Би дуудах эрсдэлтэй байсангүй. Миний хоолой усан дээгүүр хялбархан гарахад хөлөг онгоцны хөдөлгүүр чимээгүй болов. Би усан дотор байгаа зүйл рүү мөлхсөн боловч гар даавуу, маханд хүрэхэд гэнэт зогсов.
  
  
  Энэ Рона биш байсан. Тайвширч, урам хугарах холилдон энэ нь намайг буудсаны дараа хөлөг онгоцон дээр унасан багийн гишүүний цогцос болохыг олж мэдэв.
  
  
  Хайжны урт хуруу биднийг сохор дөл дунд олов. Би тэр дороо шумбаж, үхсэн далайчин миний дээр хөвж орхив. Усан доор би хөлөг онгоцны зүг харав. Бууны чимээ намуухан архирах, ус руу цохих сумны чимээ сонсогдов.
  
  
  Намайг газар дээр гарахад хөлөг онгоцны их бие миний өмнө цагаан ган хана шиг харагдав. Тэд тавцан дээр буудсан хэвээр байсан бөгөөд би завь буулгах чимээг сонсов. Би их биений дагуу буцаж хойд хэсэг рүү очоод, чадах чинээгээрээ дүүжлүүрийн доор нуугдав. Энд би олны анхаарлын гадна байсан тул завь над руу дайраагүй бол харахад хэцүү байх байсан. Харамсалтай нь төмөр замыг барьж авах газар байхгүй тул бид их биетэй ойр байхын тулд усан дундуур сэлж байв.
  
  
  Усан онгоц завь дунд үсэрч, сэлүүрт сэлүүрчид мөнгөлөг ус руу гүйж, гэрэл гэгээ тусав. Тэд хэд хэдэн хүчтэй цохилтоор газар хүрч, нойтон биеийг завь руу чирэв. Хэн нэгэн тангарагласны дараа босож, бухын эвэрээр Гавиотаг дуудлаа.
  
  
  "Энэ Картер эсвэл тэр эмэгтэй биш! Тэр бол бидний нэг! »
  
  
  Нэг минут нам гүм байсны дараа Городины хоолой чанга сонсогдов: "Хөхөндөө буц. Гэрэл болоход бид дахин хайх болно."
  
  
  Завь дуулгавартайгаар Гавиотад буцаж ирээд хөлөг дээр өргөгдөв. Өдрийн гэрэл долоон цагийн зайтай хэвээр байсан бөгөөд ирэхэд би дэргэд байна гэж бодсонгүй. Маш бүдүүлэг тооцоонд үндэслэн би Гондурасын буланд байгаа гэж шийдсэн. Би оддын хажууд зам тавьж, тавцан дээрх чимээ намжмагц зүүн зүг рүү хийсч, миний тооцоолсноор хамгийн ойрын газар руу чиглэв. Ус нь бүлээн хэвээр байсан бөгөөд далай усанд сэлэхийг хөнгөвчлөхөд хангалттай тайван байв. Аз таарвал би ямар нэг газар хүрч магадгүй эсвэл нөхөрсөг завиар харагдана.
  
  
  Чимээгүйхэн сэлж, эрч хүчээ хадгалахын тулд удаан хөдөлж байхдаа би Ронад юу тохиолдсон бол гэж дахин бодов. Би гүн гуниг мэдэрсэн.
  
  
  Арван нэгдүгээр бүлэг
  
  
  Би Карибын тэнгисийг илж, сэлж, илж байхдаа хаа нэгтээ ягаан, алтлаг өнгөтэй өдөр байв. Миний биеийн халуун хэдэн цагийн өмнө алга болж, нэг удаа бүлээн ус одоо мөс шиг санагдаж байв. Хангалттай гэрэлтэй болсны дараа би тэнгэрийн хаяаг харахаар зогсов. Эхлээд би ямар ч газар харагдсангүй, булчингууд минь ямар ч харагдахуйц шагналгүйгээр үргэлжлүүлэн сэлж байна гэж эсэргүүцэн хашгирч байв. Тэгтэл зүүн зүгт далай, тэнгэрийн хөх нийлсэн бор толбо харагдав. Дэлхий. Энэ бол Гондурас юм уу, хэрэв урсгал намайг хойд зүгт аваачвал Юкатан юм гэж би шийдсэн. Нэг их хамаагүй байсан. Хуурай, хатуу хөрсний аль ч хэсгийг тавтай морилно уу.
  
  
  Би хөвөхөд хэдэн минут өгөөд, эргүүлээд алс эрэг рүү урт, хялбар мөлхөж эхлэв. Хэсэг хугацааны дараа би нөхөрлөсөн.
  
  
  Эхэндээ энэ нь зүгээр л миний баруун талын гөлгөр гадаргуу дээр долгион байсан. Усан дээгүүр алхаж байхдаа би ажиглаж, шинэ долгионуудыг олж харав. Дараа нь өөр нэг. Бас өөр. Эхний хадуур хэлбэртэй нурууны сэрвээ гадаргуу дээр гарч ирэхээс өмнө би энэ нь юу болохыг мэддэг байсан.
  
  
  Акулууд.
  
  
  Намайг хөдлөхөө болих үед тэд чиглэлээ өөрчилснөөр миний урдуур гатлаад буцаж эргэж, одоо ойртсон. Ойролцоох найзууд байгаа гэдэгт эргэлзэхгүй байсан ч би гурвыг нь ялгаж чадсан. Би усанд живж байхдаа тэд миний дээр тавин фут орчим эргэлдэж байгаа нь тод харагдаж байлаа. Тэд хөх акул шиг шифер нуруутай, цагаан гэдэстэй байв. Хэдийгээр цагаан акул бол хүн идэштний хувьд илүү шаргуу боловч цэнхэр акул бол миний холын зайн усанд сэлэх дуртай хамтрагч биш юм.
  
  
  Намайг тойрсон гурван сорьцын урт нь 8-10 фут байв. Би тэдний усанд хачирхалтай халдагч байсан - болхи, удаан, магадгүй аюултай, гэхдээ боломжит хоол. Үе үе тэр гурвын нэг нь над руу гүйж ирээд миний хариу үйлдлийг шалгах мэт холддог. Эрт орой хэзээ нэгэн цагт тэдний нэг нь ирээд хурц шүдээрээ намайг цохино гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  Би уулын хяр руу үргэлжлүүлэн сэлж байв. Би гурван махчин амьтанд огтхон ч төвөг учруулаагүй юм шиг хичээл зүтгэлээр цус харвахдаа удаан, тайван байлаа. Энэ нь тэднийхээс илүү миний ашиг тусын төлөө байсан; чи акулыг шоолдоггүй.
  
  
  Миний дагалдан яваа хүмүүс улам бүр ойртож, намайг эрэг рүү чиглэн зовиуртай алхсаар байлаа. Азаар толгойных нь шарх, эрхий хурууных нь зүслэгийн цус аль эрт арилжээ.
  
  
  
  
  
  
  
  хаана би үүнийг флюресцент гэрлийн шилээр таслав. Хэрэв би шинэхэн цусыг эргэн тойрныхоо усанд асгавал акулууд намайг хэдэн хэсэг болгон таслахаас буцахгүй.
  
  
  Анхаарал минь акулууд дээр төвлөрч байхад би болон газар хоёрын хооронд, бага зэрэг хойшоо хүрэн дарвуул байгааг анзаарсангүй. Би завины хэмжээг мэдэхгүй байсан тул түүнд хүрэх зайг тодорхойлж чадаагүй. Гэвч энэ нь над руу ирж байсан бөгөөд би оюун ухаанаараа гараа сунгаж, хурдасгахыг хичээсэн. Дарвуулт онгоц нь Гавиотагийнх байх магадлал багатай байсан бөгөөд тийм байсан ч над руу байнга ирж буй үхлийн торпедотой харьцуулахад Городины багийнхантай азаа үзэхийг илүүд үзэх болно.
  
  
  Би эдгээрийг бодон сууж байтал яг миний доор нэг юм гүйлдэх нь тэр. Энэ нь надад нөлөөлөөгүй ч үймээн самуун намайг үйсэн бөглөө шиг эргүүлэв. Найзууд маань довтлохоор бэлдэж байсан.
  
  
  Би усанд сэлэхээ больж, завь руу гараа даллав. Намайг харсан эсэхийг хэлж чадахгүй байсан ч завь миний зүг чиглэн явсаар байсан нь итгэл төрүүлэв. Өөр нэг акул надаас ердөө зургаан фут зайд өнгөрөхөд би Хюгог бүрээснээс нь татан, усан доор бэлэн бариулыг шүүрэн авлаа. Тус бүр нь гурваас дөрвөн зуун фунт жинтэй гурван алуурчны эсрэг стилетто нь магадлалыг төдийлөн өөрчилсөнгүй, гэхдээ энэ нь надад боломж олгосон юм.
  
  
  Би ойртож буй завь руу нүд салгалгүй акулуудыг харахын тулд хэд хэдэн удаа шумбав. Одоо өөр нэг акул нөхдөөсөө салж, над руу дайрлаа. Акулын ам нь толгойнхоо доод хэсэгт байрладаг тул хазахын тулд нуруун дээрээ эргэлддэг гэсэн алдартай онол байдаг. Битгий итгэ. Доод эрүү нугастай болоход аймшигт хавирган сар үхлийн аюултай, хонхорхойтой агуй болж нээгдэнэ. Бараг ямар ч байрлалаас акул таныг зажлах чадвартай.
  
  
  Энэ хүн над руу шууд дайрахаар шийдсэн. Би түүнтэй ижил аргаар уулзахаар гадаргын доогуур явж, аль болох жижиг бай үзүүлэв. Би Хюгог хамгаалалтын байрлалд оруулахаас өмнө тэр яг л цэнхэр хар усан доорх пуужин шиг над дээр байсан. Усан доорх хүний маневр хамгийн сайндаа хязгаарлагдмал байдаг. Тэгээд өөрийгөө шидэж, асар том хар хэлбэрийг миний доор өнгөрөөх цаг л байсан. Энэ нь маш ойрхон байсан тул акулын мөхлөгт арьс миний мөрийг маажив.
  
  
  Намайг хамгаалалтгүй болохыг олж мэдээд акул тэр даруй чиглэлээ өөрчилж, нөгөө хоёртой нийлэв. Тэдний догдолж буй хөдөлгөөн нь нэгдсэн довтолгоонд бэлтгэж байгааг илтгэж байв. Завь руу харахад энэ бол нэг далбаатай энгийн модон завь болохыг ойлгов. Жижигхэн, хар арьстай хүмүүс нум дээр зогсоод над руу заана. Тэд хашгирч байх шиг байсан ч би үгийг нь сонссонгүй.
  
  
  Нурууны сэрвээ нь ойролцоох усыг таслав. Энэ удаад би гүнзгий шумбаж, акул ч мөн адил шумбав. Тэр миний доогуур тойруулан дээшээ чиглэн эрүүгээ ангайлгаж, муу нүд нь намайг сорьсон бололтой. Би салалт хийж үхлийн шүднээс хэдэн сантиметр зайлсхийсэн ч энэ удаад Хюго бэлэн байлаа. Би ирийг акулын дээд гэдсэнд наав. Хурдтай ачааны галт тэргэнд мөргүүлсэн юм шиг гар минь чичирч байсан ч акулын эрч биднийг дээш нь хөдөлгөж, гэдсэнийх нь хатуу цагаан арьсаар сүлжмэлийн ир нь хэрчсэн тул би тэссэнгүй.
  
  
  Гадаргуу дээр гарахаас өмнө би шархадсан акулаас түлхэн холдуулсан бөгөөд энэ нь утаа шиг хар улаан цусны ул мөр үлдээж, хэвлийнх нь ан цаваас гэдэсний гогцоо цухуйсан.
  
  
  Би босоод алагдсан алуурчны дэргэдээс холдвол нэг л удаа эргэж хартал түүний саяхны найзуудын нэг нь түүний гэдэс рүү өшиглөж, их хэмжээний мах, гэдэс дотрыг нь урж тасдаж байхыг харлаа. Гурав дахь акул ч хоцорсонгүй.
  
  
  Би газрын гадаргуу дээр гарч уушгиндаа амтлаг цэвэр агаар амьсгаллаа. Нэг минутын дараа миний чих дуугарахаа больж, дуу хоолой сонсогдов. Миний ард 10 фут зайд завь бага зэрэг ганхаж, дарвуул хад хадав. Завинд дөрвөн хүн байсан. Тэд жижиг, дугуй толгой дээр тэгш хэмтэй байрлуулсан нарийн шинж чанаруудтай богино, харанхуй байв. Тэдний хэлсэн үгс надад ойлгомжгүй байсан ч энэ нь одоо Юкатаны зүүн өмнөд хэсэг болох Кинтана-а-Ругийн нутаг дэвсгэрт ярьдаг доод Мексикийн эртний хэл болох маяа хэл гэдгийг би мэдсэн.
  
  
  Булчинлаг гарт хүрэн гарууд над руу сунган намайг уснаас гаргаж модон завь руу оруулав. Араас минь чимээ гарахад би эргэж хараад шархадсан залууг хоёр акул урж хаясан усан дээрх цуст хөөс рүү харлаа. Хэдэн минутын дараа би дараагийнх болно.
  
  
  Би аврагчдаа талархан гараа сунгасан ч тэдний анимхай нүд, хайхрамжгүй царай хариу өгсөнгүй. Тэдний нэг нь намайг нуманд суу гэж дохив. Би тэгэхэд тэд далбаагаа унагав. Салхи даавууг барьж, хөнгөн завь уснаас дээш гарч, эрэг рүү яаравчлах шиг болов.
  
  
  Арван хоёрдугаар бүлэг
  
  
  Завь эрэг рүү чимээгүйхэн хөдөлж байхад сүүлийн арван зургаан цагийн хичээл зүтгэл намайг гүйцэж эхлэв. Гавиотагийн тулаан, зугталт, урт усанд сэлэх, акулуудтай тулалдах нь намайг ядраалаа. Би толгой дохин нүдээ аниад тэднийг амрааж байгаад нэг секундын дараа - тийм
  
  
  
  
  
  Завины ёроол хайрга хусах шиг болж, овоохойн бүлгээс хүмүүс хөлөг онгоцыг эрэг рүү татахаар гүйж байв.
  
  
  Намайг гараад далайн эрэг дээр зогсоход бүх үйл ажиллагаа зогсов. Маяачуудын хэн нь ч миний суганаас өндөр зогсож байгаагүй. Тэд миний усан онгоцны найзууд шиг над руу ямар нэгэн сониуч зантай харцаар харж байсан ч нүүрэндээ найрсаг ч бай, дайсагнал ч үгүй байв.
  
  
  Эдгээр нь колоничлолын үед Испанийн захиргаанд хэзээ ч захирагдаж байгаагүй хатуу ширүүн, тэрслүү Маяачуудын үр удам байв. 1847 оны баруун Юкатанд болсон бослогыг Испаничууд дарсны дараа Кинтана Ругийн ширэнгэн ой руу зугтаж чадсан хүмүүс 20-р зуунд зэвсэгт эсэргүүцэл үргэлжилсээр байв. Одоо ч гэсэн миний авч явсан тосгон шиг алслагдсан тосгонуудыг холбооны засгийн газар хуучин овгийн уламжлалын дагуу өөрсдөө удирдахын тулд бүрэн орхисон.
  
  
  Загас агнуурын завины хоёр хүн хоёр талаас над руу ойртлоо. Хүн бүр жижигхэн бор гараа тохойн дээр минь тавиад урагш түлхэв. Тэд намайг дагуулж яваа юм уу, олзлогдоод байгаа юм уу гэдгийг би мэдэхгүй.
  
  
  Тэд намайг дагуулан чимээгүй, сонор сэрэмжтэй Майячуудын эгнээний хоорондох хорь орчим байшинтай тосгоноор хөтөлсөн. Бид тосгоны гадна талд байрлах бусдаасаа арай жижиг овоохойн өмнө зогсов. Дээвэр нь сүрлэн, шавар хананд цонх байхгүй.
  
  
  Миний дагалдан яваа хүмүүсийн нэг нь намайг хаалгаар хөтлөн оруулж эхлэхэд тэр Вильгельминагийн төмөр бөөнөөр гуяыг минь түлхэв. Тэр миний чийгтэй цамцыг өргөж, Лугер гаргаж ирэв.
  
  
  "Пистола!" гэж тэр огцом хэлээд, би тэдний аль нэгнээс нь сонссон испани хэл дээрх анхны үг.
  
  
  "Үгүй ээ" гэж би түүнд хэлэв. Энэ үнэн байсан. Шөнийн турш давстай усанд живсэний дараа буу ажиллаагүй. "Үгүй ээ" гэж би нэмж хэлэв. Бас үнэн. Би Гавиота руу буудахдаа бүх сумаа дуусгасан.
  
  
  Маяагаас хариу ирээгүй. Тэд испани хэлээр хэдхэн үг мэддэг байсан бололтой. Вильгельминаг хурааж аваад энэтхэг хүн намайг овоохой руу түлхэж, араас минь модон хаалгыг цохив. Тэрээр хамтрагчтайгаа маяа хэлээр ярьжээ. Тэдний ярианаас би нэг нь тэнд үлдэж, үүд сахих ёстой, нөгөө нь ямар нэгэн ажлаар явсан гэж ойлгов. Би нягтруулсан шороон шалан дээр суугаад хана налан суув.
  
  
  Олон цагийн дараа би анх удаа намайг Карибын тэнгист авчирсан номлолын талаар бодлоо. Өчигдөр л би гартаа люгер барин Федор Городины зүг хөдөлж байхдаа чемодан, бөмбөг барьсан хуйвалдааныг ялах даваан дээр байсан юм болов уу? Гэсэн хэдий ч би Нью-Йоркийг гурав хоногийн дараа цөмийн зэвсгээр устгахаас сэргийлэхийн тулд юу ч хийхээс хэр хол байна вэ?
  
  
  Би бодол санаагаа одоогийн хүнд байдалд оруулах гэж оролдсон боловч нарийхан буурал, Нордикийн шаргал үстэй Рона Волстедтийн дүр санаанд орж ирэв. Тэр одоо хаана байсан бэ? Үхсэн үү? Городин далайгаас урагдсанаас живсэн нь дээр.
  
  
  Манай овоохойн хаалга онгойж хоёр хамгаалагч орж ирлээ. Тэд намайг дагалдан явах ёстойг дохио зангаа, үглэсээр ойлгуулав. Би босоод тэдэнтэй хамт тосгон руу буцлаа.
  
  
  Бид бусдаасаа том овоохой руу ойртлоо. Нэгэнт цагаан будсан бол аажмаар саарал өнгөтэй болсон. Хоёр Маяа намайг хаалгаар оруулаад тавцан дээр сууж байсан хөгшин хүний өмнө зогсов. Тэр сэгсгэр саарал үстэй, хушганы хальс шиг хатуу, үрчлээстэй царайтай байв.
  
  
  Тэр муруй гараа өргөхөд миний хоёр хамгаалагч ухарч намайг түүнтэй ганцааранг минь үлдээв.
  
  
  "Би бол Чолти" гэж тэр өөрийн нас, жижигхэн цээжинд тохиромжгүй мэт хүчтэй, гүн хоолойгоор хэлэв. "Энд би удирдагч Эль Жефе байна."
  
  
  "Би нэр хүндтэй байна" гэж би хэлээд "Англи хэлээр ярьдаг хүн олдсондоо баяртай байна."
  
  
  "Тосгонд би ганцаараа англиар ярьдаг" гэж тэр бардам хэлэв. “Би Мерида дахь сургуульд сурсан. Би хөвгүүддээ заах байсан ч тэд янки хэлийг мэдэхийг хүсэхгүй байна." Дараа нь тэр чимээгүй болж, гараа өвөр дээрээ наан, намайг ярихыг хүлээж байв.
  
  
  "Намайг Ник Картер гэдэг" гэж би хэлэв. “Би АНУ-ын төлөөлөгч. Хэрэв та намайг утсаар хамгийн ойрын хот руу хүргэж өгвөл би талархах болно. Би чамд сайн цалин өгнө.
  
  
  "Тэд надад чамайг буутай гэж хэлсэн" гэж Чиолти хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ. Би ажилдаа заримдаа өөрийгөө өмгөөлж, заримдаа алах ёстой."
  
  
  “Кинтана Роод цагаан арьстнуудыг тийм ч таатай хүлээж авдаггүй, Картер. Би буутай цагаан арьстнуудад огт дургүй. Ард түмэнд минь буутай цагаан арьстнууд маш муухай хандсан."
  
  
  "Би чамд болон танай хүмүүст хор хөнөөл учруулахыг хүсэхгүй байна, Жефе. Миний тулалдаж буй хүмүүс бол эх орны минь агуу хотуудыг сүйрүүлж, миний ард түмнийг алахыг хүссэн бузар муу хүмүүс юм."
  
  
  “Энэ нь Кинтана Бур дахь бидний хувьд юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Хэрэв эдгээр муу хүмүүсийг ялахыг зөвшөөрвөл дэлхийн аль ч газар, тэр байтугай танай тосгон ч тэднээс аюулгүй байх болно. Тэд саяхан Номхон далай дахь ард түмэн нь танайхтай адилхан байсан арлыг сүйтгэсэн.
  
  
  "Ник Картер, далайд яаж ирснээ надад хэлээч."
  
  
  Би түүнд Рона бид хоёр Антигуа дахь аялалын хөлөг онгоцонд суусан үеийн түүхийг ярьсан. Чолти нүдээ аниад, нүдээ аних шахсан, өвдөг дээрээ гараа хөдөлгөлгүй чагнав. Намайг дуусгахад тэр тэнд бүтэн минут суув.
  
  
  
  
  
  
  чимээгүйхэн. Тэгээд нүд нь нээгдэн миний царайг ажиглав.
  
  
  "Би чамд итгэж байна, Ник Картер" гэж тэр хэлэв. “Чиний хоолой худал хэлдэггүй, нүд чинь үнэнийг хэлдэг. Таны хайж буй утсыг хойд зүгт Вигфа Чикод олж болно. Би чамайг тэнд аваачих байсан ч...
  
  
  "Гэхдээ юу гэж?" Би санал болгосон.
  
  
  "Чи цагаан арьст хүн. Та манай тосгонд буу авчирсан. Эдгээр шалтгааны улмаас ард түмэн минь чамайг үхээсэй гэж хүсч байна. Тэд намайг эль Жэфе гэж сонсох болно, магадгүй би тэднийг чи бидэнд хор хөнөөл учруулахгүй гэж итгүүлэх болно. Гэхдээ ганхаж үл чадах нэгэн бий."
  
  
  "Энэ хэн бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Түүний нэрийг Тихок гэдэг. Тэр бол миний хүү. Намайг үхэхэд тэр энд удирдах болно. Энэ тун удахгүй болох вий гэж айж байна. Тихок түүнтэй уулзах хүртэл чамайг явуулахыг хэзээ ч зөвшөөрөхгүй."
  
  
  "Түүнтэй гүйх үү? Би чамайг энд хэн ч англиар ярьдаггүй гэж хэлсэн гэж бодсон.
  
  
  "Өөр хэл бий" гэж өвгөн хэлэв. “Миний хүү одоо чамайг манай гэрийн ойролцоо хүлээж байна. Түүнтэй хэрхэн харьцах нь таны хувь заяаг шийднэ. Энэ нь байх ёстой ".
  
  
  "Ойлголоо" гэж би өвгөнд хэлэв. Чолти овоохойнхоо хаалга руу толгой дохив. Би эргээд гараад явчихлаа.
  
  
  Дарга нарын овоохойн өмнөх талбай руу хоёр алхмаар орохоос өмнө агаарт ямар нэгэн зүйл нисч, хөлд минь газар цохив. Энэ бол зургаан тохойн жад бөгөөд нарийн, хоёр иртэй үзүүр нь газарт булагдсан байв.
  
  
  Цэлмэгийн эсрэг талд бэлхүүс хүртлээ нүцгэн, бор арьс нь чангалж, татсан булчингуудын дээгүүр гялалзсан залуу Майя зогсож байв. Тэр ихрийг миний хөлд жад нааж, уламжлалт сорилттой позоор өнцгөөс барив. Бидний эргэн тойронд тосгоныхон царай муутай ч гэсэн болгоомжлолтой байв.
  
  
  Тэгэхээр энэ бол удирдагчийн хүү Тихок юм. Хэрэв би тосгоноос амьд гарвал тулалдаанд тулгарах хүн энэ байлаа. Гэхдээ би түүнийг алчихвал аав нь намайг Вигиа Чикотой уулзуулж чадах болов уу? Өвгөн зөвшөөрсөн ч ард түмэн нь намайг амьдруулах болов уу? Би ямар нэгэн байдлаар Тичокыг нэр төрийг нь алдалгүй ялах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Жадаа хүрэхээсээ өмнө би Хюгог зориудаар шуунаас нь салгав. Тосгоныхонд харагдуулахын тулд би стилетто босгож, дарга нарын овоохойн үүд рүү эргэлдэж, бариул нь чичирч гацсан байв. Хэдийгээр ажиглагчдаас ямар ч дуут хариу ирээгүй ч би далд зөвшөөрлийг мэдэрсэн.
  
  
  Дараа нь би жадаа газраас сугалж аваад, Тихоктой ижил байрлалд барьж, цэвэрлэгээний төв рүү хөдөллөө. Тэнд бид жадны үзүүрт хүрч, дөрөвний нэг ажилтанд хэрэглэдэг мэндчилгээг хачирхалтай санагдуулам. Үхлийн аюултай ялгаа нь бидний жад арван хоёр инч гангаар цоолж, хүнийг гацах эсвэл түүний биеийн мөчийг таслах чадвартай ир байв.
  
  
  Би бэлэн байдалд нэг алхам ухрахад Тичо шууд л довтолж, жадныхаа бариулыг дээш нь савлав. Би цохилтыг зогсоохын тулд жадаа унагаж, дараа нь гавлын ясыг хагалах ирийг хазайлгахын тулд хурдан дээш өргөв.
  
  
  Миний хариулт бол Майяагийн таамаглаж, хааж байсан миний хариу байсан. Дараа нь тэр хүлээгдэж буй цохилтыг эсэргүүцэхийн тулд хөдөлсөн боловч би зүгээр л ирээр хуурч өгзөгийг нь хажуу тийш нь эргүүлж, цээж рүү нь чиглүүлэв. Тихок өвдөж гиншиж байсан ч овсгоотойгоор жадаа давж, үхлийн цохилтыг хаахад бэлэн болов.
  
  
  Бид ухарч, анхны байрлалдаа буцаж, тулаан дахин эхлэв.
  
  
  Удирдах ажилтнуудын урлаг нь олон талаараа хашаа барих, бүр бүжиглэхтэй адил албан ёсных юм. Цохилт бүр блоктой, блок бүр тоолуурыг хөдөлгөдөг. Юкатаны хөндийгөөс зөвхөн босоо амны хангинах, ирний хангинах чимээ нь Тичок бид хоёрын хүнд амьсгалаар тасарлаа. Би жадны үзүүрийг нэвтлэх нүхийг нэг бус удаа харсан ч залуу Маяагийн цохилтыг хийхэд хангалттай удаашруулж байсан. Цамцанд минь час улаан толбо үлдээсэн хажуу тал нь үрчлээг эс тооцвол өнөөг хүртэл би түүний ирийг өөрөөсөө хол байлгаж чадсан.
  
  
  Тэр жирийн довтолгооныг хүлээж байхад нь би түүний нэг гараас нь жадаа давхар ташуугаар унагаснаар амжилт гарсан юм. Нэг гартаа жад нь дэмий унжсан тул Тичокийн хоолой миний ирэнд ил гарлаа. Би түлхэлтийг нэг инчийн фракцаар хажуу тийш нь хөдөлгөж, арьсыг арай ядан таслав. Маяагийн нүднээс тэр миний юу хийснийг мэдэж байгааг би харсан.
  
  
  Жадаа дахин хянаж, Тичок үхлийн харгис хэрцгийгээр дайлав. Би түүний довтолгооноос татгалзаж, тулаан зөвхөн Тичокийн үхлээр эсвэл миний үхлээр дуусна гэж айж эхлэв.
  
  
  Төгсгөл нь гайхалтай гэнэтийн байдлаар ирсэн. Чимээгүйхэн над руу тонгойж, бөгсийг нь бейсболын сарьсан багваахай шиг тонгойлгоод намайг шагайнаас минь барьж аваад доороос минь хөлийг минь тогшлоо. Тичокийн жадны ир нүүрийг минь зүсэхийг харахын тулд би газар унаж, нуруугаараа өнхөрлөө. Сүүлийн секундэд тэр миний чихэнд маш ойрхон газар хатгаж, би түүний халууныг мэдэрсэн.
  
  
  Би үсрэн босож, жадаа дахин бэлэн болгоод, дайсантай тулгарлаа. Нөхөрлөлийн тэмцэл гэсэн шинэ мессеж түүний нүдэнд байв. Бид одоо хүртэл байсан. Би түүний амийг өршөөсөн, тэр хүртэл уучилж чадахгүй байсан
  
  
  
  
  
  минийхийг хэлтрүүлсэн.
  
  
  Би мөрийтэй тоглож байсан. Урагшаа нэг алхсаар Тичок руу ирээ бөхийлгөж мэндчилэв. Тэр миний жадтай таарахаар өөрийн жадаа буулгаж, тулалдаан дуусав. Бид зэвсгээ хаяж, бугуйнаас нь шүүрч авлаа, Маяа маягийн. Тосгоныхон сайшаалтай ярилцаж, би анх удаа индианчуудын бараан царайнд инээмсэглэл тодрохыг харлаа.
  
  
  Өвгөн дарга бидэн дээр ирээд Тихоктой маяа хэлээр ярив. Тэгээд над руу эргэж хараад “Би хүүдээ зоригтой, нэр төртэй тулалдсан гэж хэлсэн. Ник Картер, би чамд ч мөн адил хэлж байна. Вигиа Чико хотод нэг цагийн дотор хүрч болно. Чамайг миний хоёр хүчтэй эр сэлүүрт завиар авч явах болно.
  
  
  Тэр надад ус нэвтэрдэггүй даавуунд ороосон боодол өгөв. "Чи давстай ус хатахаас өмнө гар буугаа цэвэрлэж, тослох ёстой, эс тэгвээс таны хайж буй муу хүмүүсийн эсрэг ямар ч ашиггүй болно."
  
  
  Би түүнд баярлалаа гэж хэлээд овоохойн хаалганаас Хюгог татан гаргалаа. Дараа нь намайг завь руу аваачихаар аль хэдийн хүлээж байсан булчинлаг хоёр эрийг дагаж явлаа.
  
  
  Арван гурав
  
  
  Далайн эрэг дагуу завиар аялах нь хурдан бөгөөд чимээгүй байв. Хоёр Майячууд бидэнтэй далайн эрэг дээр таарав. Тэдний хэн нь ч яриагүй.
  
  
  Бид орхиж явсан тосгоноосоо гурав дахин том суурин болох Вигла Чикогийн эрэг дээр гарлаа. Орон сууц нь илүү байнгын мэт санагдаж, зүүн талын төмөр зам нь хотын захад дуусдаг байв. Сэлүүрчид маань намайг нутгийн нэгэн ноёны гэр юм шиг санагдуулсан газар аваачиж, түүнтэй майя хэлээр товчхон ярилцаад гэнэт намайг харалгүй орхив.
  
  
  Утасны дугаар асуугаад сургууль, нэгдсэн дэлгүүр, хурлын өрөө, агуулах гэх мэтээр үйлчилдэг байсан ерөнхий барилга руу аваачлаа. Уг утас нь бат бөх модон бүрхүүлтэй, хажуу талдаа бариултай эртний загвар байв.
  
  
  Дараагийн хоёр цагийг Юкатаны нийслэл Мерида руу хүрч, тэндээс давтагч, завсрын операторуудын төөрдөг шороогоор дамжин Дэвид Хок Аналигийн танил хоолой шугам дээгүүр гарах хүртэл зарцуулав.
  
  
  Би түүнд хаана байгаагаа хэлж, яаж тэнд очсон тухай товчхон хэлснээр бид ямар ч үед холбоо тасрах вий гэсэн айдастай хурдан ярив.
  
  
  "Надад эндээс хурдан гарах зам хэрэгтэй байна" гэж би түүнд хэлэв. "Төмөр зам байдаг, гэхдээ нарны бүтэн хиртэлт болгонд галт тэрэг нэг л удаа явах ёстой."
  
  
  "Би чамд нисдэг тэрэг авчирна. Номлолын ажил ямар шатандаа явж байна вэ? "
  
  
  Чемоданууд Кюрасаогаас Гавиота хөлөгт ирсэн. Федор Городин Жизовтой хийсэн ажиллагааны тэргүүн бололтой, тэдний төв байранд байж, хааяа гудамжинд гарч ирдэг бололтой. Нокс Ворновыг гол хүн гэдэг нь нотлогдоогүй байгаа ч нотлох баримт нь бидэнд үүнийг баттай гэж үзэх хангалттай хүчтэй байна." Би эргэлзэж байгаад “Бид Рона Волстедтийг алдсан” гэж нэмж хэлэв.
  
  
  Дэвид Хок "Үүнийг сонссондоо харамсаж байна, Ник" гэж хэлэв. Би түүнийг тэгж хэлж байгааг мэдэж байсан. AX-ийн найруулагчийн хувьд тэрээр үхлийн талаар сайн мэддэг байсан ч төлөөлөгчөө алдсан нь түүнийг олон хүний санаж байгаагаас илүү ихээр зовоожээ. "Чи энд ганцаараа ажиллаж чадах уу?" тэр нэмсэн.
  
  
  "Би чадна, гэхдээ энэ нутаг дэвсгэрийг мэддэг хүн байвал сайхан байх болно. Энд харанхуй болж байна, бид эцсийн хугацаа дууслаа гэдгийг сануулах шаардлагагүй."
  
  
  "Мэдээж үгүй" гэж Хок хуурай хэлэв. "Түр хүлээнэ үү."
  
  
  Хэдэн секундын турш утас миний чихэнд чимээгүйхэн шажигнахад би Хок ширээний компьютертээ мэдээлэл оруулж байгааг мэдсэн. Тэгээд тэр хариулаад буцаж ирэв:
  
  
  “Тагнуулын төв газар Веракруз хотод Пилар нэртэй агенттай. Тэр тантай Bahia Bonito зочид буудалд холбогдох болно."
  
  
  "Тэр?"
  
  
  “Тийм ээ, Ник, чи азтай юм шиг байна. Энэ бол улаач, бүх нэмэлт тоног төхөөрөмжөөр тоноглогдсон гэж надад хэлсэн." Хок хоолойгоо засаад өөр өнгөөр үргэлжлүүлэв. "Та Вигиа Чиу дээр нисдэг тэрэг буух ажлыг зохион байгуулж чадах уу?"
  
  
  “Энэ барилгын яг ард талбай байгаа. Та нисдэг тэргийг хэр хурдан илгээх вэ? »
  
  
  “Би Төрийн департаментаар дамжуулан ажиллах шаардлагатай болно. Хэрэв тэд зөв болвол 3-4 цагийн дараа та шувуутай болно."
  
  
  "Сайн байна. Би буух газрыг бамбар эсвэл галаар гэрэлтүүлэх болно. Бид эдгээр нарийн ширийн зүйлийг ярилцаж байх үед энгийн нөхцөлд ийм мэдээллийг нийтийн утасны шугамаар хэзээ ч шифрлэгдээгүй дамжуулахгүй байх нь надад санагдав. Нөхцөл байдал нь энгийн зүйл биш байсан;
  
  
  "Чамд мөнгө хэрэгтэй болно" гэж Хок хэлэв. “Би танай зочид буудалд Төв Америкийн янз бүрийн мөнгөн тэмдэгтээр хүлээж байх болно. Өөр зүйл байна уу?"
  
  
  "Тиймээ. Манай Лугер давстай усанд орсон болохоор би гартаа буу цэвэрлэх хэрэгсэлтэй баймаар байна. 9 мм сум ч гэсэн."
  
  
  "Энэ чамайг хүлээж байх болно." Хок өөр зүйл нэмэхийг хүссэн мэт шугамд хэсэг зогсов. Харин дараа нь тэр зүгээр л "Чамд азаас илүү зүйл байгаа, Ник" гэж хэлсэн.
  
  
  Нутгийн тосгоны даргыг нисдэг тэрэгний дохио илгээхийг ятгасан ажилтай байсан. Тэр надад туслахыг хүсээгүй. Вигиа Чикогийн уугуул иргэд далайн эрэг дээрх тосгоны Майячуудыг бодвол гадаад ертөнцөд арай бага дайсагналтай байсан ч тэдний хуучин уламжлалтай холбоотой байсан нь бат бөх хэвээр байв. Цагаан арьстнууд энх тайвны номлолоор Юкатанд ховор ирдэг байсан бөгөөд хүмүүс уулзах хүсэлгүй байв
  
  
  
  
  
  
  тэдний нисдэг машинуудын нэг.
  
  
  Би эцэст нь тэдний дурамжхан хамтын ажиллагааг хуучин аргаар ялсан. Тэдэнд мөнгө амлаж байна. Төрийн департаментын Тагнуулын төв газрын нисгэгч мөнгө оруулж ирэх байх гэж би хувьдаа найдаж байсан. Хэрэв оршин суугчид өөрсдийгөө хууртагдсан гэж бодсон бол Вигиа Чикогоос гарах нь бага зэрэг таагүй байх болно.
  
  
  Дараагийн хэдэн цагийн турш би дохионы гэрлийг байрлуулж байхдаа ийм санаа зовоосон асуудал миний толгойд нуугдаж байв. Эргэн тойронд маш их хатсан үхсэн мод байсан тул буух бүсийг тоймлон зургаан гал асаав.
  
  
  Түймэр шатаж, талбайг гэрэлтүүлэнгүүт би суугаад хүлээв. Тэгээд хүлээ. Тэгээд хүлээ.
  
  
  Төрийн департамент оролцвол бүх зүйл тийм ч амар явахгүй гэдгийг би мэдэх ёстой байсан. Нисдэг тэрэгний роторын дууг сонсоход үүр цайж байсан бөгөөд манай галын багийнхан саатсандаа сэтгэл дундуур байсан нь гарцаагүй. Нисгэгч манай жижиг бүлгийг олж хараад, усан онгоцоо оруулж ирээд, өтгөн улаан хүрэн тоос бүхий асар том үүлийг өшиглөв.
  
  
  Нисгэгчийг Мартин гэдэг. Тэр хошуу хамартай туранхай залуу байсан. Тосгоныхон бөөгнөрөн нисдэг тэргийг их сэжиглэн харж байхад бид үнэмлэхээ солилцлоо.
  
  
  "Тэд чамтай мөнгө явуулсан гэж найдаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Мөнгө? Яагаад?"
  
  
  "Дохионы түймэр гарахад туслахын тулд би эдгээр хүмүүст тодорхой хэмжээний төлбөр амлах ёстой байсан."
  
  
  Мартин гэрэлтэж буй тэнгэр рүү нүдээ цавчив. “Чамд яагаад дохионы гэрэл хэрэгтэй байсныг би мэдэхгүй; бараг бүтэн өдөр.
  
  
  “Би нисдэг тэрэг гуйхад харанхуй байсан” гэж хүйтнээр хэлэв. Төрийн департамент үүр цайхаас өмнө намайг эндээс гаргахад хангалттай хурдан хариу өгнө гэж найдаж байсан. Би нэлээд завгүй хуваарьтай байна, хөгшин найз.
  
  
  "Мөнгө оруулах талаар хэн ч юу ч хэлээгүй" гэж тэр гомдоллов.
  
  
  Бидний эргэн тойронд зогсож байсан хүмүүс ямар нэг юм бувтнаж, бидний ярианы гол утгыг ойлгосон байх гэж айж байлаа.
  
  
  "Чи мөнгөө авчирсан уу?" Би асуусан.
  
  
  "За... зарим нь" гэж тэр болгоомжтой хэлэв.
  
  
  Би уураа алдаж байлаа. “Тиймээс зайл! Би эдгээр хүмүүст мөнгө амласан, хэрэв тэд авахгүй бол ясыг чинь хугална гэж бодож байна."
  
  
  Мартин гомдсон байдалтай арын халааснаасаа урагдсан түрийвч гаргаж ирээд мөнгөн дэвсгэртүүдээ гүйлгэж эхлэв. Уурласандаа түрийвчийг нь аваад түрийвчийг нь гаргаж ирлээ. Үнэт цаасны хэмжээ тавин доллараас илүү байв. Би ахлагчдаа өгөхөд тэр их сүртэй тоолж байгаад инээмсэглэлгүй толгой дохив. Тэрээр бидний замыг чөлөөлөхөөр нүүсэн тосгоныхонтой ярилцав.
  
  
  Биднийг нисдэг тэргэнд суух үед Мартин “Та тэдэнд бүх зүйлийг өгөх ёстой байсан уу? Тэр индианчууд тал талдаа сэтгэл хангалуун байх болов уу.
  
  
  "Магадгүй" гэж би хэлэв. "Тэгээд тэд чиний хоолойгоор жад хийтэл аз жаргалгүй байж магадгүй. Энэ нь танд хорин таван долларын үнэтэй юу?
  
  
  Тэрээр ямар ч тайлбаргүйгээр хөдөлгүүрийг ажиллуулж эхлэв.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж би түүнд хэлэв. “Би таны оруулсан хувь нэмрийг бүрэн бүртгэх бөгөөд Төрийн департаментын сувгаар танд нөхөн төлбөр олгох болно. Хэрэв та азтай бол Христийн Мэндэлсний Баяраар мөнгөө буцааж авах болно. Магадгүй энэ Зул сарын баяр биш..."
  
  
  Мартин анх удаагаа бага зэрэг тайвширч, бүр инээж чадлаа. "За" гэж тэр хэлэв. "Би хүлээн зөвшөөрөх ёстой, энэ нь хоолойд жад цохихоос хамаагүй хямд юм. Хаана?"
  
  
  "Веракруз" гэж би түүнд хэлэхэд бид үсрэв.
  
  
  Арван дөрөвдүгээр бүлэг.
  
  
  Эрнандо Кортес 1519 онд Веракрузын эрэгт гарч, Мексикийн нутаг дэвсгэрт хөл тавьсан анхны Испани хүн болжээ. Түүнээс хойш энэ хотыг янз бүрийн дайнд америкчууд, хоёр удаа францчууд эзэлсэн.
  
  
  Бид Кампече булангийн дээгүүр гулсаж, нарны гэрэлт хот руу нүдээ цавчиж байхад Веракруз одоо ядаж л бүх цус, аянга хүртэх ёстой шагнал болох нь тодорхой байлаа.
  
  
  Бид Америкийн Консулын газрын арын хэсэгт суурьшсан бөгөөд би тэнд үдийн хоолонд үлдэх урилгааас татгалзсан. Би хурцадмал, хөшиж, нойргүйдлээс болж ядарсан мэт санагдсан бөгөөд манай гадаад албаны зарим офицеруудтай мартини идэж бага зэрэг ярилцахыг хүссэнгүй. Би Мартинтай гар бариад мөнгөө буцааж авна гэж дахин итгүүлж, гаднах утсаар такси дуудлаа.
  
  
  Bahia Bonito зочид буудал руу таксигаар зорчих нь биднийг хотын түүхэн чулуун чулуун гудамжуудаар, мөн ган, шилэн тэнгэр баганадсан барилгуудын хажууд байрлах орчин үеийн өргөн гудамжаар дайрав.
  
  
  Миний зочид буудал хуучирсан ч тохь тухтай, том хашаатай, тэнгэрт нээгдсэн, эргэн тойронд нь гурван эгнээ өрөөтэй байсан. Жолоочийг хүлээж бай гэж хэлээд дотогш орлоо. Намайг нэрээ хэлэхэд ширээний хүн надад өрөөний түлхүүр, битүүмжилсэн зузаан дугтуй, кларнетийн хайрцагны хэмжээтэй боодол өгөв. Би дугтуйг хайчилж үзээд янз бүрийн хэмжээ, өнгөөр: доллар, песо, кветцал, кордоба, колон, лемпира, бальбоа, боливар, гурд, фунт, франк, гульдер зэргийг олж харав. Би песо гарган жолоочид мөнгө өгөөд цүнхээ сугандаа аван 3 давхарт байрлах өрөө рүүгээ гарлаа. Пилар болон өөр хэнээс ч мессеж ирээгүй.
  
  
  Удаан ууртай усанд орж, дараа нь сэрүүн шүршүүрт орсны дараа бохь цэвэрлэгчийн савлагааг задлав.
  
  
  
  
  
  
  мөн Luger дээр ажиллаж эхэлсэн. Би Хокоос надад шинэ гар буу авчирч өгөхийг гуйж болох байсан ч Вильгельмина хуучин бөгөөд итгэлтэй найз байсан.
  
  
  Би Luger-ийг салгаад бүх эд ангиудыг нь шалгасан. Сайн тосолж, ус үл нэвтрэх бүрхүүлээр хамгаалагдсан тул давстай ус нь металыг гэмтээж амжаагүй байв. Би хэсэг болгонд уусгагч хэрэглэж, жижиг эрэг шургууд хүртэл толбыг цэвэр цагаан болтол нь нүхээр нь цэвэрлэв. Би салгасан гар бууг хөвөн даавуугаар хатааж, бага зуурамтгай тослох тосоор чухал хэсгүүдэд хүрч, Luger-ийг дахин угсарсан. Би Хокийн өгсөн хясаатай хайрцагнаас найман дугуй хавчаарыг ачиж Вильгельминаг бүсэндээ хавчуулсан.
  
  
  Миний бие унтах хэрэгтэй байсан ч сэтгэл минь бууж өгсөнгүй. Үүнийг хийх, цоорхойг арилгах төлөвлөгөө байсан. Тэгээд тархиа завсарлах болгонд Ронагийн зураг гарч ирдэг байсан. Нарийхан, уян хатан биеээрээ өчнөөн шөнө өвөрт минь байсан шаргал үст бүсгүйг зүгээр л нэг алдагдсан ажлын хамтрагч гэж үзэхийн аргагүй.
  
  
  "Тэд уйтгар гунигт цаг хугацаа, ядрахыг ч зөвшөөрдөггүй" гэж би гашуунаар бодоод өрөөнөөс гарав. Ширээний дэргэд би хувцас худалдаж авах боломжтой дэлгүүр байгаа эсэхийг асуув.
  
  
  “Тийм ээ, эрхэм ээ. Гудамжны эсрэг талд байрлах Агиларс маш сайн сонголттой" гэж бичиг хэргийн ажилтан хэлэв.
  
  
  "Грасиас. Би зочин хүлээж байна. Хэрэв тэр ирвэл намайг хаанаас олохыг түүнд хэлээрэй."
  
  
  Би гудамжаар гараад Хаукийн хэдэн мөнгөө хувцсанд зарцуулав. Тохирох бүх хэрэгслээр шинэ костюм өмсөж, би дахин нэг удаа ресепшинтэйгээ зөвлөлдөж, гудамжаар явган хүний замын кафе руу тайван явлаа. Орц руу харсан ширээний ард суугаад гал мэт шатсан боловч амт нь муугүй нутгийн бренди лонх захиалав. Коньяк балгаж байхдаа би хамтрагч Пиларыг ирэхгүй гэж шийдтэл хэр удаан хүлээх ёстой гэж бодов.
  
  
  Яг энэ үед гоёмсог хөхөө багтааж ядан өмдтэй цамц өмссөн хар арьстай охин ширээний завсраар эргэлдэн над руу зогсов. Үс нь хар, өтгөн, бага зэрэг сэгсийсэн, орноосоо дөнгөж боссон байв. Тэр хар кофены өнгөтэй нүдтэй байсан бөгөөд энэ нь чамин таашаал амласан юм.
  
  
  "Чи шүдэнзээ хэмнэж чадах уу?" гэж тэр бага зэрэг өргөлтөөр асуув.
  
  
  "Уучлаарай, би тамхи татахаа больсноос хойш тэднийг хадгалахгүй." Би түүнд хэлсэн.
  
  
  "Өнгөрсөн жил би өөрөө тамхинаас гарах гэж оролдсон ч хоёр долоо хоног л тэссэн" гэж тэр зөв хариулав.
  
  
  "Чи Пилар байх ёстой."
  
  
  "Тийм ээ. Чи бол Ник Картер... түүний нэр Киллмастер. Таны нэр хүнд чамаас түрүүлж байна. Би илэн далангүй үйлдэл хийх үү, уучлалт гуйх ёстой юу гэдгийг мэдэхгүй байна."
  
  
  Түүний бүтэн уруул инээмсэглэл болон мурийв. "Чи хэзээ ч уучлалт гуйх ёсгүй. Би сууж болох уу? »
  
  
  "Мэдээж. Миний ааш араншин өнөөдөр бусад бүхний адил жаахан хуучирсан."
  
  
  Пилар миний эсрэг талын сандал дээр суув. "Чи унтах хэрэгтэй юм шиг байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Бизнес хамгийн түрүүнд ирдэг" гэж би ёжтой инээмсэглэн хэлэв. "Бид энд ярилцаж болох уу?"
  
  
  Түүний үзэсгэлэнт нүд нь кафе дахь лооль болон явган хүний зам дээр өнгөрч буй хүмүүсийн дээгүүр гулсаж байв. "Энэ бол бусадтай адил сайхан газар" гэж тэр надад мөрөө хавчив.
  
  
  Би зөөгч рүү дахин хундага өгөхийг дохиод Пиларт бренди асгав. Тэгээд би "Чи үсээ юу хийсэн бэ?" гэж огцом асуув.
  
  
  Түүний гар нь зөнгөөрөө толгой руу нь орж хэсэг зуур эргэлзэн инээмсэглэв. “Тэд намайг улаач гэж хэлсэн байх. Та бүхний мэдэж байгаагаар манай бизнест гадаад төрхийг өөрчлөх шаардлагатай байдаг. Та хард дуртай юу? "
  
  
  "Хайртай байна. Чамайг ч бас улаач шиг хөөрхөн байсан гэдэгт мөрийцье."
  
  
  "Яагаад, баярлалаа" гэж хэлээд урт сормуусныхаа доороос над руу муухай харав.
  
  
  Хэсэг зуур Пиларсын төрх Рона Воллстедтийн туранхай царайнд алга болох шиг болов. Би хүчтэй коньякнаас балгахад дүрс алга болов.
  
  
  "Бидэнд байгаа цорын ганц зүйл бол Гавиота дээр чемодан авчирсан завь" гэж би хэлэв. Би харанхуйд ямар ч нэр, таних тэмдэг олж чадсангүй. Усанд хэт доогуур явж байсан бөгөөд хоёр гадна хөдөлгүүрээр ажилладаг байсан."
  
  
  Пилар уруулаа хазан толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Ийм зүйл байхгүй. Та завин дээрх хүмүүсийг харсан уу?
  
  
  "Гол хүн нь намхан, биетэй, бүрэн халзан байсан."
  
  
  Тэр намайг зогсоохын тулд гараа өргөв. - Бялуу, халзан хүн үү?
  
  
  "Тийм л дээ. Чи түүнийг таних уу?"
  
  
  "Би тэгж бодож байна. Кюрасао хотод хууль бус наймаачдын бүлэглэлийг удирддаг хүн байдаг. Түүнийг Торио гэдэг.
  
  
  "Чи түүнийг хаанаас олохыг хэлж чадах уу?"
  
  
  "Би чамайг тэнд хүргэж чадна. Би Кюрасаог мэднэ, бид хурдан арга хэмжээ авч чадна."
  
  
  Нэг минутын турш би эсэргүүцэх гэж байсан. Би түүнийг Рона шиг болгохыг хүсээгүй. Гэхдээ Пиларын зөв байсан, би Кюрасао хотод хөтөчгүйгээр үнэт цагаа дэмий үрж чадах байсан бөгөөд цаг хугацаа чухал байсан.
  
  
  "Бид хэр хурдан явах вэ?" Би хэлсэн.
  
  
  “Бид маргааш өглөө эрт нисэх боломжтой. Би бүгдийг зохицуулна.
  
  
  "Бид эрт эхэлж болох уу?"
  
  
  "Үгүй. Мөн та өнөө орой амрах нь чухал. Маргааш чи хүчтэй, сонор сэрэмжтэй байх хэрэгтэй."
  
  
  Миний өвдөж буй булчингууд зөвшөөрөв. Бид ахин нэг аяга бренди ууж, тэр намайг зочид буудал руу минь алхав.
  
  
  "Би өглөө ирж чамайг аваад ирье" гэж Пилар хэлээд "Бид онгоцны буудал руу явна."
  
  
  Би түүнийг хашаандаа орхиод ядарсан байдалтай бослоо
  
  
  
  
  
  
  миний өрөөнд.
  
  
  Арван тавдугаар бүлэг
  
  
  Өдрийн хоёр дахь шүршүүрт орж, оройн нарны эсрэг хөшиг татав. Би шинэ хувцсаа тайлаад сандал дээр тавив. Тэгээд орон дээр нүцгэн сунаж хэвтсэн даавуугаа нөмрөөд тааз ширтлээ.
  
  
  Өөрийгөө хүчээр унтуулах нь ихэвчлэн боломжгүй байдаг. Биеийн бүх мэдрэлүүд амрах шаардлагатай болж, нүд минь элсний уут шиг санагдсан ч унтаж чадсангүй.
  
  
  Хаа нэгтээ Америкийн эрдэмтэн асан, Оросын генерал асан хүн улс орныг минь хот, хотоор минь устгахаар бэлтгэж байсан. Маргааш нь Нью-Йорк хамгийн түрүүнд явах болно. Би тэднийг зогсоохын тулд хаа нэгтээ уралдах хэрэгтэй болохоос Веракруз дахь зочид буудлын орноос нисэх биш.
  
  
  Гэхдээ бэлтгэлгүйгээр тулалдаанд орох нь тэнэг бөгөөд аюултай байх болно. Хэрэв Пилар хууль бусаар хил давуулагч Ториог олж чадвал түүнд даалгавраа биелүүлэх хангалттай хугацаа байж магадгүй юм. Би нүдээ анилаа. Ронагийн дүр миний өмнө хөвж алга болж, дараа нь буцаж ирэв.
  
  
  Улбар шар өнгийн хөшигний дундуур урсах нарны гэрэл аажмаар харанхуй болтол бүх саарал өнгийн сүүдэрт бүдгэрч байв. Гэсэн ч сэтгэл минь тайвширч чадсангүй.
  
  
  Доорх гудамжнаас гарах чимээ бүр чихэнд минь шууд хүрч байх шиг санагдсан. Хажуугийн өрөөний жорлонг угаах, Ниагара хүрхрээ урсах.
  
  
  Тэгтэл хэн нэгэн миний хаалгыг хөнгөхөн тогшив.
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Энэ бол Пилар" гэж зөөлөн хариулав.
  
  
  Би орноосоо босоод алчуур аваад хаалгаа онгойлгов. Пилар баян газар нутгийнхаа толгод, хөндийд аз жаргалтай ургасан мэт жижигхэн цэцэгтэй хар даашинз өмссөн байв.
  
  
  "Ороорой" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би чамайг унтаж чадна гэдэгт үнэхээр итгээгүй" гэж хэлээд дотогш оров.
  
  
  "Чиний гоо үзэсгэлэн зөвхөн мэргэн ухаанаар л илүү байдаг" гэж би хариулав.
  
  
  "Би чамд туслах зүйл авчирсан." Тэр орны ирмэг дээр хөнгөхөн унав.
  
  
  "Эм үү?" Би асуусан. "Би тэднийг хэзээ ч авдаггүй."
  
  
  Тэр над руу залхуутай инээмсэглэв. "Үгүй ээ, эм биш. Би."
  
  
  "За" гэж би гайхсандаа сэргэж, "Чи үнэхээр амттай эм бөгөөд залгихад хэцүү биш" гэж хариулав.
  
  
  Түүний үзэсгэлэнтэй царай нь ноцтой, бараг ширүүн болжээ. "Битгий хошигно" гэж тэр хэлэв. "Бид хоёрын амьдрал маргааш таны биеийн байдлаас шалтгаалж магадгүй, бас..." Энд тэр эргэлзэн, нүдээ алчуураар бүрсэн дүрсийг минь гүйлгэн харав. "Магадгүй би ч гэсэн өнөөдөр ганцаараа тайван амрах байх."
  
  
  "Магадгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Чи бүх зүйлийг надад үлдээх үү?"
  
  
  "Пилар, би чиний гарт байна."
  
  
  “Биен. Эхлээд би чамайг энд орон дээр хэвтээсэй гэж хүсч байна."
  
  
  Би дуулгавартай алхсаар ор луу очин доошоо буух гэж байтал түүний хүчтэй хүрэн хуруунууд миний өмссөн алчуур доогуур шурган шургууллаа.
  
  
  "Бидэнд алчуур хэрэггүй" гэж тэр шийдэмгий хэлэв. "Гэдсэн дээрээ хэвтээрэй, гуйя."
  
  
  Би орон дээрээ хэвтээд гараа дэрэндээ нугалав. Миний гавлын ясны ёроолд ямар нэг хүйтэн зүйл хүзүүнд минь хүрч, нуруугаар минь аажуухан урсав. Би шанцайны бага зэрэг анхилуун үнэртэв. Би мөрөн дээгүүрээ Пиларыг авч явсан цүнхнээсээ жижигхэн шил авч, доторхыг нь нуруугаар минь асгахыг харлаа.
  
  
  "Шанцайны тос" гэж тэр тайлбарлав. "Одоо би чамайг дахин толгойгоо доош буулгаж, тайвшруулахад тань туслахыг хүсч байна."
  
  
  "Тийм ээ, хатагтай" гэж би инээв. Шивнэх, торгомсог чимээ гарав. Нүдний минь булангаар би бараан гуяны гялбааг олж хараад Пилар бүх хувцсаа тайлсныг мэдэв.
  
  
  Тэр миний бодлыг мэдэрсэн мэт зөөлөн зөөлөн хуруугаараа нүдийг минь анилаа. "Тайвшир" гэж тэр бувтнав. "Одоо та зүгээр л амрах хэрэгтэй."
  
  
  Дараа нь түүний гар миний нуруун дээр гөлгөр жижиг тойрог хэлбэрээр хөдөлж, хуруугаа зөөлөн, зөөлөн дарав. Тэр миний мөрөн, цээжин дээр тос түрхэж, өөртөө зөвшөөрлийн чимээ гаргав. Тэр миний хажуугийн майя жад намайг бэлчээсэн үрчлээг олж, хуруугаараа өвдөлтийг илбэв.
  
  
  Тэр миний бэлхүүс рүү тос түрхэж, гар нь анхилуун үнэртэй тосоор арьсан дээр минь гулгав. Доош доош, өгзөг, гуяны ар тал дээр. Өвдөгний хөндийд бага зэрэг хүрч, дараа нь тугалын булчингууд, Ахиллес шөрмөсний дагуу, миний өсгий түүний алган дээр тогтоно.
  
  
  Пилар тосоо хөлний минь уланд зөөлөн түрхэж, хөлийн хурууны завсар хуруугаа гулсуулна.
  
  
  Миний арьс амьд, түүний хүрэлт хэт мэдрэмтгий байсан. Түүний нүцгэн бие ойрхон байгааг нүх сүвээрээ мэдрэх шиг боллоо.
  
  
  Би: "Пилар, би догдолж байна уу эсвэл нойрмог байна уу бүү мэд. Шийдвэр гаргана уу! »
  
  
  "Тайвшир" гэж тэр аяархан загнав. "Бид дөнгөж эхэлж байна".
  
  
  Дараа нь тэр миний хөлийн хурууг нэг нэгээр нь авч, энхрийлэн, хурууныхаа завсраар эргэлдүүлэв. Эрхий болон долоовор хуруугаараа хөлийн хуруу бүрийг дээш доош гулсуулдаг тослог бүрээс хийжээ.
  
  
  Дараа нь Пилар хөл бүрийг гартаа атгаж, яс хагарах хүртэл зуурав. Дараа нь тэр гараа дахин миний хөлийг дээш хөдөлгөж, чадварлаг хуруугаараа чангалж буй булчингуудыг ухаж, шахаж, янзалж, өвдөж буй өвдөлтийг сугалж байв.
  
  
  Миний ууцанд онцгой анхаарал хандуулсан. Өгзөг тус бүрт нэг гараараа доош бөхийж, нэгэн эмэгтэйн төлөө гайхмаар хүчээр шахаж, гар нь өсгийөөс хөлийн хуруу хүртэл хэмнэлээр эргэлдэж байв.
  
  
  Пилар ороход ор бага зэрэг унжив
  
  
  
  
  
  
  миний хөл дээр өөрийгөө оллоо. Энэ байрлалаас тэр урагш бөхийж, уян хатан хуруугаараа миний нурууны дагуу гүйж, чангалж буй булчингуудыг ид шидээр тайвшруулав.
  
  
  Тэр миний мөрөн хүзүүнд иллэг хийхээр урагш сунгахад түүний найгасан хөхнийх нь толгой над руу наахыг мэдэрлээ. Одоо түүний гар нүцгэн нурууг минь мөрнөөс минь хөл хүртэл гулсуулж байв.
  
  
  "Одоо эргүүлээрэй" гэж тэр хэлэв, "би нөгөө талыг нь хийнэ."
  
  
  "Би тэвчих эсэхээ мэдэхгүй байна."
  
  
  "Санаа зоволтгүй, би чамайг тэвчих болно гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  Би нуруун дээрээ эргэлдэв.
  
  
  Пилар санаа алдлаа. "Яагаад, Ник, би чамайг тайван байна гэж бодсон!"
  
  
  - Хараал ид! Би нүцгэн массажистаа харах завшааныг ашиглан инээмсэглэв. Түүний арьс өнгөлсөн зэс шиг гөлгөр, өөгүй байв. Түүний хөх нь дүүрэн, боловсорч гүйцсэн байв. Тэд живж, дараа нь огцом өссөн. Нарийхан бэлхүүс, бөөрөнхий хонго нь бага зэрэг хөлсөөр гялалзаж байв.
  
  
  Оройн ширээнээс лонх тос авахаар эгдүүтэй гэгч нь тонгойн гараа дэлгэн над руу цацав.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж тэр миний бодлыг дахин уншиж байгаа мэт "юу ч дутуу үлдэхгүй!"
  
  
  Тиймээс одоо би түүний гарт бууж өгсөн. Нүдээ анилаа - миний толгойд ямар ч сэтгэл түгшээсэн дүр төрх гарч ирээгүй. Тэр мэддэг хуруунуудын дагуу бие минь сансар огторгуйд эргэлдэж байгаа мэт жингүйдэх мэдрэмж надад төрж байв. Би идээнээс хийсэн юм шиг санагдав ... чанга, сунгасан, хагарах цэгээс хэдхэн минутын дотор амттай сунгасан.
  
  
  Би гэнэт нүдээ нээж Пиларсын гараас атгав. "Энэ хангалттай" гэж би хэлэв. “Бид дөнгөж сая массажны хязгаарт хүрсэн. Танд өөр авьяас бий юу? »
  
  
  Пилар надад залхуу, элэглэсэн инээмсэглэл тодрууллаа. Түүний амыг таглахад би гайхалтай таашаалд автсан.
  
  
  Тэгээд нэг хэсэгтээ л санаанд багтамгүй таашаалын ертөнц рүү жижигхэн хилэн нүхээр татагдан орж байгаа юм шиг санагдав. Дараа нь чөлөөлөгдсөн чичиргээ намайг бүрхэв. Тэгээд олон цагийн дараа би анх удаа бодол санаа, мэдрэмжгүй хоосон орон зайд хөвж, мартагдашгүй гүний худаг руу хөвж байлаа.
  
  
  Би хажуудаа байгаа дулаан, гэрэлтсэн биеийг татан бид хоёрыг даавуугаар хучив.
  
  
  Нэг минут хүрэхгүй хугацаанд миний хайж байсан нойр намайг шанцай үнэртсэн дулаахан тэврэлтэнд оров.
  
  
  Арван зургаадугаар бүлэг
  
  
  Би үүр цайхад бүх хуучин эд ангиудыг шинэ, Teflon бүрээстэй, байнгын цутгасан эд ангиудаар сольсон мэт мэдрэмж төрж сэрлээ. Угаалгын өрөөнөөс ус цацаж, испаниар дуулах эмэгтэйн хоолой сонсогдов. Би орноосоо үсрэн босоод хаалга руу очин түлхэв.
  
  
  Уурын урсгал өрөөнд орж ирэв. Тунгалаг шүршүүрийн хөшигний цаанаас хөөсөрч, Панчо Виллагийн үеийн ямар нэг зүйлийг дуулж байгаа Пиларын үзэсгэлэнт биеийн дүрс харагдана. Хааяадаа хөшиг нь түүний арьсанд наалдаж, шоколадны хайрцагт хийсэн гилгэр хальсан цонх шиг гялалзсан гадарга харагдах ажээ.
  
  
  Би тэнд хэсэг зогсоод үзвэрийг таашааж байгаад хөшгөө шүүрэн хажуу тийш нь татлаа.
  
  
  Пилар гайхсандаа амьсгаадан, эмэгтэй хүний зөн совингоор гараа далдав. Дараа нь тэр гараа буулгаж, шүршүүрийн шүршигч дор инээмсэглэн зогсоход ус түүний биеийн толгод, хөндийгөөр урсаж, далайн хав шиг гялалзав.
  
  
  "Өглөөний мэнд, кверидо" гэж тэр хэлэв. "Би чамайг сэрээгээгүй гэж найдаж байна." Түүний нүд миний бие дээгүүр эргэлдэнэ. "Чи үргэлж ингэж сэрдэг үү?"
  
  
  "Энэ бүхэн дараагийн өрөөнд хэн шүршүүрт орохоос хамаарна."
  
  
  "Би чамайг сайхан унтсан гэж найдаж байна."
  
  
  "Бүдүүн шиг. Хэрэв дэлхий хэзээ нэгэн цагт таны энэ нойрны эмний эмийг мэдвэл бид сүүлчийн барбитуратуудыг харах болно."
  
  
  "Зсардагч. Суу, би нурууг чинь саван хийнэ.
  
  
  Би шүршүүрт ороход Пилар намайг эргүүлэв. Тэр гараа хөөсөрч байсан ч хөөсөрч байсан анатомийн хэсэг миний нуруу биш байсан нь гарцаагүй. Би эргэж харан түүний өөдөөс зогсоход бид хоёр руу ус цацав. Би анх удаа түүнийг ямар өндөр охин болохыг мэдэрсэн.
  
  
  "Би чамаас маш их захиалга авдаг юм байна" гэж би хэлэв. Би ажлаа авах цаг нь болсон.
  
  
  "Чи юу гэсэн үг вэ, Кэридо?" - тэр амьсгаадан урагш бөхийж, тэр гайхалтай хөхнүүд над руу найгаж байв.
  
  
  Би түүнийг гарнаас нь атгаад Пиларыг өргөөд өөртөө авчрав. Дараа нь би үүнийг нэг инчээс бага зэрэг доошлуулсан.
  
  
  Гар нь цээжийг минь тэврэн биднийг татан цээжиндээ цээжиндээ наахад тэр бяцхан баярласан чимээ гаргав. Бид шүршүүрт орохдоо удаан, долгионтой, хөдөлгөөнгүй бүжиглэж, Пиларыг яг л эмэгтэй хүн шиг эргэлдэж, чичиртэл хэмнэлээ аажмаар нэмэгдүүлэв. Гэнэт тэр хашгирч, хоолой нь усны нэг хэвийн архирах чимээнд хатав.
  
  
  Дараа нь бид хамтдаа зогсоод, бидний биеийг усаар угаана.
  
  
  Бид хурдан хувцаслаж, дараа нь ойролцоох кафе руу Huevo rancheros-ийн амттай өглөөний цай уухаар явлаа. Бид үүнийг Мексикийн шар айргаар угаасан бөгөөд өглөөний цайны үеэр ч гашуун Мексик кофе-фи-ээс илүү амттай байдаг.
  
  
  Такси биднийг Aeropuerto Nacional руу хүргэж, жижиг онгоцонд суув. Бид зургаан гучин цагт хөөрөв. Хоёр цагийн зөрүүтэй бид үд дунд Кюракао хотод буух байсан.
  
  
  Биднийг нисэх үед
  
  
  
  
  
  Юкатаны тайван ногоон, Карибын тэнгисийн гүн цэнхэр дээр би олон цагийн өмнө тэнд амьдралынхаа төлөө тэмцэж байснаа санахгүй байхын аргагүй байлаа.
  
  
  Пилар бид хоёр харилцан тохиролцсон юм шиг аяллын үеэр яриагүй. Өнөө өглөө эрт бид зүгээр л нэг эрэгтэй эмэгтэй хоёр л амьдрал, бие биедээ таашаал авч байсан нь бидний хамгийн том асуудал бол өглөөний цайгаа юу идэхээ шийдэх явдал юм шиг. Харин одоо бид хоёр мэргэжлийн хүмүүс байсан бөгөөд хэзээ ч эргэж ирэхгүй гэдгээ мэдсээр байж үл мэдэгдэх аюул руу явж байв. Энэ бол жижиг ярианы цаг биш байсан. Бид хувийн бодолдоо төөрч чимээгүйхэн суулаа.
  
  
  Чимээгүй байдлыг нисгэгчийн хоолой эвдэв. “Таны баруун талд байгаа хүмүүс одоо урд байгаа Аруба арлыг харж байна. Аруба бол Нидерландын Антилийн арлуудыг бүрдүүлдэг гурван арлын хамгийн жижиг нь юм. Кюракао зүүн тийш тавин миль хэвээр байна. Бид бууж эхэлж байгаа бөгөөд арван таван минутын дараа газардах болно."
  
  
  Нисгэгч бидэнд Кюрасаогийн цаг агаарын нөхцөл байдлын талаар үргэлжлүүлэн ярьж байх үед (үрднийх шигээ төгс) Аруба бидний хажуугаар гулсаж байхыг харлаа. Аруба, Кюракао хоёрын хоорондох далайн давалгаа нь цагаан дарвуулт завь, байнгын хүн амгүй олон жижиг бор арлуудтай байсан ч хааяа загасчид ашигладаг байв.
  
  
  Манай онгоц Плесманы нисэх онгоцны буудалд газардаж, нийслэл Виллемстад руу таван миль явах такси олов. Бүхээг нь хуучин Хадсон байсан тул гадаа ашиглах боломжтой дээврийг нь авч хаясан.
  
  
  Жолооч нь яриа хөөрөөтэй нэгэн байсан бөгөөд бидний богино хугацаанд орон нутгийн хов живийг биднийг дүүргэхээр шийдсэн бололтой. Ганцхан өгүүлбэр миний толгойд мөс шиг хатгах хүртэл тэр хүний яриаг нэг их анзаарсангүй.
  
  
  "Түр хүлээгээрэй" гэж би жолооч руу хуцав. "Тэнгисээс гаргаж авсан шаргал үстийг та юу гэж хэлсэн бэ?"
  
  
  Тэр миний сонирхлыг татсандаа сэтгэл хангалуун инээмсэглэн суудалдаа эргэв. “Өө тийм ээ, эрхэм ээ. Хоёр хоногийн өмнө загас агнуурын усан онгоцны зогсоол дээр маш их сэтгэл хөдөлсөн. Нэг завь нь шар үстэй эмэгтэйтэй буцаж ирэв. Тэрээр аврах хантааз өмссөн байсан нь түүнийг авчрах үед ухаангүй байсан ч усанд автсан байв. Ганц ч завь осолд ороогүй болохоор их хачирхалтай."
  
  
  "Тэр одоо хаана байна?" Би хөндлөнгөөс оролцсон
  
  
  "Загас агнуурын боомтоос энэ мэдээ гарахад тэр эмэгтэйн нөхөр удалгүй ирж, түүнийг аваад явсан."
  
  
  "Түүний нөхөр?" - Би давтан хэлэв.
  
  
  "Өө тийм. Говиотатай хааяа сэлдэг баавгай шиг том биетэй хүн."
  
  
  Городин! Тэр намайг эсвэл Рона хоёрыг усан дотроос олоогүй байхдаа Кюракао руу буцаж ирсэн байх. Загасчид түүнийг авчирсан тухай боомтоос мэдээ ирэхэд тэр тэнд хүлээж байсан нь эргэлзээгүй. Энэ хоёр хоногийн өмнө болсон. Би Рона амьд байх магадлалыг тооцоолсон. Энэ нь урт буудлага байсан: "Эр хүн... нөхөр нь ... эмэгтэйг хаана авсныг та мэдэх үү?" Би асуусан.
  
  
  - Үгүй ээ, эрхэм ээ, гэхдээ миний найз загасчин Саба танд хэлэх байх. Тэр л хатагтайг далайгаас гаргаж авсан” гэж хэлжээ.
  
  
  "Чи намайг Саба руу хүргэж өгч чадах уу?"
  
  
  "Одоо, эрхэм ээ?"
  
  
  "Одоогоор." Би товойсон түрийвчнээсээ арван гулдрын дэвсгэрт гаргаж ирээд жолоочид өглөө. "Тэгээд хурдан хий."
  
  
  "Таван минут" гэж тэр мөнгөө халаасандаа хийв.
  
  
  Таван минутын дотор, бараг хоёр дахь цаг болоход бид Виллемстадын гаднах загас агнуурын боомт руу нарийн гудамжаар алхаж, жолоочийн байнга түшдэг дуут дохионы тусламжтайгаар замаа цэвэрлэв. Бид "Ванвортийн хоргодох газар" гэсэн бичээстэй, утаанд будагдсан том цонхтой хүрээ байшингийн урд талын далан дээр гэнэт зогсов.
  
  
  Машинаас буухдаа ханцуйнаас минь чирч, Пиларын тухай бараг мартсанаа ойлгов.
  
  
  "Ник, шаргал үст... энэ чиний Рона мөн үү?"
  
  
  "Энэ нь байх ёстой."
  
  
  "Тэгээд та юу хийх гэж байна?"
  
  
  "Хэрэв би боломжтой бол түүнийг олоорой."
  
  
  "Гэхдээ бидэнд даалгавар бий."
  
  
  Хэрэв Рона байгаагүй бол ямар ч даалгавар байхгүй байх байсан. Тэр л бидэнд сэжүүр өгсөн бөгөөд одоо биднийг Городин руу хөтөлж чадна. Тэрнээс биш бидэн шиг аюултай ажилд сургагдаагүй. Хэрэв тэр одоо Городины гарт байгаа бол тэр аймшигтай төлбөр төлөх болно. Би түүнийг олохыг хичээх ёстой. Би түүнд маш их өртэй."
  
  
  "Чи түүнд ямар ч өргүй" гэж Пилар хэлэв. "Чи түүнийг даалгавраа хийхийг албадаагүй. Тэгээд цаг нь... ямар өдөр болохыг чи мэдэх үү?
  
  
  "Тийм ээ, би мэднэ. Маргааш эцсийн хугацаа."
  
  
  "Түүний тухай март, Ник. Надтай хамт ир, би чамайг Торио руу аваачих болно. Бид түүнийг эндээс холгүй далан дээрээс олох болно."
  
  
  Би Ванвортын нуувчны хаалганы өмнө зогсоод Пиларсын нүүр рүү харлаа. Намайг ярихад хоолой минь хүйтэн байсан. "Шийдвэр бол минийх, би үүнийг хүлээн зөвшөөрсөн. Чи надтай хамт ирэх үү? »
  
  
  Тэр миний харцтай хэсэг зуур тааралдсаны дараа эргэж харав. Тэр гараа сунган гарт минь хүрэв. "Намайг уучлаарай, Ник. Та өөрийн ухамсрын дагуу ажиллах ёстой. Би чамд ямар ч байдлаар туслах болно. "
  
  
  Би түүний гарыг шахан хаалгаар орлоо.
  
  
  Арван долдугаар бүлэг
  
  
  Vanvoort's Hideaway нь жуулчны баар биш байсан. Гэрэл бүдэг, агаар нь хөгцтэй байв. Ханан дээр шар айраг, улс төрчдийг сурталчилсан зурагт хуудсууд наасан байв. Шалан дээрх хулдаас нь лакгүй банзны урд талын зураасаар нүцгэн мод болтлоо элэгдсэн байна.
  
  
  Үйлчлүүлэгчид нь загасчид, далайчид байв.
  
  
  
  
  
  олон ард түмэн. Мөн бүх эрчүүд. Нимбэгний шар өнгийн богино даашинзтай гайхалтай харагдаж байсан Пиларыг зочдод анзаарснаар ярианы чимээ, нүдний шилний чимээ гэнэт зогсов.
  
  
  Лангууны ард цамцных нь богино ханцуйнаас цухуйсан гуа шиг хоёр толгойтой голланд хүн сууж байв.
  
  
  "Би Саба гэдэг загасчин хайж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Голландын жижигхэн нүд намайг яг л шавж шиг ширтэв. "Түүнийг энд байна гэж хэн хэлсэн бэ?"
  
  
  “Түүний найз таксины жолооч. Хадсон дахь.
  
  
  Тэр том толгойгоо ийш тийш нь сэгсрэв. "Надад юу ч биш."
  
  
  Хоёр гараа саваа дээр тавиад нүүрээ налаа. “Ноёнтон, надад тоглоом тоглох цаг алга, тайлбарлах ч зав алга. Гэхдээ би чамайг мэдээсэй гэж хүсч байна: Хэрэв та таван секундын дотор намайг Сабу руу зааж өгөхгүй эсвэл түүнийг хаанаас олохыг хэлэхгүй бол би хариулт авах хүртлээ энэ баарны дундуур алхаж, ясыг чинь хугална."
  
  
  Голланд эр намайг ноцтой гэдгийг мэдэж байсан. Түүний улайсан нь цонхийжээ. "Тэнд" гэж тэр хашгирав. "Ганцаараа хананд наалдсан лангуунд."
  
  
  Баарнаас эргэж хартал дахиад л шуугиан дэгдээж, бүгд Пилар руу хараад завгүй болов.
  
  
  Лангуунд байгаа ганц хүн нь Виржин арлын хар арьст хүн байв.
  
  
  "Саба?" Би асуусан.
  
  
  "Тийм шүү, найзаа. Суух. Мөн хатагтай. Түүний хэлсэн үгэнд зарим хөгжим нь Британи, зарим нь Баруун Энэтхэгийн зарим хэсэгт сонсогддог калипсо уянгалаг дуунууд байсан. "Чи Ханс руу бурхнаас эмээх сэтгэлийг суулгаж, түүнийг ингээд буцаах хэрэгтэй."
  
  
  “Хоёр хоногийн өмнө авчирсан эмэгтэйн талаар асуумаар байна. Таны далайгаас олсон хүн."
  
  
  - Аа, шар үстэй хатагтай. Маш хөөрхөн. Тэр нэг ч үг хэлэхээр сэрдэггүй. Маш их ядарсан. Далай таны хүчийг шавхаж байна. Гэхдээ би түүнийг гомдоосон гэж бодохгүй байна. Юу ч эвдэрсэнгүй."
  
  
  "Тэгээд тэр хүн түүнийг аваад явсан юм уу? Нөхөр нь гэж хэлсэн хүн үү?
  
  
  "Өө, тэр түүний нөхөр биш юм болов уу" гэж үү? Би гайхахгүй байна. Нөхөртэйгөө андуурсан шар үстэй бүсгүй шиг харагдахгүй байна. Хэт ширүүн, хэтэрхий муухай. Чи эрэгтэй хүн үү найзаа?
  
  
  "Үгүй ээ, гэхдээ би түүний найз, түүнийг авч явсан хүн тийм биш байсан." Түүнийг хаашаа авч явсаныг та мэдэх үү?
  
  
  "Тийм ээ, би мэднэ. Би түүнд Хатан хааны эмнэлэг рүү явах замыг хэлдэг. Тэр хэзээ ч хамаагүй гэж хэлдэг, тэр хатагтайг найзуудтай газар руу нь аваачдаг. Тэр тэд түүнийг асардаг гэж хэлсэн. Тиймээс би түүний хаашаа явахыг харж байна. Тэр авч явдаг. Моторт завьтай охин өөр хоёр эрэгтэйтэй хамт эргээс арван хоёр милийн зайд орших бяцхан арал руу явдаг бөгөөд тэд одоо бүх хүмүүсийг айлгадаг.
  
  
  "Чи надад Бяцхан нохой руу яаж хүрэхийг зааж өгч чадах уу?" Би асуусан.
  
  
  "Мэдээж. Боомт руу буу, чи энэ газрыг харж болно. Алив, би чамд үзүүлье."
  
  
  Хар хүн босоод лангуунаас гарав. Пилар биднийг даган гадаа, хэд хэдэн эгц гудамжаар уруудан эргийн эрэг хүртэл явтал Саба оргилуун ус руу чиглэн хүрэн хадны гүдгэр товойсон хэсэг рүү заав.
  
  
  "Бяцхан нохой" гэж тэр хэлэв. “Магадгүй 500 метр урт, 200 өргөн. Усан онгоцыг буулгах цорын ганц аюулгүй газар бол нөгөө тал юм. Та эндээс харж чадахгүй.
  
  
  "Надад хурдан завь хэрэгтэй байна" гэж би хэлэв. "Чи надад түрээслүүлдэг хүнийг мэдэх үү?"
  
  
  "Мэдээж. Хууль бус наймаачид, цагдаа нараас бусад нь боомтод хамгийн хурдан завьтай найзтай. Тэр чамаас их мөнгө нэхэмжилдэг, гэхдээ чи мөнгөө авдаг."
  
  
  "Сайн байна." Би Пилар руу эргэв. "Одоо би чамаас танд маш хэцүү зүйл хийхийг хүсэх болно."
  
  
  "Юу болсон бэ, Ник?"
  
  
  "Намайг хүлээж байгаарай. Хүлээгээрэй, хэрвээ би харанхуй болоогүй бол Вашингтонд Дэвид Хок руу утасдаж, түүнд мэддэг бүхнээ хэлээрэй."
  
  
  "Би чамтай хамт явж болох уу? Би завийг удирдаж чадна. Би олон талаар тусалж чадна."
  
  
  "Үгүй" гэж би хатуу хэлэв. "Энэ бол миний ажил, би чамайг энд үлдэхийг хүсч байна."
  
  
  "Тийм ээ, Ник" гэж тэр ер бусын огцорлоо.
  
  
  Би түүний гарыг шахан Сабаг дагаж усан онгоцны зогсоол руу явлаа. Энэ нь бардам эзнийхээ сайн нөхцөлд нямбай хадгалсан хуучин хурдан хүлэг байсан юм. Тэр танихгүй хүнийг бардамнал, баяр баясгалантайгаар нисэхэд тийм ч их санаа зовсонгүй, харин түүний эсэргүүцлийг багасгахын тулд хангалттай гульденууд гараа сольсон байв. Хөдөлгүүр нь аварга том Эвинруд байсан бөгөөд тэр даруйдаа амилсан бөгөөд удалгүй би Бяцхан нохой руу чиглэн хялбар сувгаар хурдалж байлаа. Хэтэрхий ойртохоосоо өмнө хадан арлыг тойруулан өргөн тойрог хийв. Алс эргийн үүдэнд бүхээгтэй завь будаггүй усан онгоцны зогсоол дээр бэхлэгдсэн байв. Далайн эрэг дээр модон овоохой байв. Яндангаас цайвар саарал утаа гарч байв.
  
  
  Би Эвинрудыг багалзуурдаж, дараа нь овоохой болон эргэн тойрных нь хаднаас амьдралын шинж тэмдэг байгаа эсэхийг шалгав. Байхгүй байсан. Тэгээд би мотороо асаагаад арлын эргэн тойронд гарлаа.
  
  
  Би хад чулуурхаг эргээр тэнүүчилж, буух газар хайж байлаа. Хагархай оргилууд дэлхийн төв хэсэгт ямар нэг том үймээн далайн ёроолоос шидэгдсэн мэт арван тав, хорин фут өргөгдөнө. Эцэст нь би хэд хэдэн цухуйсан чулуун дундах нарийхан устай таарч, завийг шахаж амжив. Би түүнийг хамгаалж, хаданд авирч, арлын эсрэг талд байрлах овоохой руу явлаа.
  
  
  
  
  
  
  
  Хөдөлгөөн нь сайндаа удаан байсан тул Городин ажиглаж байгаа болов уу гэж болгоомжтой хөдөллөө. Хорин минутын дараа би гэдсэн дээрээ хэвтэж, овоохой руу харж болохуйц тухтай газар хүрэв. Энд далайн эргээс том юм шиг, хоёр өрөөнд хуваагдсан юм шиг санагдсан. Миний харж байсан цорын ганц цонх нь зөвхөн цоорхойтой байв. Одоог хүртэл хүний амь насны шинж тэмдэг алга, гагцхүү утаа униар агаарт тархаж байна. Одоо би утаан дор салхинд гарахдаа эвгүй үнэрийг анзаарав. Магадгүй би энэ юу болохыг мэдэж байсан ч тэр бодлоосоо татгалзаж, хэн нэгэн харж байгаа байх гэж цонхны хагарлаас зайлсхийхийг хичээн хашаа руу мөлхөв.
  
  
  Би ямар ч асуудалгүй овоохойд хүрч, самбартай цонхны доор суув.
  
  
  Эндхийн өмхий үнэр үнэртэх нь аргагүй. Энэ нь шатсан мах, хүний үсний үнэр байв. Би шүдээ зуугаад Рона Воллстедтэд тохиолдож болохуйц сэтгэцийн дүр зургийг арилгахыг хичээв. Овоохойн дотроос уурын хурц, арай ядан дарагдсан хоолой сонсогдов. Энэ бол Федор Городины хүнд архирах чимээ байв.
  
  
  "Чи Картер бид хоёр надад маш их бэрхшээл учруулсан" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ та миний өршөөлийг хүлээн авч чадна. Танд мэдээлэл байна; Надад энэ мэдээлэл хэрэгтэй байна. Энгийн солилцоо. Тэгээд үнэхээр над шиг ятгах авьяастай хүнээс яаж татгалзаж чадаж байна аа? »
  
  
  Би толгойгоо аажуухан дээш өргөөд самбар хоорондын завсраар нүдээ цавчихад Городины дуу үргэлжиллээ.
  
  
  “Картер живээгүй гэдгийг бид мэднэ. Түүнийг Юкатан дахь Майячуудын загасчны тосгонд эрэг дээр авчирсан гэх баримт бий. Түүнээс гадна бид түүнийг мөрдөж чадаагүй. Яаралтай тохиолдолд холбоо барих цэг байх болно. Хаана байгааг нь хэлэхийг хүсч байна."
  
  
  Одоо би цонхны тавцангаар өрөөг харж байлаа. Рона Воллстедт Городины дэргэд модон сандал дээр суув. Бүсэлхийгээр нь ганц олс уяж, хоёр гарыг нь хажуу тийш нь уяж, сандлын түшлэгт нь барив. Тэрээр аялалын хөлөг онгоцноос шумбахдаа өмссөн өмднийхөө үлдэгдлийг л өмссөн байв. Тэр бэлхүүсээс дээш нүцгэн, жижиг, сайхан хөхөө ил гаргасан. Нүд нь улаан болж, үс нь бүдгэрсэн байв. Түүнийг ярихад энэ нь хол, ядарсан хоолойгоор байв.
  
  
  "Холбоо барих газар байгаагүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Чи худалч, тэнэг юм" гэж Городин хэлэв. "Би чамд юу хэлэхийг чи мэдэх ёстой. Одоо ч юм уу, дараа нь ч хашгирч шаналж байхад амар амгалан. Ямар ч байсан би Картерыг олох болно. Тэр аль хэдийн миний хамгийн сайн эрчүүдийн заримыг алсан бөгөөд тэр амьд байх минут бүр бидний төлөвлөгөөнд заналхийлж байна. Одоо дахиад л Ник Картерыг хаанаас олох вэ?
  
  
  "Би түүнийг хаана байгааг мэдэхгүй байна" гэж Рона ядарсан нэгэн өнгөөр хэлэв.
  
  
  "Надад тэвчээр алга" гэж Городин архирав. "Одоо би чамд тэвчээр алддаг хүмүүст юу тохиолдохыг харуулах болно."
  
  
  Том орос хажуу тийш нүүж, яндангаас гарсан утааны эх үүсвэр илэрсэн. Том төмөр шаргал шаазан дотор улаан халуун овоолсон нүүрс шатаж байв. Урт багажны резинэн бүрээстэй бариул нүүрснээс цухуйж байв. Городин бариулыг болгоомжтой барьж, багажийг гаргаж ирэв. Эдгээр нь урт үзүүртэй бахө байв. Түүнийг Ронад үзүүлэхэд хавчуурууд нь бүдэг улбар шар өнгөөр гэрэлтэв.
  
  
  "Та энэ техникийн талаар сонссон байж магадгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  “Мах нь биенээсээ чимхээр тасардаг. Эмэгтэй хүний хөхөнд онцгой анхаарал хандуулдаг. Чи нэлээд удаан амьдрах болно, гэхдээ тэр цаг мөч бүрт үхэхийг гуйх болно."
  
  
  Ронагийн харц бахөний гялалзсан үзүүр дээр унав. "Гэхдээ би юу ч мэдэхгүй" гэж тэр нулимс дуслуулан "юу ч биш" гэж хэлэв.
  
  
  Городин түүнийг үл тоомсорлов. "Би чамд асуултандаа хариулах дахин нэг боломж өгье" гэж тэр хүйтнээр хэлэв. "Тэгвэл бид эхэлнэ."
  
  
  Би үйл ажиллагааныхаа төлөвлөгөөний талаар бодлоо. Би Городиныг цонхны тавцангаар буудаж алж болох байсан ч харанхуй өрөөнд тэдний сүүдрээс харахад хамгийн ойрын хананы дэргэд өөр хоёр хүн зогсож байв. Намайг овоохойн буланг тойрч гадаах хаалга руу очихоос өмнө тэд зэвсэглэсэн байх бөгөөд Ронаг алах нь гарцаагүй. Цонхны шууд эсрэг талын өөр нэг хаалга нь хоёр дахь өрөө рүү хөтөлсөн бололтой. Энэ нь тус болсонгүй. Өрөөнд цонхтой байсан бол самбартай байх байсан.
  
  
  Би хэрэгжих боломжтой төлөвлөгөө гаргах гэж оролдож байтал Городин бахө нүүрсэнд хийж, миний зүг эргэв. Тэр үл үзэгдэх хүмүүсийн нэгэнд хандан “Түүнийг энд авчир. Мисс Вольстедт бидэнтэй хамтран ажиллахгүй бол юу хүлээж болохыг харуул.
  
  
  Богино үстэй славян залуу миний цонхны өмнө хөндлөн гарч ирээд би толгойгоо дахин өргөхөд тэр эсрэг талын хаалгыг онгойлгов. Түлэгдсэн махны үнэр хорт хий шиг тархав. Слав нэг минутын дараа буцаж ирээд, Рон хотоос хэдэн фут зайд хадгалсан шалан дээр ямар нэгэн зүйл чирсээр ирэв.
  
  
  Шалан дээрх амьтан толгой, их бие, хоёр гар, хоёр хөлтэй хүний хэлбэртэй байв. Тэр хүн энэ талаар санал болгосон өөр зүйл бага байсан. Толгой, биеийн бүх хэсгээс мах, булчин нь урагдаж, шатаж, урагдаж, урагдсан байв. Хаана ч эрхтэн байхгүй юм шиг санагдсан
  
  
  
  
  
  
  зэрэмдэглээгүй. Олон газарт яс нь махны нүхээр гарч байхад тэр амьтан цус болон биеийн бусад шингэнээс цус алдаж байв.
  
  
  Уруул нь бүрмөсөн тасарч, гавлын ястай төстэй ил гарсан шүднүүд ярвайсан байв. Нэг нүд байсан газар одоо зөвхөн нойтон, харласан нүх л үлджээ.
  
  
  Хамгийн аймшигтай нь энэ хүний үлдэгдэл амьд байсан.
  
  
  Энэ сүнс таталттай гараараа шалны хавтанг өрөвдмөөр хусахад Рона амаа ангайж, эргэж харав.
  
  
  "Чи хуучин найзаасаа ингэж холдож болохгүй" гэж Городин хэлэв. "Эсвэл чи царайлаг залуу Борисыг танихгүй байх."
  
  
  Рона чичирч уйллаа.
  
  
  "Бид түүнийг ухаангүй байсан ч амьд байгааг олж мэдсэн" гэж Городин үргэлжлүүлэн хэлэв. "Бид үүнийг сэргээсэн. Бид түүнийг харж, шинжилгээ өгөхөөс өмнө хооллож байсан. Дараа нь тэр үүргээсээ зайлсхийж, Картер та хоёрыг зугтахыг зөвшөөрсөн тэр хайхрамжгүй мөчийг тийм ч зоригтой биш гэж хүлээн зөвшөөрч байна. Хурц дээшлэн хоолой нь ширүүн болов. "Тэгээд одоо чиний цаг. Надад Ник Картер хэрэгтэй байна, та түүнийг хаанаас олохыг хэлж болно.
  
  
  "Би... мэдэхгүй" гэж Рона уйлав.
  
  
  Городин оросоор тангараглаж, бахөний резинэн бариул руу гараа сунгав.
  
  
  Стюартын надад өгсөн зургаан утааны бөмбөлөг бүхий ус нэвтэрдэггүй хоолой миний гарт байв. Яаж ийгээд нэг үрлэнгээ гялалзсан нүүрс рүү шидэх хэрэгтэй болов. Энэ нь хялбар зай байсан - асуудал нь торны цонхоор үрэл авах явдал байв. Надад үлээгч буу хэрэгтэй байсан бөгөөд энэ зураг толгойд буухад би цамцныхаа халааснаас бал үсээ хурдан гаргаж ирээд малгайг нь тайлж, дотор нь сумтай шидэв. Энэ нь надад нэг талдаа нарийссан, нөгөө талдаа утааны үрлэн авах хэмжээний өргөнтэй гурван инчийн диаметртэй хоолой үлдээсэн юм. Би үзэгний торх руу сум шидэж, цонхны тавцангийн завсраар нааж, пуужингийн чиглэлийг нарийн тохируулж эхлэв.
  
  
  Одоо Городин Рона руу ойртлоо. Гартаа хоёр бахө барьсаар түүний зүүн хөхний толгойд халуун бахө дарав. Би гар хийцийн үлээгч бууныхаа амыг гялалзсан нүүрс рүү чиглүүлэв. Миний эхний оролдлого төгс байх ёстой, учир нь би хоёр дахь оролдлого нь амжилтанд хүрэх магадлал багатай.
  
  
  Гүнзгий амьсгаа аваад гуурсан хоолойн төгсгөлд уруулаа наан тэсрэх чимээ гарган амьсгалаа гаргалаа.
  
  
  Бөмбөлөг нүүрс рүү нисч, амттай исгэлэн, мөөгний утаагаар халуун нүүрс дээр тогтож, цонхигор, амьсгал боогдох утаагаа өрөөний өнцөг булан бүрт тараав.
  
  
  Стюартын овсгоог ерөөж, амны алчуурын маск гаргаж ирээд ам, хамараа таглав. Би овоохойн буланг эргүүлж мөрөөрөө хаалгаа онгойлгов. Би хүчтэй өшиглөхөд чичирч, дараа нь салсан.
  
  
  Би Лугер гартаа атгасан овоохой руу орж ирэхэд Городин хажуугийн өрөөний хаалгаар бүдэрч орж ирэхийг харлаа.
  
  
  Би буудсан, тэр унасан. Тэр шалан дээрээс буугаа авах гэж оролдсон хэвээр байсан тул би түүнийг дахин буудахад тэр хөдлөхөө болив.
  
  
  Өрөөнд байсан хоёр дахь хүн Городины унагасан шалнаас аваад халуун бахө бариад над руу дайрсан. Би түүний толгой руу сум тавиад Рона руу гүйж очоод түүнийг хурдан суллав. Ханиалгах хооронд тэр миний нэрийг амьсгалж чадсан.
  
  
  "Ник?"
  
  
  "Тийм" гэж би хэлэв. "Тайвшир, би чамайг хормын дотор эндээс гаргана."
  
  
  Ронаг гадаа гаргаад газар хэвтүүлэхэд ороолтны баг амнаас минь гулсав. Би нүдээ анилтал хүлээгээд Городин руу буцав.
  
  
  Би Борисын чичирч буй шарилын дээгүүр гишгэн хашааны хоёр дахь өрөөнд орлоо. Хоосон. Тэнд самбараар хучигдсан цонх байсан ч хагарчээ. Би эргэн тойрон дахь чулуунуудыг харсан боловч Городиныг хараагүй.
  
  
  Ронагийн алсаас хашгирах чимээ намайг цонхноос холдуулав. Би бүхээгээрээ ухасхийн ороод урд хаалгаар гарлаа. Городин завь бэхэлсэн усан онгоцны зогсоол руу чулуунуудын хоорондох богино замаар гүйв. Намайг хаалгаар ороход тэр эргэж хараад урт хошуутай Эрма гар буугаар намайг буудсан. Түүний сум миний ханцуйнд туссан нь миний оньсыг эвдэхэд хангалттай байлаа. Тэдний нэг нь крейсерийн түлшний савыг мөргөж, Городин хадны цаагуур замаас гарч ирэхэд завь хүчтэй дэлбэрч, дээшээ хөөрөв.
  
  
  Би Ронагийн хажууд сөхрөн суулаа. "Та явж болно?"
  
  
  "Би... би тэгж бодож байна."
  
  
  -Тэгвэл яг миний ард байгаарай. Би арлын нөгөө талд завь бэхэлсэн. Алхахад амаргүй, Городин хаа нэгтээ буутай байна.
  
  
  "Чи удирдаж байна, Ник" гэж тэр хэлэв. "Би хийх болно"
  
  
  Би цамцаа тайлаад Ронад өгсөн нь даруухандаа биш, бараг л хадны өнгөтэй байсан юм. Миний арьс тийм ч илэрхий бай болж чадахааргүй борлосон байсан. Рона ардаа байсаар би өчүүхэн дуу чимээ, хөдөлгөөнөөс болгоомжилж завь руугаа хадан хадан дээгүүр буцлаа.
  
  
  Би үүнийг харсан чинь бид хоёр завь хоёрын хооронд ганцхан нарийхан хад чулуу байсан нь наранд гялтганасан төмөр байв.
  
  
  
  
  
  
  Эрма гар бууны хавтгай хагарал чимээ аниргүйг эвдэж, бидний урд хоёр тохойд хайрга асгарах үед би Ронаг газар хүчтэй шидээд хажууд нь унав.
  
  
  "Байгаагаараа байгаарай" гэж би Рона руу исгэрээд бууны амны анивчихыг харсан газар руу Лугер чиглүүлэв. Би нэг удаа, хоёр удаа буудсан.
  
  
  Городины гар, мөр нь чулууг ороож, тэр зэрлэг буудсан нь бидний толгой дээрх хадан дээр тусав. Би хариу буудаж, миний сум түүний шууг тас цохиход оросууд өвдөж хашгирахыг сонсов.
  
  
  Одоо хайхрамжгүй болсон Городин шархаа шалгахаар шилжиж, урд нь зогсож буй чулуун дээр төгс сүүдэр тусав. Тэр тийм ч ноцтой гэмтэл аваагүй бололтой, учир нь би сүүдэр баруун гарыг нь мулталж, дараа нь буугаа дахин аваад хад руу мөлхөж галдахыг харсан.
  
  
  Городины толгой гарч ирэхэд би Лугер онилсон байхад бэлэн байлаа. Би гохыг нь татлаа. Алх хоосон танхим руу цохив. Би сумны хоёр хавчуур ашигласан, нөгөө нь байхгүй.
  
  
  Орос буудсан боловч сумны шархнаас болж оньс нь тааруухан болж, харагдсангүй.
  
  
  Би эргэн тойрон дахь хад чулууг хайн илүү сайн бүрхэвч өгөх боломжтой газар хайлаа. Бидний ирсэн замаас арван метрийн зайд авс хэлбэртэй хонхор байв.
  
  
  Би Ронагийн чихэнд очоод “Би чамд хэлэхэд босоод нөгөө нүх рүү гүй. Хурдан хөдөлж, хүлээ.
  
  
  Тэр ямар нэг юм хэлэхээр амаа ангайсан боловч Городин дахин босоод ониллоо. "Яв!" - Би аяархан хэлэв. Сум нүхнээс хэдэн инч хэдэн инч чулуу хазаж унахад Рона үсрэн гарч, нугаслан, бүдэрч, хонгил руу оров.
  
  
  Би үсрэн босоод түүний араас явлаа. Гүехэн халаас руугаа ороход сум мөрийг минь шатааж газарт тусав. Би тусгай хамгаалалттай газар руу нисч, тэр газарт цусны наалдамхай нойтон байдлыг мэдэрсэн.
  
  
  "Чи цохиулсан!" гэж Рона хэлэв.
  
  
  "Бараг л."
  
  
  Цаана нь Городины дуу хоолой сонсогдов, тэр намайг яагаад түүний галыг хариулаагүйг одоо тааварлав. "Картер, чи намайг сонсож байна уу? Үүнтэй адил нэг нь таныг дуусгах болно! Гараа дээш өргөөд гараад ир! »
  
  
  Хэдэн секунд чимээгүй байсны эцэст дахиад хоёр буун дуу гарав. Сумны нэг нь бидний нарийн нүхэнд тусч, нааш цааш урссаар биднийг чулуун хэлтэрхийнүүдээр цацав.
  
  
  Би Рона руу ойртож байхдаа "Дараагийн удаа тэр буудчих, хашгир" гэж шивнэв.
  
  
  Тэр ойлгосон шинжтэй толгой дохин дараагийн суманд шаналж хашгирав. Би түүнд "за" гэсэн дохио өгөөд хүлээв.
  
  
  "За, Картер" гэж Городин архирлаа. "Гадаг, эс тэгвээс эмэгтэй үхнэ!"
  
  
  "Би чадахгүй!" - Би хариу хашгирахад хоолой минь өвдөж, чанга сонсогдов. “Би шархадсан, эмэгтэй хүнд шархадсан. Түүнийг явуул, би чамтай хэлцэл хийнэ.
  
  
  -Чамд ч бас сум байхгүй байх аа. Буугаа хаях; дараа нь ярилцъя."
  
  
  Би шархныхаа цусыг Ронагийн үсний шугам, нүүрэн дээр нь түрхээд, нуруугаар нь хэвтүүлээд юу хийхийг нь хэлэв. Тэгээд тэр Городин руу утасдаж, гар буугаа шидэв.
  
  
  Городин ойртож ирэхийг сонсоод би гэдсэн дээрээ тонгойж, хөдөлгөөнгүй хэвтэв. Городины хүнд алхмууд бидний дээгүүр бүдгэрэв. Хэсэг завсарласны дараа Городин: "Гараач, Картер, гар!"
  
  
  Дараа нь Рона "Тэр... ухаангүй байна" гэж сулхан хэлэв.
  
  
  "Магадгүй үгүй" гэж Городин архирав. "Тэр хуурамчаар үйлдэж байгаа эсэхийг харъя."
  
  
  Түүний буу яг миний дээгүүр дэлбэрч, сум толгойноос минь шороо, нуранги цацав. Түүний хэлсэн үг нэгэн заль мэхийг илтгэж, би ч хөдөлсөнгүй.
  
  
  Хадан дээр сүүдэр тусав. Түүнийг надруу тонгойход би нүднийхээ булангаар харсан. Би түүнийг нударгандаа буутай, болгоомжтой онилж байгааг мэдэж, тэсэн ядан хүлээв. Рона, би одоо намайг битгий доош нь битгий орхиоч гэж залбирсан!
  
  
  Дараа нь би түүний хөлний өшиглөлтийг сонсоод, хөл нь Городины биетэй холбогдсон зөөлөн цохилж, тэр бүдэрч уналаа.
  
  
  Би гартаа стилетто барьж, тэр даруй эргэж, ирийг нь түүний том цээж рүү шумбав. Удаан санаа алдаж, гиншиж ёолохдоо тэр буугаа, бас амьдралаа орхив.
  
  
  Би Ронаг харанхуй үдээс хойш гаргаж ирээд “Завь дөнгөж уулын хярыг цэвэрлэлээ. Намайг тэнд хүлээж байгаарай, надад хийх сүүлчийн зүйл байна."
  
  
  Тэр над руу асуусан харцаар харсан ч эргэж, завь руу алхав. Би Городины хаясан Эрмагийн гар буу руу гараа сунган нэгээс бусад бүх сумыг цохив. Дараа нь би хадны дээгүүр алхаж, загасчдын овоохой руу явлаа. Хаалга онгойж, утаа арилав.
  
  
  Би Борисын урагдсан үлдэгдэл рүү өрөөгөөр алхлаа. Эвдэрсэн хоолойноос арай ядан гаслах чимээ гарч, ажлын гар шалыг маажив.
  
  
  Надад хэлэх чухал зүйл байгаа юм шиг санагдсан ч хэлэх үг олдсонгүй. Би зүгээр л хөдөлж буй гараараа буугаа шалан дээр тавиад хаалгаар гарлаа.
  
  
  Би Рон мөрөн болон завь руу буцаад жаахан алхаж байтал буун дуу сонсогдов
  
  
  Арван наймдугаар бүлэг
  
  
  Ронатай нийлж завинд суухад тэр яг л хаягдсан хүүхэд шиг өөрийгөө тэврээд нум руу бөхийж суулаа. Түүний хацрыг даган нулимс урсаж, өрөвдмөөр чичирлээ.
  
  
  "Одоо зүгээр" гэж би хэлэв. "Биднийг хэн ч дагахгүй."
  
  
  Тэр над руу гараа сунган цээжин дээр нь зөрүүлэв.
  
  
  
  
  
  
  над руу чиглэн, намайг авралын сал шиг наалдан. Хүчирхийллийн хар дарсан зүүднээсээ салж, далайд удаан байсны дараа тэрээр тэсвэр тэвчээрийнхээ хязгаарт - сүйрлийн ирмэг дээр байсан. Би түүнд амрах, эмнэлгийн тусламж авах шаардлагатайг мэдэж байсан.
  
  
  Нэг гараараа Ронаг миний хажууд барьж, нөгөө гараараа завийг удирдан ус гатлан Кюракаогийн усан онгоцны зогсоол руу чиглэв. Бид завь бэхэлсэн гүүрэн гарц руу дөхөж очиход нэгэн хүн хүлээж зогсож байхыг харлаа. Энэ бол Пилар байв. Тэр завийг ажиглаж байхдаа биднийг ойртож байгааг анзаарсан бололтой.
  
  
  Би хурдаа сааруулж, усан онгоцны зогсоол руу гүйж, Пилар руу олс шидэв. Намайг үсрэн бууж, ар талыг нь бэхлэх үед тэр түүнийг шон дээр бэхлэв. Дараа нь би Ронаг өргөөд усан онгоцны буудал дээр өргөхөд тэр транс шиг цочролд орж, зомби шиг суув.
  
  
  "Энэ Рона байх ёстой" гэж Пилар хэлэв.
  
  
  "Тиймээ. Биеийн байдал нь муу байна. Таксинд суугаад эмнэлэг рүү аваачъя."
  
  
  “Би үүнээс илүү сайн хийж чадна. Чамайг байхгүй байхад би жийп түрээсэлсэн. Яг тэнд зогсоолтой. Та Ронаг буцааж ав; Би явна. Би эмнэлэг хүрэх замыг мэднэ. Дараа нь тэр үл ойлголцолоор "Танай Рона их хөөрхөн юм" гэж нэмж хэлэв.
  
  
  "Пилар" гэж би "Чамайг харсандаа баяртай байна. Та бол тохиромжтой түнш юм. Яв."
  
  
  Пилар бид хоёр Виллемстадын гудамжаар жийп машин жолоодож явахад тэр "Арал дээр юу болсон бэ" гэж хэлэв.
  
  
  "Городин тэнд хэдэн дээрэмчдийн хамт байсан" гэж би түүнд хэлэв. “Тэр Ронаг яриулахын тулд эрүүдэн шүүх гэж байсан. Түүний мэдэхгүй зүйл бол тэр түүнд хариулж чадахгүй байв. Тэр зүгээр л хатуу ширүүн мэргэжлийн хүмүүсийн тоглоомонд дурлагч байсан."
  
  
  "Гэхдээ тэр үнэхээр сайн дурын ажилтан байсан" гэж Пилар тэмдэглэв.
  
  
  "Үнэн, гэхдээ бидний хэн нь ч түүнд болзошгүй эрсдлийн талаар хэлэх цаг гаргаагүй."
  
  
  Арын толинд Пиларсын хар нүд надтай таарав. -Түүнд санаа тавьдаг уу, Ник?
  
  
  Би хариулахаасаа өмнө хэсэг зогсов. “Хэрэв та би түүний хийл, лаанд дуртай гэж байгаа бол хариулт нь үгүй. Би үнэхээр хэн нэгнийг сонгодог утгаар нь хайрлаж чадах эсэхээ мэдэхгүй ийм заваан бизнес хийж байна. Гэхдээ хэрэв та хэлэх гэж байгаа бол түүнд юу тохиолдох нь надад хамаагүй. Тэгээгүй бол би түүнд туслахаар Бяцхан нохойн арал руу явахгүй байсан. Энэ нь надад дэндүү хүн шиг санагдаж байгааг мэдэж байгаа ч би хараахан мөс болж амжаагүй байна."
  
  
  Пилар урагшаа хараад чимээгүйхэн ярив. "Ник, надад нэг юм хэлээч."
  
  
  "Мэдээж."
  
  
  "Надад юу тохиолдох нь чамд хамаагүй юу?"
  
  
  Би гараа сунган мөрнийх нь бүлээн маханд гараа тавив. "Маш их" гэж би хэлэв.
  
  
  Пилар санаа алдаад, "Чамайг хэзээ ч харамсахгүй гэж найдаж байна" гэж сониуч өнгөөр хэлэв.
  
  
  Энэ үед бид эргэж, Хатан хааны эмнэлгийн зам руу орлоо, пастел цэнхэр өнгөөр гялалзсан шинэ барилга. Би кассчинд баахан мөнгөн дэвсгэрт үлдээсэн бөгөөд эмч нарын нэг нь Рона хамгийн сайн эмнэлгийн тусламж үзүүлнэ гэж надад хэлсэн. Би эмчид хандаж нэмэлт зардлыг Америкийн консулын газраас гаргана гэж хэлээд консулын газар руу утасдаж зохицуулалт хийхээр боллоо.
  
  
  Би жийптэй Пилар руу буцаж ирлээ. Харанхуй байсан бөгөөд тэнгэр хязгааргүй олон одод гялалзаж байв. Би: "Явж хулгайчдыг дээрэмдье" гэж хэлсэн.
  
  
  Би жийпний жолооны ард суув; Пилар зааварчилгаа өглөө. Бид далан руу буцаж ирээд урагшаа эргэв.
  
  
  "Та надад хэлээгүй өөр мэдээ байх ёстой" гэж Пилар хэлэв. "Чи Городиныг яаж орхисон бэ?"
  
  
  "Үхсэн."
  
  
  "Тэгээд түүнтэй хамт байсан хоёр уу?"
  
  
  "Бас үхсэн. Мөн Борис гэдэг залуу тоглоход хэтэрхий эелдэг, хайхрамжгүй байдлаас болж нас барсан."
  
  
  "Тэгэхээр та дөрвөн цогцос үлдээсэн үү?"
  
  
  "Тийм л дээ. Гэхдээ хаа нэгтээ Антон Жизов, Нокс Варнов нар маргааш Нью-Йоркийг дэлбэлэхээр бэлдэж байна. Хэрэв бид эхлээд тэдэнд очихгүй бол Бяцхан нохой арал дээр дөрвөн хүний цогцос олно уу, дөрвөн мянга байна уу хамаагүй."
  
  
  Пилар бодолтой харагдав. Тэгээд тэр чимээгүй байв.
  
  
  Нутгийн хамгийн ядуу загасчид газрын тос, хог хаягдал ихтэй усанд өрөвдмөөр царайтай завиа уяж байсан усан онгоцны хамгийн үржил шимтэй хэсэг рүү явлаа. Хэдэн милийн дараа Пилар урдаас нь ганц цайвар чийдэнгээр гэрэлтдэг барзгар саарал хүрээтэй байшинг заажээ. Үүнтэй харьцуулахад Варновын нуугдах газар нь Худалдаачин Викийн овоохой шиг харагдаж байв.
  
  
  "Бид эндээс эхлэх ёстой" гэж Пилар хэлэв. "Хэрэв чи Ториог хүсч байвал Бяцхан Лиза руу яв."
  
  
  Бид хаалганаас тавин фут зайтай байхад дууны долгион биднийг цохив. Бүрэн хэмжээний үймээн самуун илүү чанга байж чадахгүй байсан. Дотор нь бид үймээн самуун дэгдээгээгүй ч ядаж догдолж байсан зуу гаруй хөгжилтэй хүмүүстэй нэгдэв. Бүгд байнгын хөдөлгөөнд орчихсон юм шиг санагдав. Дуу чимээг дарах боломжгүй байсан тул бүгд хашгирав. Үе үе эмэгтэйн хурц инээд нь какофонийг таслав. Хаа нэгтээ жүкбокс тоглож байсан ч зөвхөн хамгийн гүн басс нотуудын цуурай л сонсогдов.
  
  
  Пилар бид хоёр галзуу биетүүдийн дунд явж, барилгын арын хэсэгт суурилуулсан энгийн самбар руу явлаа. Үүний хажууд шошгогүй лонхноос ундаа асгаж байтал Годзилла шиг хэмжээтэй эмэгтэй зогсож байв. Тэгээд бараг л сэтгэл татам.
  
  
  "Бяцхан Лиза?" - Би Пиларсын чихэнд хашгирав. Энэ нь бараг зэрлэг таамаг байсангүй.
  
  
  "Бяцхан Лиза!" - тэр инээмсэглэн баталгаажуулав.
  
  
  Лиза богино өмд өмссөн бариу буржгар үстэй байв.
  
  
  
  
  
  
  хүний үс байж болохгүй улаан өнгө. Хаа нэгтээ 6-7 фут өндөртэй Лиза уут, халаас, хачин хэлбэртэй махан биетэй байв. Сонирхогч уран барималч яаран шаврыг жааз руу цохисон мэт. Ажлаа дараа нь дуусгах бодолтой байсан тэрээр бүтээлч чадвардаа итгэхээ больж, бууж өгсөн.
  
  
  Эцэст нь би түүний анхаарлыг татахад Лиза баарны нөгөө талаас над руу ширтэж, түүний янз бүрийн хэсгүүдийн мах нь янз бүрийн хэмнэлээр бүжиглэж байв.
  
  
  "Энэ юу болох вэ?" - тэр чулуун дээр эргэлдэж буй хоосон торх шиг дуугаар дуугарлаа.
  
  
  "Би Ториог хүсч байна" гэж би хашгирав.
  
  
  "Би түүний тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй" гэж бяцхан Лиза хариулав.
  
  
  "Городин намайг явуулсан."
  
  
  "Түүний тухай ч сонсож байгаагүй."
  
  
  Би түрийвчээ гаргаж ирлээ. Миний гулдрын мөнгө багасч байсан тул би асар том эмэгтэйн өмнө самбар дээр Америкийн мөнгөн дэвсгэртүүдийг тавив.
  
  
  "Би Эндрю Жексоны тухай сонссон" гэж тэр хэлэв. "Торио арын өрөөнд унтаж байна." Тэр хуруугаараа даршилсан өргөст хэмх заав.
  
  
  Пиларыг тэврээд би баарны хамгийн захын нарийхан хаалга руу чиглэв. Түүний ард байгаа жижигхэн өрөөнд нэг сандал, нэг ширээ, нэг хүүхдийн ор байв. эхлэх.
  
  
  Би хаалгыг хааж, цаана нь дуу чимээ намдлаа. Би эсрэг талын ханан дээрх өөр хаалгыг шалгав. Энэ нь барилгын ард задгай агаарт хүргэсэн. Би ямар ч сэжиггүй хууль бус наймаачин руу ойртож, эрэн сурвалжилж үзээд 38 Colt автомат машин олсон. Үүнийг Пиларт хэлсний дараа би Лугерийнхээ амыг хамар дор нь нааж, нүүр рүү нь цохив.
  
  
  Би "Торио!" .
  
  
  Тэр толгойгоо эргүүлж, өрөвдмөөр инээж, аажмаар нүдээ нээв. Хамрынхаа доор буу байхыг хараад нүд нь томорчээ.
  
  
  "Хөөе, энэ юу вэ, дээрэм?"
  
  
  "Бос, Торио" гэж би архирлаа. "Бид унах гэж байна."
  
  
  Энэ нь түүнийг гайхшруулав. Тэр суулаа. "Хүлээгээрэй" гэж тэр гуйв. "Би чамайг ч мэдэхгүй."
  
  
  "Энэ тийм ч их тоглоом биш" гэж би түүнд хэлэв. “Надтай зөв тогло, тэгвэл чи хоёр тийшээ явах болно. Одоо хөдөлгө! »
  
  
  Би түүнийг онцлон тэмдэглэхийн тулд бууны тороор хөнгөхөн цохиход Торио өлсгөлөн муутай хүнд гайхшрахуйц авхаалж самбаатайгаар орон байрнаасаа үсрэв. Би түүнийг арын хаалгаар түлхэхэд тэр дуулгавартай бидний жийп тавьсан газар руу алхав.
  
  
  Пилар машинаа жолоодож, би Ториотой хамт ард сууж, Люгерийг онилсон.
  
  
  “Зудаар зуу орчим ярд яваад харанхуй газар олдвол хөдөл” гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Одоо, Торио" гэж бид харанхуй замаар явж, машинаа тавихдаа "Би чемодануудын талаар мэдмээр байна" гэж хэлэв.
  
  
  - Чемодан уу? - гэж тэр давтан хэлэв.
  
  
  “Торио, надад тийм их цаг зав алга” гэж би хэлээд, “Миний дүр ч тийм биш. Ганц хоёрхон минутын дараа та яс хагарч, их хэмжээний цус харагдана. Эдгээр яс, энэ цус таных болно, Торио, энэ боломжийг ашиглан мэдээллээ хуваалцаарай."
  
  
  Сарны гэрэлд би түүний хуйхан дээр урсаж, толгойных нь гөлгөр хажуугаар урсаж буй хөлсийг би харж байв.
  
  
  Тэр хурдан толгой дохин: "За яахав. Би хэдэн харийнханд баатар болохгүй. Гавиотад аваачиж өгсөн чемодануудыг хэлж байна уу?
  
  
  - Ухаалаг дүгнэлт, Торио. Хэн чамд өгсөн, хаана аваачсаныг чинь мэдмээр байна."
  
  
  “Тэр бол би зургаан сарын өмнө гэрээ байгуулсан сөөнгө, гадаад сонсогчтой залуу байсан. Том үсэрхэг сармагчин. Тэр надад хэзээ ч нэрийг нь хэлээгүй, бас асууж лавлах залуу биш байсан. Тэр үргэлж надад урьдчилгаа мөнгө өгдөг байсан, дараа нь чемодан авах цаг болсныг надад хэлсэн. Би эндээс урагшаа, толгод руу бага зэрэг явж байтал нэг нисдэг тэрэг чемодантай ирж, би түүнийг хөлөг онгоц руу зөөв. Надад итгээрэй, би үүнийг л мэднэ, найз минь. Би ч гэсэн нэг чемодан руу харсан чинь хоосон байлаа. Энэ бол хачирхалтай бизнес, гэхдээ би сониуч байхын тулд цалин авдаггүй.
  
  
  "Та хөлөг онгоцонд хэдэн чемодан хийсэн бэ?" Би асуусан.
  
  
  “Явцгаая, бид хамгийн сүүлд гурван шөнийн өмнө үүнийг авсан. Нийт найман байх болно.
  
  
  "Та биднийг нисдэг тэрэг буух газар хүргэж өгч чадах уу?"
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг, гэхдээ үргэлж буутай хэдэн хамгаалагч байдаг. Тэд болон нисгэгч Инграм хэмээх залуу нисдэг тэрэгний нисгэгчээ дотор нь байхад тэнд өлгөөтэй байдаг.
  
  
  "Бид хамгаалагчдын хажуугаар өнгөрөх эсэх нь чамаас шалтгаална" гэж би хэлэв. Одоо бидэнд заавар байна.
  
  
  Пилар урагшаа явж, Торио гэж тэмдэглэгдсэн нарийн шороон замаар эргэв. Тэгээд бид задгай газар гарав. Аз болоход Пилар дөрвөн дугуйгаар хөтлөгчтэй жийп түрээслэв: зам нь жим болж, газар нь хад чулуу болж, газар толгод болж хувирав.
  
  
  Хууль бус наймаачин одоо миний урд суусан тул анхаарлын төвд бидэн дээр ирэхэд хэн нэгнийг буудаж эхлэхээс өмнө тэр үсрэн гараа даллаж, танигдах болно.
  
  
  "Энэ бол би, Торио" гэж тэр дуудлаа.
  
  
  Буу барьсан хүн аажуухан урагшилж, зургаан фут зайд зогсов. "Чи энд юу хийж байгаа юм бэ? Өнөөдөр авахгүй"
  
  
  "Гавиота дээр асуудал байна" гэж Торио хэлэв. Том залуу намайг ирж Инграмд хэлэх ёстой гэсэн.
  
  
  "Нөгөө хоёр нь хэн бэ?"
  
  
  
  
  
  - гэж хамгаалагч сэжиглэн асуув.
  
  
  "Тэд... тэд..." гэж Торио эвгүйхэн эхлэв.
  
  
  "Городин бид хоёр" гэж би хөндлөнгөөс оролцов. "Бидэнд Жизовт яаралтай хүрэх мэдээлэл байна."
  
  
  Нэр нь хамгаалахад чухал ач холбогдолтой байсан. Бууных нь ам доошилж жийп рүүгээ алхав. "Надад үнэмлэхээ үзүүлээч ээ, эрхэм ээ" гэж тэр хүндэтгэлтэйгээр хэлэв.
  
  
  "Мэдээж" гэж би хэлээд халаасандаа нэг цаас авлаа. Хамгаалагч хүрэхийн тулд би үүнийг барьсан. Тэгэхэд нь би бугуйнаас нь бариад урагш түлхэв. Пилар тэр залууг чихний араар хурдан цохиж, уйлж амжаагүй байхад хөлдчихөв.
  
  
  Би хамгаалагчийн амыг боогоод завинаас олж, энэ аюулд ашигласан нейлон олсоор хүлэв. Би түүний гэрлийг эргүүлж тавин метрийн зайд байх жижигхэн модон барилгыг гэрэлтүүлэв. Тэр даруй түүний ард жижиг, бат бөх нисдэг тэрэг зогсож байв. Би гэрлээ унтраагаад Пиларт жийпний моторыг унтраа гэж дохилоо. Ториог түрүүлээд, Лугер гартаа бариад, би олс барин барилга руу гарч алхаж, Пилар намайг дагаж явлаа. Бид хаалгыг нь онгойлгоод дотогш гүйж очоод гэрлийн товчлуурыг дарлаа. Алсын хананы дэргэд хүүхдийн ор дээр унтаж байсан хоёр эр гэнэт босож суув. Нэг нь орцны тахир дутуу харуулын ах байж болох хүнд жинтэй славян, нөгөө нь том хамартай, сул эрүүтэй цайвар, туранхай эр байв. Би түүнийг нисгэгч Инграм байхаар шийдсэн.
  
  
  Хамгаалагч овоохойнхоо толгойн хажууд хананд наалдсан буугаа сунгаж байв.
  
  
  "Чи хичээж үхэх болно" гэж би түүнд хэлэхэд тэр хүн хөшиж орхив. Инграм нүдээ нухаж, нүдээ анив.
  
  
  Пилар гэрлийн унтраалгыг олж, түүний гялалзсан дөл нь барилгын цорын ганц өрөөг дүүргэв. Бидний зүүн талд боловсронгуй богино долгионы радио станц байв.
  
  
  “Торио! Та биднийг худалдсан” гэж хамгаалагч буруутгав.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж хууль бус наймаачин хэлэв, "толгойдоо буу тулгавал би хурдан зарна, найз минь, чи ч мөн адил."
  
  
  "Инграм, хувцасла" гэж би захилаа. "Нисдэг тэрэг хийгээр дүүрсэн үү?"
  
  
  "Тийм ээ, бүрэн" гэж тэр сандарч хариулав.
  
  
  Тэр хүн айсандаа чичирч байв. "Би түүнийг нисч чадахгүй байхаас айхыг хүсээгүй" гэж би хэлэв. "Зөвхөн тушаалыг дага, тэгвэл чи гэмтэхгүй." Энэ нь түүнийг тайвшруулж, хувцасаа өмсөж эхлэв.
  
  
  "Торио, энэ сандал дээр суу" гэж би хэлэхэд хууль бус наймаачин үгэнд орохоор яаравчлав. Би хамгаалагч руу олс шидээд “Түүнийг уя. Би чамайг сайн ажил хий гэж сануулах шаардлагагүй.
  
  
  Би Лугерээ хамгаалагч болон Торио руу чиглүүлэн Ториог сайн чанга зангидаж бэхэлсэн эсэхийг шалгав. Пилар гартаа хууль бусаар хил давуулагчийн 38 калибрын гар буу барьж, Инграмыг ажиглаж байсан ч бидэнд ямар ч асуудал үүсгэхгүй байсан.
  
  
  Ториог чанга уях үед би хамгаалагчид хандан: "Одоо өрөөний нөгөө зах дахь сандал дээр суу" гэж хэлэв. Тэр уйтгартай дуулгавартай байхад нь би Пиларт хандан "Олсоо аваад түүнийг ч бас уя" гэж хэлэв.
  
  
  Пилар надад унага өгөөд харуул руу алхав. Энэ бол ноцтой алдаа байсан. Тэр миний хоригдол хоёрын хооронд оров. Нэг л хурдан хөдөлгөөнөөр тэр хүн хувцасныхаа доор хаа нэгтээгээс хутга гаргаж ирээд Пиларыг барьж аваад урд нь эргүүлж, толгойг нь хойш тонгойлгож, хутганы ирийг түүний хоолойд наав.
  
  
  "Буугаа хая, эс тэгвээс эмэгтэй үхнэ" гэж тэр хашгирав.
  
  
  Пиларын биений ард бөхийж зогсоход тэр хүн ямар ч бай санал болгосонгүй, би түүнийг санаж, алах газраа ононо гэдэгтээ бүрэн итгэлтэй байсангүй. Хэрэв би илүү сайн онилно гэж буугаа эргүүлбэл тэр түүний хоолойг огтолно. Тиймээс би эргэлзэв.
  
  
  "Хараал ид, би чамд буугаа хая гэж хэлсэн." - гэж тэр таслав. "Чи намайг блофинг хийж байна гэж бодож байна уу?"
  
  
  Намайг хөдлөхгүй байтал хамгаалагч хутгыг татан Пиларсын хүзүүг даган улаан цусны өт мөлхөв. Би Лугерийг бэлэн байдалд байлгасан.
  
  
  "Инграм, энэ тэнэгийн бууг ав" гэж хамгаалагч хуцав.
  
  
  "Би... би үүнийг хийж чадахгүй" гэж нисгэгч хоолой нь чичирсээр хэлэв.
  
  
  Хамгаалагч түүн рүү архиран: - Уурласан хулчгар минь, ганц удаа эр хүн бай, эсвэл би...
  
  
  Хамгаалагч Инграмд юу хийснийг бид хэзээ ч олж мэдсэнгүй, учир нь тэр нисгэгч рүү уурласандаа толгойгоо эргүүлж, Лугерийг байранд нь оруулж, хамгаалалтгүй зүүн сүмээр нь буудаж амжив. Тэр Пилараас эргэж, хананаас үсэрч, шалан дээр унав. Хутга ямар ч гэм хоргүй ойчлоо.
  
  
  Пилар гомдсон царайтай над руу ширтэв. "Чи буугаа өгөхөөс өмнө хоолойг минь зүсэхийг зөвшөөрөх байсан биз дээ?" Тэр хэлсэн.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Түүнд миний буу байсан бол чи бид хоёр үхэх байсан."
  
  
  Тэр удаанаар толгой дохив. "Тийм ээ, би чиний зөв гэж бодож байна. Гэсэн хэдий ч..." Тэр толгой сэгсэрлээ. "Чи дажгүй байна. Чи намайг цочирдуулж байна."
  
  
  "Бид чамайг дараа халаах болно" гэж би хурдан хэлээд нисгэгч рүү эргэв. "Одоо, Инграм, чи намайг Ториод хүргэх чемоданыг авах газар руу аваачна."
  
  
  - Жизовын хоргодох байрыг хэлж байна уу?
  
  
  "Тийм байна. Хаана байна?"
  
  
  “Венесуэл, Британийн Гвиана хоёрын хил дээрх ууланд. Гэхдээ би тэнд хэзээ ч харанхуйд бууж чадахгүй. Өдрийн цагаар энэ нь нэлээд хэцүү байдаг.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. "Хэрэв бид одоо хөөрвөл хөнгөн байх ёстой
  
  
  
  
  
  бид тэнд очиход. Ингрэм, хэрвээ чи намайг санамсаргүйгээр буруу тийш чиглүүлбэл Six Feet Under-д үүрд хаагдах болно. "
  
  
  "Би зоригтой ч биш, тэнэг ч биш" гэж тэр хариулав. "Би чиний хэлснийг яг хийх болно."
  
  
  "Сайн байна, Инграм. Ээждээ тааламжгүй бүх зүйлээ бичсээр байж магадгүй."
  
  
  Өмнө нь хажууд чимээгүйхэн зогсож байсан Пилар үг хэлэв. "Ник, чи эндээс ганцаараа явж байгаа юм шиг сонсогдож байна."
  
  
  "Би байна" гэж би хэлэв. "Энэ бол шугамын төгсгөл бөгөөд салют буудах байх. Эмэгтэй хүн саад болж чадна."
  
  
  "Үгүй" гэж тэр шийдэмгий байдлаар хөлөө дэлгэв. “Бид хамтдаа өдий зэрэгт хүрсэн, одоо би хоцрохгүй. Би чамд их тусалсан биз дээ? "
  
  
  "Үнэн, гэхдээ..."
  
  
  "Намайг аваад яв, Ник" гэж тэр хөндлөнгөөс оролцов. “Би чам шиг сайн буудаж чадна, хоёр гар буу бидний амжилтыг хоёр дахин нэмэгдүүлнэ. Энэ нь миний хувьд маш их зүйл юм, Querido"
  
  
  Хэсэг хугацаанд би шийдэж чадсангүй.
  
  
  Гэхдээ Пиларын хэлсэн үг утга учиртай байв. Тэр туршлагатай мэргэжлийн, бусад эрчүүдээс илүү хатуу байсан. Тэр өөрийгөө зарцуулж болно, хэрэв шаардлагатай бол номлолын төлөө би түүнийг золиослох болно гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  "Тэгвэл явцгаая" гэж би хэлэв. "Хот руу буцахын тулд жийп машин ашиглахгүй тул цааш явж, борлуулагчийн тагийг нь татаж ав, ингэснээр хэрэгтэй гэж үзсэн хүнд хэрэггүй болно." Би "Дистрибьютерийн таг гэж юу байдгийг мэдэх үү" гэж нэмэхгүй байж чадсангүй.
  
  
  Бүрэн уруул нь бага зэрэг шоолж инээмсэглэв. "Тийм ээ, querido, би дистрибьютерийн таг болон таны итгэхгүй байх олон зүйлийн талаар мэднэ."
  
  
  Би хариу инээмсэглэв. "За. Тэгээд та манай найзыг дахин нэг тогшуулаад түр унтчих."
  
  
  "Би хурдан явъя" гэж тэр хэлээд надаас 38 калибрийг аваад яаран одов.
  
  
  Би радио руу алхаж, хонгио онгойтол шалан дээр цохиж, дараа нь хамгаалагчийн бууны бөгсөөр гэдсийг нь устгасан. Энэ ширүүн тулааны үеэр би Инграмыг анхааралтай ажиглаж байсан, гэвч тэр маш сайн хүү байсан бөгөөд олс унасан шүдгүй хөгшин нохойноос илүү аюул занал учруулахгүй байв.
  
  
  Би Ториод: "Чи бага зэрэг ажиллаад дараа нь Виллемстад руу буцаж болно. Энэ нь урт удаан аялал боловч хэрхэн яаж амьдрах талаар бодох цаг өгөх болно. Усан хангамжаа аваарай гэж би зөвлөсөн.
  
  
  Тэр арай ядан инээмсэглэв. Түүнд хошин шогийн мэдрэмж нэг их байсангүй.
  
  
  Пилар надад худал хуурмагаар өгсөн дистрибьютерийн малгайтай буцаж ирэв. "Тэнд хэн ч байсан үдээс өмнө сэрэх ёсгүй" гэж тэр хэлэв. "Тэгээд тэр ямар ч аспирин эмчлэхгүй толгой өвдөх болно."
  
  
  "За, Инграм" гэж би "нисдэг тэргээ агаарт гаргацгаая" гэж хэлэв. Тэгээд бид гурвуулаа хагархай, хад чулуутай замаар явсаар хүлээж байгаа нисдэг тэрэг рүүгээ явлаа.
  
  
  Арван есдүгээр бүлэг
  
  
  Инграм нисдэг тэрэгний жолоог атгаж, бид шөнийн тэнгэрт хөөрөхөд үүрэг гүйцэтгэсэн бололтой. Бид зүүн тийш, жаахан урагшаа явж, удалгүй Кюракаогийн гэрлийг ардаа орхив. Бонайр хэмээх жижиг арал ч мөн адил гулсаж, хэсэг хугацаанд бидний доор Карибын тэнгисийн хар тэнгис, дээр нь одтой тэнгэр л үлджээ.
  
  
  Удалгүй бид Каракасын гэрлийг барьж, Венесуэлийн эрэг дагуу хэсэг хугацаанд алхав.
  
  
  "Та энэ Жизов уулын хоргодох газрыг олоход хэцүү гэж хэлж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Бараг боломжгүй" гэж Инграм хариулав. “Ямар ч агаарын тээврийн компани энэ газар дээгүүр нисдэг. Гэхдээ хэрэв байсан бол тэд хэзээ ч харахгүй байх байсан. Барилга нь уулын улбар шар хүрэн чулуун дээр баригдсан. Энэ нь агаараас бараг харагдахгүй. Түүнд хүрэх зам байхгүй. Бүх хангамжийг агаараар хүргэх ёстой. Жизов Өмнөд Америкийн засгийн газруудын аль нэгтэй бараа тээвэрлэх гэрээ хийсэн, би мэдэхгүй. Миний ажил VIP болон эдгээр чемоданыг тээвэрлэх байсан. Хэрэв би намайг чиглүүлсэн дурсгалт газруудыг мэдэхгүй байсан бол би энэ газрыг хэзээ ч олохгүй байх байсан."
  
  
  Бид зүүн талаараа Тринидад өнгөрч, Ориноко бэлчирийн намгархаг газраар дамжин урагшаа эргэв. Гвиана өндөрлөг гэгддэг уулархаг бүс рүү аянга буухад зүүн зүгийн тэнгэр гэрэлтэж, газрын онцлог тодрох болов.
  
  
  Дараа нь бид өндөрт хүрэх шаардлагатай болсон бөгөөд Инграм нимгэн агаараас илүү гүнзгий залгихын тулд роторуудын өндрийг тохируулав. Өдөр улам тодрох боловч өндөр үүлс сарних шинжгүй байв.
  
  
  Миний толгойд ухамсартайгаар зайлсхийж байсан бодол орж ирэв. Хэрэв би үүнийг зогсоож чадахгүй бол Нью-Йорк үхэх өдөр байсан.
  
  
  Инграм миний бодлыг таслан мөрөн дээр минь түлхэв. Тэр урагшаа дээш өргөсөн нударга шиг хэлбэртэй чулуулгийг зааж, ёс бусаар мэндчилэв.
  
  
  "Урьд нь харж байна уу?" - нисгэгч манай хөдөлгүүрийн дуугаар хашгирав. “Энэ бол нисгэгчдийн давах ёстой шалгуур юм. Бид үүнийг Хурууны уул гэж нэрлэдэг. Үүний цаана Жизовын байшин барьсан жижиг чулуурхаг хөндий бий.
  
  
  "Тэд биднийг орж ирэхийг хармагцаа буудаж эхлэх магадлал хэр байна?"
  
  
  -Энэ магадлал багатай гэж бодож байна. Инграмд газар дээр дутагдаж байсан зориг агаарт байгаа бололтой. “Тэд энд аюулгүй байдлаа маш их итгэлтэй байгаа бөгөөд нисдэг тэрэгнүүд байнга ирж, явдаг. Тэд юу болсныг ямар нэгэн байдлаар олж мэдээгүй л бол
  
  
  
  
  
  Кюрасаогийн газар буухад ямар ч асуудал гарах ёсгүй."
  
  
  "За" гэж би хэлэв.
  
  
  “Гэхдээ энэ бол дөнгөж эхлэл. Чамайг эсвэл хатагтайг олж хармагцаа бүх там сална.
  
  
  "Та надад энэ газрын физик зохион байгуулалтын талаар санаа өгч чадах уу?" Би асуусан. "Жизовын төв байр хаана байдаг вэ? Эрдэмтэн Варнов ажлаа хаана хийдэг вэ?
  
  
  "Үгүй" гэж Инграм хэлээд дараа нь түүний чин сэтгэлийг батлах гэсэн мэт над руу хурдан харав. "Надад итгээрэй, хэрэв би мэдсэн бол одоо хэлэх байсан. Миний хийдэг зүйл бол хэн нэгнийг буух, газардах, эсвэл намайг авч явахыг хүссэн бүхнээ ачаалах үед нисдэг тэрэгний буудал дээр үлдэх явдал юм."
  
  
  "Хэрвээ чи мессеж хүргэхийг хүсвэл яах вэ?"
  
  
  “Би үүнийг нисдэг тэрэгний буудлын харуулд өгдөг. Тэр гарч ирээд бидэнтэй уулзах болно. Тэр чиний хамгийн түрүүнд тулгарах болно."
  
  
  Бид цухуйсан хуруугаа дугуйлж, бүх талаараа хад чулуу бүхий нарийн хавцал руу бууж эхлэв. Тэр үед ч би тэднийг хайгаагүй бол чулуугаар бүдүүлэг барьсан бүх барилгыг харахгүй байх байсан. Би дөрвөн нэлээн том барилгыг тоолсон бөгөөд нэг нь бидний уруудаж байсан тэгш газрын ойролцоо байсан. Намхан чулуурхаг нуруу, чулуунууд бүхэл бүтэн газрыг эмх замбараагүй болгож, барилгуудыг холбосон замуудын үл ялиг үлджээ.
  
  
  Би харж байтал нисдэг тэрэгний буудлын ойролцоох жижиг байшингаас нэг хүн гарч ирээд бидэн рүү харав. Тэр мөрөн дээрээ винтов барьсан байв.
  
  
  "Энэ бол хамгаалалтын ажилтан" гэж Инграм хэлэв.
  
  
  "Тэр ганцаараа мөн үү?"
  
  
  "Тэр бол миний харж байсан цорын ганц хүн. Бусад байж магадгүй."
  
  
  Би Пиларт: "Чи харагдахгүйн тулд доошоо бөхий" гэж хэлэв. Түүнийг албан тушаалд орсны дараа би бас үл үзэгдэх болсон.
  
  
  "Биднийг газардах үед" гэж би Инграмд хэлэв, "хамгаалагчийг хаалга руу ойртуулаарай."
  
  
  "Би түүнийг энд авчирч чадахгүй бол яах вэ?" - гэж нисгэгч сандран асуухад түүний агаар дахь эр зориг ууршиж эхлэв.
  
  
  Маш их хичээгээрэй" гэж би хариулав. "Чиний амьдрал үүнээс хамааралтай байсан юм шиг. Учир нь, Инграм, хуучин найз, тийм юм.
  
  
  Бид жижиг талбай дээр болгоомжтой бууж, Инграм хөдөлгүүрийг унтраав. Том ротор зогсоход винтовтой хүн хорин фут зайд зогсож байсан газраасаа ямар нэгэн зүйл хашгирав.
  
  
  Инграм хаалгыг түлхэн онгойлгоод "Надад генералд өгөх юм байна" гэж хашгирав.
  
  
  "Чи доголон байна уу?" - хамгаалагч буцаж дуудлаа. "Аваад ир."
  
  
  "Би... надад тусламж хэрэгтэй болно" гэж Инграм хэлэв. "Надад хэтэрхий хэцүү байна."
  
  
  Чимээгүй ноёрхов. Гэвч дараа нь бид хайрган дээгүүр алхаж буй хөлийн чимээг сонсов. "Чи мэдэж байгаа, би ачигч байх ёсгүй" гэж хамгаалагч гомдоллов. "Чи заавал-"
  
  
  Тэр биднийг харж байгаа юм шиг гэнэт зогсов. Хамгаалагч буугаа салгаж, боолтоор нь буудах нь үл ойлгогдох чимээг сонсоод бид асуудалд орсныг би мэдсэн. Би Лугерийг бэлэн байлгасан ч одоо буудаж, бүх багийнхныг түгшээх эрсдэлтэй байсан бол үхэлд хүргэх байсан. Харин би шуугаа дарахад Хюго миний алган руу уналаа. Би стилетто эргүүлэв; эрхий болон долоовор хурууных нь хооронд ирийг барьж, тэр хурдан үүд рүү авирав. Хамгаалагч буугаа өргөхөд би ирийг нь түүний зүг чиглүүлэв.
  
  
  Ир нь хүний хүзүүнд орохоос өмнө стилетто агаарт эргэв. Тэр сөөнгө шивнэх мэт чимээ гарган хоёр алхам ухарч, хоолойд нь цус урсаж газар уналаа.
  
  
  Пилар нисдэг тэрэгнээс үсрэв. Инграм нисгэгчийн суудлаас үхсэн хүн рүү ширтэв.
  
  
  "Одоо юу гэж?" гэж Пилар асуув.
  
  
  “Одоо би энэ чулуун тосгоныг сэмхэн тойрон танилцах гэж байна. Та Инграм үзэхийн тулд энд үлдэнэ. Буцаж ирэхэд би зугтаж магадгүй бөгөөд намайг хамгаалах хүн хэрэгтэй болно.
  
  
  "За, Ник" гэж тэр эелдэг байдлаар хэлсэн нь намайг гайхшруулсан.
  
  
  Би түүнийг хөнгөхөн үнсээд, үхсэн хамгаалагч руу бөхийж, хоолойноос нь стилетто татан, ирийг нь арчив. Би түүнийг бугуйндаа буцааж өгөөд харуулын постоос гарах замаас зайлсхийж хадан дээгүүр авирав.
  
  
  Энэ газрыг шувууны нүдээр хэрхэн харснаа санаж, хамгийн том барилга руу гүйлээ. Энэ нь үйл ажиллагааны төв байр байх болно гэж таамаглахад логик санагдав. Би урт намхан барилга болох хуаран руу хөтөлдөг зам руу харсан жижиг нуруун дээр хэвтэж байна. Харсаар байтал барзгар цэнхэр хувцастай, ажилчны малгайтай хүмүүс гарцнаас гарч эхлэв. Тэд зэвсэггүй байсан. Бусад нь гар бууг үүрэндээ хийж, Зөвлөлтийн армийн улаан хувцастай бор хувцас өмссөн байв. Хуарангийн цаана би том дөрвөлжин барилга байгааг анзаарсан бөгөөд би анхны бай болсон.
  
  
  Би өөрийн байр сууриа орхин хуаранг тойрон алхаж, дээрээс нь нэгэн цэгт болгоомжтой дөхөв. Бусдын нэгэн адил энэ нь ердөө 6 фут орчим өндөр байсан бөгөөд дотор нь газрын түвшнээс доогуур налуу байсан гэж би таамаглаж байсан. Би хоолой сонсоод, агааржуулалтын нарийн цоорхойг сонсохоор өвдөг сөгдөв.
  
  
  "Генерал Жизов, чи намайг дуудсан уу?" Энэ бол залуу дуу хоолой байсан - эрч хүчтэй, цэрэг.
  
  
  Жизов тослог гөлгөр ивээн тэтгэгч интонацаар хариулав. "Хошууч Рашки, би хурандаа Городиноос товлосон цагт нь мессеж ирээгүй тул би чамайг дуудаж ирүүлэв. Тиймээс, хагалгааны эцсийн шатанд түүнийг бидэнд ашиглах боломжгүй гэж бид таамаглах ёстой. Надад нэг секунд хэрэгтэй байна
  
  
  
  
  
  тэгээд би чамайг сонгосон."
  
  
  -Надад хүндэтгэлтэй байна, генерал аа.
  
  
  Надад хэлээч, хошууч аа, та төлөвлөгөөг сайн мэддэг үү?
  
  
  "Тийм ээ, эрхэм ээ. Бид Америкийн долоон хотод цөмийн тэсрэх төхөөрөмж байрлуулсан. Хамгийн сүүлд Панамын суваг дээр байрлуулсан. Хотуудын нэрс, бөмбөгний яг байршлыг зөвхөн танд болон Америкийн эрдэмтэн л мэднэ."
  
  
  "Маш сайн, Рашки. Эхний бөмбөг хэзээ дэлбэрэх гэж байгааг та мэдэх үү? »
  
  
  "Өнөөдөр, эрхэм ээ." Тэр ичингүйрэн хоолойгоо засна. - Эрхэм хуаран даяар цуу яриа тарж байна.
  
  
  “Тийм ээ, энэ бол нууц биш; бэлтгэл ажил нь ойлгомжтой. Нью-Йорк бол Америкийн хамгийн анхны сүйрсэн хот болно гэдгийг би та нарт хэлье. Тэдний засгийн газар бидний болзлыг хүлээж аваагүй тул доктор Варнов яг дөрвөн цагийн дараа эхний бөмбөгөө дэлбэлнэ."
  
  
  Би маш их тайвширсан байдалтай цаг руугаа харлаа. Би үүр цайх үед Венесуэлийн тэнгэрийг тойрон эргэлдэж байх үед Нью-Йорк цөмийн дэлбэрэлтийн тамын галд дарагдаж магадгүй гэсэн айдас байсан.
  
  
  Би өөрт тохиолдох магадлалыг тоолж байтал агааржуулагчаас хүйтэн архирах чимээ сонсогдов.
  
  
  Жизов "Аан, би харж байна, нохойн найзууд минь сэрлээ" гэж хэлэв. “Бүү ай, хошууч аа, би бүх зүйлийг удирдаж байгаа цагт тэд танд хор хөнөөл учруулахгүй. Гэхдээ надаас ганц үг сонсвол тэд чамайг хэдхэн секундын дотор алах болно." Жизов итгэл үнэмшилгүй Рашке руу урам зоригтой инээдийг дүрсэлжээ. "Эдгээр араатныг дэлхийн хамгийн хүчирхэг хоёр хүч, хошууч удирддаг" гэж Жизов үргэлжлүүлэн хэлэв. "Айдас ба үзэн ядалт. Үүнийг санаарай"
  
  
  "Тийм ээ, ноёнтоон" гэж хошууч амьтдын архирах чимээн дээр эргэлзээтэй хариулав.
  
  
  Би агааржуулагчаас холдон гэдсэн дээрээ суугаад барилгуудын хоорондох замыг харав. Юуны өмнө надад бүхэл бүтэн аллагын хэргийн гол түлхүүр болсон Нокс Ворновын хаана байгааг мэдэх хэрэгтэй байлаа.
  
  
  Ажилчид ганцаараа, хосоороо алхаж байв. Зэвсэглэсэн цэргүүд зоримог байрлалаараа сэтгэл хангалуун, хайхрамжгүй хандсан бололтой. Магадгүй, Инграмын хэлснээр тэд ийм газар аюулгүй байдал нь халдашгүй гэж итгэж хайхрамжгүй хандсан байх.
  
  
  Би чөлөөтэй явах ёстой нь тодорхой байсан. Тэгээд дараагийн ажилчин түүний доор өнгөрч, араас нь унатал хүлээсэн. Би түүнийг Лугерээр цохиход тэр миний гарт доголж оров. Би түүнийг хурдан хад руу чирээд үүрд дуугүй болгов.
  
  
  Би түүний өмсөж байсан цэнхэр комбинезоныг тайлаад хувцсан дээрээ нөмөрлөө. Өмд нь бага зэрэг богино байсан, гэхдээ өөрөөр хэлбэл тэд тохирсон. Би малгайгаа өмсөж, духан дээрээ хаалт наасан. Боломжийн зайнаас би анзаарагдахгүй өнгөрч болно. Ажилчны цогцсыг хоёр аварга том чулуун дунд нуусны дараа би зам руу буцаж очоод түүнийг дагалаа. Миний ард хөлийн чимээ сонсогдов. Би агуулахын өрөө шиг намхан үүдэнд орлоо. Би өвдөг сөгдөн зам руу нуруугаа харуулан, цоож эвдэрсэн эсэхийг шалгаж байгаа мэт хаалганы бариултай тоглов.
  
  
  Хоёр ажилчин миний ард зам дээр саатан зогсоход хоолны халуун үнэр хамарт хүрэв.
  
  
  Тэдний нэг нь "Таны үүрч яваа өглөөний цайг хэн авахыг би тааварлах шаардлагагүй" гэж хэлэв. "Америк, тийм үү? Эрдэмтэн рүү."
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж өөр нэг нь хэлэв. "Тэр бол бидний хүндэт зочин."
  
  
  "Өнөө өглөө бид ердийн хогоо идэж байхад түүнд юу байгаа юм бэ?"
  
  
  "Шинэ өндөг, хиам, шарсан талх, боловсорсон улаан лооль."
  
  
  Анхны ажилчин; гэж илэрхий ёолов. "Бид бүгдээрээ энэ уулын ариун газрыг орхиж, дахин хүн шиг амьдрах хүртэл мөстөлт байхгүй байгаасай гэж би залбирч байна. Америкчуудын таашаал авдаг сайхан хоол, эмэгтэйчүүдэд яаж атаархаж байна."
  
  
  "Цаг ойрхон байна, нөхөр минь. Өнөөдөр бид америкчуудад цохилт өгөх ёстой."
  
  
  "Хэрэв тийм бол өнөөдөр бид тэмдэглэж байна. Харин одоо би явах ёстой."
  
  
  Би чимээгүйхэн харж байтал хоёр хүний нэг нь зэргэлдээх замаар зүүн тийш салаалж, нөгөө нь тавиуртай хоол барьсаар шууд урагшиллаа. Би түүнд зам дагуу алхаж өгөөд дараа нь малгайгаараа нүүрээ халхлан түүнийг дагалаа.
  
  
  Тэр хүн эргэж харалгүй, би түүнийг дагаж нэг том барилга руу явж, хэсэг барилгуудаас тусдаа зогслоо. Тэр хэдэн алхам доошилж хаалгыг онгойлгоод ард нь алга болоход би түүнд хэдэн секунд өгөөд нөгөө хаалгаар орлоо.
  
  
  Эдгээр барилгуудыг миний төсөөлж байснаас хамаагүй гүн ухаж, маш болгоомжтой дуусгасан болохыг олж мэдсэн. Тэдний бодолтой загвар нь урт удаан бэлтгэлийн хугацааг илтгэнэ.
  
  
  Нуман хэлбэрээр жигд муруйсан гөлгөр чулуун хана бүхий нэг урт коридор байв. Хэдийгээр би ажилчныг харж чадахгүй байсан ч урдаас нь түүний хөлийн чимээ сонсогдов. Коридорыг тодорхой давтамжтайгаар цахилгаан чийдэнгээр гэрэлтүүлж байсан бөгөөд тэнд цахилгаан станц байсан нь эргэлзээгүй.
  
  
  Тэгээд хэдэн жилийн өмнө Өмнөд Америкийн хаа нэгтээ Оросын бааз бэлтгэж байна гэсэн цуурхал гарч байсныг санав. Энэ нь Кубын пуужингийн хямралын үеэр байсан бөгөөд дараа нь хямралын үед ийм цуу яриа тасарсан. Одоо бол суурь нь баримт болох нь тогтоогдсон. Үүнийг Оросын албан ёсны дэглэм орхисон байж магадгүй ч Жизов болон түүний бүлэглэл үйл ажиллагааныхаа далд төв болгон дахин идэвхжүүлсэн.
  
  
  Коридорын дагуу I
  
  
  
  
  
  
  Би ганцхан хаалгаар орсон. Хаднаас сийлсэн байх ёстой тул өрөөнүүд тийм ч олон байгаагүй бололтой. Урдах дууг сонсоод би гэнэт зогсов.
  
  
  "Би Эрхэм дээдсийн өглөөний цайг авчирсан." Энэ бол хоол хүргэгчийн ёжлолоор дүүрэн хоолой байв.
  
  
  "Зүгээр л хоолоо хүргэж өгөөд тэнэг үг хэлээрэй." Хариулах хоолой нь ширүүн, ажил хэрэгч байсан."
  
  
  "Америк хүн тэнд юу хийж байгаа юм бэ?" гэж ажилчин асуув. "Тэр том өдөр бэлэн үү?"
  
  
  Одоо би чанга яригч руу харахаар муруй хана дагуу аажуухан хөдөлж, коридорын төгсгөл харагдахуйц хэмжээнд хүрэв. Гайхамшигтай хар сахалтай цэрэг асар том хаалгыг хамгаалж байв. Тэр ажилчдаас хоолны тавиурыг аваад уруулаа жимийж, "Өнөө өглөө үүрээр боссоноос бусад нь тэр ердийнхөөсөө ялгаагүй. Гэхдээ түүний толгойд юу болоод байгааг би мэдэхгүй."
  
  
  “Үгүй ээ, үгүй гэж бодож байна. За, түүний хувьд хамгийн сайн нь, миний хувьд хамгийн муу нь. Би өглөөний цайгаа уйтгартай мөөгөөр ууна.
  
  
  Би ирсэн замаараа коридороор буцаж гүйлээ. Одоо би Барнвыг хаанаас олохоо мэдсэн болохоор түүнд хүрэх арга замыг олох хэрэгтэй болсон. Энэ асуудлыг эргэцүүлэн бодож байтал булан эргэтэл дэндүү оройтсон хойноо нэгэн дүрс холоос ойртож байхыг харлаа. Дүрэмт хувцсаас нь би тэр цэргүүдийн нэг гэдгийг ойлгосон.
  
  
  Санамсаргүй байдлаар би ямар нэг юм мартсан юм шиг эргэж харав. Тэр намайг дуудсан ч би дүлий, дүлий тоглож байсан. Тохойн эргэн тойронд, цэргүүдийн нүднээс далд би Варновын дархан цаазат газар руу гүйлээ. Гэтэл нөгөө талаас “хөлийн чимээ ойртож байлаа. Би түр зогслоо. Хоолны ажилтан буцаж ирэх бөгөөд араас нь Warns-ийн үүдэнд өөр нэг цэрэг ирнэ.
  
  
  Би хурдан шийдвэр гаргаад коридороос гарах цорын ганц хаалга руу гүйлээ.
  
  
  Хаалга түгжээтэй байсан тул би ажилчны өмсгөлийн доор халаас руугаа ороход нимгэн уян ган тууз оллоо. Уламжлалт хуванцараас илүү бат бөх, уян хатан энэ төхөөрөмж нь энгийн цоожтойгоор хурдан ажилладаг.
  
  
  Нэг талаас ажилчин, нөгөө талаас цэрэг ойртож байгаа хэвээр би хаалгыг нь түлхээд дотогш орлоо.
  
  
  Хорин бүлэг.
  
  
  Хэдэн секундын дараа энэ өрөөний тансаг интерьерүүд нэг дор цугларав. Барзгар гадаргуу, уйтгартай өнгө байхгүй. Зөөлөн бүтэцтэй - дэр, буйдан, ор, сандал зэрэг нь солонгын өнгөт багт наадам юм.
  
  
  "Чи ядаж тогшиж болно" гэсэн эмэгтэй хүний хоолой миний зүүн талаас хаа нэгтээ сонсогдов.
  
  
  "Агуу эрдэмтэн өнөөдөр эрт босох ёстой" гэж нөгөө талаас өөр нэг хоолой хэлэв.
  
  
  Нүд минь бүдэгхэн гэрэлд дасан зохицож байтал өрөөний хоёр тал дээр зууван хэлбэртэй сэвсгэр дэр, торго ор бүхий газраас дуу хоолой гарч байгааг олж мэдэв. Би харж байтал сэгсийсэн шаргал толгойнууд баруун, зүүн, араас нь коллежийн хөгжөөн дэмжигчид шиг биенүүд гарч ирэв. Нэгдүгээр шаргал үст бүсгүй шаргал үстэй төрсөн гэдэгтээ эргэлзэхгүй байх хангалттай богино ягаан унтлагын даашинз өмссөн байв. Хоёр дугаар нь гаремийн унтлагын хувцас өмссөн байсан нь түүнийг бас жинхэнэ шаргал үстэй гэдгийг батлах хангалттай тунгалаг байв.
  
  
  "Би хөндлөнгөөс оролцоогүй гэж найдаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би Терри байна" гэж ягаан өнгийн богино өмдтэй шаргал үст хэлэв.
  
  
  "Би бол Жерри" гэж гаремийн унтлагын хувцастай хоёр дугаартай хэлэв.
  
  
  "Хоёулаа "и" үсгээр бичигдсэн." Терри тайлбарлав
  
  
  "Чухал мэдээлэл" гэж би хэлэв.
  
  
  "Бид ихрүүд" гэж Жерри санал болгов.
  
  
  "Бас нэг гайхалтай нээлт" гэж би хэлэв.
  
  
  Охидууд орноосоо босоод над руу харав.
  
  
  "Би чамайг өмнө нь харж байгаагүй" гэж Терри хэлэв.
  
  
  "Чи энд харьяалагддаггүй биз дээ?" - Жерри нэмж хэлэв.
  
  
  "Чи шуурга шиг ирлээ" гэж Терри хэлэв. "Тэд чамайг хөөж байгаа гэж би бодож байна, чи биднийг нуухыг хүсч байна. Ямар гайхалтай!"
  
  
  "Чи цагдаа биш биз дээ?" - гэж Жерри хэлэв. "Бид цагдаа нарыг нуудаггүй."
  
  
  "Би цагдаа биш" гэж би тэдэнд итгүүлсэн. “Би хэн бэ, юу хийж байгаагаа нэг цаг хүрэхгүй хугацаанд тайлбарлахад дэндүү их, надад гучин секунд байхгүй. Гэхдээ чи намайг сайн залуусын нэг гэж хэлж болно - би огт тоглоогүй - надад таны тусламж хэрэгтэй байна."
  
  
  Тэр үед бид дуу чимээ сонсоод үүдэнд сонсохоор явлаа.
  
  
  "Намайг дуудахад чи яагаад эргэж ирээд буцсан юм бэ?" Энэ бол коридорт над руу хашгирч байсан цэргийн хоолой байв.
  
  
  "Би юу яриад байгааг ойлгохгүй байна. Би профессорын өглөөний цайг авчирсан. "Би чамайг дөнгөж сая хараагүй" гэж ажилтан хариулав.
  
  
  "Чи нэг минутын өмнө энд алхсан, дараа нь эргэж, буцаж алхсан."
  
  
  "Би биш."
  
  
  "Хэн ч чамтай хамт ирээгүй юу?"
  
  
  "Үгүй. Профессорын үүдэнд Юрийгээс асуу. "Би түүнийг орлох болно, хэрэв та худлаа ярьж байгаа бол хамаагүй, явцгаая!"
  
  
  Коридороор явж буй ажилчдын хөлийн чимээ. Хаалганы гадаа түлхүүрийн дуугарах чимээ.
  
  
  Би хаалганы нугасны талын хананд наан Лугерийг гартаа барьлаа. Ихрүүд эрдэнэ шишийн цэнхэр нүдээрээ буу руу ширтэж, дараа нь бие бие рүүгээ харж, гунигтай инээв. Тэр үед тэдний бяцхан тархиар дамжин өнгөрч байсан зүйл олон хүний хувьд үхэл эсвэл амь нас гэсэн үг юм.
  
  
  Хамгаалагч хаалганы түгжээг онгойлгоод үл ялиг онгойлгов.
  
  
  "За охидууд та нар эрт босоорой" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Энэ юу вэ?" - гэж Терри хэлэв.
  
  
  "Бид хүссэн үедээ босч чадна" гэж Жерри нэмж хэлэв.
  
  
  “Дээш, доош, дээш, урагш.
  
  
  
  
  
  
  За, энэ бол чиний бүх амьдрал” гэж хамгаалагч уулга алдав.
  
  
  "Профессор өнөө өглөө бидний хэнийг хүсэх вэ?" - гэж Терри асуув.
  
  
  "Эсвэл бид хоёулаа дахин юм уу?" - Жерри оруулсан.
  
  
  "Нэг нь ч биш, нөгөө нь ч биш. Тэр дөнгөж өглөөний цайгаа уусан бөгөөд түүний хувьд ажил хамгийн түрүүнд тавигддаг. Дараа нь хоол хүнс - мөн эмэгтэйчүүд амттангаар."
  
  
  "Тэгвэл чи энд юу хийж байгаа юм бэ, Маркус?" - гэж Терри хэлэв. "Профессор таныг явуулахгүй бол манай өрөөнд орж болохгүй."
  
  
  "Би хүн хайж байна" гэж тэр уучлалт гуйв.
  
  
  Түүнд охидын инээх чимээ хариулав.
  
  
  "Би коридорт ажилчин харлаа гэж бодсон" гэж Маркус ширүүнээр үргэлжлүүлэв. "Багийн гишүүн биш байсан хүн. Би түүнийг энд ирж магадгүй гэж бодсон."
  
  
  "Бид ганц ч хүн хараагүй" гэж Терри гэмгүй хэлэв.
  
  
  "Энэ үнэхээр сэтгэл дундуур байна" гэж Жерри зэвүүцэн нэмж хэлэв.
  
  
  "Би хий үзэгдэл хардаг хүн биш" гэж Маркус хэлэв. Би түүнийг эргэлзэн урагшлахыг сонссон. "Профессор өглөөний цайгаа ууж дуусаад та нарын нэгийг илгээх хүртэл нэлээд хугацаа өнгөрнө. Би аль хэдийн энд байгаа болохоор бие биенээ бага ч болов хөгжөөх ч юм билүү...
  
  
  "Мэдээж үгүй!" Терри хөндлөнгөөс оролцов. “Бидний гэрээнд зөвхөн доктор Варновын төлөө ирсэн гэж заасан байдаг. Бусадтай тоглохгүй байхыг анхааруулсан” гэв.
  
  
  "Гэхдээ бодоод үз" гэж Жерри муухай хэлэв.
  
  
  "Тийз" гэж хамгаалагч хэлэв. Тэр ухарч, охид хаалгаа хаалаа. Цайз хаагдсан.
  
  
  "Одоо бид үнэхээр асуудалтай байна" гэж Терри хөхрөв.
  
  
  "Гэхдээ ямар хөгжилтэй юм бэ" гэж эгч нь хэлэв.
  
  
  "Танд маш их баярлалаа" гэж хэлээд Лугерийг буцаан дотор нь хийв. Би инээв. "Магадгүй би чамд төлөх цаг олдох байх. Та энд зөвхөн... Уорновт үйлчлэх гэж байгаа нь үнэн үү?
  
  
  "Та бидний Маркуст хэлснийг сонссон, бид Америкийн эрдэмтдийн хувьд зүгээр л хийсвэр тоглоом" гэж Терри хариулав.
  
  
  "Тэр ямар хүн болохыг бодоход бидэнд тийм ч их цаг хугацаа шаардахгүй" гэж Жерри хэлээд над дээр ирэв.
  
  
  "Чи яаж энэ ажилд орсон юм бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Ийм газар бидэн шиг сайн охид юу хийдгийг хэлж байна уу?"
  
  
  "Тиймэрхүү нэг юм."
  
  
  "Бид Сан Францискогийн газар доорх сонинд гарсан сурталчилгаанд хариулсан" гэж Жерри хэлэв. "Чам шиг охид аялал, сэтгэл догдлол, адал явдлыг хүсдэг."
  
  
  "Чи энэ ажилд орсон нь ойлгомжтой."
  
  
  "Мэдээж. Өөр тавин охин байсан байх, гэхдээ бид хоёр ихэр байсанаараа давуу талтай байсан."
  
  
  "Чамд байсан зүйл энэ биш" гэж би тэдний өгөөмөр хэлбэрийг анзаарав.
  
  
  "Чи надад таалагдаж байна" гэж Терри хэлэв.
  
  
  "Чи ч бас профессороос хамаагүй илүү эр хүн гэдэгт мөрийцье" гэж Жерри нэмж хэлэв.
  
  
  "Түүний сексийн авъяас, эсвэл түүний дутагдал нь надад сонирхолгүй байна" гэж би нухацтай хэлэв. "Гэхдээ тэр АНУ болон дэлхий даяар заналхийлсэн дэлхийн хамгийн аюултай хүн болж хувирсан. Би танд аймшигтай нарийн ширийн зүйлийг хэлье, гэхдээ надад итгээрэй, одоо хүн төрөлхтний ирээдүйд Варновын лабораторид орохоос илүү чухал зүйл байхгүй. Охид та нарыг надад туслаасай гэж хүсч байна"
  
  
  "Чи энэ тэнэг хуучин лаборатори чамд үүнээс илүү чухал гэсэн үг үү?" - гэж Терри хэлээд богино унтлагын даашинзаа улам дээш өргөв.
  
  
  "Бөгөөд энэ нь?" Жерри хөндлөнгөөс оролцож, унтлагын өмднийхөө бүсийг таслан, дугуйрсан гуяных нь дундуур шургуулав.
  
  
  "Би илүү чухал гэж хэлсэн, охид оо, илүү хөгжилтэй биш."
  
  
  "Бид яагаад чамд туслах ёстой юм бэ?" - гэж Жерри асуув. "Чи бидэнд сайн ч хандахгүй."
  
  
  Эх оронч үзэл, хүмүүнлэг үзэл нь тэдний хөөрхөн, сэргэлэн толгойд нь анзаарагдахгүй үг гэдэг нь ойлгомжтой байлаа. Гэхдээ тэдний тусламжгүйгээр миний боломж тэг байсан.
  
  
  "Хуучин хүний хэлдгээр" би тэдэнд покер царайлан "та нар минийхийг мааж, би чинийхийг маажих болно" гэж хэлэв.
  
  
  Гялалзсан хос инээмсэглэл өрөөг гэрэлтүүлэв. "Чи тэгнэ гэсэн үг үү?" - Ихрүүд дуу нэгтэй хариулав.
  
  
  "Хэрвээ чи надад Варновын лабораторид ороход тусална уу."
  
  
  Тэд баяртайгаар толгой дохин гараас минь атгаад намайг олон өнгийн дэрний дэргэд аваачиж, нимгэн бүрээсийг хурдан тайлав. Тэд нүд ирмэхийн зуур нүцгэн байж, дэрнүүдийн дунд янз бүрийн дур булаам позууд авав. Терри зүүн хөхнийх нь доор жижигхэн мэнгэтэй байсныг би олж мэдсэн бөгөөд энэ нь ихрүүдийг ялгах цорын ганц арга зам байсан юм.
  
  
  Энэ бол миний амьдралдаа хүн төрөлхтний бүх үйлдлүүдийн дотроос хамгийн сэтгэл хөдөлгөм үйл ажиллагааг дуусгах гэж яарсан цорын ганц удаа байсан юм. Тиймээс би хамгийн бага хугацаанд хамгийн олон хувцсыг тайлсан дэлхийн дээд амжилтыг шинэчлэн тогтоосон.
  
  
  "Ммм, амттай" гэж Терри тайлбарлав.
  
  
  "Түүнд хөгшин профессороос илүү байх болно гэдгийг би мэдэж байсан" гэж Жерри зөвшөөрөв.
  
  
  "Нааш ир" гэж Терри тушааж, "Бид хоёрын дунд байна."
  
  
  Би хурдан өвдөглөн суугаад Терригийн хүсэл тэмүүлэлтэй бяцхан биен дээр сонгодог байрлалд орлоо.
  
  
  "Би өөрийнхөө хооронд гэсэн үг биш, харин бид хоёрын хооронд байсан" гэж тэр санаа алдаад, ямар ч гомдолгүй чимээгүйхэн ёолон хэлэв.
  
  
  "Чи дургүйцэж байна уу?" - гэж би түүнээс асууж, диваажингийн хаалгаар орлоо.
  
  
  "Өө" гэж тэр ёолов.
  
  
  "Ирээдүйд би жүжгүүдийг нэрлэх болно" гэж би түүнд хэлээд хайрын хонгил руу оров.
  
  
  Маш богино хугацаанд бид эцэс төгсгөлгүй олон тооны гимнастикийн байрлалыг авсан ч ихэнхийг нь гэрлэлтийн гарын авлагад дурдаагүй байсан ч бүх зүйл ингэж эхэлсэн юм.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа бид бие биенээ маш их сонирхож эхэлсэн тул Жерри намуухан, гунигтай хоолойгоор "Би далан тоглох дургүй" гэж хэлэв.
  
  
  Би ярихад эвгүй байдалд орсон ч толгойгоо маш их хүчин чармайлтаар эргүүлээд асуув
  
  
  
  
  
  
  гэмгүй: "Энэ юу гэсэн үг вэ, Жерри? - далан тогло."
  
  
  "Эзэн минь, хүн бүр үүнийг мэднэ" гэж тэр гонсгор хариулав. "Нэг ажиглалттай далан жаран ес."
  
  
  Би түүн рүү дөхөж очоод бага зэрэг ятгаснаар тэр миний санаж байгаа хамгийн төвөгтэй, чамин, ядарсан үзүүлбэрүүдийн нэгийн гурав дахь хамтрагч болсон. Тэгээд би маш их санаж байна.
  
  
  Үүний дараа би хурдан хувцаслаж эхлэхэд ихрүүд над руу баяр хөөртэй царайгаар бага зэрэг инээмсэглэж, талархсан нүд ирмэв. "Чи мэдэж байна уу, би бид гурав гайхалтай хос болно гэж бодож байна" гэж удаан жаргалтайгаар санаа алдсан нь Жерри байв.
  
  
  Гэхдээ миний бодол Уорноу болон компанийн асуудалд аль хэдийн шингэсэн байв. "За," гэж би "хөгжил, тоглоом дууслаа. Нокс Варн дахь дархан цаазат газар руу орох арга замыг олж чадахгүй байгаа эсэхийг одоо харцгаая.
  
  
  Тэд бараг дуу нэгтэй толгой дохив. Гэвч тэдний царайнд жинхэнэ сонирхол байгаагүй.
  
  
  "Чи бидний жижиг гэрээг санаж байна уу?" Би тэднээс асуув.
  
  
  "Тийм ээ" гэж Терри хөмсгөө зангидлаа. "Гэхдээ чамд туслах нь аюултай байж магадгүй."
  
  
  "Үүнээс гадна" гэж Жерри нэмж хэлэв. “Бидэнд алдах зүйл байна. Тэд бидэнд амьдралдаа харж байгаагүй их мөнгө төлж байна. Бид эндээс явахдаа жижиг хувцасны дэлгүүр нээхэд ашиглах болно."
  
  
  Тэр үед надад ихрүүд тэдний дүр эсгэж байгаа шиг тэнэг биш юм шиг шийдэмгий сэтгэгдэл төрсөн.
  
  
  "Тэгэхээр чи эндээс явахдаа хувцасны дэлгүүр нээх гэж байна" гэж би хэлэв. "Чамайг эндээс хэзээ нэгэн цагт явна гэж бодсон зүйл юу вэ? Та нар хоригдол, мэдэхгүй байна уу? "
  
  
  Терри толгой сэгсрэн: "Бид хоригдлууд огтхон ч биш. Бид хүссэнээрээ ирдэг, явдаг. Хамтарч байгаад ядрахаараа гэрээ тойрон алхдаг. газар. Мөн биднийг хэн ч зогсоохгүй."
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. “Энэ чулуун цайзаас агаараас өөр гарц байхгүй тул та хүссэн газраа очиж болно. Гэхдээ эдгээр хүмүүст тамхинаас гарахыг хүсч байгаагаа хэлээд чамайг эндээс гаргахыг хүс. Дараа нь чи аль эрт гинжний боол байж магадгүй гэж бодож байсан зүйлээ сурах болно."
  
  
  Одоо би тэдний анхаарлыг бүхэлд нь татсан. Тэдний эгдүүтэй, гэрэлтсэн царай нь ноцтой болж, тэд айсан харц солилцов.
  
  
  "Би энд инээх гэж амь насаа эрсдэлд оруулаагүй" гэж би яаран хэлэв. Эдгээр хүмүүс атомын хүчээр Америкийг болон дэлхийг бүхэлд нь эзлэхийг зорьж байна. Тэдний бөмбөг АНУ-ын гол хотуудад хэдийнэ байрлаж байгаа бөгөөд хэрэв манай улс тэдний шаардлагыг биелүүлэхгүй бол нэг нэгээр нь дэлбэлэхэд бэлэн байна” гэжээ.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. "Хэрэв би төхөөрөмжүүдийг идэвхжүүлж чадах цорын ганц хүн болох Варн руу хүрч чадахгүй бол анхны атомын бөмбөг Нью-Йорк болон түүний бүх оршин суугчийг хоёрхон цагийн дотор устгана."
  
  
  Тэд цочирдон ангайхад би толгой дохив. “Тийм ээ, энэ бол баримт. Ингээд охид бүсгүйчүүд минь энэ тэнэг шаргал үст надад тулгахаа болиод үргэлжлүүлээрэй. Учир нь эх орноо буруушааж байсан Варновыг эс тооцвол бид дайсны хуарангийн төвд гурван америк хүн л байгаа.
  
  
  "Бас надгүйгээр чи эндээс хэзээ ч амьд гарахгүй."
  
  
  "Өө, бурхан минь" гэж Терри хэлэв. "Бид яаж туслах вэ?"
  
  
  “Би энэ процедурыг та хоёрыг Warns-ийн лаборатори, амьдрах байр, бусад бүх зүйлд хүргэж өгөхийг хүсч байна. Тэнд харсан бүх зүйлээ надад хэлэхийг хүсч байна, энэ нь түүний үйл ажиллагааны талаар ойлголт өгөх болно. Мөн үүнийг хурдан хийх; одоо шилжих цаг боллоо! »
  
  
  Тэр хоёр шууд л ярьж эхлэв. "Хүлээгээрэй" гэж би "Тэрри, эхэл" гэж хэлэв.
  
  
  "Тэнд хамгаалалтын ажилтан байна" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ Маркус ихэнхдээ үүрэг гүйцэтгэдэг. Тэр профессорын хаалганы ард цул гангаар хийсэн бололтой жижигхэн өрөөнд унтдаг. Тэгээд тэр ганцаараа биднийг тэнд, буцаж дагалддаг. Тэр дохионы товчлуурыг дарахад Варнов хаалганы нөгөө талд очиж, хаалгыг онгойлгож, нэг төрлийн төмөр тороор ярьж байна. Энэ хаалганы түлхүүр байхгүй; Энэ нь дотроосоо нээгддэг бөгөөд профессор ямар ч шалтгаанаар хэзээ ч орхихгүй."
  
  
  "За. Өөр юм байна уу?" - Би халаглав. "Дотор нь юу байна?"
  
  
  "Та дотогш ороход ширээ, утастай оффис харагдах болно" гэж Жерри хэлэв. Газар нүцгэн, өөр тавилга байхгүй. Гэхдээ файлын кабинетууд байдаг. Мөн ширээний дэргэд ханан дээр өлгөөтэй АНУ-ын том жаазтай газрын зураг. Өөр нэг хаалга нь оффис руу...
  
  
  "Түр хүлээнэ үү!" - гэж Терри яриаг нь таслав. “Энэ картын ард хананы сейф байна. За, яг сейф биш. Гэхдээ дөрвөлжин булан.
  
  
  "Чи үүнийг яаж мэдэх вэ?" Би түүнээс асуув.
  
  
  “Яагаад гэвэл би нэг өдөр дотогш орохдоо үүнийг харсан. Газрын зургийг дэгээнээс нь салгаж, ханан дээрх нүхний доор шалан дээр дөрвөлжин метр орчим хэвтэв. Уорноу ширээн дээрээ цаас дэлгэсэн байсан бөгөөд тэр намайг хүлээж байхдаа уншиж байсан байх. Тэр бичиг цаасаа тавиад газрын зургаар бүрхэхээ мартсан бололтой.
  
  
  Тэр инээмсэглэв. “Эсвэл тэр намайг ханан дахь нүх, чи юу гэдгийг ялгаж чадахгүй тэнэг гэж боддог. Ямар ч байсан би юу ч анзаараагүй дүр эсгэж, тэр үед би тийм ч сонирхолтой байгаагүй. Дараагийн удаа тэр намайг дуудах үед карт нь тэнд байсан, ямар ч бичиг баримт байхгүй."
  
  
  "Тэр чамайг яаж ялгах вэ?" Би өөрийнхөө мэдлэгтэй таамаглалыг батлахын тулд асуув.
  
  
  "Надад мэнгэ байгаа" гэж Терри үл ялиг инээмсэглэн хэлээд зүүн хөхний доорх хэсгийг заалаа. "Таны харж байгаагаар бид өөрсдийгөө ялгахын тулд өөр өөр хувцас өмсдөг."
  
  
  “За, Жерри, цаашаа яв. Оффисын хажуугийн өрөөнд юу байгаа вэ? "За, энэ үнэхээр хөшигөөр хуваагдсан нэг том өрөө юм.
  
  
  
  
  
  Нэг талд нь ор, хэдэн тавилга, оффистой холбогддог угаалгын өрөөтэй. Нөгөө талаар надаас битгий асуу. Би үүнийг хэзээ ч харж байгаагүй, би тэнд ямар нэгэн тоног төхөөрөмж байгаа гэж бодож байна. Тиймээ, орны хажууд өөр нэг дотоод утас бий.
  
  
  "Та түүнийг эдгээр утсаар ярьж байхыг сонсож байсан уу?"
  
  
  "Ганцхан удаа. Гэхдээ энэ нь давхар яриа байсан болохоор би үүнийг ойлгосонгүй"
  
  
  "Намайг тэнд байхад тэд түүн рүү хоёр удаа залгасан" гэж эгч нь хэлэв. "Би ч бас түүний юу яриад байгааг ойлгосонгүй. Гэхдээ би одоо мэдэж байгаа гэж бодож байна."
  
  
  "Тэрри, энэ тухай надад хэлээч."
  
  
  "За, тэр их ууртай харагдаж байсан. Тэгээд тэр: сонс, намайг битгий шах, битгий сүрдүүл гэж хэлсэн. Хэрэв би явбал бүх зүйл надтай хамт явах болно гэдгийг санаарай. Москваг оролцуулаад генерал би чуулга уулзалтад хоёр чемодантай ирсэн. Гэхдээ яагаад ч юм нэг нь төөрчихсөн” гэж хэлжээ. Тэгээд тэр түр зогсоод, "Энэ танд ямар нэг утгатай юу, генерал?"
  
  
  "Тэр генералд юу хэлж байгааг би мэдэхгүй" гэж би тайлбарлав. "Гэхдээ энэ нь надад маш их зүйлийг хэлж өгдөг. Варнов ийм тогтолцоотой бөгөөд хэрэв түүнийг үхвэл Москва гэлтгүй бүх хот түүнтэй хамт үхэх болно. Тэр муу новш төдийгүй, тэр там шиг ухаантай.
  
  
  Ажиллаж болох төлөвлөгөөний янз бүрийн талуудыг цэгцлэх үед миний оюун ухаан нэг минутын турш эргэлдэж байв. Тэгээд би: “Нэг талаасаа цаг хугацаа хамгийн чухал. Гэхдээ надад яарах зай харагдахгүй байна. Би Маркусыг та нарын нэгийг нь тэр хаалга руу аваачихад хүргэж чадна. Гэхдээ би Уорноуг санаачилга гаргахгүй бол нээхийг албадаж чадахгүй. Тэр Маркусыг чиний араас хараахан явуулаагүй байгаа гэсэн үг.
  
  
  "Түүнээс гадна би Варнов түүнийг харж чадах хаалганы хажууд зогсох Маркусыг алахгүйгээр араас чинь нэвтэрч чадахгүй. Тэгээд намайг Маркусыг асарч амжаагүй байтал тэр миний нүүр рүү хаалгыг хүчтэй цохив. Тэгэхээр бүх зүйл та нараас шалтгаална шүү охидоо. Өнөөдөр түүн дээр ирсэн хүн энэ хаалгыг бүрэн хаахгүйн тулд ямар нэгэн зүйл нааж, Варнов түүнийг анзаарахгүйн тулд хийх ёстой. Үүний тулд танд цаг хугацааны гайхамшиг хэрэгтэй."
  
  
  "Надад илүү сайн санаа байна" гэж Терри хэлэв. "Профессорын зөвшөөрлийг авсан хүн түүнтэй хамт унтлагын өрөөнд орж, түүнийг шахаж, орондоо оруулдаг. Дараа нь тэр түүнийг жорлонд орохыг гуйна. Тэр үүнтэй маргаж чадахгүй тул угаалгын өрөөндөө түгжиж, усаа зайлуулчихаад оффис руу гүйж ирээд чамд төмөр хаалгыг онгойлгоно. Дараа нь тэр холбогч хаалгаар буцаж ирээд Варновтой хамт орон дээр авирав.
  
  
  "Цэвэр суут ухаантан" гэж би хэлэв.
  
  
  "Энэ хооронд чи Маркусаас салах хэрэгтэй" гэж Терри гүйж, "үүдэнд хүлээх хэрэгтэй."
  
  
  "Надад таван минут өгөөч" гэж би хэлэв. "Мөн би Маркусыг энд үлдсэн охинд уруу татаасай гэж хүсэж байна, ингэснээр би түүнийг хурдан бөгөөд чимээгүйхэн асрах болно."
  
  
  "Тэр бид хоёрыг өглөөний үдэшлэгт ихэвчлэн хүсдэггүй" гэж Жерри хэлэв. "Гэхдээ тэр мэддэг гэж бодъё?"
  
  
  "Санаа зоволтгүй, би бараг бүх зүйлд бэлэн байх болно" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  Дахин бодолтой чимээгүй болж, би “Одоо бид хүлээх л үлдлээ. Гэхдээ хэр удаан?
  
  
  "Тэр яг л цаг шиг" гэж Терри хэлэв. "Ямар ч минут энд байх ёстой."
  
  
  "Мэдээж" гэж Жерри хэлэв. "Гэхдээ хэрвээ энэ нь түүний Нью-Йоркийг устгах чухал өдөр бол тэр сандарч, унтахыг хүсэхгүй байх болно."
  
  
  "Бурхан минь" гэж Терри ёолов.
  
  
  Асуултын асар том асуулт, хариулттай холбоотой болзошгүй гамшиг сэтгэлийг минь бүрхсэн тул би юу ч хэлсэнгүй.
  
  
  Хорин нэг
  
  
  Өрөөний харанхуй буланд хувцас солих ширээ шиг зүйл байх бөгөөд би хаалганаас бүрэн хаалтанд ороод ард нь суув. Цочмог булчингууд минь тайвшрахыг гуйж байхад хэдэн минут эцэс төгсгөлгүй өнгөрөв. Эцэст нь би бослоо. Хаалганы түлхүүрийн анхааруулах чимээ сонсогдох байтал ийм эвгүй байдалд байх нь тэнэг хэрэг байв.
  
  
  Хагас цаг өнгөрч, би асар том асуултын хариуг хүлээж авлаа гэж дүгнэхэд Варнов хөнгөн зугаа цэнгэлийг орхиж, өдрийн харанхуй асуудалд анхаарлаа төвлөрүүлэх гэж байхад гар нь хотыг дэлбэлэх дохио өгөхөд бэлэн байв. Нью Йоркийн. тэнгэрт. Хэрэв сүүлийн нэг цагт Ерөнхийлөгч үндэсний үймээн самууныг эрсдэлд оруулж, Манхэттенийг нүүлгэн шилжүүлэхээр шийдээгүй л бол энэ бүх хүмүүсийн хувь заяа миний гарт байсан.
  
  
  Хүлээж байхдаа би өсөн нэмэгдэж буй айдастай тэмцэж, хагас арван өөр төлөвлөгөө хэрэгжүүлэх боломжтойг тооцоолсон. Тэд бүгд практик, нэлээд ухаалаг байсан. Гэвч бүгд мухардалд оров - Варнов бид хоёрын хооронд нэвтэршгүй ган хаалган дээр.
  
  
  Үе үе хонгилын коридороос бүдэг бадаг чимээ сонсогдоно. Тодорхой бус дуу хоолой, хүнд хөлийн уйтгартай чимээ, төмөр шажигнах чимээ. Охид намайг хаалга руу чихээ даран чагнаж байсан ч ямар ч чухал зүйл сонссонгүй, зүгээр л дэмий чалчаа, хэдэн эрчүүд яарч байсан бололтой хажуугаар өнгөрөв.
  
  
  Тэгээд удаан чимээгүй байсны эцэст ямар ч солиотой эрсдэлтэй байсан ямар ч арга заль мэхийг эрсдэлд оруулах гэж байтал тэвчээргүйхэн хаалга тогшиж, тэр даруй цоожны түлхүүрийг хусах чимээ сонсогдов.
  
  
  Маркус профессорын татвар эмсийн өрөөнд орж ирээд "Та тэнд байна - Бяцхан мэнгэ авхай" гэж америкчууд шаардахад би аль хэдийн нуугдаж байсан.
  
  
  
  
  
  
  Таны үйлчилгээ хоёр хүнд! Профессор дээд гууль ирсэний улмаас хойшлогдсон бөгөөд хэрэв та тэр даруй ирэхгүй бол тэр чамайг генералын нохойд оройн хоолоор хооллоно гэж хэлэв.
  
  
  "Бурхан минь, энэ ноход хөөрхий намайг гурван удаа хазаад иднэ" гэж Терри эелдэг хоолойгоор хэлэв. - Профессорыг уурлахаас нь өмнө яарцгаая.
  
  
  "Миний бодлоор чи түүний халуухан зан биш харин сэрүүн байдлыг хэлж байна гэж бодож байна, хонгор минь Терри" гэж Жерри засав.
  
  
  "Хонгор минь, би тэднийг хараад дууддаг" гэж тэр хариулаад хаалга руу гүйв.
  
  
  "Өө, Маркус!" - гэж Жерри хашгирав, - Чи миний эгчийг хүргэж өгсний дараа хэсэгхэн минутын дараа эргэж ирж болох уу?
  
  
  "Буцаж ирэх?" гэж Маркус уцаарлав. "Юуны төлөө?"
  
  
  Би ганцаардмал бас... надад энэ ядарсан ясны уут биш жинхэнэ эр хүн хэрэгтэй байна.
  
  
  "Үнэн үү? Одоо тийм үү?" гэж Маркус догдолсондоо дуугарав. "Чи ганцхан минутын дотор жинхэнэ эр хүнд юу хийж чадах вэ?"
  
  
  "Чи хоёрхон минут зарцуулж чадах уу?"
  
  
  "Би маш их зүйлийг хэмнэж чадна, гэхдээ асуудалд орж магадгүй юм."
  
  
  "Би хэлэхгүй. Тэгээд намайг эрсдэлд орох ёсгүй гэж бодож байна уу?
  
  
  Тэгээд аймшигтай, тодорхойгүй завсарлагааны дараа: "Тийм ээ, би буцаж ирнэ. Нэг минут хүрэхгүй хугацаанд. Бэлэн байх!"
  
  
  Энэ нь зөвшилцсөний анхаарлын тэмдэг юм шиг хаалга тачигнах чимээ гарав. Тэгээд асар том вакуум чимээгүй байдал үүссэн.
  
  
  "Дахиад нэг секунд битгий үрээрэй" гэж би Жеррид дуугаар хэлээд, "Түүнийг завгүй байлга!"
  
  
  "Хараал ид, тэр түүнийг юу цохисныг хэзээ ч мэдэхгүй" гэж тэр бувтнахад би дахин нугалав.
  
  
  Хэдэн секундын дараа Маркус буцаж ирэв.
  
  
  "Чиний харж байгаагаар би бэлэн байна, хайрт минь" гэж Жерри хэлэв.
  
  
  "Би чамаас ч илүү бэлэн байна" гэж тэр түүнд сандарсан инээвхийлэв. "Гэхдээ би Уорноугийн хаалгыг сахих ёстой, хувцсаа тайлах цаг алга."
  
  
  "Тэнэг хаалгыг март" гэж Жерри хариулав. "Хорин фут өндөртэй зэрлэг зааны сүрэг дотор өрөөг шалнаас тааз хүртэл самраар бүрхсэн бол түүнийг эвдэж чадахгүй."
  
  
  Маркус хариулт өгөхөөс хэтэрхий хол байсан нь ойлгомжтой. Гэвч нэг минутын дараа тэр цэвэр ажил хэргийн шинжтэй хэд хэдэн дуу алдав Жерри "Өө, бурхан минь, чи хэтэрхий байна!" Тэгээд би хувцас солих ширээний араас сэмхэн оров.
  
  
  Би стилеттогоор амархан боловч хурдан урагшиллаа. Түүний өргөн нуруун дээр зэвсгээ өргөхөд би тэдний дээр хэсэгхэн зуур эргэлдэнэ. Намайг хараад Жерригийн нүд томорлоо.
  
  
  Гэнэт, магадгүй ямар нэгэн амьтны зөн совин эсвэл Жерригийн айсан харцнаас болж Маркус толгойгоо өргөөд над руу хагас эргэв.
  
  
  Тиймээс би түүний оронд ирийг нь цээжинд нь наасан.
  
  
  Түүний ам ангайж, нүд нь итгэлгүй эгц харав. Харин дараа нь чимээгүйхэн хашгирч, аймшигтай ярвайсаар би хутгыг хурдан гаргаж ирэхэд тэр дуулгавартайгаар Жерри дээр унаж, хөшчихөв.
  
  
  Би түүний дүрэмт хувцасны хүрэмний ирийг арчаад зэвсгийг олж авахад Жерри хамгийн их айсан царайтайгаар биеэ түүнээс холдуулах гэж дэмий л оролдов. Би түүний мөрөөр бариад татахад тэр шалан дээр өнхрөв. Тэрээр сансар огторгуйн хязгааргүй рүү харав.
  
  
  Жерри өндийж суугаад нүцгэн биеэсээ тогтсон цусны толбыг даавууны булангаар арчиж байхад тэр над руу хараад би яг хэлж чадахгүй царайлав. Гагцхүү энэ нь бишрэх, зэрлэг үхлийн ойрын бодит байдалд үл итгэх байдал, зэвүүцлийн шинжтэй холилдсон байж магадгүй юм. Цус ч бай, цогцос ч бай намайг үзэн ядсан, би хэлж чадсангүй.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлээгүй асуултад хариулсан мэт "Тийм л юм болдог. Хэрэв би яарахгүй бол бусад олон сая хүмүүс, илүү гэм зэмгүй үхэх болно."
  
  
  Дараа нь би түүнийг орхиж, коридороор дээш доош харан, Варнов болон алсын удирдлагатай төхөөрөмж хоёр далавчинд хүлээж байсан тэр том ган хаалга руу гүйлээ.
  
  
  Сэтгэл түгшсэн, хөлөрсөн хэдэн минут өнгөрөв. Дараа нь би түгжээ товшихыг сонсоод хаалга бага зэрэг нээгдэв. Тэр над руу эргэлдэж эхэлсэн ч би түүнийг барьж аваад дотогшоо шахав, тэр үед Тери хаагдах хаалганы цаана харагдахгүй байх үед нүцгэн нурууг нь харав.
  
  
  Би чимээгүйхэн хаалгаа хаагаад өрөөг бүхэлд нь нэг амьсгаагаар тойруулан харлаа. Жерри үүнийг телефон утас бүхий ширээ, файлын шүүгээ, АНУ-ын том жаазтай газрын зураг, Төв Америкийн нэг хэсэг гэж дурьдаагүй гэж тодорхойлсон. Ширээний шургуулга дундуур орсон ч цоожтой байв. Би файлын шүүгээгээр дахин нэг дамжуулалт хийсэн, ижил үр дүн.
  
  
  Би газрын зураг судалсан. Улаан өнгийн харандаагаар зурсан цагиргууд АНУ-ын долоон хот болон Панамын сувгийг тойрсон байна. Устгах зорилтууд. Эдгээр хотуудын нэг нь Кливленд байсан ч устгах зорилготой бөмбөгийг гаалийнхан саатуулсан тул бид үүнийг үл тоомсорлож болно. Хотуудыг газрын зураг дээр дугаарласан бөгөөд Кливлендээс бусад нь Нью-Йорк, Чикаго, Хьюстон, Лос Анжелес, Сан Франциско, Вашингтон ДС зэрэг хотууд байв.
  
  
  Сүүлийн нэг цаг хүртэл хэлэлцээ хийх боломжийг манай Засгийн газарт өгөхөд эргэлзэх зүйлгүй нийслэлийг эцсийн мөч хүртэл хадгалсан нь анзаарагдсан.
  
  
  Газрын зургийг бат бөх зэс дэгээгээр утсаар дүүжлэв. Би Терригийн хэлснээр нууц бичиг баримт нуугдаж байсан цоорхойг эсвэл нуугдах газрыг олно гэдэгт итгэлтэй байж үүнийг дэгээнээс нь салгав. Гэхдээ тийм нүх байгаагүй
  
  
  
  
  
  газрын зургийн доорх хана гөлгөр байв.
  
  
  Газрын зургийн цаадах ханан дээрх энгийн нүх нь Варнсын эрдэм шинжилгээний түвшний хувьд тийм ч шинэлэг зүйл биш юм шиг санагдав. Одоо би зэс дэгээгээр туршилт хийж, янз бүрийн чиглэлд мушгиж эхэлсэн боловч энэ нь бат бөх, хөдөлгөөнгүй байгааг олж мэдэв. Гэхдээ бүрэн хөдөлгөөнгүй биш. Учир нь би дэгээгээ өөр рүүгээ татахад бага зэрэг товшиж байсан. Дараа нь хананы дөрвөлжин хэсэг чимээгүйхэн хажуу тийш нүүж, жижиг савхин бүрээстэй дэвтэр, хэд хэдэн дугаарласан зургуудыг агуулсан сав харагдав, тус бүр нь улаан өнгийн тоймтой гавлын ястай байсан бөгөөд энэ нь миний хувьд ядаж л байршлыг тодорхой зааж өгсөн юм. тарьсан чемодануудын - бөмбөг.
  
  
  Тэд байршлыг зааж өгсөн, өөрөөр хэлбэл та аль хотод аль барилга байгааг зохих тайлбартай байсан бол. Текст эсвэл бусад удирдамжгүйгээр хэвлэмэл нь ямар ч утгагүй байв.
  
  
  Хэдий ийм түгшүүртэй, сандарсан нөхцөлд нас шиг санагдаж байсан ч цагийг минь харахад ердөө хоёрхон минут л өнгөрсөн юм. Тэгээд Террид надад цаг хэрэгтэйг сануулсан үед Вамоу дахиад арав ба түүнээс дээш минут амьдарч чадна гэж итгэсэн болохоор би ширээний ард суугаад арьсан хавтастай халаасны дэвтрийг хурдан судалж эхлэв.
  
  
  Анхандаа түүнд орсон үсэг, тоо нь ихэнх хүмүүст хятадын кроссворд шиг ойлгомжтой байсан. Гэхдээ би янз бүрийн оньсогоонд дассан, код тайлах урлагийг маш сайн эзэмшсэн агент дэлхий дээр цөөхөн байдаг. Удалгүй би үүнийг Warn үеийн эрдэмтдийн хэрэглэж байсан Америкийн код болохыг таньсан. Код нь үндсэндээ хангалттай энгийн байсан ч хэрэв хэн нэгэнд үүнийг тайлах гайхалтай ухаалаг математикийн томьёо өгсөн бол миний мэдэж байгаагаар энэ кодыг АНУ-ын дотор болон гадна талд дайсан хэзээ ч эвдэж байгаагүй.
  
  
  Би ой санамжаа гүйлгэн харахад кодын зарчим бараг тэр даруй толгойд орж ирэв. Тэмдэглэлийн дэвтэрийн хажууд байх ширээн дээрх үүрнээс үзэг олж, богино хэмжээний богино тэмдэглэл хийж, зөвхөн үндсэн бичвэр, тоо, толгойн үхлийн хуйвалдааны тоймыг буулгаж, хураангуйлав. Энэ нь өөрөө ажилладаг зүүгээр идэвхжсэн Варновын бөмбөг дэлбэлэх төхөөрөмжийн нууцыг багтаасан байв. Микроэлектроникийг долларын хэмжээтэй диск болгож, өргөн зайд хүчтэй өндөр давтамжийн дохиог дамжуулах чадвартай болгохын тулд зүрхний аппаратыг санагдуулам боловч илүү төвөгтэй төхөөрөмж бөгөөд бүх бөмбөгийг нэг дор дэлбэлэв. Warns-ийн сүүлчийн зүрхний цохилтоос секундын дараа.
  
  
  Энэхүү нарийн төвөгтэй, гайхалтай жижиг алсын удирдлагатай төхөөрөмжийг нүүр хуудсан дээр "Хандалтын түлхүүр" гэж бичжээ. Төгсгөлийн хуудсан дээр: DISARM гэсэн гарчигтай, текстэнд тайлбарласнаар тэсрэх дохиог хүлээн авсны дараа ч тэсрэх бөмбөгийг идэвхгүй болгох түлхүүр болсон таван тооны цуврал байсан. Энэхүү яаралтай арга хэмжээ нь зүрхний аппаратыг Уорногийн зүрхэнд уяхаас сэргийлнэ.
  
  
  Гэхдээ барьж авсан зүйл байсан. Бөмбөлөг хөөргөх саатсан дохиог илгээсний дараа дэлбэрэлтийг цуцлахад ердөө гучин секунд л үлджээ.
  
  
  Би оюун ухаанаараа тоонуудын зургийг хурдан дарж, дүрсийг нь сэтгэлийнхээ урд талын ханан дээр буулгав. Би бараг алдаагүй санах ойтой бөгөөд хэдэн арван тоог санах нь ямар ч асуудал биш байх болно. Гэсэн хэдий ч би цаасан дээр тоонуудыг бичиж, нугалж, халаасандаа хийсэн.
  
  
  Би зүү, дискний диаграммыг дахин нэг минутын турш судалж, дараа нь өөр өөр хотуудад чемодантай бөмбөгний байршлыг бичив.
  
  
  Үүнийг хийснийхээ дараа би мөн чанарыг нь бичсэн ном, тэмдэглэлийг өөр халаасанд хийв. Хэрэв би Варноугийн үхлийн төлөвлөгөөг зогсоох гэж байгаа бол төхөөрөмжийн талаар анхан шатны мэдлэгтэй байх шаардлагатай байсан тул тайлагдсан баримтуудыг бичихэд би таван минут зарцуулсан. Тэгээд эхлээд нарийн ширийн зүйлийг бичээд тавьчихвал бараг бүх зүйлийг санаж чадна гэдгээ олж мэдсэн. Аль ч тохиолдолд та төхөөрөмжийг эзэмшсэний дараа түүнийг ажиллуулах нь янз бүрийн луужингийн цэгүүдэд харандаагаар хүрэхтэй адил хялбар байсан.
  
  
  Одоо би авч явахад дэндүү нүсэр төлөвлөгөөнүүдээ хананы саванд хийж, нүхийг нь хаахын тулд гуулин дэгээ таслаад газрын зургийг өлгөв.
  
  
  Би чимээгүйхэн угаалгын өрөө рүү ороод нөгөө хаалга руу явлаа. Түүнд ойртоход би Варновын хоолой, Терригийн хариулах дууг сонслоо. Би "Люгер"-ийг бүрээснээсээ гаргаж ирээд хаалганы бариулаас атгахдаа ярианд анхаарлаа хандуулсангүй. Үүний гол утга нь Варнов "Яаралтай туршилтуудыг яаралтай хийх шаардлагатай" гэсэн шалтгаанаар уучлалт гуйсан бөгөөд Терри түүний амьсгалыг тасалдуулж орхисон том биетэй дур булаам профессортой дахин хэдэн минут гуйв. . илүү адилхан.
  
  
  Би хаалгыг аажуухан онгойлгоод өрөө рүү шагайхад Нокс Уорноу өмд дээгүүрээ цагаан лабораторийн хүрэм өмсөөд над руу чиглэн зогсч, Торныг мөрөн дээр нь гараа тавиад, торны хувцас өмсөж, түүний нүд рүү хуурамч харцаар харав. . шүтэн бишрэх.
  
  
  Warns-ийн үс нь хар өнгөтэй, саарал өнгөтэй байв. Тэр жижигхэн хамартай байсан
  
  
  
  
  
  нарийхан бие, бараг хэврэг мэт санагдсан нарийхан бие. Маргад шиг хатуу, гялалзсан ч сэтгэл хөдлөлгүй түүний тод ногоон нүд рүү харах хүртэл тэр дэлхийн хамгийн хүчирхэг гүрний оршин тогтноход ямар ч аюул заналхийлж байв. Терри эсвэл түүний ихэртэй нэг тойрох хүн бараг байхгүй.
  
  
  "Өнөө орой би чамайг болон чиний эгчийг дуудах болно" гэж тэр одоо хэлж байв. “Хувцасны чимэг шампанск, тусгай оройн хоолоор тэмдэглэх зүйл байх болно. Дараа нь бид хамтдаа зугаа цэнгэлийн урт чамин шөнийг өнгөрөөх болно."
  
  
  "Би үүнд маш их эргэлзэж байна, Варнов" гэж би Лугерын ард байрлах өрөөнд орохдоо хэлэв. "Би чамайг өнөө орой АНУ-д миний хоригдлын хувиар буцаж ирнэ гэж найдаж байна."
  
  
  Тэр над руу эргэж хараад гайхсан царай нь унав. Түүнийг үг хайн олоход би “Тэрри, өрөөндөө ор. Би чамайг эгч хоёрыг чинь хувцаслаад намайг ирэхийг хүлээж байгаасай гэж хүсч байна."
  
  
  Тэр ямар нэг юм хэлэх гэж амаа ангайгаад яаравчлав
  
  
  "Би чамайг хэн болохыг мэднэ" гэж Варнов тайвширсан царайтай хэлэв. "Энэ таныг гайхшруулж байна уу?"
  
  
  Тийм байсан ч би юу ч хэлээгүй.
  
  
  Варнов орны хажууд байрлах асар том савхин сандал дээр живж, хөлөө зөрүүлж, гараа цээжиндээ давав. "Картер, чи намайг ийм боломж гарахад бэлэн биш гэж бодож байна уу" гэж тэр инээмсэглэн шивнэв. Мэдээж үгүй. Би чамтай энэ өрөөнөөс хэзээ ч амьд гарахгүй. Хэрэв би үхвэл бараг тэр мөчид дэлхийн тал үнс болон хувирна."
  
  
  "Би энэ бүгдийг мэднэ" гэж би хэлэв. "Би чиний нууц бичиг баримтыг тайлсан бөгөөд таны бэлтгэл дэмий хоосон байна. 5-21-80-54-7 тоонууд таны хувьд ямар нэгэн утгатай юу? »
  
  
  Түүний маник төрх салхинд лаа асах мэт дүрэлзэн унтарлаа. Хэсэг хугацаанд би түүний оюун санааны араа доошоо шилжиж, огцом мөргөлдөж, дараа нь өөр хувилбараар эргэлдэж байхыг бараг л харж байлаа.
  
  
  Тэр мөрөө хавчин цонхийсон, бууж өгсөн инээмсэглэл тодруулав. "За" гэж тэр хэлэв, "эцэст нь юу ч хамаагүй. Бүх хүмүүс, мөнх бус хүмүүсийн бүх тэнэг амьтад мөхөх ёстой."
  
  
  "Эрхэм гүн ухаан" гэж би хариулав.
  
  
  "Бид хоёр" гэж тэр үргэлжлүүлэн "Бид энэ өрөөнд ганцаараа байгаа, бид дэлхийн нягтралыг хянадаг. Үүний тухай бодож үз. Зүгээр л бодоод үз дээ! Бидний гарт байгаа үгээр илэрхийлэхийн аргагүй хүч." Тэр завсарлага хийв. “Бид хүчээ нэгтгэж, дэлхийг хамтдаа захирч чадна. Эсвэл бид ойрын хэдэн минутанд бие биенээ устгаж магадгүй. Энэ нь юу болох вэ? "
  
  
  "Аль ч биш" гэж би хэлэв. “Муу ялагдсан хүн ч тоглолт дуусахыг мэддэг. Мөн түүний алдагдлыг хүлээн зөвшөөрч байна. Одоо би чамд шийдэхийн тулд гучин секунд өгье. Надтай хамт ирээд шүүхээр шийдүүл, тэгэхгүй бол чи энэ сандал дээр үхнэ. Би хувьдаа та үхлийг сонгодог гэж найдаж байна. Учир нь чамайг эндээс гаргахын тулд миний хүзүүг эрсдэлд оруулахаас илүү хэрэгтэй болно.
  
  
  Варнов нэг гарын хуруугаараа сандлын зузаан зөөлөн гарыг зууран аажмаар толгой дохив. "За, би чамтай хамт явъя" гэж тэр хэлэв. Тэр хөлөө тайлаад босох гэж байгаа бололтой.
  
  
  Гэтэл тэр гэнэт сандлын түшлэгийг түлхэв. Дээд талын жийргэвчтэй гар нь далд нугаснууд дээр нэн даруй нугалж, жижиг гэрэлтүүлэгтэй консолыг харуулдаг. Энэ нь том улаан товчлууртай, унтраалгатай, дугаарласан залгууртай байв.
  
  
  Алгаараа товчлуурыг нь огцом цохиход би түүний цээж рүү буудсан. Гэсэн хэдий ч түүний нөгөө гар аль хэдийн утасны дугаар руу хүрч байв. Тиймээс би түүнийг дахин буудсан. Гар нь чичирч, дахин унтраалга руу буцав. Энэ нь үхлийн рефлекс спазм уу, эсвэл мөнхөөс хэдхэн секундын зайд байсан хүний сүүлчийн хүнлэг хүчин чармайлт уу гэдгийг би мэдэхгүй; гэвч миний гайхшралыг төрүүлсэн гар нь үргэлжлүүлэн унаж, нэгэн зэрэг унтраалга татав.
  
  
  Нимгэн товшилтын дараа алс холын чимээгүй хонхны дуу, дуут дохионы хашгирах чимээ сонсогдов. Хэрвээ ийм дуу чимээ асар том чулуун хана, бараг хагас тонн ган хаалгыг нэвтлэх юм бол гадаа, цэргүүд, ажилчдын нийгэмлэгт орилж, чих дөжрөмтгий, тусламж гуйх дуудлагыг би мэдэж байсан.
  
  
  Би Уорноуг надад хамгийн чухал зүүг хаана хадгалсаныг хэлэхийг албадах санаатай байсан бөгөөд үүнгүйгээр зүрхний аппаратын дэлбэрэлтийн дохиог цуцлах боломжгүй юм. Харин одоо тэр нас барсан, надад зүү байхгүй, сүүлийн гучин секунд өнгөрөв. хүн төрөлхтний түүхэн дэх хамгийн их сүйрлийн олон удаагийн дэлбэрэлт.
  
  
  Вамовын нүд эргэлдэж, үхлийг сохруулж, би цагныхаа гарыг хараад доош бөхийж, хүрэмийг нь урж, бараг ижил хөдөлгөөнөөр цамцыг нь урж хаяв. Тэгээд зүүг байсан; хүзүүнээсээ урт мөнгөн гинжээр дүүжлэв!
  
  
  Цээж нь нүцгэн байсан ч цусанд будагдсан байв. Гурван талдаа хуванцар оёдолоор хүрээлэгдсэн дөрвөн инчийн дөрвөлжин арьсны цусыг би сандарсандаа арчив. Би хуруугаа ирмэгийн доогуур шургуулж, савхин хавтсыг татаж, жижиг, дугаарлагдсан контактын спираль бүхий нэвтрэх түлхүүрийг гаргав.
  
  
  Зүүг мэдрэлийн мэс засалч хусуур шиг болгоомжтой атгаж, би үзүүрийг нь холбоо барих цэгүүдэд хүрч, ДУЛААХ дохионы электрон хослолыг идэвхжүүллээ: Таван... хорин нэг... наян... тавин дөрөв. .. Долоо!
  
  
  Одоо миний харц цаг руу тусав. Дөрөв - гурав - хоёр - нэг ба - bang
  
  
  
  
  
  
  ! Хэзээ ч ирээгүй хотуудын дэлбэрэлт, сүйрлийн цаг надад дөрвөн секунд үлдсэн байв. Тэгээд болсон!
  
  
  Эсвэл тийм байсан уу?
  
  
  Би сандлын түшлэг рүү харлаа. Улаан товчлуурын дээр: DESTRUCT гэсэн бичээс байв. Шилжүүлэгчийн дээр: ALARM гэсэн бичээс байна. Одоо би дугаарласан утсыг судалж үзлээ. Үүнийг "УСТГАЛТЫН ХОЦРОГДОЛ" гэж тэмдэглэсэн бөгөөд тэгээс жаран минут хүртэл шатлалаар тодорхойлсон. Варновын тэг болгохыг оролдсон индикаторын зүү жаранд үлджээ.
  
  
  Юу болтол жаран минут? Улаан DESTRUCT товчлуурын дээрх ногоон гэрэл асна. Түр түгжээг цуцлах өөр товчлуур байхгүй байсан тул дахин ижил товчлуур дээр дарсан гэж найдаж байна. Юу ч биш. Ногоон гэрэл асаалттай хэвээр байв.
  
  
  Би сонссон. Холоос түгшүүрийн хонх, дуут дохио чанга дуугарсаар байв. Би гинж, зүүг Варноугийн толгой руу шидэж, төхөөрөмжийг халаасандаа хийгээд гартаа буу барин хаалга руу гүйлээ. Би хаалгыг татан онгойлгож, хонх, дуут дохионы дүлийрэх чимээнээр цочлоо. Би ган хаалгыг хэн ч орж, Уорноугийн цогцсыг олж илрүүлэхгүйн тулд цоожтой байгаа эсэхийг шалгаад хамгаалалтын өрөөгөөр дамжин хонгил руу гүйлээ. Би эхэндээ хэнийг ч харсангүй ихрүүдийн унтлагын өрөөний хаалга руу яарав.
  
  
  Тэнд очиход тохойг тойроод буутай хоёр цэрэг гарч ирээд онилсон. Тэднийг буудаж байхад нь би камерын хаалгыг дарсан ч алдсан. Би шууд гараараа удирдагч руу болгоомжтой буудлаа. Түүнийг унасаар унахад нөгөөх нь тохойг тойрон хурдан ухарчээ.
  
  
  Би хаалгыг нь тогшоод нэрээ хашгирлаа. Терри том нүдээрээ гадагш харснаа намайг оруулахаар онгойлгоод хаалгыг нь савав.
  
  
  Хоёр охин хоёулаа үл анзаарагдам, бараг албан ёсны саарал костюм өмссөн байв. Хаалганы хажууд ижилхэн хос жижиг чемодан байв.
  
  
  "Үүнийг март" гэж би хэлэв. “Бид хэцүү газар байгаа тул та тэднийг авч явахад хэтэрхий хурдан хөдөлнө. Чи бэлэн?
  
  
  Хоёулаа нухацтай толгой дохив.
  
  
  "Та нарын хэн нэгэн нь буу буудаж байсан уу?"
  
  
  "Аав маань надад гар буугаараа бай хэрхэн буудахыг зааж өгсөн" гэж Терри санал болгов.
  
  
  "Жерри?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Би үргэлж буу зэвсгийг үзэн яддаг. Гэхдээ шаардлагатай бол би онилж, гохыг нь татаж чадна."
  
  
  Би Маркусын хазайсан бие рүү очин бууг нь бүрээс нь шүүрэн авлаа. Би Террид өгсөн. "Алахын тулд бууд" гэж би түүнд хэлэв. "Явцгаая!"
  
  
  Би тэднийг болгоомжтойгоор хонгил руу оруулав. Сэрүүлэг зогсч, чимээгүй байдал эвдэв. Бид хонгилын эхний эргэлт рүү хажуу тийш мөлхөж, хананд шахав. Тэнд би доошоо бууж, тохойг тойруулан харах хүртэл урагш мөлхөв.
  
  
  Гурван фут зайд ухарч буй цэрэг хамгийн ойрын хананы дэргэд винтов буугаа бэлэн байдалтай зогсоов. Тэр намайг хэдхэн секундын дараа хараад би түүний цээж рүү буудсан. Энэ эвгүй байрлалд миний бай өндөр байсан бөгөөд би түүнийг аманд нь цохиход сум урд талынх нь хэд хэдэн шүдийг нь нэвт цоолж тархийг нь дайрсан.
  
  
  Бид түүний биений хажуугаар өнгөрөхөд охидууд жигшин зэвүүцсэн янзтай доош харан зогсов. Цэрэг гар буутай байсан. Би түүнийг авахаар тонгойн зэвсгээ Жеррид өглөө. Хэсэг зуур тэр буу руу үхлийн аюултай могой мэт харав. Харин дараа нь тэр мөрөө хавчин надаас үүнийг хэрхэн ашиглахыг асуухад би түүнд үзүүлэв.
  
  
  Одоо бид хонгилын гарц руу гүйж очоод би тэнд нуугдаж байгаа цэргүүд байгаа эсэхийг шалгав. Юу ч олоогүй тул бид өдрийн гэрэлд гарлаа. Бид хэд хэдэн метрийн зам дагуу яаран явсаар хэдэн цэрэгтэй таарав. Ажлын хувцастай эрчүүд бидэн рүү хурдан алхаж байна. Тэд зэвсэггүй байсан тул би тэднийг буудах гэж оролдоогүй. Тэд над руу ч харсангүй. гэвч тэр хажуугаар өнгөрч буй охид руу сониучирхан харав.
  
  
  Тэгээд би бас ажлын хувцастай байснаа санаж, эрчүүд охидыг хараад анхаарал сарниулж, над руу анхааралтай харж чадахгүй байв. Магадгүй маш олон ажлын төрлүүд байсан тул бүгд бие биенээ сайн мэддэггүй байсан байх.
  
  
  Би замаа эргүүлж, охидыг нөмөрч, бүрхсэн том чулуугаар бүрхэгдсэн толгод өөд гарлаа. Би том хадны дэргэд зогсоод, биднийг дагаж байгаа эсэхийг шалгахын тулд дахин доошоо хартал хадны цаанаас нэг нь офицерын тэмдэг зүүсэн дүрэмт хувцастай хоёр хүн зургаан тохойн зайнаас винтов буугаа чиглүүлэн гарч ирэв.
  
  
  Би дуугарсангүй, Лугертэй баригдсан, түүнийг авах цаг байсангүй.
  
  
  "Чи энд зогсоод хэн гэдгээ хэлээч?" - гэж офицер надад оросоор хэлэв.
  
  
  Аз болоход, би энэ хэлээр төгс ярихыг заалгасан тул би хурдан оросоор хэлэв: "Би бол Борис Иванов, хошууч Рашки надад эдгээр охидыг хадны дундах толгод руу хүргэж өгөхийг зааварласан. аюул өнгөрсөн."
  
  
  Офицер инээж, нүд рүү минь эгцлэн хараад: "Хошууч хүн цэргийн ажилд явуулахгүй. Ямар ч байсан ажилчдыг томилох нь миний хувийн ажил бөгөөд Борис Иванов гэх нэр миний жагсаалтад байгаагүй. Би ч бас таны царайг санахгүй байна, гадаад өнгөтэй, эргэлзээгүй Америк. Тэгэхээр та бидний хайж байгаа Ник Картер байх болно. Та бидний нэг шиг хувцасласан болохоор маш хэцүү байна." Офицер энэ нэлээд урт яллах дүгнэлтийг уншихад би охид руу ширтлээ.
  
  
  
  
  
  Офицер урт яллах дүгнэлтийг уншиж байтал би хулгайгаар охид руу харлаа. Тэд өөрсдийнхөө хэлийг ойлгодоггүй хүмүүсийн гайхширсан хөмсөг зангидсан ч тэр үед Терри винтов буугаа барин сандрах дөхсөн оросуудын зогсолтгүй байр суурийг хараад айсан бас тэнэг юм шиг санагдав.
  
  
  "Чи баруун гараа нээгээд буугаа газар унагачих" гэж нэг офицер хэлэв. Тэгээд та бидэнтэй хамт ирнэ."
  
  
  Хэсэг зуур эргэлзсэний эцэст хоёр хүн миний хажууд байсан гар буу руу нүдээ цавчилгүй ширтэж байтал би хуруугаа суллахад Лугер газар унав. Түүний буух үед хийсэн чимээгүйхэн чимээ огт сонсогдсонгүй. Аварга гарууд чихийг минь цохих шиг ойртон хоёр цохих чимээг тасаллаа.
  
  
  Би огт бодит бус мэт сэтгэгдэлтэй харж байтал офицер нэг нүдээрээ толгойгоо цоолж, аажуухан ухарч, хадан дээр унаж, буугаа шидээд хажуу тийшээ газар унав.
  
  
  Хүзүү рүү нь буудсан анд нь улайж өвдөг сөгдөн урагш унасан ч гартаа буугаа барьсаар байв.
  
  
  Миний ард Маркусын тамхи татдаг хүнд буу руу чиглүүлсэн хэвээр Терри зогсож байсан бөгөөд түүний сайхан ам нь том, дугуй, чимээгүй ooooh...
  
  
  Жерри бас буутай байсан ч буутай байв. Хагас дутуу босгоод онилоод ч нэмэр болсонгүй.
  
  
  Гэнэт Терри буугаа буулгаж, газар унаж, хашгирав. "Чи - чи нэгэн зэрэг буудах ёстой байсан" гэж тэр уйлж, Жерриг буруутган үхсэн цэргүүд рүү хараад уйлж эхлэв.
  
  
  Би Торнны сэгсгэр шаргал толгойг илээд “Хүү минь, би чамд өртэй. Бурхан минь, би чамд ямар их өртэй юм бэ! »
  
  
  Би газардсан Лугерээ аваад хоёуланг нь тэврээд "Бяцхан цэргүүд ээ, явцгаая!"
  
  
  Хорин хоёр
  
  
  Бид уулын орой руу хурдан өгсөж, намхан бөхийж, хаднаас хад руу гүйж, нисдэг тэрэгний талбай руу эргэлдэж эхлэв. Бидний шууд урд байрнуудын дээрх талбай биднийг хайж буй цэргүүдээр дүүрэн байв. Зарим ажилчдад буу өгсөн бөгөөд тэд бас биднийг агнадаг байсан. Үүнийг давах боломжгүй байсан тул бид балар эртний мангасуудын хэвтсэн хэлбэртэй хоёр том чулуун дунд жижиг халаасанд нуугдав.
  
  
  Охидууд гайхсан царайтай, өвдөг дээрээ зэвсэг барин суув.
  
  
  "Чамайг яаж ийм зүйлээс салсныг би мэдэхгүй" гэж би хэлэв. "Яагаад цэргүүд таны зэвсгийг хараагүй юм бэ?"
  
  
  "Учир нь" гэж Терри хэлэв, "Бид доош бууж, ажилчин ирэхийг хараад би буугаа банзалынхаа бүсэлхийгээр хийж, хүрэмээ шидэв. Би Жерри рүү дохиход тэр ч мөн адил хийв. Эдгээр бөөгнөрөл нь бидэнд хор хөнөөл учруулж чадахгүй ч тэд буу харвал түгшүүрийн дохио өгөх болно гэж би бодсон. Тиймээс офицер, зарц хоёр буугаа бариад үсрэн гарч ирээд оросоор ярьж эхлэхэд би Жеррид шивнээд "Би чамайг нудрах үед гар буугаа сугалж аваад бууд" гэж хэлсэн."
  
  
  Терри санаа алдаад “Гэхдээ тэр тэссэнгүй. Бяцхан дүү минь тэр няцсан биз дээ? "
  
  
  "Хэрвээ могой намайг цохихоор ороосон бол би түүнийг буудаж чадахгүй байх" гэж Жерри хариулав.
  
  
  "Ямар ч байсан" гэж би "Энэ бол зоригтой жүжиг, хараал идсэн ухаалаг жүжиг байсан. Та хоёр их ухаантай муурнууд. Тэгээд яагаад дүлий шаргал үст гэж жүжиглээд байгаа юм бэ? "
  
  
  гэж Жерри ёжтой инээмсэглэн хариулав. "За" гэж тэр хэлэв, "Эрчүүд өөрийгөө илүүд үзэх дуртай гэдгийг бид эртнээс мэдсэн. Хэрвээ чи тачаангуй бяцхан шаргал үстэй бол түүнд өхөөрдөм мөртлөө тэнэг зан үйл хийвэл тэр залуугаас илүү их зүйлийг авч чадна."
  
  
  "Энэ бол хагас нь биш" гэж Терри хэлэв. “Хэрэв та ийм утааны хөшигний ард нуугдвал харж, сонсож, бодож, тэр болгонд гарч чадна. Учир нь та хоосон толгойтой харагдахаараа ард нь бүдгэрдэг. Та тавилга шиг аюултай харагдаж байна. Тиймээс таныг янз бүрийн аргаар хуурахыг оролдох том дугуйнууд нь тэдний бүх нууцыг илчлэх боломжийг танд олгоно."
  
  
  -Та тагнуулч болно гэж бодож байсан уу? - Би инээгээд асуулаа.
  
  
  Тэдний толгой бараг л нэг дуугаар дохив.
  
  
  "Өөрийнхөө арга барилаар бид бага зэрэг тагнуул хийдэг" гэж Жерри хэлэв. Корпорацийн удирдлагуудад зориулсан. Бизнесийн зүйлс. Гэхдээ энэ бол хэцүү, өршөөлгүй тоглоом бөгөөд бид үүнийг дуусгахыг хүсч байна. Бид энэ баярыг ердийн амралт болно гэж бодсон." Тэр эгц хад чулуу руу харав. “Зарим амралт. Бид WACS-д нэгдэж, илүү амарч, аюулгүй байж чадна."
  
  
  Толгой дохин би Люгерт шинэ клип ачааллаа. "Хэрвээ бид эндээс эсэн мэнд гарвал би та нарыгаа дурсах болноо" гэж би хэлэв. "Чи олон авьяастай" гэж би инээмсэглэн нэмж хэлэв.
  
  
  "Чи амьд гарах талаар муу бодож байна уу?" - гэж Терри хэлээд уруулаа хазав.
  
  
  "Би чамтай шударга байх болно. Яг одоо тийм ч сайн харагдахгүй байна. Би цагаа судлав. “Хэрвээ бид яг хорин таван минутын дараа энэ нисдэг тэрэгнээс Чулуун зэвсгийн үеийн цайзыг харахгүй бол тэнгэрээс доошоо харах болно гэсэн мэдрэмж надад төрж байна. Эсвэл дээш - тамаас зайл."
  
  
  "Юу гэсэн үг вэ?" гэж Жерри хөмсгөө зангидав. “Хараач, би энэ хорвоод аз жаргалаас хол байна. Гэхдээ би үхэхэд бэлэн биш байна."
  
  
  "Энэ нь юу гэсэн үг болохыг мэдэхгүй байсан нь дээр гэж би бодож байна" гэж би хариулав. -Ямар ч байсан энэ бол зүгээр л боловсролтой таамаг. Хэрэв миний зөв бол танд урьдчилан анхааруулах нь ямар ч сайн зүйл болохгүй. ".
  
  
  
  
  
  
  "Чи нисдэг тэрэг жолоодож чадах уу?" - гэж Терри хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ. Би бараг бүх зүйлийг нисч чадна. Мөн газрын гадарга дээрх миний ой санамж биднийг хамгийн ойрын хот руу хөтөлнө. Гэхдээ бүх зүйл сайхан болбол бид энэ орны инч бүрийг мэддэг нисгэгчтэй болно."
  
  
  Би чулуунуудын завсраар хажуу тийшээ харав. Миний зүүн талд нисдэг тэрэг талбайнхаа төвөөс хол сууж байв. Түүнийг бага зайд, танк руу ойртуулсан. Энэ нь Инграм шувууг боомилсон гэсэн үг гэж би найдаж байсан. Тэр хаана байсан бэ? Пилар хаана байсан бэ? Талбай болон ойр орчмын газар нутаг эзгүй байсан. Амиа алдсан хамгаалагчийн цогцсыг гаргажээ.
  
  
  Пилар нуугдаж байгаа байх. Эсвэл тэр баригдсан уу? Эцэст нь би өөрөөсөө асуув: цэргүүд Ник Картерын араас явааг яаж мэдсэн бэ? Варнов үхсэн байхад хэн энэ үгийг дамжуулж чадах вэ?
  
  
  Тайлбарын логик сонголт нь Пилар үнэний төлөө баривчлагдаж, тамлагдаж байсан, эсвэл Ингрэм зугтаж, буурцаг асгасан юм шиг санагдав.
  
  
  "Би нисдэг тэрэгний талбайг шалгах гэж байна" гэж би хэлэв. "Тэгээд би та нарыг эндээ үлдэхийг хүсч байна. Бид гурвуулаа хэзээ ч хамтран ажиллахгүй байж магадгүй. Нөгөөтэйгүүр, хэрэв та ганцаараа баригдвал дүлий тоглож, зүгээр л айсан гэж хэлээд буудлага дуустал нуугдаж болно."
  
  
  Би инээв. "Танд дүлий дүр эсгэх асуудал гардаг уу?"
  
  
  Тэд сулхан инээгээд над руу хоёр ч удаа дутуу инээмсэглэл илгээв.
  
  
  "Одоо" гэж би үргэлжлүүлэв, "Чулууны хоорондох тагнуулын жижиг нүхнээс та дэвсгэрийг тод харж болно. Та нарын хэн нэг нь үүнийг байнга ажиглаж байгаасай гэж хүсч байна. Тэнд бууж ирээд бүх зүйл тодорхой болвол комбинезоноо тайлаад өмссөн костюмаа хүлээж сууна. Энэ нь танд тэнцэх дохио болно. Тэгээд авах гэсэн юм."
  
  
  Хоёулаа нухацтай толгой дохив.
  
  
  “Хэрвээ чи намайг тэнд асуудалд орсныг харвал, намайг ажил дууссан гэсэн дохио өгөх хүртэл байгаа газраа бай. Би ч бас бүрэн үхэж магадгүй. Хэрэв энэ нь танд ойлгомжтой бол гадагш гарч гэмгүй үйлдлээ эхлүүл. Мөн зэвсэгт баригдаж болохгүй. Тэднээс зайлуул."
  
  
  Би гараад зогссон. Би нүд ирмээд тэдэнд бага зэрэг мэндчилэв.
  
  
  "Баяртай, Ник" гэж Жерри хэлэв.
  
  
  "Баяртай, чамд амжилт хүсье, Ник" гэж Терри хэлэв.
  
  
  Би эргэж, шумбав
  
  
  Хорин гуравдугаар бүлэг
  
  
  Миний ард байгаа хэсэг барилгуудын дээгүүр энгэрт олон цэрэг, хэдэн ажилчид эргэлдэж байв. Гэтэл яг нисдэг тэрэгний талбайн завсраар далан руу ороход хэнтэй ч тааралдсангүй.
  
  
  Эргэн тойрон одоо эзгүй, нам гүм мэт санагдаж байв. Цэргүүд байхгүй байгаа нь надад тийм ч их заналхийлсэнгүй. Нисдэг тэрэгний эргэн тойрон дахь талбайг самнаж, цэргүүд илүү их халхавч бүхий цогцолборын төвөөс дээш толгод дээр хүчээ төвлөрүүлсэн байж магадгүй юм.
  
  
  Нөгөө талаар.
  
  
  Хавтаснаасаа үсрэн далан дагуулан нисдэг тэрэгний буудал руу гүйлээ. Би нисдэг тэрэг рүү харлаа. Тэр хоосон, ил задгай тонгойж, тэнгэрт нисэхэд бэлэн байв. Миний цахилгаан цаг надад арван дөрвөн минут үлдлээ гэж хэлсэн - маш их цаг байна. Вильгельминагийн ард би хамгаалалтын бетонон хаалганы ойролцоох цэг рүү алхав. Хаалга хаалттай байсан тул би төмөр тортой нарийхан цонхны нэг рүү очиж дотогшоо харав.
  
  
  Энэ үед хаалга саван онгойв. Би нүүрээрээ унасан ба Лугерийг өргөн холын зайд буудлаа. Гэхдээ миний бай урт хар үстэй, нөхөрсөг, шүдтэй инээмсэглэлтэй байв.
  
  
  Энэ бол Пилар байсан! Бэлхүүсээр нь уясан миний үлдээсэн буу байгаагүй бол тэр үнэхээр эмэгтэйлэг, хүсүүштэй харагдаж байлаа.
  
  
  Би гох дээр хуруугаа суллан инээмсэглэн босож, комбинезон дотор гараа сунган Лугерийг бүрээс рүү авав.
  
  
  Пилар гараа дэлгэн над дээр ирэв. Тэр намайг тэврэн үнсэв. "Ник!" Тэр хэлсэн. "Би итгэлгүй байсан, буун дуу сонсоод чамайг магадгүй гэж бодсон..."
  
  
  Би инээсэн. "Би дөнгөж хагас үхсэн" гэж би түүнд хэлэв. “Ядарснаасаа. Ingram хаана байна?
  
  
  "Тэд түүнийг авсан. Чамайг энд авчирсан түүнийг шийтгэх гэж."
  
  
  "Чи тэдний сахилга батаас болж үхэж магадгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр ухарч намайг дахин нэг удаа биширлээ. -Чи ядарсан харагдаж байна, Ник. Тэр санаа алдлаа. "Чи том хүн, би чамайг алдахыг үзэн ядах болно." Тэр бууг бүрээснээсээ сугалж аваад цээж рүү минь чиглүүлэв. "Гэхдээ" гэж тэр үргэлжлүүлэн "жигнэмэг ингэж сүйрдэг, тийм үү?"
  
  
  "Тэгэхээр чи бүх хугацаанд нөгөө багт байсан" гэж би түүнийг намайг хоромхон зуур ална гэж сэжиглэж байсан тул үнэхээр гацаж хэлэв.
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хариулав, "Үгүй ээ. Би давхар агент, хоёр нүүртэй зоос. Би Орост нууцаар үйлчилж, бас танай Америкийн төлөөлөгч мэт дүр эсгэж байна. Аль аль нь надад сайн цалин өгдөг - сайн, маш сайн. Мөнгөнд дурлах хайр минь аль ч улс орныг хайрлах хайраас ч илүү байдаг биз дээ? Тэр дооглонгуй инээмсэглэв.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Үгүй ээ, би ойлгохгүй байна. Хэт тод биш.
  
  
  "Орос улс" гэж тэр тайлбарлав, "ЗСБНХУ-ын жинхэнэ бөгөөд албан ёсны засгийн газраас Варнов, генерал Жизов болон түүний бие даасан фракцыг цөмийн бөмбөг дэлбэлэхээс өмнө барьж авахын тулд энэхүү ажиллагааны баазыг илрүүлэх үүрэг надад өгсөн.
  
  
  
  
  
  Энэ бол Америктай илт дайн болж байна. Ингээд хэсэг хугацаанд би чиний холбоотон байсан. Гэвч дараа нь би хүчирхэг генерал АНУ-ыг ялахын тулд Варноугийн тусламжтайгаар ялагдаж чадахгүй гэдгийг хараад би хүчээ нэгтгэнэ гэдэгт итгэлтэй байсан. Энэ бол Оросын хувьд том стратеги бөгөөд төрийн эргэлт болмогц засгийн эрх барьж буй засгийн газар өргөн барих болно."
  
  
  Тэр зогсоод одоо хуруу нь гох дээр чангалав.
  
  
  "Түүнээс гадна" гэж тэр нэмж хэлэв, "генерал надад гайхалтай мөнгө төлсөн. Миний мөнгөний бүс зузаан мөнгөн бүс болсон. Мөнгө бол миний шүтдэг цорын ганц хүч юм."
  
  
  Би түүнд Варновыг үхсэн гэж хэлэх гэж байсан ч тэр надад итгэхгүй гэдгийг мэдэж байсан. Мөн энэ баримтыг батлахаас өмнө энэ өрөөний хаалгыг хүчтэй тэсрэх бодисоор дэлбэлэх ёстой. Түүнээс гадна цаг руу харвал аравхан минут үлдлээ.
  
  
  Юутай ч Пилар шүдээ ярвайж, чанга, чанга шүгэл дуугарахад эдгээр шуургатай бодлууд бүдүүлэг тасалдсан юм.
  
  
  Тэрхэн зуур харуулын постны арын булангаас пулемёттой гурван цэрэг гүйн ирэв. Тэднийг зассан дүрэмт хувцастай генерал Жизов анхааралтай ажиглаж байв. Доберман Пиншер, Герман хоньчин хоёр гинжтэй тулалдаж байна; оосор түүний өмнө бүжиглэв.
  
  
  Энэхүү ариун бус бүлэглэл намайг хүрээлэхэд Жизов Пиларт миний зэвсгээс ангижрахыг тушаав. Тэгээд намайг энхрийлэн энхрийлж байсан гар миний хувцсыг нэвтлэн, люгер, стилетто хоёрыг хоёуланг нь олоод аваад явав.
  
  
  "Би ийм аймшигт дайсныг биширдэг, Картер" гэж генерал хэлэв. "Гэхдээ миний биширдэг зүйлд өршөөл нигүүлслийг оруулаагүй. Тиймээс ял нь гэмт хэрэгтээ тохирсон байх ёстой гэж үзэж байна. Бас нэг амьтныг нөгөө амьтныг тэжээх шиг зохимжтой зүйл гэж юу байхав. Хэдийгээр энэ нь мэдээжийн хэрэг илүү өндөр үзэл бодол юм." Тэр над руу муухай нүдээр харан архирч, гялалзсан, хуучирсан шүдээ харуулсан ноход руу утга учиртай харав.
  
  
  Түүнийг ингэж хэлэхэд би Вашингтонд Стюартын надад бэлэглэсэн хэт том бүсний горхитой тоглож эхлэв. Ирээдүйд тохиолдох онцгой байдлын талаар бодоод би комбинезон дээр тулгуур бүсээ бэхлэв. Энэ нь миний хувцасыг инээдтэй харагдуулсан ч тэврэлтэнд онцгой анхаарал хандуулсан.
  
  
  Бүс нь давстай усанд живээд удаж байсныг санаад Стюарт тэврэлтийг бүрэн ус нэвтэрдэггүй болгосон гэж сэтгэлдээ магтлаа.
  
  
  Би тэврэлтийг тайлахын тулд илт зальтай алхам хийхэд генерал энэ дохиог барьж авав.
  
  
  "Гараа тэврэлтээс ав!" - тэр архирлаа. Би үхлийн аюултай жигнэмэгийн саванд гараараа баригдсан мэт дуулгавартай байсан.
  
  
  "Түүнээс бүсээ аваад надад авчир!" - гэж тэр Пиларт тушаав.
  
  
  Үл тоомсорлон "барьсан" - "чи - бид биш" гэж үү? Пилар инээмсэглэн бүсээ тайлж Жизовт өглөө. Цэргүүдийн нэг нь нохдыг эзэмшиж байхдаа тэр нохойг шалгаж эхлэв, хааяа дээш харан над руу нарийссан нүдээр харав.
  
  
  "Бяцхан зэвсгийг нуун дарагдуулдаг америк арга нь таван настай орос хүүг хуурах ухаантай биш" гэж тэр хэлэв. Энд чамд юу байгаа юм бэ? Нэг удаагийн гар буу уу? Хутга солих уу? Эсвэл уламжлалт цианидын шахмал уу? "
  
  
  Тэр муу нуусан пүршний түгжээг олохоор ажиллаж байхдаа “Ямар тэнэг юм бэ. Барьсан зүйл нь энэ буржгар дотор нуугдаж,...
  
  
  Хавх гайхмаар чимээ гарган дэлбэрч, тэр дуу нь толгодын дундуур эргэлдэж, доорх хавцлаар богино хугацаанд цуурайтах үед тэр дамми тэврэлт рүү нүдээ цавчлаа.
  
  
  Тэврэлтийг барьсан гарууд алга болж, генерал цус алдаж буй хожуулыг өмхийрсөн тарвас шиг ил гарсан нүүр рүүгээ алгуурхан хөдөлгөв. Тэр газарт унав.
  
  
  Тэгээд би гүйж очоод нэг гартаа оосор, нөгөө гартаа автомат буу барьсан цэргийн хүзүүг зүссэн. Түүнийг унахын өмнө би гар бууг нь шүүрэн авч, найзуудыг нь буудлагын галлерей дахь тоглоомон нугас шиг цохиж унагав. Пилар буугаа гэдсэн рүү минь чиглүүлсэн тул би харамсахгүй хар тугалга үнсэлтээр түүнийг үдлээ.
  
  
  Миний каратэгоор хичээллэж байсан цэрэг маань дахин сэргэж, босч эхлэв. Би түүнийг арагш шидээд өөр нэг хурдан түлхэлтээр газар хавчлаа.
  
  
  Нохойнууд шууд над руу гүйнэ гэж би бодсон. Харин ч эсрэгээрээ өөрсдийг нь харгис хэрцгийгээр доромжилж байсан арчаагүй эзнийхээ эсрэг эргэж, хүний энэ цуст үлдэгдлийг хэрцгийгээр зажилжээ.
  
  
  Одоо би комбинезоноо тайлж, зүүг болон код тайлах тэмдэглэл бүхий жижиг савхин код бүхий дэвтэр хүрэмний халаасанд байгаа эсэхийг шалгаад мангас хэлбэртэй чулуунууд руу эргэв. Гараа өгөөмөр өргөн өргөн, би ялалтын өргөн дохио илгээж, охидыг тавтай морилно уу.
  
  
  Хэсэг хугацаанд би тэднийг хадан хясаанаас авирч, далан руу уралдан, шаргал толгой нь наранд эргэлдэж байхыг харлаа. Дараа нь би Пиларын ойролцоох газраас Лугер, Стилетто хоёрыг авсан. Би түүний дээр зогсоод: муу муухай ямар сайхан юм бэ гэж бодлоо. Ямар алдагдал вэ!
  
  
  Тэгээд явахаар эргэв, тэгээд зорилго нь шунал биш гэсэн бодлын үүднээс нээлээ
  
  
  
  
  
  цамцаа авч, мөнгөний бүс, тухайлбал мөнгөний бүс гэж тодорхойлсон зүйлээ тайлсан.
  
  
  Би үүнийг аваад нисдэг тэрэг рүү гүйв. Шатахууны хэмжигчийг шалгаж, сав дүүрсэн, хөдөлгүүр нь дулаарч, охид тагтаа хөлөг онгоцон дээр гарах үед том ир эргэлдэж байгааг хараад баярласандаа уйлах шахсан.
  
  
  Би эрч хүчээ авч, алхаагаа тохируулж, бид ан агнуурын бууны суманд айсан асар том далавчгүй шувуу шиг газраас нисэв. Нокс Варнов, Антон Жизов хоёрын үхлийн хуйвалдаан болсон барилгуудын иж бүрдэл дор биднийг босож, гулсах үед газарт ууссан мэт байв.
  
  
  Уулын завсар завсараар давхиж, аварга том сунасан хуруу хадны хажуугаар өнгөрөхдөө бид тэр газрыг харахаа больсон.
  
  
  Гэвч нэг минутын дараа энэ нь бидний хувьд үнэхээр цочирдом тодорхой болсон, учир нь би цаг руугаа харангуутаа би хэзээ ч хүлээж байсан атомын дэлбэрэлтэнд дэлбэрч, шатаж, хэрчиж байв. Дуу нь бидэнд хүрэхэд цочролын долгион бидэнд хүрч ирэв. Нисдэг тэргийг аварга гар шоолж байгаа юм шиг өргөөд, үсэрч, эргүүлэв.
  
  
  Нүд сохлох цагаан гэрэл маш хурц байсан тул бид өөр тийшээ харахаас өөр аргагүйд хүрэв. Гэвч нисдэг тэрэг зогсоход бид дэлбэрэлт болсон газар руу эргэж харвал өсөн нэмэгдэж буй үүлний цайвар, утаатай мөөгийг харав.
  
  
  Би ихрүүдийн ядарсан царай руу толгой дохин “Тийм ээ, тийм. Дэлбэрэлтийн өвөө нь том байсан. Тэгээд ирэхийг би мэдэж байсан. Би чамд анхааруулах утга учрыг олж хараагүйд гайхаж байна уу? Чи сандарсандаа гистерик болох байсан."
  
  
  "Чи яагаад айгаагүй юм бэ?" - гэж Терри үндэслэлтэй асуув.
  
  
  "Учир нь үхлийн аюул нь миний хувьд ердийн зүйл" гэж би хариулав. "Ажил болгондоо тэр миний тохойг дагадаг."
  
  
  "Тоглолт уу?" - гэж Жерри хэлэв. "Ямар даалгавар вэ? Юу хийж байгаагаа бидэнд хэлээч. Энэ аймшигт бизнес юу болохыг бидэнд хэлээч."
  
  
  "Энэ хүмүүс хэн байсан бэ?" - гэж Терри асуув. "Тэдгээр барилгад юу байсан бэ?"
  
  
  "Ямар барилгууд?" Би хэлсэн. "Ямар хүмүүс байсан бэ?"
  
  
  "Дэлбэрэлтийн тухай мэдээ сонин хэвлэлд гарчиглаж, дараа нь бид бүх найзууддаа юу болсныг хэлж чадна" гэж Жерри хэлэв.
  
  
  "Энэ сонин хэвлэлд хэзээ ч хүрэхгүй" гэж би хэлэв. "Хэрэв асуувал би дэлбэрэлт болон түүний эргэн тойрон дахь үйл явдлын талаархи өчүүхэн ч гэсэн мэдлэгийг үгүйсгэх болно. Сэдэв хаагдсан. Хугацаа! »
  
  
  "Яаж чиний өмнө ийм нууцлаг байж чадаж байна аа..." гэж Терри эхлэв.
  
  
  "Миний ажил бол нууц" гэж би хэлэв. Тэгээд инээмсэглэн: "Мөн би үнэхээр байхгүй хий үзэгдэл, зүгээр л чиний мөрөөдлийн дүр зураг."
  
  
  Би Террид мөнгөний бүсээ өгөөд “Хонгор минь, би чамд өртэй, мөн бага хэмжээний урьдчилгаа төлбөр байна. Би та хоёрт өртэй. Энэ заваан баян бүс дотор хувцасны дэлгүүр нээх хангалттай байгаа гэж би хардаж байна.
  
  
  Хорин дөрөвдүгээр бүлэг
  
  
  Хоёр хоногийн дараа би Пескадера булан дахь Royal Curasao зочид буудлын хамгийн үнэтэй, тансаг өрөөнд теннисний талбайн хэмжээтэй орны торго даавуунуудын хооронд хэвтэж байлаа. Нэг гарт нь арлын нэрээр нэрлэгдсэн хуурай жүржийн ликёр, нөгөө гарт нь хөх өнгийн утас байв. Дэвид Хокийн дуу хоолой миний чихэнд сонсогдов, тэр яг тэр үед Вашингтон ДС дахь сэнтийнээсээ надад ер бусын хөгжилтэй байдлаар дохио өгөв.
  
  
  "Мөнгө илгээхээ бүү март!" Би түүнд хэлсэн.
  
  
  "Нарлаг уу?" гэж тэр хашгирав. “За, энд нартай биш байна. Өдөржин бороо оров! » Дараа нь тэр зөөлөн инээв.
  
  
  "Телеграфаар мөнгө илгээ!" - Би түүн рүү хариу хашгирав. “Би бол хязгааргүй тэвчээртэй хүн. Тиймээс дараагийн цагт ямар ч үед хийх болно. Хэрэв тэнд үнэхээр бороо орвол борооны цуваа заавал өмсөөрэй! »
  
  
  Би утсаа тасална.
  
  
  Би эргэлдэж, миний хажууд хэвтэж байсан Рона Вольстедт рүү нүдээ ирмэв, тэр дэр дэрлэн тухлан суугаад нөгөө л нутгийн хольцтой аяга ууж байв.
  
  
  "Хок биднийг засгийн газраас нэмэлт чөлөө авахыг хүсч байгаа эсэхийг мэдэхийг хүссэн" гэж би түүнд хэлэв. "Тэр Карибын тэнгис рүү тайван аялал хийхийг санал болгов."
  
  
  Рона исгэлэн нимбэгтэй царай гаргав. Дараа нь тэр инээмсэглэв. -Би энэ өвгөнийг хошин шогийн мэдрэмжтэй гэж мэдээгүй.
  
  
  "Тэр үүнийг сайн нуудаг" гэж би хариулав. "Бяцхан инээмсэглэх онцгой үйл явдал тохиолдсон үед л үүнийг чангална. Жишээлбэл, бүхэл бүтэн улс орон хот дараалан атомын сүйрлээс аврагдсан."
  
  
  Рона ундаанаасаа нэг балгалаа. "Тэр өөр юу хэлсэн бэ?"
  
  
  "Зөвхөн миний зааврын дагуу түүний залуус тэсрэх бөмбөг бүхий бүх чемоданыг олсон. Тэрээр Оросын засгийн газарт аллагын төлөвлөгөөг таслан зогсоосон тухай мэдэгдсэн; файл хаалттай байна."
  
  
  "Бурхан минь" гэж тэр ёолов. “Бүхэл бүтэн хясаа ийм л байна уу? Бага зэрэг далайн аялал, хэд хэдэн буудлага, далайд сэлэх, эрүүдэн шүүх камер, илүү олон буудлага, жижиг дэлбэрэлт үү? »
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Тэгвэл бид хөгжилтэй байхын тулд юу хийж чадах вэ?"
  
  
  Би нэг ч үг хэлээгүй.
  
  
  Гэхдээ би энэ асуултад хариулахад дараагийн хоёр долоо хоногийг зарцуулсан.
  
  
  
  Төгсгөл.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  Бээжингийн баримт бичиг
  
  
  Лев Шкловский нас барсан хүү Антоныхоо дурсгалд зориулан орчуулав
  
  
  Жинхэнэ гарчиг: Бээжингийн баримт бичиг
  
  
  
  
  Эхний бүлэг
  
  
  Би гарчигтаа нэг их ач холбогдол өгсөнгүй. Энэ нь сенаторыг буудсан тухай ямар нэг зүйл хэлсэн.
  
  
  Би зоосыг Вальдорфын сонины гялалзсан лангуун дээр тавив. Ийм гялалзсан харагдуулахын тулд тэд нэг цаг зарцуулсан байх. "Чамайг хийж байх хооронд" би лангууны ард байгаа охинд "Би нэг боодол азтай цохилт авмаар байна" гэж хэлэв.
  
  
  Тэр тонгойн доорх тавиурыг харав. Түүнийг тонгойх үед болсон явдал надад үнэхээр таалагдсан. Би хагас доллар нэмсэн.
  
  
  "Үгүй, үгүй" гэж тэр хэлэв. “Тамхи далан тав.
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "Нью-Йоркийн үнэ биднийг ажлаасаа гарахад хангалттай" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр надад инээмсэглэлээ өглөө.
  
  
  "Зүгээр дээ" гэж би хэлээд дахиад дөрөвний нэгийг лангуун дээр шидэв. Ник Картер бол хамгийн сүүлчийнх нь.
  
  
  Би үүдний толинд өөрийнхөө тусгалыг харлаа. Би үргэлж өөрийгөө яг хэн бэ гэж хардаг гэж боддог байсан. Нууц ажилтан. Би хэтэрхий өндөр, ухаалаг бизнесийн костюмтай тохирохыг хүсдэг. Үүнээс гадна би бас салхи, цаг агаарт хэтэрхий удаан байсан юм шиг харагдаж байна. Бяцхан охид ийм царайг "хуучин" гэж нэрлэдэг. Том охидууд үүнийг "маш их зүйлийг туулсан" гэж нэрлэдэг. Энэ бол зүгээр л үрчлээ, бусад нь надад төвөг учруулахгүй гэж би боддог.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. 1:50. Би эрт ирсэн. Хок намайг ямар нэгэн онцгой байдлын талаар мэдээлэл өгөхийн тулд AX-ийн хэн нэгэнтэй уулзахыг хүссэн. Тэр надад нэг охин явуулна. Улаан үстэй. Тэр намайг цамхаг ресторанд яаж очихыг мэдэх эсэхийг асууна. Нью-Йоркт ийм ресторан байдаггүй.
  
  
  Би хүлээлгийн өрөөний нэг том зөөлөн сандал руу очиход хажууд нь үнсний сав байв. Би тусгай брэндийнхээ сүүлийн багцыг дуусгаад дахин захиалахаа мартав. Гэхдээ Lucky Strike ч бас зүгээр байсан. Би сониноо нээлээ.
  
  
  “Өчигдөр орой Нассау дахь Гренадагийн онцгой казинод Цэргийн асуудал эрхэлсэн хорооны дарга, сенатор Жон В.Сэйбрук сүүлтэй өндөр халдлагад өртөж, амиа алджээ. Нүдээр харсан гэрчүүдийн ярьснаар сенатор Блэк Жэкийн дүрд тоглож байгаад хэдхэн удаа ялж байтал хажууд нь байсан нэгэн тоглогч “хууран мэхлэх” гэж хашгиран буу гаргаж ирээд хоёр удаа буудсан байна. Орон нутгийн цагдаа нар сэжигтнийг цагдан хорьжээ. Сэтгэцийн эмчийн урьдчилсан дүгнэлтээр Чен-ли Браун гэх эрэгтэй сэтгэцийн хувьд тогтворгүй байна. Ширээн дээрх хамгийн дээд бооцоо хоёр доллар байсан."
  
  
  Би зургийг харлаа. Чен-ли Браун сэтгэцийн хувьд огт тогтворгүй харагдаж байсангүй. Тэр дөнгөж сая канар идсэн муур шиг харагдаж байв. Өргөн, хатуу царайтай нарийхан ази нүд. Муухай инээгээд ам нь мурийв. Би зургийг дахин харлаа. Ямар нэг зүйл намайг зовоож байлаа. Бие биенийхээ хажууд байгаа хоёр зураг шиг зүйл: алдаагаа олоорой.
  
  
  "Уучлаарай, та Tower ресторанд хэрхэн очихыг хэлж чадах уу?"
  
  
  Бүрэн улаан. Үзэсгэлэнт царайг тойрсон зузаан зэс үүлс. Бүх нүд нь харагдаж байсан царай. Бүрэн өнгөтэй мэт харагдсан нүд. Ногоон, хүрэн, улаан хүрэн. Тэр ямар нэгэн цэргийн хувцас өмссөн байв. Жаст Форт Нокс: Энд алтны уурхай байдаг.
  
  
  Би хэлсэн. - "Цамхаг?" "түүний тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй." Би хэлэх ёстой, төгс жүжигчин шиг хэлсэн.
  
  
  "Үгүй юу?" - гэж тэр өхөөрдөм духан дээрх өхөөрдөм үрчлээг үрчийлгэн хэлэв. - Магадгүй та Tower зочид буудлыг хэлж байна уу? Энэ нь бас миний текстийн нэг хэсэг байсан.
  
  
  'Өө үгүй ээ. Ямар тэнэг юм бэ? Хэдэн найзуудтайгаа уулзах гэж байгаад "Цамхаг" ресторан гэж хэлсэн гэж бодсон. Тэр өөрөө гайхалтай жүжигчин байсан.
  
  
  Сонирхсон хүн сонсохын тулд "Чи мэдэж байгаа" гэж би чангаар хэлэв. - Бааранд утасны дэвтэр байгаа гэж мөрийцдөг. Бид нэр нь "Цамхаг" гэсэн үг агуулсан бүх рестораныг олох болно.
  
  
  "Энэ нь хэдэн цаг болж магадгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би мэднэ" гэж би хэлэв.
  
  
  Бид харанхуй булан олсон. Би бурбон захиалсан, тэр Шерри захиалсан. Хатагтай нь эмэгтэй байсан. "За?" Үйлчлэгч бидний ундааг авчрахад би ингэж хэлсэн. Би эхлэх гэж их яараад байгаа юм биш.
  
  
  Тэр эмэгтэй асуусан. -Та өнөөдрийн сониныг аль хэдийн уншсан уу? Тиймээс тэр асуудлын ёроолд хүрэхийг хүссэн.
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Зөвхөн эхний хуудас."
  
  
  Тэр толгой дохив. Энэ тухай ярихыг хүссэн юм.
  
  
  "Та сенатор Сэйбрук гэсэн үг үү?"
  
  
  'Үнэхээр биш. Би үнэндээ Чен-ли Брауныг хэлэх гэсэн юм.
  
  
  - Энэ түүнтэй холбоотой юу?
  
  
  “Ммммм. Хэсэгчилсэн.'
  
  
  Төгс Хүчит Бурхан. Тоглоом тоглох дуртай бас нэг охин. Гэхдээ би тоглоомонд огт дургүй, тоглодог охидод ч дургүй. Би бурбоноос нэг балгаад хүлээв.
  
  
  Би чамайг шоглох гэсэнгүй... зүгээр л хараал идсэн хэрэг... - тэр зөв үгийг хайв, -... хараал ид... за, "хэцүү" гэдэг нь тийм ч зөв үг биш байна." Тэр хажуугийн буйдан дээр байсан түрийвчээ авав.
  
  
  "Сенатор Мортон хэрхэн нас барсныг санаж байна уу?"
  
  
  Би ой санамжаа шалгалаа. “Гурав, дөрвөн сарын өмнө болсон. Онгоц сүйрсэн, тийм үү?
  
  
  Тэр толгой дохив. "Хувийн онгоц. Нисгэгч амьд үлдсэнгүй.
  
  
  "Юу?"
  
  
  'Юу'. Тэр түрийвчээ онгойлгоод хуучин сонины хайчилбар гаргаж ирэв. "Энэ нисгэгч байсан" гэж тэр хэлэв. Бүдэг гэрэлд ч би түүний юу хэлэх гээд байгааг ойлгосон. "Чен-ли Браун" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. 'Үгүй үгүй. Чарльз Брайс.
  
  
  Би зургийг дахин судаллаа. Энэ үнэхээр Чен Лигийн царай байв. "Хэрэв тийм бол эдгээр бүх Хятад хүмүүс адилхан бөгөөд би түүхийг ойлгохгүй байна."
  
  
  Тэр бараг инээв. "Магадгүй энэ бол цорын ганц тайлбар юм. Гэхдээ энэ нь ижил хүн байж болохгүй, яагаад гэвэл Чарльз Брайс нас барсан учраас тэр түр зогсоов. Тэр хойш суугаад бөмбөг дэлбэрэхийг хүлээв.
  
  
  "Ихэр үү?"
  
  
  -Гурван ихэр хүүхэд яах вэ? Тэр ахин түрийвчээ хийгээд гэрэл зураг гаргаж ирэв. Тэр нууц AX-ийн хэргээс ирсэн. Би Хендерсоны гар бичмэлийг таньсан. Үүн дээр "Лао Зэн" гэж бичсэн байв. Гэрэл зураг нь том бөгөөд тодорхой байв. Хуучин сонины хайчилбарын зургаас ч тод, өнөөдрийн сонины зургаас ч тод. Дахин тэр царай нь байсан нь эргэлзээгүй. Ойролцоогоор хөгшин харагдаж байсан ч царай нь хэвээрээ байв. Өмнө нь надад хачирхалтай санагдаж байсан зүйлийг би одоо гэнэт ойлгов. Духангийнх нь дунд ууттай байсан. Тод тод бус гэрэл зургуудад тэрээр Энэтхэгийн кастын тэмдгийн будсан толбо шиг харагдаж байв. Жинхэнэ уушигтай байсныг эс тооцвол. Илүү нарийн, гурван warts. Гурван өөр магнайн яг дунд. Гурван ихэр байсан ч гэсэн статистикийн хувьд боломжгүй. Чен-ли Браун, Чарльз Брайс, Лао Цэн нар нэг хүн байсан байх. Гэхдээ энэ Чарльз Брайс үхлээс амилаагүй бол энэ нь боломжгүй байх байсан.
  
  
  "Лао Зэн гэж хэн бэ?"
  
  
  'KAN-ийн ахлах агент.' Ингээд л болоо; Үүний ард Кан байсан. Азийн алах баг. Хятад, Камбож, Лаос, Вьетнам болон бусад бүх асуудлын үндэс нь АНУ гэж боддог сул холбоо. Энэ үг тэдний хувьд ямар утгатай байсан ч бидний хувьд "Америкчууд хоолойгоо зүсэх гэж байна" гэсэн утгатай. Учир нь КАН үүнийг үндсэндээ хийж байсан.
  
  
  Би охин руу харлаа. Тэр ирээдүй рүү харах гэсэн шиг шил рүүгээ харав. "Лао Зэнг M1 зэрэгтэй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчин. Хэрэв би энэ Лао Зенгтэй таарвал тэнцэх хүнтэй таарах байсан. Тэр над руу айдас дүүрэн нүдээр харав. Би түүний харцыг шууд над руу чиглүүлэв. Би түүний нүдэнд энэ харцыг хадгалахыг хүссэн. Энэ бол бид 2 уулзсанаас хойш миний харсан анхны эелдэг зөөлөн байдлын шинж юм. Лобби дэх дур булаам, яаруу охин биднийг харанхуй бааранд ганцаараа байх үед л хатуу ажил хэрэгч эмэгтэй болж хувирав. Би Дон Жуан шиг аашлахыг үнэхээр хүсэхгүй байна, гэхдээ энэ нь ихэвчлэн эсрэгээрээ байдаг. Харц нь анивчих болж, одоо миний ажил руу орох ээлж ирлээ. Тэр аливаад тийм ч хөнгөн ханддаггүй юм шиг санагдсан.
  
  
  "Лао Зэн" гэж би товчхон хэлэхэд "Тэр одоо хаана байна?"
  
  
  Түүний нүдэн дэх сэтгэл хөдлөл нь телевизийн дүрсний удаан бүдгэрэх мэт алга болов. "Бид мэдэхгүй" гэж тэр удаанаар хэлэв. - Тэр ихэвчлэн хаашаа явдаг вэ?
  
  
  Тэр санаа алдаад мөрөө хавчив. -Бид ч мэдэхгүй. Хятад уу? Энэтхэг Хятад уу? Таван жилийн өмнө бид замаа алдсан. Тэр хаана ч байж болно.
  
  
  Би тамхи авахаар халаасандаа гараа сунгав. Би тэднийг үүдний танхимд орхисон байх.
  
  
  Тэр над руу хараад инээмсэглэв. "Та тэднийг үүдний танхимд орхисон." Тэр цүнхнээсээ цүнхээ гаргаж ирэв.
  
  
  Би түүний шүүлтүүртэй нэгийг нь аваад тамхиа асаалаа. Аз болоход тэр ийм зүйлд гомдсон хүмүүсийн нэг болох сүүлийн үеийнх биш байв. Намайг хуучинсаг гэж хэлээрэй, гэхдээ би нэг зүйлд итгэлтэй байна: эмэгтэй хүн орондоо л түрэмгий байж чаддаг.
  
  
  "Одоо" гэж би "миний даалгавар юу вэ?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. "Энэ бол одоо таны даалгавар."
  
  
  "Хок хэн нэгэн Чен Лиг шоронгоос гаргах гэж оролдоно гэж төсөөлж байна. Энэ нь хэн ч байсан энэ бүхний түлхүүр байж болно." Тэр бүдэгхэн агаар руу заалаа. "За" гэж тэр хэлэв, "энэ нь улс төрийн хуйвалдаан байх ёстой."
  
  
  - Надад хэлээч, алив. Энэ онигоо байх ёстой. Хоёр сенаторыг хоёр хятад хүн алсан нь адилхан боловч нэг хүн биш бөгөөд тэд бас CAN-ийн өндөр албан тушаалтны давхар хүмүүс байсан бөгөөд та үүнийг улс төрийн явуулга гэж бодож байна.
  
  
  Тэр над руу асуусан харцаар харав. -Тэгвэл та үүнийг юу гэж нэрлэх вэ?
  
  
  "Би үүнийг шинжлэх ухааны зөгнөлт түүх гэж нэрлэхийг илүүд үздэг."
  
  
  Тэр над руу хэсэг харж байгаад инээв. "Тэд чамайг ийм хөгжилтэй гэж хэлээгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  “Би инээдтэй байх гэж ерөөсөө хичээгээгүй. Жон Бруннер эсвэл өөр хэн нэгний ажил бололтой. Би энд зөвхөн булчингаа ажиллуулах гэж ирсэн."
  
  
  "Мммм" гэж тэр уруулаасаа ёжтой үг долоов. Хэрэв дахиад ийм зүйл тохиолдвол тэр намайг зөвшөөрнө гэж найдаж байсан. "Булчин бол чухал" гэж тэр хэлэв. Чен-лид очихыг хүссэн залуус үүнийг зэвсгээр хийхгүй." Тэр ундаанаасаа нэг балгав. Хэдэн оффисын хүүхнүүд түүн рүү ямар ч итгэл найдваргүй харав. Би энд байраа дөч тавин мянган доллараар зарж чадна гэж бодсон.
  
  
  Тархины тухайд гэвэл, хэрэв тэд байхгүй бол та амьд үлдэхгүй байх байсан. N-3 дахь "n" нь тэг гэсэн үг биш гэж би бодож байна.
  
  
  "Яг" гэж би хэлэв. "Би суут ухаантан. Гэхдээ чамайг “0”-ээр биш “n”-ээр “тэг” бичдэг гэж би үргэлж боддог байсан. Түүний магтаал миний уурыг хүргэв. Яагаад гэдгийг нь би сайн мэдэхгүй байна. Тэр өөр юу ч мэдэхгүй, сэдвээ өөрчилсөн. “Гар Кантор биднийг Нассауд хүлээж байгаа. Бид тэнд очсон даруйдаа түүнтэй холбогдох болно."
  
  
  "Бид?" Энэ нь миний төлөвлөж байснаас илүү хурц болсон. Одоогын хувьд. Би эмэгтэйчүүдтэй ажиллах дургүй. Тогло, тиймээ. Нэг их ажил биш. Надад хэцүү үед би зөвхөн нэг эмэгтэйг тэвчдэг: Вильгельмина. Миний хөөрхөн 9 мм-ийн Люгер гар буу.
  
  
  "Өө үгүй" гэж би хэлэв. "Тийм зүйл болохгүй. Түүнээс гадна, хэрэв булчингууд хамгийн түрүүнд ирдэг бол та тэдний нэг биш юм. Чамд хангалттай байхгүй. Тэр гэнэт босч суулаа. Түүний нүдэнд уур уцаартай байв. "Би үүнийг сул тал гэж үзэж байгаа юм биш" гэж би нэмж хэлэв, "Би зүгээр л булчинлаг авга эгч нарт дургүй."
  
  
  -Тэгэхээр би зүгээр л замд саад болж байгаа туранхай нагац эгч юм уу?
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "Би чамайг туранхай гэж хэлэхгүй."
  
  
  Тэр үүнийг нөхөрсөг үг гэж хүлээж аваагүй. Тэр сургуулийн багшийн царай гаргажээ. “За, ноён Картер, төв оффис намайг оролцохыг хүсч байгаа бололтой. Бусад зүйлсийн дотор би хятад хэлний Сое-тоан аялгууг мэддэг бөгөөд энэ нь бидэнд хэрэг болно гэж бодож байна.
  
  
  - Нассау руу юу? Би инээсэн.
  
  
  - Нассау, магадгүй өөр газар. Тэр инээсэнгүй.
  
  
  Би толгой дохив. 'Би ойлгож байна.' Би үүнийг огт ойлгосонгүй. Гэтэл надад ямар нэгэн зүйл мэдрэгдэж эхлэв. Энэ хуйвалдаан нь юу ч байсан - АНУ-ын бүх сенаторуудыг алах төлөвлөгөө эсвэл өөр зүйл байсан - энэ бол Мэйгийн ажил байсан. Мөн аллагын тухай ярихаас бусад тохиолдолд КАН бид хоёр нэг хэлээр ярьдаггүй байсан. Дараа нь энэ Лао Зен байсан. мөн эрт орой хэзээ нэгэн цагт мөр түүн рүү хөтөлж магадгүй юм. Мөн энэ нь хаана ч байж болно. Хятадад, Индохинад ч байж магадгүй. Тиймээс надад түүний мэдлэг хэрэгтэй байх магадлал өндөр байсан.
  
  
  - Бид хэзээ явах вэ?
  
  
  "Дөрвөн гучин цагт." Тэр одоо нэгдүгээр зэрэглэлийн хоёр онгоцны тийзтэй. "Би Диваажин арал дээр бидэнд өрөө бэлдсэн."
  
  
  Ингэснээр бид гэрийн ажил, ор дэрээ хоёуланг нь хуваалцах болно. Би зөөгч рүү дохио өгөөд ундааны мөнгө төллөө.
  
  
  "Дашрамд хэлэхэд таны нэр хэн бэ?"
  
  
  "Стюарт" гэж тэр хэлэв. "Линда Стюарт." Тэр түр зогсов. "Хатагтай Стюарт."
  
  
  "Өө" гэж би хэлэв. Тэгээд яах вэ? Би түүнтэй гэрлэхийг хүсээгүй.
  
  
  -Тэгвэл энэ азтай залуу хэн бэ, ноён Стюарт?
  
  
  'Та.' Тэр ширээн дээрх тасалбар руу заалаа.
  
  
  Ноён, хатагтай Жон Стюарт Нью-Йорк - Нассау нислэг
  
  
  -Таны бусад бичиг баримт манай ачаанд байгаа. Жолооны үнэмлэх, паспорт гэх мэт. Бүгдийг ноён Жон Стюартын нэрээр. Би хүлээн авалт дээр ачаа тээшээ орхисон. Чамайг такси захиалж байхад би авах болно. "Үлдсэнийг нь онгоцонд хэлье."
  
  
  Бид ширээний ард суусаар л байлаа. Сайхан, сэрүүн харанхуй булангийн ширээ. Би түүний бугуйнаас бариад доош татав. Би түүнийг хашгирахгүй гэдгийг мэдэж байсан болохоор хүчтэй татлаа. Би шуугаа хөдөлгөж, стилетто гарт минь шургууллаа. Би түүнийг харсан гэдэгт итгэлтэй байсан. - За Линда. Би түүний гарыг чанга атгалаа. -Би таны нэрийг мэдмээр байна. Надад таны үнэмлэх хэрэгтэй байна, одоо би үүнийг хүсч байна.
  
  
  Түүний царай цайрч, нүд нь харанхуйлав. Тэр доод уруулаа хазаад доош харав. Тэр юу ч хэлэлгүй цүнхээ шүүрэн авав. "Өө үгүй ээ хонгор минь, би өөрөө хийнэ."
  
  
  Би түүний нүүрнээс нүдээ салгалгүй түүнээс цүнхийг аваад сул гараараа доторхыг нь хайлаа. Түлхүүр, нунтаг авсаархан, уруулын будаг, түрийвч. Бас миний нүдээр харсан гар буу байсан. Цэвэр .22. Би халаасандаа хийсэн. Хэсэг хугацааны дараа би хайж байсан зүйлээ олов: усан оргилуур.
  
  
  Ширээн дээр тавиад гэрээсээ гаргалаа. Би түүнийг чанга барин кодыг тайлав. Тара Беннетт. Нас нь хорин найман настай. Улаан үс. Ногоон нүд.' Тиймээс түүний нүд албан ёсоор ногоон өнгөтэй байв. "IDAX-20. R анги.' Тэрээр шинжлэх ухааны хэлтэст ажилладаг байсан бөгөөд маш найдвартай байсан. Намайг уншиж байхад тэр миний царайг судлав. Тэр миний юу уншиж байгааг мэдэж байсан ч цочирдсон хэвээрээ байв.
  
  
  -За, зайлуул. Би бариул руу заалаа. Түүнийг тавихад нь би түүнийг явуулаагүй.
  
  
  - Чи одоо надад итгэж байна уу? Түүний хоолой доог тохуунд хэтэрхий чичирсэн хэвээр байв.
  
  
  "Би чамаас хэзээ ч асуугаагүй, Тара" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр над руу гайхсан харцаар харав. -Тэгвэл энэ бүхэн юунд ашигтай байсан бэ?
  
  
  "Сайхан зүйл алга" гэж би хэлэв. “Зүгээр л би эмэгтэй хүнтэй ажиллахдаа түүний төлөө ажиллахгүй гэдгээ мэдэхэд илүү таатай байдаг. Таныг энэ талаар мэддэг эсэхэд эргэлзэж байсан.
  
  
  Би гарц руу явлаа. Тэр юмаа аваад чимээгүйхэн дагаж явлаа. Бид үүдний танхимаар явж байтал би түүн рүү эргэв. “Үүдний жижүүрт такси дууд гэж хэл. Би чамтай хэдхэн минутын дараа үүдэнд уулзана."
  
  
  Тэр албан ёсны ногоон нүдээ доошлуулаад цааш явав.
  
  
  "Хоёр боодол азтай цохилт" гэж би хэлэв. Би одоо ноён Жон Стюартын зардлаар амьдарч байсан.
  
  
  Лангууны ард байсан охин над руу хэсэг харж байгаад хоёр боодлыг надад өглөө. Тэр толгой сэгсэрлээ.
  
  
  Тэгээд тэр асуув. - 'Чи хэн бэ?' -Ямар нэгэн мазохист уу?
  
  
  
  
  2-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Хэрэв та намайг яагаад ийм зүйл хийдгийг мэдэхийг хүсвэл би үүнийг мөнгөний төлөө хийдэггүй гэдгийг хэлье. Хэрэв та өмнөх жил зургаан сар ажилгүй байсан бол надаас илүү орлого олсон байх; Үүнд таны ажилгүйдлийн тэтгэмж ороогүй болно. Намайг яагаад ингээд байгааг мэдэхийг хүсвэл жинхэнэ шалтгаан нь эх оронч үзэл гэдгийг хэлэх ёстой. Мэдээжийн хэрэг, энэ нь үргэлж үнэн байж магадгүй юм. Гэхдээ хэрэв та намайг хөлөг онгоцны буудалд суулгаж, үнэнээс өөр юу ч биш, үнэнийг хүсэх юм бол Нассау хотод 40 градус хүйтэн байсан бөгөөд би одоо хамгийн жижигхэн бикинитэй хамгийн сайхан биеийн хажуугийн ягаан элсэн эрэг дээр байсан гэдгийг нэмж хэлэх ёстой. дэлхий дээр . Энэ охинд бүх зүйл байсан. Түүний мухар олгой хүртэл. Тара Беннетт үнэхээр сайхан баригдсан. Нэг метр далан таван; өтгөн бие. Хагас нь хөл... Тэр миний харж байсан хамгийн үзэсгэлэнтэй охин байж магадгүй юм. Хэрэв би хөзрөө зөв тогловол зөвхөн миний нүд түүнд татагдахгүй байх шиг санагдсан.
  
  
  Тэдний хэлснээр энэ нь ашигтай байсан. Гэхдээ энэ нь намайг эх оронч үзлийг бууруулаагүй гэж бодож байна. Урд шөнө би Гар Кантороос "Толгойгоо барь, бүх зүйл тайван байна" гэсэн мессеж ирсэн. Цаг нь болохоор надтай холбоо барина гэж хэлсэн. Тэр болтол бид зүгээр л амралтаараа жирийн америк хосууд шиг аашилж байсан. Энэ нь хэрвээ би тэгсэн бол бид хоол идэж байх хооронд усанд сэлэх нь зөв үү, үгүй юу гэхээс өөр зүйл ярих эрхгүй гэсэн үг.
  
  
  Би Тараг Линда, би бол ноён Жон Стюарт гэдгийг сануулан өрөөнд орхиод сайхан зураг авахуулахаар гарлаа. Би арлын ундааг үзэн яддаг, арлын барменууд ч намайг их хүндэлдэг байсан. Энэ бол үнэ төлбөргүй зөвлөгөө: Карибын тэнгисийн дүүгүүр захиалаарай, тэд таныг үл тоомсорлох болно. Цэвэрхэн виски захиалаарай, тэд танд хэрэгтэй бүх мэдээллийг өгөх болно.
  
  
  Би зураг авалтын талаар орон нутгийн санал бодлыг авахыг хүссэн. Би хүссэн зүйлээ авсан. Үүнийг зүгээр л бохир бизнес гэж дотоод хүмүүс мэдэгдэв. Чен-ли арлынх биш, жуулчин ч биш байв. Ядаж л сэтгэл санаа тогтворгүй байсангүй. Тэрээр анх хотод очихдоо түүнд нэлээд сэтгэл дундуур байсан ч дараа нь тэр зүгээр л алга болжээ. Ямар нэгэн бохир зүйл болж байна.
  
  
  Манай өрөөнд буцаж ирээд унтлагын өрөө рүүгээ ороогүй. Хувцсаа тайлаад буйдан дээр хэвтлээ. Энэ бол бас нэг үнэ төлбөргүй зөвлөгөө юм: ямар ч хоолны дуршилгүй эрэгтэй хүнээс илүү эмэгтэй хүнийг юу ч эргүүлдэггүй.
  
  
  Би тамхиа асаагаад Тара руу харлаа. Тэр далайн эрэг дээр унтсан. Би түүнийг өнгөрсөн шөнө унтсан болов уу гэж бодсон. Гэхдээ би энэ бодлоо үргэлжлүүлэхийг хүссэнгүй. Энэ нь түүний хийсэн бүх зүйл байсан, мэдээжийн хэрэг бас сайхан байсан.
  
  
  - Ноён Стюарт? Энэ бол зочид буудлын хонх байсан. Би гараа нүдээ даран нарны тусгалд автлаа. "Боомтод тантай ярилцах хүсэлтэй нэгэн эрхэм байна." Энэ Гар байх болно. Мэдээж тэр зочид буудлын хүмүүсээс зайлсхийхийг хүссэн. Би толгой дохин түүнийг дагалаа. Бид ягаан элсэн далайн эргийн төгсгөлд, тахир дутуу чулуурхаг замын эхэнд ирлээ. "Чи энд өнгөрөх ёстой" гэж тэр хэлэв. - Чи энд буцаж ирж болно. Таныг усны хувцастай үүдний танхимаар нэвтрүүлэхгүй.
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв.
  
  
  - Энэ замаар. Нөгөө талд нь доошоо шат байдаг.
  
  
  Тиймээ би хэлсэн. Яагаад эргэлзэж байгааг нь ойлгосон ч цайны оронд тамхи санал болгов. "Дараа уулзъя" гэж би амрагч хүн шиг царайлж, "Чи маргааш цайны мөнгөө авна" гэж хэлэв. Бид ноён Стюартыг маш өгөөмөр хүн гэж таамаглаж байсан, тийм ээ?
  
  
  Би боомт руу хөтлөх замаар алхлаа. Харагдах байдал нь өвөрмөц байв. Цаашилбал, арлын муруй газарт нарийхан ягаан хилээр хүрээлэгдсэн халуун орны ногоон толгодууд босч байв. Миний зүүн талд арван шаргал гантиг тавихад гардаг шиг гүн улаан примрозоор зурсан ягаан чулуун хана байв. Нөгөө талд надаас долоон метр орчимд наранд индранил шиг гялалзах ус хэвтэж байв. Энэ нь ямар ч байсан хамаагүй, энэ нь товчлол биш байсан. Боомт гурван зуун метрийн зайтай хэвээр байсан бөгөөд би ойртож байгаагүй.
  
  
  Хэрвээ би тэр чулуу надад хүрэхээс хэдхэн секундын өмнө унасныг сонсоогүй бол би Картерын оронд 6 фут диаметртэй том хавтгай хуушуур байх байсан. Тэр зүгээр л унасангүй, түлхсэн. Би гүйж очоод чулуун хананд наалдлаа. Чулуу замд мөргөж, цаашаа усанд живэв. Би байгаа газраа үлдэж, сонссон. Хэн ч байсан давуу талтай байсан. Тэр намайг дээрээс харж байгаа байх. Би ердөө долоон метрийн доорх нарийхан зам, ус руу харах л үлдлээ. Доод талын хурц чулуунууд шунал тачаалын аманд хурц шүд шиг гялалзана.
  
  
  "За?" Би хэн нэгний шивнэхийг сонссон. Тэдний хоёр байгааг ойлгохын тулд Харвардын боловсрол шаардаагүй. Энэ илчлэлт надад маш их тусалсан гэсэн үг биш. Би шууд утгаараа нуруугаа хананд наан нүцгэн байсан. Зэвсгийн оронд нэг хайрцаг тамхи, нэг хайрцаг шүдэнз л авч байсан. Миний дэргэд чулуу ч байсангүй. Би хана налан бөхийв. Хэрэв би доошоо буувал зам дагуу явах ёстой. Буудагдахыг хүлээж усан дээгүүр биш.
  
  
  Нөгөө залуу нь довтлох хүртэл ямар ч чимээ сонсогдоогүй тул толгой дохин хариулсан байх. Бурхан минь, тэр том байсан. Нэг тонн тоосго. Бүтэн мянган килограмм. Яг л “Ирвэс” танканд оногдсон юм шиг.
  
  
  Бид нарийхан чулуурхаг зам дээр мөргөлдсөн бөгөөд тэр намайг цохиурын чинээ гараараа мөргөж, нурууг минь цохив. Энэ цохилтыг тэсвэрлэх хүч надад байсангүй. Миний хийж чадах хамгийн сайн зүйл бол эсэргүүцэх оролдлого байсан. Би түүнийг өвдөглөхийг оролдсон ч тэр эргэлдэж, гуяны хүнд булчингаараа цохилтыг барьж авлаа. Яг няцлах цохилт биш.
  
  
  Би энэ новшноос салж чадаагүй. Тэр надад яг л нэг том торх цавуу шиг наалдсан. Тэр миний хоолойноос гараараа атгахад хийх зүйлгүй юм шиг санагдав. Миний баруун гар бидний доор хаа нэгтээ баригдсан. Миний хийж чадах зүйл бол зүүн гарын хуруугаараа нүд рүү нь цохих явдал байв. Би үүнийг хийх дургүй байсан ч энэ зайд би бараг алддаг. Миний хумсан доор ямар нэгэн зүйл тарвага болон хувирахыг би мэдэртэл тэр хүнлэг бус айсан чимээ гаргав. Тэр надаас өнхрөөд өвдөг дээрээ сөхрөв. Миний хурууны завсар цус урсав. Би дахин бослоо.
  
  
  Эхний тойрог, гэхдээ хамгийн шилдэг нь хараахан ирээгүй байсан.
  
  
  Миний дараагийн өрсөлдөгч аль хэдийн хүлээж байсан. Тэр чимээгүйхэн 45 маркийн буугаа миний гэдсэнд чиглүүлэн жим уруудан чимээгүйхэн зогслоо.
  
  
  Улаан өндөгний баяраар тэр цагаан хослолоороо хамгийн сайхан харагдаж байв. цагаан цамц, цагаан зангиа. Түүнээс гадна түүнд цус урсгах санаа байхгүй нь тодорхой байв. Сайхан хосууд, энэ хоёр. Тэр шаргал, цайвар нүдтэй данди, хүнд жингийн аварга асан. Тэгээд Ник Картер нил ягаан өнгийн усан сандаа. Би хажуу талын гүн зүслэгээр гараа гүйлгэн хүндхэн амьсгалан зогсож байлаа. Экс аварга зам дээр надаас хэдхэн метрийн өмнө унасан.
  
  
  Шаргал үст намайг магтав. -Тэгэхээр ноён Картер, би таныг боломжийн хүн гэж харж байна. Мэдээжийн хэрэг, над руу дайрах гэж оролдох нь маш тэнэг хэрэг болно гэдгийг та мэдэж байна уу?
  
  
  Тэр магадгүй Британи байсан. Энэ үгс түүний хоолойноос танил, чихэрлэг аялгатай гарч ирэв.
  
  
  "Тийм ээ, мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. “Ээж минь намайг зэвсэглэсэн хүнтэй хэзээ ч маргаж болохгүй гэж заасан. Хэрэв тэр гар хүрэхгүй бол.
  
  
  "Чи тэр чулууг чам дээр унагаагүй нь харамсалтай." Энэ нь илүү сайхан байх болно. "Америк жуулчин чулуу унаж амиа алджээ." Ямар ч маргаан, хэцүү асуулт байхгүй. Биеийг устгах ямар ч төвөгтэй төлөвлөгөө байхгүй.
  
  
  "Сонс" гэж би хэлэв. "Би чамд ямар нэгэн байдлаар дарамт болохыг хүсэхгүй байна." Бид яагаад зүгээр л завсарлага авч болохгүй гэж?
  
  
  Тэр инээсэн. Бүр тодруулбал тэр хорссон. Түүний буу миний гэдэс рүү чиглүүлсэн хэвээр байв. "Өө" гэж тэр хэлэв, "чи надад аль хэдийн салах ёстой нэг биеийг орхисон. Хоёр бие бол арай илүү сорилт юм.
  
  
  Би хэлсэн. -Хоёр цогцос? Таны экс аварга үхээгүй байна. Тэр дахиж хэзээ ч хатгамал урлаж чадахгүй. "Надад Кейн хэрэггүй" гэж тэр хараахан үхээгүй цогцос руу заалаа. Гэхдээ бодоод үз дээ” гэж тэр коллежийн хошин шогийн профессор шиг хуруугаа гозойлгож, “Түүнд сумны шарх байхгүй, үхэл нь унаснаас болсон байж магадгүй юм. Тэр сэтгэл хангалуун инээмсэглэв. "Би Кейн унах байх гэж бодож байна. Тэр бохир хадан дээр, усан доор.
  
  
  Түүний инээмсэглэл улам томорлоо. Энэ новш намайг үнэхээр сандаргасан. Миний мэргэжлээр хүн амины хэрэг бол миний үүрэг хариуцлагын нэг хэсэг юм. Түүнийг зүгээр л яриулбал ухаалаг хэрэг болно гэж бодсон. Би үүнийг юу хийхээ олох гэж оролдох үед цаг хугацаа хэмнэх болно. Ганц асуудал нь би юу ч бодож амжаагүй байсан. Би өөрийнхөө тухай сонины мэдээг "Зоригтой Даан устгасан алуурчин" гэж төсөөлж байсан. Энэ нь надад огт таалагдаагүй.
  
  
  Энэ бол миний урьд өмнө тохиолдож байсан хамгийн муу нөхцөл байдал биш байсан ч энэ нь юу ч гэсэн үг биш юм. Тэр надаас таван метрийн зайд байсан бөгөөд гартаа зэвсэг барьсан байв. Тэр миний гар хүрэхгүй байсан ч би түүний нүдэнд байсан.
  
  
  Миний ард зам сум шиг шулуун явсан. Миний баруун талд өндөр хадан цохио байдаг. Зүүн талд ус. Бидний дунд хараагүй, хагас хөгжлийн бэрхшээлтэй аварга хүн байна. Чаддаг юм бол хэн намайг хараагүй байж алж чадах билээ дээ. Хэрэв тэр сум намайг түрүүлж оноогүй бол. Гэхдээ би энэ Кэйнийг ямар нэгэн байдлаар ашиглаж чадах болов уу. Би энэ талаар бодох ёстой байсан. Надад цаг хэрэгтэй байсан.
  
  
  "Тэгээд чи миний цогцсыг яаж зайлуулах гэж байгаа юм бэ?" Дотор нь сумны нүх байх болов уу гэж таамаглаж байна."
  
  
  Хариуд нь тэр хүрэмнийхээ дотоод халаас руу гараа хийж, нарийн урласан том виски колбыг гаргаж ирэв. Тэр мөнгөн тагийг эрхий хуруугаараа өргөв.
  
  
  Би ойлгосонгүй.
  
  
  Тэр дахин инээв. - Виски байхгүй, Картер. Бензин. Тохойг тойрсон хаданд агуй бий. Кейн тэнд гал асаах байсан...
  
  
  "Намайг түлээ шиг ашиглаж байна."
  
  
  "Тийм л байна". Тэр хүндээр санаа алдлаа. "Би одоо үүнийг өөрөө хийх хэрэгтэй байх." Чен-ли түүнд зохих ёсоор талархана гэж найдаж байна."
  
  
  Би зарим нэг мэдээлэл авахаар өлсөж байсан. "Чи яагаад түүнийг өөрөө хийхийг хүлээхгүй байгаа юм бэ?"
  
  
  Би чадах байсан ч болоосой. Гэхдээ тэр маргааш шөнө болтол шоронгоос гарахгүй. Бас хэн ч чамайг өмнө нь эндээс олж чадахгүй байсан.
  
  
  Үүн шиг. Тэд түүнийг зугтахыг төлөвлөжээ. Хоук дахин зөв байсан. Гэтэл энэ муу новш үүнд ямар хамаатай юм бэ? Кейн зогсоод чимээгүйхэн гиншинэ. Би түүн рүү нэг алхам хийлээ.
  
  
  - Хажуугаар яв, Картер. Шаргал үст буугаа урдаа барьсаар хурдан урагш алхлаа. Тагийг нь таглахаа санан бензинтэй колбоо буцаан халаасандаа хийв. Түүний хүрэм дээр бензиний толбо тархав. Тэр анзаарсангүй.
  
  
  Кэйн ахин аяархан ёолов. Би түүн рүү доош харлаа. Гэнэт би гарах арга замыг олж харав. Би ахиад нэг алхам урагшиллаа. Мөн шаргал үст. "Буцах" гэж тэр гараа хурц хөдөлгөөнөөр хэлэв.
  
  
  "Чи Кэйнийг сэрээхийг хүсч байна уу? Ухаан орж ирэхээр түүнтэй харьцахад хэцүү байх болно. Би түүнийг нэг цохилтоор дуусгаж чадна.
  
  
  "Чи яагаад ийм тустай байхыг хүсч байна вэ?"
  
  
  "Хүндэтгэсэн" гэж би хэлэв. “Хэрвээ би үхэх юм бол ядаж та хоёрын нэгийг нь авч явмаар байна. Би санаатайгаар Кейний бие рүү алхлаа. Энэ нь намайг бага зэрэг ойртуулсан. Магадгүй хангалттай ойрхон биш ч хангалттай байх ёстой. Хараахан болоогүй...
  
  
  Би Кэйний нүүрнээс үлдсэн хэсэг рүү тонгойн үл үзэгдэх гараараа зэвсгээ шүүрэн авлаа. Кейн "Гааах" гэх шиг илүү дуу гаргав.
  
  
  "Есүс Христ" гэж би хэлээд хурдан бослоо. "Би түүнд төлөвлөгөө байгаа гэж бодож байна."
  
  
  "Аль?" Витманс намайг илүү сайн ойлгохын тулд бага зэрэг урагшиллаа. "Төлөвлөгөө" гэж би давтан хэлэв. "Планиер эсвэл Рибел."
  
  
  Тэр миний бүдүүлэг үгсийг ойлгохын тулд ахин жаахан ойртлоо. Тэгээд л би ажилдаа орсон. Би эрхий хуруугаараа гүйлгэж байгаад хайрцагтай шүдэнз асаан бензин шингээсэн хүрэм рүү нь шидэв. Тэр даруй гал авав. Тэрээр зэвсгээ хаяж, галыг унтраах гэж оролдсон боловч бүтсэнгүй. Галын дөл хурдан тархав. Тэр үсэрч мушгиад шатаж буй хүүхэлдэй шиг хашгирав. - 'Надад туслаач. Өө бурхан надад туслаач. гуйя.'
  
  
  Би түүн рүү хараад мөрөө хавчив. "Хэрэв та галд дургүй бол ойролцоо ус байна."
  
  
  Би эргэж, цайвар ягаан далайн эрэг рүү явах замаар буцлаа.
  
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тара алга болов. Тэр аль хэдийн дээшээ өрөөндөө гарсан байх. Би хөхөрсөн, цусанд будагдсан байсан тул усанд орох шаардлагатай болсон. Тэгээд уугаарай. Бас өөр зүйл. Би эхлээд энэ асуудлыг шийдэх ёстой байсан.
  
  
  Би үүнийг усан сангийн дэргэдэх рестораны гал тогооны өрөөнд олсон. Хачиртай гамбургер идэж байтал би хүзүүвчнээс нь бариад эрүү рүү нь цохисон. Грил хийж байгаа тогооч ойлгоод гарч одов.
  
  
  "Тийм ээ, хэхэ, тэд чамд үүний төлөө хэдэн төгрөг төлсөн бэ?"
  
  
  Хариуд нь тэр махны хутга руугаа гараа сунгав. Энэ буруу байсан. Тэр өөрийгөө хана налан, хоёр бугуйгаа хавчсан байдалтай харав. Би итгэлтэй байхын тулд тэднийг бага зэрэг эргүүлэв.
  
  
  "Хөөе залуу, чи зүгээр үү? Намайг явуул.' Түүнийг Карло гэдэг байв. Энэ нь түүний дүрэмт хувцас дээр бичигдсэн байв.
  
  
  - Энэ хэн байсныг хэлэх хүртэл биш, Карло. Намайг үүрд мөнхөд хүргэх тэр замаар явахыг чамд хэн төлсөн бэ?
  
  
  "Явцгаая" гэж тэр хашгирав. Би тэврэлтээ чангалаад гэдсэнд нь зөөлөн өвдөглөв. Тэр ёолов. 'Би тангараглая. Хэн гэдгийг нь мэдэхгүй.
  
  
  - Ярь, Карло. Тэр цагаан хувцастай байсан уу?
  
  
  'Үгүй. Цагаан хувцастай хүн...” гэж гэнэт зогсов.
  
  
  - Хэн байсан бэ, Карло? Би түүнийг хана руу цохив.
  
  
  "Там руу яв" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би түүнийг мах шарах руу чирэв. Мах нь өөх тосоор цацагдсан. Би түүний толгойг доош нь түлхэж, торны завсраар харж, дараа нь түүний толгой ямар байхыг төсөөлөхөөр болов. "Bb-бөгцөг" гэж тэр хэлэв. "Кристиан Бангель."
  
  
  "Гайхамшигт Христчин. Тэгээд хэн чамайг явуулсан бэ?
  
  
  "Би мэдэхгүй байна" гэж тэр хашгирав. 'Би тангараглая. Мэдэхгүй байна”.
  
  
  Би түүнийг тавиад нэг алхам ухарлаа. Тэр дахиад асуудал үүсгэхгүй байх. "Тэгвэл тэр ямар байсныг надад хэлээч."
  
  
  Тэр буцаж сандал дээрээ суув. "Том залуу" гэж тэр хэлэв. 'Хятад. Гэхдээ маш том. Галзуу саарал костюмтай.
  
  
  Өмнө нь харж байгаагүй.
  
  
  "Тэгээд энэ Бангель, би түүнийг хаанаас олох вэ?"
  
  
  Тэр над руу айсан харцаар харав. Би ноцтой царай гарган түүн рүү эргэв. Тэр надад хэлэхээс айдаг байсан, тэр надад хэлэхгүй байхаас ч айдаг байсан.
  
  
  - Энэ бол Гренада зочид буудлын эзэн.
  
  
  Сенатч Гренадагийн казинод буудуулж амиа алджээ. Наад зах нь хоёр оньсого нь аль хэдийн байрандаа байсан бөгөөд энэ бүхэн ямар байх бол гэж би гайхаж байлаа. -Та өөр юу мэдэх вэ?
  
  
  'Дахиж хэрэггүй. Гуйя. Юу ч биш.'
  
  
  "За" гэж би хэлэв. Айсан бяцхан залууг тамлах дургүй. Өөр юу мэдэх хэрэгтэй байсан бол би өөр аргаар олж мэдэхийг хичээх болно. Би явахаар эргэж харсан ч өөр зүйл мэдэхийг хүссэн.
  
  
  - Дашрамд хэлэхэд. Би эргэж харлаа. "Энэ сайхан мессежийг хүргэхийн тулд тэр танд хэр их мөнгө төлсөн бэ?"
  
  
  Тэр бугуйгаа үрэв. "Арван тав".
  
  
  "Тэгээд тэр чамайг хуурсан." Би хорин төлдөг.
  
  
  - Ник, энэ чи мөн үү? Тэр шүршүүрт орж байсан.
  
  
  Би хэлсэн. - "Үгүй ээ, "Халтар хүчирхийлэгч."
  
  
  "Би чамайг ойлгохгүй байна" гэж тэр хашгирав. "Хүлээгээрэй."
  
  
  Би орон дээр суув. Хаалга онгойж, шүршүүрт орохдоо үс нь буржгар уурын үүл дунд гарч ирэв. Тэр урт цагаан үслэг цув өмссөн байв. Би яагаад үргэлж хар нэхсэн торыг ийм тачаангуй гэж боддог юм бол гэж гайхаж байсан. "Гар дуудсан..." Тэр зогсоод над руу харав. “Бурхан минь, Ник. Юу болов?' Тэр яг л галт цагаан сахиусан тэнгэр шиг над руу яарав.
  
  
  "Би хаалгыг цохилоо" гэж би хэлэв.
  
  
  Түүний нүд миний нуруун дээрх зүсэлт, хөхөрсөн газрыг харав. "Чи аймшигтай харагдаж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Тэгвэл чи энэ хаалгыг харах ёстой."
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Ингэж суу." Тэр алга болж, хэсэг хугацааны дараа бүлээн даавуу, аяга ус барин буцаж ирэв. "Тэд кинон дээр үргэлж хэлдэг шиг энэ нь өвдөж магадгүй юм."
  
  
  "Тэгээд кинонд гардаг шиг би сум хаздаг. Гартай юу байсан бэ?
  
  
  - Тэр өнөө орой бидэнтэй оройн хоол идэхийг хүсч байна. Мартиник кафед найман цагт. Тэр миний нурууг бараг эелдэгээр эмчилсэн. -Энэ хаалганы талаар ярихгүй юу?
  
  
  "Энэ бол урхи байсан. Чен Лигийн найзууд намайг хотод байгааг мэднэ. Гэхдээ тэд яаж үүнийг мэддэгийг би ойлгохгүй байна. Би түүн рүү эргэж хараад нүдийг нь татлаа. Тэр санаа зовсон шинжтэй харагдсан бөгөөд үүнийгээ нуухыг оролдов. Би чамд хэлсэн шүү, хонгор минь. Энэ бол эмэгтэйчүүдэд зориулсан тоглоом биш." Энэ нь түүнийг уурлуулна гэдгийг мэдэх ёстой байсан ч би түүнийг зөөлөн татан орон дээр оруулав. "Хараач" гэж би хэлэв. "Чи ямар ч байсан ур чадвараа мэддэг гэдэгт би итгэлтэй байна, гэхдээ энэ нь ямар ч байсан гардан тулаан биш гэдэгт би итгэлтэй байна. Үүнийг л хэлэх гэсэн юм.
  
  
  Тэр доош харан санаа алдав. "Би бэлтгэгдсэн агент бөгөөд өөрийгөө маш сайн харж чаддаг." Энэ нь бэлтгэгдсэн төлөөлөгчийн дуу хоолой шиг сонсогдов, гэхдээ энэ нь муу дубль хийсэн кино шиг сонсогдов: энэ нь зурагтай тохирохгүй байв. Нар түүнд сэвх толбо үүсгэж, залуухан, гэнэн, маш эмзэг харагдуулсан. Тэгээд тийм байсан. Би түүнийг тэвэрлээ. Тэр жижигхэн, дулаахан мэт санагдсан. Тэр нимбэгний үнэртэж, амаа ангайлган үнсэв. Би түүний хамрын гүүрээр хуруугаа гүйлгэсэн. "Чи сэвхтэй байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ би ядаж наранд түлэгдэхгүй" гэж тэр инээмсэглэв. "Ихэнх шаргал үстүүд түлэгддэг."
  
  
  Энэ нь надад нэг зүйлийг санагдуулсан юм. Би утсаа шүүрэн авлаа. Надад цагдаа өгөөч. - Би операторт хэлсэн. Багамын цагдаагийн ажилтан утас руу нь хариулав. — Парадайс зочид буудлын боомтын ард чулуурхаг зам бий. Чи мэднэ дээ?' Тэр мэдэж байсан. Хагас цаг орчмын өмнө би тэнд дөл байхыг харсан. Хэдэн хөвгүүд галаар тоглож байгаа бололтой. Та тэнд нэг харвал дээр гэж бодож байна. Түрүүч ч ойлгоод утсаа таслав.
  
  
  "Тэгээд одоо бидний хувьд..." Би Тара руу буцлаа. "Бид найман цаг хүртэл Гартай уулзах ёсгүй..."
  
  
  - Сонсооч, Ник. Тэр санаа зовж байгаа харагдсан. “Бидэнд даалгавар байгаа гэж бодож байна, тэгээд...” тэр хэсэг зогсов... Би түүний яриаг таслаад өгүүлбэрээ үргэлжлүүлэв. "Энэ нь бидэнд эхлээд даалгавраа дуусгах цаг өгдөг." Би энэ Гренадагийн казиног үзэхийг хүсч байна.
  
  
  Би түүний нүднээс урам хугарах харагдав гэж бодсон.
  
  
  Би усанд орохоор угаалгын өрөө орлоо. Тэр радио асаав. Би угаалгын өрөөний толинд өөрийгөө хараад яагаад одоо болтол ганц ч бууралгүй байгаа юм бол гэж бодов. "Чухал мэдээний нэвтрүүлэг"-ийн хөгжмийг унтраатал "The One Note Samba"-г радиогоор тоглов.
  
  
  Сенатор Пол Линдале нас баржээ.
  
  
  Сенаторын цогцсыг гэрийнх нь босгон дээрээс олжээ. Аравдугаар давхарт байрлах ажлынхаа цонхноос унасан байх. Мэдээжийн хэрэг, тэд үүнийг осол гэж бодсон.
  
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тас харанхуй казинод дандаа шөнийн гурван цаг байдаг. Цаг бүр, өдөр бүр, ямар ч цаг агаарт үргэлж өглөөний гурван байдаг. Ядарсан эмэгтэйчүүд, толгой унжсан эрчүүд ширээ тонгойн “Алив хонгор минь” гэж хашгирч, хөзөр, шоо тоглож байна. Бараг л найрал хөгжмийн найруулга. Буланд нь бөмбөрний хэсэг байсан бөгөөд энэ нь слот машины ороомог, хааяа төлбөрийн таваг бүхий хэмнэлийг даван туулж байв: дөрөвний нэг тавин бөмбөг. Үзвэр үйлчилгээний үнэ өсөх тусам орон зай нам гүм болдог. Жишээ нь, craps tables дээр та зүү унахыг сонсож болно, ялангуяа арван мянган доллар эрсдэлд орсон үед.
  
  
  Гренадагийн казино ч ялгаагүй. Би чекээ тавин долларын бэлэн мөнгө болгосон—Жон Стюарт үүнээс илүү мөнгө тоглохгүй байсан нь лавтай, учир нь казиногоос гарах цорын ганц арга бол тоглож байхдаа ийш тийш нүүх явдал байв. Би Тара шинэхэн хүүхдүүдийн нэг гартай алуурчдын нэгийг нь дөрөвний нэгээр нь чихэж байхыг харж байхыг харсан. Дараа нь бид үнэрлэсэн боловч юу ч ойлгосонгүй.
  
  
  Бид хамгийн магадлалтай хоёр үйл явдлыг ажиглахын тулд салсан. Тара хятад дилертэй рулет тоглож, би сенатор хожиж, хожигдсон блэкийн ширээнд суув.
  
  
  Би эхний гарт, мөн хоёр дахь гарт хорин нэгэн байна. Би чипсээ гурав дахь шатанд бооцоо тавьсан ч дилер намайг зогсоосон. Чипсээс Гренадагийн G үсэг алга болжээ. Тэр намайг кассанд буцааж аваач гэж хэлсэн. Эдгээр нь шинэ чипс байсан гэж тэр хэлэв. Тэд өдрийн өмнө ийм бэрхшээлтэй тулгарсан.
  
  
  Би аль хэдийн зарим хүндрэлтэй тулгарсан бөгөөд энэ удаад би эрсдэлд орсонгүй. Энэ удаад би зэвсэглэсэн байсан. Би касс руу явлаа. Тэр маш их уучлалт гуйж, бусад чипсийг надад өгөөд, гарт минь эелдэгхэн тавив.
  
  
  Таван секундын дараа би бүрэн цочирдов.
  
  
  Тэд надад юу өгсөнийг би мэдэхгүй, гэхдээ энэ нь утгагүй зүйл байсан байх. Нүдээ нээхэд хоёр духандаа хоёр ууттай хоёр Ченли над дээр бөхийж байв. Гэвч хэрэв тэд тэнд байсан бол тэд алга болсон, учир нь би эцэст нь ухаан ороход хоёулаа алга болсон. Миний гар буу шиг: Вильгельмина өөр хүнтэй явсан. Энэ удаад нэг хятадтай. Тэр өрөөнд миний эсрэг талд суугаад над руу инээмсэглэв. Энэ бол жижиг, утаатай, дуу чимээ үл нэвтрэх өрөө байсан бололтой, хувийн бизнесээ бодож, чипс тарааж байсан кассын ажлын өрөөний ард байсан бололтой. Өрөөнд миний гар буу барьсан хүнээс гадна зургаан хүн байсан бөгөөд миний гар буу барьсан хүнээс өөр хэн ч инээсэнгүй.
  
  
  "Бид таныг даруухан уулзалтанд урьж байна. Тэр дооглонгуй толгойгоо бөхийлгөв. Хэф бол дэгжин торгон хувцас өмссөн намхан биетэй, бие сайтай хүн байв. Та бүхэнд өөрийгөө танилцуулъя. Намайг Лин, Лин Чин гэдэг.
  
  
  - Ноён Чин. Би ч гэсэн толгой дохив.
  
  
  "Ноён Лин" гэж тэр заслаа. Овог нь үргэлж хамгийн түрүүнд дурдагддаг.
  
  
  Энэ бүх сайхан сэтгэл нь хэтэрхий эелдэг байсан. Тэр намайг салаа тулаанд уриалах болов уу гэж бодсон. "Бид таны жижиг хуралд оролцох хүсэлт гаргасандаа харамсаж байна" гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. Гэхдээ өөрийгөө хүндэт зочин гэж бодоорой.
  
  
  Би чулуун царайны тойргийг харав. "Залуус аа, би үүнийг дэлхий даяар алдахгүй байх байсан."
  
  
  Лин инээгээд бусад руу эргэв. "Ноён Картер тоглож байна" гэж тэр тэдэнд хэлэв.
  
  
  Тэд инээсэнгүй.
  
  
  "За" гэж тэр мөрөө хавчив, "таны харж байгаачлан миний хамтрагчид ноёдын хошигнолд дургүй байдаг. Тэд илүү чухал зүйл рүү шууд орохыг илүүд үздэг. Тэр тамхиа аваад алтан оникс хайрцагны ар талд тогшив. Түүний хамсаатнуудын нэг нь түүнд гэрэл өгөхөөр үсрэн бослоо. Өрөөнд үл ялиг сайхан үнэр тархав. -Өө, би ямар бүдүүлэг юм бэ. Тэр надад утсаа өглөө. - Тамхи уу, ноён Картер?
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. Би Жон Стюартын энэ дэмий ярианд яагаад тэгтлээ их санаа тавьдаг юм бол гэж бодсон юм. Миний нэр энэ хотод хамгийн нууцлагдмал юм шиг санагдсан. "Хэрэв би чамайг буруу хүнтэй болсон, намайг Жон Стюарт гэдэг бол надад нэг их тус болохгүй байх гэж бодож байна уу?"
  
  
  Лин нэг хөмсөг өргөв. “Уучлаарай, ноён Картер.
  
  
  Таны хуучин дайснуудын нэг бол бидний хуучин найз юм. Тэр таныг онгоцны буудал дээр ирэхийг хараад ноён Бангелд мэдэгдэв. Тэр сандал дээрээ эвтэйхэн тухлав. "Бид хуучин ажил олгогчийнхоо тухай ярьж байх хооронд" тэр тамхиа зогсоов. "Та түүний эрт нас барсан тухай сонссон гэж бодож байна уу?"
  
  
  Тийм ээ, эмгэнэлтэй гэж би хэлэв. "Залуу насандаа ингэж аваад явчихна."
  
  
  Зөв. Инээмсэглэл эргэж ирэв. "Гэхдээ магадгүй эмгэнэлт явдал байж магадгүй юм. Бидний зарим нь ноён Бангелийн асуудлыг хэрхэн зохицуулж байсантай санал нийлэхгүй байгааг та харж байна уу, одоо би ажлаа авснаар эдгээр ялгаа алга болно. Тэрээр "энэ ертөнцөөс хол байх зуураа" бусдад хандсан.
  
  
  Одоо тэд инээв. Дахиад хэд хэдэн тамхи гарч ирээд асаав. Би тэдний хэргийн мөн чанарыг төсөөлж эхлэв. Амжилтын сайхан үнэр өрөөгөөр дүүрэн байлаа.
  
  
  -Одоо ноён Картер, бид танд санал тавихад бэлэн байна. Бид тэгэх ёстой биш. Гэвч бидний эрэл хайгуулгүйгээр чиний шууд үхэл бидэнд ямар ч ашиг авчрахгүй.
  
  
  Бангель энэ давуу талыг анзаараагүйд би гайхсан. Энэ зөрчилдөөн надад маш хачирхалтай санагдсан.
  
  
  Би асуусан. -Энэ ямар давуу талтай вэ?
  
  
  Таван хувь. Ашгийн таван хувь. Сайхан санал байна. Гэхдээ сая сая гэж бүү найд. Героины жижиглэнгийн үнэ нь бидний авдаг үнээс хамаагүй өндөр байна” гэж мэдэгджээ.
  
  
  "Бас бусад нь?" Би түүний тамхины хайрцаг руу харлаа. 'Өвс. Хэш?
  
  
  - Мэдээж нийт дүнгийн таван хувь. Тэр дахин инээмсэглэв. Тэгээд нөгөө таны хэлдгээр бол өчүүхэн зүйл... Манайхаас опиум гуйж байна.
  
  
  "Чи үүнийг Нассау руу авчирч, өөрөө АНУ руу хууль бусаар нэвтрүүлнэ." Би үүнийг мэдэгдэл болгон хийсэн; асуулт болгон биш.
  
  
  Тэр толгой дохив. Гэхдээ мэдээж та үүнийг аль хэдийн мэдэж байгаа. Тэгэхгүй бол ноён Бангел та хоёр маргахгүй байх байсан” гэж тэр эргэлзэв.
  
  
  Сүүлийн мэдэгдэл намайг гайхшруулсан. Тэр надад хар тамхины бодистой, Бангел зөвхөн хар тамхитай л харьцдаг юм шиг гэрээ санал болгов. За, тийм байсан ч байж магадгүй. Магадгүй энэ Чен-ли зүгээр л хар тамхины синдикатын гишүүн байсан байх. Магадгүй тэр зүгээр л АНУ-ын сенаторт тусалсан тул чулуугаар шидсэн байж магадгүй юм. Магадгүй энэ бүхэн нэг том галзуу тохиолдол байсан байх. Эсвэл Лин намайг ингэж бодохыг хүссэн байх.
  
  
  Таныг эргэлзэж байгааг би харж байна, ноён Картер. Та эцсийн шийдвэрээ гаргахаасаа өмнө хэн нэгэнтэй зөвлөлдөхийг хүсч болно. хөөө! Тэр хаалганы дэргэд сууж байсан хүн рүү толгой дохив.
  
  
  Чү босоод хаалгаа онгойлгов.
  
  
  Тара.
  
  
  Тэмцлийн үеэр бугуй нь боож, даашинз нь урагдаж, үс нь задарсан байв. Явахаасаа өмнө түүний үсийг сайтар засаж, засаж байхыг харсан. Тэр үнэхээр их аз жаргалгүй над руу, зөвхөн над руу харав.
  
  
  'Намайг уучлаарай.'
  
  
  Хоёр эр түүнийг барьж авав. Тал бүр дээр нэг. Аль аль нь Стен автомат буутай байсан; минутанд таван зуун сум буудах боломжтой богино, хөнгөн Британийн буу. Би зөнгөөрөө түүн рүү ойртлоо. Тэд түүнийг явуулан зэвсгээ өргөхөд Чү болон өөр хүн намайг барьж авахаар ирэв. Тэд зүгээр л алдаа гаргасан. Тэд буу олоод намайг хайхаа больсон байх.
  
  
  Богино хөдөлгөөнөөр би стилеттог алган дээрээ шилжүүлж, зөвхөн үзүүр нь гацсан. Чү хамгийн түрүүнд над руу хүрэхэд би түүний зүрхэнд чинжалаа дүрв. Түүний ам ангайж, гайхсандаа үхэв. Энэ нь ямар ч шалтгаангүйгээр маш хурдан болсон тул бусад нь түр зуур хамгаалалтаа суллав. Би давуу талыг ашигласан мөч.
  
  
  Би Лин Жин дээр очсон.
  
  
  Би зүүн гараараа нэг савлуур түүнийг урд нь авчирч, дараа нь төмрөөр барьж, хоолойд нь ганзага наалаа.
  
  
  Хоёр пулемётчин баатар байрандаа хөшиж орхив. Үлдсэн хэсэг нь эргэлзэн байсан газраа үлдэв. Би Линийг барьцаалж Тара бид хоёрыг эндээс гаргах боломжтой. Гэхдээ би ийм байхыг хүсээгүй.
  
  
  "Түүний уяаг тайл" гэж би тушаав.
  
  
  Хэсэг хугацаанд хэн ч хөдөлсөнгүй. Зүгээр л би. Бид Тарагийн хамгаалагчдын нэгэнд хүрэх хүртлээ би Линийг урагшлууллаа. Ирний хурц иртэйгээрээ би Линийг хүчлэн эрүүгээ өргөхөд хоолой нь ил гарсан байлаа. "Ээж ээ, тайлаач" гэж тэр шахав. Хамгаалагч зэвсгээ буулгаж, хэлснээр нь хийв.
  
  
  Би Тараг захиалсан. - Эндээс гарна уу.
  
  
  'Гэхдээ. Ник. †
  
  
  "Явцгаая!"
  
  
  Тэр хаалга руу алхав. Би Линийг багалзуурдан түүнийг хамгаалагчид руу түлхэхэд тэд айсандаа ухарч нэг буунаас нь автомат буу шүүрч аваад буудаж эхлэв. Эхлээд нөгөө шидэгчийг цохиод дараа нь хүүхдийн тоглоом болсон.
  
  
  Арван секундын дараа бүх зүйл дууслаа.
  
  
  Би автомат буугаа хаяж Вильгельминаг авлаа. Булангийн ширээн дээр би жижиг онгорхой хайрцагтай чипс байгааг анзаарав. Би тэдний нэгийг нь гартаа бариад сайтар шалгав. Хажуу талд нь хаа нэгтээ хоёр миллиметр урт маш жижиг зүү гацсан. Би чипийг хагасаар хугалсан. Цайвар шар өнгийн шингэн гарч ирэв. Дуслыг идэвхгүй болгож байна. Тэдний миний эсрэг ашигласан чипс. Би хайрцагны тагийг таглаад халаасандаа хийв. Хэн мэдэх вэ. Хэрэв тоглоом таны эсрэг явбал тэд хэрэг болж магадгүй юм. Би гараа үсээ гүйлгэж, зангиагаа засаад, задарсан Нассау Хятадын холбооны ард хаалгаа үүрд хаалаа.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. Бид хорин минут хоцорлоо. Биднийг Мартиникийн кафед очиход Гар байхгүй байв.
  
  
  Харин одоо бол үнэхээр тэсэн ядан хүлээж байлаа.
  
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би Тараг буудалд буулгаад Гарыг хайхаар явлаа. Тэр эргийн ойролцоох жижиг зочид буудалд байрлав. Намайг тэнд очиход цагдаа нар дүүрэн байсан; Дохио асаасан түргэний машин намайг хоцорч магадгүй гэж хэлсэн. Би яг л цагтаа ирсэн юм байна.
  
  
  Эмч над руу хараад найдваргүй мөрөө хавчив. -Түүнд хэдхэн минут л үлдлээ. Энэ талаар надад хийж чадах зүйл нэг их алга.
  
  
  Би Гарын хажууд хэвтлээ. "Маргааш орой" гэж тэр шивнэв.
  
  
  Би толгой дохив. Би мэднэ. Чен Лигээс зугтсан. Миний цаг түүний амьдралыг тоолж байхыг би сонссон. Эсвэл миний зүрх байсан уу? 'Өөр зүйл байна уу?'
  
  
  'Тэр хэлсэн. "Би Тара руу зурвас үлдээсэн ..."
  
  
  Ингээд л болоо. Гар бид хоёр тав зургаан ажил дээр хамт ажиллаж байсан байх. Тэр таны асууж болохуйц мэргэжлийн хүн байсан. Би түүнийг үргэлж тэнд байх болно гэж бодсон. Энэ бол үхэлд хүрэх зүйл юм. Та сүүлчийн секунд хүртэл үхэшгүй мөнх хэвээр байна.
  
  
  Хурд миний үзэл баримтлалын ертөнцийг хурдасгасан мэт машиндаа буцаж ирээд хурдлав. Гэхдээ тийм биш байсан. Ер нь би энэ хэргийн талаар илүү ихийг мэдэх тусам би үүнийг ойлгохгүй байсан. Гурван ижил хятад. Яг одоо гурван сенатор нас баржээ. Казино. Үхлээс аврах. Мөн Индохинад хаа нэгтээ байсан Лао Зенг. Энэ нь давхцаагүй, нийлээгүй. Энэ бүхний арын дэвсгэр нь КАН байсан бөгөөд КАН бол аллагын бүлэг. Хэрэв сенаторуудын ан агнуурын улирал нээгдсэн бол гурав нь аль хэдийн алагдаж, ерэн долоон нь амьд байх байсан. Тэд одоо явж байсан хурдаараа Америкийн төрийн тогтолцоог бүхэлд нь устгах болно. Би тэднээс түрүүлж, урьдчилан сэргийлэхийн тулд юу хийж байгааг нь олж мэдэх ёстой байсан. Тэр надад зурвас үлдээсэн. Эсвэл надад зориулагдсан юм болов уу? Тэрээр “Тара Тара Беннеттэд хэл. ID = AX-20. Тара Беннетт, эрдэмтэн.
  
  
  Гэнэт миний уур хүрэв.
  
  
  Тара миний мэдэхгүй зүйлийг мэдэж байсан. Жишээлбэл, тэр яагаад надтай хамт байгаагаа мэддэг байсан. Сутоан аялгуунаас болоод ч биш. Тэр бааранд намайг үнэхээр их суут ухаантан гэж хэлэхэд тэр ажил хийх тархитай гэдгээ мэдэж байсан бөгөөд миний хувьд ... "Булчин бол энэ ажлын урьдчилсан нөхцөл" гэж тэр хэлэв. Гэнэт би сонгодог эмэгтэй гомдлыг ойлгосон, AX зөвхөн миний хүч чадлаас болж намайг татахыг хүссэн.
  
  
  За, энэ шөнө өөрчлөгдөж магадгүй юм. Тара бид хоёр маш сайхан, урт удаан ярилцах болно. Энэ нь түүнд таалагдсан эсэхээс үл хамааран. Тэгээд тэр надад үнэнийг хэлэх болно.
  
  
  Тэр орон дээр хэвтэж, гэрэл унтарсан байв. 'Хэрэггүй.' Би гэрлээ асаахаар гараа сунгахад тэр хэлэв. Би гэрлээ асаалаа. Хацар дээр нь дөрөвний нэгийн хэмжээтэй жижиг ягаан өнгийн толбо хавдсан байв. Тэр хуруугаа дээш өргөв. Өвдсөндөө ч юм уу, дэмий хоосон байдлаасаа ч юм уу. Тэр ахиад л жижигхэн бас арчаагүй харагдав.
  
  
  Би: "Гар үхсэн." "... Тэгээд яагаад нас барсныг хэлэх цаг болсон гэж бодож байна."
  
  
  “Гар? Өө үгүй ээ.' Тэр толгойгоо эргүүлж, ногоон нүднээс нь нулимс урсав. Нулимс ногоон өнгөтэй болно гэж би хагас бодсон.
  
  
  "Тэр юу хийж байсан юм бэ?"
  
  
  Тэр ахиад л миний зүг харав. -Мэдэхгүй ээ, Ник. Нээрээ... Би үнэхээр мэдэхгүй байна.
  
  
  - Алив, хонгор минь гэж хэлээрэй. Чи миний байцаасан анхны дэггүй эмэгтэй биш, хэрэв чи заримдаа би чамд давуу эрх олгоно гэж бодож байвал...
  
  
  - Өө, Ник. Нулимс одоо бүрэн дүүрэн урсаж байв. Тэр босоод нүүрээ цээжин дотор минь булав. Би хариулсангүй.
  
  
  Бүсгүй өөрийгөө татаж, өндийн суугаад уйлж: "Намайг битгий ярь гэж хэлсэн. "Би чамд хэлэхийг тушаагаагүй" гэж тэр өөрийгөө засав.
  
  
  Би эмзэглэлгүйгээр түүний хацар дээрх сорви дээр хуруугаа тавив. "Тэгвэл би чамайг ялна гэж хэлье."
  
  
  "Чи хэзээ ч үүнийг хийхгүй."
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "Бидэнд өөр арга бий." Би хэлсэн. Жишээлбэл, Картерын алдартай үнэн ийлдэс.
  
  
  - Бөгөөд энэ нь? тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  "Бас энэ ..." гэж би хэлэв. Би түүнийг тэврээд урт удаанаар үнслээ. "Илүү их" гэж тэр хэлэв. Би түүнд илүү ихийг өгсөн. "За" гэж тэр санаа алдан хэлэв. 'Чи хожлоо. Америкчууд Нормандын эрэгт бууна.
  
  
  Би гараа чангаллаа. "Das weissen wier" гэж би хэлэв. Би түүний хөхийг мэдэрсэн. - Өөр юу байна, Фраулейн?
  
  
  Тэр инээж, уруулаа хазаж эхлэв. "Тэсрэх бөмбөг Широхима дээр бууна."
  
  
  Би гараа чихнийхээ ард тавив. - Широхима руу юу?
  
  
  "Хирошима руу." Одоо бид хоёр инээж байлаа.
  
  
  "Маш сонирхолтой байна" гэж би хэлээд түүний дээлийг баруун хагас бөмбөрцгийн хамгийн сайхан хөхний дээгүүр тайлав. Эсвэл магадгүй баруун хагас бөмбөрцгийн хамгийн шилдэг нь. "Өө охин, охин. Чи үнэхээр үзэсгэлэнтэй юм. Би дахиад л дээлээ хаалаа. - За одоо ярилцъя.
  
  
  "Би идэвхтэй хэсэг нь илүү дуртай гэж бодож байна."
  
  
  Би инээмсэглэв. "Би мэднэ" гэж би хэлэв. "Гэхдээ би үнэнийг ингэж л олж мэдсэн." Надад хэлэхээс нааш секс хийхгүй. Миний эрүүдэн шүүх арга бол бэлгийн бухимдал юм." Би зангиагаа тайлсан"
  
  
  -Би танд анхааруулж байна, нэг цагийн дараа та уурлах болно.
  
  
  Тэр над руу хараад бага зэрэг сандарсан байдалтай инээв. "Араатан" гэж тэр хэлэв. 'Өө үгүй ээ. Амтат үгс танд тус болохгүй. Би хойшоо бөхийж гараа зөрүүлэв. - Би чамд шударга санал тавина. Хэрвээ чи надад миний хүссэн зүйлийг өгөхгүй бол би чамд хүссэнийг чинь өгөхгүй."
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав. "Буруу үг хэллэг байхгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Өө! Энэ бол төлөвлөгөөний нэг хэсэг юм. Хурдан ярихгүй бол чамайг унагатал доромжилно.
  
  
  "Ноёноо, Ник. Надад захиалга байна...
  
  
  'Нууцан байна. Тара. Би үүнд хамаагүй. Би түүний нүд рүү эгцлэн харлаа. “Нэгдүгээрт, би бүх эрсдэлийг мэдэхгүй л бол хүзүүгээ эрсдэлд оруулах дургүй. Хоёрдугаарт, надад итгэхгүй байх нь надад таалагддаггүй. Хок надаас юу ч нууж байхыг би хэзээ ч харж байгаагүй.
  
  
  "Мэдээж хэрэг гол нь тэр чамд итгэхгүй байгаа юм биш. Хэрэв түүнд итгэдэггүй хүн байвал тэр нь би. Эсвэл наад зах нь миний онолыг хэлэх гэсэн юм. Хэрвээ би чамд хэлвэл зогсоож болно гэсэн. Та AX бүхэлдээ галзуурсан гэж бодож магадгүй."
  
  
  “Гар болон гурван сенатор авсдаа байгаа болохоор би явах магадлал тун бага. Тиймээс цааш яв. Та ямар онолтой вэ?
  
  
  Тэр гүнзгий амьсгаа авав. "Та нэг эсийн өсгөвөрийн тухай сонсож байсан уу?"
  
  
  'Ммм. Биологи... генетик. Тиймэрхүү нэг юм?'
  
  
  - За, чи ойртож байна. Энэ бол нөхөн үржихүйн шинэ арга юм."
  
  
  -Хуучин нь яасан бэ?
  
  
  "Сонс" гэж тэр хэлэв. "Би чамд үүнийг хэлэхийн тулд тушаалаа зөрчиж байна." Тиймээс та нухацтай байж, сонсох хэрэгтэй."
  
  
  "Би сонсож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэдний нэг эсийн шилжүүлэн суулгах гэж нэрлэдэг үйл явцын тусламжтайгаар боловсорч гүйцсэн биеийн эсийн цөм - тэр биеийн аль ч хэсгийн эсээс - генетикийн хувьд ижил төстэй шинэ организм бий болгох боломжтой."
  
  
  Би түүн рүү инээмсэглэн харлаа. 'Давтах.'
  
  
  "Тэд миний зүссэн хумснаас эсийг авч, химийн зөв орчинд оруулснаар үр дүн нь нарийн ширийн зүйлээрээ надтай яг адилхан охин болно."
  
  
  - Ийм зүйл тохиолддог уу? -Би энэ бүхэнд итгээгүй.
  
  
  'Тиймээ. Энэ бол нууц биш. Нарийвчлах юм бол 1971 онд Time сэтгүүлд энэ тухай нийтлэл гарч байсан. Одоогоор энэ нь зөвхөн мэлхийнүүдээр хийгдсэн. Наад зах нь... бидний мэдэж байгаагаар. Гэхдээ Хятад улс олон зүйлээрээ биднээс түрүүлж байна."
  
  
  'Түр хүлээнэ үү. Та Чен Ли, Чарльз Брайс хоёрыг ижил ургамлын найлзуурууд гэж хэлж байна уу?
  
  
  Тэр ичингүйрэн толгой дохив. "Би чамд таалагдахгүй гэж хэлсэн" гэж тэр хэлэв.
  
  
  'Би ойлгохгүй байна. Би... яагаад? Энэ нь боломжтой байсан ч гэсэн утгагүй хэвээр байна гэж хэлэх гэсэн юм.
  
  
  'Сонс. Энэ улсад ч гэсэн судалгааны бүлгүүд байсан. Бид ямар хүмүүс нэг эсийн үржүүлгийн үнэ цэнэтэй болохыг олж мэдэхийг хичээсэн. Мөн бид энэ чиглэлээр ямар ч туршилт хийгээгүйн нэг шалтгаан нь хамгийн муу хүмүүс гэсэн асуултын хариулттай холбоотой юм. Гитлерүүд. Агуу байдлын төөрөгдөлтэй хүмүүс. Жишээлбэл, Лао Зенг шиг хүмүүс. Нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчин.
  
  
  "За, Лао Зэнг үржүүллээ гэж бодъё..." Би толгой сэгсэрлээ. Ийм супер уран зөгнөлд итгэх амаргүй байсан. "Тэд үүнээс юу олж авах вэ? Хувиа хичээхээс гадна. Энэ нь CAN болон эдгээр сенаторуудтай ямар холбоотой вэ? Энэ нь Нассаугийн бүх нөхцөл байдалтай ямар холбоотой вэ?
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. 'Би мэдэхгүй байна. Би энэ талаар огт юу ч мэдэхгүй. Миний мэдэх зүйл бол нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчдын эдгээр хуулбарууд нь нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчид болж өсөх болно. Тэд анхных шигээ харж, бодож, бас алах болно. Миний онол бол Кан Лао Зенгийн материалыг авч, цэвэр цуст алуурчдын багийг бий болгосон."
  
  
  "Чи энэ талаар мэдэж байгаа ..."
  
  
  "Ямар дэмий юм бэ...?"
  
  
  -Энэ талаар асуусанд уучлаарай.
  
  
  Тэр намайг анхааралтай судлав. -Чи намайг галзуу гэж бодож байна уу?
  
  
  -Мэдээж би чамайг галзуурсан гэж бодож байна. Гэхдээ би ч гэсэн. Эрүүл эрчүүд одоо цэцэрлэгийнхээ хогийн ургамлаас хэрхэн ангижрах вэ гээд орон дээрээ хэвтэж байна. Мөн жирийн эмэгтэйчүүд өдрийн хоолоо бэлддэг. Та AX-д ажиллахын тулд галзуу байх ёстой."
  
  
  "Энэ бол миний онол" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Энэ бол галзуу юм, гэхдээ энэ нь үнэн байж чадахгүй гэсэн үг биш юм."
  
  
  Тэр тайвширсан мэт амьсгалав. - Баярлалаа, Ник. Дараа нь тэр инээмсэглэв. 'Надад хэлээч...'
  
  
  Тийм ээ.'
  
  
  Тэр үсээ духнаасаа холдуулав. -Та жирийн эмэгтэйчүүдтэй уулзаж байсан уу?
  
  
  'Үгүй.' Би хэлсэн. "Тэд миний төрөл биш."
  
  
  -Та ямар төрлийн хүн бэ?
  
  
  Брюнеттүүд" гэж би хэлэв. Тэр гомдсон харагдсан. "Богино, тарган, маш тэнэг. Хэдийгээр би бүх зүйлд нээлттэй" гэж би нэмж хэлэв.
  
  
  "Яаж нээлттэй байгаа юм бэ?" гэж тэр миний цамцны товчийг тайлж асуув.
  
  
  "Их нээлттэй" гэж би түүний дээлийг тайлж хэлэв. "Гайхалтай" гэж тэр хэлэв. Ингээд бидний яриа өндөрлөв.
  
  
  Би хэд хэдэн эмэгтэйг таньдаг гэдгээ хэлмээр байна. Тэгээд би аль хэдийн хамгийн сайн мэддэг гэж бодсон. Гэхдээ би буруу байсан гэдгээ хэлмээр байна. Тара өөр зүйл байсан. Маш өөр. Тэгээд үүнээс тэс өөр байсан. Номонд ийм юм хэлэх гэтэл ямар нэг тэнхээтэй хүн уйддаг шиг л сонсогддог юм шиг надад санагддаг. Тэр дандаа "дэсгэнэ", тэр "эргэлдэнэ", тэр түүнийг "цооно", тэр үргэлж "дэлбэлнэ". Энэ мэт зүйл дандаа бөхийн барилдааны бичлэг шиг сонсогддог.
  
  
  Тара өөр байсан бөгөөд надад хангалттай үг алга. Тэр надад түүний биеийг зохион бүтээсэн бөгөөд энэ нь анх удаа, зөвхөн миний хувьд амьд байгаа мэт сэтгэгдэл төрүүлсэн. Тэр илэн далангүй, гэмгүй, цөцгийн тос шиг халуун, тайван байв. Тэр охин, бас эмэгтэй хүн байсан. Тэр асуулт, хариулт байсан. Тэр Тара байсан. Тэгээд тэр минийх байсан. Би ч бас өөр байсан.
  
  
  Би түүн рүү харлаа. Түүний нүдэнд нулимс цийлэгнэв. "Ээ бурхан минь." Тэр миний мөрөн дээр үнсэв. 'Баярлалаа. Баярлалаа.'
  
  
  Би гараа улаан үүлэн дундуур тоглууллаа. Хэрэв би: юу ч биш, мэдрэмж харилцан адилгүй гэж хэлбэл би өөрийгөө тариачны азарган тахиа гэж үзэх болно. Тиймээс би зүгээр л амаа татаад дахин үнслээ.
  
  
  Бид бие биедээ маш ойрхон байсан тул хаалга тогших чимээ сонсогдов. Би орноосоо босов. Хэрвээ хонох охин байсан бол бид хариулаагүй бол тэр орж ирэх байсан. Гэхдээ дахиад л охин биш байж магадгүй.
  
  
  Бэлхүүсээ алчуураар ороон буугаа аваад хаалганы зүг алхлаа. Би үүнийг бага зэрэг нээсэн.
  
  
  Энэ нь өрөөний үйлчилгээ байсан. Тэргэнцэр дээр өргөн хүрээтэй, жолооны үдэшлэг болсон; мөнгөн хөргөгчинд шампанскаар дүүргэ.
  
  
  Би түүн рүү хараад зогсож байтал гэнэт маш их өлсөж хүндээр санаа алдлаа. "Би үүнийг захиалж өгмөөр байна" гэж би зөөгчдөө хэлэв, "гэхдээ би чамайг буруу дугаартай байна гэж бодож байна."
  
  
  Гэж тэр асуув. - Ноён Стюарт?
  
  
  'Тийм ээ. Би Стюарт байна.
  
  
  - Ноён Гарсон Кантор танд үүнийг захиалсан. Шөнө дунд болтол тэр хэлэв. Гайхах.'
  
  
  "За" гэж зөөгч ахиад явахад би хэлэв. Gar зурвас амттан дунд хаа нэгтээ байна.
  
  
  "Чи Epiphany бялуунд хийсэн шош шиг гэсэн үг үү?"
  
  
  Би юу хэлэх гээд байгааг ойлгохгүй байна, гэхдээ Гар надад зурвас үлдээсэн, энэ хоол л бидэнд үлдээсэн гэж хэлсэн, тиймээс..." Би ширээг тойруулан харвал ямар нэг анхаарал татсан юм. Нэг төрлийн цаас. Энэ нь шампан дарстай хамт ирсэн. Дугтуй дотор нь зөвхөн нэрийн хуудасны дотор "Сайн сайхныг хүсэн ерөөе" гэсэн үг бас код байх ёстой байсан.
  
  
  M-1 x4 +?
  
  
  "Ямар аймшигтай юм бэ" гэж би хэлэв. "Тэр дэмий юм". Би түүний захиасыг дахин судаллаа: "Магадгүй энэ бол томъёо юм." Би Тара руу картаа өгөөд: "Энд. Чи бол гэр бүлийн эрдэмтэн."
  
  
  Тара надад буцааж өгөөд мөрөө хавчив. - Энэ бол миний мэддэг томъёо биш. М хасах 1, 4-ийг нэмэх нь ямар нэг зүйл." Тэр толгой сэгсэрлээ. - Таны зөв, энэ бол утгагүй зүйл.
  
  
  Би газрын зураг руу дахин харлаа. Хөөе хүлээ. Би ойлгож байна.' Гэнэт энэ бүхэн утга учиртай болов. 'Энэ юу гэсэн үг болохыг та мэдэх үү? Энэ нь таны зөв байсан гэсэн үг.
  
  
  Тэр над руу хоосон харав. - Аль нь?
  
  
  "Тэдгээр клонуудын тухай. Хараач.' Би түүнд картыг дахин үзүүлэв. “Энэ бол М хасах 1 биш. Энэ бол M 1. Ml хамтлаг. Кодын нэр Лао Зенг. Мөн Ml x 4 нь Ml үр 4. Дөрвөн MI байна. Лао Зенгтэй төстэй дөрвөн эр. Дөрвөн клон. Дээрээс нь асуултын тэмдэг. Дээрээс нь хэдийг нь бурхан мэдэх байх.
  
  
  Бухимдсан тэрээр сандал дээрээ налан суув. -Та түүхэн мөчийн гэрч болж байна.
  
  
  "Өө, алив" гэж би хэлэв. "Чи өмнө нь зөв байсан."
  
  
  Тиймээ тэр хэлэв. "Гэхдээ би өмнө нь зөв байсандаа хэзээ ч харамсч байгаагүй."
  
  
  Энэ миний арав дахь тамхи байсан байх. Тиймээс хэтэрхий их байсан. Би тамхины ишийг тагтны хашлага дээгүүр шидээд түүнийг зоригтой бяцхан бөмбөгдөгч онгоц шиг шумбахыг харлаа. "Бид нэр төртэй амьдарч, ялзарсан лийр шиг унадаг." Харанхуй боомтоос салхи босов; Зангуу барьсан загас агнуурын завьнууд эцэг эхийнхээ өмнө сэрж, шинэ өдрийг тэсэн ядан хүлээж буй тэвчээргүй хүүхдүүд шиг давалгаан дээр сандарч байв. Би унтаж чадсангүй. Би Тараг нойрмоглох хүртэл хүлээгээд шампан дарс асгачихаад тагтан дээр гарлаа. Энгийн ус, далайн эрэг дээр олон мянган одод, цагаан сар өлгөөтэй байв. Хатуу зураастай, улаан цустай нөгөө ертөнцийг би хэсэг зуур мартахыг хүссэн. Тэд эхлээд буудаж, дараа нь асуулт асуудаг энэ аллага, үхлийн ертөнц.
  
  
  Гэхдээ надад өөрөөсөө асуух олон асуулт байсан. Одоо хариултуудыг хожим нь хойшлуулж болохгүй. Чен-ли бол эдгээр клонуудын нэг юм. Тэр сенаторыг алсан. Одоо хэн нэгэн өнөө орой Чен Лиг шоронгоос гаргахаар төлөвлөж байв. Гэхдээ энэ "хэн нэгэн" хэн байсан бэ? "Өнөөдөр" хэзээ байсан бэ? Тэр "хэн нэгэн" нь гар бөмбөгтэй арван хоёр хүн эсвэл сайн төлөвлөгөөтэй нэг хүн байж болно. Өнөөдөр бол хамгийн урт үг. Энэ нь нар жаргахаас дараагийн үүр цайх хүртэл үргэлжилнэ. Өөр зүйл байсан. "Хуучин дайсан" намайг зааж өгсөн гэж Лин Чин хэлэв. Ямар хуучин дайсан бэ? Надад мянган дайсан байсан. Хэрэв тэр арал дээр байсан бол тэр зүгээр л миний замыг туулж чадна. Ямар нэгэн байдлаар би хариултыг олох хэрэгтэй болсон. Үүнээс өмнө "өнөө орой".
  
  
  Би эргэж хараад, тэнд унтаж байгаа Тара руу харлаа. Хаалганы шилэнд сар туссан; Сарыг шөнийн гэрэл болгон цэнхэр орон дээр агаарт өлгөсөн мэт харав. Би дахиад өөр тийшээ харлаа. Үүнтэй төстэй зүйл бас байсан. Надад одоо ч гэсэн Тара санаа зовж, хамгаалах ёстой байсан. Тэр төлөөлөгч, ахлах судлаач байсан ч миний хамгаалалт түүнд хэрэгтэй байсан. Унтаж чадахгүй байгаа бас нэг шалтгаан. Хэрэв надад хаанаас эхлэх вэ, яагаад гэдгийг нь хянах төлөвлөгөө байхгүй бол энэ боломжгүй байх байсан.
  
  
  Би хайлтаа эхлүүлсэн. Ширээний шургуулганаас би хүссэн зүйлээ олсон. Тэд жуулчдад зориулж орхидог эдгээр ухуулах хуудас. "Нассау дахь хөгжилтэй" "Энэ бүхэн хаана болоод байгаа юм бэ?"
  
  
  "Энэ бүхэн хаана болоод байгаа юм бэ?" арлын газрын зураг байсан. Би үүнийг сайн харахын тулд авлаа. Би шоронг олсон. Сайн байна. Хэрвээ би хоригдол оргохыг хүсвэл хаашаа аваачих вэ? Би арлаас буумаар байна. Тиймээс би далайн эрэг рүү явах болно. Жижиг онгоц далайн эргийг хөөрөх зурвас болгон ашиглаж болно. Эсвэл би завь ашиглах байсан. Хувийн хөлөг онгоц, хувийн болон давуу эрхтэй дарвуулт онгоц. Би шоронгоос далай хүртэлх замыг хайсан. Далай их байсан, олон зам байсан. Би арлыг бүхэлд нь төсөөлж байсан.
  
  
  Дахин дээшээ харвал харц өөрчлөгдсөн байлаа. Нар дэлхийн шугамын цаанаас гарч, тэнгэр дэлхий ээжийг танил ягаан хөнжлөөр бүрхэв. Загасчид Бэй Стрит дэх гэрээсээ гарч, усан онгоцны зогсоол дээр бэхэлсэн хөлөг онгоцууд руугаа явав. Эмэгтэйчүүд далайн хясаагаар дүүргэсэн хөгжилтэй сүрэл малгай, гоёмсог цүнх бүхий захын лангуугаа засдаг. Хэрвээ би Жон Стюартын оронд байсан бол бид энэ захаар зугаалж, далай дээр тийрэлтэт цанаар гулгаж, дараа нь хотод шинэхэн барьсан далайн басс идэж болно. Хэрвээ би Жон Стюартын оронд байсан бол одоо Чен Лигийн зугтахыг мэдэхгүй байх байсан бөгөөд хэрэв мэдсэн бол түүнээс урьдчилан сэргийлэхийн тулд цагдаад мэдэгдэнэ. -Гэхдээ Ник Картер Чен Лиг зугтахад тусална.
  
  
  Алуурчин бол бүхэл бүтэн машины араа байсан бөгөөд би бүхэл бүтэн машиныг хайж байсан; Би клоныг бөөнөөр нь үйлдвэрлэдэг газрыг хайж байсан. Хэрэв би азтай бол Чен-ли намайг тийшээ хөтлөх болно. Хэрэв би түүнийг зугтаахад хүргэсэн бол. Надаас бусад бүх хүмүүс.
  
  
  Өглөөний зургаан цаг болж, одоо надад ямар нэгэн төлөвлөгөө байсан. Одоо би унтаж чадна.
  
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Нэгдүгээр дүрэм: дайснаа мэд.
  
  
  Би Интерфилд замаас гараад нисэх онгоцны буудал руу чиглэв. Миний хуучин дайсан, ядаж Лин Жингийн хэлснээр, намайг онгоцны буудал дээр ирэхийг харсан. Магадгүй нисэх онгоцны буудал надад удирдамж өгч магадгүй юм. За, энэ нь зэрлэг таамаг байсан ч оролдоод үзэх нь зүйтэй болов уу.
  
  
  Би лангууны ард байгаа царайг харлаа. Гааль. Мэдээлэл. Машин түрээс Hertz. Захиалга. Тэдний хэн нь ч надад юу ч сануулаагүй. Би сонины мухлагт очоод сонин худалдаж авлаа. Яах вэ гэж бодож байтал хийх зүйлтэй байх. Үүнд Гренадагийн казиногийн талаар юу ч байгаагүй. Гадаадынхан. Гэхдээ тийм ч сонин биш. Тэд жуулчдыг айлгахыг хүсээгүй байх. Эсвэл цагдаа нар энэ талаар мэдээгүй байж магадгүй юм. Магадгүй өөр хэн нэгэн түрүүлж ирээд энэ завхрыг цэвэрлэсэн байх. Энэ хар тамхины наймаанд өөр хэн нэгэн.
  
  
  Эсвэл бусдын аль нэг нь. Би нас барсан хүмүүсийн жагсаалтыг шалгасан. Бангель орондоо нас баржээ. Тамхинд хайхрамжгүй хандах. Кенсингтонд амьдардаг ээж нь түүнийг амьд үлдээжээ. Нас барсан хүмүүсийн тухай сайн зүйлээс өөр юу ч биш. De mortuis nil nisi bonum. Би сониноо хайсаар ийш тийш харлаа. Хуучин дайснууд сүүдэрт нуугдаж байсангүй.
  
  
  Надад хийж чадах бас нэг зүйл байсан. BOAC-ийн сайхан англи бүсгүй надад Даваа гарагийн орой зорчигчдын жагсаалтыг шалгасан. Даваа гарагийн орой бид Нью Йоркоос өглөөний 7:30 цагт ирлээ. Пан Ам Майами руу долоон цагт хөдөлж, Лондоноос Британийн онгоц найман цагт хүрч ирэв - үгүй, дөрөвний нэг найм. Жаахан эрт байсан. Лондон. Би энэ тухай хэсэг хугацаанд бодлоо. Чарльз Окун Лондонгийн дайсан байсан. Гэхдээ үгүй, тэд лабораторид нь дайрахдаа түүнийг авсан. Найм! По хожих! Тэр байж магадгүй. Элч Карло өөрт нь мөнгө өгсөн хүн бол том хятад байсан гэж хэлсэн. Винг По нь таван фут өндөр байсан бөгөөд Лондонд амьдардаг KAN агентлагийн ажилтан байжээ. Тэгээд ч тэр надтай үерхэж байснаа мартсан нь юу л бол. Одоо тэр гурван хуруутай гартай байсныг сануулъя.
  
  
  'Үнэтэй.' Би лангууны ард байх охин руу инээмсэглэв. "Ноён Винг По Даваа гаригт Лондоноос ирсэн тэр нислэгт явсан эсэхийг хэлж чадах уу?"
  
  
  "Өө, намайг уучлаарай." Тэр бүр их гунигтай харагдаж байв. "Гэхдээ би танд энэ мэдээллийг өгөхийг зөвшөөрөхгүй гэж айж байна."
  
  
  "Би чамайг чадахгүй гэдгийг мэдэж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Би түүний нүд рүү эгцлэн харлаа. Хоёрдугаарт харагтун: арай ядан хянагддаг, цочмог хүсэл.
  
  
  Тэр надад мэдээлэл өгсөн. Вин По үнэхээр энэ зорчигчийн жагсаалтад байсан. Тэр энэ нислэгт ганцаараа байгаагүй. Түүний хамт явсан хүний нэрийг Хун Ло гэдэг байв.
  
  
  "Хэрэв та сонирхож байгаа бол тэд өнөөдөр оройн арван цагт Лондон руу буцах онгоц захиалсан байна" гэж тэр тустай нэмж хэлэв.
  
  
  Би үүнийг сонирхож байсан.
  
  
  Би боломжоо ашиглаад Гренада зочид буудал руу залгалаа. Тэдэнд ноён Вин По бүртгэлтэй байсан. Миний мөрийтэй тоглоом үр дүнгээ өгч эхлэв. Гэхдээ нөгөө талаар тодорхой Хунг Ло гэж бий. Та үргэлж ялж чадахгүй.
  
  
  Би буудалдаа буцаж ирээд бидний хамтын найз Карлогийг олж харав. Тэр Винийг таних болно. Би түүнд юу мэдэхийг хүсч байгаагаа хэлээд хэдэн төгрөг төлөхөө хэлсэн. Бид тохиролцоонд хүрсэн.
  
  
  Би Тарад юу хүлээж байгааг хэлсэн. Тэр хөгжилтэй байх болно гэж бодсон.
  
  
  Би түүнийг үнсээд буцаад машин руугаа алхлаа.
  
  
  Хоёрдугаар дүрэм: шоронд яв. Шууд шорон руу яв.
  
  
  Гэвч замдаа Нассау дахь англи тамхи үйлдвэрлэгч Peace Pipe-д зогслоо. Тэдэнд алтан амтай миний муухай брэнд байсан. Би зочид буудал руу илгээх хэд хэдэн боодол захиалж, яаралтай хэрэглэхээр хэд хэдэн боодол авч явсан.
  
  
  Би Baystreet-ийн бааранд орж сэндвич, шар айраг уусан. Дараа нь өөр нэг. Бас нэг. Мөн таныг дулаацуулах бурбон. Би явахдаа согтуу, бүдэрч байсан. Би барментай тооцооны асуудлаар маргалдсан. Гол нь түүний зөв байсан. Би шуургатай, чимээ шуугиантай гарч ирээд машиндаа суугаад хөдөллөө. Би буруу замаар нэг чигийн гудамж руу эргэж, ойртон ирж буй машинуудад дохио өгөв. Энэ дуут дохио надад үнэхээр таалагдсан. Би "Энэ бол эхлэл нь бид тулааныг үргэлжлүүлнэ" гэж дохио өгч эхлэв.
  
  
  Энэ цагдаа парламентын гудамжинд гарч ирэв. Надад ямар ч бичиг баримт байгаагүй. Тэр маш сайхан байсан. Тэр намайг буцаад буудалдаа аваачихыг хүссэн. Уучлаарай, март. Тэр намайг жаахан унтуулахыг хүссэн.
  
  
  Би түүний эрүү рүү цохисон. Бас шоронд орох сайн арга.
  
  
  Нассаугийн шорон ердийнх шиг тийм ч муу байсангүй. Энэ бол арлын баруун талд байрлах хоёр давхар чулуун байгууламж байв. Нутгийн иргэд үүнийг "зочид буудал" гэж нэрлэдэг, учир нь энэ нь иймэрхүү харагддаг. Энэ нь маш их байгалийн гоо үзэсгэлэнг санал болгодог. Цэвэрхэн зассан зүлэг, нарийн цэцэрлэг. Үйлчлүүлэгчид нь ихэвчлэн нэг шөнө согтуудаа унтдаг хүмүүс, хааяа хулгайч, хааяа нэг нутгийн "гэмт этгээд"-ээс бүрддэг. Одоогийн байдлаар арьс өнгөний үймээн самуун, хүчирхийллийн гэмт хэргийн үр дүнд хүрээгүй байна. Тиймээс Чен-ли шиг хүмүүсийг хамгаалалтын системийг бий болгохдоо ямар ч байдлаар тооцдоггүй байв. Гэхдээ тэд түүнд өөрт байгаа хамгийн сайн зүйлээ өгсөн. Түүний камерын өмнө хамгаалагч зогсож байв.
  
  
  Би маш их согтуу байсан. Тэд намайг нэг утсаар ярих эрхтэй гэж хэлсэн. Би тэдэнд Гэгээн Петр рүү залгамаар байна гэж хэлсэн. Тэд намайг маш их согтуу байсан гэж хэлсэн.
  
  
  Тэд намайг дээшээ гарав. Чен Лигээс гадна хоёрхон хоригдол байсан. Би тэр хоёр залуутай нэг камерт орсон.
  
  
  Тэдний нэг нь согтуу байсан бололтой унтаж байсан.
  
  
  Нөгөөх нь та нартай нэг өрөөнд хоригдохыг хүсэхгүй хүн шиг харагдсан. Тэр том биетэй, хүчирхэг биетэй, цоорсон шарх сорвитой байсан нь хөх хар царайг нь нөхөөстэй хөнжил шиг харагдуулж байв.
  
  
  Намайг ороход тэр ямар нэг юм бодож байлаа.
  
  
  Чен Лигийн камер нөгөө үзүүрт байв. Тэнд, коридорын төгсгөлд. Хэрвээ тэр зүүн талд үлдсэн бол би түүнийг харахгүй байх байсан. Миний анхны клоныг харлаа. Тэр сэрүүн, тайван байсан.
  
  
  Би тамхиа асаагаад хайрцагыг том камерт өгөв. Нэгийг нь авч үзээд, алтан амыг тэмтэрч, гэрэлд өргөв. "Ийм новш." Тэгээд тэр инээмсэглэв.
  
  
  Түүнийг Вилсон Т.Шериф гэдэг бөгөөд хотын гадна талд байрлах Wooden Nickel нэртэй баар эзэмшдэг байжээ. Гэнэт цагдаа нар гарч ирээд баарны лангууны доороос боодолтой героин олжээ. "Тэр тарьсан байна, нөхөр. Би тийм тэнэг биш. Тэр гараа дэлгэв. Тэд цэвэрхэн байсан. "Нөгөө талаараа" гэж тэр толгойгоо маажиж, "Хэрэв би ийм ухаантай юм бол яагаад энд байгаа юм бэ?"
  
  
  Тэд түүний баарыг хааж, дараа нь түүнийг зодсон. Нассау хар тамхины асуудалгүй байсан тул цагдаа нар түүнийг хаан мэт дүр эсгэсэн гэж тэр хэлэв. Тэд үнэхээр том даргаа авчихсан юм шиг. -Энэ хооронд нэг ухаантай залуу толгойгоо инээж байна.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Ямар сэтгэл хөдөлсөн юм бэ."
  
  
  Вилсон Т.Шериф бид хоёр найзууд болсон. Эхнэр хүүхдийнхээ тухай, өөртөө зориулж барьсан шар байшингийнхаа тухай ярьсан. Би түүнээс ноцтой дайсан байгаа эсэхийг асуухад тэр инээв. "Есүс, тийм ээ. Гэхдээ миний дайснууд. Тэд чамайг ингэж чимэглэхээс илүү хэсэг болгон хуваасан дээр байх болно. Энэ л миний уурыг хүргэж байна, залуу минь. Тэдний хэн нь ч үүнээс юу ч олж авахгүй."
  
  
  -Танай баар яах вэ?
  
  
  Тэр мөрөө өргөв. Хэрэв хэн нэгэн үүнийг хүсч байвал худалдаж авах хэрэгтэй болно. Нэг бол надаас, эсвэл төрөөс. Ямар ч байсан тэд төлөх ёстой."
  
  
  "Хэрэв тэд үүнийг өөр зорилгоор хүсээгүй бол." "Тэд" хэн болохыг би аль хэдийн таамагласан.
  
  
  Би энэ шоронд байхдаа нэг юм сурсан. Доорх цагдаа арав хүртэл үүрэг гүйцэтгэсэн. Харуул Чен Ли дээд давхарт цорын ганц хамгаалагч байв. Таван цаг тутамд сольдог байсан. Дараагийн хамгаалагч зургаан цаг хагаст байх болно. Харгалзагч Брукманы оронд Жайлер Крамп томилогдоно.
  
  
  Би түүнээс Чен Лигийн талаар хэдэн асуулт асуув. Унтаж буй камерын маань хамтрагч маань нойрондоо хэсэг зуур догдлов. Тэгээд тэр эргэж хараад хурхирч эхлэв.
  
  
  Чен-лид ганцхан зочин байсан. "Далайчин" гэж Вилсон бодов. Спортын хувцас өмссөн ястай залуу. Чен Ли түүнийг Жонни гэж дуудлаа. Жонни өдөр бүр ирдэг. Хамгийн сүүлд өнөө өглөө. Түүний гар дээр том улаан эрвээхэйний шивээс хийлгэсэн байв. Түүнийг нэг километрийн цаанаас анзаарахгүй байхын аргагүй байв.
  
  
  Олон жилийн турш би нэг зүйлийг сурсан. Нэг километрийн радиуст алдагдах боломжгүй зүйлсийг ихэвчлэн ямар нэг шалтгаанаар тэнд байрлуулдаг.
  
  
  Түрүүч над руу ойртлоо. Би аль хэдийн их сэрүүн байсан. Би маш их гэмшиж байсан. Би эхнэр рүүгээ залгаж болох уу гэж асуув.
  
  
  Зургаан цагт Тара төлөвлөсний дагуу ирлээ. Тэр намайг яаж ийм тэнэг байж чадаж байгааг ойлгохгүй байв. Тэр тэдэнд намайг сайн хүн, сайн иргэн, сайн нөхөр, урьд өмнө хэзээ ч ийм зэрлэг зүйл хийж байгаагүй гэж хэлэв. Тэгээд би үүнийг дахиж хэзээ ч хийхгүй. Сүүлд тэр үнэхээр нулимс унагасан гэж надад хэлсэн.
  
  
  Тэд торгуулийнхаа хариуд хэргээ хэрэгсэхгүй болгосон.
  
  
  Зургаан минут өнгөрч байхад манай блокийн ханын утас дуугарав. Харуул Брукман байраа орхин коридороор алхаж түүнд хариулав. "Тийм ээ." Тэр миний зүг харав. 'Тийм ээ. Би түүнийг шууд явуулна.
  
  
  Тэр нуруугаа хана руу эргүүлэв. "Хөөе" гэж тэр утсаар ярихдаа "Би чамаас асуух гэсэн юм ..." Түүний хоолой намуухан, нууцлаг болов. Энэ нь миний хуваарийг тасалдуулж магадгүй тул түүний асуулт тийм ч удаан үргэлжлэхгүй байх гэж найдаж байлаа.
  
  
  Би Вилсон Т.Шериф рүү харлаа. Би түүнд үнэхээр таалагдсан. Тэгээд тэр өнөө орой үхэхэд бэлэн байна. Гэрч байсан учраас КАН-д алагдах. Бидний чимээгүй үүргийн хамтрагчдаа би итгээгүй. Тэр хэтэрхий чимээгүй байсан. Бас жаахан согтуу. Та үүнийг нэг милийн зайд үнэртэж болно.
  
  
  Гэтэл надад яагаад санаа зовсон юм бэ. Миний хийж чадах хамгийн бага зүйл бол Вилсоныг хамгаалах явдал байв. Тэр орон дээрээ сууж байв. "Энэ бол чи, эр хүн" гэж тэр хэлэв. "Чи одоо гэртээ харьж болно."
  
  
  "Чи ч гэсэн явах болно" гэж би хэлэв. 'Тун удахгүй.'
  
  
  "Би үүнд бооцоо тавихгүй."
  
  
  - Тийм ээ. Үнэнийг хэлэхэд.' - Би хүрэмнийхээ оёдолыг мэдэрсэн: "Би бүх зүйлийг доор нь тавьж зүрхлэх болно." Одоо, яг одоо.
  
  
  Би тэднийг түүний гарт тавив. Казинооос авчирсан чипс маань хэрэг болно гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  Шоронгийн дарга Брукман над дээр ирэхэд Вилсон аль хэдийн унтчихсан байсан тул Брукман намайг шат руу орох үүдэнд хүргэв. "За, Стюарт. Чи ганцаараа явах ёстой. Би энэ давхраас гарч чадахгүй.
  
  
  "Баярлалаа, агент Брукман" гэж би хэлэв.
  
  
  "Шатны доод талд, зүгээр л зүүн тийш эргэ. Эхнэр чинь тэнд хүлээж байгаа.
  
  
  Би инээмсэглэн толгой дохив. "Нээрээ" гэж би хэлэв. “Би танд үнэхээр талархал илэрхийлмээр байна. Чи надад их эелдэг хандсан. Би гараа сунгалаа. 'Цохиоч.'
  
  
  Тэр гараа сунгав.
  
  
  Таван секундын дараа тэр аль хэдийн усан онгоцонд орсон байв.
  
  
  Би жетон бүрт мэдээ алдуулагчийн тунг гурав дахин нэмэгдүүлсэн. Хоёулаа тав, зургаан цаг гадаа байх болно. Энэ нь хангалттай урт байх ёстой.
  
  
  Чэнли над руу хараад чимээгүйхэн толгой дохив. Тэр бүгдийг төлөвлөгөөний нэг хэсэг гэж бодсон.
  
  
  Долоон дөрөв өнгөрч байв. Шатан дээр би ахлагч Брукманы орлож байсан Варден Крамптай таарлаа. "Брукман танд хэлэх зурвас байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Өө?" Тэр эргэлзэн зогсов.
  
  
  Би халаасандаа гараа хийгээд нугалсан цаас гаргаж ирлээ. Би чипний хамт түүний хүлээж буй гарт нь чанга тавив.
  
  
  Би түүний унтаж байгаа цогцсыг чирсээр дээд давхарт гаран камерын блок руу гарлаа.
  
  
  Доод давхарт согтуугийн хор хөнөөлийн талаар түрүүч надад сургаал айлдсан.
  
  
  Тэгэхгүй бол сайн хүү болно гэж түрүүчдээ хэлсэн. Бид гар барьлаа.
  
  
  Хүлээн авах өрөөний бичиг хэргийн ажилтан түрүүчийг унахыг сонсоод юу болсныг харахаар орж ирэв. "Зүгээр л хөмөрсөн." Би хэлсэн. 'Зүгээр л. Ирээд үзээрэй. Би түүнийг яаравчлуулах гэсэн юм шиг гарнаас нь атгалаа.
  
  
  Цагдаагийн зохиолч түрүүч дээрээ унасан.
  
  
  Тара намайг лангуун дээр хүлээж байв.
  
  
  "Надад эелдэг харьцдаг бүх цагдаа нартай гар барьлаа" гэж би хэлэв.
  
  
  "Бид үнэхээр болгоомжтой байх ёстой" гэж тэр биднийг явах үед хэлэв. "Одоо энд бүгд сайхан унтдаг гэсэн үг."
  
  
  Тэр Брахмагийн бүүвэйн дууг дуулж эхлэв.
  
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тара бид хоёр ярилцах газар хайж байлаа. Бид шоронгоос холгүй нэгэн паб олсон. Жинхэнэ хуурамч эртний паб - хуванцар тоосго, модон винилтэй. Энэ газрыг Хэт Шелменхор гэдэг байсан, би үнэхээр новш юм болов уу гэж бодсон.
  
  
  Би шоронгоос ямар ч хүндрэл гарна гэж бодсонгүй. Тэд бүгд эхний хэдэн цагт унтдаг. Хэн нэгний хэлснээр шөнө дунд хүртэл унтах нь чухал юм. Тэдний нойр тасалдана гэдэгт би эргэлзэж байлаа. Дайсны эхний машин 10 цаг хүртэл тэнд байхгүй байсан бөгөөд Вин По Лондон руу арван цагийн нислэгийн тийз захиалсан байсан тул орголтыг арван цагаас өмнө хийх ёстой байв.
  
  
  Тэгээд зугтах явдал болсон. Би үүнийг анхаарч үзсэн. Нөгөө талаар би цагдаад ч тусалсан. Ядаж л би тэднийг амьд байхад нь тусалсан. Хэрэв та азтай бол хэн ч буудуулахгүй. Чен-лигийн найзууд цагдаа руу ширтэж, миний найдаж байсанчлан унтаж байгаа нохдыг сэрээхгүй. Энэ бол миний тэр өдрийн буян байлаа.
  
  
  Би Тараг дагуулан буланд байх ширээн дээр очиж бурбон захиалав. Тэр Шерри захиалсан. Миледи хатагтай хэвээр үлдэв. -Карлогоос мэдээ байна уу?
  
  
  Тэр түрийвчээ гүйлгэж эхлэв. "Тэр залгасан" гэж тэр хэлэв. - Би бичлэг хийсэн. Тэр атга тамхины иш бариад нүүрээ ирмээд дахин шумбав. Зорилгогүй хайлтууд хаашаа ч хүргэсэнгүй. Дараа нь тэр цүнхээ нэг нэгээр нь хоосолж эхлэв. Нунтаг нягт. Тамхи. Түрийвч. Тэр над руу эргэлзсэн байдалтай харав. "Хэрэв та энэ талаар ганцхан тайлбар хийвэл, Картер, чи дууслаа."
  
  
  Тэр дайралтаа үргэлжлүүлэв.
  
  
  Би тохирох сэтгэгдлийг хайж үргэлжлүүлэн хайлаа.
  
  
  Та мэдээ сонссон уу? 'Мэдээж үгүй.' Ширээний тавцан нь аль хэдийн Ватерлоо талбайг санагдуулж эхлэв. "Сенатор Крэнстон." Тэр дээш харав. 'Машины осол. Наад зах нь энэ бол албан ёсны мэдэгдэл юм.
  
  
  -Бодит мэдээллийг авсан уу?
  
  
  Тэр толгой дохив. “Би Вашингтон руу утсаар олж мэдсэнээ мэдээлэхдээ бүх зүйлийг ойлгосон. Жинхэнэ шалтгаан нь онгоц гэмтсэн.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. Өөр нэг өдөр, бас нэг үхэл. Өнөөг хүртэл CAN-д бүх бүрээнүүд байсан. "Чи Карлогоос мессеж хайж байсан" гэж би түүнд санууллаа. "Миний бодлоор та хайлтаа яаравчлаарай." Тэр цүнхээ гүйлгэж байлаа... Тэр хуруугаа цочив. - Тийм байсан гэдэгт итгэлтэй байна. Карло таны хэлсэнчлэн Гренадаг бүхэлд нь самнасан бөгөөд Винг Пог явахад Карло түүнийг дагасан. Далайн эрэг дээрх зарим харш" гэж тэр хэлэв. Каскадын замын төгсгөлд. Дараа нь тэр зүүн эсвэл баруун тийш эргэв. Та ядаж тэндээс татгалз
  
  
  Би түүнд сүүлийн өдрүүдийн хамгийн муухай харцыг өгөв. "Тара!" Миний хоолой ширүүн сонсогдов. Тэр цаас олсон. "Зүүн эргэ" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би зочид буудлын товхимолыг санахыг хичээв. Өглөөний анхны гэрэлд тагтан дээр судалсан газрын зураг. "Энэ бүхэн хаана болж байна вэ?" Каскад зам нь далайн эргээс нэг миль зайд Атлантын далайтай зэрэгцэн урсдаг. Нассау дахь Fun-ийн мэдээлснээр Каскад зам нь саятнуудын гол гудамж гэгддэг байжээ. "...Бахамын арлууд дахь хамгийн тансаг виллануудыг багтаасан." Ямар ч байсан Чэн-лигийн хувьд сайн хоргодох газар байлаа. Мөн арлаас зугтаж эхлэх сайхан газар. Вин По тэнд Чен Лиг хүлээж байсан гэдэгт эргэлзэх зүйл алга.
  
  
  "Дашрамд" гэж тэр хэлэв. "Тэр хэвээрээ байгаа."
  
  
  "Хэн" гэж би "Өөр хаана?"
  
  
  “Вин По Каскад зам дээр хэвээр байна. Наад зах нь тэр тэнд байгаа байх. Карло Гренада улсын бүртгэлээс хасагдсан гэж хэлсэн. Би ачаагаа авлаа. Тэнд суурьшихаар төлөвлөж байгаа бололтой.
  
  
  Тэнд байх ёстой байсан. Азаар Карло Вингийг ажиглаж байв. Гэхдээ үр дүнгээ өгөх боломж бага байсан. Карло авлига авч болох байсан. Би азтай байгаа нь намайг сандаргадаг. Энэ нь бидний амьдрал, хувь тавилан хэчнээн их инээдтэй бурхдын хүслээр нуугдаж байдгийг надад сануулж байна. "Уу" гэж би хэлэв. "Бид ажилдаа явах ёстой."
  
  
  - Каскадын зам дээр үү? Тэр тэвчээргүй харагдаж байв.
  
  
  "Хэсэгчлэн" гэж би хэлэв.
  
  
  -“Хэсэгчилсэн” гэж юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Би бол Каскад зам руу явдаг хэсэг." Та зочид буудал руу буцаж байгаа нөгөө хэсэг юм.
  
  
  Тэр царай гаргав. "Чи үргэлж хөгжилтэй байдаг." Ямар хөгжилтэй юм бэ.
  
  
  Надад нэг мэдрэмж байна. "Чамайг юмаа бэлдээд буудлаас гарахыг хүсч байна."
  
  
  Би хаягийг нь бичиж, түүнд хандах боломжийг олгох зурвас нэмэв. Би түүнд цаас өглөө. "Бид тэнд дахин уулзах болно."
  
  
  Тэр миний харцнаас зайлсхийв. - Хэрэв..., ирэхгүй бол яах вэ?
  
  
  Би түүний санааг үл тоомсорлов. "Хэрэв би шөнө дундаас өмнө явсан бол Хоктой холбоо барьж, эндээс аль болох хурдан гарах боломжтой эсэхийг шалгаарай."
  
  
  Тэр над руу ахин инээдтэй, бодолтой харцаар харав. Хэрэв бид дахин хэзээ ч уулзахгүй бол юу болох талаар тэр бодлоо.
  
  
  "Би ирж байна" гэж би хэлэв. “Санаа зоволтгүй. "Би явлаа."
  
  
  Би түүнийг үнссэн ч миний бодол өөр газар байсан.
  
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Олон хүмүүс мөнгөөр аз жаргал худалдаж авдаггүй гэж ярьдаг ч би тэдний буруу байж магадгүй гэж хардаж эхэлсэн. Каскадын зам дээрх байшин үнэхээр аз жаргалтай харагдаж байв. Далай руу харсан шилэн хана бүхий ягаан чулуугаар хийсэн орчин үеийн цайз. Та түүнд U хэлбэрийн урт замаар хүрнэ. Гаражид байгаа зүйлээс харахад та зөвхөн Bentley эсвэл Aston Martin эсвэл Lamborghini-тэй л очсон. Чамайг тэнд байх үед сонгох сайхан зүйл цөөнгүй байсан. Тэнд жүчээ, теннисний талбай, арван таван метрийн дарвуулт завьтай хувийн боомт байсан. Хэрэв та энэ бүхнээс залхсан бол эргэн тойрноо харж болно. Энэ газар өөрөө баярын тэсрэлт байсан. Замын хажууд эртний инжрийн мод хэд хэдэн байгалийн хаалгыг бий болгосон. Зузаан мөчрүүд нь шинэ мод шиг үндсийг нь авахын тулд газарт бөхийж байв. Тэнд час улаан навчтай өөр моднууд байсан бөгөөд дэлхий анхилуун үнэр, цэцэгсийн орооцолдсон байв. Яг л цэцэрлэгт үдэшлэг хийж, зөвхөн цэцэг урьж байгаа мэт санагдав.
  
  
  Би машинаа төв замын ойролцоо нуугаад явганаар үргэлжлүүлэв. Би байшинг тойрон алхсан ч хамаагүй. Тэд тэнд хамгаалалттай байсан. Харин одоо тэр байхгүй болсон.
  
  
  Нэг цохилтоор би түүний хүзүүнд ямар нэгэн зүйл хугалсан. Би түүний бууг авч явсан. Бэлэг дурсгал болгон. Хэзээ зэвсэг хэрэгтэй болохыг та хэзээ ч мэдэхгүй. Би байшингаас гуч орчим метрийн зайд, цэвэрхэн тохижуулсан газарт байрлав. Би засмал дэнжийг харсан. Хоол ундтай баар байсан. Дэнж зочдыг хүлээж байв. Би ч бас хүлээж байсан.
  
  
  Тэд гэрээс гарлаа. Вин По өндөр настан эхнэрийнхээ хамт. Вин өөрчлөгдөөгүй. Тэрээр өндөр халзан, хувцасны шүүгээний хэмжээтэй эрчүүдийн нэг байсан бөгөөд царай нь цаг хугацаа, сэтгэл хөдлөлийг илэрхийлдэггүй. Яг л шар савангаар сийлсэн байж болох юм. Тэрээр Карлогийн хэлснээр "Хачирхалтай саарал костюм - бүх маоистуудын дүрэмт хувцас" өмссөн байв. Хувцаслалтаас нь харахад эхнэр, нөхөр хоёр англи байсан. Мөнгөлөг цагаан үс, тансаг байхад туйлын амтгүй. Магадгүй тэдгээр гоёмсог цол эзэмшигчдийн нэг байх. Атватерс-Кентийн гүн ба гүнгийн авхай. Гүн, Гүнж Масса-амжилтын өмнө.
  
  
  Эрэгтэй нь ундаа асгаж, эмэгтэй тавагны хажуугаар өнгөрөв. Бүх зүйл адилхан тааламжтай байсан. Цус ба баатарлаг байдлын ердийн оршил биш.
  
  
  MG ирлээ. Шаргал, арван есөн настай, хуурай, үзэсгэлэнтэй. хувцасны дэлгүүрүүдээс бөөн хайрцагтай гарч ирэв. Тэр эрэгтэй, эмэгтэй хоёрыг үнсээд гэрт нь ороод хэдхэн хормын дараа үдшийн даашинзтай буцаж ирэв. Тэр түүнийг биедээ ойртуулан инээмсэглэн гүйлгэжээ. Вин По зэрэг бүгд хариу инээмсэглэв.
  
  
  Би алдаа гаргасан юм шиг санагдаж эхлэв. Британийн дээд давхаргын аз жаргалтай дүр зураг яг л харагдаж байгаа зүйл байж магадгүй: Британийн дээд ангийн аз жаргалтай дүр зураг. Манаачийн тухайд бол олон баян залуус өөрсдийн өмч хөрөнгөө хамгаалахын тулд хамгаалагч хөлсөлж авдаг. Вин намайг тэр чигт нь хөтөлж явааг нь мэдээд нууцаар нударгаараа инээж байгаад намайг мухардалд оруулсан байх. Хэрэв тийм байсан бол би үнэхээр замбараагүй болох байсан.
  
  
  Гэхдээ энэ нь үнэн биш юм.
  
  
  Хэдэн минутын дараа нярав гарч ирэв. Түүнд том хайрцаг тамхи байсан. Эрхлэгч нь хятад хүн шиг харагдаж байв. Охин гэр лүүгээ буцах гэж байсан тул нярав түүн рүү, тиймээс над руу эргэв. Би винтовын дуранг харлаа. Батлерийн духны дунд жижиг уут бий. Гуравдугаар клон.
  
  
  Үүнээс гадна тамхины хайрцагтаа гар буу байсан. Түүнийг авчрах агшинд Вин По мөн тамхиа асааж, хашааны цаана байх сүүдэр рүү заажээ.
  
  
  Гурван дээрэмчин модноос босов. Бүгд дорно зүгийн цагаачид байсан. Би тэдний нэгийг таньдаг байсан. Цагаан цамц, жинсэн өмд өмссөн, хуучирсан эмсийн хүрээлэнтэй ухаалаг эр.
  
  
  Партизануудаас. Камбожийн террорист.
  
  
  Тэрээр эхлээд хунтайж Сиханукийн засгийн газрын эсрэг тэмцэж байсан бөгөөд дараа нь тэр хааны засгийн газар унахдаа Лон Нолын дэглэмийн эсрэг хуйвалдаан хийсэн. Хэрэв та Камбожийн улс төрийг байгаагаар нь хүлээж авбал түүнийг эх оронч фанат гэж хэлж болно. Гэхдээ энд байгаа нь түүнийг коммунист дэмжигч болгосон. Азийн улс төрийн шоо тоглоомонд болор бөмбөлөггүйгээр хэн нь юу вэ гэдгийг ялгахад бэрх.
  
  
  Нөгөө хоёр нь надад шинэ байсан. Гэхдээ тэд гайхалтай гэмт хэргийн бүртгэлтэй байсан байх. Тэд өвсөөр будсан хаки өмсгөл, кордорон хүрэм өмссөн байв. Хэрэв та тэднийг ингэж харсан бол цэцэрлэгч гэж андуурсан байх. Тэд эзнээ яг л зулгаасан цэцэг шиг шүүрч аваад байшин руу түлхэв. Охин хэд хэдэн удаа хашгирсан ч юу болсныг харахаар хэн ч гарч ирээгүй тул нярав бусад үйлчлэгчдийг аль хэдийн дуугүй болгосон байх.
  
  
  Хоригдлуудыг дөрөвдүгээр давхарт хүргэв. Охиныг тусдаа өрөөнд аваачсан. Эдгээр дээрэмчдийн нэг нь маш болгоомжтойгоор хөшгөө татаад надаас тэр дүр зургийг нуух хүртэл би зузаан шилэн цонхны завсраар энэ явдлыг ажиглав.
  
  
  Би тэр хавиар хурдан алхаж хашааны ойролцоох моддын тойрог руу явлаа. Гэрэл аль хэдийн цайвар цэнхэр өнгөтэй болсон байв. Би цаг руугаа харлаа. Зургаан хагас болж байв. Салют ямар ч үед дэлбэрч магадгүй юм.
  
  
  Тэд одоо нөхцөл байдал, байшингийн эзэн болсон дэнж рүү буцаж ирэв. Винг өөртөө ундаа асгаж, хундага өргөж хундага өргөв. “Нэгдүгээр төлөвлөгөө, ноёд оо. Тэр нэг амьсгаагаар аягаа дуусгав. "Бид цэг тус бүрээр явсан нь дээр."
  
  
  Тэд бүгд ширээ тойрон суув. Утастай эрхэм ерөнхий тоймтой яриагаа эхлэв: Иси ино, азтай тао.
  
  
  Дэлгэц дээрх өчүүхэн ч хадмал орчуулга биш. Үзэсгэлэнтэй. Би уг шоуны гоцлол дуучин байсан бөгөөд тэнд маш олон 'Oo laki tao' байх болно.
  
  
  Жигүүр өөрөө ч мэдэлгүй надад тусаллаа.
  
  
  - Зөвхөн англи хэл, Кван. Англи. Бид хоорондоо дөрвөн өөр аялгаар ярьдаг. Тиймээс анх тохиролцсон ёсоороо англиар ярьцгаая." Тэр Ван Тонг руу эргэв. - Дарвуулт онгоцонд асуудал гарсан уу?
  
  
  Ван толгой сэгсрэв - үгүй. 'Юу байна. Жонни бүгдийг шалгасан. Тэр аль хэдийн онгоцонд суусан.
  
  
  Жонни. Далайчин. Түүний гар дээр эрвээхэй шивээстэй. Шорон дахь Чен-ли дээр очсон хүн. Тэр одоо Duke-ийн дарвуулт онгоцыг удирдаж байв.
  
  
  Жигүүр инээмсэглээд бүлэг рүү эргэв. "Жонни маш муу ахлагч болно гэдгийг та ойлгох болно. Эндээс холгүйхэн дарвуулт онгоц осолдох болно. Та шумбагч онгоц болон таны алдаанаас нууцаар аврагдах болно. - тэр дахин инээв - тэднийг далайн ёроолд оршуулах болно.
  
  
  Эдгээр "алдаанууд" нь байшингийн дээд давхарт байдаг хүмүүс юм шиг санагдаж байсан. Тэдний төлөвлөгөөг олоход тийм ч хэцүү байгаагүй. Шумбагч онгоцыг аврах ажиллагаа сайн бөгөөд ухаалаг арга байсан. Гэхдээ сүйрлийг найруулах нь цэвэр суут ухаан байсан. Хуучин мэх нь нэг гэмт хэргийг өөр үйлдлээр далдлах явдал юм. Тэд үүнийг чимээгүй гэрчээр онгоцонд сууж явсан Британийн хүмүүсийн цогцсыг бүтэлгүйтсэн онгоц барьцаалсан гэж дүгнэж болно. Онгоцонд Чен Лигийн байсан хэд хэдэн тослог ул мөр нь түүнийг далайд живсэн гэдгийг илтгэхэд хангалттай байв. Та цогцос олохын тулд далайг бүхэлд нь хайж чадахгүй. "Ахмад" Жонни энэ бүхний үнэн зөвийг мэдэхийн тулд дарвуулт завиар явах болов уу гэж би бодсон. Энэ нь сайн татах болно. Түүний шивээс нь түүнийг Чен Ли рүү татсан бөгөөд энэ нь нэг милийн зайд харагдахуйц байв. Жонниг хараахан цохисон болов уу гэж бодсон. Жоннигийн ээж үүнд санаа зовох ёстой гэж би шийдсэн.
  
  
  Би өөрөө хэд хэдэн санаа зовж байсан. Жишээ нь: шумбагч онгоцыг хэрхэн саармагжуулах вэ? Би яаж хөгшин хос, охин хоёрыг аврах юм бэ?
  
  
  "Бүсгүйн хувьд..." Энэ бол амаа ангайсан гурав дахь хүн юм. Тэр тэднээс хамгийн дажгүй харагдаж байсан бөгөөд зэвэрдэггүй ган шүдтэй байв. Тэр инээмсэглэхдээ механик акул шиг харагдаж байв. Тэгээд одоо тэр инээв. "Би юу гэсэн үг вэ," тэр шуналтай, зальтай харцаар "Бид яагаад түүнийг одоо ална гэж?" Бид бүгд үүнийг таашаал авах боломжтой - магадгүй далайд. Түүний инээд халуухан инээх болж хувирав. Түүний төлөвлөгөөг олон нийт хүлээн зөвшөөрсөн. Ван, Квам хоёр бас инээмсэглэв.
  
  
  Жигүүр По гутамшигтайгаар инээв. "За" гэж тэр хэлэв. Дараа нь хөгжилтэй байгаарай. Тэр туслах руу эргэв. - Найз аа, та юу хийхээ аль хэдийн мэдсэн үү?
  
  
  Батлер энэ асуултыг доромжлол гэж хүлээж авсан бололтой. Мэдээж тэр юу хийхээ мэдэж байсан. "Хэдэн хүн алж, дараа нь онгоцонд суу." Тэр эдгээр жижиг бүтээлүүдээс бараг ичиж байгаа юм шиг санагдав. Гэхдээ түүнд өөрийн гэсэн шалтгаан байсан. Түүний духан дээрх уут нь түүнийг клон болохыг илтгэж байв. Тэрээр Лао Зэнгийн аймшигт чадвар, түүнийг дагасан бардам зан чанарыг өвлөн авсан. Дэд албан тушаалд дургүй байгаа нь анзаарагдсан. Вин По клоны царайг судалжээ. - Санаа зоволтгүй, Хон Луо. Чиний цаг ирэх болно” гэж хэлэв.
  
  
  Ээ бурхан минь. Хэрэв энэ комик ном байсан бол яг одоо миний толгой дээр гэрэл асах байсан.
  
  
  Энэ скриптийг дагаж мөрдөөрэй.
  
  
  Хулгайчны нэрийг Хонг Луо гэдэг. Хун Ло Лондоноос Вингийн хамт ирсэн. Лоуг Вингтэй хамт Лондон руу буцаан захиалсан. Өнөөдөр арван цагт. Гэхдээ Хун Ло энэ завинд сууна гэж бодож байсан. Тиймээс түүний давхар тоглогч Чен Ли онгоцонд сууна. Царайлаг давхар.
  
  
  Мэдээж онгоцны буудал цагдаагаар дүүрсэн. Гэхдээ түүнд холбогдох бүх иргэний үнэмлэх, Британийн паспорт бүгд эмх цэгцтэй байхаас гадна Лондоноос дөнгөж ирсэн гэдгээ нотлох баримт байх болно. Нисэх онгоцны буудал дээр түүнийг тэнд хэдэн орой харсан гэж тангараглах хүмүүс байх нь дамжиггүй. Би энэ шумбагч онгоцыг хянахаа мартаж магадгүй юм. Би дараа нь онгоцыг мөшгих талаар санаа зовох болно.
  
  
  Өөр зүйлд санаа зовох цаг болжээ.
  
  
  Комисс тэнд дэнж дээр хяналтаа үргэлжлүүлэв. Би чимээгүйхэн байшин дундуур гүйлээ. Хаалга түгжигдсэн байв. Тэгээд цонхнууд нь зүгээр л зугаацах гэж байсан юм шиг санагдсан. Сүмийн хонгил шиг бат бөх, үл үзэгдэх нуман хаалганууд нь зузаан, хугарашгүй шилээр хийгдсэн бөгөөд найдвартай битүүмжилж, чулуунд суулгадаг. Тиймээс цэвэр агаар нь агааржуулагчийн асуудал байв. Дөрөвдүгээр давхарт л цонхнууд нь жинхэнэ байсан. Хэвтээ чиглэлд гулсах боломжтой том цонхнууд. Тэдний нэг нь нээлттэй байсан. Энэ бол тэдний хэлснээр мөрийцөж болох цорын ганц морь байсан. Энэ ордныг барихад ашигласан чулуунууд нь огтхон ч жижиг байгаагүй. Эдгээр нь тэгш бус завсарлагатайгаар байрлуулсан том, хавтгай, жигд бус хэлбэртэй чулуунууд байв. Дэмжих цэгүүд заримдаа нэг ба хагас метрийн зайд байрладаг. Ямартай ч би дөнгөж дээшээ авирч эхэлсэн. Би гучин тохой өндөртэй байхдаа би Тарзан биш гэдгээ ойлгосон. 30 фут өндөр бол Тарзан биш гэдгээ ойлгоход муу байрлал юм. Ойролцоох өөр түшиг тулгуургүй, энгийн чулуун хананд наалдсан гэдгээ ойлгох нь бүр ч дор. Тэгээд миний тэнцвэржүүлж байсан хөл тасарч, толгой дээрх нүхэнд наалдсан зүүн гарнаас унжсан хэвээр үлдэв. Энэ л намайг тэнд байлгасан. Уналт намайг шууд алахгүй ч гол нь энэ биш байсан. Энэ нь охин, өндөр настай хосын амь насыг хохироох болно.
  
  
  Би нэг гараараа хүнд тэврэлтээ чангалж, миний дээгүүр байгаа габлыг ажиглав. Надад тусалж чадах зүйл алга. Тулгуур цэг, гар атгах газар байхгүй. Зүгээр л чулуу. Богинохон хөдөлгөөнөөр би баруун гартаа стилетто авч, өөр тулгуурын цэгийг сийлж, чулуун хэлтэрхий хоорондын цемент рүү шумбав. Би үүнийг зургаан сарын дотор хийж чадах байсан ч зүүн гар минь өвдөж, дахиад зургаан минут тэсч чадсангүй. Би дахин унах аюулын талаар бодож эхлэв. Бүх зүйлийг авч үзвэл хөл хугарсан нь цаазаар авах ялтай адил байв.
  
  
  Тэдний хооронд бага зэрэг өгөршсөн цемент байгаа эсэхийг шалгахын тулд би шууд дээшээ дахин оролдов. Би хүчтэй түлхэхэд тэр нэг том хэсэг болон бутарсан. Одоо би баруун гарынхаа зайтай, зүүн гартайгаа ойролцоо зайтай байв. Би хутгаа шүднийхээ завсраар тавиад бариулаас нь атгаад аажуухан, хүндээр амьсгалан өөрийгөө дээш татлаа.
  
  
  Би өвдгөө гараа байгаа газарт нь тавив. Тэндээс бүх зүйл сайхан болсон. Миний дээр байгалийн завсарлага, цонхны хүрээ байсан. Сүүлчийн оролдлого хийсээр би тийшээ ирлээ.
  
  
  Цонх онгойлгов.
  
  
  Би дотогшоо авирав.
  
  
  Би өөрийгөө нэг төрлийн зочны өрөөнд олсон. Хэрэв энэ нь зочны өрөө юм бол таны хүсч болох хамгийн сайн зүйл бол (баялгаас бусад) баян хүмүүстэй уулзах явдал юм. Том тик шалан дээр дорнын хивсэнцэр хучигдсан байв. Орон нутгийн дэлгүүрүүдээс худалдаж авдаг зүйл биш, харин Персээс авдаг. Татаж авах. Орыг нэг төрлийн тавцан дээр байрлуулж, арван квадрат метр үслэг эдлэлээр бүрсэн байв. Ханан дээрх зурагт ноён Ван Гог гарын үсэг зурсан.
  
  
  Би таван минут хөдөлж чадсангүй. Сүүлийн үеийн хурцадмал байдлаас болж гар минь чичирч байлаа. Намайг уучлаарай. Баатрууд хэзээ ч ядрах ёсгүй гэдгийг би бас ойлгодог. Гэхдээ энэ нь бодит байдлаас салсан зохиолчдын төсөөллөөс л тохиолддог. Би юу хэлэх гээд байна вэ гэвэл: уншсан болгондоо бүү итгэ.
  
  
  Би дахин амьсгаа аваад ажилдаа орлоо.
  
  
  Би тэр охиныг анх олсон. Тэр орон дээр хүлэгдсэн байв. Тэр маш их холбоотой байсан тул тэд далайд гарахын өмнө түүнтэй хамт зугаацах байх гэж бодохоос өөр аргагүй байв. Ойрхондоо тэр үзэсгэлэнтэй, эелдэг үзэсгэлэнтэй хэвээр байв. Энэ бол савангийн сурталчилгааны хувьд ийм үзэгдэл байв. Маш сонирхолгүй. Түүний бие өөр байсан. Энэ нь сонирхолтой байсан гэж хэлье. Түүний цагаан даашинзны товчийг хэсэгчлэн тайлж, илүү цагаан махыг ил гаргажээ. Тэр над руу том нүдээр харав. Тэр хашгирахыг хүссэн ч тэд амыг нь таглав. Тиймээс тэр "Мммм, мммф" гэхээс өөр юу ч хэлж чадсангүй.
  
  
  Би түүнд дуугүй бай, би түүний найз гэж хэлсэн. Тэр бага зэрэг тайвширч, би залгуурыг залгуураас сугалав. Тэр орон дээр хэвтэж, гар, хөлөө дэлгэв. Би түүний хөлийг тойрсон олсыг тайлж эхлэв. Тэр уйлж эхлэв. Би түүнд яг одоо ингэх цаг байхгүй гэж хэлсэн. Би түүнд тэр өдөр амьд үлдэх боломжоо тайлбарлаж, тэр боломжоо сайжруулахад туслахыг хүсэж байгаа эсэхийг түүнээс асуув. Тэр бэлэн байна гэж хэлсэн. Би түүнийг дахин боогоод амыг нь боов.
  
  
  Тэднийг буцаж ирсэн гэж би сонссон. Тэд хоёр давхарт байгаа юм шиг санагдсан. Дуу хоолой чанга сонсогдов. Тэгтэл инээх чимээ гартал нэг нь: За алив... гэж хэлэхэд хэн нэгэн: - Тиймээ... тэгтэл шатаар хөлийн чимээ сонсогдов. Боломж нь тавин тавин байсан. Нэг боломж бол Хун По гүн, гүнгийн авхайг алахаар ирсэн юм. Нөгөөх нь тэр болохоор тэр хөөрхөн охинтойгоо ирнэ.
  
  
  Магадгүй Вин По зүгээр л загалмайлахыг хүссэн байх.
  
  
  Ямар ч байсан би сонголт хийх хэрэгтэй болсон. Би нэг удаад зөвхөн нэг газар байж болно.
  
  
  Би охины өрөөнд буцаж ороод хаалганы дэргэд зогслоо.
  
  
  Хаалга нээгдэв.
  
  
  Охин шүлсээ залгив.
  
  
  Энэ бурхныг орхисон новш дэндүү холдсон тул хаалгаа хааж амжаагүй байтал ялаагаа тайллаа... Би араас нь шумбаж, хоолойноос нь барьж авлаа. Тэр миний гарнаас атгасан ч би түүнийг эргүүлээд хана руу наалаа. Тэгээд тэр цохисон.
  
  
  Тэр хашгирав. Цус урсав. Тэд доошоо инээв. Эдгээр садистууд үүнийг охин хашгирч байна гэж бодсон.
  
  
  Вин унахыг хүссэн ч би түүнийг татаж босгов. Энэ л түүний уурыг хүргэсэн гэж бодож байна. Тэр над руу миний сэжиглээгүй хүчээр дайрсан. Бас миний төсөөлөөгүй байсан хутгатай. Тэр миний зүрх рүү онилж, мөр рүү минь цохисон... Тэр ахиад л над руу онилсон ч энэ удаад би бэлэн байлаа. Би гараараа түүний хутгыг шүүрч аваад жүдогийн анхан шатны хичээлүүдийг хэрэглэсэн. Тэрээр гайхалтай салалтаар агаарт нисч, хамгийн түрүүнд унтлагын өрөөний шалан дээр буув. Үүний дараа тэр дахин хөдөлсөнгүй. Би түүний биеийг өшиглөсөн. Новш яг өөрийнхөө хутган дээр буув. Энэ удаад шууд зүрх рүүгээ орлоо гэж би бодлоо. Би цогцсыг орон доогуур чирэв. Тэгээд би охиныг явуулав.
  
  
  — Таны нэр хэн бэ? Тэр зүгээр л хоосон харав ...
  
  
  гэж би шаардав. - Таны нэр? Таны нэр хэн бэ?'. Охин шоконд оров. Би түүнийг цохисон. Дараа нь тэр уйлж, миний дээрээс унасан. Тэр надаас зууран уйллаа. Би түүнийг нэг удаа толгой дээр нь үнссэн. "Хонгор минь, сонс" гэж би хэлэв. "Бид дараа ярилцана. Одоо чи эндээс явах хэрэгтэй. Би өөр дарвуулт онгоц хайж олох хэрэгтэй байна. Тэр толгой дохин дахин өөрийгөө татахыг оролдов.
  
  
  - Ар талд нь шат байна уу?
  
  
  Толгой нь дээшээ унав.
  
  
  'Зүгээр дээ. Тэгээд цаашаа яв”.
  
  
  Би хаалгыг онгойлгов. Одоо доороос илүү олон дуу хоолой сонсогдов. Чен Ли болон түүний хамтрагчид ирэв. Чен-ли унтаж буй шоронг дүрсэлжээ. Тэр үүнийг онигоо маягаар хэлсэн. Тэр үүнийг төлөвлөгөөний нэг хэсэг гэж бодсон хэвээр байв. Түүний түүх хүн бүрт тэсрэх бөмбөг шиг тусав. Үхлийн чимээ аниргүй байв.
  
  
  "Энэ бол Картер байсан" гэж Вин По хэлэв.
  
  
  Охин бид хоёр арын шатаар буух талбай руу гарлаа. "Илүү хурдан" гэж би шивнэв. Тэр шатаар бууж эхлэв.
  
  
  Би танхим руу эргэв.
  
  
  "Бид Картерт бидний төлөвлөгөөг нурааж болохгүй." Ийм л байна" гэж Ван хэлэв. "Ямар ч юм биш."
  
  
  Би бараг л хөгшин хосын өрөөнд байсан.
  
  
  Охин буцаж ирлээ. - 'Би хаашаа явах ёстой вэ?'
  
  
  "Бурханы Христ" гэж би хэлэв. - Энэ бол таны хувийн цэцэрлэг. Та хаана нуугдахаа мэдэж байгаа биз дээ?
  
  
  Тэр над руу хоосон хараад шүлсээ залгилаа. Тэр шокын байдалтай хэвээр байв.
  
  
  "Чен-ли" гэж Винг тушааж, "Одоо хувцсаа соль." Бид онгоцны буудал дээр сайн харагдах хэрэгтэй.
  
  
  Охин зүгээр л зогсож байв. Би түүний мөрнөөс барив. Та нуугдаж тоглож байхдаа үргэлж хаана нуугдаж байсан бэ?
  
  
  "Жулайнд" гэж тэр хэлэв. "Сүрлэн дор."
  
  
  Хунг шатаар өгсөж эхлэв.
  
  
  "Тэгвэл яв" гэж би шивнэв. Хурдлаарай. Тэр зугтсан.
  
  
  Би зөв өрөөнд орж ирээд түүнийг ердөө секунд хагасаар яллаа. Дэгжин хосууд шалан дээр амаа ангайж, нуруугаа харуулан суув. Хун Ло хаалгыг онгойлгонгуут би хөшигний цаанаас буугаа гаргаж ирлээ. Түүнийг юу болоод байгааг ойлгохоос өмнө би хоёр удаа буудсан. Нэг мэдэхэд тэр аль хэдийн үхчихсэн байсан.
  
  
  Тэр хоёр хэвтэв.
  
  
  Би түүний цогцсыг ханын шүүгээнд хийж, хосуудыг үхсэн мэт харагдуулахыг тушаав. Тэд нэг ч үг ойлгосонгүй. "Үхсэн" гэж би давтан хэлээд тэднийг түлхэв. Миний мөр жинхэнэ цусанд будагдсан байсан тул цусаар нь гараараа гүйлгэв.
  
  
  "За, бид явлаа" гэж Wing-ийн хоолой шатнаас сонсогдов. "Би чамайг завиндаа аль болох хурдан очих хэрэгтэй гэж бодож байна."
  
  
  Хэд хэдэн дуу чимээ сонсогдов. Хэчнээн хүн оролцсоныг би мэдэхгүй. Чен-литэй хэдэн хүн байсан бэ? Гэхдээ тэд хэн ч байсан үндсэндээ хоёрдугаар хуур тоглодог. Ван Тонг тушаалыг авсан.
  
  
  "Хун Луог аваад энэ секс чөтгөрийг энэ тахианы дэргэдээс чир."
  
  
  Би инээсэн. Хуучны онигоо надад инээдтэй санагдсан. Энэ нь тийм ч инээдтэй биш гэдгийг хүлээн зөвшөөрч байна, гэхдээ маш олон хөл ирж байсан.
  
  
  Би хөшигний цаадах хуучин нуувч руугаа буцлаа. Өндөр настай хосууд үхсэн мэт үнэмшилтэй харагдаж байв. Энэ баримт надад гурван минут ч болов.
  
  
  Коридороос төөрөгдөл, янз бүрийн хашгирах чимээ сонсогдов. Тэд охины өрөөний хаалгыг онгойлгов. Ямар ч тачаангуй чөтгөр, дэгдээхэй гэж байдаггүй. "Лемур, лемур" гэж Кван хэлэв. -Тэдэнд юу тохиолдсон бэ?
  
  
  Богино хэмжээний хэлэлцүүлэг боллоо. Тэгээд тэд чимээгүй болоход миний байсан өрөөний хаалга үл ялиг нээгдэв. Энэ бол Ван болон түүний гурван нөхөр байв. Тэд “нас барсан хос” руу гунигтай харж, догдлон ярилцав. Тэдний нэг нь Хон Луогийн эрэлд гарав. Гурван хүн үлдсэн боловч тэд зэвсэггүй байв.
  
  
  Тэдний нэг нь ханын шүүгээний хаалгыг онгойлгов.
  
  
  "Аа" гэж тэр хэлэв. Бусад нь ч түүнтэй нэгдэн үзэж сонирхов. Бүгд тонгойн цогцос руу харав. Ван үүнийг товчхон дүгнэв. "Аллага" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Ийм мөч дахин хэзээ ч тохиолдохгүй байх. Ямар ч байсан би одоо үйлдэл хийх ёстой байсан. Миний мөр хөшигний эсрэг цус урссаар байсан бөгөөд тэд удалгүй энэ толбоноос дүгнэлт хийв. Энэ нь яаж болохыг би төсөөлж байсан: би гарч, буудаж, цохиж, гурвыг нь хананы шүүгээний дэргэд зогсож байхад нь буудна.
  
  
  Би буудахаар гарсан.
  
  
  Миний санаа буруу байсан.
  
  
  Би тэдний нэгийг нь буудсан боловч Ван болон бусад нь хажуу тийш үсэрлээ. Хоёулаа над руу эсрэг талаас шумбав. Тэд нэгэн зэрэг дайрч, ажлыг хувааж авсан. Эхний цохилт миний бугуйнд цохиулж, Вильгельмина гараас минь үсрэн гарлаа. Ван цэнэглэж буй бух шиг доош бөхийж миний хавирга руу толгойгоо цохив. Би тэсэхийн аргагүй өвдөж, дугуй хагарсан мэт агаар гаргаж байлаа. Энэ нь намайг бага зэрэг унагасан ч шал руу явах замдаа Ваны шагай руу дайрлаа. Тэр унаж, газардах нь хүчтэй цохилоо. Ганцхан минутын турш би бүтнэ гэж бодсон. Би гартаа стилетто авсан ч энэ бүхэн утгагүй байсан. Нөгөөх нь сэрүүн байсан. Энэ удаад тэр миний бугуйг онилсонгүй, харин миний бүх агуу төлөвлөгөөний эх сурвалж дээр анхаарлаа төвлөрүүлэв. Арван фунтын цохиур миний гавлын яс руу уналаа.
  
  
  Сэргээн харвал номын сан шиг шалан дээр хэвтэж байлаа. Хэсэг зуур би өөрийгөө нийтийн уншлагын танхимд байна гэж бодсон. Ийм л том өрөө байсан. Миний толгой хэт боловсорч гүйцсэн амтат гуа шиг санагдаж, нүдээ нээхэд жин өргөх шиг болов. Гэсэн хэдий ч хүчин чармайлт үр дүнд хүрсэн. Одоо би урьд өмнө нь мэддэггүй байсан нэг зүйлийг мэдэж байсан: би одоо хичнээн олон байдгийг мэдсэн. Учир нь тэр арван хүн бүгд надтай хамт энэ өрөөнд байсан.
  
  
  Миний гар буу ч алга болчихсон байсан. Миний мөр алга болоогүй байгаа ч би тэгэхийг хүсч байна. Түүнд хэн нэгэн миний гарыг байнга хазаж байгаа юм шиг санагдав.
  
  
  Хэрэв та дайнд оролцож байсан бол энэ байр сууринд байсан байх. Эсвэл та "манай" бүлэглэлийн эсрэг "тэд"-ийн тухай ярьж байсан хороололд хүүхэд байсан бол. Тэгээд "манайхан"-ыг мухар гудамжинд шахав. Хөзрүүд таны эсрэг байгаа бөгөөд морин цэрэг хөдөлгөхгүй. Энэ бол та дэлхийн бусад хүмүүсийн эсрэг байгаа бөгөөд танд ямар ч боломж байхгүй. Хэрэв танд "онцгой" зүйл байхгүй бол. Хэмингуэй испани хэлээр "бөмбөг" гэсэн утгатай cajones гэдэг үгийг ашигласан; мөн macho гэж нэрлэдэг. Эсвэл Голландаар бол эрхэмсэг deien. Төмсөг яагаад зоригтой, үнэнч шударга бүхний бэлгэдэл болсныг би сайн мэдэхгүй байна, гэхдээ би ийм хэвшмэл үгэнд эргэлзэх хүн биш юм. Би "Тогтоосон хугацаандаа ажиллах нь бэлэн байдаг", "Эр хүн зөвхөн өөрийнх нь үнэ цэнэтэй" гэх мэт үгсэд хатуу итгэдэг. Тийм болохоор надад гурвынх нь байгаа.
  
  
  Миний хувийн баялаг.
  
  
  Мэдээж намайг гурван өндөгтэй төрөөгүй гэдгийг мэдэх хэрэгтэй. Гурав дахь нь AX-ийн бэлэг байв. Үнэн хэрэгтээ энэ бол бөмбөрцөг хэлбэртэй гранат юм. Үхлийн хийн бөмбөг. Хэвлэсэн эзэмшигчийн гарын авлагад: ( 1. Зүү тат. 2. Бөмбөг шид. 3. Там шиг гүй.) болон "Зогсоол болох газруудын жагсаалт" гэж бичсэн бөгөөд энэ нь далд зэвсгээ нууж болох AX-ын хэллэг юм. Өгүүлбэр +3 ("уян хатан Z-5 хавсралтыг ашиглаж, гранатыг биеийн хэсгүүдэд байрлуул") зарим дэд тексттэй байв.
  
  
  Тэр үед миний мэдэхгүй байсан, одоо мэдэж байгаа зүйл бол таны өөрийн хэсгүүдийн хооронд дэлхийн хамгийн найдвартай хоргодох газар байсан. Тэнд гранат хайх тухай хэн ч бодохгүй. Мөн энэ баримт миний амийг нэг бус удаа аварсан. Гэхдээ энэ гранаттай холбоотой нэг асуудал бий: түүнийг нуугдаж байгаа газраас нь яаж гаргах вэ.
  
  
  Энд та буудах багийнхаа өмнө байна. Арван хоёр буу таны зүрх рүү чиглэв. Тэд таны нүдийг боохыг санал болгож байна, гэхдээ та үгүй гэж хэлдэг. Тэд танд тамхи санал болгоход та үгүй гэж хэлдэг. Тэд танд сүүлчийн хүсэлт байгаа эсэхийг асуухад та "Тийм ээ, эрхэм ээ" гэж хариулдаг. Би эцэст нь тухтай байхыг хүсч байна.
  
  
  Энэ бол гранаттай холбоотой асуудал юм.
  
  
  - Тэр сэрсэн байх гэж бодож байна. - Кван ярьсан. Ван энэ үнэн эсэхийг шалгахаар ирсэн... Би үүрд үхсэн мэт дүр эсгэж чадахгүй.
  
  
  За яахав" гэж тэр хэлэв. "Ник Картер."
  
  
  Би аажуухан босож, толгойгоо тэмтэрсэн. "Би энэ газарт санамсаргүй тохиолдлоор очиж очиж шалгая гэж бодсон."
  
  
  Тэр инээмсэглэв. -Чамайг ирэхийг бид мэдээгүй нь харамсалтай.
  
  
  "Би мэднэ" гэж би хэлэв. - Та бялуу хийх хэрэгтэй.
  
  
  Тэр дохио зангаагаар бусад руу эргэв. "Хөөе, нааш ир. Би чамайг алуурчдын алдарт мастер Ник Картертай сүүлчийн удаа уулзаасай гэж хүсч байна. Түүний хэлсэн үгнээс харахад би алга ташилт, магадгүй дахиад хэдэн алга ташилт хүлээж байсан."
  
  
  Харин үүний оронд би өршөөлгүйгээр шоолж шоолж байсан.
  
  
  "Одоо..." гэж Ван хэлэв. -Бас нэг асуудал байна. Манай Killmaster-ыг алах нэр төрийн хэрэг хэнд байх вэ? Энэ бол риторик асуулт байсан нь мэдээжийн хэрэг, Ван хүмүүсийг түүнд титэм өгөхийг хүссэн.
  
  
  "Надад.' - Кван гэнэт гар буу гаргаж ирээд: "Би тушаалыг хангалттай удаан дагасан. Надад албан тушаал ахихын тулд энэ нэр хүнд хэрэгтэй байна." Ван мөн буу гаргаж ирээд Кван руу чиглүүлэв. Тэр "Би илүү зохистой" гэж хэлэв.
  
  
  Тэдний хэн нь илүү үнэ цэнэтэй вэ гэж би гайхаж байсан. Энэ үнэхээр миний сонирхлыг татаж эхэлсэн.
  
  
  Тэр хоёр бие бие рүүгээ харан зогсон хоёр гар буу нэгнийхээ зүрх рүү чиглэв.
  
  
  Эрчүүдийн тойрог хөгжимгүй ямар нэгэн дөрвөлжин бүжиг хийж байгаа мэт тэднээс нэг алхам ухарлаа. Энэ хөдөлгөөн хурцадмал байдлыг нэмэгдүүлж, зэвсэг барьсан хоёр баатрыг тулалдаанд хүргэв. Одоо бол бахархах асуудал. Тэдний нэг нь ухрах юм бол нүүр царайгаа алдах болно. Эсвэл юу ч байсан.
  
  
  "Би чамайг зэвсгээ хая гэж тушааж байна." Энэ бол утгагүй тоглоом байсан бөгөөд Ван үүнийг мэдэж байсан.
  
  
  "Би дахиж захиалга авахгүй гэдгээ хэлж байна."
  
  
  Миний бодлоор Кван хамгийн түрүүнд буудсан. Хэсэг секундын дотор хоёр удаа гялсхийж, би аль хэдийн өрөөний хагасыг өнгөрөөсөн. Дуэль миний анхаарлыг бага зэрэг сарниулав. Би шалан дээр суугаад гартаа гранат аваад хаалганы зүг инч, инчээр мөлхөж эхлэв. Эхний суманд би түүнийг унагаж, амьсгаагаа дарж, гарц руу гүйв. Энэ хий нь үхлийн аюултай утааны хөшиг үүсгэв. Тэд амьсгаадан унасаар над руу хүрэх гэж оролдов. Нэг нь дамжсан ч гэдсэнд нь өшиглөсөн чинь тэр бөхийв. Би том үсрэлт хийж өөрийгөө хүчлэн гарч үсрэв. Энэ бол гоёмсог цоожтой гоёл чимэглэлийн түлхүүртэй, эртний царс модон хаалга байв. Хаалга тайвширсан, итгэлтэйгээр тогшив. Тэр найман дээрэмчдийн дарамтыг үүрд тэсвэрлэхгүй. Гэхдээ дахин хэлэхэд тэдэнд тийм ч их цаг байсангүй. Хий нь жаран секундын дотор тэднийг цохиж, гурван минутын дотор тэд бүгд үхэх болно.
  
  
  Дөрөвдүгээр давхарт гараад цонхоо онгойлгоод гүнзгий амьсгаа авлаа. Хий байсан газартаа үлдэх болно: хоёрдугаар давхарт байрлах хаалттай номын санд, цонх хаагдсан өрөөнд.
  
  
  Хөгшин хосууд миний орхисон газар хэвээрээ байв. Тэд маш их айсан тул үхсэн мэт дүр эсгэсэн хэвээр байв. Би тэднийг аваад ар араас нь уяад гурван шатаар буулгав.
  
  
  Байшингийн өмнөх өвсөнд хүрч, амьсгаагаа авахаар зүлгэн дээр хэвтлээ. Би номын сангийн цонх руу харлаа. Үүн дээр гурван цогцос мушгирсан байдалтай хэвтэж байв. Цонх онгойх боломжгүй байсан ч тэд нээх гэж байгаад үхсэн.
  
  
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Британийн колониал дээр нэг ч люкс өрөө үлдээгүй тул би гурван өрөө хөлсөлсөн. Тэдний хоёр нь Thestlewaites-д зориулагдсан байв. Энэ бол герцог ба гүнгийн овог байсан нь тогтоогджээ. Тэд үнэхээр герцог ба гүнгийн авхай нар байсан. Нонни хэмээх охин тэдний охин байсан нь тогтоогджээ. Гүн гүрнийг наян гурван настай байсныг бодоход би язгууртнуудад хүндэтгэлтэй хандсан юм.
  
  
  Нонни хоёр дахь өрөөг авав.
  
  
  Нонни гуравт орсоор л байлаа.
  
  
  Гурав дахь өрөө минийх байсан.
  
  
  Би түүний төрөл биш гэдгээ түүнд зөөлөн тайлбарлах гэж оролдов. Тэр маш их эсэргүүцэж, надад таалагдаж байна гэж хэлсэн. Тэр миний төрөл биш гэдгийг би зөөлөн тайлбарлав. Энэ нь түүнийг уйлуулсан. Би худлаа хэлсэн. Би түүнийг маш дур булаам, аймшигтай тачаангуй гэж хэлсэн. Би түүнд хүнд бэртсэн гэж хэлсэн.
  
  
  Тэр маш их ойлгодог болсон.
  
  
  “Би залгаад хоёр удаа ярилцсан. Эхнийх нь Лондонтой, Роско Клайнтай хамт байсан. Роско AH-ийн төлөөлөгч байсан. Буудлагын хувьд түүний авъяас чадвар дунджаас хамаагүй доогуур байсан ч хаана ч, хэнийг ч тагнаж чагнаж байхдаа Роско Клайн хэнээс ч дутахгүй байв.
  
  
  Роско бусадтай адилхан, хэн ч биш байсан. Тэр нэг блок дотор гурван өөр хүн шиг харагдаж чадсан. Түүнд нүүр царай, байрлалаа өөрчлөх онцгой арга байсан. Нэг өдөр чи эргэж хартал нэг ажилчин хүүг олж харав. Хэрэв та эргэж харвал, ажилчин алга болсон байсан бөгөөд та өөр хэн нэгнийг олж харав - хуульч эсвэл уралдааны жолооч - ямар ч тохиолдолд: огт өөр хүн. Дараа нь энэ нь зөвхөн чиний мэдрэмж байсан, чи чамайг дагаж мөрддөггүй гэж бодсон ... Роско нэг удаа Нацистуудын бэхлэлтээс гарч яваад Дахаугаас зугтаж байсан түүхтэй, зүгээр л түүний хэлснээр "тэр хүн шиг харагдаж байсан. Герман".
  
  
  Итгэнэ үү үгүй юу. Би үүнд урт хугацаанд бүрэн итгэж байна.
  
  
  Роско Нассаугаас онгоцыг барьж авна гэж амласан. Тэр намайг тэнд очих хүртэл Чэн-ли, Вин По хоёрыг үргэлжлүүлэн үзэх болно. Арван минут өнгөрч байв. Би онгоцны буудал руу залгалаа. Лондон руу нисэх онгоц цагтаа хөөрлөө. Тэгээд би радио асаалаа. Оргон зугтсан тухай мэдээ байсан ч Чен-ли баригдсан байж болзошгүй талаар юу ч алга. Роско заль мэхээ харуулах хэрэгтэй.
  
  
  Зочид буудлын эмч мөрийг минь үзээд боож, тариа хийсэн.
  
  
  Тэр намайг хаалга мөргөсөн гэсэн үгэнд итгэсэнгүй.
  
  
  Би шүршүүрт орж, ууж, дөчин цаг унтмаар байсан. Гэхдээ би бас Таратай уулзахыг хүссэн бөгөөд түүнийг сүүлийн хэдэн цагийн турш тамыг туулсан байх гэж ойлгосонгүй. Тэр царай гаргаад "Та нар ч гэсэн үргэлж хөгжилтэй байгаарай" гэж хэлэхэд үнэхээр шүүслэг байсан. Би ч бас түүний юу хэлэх гээд байгааг мэдэж байсан. Би өөрөө хүлээж суухаас илүү түүнийг хайж эхлэхийг илүүд үздэг. Тара зочид буудлын захиалгыг цуцалж, миний хэлсэн хаягаар очсон байх гэж найдаж байлаа. Хотын нөгөө захад байдаг шар байшин руу явлаа.
  
  
  Хатагтай Вилсон Т.Шериф надад хариулав. Үгүй ээ, тэр надад Тара тэнд байгаагүй гэж хэлсэн. Энэ Тара хэн байсан бэ? Тэгээд би түүний хувьд хэн байсан бэ? Миний толгойд цус урсаж эхлэв. Тара энд хэдэн цагийн өмнө байх ёстой байсан. Энэ бол миний бодож байсан хамгийн аюулгүй газар байсан. Гэхдээ би түүнийг буцаад тэр буудал руу явуулахгүй байх ёстой байсан. Би түүнийг шууд энд явуулах ёстой байсан. Хатагтай Шерифт илгээсэн зурвас нь би түүний мөрдөгчдөөс ангижрах болно гэсэн үг юм. Би энэ хоёр эмэгтэйг хамт сууж, кофе ууж, хүүхдүүдтэйгээ тоглож байгаагаар төсөөлж байсан.
  
  
  Одоо миний нүдний өмнө гарч ирсэн үзэгдэл хамаагүй бага тааламжтай байв.
  
  
  Тэд Таратай байсан.
  
  
  Гэхдээ энд дахиад л асуудал байна. Тэд хэн бэ'? Тэгээд тэд түүнийг хаашаа авч явсан бэ? Дахиад би хаанаас эхлэхээ мэдэхгүй байлаа. Одоо ч гэсэн Тара чадна ...
  
  
  Би хатагтайд хэлсэн. Шериф, би хэн байсан бэ?
  
  
  Тэр надад нэг шил ром өглөө.
  
  
  Би түүнтэй зууралдсан. Хаашаа явахаа мэдэх хүртэл явах нь тэнэг хэрэг. Гренада? Тэд Тараг тэнд аваачсан нь юу л бол. Гэхдээ энэ бол миний санаанд орсон цорын ганц газар юм. Тэгээд л тэд түүнийг тийш нь аваачаагүй юм. Би ромноос дахин нэг балгалаа.
  
  
  Би хатагтайг явуулсан. Шериф цаас, үзэг аваад цагдаа нарт Вилсоны тухай тэмдэглэл бичжээ. Жинхэнэ гэмт хэрэгтнүүд хэн бэ, тэднийг зүлгэн дороос 5 метрийн гүнээс олох байх гэж би тэдэнд хэлсэн. Би тэдэнд дахиад хэдэн цогцос байж магадгүй гэж хэлсэн ч хаана байгааг нь мэдэхгүй байна.
  
  
  Дараа нь гэрэл дахин асав.
  
  
  "Мод Никель" нь яг Вилсоны тодорхойлсон шиг байсан. Замын хажууд жаахан хуучирсан таверн. Би түүний хажуугаар өнгөрч, модны завсраар машинаа тавьлаа.
  
  
  Цонхнууд харанхуй байсан ч ойртоход хар хөшигөөр хучигдсан байв.
  
  
  Би дуу хоолой сонссон.
  
  
  Би Вильгельмина руу гараа сунгав. Өрөөний агаар дахин амьсгалах үед би түүнийг аваад амьсгал хураасан Тайландын боомилсон газраас булааж авахаас өөр аргагүй болсон. Би номын сангийн шалан дээрээс стилетто олов. Хуучин найдвартай буугаа буцааж авсан нь сайхан байлаа. Шинэ зэвсэг бол шинэ хайр шиг - энэ нь таныг урам хугарах вий гэж үргэлж айдаг.
  
  
  Харанхуй цонх руу ойртлоо.
  
  
  Аан, Тото?
  
  
  Ноус зочилсон.
  
  
  Тэд ямар нэг юм хүлээж, францаар ярьж байв. Франц хэл нь Индохинад нийтлэг хэл байв. Хувьсгалд нэрвэгдсэн эдгээр улсуудын ихэнх нь нэгэн цагт Францын колони байсан бөгөөд дараа нь тусгаар тогтнолтой тулгарсан тул хамтдаа аль чиглэл рүү явахаа гайхаж байв. Зүүн эсвэл баруун. Би эдгээр дорно дахины хэлийг хэзээ ч тийм сайн эзэмшээгүй ч ядаж франц хэлээр ярьдаг.
  
  
  "Си ле дарвуулт онгоц нь нэг хэсэг юм. Чи дохио харж байна уу?
  
  
  Тэд завь явсан гэсэн дохиог хүлээж байв.
  
  
  - Нэмж хэлэхэд энэ нь чухал, тийм үү?
  
  
  Тэд бас "бусдыг" хүлээж байв. Хэрэв эдгээр "бусад" миний найдаж байсан газар байсан бол тэд маш удаан хүлээх байсан.
  
  
  Би тэдний хэлсэн үг бүрийг барьж авах гэж зүтгэсэн. Тэд "les autres" Картертай холбоо барьсан эсэхийг гайхаж байв. Тэдэнд туслахыг зөвшөөрөхгүй байгаа нь харамсалтай гэж бодсон.
  
  
  "C'est dommage" гэж нэг нь "que la femme est mort" гэж хэлэв.
  
  
  Миний зүрх цохилохоо больсон.
  
  
  Тара үхсэн.
  
  
  Ухаан, хянамгай, өөрийгөө хамгаалах, боломж, зорилго, АХ, амьдрал, бүх зүйл утга учиргүй тоос болон бутран уналаа. Би зүгээр л галзуурсан. Би үсрэн босоод хаалгыг нь өшиглөсөн. Би нүдэнд харагдах эхний хөдөлж буй объект руу дайрлаа. Би буугаа ч зураагүй. Би гартаа байгаа махыг мэдрэхийг хүсч, урагдаж, өшөө авах гэсэн анхдагч хүслийг мэдэрсэн. Би өөрийнхөө зэвсэг болохыг хүссэн.
  
  
  Гэнэт би гурван хүнтэй зодолдоод байгаа юм байна. Тэд хамтдаа зургаан фут өндөр, гурван зуун тавин фунт жинтэй байсан ч галзуурлын тухайд надад тэнцэх хүн байхгүй. Сохор уур хилэн, шатаж буй уур хилэн нь тэнэгүүдийг супер хүн болгон хувиргадаг.
  
  
  Би тасралтгүй ууртай машин байсан. Би цоолтуур, өшиглөлт хийдэг үйлдвэр байсан. Надаас нэг ч зугтсангүй. Бид яг л хятад оньсого шиг нэгдэж, нэг дан, эргэлдэж, өшиглөсөн бөмбөг шиг болсон. Тэд бүгд буудахаас айж, нэгийг нь цохихоос айж байв.
  
  
  Би үүнийг яаж хийснээ хэлмээр байна. Уг нь би өөрөө мэддэг ч болоосой. Гэхдээ миний санаж байгаа зүйл бол миний уур хилэн. Энэ нь дуусахад тэд бүгд үхсэн байв. Би зөвхөн гараараа л ийм амжилтанд хүрсэн.
  
  
  Тарагийн бие баарны ширээн дээр сунасан байв. Судасны цохилт байсангүй. Амьдралын шинж тэмдэг алга. Би түүнийг аваад гадаа гаргалаа. Түүний улаан үс намайг атга дөл шиг шатааж байлаа. Сарны гэрэлд түүний царай цонхийсон ч сэвх толбо хамрыг нь бүрхсэн хэвээр байв. Бөөн өвдөлт хоолойд минь тээглэн орилсон ч аймшигтай мэгшин уйллаа. Гэвч бүх зүйл цааш үргэлжилсэнгүй; тэр зүгээр л тэнд үлдсэн.
  
  
  Би түүнийг үнслээ.
  
  
  Тэр миний гарт хэсэгхэн зуур хөдөллөө.
  
  
  Би түүнийг дахин үнслээ.
  
  
  Тэр инээж, нүд ирмэв. "Сайн уу, Ник" гэж тэр инээвхийлэв. - Би чамайг хэтэрхий их айлгасан уу?
  
  
  Би бараг л хаячихлаа, энэ гэнэтийн үзүүлбэрт маш их цочирдсон. Би өөр үг хэлж чадсангүй. Тэр тэсэлгүй инээв. 'Тайвшир. Чи галзуу биш. Нойрсож буй гоо сайхан амьд, сайн байна."
  
  
  Эцэст нь би "Хаааааааааааааа" гэж хоолойгоо боож амжлаа. Эсвэл үүнтэй төстэй зүйл.
  
  
  Тэр дахин инээв. "Намайг явуул, би чамд бүгдийг хэлье."
  
  
  Би тавив. "Мммм" гэж тэр хэлэв. "Дахин хөдөлж байгаа нь сайхан байна." Тэр гараа сунган сарны гэрэлд эргэлдэв.
  
  
  Тэр гайхалтай байсан. Тэр бол домогт нимф байсан. Зуун жил үргэлжилсэн ид шидийн ид шидийн ид шидийн ид шидийн амьтан болох эртний домогт дахин төрж, далайн эрэг дээрээс өндийж ирсэн нимф.
  
  
  Би түүн рүү хараад өөрийгөө их бага хэмжээгээр илбэв. Тэр бүжгээ зогсоож, толгойгоо сэгсрэн инээмсэглэв. "Би чамд үнэнийг хэлэхийг үзэн ядаж байна, хонгор минь." Энэ үнэхээр романтик бус юм."
  
  
  Оролдоод үз гэж би хэллээ.
  
  
  "Био санал хүсэлт" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Органик санал хүсэлт үү?
  
  
  Органик санал хүсэлт."
  
  
  "Чи аль хэдийн хэлсэн" гэж би хэлэв. "Гэхдээ энэ юу вэ?"
  
  
  За, толгой өвдөх, астма өвчнийг хэрхэн яаж даван туулах, тархины долгионыг удирдан чиглүүлэх тухай эдгээр онолуудыг сонссон нь дамжиггүй... "Тэгээд яах вэ?" Biofeedback гэдэг бестселлер байсан. Би бестселлер ном уншдаггүй, гэхдээ эдгээр онолуудын талаар сонссон. Энэ нь “Би үхсэн хүнийг яаж дуурайх вэ?” гэдэгтэй ямар ч холбоогүй байсан.
  
  
  За," тэр "Би үүнийг л хийсэн." Чамайг хаана байна гэж асуухад нэг нь цохиод би унасан. Дараа нь би энэ био санал хүсэлтийг дөнгөж эхлүүлсэн. Судасны цохилтыг мэдрэхээ болтлоо бууруулж амьсгаагаа дарлаа. Тэд надтай хэтэрхий ойртох үед би үүнийг үргэлж хийдэг байсан."
  
  
  Зүгээр үү?' - Би хуруугаа таслав.
  
  
  Үгүй Амар биш. Үүнийг хийхийн тулд AX хэсэг эмэгтэй төлөөлөгчдийг сургасан. Энэ дасгал олон сар үргэлжилсэн. Гэхдээ энэ нь ажилладаг."
  
  
  Гэхдээ надад хэлээч, яагаад надтай холбоо бариагүй юм бэ? Тэр мөрөө хавчив. "Эхэндээ би чамайг мөн гэдэгт итгэлгүй байсан." Гэхдээ бас" тэр хэсэг зогсоод газар луу харснаа, "Энэ нь чамайг зовоож байгаа эсэхийг мэдэхийг хүссэн юм."
  
  
  Би түүнд хортой харцаар харав. "Тэд чамайг үхсэн гэж хэлэхэд би маш их санаа зовсон тул би тэр клуб руу галзуу юм шиг дайрсан."
  
  
  'Сайн уу.' -Ингэж хашгирах хэрэггүй. Намайг энд хөгжилдөх гэж ирсэн гэж бодож байна уу?
  
  
  'Үгүй.' -Гэхдээ та нар хөгжилтэй байсангүй. Та ажил дээрээ унтсан.
  
  
  Энэ арга нь хэд хэдэн давуу талтай гэдгийг би мэдсэн. Чих үйл ажиллагаагаа үргэлжлүүлж байхад та зүрхний цохилтоо бараг зогсоож чадна. Хүмүүс нас барсан хүний дэргэд үг хэлэхгүй байх хандлагатай байдаг.
  
  
  Тара их зүйл сурсан. Энэ нь биднийг цааш ахиулсангүй, гэхдээ ядаж Нассаугийн нууцыг тайлсан.
  
  
  Лин Жин, Бангел нар дорнын эмийн сантай байсан. Бангел бас Нассау хотод зочид буудалтай байсан. Энэ бүхэн үнэн байхааргүй дэндүү сайхан санагдах үед Хятадын үйлчилгээний KAN татгалзаж чадахгүй санал тавьсан. Мансууруулах бодисын эх үүсвэрийг таслахгүйн хариуд КАН орлогынхоо хорин хувь, үечилсэн үйлчилгээ шаардсан. Энэхүү "хааяа тохиолдох ивээл" нь маш энгийн байсан: тэдний хийх ёстой зүйл бол КАН-ын хаа нэгтээ нэвчихийг хүссэн хэд хэдэн клоныг хамгаалах, хамгаалах явдал байв.
  
  
  Нассау бол хамгийн тохиромжтой буудал байсан. Америктай ойрхон, гэхдээ Британийн нутаг дэвсгэр хэвээр байна. Энэ нь тэднийг олон асуудал, эрсдэлээс аварсан. Тэдний аяллын сүүлчийн шатанд загас агнуурын завинд суугаад Флоридагийн алслагдсан хад руу буух нь сэвшээ салхи байлаа. Систем сайн ажилласан.
  
  
  Жишээлбэл, Чарльз Брайс бол сенатор Мортоныг хөнөөсөн клон юм. Эхлээд тэрээр Гренадагийн казинод энгийн гал тогооны туслахаар ажиллаж байсан; дараа нь КАН түүнийг энд тэндгүй зөв утсыг татах замаар "Нисдэг Aces" -ын нисгэгчээр томилов; - тэр онгоцыг сенатортой хамт сүйрүүлсэн. CAN-ийн хувьд систем жигд ажилласан боловч Лин Чинг энэ схемийг эсэргүүцэв. Гэнэтийн тайралтаас урьдчилан сэргийлэх зорилготой. Гэм буруутай гишүүд ч байсан.
  
  
  Чен-ли Сэйбрукыг буудаж алах үед энэ нь дээд цэгтээ хүрсэн. Энэ боломжгүй байсан. Сенатор Сэйбрук Чен Лигийн бай байсан байж магадгүй ч түүнийг Мэн дэх гэртээ алах ёстой байв. Сэйбрук шууд казино руу ороход Чен Ли “Яагаад хүлээх ёстой гэж?” гэж бодов.
  
  
  Энэ бол үнэхээр тэнэг үйлдэл байсан. Ингэснээр та өөрийн үүрээ нээх болно.
  
  
  Чен Лиг баривчилсан.
  
  
  Лин Жин явахыг хүссэн. Шаардлагатай бол Бангелийг эргүүлж өгөхөд муу. Бусад бүлэглэлийнхэн ч бослогын ирмэг дээр байсан.
  
  
  Гренадагийн казиногийн бизнес бүхэлдээ гэнэт аюулд өртөв.
  
  
  Тэд Вин Пог явуулсан. Лондон дахь тэдний том хүн, мөн КАН-аас аврах баг Чен-ли рүү очихоор. Вин өөрийгөө хар тамхины наймаачин гэдгээ баталж, энэ дүр нь түүнд Лин Жингийн итгэлийг олж авах, мөн Лин Жинг миний араас явуулах боломжийг олгосон юм. Гэвч Гренада дахь эмх замбараагүй байдал, бослогын улмаас КАН шинэ газар олох шаардлагатай болжээ. Тиймээс тэд Вилсон Т.Шерифээс хар тамхи нууж, Вуд Никелийг хэрэгт авчирсан. Энэ баар тэдний шинэ төв байр болсон. Тэнд тэд цаашдын үйл ажиллагаагаа төлөвлөхөөр цугларав. Ихэнх нь тэнд хооллож унтдаг байсан. Төлөвлөгөө сайн байсан.
  
  
  Чен Лиг шоронгоос оргосон гол зохион байгуулагч нь Уинг байв. Тэрээр мөн энэ дарвуулт онгоцоор ослыг төлөвлөж, шумбагч онгоцыг авчирсан. Дараа нь тэрээр гүнтэй "ажил хэргийн уулзалт" зохион байгуулж, гүнгийн үнэнч туслахыг алга болгохыг баталгаажуулав. Вин По маш сайн нялцгай биетэнг мэддэг байсан нь санамсаргүй бөгөөд тааламжтай байсан биш гэж үү? Дөнгөж сая Лондоноос хатагтай Шерилийн зөвлөмжийн дагуу ирлээ.
  
  
  Тэрээр хүчирхийллийн үйлдлээ Ван Тонд даатгажээ. Эдгээр ангиуд тийм ч муу биш, хэрцгий байсан. Ядаргаатай зүйл нь орчуулгууд байсан. Хаа нэгтээ, франц хэлээс Камбож, Тайланд, Хятад, Ван Тонгийн тусгай англи хэл зэрэг үйлдлүүд дээр алдаа гарч, сайтар боловсруулсан төлөвлөгөөнүүд нь зарим нэг утгаа алдсан байна. Дараах зүйл нь Keystone Cops инээдмийн кинонд гардаг шиг санагдсан.
  
  
  KAN-ын залуусын нэг нь бие дээр бүдрэх болгондоо үүнийг КАН хийсэн гэж таамаглаж байв.
  
  
  Эцсийн эцэст КАН-д Бангелийг алах бүх шалтгаан байсан бөгөөд КАН бас Лин Чинг алахаар төлөвлөж байсан. Тиймээс бүгд бүлгийнхнээс өөр хүн хийсэн гэж бодож, миний үлдээсэн цогцсыг чимээгүйхэн гаргаж авсан.
  
  
  Үлдсэн хэсэг нь инээдтэй байсангүй. Энэ бол Гарутай холбоотой хэсэг байсан. Тэр надтай холбогдоход тэд түүн дээр очсон. Ван хотын залуус ингэчихээд “Америк үхсэн” гэсэн мэдээ иржээ. Вин По намайг энэ америк хүн гэж ойлгосон. Жигүүрийн бүлэг Каскадын зам руу чиглэн, бусад нь ерөнхий яриа өрнүүлэн түүхээ ярьж эхлэхэд аль хэдийн орой болсон байв.
  
  
  Тэд намайг хурдан авах нь дээр гэж шийдсэн. Гэхдээ би аль хэдийн Каскадын замд очсон. Тэд миний оронд Тараг авсан.
  
  
  -Таныг хааш нь авч явсан бэ?
  
  
  Хмм" гэж тэр эргэж харав.
  
  
  Тэд чамайг зодсон гэж чи хэлсэн. Би хаана байгааг мэдмээр байна.
  
  
  Тэр миний цээжийг даган элс урсгав. -Энэ бол маш эмзэг асуудал гэж бодож байна. Тэр миний цээжин дээрх элсэнд зүрх зурсан. 'Юу болоод байна?' гэж тэр инээж асуув. -Чи атаархаж байна уу, Картер?
  
  
  Мэдээж би атаархдаггүй. Бас намайг Картер гэж битгий дуудаарай. Та киноны сурвалжлагч эмэгтэй шиг харагдаж байна.
  
  
  "Би зүгээр л санамсаргүй байдлаар Лорен Бэколл тоглосон." Тэр нэр төртэй босч, сарны гэрэлд далайн эрэг дагуу гүйв. "Хэрэв чамд хэрэгтэй бол" гэж тэр дуудаж, "зүгээр л шүгэлдээрэй." Түүний нэр төрийг гутааж чадах цорын ганц зүйл бол тэр ямар ч хувцас өмсөөгүй байсан явдал юм. Биднийг анх танилцахдаа тэр үнэхээр сайхан залуу бүсгүй юм шиг санагдсан. Гэвч сүүлийн үед тэрээр олигтойхон хатагтай гэхээсээ илүү эвдэрсэн залуу бүсгүй шиг харагдаж байна.
  
  
  Би түүнийг үнэхээр хүсч байсан. Би түүнийг дахин хүссэн. Гэхдээ энэ бүхний хамгийн муу зүйл бол би шүгэлдэхээ мэдэхгүй байгаа явдал юм.
  
  
  Би босоод түүнийг дагаж эрэг дагуу явлаа.
  
  
  Бид усанд сэлэхээр явсан.
  
  
  Усан дотор, давалгаан дунд бид бие биенээ тойрон гулгав.
  
  
  "Энэ бүтэхгүй" гэж тэр хэлэв. Би хэлсэн. - "Бооцоо тавих уу?"
  
  
  Өөр нэг давалгаа биднийг салгаагүй бол байж болох л байсан. Тиймээс бид далайн хамгийн захад, одоо усаар бүрхэгдсэн, дараа нь дахин нүцгэн үерхсэн. Бид далайн түрлэг, эсвэл далайн түрлэгтэй ижил хэмнэлд унасан тул тэр бид хоёр долгион, эрэг болж, байгалийн жамаараа уулзаж, баяртай гэж хэлэв; Нойтон, давстай үнсэлтээр бид бие биедээ эелдэг мэндчилж, үдэв. Үнэндээ энэ нь хэзээ ч зогссонгүй. Бид шуугиан дэгдээж буй усанд хамтдаа бууж, догдолж амьсгаадан босох үед миний амыг цээжин дээр нь тавьсан нь түүнийг бүгдийг дахин эхлүүлэхэд хүргэв.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр надад: "Чи мэднэ дээ, би эхлээд айж байсан."
  
  
  Би гарынхаа дотор талыг нь гэдсэн дээр нь гүйлгэв. "Энэ бол аймшигтай тоглоом, хонгор минь. Хэрэв чи хутга, кунг-фу тоглож мэдэхгүй бол... за, би чамайг буруутгахгүй. Би түүний нүд рүү гүн харлаа. "Тэгвэл би чамд хэлье: би чамд маш их уурласан."
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. -Тэгвэл тэгэх гэсэн юм биш. Энэ өдрийг хүртэл та бид хоёр тэр бааранд сууж байхад, чи ширээний нөгөө талд, сая бээрийн цаана сууж байхад л гэсэн үг.
  
  
  "Хараач." - Би аяархан хэлэв. “Би ийм л байна. Мөн хэн ч надад төлбөр төлж чадахгүй. Одоо би чамтай хамт байгаа болохоор би бүгд чинийх гэдгийг чи мэднэ. Тэгээд үлдсэн хугацаанд... за, тэгвэл би өөрөө өөртөө л байх болов уу.
  
  
  Тэр инээмсэглэв. Түүний дотор уйтгар гунигийн манан байсан. “Санаа зоволтгүй. Картер. Би чамайг өөрчлөх гэж оролдохгүй. Зүгээр л..." Тэр юу хэлэхээ бодон хэсэг зогсоод, "Би чамайг өмнө нь таньдаггүй байсан" гэж үргэлжлүүлэхээр шийдэв. Хэрэв би Лорен Бэколл биш бол Бяцхан Энни байх аймшигтай жигшүүртэй хандлага надад бий. Тэр дахин инээмсэглэсэн ч энэ удаад түүний царай илүү баяр хөөртэй байв. Санаа зоволтгүй. Одоо би маш том, хүчирхэг болсон бөгөөд би чамайг байгаагаар чинь хайрладаг."
  
  
  Надад "Би чамд хайртай" гэсэн хэллэг, хэд хэдэн татгалзах рефлекс бий. Би хэзээ ч юу ч амлаж байгаагүй... бид бүгд үүнийг хийхгүй байх ёстой... Би Тара руу харлаа. "Би бодож байна" би ч бас чамд хайртай гэж хэлсэн.
  
  
  "Бурхан минь" гэж тэр хэлэв ...
  
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Британийн музей урьдын адил сэтгэл татам байсан. Энэ уриалга надад үргэлж ямар нэгэн хор хөнөөлтэй зүйл байсан. Та Артур хааны нэг удаа өмссөн байх ёстой хуяг дуулга, эсвэл "610 онд гарсан" ламын дээлийг харж байна. Түүх гэдэг бол тэр түүхийн номонд шахагдаж, хатаасан бяцхан түүх биш, ариутгасан хүмүүс, үйл явдлуудын нэг цуваа шиг, үргэлж дурсагдах өдрүүдтэй зэрэгцэн явж байгаа нь танд гэнэт санагдав. (1066, Викингүүдийн ялалт." 1215, Магна Карта.) Түүх бол эр зориг, итгэл, цусаар бичигдсэн шуургатай, шуургатай баримтуудын хуримтлал юм. Түүх бол та бид хоёр шиг энгийн, эгэл жирийн оршин тогтнохдоо үүрд үйлчлэх ялтай хүмүүс юм. Мөн металл бамбай, даавууны хэсэг биш.
  
  
  Миний хэлсэнчлэн аймшигтай.
  
  
  Би Роскотой арван нэгэн цагт Констеблийн хурууны хээ хадгалагддаг өрөөнд уулзахаар тохирлоо. Нэвтрэхийн тулд танд тусгай тасалбар хэрэгтэй болно. Би энэ тасалбар, тийшээ хэрхэн хүрэх талаар зааварчилгаа, мөн Жон Констебл (1776-1837)-ын тухай гайхалтай товхимолтой байсан. Би тасалбарыг Маргарет Рутерфордын дубльд өгөхөд тэр надад асар том хэвлэмэл хавтас өгсөн. "Романтик реалист" гэж товхимолд бичжээ. "Констебл байгальд буцаж очихыг хүссэн." Хэрэв тийм бол байгаль (1776-1837) гайхамшигтай газар байсан. Гялалзсан ногоон өнгийн нэг үзэмж.
  
  
  - Гэхдээ тийм. Тэр үед гэрт бие засах газар байгаагүй.
  
  
  Би эргэж харлаа. Энэ бол Роско Клайн байв.
  
  
  "Энэ зургийг биширч байгаарай" гэж тэр хэлэв. Би эргэж хараад зургийг нь биширлээ. “Нассаугаас ирсэн бидний нийтлэг найз энд ирсэн. Тэрээр Котсволдс дахь хөдөөгийн байшин түрээслэв. Би өөр зураг руу ойртлоо. Савсан дээвэртэй, хөх ногоон голтой байшингууд. "Чиний Чэнли одоо ч байгаа." Онгоцны буудлаас шууд тийшээ очсон бөгөөд тэр цагаас хойш яваагүй. Зочин ирсэнгүй. Утасны дуудлага ирээгүй” гэсэн нь ер бусын юм. Тэд бол зүгээр л нам гүмхэн, эмх цэгцтэй, гадаа амьдардаг хэдэн улаач нар. Мэдээжийн хэрэг, тэд энд дөнгөж хорин дөрвөн цаг болсон.
  
  
  Би өөр хуудсыг эргүүлж, энэ удаад тээрэм, урсгалыг судлав. "Та өөр CAN агентуудыг харсан уу?"
  
  
  - Хэн ч, Ники. Хэн ч биш.'
  
  
  - Хэн нэгэн танд саад болсон уу?
  
  
  Би хэн бэ? Ламонг Крэнстон? Оюун санааг бүрхэх чадвартай юу? Хэн ч сүүдрийг хардаггүй, хонгор минь.
  
  
  Дараа нь надад дахиад нэг асуулт байна, Роско... Та яагаад надаас эдгээр зургуудыг харахыг хүсээд байгаа юм бэ?
  
  
  Би эргэж харлаа. Роско мөрөө хавчив. "Би чамайг урлагийн талаар ямар нэгэн зүйл мэдэх ёстой гэж бодсон."
  
  
  Тэгэхэд миний хэлсэн зүйл хэвлэхэд тохиромжгүй.
  
  
  Бид The Hunter's Lodge нэртэй West End ресторанд үдийн хоол идсэн. Цэлцэгнүүр, туулайн нуруутай могойн цэстэй модон хавтантай хоолны газар. Би Тара руу залгаад бидэнтэй уулзаарай гэж хэлсэн. Бид Роскогийн найз охиных байсан "орон сууцанд" байрлаж байсан бөгөөд одоо хотоос гадуур байсан охин юм. Бид ганцаараа байсан бөгөөд Жон Стюартын ачигч, зөөгч, үйлчлэгч нарын тухай дэмий хоосон ярианд асуудал багатай байсан. Энэ нь бас хоттой харилцах хамгийн тайван арга байсан. Би Роског ирэхэд Тара руу хэрхэн харж байгааг харсан. Тэрээр маргад ногоон өнгийн ноолууран даашинз өмссөн нь тахал мэт намуухан, бариу байсан нь түүнийг чадах чинээгээрээ гайхуулж, чанга дугуй хөхөнд нь тусалсан юм. Тэр өглөө дэлгүүр хэсээд худалдаж авсан байх. Наад зах нь би үүнийг урьд өмнө хэзээ ч харж байгаагүй. Би заримдаа даашинз мартдаг ч бариу даашинзыг хэзээ ч мартдаггүй.
  
  
  Би түүнийг Роскотой танилцуулсан. Тэр өөрийн инээмсэглэлээрээ инээмсэглэв. Миний хэлсэнчлэн, Роско өөрт таалагдсан дүр төрхтэй байж болно, гэхдээ тэр одоо ямар ч илэрхийлэлгүй харагдахаар мэргэшсэн. Ноён бүх зүйл, дундаж хүн. Дундаж өндөр, биеийн галбир, царай, хувцас. Би түүнийг тавь орчим настай гэж тооцоолж байгаа бөгөөд түүний хийсэн бүх зүйлийг нийлбэр дүнгээр энэ тоог гаргаж байна. Гэхдээ тэр өөрийн гэсэн зузаан үстэй, саарал биш, будах үед тохиолддог тийм түрэмгий хар өнгөтэй байдаггүй.
  
  
  Ингээд Тара инээмсэглэв. Хэдэн хормын дараа би Роско руу харвал тэр Гари Грант байлаа. Тэр өндөр туранхай байсан бөгөөд гэнэт оёсон костюм өмсөж, би түүнийг гайхалтай цагаан шүдтэй байхыг харлаа. Тара сохорсон харагдсан тэр цагаан байдлын тухай.
  
  
  Би бага зэрэг суугаад хоолойгоо засаад шийдэмгий, эрх мэдэлтэй дохиогоор зөөгчийг дуудаж, ундаа захиалав. "Надад хэлээч" гэж би Роско руу эргэж, "таны арилжааг хэн харж байна?"
  
  
  "Худалдаа хийх үү?"
  
  
  'Гадна. Таны гадаад худалдаа.
  
  
  -Өө, энэ наймаа. Чарли Мэйс. Чи түүнийг харж байсан уу?'
  
  
  Би түүнийг хэзээ ч харж байгаагүй.
  
  
  "За, сайн байна. Буу ч сайн. Хэрэв ямар нэгэн зүйл болвол - би юу ч болохгүй гэж бодож байна - тэр надад мэдэгдэх болно. Тэр Пирсон хүүтэй байгаа. Тиймээс чи санаа зовох хэрэггүй. юу ч."
  
  
  "Хүү?"
  
  
  Роско миний нүд рүү эгцлэн харав. "Би чамайг хорин настай байхдаа их ухаантай байсан гэж бодож байна."
  
  
  Би энэ талаар хэсэг хугацаанд бодож байсан. "Гэсэн хэдий ч, хэрэв та яг одоо тэнд сууж байсан бол би илүү дээр байх болно."
  
  
  Роско толгой сэгсэрлээ. - Би цуст нохой, Ники. Харуул нохой биш. Тэрнээс биш би ч бас болж байна... "Хэтэрхий хөгширчихлөө" гэж хэлэхийг хүссэн ч цаг хугацаа өнгөрөхөд ухаан орж "Сүүлийн үед би бүтэн долоо хоног хүлээгээд нойтон зүлгэн дунд хэвтэхээс залхуурах болсон."
  
  
  "Чи яаж тэднийг ийм удаан үлдэнэ гэдэгт итгэлтэй байж чадаж байна аа?"
  
  
  - Бүтээгдэхүүн, жишээлбэл. Тэд долоо хоног орчим хүнсний бүтээгдэхүүн захиалсан. Тэд бүр гэрийн үйлчлэгч хөлсөлсөн. Энэ нь тэд хэсэг хугацаанд сайн хөвгүүд байхаар төлөвлөж байгаа гэсэн үг юм. Ийм мэдээ тосгон даяар хурдан тархдаг. Надад итгээрэй, ийм хотуудад хэн нэгэн хоёр удаа найтаах нь мэдээ болж хувирдаг.
  
  
  "Тэгвэл бид яах ёстой вэ?"
  
  
  "Түр хүлээгээрэй?"
  
  
  "Хүлээж, сонор сэрэмжтэй байгаарай" гэж тэр хоёр электрон хайрцаг гаргаж ирэв. Жижиг халаасны хар хайрцагнууд. 'Нэг нь чамд; нэгийг нь надад зориулав.'
  
  
  'Алсын зайнаас ажиллах уу?'
  
  
  'Тийм ээ. Хамгийн ойрын утас руу очоод есөн-гурав-6-дөрөв-тэг-тэг-тэг гэж залга. Хотоос гадуур та эхлээд 0-1 эргэх ёстой. Дараа нь энэ хөөрхөн дээрх код товчийг дарснаар та Мэйсийн тайлангийн бичлэгийг сонсох болно. Цаг тутамд мэдээлэх.
  
  
  "Тэгээд энэ бүгд үү?"
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв. -Өөр зүйл байна. Та мөн утсаар ярьж, зурвасаа соронзон хальс дээр үлдээж болно. Тэгвэл Мэйс бид хоёр үүнийг сонсож чадна. Долорес мониторыг байнга хянаж байдаг тул ямар нэг зүйл буруу болвол бидэнд мэдэгдэх болно. Зүгээр л түүнд хаана байрлаж байгаагаа хэлэхээ мартуузай. Долорес бол AX свич байсан.
  
  
  - Мөн энэ байшинд цох тарих боломжтой юу?
  
  
  Тэр гашуун царай гаргаж, толгой сэгсэрнэ. Бараг л. Эсвэл тэд хэсэг хугацаанд явах хэрэгтэй ч одоохондоо ямар ч шинж тэмдэг илрээгүй байна. Бид ямар нэг шалтгааны улмаас ажилчин илгээхийг оролдож магадгүй юм. Гэхдээ Вин По ийм заль мэхэнд автсан бол аль эрт үхэх байсан. Бид дотоод утасны сүлжээнд холбогдсон тул бүх гарч буй мессежийг таслах боломжтой.
  
  
  Надад таалагдаагүй. Бид хүлээх хэрэгтэй болсон. Гэхдээ би өөрийгөө эрсдэлд оруулж чадахгүй байсан. Вин По намайг санав. Түүнд нэг удаа нүүрээ харуулбал бүх мэс засал бүтэлгүйтэх болно.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. Нэг болоход хоёр минут дутуу байлаа. "Хэрэв таны пейжерийн систем ажиллаж байгаа бол танд үүнийг хийх цаг байгаа гэж би бодож байна."
  
  
  Роско надад нүд гялбам инээмсэглэлээ. -Яагаад одоо хийхгүй байгаа юм бэ? найзаа? Үүнийг хуруугаараа бага зэрэг барь. Та өөрөө туршаад үзээрэй.
  
  
  "Би чамд шууд итгэж байна, Роско" гэж би хэлэв. Тэр Тара руу инээмсэглэв. "Би утсаар ярьж байна. Та надад үнэн зөв мэдээлэл өгнө гэдгийг би мэдэж байна.
  
  
  Тэр үүнийг маргаж болох ч N-3 үргэлж K-2-оос илүү чухал байдаг. Роско утас руугаа явав.
  
  
  Тара инээмсэглэв.
  
  
  Энэ бол флот дөнгөж сая далайд гарсныг мэдэх эмэгтэйн эгдүүтэй боловч хоосон инээмсэглэл байв. "Би өлсөж байна" гэж тэр хэлээд цэс рүү харав. "Түүнээс биш тэр миний төрөл биш" гэж тэр дээш харалгүй нэмж хэлэв.
  
  
  Би хөмсгөө өргөв. "Би нэг хором ч бодсонгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Мэйст бидэнд хэлэх мэдээ байсангүй. Энэ нь үндсэндээ бидэнд амралтын өдрийг өгсөн. Би мюзиклийн хэдэн тасалбар худалдаж авсан. "Ээждээ хэлээрэй" гэсэн нэг зүйлийг "Нью-Йорк таймс" сонины худалдагч "хэрэв танд ийм зүйл таалагдаж байвал үнэхээр инээдтэй" гэж нэрлэжээ.
  
  
  Тара дэлгүүр хэсэхээр бэлдэж байсан бөгөөд би юу ч хийж чадаагүйдээ бага зэрэг сандарч байлаа. Тэр гэнэт чимээгүй болсон болохоор миний хоолой бага зэрэг аймшигтай сонсогдсон байх.
  
  
  "Би чиний юу бодож байгааг мэдэж байна" гэж тэр эцэст нь хэлэв. "Чи үүнийг бурханд мартагдсан жуулчдын урхины нэг гэж бодож байна, тэгээд энэ охиныг яах вэ? Бүр тодруулбал, тэр энд юу хийж байгаа юм бэ? Түүний хийж чадах зүйл бол хулгайлагдаж, дэлгүүр хэсэх явдал юм."
  
  
  Би хариулсангүй. Түүний таамаг ойр байсан.
  
  
  "За, надад энд байх шалтгаан бий." Шалтгаан нь тэдний лаборатори хаана байгааг олж мэдсэний дараа би тэдний аль нь клон мөн тэдэнтэй юу хийхээ мэдэх болно. Тэр над руу Вальдорф дээр уулзсан анхны өдрийнх шигээ догшин, жимийсэн уруулаараа харав. Тэгээд миний хүзүүний ар талын үс яг тэр үеийнх шигээ боссон. Түүний хариу үйлдэл нь зөвхөн хамгаалалтын шинжтэй байсныг би мэдэж байсан. Тэр тэнд суугаад намайг залхааж байгааг мэдэрсэн бөгөөд энэ талаар түүнд хийж чадах зүйл бага байсан. Мөн би үндэслэлгүй сэтгэл хөдлөм байсан бөгөөд энэ талаар би юу ч хийж чадаагүй.
  
  
  Бид Пиккадилли циркийн буланд зогсож, бие бие рүүгээ арчаагүй ууртай харцгаав.
  
  
  Тэр хэлсэн. "Үүнээс гадна миний хийж чадах өөр зүйл байна."
  
  
  "Тэгээд энэ үнэн" гэж би хэлэв. "Чи ч бас нэг юм хэлнэ гэсэн үг." Тийм ээ.' Тэр хэлсэн. "Би ч бас чамайг маш их баярлуулж чадна."
  
  
  Ийм лакгүй үнэнтэй маргах хэцүү. Таван цагт байрандаа уулзахаар тохирсон. Тэр болтол хүн бүр өөрсөддөө анхаарал тавих болно. Би Чаринг Кросс Роуд дахь уушийн газар очсон. Бага зэрэг манантай болсон. Яг манан биш, харин ямар нэгэн зузаан хүйтэн байна. Миний мөрөн дээрх эдгэрсэн шарх өвдөж байна. Өвдөлт үнэхээр байсаар байтал яагаад хүмүүс бие биенээ гомдоох нь тийм их таашаал авдаг юм бол оо гэж би гайхлаа.
  
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Гуравын дөрөвний нэг болоход би пабд ирлээ. Гурван цаг дөхөж байгааг сануулахын тулд яг л цаг нь болсон. Британичууд өдрийн цагаар архи уудаггүй. Тийм ч учраас ядаж Роскогийн хэлснээр англичуудад итгэж болохгүй. Би шар айраг захиалаад сониноо гүйлгэн харлаа.
  
  
  Лондон таймс сонины аравдугаар нүүрт АНУ-аас ирсэн бяцхан мэдээ гарчээ. Сенатор Бэйл, Крофт нар Карла хар салхины нөлөөг шалгаж байхдаа нисдэг тэрэгний ослын хохирогч болсон нь тогтоогджээ. Наад зах нь тэд ийм бодолтой байсан. Нисдэг тэрэг болон нисгэгч сураггүй алга болсон бөгөөд "Дора" хар салхины улмаас мөрдөн байцаалтын ажиллагаа хойшлогджээ.
  
  
  Тиймээс тэдний зургаа нь байна. Мортон, Сэйбрук, Линдал, Крэнстон, одоо Найл, Крофт нар. Би Вашингтоны акробатыг төсөөлж байсан. Амиа хорлох оролдлого, хуйвалдааны тухай хувийн яриа. Засгийн газраас урам хайрласан мэдэгдэл. Энэ хооронд Хоукийн ажлын өрөөнд маш нууц хэлэлцээрүүд өрнөж байв. Олон нийтийг түгшээхгүйгээр аюулгүй байдлын арга хэмжээг хэрхэн авах вэ?
  
  
  Хэрвээ Хоук үүнийг хийсэн бол клон хэргийг яаж зохицуулах бол гэж би гайхаж байсан. Өнөөг хүртэл онолыг баттай нотлох баримт олдоогүй байна. Хэрэв тэр бидний онолыг хүлээн зөвшөөрөх хандлагатай байсан бол би түүнтэй хэсэг хугацаанд уулзахгүй байх байсан. Тус улсад клонууд аль хэдийн байсан нь эргэлзээгүй. Гэхдээ эргэн тойронд нэг хүний хэдэн хувь байгааг мэдэхгүй бол яаж тэднийг эрэн сурвалжлагдах жагсаалтад оруулах вэ?
  
  
  Гэхдээ энэ нь мэдээж Хоукийн асуудал байсан. Би өөрийн гэсэн асуудалтай байсан. Миний даалгавар бол эдгээр клонууд хаана ч байсан үржих газрыг олох явдал байв. Эх хувийг устгаж, хуулбарыг устгана уу. Мөн хэд нь үлдсэн бол алах тушаал өгөөд чөлөөтэй алхаж байгааг олж мэдэхийг хичээ. Хэрэв би үүнийг хийж, түүхийг өгүүлэх хангалттай урт насалсан бол Вашингтон бүрэн хаагдаж эхлэх байсан байх. Ядаж хангалттай урт наслах юм бол.
  
  
  Энэ бүхэн тойрог хэлбэрээр хөдөлж, дараа нь надад эргэж ирэв. Вашингтон миний анхны алхамыг хүлээж байв. Тэгээд ч би Чен Лигийн эхний алхамыг хүлээж байлаа. Дараа нь та огт бодох ёсгүй мөч ирдэг: энэ Чен Ли огт хөдлөхгүй бол яах вэ? Сенаторууд цөөрсөөр байхад тэр зүгээр л нуугдаж суугаад байвал яах вэ?
  
  
  Хонх дуугарч эхлэв. Баарны цаадах охин надад хаалтын цаг болсныг хэлсэн. Би төлчихөөд яваад өгсөн.
  
  
  Заримдаа та бид аварга том шатрын тоглоомын нэг хэсэг юм болов уу гэж гайхдаг. Том гар ирээд чамайг хэзээ ч байхыг хүсээгүй газар оруулна гэж сайрхаж байна. Энэ нь маш санамсаргүй хөдөлгөөн шиг харагдаж байна. гэхдээ эцэст нь энэ нь бүхэл бүтэн тоглоомын эцсийн алхам байсан нь тодорхой болсон.
  
  
  Би бага зэрэг алхахаар явлаа. Зорилгогүй гэж би бодож байна. Бондын гудамж дагуу. Сайхан цагт би Бурлингтоны Аркад хэмээх нарийн урт дэлгүүрийн галлерейд өөрийгөө олж харлаа. Би бусад хүмүүсийн адил галерейн туг чимэглэсэн тааз руу харах гэж хүзүүгээ тонгойлгов. Цамц, камертай дэлгүүрийн цонхнууд, хятад барималтай цонхнуудыг харлаа.
  
  
  Виржиниа эр эхнэрийнхээ зургийг авч байхад би тойруу замаар явсан.
  
  
  Дараа нь би санамсаргүй зүйлтэй тулгарсан.
  
  
  Миний анхны хариу үйлдэл бол тэр намайг харахгүйн тулд нүүр буруулах явдал байв; дэлгүүрийн цонхны тусгалд нүүрээ хар. Гэхдээ дараа нь тэр намайг танихгүй гэдгийг ойлгосон. Би түүний царайг өөрийнхөөрөө бараг мэддэг байсан. Би түүнтэй өмнө нь хоёр ч удаа уулзаж байсан. Би түүнийг аль хэдийн нэг удаа алсан. Гэхдээ энэ биед биш. Чен-ли хөдөө хаа нэгтээ байсан. Хун Луо тамд байсан бөгөөд би Лао Зэнг одоо дэлгүүр хэсч байна гэж бодсонгүй. Энэ царай өөр хүнийх байсан. Нөгөө л өргөн, хатуу царай. Адилхан хавтгай, нөхөрсөг бус илэрхийлэл. Ижил төгс байрлуулсан wart.
  
  
  Өөр нэг клон.
  
  
  Би түүнийг энгийн, тайван алхсаар дагалаа. Пиккадилли руу хоолойгоор, Рассел талбай руу буцна.
  
  
  Түүнийг ийм ойрхон дагаж явах нь эрсдэлтэй байсан. Гэхдээ танд зарим эрсдэл бий. Түүгээр ч барахгүй тэр гай зовлон хүлээгээгүй хүн шиг алхаж байв. Мөрөөдсөн хүмүүс рүүгээ харалгүй, эргэж ч харсангүй. Дүгнэлт: олон сонголт. Эсвэл түүнийг мөрдөж байгаагаа мэдээгүй; эсвэл тэр мэдэж байсан бөгөөд намайг урхинд оруулж байсан.
  
  
  Клон улаан тоосгон байшинд орж алга болтол би түүнийг дагаад дахиад хэдэн блок явлаа. Хаалга нь 43 гэсэн дугаартай байсан бөгөөд хүрэл хавтан дээр "Өдний чулуун нийгэмлэг" гэсэн хамааралгүй мэдээлэл, "1917 онд үүсгэн байгуулагдсан" гэсэн бичиглэл нэмсэн байв. Энэ Featherstone нийгэмлэг гэж юу байсан бэ? Миний хийх дараагийн зүйл бол үүнийг олох явдал байв.
  
  
  Гудамжны эсрэг талд макробиотик ресторан байсан. Гэнэт би эрүүл хоолонд маш их дурлаж эхлэв.
  
  
  Би гудамж руу харсан ширээ авав; Ийм орчинд хүний бодсон шиг эрүүл чийрэг харагдахгүй зөөгч хэдэн үйрмэг арчаад надад цэс өглөө. Надад сонголт байсан: наранцэцгийн сорбет (үртэй ташуурдсан тараг) эсвэл үхлийн аюултай хольцын жагсаалт. Бууцайны шүүс, байцаатай суфле. Тэд ямар эрхтэнээр хийж чадаж байгаа бол гэж бодон органик нимбэгний аяганд суув.
  
  
  Таяг барьсан хос бэлэвсэн эхнэрүүд Өдний чулуун нийгэмлэгээс гашуунаар гарч ирэв.
  
  
  Подволк, жинсэн өмд өмссөн хөөрхөн өсвөр насны хүүхэд миний хажуугийн ширээг аваад наранцэцэг захиалав. Тэр над руу бяцхан охидынх шиг харав.
  
  
  Нэг эмэгтэй баахан боодолтой орж ирлээ. Тэр толгой дээрээ хэт улаан малгайтай, бараг харагдахуйц үрчлээстэй байв. Эхлээд би түүнийг өөртэйгөө ярьж байна гэж бодсон. Гэхдээ би буруу байсан. Тэр цүнхтэйгээ ярьж байв. "За" гэж тэр хэлэв, "Та тайван байгаарай."
  
  
  Тэр энэ талаар туйлын зөв байсан. Хэтэрхий том амтай дэлгүүрийн уут маш ядаргаатай байж болно.
  
  
  Тэр миний хажуугийн ширээнд суугаад хөвсгөр бор нөмрөгөө тайллаа. Тэрээр наян настай байсан ч өсвөр насныхаа хувцасыг өмссөн хэвээр байна. Тэр ямар нэгэн өсвөр насны охин байсан. Сувдан зүүлт, заарлаг үнэртэй ус.
  
  
  "Суу" гэж тэр цүнхэнд хэлэв. Тэр эргэж хараад надаас уучлалт гуйсан инээмсэглэл тодрууллаа. “Тэд түүнийг яагаад ресторанд оруулахгүй байгааг би ойлгохгүй байна. Энэ нь цэвэр цэмцгэр байдал эсвэл өөр зүйлтэй холбоотой гэж тэд хэлдэг. Гэхдээ тэр их нямбай. Тэр цүнх рүүгээ харав. - Тийм биш гэж үү, хонгор минь?
  
  
  Sweetie зургаан фунт жинтэй Йоркшир терьер байсан. Рожер гэгддэг. Санамсаргүй тохиолдлоор, би тэр бяцхан шуугиан дэгдээх нохойд огтхон ч дургүй, заримыг нь миний нүүрэн дээр бичсэн байх ёстой. -Чамайг нохойноос айхгүй байх гэж найдаж байна.
  
  
  Би түүнд нохойноос айдаггүй гэж хэлсэн.
  
  
  Өө сайн.' Тэр инээмсэглээд гарыг минь алгадав. "Учир нь Рожер ялааг гэмтээхгүй."
  
  
  Би түүний өндрийг бодвол ялаа түүнийг өвтгөх болов уу гэж чангаар бодов. Тэр чанга инээгээд ойртон сээтэгнэж суулаа.
  
  
  Түүнийг хатагтай Мэйбэл гэдэг. Тэрээр энэ хороололд тав гаруй жил амьдарсан бөгөөд түүнийг даруухан байдлаар нэлээд тансаг гэж тодорхойлсон байдаг. - Тэгээд ... найзаас нь бэлэг гэж хэлье. Хатагтай Мэйбэл надад үнэхээр бэлгийн харьцаанд орсон гэдгээ мэдэгдэхийг хүссэн. Хатагтай Мэйбелл би гайхсангүй гэдгээ мэдэгдэв.
  
  
  Энэ нь надад тодорхой оноо авч, яриа тодорхой чиглэлтэй болсон. Би түүнд одоо Featherstone Society-д зочилж байгаа найзыгаа хүлээж сууж байгаагаа хэлсэн.
  
  
  "Ммм" гэж тэр хэлэв. - Та тийшээ явахыг хүсээгүй. Та эдгээр зүйлд итгэхгүй байна уу? †
  
  
  Би түүнд энэ талаар сайн мэдэхгүй гэдгээ хэлсэн.
  
  
  "Хэн ч сүнсний тухай мэдэхгүй, ноён Стюарт." Тэд тэнд байгаа гэдгийг бид хүлээн зөвшөөрөх ёстой."
  
  
  Үүн шиг. Featherstone Society танд нас барсан хүмүүстэй ярилцах боломжийг олгодог.
  
  
  Энэ клон сенаторуудыг байцааж байгаа болов уу гэж бодсон.
  
  
  Би түүнээс түүнийг тэнд байсан эсэхийг асуухад тэр уулга алдав.
  
  
  "Ха. Үгүй ээ, магадлал багатай. Жон Фетерстоун 1920 онд намайг хараасан. Хараал ид, төсөөлөөд үз дээ. Тэр намайг зөөлхөн хэлэхэд хэрүүлч байсан гэсэн. Өө тэр бол ёс зүйд дуртай, жинхэнэ фанат байсан. Тэр долоовор хуруугаараа толгойгоо цохиход алмаазан бөгжний цуглуулгаар гялалзав. Өнгөрсөн дуулианы дурсамж.
  
  
  "За, хэрэв та надаас асуувал энэ байшинд ярихад үнэ цэнэтэй ганц ч цогцос байхгүй" гэж тэр чихэнд минь чимээгүйхэн хэлэв. Үхсэн ч бай амьд ч бай, чи энэ байшинд орохын тулд сахиусан тэнгэр байх ёстой. Тэнгэр элч нар минь, хайрт минь, үнэхээр уйтгартай байдаг. Тэр таны нэрлэж болохуйц нүд ирмэв.
  
  
  Зөөгч түүнд витаминаар баялаг хийжүүлсэн ундаа авчирчээ. Бүсгүй нэг балгаад жигшин зэвүүцсэн царай гаргав. Энэ ундаа танд маш сайн.
  
  
  Би дахиад юу гэж хэлсэн бэ? Өө тийм ээ, тэр үхэхэд нь охин нь авсан. За, хачин жигтэй байдлын тухай ярихад ... Алис Фэтерстоун, эрхэм хатагтай, мисс Мэйбэл дургүйцсэн байртай уруулаа жимийв. "Онгон бүсгүйн дүрд удаан тоглох нь хэзээ ч сайн зүйл биш."
  
  
  Би хатагтай Мэйбелийн сэтгэцийн сексийн онолыг үл тоомсорлов. "Чи энэ дэмий зүйлээр юу гэсэн үг вэ?"
  
  
  За дэмий юм. "Өө, Тув" эсвэл "Вавв". Энэ нь иймэрхүү зүйл. Яг сайн мэдэхгүй байна. Хонгор минь, чи надаас асуувал тэр багадаа идэж байсан хятад хоолноос болсон байх. Хамгийн аймаар юм иддэг ш дээ. Энэ нь түүний тархинд нөлөөлсөн гэж би бодож байна.
  
  
  Бүх зүйлийг сонсох ёстой гэдгийг олон жилийн турш би хангалттай хүмүүсээс сурсан. Тэдний дуртай нисдэг тавагны онолоос эхлээд шилдэг гольфын тоглоомыг алхам алхмаар хуулбарлах хүртэл. Хүн бүр сонсохыг хүсдэг. Хэрэв та өөр хэн ч сонсохыг хүсэхгүй байгаа зүйлийг сонсоход бэлэн байгаа бол тэд танд өөр хэн ч сонсохгүй зүйлийг хэлэх сайхан боломж бий. Тиймээс дэлхийн хайрын төлөө би гудамжинд хараагүй бол түүний яриаг таслахгүй байсан. Тэнд харсан зүйл маань гол шагналыг авах боломжтой гэдгийг надад хэлсэн.
  
  
  Би уучлалт гуйгаад утас руугаа явлаа. Би түүнийг эрчүүдийн өрөөнөөс олоод дугаарлуу залгалаа. Мэйст ямар ч мэдээ байсангүй.
  
  
  Би соронзон хальс дээр бичиж байна.
  
  
  Клон 43-р өрөөнөөс дөнгөж гарчээ. Тэр захидал илгээхээр булан руу явав. Миний энд хөөж явсан клон биш л дээ. Сүүлийн хагас цагийн турш тэр хувцсаа сольж, доголон суугаагүй л бол. Мэдээж боломжтой байсан. Гэхдээ би итгээгүй. Миний клон дэндүү итгэлтэй харагдсан. Хэрэв өөр хүн байсан бол би илүү том зүйлтэй тулгарах байсан. Энэ бол клонжуулах станц юм.
  
  
  Дөрөв болоход арван минут дутуу байлаа. Би Роскод зурвас үлдээсэн. Би түүнийг наашаа ирж дараагийн клоныг харж байгаарай гэж хэлсэн. Тэр болтол энд суугаад харна. Өөр хүн орж ирэх эсэхийг харах болно.
  
  
  Хатагтай Мэйбел дахин Рожертой ярилцаж байв. Хоолны химийн тухай лекц уншихгүйгээр дараагийн хариултаа авах болов уу гэж бодсон. Би боломж авсан. "Яагаад Алис Фэтерстоун Хятад хоол идэж өссөн бэ?"
  
  
  Хатагтай Мэйбел үүнийг тэнэг асуулт гэж бодсон бололтой. За хонгор минь. Хятадууд өөр юу иддэг вэ?
  
  
  Ганцхан секунд. "Өдний чулуунууд хятадууд гэсэн үг үү?"
  
  
  "За" гэж тэр гараараа над руу заалаа. 'Үнэхээр биш. Гэхдээ дахин хэлэхэд бүрэн үнэн биш.
  
  
  Товчхондоо, Өвгөн Жон цай экспортлогч байсан. Тэрээр Хятадад олон жил амьдарсан. Гэвч 1912 оны хувьсгалаар тэднийг хүлээж авахаа больсон нь барууныханд тодорхой болов. Түүний хавтаст хэргийг хураан авчээ. Тэд түүний эхнэрийг хөнөөсөн. Жон бяцхан охинтойгоо Лондон руу буцаж ирэв.
  
  
  Мөн ид шидийн үзэлд дуртай.
  
  
  Тэрээр эхнэртэйгээ өдөр бүр ярьдаг гэж мэдэгджээ. Мөн тэрээр олон хөгшин язгууртнуудад "үхсэн хүмүүстэй харилцах" боломжтой гэдэгт итгүүлж чадсан. Тэд түүнд тусалж, Featherstone нийгэмлэгийг байгуулжээ. Хатагтай Мэйбел энэ талаар бараг бүх мэддэг байсан. Жон, түүний охин Алис хоёр даяанч шиг амьдарч байсныг эс тооцвол. Гагцхүү үе үе гадагшаа гарч, зүрх сэтгэл нь цэвэр ариун бус хүнийг харааж зүхэх гэж.
  
  
  Тэр өгүүллэгээ цагтаа дуусгасан. Тэр цүнхээ хартал нэг секунд ч өнгөрөөгүй. "Рожер!" тэр түүнийг хазсан. 'Муу нохой.'
  
  
  Тэр уучлалт гуйгаад гараад явчихлаа.
  
  
  Роског ирэхэд 4:30 болж байв. Тэр өрөөний нөгөө захад ширээ аваад хажуугаар өнгөрөхдөө миний өвөр дээр "Гудамжинд арын хаалга байна" гэсэн бичиг тавив.
  
  
  Ресторанаас гарангуут бороо орж эхлэв. Орцны тагны доор зогсоод гудамжны эсрэг талын цонх руу харлаа. Жаран орчим насны хар торгон даашинзтай эмэгтэй цонхны тавцан дээр өвдөглөн суугаад гадагшаа харж байв.
  
  
  Борооны дундуур би түүний хоолойг сонссон. - Өө, олс. Тэр хэлсэн. “Өө олс. Хөөх'
  
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Энэ бол чулуун чулуун зам дагуух нарийн гудамж байв. Зарим газарт ямар нэгэн тогтвортой эсвэл жижиг гинжний орцтой байсан газар арай өргөн байсан. Энэ нь арван хоёр метрийн урттай хонгилоор төгсөв. Тэгээд хажуугийн гудамж байсан.
  
  
  43 дугаарт дөрвөн давхар харш байсан. Галын гарц байхгүй ч арын хаалгатай байсан.
  
  
  Хаалга нээгдэв.
  
  
  Тэнд миний анхны клон зогсож байв. Тэр ч бас намайг хараад асуусан харцаар товч харав. "Би чамайг өмнө нь харж байгаагүй" гэсэн харц.
  
  
  Эргэлзээтэй үед та импровизация хийх хэрэгтэй. Би түүн дээр очоод инээмсэглэв. Уучлаарай, би Марсдены байшинг хайж байна. Би халааснаасаа Роскогийн тэмдэглэлийг гаргаж ирээд судалж байгаа дүр үзүүлэв. Энд дөчин дөрвөн тоот байшин байх ёстой гэж бичсэн байдаг ч би мөрөө хавчаад, - дөчин дөрөв огт байхгүй.
  
  
  Тэр над руу хажуу тийшээ харав. 'Би мэдэхгүй байна. Гэхдээ ядаж та түүнийг гудамжнаас олохгүй байх." Би анх удаа клонтой ярилцлаа. Бусад хүмүүсийн ярьж байхыг би сонссон ч надтай биш. Одоо энэ нь намайг гайхшруулсан. Тэд бүгд ямар ч аялгагүйгээр төгс англиар ярьдаг байсан. Америк. Англи хэлний өргөлтийг сайтар сургасан.
  
  
  "Сонс" гэж би "Магадгүй би таны утсыг ашиглаж болох юм." Надад Марсдены дугаар байгаа...” гээд Роскогийн тэмдэглэлээр дахин тоглов.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Алдаатай байна."
  
  
  "Өө" гэж би хэлэв. - За баярлалаа.
  
  
  Гудамжинд гарахаас өөр сонголт надад байсангүй. Одоо бороо улам ширүүсч байлаа. Энэ нь хучилтыг мөргөж, нарийн гарцаар чанга цуурайтаж байв. Энэ газар аймшигтай байсан. Гудамжинд харанхуй байна. Бороо харанхуй байна. Гэнэтийн борооны улмаас хальтиргаа гулгаа үүссэн. Би хүзүүвчээ дээшлүүлэв.
  
  
  Энэ бол миний харж, сонссон зүйл биш байсан. Энэ нь зүгээр л зөн совин байсан.
  
  
  Би тамхи асаах гэж зогслоо. Тэр надаас яг нэг алхамын цаана зогсов.
  
  
  Би эргэж харсангүй. Би стилеттогоо алгандаа оруулаад цаашаа явлаа. Би Тарагийн "Нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчны клон бол нэгдүгээр зэрэглэлийн алуурчин байх ёстой" гэсэн үгийг дахин сонсов.
  
  
  Сайн байна. Тиймээс намайг дагаж байсан. Миний хөлийн цуурай болон борооны бөмбөрлөгийн хооронд би өөр дуу чимээг ялгаж чадсан.
  
  
  Хонгил миний урд байсан. Би хонгил руу орлоо. Тэнд харанхуй байсан. Би хананы сүүдэрт даран гудмаар эргэж харлаа.
  
  
  Юу ч биш.
  
  
  Тэгсэн хэрнээ... Би үүнийг төсөөлөөгүй. Хүзүүний минь үс яагаад ч юм босдог.
  
  
  Зөвхөн борооны чимээ л сонсогдов. Чимээгүй сум хаанаас ч юм нисэв. Тэр чулуун ханыг мөргөв. Би айж, хутгаа Вильгельминагийнхаар сольлоо. Тохиолдолд. Би түүнийг ална гэж бодсонгүй. Би түүнээс хэдэн хариулт авахыг хүссэн. Хэргийн энэ үе шатанд өөр нэг үхсэн клон нь өөр мухардалд хүргэнэ.
  
  
  Би сүүдэрт мөлхөж ирээд хүрмээ тайллаа. Би үүнийг хананд чулуун дээр өлгөв. Сум миний хажуугаар исгэрч, хүрмийг минь оносон... Гэдсэн дээрээ би хонгилоос сум гарч ирсэн зүг рүү мөлхөж эхлэв.
  
  
  Тэр алга болоход дасаагүй нь баримт юм. Тэрээр хохирогчоосоо үхэх чимээ гарахыг хүлээж байсан - "фух" эсвэл "арх". Анир чимээгүй байдал нь түүний мэдрэлийг муутгав. Намайг хонгилын үүдэнд ирэнгүүт тэр нуугдаж гараад ирлээ. Би доош буугаад гар руу нь гар буугаар цохив. Гар руу нь биш, харин газарт унасан буу руу нь эргэв. Би үсрэн босч дайрлаа. Түүнийг зэвсгээ авах мөчид би түүнээс хол хаяв. Түүнтэй тулалдахад хэцүү байсан. Тэр сайн байсан. Тэр миний мэддэг заль мэхийг мэддэг байсан. Түүнд хутга байсан. Яг үүн шиг тэнд байсан бөгөөд миний зүрх рүү чиглэв. Би түүний бугуйнаас бариад хөдөлгөөнийг нь зогсоож чадсан. Гэхдээ удаан биш. Тэр өвдгөө өргөөд намайг маш их ядаргаатай газар цохих шахсан. Би эргэж харан урагшаа үл ялиг тонгойход тэр миний гэдэс рүү цохив.
  
  
  Цохилт намайг хөлнөөс минь унагаж, хутга намайг цохих шахсан. би сэрлээ. Толгойн орой нь түүний эрүү рүү хүчтэй шүдээ хавиран цохив. Энэ нь түүний санаа бодлыг алдагдуулжээ. Тэр хутганы гартаа каратэ цавчих өгөөд түүнийг цохиход зэвсэг нь яг чулуун дунд зогсож байв. Би түүний бугуйнаас үргэлжлүүлэн барьж, нуруун дээр нь өнхрүүлэв. Тэр жүдогийн хөдөлгөөнөөр барьцнаас мултрах гэж оролдсон ч би түүний нүүдэлд аль хэдийн бэлдсэн байсан. Тэр нойтон чулуун дээр хальтирч унасан. Би ясны хуурай хагарлыг сонссон. Тэр гайхан дээш харан хэвтэж байв. Хөлийг нь дарсан, ухаан орсон хэвээр, өвдөлт мэдрээгүй. Цочрол нь энэ бүх мэдрэмжийг зүгээр л унтраасан. Магадгүй хөл нь үүрд тахир дутуу болсон байх. "За" гэж би хэлэв. 'Би чамайг хэн гэдгийг мэднэ. Би чамаас зарим нарийн ширийн зүйлийг сонсмоор байна. Та нарын хэд нь байгаа вэ?
  
  
  Тэр нүдээ аниад ихэмсэгээр инээмсэглэв.
  
  
  "Маш их." -"Биднийг зогсооход хэтэрхий олон байна."
  
  
  Таны бааз хаана байна?
  
  
  Ахиад л тэр инээмсэглэл. 'Алс. Биднийг хэзээ ч олохгүй газар.
  
  
  Би түүн рүү буу чиглүүлэв. 'Зүгээр дээ. Бид эхнээс нь эхлэх болно. Мөн надад “олон”, “хол” гэх мэт хариулт хэрэггүй. Хэр их, хаана гэх мэт хариулт авмаар байна. Тиймээс цааш яв.
  
  
  Түүний царай тайван байв.
  
  
  "Үгүй бол чи намайг буудах уу?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. “Үхэл, амьдрал хоёрын хооронд ялгаа байхгүй. Барууныхан та нар ойлгохгүй байна. Би чадахгүй. Тэгэхээр би аль хэдийн үхсэн.
  
  
  Хамгийн сүүлийн аюул ийм хариу ирэхэд танд цөөн аюул үлдэнэ. Энэ бол мухардалд орсон. Би ч бас бүтэлгүйтсэн. Гэвч хэрэв би хүссэн зүйлээ авч чадахгүй бол би үргэлж мэддэг гэж бодсон зүйлийнхээ баталгааг олж авахыг оролдож болно.
  
  
  "Гэхдээ та бусад хүмүүс амжилтанд хүрнэ гэж бодож байна." Та зуун сенаторыг бүгдийг нь алж чадна гэж үү?
  
  
  Бид бүгдийг нь алах албагүй. Тэднийг бүгдийг нь үхтэлээ айлгахад хангалттай. Засгийн газрыг чинь хагалан бутаргах гэж. Танай... Конгресс, таны нэрлэж заншсанаар. Дараа нь бид танай ерөнхийлөгчтэй холбоо барина, бүх зүйл бидний хүссэнээр болно."
  
  
  Одоо миний үл тоомсорлох ээлж байсан. -Чи ямар нэг зүйлийг мартсан бололтой. Энэ ерөнхийлөгч бие хамгаалагчидтай, хамгаалалтын системтэй."
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. -Чи ямар нэг зүйлийг мартсан бололтой. Энэ төрлийн хамгаалалтын системийг өмнө нь тойрч байсан. Түүнээс гадна бид түүнийг алахгүй. Бид зөвхөн түүний тархийг удирдах зорилготой.
  
  
  Тиймээс энэ бол тэдний ерөнхий төлөвлөгөө юм. Конгрессийг саажилттай болгож, Ерөнхийлөгчөө өөрийн утсан хүүхэлдэй болго. Конгресс эмх замбараагүй байгаа тул одоогийн үйлчилгээ хязгааргүй эрх мэдэлтэй байх болно. CAN үүнийг бүрэн хянах болно. Энэ нь санагдсан шиг боломжгүй зүйл биш байсан. Бие хамгаалагчид зөвхөн сумнаас хамгаалдаг. Мөн оюун санааг өөрчлөх эмээр дүүрэн омлетийн эсрэг биш. Эсвэл аспирин биш аспирины эсрэг. Энэ л тэдэнд хэрэгтэй байсан. Распутин хаан өөрийн мэдэлд байсан гэж тэд хэлдэг. Гэхдээ өнөөдөр та үүний тулд Распутин байх шаардлагагүй. Чи зүгээр л хар тамхичин байх хэрэгтэй. Дундад зууны хаад өөрсдийн амтлагчтай байсан. Хүн хордохгүйн тулд хоол, ундаа амталдаг. Ажил байсан. Гэхдээ одоо бол тийм биш. Тиймээс одоогийн эрх баригчид хамгаалалтгүй болсон. CAN-ийн төлөвлөгөө галзуу байсан. Гэхдээ энэ нь тийм ч галзуу биш байсан.
  
  
  Клон ухаан алджээ. Эсвэл тийм юм шиг санагдсан. Надад хийх зүйл бага байсан. Ямар ч байсан надад өөр мэдээлэл ирээгүй. Гэхдээ нэг зүйл тодорхой байсан: тэр үхэх ёстой. Эсвэл энэ бүхэл бүтэн KAN бүлэглэл бидний араас ирэх болно.
  
  
  Би хөдөлгөөнгүй бие рүү харлаа. Би нэг минут бодов. Би түүнийг үхэх хамгийн сайн арга замыг бодсон. Би явсан. Би буцаад хонгил руу орж, унасан пальтогоо авлаа. Тэндээс би гудамжаар үргэлжлүүлэн явлаа.
  
  
  Миний сонссон зүйл бол сулхан дуу юм. Мэдээжийн хэрэг, тэр ухаангүй байсангүй. Тэр эргэж хараад буугаа өргөв.
  
  
  Тэгээд тэр нүд рүүгээ буудсан.
  
  
  Нэгдүгээр зэрэглэлийн аллага.
  
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Лирик театрын "Ээждээ хэл" гэж амласан ёсоороо "хэрэв ийм зүйлд дуртай бол үнэхээр хөгжилтэй" байсан. Муу нь гэвэл би үзэхгүй байх. Ганц сонирхолтой зүйл нь хувцаснаасаа гарсан охин байлаа. Жанис Сугар. Би түүнийг Женис Вуд гэдэг байсан үеийг нь санаж байлаа.
  
  
  Женис Венус бол ямар ч нэртэй шаргал үст, үзэсгэлэнтэй биетэй охин байв. Тэр магадгүй таван жилийн өмнө Ривьера руу аялахдаа халуухан хамтрагч байсан. Бид найзууд шиг салсан. Миний бизнес болон түүний ирээдүйг эелдэг, чинээлэг Гүн Хоппуп аварсан. Тэр надад алмаз хууль бус наймаачдын талаар мэдээлэл өгсөн бол Женис надад баахан алмаз өгсөн. Би тэднийг хамгийн сүүлд Ницца хотод харахад тэд гэрлэж байсан.
  
  
  Одоо харагдаж байгаа шиг бүх зүйл арай өөрөөр эргэж болох байсан. Завсарлагааны үеэр би утасдаж, Мэйсээс бичсэн мессеж хүлээн авлаа. Түүний дурангаар цуглуулж чадсан зүйлээс харахад будаа сайн байхын нууц нь овъёосны будаа байв.
  
  
  Тэдэнд одоо л ийм л байсан.
  
  
  Роско гурван клон тоолсноо зарлав. Нэг нь Addison зочид буудалд хоол идсэн; нэг нь Фэтерстоунд байсан бол гурав дахь нь Сэр Лоренс Оливьегийн Гамлетын жүжгийг үзэж байхдаа Олд Вик-д байв. Би "Ээждээ хэлээрэй" гэсэн зурвас үлдээсэн нь та ийм зүйлд дуртай бол үнэхээр инээдтэй байсан.
  
  
  Би хоёр дахь жүжигээ эхлүүлэхийн тулд яг цагтаа буцаж ирэв. Гэрэл аль хэдийн унтарчихсан байсан тул Тара намайг суудал руу минь даллахаас өөр аргагүй боллоо. Оркестр хоёр дахь удаагаа тоглолтоо хийлээ.
  
  
  'Мэдээ?' гэж тэр шивнэн асуув.
  
  
  'Тийм ээ. Гурав байна”.
  
  
  "Тэдний гурав нь байна уу? Эсвэл дахиад гурав уу?
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  Тэр түр зогсов. -Тэгэхээр ердөө долоо.
  
  
  "Тийм ээ." Би толгой дохив. 'Одоо ч гэсэн.'
  
  
  Оркестр Жэнисийн дуулсан дууг тоглов. "Энэ охин" гэж Тара "Чи түүнийг таньдаг байсан уу, эсвэл анхны харцаар дурласан шинж тэмдэг байсан уу?"
  
  
  Би эдгээр шинж тэмдгүүдтэй гэдгээ мэдээгүй. "Би түүнийг аль хэдийн мэддэг байсан" гэж би хэлэв. 'Хэдэн жилийн өмнө. Хөөрхөн охин. Дахиж хэрэггүй.'
  
  
  Тара хөмсгөө өргөв. "За тэр одоо тийм охин шиг харагдахгүй байна."
  
  
  Тэр энэ талаар зөв байсан байх. Женисийн хэмжилт одоо 90-60-90 байсан.
  
  
  "Бид зүгээр л найзууд байсан" гэж би хэлэв. "Үнэнч".
  
  
  Тара над руу харав. -Ээждээ хэл.
  
  
  Тоглолтын дараа бид тайзны ард орлоо. Женис халуухан байсан. Тара гайхалтай байсан. Женис биднийг шинэ хайр дурлал Миккитэй танилцуулсан. Тара гэсэв. Бид дөрөв шар айраг уухаар нэг газар явлаа.
  
  
  Такси гэртээ ирээд Тара “Чиний зөв, тэр сайхан охин. Тэгээд тэр огцом нэмж хэлэв: "Өөр юу ч биш."
  
  
  Таныг байхгүй үед хэн нэгэн таны хаалгыг онгойлгосон эсэхийг мэдэх хэд хэдэн арга бий.
  
  
  Харамсалтай нь хүн бүр ийм зан үйлийг мэддэг.
  
  
  Тэр тусмаа чамайг эзгүйд чинь хаалгыг чинь онгойлгох гэж байгаа хүмүүс.
  
  
  Ян Флемингийн ачаар эдгээр олон үсний хавхнууд олонд танигдсан. Ямар ч туршлагатай төлөөлөгч үүнийг яаж хийхийг мэддэг. Мөн бусад тагнуулчид өөр сайн арга заль мэхийг илчилсэн. Нууц төлөөлөгчийн арга бол түүний тактик нууц хэвээр байгаа явдал юм. Өнөөдөр цаасан хавтастай номын үнээр хүүхэд бүр Картерын нулимж буй дүр төрх болж байна.
  
  
  За, Картер илүү зальтай.
  
  
  Хэрэв та хааяа энэ хэдэн гульдерийн төлөө өгөөд нэг сайн зүйлийг сүйрүүлнэ гэж бодож байвал дахин бодоорой. Гол нь хэн нэгэн миний өгөөшийг авсан. Биднийг байрандаа буцаж ирэхэд би тэнд хэн нэгэн байгааг мэдэв. Эсвэл одоо ч байсан. Би Тараг дахин гарч ирээд миний дохиог хүлээнэ гэж дохилоо. Би буугаа шүүрэн аваад мастер түлхүүрээр цоожоо нээв. Түлхүүрүүдийн хангинах чимээний оронд зөөлөн товшилт. Дотор харанхуй байв. Тэгээд чимээгүй байсан. Хэн нэгэн тэнд байхгvйг оролдсоноос үүдсэн энэ маш чанга чимээгvй байдал. Би Вильгельминаг гартаа чанга атгаад орон сууцны эргэн тойронд болгоомжтой алхаж эхлэв. Өрөө өрөө. Эмх замбараагүй зочны өрөө, хоолны өрөө, эцэст нь зочны өрөөгөөр дамжин Роскогийн найз муур миний өсгийтэй зууралдсан тул явахаасаа өмнө муурыг нь аваад явчихаасай гэж хүснэ.
  
  
  Сайн байна. Тиймээс манай зочин унтлагын өрөөнд хүлээж эсвэл шүршүүрт нуугдаж байв. Эсвэл тэр ойр хавьд байхгүй удаж байна.
  
  
  Би унтлагын өрөөнд зогсов. Тэнд хэн нэгэн байсан. Би түүний амьсгалахыг сонссон. Миний дараагийн алхам бол зохицуулалтын шилдэг бүтээл байсан. Нэг хөдөлгөөнөөр хаалгаа онгойлгоод гэрлээ асаагаад ониллоо.
  
  
  Тэр шарсан талхны талх шиг орноосоо үсрэн бослоо. Есүс, Ник. Энэ чиний өглөөний мэнд гэж хэлэх арга мөн үү?
  
  
  Би буугаа доошлуулаад толгой сэгсэрлээ. - Үгүй ээ, Роско. Гэхдээ энэ нь сумаар мэндлэх үнэхээр сайн арга юм, новш минь. Би чамайг алж чадна гэдгийг чи мэдэх үү?
  
  
  Тэр үсээ хойш илээд эвшээв. Тэгээд эрүүгээ маажаад над руу ширтэв. "Америкчууд та нар бүгд ийм хүмүүс" гэж тэр хэлэв. Сонсооч. Энэ бол миний найз охины байр, тийм үү? Тийм болохоор чамтай яримааргүй байна. Тиймээс надад түлхүүр байна. Тэгээд би орлоо. Тэгэхээр би чамайг ирэхийг яаж мэдэх байсан юм бэ?
  
  
  Роско... - Би орны ирмэг дээр суулаа, - ... таны ажлын эдгээр аргуудын тухайд ... †
  
  
  Тэр гараа өргөв. “Бүү номло. Ник. гуйя.' Тэр тамхиа асаахад дөл бага зэрэг чичирч байхыг харав. - Тара хаана байна?
  
  
  Би цонхны дэргэд очоод түүнд дохио өгөв.
  
  
  Номлол байхгүй, Роско. Үг.'
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Үг?"
  
  
  А.'
  
  
  "Гал".
  
  
  Энэ бол үг.
  
  
  Би тамхиа бууны иш дээр тогшлоо. "Энэ бол миний ажил, Роско, би шатаж байна." Чи бол сүүдэр. Би буудаж байна. Энэ нь намайг буудах гэж байгаа хүмүүс маш олон явж байна гэсэн үг. Дараа нь би сэрэмжтэй байхгүй бол тэд амжилтанд хүрнэ.
  
  
  Bang bang, би үхсэн. Ойлгосон уу?
  
  
  Тэр толгой дохин инээмсэглэв. "Буруу" гэж би хэлэв. “Инээдтэй биш байна. Энэ үнэхээр ноцтой юм. Би чамайг суут ухаантан гэж бодож байна, Роско, гэхдээ би чамайг өөртөө хэт итгэлтэй болж байна гэж бодож байна. Орчуулгад хайхрамжгүй ханддаг гэж нэрлэдэг. Мөн энэ бол үхэх маш сайн арга юм.
  
  
  Энэ нь тодорхой байна? Тэр толгой дохив. Тэгээд тэр инээмсэглэсэнгүй.
  
  
  Би зогсох ёстой байсан. Гэхдээ би бүх номлогчдын нэгэн адил индэр дээрээ хэтэрхий удаан зогсч, түүнд ганцхан ёс суртахууны цохилт өгсөн бөгөөд түүнийг сэргээж чадаагүй юм.
  
  
  Роско мөрөө хавчив. "За" гэж тэр хэлэв. За, би энэ бүгдийг өмнө нь сонсож байсан. Харин өнөө орой... чи аяганд шуурга үүсгэсэн. †
  
  
  Тара үүдэнд зогсож байв. "Тиймээс та цай уух болно.
  
  
  Тэр инээмсэглэв. Нэг эсвэл хоёр халбага уу?
  
  
  Роско хариу инээмсэглэв. "Таны энэ найз дуудлагаа алдсан байна."
  
  
  "Аль?"
  
  
  "Цэргийн сургалтын кино бүтээх".
  
  
  Тара цай хийсэн.
  
  
  Роскогийн айлчлалын шалтгаан нь Фэтерстоуны компани байсан бөгөөд тэр үүнийг юу хийхээ мэдэхийг хүссэн юм. Маргааш дахин үзэх ёстой юу эсвэл юу? Тиймээ би хэлсэн. “Үргэлжлүүлэн ажиглаарай. Эдгээр клонууд хэзээ ажиллаж эхлэхийг бид мэдэх хэрэгтэй. Хэт бага тохиолддог; Надад таалагдахгүй байна. Энэ хооронд нарийвчлан авч үзье. Дотор нь юу болж байгааг олж мэдэх боломжтой эсэхийг харцгаая. 'Хм. Би одоохондоо мэдэхгүй байна, Ник. Би эргэлзэж байна.
  
  
  "Тэгэхээр?"
  
  
  -Тэгвэл та юу хийх вэ?
  
  
  “Би хайрт талийгаач Миртл авга эгчтэйгээ уулзахаар Өдний чулуун нийгэмлэгт зочилно.
  
  
  "Зүгээр л ороод ир гэсэн үг үү?" Зүгээр л.'
  
  
  "За... Би нисэж болох байсан, гэхдээ энэ нь хэтэрхий гялалзсан байх гэж бодож байна, тийм үү?"
  
  
  Роско бослоо. "Тэгээд чи намайг битгий хошигно гэж хэлдэг." Чи энэ бүх замаар ирсэн үү?
  
  
  Хэрэв энэ нь KAN лагерь юм бол та залхсан байна. Чи их танил царайтай байна аа, найз аа. Та Ардчилсан намын бүлгийн хурал дээр Никсон шиг нэрээ нууцалсан хүн.
  
  
  "Би танай тусгай эффектийн хэлтэст маск өгч, тохирох хувиргалт тусална гэж найдаж байсан.
  
  
  Роско санаа алдлаа. "Манай тусгай эффектийн хэлтэс үхсэн" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Үхсэн үү?"
  
  
  “За, та харж байна уу... энэ нь үнэхээр жаахан өвчтэй юм байна ... Энэ нь Ealing-д ажилладаг байсан хөгшин эмэгтэй байсан. Энэ кино студи гэдгийг та мэднэ. Тэгээд...за... тэр нас барсан. Би мэднэ!' Намайг үг хэлж амжаагүй байхад тэр миний яриаг таслав. Энэ бол инээдтэй, энэ бол бузар булай, энэ бол хүүхдийн ажил, боломжгүй зүйл. Гэхдээ энэ бол зүгээр л Лондонгийн AX хэлтэс юм гэж би айж байна.
  
  
  Би түүнд юу ч хэлэлгүй баярлуулсан.
  
  
  Тэр хэлсэн. = "Би тийшээ явж болох уу?"
  
  
  "Уучлаарай, Роско. Чи надад гадаа илүү хэрэгтэй байна. Хэрэв эдгээр клонуудын нэг нь АНУ-ыг чиглүүлбэл өөр сенатор морг руу явна гэсэн үг. Эдгээр залуус юу хийж байгааг олж мэдэх хэрэгтэй.
  
  
  Тэр гараа агаарт шидэв.
  
  
  'Тэгвэл зүгээр дээ. Бид эхлэл цэг рүүгээ буцаж ирлээ. Чи тийшээ яв. Тиймээс би танаас одоо асууж магадгүй юм. Чи үхвэл би энэ зангиагаа авч болох уу?
  
  
  Би мэднэ. Ноцтой бай. Гэхдээ нухацтай хэлэхэд та нар юу санал болгож байна вэ?
  
  
  "Би санал болгож байна" гэж Тара бидэн рүү хараад "Би тийшээ очно."
  
  
  Үгүй гэж би хэллээ. "Мэдээж үгүй."
  
  
  - Гэхдээ, Ник. †
  
  
  Үгүй.' Би хэлсэн.
  
  
  'Гэхдээ ...'
  
  
  Тэгвэл энд намайг хэн ч сонсохгүй. Үгүй Энэ бол төгсгөл.'
  
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тэгээд Тара ямар ч байсан явлаа.
  
  
  Яг Тара биш. Тара биш, "муруй улаач". Буржгар улаавтар хүмүүсийг хүмүүсээр дүүрэн гудамжинд анзаарахад дэндүү амархан бөгөөд тэднийг хянахад дэндүү амархан байдаг. Маргааш нь 41 тоотод хүлээн авалтад ирсэн эмэгтэй хулгана царайтай хөгшин шивэгчин байв. Саарал бор үстэй, дэгээтэй хамартай, даашинзны оронд цүнхтэй. Бид Janice болон Tell Your Mom хоёрын ачаар хувцас, хиймэл үс, нүүр будалттай болсон. Хэрэв Тара хамгийн багадаа долоон цагт театрт буцаж ирэхгүй бол тоглолт үргэлжлэхгүй байж магадгүй юм - хиймэл үс, хамар нь түүний ээжийнх байсан.
  
  
  Цахим дуу хураагч, бугуйн цагны камер нь AX компани байсан.
  
  
  Дуу хураагч нь хамгийн сүүлийн үеийн загвар байсан - зайтай жижиг Sony. тамхины хайрцагны хэмжээтэй, мөн тамхины хайрцаг шиг харагдахаар өнгөлөн далдалсан. Энэ нь дуу чимээтэй байсан бөгөөд энэ нь чимээгүй бичлэг хийдэггүй гэсэн үг юм. 4.75 хурдтайгаар бид хоёр цаг орчим цэвэр дууг бичиж чадсан. Дууны түвшний бариулыг тэр чигт нь эргүүлснээр тэр Тарагийнх шиг эмэгтэй хүний түрийвчнээс бичлэг хийж болно. Том задгай зотон худалдааны цүнх.
  
  
  Хэрэв та ямар галзуу хүмүүс үхсэн хүмүүстэй ярилцах вэ гэж бодож байсан бол хариулт нь баян галзуу хүмүүс юм.
  
  
  Жишээлбэл, Биби Хожсон. Тара замдаа түүнтэй мөргөлдсөн (товших). Сайн байна. Тиймээс би түүнийг хэн болохыг ч мэднэ. Харин Тара хэлэхдээ, Vogue сэтгүүлд бичсэнээр бол энэ хатагтай бол гутал, бүсэнд хэдэн тонн мөнгө зарцуулж байж л авах боломжтой цол хэргэм юм. Жаахан мөнгө зарцуулдаг эмэгтэй бол Диорын даашинз гэсэн үг. Хатагтай Хожсон мөнгөө ноён Хожсоноос авдаг. ноён Хожсоны үл хөдлөх хөрөнгийн агентуудын Уильям А. Тэгээд би түүнийг хэн болохыг мэднэ. Хожсоны үл хөдлөх хөрөнгийн агентууд Флоридагийн тал хувь болон Манхэттэн гэж нэрлэдэг арлын томоохон хэсгийг эзэмшдэг.
  
  
  Мөн дөчин таван сая доллартай хатагтай Вентворт Фрог ч байсан. Тара түүнтэй доод давхарт хүлээн авалтын хэсэгт уулзав. Тэрээр мөн хүлээн авалтын хэсгийн зургийг авчээ. Улаан тансаг буйдан, олон савтай алга бүхий Викторийн өрөө. Тара маягт бөглөх ёстой байв. Түүний хувийн амьдрал болон талийгаачийн амьдралын талаар хэдэн асуулт. Бүрэн бөглөсөн маягтын дагуу Миссури мужийн Сент-Луис хотын ноён Луиза Риг авга эгч Миртл Ригг дээрээ зочилж байна. "Очлох шалтгаан" хэсэгт Тара: "Өв хөрөнгө оруулах талаар зөвлөгөө авах" гэж бичжээ. Тэр яагаад үүнийг бичсэнийг мэдэхгүй байв. Энэ нь түүнд зүгээр л бодсон гэж тэр хэлэв.
  
  
  - Энэ их мөнгө үү, хонгор минь? гэж хүлээн авагч асуув. Тара: "Тийм том болохоор намайг айлгаж байна" гэж хариулав.
  
  
  Хүлээн авагч инээмсэглэв
  
  
  Дорнын туранхай хүү түүнийг дээд давхарт далдуу модоор дүүрэн нил ягаан хүлээлгийн танхим руу дагуулан явав. Тэгээд Сүн Пин уулзалт зохион байгуулна гэж түүнд хэлэв. Сүн Пин хагас цагийн дараа түүн дээр ирнэ. Тэр хооронд сэтгүүл уншиж магадгүй. Аяга цай уух уу? Тэр алга болж, хэсэг хугацааны дараа уурын аягатай буцаж ирэв. Тара үүнийг аваад хүү дахин алга болжээ.
  
  
  Тэр ганц хоёр минут хүлээгээд хаалгаа онгойлгов. Коридорт хэн ч харагдсангүй. Харин эсрэг талд хаалттай хаалганы цаанаас согтуу эмэгтэйн инээх чимээ сонсогдов. Хоёрдахь хаалганаас үл мэдэг чимээ гарав. Транс руу унаж байхдаа ёолж байсан медиа. Гурав дахь бөгөөд эцсийн хаалга нь "Хувийн" гэж тэмдэглэгдсэн байв. Тэндээс ямар ч чимээ гарсангүй. Тара нээх гэж оролдов. Энэ нь түгжигдсэн байв.
  
  
  Тэр том цүнхнээсээ шүдний чигчлүүр, хуванцар тууз гаргаж ирэв. Тэр үүнд дасаагүй бөгөөд чадваргүй ажилладаг байв. Гэвч шатан дээр хөлийн чимээ гарсангүй, нөгөө хоёр өрөөнд хэн ч орсонгүй. Эцэст нь тэр хаалга онгойлгов.
  
  
  Тэр араас нь хаагаад эргэн тойрноо харав. Энэ бол жижигхэн цагаан өрөө байв. Хэд хэдэн угаалтуур, жижиг хөргөгч, данхтай давхар зуух байсан. Шилэн дэлгэцийн хайрцагнууд хананд хүрээлэгдсэн байв. Тэдний нэг нь бүх төрлийн цайтай байсан. Ногоон цай. chamomile. Лапсан Сучонг. Ягаан, цагаан цэцэгтэй цайны аяганы цуглуулга дээд тавиур дээр цэвэрхэн суув. Яг л хүүгийн авчирсан аяга шиг. Өрөөний нөгөө үзүүрт өөр нэг витрион дээр бор лонхны цуглуулга байлаа. Тус бүр нь ямар нэгэн ширхэглэг нунтаг агуулсан байв. Шошгон дээр зүгээр л "A", "B" эсвэл "H" гэж бичсэн. Өөр нэг багц лонхонд шингэн байсан бөгөөд доод тавиур дээр арьсан доорх зүү байв.
  
  
  Дэлгэцийн хайрцаг түгжигдсэн байв.
  
  
  Угаалтуурт ашигласан зүү байсан. Тара үүнийг авав. Түүнд хэдэн дусал шингэн үлдсэн хэвээр байв. Тэр үүнийг ойролцоох хоосон ампуланд болгоомжтой тарьсан. Тэр ампулыг үнэрлэв. Түүний оюун ухаанд байсан шинжлэх ухааны компьютер хэдэн мянган цоолбортой картуудыг гүйлгэж, хариултыг секунд хүрэхгүй хугацаанд хариулав. Тэр ампулыг цүнхэндээ хийгээд хаалга руу алхав.
  
  
  Коридорт дуу хоолой сонсогдов.
  
  
  Тэр хөшиж орхив.
  
  
  - Тэгэхээр, хатагтай Алис. Санаа зоволтгүй. Ямар ч муу зүйл тохиолдохгүй” гэж эрэгтэй хүний дуу хоолой байв. Өндөр хамрын ази аялгатай. Тэр яг л хүүхэдтэй ярьж байгаа юм шиг ярьж байсан. Үг бүрийг тус тусад нь онцолсон байдаг. "Түүнээс гадна муу зүйл байхгүй, санаж байна уу?"
  
  
  гэж Алис тодорхойгүй хариулав. 'Тийм ээ. Би мэднэ. Тэр цагаас хойш хорон муу зүйл оршсоор ирсэн... гэхдээ заримдаа би гайхдаг ...
  
  
  - Хатагтай Алис, битгий гайхаарай. Надад итгэ. Аав чинь ч надад итгэсэн. Одоо ч гэсэн...
  
  
  Өчигдөр чамд юу хэлснийг санаж байна уу?
  
  
  Алис санаа алдлаа. Тийм ээ, Иан. Би чамд итгэж байна.'
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. - Тэгэхээр та юу хийхээ санаж байна уу?
  
  
  "Юу ч биш" гэж тэр намуухан хоолойгоор хариулав.
  
  
  "Юу ч биш. Яг тийм.' Дараа нь бага зэрэг завсарлага авсан. "За тэгвэл чи дээшээ гараад үүнийг хийж болохгүй гэж?"
  
  
  Магадгүй тэр хариуд нь толгой дохилоо. Ганц хос гишгүүр шатаар өгсөв. Нөгөө хос хэдхэн алхам хийсэн. Хаалгыг нэг гар тогшив. Хаалга нээгдэв. Цаана нь согтуу авгай яриагаа үргэлжлүүлэв. "Өө, хонгор минь, эрхэм Роберт." Зарим нэг гунигтай дуунд.
  
  
  "За?" гэж тэр хүн хэлэв.
  
  
  Түүнд ширүүн хоолойтой эмэгтэй хариулав. 'Өөрөө харж байгаа байх. Маргааш хамгийн сүүлд.
  
  
  "Өнөөдөр үүнийг авахыг хичээ. Маргааш бидэнд хэрэгтэй байж магадгүй.
  
  
  'Сайн байна. Тэгээд намайг тайван орхи.
  
  
  Хаалга хаагдаж, шатаар хүний хөлийн чимээ цуурайтав.
  
  
  Тара коридор дахин нам гүм болтол хүлээв. Тэр хүлээлгийн өрөө болон сандал руугаа яаран буцав. Бүсгүй орхисон мөстэй цайгаа харлаа. Тэр үнэрлэв. Энэ нь цай байсан.
  
  
  Тэр сэтгүүл авав. Хаалга нээгдэв.
  
  
  Эмэгтэй хар кимоно өмссөн байв. Энэ нь мэдэгдэхүйц цухуйсан их биеийг бүрхсэн. Тэр богино эрэгтэй үс засалттай, ширүүн царайтай байв. Тэр хэмжүүртэй, сөөнгө хоолойгоор хэлэв.
  
  
  Намайг Сон Пин гэдэг. Алдаа гарсан байна. Би өнөөдөр чамайг хүлээж авч чадахгүй байна. Маргааш буцаж ирж болох уу? Энэ нь захиалга шиг л байсан. Маргааш хоёр цагт. Тэр толгойгоо товчхон бөхийлгөж, нүдээ оролцуулалгүй. Тэд Тарагийн дэргэдүүр хар прожектор шиг гулгав.
  
  
  Тара бослоо. 'Гэхдээ ...'
  
  
  Хоёр цагт.' Тара шатаар уруудаж байхдаа түүнийг дуудлаа. "Тэр үед нагац эгч чинь байх болно."
  
  
  Тара бичлэг хийхээ болиод над руу эргэв. Луиза Ригг авга эгч Миртлтэйгээ уулзах уу? Маргааш нэг долгионы уртаар, та нар бүгдийг нь сонсох болно."
  
  
  Тэр өөртөө маш их сэтгэл хангалуун байсан. Тэр сэтгэл догдолж байв. Хансиер Бринкер далангаас нүх олж, одоо улс орноо асар том гамшгаас аврахын тулд түүнд хуруугаа оруулав. Тэр үнэхээр аз жаргалтай байсан тул би түүнд юу ч сураагүй гэж хэлэхийг үнэхээр хүсээгүй. Зөвхөн гэрэл зураг тодорхой үнэ цэнэтэй байж болно. Роско киног боловсруулахаар авсан. Маргааш өглөө нь бид хариу хүлээн авах болно.
  
  
  "Чамд Алистай ярилцаж байсан хүний нэрийг дахин харуулсан болоосой."
  
  
  -Яна?
  
  
  Тиймээ. Түүний хоолой алдартай CAN агентын хоолой шиг сонсогддог.
  
  
  Тара нүдээ томрууллаа. "Бусад хүмүүс үүнд ямар ч хамаагүй гэж та хэлж байна уу?" Тэгээд тэр наркологич уу? Тэгэхээр энэ нь яг миний хүүхэд шиг, гэнэн цайлган хөгжилтэй зүйл биш юм.
  
  
  Үнэхээр тийм биш”. Би инээмсэглэв.
  
  
  Энэ тариурт юу байсан бэ? Пентотал уу?
  
  
  Тэр амаа доошлуулав. - Чи яаж мэддэг юм? Би үүнийг хамгийн сүүлд хадгалсан.
  
  
  Би инээмсэглэв. "Сонс, хонгор минь. Тэд баян гичий нарыг луйвардах арван хоёр арга заль мэхийн арван нэг нь тэнд байдаг. Натрийн пентотал бол үнэн ийлдэс юм, тийм үү? Тиймээс тэд эхлээд энэ цайг өгснөөр эдгээр бүсгүйчүүдэд сайхан боломж олгож, бүсгүйчүүд мэдэхийг хүссэн бүхнээ хэлдэг. Талийгаач амрагийн талаарх бүх төрлийн дэлгэрэнгүй мэдээлэл. Дараа нь зөөвөрлөгчид үүнийг дараа нь үг бүрээр давтана. Энэ нь маш үнэмшилтэй тоглолт болж хувирдаг. Эдгээр бүсгүйчүүд өмнө нь юу хэлснээ санахгүй байна. Эдгээр хатагтай нар гайхаж байна. Мөн талархалтай - бас өгөөмөр.
  
  
  Тарагийн амнаас чимээгүй "О" үүсгэв.
  
  
  “Үүнтэй холбоотой өөр хэд хэдэн давуу тал бий. Хэрэв энэ үнэнийг буруутгаж байгаа бол шантааж хийх магадлал үргэлж байдаг. Мөн хангалттай мөнгө оролцсон бол сүнс нь байд юу хийхийг хэлж өгдөг. Энэ нь юу ч байсан - буяны байгууллага, хувьцаа, Швейцарийн банкны данс - тэд мөнгө цуглуулж байгаа гэдэгт итгэлтэй байж болно. Тара эргэлзсэн харагдав. "Гэхдээ энэ нь CAN-тай ямар холбоотой вэ?"
  
  
  "Юу ч биш. Энэ зөв. Энэ бүгдийг дахин Нассау гэж бодож байна. Featherstones луйвар хийж байсан, KAN үүнийг олж мэдээд тэднийг харлуулж байсан. Бангельтай яг адилхан байх. Гэнэт надад Бангел, Өдний чулуу хоёрт бас нэг нийтлэг зүйл бий: тэд хоёул хар тамхины наймаачин юм байна гэж бодов.
  
  
  Би түүнд хэлсэн:
  
  
  “Тиймээс KAN дотогшоо орохын тулд ижил замаар явж болох байсан. Орлогынхоо тодорхой хэсгийг нэмж цөөн хэдэн үйлчилгээ авахгүй бол нийлүүлэхээ болино гэж сүрдүүлсэн. Клонуудыг хамгаалах байраар хангах гэх мэт үйлчилгээ.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. 'Сэтгэл татам.'
  
  
  Би мөрөө хавчив. 'Сэтгэл татам.' Аюулгүй. Гэхдээ ухаанаа өөртөө хадгал.
  
  
  Ингэснээр бид эдгээр клонуудын төв байранд ойртохгүй. Түүнээс гадна бид энд нийгмийн нууцыг тайлах гэж ирээгүй. Бидний даалгавар: тэдгээрийг арилгах.
  
  
  Тэр бага зэрэг чичирлээ. -Хүн амины хэргээс ч зөөлөн үг биз дээ?
  
  
  Би түүн рүү харлаа. Унтлагын өрөөний торгон сандал дээр хөлөө даран суулаа. Тэр цайвар ягаан хослол өмссөн бөгөөд ягаан, цагаан, торго шиг гөлгөр харагдаж байв. Сэм Пекинпагийн киног нүдээ аниад байгаа охидын нэг шиг. Fove Story-д уйлдаг охидын нэг шиг.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. - "Иймэрхүү сонсогдох эрсдэлтэй ... гэхдээ чам шиг охин ийм ажилд юу хийдэг вэ?"
  
  
  гэсэн асуулт түүнийг зовоож байв. Тэр хумсаа судлав. Урт хугацаанд. Тэр тэднийг урьд өмнө хэзээ ч харж байгаагүй юм шиг санагдав. "За" гэж тэр эцэст нь хэлэв, "энэ бол ... урт түүх." Хэсэг хугацааны өмнө... өө, би... эрэгтэй хүнтэй уулзсан.
  
  
  Эрт дээр үед. Би бүх нэр дэвшигчдээс шилдэгээр шалгарч, дараа нь... энэ хүний улмаас... Би Урлагийн академид орсон... Бид - өө, энэ хамаагүй. Жонсоны үед Вьетнамын дайн дахин оргилдоо хүрч байв. За, би ... гарын үсэг зурсан. Тэр толгойгоо хойш шидээд надад хөгжилтэй инээмсэглэл тодрууллаа. "Мөн би Жеймс Бонд шиг хүмүүстэй өдөр бүр ажиллах нь маш сэтгэл хөдөлгөм, романтик байх болно гэж бодсон."
  
  
  "Ник Картерын тухай дурсахаа бүү мартаарай?"
  
  
  Өө" гэж тэр хэлэв. "Би энэ тухай мөрөөдөж зүрхэлсэнгүй."
  
  
  Би өрөөний хажуугаар алхаж түүний хажууд суулаа. Би түүний эрүүг гараараа атгалаа.
  
  
  Сонсооч гэж би хэлэв. "Бид таны хэд хэдэн хүслийг биелүүлэх болно."
  
  
  Хм.' Тэр над руу зальтай харав. - Чи намайг юу мөрөөдөж байгааг яаж мэдэх вэ?
  
  
  За, би хэллээ. - Тааж үзье. Би нүдээ анилаа. "Чи агаарт чөлөөтэй хөвж, тэнд дурлахыг хүсч байна."
  
  
  Ммм...” Тэр энэ тухай бодлоо. 'Сонирхолтой. Гэхдээ хэтэрхий салхитай байж магадгүй юм.
  
  
  Дараа нь бүх зүйл сайхан болно. Яахав... музей яах вэ. Тэнд тэд арван зургаадугаар зууны ортой - хуучин дэн буудлаас. Бид хилэн хөшигний ард гулсаж, ажил дууссаны дараа толгойн тавцан дээр нэрээ зурж болно.
  
  
  Би үүнд дуртай” гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ музей өглөө 10 цаг хүртэл нээгддэггүй." Тэр над руу харав. -Та миний санаатай санал нийлж байна уу?
  
  
  Би зөвшөөрсөн.
  
  
  Хөөстэй ваннд.
  
  
  Хөөстэй ваннд уу?
  
  
  "Хөөстэй ваннд."
  
  
  Сонсооч, би үүнийг санал болгож чадна. Бөмбөлөг болон үүнтэй холбоотой бүх зүйлийг авч үзвэл энэ бол цэвэрхэн, цэвэрхэн секс юм. Энэ тохиолдолд та үүнийг хэзээ ч оролдох ёсгүй. Ядаж л чи миний өндөр бол.
  
  
  Тэр намайг хатаасан. Том, зөөлөн, дулаан алчуураар.
  
  
  "Би чамаас нэг зүйл асуумаар байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Юуны тухай?'
  
  
  Тэр энэ алчуураар сонирхолтой зүйлсийг хийсэн.
  
  
  "Энэ хамаагүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Орондоо зөв охинтой бол энэ нь бас муу биш юм. Мөн сэрүүлэгээ зөв цагт тохируулахын тулд хувцаслах шаардлагагүй. Бие биедээ дуртай, секст дуртай хоёр хүнтэй биш. Асуудал нь энэ нь хэзээ ч хангалттай удаан үргэлжилдэггүй. Хэцүү байдал эргэн ирж байна.
  
  
  Би хажуу тийш гараад тамхиа асаалаа. "Би чамаас асуух гэсэн юм..." Би утааны бөгжийг үлээв. “Хятад хэлэнд “өө, түвэ, хөө” гэдэгтэй төстэй үг байдаг уу?
  
  
  Тэр хуруугаа цээжин дээрх үсээр минь гүйлгэв. Сэдвээ өөрчилмөөр байна уу, хонгор минь? Эсвэл та ванны дүр зургийг хятад хэлээр хийхийг хүссэн үү?
  
  
  Би түүнд Алис Фэтерстоун дуулахыг тайлбарлав. Тара хөмсгөө зангидав. "Өө, олс, хөөх?" Тэр мөрөө хавчин хэсэг зуур бодов. "Ха. Түр хүлээнэ үү. Та үүнийг дуу гэж хэлсэн. Би толгой дохив.
  
  
  'Хм' Тэр орноосоо босов. "Битгий яв." Тэр даашинзаа аваад зочны өрөөнд оров. Дуу хураагуур дахин ажиллаж байгааг сонслоо.
  
  
  Тэр инээмсэглэн буцаж ирэв. Түүнд эдгээр үгс байсан. "Би ойлгож байна" гэж тэр бардам хэлэв. "Тао."
  
  
  “Бумбаа? Энэ яаж тэр эртний Хятадын шашны Дао вэ?
  
  
  Тэр толгой дохив. Тэдний үдшийн залбирал нь: “Өө, Тао! Өө Тао! Энэ нь "Өө, tauve, wow" гэх мэт сонсогдох магадлал өндөр байна. Хэрэв та юу сонсож байгаагаа мэдэж байсан бол.
  
  
  Тэр буцаж орон дээрээ унжаад өвдгөөрөө гараа ороон бөхийв. Тэр өөртөө нэлээд итгэлтэй байсан. Мэдээжийн хэрэг, миний өнөөг хүртэл гаргаж ирсэн хамгийн сайн тайлбар бол Алисыг олс татах, эргэлдэх байнгын хүсэлд автдаг гэсэн эргэлзээтэй онол байв.
  
  
  Тара гэрэлтэв. "Өө, Ник. Төгс. Бүх зүйл зөв. Даяачид шиг амьдардаг Өдний чулуунууд бол даоистууд - даяанчид. Үхсэн хүмүүстэй ярилцах тухайд. Таоистууд бол ид шидийн хүмүүс юм. Мөн хатагтай Мабелийн эсрэг хэлсэн хараал, жишээлбэл, даоистууд бол фанатууд юм. . Бас тэр Болтинигийн адилаар ямар ч муу зүйл байхгүй гэж байнга давтдаг Нисдэг Уоллендасыг зарлав. Тэр орон дээр цохиж, "Өө, үхэл ба амьдрал бол адилхан гэдгийг хэлдэг энэ клон, энэ бол Таогийн агуу нэгдэлд бүх зүйл нэг, сайн ба муу, үхэл ба амьдрал нэг юм."
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Энэ нь тэнгэр дэх агуу цахилгаан бутлагчтай ижил утгатай."
  
  
  Тэр санаа алдаад нүд ирмэв. "Ердийн философийн санаа. Гэхдээ муу биш.
  
  
  Би хөлөө нугалав. 'Цаашид?'
  
  
  “За... тэд муу зүйл байдаггүй гэж боддог учраас түүнийг зогсоохын тулд юу ч хийдэггүй. Юу ч хийхгүй, бүх зүйл байх ёстой шигээ байх болно. Энэ бол тэдний агуу уриа юм.
  
  
  'М-хмм. Энэ нь Алисын хувьд үнэн байж магадгүй юм. гэхдээ клонуудын хувьд биш, KAN одоо юу ч хийхгүй байна."
  
  
  Ммммм. Би мэдэхгүй. Хүмүүс шашны сургаалыг хачирхалтай байдлаар тайлбарладаг. Инквизицийг хар л даа. Эсвэл Ариун Грейлийн төлөөх эдгээр эцэс төгсгөлгүй дайнууд. Би боломжит холболтыг үгүйсгэхгүй.
  
  
  Би тууштай байдлын талаар бодож, боломжоос татгалзсан. Эдгээр хэсэгт улс төр бол цорын ганц шашин юм. Хэрэв хэн нэгэн үдшийн залбирлыг дуулах юм бол энэ нь "О Тао" гэхээсээ илүү "Ай Мао" шиг юм.
  
  
  Гол нь би Алисыг ярьж өгч чадна гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. Хэрэв тэр үнэхээр Таоист бол тэр бутны эргэн тойронд зодохгүй. Магадгүй тэр надад тэр байшинд юу болж байгаа талаар ихийг хэлж чадах байх. Үнэндээ түүнд бүх хариулт байгаа.
  
  
  Би ядарсандаа нүдэн дээрээ гараа гүйлгэж байлаа. "Бид энэ талаар ярих шаардлагагүй гэж найдаж байна, гэхдээ та тэр байшин руу буцаж очихгүй."
  
  
  Би түүнээс ногоон нүдтэй харцтай болсон.
  
  
  Үүнд бид маш их үг зарцуулах болно.
  
  
  Тэгээд яагаад болохгүй гэж?'
  
  
  Цорын ганц шалтгаанаар тэд чамайг анзаарсан даруйдаа пентоталаар дүүргэж, чи тэдэнд бүгдийг хэлэх болно. Тара, оюун ухаанаа ашигла. Тэнд маш аюултай. Бид эдгээр зургуудыг таних хүртлээ ямар аюултай болохыг ч мэдэхгүй. Тиймээс тэднээс хол бай. Та үүргээ гүйцэтгэсэн. Роско бид хоёр Алисын хэргийг үргэлжлүүлэн шалгах болно.
  
  
  Тэгээд хэзээ ч гарахгүй бол яаж хийх гэж байгаа юм бэ?
  
  
  За ... тэгвэл бид дотогшоо орох хэрэгтэй.
  
  
  Тэр орноосоо босоод өрөөгөөр ууртай алхаж эхлэв. Гэхдээ үнэхээр тэнэг юм. Үүнээс болж та маш их цагийг дэмий үрдэг. Үүнээс гадна, энэ нь танд илүү аюултай. Надад аль хэдийн нэвтрэх эрхийн бичиг байгаа. Маргааш. Хоёр цагт”.
  
  
  Түүний зөв байсан. Би урьд өмнө хэзээ ч хийж байгаагүй алдаа хийсэн. Би сэтгэл хөдөлсөн шийдвэр гаргасан. Юу юунаас илүү би түүнийг хамгаалахыг хүссэн. Тэгээд энэ нь буруу байсан. Миний ажилд сэтгэл хөдлөлийг зөвшөөрдөггүй. Та тэднийг эхэлмэгц үүдэнд нь үлдээдэг.
  
  
  Би түүнийг явахыг зөвшөөрсөн. Хоёр нөхцөлд.
  
  
  Нэгдүгээрт: Тиймээс бид эхлээд гэрэл зургуудыг авч үзэх болно. Хэрэв энэ газар CAN агентуудын жинхэнэ бэхлэлт байсан бол тэр тийшээ явахгүй байсан. Тэр зөвшөөрөв.
  
  
  Хоёрдугаарт, Роско бид хоёр түүнийг гудамжны эсрэг талд байрлах макробиотик ресторанд хүлээж, түүнтэй микрофоноор харьцдаг байв. Хэрэв бид нууц үг гэх мэт зүйл сонссон бол бид аврах ажилд ирж болно.
  
  
  Тэр зөвшөөрөв. Дашрамд хэлэхэд гэнэтийн зүйл. "За, Ник, би өөрөөр болно гэж мөрөөдөж ч чадахгүй байна. Би айгаад байгаа юм биш" гэж тэр хэлээд "зүгээр л би..." гэж хэсэг бодсоноо "Би айж байна."
  
  
  
  
  15-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Новшийн өдөр байлаа. Би сахлаа хусч байхдаа өөрийгөө зүссэн. Тара толийг унагав. Кофе хэтэрхий сул байсан. Тэгээд бороо орж эхлэв. Энэ бол сайн тал байсан.
  
  
  Арван нэгэн цагаас өмнө Тара гэрээс гарав. Тэр Фэтерстоун руу эрт очихын тулд нүүрээ будаж, цагтаа хувцаслахыг хүссэн. Тэрээр хоёр дахь давхрын хүлээлгийн өрөөнөөс дээш гарч, Алис Фэтерстоунтай уулзана гэж найдаж байв.
  
  
  Мэйс рүү 11 цагт утсаар ярьсан маань бас нэг цохилт болсон. "Уучлаарай залуусаа" гэж бүлгийнхэн "Одоо болоогүй байна."
  
  
  Би Lightfoot-ийн цайны газар руу залгахад миний захиалга үд дунд хүртэл бэлэн болохгүй гэж хэлсэн. Тэдэнд шуудан зөөгч байгаагүй.
  
  
  "Би авч болохгүй гэж үү?" Тэд тийм гэж хэлсэн. Энэ бол хэцүү захиалга байсан.
  
  
  Энэ нь Тарагийн Featherstone's-д авсан гэрэл зургуудыг тийм ч амархан олж тогтоогоогүй гэсэн үг юм. Тэднийг Вашингтон руу явуулах ёстой байсан. Магадгүй. Ямар ч байсан 12.00 цагт хариугаа авна. Шаардлага гарвал театрт Таратай холбогдоход хангалттай цаг байна. Би байрнаас гараад гудамжаар алхлаа. Үдээс хойш нэг цагт би макробиотик ресторанд Роскотой уулзав. Би эхлээд юм идэхээр шийдсэн.
  
  
  Арван хоёр болтол би Lightfoot-ийн цайны газар байлаа. Сохогийн хаа нэгтээ хуучирсан байшингийн доод давхарт жижигхэн, бохирдсон дэлгүүр. Хана нь шалнаас тааз хүртэл доторлогоотой, асар том лонхтой цай агуулсан тавиурууд байв. Гудамж руу харсан цонхнууд ч бас овоолсон цайгаар дүүрчээ.
  
  
  Лангууны ард утасгүй бор хормогч өмссөн нялуун эр зогсож байв. Тэр миний бичиг баримтыг хараад толгой дохив. Тэр тавиур дээрээс лааз аваад лангуун дээр тавив. Тэр бор цаасан дээр боож эхлэв.
  
  
  "Би үүнийг энд ашиглахыг хүсч байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. - Дэлгүүр үүнд бараг тохирохгүй байна, тийм үү?
  
  
  - Эсвэл дээд давхарт байх уу?
  
  
  Тэр над руу сэжигтэй харав. "Би мэдэхгүй" гэж тэр хэлэв. - Би үүнийг шалгах ёстой. Тэр кассын машин руу очоод N-3 дээр дарав. Хэдэн хормын дараа утас хоёр удаа дуугарч чимээгүй болов. "За" гэж тэр хэлэв. Тэр лангууны доорх товчлуурыг дарахад арын хананы жижиг хэсэг гулсаж нээгдэв.
  
  
  Энэ нүх нь надад орон нутгийн AH-ийн төв байр руу явах нарийн шат руу орох боломжийг олгосон. Шат нь жижиг, хуучирсан хүлээн авалтын өрөөнд хүргэв. Улбар шар өнгийн хоёр хуванцар сандал, Цайны мэдээний хуулбараар бүрхэгдсэн ширээ, том, муудсан ширээ. Хар үстэй гоо үзэсгэлэн ширээний ард сууж, бохь зажлав. Тэр над руу сонирхон харснаа зажлахаа болиод нөгөө тал руугаа хөлөө зөрүүлэв. Түүний баруун талд өөр хаалга байв. Ариун хүмүүсийн ариун. Би цаг руугаа харлаа. Арван хоёр цаг болж байв. Би хоёр гараа ширээн дээр тавиад бага зэрэг бөхийв. "Би Долорестой ярилцмаар байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр огт хайхрамжгүй царай гаргав. Би үнэмлэхээ гялс хийв. Түүний нүд эцэст нь ямар нэг ойлголттой болж, толгой дохив. "Чи энэ цайны дэлгүүрт юу ч мэдэхгүй" гэж тэр хэлэв. "Чи Долорес эсвэл таны мессежийг хүсч байна уу?"
  
  
  "Мессеж" гэж би хэлээд утсаа тайлж өгөхөд Роско "Нэг цагт уулзъя" гэсэн бичиг ирсэн дахин: "Уучлаарай." Залуус аа.
  
  
  Би савыг онгойлгоод ширээнд суув. Зураг бүрийг компьютерийн картанд болгоомжтой хавсаргав. Эрхэм хүндэт хатагтай нар аа. Хожсон, Фрог хоёрыг тийм гэж хүлээн зөвшөөрсөн. Скотланд Ярдын нарийн бичгийн дарга асан Агнес Крауныг тэндээс зарим бичиг баримтыг нь хулгайлсан тул түүнийг ажлаас нь халахад Фэтерстоуны нарийн бичгийн дарга чухал үүрэг гүйцэтгэсэн. Түүний оролцоог нотлох баримт хэзээ ч олдоогүй. Түүнийг огцрох болсон шалтгаан нь "хайхрамжгүй байдал" юм. Гэсэн хэдий ч түүнийг сэжиглэж байсан. Тараг цай авчирч, хүлээлгийн өрөөнд оруулсан хүү бол залуу террорист, сэтгэл зүйн дайны мэргэжилтэн Пэм Кон байв. Ялангуяа сэтгэцэд нөлөөт эмэнд сайн. Тэрээр CAS-ийн ахлах мөрдөн байцаагч байсан. Азийн хаа нэгтээ тэд түүнийг хараагүй. Тарагийн зургийн ачаар AH архив дахь мэдээллээ шинэчилсэн. Хамгийн сүүлд Сонг Пинг байсан. М-2. Хоёрдугаар зэрэглэлийн алуурчин. Хоёрдугаар анги нь түүнийг муу гэсэн үг биш. Энэ нь түүнийг алуурчин гэдгээс өөр ямар ч утгагүй байв. Одоо эрчүүдэд уурлаж байгаа феминистууд бүгд Мао Цэ Тунд гомдлоо явуулаарай. Сүн Пин бол муу ёрын авга эгч байсан. Компьютерийн газрын зургаас харахад тэрээр бие махбодийн эрүү шүүлтийн нарийн ширийнийг мэддэг мэргэжилтэн байжээ.
  
  
  Би үсрэн утас руугаа ороод театр руу залгалаа.
  
  
  Тара аль хэдийн явчихсан.
  
  
  Би утсаа хүчтэй цохиход ширээ чичирч, би Долоресыг хүсч байна гэж хэлэв. “Долорес биечлэн. Мөн хурдан! Нарийн бичгийн дарга түүний зажлах хурдыг дөрөв дөрвөн удаа хурдасгаж, хэдэн товчлуур дарав. Түүний баруун талын хаалга бага зэрэг нээгдэв. "Чи Долоресийг санахгүй" гэж тэр хэлэв. Энэ бол самбар дээрх цорын ганц охин юм.
  
  
  Самбарын охин бол урт нас барсан цамц өмссөн, царай муутай, буурал үстэй, өндөр нуруутай залуу байв.
  
  
  Би хэлсэн. - "Долорес?"
  
  
  Тэр санаа алдлаа.
  
  
  "Хараач" гэж тэр хэлээд чихэвчнээсээ чихээ өргөв.
  
  
  "Би бол Картер" гэж би хэлэв.
  
  
  'Өө.' Тэр арай шулуун харав.
  
  
  Би түүнд Роскод яаралтай мессеж өг гэж хэлсэн. Төлөвлөгөөнүүд өөрчлөгдсөн. Тараг арслангийн үүрэнд орохоос нь өмнө бид түүнийг таслан зогсоох хэрэгтэй болсон. Түүнийг ирэх вий гэж би орон сууц руугаа буцна. Одоо тэр макробиотик ресторан руу явж байв. Түүнтэй уулзаж чадахгүй бол хоёр цаг хагаст тэнд уулзана.
  
  
  Би такси бариад хамгийн богино хугацаанд байрандаа ирлээ. Тэнд ямар ч сав байгаагүй. Миний хийж чадах зүйл бол хүлээх л байсан. Хэрэв тэр театрт байгаагүй, энд биш байсан бол хаана ч байж болох байсан. Мөн Лондон бол том хот. Сандарх жинхэнэ шалтгаан байгаагүй. Роског харахаас өмнө би түүнд цаг тухайд нь анхааруулах бүх боломж байсан. Эцсийн мөчид байсан ч гэсэн. Гэсэн хэдий ч надад бага зэрэг эвгүй санагдсан. Би хоосон байрыг тойрон алхсаар байв. Бороо цонхон дээр сандарч байв. Хажуугийн гудамжнаас жааз хөгжмийн үл мэдэг жиргээ сонсогдов. Машины гинших чимээ гудамжнаас ч сонсогдов. Миний дээгүүр хаа нэгтээ нэг онгоц нисэв. Муур үлээв. Цаг зүүж байлаа.
  
  
  Би бүх зүйлийг нураахыг хүссэн. Мэдээж цаг. Магадгүй цаг хугацааг зогсоох гэж. Эсвэл тэд миний сонсохыг хүссэн дууг гаргаагүй болохоор ч тэр үү. Тарагийн чимээ хаалгаар орж ирэв. Бүхэл бүтэн, аймшигтай цаг хугацаа, хэрэв юу ч болоогүй бол бүх зүйл нэг дор, буруу замаар тохиолдох болно.
  
  
  Үдээс хойш нэг цагийн үед дугаар руу залгалаа. Би Роскогийн хариуг хүлээн авлаа. Дараа нь гурван дохио болон Mace-ийн бүлэг: Sony, залуусаа. Одоо болтол арга хэмжээ аваагүй байна.
  
  
  Би утсаа тасаллаа. Би нүдээ нухлан хүзүүгээ нухлаа. Тэнд дахиад хатгав. Би үрэхээ больсон. Миний радар надад юу анхааруулсан бэ? Би хана руу харлаа. Дараа нь утас руу. Утсаа аваад дахин дугаарлуу залгалаа.
  
  
  Роско: Амаа тат. Ники. Бид түүнийг олох болно.
  
  
  Бип, дохио, дохио. Мэйс: Уучлаарай залуусаа. Одоо болтол арга хэмжээ аваагүй байна.
  
  
  Би утсаа чихнээсээ бага зэрэг холдуулсан.
  
  
  Эдгээр нь Мэйсийн хоёр удаа ашигласан үгс байсан!
  
  
  Тэр цаг тутамд шинэ мессеж өгдөг. Мэдээжийн хэрэг, тэр өөр юу ч гаргаж чадахгүй байх, гэхдээ энэ давталт нь түүнийг зовоосонгүй. Сүүлийн хэдэн өдөр тэр аймагт юу идэж байгаа тухай хачирхалтай мэдээ эсвэл мэдээтэй цаг тутамд ирдэг байв. Хэрэв тэр юу ч гаргаж чадахгүй бол тэр ханьтай болсон хэвээр байна.
  
  
  Утсаа ахин чихэндээ хүргэв... Би анхааралтай сонсов. "Уучлаарай залуусаа. Ямар ч арга хэмжээ аваагүй л байна. Тийм ээ! Ингээд л боллоо! Түүний сүүлчийн үгэнд үл ялиг архирах чимээ сонсогдов. Хажуугаар нь нисэх онгоц. Тэр чимээ өмнө нь байсан. Тэнд ямар нэг муруй байсан.
  
  
  Би Долорес руу залгасан. Тэр надад гурван цагийн турш ижил мессеж ирснийг баталгаажуулав. Үгүй ээ, тэр үүнийг сэжигтэй гэж үзээгүй гэж тэр хэлэв. Тэр зөвхөн Мэйсийг нэг мессежийг дахин дахин ашиглан хошигнох гэж байна гэж бодсон.
  
  
  Би түүнд онгоцны талаар хэлсэн. Тэр хэсэг чимээгүй болов. "Төгс Хүчит Бурхан". Тэр хэлсэн. 'Чиний зөв.'
  
  
  Надад Мэйс байхгүй болсон. Би уур, сандрал хоёрын хооронд байсан. Би Тарагийн аюулгүй байдалд маш их анхаарал хандуулсандаа уурлаж, тэдний жинхэнэ зорилгыг умартаж, Мэйсийн захиасыг эрт олж мэдсэнгүй. "Энэ хэргийг ашиглах" бидний бүх итгэл найдвар Чен-Ли Брауны зам дээр тулгуурласан бөгөөд энэ нь клончлох лаборатори болон Лао Зенг рүү хөтлөх зам юм. Хэрэв тэр аль хэдийн нүүдлээ хийсэн бол бүх найдвар алга болно. Бид энэ клонуудын үүрийг хэзээ ч олохгүй. Бид тэднийг хэзээ ч зогсоож чадахгүй. Миний арьсан дор орсон энэ гичий намайг бурхан шийтгэнэ.
  
  
  "За" гэж би Долорес руу хэлэв. “Зорилго нь энэ. Намайг тийш нь хүргэж чадах нисдэг тэрэг хэрэгтэй байна. Роскод нэмэлт тусламж үзүүлээд...
  
  
  -Чи тоглож байна уу? - тэр миний яриаг таслав. “Лондон дахь оффис тийм ч том биш. Бидэнд ямар ч нэмэлт тусламж байхгүй - ядаж танд хэрэгтэй тусламж биш.
  
  
  - Нисдэг тэрэг?
  
  
  -Одоо ч үргэлжилж байна.
  
  
  'Зүгээр дээ. Тэгээд Роског ганцаараа яв гэж хэлээрэй. Мөн Бурханы төлөө түүнд болгоомжтой байгаарай гэж хэлээрэй!
  
  
  'Сонс. Би чиний оронд байсан бол Роскогийн талаар санаа зовохгүй байх байсан. Тэр заримдаа жаахан ухаантай байж болох ч амьдрал нь эрсдэлд орсон үед тийм биш. Тэр амьдралд дэндүү хайртай.
  
  
  Би санаа алдлаа. "Итгэцгээе."
  
  
  Нисдэг тэрэг намайг Хайд Паркаас нэг цаг хагаст авах ёстой байв. Хэн ч гайхах болно, гэхдээ энэ нь миний асуудал биш юм. Ямар ч байсан тэд энэ тухай олон хоног ярих болно. Би Вильгельминаг цэвэрлээд дахин цэнэглэв. Би стилеттог буцааж бүрээсэндээ хийж, өөр нэг хийн бөмбөг оруулав. Азтай Пьер, яг голд нь.
  
  
  Би борооны цуваа өмсөөд бороонд орлоо.
  
  
  
  
  16-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Роско цаг руугаа харав. Хоёр болоход таван минут дутуу байлаа. Тара хоёр цаг хагаст Фэтерстоун руу явна гэж хэлсэн.
  
  
  Тэр ресторанаас галзуу хүн шиг гүйж гараад хэтэрхий сэжигтэй мэт санагдахыг хүссэнгүй. Тэгээд тэр мөнгө төлж, сониноо аваад үүдэнд уншиж эхлэв. Бороо улам ширүүсч эхлэв. Тэгэхээр орцонд уншиж байгаа хүн ялгарахгүй. Тэр мартагдсан шүхрээ бодож байсан байх.
  
  
  Тэр Тараг гудамжны эсрэг талд, булан тойроод гарч ирэхэд нь харсан байх. Тэр түүнийг хараагүй. Тэр шүхэртэй байсан бөгөөд энэ нь түүний харааг хязгаарлахад шаардлагатай сохроор хангасан.
  
  
  Роско гудамжны хажуугаас түүн рүү ойртов. Хүнсний дэлгүүрийн хажуугаар өнгөрөв. Гуталчингаас гадна. Гудамжинд өнгөрөв. Тэр Тарагаас харцаа салгаагүй болохоор тэр хүнийг анзаараагүй байх. Магадгүй хоёр хүн байсан байх. Тэд түүнд ойртов. Тэр хүн ийм сайхан хар борооны шүхэр хэрэглэдэггүй байсан нь түүнд сануулга өгөөгүй байх. Тэгээд тэр үүнийг гартаа нугалж барьсан хэвээр байв.
  
  
  Наад зах нь, бидний хожим төсөөлж байсан шиг ийм байдалтай байсан.
  
  
  Орой болоход бид Роскогийн цогцсыг олсон. Тэр гудамжинд байсан. Түүний гар том хар шүхэртэй зууралдсан хэвээр, сахлын үзүүр нь зүрхийг нь цоолж байв.
  
  
  
  
  17-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Нисдэг тэрэг байшингаас нэг километрийн зайд намагтай талбайд газарджээ. Том Fiat 130 намайг хүлээж байлаа. Жолооч надад түлхүүрээ өгөөд зөв чигийг зааж өгөөд хажууд суулаа. Миний жолоочийн суудлын хажууд. Дараа нь бид бүгд өөр өөр чиглэлд явсан.
  
  
  Бороо зогсч, ландшафт бодит бус шар-ногоон өнгөөр гэрэлтэв. Констеблийн зурсан эдгээр цэцэгнүүдийн нэг. Энэ нь Ричард Арслан зүрхтийн үеийн зуслангийн байшин, дэн буудлуудтай гайхалтай ландшафтуудын нэг байв. Энэ бүх нийтийн сорилтод миний цус буцалж байгааг мэдэрсэн. Ан агнуур. Загалмайтны аян дайн. Би лууг алахаар том Fiat-даа суулаа. Миний гар буу, стилетто шинэ Excalibur байсан. Би түүхийн нэг хэсэг байсан, түүхийг бүтээсэн. Намайг ирэхийг угтаж буй эвэр аль хэдийн сонсогдов. Би, бүхнийг байлдан дагуулагч баатар.
  
  
  Ээ бурхан минь. Гэхдээ: эцэст нь үйлдэл:
  
  
  Би машинаа төглийн ард байрлуулж, жижиг бутнуудын дундуур үл хөдлөх хөрөнгийн ар тал руу явлаа. Энэ нь тэдний хувьд түрээсийн байр байсан юм. Хачирхалтай уур амьсгалыг төрүүлдэг сүрлэн байшин. Маш чимээгүй байсан.
  
  
  Хэт чимээгүй.
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Гол байшингийн хажууд адилхан хачирхалтай хоёр жижиг байшин байв. Хамгийн ойрынх нь төв байрнаас хорин метрийн зайд байв. Хоёулаа онгоцонд суув. Mace алийг нь ашигласан бол гэж би гайхаж байна. Түүнийг цаашид ашиглахгүй гэдэгт би итгэлтэй байсан.
  
  
  Нэг модноос нөгөө мод руу алхсаар хоёр дахь байшинд хүрэв. Би бас машины замыг харсан. Миний аз дэндүү сайхан байсан. Тэнд нэг машин зогсож байв.
  
  
  Энэ бол Америкийн хуучин вагон байсан. 1952 оны Chevrolet-ийн эдгээр хуучин хиймэл модон хажуу талууд. Дээврийн тавиур нь ачаа тээшээр дүүрэн байв. Мөн загас барих хэрэгсэл.
  
  
  Тэд хаана ч явсан загас барихаар явсангүй. Гэтэл тэд хаа нэг тийшээ явах гэж байгаад би яг цагтаа ирлээ.
  
  
  Би өөр байшинд ирлээ. Хаалга түгжигдсэн байв. Би нэг будсан цонхоор дотогшоо харлаа. Би цонх руу гараа сунгав. Энэ нь нээгдсэн. Магадгүй хэтэрхий амархан. Вильгельминаг бэлдээд дотогш орлоо.
  
  
  Хэрэв Мэйсээс өөр хүн оролцсон бол би асуудалд орох байсан. Эдгээр хуучин шалны хавтангууд намайг өчүүхэн төдий хөдөлгөөнд автуулсан. Тэд миний үүдний доор хашгирлаа. Гэхдээ тэнд хэн нэгэн байсан бол тэр чимээгүй байв.
  
  
  Би алхсаар л байлаа. Доод давхарт ердөө хоёр өрөө байсан бөгөөд тэд хоосон, маш хоосон мэт санагдана. Зуух нь зэс сав, цэвэрхэн боловч шатсан сараалжтай өлгөөтэй байв.
  
  
  Би шатаар өгсөв.
  
  
  Угаалгын өрөө.
  
  
  Энэ бол түүний байшин дахь газар байв. Мэйсийн дуу хураагч орон дээр хэвээр байв. Хүчирхэг дуран цонхоор гацсан хэвээр. Ор нь орооцолдсон даавуу байв. Мэйс, Пирсон хоёр энд ээлжлэн унтдаг байв. Буланд нэг цагаан тугалга лааз тавьсан байв. Загасны үл мэдэг үнэр агаарт үлджээ.
  
  
  Тэмцлийн шинж тэмдэг байсангүй.
  
  
  Энэ ямар сайхан мэдээ байж болох вэ. Ямар нэг зүйл тэднийг албан тушаалаасаа холдуулахад хүргэв. Гэхдээ энэ нь тэднийг үхсэн гэсэн үг биш юм.
  
  
  Би дурангаар харлаа. Би Чен Лиг байшинд байхыг харсан. Тэр хоёр хүнтэй ярилцаж байсан. Би тэдний хөлийг харж байсан ч царай нь харагдахгүй байв. Би Долорес руу мессеж дамжуулахын тулд дуу хураагуур ашигласан. Энэ зүйл цайны дэлгүүрт тэр гоо үзэсгэлэнтэй утасгүй холбоотой байв. Тэгээд дахиад доошоо бууж цонхоор гарлаа.
  
  
  Шиврээ бороотой цаг агаар. Надад эвгүй санагдсан. Би үүнийг цаг агаар гэж бодсон. Гэхдээ энэ нь анхааруулга байж магадгүй гэж би дахин бодлоо.
  
  
  Би хоёр дахь байшин руу явлаа. Гол барилгад хамгийн ойрхон байсан нь. Хаалганд хадсан банзнууд нь урагдсан. Би Вильгельминаг шахан хаалгаа онгойлгов.
  
  
  Тэнд харсан зүйл миний гэдэс базалсан.
  
  
  Хаа сайгүй цус байсан. Хуучин модон шал түүгээр норж, үхлийн садар самуун өнгөөр будав. Энэ нь шалны хавтангийн давхаргын хооронд хөлдсөн. Цагаан даавуун тавилгад нь түрхсэн байв. AX-ын бугуйн цаг няцран хэвтэж байв. Гурилын тоосонд дарагдсан сандал дээр 38 калибрын АХХ гар буу цусанд будагдсан байв. Мөн пийшингийн дэргэд улаанаар будсан сүх хэвтэж байв.
  
  
  Зуух.
  
  
  Энэ нь шатсан хэвээр байв. Энэ нь бас дулаан өгсөн. Сараалж дээр бүлээн үнс овоолж байв. Буланд, галын дэргэд ... гар хэвтэв. Би маш хачирхалтай чимээ сонсоод дараа нь бөөлжис нэмж байгаагаа ойлгов.
  
  
  Би гал тогооны өрөөнд орж, цоргоо онгойлгоод нүүр лүүгээ хүйтэн ус цацаж, бугуйгаа цоргоны доор хийв. Чих минь хатгасан. Би цоргыг хаалаа. Би нэг юм сонссон гэж бодсон. Модон шалны шажигнах чимээ.
  
  
  
  
  18-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тара надад сүүлд хэлсэн ч би одоо хэлж чадна. Зөв дарааллаар.
  
  
  Тэр Роског хараагүй. Гэвч тэр эргэж харсангүй. Тэр түүнийг тэнд байгааг мэдэж байсан. Надтай хамт. Ресторанд. Тэрээр 14:30 цагт төлөвлөсний дагуу Featherstone Society-д оров. Тэрээр хүзүүндээ сувд зүүсэн байсан бөгөөд энэ нь өөрөөсөө таван метрийн радиуст ямар ч яриаг гудамжны эсрэг талын хүлээн авагч руу дамжуулах боломжтой байв. Түүний цүнхэнд өмнөх өдөр нь хэрэглэж байсан дуу хураагуур байсан.
  
  
  Тара сайхан санагдсан.
  
  
  Хүлээн авагч Тара хэтэрхий эрт ирснийг бага зэрэг бухимдан анзаарав. Пэм Кон түүнийг өмнөх өдрийнх шигээ хоёрдугаар давхрын хүлээлгийн өрөөнд хүргэж өгөөд дахин нэг аяга цай санал болгов. Тэр ижил сэтгүүлүүдийг судлахын тулд үүнийг орхисон.
  
  
  Энэ удаад Тара аяга цай авав. Түүнээс шанцайны сайхан үнэр үнэртэж байв. Тэр шингэн рүү хуруугаа дүрээд долоов. Охин маань яагаад ч юм химийн хичээлээр А авсан. "Цай нь метакалоноор дүүрсэн байна" гэж тэр сувд болон Соня руу шивнэв. Тэр таван зуун миллиграммыг тоолжээ. Энэ эм нь "сайн бэлтгэгдсэн" гэж нэрлэдэг зүйлийг өгдөг. Нэг талаас нойрмоглох мэдрэмж, нөгөө талаас баяр хөөр. Цохилтын хувьд энэ нь таныг хоёр аргаар алж чадна. Мансууруулах бодис өөрөө эсвэл энэ эм байхгүй. Татгалзах шинж тэмдгүүд нь эпилепсийн шинж тэмдгүүдтэй төстэй байдаг - хэдэн өдрийн турш уналт нь бүрэн уналтад хүргэдэг: үхэл. Энд байгаа эдгээр хүмүүс юу хийж байгаагаа мэддэг байсан. Тэр таван зуун миллиграмм нь толгойгоо цохиход хангалттай байсан. Наад зах нь Миртл авга эгчийг чинь үхлээс буцаж ирсэн гэж бодоход хангалттай.
  
  
  Тара аяганы агуулгыг эдгээр ваартай усан үзмийн моднуудын нэг дээр асгав. Хэрэв энэ усан үзмийн модыг газарт сайн суулгаагүй бол энэ нь мэдээжийн хэрэг сулрах байсан.
  
  
  Тэр ахин хөлийн үзүүрээр коридор руу гарахад түүнийг зогсоох хэн ч байсангүй. Тэр шатаар өгсөж дээд давхарт гарлаа. Хоёр хаалга нь барилгын урд талын өрөө рүү ордог байв. Эдгээр өрөөнүүдийн нэг нь Алисынх байв. Тэр нүдээ аниад миний зааж өгсөн цонхыг төсөөлөхийг хичээв. Гэрийн өмнө зогсоод тэр түүний баруун талд байв. Тиймээс энэ нь зүүн талын хаалга байх ёстой.
  
  
  Тэр хаалгыг тогшив.
  
  
  Алисагийн хоолой сул сонсогдов: "Ороод ир."
  
  
  Алис Фэтерстоун цэнхэр торгон унтлагын хувцастайгаа орон дээр хэвтээд хэвлэсэн таван торгон дэрний завсар хавчуулсан байв. Алис Фэтерстоун тийм ч эрүүл харагдахгүй байв. Түүний духан дээр жижигхэн хөлс гарч, тэр дорно дахины шүтэн бишрэгчээр өөрийгөө сэндийлэв. Түүний саарал, судлуудтай үс нь толгойных нь ар талд чийгтэй хэвтэж, нүдний хүүхэн хараа нь хатгаж хатсан байв. Тэрээр Тарад "Алиса гайхамшгийн оронд" киноны бүдүүлэг хатныг санагдууллаа.
  
  
  Алис Фэтерстоун хар тамхи ачсан байв. Энэ нь Тарагийн ажлыг ихээхэн хөнгөвчилсөн. Түүнд ямар ч логик үндэслэлтэй шалтаг тоочоод байх хэрэг огт байсангүй. Алис тэр мөчид логикоос хол байсан. Ганц өгүүлбэр нь утгагүй бөгөөд логик нь төөрөгдөл үүсгэдэг хилийн бүсэд тэр хаа нэгтээ байсан.
  
  
  Тэр намуухан хоолойгоор ярьж эхлэв. Яагаад ч юм тэр өөрийгөө зургаан настай, Тараг ээж нь гэж бодсон. Үнэхээр ийм бодол төрүүлэх эм байдаг. Гашиш нь аль хэдийн маш их чадвартай, гэхдээ таны залгих, үнэрлэх, тарьсан зүйл нь зөвхөн үүргээ сайн гүйцэтгэдэг. Гэхдээ зүгээр л "Ээждээ хэл" гэсэн өнгөлөн далдлалтаас болж хонх цохиулсан юм болов уу. Ямартай ч Тара ээжийн дүрд тоглосон.
  
  
  Ээж нь Янагийн тухай бүгдийг мэдэхийг хүссэн. Ээж нь аав шигээ Ианд итгэдэггүй байв. Алис үүнийг өөрөө хийгээгүй гэж хэлсэн.
  
  
  Ян бол хурц Таоист байсан. Гэхдээ Иан өөрчлөгдсөн. Алис яагаад гэдгийг мэдсэнгүй. Тэр зүгээр л тэгж мэдэрсэн. Алис мэдрэх дуртай байв. Тэр бас хөөрхөн бамбарууштай байсан. Мо үүнийг харахыг хүсээгүй гэж үү?
  
  
  Дараа нь тэр ядарсан байдалтай хэлэв. Энэ Иан яах вэ?
  
  
  Одоогоос таван жилийн өмнө аавын зөвлөснөөр Иан ажлаа авсан. Хоёр жилийн өмнөхийг хүртэл бүх зүйл сайхан байсан. Дараа нь энэ бүх хуучин ажилтнуудаа халж, шинэ боловсон хүчнийг томилсон. Тэд бас даоистууд гэж тэр хэлэв. Гэсэн хэдий ч ... Алис тэдэнд үнэхээр дургүй байв. Мэдээж шинэ биш. Пэм Кон, Пин. Тэгээд дөрвөн ихэр.
  
  
  Дөрвөн ихэр үү?
  
  
  Энэ дөрвөн залуу бүгд адилхан. Тэдний хэлж буйгаар нэг нь л анд явсан гэнэ. Үгүй ээ, би чадаагүй. Ан хийхдээ биш, түүнийг шоолж байсан... Алис уйлж эхлэв. Магадгүй тэр түүнийг шоолох гэж байсан байх.
  
  
  Тара ээж нь түүнийг хамгаална гэж хэлсэн. Алис уйлахаа болив. Тэр дуулж эхлэв. Тара нүдээ өргөн, цаг руугаа харав. Хоёр болоход таван минут дутуу байлаа. Тэд түүнийг хүлээлгийн өрөөнд хүлээж байх хооронд тэр хурдан буцаж ирэх хэрэгтэй байв. Харин тэдгээр дөрвөн ихэр хүүхдүүдийг яах вэ? Алис өөр зүйл хэлсэн үү? Алис толгой дохив. Тэр инээв. Тэд гурван ахтай бөгөөд эдгээр ах нар гурван ихэр юм. Мөн тэд эдгээр дөрвөн ихэр шиг харагдаж байна. Тэд 9-н 9-р бүлгүүд юм болов уу... үгүй юу? Алис үргэлжлүүлэн инээв. Эхлээд гурвалсан. Дараа нь дөрвөн ихэр... Алис зүгээр л инээлээ. Мөн Ирландын хаа нэгтээ байсан Чен Ли, Хонг Ло нар байсан. Эсвэл Исландад. Эсвэл өөр газар. Тэгээд нисгэгч Пэн Ли байсан. Алис гараа даллав. Тэр Америкт байсан. Дараа нь байсан, бас байсан" гэж Алис хуруугаараа тоолж, "Допей, Шизи, Доу." Тэр инээв. Гэвч тэд хэдэн долоо хоногийн дараа явсан. Тэд Пам Контой хамт Америк руу явсан. Шидтэнтэй уулзахын тулд. Үгүй ээ, энэ Пресвитериантай уулзахын тулд. Хэвлэлд ярихын тулд. Шүдний эмчид очихын тулд. Энэ байна. Үгүй үгүй. За, тэр санахгүй байна.
  
  
  Тара энэ тухай бодлоо. Тиймээс тэд хэдэн долоо хоногийн дараа явлаа. Ерөнхийлөгчид... Ийм байх ёстой байсан. Тэд хагас замд тэдэнтэй уулзахаар явав.
  
  
  Цаг хоёр цаг өнгөрч хоёр минут болж байв. Тара Алисын гарыг шахав. "Эдгээр нь чиний мэддэг ах нар мөн үү?" тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  'Өө. үгүй" гэж Алис хэлэв. 'Өөр олон бий. Энэ бол маш том гэр бүл юм. Харин бусад нь хаа нэгтээ хол байдаг. Алис гонгинохоо больсон.
  
  
  - Та итгэлтэй байна уу? - гэж Тара хатуухан асуув. "Чи худлаа яривал диваажинд очихгүй."
  
  
  Алис сэрүүн харагдаж байв. "Ядаж л Иан ингэж хэлж байна. Бусдыг нь гэртээ түр сууна, тэндээс гаргая гэж байна. Тиймээс Пам Кон болон бусад хүмүүс явахад шинэ хүмүүс орж ирдэг. Үнэнийг хэлэхэд, ээж ээ. Тэр ингэж хэлсэн”. Алис чин сэтгэлээсээ хичээсэн.
  
  
  Тара бослоо. "За, хонгор минь" гэж тэр хэлэв. "Одоо би явах хэрэгтэй байна, чи сайн охин байна, тэгээд..." тэр эх хүний ёсоор хэлэх үг бодож олохыг хичээж, "одоо будаагаа дуулгавартай идээрэй, удахгүй би чамтай дахин хамт байх болно." Тара хаалгаа хааж гүнзгий амьсгаа авав. "Чи сонссон, хонгор минь" гэж тэр зүүлтэндээ хэлэв. “Одоогоор Америкт ганц л байдаг. Мөн энэ бол нисгэгч. Нисдэг тэрэгний нисгэгч шиг харагдаж байна. Эсвэл тэр алсан сенаторуудтай хамт алагдсан байж магадгүй юм. Тэр хэсэг зогссоноо "Тэгээд чи намайг энд ирэхийг хүсээгүй" гэж нэмэхээс өөр аргагүй. хаха.
  
  
  Тэр инээмсэглээд шатаар буув. Шатны доод талд, өгсөх замд Пам Кон, Сон Пин нар байв. Тэд ууртай харагдсан. Үнэхээр ууртай.
  
  
  Пам Кон гартаа арьсан доорх зүүтэй байв.
  
  
  Тара зөвхөн “Өө. Ник.'
  
  
  
  
  19-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Хэрэв та бүх амьдралаа тэнэг өдрийн эсрэг зэвсэглэх гэж оролдвол тэр тэнэг өдөр ирнэ.
  
  
  Би буугаа угаалтуурын хажууд тавиад шалны шажигнах чимээ намайг тийшээ шумбахад хүргэв. Би хоцорчихлоо. Хутга өрөөгөөр тэнүүчилж, цуглуулгын шинэ эрвээхэй шиг гарыг минь угаалтуур руу наав.
  
  
  "За, Картер. Аажмаар эргүүл."
  
  
  Тэд гурав байсан. Энэ бол миний хүлээж байсан "тэд" биш байсан. Тэд нутгийн гурван муу санаатан шиг харагдаж байв. Супер данди. Хувцаслалт, үсний засалт нь өөрөөсөө арван насаар дүү, товойсон булчингууд нь орчин үеийн хувцастай таарахгүй байв. Тэд бэлэн зэвсэг барьсаар над руу ойртлоо. Удирдагч нь түрүүлж байна.
  
  
  "Гараа толгойны ард" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би түүнийг дээрээс доош нь харлаа. Түүний цорын ганц сайн зүйл бол түүний костюм байв. "Би гараа өргөхийг хүсч байна, гэхдээ надад техникийн асуудал байна." Гараа дарсан хэвээр байгаа хутга руу заалаа.
  
  
  Тэр хамт байсан хүмүүсийнхээ нэг рүү эргэв. "Гайлс" гэж тэр хэлэв. Эрхэм танд тусална уу. Жилс над дээр ирээд хутга гаргаж ирлээ. Миний цус хөөсөрсөн. Жилс намайг хайлаа. Тэрээр стилетто олсон боловч хийн бөмбөгтэй ойртсонгүй. Би түүний төрөл биш байх.
  
  
  Жилс инээмсэглэв. Маш итгэлтэй. -За дарга аа. Тэр цэвэрхэн.
  
  
  "Тэгвэл Робби та хоёр түүнийг гэрт нь хүргэж өгнө."
  
  
  Жилс, Робби хоёр гарнаас минь атгаад, нуруунд минь хоёр гар буу даран намайг гэрийн зүг хөтлөв.
  
  
  Үүнд эргэлзэх зүйл алга. Тэд өнөө үед хамгийн шилдэг алуурчдыг бүтээдэг. Бангел, Лин Чин, одоо эдгээр залуус эелдэг зангаараа өөрсдийгөө үнэхээр давж гарлаа. Вин По өөр хүн байсан. Би түүнтэй хамт өрөөнд ороход тэр над руу үхлийн нүдээр ширтээд, "Түүнийг цоожил" гэж новш руу хуцав. Тэд намайг сандал дээр түлхэв. Бүгд миний мөрнөөс хөтлөн дарж: Би суулаа. Жигүүр толгой дохив. Гол муу санаатан ч бас суулаа. Би өөр нэг модон хавтантай номын санд байсан. Гагцхүү Нассау шиг том биш байсан. Тэгээд цонхнууд нь нээлттэй байсан. Түүнээс гадна Чен-ли бас энд байгаагүй.
  
  
  Wing өрөөгөөр алхав; нүүж буй уул шиг гурван хуруутай гараараа тамхиа хуурна. Би илүү аз жаргалтай үеийг санав. "Бид чамаас үнэхээр залхаж байна, Картер" гэж тэр эцэст нь хэлэв. Түүний хоолой өндөр, мөстэй байв. "Түүнээс гадна чи үргэлж тэнэг байсан."
  
  
  Би үүнд шударгаар хариулах гэж байсангүй. Миний хийсэн бүх зүйл хөмсгөө өргөх явдал байв. Түүнээс гадна ямар ч заан түүнийг намайг тэнэг гэж хэлэхийг нь зогсоож чадаагүй.
  
  
  "Чи эцэст нь биднийг барьж авахын тулд тэр жижигхэн байшинд найзууд чинь биднийг харж байна гэж бодсон." Тэр инээмсэглэв. Ямар ч байсан тэр уруулаа жимийв. "Үнэндээ... яг эсрэгээрээ байсан." Бид таны найзуудыг харж байсан бөгөөд энэ нь биднийг чам руу хөтөлнө гэдгийг мэдэж байсан. Наад зах нь бид таны айлчлалд бэлдсэн байсан.
  
  
  Түүний зөв байсан. Би тэнэг байсан. Би нүдээ анин тэдний урхинд унасан. Гэхдээ нөгөө талаар СУИС намайг хаана байгааг мэдэж байсан. Тэгээд Вин По тэд үүнийг мэдэж байсан нь дээр байх байсан... Тэр ширээний ард бослоо. Тэр хайрцгийг нээв. "Найзууд чинь чамд тусална гэж бодсон бол..." гэж тэр жижиг аудио кассет сунгав. - Бид таны агент Мэйсээс эцсийн мессежийг өгөхийг хүссэн. Шударга байхын тулд тэр гурван удаа хийсэн. Бид таныг уруу татсан шигээ бусдыг уруу татах дахин давтагдах мессежийг хүсээгүй. Тэр соронзон хальсыг зөөврийн жижиг дуу хураагч дээр тавив. "Гурав дахь зурвас давтагдаж эхлэхэд бид энд байхгүй болно." Тэр над руу дахин эргэв. "Өнөөдөр энд болсон үйл явдлын албан ёсны сурвалжлагыг сонсох нь таныг сонирхож магадгүй гэж бодлоо."
  
  
  Тэр товчлуур дарахад Мэйс үхлийн дараах тайлангаа эхлүүлэв.
  
  
  - Уучлаарай, би загасчлахаар явсан. Хоол идэж болохгүй. Муудсан будаа нь илүү амттай байдаг. Би үүнийг хурдан туршиж үзсэн бөгөөд хурдан сэтгэл дундуур байсан. ТУХАЙ.'
  
  
  Хэсэгхэн зуур би Мэйсийг алдаа гаргасан гэж бодсон ч тэр яг одоо хаана ч байсан намайг уучлаасай гэж хурдан залбирлаа.
  
  
  Мэйс замаа алдаагүй. За.
  
  
  Ердийн хаалт нь "мессежийн төгсгөл" юм.
  
  
  "Хөтөлбөрт" гэдэг нь мессеж код дотор байна гэсэн үг. Мессежийг хурдан илгээх энгийн код. Эхний үгтэй хамт та дараагийн дөрөв дэх үгийг үргэлж авах хэрэгтэй. Би тоолоо. Мэйсийн бидэнд илгээсэн мессеж нь: “Уучлаарай. Хоол муудсан байна. Хурдан!"
  
  
  Найрал хөгжим тоглож эхлэх тэр мөчид нэмэлт хүч ирэх болно. Цэцэрлэг ч юм уу, үгүй ч юм уу. Би нэг цагийн дотор тусламжид найдаж болно.
  
  
  Жигүүр гол муу санаатан руу эргэв. "Корнелиус" гэж тэр хэлэв. "Одоо энэ соронзон хальсыг оруул."
  
  
  Корнелиус соронзон хальсыг аваад өрөөнөөс гарав.
  
  
  "Одоо, Картер... чи бидэнд маш их тусалсан болохоор би чамд сайн зүйл хийх болно... Чен Лиг дуудаарай" гэж тэр Гилс рүү хэлэв.
  
  
  Жилс явлаа. 'Зүгээр дээ. Та бидний талаар үнэхээр юу мэдэхийг хүссэн бэ?
  
  
  Тэр хариултаа олохоосоо өмнө ярвайж, инээж байсан бүх зэвсгээ эргэв. - Та төв байр хаана байгааг мэдэхийг хүссэн, тийм үү? Тэгээд одоо" гэж тэрээр Гилс, Чен-ли хоёрыг өрөөнд ороход "Бид чамайг тэнд аваачна."
  
  
  Би Чен Ли рүү харлаа.
  
  
  Түүний хамгийн сэтгэл татам зүйл бол түүний гар дахь арьсан доорх зүү байв.
  
  
  Юу ч оролдох цаг байсангүй, би түүнийг хоолойгоор нь барьж авах гэж дахин оролдсон боловч Робби, Жилс хоёр намайг цохив. Би буцаад сандал руу шидэгдсэн. Шүдний бүх ломбыг тас цохих шиг болсон эрүүний цохилт. Вин ирээд намайг цохисон. Бүх зүйл маш хурдан болсон. Жилс, Робби хоёр намайг тэвэрлээ. Чен Ли ханцуйгаа шамлав. Надад хийж чадах зүйл байсангүй, хараал ид. Нэг хурдан хөдөлгөөнөөр зүү миний гарт алга болов.
  
  
  Тэд намайг ингээд хэдэн минут тэврэв. Хэдэн секунд өнгөрч магадгүй. Эсвэл цаг. Би өөр юу ч мэдэхгүй. Корнелиус буцаж ирээд кассет дээрх соронзон хальсыг урсан гэж хэлэв. Тэр уучлаарай гэж хэлсэн. Вин По хараал урсгаж, засах гэж цавуу хайв. Тэр Корнелиус руу эргэж хараад “Нохой гөлөг. Хөгийн новш.' Тэгээд нүүр нь улаан болж хувирав. Улаан сарнай. Дэлбээнүүд нээгдэж, нэг нэгээрээ шалан дээр унав. Тэр надад хайртай, тэр надад хайргүй ...
  
  
  "Капулец" гэж Гилс хэлэв. Тэр инээсэн. Амнаас нь тарган усны цох мөлхөж гарав. Би түүнийг гараараа түлхэх гэж оролдлоо. Аль болох үндэслэлтэй байгаарай.
  
  
  Энэ бол хожигдсон тоглолт байсан.
  
  
  Миний ам хуурайшсан. Би босох гэж оролдсон. Гэхдээ би үүнийг яаж хийхээ мэдэхгүй байх шиг байна. Би гутал руугаа харлаа. Дурангийн төгсгөл буруу байснаас . Тэд хол байсан. Гэхдээ тэврэлт. Тэд үзэсгэлэнтэй байсан. Тэд алт байсан. Тэд гэрэлтэж байв.
  
  
  
  
  20-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Дараагийн сарын тэмдэг нь байнгын хар дарсан зүүд байв. Энэ нь хэдэн цаг, хэдэн өдөр үргэлжилсэнийг санахгүй байна. Өдөр шөнө, унтах, сэрүүн байхын хооронд ямар ч ялгаа байхгүй болсон. Зүүдэндээ таныг заримдаа мангасууд хөөгөөд байдаг. Олон түмэн чамайг шоолж инээж байна. Явган хүний зам хагарч бөөлжиж байна. Харин дараа нь чи нүдээ нээгээд толгойгоо сэгсрэн нөгөө танил орны шон, татсан хөшиг, өчигдөр шалан дээр шидсэн цамцаа дахин харна. Та өөрийн эрүүл саруул байдлаа бодит байдлын тайвширч буй ялгаагаар хэмждэг.
  
  
  Гэхдээ надад бодит байдал байгаагүй.
  
  
  Нүдээ нээхэд би өөр мангасуудыг харав. Инээж буй толин тусгал царай. Калейдоскопийн үзэмж. Нэгтсэн хэлбэр, өөрчлөгдөж буй өнгөнөөс бүрдсэн өөрчлөгдөж, өргөн, аажмаар хөдөлж буй орчлон. Домогт амьтад ба боломжгүй үйл явдлууд. Миний зүүдэнд Тара байнга эргэж ирдэг байв. Түүний үс нь ногоон өнгөтэй. Түүний нүд зэрлэг. Нэг өдөр тэр миний гарыг хүчтэй шахахад цус урсаж эхлэв. Нэг өдөр би түүнийг тэврээд олон жил уйлсан.
  
  
  Зүүд аажмаар өнгөрөв. Энэ нь бага аймаар болсон. Миний толгой нэг цагаан хоосон дэлгэц болон хувирав. Зураг байхгүй. Ямар ч бодолгүй. Нэг өдөр нүдээ нээгээд “онгоц” гэж бодов. Би онгоцонд сууж байсан. Энэ үгийг ойлгохыг хичээх нь намайг гүн нойронд автуулсан юм.
  
  
  Би машинд байсан. Би машины цонхоор харав. Би дахин нүдээ анилаа.
  
  
  Дахин харвал тэр чигтээ харагдсан. Тэнгэр цэнхэр хэвээр байв. Өвс ногоон хэвээр байв. Гадаа автобусны хэлбэр, өнгө өөрчлөгдөөгүй. Ар талд нь хэд хэдэн үсэг байсан. Гэхдээ би юу болохыг харж чадаагүй. Энэ нь утгагүй зүйл байсан, тэд иероглиф байсан. Би чичирлээ. Тэд надад юу ч хийсэн, ямар ч эм өгсөн би уншиж чадахгүй байсан!
  
  
  Би нөгөө зүг рүү хараад нүдээ хагас нээн болгоомжтойгоор машиныг тойруулан харав. Миний баруун талд хэн нэгэнд гав зүүсэн байсан. Би мэдэрсэн. Гэхдээ би түүний зүг хараахан харахгүй байсан. Би тэднийг аль хэдийн сэрчихсэн гэдгийг мэдээсэй гэж хүсээгүй.
  
  
  Машин нь лимузин байсан. Урд суудал нь хүнд саарал өнгийн хөшигөөр харагдахгүй байв. Моторын чимээ, замын чимээнээс өөр чимээ гарсангүй. Миний хажууд сууж байсан хүн яриагүй. Би аажуухан толгойгоо баруун тийш тонгойлгоод, нарийссан нүдээр компани руугаа харлаа. Надад тэгтлээ болгоомжтой байх шаардлагагүй байсан. Тэр унтсан. Туранхай, зальтай эр. Би Вьетнам гэж бодож байна. Эмнэлгийн цагаан халаад өмссөн эмч эсвэл туслах. Үгүй Магадгүй энэ бол эмчийн дүрд тоглохоор хувцасласан өөр нэг CAN агент юм.
  
  
  Би хаалгыг оролдсон. Хаалттай. Байгалийн.
  
  
  Би дахин цонхоор харав. Автобус бидний өмнө байсан хэвээр байв. Би уншиж чаддаг байсан ч тэр автобусанд бичсэн зүйл унших боломжгүй байв. Үүнийг дорно дахины үсгээр бичсэн байсан.
  
  
  Бид гүүрэн дээгүүр аянга цохилоо. Замын бусад тээврийн хэрэгсэлд тэрэг, унадаг дугуй багтжээ. Өөр нэг машин байсан. Өөр нэг лимузин. Тэр бидний ард машинаар явж байсан.
  
  
  Би дахиад гадаа харлаа. Хэр удаан харснаа мэдэхгүй байна. Дараагийн харсан зүйл бол хотын гудамж байлаа. Дуу чимээтэй трамвай, дугуйтай хүмүүс. Үхэр тэрэгнүүд, ногоон дүрэмт хувцастай, сүрэл малгайтай хүмүүс хаа сайгүй. Би унтаж буй хамгаалагчынхаа хажуугаар гарч түүний баруун талд байгаа цонхоор харав. Би хаалгыг харсан. Зочид буудал нь эдгээр хаалганы ард байдаг. Би яаж мэдэх юм бэ? Ямар нэг зүйл буцаж ирэв. Би өөрийнхөө цонхоор дахин харлаа. Зочид буудлын эсрэг талд, байшингийн дээвэр дээр би хайж байсан зүйлээ харав. 40 квадрат метр талбай бүхий Хо Ши Минийн асар том өнгөт хөрөг.
  
  
  Барилга өөрөө Вьетнамын төрийн банкных байсан. Энэ хот нь Ханой байв. Вин По намайг Ханой руу аваачсан.
  
  
  Би эргэн тойрноо дахин сонирхон харлаа. Би Ханойг хараагүй найман жил болж байна. Цөөн хэдэн барилгад дайны шинж тэмдэг илэрсэн ч хохирол нь тийм ч муу байсангүй.
  
  
  Ханой бол үзэсгэлэнтэй хот юм.
  
  
  Францын колончлолын хуучин харшууд энд тэндгүй урт, сүүдэртэй гудамжтай хот. Буддын шашны дурсгалт газрууд, Хятадын сүм хийдүүд. Улаан гол нь тунгалаг, цэвэрхэн бөгөөд эрэг дээрх хог хаягдал цэнхэр усны дагуу залхуутай эргэлддэг. Хачирхалтай нь сурталчилгааны самбар дээр Америкийн эсрэг уриа лоозон байдаггүй. Үзэн ядалтын шинж тэмдэг алга. Эдгээр хүмүүс үзэн яддаггүй.
  
  
  Энэ бол дайнд хандах буруу хандлага юм. Та үзэн яддаг, дараа нь бусад хүмүүс чамайг үзэн яддаг гэж тэр даруй боддог. Нэг зүйлийг бодох хэрэгтэй. Гэхдээ хамгийн түрүүнд би сайн бодож чадаагүй. Хоёрдугаарт, би AX-ийн төлөөлөгч. Энэ нь тэд бодохгүй байгаа юм биш. Гэхдээ тэднийг дайнд бэлтгэж байна.
  
  
  Хажуугийн замд өөр лимузин ойртож ирэв. Би дотроо хурдан харлаа. Арын цонхон дээр хөшиг тавьсан байв. Гэтэл урд нь Чен Ли жолоочийн хажууд сууж байв. Чэнли намайг хараад сэрүүн байхыг харлаа. Тэрээр дуут дохио дарсан жолоочийг түлхэв.
  
  
  Эмч маань сэрлээ. Би түүн рүү сүүлийн хэдэн өдөр ямар байдалтай байснаа айсан харцаар харлаа. "Регби" гэж би хэлэв. "Сайн бөмбөг ..."
  
  
  Тэр инээсэн. -Ямар ч утгагүй. Картер. Та энэ эмийг хорин дөрвөн цагийн турш уугаагүй байна. Үр нөлөө нь дууссан. Та бүх зүйлийг аль хэдийн унтсан. Мөн энэ N-2 нь ямар ч гаж нөлөө байхгүй."
  
  
  Тэр над руу үнэлсэн харцаар харав. "Сайхан оролдлого."
  
  
  Тэр бол яагаад ч юм, бурхан мэддэг америк хүн байсан. Ядаж байхад тэр америкчуудын нэг шиг сонсогдов. Гэхдээ найз? Эсвэл дайсан уу?
  
  
  "Яаж... би хэр удаан дарвуулт онгоцонд байсан юм бэ?"
  
  
  "Аа" гэж тэр хэлэв. “Энэ бол нууцын зэрэглэлтэй мэдээлэл. Зүгээр л хэлчихье... Чамайг энд авчрах хангалттай хугацаа. "Энд" хаана байгааг надаас бүү асуу.
  
  
  "Ханой" гэж би хэлэв.
  
  
  Түүний нөхөрсөг царай алга болов. Түүний нүд анилдав. Тэр товчлуур дарахад урд талын суудлын арын цонх доошоо эргэв. "Ноён Винг" гэж тэр хэлэв. -Танай хоригдол сэрлээ.
  
  
  Хөшиг хойш татав. Вин Погийн цонхны хүрээнээс хүзүүг нь тасласан хавтгай царай гарч ирэв. Тэр аймшигт хүүхэлдэй шиг харагдаж байв. Тэр над руу хараад архирав.
  
  
  "Тэр биднийг Ханойд байгаа гэж бодож байх шиг байна."
  
  
  "Өө" гэж Винг хэлэв. Дараа нь тэр толгой дохив. - Тийм ээ, Ханой. Та тэнд харж байна уу? Тэр хэсэг саарал байшинг заажээ. "Ли Нам Дэ."
  
  
  Хуучин Францын шорон. Мөн Ханой Хилтон гэгддэг. Манай дайнд олзлогдогсдыг хадгалж байсан газар.
  
  
  "Та энэ газрын тухай түүх сонссон нь эргэлзээгүй" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ та бидний чамайг илгээж байгаа шорон маш... тэс өөр гэдгийг та олж мэдэх болно." Хэдийгээр та хаана байгааг мэдэх ёстой ямар ч шалтгаан олж харахгүй байна. Тэр товчлуур дарахад хөшиг дахин хаагдаж миний харагдах байдлыг хаалаа.
  
  
  - Доктор Куой? Тэгэхээр жинхэнэ эмч байсан. "Тэнэг хүний хувьд манай ноён Картер тийм ч тэнэг биш." Сайхан үзэмжгүй байсан ч тэрээр өөрийн чиглэл, цаг хугацааг тооцоолж чаддаг. Тэр эргэж ирэх гэж байгаа юм биш, гэхдээ би тэгж бодож байна ... магадгүй дахиад нэг удаа буудаж магадгүй."
  
  
  Энэ үгийг сонсоод гар минь чичирч эхлэв. Би чичрэхээ больж чадсангүй. Мөн гэдэс дотор муухайрах мэдрэмж ч алга. Мансууруулах бодис өөрөө ийм мэдрэмжийг төрүүлснийг би санахгүй байсан. Гэхдээ миний бие өөрөө үүнийг хийсэн байх. Quoi над руу харан дахин инээмсэглэв. Түүний давуу байдлын мэдрэмж сэргэв. - Санаа зоволтгүй ээ, ноён Картер. Энэ тариа таныг зүгээр л унтуулна. Дахиж муу зүүд байхгүй болно. Аюултай зүйл байхгүй. Биднийг тэнд очсон хойноо л таныг Daisy шиг шинэхэн байгаасай гэж хүсч байна.
  
  
  Надад сонголт бага байсан. хараал идсэн Есүс.
  
  
  Өөр нэг тариа.
  
  
  Дахин хоосон.
  
  
  
  
  21-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Намайг сэрэхэд харанхуй байсан. Би зөөлөн зүйл дээр хэвтэж байна. Агаар мэлрэг цэцгийн анхилуун үнэрээр дүүрэв. Намжүүн, тайвшруулах чимээ сонсогдов. Би рефлексээрээ цаг руугаа харлаа. Мэдээжийн хэрэг, надад цаг байхгүй болсон. Тэд надаас аль эрт авсан. Мэдээ алдуулах эм хүчин төгөлдөр болсон үед.
  
  
  Би өөрийн баримжаагаа авч эхлэв. Би хөвөн даавуугаар хучсан зөөлөн матрас дээр шалан дээр хэвтэж байв. Өрөөг бүрэнхий бүрэнхий, агааржуулалтын нүхээр гялалзах эхэн үеийн одод гэрэлтүүлж байв. Салхи салхи байв. Энэ нь дуу чимээг дагуулсан.
  
  
  Энэ нь чимээ шуугиан биш байсан. Энэ бол дуу байсан. Хэдэн зуун эрэгтэй хоолойны намуухан, тод холимог нэг өгүүлбэрт нийлэв: “Өө Тао; Таогийн тухай.
  
  
  Өрөө том байсан. Цөөхөн тавилгатай боловч тухтай. Дэнлүүний багц. Сандал байсангүй, харин овоолсон дэр шалан дээр тарсан байв; шал нь нэхмэл дэвсгэрээр хучигдсан байдаг. Өрөөний нөгөө үзүүрт өөр нэг овоолсон дэртэй өөр нэг гудас байв.
  
  
  Гэхдээ үгүй. Эдгээр нь дэр биш байсан. Тара тэнд хэвтэж байв.
  
  
  Тэр хөдөлсөнгүй. Тэр унтсан хэвээр байв. Эсвэл тэр нойрны эмийн нөлөөнд автсан хэвээр байсан.
  
  
  Би босоод өрөөний нөгөө зах руу алхлаа. Би чичирсээр л байсан. Би түүний мөрөнд хүрэв. Тэр жинхэнэ байсан. - Тара?
  
  
  Тэр гиншиж, нүүрээ матрасанд булав.
  
  
  "Тара" гэж би давтан хэлэв. Тэр толгойгоо зэрлэгээр сэгсрэв. "Үгүй, үгүй, гуйя" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би түүний мөрийг нааш цааш сэгсэрлээ. "Тара." Тэр нүдээ нээлээ. гэнэт, гэнэт. Өргөн нээлттэй. Тэр зүгээр л над руу харав. Тайвшрахгүй, хариу үйлдэл үзүүлэхгүй, хүлээн зөвшөөрөхгүй.
  
  
  Түүний харц санаа зовж байв. Эцэст нь түүний уруул хөдлөв. -Н-Ник? гэж тэр аяархан хэлэв.
  
  
  Сүүлийн хэдэн өдөр тэд түүнд юу хийсэн ч энэ нь түүнийг өөрчилсөнгүй. Бүх зүйл миний хамгийн сүүлд харсан шиг байсан. Намайг сканнердсан ногоон нүд нь том, гялалзсан байв. Түүнд тохиолдсон өвчний улмаас хар зураас байгаагүй. Тэр ч байтугай сэвх нь түүний нүүрэн дээр тархсан хэвээр байв.
  
  
  Тэр нүүрээ өргөөд гараас минь атгав; миний мөрөн, хүзүү, хацар дээгүүр аажуухан гүйв. Тэр хуруугаараа өөрийгөө итгүүлэхийг хүссэн мэт. Тэр хараахан нүдэндээ бүрэн итгээгүй юм шиг.
  
  
  "Бурхан минь" гэж би хэлэв. "Өө, Ник" гэж тэр хэлэв. Мөн өнгө алга болтол бид бие биедээ ууссан. Бид үнсэлцэж, олон зуун хоолой дуулж дууслаа.
  
  
  Би түүнээс холдон түүний нүүрэн дээр асуусан шинжтэй гараа гүйлгэв. "Үнэндээ би чамайг энд хараад баярлахгүй байгаад харамсах болно. Яаж..." Би толгой сэгсрэн "Чи яаж энд ирсэн юм бэ?" Би эцэст нь дахин бодох боломжтой болоход чамайг Лондонд эсэн мэнд, эрүүл байна гэж бодсон.
  
  
  Тэр гудсан дээр налан нүүрээ гараараа даран хэрхэн энд ирснээ санав. Гэнэт тэр над руу харав.
  
  
  "Гэхдээ чи байхгүй байсан бол... чи тэнд байгаагүй гэж үү... Та тэнд байгаагүй."
  
  
  Би түүнийг ойлгохыг хичээсэн. - Featherstone-д уу? Үгүй ээ, тэр Роско байсан.
  
  
  "Роско? Үгүй ээ, би түүнийг хараагүй. Гэхдээ би бодсон... Би хамгийн сүүлд чам руу залгаж,... тэгээд чамайг ирэхгүй байхад чинь тэд ч бас чамайг барьсан байх гэж бодсон. Тэд бас юу болсныг надад хэлсэн. Ник, би санаж байна ... эсвэл, өө. Би одоо санаж байна, энэ нь бас маш их цочирдсон байсан, гэхдээ ... тэд надад тэр үед ... чи надад туслах боломжгүй гэж хэлсэн. Чи тэдний хоригдол байсан.
  
  
  Тэд энэ харш болон Фэтерстоуны байшин хоёрын хооронд ямар нэгэн холбоотой байсан байх. Магадгүй радио. "За, тэд энэ талаар зөв байсан." Би хэлсэн. -Тийм ээ, би тэдний хоригдол байсан. Гэхдээ Лондонд биш. Би тэдний харш руу явлаа.
  
  
  'Хөрөнгө дээр үү? Чен-ли рүү юу?
  
  
  "Хүлээгээрэй" гэж би хэлэв. Би өрөөнд микрофон эсвэл бусад далд сонсох төхөөрөмж байгаа эсэхийг шалгалаа. Тэнд юу ч байсангүй. Би түүнд Лондон дахь сүүлчийн өдрөө надад юу тохиолдсоныг хэлсэн. Бидний хэн нь ч Роскод юу тохиолдсоныг мэдээгүй. Энэ нь тийм ч сайн байж болохгүй гэдгийг бид мэдэж байсан.
  
  
  "Тэгээд чи?"
  
  
  Би асуусан. -Тэд танд юу хийсэн бэ? Би улаан сахиусан тэнгэрийн үсээр гараа гүйлгэсэн.
  
  
  "Санаач" гэж тэр хэлэв. Тэр дахин миний нүүрэнд хүрэв. -Та намайг тийшээ явахгүй байхыг сануулсан гэдгийг санаарай. Та "Тэд чамайг пентатолоор дүүргэнэ, дараа нь чи тэдэнд Хокийн дунд нэрийг хэлнэ" гэж хэлсэн. Та нэг зүйл дээр зөв байсан. Би Hawk-ийн дунд нэрийг мэдэхгүй байсан. Өө Ник, би үнэхээр ичиж байна. Тэр уйлж эхлэв. Өөрийгөө өрөвдөх сэтгэлээр дүүрсэн том том нулимс биш, харин сэтгэлийн шаналал тарчлаана.
  
  
  "Хөөе, тайвшир" гэж би аяархан хэлэв. "Одоо өөрийгөө битгий буруутгаарай. Одоо бол хүсэл, хүч чадлын асуудал. Энэ нь хар тамхитай холбоотой зүйл юм. Тэд таны хүслийг булааж авдаг. Арьсан доорх зүүний дайнд баатрууд огт байдаггүй. Та юу мэдэх ёстой?'
  
  
  Тэр толгой дохин нулимс илүү урсаж эхлэв. "Би үүнийг мэднэ" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ энэ нь тийм ч их тус болохгүй." Тэр тусмаа чамайг аюулд оруулах тухай бодож байхад.
  
  
  Өөрийгөө аюулд оруулсан цорын ганц хүн нь би байсан болохоор чи тэр гэмийг үүрч чадна. Би шууд Вин Погийн урхинд орж таны тусламжгүйгээр үүнийг бүрэн хийсэн. Хэрэв бид үнэхээр энэ асуудлын голыг олж авбал та баригдсан нь миний буруу гэж би бодож байна. Би өөрийнхөө бодлыг сонсож, чамайг тэр газраас нэг милийн зайд оруулахгүй байх ёстой байсан.
  
  
  Тэр инээмсэглэв. Энэ нь удаан хугацааны дараа анхны инээмсэглэл байсан бөгөөд уруул нь инээмсэглэсэн хэвээр байв. "Миний бодлоор та үүнийг хувь тавилан гэж нэрлэх ёстой" гэж тэр хэлэв. Би чиний бодлыг сонсох ёстой байсан ч би хараал идсэн тэрслүү хүн. Надтай жаахан охин шиг, ядаж л жаахан охин шиг харьцдаг хэн бүхэнд би практик дээр өөрийгөө маш их хэрэгтэй гэдгээ батлахыг хүсч байна."
  
  
  Би түүний хацарт хүрлээ. "Хэтэрхий хэрэгтэй" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр өөрийг нь бүрхсэн даавууг бага зэрэг доошлуулав.
  
  
  "Та үүнийг туршиж үзээд, намайг одоо хэрэг болох эсэхийг хармаар байна уу?"
  
  
  Би үүнийг харахыг үнэхээр хүсч байсан.
  
  
  Хаалга тогших чимээ гарав.
  
  
  Би онгойлгоод хоёр хүн орж ирлээ. Нэг хором бид хоригдол байснаа мартав. Эрэгтэйчүүд энгийн даавуун хувцас өмссөн байв. Тэдний толгойг хуссан. Тэдний царай нь—Дорнын хүмүүсийн тухай ярихад би энэ үгийг хэрэглэхийг үзэн яддаг—гэхдээ царай нь ойлгомжгүй байв. Тэдний нэг нь том лонхтой ус барьжээ. Тэд бөхийв.
  
  
  Тэд нэг ч үг хэлээгүй.
  
  
  Тэр лонхтой хүн өрөөгөөр алхаж, лонх руу ус асгаж, ядаж нэг иймэрхүү юм хийв. Өөр нэг нь таазны бүдэг гэрэл, царцсан шилэн бөмбөрцөгт царцсан лийр багтсан. Энэ үнэхээр цоолохгүй байсан ч нүдээ анив.
  
  
  Тэр шүүгээгээ онгойлгов. Тэнд бидний хувцас байсан - миний хувцас бас тэр Тара-д зээлсэн хог хаягдал байсан ч тэр өөр хоёр костюм гаргаж ирэв. Саарал торгон унтлагын өмд. Амралтаараа өмсдөг хувцас биш, харин албан ёсны арга хэмжээнд өмсдөг.
  
  
  Тарагийн хувьд тэрээр гоёмсог торгон хатгамалтай ао дай буюу уламжлалт эмэгтэйчүүдийн хувцастай байв.
  
  
  Тэд үүнийг чимээгүй үргэлжлүүлэв. Бид дохио өгөхөд хагас цагийн дараа угааж, хувцаслаж, бэлэн болсон байх ёстой. Бид юунд бэлэн эсэхээ мэдэхгүй байсан. Тэдний пантомима бидэнд үүнийг хэлээгүй.
  
  
  Тэд лам нар байсан” гэж дахин явахад нь би хэлсэн. 'Эсвэл биш?'
  
  
  - Би... мэдэхгүй. Тэр саванд өөрийгөө угаав.
  
  
  Би толгой дохив. "Тэд лам нар байсан. Би саяхан тэдний дуулахыг сонссон. "О Тао: Ай Тао'I би цонхны дэргэд очин хаалтуудыг онгойлгов. Тэдний ард сараалж байсан. Миний харж байгаагаар бидний сууж байсан барилга "том хуучин чулуун цайзын" нэг хэсэг байсан. Газар нутаг. Алсдаа Еден цэцэрлэгт хүрээлэн шиг байсан бөгөөд энэ нь царцааны жиргээг эс тооцвол өндөр өвсний дундуур толгойгоо бөхийлгөсөн жижиг цуваа алхаж байв.
  
  
  "Тийм ээ." Би чимээгүй кино үзэж байгаад гэнэт нөхцөл байдалд уурлав. "Тэд лам нар. Таоист лам нар. Мөн энэ бол хийд юм. Та зөв байсан. Тао, Кан хоёр ямар нэгэн байдлаар холбогдсон. Хэдийгээр Бурхан яаж гэдгийг мэддэг. Дэлхийн энэ өнцөгт сүм хийдүүд оршин тогтнохыг яасан юм. Би хөшигийг дахин хаалаа. "Гран при тоглолт" гэж би хэлэв. "Дараагийн раунд цохих юм уу давхар." Би цонхноос холдлоо. "Хонгор минь" гэж тэр хэлээд араас хөвөн саван барьсаар ирлээ. "Гол нь," тэр миний нурууг зөөлөн хөвөнгээр илж эхлэв, "... бид хаана ч байсан, чи биднийг эндээс гаргах болно."
  
  
  Түүний хэлсэн үг миний уур уцаартай адил тунгалаг байв. Гэхдээ үр дүнд хүрсэн. Ямар нэгэн зүйл бол намайг инээлгэсэн. Би хөвөнг нь шүүрэн аваад үнслээ.
  
  
  "Хэрэв чи намайг ямар ч байсан савангаар савлах гэж байгаа бол бага зэрэг өндөр, баруун тийшээ хий." Тэр хоолойд нь бага зэрэг чимээ гарав. "Хм?" гээд толгойгоо арагш шидэв. "Бурхан минь" гэж тэр хэлэв, "энэ бүх өдрүүдэд... эсвэл хэдэн цаг, эсвэл жилээр... энэ аймшигт эм надад өгсөн. Өө, Ник. Энэ нь дэлхийг ийм аймшигтай газар болгосон. Бүх зүйл хар дарсан зүүд шиг байсан. Чамайг намайг барьж байна гэж зүүдлэхийг эс тооцвол. Дараа нь би уйлж эхлэхэд надаас үлдсэн бүх зүйл "Тэвчээрэй, энэ бол Ник" гэж хэлсэн. Тэгээд л би үүнийг тэвчсэн гэж бодож байна. Тэгээд ... одоо бид энд суугаад, энэ бүхэн болоогүй юм шиг өөр өөрсдийн бяцхан зодооныг хийж байна. тохиолдох.' Тэр над руу хараад "Би чамд үнэхээр хайртай, чи үүнийг мэдэх үү?"
  
  
  Гэнэт надад нэг дурсамж гарч ирэв. Тара, ногоон нүдтэй, миний гарт уйлж байна. "Би ч мөн адил зүүд зүүдлэв" гэж би хэлэв. “Ижил эм байх магадлалтай. Яагаад биднийг энд авчирсан юм бол гэж би гайхаж эхэллээ. Тэд биднээс юу хүсээд байгаа юм бэ? Учир нь тэд биднийг хамт байгаасай гэж бодож эхэлж байна. Зөвхөн би ч биш, чи ч биш. Гэхдээ бид хамтдаа.
  
  
  Тэр толгойгоо сэгсрээд хөмсгөө зангидав. "Би ойлгохгүй байна."
  
  
  Би инээмсэглэв. 'Бурхан ивээг. Учир нь би ч гэсэн ойлгохгүй байна. Одоогын хувьд. Гэсэн хэдий ч бид удахгүй олж мэдэх болно гэж би мэдэрч байна. Үүний зэрэгцээ, санаа зовж эхлэхээсээ өмнө эдгээр клонуудын талаар санаа зовъё. Эдгээр насанд хүрэгчдийн клонуудын талаар бид аль хэдийн ямар нэг зүйлийг мэддэг, гэхдээ эдгээр клонууд бүтээгдэж байна, таны хэлсэн үр удам, бид тэднийг устгах ёстой.
  
  
  Тэр өөрийгөө ао дайгаар ороов. Энэ нь шар цэцэгтэй цайвар ногоон өнгөтэй байсан бөгөөд түүний торго өмдний дээгүүр сайхан хонго руу нь унасан байв. "Өө" гэж тэр хэлэв. "Эдгээр насанд хүрсэн клонуудын тухайд би Алисаас сонссон."
  
  
  Тэр үсээ самнаж байхдаа Алисын түүхийг ярьж өгсөн. Боломжууд миний бодож байснаас арай дээр байсан. Тэр үед Америкт ганц л клон байсан бөгөөд азаар тэр аль хэдийн сүүдрийн хаант улсад очсон байв. Үхсэн.
  
  
  Лондонд гурван хүн байсан, гэхдээ би арга барилаа олж авбал энэ нь удаан үргэлжлэхгүй. Жаахан азтай, хэдэн долоо хоног амьдарвал би тэднийг зогсоож чадна. Лондон дахь AX хариуцах боломж ч байсан. Ийм зэвэрсэн AX (AH) ч гэсэн заримдаа сайн ажилладаг. Тэгээд одоо Тара бид хоёрт бууж ирлээ. Хэрэв бид энэ үүрийг устгаж чадвал эргэн тойрон дахь бүх үсрэлт дуусах болно.
  
  
  Би торгон унтлагын хувцасныхаа тайралттай ноцолдов. Би үүнийг мөрөн дээрээ уях хэрэгтэй болсон.
  
  
  "Ийм төрлийн клонууд ямар харагддаг вэ?"
  
  
  Тэр санаа алдлаа. - Тэд яг л хүний үр хөврөл шиг. Тэд магадгүй хяналттай орчинд, магадгүй инкубатор эсвэл хаа нэг газар лабораторид байгаа байх."
  
  
  - Туршилтын гуурсан хүүхэд шиг үү?
  
  
  Тэр баргар царайлан толгой дохив. “Би энэ томилолтоор өөрийгөө хамгийн хялбар ажилтай гэж бодсонгүй. Бараг эдгээр хүүхдүүд ирээдүйн алуурчид гэдгийг санах гэж би өөрийгөө байнга хүчлэх шаардлагатай болдог."
  
  
  Би хараал идсэн тайлсан унтлагын хувцсаа шалан дээр шидээд өөрийнхөө хувцас руу гараа сунгав. Би цэнхэр цамц руугаа харлаа. Би үүнийг маш удаан өмссөн тул ямар ч тусламжгүйгээр бараг л гарч ирэв. Бурхан минь, би хувцасны бөмбөг рүү явахгүй байсан. Нэмж дурдахад тоглоом нь дорно дахины ёс зүйд гэнэт хүндрэл учруулахаар хэтэрхий дэвшилттэй байсан.
  
  
  "Үүнээс яаж салах вэ?" .
  
  
  “Миний цүнхэнд жижиг лазер байсан. За хүлээгээрэй. Магадгүй надад одоо ч байгаа байх. Тэр шүүгээ рүү очин цүнхээ гүйлгэн харав. "Үгүй ээ, үгүй" гэж тэр хэлэв. “Бид ямар нэг зүйлийг импровизация хийх хэрэгтэй гэж бодож байна. Магадгүй химитэй холбоотой байх. Энэ лабораторид бидний олж болох бүх зүйл.
  
  
  Эцэст нь тэр үсээ сүүлчийн самаар самнав. Миний улаан үстэй гейша. Би оймс өмссөн. “За, чиний хийдэг зүйл бол таны бизнес. Би өөрийнхөө бизнесийг л бодно гэж бодож байна.
  
  
  Тэр хөмсөг зангидав. "Би зүгээр л ... тэд чиний бууг авсан гэж бодсон, тийм үү?" Тэгэхээр та юу гэж бодож байна вэ...
  
  
  Тэр уруулаа хазлаа.
  
  
  Би өмдөө татлаа. Надаас салгаагүй миний дотуур өмдний тухай. Сайн хөгшин Пьерийн тухай, одоо ч дунд нь сайхан нуугдаж байна.
  
  
  "За" гэж тэр өөрийн мөн чанарын эсрэг хатуу бөгөөд "Чи үүнийг яаж хийх нь таны ажил" гэж хэлэв. Би өөрийнхөө бизнесийг л бодно гэж бодож байна.
  
  
  Би нэг хөмсгөө өргөсөн ч хариулсангүй.
  
  
  
  
  22-р бүлэг
  
  
  
  
  
  За, ноён Картер, бид эцэст нь уулзлаа. Энэ бол бүхэл бүтэн компанийн элэнц өвөг Лао Зэн байв. Духангийн голд элэнц өвөөгийн ууттай. Тэр тэргэнцэртэй байсан. Энэ нь их зүйлийг тайлбарлах шиг санагдсан. Тэр өөрөө яагаад тулааны талбараас алга болсон бэ? Өөрийгөө илүү өндөр клон руу өргөх хүсэл. Өдөрт хэдэн арван удаа түүнийг хэзээ нэгэн цагт хэн байсныг, үйл ажиллагаандаа, эргэн тойрондоо эргэн ирж байгааг харах. Тэр жаахан виски асгаж, бидэнд бас санал болгов.
  
  
  Тара үгүй гэж хэлсэн. Би стананыг авлаа.
  
  
  Тэр хундага өргөв. "Ник Картер болон ирээдүйн бяцхан Картеруудад" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би тамхи авахаар халаасандаа гараа сунгав. Тэд алга болсон. Лао Зэн надад лакаар бүрсэн том хайрцагнаас нэгийг өгсөн. Тамхинууд алтан амтай байв. Тэр минийхийг хураасан бололтой.
  
  
  Бид түүний өрөөнд байсан. Эсвэл түүний ажлын өрөөнд. Энэ бол том орон зай байсан. Цэлгэр байж болох байсан ч цонхнууд нь хаалттай, уур амьсгал нь жаахан хөгцтэй байв. Энд ч гэсэн нөхцөл байдал бага зэрэг сийрэг байсан. Урт тик ширээ, дугуй цагаан буйдан. Нэг сандал. Цорын ганц чимэглэл нь маш өнгөлөг даавуу, түүний ард ханан дээр зэвсгийн цуглуулга байв. Зуу орчим зэвсэг байх ёстой. Энэ нь тийм ч ховор биш, хуучирсан ч ханан дээр өлгөөтэй байсан бөгөөд хана нь өөрөө асар том хугарашгүй шилээр хучигдсан байв. Гар буунаас гадна бусад зэвсэг байсан: хэд хэдэн хутга, гар гранат, түүнчлэн үхлийн аюултай зарим хэрэгцээгүй зүйлс. Тусдаа хэсэг бүрийг жижиг гэрлээр гэрэлтүүлж, доор нь жижиг зураг байрлуулсан байв.
  
  
  "Таныг миний цуглуулгыг биширч байгааг би харж байна" гэж тэр хэлэв. "Ирж, сайтар хараарай." Би буйдангаас босоход тэр тэргэнцрээ эргүүлж намайг дагалаа. Үзүүлсэн АНУ-ын армийн гар бууны доор "Bristol, Kenneth, Daejeon 1952" гэсэн бичиг байв. Сувдан иштэй стилетто ойролцоо өлгөөтэй байв. "Хэмпл, Стюарт, Парис, 1954 он." Би энэ хараал идсэн стилетто руу хараад шүгэл дуугаран амьсгаагаа гаргалаа. Дотор нь Бонапарт, Наполеонтой сэлэм, доор нь Хар Бен хоёртой сүйх тэргийг харах шиг л байлаа. Сту Хэмпл нэр нь аль хэдийн үлгэр домог үүсгэж байгаа тэнэмэл хүмүүсийн нэг байв. Тэр бол N1-ийн хамгийн шилдэг AX байсан. Парисаас 1954 он. Сувдан бариултай энэ стилеттог хэн нэгэн нь авч хаяхад. Амьдралынхаа хамт.
  
  
  'Та?' Би Лао Зенг рүү эргэв.
  
  
  "Таныг гайхшруулна гэж би мэдэж байсан" гэж тэр хэлэв. 'Тийм ээ. Би хувьдаа энэ бүх зэвсгийг ханан дээр барьж авсан.
  
  
  Тэр миний баруун тийш заалаа. "Гэхдээ үүнд таны сонирхлыг татах зүйл байгаа гэж би бодож байна." Би заасан чиглэл рүү явлаа. Тэр Вильгельминаг нэмсэн гэдгийг мэдэхийн тулд би тэмдгийг унших шаардлагагүй байсан. Бас миний стилетто. Сувдан үзэггүй ч миний Хюго.
  
  
  "Та үүнийг буцааж авч чадна гэж бодож байгаа бол" гэж тэр хэлэв. "Энэ шил нь хагардаггүй, цахилгаанжуулсан, нягт цоожтой."
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Гэхдээ суугаад ундаагаа дуусга." Хоолоо шууд өгөх болно, бидэнд ярих зүйл их байна."
  
  
  Тэр өөрийнхөө аюулгүй байдалд итгэлтэй байв. Тэр тэргэнцэртэй байсан байж магадгүй ч жолооны ард сууж байсан. Тэгээд сайн байсан. Хяналттай байх нь хүмүүсийг үгээ хянах чадваргүй болгодог зүйл байдаг. Энэ нь буруу, гэхдээ энэ нь үнэн. Та залуугийн бууг толгой руу нь чиглүүлж, түүхийг нь асууж болно, гэхдээ танд зөвхөн битүү уруул л болно. Харин толгой руу чинь буу тулгасан залуу гэдсээ нулимах нь дамжиггүй. Хэрэв та энэ талаар ямар нэг зүйл ойлгож байгаа бол надад мэдэгдээрэй.
  
  
  Би буйдан дээр налан суулаа. "Сэтгэлтэй..." гэж би хэлэв. -Зүйрлэвэл.
  
  
  Тэр Тара руу харцаа төвлөрүүлэв. "Чи бол эрдэмтэн" гэж тэр хэлэв. -Та микробиологийн чиглэлээр мэргэшсэн. Та манай клонуудын талаар бүгдийг мэддэг болсон нь эргэлзээгүй.
  
  
  Тара над руу харав. Би түүнийг үргэлжлүүлэхийг дохив.
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. "Таны дэвшилтэт технологид би гайхаж байна."
  
  
  Түүнд таалагдсан бололтой. "Энэ үнэхээр... гайхалтай, тийм үү?"
  
  
  -Та үүнийг хэр удаж эхэлсэн бэ?
  
  
  Тэр инээмсэглэв. "Хорин хоёр жилийн өмнө. Яахав, үнэндээ тэрнээс өмнө... Гэхдээ тэр үед бид гэр бүлээрээ эхэлсэн. Доктор Куой...” гээд над руу эргэж, “Чамайг аль хэдийн үүнтэй таарсан гэдэгт итгэж байна... за, миний аав үүнийг эхлүүлсэн.” Генетикийг ихэд сонирхож, төрөөс жижиг лабораторитой болгож чадсан. Мэдээжийн хэрэг, цаг хугацаа өнгөрөхөд тэрээр коммунист ертөнцийн зарим шилдэг оюун ухаанд хоёр дахин нэмэгдэх юм бол. Тэр Нгуен Сэгүн дээр ажиллаж эхэлсэн..."
  
  
  - Тэр физикч үү? Тара гайхсан харагдав.
  
  
  Лао Зэн толгой дохив. 'Тийм ээ. Гэвч Шогун хэд хэдэн генетикийн гажигтай байсан. Тара үүнийг аль хэдийн мэдсэн бололтой. -Би яг үүнийг л хэлэхийг хүссэн. Бракдоны хам шинж, тийм үү? Түүний шинж тэмдэг 30 жилийн дараа л илэрдэг."
  
  
  Яг. Гэхдээ таны ойлгож байгаагаар үр хөврөл нь туршилтын хоолойд инкубацийн үед хүйтэнд тэсвэрлэх чадваргүй юм. Шогун клонуудын хэд хэдэн бүлэг гурав дахь сараас өмнө нас баржээ. Эхлээд Quoi өөрийн аргыг буруу гэж бодсон. Засгийн газар ч ийм бодолтой байсан. Тэд дэмжлэгээ татсан. Тэгээд хэдэн жилийн дараа Шогун өөрөө хэвийн бус байдал үзүүлж эхэлсэн."
  
  
  "Тэгээд KAN биднийг дахин оролдоход дэмжихээр шийдсэн үү?"
  
  
  Тэр над руу эргэв. 'Тийм ээ. Гэхдээ энэ удаад л КАН түүнд бие бялдар, генетикийн хувьд төгс донор өгсөн."
  
  
  "Тэгэхээр чи байсан."
  
  
  Тиймээ би байсан. Минийхээс гадна..." тэр хэсэгхэн секунд эргэлзэж, "миний бие бялдрын төгс байдал, би КАН-ын мөнхжүүлэхийг маш их хүссэн "авьяас"-тай байсан гэж хэлэх үү.
  
  
  "Хүйтэн цусаар алах авьяас" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр даруухан улайв. 'Тийм ээ. Гэхдээ ноён Картер та бас авъяаслаг алуурчин юм. Тэр завсарлага хийв. "Хэдийгээр та үүнийг сонсох дуртай бол таны цус хэдхэн градусаар дулаарсан хэвээр байна." Би хэн юм бэ, чиний эго нөлөөлнө." Одоо тэр над руу сенатор Сэйбрук алагдсаны маргааш авахуулсан гэрэл зураг дээр Чен Ли дээр харсан шигээ муур шиг инээмсэглэлээрээ инээмсэглэв. Хун Луо гүн, гүнгийн авхай хоёрыг алахаар ирэхэд бас инээв. Психопатик алуурчин, зөвхөн өөрийгөө хамгаалах зорилгоор алсан хүн хоёрын ялгааг түүнд тайлбарлах цаг нь биш байсан. Удаан хугацааны өмнө би өөрийгөө сайтар шалгаж үзсэн. Удаан хугацааны өмнө би устгасан хүмүүс шигээ муу юм болов уу гэж бодон сэрүүн хэвтэж байлаа. Энэ бүгдийг орхиод хөдөөгийн байшинд тэтгэвэрт гарах шаардлагагүй бол. Үгүй Лао Зэн бид хоёрын хооронд асар их ялгаа байсан. Би сэдвийг хүссэн газартаа буцаан авчирсан.
  
  
  -Таны эдгээр клонууд үндэслэсэн үү?
  
  
  Тиймээ. Хоёр дахь оролдлого дээр. Бүхэл бүтэн бүлэг амьд үлджээ. Доктор Куой гурав дахь бүлэг дээр ажиллаж байх үед зүрх нь зогссон. Түүнийг орлох хүн байгаагүй гэдгийг та ойлгож байна. Түүний бүх үйл ажиллагаа нууц байсан. Зөвхөн хүү нь түүнд тусалсан. Тэр хүү сүүлдээ гуравдугаар бүлгийг гаргаж ирэх гэж оролдсон боловч түүнд хангалттай мэдлэг байгаагүй. Бид юу хийж байгааг засгийн газар мэдээсэй гэж хүсээгүй учраас бид үүнийг АНУ руу хууль бусаар нэвтрүүлсэн. Тэнд тэрээр маш сайн генетикийн боловсрол эзэмшсэн. Манай Доктор Куой бол Харвардын их сургуулийн хүн. Энэ баримт түүнд таалагдсан бололтой.
  
  
  Тара "Тэгээд дараа нь тэр эцгийнхээ мөрөөр явж чадсан."
  
  
  Лао Зэн тийм гэж хариулж чадсандаа баярласан бололтой. Тэр өөрөө олон хүүтэй болохыг маш их хүсч байсан, ялангуяа ослын дараа. Тэгээд одоо түүний мөрөөдөл биеллээ. Энэ мөчид Доктор Куой гучин таван шинэ клон тээж байв. Гучин таван шинэ Лао Зенгүүд. Хүн бүрийн биеийн байдал маш сайн байна. Эрх мэдэлд баярлалаа.
  
  
  Анхны бүлэгт хэдэн хүн байгаа бол гэж нэг хэсэг гайхлаа.
  
  
  Миний бодлын цуваа богино дуудлагын улмаас тасалдав.
  
  
  "Өө, идэх цаг боллоо" гэж тэр хэлэв. Давхар хаалгыг ижил төстэй хос лам нар онгойлгов—клонууд уу? Үгүй ээ, энэ нь ямар ч утгагүй бөгөөд биднийг чулуун коридороор хоолны өрөө рүү хөтлөв.
  
  
  Энэ бол бидний тааралдсан баяр байлаа. Хэрэв та сармагчин тархи, ямааны сүүл, түүхий далайн амьтанд дуртай бол найр. Тара юуны эсрэг байгаагаа тэр дор нь ойлгосонгүй, гурван өдрийн турш цээрлэх хоолны дуршилаар олон "аа", "мммм" гэж дайрчээ. Сармагчны тархи үнэхээр амттай байдаг. Энэ бол би өөртөө хэлсэн зүйл бөгөөд хүч чадлаа хадгалахын тулд юу идэх хэрэгтэй вэ. Гэхдээ би чимээгүйхэн булан тойроод сэндвичний дэлгүүр байгаа байх гэж найдаж, бургер идээд өөрийгөө зовоох болов уу гэж бодсон. Би зүгээр л бодож байна: тариачин юу мэддэггүй, тэр иддэггүй.
  
  
  Хоолыг чимээгүй лам нар үйлчилдэг байв. Үндсэн хичээлийн дараа Лао Зэн тэдэнд үл мэдэгдэх хэлээр даалгавар өглөө. Супер финал. Зуун наст өндөг.
  
  
  Ширээн дээрх яриа маш таатай байлаа. Түүний хэлэхийг үнэхээр хүсч байсан зүйл нь дараа нь байсан. Үүний зэрэгцээ тэрээр хөгжилтэй, нээлттэй байсан. Нэгэн өдөр тэр тайван, эелдэг гэрийн эзний дүрийг орхисон. Лам нарын нэг нь гал тогооны өрөөний хаалгыг хэсэг хугацаанд онгорхой орхиход Лао Зенг дэлбэрч, үхлийн аюулаас өөрийгөө хамгаалахын тулд хүрэмээ ойртуулав. Лам хурдан гүйж очоод хаалгыг хаагаад, Лао Зэн сэргэв. Би түүний шинэ сайхан сэтгэлийг далимдуулан түүнээс КАН, Тао хоёрын харилцааны талаар болон энэ хийд коммунист цэвэрлэгээнд хэрхэн амьд үлдсэн талаар асуув.
  
  
  Тэр алгаа ташихад чимээгүй зөөгчид бидний тавагыг цэвэрлэж эхлэв. "Чамайг үүнийг хэлэхэд юу ч саад болохгүй" гэж тэр хэлэв. “Та энэ мэдээллээр юу ч хийж чадахгүй. Бидний хооронд байгаа цорын ганц харилцаа бол харилцан ашигтай харилцаа юм." Тэгтэл савтай цай барьсан лам гарч ирэв. Тэр Тараад нэг аяга, надад нэг аяга асгав. Тэр Лао Зенг дөхөж очсон боловч Лао Зэн түүнийг даллаж, яриагаа үргэлжлүүлэв. “Хийд бидэнд хоёр чухал зүйлийг өгдөг. Юуны өмнө бидний туршилт хийх лаборатори. Зөвхөн удамшлын туршилт гэлтгүй таны сэтгэхүйг өөрчилдөг эмүүдийг туршиж үзэх болно." Тэр хойшоо бөхийж, тэргэнцрийнхээ гарыг үрэв.
  
  
  "Тэдний заримыг нь туршиж үзэх нэр төрийн хэрэг байсан байх гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Картер, бид энэ талаар нэлээд хол байна гэдгийг батлан хэлье. H-20 бол гаж нөлөөгүй цорын ганц галлюциноген юм." Quoy үүнтэй ижил зүйлийг хэлсэн ч хоёр дахь удаагаа сайн мэдээ сонсоход гомдохгүй.
  
  
  - Хоёрдугаарт?
  
  
  Хоёрдугаарт, өөрөө үзээрэй. Зүгээр л цонх руу яв.
  
  
  Би цонх руу явлаа.
  
  
  Тэгээд би цэцгийн талбайг харлаа. Энэ нь тэнгэрийн хаяа хүртэл бүх чиглэлд сунасан. Энэ бол намуу цэцгийн талбай байсан. Опиум намуу. Хэсэг хугацаанд би түүний зах зээлийн үнэ цэнийг тодорхойлох гэж оролдсон боловч нэг их наядаас хойш юу гарахыг мэдэхгүй байна. Би цонхоор үргэлжлүүлэн харав.
  
  
  "Сайхан харагдаж байна, тийм үү?"
  
  
  Түүний нүүрэн дээр нимгэн инээмсэглэлтэй байгааг мэдэхийн тулд би түүний царайг харах шаардлагагүй байсан.
  
  
  "Тэгэхээр та Нассау дахь энэ бүлэглэл болон Өдний чулуун нийгэмлэгийн ханган нийлүүлэгч юм" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр аяархан инээв. - 'Бусад зүйлсийн дунд. Олон, бусад олон хүмүүсийн дунд. Опиум бол дэлхийн байгууллагыг бий болгох хамгийн сайн хөрөнгө гэдэгт бид итгэдэг. Мөн опиум бол өмнөх дайнд бидний гол зэвсэг байсан.
  
  
  "Тэгээд энэ лам нар таны бодлоготой санал нийлэх үү?"
  
  
  "Эдгээр лам нар улс төрийн талаар юу ч мэдэхгүй" гэж тэр хэлэв. Тэд биднийг эдгээр эмээр юу хийдгийг ч мэдэхгүй. Лабораторид юу болдог вэ. Төр бусад сүм хийдүүдийг сүйтгэх үед КАН тэднийг бүрэн бүтэн байлгаж байсан гэдгийг л тэд мэддэг. Тэд маш их талархаж байна. Тэд асуулт асуудаггүй. Хэрэв тэд үнэнийг мэдсэн бол тэд бас маш их бухимдах байсан. Гэхдээ тэд үүнийг олж мэдэх нь юу л бол.
  
  
  Би үүдэнд байх хоёр лам руу харлаа. Тэд нүдээ доошлуулав.
  
  
  "Тэд англиар ярьдаггүй" гэж Лао Зенг хэлэв. Тиймээс хэрэв та тэдэнд бидний юу хийж байгааг хэлэхээр бодож байгаа бол танд маш хэцүү байх вий гэж айж байна. Хэрэв та нэлээн төвөгтэй, ойлгомжгүй Сүзой аялгууг эзэмшсэн бол" гэж тэр инээв.
  
  
  Би Тара руу харахгүйг хичээж байлаа.
  
  
  "Гэхдээ" гэж тэр хэлэв. 'Суух. Таны цай хүйтэн болж байна. Тэгээд ч бидэнд ярих зүйл их байна.
  
  
  Би ширээ рүү буцаж ирэв. Би Тара руу харлаа. Тэр миний бодсоноос сул дорой харагдаж байлаа. Тэр хэдэн цаг одоо түүний сэтгэлийг хөдөлгөв. Түүний зовхи нь хүнд байсан. Би аяга руу гараа сунгав. Түүний нүд гэнэт над руу гялсхийв. Ногоон гэрэл. Гэхдээ энэ нь: Зогс! Би түүн рүү дахин харлаа. Цай нь хар тамхитай байсан бөгөөд тэр үүнийг хэтэрхий оройтсон мэдсэн. Би аягаа өргөж, балгаж байгаа дүр үзүүлэв. -Өөр юу ярихыг хүссэн бэ? - Би Лао Зенг асуув.
  
  
  "Таны хүүхдүүд" гэж тэр хэлэв. "Таны болон хатагтай Беннет."
  
  
  "Манай юу?"
  
  
  "Хүүхдүүд" гэж тэр давтан хэлэв. "Гэхдээ доктор Куой бүгдийг тайлбарласан нь дээр байх." Тэр өөрийгөө ширээнээс түлхээд жижиг домофон руу өнхрөв. Тэр товчлуурыг дараад хүлээв. Түүнийг ингэж байхад нь нуруугаа харуулан буцаагаад данханд цайгаа асгав. "Одоо" гэж тэр зүгээр л ярианы төхөөрөмж рүү хэлэв. Тэгээд тэр буцаж ширээнд суув. Би Тара руу харлаа. Тэр бага зэрэг мангарсан ч шулуун зогсож байв. Quoi ирээд тайлбарлав.
  
  
  Энэ үнэхээр маш энгийн байсан.
  
  
  Тэр бидэн дээр вакцин хийлгэхээр ирсэн. Тэд өөрсдөдөө зориулж N3 төлөөлөгчдийн цөөн тооны арми босгох болно. Харин энэ удаад эдгээр N3 агентууд KAN-д ажиллах болно. Тара тэдэнд хэд хэдэн гайхалтай генетикчийг өгөх болно. Хүмүүсийг вакцинжуулах чиглэлээр үргэлжлүүлэн ажиллах Тара клонууд. Шинжлэх ухааны анхны чадварыг генд аль хэдийн суулгасан байсан бөгөөд CAS нь зөвхөн шаардлагатай практик сургалтыг өгөх ёстой байв.
  
  
  Гэхдээ тэд үүнийг нэг алхам урагшлуулахыг хүссэн.
  
  
  "Хэрэв Тара бид хоёр хүүхэдтэй болвол юу болох вэ" гэж тэд бодсон. Эсвэл илүү олон хүүхэд. Статистикийн хувьд бид бусад бүх агентуудаас давж гарах агент үйлдвэрлэх магадлал 4-ийн нэг байсан. Шинжлэх ухааны үүднээс гайхалтай алуурчин. Хоёр ертөнцийн хамгийн шилдэг нь. Дараа нь үүнийг эх хувь болгон ашигласнаар шаардлагатай тооны хуулбарыг залгах замаар авах болно. CAN-д ямар боломжууд байна. Доктор Куой баяртай байв. Эдгээр суперклонуудаас тав эсвэл зуугаар нь KAN дэлхийг эзлэх боломжтой.
  
  
  Тара урагш унаж эхлэв. Тэр бага зэрэг уйтгартай харагдаж байв. Тэр эрүүгээ гар дээрээ тавиад, гараа барихад хэцүү байгаа бололтой. Би ч бас цай уух ёстой байсан тул түүний шинж тэмдгийг дуурайж эхлэв.
  
  
  Лао Зэн Куой руу эргэв. "Тэд удахгүй унтна гэж бодож байна" гэж тэр шивнэв. -Анхны хагалгааг хэзээ хийхээр төлөвлөж байна вэ?
  
  
  "Нар мандахад" гэж тэр хэлэв. - Хэрэв тэд унтсаар байвал. Энэ хооронд лабораторид бэлдэх цаг хэрэгтэй. Хагалгаа нь хөнгөн. Биеийн эс бүр яг хуулбарыг бий болгоход шаардлагатай бүх генийг агуулдаг. Би зүгээр л тэдний шуунаас нимгэн арьс авдаг. Тэднийг эсүүддээ буцаж ирэхэд нь би үзлэг хийнэ.
  
  
  Тара аль хэдийн толгойгоо ширээн дээр тавиад унтсан байв. Би нэг юм бувтнаад бас толгойгоо доошлуулав.
  
  
  Лао Зэн алгаа ташив.
  
  
  Хэд хэдэн лам гарч ирэв. Би нэг ламд даахгүй хүнд байсан тул хоёр нь намайг үүрсэн. Тэд биднийг мэлрэг цэцгийн анхилуун үнэртэй шоронгийн өрөөнд аваачлаа.
  
  
  
  
  23-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Гинжний түлхүүр жингэнэж, хаалга онгойв. Биднийг хоёр өөр дэвсгэр дээр тавиад лам нарыг явахыг зөвшөөрөв. Би булангаасаа нүдээ анин Квой Тараг тонгойхыг харлаа. Түүний бэлхүүс дэх түлхүүрийн оосор дээрх жижиг гэрэл анивчлаа. Тэрээр цусны даралтыг хэмжиж, дараа нь түүний цээжийг хувийн хуруугаараа цохив. Тэгээд халааснаасаа чагнуур гаргаж ирэв. Тэр их мэдрэмжтэй байсан байх. Чихэвч нь ердийнхөөсөө урт байсан бөгөөд миний чихэнд илүү гүнзгий нэвтэрсэн. Тэр сэтгэл хангалуун байсан бололтой. Тэгээд тэр над дээр ирэв.
  
  
  Одоо тэр миний дээр зогсоод чимээгүйхэн харааж зүхэв. Лам нар миний хүрэмтэй байсан бөгөөд цусны даралтыг хэмжихийн тулд түүнд нүцгэн гар хэрэгтэй байсан. Бид бүхэл бүтэн шоуг туулсан. Би үхсэн жин мэт дүр эсгэсэн. Түүнд миний хүрэм тайлахад хэцүү байсан. Тэр миний гаранд боолт тавиад шахаж эхлэв. Цусны даралт маань намайг үнэхээр унтсан уу, хуурамч юм уу гэж хэлэх болов уу гэж бодсон.
  
  
  Энэ нь тийм биш гэж би таамагласан.
  
  
  Тэр цээжийг минь алгадаад дахин чагнуураа гаргаж ирлээ. Хүйтэн металл сонсдог хэсэг цээжийг минь наахыг хүлээв. Тэгээд толгойг нь бариад хүчтэй татлаа.
  
  
  Өвдөлт нь хүчтэй байсан байх. Тэр толгойгоо хойш шидээд нүднээс нь нулимс урсав. Тэр ёолов. Би зангианаас нь шүүрч аваад дахин татаад хагас боомиллоо. Би дээшээ гартал бид эргэлдэж, би түүний эрүү рүү цохиж, дараа нь хүзүүг нь цохиход түүнийг удаан хугацаанд ухаангүй байлгах болно.
  
  
  Хэсэг хугацаанд би түүнийг алах тухай бодлоо. Би зүгээр л түүнийг боомилж болох байсан. Гэхдээ энэ нь надад тэнэг алхам шиг санагдлаа. Би тойрогт ялах боловч тоглолтонд хожигдох болно. Түүний үхэл бидний цаазаар авах ялыг хэлнэ. Биднийг клон болгох найдвар алга болоход Лао Зэн шууд буудах багийг илгээнэ. Нэг бол тэд биднийг буудсан юм уу, эсвэл тайвшруулах тариураараа биднийг устгасан. Ядаж тэгвэл тэд биднийг дуусгах болно. Энэ хооронд клоны гэр бүл үржих гэж буй гучин таван ах дүүстэй хамт оршин тогтнох болно. Үгүй ээ, Лао Зэнгийн мөрөөдлийг түр орхисон нь дээр. Ядаж хэсэг хугацаанд.
  
  
  Би Куогийн ухаангүй биетэй ажиллах хэрэгтэй болсон. Би түүний бэлхүүсээс түлхүүрийн оосорыг нь авлаа. Энэ бол бүхэл бүтэн түлхүүрүүдийн цуглуулга байсан. Дор хаяж хорин байх ёстой. Тэдний нэг нь түүний лабораторийн түлхүүр байх ёстой. Тэгээд би энэ лабораторид орно гэж найдаж байсан.
  
  
  Тэгээд би цагаан дээлийг нь арчлаа. Холоос харахад энэ нь надад өнгөлөн далдлах болно. Бас ард нь. Ямар ч байсан эдгээр лам нар нүдээ анин сууна.
  
  
  Бид дүрээ сольсон. Энэ удаад тэр үхсэн байсан тул би түүний хувцсыг тайлахад хэцүү байлаа. Түлхүүрийн оосорыг бэлхүүсэндээ зүүгээд цагаан пальтогоо өмсөв. Би доктор Куойгоос 8 инч орчим өндөр байсан ч би үүнийг нэг их тоодоггүй байсан. Би бөхийж, түүний хөдөлгөөнгүй биеийг хана руу эргүүлж, хөвөн хөнжлөөр хучив. Хэрэв тэд эмх цэгцтэй байсан бол эмх цэгцтэй унтаж байгаа хүмүүсийг олох байсан. Тэд маш нарийн шалгахгүй л бол.
  
  
  Би өөрийнхөө аз, бусдын алсын хараанд маш их найдаж байгаагаа ойлгосон.
  
  
  Би тайван унтаж буй Тара руу сүүлчийн удаа харан коридор руу гарлаа.
  
  
  Хаашаа явах?
  
  
  Энэ байранд лаборатори байсан нь юу л бол. Магадгүй энэ нь бага зэрэг алслагдсан газарт байрлах барилгын нэгд байрладаг. Тиймээс эхлээд би гарах арга замыг хайх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Цэлгэр чулуун коридорт хүйтэн бас харанхуй байв. Зөвхөн асдаг лаа, хананы эсрэг тогтмол зайтай байрлуулсан. Мөн цоожтой хаалганууд байсан. Одоо хоосон байсан лам нарын эсүүд? Эсвэл эзлэгдсэн шоронгийн өрөөнүүд үү?
  
  
  Би зүүн тийшээ яваад коридорыг эцэс хүртэл дагалаа. Тэр гадна хаалга руу гарав. Хаалга хаагдсангүй. Хэдийгээр Quoi-ийн түлхүүрийн оосор бэлхүүсээрээ зүүсэн ч би бүхэл бүтэн хаант улсын түлхүүртэй юм шиг санагдлаа.
  
  
  Шөнө тунгалаг, тайван байлаа. Тэнгэр бүрэн харанхуй болоогүй байсан ч одод аль хэдийн харагдах болжээ. Ердөө есөн, арван цаг болж байсан ч Даоист ах нар аль хэдийн нэг чимээгүй эгнээгээр дотуур байр нь байрлаж байсан том барилга руу орж ирэв.
  
  
  Энэ нь лаборатори байж болохгүй гэсэн үг.
  
  
  Нийтдээ таван барилга байсан.
  
  
  Цогцолборын бүх барилгууд нэг фут зузаантай хүнд саарал чулуугаар баригдсан. Тэдгээрийг гараар хийсэн гэдэгт би итгэлтэй байна. Яг л Хятадын цагаан хэрэм шиг. Харин дараа нь тэдгээр барилгачдын гуч. Эдгээр барилгууд ердөө зургаан зуун жилийн настай байсан. Гэхдээ. Эхэндээ энэ нь цайз байсан. Эсвэл дандаа хийд байсан юм болов уу.
  
  
  Лао Цэнгийн танхимууд, мөн манай “зочны үүр” таван барилгын хамгийн жижигд нь байсан. Цаана нь тал тал тийшээ сунаж зогсоход алсад намуу цэцгийн талбайнууд харагдана. Зүүн талд нь хоёр давхар том тэгш өнцөгт дотор лам нарын унтлагын өрөө байв. Үүний эсрэг талд амбаар шиг барилга байсан бөгөөд сүм хийд болжээ. Тэгэхээр хоёр барилга үлдлээ.
  
  
  Би лабораторийн хувьд хамгийн алслагдсан байрыг сонгосон. Цонхны давхар тор, яндангаас гарч буй утаа надад ийм магадлалыг бий болгосон байх. Миний хэлэх гээд байгаа зүйл бол тийм ч тэнэг сонголт биш байсан.
  
  
  Би үүнд маш энгийнээр хүрсэн. Би ч бас хаалга сахиж байсан номтой хоёр ламын хажуугаар өнгөрөв. Өргөн коридор нь миний орхисон коридортой адилхан байв. Нойтон, хоосон. Үүнтэй ижил лаа. Би аз завшаан нэг өрөө сонгоод дотор нь ямар ч чимээ гарахгүйн тулд хэсэг зогсов.
  
  
  Би түгжээг оролдсон. Хаалга нээгдэв.
  
  
  Энэ бол хийдийн камер байв. Ор нь дэвсгэрээр хучигдсан өрөөний булангаас өөр юу ч биш байв.
  
  
  Угаалтуур, дэр, хэдэн ном, жижиг уншлагын гэрэл байсан. Би чийдэнгээ асаагаад номнуудыг харлаа. Эдгээр нь Марксист Библийн хоёр боть байсан: Коммунист тунхаг, Капитал, түүнчлэн хэд хэдэн товхимол. Би тэднийг эргүүлэв. Тэдний нэг нь "Хөгжилгүй улс орныг яаж авах вэ?" өөр нэг "Би хэт өндөр хөгжилтэй орныг яаж сүйрүүлэх вэ?" Үүнд Исландаас бусад бүх зүйл багтсан.
  
  
  Энд нэг лам амьдардаг байсан нь гарцаагүй. Гэхдээ Таоист лам биш. Коммунист лам. Эдгээр догшин, үнэнч, коммунист даяанчдын нэг. Ийм байдлаар энэ өрөөнүүдийн хэд нь байсан бол гэж би гайхаж байна. Гэхдээ би цагаа дэмий үрж байсан. Би өрөөнөөс гараад цааш алхаж, яг адилхан модон хаалганы хажуугаар өнгөрөв. Баруун хаалга ямар байхыг би яаж мэдэхээ мэдэхгүй байлаа. Дээр нь LAB гэсэн үсэг анивчсан неон гэрлийн хайрцаг байх болно гэж би бодсонгүй. Гэхдээ ямар нэгэн байдлаар би хаалга нь өөр, магадгүй арай илүү орчин үеийн байх болно гэж бодож байсан.
  
  
  Хаа нэгтээ миний ард хаалга хаагдсан. Зөөлөн алхмууд над руу ойртлоо. Нэг хүн байсан. Толгойгоо гудайлган би үргэлжлүүлэн алхаж, нэг гараараа эрүүгээ даран: Quoi, удамшлын хүнд асуудлын талаар эргэцүүлэн бодож байв.
  
  
  Тэр хүн над руу харалгүй хажуугаар минь өнгөрч, коридор уруудах нэгэн тохойг тойрон алга болов.
  
  
  Одоо би хурдан шийдвэр гаргах хэрэгтэй болсон. Би одоо байгаа байрандаа үлдэж, улмаар өөртөө сэжиг төрүүлж болох байсан. Би гадаа гарч болох байсан, энэ нь илүү аюулгүй байж болох ч тийм ч ашигтай биш юм.
  
  
  Мөн хайж байсан зүйлээ олохгүй байх давхар боломж байсан. Гэхдээ би эдгээр бодлуудад бууж өгсөн бол Ханой дахь нууц төлөөлөгч биш Нью Жерсид нягтлан бодогч байх байсан.
  
  
  Би жолоогоо үргэлжлүүлж, тохойг тойроод өөрийгөө олж харав. Тэгээд Нью-Жерсигээс ирсэн тавин мянган мэргэшсэн нягтлан бодогч инээвхийлэн хар тугалга гаанс огцом бууж, миний толгойг арайхийн алдаж, миний араас хананд мөргөсөн юм.
  
  
  Хананд наан тэр намайг хүлээж, гартаа хоолойны үзүүр бэлэн байв. Хоолой хананд мөргөх агшинд би бугуйнаас нь атгаад мушгисан ч энэ гаанс ганцхан тугалгаар хийсэн биш. Түүний тэврэлт няцашгүй байв. Утсаа барьсаар байтал тэр ахин нэг цохилт хийв, энэ удаад миний сүм рүү чиглэв. Харин одоо бугуйнаас нь чанга атгаад өвдгөөрөө цохилоо...
  
  
  Энэ нь клон байсан. Би түүнийг дутуу үнэлсэнгүй. Ганц амжилттай цохилт нь түүний хүзүүвчний цардуулыг таслахад хангалтгүй байв.
  
  
  Энэ талаар би туйлын зөв байсан. Хоёр дахь удаагаа цохиход тэр миний хөлд унасан бөгөөд би газар унав. Тэр миний дээр суугаад намайг цохиж эхлэв. Би эргэлдсэн ч тэр миний хоолойноос бариад авлаа. Би түүний гарыг өөрөөсөө салгахыг хичээсэн ч би хангалттай хичээхгүй байгаа юм шиг санагдсан.
  
  
  Үхэхээс өмнөх энэ минут маш гэрэл гэгээтэй байдаг. Олон удаа би үхлээс ердөө ганцхан минутын зайтай байсан бөгөөд зөвхөн тэр сүүлчийн минутын гэрэл гэгээтэй үед л цаг зогссон.
  
  
  Хүлээн авагч миний гар хүрэхгүй газар шалан дээр хэвтэв. Би нэг төвлөрсөн хөдөлгөөнд маш их анхаарлаа төвлөрүүлэв. Миний хөл түүний ард байсан. Би хөлөө газар тавиад унасан хүнээ хаяхад бэлэн морь шиг өшиглөв. Энэ нь түүнийг эмээлээс унагаагүй ч тэнцвэрээ бага зэрэг алдаж, бид дахин доошоо хүрэхэд тэр баруун тийш зургаан инч орчим байв. Миний гар гаанс хүрч, толгой руу нь цохив.
  
  
  Өө.
  
  
  Тэр надаас өнхрөөд чулуун шалан дээр хөдөлгөөнгүй хэвтээд толгой дээрх том улбар шар шархнаас цус урсаж байв. Тэр удаан хугацаанд цус алдахгүй. Тэр үхсэн байсан.
  
  
  Би түүнийг энд орхиж, биеийг нь удаан чирж эрсдэлд оруулж чадахгүй. Бид өөр нэг модон хаалганаас хэдхэн фут зайтай байв. Би хаалгыг онгойлгоод түүнийг татан оруулав.
  
  
  Би биеэрээ тонгойж байтал үүднээс дуу гарах нь тэр.
  
  
  - Асуудал байна уу, эмч ээ?
  
  
  Би эргэж харсангүй. Би бөгтийсөн тул одоо миний өндөр, царай намайг орхиж чадахгүй. Би Quoi-гийнх шиг дуугаа өндөрсгөхийг хичээсэн.
  
  
  "Тэр зүгээр байх болно."
  
  
  'Би чамд ямар нэг зүйл хийж болох уу?'
  
  
  "Намайг байхгүй байхад түүнд саад болохгүй байгаа эсэхийг шалгаарай."
  
  
  - Гэхдээ энэ бол миний өрөө.
  
  
  "Тэгвэл түүний өрөөг ав, хараал ид" Энэ хүнд амрах хэрэгтэй. Миний чанга хоолой бага зэрэг буурсан ч тэр анзаарсангүй.
  
  
  "Тийм ээ, эмч ээ" гэж тэр товчхон хэлэв. Тэгээд тэр зүүн тийш явав. Тэр захиалга авах дургүй, намайг энэ талаар мэдсэн ч тоосонгүй гэж хэлэхийн тулд хаалгаа дэндүү хүчтэй хаасан.
  
  
  Хайгуул хийх явцад хэр их эмх замбараагүй болсныг ойлгохын тулд би бүрэн харанхуйд нэг минут зарцуулсан. Одоогоор би юу ч олсонгүй. Хэцүү байдлаас гадна. Би буруу байранд байсан байх магадлал маш өндөр байсан, хэрэв би азгүй байсан бол би мухардалд орж магадгүй байсан. Нассаугаас гарсан цагаас хойш бүх зүйл буруу болсон. Гэвч нөгөө талаараа тэд буруу замаар явжээ. Тара бид хоёр хүссэн газраа ирлээ. Хамтдаа, амьд, клоны төв байранд. Одоо ажилдаа орох л үлдлээ. Би хаалгыг үл ялиг онгойлгоод коридор руу харлаа. Миний хийсэн зүйл маш сайн байсан. Учир нь яг тэр мөчид танхимын төгсгөлд хаалга нээгдэж, чимээ шуугиан сонсогдов. Эхлээд гурав байсан. Гурван клон үүдэнд зогсоод бие биедээ сайхан амрахыг хүсэв. Тэд бүгд англиар ярьдаг байсан. Энэ бол тэдний сургалтын нэг хэсэг гэж би бодсон. Дараа нь хаалга илүү том нээгдэж, би туузан дамжуулагчийн төгсгөлд зогсож байх шиг болов. Хоёр... дөрөв... арав... арван найм... хорин нэгэн ижил хувь. Цуврал клонууд.
  
  
  Уулзалт, эсвэл юу ч байсан, дууссан. Тэд өрөө рүүгээ явж байв. Би лабораторийн оронд клоны дотуур байрыг сонгосон.
  
  
  Хэрэв та Картер хорин нэгэн алуурчныг хар тугалганы хоолойгоор нэгэн зэрэг хөнөөсөн аймшигт дүр зургийг хүлээж байсан бол та эндүүрчээ. Би чимээгүйхэн хаалгаа дахин хаагаад цонх руу зүглэв.
  
  
  Гэсэн хэдий ч хэрэв та миний зовлон зүдгүүр дуусахыг хүлээж байгаа бол дахиад жаахан хүлээх хэрэгтэй болно. Энэ газар огт эзгүй мэт санагдсан. Намхан, нямбай тайрсан модны нөмрөг дор би сүүлчийн барилга руу алхлаа. Энэ лаборатори байсан байх.
  
  
  Хаа сайгүй байдаг энэ хэдэн лам нар хамгаалж байсан үүдэнд би бараг л байлаа. Төрөлхийн хувьд ижил төстэй хувилгууд болон ижилхэн нөмрөг, үсээ хуссан хуврагуудын хооронд би жинхэнэ утсан хүүхэлдэйн жүжгийн нэг хэсэг юм шиг санагдав. Зөвхөн хэн нэгэнд өөр дүр бүтээх шаардлагатай үед хангалттай төсөөлөл байсан.
  
  
  Би дөнгөж сая хаалганаас таван метрийн цаана байсан байрны хажуугаар өнгөрч байтал тэр хаанаас ч юм гарч ирэв.
  
  
  "Ажил дээрээ байсаар... эмч ээ?"
  
  
  Сүүлчийн үгийг онцолсон нь тэр энэ "эмч"-д зуун жилийн дараа ч итгэхгүй гэсэн үг юм. Би Вашингтон дахь хуучин тусгай эффект, өнгөлөн далдлах тасагт ядарч туйлдсан. Би халаасандаа байсан тугалган гаансыг гараараа шахаад эргэж харав.
  
  
  Клон гартаа буу бариад намайг хүлээж байв. "Гайхалтай, N3" гэж тэр хэлэв. Түүний уруул нь үл тоомсорлон инээмсэглэв. "Бурхан. чи яаж өссөн бэ, доктор Куой.
  
  
  Тэр миний зүг нэг ч алхам хийсэнгүй, миний гар хүрэхгүй хэвээр байв.
  
  
  -'Сайн байна.' Таныг ямар нэгэн ариун нандин үхэр гэж сонссон. Тиймээс би чамайг алж чадахгүй. Гэхдээ тэд чамайг буцааж авахыг хүсч байгаа гэдэгт би итгэлтэй байна. Тиймээс буцаж яв.
  
  
  Тэр юу хүсч байгаагаа мэдэж байсан. Тэр намайг алж чадахгүй ч хэрэв хүсвэл тэр намайг тугалгаар дүүргэх нь гарцаагүй. Сумны шарх зэрэг олж авсан шинж чанарууд нь хүүхдэд дамждаггүй. Би түүнийг саармагжуулах хэрэгтэй болсон. гэхдээ би түүнийг гайхшруулах хэрэгтэй болно. Тэр буудаж эхлэхээс өмнө. Тэр алдсан ч гэсэн тэр .45-ын дуу нь бүхэл бүтэн нэг взводыг татах болно.
  
  
  Би яг л хадны хэсэг шиг хөдөлгөөнгүй зогслоо. Хурдлаарай гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би түүн рүү эгцлэн харсаар л байлаа.
  
  
  'Яагаад? Би яагаад үүнийг хийх ёстой гэж? Би чамд юу ч хийхгүй бол чи намайг буудаж чадахгүй. Чи намайг гомдоож ч чадахгүй" гэж би худлаа хэлэв. “Цус алдах нь тэдний надад төлөвлөсөн жижиг хагалгааг хойшлуулах болно. Тэгэхээр чи намайг эргэж ирэхийг хүсвэл эхлээд намайг итгүүлэх хэрэгтэй.
  
  
  Тэр эргэлзэв. Тэр миний шинжлэх ухаанд оруулсан багахан хувь нэмэр үнэн эсэхэд эргэлзэж байв. Ямар ч байсан тэр эргэлзээтэй байсан. Хэрэв тэр намайг зугтахыг зөвшөөрвөл тэр асуудалд орно. Хэрвээ тэр намайг сумаар дүүргэх юм бол бүр ч том асуудалд орж магадгүй. Энэ нь түүнийг нударга зөрүүлэхэд уриалсан гэсэн үг юм.
  
  
  Тэр сорилтыг хүлээж авлаа. Зөвхөн түүний хамгийн анхны зэвсэг нь нударга биш, харин карате байв. Би каратэгийн хар бүстэй. Гэхдээ би бас хар тугалгатай хоолойтой байсан. Бүх зүйл маш сайн төлөвлөсөн байсан. Хагас цагийн дараа би хоёр дахь удаагаа салгах ёстой биетэй болсон.
  
  
  За, та энэ хаалттай амбаартай байсан. Гэхдээ үүний түлхүүр нь доктор Куойд байж магадгүй. Би зургаан удаа оролдсон ч эцэст нь хаалга нээгдэв. Би клоны цогцсыг чирж дотогш оруулаад амбаарын хаалгыг түгжив.
  
  
  Лам нар лабораторийн үүдийг сахин нүдээ анин зогссон хэвээр байв. Энэ үнэхээр гайхалтай байсан. Хамгийн магадлалтай, клонууд нь тэдний ах дүүс байсан ч тэд бүгдийг харсан, юу ч хийгээгүй. Таоист ёс суртахууны талаарх Тарагийн тайлбарыг би бага зэрэг ойлгож эхэлсэн. Үхэл байхгүй, муу зүйл байхгүй, тиймээс та аль аль нь тааралдвал. чи зүгээр л юу ч хийдэггүй. Би лабораторийн хаалгаар орлоо.
  
  
  Энэ барилгын дотоод засал нь бусад барилгуудаас ялгаатай байв. Сүм хийдийн хүлээн авах жижиг өрөө, том цагаан давхар хаалгатай байв. Арав дахь түлхүүр нь надад нэвтрэх боломжийг олгож, хаалга онгойв.
  
  
  Энэ бол миний урьд өмнө байгаагүй муухай газар гэж бодож байна.
  
  
  Хананы дагуу ургасан жимс бүхий том шилэн гуурсууд зогсож байв. Би танд сайн зүйл хийж, тайлбарыг орхих болно.
  
  
  Өөр туршилтын хоолой бас байсан. Жижиг нь - шингэнд хөвж буй бөөн бодистой. Би тавин тоолсон. Тэдний аль нь хүн, аль нь биш гэдгийг би хэлж чадсангүй. Өрөөний голд ширээ байв. Тэнд мэлхий, харх, хэд хэдэн далайн гахайн торнууд намайг гэрэл асаахад гарч ирэв.
  
  
  Эсрэг талд нь оффис байв. Том шилэн цонх түүнийг лабораториос тусгаарласан боловч тэндээс бүх зүйлийг хянах боломжийг түүнд олгожээ. Цонхны өнцөгт хана нь галзуу эрдэмтэн бүрийн мөрөөдөл байсан. Цахилгаан халаалтын батерей, ус конденсатор, жижиг хийн бамбараар тэжээгддэг бөмбөлөгтэй торхоор доторлогоотой зургаан метр орчим ажлын ширээ. Энэ газар бүхэлдээ ямар нэгэн төмөр халхавчаар хучигдсан, зуухны дээгүүр бүрээс шиг зүйл байсан бөгөөд тэндээс бүгдийг нь бүрхсэн хугарашгүй шилэн дэлгэц гарч ирэв.
  
  
  Гэхдээ энэ нь бүгд биш юм.
  
  
  Лабораторийн арын хэсэгт Quoy-ийн оффисын хаалганы хажууд өөр нэг давхар хаалга байв. Түлхүүрүүдтэй тоглож байгаад нээлээ. Би дахиад л нарийхан коридорт орлоо. Хаалттай зургаан модон хаалга.
  
  
  Би эхний түлхүүрийн түлхүүрийг олсон.
  
  
  Хорь гаруй насны Тайланд залуу буланд шалан дээр савлаж байв. Тэр намайг хараад. тэр гиншиж эхэлсэн бөгөөд цаашаа буланд нь мөлхөв.
  
  
  Өөр нэг өрөөнд зэрлэг, хоосон харцтай хөгшин эмэгтэй над руу үсэрч, миний цээж рүү зэрлэг, зорилгогүй цохилтоор цохиж эхлэв. Би түүний гараас атгаад зөөлхөн атлаа чанга түлхэв. Миний оронд тэр одоо зөөлөн хана руу цохиж эхлэв. Би хаалгыг дахин хаагаад хэсэг бодов.
  
  
  Quoy мөн лабораторид эм туршиж үзсэн гэж хэлсэн. Тэрээр оюун ухааныг өөрчилдөг дэвшилтэт эм гэж хэлсэн. За, энэ хоёр үзэл бодол тодорхой өөрчлөгдсөн. Шинжлэх ухаан урагшилж байна. Тэр үед би хангалттай үзсэн гэж шийдсэн.
  
  
  Би лабораторид буцаж ирээд Quoy-ийн оффис дээр зочиллоо.
  
  
  Хананууд нь ном хавтаснуудаар дүүрэн байв. Магадгүй түүний хувийн архив. Би түүний ширээг хайлаа. Би юу олно гэж бодож байснаа мэдэхгүй байсан. Гэхдээ миний олж мэдсэн зүйл маш сайн байсан. Найман түлхүүрийн багц. Би тэднийг лаборатори болон танхимд нэвтрэх боломжийг олгосон бүсний түлхүүрүүдтэй харьцуулав. Тиймээ. Хүн бүр өөрийн гэсэн давхартай байсан. Би жижиг хуулбарыг халаасандаа хийв. Тэгтэл бас нэг бодол орж ирээд дотуур өмднийхөө хормойд нуув. Миний ялах далд боломж нэмэгдэж эхэлсэн.
  
  
  Би лабораторийн хаалгыг хаагаад унжсан лам нарын хажуугаар шөнө болтол гарлаа.
  
  
  Хагас замд би сонирхолтой зүйл олж харлаа. Нэлээд ширүүн маргалдсан хоёр лам. Эдгээр лам нар ерөөсөө ярьж чаддаг нь гайхалтай, гэхдээ хамгийн гайхалтай нь тэд хоорондоо маргалдсан явдал юм. Тэд миний хажуугаар өнгөрөхөд би хэдэн бутны ард нуугдаж байсан, одоо тэд чимээгүй болсон.
  
  
  Цаашид гайхшрал төрүүлэхгүйгээр цогцолборын дундуур алхлаа. Би үнэхээр завтай байгаасай гэж хүсч байсан. Би яваад бараг цаг хагас болсон байх. Би энэ Quoy-д хоёр цагийн цохилт өгсөн гэж бодсон ч эрсдэлд орсон. Манай гэрийн гол хаалган дээр очиход хоёр лам хамгаалж байлаа. Намайг явахад тэд байгаагүй. Гэвч тэд бусдын адил нүдээ доошлуулж, намайг огт тоосонгүй.
  
  
  Би коридорт хэнийг ч хараагүй. Хурдхан бас чимээгүйхэн манай өрөөний үүдэнд ирлээ. Би чимээгүйхэн хаалгаа нээлээ. Тара тэнд байсан хэвээр байв. Унтсаар байна. Би камераар нөгөө хивс рүү харлаа. Quoy тэнд байсан хэвээр байв. Ажилдаа итгэлтэйгээр өрөөндөө орлоо. Гэхдээ би ийм итгэлтэй байх ёсгүй байсан.
  
  
  Араас минь хос гар бариад авлаа. Хүзүүнд минь нэг гар хаагдсан. Би бужигнуулж холдохыг оролдсон ч нөгөө гар нь миний бугуйнаас бариад ханцуйгаа шамлахад тэр гар хүзүүг минь илүү чанга хаалаа. Би эргэж харлаа. Энэ бол хоёр лам байв. Тэд намайг чимээгүй дагасан байх. Гурав дахь нь намайг хаалганы гадаа хүлээж байв. Тариураар. Күй эмч орноосоо босов. Би өвдөлт мэдэрсэн. Би зургаан хүчирхэг гарнаас мултарч, хамгийн түрүүнд хүрч ирсэн лам руу уураа гаргав. Хэдэн секундын дараа туулайн нүх нээгдэж, би унаж эхлэв.
  
  
  Илүү гүн.
  
  
  Энэ нь улам гүнзгийрч байна.
  
  
  Гайхамшигт оронд буцаж ирлээ.
  
  
  
  
  24-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тара миний дээр зогсоод ямар нэгэн ойлгомжгүй зүйл хэлэв. Тэр өөрийн гэсэн цайвар ягаан дотуур өмд өмссөн байв. Тэр шуундаа дөрвөлжин самбай боолттой байв. Би нүдээ шуу руугаа унав. Нөгөө л дөрвөлжин самбай байсан.
  
  
  Тэд үүнийг хийсэн. Тэд биднийг вакцинжуулсан.
  
  
  Манай өв залгамжлагчид аль хэдийн туршилтын хоолойд, хар дарсан зүүдний лабораторийн хаа нэгтээ, бүдэрч унасан харх, мэлхийнүүдийн дунд хөвж байв.
  
  
  Би орноосоо үсрэн бослоо.
  
  
  "Тайвшир" гэж тэр хэлэв. 'Тайвшир. Та хэтэрхий сул хэвээр байна. Хаалга нь хамгаалалттай. Бид одоохондоо юу ч хийж чадахгүй байна. Тэр эргэж хараад ямар нэгэн зүйл бувтнаж эхлэв. Би толгойгоо сэгсрээд түүний үгийг ойлгохыг хичээв.
  
  
  Дараа нь би түүнийг харсан. Тэр ламтай ярилцаж байв. Энэ тэнэглэл нь одоо алдартай Сүтой аялгуу байсан байх. Энэ нь тайвшруулах эмчилгээ намайг өөрийнхөө эрүүл ухаанд эргэлзэхэд хүргэсэн хоёр дахь тохиолдол байлаа.
  
  
  Тэр хүн шалан дээр суугаад өөрийг нь манай камер руу хүргэсэн тавагтай хоолоо барьсаар байв. Тэр бусадтай яг адилхан харагдаж байв. Арьс толгой. Харин нүдээ нээхэд нь би түүнийг онцгой нэгэн гэдгийг ойлгосон. Би өмнө нь ийм нүд харж байгаагүй. Тэд хүн төрөлхтний сая сая жилийн бүхий л мэдлэг, гэмгүй байдлыг агуулсан байв.
  
  
  Тара над руу эргэв.
  
  
  “Нин Тан бол хамба лам. Тэр бидэнд туслахаар энд ирсэн. Наад зах нь бидний хоолыг хар тамхитай болгохгүйн тулд. Тэд биднийг нойрны эмээр унтуулахаар төлөвлөж байсан” гэжээ. Түүний хоолой бага зэрэг чичирсэн сонсогдов.
  
  
  Би Нин Тан руу, тэр төгсгөлгүй нүд рүү харлаа. -Түүний бидэнд өгч байгаа бүх тусламж энэ мөн үү?
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. 'Би мэдэхгүй байна. Бидэнд ямар нэгэн байдлаар туслах нь түүний итгэлийн эсрэг юм. Юу ч болсон, энэ нь Бурханы хүсэл байх ёстой - за, бурхан гэж хэлье. Тэр замд нь саад болж байгаа мэт санагдаж, энэ нь түүнийг зовоож байна."
  
  
  "Энэ ямар чөтгөрийн шашин вэ" гэж би хэлэв. "Хар тамхи хэрэглэж, хүмүүсийг алах нь Бурханы хүсэл мөн үү?"
  
  
  Тэр над руу тайван харав. Түүний энэ үйлдэл хүн амины хэргээс урьдчилан сэргийлж чадахгүй гэж тэр хэлэв. Тэр зөвхөн алагдсан хүнд л нөлөөлж чадна. Хэрэв тэр юу ч хийхгүй бол тэд биднийг ална. Тэр бидэнд тусалбал бид тэднийг алах болно.
  
  
  -Түүний хувьд энэ бүхэн аллага мөн үү?
  
  
  Тэр нухацтай толгой дохив. "Түүний хувьд энэ бүхэн аллага."
  
  
  Би хөмсгөө зангидав. "Тэгвэл тэр яагаад бидэнд тусалж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Тэр бидэнд хэцүү байсан ч тусалдаг гэж хэлсэн."
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Тэнд бид хоёр байсан бөгөөд камерт хоригдсон. Зэвсэггүй. Гадаа олон байсан. Бүгд зэвсэглэсэн. - Тэр үүнийг зөв дуудаж байна уу?
  
  
  Лам нэг юм хэлэв. Тара орчуулсан. "Тэр бидний мэдрэмжийг ойлгодог гэж хэлсэн ... гэхдээ тэр чамайг түүнийг ойлгохыг хүсч байна. Тэр хэлсэн...” Тэр миний хариу үйлдэлээс айсан мэт эргэлзэв. "Тэр ойлголцох нь танд амар амгаланг авчирна гэж тэр хэлсэн."
  
  
  'Өө тиймээ? Тэгвэл гайхалтай. Тэрээр дэлхийн тухай амархан ярьдаг. Энд, түүний жижиг Даоист сүмд. Гэхдээ тэнд яах вэ? Түүний цэцэрлэгт тарьсан намуу цэцгийн ачаар амьдралынхаа зам мөрийг бий болгож буй бүх үхэр яах вэ? Тэр энэ талаар юу гэж бодож байгааг нь асуу. Тара газар харан санаа алдлаа.
  
  
  "За, хурдлаарай" гэж би хэлэв. - Түүнээс асуу.
  
  
  Тэд бие биетэйгээ бараг арав гаруй минут ярилцав. Энэ нь маш сонирхолтой байсан байх. Нин Тан удаан бодсоноо зогсоод гашуудлын хоолойгоор ярив. Эцэст нь тэр Тараг эргүүлэхэд хүргэсэн зүйл хэлэв.
  
  
  "Тэр энэ опиумын талаар юу ч мэдэхгүй" гэж тэр хэлэв. "Тэр тэнд юу болж байгааг сайн мэдэхгүй. Тэр бүх амьдралаа энд өнгөрөөсөн. Гэхдээ тэр чиний дуу хоолойны галаас харахад таныг орчлонгийн энергийн эх үүсвэрт ойртсон гэдэгт итгэж байна гэжээ. Тэгээд энд байгаа лам нар бүгд лам биш гэдгийг сануулъя гэсэн. Тэдний зарим нь... тал орчим нь... зуу орчим нь... КАН партизанууд."
  
  
  Би өөрөө үүнтэй төстэй зүйлийн талаар аль хэдийн бодож байсан. Ингэж маргалдаж байхыг харсан лам нар, тариа хийх гэж намайг барьж авсан лам нар ингэж тайлбарлав. Гэхдээ миний хамгийн сүүлд харсан хос бусадтай яг адилхан харагдаж байсан. Унжсан нүд хүртэл. Би мөрөө хавчиж, уйтгартай уур уцаартай байгааг мэдэрлээ. "Гайхалтай" гэж би хэлэв. 'Мэдэхэд таатай байна. Тэдний тал хувь нь партизанууд гэсэн үг. Гэхдээ тэд бүгд адилхан харагддаг бол бид тэднийг яаж таних вэ?
  
  
  Тара асуултаа хэлээд над руу эргэв. "Тэр бид үнэхээр үүнийг хийж чадахгүй гэж хэлсэн."
  
  
  Би босоод камер руу дээш доош алхаж эхлэв. “За, хэрэв энэ нь түүний мөс чанарыг тайвшруулж чадах юм бол тэр бидэнд ямар нэгэн зүйл хэлсэн боловч тэр юу ч хэлсэнгүй. Тэр ийм оньсогоонд дуртай.
  
  
  Нин Тан бослоо. Тэр явах ёстой гэж эелдэгээр хэлэв. Гэхдээ энэ нь бидний дараагийн хоолонд буцаж ирнэ. Тэр болтол тэр бидэнд хэд хэдэн Таоист хуурамч үгсийг үлдээсэн:
  
  
  "Үйлдэл нь хүмүүсийн бодож байгаагаас цөөн хариулт өгдөг."
  
  
  "Санаа бол зэвсгээс илүү хүчтэй."
  
  
  Тэрээр хаалтын үгэндээ нэмж хэлэв:
  
  
  "Гайхамшгийн өдөр бүх зүйл биелэх болно." Дахин хэлэхэд энэ ойлголт нь энх тайвны түлхүүр байсан юм. Ийм яриа намайг үнэхээр галзууруулж байна. Гэтэл тэр над руу хөгшин нүдээрээ баяртай гэж харахад би хэсэг зуур юу ч мэдэрсэнгүй. Хэсэг хугацаанд би бүх хариултыг мэдэж байсан бөгөөд эдгээр хариултууд зөв байсан.
  
  
  Тэр яваад өгөхөд түүний түлхүүр манай хаалгыг түгжихийг би сонслоо. Энэ чимээ намайг харгис бодит байдалд буцаан авчирлаа. Би хэн нэгнийг цохихыг хүссэн. Гэхдээ ойр хавьд байсан цорын ганц хүн бол Тара байв. Би өрөөгөөр дээш доош алхсаар байлаа.
  
  
  "Чи одоо надад уурлаж байгаа нь сайн хэрэг" гэж тэр хэлэв. -Тэр үед та юу бодож байсан бэ? Би түүнийг арван минутын дотор итгэмтгий AX-ийн төлөөлөгч болгоно.
  
  
  "Чи ядаж оролдоод үзээрэй, хонгор минь." Энэ утгагүй зүйлийг надад давтахын оронд энэ ойлголт надад амар амгаланг авчрах болно."
  
  
  'Ээ бурхан минь. чи ямар тэнэг юм бэ.
  
  
  "Өө. Сайн байна. Чи ухаантай, би бол новш.
  
  
  Тэр санаа алдлаа. "Би тэгж хэлээгүй."
  
  
  Өө үгүй ээ?' Би шалан дээрх дэрнүүдээс нэгийг нь аваад даллав. Бүх зүйл энд байна, хонгор минь, далд микрофон дээр. Та намайг тоглоом тоглохыг хүсч байна уу?
  
  
  Тэр дахин санаа алдлаа. -За би тэгэх гэсэн юм биш л дээ. Би зүгээр л хэлмээр санагдвал чи ойлгосон бол...
  
  
  "Тийм тийм. Би мэднэ. Тэгээд би эцэст нь амар амгаланг олох болно."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. Тэр толгойгоо сэгсрэн өөр дэр аваад над руу шидэв. Дараа нь ийм зүйл болсон. Би түүн рүү барьж байсан дэрээ шидэв. Тэр хажуу тийш эргэлдэж, тэнцвэрээ алдаж, матрас дээр буув. Тэндээс тэр над руу дэр шидэж, би түүн рүү шидсэн. Тэр том улбар шар дэр бариад босоод намайг цохиж эхлэв. Би түүнийг барьж аваад гудас руу буцааж түлхэхэд бид ууртай үнсэлцэж эхлэв. Энэ нь биднийг бага зэрэг тайвшруулав. Бид хүндээр амьсгалж, тэврэв. Дараа нь би үүнд орсон. Бүх зүйл бидэнтэй яг адилхан байсан. Эцсийн мөчид л миний толгойд нэг бодол орж ирэв. Би хойш татлаа. "Санаа зоволтгүй" гэж тэр хэлэв. "Хэрэв тэд биднийг супер хүүхэдтэй болгохыг хүсвэл тэд дахиад хэдэн долоо хоног хүлээх хэрэгтэй болно." Гэвч бүтсэнгүй. KAN биднийг ийм зүйл хийлгэхийг хүссэн гэсэн бодол нь зэвүүн байлаа. Би түүнээс буугаад энхрийлэн үнслээ. "Намайг уучлаарай хонгор минь. Би ийм эрсдэлд орохгүй гэж айж байна."
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр: "Чиний зөв. Би чамд худлаа хэлсэн. Би яг одоо хүүхдийг чинь төрүүлж болох юм." Тэр намайг үнсэв. Би чамаас хүүхэд хүсч байна.
  
  
  "Одоогоор?"
  
  
  "Бид эндээс гарахад би үүнийг хүсэх болно." Тэгээд... тийм биш ... за, би тэднийг үүнийг ойлгохыг хүсэхгүй байна. Би үүнээс илүү амиа хорлосон нь дээр. Гэхдээ би чамд итгэж байна, Ник" гэж тэр инээмсэглэн хэлэв. "Би тэр хүний хэлсэнчлэн та мэдлэгийн эх сурвалжид ойрхон байна гэж бодож байна. Таныг эрхэмсэг зантай, энэ хүн юу ч гэж хэлсэн азтай одтой гэдэгт би итгэдэг. Та биднийг эндээс гаргана гэдэгт итгэж байна.
  
  
  Би энэ талаар бодох ёстой байсан. Би босоод алчуураар ороон дахин алхаж эхлэв. Одоо би өөрийнхөө эрхэм чанарыг тамхиар дуртайяа солих болно. Би цонхоор харав. Үд дунд болж байв. Би хагас өдөр алдсан.
  
  
  "Би лабораторийг олсон" гэж би түүнд хэлэв. 'Нааш ир.'
  
  
  Тэр хөвөн даавуугаар саронг хийж, цонх руу явав. Бид гэнэт маш их сэтгэлээр унасан. Би лаборатори руу заагаад түүнд зохион байгуулалтыг тайлбарлав. Би түүнд Quoy-ийн ширээнээс авсан түлхүүрээ үзүүлэв. Надад одоо ч байсан. "Одоо бидний хийх ёстой зүйл бол эндээс явах."
  
  
  -Чи чадна гэж бодож байна уу? - тэр чимээгүйхэн асуув.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. “Алтан сүнс, азтай од уу? Байгалийн. Би яаж санах вэ?
  
  
  Тэр хүндээр санаа алдаад чихний минь дэлбээг хазлаа. "Гайхалтай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Үүдэнд хэдэн түлхүүр жингэнэх чимээ гарав. Бид хоёулаа унтаж байгаа дүр эсгэн орлуугаа хурдхан орлоо.
  
  
  Хаалга дахин хаагдсан. Би хоолны тавиур руу харлаа. "Бид оройн хоол идсэн нь дээр" гэж би хэлэв. "Хоол биднийг согтууруулах ёстой."
  
  
  "Ммммм." Тэрээр зургийн ангийн загвар өмсөгч шиг дэвсгэр дээрээ эргэлдэж байв. "Тийм зүйл болоогүйд би баяртай байна. Би өлсөж байна гэж бодож байна. Тэр тавиурыг намхан ширээн дээр аваачиж, уур нь асгарсан тавагны тагийг авлаа."
  
  
  Гэсэн хэдий ч тэр түүнийг сэжиглэн үнэрлэв. Тэр эвшээв. "Санаа зоволтгүй" гэж би хэлэв. “Энэ бол хятад хоол. Та нэг цагийн дараа дахин сэрэх болно.
  
  
  Бид идсэн. Энэ бол энгийн хоол, хүнсний ногоотой будаа байсан. Гэхдээ энэ нь амттай, наад зах нь дүүргэх байсан. Би Тара руу хараад дахин өлсөж байгаагаа мэдэрлээ. Гэхдээ үүнийг хүлээх хэрэгтэй байв. Өөр газар, өөр цагт. Тэр миний харцыг түүн рүү харж байгааг мэдрээд толгойгоо өргөөд ичингүйрэн инээмсэглээд таваг руугаа анхаарлаа хандуулав.
  
  
  Би ойлгохыг хичээсэн. Энэ бол гэнэтийн ичгүүр юм. Би түүний талаар ойлгох зүйл их байсан. Миний эмэгтэйчүүдэд хандах хандлага нь ихэвчлэн энгийн байдаг. Надад асуулт байвал тийм, үгүй гэж амархан хариулж болох асуултууд. Зөвхөн энэ удаад эргэн тойронд ямар ч энгийн зүйл байгаагүй. Асуулт эсвэл хариулт биш. Буруу эмэгтэй ба түүнийг гэсэн миний мэдрэмж. Энгийн нэр хэрэглэх боломжгүй болсон.
  
  
  Тэр нүдний шилтэй, календарийн нялх хүүхэдтэй хөөрхөн охин биш байсан ч түүнээс болж сайхан харагдахгүй сарыг би төсөөлж ч чадахгүй байсан. Тэрээр А болон Б зэрэглэлийн аль аль нь байсан. Шинжлэх ухааны мэргэшсэн суут ухаантан, шилдэг ажилтан. Тэр ухаалаг, тачаангуй байсан. Зөөлөн, сэтгэл хөдөлгөм. Тэр намайг өдөөж, намайг уурлуулж, намайг сорьж, сэтгэл санааг минь өргөсөн. мөн энэ нь намайг уурлуулж байсан бол энэ нь бас миний сэтгэлийг хөдөлгөсөн.
  
  
  -Бид ажилдаа орвол ямар вэ?
  
  
  "Яаж" гэж тэр асуув, "Та үүнийг төсөөлж байна уу?"
  
  
  Би тамхи татах хүслээ даран тавиурыг өөрөөсөө холдуулав. Тэд Тарагийн лазерыг авсан нь нэг хэрэг, харин миний тамхийг авсан нь эрүүдэн шүүж байна.
  
  
  "Би эдгээр лам нарын талаар бага зэрэг бодсон" гэж би хэлэв. -Тэгээд надад нэг санаа байна. Та хурдан ярьж чадах уу?
  
  
  -Сутоан аялгаар уу?
  
  
  "Сутоан аялгуугаар."
  
  
  'Би тэгж бодсон. Үргэлжлүүл.'
  
  
  “За, энд байгаа лам нарын тал хувь нь CAN-ийн төлөөлөгч, тийм үү? Тэдний зуу орчим нь байгаа бөгөөд тэд бидний төлөвлөгөөг таслан зогсоохын тулд ямар ч үед хэргийн газар руу яаран очно. Тиймээс бид тэднийг устгах ёстой. Эсвэл ядаж тэднийг тоглоомоос хас."
  
  
  'Зүгээр дээ. Гэхдээ бид тэднийг хэн болохыг яаж мэдэх вэ?
  
  
  -Бид тэднийг таньж чадахгүй. Гол нь энэ. Жинхэнэ лам л үүнийг хийж чадна."
  
  
  Тара хөмсгөө зангидав. "Хэрэв та нар тэгж бодож байгаа бол бид түүнийг бидэнд хэлэхийг ятгаж чадна гэдэгт би эргэлзэж байна." Тэр биднийг эдгээр агентуудыг устгах гэж байгааг мэдэж байгаа бол үгүй, эсвэл бүр ч дор.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Би түүнийг чамд хэлэхийг огт хүсэхгүй байна." Би эдгээр жинхэнэ лам нарыг CAN-ийн төлөөлөгчдийг барьж аваасай гэж хүсч байна.
  
  
  Хэсэг зуур тэр над руу харлаа.
  
  
  "Чи намайг бороо оруулахыг эсвэл сүрлээр алт хиймээр байна уу?
  
  
  Би инээмсэглэв. -Би тийм ч хэцүү биш гэж бодож байна.
  
  
  -Та үүнийг амархан хэлж чадна. Та надад ямар аргумент ашиглахыг санал болгож байна вэ? Юу ч хийхгүй гэж зүтгэдэг эрчүүдийг яаж итгүүлэх вэ гэж хэлэх гэсэн юм. Хоёрдугаарт, хэрэв та тэднийг итгүүлж чадвал ямар зэвсэг хэрэглэхийг санал болгох вэ?
  
  
  Би дахин босоод өрөөгөөр дээш доош алхав. "Таны асуултын эхний хэсгийн хувьд би тэдний өөрийгөө хамгаалах зөн совинд найдаж байна."
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. “Энэ бүтэхгүй. Тэд үхлээс айдаггүй.
  
  
  'Би мэдэж байна. Гэхдээ би тэдний хувийн амьд үлдэх гэсэн үг биш. Би тэдний итгэлийг аврахыг хэлж байна. Хараач, тэд KAN-тай нэгдэж байгаа цорын ганц шалтгаан байгаа нь хийдээ аврах явдал юм. Энэ нь бүх Индохина дахь Таогийн үлдсэн сүүлчийн бэхлэлт байх ёстой. Дэлхий дээр байхгүй бол.
  
  
  "Тэгэхээр?"
  
  
  "Тиймээс эдгээр лам нар үхэх үед тэдний итгэл тэдэнтэй хамт үхдэг. КАН шинэ лам нарыг хүлээж авахгүй. Энэ газар Таоист сүм биш КАН цайз болно. Хэрэв тэд үүний төлөө тэмцэхийг хүсэхгүй бол. Энэ тохиолдолд юу ч хийхгүй байх нь өөрийгөө устгасантай адил юм."
  
  
  "Гэхдээ тэд хамгаалалтгүйгээр үхэхгүй байсан гэж үү?"
  
  
  "Бидний тусламжтайгаар тэд өөр газар нүүж болно."
  
  
  Нэг минутын турш тэр бодон нүдээ анилаа. -Миний харж байгаагаар сайхан сонсогдож байна. Гэхдээ дахин хэлэхэд би чам шиг прагматик америк хүн бөгөөд бид огт өөр сэтгэлгээтэй харьцаж байна."
  
  
  "Би үүнд итгэхгүй байна" гэж би хэлэв. “Би бүх идеалистууд эцсийн эцэст адилхан гэж боддог. Тэд санаа бодлынхоо төлөө үхэхэд ч бэлэн, гэхдээ тэд өөрсдийн санаа бодлынхоо төлөө үхэхийг зөвшөөрдөггүй."
  
  
  Таваг дээр дахиад нэг усан хүрэн үлдсэн байв. Тэр хуруугаараа барьж аваад хазав. Тэр инээмсэглэв. Сайн санаа” гэж тэр хэлэв. "Ямар ч байсан оролдоод үзэх нь зүйтэй. Үнэхээр ганц л асуудал байна.
  
  
  Би санаа алдлаа. "Аль?"
  
  
  "Сутоен дээр та идеалист гэж яаж хэлэх вэ?"
  
  
  Би түүн рүү дэр шидэв.
  
  
  'Үгүй үгүй.' Тэр хэлсэн. "Тест хараахан дуусаагүй байна. Хоёрдахь хэсгийг яах вэ?
  
  
  "Хоёр дахь хэсэг нь юу вэ?"
  
  
  "Тэд юуг зэвсэг болгон ашиглах ёстой вэ?"
  
  
  "Өө, тийм" гэж би инээмсэглэн хэлэв. "Лао Зэнгийн ажлын өрөөнөөс ирсэн." Тэр надтай ижил түвшинд хүрэх хүртэл би жаахан хүлээх хэрэгтэй болсон. Энэ нь түүнд тийм ч их цаг зарцуулсангүй.
  
  
  'Бурхан минь. Ханан дээрх зэвсэг.
  
  
  "Түүний ханан дээр зэвсэг. Тэнд зуу орчим нэгж өлгөөтэй, зуу орчим жинхэнэ лам байдаг. Тэгээд манай математикийн багш нэг хүнд нэг зэвсэг өгдөг гээд л.
  
  
  - Хөөе, гэхдээ түр хүлээнэ үү. Миний санаж байгаагаар хананд наасан энэ шил нь хагардаггүй, цахилгаанжуулж, цоожтой байдаг.
  
  
  "Миний эрүүл ухаан надад цоож байгаа газар түлхүүр байх ёстой гэдгийг хэлдэг." Мөн цахилгаан байгаа газарт унтраалга байдаг. Лао Цэнгийн танхим дахь лам нарын нэг нь тэдний хаана байгааг мэдэх ёстой."
  
  
  Тэр над руу хэсэг нухацтай харснаа инээгээд харайгаад намайг тэврэв. "Заримдаа" гэж тэр хэлэв, "чи зүгээр л гайхалтай."
  
  
  "Чи хараахан юу ч хараагүй байна" гэж би хэлэв.
  
  
  
  
  25-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тэр шөнө гайхамшгуудын өдөр эхэлсэн.
  
  
  Тара цүнхнээсээ хайрцагтай тамхи гаргаж ирэхэд анхны гайхамшиг тохиов. Энэ гайхамшгийг чулуунаас ус гаргаж авсантай дүйцэхүйц гэж та бодохгүй байж болох ч та над шиг тамхинд донтсон хүн биш байх.
  
  
  Хоёр дахь гайхамшиг нь арай удаан үргэлжилсэн. Нарийвчилж хэлэхэд нэг цаг орчим. Гэвч Нин Танг бидний өдрийн хоолны тавиуртай дахин явахдаа Дээд шүүхтэйгээ ярилцахыг зөвшөөрөв. Шүүх зөвшөөрвөл тэр миний төлөвлөгөөнд нэгдэнэ.
  
  
  Гурав дахь нь 100% гайхамшиг гэж тооцогдохгүй байж болох ч би үүнийг үзэхэд бэлэн байна. Яагаад гэвэл нэгдүгээрт, энэ миний санаа биш байсан. Хэрвээ би Тарагийн сүүлчийн шүдэнзийг ашиглаагүй бол халаасанд юу үлдсэнийг харах гэж хэзээ ч шүүгээ рүүгээ гараа сунгаж, Гренадагийн казиногоос авсан дуслаар хийсэн шар өнгөтэй гурван сайхан чипсийг хэзээ ч олохгүй байх байсан. Ямар нэгэн гайхамшгаар тэд хүрэмний оёдолд үлджээ.
  
  
  Цагийн хувьд ч үнэхээр гайхалтай байлаа. Учир нь дөрөв хүрэхгүй секундын дараа хаалганы түлхүүр дуугарч, CAN-ийн төлөөлөгчдийн нэг бололтой лам биднийг шалгахаар ирэв.
  
  
  Сүүлчийн хар тамхи идсэнээс хойш хэдхэн цаг өнгөрч байсан тул бид тайвширсан байх ёстой. Учир нь тэр гартаа зэвсэгтэй байж болох ч хамгаалалтгүй байв. Тэгээд түүнийг ойроос харахаар доош тонгойход алган дээр нуусан чипээр цохих нь надад тийм ч хэцүү байгаагүй. Би зүгээр л түүнээс зэвсгийг нь авсан. Оросын хачирхалтай үйлдвэрлэлийн буу. Долоон буудлагын 7.65 калибрын буу.
  
  
  Миний бодож байсанчлан арав орчим минутын дараа түүний хамтрагч юу болж байгааг харахаар ирэв.
  
  
  Одоо үйлдэл хийх цаг болжээ. Нин Тангийн уулзалтын үр дүнг би мэдэхгүй байсан ч одоо байдал ийм болсон. Мөн би боломжоо алдах хүн биш.
  
  
  Тара бид хоёр хувцсаа сольж, толгойгоо халхлах юүдэн өмсөв. Энэ бол бас нэг сул дорой байдал байсан. Гэхдээ ядаж л лам нар нь янз бүрийн хэмжээтэй, өндөртэй байсан тул бидний бие бялдар, өндөр нь бидэнд өгсөнгүй. Ухаан алдсан хамгаалагчид бид хоёрын хоорондох хаалгыг би хааж, бид барилгаас гараад харанхуй газраар амархан гулслаа.
  
  
  Бид шууд лаборатори руу явлаа.
  
  
  Тара хөөсөрсөн торх, нарийн төвөгтэй тоног төхөөрөмжийн дунд гэртээ байгаа мэт санагдав. Тэрээр гурван сартай клонуудыг хурдан олж мэдсэн. Лао Зенгийн шинэ клонууд. Бусад амьтад нь сармагчингууд байсан гэж тэр хэлэв. Дараа нь тэр туршилтын хоолойн эгнээ рүү аянгад цохиулсан мэт ширтэв. "Манайх" гэж тэр сөөнгөхөн хэлэв. Тэгээд тэр эргэж харав.
  
  
  Тэр химийн бодисоор дүүрсэн шүүгээгээ гүйлгэн, юу хийхээ бодож байхад би харуулдан зогслоо. "Чи юу гэж бодож байна" гэж тэр эцэст нь хэлэв. “Би клонуудыг хоолонд нь хор нэмснээр устгаж чадна. Гэвч дараа нь лаборатори бүрэн бүтэн байх байсан бөгөөд Куой маргааш дахин шинэ бүлгийг үржүүлж эхлэх боломжтой...” Тэр бодолд автаж, хумсаа шүдэндээ цохив.
  
  
  'Эсвэл?'
  
  
  "Эсвэл ... би глицерин тринитрат хийж болно, энэ нь төгсгөл болно."
  
  
  "Глицерол тринитрат?"
  
  
  "Нитроглицерин танд зориулагдсан."
  
  
  'Чамд ч мөн адил.'
  
  
  Би инээмсэглэв.
  
  
  "За?"
  
  
  'Тийм ээ. Үргэлжлүүл, үргэлжлүүл. Нитроглицериныг хурдан аваарай. Би тэдэнд хоёр дахь боломж олгохыг хүсэхгүй байна."
  
  
  Тэр буцалж буй химийн бодисыг хааж байсан шилэн дэлгэцийг өргөж ажилдаа оров. Тэрээр тунгалаг шингэнээр дүүргэсэн том дугуй колбыг сонгож, өөр тунгалаг шингэн агуулсан ойролцоох хоолойноос дуслаар асгав. Энэ зүйл халаалтын батерей дээр байсан бөгөөд том чимээ шуугиантай хонх хийсэн. Колбоны дээд талд конденсацийн багана байрлуулсан бөгөөд бодисыг автомат хутгагчаар хутгах үед ч хүйтэн ус температурыг хадгалж байв. Би түүнээс юу болсон талаар асуугаагүй. Ямар ч байсан тэр бүх замбараагүй байдлыг ус зайлуулах суваг руу шидэв.
  
  
  Дараа нь тэр хоёр өөр шингэн авсан, хоёулаа өнгөгүй; нэгийг нь колбонд, нөгөөг нь тэжээлийн хоолойд хийнэ. Хэрэв надад эргэлзэж байсан бол тэд одоо алга болно. Тэр үнэхээр энд байх шалтгаантай байсан. Тэрээр бор юүдэнтэй улаан үстэй эр, саламандрын нүдийг ганц эвэртний нулимстай холих сайн дагина шиг хурдан бөгөөд үр дүнтэй ажиллаж байв. Тэр хөргөгчийн хоолой, хутгагчийг сольсон.
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. Гэсэн хэдий ч Гайхамшгийн өдөр анхны хуурамч тэмдэглэлээ хийв.
  
  
  Мөн өөр олон хуурамч тэмдэглэлүүд.
  
  
  Эдгээр хуурамч тэмдэглэлүүд нь зүүнээс баруун тийш Вин По байв. Доктор Куой болон жинхэнэ том буутай хэдэн арван хуурамч лам нар. Тэр тэнэг долоон сумтай Нагант гар буунууд.
  
  
  Би амархан айлгадаггүй. Би ганцаараа байсан бол Куойг барьцаалах байсан. Гэхдээ тэд өөрсдөө энэ барьцааны онолыг мэддэг байсан. Хоёр лам Тара руу дөхөж очоод нуруу руу нь буу шидэхэд Вин По надад зэвсгээ хаяхыг тушаав.
  
  
  Би санаа алдлаа. Тэгээд тэр зэвсгээ хаяв. Тэрэнд баригдах муу зуршилтай болж эхэлсэн.
  
  
  Би түүнд үүнийг хэлсэн.
  
  
  Энэ зуршлаасаа салах цаг болсон гэж тэр хэлэв. Энэ бол сүүлчийн олзлолт байсан. Би дахиж зугтахгүй гэж. Миний хувьд шинэ зуршилтай болох цаг нь болсон гэж Куой нэмж хэлэв. Тэр ямар нэг юм туршиж байсан ч хүмүүс дээр туршиж үзээгүй л байна... Бид хоёрыг лабораторийн арын камерын нэг рүү аваачсан. Хана цохиж байсан эмгэний өрөө, хүүхэд насандаа ухарсан залуугийн камерын хажууд. Тэд биднийг дотогшоо шидэж, хаалгыг нь хааж, дараа нь боолтны урдуур гулгах чимээ гарав.
  
  
  Хөлийн чимээ алга болов.
  
  
  Цонхнууд нь тортой байв. Тор нь жижиг байсан. Дотор нь ширмэл хананаас өөр юу ч байсангүй. Бид зөөлөн өрөөнд байсан. Мөн тэд энэ зөөлөн камерыг ашигтай болгохын тулд биднийг галзууруулах гэж байсан. Тэд ядаж оролдох гэж байсан.
  
  
  Тэд амжилтанд хүрэхгүй гэдгийг л би мэдэж байсан. Камиказе бол миний хэв маяг биш ч миний хийн бөмбөг хөлний завсраар нуугдсан хэвээр байв. Хэрвээ би түүнийг өрөөний хаалттай орон зайд явуулбал тэр биднийг дагуулах болно. Гэхдээ би ядаж Quoy-той холбогдох байсан. Чадвар минь хэвээрээ байхад би бүтээгчдээ хүрэх болно.
  
  
  Би Тара руу харлаа. Тэр айж байсан. Би шинж тэмдгийг таньсан. Өргөн нээлттэй нүд, илэрхийлэлгүй царай. Сэтгэлийн түгшүүр нь айдасаас ялгаатай. Айдас нь таныг бүрэн дүүрэн санаа зовдог. Аймшиг нь саажилттай байна.
  
  
  Би түүнийг тэврээд сэтгэлийг нь сэргээхийг хичээв. Би түүнээс айдсын дайралтыг дарахыг хичээсэн. Тэр чичирсэн хэвээр байв. Би түүнийг сэгсэрлээ. Би түүнийг цохисон. "Сэрээрэй хонгор минь. Чи надад хэрэгтэй байна."
  
  
  Тэр хумсаа миний гар руу ухав. "Намайг уучлаарай" гэж тэр боомилсон хоолойгоор хэлэв. "Би... би үнэхээр айж байна." "Хараал ид, чиний зөв" гэж би хэлэв. -Намайг ямар санагдаж байна гэж бодож байна?
  
  
  Тэр над руу гайхсан харцаар харав. "Санаатай байна уу?"
  
  
  "Христ" гэж би хэлэв. "Хэрэв би үүнийг хийгээгүй бол би энэ жийргэвчтэй үүрэнд бэлэн байх байсан."
  
  
  Тэр миний мөрөн дээр толгойгоо тавиад зүгээр л унжсан. "Яагаад би одоо муу биш харин дээрдэж байна вэ?"
  
  
  "Яагаад гэвэл та машинд биш хүнтэй хамт түгжигдсэн байдаг." Тэр над руу зөөлөн инээмсэглэв. Сандарсан ч инээмсэглэн. "Хэрэв тийм бол яагаад таны өгзөг дээр "Японд үйлдвэрлэв" гэж бичээд байгаа юм бэ?"
  
  
  "Учир нь би тэнд бүтээгдсэн" гэж би түүнийг аялалд нь дагалаа. Би гараа үсээрээ гүйлгэж байлаа. Тэр өөрийгөө дуурайж байсан ч ядаж дахиад л удирдаж байсан.
  
  
  "Ухаантай байцгаая" гэж би "хурдлаарай" гэж хэлэв. Юуны өмнө энэ хараал идсэн зүйл хэзээ тэсрэх вэ?
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Энэ талаар бүү санаа зов. Хэрвээ би хүйтэн усаа хаасан бол бид аль хэдийн үхсэн байх байсан. Гэхдээ тэсрэхийн тулд химийн бодис нь 240 градус хүртэл халаах ёстой бөгөөд энэ нь өөрөө хүрэхгүй. Би бас тэр шилэн хөшгийг дахин буулгаж чадсан. Тэд намайг химийн бодис сольсон гэдгийг ч мэдэхгүй, учир нь тэд клоноо өөрсдөө устгаж чадна. Эхлээд ... за, клонд зориулсан хоол гэж хэлье.
  
  
  'Тэгвэл зүгээр дээ. Quoy болон түүний хөгжилтэй бууны хувьд надад нэг санаа байна. Хэрвээ Куой энд буцаж ирвэл бүхэл бүтэн ангитай ирэхгүй байж магадгүй гэж би санал болгов. Револьвер барьсан хэдэн лам хангалттай байх болов уу. Тэр энэ тухай бодох болно. Би Тара руу юу хэлэх гээд байгаагаа хэлсэн.
  
  
  Тэд буцаж ирэх гэж яарсангүй. Магадгүй бэлдэхэд бага зэрэг хугацаа зарцуулсан байх.
  
  
  Бид хаалганы хоёр талд байрласан. Тара баруун талд байсан. Хаалга онгойлгоход тэр хаалганы ард байх болно.
  
  
  Хүнд чимээгүй байдал хуримтлагдан бидний өрөөнд нөмрөв. Хэрвээ бидний хажууд байгаа хатагтай хана тогшсон бол жийргэвч нь чимээг дарах байсан. Би Тара өөрт нь хэрэгтэй гэж бодож байвал жаахан унт гэж хэлсэн. Тэр түүнд хэрэгтэй гэж бодсон. Би сэрүүн байж, чимээгүй байдлыг ажиглав. Би түүнийг таслахыг хүлээж байсан.
  
  
  Quoy бидэнд ямар төрлийн эм бэлдчихсэн байгаа бол гэж би гайхаж байлаа. Их сургуулийн химийн профессор оюутнуудаа аварга том алдаа болгон хувиргадаг эртний шинжлэх ухааны уран зөгнөлт кинонуудын талаар би байнга бодож байлаа. Эсвэл сансрын нисэгчид сарны цацрагийг хэтрүүлэн хэрэглэж, галзуу какти болж хувирдаг. Картер Доктор Вейл Твиттэй уулзав. Удахгүй энэ театрт. Хоёр уут попкорн, баахан кока кола. Тэгээд гэртээ хариад буйдан дээрээ хайрлаарай.
  
  
  Тара нойрондоо хэсэг зуур хөдөллөө. Өглөөний зургаан цаг болж байна гэж бодсон. Шувууд нэг цагийн турш нисч байв; мөн тортой цонхоор гэрэл асав. Би түүнийг сэгсэрлээ.
  
  
  Сэргээх эхний минут нь хамгийн хэцүү байдаг. Би түүнийг миний бор дээл, ширмэл хананы талаарх ойлголтыг тохируулахыг харлаа. Тэр хоёр гараа нүдээ нухлаа. 'Цаг хэд болж байна?' Тэр эргэн тойрноо харав. 'Өө.' Ингээд тэр эцэст нь амьд хүмүүсийн нутагт буцаж ирэв. "Бид мэдэхгүй байх шиг байна, тийм ээ?"
  
  
  "Босох цаг боллоо" гэж би хэлэв.
  
  
  “Би маш сайхан, аюулгүй унтсан. Бид мөрөөдөж байсан ...
  
  
  "Чшш."
  
  
  Коридорын хаалга онгойхыг би сонсов. Лабораторийн хаалга. Бидний бэлтгэл хийсэн шиг Тара дахин яг буланд хэвтэв. Хаалга онгойлгоход түүний бие нуугдаж байсан ч гар нь хүрч чадсан юм. Тэр үйлдэл хийхэд бэлэн байсан. Түүний бодлоор цаг хугацаа нь төгс байсан. Тэр сэрүүн байхын тулд хангалттай удаан унтаагүй, айж эмээж ч чадаагүй. Би хаалганы нөгөө талд толгойгоо хана налан хэвтэж байлаа. унтах.
  
  
  Хаалга нээгдэв. Зэвсэглэсэн хоёр лам Куой эмчийг бүсэлжээ. Quoy гартаа тариур барьжээ.
  
  
  Бүх зүйл хурдан бөгөөд сайн болсон.
  
  
  Анхны лам болох CAN-ийн төлөөлөгч буугаараа намайг цохьсон. Хаалганы цаанаас Тарагийн гар гарч ирэв. Хоёр дахь лам нүцгэн хөлдөө бага зэрэг хатгахыг мэдэрлээ. Гренадагийн хамгийн сүүлийн онцлог. Би буугаа барьж авлаа. Тэр санамсаргүй байдлаар ширмэл хана руу бууджээ. Куой цочирдов. Хоёр дахь лам ухаангүй унав. Одоо миний гарт зэвсэг байсан. Анхны лам гэдсэндээ хоёр сум тусав. Quoy зугтаж эхлэв. Тара тариурыг шүүрэн авч тарилга хийх үед би түүнийг бүдрээд тэврэв. Түүний нүд айсандаа эргэн эргэлдэнэ. Тэр ухаан алдсан. Би газраас хоёр дахь зэвсгээ аваад Тара руу өгөв. Дараа нь би түлхүүрээ аваад Quoy болон түүний найзуудыг камерт түгжив.
  
  
  Бид дахин эрх чөлөөтэй болсон. Энэ нь би онцгой ухаантай эсвэл онцгой тэнэг гэсэн үг. Сонго. Гэхдээ хариултаа битгий хэлээрэй...
  
  
  Тара хана налан нүдээ анилаа. "Би одоо ухаан алдаж болох уу?" Тэр үнэхээр маш сул байсан.
  
  
  "Чи дахиад нэг цаг тэснэ гэж бодож байна уу?"
  
  
  Бүсгүй санаа алдаад дахин босоод ирлээ. "Би амалж байна".
  
  
  "Явцгаая" гэж би хэлэв.
  
  
  "Хүлээгээрэй." Тэр надад өгсөн буугаа буцааж өглөө. - Хүлээгээрэй, тийм үү? Тэр лам хуврагынхаа уяаг тайлав. Лам над шиг өндөр, дээлийнхээ хормой шалан дээр 10 см орчим чирсэн байв. Шагайнаасаа дээш болтол нь татав. "Одоо хүлээ." Тэр утсыг дахин чанга боож, илүүдэл даавууг нь нугалахад би даавууг барьлаа.
  
  
  "Би мэднэ" гэж тэр хэлэв. "Энэ тийм ч үзэсгэлэнтэй биш, гэхдээ би гүйх шаардлагатай бол илүү дээр байх болно." Тэр зэвсгээ авав. 'Зүгээр дээ. Бид хаашаа явж байгаа юм босс?
  
  
  "Лаборатори руу."
  
  
  Бид хаалга руу дөхөж очиход би бага зэрэг онгойлгов. Би Тараг хол бай гэж дохив. Дотор хоёр лаборант завгүй байлаа. Тэд лам шиг хувцасласан боловч дээл нь цагаан лабораторийн дээлээр бүрхэгдсэн байв. Тэд битүү ширээн дээр ажилласан боловч Тарагийн бүтээлийг хөндөөгүй.
  
  
  Би хаалгаар гулсан орж чимээгүйхэн өрөөгөөр дамжин алхлаа. Би тэдний араас арваад метр орчим явахдаа “Тэнд зогсоод гараа өргө. Аажмаар эргүүл.
  
  
  Тэд хэлсэн ёсоороо хийсэн. Би Тараад хэлсэн.
  
  
  "Энэ эмийн санд тэдний амыг хэдэн цагийн турш хаах юу байгаа юм бэ?"
  
  
  Тэр шидэт ундааны тавиур руу очиж, ангилахыг судлав. "Мммм, амобарбитал яах вэ?" Энэ нь сайхан, тайван унтахад хангалттай."
  
  
  "Надад бүх зүйл сайхан байна."
  
  
  Тэр тариур бэлдэж эхлэв. "Та алийг нь илүүд үздэг вэ? Энгийн унтах уу эсвэл юу?"
  
  
  "Есүс" гэж би хэлэв. "Сонголт нь худалдан авагчаас хамаарна." Би хоёр лам руу нүд салгалгүй суулаа. Тэдний нэг нь гараа болгоомжтойгоор ширээн дээгүүр гүйлгэжээ.
  
  
  Дараа нь орондоо ор” гэж тэр эмэгтэй арьсан доорх зүүг хагасаар дүүргэв.
  
  
  Би түүний гараа сунгасан аяга руу буудлаа. Шил хагарч, шар шингэн гоожсон. Энэ нь ширээний гадаргууг зэврүүлсэн.
  
  
  Бид бүгд үүнийг харлаа. Би толгой сэгсэрлээ. "Би чамайг тэндээс явсан нь дээр гэж бодож байна." Би чамд юу ч болоосой гэж хүсэхгүй байна." Хэсэг хугацаанд тэд хөдөлсөнгүй. “Надад дахиад таван шидэлт байгаа, би үнэхээр сайн буудаж байна. Тэгэхээр танд үнэхээр ганцхан сонголт байна. Унт..." Би Тара болон зүү рүү заав, "эсвэл үх" гэж хэлэв.
  
  
  Би буугаа даллав. Тэд өрөөний төв рүү чиглэв.
  
  
  Би яагаад тэднийг сонгохыг зөвшөөрснөө мэдэхгүй байна. Зэвсэггүй хүмүүсийг хүйтэн цусаар буудаж байгаатай адил. Тара тэднийг тариураар тариулж байхад нь би бууг нь хамрын доор нь бариад архинд хэрэгтэй юм шиг үрж байлаа. Сайн зуршлаас салах нь муу зуршилтай адил хэцүү байдаг.
  
  
  Тэд удалгүй ухаан алдаж унтжээ. Тэр над руу эргэв.
  
  
  'Одоо юу гэж?' - Тэр тайван ярихыг оролдсон ч хоолой нь чичирч байв.
  
  
  "Чи ухаан алдаж чадахгүй хэвээр байна" гэж би асуув
  
  
  "Тэгвэл би сууж болох уу?"
  
  
  Би түүн рүү инээмсэглэв. Чадвар ба эмзэглэл, хүч чадал, сул дорой байдал, эмэгтэй хүүхэд хоёрын хачирхалтай хослолын улмаас. Тэр суугаад би түүний толгой дээр үнсэв.
  
  
  "Хонгор минь, чамд дахиад хийх зүйл байна."
  
  
  "Нитроглицерин".
  
  
  Нитроглицерин. Та бүхэл бүтэн барилгыг дэлбэлэх хүчтэй болгож чадах уу? Тэр дундаа манай гялалзсан одыг хэлэх гэсэн юм. Доктор Куой?
  
  
  Тэр толгой дохив. "Оффис болон түүний бүх бичиг баримтыг оруулаад."
  
  
  "Тэгвэл хий."
  
  
  Гэнэт өрөөнд байгаа гэм зэмгүй хохирогчдын тухай бодлоо. Хүү, хөгшин эмэгтэй, хэн ч байсан доктор Куойгийн хүний далайн гахай болох гайхалтай аз тохиосон. Би найман түлхүүрийн иж бүрдлээрээ тоглож байлаа. Үүрэн товчлуурууд. Ямар нэгэн байдлаар би эдгээр хүмүүсийг аврахыг хичээх хэрэгтэй болсон. Харин таны хийж байгаа зүйлийг ойлгохгүй байгаа хүмүүст яаж тайлбарлах вэ? Та тэдэнд яаж “Намайг дага. Санаа зоволтгүй.'...
  
  
  Би эмийн санд очоод Тара лам нарын эсрэг хэрэглэж байсан эмийг авав. "Тогтмол мэдээ алдуулалт хийхэд хэр хангалттай вэ?"
  
  
  -Өө... таван зуун миллиграмм хангалттай. Үүнийг үүнтэй андуурч болох уу? Тэр тунгалаг шингэнтэй лонх руу заалаа. "Чи хэн нэгэнд яаж тариа хийхээ мэдэх үү?"
  
  
  Би толгой дохив. Тэгээд тэр тайвшруулах эм хольж эхлэв.
  
  
  'Зүгээр дээ. Би эдгээр залуусыг эндээс гаргахыг хичээх болно. Завтай бол сүм рүү. Тэд тэнд хэсэг хугацаанд аюулгүй байх болов уу...? Би түүний гарт байгаа аяга руу харлаа. "Намайг энд буцаж ирэхэд чи яаж энэ новшийг хаяхаа мэдэх үү?
  
  
  - Хонгор минь, түүнийг битгий орхи. Би зүгээр л усаа хааж, халаалтыг асаах ёстой юу?
  
  
  'Зүгээр дээ. Би чамайг авахын тулд энд буцаж ирэхийн тулд чадах бүхнээ хийх болно. Эсвэл сүмд надтай уулзах уу? Би явж байна.
  
  
  "Ник?"
  
  
  Би эргэж харлаа. 'Энэ юу вэ, хонгор минь?
  
  
  - Бүх зүйл сайхан болно гэдэгт итгэлтэй байна уу? Энэ нь залбирал шиг байсан. Би шил зүүгээ тавиад түүнийг өргөв. Би түүний бүх зөөлөн байдлыг ширүүн даавууны доор мэдэрсэн. Биеэр тархаж, зүрхэнд минь тархах тэрхүү халдварт дулаан түүний лугшилтын халуунд би өөрийгөө бага зэрэг зөөлрүүлж байгааг мэдэрсэн. Үүнд хэлэх үг бий. Гэгээн Валентины карт дээр хэвлэгдэж, цагт зуу дахин тоглодог инээдтэй үг. Би түүнийг үнслээ. Би түүнийг сайн уу, баяртай гэж үнсээд, би чамайг хүсч байна, би чамд хайртай, тэр намайг өөрийнхөө нэг хэсэг болсон мэт тэврэв. "Бүх зүйл сайхан болно" гэж би шивнэв. 'Бүх зүйл сайхан болно.'
  
  
  Тэр толгойгоо унжууллаа. "Би тэнд юу байгааг мэдэж байна" гэж тэр нүдээ анилаа. "Энэ бүх хүмүүс энэ бүх буутай юу?
  
  
  “За, тэд одоо намайг хайхгүй байна. Тэд намайг энд ойлгомжгүй зүйл болон хувирч байна гэж бодож байна.
  
  
  Түүний над руу нээсэн нүд нь ойлгомжгүй байв.
  
  
  "Ургамал" гэж би тодрууллаа. "Quoy's Magic Elixir компанийн бүтээгдэхүүн." Тиймээс би үүнийг зөв тогловол бэрхшээлээс хол байж чадна. Түүнээс гадна," би түүний эрүүг өргөж, "би амьдралдаа олон буутай олон эрчүүдтэй уулзсан." Тэгээд би амьд хэвээр байна.
  
  
  Тэр инээмсэглэх гэж оролдсон ч бүтэлгүйтэв.
  
  
  "Сайн бай" гэж би хэлэв. “Би халдашгүй. Эрхэмсэг, азтай од, санаж байна уу? Үүнээс гадна, баатар хэзээ ч эмзэг байдаггүй. Та үүнийг мэдэхийн тулд хангалттай түүх уншсан.
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. “Энэ бол түүх биш. Энэ бол бодит байдал. Тэр түр зогсов. "Питер Хансен ийм баатар байсан бөгөөд түүнд ямар нэгэн зүйл тохиолдсон."
  
  
  Нэг өдөр би Хансентай уулзсан. Сэтгэл татам залуу, мэргэн буудагч. Хок түүнийг жинхэнэ авьяастан гэж нэрлэжээ. Гэвч Хансенд ямар нэгэн зүйл тохиолдов. Их баяртай биш, гэхдээ үүнээс ч дор байж болох юм. Тэд Хансений нуруу руу цохисон. 45 калибрын сум нь алхах гэх мэт зүйлийг хийх боломжийг олгодог мэдрэлийг таслав. Тэгээд хайрлаарай. Би энэ бодлоо аль болох хурдан холдуулсан. "Энэ бол өөр түүх" гэж би хэлэв. 'Минийх биш. Манайх биш.
  
  
  Тэр намайг дахин үнсэж, зовхи нь шинэ айдастай анив.
  
  
  Би татан түүнийг мөрнөөс нь барив. "Боль" гэж би хэлэв. "Бүх зүйл сайхан болно гэж би чамд хэлсэн." Тиймээс бүх зүйл сайхан болно. Тэгээд тэр зэвсгийг чанга атга. Ширээн дээр хэвтэж байгаа Наган руу заав. "Гадаа явахдаа авч явж, шаардлагатай үед хэрэглээрэй."
  
  
  Тэр санаа алдаад толгой дохин аажмаар өөрийгөө хянаж эхлэв.
  
  
  "Ариун сүмд уулзъя." - Би өрөөнд орсон.
  
  
  "Ник." тэр эмэгтэй асуусан. "Би одоо ухаан алдаж болох уу?"
  
  
  
  
  26-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Доктор Куойгийн эмчилгээний өөр нэг хохирогч байсан. Надтай ойролцоо европ, өндөр хүн. Тэр маш их инээмсэглэв. Тэгээд тэр шүлс гоожив. Энэ азгүй хүн яаж энд ирсэн юм бол гэж бодогдов. Тэгээд хувийн бурхандаа баярлалаа, би эндээс ганцаараа гарсан.
  
  
  Ямар ч тусгай хамгаалалт намайг хайж байгаагүй нь зөв байх. Энэ газар чимээгүй байв. Нар аль хэдийн мандаж, агаар халуунд чичирч байв. Газар ширтсэн лам нарын ердийн эгнээ сүм рүү чиглэж байв. Халзан толгойгоо хамгаалахын тулд бүрээс өмсдөг. Би нөхцөл байдалд чимээгүйхэн оров. Ямар ч клон харагдахгүй байна. Дотуур байрны цонхоор ширүүн инээх чимээ гарахад партизаны лам нар тэр мөчид дотор нь байсан гэдгийг дуулгав.
  
  
  Миний гурван эрхэм тайвширсан. Тэд жинхэнэ лам нартай сүм дотор аюулгүй байх болно.
  
  
  Би тэднийг авчирч, өвдөг сөгдөн буй лам нарын дэргэд нэхмэл хивс дээр тавив. Дотор сэрүүн байсан. Зузаан гаднах хана эсвэл дотор нь хүсэл тэмүүлэлгүй байх үр дүн. Чимээгүй лам нар хөшөө шиг харагдаж байв. Гэхдээ чулуун хөшөө шиг биш. Чулуу нь бохир, шороон бөгөөд хамгийн гөлгөр гантиг хүртэл чулуу, уул, шороон шинж тэмдгийг агуулсан хэвээр байна.
  
  
  Үүлний зураг авах боломжтой байсан бол. тэгвэл энэ бүгд байсан. Тэнгэрийн нэг том зураг.
  
  
  Эхний эгнээнд би Нин Танг харав. Би түүний харцыг барихыг оролдсон ч тэр дотогшоо эргэж, хийсвэр бодолд автсан байв. Би сүмээс гарсан. Хэрэв би яарах юм бол лаборатори болон Тара руу хүрч чадна. Би түүнийг ганцаараа үл хөдлөхийг гатлахыг хүсээгүй.
  
  
  Ирэхээс илүү явах нь хэцүү байсан. Би сүмд ороход олон хүний нэг байсан. Одоо би цөөхөн хүмүүсийн нэг байсан. Хуурамч лам нар жинхэнэ лам нар чин сэтгэлээсээ залбирч байгааг мэдсэн. Хэрэв би жинхэнэ ч биш, хуурамч ч биш бол би Картер байх ёстой. Гэхдээ би зүгээр л азтай байсан байх.
  
  
  Цаг хугацаа, зай гэдэг зүгээр л мөнх бус, ач холбогдолгүй зүйл болсон хүний алхаж явахыг үнэхээр хичээсэн. Энэ зүгээр л сайн болохгүй байсан.
  
  
  Тиймээс сайн болоогүй.
  
  
  Энэ бол тэр нар руу нарийссан нүдээр харсан анхны клон биш байв. Тэгээд лаборатори руу.
  
  
  Лаборатори ба Тара.
  
  
  Би алхаа хурдасгав.
  
  
  Би тэгэж бодож байна.
  
  
  Зургаауулаа худгийн дэргэд зогсож байв. Надаас хорин метр орчим. Зургаан клон. Тэдний нэг нь ярианы явцад толгойгоо өргөв. Тэр намайг хараад хашгирч эхлэв. Дараа нь тэд бүгд над руу ирэв. Модны араар буугаад буудлаа. Би нэг мөрөндөө шархадсан ч тэр урагшилсаар байв. Надад дөрвөн сум үлдсэн. Хэрэв би дөрвөн удаа цохивол эрүүл мэндээрээ хоёр клон хэвээр байх болно. Би яг энэ байдлыг бодож байтал нэмэлт хүч ирэхэд. Үлдсэн нь клонууд юм. Зөвхөн хорин. Тэд дотуур байрнаасаа гүйн гарч ирээд над руу чиглэв.
  
  
  Хурдан гүйх хэрэгтэй үе байдаг.
  
  
  Би цорын ганц боломжтой замыг сонгосон. Энэ нь би намуу цэцгийн талбай руу явах ёстой гэсэн үг юм. Нэг залууг кинон дээр ийм тэнэг зүйл хийж байгааг нь хараад та түүнийг сүйрсэн гэдгийг мэддэг. Шатан дээр авирч эсвэл тэгш талбай дээгүүр гүйж буй аливаа галзуу хүн өөрийгөө хайр найргүй сүйтгэдэг.
  
  
  Гэхдээ заримдаа өөр сонголт байдаггүй.
  
  
  Хэрэв би лабораторид очвол тэднийг Тара руу хөтөлнө. Хэрэв би тэднийг ариун сүмд авчрах юм бол би бусдад аюул учруулж, өөртөө туслахын тулд бага зэрэг хийх болно. Миний толгойд ямар ч төлөвлөгөө байгаагүй. Урт хугацааны ухаалаг талбайн маневр хийхгүй. Асуулт нь би амьд үлдэх эсэхэд байсангүй. Гэхдээ хэр удаан?
  
  
  Намууны талбай яг л Озын дүр зураг шиг намайг дуудлаа. Нил ягаан өнгийн эцэс төгсгөлгүй хивс. Зүүдний үзэгдэл. Маш магадлал багатай Ватерлоо.
  
  
  Би гучин ярдын хар тугалга, дөрвөн сумтай байсан. Энэ бүгд. Энд миний адислалуудын тоолол дуусдаг. Сумнууд хөлд минь газар нэвт хатгаж, мөрөөр минь дайран өнгөрөхөд муухай салхи үлээв. Би гүйсээр байгаад дахиад хэдэн метр нэмэгдэв. Талбайн дунд хаа нэгтээ жижиг чулуун хайрцаг байв. Хэрэв би хүрч чадвал түр хамгаалалт, түр зуурын бааз болгон ашиглаж болно.
  
  
  Картерын сүүлчийн бэхэлгээ.
  
  
  Одоо тэд тарж намайг бүслэх гэж оролдов. Би бүгчим өрөөнд сорогдсон юм шиг эргэн тойронд сум исгэрч, чулуун байшинд хүрэв. Хаалга түгжигдсэн байв. Би хананд наан эргэн тойрноо харлаа. Клонууд над руу ойртлоо. Хорин өөр талаас 20 ижилхэн царай надад ойртон ирж байна. Хорин буу над руу чиглүүлж байна.
  
  
  Би хамгийн ойрын бай руу буудсан. духангийн төв хэсэгт яг нарийн чиглүүлсэн. Тэрээр цэцэгт бунхан дээрээ баяртайгаар унав. Дахин нэг буун дууны мөндөр над руу тал бүрээс буув. Тэд миний араас хана мөргөж, хөлний минь цэцэгсийг гэмтээсэн ч яагаад ч юм надад хүрсэнгүй.
  
  
  Дараа нь би ойлгосон.
  
  
  Тэд намайг алахгүй гэсэн тушаал авсаар байсан. Quoi миний хоригдол, түүний лаборатори мөнхөд хэдхэн минутын зайтай гэдгийг тэд мэдэж чадаагүй. Тэдний мэдэж байгаагаар би алтан өндөглөдөг галуу хэвээрээ байсан. Тэд зүгээр л намайг барьж аваад торонд оруулахыг хүссэн. Гэнэт би яг юу хийхээ мэдсэн. Эсрэг зөрчилдөөн намайг бухимдуулахаа больсон. Ялагч хэзээ ч бодитой байдаггүй.
  
  
  Би хэрэгтэй чиглэлд миний замыг хааж буй хоёр клон руу буудаж, гараад явлаа. Би үүнийг хэзээ ч хийхгүй. Зөвхөн дараа нь, нэгэн зэрэг. лаборатори дэлбэрсэн. Бяцхан галт уул шиг дэлбэрч, газар доргиж, гал цацаж, нар руу чулуу, туяа шидэж, тэсэлгүй дэлбэрсээр, цохилж, цохиулсаар байв. Дараа нь тахир дутуу будлиан дунд би хэдэн метр урагшиллаа. Би дайны бурхан шиг замд минь саад тотгор учруулсан бүхнийг аянга тойрон талбай дээгүүр давхилаа.
  
  
  Тэд ухаан орж, хөөцөлдөж эхлэв. Энэ бол яг миний хүссэн зүйл байсан. Тэд маш их цаг алдаж, би тэргүүлсэн.
  
  
  Би Лао Зэнгийн танхимын үүдэнд хүрэв. Хаалгыг хамгаалах хүн байсангүй. Лам байхгүй. Партизан байхгүй. Энэ эмх замбараагүй байдал үүсэхэд хэн ч ил задгай гараагүй.
  
  
  Би Лаогийн оффис дээр очоод учрыг нь ойлгов. Шилэн хана хагарч, зэвсэг алга болов. Даоистууд миний төлөвлөгөөнд нэгдсэн. Тэд KAN залуусыг буу тулган надаас холдуулсан.
  
  
  Би Лао Цэнг, Вин По хоёрыг хоолны өрөөнд олсон. Хоёр лам тэднийг буу тулган барьжээ. Би лам нарыг байрнаас хөөж гаргаад нэгтэй нь зэвсэг солилцов. Түүний долоон цохилт миний үлдээсэн цохилтын эсрэг.
  
  
  Хоолны өрөөнд хоёр хаалга байсан. Нэг нь коридорт, нөгөө нь гал тогооны өрөөнд. Коридорын хаалгыг онгойлгосон ч түгжээ нь ажиллав. Хаалга хаагдахад үнэхээр түгжигдсэн байв. Гадаа. Би өөрөө гал тогооны өрөөний үүдэнд зогсоод хоригдлууд руу буугаа чиглүүлэв. Лао Зэн гунигтай харагдаж байв. Вин По ууртай харагдаж байв. Гэвч тэд одоо болтол бууж өгөөгүй байна.
  
  
  Эцсийн эцэст тэдний аврах багийнхан явж байсан. Лао Зэнгийн клонууд яг цагтаа ирж тэднийг аврах болно. Наад зах нь тэд ийм л найдаж байсан.
  
  
  Лао Зенг тэргэнцэрийнхээ гарнаас шүүрэн авав. "Алдрын богинохон мөчийг сайхан өнгөрүүлээрэй, Картер. Учир нь би танд анхааруулж байна: энэ нь маш богино хугацаанд л үргэлжлэх болно. Тэнд надад зуун төлөөлөгч, миний шилдэг хорин хүү бий. Танд боломж байхгүй.
  
  
  "За, харцгаая" гэж би хэлэв. -Ямар ч байсан таны явуулга замхарч байна. Хэрэв та сонсоогүй бол таны лаборатори дөнгөж сая тэнгэрт хөөрөв - клонууд, бичиг баримтууд, доктор Куой болон түүний бүх хараал идсэн бүлэглэл.
  
  
  Вин По эерэг сэтгэлгээгээр үүнийг үгүйсгэхийг оролдсон. "Бид үүнийг сэргээж чадна" гэж тэр надаас илүү Лао Зенд хэлэв. “Шинэ Doctor Quoi болон шинэ үеийн хүчирхэг клонууд бий болно. Энэ хооронд манай эрхэм зорилго танай улсыг саажилттай болгож амжилтад хүрэх болно. Үүнийг хийх клонууд лабораторид байхаа больсон."
  
  
  Миний хэлж чадах цорын ганц зүйл бол "Мөрөөдөлтэй байгаарай". Коридорт чимээ гарав. Гутал чимээ гаргав. Хаалга нээгдэв. Клонууд ирлээ. Хэдхэн секундын дараа тэд миний хуучин найз Чен Лигийн хамт орж ирнэ. Вин По инээмсэглэв. "Одоо та бүдүүлэг сэрэх болно." Чи сайн байж магадгүй, Картер, гэхдээ чи хорин нэгээс нэг хүртэл сайн биш.
  
  
  "Бид харах болно" гэж би дахин хэлэв.
  
  
  Коридорын хаалга онгойж клонууд дотогш орлоо. Бүхэл бүтэн гэр бүл. "Энэ хаалгыг хаа!" гэж Лао Зэн хэлэв. Толгойд нь байсан буу нь түүнийг ноорог гэж бодохоос ч бага айлгав. Хаалга хаагдаж, түүний хувь заяаг битүүмжилсэн.
  
  
  Тэд над руу ойртох гэж яарсангүй. Тэдэнд хорин нэг байсан болохоор би явахад бэлэн байлаа. Би зэвсгээ шидэв. Миний нэг гар гал тогооны өрөөний хаалган дээр төвлөрч, нөгөө гар нь дээлийн минь нугалаас руу алга болж, тэндээ бөмбөг нуув. Цаг нь болсныг би ойлгосон. Тэгээд би түүнийг орхисон. Хатуу бөмбөг шиг. Яг Лао Зенгийн толгой руу. Давхар цохилт! Энэ нь түүнийг ухаан алдаж, тэр үед тэсрэх бөмбөг дэлбэрч, өрөөг үхлийн утаагаар дүүргэв. Тэд юу болоод байгааг ч ойлгохоос өмнө би гал тогооны өрөөнөөс гүйн гарлаа. Би хаалгыг нь түгжиж, сүм рүү орлоо.
  
  
  Тара тэнд байсан. Нин Тантай хамт. Бусад лам нар дотуур байрны байранд CAN-ийн төлөөлөгчдийг байлгаж байгаа гэсэн. Бүгдийг нь сайтар боож, шалан дээр хэвтүүлсэн. Жинхэнэ лам нар хийдээ дахин ажиллуулав.
  
  
  Би Тарагаас буу хэрэглэж, бусад хүмүүсийг үхлээр заналхийлэхэд ямар сэтгэгдэлтэй байгааг асуухыг хүссэн. Тара хариултыг сонсоод нүдээ анин над руу эргэв. Тэр толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Чи итгэхгүй".
  
  
  "Оролдоод үз" гэж би хэлэв. "Өнөөдөр би бүх зүйлд итгэдэг."
  
  
  "Тэд бүгд эдгээр зэвсгийг ашиглахыг үнэхээр үзэн яддаг байсан. Тийм ч учраас тэр толгойгоо сэгсрэн, "Тийм учраас тэд хамгийн түрүүнд бууны сумыг гаргаж авсан."
  
  
  'Хэрхэн?' Би ламтай сольсон гартаа барьсан зэвсгээ харлаа. Би сүмийн онгорхой хаалгыг онилж, буудсан. Юу ч биш. Зүгээр л уйтгартай товшилт.
  
  
  Би инээсэн.
  
  
  Энэ бослого бүхэлдээ сумгүй болсон. КАН-ын залуус сумыг ялахад хангалттай гэж бодсон нь тэднийг урхинд оруулав.
  
  
  Би Нин Тангийн нүд рүү хараад санаа нь зэвсгээс хүчтэй гэж хэлснийг нь санав. Дараа нь би ойлгосон гэж бодсон.
  
  
  Хэсэг хугацаанд.
  
  
  
  
  27-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Үнэлгээ бол миний үзэн яддаг шинэ үгсийн нэг юм. Хүчин чармайлт хэзээ ч "эрчимтэй" байдаггүй, цэргээ зүгээр л "явуулж" орхидоггүй, харин "байруулдаг" байгууллагын нэг муу зуршил. Тооцоолол гэдэг бол миний Hawk-д миний мэддэг зүйл, түүний мэддэг зүйлсийн талаархи том үг бөгөөд бид өөр хэнд ч хэлэхгүй байхаар шийдсэн.
  
  
  Тара бид хоёр тийшээ явж байсан.
  
  
  Энэ бол Вашингтонд гялалзаж, хөшөө бүр нь чухал ач холбогдолтой мэт санагдах хаврын сайхан өдрүүдийн нэг байлаа.
  
  
  Тара таксинд эвгүй чимээгүй байв. Тэр миний гарыг чанга атган уруулаа хазаж, өөрийнхөө орчуулагдах боломжгүй бодолд автав. Тэр онгоц газардсанаас хойш ийм байдалтай байсан. Жолоочийн радиог хуучин стандартаар тоглодог станцуудын нэгэнд тохируулсан байсан бөгөөд яг одоо тэд Коул Портерын "Тийм ойр, бас тийм ч хол" хэмээх хуучин сайхан дууг тоглож байна. Тэр ийм л байсан.
  
  
  Бид Дюпонын тойрог руу явж, Хэвлэл, Телеграфын нэгдсэн үйлчилгээний нэгэн ер бусын хаалганы өмнө зогсов. Наад зах нь AX-ийн төв байрны гаднах фасад нь Лондонгийн тэр хуучирсан цайны дэлгүүрээс хамаагүй дээр.
  
  
  Хок биднийг урам зоригтойгоор угтав. Тэр эмх замбараагүй ширээнээсээ дээш харан архирав.
  
  
  "Суу" гэж тэр хэлэв. "Чамд нэг минут байна уу?"
  
  
  Тэр улаан нууц хавтсанд нэг юм уншиж, асаагүй навчин тамхи зажилж байв. Клонуудтай хийсэн бидний бяцхан тулаан дууссан ч Хоукийн ширээн дээр дайн үргэлжилсээр байв. Шинэ бизнес. Шинэ түүхүүд.
  
  
  Тара цонхоор наран тусдаг модны оройг харав. Түүний дээд уруул чангарч байв. Би эргэж хараад мөрөө хавчив. Юу ч түүнийг зовоож байна, тэр эрт орой хэзээ нэгэн цагт үүнийг ойлгох болно. Тэр покерт орох ёсгүй эмэгтэйчүүдийн нэг байсан. Ядаж ийм мэдрэмж төрж байсан бол.
  
  
  Би түүн рүү харахын оронд Хоук руу харлаа. Залуу цэнхэр нүдтэй түүний хөгшин нүүрэн дээр. 1940 онд нацистуудын цугларсан газрын дурын хаягийг хэлж чадах тархитай боловч өчигдөр ямар цамц өмссөнөө санахгүй байна.
  
  
  Эцэст нь тэр дээш харав. "Уучлаарай" гэж тэр сөөнгөхөн хэлэв. "Чамайг аюулгүй гэдгийг мэдсэний дараа чи миний тэргүүлэх чиглэлийн жагсаалтаас алга болсон." Тэр Тара руу эргэв. -За, хатагтай Беннет. Тэмцлийн идэвхтэй хэсэг танд хэр таалагдаж байна вэ?
  
  
  Тара инээмсэглэв. Хачирхалтай, үнэмшилгүй инээмсэглэл. "Маш сайхан" гэж тэр чимээгүйхэн хэлэв. 'Тийм ээ, маш сайхан. Гэхдээ... Би үүнийг дахиж хийхийг хүсэхгүй байна гэж бодож байна."
  
  
  "Үгүй юу?" Тэр нэг хөмсгөө өргөн миний зүг харав. - За, Картер. Чиний ээлж. Тэр шаржигнах эргэдэг сандал дээрээ налан зажилсан тамхиа асаав.
  
  
  "Та үүний ихэнхийг аль хэдийн мэдэж байсан, эрхэм ээ." Бид эдгээр клонуудын үүрийг олж устгасан. Тара клон үр хөврөл, лаборатори, түүний ард байгаа галзуу эрдэмтэнд анхаарал тавьжээ. KAN тэднийг үржүүлэхээ болино. Наад зах нь бид амьд байх хугацаандаа би Вин По, Лао Цэнг болон насанд хүрсэн бүх клонуудыг саармагжуулсан. Наад зах нь Индохинад байсан бүх хүмүүс
  
  
  "Бид энд байсан хүмүүс, Лондонд байсан цөөхөн хүмүүс" гэж тэр миний яриаг таслав. “Бид мөн тэдний хар тамхины мэргэжилтэнтэй холбогдож байсан. Байна. Одоо түүний нэр хэн бэ?
  
  
  "Пэм Кон." †
  
  
  'Тийм ээ. Бид түүнд байгаа бөгөөд тэр бүх зүйлийг анхааралтай хүлээн зөвшөөрдөг. Мэдээжийн хэрэг, бид түүнд эхлээд өөрийн үнэний серумыг өгсөн. Хок нүд ирмэв. Тэр над шиг боломжуудыг ашиглах дуртай байсан. "Бидэнд санаа зовох зүйл байхгүй." Энэ Featherstone шоу мөн хаалттай байсан. Үүнийг Скотланд-Ярд хариуцдаг. Тэд тэнд маш их хит авсан бололтой. Мөн энэ мөнгөөр CAN-ийн олон үйл ажиллагааг санхүүжүүлсэн.
  
  
  Би Hawk-д опиумын талбайнууд болон CAN хар тамхины наймааг нэвчих хэрэгсэл болгон хэрхэн ашигласан тухай ярьсан. Тэр түүгээр шимэгч хорхойг алж байгаа юм шиг толгойгоо баргартай сэгсрэн тамхиа унтраалаа. “Харамсалтай нь хар тамхины наймаа манай эрх мэдэлд хамаарахгүй. Гэхдээ би эдгээр хар тамхины цаана шунал гэхээсээ илүү их зүйл байгааг хэлсээр байна."
  
  
  Тэр санаа алдлаа. “Магадгүй тэд одоо жаахан сонсох байх. Ямар ч байсан энэ намуу цэцгийн тусгай талбайг таны хаасан Нассау дахь салбартай хамт ашиглахаа больсон. Энэ нь хоёр болно.
  
  
  "Бас хэдэн зуун ийм газруудаас эхлэх хэрэгтэй."
  
  
  Хок намайг цоо цоолох харцаар харав. "Мянга мянган хүн илүү тохирох болно." Тэр Тара руу буцаж эргэв. 'За.' -Үнэндээ та аз жаргалтай байх ёстой. Чиний... би дахиад юу гэж нэрлэсэн юм бэ? ...галзуу, санаанд багтамгүй онол... за тэгээд үнэн болж таарлаа.
  
  
  Тара хоолойгоо заслаа. "Та үүнийг бурхан болсон, галзуу мөрөөдөл гэж хэлсэн, эрхэм ээ." - тэр шууд хэлэв.
  
  
  Хок будилсан харагдав. Магадгүй амьдралдаа анх удаагаа. "За, за" гэж тэр бувтнав. "Би чамайг энэ бүхнийг даван туулахыг зөвшөөрсөн биз дээ?"
  
  
  "Тийм ээ, ноёнтоон" гэж тэр ганцхан хариулсан.
  
  
  "Тэгвэл зүгээр." Тэр биднийг явуулахаар бэлдэж байв. - 'Өшөө илүү?'
  
  
  Би толгой дохив. 'Хоёр зүйл. Би эдгээр лам нарт шинэ хийд олж өгөхийг хичээнэ гэж амласан. Чөлөөт нутаг дэвсгэрт хаа нэгтээ. Би хэлсэн үгэндээ хүрмээр байна. Бид үүнийг зохицуулж чадна гэж бодож байна уу?
  
  
  Хок дэвтэртээ тэмдэглэл хийжээ. “Өмнөд Солонгост цэргийн бааз байгаа гэдэгт би итгэдэг. Үүнийг эхлээд шалгая. Бид үүнийг хийж чадна гэдэгт итгэж байна. Мөн хоёр дахь асуулт.
  
  
  "Роско."
  
  
  Хок шинэ навчин тамхиа арай ядан асааж эхлэв. Дараа нь тэр дээшээ хараад Роскогийн тухай хэлэв. Тэр хараал идсэн шүхэр болон түүнийг хэрхэн олсон тухай.
  
  
  "Энэ нь зарим талаараа дээр байсан байх" гэж тэр хэлэв. Дараа нь тэр харанхуй инээв. -Хараал ид, ингэж хэлэх нь тэнэг хэрэг.
  
  
  Тэр шаржигнах сандал дээрээ эргэж цонхоор харав. Гадаа харлаа. "Бид энэ Роско залуугийн талаар маш их таагүй мэдээлэл авч байна гэж хэлмээр байна. Тэр хэтэрхий хөгширч, хэтэрхий хайхрамжгүй болжээ. Лондон дахь Абингтон зодог тайлах зөвшөөрөл хүссэн. Энэ болохоос өмнөхөн та түүн рүү залгасан. Ямар ч байсан энэ нь түүний сүүлчийн ажил байх болно. Роско үүнийг яаж ойлгох байсныг би мэдэхгүй. Хамгийн сайхан жилүүдэд тэрээр маш сайн агент байсан. Энэ бол түүний амьдрал байсан.
  
  
  Хок гүнзгий амьсгаа авав. Тэр өөрийгөө бодсон болов уу гэж бодсон. Тэр өөрөө хайхрамжгүй болж, хэн нэгэн түүнийг тэтгэвэрт гаргахаар шийдсэн өдрийн тухай. Эзэн минь, би ч гэсэн өөрийнхөө тухай бодож эхэлсэн.
  
  
  Хок цонхноосоо эргэж харав.
  
  
  "Чи юу хийх вэ? Гайхамшигтай амралтаа гадаадад өнгөрүүлэх үү?" Энэ бол тэр надад хэдэн долоо хоногийн чөлөө өгч байгаагаа хэлэх арга байсан юм.
  
  
  Би Тара руу хараад Ривьерагийн тухай бодлоо. Эсвэл Таитигийн тухай. Тийм ээ, эзгүй арал бидний хувьд төгс байх болно. "Магадгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр үргэлжлүүлэв. -'Тэгээд чи. Хатагтай Беннет? Та ч гэсэн хэд хоног амрах эрхтэй. Бид Петрийг маш сайн халамжилж байгаа эсэхийг шалгасан, гэхдээ та амралтаа хамтдаа өнгөрөөж болно. Та хоёр.'
  
  
  Би илүү өндөр араа руу шилжсэн.
  
  
  "Питер?" Би түүн рүү эргэв.
  
  
  Тэр миний нүд рүү эгцлэн харав. "Питер Хансен" гэж тэр чимээгүйхэн хэлэв.
  
  
  Питер Хансен, шархадсан баатар. Тэр намайг болгоомжтой байхыг сануулахдаа лабораторид хэний нэрийг хэлсэн бэ? "Миний нөхөр" гэж тэр дүгнэв.
  
  
  Эелдэг зан гаргах цаг багатай хүний хувьд Хок өгөөмөр зангаа хийсэн. Тэр хоолойгоо засаад босоод коридор руу гарлаа.
  
  
  Тара над руу гунигтай харав. "Би түүнд хайртай" гэж тэр хэлэв. -Би түүнийг орхиж чадахгүй. Чаддаг байсан ч би үүнийг хийхгүй. Гэхдээ Ник, би чамайг хайрлахдаа маш их хайртай байсан. Тэр гараа сунган намайг бариад өөртөө татлаа. Би түүний царайг харлаа. Сүүлийн удаа. Дур булаам ногоон нүд, хүрэн улаан үс, тэр хэвээрээ байсан тэнэг сэвхнүүд. Тэгээд би түүнд ямар амьдрал хүсэх вэ гэж бодсон. Бүх зүйл байгаагаараа үлдэж, хэзээ ч хар дарсан зүүд болон хувирдаггүй, аюулгүй, сайхан амьдрал. Би түүнд хэзээ ч амлаж чадахгүй амьдрал. Миний хэзээ ч амьдарч чадахгүй амьдрал. Миний хэзээ ч хүсээгүй амьдрал.
  
  
  "Магадгүй зарим талаараа дээр байх" гэж би хэлэв. "Бурхан намайг тэнэг зүйл ярьсны төлөө хайрлах болно."
  
  
  
  
  
  Номын тухай:
  
  
  Нэгэн удаа туршилтанд зориулагдсан хэвлэл гарч байсан: хэн нэгнээс биеийн эсийг авч, түүнийг зөв нөхцөлд хөгжүүлэх, энэ хүний хуулбарыг авах. Давхар нь гадаад төрхөөрөө адилхан байх болно, тэр чадвараараа адилхан байх болно.
  
  
  Ник Картер үүнд итгэхгүй байсан ч ийм "клонууд" эсвэл ижилхэн хосуудтай тулгарах үед түүнд итгэх хэрэгтэй байв. Энэ тохиолдолд эдгээр нь Конгресс, Сенат, Америкийн Ерөнхийлөгчийг айлган сүрдүүлж, тэдний хүсэлд захируулах гэсэн ганц зорилготой гайхалтай алуурчны давхаргууд юм. Ингээд дэлхийн улс төрийг янз бүрийн өнцгөөс хянаж байна.
  
  
  Ник Картер хүссэнээрээ олон клоныг устгаж чадна, гэхдээ энэ нь утгагүй юм. Мөн АНУ-ын сенаторуудыг хөнөөж байх хооронд Картер цөхрөнгөө барсан ажлаа хийж байна: клон үйлдвэрлэхээ зогсоож, жинхэнэ алуурчныг устга.
  
  
  Гэхдээ клон болгон жинхэнэ эр хүн байж чадахгүй гэж үү?
  
  
  
  
  
  
  Агуулгын хүснэгт
   2-р бүлэг
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  15-р бүлэг
  
  
  
  16-р бүлэг
  
  
  
  17-р бүлэг
  
  
  
  18-р бүлэг
  
  
  
  19-р бүлэг
  
  
  
  20-р бүлэг
  
  
  
  21-р бүлэг
  
  
  
  22-р бүлэг
  
  
  
  23-р бүлэг
  
  
  
  24-р бүлэг
  
  
  
  25-р бүлэг
  
  
  
  26-р бүлэг
  
  
  
  27-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  Мөсөн аймшгийн аймшиг.
  
  
  Лев Шкловский нас барсан хүү Антоныхоо дурсгалд зориулан орчуулав
  
  
  Жинхэнэ гарчиг: Ice Trap Terror
  
  
  
  
  
  Эхний бүлэг
  
  
  Модны оройн дээгүүр аль хэдийн харанхуй болж байв. Сүүдэр хоорондоо сүлжилсэн навчис дээгүүр гулсаж, тэр чигтээ тархсан дарангуйлах халууны уурын хөшгийг зузаалаа. Энэ нь надад байсан удааширсан, ядарсан мэдрэмжийг улам дордуулсан. Ширэнгэн ойд эвлэршгүй хүч нуугдаж байдаг - таны бүх эрч хүчийг, тэр ч байтугай амьдрах хүслийг чинь сордог аварга хануур хорхой. Энэ хүч надад нэг өдөр хагасын турш нөлөөлж байна. Тэр намайг зогсоод хэвтэхийг, зүгээр л бууж өгөөч, энэ чөтгөрийн хорхой шавьж намайг үүрд устгаж өгөхийг уриалав. Ник Картерын төгсгөл - супер агент AH, Killmaster N3. Ингээд би шумуулын эрэг гэж нэрлэгддэг Никарагуагийн энэ тамын буланд өөрийгөө оллоо. Хачирхалтай нь энэ намхан халуун намгархаг газрын нэрийг эдгээр чөтгөрийн шавжнаас бус шумуулын индианчуудаас авсан юм.
  
  
  Гэсэн хэдий ч би харанхуй болохоос өмнө зорьсон газраа хүрэх ёстойгоо мэдэж байсан тул тэссэн. Бараг нэвтэршгүй далд мод намайг хангалттай саатуулсан. Би ширэнгэн ойн метр бүрийг соёогоор цэвэрлэх хэрэгтэй болсон. Сая тайрсан бөөн ногоон мод дахин нисэн ирэхэд би харааж зүхээд бүдрэх шахсан.
  
  
  Би энд хялгасан судас шиг эргэлдэж буй мянга мянганы нэг нь бараг хуурай горхины өтгөн шаварт ухаж байлаа. Түүгээр явж байтал мөлхөж буй нялцгай биетүүд зогсонги шавар дундаас босч эхлэв. Нүүрэн дээр минь хөлс урсаж хувцас, үүргэвчийг минь норгоно. Үүргэвчний оосор миний мөрийг таслах шиг боллоо.
  
  
  Өчигдөр өглөө эрт Тэнгисийн цэргийн эргүүлийн хөлөг намайг Лагуна де Перлас руу буулгав. Тэндээс баруун урагшаа Тунгла голтой зэрэгцэн алхав.
  
  
  Арванхоёрдугаар сар байсан болохоор борооны улирал дууслаа. Би үүнд талархаж байсан. Никарагуад хур тунадас ихээхэн ялгаатай байдаг ч Карибын тэнгисийн эрэг дээрх Блюфилд жилд 750 сантиметр хур тунадас ордог. 7, 8-р сард аль хэдийн бүрэн зовлонтой байсан миний аялал огт боломжгүй байх байсан.
  
  
  Энэ буланд зам байхгүй. Цорын ганц хурдны зам бол тус улсын нөгөө захад орших Панамерикано юм. Үндэсний төмөр замын сүлжээ нь ойролцоогоор дөрвөн зуун тавин километр бөгөөд ихэвчлэн Номхон далайн эрэгт байрладаг. Ямар ч байсан тэр хавийн цорын ганц зам дээр өөрийгөө харуулж зүрхлээгүй шигээ хэзээ ч хэрэглэж зүрхлэхгүй. Цагаан арьст үл таних хүнийг анзаарч, үл итгэх байсан бөгөөд энэ нь эгзэгтэй үе шатанд гамшиг болох байсан.
  
  
  Би энэ бодит бус бүрэнхий ертөнцийн тод өнгөөр дамжин намхан оргилын нурууны зүүн тэгш өндөрлөг хүртэл замаа үргэлжлүүлэв. Эндхийн хамгийн өндөр оргил нь хоёр мянга хүрэхгүй метр, дундаж өндөр нь долоон зуу. Нөгөө талаар уулс нь тал нутаг, нуур бүхий үржил шимт өндөрлөг газар уруу бууж ирдэг. Харин энэ талд ширэнгэн ойгоор бүрхэгдсэн энгэр, хорхой шавьжаар дүүрсэн мод, өтгөн махлаг ургамал, мөөгөнцөр бүхий эцэс төгсгөлгүй цуваа байв. Мод, мөчрүүдийн эргэн тойронд ороосон асар том усан үзмийн мод; хөгц, харанхуй хөвд газар бүрхэв. Хаа сайгүй ялзарсан ургамлын хурц үнэр ханхалж байв.
  
  
  Аажмаар авиралт огцом болж; уулын хяр улам хурц болж, ангал гүн гүнзгий болов. Хавцал нь борооны ус урсдаг сав байсан бөгөөд тэдний зогсонги намаг нь намайг амттан гэж үздэг олон сая дайсагнагч амьтдын үржлийн газар байв. Агаар үргэлж шавжаар дүүрэн байв. Мэлхий болон жижиг хөхтөн амьтад зөвхөн шөнийн цагаар гарч ирэв. Шувууд өдрийн цагаар байр сууриа эзэлдэг боловч ихэвчлэн модны оройд өндөр суудаг байв. Хүрхрээний дэргэд асуудал үүсгэгчид, мэлхий, тасралтгүй жиргэх шувууд цугларав. Хэрээний хэмжээтэй, гэхдээ маш тод өнгөтэй нэг байсан. Тэр бараг төгс хэмжүүр исгэрч, сүүлчийн тэмдэглэлийг хэзээ ч давтаагүй. Энэ нь намайг галзууруулсан. Шавьж хазуулж, шувууны галзуурахаас гадна могой, гүрвэлийг тэвчих хэрэгтэй болсон. Өдрийн цагаар өмхий гүрвэл шиг тэнүүчлэгчид бас л газар гүйлдэнэ. Мөн нүх, мөчир дээр боа хясаа, дунд зэргийн хэмжээтэй модны могойнууд, соёотой догшин жадчин зэрэг гулгамтгай махчин могойнууд байв. Тэдний төрөлх нутаг бол бараг судлагдаагүй, газрын зураг нь гараагүй, тэнд очих гэж оролдох тэнэг хэнийг ч цөлмөсөн үхлийн аюултай газар байсан.
  
  
  Өдрийн үлдсэн хэсгийг би хахаж цацсан гүнд тэнүүчилж, ганц удаа зууш идэхээр зогслоо. Би амжихгүй гэдэгтээ итгэлтэй байсан ч харанхуй болж, хэдэн үүлний цаанаас гэрэлтсээр байгаад удааширч, Гондурасын далдуу модны том бүлэгтэй таарав. Энэ нь бүхэлдээ өдтэй навчтай, нэлээд гөлгөр их биетэй эдгээр өндөр далдуу модноос бүтсэн ойн доторх ой шиг байв. Тэдний хооронд цуст шумуулаар хүрээлэгдсэн жижиг инжрийн мод ургасан байв.
  
  
  Гондурасын далдуу мод нь Төв болон Өмнөд Америкийн ширэнгэн ойд ургадаг боловч ийм бөөгнөрөл ховор байсан. Энэ нь Маяачууд энэ модны үр жимсийг ашиглан тос гаргаж авдаг байсан тул тухайн газар нутаг нэгэн цагт тариалан эрхэлдэг байсныг нотолж байна. Хэдийгээр энэ модыг чулуун сүхээр огтолно гэдэг амаргүй байсан ч тэд модыг барилгадаа ашигладаг байжээ. Энэ нутагт мод цэцэглэн хөгжиж, эцэст нь хаа сайгүй тариалж байсан газар нутгийг эзлэн авав.
  
  
  Би дал модны төгөлд орсон цагаасаа эхлэн удаан, болгоомжтой алхав. Шууд урд нь хурандаа Земблагийн штаб байх ёстой. Нууцлаг хурандаа болон түүний үйл ажиллагааны талаар бяцхан AH-ийн олж мэдсэн зүйлээс би ойн энэ хэсгийг хүмүүс, бамбарууд, задралын мина, хамгийн өчүүхэн дуу чимээг ч сонсох чадвартай мэдрэмтгий дохионы микрофоноор маш сайн хамгаалж байсныг би мэдсэн.
  
  
  Дөрвөн хөлөөрөө урагш мөлхөж, талбайн инч бүрийг судалж үзлээ. Би сойз дундуур шахаж, чулуун дундуур могой шиг гулгав. Би хамгийн хэцүү, явах боломжгүй замыг зориуд сонгосон. Хэрэв амьтан эсвэл ургамал өчүүхэн төдий чимээ гарвал би түүгээрээ урагш хөдөлж, өөрийнхөө гаргаж буй дууг дардаг. Үүргэвч нь хүнд бөгөөд хажуу тийшээ найгаж байв. Нүдэнд минь хөлс урсаж, сайн харж чадахгүй байлаа. Энэ нь намайг ханцуйгаараа нүүрээ арчихад улам ихээр уурлав.
  
  
  Бэлтгэлийн баазад, олборлосон гэгддэг ой мод, талбайн хувьд энэ нь манай багш нарт садист таашаал өгсөн практик тоглоом байв. Энд бүх зүйл үхлийн аюултай байсан тул би өвс, буталсан хөвд, усан үзмийн мод бүрийг олох гэж хичээсэн. Хэд хэдэн уурхай илрүүлж, тэднийг тойроод гар хүрээгүй. Утас таслах нь амиа хорлох болно. Замд орохын өмнөхөн би галын кабель оллоо. Би түүний хажуугаар мөлхөж очоод дохионы сум олоод зэвсгийг нь хураав.
  
  
  Энэ зам нь Тунгла голоос эхэлж хойд зүг рүү чиглэсэн хогийн ургамлаар дүүрсэн зам байв. Доор нь сэлүүрт завины усан онгоцны зогсоол байсан байх, мөн бутанд хэдэн мэргэн буудагч байсан байж магадгүй юм. Хурандаа Земблагийн ширэнгэн ойд нуугдаж байсан газрын ойролцоох зам нь мэдээж мина болон бусад хавхнуудаар дүүрсэн байв. Тиймээс би тэр шулуун, нарийн замаар явах ёсгүй байсан. Би буцаж сүүдэрт алга болж, мод дундуур илүү болгоомжтой явж эхлэв. Гучин метрийн зайд зам гэнэт эргэж намайг таслав. Би хөвдөөр хучигдсан жижиг талбайг сайтар шалгав. Бүдэг гэрэлд жижигхэн далавчтай, гялалзсан эрвээхэй бүжиглэж байхад тэр үнэхээр тайван харагдаж байв.
  
  
  Уурхайг үсний хавчаарыг дээш харуулан хөвдөөр булжээ. Яг орой дээр нь жижигхэн хөвд наалдсан байсан тул хэн тавьсан ч мэргэжлийн түвшинд хангалттай хийгээгүй. Миний баруун, зүүн талд зузаан өргөстэй хашлага байв. Би үүнээс зайлсхийж чадсангүй, тэгэхгүй бол буцаж очоод энэ газрыг холоос тойрох хэрэгтэй болно.
  
  
  Би бөхийж байгаад ямар нэгэн чимээ сонсов. Би юу ч сонссонгүй юу хийхээ гайхаж байлаа. Буцах урт аялал нь уурхайг зэвсэглэхээс илүү аюултай байж магадгүй юм. Энэ нь хүрэхэд тэсэрч дэлбэрэх урхи байсан байж болох ч энэ нь хурандаа Земблагийн дүрд тохирохгүй бололтой. Тэр гарцыг найдвартай болгохын тулд ухаж чадахгүй болсон уурхайг дэмий үрдэг хүн биш байв.
  
  
  Би мөрөөрөө ардаа байх ширэнгэн ойн харанхуйг харлаа. Эргэж ирэхэд дэндүү удаан хугацаа шаардагдах бөгөөд харанхуйд надад боломж байсангүй. Би урагш мөлхөж, хөвдний хэсэг болгоомжтой өргөв. Уурхайн даралтын дор нэг гал асаах ажиллагаа байсан. Амьсгаагаа даран өмдөндөө гараа арчаад галын бариулыг эргүүлэв. Утаснууд нь зэвэрсэн, бариул нь тийм ч амархан өгсөнгүй. Эцэст нь ажилласан. Би гал хамгаалагчийг гаргаж, бариулыг уурхай руу буцааж, хөвдний хэсгийг сольсон. Тэгээд би дахиад л санаа алдлаа.
  
  
  Би босоод хажуугийн бут руу буцах хүртэл зам дагуу болгоомжтой алхлаа. Би үлдсэн аяллаа бутанд нуусан. Бүх нарийн ширийн зүйл нь хамгийн их хүчин чармайлт шаарддаг. Би тойрч гарах өөр уурхай, зарим галын бамбар олсон. Уурхайнууд шавьж шиг зузаан тархсан байв. Эцэст нь би илүү нээлттэй орон зайд гарч ирэв. Хэдэн метрийн зайд усан үзмийн ороонготой бут, модоор зузаан бүрхэгдсэн өндөр өнцөгт толгод сүндэрлэв.
  
  
  Өнгөц харахад пирамид шиг толгод шиг харагдсан. Харин дараа нь би харсан бол суурийг нь давхарласан чулуугаар хийсэн, нэг талд нь хэдэн зуун шаттай шат байдаг. Хана нь үзэсгэлэнтэй цахирмаа болон бусад эпифитүүдээр бүрхэгдсэн байсан бөгөөд модны мөчир гэхээсээ илүү чулуун эдлэлийн ан цаваар гэртээ байдаг. Би эртний Майячуудын барилгын балгасыг харлаа. Тэднийг хүний гараар хийсэн бүтээл гэж хүлээн зөвшөөрөх бараг боломжгүй байсан. Тэд мянган жилийн өмнө тэднийг залгисан ширэнгэн ойтой нэг болсон. Энэхүү алслагдсан газар харанхуй бөгөөд нууцлаг ширэнгэн ойн гүнээс сүм хийд мэт тод томруунаар бүтээгдсэн байгууламж нь гайхалтайгаар босчээ.
  
  
  Түүхэн үнэ цэнээс нь илүү чухал нь одоо ямар зорилгоор ашиглагдаж байсан юм. Энэ тухай мэдээллүүд бидэнд хэсэгчлэн хүрч ирсэн бөгөөд ихэнхдээ цуурхалаас үүдэлтэй байдаг. Гэсэн хэдий ч, хэрэв бидний мэдээлэл зөв байсан бол эдгээр тусгаарлагдсан, орхигдсон мэт санагдах балгасууд нь төсөөлж болох хамгийн дэвшилтэт цахим суурилуулалт байсан юм.
  
  
  Энэ бүхэн хоёр сарын өмнө Мексикийн Оаксака дахь манай төлөөлөгчийн буруу радио мессежээр эхэлсэн. Тэр цагаас хойш Урлагийн академид өөрийгөө хурандаа Зембла хэмээн нэрлэсэн хосгүй суут хүний дүр төрхийг аажмаар бий болгожээ. Тэрээр уур амьсгалын өөрчлөлтийн талаар ямар нэгэн зүйл зохион бүтээсэн бөгөөд уур амьсгалын хяналтыг зэвсэг болгон ашиглахыг хүссэн. Тэр үүнийг хэний эсрэг, яагаад ашиглах нь тодорхойгүй байв. Гэсэн хэдий ч Маяагийн энэхүү сүмд эцэс төгсгөлгүй буцалж буй ширэнгэн ойг аварга том мөсөн гол болгон хувиргах хангалттай тоног төхөөрөмж байгааг бүх зүйл харуулж байна.
  
  
  Хэдэн өдөр, магадгүй хэдэн цагийн дотор тэрээр үүнийг хийхээр төлөвлөжээ: анхааруулгагүйгээр Төв Америкийг арктикийн нэг том ландшафт болгон хувирга.
  
  
  Би түүнийг зогсоох ёстой байсан.
  
  
  
  
  2-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би үүргэвчээ тайлаад газар болгоомжтой тавив. Энд хоёр өдрийн аялал хийхдээ надад үнэхээр таалагдсан. Тэр намайг хоол унд, орон байраар хангасан бөгөөд би түүнийг дахин тусална гэж найдаж байсан. Дараа нь миний хийх ёстой зүйлийг анхааралтай, чимээгүй хийх ёстой байв. Миний авч явах зүйл бол AX лабораторийн залуусын энэ хэрэгт тусгайлан хийсэн жижиг хэрэгсэл байлаа. Би үүнийг бүсэндээ хавчуулж чадсан тул гар минь чөлөөтэй болсон. Миний хийн бөмбөгийг шагайнд нааж, ганзага гарыг минь оосорлоо. Би Лугерээ орхисон. Би одоо Вьетнамд ашигладаг 7.65 мм-ийн Чи-Ком загварын гар буутай байсан. Энэ нь дуу намсгагчтай байсан бөгөөд хүрээгүй хайрцаг бүхий тусгай хайрцаг шаарддаг. Энэ нь Luger-ээс хол байсан: энэ нь тийм ч их хүч чадалгүй байсан ч ойрын зайд яг адилхан үр дүнтэй байв. Түүнээс гадна та Luger дээр дуу намсгагч тавьж чадахгүй. Би илүү хүнд герман гар буунд дассан байсан тул энэ атгах нь миний гарт тийм ч таатай санагдсангүй.
  
  
  Мачет авчирч өгье гэж бодсон ч балгас дарагдаагүй байсан тул түүнийг даван туулах шаардлагагүй, хэрэв би хутга хэрэглэвэл дуу нь намайг орхих нь гарцаагүй. Хэрвээ танд зай байгаа бол урт иртэй хутга бол сайн зэвсэг байсан ч Люгер шиг сүмд ажиллахад хэцүү байх болно. Тиймээс би түүнийг үүргэвчээ үүрээд сүмийг тойрсон талбай руу явлаа. Энд ямар ч өргөн нэвтрүүлгийн студиос илүү олон микрофон нуугдаж байсан байх. Дохиоллын систем анхааруулга өгөхөө больсон тул дэлгэцийн хүн намайг ширэнгэн ойн амьтан гэж андуурна гэж би бодсон. Би үсрэн босоод сүмийн эхний ирмэг рүү татав. Би нурж унасан шатанд итгэдэггүй байсан тул үндэс, усан үзмийн мод, хожуул зэргийг ашиглах шаардлагатай болсон.
  
  
  Би өөр урхинд сохроор унах шахсан. Азаар модны өндөрт жижиг нүх байхыг олж харлаа. Уурхайг тарьсан хүн хясаа хаана тарьснаа зааж өгсөн. Би хөдөлж зүрхэлсэнгүй. Гал асаагчийг олохын тулд надад үүрд зарцуулсан. Энэ нь жижиг хурц үзүүртэй, шаргал өнгөтэй нимгэн кабель байв. Тэр хоёр модны завсар сунаж, навчис руу бүрмөсөн алга болжээ. Цааш явбал миний махыг сахлын хутга шиг зүснэ. Яг тэр үед тээглүүр модны цаадах жингээс мултарч, мод бид хоёр хамтдаа агаарт хөөрнө. Зочломтгой хүн, энэ хурандаа Зембла!
  
  
  Би кабелийг тойроод цааш болгоомжтой мөлхөв. Хэдэн метр тутамд би хөлөө усан үзмийн мод руу залгаж сонсож, амрах болно. Тэгээд би дахин бослоо. Дэмжихийн тулд би ангархай, цухуйсан хэсгийг ашигласан. Модны оройн дээгүүр мандаж буй сарыг би харав.
  
  
  Нэгэнт орой дээр гарч ирэн хошуутай эрдэнэ шишийн хоёр блок чулуун дунд бөхийв. Хавтгай, тэгш өнцөгт хэлбэртэй дээврийг би шалгаж үзсэн. Шат руу гарах урд хэсэг, ар тал нь миний өгсөж байсан талаас хоёр дахин урт байв. Дээвэр нь цэвэрхэн байсан, магадгүй шинээр тавьсан байх. Цаад талын буланд овоолж буй нуранги шиг овоохой мэт зүйл зогсож байв.
  
  
  Ариун сүм рүү орохын тулд дээвэр рүү орох өөр гарц байхгүй тул би тэр овоохойн хаалгаар гарах ёстой байв. Би болон овоохойн хооронд хоёр хамгаалагч, нэг нисдэг тэрэг зогсож байв. Хамгаалагчдын нэг нь нисдэг тэрэгний явах эд анги руу налан байв. Нөгөөх нь парапетаар аажуухан алхав. Хоёулаа намхан, нуруулаг mestizos байсан; Далан хувь нь Никарагуачуудын тал нь уугуул Америк, хагас нь испаничууд. Тэд сул өмд, цамц, зөөлөн илгэн гутал өмссөн байв. Тэд сайн байгаа бололтой, дуугарсангүй. Тэд жинхэнэ цэргүүд шиг хувцаслаагүй ч хэрэв тэдэнтэй хэт ойртвол хөнгөн автомат буугаа хялбархан ашиглаж болно. Эдгээр нь Бельгийн 7.62 мм-ийн НАТО-гийн FAL буу байв; маш сайн бөгөөд өмнөд америкчуудын дунд маш их алдартай.
  
  
  Нисдэг тэрэг нь гурван хүний суудалтай Bell Sioux 13 R байсан. Энэ нь сүүлээ дээш өргөсөн том соно шиг харагдаж байв. Солонгосоос хойш өргөн хэрэглэгдэж байсан найдвартай ажлын морь байсан. Энэ бурхан болсон газар ийм зүйл л тээврийн хэрэгсэл байсан. Тиймээс сүмийн дээврийг буухад тохиромжтой болгосон. Хок агаарын гэрэл зураг авч, нисдэг тэрэг ихэвчлэн дээвэр дээр зогсож байсныг харуулсан. Долоо хоногийн өмнө хийсэн шалгалтаар нисдэг тэрэг албан ёсны археологийн багийнх биш болох нь тогтоогджээ. Энэ нь Мехико дахь армийн агуулахад хэд хэдэн нууцлагдмал гүйлгээний үр дүнд олж авсан. Энэ нь хот хамгийн хүчтэй цасан шуурганд нэрвэгдсэнээс хэдхэн хоногийн дараа болсон юм. Өөрөө тийм ч хүчтэй биш, гэхдээ AH-ийн хамгийн муу сэжиглэлийг бий болгоход хангалттай. Үүнээс болж Хок намайг энд явуулахаар шийдэв.
  
  
  Би энэ нисдэг тэргийг манайханаас хамгийн түрүүнд анхааралтай ажигласан. Хаалган дээр сониуч бэлгэ тэмдэг байв; гурван час улаан зураастай алтан нар. Хэн нэгэн үнэт эдлэлийг хутгаар огтолж, төмрөөс нь цус урсах шиг болов. Энэ юу гэсэн үг вэ гэж би гайхлаа. Эргүүл ойртоход би түүний цээжний халаасан дээрх ижил наалтыг анзаарав.
  
  
  Тэр улам ойртсоор... Нөхцөл байдал хүндэрлээ. Хоёр хамгаалагч одоо бие биенээсээ хол байсан тул би тэднийг сууж байсан газраасаа зэрэг буудаж чадахгүй байлаа. Хэрэв би нэгийг нь буудвал тэр намайг эргэж дагахаас өмнө нөгөөд нь анхааруулна. Хэрэв би хэтэрхий эрт нүүсэн бол би тэдний дунд орсон; гэхдээ би хоцрох юм бол би бас харх шиг баригдах болно. Тиймээс ямар нэгэн байдлаар хоёуланг нь нэг дор саармагжуулж, дараа нь чимээ гаргахгүй байх ёстой.
  
  
  Хамгаалагч парапетаас унасан хэд хэдэн чулууг тойрон алхав. Тэр дээврийг маш олон удаа тойрон алхсан тул жижиг малгайгаа түүн дээр шидээд мөрөн дээр нь буу унжсан парапет дээгүүр зорилгогүй харж байв. Заримдаа тэр харахаас ч санаа зовдоггүй байв; гүйж буй нохой хүртэл хийдэг зүйл. Эхний шаардлага бол таны амьдрал үүнээс шалтгаалж магадгүй тул та эргэн тойронд юу болж байгааг үргэлж мэдэж байх ёстой. Энэ нь түүнд амиа алдах болно.
  
  
  Би гартаа стилетто тавив. Нөгөө гартаа дуу намсгагчтай гар буу байсан. Сүүдэр намайг бүрэн залгив. Би чулуунуудын нэг байсан. Бүрэнхий үед объектуудыг харанхуйгаас ялгахад заримдаа хэцүү байдаг бөгөөд би үүнийг баталж чадна. Тэр улам ойртож ирэв. Би амьсгаагаа дарлаа... Гэнэт би түүнийг харахаа больсон. Тэр дахиад хэдэн унасан чулууг тойрон алхаж байсан байх. Хэсэгхэн зуур түүнийг намайг харсан байх гэж айж, нуугдахын тулд ухасхийв. Тэгээд нүднийхээ булангаар түүний хөлийг олж харав. Тиймээс тэр намайг тэнд байгааг мэдээгүй хэвээр байсан. Одоо би түүний амьсгал, өмднийх нь чимээг дээвэр дээр сонсож байв. Гурав хүртэл тоолчихоод үсрэн бослоо.
  
  
  Ер нь миний гол санаа зовоосон зүйл бол нисдэг тэрэгний харуул байсан. Би тэднийг эхлээд замаас нь холдуулж, үлдсэнийг нь бамбай болгохыг хүссэн. Холын зай, түүний урьдчилан таамаглах аргагүй хариу үйлдэл, намайг ямар ч чимээ гаргахыг зөвшөөрдөггүйг харгалзан үзвэл тэр хамгийн их аюул заналхийлж байв. Би хоёр удаа хурдан буудсан. Эхний сум нь түүний цээжин тус газар, хоёр дахь нь хүзүүнд туссан. Тэр чимээ гаргалгүй нисдэг тэрэгний дугуй ган тавиур дээр унав. Бууны буун дуунаас илүү гутлын ул чулуун дээр чимээ гаргав.
  
  
  Би өөр хамгаалагчийн бөөр рүү стилеттогоор цохих гэж оролдсон. Би түүнийг нас барсан найзаа хараад хөлдчихнө гэж бодож байсан. Гэвч тэр яг л ирвэс шиг л хариу үйлдэл үзүүлэв. Зөн совингийн хөдөлгөөнөөр тэр тонгойн эргэв. Үүний дараа бүх зүйл бүдэг бадаг болсон.
  
  
  Хэрэв тэр зохих ёсоор бэлтгэгдсэн бол өдийд зэвсгээ ашиглах боломжтой байх ёстой. Гэвч тэр секундын дотор тэр миний төсөөлөөгүй байдлаар хариу үйлдэл үзүүлсэн. Тэр бөхийж, буугаа хаяж, бүснээсээ унжсан командын чинжаал руу гараа сунгав. Тэр түүнтэй тулалдаж дассан. Тэр үүнийг хүүхэд байхдаа сурсан. Түүний хувьд буу зүгээр л болхи төмөр байв.
  
  
  Би түүний винтовоос бултана гэж бодож байсан ч FAL винтовын урт сум миний бугуйнд цохиж, гараас минь ганзага нисэв. Үүний дараа бүх зүйл аянга цахилгаан шиг болсон. Бидний дунд винтов газарт унав. Тамхи татдаг буутай баруун гар минь дээшээ бослоо. Цохилтыг авахын тулд зүүн гар нь сунгасан. Түүний баруун гар нь найман инч хүйтэн зэвсэгтэй, миний гэдэс рүү чиглэв. Миний зүүн гар түүний баруун бугуйнаас бариад буцааж татлаа. Одоо тэр над руу нуруугаа харуулан зогсоод хутга барьсан гараа хөдөлгөж чадахаа больсон. Тэр хашгирах гэж амаа ангайв. Би баруун гараа нүүрэнд нь наан бууны ишийг нь шүднийх нь завсраар дарлаа. Тэр амьсгаадан холдохыг оролдов. Миний зүүн гар маш хүчтэй дарагдсан тул хойшоо тонгойв. Тэр миний шилбэ рүү өшиглөж, сул гараараа миний нүүр, нүд рүү оролдсон.
  
  
  Би буугаа аманд нь хийгээд гарнаас нь татлаа. Ямар нэг зүйл хагарлаа. Гар нь доголж, сул хуруунаасаа хутга унав. Миний зүүн гар түүний хүзүүний ард байсан. Тэр дахин салахыг оролдов. Амжилтгүй. Хүзүү нь тасрахад тэр дуугарсангүй.
  
  
  Би амьгүй цогцсыг өөрөөсөө түлхээд хутгаа авлаа. Хамгаалагч толгойгоо хачин хазайлган газар унахад би аль хэдийн хаалга руу гүйж байв. Дотор нь хуучин нарийн шат байв. Том саподилла модон тавиур дээр сийлбэрүүд тодорхой харагдаж байсан бөгөөд цаг хугацааны явцад ихээхэн гэмтээгүй байв. Чулуун хананууд нь таазны цахилгаан чийдэнгийн гэрэлд өнгө нь тод харагддаг рельефээр бүрхэгдсэн байв. Ургамлын ногоон аалзны тороор бүрхэгдсэн хуучин цонхны харанхуй хагарлаар бага зэрэг гэрэл нэвтэрч байв.
  
  
  Шатны хагаст би эргэлзэв. Дээрээс, доороос юу ч сонсогдсонгүй. Би стилеттогоо бүрж, хайрга аваад доош шидэв. Тэр хадан дээрээс үсэрчээ. Зөвхөн цуурай сонсогдов. Би буугаа бэлэн болгоод замаа үргэлжлүүлэв.
  
  
  Би хонхор дээвэртэй, зүүн тийш эргэдэг коридортой тавцан дээр гарлаа. Дараа нь бетон, ган дам нуруу, хөнгөн цагаанаас бүх зүйлийг саяхан сэргээн засварлав. Зул сарын гацуурын гэрлүүд таазнаас унжсан хэвээр байсан ч хажууд нь хэдэн метр тутамд цоорхойтой, сэрүүн агаар гаргадаг металл агааржуулалтын суваг байв. Энэ мөчөөс эхлэн Майягийн сүм нь хурандаа Дэлхийгийн хэт орчин үеийн бүтцийн бүрхүүлээс өөр зүйл биш болжээ.
  
  
  Коридорын нөгөө үзүүрт ган хаалга байсан нь банкны хонгилын хаалга шиг бат бөх юм. Ямар ч чимээ гарсангүй. Хаалганы хүрээ нь улаан бариултай хонхорхойтой цоожтой байв. Товчлуур дээр дарахад хаалга онгойх магадлалтай байсан. Гэсэн хэдий ч нөгөө талын хэн нэгэнд хаалга онгойлгох дохио ирэх магадлал өндөр байна.
  
  
  Би хүйтэн ган руу чихээ тавив. Эхлээд би юу ч сонссонгүй. Дараа нь би генераторуудын өндөр чанга, бүдэгхэн гаслахтай зэрэгцэн сонсохоос илүүтэй намуухан шуугиан сонсогдов. Би цайз руу дахин харлаа. Багажны цүнхнээсээ би мастер түлхүүр гаргалаа: зүү нь цоожны хэсгүүдийн хооронд үсэрч, улмаар түүнийг авдаг пүрштэй хэрэгсэл. Энэ нь энгийн зүйл байсан бөгөөд ашиглахад маш их туршлага, тэвчээр шаарддаг. Гурван оролдлогын дараа хаалга нээгдэв. Би тэнд муур шиг хурдан бөгөөд чимээгүйхэн мөлхөв. Ариун сүм нам гүм, орхигдсон мэт санагдав. Чичиргээ улам эрчимжиж, хүчирхэг эрчим хүчний эх үүсвэрийн дуунаас хурдан шуугиан өрөөгөөр дүүргэв. Энэ нь миний хайж байсан зүйлийн эх сурвалж гэдгийг зөн совингоор мэдэж байсан тул би шууд дуу руу орлоо. Миний алхмууд ширүүн бетон дээр цуурайтаж байв. Өөр коридор, өөр шат, өөр коридор, эцэст нь хоёр дахь ган хаалга, цаана нь өмнөхөөсөө ч илүү чимээ шуугиантай байв. Би мастер түлхүүрээ дахин ашиглаад дотогшоо болгоомжтой орлоо.
  
  
  Энэ бол неон гэрэлтэй намхан өрөө байв. Хоёр талд нь лангуу, мэдрэгч бүхий ган шүүгээнүүд, шилний ард компьютерийн ороомог эгнүүлэн тавьсан байв. Төв хэсэгт бараг нэг хагас метр урттай, санаанд багтамгүй олон тооны товчлуур, утас, потенциометр бүхий хуваарилах самбар байсан бөгөөд доор нь миний хувьд юу ч биш: Лабион гэсэн бичээсүүд байв. Индекс, Эсрэг урсгалын шүүрч авах ба Катариндины хүчин зүйл. Энэ электрон барилгын цахилгааныг миний гар шиг зузаан кабелиар дамжуулж шалны дагуу нөгөө талын ханан дахь унтраалга руу нийлүүлсэн. Ойролцоох хаалга байсан бөгөөд тэндээс цахилгаан станцын цоолох чимээ сонсогдов. Гэхдээ энэ нь миний сонирхлыг татсангүй. Би байх ёстой газраа байсан. Би компьютерийн шүүгээ рүү очоод эргэдэг унтраалгын самбарыг урагш татав.
  
  
  Ороомог, пүрш шиг нимгэн транзисторууд, нэгдсэн хэлхээнүүд гэрэлд гялалзаж байв. Би цүнхнээсээ шавьж устгадаг энгийн аэрозолийн сав шиг полиэфир лааз гаргаж ирлээ. Би тоног төхөөрөмжийг маш идэмхий уусгагч хүчил бүхий тунгалаг бүрээсээр цацсан. Тиймээс би бүх шүүгээг зүлгэж, ажил дууссаны дараа хавтангуудыг дахин хаасан.
  
  
  Хүчил нь AX лабораторийн шинэ бүтээл байв. Бөмбөг нь тухайн объектын зарим хэсгийг идэвхгүй болгож болох ч бүгдийг нь биш байж магадгүй; Хэрэв би маш олон тэсрэх бодис ашиглаагүй бол Майягийн сүм бүхэлдээ сүйрээгүй л бол бүх чухал хэсгүүд биш. Гэсэн хэдий ч, сүм гэнэт сүйрсэн нь олон улсын хувьд тийм ч таатай бус үр дагаварт хүргэж болзошгүй юм.
  
  
  Дараа нь ийм хүнд зүйлийг яаж хууль бусаар гаргах вэ гэдэг логистикийн асуудал байсан. Мөн надаас тэсрэх бөмбөг олдож, устгана гэсэн аюул бий. Хүчиллэгийг хэтэрхий оройтох хүртэл илрүүлэх боломжгүй, шүршсэний дараа арилгах боломжгүй байв. Автобус ч гэсэн намайг явсны дараа юу болсон талаар өчүүхэн ч сэжүүр үлдээлгүй алга болох байсан.
  
  
  Би идэмхий бодисыг хаа сайгүй болгоомжтой цацав. Хэдэн цагийн дараа хүчил бүх зүйлийг идэж дуусгах болно. Эд анги хайлж, кабелийн холболтууд уусч, металл бүрхүүлд богино холболт үүссэн. Намайг ширэнгэн ойд эсэн мэнд буцаж ирэхэд Земблагийн техникчид үсээ урж хаях болно. Шөнө дунд болоход миний барьж байсан тоног төхөөрөмж бүр овоолсон төмрийн хаягдал байв. Энэ нь манай дипломатуудад Никарагуа болон Америкийн улсуудын байгууллагыг мөрдөн байцаалт явуулах цаг гаргаж өгөх юм. Хорлон сүйтгэх нь миний цорын ганц ажил байсан. Намайг дуусгахад бүгд инээх болно. Хурандаа Земблагаас бусад нь.
  
  
  Би компьютеруудаа дуусгаад самбарын дотор талыг нь шүршэв. Гэнэт хаалга онгойж хоёр техникийн ажилтан, хамгаалалтын ажилтан орж ирэв. Тэдний гайхшрал миний цочрол шиг гайхалтай байлаа. Техникийн ажилтнууд - цагаан халаадтай, гартаа цаас барьчихсан болохоор би тэднийг техникч гэж бодсон - зэвсэггүй байсан. Саарал хувцастай хамгаалагч ташаандаа .38 калибрын Росси бразил буутай байсан. Тэд өөрсдөө үүнийг Smith & Wesson ашиглан зохион бүтээсэн бөгөөд дөрвөн инчийн торхтой байв. Тэр шүүрч аваад "Альто" гэж хашгирав.
  
  
  Гэсэн хэдий ч би зүгээр зогсохгүй байсан. Би зөвхөн цилиндрээс өөрөө устгадаг туузыг салгаж аваад харанхуй булан руу шидэж чадсан. Би онилж, хоёр удаа буудсан. Хамгаалагч өвдсөндөө хашгирч, хоолойноос нь зуурав. Түүний бууны сум юунд ч тусалгүй миний толгой дээгүүр өнгөрөв. Хамгаалагч араас нь шүүгээ рүү унав. Тэр ёолж, хадаасаа төмөр рүү ухаж, аажмаар газар гулсав.
  
  
  Би хаалга руу үсрэн хартал хамгаалагчийн тушаалыг дагаж, зогссон бололтой хоёр техникчтэй таарав. Энэ нь намайг тэнцвэргүй болгосон. Хэн нэгэн миний цамцнаас шүүрч авахыг мэдэрсэн. Би түүний барьцнаас мултрахын тулд 360 градус эргэв. Энэ үед өөр хамгаалагчид орж ирэв. Хоёрдахь техникч над руу гүйж ирээд толгойгоо бөхийлгөөд намайг хүчээр өрөө рүү түлхэв.
  
  
  Хамгаалагч нар над руу гүйлээ. Нэг нударгаараа нарны зангилаа руу, нөгөө нударга нь эрүү рүү цохисон. Би ухарлаа. Амьсгаагаа авах гэж оролдоод сүүлийн хоёр сумаа дайрсан этгээдүүд рүү хийв. Би нэг уйлахыг сонсоход таатай байлаа. Нударга, гангийн мөндөр над дээр буув. Гар буу миний гарнаас тасарчээ. Эдгээр нь хүчтэй, эрч хүчтэй тэмцэгчид байсан. Нэгийг нь салгачихвал оронд нь хоёр хүн орсон.
  
  
  Ингэж будилж байгаад гэнэт цавь руу хүчтэй өшиглөсөн. Би тэсэхийн аргагүй өвдөж хоёр дахин хөшиж, бетонон шалан дээр унав. Гутал намайг сүмд цохив. Хагас мэдээ алдаж, биеэ ойртуулан хөлөө тэмтэрч, татлаа. Тэр хүн бусад хүмүүсийн дунд хашгирч унав. Одоо би хутгаа авч болно.
  
  
  Би эргэн тойрныхоо бүх зүйлийг цавчиж, нүүр гар дээр минь бүлээн юм цацаж байгааг мэдэрсэн. Миний стилетт барьж чадахгүй хальтиргаатай болсон. Би хамгаалагчдын архирах чимээг сонсов. Тэд хэтэрхий олон байгаа бөгөөд тэд ирсээр байсан. Тэд намайг өшиглөж, бууныхаа бөгсөөр зодсон. Зарим нь гар буутай байсан бөгөөд тэд намайг түүгээрээ цохихыг хичээсэн. Тэдний гутал шархадсан биед минь тусав. Хүмүүс болон тэдний хашгирах чимээ улам бүр бүдгэрч, тодорхойгүй болж: сүүдэр, дуу хоолойны манан. Револвер буудлаа. Доод өрөөнд динамитын цэнэг тэсрэх шиг болов. Хүн амины халдлага зогссон нь надад бүдэг бадаг санагдав. Хамгаалагч нар хүндээр амьсгалж, анхаарлаа хандуулав. Нэг эр үүдэнд зогсоод Colt 357 Python-ыг аажмаар буулгав. Өрөөнд буун дуу цуурайтах нь гайхмаар зүйл биш юм. Тэрээр бусадтай адилхан дүрэмт хувцас өмссөн байсан ч биеэ авч яваа байдал нь өөртөө итгэлтэй, эрх мэдлийг илэрхийлж байв. Тэр туранхай, хурц царайтай байв. Гэмтсэн уруул дээр нь гангстер сахал унж, гөлгөр хамар нь түүнд махчин шувууны дүр төрхийг өгчээ. Тэр энгийн, сонирхолгүй үзэгч шиг зогсож байсан ч нүд нь чулуу шиг хатуу байв.
  
  
  'Энд юу болоод байна?' - гэж тэр бүрэн тайван асуув. Эрхэм," гэж хамгаалагчдын нэг нь "Бид энэ англи хүнийг эндээс олсон." Тэр Хуаныг алж шархдуулсан...
  
  
  "Силенцио". Тэр хүн над руу буу чиглүүлэв. 'Надтай хамт яв.'
  
  
  Би стилеттогоо хаяж, булчингууд минь өвдөж орилоход ганхаж зогслоо.
  
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би харанхуй агуйд байсан. Зузаан модон хаалганы доорх ан цаваар ганц гэрэл тусав. Мансарда нь маш жижиг, том хувцасны шүүгээнээс томгүй байв. Дотор нь хэн, юу байсныг хэн мэдэх билээ. Одоо ядаж л бохир хогны дунд сууж байсан. Би сүмийн дор хаа нэгтээ байсан байх, учир нь мод, ургамлын үндэс нь чулууг нэвчиж байсан боловч маш удаан байсан тул одоо хана хэрмийг барьж байв.
  
  
  Би чулуун хана налан, нүцгэн, бохир агаарт хүч чадалгүй, дараа нь юу болохыг тэсэн ядан хүлээж байв. Тэд намайг нүцгэлээд, нэгжээд бүгдийг нь аваад явсан. Мөн миний хийн бөмбөг, бугуйн цаг.
  
  
  Мөрдөн байцаалтыг нэр, албан тушаалыг нь мэдэхгүй хүн удирдсан. Тэр надаас асуугаагүй. Түүний үг надад эсвэл түүнийг дагалдан яваа хоёр хамгаалагчид өгсөн хэдхэн товч тушаалаар хязгаарлагдаж байв. Тэр надтай тайван, ихэмсэг жигшилтэй харьцсан нь миний уурыг гунигтай авирлахаас ч илүү төрүүлэв. Тэр намайг энд орхиод явчихсан, миний мэдэж байгаагаар мартчихсан.
  
  
  Цаг маш удаан өнгөрч би галзуурах шахсан. Цагийнхаа нэг хэсгийг би зугтах арга замыг эргэцүүлэн бодоход зарцуулсан. Тэгээд тэд тэнд байгаагүй. Үлдсэн хугацаанд би идэмхий хүчлийн талаар бодсон; Земблагийн тоног төхөөрөмжтэй зэрэгцэн миний амьдралыг хэрхэн удаан боловч гарцаагүй идэж байсан бол. Хором бүр намайг устгах үйл явц анзаарагдах мөчид ойртуулж, дараа нь тэд намайг энд цаашид ялзрахыг зөвшөөрөхгүй нь гарцаагүй.
  
  
  Хаалганы нөгөө талын боолтны чимээ намайг айлгав. Хаалга шажигнав. Мөрдөн байцаагч маань сандарсан хоёр хамгаалагчтай буцаж ирэв. Тэр миний өмдийг над руу шидээд хаалганы жаазыг налан, хайхрамжгүй, хайхрамжгүй ажиглагчийн уур амьсгалтай байв.
  
  
  - Амиго, хувцасаа өмс, бид зочлох гэж байна, бүсгүйчүүд бидэнтэй хамт байна.
  
  
  "Хаана?"
  
  
  "Амаа тат. Хэлсэн ёсоороо хий.
  
  
  Тэр намайг онгорхой өмднийхөө товчийг товчлох хүртэл хүлээгээд түр өрөөнөөс гарахыг дохив. Би үүдний хонгилын гэрлийн гэрэлд нүдээ анивчиж хэсэг зуур тээнэгэлзлээ. Энэ нь харуулыг бууныхаа тороор намайг цохиход хүргэсэн. Бид ирснээсээ өөр замаар явж, над руу зэвүүцсэн, сониуч зан холилдсон харцаар хэдэн цэрэг, техникчтэй таарав. Хэсэг хугацаанд бид нүцгэн ханатай урт коридороор шатаар дээш доош алхав. Тэд бүгд маш төстэй байсан тул би энэ төөрдөг байшинд найдваргүй төөрч орхив. Эцэст нь бид бусад коридор руу нээгдсэн өргөн танхимд хүрч ирснээр бид хигээстэй дугуйны тэнхлэгт хүрсэн мэт санагдав. Энэ танхим хурдан том төв танхим болсон. Таазнаас тойрог хэлбэрээр өлгөгдсөн дамаск хөшигний туяанд ихэнх хэсэг нь бүдэгхэн гэрэлтэж байв. Шалны голд тод тойрог үүсгэсэн нэг хүчтэй цэг байв. Хана нь бараг бүх талаараа номын тавиураар дүүрэн байв. Навчтай ухуулах хуудасны хажууд арьсаар бүрсэн зузаан ботьнууд зогсож байв. Миний урд зогсож байсан хана яг голд нь өлгөгдсөн тэр том нууцлаг наалтыг эс тооцвол хоосон байв. Миний эвдэрсэн бололтой багажны консол зогсож байсан тайзан дээр алтан нар тусав. Түүний эргэн тойронд таван хүн сууж байв.
  
  
  Тэнд дунд эргэм насны хоёр эрэгтэй байсан. Нэг нь бильярдын бөмбөг шиг халзан толгойтой. Нөгөөх нь анх харахад хаалгыг нь цохиж мөргөсөн царайтай. Эмэгтэйчүүдийн нэг нь намхан, тарган, хүнд, баргар хөхтэй, хурц, цоолбор нүдтэй байв. Хоёр дахь нь арай залуухан, арай дээр баригдсан. Тэр уйдаж байгаа юм шиг харагдаж байв.
  
  
  Тав дахь хүн нь бусад хүмүүсээс тэс өөр хүн байв. Тэрээр консолын дэргэдэх эмэгтэйчүүдийн дунд хар савхин эргэдэг сандал дээр суув. Тэрбээр цэнхэр ноолууран ороолттой, цайвар шаргал өнгийн ажил хэрэгч костюм өмссөн байв. Тэр консол дээр түшин тохойгоо өргөөд миний багажны цүнхийг гартаа атгасан нь намайг харахыг гуйж байгаа бололтой. Тэр ухаалаг бас гунигтай харцаар миний нүүр рүү эгцлэн харав.
  
  
  Тэр жижигхэн, хөдөлгөөнтэй байсан. Хөгшин хүн биш, гэхдээ он жилүүд түүнд эелдэг байсангүй. Нүүрэн дээрх гүн үрчлээс, нүднийх нь доорх дугуйлангууд нь залуу нас, урлаггүй байдлын ул мөрийг арилгасан мэт. Тэр миний харж байсан бусадтай адилгүй байв. Өвөрмөц муруй хамар, духны шугам, нягт дарагдсан дээд уруул нь цэвэр үүлдрийн Маяа овог болохыг харуулжээ. Тэр өөрийгөө танилцуулах шаардлагагүй байсан. Би баригдашгүй хурандаа Земблатай таарсан. "Гэрэлд гараад ир, эрхэм ээ" гэж тэр хэлэв. Түүний хоолой сэлэм мэт өндөр, хурц байв.
  
  
  Гар буу намайг урагшлууллаа.
  
  
  Би нүдийг нь сохолсон гэрлийн туяан дунд зогсож, хэдэн минутын турш хэн ч юу ч хэлсэнгүй. Зембла хөдөлсөнгүй, харин бусад нь суудалдаа тайван бус хөдөлж, ширүүн нүдээр намайг ажиглав. Тэд удирдагч шигээ цэвэр үүлдэр биш ч гүн борлосон нүүрэнд нь майяагийн цус ул мөр үлдээжээ.
  
  
  "Бид бүгдийг хоёр удаа хайсан" гэж Зембла эцэст нь хэлэв, "гэхдээ бид хаана ч нуусан тэсрэх бодис олсонгүй."
  
  
  Би юу ч хэлсэнгүй.
  
  
  "Би сонсож байна" гэж тэр хэлэв. Түүний хоолой хуурмаг найрсаг байв. Буу миний нурууг онгойлгож байсан нь тийм биш байсан.
  
  
  "Би түүнийг орхиогүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Магадгүй" гэж тэр хариулав. Тэр миний багажны хайрцгийг дээш нь доош нь эргүүлж, түүний агуулгыг консолын тавиур дээр эргэлдэж, миний микрофильм камерыг авав. "Та гэрэл зураг авснаараа урт бөгөөд хэцүү замыг туулсан байна, эрхэм ээ" гэж тэр хэлэв. Гэрэл зураг миний даалгаврын хоёр дахь хэсэг байсан. Би хальсан дээр аль болох олон тоног төхөөрөмж авах ёстой байсан ч шүршигчээ ашиглах боломж олдсоны дараа л. Энэ тал дээр Хок хатуу байр суурьтай байсан. Сүйрэл хамгийн түрүүнд ирсэн. Хавх үнэрлэж буй бар шиг эвгүй, сандарсан ч би инээмсэглэхгүй байж чадсангүй.
  
  
  Гэнэт Зембла гарынхаа огцом хөдөлгөөнөөр миний юмыг газар шидэв.
  
  
  'Чи хэн бэ? Таны нэр хэн бэ? Чи энд юу хийж байгаа юм бэ?
  
  
  Би мөрөө хавчив. “Намайг Ник Картер гэдэг, яагаад энд байгааг та мэднэ. Та хоёр секундын өмнө шалтгааныг гартаа барьж байсан.
  
  
  "Картер..." Тэр нэрийг болгоомжтой хэлэв. - Би нэг зүйлийг санаж байна гэж бодож байна ... Тиймээ! Энэ байна! Куба 1969, Чили өнгөрсөн жил. За, энэ удаад та бүтэлгүйтлээ, ноён Картер.
  
  
  "Магадгүй чиний зөв байж магадгүй" гэж би түүн рүү харан хариулав. Миний нүд байнга нааш цааш эргэлдэж, Зембла, нөгөө дөрөв, эсвэл надтай харанхуй коридорын хооронд зогсож байсан хүн, хамгаалагчдын сул талыг олохыг хичээв. Зугтах ганц ч сонголт байсангүй. Зембла миний улам их түгшиж байгааг мэдэрсэн бололтой богинохон, хурц инээгээд "Тайвшир. Бид чамайг энд цаазлахгүй.
  
  
  "Цээж минь урагдаж, зүрх минь урагдах ёслолыг би хүлээж байна."
  
  
  "Та үүнийг хүртэх ёстой гэдгээ хүлээн зөвшөөрөх хэрэгтэй, ахмад Картер." Тэд чиний алсан сайн хүмүүс байсан. Гэхдээ бид таныг өөрсдөдөө ашиглах аргыг олсон бөгөөд та түүний зургийг авч чадахгүй ч гэсэн танд юу үзэх гэж байгаагаа бусдад хүргэх боломж бий. Дашрамд хэлэхэд, зүгээр л сониуч зандаа урвах нь танд зам зааж өгөөгүй гэж үү?
  
  
  Би дахин хайхрамжгүй мөрөө хавчив. "Дэлхий цуу яриагаар дүүрэн байна."
  
  
  - Би үүнээс аль хэдийн айж байсан. Урвагчийн тусламжтайгаар л чи миний хамгаалалтын бүсийг давж чадсан. Миний шийдэж чадахгүй цорын ганц тэгшитгэл бол хүний урьдчилан таамаглах боломжгүй тэгшитгэл юм. Өнөө оройноос хойш намайг зовооно гэж бодохгүй байна.
  
  
  Тэр өөрийнхөө хэр зөв болохыг мэдсэнгүй. Гэхдээ түүний бодсоноос өөр шалтгаанаар! Тэгээд тэр үнэнийг мэдээд... Би дахин эргэн тойрноо хараад шүлсээ залгилаа. Энэ бол хавх, булш байсан. Тэр ч байтугай өрөвдөх сэтгэлгүй гэрэл хүртэл аюул цацруулж байх шиг санагдав.
  
  
  "Өнөө оройноос хойш" гэж Зембла үргэлжлүүлэн "Тэнд байх болно... Гэхдээ та миний энд байгаа бяцхан суулгацын талаар бүгдийг мэдэж байгаа байх!"
  
  
  "Чи өөрийгөө дэлхийн хамгийн том хөргөгчтэй гэж бодож байна."
  
  
  "Яг тийм биш" гэж тэр инээв. “Би зүгээр л төсөөллийн уул хийх гэж байна. Өөрөөр хэлбэл, радио долгион ашиглан уул байгаа мэт дүр эсгэж, түүний бүх шинж чанарыг тропосферийн агаарын урсгалд тусгана. Цас орохын тулд 15,000 фут орчимд болох ёстой. Мэдээжийн хэрэг, эдгээр радио долгионыг хэн ч харахгүй бөгөөд онгоц яг дундуур нь нисч магадгүй юм. Зөвхөн уур амьсгал л тэнд уул байдаг гэж бодох болно!
  
  
  - Мехико хотод ямар бодолтой байсан бэ? - Би ширүүн асуув.
  
  
  Тиймээс, та анзаарсан! Энэ бол туршилтын нэвтрүүлэг байсан гэж хэлж болно. Тэр үед миний гол цэгүүд хотын захад хэдхэн милийн зайтай байсан. Гэхдээ энэ удаад би Төв Америкийн ихэнх хэсгийг хамрах боломжтой бөгөөд...
  
  
  - Гол цэгүүд үү?
  
  
  Би түүний яриаг таслав. — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  Би уулын өргөнтэй долгионы урттай радио дохиог гаргаж чадахгүй нь танд ойлгомжтой байх болно. Би зорилго тавихаар сонгосон талбайн дээгүүр уулын тоймыг бүрдүүлсэн хэд хэдэн цэг эсвэл талбайн шугам гэж хэлье. Үндсэн диаграммын математик тэнхлэгтэй зөв пропорциональ байхын тулд нөөц дамжуулагчийг хаана байрлуулахыг тодорхойлохын тулд маш нарийн тооцоолол хийх шаардлагатай."
  
  
  "Миний туслахууд" гэж тэр нэмж хэлээд ард нь байгаа дөрөв рүү толгой дохин, "тус бүр өөрийн орны туслах станцыг удирдаж байна."
  
  
  Миний хоолой хатаж байна. "Гэхдээ энэ тэнхлэг, бүх зүйлийг тойрон эргэдэг төв энд байна, тийм үү?"
  
  
  Тийм ээ.'
  
  
  Хагас минь амьсгал хурааж, нөгөө тал нь түүний заль мэхийг хараана.
  
  
  Бүх зүйлийг цасаар бүрхсэний дараа юу болох вэ?
  
  
  Тэр учир битүүлгээр инээв. "Тэгвэл гурав дахь Майя гүрэн ирнэ."
  
  
  Түүний сүр жавхлангийн талаарх төөрөгдөл миний оюун санааг бүхэлд нь эзэмдэхэд би балмагдсан. Тэгээд би: "Чи тийм ч хол өмнө зүгт байгаа юм биш үү?"
  
  
  Энэ нь манай соёл иргэншлийн өлгий Дукатанд байсан гэдэг утгаараа үнэн юм. Гэхдээ Майягийн анхны хоёр эзэнт гүрэн өмнө зүгт улам бүр өргөжсөн." Тэрээр огцом инээгээд нэмж хэлэв: "Юкатекан хүнийг хэзээ ч Мексик гэж бүү хэл. Ацтекүүдтэй хийсэн бидний эртний дайсагнал одоо ч байсаар байгаа ч бид өдтэй могой Кукулкантай ижил Тэул, ижил бурхадтай.
  
  
  Тэр эргэж хараад ханан дээрх гэрэл дүүрсэн дүрс рүү заалаа. "Энэ нь бидэнд түүнийг санагдуулдаг."
  
  
  -Улаан зураасыг яах вэ?
  
  
  "Тэд бидний жинхэнэ дайснууд хэн болохыг бидэнд сануулдаг. 1519 онд Кортес Табаскод Майячуудыг алж, дараа нь модны их биений гурван ангархайг огтолжээ. Испанийн хаан Чарльз I-ийн нэрийн өмнөөс тэр манай газар нутгийг эзэмшиж авсан." Зембла над руу дахин харав. "Чи бол бидний дайсан, Картер." Танайхан манай газар нутгийг таван зууны турш эзлэн, ядуу зүдүү амьдралтай болгосон.
  
  
  "Тэгвэл чи өөрөө юу хийх гэж байна?" Энэ төхөөрөмжийг ашигласнаар та илүү их ядууралд хүргэх болно. Бүх зүйл хөлдөх болно. Резин, банана, үнэ цэнэтэй мод нь хяруунаас үхэх болно. Кофе, какао устгагдах болно. Аж үйлдвэр сүйрнэ. Төв Америкийн эдийн засаг бүхэлдээ нэг шөнийн дотор сүйрнэ."
  
  
  Ямар нэгэн шавж өөрийг нь зовоож байгаа мэт гараа даллав. “Байгалийн баялгаа авч үзвэл манай улс бараг онгон. Боловсруулсан жижиг хэсэг нь капиталист мөлжлөгт шавхагдаж байна. Өлсгөлөн, ядууралд нэрвэгдсээр л байсан болохоор бидний амьдрал өөрчлөгдөхгүй. Энэ бүхэн дуусч, та нар гринго нар явбал бид эдийн засгаа босгох болно, гэхдээ зөвхөн өөрсдийнхөө төлөө. Та намайг Төв Америкийг түр зуур ашиггүй болгож байна гэж хэлж болно."
  
  
  -Та хүн оршин суудаггүй гэсэн үг.
  
  
  "Ашиггүй, оршин суугчгүй, империалистуудын хувьд энэ нь ижил зүйлд хүргэдэг."
  
  
  'Энэ бол утгагүй зүйл. Тэгээд ч нутгийн иргэд тантай санал нийлэхгүй. Та яагаад тэдэнд анхааруулахгүй байгаа юм бэ, хурандаа? Наад зах нь тэд хүйтэн цаг агаарт бэлдэж чадна.
  
  
  "Та эдгээр зүйлд бодитой хандах хэрэгтэй. Хэн надад итгэх вэ? Би партизан биш. Би цахилгааны инженер мэргэжилтэй. Мөн энэ хурандаагийн хувьд энэ бол Арканзасын Холбооны цэргийн ангиас надад нэг удаа тэдэнд үзүүлсэн үйлчилгээнийхээ төлөө өгсөн хүндэт цол юм. Хэрэв тэд надад итгэсэн бол надад дайралтыг няцаах хангалттай хүч байх байсан, ахмад Картер. Таны нотолсон шиг би эмзэг байна. Хүч чадлаа дийлэхгүй болтол би бүх зүйлийг нууцлах ёстой гэдгийг чи ойлгох нь дамжиггүй. Таны асуултад хариулахын тулд би яагаад Юкатанаас хэдэн зуун милийн зайд, Никарагуагийн цөлд амьдардаг.
  
  
  Гэхдээ олон мянган хүн, танай ард түмэн зовж, үхэх болно."
  
  
  Бид олон зууны турш зовсон. Бид байгалийн сүйрэлд хатуурсан. Биднийг зэгс шиг гэж хэлж болно. Тансаг, элбэг дэлбэг байдал танай хүмүүсийг эмэгтэйлэг, сул дорой болгосон. Тийм ээ, харамсалтай нь хүмүүс үхэх болно. Гэхдээ тэд цуст хувьсгал байсан бол хамаагүй цөөхөн байх болно. Бусдыг амьдруулахын тулд хүмүүс үргэлж үхэх ёстой. Чи ойлгохгүй байна уу? Би эхлээд уулаа бүтээж, дараа нь өөрийн шаардлагаа дэлхий нийтэд хүргэх нь зайлшгүй юм."
  
  
  Таны шаардлагыг хүлээж авахгүй бол яах вэ? Таны дамжуулагч ажилласаар байх ба та бүх зүйлийг мөстлөгийн үе рүү буцаан авчрах уу?
  
  
  Энэ бол бидний хэтэрхий удаан хугацааны мөрөөдөл байсан. Бид тарьсан зүйлээ хурааж авах өдрийг олон жилийн турш мөрөөддөг байсан."
  
  
  Хэдий яриа нь галтай байсан ч над руу харахад түүний нүд хэвийн байсан. "Ноён Картер, энэ өдөр маргааш байх ёстой байсан ч таны оролцоо бидний хуваарийг урагшлуулсан нь тодорхой байна."
  
  
  "Өнөөдрийн хувьд?"
  
  
  'Болзох!' Түүний хуруунууд ээлжлэн солих унтраалга дээр гүйв. "Бидний үхлийн ургац одоо эхэлж байна!"
  
  
  Одоо биш! Хэдэн цаг өнгөрөх хүртэл биш! Түүний гар дор багажнууд амь ороход би түүн рүү хашгирахгүйн тулд доод уруулаа хазах хэрэгтэй болсон. Би Төв Америкийн бусад орнуудад цацагдах гурван сувгийн талаар бодож байсан.
  
  
  Бүх зүйлийн зүрх энд байсан байж болох ч тэр зүрх цохилсоор л байлаа. Эзэн минь, энэ хүчил хэзээ ч ажиллахгүй гэж үү? Миний анхны сандрал алга болсон. Энэ үл тэвчих сүйрлийг юу ч зогсоож чадахгүй юм шиг санагдав. Зембла хэсэг хугацаанд тайвшрах боломжтой байсан ч эцэст нь түүний төлөвлөгөө бүтэлгүйтсэн.
  
  
  Зембла хөмсгөө зангидан, тоолуур гажиг бүртгэж, уншилтаа тааруулахдаа гар нь үл ялиг чичирлээ. Гэхдээ түүний хоолой хатуу бөгөөд итгэлтэй сонсогдов. Тэр яг ижилхэн өнгөөр ярив. "Чи мэдэж байна уу, Картер, би чамайг ирэхэд бэлэн байсан."
  
  
  -Чи намайг ирэхийг мэдсэн үү?
  
  
  "Өө, тэр даруй биш, гэхдээ зарим засгийн газар устгах шинжээчийг илгээх магадлал маш өндөр байсан." Тэрээр удирдлагын самбар дээрх бүжиглэх сумнууд руу сэтгэл түгшин харав. Тэр хэлхээг нэг нэгээр нь асаав. "Тийм учраас би нэмэлт урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ авсан." Миний дамжуулагчид бие биенээсээ хамааралгүй ажилладаг.
  
  
  "Аль?" - "Та эдгээр бусад цэгүүдийг хянах боломжгүй байна уу?"
  
  
  'Тийм ээ, мэдээж. "Би тэднийг эндээс буухиа дохиогоор асаах болно" гэж тэр хэлэв. Тэр самбарыг тогшив. "Тэгээд би тэднийг ижил аргаар дахин асаах болно." Зөвхөн дараа нь тэд өөр радио импульс хүлээн авдаг.
  
  
  Мөрний минь хооронд наалдамхай мэт санагдав. "Та тэдгээрийг асаалттай үед зөвхөн алсын удирдлагаар унтрааж болно гэсэн үг үү?"
  
  
  'Яг. Энэ бол хорлон сүйтгэх ажиллагаанаас хамгаалах явдал юм. Миний өөрийн аюулгүй байдал, суурилуулалтын аюулгүй байдлын нэг төрлийн даатгал. Хэрэв энд байгаа бүх зүйл сүйрч, үүнийг хийх гэж оролдсон тэнэгийг бурхан ивээх аваас уул нь бүтээгдсэн хэвээр байх байсан. Үр дүн нь сүйрэлд хүргэх болно.
  
  
  Би “Гамшигтай гэж юу гэсэн үг вэ?” гэж ярвайн асуув.
  
  
  Нэг дамжуулагчийг устгах нь майхны доороос нэг саваа авахтай тэнцэх болно. Майхан нь өөр хэлбэртэй байх боловч зогссон хэвээр байх болно. Миний тооцоо маш үнэн зөв бөгөөд хэрэв миний хүчний талбар ийм байдлаар алдвал цаг уурын өөрчлөлтийн талаар бодохгүй байхыг илүүд үздэг. Муугаар бодоход энэ станц доголдвол бусад нь дохио дамжуулах боломжгүй болно. Дараа нь Төв Америк үүрд мөнх цас мөсөөр бүрхэгдсэн байх бүрэн боломжтой."
  
  
  Түүний зөгнөлийн үгсийн чөтгөрийн үнэн нь надад цохилт шиг болсон.
  
  
  "Бурхан минь" гэж би хашгираад түүн рүү үсрэн, "Битгий ингэ!" Зогс! Би...'
  
  
  Хүчтэй дэлбэрэлт миний анхааруулах өгүүлбэрийг таслав. Би газар цохисон. Хоёр хамгаалагч миний нуруун дээр үсрэв. Тэд намайг бараг дарж, уушигны агаарыг шахав. Би галзуурсан юм шиг эргэлдэж, ноцолдов. Үр дүн алга. Энэ хоёр надаас хүчтэй байсан. Тэд намайг шалан дээр хавчуулав. Булчинлаг гар намайг чанга атгалаа. Хүчирхийлсэн гар амыг минь чанга шахаж, шүд минь уруулаараа дамжих шахав. Би толгойгоо суллав.
  
  
  'Зогс! Үгүй...'
  
  
  Ширүүн хуруунууд амыг минь бүр ч чанга хаалаа.
  
  
  Миний хашгирах хоолой хоолойд тээглэж байна. Энэ бол найдваргүй нөхцөл байдал байсан.
  
  
  Зембла чимээгүйхэн инээв. - Тайвшир, эрхэм ээ. Би аль хэдийн бусад сувгуудыг асаасан бөгөөд миний хэлснээр бүх зүйл хэвийн ажиллаж байна. Одоо тэд зүгээр л синхрончлогдож байна.
  
  
  Би шалан дээрээс Зембла дөрвөн станцаа ижил долгионы урттай сольж байхыг арчаагүй харлаа. Би чичирч эхлэв, энэ нь амьтны шинж чанартай булчингийн хариу үйлдэл юм. Огт тайвширсангүй, юу болохыг харахаар хүлээлээ. Хэрэв Земблагийн суурилуулалт үнэхээр үр дүнтэй байсан бол миний хорлон сүйтгэх ажиллагаа сөрөг үр дүнд хүрэх байсан. Үүнийг энд суулгаснаар би өөрийн мэдэлгүй гамшгийг үүрд үргэлжлүүлэх болно. Үүний үр дагавар нь сүйрэлтэй байх болно. Зембла хуруугаа том товчлуур дээр гүйлгэв. "Тэгээд одоо цахилгаан гүйдэл." Тэр сэтгэл хангалуун инээмсэглээд бүх хүчээрээ товчлуурыг дарав. Гэрэл харанхуйлав. Ариун сүмийн гүнд генераторуудын өсөн нэмэгдэж буй чимээ сонсогдов. "Надад илүү их энерги хэрэгтэй" гэж тэр хэлэв. Тэр хэд хэдэн том товчлууруудыг эргүүлэв.
  
  
  Тэр хүссэн зүйлээ авсан, гэхдээ өөр арга замаар. Эмзэг хэлхээ нь гэнэтийн хэт ачааллыг тэсвэрлэх чадваргүй байсан нь тодорхой. Миний идэмхий хүчил тэднийг хэт их идсэн. Генераторуудын дуу чимээ чангарч, цоолж, хэт халсан хэсгүүдийн өмхий үнэр агааржуулагчийн сараалжаар сонсогдов. Миний шүршигчтэй ажиллаж байсан төхөөрөмжөөр хүчдэл хязгааргүй дамжих үед би алс хол, шүрших, шажигнахыг сонссон. Энэ өрөөнд түгжигдсэн хүмүүсээс сулхан, чанга хашгирах чимээ сонсогдов.
  
  
  Зөвхөн Зембла л эдгээр дуу чимээ, өмхий үнэр юу гэсэн үг болохыг ойлгосон бололтой. Тэрээр гарыг нь тэг болгохыг хичээн, бариулыг нь эргүүлэв. Харин одоо тэр цахилгааныг асаасан болохоор нэг их утгагүй болсон.
  
  
  'Үгүй үгүй! Энэ үнэн байж болохгүй. Аймшигт нүд нь бүлтийж, багажнууд уралдан, цахилгаан трансформаторын зүү улаан бүс рүү орохыг харав. Түүний өөрийн самбар хэт ачааллаас болж богино хугацаанд ажиллаж эхэлсэн. Металл хавтангийн оёдол руу шаргал өнгөтэй утаа нэвчсэн байна. Ард нь байсан хүмүүс дуугүй хараал урсгаж байв. Нэг эмэгтэй ханиалгаж, сарвуутай хуруугаараа сандлыг зуурав. Хавтан нь маш өндөр даралтанд орсон мэт товойсон. Тэнд нарийн гарц байсан. Цагаан дөл гарч, Земблагийн гарыг шатаажээ. Би хачирхалтай дотор муухайрах шиг болсон. Түүний төлөвлөгөө бүхэлдээ нурж унахыг харах үнэхээр аймшигтай байсан. Түүний бүтээсэн электрон мангас өөрийгөө идэв. Тэрээр хэврэг хэсгүүдээ хайлуулж, мэдрэгч, утсыг нь цоолж, статик цахилгаанаар өөрийгөө шийтгэж, шатсан дулаалгын өмхий үнэрийг гаргажээ. Утаа дундуур би Земблагийн царайг олж харав. Энэ нь алга болж, хүн байхаа больсон.
  
  
  Утаанаас ч юм уу, хөөрсөндөө ч юм уу, аль алинд нь нулимс цийлэгнэж байлаа. Түүний хоолойноос цөхөрсөн дуу гарав.
  
  
  “Картер, Картер, чи үүнийг хийсэн. Танд ямар нэгэн санаа байна уу ...
  
  
  Гэнэт би аймшигтай агаарын даралтанд автлаа. Земблагийн гомдсон хоолой нам гүм болов. Нүд сохолсон гэрлийн гялбаа өрөөг нэвт хатгав. Зембла болон түүний найзууд дүлий дэлбэрэлтийн улмаас амь үрэгджээ. Намайг барьж байсан хамгаалагчид яг л хүүхэлдэй шиг хаягдсан. Дэлбэрэлт миний уушгийг сүйтгэсэн. Тэнгэр металл, шил, гялалзсан кабелийн хэсгүүдийн бороогоор дүүрэв. Би газар хүчтэй дарав. Хамгаалагч нар намайг унагаж, шалан дээр хэвтүүлсэнд баярласан. Энэ нь миний амийг аварсан байх.
  
  
  Дуу чимээ, хурц гэрэл эхэлсэн даруйдаа алга болов. Толгой минь эргэлдэж, чих минь хангинаж байлаа. Би хүлээсэн. Тэгээд би дээш харлаа. Ууршилт, утаа униар үүдний танхимд өлгөөтэй хэвээр байв. Үлдсэн эмх замбараагүй байдлыг би бүдэг бадаг харж байлаа. Удирдах самбар нь боловсорсон улаан лооль шиг хагарлаа. Зембла утаанд автсан бололтой. Ядаж байхад түүний ул мөр ч байсангүй. Үлдсэн хэсэг нь унасан газартаа тарсан байв. Халзан эр нүүрээрээ хэвтэж байв. Өөр нэг эрэгтэй, бүдүүн эмэгтэй хоёр нуруугаараа хэвтэж байв. Уйтгартай эмэгтэйн хүзүүнд төмөр хавтан наалдав. Тэр сандал дээр өвдөг сөгдөн нас барсан. Цус шатсан хэсгийг доош урсгасан. Энэ нь хана дагуу, нурангид дарагдсан тайзны дундуур тослог горхинд урсаж байв.
  
  
  Би үсрэн босоод гүнзгий амьсгаа аваад эргэн тойрноо харлаа. Хамгаалагчдын нэг нь амнаас нь цус урсаж, шалан дээр хэвтэж байв. Намайг барьж авсан хүн түгшүүрийн дохио өгөх гэж сураггүй алга болов. Нөгөө хамгаалагч хажуу тийш өнхрөн буугаа миний гэдэс рүү чиглүүлэв.
  
  
  Би нэг үсрэлтэнд хүрсэн. Түүнд хариу үйлдэл үзүүлэх, буудах цаг байсангүй. Би түүний нүүр рүү өшиглөсөн. Ууртай хүчээр миний баруун өсгий хамрыг нь цохив. Би яс цуурахыг сонссон. Түүний хамрын ясны хэсгүүд тархинд нь нэвтэрчээ. Тэр үхсэн.
  
  
  Би түүний бууг авлаа. Би явах ёстой байсан. Сиренүүд хашгирав. Коридороор гүйлдэх эрчүүдийн ууртай архирах чимээ сонсогдов. Тэд удахгүй энд ирэх бөгөөд асуулт асуухгүй, харин эхлээд буудах болно. Хэрэв надад зугтах боломж байсан бол энэ нь дараагийн хэдэн секундын эмх замбараагүй байдалд байх ёстой.
  
  
  Гэтэл би эргэж хараад тайз руу гүйлээ. Үхлээ ч гэсэн би одоохондоо явж чадаагүй. Би энэ дөрвөн хүний хувцсыг хайх хэрэгтэй болсон. Тэд хаанаас ирсэн, бусад дөрвөн дамжуулагчийг хаана нуусан бэ? Би эхлээд олж мэдэх ёстой байсан. Би энэ суулгац руу нэвтэрч, устгаж чадсан. Үүнийг надад бас зааж өгсөн. Гэхдээ миний даалгавар хараахан дуусаагүй байна.
  
  
  Ер нь дөнгөж эхэлж байна.
  
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тоос, утааны өтгөн үүл, цухуйсан эрчилсэн ган хэсгүүд, айдас, өвдөлтийн хашгирах дуунууд - Дантегийн там тэрнээс хойш юу ч биш байв. Ханиалгасаар хөл нүцгэн шалан дээр бүдэрлээ. Би цус асгарсан шатанд хүрч, гурван биений дэргэд өвдөглөн суув. Би тэдний хувцасны үлдэгдлийг хурдан бөгөөд сайтар хайлаа.
  
  
  Энэ бол сонголт хийх цаг биш байсан. Надад сайтар судалж амжсангүй. Би чадах зүйлээ барьж аваад аль болох хурдан гүйх хэрэгтэй болсон. Би талийгаач хамгаалагчийн FAL бууг сугандаа атгав. Паспорт, иргэний үнэмлэх, хачирхалтай цааснууд - миний цуглуулсан бусад дамжуулагчийн байршлыг хожим зааж болох бүх зүйл. Би бүгдийг нь тарган хатагтайн цүнхэнд хийсэн. Энэ бол мөрний оосортой эмэгтэйчүүдийн том савхин цүнх байв. Би хүзүүндээ цүнх шиг зүүж чадна. Гадаа гутлын чимээ гарахад би бараг дуусч байлаа. Би эргэж харан буу бэлэн боллоо.
  
  
  Эрэгтэйчүүд өрөөнд орж ирэв. Тэд төөрөгдөл, айдастай хашгирч байв. Тэд зэвсгээ хэр хайхрамжгүй барьдаг нь гайхширсан байдалтай байв. Би нуруугаа тайзны хананд налаа. Гэнэт найман цэрэг намайг хараад хашгирахаа болив. Тэд над руу санаа зовсон харцаар харав. Тэд удаанаар буцаж хаалга руу алхав. Би буугаа заналхийлсэн байдалтай даллав. Би тэднийг зогсоож, зэвсгээ хая гэж тушаав.
  
  
  Намуудын хүч бараг тэнцүү байсан. Би арай дээрдсэн байр суурьтай байсан ч би ганцаараа байсан. Би тэдний цөөн хэдэн хүнийг алж чадна; гэхдээ намайг буудах байсан. Бурханд баярлалаа, хэн ч энэ хосын нэг байхыг хүсээгүй. Рефлексээрээ тэд өөрсдийн давуу байдлаа хүлээн зөвшөөрсөн бололтой. Би тоглолтонд хожигдсон. Дараа нь тэдний винтов, гар буунууд нэг нэгээрээ шалан дээр тарчлаа.
  
  
  Танхимын гадаа чимээ шуугиан улам ширүүсэв. Илүү олон цэргүүд ойртож байв. Би хана дагуу хажуу тийш хөдөлсөн. Би бүхэл бүтэн винтовынхоо амыг чиглүүлсэн. Буу тулгасан хосууд миний нүднээс цөхрөлийг уншив. Хэн ч хөдөлсөнгүй. Хувийн эрсдэлд ороогүй бол тэр бүр эргэлзэлгүйгээр намайг буудах байсан. Би чимээгүйхэн тэднийг тойрон алхав. Коридорын чулуун хана нүцгэн нуруунд минь хачин хүйтэн, наалдамхай мэт санагдана. Би мухар замаар төгссөн өөр коридортой уулзварт хүрэв. Тиймээс би гол танхимаар гарах хэрэгтэй болсон. Хэдэн секунд үлдлээ гэж бодлоо. Ямар ч үед бусад цэргүүд над руу дайрч магадгүй юм.
  
  
  Би төвөггүй дараагийн уулзварт хүрлээ. Энэ коридор нь богино байсан бөгөөд барилгын хаалгатай төстэй байв. Шат дээшээ гарав. Би шатаар доошоо гүйж очоод зогсоод хонгил руу богино шидэлт хийв. Ингэснээр залуус тэнд хэсэг хугацаанд хэвтэх болно. Би шатаар урт алхсаар алхаж эхлэв. Шат нь жинхэнэ аллага болсон тавцан руу хөтөлсөн. Эцэст нь нэг хана эвдэрсэн. Хоолой, хоолой нь орооцолдсон, мушгирсан масс руу цухуйв. Исгэрэх уур нь том уурын үүл үүсгэв. Жинхэнэ тулааны талбар мэт харагдсан. Доор нь найман цэрэг эр зоригоо цуглуулав. Тэд цусны тухай, өөрөөр хэлбэл миний цусны тухай чангаар хашгирав. Тэд сохроор буудаж байв; хоосон зайд тэдний бууны архирах чимээ дэлбэрэлт мэт санагдав. Миний зүүн талын жижиг нүхнээс гэнэт гурван буун дуу гарав. Миний толгой, цээжний ойролцоох хананаас тоосгоны хэсгүүд нисэн гарч ирэв. Би нуугдахын тулд ухасхийв. Би баригдсан юм шиг санагдсан. Хэрэв сүмийн дээвэр рүү гарах гарц байсан бол болсон их өөрчлөлтөөс болж хаагдах байсан. Хонгилд байсан хүн дахин буудсан. Би буцаж буудлаа. Харанхуй дүр алга болов. Би гар буугаа даллан түүнийг дагалаа. Тэр бохир шалан дээр эргэлдэн хэвтэв. Цээж, ходоод нь сумны хар цусны толбонд дарагдсан байв. Би түүн рүү тонгойн бууг нь шүүрэн авлаа. Би шат руу буудлаа. Хурандаа Земблагийн цэргүүд хоорондоо мөргөлдөж, эхлээд ухрахаар яарав. Буудлага хэсэг зуур зогсов. Би өмнө нь портал байсан газрын нуранги дундуур мөлхөв. Би дэмий л бетон блок, буталсан чулууг татан, гарцыг нээх гэж оролдов. Үр дүн алга. Цэргүүд доор цугларахыг би сонсов. Тэд шатаар мөлхөв. Гутлын чанга чимээ, бууны чимээ чихийг минь дүүргэв.
  
  
  Миний гар нурсан ханыг мэдэрсэн. Гэнэт миний хуруунд хүйтэн агаар амьсгалахыг мэдэрлээ. Би цөхрөнгөө барсан хог хаягдлыг татаж авлаа. Би сул чулуу, бетон зуурмагийг шатаар доош шидэв. Түүний гавлын ясанд чулуу унахад тэр хүн хашгирав. Би нуранги дундуур хонгил ухаж, винтовоо дундуур нь шургууллаа. Нөгөө талд нь нуман хэлбэртэй өргөн коридор байв. Дээвэр рүү хөтөлдөг хуучин нарийн шат байв. Би анх удаа ийм замаар авирч байна.
  
  
  Би эргэлзэлгүйгээр үлдсэн шатаар дээш нисч, дээвэр дээр гарав. Тэнд хүлээж байгаа хүмүүс надад хамаагүй. Миний ард хэдэн залуу байгааг би мэдэж байсан бөгөөд тэд миний төлөө байсан. Хэрэв дээд хэсэгт илүү олон залуус байсан бол болгоомжтой тактикийн арга барил миний арьсыг ч аврахгүй байх байсан. Нэг ч удаа буудсангүй.
  
  
  Bell Sioux нисдэг тэрэг хөөрөх үед арав орчим хүн зогсож байв. Хөдөлгүүрүүдийн архирах чимээ, сэнсний сэнсний салхи миний гэнэтийн дүр төрхийг анзааралгүй орхив. Гэхдээ миний урд байгаа дүр зургийг харах богинохон боломж олдсон. Тэгээд тэд миний нүд рүү цохисон. Нисдэг тэрэг буух талбайн дээгүүр хэдэн фут өндөрт эргэлдэж, тогтворгүй ганхав. Нисгэгч нь намайг анх барьж авсан сахалтай хүн байсан. Түүний зорчигч хурандаа Земблагаас өөр хүн байсангүй! Земла ямар нэгэн байдлаар үхлээс зугтаж чадсан. Наад зах нь консол нүүр рүү нь хагарах үед тэр хүнд бэртэл аваагүй. Хувь заяаны ер бусын байдлаар тэрээр аймшигт дэлбэрэлтээс зугтаж чадсан. Тэгээд одоо тэр надаас зугтаж байсан! Түүний нүүр цусанд будагдсан байв. Түүний духыг гар хийцийн боолтоор боосон байна. Түүний гялалзсан нүд нь зэрлэг уур хилэнг тусгав.
  
  
  'Түүнийг ал! Картерыг бууд! Түүний хоолой нисдэг тэрэгний архирах чимээг дарав. Нисдэг тэрэг хөөрөв. Түүний хоолой агаарт цуурайтсан хэвээр. Би буугаа өргөөд өндөр даралтын танк руу чиглэв. Би ч бас Земблатай хамт сүмийн хагасыг газрын хөрснөөс арчина гэж найдаж байсан. Гэтэл цэргүүд над руу аль хэдийн гал нээжээ. Хүзүүнд минь өлгөгдсөн цүнх хоёрын аль нэгийг нь өөрөөсөө алах уу, аврах уу гэсэн сонголт надад байсан. Уур минь надад: "Тэр нисдэг тэргийг буугаад март" гэж хэлсэн. Гэхдээ миний оюун ухаан надад цүнхийг аюулгүй газар аваач гэж хэлсэн.
  
  
  Би Земблагийн сүүлчийн сулхан хашгирахыг сонссон: "Кукулкан өшөөгөө авна!" Дараа нь нисдэг тэрэг агаарт сүр жавхлантайгаар хөөрч, баруун өмнө зүгт эргэв. Тэр алсад алга болов. Би сүмийн парапет дээгүүр үсэрсэн. Цэрэг ирмэг дээгүүр бөхийв. Тэр буугаа доошлуулав. Би унахдаа санамсаргүй харвасан. Энэ нь үнэ цэнэтэй байсан. Би тэр хүнийг чулуун хананы ард ганхаж унахыг харав. Бусад нь түүний эргэн тойронд бөөгнөрөн ууртай зэвсгээ даллан буудаж байв. Тэд долоо дахь тэнгэрт байсан. Арчаагүйдээ би уналаа. Пирамид хэлбэртэй сүмийн налуу талыг мөргөхөд модны мөчрүүд миний уналтыг зөөлрүүлэв. Хадны завсарт тийм ч бат бөх ороогүй модны үндэс үсрэн гарч ирэв. Модтойгоо хамт би дахиад зургаан метр унасан. Эцэст нь намайг цохисон цохилт уушигны агаарыг гаргав. Гэсэн хэдий ч мөчрүүд, навчнууд цохилтыг зөөлрүүлсэн. Би хоргодох газар хайж навчис руу мөлхөж, налуу уруу цааш өнхрөв. Ариун сүмийн цэргүүд нөхдүүдтэйгээ нэгдэв. Сумнууд миний эргэн тойронд газар нэвт хатав. Дотор сойз нь үлээгдсэн байв. Үхлийн хар тугалгатай бороонд дарагдсан би хачирхалтай нь биеэ мэдрэхээ больсон. Чихний хажуугаар эргэлдэх сумнуудыг тоолоо. Боломж гарвал би хариу гал гаргадаг байсан. Нэг хүн нүүр рүү нь бууджээ. Өөр нэг нь цээжиндээ шархадсан бөгөөд мөн тулааны талбараас алга болжээ. Би бутнаас мод руу, модноос бут руу гүйсэн. Зигзаг замаар би үхлийн шархгүй бууна гэж найдаж байсан. Би сууринд хүрч ирээд хэсэг зогсов. Дараа нь би сүмийг тойрсон хүнгүй газрын үржил шимгүй хэсгээр хамаг хурдаараа гүйв. Сум ойролцоох чулуун дээрээс ойсон нь хамрын шуугиантай байв. Өөр нэг суманд өмдний хөл урагдсан. Би эндээс үүрд явах гэж байгаа болохоор хамаагүй. Би үүргэвчиндээ үүргэвчээ авч чадсангүй. Тэд булан тойроод, харагдахгүй байв. Би ширэнгэн ой руу шумбав. Навчны өтгөн харанхуй намайг бүрхэв. Би тэр даруй зүүн тийш эргэж, сүмээс Тунгла гол руу чиглэсэн зам руу чиглэв. Би хэзээ ч ирсэн замаараа буцаж чадахгүй.
  
  
  Ард нь илүү туршлагатай Майя босогчидтой ширэнгэн ойг гатлах нь дэндүү хэцүү байсан. Би уурхайд дэлбэрэх эрсдэлтэй байсан. Голын эрэгт хүрэх хүртлээ аз хийморьтой байгаасай гэж залбирсан. Би урсгалын дагуу явах завь олно гэж их найдаж байлаа.
  
  
  Гэнэт бүдүүн модноос хоолой сонсогдов. - Энэ хэн бэ ? Урагш харайхдаа өргөстэй бутны нарийхан завсрыг сэтэлж, газар бөхийсөн цэрэгт бүдрэх шахсан. Тэр том хуучин гар буу авав. Би хажуу тийшээ унав.
  
  
  Би суманд сохорсон. Дарь нүүрийг минь шатаалаа. Сум миний зүүн мөрөнд цээжний булчингаар өндөр туссан. Би бүдэрсэн. Цохилтод ямар ч өвдөлт мэдрэгдээгүй. Хэрэв би азтай бол энэ нь нэлээд хожуу тохиолдох болно. Өөр нэг сум хацрын хажуугаар өнгөрөв. Би эргэлдэв. Би газар унаад ухаан алдах шахсан. Цэрэг гурав дахь удаагаа буудсан ч алдсан. Босоод бодолтойгоор онилж, буудлаа. Тэр цөхрөнгөө барсан, дахин буудах гэж оролдсон боловч унасан, үхсэн.
  
  
  Би босоод хүндээр санаа алдлаа. Би мөрөө хавчив. Нэг гараараа шархыг нь таглаад нарийн шороон замаар алхлаа. Миний ард Земблагийн хувийн арми хөөцөлдөхийг сонслоо. Толгойн хажууд суманд хатгасан мөчир тасарлаа. Дуу чимээнд нүхнээсээ хөөгдсөн шөнийн амьтан миний урд зам дагуу галзуу юм шиг үсэрч байв. Сум яг амьтдын урдуур газар унасан. Тухайн газарт шинэ сум тусч эхэлснээр гэнэт зогсч, нэг үсрэлтээр агаарт алга болжээ. Энэ ороомог замд төгсгөл гэж үгүй юм шиг санагдав. Одоо би толгойдоо хүчтэй цохилж эхлэв. Би шүдээ хавиран гүйлээ. Хааяа нэг бүдэрч унах шахсан. Нэг өдөр би тэсэлгүй инээв. Араас минь тэсрэх хүчтэй, хага цохих чимээ сонсогдов. Миний мөшгигчид өөрсдөө өөрсдийнхөө нэгэн урхины золиос болсон.
  
  
  Сүүлийн хэдэн метр эцэс төгсгөлгүй мэт санагдав. Эцэст нь би сүүлчийн буланг тойрч ирлээ. Би хөлөг онгоцны зогсоол руу гүйж байсан жижиг талбайд хүрэв. Би хажуугаар өнгөрөхдөө боомтыг хамгаалж байсан хоёр залуу руу буудсан. Нэг нь усанд унаж, нөгөө нь нугас шиг хагас нугалав.
  
  
  Далайн эрэг нь харанхуй Тунглад хэвтэж буй хагас ялзарсан банзаас өөр юу ч биш байв. Энэ үед гол нь нарийхан, гүехэн байв. Тамхи татдаг ширэнгэн ой хоёр эргийн дээгүүр нуман хэлбэртэй байв. Энэ ургамлууд намайг гол уруудахад сайн бүрхэвч байх байсан. Шаварлаг эрэг бараг явах боломжгүй байв. Энэ нь Земблагийн хүмүүс миний араас ирэхийг оролдвол тэднийг зогсооно.
  
  
  Хоёр завь хөлөг онгоцны зогсоол дээр бэхлэгдсэн байв. Завь хажуу тийшээ эргэлдэнэ. Тэдний урд болон хойд хэсэг нь завиар хийсэн завиар нарийссан байв. Хөлөг онгоцны их бие нь олон тооны Т хэлбэрийн фермүүдтэй бэхлэгдсэн байв. Нөгөө талд нь үнэндээ долоон хагас метр урт, хоёр метр өргөн жинхэнэ хөдөлгүүрийн өрөө байв. Хөлөг онгоцны хойд тавцан дээр жижиг бүхээгтэй байв. Хажуугийн хаалтуудыг бүхээгийн хоёр талд суурилуулсан бөгөөд бат бөх цайрын дээвэр нь бүхэл бүтэн бүтцийг дуусгасан. Их бие нь зэсээр бүрхэгдсэн байв. Ноорог нэг метрээс илүү байж болохгүй.
  
  
  Удаан алдсан хайртай хүн рүүгээ явсан шигээ хуучин завь руугаа гүйлээ. Энэ хооронд би завь руу хэд хэдэн удаа буудсан. Зөвхөн тэсрэх бөмбөг л завийг живүүлж чадах байсан ч одоо ямар ч хэрэггүй болжээ. Уяагаа суллаад бүхээг рүү шумбав. Үүний зэрэгцээ цэргүүд цэвэрлэгээнд оров. Модон жолооны хүрдний хажууд асаах товчлуур байв. Би багалзуурыг татан стартерыг дарлаа. Сумнууд онгорхой бүхээгт нисэв. Би доош унав. Бариулаас аймшигтай чимээ сонсогдов. Цочмог лугшиж, ханиалгаж, хөдөлгүүр нь эсэргүүцэн амьдарлаа. Би тохируулагчийг туйлын байрлалд оруулав. Ташуу дагуу би хөлөг онгоцны зогсоолоос голын дунд хүртэл явав.
  
  
  Хурандаа Земблагийн сүргийн үлдэгдэл эрэг дээр цугларав. Тушаал өгсөн, хариу хашгирсан. Тэд галзуу юм шиг буудсан. Цайрын дээвэр, зэс их биеийг сэгсэрч, миний эргэн тойрон дахь нимгэн модон хаалтуудыг хага цохиход сум хашгирав. Буудлага хэсэг зуур намжихад би хамгийн сүүлийн буундаа FAL буугаар хийв. Урт завь хэцүүхэн сэлэв.
  
  
  Ийм харгис хэрцгий хандлагын улмаас бие нь чичирч байлаа. Гэвч бид голд хүрч, гол уруудаж эхлэв. Бид эцэст нь Принсиполка боомт хотод хүрнэ гэж найдаж байсан. Урсгал бидэнд зохих хурдыг өгч, буудлага багассан. Гайхамшигтай өтгөн ургамлын навчис бидний дээгүүр сүндэрлэв. Хэдхэн хормын дотор жижиг боомт, ширэнгэн ойн цоорхой хэзээ ч байгаагүй юм шиг алга болов. Хүмүүсийн чимээ, бууны чимээ ч намжив. Миний дээр оройн тэнгэрийн хөх ногоон гэрлийг харав. Миний эргэн тойронд зэвтэй хүрэн гол урсаж байв. Хоёр талаараа хар ногоон моднууд бидний дээгүүр сүндэрлэв. Салбарууд нь аварга том усан үзмийн модоор чимэглэгдсэн байв. Гайхалтай том ургамал бүгдийг бүрхсэн. Голын дээгүүр амьсгал боогдох уур унжиж байв. Хаа сайгүй ялзарсан ургамлын хурц үнэр ханхалж байв.
  
  
  Урт завийг удирдахад хэцүү болсон. Голын голд үлдэхийн тулд миний хурдацтай буурч байгаа бүх хүч хэрэгтэй байсан. Хичээлийн залруулга болгон миний мөрөнд хүчтэй өвдөлтийг илгээдэг. Цээжийг минь даган цус урслаа. Сум ойрын зайнаас буудсан. Тиймээс сумны биед нэвтэрсэн, гарсан шарх нь цэвэрхэн, гайхалтай жижиг байсан. Гэхдээ би эмнэлгийн тусламжгүйгээр удаан тэсэхгүй гэдгээ мэдэж байсан.
  
  
  Хүзүүнд минь өлгөөтэй байсан том цүнхний тухай бодлоо. Аюул хэсэгхэн ч болов өнгөрсний дараа л би ямар хурдан суларч байгаагаа мэдэрсэн. Зөв байрлалд байлгахын тулд жолоогоо налан цүнхээ тайлав. Дотор нь цагаан нэхсэн торны алчуур байв. Энэ нь өмнөд нутгийн бараг бүх эмэгтэйчүүдийн хайрладаг хурц үнэртэй уснаас тааламжтай үнэртэй байв. Би ороолтыг боож, мөрөн дээрээ уяв. Би шүдээрээ зангилаа чангаллаа. Энэ нь цус алдалтыг зогсоох болно. Би цүнхний үлдсэн хэсгийг гайхаж байлаа. Гэхдээ одоо мөрдөн байцаах цаг, газар биш байсан. Тиймээс би зүүн эрэг рүү явж байсан завь руу дахин анхаарлаа хандуулав.
  
  
  Би жолооны ард нэг, магадгүй хоёр цаг байсан. Би ноцолдож буй завьтай хуурсаар л байлаа. Тэр дахин дахин чулуулаг эсвэл шаварлаг элсэн эрэг рүү урсна гэж заналхийлэв. Хэр удсаныг хэлж чадсангүй. Мөрний минь өвдөлт бүх биеийг минь дайрлаа. Энэ нь хар дарсан зүүд шиг санагдав. Би тодорхой бодож чадсан. Ямар нэгэн байдлаар би ухаантай хэвээр үлдэв. Зөн совингоор би газар унавал үхнэ гэдгээ мэдэж байсан.
  
  
  Голын урсгал аажмаар өргөжиж, гүнзгийрэв. Урт завь хурдасгах урсгалын дагуу хөвж, би бүхээгийн хана налан зогсов. Хэтэрхий ядарсан бас сул дорой байсан тул би залхууран гулсаад шалан дээр суув. Би цүнхнийхээ агуулгыг тунгаан бодсон ч шууд бодоход хэтэрхий сул байлаа. Миний духан дээр том хэмжээний хөлс гарч ирэв. Миний толгой бүхэлдээ халуурч байсан.
  
  
  Ингэж суугаад цаг хугацааны тухай бүх ойлголтоо алдсан. Бүхээгээсээ би хажуугаар нь өнгөрсөн ширэнгэн ойн цоорхой руу харлаа. Би эрэг дээр амьдралын шинж тэмдэг, хуучин хөлөг онгоцны гашуун гинших, жижиг яндангийн хөдөлгүүр тогшихыг сонсов. Би бүхээгийн хана налан хүндхэн амьсгаадан хэвтэв. Түүний нөхцөл байдлын талаархи тодорхой ойлголт нь дотор муухайрах мэдрэмжээр солигдов. Миний тархи дэлбэрэх гэж байгаа юм шиг санагдсан. Тавцан бага зэрэг хөдлөв. Маяагийн сүм, хурандаа Зембла гэж хэзээ ч байгаагүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Цаг агаар өөрчлөгдөж эхлэв. Аажмаар тэнгэр бүрхэг болов. Ууршиж буй халуун агаар одоо сэрүүн болж, заримдаа бүр хүйтэн болжээ. Агаарт ямар нэгэн аюул заналхийлж байв. Салхи өрөвдмөөр орилов. Урт завь дуугарлаа. Би хөл дээрээ босч, бүхээгийн дээврийн тулгуурыг чангаллаа. Том моднууд эсэргүүцэн салхинд бөхийв. Тэнгэр хар өнгөтэй болжээ. Их биетэй их биенүүд өсөн нэмэгдэж буй салхины дор заналхийлсэн мэт найгаж байв. Айсан эсвэл шархадсан амьтдын дуутай холилдон алсаас тогших чимээ сонсогдов. Салхи хэсэг зуур намдав. Дараа нь чих дүлийтэл хүчтэйгээр нөгөө талаас тэсрэлт хийв.
  
  
  Хэрэв би хурандаа Земблагийн хүчний талбарт эргэлзэж байсан бол өдийд итгэх байсан! Голын ус эргэлдэж эхлэв. Уйлах шуурга урт завийг заналхийлсэн байдлаар хазайлгаж, цааш явав. Аянга сүүлт одны сүүл шиг өргөн гялбав. Энэхүү ер бусын гэрэлд тэнгэр нил ягаанаар гялалзаж байсан ч аянга цахилгаантай хамт харанхуй дахин ирэв. Дараа нь бороо орж эхлэв. Эхлээд бага зэргийн шиврээ бороо орсон. Гэвч удалгүй хоёр дахь гол болон хувирав. Аянгын үүлнээс усны урсгал урсав. Земблагаас үүдэлтэй аймшигт шуурга завийг сүйрүүлэв. Амьсгал минь түгжлээ. Урт завь ганхаж, бүх давхаргуудаараа шажигналаа. Гэнэт салхи шуурч жолоогоо эргүүлтэл жолоогоо шүүрэн авлаа. Би түүнийг явуулах ёстой байсан. Миний хүч чадлаа. Салхи, бороо одоо бүрэн эрх чөлөөтэй болсон. Усан онгоц урсгалын дагуу хөдөлсөн.
  
  
  Би цөхрөнгөө барсан. Минутууд үүрд мөнх мэт санагдав. Гол нь бэлчир болжээ. Бид ам руу ойртож байгааг би ойлгосон. Уйлах шуурганы дундуур би Принсполкагийн гэрлийг арай ядан ялгаж чадсангүй, зүүн талын өргөн амны цаанаас анивчиж байв.
  
  
  Баруун талд далайн ус эргэлдэж байв. Долгионт хөөс нь голын далай руу урсдаг газрыг тэмдэглэв.
  
  
  Урт завь усны эргүүлэгт унав. Хөөс, салхи, борооны галзуурмаар шуурганы дунд хурд нэмэгдсээр байв. Байшин шиг өндөр давалгаа бидний өмнө эргэлдэнэ. Тэр үед тэд хөлөг онгоцыг хажуу тийш нь хазайлгахад би жолоогоо хөдөлгөв. Усан онгоцны хөл чичирч байгааг би хоёр удаа мэдэрч, бид живж байгаа юм шиг санагдав. Шуургатай далай биднийг аврах үед би бүх итгэл найдвараа аль хэдийн алдсан байсан. Завь усны эргүүлэгт баригдаж, хурц хад чулуугаар дээш өргөгдөж, шууд голын салаа руу аваачжээ. Эцэст нь тэнгис биднийг эргүүлэв. Бид боомтын харьцангуй тайван усанд хоцрогдлоо.
  
  
  Би ядарсан урт завийг эргийн доор авчирлаа. Нэг минутын өмнөхтэй харьцуулахад тийм ч олон давалгаа байгаагүй. Усан онгоц диагональ дагуу газар унасан. Би өөрийгөө сэргээх гэж бүхээгт хэсэг суув. Бүх зүйл дууссан гэдэгт би бараг итгэж чадахгүй байв. Тэгээд би амьд үлдсэн! Би хашлага дээгүүр гарч эрэг дээр гарлаа. Ус сэрүүн байсан. Нүцгэн хөл доорх газар наалдамхай байв. Би Земблагийн хүний гараар хийсэн шуурганы хүчээр чичирч байлаа. Шатаж буй өвдөлт цээжийг минь нэвт хатгав. Би чулуурхаг эрэг дээр өвдөг сөхрөн уналаа. Амьсгалаад нүдээ аниад хэсэг суугаад үргэлжлүүлэв.
  
  
  Намайг өргөн чөлөөнд хүрэхэд шуурга бараг өнгөрсөн байв. Салхи мөстэй сэвшээ салхи болон хувирав. Борооны дуслууд яг л мөсөн зүү шиг харагдаж байв.
  
  
  Хотын талбай дээр ирэхэд цас орж эхлэв.
  
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би талбай дээгүүр хөл нүцгэн чичирлээ. Цаг минут тутамд хүйтэн болж байв. Талбай руу гурван талдаа олон арван нарийн гудамж нээгдэв. Миний ард байгаа дөрөв дэх тал нь далан байсан. Принзаполка хотын өнгөлөг загас агнуурын флот тэнд зогсож байв. Усан онгоцнууд утсыг эвдэж байв. Шүүгнүүд эргэлдэж буй цагаан цасанд алдагдсан байв.
  
  
  Ердийн нөхцөлд өдрийн энэ цагт талбай хүмүүсээр дүүрэн байх болно. Нааш цааш алхаж, тэд сүүлчийн худалдан авалтаа хийж, үе үе нутгийн хов жив рүү хөндлөнгөөс оролцдог байв. Зах зээлийн лангуу, хөгшин морь, тэр ч байтугай хуучин тэрэг гээд тоолж баршгүй шахам. Худалдаачид бараа бүтээгдэхүүнээ дэлгэн үзүүлэв. Нойрмог илжиг эздийнхээ хажууд толгой дохиж зогсохдоо сүүний лааз, торх дарс, шуудай гурил цемент, тэр ч байтугай урт төмөр сандал, ширээ, шүүгээ ачаад зогсоно. Гэхдээ одоо биш. Земблагийн цаг агаар дугуйнд хигээсийг оруулав. Эзгүй талбай, гол өргөн чөлөөгөөр мөсөн салхи үлээнэ. Миний зүүн талын ногоон цэцэрлэгт хүрээлэн нэг удаа гунигтай харагдаж байсан. Том барилгуудын хаалт хаагдсан байв. Тэд оршин суугчгүй мэт санагдсан. Гудамжны булангуудад нэртэй шавар шахмалууд өндөр зогсож байв.
  
  
  Би Calle Montenegro-г хайж байсан. AH-ийн төв байранд байсан бөгөөд миний цээжээр мэдэж байсан жагсаалтын дагуу манай төлөөлөгч доктор Хектор Мендоза Монтенегрогийн 10 тоотод амьдардаг байв. Би энэ хүнтэй хэзээ ч уулзаж байгаагүй. Миний хувьд тэр шударга байдлын оргил байж чадна, гэхдээ би үүнд маш их эргэлзэж байсан. Тэр яагаад ч юм жагсаалтад орсон. Принсполиза Латин Америкийн бусад хот шиг биш байсан бөгөөд хоёр дахь хүн бүр зарах нууцтай, тав дахь хүн бүр нууц төлөөлөгч байдаг. Өөр нэг асуулт бол тэд аль улс, байгууллагын төлөөлөгч юм. Үнэнч байдал нь мөнгө нэг гараас нөгөөд шилжихтэй адил харьцангуй бөгөөд өөрчлөгддөг. Та тэднийг харж байж л итгэж болно, тэр ч байтугай тэд чамайг нүүрэн дээр чинь хуурч, харийн гүрний найдвартай төлөөлөгчийг олох нь бараг боломжгүй юм.
  
  
  Би үүнийг шийдэх ёстой байсан. Доктор Мендозатай уулзах нь миний хийх ёстой эрсдэл байлаа. Хурандаа Земблагийн байгууллага нэлээд үндсэрхэг үзэлтэй байсан. Тийм ч учраас би Принзаполкагаас хоёр хоногийн өмнө очихдоо зугтсан. Би одоо ингэх байсан ч шархыг минь эмчлэх ёстой байсан. Надад бас хувцас хэрэгтэй байсан. Ганцаараа нойтон өмдтэй хол явж болохгүй. Ямар ч байсан эргүүлийн завь намайг хүлээж байсан газар буух газар хүрч чадахгүй байх байсан. Хичнээн сэжигтэй, аюултай байсан ч надад тусламж хэрэгтэй байсан. Талбайн дундуур би Calle Montenegro-г оллоо. Энэ бол нарийхан, өгсөх гудамж байсан бөгөөд хоёр талд нь байшингууд - орон сууц - кантин, гутал болон бусад хаалттай хаалттай жижиг дэлгүүрүүд байв. Би аравны тоог хайж харанхуй дундуур яаравчлав. Би бөхийж мөсөн шуургатай тэмцэх хэрэгтэй болсон. Мөн энэ нь зөвхөн эхлэл байсан! Энэ нь юу болж болохыг харьцуулбал Сахарын цөлд үд дунд байсан.
  
  
  Дээд талд цөөхөн дэлгүүр байдаг. Байшингийн сүүлчийн блокууд нь том чулуугаар барьсан барилгууд байв. Хар өвстэй холилдсон цас яг нүүрэнд минь буув
  
  
  Би цоожтой жүчээний хажуугаар өнгөрөв. Дотор нь гашуудах чимээ, айсан хүйтэн амьтдын гишгих чимээ сонсогдов. Аравдугаар байр нь жүчээнээс холгүй байв. Орц нь харанхуй агуй шиг харагдаж байв. Би барилга руу орлоо. Энэ нь хөлдөөгч шиг харагдаж байв. Салхи намдсан ч агаар мөсөн хэвээр үлдэв.
  
  
  Шат шажигнаж, хана нь будаггүй байв. Нэг давхарт буух газар байсан. Дээшээ эргэлдэх чийдэнгийн бүдэгхэн, анивчих гэрэлд би бүх нэрийг тайлахыг оролдов. Доктор Мендоза тэнд ч, дараагийн давхарт ч байсангүй. Би түүний ажлын өрөөг 3 давхарт, хоосон өрөөний хажууд олсон бөгөөд хаалга нь ноорхойд цохигдов. Мендозагийн нэрийн хавтан нь гуулин товч шиг хаалганы голд байрлуулсан хуучин загварын хонхны шууд дээр байрладаг байв. Би татаад чанга дуугарах чимээ сонсогдов. Гэрт хөлийн чимээ бараг л сонсогдов. Мендоза хэд хэдэн өрөөг эзэлсэн бололтой. Гэнэтийн бодол намайг хүзүүнээсээ цүнхийг авахад хүргэв. Би үүнийг хоосон өрөөнд шидээд хаалгыг нь хаалаа. Эмчийн хаалга онгойж нэг толгой гарч ирэв.
  
  
  - Мендоза эмч?
  
  
  "Си".
  
  
  "Жилийн энэ үед ч гэсэн цаг агаар маш дулаахан байна" гэж би хэлэв. Инээдтэй сонсогдов.
  
  
  Түүний аль хэдийн жижигхэн нүд нь бүр ч нарийв. Тэр цагаан цамцан дээгүүр бохир хөх цамц өмссөн байв. Хүзүүвчний үзүүр нь үхсэн эрвээхэйний далавч шиг муруйсан байв. Бүдгэрсэн цэнхэр өмдний дээгүүр хүнд гэдэс өлгөөтэй байв. Түүний цонхигор царай нь гуа шиг хэлбэртэй байв. Тэр хүнд амьсгалж, ямар нэг нутгийн чийг үнэртэж байв.
  
  
  Би түүн рүү тэвчээргүйхэн харлаа. "За?"
  
  
  "Би... Тариаланчдад удахгүй бороо орно гэж найдаж байна." Тэр халааснаасаа тод өөдөс гаргаж ирээд дээд уруулаа арчив. 'Есүс! Ёстой л юм байна шүү, эрхэм ээ. Гадаа хар л даа.
  
  
  "Чи надад хэлэх ёстой" гэж би сөөнгө хоолойгоор "Намайг оруул" гэж хэлэв.
  
  
  "Чи юу хүсч байна?"
  
  
  Би түүнийг түлхээд ажлын өрөөнд нь орлоо. -Яагаад надад хэрэгтэй байна... Эмч гэж?
  
  
  'Аа...!' Тэр миний мөрийг анх харж байгаа юм шиг. Тэр нүдээ эргэлдүүлэн даавууг нүүрэндээ татав. "Холбооныхон уу?"
  
  
  'Үгүй.'
  
  
  'Тэгвэл хэн бэ?'
  
  
  'Тэр хамаагүй. Зүгээр л намайг нөхөж өг, дахиж санаа зовох хэрэггүй. Үүний төлөө та сайн цалин авдаг.
  
  
  - Байгалийн. Би энэ талаар огт бодоогүй. Тэр хаалгыг хаагаад эсрэг талын сандал дээр суу гэж дохив. Гэнэтийн инээмсэглэл нь их л албадсан бололтой. "Гуйя."
  
  
  Өрөө хүйтэн, гунигтай байв. Таазнаас шал хүртэл хөшиг өлгөж, өрөөг хоёр хэсэгт хуваасан. Одоо бол нэг тийш нь болгочихсон. Түүний урд хэд хэдэн ганхсан сандал, буйдан байв. Нөгөө талд нь жижиг зандан ширээ, ердийн төрөл бүрийн анхны тусламжийн хайрцаг, багаж хэрэгслийн тавиур, миний суудаг сандал, тохируулж болох чийдэн, хэд хэдэн зүү буцалгасан задгай ариутгагч байв. Түгжээтэй хаалга нь орон сууцны бусад хэсэг рүү хөтлөв. Тоос шороо үнэртэж, хуучирсан шар айраг үнэртэв.
  
  
  Доктор Мендоза өөдөс халаасандаа хийгээд мөрөн дээрх ороолтыг тайлав. Тэр шархыг урд болон хойд талаас нь шалгаж үзсэн. "Яс, судас гэмтээгүй" гэж тэр хэлэв. “Зүгээр л нэг сайхан жижиг нүх. Би жижиг калибр гэж хэлэх болно."
  
  
  "Өөр ямар ч байдлаар харагдахгүй байсан."
  
  
  "За, энэ хэзээ ч өмнөх шигээ байдаггүй, тийм үү?" Тэр шүүгээгээ онгойлгоод нэг шил ариутгагч бодис гаргаж ирэв.
  
  
  -Надад энэ л байгаа. Харамсалтай нь би пенициллин дууслаа. Гэхдээ тэр алчуур бохир биш байсан бол хангалттай. Та сумнаас өөрөө халдвар авах боломжгүй."
  
  
  "Би мэднэ" гэж би архирав. Би хашлагыг гараараа барьлаа. Хараал ид, тэр ариутгалын бодисыг шингэлээгүй! Энэ нь нянг устгаагүй; Үгүй ээ, тэр тэднийг шатаж буй нүүрсээр шатаасан. Би хашгирахгүйн тулд шүдээ хавирав. Тэр шархан дээр дерматол цацаж, миний мөрийг бүхэлд нь ариутгасан самбайгаар боосон.
  
  
  "Одоо амраарай, эс тэгвээс шарх дахин нээгдэнэ." Түүний нүдний харц нь би дэлхийн хаана ч амарч чадна, гэхдээ түүний ажлын өрөөнд биш гэдгийг надад хэлж байв.
  
  
  "Би чадахгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Дахин цус алдахгүй байгаа эсэхийг шалгаарай."
  
  
  Тэр хөмсгөө зангидан хэсэг зуур бодлоо. Тэр өөр шүүгээ гүйлгэж, уян боолт гаргаж ирэв. Тэнд тэр намайг маш чанга ороосон тул би гартаа цусны эргэлтэнд ноцтой эргэлзэж эхлэв. Тэр хэргийг төмөр хавчаараар бэхэлсэн. Тэр нэг алхам ухраад над руу тэсэн ядан харав.
  
  
  "Надад мөнгө, хувцас хэрэгтэй" гэж би хэлэв. "Тэгвэл би явна."
  
  
  - Тийм ээ, гэхдээ тийм биш ...
  
  
  -Мендоза та ямар агент вэ? Би түүний яриаг огцом таслав. Эмч ч бай, үгүй ч бай, би энэ зальтай хөлсний цэрэгт хангалттай байсан. "Чи намайг ингээд явна гэж бодохгүй байна, тийм ээ?"
  
  
  "Эрхэм ээ, би таны үйлчлэлд бүрэн бэлэн байна. Гэхдээ би ядуу. Миний хувцас чамд тохирохгүй, чи өөрөө хараарай. Мөнгө... - Тэр гүнзгий амьсгаа аваад дахин тод өөдөсөө гаргаж ирэв. 'Гэхдээ хүлээ. Миний ах Мигель чамд тусалж чадна. Тэр чамтай ойролцоо өндөртэй, эрхэм ээ, саяхан газраа зарсан. Тиймээс тэр мөнгөтэй. Би яагаад өмнө нь түүний тухай бодоогүй юм бэ?
  
  
  'Зүгээр дээ. Мигелийг дуудаж, түүнийг энд ирүүлээрэй.
  
  
  -Харамсалтай нь бидэнд утас байхгүй. Мендоза ширээ рүүгээ алхав. Тэр дээд шургуулганаас карт гаргаж ирээд дээр нь ямар нэг юм сараачив. Тэр надад өгсөн. "Үүнийг Мигелд өг, тэгвэл бүх зүйл сайхан болно."
  
  
  Тэр ард талд нь хаягийг нь бичсэн.
  
  
  - Ноево гудамж хаана байдаг вэ?
  
  
  -Дараагийн гудамж баруун талд байна, эрхэм ээ. Энэ бол баруун талд байгаа гурав дахь байшин, нэгдүгээр давхар. Өөр зүйл байна уу...?'
  
  
  Би босоод чийгтэй өмдөө сунгалаа. - Би түүнтэй хамт амьдрах хэрэгтэй болно.
  
  
  - Магадгүй нэг шил текила уу?
  
  
  "Миний нөхцөлд? Би дахиж хаалгаар орж чадахгүй байх байсан."
  
  
  "Надад хэдэн Кафион байна."
  
  
  Кафион бол хуучирсан сэргээш юм; Одоо илүү сайн эмүүд байна. Тиймээс Мендозад эдгээр зүйлсийн зарим нь байсан. Тэр эмч байсан. Тэр надад юу өгөх нь хамаагүй. Би толгой дохив. Би эндээс авч болох зүйлээ л авах ёстой байсан.
  
  
  Тэрээр хоёр шахмалыг нэг аяга усанд уусгав. Би ууж, цонх руу явав. Би шилээ цонхны тавцан дээр тавиад гадаа харахаар хөшгөө татлаа. Доорх нарийхан гудамж саарал, харанхуй байв. Цаснаас өөр юу ч харагдсангүй. Тэр үг хэлэх болов уу гэж бодсон. Мендоза цаг агаарын өөрчлөлтийг шархадсан Хойд Америкийн гэнэт гарч ирсэнтэй холбосон зальтай байв. Тэгээд би түүнийг хов жив бичдэг хүн шиг хянуур юм болов уу гэж сэмхэн хардаж байлаа. Тэр л намайг амьд гэдгийг мэдсэн цорын ганц хүн. Би түүнийг алах нь илүү найдвартай байх болов уу гэж бодсон.
  
  
  Би хөшгөө буулгаад эргэж харав. Мендоза баруун гараа дээд шургуулганд хийж ширээний ард суув. Тэр тэнд юу барьж байсныг би тааж байлаа. Надаас өмнөх бусад хүмүүс ч ийм санаатай байсан нь эргэлзээгүй. Магадгүй түүний одоо гартаа барьж байсан буу нь тэдний бодлыг өөрчлөх ёстой байв. Энэ нь миний бодлыг дор хаяж одоохондоо өөрчилсөн.
  
  
  - Баярлалаа. Би явлаа'
  
  
  - Ах руугаа яв, эрхэм ээ, Мигель чамд тусална. Түүний хоолойд өршөөл байсан.
  
  
  Би хаалга руу явлаа. Кафе миний зүрхийг илүү хурдан цохилоо. Би хаалгыг онгойлгохын өмнө хэсэг хүлээв. Гаднаас юу ч сонсогдохгүй байв. Би эмч рүү сүүлчийн удаа харлаа. "Энэ талаар ганц ч үг хэлээгүй, Мендоза."
  
  
  — Эрхэм ноён, би ээжийнхээ нэр төрийг тангараглаж байна!
  
  
  "Хэрвээ чи ярьвал би буцаж ирээд ээжтэй байгаа эсэхийг чинь олж мэдье" гэж би хэлэв.
  
  
  Мендоза огцорсон мэт мөрөө хавчив. Тэр ийм заналхийллийг асуудалтай өвчтөнүүдээс хэдэн арван удаа сонссон бололтой. Энэ нь түүнийг дахин зовоохоо больсон. Би гадаа гараад хаалгаа хаалаа. Би хоосон коридор руу баруун, зүүн тийш харав. Дараа нь би эргэлзээтэй Мендоза ахын хаягтай картыг үзэв. Надад таалагдаагүй. Дулаан хувцас, хоол идэх гэсэн бодол сэтгэл татам байсан ч би түүнд огт итгэдэггүй байв. Эндхийн үнэр Мендозагийн ажлын өрөөнөөс ч муухай үнэртэж байв. Би эргэн тойрноо асуусан харцаар харлаа. Хаалганы жаазны яг дээгүүр жижигхэн төмөр хайрцаг гялалзаж байв. Утасны залгуур. Бүдүүн новш надад худлаа хэлсэн.
  
  
  Би оффисын хажуугийн хоосон өрөө рүү алхаж ороод дотогш орлоо. Би шалан дээрээс цүнхээ авлаа. Өрөө хоосон байсан бөгөөд исгэлэн лакны үнэр ханхлав. Булан дээр бөөн тоос шороо, элсний овоо байсан. Харанхуйд би энэ өрөөг эмчийн өрөөнөөс тусгаарлах хана руу мөлхөв. Би хүйтэн тавиур дээр суугаад нимгэн хананд чихээ наав. Юу ч сонсогдсонгүй. Би тухтай суулаа. Хүлээж байхдаа мөрний өвдөлтийг мартахыг хичээв. Тэр юу хийх байсан бэ? Кафе намайг баярлуулсан. Хэдийгээр өдөөгч нөлөө үзүүлсэн ч би нойронд автсан.
  
  
  Эмэгтэй хүний ууртай хашгирах чимээнээр би сэрлээ. "Энэ залуу хаана байна, тарган гахай минь!"
  
  
  Мендоза сэтгэлд хоногшсон өнгөөр хариулав. - Би... мэдэхгүй. тангараглаж байна! Түүний нөхцөлд тэр хол байж чадахгүй. Би түүнд Мигелийн хаягтай карт өгсөн. Магадгүй тэр төөрсөн байх.
  
  
  Алдсан уу? Чиний муу ухаантай хүн ч гэсэн булан эргүүлэхэд л төөрөхгүй. Таныг залгаснаас хойш Мигель хүлээж байна. Бид бүгд хүлээсэн - хэтэрхий удаан. Тэр AH агент хаашаа явсан юм бэ?
  
  
  "ТУХАЙ! Тийм ээ, тэр нууц үг хэллэгийг мэддэг байсан ч АХ Сенороос ирсэн гэдгээ дурдаагүй.
  
  
  "Сенорита!"
  
  
  "Сенорита. Тэр шархтай байсан ч намайг дуусгаж чадна. тэр маш дажгүй байсан! Би түүнийг чам руу татах нь илүү ухаалаг хэрэг гэж бодсон. Та үүнийг зохицуулж чадна. Би буутай байсан ч гэсэн...
  
  
  "Чи их залхуу байна, Мендоза" гэж эмэгтэй яриаг нь таслав. "Энэ шархыг надад хурдан хэлээч." Тэр яаж авсан бэ?
  
  
  Тэр хэзээ ч хэлээгүй, сенорита. Гэхдээ бид Земблагийн тухай ярьж байна ...
  
  
  "Хурандаа Зембла!" Мендозагийн ажлын өрөөнд байгаа эмэгтэй харааж зүхэж, хөлөө дарж байхыг би сонссон. 'Агент AH түүнийг яаж орхисон юм бэ? Бид зөвхөн түүний төлөвлөгөөг л мэддэг гэж бодсон!
  
  
  Чихээ хананд наан би энд А.Х-аас гадна хэн ямар нэг зүйлийг яаж мэдэж чадах бол гэж бодов. Энэ эмэгтэй хэн байсан бэ? Энэ нь аль гуравдагч этгээдийнх байсан бэ? Энэ бол миний урьд өмнө тохиолдож байгаагүй хамгийн дулаан цасан шуурга болсон юм. Би түүний дараа юу хэлэхийг анхааралтай сонсов.
  
  
  - Чи тэнэг юм, Мендоза! Хэрэв тэр буцаж ирвэл буугаа ашигла. Над руу ингэж битгий хараарай. Би түүнийг алах ёстой гэж хэлэхгүй, ядаж л албагүй л бол. Би түүнийг амьдаар нь авмаар байна. Дараа нь Мигель түүнээс байцаалт авч болно.
  
  
  "Мигель үүнд сайн" гэж Мендоза бувтнав. "Тэр хүмүүст хэрхэн ханддаг. Тэр гайхалтай мэс засалч байж чадна."
  
  
  "Тиймээс би ойлгож байна" гэж тэр инээмсэглэв. Би явах ёстой. Та мөнгөө дахин харахыг хүсэж байна уу?
  
  
  "Өө, сенорита
  
  
  Би мөнгөн дэвсгэртийн чимээгүй чимээг сонслоо.
  
  
  "Энд".
  
  
  "Сайн уу, сенорита. Баяртай!'
  
  
  Би хаалга руу мөлхөж очоод бага зэрэг онгойлгов. Эмэгтэй тавцан дээр гарч ирэв. Тэр өөртөө гоморхов. Тэр залуу, нарийхан, сайхан хөлтэй байсан. Түүний хүнд хүрэм, хөвөгч малгайных нь дээш эргүүлсэн зах нь бүдэг гэрэлд түүний царайг харахаас сэргийлэв. Земблагийн төлөвлөгөөний талаар мэдэж байгаа нь түүний дулаан хувцаснаас тодорхой харагдаж байв. Наад зах нь тэр сайн бэлтгэгдсэн байсан!
  
  
  Түүний өсгий шалан дээр тэвчээргүйхэн цохив. Одоо тэр хаалгатай зэрэгцэж байв. Бас нэг алхам. Миний гар нисэв. Би түүнийг жүдогийн бариулаар барьж авлаа. Энгийн амьсгал боогдох. Би болгоомжтой байх хэрэгтэй байсан. Дээлний зах нь саад болохгүй. Би түүний арьсыг мэдэрсэн. Эрхий хуруугаараа түүний хүзүүний мэдрэлийг дарав. Тэр амьсгаагаа алдсан. Түүний урт улаан хадаас буцаж нисч, зүүн чихэнд минь хүрч, хацрыг минь барив. Би илүү хүчтэй дарав. Хоёр секундын дараа тэр ухаан алджээ. Тэр дуугарсангүй. Түүний доголон бие нь унасаар над дээр унав. Мендозагийн байрны хаалга онгойж, эмч гадаа гүйж ирэхэд би түүний гараас атгаад хоосон өрөөний босгыг давлаа.
  
  
  "Сенорита. Чи мартчихаж - Мадре Диос!"
  
  
  Би урагш үсрэв. Миний гэнэтийн дайралтанд балмагдсан тэрээр хөдөлгөөнгүй зогсов. Бид гүйж очоод түүний ажлын өрөөнд орлоо. Мендоза яг л гахай шиг хашгирав. Би түүнийг зүүн гараараа цохисон. Хэсэг зуур би шархаа мартав. Цохилтод хүч чадал, нарийвчлал дутсан. Өвдөлттэй өвдөлт мөрөнд минь тусав. Үүнийг ашиглах гэж оролдсон нь тэнэг байсан бөгөөд одоо би үр шимийг нь хүртэх ёстой байв. Мендоза гэдсээрээ над руу цохилоо. Тэр хуучирсан сандлынхаа нэгийг мөргөчихөөд намайг унагачихлаа. Би хөл дээрээ үсэрлээ. Бэлтгэлгүй мөртлөө хүчтэй нударга миний сүмд хүрэв. Би дүүжин гарнаас нь атгав. Мөрөн шидэх нь түүнийг өрөөгөөр дамжин ширээ рүү нисэв. Мендоза цаас, ном, модны хэлтэрхий бороонд ширээнийхээ хажууд унав. Хуучин буу ширээний шургуулганаас унаж яг хөлд нь хэвтэв. Түүний гар түүн рүү харав. Би арай ядан бослоо. Урт торх миний хүйс рүү чиглэв.
  
  
  - Буу цэнэглэгдээгүй байна уу? - гэж санаандгүй эелдэгхэн асуув. Мендоза энэ ууранд унасан. Тэр буу руугаа харав. Нэг үсрэлтээр би түүний хажууд байсан. Би түүний баруун гарыг барьж аваад хажуу тийш нь мушгив. Миний хөлөөс хэдхэн инчийн зайд сум шалан дээр тусав. Хоёр удаа миний нударга, энэ удаад баруун гар нь түүний гэдсэнд алга болов. Түүний Адамын алимны цохилт түүний толгойг эргүүлэв. Тэр өвдөг дээрээ унаад газар унасан.
  
  
  Би оффисоос гүйн гараад хаалгыг нь хүчтэй савлаа. Тэр эмэгтэй миний унагасан газар хэвээрээ байв. Би түүнийг чирэн хоосон өрөөнд оруулаад хаалгыг нь хаалаа. Би өвдөг дээрээ суугаад түүнийг хайж эхлэв. Түүнд цүнх байхгүй байсан ч дулаан хүрэм нь олон дотоод халаастай байв. Тэр дэлгүүрийн хулгайч шиг харагдаж байв. Би маш бага олсон. Манагуа хотод амьдардаг гэсэн Никарагуа улсын иргэний үнэмлэх, энэ нь тухайн нөхцөлд хуурамч байх болно. Би бас үрчийсэн хайрцаг тамхи, сам, сормуусны будаг, хумсны файл, уруулын будаг, үрчлээстэй хэд хэдэн мандарин, орон нутгийн мөнгөөр хорин таван доллар, 9 мм-ийн PM - Макаров цуглуулсан. Макаров нь түүний загвар болсон Walther PP-тэй маш төстэй юм. Том автомат гар буу, эмэгтэй хүнд дэндүү хүнд. Түүний зүйлсээс би түүнийг хэн болохыг олж мэдсэн ч хэн болохыг нь хараахан олж чадаагүй юм.
  
  
  Тэр гаслав. Тэр толгойгоо болгоомжтой сэгсрэв. Тэр ухаан орсон. Би суугаад хүлээлээ. Түүний эд зүйлс миний хажууд овоорсон байв. Түүнийг сэрэхэд би түүнтэй хэтэрхий ойр байхыг хүсээгүй. Тэр ямар нэг зүйл хийхийг оролдож болно.
  
  
  Тэр харанхуй, бохир шалан дээр эргэлдэж, зузаан хуниастай банзалныхаа доор хөлөө шургав. Өмд илүү дулаахан байх болно. Гэхдээ Никарагуа эмэгтэйчүүд үүнийг өмсдөггүй бөгөөд мэдээжийн хэрэг энэ нь орон нутгийн загварт үлдэх ёстой байв. Тэр аажмаар босож суулаа. Тэр муу унжсан юм шиг гараа духан дээрээ наав. Том малгай нь толгойноос нь гулсав. Цайвар хүрэн үс мөрөн дээгүүр нь давалгаалан унав. Тоостой цонхноос асгарч буй бүдэг гэрлийн эсрэг түүний бөхийсөн дүрс тодрон харагдана. Тэр над руу толгойгоо эргүүлээд гараа доошлуулав. Бүдэг гэрэл түүний царайг гэрэлтүүлэв.
  
  
  Энэ бол миний санаж байгаа дүр зураг байсан. Тэр үнэхээр эмэгтэйлэг байсан. Бариу ноосон ноосон цамцных нь доор байх бүтэн, сайхан хөхөөс эхлээд шагай гуталтай хөл хүртэл. Түүний царай зүрхэн хэлбэртэй бөгөөд түүний биетэй адилхан эмзэглэл, хүсэл тэмүүллийг амласан. Мэдээжийн хэрэг, түүнд төлөөлөгч бүрт байдаг хүйтэн, үхлийн хатуулаг байсан. Энэ нь манай мэргэжилд зайлшгүй тохиолддог зүйл юм. Гэхдээ би цааш харлаа. Тэгээд миний харсан зүйл бол маш том, маш айсан цэнхэр нүд байв.
  
  
  Би энэ царайг таньсан. Би түүний зургийг AH-ийн төв байранд картын хайрцагт хийсэн байхыг харсан. Миний хянаж үзсэн шинэ хүмүүс болон эсрэг багийн үйл ажиллагаатай холбоотой хэргийн нэг нь тэр эмэгтэй байсан. Байршлыг нь тогтооход нэлээд хугацаа зарцуулсан. Түүнийг хэвийн байдалдаа ороход нь би мэдсэн. Мексикт амьдардаг Тамара Кирова бол Оросын нууц алба гэгддэг Улсын аюулгүй байдлын хорооны хамгийн ирээдүйтэй залуу гишүүдийн нэг юм.
  
  
  Эсвэл зүгээр л КГБ.
  
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тэр хэд хэдэн удаа нүдээ анивчиж, дараа нь айсан мэт амьсгаагаа дарав. "Сайн уу, Тамара" гэж би хэлэв.
  
  
  "Намайг Тамара биш" гэж тэр испаниар чөлөөтэй хэлэв. "Би бол Росита, тэр хөөрхөн охин..." Тэр өгүүлбэрээ дуусгалгүй санаа алдлаа.
  
  
  Тэр над руу ууртай харав. "Битгий их царай муутай инээмсэглэ" гэж тэр одоо англиар хэлэв. "Би ч бас таныг таньж байна, Ник Картер." Хэрвээ чи намайг алах гэж байгаа бол хурдан хий.
  
  
  "Хэрвээ би чамайг үхээсэй гэж хүсвэл чи аль хэдийн үхэх байсан" гэж би аль болох тайван, энхрийлэн хэлэв. "Би яагаад КГБ хурандаа Зембла Тамаратай харьцаж байгааг мэдмээр байна." Одоо бид уулзсан болохоор тийм хэцүү байж болохгүй биз дээ?
  
  
  "Юу ч биш" гэж тэр хашгирав. "Чи надаас юу ч сурахгүй."
  
  
  Би гараа шалгаад эсрэгээрээ байгаа эсэхийг шалгалаа. Тэгээд би тэр даруй юу мэдэхийг хүсч байгаагаа асуув.
  
  
  "Арга бий, Тамара" гэж би чимээгүйхэн хэлэв. Тэр инээсэн ч энэ нь нарийхан, чичирсэн инээд байв. Тэр айдсаа нууж чадсангүй. Би амархан хууртагддаг сул дорой доктор Мендоза биш байсан. Тэр туршлагатай AH-ийн төлөөлөгчтэй харьцаж байсан бөгөөд энэ нь айх сайн шалтгаан байсан. Гэхдээ тэр тайван байхыг хичээсэн.
  
  
  "Бид таны зан чанарыг мэднэ, Картер" гэж тэр ёжтой хэлэв. -Танай төв байранд та надтай ярилцаж болно. Орчин үеийн арга, эмээр хүн бүр хэзээ нэгэн цагт ярьж эхэлдэг. Гэхдээ бид энд хоосон өрөөнд ганцаараа сууж байна. Өвдөж хашгиртал чи намайг зодож, тамлаж болно. Би чиний бодсоноос ч хүчтэй. Тэр бага зэрэг урагш бөхийж, нүдээ анив. "Хэрэв чи оролдвол, хэрэв чи над руу хандвал би хашгирах болно."
  
  
  "Тэгвэл энэ нь түүхэн дэх хамгийн богино хашгирах болно."
  
  
  'Магадгүй. Энэ нь хамгийн сайн шийдэл байж магадгүй юм. Хэрэв би чамайг үхлээрээ сэргийлж чадвал энэ нь миний ялалт болно.
  
  
  "Ялалт уу?"
  
  
  "Түүнээс биш, чи ялахгүй, Картер." Та ялж чадахгүй.
  
  
  Би юу ч ойлгохоо больсон. 'Ялах уу? Юу хожих вэ? Тэр уурласандаа орж буй цас руу заалаа. "Бид таны энэ империалист гар хөлийн төлөвлөгөөг таслан зогсооход хэтэрхий оройтсон байж магадгүй; Би хүлээн зөвшөөрч байна...'
  
  
  - Эзэн хааны гар хөл болсон уу?
  
  
  “...гэхдээ бид үүнийг эцэс болгох болно. Би амалж байна. Эрх чөлөөг эрхэмлэгч социализм..."
  
  
  - Хөөе, түр хүлээнэ үү! Би түүний яриаг таслав. "Та хурандаа Земблаг бидний нэг гэж бодож байна уу?" Энэ Америкийн хуйвалдаан юу вэ?
  
  
  "Энэ нь ойлгомжтой" гэж Тамара үл тоомсорлон хэлэв. "Тэр америк хүн үү, үгүй юу?"
  
  
  “Миний мэдэхээр тэр манай улсад ажиллаж байсан. Гэхдээ энэ нь бид үүнтэй холбоотой гэсэн үг биш юм. Үүнээс бид хэрхэн ашиг хүртэх вэ? Үүнийг надад тайлбарла.
  
  
  -Чи намайг галзуу гэж бодож байна уу, Картер? Бид түүний Мексикт хийсэн үйлдлийнх нь талаар сонсоод Мехико хотод юу хийснийг нь хараад бид юу болоод байгааг шууд ойлгосон. Та түүнд зэвсэг, техник хэрэгсэл, мөнгө өгнө. Та түүнийг өөрийгөө жинхэнэ хувьсгалч гэж үздэг гэж зусардаж, хэдхэн хоногийн дараа та Земблаг дайсан, заналхийлсэн гэж зарлав. Та Америкийн улсуудын байгууллагад байгаа утсан хүүхэлдэйнүүдээрээ дамжуулан арга хэмжээ авахыг шаардаж байна. Эндээс таны бууны дипломат ажиллагаа хэрэгжиж байна. Танай арми мэдээж 1965 онд Доминиканы Бүгд Найрамдах Улсад хөндлөнгөөс оролцдог. Таны өргөтгөлийн төлөвлөгөө маш тэнэг ил тод байна! Гэхдээ тэд бүтэлгүйтэх болно!"
  
  
  - Новш, чи галзуу юм, Тамара! - Би халаглав. Би уурлаж эхлэв. Ердийн нөхцөлд би үүнийг инээх байсан. Одоо би ядарч, өлсөж, бухимдаж байсан. Миний даалгавар буруу болж, мөрөндөө сумны нүх гарсан. Дээрээс нь би элэглэл, уриа лоозон, хөгшин эхнэрүүдийн үлгэрийг заадаг болсон. Энэ нь миний тэвчиж чадахаас ч илүү байсан. Цорын ганц шалтаг нь тэр өөрөө үүнд итгэсэн. Тэр Земблагийн эсрэг байсан нь тодорхой. Гэхдээ энэ нь КГБ-ын бүх байгууллагад хамаарах албагүй. Ихэнхдээ баруун гар нь юу хийж байгааг зүүн гартаа хэлдэггүй.
  
  
  "Таны хоёр мэдэгдэл зэрэг ажиллахгүй байна" гэж би хашгирав. “Та OAS-ыг Америкийн байгууллага гэж нэрлээд, зарим гишүүнийг нь алахыг завдсан гэж биднийг буруутгаж болохгүй. Яагаад? Тэд аль хэдийн нэг завинд суучихсан уу? Хэзээ нэгэн цагт таны хэлсэн үгийг сонсдог болов уу? Танай улс Земблагийн ард байгаа бөгөөд хэрэв амжилттай болвол хөшигний ард гарч, цэвэрлэхэд бэлэн байгаа нь хамаагүй илүү юм.
  
  
  'Бид,? Империализмын дайсагналтан чи, манай тусгай хүчний элит баг яагаад Майячуудын сүмийг дэлбээлж, цаг уурын байгууламжийг нь устгахаар төлөвлөж байгаа юм бэ? Түүний аюулгүй байдлын арга хэмжээ нь сонирхогч байсан. Бид түүний нууцыг аль хэдийн мэдсэн. Сүм дэх манай хүн бидэнтэй эртхэн холбоо барьж чадсан бол энэ цас ч ...
  
  
  Тэр амаа гараараа таглан нүдээ томруулав. Хэсэг чимээгүй байсны эцэст тэр гараа доошлуулав. Тэр эрүүгээ илж, намуухан, мөстэй хоолойгоор "Сайхан заль мэх, ноён Картер, гэхдээ та надаас юу олж авсан нь танд тус болохгүй" гэж хэлэв.
  
  
  Би гадаа харлаа. "Үгүй" гэж би хүлээн зөвшөөрч, "Би ч бас тэгж бодохгүй байна, Тамара." Мөн та нар Земблагийн төв байр аль хэдийн балгас болсон бөгөөд тэр өөрөө хаашаа явсан гэдгийг мэдэх болно гэж би бодож байна. Ядаж тэд энэ шуургыг даван туулах замаа олж чадвал.
  
  
  -Та тэгж хэлж байна.
  
  
  - Хараал ид, би тэгж хэлж байна! Би тэслээ. Би дахиад л дулаахан санагдсан. Би мөрөн рүүгээ заалаа. 'Чи намайг яаж үүнийг авсан гэж бодож байна вэ? Тэнэг тархинд чинь нэвтрээд өгчихсөн ч болоосой.
  
  
  'Би чамд итгэхгүй байна. Энэ бүх цас ...
  
  
  "Хонгор минь, энэ нь түүний аюулгүй байдлын арга хэмжээ чамаас ч, минийхээс ч, эсвэл өөр хэн нэгнийхээс ч дээр байсан юм." Ард түмэндээ ярих зүйл өгөх, тусламж авахын тулд тэр үүнийг санаатайгаар хийдэг. Тэр бол хувьсгалт тоглоомуудын шүтэн бишрэгч, тиймээс тэр хийх ёстой зүйлээсээ арай илүү зүйл хийсэн гэж бодож байна. Бид ямар нэг шалтгаанаар энд байна. Гэвч түүний зарлаагүй зүйл бол цаг агаарыг хянах бүр ч олон суваг байдаг. Гурав, тодруулбал, Төв Америкийн өөр гурван оронд!
  
  
  -Юу? - Тамара амьсгаадсан.
  
  
  - Тийм ээ, хамгийн муу нь тэд үндсэн дамжуулагчаас хамааралгүй ажилладаг. Энэ нь ширээний хөл шиг юм. Цорын ганц ялгаа нь бүх хөлийг устгах хүртэл энэ ширээ унахгүй. Би юу ч хэлэхгүй байна, Тамара. Би тэнд байсан. Нөөц дамжуулагчийг холбох шаардлагатай гэдгийг мэдэхээсээ өмнө би үндсэн дамжуулагчийг устгасан.
  
  
  -Гэхдээ... хэрэв таны хэлсэн зүйл үнэн бол ...
  
  
  "Тэгвэл суваг бүрийг тусад нь идэвхгүй болгох ёстой. Тиймээ. Мөн миний ойлгож байгаагаар эдгээр бүх дамжуулагчийг идэвхгүй болгох хүртэл хүчний талбар устахгүй төдийгүй улам бүр устах болно. Энэ нь цаг агаарыг улам тогтворгүй болгоно. Түүнийг хянах боломжгүй болсон."
  
  
  'Үгүй! Үгүй ээ, би чамд итгэхгүй байна. Чи намайг дахин худал хуурмагаар урхинд оруулахыг оролдож байна, Картер.
  
  
  Тэр шийдэмгий толгой сэгсэрлээ. Гэхдээ би түүний нүднээс би ялж байгаагаа харсан. "Тамара, би худлаа хэлсэн нь дээр байх аа" гэж би удаан, тайван хэлэв. -Гэхдээ надад ямар ч шалтгаан байхгүй. Энэ нь надад ямар ч сайн зүйл хийхгүй. Энэ бол А-аас Я хүртэлх үнэн."
  
  
  “Энэ үнэхээр итгэмээргүй юм. Яг л галзуу хар дарсан зүүд шиг...'
  
  
  Тэр эргэж хараад дахин цонхоор харав. Түүний чимээгүй байдал нь түүний төөрөгдөл, шийдэмгий бус байдлын үр дүн байв. Тэр надаас өмнөх шигээ айсангүй. Ядаж л тэр тэнэг биш байсан бол КГБ-д ажиллахгүй байсан. Магадгүй тэр жаахан гэнэн, туршлагагүй байсан байх. Түүнийг өөр хувилбаруудыг авч үзэхэд би түүний бодлыг бараг л сонсож байлаа. Тэр ч бас намайг хэрхэн ашиглах талаар бодож байгаа байх гэж найдаж байсан. Уг нь ашиглах нь ойлгомжтой байсан болохоор найдсан л даа.
  
  
  "Ник" гэж тэр эцэст нь хэлэв. Тэр над руу дахин харав. Түүний хоолойд урьд өмнө хэзээ ч байгаагүй халуун дулаан байсан бөгөөд тэр зөвхөн миний нэрийг хэлсэн. - Ник, эдгээр бусад сувгууд. Тэд хаана байгааг та мэдэх үү?
  
  
  "Магадгүй магадгүй үгүй."
  
  
  "Бид хоёулаа нэг юм мэддэг. Одоо бид үүнийг нэгтгэвэл. Бид хамт ажиллаж болох байсан.
  
  
  "Та АХ-г Земблатай хамтран ажиллахгүй байна гэж итгэж байна гэж хэлэх гээд байна уу?"
  
  
  Тэр толгой дохив. "Чи надад итгэх ёстой, Ник."
  
  
  'Яагаад би чамд итгэх ёстой гэж? Зембла ялвал Орос их зүйлийг хожих боломжтой.
  
  
  'Юу ч алга! Хэрэв Зембла энэ бүс нутгийг нэгтгэж чадвал бидэнд илүү хэцүү байх болно, бидний хувьсгал амжилтанд хүрэхэд илүү их хугацаа шаардагдана. Гэхдээ үүнээс илүү зүйл бий, Ник. Та шатар тоглодог уу?
  
  
  "Би тэднийг өмнө нь тоглож байсан."
  
  
  “Оросчуудын хувьд энэ бол хүсэл тэмүүлэл гэдгийг та бүхэн мэдэж байгаа. Тэгээд яагаад? Учир нь энэ нь хязгааргүй тооны ухаалаг, ухаалаг, тэнцүү өрсөлдөгчдийг өөр хоорондоо хязгааргүй тооны тоглоомын боломжуудтай тулгадаг. Манай бодлого ч тийм. Бид ямар сонголтууд байгаа, тэдгээрийг даван туулж чадах эсэхээ мэдэх дуртай. Хурандаа Зембла бол огт өөр. Тэр бол зэрлэг хүн. Үүнийг арилгах ёстой. Эс тэгвэл энэ нь зөвхөн Төв Америкт төдийгүй дэлхийн бүх хүчний тэнцвэрт байдалд заналхийлж болзошгүй юм."
  
  
  "Тэгээд бид тоглоомын гар хөл болж байгаа биз дээ?"
  
  
  - Ломбард биш, Ник, харин баатрууд. Тэр уруул нь үл ялиг чичирсээр богинохон инээмсэглэв. “Морь хажуу тийш болон бусдын дээгүүр үсэрч чаддаг. Ломбард биш. Тэд нэг чиглэлд богино, утгагүй алхмуудыг хийхээс өөр аргагүйд хүрч байна."
  
  
  - Энэ чиний зүг үсрэх санал мөн үү, Тамара? Би товчхон хэрнээ ширүүн инээв. Ийм үсрэлт нь амиа хорлох болно. Танай КГБ миний толгойд өндөр үнэ тавьсан.
  
  
  'Би мэдэж байна. Гэхдээ өмнө нь юу болсныг би бас мэднэ. Дахин ийм зүйл тохиолдож магадгүй" гэж тэр амьсгаадав, "хэрэв та хэтэрхий тэнэг биш бол энэ нь давтагдах болно." Чамайг хараач! Чамд миний гар буу, доктор Мендозагийн хуучин буу байгаа, гэхдээ үүнээс өөр юм уу? Зүгээр л нойтон өмд дэвтээнэ! Та үүгээр хурандаа Земблаг ялах гэж байна уу? Би найзууд болно гэж хэлэхгүй. Гэхдээ бидэнд нэг зорилго бий. Тийм учраас бид хамтран ажиллаж чадна! Бид хамтдаа ажиллах ёстой!
  
  
  Энэ хоосон өрөөний харанхуйд Тамарагийн нүд тод гэрэлтэв. Тэр намайг өөрийнхөөрөө шоолж байна гэж бодсон. Надад ч хамаагүй. Надад КГБ-ын тусламж, байгууллагын тоног төхөөрөмж, хоол хүнсний тусламж хэрэгтэй байсан. Би түүний сэтгэгдлийг тунгаан бодох шиг түүн рүү ширтлээ. Тэр нухацтай, шударга харцаар эргэж харав. Тэр дүрээ маш сайн, бүр маш сайн тоглосон ч манай мэргэжилтэй эмэгтэйчүүдэд ихэвчлэн тохиолддог шиг хэтэрхий гэнэн байсан. Тэр хар боржин нүдээрээ байр сууриа хамгаалав. Энэ нь надад сайхан Сугар ялааны хавхыг санагдуулсан юм, махчин ургамал нь хооллодог шавжнууддаа үнэхээр сайхан үнэртэй байх ёстой.
  
  
  "За..." гэж би эргэлзэн "Чи юу санал болгох вэ?"
  
  
  'Надтай хамт яв.'
  
  
  - Булангийн цаана байгаа Мигелийн байшин руу юу?
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  -Та хоёроос өөр хэд вэ?
  
  
  Тэр худлаа хэлэх үү гэж бодон уруулаа долоов. "Ганцхан, нэг Диего Ордаз."
  
  
  Энэ үнэн байж магадгүй. Энэ нь магадлал багатай байсан ч хамаагүй. - Та тэнд дамжуулагчтай юу?
  
  
  "Богино долгион, бүх хамтлаг" гэж тэр хурдан хариулж, миний зөвшөөрлийг анзаарав. "Бид чамд хувцас, хоол олж өгье."
  
  
  Би зайлшгүй зүйлд дурамжхан бууж өгөх мэт санаа алдлаа. Би босоод нойтон наалдамхай өмдөө тайллаа. "Зүгээр дээ."
  
  
  "Энэ бол ухаалаг шийдвэр юм, Ник" гэж тэр ширүүн хэлэв. -Би одоо юмаа буцааж авч болох уу?
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хариулж, макарон болон түүний хумсны файл руу гараа сунгав. "Энэ биш."
  
  
  Халааснуудаа чихэж байхдаа тэр гомдсон харагдав. "Ник, би одоо бид бие биедээ итгэдэг гэж бодсон."
  
  
  Би инээмсэглэх ёстой байсан. - Байгалийн. Гэхдээ ийм байдлаар би чамд илүү их итгэдэг. Би хаалгыг онгойлгоод бид коридорт гарлаа. - Дашрамд хэлэхэд эмч Мендоза таныг нэг зүйлийг мартсан гэж хэлсэн. Энэ юу байсан юм?'
  
  
  Тэр дэггүй охин шиг амаа татав. “Би түүнд хүссэн бүхнээ төлөхөө мартсан. Чиний хэлснээр би түүнийг Америкт хуурсан.
  
  
  Би инээмсэглэсээр байв; энэ нь үнэн байх хангалттай ач холбогдолгүй байсан. Би ч гэсэн дотроо өөр зүйлд инээх хэрэгтэй болсон. Өнөөг хүртэл Тамара миний хажууд байсан цүнхний талаар юу ч хэлэхээс зайлсхийж байв. Тэр бүр хараагүй. Энэ нь ямар нэг чухал зүйл гэдгийг тэр мэдэрсэн бололтой. Хэрэв би түүнд боломж олговол тэр хамгийн түрүүнд хийх зүйл байсан.
  
  
  Калле Монтенегро руу гараад бид байшингаас хэдхэн алхмын зайтай дараагийн уулзвар руу явлаа. Гудамжны хоёр талын байшингууд чимээгүй, харанхуй байв. Орсон цас үсэнд нь орж, хүрмнийхээ тоосыг дарахад Тамара цайрчээ.
  
  
  "Ник" гэж тэр биднийг Калле Ноево руу эргэх үед "Хурандаа Земблаг ямар ч үнээр хамаагүй зогсоох ёстой!" Миний нүд баруун талын гурав дахь байшин буюу Мендоза ахыгаа амьдардаг гэж итгэж байсан байшин руу татав. Хаалттай цонхнууд харанхуй, эзгүй мэт санагдана. - Зембла биш, Тамара. Тэр ажилдаа хяналтаа алдсан."
  
  
  "Сувгууд нь ямар ч байсан түүнийх. Би үүнийг л хэлэх гэсэн юм." Түүний хоолой хурц байсан: "Хэрэв бид бүтэлгүйтвэл аймшигтай байх болно."
  
  
  "Ургамал, мод, шавьж, амьтад - мянга мянган хавтгай дөрвөлжин километр талбайн экологи бүхэлдээ сүйрнэ."
  
  
  - Тэгээд хүмүүс! “Тэр чичирч, гэрийн үүдэнд хэсэг зуур зогсон гутлынхаа цасыг цэвэрлэв. "Тэдэнд анхааруулах хэрэгтэй, Ник." Энэ тухай тэдэнд хэлэхгүй байх нь шударга бус хэрэг болно.
  
  
  "Тэд чамд итгэхгүй" гэж би хариулав. "Тэд нүдэндээ итгэхээ больсон гэж би бодож байна. Тэд юу хүлээж байгааг ойлгохгүй."
  
  
  "Энэ бол шударга бус!" гэж тэр тэсгэлгүй давтан хэлэв. "Мянга мянган хүн өлсөж, хүйтэнд үхнэ!"
  
  
  Би түүнийг коридороор хөтлөхийг хүссэн мэт гарнаас нь атгав. Би түүний автомат гар бууг түүн рүү чиглүүлэв. "Сайн хэллээ" гэж би хэлэв. "Энэ бол мэдээж КГБ-д тэдний чамд заадаг жүжгийн нэг хэсэг юм. Чи бас тушаал өгөөд уйлж чадах уу?
  
  
  "Ийм юм хэлэх гээд байна аа!" - тэр чин сэтгэлээсээ уурлан санаа алдлаа. Бараг л нүднээс нь нулимс урсах шиг болов. “Бид өөр өөр талд байгаа, энэ нь үнэн. Харин хурандаа Земблагийн төлөө зовж шаналж, үхэх хүмүүс нэг тал биш. Тэд чадах чинээгээрээ амьдрахыг хичээдэг! Ник, чи хүн чанарын бүх мэдрэмжээ алдсан тийм зөрүүд юм уу?
  
  
  - Би нэг удаа Потмагийн ойролцоох Владимирын "Арав" лагериас нэг хоригдлыг суллаж байсан. Би танай Зөвлөлтийн буяны үйлсийг маш сайн мэднэ.
  
  
  Тэр чангалж, уруулаа жимийв. Бид аль хэдийн баруун талын эхний хаалга руу ойртсон байв. Хэчнээн миний шоолж хариулахыг хүссэн ч отолтдоо бүтэлгүйтэх вий гэж эмээж дуугүй байв. Хүйтэн байсан ч агаарт аюул, үхлийн бүдэг бадаг үнэр ханхлах нь тэр.
  
  
  "Бид энд байна" гэж тэр хэлэв. Дотогшоо ор.
  
  
  'Чиний дараа. Би чиний ард үлдэж байна. Над руу хамгийн түрүүнд дайрах гэж оролдсон хүн ар талдаа сум хүртэнэ” гэж хэлсэн.
  
  
  "Ник, тангараглая..."
  
  
  - Та эхлээд Тамара. Би түүний гарыг чанга атгав. Тэр арчаагүй гинших хүртэл миний эрхий хуруу мэдрэлд дарав. "Чи надад ямар үдэшлэг зохион байгуулсныг харцгаая."
  
  
  Хаалганы бариул дээрх гар нь чичирлээ. “Ник, энэ бол хамтран ажиллах арга биш. Энэ бууг холдуулаад өгөөч...
  
  
  "Урагшаа."
  
  
  Бид орлоо. Бидний харсан зүйл бидний хэн нь ч хүлээж байсангүй. Энэ бол их хядлага байсан. Нэг хүн газар мөргөв. Нөгөөх нь сандал дээр доголон суугаад тайвнаар гараа өвөр дээрээ эвхэв. Хоёулаа хоолойгоо чихнээс чих хүртэл огтолжээ. Харанхуй өтгөн цус шалан дээр том шалбааг үүсгэв. Энэ нь сууж байсан хүний цээжин дээр цутгаж, сандал дээрээс дуслав. Хананууд нь гүрээний артериас цутгаж байсан цусаар цацагдсан байв.
  
  
  "Хайрт ээж минь" гэж Тамара толгойгоо бөхийлгөн бөөлжив.
  
  
  Ходоод минь ийм хоосон байгаагүй бол би ч бас бөөлжих байсан. Одоо миний гэдэс хоолойд байсан ч би өөрийгөө барьж чадсан. Би өрөөний бусад хэсгийг судаллаа. Бүх зүйл орвонгоороо эргэв. Шүүгээнүүд нь хоосорч, сандлын бүрээс нь урагдаж, миний найдаж байсан орчин үеийн транзистор дамжуулагч ямар ч хэрэггүй болсон. Би Тамара руу эргэв. Тэр хуурай мэгшин уйллаа. Би түүний хацар руу алгаагаараа хүчтэй биш, харин мэдрэмжтэйгээр цохив.
  
  
  "Боль" гэж би хэлэв. "За..."
  
  
  -Өө... бурхан минь. Түүний нүд дахин сэргэсэн ч зулзага шиг чичирсээр хөл дээрээ зогслоо.
  
  
  -Танай хүмүүс үү?
  
  
  -Тиймээ. Мигель ба... бас Диего сандал дээр сууна. Хэрхэн ...?'
  
  
  “Тэд гайхширсан байх. Тэднийг буу тулган барьж, аль болох чимээ гаргахгүйн тулд хутгаар хөнөөсөн” гэжээ.
  
  
  Би санаа алдлаа. Миний хоолой баргарсан: "Доктор Мендоза ээжгүй юм шиг байна."
  
  
  'Хэрхэн?'
  
  
  "Намайг орхисны дараа тэр маш завгүй байсан байх" гэж би тайлбарлав. - Тэр чамайг миний талаар дуудсан. Тэгээд тэр чамайг Принзаполицагийн Земблагийн хүмүүст мэдээлсэн гэдэгт би итгэлтэй байна.
  
  
  "Байгалийн! Тэр бид хоёроос урвасан! Түүний царай уур хилэн, үзэн ядалтаар эргэсэн байв. "Бид буцаж очоод түүнтэй харьцах ёстой."
  
  
  -Сайн санаа, гэхдээ дараа нь үлдээе. Бид эндээс явах ёстой."
  
  
  "Алуурчид буцаж ирээд биднийг эндээс олно гэж найдаж байна."
  
  
  "Өс хонзонгоо илүү сайн боломжийн төлөө хадгал, Тамара. Бид эдгээр сувгуудыг гацаах ёстой бөгөөд тэд өөр гурван улс даяар тархсан. Энд Принзаполецт бидэнд өөр хийж чадах зүйл алга.
  
  
  - Тийм ээ, би ойлгож байна. Тэр над руу хоосон харцаар харав. - Уучлаарай, Ник. Чамайг урхинд оруулж, мэддэг бүхнээ чамаас гаргах гэж оролдсон.
  
  
  "Энэ талаар бүү санаа зов. Чи намайг хэзээ ч тоглоомоороо хуурч байгаагүй. Танай командын анги байхгүй, нөхдүүд чинь үхсэн. Одоо үнэхээр хамтарч ажиллах хэрэгтэй юм шиг харагдаж байгаа ч дараа нь бие биедээ итгэх хэрэгтэй. Чи үүнийг хүсч байна уу?'
  
  
  Тэр толгой дохив. "Одоо бид л үлдлээ."
  
  
  'Үүн шиг.' Би түүнд Макаров гар бууг буцааж өгсөн. Хоук Оросын төлөөлөгчтэй ажиллах талаар юу гэж хэлэх бол гэж бодсон. Надад тийм ч их сонголт байгаагүй, гэхдээ энэ нь шаардлагагүй асуудал үүсгэж магадгүй юм. Би аль болох хурдан СУИС-ийн төв байртай холбогдож, энэ талаар тайлбарлах ёстой байсан. Гэхдээ хамгийн чухал нь эхлээд. Хоёр цогцос хэвтэж байсан жижигхэн өрөөнд орж ирээд "Надад тохирох хувцас байна уу?"
  
  
  Ник
  
  
  Би хүчээ цуглуулан аажуухан эргэж харав. Тамара юу хийхээ мэдэхгүй байгаа бололтой над руу том автомат буугаар даллав. Тэр дахин толгой дохин буугаа халаасандаа хийлээ. “Хүрэн чемодан. Энэ нь Мигелийнх бөгөөд чамтай ойролцоо өндөртэй. Тэр тийм л байсан, би хэлэх гэсэн юм.
  
  
  "Том охин" гэж би инээгээд түүнд өгөхөөсөө өмнө буунаасаа салгасан сэтгүүлээ шидэв. Тэр шалгалтанд тэнцсэн. Тэр хүзүүгээ хүртэл улайсан ч юу ч хэлсэнгүй.
  
  
  Мигель надаас намхан бас тарган болсон. Гэсэн хэдий ч би цамцны доороос хэд хэдэн зүйл олж авлаа, зузаан ноосон цамц, ноосон өмд, зузаан оймс маш сайн таарсан. Хүйтэн, цас, мөсөөс сайн хамгаалахын тулд бүх зүйлийг өмсдөг. Хамгийн том сюрприз бол нэлээд том савхин гутал байсан тул илүү оймс өмссөн ч хатгуулаагүй.
  
  
  - Танд энэ овоолсон хогноос өөр дамжуулагч байгаа юу?
  
  
  Би хувцаслаж байхдаа Тамарагаас энэ тухай асуув. "Үгүй" гэж урам хугарсан хариулт ирэв. "Энэ бол бидэнд байгаа цорын ганц зүйл байсан."
  
  
  "Энэ бол асуудал" гэж би хашгирав. “Бид тусламж дуудаж чадна гэж найдаж байсан. Далайд эргүүлийн завь намайг хүлээж байна.
  
  
  - Тэнд бид загас агнуурын хөлөг онгоцтой. Та нарын дунд радиогүй хүн байна уу?
  
  
  "Үгүй гэж айж байна. Тэгэхгүй бол би үүнийг ашиглах байсан. Энд байгаа цөөхөн хүмүүс бүгд л доктор Мендоза шиг эргэлзээтэй. Би болор дамжуулагчаас илүү сайн зүйл байхгүй гэж бодож байна. Бид боомтоос завь хулгайлах хэрэгтэй болно. Шуурга биднийг нүүлгэхээс өмнө үүнийг даван туулна гэж найдъя.
  
  
  "Бид онгоц авч болно" гэж тэр хайхрамжгүй хэлэв.
  
  
  Би гутлаа өмсөөд өрөөнөөс гарлаа. "Онгоц уу? Ямар онгоц?
  
  
  “Миний Диеготой хамт Мехико хотоос ниссэн Cessna 150. Туслах бүлэг траулертай хамт ирсэн. Тэр сэтгүүлээ агаарт шидээд дахин барьж аваад муухай инээв. "Мэдээж эмэгтэй нисгэгчдэд итгэхгүй бол..."
  
  
  "Чи түүнийг энд авчирсан, тийм үү?" Хэрэв та энэ шуурганд агаарт буувал, хатагтай, би дахиж жолооны ард байгаа эмэгтэйчүүдийг шүүмжлэхгүй.
  
  
  Тэр инээв, гүн, гөлгөр дуу; өгөөмөр, тод инээмсэглэлтэй, агентуудын хооронд биш, эрэгтэй, эмэгтэй хүмүүсийн хооронд. Тэр дахин ноцтой болсон. "Онгоц тосгоны хойд зүгт далайн эргийн хатуу хэсэгт байна. Бид Земблад цаг тухайд нь хүрч чадаагүй, цаг агаар өөрчлөгдөнө гэж би үүнийг чанга уясан. Тиймээс дулаан хувцас авчирсан. Бид энэ урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээг авсандаа баяртай байна. Гэхдээ Карибын тэнгисийн ...
  
  
  Тэр өгүүлбэрээ дуусгах шаардлагагүй байв. Салхинд хийссэн давалгаа жижиг онгоцыг мөргөж, буух механизмыг нь буталж, яг л цаасан хайрцаг шиг няцалж байгааг би амархан төсөөлж байлаа. Бид тэр даруй гэрээс гарлаа. Би сая хаалганы арын дэгээнээс Мигелийн нэхий дээлийг шүүрч авлаа. Тамара өргөн сэтгэлтэй эмэгтэй байсан бөгөөд бүх зүйлд хурдан дассан. Тэр үхсэн хоёр залуу руу хайхрамжгүй хандахаар өөрийгөө албадаж чадна. Тэр энэ тухай яриагүй. Тэд үхсэн байсан бөгөөд тэднийг мартсан нь дээр. Юу ч хийхгүй, бүр өөрийнх нь харгис хэрцгий үхэлд хүргэж болзошгүй зүйл хийх хэрэгтэй байв. Хожим нь бүх зүйл дууссаны дараа тэр тэднийг гашуудаж болно. Түлхээд ирэхэд тэр миний дайсан хэвээр байна гэсэн бодол толгойд минь эргэлдэнэ. Би түүнийг алахыг хүсэхгүй байна.
  
  
  Ноево гудамж урьдын адил хоосон байв. Принзаполийн сайн иргэд мөсөн шуурганд цочирдсон бөгөөд тэд юу ч ойлгоогүй байв. Бид гудамжны нэг талд байрлах сувагны ойролцоо хонов. Тамара хамгаалалт, тайтгарлыг хайж байгаа мэт автоматаар над руу ойртлоо.
  
  
  "Орон сууцанд хоол байсан. Чамд ямар нэг зүйл хэрэгтэй байсан.'
  
  
  "Хачин" гэж би хэлэв. "Би тэнд гэнэт хоолны дуршилгүй болсон."
  
  
  "Магадгүй онгоцонд өөр зүйл байгаа байх."
  
  
  Бид Калле Монтенегро руу эргэж, Доктор Мендозагийн байшингийн хажуугаар хотын талбай руу буцлаа. Юу ч харагдсангүй. Юу ч хөдлөөгүй ч хачин нам гүм болов. Энэ нь намайг айлгасан. Би анхааралтай сонсов. Дахин нэг удаа миний олон жилийн туршлага надад ямар нэг зүйл буруу байна гэсэн зөн совингоо хурцалсан. Би хөлөө амархан, бүрэн болгоомжтой буулгав. Тамара миний хажууд чимээгүйхэн алхав.
  
  
  Мендозаг ярих үед бид түүний байшингийн хажуугаар өнгөрөв. "Диего сайн залуу байсан" гэж тэр бодлогошронгуй хэлэв. "Мигель үнэхээр эмчийн ах байсан, хэрэв энэ нь тайвшрах юм бол."
  
  
  Бид жүчээний яг урд талын төмөр дээр зогссон барзгар зүсмэл илжиг тэрэгний дэргэд очлоо. Би жүчээ рүү харлаа. Одоо хаалганууд нээлттэй байв. Энэ нь бүрэн харанхуй байв.
  
  
  Бараг ууртай, би "Бид баригдсан" гэж шивнэв. Тамара хариу үйлдэл үзүүлж амжаагүй байтал жүчээний харанхуйгаас мянган буу буудлаа. Үнэндээ тэдний арав орчим л байсан, гэхдээ энэ нь танд ирэхэд хэтэрхий олон юм. Шавар тагтааг тал бүрээс нь буудаж байгаа юм шиг санагдлаа.
  
  
  Би орилон Тамараг тохойгоороо бөхийв. Би Мендозагийн эртний буугаар хариу буудлаа. Хэтэрхий яаруу. Би хэн нэгнийг цохисон гэдэгтээ эргэлзэж байсан. Тэд ахин бидэн рүү буудахад жүчээний газраас улаан гялсхийв. Би дахин буудсан. Илүү их хар тугалга бидний хажуугаар урсан өнгөрөв. Бид тэргэнцэрт ойртож, энэ эргэлзээтэй хаалтны ард гүйв.
  
  
  "Ник." Тамара миний гараас атгав. "Тэд биднийг хүрээлсэн!"
  
  
  "Сандрах нь утгагүй" гэж би хариу шивнэлээ. Би тэргэнцэр доогуур харах гэж аль болох доош бөхийлөө. "Арав нэг, эдгээр новшнууд танай ард түмнийг алсан." Тэд хоригдлуудыг авахгүй. Бид тэмцэх хэрэгтэй болно.
  
  
  Гар бөмбөг тэрэгний хуучин модон талыг мөргөв. Сумнууд зузаан банзыг хага цохиж, унасаар байгаа цас руу унав. Тэд маш их сумтай байсан бололтой. Бидэнд буунаасаа илүү байсангүй. Би Тамарад бидний хэцүү байдлыг хэлэх шаардлагагүй байсан. Хааяа нэг галын анивчсан галыг онилж чадах үед л тэр бууддаг. Түүний нэг цохилт оносон. Гэнэтийн хашгирах чимээ, унасан гар бууны чимээ. Тариачин хувцастай хар арьстай эр пируэт хийж байгаа юм шиг бүжиглэж, цустай нүүрээ гараа атган гарч ирэв. Тамара үүний төлөө дахин нэг сум үрээгүй. Тэр хүн хашгирав. Тэгээд жүчээнд байсан нэг найз нь түүнийг бууджээ. Тэр эхлээд цасан дээр толгойгоо унасан.
  
  
  "Бидний сум бараг дуусч байна" гэж Тамара амьсгалаа гаргав.
  
  
  Буулах ангийн буунууд үргэлжлүүлэн буудаж байв. Хараал! Тэднийг дэлбэлэх арга байсан бол, тэр бүгдийг! Энэ нь надад санаа өгсөн. "Яараарай" гэж би тушааж, "энэ модон зүүг зангилаанаас гаргаж, дугуйг нь салгахад туслаач!" Мендозагийн гар бууны бөгсийг ашиглан тэнхлэгээс түр зуурын шаантаг салгав. Бид хамтдаа модон дугуйг тайлав. Энэ нь шажигнан гарч ирэв. Тэрэг нэг тэнхлэг дээр унаж, нөгөө тал нь дээшээ. Тиймээс бид илүү сайн хамрах хүрээтэй болсон.
  
  
  "Надад нэг мандаринаа өгөөч."
  
  
  Тамара над руу ширтэв. "Мандарин уу? Би... Юу гээд байгааг чинь ойлгохгүй байна.
  
  
  Хар тугалга биднийг эвэрт үүрэнд байгаа юм шиг тойрон нисэв. Тайлбарлах цаг байсангүй. - Хараал ид! - Би огцом хэлэв. "Чиний авч яваа мандаринууд жинхэнэ юм шиг харагдаж байна, гэхдээ тэдгээр нь далдлагдсан гранат гэдгийг би чамаас дутуугүй мэднэ." Британичууд мөн тэднийг Гитлерийн эсрэг дайнд ашигласан. Танай тамхи бол үнэхээр галын тэсрэх бөмбөг юм шиг надад санагдаж байна. Хараал ид, АХ-д бид ч бас ийм заль мэх мэднэ. Өнөөдөр эсвэл маргааш би та нарт цоож дэлбэлэхийн тулд сувгаар хийдэг хиймэл латекс нохдын талаар хэлж чадна. Аливээ!'
  
  
  Тэр гадуур хувцасныхаа халаасанд гараа хийж, надад өнгөлөн далдалсан тэсрэх бодис өглөө.
  
  
  "Үүдэл нь гал асаах юм" гэж тэр хэлэв. "Та үүнийг богино хугацаанд эвдэх тусам дэлбэрэлт хурдан болно."
  
  
  Би хуурамч мандариныг дугуйны тэнхлэгийн нүхэнд наасан. "Одоо эдгээр хархнуудыг үүрнээсээ хөөцгөөе!" Би дугуйг тэргэнцэр рүү өнхрүүлэв.
  
  
  "Надад халхавч өг."
  
  
  "Надад гуравхан сум үлдсэн."
  
  
  "Тэд ийм зүйл тохиолдоход эсэргүүцэхгүй" гэж би амласан. Тамара буудаж эхлэв. Би босоод жолоогоо түлхэв. Тэр гудамжаар цас дундуур өнхөрч, гудамжны нөгөө талд байх суваг дээгүүр үсэрч, ганхсаар шууд харанхуй жүчээ рүү эргэв. Хэсэг зуур үхлийн чимээгүй болов. Үлдсэн есөн мэргэн буудагч юу болоод байгааг гайхаж байв. Хэрэв бид азтай бол тэд одоо дугуйны эргэн тойронд байх болно.
  
  
  Дараа нь гранат дэлбэрчээ. Морь дотроос чих дүлийрэх чимээ сонсогдов. Хаалга нугаснаасаа салж, гудамжны нөгөө талд хөвж байв. Тэнгэр тод өнгөөр чичирч, дараа нь нүдийг нь сохолсон цагаан байдал. Хагархай хаалганаас галын хэлнүүд гарч ирэв. Хэдэн секундын дотор жүчээ шатаж буй там болон хувирав.
  
  
  Тэргэнцэрийн цаанаас би "Энэ зүгээр нэг гранат биш байсан" гэж шивнэв. Үүний зэрэгцээ энэ нь шатдаг бөмбөг байсан!"
  
  
  Тэр гүн ухааны үүднээс мөрөө хавчив. "Хамгийн гол нь та баатар шиг үхэлгүйгээр ажлаа хийх хэрэгтэй."
  
  
  Бид хамтдаа гудмаар жүчээний балгас дундуур гүйв. Нэг өдөр Тамара хөлдсөн цасан дээр хальтирч унах шахсан. Тэр сэргэж, ичингүйрэн улайв. Түүнээс гадна тэр надтай хамт байсан. Бид Калле Монтенегрогийн буланд хүрч, талбайн цагаан талыг гатлав.
  
  
  Одоо Тамарагийн зам хөтлөх ээлж ирлээ. Тэр Cessna 150 хаана байгааг мэдэж байсан ч би мэдээгүй. Цаашид хүндрэл учруулахгүйгээр онгоцондоо хүрээсэй гэж залбирсан.
  
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Гайхалтай нь цаашид ямар ч хүндрэл гараагүй. Ядаж л хоёр хөлөөрөө явдаг тийм биш. Цаг агаар нь земблан шүтэн бишрэгчдийг хүртэл хоргодох байр, дулааныг хайж гэрт нь хөтөлж байх шиг санагдав.
  
  
  Цас улам ширүүсч эхлэв. Хүчтэй салхи биднийг хөлөөс нь унагах шахсан. Мөстэй агаар уушгийг минь агшааж, нүдийг минь өвтгөв. Миний хуруунууд мөсөн шоо шиг санагдсан. Би бээлий өмсөөгүй байсан. Карибын тэнгис дээшилж, буцалсан: хар усан дээр цагаан хөөс. Шуурга баруунаас, нам дор газраас ирсэн. Үүний үр дүнд далайн эргийн намхан хэсэг усан дор ороогүй байв. Шумуулын эргийн эрэг дагуу нэг цаг гаруй хэцүү алхсны эцэст бид хүйтэнд хөл алдаж онгоцонд хүрэв.
  
  
  Тамара зүүн суудалд суув.
  
  
  "Халалаа асаагаарай" гэж би шүдээ хавиран хэлэв. Тэр хөдөлгүүрийг асааж, хурдан шалгаж, хөдөлгүүрийг туршихын тулд хурдыг нэмэгдүүлсэн. "Би анх удаа хөөрөхийн тулд сөнөөгчийг асаах хэрэгтэй болж байна" гэж тэр хэлэв. Тэр цасаар хучигдсан далайн эрэг рүү харав. 'Хүлээгээрэй. Бид салхины хэд хэдэн цохилтыг тэсвэрлэж чадсан.
  
  
  Тэр тоормосоо суллаад хийг аажмаар урагшлуулав. Cessna салхи, хөөс, цасны довтолгооны дор чичирч, чичирч байв. Бид галт уулын чулуулаг, хайргатай өргөн зурвасын дагуу явж, заримдаа мөсөн дээр гулгадаг байв. Онгоцны толгойг салхи руу чиглүүлэх ямар ч арга байсангүй. Энэ нь бүх талаас нь үлээж байв. Тамара бүх замдаа хийг дарав. Хэд хэдэн хит, би дотроо бодсон, зүгээр! Би агаарын тээврийн ангиллын CLV лицензтэй байсан. Энэ нь надад ердийн арилжааны лицензтэй адил эрхийг олгосон. Зөвхөн шаардлага өндөр байсан. Нисгэгчээс өндөр нисэх чадвар, бие бялдрын чийрэгжилт өндөр байх шаардлагатай. Ихэнхдээ арилжааны болон мэргэжлийн нисгэгчид үүнийг эзэмшдэг. Икар анх өөрийгөө лав болон өдөөр бүрхсэн цагаас хойш нисдэг машинуудын хувьслын талаар би сайн мэднэ. Харин одоо бид 12 метр орчим далавчтай шүдэнзний хайрцагтай энэ улих шуургыг зоригтойгоор даван туулах гэж байхад би яаж хөөрөх бол гэж бодлоо.
  
  
  Бид хөөрөх хурдаа хүртлээ эрэг дагуу урслаа. Cessna 150-ийн хувьд энэ нь цагт 90 км хурд юм. Бид салж, агаарт үсрэв. Энэ бол аймшигтай мэдрэмж байсан. Тамара хөөрсөндөө огтхон ч сэтгэл хангалуун бус байгааг би харсан. Доод уруулаа хазаж, "Enter the Gladiator" дууг "Enter the Gladiator" дууг буги-вуги маягаар тоглож буй органист шиг хээрийн дугуй, дөрөө бариуллаа. Тамара аажмаар онгоцоор 2000 фут өндөрт гарав. Энэ өндөрт тэр үргэлжлүүлэн нисэв. Тахометр 2300 эрг / мин-ийг зааж өгөх хүртэл тэр тайвнаар тохируулагчийг буцааж татав.
  
  
  "Чи төрсөн нисгэгч" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Намайг ирсэн газар жил бүр зургаан сарын турш цаг агаар ийм байдаг" гэж тэр хариулав. 'Бид хаашаа явж байгаа юм бэ?'
  
  
  "Чи надад анх удаагаа санаа зовох цаг гаргаж байгааг мэдэж байна уу?" Би цүнхээ онгойлгоод паспорт, бичиг баримтаа үзэж эхлэв. Энэ хооронд би түүнд тэднийг хэрхэн олж авсан, хэнийх болохыг тайлбарлав. Цүнхний эзэн нь Коста Рикагийн Пунтаренас хотын Vacaciones зочид буудалд амьдардаг бэлэвсэн эмэгтэй Сенора Ана Можада байв. Сулхан орчуулбал тэрээр дотуур байранд амьдардаг байсан бөгөөд тэнд гэрийн үйлчлэгч хийдэг байв. Ядаж бичиг баримтыг нь шалгачихвал. Би дараагийн багц бичиг баримтуудыг шалгаж байхдаа тэд хэр бодитой юм бэ гэж гайхлаа.
  
  
  Энэ халзан толгойг Тоничи Карпо гэдэг. Түүнийг Гондурасын Поленсиад ажилчин байсан гэж үздэг. Рамон Батук хэмээх өөр хүн Панамын арал дээр амьдардаг байжээ. Түүнийг нэхсэн торны худалдаачин гэдгээрээ алдартай. Арал де Сангре - "Цуст арал". Би түүнд жагсаалтыг уншихад Тамара чичирлээ. "Энэ бол нэхсэн тор худалдагчдад тохирох газар биш гэж бодож байна."
  
  
  "Яахав, Панам шиг олон зуун жижиг арлууд байхад заримдаа галзуу нэр зүүдэг." Би бүгдийг дахин шалгаж, цааснуудаа цүнхэндээ хийв. Бидэнд маш бага хугацаа үлдсэн. "Гондурас руу" гэж би шийдэв.
  
  
  Тэр онгоцоо баруун хойд зүг рүү хазайлгав. Бид Никарагуа дээгүүр нутаг руу буцаж ниссэн. Дахиад нэг зуун тавин километр явбал бид Гондурасын дээгүүр давах байсан. Үзэгдэх орчин тэг байсан. Гадаа бүрэн усны эргүүлэг, орооцолдсон цагаан замбараагүй байв. Тамара бүх багаж хэрэгсэл, соронзон луужинг шалгаж, практик зөн совингоо ашигласан. Хэсэг хугацаанд ажил маш эрчимтэй байсан. Харьцангуй тайван үед Тамара над руу асуусан байртай эргэж харав.
  
  
  - Поленси, Гондурас уу? Энэ Карпогийн залуу хаанаас ирсэн бэ?
  
  
  'Би тэндээс ирсэн. Тиймээ. Та хаана байгааг мэдэх үү?'
  
  
  “Би энэ тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй. Надад танил санагдсан цорын ганц газар бол Пунтаренас. Энэ бол Никоягийн буланд гарч ирж буй жуулчны бааз юм шиг харагдаж байна."
  
  
  "Hotel Vacaciones гэх мэт нэртэй сайн зохицдог. Тэд арай илүү эх байх ёстой байсан. Тэд гайхалтай арлуудын нэрээр Панамаас их зүйлийг сурч чадна."
  
  
  "Чиний хажууд байгаа цүнхэнд картууд байна, Ник." Гондурасын газрын зургийг олж мэдэх боломжтой эсэхийг хараарай. Дараа нь би ач холбогдол өгч чадна.
  
  
  Түүний заасан газарт картууд байсан. Үнэн хэрэгтээ бүхэл бүтэн картууд. Би хувийн онгоцон дээр харж байснаас ч илүү. WLK-ийн Дэлхийн нисэхийн газрын зураг - Төв болон Өмнөд Америкийн бүх хэсэгт зориулсан, хувийн агентлагуудаас авсан нарийвчилсан газрын зураг, АНУ-д зориулсан FAA нисгэгчдийн гарын авлага.
  
  
  Би хайж байсан газрын зургийг олсон. - Тэгээд Поленсиа ирлээ. Хэмжээгээрээ харахад хоёр хүн, тахиа хоёроос бүрдсэн тосгон юм. Энэ нь нийслэл Тегусигальпа болон гурван мянган метр өндөр Эль Пикачо хоёрын хооронд оршдог. Хмм, чи ямааны зам дээр хэр сайн буух вэ?
  
  
  - Хэрэв та дургүйцэхгүй бол бид Тегусигальпад бууна. Энэ бол Гондурасын цорын ганц нисэх онгоцны буудал гэж би бодож байна. Ямар ч байсан Поленсиад хамгийн ойр байх болно.
  
  
  Би түүнд координатыг өгөөд картуудыг буцааж тавив. Тэр гэрэлт цамхагийг авах гэж найдаж радио асаав. Чанга яригч нь зөвхөн ямар нэгэн статик шажигнах чимээ гаргав. Үүнээс ямар ч утга учиртай зүйл хийж чадахгүй. Радио луужингийн зүү аажмаар эргэв. Бүх станцыг эфирээс хассан нь надад үнэмшилгүй санагдсан. Тэд зүгээр л сонсогдохгүй байсан бөгөөд зөвхөн нэг шалтгаан байж болно. Хурандаа Земблагийн цаг агаарын өөрчлөлтөөс болж дохио саад болжээ. Зөвхөн таагүй нөхцөл байдал ийм хэмжээний бүтэлгүйтлийг үүсгэж чадахгүй. Үүнийг эргэцүүлэн бодоход би Принзаполецт бид хэзээ ч радиогоор тусламж дуудаж чадахгүй гэдгийг ойлгосон. Бид үнэхээр ганцаараа байсан. Анх айж байснаасаа ч илүү. Би Тамараад үүнийг хэлсэн. - Тэр гунигтай харцаар хариулав. Түүний уруул цайсан байв.
  
  
  "Инээдэмтэй зүйл бол Зембла өөрийн шаардлагыг радиогоор дэлхий нийтэд мэдэгдэхийг хүссэн явдал юм." Магадгүй тэр үүнийг энэ замбараагүй байдлаас өөр газар хийх санаатай байсан ч би үүнд эргэлзэж байна. Тэр юунд орж байгаагаа бүрэн ойлгоогүй гэж бодож байна. Түүний асар том эго нь түүний тооцооллыг бага зэрэг бүдгэрүүлсэн гэж бодож байна. Энэ нь ихэвчлэн мегаломан дарангуйлагчдад тохиолддог. Эцсийн эцэст тэр тийм ч ухаалаг байгаагүй.
  
  
  - Үгүй ээ, тэр хэтэрхий ухаантай байсан, Ник. Тамара дахин амаа таглаж, багаж хэрэгсэл дээрээ анхаарлаа төвлөрүүлэв. Энэ нь нисэхтэй ямар ч холбоогүй байв. Гараа харж, шаардлагатай бол засаарай. Энэ бүгд. Цэссна эргэлдэж, эргэлдэж, эргэлдэж буй агаарт оров. Тамара зэрлэг морь унасан цацагт хяруул шиг харагдаж байв. Тэр онгоцтой хамт ниссэн. Түүний гар, хөл нь төхөөрөмжийн хөдөлгөөн бүрт итгэлтэй бөгөөд хурдан хариу үйлдэл үзүүлдэг. Тэр сайн ниссэн, бүр ч сайн. Нисдэг сохор хүний цорын ганц сул тал бол таны өмнө гарч ирж магадгүй уулыг харж чадахгүй.
  
  
  "Яагаад Поленсиа, Ник?" - тэр хэсэг хугацааны дараа асуув.
  
  
  "Бид яагаад тийшээ явж байгаа юм бэ? Учир нь энэ нь Принзаполкагаас хойд зүгт, нөгөө хоёр нь өмнө зүгт байдаг. Шуурга улам хүчтэй болж, бид эхлээд хамгийн урт хэсгийг, дараа нь богино хэсгийг даван туулах нь дээр гэж шийдсэн.
  
  
  'Би тэгж бодсон. Гэхдээ би юу хэлэх гэсэн юм бол тэнд дамжуулагч байгаа гэдэгт яаж итгэлтэй байх вэ? Карпо, Батук, Сеньора Можада нар хаанаас ч, хаанаас ч ирж болох байсан. Тэд хуурамч бичиг баримт ашигласан байж болзошгүй.
  
  
  "Чи үүнийг мэдэх ёстой" гэж би инээмсэглэн, "Манагуагаас ирсэн Сенорита Росита."
  
  
  -Намайг битгий инээ, Ник. Одоо нухацтай байцгаая!
  
  
  Би санаа алдлаа. “Дөрвөн шалтгаан бий. Нэгдүгээрт, надад тэдний паспорт төдийгүй иргэний үнэмлэх нь байгаа. Хуурамч паспортоор өөр улсад амархан нэвтэрдэг гэдгийг та надаас дутуугүй мэднэ. Харин эх орондоо хуурамч үнэмлэхтэй амьдарч үзээрэй. Энэ нь ялангуяа хэцүү байдаг. Ялангуяа Латин Америкт. Цагдаа нар шалгах дуртай. Хоёрдугаарт, эдгээр залуус тус бүр дамжуулагчийг удирдаж байсан. Тиймээс тэд түүний суулгацын ойролцоо амьдарч байсан байх ёстой. Гуравдугаарт, Зембла яагаад хуурамч бичиг баримт ашиглаад байгааг би ойлгохгүй байна. Энэ нь эрсдэлгүй зүйл биш юм. Үгүй ээ, би эдгээр газруудыг үнэн гэж бодож байна.
  
  
  - Тэгээд дөрөв дэх шалтгаан?
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Бидэнд илүү сайн зүйл байхгүй."
  
  
  Би ойлгож байна. Дараа нь бид үүнийг хийх болно. Тэр уруулаа жимийв. Түүнийг ямар нэгэн зүйлд санаа зовсон үедээ энэ нь түүний зуршил гэдгийг би анзаарсан. Дараа нь түүний царай гэрэлтэв. "Сандлын ард сагс байна, Ник." Диего аялалдаа бэлдэж байхдаа маш их өлсөж байсан бөгөөд магадгүй түүнд өөр зүйл байсан байх.
  
  
  Би сагс оллоо, тэр зэгсэн Мексик худалдааны уутны нэг. Үнэхээр ч Диего нэг их зүйлийг ардаа орхисонгүй. Уг лонхонд хямдхан улаан дарс, цөөхөн хэдэн тако, бас жамон, тостадас - тапас үлдсэн байв. Тэд хүйтэн байсан ч амттай хэвээр байна. Тостада нь шаржигнууртай хэвээр байсан бөгөөд бүх төрлийн сайн сайхан зүйлсээр дүүрсэн, тэр дундаа дотор талыг чинь шатаах хангалттай халуун ногоон чинжүү.
  
  
  Би галыг унтраахын тулд лонхыг нэг амьсгаагаар хоосоллоо. Би сагсыг буцааж тавиад сандал дээрээ тайвширлаа. Халуун дарс, онгоцны халаалт, гэдэс цатгалан нойр хүргэв. Би нүдээ нээлттэй байлгахыг хичээв. Гэвч тэр удаан тэссэнгүй. Cessna ганхаж, доргиов. Миний чихэнд моторын чимээ лугшиж, нойрмоглох чимээ сонсогдов.
  
  
  Би удаанаар сэрлээ. Миний умбаж байсан зүүдгүй хар бараан нь аажим аажмаар бүдэг саарал бодит байдал болон хувирав. Гэмтсэн мөрөндөө хүчтэй өвдөлт мэдрэгдэв. Нэг байрлалд удаан сууснаас болж булчингууд минь базлаад байсан. Бүрэн сэрээгүй байгаа болохоор нүдээ нээлээ. Эхлээд би өөрийгөө завиндаа суугаад сүмээс холдож байна гэж бодсон. Би асар том саарал хязгааргүй рүү харлаа. Онгоцонд намайг нааш цааш шидэж байгааг ойлгоход хэдхэн секунд зарцуулсан. Би толгойгоо хаалга налан хэвтээд цонхоор Гондурас руу харлаа. Бүх зүйл цасанд дарагдсан байв. Би Тамара руу толгойгоо эргүүлээд эвшээв.
  
  
  "Сайхан унтсан уу?"
  
  
  - Нөхцөл байдлыг харгалзан үндэслэлтэй. Бид хаана байна?'
  
  
  "Бараг Тегусигальпад. Бид арван таван минутын дараа газарддаг. Хэн нэгэн чамайг хурхирдаг гэж хэлж байсан уу?
  
  
  "Зөвхөн би магтаалыг нь хариулж чадвал" гэж би инээв. - Радиогоор өөр зүйл байна уу?
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Энд байгаа бүх сувгийг зүгээр л унтраасан юм шиг сэтгэгдэл төрж байна." Энэ чимээгүй байдлын хариуцлагыг Зембла хүлээж байгаа юм шиг надад санагдаж байна.
  
  
  "Тийм тохиолдолд" гэж би инээхээ больсон, "тэд хотыг нүүлгэн шилжүүлэх байх." Засгийн газар харилцаа холбооноос, ялангуяа хүнд хэцүү үед жинхэнэ төгсгөл ирэх хүртэл хамааралтай” гэж хэлсэн байна.
  
  
  "Эдгээр ядуу хүмүүс" гэж тэр шивнээд, "энэ хөөрхий, азгүй хүн ба..."
  
  
  Арван минутын дараа бид доороос харанхуй масс хөдөлж байгааг харав. Бид Гондурасын нийслэл дээгүүр ниссэн. Би гэнэт айдас мэдэрлээ. Тегусигальпа энэ саарал замбараагүй байдлын тод цэг байх ёстой. Бид гэрэл анивчсан эсвэл цасан дээр туссан байхыг харах ёстой. Тегусигальпа бараг дөрвөн зуун жилийн настай. Их сургууль, 18-р зууны үеийн сүм хийдээрээ бахархдаг хот бөгөөд бөмбөгөр, хоёр цамхаг нь холоос харагддаг.
  
  
  Хоёр зуун мянган оршин суугчтай Тегусигальпа одоо байхгүй болсон мэт.
  
  
  Тамара ширүүн шуурганы дундуур онгоцоо буулгав. “Нисэх онгоцны буудал нь хотын урд талд, нэлээд өндөр, бараг 3000 фут. Бүсээ чангал. Хэрвээ би үзэгдэх орчиноо алдвал хэцүү газардах болно."
  
  
  "Чи удахгүй дахин хөөрөх боломжтой эсэхийг шалгаарай" гэж би түүнд анхаарууллаа. "Магадгүй угтах комисс биднийг хүлээж байгаа байх."
  
  
  -Ник, чи юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Бид Принсполкагаас гарснаас хойш юу болсныг мэдэхгүй. Тегусигальпа бараг эзгүй байж болно. Гэхдээ тэд бас байлдааны нөхцөлд байж болно. Хэрэв тийм бол цэргүүд өөр хэн нэгний онгоц руу амархан буудаж чадна. Өөр нэг боломж бий. Хэрэв Зембла олон нийттэй харилцахдаа сайн санаа тавьсан бол харилцаа холбоо, тээврийн хэрэгсэл нь түүний хамсаатнуудын гарт орох байсан байх. Энэ шуурга нь улс орон саажилттай болсон өнөө үед цохилт өгөх дохио байж магадгүй юм. Би үүнд эргэлзэж байна, гэхдээ бид юунд ч итгэлтэй байж чадахгүй. Тамара над руу санаа зовсон харцаар харав. Тэр хотын захыг тойрон нисэв. Намайг унтаж байхад тэр анхны 2000 фут өндрөөс нэлээд дээгүүр нисч эхлэв. Тэр хэдэн зуун фут доош унаж, онгоцыг өргөн эргүүлэв. Хөдөө дээгүүр нисч явахад Тегусигальпа тод харагдаж, зүүн тийшээ алга болов.
  
  
  Гондурас нь Никарагуатай тун төстэй. Эргийн нарийхан зурвасыг эс тооцвол уулархаг орон юм. Газар тариалан нь амьжиргааны гол эх үүсвэр боловч ихэнх газар тариалан эрхлээгүй байна. Никарагуа шиг одоо Арктикийн нүцгэн ландшафт шиг харагдаж байв. Дөрвөн таван мянган метрийн өндөрт төсөөлөгдөж буй уулын оргилыг тойрон цасанд тээсэн хар үүлс унжсан байв.
  
  
  Миний нисгэгч нислэгийн замыг мэддэг бололтой. Тэр энд өмнө нь газардсан байх магадлалтай. Бүсгүй машинаа дахин эргүүлж, хурдаа 1000 эрг / мин хүртэл бууруулж, буух гэрлийг асаав. Тэр аажмаар онгоцоо буулгав. Нэгэн удаа түгшсэн мөчид би түүнийг биднийг төглийн голд буухыг хүсч байна гэж бодсон. Дараа нь бид буултаа дуусгав. Тегусигальпа нисэх онгоцны буудлын бетонон зурвас манай буух гэрлийн хурц гэрэлд тусав. Салхи, цас онгоцыг ташуурдуулав. Үзэгдэх орчин нь сэнсээс хэтэрсэнгүй. Миний урд байгаа хяналтын цамхаг, ангаруудын асар том хэлбэрүүд тодорхойгүй харагдаж байлаа. Эдгээр барилгуудад биднийг хэн хүлээж байгаа бол гэж бодсон. Тэнд хэн нэгэн байсан бол.
  
  
  Бид газар мөргөж, үсэрч, дахин газар мөргөж, гулссан. Тамара онгоцны хяналтыг эргүүлэн авч, бид цамхаг руу эргэв. Бид хэд хэдэн хуучин P-51 Mustang, дайны дурсгал, DC-4, тэтгэвэрт гарсан F-5-уудын хажуугаар өнгөрөв. Ямар ч арилжааны онгоц харагдсангүй. Ангарууд, хяналтын цамхаг, ирэх танхим харанхуй байв; амьдралын шинж тэмдэг байсангүй. Хотыг нүүлгэн шилжүүлсэн гэх хардлага урьд өмнөхөөсөө илүү хүчтэй болсон. Мэдээжийн хэрэг, зөвхөн захын хорооллуудыг нүүлгэн шилжүүлсэн байж магадгүй юм. Энэхүү үл ойлгогдох гамшгийн төгсгөлийг хүлээхийн тулд хүн амыг хотын төвд байрлах хуаранд цуглуулж болно. Нөгөөтэйгүүр, энэ нь нэг том отолт байж болох юм. Тамара болзошгүй аюулыг маш сайн мэдэж байв. Биднийг ирэх танхимд ойртоход тэр буух гэрлийг унтрааж, тоормосыг нь дарж, Cessna-г 180 градус эргүүлэв. Яаралтай үед бид дахин хурдан хөөрөх хангалттай зайтай болсон. Биднийг угтахаар хэн ч гарч ирээгүй. Бас барилгын сүүдэрт хэн ч нуугдаагүй юм шиг санагдав. Тамара мотороо асаагаад гадаа анхааралтай харав.
  
  
  Би түүнээс асуув. - Та ямар нэгэн зүйл харж байна уу?
  
  
  'Үгүй. Хүлээцгээе!'
  
  
  Хаалга онгойж нэг хүн гүйж гарч ирэв. Тэр гуйвж, гулгаж, ганхаж, аль болох хурдан гүйж байв. Би түүнийг таньсангүй. Ямар ч байсан тэр цэрэг биш, зэвсэггүй байсан. Тэр ангар руу оров. Бид машин хөдөлж, хар хурдаараа холдох чимээг сонслоо. Бид хэдэн минут хүлээсэн ч өөр юу ч болоогүй.
  
  
  "Магадгүй дээрэмчин, бас архичин" гэж би хэлэв. Би хаалгатай ноцолдов. Онгоцны тав тухтай дулааны дараа мөстэй хүйтэн салхи нь аймшигтай байв. "Хүлээгээрэй" гэж би Тамара руу хашгирав. - Би харах гэж байна. Би тэр хүний гарч ирсэн хаалга руу гүйлээ. Миний гарт ганц сумтай Мендозагийн гар буу, буудхад бэлэн байна. Дотор нь юу ч харагдахгүй шахам харанхуй байв. Би хананы эргэн тойронд тэмтэрч, унтраалгыг олж, асаалаа. Юу ч биш. Би дахиад хэдэн удаа оролдсон. Би гэнэт сонсохоо больсон. Гадаа салхи үлээв. Том цонхнууд руу цаас үлээв.
  
  
  Том гантиг хүлээлгийн өрөөний нөгөө талд тасалбарын лангуу эгнэн зогсоно. Би хамгийн ойрын лангуу руу очин араас нь асуусан харцаар харав. Оффис, жорлонгоо тойруулан харлаа. Онгоцны буудал эзгүй байсан. Би лангуу руу буцаж очоод ширээн дээр байсан утсаа оролдов. Шугам ажиллахгүй байгаад гайхсангүй. Араас хөнгөхөн алхах чимээ сонсогдов. Эргээд утсаа унагаад буугаа авлаа.
  
  
  Энэ бол Тамара байв. Тэр надад сандарч байгаагаа хэлэх шаардлагагүй байсан. Түүний дугуй нүд нь тавагны хэмжээтэй байв. Тэр үхмээр цагаан байв. "Би тэнд тэсэхээ больсон" гэж тэр хэлэв.
  
  
  -Энд нэг их дээрдсэн юм алга. Би ширээний хажууд өлгөөтэй утасны хүлээн авагч руу заав. "Энд хэн ч байхгүй. Утас, гэрэл нь ч ажиллахаа больсон.
  
  
  -Одоо бид яах ёстой вэ?
  
  
  "Поленсия".
  
  
  Тэр сандарсандаа миний ханцуйнаас атгав. - Эхлээд Тегусигальпа руу явцгаая, Ник. Эцсийн эцэст хотыг бүрэн нүүлгэн шилжүүлэх боломжгүй юм. Ийм богино хугацаанд биш. Бидэнд туслах хүн байх ёстой. Цагдаа эсвэл арми.
  
  
  "Би чадах юмсан, хонгор минь, гэхдээ би чадахгүй." Бид эхлээд энэ асуудлыг тайлбарлах хүнийг олох ёстой. Хэрэв бид ийм хүн олдвол тэд бидэнд итгэх эсэх нь цорын ганц асуулт юм. Бид гадаад паспорт, визгүй иргэд. Үгүй ээ, тэд биднийг үүний шалтгаан болсон гэж бодохыг илүүд үздэг."
  
  
  "Гэхдээ бид Земблаг зогсоож чадахгүй. Зүгээр л бид хоёр.
  
  
  Би гарыг минь атгаж байсан гараа илбэв. - Бооцоо тавих уу?..
  
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Цагийн дараа бид Тугусигальпагаас хулгайлагдсан цэргийн Ланд Ровер машинаар Поленсиа уулын тосгон руу явлаа.
  
  
  Эзгүй нисэх онгоцны буудлаар аялж байсан ямар нэг зүйл олдсон нь бидэнд аз таарсан. Ровер нисэх онгоцны буудлын цагдаагийн жижиг гаражид хуучин сэнстэй онгоцны хажууд сууж байв. Машиныг өргөөд, баруун урд дугуйг нь салгасан. Гондурасын эрх баригчид арга хэмжээ авахаар шийдсэн даруйд бүх нийтийн үймээн самуун болсон бололтой. Ровер зүгээр л ард хоцорчээ. Энэ нь зэвэрсэн, салхины шил нь хагарч, сараалж нь хонхойсон байв. Гэхдээ хамгийн чухал нь бүрэн хаалттай байсан. Энэ өндөрт, бас бидний явах ёстой уулсын өндөрт өвөл гэж байдаг. Мэдээжийн хэрэг, одоогийн нөхцөл байдалтай харьцуулахад юу ч биш, гэхдээ Гондурасчууд хаалттай машин ашигладаг байсан нь утга учиртай байв. Би үүнд талархаж байсан.
  
  
  Би гаражаас тохиромжтой дугуй олсон. Энэ хооронд Тамара шатахуун түгээх станцын гадаа лааз хайсаар байв. Би дугуйгаа сольж байтал тэр намайг насос ажиллахгүй байна - цахилгаан байхгүй байна гэж хэлэхээр ирэв. Азаар бид хэд хэдэн торх бензин олсон. Бид гар шахуургын тусламжтайгаар зургаан вагон болон бүх төрлийн тээврийн хэрэгслийн савыг дүүргэх хангалттай шахаж чадсан. Эцсийн эцэст, өндөр октан нь мэдээжийн хэрэг цилиндрт нүх гаргах болно. Ганц асуулт бол хэр хурдан байв. Роверт зэвсэг байхгүй байсан нь гайхмаар зүйл биш юм. Бид ороомог олс, анхны тусламжийн хэрэгсэл олсон. Явахаасаа өмнө Тамара миний мөрөн дээрх боолтыг сольсон. Цус алдалт зогсч, нүх сайн хаагдсанд баярласан. Гэсэн хэдий ч хазах өвдөлтийг намдаах ямар ч эм байгаагүй. Би өвдөлтийг мартахыг хичээсэн. Дорно дахины гүн ухааныг судалж, йогийн өргөн дасгал сургуулилт надад үүнд туслах ёстой. Сүнс бодисыг ялан дийлдэг - энэ нь ажилладаг!
  
  
  Эцэст нь бид замдаа зуух муу ажиллаж, дуу намсгагч нь хагарсныг анзаарав. Бүхээг тасралтгүй архирах чимээ, шаталтын үнэрээр дүүрэв. Хэрэв бид илүү зохимжтой байдлаар үхэх боломж олдохоос өмнө нүүрстөрөгчийн дутуу ислийн хордлого биднийг үхүүлэхэд хүргэсэн бол ямар инээдтэй байх бол гэж бодсон. Би хувьдаа мөстэй цас эсвэл халуун тугалгыг илүүд үздэг байсан.
  
  
  Би явсан. Тамара өвөр дээрээ дэлгэсэн газрын зургийг ашиглан замаа олов. Бидний дагасан зам нь толгод дундуур тасралтгүй зигзаг гүйж, эцэст нь Поленсиа руу эцсийн, аймшигтай эгц авирахаас бүрдсэн байв. Эдгээр оргилд авирах нь гайхалтай зүйл гэж тооцогддоггүй. Тэд онцгой эгц биш бөгөөд Альпийн нуруу эсвэл залуу хадтай ижил ангилалд ордоггүй. Харин одоо бид цасанд дарагдсан ойг огтлох хэрэгтэй болсон. Мөстэй морин, уулын замаар салхи шуургатай даваагаар авирах нь санаснаас илүү аюултай байв. Бидний дээгүүр хар үүл бүрхэв. Хаа нэгтээ мөндөртэй холилдсон саарал манан, цасны хэлтэрхий бүх талын машиныг тал талаас нь ташуурдуулжээ.
  
  
  Нарийн замын хоёр талаар уугуул иргэдийн цөөн тооны арми хөдөлж байв. Тосгон, овоохойгоо орхин гарсан дүрвэгсэд. Тэд Тегусигальпагийн хамгаалалт дор явав. Зарим нь морь эсвэл луус унаж, зарим нь тэрэгтэй байсан ч ихэнх нь алхдаг байв. Тэд урсдаг пончо, сул даавуун өмд, сандаал өмссөн байв. Хувцас муутай, өрөвдөлтэй тэд нуруун дээрээ өчүүхэн эд зүйлсээ тээн алхаж байв. Хэрэв тэд Земблагийн дэмжигчид байсан бол тэд үүнийг харуулаагүй.
  
  
  Нэг өдөр тэргэнцрийг нэвтрүүлэх гэж зогсов. Тамара хажуугийн цонхыг онгойлгов. - Поленсиа хүртэл хэр хол байдаг вэ? гэж тэр местизогоос асуув. Тэр хэсэг зогссоноо хөлдсөн биеэрээ пончогоо улам чанга татав. "Магадгүй нэг цаг. Зам муу байна. Боломжтой бол буцаж яв.
  
  
  - Үгүй ээ, бид цаашаа явах ёстой. Баярлалаа.'
  
  
  Тэр хүн цонхон дээр гараа тавив. - Ашиггүй ээ, сенорита. Бидний зарим нь Поленсиас ирсэн. Буутай хүмүүс биднийг гэрээс нь хөөж гаргасан” гэж хэлжээ.
  
  
  -Цэргүүд үү?
  
  
  'Үгүй. бусад. Тэдэнд манай бяцхан тосгон яагаад хэрэгтэй байсныг би мэдэхгүй. Зэвсэгтэй тулгарах үед асуулт асуухгүй, дуулгавартай байх нь дээр."
  
  
  "Бид болгоомжтой байх болно. Сайн уу, эрхэм ээ. Тамара цонхоо хаалаа. Биднийг жолоодож явахад түүний царай баргар байв. -Одоо эргэлзэх зүйл алга, Ник. Та зөв байсан. Дамжуулагч тэнд байна.
  
  
  'Тийм ээ. Дахиад нэг юм. Зембла аль хэдийн тэнд байсан.
  
  
  Тэр над руу хурц харцаар харав. -Яаж ийм итгэлтэй байж чадаж байна аа?
  
  
  “Би сайн мэдэхгүй байна, гэхдээ энэ нь хуваарийн дагуу байна. Сувгууд нь маш том байх албагүй. Тэдгээрийг урьдчилан бэлтгэсэн бөгөөд тогтсон долгионы уртад тохируулсан. Тушаалуудыг Майягийн сүмээс гүйцэтгэсэн. Зембла тэднийг хяналтгүйгээр нууцаар суулгасан. Ингэснээр ямар ч улс хардаж, үйл ажиллагааг нь шалгахаар цэрэг илгээхгүй. Нэгэнт бүх зүйл буруу болсон тул тэрээр сонголт хийх хэрэгтэй болсон. Тэр сувгуудаа задалж, хөтөлбөрөө мартаж болно, эсвэл ямар ч үнээр хамаагүй төлөвлөгөөгөө хэрэгжүүлэх боломжтой. Тэгээд ч энэ фанат бууж өгөхийг хараахан олж харахгүй байна. Төмрийн дархны хэлснээр, энэ нь шахид цогцолбортой холбоотой юм. Одоо Поленсиаг зэвсэгт дээрэмчид эзэлсэн тул Зебла эцсээ хүртэл тэмцэхээр шийдсэн нь тодорхой байна. Нэгэнт радиогоор холбоо бариагүй болохоор хүмүүсээ дэмжиж, тушаал өгөхийн тулд постуудынхаа хооронд нааш цааш нисдэг гэж би хэлмээр байна.
  
  
  "Та хурандаа Зембла энд Поленсид байна гэсэн үг үү?"
  
  
  "Тэр ахин яваад харуулуудыг орхисон байх."
  
  
  - Бид итгэлгүй байна, Ник.
  
  
  Би Земблагийн хүзүүнд байгаа юм шиг Роверын жолоог шүүрэн авлаа.
  
  
  "Үгүй ээ, бид сайн мэдэхгүй байна."
  
  
  Бид замаа олох гэж тэмцсэн. Заримдаа ер бусын цасны ачаалал дор мөчрүүд нь нугалж буй модны бүлгүүдийн хооронд байдаг. Заримдаа нэг талдаа хадан цохиотой, нөгөө талдаа саарал хоосрол бүхий манан бүрхсэн уулсын нурууны дагуу. Хүйтний эрч чангарав. Мөсөн салхи бүхээгийг сахлын хутга шиг цаасаар зүсэж, бидний шүд кастанет шиг шажигнана. Эцэст нь бид гурвалжин хэлбэртэй хөндийн өргөн үзүүрт орших жижиг өндөрлөгт хүрэв. Хөндийн нөгөө талд Поленсия байв.
  
  
  Бидний өмнө асар том гялалзсан тал сунаж тогтлоо. Гэрэл онгон цасанд сохроор тусав. Тэнгэр өөрөө гялалзаж, гялалзах шиг болов. Бөөн үүлс нь мөнгөн ус шиг гялалзаж байв. Хөндий цагаан, сэтгэл татам сайхан гэрэлтэж байв. Нэгэн цагт ногоон газар нутгийг гоёмсог мөсөн бөмбөгөр бүрхэв. Хөндий голд гол урсаж байв. Хөндий рүү хаашаа урсаж байгааг би харж байлаа. Зузаан цасны доорх уулархаг халааснууд хурдацтай байгааг илтгэнэ. Одоо мөсөөр хүрээлэгдсэн олон тооны каскадууд нь илүү өндөр байрлалыг илтгэж байв. Поленсиа нь том хүрхрээний бэлд байрладаг байв. Тосгоны байшингууд нь ихэвчлэн шаргал саарал чулуу, гипсээс бүрддэг байсан бол одоо энэ нь цагаан сүмийн эргэн тойронд зааны ясан овоохойн бөөгнөрөл болжээ.
  
  
  Сүмийн цамхаг дээр нэг хүн манаач байхыг би мэдэж байсан. Бусад нь гудамжинд эргүүл хийж, зарим нь хөндийг тойрсон эгц энгэр дээр сууна. Бидний харж байсан харуулууд, тэдгээрийн зургаа нь цайвар дэвсгэр дээр хар толбо үүсгэв. Хоёулаа Поленсиа руу явах зам дээрх дүнзэн хашаанаас үүссэн түр зуурын хаалтанд зогсож байв. Үлдсэн хэсэг нь тосгоны манай талд хагас тойрог хэлбэрээр суурьшжээ.
  
  
  Тэд биднийг хараахан хараагүй байна. Үгүй бол тэд ямар нэгэн зүйл хийх байсан" гэж Тамара хэлэв. "Тэд зүгээр л тэнд зогсож байна... Эсвэл биднийг ирэхийг мэдээд ойртох хүртэл буудахгүйгээр хүлээж байгаа байх."
  
  
  "За, тэднийг цаашид хүлээх хэрэггүй."
  
  
  "Бид хажуугийн хөдөлгөөнөөр сүүлчийн харуулыг устгахыг оролдож болно." Бид түүний бууг ашиглаж болно.
  
  
  Би шууд хариулсангүй. Би тэр хавийг судалж үзлээ. Би амжилтанд хүрэх боломжийн төлөвлөгөө гаргахыг хичээсэн. Надад үнэхээр таалагдаагүй.
  
  
  "Үгүй ээ, бид тэдний хэв маягийг мэдэхгүй" гэж би хэсэг хугацааны дараа хариулав. "Бидэнд энд зогсоод бүгдийг ойлгох цаг алга." Үүнээс гадна тосгон бүрэн нээлттэй байна. Тэнд очиход хэцүү байх болно. Энэ нь ажиллаж байсан ч бид тэдний байршлыг мэдэхгүй байж магадгүй юм. Дараа нь бид өөрсдийгөө өгөх болно. Үгүй ээ, бидний цорын ганц боломж бол биднийг энд байгааг мэдэхээс өмнө цохилт өгөх явдал юм.
  
  
  - За, яаж хэлээрэй!
  
  
  Би бүх зүйлийг сайтар нягталж үзсэн. Дараа нь би машины араас олс авсан. "Надад буугаа өгөөч" гэж би хэлэв.
  
  
  'Яагаад? Түүнд ердөө гурван сум л үлджээ.
  
  
  'Агуу их. Энэ нь надад үлдээснээс хоёроор илүү юм. Өө, бас нэг гранат өгөөч.
  
  
  Тэр гунигтай харагдаж байсан ч миний хүссэнээр хийв.
  
  
  'Бид хаашаа явж байгаа юм бэ?' гэж тэр намайг Ровероос гарахаар бэлдэж байхад асуув.
  
  
  - Бид биш, би. Энд үлд.'
  
  
  - Ник, үгүй!
  
  
  'Энэ нь байх ёстой. Энэ хооронд та жийпээ эргүүлж, савыг лаазнаас дүүргэж болно. Хэрэв би амжилтанд хүрвэл хурдан ухрах шаардлагатай байж магадгүй юм. Хэрэв би ирэхгүй бол ...
  
  
  'Тэгж битгий хэл.'
  
  
  "Хэрэв би бүтэхгүй бол чамд боломж байгаа" гэж би давтан хэлэв. Тегусигальпа руу буцахад хангалттай хэмжээний бензин бий.
  
  
  "Би чамайг үзэн ядаж байна" гэж тэр миний араас хашгирав. Би Land Rover машинд сууж байсан нарийхан биеийг мөрөн дээгүүрээ харлаа. Гайхалтай хүйтэн, нөхцөл байдал тийм ч аюултай, яаралтай байгаагүй бол! Дараа нь тэр ч бас хайр гэж юу байдгийг мэддэг эсэхийг хармаар байна. Сайхан сэтгэлтэй Оросын төлөөлөгч маань биднийг хэзээ нэгэн цагт даардаг байсныг мартуулах хүсэл тэмүүлэлтэй гэдгийг миний сэтгэлийн мэдрэмж надад хэлэв.
  
  
  Би өндөрлөгийн төгсгөлд хүрч, хөндийн дээрх цавуу хад руу чиглэсэн толгод руу авирч эхлэв. Би жингээ дааж чадахааргүй хатуу болтол цасыг нэг хөлөөрөө боох хэрэгтэй болсон. Дараа нь нөгөө хөлөөрөө дараагийн хэсэг гэх мэт. Энэ нь үхлийн ядаргаатай байсан. Би алхам алхмаар бослоо. Удалгүй би хөлөө гишгэснээс болж хөлний булчингаа мэдрэхээ больсон. Маш эгц хэсгүүдэд бид өвдөг дээрээ мөлхөх хэрэгтэй болсон. Би гараараа арай ядан бослоо. Эцэст нь би хадны дээд ирмэгт хүрэв. Одоо миний Поленсиагийн чанх дээгүүр хаданд хүрэх аялал эхэллээ.
  
  
  Эхний хэсэг тийм ч хэцүү байгаагүй. Энэ нь гол төлөв хамгийн хачирхалтай газруудад санамсаргүй мөчрүүд ургасан бут сөөг, жижиг модноос бүрддэг байв. Гэтэл салхинд хийссэн хөгшин моддын шугуй ургахаа больжээ. Би өтгөн ойд ирлээ. Том шилмүүст мод, царс, хайлаасууд салхины хүчтэй даралтын дор бөхийж байв. Салбарууд хурдан хөдөлсөн. Гар дулаацуулах гэж ийш тийш савлаж байгаа юм шиг харагдсан. Зарим мод цасны жинд нурж, хөлдсөн хонгилоор хугарчээ. Би алхахаас илүү мөлхөж, тэдний дээгүүр эсвэл доогуур алхах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Цас бүх зүйлийг бүрхэж, газар тэгшилсэн ч моднууд толгод дээр зогсож байхыг харав. Энэ толгод голын ёроолын дээгүүр, голын хөндий рүү аянга шуугихын өмнөхөн хэвтэж байв. Тэнд гацуур модны том бүлэг байв; бараан, муруй хэлбэрүүд хоорондоо ойрхон байна. Би тийшээ модны нөмрөг дор очсон. Энд салхи бага, цас бага нягт байв. Голын эрэг дээр гараад эргэн тойрноо анхааралтай ажиглав. Салхи намдав. Энэ нь замыг илүү сайн хянах боломжийг олгосон. Миний эргэн тойрон дахь цас тайван, найрсаг харагдаж байв. Олс миний шархадсан мөрөн дээр хүчтэй дарагдсан. Би үүнийг нөгөө мөрөндөө зүүх дуртай байсан ч буудахын тулд баруун гараа чөлөөтэй байлгах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Автомат гар бууны түгжээг хэд хэдэн удаа татан хүйтэнд өтгөрүүлсэн тосноос чөлөөлөв. Би замдаа үхэн зогсч, хүлээлээ. Ойр хавьд хүн байгаа эсэхийг хайж, чагналаа. Хаана ч амьдралын шинж тэмдэг байгаагүй.
  
  
  Гол нь ямар ч байсан мөс, цас дор урсаж, бохирын хоолой шиг урсдаг. Жирийн өвөл хөлдчихнө гэдэгт эргэлзэж байсан. Шуургад үндсээрээ унасан мод бутнууд дундах хадны завсар шигтгэжээ. Моднууд нэг эргээс нөгөө эрэг хүртэл сунаж тогтсон цасан ширүүн далан үүсгэв.
  
  
  Би гүехэн хонхор дундуур баруун тийш хад руу хөдөллөө. Хүрхрээний ойролцоо голын хөндийд цутгадаг газрын өмнөхөн том гацуур мод унав. Тэр хагас нь эрэг дээр, хагас нь голын эрэг дээр байв. Доод мөчрүүд нь цасан дор гүн байсан ч үндэс нь шинэхэн харагдаж байв. Энэ нь модыг саяхан үндсээр нь хуулж авсан гэсэн үг.
  
  
  Би энд зогслоо. Олсны нэг үзүүрийг модонд уяв. Нөгөө үзүүрийг нь бэлхүүсээр нь уялаа. Би хөлдсөн голыг гатлан хүрхрээ рүү чиглэв. Голын мөсөн дээгүүр алхах нь илүү хялбар байх байсан ч би өөрийгөө нээхийг хүсээгүй. Миний төлөвлөгөө энгийн байсан. Олсны уртыг бүхэлд нь ашиглах үед би хүрхрээнд ойртож, Тамарагийн төгс өнгөлөн далдалсан гранатыг байрлуулж, нүсэр даланг эвдэх болно. Шинээр үүссэн мөс бүрэн тогтохгүй гэж найдаж байсан. Хэрэв мөс хагарвал энэ хуримтлагдсан масс нь усан сангаас гарсан ус шиг урсан урсана. Поленсиа яг л хөндийд байв. Хүн ам алга болсон. Зөвхөн Земблагийн хүмүүс болон дамжуулагч хотод үлдсэн.
  
  
  Энэ нь аюулгүй биш байсан. Намайг модны аюулгүй газарт хүрэхээс өмнө гранат дэлбэрч магадгүй. Цас, мөстэй хана ирмэг дээр маш хурдтайгаар гулсдаг. Үр дүн нь хөрсний нуралт шиг үхэлд хүргэх болно. Тэгээд би өөрийгөө тэр эргүүлэгт автуулахгүй байсан. Би гал асаах цагийн тохиргооны талаар юу ч мэдэхгүй байсан. Олс бол миний цорын ганц найдвар байсан.
  
  
  Далан хүртэл арван тав, арван метрийн зайтай хэвээр байв. Би мөчир, чулуунуудын хажуугаар замаа гаргалаа. Би нэг гартаа Мандарин бөмбөг, нөгөө гартаа автомат гар буу барьсан. Би хоолой сонссон гэж бодсон ч юу ч харагдахгүй байв. Удаан биш. Би ойртон мөлхөж, толгой, биеэ аль болох доошиллоо. Би хадан цохион дээр бараг хүрч байтал дахин чимээ сонсогдов. Энэ удаад ямар ч алдаа байгаагүй! Зарим эрчүүд гацуурын дундуур алхав. Тэд гол руу алхав. Тэдний дуу цасан дундуур цуурайтав. Тэдний юу ярьж байгааг би тод сонссон. “... энд хөлийн мөр байгаа, би чамд хэлсэн, би хачин юм харсан гэж бодсон. Тэр хол байж чадахгүй.
  
  
  Надаас нэг метрийн зайд мөсөн дундаас нэг мод цухуйж байв. Би мөсөн дээрх энэ хоргодох байранд шумбаж, чимээ шуугиантай мөчрүүдийн дундах нүхэнд оров. Миний мөрдөгчид намайг сонссон байх. Би амьсгаагаа дарахад гарт минь орос гар буу буухад бэлэн байлаа. Би өөр нэг хоолой испаниар хашгирахыг сонсов. 'Амар амгалан. Энд олс байна. Тэр голын эрэг дээр алхаж байна.
  
  
  Би үхсэн мөчрүүдийг харав. Би голын эрэг дээр зогссон дөрвөн дүрсийг олж чадсан. Эрэгтэйчүүд миний өмнө нь сүмд харсан бэлгэ тэмдэг бүхий хэлбэр дүрсгүй дүрэмт хувцас өмссөн байв. Тэдний бээлийтэй нударга нь винтовдоо наалдан мөс рүү ширтэв. Хөнгөн салхи үлээж, дүрэмт хувцас нь биедээ наалдав. "Чиний эгч шиг хүйтэн байна" гэж гурав дахь нь инээмсэглэв. 'Сайн уу!' - хоёр дахь хүн садар самуун дохиогоор хариулав. - Олсоо аваарай, Жозе. Чамайг сайн загасчин мөн эсэхийг харцгаая.
  
  
  Би бэлхүүсээрээ олс руу гараа сунган тайллаа. Би дөрвөн залууг гурван удаа буудахыг хүсээгүй. Би олсоо хаяж мөсөн дундуур эргэлдэж байхыг харав. Би өөрийн мэдэлгүй зүүн гараа буюу Тамарагийн бөмбөгтэй гараа өргөв. Миний духан дээр гэнэт хөлс урсав. Би итгэлгүйхэн гранат руу ширтлээ. Би санамсаргүй байдлаар гал асаах хоолойг дөрөвний гурваар нь хугалсан. Энэ нь намайг халхавчлах үед болсон байх. Юуны дөрөвний гурав? Бүрхүүл нь хазайсан бөгөөд ямар ч үед дэлбэрч магадгүй - гэхдээ хэзээ? Гэнэт миний нүүрэнд гранат дэлбэрэх болов уу гэж бодон унасан модны ард тонгойв. Гэнэт би: "Өө найзуудаа!" Омбрегийн мөрөөр. Голын эрэг дээр хэн нэгэн сууж байна!
  
  
  Дөрвөн эрэгтэй шууд над руу ирэв. Нэг нь мөрийг судлахаар толгойгоо бөхийлгөв. Тэд бүгд гартаа буутай, буудхад бэлэн байв. Би Тамарагийн гар бууг дөрвийн удирдагч руу болгоомжтой чиглүүлэв. Намайг нэг удаа буудах үед тэр дөнгөж хорин метрийн зайд байсан. Би тэр хүн гэдсээ бариад өвдөг сөхрөн унахыг харсан. Би мөчрийн сэрээ дээр мандаринтай бөмбөг үлдээв. Үлдсэн гурвын нэг нь хальтирч мөсөн дээр унасан. Нөгөө хоёр нь шууд гал нээсэн. Сумнууд овоолсон цас, мөсний хэлтэрхийг хөөж, нүүрэнд минь хүчтэй туссан. Гэнэтийн эффектийн ачаар би хэдхэн секунд хожсон. Тэгвэл эдгээр залуус илүү сайн зорилгоо болгоно. Тэгээд би бараг л тэдний нүдэн дээр байсан. Тэд алдаж чадаагүй.
  
  
  Гранат дэлбэрэхэд секундууд бүрэн өнгөрөв. Дэлбэрэлт миний нуруунд төмөр нударга мэт тусав. Дэлбэрэлт нь бүдүүлэг даланг сэтлэх үед хөл доороо мөс чичирч байгааг мэдэрсэн. Би агаарт нисч, дахин газардаж, гулссан. Мөс, цас, модон бороо над дээр буув. Дэлбэрэлтийн архирах чимээ намжих үед би бусад хүмүүсийн хашгирахыг сонссон ... дараа нь мөс аймшигтай архирах чимээгээр хагарч эхлэв. Мөсөн доорх хүйтэн ус хараахан хөлдөөгүй байна. Одоо тогооны ирмэгээр хурдан урсаж эхлэв. Хүчтэй даралтын дор мөс гиншиж, чичирч байв; тэр эвдэрч эхлэв. Том нүхнүүд харагдах болов. Мөсөн массыг барьж чадахаа больсон бөгөөд ойн үлдэгдэлтэй хамт хотын захаар асар том хөлдсөн хөвөн загас шиг гулсаж эхлэв.
  
  
  Би босох гэж оролдсон. Мөс бүжиглэж, дээш доош найгаж байв. Би дахиад л өвдөг сөхрөн уналаа. Би эрэг рүү хэдэн метр мөлхөж ч чадсангүй. Би мөргөгчид рүүгээ хажуу тийшээ харав. Миний буудсан хүн алга болсон. Миний харсан зүйл бол юу ч хамаагүй зуурч байгаа гарууд байв. Тэр мөсөнд ан цав руу унасан. Бусад нь гулсаж, хашгирав. Би модны мөчрөөс зуурахаас өөр юу ч хийж чадсангүй. Чөлөөлөгдсөн гол арван тохойн завсраар ууртай урсав. Хоёр банк хоёулаа хүчтэй урсгалд бүрхэгдсэн байв. Земблагийн нэг хүн энэ буцалж буй усан оргилуураас гарах гэж оролдов. Мөс зам тавьжээ. Нэгэн удаа уйлж, ширүүн урсгал түүнийг залгив. Үлдсэн хоёр эр үхэлтэй нүүр тулсан хүмүүс шиг гаслан уйлав. Хийх юм байсангүй. Бид тууштай чулуу руу гулсав. Бөөгнөрсөн мөс, модны үлдэгдэл биднийг бүх талаас нь цохив.
  
  
  Хүрхрээний орой нь аварга том усны эргүүлэгтэй төстэй байв. Бүх зүйл эргэлдэж, эргүүлгийн төв рүү татагдаж байв. Аймшигтай дуугарах чимээнээр намайг татан оруулав. Тэгээд би унасан.
  
  
  Би бууж ирэхийг минь удаашруулах бүх зүйлд цөхрөнгөө барсан. Би гуалингаа шүүрч аваад дахиад алдсан ч дахиад шүүрч авлаа. Их биетэй ойрхон олон мөчир урагдсан эсвэл хугарсан. Гэхдээ миний уналтыг зөөлрүүлэх хангалттай мөчир, зүү байсан. Дуу чимээ улам чангарав. Мянган уурын зуухны хамгаалалтын хавхлагууд гэнэт онгойж илүүдэл уураа гаргах шиг болов. Поленсиа хотын төв рүү цас мөс цутгажээ. Хот бүхэлдээ мөсний бөөгнөрөлд автаж, дээш нисч, доошоо унасан байв. Сум яг миний хөлийн дэргэдэх модны их бие рүү ороход би энэ усны эргүүлгийн төвд байлаа.
  
  
  Би том нүдээрээ хэсэг эрчүүд рүү харлаа. Тэднийг хотоос хөөж, тал газар тараав. Энэ хооронд тэд над руу буудаж байв. Миний хийж чадах зүйл бол зүгээр л тойроод залбирах явдал байв. Би маш хурдан хөдөлж байгаа болохоор тэд намайг цохиж чадахгүй гэж найдаж байсан. Гэхдээ тийм ч хурдан биш, учир нь тэр үед би хүзүүгээ хугалах болно. Ус, чулуу, модны усны эргүүлэгт оров. Сум яг миний чихний дээрх мөчрийг оносон. Өөр нэг сум бидний хажуугаар өнгөрөн өнгөрч байсан чулуун дээрээс төмөр зүсэж унав. Энэ нь намайг айдастай болгов. Дараа нь гол нь их бууны сумны хүчээр хөндийн ёроолыг цохив. Би хөлөө унагаад хаа нэг тийшээ шидэгдсэн. Үл үзэгдэх зүйлс над руу уналаа. Нүдний минь өмнө хар болтол мөстэй усны давалгаа намайг залгилаа.
  
  
  Хүчтэй урсгал намайг юу болоод байгааг ойлгохоос өмнө дахин гадаргуу дээр гаргав. Хавтгай, бараг бүрэн сүйрсэн тосгоны дундуур би гадаргуу дээр гарч ирэв. Би ус асгасан, хэн мэдэх вэ, өөр ямар новш. Би усанд сэлэх гэж оролдсон. Нуруундаа цохиулснаар намайг унасан. Би ямар ч ахиц дэвшил гаргасангүй. Тиймээс би толгойгоо уснаас дээгүүр байлгахын тулд байсан газраа үлдэв. Энэ нь миний цусны эргэлтийг идэвхжүүлнэ гэж найдаж байсан. Яг л Хойд мөсөн далайд байсан юм шиг л байлаа. Ямар ч байсан миний амьд үлдэх боломж тийм ч сайн байгаагүй! Миний араас дахин нэг сум явуулсан. Дараа нь би Поленсиагийн сүм байсан газрын ойролцоо зайнаас гарсан юм.
  
  
  Гол нь ууртайгаар урсаж байв. Миний судсанд цус хөлдөв. Миний мэдрэл муудлаа. Би дахиж юу ч мэдрэхээ больсон. Гар, хөлөнд тугалган жин наасан юм шиг санагдав. Би усан доогуур орж, гадаргуу дээр гараад дахин живж эхлэв.
  
  
  "Ник! Ник, хүлээ...
  
  
  Дуу манангаас, хаа нэгтээ холоос сонсогдов. Би сандарсандаа гараа даллав. Хүчтэй гар бугуйг минь шахав. Би татаад туслахыг хичээв. Би урсгалтай тэмцсэн. Би бууж өгөх хүсэлтэйгээ тэмцсэн. Нойрсож, дэлхийн хамгийн том усны ёроолд живэх гэсэн бараг тэсэшгүй хүсэл тэмүүлэлтэй тэмцсэн. Гэвч гар бууж өгсөнгүй намайг үргэлжлүүлэн татсаар байв. Эцэст нь би хатуу газар мэдэрсэн. Намайг чирсээр л байсан. Гол миний хонго, өвдөг, шагайгаар эргэлдэж, дараа нь би гарч одов! Би хэд хэдэн тогтворгүй алхам хийгээд уналаа.
  
  
  Ник. Бурхан ивээг.' - Би түүний хоолойд чичрэхийг сонссон. Тамарагийн нүднээс том нулимс урсав. - Бурханд баярлалаа, тэр чамайг барьж авахын тулд эрэг рүү ойртсон. Чи зүгээр үү?
  
  
  "Юу ч биш." - Миний хоолой тасарлаа. Би ядарсан байдалтай толгойгоо сэгсрэн түүн рүү ширтлээ. "Эмэгтэй хүн чамд санаа тавих нь сайхан байдаг" гэж би бодлоо.
  
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Бид Тамарагийн Цесна руу буцаж ирэхэд орой болсон байв. Тэнгэрт нэг ч од байсангүй. Гэнэт орсон цас модыг булж, газрыг бүрхэж, аль хэдийн цагаан даавуугаар бүрхэв. Хүйтэн байсан. Амьсгал бүр өвддөг. Өөрийн эрхгүй усанд сэлэх нь хөмсөг сахлыг минь хяруугаар бүрхэв.
  
  
  Гондурасын нийслэл Тегусигальпа хотын төв дээгүүр бүдэг шар өнгийн гэрлийн бүдэг зураасыг хараад бид үнэхээр их гайхсан. Энэ нь бидний таамаг зөв байсан гэсэн үг. Хот орон гэргүй, гацсан иргэдийг дулаан, орон байраар хангадаг байв. Онгоцны буудал, түүн рүү явдаг замууд эзгүй хэвээр байв. Бид зөвхөн хот руу явах боломжийн талаар товчхон авч үзсэн. Гэвч хуучин аргументууд дахин шийдэмгий болсон. Бид зөв эрх баригчдыг хайхад хэтэрхий их цаг зарцуулах болно. Тэд бидэнд итгэх магадлал багатай тохиолдолд тэдний тусламж эргэлзээтэй байх болно, хэрэв тэд бидэнд итгэхгүй бол бид ялагдал хүлээх болно. Үүн дээр зарим нь Земблатай хамтран ажиллаж, засгийн газрын эсрэг нууцаар ажиллах аюул нэмэгджээ. Үнэн зөв мэдээлэлгүй бол бид хэнтэй харьцаж байгаагаа хэзээ ч мэдэхгүй.
  
  
  "Поленсиад болсон явдлын талаар бид ямар тайлбар өгөх ёстой вэ?" Тамара толгой сэгсрэв. "Ник, энэ бол миний харж байсан хамгийн зэрлэг трюк байсан. Хэрэв би сайн мэдэхгүй байсан бол чамд бүтэн шил архи байна гэж тангараглаж болох байсан.
  
  
  "Би яг одоо нэгийг авмаар байна" гэж би уухайлан хариулав. "Дашрамд хэлэхэд, бидний хязгаарлагдмал нөөцөөр энэ суурилуулалтыг устгах нь танд илүү сайн санаа байсан уу?"
  
  
  "За ... үгүй, тэр даруй биш, гэхдээ би одоо ч гэсэн ..." гэж бодож байна.
  
  
  "Даваа гарагийн өглөөний дотор муухайрах нь захиралаас!"
  
  
  "Ник, чи юу гэсэн үг вэ?
  
  
  'Үүнийг март. Зөвхөн нэг дамжуулагч устгагдсан гэдгийг санаарай. Дахиад хоёр үлдлээ. Тэгээд бид "нийт гурван сум, мэдээж таны тамхиар үүнийг хийх" ёстой.
  
  
  - Ник, энэ бол шударга бус! - гэж тэр хэлэв. "Миний тамхи зүгээр байна."
  
  
  "Баавгайг эмчлэхийн тулд Smokey юу ч хийж чадахгүй байсан" гэж би хариулав. -Намайг тамхи асаамаар байна уу?
  
  
  "Яг тийм биш" гэж тэр инээв. "Баавгай Смоки гэж хэн бэ?"
  
  
  "Үүнийг тайлбарлахад дэндүү удах болно. Дашрамд хэлэхэд би яг одоо архинаас чинь нэг балгаад тамхи татмаар байна. Гэхдээ зөвхөн алтан амтай өөрийн брэнд.
  
  
  “Алтан ам! Үргэлжлүүл, үргэлжлүүл. Энэ юунд зориулагдсан бэ?
  
  
  "Энэ бол миний T бүсэд зориулагдсан."
  
  
  "Т бүс үү?"
  
  
  'Төгс Хүчит Бурхан минь! Тамара, тэд танд Ульяновскийн өргөн чөлөөний академид юу ч заадаггүй гэж үү? Та Манхэттэнд арван таван минут үлдэхгүй.
  
  
  “Ядаж л тэд бидэнд Т бүсийн тухай заадаггүй. Түүнээс гадна энэ нь бүдүүлэг сонсогдож байна.
  
  
  Энэ бол тийм биш гэж хэлэх нь миний уруул дээр байсан. Харин дараа нь би хэдэн долоо хоногийн өмнө үзсэн зарагдсан киногоо санав. Түүний зөв байж магадгүй. Би хоолойгоо засан "Надад жигнэмэгийг өгөөч" гэж архирав.
  
  
  Тэр надад жигнэмэг өгсөн. Энэ нь автомат машинаас олддог самрын бяслагны нэг байсан. Энэ бол бидний боломжийн хязгаарт эзэнгүй нисэх онгоцны буудлаас олж болох цорын ганц идэж болох зүйл байсан тул бид машиныг эвдэж, хэдэн арван боодолтой авч явсан. Хажуу талын автоматын шоколадыг гэсгээсэн ч иддэггүй байлаа. Бидний дайралтын дараа би Cessna-гийн танкуудыг дүүргэсэн. Тамара онгоцоо салхинаас хол, хоосон ангар руу оруулав.
  
  
  Бид тэнд байсан хэвээр байсан. Бид Cessna-д сууж байсан. Хөдөлгүүр сул ажиллаж, халаалт нь биднийг гэсгээхийн тулд бүрэн тэсрэлттэй байсан. Бид жигнэмэгээ идэв. Минийх хатаж байхад би Тамарагийн хүрмийг өмссөн байсан. Өмд, оймс надад мөс шиг наалдсан. Бид хөнжил эсвэл хуурай хувцас хайж барилгуудыг хайсан. Үр дүн алга. Онгоцны буудлыг нүүлгэн шилжүүлэхэд хэрэгтэй бүх зүйлийг хамт авч явсан бололтой. Би хяналтын самбарын зөөлөн ногоон гэрэлд Тамара руу харлаа. Түүний тайван байдал, тэсвэр тэвчээр, эр зоригийг биширдэг байв. Тэр намайг Land Rover-д сэргээхэд тулалдаж, тангараглаж, надад тусалсан. Земблагийн одоо сүйрсэн Поленсиад байрлуулсан цөөхөн хэдэн залуусаас бид зугтсаны дараа би ядарч туйлдсан. Тэр амжилтанд хүрсэн. Тэр бүхэл бүтэн буцах замыг жолоодож явсан. Нойтон хувцсаа тайлаад нүцгэн ёроолдоо хөлдөх үү, дотор нь байж байгаад мөс болж хувирах уу гэж бид маргалдсан. Эцэст нь бид тохиролцоонд хүрсэн. Би гадуур хувцас, цамцаа тайлаад түүний хүрмийг өмсөв. Үлдсэн хэсэг нь зөв хатаах ёстой байв.
  
  
  Бид эцэст нь тайван амарч чадсан болохоор Тамара ч мөн адил хүч чадлынхаа төгсгөлд байгаа нь тодорхой болов. Бүтэн хоёр өдөр шөнөгүй зугтсан. Түүний царай, биеийн байдал нь ядарсан шинж тэмдэг илэрсэн. Би тийм ч сайн байгаагүй. Тамара өвөр дээрээ байсан үйрмэгээ илээд хуруугаа долоов.
  
  
  'Зүгээр дээ. Тэгээд одоо хаана? Пунтаренас, Коста Рика?
  
  
  'Үгүй.' - Би толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Гэхдээ Ник, Панам өмнө зүгт нэлээд хол байна! Чи бодохгүй байна уу...
  
  
  "Өө, бид эхлээд Пунтаренас руу явна" гэж би түүний эсэргүүцлийг таслан хэлээд, "зүгээр л одоо биш... Чамайг хараач, Тамара." Чи үхсэн ядарсан байна. Би чамд зориулж энэ онгоцыг жолоодож болох байсан, гэхдээ би тийм ч сайн биш байна. Ийм цаг агаарт агаарт үлдэх нь үнэхээр хэцүү байх болно. Бид бага зэрэг амрах хэрэгтэй.
  
  
  "Гэхдээ бидэнд үүнийг хийх цаг алга."
  
  
  "Тэгвэл бид үүнд цаг гаргах хэрэгтэй болно" гэж би хатуу хэлэв. Тэр над руу асуусан харцаар хараад санаа алдлаа. "Чиний зөв, Ник, ердийнх шигээ. Хэдэн цаг унтах нь хариулт болно.
  
  
  Cessna 150 нь унтах зориулалттай биш юм. Харин Тамара надад бас нэгэн сюрприз бэлдсэн. Энэ нь өнөө үед машинд түгээмэл байдаг хэвтээ суудалтай байсан. Тэд нугалж, эвгүй ор хийсэн ч унтаж болохоор байв. Тэд FAA-ийн тоног төхөөрөмжийн дүрэм журмын жагсаалтад ороогүй байсан ч Тамара АНУ-ын аюулгүй байдлын стандартыг нэг их тоодоггүй байв. Энэ мөчид би ч хамаагүй. Бид бие биенээсээ найм орчим инч зайтай тус тусын сандал дээр сунилаа. Бид бие бие рүүгээ харан хэсэг чимээгүй хэвтэв. Чимээгүй байдал нь дарамт болж хувирав.
  
  
  "Бид шөнөжин хөдөлгүүрийг ажиллуулж болохгүй" гэж тэр эхлэв.
  
  
  'Үгүй.'
  
  
  "Энд халаалтгүй их хүйтэн байх ёстой."
  
  
  Дахин нэг минут чимээгүй боллоо. Уур амьсгалыг хэлээгүй хүсэл, сэтгэл татам бодлуудаар дүүргэв. "Бид таны хүрмийг хуваалцаж болно, тэгвэл бид хөлдөхгүй" гэж би эцэст нь хэлэв.
  
  
  Тийм ээ, тэр зөвшөөрсөн. Тэр босоод галаа унтраав. Хөдөлгүүр хэд хэдэн удаа ханиалгаж, дараа нь нас барсан. Бидний дээгүүр гэнэт чимээгүй болов. Тамара тээнэгэлзэв... Тэр миний хажууд миний нарийхан суудал дээр аажуухан хэвтэв. Над руу эргэтэл тэр бүрэн өндрөө сунгав. Би гадуур хувцсаа онгойлгоод биднийг ороов. Би түүний биеийг өөртөө наалаа. Түүний дугуй өндөр хөх нь миний нүцгэн цээжин дээр хөлдсөн алим шиг харагдахад тэр өөрийгөө автоматаар над руу дарав. Бидний гуя шүргэлцэв. Түүний дундуур чичиргээ гүйв. Энэ нь хүйтнээс биш байсан.
  
  
  Би түүнийг айлгах эсвэл гомдоохыг хүсээгүй. Тэр надад өөр олон зүйлд хэрэгтэй. Гэнэт түүний амраг болох нь хэтэрхий эрсдэлтэй байсан. Гэвч би гараа хянахаа больсон. Тэд удаан бөгөөд өөрийн эрхгүй түүний нимгэн бэлхүүс, ноосон цамцных нь доор гулсав. Миний хуруунууд түүний хатуу, хавтгай гэдсэн дээр зөөлөн гулсав. Би түүний хүрэх дор чичирч байгааг мэдэрсэн. Шатаж буй, шахах дулаан миний биеэр тархав. Миний гар түүний хилэн арьсыг илбэв; хайх, найдвар. Дараа нь би үүнийг мэдэрсэн - чичиргээн лугшилт, тодорхойгүй боловч утга учиртай хариулт.
  
  
  Бид үнсэлцсэн. Эхэндээ залхуу, шоолдог. Дараа нь илүү хүчтэй. Тамарад дүрэлзсэн хүсэл тэмүүлэл дүрэлзэв. Долгион шиг хөдөлгөөнөөр түүний бие миний гарт чичирч байлаа. Түүний ам нь гашуун жимс шиг байв. Би түүний тэврэлтэнд чичирч, чангаллаа. Эцэст нь тэр эрх чөлөөтэй болсон. Тэр инээв. Миний хүслийг шоолж байгаа мэт бардам, бардам инээмсэглэл. Гэхдээ тэр ямар нэг юмыг шоолж байсан бол энэ нь минийх биш өөрийнх нь хүсэл байсан. Түүний инээмсэглэлд харгислал, далд санаа байсангүй.
  
  
  Тэр миний гарыг эсэргүүцсэнгүй. Нөгөөтэйгүүр тэр намайг хажууд нь нүцгэн хэвтэх хүртэл чимээгүйхэн намайг хөдөлгөөнөөр нь шахав. Бүхээг нь зөвхөн халаалтаас биш халуун, чийглэг байсан. Аажуухан, чимээгүйхэн би хүрэмээ хойш татлаа. Би түүн рүү харлаа, үнэхээр түүн рүү бүх замыг харлаа. Түүний зөөлөн гялалзсан арьс, час улаан хөхтэй төгс хөх, хурдан амьсгалахад нь цагтаа босч доошоо унадаг өтгөн гэдэс, дугуй зөөлөн хонго нь урт сайхан хөл рүү урсдаг. Миний нүд түүнийг идэв. Тэр гайхалтай харагдаж байлаа. Тэр гараа сунгаж намайг тэврэв. "Ник, Ник..." гэж тэр шивнэв. "Чи үнэхээр хүчтэй, жинхэнэ эр хүн юм. Өнөө орой ийм л байх ёстой, би чамд өөрийгөө ингэж өгч байна. Худал хуурмаг, заль мэх байхгүй. Орос, Америк биш. Зүгээр л эрэгтэй эмэгтэй нийлээд... Нэг хөхөө, дараа нь нөгөө хөхөө зөөлөн үнсэв. Тэр чичирч, үснээс минь бариад улам ойртуулна. Миний гар хөлнийх нь завсраар гулгаж, дараа нь гуяных нь зөөлөн дотуур дээш гарлаа. Түүний хонго тайвширлаа. Өвдөг нь өргөн тархаж намайг түүнийг бүрэн авахыг урив.
  
  
  Тэр биднийг жижиг сандал дээр эргүүлэв. Одоо бид бие биенийхээ дээр байсан. Тэр доор байна. Түүний чичирсэн урт хөлүүдийн нэг нь сандлын ирмэг дээр унжиж бидний биеийг түшиж байв. Тэр аажуухан гараа бидний биеийн хооронд оруулав. Тэр намайг нойтон, дулаахан, чичирсэн махандаа зөөлөн дарав. Жижиг тоглоомын дугуйланд тэр мушгиж, мушгиж эхлэв. Түүний хуруунууд намайг тэсэн ядан өөртөө наав.
  
  
  "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA Таааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа Aaaaaaaa, тэр амьсгаа амьсгалав. Тэр намайг дотроос нь бүрэн залгисан бололтой. Түүний бие эргэсэн. Таашаалтайгаар ёолж, хөлөө өшиглөв. Түүний гар, хөл нь миний чанга, хөдөлгөөнтэй биеийг ороосон. Сээр нурууг минь даган хүйтэн жихүүдэс урслаа. Би түүний булчингууд нь түүний биеийн хэсэг байхаа больсон мэт чангарч байгааг мэдэрсэн. Би цохисон. Миний бүхий л сүнс, бие махбодь энэ мөчийн аз жаргалын дунд байсан. Тэр миний чичирч буй ташаан дээр хөлөө улам чанга ороов. Түүний хүсэл тэмүүлэлтэй хуруунууд нь хэмнэлтэй хөдөлгөөнөөр надад иллэг хийж байв. Миний сэтгэлийн хөөрөл түүний дотор гүн асгарлаа. Би чичирлээ. Би хөдөлгөөнөө хянахаа больсон.
  
  
  Тамарагийн хуруу маханд минь бүр ч гүн нэвтэрлээ. Тэр намайг найдваргүй татсан гуяныхаа завсраар улам ойртуулав. Өөрийнх нь хүсэл тачаал далайн давалгааны хүчээр дэлбэрэх үед тэр миний дор ёолж, ёолж байлаа. Бидний бие хүчтэй чичирч байлаа. Хэзээ ч дуусахгүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Бүх зүйл дууссаны дараа бид ядарч, цатгалан бага зэрэг удаан хэвтэв. Бидний ам чангарлаа. Бидний амьсгалах чимээ гүн бөгөөд хүнд байв.
  
  
  "Ник" гэж бид гүн нойронд автаж эхлэхэд тэр шивнэв.
  
  
  'Ммммм...?'
  
  
  "Ник, Смоки баавгай гэж хэн бэ?"
  
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Коста Рика мөн голчлон уулсаас бүрддэг. Тэдний зарим нь унтаа галт уул бөгөөд заримдаа гурван мянга гаруй метр өндөрт хүрдэг. Гэхдээ онолын хувьд нам дор газрын хамгийн доод хэсэг нь хүртэл одоо энэ өндөрт байсан. Уулс түүний дээр төсөөлшгүй өндөрт өргөгдөв. Хурандаа Земблагийн таамаглаж байсанчлан хүчний талбай тасалдсанаас болж цаг агаар муудаж байна. Одоо хоёр дамжуулагч эвдэрсэн тул далангийн хашаа хаагдсан. Тамара бид хоёрын Гондураст туулсан цасан шуурга шуурга болон хувирчээ.
  
  
  Шөнө орой өмнө зүг рүү нисэх үед нисэх онгоцны буудлыг хахир хүйтэн жавар татав. Тамара шуурганаас аль болох зайлсхийхийн тулд Номхон далай дээгүүр өргөн нумаар нисэв. Гэвч бид Пунтаренасын зүг эргэтэл гаслан гаслах цасан шуурганд баригдлаа. Гэсэн хэдий ч Тамара Коста Рикагийн энэ боомт хотын ойролцоох нугад онгоцоо аюулгүй газардуулж чадсан юм. Cessna-ийн далавчнууд зузаан мөсөн давхаргад бүрхэгдсэн байв. Мөс арилгагчид тэссэнгүй.
  
  
  Бидний хажууд буусан фермийн эзэн 1940 оны Buick дөрвөн хаалгатай седан машинтай. Машиныг төмөр утсаар бэхэлсэн. Арын суудал нь тахиа руу зам тавьж өгсөн. Тариачин Никарагуагийн мөнгөнд үнэхээр дургүй байсан ч бидэнд өөр төлбөрийн хэрэгсэл байгаагүй. Энэ ховор зүйлд өдөр бүр арав дахин их үнэ төлж байгаа нь бидэнд бас тийм ч таатай санагдсангүй. Бид фургоноос тахиануудыг хөөж гаргаад хөдөллөө.
  
  
  Гондурасын өндөрлөг газар болон Коста-Рикагийн эрэг орчмын бүсүүдийн хоорондох ялгаа шууд мэдэгдэхүйц байв. Ойд унасан цас зөөлөн хэвээр байв. Энд салхи Никоя булангийн өргөн уудам нутгаар саадгүй үлээв. Цас тал тал хэсгээрээ салхилж, хөндийгөөр эсвэл байшин барилга, бөөгнөрсөн модны дор хуримтлагдав. Салхи бидэн рүү тал бүрээс үлээв. Үе үе салхилах нь машиныг замын хоёр талаар зэрэгцэн урсах ус зайлуулах суваг руу аюултай ойртуулж байв. Заримдаа мөндөр цас орж байхад бид бараг зогсдог байсан. Тогтмол салхи цас, мөндөрийг мөсөн масс болгон хувиргаж, бетон шиг хатуу царцдас хүртэл хөлдсөн. Биднийг хажуугаар нь өнгөрөхөд энэ нь шаржигнав. Тэнгэр нүд сохрохуйц цагаан, тусгалаар дүүрэн, анивчсан гэрлүүд байв. Ийм хүчтэй хүйтэн, нүд гялбам гоо сайхныг хослуулж чадна гэдэг үнэхээр гайхалтай. Энэ хоёрын нийлбэр намайг жолооны хүрдтэй ноцолдож байхад нүдийг минь сохлов. Биднийг ташуурдаж буй модны мөчир, бутыг арай ядан харж байлаа. Машин тэднийг ар араасаа дайрчээ. Тамара намайг бага зэрэг дулаацуулахаар тэврэв.
  
  
  Эцэст нь бид Пунтаренас руу гулсан орлоо. Энэ бол Номхон далай дахь Коста Рикагийн гол боомт юм. Энэ хот нь нийслэл Сан Хосе хотоос баруун тийш 140 км зайд оршдог. Ер нь 30,000 гаруй хүн амтай хот. Одоо энэ нь хоосон оршуулгын газар шиг харагдаж байв. Харагдах хүн байсангүй. Ийм хотуудад байнга тэнүүчилж байдаг амьтад хүртэл. Боомтод хуучин аялалын хөлөг онгоц болон хэд хэдэн туна загасны троллерууд бэхлэгдсэн байв. Тэд мөсөнд хөлдсөн байв. Мөндөр, цас, гаслах салхи хөлөг онгоцуудыг бут цохиж, тулгууруудыг эвдсэн.
  
  
  Бид хамгийн бага араагаар үргэлжлүүлэн жолоодлоо. Vacaciones зочид буудал нь боомтын нөгөө талд байрлах жуулчны баазын нэг хэсэг гэж бид сэжиглэж байсан. Бид ахлагчийн кафед ирлээ. Яндангаас утаа асгарч, хэт хурц шатаж буй зуухны улаан дөл цонхоор тусав. Би зогслоо. Тамара зам асуухаар дотогш орлоо. Түүнийг буцаж ирэхэд тэр мэдэгдэхүйц цонхийсон байв. "Тэнд аймшигтай байна, Ник" гэж тэр чичирсэн хоолойгоор хэлэв. “Тэнд бүхэл бүтэн хороолол байгаа юм шиг байна. Зуухны өмнө эмэгтэйчүүд, хүүхдүүд чичирнэ. Эрчүүд түүнийг тойрон зогсоод хайхрамжгүй харцгаана. Тэд андуурч байна. Тэд айж, бараг хоолгүй байдаг. Тэдний нэг нь илүү олон хүн сууж буй сүмд идэх юм огт байхгүй гэж надад хэлэв. Тэд үхэх болно, Ник. Бид үүнийг зогсоох ёстой!
  
  
  Би түүний хөлийг тайвшруулан илбэв. “Бид чадах бүхнээ хийх болно. Зочид буудал хаана байрладаг вэ?
  
  
  Тэр гунигтай толгой дохив. "Бид тэнд очиход яах ёстой вэ, Ник? Хатагтай Можада биднийг явуулсан шиг биш. Тэд хэзээ ч худалдаж авахгүй! Түүгээр ч барахгүй зочид буудалд Земблагийн дэмжигчид байгаа эсэхийг бид мэдэхгүй. Тэд тэнд байж болох ч дамжуулагчийг хаана ч нууж болно.
  
  
  "Би мэднэ, гэхдээ бид Поленсиа шиг хаа нэгтээгээс эхлэх хэрэгтэй, Тамара."
  
  
  Эцэст нь бид зочид буудал, баар, бэлэг дурсгалын дэлгүүрүүдээр дүүрэн өргөн өргөн чөлөөнд гарлаа. Сүүлийн таван жилд аялал жуулчлал нэмэгдсэний үр дүнд тэд мөөг шиг олширчээ. Vacaciones зочид буудал нь хамгийн том барилгуудын нэг байв. Энэ нь замаас хагас тойрог замаар тусгаарлагдсан байв. Замаас харахад тагттай, хром бүрсэн том зөгийн үүр шиг харагдаж байлаа. Хоёр доод давхрыг нарны дэнж болон одоо хөлдсөн усан санг хүрээлэхийн тулд сунгасан. Энэ газар бүхэлдээ өндөр чулуун хэрмээр хүрээлэгдсэн байв.
  
  
  Орцноос арван таван метрийн зайд нарийн орцыг Fiat маркийн машин хаажээ. Яндангаас утааны урсгал гарч ирэв. Тиймээс хөдөлгүүр ажиллаж байсан. Цонхнууд хаалттай байв. Гэтэл зогсоход жолоочийн хажуугийн хаалга шууд онгойж нэг хүн гарч ирэв. Тэр бидэн рүү ойртоход хаалгаа онгорхой орхисон. Түүний ард өөр хүн жолоо барьж байхыг харлаа. Хоёулаа Буик руу чиглүүлсэн автомат буу барьсан байв. Би гар буугаа болгоомжтой гаргаж ирээд хажуугийн суудал дээрээ тавив. Баруун гараараа буугаа бариад цонхоо зүүн гараараа өнхрүүлэв. Би аль болох удаан эелдэг байх болно.
  
  
  - Ноён уу? гэж сэжигтэй харцаар асуув.
  
  
  "Та машинаа хөдөлгөж болох уу" гэж би хэлэв. "Бид зочид буудал руу явмаар байна."
  
  
  "Зочид буудал дүүрэн байна. Шинэ зочдыг цаашид зөвшөөрөхгүй.
  
  
  "Бид зочид биш" гэж би хурдан хариулав.
  
  
  'Өө үгүй ээ? Тэгээд яах вэ?'
  
  
  "Биднийг урьсан" гэж Тамара хэлэв.
  
  
  "Бизнес" гэж би нэмж хэлэв.
  
  
  Тэр хүн нүдээ анивчиж, урьд өмнөхөөсөө илүү болгоомжлон харав. Та нар “нүгэлгүй нүгэлтнүүдэд” тоглолт хийх ёстой уран бүтээлчид мөн үү?
  
  
  Тамара бид хоёр хурдан бие бие рүүгээ харав. Бид түүний юу хэлэх гээд байгааг ойлгоогүй ч хурдан толгой дохив.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. “Бид уран бүтээлчид. Та биднийг өнгөрөхийг зөвшөөрөх үү?
  
  
  Тэд хэн бэ, Хуан? - гэж Фиатын жолооч хашгирав.
  
  
  Жүжигчид" гэж Хуан буцаж дуудлаа. Түүний нүд ангартал анив. -Гэхдээ тэд огт адилхан биш. Би бодохдоо ...'
  
  
  Би түүний яриаг таслав. "Бид дуулж, хошигнож, ..."
  
  
  Пүүх! - гэж эр инээмсэглэв. "Бид илүү сайн зүйлийг гаргаж чадна."
  
  
  "Би бүжиглэж байна" гэж Тамара намуухан, сэтгэл татам хоолойгоор түүн рүү харав. Тэр цээжээ үлээж байхдаа урагш бөхийж чаджээ. Түүний өмссөн тэр бүх хувцаснуудын хувьд өчүүхэн төдий зүйл байхгүй. Хамгаалагчийн нүүрэн дэх жигшил инээмсэглэл наранд орсон цас шиг алга болов.
  
  
  - Буэно! Ингэх нь дээр!'
  
  
  "Тийм ээ, амиго" гэж би яриаг нь таслаад, "Фанданго ба Гринд" киноны Сенорита Фандангог харахаас өмнө. Дэлхий даяар нэр хүндтэй чамин бүжигчин. Хэрэв та түүнийг харвал ...
  
  
  "Си" гэж тэр хүн хэлэв. Тэр буугаа буулгаад Фиат руу буцав.
  
  
  "Нөхөрсөг хүү" гэж түүнийг машин руугаа буцаж ирэхэд нь би бувтналаа.
  
  
  Тэр хаалгаа онгорхой орхиод биднийг анхааралтай ажиглав. Тэр хяналтын самбараас радиогоо аваад хэдэн үг хэлэв. Нэг минутын саатал гарсан. Дараа нь хариу ирсэн. Энэ нь сайхан сонсогдох ёстой байсан. Наад зах нь нөгөө хүн жолооч руу толгой дохиход Fiat буцаж явав.
  
  
  "Эхний саад тотгорыг даван туулсан" гэж би түүнийг даван туулахдаа хэлэв. - Дамжуулагч энд зочид буудалд байна.
  
  
  -Аюулгүй байдал байгаа учраас?
  
  
  - Тийм ээ, бас зочид буудалд гэрэл асаалттай байгаа учраас. Энэ нь тэд өөрсдийн генератортой гэсэн үг юм. Тиймээс тэд удахгүй болох арга хэмжээнд бэлтгэгдсэн. Зембла үйл явдал болохоос өмнө хүмүүсээ энд байрлуулсан байх магадлалтай.
  
  
  "Зочид буудал халсан гэж найдаж байна" гэж Тамара чичирч хэлэв.
  
  
  Би мөрөө мэдэрсэн. Шарх нь сайн эдгэрсэн. "Би гайхаж байна" гэж би бодлоо "тэд дамжуулагчийг хаана нуусан" гэж хэлэв.
  
  
  'Эдгээр "нүгэлгүй нүгэлтнүүд" хэн эсвэл юу вэ гэж би гайхаж байна уу?
  
  
  'Би мэдэхгүй байна. Дашрамд хэлэхэд та бүжиглэж чадах уу? Тэр инээмсэглэв. "Би чиний утаат баавгай, Никийн талаар юу ч мэдэхгүй байж магадгүй, гэхдээ би Ульяновск хотод хэд хэдэн заль мэх сурсан."
  
  
  "Энэ хэрэг болно" гэж би инээвхийлэв, учир нь би хөзрийн арга мэдэхгүй.
  
  
  Хаалганы жижүүр байхгүйд би гайхсангүй. Захирал админаас бусад нь хоосон байв. Энэ нь урлагийн музей шиг харагдаж байсан. Хана нь фреск, уран зургаар бүрхэгдсэн байв. Алтан хивсний голд хуванцар цэцгээр чимэглэсэн усан оргилуур байв. Алсын буланд лангууны ард торго нүдтэй, илэрхий хамрын нүхтэй удаан хөдөлгөөнтэй залуу зогсож байв. Түүний ард шуудан, түлхүүрийн нээлттэй хүрээ өлгөөтэй байсан бөгөөд зүүн талд нь жижиг самбар байв. Лангууны гялалзсан сарнайн модны доор өөр нэг радио утас хэвтэж байсан байх. Ямар ч байсан биднийг ойртож ирэхэд тэр биднийг хүлээсэн харцаар харав. Хажууд нь лангуу налан булчинлаг эрхэм ч мөн адил. Бүх зочид буудлын менежерүүдийн нэгэн адил энэ залуу судалтай өмд өмсөж, товчлуурынхаа нүхэнд улаан лиш цэцэг зүүсэн байв. Гэхдээ ижил төстэй байдал үүгээр дуусдаг. Түүний хүрэм хавдсан гахайн давсаг шиг харагдаж байв. Улаан лиш цэцэг хатаж, хүнд цээж нь тааруухан хувцаснаасаа цухуйжээ. Жинхэнэ менежерийн хувцсыг тайлж хаа нэгтээ нуусан нь ойлгомжтой. Би түүнийг дотуур хувцастайгаа хөлдөхгүй гэж найдаж байсан.
  
  
  Би Тамара яаран амьсгалахыг сонсов. Би түүний зөн совингоор явсан. Зембла зочид буудлыг дотор болон гаднаас нь хаажээ. Бид хамгаалалтын эхний шугамыг давж чадсан ч хийх зүйл их байлаа.
  
  
  Псевдо-менежер босоод биднийг дээш доош харав. Түүний хоолой маш гүнээс гарсан юм шиг санагдав. "Фанданго ба Гринд?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Та миний жагсаалтад байхгүй байна, ахмад Фанданго."
  
  
  “Би бол Гринд; Тэр бол Фанданго. Гэхдээ би танд тайлбар өгч чадна.
  
  
  "Манай агент" гэж Тамара тасалж, "бүх зүйлийг хольсон."
  
  
  "Бусад уран бүтээлчид ирж чадаагүй" гэж би хэлэв.
  
  
  “Энэ цаг агаар аймшигтай байна. †
  
  
  Менежер гараа өргөв. 'Зогс! Зогс! Би энэ талаар дахиж сонсохыг хүсэхгүй байна. Та хоёр бүжиглэдэг үү?
  
  
  Би уучлалт гуйн ханиалгалаа. "За, би ихэнхдээ энэ бүхнээс хол байна, тэгээд ..."
  
  
  "Тэр одоо миний менежер, тэгээд..."
  
  
  -Гэхдээ та зөрүүдлэх юм бол би одоо ч гэсэн...
  
  
  Хангалттай! Сенор Гринд, чи бүжиг хийгээгүй юм шиг сайхан байгаа байх. Тэд эмэгтэй хүн гуйж, эмэгтэй хүн авдаг. Тэднийг зугаацуулах зүйл байна, тийм үү? Таны костюм хаана байна, сенорита?
  
  
  "Битгий санаа зов" гэж Тамара огцом хариулав. "Гэхдээ надад хөгжим хэрэгтэй байна."
  
  
  "Тэд танд үүнийг хэлээгүй гэж үү?" Vacaciones зочид буудал нь гурван хүний байнгын багтай. Тэрээр улирлын турш коктейлийн бааранд тоглодог. Энэхүү хослол нь таны мэдэлд байна. Менежер харамсах шахам санаа алдав. "Өө. Чамайг Кармен шиг сайн байгаа гэж найдаж байна...
  
  
  "Кармен?"
  
  
  - Кармен ЛаБомба, сенорита! Тэр энэ салбарт маш алдартай. Би чиний тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй.
  
  
  "Өнөө оройноос хойш энэ байдал өөрчлөгдөнө" гэж Тамара уйтгартай хоолойгоор амлав. Тэр түүнийг харцаараа дахин дохив. Надад тийм ч таатай санагдсангүй. Миний хүзүүвч хүзүүг минь чимхэж эхлэв. Бид Нью Жерсигийн Юнион-Ситид сайн ажилд орохоор өргөдөл гаргаж байгаа юм шиг л байлаа.
  
  
  "Эрхэм ноён, бид даарч, "ядарч, өлсөж байна" гэж би огцом хэлэв. "Хэрэв тэр одоо ч гэсэн тоглолт хийх шаардлагатай бол ..."
  
  
  'Тийм ээ. Пепе, тэднийг өрөөнд нь үзүүл.
  
  
  Нарийн бичгийн дарга үсрэн анхаарлаа хандуулав. “Сайн уу! Аль өрөө?'
  
  
  “Уран бүтээлчдэд зориулсан байнгын өрөө байхгүй гэж үү? Зочид буудлаас тусдаа нэг нь зочид буудлын ард байдаг уу?
  
  
  "Си, Си" гэж Пепе зөвшөөрөв. Тэр хүчтэй толгой дохин ард байгаа самбар дээрх түлхүүрийг шүүрэн авав. Тэр лангуун доогуур оров. "Энд, одоо дуртай."
  
  
  "Бид чам руу залгах болно" гэж менежер хэлэв. "Сайхан амраарай, сенорита, чи Кармен шиг сайн байх болно."
  
  
  Тамара түүнийг мэдрэмжтэй инээмсэглэлээр шагналаа. Бид админыг дагасан. - Тийм ч найрсаг биш байна, тийм үү? Биднийг цахилгаан шатны хажуугаар өнгөрөхөд Тамара үүнийг анзаарав.
  
  
  "Түүнд энэ Кармен үнэхээр таалагдаж байгаа гэж би бодож байна" гэж би хариулав. Би одоог хүртэл үйл явдал өрнөж байгаад тийм ч таатай санагдсангүй.
  
  
  Бид гол танхим руу орох коридороор алхлаа. Дараа нь бид цагаан дугуй буйдан, тохилог сандал, ширээ, багануудаар дүүрэн том дугуй өрөөнд орлоо. Нэг талд нь нарны дэнж рүү харсан том цонх байв. Нөгөө тал нь коктейль баар болсон. Хоёр том баганын хооронд том алтан үсэг бүхий туг өлгөжээ.
  
  
  ЖИНХЭНЭ САЙН МЭДЭЭНИЙ СҮМИЙН Гэгээнтнүүд - сүсэг бишрэл - ариун явдал - цэвэр ариун байдал - ЕРӨӨЛСӨН ХҮЧИРХИЙЛЭЛ.
  
  
  "Чи дараа нь тэнд бүжиглэх хэрэгтэй" гэж Пепе хэлэв. Тэр коктейлийн баар руу заахад чанга инээх чимээ сонсогдов.
  
  
  Би Пепегийн заасан зүг рүү зочны өрөө рүү харлаа. -Тэнд байгаа хүмүүс хэн бэ? гэж би дахин Пэпэг рүү харан асуув.
  
  
  Пепе мөрөө хавчив. - Жинхэнэ Сайн мэдээний сүмийн гэгээнтнүүд ээ, эрхэм ээ. Энэ зочид буудалд өөр хэн байж болох вэ?
  
  
  - Байгалийн. Өөр хэн.'
  
  
  Бид зочны өрөөгөөр коридор руу хөдөллөө. “Гэм нүгэлгүй нүгэлтнүүд” гэсэн харуулуудын хэлсэн үгийг санагдууллаа. Эцэст нь би администраторын мөрнөөс барив. “Пэпе, тэд биднийг гэнэтийн байдлаар дуудсан. Үүнийг бид огт ойлгохгүй байна. Гэгээнтнүүд, эдгээр нь хэн бэ?
  
  
  Норте Америкос, Сеньор Гревел. Тэд архи уух, тамхи татах, бүжиглэх, өөр хүний эхнэртэй унтах нь нүгэл гэж үздэг. Амьдралын цөөхөн таашаал ханамж эдэлдэг хүн бүрийг хувиргахын тулд дэлхий даяар хийсэн загалмайтны аян дайны хүрээнд тэд энэ зочид буудалд өрөө захиалсан байна. Үүнийг би танд найзынхаа хувиар хэлж байна, эрхэм ээ. Бид эдгээр гэгээнтнүүдээс маш их уйдна гэж найдаж байна. Харамсалтай нь тэд цаг агаарын гэнэтийн өөрчлөлтөөс болж хойшлогдсон. Маш ядаргаатай.'
  
  
  "Бид тэднийг хөрвөсөн гэж хэлж болно" гэж Тамара зальтай инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  Пепе нүдээ эргэлдүүлэв. “Хэрэв би тэдэн шиг дэлхийн төгсгөл ойртож байна гэж бодсон бол өвдөг сөгдөн өршөөл гуйх байсан, учир нь би уучлалт гуйх байсан. Наад зах нь боломж олдвол! Нөгөө талаар миний амьдралын хэв маягт буруу зүйл байгаагүй бол...
  
  
  "Би ойлгож байна. Одоо тэдэнд боломж байгаа учраас алдсан цагаа нөхөж байна” гэж хэлжээ.
  
  
  "Тийм харагдаж байна" гэж Пепе хэлэв. Тэр дахин нүдээ эргэлдүүлэв. Бид хоосон хоолны өрөөтэй таарав. Бид нарийхан коридороор гал тогооны өрөөг тойрон алхав. Пепе нэг хаалгыг онгойлгоод биднийг орохыг дохив. 'Энд. Энэ бидний хамгийн сайн өрөө биш байх гэж айж байна, гэхдээ...
  
  
  "Бид үүнийг ойлгож байна ..." гэж би хэлэв. - Шоуны тухайд? Яагаад биднээс үүнийг хийхийг шаардсан бэ?
  
  
  “Бүх гэгээнтнүүд гэрлэсэн, эрхэм ээ, үнэхээр гэрлэсэн. Бас тэдний авчирсан эмэгтэйчүүд... Нарийн бичгийн дарга ичингүйрэн инээж, дүрээ яахаа мэдэхгүй байгаа бололтой хөлөө хөдөлгөв. “Бид тэдний шинэ хэрэгцээг чадах чинээгээрээ хангах нь дээр гэж бодсон. Бид тэднийг саад болж, чимээ шуугиан гаргахыг хүсэхгүй байна."
  
  
  "Тийм ээ, энэ нь энэ шуурганд үнэхээр саад учруулах болно, тийм үү?"
  
  
  Пепе уцаарлав. Хүйтэн, хүлээцтэй байдлаар тэрээр "Дахиж асуулт асуух хэрэггүй, эрхэм ээ. Та сайн цалин авах болно.
  
  
  Ялангуяа та манай зочдыг зугаатай өнгөрүүлж чадвал. Түүнээс биш энэ чиний асуудал биш. Би чамайг тоглолт хийх хүртэл энд байхыг санал болгож байна. Баяртай.'
  
  
  Пепе зөв байсан. Өрөөнд тийм ч олон зүйл байсангүй. Хана, тааз нь цөцгий өнгөтэй байв. Шалан дээр салонтой ижил алтан хивс байв. Испани хэлийг дуурайсан хүнд бараан өнгийн загвартай сандал, ширээ, сайхан ширээ байсан. Давхар ор нь хар хөх өнгийн энгэрийн даавуугаар хучигдсан байв. Мөн шүршүүрийн кабинаас ч том юм шиг санагдах биде бүхий жижигхэн угаалгын өрөө байсан. Дэнж цасаар бүрхэгдсэн байв. Гүйдэг хаалгануудын шил салхины хүчээр бөхийв. Гэвч бидний туулсан бүх зүйлийн дараа радиаторууд сайхан, тав тухтай дулааныг цацруулсан. Тиймээс бид босох хүртэл өрөөндөө үлдэв. Дашрамд хэлэхэд, Пепе үүнийг анхаарч үзсэн. Тэр биднийг түгжсэн!
  
  
  "Тэр новш" гэж би архиран хаалганы бариулаас татав.
  
  
  "Ник" гэж Тамара "явж хараарай" гэж хэлэв.
  
  
  Тэр гүйдэг хаалганы дэргэд зогсож байв. Би түүн дээр очоод хажууд нь зогслоо. Тэр манай өрөөнд перпендикуляр байрлах гал тогооны өрөөний өргөтгөл рүү заалаа. Гал тогооны өрөөний тод гэрэлтэй цонхоор би бүдүүн менежер хэдэн дайчинтай ярилцаж байхыг харав. Тааламжгүй өнцгөөс болоод би бүгдийг ялгаж чадаагүй. Би ширээний ард сууж буй эрчүүдийг харав. Тэдний пулемётууд нуруун дээр нь эвгүй унжсан байв. Тэд идсэн. Судалтай өмд өмссөн дүрс гараараа зэрлэгээр дохиов. Би түүнийг галзуу гэж бодсонгүй. Тэр тушаал өгч байгаа бололтой. Залуус байнга толгой дохин хоолоо үргэлжлүүлэв. Хэсэг хугацааны дараа менежер алга болжээ.
  
  
  - Чи юу гэж бодож байна? гэж Тамара асуув.
  
  
  "Би мэдэхгүй" гэж би хариулав. “Тэд идэж байгаа юм шиг байна. Би тэднийг хаашаа явж байгааг мэдмээр байна!
  
  
  "Хүлээгээрэй, тэд босож байна!"
  
  
  Эрчүүд бослоо. Хэлбэргүй даашинзтай тарган хөгшин эмэгтэй гарч ирэв. Тэр ширээгээ цэвэрлэв. Хэдэн минутын турш юу ч болоогүй. Бид тэднийг хараагүй болоосой гэж айж байлаа. Дараа нь бага зэрэг гэрэл асч, бид тэднийг дахин харлаа. Тэд сунаж, хүчтэй эвшээж, өөрсдийгөө маажив. Эцэст нь тэд жижиг дөрвөлжин ширээний ард суугаад хөзөр тоглож эхлэв. Тэдний нэг нь сандал дээрээ налан, гуталтай хөл нь сандлын хөлийг ороосон байв. Миний анхаарлыг түүний налж байсан объект руу татав. Энэ нь хүнд төмөр хөргөгч эсвэл хөлдөөгчтэй, зузаан царс хаалга байв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би удаанаар "Тийм ээ, би ойлгож эхэлж байна."
  
  
  "Юу?"
  
  
  "Земблагийн суулгац хөлдөөгчид байгаа гэдэгт би мөрийцье." Хөргөлт нь аяндаа унтардаг. Түүний доторх хоолой, дамжуулах хоолой нь маш сайн дамжуулах сүлжээг бүрдүүлдэг."
  
  
  "Чи итгэлтэй байна уу?"
  
  
  "Үгүй" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн, "гэхдээ энэ нь үнэн биш гэдэгт та итгэлтэй байна уу?"
  
  
  'Үгүй.'
  
  
  "Ядаж л энэ тэнд стейк хамгаалж байгаа залуу биш" гэж би хэлэв. "Би шалгах ёстой. Бид хаана ч байсан шиг тэндээс эхэлж магадгүй.
  
  
  Тэр над руу ойртлоо. Түүний нүдэнд түгшүүр төрж байв.
  
  
  'Гэхдээ яаж?'
  
  
  Би түүнийг тэвэрлээ. Түүний бие чичирч байв. Би удаан бодсон. Надад тэр бөмбөлөг олс байсан бол би Поленсиад орхисон. Эсвэл Маяагийн сүмд надаас авсан стилетто. Эсвэл миний Лугер Вашингтонд үлдсэн ... Хэсэг хугацааны дараа логик шийдлийг олж чадаагүй тул би тодорхой бус хувилбаруудыг бодож эхлэв. Гэхдээ тэд ч гэсэн ердийнхөөс арай тохиромжгүй мэт санагдсан. Удаан завсарласны дараа би бодлогошронгуй хэлэв: "За яахав, та нарын янжуурыг хэрэглэвэл гарах гарц байгаа байх." Би төлөвлөгөөгөө гаргахад түүний нүд аймшигтай томорлоо. Тэр амьсгаадав. “Үүнийг битгий оролдоорой! Энэ боломжгүй!
  
  
  -Бусдын адил. Бид ямар нэг зүйл хийх ёстой. Энд үлдэж, Пепе эсвэл өөр хэн нэгэн гарч ирэх вий гэж надад алиби өгөөрэй.
  
  
  Тэр миний хүрмийг хоёр гараараа чанга атгаад толгой сэгсэрлээ. -Үгүй ээ, одоо битгий хий. Бидэнд өчүүхэн боломж байгаа ч энэ өрөөнөөс ердийн аргаар гарч чадвал л болно. Хэрэв та хаалгыг эвдэж, ямар дохиолол гарахыг бурхан мэддэг бол болохгүй. Чи Ник Сенорита Фандангогийн дебютийн үеэр алхамаа хийх ёстой. Хүлээгээрэй. Тэгвэл би чамд ядаж Земблагийнхны анхаарлыг сарниулж тусалж чадна.
  
  
  - Сенорита Фандангогийн дебют, тийм үү? Би ёжтой инээмсэглэв. "Чи үнэхээр өөрийгөө зочид буудлыг бүхэлд нь ховсдуулах чадвартай гэж бодож байна уу?"
  
  
  Өөрийгөө хай, ахлагч Гринд!" Тэр чичирсэн биеэ миний бүх уртаар дарав. Тэр чадварлаг, хурдан хуруугаараа хүрэмний минь товчийг тайлав. Тэр хойш ухарч, инээж, өөрийн хүрмээ мөрөн дээрээс нь шидэв. - Ник, чадсангүй. тэр илүү сайн нэрийг бодож олдог уу?
  
  
  "Би импровиз хийх ёстой байсан" гэж би хамгаалан хэлэв. Би хүрмээ Тамарагийн хажууд шалан дээр шидэв. "Ммм... би ч гэсэн!" Тамара цамцаа өмссөн ноосон кардиганныхаа товчийг тайлж, цагаан, бүтэн хөхийг нь хэсэгчлэн бүрхэв. Тэр хангалттай зайтай болтол дахиад хэдэн алхам хийв.
  
  
  "Сенорита Фанданго тоглолтоо эхлүүлж байна!"
  
  
  Тэр юбканыхаа товчийг тайлаад доошлуулав. Түүний кардиган нь жижигхэн даашинз шиг өдөөн хатгасан байдлаар ташаандаа хүрч байв. Ичимхий охин шиг хантаазныхаа хормойг өргөн бүсэлхийгээр нь ороов. Тэр жижигхэн цагаан дотуур өмднөөс бусад нь ташаанаасаа хөл хүртэл нүцгэн байв.
  
  
  Дараа нь тэр бүжиглэж эхлэв. Түүний бие хөдөлгөөнгүй хэвээр байв. Хүйс болон өвдөгний хоорондох хэсэг л шуурганы үеэр гадаа байгаа модноос ч илүү чичирч, мушгиж байв!
  
  
  - Чи юу гэж бодож байна, Ник? гэж тэр инээмсэглэн асуув.
  
  
  Би юу гэж хэлсэн гэж бодож байна. - Би чамайг Фандангооос илүү Сенорита Гринд гэж бодож байна. Түүнтэй хамт Сенорита Ла Бомба.
  
  
  Тэр чимээгүйхэн инээж эхлэв. Тэр хантаазныхаа товчийг урав. Түүний мөрнөөс ноосон пальто унасан бололтой. Тэр хөхний даруулгаа тайлахаар араас нь гараа сунгав. Тэр хурдаа нэмэв. Тэр бараг нүцгэн над дээр ирлээ.
  
  
  "Бид ... гэж үү?" гэж тэр сөөнгө асуугаад над руу толгой дохив.
  
  
  Юу болъё? Бодол санаа минь хол байсан бөгөөд би түүний юу хэлж байгааг шууд ойлгосонгүй. Ийм үед ярь! Ийм зүйл болохгүй байсан! Дараа нь би хэлээ олсон. - Чөтгөр, тийм ээ, мэдээжийн хэрэг! Бидэнд хэцүү байх болно!
  
  
  Тамара дахин санаа алдлаа. Тэр гараа сунган миний бүсийг барьж аваад сайн татав. Би чангарсан биеэр минь чирэхийг мэдэрлээ. Тамара эргэлдэж, эргэлдсэн хэвээр байв. Би гараа сунган нимгэн цагаан нейлон авлаа. Би татсан. Яагаад үгүй гэж? Түүний зөв байсан. Бид хүлээсэн нь дээр байх. Цаг алах хамгийн сайн арга юу вэ? Тэр бүжиглэхээ болиод нүцгэн биеэрээ над руу дарав. Тэр намайг ширүүн үнсэв. Түүний уруул нойтон, халуун байв. Би түүнийг өргөөд орон дээр аваачаад бидний уруул наасан хэвээр байв. Бид шууд орон дээр буув. Бид удалгүй үнсэлцсээр байлаа. Хэл минь түүний хүсэл тэмүүлэлтэй уруулын завсар амных нь бүлээн хөндий рүү гүн оров.
  
  
  Тэр гараа өргөн хүзүүгээр минь орооно. Гэхдээ би тэднийг хооронд нь холдуулж, дэрний зөөлөн хэсэг рүү буцааж түлхэв. Би босоод яаран хувцсаа тайлав. Тамара дэрээ налан харж байв. Гар нь өргөн тархсан, хөл нь бага зэрэг зайтай. Тэр хүндээр амьсгалж байв.
  
  
  Ник гэж би түүний хажууд хэвтэхэд тэр шивнэв.
  
  
  “Өчигдөр шөнийнх шигээ дахиад хий...” Миний гар хөхнийх нь дов толгодоор тэнүүчилж, хөхнийх нь толгойг дайрч, гөлгөр гэдсэнд нь зөөлөн, хөнгөн дулаан хүрэв. Тэр гаслав. Түүний бие “миний энхрийлэл дор бие даасан амьдралыг олж авсан. Түүний хоолой чихэнд минь гиншиж, түүнийг бүрмөсөн авч, ууцанд нь хурууг минь асаасан дүрэлзсэн галыг унтрааж өгөөч гэж гуйлаа. Би түүний уруул, эрүү, хүзүүнийх нь зөөлөн хөндийг үнсэв. Миний хэл хатуу хөхний толгойг тойрсон. Шинэ чичиргээ биднийг цооллоо. Миний нойтон уруул түүний гэдсийг илбэв. Би түүний торгомсог арьс чангарч байгааг мэдэрсэн. Тамара баярласандаа хашгиртал миний тэмтэрсэн ам улам доошиллоо. Тэр хажуу тийш эргэлдэж, миний уруул түүнд хүрэхэд баярлан ёолж, түүний хүчтэй лугшилт нэмэгдэв. Тэр гараа хурц хөдөлгөөнөөр сунгав. Түүний хуруунууд миний үснээс зуурав.
  
  
  Би түүний чичирч, бужигнах биеийг доороос нь чиглүүлэв. Би түүний чийглэг дулааныг мэдэрсэн. Тэр намайг хүлээж авахад бэлэн зэрлэг тэсэн ядан хэвтэв. Тэр намайг галзууруулах шахсан хүчээр барьж авлаа. Тэр баярласан сэтгэлээ чангаар илэрхийлэв. Түүний гарыг хүзүүгээр минь ороож, цээжнийхээ нарийссан муруйн дээр намайг дарав. Доорх түүний бие миний хэмнэлтэй хөдөлгөөнийг зэрлэг, өөрийн эрхгүй догдолж давтав. Түүний сарвуу миний нурууг гүн ухаж, доош гулсаж, ууцны махыг минь ухав. Тэр намайг өөр рүүгээ улам гүнзгий оруулан ташаагаа аль болох холдуулав.
  
  
  Тамарагийн галзуу хэрэгцээг хангах нь уйтгартай ажил байв. Би түүнийг тайвшруулж, биеэ сэргээхийн тулд хэлээ аманд нь нааш цааш гулсуулна. Энэ нь найдваргүй байсан. Бүрэн баярласандаа тэр миний нуруунд хөлөө ороов. Түүний нүцгэн бие нь хүсэл тачаалын хөлсөөр хальтирч байв. Тэр нуруугаа бөхийлгөв. Дээш доош. Эхлээд аажмаар, долгион шиг хөдөлгөөнөөр, дараа нь илүү хурдан, хурдан, эцэст нь бидний биеэс бүх мэдрэмжүүд арилах хүртэл. Ядарч, бид орон дээр унасан, би согтуу, хөдөлж чадахгүй, ямар нэг зүйл хэлэхийг хүссэн ч үгээ олж чадаагүй, би түүний дээгүүр гараа сунгаж, хөлөрсөн биен дээр хөнжлөө татав. Тамара миний гарт чимээгүйхэн ганхав.
  
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Коктейлийн баарыг El Coyuntura гэж нэрлэдэг байв. Хэрэв зочдын аль нэг нь буюу гэгээнтнүүд эсвэл нүгэлтнүүд тэр өдрийн өмнө тэнд ирээгүй байсан бол өдийд тэд дотогш орох байсан. Өөрөөр хэлбэл, бидний ирснийг бүгд мэдэж байсан.
  
  
  Лобби нь өргөн сийлбэртэй зандан модон баартай, ард нь шаардлагатай толь, шилнүүдтэй, гурван хэлээр ярьдаг найрсаг бармен байв; гурвуулаа муу. Уг баар нь гуулин бариулын оронд флюресцент гэрэлтэй тунгалаг хуванцар хоолойтой байв. Мэдрэмжтэй улаан неон гэрэлд эмэгтэй хүн бүр дор хаяж арван насаар залуу харагдаж байв. Баарны эсрэг талд хэд хэдэн зөөлөн суудал байсан ч салоны ихэнх хэсэг нь шар цаасаар бүрхэгдсэн бөөрөнхий ханатай амфитеатрыг санагдуулам арын зайд эзлэгдсэн байв. Шуудангийн маркийн хэмжээтэй бүжгийн талбай, жижиг тайзны эргэн тойронд дугуй ширээ зохион байгуулав. Тайзны хагасыг амласан гитар, бүрээ, төгөлдөр хуурын хослол эзэлсэн. Хөгжимчид авьяас гэхээсээ илүү урам зоригоор тоглосон. Тэд саяхан "Mama Looka Boo Boo" дууг маш их урам зоригтойгоор гүйцэтгэсний дараа түр зогсоов. Бага гэгээнтнүүдийн зарим нь бүжиглэх чөтгөрийн гэм нүгэлд автаж, найзуудтайгаа нэгдэхийн тулд хөл хөдөлгөөн ихтэй ширээ эсвэл баар руу буцав. Эрэгтэйчүүд хар костюм өмсөж, зангиа зүүсэн байсан ч ихэнх зангиа тайлагдсан байв.
  
  
  Эмэгтэйчүүд бүр ч исгэлэн, эрүүгээ зангидаж, үсээ самнаж, боосон байв. Хүзүүнээс хөл хүртэл сунасан хэлбэргүй даашинзууд дүр төрхөө нууж байв. Тэд бага зэрэг хөгжилтэй инээж, шил шиг нүдээ эргэлдүүлэн, шуурганы талаар хашгирах гэж зурсан үгсээ хашгирав.
  
  
  Гадаа, шуурга зочид буудлыг аймшигтайгаар цохив. Хэдий хашгирах чимээ, хүнд хөшигний чимээ шуугиантай байсан ч нурсан байшингуудын модны хэлтэрхий, чулуу, хог хаягдлыг хананд цохихыг би олон удаа сонссон. Барилга чичирч, хундагатай ундаанууд чичирч байв. Титаник ийм л явсан байх даа гэж би дотроо бодов. Зөвхөн тэр үед л үхлийн өмнө эр зориг, шийдэмгий байх нь уламжлал ёсоор түгээмэл хэвээр байв. Энд бурханлаг гэгээнтнүүд халуунаар ууж, сүүлчийн цаг хүртэл зугаацахаар шийдэв. Ийм өлсгөлөнгөөр тэд маргааш өглөө нь үхсэн ч болоосой гэж хүсэх байх.
  
  
  Би тайзны ард зогсож байсан, тайз яг миний урд байсан. Тамара миний хажууд өрөөний орноос хулгайлсан цагаан даавуугаар ороосон зогсож байв. Тэр үүнийг саронг шиг боож, улаан хөшигний утсаар бүсэлхийгээр нь боов. Энэ нь түүнд онгон бүсгүйн дүр төрхийг өгч, нөхрөө хүлээж буй хүсэл тэмүүлэлтэй боловч өө сэвгүй сүйт бүсгүй юм. Унтлагын өрөөнд тэсэн ядан хүлээж байсан ч би түүнийг тайзан дээр юу хийх гэж байгааг нь мэдэхгүй хэвээр байлаа. Тэр өөрөө үүнийг мэдээгүй. Бид хувцсаа өмсөж байхдаа "Чихнийхээ хажуугаар тогло" гэж тэр хэлэв. Комбог сонссоны дараа би энэ нь ажиллах болно гэдэгт итгэлгүй байсан. Гол нь олон нийтэд таалагдаж, ажилтнуудын анхаарлыг сарниулсан. Бид энэ талаар тохиролцсон.
  
  
  Би Пепэ рүү эргэв, тэр биднээс гурван метрийн цаана багана налан зогсож байв. Тэр арван таван минутын өмнө манайд ирсэн бөгөөд одоо эзний дүрд тоглосон. Эсвэл хүрэмнийх нь зүүн талын товойсон байдлыг харгалзан хамгаалалтын ажилтан.
  
  
  "Одоо би түүнийг танилцуулъя" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  Буэно. _ Бүлэг ...?'
  
  
  “Би хэдхэн минутын өмнө тэдэнтэй энэ талаар ярьсан. Эцсийн эцэст бид тэдний мэддэг гэж хэлдэг аялгууг олж авлаа. Би үүнийг сонсохоос нааш итгэхгүй.
  
  
  -Тэд сайн хөвгүүд шүү, эрхэм ээ.
  
  
  "Өө, тэд гайхалтай!" Би комбо руу дохио өглөө. Бүрээчин өөрийнх нь багажинд жимсний салат байгаа мэт сүр дуулиан дэгдээв. Урагшаа алхаад гараараа дохиж, гацсан их тарган эмэгтэйг эс тооцвол бүгд чимээгүй болтол гараараа дохилоо.
  
  
  Би чангаар хашгирав. - Яхора, хатагтай нар аа, кабаллерос аа, la senorita fandango! muy celebre y directamente de San Jose!'
  
  
  Тэд испани хэлийг ойлгоогүй байх, гэхдээ миний хэлсэн зүйл хангалттай ойлгомжтой байсан. Тэд алга ташиж эхлэв. Эхлээд уйтгар гунигтай эмэгтэй, дараа нь бүхэл бүтэн өрөө. Хөгжимчид эргэлзэнгүй Румба Тамба тоглож эхэлдэг. Тамара тайзан дээр гарав. Би гарлаа. Би түүний хажуугаар өнгөрөхдөө түүний нүүрэн дээр хөлсний давхарга гялалзахыг олж харав. Тэр айсан. Магадгүй тэр миний хийх гэж байсан зүйлийг хийхээс илүү айсан байх. Тэр бүдэрсэн. Эрчүүдийн нэг нь амьсгал хураав. Тэр тэнцвэрээ олж авлаа. Тайзны голд тайзчин бүсгүй урт алхсаар алхав. Тэр комбо руу нэг хараад, хүнд цохилтыг барьж, өмнө нь надад үзүүлж байсан мэдрэмжтэй хөдөлгөөнүүдийг хийж эхлэв. Түүний дээд бие бараг хөдөлсөнгүй. Хуудасны гялалзсан атираа нь түүний ташаа, өгзөгний хурдан дугуй хөдөлгөөнөөр эргэлдэж эхлэв. Тэр эргэж, улаан утсыг аажмаар тайлж эхлэв. Уяагаа тайлаад унжуулж орхив. Түүний сэтгэл татам байдал өөрөө нээгдэж эхлэв. Тэр цээжиндээ чанга атгаад, Пепе бид хоёр руу харав. Тэр инээмсэглэн надад утсыг шидэв.
  
  
  Тэр зүүн гараараа даавууг үргэлжлүүлэн барив. Тэр нөгөө гараа урт шаргал үснийхээ доогуур оруулан дээш өргөв. Дараа нь тэр бүжиглэж эхлэв. Үзэгчид түүний хөхний даруулга болон дотуур өмднийх нь оосорыг харах хүртэл даавуу аажмаар нээгдэв. Гитарчин түүнийг чичиргээт утас, хурц хөвчөөр хөдөлгөөн бүрээр нь маш гоё дэмждэг байсан. Олон нийтэд таалагдсан. Цөөн хэдэн эмэгтэйчүүд л бага зэрэг цонхийжээ. Пепе нүдээ зальтай харцаар мушгиж, эргэх бүрийг ажиглав.
  
  
  Би Пепегийн хүзүүнд хүйн ороож боомилсон. Тэр зугтахын тулд хажуу тийш гүйв. Би түр зуурын гогцоо чангаллаа. Тэр өвдөг дээрээ унав. Энэ нь илүү хялбар бөгөөд хурдан байсан. Тэр хашгирах гэж оролдсон боловч утас нь ямар ч чимээг дарав. Би илүү хүчтэй татлаа. Олсыг хөшүүрэг болгон ашиглаж, эрхий хуруугаараа түүний толгойны ар талд дарав. Цочмог, толгой нь хажуу тийшээ эргэв.
  
  
  Хэн ч анзаараагүй бололтой. Зочны өрөөний эргэн тойронд "менежер"-ийн байрлуулсан олон хүмүүс болон хүмүүс Тамарагийн хөдөлгөөн бүрийг ажиглав. Хөгжмийн хэмнэл улам хурдан болж байв. Бүх нүд Тамара руу төвлөрөв. Би нас барсан ресепшнийг далавчны сүүдэрт чирээд овоолсон шар айрагны хоосон хайрцагны ард шидсэн. Тамарагийн хүрэм нэг шүүгээн дээр хэвтэж байв. Тэр Пепегийн эсэргүүцлийг үл харгалзан үлдсэн хувцсаа боож, бүх зүйлийг авч явав. Би хүрэмээ тайз руу ойртуулж, цахилгааныг нь тайллаа. Асуудал гарсан тохиолдолд Тамара хувцасаа хурдан шүүрч авах боломжтой болсон. Би түүний тоглолтыг үзсэн.
  
  
  Тэр мөн даавууг тайлсан. Хөхний даруулга, дотуур өмдөө өмссөн тэрээр хэт хурдтай, чичирхийлсэн хөдөлгөөнөөр дээш доош ганхав. Амьдрал нь үүнээс шалтгаалах юм шиг бүжиглэв.
  
  
  Тэгээд тийм байсан. Дашрамд хэлэхэд минийх шиг. Би гол хаалганы үүдний танхим руу чиглэсэн нарийхан коридороор хөшигний араас гулсан гарлаа. Би танхимд хүрч ирээд хэсэг зогсов. Зочны өрөөнд орох замд энд хоёр эрэгтэй зогсож байхыг харснаа санав. Тэд яг л Пепе шиг, зочид буудлын зочид шиг харагдаж байв. Тэд Парисын хямдхан эмсийн хүрээлэнгийн үйлчлүүлэгчид шиг үнэртэж байна. Би агаарыг үнэрлэв. Сарнайн усны үнэр хамаагүй суларсан.
  
  
  Би болгоомжтойгоор булан тойруулан харав. Тамара миний бодож байснаас илүү сайн ажилласан. Хоёулаа үүдний танхим гол зочны өрөө болсон газраас хэдхэн метрийн зайд байв. Нэг нь нөгөөгийнхөө хавирга руу байнга хатгаж байв. Дүрслэх урлагийг тодорхой мэддэг хүмүүс. Трежо .22 маркийн машин, Пепегийн автомат гар бууг барьсаар би хоосон цайны газар хүртлээ аль болох чимээгүйхэн нөгөө замаар явлаа.
  
  
  Өрөөний нөгөө захад байрлах гал тогооны өрөө рүү шууд алхахад хэцүү байхаар ширээг байрлуулсан байв. Ширээг бүрэн зассан. Би юу ч мөргөж, эвдрэхээс болгоомжлох хэрэгтэй байсан. Хоёр дүүжин хаалганы дугуй цонхоор гэрэл орж ирэв. Заримдаа би алсаас чимээ сонсдог байв. Би хаалгыг болгоомжтой түлхэн онгойлгоод дотогш орлоо. Би гал тогоо, хоолны өрөөний хоорондох жижиг хонгилын хананд тулав.
  
  
  Дотор нь хутганы болон декантерийн тавиур бүхий буфет байсан. Хажууд нь хаалгыг нь онгорхой байхад алчуур, ширээний бүтээлэгээр дүүрэн том даавуун шүүгээ зогсож байв. Мөн шүүр, шүүр, хэд хэдэн хувин, цэвэрлэгээний нунтаг, дөрвөн литрийн савтай шал өнгөлөгч байсан. Би хаалгыг чимээгүйхэн хааж жинхэнэ гал тогооны өрөө рүү харлаа. Хоёр хаалгатай хөргөгч, автомат аяга таваг угаагч, цонхоор өмнө нь харж байсан ширээ гээд л нэг хэсгийг л харж байлаа. Хоолны өрөөнөөс сонссон чимээ нь ширээгээ цэвэрлэж буй тарган эмэгтэйн дуунаас сонсогдов. Хурхирч, дотроо гонгинохдоо тэр эргэн тойрондоо бужигнав. Хөргөгчний тасалгааны коридор миний хараанаас хол байх ёстой булан тойроод байх ёстой. Би цааш хайсангүй. Харагдах эрсдэлд орохыг хүсээгүй. Ямар ч байсан хамаагүй.
  
  
  Би Тамарагийн тамхинаас нэгийг нь аваад өрөөнөөс авчирсан буудлын хайрцагнаас шүдэнзээр асаав. Би нэг минут хөдөлгөөнгүй зогсож, анхааралтай чагнав. Хааяа нэг тогоо шанага шажигнах, эмэгтэй хүний амьсгал давчдах чимээнээс өөр юу ч сонсогдов.
  
  
  Тамхи татсаны дараа маалинган хувцасны шүүгээ рүү очоод хэдэн алчуурыг хоосон хогийн сав руу шидэв. Дээр нь лав цацаад дээрээс нь тамхи шидэв. Цаашид ч төөнөхийг хараад дүүжин хаалгаар нь ороод хоолны өрөө рүү буцаж ороод хүлээлээ. Би шүүгээгээ онгорхой орхив. Тамара хоёр минут хагасын хугацаа шаардагдана гэж хэлсэн ч нөхцөл байдал нь яг цагийг тогтооход хэцүү болсон. Гэрэлтүүлгийн тамхи нь шүдэнзтэй ижил найрлагатай нэг төгсгөлд бөмбөгтэй байдаг - энэ тохиолдолд төгсгөл нь брэндийн дардастай байдаг. Тамхинд нэмэлтээр хужирт дэвтээсэн бор хөвөн чихэв. Тамхины онгорхой үзүүрийг жинхэнэ тамхиар хийсэн. Хоолны өрөөнд суугаад хүлээх нь маш их сандарч байсан ч надад өөр хийж чадах зүйл байсангүй. Бүгдийг завгүй байлгахын тулд би Тамараад итгэсэн. Секундууд уйтгартай аажмаар өнгөрөв. Тэгээд тамхи нь шатсан.
  
  
  Тэр таван секундын турш дөл үүсгэсэн нь хувиныг утааны бөмбөг болгоход хангалттай байв. Маалинган даавуу галд автаж, дараа нь алчуурууд шатаж эхлэв. Шүүгээнээс исгэлэн утаа гал тогооны өрөөнд цутгав. Тэр эмэгтэй эцэст нь "Фуэго!" гэж хашгирч эхлэхэд хаалганы нөгөө талд хүртэл би үл мэдэг үнэр үнэртэж байв. Фуэго!
  
  
  Би орилох дууг сонсон хөдөлгөөнгүй тонгойв. Дараа нь би хүнд хөлийн чимээ, хоёр хамгаалагчийн "Өө!" Фуэго! гэж хэлэхийг би сонссон. Би гартаа гар буу барьсаар үүр рүү орлоо. Хамгаалагч нар юу шатаж байгааг тогтоохыг оролдсон. Бүдүүн эмэгтэй гараа даллаж хашгирав. Гурвуулаа утаанаас болж ханиалгаж, ханиалгаж байсан.
  
  
  "Гараа өргө" гэж би тушаав.
  
  
  Эмэгтэй урьд урьдынхаас илүү чанга дуугарав. Дүрэмт хувцастай залуус эргэж хараад итгэлгүй эвшээв. Одоо түймэр дээд цэгтээ хүрээд байна. Шүүгээнээс өтгөн, тослог утаа гарч, гал нь зөвхөн хувин дотор шатаж байгааг нууж байв. Нэг залуу буугаа бариад нөгөө нь над руу үсрэхэд утаа, өмхий үнэр нь тэдний рефлексийг андуурсан байх. Би эхлээд өвдөг рүүгээ буудсан. .22-ын хавтгай, хурц поп нь эмэгтэйн хашгирах дуу, над руу үсэрсэн нөгөө залуугийн архирах дуунаар алга болов. Түүний бодож байснаас түрхэн зуур надтай хамт байхын тулд би нэг алхам урагшиллаа. Би өвдөг дээрээ сөхрөн суугаад хөлнийх нь завсраар унав. Тэр над дээр унахад нь би хоёр гараараа хөлийг нь ороон боссон. Энэ бол регбигийн флипийн нэг хувилбар байв. Би бага зэрэг эргэж, түүний хүчийг ашиглан шүүгээ рүү шидэв. Толгой нь мөнгөн тавиур дундуур уналаа. Тэр гадаа цаг агаараас илүү хүйтэн байсан тул унав.
  
  
  Өвдөг нь хугарсан ч нэгдүгээр хамгаалагч зогсоож чадсангүй. Тэр ёолж, шүдээ хавиран толгой руу минь сум оруулахын тулд хөөрхөн бүрээснийхээ хавхлагыг онгойлгохыг оролдов. "Муй браво" гэж би түүний гэдэс рүү, дараа нь эрүү рүү өшиглөсөн. Тэр байсан газраа хэвтэв. Тэр эмэгтэй ухаангүй байсан тул шалтгааныг сонсохоо больжээ. "Уучлаарай эрхэм ээ" гэж би хэлэв. Зүүн гар минь зангидсан нударгаараа түүний эрүү рүү буув. Тэр ёолон ухаан алдаж, би түүнийг шалан дээр болгоомжтой буулгав.
  
  
  Би тэдний дээгүүр үсрэн шүүгээ рүү орлоо. Өтгөн утаан дунд шүүр шүүрч аваад шатаж буй хувин руу хийв. Би галыг унтраасан ч алчуурыг асгаруулж орхив. Галыг унтраасны дараа би шүүгээний бариулыг хувингийн бариул руу хийж, шүүгээнээс хувингаа салгав.
  
  
  Би түүнийг орхин хамгаалагчдын зэвсгийг шүүрэн аваад гурвуулаа шүүгээ рүү түлхэв. Би шүүгээгээ түгжиж, түлхүүрээ халаасандаа хийгээд гал тогооны өрөөгөөр дамжин хөргөгч рүү гүйж, шүүгээний бариул дээр ууртай хувингаа савлав. Нөгөө гартаа лавтай сав барьсан байлаа.
  
  
  Би гал тогооны нөгөө талд богино коридороор нисээд хамгаалагчид хөзөр тоглож байсан өрөөнд ирлээ. Эрчүүдийн шидсэн ширээн дээр хөзрүүд хэвээр байв. Хамгийн хол суудлын ард том хаалга байв. Би сандлыг хажуу тийш нь түлхэн том төмөр түгжээнд мөрөө налаа. Хаалга тогшиж, онгойв. Би харалгүй яаран орлоо.
  
  
  “Менежер” том буу аваад ходоод руу минь чиглүүлэв. Уг камер нь ердөө тав, долоон метр бөгөөд янз бүрийн дэгээ, хоолойгоор дүүрэн байв. Тэр намайг санахын тулд муу зорилготой байх ёстой. Тэр камерын ард байрлах радиогийн дэргэд зогсов. Тэр яагаад нэг ч станц олдохгүй байгааг гайхсан байх. Түүний бүтээхэд тусалсан шуурга бүх радио станцуудыг хүлээн авахад нь саад болж байгааг тэр мэдээгүй. Хүлээн авагчийн дэргэдэх ширээн дээр буу түүний хажууд хэвтэж байв. Түүний гар түүнийг цахилгаан цахих мэт атгав.
  
  
  Би зогсолтгүй гүйлээ. Би түүн рүү тонгойн толгойгоо мөрнийх нь завсраар тавив. Би байгаа бүх хүчээрээ шүүр савлав. Халуун хувин яг нүүр рүү нь цохив. Револвер яг миний чихний хажууд буув. Бяцхан зайд буудах чимээ намайг алмайруулж орхив. Би түүнийг унахыг харсан. Тэр чимээгүй болоод дахин хөдөллөө. Тэгээд тэр хөдөлгөөнгүй унав. Шанаганы ул мөр нь түүний маш их түлэгдсэн нүүрэн дээр нь тод харагдсан бөгөөд энэ нь насан туршдаа үлдэх тэмдэг юм.
  
  
  Дамжуулагч нь ариун сүм дэх хяналтын төвтэй харьцуулахад энгийн бүрхүүл байв. Энэ нь босоо авс шиг хэлбэртэй, хэмжээтэй хэд хэдэн металл шүүгээнээс бүрдэж, мэдрэгч, бариул, унтраалга агуулсан байв. Шүүгээний дээд хэсэг нь хүчний талбайн сүлжээ ба нүцгэн зэс утсан ороомогоос бүрдсэн байв. Зузаан кабель нь агааржуулалтын нүхээр алга болжээ. Цахим төхөөрөмжүүд чимээгүйхэн дуугарав. Зочид буудлын цахилгаан үүсгүүрүүд нь уурын зуухны хажуугийн хонгилд байрласан байх магадлалтай.
  
  
  Би үндсэн унтраалгыг эргүүлэв. Дуу чимээ зогсов. Хэдэн метрийн гар хэсэг зуур нааш цааш бүжиглэсний дараа буцаж унав. Би дайсны гар бууг аваад хагарч болох бүх зүйлийг болгоомжтой цохив. Тэгээд хөргөгчнөөс менежерийг гаргаж ирээд хамгаалагчдын сууж байсан ширээн доогуур өнхрүүлэв. Би буцаж очоод шүүгээгээ онгойлгож, дотор, шал, ханыг лаваар цацав. Би хувин дахь галыг дахин асаахын тулд сүүлчийн хэсгийг ашигласан. Би өрмийн дээрх лав шалбааг руу шатаж буй алчуур шидэв. Агааржуулалтын нүхнээс урсаж, дөл дүрэлзэв. Би гүйж гараад - яг зангидсан нударгаараа гэдсэнд алга болов.
  
  
  Менежер ямар нэг байдлаар ухаан орж, өшөө авах хүсэлдээ автсандаа хөл дээрээ үсрэн бослоо. Хоёр дахь удаагаа тэр над руу гэнэт дайрсан. Түүний нударга миний бүсэндээ чихэж байсан хамгаалагчдын нэг бууны бөгс рүү уналаа. Энэ нь намайг аварсан. Түүнийг хаалгыг нь цохиж амжаагүй байхад би дахин амьсгаагаа гаргалаа, эс бөгөөс амьдаар нь шатах байсан. Би мултарч түүн рүү дайрсан. Гал аль хэдийн миний хүрмийг долоож байлаа.
  
  
  Тэр яг л горилла шиг харагдаж байв. Тэр испаниар харааж зүхээд над руу гүйлээ. Би түүнийг жүдогийн ердийн барьц, хөшүүн гараараа барьж авсан. Миний зүүн гар түүний хүрэмний захаас, баруун гар нь цамцнаас нь атгав. Тэр түр зогсов. Би баруун хөлөө баруун тугалыг нь ороож өшиглөсөн. Тэр хажуу тийш ганхаж, унаж эхлэв. Би түүнд бага зэрэг тусалсан.
  
  
  Уурлаж, үзэн ядсандаа тэр намайг унахдаа хүртэл маажив. Түүний гутал хөргөгчний хаалганы босгон дээр баригдав. Гараа даллаж, шатаж буй лав руу арагш уналаа. Хөдөлгөөн бүр нь галыг улам бадрааж байв. Тэр дөрвөн хөл дээрээ буув. Толгойгоо доошлуулан тэр зовж шаналан хашгирав. Хүний бамбар шиг тэр миний нүдний өмнө шатсан. Би түүнд тусалж чадалгүй хаалгаа хаалаа. Түүний хашгирах чимээ сонсогдохоо больсон бөгөөд галыг тэр дор нь олж илрүүлэхгүй байх байсан. Эцэст нь би гүнзгий амьсгаа авч чадсан. Энэ надад маш их хэрэгтэй байсан. Аажмаар би хүнд бэртсэн нь санаанд буув. Миний мөрөн дэх шарх дахин нээгдэв; Би хамгаалагчид руу дайрсан байх. Өвдөлтийн цохилт миний гарыг нэвт буув. Би зүүн гарынхаа хурууг хөдөлгөх гэж оролдов. Одоо би ухаан алдаж эсвэл үйл ажиллагаагаа үргэлжлүүлж болно; Би үргэлжлүүлэв. Бүрэн цагаан царайтай би өрөөнөөс гараад гал тогооны өрөө рүү буцаж орлоо.
  
  
  Тэдний нэг нь маалинган хувцасны шүүгээний хаалгыг тогшиж, чанга дуугаар тусламж дууджээ. Би зогсоод хаалгыг нь тогшлоо. - Ноён уу?
  
  
  “Сайн уу! Чи!
  
  
  "Хэрэв чи намайг энэ хаалгаар чам руу сум буудахыг хүсвэл чимээ шуугиантайгаар өшиглөөрэй."
  
  
  Хэсэг хугацаанд чимээгүй болов. Дараа нь тэр "Би чимээгүй байх болно, найз аа."
  
  
  "Буэно".
  
  
  Би тайзан дээр гарах коридороор буцаж ирэхэд зочны өрөөнд Эль Контурагийн үүдэнд зогсож буй хоёр эрийг харав. Тэд хөлөө дарж, урам зоригтойгоор исгэрэв. Далавч дээр ирэхэд би яагаад гэдгийг ойлгосон. Тамара зөвхөн дотуур өмд өмссөн байв. Тэр яаж ийм удаан байж чадсан нь бүжгийн хамгийн агуу нууцуудын нэг байх ёстой байв.
  
  
  Комбо нь дуусчээ. Тэд найрал дууг зуу дахь удаагаа тоглосон ч хэмнэл нь хүчтэй хэвээр байсан бөгөөд Тамара үүнийг бүрэн ашигласан.
  
  
  Тайчигчийн алхмуудаар тэр дээш доош тонгойж, ташаагаа савлаж, нүцгэн хөхөө сэгсэрнэ. Зарим эмэгтэйчүүд шоконд ороход ойрхон байсан ч олон нийт сайшаан алга ташив. Бүх нүд түүний чичирч буй хөхөн дээр төвлөрчээ. Нүдэнд нь санаа зовсон харц байсан... намайг хартал. Түүний царай гэрэлтэв. Би түүнд яаравчлах дохио өгөв. Тэр үл анзаарагдам толгой дохин төгсгөлийн тоглолтоо эхлүүлэв.
  
  
  Тэгээд ямар финал вэ!
  
  
  Хамтлагийнхан энэ аяыг дахин тоглож эхлэх гэж байв. Тамара эхний хөвчийг аваад, даавуу, хөхний даруулгаа авахаар бөхийв. Тэрээр өгзөгнийхөө өдөөн хатгасан өтгөн бөөрөнхий байдлыг хүн бүрт гайхалтай харав. Үзэгчид түүний гуяны завсар дотуур өмднийхөө бариу нейлон шугамыг урагш тонгойлгоход хэсэг зуур чангарч байгааг тод харж байв. Дотуур өмд нь өдөөн хатгасан байдлаар түүний өгзөг доош гулсаж, тэр босож надад даавуу, хөхний даруулга авчрах үед тэнд үлдэв.
  
  
  "Агуу Бурхан" гэж тэр хашгирав. -Чамайг хэзээ ч ирэхгүй гэж бодсон.
  
  
  "Хурдан боль" гэж би хариулав.
  
  
  Би түүнийг тайзан дээр буцаж бүжиглэхийг нь харлаа. Түүний өгзөг нь ганхаж байгаа нь үнэхээр гайхалтай. Гэгээнтнүүд галзуурчээ. Эмэгтэйчүүд юу бодож байсныг мэдэхгүй ч зарим нь хэзээ ч давж гарахгүй юм шиг харагдсан. Эрэгтэйчүүдийн судас хагарчээ. Зөөгч нар авчирч өгөхөөс илүү хурдан ундаа уудаг байв. Тэд амьдралдаа анх удаа хар хувцас өмсөж, жинхэнэ эмэгтэй муруйн зөөлөн гоо сайхныг харж, түүндээ баясав. Эцсийн эцэст тэд дэлхийн төгсгөл болох Армагеддон, магадгүй Хоёр дахь үзэгдлүүдтэй нэгэн зэрэг тулгарсан. Хэрэв тэд үхэх юм бол баяртай гэж хэлэх ямар арга зам вэ!
  
  
  Урам зоригтой уйлах чимээ гарав. Тамара дотуур өмдөө тайлж эхлэв. Хамтлагийнхан оргил мөч ойртож буйг мэдэрч, цээжилсэн аялгуунд умбав. Би халзан толгойнуудыг харж, хөргөгчний тасалгааны зузаан царс хаалга галыг дарж, маалинган хувцасны шүүгээний хамгаалагч аймшигтай чичирсэн хэвээр байгаасай гэж залбирав. Тамара дотуур өмднийхөө бариу уян туузыг татав. Бурхан минь, тэр яагаад яараагүй юм бэ? Доор. Зөөлөн буржгар үс харагдах болов. Илүү их чимээ шуугиан, хашгирах!
  
  
  Духан дээрх өтгөн хөлсөө арчаад өвдөж буй мөрөө үрлээ. Дотуур өмд нь түүний хөлийг аажмаар гулсуулна. Тэр тэднийг өшиглөж, эргэж харав. Тэр түүнийг авахаар бөхийв. Хөлөө тэгшлээд өгзөгөө өргөсөн тэрээр эрчүүдэд хэзээ ч мартагдахааргүй зүйлийг үзүүлэв.
  
  
  Цугларсан хүмүүс ёолов.
  
  
  Комбо архирлаа.
  
  
  Тамара тайзнаас шууд л миний гар руу гүйлээ.
  
  
  Маш олон алга ташилт байсан ч буцах цаг бага байсан. Би түүнийг цуваар боож, зочид буудлаас гарсны дараа түүнд хувцаслах хангалттай хугацаа байна гэж хэлэв. Тэр хувцсандаа баригдалгүй миний араас коридороор гол зочны өрөө рүү гүйв.
  
  
  "Ник, Ник" гэж тэр амьсгалж, "юу болсон бэ?"
  
  
  "Энэ хамаагүй" гэж би хэлэв.
  
  
  'Гэхдээ ...'
  
  
  “Гурван суваг устгагдсан, нэг нь үлдсэн. Би танд дараа дэлгэрэнгүй хэлье.
  
  
  Бид зочид буудлаас зугтсан. Энэ нь миний бодсоноос хялбар болсон. Би лангууны дэргэд хэсэг зогссон бөгөөд миний сэжиглэж байснаар лангууны доорх тавиур дээр радио утас байсан. Би түүнийг дуудаж, хуурамч менежерийн дуугаар, барилгын урд байрлах Фиат машинтай хүмүүсийг хажуу тийш нь зогсоож, Буикийг нэвтрүүлэхийг тушаав. Жижигхэн, хямдхан микрофон дуу хоолойны өөрчлөлтийг нуусан бөгөөд хариулт нь богино байсан: "Сай, эрхэм ээ!" Коридорын урд хаалгаар бид хуучин машин руу үсрэн орж, түүнийг амилуулсан.
  
  
  Хамгаалалттай Fiat нь нэвтрэх замын хажууд зогсож байв. Тамара биднийг давна гэдгийг хараад тэр хоёр залууд нөхөрсгөөр даллаж, хажуугаар нь өнгөрөв. Тэр ялзарсан буйдан дээр амарч, инээж эхлэв. Энэ нь тайвшрах гистерик инээд байлаа. Тэр амьсгаадан "Өө, чи тэр хоёр хүнийг харсан уу?"
  
  
  'Аль нь? Энэ Fiat-д уу?
  
  
  "Үгүй ээ, Ник, тэр хоёр зочны өрөөнд байна!" Тэр улам хүчтэй инээж эхлэв. Биднийг хажуугаар нь гүйж өнгөрөхөд тэд үнэхээр их гайхсан харцаар харав. "Өө, тэдний царай ийм байна!" Тамара инээвхийлэв. "Би үнэхээр тийм сайн байсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ, чи гайхалтай байсан."
  
  
  " Энэ үнэн үү ?"
  
  
  "Намайг галзуу атаархахад хангалттай."
  
  
  Тамара бага зэрэг тайвширч, инээвхийлэхэд би Буикийн жолооны хүрдтэй ноцолдож, онгоцны зүг хөдөллөө. Тэр хувцаслаж эхлэхэд; инээх нь зогсч, Пунтаренасын нөгөө үзүүрт тэр намуухан, эргэлзсэн хоолойгоор "Ник, цаг агаар" гэж хэлэв. Өөрчлөлтүүд.'
  
  
  Зөв. Цас одоо шуурга шуурч байв. Нэгэн цагт гялалзсан гэрэлтсэн тэнгэр харанхуйлж, хэт их ажилласан хөдөлгүүрийн чимээнээр салхи шархадсан сүнс шиг гаслав. Мод, чулуу, хөдөлж болох бүх зүйл бидний эргэн тойронд улих хар салхи шиг эргэлдэж байв. Хаалга, цонхоор мөндөр буув. Галзуу хүний үйлдлээс болж галзуурсан ертөнцөд бид өөрсдийгөө олж хардаг.
  
  
  "Зочид буудлын дамжуулагч унтарсан нь цасан шуурга үүсгэсэн" гэж би баргар хэлэв.
  
  
  "Үүнээс ч дор байх болно" гэж Тамара шивнэв.
  
  
  "Тийм ээ, бид Панам дахь сүүлчийн дамжуулагчийг устгах хүртэл."
  
  
  Тэр гадаа цас шиг цагаан над руу эргэв. "Гэхдээ Ник" гэж тэр нуугдмал аймаар асуув. "Бид үүнийг хийх боломжтой байх ёстой, тийм үү?
  
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Газрын зургаас харахад Исла Сангре Пунтаренасаас зургаан зуун километрийн зайд оршдог байв. Гэхдээ бид ийм цаг агаарт нисэх хангалттай галзуурсан байсан ч бид шууд түүн рүү яарах тийм ч галзуурсангүй. Агаарт буусны дараа бид Номхон далай дээгүүр өргөн нуман хэлбэрээр ниссэн. Энэ нь байнгын зигзагуудын улмаас нислэгийг бараг хоёр зуун миль, магадгүй дахиад 150 миль болгосон. Бид хамгийн том арал болох Койба хэмээх хорих колони бүхий Чирики булан дээгүүр ниссэн. Дараа нь бид Азуаро хойгийг тойрон 150 миль өргөн Панамын буланд ирлээ. Замын дагуу Панамын булан, Панамын хот, Балбоа хоёр байв.
  
  
  Энэ бүх хугацаанд онгоц савлаж, шумбахаас өөр юу ч хийсэнгүй. Тамара бид хоёр нааш цааш, нааш цааш өнхрөв. Бид хэзээ ч зүгээр сууж байгаагүй. Зөвхөн хамгаалалтын бүс л биднийг байрандаа байлгадаг байсан. Нэг түлхэлт нөгөөг дагаж байв. Их бие гиншиж, шажигнан, далавчнууд нь ямар ч үед хагарч магадгүй юм шиг санагдав. Онгоц агаарын халаасанд буух болгонд мөрөн минь ямар нэг зүйлд хүчтэй цохиулж, тэсэхийн аргагүй өвдөлтийг мэдэрдэг. Биднийг явахын өмнө Тамара шархыг боож, боолтыг нь чангалсан боловч энэ нь хангалтгүй байв. Мөрнөөс минь цус урсаж, цамцыг минь норгоно.
  
  
  Тэр хашгирав. - Ник, арлын координат юу вэ?
  
  
  "Одоохондоо байхгүй" гэж би чимээнээр хашгирав. - "Анх Панам хотод."
  
  
  'Яагаад? Сангре арал нь хойд зүгт биш харин зүүн талд орших Архипелаг де лас Перласад байдаг.
  
  
  Би толгой дохив. Архипелаг гэдэг нь "олон арлын тэнгис" гэсэн утгатай бөгөөд энэ тохиолдолд булангийн нөгөө талд байрлах зуун наян жижиг "сувд" -ыг хэлдэг. Би нээлттэй карт руу заалаа. "Чи энэ шөлөнд зорилгоо хараахан олохгүй, мөн багаж хэрэгсэлд итгэхээ больсон. Энэ бүлэгт багтах жижиг арлыг олохын өмнө бидэнд тэмдэглэгээ хэрэгтэй. Энэ хот нь архипелагаас баруун хойд зүгт жаран километрийн зайд оршдог. Эндээс бид чиглэлээ тодорхойлж болно.
  
  
  Тегусигальпа, Пунтаренасын дараа би хурандаа Земблагийн үйлдсэн харгис хэрцгий, харгис хэрцгий сүйрлийн эсрэг нэлээд хатуурхсан гэж бодсон. Гэвч Панам хотод санаанд багтамгүй гамшиг тохиолдов. Энэ бол олон сайхан дурсамжтай миний дуртай хотуудын нэг юм. Анкон уулын бэлд байрлах байрандаа нэгэн сайхан эмэгтэйтэй нэгэн үдшийг Авенида Централын ойролцоох сүм хийдийн өгөршсөн хонхны дуунаар сэрж байснаа санав. Хотын дээгүүр нисч явахдаа би сүм хийдийн үлдэгдэл, хуучин засгийн газрын ордон, үзэсгэлэнт үндэсний театр, Малекон бульвар, хуучин газар доорх шоронтой Боведас бульвар зэргийг анзаарав. Бүх зүйл, үнэхээр бүх зүйл хүнлэг бус шуурганы харгис хэрцгий гамшигт эвдэрч, эвдэрч, эвдэрч, тасарчээ. 300,000 хүн амтай хот оршин тогтнохоо больж, есөн километрийн зайд орших хуучин хот шиг асар том балгас болон хувирч, 1671 онд корсар Хенри Морганы устгасан юм.
  
  
  Сувгийн бүсийн боомт болох Балбоа ч бас эзгүй газар болжээ. Бидний өндрөөс бид далайн эргээс арван километрийн зайд орших Мирафлоресийн түгжээг бараг л ялгаж чадсангүй. Түүн рүү чиглэсэн хоёр суваг бүрэн хаагдсан. Тус бүр нь бараг хоёр зуун метр өргөн, арван таван метрийн гүнтэй дэлхийн хамгийн том хоёр мөсөн талбайд хэд хэдэн ачааны хөлөг онгоц, танкер гацсан байна. Сувгуудаар аймшигт салхи шуурав. Далайн нөгөө талд байдал дээрдсэнийг илтгэх юу ч байсангүй.
  
  
  Нэгэн цагт энэ үржил шимтэй, баян газар Зембла юу хийснийг хараад би уурлаж байв.
  
  
  "Эргэж ир" гэж би Тамара руу хуцав. Надад муухай санагдсан. - "Зүүн өмнөд зүгт Исла Сангре хүртэл. _
  
  
  - Тэнд Зембла байгаа гэж та бодож байна уу?
  
  
  "Би тэгж их найдаж байна" гэж би хэлээд эргэлдэж буй цагаан ландшафт руу сүүлчийн удаа гашуун харлаа. "Хэрвээ би түүнийг олвол арал түүний цусанд бүрхэгдсэн байх болно, би чамд амлаж байна."
  
  
  Сан Мигель, Сан Хосе, Педро Гонзалес зэрэг гол арлуудыг олоход хялбар байсан ч Земблагийн сүүлчийн хоргодох газар нь газрын зураг дээр зүгээр л нэг анивчих байсан бөгөөд бодит байдал дээр өөр юу ч биш байв. Энэ бол элсэрхэг наран шарлагын газар хүрээлэгдсэн цас, мөндөр, далайн хөөс зэрэг зузаан бүрхэвч дор уснаас цухуйсан чулуулгийн бөөгнөрөл байв. Биднийг дээгүүр нь нисэн өнгөрөхөд Cessna өөрчлөгдөж буй агаарын урсгалд шидэгдэж, найгаж байв. Би буух газар хайж байтал Тамара тариалагчтай ноцолдов.
  
  
  "Бид далайн эрэг дээр буух ёстой гэж бодож байна. Чулуун ямаа ч гэсэн эдгээр хадан дээр зогсож чадахгүй” гэж хэлжээ.
  
  
  -Тэнд юу байгаа юм бэ? гэж тэр зүүн тийш заан асуув.
  
  
  Тэр онгоцыг наян градусын өнцгөөр хазайлгасан тул би ч бас харж болно. Пулемётын сум шиг борооны дундуур хуучны зарим байшингаас үл мэдэг гэрэлтэх нь харагдав. Тэднийг хашааны эргэн тойронд хуучин хациенда маягаар бүлэглэсэн байв. Энэ бүхнийг гурван инчийн зузаантай чулуун ханаар хүрээлж, төмөр дам нуруутай хүнд хаалгатай байв. Наад зах нь тэд өмнө нь ийм байдлаар баригдсан бөгөөд эдгээр хана нь тийм ч зузаан, бат бөх биш байсан гэдэгт итгэх шалтгаан байсангүй. Зембла аливааг хүндрүүлэх дуртай юм шиг санагддаг, ялангуяа хамгаалалт эсвэл зугтах үед.
  
  
  "Тэр энд байна" гэж би хэлэв. Миний гар Тамарагийн гарыг шахав. 'Хараач! Түүний нисдэг тэрэг хашаандаа бэхлэгдсэн байна.
  
  
  'Би ойлгож байна. Харин чи одоо миний гарыг тавих уу? Би түүний дээвэр дээр шууд унахгүй байсан нь дээр. Гараа тавиад буух газраа олоорой за юу?
  
  
  Би түүн рүү баяртайгаар инээмсэглэв. Бид эцэст нь Земблаг үүр рүү нь дагав. Периметрийн эргэн тойронд буух тохиромжтой газар байхгүйг мэдээд инээмсэглэл минь аажмаар алга болов. Эзэмшигч, нэхсэн тор худалдагч Рамон Батук дугуй толгодын орой дээр хациенда барьсан. Гол хаалганаас байгалийн булан дахь завины усан онгоцны буудал руу хад чулуугаар урсдаг зам байв. Уул нь харьцангуй гулгамтгай боловч хэт эгц байв. Арлын үлдсэн хэсэг нь хэтэрхий барзгар эсвэл өргөстэй, буржгар бутаар бүрхэгдсэн байв.
  
  
  "Энэ далайн эрэг байх ёстой" гэж би түүнд гунигтай хэлэв.
  
  
  "Тэнд жаахан хойгуур далайн эрэг байгаа бөгөөд энэ нь одоо ч сайхан харагдаж байна" гэж тэр уруулаа жимийв. Тэр Cessna-г дахин хазайлгаж, салхи шуургатай жижиг эрэг рүү нисэв. "Энэ үнэхээр хэцүү байх болно, Ник, бид гэртээ ойртож чадахгүй."
  
  
  "Жижигхэн алхах хэнд хамаатай юм бэ? Бид газардахдаа алхаж чадна гэж найдаж байна.
  
  
  Онгоц доош шумбав. Салхи түүнийг барьж аваад төмрөөр улив. Дугуйны эргэн тойронд элс хөөсөрсөн. Онгоцны зарим хэсэг гэнэт саажилттай болсон мэт чичирч байв. Тамара эсэргүүцэж буй тариачинтай ноцолдов. "Бид Орост нэг үг байдаг" гэж тэр хааяахан хэлэв. "Ийм нөхцөлд жолоогоо чанга барь!"
  
  
  Бид агаарын халаас руу сорогдов. Cessna сэгсэрч, сэгсэрч, сэгсэрч, сэгсэрч, элсэн элсэн саарал бороонд далайн эрэг дагуу гулгав. Бидний өмнө элсэн дундаас хурц чулуун оргилууд цухуйж байв. Зүүн талд нь шинэ чулуу, бул чулуун хана, баруун талд нь буцалж буй усан оргилуурын аюул заналхийлсэн хана байв. Онгоц унав.
  
  
  Би архирлаа. - Дээшээ! Дээшээ!' Тамара хамраа өргөхийн тулд чадах бүхнээ хийж байгааг мэдэж байсан болохоор миний хашгирах нь рефлекс байв. Далайн эрэг аймшигтай хурдтайгаар ойртож байв. Хамар элсэнд булагдсан. Урт исгэрэх чимээ, дараа нь аянга цахилгаан. Бид эргэн тойрон эргэлдэж, далавчны бэхэлгээ тасарч, сэнс нь хөдөлгүүрийн блок дээр нугалж, хагас нь элсээр бүрхэгдсэн байв. Шал босч, хүний гар, хөлний овоо шиг дээвэр дээр шидэв. Онгоц эргэлдэх шахсан бөгөөд дараа нь эхлээд сүүлээрээ мөсөн давалгаа руу унасан. Биднийг ухрах үед давстай ус цацав. Бид тахир дутуу байсан ч хөдөлгөөнгүй зогссон. Онгоц серфинг хийхдээ нааш цааш эргэлдэв. Бид давалгаан дээр сэгсэрлээ. Тамара толгойгоо сэгсрэн, өргөөд далайн эрэг рүү хагарсан цонхоор харав. Чичирсээр гүнзгий амьсгаа аван бидний доорх элсийг судалж, серфинг хийж эхлэв. "Энэ бол миний эдгээр арилжааны нислэгт дуртай зүйл" гэж би үл ялиг инээмсэглэн хэлэв. "Чи үргэлж зөөлөн газардах."
  
  
  "Намайг битгий инээ!" - тэр нулимс дуслуулан хэлэв. - Би бүх зүйлийг сүйтгэсэн, би мэднэ! Бид үүнийг дахиж хэзээ ч агаарт гаргахгүй!
  
  
  "Өөрөө ийм зүйл болохгүй байсан байх" гэж би хэлэв. "Элс хэтэрхий зөөлөн, салхи биднийг хөлөөс нь унагаж магадгүй."
  
  
  - Гэхдээ бид одоо яах гэж байна?
  
  
  "Юу хийх вэ?" Нэгэн цагт хоол хийж байсан зэгсэн сагсыг би шүүрэн авлаа. Одоо тэнд Тамарагийн Макаров гар буу, доктор Мендозагийн эртний гар буу, Пепегийн 22 калибрын автомат буу, мөн хоёр хамгаалагч, менежерийн буу байсан. Би Тамарад гар буугаа, Пепегийн гар бууг өгөөд үлдсэн буугаа халаасандаа хийв. "Юу хийх вэ?" - Би давтан хэлэв. - За, зугаалцгаая. Энийг хийцгээе!'
  
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Явган бид гаслан гассан тэнгэрийн дор урвасан толгодын хажуугаар өнгөрөв. Цасан шуурга хүчээ авсаар байв. Харанхуй улам зузаарч байв. Салхинд хэд хэдэн өргөстэй мод шаржигнана. Чулуунууд байнга унаж байв. Салхи бидний эсрэг гүйх үед бидний уушигнаас агаар сорж байв. Бид живж буй хүмүүс шиг амьсгал хурааж, заримдаа урагшилж чадахгүй байв. Шуурга одоо үргэлжилсэн масс, хэрцгий, няцашгүй, алуурчин мэт санагдаж байв. Мөндөр унаснаас болж Тамарагийн нүүр цусанд будагдсан байв. Би өөрийгөө тийм ч сайн харагдахгүй гэдгээ мэдэж байсан. Мөрний минь өвдөлт намайг ядраалаа. Энэ нь зөвхөн махны асуудал байхаа больсон, өвдөлт миний сэтгэл, ясыг цоолж байв. Би энэ болон хөших хуруутайгаа тэмцэв. Бид хоёр бие биенээ түшиж, зөрүүдлэн тэвдэж, гуйвж байлаа.
  
  
  Хагас цаг, дөрөвний нэг цаг, дахиад хагас цаг өнгөрөв. Эцэст нь бид толгод хүрэв. Бид зуун метрийн зайд орших Хациендагийн зузаан, бат бөх ханыг харлаа. Тэд зузаан цасны дор хэвтдэг. Хэрвээ тэнд харуулууд байсан бол би тэнд байгаа гэдэгт бараг итгэлтэй байсан - тэд ханан дээр байхгүй байх байсан. Тэд хэрмийн эргэлзээтэй хоргодох байранд бөөгнөрөв. Энэ нь хөлдсөн биед наалдсан дүрэмт хувцастай ноорхой эрчүүдийн бараг харагдахгүй цуваа байх болно.
  
  
  "Хана дээгүүр авирцгаая" гэж би хэлэв. "Хоёр гурван хаалга хэт чанга хамгаалалттай байх болно."
  
  
  Тамара чичирсээр толгой сэгсэрлээ. - Бид чадахгүй, Ник!
  
  
  -Бид ч бас зогсож чадахгүй.
  
  
  Бид гол хаалганы өмнөхөн хациендагийн ард толгод өөд алхаж эхлэв. Зарим талаараа одоо урагшлахад илүү хэцүү байсан. Саад бэрхшээл бага байсан ч толгодын нүцгэн гадаргуу салхинд өнгөлж, гулгамтгай мөстсөн энгэр болон хувирав. Тамара түрүүлж унасан тул би түүнийг дэмжих хэрэгтэй болсон. Дараа нь би тэнцвэрээ алдсан. Тамара туслахыг хүссэн бөгөөд бид хоёр гараа тэврэн түгшсэн байдалтай доош уналаа. Бидний тэсвэр тэвчээр үхсэн ч үнс нурамнаас дахин амилсан. Амьдрал үхлийн авчрах дулаан, амар амгалангаас хамаагүй үнэ цэнэтэй мэт санагдаж байсан ч амьдрал ялав.
  
  
  Дээд талд бид хананы хоргодох дор ядарч туйлдсан мөлхөж байв. Тэр хөгшин байсан. Өрлөг нь элэгдэж, байгалийн чулуунуудын хооронд том цоорхой байсан. Дунджаар гурван ба хагас метр өндөр байв. Би анхааралтай дээш харвал хэд хэдэн газар хөл, гараа дэмжих цэгүүдийг анзаарав. "Намайг дээшээ гарахад дагаад яв" гэж би Тамарад хэлэв.
  
  
  - Та хэзээ дээд давхарт гарах вэ? Та үүнийг хийвэл гэсэн үг!
  
  
  "Би дээшээ гарахад Тамара" гэж би хатуу хэлэв. Би түүний үгэнд үнэнийг бодохыг хүссэнгүй. - Тэгээд тэмдэг хүлээх хэрэгтэй. Нөгөө талд харуулууд байж болно.
  
  
  Би хуучин хана руу аюултай авирч эхлэв. Гөлгөр хадан дээр хуруугаа илүү сайн барихын тулд хамгаалалтын бээлийгээ тайлах хэрэгтэй болсон. Хүйтэн байдал миний сэтгэлийг нэвт хатгав. Би гар минь чангарч байгааг мэдэрсэн. Цус, булчингууд хөлдсөн. Чулуу миний хөлийн жинд нурж уналаа. Би хананд наалдаж, Тамарагийн чимээгүйхэн аймшгийн хашгирахыг сонсов. Хэсэг хугацаанд би цаашаа явж чадахгүй гэж бодсон. Дараа нь би Зембла ямар ойрхон байсныг санаж, энэ бодол намайг дулаацуулж байв. Би өөр нэг дэмжлэг авахыг анхааралтай мэдэрсэн. Би түүнийг олсон. Би инч инчээр дээш авирав.
  
  
  Эцсийн оролдлого намайг захаас дээш өргөн хавтгай орой руу аваачлаа. Бөмбөлөг шиг хурц шилний хэлтэрхийнүүд бүхэл бүтэн уртын дагуу тархсан байсан ч цас, мөс тэдний нөлөөг үгүйсгэв. Үнэндээ тэд намайг гулгамтгай гадаргуу дээр үлдэхэд тусалсан.
  
  
  Би Тамараг дагаад яв гэж дохих гэж байтал манаачийг харав. Тэр боодолтой, толгойгоо бөхийлгөж, гараа халаасандаа гүн хийж, хана болон хамгийн ойрын байшингийн хооронд удаанаар нааш цааш алхав. Баруун мөрнөөс нь автомат буу унжсан байв. Тэр миний ханан дээр хэвтэж байсан газар руу алхав. Би Тамара руу анхааруулах гэж харлаа. Тэр миний тушаалыг дагаагүй бөгөөд аль хэдийн миний араас ирж байсан! Харуул ойртож ирэв. Хэрэв ямар нэг зүйл тохиолдсон бол түүнийг сонсоход хангалттай ойрхон. Би амьсгаагаа дарлаа.
  
  
  Тамара тэнцвэрээ алдаж унав. Тэр айсан хашгирлаа. Их биш, өөрийн эрхгүй санаа алдахаас арай чанга, гэхдээ хангалттай чанга. Манаач тэр даруй сониуч зангаараа нүдээ өргөн намайг харав. Би үсрэв.
  
  
  Тэр хүн үүргээ мэдэж, өөрийгөө хамгаалах гэж оролдов. Орой! Би түүнийг хажуу тийш шидэхэд тэр винтовоо өргөсөөр байгаад дээр нь өвдгөөрөө гэдсэнд нь газардав. Би винтовыг нь гараас нь сугалж аваад эргүүлээд цохилоо. Өгзөг нь түүний хүзүүний хажуу руу цохив. Тэр санаа алдаад хөшиж орхив. Түүний толгой биетэйгээ байгалийн бус өнцгөөр байрласан байв.
  
  
  "Ник!" гэж дээрээс шивнэв. Би дээш харвал Тамара ханан дээр сууж байв.
  
  
  “Би хүлээж чадаагүй. Би...'
  
  
  "Энэ хамаагүй" гэж би хашгирав. 'Үсрэх.'
  
  
  -Чи намайг барих уу?
  
  
  "Үргэлж хайрт."
  
  
  Би винтовыг амьгүй харуул дээр тавиад гараа сунгав. Тэр унасан. Би түүнийг барьж авлаа. Бас зөөлөн тэврэлт биш ч гэсэн үнэхээр сайхан санагдаж байлаа. Тэр над руу наан хүзүүг минь үнсэв. 'Одоо юу гэж?' - тэр чимээгүйхэн асуув.
  
  
  "Үндсэн барилга. Бид тэндээс Зембла болон түүний эцсийн хүчний талбар дамжуулагчийг олох сайхан боломж байна. Бид хоёуланг нь устгах ёстой.
  
  
  - Өө, энэ бүгд үү? - гэж тэр ёжтой өнгөөр хэлэв. Тэр гутлынхаа хуруугаар унасан харуулыг түлхэв. "Бид болон Земблагийн хооронд тэдний хэд нь байх вэ?"
  
  
  'Би мэдэхгүй байна. Хэтэрхий их байна гэж бодож байна.
  
  
  'Тийм ээ. Тэгээд тэд биднийг олж, дараа нь биднийг алах эсвэл хөлдөж үхтэл нь оруулах ёстой. Бид хананы цаана байгаа тул гацсан. Бидэнд байгаа хэдэн сум төдийлөн ялгаагүй. Танд өөр ийм сайхан санаа байна уу? Би түүний яриаг чимээгүй сонслоо. Тэрээр айдсаа үл тоомсорлон нуухыг оролдов. Энэ бол бүрэн байгалийн хариу үйлдэл юм. Сайн шалтгаанаар айдаггүй хүн бол тэнэг юм. Тамара бол хатуу ширүүн, практик, зоригтой эмэгтэй байсан бөгөөд ямар ч тэнэг биш байв.
  
  
  "Надад ямар ч ойлголт алга" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Бид зөвхөн чадах бүхнээ хийж, найдаж болно. Хэцүү байх болно, гэхдээ бид хичээх хэрэгтэй."
  
  
  Тэр дуулгавартай толгой дохив. "Үүнийг дуусгасны дараа Ник, би сайхан зүйл хэлэхийг хичээх болно."
  
  
  "Би тусламж гуйн хашгирах болно" гэж би инээмсэглэн хэлэв. Барилгын сүүдэрт бид хациендагийн ар тал руу мөлхөв. Би түүний механизм хөлдсөнийг мэдэх хүртлээ харуулын автоматыг илүүд үзсэн. Би түүнийг тавиад нэг бууг авлаа.
  
  
  Бид буланд хүрч ирээд зогсов. Бидний өмнө нисдэг тэрэгтэй хашаа байв. Би Земблаг олно гэж найдаж байсан урт нарийхан гол барилгыг судаллаа. Энэ нь гаднах барилгуудаас том хэмжээтэй, битүү үүдний танхим нь бүхэл бүтэн урттай байв. Төвд нь машинууд гол хаалга руу ордог хаалга байсан.
  
  
  Саравч харанхуй байсан бөгөөд эргэлдэж буй цасны хөшигний завсраар бараг харагдахгүй байв. Хаа нэг харуул байрлуулсан хэвээр байгаа юм болов уу гэсэн хардлага надад төрж байлаа. Нэг буюу хэд хэдэн, бүгд сандарч, хүйтэн, хуруугаараа чичрэх. "Бид хамгийн урт замаар явах болно" гэж би хэлэв. Бид дараагийн байрны ард гүйв. Би үргэлжлүүлэн гүйхийг илүүд үзэх байсан ч болгоомжтой, чимээгүй байх нь өдрийн захиалга байв. Бид аажмаар урагшиллаа. Хациендагийн энэ талд гараж шиг хоёр дахь барилга байв. Бид ямар ч осолгүй нөгөө үзүүрт хүрэв. Баруун талд арав орчим метр задгай талбай байсан. Үүний ард гол барилга байсан.
  
  
  Бид зогсоод анхааралтай сонсов. Бид юу ч сонссонгүй, төв байрны ард гүйв. Бидний өмнө эрчилсэн төмөр тортой урт эгнээтэй цонхнууд сунасан байв. Нэг хэвийн байдал нь эгнээг яг гурван хэсэгт хуваасан хоёр хаалгаар тасалдсан. Тэдний ард хаалга, өөр нэг эгнээ цонх байсан бөгөөд зарим нь тод гэрэлтэй байв. Богино чулуун зам барилгын хаалганаас том гол хаалга руу хөтөлдөг. Хаалганы дэргэд төлбөрийн утастай төстэй лангуу байв. Хүлээлгийн лангуу. Нарийн нээлхийг гэрэлтүүлэв.
  
  
  'Хараал. Бид зам хөндлөн гарах хэрэгтэй бөгөөд хамгаалалттай.
  
  
  "Магадгүй тэд эмэгтэйг буудахгүй байх" гэж Тамара хэлэв.
  
  
  "Яагаад?"
  
  
  "Тэд эхлээд асуулт асуухыг хүсч магадгүй юм."
  
  
  - Тамара чи өгөөш тоглож чадна гэж бодож байвал...
  
  
  Би ч бас хана руу ярьж байж магадгүй. Тэр доош бөхийж, цонхны доор хурдан алхав. Би түүнийг хэтэрхий увайгүй болгочих вий гэж найдан араас нь дагалаа. Тэд эхлээд буудаж, дараа нь асуулт асууна гэсэн мэдрэмж төрж байсан. Бид хоёр хаалганы эхний, дараагийн цонхны хажуугаар өнгөрөв. Тамара надаас хагас метрийн зайд байсан. Тэр хөдөлгөөндөө итгэлтэй байсан бөгөөд би түүнийг халуухан яриа өрнүүлж, болзошгүй нээлт хийх эрсдэлгүйгээр зогсоож чадахгүй гэдгээ мэдэж байсан. Би өөр хувилбар бодож олохыг хичээсэн боловч олдсонгүй. Бид хоёр дахь хаалга, дараагийн цонхонд ирлээ. Гэнэт дуу хоолой сонсогдов.
  
  
  Хүлээгээрэй! - Би эрч хүчтэйгээр шивнэв. Тэр намайг гайхшруулж зогсоод над руу мөлхөв. Дэнлүү анивчлаа. Бид цонхоор харав.
  
  
  Хурандаа Зембла ууртай нааш цааш алхав. Би түүний хэлснийг сонссонгүй. Гэсэн хэдий ч тэр өрөөний голд байх ширээг нударсаар байв. Ширээн дээр электрон эд анги, транзистор, хэлхээний самбар, гагнуурын индүү, бахө зэрэг зүйлс дүүрэн байв. Земблагийн ард Маяагийн сүмээс олдсон ижил төмөр шүүгээ, хавтангууд байв. Зөвхөн эдгээр нь нээлттэй байсан. Сараалжуудыг салгаж, утаснууд нь хачирхалтай перм шиг эргэлдэж байв. Түүнийг энэ өрөөнд юу хийж байгааг төсөөлөхөд хэцүү байсангүй. Тэрээр Төв Америкийг байлдан дагуулж, Гурав дахь Майя гүрнийг бий болгох гэсэн үхлийн хуйвалдааны шинэ томоохон хяналтын системийг бүтээжээ.
  
  
  Хажууд нь сахалтай, туранхай царайтай хоёр дахь эр гарч ирэн зогсоход хэнтэй яриад байгааг нь гайхаж байлаа. Земблагийн хамсаатан нь бусдаас ч илүү харгис, хүйтэн цустай юм шиг санагдав. Тэрээр диаграмм бүхий овоо цаас дэлгэв. Энэ хоёр залуу төлөвлөгөөгөө хэлэлцэхдээ маш их улайран байсан тул би жаахан ойртохоор зориглолоо. Нүдний булангаар дахиад зургаан хүн, хоёр зэвсэгт хамгаалагч, цагаан халаад өмссөн дөрвөн техникч угсралт дээр ажиллаж байгаа бололтой. Тамара над руу асуусан харцаар харав.
  
  
  Хариуд нь би бидний арын хаалга руу заалаа. Би түгжээг болгоомжтой түлхэж, өтгөн модыг налаа. Хаалга хаагдсангүй. Бид дотогшоо орж, хүйтэн танхимын хажуугийн өрөөний дууг сонсов.
  
  
  '...нэн даруй ал!' - Хурандаа Земблагийн ууртай, догматик хоолой сонсогдов. "Хэрэв би ойрын хэдэн цагийн дотор нөхцөл байдлыг хянахгүй бол шуургыг даван туулахад хэтэрхий их байх болно, тэр ч байтугай миний хувьд! †
  
  
  "Бид суулгацыг зогсоож чадна" гэж түүний захирагч санал болгов.
  
  
  "Тохел, энэ бол урвагчийн ажил."
  
  
  'Үгүй эрхэм ээ. R хэсгийг эндээс харна уу. Залуус энэ хэсгийг угсрахад шаардлагатай эд ангиуд байхгүй. Ойрын хэдэн цагт барих боломжгүй тул...
  
  
  “Чи надад R хэсэгт лекц уншиж зүрхлээрэй! Сэдвийг хэн зохиосон бэ? Би өөрөө, тийм үү? Бид үүнийг дахин холбох арга замыг олох болно. Тэгээд би чамаас дахиж ялагдал хүлээсэн яриа сонсохыг хүсэхгүй байна. Миний хаант улс мөсөн дор үүрд булагдсан байсан ч би Тохелыг хэзээ ч орхихгүй! Ийм зүйл болсон нь миний буруу биш байсан. Миний хувьд бүх зүйл сайхан болсон. Хэрэв энэ Ник Картер ...
  
  
  Нийтийн шуугиан гарч, түүнийг Земблагийн туслах Тохел гэнэт таслав. "Бидний бүтэлгүйтлийн ард түүнийг байгаа гэдэгт та итгэлтэй хэвээр байна уу?"
  
  
  “Бүтэлгүйтэл биш түр зуурын уналт. Гэвч цаг агаарын байдал байнга муудаж байгаа нь бусад станцууд ажиллахаа больсныг харуулж байна. Тийм ээ, Ник Картер үүнд ямар нэгэн холбоотой байсан гэдэгт би итгэлтэй байна. Тэр тэдний байршлыг яаж мэдсэнийг би мэдэхгүй, гэхдээ тэр бас миний Майя сүмийг нээсэн. Тэгээд тэр, хараал ид, түүнийг бүрэн устгаж чадсан.
  
  
  -Эмэгтэй хүн байна гэсэн мэдээлэл байна...
  
  
  Зембла үл тоомсорлон инээмсэглэв. “Дэгдээхэйгээ чирэх ажлыг Картерт үлдээж, энэ хэргийг секс клубт зугаалж байгаа мэт харагдуулна. Гэвч энэ шуурганд тэр хэзээ ч аралд хүрч чадахгүй. Хэрэв тэр ямар нэгэн гайхамшгаар амьд үлдвэл түүнийг юу ч аврахгүй. Бусад станцууд түүний дайралтанд бэлтгэгдээгүй, харин бид бэлтгэлтэй байсан!
  
  
  Би гутлын хөлийн чимээг сонслоо. Гэнэт танхимын төгсгөлд дүрэмт хувцастай хүн гарч ирэв. Түүний ам нь гайхсандаа ангайж, буугаа авлаа. Тамара бид хоёр зөнгөөрөө эргэж харав. Бид эргэлзэлгүйгээр буудсан. Түүнийг хашгирч эхлэхэд нэг сум хоолойд нь орж, нөгөө сум нь нүдийг нь гаргажээ. Хэн хаана очсоныг би мэдэхгүй. Тэр арагшаа унасан бөгөөд буу нь газарт хангинав. Цусыг бүх чиглэлд цацав. Бид түүнийг газар хүрэхийг хараагүй; Бид аль хэдийн дахин хөдөлж байсан. Юу ч хэлэлгүй сайн бэлтгэгдсэн баг болж хамтарч ажилласан.
  
  
  Бид өрөөнд орж ирлээ. Манай револьверууд хаалга бүрэн нээгдэж амжаагүй байтал гал асааж байлаа. Гайхсан царайтай хамгаалагчдын нэг нь гэдсийг нь бариад уначихав. Тамара эргэж хараад зэвсгээ өргөх зуураа хоёрдугаар харуулыг сайхан нүх гаргав. Нэг техникч унаж, нөгөө нь аажмаар өвдөг сөхрөв. Тохел ирвэс шиг хурдан зузаан модон ширээ хөмрүүлэв. Эд анги, багаж хэрэгсэл нь тараагдсан. Тэр хурандаа Земблаг араас нь таглаа. Түүний Colt .357 гал гаргаж эхлэв. Бидний дайралтанд балмагдсан, шантарсан сүүлийн хоёр техникч онгорхой хаалганы зүг гүйлээ. Тэд хоёулаа хоцорсон. Тамара онилж, тэднийг үхэлд хүргэхэд тэд унасан.
  
  
  Би Тохелийн цохилтоос зайлсхийхийн тулд нугалав. Миний буу хоосон байсан. Би Тохел руу шидээд хоёр дахь нь шүүрч авлаа. Тохел ухасхийн, буу араас нь шүүгээ рүү уналаа. Зембла над руу галзуу юм шиг дайрав. Тэр саадыг давж байгаа юм шиг ширээн дээгүүр харайв. Яг л бар шиг урагш гүйж ирээд намайг унагав. Бид хамтдаа шалан дээр унав. Бидний хуруунууд нударгаараа зангидаж амжсангүй. Хоёр дахь буу миний хуруунаас тасарч, гурав дахь буу нь тулалдааны халуунд миний хүрэмнээс мултарсан. Земблагийн хатуу гавлын яс эрүүг минь цохиж хамрыг минь илэн цус урсахад хуруугаараа үсийг нь туузан доор нь атгав. Миний нударга босож, ачийг нь хариулав. Түүний хамар хугарахыг сонсоод би сэтгэл хангалуун инээв. Түүний арьс, мах нь урагдсан байв. Тэр өвдөж уйлсан. Тэр толгойгоо хурдан эргүүлсэн бөгөөд энэ нь түүнийг аварчээ. Эс бөгөөс үхлийн аюултай ясны хэлтэрхий тархийг нь цоолох байсан.
  
  
  Түүний хариулт бол ястай өвдгөөрөө миний гэдсийг цохисон. Тэр намайг барьж байсан хөлийг минь барьж авахыг оролдов. Бид бие биенийхээ дээгүүр өнхрөв. Тамара ч, Тохел ч бидэн рүү буудаж зүрхэлсэнгүй. Гэсэн хэдий ч тэд нэг ч удаа оноо авалгүй ойрын зайнаас бие бие рүүгээ бууджээ. Зембла миний шөрмөс эсвэл хөлийг минь хугалахыг оролдсон хэвээр байв. Өвдөг минь түүний хамгаалалтгүй цавинд дарав. Би түүнийг дуусгана гэж бодсон. Би түүний ёолохыг сонсоод чичирч байгааг мэдэрсэн. Дараагийн секундэд Тохел гэрэлтүүлэг рүү бууджээ. Өрөө харанхуйд бүрхэгдсэн бөгөөд харанхуйд Зембла салж, алга болов.
  
  
  Дуут дохио уйлж эхлэв. Шуурганы нүргээн дунд дуу бараг тасарчээ. Тамара бид хоёр санамсаргүй байдлаар гарах гарц хайлаа. Зембла, Тохел нар тийм биш. Тэд барилгын гадна, дотор талыг мэддэг байсан. Коридорт тэдний хөлийн чимээ сонсогдов. Тэд алга болсон. Би галзууран зэвсгийг хайж олов. Би буу оллоо. Мөн яллагдагчаар татсан эсэх асуудал ч гарч байсан. Би ханцуйндаа гар байгааг мэдэрсэн. Тамара. Бид коридорт тэнүүчилж орлоо.
  
  
  Гадаа, хашаан дотор, байшингийн ард Земблагийн хүмүүс амьд гарч ирэв. Дуут дохио үргэлжлүүлэн уйлж, хаалга онгойж, үхлийн аюултай хоёр гал бидний зүг гүйв. Би буцаж буудлаа. Би хүчтэй ухрахыг мэдэрч, дарьны хурц үнэрийг үнэртэв. Би юу ч оносон эсэхийг мэдэхгүй ч буугаар дүүрэн сумтай байсныг олж мэдээд үнэхээр их баярласан. Бид коридороор хашаа руу гүйлээ. Шөнөдөө бид эргэн тойронд хашгирах чимээ сонсогдов.
  
  
  Бид гүйсэн. Зарим нь ууртай хашгирч, зарим нь догдолж, энэ бүхэн гутлын чимээгээр улам нэмэгдэв. Земблагийн нэг хүн бүдэрч, газар унав. Сумнууд хаалга руу нисч, агаарыг хэлтэрхий, хар тугалгаар дүүргэв. Бид коридорын төгсгөлд байх хаалга руу үргэлжлүүлэн гүйсээр байв. Айсан хэрнээ шийдэмгий байсан Тамара миний араас хана руу гүйв.
  
  
  Бид хаалгаар гарч гадна хашаа руу гүйлээ. Тэд үүнээс илүү гоолын төлөө гуйж чадахгүй байсан. Бидний гүйх хөлийн чимээ буун дууны чимээ дагалдав. Дотор нь гал ассан шигээ гэнэт зогсов. Бид харагдсан цорын ганц хоргодох байр болох овоо эвдэрсэн модон хайрцаг руу яаран гүйв. Тэдгээр нь металл оосортой зузаан банзаас бүрдэх бөгөөд эмзэг электрон төхөөрөмжийг тээвэрлэхэд ашигладаг байв. Тэд гал асаах зорилгоор овоолж байв. Бид хайрцгийн завсраар цөхрөнгөө барин шумбаж байтал буун дуу шуугиж, сумнууд бидний ард газар уналаа.
  
  
  Сумны мөндөр манай түр хоргодох байрыг урав. Би Тамараг доош татав. Ойртон ирж буй армийн эхний хоёр хүн болгоомжтой байхын тулд хэтэрхий тэвчээргүй байв. Хоёр удаа буудаж, тэд цасанд унав. Би хамгаалалтаа бэхжүүлэхийн тулд хайрцгийг галзуу юм шиг хөдөлгөж эхлэв. Зузаан самбар нь сумыг шингээдэг. Зөвхөн харамсалтай шууд цохилт л биднийг цохиж магадгүй, эс тэгвээс тэд бидний ард байгаа байшинг мөлхөх хэрэгтэй болно. Би дээш харсан ч цонхны дэргэд хэнийг ч харсангүй. Бидний эргэн тойронд байсан эрчүүд буугаа цэцэрлэгийн шланк шиг л хар тугалга асгав. Аль зүг рүү харсан ч зугтах хүн дэндүү олон байлаа. Мөн бидэнд хэдхэн тойрог үлдлээ.
  
  
  Гэнэт бүх чимээ шуугиан дунд би цахилгаан асаагуурын дууг сонсов. Нисдэг тэрэгний ротор маш удаан эргэлдэж эхлэв. Шилэн бүхээгт би хоёр хүний дүрсийг харж байлаа. Гурав дахь хамгаалагчдын нэг нь нисдэг тэрэгний бүх талаас түгжээ, олсыг яаран салгав. Миний буунд ганцхан сум үлдлээ. Болгоомжтой онилж, бай оносон. Манаач хашгирч, чичирч эхлэв. Тэр маш чанга хашгирсан тул бүгд түүн рүү ширтэж байтал буудлага хэсэг зуур зогсов.
  
  
  "Тамара, би нэг юм буудъя."
  
  
  - Зүгээр л миний бууг ашигла. Дахиад зургаан сум байна” гэж тэр эмэгтэй Макаровыг надад өгөв.
  
  
  Тэр Пепегийн .22-ыг өөртөө хадгалсан. Тэр надад эргэлзэлгүйгээр өөрийн буугаа өгсөн нь миний хэзээ ч мартагдахааргүй дохио байсан. Тэр нисдэг тэрэг рүү ширтэв. Хөдөлгүүр нь халаахын тулд бүрэн хүчин чадлаараа ажиллаж байв. "Тэд энэ шуурганд устах болно."
  
  
  “Магадгүй, гэхдээ бид энд суугаад харж чадахгүй. Тэд зугтахыг хүсдэг бөгөөд хэрэв тэд амжилтанд хүрвэл бүгдийг дахин эхлүүлэх болно. Хамгийн муу нь тэд дамжуулагчийг асаалттай орхисон бөгөөд та энэ талаар Зембла юу гэж хэлснийг сонссон.
  
  
  "Гэхдээ би өрөөнд байхдаа гэж бодсон ..."
  
  
  "Энэ бол зүгээр л тэдний суулгаж байсан шинэ үндсэн хяналтын систем байсан. Бид үүнийг дуусгасан боловч хоёр дахь дамжуулагч нь өөр газар байна. Энэ бүх гэрлийг харсан хаалганы нөгөө талд би түүнийг хүлээж байсан."
  
  
  “Энэ нь хэдхэн цагийн дотор шуургыг хэн ч зогсоож чадахгүй гэсэн үг. Ядаж Зембла үнэн хэлж байсан бол. Дараа нь цаг агаар дахин хэзээ ч хяналтгүй болно!
  
  
  'Тиймээ. Асуудал нь Зембла ихэвчлэн зөв байдаг.
  
  
  Нисдэг тэрэг аажуухан, тогтворгүй хөөрөх үед буудлага дахин эхэлсэн байна. Тэр нааш цааш ганхав. Бүхээгийн хаалгыг онгойлгох үед хоёр дахь удаагаа буудалцаан зогсоов. Зорчигчийн суудал дээр би Тохелийн туранхай, булчинлаг төрхийг анзаарав. Түүний хөл хаалгыг онгойлгов. Баруун гарт нь нугалж зүүн гараараа түшиж биднийг онилж байсан Унагатай. Тэр миний ойлгоогүй зүйл хашгирав. Энэ хашгирах нь нисгэгчээр ажилласан Земблад зориулагдсан бололтой. Нисдэг тэрэг бага зэрэг хазайж, бидэн рүү гулсав.
  
  
  "Новш! Би уурандаа умбаж байлаа. "Тэр биднийг туулай шиг дуусгахаар ирж байна!" Толгойгоо бүү доошлуул, Тамара!
  
  
  "За" гэж тэр хатуу хоолойгоор хэлэв.
  
  
  Хэдхэн секундын дотор бид сонгох хэрэгтэй болсон. Хэрвээ бид хаалтаасаа гарвал Земблагийн хүмүүс биднийг буудах болно. Бид байрнаасаа үлдвэл дээрээс буудна. Нисдэг тэрэг ойртоход бухимдал, уур хилэн намайг дүүргэв.
  
  
  - Новшийн новшнууд! - Би өөрийгөө архирахыг сонссон. Миний гар бууг чанга атгав. Би цөхрөнгөө барсан, бодлогогүй хүчирхийлэл үйлдсэн. Би хайрцгуудын хооронд үсрэв. Би хүнд мод мөргөхөд бэртсэн мөр, цээжээр минь хүчтэй өвдөж байв. Самбарууд үсэрч, хайрцагнууд унав. Би ойртож буй нисдэг тэрэгний доогуур хашаа руу үсрэв. Би Тохелийн гайхсан царайг олж харлаа. Тэрээр олон жилийн бэлтгэл сургуулилтын ачаар зөнгөөрөө хурдан хариу үйлдэл үзүүлсэн. Түүний .357 Colt Magnum-ын торх над руу эргэлдэн буудлаа. Хүнд сум миний гарыг шатааж, ханцуйг минь урт нүх гаргав. Макаров гар буу миний гараас нисч, надаас хэдэн метрийн зайд унасан.
  
  
  Би Тохелийн инээхийг сонссон. - "Очоод үз Картер!"
  
  
  Би зэвсгийг хайж байгаад эргэлдэж, биеийнхээ доороос эвгүйхэн татаж авлаа. Гар буу цохиж, чичирч, дахин цохив. Миний бие хоёр өөр хүнийх юм шиг санагдсан. Миний зүүн тал өвдөж шатаж, бараг саажилттай байв; Шинэ шарх авсан ч миний баруун тал зүгээр байсан. Нисдэг тэрэг бага зэрэг ганхав. Зембла хүчтэй салхинд түүнийг босоо байлгаж чадахгүй байв. Магадгүй тэр ч бас миний цохилтод цочирдсон байх. Тохел буудаж, алдсан. Тэр хөдөлгөөнийг эсэргүүцэхийг хичээж, нааш цааш савлав. Түүний асар том, мохоо сумнууд миний хажууд цасанд цохив.
  
  
  Тамара өвдөг дээрээ суугаад хайрцаг руу толгойгоо налан байв. Гар бөмбөгийн хооронд би түүний цоолох хашгирахыг сонсов. Анх удаа, цорын ганц удаа би түүнийг гистерикээс айж байгааг харсан. Гурав дахь сумаа би зөнгөөрөө шахав. Хэсэг хугацааны дараа Тохел босгон дээр тонгойж байгаа юм шиг гэнэт агшиж байхыг би харсан. Түүний нүд нь үүрнээсээ цухуйв. Түүний хоолойноос үг биш, утгагүй ханиалгах чимээ гарчээ. Тэр ханиалгаж, хашгирч, хоосон Магнумынхаа гохыг дарав. Тэр чангарч, чичирч байв. Дараа нь тэр аажмаар урагш бөхийж, нисдэг тэрэгнээс унасан.
  
  
  Тохел газар хүчтэй цохилоо. Гайхсан хүмүүс нь удирдагчаа нас барсныг ойлгохгүй байгаа юм шиг чимээгүйхэн харж байв. Би мөсөөр хучигдсан хашаандаа чимээгүйхэн суулаа. Би сул дорой, дотор муухайрч байсан. Цорын ганц чимээ нь Тамарагийн нам гүм уйлах чимээ, Зембла босож нисэх үед нисдэг тэрэг гэнэт хурдасч байв.
  
  
  Дотор муухайрах нь арилсан боловч сул тал нь арилаагүй. Би эргэн тойрныхоо хүмүүст буудуулах эрсдэлийг анзааралгүй сөхрөн суулаа. Би нисдэг тэрэгний роторын салхинд тонгойв. Макаров өөрийн гэсэн амьдралтай юм шиг урж тас татав. Миний сүүлчийн гурван сум эмзэг өндөр даралтын танк руу исгэрэв. Хэт оройтсон харвасан, нисдэг тэрэг аль хэдийн хэт өндөрт ниссэн байх вий гэж айж байлаа. Гэвч дараа нь гол сэнс хачирхалтай нунтаглах чимээ гаргаж эхлэв. Зембла түүнийг удирдахыг оролдох үед нисдэг тэрэг дуугарч, шажигнав. Тэр савлаж, хациенда дээгүүр улам өндөрт нисэв. Дараа нь гэнэтийн цочрол. Тэр доош гулсаж эхлэв. Ямар нэг зүйл дэлбэрч, нэг хэсэг төмөр бидний дээгүүр нисэв. Бид жижиг дэлбэрэлт сонссон. Хэсэг хугацаанд нисдэг тэрэг хөдөлгөөнгүй эргэв. Бяцхан дөл бүрээсийг долоов. Дараа нь том нуманд шумбаж, хациендагийн гол барилгын нөгөө жигүүрийг мөргөв.
  
  
  Аймшигтай чичиргээнээр нисдэг тэрэг Земблагийн хамт ойролцоох барилга руу унасан. Би газарт шидэгдсэн. Хашаан дээгүүр хананы хэсгүүд дам нуруу, цонх, өрлөгийн хамт нисэв. Нисдэг тэрэг том нүх гаргасны улмаас дээвэр нь нуржээ. Тэнгэрт өлсгөлөн дөл дүрэлзэв. Толгой эргэхдээ би үсрэн бослоо. Би юу ч хугалаагүй, гэхдээ миний аль хэдийн гэмтсэн хамраас одоо тасралтгүй цус урсаж байв. Амьсгалж байгаад хайрцгуудын дундуур бүдэрч, Тамараг оллоо. Бид эндээс явах ёстой байсан. Миний тэмтэрсэн гар түүний зөөлөн муруйнд хүрэв. Тэр хэсэг зуур надаас зууран хуруугаа шаргал үсээр минь зөөлөн гүйлгэв. Одоо эвдэрсэн хаалтаар хамгаалагдсан тэрээр ямар ч гэмтэлгүй байв.
  
  
  Гал түймэр хурдан тархав. Гялалзсан гэрэлд би Земблагийн үлдсэн хүмүүсийг тойрон гүйж байхыг харав. Тэд явах газаргүй, юу хийхээ мэдэхгүй байв. Ямар ч байгууллага байхгүй болсон. Тэдний удирдагч үхсэн бөгөөд тэдэнд ямар ч зорилго үлдээгүй. Ийм нөхцөлд тэд баатар болж үхэх талаар хоёр дахин бодох болно. Гэвч тэд дайснууд, аюултай дайснууд хэвээр байв. Хэрэв бидэнд энэ бүхнээс зугтах боломж байсан бол одоо л болох байсан.
  
  
  Бид хайрцгаасаа мөлхөж гараад хамгийн ойрын барилгын арын өөд гүйв. Тэр болгонд бид хажуу тийш харайж, хажуугаар нь хэн нэгэн гүйх үед нугалж байв. Амьсгалан бид шатаж буй гол барилгын хажуугаар буцаж гүйв. Тамарагийн уруул дээрх инээмсэглэл тэр ч бас надтай адилхан бодолтой байгааг хэлж байлаа. Энэхүү дүрэлзсэн галд Земблагийн сүүлчийн дамжуулагч устгагдаж, төмрийн хаягдал болжээ.
  
  
  Хэсэг хүмүүс биднийг төв орцноос олж хараад гал нээсэн. Сумнууд бидний эргэн тойронд сүрдмээр исгэрч, бидний хоёр талын хананы тоосгонуудыг эвдэж байв. Бид хаалгыг нугаслан орж, араас нь цохиж, чулуун чулуун өргөн замаар гүйв. Мөсөн салхины исгэрэх исгэрэх чимээ галын шажигнах чимээ, бидний ард нурж унасан барилгуудын шаржигнах чимээтэй холилдсон. Яг л тамын симфони шиг байсан.
  
  
  Бид толгодын ёроолд хүрсэн бөгөөд одоо өндөр овоолгын хажуугаар өнгөрөх ёстой байв. Ширүүн шуурга Тамараг хэд хэдэн удаа хөлөөс нь унагав. Би түүнийг босоход нь туслаад тэр даруй гулгамтгай мөсөн зам руу уналаа. Бид замаа үргэлжлүүлэв.
  
  
  Амьсгалан бид эцэст нь завины нөмөр нөөлөгт хүрч ирлээ. Бидний бодож байсан зүйл бол завь, түүнийг хэрхэн хөдөлгөх тухай байв. Хэрэв бид үүнийг даван туулахын тулд тэнд завь байх ёстой. Би хаалгыг түлхэв. Тэр бууж өгсөнгүй, би мөрөн дээрээ цохих хангалттай хүч чадалгүй байсан ч Тамара Пепегийн буугаар түгжээг чимээгүйхэн бууджээ.
  
  
  Сүүлчийн хүчин чармайлтаар бид усан онгоцны зогсоолыг давлаа. Тэнд завь байсан. Арван тохойн гялалзсан дарвуулт завь яг л уясан азарга шиг догдолж байлаа. Эрсдэлгүйгээр далайд гарах нь аюулгүй мэт санагдсангүй. Дарвуулт завь нь далайн давалгаан дээр өндөр хурдтай давхихын тулд бүтээгдсэн боловч энэ шуурганд усан онгоцны зогсоол дээр хүнд далайд амархан хөмөрч болно. Гэхдээ миний хамгийн сүүлд хүссэн зүйл бол арал дээр үлдэх явдал байв.
  
  
  Тамара том хаалгыг онгойлгож, олсыг тайлав. Би хяналтын самбарны доор гүйлгэж, хөдөлгүүрийг урьдчилан халаав. Миний булчингууд бүх биеэр өвдөж байв. Эрэгтэйчүүд усан онгоцны буудал руу гүйв. Тэдний хашгирч, буудаж байхыг би сонссон. Би эхлүүлэх товчийг дарсан. Хөдөлгүүр асч, найтааж, жиргэж, дараа нь архиран амьдарлаа. Миний гар зөнгөөрөө тохируулагч руу хүрч байгааг би бүдэгхэн мэдэж байлаа. Хөл доорх архирах нь хүчтэй цохилт болж хувирав. Эхний хүмүүс арын хаалгаар орж ирэхэд дарвуулт онгоц завины байрнаас гол руу нисэв.
  
  
  Булангийн гадна талд бид Панамын булангийн шуургатай давалгаанд өртөв. Бидний хурд гурван зангилаа хэтртэл би удааширсан. Тэнгис бол бидний дээгүүр хэвтээ байдлаар дээш өргөгдсөн цагаан хөөстэй хөөс байв. Завь эргэж амжсангүй. Нумыг булж, давалгааны нөгөө талд гадарлав. Урд талын тавцан болон бүхээгийн дээврээс ус урсав. Би завийг барихад хэтэрхий сул байсан. Миний гарыг даган цус урсаж, хамраас минь урсав. Би хяналтаа орхих хэрэгтэй болсон. Би унаж байгаа юм шиг санагдсан. "Хянаагаа ав" гэж би бараг сонсогдохооргүй хэлэв. "Тамара, жолооны ард суу. Би чадахгүй... Ухаангүйн ангайсан харанхуй намайг бүрхэв. Би сүүлчийн удаа тэнгэр рүү харан инээмсэглэв. Цаг агаар өөрчлөгдсөн.
  
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би гамак дээр хэвтэж байна гэж мөрөөддөг байсан. Сэтгэл догдлол намайг нааш цааш зөөлхөн сэгсэрлээ. Би гуталгүй, дэрний оронд хүрэм өмсөөд хэвтэв. Завь чимээгүй машинуудтай хөдөлгөөнгүй зогсож байв. Хөнгөн салхи үлээж байв; нар халуун байсан.
  
  
  Миний хоёр дахь сэтгэгдэл бол би мөрөөдөж байсан. Өглөө бүх зүйл дээшээ хараад урам хугарах үед л дуусдаг гайхалтай эротик зүүднүүдийн нэг нь надад байсан. Тамара зөвхөн хөхний даруулга, дотуур өмд өмсөн хатуу хашлага налан байв. Түүний урт, уян хатан хөлийг тавцан дээр сунгаж, нурууг нь нумарсан, хөхийг нь түлхэж, нүүрээ аль болох наранд тусгах гэж өргөсөн нь миний зүүдэндээ харах дуртай мэдрэмжтэй алсын хараа юм. Гэхдээ тэр жинхэнэ, жинхэнэ, нар шиг байсан! Би санаа алдаад гараа нугалав. Өвдөлт бас жинхэнэ байсан. Би босоод суулаа. Завь цэнхэр давалгаанд дарагджээ. Тэнгис тайван, тэнгэр нүд гялбам цэлмэг байв. "Сайн уу" гэж Тамара инээмсэглэв. Тэр гараа нүднээсээ дээш өргөж, хурц нарнаас өөрийгөө хамгаалав.
  
  
  "Сайн уу" гэж би хариуд нь инээмсэглэв. "Бид дрифт хийж байна."
  
  
  "Бид түлшгүй болсон."
  
  
  "ТУХАЙ."
  
  
  “Чамайг ухаан алдсанаас хойш хэдхэн минутын дараа хөдөлгүүр дуугарч, зогссон. Надад өөр хийж чадах зүйл алга.
  
  
  'Мэдээж үгүй.'
  
  
  "Урсгал биднийг хэдхэн цагийн дараа эрэг рүү аваачна."
  
  
  "Бид завгүй байх болно. Жаахан амрах нь биднийг гэмтээхгүй.
  
  
  "Би ч бас тэгж бодож байна" гэж тэр хэлэв. Тэр толгойгоо дахин шидэв. "Эдгээр хувцас хэт халуун болж, би бага зэрэг наранд шарахыг хүссэн. Би чамайг дургүйцэхгүй гэж найдаж байна уу?
  
  
  "Би хэн бэ? Хэзээ ч үгүй!'
  
  
  Харц минь тунгалаг оюу усан дээгүүр алсын манантай эрэг рүү чиглэв. Панам гэрэлд гялалзаж, тэнгис тайван байв. Би чимээгүйг мэдэрсэн. Салхи нэг ч амьсгалсангүй. Өвсний орооцолдсон дунд нэг ч амьтан чимээ шуугиан дэгдээсэнгүй, маргад эрдэнийн өтгөн ойгоос ганц ч дуу гарсангүй. Үүнд хэтэрхий эрт байсан. Гол мөрөн, суваг нь зузаан мөсөнд бөглөрсөн хэвээр байв. Гэвч мөс удахгүй хагарч, бутрах болно. Уулын цас хайлж энд тэнд түр зуурын үер болж магадгүй ч энэ нь ирээдүйд байсан. Хүн ба араатан амьтад Земблагийн хүчтэй шуурганы улмаас үүссэн гайхалтай аймшигт үзэгдлээс гарахыг хичээсэн хэвээр байв. Хожим нь тэд нас барсан хамаатан садандаа гашуудаж, гэр орноо сэргээн босгож эхэлнэ. Гэхдээ энэ нь дараа нь болно ...
  
  
  Дулаан, анхилуун агаараар амьсгалж, хөлөө тавцан дээр чанга тавив. Миний нүүрэнд том инээмсэглэл тодорлоо. "Үүний төлөө тэмцэх нь үнэ цэнэтэй байсан."
  
  
  Тамара уйтгартай нигүүлсэлтэйгээр бослоо. Тэр над дээр ирээд хүзүүгээр минь зөөлөн ороов. Түүний хуруунууд миний цамцны товчийг шүүрэн авав. Түүний гар миний цээжин дээгүүр гулсав.
  
  
  "Сэтгэл хөөрөл дууслаа" гэж би хэлэв. "Чи дахиж санаа зовох хэрэггүй."
  
  
  "Би хэзээ ч ийм зүйл хийх шаардлагагүй байсан, Ник, гэхдээ надад таалагдаж байна."
  
  
  "Бид Панамд хүрэхэд бидний зам зөрөх болно. Хараахан болоогүй...'
  
  
  "Үгүй" гэж тэр миний чихэнд гунигтай шивнэв.
  
  
  “Чамд өөрийн үүрэг хариуцлага бий, надад ч бас бий, бид хэзээ ч нөгөөгийнхөө төлөө өөрчлөгдөхгүй. Бүх зүйл сайхан байсан, Панам руу очих хүртэл сайхан байх болно."
  
  
  "Усан онгоц хөвж байна."
  
  
  "Тэгээд бид энэ талаар юу ч хийж чадахгүй."
  
  
  "Бид боломжтой хэвээр байхад хөгжилтэй байхын тулд."
  
  
  Би түүнийг ширүүн үнсээд, түүний хатуу бөгөөд уян хатан биеэ өөр рүүгээ татлаа.
  
  
  Би буруу байсан. Сэтгэлийн хөөрөл хараахан дуусаагүй байна.
  
  
  Номын тухай:
  
  
  Энэ бүхэн Мексик дэх AX-ийн төлөөлөгчийн хүлээн авсан эвдэрсэн радио мессежээр эхэлсэн. Одоо Ник Картер шумуулын эрэг гэж нэрлэгддэг Никарагуагийн өтгөн ширэнгэн ойгоор явж байв. Тэрбээр шумуул, хорт могой, тэсвэрлэхийн аргагүй халуунд бүслэгдсэн байв. Түүний аялал харгис хэрцгий байсан ч эртний Майячуудын сүмийг олох хэрэгтэй болсон. Хурандаа Земблагийн штаб тэнд байрладаг байв. Мөн энэ нь Төв болон Өмнөд Америкийг туйлын бүс болгон хувиргаж чадна. Хүйтний эрч чангарч байгаа энэ үед Ник Оросын КГБ-ын ажилтан Тамара Кировад Америк энэ тамын төлөвлөгөөнд ямар ч хамаагүй гэж итгүүлэх ёстой.
  
  
  Гэвч хурандаа Зембла мөсөн аймшгаа дахин сэргээж чаджээ. Дараа нь Ник Картераас боломжгүй зүйлийг хийхийг хүсэх болно...
  
  
  
  Агуулгын хүснэгт
   2-р бүлэг
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  Алуурчин: Codename Vulture
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  Алуурчин: Codename Vulture
  
  
  Америкийн Нэгдсэн Улсын нууц албаны хүмүүст зориулав
  
  
  
  Эхний бүлэг.
  
  
  Хуурай уруулаа бүдүүн хэлээрээ долоож, толгой дээрх нар руу нүдээ цавчив. Миний аманд хуучин цаасны амт мэдрэгдэж, чихэнд уйтгартай боловч байнгын чимээ сонсогдов.
  
  
  Би жижигхэн туранхай бутны ирмэг дээр ухаангүй хэвтсэнийг яг таг мэдэх боломжгүй байв. Анх ирэхдээ хаана байгаагаа, яаж ирснээ санахгүй байлаа. Дараа нь би үүлгүй тэнгэрээс шархадсан шонхор шувуу шиг унаж буй жижиг Мүүни онгоцыг мушгисан гялалзсан хог хаягдлыг харав. Хагас хугарсан төмөр туузууд - хүчтэй цохилтын үлдэгдэл - бор өвсний дээгүүр гучин метрийн өндөрт өргөгдсөн бөгөөд нимгэн утаа тэнгэрт хүрэв. Онгоцыг газар мөргөхөд нь шидэгдэж, галын дөлөөс мөлхөж байснаа одоо санав. Нарны байрлалаас би өглөө унаснаас хойш хэдэн цаг өнгөрснийг ойлгов.
  
  
  Хэцүү, маш их өвдөж, урагдсан хаки өмдний дундуур гуяндаа халуун цагаан шаврыг тэмтэрч суув. Өмссөн буттай цамц нуруунд минь наалдаж, биений минь үнэр хамар цоргиж байв. Нарны гэрлээс нүдээ халхлах гэж гараа өргөөд, ганц шүхэр хуайсны сийрэг ногоонд л тасарсан өндөр арслангийн өвс бүх талаар эцэс төгсгөлгүй сунах мэт харав. Соёл иргэншлийн шинж тэмдэг байсангүй, зөвхөн эцэс төгсгөлгүй өвс, модтой тэнгис байв.
  
  
  Тас дээгүүр чимээгүйхэн хөдөлж, тойрон эргэлдэж байв. Шувуу миний өмнө газарт сүүдэр тусгаж, нүдээ олсон байдалтай өлгөж, ажиглав. Чихний минь шуугиан одоо илүү тод мэдрэгдэж, миний толгойд огт байхгүй юм шиг санагдав. Дуу нь ослын газраас ирсэн байна. Энэ нь ялааны чимээ байв.
  
  
  Би сүйрсэн зүйл дээр анхаарлаа төвлөрүүлэв. Дараа нь тас шувуу, бөөгнөрсөн ялаа надад Алексис Саломос энэ онгоцонд надтай хамт байсан гэдгийг санууллаа - асуудал гарах үед тэр онгоцыг жолоодож байсан. Би нүдээ цавчсан ч ослын газрын ойролцоо түүнийг хараагүй.
  
  
  Сулхан босоод хөл минь хөндүүрлэж байгааг мэдэв. Бүх бие нь өвдөж байсан ч хугарсан яс байхгүй бололтой. Түүний зүүн гарын шууны урт зүсэлт аль хэдийн эдгэрч, цус нь хатсан байв. Би шатаж буй онгоцны сэгийг баргар царайлан харлаа. Би Алексисыг амьд үлдсэн эсэхийг мэдэхийн тулд олох хэрэгтэй болсон.
  
  
  Онгоцны их бие рүү ойртоход ялаа шуугиан чангарлаа. Би тонгойн бүхээг рүү харсан ч найзыгаа анзаарсангүй. Би гэдэс дотор муухайрч байна. Тэгээд сүйрсэн онгоцны урдуур алхаж, шатсан сэнс, үрчгэр их биений хажуугаар өнгөрөхдөө гэнэт зогсов.
  
  
  Алексисын цогцос арав орчим метрийн зайд бүдүүлэг цуст овоолон хэвтэж байв. Тэр ч бас хөөгдсөн боловч онгоц түүнийг сүйрүүлэхээс өмнө биш. Онгоцны салхины шилний цохилтоос болж толгойны урд хэсэг болон нүүр нь бяцарч, хүзүү нь хугарсан бололтой. Хувцас нь урагдаж, хатсан цусанд будагдсан байв. Том хүрэн ялаанууд түүний биеийг бүрхэж, бүх час улаан хагархай руу мөлхөж байв. Цогцосны цаадах урт өвсөнд нүүдэллэхийг хараад миний бие бага зэрэг өвдөж, нүүр буруулж эхлэв. Толботой эрлийз алгуурхан ойртож, миний байгааг мэдсэн ч санаа тавихын аргагүй өлссөн байв. Түүний гадаад төрх миний тархинд бичигдсэн хэвээр байх хооронд эрлийз бие болон бие хоёрын хоорондох богино зайг туулж, Алексис Саломосын хажуугаас ил гарсан махыг шүүрэн авч хэсэг таслав.
  
  
  - Зайл, хараал ид! - Би араатан руу хашгирав. Би шатсан мод аваад эрлэг рүү шидэв. Амьтан өвсөн дээгүүр мөлхөж, цустай амаа үүрч явав. Хэсэг хугацааны дараа тэр тэнд байхаа больсон.
  
  
  Би дахин мангар бие рүү харлаа. Надад булах хүрз ч байхгүй байсан тул 24 цагийн дотор амьтад сүйтгэхээр орхисон.
  
  
  За яахав, би тусалж чадсангүй. Алексис Саломос ч мөн адил үхсэн, оршуулсан ч бай оршуулгагүй ч байсан. Эцэст нь тэд түүнийг гүйцэж алж, намайг ч бараг авах шахсан. Наад зах нь энэ хүртэл би ямар нэг байдлаар амьд үлдсэн. Гэхдээ би Родезийн бут сөөгний хамгийн гүн хэсэгт орших Салисбери, Булавайо хоёрын дундуур явж байгаа гэж итгэсэн учраас миний азын хамгийн том сорилт хараахан ирээгүй байж магадгүй юм.
  
  
  Би онгоцны сэгийг дахин цогцсыг нуух хүртэл нь тойрон алхлаа. Ашигласан онгоц таван мянган фут өндөрт найтааж, ханиалгаж эхлэхийн өмнөхөн Саломос бид удахгүй жижигхэн тосгоны хажуугаар нисэх болно гэж хэлсэн. Түүний хэлсэн үгнээс харахад тосгон баруун урд зүгт таваас далан таван бээрийн зайд байсаар байна гэж би тооцоолсон. Ус, зэвсэггүй бол тэнд очих магадлал маш бага байсан. Миний ихэвчлэн авч явдаг Лугер болон бүрээстэй хутга хоёрыг Солсбери дахь зочид буудалд минь үлдээсэн. Тэдний хэн нь ч миний подволкны доор нуугдаж чадахгүй байсан бөгөөд ямар ч байсан би тэднийг Булавайо руу явах онгоцонд хэрэгтэй гэж төсөөлөөгүй. Би амарч, амарч байсан.
  
  
  Улар Америкийн маш нууц тагнуулын агентлаг болох AX-тай хамтран ажиллаж байсан бөгөөд Салисбери хотод санамсаргүй тохиолдлоор танилцсан Афинаас ирсэн хуучин найзтайгаа хамт явж байсан юм. Одоо энэ найз нас барсан бөгөөд түүний надад ярьсан зэрлэг түүх нь үнэмшилтэй болсон.
  
  
  Би ойролцоох морин шоргоолжны овоолсон толгой шиг өндөр хатуу цагаан шавар овоолсон олон яндантай үүдэнд очив. Би түүн рүү бөхийж, алс холын эгнэсэн халуурсан модыг ширтэн, онгоцны сэгний нөгөө талд шуугиан дэгдээх ялааг үл хайхрахыг хичээв. Гуравхан хоногийн өмнө би Солсбери дэх Пионерийн дурсгалын цэцэрлэгт хүрээлэнгийн ойролцоох жижиг ресторанд Алексис Саломостой танилцсан. Би дэнж дээр хотыг харж сууж байтал Саломос миний ширээний дэргэд гэнэт гарч ирэв.
  
  
  "Ник? Ник Картер? - гэж тэр хэлээд царайлаг бараан царайнд нь удаан инээмсэглэл тодорлоо. Тэр бол дөч гаруй насны буржгар үстэй, дөрвөлжин эрүүтэй, буржгар үстэй хүн байсан бөгөөд толгойн доторх нууцыг олж харж байгаа мэт нүд нь хурц ширтдэг. Тэрээр Афин дахь нэгэн сонины эрхлэгч байсан.
  
  
  "Алексис" гэж би гараа сунгахаар бослоо. Тэр хоёр гараараа бариад хүчтэй сэгсэрч, инээмсэглэл нь минийхээс ч илүү өргөн. "Чи Африкт юу хийж байгаа юм бэ?"
  
  
  Инээмсэглэл алга болж, түүнийг миний санаж байснаас өөр харагдаж байгааг би анх удаа ойлгов. Тэр надад хэдэн жилийн өмнө Афинд барууныханд чухал бичиг баримт хулгайлсан КГБ-ын хүнийг олоход тусалсан. Тэр цагаас хойш нэлээд хөгширсөн бололтой. Түүний царай эрүүл төрхөө алдаж, ялангуяа нүдний эргэн тойронд.
  
  
  Гэж тэр асуув. -"Намайг тантай нэгдвэл дургүйцэх үү?"
  
  
  "Чи тэгэхгүй бол би гомдох болно" гэж би хариулав. "Та сууна уу. Зөөгч!" Нэг цагаан хормогчтой залуу ширээнд дөхөж ирээд бид хоёр британ але захиалав. Бид ундаанууд ирэн, зөөгчийг явах хүртэл ярилцаж, дараа нь Саломос бодолд автав.
  
  
  "Чи зүгээр үү, Алексис?" - Би эцэст нь асуув.
  
  
  Тэр над руу инээмсэглэсэн ч инээмсэглэл нь нимгэн бөгөөд албадан байв. "Би асуудалд орсон байсан, Ник."
  
  
  "Надад хийж чадах зүйл байна уу?"
  
  
  Тэр дөрвөлжин мөрөө хавчив. "Юуг ч хийж чадна гэдэгт би эргэлзэж байна." Тэр англиар сайн ярьдаг ч мэдэгдэхүйц аялгатай. Тэр шар айрагнаас удаан балгав.
  
  
  Би асуусан. - "Чи энэ талаар надад хэлмээр байна уу?" "Эсвэл хэтэрхий хувийн юм уу?"
  
  
  Тэр гашуунаар инээв: "Өө, энэ бол хувийн зүйл юм, найз минь. Та үүнийг маш хувийн шинж чанартай гэж хэлж болно." Түүний харц надтай тулгарав. "Хэн нэгэн намайг алах гэж байна."
  
  
  Би түүний царайг харлаа. "Чи итгэлтэй байна уу?"
  
  
  Муухай инээмсэглэл. "Би хэр итгэлтэй байх ёстой вэ? Афинд винтовын сум цонх хагарч, толгойг минь инчээр алдлаа. Тиймээс би зөвлөмжийг авч байна. Би Солсбери дэх үеэлтэйгээ уулзахаар завсарлага авч байна. Тэрээр арван жилийн өмнө энд цагаачилсан импортлогч худалдаачин юм. Би энд хэсэг хугацаанд аюулгүй байя гэж бодсон. Тэгээд хоёр хоногийн өмнө төв өргөн чөлөөнд хар Мерседес намайг мөргөх шахсан. Замын хажууд зогссон жолооч миний өмнө нь Афинд харж байсан хүнтэй яг адилхан байв. "
  
  
  "Чи энэ хүн хэн болохыг мэдэх үү?"
  
  
  "Үгүй" гэж Саломос толгойгоо удаан сэгсэрлээ. "Би түүнийг саяхан Аполлоны барилгаас гарч явахыг нь би тэнд бага зэрэг тагнаж байхдаа харсан." Тэр зогсоод але руугаа харав. "Та Аполлоны шугамын талаар сонсож байсан уу?"
  
  
  "Нефть тээвэрлэгч компани, тийм үү?"
  
  
  "Тийм шүү, найз минь. Миний нутаг нэгт Никкор Минуркосын эзэмшдэг дэлхийн хамгийн том танкийн цуваа."
  
  
  "Тиймээ. Би Минуркосыг мэднэ. Хуучин тэрбумтан далайчин. Даяанч; Өнөө үед хэн ч үүнийг харахгүй байна."
  
  
  "Дахин үнэн" гэж Саломос хэлэв. "Минуркос бараг 10 жилийн өмнө харьцангуй залуу байхдаа олон нийтийн ажлаасаа тэтгэвэрт гарсан. Тэрээр Плаза де ла Конститусионы ойролцоох Аполло байшин дахь пентхаусдаа бараг бүх цагаа өнгөрөөдөг гэж үздэг бөгөөд тэрээр бизнесээ эрхэлдэг. Хувийн харилцаа холбоо нь Minurcos-ийн ойр дотны хүмүүс голчлон хийсэн "Бараг хэн ч түүнтэй хувийн үзэгчдийг хүлээж авдаггүй."
  
  
  "Маш баян хүмүүс хувийн нууцаа маш их үнэлдэг юм шиг байна" гэж би алиагаа шимэн хэлэв. "Гэхдээ Минурк таны амь насанд халдсантай ямар холбоотой юм бэ?"
  
  
  Саломос гүнзгий амьсгаа аваад аажуухан гаргалаа. "Ойролцоогоор зургаан сарын өмнө Монуркогийн зан байдал өөрчлөгдөж эхэлсэн. Минуркосын тухай мэдээлэл Афины олимпийн уншигчдын хувьд сэтгэл хөдөлгөм бөгөөд чухал байдаг тул энэ нь надад болон мэдээжийн хэрэг бусад сонины редакторуудад онцгой сонирхолтой байсан. Үргэлж улс төрөөс хол байсан Минурк Афин дахь эрх баригч хунтагийн эсрэг олон нийтэд мэдэгдэл хийж эхэлснийг анхаарна уу. Хурандаа нарын дундах дарга нар сул дорой, социалист гэж гэнэт зарлав. Тэд 1967 оны дөрөвдүгээр сарын 21-ний “хувьсгал”-аас урвасан гэж мэдэгдсэн. Константин II эсвэл бусад хаант засаглалыг сэргээснээр Грек илүү дээр байх болно гэсэн санааг илэрхийлэв. Тэрээр Папандреу зэрэг зүүний үзэлтнүүдийн аюулыг дурдаж, Грекийн засгийн газарт дахин "сэгсрэх" хэрэгтэй гэж санал болгов.
  
  
  “За” гэж би “Энэ хүн энэ олон жилийн дараа гэнэт улс төрд орох эрхтэй. Магадгүй тэр мөнгөө үрэхээс залхсан байх."
  
  
  "Бүх зүйл цаашаа явж байх шиг байна. Минуркос шиг хүн олон найз нөхөд худалдаж авч чадна. Генерал хурандаа нар ирж байна.
  
  
  Пентхаус руу буцах боловч тэд хэвлэлийнхэнд зочлох талаар ярихгүй. Минурк Грекийн хойд хэсэгт, Эгийн тэнгисийн Миконос арал дээр тусгайлан барьсан хуаранд хувийн армийг санхүүжүүлдэг гэсэн цуу яриа байдаг.
  
  
  Эцэст нь, хурандаа Деметриус Расионе саяхан алга болсон явдал юм. Минуркос давамгайлсан сонин түүнийг Пирейд завиар зугаалж байхдаа живсэн гэж дүгнэсэн ч цогцсыг нь хэзээ ч олоогүй байна. Никкор Минуркос одоо Расионыг өөрийн сонгосон хүн болох фашист Деспо Адельфиа гэдэг хүнээр солих томоохон кампанит ажлыг эхлүүлж байна. Хунта Аделфиг хүсэхгүй байгаа ч түүний шинэ, эрхэм удирдагчид генералуудын штаб дахь Минурка болон түүний найзуудаас айдаг."
  
  
  "Сонирхолтой нөхцөл байдал" гэж би хүлээн зөвшөөрөв, "гэхдээ Минуркос цуст төрийн эргэлт хийх санаатай терроризмын кампанит ажил эхлүүлж байна гэж та бодож байна уу?"
  
  
  "Магадгүй. Гэхдээ өөр боломжууд бий. Сэтгүүлчдийн хэн нь ч Аполлоны орой дээрх пентхаусаас ирж, явахаасаа өмнө хараагүй шинэ царайнууд бий; Минуркос өөрөө нуугдсаар л байна. Гэсэн хэдий ч шинэ царайны нэг нь Адриан Ставрос хэмээх Грек америкийнх болохыг би анзаарсан."
  
  
  Миний нүд Саломос руу үл ялиг онийлголоо. "Ставрос Афинд байна уу?" - Би удаанаар бувтналаа. "Минуркостой нөхөрлөх үү?"
  
  
  "Тийм юм шиг байна. Хэрвээ..."
  
  
  "Хэрвээ зөвхөн яах бол?"
  
  
  "За. Минуркосын саяхны хэлсэн үгс нь зан араншингүй байсан тул тэр тэдний эх сурвалж биш байж магадгүй юм."
  
  
  "Ставрос Минуркосын эзэнт гүрнийг булаан авсан уу?"
  
  
  "Магадгүй Минуркосын хүслийн эсрэг байж магадгүй" гэж Саломос санал болгов. "Магадгүй аль хэдийн жижиг хэмжээний төрийн эргэлт болсон байж магадгүй. Минуркос маш нууцлагдмал бөгөөд үргэлж доод албан тушаалтнаар дамжуулан бизнес эрхэлдэг тул түүнийг алах эсвэл баривчлах, түүний нэрээр үйлдэж, асар их мөнгийг хэнд ч анзааралгүй зарцуулж магадгүй юм. Анхаар. Шууд. Үүний дараа "Би ийм онолыг нийтлэлдээ дэвшүүлж байхдаа Афинд миний амь насанд халдсан анхны оролдлого хийсэн."
  
  
  Санаа зовсон харц түүний нүдэнд эргэж ирэв. Би Адриан Ставрос дээрх AX файлыг санаж, түүнийг ийм маневр хийх чадвартай гэдгийг ойлгосон. Ставрос оюутан байхдаа Йелийн их сургуульд зурагт хуудасны жагсаал хийж байсан. Дараа нь тэрээр Тагнуулын төв газрын байрыг тэсрэх бөмбөг дэлбэлэхэд оролцож, улмаар сенаторын амь насанд халдсан. Тэрээр Холбооны мөрдөх товчоо, Тагнуулын төв газрын савраас мултарч, Бразилийн хаа нэгтээ оршуулж, хууль бус наймаа, хүн амины хэрэг зэрэг ноцтой гэмт хэрэг үйлдэх болсон. АНУ-д түүний эсрэг нотлох баримт бага байсан тул АНУ түүнийг буцааж авчрахыг оролдоогүй. Гэхдээ Бразилд тэд түүнийг харж байсан.
  
  
  "Тэгээд чамайг Солсберигийн энд дагуулах гэж оролдсон хүн үү?" Би асуусан. "Чи түүнийг Аполлоны барилгын пентхаусаас гарахыг харсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ, Ник" гэж Саломос хэлэв. Тэр үлдсэн шар айрагнаас нэг балгаж аваад, толгод уруудсан хибискусаар бүрхэгдсэн хашлага дундуур хот руу харав. "Би цөхөрч байна. Булавайогийн гадна талд амьдардаг манай үеэлийн найз намайг үүнийг өнгөрөх хүртэл хэсэг хугацаанд уулзахыг хүссэн юм. Би түүний урилгыг хүлээн авсан. Түрээсийн онгоц намайг онгоцны буудал дээр хүлээж байна. Би лицензтэй нисгэгч учраас үүнийг нисч, зугаалах болно. Тэр нь, хэрэв би мартаж чадвал...” Богино чимээгүй байсны дараа тэр над руу харав. "Ник, хэрэв та намайг Булавайо руу дагалдан явбал би үнэхээр талархах болно."
  
  
  Алексис Саломос айсандаа цөхрөнгөө барсан бол асуухгүй гэдгийг би мэдэж байсан. AX киноны оньсого найруулагч Дэвид Хокоос дахин даалгавар автал надад хэдхэн хоногийн амралт үлдсэн байлаа.
  
  
  "Би Булавайог харахыг үргэлж хүсдэг байсан" гэж би хэлэв.
  
  
  Алексисын нүүрэнд тайвширсан байдал тодров. - Баярлалаа, Ник.
  
  
  Хоёр хоногийн дараа бид хөөрөв. Саломос бол туршлагатай нисгэгч байсан бөгөөд зэрлэг Родези дээгүүр нисэх нь ямар ч саадгүй, тааламжтай байх шиг санагдсан. Саломос нам дор ниссэн тул бид ховор зэрлэг ан амьтад, бутны сонирхолтой байр зүйн шинж чанарыг олж харах боломжтой байв. Нислэг нь Саломосын сэтгэл санааг дээшлүүлсэн мэт санагдаж, тэр хуучин төрхтэйгээ тун адилхан байв. Гэвч өглөө дунд Булавайо хүрэх замын хагаст өглөөний амгалан тайван байдал хар дарсан зүүд болон хувирав.
  
  
  Мүүнигийн бяцхан хоёр суудалтай ханиалгав. Саломос эхлээд тоодоггүй байсан ч сүүлдээ бүр дордов. Тэр жижиг хөдөлгүүрийг унтраасан боловч энэ нь зөвхөн төвөгтэй асуудал юм. Бид өндрөө алдаж, өргөн дугуй эргэлт эхлэв.
  
  
  Саломос грекээр тангарагласны дараа царай нь цонхийжээ. Тэр самбарыг судалж, над руу харав. "Шатахууны хэмжигч дүүрсэн байна" гэж тэр хашгирах моторын дээгүүр хашгирав. "Өнөө өглөө анхны байрлалаасаа хөдөлсөнгүй." Тэр мэдрэгчийг бүрхсэн шилийг тогшсон ч юу ч болоогүй. Зүү нь F үсэг дээр үлджээ.
  
  
  "Бидний шатахуун дууссан" гэж би итгэлгүй хэлэв. Энэ нь аливаа нисэх онгоц, ялангуяа жижиг онгоцны хувьд муу мэдээ юм.
  
  
  "Тийм биш, гэхдээ бид хурдан бууж байна" гэж Саломос хэлээд Мүүнийг түр зуур гулсуулж, удирдлагатай тэмцэв. "Энэ онгоц сүйрсэн, Ник. Мэдрэгч байрандаа хөлдсөн ч биднийг хөөрөхөд савнууд бараг хоосон байсан.
  
  
  Үүнийг зориуд хийх ёстой байсан."
  
  
  “Бурхан минь” гэж би бувтналаа. "Чи түүнийг тарьж чадах уу?"
  
  
  "Энд нисэх онгоцны буудал байхгүй" гэж тэр хэлээд онгоцыг сүйрүүлэхгүй байхыг хичээв. "Гэхдээ би үүнийг төлөвлөлтийн дагуу хадгалж чадвал бид задгай талбай дээр буухыг оролдох хэрэгтэй болно."
  
  
  "Надад хийж чадах зүйл байна уу?"
  
  
  "Тийм ээ. Залбираарай." Алексис над руу харав. "Намайг уучлаарай, Ник."
  
  
  "Энэ хамаагүй" гэж би хэлэв. "Зүгээр л энэ зүйлийг тарь." Асуудлын талаар ч асуугаагүй. Надад цаг байсангүй. Бид эгц уруудсаар өвстэй veldt руу хөвөв.
  
  
  Хөдөлгүүр дахин ханиалгаж, исгэрч, дараа нь газар бидэн рүү гүйхийг хараад үүрд үхэв. Бүх зүйл дууссан гэж би шийдсэн. Үүнийг даван туулах ямар ч үндэслэлгүй хүлээлт байсангүй.
  
  
  Таван зуун фут Бид далавчаа хугалсан шувуу шиг доош унав. Гурван зуу. Тэдний доор хуайс гулгав. Нэг зуу. Саломосын царай хурцадсанаас болж хөлдөж, гар нь хянах гэж оролдсонгүй. Дараа нь толгой эргэм хурдтай өвс, өргөстэй нүүдэл болж, далавч нь мушгирсан модны мөчрөөр тасарч, эцсийн мөчид онгоц хамраа үл ялиг өргөж, хажуу тийш гулгав. Цохилт биднийг онгоцны урд тал руу шидэв. Төмрийн нүдэх, шажигнах, шилний хүчтэй хагарах чимээ гарч, бидний бие жижиг бүхээгт цохигдов. Дараа нь хамгийн сүүлчийн яаралтай зогсолт ирлээ: миний хаалга онгойж, бие минь өвс дээгүүр хөл хүртэл нисч, хатуу газар хавчигдав.
  
  
  Би өөр юу ч санахгүй байна ... өвсөн дундуур мөлхөж, зөнгөөрөө онгоцноос холдож, дараа нь миний ард хаа нэгтээ дөл шажигнах чимээтэй дэлбэрэлт.
  
  
  Хоёрдугаар бүлэг.
  
  
  Би гамшгийн тухай дурсамжийг толгойноосоо гаргахыг хичээж, өндөр морин шоргоолжны хатуу шавар дээр бөхийв. Гэхдээ би түүнтэй хамт Булавайо руу ниснэ гэж хэлсэн Алексис Саломосын Солсбери дэх царайнаас салах нь илүү хэцүү байсан.
  
  
  Осолдсон онгоцны гялалзсан төмөр их биений цаанаас ялаа дуугарах чимээ сонсогдож байсан ч би сонсохгүйг хичээв. Би дахиад л өвслөг тэнгэрийн хаяанд халуурсан моддын алс холын эгнээнд анхаарлаа хандууллаа. Халуурах мод заримдаа ус байгаа тухай мэдээлдэг гэдгийг би хаа нэгтээ мэдсэн. Гэхдээ эдгээр моднууд миний тосгонд очих ёстой чиглэлд биш байв.
  
  
  Нэг ёсондоо Саломосын эмгэнэлт үхлийн хариуцлагыг би мэдэрсэн. Тэр хамгаалалтаа надад итгэсэн, би түүнд хэрэгтэй үед тэгж чадахгүй байсан. Тэр надаас зөвлөгөө хүлээж байсан ч би жижиг онгоцны аюулыг урьдчилан таамаглаагүй. Би ч бас түүний итгэмээргүй түүхэнд бүрэн итгээгүй учраас өөрийгөө буруутай мэт санагдлаа. Гэсэн хэдий ч түүний цуст цогцос нь түүний онолын дор хаяж нэг хэсэг нь зөв болохыг батлах тод нотолгоо байв. Хэн нэгэн түүнийг үхэхийг хүссэн. Энэ хүн Афин дахь Аполло оффисын дээгүүр пентхауст амьдардаг байсан эсэх нь эргэлзээтэй хэвээр байв.
  
  
  Нүднийхээ булангаар би хөдөлж, морин шоргоолжны овооны нэг гарц руу эргэв. Миний зүүн гарны ойролцоох цоорхойноос жижигхэн тод ногоон могой гулган гарч ирээд над руу ширтэх шиг болов. Би буцаж үсрэв. Могойнууд могойн овоохойд амьдардаг гэдгийг би мэдээгүй. Энэ бол дэлхийн хамгийн аюултай гурван могойн нэг болох ногоон мамба байв. Хэрэв хазуулсан бол хохирогч мөлхөгчдийн хор нь түүнийг алахаас өмнө өөрөө болон мөлхөгчдийн хооронд гурван алхам алхаж чадна. Одоогоор хүрээнээс гадуур байсан мамба ойролцоох нүх рүү гулссан байна.
  
  
  Зүрхний цохилт удааширч байхад би нуранги дээр бүдэрсэн. Би хэсэг зуур эргэн тойрноо хартал газар нэг фут урттай хурц үзүүртэй төмөр олов. Нэг үзүүр нь маш хурц байсан. Их биений хэсгээс хэсэгчлэн шатсан модон хүрээний хэсгийг урж аваад ижил урттай хоёр хэсэг болгон хувааж, хэлтэрхийний өргөн үзүүрийг салгаж, гар хийцийн бариул хийхийн тулд саваа алчуураараа уяв. хутга. . Би бүдүүлэг зэвсгээ бүсэндээ хийчихээд онгоцны сэг рүү эргэж харалгүй мод руу чиглэв.
  
  
  Хөдөө гадаа явахад хэцүү байсан. Өндөр өвс, өргөстэй бутнууд хувцсыг минь зулгааж, махыг минь урж, намайг барьж, хойш татав. Ойролцоох хуайсаас нэг эвэр хошуу над руу хашгирав. Би өөрийгөө амьд үлдэх боломжоо тооцоолж байгааг олж мэдэв. Үхэх зуу зуун арга байдаг ч аль нь ч таатай биш. Энэ өвсөнд хүн арсланг харахаасаа өмнө бүдэрч магадгүй. Гэхдээ ихэвчлэн жижиг амьтад хамгийн их асуудал үүсгэдэг: хүний хуруунаас томгүй могой, хилэнцэт хорхой, хачиг зэрэг нь арьсан доорх гүнд нүх гаргадаг. Хэрэв та ус олоод уувал элэгний хортон шавьж, бусад шимэгч хорхойг дотроос нь идэж болно. Хэрэв та үүнээс зайлсхийвэл шар чичрэг, хумхаа өвчнийг тээгч шумуулын дайралтанд өртөх магадлалтай.
  
  
  Эцэст нь би модод хүрэхэд усалгааны нүхний үлдэгдэл л олдлоо. Газар хуурай байна. Голд нь өтгөн хар шавар, тэр хавийн эргэн тойронд олон амьтдын туурай, сарвууны хээ харагдана.
  
  
  Ойролцоох модны ногоон их биеийг налан сүүдэрт амарлаа. Би энд ирээд цаг, эрч хүчээ дэмий үрсэн. Саломосын онгоцонд дурьдсан хамгийн ойрын тосгон руу явах чиглэл намайг энд авчирсан замаас ерэн градусын зайтай байв. Шатаж буй наран дор алхах нь намайг улам сулруулж байлаа. Миний ам яг л идээлэсэн арьс шиг санагдав. Саломосын онгоцонд авчирсан хүйтэн устай халуун савыг санав. Би нурангин дунд түүний буталсан малгайг харсан; түүний агууламж галд хатсан. Халуун орны нарны туяа, хоолойд цангах тухай бодохгүйг хичээн алхлаа.
  
  
  Амралтгүй бол цаашаа явж чадахгүйгээ хоёр цагийн дараа ойлгосон байх. Миний хөл суларч чичирч, уушгиндаа агаар сорж, урт удаан амьсгалав. Би хэдхэн метрийн зайд ойролцоох өргөстэй бутны сийрэг сүүдэрт үхсэн модны хожуул байхыг харлаа. Би газар хүнд унаад хожуул налан зогслоо. Суух үйл явц, алхах үед бие махбодийн хүч чармайлтаас ангижрах нь сэтгэл ханамжийг авчирсан.
  
  
  Зовхи аниад биеийнхээ өвдөлтийг тоосонгүй. Гуяны жижиг булчингууд, нүүр гарны шавьж хазуулсан зэргийг мартахыг хичээв. Надад амрах хэрэгтэй байсан бөгөөд би амрах гэж байсан. Бусад бүх зүйлийг шургуулна.
  
  
  Бутнаас чимээ гарав.
  
  
  Миний зовхи бага зэрэг нээгдэв. Би алдаа хийсэн? Би өндөр өвс рүү харсан ч юу ч харсангүй. Энэ бол миний төсөөлөл байсан байх. Би дахин нүдээ анисан ч тэр чимээ давтав.
  
  
  Энэ удаад миний нүд илүү хурдан нээгдэв. Үүнд эргэлзэх зүйл байсангүй; Энэ нь хүний хоолойны чимээ байв. Чихээ зангидан мөчир хагарах чимээ сонсогдов.
  
  
  "Энэ ямар нэг зүйл байсан!" - Би бувтналаа.
  
  
  Дараа нь дуу чимээ илүү тогтмол, тод болсон. Тэр хоёр миний хэзээ ч сонсож байгаагүй аялгуугаар ярьж байлаа.
  
  
  "Сайн уу!" Би бүх чадлаараа хашгирав. "Энд!"
  
  
  Өөр нэг мөчид би тэдний толгой өвс дээгүүр над руу хөдөлж байхыг харав. Хар толгойтой, хаки цамц. Тэд намайг хараад дуу нь чангарч нэг нь заав.
  
  
  Би жаахан тайвширлаа. Би бодсоноосоо илүү соёл иргэншилд ойр байсан. Ойролцоох газар тосгон эсвэл ядаж зам байх ёстой. Эрчүүд өвснөөс гарч ирээд над руу харав. Тэд өндөр, нарийхан, гунигтай байв.
  
  
  "Сайн уу" гэж би хэлэв. "Та устай юу?"
  
  
  Эрчүүд бие бие рүүгээ харан над руу харав. Тэд ирээд миний дээр зогсов. Би босох гэж оролдсонгүй. "Ус" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэд хоёулаа барууны хувцас хунаргүй, гар хийцийн шаахай өмссөн байв. Тэр хоёрын өндөр нь миний хөлийг зааж, хэсэг хугацааны дараа бууж ирээд гутлыг минь тайлав. Юу хийж байгааг нь асууж амжаагүй байтал тэр тайлаад найздаа үзүүлэв. Шалгуулах гэж миний гутлыг барьсан хүний нүүрэн талдаа том, өргөн сорвитой байв. Өөр нэг нь баруун чихнийхээ сунасан дэлбээндээ жижиг толь зүүжээ. Аль аль нь бүсэндээ мачет хутга буюу пангатай байв.
  
  
  Өндөр нь нөгөөтэйгөө ярьж, би түүнийг суахили хэлээр ярьж байгааг нь ойлгов. "Мзури сана" гэж тэр инээмсэглэн миний гутлын тухай хэлэв. Тэрээр үргэлжлүүлэн Суахили хэлээр бичжээ. "Энэ бол миний азтай өдөр."
  
  
  "Намайг сонс" гэж би сулхан эхлэв.
  
  
  Тэд намайг тоосонгүй. Өндөр залуу нөгөө гутлыг минь бөхийлгөж тайллаа. Би хөлөө татах гэтэл тэр над руу ууртай харан доороос нь хоёр дахь гутлыг нь гаргаж ирлээ. Тэр урагдсан шаахайнуудаа өшиглөж, хоншоорыг минь уях гэж санаа зовсонгүй гутлыг минь хөл рүү минь татлаа. "Савасава!" - гэж тэр нөхөртөө хэлээд намайг огт тоосонгүй.
  
  
  Энэ хүмүүс миний аврагч болохгүй гэдгийг би гэнэт ойлгосон. Хэрэв би амьд үлдэнэ гэж тооцвол тэд ирэхээс өмнөхөөсөө ч дор байх болно гэж бодсон.
  
  
  "Гутал сайн таарч байна." Энэ бол хамгийн өндөр байсан.
  
  
  Нөгөөх нь энэ байдлаас таашаал авахгүй байв. "Чи эдгээрийг таны гутал гэж бодож байна уу? Бид түүн дээр хамт ирээгүй гэж үү?"
  
  
  "Би түүнийг хамгийн түрүүнд харсан" гэж өндөр залуу хэлэв. “Чи түүний өмдийг авч болно. Хэрэв тэр цүнхтэй бол бид түүний агуулгыг хуваалцах болно."
  
  
  "Чи өөрөө гутлаа авах нь буруу юм" гэж толин тусгалаар чимэглэсэн хүн бувтналаа.
  
  
  Өндөр залуу над руу эргэв. "Өмдөө тайл" гэж тэр Свахили хэлээр тушаав. Түүний нүд нь улаан судалтай шар өнгөтэй, хацар бүр дээр том сорвитой байсан тул эхлээд анзаарагдахгүй байсан нимгэн сорвитой байв.
  
  
  Миний гар тэдний нүднээс далд хутганы бариул дээр хэвтэж байв. Хэрэглэх ёстой юм шиг санагдсан. Чихний дэлбээ нь сунасан тэрээр бүснээсээ панга авч байв. Тэдний хүсэл эрмэлзэлд эргэлзэх зүйл байсангүй. Тэд цагаан арьстныг байгаа бүхнээ тайлж, дараа нь амьд үлдээж чадаагүй.
  
  
  "За, би өмдөө тайлъя" гэж би хэлэв. Би хүчээ авсан ч харуулахыг хүсээгүй. "Гэхдээ би хөл дээрээ босох ёстой." Би зүүн гараа өндөр гар руу сунгав.
  
  
  Хэсэг хугацаанд түүн рүү үл тоомсорлон харснаа бариад авлаа
  
  
  тэр бараг шуугаа дээш өргөөд намайг хөл дээрээ босгов. Би газраас буух агшинд бүснээсээ төмөр хутгаа сугалан авч Африкийн гол руу хүчтэй хатгав.
  
  
  Сахлын хутга шиг төмөр мах, булчин дундуур гулгахад түүний нүдэнд гайхшрал төрж байв. Түүний баруун гар автоматаар пангагийн бариулыг шүүрэн авсан боловч энэ нь түүний сайн дурын сүүлчийн үйлдэл байв. Тэр муухай дуу гаргаад хөлийн минь тоосонд шургав.
  
  
  Нөгөөх нь унасан нөхрөө нүдээ бүлтийлгэн хэсэг ширтэв. Дараа нь хоолойд нь зэрлэг чимээ гаргаад сая булааж авсан пангаа савлав.
  
  
  Би буцаж унав. Том ир миний нүүрэн дээр исгэрч, агаарыг нэвтлэн, толгой, мөрийг минь нарийхан алдлаа. Хөдлөөгүй бол толгойгоо таслах байсан. Гэсэн хэдий ч пангагаас зайлсхийж байхдаа би унасан. Африк хүн над дээр ирж хутгаа дахин савлахад гялалзсан муруй ир агаарт миний хүзүүг чиглэн исгэрэв. Би хурдан баруун тийш эргэлдэж ир нь хатуу шаврыг цохив. Миний дайрсан этгээд тэнцвэрээ олж байх хооронд би эргэж харан түүнийг зэрлэгээр өшиглөсөн. Би түүний ясны шаржигнахыг сонссон. Тэр чангаар уйлсаар миний хажууд газар унав.
  
  
  Хэрэв би урьдын адил хүчтэй байсан бол энэ нь түүний төгсгөл байх байсан. Гэхдээ би өөрийнхөө бий болгосон давуу талаа ашиглах гэж яарсангүй. Намайг сөхрөн суухад африк хүн аль хэдийн зогсож байсан бөгөөд түүний нүүрэнд цөхрөл анивчсан байв. Тэр над руу дахин савласан бөгөөд энэ удаад нуман хаалга өргөн байв. Ир нь цамцны минь ханцуйн дундуур зүсэж, доошоо таслав. Би түүний хэлтэрхийнүүдээр цохиж, цээжин дээр нь гүехэн шарх авсан. Тэр ахин гонгиноод намайг хожуул дээр унах үед толгой руу минь цохисон. Савлуурын хүч түүнийг тэнцвэрээ алдаж, миний баруун гар дээр унасан. Би зүүн гараараа түүний ноорхой хүзүүвчнээс бариад толгойг нь хойш татан төмөр хэлтрийг хоолойгоор нь гүйлгэв.
  
  
  Африк хүн чангаар амьсгаадан, тайрсан хоолой руу минь гараа сунгахад цус миний нүүр, цээжинд урсав. Тэр хоолойгоо атгасан хэвээрээ нүүрээрээ доошоо унасан бөгөөд дараа нь хатуу газар руу эргэлдэж, хөдөлгөөнгүй байв.
  
  
  Амьсгаагаа баясгаж байгаад нэг тохойгоороо хойш налан. Би амьд үлдэхийн тулд амин чухал эрч хүчээ зарцуулсандаа уурлаж байсан ч амьд байгаадаа талархаж байлаа. Би ослын газар дахь бутны аюулыг оюун ухаандаа тэмдэглэж байхдаа би нэг зүйлийг мартсан: тэр хүн. Тэр хүн үргэлж жагсаалтын нэгдүгээрт ордог юм шиг санагдсан. Хэрэв та энэ хүчин зүйлийг үл тоомсорловол бут таныг алахаас өмнө үхэж магадгүй юм.
  
  
  Наад зах нь ийм нөхцөлд надад нэг баримт байсан. Энэ хүмүүс миний авсан баруун урдаас биш баруун талаас ирсэн. Магадгүй тэд тосгоноор дамжин өнгөрч эсвэл хаа нэгтээ замаа орхисон байх. Тэдний явж буй чиглэлийн талаар мөн адил хэлж болно. Би сулхан босож баруун зүгийг сонгосон.
  
  
  Дахин бууж өгөхөд Африкийн халуун нар тэнгэр өөд тонгойв. Амьд үлдэх боломж байгаа болов уу гэж бодон өндөр өвсөн дунд уналаа. Надад ус үнэхээр хэрэгтэй байсан. Хэл, аманд ямар ч мэдрэмж байхгүй болсон. Би тэнд хэвтэж, өвсөн дундуур хилэнцэт хорхой миний хажуугаар аажуухан мөлхөж байхыг харлаа. Хэрвээ тэр дайрвал хөдөлж чадах эсэхээ мэдэхгүй байсан ч тэр намайг анзаарсангүй. Хэсэг хугацааны дараа тэр явлаа. Ядаж л хоромхон зуур амьд үлдэх ямар ч асуудалгүй байсан тул би түүнийг ярвайж, атаархлаа. Энэ зүйл үлэг гүрвэлүүд гарч ирэхээс өмнө дөрвөн зуу гаруй сая жилийн турш гарагийн гадарга дээр мөлхөж байсан бөгөөд магадгүй хүн төрөлхтөн устахаас хамаагүй өмнө дэлхий дээр гарч ирэх байсан нь бага зэрэг инээдтэй санагдаж байв. Яагаад ч юм шударга бус юм шиг санагдсан ч би нэг талыг барьсан.
  
  
  Тэнд хэвтэж байтал өөр нэг чимээ чихэнд минь орж ирлээ. Энэ нь өмнөх ялаа шуугианаас нэг их ялгарахгүй холын чимээ байв. Гэвч дуу нь хурдан чангарч, машины хөдөлгүүрийнх шиг танигдах болов.
  
  
  Би босож толгойгоо бөхийлгөж сонсов. Тийм ээ, энэ бол ямар нэгэн төрлийн машин байсан. Би эргэлзэн босож чимээ гарах зүг алхлаа. Би өвс, хааяа модноос өөр юу ч харсангүй. Гэвч чимээ секунд тутамд ойртож байв.
  
  
  "Сайн уу!" Би өвсөн дээгүүр хашгирав. "Хөөе, наашаа!"
  
  
  Би бүдэрч унасан. Дахин хөл дээрээ тогтворгүй босон би ахин урагшаа гишгэв. Хэсэг хугацааны дараа би түүнийг харсан - тоос шороонд дарагдсан, маажсан Ланд Ровер зүлгэн дээрх замаас өөр юу ч биш хажуугийн замд мөргөсөн байв. Замын хамгийн ойрын цэгт дөхөж очоод цааш үргэлжлүүлэн явахад онгорхой машинд намайг хараагүй хоёр хүн суусан байв.
  
  
  гэж би хашгирав. - "Сайн уу!"
  
  
  Би эвгүйхэн өвсөн дундуур явсаар эцэст нь замд хүрэв. Би тэнд очоод дахиад л хашгирлаа. Би согтуу хүн шиг ганхсаар машины араас гүйсэн ч нүүрээрээ унасан.
  
  
  Би тэнд хэвтэж, цээжин дотор цөхрөнгөө барж, чангаар хараалаа. Энэ машин миний амьд үлдэх сүүлчийн боломж байж магадгүй.
  
  
  Дараа нь би Роверыг удаашруулж, зогсохыг сонссон. Би юу болсныг харах гэж босохыг оролдсон ч хүч чадал байсангүй. I
  
  
  Хөдөлгүүр сул зогсохыг сонсоод Ровер эхний араагаа эргүүлж, зам дээр эргэж, над руу чиглэв. Тэд намайг сонссон эсвэл харсан.
  
  
  Хэдхэн секундын дараа машин миний хажууд зогсч, хөдөлгүүр нь унтарч, хоёр эрэгтэй британи аялгаар ярихыг би сонсов.
  
  
  "Бурхан минь, энэ бол Европ юм."
  
  
  "Тэр ганцаараа бутанд юу хийж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Магадгүй бид түүнээс асуух хэрэгтэй."
  
  
  Удалгүй аманд минь хүйтэн ус урсаж, халтар цамцны минь урд хэсэг рүү асгарч, хэлээ дахин мэдрэх шиг болов.
  
  
  -Бурхан минь, юу болсон бэ?
  
  
  Би өөдөөс харж буй хоёр махлаг царайнд анхаарлаа төвлөрүүлэв. Тэд цагаан арьст, дунд эргэм насны Родезчууд, магадгүй элсэн цөлд өдрийг өнгөрөөсөн ноёд фермерүүд байв.
  
  
  "Онгоц осолдсон" гэж би хариулав. "Би үүнээс цааш явсан."
  
  
  Тэд намайг роверт суулгахад би үүнийг хийсэн гэдгээ мэдсэн. Гэхдээ Афин дахь хэн нэгнээс болж Алексис Саломосын цогцсыг хиена нар идээд байсныг би мартаж чадсангүй. Адриан Ставрос үнэхээр хүн бүрийн бодож байсанчлан Бразилд байгаа эсэхийг мэдэхийн тулд Дэвид Хок намайг Аполлоны барилгад юу болж байгааг олж мэдэх боломжийг олгоно гэж найдаж байсан. удаан уулзаагүй.
  
  
  Гуравдугаар бүлэг.
  
  
  "Чи тийм ч сайн харагдахгүй байна, Ник."
  
  
  Америкийн супер нууц AX агентлагийн захирал Дэвид Хок өргөн зандан ширээгээ налан баруун гарынхаа хуруунд богино навчин тамхи барьжээ. Бид Вашингтон дахь DuPont Circle дахь Amalgamated Press & Wire Services-ийн түрээсийн байранд овжиноор нуугдсан AX-ийн төв оффис дахь түүний албан өрөөнд сууж байв.
  
  
  Би түүн рүү ёжтой инээмсэглэн харлаа. "Тэд намайг Солсберигийн эмнэлэгт хэсэг хугацаанд хэвтүүлэхийг хүссэн. Гэхдээ намайг ямар хурдан уйддагийг чи мэднэ. Хэрэв би цонхийсон бол энэ нь надад нар, сайн боовны стейк хэрэгтэй байгаа юм. Саломосын түүхийг та юу гэж бодож байна вэ? "
  
  
  Хок тамхинаасаа чирээд миний зүг утааны цагираг үлээв. Том ширээний ард сууж байхдаа тэр сэгсийсэн саарал үстэй, Коннектикутын тариачны царайтай жижигхэн туранхай харагдаж байв. Гэхдээ энэ эмзэг харц нь хуурч байгааг би мэдэж байсан. Тэр жинхэнэ динамочин байсан.
  
  
  "Энэ нь намайг бага зэрэг айлгаж байна" гэж тэр хэлэв. “Намайг айлгаж байгаа зүйл бол та номлолын хооронд үхэх шахсан явдал юм. Асуудлыг ийм амархан олдог хүнийг би хэзээ ч харж байгаагүй."
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Саломос найз байсан. Миний болон AX. Тэр Борисовыг олохын тулд чадах бүхнээ хийсэн, санаж байна уу?
  
  
  "Тийм ээ, би санаж байна" гэж Хок ухаантай хэлэв. "За, чиний Родезиас зугтах зам дууссан тул бид үүнийг хаях болно. Адриан Ставрос Грекийн засгийн газрын эсрэг хуйвалдаан хийсэн байж магадгүй гэсэн магадлалын хувьд би үүнийг зүгээр өнгөрөөхийг зөвшөөрөхгүй."
  
  
  "Тэр Бразил дахь тариалангийн талбайг эзэмшсэн хэвээр байна уу?"
  
  
  “Бидний эх сурвалжийн мэдээлснээр энэ бол түүний төв байр хэвээр байна. Бидэнд сүүлийн үеийн мэдээлэл алга." Хок том савхин сандал дээрээ тухлан суулаа. "Хэрвээ таны найз Минуркосын пентхаусаас гарахыг үнэхээр Ставрос харсан бол бид сонирхолтой нөхцөл байдалтай тулгарах нь гарцаагүй. Бүхэл бүтэн улсыг удирдах мөрөөдөл нь түүний тухай бидний олж мэдсэн зүйлтэй маш сайн нийцдэг."
  
  
  Хок түүний ясны үеийг судлав. Адриан Ставрос үргэлж мэдрэлийн өвчтэй, магадгүй сэтгэцийн эмгэгтэй байсан. Тэрээр Бразилд хууль бус наймааны бүлэглэлийг амжилттай удирдаж, засгийн газар нь устгаж чадаагүйгээс гадна улс төрийн аллага үйлдсэн бөгөөд сүүлчийнх нь Израилийн албаны хүн Моше Бен Канааныг хөнөөсөн гэж үздэг."
  
  
  "Тэгвэл би AX Алексис Саломосын түүхийг сонирхож байгааг ойлгож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  “Ийм байх ёстой гэж би айж байна. Та Саломосыг өөрийн найз гэж үзсэн учраас энэ даалгаврыг авахыг хүсч байгаа гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  "Тийм ээ, эрхэм ээ, би үүнийг хүсч байна."
  
  
  Хок ойролцоох үнсний саванд тамхиа унтраав. “Миний анхны түлхэлт бол үгүй гэж хэлээд асуудлыг өөр хүнд дамжуулах явдал юм. Би төлөөлөгчийг энэ ажилд оролцохоос хэрхэн зайлсхийхийг хичээж байгааг та мэднэ."
  
  
  "Алексисын алуурчин чөлөөлөгдөхгүй байх нь миний хувьд чухал" гэж би чимээгүйхэн хэлэв.
  
  
  "Сайн байна. Та үүнийг зохицуулж чадна. Гэхдээ илүү болгоомжтой байгаарай, Ник. Риод очоод тэнд байгаа Тагнуулын төв газрын залуутай ярилцах нь хамгийн зөв зүйл гэж би бодож байна. Ставрос гадаадад байгаа эсэх, цагийг хаана өнгөрөөсөн эсэхийг олж мэдээрэй. Дараа нь, хэрэв таны удирдамж таныг Афин руу хөтлөх юм бол тийшээ яв. Зүгээр л намайг мэдээлээрэй."
  
  
  Би инээв. - "Би үүнийг үргэлж хийдэггүй гэж үү?"
  
  
  "За, заримдаа та нар энд уйтгартай ширээн дээрээ сууж байгаа хүмүүс байдаг бөгөөд шоуг явуулах нь тэдний ажил гэдгийг мартдаг." Түүний хоолой протокол, тушаалын хэлхээний тухай ярихад заримдаа тохиолддог тэр хатуу ширүүн өнгө аясыг авав. “Хэрэв танд ямар ч үед тусламж хэрэгтэй бол тусламж хүс. Үүний тулд бид энд ирсэн."
  
  
  "Мэдээж."
  
  
  Тэр ширээний шургуулгыг онгойлгоод дугтуй гаргаж ирэв. Түүний нүд надаас зайлсхийв. "Таны хүсэлт болон танд өгөх боломжоо хүлээж, би ухаалаг биш юмаа гэхэд таны тасалбарыг ухаалаг худалдаж авлаа."
  
  
  Би инээмсэглэв. "Баярлалаа." Би ширээний цаана гараад дугтуйг авлаа.
  
  
  "Би чамд ямар нэгэн сайн зүйл хийсэн эсэхийг шийдэхээсээ өмнө энэ бүхэн хэрхэн өрнөхийг харахыг хүлээсэн нь дээр байх" гэж Хок хариулав.
  
  
  Маргааш орой нь Рио-де-Жанейро руу Пан Амын онгоцонд суув. Би байнга амарч байсан
  
  
  өдөр дахин хуучин шигээ санагдсан. Нислэг ямар ч саадгүй байсан ч Саломос надад бүрээсийг үзүүлэхэд би нөгөө бяцхан Мүүни онгоцонд сууж байсан нөгөө онгоцныхоо тухай, гай зовлон, ослын буулт, Саломосын цогцос халуун наранд хэрхэн харагддаг тухай бодсоор байлаа.
  
  
  Маргааш өглөө нь би Риод ирээд Копакабана ордноос холгүй орших Флориано зочид буудалд орлоо. Энэ нь далайн эргээс ердөө л зайтай байсан бөгөөд колоничлолын Бразилийн анхилуун үнэртэй байв. Өрөө нь таазны сэнстэй, хаалттай хаалгатай бөгөөд нарийхан тагт нь далайн жижиг үзэмжтэй байв.
  
  
  Риод халуун байсан. Тэнд хүрч чадсан бразилчууд бүгд далайн эрэг дээр байсан бөгөөд ихэнх нь зочид буудлын ойролцоох Копакабана бүсэд байсан байх. Халууныг угтан би халуун орны ноосон ноосон хувцас авч явлаа. Үд дунд би шүршүүрт орж, Вильгельмина, Лугер, Хюго хоёр дээрээ хөнгөн костюм өмсөж, баруун гартаа бүрээстэй стилетто өмсөөд, миний дуртай жижигхэн ресторан болох Chale on Rua da Matriz 54-т өдрийн хоол идэхээр явлаа. колонийн байшин бөгөөд үнэт эртний эдлэл, уран зургаар тохижуулсан хэвээр байна. Негр зарц нар ширээ хүлээж, баар арчлаа. Би үхрийн мах, хүнсний ногоотой гахайн махнаас бүрдсэн mixto churrasco захиалж, маш сайн Grande Uniao Cabernet дарсанд зориулж ердийн цавчих, маш сайн орон нутгийн шар айргийг өгөв. Гэтэл би дөнгөж хооллож байтал нөгөө охин орж ирээд хажуугийн ширээнд суулаа. Тэр өндөр, нарийхан байсан бөгөөд галт улаан үс нь түүний сүүн цагаан арьсыг улам бүр цайруулж байв. Түүний нүд гялбам ногоон өнгийн мини даашинз нь түүний үснээс эрс ялгаатай бөгөөд түүний урт, төгс гуя, бэлхүүсээс дээшээ гайхалтай бэлхүүсийг нь харуулжээ. Даашинздаа тохирсон ногоон гутал өмсөж, зүүн гартаа ногоон бугуйвч зүүжээ.
  
  
  Улаан үс намайг хэсэг зуур будиулсан ч сүүлд нь би түүнийг хамгийн сүүлд харахад үс нь богино, бор өнгөтэй байсныг ойлгов. Энэ нь Израильд жил гаруйн өмнө болсон юм. Охины нэрийг Эрика Нистром гэдэг. Тэрээр Израилийн тагнуулын "Шин Бет" сүлжээний гишүүн байжээ. Тэр бид хоёр Израилийн засгийн газрын эсрэг Оросын хуйвалдааныг зогсоохоор хамтран ажиллаж байхдаа түүний код нэр нь Flame байсан ч номлол болгонд энэ нэр өөрчлөгддөг.
  
  
  Би босоод түүний ширээ рүү явлаа. Тэр урт сормуусаа дээш өргөн миний харцтай тултал нүүрэнд нь инээмсэглэл тодорлоо. "Өө!" гэж тэр хашгирав. "Энэ чи. Ямар сайхан сюрприз вэ." Тэр англиар өчүүхэн ч аялгагүй ярьдаг.
  
  
  Эрикагийн эцэг эх нь Скандинавын еврейчүүд байв. Түүний гэр бүл эхлээд Осло хотод, дараа нь Копенгаген хотод амьдарч байсан бөгөөд түүнийг дөнгөж найман настай байхад нь Израиль руу цагаачилжээ.
  
  
  "Би ч мөн адил зүйлийг хэлэх гэж байсан" гэж би хэлэв. Эрика бид хоёр Тель-Авив хотод шуудан зөөгчийг ирэхийг хүлээж дотно үдшийг өнгөрөөсөн; Энэ бол бид хоёрт үнэхээр таалагдсан үдэш байлаа. Одоо түүний харц түүнийг энхрийлэн санаж байгаагаа надад хэлэв. "Чи надтай хамт миний ширээнд суух уу?"
  
  
  "За, дараа нь хэн нэгэн надтай нэгдэх болно, Ник. Чи дургүйцэхгүй байна уу?"
  
  
  "Би чамтай ярихгүй байгаа юм биш" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр надтай ширээний ард суугаад өөртөө хөнгөн үдийн хоол захиалсан бөгөөд гурав дахь эр нь "Чи үнэхээр сайхан харагдаж байна, Ник" гэж агент гэж тайлбарлав.
  
  
  "Чи намайг долоо хоногийн өмнө харах ёстой байсан" гэж би хэлэв. "Би улаан үстэй дуртай, Эрика."
  
  
  Тэр надад инээмсэглэв. Урт aquiline хамар нь өргөн, мэдрэмжтэй амыг онцолж байв. Түүний нүд нь хар ногоон өнгөтэй, даашинз нь гялалзаж байв. "Баярлалаа" гэж тэр хэлэв. “Өнгийг эс тооцвол тэд минийх. Бид Израильд хамт ажиллаад удаагүй байна."
  
  
  "Би санаж байна" гэж би хэлэв. "Чи энд ажлаар ирсэн үү?"
  
  
  "Тийм" гэж тэр хариулав. "Тэгээд чи?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би инээв. - Энэ бол үргэлж ажил хэрэг, тийм үү?
  
  
  "Бараг үргэлж."
  
  
  Моше Бен Канааныг хөнөөсөн явдалд Израиль эгдүүцэж, тэдний ерөнхийлөгч энэ хэргийн учрыг олохоо амласан тухай саяхан сонин хэвлэлээс уншиж байснаа санав. Энэ аллагад Америкийн тагнуулынхан Адриан Ставросыг холбоотой гэж үзэж байсан. Эрика Риод Адриан Ставросыг хулгайлж, Израйлийн хэв маягтай Израйль руу аваачих эсвэл алах гэж байсан болов уу гэж бодохоос өөр аргагүй.
  
  
  Би асуусан. - "Чи Риод удаан байж, бид нар ууж, ярилцах гэж байна уу?"
  
  
  "Магадгүй" гэж тэр хэлэв. Ширээн дээр тавихад түүний гар миний завсарыг түлхэж, даралт минь арван оноогоор нэмэгдэв. Түүний ногоон нүд миний нүд рүү харан намайг дарс, ярианы тухай яриагүй гэдгийг мэдэж байгаагаа хэлэв.
  
  
  Би аягаа авлаа. Тэр ижил Grande Uniao Cabernet захиалж, үйлчилсэн. "Энэ боломжийн төлөө" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр хундагаа аваад минийхтэй хамт цохив. "Энэ боломж руу."
  
  
  Бид дөнгөж шарсан талхаа идэж байтал нэг залуу гарч ирэв. Тэр бидний хажууд зогсох хүртэл би түүнийг хараагүй. Тэр маш богино шаргал үстэй, хатуу дөрвөлжин царайтай, том биетэй, булчинлаг залуу байв. Зүүн чихнийх нь нэг хэсэг байхгүй байсан ч энэ согог нь түүний эр хүний дүр төрхийг гэмтээсэнгүй. Тэрээр зүүн гарын доорх товойсон хэсгийг бүрэн нуугаагүй шаргал зуны костюм өмссөн байв.
  
  
  "Би чамайг анх хараагүй, Эрика" гэж тэр нэлээд ширүүн хэлэв.
  
  
  над руу харж байна. "Би чамайг хэн нэгэнтэй хамт байна гэж бодсонгүй."
  
  
  Эдгээр үгс нь зөөлөн зэмлэх зорилготой байв. Тэд тод аялгатай ярьсан. Израилийн тагнуулын AX файл дахь энэ хүний зургийг би санав. Энэ бол Шин Бетийн цаазлагч Зехария Гариб байв. Түүний болон Эрикагийн Риод байгаа тухай миний онол улам батжиж байх шиг санагдсан.
  
  
  "Энэ бол хуучин найз Зак" гэж Эрика хэлэв. "Тэр надтай хамт Израильд ажиллаж байсан."
  
  
  Гареб гуравдугаар байр эзэллээ. "Би мэднэ" гэж тэр хэлэв. "Картер, би бодож байна."
  
  
  "Энэ зөв."
  
  
  "Таны нэр хүнд чамаас түрүүлж байна."
  
  
  Түүний зан байдал огцом, бараг дайсагнасан байв. Эрикаг таньдаг гэсэн түүний атаархлыг би мэдэрсэн. Намайг түүнд хариулахаас өмнө тэр түүн рүү эргэв. "Та миний санал болгосны дагуу вичисойз захиалсан уу?"
  
  
  "Тийм ээ, Зак" гэж Эрика нөхөрсөг зан чанаргүйдээ бага зэрэг эргэлзэн хэлэв. "Удахгүй энд ирнэ."
  
  
  "Энэ ресторанд идэх үнэ цэнэтэй цорын ганц зүйл бол Вичиссойз" гэж Зак дэндүү чанга гомдоллов.
  
  
  "Чамайг азгүй байгаад уучлаарай" гэж би тайван хариулав. “Миний бодлоор эндхийн ихэнх хоол сайн бэлтгэгдсэн байдаг. Тэд таны сүүлчийн айлчлалаас хойш тогооч сольсон байж магадгүй."
  
  
  Зак эргэж хараад надруу чанга инээмсэглэв. "Магадгүй".
  
  
  Одооноос эхлээд энэ яриа тийм ч таатай биш байх болно гэж би шийдсэн. Би хоолоо идэж дууссан тул зөөгчийг дуудаж чек авчирлаа. Би бүх үдэшлэгийн зардлыг төлөхийг санал болгосон боловч Зак хурдан татгалзав.
  
  
  "Та хаана буудаллаж байна?" - Би Эрикагаас асуув.
  
  
  "Авенида Рио Бранко дахь Корумба" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Зак түүн рүү ширтэв.
  
  
  "Ямар нэрээр?"
  
  
  Тэр эргэлзэв. "Варгас"
  
  
  "Би чамайг тэнд дуудаж болох уу?"
  
  
  "Та харилцах цаг бага байх болно"
  
  
  - Зак түүнд хурдан хэлэв.
  
  
  Тэр түүнийг үл тоон над руу эгдүүтэй инээмсэглэв.
  
  
  "Тийм ээ, чи над руу залгаж болно. Бид дахин уулзана гэж найдаж байна, Ник."
  
  
  би сэрлээ. "Мэдрэмж бол харилцан адил юм." Би түүний гарт гараараа хүрэхэд бидний харц хэсэг зуур тулгарлаа. Би Закыг атаархдаг гэдгийг мэдэж байсан бөгөөд түүнд дургүй байсан тул би түүнд ашигтайгаар тоглосон. Тэр суугаад над руу харав. "Чи надаас дуудлага сонсох болно."
  
  
  "За" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  Би тэднээс нүүр буруулан ресторанаас гарлаа. Би гарч явахдаа Закийн дайсагнасан халууныг нуруун дээр минь мэдрэх шахав.
  
  
  Тэр өдөр би кабелийн машинаар оргилд нь Гэтэлгэгч Христийн асар том хөшөө байсан гайхалтай Корковадо уулыг өгсөв. Тухайн газарт хүрээд би ажиглалтын парапет руу алхаж, товлосон газартаа зогсоод хүлээж эхлэв. Арван таван минутын дараа нэг хүн хашлагын дэргэд надтай нэгдэв. Тэр миний өндөртэй ойролцоо байсан ч илүү туранхай байсан. Дунд нас хараахан болоогүй ч урт нүүр нь гүн үрчлээтсэн байв. Энэ бол Карл Томпсон бөгөөд ТТГ-т ажиллаж байсан.
  
  
  "Үзэсгэлэнтэй харагдаж байна, тийм үү?" Тэрээр танилцуулахдаа, наранд цайран гялалзаж, ногоон толгод, кобальт далайгаар хүрээлэгдсэн доорх хот руу гараа даллан хэлэв.
  
  
  "Амьсгалж байна" гэж би хэлэв. "Яасан бэ, Томпсон?"
  
  
  "Ойролцоогоор адилхан" гэж тэр хэлэв. “Бразилийн засаг захиргаа хамгийн сүүлд солигдсоноос хойш энд нэлээд нам гүм байсан. Энэ өдрүүдэд AX-ийн байдал ямар байна вэ? Та нар нэг хэсэг Ази дахь армиас ч илүү сумаар буудлаа."
  
  
  Би инээв. "Заримдаа ийм юм шиг санагддаг. Би завгүй байсан, чамд ч бас завгүй байгаа гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  "Тэгээд тэд чамайг Адриан Ставрост тавьсан."
  
  
  "Энэ зөв." Цэнхэр усан дээгүүр гөлгөр нумаараа хөвж буй аялалын хөлөг онгоц аажмаар боомт руу орж ирэхийг харлаа. Доош нь яг л тоглоомон завь шиг харагдсан. -Та түүнийг хамгийн сүүлд хэзээ харсан бэ?
  
  
  Тэр хэсэг зуур бодов. “Бид тариалангийн талбайд газар дээр нь хяналт тавьж байгаа. Тав зургаан долоо хоногийн өмнө тэр энэ газраас гарч яваад харагдсан. Бид түүнийг Мадрид руу нисэх онгоцонд суусан гэж бодож байна."
  
  
  "Энэ нислэг Афин руу үргэлжлэх боломжтой байсан."
  
  
  "Тийм байх. Чи түүнийг тэнд харсан уу?"
  
  
  “Бид тэгж бодож байна. Тариалангийн талбайд юу болж байна вэ?
  
  
  "Тарих бол түүний жинхэнэ төв байр юм. Тэрээр Рио хотод "Apex Imports"-ын хэлтэстэй бөгөөд хууль бус наймааг энэ компаниар дамжуулан хийдэг гэж бид үзэж байна. Гэвч тэрээр түүний оффис дээр тийм ч их очдоггүй, гэхдээ түүний нэр түүнтэй ил тод холбоотой байдаг. Компанийн ерөнхийлөгч Параката руу тогтмол аялдаг."
  
  
  "Тариал хаана байна?"
  
  
  Томпсон толгой дохив. “Энэ бол тосгоны хажууд, хаа сайгүй дунд байдаг. Түүнийг хуучин хоригдлууд, улс төрийн фанатууд болон хуучин нацистуудаас бүрдсэн Ставросын жижиг арми хамгаалдаг. Харин одоо тэнд багахан хүч л байна."
  
  
  Би асуусан. - "Та тэнд ямар нэгэн ер бусын зүйл анзаарсан уу?"
  
  
  "За, хэрэв та олон хүн эсвэл зэвсгийг хэлж байгаа бол хариулт нь үгүй. Гэтэл бидний хэн нь ч өмнө нь харж байгаагүй зочин байлаа. Түүнийг ерэн хоногийн өмнө Ставростой уулзсанаас хойш бид түүнийг бараг байнга ажиглаж байсан. Түүнийг энэ газраас гарч яваад хэн ч хараагүй. Миний хоёр залуугийн нэг нь шинэ залуу, дунд эргэм насны эрэгтэйг тэнд хоригдож байгаа гэж зөрүүдлэхээс өөр сонин зүйл байхгүй. Түүнийг нэг барилгаас нөгөөд нь зэвсэгт харуулын хамт шилжүүлсэн” гэв.
  
  
  "Энэ хүн ямар байсан бэ?"
  
  
  Томпсон мөрөө хавчив. “Бидэнд түүний зураг байгаа, гэхдээ энэ нь алсаас авсан зураг. Тэр бараг тавь орчим настай, сүм хийдэд бага зэрэг бууралтсан богино хар үстэй гэж хэлэх болно. Тэр үргэлж торгон цамц өмсдөг нуруулаг хүн юм."
  
  
  Энэ нь саяхан Афиныг доргиож байсан улс төрийн мэдэгдэл, пентхаус Адриан Ставросыг харсан Грекийн далайн тээврийн магнат Минуркос байж магадгүй юм.
  
  
  "Зургийн хуулбарыг авч болох уу?"
  
  
  "Үүнийг зохион байгуулж болно" гэж Томпсон хэлэв. "Хараач, Картер, сүүлийн долоо хоногт бид тариалангийн талбайн хяналт шалгалтыг түр хугацаагаар бууруулах шаардлагатай болсон бөгөөд би ойрын хоёр өдрийн дотор хүмүүсээ тэндээс бүрэн гаргах шаардлагатай болсон. Бидэнтэй хамт тэр хүнийг буцааж явуулах зөвшөөрөл авахыг хүсч байна уу?
  
  
  "Үгүй ээ, би "Хавк надад хэрэгтэй бол тусална гэж амласан. Хэзээ зургийг нь авах вэ?"
  
  
  "Өнөө орой яах вэ?"
  
  
  "Сайн".
  
  
  Томпсон хэлэхдээ "Бид арай өөр дамжуулалтын байршлыг ашигладаг." “Энэ бол хотын автобус. Та зочид буудал руугаа явж байна. Манай хүн аль хэдийн тэнд байх болно. Та хэн ч явдаггүй автобусны арын хэсэгт очоод баруун талын сүүлчийн суудалд сууна. Зургийг энэ суудлын доор хавсаргана. . Автобус нь Эстрада де Ферро гэсэн шошготой байх бөгөөд хэрэв та хол явахыг хүсвэл таныг төв рүү аваачна."
  
  
  "Автобус зочид буудлын хажуугаар хэзээ өнгөрөх вэ?"
  
  
  "Долоо арван таван настай. Автобус арван нэгдүгээр дугаартай байх болно."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Бас баярлалаа."
  
  
  "Хэзээ ч байсан" гэж Томпсон хэлэв. Хэсэг хугацааны дараа тэр явлаа.
  
  
  Үдээс хойш би Апекс Импортын оффис дээр хэсэг зогсов. Энэ нь нийслэл Бразилиа руу нүүх үед хоосон байсан хуучин сэргээн засварласан засгийн газрын нэг байранд байрладаг байв. Оффисууд гурван нислэгтэй байсан бөгөөд цахилгаан шат ажиллахгүй байв.
  
  
  Би дээд давхрын нэлээд жижигхэн хүлээн авалтын хэсэгт орлоо. Барилгын агааржуулагч нь цахилгаан шатнаас илүү сайн ажилладаггүй юм шиг, Риод бүгчим өдөр байсан тул авиралт духан дээр минь хөлс урссан. Дотогш ороход хар үстэй охин төмөр ширээний ард суугаад над руу сэжигтэй харцгаав.
  
  
  "Би чамд тусалж болох уу?" гэж тэр португал хэлээр асуув.
  
  
  Би англиар хариулсан. "Би ноён Ставростой уулзмаар байна."
  
  
  Түүний бараан нүд бүр ч нарийв. Түүнийг дахин ярихад энэ нь эвдэрсэн англи хэл дээр байв. "Таныг буруу газар ирсэн гэж бодож байна, эрхэм ээ."
  
  
  Би хэлсэн. - "Өө?" "Гэхдээ ноён Ставрос өөрөө намайг түүнтэй Apex Imports-ээр холбогдож болно гэж хэлсэн."
  
  
  "Ахмад аа, ноён Ставрост энд оффис байхгүй..."
  
  
  Хувийн оффисын хаалга онгойж, асар том хар үстэй хүн гарч ирэв. Гэж тэр асуув. -"Ямар нэгэн хүндрэл байна уу?" Түүний өнгө аясыг нөхөрсөг гэж нэрлэж болохгүй.
  
  
  "Би зүгээр л ноён Ставросыг хайж байсан" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ямар зорилгоор?"
  
  
  Би бүдүүлэг байдлыг үл тоомсорлов. "Ноён Ставрос надтай энд холбогдох юм бол түүнээс япон камерыг бөөнөөр нь авахыг зөвлөсөн." Би гайхсан байдлаар жүжиглэсэн. "Би буруу оффист байна уу?"
  
  
  "Ноён Ставрос бол ТУЗ-ийн дарга" гэж харанхуй хүн хэлэв, "тэр энд ямар ч албагүй бөгөөд компанийн ажил хийдэггүй. Би түүний ерөнхийлөгч; Та надтай харьцаж болно."
  
  
  "Энэ бол сенатор Карлос Убеда" гэж охин бага зэрэг ихэмсэг байдлаар хөндлөнгөөс оролцов.
  
  
  "Танилцсандаа таатай байна, ноёнтоон" гэж би гараа сунгав. Тэр хүндхэн хүлээж авсан. "Намайг Жонсон гэдэг. Хэдэн долоо хоногийн өмнө би Чале ресторанд ноён Ставростой санамсаргүй тааралдсан. Тэр яг тэр үед Европ руу хийсэн аялалаасаа буцаж ирнэ, би түүнтэй энд холбогдож болно гэж хэлсэн."
  
  
  "Тэр одоо ч Афинд байгаа" гэж охин хэлэв.
  
  
  Убэдаа түүн рүү цоо цоолж харав. “Миний хэлсэнчлэн, ноён Ставростой энд холбогдох боломжгүй. Гэхдээ би таны захиалгыг дамжуулахдаа баяртай байх болно."
  
  
  "Энэ нь тодорхой байна. Яахав би түүнтэй биечлэн харьцахыг үнэхээр их хүсч байсан. Түүнийг Афинаас хэзээ буцаж болохыг хэлж чадах уу?"
  
  
  Үбэдагийн амны өмнө нүүрэн дээр нь булчин татлаа. “Ноён Жонсон, түүнийг Европоос хэдэн долоо хоног хүлээхгүй байна. Хэрвээ чи бизнес хийе гэвэл надтай харьцах хэрэг гарна” гэсэн юм.
  
  
  Би инээмсэглэв. “Ноён Убэдаа би чам руу залгая. Цаг гаргасанд баярлалаа".
  
  
  Би тэднийг миний араас харж орхисон. Гадаа буцаж ирээд такси бариад буудалдаа ирлээ. Охины хэлсэн үг надад Саломосын хэлсэнчлэн Адриан Ставрос үнэхээр Афинд байсан гэсэн баталгааг өгсөн юм. Хэрэв энэ зураг Никкор Минуркосын гэрэл зураг болж хувирвал бүх зүйл сонирхолтой болсон.
  
  
  Би шүршүүрт орж хэсэг хугацаанд амарсны дараа Томпсоны зааврын дагуу арваннэгдүгээр автобусанд суув. Түүний бодож байсанчлан гэрэл зургийг жижиг бор дугтуйнд хийж суудалд наасан байв. Би үүнийг аваад хотын төвд байдаг жижиг кафед орж, Португалийн сайн дарс захиалсан. Зөвхөн дараа нь би дугтуйнаас гэрэл зургийг авч, судалж үзсэн.
  
  
  Томпсоны хэлснээр зураг нь тийм ч сайн биш байсан ч телефото линз ашигласан нь эргэлзээгүй. Энэ бол фермийн байшингаас дөнгөж гараад камер руу алхаж буй гурван хүний зураг байв. Голд байгаа хүн бол Томпсоны надад дүрсэлсэн хүн байсан бөгөөд би царай нь жижиг байсан ч би үүнийг AX-д үзүүлсэн царайтай харьцуулж үзээд эргэлзсэнгүй. , энэ хүн үнэндээ Никкор Минуркос байсан. Би өмнө нь өөр эрчүүдийг харж байгаагүй.
  
  
  Минуркос нөгөө хоёрын дундуур гунигтай алхав.
  
  
  Тэдний хэн нь ч дуугарсангүй, харин Минуркийн зүүн талд байх өндөр нуруутай, Тэвон шиг хүн Минурк руу дөнгөж сая ярьсан юм шиг харан хариулт хүлээж байв. Минуркосын царай баргар бөгөөд ноцтой байв.
  
  
  Зургаа дугтуйнд хийгээд халаасандаа хийв. Хэрэв ТТГ-ын ажилтны ажиглалт зөв байсан бол миний найз Саломосын онол үнэхээр батлагдсан байсан. Ямар нэгэн байдлаар Ставрос Минуркосын Афин дахь үйл ажиллагааг хариуцаж, түүний өмнөөс төрийн эргэлт хийхээр санаархжээ.
  
  
  Кафед хөнгөн хоол идсэнийхээ дараа Корумба зочид буудал дахь Эрика Нистромын өрөө рүү залгалаа. Түүний хоолой нөхөрсөг, дулаахан байв. Үдшийг ганцаараа, ганцаараа өнгөрөөнө, би түүн дээр очвол баяртай байх болно гэж тэр хэлэв. Тэр Зактай бага зэрэг маргалдаж, тэр уурандаа шөнийн клубт оров.
  
  
  Есөн болзочихоод буудалдаа буцаж ирээд Хоук руу залгалаа. Тэр ядарсан дуугаар хариулж, шугамын төгсгөлд байгаа scrambler-ийг идэвхжүүлснээр бид бүгдийг код руу оруулахгүйгээр ярилцах боломжтой болсон.
  
  
  "Ямар муухай юм бэ, Ник" гэж тэр бага зэрэг ууртай хэлэв. "Одоогоор би чамайг ганц удаа сонсож байна гэж бодож байна."
  
  
  Би инээв. Би түүнийг өөрийнхөө супер нууц байранд тусгай утасны ард сууж, буурал үсээ сэгсэрч, туранхай биен дээрээ торгон смокинг өмсөж, зайлшгүй тамхиа шүдээ хавиран сууж байгаагаар төсөөлж байлаа.
  
  
  "Ядаж л би ямар нэг охины унтлагын өрөөнд байхгүй байна" гэж би эргэлзсэн үнэнчээр хэлэв.
  
  
  “Хммм! Орой хараахан дуусаагүй байна, тийм үү? Миний хүү намайг битгий хуураарай. Энэ бүхнийг би өөрөө туулсан” гэж хэлжээ.
  
  
  Заримдаа би Hawk-ыг аналитик оюун ухаандаа миний дотоод бодлыг илчилсэн сэтгэцийн чадвартай гэж боддог байсан.
  
  
  "Үгүй ээ, эрхэм ээ" гэж би зөвшөөрөв. “Орой хараахан дуусаагүй байна. Гэхдээ би түүний эхний хэсгийг сайн ашигласан, миний бодлоор Минуркос Паракатугийн ойролцоох Ставросын тариалангийн хоригдол юм. Үүнээс гадна би Ставрос Афинд байгааг мэдсэн."
  
  
  "За" гэж Хок бодлогошронгуй хэлэв, "энэ нь сонирхолтой юм."
  
  
  "Энэ нь Саломосын онолтой нийцэж байна."
  
  
  "Тэгэхээр чи Паракату руу явах уу?" - гэж Хок асуув.
  
  
  "Зөв. Магадгүй би үүнийг олж мэдэх байх. Тагнуулын төв газрын Томпсон хэлэхдээ, тариалангийн талбай одоогоор хамгаалалт муутай байна. Гэхдээ хүндрэлүүд бий."
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  “Рио хотод нэгэн эртний найз байдаг. Амласан газар ажиллагаа явуулахад Израильд хамт ажиллаж байсан охин."
  
  
  "Тиймээ. Нистром. Яагаад үзэсгэлэнтэй бүсгүйчүүд таныг дэлхий даяар дагаж байгаа юм шиг санагддаг вэ?"
  
  
  Би инээв. “Битгий атаархаарай, эрхэм ээ. Чиний тэмдэглэснээр чамд ч бас өдөр шөнө байсан."
  
  
  Нөгөө захаас санаа алдах чимээ сонсогдов. "Алив, Ник."
  
  
  “За, эрхэм ээ, мисс Нистром Бразилд надтай ижил шалтгаанаар ирсэн байх гэж бодож байна. Эсвэл нэг хүнээс болж. Бид Ставросыг Бен Канааныг хөнөөсөн хэрэгт сэжиглэж байна, тийм үү?
  
  
  Жаахан чимээгүй. “Тийм ээ, бид мэднэ. Мөн та зөв таасан гэж хэлье."
  
  
  "Цаазаар авагч түүнтэй хамт байна" гэж би нэмж хэлэв. "Тэд Ставросыг дагаж байгаа гэж би бодож байна. Тэд түүнийг одоогоор Афинд байгааг мэдэхгүй байж магадгүй. Гэхдээ бид бүгд тариалангийн талбайд нэгэн зэрэг гарч ирээд андуурч бие биенээ буудаж дуусаасай, эс тэгвээс та ажлыг сүйрүүлээсэй гэж би хүсэхгүй байна. Миний санаа бол та Нистромын даалгаврыг Израилийн тагнуулын албатай баталгаажуулах явдал юм. Чи бол түүний босс Жиругийн эртний найз бөгөөд энэ нөхцөл байдалд тэр чамтай санал нийлэх байх гэж бодож байна.
  
  
  Шонхор зөвшөөрснөө илэрхийлэв.
  
  
  “Хэрэв тийм бол бид бүгдээрээ илэн далангүй байж, бие биедээ тусалж чадах эсэхээ харах ёстой гэж би бодож байна. Эсвэл ядаж бие биенээсээ хол байгаарай."
  
  
  Энэ удаад чимээгүй байдал үргэлжиллээ. "За, хүү минь. Би Жиру руу залгаад тантай эргэж холбогдох болно."
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв. "Би чамаас сонсохоос нааш хөдлөхгүй."
  
  
  Бид удаан хүлээх шаардлагагүй байсан. Цагийн дараа Эрикагийн буудал руу явахын өмнөхөн Хок над руу залгасан. Тэр Иерусалимд үүр цайхаас өмнө Жируг орноосоо чирэн босгосон байх. Жиру "Тийм" гэж хариулсан бөгөөд Зак Гареб түүнтэй хамт байсан ч номлолыг хариуцаж байсан Нистромтой Ставростой холбоотой асуудлыг илэн далангүй ярилцахыг надад даалгасан юм. Жиру надтай ажлаа ярилцахыг түүнд тушаасан гэдгийг нотлох нууц үг надад өгсөн.
  
  
  Би есөн цагаас хойш хэдхэн минутын дараа Эрикагийн өрөөнд ирлээ. Тэр гуяныхаа ихэнх хэсгийг ил гаргасан богино, тайван дээл өмсөн намайг үүдэнд угтав. Тэр анхилуун үнэртэй, өргөн, мэдрэмжтэй инээмсэглэлтэй байв.
  
  
  "Би чамайг хэзээ ч энд ирэхгүй гэж бодсон" гэж тэр хэлээд миний араас хаалгыг хаагаад түгжээд авав.
  
  
  Би өрөөнд орж эргэн тойрноо харлаа. Минийхээс том байсан болохоор Зак түүнтэй хуваалцсан болов уу гэж бодсон.
  
  
  "Чи бренди идэх үү? Надад онгойгоогүй шил байгаа бөгөөд энэ нь таны Риод худалдаж авч болох хамгийн сайхан зүйл юм."
  
  
  "Сайхан сонсогдож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр хоёр ундаа асгав. Шилийг аван түүний сайхан царайг нүдээрээ илбэв. "Чи үргэлж илүү сайн сайхныг шаарддаг үзэсгэлэнтэй охин байсан."
  
  
  "Би үүнийг ихэвчлэн авдаг" гэж тэр хэлэв. "Та?"
  
  
  "Та Тель-Авивт надтай уулзсан" гэж би чимээгүйхэн, инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  Нүд нь миний нүднээс хэсэг зуур зайлсхийж байхад түүний урт сормуус нь хийснэ. Дахин дээш харвал тэр инээмсэглэж байв. Би гараа сунган хацарт нь хүрлээ. Тэр коньякнаас балгав. Би гараа тавив
  
  
  нарийхан бэлхүүсээр нь тавиад над руу татлаа. Тэр сайхан үнэртэй, зөөлөн байв.
  
  
  "Тэр шөнийг санаж байна уу, Ник?" - тэр миний чихэнд амьсгалав. "Чи үнэхээр над шиг санаж байна уу?"
  
  
  "Би санаж байна."
  
  
  "Энэ маш сайн байсан, тийм үү?"
  
  
  "Маш."
  
  
  Бид нүдний шилийг хамгийн ойрын ширээн дээр тавьдаг. Би түүнийг өөртөө татан уруулаараа уруул руу нь хүргэв. Түүний хэл аманд орлоо.
  
  
  "Бурхан минь, Ник" гэж тэр бувтнав.
  
  
  Би түүний өгзөг дээр гараа гүйлгэж, муруй нь ташаанд нь бууж байгааг мэдрэв. Миний хүрэхэд түүний хонго аажмаар найгаж эхлэв.
  
  
  Тэр намайг өөрөөсөө зөөлхөн түлхээд гэрлээ унтраалаа. Дараа нь тэр аажмаар, аятайхан хувцасаа тайлж эхлэв. Тэр дээлийнхээ доор зөвхөн жижигхэн бикини дотуур өмд өмссөн байв. Мөрөнөөсөө дээлээ тайлахад түүний хөх нь над руу тэсэн ядан тэнийлээ. Түүний хөх нь дүүрэн, боловсорч гүйцсэн, сүүн цагаан байв. Дахин нэг агшинд түүний гуя, гуянаас жижиг дотуур хувцас гулсаж, шалан дээр нимгэн овоолон унав.
  
  
  Эрика над руу илэн далангүй харснаа өрөөний харанхуйд нүцгэн бие рүү минь харц гүйлгэхийг зөвшөөрөв.
  
  
  "Үзэсгэлэнтэй" гэж тэр бувтнав. "Маш их хатуу булчин."
  
  
  Би түүний нүцгэн байдлыг минийх рүү тэмтрэн өөр рүүгээ татлаа. Тэр гараа цээж мөрөн дээр минь гүйлгэн биеэ доошлуулав. Тэр намайг илбэж, энхрийлж, гараараа намайг хайрлаж байхад миний хуруунууд түүнийг судлах. Миний хүрэхэд түүний гуя нь тархаж, ёолно.
  
  
  Бидний доор зөөлөн, зузаан хивс байв. Эрика түүн дээр өвдөглөн суугаад гараа миний бие дээгүүр гулсуулж доош буув. Тэр эрэгтэй хүнийг өдөөх бүх аргыг мэддэг байсан бөгөөд үүнийг ашиглахдаа эргэлздэггүй байв. Хэсэг хугацааны дараа би түүний хажууд гулсаж, бүдүүн шагай хивсэн дээр буцааж түлхэв. Би түүний дээр өвдөглөн гараа хөхөөр нь гүйлгэв. Тэр амьсгаадав. Урт гуя намайг тэврэв. Би гараа торгомсог гуяны дундуур явуулав.
  
  
  "Өө тийм" гэж тэр бувтнав. Амаа үл ялиг ангайж, сайхан ногоон нүд нь анилчихсан байв.
  
  
  Би түүн рүү ороход дүүрсэн ам нь хэсэг хугацаанд томорч, биеийг нь үл ялиг чичирхийлэв. Дараа нь тэр надтай хамт хөдөлж эхлэв, түүний хуруунууд мөрөөр минь атгаж, түүний гуя нь бэлхүүсийг минь хааж байлаа. Хоёулаа дуусаагүй байхад бид хэр удаан хамт түгжигдсэнийг би мэдэхгүй.
  
  
  Үүний дараа би түүнтэй удаан хугацаагаар хэвтсэн бөгөөд би хөдлөхийг хүсэхгүй байна. Халуун тайвшрал аажмаар миний махан биений хамгийн гадна талын утаснууд болон сэтгэлийн минь гүнд нэвтэрч байв.
  
  
  Дараа нь бид хувцаслаж, жижиг буйдан дээр суугаад брендигээ дуусгав. Эрика урт улаан үсээ самнаад намайг өрөөнд орох үеийнх шиг шинэлэг харагдаж байлаа.
  
  
  "Зак хаалга тогшоогүйд би баяртай байна" гэж тэр тэмдэглэв.
  
  
  "Тэр их атаархдаг бололтой, Эрика. Та ойрхон байсан уу?
  
  
  Тэр над руу харав. "Нэг өдөр. Түүний санаа минийх биш. Тэгээд тэр маш чадваргүй байсан. Дахиж бид хоёрын хооронд бие махбодийн ямар ч зүйл тохиолдохгүй гэж би түүнд хэлсэн. Тэр үүнд гомдсон. Би түүнийг энэ хэрэгт оролцуулахыг хүсээгүй ч татгалзсан. Тэр зэвсэгт маш сайн."
  
  
  "Тэр энэ номлолд байх ёстой биз дээ?"
  
  
  Тэр над руу бодлогоширон харав. "Тийм ээ."
  
  
  "Эрика, би чамайг яагаад Бразилд байгааг ойлголоо. Бид нэг хүний араас хөөцөлдөж байх шиг байна. Дарга тантай холбогдож миний бодлыг баталсан. Бид бие даасан даалгаврынхаа талаар ярилцаж, боломжтой гэж үзвэл хамтран ажиллана. ." .
  
  
  Ногоон нүд нь бага зэрэг нарийв. "Жиру Зак бид хоёртой холбоо бариагүй."
  
  
  “Та ойрын хэдэн цагийн дотор цахилгаан утас хүлээн авах болно. Энэ хооронд надад итгэл хүлээлгэх нууц үг өгсөн. Энэ үг нь Голиат."
  
  
  Тэр гайхсан харцаар харав. "Энэ зөв үг!"
  
  
  "Үүнийг Жиру илгээсэн."
  
  
  Тэр өөртөө өөр бренди асгав. "За, Ник. Гэхдээ би чамтай хэр чөлөөтэй байгаагаа хэлэх цахилгааныг хүлээх болно." Тэр инээмсэглэн хацар дээр минь үнсэв.
  
  
  Би түүнийг болгоомжтой байх болно гэж бодож байсан. Тэр сайн агент байсан. "Бүх зүйл сайхан байна. Би та нарт өөрийнхөө хэдэн санааг хэлье. Чи огт ярих шаардлагагүй."
  
  
  "Энэ бол шударга."
  
  
  "Бид хоёулаа Адриан Ставросыг хайж байгаа, гэхдээ өөр шалтгаантай." Түүний царай ямар ч илэрхийлэлгүй байв. Тэр юу ч өгөөгүй. "Чи Бен Канааныг хөнөөсөн учир түүнийг хүсч байна. Түүнийг яагаад хэрэгтэй байгаа нь одоогоор тодорхойгүй байгаа ч энэ нь Грекийн улс төр, Никкор Минуркос хулгайлагдсантай холбоотой байж магадгүй юм."
  
  
  -Грекийн тээврийн магнат уу?
  
  
  "Зөв. Тэр Паракатуд байгаа бөгөөд түүний хүслийн эсрэг хоригдож магадгүй юм. Ставрос Афинд байгаа тул та түүнийг буцаж ирэхийг хүлээх эсвэл Европ руу явах хэрэгтэй болно. Гэхдээ би түүнд хүрэх зам нь Паракатугаас сурч болох бүх зүйлээр дамждаг гэж би бодож байна, би Минуркостой ярилцах хэрэгтэй байна.
  
  
  “Хэрэв та сонирхож байгаа бол би та хоёрыг Параката руу дагуулан явна. Энэ нь таны тэнд очих боломжийг нэмэгдүүлэх болно. Зактай энэ талаар ярилцаад маргааш цахилгаан утас хүлээн авахдаа надад мэдэгдээрэй."
  
  
  "Хэрэв бид үнэхээр Ставросыг хөөж байсан бол Афин руу шууд явсан нь дээр биш үү?" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  "Ставросыг тэнд, Минуркосын пентхаус гэдэг жинхэнэ цайз гэдэг газар түр байраа байгуулж байгаа гэж үздэг. Зак та хоёр тэр газар руу дайран орж болохгүй. Мөн ховор тохиолдлуудад тэр байраа орхиж магадгүй юм. энэ хэцүү,
  
  
  Харин Минуркос бидэнд Ставрос руу хэрхэн хүрэхийг хэлж чадна."
  
  
  Тэр миний саналыг бодоод гэнэт чимээгүй болов. Тэр над руу харахад дүүрэн уруул дээр нь үл ялиг инээмсэглэл тодорлоо. "Маргааш өглөө би чамтай холбоо барина, Ник хонгор минь."
  
  
  Би доош тонгойн түүний уруул руу уруулаараа хүрлээ. "Чи үүнийг хийх болно." Би босоод зэвсгээ аван зүүлээ. Дараа нь тэр тэдний дээгүүр хүрэмээ шидэв. "Закийг богино гинжтэй байлгаарай, за юу?"
  
  
  Түүнд таалагдсан. Намайг өрөөнөөс гарахад тэр инээсэн хэвээр байв.
  
  
  Дөрөвдүгээр бүлэг.
  
  
  Би Эрикагийн буудлаас гарахдаа Адриан Ставросыг бодов. Орой болсон тул такси харагдахгүй байв. Би Рио Бранкогийн өргөн чөлөөгөөр болгоомжтой алхав. Паракату дахь Ставросын төв байранд орох нь хамгаалалт багатай байсан ч нэлээд хэцүү байж магадгүй юм. Ставросын бяцхан бүлэг муу нэр хүндтэй байсан. Тэрээр хүрээлэн буй нийгмийн хог хаягдлыг Паракату хотод цуглуулсан. Үндсэндээ тэд өөртэй нь адилхан байсан ч түүний удирдах чадваргүй байв. Үүнийг санаж, Адольф Гитлер бараг ижил замаар эхэлсэн байх гэж бодсон. 1930-аад оны үед Германд экс корпорацыг нухацтай авч үздэг хүн цөөхөн байсан байх. Энэ жишээ сургамж болохуйц сургамж байсан ч дэлхий үүнийг хэзээ ч сураагүй бололтой.
  
  
  Би такси харалгүй хэд хэдэн гудамж алхсан. Би гудамжинд байрлах дэлгүүр, оффис руу орж байлаа. Зочид буудал руугаа явахаар гудмаар эргэлдэж, тээврээ түр орхин явахад намайг гэнэтийн зүйл хүлээж байлаа. Гурав дахь дэлгүүрийн лангуун дээр нэгэн бараан хүн сүүдрээс гарч ирээд над руу нударгаараа даллав. Нударганд нь хутга байсан.
  
  
  Дайралт эхлэхэд би орцны хажуугаар бараг л өнгөрчихсөн байлаа. Хэрвээ тэр дахиад нэг секунд хүлээсэн бол би түүнийг огт харахгүй, дайралт амжилттай болж, хутга араас минь хатгах байсан. Гэвч ажлаа амжуулах гэж яарч байхдаа тэр хэтэрхий хурдан хөдөлж, би энэ хөдөлгөөнийг захын алсын хараанд авав.
  
  
  Хутга ар тал руу минь тусахад би огцом эргэж зүүн гараа шидсэн цохилтыг хаасан боловч ир нь миний хүрэм, цамцны даавууг нэвт зүсч, шууг бага зэрэг зүссэн. Би тэр хүний жинг өөр рүүгээ зөөв. Дараа нь би гартаа бариад эргэж харан хажуугийн барилга руу цохив.
  
  
  Хэсэгхэн зуур би үүнийг Зак гэж бодсон, түүний атаархал нь тэр залуу нь нуруулаг, хүчтэй байсан тул түүнийг давж байв. Харин ойроос харвал тэр Закаас том, хар үстэй байсан. Тэр бразил төрхтэй, жинхэнэ дээрэмчин байсан.
  
  
  Би сул гараараа Вильгельмина руу сунгасан ч миний довтлогч надад энэ давуу талыг олгохыг хүссэнгүй. Тэр дахин хутгаа огцом савласан ба энэ удаад миний нүүр рүү чиглэв. Би бултаж, ирийг нь хэсэгчлэн хазайлгасан ч чихийг минь таслав. Тэр зэвсгээ гурав дахь удаагаа өргөж, жингээрээ намайг цохив.
  
  
  Түүний эрч хэтэрхий хүчтэй байсан. Тэр намайг унагаж, бид хамтдаа явган хүний зам дээр унасан. Би баруун гараараа түүний эрүү рүү хэсэгхэн зуур цохисон ч тэр анзаарсангүй. Би хутганы хутганаас өөрийгөө хамгаалах гэж оролдох үед бид нэг удаа эргэлдсэн. Би Хюго болох стилеттогоо гаргаж авахыг хүссэн ч хутга миний алган руу шургуулахын тулд гар, гараа хэсэг хугацаанд суллаж чадсангүй.
  
  
  Хэсэгхэн зуур том биетэй хүн миний дээр байв. Тэр португал хэлээр тангараглаж, миний цээж рүү хэрцгий цохисон. Хутга нь урт биш, ир нь нэлээд өргөн байсан ч ир нь сахлын хурц иртэй байв. Ир нь цээжиндээ хүрэхээс өмнөх сүүлчийн мөчид хутганы гараас нь атгахад тэр шөнөдөө бүдэгхэн гэрэлтэв. Тэр ирийг тэр чигт нь оруулах гэж оролдох үед бидний гар хэсэг зуур чичирч байлаа. Би баруун гараа суллаад нүүрийг нь сохроор шүүрэн авч, нүдийг нь тэмтэрч долоовор болон дунд хуруугаараа ухсан. Би зүүн нүдний алимыг дунд хуруугаараа, баруун нүдний алимыг долоовор хуруугаараа цооллоо. Нүдний алим хагарч, хуруу минь норсон.
  
  
  "Аххх!" - гэж халдагч хашгирч, сул гараараа нүдээ барьж, нөгөө гартаа хутгаа мартав. Тэр дахиад л хашгираад надаас хэсэгчлэн уналаа.
  
  
  Энэ богинохон хугацаанд амрах үеэр Хюго эцэст нь миний баруун гарт шурган оров. Би зүгээр л том залуу зэрлэгээр хашгирч, хутгаа сохроор цохихоор ахин дээш өргөхөд нь барьж авлаа. Би өргөсөн гарных нь доор стилетто оруулаад ир нь хавирганых нь доогуур орж, тэр чигтээ доошилсон.
  
  
  Дараа нь би халдагчийн үлдэгдэл нүд миний толгой дээгүүр харанхуй руу ширтэж байхыг харсан бөгөөд тэр үед би түүний баруун хацар дээрх няцалсан нүдний доорх саарал чийгийг тод харав. Би хажуунаас стилетто татан авахад тэр миний дээр хүчтэй унасан бөгөөд өөрийн хутга нь хучилтын тавцан дээр цохив.
  
  
  Би цогцсыг түлхээд бослоо. Эргэн тойрноо хурдан харвал юу болсныг харахаар ойр хавьд явган зорчигч байхгүй байхыг харлаа. Би тэр хүний халаасыг нэвчин түрийвчнээс нь хэдэн бичиг баримт олов. Нэгэн карт нь түүнийг Apex Imports-ын ажилтан гэдгийг харуулжээ.
  
  
  Убэдаа гэдэг хүн миний бодсоноос илүү их сэтгэгдэл төрүүлсэн юм шиг байна лээ. Эсвэл тэр Афин дахь Ставрос руу утасдаж, Ставрос миний тухай хэзээ ч сонсож байгаагүй гэдгээ үгүйсгэсэн байх. Убэда намайг Апекс Импортын бизнест хөндлөнгөөс оролцож байгаа цагдаа гэж шийдсэн байх. Эсвэл арай дэндүү сониуч зантай ТТГ-ын залуу. Убэдаа намайг хэн гэж бодсон ч намайг харж, хаана байрлаж байгааг минь мэдэж байгаа нь илт. Анхны боломжоор Параката руу явах нь миний ашиг сонирхолд нийцсэн.
  
  
  Би нас барсан бразил хүнийг орхиод хурдан буудалдаа буцаж ирэв. Тэр шөнө дахин ямар ч хэрэг гараагүй бөгөөд өглөө нь ямар ч асуудалгүй болов.
  
  
  Эрика Нистром, Зак бид хоёр өглөө есөн цагт уулзсан. Рио хотын төвийн арын толгод болон хотын дээгүүр толгодын энгэрт байрлах өнгөлөг фавела овоохойнуудыг харсан Avenida Presidente Vargas дээрх жижиг кафед. Зак намайг Эрикатай ойр дотно байдгийг ухаарсан бөгөөд надтай богино хугацаанд ч гэсэн хамтран ажиллана гэдэгтээ сэтгэл дундуур байв. Тэр өмнөхөөсөө ч илүү дайсагнасан. Эрика Иерусалимаас кодтой цахилгаан хүлээн авснаар тэр болон Зак хоёрт Адриан Ставросыг зогсоох бидний нийтлэг зорилгод хүрэхийн тулд ямар ч тохиолдолд надтай хамтран ажиллахыг тушаажээ.
  
  
  "Хэрвээ чи Минуркосоос мэдээлэл авахыг хүсвэл Паракату руу яв" гэж Зак надад чангаар хэлээд цэнхэр нүд нь ууртайгаар гялсхийв. Түүний кофе урдаа байх ширээн дээр хөндөгдөөгүй хэвээр байв. "Бидний даалгавар бол Ставросыг олж устгах явдал юм. Бид түүнийг Паракатаас олохгүй нь тодорхой."
  
  
  Түүний ширүүн нүд миний нүд рүү ширтэв. Би түүнээс Эрика руу эргэв. Түүний зан авирыг хараад сэтгэл дундуур байгаа нь илт. Би асуусан. - "Чи юу гэж хэлэх вэ, Эрика?"
  
  
  "Би Закд аль хэдийн хэлсэн. Таны арга барил танд төдийгүй бидэнд ч тохирсон байх гэж бодож байна."
  
  
  Зак түүн рүү исгэрэв. - "Таны тархи сексээр бүрхэгдсэн байна!" "Энэ хүн мэдээж таны амраг. Түүний хэлсэн бүхэн чамд үндэслэлтэй санагдаж байна."
  
  
  "Гуйя, Зак!" - Эрика огцом хэлэв.
  
  
  "Бурхан минь" гэж би бувтнаад толгой сэгсэрлээ. “Хараач, надад саад болох нарийн ширийн хайр дурлалын асуудал хэрэггүй. Магадгүй бид хамтдаа ажиллаж байгаад би буруу байсан байх. Би Hawk-аас асууснаар л тусламж авч чадна. Эсвэл ТТГ-аас ч юм уу. Гэхдээ би хувийн мэдрэмжээ барьж чаддаггүй хайхрамжгүй дайчинтай орооцолдохын тулд хагалгаанд орохгүй."
  
  
  Закийн царай гэнэт улайж, сандлаасаа үсрэв. - Сонсооч, Картер...
  
  
  "Суух!" - Эрика нам гүм боловч эрх мэдэлтэй өнгөөр тушаав.
  
  
  Зак түүн рүү ширүүн харснаа буцаж суудалдаа суув. Тэр амьсгаа дороо ямар нэг юм ярвайсан ч миний нүднээс зайлсхийв.
  
  
  "Хэрэв ийм өөр зүйл байвал бид ярилцах хэрэгтэй" гэж Эрика хэлэв. "Чи ойлгож байна уу, Зак?"
  
  
  Тэр эргэлзэв. Тэр ярихдаа нэг үг хэлэв. "Тийм ээ."
  
  
  "Бид хоёрын хооронд юу ч байхгүй, Зак. Чи намайг сонсож байна уу?"
  
  
  Тэр түүн рүү анхааралтай харав. "Мэдээж."
  
  
  "Бидний хооронд юу ч байхгүй, хэзээ ч байхгүй. Тэгэхээр Ник бид хоёрын хооронд юу ч болсон чамд ямар ч хамаагүй. Хэрэв бид хамтран ажиллая гэвэл та нар үүнийг ойлгох ёстой."
  
  
  Тэр бага зэрэг тайвширсан бололтой. Тэр над руу, дараа нь Эрика руу харав. Түүний нударга ширээн дээр зангилаа. "Чи үнэхээр тэгж хэлж байгаа бол."
  
  
  “Би үнэхээр үүнийг хэлж байна. Одоо би Параката руу явна. Хэрэв та ийм төлөвлөгөөг үндэслэлгүй гэж үзвэл би чамайг энэ ажлаас чөлөөлөхийг хичээх болно."
  
  
  Тэр түүн рүү харахад царай нь өөрчлөгдөж, зөөлрөв. "Чи надгүйгээр чамайг явуулахгүй гэдгийг мэдэж байгаа." Түүний харц дахин надтай тулгарлаа. “Та Картер хоёр шоуг удирдаж байх шиг байна. Чи явах юм бол би явна."
  
  
  Би асуусан. - "Тэгээд бид үерхэх тэмцээнийг дуустал хойшлуулж болох уу?"
  
  
  "Чи түүнийг сонссон" гэж Зак гунигтай хэлэв. "Өрсөлдөөн байхгүй." Тэр кофены аяга руугаа харав.
  
  
  "Уучлаарай, Зак" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  Тэр бөхийв. "Бид хэзээ Параката руу явах вэ?"
  
  
  Би түүнийг хэсэг хугацаанд судаллаа. Эцсийн эцэст энэ нь бүтэх байх. "Аль болох түргэн илүү сайн."
  
  
  "Би чамайг хаана машин түрээслэхийг мэднэ" гэж Эрика хэлэв. "Бид ихэнх замыг Тижука ойгоор дайран өнгөрдөг Бразилийн замаар явж болно."
  
  
  "Тийм" гэж би хэлэв. “Хэрэв бид өнөөдөр машин авч чадвал өнөө орой явахыг санал болгож байна. Шөнөдөө халуун, наалдамхай ширэнгэн ой дундуур машинаар явсан нь дээр байх."
  
  
  "Би үүнд сайн байна" гэж Зак хэлэв.
  
  
  "Тэгвэл шийдсэн" гэж Эрика нэмж хэлэв. "Зак, чи надад найдвартай машин сонгоход тусалж чадах уу?"
  
  
  Тэр түүн рүү харав. Түүний нүүрэнд үл ялиг инээмсэглэл тодорлоо. “Картерын тухай уншсан зүйлээс харахад тэр бол машины мэргэжилтэн. Яагаад бид бүгдээрээ явахгүй байгаа юм бэ?" Тэр над руу асуусан харцаар харав.
  
  
  Би түүний харцыг хэсэг зуур барьлаа. Тийм ээ, тэр чадна. "Би биднийг такси дуудъя" гэж би хэлэв.
  
  
  * * *
  
  
  Тэр орой бид явлаа. Зак миний зөвлөмжийн дагуу аялалдаа хар BMW 3.0 CS седан сонгосон. Түүний харьцах шинж чанар нь маш сайн бөгөөд хурдны хайрцагтай байсан нь ажиллахад таатай байв. Зак бараг шөнө дунд болтол машин жолоодож, дараа нь би жолоочийн суудалд суув. Бразил болон дотоод засал руу чиглэсэн хурдны зам байсан ч энэ замыг сайн гэж үзэх боломжгүй байв. Засвар үйлчилгээ нь ерөнхийдөө тааруу байсан бөгөөд зарим газарт ширэнгэн ой зүрхэндээ зүсэгдсэн нарийн зурвасыг дахин авахад бэлэн байсан бололтой.
  
  
  Бид аялалдаа бэлдэж нэг өдрийн турш амарсан ч аялалын нэгэн хэвийн байдал зөвшөөрөөгүй
  
  
  тайвшир. Бид шөнөжингөө машин жолоодож, маргааш нь хамгийн халуун цагт хоёр удаа унтсан: нэг удаа машинд сууж, шумуул, халуунаас болж хэцүү байсан, мөн жижиг тосгоны бохир зочид буудалд дахин унтсан. Тэр шөнө бид дахиад л удаан явж байгаад маргааш өглөө нь Паракатад ирлээ.
  
  
  Энэ нь хэдэн мянган хүн амтай, хотын талбай, олон тооны кантинтай том тосгон байв. Бид өөрсдөдөө анхаарал татахыг хүсээгүй учраас тэнд үлдсэнгүй. Ставросын эрчүүд тосгонд очиж зугаацах нь утга учиртай бөгөөд тэдний нэг нь танихгүй цагаан арьстнуудыг сэжиглэж магадгүй юм.
  
  
  Тариалангийн зам, хэрэв үүнийг зам гэж нэрлэж болох юм бол Паракатугаас таван милийн зайд оршдог. Хурдны зам руу ерэн градусын өнцгөөр ширэнгэн ой руу бараг үл үзэгдэх гүн нүхтэй шороон зам байв. Машин жолооны ард Зактай удаан хөдөллөө. Сойзноос гарсан мөчрүүд маажиж, машиныг татан, цонхоор биднийг хутгалав. Бид удаан явах ёстой байсан тул шумуулууд машиныг дүүргэж, ямар ч онгорхой газар хаздаг байв. Тагнуулын төв газрын Томпсон надад тариалангийн талбай замаас бараг арван миль зайд байсан гэж хэлсэн. Бид тийшээ бараг хагас цаг байсан бөгөөд тэр хол явахад бараг нэг цаг зарцуулсан. Азаар бид ямар ч машин явахыг хараагүй, учир нь тэр үед бид ямар ч нээлттэй мөргөлдөөнийг хүсээгүй.
  
  
  Хурдны замаас 6 милийн зайд бид BMW-г нарийхан замаас бут руу татах газар олсон тул маш сайн нуугдсан байв. Биднийг гарангуут шавжнууд дайрлаа. Бид зэвүүн бодис цацаад замд гарлаа.
  
  
  Адриан Ставросын ранчо маягийн харшаас хагас милийн зайд өндөр эвкалипт мод байв. Энэ мод нь цэвэрлэсэн газрын периметрийн дагуу, өндөр утсан хашааны хажууд, нэгэн цагт үл хөдлөх хөрөнгийн нэг хэсэг байсан боловч ширэнгэн ойд эргүүлэн авсан газарт зогсож байв. Хэсэг хугацаанд модыг ТТГ ажиглалтын цэг болгон ашиглаж байжээ. Чийглэг, наалдамхай халуун дундуур явж байхдаа би Эрика, Зак хоёрыг яг энэ мод руу хөтөлсөн юм. Бид машинтай бараг ижил хурдтай хөдөлж, цаг хүрэхгүй хугацаанд тэнд ирлээ. Модны оройд, тариалангийн талбайгаас нуугдаж, мөчир дээр пандан утастай хулсан тавцан байв. Авирах ажлыг хөнгөвчлөхийн тулд янз бүрийн газарт хулсан гишгүүрийг их бие, мөчир дээр бэхэлсэн байв.
  
  
  "Бид тийшээ явах уу?" гэж Эрика асуув.
  
  
  Би шумуул цохив. "Хэрвээ энэ нь тайвшрах юм бол ийм алдаа гарахгүй байх."
  
  
  "Тэгвэл дээшээ гараад долоо хоног үлдье" гэж Зак хэлэв. Түүний шар үс нь духан дээрээ бүдгэрч, хаки цамц нь бидний бүх хувцас шиг хөлсөөр будагдсан байв.
  
  
  Би түүн рүү инээмсэглэв. Эрика түүнийг буцаан татсанаас хойш түүний хандлага бүхэлдээ өөрчлөгдсөн бөгөөд тэрээр бие махбодийн хувьд түүнд татагдахгүй байгааг хүлээн зөвшөөрсөн бололтой. Би түүний бүсний бүсэлхийд сууж байсан Smith & Wesson .38 маркийн буу руу хараад түүнийг авчирсандаа баяртай байлаа. Эрика ухаалаг төлөөлөгч байсан ч Зак булчинлаг нэгэн байв. Тэрээр зэвсгийн мэргэжилтэн байсан бөгөөд машиндаа янз бүрийн зэвсгийн хайрцаг авчирчээ.
  
  
  Бид модонд авирав. Ойролцоогоор оргилд хүрэх замд би саяхан төвлөрсөн тандалтын үеэр үүнийг тогтмол хийх ёстой байсан ТТГ-ын ажилтнуудыг шинэ хүндэлж эхэлсэн. Тавцан дээр хүрэхэд бид ядарсан байв. Эрика авиралт болон одоо өөрийгөө олж мэдсэн өндөрт сандарсан хэвээр байв.
  
  
  Тэр амьсгаадав. - "Бурхан минь, энэ нь үнэ цэнэтэй байсан уу?"
  
  
  Хүзүүндээ өлгөөтэй байсан хүчирхэг дурангаа шүүрч аваад тариалан руу харлаа. Дараа нь би үүнийг онцолсон. Би асуусан. - "Чи юу гэж бодож байна?"
  
  
  Тэр Зак бид хоёрын аль хэдийн харсан зүйл рүү харав - навчис дундуур фермийн талбайг бүхэлд нь харах нээлттэй. Энэ мөчөөс эхлэн ажиглагч дурангаар тариалангийн хаа нэгтээ юу болж байгааг харж болно. Ранчо болох гол барилгаас гадна түүний эргэн тойронд ихэвчлэн ар талд нь хуаран, гадаа байртай төстэй хэд хэдэн барилга байсан. Энэ бол гайхалтай тохиргоо байсан. Хашаатай талбайг бүхэлд нь мод бут тарьж, шороон зам, зогсоолтой. Хашааны ард өмнөх эзэн нь амьдарч байхад резинэн мод тарьдаг байсан талбай байсан ч ширэнгэн ойд даруулж орхижээ.
  
  
  Эрика дурантай, тэр хавийг судалж байв. Тэр баяртайгаар санаа алдав. - "Чиний зөв байсан, Ник. Шумуул ийм өндөрт нисч чадахгүй."
  
  
  "Магадгүй бид бүгд буруу байсан байх" гэж Зак хэсэг хугацааны дараа хэлэв. "Миний машинд байгаа энэ дурангийн буугаар би энд суугаад өдөржин Ставросын хүмүүсийг алж чадна."
  
  
  Би асуусан. - "Чи яаж бүгдийг нь гадагш гаргах гэж байна?" "Бид тэднийг гаргасны дараа тэдгээрийг арилгах хооронд хэрхэн тэнд байлгах вэ?"
  
  
  "Түүгээр ч барахгүй" гэж Эрика нэмж хэлэв, "хэрэв бид гаднаас довтлох юм бол тэд Минуркос руу биднээс өмнө очиж түүнийг алах сайхан боломж байна."
  
  
  "Энэ үнэн" гэж би хэлэв. "Хэрэв тэд түүнийг алвал бид энд юу ч мэдэхгүй байж магадгүй."
  
  
  "Бид Минуркосыг аюулд оруулж чадахгүй нь үнэн" гэж Зак зөвшөөрөв. "Гэхдээ би энд винтовыг маш сайн ашиглаж чадна. Ямар өрөвдөлтэй юм бэ".
  
  
  Би Закийг хэтэрхий их алахыг хүсч байна гэж бодсон. Энэ нь түүний төлөө агнахтай адил байсан. Миний замд үнэхээр саад болж байсан хэнийг ч би арилгахыг зорьсон ч учиргүй алах нь утгагүй гэдгийг олж харсан. Ставрост ажиллаж байсан гээд л эр хүн болгоныг оролдож, ял оноож, цаазалж чадахгүй.
  
  
  Ойрын хэдэн цаг үд болтол бид тариалангийн талбайг ээлжлэн дурангаар ажиглав. ТТГ-ын тооцоолсноор газар дээрх дайчдын тоог хагас арав орчим, наймаас илүүгүй байна. Хүмүүсийн ирж, явахыг ажиглан тавцан дээр олон цагийг өнгөрөөсөн бидний ажиглалт энэ дүгнэлтийг баталсан. Сөргөлдөөн үүсэхэд бид дор хаяж хоёрын нэг болно.
  
  
  Бид тавцангаас гарах хүртлээ Минуркосыг хараагүй. Дараа нь түүнийг хэргийн газарт байгаа эсэхийг тогтоосон. Тэрээр хуарангийн байшингаас өөр хүнтэй гарч, ранчогийн гол хаалга руу алхаж, дотогш оров. Би түүнийг дурангаар харсаар байгаад дотогшоо алга болоход миний харсан хүн Никкор Минуркос гэдэгт эргэлзсэнгүй. Ядаж л бид энд сүнс хөөж ирээгүй.
  
  
  Бид мод руу дахин буухын өмнөхөн би орох төлөвлөгөөгөө давтлаа.
  
  
  "Тиймээс бид Ставросын хамгийн сайн найзууд юм шиг машиндаа буцаж очоод шууд тэр газар руу явна" гэж би хэлэв. Хаалган дээрх хүнтэй ярилцъя. Бид Бразилийн лигийнх гэдгээ хэлэх бөгөөд дотогш орохдоо Ставросыг эзгүйд удирдаж байсан Хайнц Грубертэй уулзахыг шаардах болно. Тэд намайг тариалангийн талбай дээр ямар харагддагийг мэдэхгүй байгаа гэж найдаж байна."
  
  
  Эрика мөрний түрийвчээ онгойлгоод 25 калибрын Бельгийн буу гаргаж ирэв. Энэ бол сувдан бариултай, чамин сийлбэртэй, хөөрхөн жижигхэн гар буу байв. Түүнтэй урьд нь оролцсон болохоор би түүнийг буудаж чадна гэдгийг мэдэж байсан. Тэр үүнийг шалгаад түрийвчэндээ хийв.
  
  
  "Бүх зүйл сайхан болно" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Зак ч бас явахыг үнэхээр хүсч байсан. "Бид тэдэнтэй харьцах болно" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би зөвшөөрөв. Би бүрэн итгэлтэй байхыг хүсч байна.
  
  
  Тав дахь бүлэг.
  
  
  Бид сүүлчийн тавин метрийн зайд аажуухан явсаар хаалга руу явлаа. Тэндхийн жижүүр аль хэдийн бидний ойртож буйг ажиглаж байв. Тэр бидэн шиг хаки өмд өмсөж, мөрөн дээрээ эвхэгддэг автомат буу зүүсэн байв. Биднийг ойртож ирэхийг хараад тэр үүнийг тайлж, үйлдэл хийхэд бэлэн болгов.
  
  
  "Хэрэв бид энэ залууг даван туулахгүй бол бөмбөгний тоглоом дуусна" гэж би тэдэнд хэлэв. "Тиймээс сайхан тогло." Эрика толгой дохив.
  
  
  "Тийм ээ" гэж Зак нэмж хэлэв. Тэр над шиг зэвсгээ нуухын тулд дахиад л хөнгөн хүрэм өмссөн байв. Миний зэвсэг энгийн байсан ч Зак гайхалтай олон төрлийн зэвсэгтэй байсан. Тэрбээр халаасандаа 38 калибрын буунаас гадна жижиг стерлинг 380 PPL пулемёт авч явсан бөгөөд мөн шидэгч хутга, гарт нуусан байжээ. Тэр явган зэвсэг байсан. Энэ нь түүнийг амьд үлдэхэд тусална гэж найдаж байсан.
  
  
  Бид хамгаалагчаас ердөө арван метрийн зайд зогсов. Би машинаа жолоодож явсан тул түүнтэй англиар чанга чанга ярилаа. "Сайн уу!"
  
  
  Хамгаалагч миний цонхон дээр ирлээ. Зүүн эрүүндээ хүнд сорвитой ууртай залуу байсан. Тэр миний инээмсэглэлийг хариулсангүй.
  
  
  "Чи энд юу хүсч байна?" - тэр хариулт нэхэж, машин руу сэжигтэй харав. Та нар хувийн өмчид халдаж байна” гэсэн юм.
  
  
  Би хэлсэн. - "Хөөе, үнэхээр!" "Бид Адриан Ставростой найзууд."
  
  
  Тэр миний царайг анхааралтай ажиглав. "Би чамайг өмнө нь харж байгаагүй. Чи хэн бэ?"
  
  
  Би түүнд бидний зохиомол нэрийг өгсөн. "Бид Риогийнх" гэж би хайхрамжгүй хэлэв. "Бразилийн лиг". Лиг нь Рио дахь газар доорх ертөнцийн бүлэг байсан бөгөөд хууль бус наймаа хийх чиглэлээр Ставростой өрсөлддөг байв. AX-д Ставрос саяхан тэднийг нэгтгэх гэж оролдсон гэж үзэх үндэслэл байсан бөгөөд Ставрос бүх зүйлийг хариуцаж байсан.
  
  
  "Хэрэв чи Лигийнх юм бол энд юу хийж байгаа юм?" - гэж хамгаалагч асуув.
  
  
  "Ставрос биднийг урьсан" гэж би хэлэв. "Тэгээд чамаас болж бид хоцорч байгаа тул би Ставрост энэ тухай хэлье."
  
  
  Тэр над руу харав. "Ставрос тариалангийн талбайд байхгүй. Тэр бизнес аялалаар явж байна."
  
  
  "Тэр байж магадгүй гэж хэлсэн. Тэр биднийг Хайнц Грубертэй уулз гэж хэлсэн."
  
  
  Дэслэгч Ставрос гэдэг нэрийг мэддэг байсан нь энэ хүнд маш их сэтгэгдэл төрүүлсэн. Тэр гараараа эрүүгээ илэн бодлогоширлоо. "За, энд хүлээ."
  
  
  Тэр хаалга руу буцаж ирэхэд бид түүний алхам бүрийг ажиглав. Жижигхэн халхавчны доор тэрээр модон ширээн дээрээс армийн радиотой төстэй зүйлийг авав. Тэр түүнтэй хэдэн минут ярилцаж, сонсоод буцааж тавиад машин руугаа буцав.
  
  
  "Та орж болно. Байшингийн урд байрлах газар руу шууд машинаар явж, зогсоол. Гадаа уулзах болно."
  
  
  "Маш сайн" гэж би хэлэв.
  
  
  Хамгаалагч төмөр хаалгыг онгойлгов. Би түүний гаран доорх буу руу удаан харлаа. Үүнийг анхааралдаа авах шаардлагатай хэвээр байх болно. Тэр намайг хаалгаар даллахад би машинаа хөдөллөө.
  
  
  "Явцгаая" гэж би Эрика, Зак хоёрт хэлэв.
  
  
  Бид хаалгыг давж гарахад хаалга бидний ард хаагдсан. Зак хаалга түгжихийг хараад инээвхийлэв.
  
  
  Би цогцолбор руу шороон замаар явлаа. Энэ бол үзэсгэлэнтэй газар байсан: нуман хаалга, улаан хавтан, bougainvillea. Би асар том шороон байшингийн урд зогсоод дөрвөн эрэгтэй гарч ирэхэд бид машинаас буув. Бид машиныг хаалганы дэргэд, хамгаалагч хоёрын хооронд байрлуулна.
  
  
  Бидэнтэй нүүр тулсан эрчүүд бүдүүлэг байсан. Хамгийн түрүүнд гарч ирсэн гурвуулаа хаки өмд өмсөж, ташаандаа гар буу барьсан байв. Тэдний нэг нь бразил хүн шиг бүдүүн, бараан царайтай нэгэн байв. Хоёр дахь нь залуу Жон Каррадин шиг өндөр туранхай залуу, гурав дахь нь урт үстэй, сахалтай Америкийн хиппи шиг харагдаж байв. Түүний царай надад таалагдаагүй. Дөрөв дэх хүн товчгүй цагаан цамц, албан ёсны өмд өмссөн байв. Тэр буурал үстэй, дөрвөлжин, хатуу царайтай өндөр биетэй сайхан биетэй хүн байв. Тэр хуучин нацист Грубер байх ёстой байв.
  
  
  Дэд албан тушаалтнууд сэнсэрсээр биднийг нэлээд сайн хүрээлэв. Гуч орчим метрийн цаана байх хаалганы жижүүр бид хоёрын хооронд машинаа тавьсанд би баяртай байлаа.
  
  
  "Ноён Грубер?" Би цагаан цамцтай хүн рүү толгой дохив.
  
  
  "Тийм" гэж тэр бүдүүн аялгаар ихэмсэглэн хариулав. Тэр минийхтэй адилхан Люгер гар бууг бүсний хавчаартай авч явсан. "Тэгээд Адриан Ставростой хийсэн уулзалт юу вэ?"
  
  
  Зак, урт үстэй хоёр бие биенээ үнэлэв. Ставрос хотын нуруулаг залуу буугаа ташаан дээрээ татахыг ихэд хүсч байгаа бололтой, өндөр нарийхан залуу Эрикагаас харцаа салгаж чадсангүй.
  
  
  "Тэр биднийг энд урьсан" гэж би хайхрамжгүй хариулав. “Бид түүнд шингэлээгүй героин санал болгосон. Манай хэд хэдэн дилерүүд асуудалтай тулгараад, шийдэж чадахгүй байна. Тэр танд энэ тухай хэлсэн нь лавтай?
  
  
  Грубер хэсэг зуур намайг судаллаа. "Үгүй" гэж тэр хэлэв. "Чи америк хүн. Америкчууд Лигийн төлөө ажиллаж байгааг би мэдээгүй."
  
  
  "Амьд, суралц" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Харин чи хэн бэ?" гэж тэр Эрикагаас асуув.
  
  
  "Еврей" гэж тэр шийдэмгий хэлэв.
  
  
  Түүний нүд анилдан, тэр огцом инээмсэглэв. "Маш сонирхолтой" гэж тэр Эрикагаас Зак руу хараад хэлэв. "За, бид тохиролцож магадгүй юм. Бид нарнаас гарна, тийм ээ?"
  
  
  "Сайн санаа юм шиг санагдаж байна" гэж би хэлэв. Бид дотогш орсны дараа би ямар нэгэн байдлаар Груберийг бусдаас салгах гэж найдаж байсан.
  
  
  Гэхдээ тийм биш байсан. Гэнэт тав дахь хүн гэрээс гарч ирэв; бидний харц тулгараад бид бие биенээ шууд таньлаа. Энэ нь Apex Imports-ын оффисын Үбэда байв.
  
  
  "Энд юу болоод байна?" гэж Груберээс асуув. “Энэ бол хотоор тэнүүчилж явсан хүн. Би түүнд хүн илгээсэн ч эргэж ирээгүй” гэв.
  
  
  Урт үстэй хүү буугаа болгоомжтой гаргаж ирэхэд Груберийн нүд анилдав. "Өө, тийм ээ" гэж Грубер өөртөө хэлэв. Түүний харц миний нүүрнээс ширтсэн Эрика, Зак хоёр руу эргэлдэж, дараа нь над руу харав. "Чи үнэндээ хэн бэ?"
  
  
  Би Убедагаас Грубер рүү харлаа. Үлдсэн зэвсэгт дайчид хараахан зэвсгээ татаж амжаагүй байна. “Би өөрийнхөө хэлсэн хүн. Бид бүгд адилхан. Одоо харьцах уу, үгүй юу?"
  
  
  "Тэр яагаад хууль ёсны импортлогчийн дүрд хувиран Апекст ирсэн юм бэ?" гэж Убэдаа асуув. "Тэр одоо ч гэсэн Япон камер авахыг хүсч байгаа гэсэн үү?"
  
  
  "Үгүй" гэж Грубер удаанаар хэлэв. "Үнэхээр биш. Та дотогшоо орж болно шүү, ноёнтоон...”
  
  
  "Жонсон" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ноён Жонсон. Гэхдээ эхлээд бид таныг зэвсэгтэй эсэхийг шалгах хэрэгтэй” гэв.
  
  
  Би нүднийхээ булангаар Закийн над руу ширтсэн харцыг харж байлаа. Тэр эдгээр хүмүүсийг зэвсгийг нь хураахыг зөвшөөрөхгүй байсан бөгөөд би ч мөн адил зүйлийг мэдэрсэн. Хэрэв тэд амжилтанд хүрсэн бол бидний хэн нь ч энэ газраас амьд явахгүй байх байсан. Би Зак руу түүнтэй хамт байгаа гэж хэлэх гэж найдаж байсан харцаар харлаа.
  
  
  "За, ноён Грубер" гэж би хэлэв. Би 9 мм-ийн Лугер болох Вильгельмина руу гараа сунгаж эхлэв.
  
  
  "Аа!" гэж Грубер хэлээд намайг зогсоов. - Би авъя, ноён Жонсон.
  
  
  Би түүнийг тэгнэ гэж яг ингэж найдаж байсан. Тэр миний хүрэм рүү гараа сунгангуут ​​нь би түүнийг барьж аваад эрүүнийх нь доогуур хүзүүнээс нь чанга атгав. Урт үстэй толгойг минь онилж, Зак 38 калибрын гар буугаа гаргаж ирлээ. Урт үстэй эр зорилгоо надаас Зак руу шилжүүлж, Зак тонгойх агшинд буудлаа; сум бидний араас BMW машинаас тусав. Закийн буу дуугарч, Урт үсний дөрвөлжин цээж рүү цохиж, барилгын үүдэнд байрлах нуман хаалганы үүдэнд наалдсан шавар багана руу ухарчээ. Богино хугацаанд амаа том ангайж байгаад газар мөргөхөөсөө өмнө нас баржээ.
  
  
  Дараа нь олон зүйл зэрэг эсвэл дараалан болсон. Би Зак руу битгий бууд гэж хашгирсан ч хэтэрхий оройтсон байлаа. Тэр бүх зүйлийг галзуу хөдөлгөөнд оруулав. Бялуу, өндөр эр Эрикагийн адил гар буугаа шүүрэн авав. Убеда эргэж гэр рүүгээ гүйхэд Зак буудаж нуруу руу нь цохив. Үбэда хашгираад, тоосонд дарагдан унав.
  
  
  "Зогс эсвэл би Груберийг ална" гэж би бусад дайчдыг заналхийлэв. Би стилетто Хюгог гартаа оруулаад одоо Груберийн хоолойд чанга дарав. Миний ард байгаа хаалганы жижүүрийн чанга, хөөрсөн хашгирах чимээ сонсогдов.
  
  
  Өндөр туранхай эр хүрэхээ больсон ч нуруулаг эр аль хэдийн буу гаргаж ирээд Закийг буудах шахав. Седангийн дэргэд өвдөг сөгдөн суугаа Эрика цүнхнээсээ монхор хамартай буу гаргаж ирэв. Бүдүүн буутай этгээд буудаж, Закийн цээж рүү цохив. Зак эргэлдээд машины арын хаалтыг дахин хүчтэй цохив.
  
  
  Бүдүүн буутай этгээд гэдсээ барин хашгирах үед Эрика онилж, Бельгийн гар буугаар бууджээ. Мөрөн дээрээ хажуу тийш унаж, газар унасан тул буу нь газарт хоёр ч удаа тусчээ.
  
  
  Грубер энэ бүхнээс өөртөө итгэлтэй болж, миний анхаарлыг өөр тийш нь чиглүүлж байтал хутганы гарнаас минь атгаад хоолойноос нь салгаж авлаа. Яг ийм хөдөлгөөнөөр тэр миний зүүн хөлийг цохиж, шилбэ, шилбэ рүү цохив. Би гонгиноод атгалаа суларлаа. Дараа нь тэр миний гараас мултарч, хутгатай гараа эргүүлэн явлаа. Хоёулаа машины хажууд газар унатал Хюго надаас мултран холдов.
  
  
  Энэ бүхнийг харсан өндөр эр газар мөргөж, зэвсгээ татав. Эрика түүн рүү буудсан ч шидээгүй. Тэр хариу гал тавьж, мөрний ойролцоох машин дээрх төмөрийг маажив. Би түүнийг асуудалд орсныг харсан. Би Груберийг цохиход тэр надаас холдоод нуруугаараа унав. Бидний ард байсан шороон дээрээс стилетто шүүрч аваад, Эрикаг дахин онилж байтал би гарынхаа араас өндөр залуу руу шидэв. Стилетто түүний цээж рүү цохиж, бараг чимээгүйхэн цохив. Түүний нүд томрон буу нь дуугарч бидний хооронд шороо цацав. Тэр хутганы бариулаас зууран унав.
  
  
  Груберийн гар нүүрийг минь маажих үед би араас хаалга онгойхыг сонслоо. Би түүнийг дахин хүчтэй цохиход эрүүнийх нь яс шажигнахыг сонсов. Нөгөө нударгаараа нүүр рүү нь цохиод хамрыг нь хугалсан. Тэр миний доор ухаангүй унав.
  
  
  Закийн сул хоолой бидэнд хүрч ирэв. "Болгоомжил!" Би эргэж харвал буун дуу түүнийг алаагүйг харлаа. Тэр босож, хаалга руу харав.
  
  
  "Буух!" Би хар седаны хажууд надтай маш ойрхон зогсож байсан Эрикад ингэж хэлэв.
  
  
  Хамгаалагч пулемётыг манай зүг чиглүүлэв. Зак босоод тэр хүн рүү зэвсгээ чиглүүлсэн ч хамгаалагч түүнийг бууджээ. Түүний автомат буу нь гал гаргаж, Закийн ард газар ухаж, дараа нь машины төмөр дээрээс нисч эхлэхээс өмнө түүний цээж рүү цохив. Зак нуруун дээр нь тоос цохиж үхэхэд Эрика бид хоёр хөдөлсөнгүй.
  
  
  Би хоёр ч удаа машины ард эргэлдэж урд гуперын доор байсан тул явахдаа Luger-аа гаргаж ирлээ. Тэнд очиход манаач яг нөгөө зүг рүү гар буугаар буудаж эхэлж байлаа. Би нөгөө гарыг нь буугаараа барьж түүн рүү гурван удаа хурдан буудсан. Лугерын сум эхлээд ард талын хашаанд, дараа нь харуулын цавь, цээжинд тус тус дарааллаар тусав. Түүнийг тоосонд дарагдан унах үед автомат буу кобальтын тэнгэрт буув. Тэгтэл тэр хавьд гэнэт нам гүм болов.
  
  
  Би амьсгаагаа даран хэвтлээ. Ширэнгэн ойн хаа нэгтээ шувуу бидний чимээ шуугианд уурлан хашгирав. Би тоос шороонд дарагдсан байсан. Би аажуухан босож Эрикаг хөл дээр нь босгоход нь тусаллаа. Тэр гайхан Зак руу харав; түүний царай цагаан байв.
  
  
  Би Грубер руу эргэж хартал түүнийг ойртож байгааг харав. Би түүн рүү тонгойн хэд хэд цохиход тэр над руу согтуу харлаа. Тэр ёолов. Би Люгерийг нүүр рүү нь наалаа. - Минуркосыг хамгаалж байгаа байшинд хэдэн эрэгтэй хүн байна? - Би шаардав.
  
  
  Тэр ярих гэж оролдсон ч эрүү нь мултарсан тул түүнд хэцүү байсан. "Би тэгэхгүй ..."
  
  
  Би Лугерийг эрүүнийх нь доор хавчлаа. "Хэдэн ширхэг вэ?"
  
  
  Тэр хоёр хуруугаа сул өргөв. Би Эрика руу эргэв. "Энд үлдэж, түүнийг ажигла."
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  Би байшингийн үүдэнд ойртлоо. Өргөн нуман хаалга онгорхой байв. Би том үүдний танхим руу яг цагаа тултал орж ирээд гартаа пулемёт барьсан хар арьстай залуутай мөргөлдсөн. Би Лугерээ буудсан чинь танхимд архиран унав. Тэр хүн хажуугийнхаа ханыг мөргөв. Дараа нь жижиг ширээн дээр овоолон унаж, шалан дээр мөргөсөн.
  
  
  Миний зүүн талын урт коридороос нэг хүн гарч ирэв. Би коридороор хурдан боловч болгоомжтой алхлаа. Би Минуркосыг олохоо хойшлуулж чадаагүй, эс бөгөөс намайг олоход тэр үхсэн байх байсан. Магадгүй тэд түүнийг аль хэдийн алчихсан байх.
  
  
  Унтлагын өрөө гэж таамаглаж байсан хонгилын бүх хаалга нь төгсгөлд нь нэгээс бусад нь нээлттэй байв. Би түүний урд зогсоход дотор нь бага зэрэг чимээ гарлаа. Гүнзгий амьсгаа аван ухарч, хаалгыг хүчтэй өшиглөв. Тэр орж ирээд би дотогш орлоо.
  
  
  Маш туранхай, царай муутай эр Минуркосын дээгүүр зогсоод, шулуун түшлэгтэй сандал дээр хүлэгдэж, толгой руу нь гар буу чиглэв. Хуруугаараа гохыг даран хаалга саван онгойход тэр над руу эргэв. Тэр түрүүлж буудсан ч ширүүн харваж, сум миний хажууд байсан хаалганы хүрээний модыг хазав. Би Люгерийг буудаж цээж рүү нь цохисон. Тэр чичирч шалан дээр унав. Гэхдээ тэр буугаа хаясангүй. Тэр дахиад л над руу ониллоо. Энэ удаад би түрүүлж ирээд нүүр рүү нь буудсан чинь сум толгойг нь цоолчихсон.
  
  
  Би Лугерээ үүрэхэд Минурк үхсэн хүн рүүгээ цочирдон ширтэв. Тэр над руу удаанаар харав.
  
  
  Би асуусан. - "Никкор Минуркос?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр чимээгүйхэн хариулав. "Чи хэн бэ…"
  
  
  "Ноён Минуркос, бид таныг суллахаар ирлээ" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр сэгсрэн санаа алдав. "Бурхан ивээг. Тэр явах байсан ... "
  
  
  "Би мэднэ." Би түүний хүлгийг тайлахад тэр сандлаасаа босон бугуйгаа илж байлаа.
  
  
  "Чамд бүх зүйл зүгээр үү?" гэж би санаа зовсон байдалтай асуув.
  
  
  "Тийм ээ, би зүгээр байх болно." Тэр толгойгоо сэгсрэн Грекээр ямар нэг юм бувтналаа. "Энэ үнэхээр төгсгөл гэдэгт би итгэж чадахгүй байна."
  
  
  "За, ихэнх тохиолдолд."
  
  
  Тэр хавиас буун дуу гарахыг сонсоод би түүнээс түүхээ ярихыг гуйж эхлэв. Би Эрикаг германтай хамт санаж байсан. Би эргэж хараад танхим руу яаран орлоо. "Эрика!"
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр надад хариулав. "Би зүгээрээ". Намайг урд талын үүдний танхим руу орохоос өмнө тэр гэнэт булан тойрон ирж, түрийвчэндээ Бельгийн буу чихэв.
  
  
  Би асуусан. -"Чөтгөр нь юу болсон бэ?"
  
  
  "Грубер гэнэтийн үхэлтэй учирсан." Түүний нүд надаас зайлсхийв.
  
  
  "Чи түүнийг буудсан уу?" - Би асуусан.
  
  
  “Тэр эрүүгээ мулталсан байдалтай бувтнаж эхлэв. Би түүнээс юу яриад байгааг нь асуухад тэр намайг бохир еврей гэж хэлээд Дахау хотод үхсэн байхыг харсан бусад хүмүүстэй хамт байх ёстой байсан гэж хэлсэн. Тэрээр иудейчүүдийг өөртэй нь адил хүмүүстэй энэ ертөнцөд амьдрахыг зөвшөөрөх ёсгүй гэдэгт итгэдэггүй байв. Тиймээс би түүнийг өөр ертөнц рүү явуулсан. Түүнд хангалттай дулаахан байна гэж найдаж байна."
  
  
  Эцэст нь ногоон нүд миний нүд рүү ширтэж, намайг бодоход хүргэв. Би түүний эцэг эхийн хамаатан садан Бухенвальд нацистуудад цаазлагдсаныг санав. Яагаад ч юм Хайнц Груберийг өмөөрч хэлэх үг олдсонгүй.
  
  
  "Ноён Минуркостой орж уулзаарай" гэж би хэлэв.
  
  
  Бид өрөөнд ороход Эрика шалан дээрх цогцос руу ширтэв. Минуркос хамгийн ойрын хана налан зогсож байв. Тэр Эрикаг хараад босоод ирлээ.
  
  
  "Хатагтай Эрика Нистром" гэж би тэдэнд танилцуулав. "Израилийн тагнуул".
  
  
  Минуркос нүдээ анив. Тэр над руу харав. "Тэгээд чи?"
  
  
  "Намайг Картер гэдэг. Ник Картер. Би АНУ-ын Засгийн газарт хатагтай Нистромтой адил үүрэг гүйцэтгэдэг. Бид чамайг суллаж, Адриан Ставросыг барих гэж энд ирсэн."
  
  
  Минуркос хананаас холдов. "Энэ нь тодорхой байна. Ноён Картер, миний эрх чөлөөт хүний хувьд хамгийн түрүүнд хүсч байгаа зүйл бол эрх баригчидтай харилцах явдал юм." Түүний өнгө аяс нь доод албан тушаалтнуудтайгаа ярилцаж буй бизнесийн магнаттай төстэй болжээ. "Тэгвэл би Адриан Ставростой өөрийнхөөрөө харьцах болно."
  
  
  "Ноён Минуркос" гэж би удаанаар хэлэв, "энэ шатанд танд юу ч хийх шалтгаан байхгүй. Энэ нь хүнд суртал, саатал юм. Бидэнд үүнийг зохицуулахыг зөвшөөрсөн нь дээр."
  
  
  Тэр бухимдсан бололтой. - "Чамайг өөрийнхөө хэлсэн хүн гэдгийг би яаж мэдэх вэ?"
  
  
  "Бид чамайг чөлөөлөхийн тулд амьдралаа эрсдэлд оруулсан гэдгийг та мэднэ. Энэ хэрэгт бид хүнээ алдсан” гэж би ёжтой хариулав. "Энэ нь бидэнд эргэлзээ төрүүлэх болно гэж бодож байна."
  
  
  Түүний царай гэнэт ядарсандаа унав. “Таны зөв байх. Намайг уучлаач. Би маш их зүйлийг туулсан."
  
  
  "Ноён Минуркос, та ганцаараа Ставростой тулалдаж байгаа бол" гэж би үргэлжлүүлэв, "энэ нь үнэхээр боломжгүй юм. Энэ хүн бүхэл бүтэн армитай."
  
  
  Минуркос хөмсгөө өргөн, хацраа илбэн: "За, за, ноён Картер. Би чамтай энэ охинтой хамт явна. Гэхдээ ямар ч үед би таны арга ажиллахгүй байгааг олж харвал би асуудлыг өөрийн гараар авах хэрэгтэй болно."
  
  
  Би богинохон инээмсэглэв. "Шударга сонсогдож байна" гэж би хариулав. -Таныг Афинаас Ставрос хулгайлсан уу?
  
  
  Намайг өрөөнд орж ирэхэд Минуркос түүний сууж байсан шулуун түшлэгтэй сандал дээрээ суулаа. Тэр бидэнтэй харан түүн дээр суулаа.
  
  
  "Энэ хүн ямар ухаантай гэдэгт та итгэхгүй байх аа" гэж тэр аажмаар яриагаа эхлэв. “Ноён Картер, би өөрийгөө буруугүй гэж боддоггүй, гэхдээ Адриан Ставрос шиг хүнтэй уулзаж байгаагүй. Би компьютерийн удирдлагатай усан доорх газрын тос тээвэрлэх флот байгуулах санааг хөөцөлдсөн. Ставрос энэ талаар олж мэдээд надад туслахыг хүссэн - ядаж л тэр надад хэлсэн.
  
  
  "Эхэндээ би түүнтэй уулзахыг ч хүсээгүй ч тэр надад маш сайхан санаа агуулсан захидал илгээсэн. Би түүнийг Афин дахь пентхаус руугаа урьсан. Бид нэлээд удаан ярилцсан.
  
  
  “Ноён Минуркос, би түүнийг “Би чамтай адилхан төлөвлөгөөтэй” гэж хэлж байсныг санаж байна. Хэрвээ чи намайг л зөвшөөрвөл би чамайг усан онгоцны түүхэнд мөнхрөх болно. Тэр маш итгэлтэй байсан.
  
  
  "Гэхдээ ноён Ставрос" гэж би хэлэв, "шийдвэрлэх шаардлагатай инженерийн нарийн төвөгтэй асуудлууд байна.
  
  
  "Надад үүнийг хийж чадах хоёр инженер бий" гэж тэр надад хэлэв. Би гайхсан ч тэр хүний царайнаас өөр нэг зүйлийг олж харсан, надад таалагдаагүй, гэхдээ би үүнийг төслийн талаар хэт их баярласан гэж дүгнэсэн."
  
  
  Би асуусан. - Тэр танд инженерүүдийг авчирсан уу?
  
  
  "Тиймээ. Тэд бас бүтээлч санаатай байсан. Тэд энэ бүхнийг бий болгох ур чадвартай гэдэгт би итгэлтэй байсан. Энэ үед ноён Картер, би хамгаалалтаа суллав. Тэр пентхаус дээр ганцаарчилсан уулзалт хийхийг хүссэн. мөн би зөвшөөрсөн. Зөвхөн миний хувийн нарийн бичгийн дарга болон өөр нэг туслах байсан. Тэр миний өмнө нь харж байгаагүй хоёр хүнийг авчирсан."
  
  
  "Энэ хэзээ болсон бэ?" гэж Эрика асуув.
  
  
  "За, би эхэндээ юу ч сэжиглэсэнгүй" гэж Минуркас хэлээд царай нь санаж байгаа шигээ цонхийжээ. "Тэгээд Ставрос бараг сануулгагүйгээр миний туслахуудыг өөр өрөөнд орохыг хүсэв. Түүний араас Ставростын нэг хүн иржээ. Хоёр удаа буудсан." Минуркас чимээгүй болов.
  
  
  "Тэр тэднийг яг энд алсан?" Би асуусан.
  
  
  "Хүйтэн цуст. Түүний гар хөл бологсод намайг унагаж, ухаан алдтал зодсон. Тэд намайг нөгөө өрөөнд аваачиж цуст цогцос руу харагдуулсан. Би үүнийг хэзээ ч мартахгүй.
  
  
  “Миний нарийн бичгийн дарга Салака өөрийн цусанд хутгалдаж хэвтэж байсан. Өөр нэг залуугийн царай урагдсан. Хэрэв би хамтран ажиллахгүй бол би ч бас ийм зүйл хүлээж чадна гэж Ставрос хэлсэн."
  
  
  - Үүний дараа юу болсон бэ?
  
  
  “Маргааш нь тэд Салака Мадупастай яг адилхан хүнийг авчирсан. Энэ хүн бүр Салака шиг ярьж, бүх ааш араншингаа давтсан. Энэ бол гайхалтай, үнэхээр итгэмээргүй байсан. Энэ нь аймшигтай хар дарсан зүүд шиг байсан."
  
  
  -Тэдэнд чамтай гэрлэх хүн байсан уу? гэж Эрика асуув.
  
  
  "Үгүй ээ, ингэх шаардлага байгаагүй. Ойр дотны бизнес эрхлэгчдээс өөр хэн ч намайг харах нь ховор. Тэд дуу хураагуур авчирч, өмнөх уулзалтууд дээр надад мэдэгдэлгүйгээр миний дуу хоолойны бичлэгийг хэд хэдэн удаа тоглуулж байсан. Ставрос буу тулгав. Миний толгойг хэлээд, тэр намайг яг энд алж чадна, хэн ч үүнийг удаан хугацаанд мэдэхгүй байх болно, гэхдээ тэр хэлэхдээ, хэрэв би тэдэнд хэтэрхий их асуудал үүсгэхгүй бол би амьд байх болно гэж тэр хэлэв Миний үг, бодлуудыг бичиж, тэд намайг хувийн онгоцонд суулгаж, намайг энэ Бурханы орхисон газар аваачсан."
  
  
  - Ставрос чамд юу хийх гэж байгаагаа хэлсэн үү? гэж Эрика гайхан асуув.
  
  
  Минуркос хуурай инээв. "Тэр нэлээд илэн далангүй байсан. Тэд миний нэрээр Грекийн засгийн газрыг унагах санаатай байсан, миний нарийн бичгийн даргаар өөрийгөө танилцуулсан хүнийг утсаар ярих, хувийн харилцаа холбоо тогтоох зорилгоор армид болон бусад салбарт миний найзуудыг элсүүлнэ гэж хэлсэн. . Би хувийн иргэн байсан болохоор тэдэнтэй биечлэн уулзаагүй гэж хэн ч санасангүй. Тэгээд хэн нэгэн надтай уулзахыг шаардах юм бол Афин руу аваачиж хүчээр уулзуулж, юу хүсч байгаагаа хэлж болно.
  
  
  “Тэд миний гарын үсгийг хуурамчаар үйлдэж чадах өөр хүнийг надад харуулсан. Энэ хүн миний янз бүрийн дансанд чек бичиж, миний мөнгийг тэдний хийх гэж байсан цэргийн эргэлтэд зарцуулж байсан."
  
  
  Би асуусан. - "Тэр танд ямар нэгэн мэдээлэл өгсөн үү?"
  
  
  "Ноён Ставрос Грек гаралтай гэдгийг хүлээн зөвшөөрөхөөс ичиж байна, энэ талаар Афинд ч, энд ч надтай чөлөөтэй ярьсан. Тэр төлөвлөгөөгөө гурван хэсэгт хуваасан гэж хэлсэн. Нэгдүгээрт, тэр шийдвэрээсээ салах бодолтой байсан. Хунтыг удирдаж, надад үнэнч гэдгээ мэдэрдэг хүмүүсийг засгийн эрхэнд тавьснаар тэд энэ үнэнч байдлыг тэд найзууд учраас биш, харин Ставрос миний нэрээр тэдэнд хүч чадал, алдар нэрийг амласан учраас мэдрэх болно."
  
  
  "Маш ухаалаг" гэж би тэмдэглэв.
  
  
  Хоёрдугаарт, түүний төлөвлөгөөнд эдгээр шинэ генерал, хурандаа нар намайг, Никкор Минуркосыг хунтагийн бүрэн эрх бүхий ерөнхийлөгчөөр томилохыг шаардахыг шаардах болно. Ставрос намайг төлөвлөгөөний энэ хэсэгт ашиглаж болно, учир нь миний хувийн амьдрал үүнээс хамаарна гэж хэлэв. Өөрөөр хэлбэл, Ставрос надад юу болж байгааг чимээгүй байлгахад итгэж болох нь тодорхой бол намайг ашиглах болно. Тэгэхгүй бол энэ удаад миний оронд өөр луйварчин олох байсан” гэж хэлжээ.
  
  
  "Энэ ч бас ажиллах болно" гэж Эрика тайлбарлав. "Маш цөөхөн хүн таны царайг сайн мэддэг бөгөөд таны дүр төрх болон хууран мэхлэгчийн хоорондын ялгааг анзаарах болно."
  
  
  "Яг" гэж Минуркас хэлэв. "Миний хувийн нууцыг хадгалах хүсэл энэ аймшигт байдалд нөлөөлсөн нь үнэхээр гайхалтай юм. Ямар ч байсан төлөвлөгөөний гурав дахь үе шатанд намайг эсвэл хуурамч этгээдийг Грекийн Ерөнхийлөгчөөр богино хугацаанд ашиглах, энэ хугацаанд би Ставросыг дэд ерөнхийлөгчөөр томилох болно. тэр үед тэрээр иргэний хувьд, түүний нэр аажмаар Грекийн ард түмэнд танигдах болно. Тэгээд л төрийн эргэлтийн баатар болно. Дараа нь би эрүүл мэндийн байдал муу байгаагаа зарлаад Ставросыг ерөнхийлөгчийн албан тушаалаасаа огцрох болно."
  
  
  Минуркос чимээгүй болов. "Энэ бол зэрлэг юм" гэж би хэлэв. "Юу нь Ставрост Грекчүүд энэ үйл явдлыг харж зогсоно гэж бодсон бэ?"
  
  
  "Яагаад үгүй ​​гэж?" - гэж Минуркас нүүрэндээ ядарсан байдалтай хэлэв. “1967 оны дөрөвдүгээр сард хунта байгуулагдахад юу болсныг санаж байна уу? Энэ бол цуст эргэлт биш, зүгээр л төрийн эргэлт байсан. Хааны засгийн газрыг хүчээр түлхэн унагав. Хунтын тогтоолоор үндсэн хуулийн олон зүйл заалтыг түдгэлзүүлсэн. Чухамдаа Үндсэн хуулиа сэргээж, Хунта арай аядуухан болж, ирэх жил бүх нийтийн сонгууль зарлаад байхад ийм хүн гарч ирж байгаа нь хачирхалтай юм биш үү. Хэрэв Ставрос засгийн эрхийг булаан авах төлөвлөгөө амжилттай болбол Грек Гитлер, Сталиныхаас ч илүү төгс дарангуйлал болж чадна."
  
  
  Эрика Минуркосоос над руу харав. "Тэгвэл бид түүнийг зогсоох ёстой биз дээ?"
  
  
  Минуркос Эрикагийн царайг анхааралтай ажиглав. "Тийм ээ. Бид үүнийг хийх ёстой!" Тарган Грек босоод дөрвөлжин эрүүгээ цухуйлгав. "Энэ хүн бүр миний гэр бүлийг эх орны минь эсрэг ашиглаж байна. Миний хүргэн генерал Василис Криезотоу намайг энэ хуйвалдааны ард байгаа гэдэгт итгэж, намайг хүсч байна гэж бодсон учраас дэмжсэн гэж сайрхаж байна. Тийм ээ, би чамд туслах болно. Би чадна. Бид эхлээд юу хийх ёстой вэ?
  
  
  "Бид Афин руу явах гэж байна" гэж би хэлэв. "Бид Ставросыг зогсоодог газар юм."
  
  
  Зургаадугаар бүлэг.
  
  
  Дөчин найман цаг хүрэхгүй хугацааны дараа бид Грекийн нийслэлд ирлээ. Би Омониа талбайн ойролцоох 42 Piraeos дахь Odeon нэртэй жижиг зочид буудалд холбох өрөө захиалсан. Цаг агаар тааламжтай байсан бөгөөд халуунаас тааламжтай тайвшрал авчирсан.
  
  
  Афины сонинууд улс төрийн хурдацтай өөрчлөгдөж буй дүр зурагтай холбоотой тайлбараар дүүрэн байв. Родезиас миний найз Алексис Саломос алагдсан тухай мэдээ ирж, цуурхал тарав. Түүнийг Родези руу явахын өмнө амийг нь хөнөөх оролдлого хийсэн нь олон нийтэд мэдэгдэж байсан. Ялангуяа нэг сонин Саломосын үхлийн тухай дурсахаас зайлсхийжээ. Тэрээр мөн эрх баригч хунтагийн удирдлагыг буруушаасан редакцийн нийтлэлүүдийг тогтмол нийтэлж, тэргүүлэх генерал эсвэл хурандаа нарыг бараг бүх дугаараар дайрч байв. Саломос надад энэ нийтлэлч шударга бус байсан бөгөөд 1967 оны төрийн эргэлтийн дараа хатуу дэглэмтэй хунтыг хамгийн түрүүнд дэмжсэн гэж хэлсэн.
  
  
  "Хэвлэн нийтлэгчийг миний мөнгөөр ​​худалдаж авсан нь илт байна" гэж Минуркос биднийг ирсэн өдрийн нарлаг үдээс хойш миний өрөөнд хэвтэж буй сандал дээр суугаад хэлэв. “Өөр сонинд гарсан энэ гарчигнаас хараарай: Минуркос Хунтагийн коммунист төлөвлөгөөг илчилсэн. Ноён Ставрос суртал ухуулгын ажилд завгүй байсан."
  
  
  Эрика бидэнд авчирсан тавиур дээрээс аяга зузаан грек кофе аваад Минуркос руу өглөө. Тэр үүнийг баргар царайгаар хүлээн зөвшөөрөв. Эрика өөрөө аягыг аваад миний хажууд жижиг буйдан дээр суув.
  
  
  "Би чамайг хараахан хэн ч хараагүй гэж найдаж байна" гэж би Минуркос хэлэв, "ялангуяа түүний эрчүүдийн хэн нь ч байхгүй. Хэрэв Ставрос чамайг Афинд байгааг мэдсэн бол таны амьдрал драхмын үнэд хүрэхгүй байх байсан."
  
  
  "Тэр Паракатутай холбоо тогтоонгуутаа л мэдэх болно" гэж Минуркос надад сануулав.
  
  
  "Тийм ээ, гэхдээ бид аз таарвал энэ нь хэдэн өдөр биш байж магадгүй. Тэгээд ч тэр Риогоос хэн нэгнийг тийш нь явуулахгүй бол ямар нэг зүйл буруу байгааг мэдэхгүй байх болно. Хэн нэгэн нь түүний доод хүн байх ёстой, учир нь Үбэда. нас барсан."
  
  
  "Бид эхлээд юу хийх ёстой вэ, Ник?" гэж Эрика асуув. “Бид тариалангийн талбайд хийсэн шиг пентхаус руу дайрч болохгүй. Тэр хэтэрхий сайн хамгаалагдах болно."
  
  
  "Би пентхаус руу залгаж, гадны хүмүүстэй хэрхэн харьцаж байгааг харах боломжтой" гэж Минуркос санал болгов. Гэхдээ тэд миний дууг таних болно."
  
  
  Би түүнд тавиур дээрээс салфетка өглөө. "Дууныхаа өнгийг дээшлүүлж, түүгээр ярь. Өөртэйгөө ярилцахыг хүсч байгаагаа хэл. Тэд татгалзвал нарийн бичгийн дарга Салака Мадупасаас асуу. Та Салоникийн нэгэн сонины редактор бөгөөд энэ талаар мэдэгдэл авахыг хүсч байгаагаа хэл. Никкорын улс төрийн амбиц Минуркоса."
  
  
  Минуркос миний төлөвлөгөөг хараад инээмсэглээд буцаж залгалаа. Тэр амаа салфеткаар дарж, дуугаа өөрчлөхийг оролдов. Хэсэг хугацааны дараа тэр пентхаус дахь хэн нэгэнтэй ярьж байв. Тэр Никкор Минуркосыг гуйж, дараа нь тэдний шалтаг сонсов. Тэр Мадупастай ярилцахыг хүссэн. Дахиад олон хэлэлцээр байсан, тэр зөрүүдлээд байсан. Дараа нь тэрээр Афины жүжигчин Мадупас болон хувирсан хүнтэй ярилцсан бөгөөд түүний жинхэнэ нэрийг Ставрос Минуркос Яннис Цанни гэдэг. Минуркос өөрийнхөө тухай асуулт асууж, энгийн хариулт хүлээж, дараа нь ноён Минуркостой хувийн ярилцлага хийх огноог тогтоож болох эсэхийг асуув. Түүнд татгалзсан хариу өгөөд яриа өндөрлөв. Тэр утсаа таслаад бидэн рүү харав.
  
  
  "Муу зүүд шиг байна" гэж тэр хэлэв. "Би яг л пентхаусанд байгаа юм шиг, Мадупас үргэлж миний төлөө утсаар хариулж байгаа юм шиг байна. Тэд миний зуршлыг сайн мэддэг. Заннигийн энэ хоолой миний нас барсан найз Салакигийн дууг яг давтаж байна."
  
  
  "Хэн түрүүлж утсаа авсан бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Залуу залуу. Тэр Грек биш байсан. Магадгүй Ставросын тулаанчдын нэг байх."
  
  
  "Тэд сайн суурьшсан юм шиг байна" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ, энэ үнэн" гэж би зөвшөөрөв. "Афины бүх хүмүүс тэр пентхаус дахь Никкор Минуркос гэж бодож байгаа тул нөхцөл байдал ноцтой байна. Ставрос тэнд цагдаа хамгаалалттай байж магадгүй. Эсвэл өсөн нэмэгдэж буй хувийн армийнх нь цэргүүдээс."
  
  
  "Хэрвээ би цагдаа эсвэл хунтад очоод юу болсныг хэлвэл тэд надад итгэх хэрэгтэй болно" гэж Минурк хэлэв. Тэд намайг гэнэт солиорчихлоо гэж бодсон ч миний түүхийг шалгах үүрэгтэй. Дараа нь тэд юу болсныг олж мэдэх болно."
  
  
  "Энэ нь аюултай байж магадгүй" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  "Тэрний зөв" гэж би зөвшөөрөв. "Одоогоор Ставрос өөрийн нэрээр хэдэн найзтай болсныг бид мэдэхгүй. Аль ч тохиолдолд, хэрэв бид үүнийг ил задгай хаявал Ставрост нүүдэл хийхийг албадах болно - магадгүй том алхам. Тэр зүгээр л чиний нэргүй төрийн эргэлт хийхээр шийдэж магадгүй. Түүнд цэргийн баг бэлэн байгаа бөгөөд түүний эргэн тойронд эрх мэдлийг булаан авах ажиллагааны ард хэн байгааг үл тоодог олон амбицтай цэргийн удирдагчид бий. Тэгээд тэр алхам хийгээд бүтэлгүйтсэн ч цус урсгана. Маш их. Үгүй ээ, ноён Минуркос. Бид Ставрос руу сэмхэн очих болно. Манай улсад энэ бол тулаан гэж нэрлэгддэг хэсэг юм. Эрика Ставросыг цаазлах тушаал авсан тул би үүнийг хийх болно. Хэрэв бидний даалгавар амжилттай болвол түүнд яг ийм зүйл тохиолдох болно. Хэрэв тэр бүтэлгүйтвэл эрх баригчид түүнд илүү соёлтой хандах болно. Хэрэв тэд түүнийг цаг тухайд нь зогсоож чадахгүй бол Бурхан танд тусална."
  
  
  "За, ноён Картер" гэж Минуркос хэлэв. “Би чиний чадварлаг гарт өөрийгөө тавьж байна. Бид яаж ноён Ставрос руу сэмхэн очиж чадаж байна аа?"
  
  
  Би Эрика руу инээмсэглэхэд тэр надад хариулав. "Би та Ставрос таны хамаатан садны нэг, армийн генерал Амед Кризотаг ашиглаж байна гэж онгирсон гэж хэлсэн байх гэж бодож байна?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж Минуркос хэлэв. "Тэр хүчтэй хүн биш гэдгийг би хэлэх ёстой. Тэр намайг баяжихаас өмнө миний дүүтэй гэрлэсэн, тэд гайхалтай гэрлэсэн. Гэхдээ Василис миний холбоогүй байсан бол армид бага цолтой үлдэх байсан. Тэр өртэй юм шиг санагддаг. Түүний амьдралд байгаа зүйл нь миний өмнө, тиймээс тэр миний санал болгож буй аливаа төлөвлөгөөтэй санал нийлэх нь зүйн хэрэг.
  
  
  "Ставрос үүнийг олж мэдсэн. Тэр бол нямбай хүн, ноён Картер, хэнд ч үл тоомсорлож болохгүй хүн. Тэр Василис руу утсаар ярих гэж ямар нэгэн бичлэг хийсэн байх, тэгээд Салака Мадупас гэж өөрийгөө дүрсэлсэн хүнийг явуулсан байх. Нарийн бичгийн дарга, заль мэх, Тэр намайг өөрт нь найдаж байна гэж Василист итгүүлсэн байх.
  
  
  "Та Ставрос генералыг яаж ашиглаж болохыг мэдэх үү?"
  
  
  "Тэр Василисагаас цэргүүдийн нууц багийг зохион байгуулж, сургаж, бусад цэргийн албан хаагчдыг хуйвалдаанд нэгдэхийг ятгах болно" гэж хэлсэн.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би бодлоо. “Маш цэвэрхэн. Таны хүргэн ах Афинд амьдардаг уу?"
  
  
  "Тэр энд амьдардаг" гэж Минуркос хэлэв. "Хотын захын хойд талд."
  
  
  Би асуусан. - "Чи биднийг түүн рүү аваачих уу?"
  
  
  "Би баяртай байх болно" гэж Минуркос хариулав.
  
  
  Би такси дуудаж, орой эрт бид генерал Криезотогийн оршин суух газар руу явлаа. Би тэнд очих хүртэл Минуркосыг нүүрнийх нь хэсгийг бүрхсэн малгай өмсүүлэв. Генералын байшин нь Афины баячуудын захын жижиг харш байсан бөгөөд байшин руу хөтөлдөг тахир хайрган замтай байв. Минуркос энгийн хүний төлөө юу хийж чадах нь надад маш их сэтгэгдэл төрүүлсэн.
  
  
  Генерал биднийг үүдэнд угтахад Минуркос малгайгаа тайллаа. Би Крисотуг маш удаан үзсэн. Дараа нь тэр гараа өргөн өргөн Минуркосыг тэврэв.
  
  
  "Никкор!" гэж Минуркаг халуунаар тэврэв. Тэрээр өндөр буурал үстэй, де Голль шиг эелдэг царайтай, зөөлөн нүдтэй хүн байв. Тэрбээр мөрөндөө сүлжсэн, урд талын туузыг сунгасан хүрэн дүрэмт хувцас өмссөн байв.
  
  
  "Кали мера сас, Василис" гэж Минурк халуунаар хэлээд тэвэрлээ. “Сигха, синга. Бүх зүйл сайхан байна".
  
  
  "Бид ирсэнд таатай байна" гэж Василис хэлэв. “Ороорой. Ороорой." Түүний дохио зангаа биднийг бүгдийг нь татав.
  
  
  Бид ардаа эргүүлэг шаттай, ханыг чимэглэсэн ургамлууд бүхий том танхимд орлоо. Дараа нь генерал биднийг зузаан хивс, зөөлөн ширэн сандал бүхий царс модоор бүрсэн номын санд оруулав. Бид бүгд суугаад генералаас уух уу гэж асуусан ч бид татгалзсан. Минуркос намайг Эрик бид хоёрын овог нэрээр л танилцуулсан.
  
  
  "Энэ бол маш том цочирдлоо шүү, Никкор" гэж Кризотоу хэлэв. "Анна энд байгаасай гэж хүсч байна. Тэр Пирейс дэх үеэл дээрээ очиж байна."
  
  
  "Магадгүй энэ нь дээр байх болно, Василис" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  "Үгүй ээ" гэж Кризоту хэлэв. "Чи зүгээр үү? Чи цонхигор харагдаж байна."
  
  
  "Би зүгээр" гэж Минуркос хариулав. "Энэ хүмүүст баярлалаа."
  
  
  Генерал бидэн рүү харав. "Никкор, энэ бүхэн үнэхээр хачин байсан. Та ажлаа эхлүүлэхдээ надтай уулзахаас татгалзсан ... Би чөлөөтэй ярьж болох уу?"
  
  
  "Тийм ээ, үнэ төлбөргүй" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  “За, би таныг хувийн уулзалтгүйгээр ийм чухал даалгаварт тусламж гуйж байгааг ойлгосонгүй. Үнэнийг хэлэхэд би энэ бүхэнд маш их бухимдсан. Би боломжийн талаар сайн мэдэхгүй байсан..."
  
  
  Минуркос өгүүлбэрээ дуусгав. - "Төрийн эргэлт үү?"
  
  
  Кристоу бидэн рүү дахин харав. "За, тийм ээ." Тэр том үе мөчөө сунгав. "Би Делфи, Миконос дахь тусгай хуаран дахь хүмүүст зааварчилгаа өгч, Аделриа болон бусад хүмүүст таны шинэ зорилго шударга гэж итгүүлсэн, гэхдээ ..."
  
  
  "Гэхдээ та өөрөө үүнд итгэхгүй байна уу?"
  
  
  - гэж Минуркос найдаж асуув.
  
  
  Кристоу толгойгоо доошлуулав. "Би синхори тэ, Никкор" гэж тэр хэлэв. “Би маш их харамсаж байна, гэхдээ Грект дахин төрийн эргэлт хийх шаардлагагүй гэж би бодож байна. Би чиний хүссэнийг хийсэн, гэхдээ би чамтай энэ бүхний талаар олон долоо хоногийн өмнө анхнаасаа хүнээс хүнд ярихыг хүссэн."
  
  
  "Санаа зоволтгүй, Василис" гэж Минурк тайвшруулсан хоолойгоор хэлэв. "Би төрийн эргэлт хийхийг хүсэхгүй байна."
  
  
  Крисотугийн царай богино хугацаанд хоёр дахь удаагаа цочирдсон байдалтай харагдав. Тэр хэлсэн. - "Үгүй?" "Чи бодлоо өөрчилсөн үү?"
  
  
  "Василис, надад тайлбарлах зүйл байна, би чамайг анхааралтай сонсохыг хүсч байна" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  Кризоту том сандал дээр суугаад Минуркос түүнд бүх түүхийг ярихыг сонсов. Хэд хэдэн удаа том царай нь үл итгэсэн байдалтай байсан ч Кризоту түүний яриаг хэзээ ч тасалсангүй. Минуркос дуусаад Кризоту зүгээр суугаад аажуухан толгой сэгсэрлээ. Тэр халаасандаа гараа хийж, rosary-ээ гаргаж, өөрийгөө тайвшруулахын тулд хуруугаараа хуруугаараа цохиж эхлэв.
  
  
  "Итгэмээргүй!" - тэр эцэст нь хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ энэ үнэн" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  "Ерөнхийдөө, бид энэ хүнийг бүрмөсөн зогсоохоор ирсэн бөгөөд бидэнд таны тусламж хэрэгтэй байна. Зөвхөн чи л бидэнд Ставрросын талаарх мэдээллийг эцсийн мөчид өгч чадна" гэж би хэлэв.
  
  
  Krizotou эцэст нь өөрийгөө татаж авав. "Мэдээжийн хэрэг" гэж тэр зөвшөөрөв. "Би хамгийн сайнаараа хийх болно. Үүний ард Никкор байхгүй байгаад би маш их баяртай байна!
  
  
  “Нэг сониноор дамжуулан гүтгэх кампанит ажил явагдаж байгаа бөгөөд ихэнх нь хурандаа Анатол Коцикасын эсрэг чиглэсэн байна. Коцикас урвагч, Москвад үнэнч байх өртэй гэсэн санал хүртэл гарч байсан. Энэ үнэн биш. Коцикас бол либерал, гэхдээ тэр коммунист биш.
  
  
  Тэрээр сүүлийн үеийн улс төрийн шинэчлэлийн хөдөлгөгч хүч бөгөөд удахгүй болох бүх нийтийн сонгуулийн ивээн тэтгэгч юм."
  
  
  "Өөр хэн нэгэн?" Би асуусан.
  
  
  Кристоу санаа алдлаа. "Тийм ээ. Хурандаа Плотарчу, Главани нар болох Коцикастай саналаа өгдөг хүмүүсийн эсрэг ч халдлага үйлдэв. Ер нь танай нарийн бичгийн даргаар өөрийгөө танилцуулж байгаа Никкор энэ гурвыг гурвууланг нь алах хэрэгтэй гэсэн мэдээлэл саяхан над дээр ирсэн."
  
  
  Эрика бид хоёр харц солилцлоо. Ставрос төлөвлөгөөгөө боловсруулж эхлэв.
  
  
  "Чи ялангуяа ямар нэг зүйл мэдэх үү?" - Би Кризотагаас асуув.
  
  
  "За, бага зэрэг. Энэ гурван хүн, Никкор та хоёрын хооронд уулзалт зохион байгуулахыг надаас хүссэн. Гэтэл танай нарийн бичгийн дарга гэж бодож байсан хүн залгасан. Тэр тэд пентхаус дээр уулзалт хийж байна гэж хэлсэн. Би тэгж бодож байна. Энэ хурлаар гурван хурандаагийн амь насанд халдах оролдлого хийнэ” гэв.
  
  
  "Бид Ставрос яг юу, хэзээ төлөвлөснийг олж мэдэх ёстой" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж Кризоту зөвшөөрөв. “Би энэ талаар бүрэн цөхрөнгөө барсан. Чамайг үүнийг хүссэн гэдэгт би итгэж чадаагүй."
  
  
  "Бүх зүйл сайхан болно" гэж Минуркос түүнд итгүүлэв.
  
  
  Би түүнтэй санал нийлэхийг хүсч байна. Ставрос цуст эргэлтийн ирмэг дээр байсан нь тогтоогдсон тул бид үүнийг болохоос нь өмнө зогсоох хэрэгтэй болсон. "Хунтын удирдагч Коцикас руу утасдаж, Ставростын хүмүүс түүнтэй холбогдсон эсэхийг олж мэдээрэй" гэж би Криезотод хэлэв. "Одоохондоо хүн амины хэрэг гарах магадлалыг битгий хэлээрэй."
  
  
  "Маш сайн" гэж Кризотоу хариулав. “Коцикас надтай ярьж болно. Би мэдээж хичээх болно."
  
  
  "Ноён Минуркос та ч бас тусалж чадна" гэж би хэлэв. Та Ставросын цэргийн бүлгүүд байрладаг хоёр баазын удирдагчидтай холбоо барьж болно. Хэрэв энэ аллага болох үед Афинчууд Ставрост ямар нэгэн асуудал гаргах гэж байгаа бол Ставрос аливаа хариу үйлдлийг таслан зогсоохын тулд эдгээр тусгай хүчнийг Афин руу маш хурдан оруулахыг хичээх болно гэж би бодож байна. Эдгээр хуарануудын дарга нарт хэлмээр байна, та нараас биечлэн сонсохгүй бол тэндээ үлдэж, цэргээ хөдөлгөхгүй байх хэрэгтэй."
  
  
  "Маш сайн байна, ноён Картер" гэж Минуркос зөвшөөрөв.
  
  
  "Ставрос эдгээр хүмүүсийг ямар ч заль мэхгүйгээр зүгээр л алж чадахгүй нь ойлгомжтой." Би Кризота руу харлаа. "Тэр энэ бүхнийг санамсаргүй тохиолдол эсвэл аль нэг радикал улс төрийн бүлэглэлийн ажил мэт харагдуулах гэж оролдсон байх гэж та бодож байна уу?"
  
  
  Кризоту буурал хөмсгөө өргөв. "Ноён Картер, эсвэл тэр тэднийг алахаасаа өмнө суртал ухуулга болгон шавар цацахыг оролдох бөгөөд ингэснээр тэд хүмүүсийн өрөвдөх сэтгэлийг алдах болно."
  
  
  Долоо дахь бүлэг.
  
  
  Бид гурав зочид буудал руугаа буцлаа. Минуркос Криезотутай үлдэхийг хүссэн ч энэ нь хэтэрхий аюултай байх вий гэж айж байлаа. Хэрэв ямар нэг шалтгаанаар Ставрос Кризотод итгэхгүй байгаа бол тэрээр сануулгагүйгээр генералын байр руу дайрч магадгүй юм. Хэрэв тэр үүнийг хийсэн бол Минуркосыг тэндээс олоосой гэж би хүсээгүй.
  
  
  Бид хоолоо Минуркосын өрөө рүү явуулж, дараа нь Эрика бид хоёр түүний өрөөнд орлоо. Удалгүй бид Ставросын төлөвлөгөөний талаар ярилцаж эхлэв.
  
  
  Бид жижиг буйдан дээр суугаад Эрикагийн захиалсан коньякнаас балгаж байхдаа "Би энд суугаад Ставрос хунтагийн удирдагчдын талаар юу бодож байгааг харахыг хүлээж чадахгүй байна" гэж хэлэв.
  
  
  Эрика миний урд хөдлөв. Тэр миний хацар дээр энхрийлэн үнсэв. "Таны хэлсэн шиг пентхаус руу зүгээр л нэвтэрч болохгүй" гэж тэр тайлбарлав. Түүний урт үс нь бүдэг гэрэлд гялалзаж байв.
  
  
  "Үгүй" гэж би гараа түүний гуян дээр тавив. Би түүн рүү эргэж хараад бид үнсэлцлээ. “Гэхдээ би пентхаус руу ороод дотогшоо орохыг оролдож болно. Магадгүй би тэдний хамгаалалтыг харж болох юм."
  
  
  Тэр миний хацар, хүзүүг үнсэхэд арьсанд минь үл ялиг тааламжтай хүйтэн жихүүдэс орлоо.
  
  
  "Бид үүнийг яаж хийх вэ?" гэж тэр сөөнгө хоолойгоор гар нь миний цамцны товчийг тайлж эхлэхэд асуув.
  
  
  "Бид хамтдаа үүнийг хийхгүй" гэж би түүнд залруулсан. Гар нь маш их анхаарал сарниулав. "Би тэнд ганцаараа заль мэх хийхээр очно."
  
  
  Түүний урт цагаан гуя нь миний өвдөг дээгүүр гулсаж, даашинз нь дээш давхиж өгзөгнийх нь баяжсан муруйны эхлэлийг илчилсэн. Түүний хонго над руу чиглэв. "Гэхдээ би чамтай хамт явмаар байна."
  
  
  Дулаан уруул дахин миний уруул дээр хүрэв. Түүний хэл аманд минь зөөлөн гулсаж, эрэл хайгуул хийж байлаа. Түүний баруун гар хамаагүй доош хөдөлж, дараа нь юу болохыг олж мэдэв, би Adrian Stavros-ийн тухай бодохоо больсон.
  
  
  "Би ганцаараа явна" гэж би шивнэв. "Маргааш."
  
  
  Би түүний даашинз руу гараа сунган хөхийг нь илбэв. Гөлгөр муруйнууд нь зөөлөн боловч хатуу байсан бөгөөд миний хүрэхийг тэсэн ядан дарж байв.
  
  
  "За, хонгор минь" гэж Эрика миний чихэнд амьсгалав.
  
  
  "За" гэж би аяархан хэлэв. "Дахиж маргах зүйл алга."
  
  
  "Би чамтай мөрийцөж болох уу?" - гэж тэр хэлээд уруулаа миний уруул руу дарав.
  
  
  Үнсэлт удаан үргэлжилж, Эрика бэлэн байв. Бүх зүйл дуусмагц тэр миний хувцсыг тайлж эхлэв. Би хүлээж авахад тэр босоод өрөөний нөгөө талд байрлах том давхар ор руу явлаа. Тэр даашинзаа, дараа нь хөхний даруулга, ягаан бикини дотуур өмдөө тайллаа. Тэр сайн барьсан, үзэсгэлэнтэй байсан. Түүний биеийн муруй бүр өө сэвгүй байв. Тэр өөрийгөө зөөлөн орон дээр шидээд намайг хүлээж хэвтэв. Би үүнийг хойшлуулаагүй. Хэзээ нэгэн цагт би түүний хажууд орон дээр хэвтэж, гараа сунган, барьж аваад, биед нь хайлж байгааг мэдэрлээ.
  
  
  Энэ бол бид хоёрт байсан хүсэл тэмүүлэл байсан.
  
  
  "Өө, Ник" гэж тэр надад хүрч, амьсгал нь жигд бус байв.
  
  
  Миний гар түүнийг бараг л олоод би түүний дээгүүр хөдөллөө. Хэдэн секундын дараа түүнээс сайхан дуу чимээ гарав. Тэрээр өөрийн сэтгэл ханамжийг гүн гүнзгий мэдрэх гэж оролдохдоо бүх хяналтаа алдаж, сарвуутай, ууртай, анхдагч эмэгтэй болжээ.
  
  
  Сүүлд нь Эрика унтаж байхад нь би түүний орноос босоод чимээгүйхэн өрөөндөө орлоо. Тэр сэрээгүй.
  
  
  Маргааш өглөө нь би Эрика, Минуркос хоёрыг зочид буудалд орхиод Аполлоны барилга руу явлаа. Би уг дүрэмт хувцсыг тухайн байранд байнга ажилладаг цонх цэвэрлэгч нарын багаас авсан бөгөөд зөвшөөрөл авч пентхаус руу орохыг зөвшөөрсөн. Минуркос надад тасалбар авахад тусалсан бөгөөд би ч бас зочид буудалд үсээ харлуулж, Грек мэт харагдуулахын тулд бараан сахал тавив. Би гадаа хамгаалалтын ажилтан болох дүрэмт хувцастай барилгын ажилтанд Мадупас пентхаусын цонхыг цэвэрлэхийг тушаасан гэж худал хэлсэн.
  
  
  Би өөрийгөө танилцуултал тусгай лифтэнд ч орж чадаагүй. Лифтийн оператор Ставросын хүмүүсийн нэг байсан нь ойлгомжтой. Цэнхэр хувцасных нь доор гар буу байв. Бид пентхаус руу алхаж байтал тэр над руу болон хувин руу минь сэжигтэй харав. Тэнд өөр ямар ч цахилгаан шат өгсөөгүй бөгөөд дээд давхраас буух цорын ганц шатыг хааж, хамгаалж байсан гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  Цахилгаан шатнаас гараад байшингийн урдаас хойш сунасан тансаг коридорт орлоо. Зузаан хивсэнцэр, цэцгийн сав, өндөр таазнаас унжсан гоёмсог лааны суурьтай байв. Пентхаусын үүдэнд байрлах ширээний ард хоёр хамгаалагч суув. Тэд бол Ставростын хөлсний дээрэмчид, түүний хувийн армийн нэг хэсэг байв. Пентхаусыг нууцаар булаан авсны дараахан Минуркосын өөрийнх нь хамгаалалтын ажилтнууд цөөхөн байсан тул ажлаас нь халах шаардлагатай болжээ.
  
  
  Хоёр залуугийн нэг нь өндөр нь коридорын голд надтай тааралдав. Тэр огт нөхөрсөг байгаагүй.
  
  
  Тэрээр тайлбар өгөхийг шаарджээ. - "Чи энд юу хийж байгаа юм?"
  
  
  Би хамгийн сайн Грек хэлээр хариулсан. "Миний ажил тодорхой биш гэж үү?" Би асуусан. "Би цонх угаахаар ирлээ."
  
  
  "Хэн чамайг явуулсан?"
  
  
  Би дүрэмт хувцсан дээрх жижиг цонх цэвэрлэдэг бизнес гэсэн нэртэй даавууны наалт руу заав."
  
  
  "Танай ажил олгогч пентхаусаас захиалга авсан уу?"
  
  
  "Хэрэв тэд үүнийг хийгээгүй бол би энд байхгүй байх байсан" гэж би хариулав. Би боломж авсан. "Би Мадупагийн нэрийг дурдсаныг сонссон."
  
  
  Нөгөө хүн ширээний цаанаас бараан хөмсгөө зангидав. Тэр шаргал үстэй, маш ширүүн төрхтэй байсан бөгөөд би түүнийг Ставрос Бразилаас авчирсан хүмүүсийн нэг гэж шийдсэн. Тэр миний царайг судалж байх үед тэр миний хувирлыг харж байгаа мэт санагдав.
  
  
  "Хммм" гэж миний хажууд байсан хүн ярвайв. "Хана руу эргэж, гараа тавь."
  
  
  Зэвсэгтээ хэр болгоомжтой ханддаг юм бол гэж бодогдов. Би Вильгельминаг зочид буудалд үлдээж, Хюгогийн гарнаас нь ганзага тайлж, баруун шагайных нь дотор талд уясан. Би ямар ч хамгаалалтгүй арслангийн үүр рүү орохыг хүссэнгүй. Дээрэмчин намайг чадварлаг хайж байхад би эргэж, амьсгаагаа дарав. Их бие, гарыг минь үзээд зүүн хөлийг минь аажмаар доошлууллаа. Дараа нь тэр миний баруун гуяыг хутга руу чиглүүлэв. Тэр өвдөглөн суугаад түүний доор алхав. Миний гэдэс базлав. Тэр стилетто бариулаас нэг инч орчим зайд зогсов.
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. "Эргээд надад бичиг баримтаа үзүүлье."
  
  
  Би хуурамч картыг гаргаж ирэхэд тэр сайтар шалгаж үзэв. Тэр юу ч хэлэлгүй өөр хүнд картаа аваачиж үзүүлэв. Тэр хүн эцэст нь толгой дохин, өндөр, бараан эр буцаж ирээд, картыг буцааж, хувин руу харав.
  
  
  "Сайн байна. Тэр чамайг дотогш оруулах болно."
  
  
  "Баярлалаа" гэж би даруухан хэлэв.
  
  
  Би түүн рүү алхаж байтал хоёр дахь хүн ширээнээс босоод намайг анхааралтай ажиглав. Би Форт Нокс руу очиход илүү хялбар бөгөөд хүндрэл багатай байх болно гэдгийг мэдэрч эхэлсэн. Тэр хаалгыг онгойлгоод би түүний урд байрлах пентхаус руу орлоо.
  
  
  Эцэст нь би цайз дотор өөрийгөө оллоо. Хэрэв тэд намайг олж мэдвэл миний эмзэг байдлыг бодоход аймшигтай мэдрэмж байсан. Хэрэв ийм зүйл тохиолдвол би барилгыг хэзээ ч амьд үлдээхгүй байх магадлалтай. Ставрос тагнуулчийг хөнөөсөн арга нь үхэх хамгийн таатай арга биш байж магадгүй юм.
  
  
  Бид өргөн зочны өрөөнд орлоо. Энэ нь зүгээр л тансаг байсан. Баялаг хивс нь хоёр давхрыг бүрхсэн бөгөөд өндөр тааз нь Эртний Грекийн дүр зурагтай байв. Өрөөний хамгийн төгсгөлд гүйдэг шилэн хаалгаар жижиг тагт руу нээгдэж, хотыг харсан шилэн хана байв. Эндээс л би ажлаа эхэлсэн. Би эргэж харвал өрөөгөөр хаа сайгүй үнэтэй тавилга, ихэвчлэн эртний эдлэл байв. Эртний ургамлууд өнгөлсөн ширээн дээр сайхан амарч байв.
  
  
  Миний баруун талд бага зэрэг онгорхой хаалгаар Ставрос оффис болгон өөрчилсөн ширээ, шүүгээ бүхий өөр өрөөг харав. Миний зүүн талд унтлагын өрөөнүүд, зочны өрөөнүүдтэй өрөөнүүдтэй коридор байв.
  
  
  "Би энд том цонхнуудаас эхэлье" гэж би хэлэв.
  
  
  "Энд хүлээж байгаарай" гэж намайг дагалдан явсан хүн тушаав.
  
  
  Би бөхийв. "Мэдээж."
  
  
  Тэр оффис руу ороод хэсэг зуур алга болов. Өрөөний дотоод байдлыг илүү сайн харахын тулд баруун тийшээ хөдөллөө. Харанхуй хувцастай хэд хэдэн хүмүүс эргэлдэж, хэн нэгэн утсаар ярьж байв. Энэ бол харилцаа холбооны төв байсан. Энэ өрөөнд хагас арван эрэгтэй байсан байх. Намайг хүлээж байтал коридороос өөр хоёр эрэгтэй гарч ирээд миний байсан том өрөөнд орж ирээд над руу харан бас оффис руу орлоо. Ставрос энд маш олон хүн байсан - ямар ч үед хэдэн арван эсвэл түүнээс ч олон хүн байсан. Мөн тэдний ихэнх нь зэвсэг барьж, хэрхэн ашиглахаа мэддэг гэдэгт эргэлзэхгүй байв.
  
  
  Хэдэн минутын дараа намайг дагалдан явсан хүн дахин гарч ирэн чимээгүйхэн коридор руу буцаж ирэв. Түүний араас урт үстэй, хувцас хунар, үс засалтаасаа илүү гарсан радикал оюутан шиг өөр хүн оффисоос гарч ирэв. Тэрээр энгийн хувцасласан байсан бөгөөд захтай савхин хантаазны дээгүүр мөрөн дээр ил задгай том буутай байв.
  
  
  "Энэ хэр удах бол?" гэж тэр англиар асуув.
  
  
  Би түүнийг Паракатугийн хүн шиг америк хүн гэж таамагласан. Ставрос улс төрийн идэвхтнүүдийн хатуу цөмийг өөртөө авч явсан.
  
  
  Би тасархай англиар хариулсан. "Хэр удаан? Магадгүй хагас цаг, магадгүй нэг цаг. Цонх нь хэр бохир байхаас шалтгаална."
  
  
  "Мадупас чам руу залгаснаа санахгүй байна." Тэр цэнхэр линзтэй том шилээр над руу харав. Түүний нүүр бага зэрэг хонхойсон, уруул нь маш нимгэн, бараг байхгүй байв. AX файлуудаас би түүнийг Ставросын найз гэж тодорхойлсон; Түүнийг Хаммер гэж нэрлэдэг байсан бөгөөд хоёр эмэгтэйн бүсэнд динамит саваа уяж хөнөөсөн гэж үздэг байсан.
  
  
  "Үгүй ээ, тэр залгаагүй юу?" Би халааснаасаа нэг цаас гаргаж ирээд тэдгээрийг судалж эхлэв. "Тэд надад ноён Минуркосын байшинг хэлдэг."
  
  
  Энэ үед өрөөнд өөр хүн орж ирээд Хаммерын хажууд зогсов. Тэр намхан, бараан, тод Грек байсан. Би Салаки Мадупасын зургийг AX файлаас харсан бөгөөд тэр хүн түүнтэй яг адилхан байв.
  
  
  "Би цонх цэвэрлэх компани руу залгаснаа санахгүй байна" гэж тэр Хаммерт англиар хэлэв. -Та хамгийн сүүлд хэзээ энд ирсэн бэ?
  
  
  "Би тэмдэглэлгүй санахгүй байна" гэж би сандарсан хариулав. "Та бүртгэлтэй байх хэрэгтэй гэдгийг ойлгож байна."
  
  
  Хаммер над руу ихэмсэг алхлаа. "Гэхдээ та өмнө нь энд ирж байсан уу?"
  
  
  Би эргэлзэв. "Тийм ээ, би өмнө нь энд ажиллаж байсан."
  
  
  Тэр буу гаргаж ирээд миний нүүр рүү чиглүүлэв. Түүний гол нь эвгүй ойрхон байв. "Гал тогоо ямар байдгийг надад хэлээч."
  
  
  Миний зүүн гарын дор дусал хөлс урсав. Би Минуркосын өгсөн гал тогооны өрөөний тайлбарыг санахыг хичээв. "Том юм, угаалтуур, шүүгээтэй! Ямартай ч энэ юу вэ?
  
  
  "Өө, тэр эхэлцгээе" гэж хуурамч Мадупа хэлэв.
  
  
  Хаммер түүнийг үл тоомсорлов. "Гал тогооны өрөөнд хэдэн цонх байдаг вэ?"
  
  
  Би түүний хөлд шалан дээр унавал хэр хурдан стилетто хүрч чадах вэ гэж бодлоо. Харин дараа нь гал тогоо бол гадна талын ханан дээр биш, барилгын коридорт байдаг дотоод өрөө гэдгийг санав. "Гэхдээ тэнд цонх байхгүй" гэж би гэмгүй асуув.
  
  
  Хаммерын хуруу гох дээр дарагдсан. Үенийх нь цагаан байдал аажмаар арилж, гар буугаа хажуу тийш нь буулгав. Оффисоос богино ханцуйтай цамц өмссөн эрэгтэй гарч ирэв.
  
  
  "Плака үйлчилгээний хүмүүс хүн илгээсэн гэж байна" гэж залуу Хаммерт хэлэв.
  
  
  Би нүүрэндээ тайвшрахгүйг хичээв. Би Плакагийн оффис дахь охинд авлига өгсөн бөгөөд хэрэв шаардлагатай бол өөрийн түүхийг хуулбарлах болно, гэхдээ тэр үнэхээр үүнийг дагаж мөрдөх болов уу гэж санаа зовж байв.
  
  
  Хаммер гар буугаа үүрэв. "Сайн байна. Хараал идсэн цонхоо угаа” гэж тэр захижээ. "Гэхдээ үүнийг хурдан хий."
  
  
  "Тийм ээ, эрхэм ээ" гэж би хэлэв. "Ноён Минуркос заримдаа бидний хуучин дарвуулт өдрүүдийн талаар ярихыг хүсдэг. Явахаасаа өмнө би түүнтэй уулзах уу?
  
  
  Хаммер намайг цоолох харцаар харав. "Чи түүнийг харахгүй" гэж тэр хэлэв. "Ажлаа үргэлжлүүлээрэй."
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэд намайг хувингаар усаар дүүргэхийн тулд коридороор алхаж өгөхөд би өрөөний зохион байгуулалтыг хурдан шалгав. Том цонхон дээр ажиллаж эхлэхэд бүгд намайг орхисон. Би юуны төлөө ирснээ харж, айлчлалыг тасалдуулах сайхан арга бодож байтал албан тасалгаанаас хэсэг хүмүүс гарч ирээд намайг анзааралгүй Ставростын асуудлыг илэн далангүй ярилцаж эхлэв. Би тагтан дээр хаалга онгорхой байсан.
  
  
  "Хоёр хуаран бэлэн байна" гэж нэг хүн хэлэв. "Бид Ставрост яаралтай арга хэмжээ авахыг зөвлөх ёстой гэж бодож байна ..."
  
  
  Өөр нэг хүн түүнийг зогсоогоод над руу заалаа. Эхний хүн нүүр буруулан дахин чимээгүйхэн ярив. Гэтэл яг тэр мөчид дотор талын коридороос дахиад гурван хүн орж ирээд би очсоноосоо их хэмжээний урамшуулал авсан. Шууд ramrod урд талд нь Адриан Ставрос байв. Тэр дунд зэргийн өндөртэй, унжсан хар үстэй байв. Тэр миний харсан гэрэл зургуудтай их төстэй, гучин наснаасаа ч ахимаг царай муутай, ширүүн залуу байв. Гэхдээ тэр эрч хүчтэй харагдаж байв. Тэр өргөн мөртэй, яг л Вест Пойнтын төгсөгч шиг өөрийгөө авч явдаг байв. Тэр ханцуйтай цамц өмсөж, хүзүүндээ бараан өнгийн зангиа зүүсэн байв. Тэр гартаа овоолсон цаас барьчихсан байсан бөгөөд маш их ядарсан нь илт байв.
  
  
  "За, энэ уулзалтыг богинохон болгоё" гэж том өрөөнд бусаддаа хэлэв. Занни байхгүй байгааг би анзаарав. Тэр энэ байгууллагад хангалттай чухал биш байсан. "Ривера, Миконосоос ирсэн хамгийн сүүлийн мэдээ юу вэ?"
  
  
  Тэнд зогсоод, тэр жижиг бүлгийг хараад, тэдний ямар ухаалаг үйлдэл хийснийг санаж, Адриан Ставросыг хүндлэх шахсан юм.
  
  
  “...Тэгээд дарга газар дуусаж, цэргүүд...” гэж байна.
  
  
  Ставрос гэнэт дээшээ хараад намайг анх удаа харлаа. Тэр доод албан тушаалтан руугаа толгой дохин миний зүг хэдэн алхам алхаад дараа нь уурласан байдалтай зогсов.
  
  
  "Энэ хэн бэ?" - тэр архирлаа.
  
  
  Ставростын нэг хүн түүн рүү болгоомжтой дөхөв. "Хэн нэгэн цонх цэвэрлэхээр ирсэн гэж хэлсэн гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  "Чи итгэж байна уу!" гэж Ставрос чангаар хашгирав. Тэр хараад миний хажуугийн тагтан дээр миний хувин, миний гарт байгаа резинэн иртэй багаж байсан. Тэр захиалсан. "Чи! Нааш ир!"
  
  
  Хэрэв Ставрос хангалттай уурлаж, надаас салъя гэж шийдсэн бол түүний шийдвэрт хэн ч эргэлзэхгүй. Би санамсаргүйгээр өрөөнд орлоо. "Тийм үү?"
  
  
  Тэр хариу хэлэлгүй надаас нүүр буруулав. "Хэн түүнийг энд оруулав?"
  
  
  Буланд зогсож байсан Хаммер яг л ирвэс зулзага шиг өрөөний гол руу алхав. "Тэр зүгээр. Бид түүнийг шалгасан."
  
  
  Өрөөг хар нам гүм бүрхэхэд Ставрос эргэж хараад дээрэмчин рүүгээ удаан ширтэв. Ставросыг ярихад чимээгүй болов. "Би тэнэгүүдээр хүрээлэгдсэн юм уу?"
  
  
  Хаммер түүн рүү исгэлэн харав. Тэгээд тэр над руу эргэв. "За, цонхны цэвэрлэгээ өнөөдөр дууслаа."
  
  
  "Гэхдээ би дөнгөж эхэлж байна! Ноён Минуркос үргэлж бүх цонхыг цэвэрлэж байхыг хүсдэг. Тэр хэлэхдээ..."
  
  
  - Хараал ид, зайл! - Хаммер хашгирав.
  
  
  Би мөрөө хавчив. "Миний хувин ..."
  
  
  "Үүнийг март."
  
  
  Би Ставрросын хажуугаар чимээгүйхэн алхаж, тэр намайг бүх хугацаанд харж байсан. Би лифтэнд суун гудамжинд гарахдаа жижиг лифтний хаалгыг бэхэлсэн дуу чимээ, холбооны шугам, түгжээ зэргийг сэтгэлдээ тэмдэглэв. Би Адриан Ставросыг сэжиглэхэд хүргэсэн болов уу гэж бодож байна. Миний айлчлал үнэхээр үнэ цэнэтэй байсан. Би ална гэж найдаж байсан хүнээ сайн ажиглаад зогсохгүй түүний цайзын биет зохион байгуулалтыг ч анзаарав. Дотогшоо орох цорын ганц арга бол лифт байсан бөгөөд бид дотогш орсны дараа юу хүлээж байгааг би мэдэж байсан.
  
  
  Зочид буудалдаа буцаж ирэхэд Эрика, Минуркос хоёр намайг өрөөндөө хүлээж байв. Хаалгаар ороход Эрика намайг зүгээр байгааг хараад сониноо над руу түлхэв. Би тод томруун гарчгийг уншсан.
  
  
  КОЦИКАС ХУЙВАЛЫН АЛБАН ЁСНЫ ТӨЛӨӨЛӨГЧИД.
  
  
  Минуркос хэлээ дарав.
  
  
  "Засгийн газрын сайд, олны танил хүн Алики Вианола түүнд Коцикас намаа коммунистуудад худалдахаар төлөвлөж байгаа, мөн хунтагийн бусад удирдагчдын амь насанд аюул тулгараад байгааг нотлох баримт түүнд байгаа гэж хэлсэн."
  
  
  Би хэвлэлийн эхний баганыг харлаа. "Генералын таамаг зөв байсан нь харагдаж байна" гэж би хэлэв. "Ставрос өөрийг нь болон хамт ажиллагсдаа алахаар төлөвлөж буй уулзалтын өмнөхөн нөхцөл байдлыг төөрөгдүүлэхийн тулд Коцикас руу хүрзтэй шороо шидэв."
  
  
  "Тэгээд тэр миний нэрийг хэлэхгүй байхыг хичээж байгааг анзаараарай" гэж Минурк ширүүн хэлэв.
  
  
  Эрика миний гарыг атгалаа. Цагдаа нар энэ мэдээллийг шалгаж байгаа ч үндэслэлгүй болох нь тогтоогдвол гурван хурандаа нас барсан байх болно” гэж мэдэгджээ.
  
  
  "Хэрэв генерал бидний төлөө явахгүй бол" гэж би хэлэв. "Тэр залгасан уу?"
  
  
  "Одоохондоо биш" гэж Минуркос хэлэв. "Чи пентхаус руу орсон уу?"
  
  
  "Тийм ээ, би үүнийг хийсэн" гэж би хариулав. Би тэдэнд өөрийн сонссон яриа, Ставрост харсан зүйлийнхээ тухай ярилаа.
  
  
  "Чамд буу байгаа болоосой" гэж Эрика гашуун хэлэв.
  
  
  "Хэрэв надад байсан бол би тэнд очихгүй байсан" гэж би түүнд санууллаа. "Тэд намайг сайтар хайсан. Үгүй ээ, бид буцах хэрэгтэй. Бид Зактай хэвээр байгаасай гэж хүсч байна."
  
  
  Эрика над руу харав. "Тэр ажилдаа маш сайн байсан."
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. “За яахав, шаардлагатай бол би ард түмнээсээ тусламж авч болно. Миний бодлоор энэ газарт АХХ-ын агентууд байдаг. Би гарцаагүй олж мэдэх болно." Би Минуркос руу эргэв. "Та баазын дарга нарт хүрч чадсан уу?"
  
  
  "Би хоёуланг нь барьсан" гэж тэр хэлэв. “Би тэдэнд таны хэлснийг яг хэлсэн. Аль аль нь надтай биечлэн уулзахаас нааш ямар ч арга хэмжээ авахгүй гэдгээ хэлсэн. Мөн би тэдэнд пентхаустай холбоо барихгүй байхыг, нарийн бичгийн дарга гэгдэх хүнийхээ тушаалыг үл тоомсорлохыг зөвлөсөн."
  
  
  "Ноён Минуркос та маш сайн ажилласан" гэж би хэлэв. "Одоо бид олж мэдвэл ..."
  
  
  Намайг утас тасалдуулав.
  
  
  Эрика үүнд хариулж, залгасан хүн өөрийгөө танилцуулав. Тэр толгой дохин утсаа Минуркос руу өглөө. Тэр утсаа аваад чихэндээ наав. Түүний хэлсэн үг цөөхөн байсан. "Тийм ээ, Василис. Тиймээ. Өө тиймээ. Тиймээ, цаашаа. Энэ нь тодорхой байна. Тиймээ. Өө, гайхалтай." Тэр дуусаад утсаа тасалсны дараа тэр бидэн рүү зальтай инээмсэглэн харав.
  
  
  "Сайн уу?" гэж Эрика тэвчээргүйхэн асуув.
  
  
  Василис пентхаус руу залгасан бөгөөд Занни хэтэрхий завгүй байсан тул өнөөдөр эсвэл маргааш түүнтэй уулзахаас татгалзав. Тэрээр ирэх долоо хоногт Василис руу залгахыг санал болгов. Хэрүүл маргаан болж, халуухан үгс солигдсон ч Занни эрс тэс хэвээр байв. Тэр бас татгалзсан. хурандаа нарын айлчлалыг утсаар ярина."
  
  
  "Тэгвэл тэр чамайг инээлгэхийн тулд юу хийсэн бэ?" Би асуусан.
  
  
  "Дэспо Адельфиа санаж байна уу?
  
  
  Хурандаа нарын хороонд Расионыг сольсон хүн үү? Ставросын өөрийн хүн үү? "
  
  
  "Тийм ээ" гэж Эрика толгой дохив.
  
  
  "Василис энэ хүн дээр очсон. Тэр уулзалтыг зохион байгуулах хүн нь Адельфи байх болно гэж сэжиглэж байсан бөгөөд түүний зөв байсан. Аделфиа бүх төлөвлөгөөг мэддэг. Василис гурван хурандаагийн талаар маргалдаж, Адельфийн итгэлийг олж авав. Адельфиа түүнд уулзалт болох газар, цагийг хэлэв. Коцикас, Плотарчу, Главани нар надтай Коцикасын байранд уулзахаар аль хэдийн тохиролцсон. Тэрээр хотын хойд талд нэлээд алслагдсан нутагт хөдөө аж ахуйн газартай. Адельфиа ч бас тэнд байх болно."
  
  
  "Хэзээ?" Би асуусан.
  
  
  "Өнөө үдээс хойш" гэж Минуркос хариулав. "Хэдхэн цагийн дараа."
  
  
  "Тэд хурандаа нарыг яаж алах вэ?" - Би асуусан.
  
  
  Минурк бөхийв. "Адельфиа Василисыг мэдэхгүй гэдгийг мэдээд ингэж хэлэхгүй байх байсан. Бид хүлээх, харах хэрэгтэй юм шиг байна."
  
  
  "Энэ маш аюултай байж магадгүй" гэж би хэлэв. Би бугуйндаа байгаа цаг руу харлаа. "Эрика, такси дууд. Бид Коцикас руу явж байна. Ноён Минуркос, энд зочид буудалд байж, бусдын нүднээс хол байгаарай. Хэрэв хэн нэгэн таныг таних юм бол бид асуудалтай байна."
  
  
  - Маш сайн байна, ноён Картер.
  
  
  Эрика такси дуудаж байтал би хүрэмээ тайлж, баруун гарын шуундаа люгер, дараа нь стилетто оосорлоо. Минуркос чимээгүй, гунигтай харав. Би люгерийг бүрээснээс нь салгаад гулсуурыг нь татаж, бага зэрэг дугуй тавиад гар буугаа дахин тавив.
  
  
  Эрика утсаар ярьж байв. "Манай такси таван минутын дараа гадаа ирнэ."
  
  
  "Тэгвэл явцгаая" гэж би хэлэв. "Бид цаг товлоод байна."
  
  
  Наймдугаар бүлэг.
  
  
  Хурандаа Анатол Коцикас биднийг том байшингийнхаа үүдний танхимд хүлээж авсныхаа дараа "Би ойлгохгүй байна" гэж хэлэв. "Адельфи үүнийг хувийн уулзалт болно гэж хэлсэн, генерал аа."
  
  
  Эрика бид хоёр ганцаараа явбал Коцикас биднээс татгалзах болно гэдгийг би мэдэж байсан тул бид замдаа генерал Криезотаг авав. Коцикас гэж тавь орчим насны туранхай эр хаки хувцастай зогсоод над руу сэжиглэнгүй харав.
  
  
  -Бусад нь энд байх уу, хурандаа? гэж Кризоту асуув.
  
  
  "Тэд удахгүй хүлээгдэж байна."
  
  
  "Сайн байна. Цаг хугацаагаа бидэнд өгөөч" гэж Кристоу хэлэв.
  
  
  Коцикас хариу хүлээж бидэн рүү чимээгүйхэн харлаа. Цэргийн зэрэг нь генералаас доогуур байсан ч тэр үед Грекийн хамгийн хүчирхэг хүн байсан юм. 1967 оны төрийн эргэлт болоход генералууд эрх ямбатай дээд давхаргатай холбоотой байсан тул түүнийг удирдаж байсан хүмүүс ахлах офицеруудыг хунтагаас зориуд хол байлгаж байсан.
  
  
  "За" гэж тэр эцэст нь хэлэв. "Оффис руу орж ирээрэй."
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа бид дөрөв нэлээд харанхуй оффисын төвд дугуйлан зогсов. Үйлчлэгч хөшгөө тайлахад өрөө улам хөнгөн болов. Коцикас бидэнд уух санал тавьсан ч бид татгалзсан.
  
  
  "Хурандаа, би таныг энэ хоёр хүнд хурал болохоос өмнө танай гэрт нэгжлэг хийхийг зөвшөөрч, хурал болтол энд үлдэхийг хүсч байна" гэж Кризоту хэлэв.
  
  
  "Яагаад?" гэж Коцикас асуув. "Ямар инээдтэй хүсэлт вэ."
  
  
  "Намайг сонсооч. Энэ хурал бол урхи” гэж генерал хэлэв. "Бидэнд дараа нь цаг гарвал тайлбарлах зүйл их байх болно, гэхдээ Никкор Минуркос сүүлийн үед чам руу хийсэн халдлагын ард байгаа хүн биш. Никкор гэдэг нэрийн ард нуугдаж, хунтагийн эсрэг цуст эргэлт хийхээр зэхэж буй Адриан Ставрос гэгч эр бий. Өнөөдөр үдээс хойш Плотарх, Главани хоёр та нарыг энд танай гэрт алах ёстой гэв.
  
  
  Коцикасын царай хатуу, шулуун шугамтай болсон. "Би бодохдоо." - тэр хэлсэн.
  
  
  "Адельфиг гэмтэлгүйгээр зугтах ёстой гэж би бодож байна" гэж генерал нэмж хэлэв. "Мэдээж Никкор энд байхгүй, учир нь тэр үүнд ямар ч хамаагүй."
  
  
  Коцикас цонхоор удаан харав. Тэр дахин бидэн рүү эргэж хараад: "Тэгээд энэ эрэгтэй охин хоёр уу?"
  
  
  "Тэд туслахаар ирлээ" гэж Кризоту энгийнээр хэлэв.
  
  
  "Намайг алахаар ирсэн та гурав биш гэдгийг би яаж мэдэх вэ?" - гэж Коцикас тайван асуув.
  
  
  Кристоу нүд ирмэв.
  
  
  "Хурандаа" гэж би чимээгүйхэн хэлээд "Хэрэв би чамайг алахаар ирсэн бол чи үхэх байсан."
  
  
  Түүний нүд миний нүд рүү гүн харав. "Сайн байна. Та байшинг шалгаж болно. Гэхдээ дотор нь намайг болон найзуудыг минь хорлохыг хүссэн хүн байгаагүй гэдэгт итгэлтэй байна.”
  
  
  -Хурандаа хонгил байна уу? Би асуусан.
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Бид тэндээс эхэлнэ" гэж би Эрикад хэлэв. “Генерал та хоёр жаахан ярилцана, хурандаа. Тэднийг ирэхэд бидэнд хэр хугацаа үлдсэн бэ?
  
  
  "Би дор хаяж арван таван минут хэлье."
  
  
  "Энэ хангалттай байх ёстой." Би Эрика руу эргэв.
  
  
  "Эхэлцгээе."
  
  
  Бид том хонгилд шуурхай нэгжлэг хийхэд ямар ч бөмбөг, тэсрэх бодис олдсонгүй. Бид байшингийн бусад хэсгийг тойрч, эцэст нь хурал болох офисоор нь танилцлаа. Бид судалгааг сайтар судалж үзсэн. Хэдийгээр тэсрэх бөмбөг олдоогүй ч бид хоёр электрон алдаа олсон.
  
  
  Би төхөөрөмжүүд рүү заахад хурандаа Коцикас "Гайхалтай" гэж хэлэв. "Үүнийг хэзээ хийж болохыг би мэдэхгүй."
  
  
  "Эдгээр хүмүүс мэргэжлийн хүмүүс" гэж би хэлэв. "Одоо чи надад итгэх хэрэгтэй."
  
  
  "За, цаг нь боллоо" гэж Эрика хэлэв. "Тэд тусад нь ирэх үү?"
  
  
  "Өнөө өглөө тэд хорооны төв байранд байсан тул хамтдаа ирж болно" гэж Коцикас хэлэв.
  
  
  "Адельфиа ч гэсэн бусад хүмүүс түүнд маш их дургүй байсан ч тэдэнтэй хамт байж болох байсан." Эцсийн эцэст энэ нь эвлэрэх гэсэн оролдлого юм."
  
  
  Хурандаагийн таамаг зөв байсан. Арван минутын дараа том хар лимузин ирэхэд гурван хурандаа бүгд сууж байв. Плотарчу, Главани хоёр буурал үстэй Главани ахимаг насны хүмүүс байв. Адельфиа дөч орчим настай, тарган, илүүдэл жинтэй хүн байсан бөгөөд хэлбэр дүрс нь түүнд гурван размераас дэндүү жижиг мэт санагдсан. Тэр тал тал тийшээ инээмсэглэн, зөвшилцөл, зөвшилцлийн талаар чангаар ярьж, үүдний танхимд баруун бугуйнд нь гав зүүхэд маш их гайхсан.
  
  
  Түүний зан байдал аянга цахилгаан шиг өөрчлөгдсөн. Инээмсэглэл алга болж, харанхуй нүдэнд мөс шиг хатуулаг гарч ирэв. "Чи юу хийж байгаа юм бэ?" гэж тэр хашгирав.
  
  
  Коцикас, Кризотоу хоёр чимээгүй болов. Би Адельфиаг ширүүн эргүүлж, гарыг нь ард нь ханцуйв. Түүний хатуу царай хурдан уур хилэнгээр дүүрэв. "Энэ юу гэсэн үг вэ?" гэж тэр чангаар асуугаад надаас Коцикас болон генерал руу харав.
  
  
  "Ноён Картер таныг өнөөдөр манай гэрт биднийг алахаар ирсэн гэж хэлсэн" гэж Коцикас хүйтнээр хэлэв.
  
  
  Нөгөө хоёр хурандаа цочирдон бие бие рүүгээ харав. "Энэ үнэн үү, Анатол?" гэж Главани Коцикасаас асуув.
  
  
  "Энэ бол утгагүй зүйл!" - гэж Адельфи хашгирав. "Энэ хүн хэн бэ?" Коцикас хариу өгөхөөс өмнө Адельфиа албан ёсны арга барилаас халсан грек хэлээр бөөгнөрөх, хор шиг үгсийг нулимж, миний зүг толгойгоо байнга шидэх арга руу шилжив. Би ихэнхийг нь барьж чадаагүй.
  
  
  "Харъя, хурандаа" гэж Коцикас эцэст нь хариулав.
  
  
  Би Адельфиаг гарнаас нь бариад авлаа. "Бид ямар нэгэн гэнэтийн бэлэг алдахгүйн тулд та дараагийн жаахан цагийг оффист өнгөрөөж болно" гэж би хэлэв. Би Коцикас руу харлаа. "Эрикагаас бусад нь намайг илүү сонсох хүртэл үүдний эсрэг талын өрөөнд байгаарай."
  
  
  "Маш сайн" гэж Коцикас хэлэв.
  
  
  Хурандаа нар, генерал Кризоту нар оффисын танхимын эсрэг талд байрлах зочны өрөөнд орж ирээд Эрика бид хоёр Адельфиагийн махлаг амыг нааж, сандал дээр уяв. Би түүний ташаан дээрээс буугаа аваад бүсэнд нь хийв. Адельфиа соронзон хальсны цаанаас биднийг доромжилсон үг бувтнаж байхад Эрика бид хоёр танхим руу буцаж орлоо.
  
  
  "Одоо бид хүлээж байна уу?" гэж Эрика асуув.
  
  
  Би түүн рүү харлаа. Түүний улаан үс нь сэгсийсэн бөгөөд өмднийхөө хувцастай маш ажил хэрэгч харагдаж байв. Тэр цүнхнээсээ “25 калибрын Бельгийн гар буу” гаргаж, сумыг нь шалгав.
  
  
  "Тийм ээ, бид хүлээж байна" гэж би хэлэв. Би онгорхой үүд рүү алхаж, Ломбардигийн өндөр улиас модоор дүүрэн урт зам руу харав. Энэ хавиар дайран өнгөрдөг цорын ганц зам бараг нэг милийн зайтай байв. Хүн амины хэрэг үйлдэхэд тохиромжтой газар. Асуулт бол Ставросын эрчилсэн оюун ухаан юу бодож олов? Би Адельфиаг байцаах тухай бодсон ч цаг хугацаа бага байсан тул Ставросоос хэтэрхий айж байв. Энэ нь түүний нүүрэн дээр харагдаж байв.
  
  
  Эрика миний ард ирээд бүх биеэрээ над руу дарав. "Бидэнд ганцаараа байх хугацаа маш бага байна, Ник."
  
  
  "Би мэднэ" гэж би хэлэв.
  
  
  Түүний сул гар, буугүй гар нь миний мөр, гарыг илбэв. "Үүнийг дуусмагц бид Афинд нуугдаж, идэж, унтаж, үерхэх болно."
  
  
  "Манай дарга нар үүнийг үнэлнэ гэж би бодохгүй байна" гэж би инээв.
  
  
  "Тэд тамд очиж болно. Тэд бидэнд хэдхэн хоногийн хугацаа өгч болно" гэж тэр ууртай хэлэв.
  
  
  Би түүн рүү эргэв. "Бид цаг олох болно" гэж би түүнд итгүүлсэн. "Би нэг сайхан зочид буудлыг мэднэ..."
  
  
  Машины хөдөлгүүрийн чимээ гарахад би хаалга руу эргэв. Замын хамгийн төгсгөлд түүнийг харагдаагүй байхад хар седан ойртож ирэв. Дээр нь цагдаагийн дэнлүү байсан.
  
  
  - Энэ бол цагдаа! гэж Эрика хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би зөвшөөрөв. "Чи Ставрос дүүргийн ахмадыг авлига өгсөн гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Үүнд хэдхэн хүн л хэрэгтэй" гэж Эрика санал болгов.
  
  
  "Ялангуяа Ставрос хэд хэдэн хүнээ дагуулаад явбал" гэж би нэмж хэлэв. "Явцгаая."
  
  
  Бид хунтагийн гишүүд, генерал нарын хүлээж байсан өрөө рүү яаравчлав.
  
  
  "Гадаа цагдаагийн машин ирж байна" гэж би тэдэнд хурдан хэлэв. “Энэ бол Ставрос Гамбит шиг. Та нар бүгд зэвсэглэсэн үү?
  
  
  Кризотугаас бусад нь бүгд тэнд байсан. Би түүнд Адельфийн буу өгсөн. “Одоо энд аль болох нухацтай ярилцаж байгаа юм шиг тайван суу. Зэвсгээ хажуудаа нууж, бэлэн байдалд байлга. Эрика, тэр шүүгээ рүү яв." Тэр хурдан явлаа.
  
  
  "Би Францын хаалганы гадаа байх болно" гэж би үргэлжлүүлэв. "Тэд бүгд өрөөнд орж ирэхэд бид тэднийг авахыг хичээх болно. Та нарын хэн нэг нь одоо явахыг хүсвэл арын хаалгаар орж болно” гэв.
  
  
  Би чимээгүй офицерууд руу харав. Тэд байрандаа үлдэв.
  
  
  "Сайн байна. Бид галын аюулаас зайлсхийхийг хичээх болно. Надад итгэ".
  
  
  Би Францын хаалгаар алхаж байтал урд хаалга хүчтэй онгойх чимээ сонсогдов. Үйлчлэгч цагдааг зогсоох гэж оролдсон ч түлхэж орхижээ. Тэднийг Адельфиа хүлэгдэж, амаа боосон оффисын цоожтой хаалгыг цохихыг би сонсоод, үйлчлэгчийн дууг дахин сонсов. Хэд хэдэн эрэгтэй байгаа юм шиг сонсогдов. Хэсэг хугацааны дараа би тэднийг тод харж, тэд зочны өрөөнд орж ирэв. Тэдний тав нь дүрэмт хувцастай, нэг нь иргэний хувцастай зургаа байсан. Дүрэмт хувцастай бүх эрчүүд бүсэндээ буутай байв.
  
  
  "Энэ юу гэсэн үг вэ?" гэж хурандаа боссон боловч гар буугаа ардаа нуув.
  
  
  Иргэний хувцастай, дэслэгчийн зураастай дүрэмт хувцастай хүн урагш ирэв. Иргэний хувцастай тэр хүн бол Пентхаус дотор харсан Ставростын бие хамгаалагч байсан. Дэслэгч бол Ставросоос авлига авсан цагдаа байсан байх. Энэ бол жинхэнэ цагдаа байх ёстой. Энэ бол хэвлэлийнхний хувьд зохиомол боловч үнэн түүх байх ёстой байв.
  
  
  "Бид таныг энд хүлээж байсангүй, генерал" гэж дэслэгч хэлэв. Тэр өрөөг тойруулан харахад Адельфиаг хайж байсан байх. “Та нар бүгд эх орноосоо урвасан хэргээр баривчлагдсан. Чамайг энд коммунист төлөөлөгчтэй уулзаж, олон улсын дээрэмчидтэй нууц гэрээ хэлэлцээр хийх гэж ирсэн тухай баримт бидэнд бий." Тэр их сандарсан харагдсан.
  
  
  "Энэ бол утгагүй зүйл" гэж Коцикас хэлэв.
  
  
  "Та нар бүгд урвагчид" гэж дэслэгч чангаар хэлэв. "Тэгээд чамайг ингэж цаазлах болно." Би дэслэгч буугаа гаргаж ирэхийг харлаа.
  
  
  Ставрос эр ширүүн инээмсэглэв. "Энд цаазаар авах болно" гэж тэр англиар хэлэв. -Таныг баривчлахыг эсэргүүцэж байхад.
  
  
  "Бид баривчлахад бие махбодийн эсэргүүцэл үзүүлээгүй" гэж Коцикас залууд сануулав.
  
  
  "Үгүй ээ?" гэж хөлсний цэрэг Ставрос асуув. "За, ядаж энэ нь цагдаагийн тайланд орох болно. Тиймээс хүмүүс үүнийг радиогоор сонсох болно."
  
  
  Дэслэгч буугаа Коцикас руу чиглүүлэв. Хэсэг хугацааны дараа дэслэгчийн дохиогоор бүх цагдаа гар буугаа сугалж авна гэж бодсон. Ставрос эр хүрэмнийхээ дотор гараа сунгаж, дэслэгч рүү толгой дохиход тэрээр хүмүүс рүүгээ харав. Би Вильгельминаг дэслэгчийн цээж рүү чиглүүлэн өргөн хаалгаар хурдан орлоо.
  
  
  "За, энд байгаарай."
  
  
  Дэслэгч над руу гайхсан харцаар ширтэв. Ставростын хүн буугаа авч амжаагүй байхад дүрэмт хувцастай хэдэн цагдаа л ханцуйгаа сунгаж эхлэв. Бүгд хөшиж, бүх нүд над руу эргэв.
  
  
  "Буугаа хая" гэж би дэслэгч рүү тушаав. "Тэгээд чи тэр гараа хүрэмнээсээ болгоомжтой авч хая."
  
  
  Миний тушаалыг хэн ч дагасангүй. Тэд намайг юунд оруулах вэ гэж бодож байсан. Тэдний зүүн талд жорлонгийн хаалга онгойж, Эрика гараад Ставросын хүн рүү Бельгийн буугаа чиглүүлэв.
  
  
  "Чи түүний хэлснээр хийсэн нь дээр гэж бодож байна" гэж тэр хүйтнээр хэлэв.
  
  
  Дээрэмчин Ставрос, цагдаагийн дэслэгч хоёр Эрика руу харан бухимдаж, уурлаж байв. Би тэдний зорилгыг таах гэж оролдон царайг нь удаан ширтлээ. Дараа нь бүх там задарсан.
  
  
  Дэслэгч буугаа буулгахын оронд миний цээж рүү чиглүүлж, хуруугаараа гохыг нь татав. Би аянгын хөдөлгөөнийг хараад шалан дээр унаж эхлэв. Түүний буу их буу шиг дуугарч, миний зүүн гарыг халуу оргих өвдөлт мэдрэгдэв. Сум миний хажуугаар өнгөрч франц хаалганы шилийг хагаллаа. Би шалан дээр унаад сандлын ард өнхөрчихсөн байтал дэслэгч ахин буудах үед сум миний хажуугийн модон шалыг хагарлаа.
  
  
  гэж тэр хашгирав. - "Тэднийг алах!" "Тэднийг бүгдийг нь алах!"
  
  
  Дэслэгч буугаа над руу чиглүүлэх тэр агшинд Ставростын хүн араас нь дагаж буугаа гаргаж ирлээ. Энэ бол гялалзсан хар автомат буу байсан бөгөөд Эрикагийн толгой руу чиглүүлэв. Эрика түүн рүү буудсан ч нэг өвдөг дээрээ сөхөрч унасан. Буудсан сум цагдаагийн нэгний гуя руу тусчээ. Тэр шалан дээр унахдаа өвдөж орилов.
  
  
  Нөгөө хоёр цагдаа бөхийв. Шархадсан хүн болон өөр нэг цагдаа хэд хэдэн тавилгын ард нуугдахаар нугалав.
  
  
  Кризоту болон ирсэн хоёр хурандаа хоёр хөдөлгөөнгүй хэвээр байсан ч Коцикас буугаа гаргаж ирээд дэслэгч рүү бууджээ. Тэр хүн унаж, намхан ширээг мөргөн мөргөж, шалан дээр буулгахдаа хэсэг бутрав.
  
  
  Би буудах байрлал руу авирав. Ставросын хүн Эрикаг буудчихлаа. Тэр түүний цохилтоос зайлсхийж тэнцвэрээ алдсаар байсан бөгөөд тэр хурдан тонгойсон тул алдсан.
  
  
  Хэд хэдэн гар буу зэрэг буудсан. Криезоту цагдаа нарын нэгийг алсан, би дахиад хоёрыг буудсан. Эрика Ставросын хөлсний цэргийг яг зүрх рүү нь онож бууджээ.
  
  
  Дэслэгч Коцикас руу хоёр дахь удаагаа дайрах оролдлого хийхээр бэлтгэсэн боловч би хөдөлгөөнийг анзаарч, хурдан нэг өвдөг сөгдөв. "Би үүнийг хийхгүй."
  
  
  Үлдсэн цагдаа нар тулалдахаас татгалзав. Тэд зэвсгээ хаяж, гараа толгой дээрээ өргөв. Дэслэгч тэднийг хараад гар буугаа доошлуулаад шалан дээр шидэв. Тэр хөдөлгөөнгүй биес рүү, дараа нь над руу харав.
  
  
  "Энэ бол гутамшиг" гэж тэр сөөнгө дуугаар хэлэв. “Та цагдаагийн байгууллагын хууль ёсны үйл ажиллагаанд саад учруулж, алба хаагчдыг үүргээ гүйцэтгэж байхдаа амь насыг нь хохироосон. Чи үүнээс ангижрахгүй..."
  
  
  Би түүний толгойг гар буугаар цохиж унагаалаа. Тэр шалан дээр хэвтэж, хүндээр амьсгалж, толгойгоо барив. "Чи амаа хамхих хэрэгтэй" гэж би архирав.
  
  
  Хурандаа, Криезота нар хоёр офицерыг гавлав. Эрика хана налан бөхийв. Би асуусан. - "Чи зүгээр үү?"
  
  
  "Тийм ээ, Ник."
  
  
  "Ноён Картер, би танд итгэж байсандаа баяртай байна" гэж Коцикас хэлэв. "Бид таны өртэй"
  
  
  "Тэгээд оролдлого бүтэлгүйтэв" гэж Главани нэмж хэлэв.
  
  
  "Би цагдаагийн комиссартай холбогдож, энд болсон явдлын талаар удаан ярилцах болно" гэж Коцикас шархадсан дэслэгч рүү муухай харав.
  
  
  "Ингэхээсээ өмнө надад хорин дөрвөн цагийн хугацаа өгөөч ээ, хурандаа" гэж би хэлэв. “Наймалжны толгой амьд хэвээр байна. Хатагтай Нистром бид хоёр Ставрросын араас явж байна."
  
  
  Тэр хэсэг эргэлзэв. “За, ноён Картер. Би хорин дөрвөн цагийн турш чимээгүй байх болно. Гэхдээ дараа нь би алхамаа хийх хэрэгтэй."
  
  
  "Хангалттай шударга" гэж би хэлэв. "Хэрэв бид маргааш энэ цаг гэхэд Ставросыг олохгүй бол та өөрөө хүссэнээрээ шийдэж болно."
  
  
  Коцикас над руу гараа сунгав. "Амжилт хүсье."
  
  
  Би түүний гарыг атгалаа. "Бидэнд энэ хэрэгтэй болно!"
  
  
  Есдүгээр бүлэг.
  
  
  Бид буцаж ирэхэд Минуркос зочид буудлын өрөөг тойрон алхаж байхыг олж харав. Тэр бидэнд эргэж ирэх боломж олгоогүй нь тодорхой байлаа.
  
  
  -Хурандаа нар зүгээр үү? - гэж тэр тайвширсан байдалтай асуув.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Василис яах вэ?"
  
  
  "Тэр гэмтэлгүй" гэж Эрика хэлэв. “Бид их азтай. Энэ нь цус урсгасан байж магадгүй юм."
  
  
  "Бурханд баярлалаа" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  "Бид генералгүйгээр үүнийг хийж чадахгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Василис өөрийгөө сайн харуулсанд баяртай байна. Амьд үлдсэн алуурчид баригдсан уу?
  
  
  "Үгүй. Би Котикасаас биднийг Ставрост хүрэх хүртэл хорин дөрвөн цагийн хугацаа өгөхийг хүссэн."
  
  
  Тэр хэсэг хугацаанд чимээгүй болов. “Би энэ нууцтай санал нийлэхгүй байна. Гэхдээ одоохондоо би үүний төлөө явна. Би ч бас хорин дөрвөн цагийн турш чимээгүй байх болно, ноён Картер."
  
  
  “Би үүнд талархаж байна, ноён Минуркос. Одоо бидэнд хийх ажил байна. Бид Ставрросын араас явах ёстой."
  
  
  "Энэ асуудлыг бие даан шийдвэрлэх нь муу юм шиг байна" гэж Минуркос хэлэв. "Үүнд цагдаагийн тусламж хэрэгтэй байна, ноён Картер. Би итгэж болох зарим хүмүүсийг мэднэ."
  
  
  Би асуусан. -Хурандаа Коцикас дээр бөөнөөр аллага үйлдэхээр ирсэн хүмүүс шиг үү? “Үгүй ээ, ноён Минуркос надад үүнийг авах боломж байх ёстой. Цагдаа нар Ставросыг шүүхэд өгч чадна гэдэгт би итгэж чадахгүй байна. Миний засгийн газар ч чадахгүй. Тийм учраас надад Ставросыг газар дээр нь алах тушаалууд нь хатагтай Нистромын засгийн газраас авсан тушаалуудтай адил юм."
  
  
  "Гэхдээ пентхаус руу явах нь амиа хорлох болно" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  "Магадгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ энэ газрын талаар миний мэддэг зүйлээс харахад тийм биш байж магадгүй юм. Мөн та юу мэддэг."
  
  
  Гэж тэр асуув. -"Та хэзээ явах вэ?"
  
  
  Би Эрика руу харлаа. - "Энэ орой." "Чи зүгээр үү?"
  
  
  "Чи юу ч хэлсэн бай, Ник."
  
  
  "Одоо Ставрос яагаад хүнээсээ сонсоогүйгээ гайхаж байна. Ямар нэг зүйл буруу байгаа гэдэгт итгэлтэй болтол Ставрос пентхаусдаа хүлээх боломж байгаа гэж би бодож байна. Тиймээс тэр өнөө орой тэнд байх ёстой."
  
  
  "Чи өөрөө зэвсэгт хамгаалагчдын тухай ярьсан" гэж Минуркос хэлэв. "Чи хонгилын үүдээр явж болохгүй."
  
  
  "Магадгүй. Гэхдээ Эрика бид хоёрт туслах гуравдагч хүн байх болно. Коцикасын гэрт очихоос өмнө би дарга нартайгаа холбоотой байсан. Өөр нэг төлөөлөгч Афинд өөр томилолтоор ирсэн бөгөөд тэр бидэнд туслах болно."
  
  
  "Та гурав л байна уу?" гэж Минуркос асуув. "Чи цохисон ч гэсэн хоёр, гурав нэгийн эсрэг байж магадгүй."
  
  
  Эрика инээмсэглэн "Ноён Картер урт довтолгоонд дуртай" гэж хэлэв.
  
  
  Би хариу инээмсэглэв. "Түүнээс гадна надад дөрөв багтсан төлөвлөгөө бий."
  
  
  - Дөрөв үү? - гэж Минуркос эргэлзэн асуув. "Хэрэв та надад найдаж байгаа бол таны итгэл алдагдсан байна. Би яаж буу буудахаа ч мэдэхгүй байна."
  
  
  "Чи биш" гэж би хэлэв. "Чи энд онгоцон дээр надад наалдсан ямар нэг зүйлийг дурдсан. Алагдсан нарийн бичгийн дарга чинь Салаки Мадупас өөртэй нь тун адилхан ахтай гэж та хэлсэн шүү дээ."
  
  
  "Тийм ээ" гэж Минуркос хэлэв. “Хөөрхий ахыгаа үхсэнийг ч мэдэхгүй. Тэр Салака хоёр бие биенээ тийм ч их уулздаггүй байсан ч тэдний хооронд маш их хайр байсан."
  
  
  Би асуусан. - "Тэр Салакатай хэр төстэй юм бэ?"
  
  
  "Олон хүнд. Тэдний хооронд ердөө нэг жилийн зөрүү байсан. Салака ахаасаа нэг инч өндөр, жин багатай байсныг эс тооцвол зарим нь тэднийг ихэр хүүхэд шиг харагддаг гэж хэлдэг."
  
  
  "Бид үүнийг засаж чадна" гэж би Эрика, Минуркос хоёроос илүү өөртөө хэлэв. "Энэ залуу Афинд амьдардаг уу?"
  
  
  Минурк над руу асуусан харцаар харав. "Хотын яг гадаа жижиг тосгонд."
  
  
  "Түүн рүү залгаад Салакийн талаар хэлээрэй" гэж би хэлэв. "Тэгвэл ахынхаа өшөөг авахад туслах уу гэж асуу."
  
  
  Эрика над руу харав. "Ник, чи ... гэсэн үг үү?"
  
  
  "Хэрэв Ставрос хууран мэхлэгч зохион бүтээж чадвал бид ч бас чадна" гэж би хэлэв. "Янис Цанни ганцаараа нас барсан хүний төлөө үг хэлж чаддаггүй."
  
  
  "Гурав дахь Салака Мадупас уу?" гэж Эрика асуув.
  
  
  "Зөв. Магадгүй тэр л биднийг пентхаус руу аваачиж чадах байх." Би Минуркос руу эргэв. "Чи түүн рүү залгах уу?"
  
  
  Минурк хэсэгхэн зуур тээнэгэлзэн: "Мэдээж. Тэгээд би энд хүргэх болно."
  
  
  Хоёр цагийн дараа яг бүрэнхий болж байхад Сергиу Мадупас зочид буудлын өрөөнд ирэв. Тэр даруухан, аймхай хүн мэт харагдаж байсан ч ахынх нь үхэлд буруутай этгээдээс өшөө авахад нь туслах гэсэн харгис шийдэмгий байдал нуугдаж байв. Түүнд өндөр өсгийт, жийргэвч өгөөд өнгийг нь хурдан заслаа. Дуусмагц тэр яг л дээврийн байшинд миний харсан хуурамч хүн шиг харагдаж байлаа. Эцсийн эцэст энэ бол манай схемд ах нь биш, харин Сергиу луйварчин байсан юм.
  
  
  Би пентхаус дахь хүмүүс Сергиуг Занни, хуурамч Мадуп гэж андуураасай гэж хүссэн.
  
  
  Түүнтэй харьцаж дууссаны дараа би хойшоо зогсоод бид бүгд анхааралтай харлаа. "Чи юу гэж бодож байна?" - Би Минуркосоос асуув.
  
  
  "Тэр Салакатай маш төстэй, тиймээс Цаннитай ч адилхан" гэж Минуркос хэлэв.
  
  
  Манай луйварчин над руу итгэлгүйхэн инээмсэглэв. "Ноён Картер та сайн ажилласан" гэж тэр хэлэв. Түүний хоолой Заннигийнхтай тун төстэй, англи хэл нь бараг ижил чанартай байсан.
  
  
  "Бид үүнийг даван туулж чадна гэж би бодож байна" гэж Эрика хэлэв.
  
  
  * * *
  
  
  Цагийн дараа бид Аполлоны барилга дээр ирлээ. Афин хотод үдийн цайны цаг болж, хотын гудамжаар машин бараг байхгүй байв. Үүдний өрөө болон пентхаусны алсад анивчих гэрлээс бусад нь барилга өөрөө харанхуй байв. Бид түрээсийн хар седан дотор арав орчим минут суусны дараа байшингийн булан тойроод өндөр залуу гарч ирэв. Тэр шууд машин руу алхаж ирээд миний хажууд урд суудалд суулаа. Эрика, Сергиу хоёр ард суув. Минуркос зочид буудалд байрлав.
  
  
  "Хөөе Картер" гэж өндөр эр хэлэв. Тэр нөгөө хоёр руугаа харан Эрик рүү харцгаалаа.
  
  
  Би асуусан. -"Ямар нэгэн юм болоо юу?"
  
  
  "Ийм зүйл байхгүй. Намайг ирснээс хойш хэн ч байсангүй." Энэ бол AX дахь миний хамтран зүтгэгч Билл Спенсер байсан юм. Тэр агентлагт шинээр ирсэн бөгөөд би түүнтэй өмнө нь богино хугацаанд уулзаж байсан. Гэсэн хэдий ч Хок Спенсер бол сайн хүн гэдгийг бидний өмнөх товч ярианы үеэр надад утсаар баталгаажуулсан. Миний зааврын дагуу тэрээр барилгын шилэн фасадаар пентхаус руу орох тусгай цахилгаан шатыг бараг гурван цаг ажигласан.
  
  
  Би түүнийг Эрика, Сержио нартай танилцуулсан. "Бид энэ түлхүүрээр үйлчилгээний хаалгаар үүдний танхим руу ордог" гэж би хэлэв. Сержио эхлээд явж, бид энэ газрыг эзэмшдэг юм шиг аашилж байна. Хэрэв бид дээшээ гарвал миний өмнө хэлсэнчлэн ажиллах болно. асуултууд?"
  
  
  Харанхуй машинд бодлын чимээ аниргүй болов. "За" гэж би хэлэв. - За ингээд дуусгая.
  
  
  Бид дөрөв хар седанаас буун хамтдаа алхаж барилгын урд ирлээ. Гол хаалганы зүүн талд үйлчилгээний зориулалттай цоожтой шилэн хаалга байв. Сергиу Минуркосын өгсөн түлхүүрийг зэвэрдэггүй ган цоож руу хийж эргүүлэв. Үүдний өрөөнд лифтний хамгаалагч гайхан бидэн рүү эргэв.
  
  
  Сергиу түрүүлж орж бид түүнийг дагалаа. Бид үнэхээр Ставросыг гайхшруулж барих болов уу гэж бодсон. Тэр хурандаа Коцикасын гэрт юу болсныг сонсохыг хүлээж, пентхаусыг тойрон алхах ёстой. Би тэр хүмүүсийнхээ бүрэлдэхүүнийг тийш нь явуулахгүй гэж найдаж байсан. Мөн сүүлийн нэг хоёр өдөр Паракату руу залгаад тэнд хэнтэй ч холбогдож чадаагүй байх магадлалтай. Ширэнгэн ойн тариалангийн талбайд хэнтэй ч холбоо барих боломжгүй байсан нь Ставрост ямар нэг зүйл буруу болсныг хэлэв.
  
  
  Бид лифтний хамгаалалтын ажилтан руу дөхөв. Тэр Сергиу руу хачин харав.
  
  
  "Чи хаана байсан юм бэ?"
  
  
  "Эдгээр бол хэвлэлийнхэн" гэж Сергиу шинэ дүрээ үзүүлжээ. “Тэд хэдхэн цагийн өмнө хунтагийн хурандаа нарын аймшигт аллагын тухай сонссон. Эмгэнэлт явдлын талаар цагдаа нар тэдэнд мэдэгдсэн. Тэд энэ аймшигт үйл явдлын талаар ноён Минуркосын санал бодлыг авахын тулд богино ярилцлага хийх хүсэлтэй байгаа тул би тэдэнтэй дээд давхарт ярилцах болно."
  
  
  Би баруун гарын шуундаа Хюгогийн гогцоо тэмтэрч, үүнийг ашиглах ёстой юм болов уу гэж бодлоо. Харуул ямар ч удаан хугацаанд үүрэг гүйцэтгэсэн бол Занни байрнаас гараагүйг мэдэх байсан байх.
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. "Би чамтай лифтэнд сууна."
  
  
  Цахилгаан шат нь пентхаусын дээд давхарт байсан. Тэр хонх дарж, аажмаар доошилж эхлэв. Түүнийг нэгдүгээр давхарт гарахаас өмнө үүрд мөнх өнгөрсөн юм шиг санагдсан ч эцэст нь хаалга саван нээгдэв. Нөгөө л намайг дээш доош буулгадаг лифтчин жижүүр хийдэг байсан. Лифтийн оператор Сержио руу харан сууж байтал бид суулаа. Хаалга бидний араас хаагдсан ч оператор биднийг өргөх товчийг дарсангүй.
  
  
  "Би чамайг байрнаас гарсныг мэдээгүй" гэж тэр Сергиу хэлээд бидэн рүү болгоомжлон харав.
  
  
  "За, чи одоо мэдэж байна" гэж Сергиу ууртай хариулав. “Би сонины хүмүүстэй уулзахаар явсан. Биднийг дээш аваач. Би ярилцлага өгч байна."
  
  
  Тэр хүн Сергиугийн царайг анхааралтай ажиглав. "Би эхлээд дээд давхар руу залгая" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Заавал биш!" - гэж Сергиу хэлэв.
  
  
  Гэвч оператор машины хажуу талд байрлах холбооны консол руу ойртов. Би Спенсер рүү толгой дохиход тэр ойртлоо. Тэр Smith & Wesson 38-аа гаргаж ирэхэд нөгөө хүн хөдөлгөөнийг анзаарчээ. Тэр яг цагтаа эргэж, сүмийнхээ эсрэг бууны торыг харав. Тэр амьсгаадан шалан дээр гулсав.
  
  
  Эрика хяналтын самбар руу явав. "Үүнийг өөртөө ав" гэж би хэлэв.
  
  
  Пентхаус руу явах замдаа лифтний жолоочийн доголон дүрийг лифтний буланд аваачиж, бид дөрөв гарахад шууд харагдахгүй байв. Хэсэг хугацааны дараа пентхаусын хонгилын хаалга нээгдэв.
  
  
  Миний сэжиглэж байснаар өөр хоёр хүн жижүүр байсан. Тэдний нэг нь миний өмнө нь уулзаж байсан шаргал үст дээрэмчин байв. Эдгээр нь тулаант кинонууд байсан бөгөөд би тэдэнтэй тоглоом тоглохыг хүсээгүй. Шаргал үст пентхаусын үүдний ширээнээс босож, нөгөө нь суусан хэвээр байв.
  
  
  Хоёулаа Сержио руу сүнс харсан мэт харав.
  
  
  "Яасан чөтгөр..." гэж шаргал үст хэлэв. "Энд юу болоод байна?"
  
  
  Спенсер ширээний дэргэдэх хар үстэй залуу руу очиход Сергиу шаргал үст бүсгүйн анхаарлыг татав. Тэр хүн аажуухан алхаж Спенсер рүү очив.
  
  
  "Би эдгээр хүмүүстэй ярилцлага хийх зөвшөөрөл өгсөн" гэж Сергиу хэлэв.
  
  
  "Чи яаж пентхаусаас гарсан юм бэ?" гэж шаргал үст асуув.
  
  
  Сергиу хариулж байх хооронд би түүн дээр очлоо. Спенсер харанхуй хүний хажууд зогсож байв. Эрика түрийвчнийхээ ард нуусан Бельгийн жижиг буугаар бид хоёрыг бүрхэв.
  
  
  "Чи намайг яаж орхисныг санахгүй байна уу?" - гэж Сергиу ууртай асуув. "Энэ нэг цагийн өмнө болсон. Би чамд хэлсэн..."
  
  
  Нэмэлт тайлбар хийх шаардлагагүй. Хюго миний алган руу чимээгүйхэн шургууллаа. Би зүүн гараараа шаргал үстийг барьж аваад тэнцвэрээ алдтал өөр рүүгээ татлаа. Би хурдхан шиг хутгатай гараа түүний хоолойгоор гүйлгэв. Цус Серхиогийн цамц, хүрэм рүү цацав.
  
  
  Харанхуй хүн буугаа авсан ч Спенсер үүнд бэлэн байв. Тэр халааснаасаа муухай гогцоо гаргаж ирээд дээрэмчний толгой дээр хурдан тавиад, хоёр модон бариултай огтлолцсон утсыг хүчтэй татав. Тэр хүний гар буунд хэзээ ч хүрч байгаагүй. Утас мах, судсыг нь яс руу нь цоолоход нүд нь томрон ам нь ангайж унав. Дээрэмчин үсэрч, Спенсерийн гарт хэсэг зуур бөхийж, хөл нь агаарт чичирч байх үед бидний хөлийн зузаан хивсэн дээр илүү их цус асгарлаа. Дараа нь тэр нөхөртэйгээ шалан дээр нийлэв.
  
  
  Эрика бууны гохыг суллав. Би шаргал үстийн хүрэм дээр Хюгогийн ирийг арчиж байхад Сергиү цонхийсон царайтай цогцоснууд руу харлаа. Спенсер над руу толгой дохин, тэр хүний хүзүүг гүн зүссэн гартаа орхин, пентхаусын хаалга руу чиглэв. Би Хюгог гартаа атгахад Спенсер түрүүн надад хэлсэн тусгай гар буугаа гаргаж ирлээ. Үүнийг Сум харвадаг хийн гар буу болох Special Effects and Editing-аас өгсөн. Сумнууд нь Колумбын индианчуудаас AX зээлж авсан хурдан үйлчилгээтэй хор болох курарээр дүүргэсэн байв.
  
  
  Сергиу ухаан орсон. Тэр хаалга руу алхаж, Минуркосын өгсөн өөр нэг түлхүүрийг оруулаад, хүнд хаалганы түгжээг тайлахад ашигласан. Тэр над руу харахад би толгой дохив. Тэр пентхаус руу орж чадахгүй байсан тул чимээгүйхэн хаалгыг түлхээд хажуу тийшээ алхав. Тэрээр халдлагын энэ үе шатанд туслахад бэлэн биш байсан.
  
  
  Бид гурвуулаа үүдээр хурдхан шиг алхаж гарангуут Эрика урдаа буугаа бариад буудхад бэлэн байсан ч тэр зүгээр л нөөц буу байв. Ставросыг өөрөө олохоос өмнө би Ставрросын хүмүүст анхааруулахыг хүссэнгүй.
  
  
  Ставрос үүдний ойролцоох том зочны өрөөнд байвал тохиромжтой байх болно. Ингэснээр энэ бүхэн маш хурдан дуусгавар болно. Харин үүний оронд бид урт буйдан дээр нуруугаа харуулан суугаад гартаа аягатай бренди барьж байхыг бид олж харлаа. Би зогсож байсан газраасаа бүрээсний оосорыг харж байв. Тэр зэвсэгтэй хэвээр байсан - энэ аюултай хүн.
  
  
  Унтлагын өрөө рүү чиглэсэн дотоод коридорт амьд байгаагийн шинж байхгүй ч гэрэлтүүлэг сайтай оффисоос дуу хоолой сонсогдов. Би яг Хаммер руу явах гэж байтал гэнэт хоёр хүн оффисоос гарч зочны өрөөнд оров. Тэдний нэг нь мөрөн дээрээ пулемёт барьсан том буутай хүн, хоёр дахь нь өөр нэг хуурамч Мадупа Янис Цанни байв.
  
  
  Тэд биднийг хараад зогсоод хоёулаа Сержио руу гэрэлтсэн нүдээр харав. Хоёр хууран мэхлэгч хэсэг зуур зогсон бие бие рүүгээ харвал Хаммер тэдэн рүү эргэж харан тэдний царайны илэрхийлэлийг харав. Дахиад нэг секундын дараа дээрэмчин, Занни хоёр гар буугаа авлаа.
  
  
  Спенсер сумаа онилж, буудлаа. Өрөөнд уйтгартай чимээ гарч, хормын дараа хүний хүзүүнээс Адамын алимны хажууд хар төмөр сум нисэв. Занни хар объект руу аймшигтай ширтэхэд түүний эрүү чимээгүйхэн ажиллаж эхлэв. Хаммер муур шиг нэг хөдөлгөөнөөр эргүүлээд гар буугаа татаж эхлэв.
  
  
  Түүний харц хамгийн түрүүнд над руу төвлөрч, гар нь бүрээсэндээ байсан бууг олоход би тэднийг заналхийлсэн мэт харав. Би нэг өвдөг дээрээ сөхөрч, нэгэн зэрэг гараа савлаж, доороос гогцоо хийж, стилетто суллав. Энэ нь цохих могой шиг чимээгүйхэн агаарыг таслан Хаммерын цээж рүү зүрхэнд нь ойрхон цохив. Ир нь түүний биед хүчтэй цохилтоор орж ирэн бариул руу нь буув.
  
  
  Цэнхэр нарны шил зүүгээгүй болохоор надад анх илчлэгдсэн Хаммерын муухай нүд намайг түүнийг маш хурдан алж чадсандаа итгэсэнгүй хэсэг ширтэв. Тэр цамцных нь доороос час улаан гоожиж байгаа стилетто руу харав. Хутгаа сугалах гэсэн шиг аваад гартаа байсан буугаа над руу өргөв. Гэхдээ тэр аль хэдийн үхчихсэн байсан. Тэрээр буйдан дээр нүүрээрээ доош унав, урт үс нь нүүрэндээ будлиантай байдлаа нуув.
  
  
  Нөгөө тулаанч нь сая л шалан дээр чичрэхээ больжээ. Занни эргэж оффис руугаа гүйх гэтэл өөр нэг хийн гар буу түүнийг зогсоож, нуруу руу нь цохив.
  
  
  Тэр барьж авах гэж цөхрөнгөө барсан ч хүрч чадалгүй оффисын үүдэнд толгойгоо гашилгаж унасаар хэсэг зуур чичирч, доголон болов.
  
  
  Би хаалга руу алхаж харвал оффист өөр хэн ч байсангүй. Би бусад руугаа эргэж харав. Унтлагын өрөө рүү орох хонгилд би толгой дохин Спенсер намайг цохив. Эрика намайг дагалаа.
  
  
  Бид үлдсэн газрыг судалж үзсэн. Өөр нэг зочны өрөө, унтлагын өрөө, гал тогоо. Гал тогоонд сэндвич идэж байгаа зэвсэгт гэмт хэрэгтэн олдсон. Тиймээс Спенсер түүнийг хамгийн түрүүнд олжээ. Түүнийг хийн гар буугаар дахин харвах үед нь би дотогш орлоо. Тэр бараг л Закаас дутахааргүй алах хүсэлдээ автсан. Уэлби .32 маркийн урт буу гаргаж ирэхэд эрэгтэй хажуу тийшээ цохигджээ. Яагаад ч юм хор түүнд тийм ч хурдан нөлөөлсөнгүй, буудаж чаджээ. Буу өрөө рүү шуугилдан Спенсерийг яг хавирганы доор онож, хана руу буцааж шидсэн. Тэр буугаа над руу чиглүүлж байхад нь би сандал шүүрэн аваад нүүр рүү нь цохив. Сандал түүнийг мөргөж, нүүрийг нь цохив. Буу тааз руу буудаж, эр нуруугаараа шалыг мөргөж, зэвсгээ алджээ. Спенсер хана руу ярвайн хийн гар буугаар дахин ониллоо.
  
  
  Би түүн рүү хашгирав. - "Хүлээж бай, хараал ид!"
  
  
  "Юуны төлөө?" - гэж тэр сөөнгө асуув. - Новш намайг авсан.
  
  
  Тэр дахин ониллоо. Би түүний нүүр рүү цохиход тэр толгойгоо хананд цохив. Дараа нь би буугаа унтраасан тул тэр буугаа алдсан. Гал тогооны өрөөний шалан дээр аянга нижигнэж, тэр над руу гайхан харав.
  
  
  "Би хүлээж байгаарай гэж хэлсэн" гэж би архирав.
  
  
  Хэсэг хугацаанд бидний харц тулгарсны дараа тэр хавирганы доорх шархнаас зууран нүдээ доошлуулав. Энэ нь махан биеийн энгийн шарх шиг харагдаж байсан ч одоо надад нэг их төвөг учруулсангүй. Би алхаж ирээд харвасан хүний өмнө сөхрөн суулаа. Нүд нь нээлттэй, бие нь хортой тэмцсэн хэвээр байв. Тэрээр химийн зарим хорт бодист байгалийн дархлаатай байсан ховор хүмүүсийн нэг байсан бөгөөд энэ нь бүрэн гүйцэд биш ч түүнийг хоромхон зуур биш харин аажмаар устгахад хүргэдэг. Ийм зүйл болсонд би баяртай байсан. Магадгүй би зарим нэг хариулт авах боломжтой.
  
  
  Энэ үед Эрика гал тогооны өрөөнд оров, буу нь хараахан буугаагүй байв. "Тэр энд байхгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би ялагдсан залууг цамцнаас нь бариад сэгсэрлээ. "Ставрос хаана байна?" - Би шаардав.
  
  
  Тэр хүн над руу харав. "Таны бизнес юу вэ?" Тэр бол Ставрос-ын бас нэг Америкийн фанатуудын нэг байсан ч үс нь Хаммерынх шиг урт биш байв.
  
  
  Би Люгерийг бүрээснээсээ гаргаж ирээд дээрэмчний зүүн хацрын ясанд наав. "Хэрвээ чи түүнийг хаана байгааг нь хэлчихвэл би чамайг аврахын тулд эмчид цаг тухайд нь үзүүлэх болно." Мэдээж худлаа байсан. "Хэрэв та татгалзвал би гохыг дарна. Ярь."
  
  
  Тэр миний нүд рүү харж, харсан зүйлээ үнэлэв. Новш, за гэж тэр сөөнгөхөн хэлэв. Хор нь түүнд аль хэдийн нөлөөлжээ. "Хэрэв чи үнэхээр намайг аврах юм бол."
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "Тэр Миконос руу явсан."
  
  
  Би Эрикатай харц солилцлоо. Миконос арал бол Ставрос өөрийн элит босогчдын корпусыг байгуулсан хоёр газрын нэг байв. "Одоо надад хэлээч" гэж би хэлээд Лугерийг нүүрэнд нь наав. -Түүнд хурандаа нарын тухай мэдээ ирсэн үү?
  
  
  Дээрэмчин инээгээд, дараа нь түүний царай гэнэт өвдөж байв. “Занни Коцикас руу гэртээ залгасан. Цагдаа нарын нэг нь хариулав. Дэслэгч болон манай хүмүүс сайн, хурандаа нар үхсэн гэсэн” гэв.
  
  
  "Яасан бэ?" гэж Спенсер хашгирав.
  
  
  Спенсер хариуд нь гайхсан ч би гайхсангүй. Дуудлага дуугарахад хурандаа Коцикас хурдан бодсоор нэг цагдаад утсаа өгөв. Коцикас пентхаус руу худал мэдээ илгээхгүй л бол Ставрос хүмүүсийнхээ хамт тийшээ очно гэж итгэж байв. Коцикас бидэнтэй зохицуулах цаг байсангүй, тиймээс тэр урагшилж, хамгийн сайн санагдсан зүйлээ хийсэн. Энэ нь үндэслэлтэй байсан ч цагдаад өгсөн хариулт нь Ставрост биднийг очихоос өмнө пентхаусаас гарах боломж олгоно гэдгийг хурандаад мэдэхгүй байсан.
  
  
  "Яагаад Ставрос Миконос руу явах болов?" - Би үхэж буй мэргэн буучаас илэн далангүй асуув. "Цэргүүдийг шалгах уу?"
  
  
  Өөр нэг өвдөлтийн дайралт түүнийг барьж авав. "Надад эмч өгөөч" гэж тэр амьсгалав.
  
  
  "Эхлээд ярилцъя."
  
  
  Тэр үгсийг шивнэв. “Тэр хоёр баазыг хамтад нь дуудсан. Тэрээр цэргээ Афин руу авчрахыг хүсч байна. Миконос дахь командлагч Минуркосоос сонсох хүртлээ цэргээ хөдөлгөхгүй байх талаар ямар нэгэн зүйл хэлэв. Ставрос түүнд маш их уурлав. Тэр биечлэн командлахаар тийшээ ниссэн” гэжээ.
  
  
  Би том болсон. Тэр хүн чангааж, чичирч байв. Түүний царай аль хэдийн цэнхэр болсон байна.
  
  
  "Эндээс явцгаая" гэж би тушаав. Би Спенсер рүү эргэв. "Энд үлд."
  
  
  Түүний хоолойд уур хилэн сонсогдов. - Би гомдоод байна, Картер.
  
  
  Би түүнийг шалгасан. Энэ бол ямар ч чухал зүйлгүй шарх байсан. "Чи зүгээр байх болно" гэж би хэлэв. “Үүнийг боолтоор боож, эндээс Хок руу залга. Хамгийн сүүлийн үеийн үйл явдлын талаар түүнд хэлээрэй. Би Минуркосоос эмч дуудаж шархыг чинь арчлахыг хүсэх болно. Асуулт байна уу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. "Чи яагаад намайг Миконост чамтай хамт байхыг хүсэхгүй байгаа юм бэ?"
  
  
  "Чи сайжрах хэрэгтэй, Спенсер.
  
  
  Ставрос AX-д хэтэрхий чухал. "
  
  
  "Би үүнийг Хокод хэлэх ёстой юу?" - гэж тэр ширүүн асуув. "Тэр намайг энэ томилолтоор түр ажиллахыг санал болгосон."
  
  
  "Түүнд юу хүссэнээ хэл." Би үүд рүү эргэв, Люгерийг бүрээстэй. "Алив, Эрика."
  
  
  "Чи надаас юу хүлээж байгаа юм бэ, намайг чамаас сонсох хүртэл хүлээх үү? гэж Спенсер асуув.
  
  
  Би хэсэг зуур бодсоноо: “Маргааш өглөөний цайны үеэр та явж болно. Сонин хэвлэлүүд энэ түүхийг бичихэд хэтэрхий оройтсон байх болно. Минуркос цагдаа дуудаж, тэдэнд бүх зүйлийг хэлээрэй. Хурандаа Коцикас руу утасдаж Минуркосыг дэмжихийг хүс. Тэр үед би Миконост байх бөгөөд хэрэв тэнд байгаа бол Ставросыг олох болно. Энд болон Коцикасын байшинд болсон явдлын талаар түүнд ямар нэгэн мэдээ авахад эрт байна."
  
  
  "Сэргиу яах вэ?" гэж Эрика асуув.
  
  
  "Бид түүнийг гэрт нь явуулна" гэж би хэлэв. "Тэр сайн ажилласан, одоо гэр бүлдээ буцаж очих боломжтой."
  
  
  "Картер" гэж Спенсер хэлэв.
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Дараагийн удаа би илүү сайн ажиллах болно."
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "За" гэж би хэлэв. "Алив, Эрика. Бид тас шувууг барих хэрэгтэй."
  
  
  Аравдугаар бүлэг.
  
  
  Миконосын боомт өглөөний наранд асар том зүсэгдсэн индранил шиг хэвтэж байв. Энэ бол бараг бүрэн хаалттай боомт байсан бөгөөд дотор нь жижиг загас агнуурын завь, хурдны завь, хоёр том аялалын хөлөг онгоц далайн хананд бэхлэгдсэн байв. Усан онгоцууд Миконос руу ороогүй. Зорчигчид гартаа ачаа тээш барин чичирхийлсэн шатаар доошоо алхаж, бага багаар эрэг рүү аваачдаг байв.
  
  
  Эрика бид хоёр энэ богино адал явдлаас амьд гарсангүй. Бид арлын нөгөө талд байрлах шинэ нисэх онгоцны буудалд ердөө нэг цагийн өмнө ирээд, тосгон руу явах бартаат замаар автобусаар явж байлаа. Одоо би далайн эргийн кафед зотон халхавч дор, шулуун шар сандал дээр суугаад дөнгөж арван таван метрийн зайд шинэхэн будсан загас агнуурын завийг жолоодож буй Грекийн сахалтай хагас арваад далайчдыг харж суулаа. Далан надаас хоёр тийшээ эргэж харав - кафе, дэлгүүр, жижиг зочид буудлууд бүхий эгнүүлэн цайруулсан байшингууд. Би Грекчүүдийн америк кофены бэлгэдэл болсон Nescafe-ээс балгаж, усан үзэм, цэцэг зарж машин жолоодож буй дэрэн малгайтай өвгөнийг харлаа. Энэ уур амьсгалд би энд хүн алахаар ирсэн гэдгээ санахад хэцүү байсан.
  
  
  Эрика надтай хамт байгаагүй. Тэрээр хэдэн жилийн өмнө Миконост байхдаа таньдаг байсан хөгшин эмэгтэйг олохын тулд далайн эргийн ойролцоох цайруулсан гудамжны төөрдөг байшинд алга болжээ. Хэрэв танд Миконосын талаар ямар нэгэн мэдээлэл хэрэгтэй бол зочдод байшиндаа өрөө хөлслүүлдэг хар алчуураа өмссөн хар үстэй хөгшин эмэгтэйчүүдэд хандаарай. Тэд бүгдийг мэддэг байсан. Эрика арал дээрх цэргийн хуарангийн талаар олж мэдээд энэ хуарангийн командлагч хаана амьдарч болохыг олж мэдэхээр явав, учир нь бид тэнд Ставросыг олох байх.
  
  
  Би Nescafe-г дөнгөж дуусгаж байтал кафены өмнөх чулуун замаар ганхаж явсан Эрика урт улаан үсээ шар туузаар боосон шар өмд өмссөн байв. Эрика шиг үзэсгэлэнтэй охин яагаад миний ертөнцөд татагдахыг ойлгоход надад хэцүү хэвээр байв. Тэр Тель-Авивын гадаа Вилла, урт цагаан дарвуулт завьтай баян хүнтэй гэрлэх ёстой байсан. Тэр гадаад төрхөөрөө энэ бүхнийг авч чадна. Магадгүй тэр үүнийг мэдээгүй байх. Эсвэл дарвуулт онгоцууд түүний амтанд нийцэхгүй байж магадгүй юм.
  
  
  "Чи жуулчин шиг харагдаж байна, Ник" гэж тэр инээмсэглэн миний хажууд суув. "Хүрэм, зангианаас бусад нь."
  
  
  "Надад дахиад нэг цаг өгөөч" гэж би хэлэв. "Чи юу олж мэдсэн бэ?"
  
  
  Бүсгүй зөөгчөөс аяга халуун цай захиалаад явчихав. "Би ганцаараа явсан нь сайн хэрэг. Эхэндээ Мария үнэхээр ярихыг хүсээгүй. Эдгээр арлын оршин суугчид танихгүй хүмүүсээс маш хол байдаг бөгөөд энд амьдардаггүй хүн бол харийн хүн юм."
  
  
  "Тэр юу хэлэх ёстой байсан бэ?"
  
  
  Эрика ярьж эхэлсэн ч зөөгч цайгаа үлдээхийг хүлээхээс өөр аргагүй болжээ. Түүнийг явсны дараа тэр задгай аяганаас аяга руу элсэн чихэр хийнэ. “Орнос далайн эргийн ойролцоо хуаран байдаг бөгөөд арлын хэдхэн хүн л тэнд байсан. Командлагч хуарангийн хажууд түрээсийн виллад амьдардаг. Түүнийг Галатис гэдэг. Орон нутгийн таксины хоёр жолоочийн нэг нь хоёр америк залууг Renia зочид буудалд хүргэжээ. тосгоны захад; Хожим нь нөгөө хүн тэднийг Галатисын вилла руу аваачсан."
  
  
  "Сайн тагнуулын ажил, хатагтай Нистром" гэж би хэлэв. "Алив, Рениа руу явцгаая."
  
  
  "Би зүгээр л суулаа" гэж тэр гомдоллов. "Би хагас аяга цайтай хэвээр байна."
  
  
  "Би чамд дараа өөр аяга авчирна." Би ширээн дээр хэдэн драхма шидэв.
  
  
  "За" гэж тэр хурдан цайнаас дахин балгаж аваад намайг дагаж бослоо.
  
  
  Бид далан дагуулан нэгэн кафе болон цөөхөн хэсэг хүмүүсийн хажуугаар зах руу явдаг автобуснууд зогсдог задгай талбай руу явлаа. Шуудангийн газар, боомтын цагдаагийн газар талбай руу харсан бөгөөд тэнд эртний баатрын бохирдсон хүрэл хөшөө зогсож байв. Бид энэ талбайг өнгөрч, далангаа хааж, жижиг хороолол болгон удалгүй Рениад ирлээ. Энэ бол урд талд нь бараг халуун орны цэцэрлэгтэй, толгод дээр баригдсан олон түвшний зочид буудал байв.
  
  
  Хүлээн авалтын ширээний гуалиг залууг их л угтан авчээ. “Тийм ээ, өчигдөр хоёр америк хүн ирсэн. Тэд чиний найзууд мөн үү?
  
  
  Тэдний нэрийг хэн гэдэг вэ? - Би асуусан.
  
  
  "Надад харуулаач." Тэр лангуун доороос сэтгүүл аваад нээв. “Аан. Ноён Браун ба ноён Смит."
  
  
  "Тийм ээ. Тэд бидний найзууд болно” гэж би хэлэв. "Тэд аль өрөөнд байна вэ? Бид тэднийг гайхшруулахыг хүсч байна."
  
  
  “Тэд 312-т байна. Гэхдээ тэд аль хэдийн явчихсан. Тэд үдээс өмнө зочид буудалд үдийн хоол идэхээр буцаж ирнэ гэж хэлсэн."
  
  
  Бид ямар ч байсан өрөөг шалгасан. Би хаалгыг нь тогшоод тусгай эффектийн залуусын өгсөн тусгай эффектээр алхлаа. Бид хаалгаа хаагаад эргэн тойрноо харлаа. Хоёр том ор хоёуланг нь засаагүй байсан бөгөөд шөнийн ширээн дээр хагас хоосон лонх виски байв. Ставрос нэг их уудаггүй байсан болохоор архи уусан хөлснийх нь хамт авчирсан гэж бодсон.
  
  
  Хэдэн скоч, хэдэн тамхины ишнээс өөр юм үлдээгээгүй. Ставрос өөртэй нь ямар ч ачаа тээш аваагүй байх. Түүний хийх ёстой зүйл тийм ч удаан үргэлжлэхгүй. Тэр өөрийгөө Минуркос гэж нэрлэсэн хүнээс утсаар ярьсан тухай мэдэж, хуарангийн командлагч Галатисын үнэнч байдлыг шалгах хэрэгтэй болсон. Галатис Минуркосын дараагийн захиасыг сонсох хүртэл хөдөлж болохгүй гэсэн тушаалыг дагавал түүний амь насанд шууд аюул учрах болно. Ставрос өчигдөр ирсэн тул Галатис аль хэдийн үхсэн байж магадгүй.
  
  
  "Бид Вилла руу явсан нь дээр" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би чамтай хамт байна, Ник."
  
  
  Хагас цаг хайсны эцэст бид таксины жолоочийг кафед уузо шимж байхыг олов. Би түүнд нэг боодол драхма үзүүлэх хүртэл тэр биднийг Вилла руу аваачих хүсэл байсангүй, тэр үед тэр бөхийж биднийг таксинд хүргэж өглөө. Энэ бол 1957 онд үйлдвэрлэгдсэн Chevrolet байсан бөгөөд бүрээсэнд наалдсан будаг, хөвөн ноосны ихэнх хэсэг байхгүй байв. Таксины жолооч хуучин мотороо асаахад биднийг асгарч байхад чанга дуугарав.
  
  
  Ихэнх жолоодлого нь Эгийн тэнгис рүү унасан хад чулуурхаг арлын эрэг дагуух муу хучилттай зам дээр байв. Биднийг бараг Орнос далайн эрэг дээр очиход жолооч хуаран хайрган зам руу эргэв. Өндөр өргөст торны хажуугаар өнгөрөхөд бид зуслан, алсад ногоон байгууламжууд харагдав. Бид хашаанаас Вилла руу чиглэсэн урт зам руу эргэв. Биднийг вааран дээвэртэй байшинд ирэхэд би таксины жолоочийг хүлээхийг хүсэхэд тэр зөвшөөрч байгаа бололтой.
  
  
  Гоёл чимэглэлийн модон хаалгыг тогштол бид юунд ч бэлэн байлаа. Эрика дахин түрийвчнийхээ ард Бельгийн буу нуусан байсан бөгөөд энэ удаад тэр үүнийг ашиглах болно гэж найдаж байв. Тэр миний хажууд үүдэнд сэрүүхэн зогсоод хүлээж байв. Би Люгерийг хүрэмнийхээ хажуу халаасанд хийчихээд гартай байсан. Үйлчлэгч, хөгшин Грек хаалга онгойлгов.
  
  
  "Кали мера" гэж тэр бидэнтэй мэндлэв. Тэр Грек хэлээр үргэлжлүүлэв. "Чи командлагчтай уулзмаар байна уу?"
  
  
  "Намайг уучлаарай" гэж би болгоомжтойгоор хажуу тийш нь түлхэв. Эрика бид хоёр модтой уулын энгэр рүү харсан нэг ханатай шилэн хана бүхий том зочны өрөөнд нүүж оров.
  
  
  "Гуйя!" - гэж өвгөн англиар эсэргүүцэв.
  
  
  Бид өрөөнөөс өрөөнд болгоомжтой нүүж, эцэст нь том өрөөнд уулзав. Тэнд хэн ч байсангүй.
  
  
  "Захирагч хаана байна?" гэж Эрика өвгөнөөс асуув.
  
  
  Тэр толгойгоо ийш тийш нь ууртайгаар сэгсэрлээ. "Виллад биш. Алс."
  
  
  Би асуусан. - "Хаана?"
  
  
  “Би америкчуудтай хамт явсан. Зуслан руу".
  
  
  "Эфаристо" гэж би түүнд талархал илэрхийлэв.
  
  
  Бид гараад бүхээгт буцаж суув. "Биднийг цэргийн хотхон руу аваач" гэж би жолоочид хэлэв.
  
  
  "Бид тэнд очоод юу хийх вэ?" гэж Эрика асуув.
  
  
  Такси гэрээс гарч хайрган зам дагуу буцаж явлаа. "Би хараахан сайн мэдэхгүй байна" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. "Бид ядаж нэг хэтийн төлөвийг олж авах ёстой юм шиг санагдаж байна."
  
  
  Гэхдээ бид тийм ч хол яваагүй. Хашаатай зэрэгцэн гүйсэн зам руу буцаж, хэдэн зуун ярд явахад би дугуйны ул мөр гарч, сойзны дэргэд зогсов.
  
  
  Би жолоочид хэлсэн. - "Зогс!"
  
  
  "Юу болсон бэ, Ник?" гэж Эрика асуув.
  
  
  "Би мэдэхгүй. Энд үлд".
  
  
  Би кабинаасаа буун Лугерийг гаргаж ирлээ. Би аажмаар дугуйны мөрний хажуугаар бут руу явлаа. Машин тавьсан газрын ойролцоо зодоон болсон гэх нотлох баримт байсан. Бутан дунд байхдаа би юунаас айж байгаагаа олж мэдсэн. Зузаан бутны ард хоолойгоо чихнээс нь хүртэл зүссэн өндөр туранхай хүн хэвтэж байв. Би Галатисыг олсон бололтой.
  
  
  Би буцаж машиндаа суугаад Эрикад хэлээд таксины жолооч арын толинд бидэн рүү харан хэсэг суув.
  
  
  "Ставрос аль хэдийн Галатисын нэг түшмэлийг өөрийн талд байлгах ёстой байсан" гэж би ширүүн хэлэв. "Хэрэв бид Ставросыг олохгүй бол тэр маргааш Афинд эдгээр цэргийг оруулах болно."
  
  
  "Бид түүнийг хуаранд оруулах боломжгүй, Ник" гэж Эрика хэлэв. Тэнд түүнийг хамгаалах цөөхөн армитай болно” гэжээ.
  
  
  "Бид зочид буудалд буцаж очоод, Ставрос тэдэнд хэлсэн үнэн, тэр үд дунд хүртэл тэнд байхаар төлөвлөж байна гэж найдаж байна. Бид түүнийг тэнд хүлээх болно."
  
  
  Рениагийн дэргэд Эрика бид хоёр Ставросын өрөөнд хэн ч анзааралгүй орлоо. Бид өөрсдийгөө түгжиж, хүлээлээ. Өглөө дунд болж байв. Бид үйлчлэгч нарт санаа зовохгүй байхын тулд ор зассан. Би хоёулаа жаахан виски асгаж өгөөд бид орны ирмэг дээр суугаад ууцгаав.
  
  
  "Бид яагаад жуулчид шиг амралтаараа энд байж болохгүй гэж?" гэж Эрика гомдоллов. "Салхин тээрэмд зочилж, далайн эрэг дээр очиж, кафед суугаад ертөнцийг харахаас өөр хийх зүйл алга?"
  
  
  "Магадгүй бид хэзээ нэгэн цагт энд хамт байх болно" гэж би түүнд нэг хором ч итгэсэнгүй. "Өөр өөр нөхцөл байдалд."
  
  
  Эрика өмдөндөө ирсэн жижиг хантаазыг тайллаа. Тэр зөвхөн өмдөндөө шингэсэн тунгалаг цамц өмссөн байв. Тэр орон дээр буцаж хэвтээд, хөл нь шалан дээр хэвээр, улаан үс нь энгийн ногоон орны даавуун дээр зэрлэгээр дэлгэгджээ.
  
  
  "Бид хамтдаа тийм ч их цаг байдаггүй" гэж тэр хэлээд тааз руу харав. Нээлттэй цонхоор зөөлөн сэвшээ салхи, далайн зөөлөн сэвшээ салхи орж ирэв. "Энэ бүхэн яаж ажиллахаас үл хамааран."
  
  
  "Би мэднэ."
  
  
  "Би ирээдүйд хамтдаа байж болох мөчийг хүлээхийг хүсэхгүй байна. Энэ нь хэзээ ч ирэхгүй байж магадгүй." Тэр цамцныхаа товчийг тайлж эхлэв.
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "Эрика, чи юу хийж байгаа юм бэ?"
  
  
  "Би хувцсаа тайлж байна" гэж тэр над руу харалгүй хэлэв. Цамцыг тайлсан. Тэр жижигхэн хөхний даруулгаа тайлж, сойзоор тайв. Би түүн рүү доош харав.
  
  
  "Чи Ставрос хэзээ ч энд орж болно гэдгийг ойлгож байна уу?" Би асуусан.
  
  
  -Өглөө дунд л болж байна. Тэр шар өмднийхөө бэлхүүсийг тайлж, ташаандаа татав. Дотор нь зөвхөн дотуур өмдний хаягдал, бараг юу ч нөмрөхгүй жижигхэн даавуу байв.
  
  
  Би санаж, хоолой минь хатав. Түүнтэй хамт байсан амьтны цэвэр цэнгэлийг санав.
  
  
  "Эрика, би бодохгүй байна ..." гэж би эсэргүүцэхийг оролдов.
  
  
  "Цаг байна" гэж тэр намайг ятгаж, орон дээр хөдлөв. Би түүний биеийг хөдөлгөж, сунгахыг нь харлаа. "Ставрос хуаранд шинэ командлагчтай өглөөжингөө ярилцах байх гэж та өөрөө хэлсэн."
  
  
  "Бид итгэлтэй байж чадахгүй" гэж тэр бүсийг минь тайлахад би хэлэв. Миний судасны цохилт түргэсч, түүний хүрэлт танил дотоод урвал мэдрэгдэв.
  
  
  Тэр намайг өөрлүүгээ татаад над руу хөдөллөө. Миний зүүн гар өөрийн эрхгүй цээжин дээр минь хөдлөв.
  
  
  "Бид ямар итгэлтэй байх ёстой вэ, Ник" гэж тэр амьсгаадан миний хувцас руу гараа сунгав.
  
  
  “За, яасан чөтгөр” гэж би бодлоо. Хаалга түгжигдсэн байв. Luger хүрэхэд хялбар байх болно. Ставросыг өрөөнд орохоос нь өмнө бид сонсох болно. Мөн би Эрикатай адилхан мэдрэмжтэй байсан. Энэ сүүлчийн удаа байж магадгүй юм.
  
  
  Би эргэж хараад Эрикагийн бие болон түүний сүүн мөрөн дээр унасан галт үсийг нүдээрээ эргэлдүүлэн Эрика Нистромоос илүү дур булаам эмэгтэй байсан болов уу гэж бодов. Хаана ч. Ямар ч үед.
  
  
  Би түүнийг үнсэхэд түүний ам халуун, нойтон байсан бөгөөд тэр уруулаа миний уруул руу дарах шаардлага байсан. Бид үнсэлцэх үед тэр миний хувцсыг тайлсан, би түүнийг зогсоосонгүй. Дараа нь бид хамтдаа орон дээр хэвтээд би түүний тунгалаг дотуур өмдийг гуя болон гуя руу нь татсан. Эцэст нь тэр тэднийг төөрөлдүүлж надад тусалсан.
  
  
  Тэр нүдээ аних шахам нуруугаараа хэвтээд над руу сунгав. Би түүн рүү очиход тэр намайг өөрлүүгээ татлаа. Бид дахиад л хүсэл тэмүүлэлтэй үнсэлцэж, тэр намайг тэврээд энхрийлэлээ. Тэр намайг өөртөө татан оруулах үед түүний ам нь баярлан ангайж, хоолойноос нь намуухан ёолох чимээ гарав.
  
  
  Түүний хонго миний эсрэг хөдөлж, идэвхтэй, шаардаж байв. Би хариуд нь түүнийг хүчтэй түлхэв. Урт гуянууд орноосоо өндийж, араар минь түгжиж, намайг улам гүн рүү оруулав.
  
  
  Тэгээд бидэн рүү дэлбэрэлт болсон. Энэ нь миний бодож байснаас хурдан бөгөөд илүү хүчтэйгээр ирж, нүцгэн хүчээрээ махан биеийг чичирч, чичрүүлж, бидний дотор бий болсон бүх үймээн самууныг хоёуланг нь тайлсны дараа л өнгөрөв. Бидний хамгийн гүн гүнзгий, хамгийн дотно хэсгүүдэд нэвт шингэсэн таашаалын зөөлөн долгион бидэнд үлдэв.
  
  
  Тэд удаан хувцаслав. Өглөө арай болоогүй байна. Гэсэн хэдий ч би Ставрос ирэхгүй байх вий гэж айж эхлэв. Тэр онгоцны буудал дээр Афин руу нисэх онгоц хүлээж байж магадгүй. Араас нь хөөцөлдөгчийг хөөх гэж л үд дунд буцаж байна гэж хэлж болох байсан.
  
  
  Арван нэгэн гучин болж байв. Эрика илүү их виски ууж, дотор нь хурцадмал байдал улам бүр нэмэгдэж байгаа нь түүний нүүрэнд тод харагдаж байв.
  
  
  "Би лобби руу явна" гэж тэр арван нэгэн гучин таван цагт хэлэв.
  
  
  "Юуны төлөө?"
  
  
  "Магадгүй тэр залгаад төлөвлөгөөгөө өөрчилсөн байх" гэж тэр хэлээд урт тамхиа хурдан чирэв. "Тэд ямар нэг юм мэдэж магадгүй."
  
  
  Би түүнийг зогсоох гэж оролдоогүй. Бид өмнө нь үерхэж байсан ч тэр бүгд догдолж байсан.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Гэхдээ хэрэв та Ставростой таарвал түүнийг бүү ав. Түүнийг энд ирээч."
  
  
  "За, Ник. Би амалж байна".
  
  
  Эрикаг гарсны дараа би өрөөгөөр алхаж эхлэв. Би өөрөө сандарч байсан. Бид Ставросыг энд авчрах нь чухал байсан. Бид түүнийг хангалттай удаан хөөцөлдөж байна.
  
  
  Эрика зочид буудлын хүлээн авалт дээр бууж ирснээс хойш ердөө тавхан минутын дараа би коридорт чимээ сонсогдов. Би 9 мм-ийн люгерээ гаргаж ирээд хаалга руу алхлаа. Би сонссон. Өөр нэг чимээ гарав. Би хүлээсэн ч юу ч болоогүй. Би болгоомжтой бөгөөд чимээгүйхэн хаалгаа онгойлгов. Нэг инч онгойлгоод коридор руу харлаа. Харагдах хүн байсангүй. Би зогсоод коридор руу харан нааш цааш харлаа.
  
  
  Юу ч биш. Коридор нь цэцэрлэг рүү чиглэсэн нээлттэй нуман хаалгатай байв. Би очоод гадагшаа хартал ахиад юу ч харагдсангүй. Коридороос тав орчим фут зайд цэцэрлэгт орох хаалга байв. Би хурдан тийшээ бууж, эргэн тойрноо харан эцэст нь бууж өглөө. "Миний мэдрэл муудсан байх" гэж би шийдэв. Өрөөний үл ялиг онгорхой хаалган дээр буцаж ирээд дотогш орлоо.
  
  
  Араас хаалгыг шүүрэн хаах зуур нүднийхээ булангаар хөдөлгөөн харсан ч хариу үйлдэл үзүүлэхэд хэтэрхий оройтсон байлаа. Толгойн ар тал руу хүчтэй цохиход толгой, хүзүүгээр толгой эргэм өвдөж байв. Лугер миний гараас мултарч уналаа. Би хаалганы жаазнаас шүүрэн аваад түүн рүү налан зогслоо. Би урд байгаа царайг хараад Афин дахь пентхаусаас харсан царай мөн болохыг нь таньлаа. Энэ бол Адриан Ставрросын ширүүн, хөмсөг зангидсан царай байв. Хоолой руугаа амьтны чимээ гаргаад тэр муухай царай руу гараа сунгав. Гэтэл толгой руу минь дахиад нэг зүйл цохиж, дотор нь хурц гэрэл гялсхийв. Би хар далайд сэлж, хар тэнгис, хар тэнгэр хоёрын хооронд тэнгэрийн хаяа байхгүй байв. Энэ бүхэн миний дотор хаагдаж, эргэлдэж буй харанхуй масс болон нийлэв.
  
  
  Арван нэгдүгээр бүлэг.
  
  
  "Тэр сэрлээ."
  
  
  Би өөр өрөөнөөс над руу ирж байгаа юм шиг тодорхойгүй хоолой сонсов. Нүд минь нээгдсэн ч анхаарлаа төвлөрүүлж чадсангүй. Би эргэн тойронд гурван тодорхойгүй хэлбэрийг олж харав.
  
  
  "Тийм байна, нүдээ нээ."
  
  
  Дуу нь танил байсан. Энэ нь Адриан Ставрост харьяалагддаг байв. Би түүний эх сурвалж дээр анхаарлаа хандуулахыг хичээсэн. Түүний царай миний хараанд тодров. Би үс унжсан, хар үстэй, мөс шиг хүйтэн нүдтэй хатуу, хатуу царайг хараад түүнийг намайг авч явахыг зөвшөөрсөнд өөрийгөө үзэн ядаж байлаа. Би түүнээс хоёр талын нөгөө хоёр нүүр рүү харлаа. Нэг нь эрүүл, хар арьстай, зүүн нүднээсээ дээш хөхөрсөн нүдтэй залуугийнх байв. Би түүнийг Ставросын Бразилийн бие хамгаалагч гэж андуурсан. Нөгөө залуу нь нэлээд залуухан, хаки хувцас өмссөн байв. Энэ бол цаазлагдсан Галатисыг сольсон офицер гэж би таамаглаж байсан.
  
  
  "Тэгэхээр" гэж Ставрос хортой хоолойгоор хэлэв. "Цонх угаагч". Тэр нэг төрлийн гэдэс дотрыг инээв. "Чи үнэндээ хэн бэ?"
  
  
  "Чи үнэндээ хэн бэ?" Би толгойгоо засах гэж оролдон, бодохыг хичээн хариулав. Би Эрикаг санаж, тэд бас түүнийг олсон болов уу гэж бодов.
  
  
  Ставрос намайг суга татан гараараа арагшаа чиглүүлсэн ба тэр үед л би шулуун сандал дээр сууж байгааг анзаарав. Тэд намайг уяагүй ч Лугер байсангүй. Хюго онгорхой хүрэмний минь доор миний шуун дээр суусан хэвээр байв. Цохилт ирэхэд би сандлаасаа унах шахсан.
  
  
  Ставрос над руу бөхийж, ярихад түүний хоолой нь ирвэсийн архирах мэт сонсогдов. "Чи намайг танихгүй байгааг би харж байна" гэж тэр хашгирав. Би армийн офицер түүн рүү харж байхыг харав. "Одоо чи ямар хүнтэй харьцаж байгаагаа мэдэж байна."
  
  
  "Тийм ээ, галзуу" гэж би бодлоо. Бусдыг булааж авдаг хэрцгий эр. Тэд яагаад түүнийг Тас шувуу гэж нэрлэсэнийг одоо ойлголоо. Энэ удаад би амаа хамхилаа. Тэр босоод цамцны урдаас шүүрч аваад огцом урж орхив. Би түүний их бие дээрх бөөн сорвиг харлаа, галаас илт. Тэд түүний биеийн ихэнх хэсгийг бүрхсэн нь тогтоогджээ.
  
  
  "Чи үүнийг харж байна уу?" гэж тэр архирав, нүд нь дэндүү тод гэрэлтэв. “Би үүнийг бага байхдаа орон сууцны галд өртөж байсан. Аав маань унтуулахдаа асаасан тамхи авч явсан нь гэр бүлийнхэндээ хариуцлагагүй хандсан сүүлийнх нь. Гэхдээ би амьд үлдсэн ш дээ. Намайг тамд очно гэж битгий бодоорой, учир нь би тэнд очсон."
  
  
  Энэ бол Ставрос оньсого тоглоомын хамгийн том дутуу хэсэг байсан юм. Гал түүний дотор ямар нэгэн зүйл цохив. Тэр сүнснээс үлдсэн бүх зүйлийг шатааж, зөвхөн шатсан цөм л үлдээжээ. Түүнийг цамцныхаа товчийг товчлоход би яагаад ийм шулуун зогсож байгааг ойлгов. Түүний их бие бүхэлдээ сорвитой эдээс хөшиж байсан байх.
  
  
  "Одоо чи ойлголоо" гэж тэр над руу исгэрэв. "Одоо чи хэн бэ, энд Миконост намайг тагнаж байгаад юу хийж байгаагаа хэлэх болно."
  
  
  Хажууд нь сөөнгө, бараан царайтай залуу намайг Ставростой сөргөлдөх тэнэг юм болов уу гэсэн үүднээс халааснаасаа богинохон юм гаргаж ирэв.
  
  
  "Энэ ТТГ мөн үү?" Ставросын муухай хоолой надад хүрэв. - Чи Галатисыг Минуркасын дүр эсгэж дуудсан уу?
  
  
  Би өөрийгөө өршөөх хэрэгтэй байсан, тэгэхгүй бол бүх зүйл дуусна. Эрика зочид буудлын лангуун дээр гэмтээгүй байсан бол тэр удахгүй энд буцаж ирэх байсан. Хэрэв би аз таарч, тэр анхаарлаа хандуулж байгаа бол тэр өрөөнд орж ирээд тэдний хоригдол болохгүй. Тэр үүнтэй тэмцэх болно, би түүнд туслахын тулд ухамсартай байх ёстой.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Би Тагнуулын төв газраас ирсэн."
  
  
  "Тийм ээ, үнэн гарч байна" гэж Ставрос хэлэв. "Тэгээд та миний эсрэг төрийн эргэлт хийх гэж ирсэн юм уу?"
  
  
  Ставросын нүд над руу маник үзэн ядалтаар гялсхийв.
  
  
  "Тиймэрхүү нэг юм."
  
  
  "Тагнуулын төв газрын энэхүү хуйвалдааны нарийн ширийн зүйл юу вэ?" - Ставрос хариулт өгөхийг шаардсан.
  
  
  Би эргэлзэв. Хэрэв би хэт их яривал худал сонсогдох болно. Хаски клубээ дахин босгов.
  
  
  "Хүлээгээрэй" гэж залуу офицер бүдүүн аялгаар хэлэв. "Бид саяхан Грект хоригдлуудтай бүрэн хамтран ажиллах тодорхой аргуудыг судалсан. Гэхдээ энд ийм байцаалт хийх нь хэтэрхий чимээ шуугиантай байх болно.
  
  
  Ямар ч байсан бид хуаранд буцаж очих ёстой. Бид түүнийг дагуулж явна."
  
  
  Ставрос хэсэг зуур бодов. "За" гэж тэр гунигтай хэлэв.
  
  
  Тэд намайг сандал дээрээс минь өргөв. Эрика хаана байгаа юм бол гэж гайхаж байна уу? Тэр хүлээн авалтаас буцаж ирэх ёстой байв. Эцсийн эцэст тэд түүнийг олсон байх. Гэхдээ би асууж чадаагүй.
  
  
  Тэд намайг гэрийн гадаа, үүднээс зайдуу зогсоол дээр хүлээлгийн машинд суулгаж байх үед би стилеттотой зугтахыг оролдов. Хэрэв тэд намайг тэр лагерьт аваачсан бол би хэзээ ч амьд үлдээхгүй байсан.
  
  
  Гэхдээ хутга бариад хөдлөх сайхан боломж байгаагүй. Өвсөг эр миний хавирганы доор буу атгаж, Ставрос нөгөө талд минь суув. Офицер машин жолоодож байсан.
  
  
  Хотоос гарахдаа эгц замаар явахдаа Эрикийн тухай бодсоор л байлаа. Түүнд юу тохиолдсоныг ойлгоход хэцүү байв. Ставрос гарч ирэнгүүт өрөөндөө буцах хэрэгтэй гэдгийг тэр мэдэж байв.
  
  
  Бид хотоос нэг миль зайтай явж байтал огцом тохойгоор эргэж хартал биднээс хорин метрийн өмнө нарийн зам дээр нэг машин зогсохыг харлаа. Би өмнө нь энэ машиныг зочид буудлын гадаа тавьсан байхыг хараад удирдлагынх гэж дүгнэж байснаа санав. Офицер тоормос гишгэхэд цэргийн машин нөгөө машинаас хэдхэн метрийн зайд зогсов.
  
  
  "Энэ юу вэ?" - гэж Ставрос товч асуув.
  
  
  "Эвдэрсэн машин шиг харагдаж байна" гэж офицер ярвайв.
  
  
  "За, түүнийг замаас зайлуул" гэж Ставрос тушаав.
  
  
  Манай машины баруун талд хад чулуу, нөгөө талд нь эгц хад байсан. Офицер зүүн талаас гарч, зам хааж буй машин руу болгоомжтой хөдөлсөн. Миний баруун талд сууж байсан Ставрос хадны хажуугаас хаалгыг онгойлгоод явган хүний зам дээр зогсоод ажиглав. Би машинд ганцаараа байсан, хажууд нь сөөнгө залуу буу барьчихсан.
  
  
  "Түүнийг хадан дээрээс шид!" - Ставрос манай машины дэргэд зогсохыг тушаав.
  
  
  "Би хичээх болно" гэж офицер хэлэв.
  
  
  Эдгээр нь түүний сүүлчийн үгс байв. Түүнийг өөр машины хажууд зогсоход би Эрикагийн толгой хадан цохион дээгүүр нисэн байхыг харав. Тэр зочид буудлын өрөөний гадаа чагнаж байсан бөгөөд тэд намайг лагерьт аваачихаар шийдсэнийг сонссон. Тэр зочид буудлын машиныг хулгайлж, биднийг зам дээр зогсоосон.
  
  
  "Анхаарах!" - Эрикаг эр рүү буу чиглүүлж байхыг хараад Ставрос офицер руу хашгирав.
  
  
  Эрикагийн буу дуугарахад грек эр эргэв. Офицерын духан дээр нүх гарч ирэв. Эрика буугаа Ставрос руу чиглүүлэх үед тэр арагшаа бүдэрч машин мөргөв. Тэр өөрөө буугаа гаргаж ирсэн бөгөөд би Эрика Ставросыг буудахыг хичнээн их хүсч байгааг мэдэж байсан учраас офицерыг түрүүлж байгаад нь биширдэг байлаа. Тэр Ставрос руу онилж, буу нь дахин хуцаж, түүнийг цохив.
  
  
  Хажууд машинд сууж байсан сөөнгө залуу түрүүлж юу хийхээ мэдэхгүй над руу онилж байлаа. Эцэст нь Ставрос шархадсан хойноо эхлээд намайг дуусгаад дараа нь Эрикагийн араас явахаар шийдэв. Гарынх нь гох дээр хуруу нь цайрч байхыг би харсан. Би гараа савлаад гарыг нь буугаар цохиход зэвсэг нь унтарч хажуугийн цонхны шилийг хагарав. Стилетто миний алган дээр байсан. Буугаа хол байлгаж байгаад хутгаар хүчтэй түлхэхэд түүний суган доогуур орохыг мэдэрсэн. Түүний хувьд бүх зүйл дууссан.
  
  
  Ставрос мөрөндөө шархадсан боловч энэ нь зүгээр л шарх байв. Тэр газар унасан бөгөөд Эрикагийн галыг буцаан өгч байсан тул би машины цаанаас үсрэв. Би бөхийж машинаа хамгаалахдаа гартаа гар буу барьсаар өөр машин руу алхлаа. Ставрос Эрикаг дахин хадан цохионы ард нуугдахыг албадав. Тэр намайг хоригдол хэвээрээ гэж бодсон тул түүний санаанд оромгүй газраас түүн рүү тодорхой цохилт өгөхийг хүссэн.
  
  
  Гэтэл нөгөө машин руу ойртоход Ставрос намайг харав. Тэр хоёр удаа буудсан бөгөөд сумнууд миний хажууд асфальтны хэсгүүдийг хаяв. Би машины булан тойроод галын шугамаас гарлаа. Дараагийн мөчид Ставрос цэргийн машинд буцаж ирэв. Эрикагийн толгой хадан цохионоос гарч ирээд машин руу буудсан ч унасан. Ставрос машин жолоодож байв. Хөдөлгүүр ажиллаж эхлэв.
  
  
  Би босоод түүнийг буудсан. Гэнэт машин хазайгаад шууд над руу нисэв. Тэр намайг өөр машинтай тулгах гэж оролдсон. Би зорилгогүй нэг удаа буудаж, ойртож буй машинаас ухарлаа. Тэр чанга дуугаар өөр машин мөргөсөн. Би нүүрээ халхалж, урагдсан төмөр намайг мөргөчих вий гэж найдан цохисон газарт маш ойрхон хэвтэв. Ставрос машинаа эргүүлж, цохилтын газраас огцом эргэв. Тэр хот руу буцаж байв. Өөр нэг секундын дотор тэр хөдөлж байв. Би болгоомжтой онилж, дугуйг мөргөж, хийсгэсэн ч тэр цааш явав. Эрика хоёр удаа буудаж, сумнууд машинаас эргэлдэж, Ставросыг алдсан.
  
  
  Би түүний хашгирахыг сонссон. - "Хоршоо!"
  
  
  Би босоод эвдэрсэн машины хаалгыг онгойлгов. Хаалга миний гарт орж, явган хүний замыг мөргөв. Би машиндаа суугаад машинаа асаах гэж оролдов. Гурав дахь оролдлого дээр бүх зүйл үр дүнтэй болсон.
  
  
  Би машинаа араагаа хийж байхад Эрика надтай машин дээр таарав.
  
  
  Бид Ставрросын ард зам дагуу архирав. Хот руу орох хүртлээ нүдэн дээр нь байлгаж байгаад далангийн ойролцоо орхисон машин олсон. Бид унаад харвал бензин дууссан бололтой.
  
  
  "Тэр эндээс хол байж болохгүй" гэж Эрика хэлэв. "Би кафены дэргэд зогсох болно."
  
  
  “За, би завьнуудыг харъя. Болгоомжтой байгаарай".
  
  
  "Чи ч гэсэн, Ник" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Тэр кафе руу явах замаар алхав. Нуух газар олон байсан. Би хэд хэдэн жуулчин завь хүлээж байсан жижиг усан онгоцны зогсоол дээр гарлаа. Би яг Ставросоос асуух гэж байтал моторт завины архирах чимээ сонсогдов. Дараа нь би түүнийг усан онгоцны зогсоолын төгсгөлд завин дээр байхыг харсан. Усан онгоц хөдөлж байв.
  
  
  Би түүн рүү гүйсэн ч хэтэрхий оройтсон байлаа. Тэр замдаа явж байсан. Би түүн рүү буу чиглүүлсэн ч буудсангүй. Хажууд минь жижигхэн завь байгааг анзааран эзэнтэй хамт үсрэн суухад тэр эрүүгээрээ сул зогсон энэ бүхнийг ажиглав. Би буутай хэвээр байсан.
  
  
  "Эхлээрэй" гэж би захилаа.
  
  
  Тэр чимээгүйхэн дуулгавартай байв. Хөдөлгүүр архирлаа.
  
  
  "Одоо очоод түүнийг аваарай."
  
  
  "Гэхдээ..."
  
  
  "Чөтгөр гар!" - Би хашгирав.
  
  
  Тэр зүүн. Тэр үед би машинаа жолоодож, Ставрросын араас хөлөг онгоцны зогсоолоос холдож байв. Би эргэн хартал зогсоолын хамгийн үзүүрт Эрика миний нэрийг хашгирч байхыг харав. Би буцаж чадаагүй. Би түүнийг даллалаа.
  
  
  Би түүний хашгирахыг сонссон. - Болгоомжтой байгаарай!
  
  
  Ставрос түүний хувьд чухал хүн учраас тэр надтай хамт байж чадахгүй нь надад гомдсон. Гэвч нөхцөл байдал өөрөөр шийдэгдсэн. Ставрос ардаа цэвэрхэн цагаан мөр үлдээгээд дотоод боомтын үүдээр алхаж байхыг би харсан. Энэхүү тусгай хамгаалалттай газрын гадна талд жижиг давалгаанууд байсан бөгөөд намайг тэнд очиход миний жижиг завь гүн цэнхэр Эгийн тэнгисийн давстай усыг нүүр рүү минь цацаж эхлэв. Ставрос Делосын ойролцоо орших хүн амгүй арал руу явж байгаа нь тодорхой байв.
  
  
  Миний завь Ставросын хулгайлсан завинаас хурдан байсан тул жижиг завьтайгаа зууралдсаар би түүнийг алгуур гүйцэв. Тэр үед би Миконост Эрикийн тухай бодож байсан. Цагдаа нар тайлбар өгөх ёстой. Харин хурандаа Коцикас руу утасдсан нь эрх баригчдад мэдэхийг хүссэн бүхнээ хэлэх болно. Намайг буцаж ирэхэд тэд Эрикад медаль өгөх байх. Хэрэв би буцаж ирвэл.
  
  
  Гэнэт би хүрч очиход Ставрос намайг цохив. Тэр намайг хоёр удаа буудсан бөгөөд тэд завины салхины шилийг хагалсан. Миний завь үсэрч байсныг бодоход Ставрос хаа нэгтээ хүрсэн нь үнэхээр гавьяа байсан. Би гар буугаа гаргаж ирээд Ставросын дүрсийг болгоомжтой ониллоо. Би буудаж, алдсан. Надад хоёрхон сум үлдсэн.
  
  
  Бид арлын жижиг цөл газар руу чиглэн ус намжив. Ставрос наранд цайрсан халуун усан онгоцны зогсоолын сүйдсэн үлдэгдэл рүү гүйв. Замдаа гар буугаа цэнэглэж байхыг нь харсан болохоор сумны хувьд давуу талтай байсан. Тэр хөлөг онгоцны зогсоол руу ойртож байхдаа намайг холдуулахгүйн тулд хоёр удаа буудсан. Би завийг өргөн тойрог болгон эргүүлж, түүнийг давж гарахыг хичээв. Гэхдээ би галаа барьж авлаа. Би цохилтоо дэмий үрж чадсангүй.
  
  
  Ставрос эхэндээ бөхийж, ямар нэгэн зүйл дээр ажиллав. Завь аль хэдийн залгагдсан байв. Энэ бол миний боломж байх гэж бодоод завийг дахин дотогшоо чиглүүлэв. Намайг буудчихаар ойртож байтал Ставрос гарч ирээд завь руу минь юм шидсэн. Тэр яг миний бүхээгт буув. Гал хамгаалагч шатаж байгааг хараад Ставрос динамит олсныг мэдсэн. Миконост үүнийг арлын хамгийн төгсгөлд шинэ зам барихад ашигласан. Би үүнийг хэтрүүлэн шидэх гэж оролдох цаг байсангүй. Гал хамгаалагч богино байсан. Гар буугаа бүсэндээ хийчихээд усан дээгүүр шумбаж сэллээ.
  
  
  Дэлбэрэлт миний чихийг урж, халуун агаарыг сэгсэрч, усан дээр том давалгаа үүсгэв. Миний эргэн тойронд хог хаягдал унасан ч би сэлж зугтав. Би эргэж харвал усны гадаргуу дээр галын хог хаягдал, хар утаа тэнгэр өөд эргэлдэж байхыг харав.
  
  
  Би азтай. Би усан онгоцны зогсоолын зэргэлдээх эрэг рүү үргэлжлүүлэн сэлж байв. Ставрос намайг хараад хоёр удаа буудсан. Сум яг миний араас ус руу тусав. Тэр гурав дахь удаагаа буудаж, миний гарын шууг зүссэн. Би амьсгаа дороо хараалаа. Би эрэг дээр гарсан ч бууны сумнууд норсон байж магадгүй тул зэвсэггүй үлдэж магадгүй юм.
  
  
  Ставрос намайг эрэг рүү үргэлжлүүлэн алхаж байгааг хараад эргэж хараад далайн замаг бүрхсэн усан онгоцны зогсоолоос зугтав. Энэ нь арлын тэгш намхан хэсэг рүү шууд бидний ар талд, аль эрт орхигдсон хагас арван загасчдын овоохойн балгас руу хөтөлсөн. Тэр намайг тэнд отолт хийх санаатай байсан нь тодорхой.
  
  
  Боомт руу зөв өнцгөөр орж ирсэн хуучин далайн хананд авирах гэж зүтгэв. Би урд талын задгай талбай руу харсан ч Ставросыг хараагүй. Яг урдах газрыг судалж байтал халуун нар давстай усыг минь хатааж эхлэв. Гурван зуу орчим ярдын зайд, нурж унасан чулуун саравчны богино цувааг тойрон хүрээлж, арын дэвсгэрийг бүрдүүлсэн тархай бутархай хадны цулбуурыг эс тооцвол газар харьцангуй тэгш байв. Тэдний ард арлын төв рүү хад чулуурхаг толгод нэлээд эгц дээшлэн, толгод дээр өөр нэг барилга байв. Дээвэргүй, нэг ханагүй хоёр давхар байшин байсан, ямар нэгэн нийтийн барилга байсан байх.
  
  
  Би Ставросыг харна гэж найдан хурц гэрэлд нүдээ цавчсан боловч тэр нуугдаж байв.
  
  
  Бүснээсээ буугаа сугалж аваад сумнуудыг гаргаж ирээд цэвэрлэв. Би буугаа онгойлгоод торх руу харав. Металл хоолойн дотор нарны туссан гэрэлд гялтганаж байсан гялалзсан усны дуслууд байв. Амны амаа наан, торхыг нь үлээж цэвэрлэв. Миний маш болгоомжтой хадгалсан хоёр хайрцаг надад хамааралтай байх үед эвдэрч гэмтэх магадлалтай байсан. Лугер зочид буудалд үлдэж, цэргийн хуаран руу явах зам дээр буучдын хажуугаас стилетто цухуйж байсан тул надад өөр зэвсэг байсангүй. Эрика тэднийг авах болно, гэхдээ энэ нь надад одоогоор тус болохгүй.
  
  
  Гэсэн хэдий ч Ставрос намайг буудахгүй, эс бөгөөс зугтахгүй байх байсан гэдэгт итгэлгүй байв. Энэ нь миний талд богино завсарлага байлаа. Үүнийг надад байгаа хамгийн сайн зүйл гэж үзээд би хананаас босоод гартаа гар буу барин зуслангийн байшин руу алхлаа. Хэрэв би буугаа үзүүлбэл Ставрост нойтон ч бай, үгүй ч бай буудахад бэлэн гэж бодоод түүнийг хамгаалалтад авч чадна. Гэхдээ ийм зүйл болохгүй гэж найдаж байсан.
  
  
  Би чулуун байшингууд руу болгоомжтой дөхөв. Хаалга цонхгүй жижиг барилгуудын араг ясны дотор хүртэл өндөр өвс хаа сайгүй ургаж байв. Миний байгаа газарт өвс бүлээн салхинд үл ялиг хөдлөв. Энд байгаа нар хөрш Миконосоос илүү тод харагдаж байв. Энэ болон бүлээн салхинд цамц, өмд бага багаар хатсан ч хувцас минь биед наалдсан хэвээр байв.
  
  
  Урт бор өвсний дундуур болгоомжтой алхлаа. Саарал, балар эртний хоёр гүрвэл замаас минь гарахын тулд хадан дээгүүр харайв. Энд гудамжны үнэр үнэртээгүй. Халуун агаар хамрын нүхээр дүүрч, ялзарсан үнэрээрээ амьсгал хураах шахсан. Зуслангийн байшин бид хоёрын дундах зэрлэг өвстэй талбай дундуур ялаа шуугиж, би оюун ухаандаа Алексис Саломосыг эрчилсэн онгоцны сэг дээр ялаа үүрээд хэвтэж байхыг харав. Дараа нь би ойролцоох зуслангийн байшингийн ойролцоо хөдөлгөөнийг анзаарав.
  
  
  Би гараа нүдээ нухлан дахин харлаа. Одоо юу ч харагдахгүй, цаашдын хөдөлгөөн алга, гэхдээ би Ставрос байгааг мэдэрсэн. Би үүнийг мэдэрсэн, миний биеийн бүх яс анхааруулах дохио илгээж байсан.
  
  
  Би эхний зуслангийн байшингийн ойролцоох цээжин чинээ чулуун дээр гүйж очоод хараад, сонсож зогсов. Шавжны чимээ миний чихэнд байнга сонсогддог байв. Би гараа бул чулуу руу хөдөлгөж, гүрвэлийн нуруун дээр тавив. Тэр намайг айлгасаар буцаж харайлаа. Энэ үед Адриан Ставрос шугамын хоёр дахь зуслангийн цаанаас толгойгоо цухуйлгаж, гар буугаа бууджээ.
  
  
  Энэ буудлага наалдамхай агаарт цуурайтах шиг болов. Сум миний баруун гарын ойролцоох чулууг хуваасан. Хэсэг хугацааны дараа хоёр дахь сум чулууг онож, нүүрэнд минь элсний ширхэгүүд цацагдлаа. Би нулимаад нүдээ анив. Дахин харахад Ставрос алга болсон байв. Гэхдээ надад ойртох тусам эхний болон хоёр дахь зуслангийн хооронд би өвсөөр хөдөлж байгааг анзаарав.
  
  
  Ставрос намайг нойтон гар буугаар буудуулахгүй гэж шийдсэн бололтой. Би түүнийг хөөхийн оронд тэр намайг хөөсөн.
  
  
  "Анчин анчин болдог!" - гэж дуу чимээ гарч, дараа нь намуухан, цустай инээв.
  
  
  Тэр гүн галзуу хоолой зуслангийнх гэхээсээ илүү миний толгойноос гарсан юм шиг санагдав. Би яг хаана Ставросыг дуу авиан дээр үндэслэн хэлж чадсангүй.
  
  
  "Тэгвэл ирээд намайг аваарай, Ставрос" гэж би хашгирав.
  
  
  "Александр" гэж Ставрос хаа нэгтээ намайг засав. "Александр бол нэр." Үүнийг дагаад халуун сэвшээ салхинд найгах сэтгэлзүйтэй, чанга инээд бас нэг тэсрэлт болов.
  
  
  Эхний зуслангийн ойролцоох шугуйд чимээ сонсогдов. Би хагарсан цонхны хоосон нүдээр харахад юу ч харсангүй. Дараа нь миний баруун талд, бага зэрэг ард, өндөр өвсөн дунд хоолой сонсогдов.
  
  
  "Буу нь ямар ч хэрэггүй юм байна, тийм үү?"
  
  
  Би эргэж харвал сүүлийн сонссон чимээнээс тэс өөр байрлалд Ставрос миний ард зогсож байхыг харав. Тэр галзуурсан байж болох ч зальтай хэвээрээ байв. Тэр буугаа над руу чиглүүлж, буудсан.
  
  
  Тэр гохыг дарахад би чулуун хажууд газар уналаа. Чулуу бидний дунд байхаа больсон. Сум түүний цамцны ханцуйг урж, зүүн гарыг нь маажив. Тэр дахин буудах үед би нэг удаа эргэлдсэн. Сум миний хажууд тоос босгов. Гурав дахь удаагаа гохыг нь дарахад би цөхрөнгөө барсандаа буугаа түүн рүү чиглүүлэв. Тэр хоосон камерт оров. Бууныхаа гохыг татах үед тэр над руу харав. Тэр ч бас буудахгүйгээр дарав
  
  
  Ставросын царай өөрчлөгдөж, зэвсгийнхээ сумыг цэнэглэж байхдаа өндөр, зэрлэг инээв. Би буугаа шидээд хөлөө газар ухаад түүн рүү үсрэв.
  
  
  Ставрос над руу буугаа өргөхөд нь би цохисон. Би түүнтэй ноцолдож байхад түүнд гох дарах боломж байсангүй. Хоёулаа хатуу газар мөргөж, өндөр өвсийг өшиглөж, хусаж байтал буу унав.
  
  
  Би Ставросыг эрүү рүү нь хүчтэй цохиход тэр нуруугаараа унав. Гэхдээ би түүн рүү дахин гүйхэд түүнд маш их галзуу хүч үлдсэн байв. Тэр ямар нэгэн байдлаар хоосон буу олоод, би дахин дээр нь гарахад тэр зэвсгийн торыг миний толгойд хүчтэй цохив. Тэр намайг харцаар цохиход би түүнээс унасан.
  
  
  Би дахиад л түүн дээр анхаарлаа төвлөрүүлэхэд тэр үсрэн босоод зуслангийн байшингийн арын толгод дээрх хоёр давхар балгас руу гүйв. Хуучин модон хаалга нь нэг нугасан дээр эвгүй унжсан бөгөөд намайг ороход намуухан шаржигнах чимээ хэвээр байв. Ставрос энэ замаар явав.
  
  
  Би бага багаар муудсан барилга руу орлоо. Талбайд гадаа байгаа шиг дотор нь бараг л өвс байсан. Зарим газар Ставрос өнгөрч байсан газар буталсан. Гэвч энэ хүн насанд хүрсэн амьдралынхаа туршид ингэж хэлмэгдэж, амьд үлдэж чадсаныг дурсан санахад таатай байлаа. Би нурсан хананы буланг тойрохдоо түүний галзуу царайг олж хараад зэвэрсэн төмөр толгой руу минь эргэв. Би нугаслахад баар миний үсийг барьж, хажуугийн чулуун ханыг мөргөв.
  
  
  - Новш! - Би бувтналаа. Тэрээр арлын сүүлчийн оршин суугчдын үлдээсэн төмрийн хэлтэрхий олжээ. Ахиад л тэр надаас давуу талтай болсон.
  
  
  Би штанг шүүрэн авсан ч тэнцвэрээ алдсан. Тэр намайг унагаж, би барьц алдсан. Хэсэг хугацааны дараа тэр зэвсгээ дахин савлав. Миний нүүрэн дээр бууж ирээд намайг цохисон бол толгойг минь хагалах байсан. Би өнхөрч, бар нь баруун чихийг минь тас цавчиж доошоо газар хүчтэй цохив.
  
  
  Би штанг дахин шүүрэн авч, Ставросыг барьцнаас нь салгах гэтэл бид хоёулаа алдчихав. Ставрос эргэж, нурж унасан шатаар дээш гүйж, хоёрдугаар давхрын ирмэг байрладаг барилгын дээд давхрагад гарав. Намайг хөл дээрээ босоход тэр яг миний дээр байсан. Тэр том чулуу аваад над руу шидэв. Тэр мөрөн дээрээс минь гулсаж, өвдөж байв. Би чулуун шатаар авирч эхлэв. Би Ставросыг барьж аваад нүцгэн гараараа алах гэж байсан.
  
  
  Оргилд гарахад өөр нэг чулуу над руу нисэв. Би доошоо унатал тэр мөргөж унав. Ставрос шалны нарийхан хэсгийн арын ирмэг дээр, түүний ард барилгын задгай талд зогсож байв. Над руу хөмсгөө зангидан зогсоод түүний дөрвөлжин нүүрэнд цөхрөл тодров. Тэрээр барилгын цаад талд ургасан, чулуурхаг, чулуурхаг газрыг харав. Бага зэрэг эргэлзсэний эцэст тэр үсрэв.
  
  
  Би түүнийг чулуу цохиж, өнхрөхийг харсан. Тэр шагайгаа бариад, нүүр нь өвдөж, уурлаж байв. Тэр хадны ирмэг дээр тогтсон том дугуй чулуу руу мөлхөв. Энэ чулуу нь гурван тохой орчим диаметртэй бөгөөд урд ирмэгийнх нь доор хад, өвсний бага зэрэг налуу ирмэг дээр шаантагласан жижиг чулуу байв. Ставрос миний эсрэг ашиглах жижиг чулуу руу гараа сунгав.
  
  
  Би түүний хажууд газар үсрэн унахад цохилтод хөл минь хатгуулсан. Би урагш унасан ч гэмтэлгүй хурдан бослоо. Ставрос цөхрөнгөө барсан чулууг бул чулуунаас холдуулав. Би түүний араас даган явахад тэр хүнээс хэтэрсэн хүчин чармайлтаар чулууг сугалж аваад тэндээ хүндээр амьсгалан намайг хүлээж байв.
  
  
  "Алив" гэж тэр исгэрэв. "Би чиний гавлын ясыг хугалах болно. би…"
  
  
  Бид хоёр хөдөлгөөнийг нэгэн зэрэг харсан. Түүний хажууд байсан бул чулуу нь буулгасан чулууны дэмжлэггүйгээр Ставростын хөлний доорх хадны ирмэгийн налуу гадаргуугаар доошоо хөдөлж эхлэв. Тэр түүн рүү айсан харцаар харахад хэсэг зуур зогссон бололтой, дараа нь жижиг даваанаас урагш түүн рүү чиглэв.
  
  
  Гартаа барьсан хүнд чулуу, шагай нь хугарсан тул тэр хангалттай хурдан хөдөлж чадахгүй байв. Би анхааруулга хашгирч эхэлсэн боловч дараа нь энэ нь утгагүй гэдгийг ойлгосон. Чулуу түүнд хүрч ирэхэд Ставрос аймшигт царай нь гажиглав.
  
  
  "Үгүй!" Тэр яг л өндөр байшингаас унаж буй хүн шиг үхэл хэдхэн секундын дараа байгааг мэдээд хашгирав.
  
  
  Чулуу Ставрост хүрч, түүнийг бүрхэхэд тэр урагшлахыг нь зогсоохыг хүссэн мэт гараа өргөсөн боловч хэт хурдлав. Энэ нь түүний цээжин дээр аажмаар эргэлдэж, бага зэрэг ганхаж, тэндээ үлдэв. Түүнийг анх хүрэхэд хоолойноос нь хурц, цоолсон хашгирах чимээ гарч ирэв. Тэгээд хэн нэгэн радиог унтраасан юм шиг гэнэт чимээгүй болов.
  
  
  Би гунигтай алхаж, чулуун доороос Ставростын толгой, мөр цухуйж байхыг харсан. Нүд нь нээлттэй, тэр цагаан, халуун тэнгэр рүү үл анзааран харав. Булчин үхэх үед гар нь зогсч, чичирч, дараа нь амьгүй болсон.
  
  
  Арван хоёрдугаар бүлэг.
  
  
  Никкор Минуркос бид хоёр далайн эргийн нэгэн кафед сэрүүн халхавч дор суугаад, Эгийн тэнгисийн кобальт цэнхэр өнгийн загас агнуурын завины дэргэдүүр харав. Сайхан өглөө байсан бөгөөд бидэнд таалагдсан.
  
  
  "Хурандаа Коцикас бид хоёр эрх баригчдад бүх зүйлийг тайлбарласан. Тэд та болон Эрика хоёрт маш их талархаж байна" гэж Минуркос надад хэлэв.
  
  
  Эрика кафегаас гараад хэдхэн минут болж, англи сонин худалдаж авсан дэлгүүрээс холгүй байв.
  
  
  "Бид энд тэнд үймээн самуун дэгдээсэн байх" гэж би инээвхийлэв, "тэд бүхэл бүтэн буудлагын талаар тайлбар авах хүртэл. Би Галатисыг уучлаарай. Тэр буруу цагт Ставростой тулсан."
  
  
  "Том, жижиг дайн болгонд хохирогчид байдаг" гэж Минуркос узогоо дуусгав.
  
  
  "Нэг хүн маш их уй гашуу үүсгэж болно" гэж би давтан хэлэв.
  
  
  "Хэрэв та түүнийг зогсоогоогүй бол Ставрос илүү их зүйлийг үүсгэж болох байсан" гэж Минуркос хэлэв. “Тийм учраас би энд Миконос хотод биечлэн талархал илэрхийлэхээр ирсэн юм. Коцикас ч бас танд баярлалаа гэж хэлмээр байна. Тэр таныг буцаж ирэнгүүт Нистром хатагтай хоёрт Афинд болох олон нийтийн ёслолд хүндэтгэл үзүүлэхийг хүсч байна."
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Ингэж бодсонд нь баярлалаа" гэж би хэлэв. "Гэхдээ миний бизнест бид олон нийтийн хүндэтгэлийг хүлээн зөвшөөрдөггүй." Олон нийтийн ёслолд Хоук ямар хариу үйлдэл үзүүлснийг би төсөөлж байсан.
  
  
  "Гэхдээ захиалга байна" гэж Минуркос эсэргүүцэв. "Бид ядаж та болон хатагтай Нистром руу илгээж болох уу?"
  
  
  Би инээв. "Яагаад болохгүй гэж? Та пентхаус руугаа буцсан уу?"
  
  
  "Би энэ газрыг орхиж байна" гэж Минуркос хэлэв. "Энэ үйл явдал надад эр хүн гадаад ертөнцөөс нуугдаж чадахгүй, нуугдах ёсгүй гэдгийг ойлгуулсан. Би эх орныхоо төлөө хийх зүйл байсаар байгаа бөгөөд хувийн харилцаа холбоогоор дамжуулан илүү их зүйлд хүрч чадна гэдэгт би итгэдэг. Энэ нь намайг яагаад өөр нэг шалтгаантай болгож байна. Чамтай уулзах гэж ирсэн."
  
  
  Узогоос балгаад Минуркос руу харлаа. Түүний царай надад таалагдсан. Хүндэлж чаддаг хүн байсан. Би асуусан. - Энэ юу вэ, эрхэм ээ?
  
  
  Түүний хар нүд миний нүд рүү харав. "Би чамд амьдралаа өртэй, Ник. Гэхдээ үүнээс илүү нь чамд таалагдаж байна. Чиний үйлдэл надад таалагдаж байна. Чамайг миний төлөө ажиллахыг хүсч байна. Миний хамгаалалтын системийг эр хүн удирдаж, хажууд минь байгаасай гэж би хүсч байна. Чи надад хэрэгтэй байна, Ник."
  
  
  Би ярьж эхэлсэн ч тэр миний гарыг атгав.
  
  
  "Чи цалинтай байх болно, энэ нь танд хангалттай байх болно гэдэгт итгэлтэй байна. Тээвэрлэлтийн шугамын орлогын тодорхой хувийг би танд өгөх болно. Би үүрд амьдрахгүй. Та маш баян болж чадна."
  
  
  Би түүний гарыг атгалаа. "Намайг уучлаарай, ноён Минуркос..."
  
  
  "Никкор".
  
  
  "За, Никкор. Уучлаарай, гэхдээ би чадахгүй."
  
  
  "Яагаад үгүй гэж?"
  
  
  Би гүнзгий амьсгаа аваад гаргалаа. Би цэнхэр боомт дээгүүр харвал алсаас гялалзсан цагаан аялалын хөлөг онгоц биднийг чиглэн ирж байв. "Тайлбарлахад хэцүү байна" гэж би хэлэв. “Би энэ ажлаа үргэлжлүүлэхдээ галзуурч байна, энэ бол хэнд ч хамаагүй, талархалгүй ажил гэж би өөртөө жилд хэд хэдэн удаа хэлдэг. Гэхдээ хүмүүс тоохгүй байна. Цалин муу, олон цаг, аюулыг үл харгалзан энэ нь миний нэг хэсэг юм. Энэ бол миний хамгийн сайн хийдэг зүйл, Никкор. Энэ бол надад хамгийн хэрэгтэй зүйл."
  
  
  Араас нь урт чимээгүй болов. Цахлай наранд далавчаа хийв. Эцэст нь Минуркос үг хэлэв. "Би ойлгож байна."
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа Эрика Лондонгийн сонины хамт ширээний ард зогсов. "Тэд яаж энд өдөр бүр нисч, нэг бүрчлэн ийм бага драхм цэнэглэж байдгийг би мэдэхгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би асуусан. - "Ставрос"-ын тухай дурссан уу?
  
  
  Грекийн ОЛИГАРХ СҮЙРСЭН, Минуркагийн гэрэл зураг гэсэн гарчигтай гарчгийг уншихаар тэр сониноо өргөв.
  
  
  "Магадгүй энэ нь таны хувьцааны үнэ цэнийг өсгөх байх" гэж би инээмсэглэв.
  
  
  Би босож Эрикаг тэврэв. Дэвид Хок хичнээн их зүйл хийж байсан ч би түүнтэй Рениад хэд хоног хамт байх болно. Бид үүнийг хийх эрхтэй гэж би бодсон.
  
  
  "Бид зочид буудал руу буцаж байна" гэж би Минуркост хэлэв. "Чи бидэнтэй хамт явмаар байна уу?"
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Хоёр хүн ганцаараа байхыг хүсдэг үед би мэддэг гэж бодож байна. Онгоц хөөрөх хүртэл би энд суугаад аялалын хөлөг онгоц орж ирэхийг харна. Үзэсгэлэнт хөлөг онгоцыг боомт руу чиглүүлэхийг би үргэлж үзэх дуртай байсан."
  
  
  "Тэгвэл баяртай, Никкор" гэж би хэлэв. "Магадгүй илүү сайн нөхцөлд бидний зам дахин огтлолцох байх."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  Ватиканы өшөө авалт
  
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  
  
  
  Ватиканы өшөө авалт
  
  
  
  Лев Шкловский орчуулсан
  
  
  
  Жинхэнэ гарчиг: Vatican Vendetta
  
  
  
  
  
  
  1-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Орой болж, би Максим Жуковын өрөөнд нэгжлэг хийхээр хүлээж байлаа. Надтай хамт хүлээж байсан эмэгтэй бол Дафне байв. Орны дэргэдэх ширээн дээрх цаг арав өнгөрснийг харуулж байв. Түүнийг орой бүр 9:30 цагийн орчимд Вилла Фаворита дахь өрөөнөөсөө гардаг гэдгийг би мэдэж байсан тул бэлтгэл хийх цаг болсон. Би Дафнегийн сайхан нүцгэн хэвтэж байсан том гуулин орноос босон, урт хар үс нь дэрэн дээр наалдсан, том нүд, том ам нь асар их бөгөөд сүүлийн үеийн сэтгэл ханамжтайгаар инээмсэглэв. Цагаан даавуун дээр сунгасан тэр амьд хүүхэлдэй шиг харагдаж байв.
  
  
  Би илүү эвтэйхэн хувцасласан. Би Вильгельмина гэж энхрийлэн дууддаг 9 мм-ийн Люгер гар бууныхаа мөрний бүрээсийг бэхлэх үед Дафне том ногоон нүдээрээ над руу харав. "Хонгор минь, чи яагаад хувцаслаж байгаа юм бэ?" тэр эмэгтэй асуусан. "Одоо ч эрт байна."
  
  
  "Би чамд энэ тухай хэлээгүй гэж үү? Би оройтож ажил хэргийн уулзалттай.
  
  
  "Ийм эрт зогсох нь аймшигтай" гэж тэр бувтнав.
  
  
  "Даруу зан нь хүнд сайн" гэж би хэлэв. Гэвч Дафне түүний урт, дур булаам гуяыг даавуун дээгүүр гулсуулахад би даруу байдлыг тоосонгүй. Жуковын тамд! Би "Люгер"-ийг бүрээснээсээ гаргаж ирээд сумнуудыг шалгав. Тэгээд Дафне гайхан харж байхад би боолтыг нь татан сэтгүүлээ шалгав. Жуков шиг хүнд хэт болгоомжтой хандаж болохгүй. Тэрээр КГБ-ын "Хүнд хэргүүд"-ийн "Нойтон хэргийн" хэлтсийн төлөөлөгч байсан. Миний нэгэн адил тэрээр өөрийн үзэмжээр ажиллахыг засгийн газраас нь зөвшөөрсөн; шаардлагатай бол ална гэсэн үг.
  
  
  "Би чамайг хүлээх ёстой юу, Ник?" гэж Дафне асуув.
  
  
  Би энэ тухай хэсэг хугацаанд бодсон. "Нээрээ оройтсон байж магадгүй" гэж би хэлэв. Би чам руу залгая.
  
  
  "Та үлдэж чадахгүй гэдэгтээ итгэлтэй байна уу?" гэж тэр бувтналаа.
  
  
  Би түүний өгзөгийг тоглоомоор алгадав. 'Хувцаслах.'
  
  
  Тэр тэгж, би түүн рүү залгана гэж амласан; эцэст нь тэр явлаа. Би түүнтэй дахиж уулзахгүй гэдгээ мэдэж байсан ч энэ бол миний ажил.
  
  
  Би AX Hugo HQ-ийн тусгай эффектийн хэлтсийн баптисм хүртсэн стилетто зүүж, зэвсгийн дээгүүр хүрэм зүүсэн, би хүмүүсийг олон янзаар алах сургагдсан боловч ямар ч арга хоёр үндсэн зэвсгийг орлож чадахгүй. Би үүнийг үргэлж өөртөө авч явдаг. Лугер ба стилетто миний амийг миний санаж байгаагаас олон удаа аварсан.
  
  
  Би Максим Жуковын тухай дахин бодлоо. Тэрээр залуудаа КГБ-д элссэн туранхай, уяач орос хүн байв.
  
  
  Эрт дээр үед тэрээр Нойтон хэргийн тасгийн “цаазаар” томилогдон ажилдаа дуртай төгс төгөлдөр нэгэн байжээ. Бидний зам өмнө нь Каракаст ганцхан удаа огтлолцсон. Бид зочид буудлын өрөөнд санамсаргүй байдлаар тааралдсан бөгөөд тэр АНУ-д Хятадын хулгайлсан нууцыг худалдаж авахыг санал болгов. Түүнийг саналаас татгалзах тушаал өгөхөд тэр намайг алах гэж оролдсон. Тэр бараг л амжилтанд хүрсэн. Үүний баталгаа бол миний гэдсэн дээрх сорви юм; Тэр шөнө зочид буудалд би түүнийг үзэн ядах сэтгэлээ хадгалсаар байсан бөгөөд үүнийг зөвхөн цаг хугацаа эсвэл түүний үхлээр л арилгах боломжтой байв. Гэхдээ Жуковыг алах нь миний ажил биш байсан. Болж өгвөл түүнээс зайлсхийх хэрэгтэй байсан. Миний даалгавар бол: Түүнийг эзгүй байхад өрөөнд нь орж, КГБ-ын гар хөл бологсдын хамт хэд хоногийн өмнө Ромд цэргийн шуудан зөөгчөөс хулгайлсан баримт бичгийг олж, КГБ-д өгөх гэж байсан юм. Уг баримт бичигт цөмийн зэвсгийн шинэ тэслэгчийн зураг төслийг агуулсан бөгөөд энэ нь тактикийн цөмийн зэвсгийн хэрэглээг илүү практик, хялбар болгох төхөөрөмж юм. Энэ төхөөрөмж нь АНУ-д ЗХУ-аас цэргийн илт давуу талыг өгсөн тул мэдээж Москвад хүрэх ёсгүй байсан.
  
  
  
  Есөн хагаст би Виа Фламиниа дахь Вилла Фаворита зочид буудал руу таксинд суув. Хэдийгээр бямба гарагийн орой байсан ч Ром их чимээгүй байв. Гагцхүү дотно дэнж, хурц гэрэлтэй пиццанаас эсвэл инээж буй залуу хосуудын сууж байсан ойролцоох скутерээс л чимээ сонсогдов.
  
  
  Вилла Фаворита илүү сайн үед нэрээ авсан байх ёстой. Гадаа аялагчийг тэнд хонох ямар ч зүйл байгаагүй. Засалдсан фасад дээр цууралт, хагарал үүссэн, хуучин будаг нь ховхорч байв. Дээд талын цонхнуудад хуучин хаалт өлгөгдсөн байв. Дотор нь шалбарсан лангуу байсан бөгөөд түүний ард хөгшин итали унтаж байв. Би түүний хажуугаар чимээгүй өнгөрч, жижиг үүдний арын шатаар өгсөв. Би 2 давхарт зогсоод бүдэг гэрэлтэй коридороор 307 тоот өрөө рүү харлаа.. Чимээгүй. Би өрөөний үүдэнд очоод чагналаа. Дотор нам гүм байсан бөгөөд би ямар ч гэрэл харсангүй. Гэхдээ энэ нь Максим Жуковыг дотор нь хүлээгээгүй гэсэн үг биш юм. Би халааснаасаа тусгай мастер түлхүүр гаргаж ирээд цоож онгойлгох түлхүүрийг сонгов. Би чимээгүйхэн түлхүүрээ түгжээнд хийж, унтраалгауудыг эргүүлэв. Түгжээ дарав. Би хаалганы бариулыг аажуухан эргүүлээд хаалгыг түлхлээ. Дотор талаас ямар ч дуу чимээ, хөдөлгөөн алга. Би Люгерийг гаргаж ирээд хурдан дотогш орлоо. Харанхуй өрөө рүү нэг харахад Жуков үнэхээр оройн хамгийн ойрын сонины мухлагт сонин худалдаж авахаар зугаалж байгаа гэдэгт итгүүлэв. Би хаалгаа ардаа хаалаа...
  
  
  Хэдэн минутын дараа миний нүд бүдэг гэрэлд дасан зохицлоо. Би үнэхээр ганцаараа байгаа эсэхийг шалгахын тулд цааш харлаа, дараа нь Luger-ыг таглаад өрөө болон зэргэлдээх угаалгын өрөөг харлаа. - бохир угаалтуур, модон шал, хөлстэй матрасаас шавьж үргээх нунтагтай хослуулсан. Хадгалах зай бага байсан. Тавилга нь өргөн ор, орны дэргэдэх ширээ, жижиг ширээ, шулуун сандал, түшлэгтэй сандал зэргээс бүрдсэн байв. Сандал дээр чихмэл цухуйсан нүхнүүд байсан. Энэ нь яг Кавальери Хилтон биш байсан ч Жуков тэнд нуугдаж байж болох юм.
  
  
  Би Жуковт энэ бичиг баримт байхгүй гэж таамагласан. Мэдээжийн хэрэг, энэ нь боломжтой байсан ч энэ нь бидний мэргэжлийн бүх дүрэм журамд харшлах болно. Та чухал зүйлээ зөвхөн шаардлагатай үед л хадгалаад дараа нь өөр хүнд шилжүүлэх юм уу, өөрт нь шилжүүлэх хүртлээ хадгалах тохиромжтой газар олоорой. Энэ тохиолдолд кэш энд, Жуковын өрөөнд байх болно гэж би бодож байсан.
  
  
  Арван таван минутын дараа би юу ч олсонгүй, би алдаа гаргасан уу гэж бодож эхлэв. Би шууд утгаараа өрөөг дотроос нь эргүүлэв. Жуковын гудас элэгдсэн, шалан дээр дүүргэгч байсан. Сандал нь адилхан харагдаж байв. Ширээ болон орны дэргэдэх ширээний шургуулгануудыг гаргаж ирээд шалан дээр шидэв. Ариун цэврийн өрөөний угаалтуур хүртэл бүх зүйлийг сайтар шалгаж үзсэн. Тэгээд би юу ч олсонгүй.
  
  
  Би цонхны дэргэд очин цаг руу харлаа. Арав болоход аль хэдийн арван минут болсон байв. Хэрэв Жуков өдөр тутмынхаа хэв маягийг сахих юм бол арван цагт эсвэл удалгүй буцаж ирнэ. Би амьсгаа дороо хараалаа. Түүнийг буцаж ирэхээс өмнө би энэ баримт бичгийг олох хэрэгтэй болсон. AX үүнийг маргааш өглөө нь зөөгчдөө хүлээлгэж өгнө гэж бодсон тул үүнийг буцааж авах цорын ганц боломж энэ байлаа.
  
  
  Өрөөнд агааржуулалтын нүх байхгүй байхыг би хараад хэзээ ч байгаагүй гэж сэжиглэж байв. Оршин суугчид нь халуун байхад доод давхрын сэнс хөлсөлж, хүйтэн үед нь таглаад сайн байлгадаг байсан байх. Энэ бол үнэхээр гуравдугаар зэрэглэлийн зочид буудал байсан бөгөөд ор дэрний булаг нь шөнөжин нурууг чинь нухдаг, сахлаа хусах халуун усгүй тийм л зочид буудал байв.
  
  
  Хананд хайгуул хийх нүх байхгүй байсан тул хайлт маань гэнэт зогссон байх гэж айж эхлэв. Угаалгын өрөө рүү ахин нэг харах гэтэл коридорт чимээ гарав. Би Лугерийг шүүрэн аваад үүдэнд нь очоод хажууд нь зогсоод чагналаа. Коридорт өөр нэг чимээ сонсогдов - хаалга онгойж хаагдах чимээ. Би тайвширч Лугерийг халаасандаа хийв. Угаалгын өрөө рүү эргэхэд хаалга нээгдэв.
  
  
  Жуков байсан.
  
  
  Би эргэж харлаа. Миний гар Лугер руу нисэв.
  
  
  "Хэрэггүй" гэж Жуков тайвнаар хэлээд орос бууг миний цээж рүү чиглүүлэв. Би гараа доошлуулав; тэр хаалгыг хаагаад над дээр ирэв.
  
  
  Тэр миний өндөртэй, нэлээд туранхай байсан. Гэхдээ тэр дутуу үнэлж болохгүй утаслаг, хүчирхэг биетэй байсан. Үс нь нимгэрч байсан ч царай нь залуу харагдаж байв.
  
  
  Тэр миний хүрэм рүү гараа сунган Лугерийг аваад буугаа цээж рүү минь чиглүүлэв. Тэр Вильгельминаг зүссэн гудас руу шидэв.
  
  
  "Тиймээс чи, Картер" гэж тэр хэлээд хэдэн алхам ухарлаа.
  
  
  "Чи эрт буцаж ирлээ." - Би удахгүй болох ярианы талаар хурдан бодсон. Тэр гохыг дарахаар шийдэхээсээ өмнө хэр удаан ярихад бэлэн байсан бол гэж би гайхаж байлаа.
  
  
  "Би зан авираа дур зоргоороо өөрчилдөг зуршилтай" гэж тэр инээмсэглэв. "Энэ нь намайг амьд байлгадаг. Чиний хувьд, AX-ийн найз минь, би чамд Каракаст илүү сайн хандах ёстой байсан гэж бодож байна."
  
  
  Миний цусны даралт нэмэгдэж эхлэв. Ингээд би Жуковын бууны буруу тал руу дахин орлоо. Мөн энэ удаад тэрээр улам их хичээх болно.
  
  
  "Эвдэрсэнд уучлаарай" гэж би дохио зангаагаар хэлэв. "Гэхдээ энэ өрөөнд та үүнийг сайжруулсан гэж үзэж болно."
  
  
  Гэж тэр асуув. - "Чи түүнийг олоогүй биз дээ?" Түүний инээмсэглэл улам томорлоо.
  
  
  "Үгүй ээ, чи сайн нуусан. Мэдээжийн хэрэг, надад маш бага хугацаа байсан."
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хэлэв... Мөн та энд байгаа тул, Картер, чамд бага хугацаа үлдсэн гэж би айж байна.
  
  
  "Би хаана байгааг нь мэдэж байна гэж бодож байна."
  
  
  "Тийм үү?" - гэж тэр тэвчээргүй хэлэв. Тэр буудхад бэлэн байсан ч сониуч зантай байв.
  
  
  "Чи бодох шаардлагагүй газар" гэж би үргэлжлүүлэв. "Таны оюун ухаантай хүний төлөө."
  
  
  Инээмсэглэл нь ууртай харцаар солигдов. - "Чи үүнийг хаана нуусан гэж бодож байна, Картер? Таны сүүлчийн дүгнэлт зөв үү, буруу юу?
  
  
  "Би тэнд байгаа гэж бодсон." Би Жуков хоёрын хооронд зогсож байхдаа угаалгын өрөөний хаалгыг заалаа. Үүний зэрэгцээ би гарын булчинг чангалж, стилетто миний алган руу үл анзаарагдам гулсав.
  
  
  Миний буруу таамаглалд Жуков инээхийг сонссон ч түүн рүү эргэж харахын оронд газар уналаа. Жуковын буу хийсч, би өнхрөөд хутгаа шидэх үед миний хүрэмэнд сум туссан.
  
  
  Энэ бол галзуу шидэлт байсан ч аз болоход стилетто Жуковын баруун мөрийг цоолсон хэвээр байв. Тэр хашгирч, буутай гар нь унахад би газраас түүн рүү үсэрсэн. Бид хана мөргөв. Би түүний гарыг эргүүлэхэд буу нисч, шалан дээр мөргөж, булан руу гулсав.
  
  
  Түүнд ойртож очоод баруун гараараа түүний нарийхан нүүр рүү хурдан цохиход ясны цууралт сонсогдов. Би хоёр дахь удаагаа цохихыг хүссэн ч ингэх шаардлагагүй болсныг харлаа. Түүний тэмцэгч сэтгэл алга болжээ.
  
  
  Би түүний мөрнөөс хутгаа авлаа. Тэр нүдээ том нээгээд өвдөж исгэнэ. Би стилеттог эрүүнд нь наан туранхай царайг нь анхааралтай харлаа. Би асуусан. - 'Энэ хаана байна?' - Тэр ёолов. Би нүүр рүү нь цохиод нааш цааш сэгсэрлээ. "Би баримт хаана нуугдаж байгааг надад хэлээч, Жуков" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэр энд байхгүй" гэж тэр хурдан амьсгалав.
  
  
  "Үргэлжлээрэй" гэж би хэлэв. "Тоглолт хийхэд хэтэрхий оройтсон байна."
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. Би түүний туранхай хүзүүн дээр цус урсаж эхэлтэл стилеттогийн үзүүрийг хүчтэй дарав. Би коридорт дуу хоолой сонссон. Буудлагын чимээ сонсогдов. Нэг хүн итали хэлээр бүх зүйл зүгээр үү гэж асуув.
  
  
  Би сайн байна. - "Ва Бене!" Бүх зүйл сайхан байна!' Би Жуков руу эргэж харав. - "Одоо харж байна уу? Одоо чамд бага хугацаа үлдлээ. Цагдаа нар хэзээ ч энд байх ёстой. Би энэ баримт бичиг хаана байгааг мэдмээр байна. Ярь!'
  
  
  Тэр над руу ууртай хараад хүндээр амьсгалж байв. “Чи намайг үхэлд заналхийлсэн болохоор л чамд бүгдийг хэлчихдэг жирийн нэгэн гэж бодсон уу? Та Максим Жуковыг сайн мэдэхгүй гэж айж байна."
  
  
  Гэхдээ би түүнийг бодсоноос нь илүү сайн мэддэг байсан. Би түүний дээр байсан AX-ийн хавтасыг санав. Максим Жуков зөвхөн ярьдаг хүн төдийгүй эмэгтэйчүүдийг ангуучлагч байсан. Тэрээр өөрийн хүч чадлаараа маш их бахархаж, дэлхийн өнцөг булан бүрт эмэгтэйчүүдтэй байсан бөгөөд бэлгийн дур хүслээ ихээхэн татдаг гэдгээрээ алдартай байв. "За, Жуков" гэж би аяархан хэлэв. "Би чамайг алахгүй. Би чиний бахархаж байгаа тэр хэсгийг чинь авах болно - би хараал идсэн зүйлийг цавчих болно."
  
  
  Түүний туранхай царайнаас бардам зан алга болов. 'Юу? Юу?
  
  
  Коридорт "Чи миний хэлснийг сонслоо" гэх дуу хоолой сонсогдов.
  
  
  Тэр над руу айсан харцаар харав. "Чи үүнийг хийхгүй!"
  
  
  'Би тэгнэ.'
  
  
  "Чи галзуу юм" гэж тэр хэлээд дээд уруул дээр нь хөлс урсав.
  
  
  "Галзуу хүн".
  
  
  Би түүний ялаа таслав. - Тэгэхээр Жуков уу?
  
  
  'Намайг ал!'
  
  
  'Өө үгүй ээ. = Энэ бол илүү хөгжилтэй.--За?' Би түүний шортны уян туузан дээрх стилетто барив. Би хайж байсан хариултаа авлаа. Тэр сандарсандаа цонхоор харав. Дараа нь тэр зоригоо цуглуулав. "Үгүй" гэж тэр хэлэв. Гэхдээ хэтэрхий оройтсон байлаа. Би цонх руу гүйж очоод түлхэхэд баар тасарч, суваг руу унасан. Тэнд баруун хаалганы ирмэг дээр цаас нуусан байв.
  
  
  Бөглөөний хүрээ нь янз бүрийн ялзралтай гурван давхар модноос бүрдсэн байв. Энэ нүхэнд дунд давхарга нь будсан гаднах давхаргаас илүү хурдан ялзарч, том моднууд унаж, орон зай үүссэн. Энэ өрөөнд атираат цаас байсан. Цонхны хүрээ рүү ирмэгийг нь хаах үед цаас хаагдсан байв.
  
  
  "Үгүй!" - гэж Жуков хашгирч, над руу мөлхөж, босохыг оролдов.
  
  
  Би цаасыг нуугдаж байсан газраас нь гаргаж ирээд задлав.
  
  
  Энэ бол үнэхээр гал асаах механизмын зураг байсан юм. Би халаасандаа хийж байтал Жуков буу руу шумбав.
  
  
  Би түүн рүү ойртохоос өмнө тэр буу аваад над руу чиглүүлэв. Би Лугерын хэвтэж байсан урагдсан гудас руу чиглэв. Жуковын буу буудаж, сум баруун гуяныг минь маажив. Би гудсан дээр буугаад шууд л Лугерийг шүүрэн авлаа. Жуков дахин оноход би люгерийг өргөөд онилгүйгээр хоёр хурдан буудсан. Эхний сум хаалга руу тусав. Коридорт чанга хашгирах чимээ гарч, хаалга тогшив. Хоёр дахь сум нь Жукийн зүрхний яг доор тусав. Тэр шалан дээр суугаад үсэрч унав. Тэр нүдээ бүлтийлгэн хэсэг суусны эцэст үхэв.
  
  
  Коридорт тэд хашгирав: "Полизия! Полисия! "Алга болох цаг болсон. Би цонхоор гаран галын шатаар авирч, алсад дуут дохио дуугарах чимээнээр харанхуй гудамжинд буув.
  
  
  
  
  
  
  2-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  Тэр орой би нэмэлт урьдчилан сэргийлэх үүднээс өөр зочид буудалд хонов. Миний шинэ оршин суух газар Виа Марко Аурелиогийн ойролцоо, Колизейн эсрэг талын жижиг толгод дээр байрладаг байв. Энэ бол ядуу газар байсан бөгөөд би жижигхэн, бүгчим өрөөнд суусны дараа КГБ-аас илүү дээрэмчдийн талаар санаа зовж байсан. Би тайван бус шөнө өнгөрөөсөн.
  
  
  Маргааш өглөө нь би эрт босоод Жуковынх шиг тийм ч шинэлэг биш байсан баримт бичгийг нуугдаж байсан газраасаа гаргаж ирээд хувцаслав. Гэхдээ баримтыг шилжүүлэх цаг нь илүү дээр байсан. Би үдээс хойш Ромын нисэх онгоцны буудал дээр шуудан зөөгчтэй уулзаж, түүнийг Нью Йорк руу онгоцонд суух үед бичиг баримтыг нь гардуулна. Хэрвээ Жуков 24 цагийн дотор бичиг баримтаас салсан бол өнөөдөр амьд байж магадгүй юм байна гэсэн бодол төрсөн.
  
  
  Би кофе уухаар гарахдаа өрөөндөө орхисон. Жуковын нэгэн адил би түүнийг надтай хамт байхыг хүссэнгүй. Хоббичин хүн биедээ авч явахдаа ямар нэгэн зүйл аюулгүй байх болно гэж боддог. Гэхдээ сайн нуугдмал газар ямар нэгэн зүйл нуувал тэнд аюулгүй байдгийг мэргэжлийн хүн мэднэ. Туршлагагүй офицерууд үүнд санаа зовдог боловч энэ асуудал нь хамгаалах байрны чанараас хэтэрч болохгүй.
  
  
  Би өглөөг үүргийнхээ дагуу агаарын тээврийн компанийн хөөрөх цагийг дахин шалгаж, Вашингтон дахь AX компанийн захирал, удирдагч Дэвид Хок руу богино мессеж бичиж өгөв. Хок ямар нөхцөлд баримт бичиг олдсоныг аль болох хурдан мэдэхийг хүссэн. Илгээгч түүнд зурвас өглөө.
  
  
  Үдээс хойш би баримтыг хадгалах газраас нь гаргаж ирээд мөнгөн тамхины хайрцагт хийж, тамхины хайрцгийг халаасандаа хийв. Онгоцны буудал дээр би шуудан зөөгчдөө тамхи санал болгох ёстой байсан бөгөөд дараа нь хоёр ижил зүйлийг солих болно.
  
  
  Би зочид буудлаас такси захиалаагүй, зүгээр л толгод уруудан Колизей руу явлаа. Гэвч энэ удаад урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ хангалтгүй байв. Хэдхэн минут явсны дараа хар өнгийн Fiat машин биднийг дагаж байгааг харлаа.
  
  
  "Эндээс зүүн тийш эргэ" гэж би жолоочид хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ та нисэх онгоцны буудал руу явмаар байна гэж хэлсэн!"
  
  
  "Одоохондоо март."
  
  
  "Чэ барбар о кораджио!" - гэж эр бувтнаад булан эргүүлэв.
  
  
  Би арын цонхоор хартал Fiat машин дагаж явааг олж харав. Одоо миний гомдоллох ээлж байлаа. Би зочид буудлуудаа сольсны дараа бүх зүйл сайхан болсон гэж бодсон. Гэхдээ ямар нэг байдлаар Жуковын найзууд намайг олсон.
  
  
  Бид тэднээс салахыг хичээж дахин хоёр удаа булан эргүүлэв. Машин биднийг дагаж байгааг олж мэдсэн жолооч жолоодох ур чадвараа харуулах боломжийг ашигласан. Тэр биднийг Виа Лабиканагаар буулгаж, Колизейн хажуугаар буцаж, Виа деи Фори Империали өгсөж, дараа нь Константины Базилик болон цайрсан Ромын форумын хажуугаар үд дундын наранд буцалж буй нурж унасан сүмүүдтэй хамт авч явсан.
  
  
  "Одоо хаашаа явах вэ, эрхэм ээ?"
  
  
  "Зүгээр л яв" гэж би Фиат руу эргэж харав. Таксины жолооч машиныг чадварлаг жолоодлоготой байсан ч бид замын хөдөлгөөнд саатсан бөгөөд Fiat бидний ард байсангүй; тэр надтай хэтэрхий ойр байсан. Бид Корсо Витторио Эмануэлийн дагуу Тибер рүү явж, Понте Витторио Эмануэлийг гатлан Ватикан руу чиглэв. Хар машин бидний араас хөөцөлдөж байлаа. Эхэндээ би баримтыг таксины хаа нэгтээ нуух талаар бодож байсан ч бидний ард байсан агентууд машиныг таньсан тул энэ төлөвлөгөө нь дэндүү эрсдэлтэй санагдсан. Тиймээс бид Piazza Pius XII хүртэл Via della Conciliazione дагуу үргэлжлүүлэн явав. Гэгээн Петрийн сүм бидний өмнө харагдана. Голдоо том усан оргилууртай талбайг харж байтал гэнэт нэг санаа төрлөө. Энэ нь одоо эсвэл хэзээ ч байсан нь ойлгомжтой.
  
  
  "Зогс, жолооч аа" гэж би хурдан хэлээд нэгэн зэрэг эргэж харвал Fiat бидний ард хоёр зуун метрээс илүүгүй байхыг харав. Би жолоочийн гарт нэг ваартай лира хийхэд тэр гайхсандаа өтгөн хөмсгөө өргөв.
  
  
  "Бениссимо!" - тэр намайг явахад араас минь хашгирав. "Ин бокка ал лупо!"
  
  
  Харин дараа нь надад түүний сайн сайхан хүслээс илүү их зүйл хэрэгтэйг ойлгосон.
  
  
  Би алхаа хурдасгав; Би хурдан мөрөн дээгүүрээ дахин харахад Fiat талбайн нөгөө талд зогссон байв. Урд суудалд хоёр эрэгтэй сууж байв; тэдний царай үдийн нарны туяанд харагдахгүй байв. Тэдний шийдэмгий бус байдал намайг өдөөсөн. Хэрэв би лаврын сүмийн арын музейд хүрч чадвал олон жуулчдын дунд тэднээс салах боломжтой гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  Тэгээд би алхаагаа ахин хурдасгаж, колоннаа дундуур Бэминигийн асар том баганын хажуугаар цаадах музейн зүг яаравчлав. Би дахин эргэж харлаа. Хоёулаа аймшигт хар машинаас буун намайг дагалаа.
  
  
  Гэнэт баруун тийш хазайж, эхний хоёр музейн сүүдэрт орж, гурав дахь харанхуй барилга руу орлоо. Үүдэнд дүрэмт хувцастай харуулууд зогсож байв. Би тэдний хажуугаар эргэж харалгүй өнгөрч, жуулчдын бэлэг дурсгалын дэлгүүрүүдийг дүүргэдэг танхимд орлоо. “Хараал ид” гэж би бувтнав; Эдгээр залуус миний бодсоноос илүү хурц нүдтэй байсан.
  
  
  Би шатаар хоёр шатаар өгсөж байтал тэдний нэг нь аль хэдийн үүдний танхимд орж ирсэн байв. Би түүний өнцгөөр зүсэгдсэн царайн дахь санаа зовсон илэрхийлэлийг анзаарч амжсан. Тэр хар үстэй, сул саарал костюм өмссөн булчинлаг хүн байв. Тэгээд тэр КГБ-ынх байсан нь тодорхой.
  
  
  Шатны орой дээр би эргэн тойрноо харан амьсгаадан зогсоход би Ватиканы номын сангийн галлерейд байсан юм. Энэ нь Ромын пап IX, XII Лео, X Пиус нарт бэлэглэсэн шилэн хайрцгаар хүрээлэгдсэн урт, нарийхан орон зай байв. Энэ бол үнэт чулуун таяг, мөнгөн баримал, гайхалтай сийлбэртэй алтан аяга, шашны эд зүйлсийн жинхэнэ эрдэнэсийн сан байв; Шалан дээр болон дэлгэцийн хайрцагны хооронд эртний ваарнууд байв. Галерейн зүүн талд би хэдхэн секундын өмнө гүйж байсан хашаа руу нээгдсэн гаднах ханыг харав.
  
  
  Би өрөөг сканнердаж, баримтыг хадгалах боломжтой газар хайв. Надтай хамт байлгах нь хэтэрхий эрсдэлтэй байсан бөгөөд хэрэв би үүнийг тохиромжтой газар нуусан бол азаар КГБ хэзээ ч олж чадахгүй гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  Галлерейн хоёр талын коридороор дүрэмт хувцастай үйлчлэгч нар алхаж байв. Засвар үйлчилгээний ажилтнууд нааш цааш алхаж байхад шалны банз шажигнах нь сонсогдов. Дараа нь би өөрийнхөө үйлдлийг чимээгүйхэн хөлийн чимээгээр хэмжсэн тул тэд миний юу хийж байгааг харахгүй байлаа. Би халааснаасаа мөнгөн тамхины хайрцаг гаргаж ирлээ. Хар үстэй КГБ-ын ажилтан ямар ч үед гарч ирж магадгүй юм. Би хурдан эвхсэн цаасаа баруун гартаа хийж, тамхины хайрцгийг хүрэмнийхээ халаасанд буцааж хийв. Үйлчлэгч нарын нэг нь шүгэлдэв. Би зогсоод нэг витрины доторх мөнгөн эдлэлийг биширч байгаа дүр үзүүлж, үйлчлэгчийг хараагүй болтол нь байнга ажиглав. Дараа нь би баримт бичгийг галлерейн төгсгөлд байрлах визний хайрцагны хажууд байсан этруск ваар руу шургуулав. Би цаасыг нарийн хүзүүгээр нь тааруулахын тулд дахин хагас нугалах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Дөнгөж сая өөр нэг витрина руу ойртож байтал үүдэнд орос хүн гарч ирэв. Тэр хурдан орж ирээд намайг зогсож байгааг хараад хурдаа хасав. Тэрээр мөн дэлгэцийн хайрцагны өмнө зогсоод агуулгыг нь үзэв.
  
  
  Баримт бичгийг вааранд хийж байхыг хэн ч хараагүй гэдэгт би итгэлтэй байлаа. Жирийн нэгэн жуулчин шиг харагдах болов уу гэж найдан үзэсгэлэнг дахин хэдэн минут харлаа. Тэгээд өрөөнөөс аажуухан гараад үүдэнд байх үйлчлэгчийн толгой дохиход хариулав. Коридорт байхдаа цонхны дэргэд очоод хашаа руу харав. Байшингийн үүдэнд хоёр дахь орос хүн хүлээж байхыг харлаа.
  
  
  Би цааш явлаа. Тиймээс тэд намайг урхинд оруулсан гэж бодсон. Гэхдээ тэд тэгж бодсон бол тэдэнд энэ цаас хараахан байгаагүй. Энэ баримт бичгийг Швейцарийн сейфэнд хадгалах нь илүү найдвартай байсан. Тээвэрлэгч намайг ирэхгүй бол нислэгээ хорин дөрвөн цаг хойшлуулаарай гэж хэлсэн тул энэ нь бас зүгээр байсан. Одоо надад энэ хоёр оросоос амьд гарах л үлдлээ.
  
  
  Би шатаар бууж барилгын нэгдүгээр давхарт гарахад хэд хэдэн жорлонтой коридор олдлоо. Үүний цаана үйлчилгээний хаалга руу ордог жижиг үүдний танхимтай гол коридор байв. Богино үүдний танхимын төгсгөл хүртэл алхаж, булан эргүүлээд хүлээлээ. Бараг тэр даруйдаа булангийн цаанаас хамгаалалтын ажилтан үсрэн гарч ирлээ - намайг үйлчилгээний хаалгаар алга болсон гэж бодсон бололтой.
  
  
  Түүнийг харагдах үед нь би гараа сунган түүнийг барьж аваад хананд шахав. Би түүнийг алж чадна, гэхдээ тэгэх албагүй. Би баримт бичгийг галлерейгаас авч амжаагүй байсан бөгөөд үүнийг хийсэн л бол хүн амины хэргийг шалгаж байгаа цагдаа надад хэрэггүй байсан. "Чи хоцорлоо" гэж би худлаа хэлээд түүнийг хана руу түлхэв. "Баримт бичиг Вашингтон руу явсан."
  
  
  Би түүний гэдэс рүү цохисон. Тэр өвдөж хоёр дахин нэмэгдэв. Би түүний хүзүү рүү цохиход тэр өвдөг сөхрөн унасан. Би түүнээс зугтах гэж байтал тэр гэнэт хөлнөөс минь бариад өөрлүүгээ татлаа.
  
  
  Тэр хашгирав. - 'Чи худлаа ярьж байна!'
  
  
  Тэр миний нүүр рүү гараа сунган баруун нүдийг минь хэдэн миллиметрээр алдлаа. Би түүний гарыг унагаад махлаг нүүрийг нь цохилоо. Тэр хашгирч хана мөргөв. Би босоод тэр босох гэж байтал нүүр рүү нь дахин цохисон. Цохилт нь түүний толгойг хажуу тийш нь чиглүүлэв. Түүнийг хана мөргөхөд би түүний диафрагм руу хуруугаараа цохив. Уушигнаас нь агаар гарч тэр дахин унав. Би түүний толгой руу өшиглөсөн. Тэр ухаангүй байсан.
  
  
  Гол коридорт зодоон болсон тухай хэн ч сонсоогүй нь тодорхой байв. Үйлчилгээний үүд рүү алхаж ирээд миний бодож байсан шиг хаалга түгжигдсэн байхыг олж харлаа. Гэтэл төв орцны нөгөө офицерийн хажуугаар өнгөрч чадахгүй юм шиг санагдсан. Тийм учраас би хуучин том цоож дээр ажиллана гэдэгт эргэлзэж байсан ч тусгай сонголтоо авчирсан. Үйлчлэгч нар ирэхгүй байх гэж байнга найдаж хэдэн минут оролдов. Эцэст нь би түгжээг нээлээ.
  
  
  Миний ард хамгаалалтын ажилтны ёолох чимээ сонсогдов. Тэр ухаан орсон. Би хаалганы бариулыг эргүүлээд хаалга онгойлгов. Өрөөнд нарны гэрэл орж ирэв. Байшингийн ард байрлах жижиг зогсоол руу гараад такси хүлээж байсан булан руу алхлаа. Жолооч жолооны ард нойрмоглож байв. Би тонгойн мөрийг нь сэгсэрлээ.
  
  
  "Би Делла Лунетта зочид буудал руу явмаар байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ми си амьд дай пиеди" гэж тэр хариулав; Хэрэв би зүгээр л унаад явахыг хүссэн бол.
  
  
  Би түүнд нэг боодол лир өгөөд таксинд суун тэр мөнгөө тоолоо. Тэр дуусаад инээв.
  
  
  "Одоо, хурдан."
  
  
  "Си, би, эрхэм ээ."
  
  
  Тэр хөдөлгүүрээ асаан, араагаа сольж, бид жуулчид болон хамгаалалтын ажилтны хажуугаар төв хаалга руу явлаа. Жолоочийн хажуугийн суудлаас сониноо аваад нүүрэн дээр нь барьсаар зам руу гарлаа. Бид хажуугаар өнгөрөхөд би КГБ-ын ажилтан, түүний хамт ажилладаг хүнээс намхан хүн рүү толгойгоо харав. Тэр такси руу нэг харснаа эргэж хараад хамт ажиллагсадтайгаа уулзана гэж бодсон бололтой барилга руу харав.
  
  
  Гэгээн Петрийн талбайгаар гол руу явж байхдаа би сониноо тавиад тайвширлаа. Баримт бичиг аюулгүй байсан - хэсэг хугацаанд. Маргааш нь шуудан зөөгчийг явахаас өмнө би дахин авах арга замыг олох хэрэгтэй болсон.
  
  
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  
  ;
  
  
  Маргааш хүртэл би тээвэрлэгчтэй холбоо барьж чадаагүй ч энэ шаардлагагүй байсан. Баримт бичгийн хувьд Ватиканы музей намайг таксигаар явснаас хойш хагас цагийн дараа хаасан бөгөөд маргааш өглөө болтол нээгээгүй. Тиймээс би амарч хооллосны дараа КГБ хоёр дахь зочид буудалд анхаарлаа хандуулж магадгүй гэж гурав дахь зочид буудал руу нүүсэн. Үдийн хоолны дараа би жижиг бааранд очоод Синзано захиалаад удаан уулаа. Хэрвээ Хок энэ баримтыг хаана байгааг мэдсэн бол миний хийсэн зүйлд сэтгэл хангалуун байж магадгүй бөгөөд би баримтыг буцааж авах арга замыг аль хэдийн олж мэдсэн байх гэж бодсон. Би эмийн санд очиж эмчийн нэмэлт урт хясаа худалдаж авлаа. Маргааш өглөө нь би хүрэмнийхээ доор хямсаа бариад галлерей руу явж, хэрэв хэн ч байхгүй бол хясаагаа этруск ваар руу буулгаж, цаасыг нь сугалж авна. Музей нээгдэнгүүт би эрт ирнэ, жуулчид цөөхөн.
  
  
  Дөнгөж сая төлөвлөгөөгөө хийж байтал нэг охин ирээд ширээнд минь суув. Би Ватиканы тухай бодож байхдаа түүнийг ажигласан. Тэр янхан байсан нь тодорхой: туранхай, нимгэн хар үстэй, хэт их будалттай. Хямдхан судалтай пуловер өмсөж, ташаа арай ядан далдалсан банзал өмссөн байв. "Сайн уу Жонни. Чи Америк хүн, тийм үү?
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Хөгжилд орох юмсан, тийм үү?"
  
  
  "Энэ шөнө биш."
  
  
  Би янхануудын эсрэг юу ч байхгүй. Тэдний ихэнх нь л сэтгэл санааны хувьд гэмтсэн мэт санагддаг, эмэгтэй хүн зөвхөн бие махбодь төдийгүй оюун ухаан эрүүл байх нь надад таалагддаг.
  
  
  Тэр шаардав. "Чи итгэлтэй байна уу, Жонни?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. 'Би итгэлтэй байна.'
  
  
  "Хөөе, би чамайг хэн болохыг мэднэ" гэж тэр гэнэт хэлэв. -Та бол Америкийн цагдаа.
  
  
  Би түүн рүү анхааралтай харлаа. 'Чи яагаад ингэж бодоов?'
  
  
  'Мэдээж! Цагдаагийн офицер! Би харж болох уу? Та Ромын цагдаатай ажилладаг уу?
  
  
  "Би цагдаа биш" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр над руу ширүүн инээмсэглэв. "Хөөе Жонни" гэж тэр хэлэв, "таны уулзахыг хүссэн хүн байна. Сайн уу Жина! Фавориска! Намайг эсэргүүцэж амжаагүй байтал тэр охиныг дуудахад тэр бидэн дээр ирээд ширээний ард эргэлзэн зогсон миний нүүр рүү харав. Энэ янхан шиг харагдахгүй байсан. Тэгээд тэр их хөөрхөн байсан.
  
  
  "Сайн кодлоо!" - гэж туранхай хөөрхөн охин руу хэлээд гурав дахь сандал дээр тогшив. Дараа нь тэр урагш бөхийж, нууцлаг өнгөөр “Жина англиар сайн ярьдаг. Тэр америкчуудад дуртай. Чи түүнтэй ярилцмаар байна, тийм үү?
  
  
  Жина туранхай бүсгүйн урилгыг эсэргүүцэхийг хүссэн ч эцэст нь өөрийгөө ятгаж суухыг зөвшөөрөв.
  
  
  "Жина хөөрхөн юм, тийм үү?" - гэж туранхай бардам хэлэв.
  
  
  "Ямар чөтгөр вэ!" - гэж Жина хэлээд босч эхлэв.
  
  
  Танилцсандаа таатай байна, Жина" гэж би хэлэв. "Намайг Ник гэдэг. Бидэнтэй сууна уу."
  
  
  Тэр хэсэг эргэлзсэнээ ичингүйрэн хойш бөхийв. Тэрээр Милан, Виченцагийн хойд нутгийн оршин суугчдын үзэсгэлэнтэй, цайвар хүрэн үстэй байв. Түүний үс нь урт, өтгөн, цайвар судалтай байв. Түүний нүд нь бор өнгөтэй, ам нь том бөгөөд мэдрэмжтэй, өмссөн цамц, богино банзал дор түүний дүр төрх нь илүү гоёмсог байв.
  
  
  "Жина Америкт үеэлтэй" гэж нөгөө охин Жинагийн ичсэнийг үл тоомсорлов. "Гэхдээ тэр надаас илүү америк хэлээр ярьдаг. Тэр чамд хэлэх болно. Тэгээд тэр босоод гараад явчихлаа, эхлээд над руу нүдээ ирмэв.
  
  
  Би асуусан. - Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  Жина инээмсэглэж чадлаа. “Роза намайг эрчүүдтэй танилцуулах дуртай. Тэр намайг ганцаардаж байна гэж боддог.
  
  
  "Тэгээд чи мөн үү?"
  
  
  Тэр над руу хэсэгхэн харснаа миний харцнаас зайлсхийв. Хүн бүр заримдаа ганцаарддаг, тийм ээ?
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хүлээн зөвшөөрч, энэ нь миний мэргэжилд үнэхээр үнэн гэдгийг санаж байна. "Чи энд ажилладаг уу, Жина?"
  
  
  Би зөөгч, гэрийн эзэгтэй, хэрэв та ингэж нэрлэ гэвэл. Гэхдээ би ажил дээрээ эрчүүдтэй унтдаггүй." Тэр сүүлчийн үгсээ удаан бөгөөд шийдэмгий хэлэв. Би дэлгэрэнгүй яриагүй. Таны найз Рөүз намайг цагдаа гэж боддог ч энэ бол миний ажил биш.
  
  
  "Чиний ажил байсан бол надад хамаагүй.
  
  
  Би асуусан. - Би чамд ямар нэг юм санал болгож болох уу?
  
  
  Тэр миний нүд рүү харав. "Би хүсч байна, Ник" гэж тэр хэлэв, "гэхдээ миний хэлсэнчлэн би биеэ үнэлэгч биш."
  
  
  Би инээмсэглэв. - "Би тэгж бодсон. Та юу уумаар байна?"
  
  
  Би зөөгч рүү дохио өгөхөд тэр амттан захиалав. Бид бага зэрэг ярилцлаа. Би Ром дахь Элчин сайдын яаманд очиж байгаа Америкийн албан тушаалтан гэж хэлсэн.
  
  
  "Чи Америкийн хаанаас ирсэн бэ?" гэж Жина асуув.
  
  
  "Нью Йоркоос."
  
  
  "Би үргэлж тийшээ явахыг хүсдэг байсан. Зээ Рөүз Нью-Йоркийн амьдралын талаар ярьсан. Тэрээр цайны газар, рестораныг үнэлдэг. Тэд үнэхээр түүний хэлсэн шиг сайн уу?
  
  
  Би жаахан хүлээлээ. "Өө" гэж би "Тэд өөр өөрийнхөөрөө сайн. Жина чи энэ бааранд хэр удаж байгаа юм бэ?
  
  
  'Тийм ч удаан биш. Би түрээсийн мөнгөө арай ядан төлж байна." Тэр нүдээ доошлуулав. "Би удахгүй гэртээ харих болно" гэж тэр ичимхий хэлэв. “Өнөөдөр энд ажил байхгүй, тэдэнд би ч хэрэггүй. Хүсвэл надтай хамт ирж ууж болно. "Яагаад болохгүй гэж" гэж би бодлоо. "Таашаалтайгаар" гэж би хэлэв.
  
  
  Би такси дуудаад Жинагийн өрөө рүү явлаа. Энэ бол Виа делле Куатро Фонтан дахь хуучин байшингийн дээвэр дээрх өрөө байв. Бид 4 давхар луу гараад 2 дахь буулт дээр амьсгалаа гаргахад би доош тонгойж түүнийг энхрийлэн үнсэв. Түүний уруул зөөлөн, дулаахан, зөөлөн байв.
  
  
  Бид өрөөндөө дарс ууж ярилцав. Жина Ромын газар доорх ертөнцийн нөлөө бүхий босс Жованни Фареллигийн эзэгтэй байсан үеийнхээ тухай ярьжээ. Тэрээр энгийн хулгайчаар эхэлж, дараа нь үл хөдлөх хөрөнгийн луйвраар олон саяыг олсон. Түүний хэлснээр тэр түүнд муу хандсан.
  
  
  "Гэхдээ энэ бол өнгөрсөн. Одоо би Жованни шиг эрчүүдээс хол байна. Би хөл дээрээ босож, шударгаар мөнгө олдог” гэв.
  
  
  Түүний инээмсэглэлийг хараад даралт минь ихэслээ. Тэр над руу хэсэг харснаа босоод унтраалгыг эргүүлснээр дотуур байрны цонхны гэрэл л өрөөнд орж ирлээ. Тэр юу ч хэлэлгүй хувцсаа тайлав. Түүний шаргал үс нь мөрөн дээр нь унж, бүтэн хөх нь хүрэхийг гуйж байв. Би түүний дулаахан биеийг өөрлүүгээ татан түүний хилэн арьсан дээр гар минь зөөлөн гүйхэд тэр над руу ууслаа. Түүний уруул гэнэт халуу оргиж, минийхийг олж, бидний ам бие биенээ хайж олов. Миний тоглож байсан бие яг л арван зургаан настай өсвөр насны хүүхэд шиг уян хатан, гөлгөр байсан.
  
  
  "Намайг аваач, Ник" гэж тэр миний чихэнд шивнэв.
  
  
  Би хувцсаа тайлахад тэр Лугерийг харав. "Тэгэхээр чи цагдаа хүн."
  
  
  "Би чамд үнэнийг хэлсэн" гэж би хэлэв. Би түүнийг тэврэхэд тэр буугаа мартчихаж.
  
  
  "Ор" гэж тэр шивнэв. "Намайг орондоо аваач."
  
  
  Би үүнийг хийсэн. Хажууд нь хэвтэхэд миний гар биеийг нь урт гуяыг нь дэлгэтэл илбэн доторх хилэн дээр нь гараа гүйлгэж байлаа.
  
  
  "Сайн байна!" гэж тэр бувтналаа.
  
  
  Би гараа дээш өргөв.
  
  
  "Явцгаая" гэж тэр амьсгалав.
  
  
  Бүтэн хөхийг нь үнсэхэд тэр амьсгаагаа дарлаа. "Баста" гэж тэр дуудлаа. Хангалттай. Одоо. Би одоо чамайг хүсч байна.'
  
  
  Би түүн рүү аажмаар нэвтрэн орлоо. Түүний хоолойноос сөөнгө хашгирах чимээ гарчээ. Түүний бие хүсэл тэмүүллээр мушгиж, би бие махбодийн хүчтэй бөгөөд тэсэшгүй хүсэл тэмүүллээр өдөөгдөв. Би түүний нойтон гуяыг ойртуулж, исгэрэх, амьсгаадах уйлах чимээ чихэнд минь цуурайтахыг мэдэрсэн. Тэр миний гарыг хумсаараа маажиж, хүзүү мөрөн дээр минь ороон намайг доош нь татаж, бидний эхлүүлсэн зүйлээ дуусгах хүсэлдээ галзуурах шахав.
  
  
  Дараа нь бодол санаа, хүсэл зориг бүр алга болох мөч ирэв. "Илүү, илүү, Ник!" тэр амьсгал нь тасарсан байв. Миний уруул хагас ёжтой, хагас мэдээтэй инээвхийлэв. Тэр намайг илүү чанга тэвэрч, өөрийн эрхгүй тэврэхэд түүний хонго савж эхлэв. Сүүлчийн удаа чичирхийлэл мэдрэгдэж, бид эхэлсэн гэдгээ шийдэхийн тулд хамтдаа цуглав; гэж тэр ууртайгаар ёолох нь хүсэл, эцэс төгсгөлгүй таашаалын дуу байв.
  
  
  
  
  Маргааш өглөө нь би сэрээд сандрах мөч байсан; Би танихгүй орчинг харахад анхны айдас мэдрэгдэв. Хажууд нэг дулаахан бие чимээгүйхэн юм бувтналаа. Жинагийн унтаж байгаа дүрийг хараад би хараад инээв. Үс нь дэрэн дээр орооцолдож, цагаан маалинган дээр зэс гэрэлтсэн байв. Гар нь цээжнээс минь унах хүртэл би маш болгоомжтой түүнээс холдов. Тэр хэсэг зуур хөдөлж байгаад амьсгал нь жигдэрч, гүн нойронд автав.
  
  
  Түүнийг сэрээхгүй, хаашаа явж байгааг минь асуухгүйн тулд би чимээгүйхэн орноосоо босон хувцасаа цуглууллаа. Буудал руугаа буцаж ирээгүй, Жинаг тэврээд бүтэн шөнийг өнгөрөөсөндөө гайхсан. Гэвч Ватиканы номын сан дахь Этруск ваар нь үхлийн нууцыг агуулсан үнэт баримтыг хадгалсаар байсан тул миний зочид буудлын өрөөнд үнэ цэнэтэй зүйл байсангүй. Харин одоо би баримт бичгийг КГБ-ын гараас хол байлгаж чадсан тул хурдан, хурдан буцааж өгөх хэрэгтэй болсон. Хувцсаа өмсөж дуусаад үсээ хуруугаараа гөлгөр болгоод, үрчийсэн нойтон даавуутай ор, Жинагийн хөөрхөн залуу биеийн бэлэгтэй ор луу дахин нэг харан хаалга руу зүглэв.
  
  
  Тэр дургүйцэхгүй гэдгийг мэдэж байсан ч түүнийг сэрээхэд би дургүйцэхгүй. Гэхдээ AX бол миний жинхэнэ хайр байсан бөгөөд эмэгтэй хүний таашаал хэзээ ч намайг дуусгах ёстой ажлаас минь саатуулж байгаагүй. Би түүнд сүүлчийн удаа хүсэл тэмүүлэлтэй харц хийлээ. Тэр юу ч хэлсэнгүй; Амьсгалах бүрт хөх нь дээшилж, унав. Би өрөөнөөс сэмхэн гараад хаалгаа чимээгүйхэн хаалаа.
  
  
  Жин-ийн талаарх бүх бодлыг толгойноос чинь зайлуулах цаг болжээ. Би баримтыг олж авахад анхаарлаа төвлөрүүлж, анхаарал татахгүйгээр олж авах хэрэгтэй болсон. Хэрэв би санамсаргүйгээр баримт бичгийг буцааж өгөх гэж байгаад баригдсан бол зөөлөн хэлэхэд ноцтой хүндрэл гарах байсан. Юуны өмнө агентуудад тохиолдож болох хамгийн муу зүйл бол мэдээж үхэлд хүргэхгүй байх нь олон нийтийн анхаарлыг татаж байна. Миний өнгөлөн далдлах нь нэлээд эрсдэлтэй байсан ч хэрэв би цаасыг шүүрч авах гэж оролдсоныг олж мэдвэл түүнийг харсан Италийн ямар ч цагдаагийн ажилтан баримт бичгийг үзэж, шалгах болно. Би эцэст нь эрх баригчдад энэ баримт нь АНУ-ын засгийн газрынх гэдгийг итгүүлж чадсан ч нууц нь богино хугацаанд нууц байхаа болино. Италийн бүх цагдаа ийм нууц баримт бичгийг гартаа том ваартай лиртэй хүнд зарахыг хүсэхгүй гэдэгт би итгэлтэй байсан.
  
  
  Тэгээд оросуудад бичиг баримт нь хаана байна гэж хэлсэн бол надаас урьтаж тэнд очих гэж оролдох байсан. Этруск ваарнаас баримтыг олж авах нь одоо миний гол зорилго юм. Бусад бүх зүйл чухал биш байсан. Аз болоход би Ватиканы номын сан нээгдэхэд тэнд байхаар эрт боссон.
  
  
  Би Ватиканы үүдэнд байрлах Пиус XII талбайд байхдаа миний өмнөх талбай болох Гэгээн Петрийн талбайд олон хүн цугларч байхыг харлаа. Энэ нь ердийн зүйл биш байсан. Пап лам ихэвчлэн ордныхоо тагтан дээр гарч, талбайд зогсож буй сүсэгтэн олон, мөргөлчдийг адисалдаг. Гэвч өнөө өглөө жуулчид болон ромчуудын цугларалт ердийнхөөс илүү их санагдсан.
  
  
  Би алхам тутамдаа уучлалт гуйн бувтнасаар олны дундуур гарах хэрэгтэй болсон. Папын ордны цонх руу толгойгоо өргөөд би бөөгнөрөлтэй хүмүүсийн захад ойртоход хашгирах чимээ сонсогдож, хачирхалтай, бараг л аймшигт чимээгүй байдал үзэгчдийг бүрхэв. Пап лам VI Паулын цагаан хувцастай дүр харагдахад би хөдөлгөөнгүй зогсоод дээш харлаа.
  
  
  Тэр гараа өргөж адислав. Гэвч тэр ерөөлийг дөнгөж эхлүүлж байтал хурц цохилт тэнгэрийг аянга мэт хагалав. Анх машины дуу намсгагч гэж бодсон.
  
  
  Харамсалтай нь бүх зүйл илүү ноцтой байсан.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа Пап ламын тагтны том будсан цонх хагарч хагарч, хагарсан шил унасан байна. Тагтны доор цугларсан хүмүүсийн дунд хэн нэгэн хашгирч, талбай дээр цугларсан хүмүүсийн дээр илүү олон шил унаснаар Ромын Пап нүднээс алга болжээ.
  
  
  Цугларсан хүмүүсийг сандаргахад бусад хүмүүс хашгирч байсан. Хаанаас буудсаныг харахын тулд би бүх зүг рүү харав; Энэ цохилт нь Пап лам руу чиглэсэн байсан бөгөөд хэд хэдэн инч алджээ.
  
  
  "Энэ бол аав!" гэж Итали чанга дуугаар хашгирав.
  
  
  "Тэд түүнийг алахыг оролдож байна!" гэж өөр нэг хашгирлаа.
  
  
  Хүмүүс Ватиканы үүд рүү гүйж, тэдний сандарсан хоолойны чимээ гуниг, цөхрөлийн гинших мэт агаарт хөөрөв. Талбай дээр шилний хэлтэрхий унасан хэвээр байсан ч цугласан олны тэргүүлэгч хэсэг хаалга руу гүйж, шилний хэлтэрхий мөндөрт унасангүй.
  
  
  Би тагтан руу дахин хартал тэр үед баарны хоёр дүрс харагдав. Тэд аавыг босоход нь туслахаар бөхийв. Миний зогсож байсан газраас харахад тэр ямар ч гэмтэлгүй байгаа бололтой.
  
  
  Миний ард цугласан олны дунд дахиад л архирах чимээ гарав. Мөрөн дээгүүрээ хартал урт хар машин талбайгаас холдож байв. Энэ зүгээр л санамсаргүй тохиолдол байсан уу, эсвэл миний сая харсан зүйлтэй машин ямар нэг холбоотой юм болов уу гэж гайхлаа.
  
  
  Би яагаад гэнэт явж байсан музей, Ватиканы номын сан руу харснаа мэдэхгүй байна. Гэтэл би хартал нисдэг тэрэг буугаад барилгын цаана алга болсон. Энэ нь Америкийн цэргийн Skyhook нисдэг тэрэгтэй маш төстэй байв.
  
  
  Би энэ тухай нэг хором ч бодох шаардлагагүй байсан.
  
  
  Би олны дундуур явж байхдаа аль болох хурдан номын санд очих ёстойгоо ойлгов. Би гайхсан хүмүүсийн дундуур шахаж, төв талбайгаас колоннадын ард байрлах музей рүү алхлаа. Гол хашаанд ороход нисдэг тэрэг дахин харагдав. Тэр аажмаар Ватиканы номын сангийн дээгүүр шууд буув. Тэгээд би ямар нэг зүйл буруу болсныг ойлгосон; аймаар буруу.
  
  
  Би нэг секундыг дэмий өнгөрөөж чадахгүй байсан тул гүйж эхлэв. Музейн үүд рүү гүйх үед зүрх минь хүчтэй цохилж, судсаар адреналин урсаж байгааг мэдэрсэн. Өтгөн цугласан олонд сандарсан дүрэмт хувцастай сайд нар бараг бүгдээрээ папын номын сангийн өмнө албан тушаалаа орхижээ. Тэд миний хажуугаар гүйж, нүд нь айсандаа хөшсөн байв. Аавын гарч ирсэн тагт руу эргэж харлаа. Тагт хоосон байсан; Зөвхөн шилний хэлтэрхий л миний саяны харсан зүйлийн гэрч болж чимээгүй үлдэв.
  
  
  Тэд гэгээнтний нөхцөл байдлын талаар хараахан мэдээгүй нь ойлгомжтой; Мэдээж ууртай, сандарсан бүлэглэл биш. Хамгаалагч нар талбай дээгүүр нааш цааш гүйж, ул мөр хайсан бололтой. Гэхдээ тэд юу ч олохгүй гэдгийг би мэдэж байсан бөгөөд гадаргуу дээр харагдахаас илүүтэй тэмцэл, ерөнхий будлиан байгаа гэдэгт итгэлтэй байсан.
  
  
  Одоо хоёр дахь гялгар хар лимузин гарч ирэв. Би номын сангийн үүдэнд байх баганын нэгний ард суулаа. Машин орилолдон зогслоо. Тоормос чанга дуугарч, хоёр өргөн мөртэй, бүдүүн эр машинаас үсрэн бууж, байшин руу дайрчээ. Яг тэр үед нисдэг тэрэгний ёроолд байрлах нүх нээгдэж, би онгоцонд хэд хэдэн хөдөлгөөн хийв.
  
  
  Лимузинны жолооны ард сүүдэрт харанхуй хүн сууж байв. Машин урагш гүйн миний хажуугаар нисэн өнгөрөхөд тэр хүний царай харагдахгүй байв. Би нүдээ цавчиж, машины дугаарыг бичих гэж оролдов. Гэхдээ машин зогссон ч тоонуудыг харахын тулд рентген нүдтэй байх шаардлагатай. Бичлэгийг барзгар, тунгалаг хар даавуугаар бүрсэн байв.
  
  
  Машин харагдахгүй байхад би хөдөллөө. Урд нь машин явж байхад номын сан руу орж чадахгүй байсан ч одоо хурдлах тусам папын хөшөөний үүд рүү гүйж очоод дотогшоо харав. Зарим ажилчид болсон явдлын талаар сандарч байсан.
  
  
  Гэтэл машинаас дөнгөж үсрэн буусан хоёр сайхан биетэй залуу харагдсангүй. Тэгээд сэтгэл нь хөдөлсөн музейн ажилчдын хэн нь ч тэднийг анзаараагүй бололтой. Тэд эрчүүдийг номын сан руу гүйж орохыг хараагүй байх, гэхдээ би харсан. Би галлерей руу гарах шат руу ойртоход тэр даруй хоёр буун дуу сонсогдов. Би AX-д баллистикийн маш ахисан түвшний сургалтанд хамрагдсан бөгөөд маш нууц зургийг нуусан галлерейгаас буудаж байгааг олж тогтооход ямар ч асуудал гарсангүй.
  
  
  Би шатаар гурван ээлжлэн гүйж, Лугер гартаа хуруугаараа гохыг дарав. Нэг давхарт гарахад миний хамгийн аймшигтай сэжиг батлагдлаа. Тэгэхгүй бол явах цаг гарахгүй байсан тул албан тушаалдаа үлдэхээр шийдсэн дүрэмт хувцастай үйлчлэгч одоо үүдэнд их хэмжээний цустай хэвтэж байв. Түүнийг үхсэнийг харахын тулд би түүнийг тонгойлгох шаардлагагүй байсан.
  
  
  Галерейн асар том сийлбэртэй царс хаалгыг дотроос нь хааж байхыг би хэтэрхий оройтсон харав. Би тийшээ гүйсэн ч хангалттай хурдан биш. Би Вильгельминаг ашигласан ч гэсэн хаалгыг хаахаас сэргийлж чадахгүй.
  
  
  Би цоожны түлхүүр товшихыг сонсов. Би гохыг нь татаад шилтгээний эргэн тойрон дахь мод хагарлаа. Гэтэл сум бүдүүн модон хаалганы талыг цоо хатгажээ. Дараа нь дахин нэг дуугарах чимээ сонсоод урт коридорын нөгөө талд мөн адил зүйл болж байгааг ойлгов. Галерейг дотроос нь маш үр ашигтайгаар түгжсэн байсан тул үйл ажиллагаа, үүнд хамаарах бүх зүйлийг зохих ур чадвар, бэлтгэлтэй хийсэн нь тодорхой байв.
  
  
  Галлерей руу орох арга байгаа эсэхийг мэдэхийн тулд би эргэн тойрноо харлаа. Миний араас бүдэгхэн хоолой сонсогдов. Би өөр эрсдэл хүлээгээгүй. Гурван жуулчин булан тойроод ирэхэд би эргэж харав. Тэдний нэг нь тод даашинзтай улаан царайтай эмэгтэй Люгерийг хараад хашгирав.
  
  
  Түүний уйлах нь намайг хөдөлгөв. Би галерейн хаалттай хаалганы дэргэдэх цонхны эгнээ рүү гүйлээ. Би түгжээг нь онгойлгож, нэг цонхыг онгойлгоод хашаа руу харав. Нисдэг тэрэгнээс 30 орчим метрийн зайд зузаан ган кабельд бэхлэгдсэн диаметр, өндөр нь гурван фут гаруй төмөр сагс унав. Сагсан дотор бөхийсөн хүн сууж байх ба тэр сагс нь нисдэг тэрэгний ёроолыг бүрхсэн яг л хуягт гангаар хийгдсэн байхыг анзаарав.
  
  
  Миний анх таамаглаж байсан зүйл үнэхээр үнэн болох нь одоо тодорхой болов. Ромын Пап лам руу хийсэн халдлага нь одоо үйлдэгдэж буй бодит гэмт хэргээс анхаарлыг сарниулах тактик байв. Үүний цаад хүмүүс Ромын Пап ламыг алахыг хэзээ ч санаагүй. Энэ халдлага нь үймээн самуун, төөрөгдөл үүсгэх зорилгоор хийгдсэн. Жинхэнэ зорилго бол Ватиканы номын сангийн галерейгаас алт, мөнгөн эрдэнэсийн цуглуулга байсан - тэр хараал идсэн, орлуулшгүй нууц зургийг нуусан тэр галлерей.
  
  
  Айсан жуулчны хашгирах чимээ бусад музейн зочдын анхаарлыг татав. Би эргэж харан тэднийг явахыг дохив - миний далласан арга зам нь төөрөлдөж, айдаст автсан олны түгшүүрийг асаав. Би галлерейн үүдэнд буцаж ирээд, тонгойн анхааралтай сонсов. Шил хагарах чимээг сонсоод галерей дахь үзмэрүүдийг эвдэж, удалгүй тэдний үнэт эрдэнэсийг хулгайлсан гэж сэжиглэж байсан - Европын бүх хаадын бэлэг, хаад, сүмийн ноёдын пап ламд хүлээлгэн өгсөн үнэлж баршгүй олдворууд. Тэдний хооронд ямар ч үнээр хамаагүй буцааж өгөх ёстой баримт бичиг байсан.
  
  
  Музейн хаа нэгтээ түгшүүрийн хонх дуугарав. Гэвч Италийн түүхэн дэх хамгийн харгис хулгай дээрмийг хэн ч зогсоож чадаагүй. Төлөвлөгөөний овсгоотой, хэр үр дүнтэй, мэргэжлийн ур чадвараар гэмт хэрэг үйлдсэнийг бишрэхээс өөр аргагүй. Гэхдээ надад хэрэгтэй бичиг баримт бол галлерейн нягт хаалттай хаалганы цаана үл үзэгдэх этруск вааранд байсан юм.
  
  
  "Засвар үйлчилгээний ажилтнуудыг дууд!" “Би хажууд зогсож байсан залуу руу ингэж хашгирахад түүнийг шатаар түлхэхэд түүний том нүд, ам нь өөрчлөгдөв.
  
  
  "Тийм ээ, ноёнтоон" гэж тэр догдолж байсан жуулчдын дундуур явж байхдаа түүний камер цээжин дээр нь бүжиглэв.
  
  
  "Папын галлерейг дээрэмдэж байна гэж тэдэнд хэл!" Би түүний араас залгалаа.
  
  
  Магадгүй энэ нь миний тушаалын итгэл үнэмшилтэй сонсогдож байсан эсвэл би англиар ярьдаг байсан болов уу, гэхдээ юу ч байсан үзэгчид тайвширсан. Би тэднийг шатны хонгилын аюулгүй хашлага руу заалаа. Лугэрийг минь хараад орилоод байсан эмэгтэй хүртэл тайвширч ахиад л өөрийнхөөрөө байх шиг болов.
  
  
  Би буцаж хаалга руу эргэв. Шилтгээний дээгүүр хагарч, шатсан мод миний анхны буудсан замыг тэмдэглэв. Ганц сум хангалттай байх шиг байна. Магадгүй энэ нь хоёр дахь эсвэл гурав дахь цохилтоор өөрчлөгдсөн байх. Болгоомжтой онож гурван удаа дараалан буудсан.
  
  
  Хаалга хүнд сум тусах үед гиншиж байлаа. Төмөр цоож чанга дуугарч, утаа, хагархай модны дундуур би түгжээг бараг л хүчээр хийсэн байхыг харав. Би хүнд хаалгыг дахин буудах үед Вильгельмина өөрийнхөө үнэ цэнийг дахин нотолсон. Миний ард өөр нэг эмэгтэй хашгирч, айсан жуулчид сандран үүдний танхим руу шатаар гүйж оров, одоо тэд аюулд өртөхөө больсон тул би ухарч, хөлөө өргөж, өшиглөсөн. Тэ Квондо бол бөхийн барилдааны шилдэг техникүүдийн нэг юм. Дээш Ча-Ки цохиход хаалганууд онгойв. Хоёр дахь хаалга, төмөр цоож нь модон хүрээнээс нисч, шалан дээр унав.
  
  
  Дараа нь хаалганууд нээгдэж, би хар лимузинээс хоёр сайхан биетэй залуу гарч ирэхийг харав. Энэ нь хэдэн цагийн өмнө болсон юм шиг санагдсан. Гэвч нисдэг тэргэнд явсан хоёр хүн музей рүү орж ирснээс хойш арав, арван таван минут өнгөрсөнгүй.
  
  
  Тэд нандин олдворуудыг нэг нэгээр нь чихэж, ачаалал ихтэй хэд хэдэн хүнд даавуун уутанд хийжээ. Миний харсан төмөр сагс галлерейн онгорхой цонхны өмнө өлгөөтэй байсан бөгөөд өргөн чулуун тавцан дээр хоёр төмөр дэгээгээр бэхлэгдсэн байв. Гурав дахь маалинган уутыг сагсанд хийв. Шилэн дэлгэцийн хайрцагнууд нь хагарч, өнгөлсөн шал нь шилний хэлтэрхийгээр хучигдсан байв.
  
  
  Намайг хаалгыг эвдэн орж ирэнгүүт хамгийн ойр байсан хулгайч над руу буу чиглүүлэв. Тэр хоёр нөхдөө дуудахад нэг нь маалинган цүнхийг шалан дээр унагаад санамсаргүй буудаж эхлэв.
  
  
  Сумнууд агаарт эргэлдэж байхад би хаалганы жаазны ард ухав. Эргэн тойрон хар тугалга цохих чимээ сонсогдов. Сумнууд хаалганы хүрээ рүү цохиж, толгой, цээжийг минь нарийхан тусгав. Би чимээгүйхэн харааж зүхээд дахиад жаахан холдлоо.
  
  
  Өөр нэг сум хаалганы хүрээний хажуугаар исгэрэв. Би хэсэг хүлээсний эцэст толгойгоо булан тойроод буудлаа. Галерей гурван хүнд зориулж бага зэрэг бүрхэвч өгсөн. Эхний буудсан хүн бултах гэж оролдов. Гэвч Вильгельмина илүү хурдан байсан тул би түүний зүүн гарын шуунд туссан сумаар эхний байгаа оносон.
  
  
  Түүний уруулнаас боомилсон уйлах чимээ гарав. Тэр ёолж, эвдэрсэн дэлгэцийн хайрцаг руу унахад буу нь доголж, хэрэггүй хуруунаасаа унав. Хоёр дахь хүн над руу буудах агшинд миний харц тусав.
  
  
  Энэ хүн найз шигээ амархан бууж өгөхгүй байсан. Тэр эрдэнэсээ төмөр сагсанд хийх санаатай хүнд цүнхээ онгорхой цонх руу чирэв. Би "Люгер"-ийн гохыг татан зүүн гуяыг нь нэг сантиметрээр дутуу орхиход тэр цүнхээ онгорхой цонхны дэргэд зогсож байсан гурав дахь хүнд дамжуулж амжив.
  
  
  Тэдний ард өрөөний нөгөө үзүүрт шилэн хайрцаг байв. Өмнөх өдөр нь Этруск ваар энэ дэлгэцийн дэргэд зогсож байв. Харин одоо хартал ам хатаж байсан. Ваар байхгүй байсан.
  
  
  Асуудал бол том асуудал. Хулгайчдыг таслан зогсоохгүй, ваарыг нь буцааж өгөхгүй бол үр дагавар нь урьдчилан тааварлах аргагүй болно. Би нөхцөл байдлын талаар удаан бодсонгүй, харин галлерей руу гүйж очоод буудлаа. Би шархадсан залууг онилж, баруун гуя руу нь хоёр дахь удаагаа буудсан. Түүнийг нокаутаар буулгаж, хоёр нөхдөө л үлдээжээ.
  
  
  Төмөр сагс руу авирч байхыг харсан хүн буцаж авирч орсон; Миний зогсож байсан газраас хоёр бүтэн маалинган уутны орой харагдаж байв. Түүнд тусалсан хар үстэй залуу явахад бэлэн байв. Галерей нь үнэт эрдэнэсгүй, бараг хоосон байв. Энэ хүн над руу хариу гал гаргахад би газар унасан. Сумнууд яг толгойн дээгүүр минь сүрдмээр исгэрэв. Гэвч би харвасаар байгаад эргэн тойронд мод, шил хагарлаа. Шилний хэлтэрхий гуя, цээжин дээр минь унахыг мэдэрсэн.
  
  
  Хэрвээ би нөгөө хоёр хүнийг алаагүй бол, хэрэв би Этрускийн ваарнаас бичиг баримтыг нь буцааж аваагүй бол Хок намайг хэзээ ч уучлахгүй байсан юм.
  
  
  "Каита малгай!" - гэж цонхны дэргэдэх хүн хашгирч, нөхрөө яаравчлахыг уриалав. Шархадсан хүн шалан дээр цусны ул мөр үлдээж цонхны зүг гүйх үед тэр намайг буудаж унагав. Хэсэг хугацааны дараа хоёр хүн хамтрагчтайгаа төмөр сагсанд сууж байв.
  
  
  Сагс эргэлдэж буй нисдэг тэрэгний ангайсан гэдэс рүү дээш хөөрөхөд би үсрэн босч дахин хоёр удаа буудсан. Харин би цонхон дээр очоод дахин харваж хартал дотор нь байсан хүмүүстэй сагс эргэлдэх машин дотор аль хэдийн алга болсон байв.
  
  
  Хуягны хавтан байрандаа орж, миний сүүлчийн сум төмөр дээр тусав. Хэд хэдэн музейн ажилтан, арваад цагдаа нар миний доороос хашаанд орж ирэхэд би хараал идсэн. Тэд нисдэг тэрэг рүү буудсан ч тус болсонгүй.
  
  
  Дээрэмчдийг зогсоох боломжгүй юм шиг санагдав. Би цонхноос коридор руу гүйж, ардаа байгаа балгасуудыг анзаарсангүй - саяхан болтол музейн хамгийн үнэ цэнэтэй эрдэнэс хадгалагдаж байсан балгас. Цөөн хэдэн сониуч жуулчид зугаа цэнгэл хайж байсан бөгөөд тэд үүнийг олж авлаа - шатны орой дээр бөөгнөрсөн хэвээр байв. Тэдний нэг нь Бермудын шорт өмссөн тарган эр хүзүүндээ дуран зүүжээ.
  
  
  "Надад дурангаа өгөөч" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр над руу хараад жигшил зэвүүцэн уулга алдав. - 'Там руугаа тонил.'
  
  
  Би тэр даруй Лугерыг түүн рүү чиглүүлэв. "Дуран" гэж би давтан хэлэв. "Бас яг одоо."
  
  
  Гэнэт тэр айж эхлэв. Тэр надад сандарсан чичирсэн хуруугаараа дурангаа өглөө. Би түүний гараас дурангаа шүүрэн аваад буцаж цонх руу гүйж очоод нисдэг тэрэг рүү дурангаа чиглүүлэв.
  
  
  Шалны таг одоо бүрэн хаалттай байсан бөгөөд зорчигчид болон Ватиканы цуглуулгын эрдэнэс, мөн харамсалтай нь миний Этруск вааранд нуусан баримт бичиг байсан. Нисдэг тэрэг хөөрч, музейгээс холдож эхлэв. Би нисдэг тэргийг дурангаар харсан боловч эздийг нь тогтоох ямар ч тэмдэглэгээ байсангүй. Тэгээд нисдэг тэрэгний зүүн талын цонх руу дурангаа чиглүүлж, тэр цонхны цаанаас нэг царайг олж харав. Энэ бол таны хүзүүний ар талын үсийг босгосон царай байсан. “Итгэмээргүй юм” гэж би бодоод өмнө нь олон удаа харж байсан хүнийхээ нүүрийг үргэлжлүүлэн харлаа.
  
  
  Миний нүд ч, үзэгч ч намайг хуурсангүй. Би харсан зүйлдээ итгэх ёстой байсан. Энэ бол гавлын яс шиг царай, хоосон, илгэн цаас шиг арьс, зузаан, лав шиг байв. Тэр хүний нүд нь шаравтар арьстай нүүрэн дээр наасан нүүрс шиг хар нарийхан хүүхэн хараатай догшин могойн зүслэг байв. Нарийхан уруултай өргөн ам нь инээвхийлэв. Энэ бол миний байнга харж байсан дүр төрх байв: нүүрний нэг тал нь миний мэддэг байсан хамгийн завхарсан, аймшигт эрийнх байв. Түүнийг Ниагара хүрхрээ рүү живсэн тэр өдөр би түүнээс үүрд сална гэж бодсон.
  
  
  Тэр уналтаас амьд гарсан бололтой. Иуда амьд хэвээр байв.
  
  
  Нисдэг тэрэг хурдан хөөрч, дахин эргэж, хормын дараа алга болжээ.
  
  
  Би галлерей руу буцаж ирээд өрөөг тойруулан харлаа. Цөөн хэдэн дэлгэцийн хайрцагнууд хөндөгдөөгүй үлдсэн нь тэдний агуулга хангалттай үнэ цэнэтэй биш байсан нь эргэлзээгүй юм. Хулгайч нар өрөөнд орохоосоо өмнө яг юу хүсч байгаагаа мэдэж байсан бололтой.
  
  
  Би дахин Этруск ваарыг нүүлгэсэн эсвэл эвдэрсэн байх гэж найдан хайлаа. Гэвч ваар байсангүй, дээрмийн үеэр хугарсныг илтгэх хэлтэрхий ч байгаагүй. Ваар нь зах зээлийн ямар ч үнэ цэнэгүй гэдгийг би мэдэж байсан. Энэ нь зөвхөн цуглуулагчдын хувьд үнэ цэнэтэй зүйл байсан. Миний төлөө гэрэл аслаа. AX-ийн байгууллагыг удаан хугацаанд таслан зогсоож байсан Иудас эртний Италийн олдворуудыг онцгой сонирхдог байжээ. Миний нүд бүх зүйлийг зөв харсан гэдэгт эргэлзсэнгүй. Иуда амьд хэвээр байв. Тэгээд тэр манай үеийн хамгийн гайхалтай дээрэмийг хийсэн. Мөн тэрээр эрчүүддээ үүнийг бас авахыг тусгайлан зааж өгсөн тул тэрээр этруск ваартай байв.
  
  
  Вааранд нуугдаж байсан гэнэтийн зүйлийг олж мэдсэн түүний баяр баяслыг төсөөлөн би чичирлээ. Энэ нь тааламжгүй бодол байв.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  "Итгэмээргүй!" гэж Хок хашгиран Парисын Флер гудамж дахь түр төв байрны зандан ширээнийхээ өмнө ууртай алхаж байлаа. "Үнэхээр гайхалтай!" Тэр над руу исгэлэн харснаа твидэн хувцастайгаа цааш алхав. Түүний буурал үс нь сэгсийж, шүднийх нь завсраар унжсан нимгэн, асаагүй навчин тамхиа хүчтэй зажилж байв.
  
  
  "Намайг үнэхээр уучлаарай" гэж би хэлэв.
  
  
  "Энэ тийм ч хэцүү ажил биш байсан, Ник" гэж тэр огцом хэлэв. “Чиний гарт энэ хараал идсэн баримт байсан. Тэгээд... за, би чиний саяны хэлсэн шиг хачин түүх сонсож байгаагүй.
  
  
  "Надад сонголт байсангүй. Би үүнийг хийх ёстой байсан. Энэ нь зүгээр л тэнэг тохиолдол байсан
  
  
  "Би хэнд хариулах ёстойгоо мэдэж байна уу?" Хок миний яриаг таслав. "Энэ бол хамтарсан ажиллагаа байсан, санаж байна уу? Цэргийн тагнуулын хүмүүс байдаг. Би энэ талаар Пентагонд мэдэгдэх ёстой ба... Бурхан минь, Ерөнхийлөгч үүнд хэрхэн хандахыг та төсөөлж байна уу? Түүнтэй ярилцсаны дараа утсаа таслахад би бүтэн долоо хоног баруун чихэндээ унтаж чадахгүй."
  
  
  "Сонс" гэж би уцаарлангуй хэлэхэд, "хэрэв чи намайг ажлаас нь салгахыг хүсвэл ..."
  
  
  Хок намайг тэнд сууж байхыг анх харж байгаа мэт хэсэгхэн зуур над руу анхааралтай харлаа. Түүний царай өөрчлөгдсөн. Муу мэдээний цочрол багассан бололтой. Бурхан минь, Ник, тэр надад битгий санаа зов гэв. Би та нарыг бүгдийг нь буруутгаж чадахгүй, би үүнийг мэднэ. Хэдийгээр олон хүн үүнийг хийхийг хичээх болно. Хэрэв буруутай зүйл байвал би хуваалцах болно. Ерөнхийлөгч энэ албыг АХ-д өгсөнд дургүйцэх нь их байсныг та мэднэ. Тэд бидний хүзүүн дээр үсэрнэ гэдэгт би итгэлтэй байна.
  
  
  "Би өөр юу хийж чадахаа мэдэхгүй байна" гэж би хэлэв. “Магадгүй... Би үүнийг өөрөөр хийх арга хайж байсан.
  
  
  Дэмий. Өнөө өглөө энэ дээрэм болоогүй бол чи аль хэдийн том баатар болох байсан. Үнэнийг хэлэхэд, тэр вааранд бичиг баримтаа нуусан нь үнэхээр ухаалаг байсан.
  
  
  Би үл мэдэг инээмсэглэв. -"Чи ингэж хэлсэн чинь ямар сайхан юм бэ. Би хүлээн зөвшөөрөх ёстой, би өөрөө тэгж бодож байсан."
  
  
  Гэхдээ энэ талаар хэн нэгэнд итгүүлэх нь утгагүй гэдгийг та мэдээж ойлгож байгаа биз дээ” гэж тэр гунигтай хэлэв. "Бид энэ баримт бичгийг буцааж өгөх хүртэл хямралд орсон. Дашрамд хэлэхэд нисдэг тэрэг алга болсны дараа та энэ музейгээс яаж гарсан бэ?
  
  
  “Би хамгаалалтын ажилтнуудыг барилга руу оруулахгүйн тулд үйлчилгээний орцоор алхсан.
  
  
  Харин тийшээ явах замдаа нэг давхарт зүгээр л ашиглахыг гуйж байсан онгорхой цонхтой хонгилоор ганцаараа алхлаа. Би таван фут орчим үсэрлээ, тэгээд л болоо.
  
  
  "Хмф" гэж Хок архирав. “За, ядаж та баригдаагүй. Та Иудасыг харсан гэдэгтээ итгэлтэй байна уу?
  
  
  "Хэрэв тэр биш бол түүний ихэр ах байх ёстой" гэж би хариулав. "Нүүр царай нь адилхан харагдсан. Хок толгой сэгсэрлээ. Тамхиа амнаасаа гарган ширээ тойрон алхаж, сандал дээр суув. "Иуда амьд хэвээр байна. Аан... Хүрхрээ рүү унахад цогцсыг нь олсонгүй. Тиймээс энэ нь боломжтой юм."
  
  
  "Би энэ урлагийн хулгайн талаар бодож байсан" гэж би хэлэв. “Энэ нь сүүлийн хэдэн жилийн хугацаанд Италид гарсан бусад урлагийн хулгайн хэргүүдийг санагдуулж байна. Иудас энэ бүх хулгайн хэргийн эзэн байж чадах болов уу гэж би гайхаж байна?
  
  
  "Хэрэв энэ цуврал хулгай Иудагийн хийсэн үйлдэл юм бол санхүүгийн ашиг хонжоо олохоос гадна өөр шалтгаан байгаа гэдэгт мөрийцөхөд ч бэлэн байна" гэж Хок хариулав. 'Магадгүй. Гэхдээ яг одоо би Иудагийн том төлөвлөгөөнөөс илүү баримт бичигт санаа зовж байна. Тэр үүнийг энэ ваарнаас олох нь гарцаагүй бөгөөд барууныхныг үзэн ядсандаа Орос эсвэл Хятадад зарах нь хамгийн бага.
  
  
  Ширээн дээрх ширэн сандал дээр Хок маш жижигхэн, маш ядарсан харагдаж байв. Би түүнд эдгээр санаа зовнилоор ачаалж байгаа нь намайг зовоож байлаа.
  
  
  "Хэрэв бусад хүмүүс энэ тэсэлгээг хуулбарлавал Ник" гэж тэр аяархан хэлэв, "Бид ноцтой асуудалд орж магадгүй юм. Танд уг ажлыг хийхэд ийм мэдээлэл хэрэггүй байсан учраас би танд энэ даалгаврыг өгөхдөө нарийн ширийн зүйлийг хэлээгүй, гэхдээ мэдээлэл нь боломжит хүмүүсийн гарт орвол бид юу алдахаа одоо мэдэж байх ёстой гэж би бодож байна. дайснууд. . '
  
  
  "Ник, энэ зүйлээр та маш бага хэмжээгээр цөмийн зэвсэг бүтээж чадна. Миномёт, гаубицыг танкийн бууны нэгэн адил жижиг цөмийн цэнэгт хошуугаар цэнэглэж болно. Танкны бууны нэг удаагийн буудлага олон зуун хүний аминд хүрч чадна."
  
  
  "Тэгээд тактикийн зэвсгийн талаар ямар ч хэлэлцээр байхгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Бид ийм зэвсгийг зохион бүтээж, үйлдвэрлэсэн ч ашиглахгүй гэдэгт би итгэдэггүй. Гэхдээ Оросууд энэ хязгаарлалтыг өөрсөддөө тавихгүй байж магадгүй юм. Жижиг цөмийн зэвсэг нь хил дээр зогсдоггүй жижиг дайнд тохиромжтой." Би толгой сэгсэрлээ. - Би Иудасын талаар буруу байсан гэж найдаж байна. Бид үүнтэй холбоотой хүндрэлүүдгүйгээр хийж чадна. Хэдэн жилийн өмнө тэр Америкт өөрийн мөрөө үлдээх гэж байсан тэр хагалгааг би хэзээ ч мартахгүй - эргэлдэж буй харанхуй, хар манан, бохир ус, цуст улаан гол, нуур."
  
  
  "Үнэхээр," гэж Хок хэлэв, "гэхдээ бид яг одоо зөвхөн нэг зүйлийг сонирхож байна - бид энэ баримт бичгийг Иудас эсвэл энэ нисдэг тэргэнд байгаа хэн ч байсан авах хэрэгтэй. Ром дахь цагдаа нар таны талд байгаа нь ойлгомжтой, гэхдээ би тэднээс тийм ч их зүйл хүлээхгүй. Тэдэнд тодорхой заавар байхгүй л бол тэдэн дээр бүү оч."
  
  
  "Ром дахь Интерполын талаар юу хэлэх вэ? Би тэнд хэдэн хүнийг таньдаг, тэд энэ хэргийг шалгах байх” гэв.
  
  
  "Би тэдэнтэй ажиллах болно. Мэдээжийн хэрэг, тэд яг юу хийж байгааг тань мэдэхгүй."
  
  
  'Би ойлгож байна.'
  
  
  "Танд хурдан явахаас өмнө Ватиканы номын сангийн галерейг үзэх боломж байсан уу?"
  
  
  "Би хурдан эргэн тойрноо харлаа."
  
  
  "Тийм ээ, бид тэнд байгаа нөхцөл байдлыг сайн харах ёстой гэж бодож байна" гэж Хок хэлээд навчин тамхиа шүдэндээ хийж, хазав.
  
  
  "Гэхдээ бид үүнийг яаж хийх вэ? Цагдаагийн мөрдөн байцаалтын ажиллагаа дуустал давхар хамгаалалт хийнэ.
  
  
  "Магадгүй Интерполын найз чинь чамд үүнийг зохицуулж өгөх байх" гэж Хок бодов. Гэхдээ үүнд найдах хэрэггүй. Миний бодлоор шууд дээд хэсэг рүү орсон нь дээр."
  
  
  "Ромын комиссар уу?"
  
  
  "Үгүй" гэж Хок инээв. "Аав".
  
  
  Би сандал дээрээ тонгойлоо. "Би аавтай ярилцах уу?"
  
  
  'Яагаад үгүй гэж?'
  
  
  "Бурхан минь, би юу хийхээ мэдэхгүй байна. Танд протокол, бүх зүйл байгаа гэсэн үг. Өөр хүн үүнийг хийж чадахгүй гэж үү? Би нэр хүндтэй улстөрчидтэй уулзахыг үзэн яддаг байсан бөгөөд Хоукийн санал болгож буй зүйл огт хүлээн зөвшөөрөгдөхгүй байв.
  
  
  “Ник, хэргийн газрыг хайхад танд зөвшөөрөл хэрэгтэй. Тиймээс та Пап ламтай ярилцаж чадах хүн юм. Чамайг VI Паулыг сэтгэл татам хүн гэж үзнэ гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  "Гэхдээ тэр намайг хүлээж авах болов уу?"
  
  
  "Хэрэв ерөнхийлөгч түүнийг дуудсан бол тийм. Хэрэв Жуковын баримт бичгийг буцааж авахын тулд дахин оролдох шаардлагатай бол Пап лам дэлхийн хоёр гүрний хоорондын асуудалд хөндлөнгөөс оролцох байсан тул татгалзаж магадгүй юм. Гэвч манай улсын нууцыг гэмт хэрэгтнүүд санамсаргүйгээр хулгайлсан нь тодорхой байгаа тул Пап лам бидэнд ямар ч хамаагүй аргаар туслахдаа баяртай байх болно гэдэгт итгэж байна. Хэрэв тэр таныг номын сангаа тойруулан харж болно гэвэл цагдаа таныг зогсоож чадахгүй байх."
  
  
  Би санаа алдлаа. -'Сайн байна. Би хэзээ Ром руу буцах вэ?
  
  
  "Өнөө шөнө" гэж Хок хэлэв. "Энэ нь таны өнөө орой хийх төлөвлөгөөнд саад болохгүй бол." Сүүлчийн сэтгэгдэл доогтой сонсогдов.
  
  
  Би шулуун царайлан “За энэ бяцхан онгоцны үйлчлэгч онгоцноос ирсэн. Тэр дараагийн нислэгийнхээ өмнө хорин дөрвөн цагийн өмнө амарсан, би түүнд хэлсэн..."
  
  
  "Энэ хангалттай, Ник" гэж Хок уйтгартай хэлэв.
  
  
  Би инээгээд бослоо. 'Би чамд мэдээлэх болно.'
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Ромд дулаахан цаг агаар дууслаа; үүлэрхэг, бороотой байсан. Колизей нь эртний архитектурын сүр жавхланг харуулсан гүн усан сангуудтай байв. Гудамжингийн чулуун чулууг угааж, жуулчид олон өнгийн шүхэр барин алхаж, ус дуслуулж байв.
  
  
  Сонин хэвлэлүүд Ватиканыг дээрэмдсэн тухай мэдээллүүдээр дүүрэн байв. Гэвч үнэхээр юу болсныг цөөхөн хүн мэдэж байгаа нь гайхмаар байлаа. Зарим түүхүүдэд шүхэрчид музейн хашаанд онгоцноос буусан гэж мэдээлсэн. Бусад гэрчүүд дээрэмчид маск зүүсэн гэдэгт итгэлтэй байсан. Нэгэн сонинд мэдээлснээр тус барилгад арваад хүн байсан бөгөөд бүгд пулемётоор зэвсэглэсэн, жуулчдыг үхнэ гэж сүрдүүлсэн байна. Өөр нэгэн сонинд нүүрээ халхалсан үл таних хүн гэнэт гарч ирэн гэмт хэрэгтнүүдийн заналхийлсэн хүмүүсийн амийг аварчээ. Энэхүү масктай үл таних этгээд Герман галт зэвсэг авч явсан бөгөөд славян эсвэл еврей хэлээр ярьдаг байжээ.
  
  
  Би цагдаад илүү сайн мэдээлэл өгөх байх гэж найдаж байсан. Ийм шуугиан тарьсан хэргийн дараа цуурхал, таамаглал ингэж их тархсанд гайхах зүйл алга, гэхдээ би хэвлэлээр ингэж будилж байхыг хараагүй. Тэр нартай өглөө юу болсныг үнэн зөв дүрсэлсэн нэг ч нийтлэл уншсангүй.
  
  
  Одоо миний хийж чадах хамгийн сайн зүйл бол Ром дахь Интерполын төв байранд найз Антонио Бенедеттотой холбогдох явдал байв. Антонио Интерполын материалыг хоёр удаа шалгахад надад тусалсан царайлаг залуу байцаагч байсан. Би түүнд дахин найдаж болно гэж бодсон. Би галерейд шархадсан хүнийхээ царайг сайн харж, гэмт хэрэгтнүүдийн гэрэл зургийг судлахыг хүссэн юм. Би Тонид итгэж, өөрийгөө нууцалж, асуулт асуухгүй гэдгээ мэдэж байсан.
  
  
  Би түүн рүү өглөө оройтож очлоо. Түүний хоолой дулаахан, найрсаг байв.
  
  
  "Ник" гэж тэр чимээ шуугиантайгаар хэлэв, "амиго, чамаас дахин сонсоход ямар гэнэтийн байна. Та Ромд юу хийж байгаа юм бэ? Та Ватикан дахь томоохон хулгайн гэмт хэргийн эзэн мөн үү? Түүний инээд нь халдвартай байв.
  
  
  "Энэ миний ажил биш" гэж би хэлэв. “Би зөвхөн бодит мөнгөтэй л харьцдаг. Банкууд. Касс болон бусад зүйлс.
  
  
  Тэр дахин инээв. "Гэхдээ энэ хэрэг маш их төсөөлөл шаарддаг байсан, анд минь."
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Үнэнийг хэлэхэд би ямар нэгэн байдлаар оролцсон."
  
  
  "Давверо?"
  
  
  Би дэлгэрэнгүй яриагүй. “Тони, би хэдэн зураг хармаар байна. Та үүнийг зохицуулж чадах уу?
  
  
  'Мэдээж. Өнөөдөр үдээс хойш ирээрэй. Илүү сайн, өдрийн хоолоо идэцгээе. Би эндээс холгүй сайн кафе мэднэ.
  
  
  "Би өнөөдөр чадахгүй. Би уулзалттай.
  
  
  A. За, би түүнийг үзэсгэлэнтэй эмэгтэй гэж найдаж байна."
  
  
  "Би "Үгүй ээ. - "Аавтай хамт".
  
  
  "Боломжгүй! гэж Антонио хэлэв.
  
  
  'Энэ бол үнэн. Ариун Эцэг намайг үдээс хойш хоёр цагт хүлээж авдаг."
  
  
  "Өршөөгөөч!" - тэр аяархан хэлэв. "Чи миний бодсоноос ч илүү нөлөө үзүүлжээ, амиго."
  
  
  "Вашингтоны тусламжтай" гэж би хэлэв. — Би чамд дараа хэлье. Би өглөө танай оффис дээр ирж болох уу? '
  
  
  "Бениссимо" гэж Антонио хэлэв. "Чи үргэлж намайг идэвхжүүлдэг юм шиг санагддаг, Ник."
  
  
  Тэр өдөр би Ватикан руу буцаж ирэв. Музейн ойр орчмыг бүсэлсэн бөгөөд цагдаа нар хаа сайгүй харагдана. Эрх баригчдын зөвшөөрөлгүйгээр галерейд буцаж очих боломжгүй болно. Та Форт Нокс руу нэвтрэхийг оролдож болно.
  
  
  Ромын Пап ламын аюулгүй байдал одоо анх бодож байснаас хамаагүй дээр болжээ. Гэмт этгээдүүд дээрэм болсон өдөр түүн рүү буудсанаас айж эмээж, хэн ч түүнд гайхалтай бичиг баримтгүйгээр, сайтар шалгасны дараа ойртож чадахгүй байв.
  
  
  Хамгаалалтын эхний эгнээ нь папын ордон, оффисууд байрладаг барилгын үүдэнд хэд хэдэн цагдаа нараас бүрдсэн байв. Эдгээр нь сайн бэлтгэгдсэн залуус байсан бөгөөд тэд намайг шалгахад цаг зарцуулсан.
  
  
  Мэдээжийн хэрэг, би бүх зэвсгээ, ялангуяа Вильгельминаг зочид буудалд үлдээсэн. Тэд сэжигтэй зүйл олж чадаагүй тул намайг энгийн хувцастай цагдаад өгөөд, тэр намайг Ватиканы харуулд хүлээлгэн өгсөн.
  
  
  Эцэст нь намайг папын танхимд хүргэж өгсөн. Өрөөнүүд нь барууны соёл иргэншлийн түүхээр баялаг байв. Хавтантай хана нь фрескоор чимэглэгдсэн, тааз нь мозайк, тоо томшгүй олон уран зураг, бүдгэрсэн хивсэнцэр байв. Гэсэн хэдий ч түүний дотор даяанчлал, бараг даяанчлал ноёрхож байв. Эргэн тойрноо харангуутаа төрсөн мэдрэмж бол илэн далангүй, хөнгөмсөг байдлын бүрэн дутагдлын нэг юм.
  
  
  Намайг том хүлээлгийн танхимын суудалд суулгаж, хүлээх зуураа нэг танхимд сууж байсан бүх төрийн тэргүүн, эрхмүүдийн тухай бодлоо. Одоо Ник Картерын ээлж, Killmaster N3 AX. Энэ харьцуулалт намайг инээлгэсэн юм уу, гунигтай байгаа юм уу бүү мэд.
  
  
  Наад зах нь хагас цаг өнгөрч, хаалга онгойлгоход би бага зэрэг сандарч эхлэв. Хүлээн авах өрөөнд галт улаан кардинал хувцас өмссөн өндөр, царайлаг эр орж ирэв.
  
  
  "Эрхэмсэг ноёнтон" гэж би хэтэрхий хурдан бослоо.
  
  
  Тэр ямар ч илэрхийлэлгүй царай гарган над руу дөхөв. -Таныг ноён Картер гэж бодож байна уу? гэж тэр аяархан асуув.
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Би бол Кардинал Пэй. Дээрхийн Гэгээнтэн одоо таныг хүлээж авах боломжтой. Та намайг дагаж болно." Тэр дөнгөж гарч ирсэн өрөө рүүгээ заав.
  
  
  Би алхаа гишгээгээ сонсоод түүнийг анхааралтай дагаж явлаа. Тэр бидний араас хаалгыг хаах үед би хүндэт харуул байсан бололтой нөгөө хоёр кардинал руу толгой дохив. Тэдний нарийссан хэрнээ уурлаагүй нүд нь миний үйлдэл бүрийг шүүдэггүй юмаа гэхэд анхааралтай ажиглаж байгааг хэлж байлаа.
  
  
  Танхимын төгсгөлд хүрэн дээлтэй хоёр лам зогсож байв. Би өөр юу хийхээ мэдэхгүй толгойгоо аажуухан доошлуулахад нийт таван эрэгтэй намайг харж байлаа. Миний яг урд хоёр ламаар хүрээлэгдсэн сууж байсан нь Пап лам Паул байв. Тэрээр цагаан дээл, малгай өмссөн бөгөөд түүний цээжин дээр том алтан загалмай байв.
  
  
  Кардинал Пэй юу ч хэлсэнгүй. Түүний царайны үл анзаарагдам өөрчлөлт намайг урагш огцом алхам хийхэд хүргэв. "Таны гэгээнтэн" гэж би бөхийх эсэхээ мэдэхгүй толгойгоо дахин доошлуулав. Аавын жимийсэн уруул дээр инээмсэглэл тодорлоо. Магадгүй тэр миний ямар эвгүй байгааг харсан байх. Магадгүй тэр миний итгэлгүй байдлыг надад тусгалаа олсон гэдгийг мэдэрсэн байх. Ямар ч байсан түүний инээмсэглэл намайг маш их тайвшруулав. "Ноён Картер, сууна уу" гэж тэр төгс англиар хэлэв. Тэр хажууд байгаа сандал руугаа заахад түүний папын бөгж гэрэлд хэсэг хугацаанд гялалзав.
  
  
  Хок, АКС нар битгий хэл Засгийн газрын маань нэр хүнд эрсдэлд орсныг мэдсээр байж суулаа. Гэвч аавын өөдгүй зан нь халдвартай байсан тул удалгүй би тайвширч эхэлснийг мэдэрсэн.
  
  
  Кардинал Пэй Пап ламын баруун талд байр сууриа эзэлсэн. "Энэ бол АНУ-ын ерөнхийлөгчийн илгээсэн залуу байна, Таны Гэгээнтэн" гэж кардинал хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ, энэ үзэгчдийн хүсэлтийг би санаж байна."
  
  
  Пап лам VI Павел над руу эргэж харц нь хэсэг зуур булингартлаа. "Танай засгийн газар сүүлийн үед маш харамсалтай, туйлын харамсалтай хулгайн хэрэгт холбогдож байх шиг байна."
  
  
  "Тийм ээ, Гэгээнтэн" гэж би хэлэв. "Маш чухал бичиг баримтыг папын бэлэгтэй хамт хулгайлсан. Түүнийг... дайсагнагч элементүүдээс хамгаалахын тулд би үүнийг Этрускийн үзэсгэлэнтэй ваарнуудын нэгэнд нуух эрх чөлөөг авсан. Зарим элементүүд намайг музейд дагалдан явсан; Надаас бичиг баримтыг нь авах гэсэн хүмүүс.
  
  
  Би халтиргаа гулгаатай, олон улсын дипломатын нутаг дэвсгэр дээр байгаагаа мэдэж байсан. Тиймээс би үгээ аль болох анхааралтай сонгосон. Пап лам надтай санал нийлж байгаа мэт толгой дохиход би товч тайлбар маань хоёрдмол утгатай байсан ч өөрийгөө тодорхой хэлсэндээ баяртай байлаа.
  
  
  "Танай Ерөнхийлөгч энэ... энэ баримт бичиг, таны нэрлэж заншсанаар хамгийн чухал ач холбогдолтой юм" гэж тэр хэлэв.
  
  
  -Үнэхээр, Гэгээнтэн. Тийм ч учраас бид галерейг сонирхож, музейн ажилтнуудаас хэдэн асуулт асуусандаа маш их баяртай байлаа. Цагдаа нар нарийн шалгаж байгаа гэж бид ойлгож байгаа. Гэхдээ манай Засгийн газарт энэ баримт бичиг чухал учраас бид өөрсдөө... Кардинал Пэй толгой дохин эхлээд Пап лам руу харан, дараа нь над руу харав. Би цааш явлаа.
  
  
  “Жишээ нь хулгайлагдсан хүмүүсийн дунд ваар байгаа эсэхийг тогтоох хэрэгтэй. Мэдээжийн хэрэг, намайг номын сангаас гарсны дараа Этрускийн музейд шилжүүлсэн байх магадлалтай."
  
  
  "Би тэгж бодохгүй байна" гэж Кардинал Пей хэлэв.
  
  
  "Үнэхээр" гэж Пап лам батлав. “Ноён Картер, тооллого дууссан гэж би итгэж байна. Би үүнийг товчхон харсан ч түүнтэй хамт Этруск ваар байсныг санахгүй байна. Мэдээжийн хэрэг, хулгайлагдсан эд зүйлсийн ихэнхийг дэлгэцийн хайрцагнаас авдаг." Тэр зогсоод миний хажуугаар өнгөрч эсрэг талын хана руу харав. Цаг хугацаа аажуухан өнгөрч байгаа мэт санагдсан ч би юу ч хэлсэнгүй. Эцэст нь тэр над руу дахин харав. "Сайн байна, ноён Картер" гэж тэр хэлэв. “Өдрийн үлдсэн хэсгийг галерей болон номын сангийн бусад хэсэгт өнгөрүүлэхийг зөвшөөрнө. Би танд хүсэлт гаргахыг зөвшөөрч байна, өөрөөр хэлбэл нэмэлт мэдээлэл өгөхгүйгээр, гэхдээ би танд хэлэх шаардлагагүй байх - Этрускийн музейд."
  
  
  "Энэ бол таны Гэгээнтэн, маш сайхан сэтгэл юм."
  
  
  Тэр Кардинал Пэй рүү эргэв. “Би гарын үсэг зурахын тулд захидал бэлтгэ. Ноён Картер манай цагдаатай ямар ч шаардлагагүй асуудал гаргах ёсгүй.
  
  
  "Тийм ээ, Гэгээнтэн" гэж кардинал дахин толгой дохин хэлэв.
  
  
  "Энэ нь нэн даруй тохиолдсон эсэхийг шалгаарай." Аав дахиад над руу эргэв. "Ноён Картер, та энэ баримт бичгийг олж авах нь бидний хувийн хүсэл юм."
  
  
  "Гэгээнтэн, танд маш их баярлалаа" гэж хэлээд би босож хэд алхлаа. Би бөхийж өрөөнөөс гарсны дараа араас нь Кардинал Пэй орлоо.
  
  
  Хорин минутын дараа би Пап ламын гарын үсэг, тамгатай бичиг хүлээн авлаа. Тайвшралын давалгаа намайг бүрхэв. Пап лам VI Паултай хамт үзэгчид маань сайн байсан ч энэ нь миний номлолын хамгийн их сандарсан хэсэг байсан.
  
  
  
  
  Би анх Этрускийн музейд очсон. Тус бүсийг бүхэлд нь түр хаасан. Зочин, жуулчин байгаагүй тул мэдээлэл авахад ямар ч асуудал гарсангүй. Ватиканы бусад музейн адил энэ музей юу юунаас илүү ордон шиг харагдаж байв. Энэ нь Этрускийн үеийн үнэт зүйлс, эд өлгийн зүйлсээр дүүрэн байв. Ромын пап XVI Григорий малтлага хийх үеэр ихэнх эд зүйлс Этрюрийн ойролцоо олдсон гэдгийг би санав. Музейд ийм олон ваар, шил, аяга болон бусад эрдэнэстэй болно гэж би төсөөлөөгүй. Харамсалтай нь ваарыг таньж мэдэх байх гэсэн найдвар дэмий хоосон байв. Гэвч музейн зарим хүмүүсийн туслалцаа, тэдний өргөн архивын тусламжтайгаар би ваарыг бараг хоёр жилийн өмнө Ватиканд өгсөн бөгөөд буцаж ирсэн тухай ямар ч бүртгэл байхгүй болохыг олж мэдсэн.
  
  
  Тэр өдрийн дараа би галлерейн зарим ажилтантай ярилцсан бөгөөд тэд өөрсдийнхөө мэдэж байгаагаар ваар нь дээрмийн өглөө галерейд байсан гэдгийг баталсан. Энэ нь надад аль хэдийн айж байсан дүгнэлтэд хүрсэн: дээрэмчид түүнийг барьж авсан.
  
  
  Цагдаа нар сайтар шалгасны дараа би өдрийн нэг хэсгийг галерейд өнгөрөөсөн. Энгийн хувцастай цагдаа залуу аавын бичиг рүү сэжигтэй харав.
  
  
  "Үүнийг шалгах хэрэгтэй, эрхэм ээ."
  
  
  "Тэгвэл хурдан хий" гэж би хэлэв. "Надад өнөөдөр эргэн тойрноо харах л цаг байна."
  
  
  “Тодорхой журамтай
  
  
  "Хараач" гэж би хэлэв. “Аав өөрөө надад энэ тэмдэглэлд ямар ч асуудал гарахгүй гэж хэлсэн. Та үүнд эргэлзэж байна гэж хэлэх ёстой юу?
  
  
  Залуу над руу хэсэг харлаа. Тэгээд тэр тэмдэглэл рүү дахин харав. "Уучлаарай" гэж тэр хэлэв. Тэрээр галерей руу орж, хоёр дахь энгийн хувцастай цагдаад тэмдэглэлээ өглөө. Тэр хүн уншсан. Дараа нь тэд над руу хараад Итали хэлээр чимээгүйхэн бие биендээ ямар нэгэн зүйл хэлэв. Хаалган дээр зогсож байсан хүн эргэж хараад над руу заагаад нөгөө мөрдөгч рүүгээ шийдэмгий ярив. Хариулт нь тайвширч, түүний гараараа энгийн давалгаа дагалдав. Тэр залуу надад тэмдэглэлийг буцааж өглөө. "Манай дарга таныг галлерей руу явж болно гэж хэлсэн" гэж тэр гунигтай хэлэв.
  
  
  "Грэйс" гэж би хэлээд тэмдэглэл авав.
  
  
  Би дотогш орж эргэн тойрноо харлаа. Залууг оруулаад гурван цагдаа байсан. Тэд хоорондоо чимээгүйхэн ярилцав. Урт заал анх харсан цагаасаа өөр харагдаж байлаа. Бороо орж байсан тул цонх хаагдсан; уйтгартай байсан. Хагарсан шилэн дэлгэцийн хайрцгийг авч, хурууны хээг шинжилсэн. Хулгайч нар эд мөрийн баримт үлдээсэн бол цагдаа аль хэдийн авчихсан байх байсан гэдэгт итгэлтэй байсан. Гэхдээ тэр өглөө миний харсан зүйлээс харахад хурууны хээ байхгүй бол ямар ч чухал зүйл үлдэхгүй байсан ...
  
  
  Би хаалга руу харлаа. Цонхны хүрээний ойролцоо эсвэл зөвхөн хулгайч нар байдаг бусад тодорхой газар байрлуулахаас бусад тохиолдолд гутлын хээг олох боломжгүй.
  
  
  Гол танхимд байхгүй гэдэгт итгэлтэй байсан ч би этруск ваарыг дахин хайлаа. Би цагдаагаас ваар эсвэл ваарны хэсгүүдийг нотлох баримт болгон ашигласан эсэхийг асуусан. Тэр үнэн биш гэж хэлсэн.
  
  
  Би өнөө өглөө шатаар өгсөхдөө харсан зүйлээ санахыг хичээн коридор руу буцаж ирлээ: нас барсан үйлчлэгч болон дөнгөж сая хаагдсан хаалганууд. Би эргэж, галлерей руу буцав. Дараа нь би цогцос байгаа газар луу алхаж, дээр нь цусны толбо хэвээр байгааг харав. Одоо хаалганууд нь онгорхой байсан бөгөөд баруун хаалганы ард харвал эвдэрсэн цоож нь засаагүй байсан. Цагдаа нар модноос гаргаж авсан 9 мм-ийн сумыг сонирхож байсан байх. Би газар руу хартал өөр зүйл харав. Хаалгыг шалан дээрх төмөр дэгээгээр хананд нааж, хаалганы ёроолд байрлах нүхэнд оруулав. Сонирхолтой байсан. Энэ нь хулгайч нар хаалгыг түгжихийн тулд хаалганы ард зогсож, дэгээг нь гаргах ёстой гэсэн үг юм. Би тонгойн шал луу харлаа. Хаалганы цаанаас тоосны нимгэн давхарга нь сүүлийн үеийн гутлын ул мөр үлдээжээ.
  
  
  Галлерейн энэ талын хамгаалагчийг хөнөөж, хаалгыг нь түгжсэн этгээд уг хэвлэсэн байх магадлалтай. Надад ер бусын алаг хээтэй дурдан ул шиг санагдсан. Би хэвлэлийг тойрон алхаж, хаалганы дэгээг мулталж, илүү их гэрэл оруулахын тулд хаалгыг түлхэв. Би халааснаасаа хэт мэдрэмтгий хар цагаан хальстай бяцхан камер гаргаж ирлээ. Би гутлын хээний гурван зураг аваад камерыг халаасандаа хийв. Тэгээд дахин босоод хартал хэвлэмэлийн хажууд бөөн хатсан цагаан шороо байв. Энэ нь дардас хийсэн гутлаасаа унасан байх магадлалтай. Би өөр халааснаас алчуур гаргаж ирээд нэг шавар авч, залуу мөрдөгчийг буцаж ирмэгцээ алчууранд ороов. Түүнийг харж байх хооронд би хаалгыг дахин түлхэн онгойлгоод дэгээг нь бэхлэв.
  
  
  "Ямар нэг юм болоо юу, эрхэм ээ?" гэж тэр асуув. Түүний ярианаас харахад тэр намайг интрузив зочин гэж хүлээж авсан гэж таамаглаж болно.
  
  
  Би түүнд замын талаар хэлэхгүй байсан. Болж өгвөл цагдаагаас өмнө Иудасыг олохыг хүссэн. Цагдаа нар уг баримт бичгийн өмчлөлийн талаар өөр өөр санаа бодолтой байж магадгүй бөгөөд намайг буцааж авахаас өмнө олон улсын явуулга байж магадгүй - зөвхөн Италийн цэргийн эрх баригчид үүнийг сайтар судалж үзсэний дараа.
  
  
  "Би сая шалан дээрх цусны толбуудыг харлаа" гэж би худлаа хэлэв. "Аймшигтай нөхцөл байдал".
  
  
  "Тийм ээ, аймшигтай" гэж тэр тайвшруулав.
  
  
  "Хамтран ажилласанд баярлалаа" гэж хэлээд явахаар эргэв.
  
  
  Тэр намайг зогсоосон. "Ноёнтон, надад хэлээч, та Интерполынх уу, эсвэл хэвлэлийнх юм уу?"
  
  
  "Аль ч биш" гэж би хэлэв. “Би музейн мэргэжлийн зочин хүн. Би дэлхийн музейгээр зочилж, дараа нь янз бүрийн хэвлэлүүдийн агуулгыг тайлбарлаж, каталогжуулдаг. Би одоог хүртэл арав гаруй мянгаараа очсон. Долоо хоног дуусахаас өмнө Европын өөр долоон хотод тавин гурван музей байгаа тул би галлерейг нээхийг тэсэн ядан хүлээж байлаа. Өнөөдөр би Ромын хэд хэдэн музей үзэх шаардлагатай байгаа тул явах цаг боллоо."
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Намайг гарахад нөгөө залуу намайг хуурсан юм болов уу гэж гайхан харав.
  
  
  
  
  Интерполын оффис нь 23 настай Виа Филиппо Турати гэх хаяггүй байшинд байрладаг байв. Цаг агаар цэлмэг болж, агаарт хаврын цэвэр агаар үүсэв. Энэ өглөө Ромыг тойрон зугаалж, Тиволи цэцэрлэгт хүрээлэн, Каракаллагийн халуун усны газар эсвэл алдарт Хадрианы Вилла руу явахад маш сайхан өглөө байх болно. Гэвч хийх ажил хэвээр байсан бөгөөд Интерполын төв байрны бохир фасадны ард тэр ажил хүлээж байв.
  
  
  Би найз Тони Бенедеттогоо хоёрдугаар давхарт байрлах жижиг оффисоос нь олсон. Онгорхой цонхоор тусах нарны гэрэл, Тонигийн инээмсэглэлээр оффисын бүдэгхэн хана, тавилга нь гэрэлтэж байв.
  
  
  "Ник, найз минь!" тэр надтай мэндлээд ширээгээ тойрон алхаж намайг тэврэв.
  
  
  "Буон гиорно, амико" гэж би инээвхийлэв.
  
  
  Өтгөн хар үстэй, гялалзсан нүдтэй Тони бараг миний өндөр байсан. Бид өмнө нь бие биедээ тусалж, хамтдаа хөгжилтэй байсан. Тони бага зэрэг хөгжилдөх дуртай байв.
  
  
  Бид суулаа. Би нэг хайрцаг Азтай цохилт гаргаж ирээд Тонид тамхи санал болгов.
  
  
  'Өө! Би чамд яагаад ийм их таалагдаж байгаагаа одоо санаж байна, Бамбино. Учир нь та сайн америк тамхитай.
  
  
  Би тамхиа асааж, бид хэсэг чимээгүй суугаад чимээгүй тамхиа татлаа. -Тэгэхээр та одоо байцаагч болсон юм уу? - Би эцэст нь хэлэв.
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. "Хэрэв та аль нэг байгууллагад хангалттай удаан ажиллавал хүссэн хүсээгүй эцэст нь дарга болно." Тэр над руу шүдний оо бариад инээмсэглэв.
  
  
  "Магадгүй би даргаа огцрохоос өмнө AX-г орхих хэрэгтэй болов уу" гэж би хэлэв. "Би оффисын ажил хийж чадахгүй гэж бодож байна."
  
  
  "Би ч гэсэн" гэж Тони хэлэв. "Аз болоход миний бага зэрэг дэвшсэнээр гадаа ажиллах боломжтой болсон." Одоо хар хүрэн нүд нь ноцтой байв. “Надад Ватиканд дээрмийн хэрэг гарсан, Ник. Та үүнд хэрхэн оролцож байна вэ?
  
  
  Би өнөөг хүртэл юу болсныг тоймлов. Би түүнд бичиг баримтын талаар хэлсэн боловч юу байгааг нь хэлээгүй. Тэр гунигтай сонсов. "Би танай цагдаагийн зургийг хармаар байна" гэж би шийдэв. "Би шархадсан хүнээ сайн харсан."
  
  
  "Бид тэднийг хамтдаа үзэх болно, Ник" гэж тэр хэлэв. “Би Ватикан руу хүн явуулсан боловч тэр юу ч олсонгүй. Энэ тал дээр хамтарч ажиллах боломжтой юу? »
  
  
  "Магадгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ албан ёсоор биш. Интерпол намайг байсны учрыг олохгүй байхыг би илүүд үзэж байна” гэв.
  
  
  Тэр толгой дохив.
  
  
  "Бас нэг зүйл" гэж би нэмж хэлэв. "Хэрвээ бид баримт бичгийг олж чадвал минийх болно. Та дарга нартаа түүний оршин тогтнолыг дурдаагүй байж болно."
  
  
  Тони энэ тухай бодов. "За, Ник" гэж тэр хэлэв. "Бид Ватиканы эрдэнэсийг буцааж өгөх сонирхолтой байна; бид Америкийн төрийн нууцыг судлах шаардлагагүй." Түүний нүүрэнд инээмсэглэл аажмаар эргэж ирэв. "Чамайг удирдаж байгаа юм шиг санагдаж байна."
  
  
  Би халааснаасаа бяцхан камер гаргалаа. Энэ бол маш хурдан хаалттай Минолта байсан бөгөөд би үүнд супер панхромат хальс ашигласан. "Энэ чиний сонирхлыг татах байх гэж бодож байна" гэж би хэлэв. "Энэ нь хэр хурдан илэрч чадах вэ?"
  
  
  "Бидэнд жижигхэн харанхуй өрөө байна" гэж Тони хариулав. "Мөн мэргэжлийн хүн. Бид үд дунд томруулж чадна."
  
  
  "Гайхалтай" гэж би хэлэв. Би алчуураа аваад задлаа. - Тэгээд би энэ шавар хаанаас гарсныг мэдмээр байна. Та олж мэдэх үү?
  
  
  "Энэ арай хэцүү байх болно, Амико" гэж тэр урагш бөхийж, шаврыг шалгав. -“Би үүнийг манай химичид өгнө. Өөр зүйл байна уу?'
  
  
  'Одоогоор биш. Таны зургийн цомгийг хэсэг хугацаанд харцгаая."
  
  
  Бид цаасны шүүгээ, ширээ, бичиг хэргийн эмэгтэй ажилтнуудаар дүүрсэн том саарал өрөөнд цагдаагийн гэрэл зургуудыг үзэж нэг цаг гаруй зарцуулсан. Биднийг дуусгаад би бүхэл бүтэн гэрэл зургийн архиваас нэг ч царайг таньсангүй.
  
  
  "Би энэ залууг тэнд байгаа гэдэгт итгэлтэй байсан" гэж би хэлэв. "Хэрэв таны харсан хүн Иуда байсан бол" гэж Тони сүүлийн цомгоо алга ташин хэлээд, "тэр хүмүүсээ сонгохдоо маш болгоомжтой хандсан байх."
  
  
  'Яг. Гэхдээ энэ хулгайг жинхэнэ мэргэжлийн хүмүүс хийсэн, ихэвчлэн ийм түвшний хүмүүс гэмт хэрэг үйлдсэн байдаг” гэв.
  
  
  Тони миний мөрөн дээр гараа тавив. "Бидэнд гэрэл зураг, нэг ширхэг шавар байгаа" гэж тэр хэлэв. 'Аливээ. Бид өдрийн хоолоо сайхан идээд, сайхан дарс уугаад өдрийн ажилдаа буцна.
  
  
  Би инээгээд толгой дохив. Тонигийн нэг зүйл надад таалагдсан. Түүний хайхрамжгүй байдал нь чин сэтгэлээсээ байсан ч энэ үл тоомсорлонгийн цаана үнэнч цагдаа хүний ухаан, заль нуугдаж байгааг би мэдэж байлаа.
  
  
  "Чиний зөв" гэж би хэлэв. "Зураг бэлэн болтол бид энд юу ч хийж чадахгүй."
  
  
  Бид Café Mediterraneo-д очиж дэнж дээр суув. Үүл цэлмэх тусам дулаарч байсан ч салхи хүчтэй байлаа. Тонигийн зөвлөснөөр бид шарсан загас захиалсан. Үндсэн хоолны өмнө спагетти, дараа нь цагаан бяслаг хийсэн. Манай цайвар цагаан дарс амттай байсан. Бид хуучин цагийн талаар ярилцаж, Тони надад хоёулангийнх нь таньдаг охиныг санагдуулсан юм. Бид шуугилдан инээлдэж, нэг хэсэгтээ л өнгөрсөн долоо хоногийн дарамт суларч, би ч амарсан.
  
  
  Цаг гаруйн дараа бид Интерполын байранд буцаж ирлээ. Гэрэл зургийг боловсруулж, 18х24 болгож томруулсан. Тони тэднийг хавтаснаас гаргаж ирээд харалгүй надад өглөө.
  
  
  "Тэд сайн ажилласан" гэж би хэлэв. "Үүнийг хар".
  
  
  Тэр анхны зургийг судалж үзэв. "Тийм ээ," гэж тэр хэлэв, "зураг тод харагдаж байна. Би ийм зүйл харж байгаагүй гэж бодож байна, Ник. Маш ер бусын.'
  
  
  "Би зөвшөөрч байна, энэ нь бидэнд ашигтай."
  
  
  'Тодруулбал. Би илүү олон хэвлэл хийж, гутлын төрлийг сонгох болно."
  
  
  Бид харанхуй өрөөнд ороход лаборант тэр даруй хамгийн сайн гэрэл зургуудыг дахин хуулбарлана гэж амлав. Дараа нь Тони хотын гутлын дэлгүүрүүдийн жагсаалтыг авч, би гутал үйлдвэрлэгчдийг шалгахын тулд утсаар ярьсан. Тэд Итали даяар хэдэн арван байсан.
  
  
  Тони хэд хэдэн эрэгтэйг гутлын дэлгүүрээр зочлохыг тушааж байхад би Хаукийн тайланг кодлохоор зочид буудалд буцаж ирэв. Би үүнийг шуудангийн хайрцагт хийх ёстой байсан бөгөөд шуудан зөөгч авч Хоук руу илгээх ёстой байв. Яаралтай мессеж дамжуулахаас бусад тохиолдолд AX ярианы хөрвүүлэгчтэй ч утсаа ашигладаггүй байв. Би тайлангаа бичээд шуудангийн хайрцаг руу явуулсан.
  
  
  Өрөөндөө буцаж ирээд Тони над руу залгахыг гуйж байхыг олж харлаа.
  
  
  "Бид үйлдвэрлэгч олсон" гэж тэр хэлэв. “Энэ бол манай улсад ийм загвар үйлдвэрлэдэг цорын ганц компани юм. Одоо бид үйлдвэрлэгчийн ном дээр үндэслэн жижиглэн худалдаалагчдын жагсаалтыг гаргаж байна."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Чамайг дуусгахаас өмнө би тэнд байх болно. Таны бүтээмжийг сайшааж байна."
  
  
  -
  
  
  Үдээс хойш би Тони руу буцаж ирэхдээ гутлын үйлдвэр нь Миланд байрладаг бөгөөд "Шинэ Италийн нийгэмлэг" гэж нэрлэгддэг байсныг мэдсэн. Ром дахь төлөөлөгч үйлдвэрээс бага хэмжээний гутал авч, хотын хоёрхон дэлгүүрт зардаг байв. Эдгээр дэлгүүрийн нэг нь жил орчмын өмнө дампуурсан. Ингэснээр хотын захад л дэлгүүр үлджээ.
  
  
  Лавлагааны дагуу бид дэлгүүрийн эзэн нь Луижи Фарнесе байсныг олж мэдэв.
  
  
  "Одоо бид түүнийг олох болно" гэж би хэлэв. "Хэрэв манай хүн Ромд гутлаа худалдаж авсан бол."
  
  
  "Их магадлалтай" гэж Тони хариулав. "Бид чиний шаварыг ч бас тодорхойлсон гэдэгт итгэж байна, Амико. Манай химич үүнийг Сицили гэж боддог.
  
  
  "Хммм" гэж би хэлэв. "Мафи".
  
  
  -
  
  
  Тонид өөр хийх зүйл байсан тул би өөрөө такси барин дэлгүүрт очив. Энэ нь Ромын шинэ бүсүүдийн нэг нарийн гудамжинд байрладаг байв. Гутал болон бусад савхин эдлэл зарсан. Нарийхан сахалтай намхан, тарган эр Фарнесе их тус болсон.
  
  
  "Саяхан гурван үйлчлүүлэгч эдгээр дурдан ултай гутлыг худалдаж авсан" гэж тэр хэлэв. "Би тэдний нэрийг бичсэн."
  
  
  Би нэрсийг харлаа. Барзини. Аранчи. Палотти. Тэд надад юу ч хэлээгүй.
  
  
  Би асуусан. - "Би нэрсийг дахин бичиж болох уу?"
  
  
  "За, мэдээжийн хэрэг; байгалийн.'
  
  
  Би тэгж байгаад худалдагчид баярлалаа гээд гараад явчихлаа.
  
  
  
  
  Маргааш нь Тони намайг түүний туслахаар ажиллах цагдаагийн хэлтэст аваачсан бөгөөд түүнд том файлуудыг үзэхийг зөвшөөрөв. Үд дунд гэхэд бид хайж байсан зүйлээ оллоо. Рокко Барзини торгуулийн хуудастай байсан. Жагсаалт нь хуучин байсан бөгөөд зөвхөн хөнгөн гэмт хэргийн тухай дурьдсан. Цагийн дараа бид түүнийг цагдаагийн гэрэл зургуудаас олсон. Энэ бол миний Ватиканд буудсан хүн байсан.
  
  
  Тони архивчтай товч ярилцав.
  
  
  "Цагдаа нар Барзинигийн талаар багагүй хугацаанд дуугарсангүй" гэж тэр хэлэв, "түүний мөрийг алдсан."
  
  
  "Тэд түүнийг хаана байгааг мэдэхгүй байна уу?"
  
  
  "Тэд үгүй гэж хэлдэг."
  
  
  "За, тэр саяхан Сицилид байсныг бид мэднэ."
  
  
  "Тийм ээ, хайрт найз минь, гэхдээ энэ мэдлэг бидэнд бага ашиг тустай. Сицили бол нам гүм хүн амтай том арал юм. Барзини эсвэл өөр хэн нэгний тухай ярихад маш хэцүү байх болно гэдгийг та харах болно." Би түүнтэй санал нэг байсан. Тэгээд мафитай холбогдсон Жина охины тухай гэнэт бодов. "Магадгүй" гэж би хэлэв, "Бид Ром дахь дурдан ултай найзынхаа талаар ямар нэгэн зүйл сурч магадгүй."
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Тэр орой би Жина дээр очсон. Тэр намайг ирж байгааг мэдээд амттай хоол бэлдсэн. Гол хоол нь мах, бууцай дээр хайлсан бяслаг бүхий scallopini alla Firenze байв. Эхлээд спагетти, дараа нь тугалын мах, эцэст нь бяслаг, жимс байсан. Улаан дарс маш сайн байсан.
  
  
  "Бүх Итали эмэгтэйчүүд үнэхээр хоол хийхдээ тийм сайн уу?" - Бид вандан сандал дээр суухад би асуусан.
  
  
  Жина мөрөн дээр минь гараа тавив. "Тэд бүгд биш, гэхдээ ихэнх Итали эмэгтэйчүүд" гэж тэр хэлэв. Тэр хөлөө доороос нь татаж, банзал нь гуя руугаа гулсуулж, цагаан өгзөг нь ил гарав.
  
  
  "Тэд олон зүйлийг сайн хийдэг" гэж би аяархан хэлэв.
  
  
  Тэр инээмсэглэн хүзүүг минь зөөлөн үнсэв. "Би чамайг над дээр эргэж ирнэ гэж бодсон, Ник" гэж тэр шивнэв.
  
  
  "Энэ бол бизнес байх гэж айж байна" гэж би буруутай хэлэв. Наад зах нь энэ үдшийн гол зорилго энэ байна” гэж хэлжээ.
  
  
  Тэр гараа буцааж татав. "Энэ тийм ч таатай биш байна, тийм ээ?" - гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би инээмсэглэн түүнийг өөрлүүгээ татлаа. "Энэ маш чухал, гэхдээ энэ нь би чамтай дахин уулзахыг хүсээгүй гэсэн үг биш."
  
  
  Би түүний нүүрийг өөр рүүгээ эргүүлэн уруул дээр нь үнслээ. Тэр миний хүзүүг тэврэв. "Энэ хамаагүй дээр" гэж тэр бувтнав. Дараа нь тэр эрх чөлөөтэй болсон. -Тэгвэл таны ажил юу вэ? тэр эмэгтэй асуусан. -Таныг дипломат албанд ажилладаг гэж бодсон.
  
  
  "Яг нэг талаараа" гэж би хариулав. Жина, би яагаад Ромд байгаагаа яг таг хэлж чадахгүй байна. Гэхдээ өөрийнхөө тухай хэлсэн зүйл үнэн бол чи надад тусалж магадгүй."
  
  
  Тэр миний чихний дэлбээг үнсэв. — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  -Та газар доорх ертөнцийн хүмүүсийг таньдаг гэсэн.
  
  
  Тэр бага зэрэг хойш татав. -Гэхдээ та цагдаа биш.
  
  
  Би эргэлзэв. Тэгээд би түүнд аль болох хэлэхээр шийдсэн. "Ямар нэг шалтгааны улмаас би чамд тайлбарлаж чадахгүй байна, Жина" гэж би "Хэдэн өдрийн өмнө Ватиканы номын санд юу болсныг гайхаж байна."
  
  
  Харанхуй нүд нь ердийнхөөсөө ч том болжээ.
  
  
  "Диаволо! Та Ватиканы дээрэмийг сонирхож байна уу?
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хариулав.
  
  
  'Өө. Би мэдэхгүй. Зарим төрлийн гэмт хэргийн талаар мэдээлэл олж авах боломжгүй байдаг. Энэ бол ийм гэмт хэрэг. Хэн ч юу ч мэдэхгүй."
  
  
  "Би чамаас гэмт хэргийн талаар мэдээлэл хүлээхгүй байна" гэж би хэлэв. "Би чамайг надад тодорхой хүний тухай ярина гэж найдаж байсан."
  
  
  Тэр мөрөө хавчив. — Энэ хүн хэн бэ?
  
  
  "Түүнийг Барзини гэдэг" гэж би хэлэв. "Рокко Барзини".
  
  
  Тэр хэсэг зуур бодов. Дараа нь тэр "Би энэ нэрийг мэдэхгүй байна."
  
  
  "Сайн бод, Жина" гэж би хэлээд гарыг нь үнсэв. "Энэ миний хувьд маш чухал".
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр "Үгүй, Ник, би энэ хүнийг танихгүй" гэж хэлэв.
  
  
  Би санаа алдлаа.
  
  
  "Цагдаа нар өөрсдөө энэ хэрэгт нотлох баримт байхгүй" гэж тэр үргэлжлүүлэв. "Чи энэ асуудлыг толгойноосоо салгасан нь дээр байх."
  
  
  Би түүний нүднээс санаа зовсоныг олж харлаа. "Жина" гэж би "Би чадахгүй."
  
  
  Тэр буйдан дээр налан доод уруулаа бодон зажлав. "За" гэж тэр удаанаар хэлэв, "Хэрэв би чамайг бууж өгөхийг ятгаж чадахгүй бол бидний хийж чадах зүйл байна."
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Эмэгтэй хүн байна. Би түүнтэй кафегийн найз Розагаар дамжуулан танилцсан."
  
  
  "Би Роузыг санаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  “Энэ эмэгтэй Монтеситорио талбайд эмсийн хүрээлэн эзэмшдэг. Тэр Ромын гэмт хэрэгтнүүдийг ах нараасаа илүү мэддэг. Магадгүй тэр чамтай ярилцахыг хүсч байгаа байх. Төлбөртэй”.
  
  
  "Би төлнө" гэж би хэлэв.
  
  
  "Чи тийшээ ганцаараа явах хэрэгтэй. Өөрт нь ажилладаг охидоос бусад эмэгтэйчүүдийг гэрт нь оруулдаггүй” хэмээн ярьжээ.
  
  
  "Би түүнийг өнөө орой харж болох уу?"
  
  
  "Би харъя."
  
  
  Тэр утас руугаа очоод дугаараа залгаад чимээгүйхэн ярив. Хэдэн минутын дараа тэр утсаа таслаад миний хажууд буйдан дээр суув.
  
  
  "Зүгээр дээ" гэж тэр гунигтай хэлэв. “Та арван цагаас хойш тийшээ явж болно.
  
  
  Тэр тантай ярихад бэлэн байна. Таны хайж буй хүний нэрийг би хэлээгүй. Утсыг нь цагдаа нар хааяа чагнахаас айдаг."
  
  
  "Баярлалаа, Жина" гэж би хэлэв. Би цаг руугаа харлаа. Бараг арван цаг болж байв. "Тэгвэл би явсан нь дээр" гэж би хэлэв.
  
  
  "Өөр зүйл байна".
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Айлчлалаа хэвийн мэт харагдуулахын тулд хатагтай Васаритай ярилцахаас өмнө охидын аль нэгийг олоорой."
  
  
  Би түүний уйтгартай эрүүг долоовор хуруугаараа өргөв. "Магадгүй би үүнээс зайлсхийж чадна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр ноцтой харагдаж байв. -“Хатагтай Васари, Никтэй битгий тоглоом тогло. Би түүнд чи охины төлбөрийг төлнө, мөнгөө авах ёстой гэж хэлсэн."
  
  
  "Би харъя." Жинаг орхиод биеэ үнэлэгчтэй унтах нь тийм ч таатай бодол биш байлаа. - "Битгий ай. Би охиныг хэлж байна. Хатагтай Васари эрүүл мэндийн тал дээр маш хатуу ханддаг гэж Роза надад итгүүлсэн."
  
  
  би сэрлээ. "Хэрвээ чи зүгээр бол би түүнтэй ярилцсаны дараа буцаж ирнэ."
  
  
  Тэр над руу нулимстай нүдээр харав. "Би үүнийг үнэхээр хүсч байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  
  
  Би таксинд суун Пьяцца Монтеситорио руу явлаа. Талбай нь оройн зугаалга биш хотын муухай хэсэгт байсан. Байшин нь маш хуучирч муудсан фасадтай байв. Доод давхарт наалт татагдаж, дээр нь хаалт хаагдсан ч бүх цонхнууд гэрэлтэй байв.
  
  
  Явган хүний замаар явж байтал ойролцоох үүдний үүдэнд нэг хүн зогсож байхыг харав. Тэр миний зүг хараагүй ч түүний оршихуй намайг болгоомжилж байлаа. Нэгэн туранхай охин намайг дотогш оруулав. Өөр хэд хэдэн үйлчлүүлэгч том зочны өрөөнд нүүж, охидтой уулзав; Би том танхимын гадаа үүдний танхимд хүлээж байхад тэд бүгд миний байгааг мэдсэн бололтой.
  
  
  Над дээр хар үсээ сайтар самнасан туранхай, дунд эргэм насны эмэгтэй гарч ирэв. Би асуусан. - Хатагтай Васари?
  
  
  Тэр эмзэгхэн инээмсэглэв. “Үгүй ээ, би хатагтай Васаригийн туслах. Та охин хүсч байна уу?
  
  
  Би яаж хариулахаа мэдэж байсан. "Тийм ээ."
  
  
  Зочны өрөөнд ороход хэд хэдэн эмэгтэй бидний зүг харав. Залуу шаргал үст бидэн дээр ирэв. Тэрээр гуя болон хөхнийх нь ихэнх хэсгийг ил гаргасан богино хар дотуур өмд өмссөн байв. Би түүнийг арван найман настай гэж тооцсон; Би түүний зүрхэн хэлбэртэй царайнд дахин нэг гэмгүй байдлыг мэдэрсэн. Тэр надаас Итали хэлээр намайг зээлж чадах эсэхийг асуув. Би түүнийг бусдаас дутуугүй сайн эсвэл муу гэсэн дүгнэлтэд хүрсэн. Би толгой дохив.
  
  
  Тэр инээмсэглэн гарнаас минь атгав. Хатагтай Васаригийн туслах явсан бөгөөд охин биднийг түүний өрөөнд орохоос өмнө би уух юм уу гэж асуув. "Үгүй" гэж би "Яг одоо дээшээ гаръя."
  
  
  "Аа, чи энийг тэсэн ядан хүлээж байгаа биз дээ?" Тэр намайг шатаар өгсөж, нэгдүгээр давхарт байх өрөө рүү аваачлаа.
  
  
  Бидний араас хаалга хаагдахад тэр миний хувцсыг тайлж эхлэв. - Та англи хүн, тийм үү? Мэри олон англи хүнийг хүлээж авсан."
  
  
  Би үүнийг хэсэг хугацаанд явуулахыг зөвшөөрөв. Энэ нь түүнд таалагдсан бололтой. Би буу авч яваагүй, эрсдэлтэй алхам байсан ч энэ газарт шаардлагагүй хүмүүсийн анхаарлыг татахыг хүсээгүй. Би төмөр орны ирмэг дээр суугаад гутал, өмдөө тайлж байхад Мария нимгэн хувцсаа чадварлаг тайлав. Нарийхан бэлхүүстэй, чанга хөхтэй сайхан залуу биетэй. Түүний зүүн гуяндаа хөхөрсөн байсан нь эргэлзээгүй халуухан үйлчлүүлэгчийн үлдээсэн.
  
  
  "Чи Марияд дуртай юу?" тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  Орны хажууд зогсоод үлдсэн хувцсаа тайлав. "Тийм ээ, Мария, чи үнэхээр үзэсгэлэнтэй юм." Би инээгээд үүнийг хэлэх гэсэн юм.
  
  
  Тэр миний хөлд шалан дээр суугаад гуяыг минь илбэв. "Чи маш үзэсгэлэнтэй юм" гэж тэр хэлэв. Түүний гар миний бэлэг эрхтэнд очиж тэндээ ажиллав. Тэр урагш тонгойн гуяыг минь үнсэв. Би орны ирмэг дээр суухад тэр хөдөлж гуяыг минь дарлаа.
  
  
  Өрөөнд ороход зөвхөн хатагтай Васаритай хийсэн яриа л бодсон. Гэвч Мария намайг маш чадварлаг ажиллуулахын хэрээр миний сэтгэл догдолж, орон дээр сунаж, гуяныхаа доор дэр чихэх үед би бэлэн болсон байлаа.
  
  
  Тэр мэргэжлээ сайн мэддэг байсан. Тэр намайг тэсрэх оргилд хүргэхийн тулд юу хийх, хэзээ хийхээ сайн мэдэж байсан. Бүх зүйл дуусч, бид үрчгэр даавуун дээр хөлсөө урсган хэвтэхэд тэр намайг сэтгэл хангалуун байгаадаа баяртай байх шиг болов. Тэр өөр юу ч хүлээгээгүй. Миний хувьд... яахав, миний төлсөн зүйл.
  
  
  Би түүнээс хатагтай Васаригийн талаар асуув.
  
  
  'Өө. Та хатагтайтай ярилцахыг хүссэн хүн.
  
  
  'Тийм ээ. Чи намайг түүн рүү хүргэж чадах уу?
  
  
  'Надтай хамт яв.'
  
  
  Тэр намайг хоёр давхарт аваачиж, бид харанхуй хонгилоор арын өрөөнд орлоо. Тэр хоёр удаа тогшсон бөгөөд туслах нь онгойлгоход тэр гарч ирэв.
  
  
  -Та хатагтайтай ярилцмаар байна уу? гэж хар үстэй эмэгтэй асуув.
  
  
  Би түүний хажуугаар өрөө рүү харлаа. Энэ нь улаан, цэнхэр гэрлээр зөөлөн гэрэлтэв. Коридороор хүжний үнэр ханхална.
  
  
  "Тийм ээ, тэр надтай уулзахыг хүсч байна гэж хэлсэн" гэж би хариулав.
  
  
  "Ороорой" гэж эмэгтэй хэлээд хажуу тийшээ алхав.
  
  
  Өрөөнд орж иртэл үнэр нь амьсгал хураав. Зузаан хивсэнцэртэй өрөөнд намхан буйдан дээр тансаг торгомсог нэгэн дүрс тухлан сууна. Ойртоход тэр ер бусын тарган эмэгтэй байсан. Тэр дор хаяж далан настай байсан байх, гэхдээ тэр эрт ярианы киноны од шиг маш их зохицсон байв. Түүний уян налархай, үрчлээтсэн царай нь будалтаар бүрхэгдсэн, нүд нь хар, зовхи нь хар хөх өнгөтэй байв. Ружийг бүдүүн хацар дээр нь түрхэж, улаан уруулын будаг нь хуурамч ам үүсгэв. Энэ бүхэн улбар шар өнгийн хиймэл үсээр бүрхэгдсэн байв. Түүний өтгөн цагаан гар нь торгон даашинзнаасаа үрчлээтсэн хоёр бөөн зуурмаг шиг цухуйж, савхин хуруунууд нь дор хаяж арав гаруй бөгжөөр чимэглэгдсэн байв.
  
  
  "Энэ ноён Картер мөн үү?" гэж хуучин дуугаа өндөрсгөв.
  
  
  "Тийм ээ, хатагтай" гэж би хариулав.
  
  
  Туслах буйдан руу сандал татан намайг суухыг дохив. "Уучлаарай" гэж тэр шивнэв. "Хатагтай биений хачин үнэртэй, тэр хүжээр дардаг."
  
  
  Би толгой дохин суулаа.
  
  
  Хатагтай Васари тэр эмэгтэйд "Шивнэж, хөлийн үзүүртэй байхаа боль" гэж хэлэв. "Чи биднийг түр ч гэсэн ганцааранг нь орхиж болно."
  
  
  "Тийм ma'am." Тэр эргэж хараад өрөөнөөс гарав. "Та сайхан харагдаж байна" гэж хатагтай Васари англиар хэлэв. "Намайг энэ хиймэл үсийг тайлахад дургүйцэх үү? Маш халуун ".
  
  
  "Мэдээж үгүй" гэж би хариулав.
  
  
  Тэр бахирсан уруулаа жимийж, улбар шар өнгийн хиймэл үсээ толгойноос нь авав. Тэр бараг халзан байсан бөгөөд энд тэндгүй сэгсэрсэн буурал үстэй байв. Хиймэл үстэй тэрээр миний харж байсан хамгийн хачирхалтай эмэгтэй байв. Хиймэл үсгүй тэрээр гунигтай хөгшин эмэгтэйн шог зураг байв. Хачирхалтай нь би түүнд таалагдсан.
  
  
  "За" гэж тэр хөгшин хүний хэврэг хоолойгоор хэлэв. "Таныг мэдээлэл авах гэж ирсэн гэдгийг би ойлгож байна." Энэ яриа түүний амьсгалыг таслав.
  
  
  "Үнэхээр, хатагтай" гэж би хариулав.
  
  
  "Намайг Нелли гэж дуудаарай."
  
  
  "Нэлли?" - Би итгэлгүйхэн асуув.
  
  
  “Аав маань англи далайчин байсан. Итали ээж маань эсэргүүцсэн ч надад Нелли гэдэг нэрийг өгөхийг шаардаж байсан."
  
  
  Тэр нимгэн, будсан уруулаа жимийсэн мэт инээмсэглэв. "Намайг их дур булаам эмэгтэй байсан гэвэл чи итгэх үү?"
  
  
  'Мэдээж.' Миний хоолой нөхөрсөг сонсогдсон гэж найдаж байсан.
  
  
  "Намайг арван долоон настай байхад Венецийн язгууртан гэрлэх санал тавьсан" гэж тэр хашгирав. 'Би татгалзсан. Харж байна уу, би бизнесийн гэрлэлтээс илүү ихийг хүсч байсан.
  
  
  Би юу хэлэхээ мэдэхгүй байсан болохоор чимээгүй байлаа.
  
  
  “Би энэ байшинг байгуулахдаа Европын хамгийн нэр хүндтэй эрчүүд болох ноён Картерыг дайлсан. Охид маань төрийн зүтгэлтэн, өндөр албан тушаалтнуудыг мэддэг байсан. Нэг сайдын нэрийг Итали даяар мэддэг байсан. Тэр хэзээ ч охидтой унтаж байгаагүй. Тэр тэдний хувцсыг тайлж байхыг хараад дараа нь өөртэйгөө тоглож байхдаа өмнө нь нүцгэн зогсохыг хүсэв. Хүн бүр ямар хүсэл тэмүүлэлтэй байдгийг та хэзээ ч мэдэхгүй."
  
  
  Тэр ярианаас болж аль хэдийн амьсгал нь тасарсан байв. "Хожим нь" гэж тэр хэлэв, "Газар доорх ертөнцийн төлөөлөгчид энд байнга ирдэг байсан. Мафиоз болон бусад. Би бүгдийг нь мэддэг байсан, ноён Картер. Надад маш их зүйл хэлсэн ч би дуртай хүмүүсийн тухай мэдээллийг хэзээ ч зарж байгаагүй."
  
  
  Өрөөн доторх өмхий үнэр хамрын нүхийг минь хүртэл таслав. Үрчлээстэй маск үргэлжилсээр. "Чи хүний тухай асуух гэж ирсэн."
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  'Түүний нэр?'
  
  
  "Рокко Барзини".
  
  
  Үрчлээтсэн арьсан дээрх нүд миний хажуугаар удаан харснаа нүүр рүү минь буцав. "Би түүнийг мэднэ. Үүнд ямар мэдээлэл орсон бэ? '
  
  
  "Чи түүнийг хаанаас олохыг хэлж чадах уу?"
  
  
  "Магадгүй" гэж сөөнгө хоолой хариулав. "Хэрэв мэдээлэл таны хувьд маш их үнэ цэнэтэй юм бол."
  
  
  "Надад мөнгө байна" гэж би хэлэв.
  
  
  -Хорин мянган лир үү?
  
  
  Би эргэлзэв. Энэ нь маш их мөнгө байсан ч Нелли Васаритай наймаалцах боломжгүй гэсэн санаа надад төрсөн.
  
  
  "Зүгээр дээ."
  
  
  "Энэ чамд байгаа юу?"
  
  
  Би халаасандаа гараа хийж, нэг боодол лир гаргаж ирээд, хорин мянга тоолж, Нелли рүү мөнгөө өглөө. Бүсгүй аван хөгшин болхи хуруугаараа дахин тоолоо. Бүсгүй дуусаад дансаа нүд рүү нь ойртуулж, цаасны сийлбэр, бүтэцийг судлав.
  
  
  Би асуусан. - "Та сэтгэл хангалуун байна уу?"
  
  
  "Та миний ажилд хэтэрхий болгоомжтой байж болохгүй" гэж тэр хариулав, "Америкчуудтай харьцахдаа ч гэсэн. Гэхдээ чиний мөнгө зүгээр байгаа болохоор би чамд тэр шимэгч Рокко Барзинигийн талаар мэддэг бүхнээ хэлье.
  
  
  Тэр мөнгийг буйдангийн дэргэдэх сийлбэртэй дорно дахины ширээн дээр тавиад, мөрнийх нь зөөлөн мах нааш цааш найгана.
  
  
  “Барзини энд үе үе ирдэг байсан. Тэр миний охидтой харьцдаг бяцхан хулгайч байсан. Тэр шоронд байсан. Тэрээр ихэвчлэн Ромд ажиллаж амьдардаг ч заримдаа хэдэн жилийн турш алга болдог. Тэрээр Неапольд хэсэг хугацаа өнгөрч, биеэ үнэлэлт, хар тамхинд дуртай болжээ. Саяхан тэр Жованни Фарелли гэдэг нэртэй хүнтэй хамт Ром руу буцаж ирэв."
  
  
  "Би үүнд итгэхгүй байна" гэж би хэлэв. Гэхдээ би Жинагийн түүхээс нэрийг нь санав.
  
  
  “Ноён Картер, Ромын цагдаа бүр энэ нэрийг мэддэг. Тэрээр баян хүн бөгөөд хэд хэдэн хууль ёсны бизнес эрхэлдэг. Хамгийн ашигтай нь амжилттай бүтээн байгуулалт, барилгын компани болох Makelaardij Farelli юм. Гэвч энэхүү нэр хүндтэй фасадны ард Синор Фаррелли бол хар тамхины наймаачин болон бусад хууль бус бизнес эрхэлдэг газар доорх ертөнцийн удирдагч юм. Тэрээр мафиоз ноён Картертай холбоотой бөгөөд жил орчмын өмнө Венецид болсон урлагийн хулгайтай нэр нь холбоотой.
  
  
  "Сонирхолтой" гэж би бувтналаа.
  
  
  "Рокко Барзини Ром руу буцаж ирэхэд тэрээр Фарреллигийн бие хамгаалагч байсан."
  
  
  'Үнэнч. Тэгээд Фаррелли Ромд амьдардаг юм уу?
  
  
  "Синьор Фарелли олон байртай" гэж тэр хашгирав. “Тэр хотод байртай ч бараг очдоггүй. Түүнд Ромын хойд хэсэгт байрлах вилла, Капри хотод өөрийн эзэмшдэг зочид буудлын иж бүрдэл бий. Жилийн энэ үед тэрээр бараг үргэлж Каприд байдаг.
  
  
  Тэр шилийг аваад анхилуун үнэрийг өрөөнд цацав. Шингэн үсийг нь чийгтэй, зөөлөн гэрэлд гялалзуулж орхив. Тэр анхилуун үнэрийг үнэрлэж, хамрын нүх нь сэгсэрч, дараа нь хүчтэй ханиалгав.
  
  
  Би асуусан. - "Чи зүгээр үү?"
  
  
  "Тийм ээ, тийм" гэж тэр хэлэв. -За залуу минь.
  
  
  "Барзини, Фаррелли хоёр Капри дахь зочид буудалд байж болно гэдэгт та итгэж байна уу?"
  
  
  “Их магадлалтай, ноён Картер. Зочид буудал нь "Цезарь Август" нэртэй бөгөөд арлын төвд байрладаг."
  
  
  "Чи надад их тусалсан."
  
  
  "Би хүнийг үргэлж мөнгөөр нь үнэлдэг." Түүний будсан, арьсан ам нь ёжтой инээмсэглэв.
  
  
  Би явахаар бослоо.
  
  
  "Чи охины төлөө арван таван мянган лир төлөх ёстой" гэж хатагтай Васари дуугарав. "Та доод давхарт төлж болно. Эргээд ирээрэй, ноён Картер.
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв.
  
  
  Хонгилд би гүнзгий амьсгаа авлаа. Доод давхарт байсан би хар үстэй бүсгүйд Мариятай хэсэг хугацаагаар суусны төлбөрийг өгөөд гараад явлаа. Гадаа цэвэр агаар хэзээ ч ийм сайхан үнэртэж байгаагүй.
  
  
  Тэр надад жаахан цаашаа өргөн чөлөөнд такси олно гэж хэлээд тэр зүгт алхлаа. Хүйтэн үдэш, сайхан үдэш байлаа. Гэтэл дараагийн блокийн дундуур хөлийн чимээ сонсогдов. Би эргэж хартал хоёр залуу хурдан ойртож ирж байна.
  
  
  Надад ямар нэгэн аюул тулгарсан гэдэгт итгэх ямар ч шалтгаан байгаагүй ч тэднийг ойртоход би байшингийн хананд шахав. Тэд удааширсан. Тэдний нэг нь миний хажуугаар, нөгөө нь миний хажуугаар өнгөрөв. Тэгтэл хажуугаар нь явж байсан хүн эргэж хараад намайг таслав. Би Нелли Васаригийн гэрт харсан царайг таньсан юм шиг санагдав.
  
  
  "Фер мар!" - гэж тэр хэлээд намайг мэдэгдэхүйц зогсоов.
  
  
  Надад сонголт байсангүй. "Би "Юу болсон бэ?" Гэж асуув.
  
  
  Би яарч байсан.
  
  
  - Та хатагтай Васаритай юу ярьсан бэ? - гэж өөр нэг булчинлаг хүн англиар асуув.
  
  
  Би тэр хүний дөрвөлжин, толботой царайг хараад гэнэт л люгер болон стилетто өсгийтэй гуталгүй нүцгэн санагдсан.
  
  
  "Тэр бол миний эртний найз."
  
  
  Том хүн архирлаа. Та тэнд хэзээ ч байгаагүй, эрхэм ээ.
  
  
  Би түүнийг түлхсэн. - 'Нүү!'
  
  
  "Та хатагтайтай юу ярилцаж байгаагаа хэлэх хүртэл биш" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би аль хэдийн хэлсэн. Энэ бол хуучин нөхөрлөлийн шинэчлэл байсан юм." Би тэдний хажуугаар өнгөрөхийг хүссэн.
  
  
  Нэг булчинлаг эр миний толгой руу цохив. Түүний нударга гэдсийг минь нэвтлэхийг зөвшөөрсөн нөхрийнх нь дээр би уналаа. Хоёр цохилтын хослол намайг хэсэг хугацаанд цохив. Би байшин руу хүчтэй цохиж, загас шиг амьсгаа авав. Өөр нэг нударга над руу ирж байгааг хараад бултах гэж оролдсон ч хацар руу нь хурдан цохив. Хэдэн хормын дараа намайг араас барьж авлаа. Миний өмнө салхин цэцэг өвчний ул мөртэй царай хөдлөв.
  
  
  "Энэ ярианы талаар бидэнд хэлээч" гэж тэр гэнэт хэлэв.
  
  
  'Там руугаа тонил.' - Би гаслав.
  
  
  Миний цээж рүү нударгаараа цохив. Цохилтоосоо болж эдгэрч амжаагүй байтал нүүрэндээ хоёр дахь удаагаа цохилоо. Би толгойгоо хажуу тийш хазайлгахыг мэдэрсэн. Эдгээр дээрэмчид эд зүйлээ мэддэг байсан. Тэд миний хайж байсан эрчүүдтэй ямар ч холбоогүй байсан байх, гэхдээ энэ нь одоогоор тийм ч их өөрчлөгдөөгүй.
  
  
  "Боль" гэж тэр архирав. Би ирний гялбаа, дараа нь хамрын доор барьсан стилетто харав.
  
  
  "Хэл, тэгэхгүй бол би чамайг таслах болно!"
  
  
  Би дахин амьсгалж чадсан. "За" гэж би хэлэв. - Би хэлье. Хутга алга болоогүй, харин хөдөлгөөнгүй хэвээр байв.
  
  
  Одоо би хүчээ авлаа. Хутганы нарийн ир миний зүүн нүднээс ердөө гурван инчийн зайд байсан. Би юу хийж байгаагаа маш сайн мэдэх ёстой байсан.
  
  
  "Бид түүний бизнесийн талаар ярьж байсан" гэж би хүндээр амьсгалсан хэвээр хэлэв. Би баруун хөлөө хөдөлгөж, хөлнийх нь дунд байхаар болов. "Хатагтай Васаригийн компани уу?" - гэж тэр сэжиглэн асуув. "Яагаад?"
  
  
  Нөгөө хүн миний гарыг арай бага атгасан.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би арга хэмжээ авахад бэлдэв. "Харж байна уу, би түүнээс Миланд байшин нээхийг хүсэх гэсэн юм."
  
  
  'Аль? Хатагтай Васари хэзээ ч..."
  
  
  Би том биетэй хүнийг нэг алхам урагшлуулаад баруун өвдгөө түүний сүв рүү хүчтэй түлхэв. Түүний царай гажуудсан. Тэр стилеттог гудамжинд унагав. Би хөлөө буулгаж байтал баруун хөлөөрөө том биетэй хүний хөлийг гишгэв. Тэр хашгирч, тэврэлт нь суларлаа. Би бүх чадлаараа түүний цээжийг зүүн тохойгоороо цохив. Би сүйрэл сонссон. Тэр хашгиран хажуу тийшээ унаад бидний араас хана мөргөсөн.
  
  
  Нөгөөх нь намайг цохисон. Би зүүн гараараа цохилтыг хааж, баруун гараараа цохилтыг буцааж өгсөн. Тэр газарт унахдаа стилетто руугаа гараа сунгасан ч харанхуйд гулсав. Дараа нь нуруундаа хүчтэй цохилт мэдрэгдэв. Том хүн хананд шахан над руу дахин дайрлаа. Түүний нударга толгойны ар тал руу цохиход би өвдөг сөхрөн унав. Би хажуу тийшээ унав. Хатуу гутал миний нүүр рүү цохилоо. Би түүнийг гарынхаа араар цохиход тэр нисээд одов.
  
  
  Дахиад хажуу тийш өшиглөхөд би чангаар ёолж билээ. Би гутлаараа гараа сунгаад алдчихав. Булчинлаг эр дахин бослоо.
  
  
  "Баста коси!" тэр хэлсэн. "Си сбрихи! Тэр явахаар шийдсэн.
  
  
  Хамтрагч нь араас нь яаран гүйхэд тэд булан тойроод алга болов. Би хэцүүхэн суулаа. Яг л аварга мах бутлуурын дундуур орсон юм шиг санагдав. Миний бие маш хүчтэй өвдөж байсан тул аль хэсэг нь гэмтсэнийг тодорхойлох боломжгүй байв. Би гараа нүүр рүүгээ өргөв. Энэ бол цуст замбараагүй явдал байв.
  
  
  Өвдөлт намдана гэж найдаж хэдэн минут байшингаа налан зогслоо. Би хэтэрхий өөдрөг байсан. Би харанхуй гудамжаар хэдэн зуун ярд бүдэрч, эцэст нь өргөн чөлөөнд хүрэв. Түүний хэлснээр удалгүй такси гарч ирэв. Би түүн рүү залгаад дотогш орлоо.
  
  
  "Ямар чөтгөр вэ!?" гэж жолооч миний царайг хараад дуу алдав.
  
  
  Би түүнд Жина Романогийн хаягийг өгсөн. Тэр намайг аль болох хурдан таксинаасаа буулгахын тулд хурдхан жолоодов. Би шатаар өгсөөд Жинагийн хаалгыг хүчтэй цохилоо. Түүнийг нээхэд нүд нь цочирдсондоо томорчээ.
  
  
  "Диа мио!" гэж тэр хашгирав.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Миний шуу хүндэрч, ам хуурайшаад байв. Би ухаан орохыг хичээсэн. Жинатай уулзсаныхаа дараа би Hawk-г дуу хувиргагчтай утсаар холбогдож энэ тухайгаа хэлж чадсаныг санаж байна. Өглөө залгана гэсэн. Би нэг хөлөө хөдөлгөв. Би даавууны доор өөр махыг мэдэрсэн. Гэдсийнхээ зөөлөн товойсон хэсэг дээр гараа гүйлгэж, гуяны нийлсэн дулаан газар руу чиглэв. Жина над руу эргэв. Түүний зүүн хөх миний хажууд хүрч, хөх нь хажуугаар минь гулсахыг мэдэрсэн. Би даавуун доор гараа сунган түүний зөөлөн дулаахан арьсанд хүрэв. Өвдөлтийг үл ойшоохыг хичээн хажуу тийшээ эргэлдээд чанга, бөөрөнхий өгзөгөө шахав.
  
  
  "Мм" гэж тэр нүдээ анисан хэвээр хэлэв.
  
  
  Тэр миний биеийг наан бэлхүүсээр минь тэврэв. Дараа нь тэр дахин нэг чимээ гаргаад нүдээ анив.
  
  
  'Ник? Та илүү дээрдсэн гэдэгт итгэлтэй байна уу?
  
  
  Би түүний ташааг өөр рүүгээ татахад тэр мөрөн дээр минь гараа шидэв. Түүний хөх нь миний нүцгэн цээжийг дарж байв.
  
  
  "Онцгой юм алга" гэж би бувтналаа. "Гэхдээ байдал удахгүй сайжирна гэдэгт би итгэж байна."
  
  
  Тэр бүтэн уруулаа салгав. Гарч ирсэн хэл нь дулаахан, амттай байв. Түүний хонго над руу зөөлхөн бөхийв. Энэ үнсэлт бидний амьсгаагаа дарав. Жина баруун ташаагаа гуян дээгүүр минь нүүлгэж, миний түлхэлтийг хүлээж авахаар биеийг нь эргүүлэн өргөхөд бид хоёрыг давсан яаран дунд миний бие дэх өвдөлт мартагдсан байв. Тэр над дээр дуртайяа ирсэн бөгөөд нэгэн зэрэг бид оргилд хүрсэн.
  
  
  Тэгээд нуруугаараа хэвтээд амарлаа. Миний хажууд хэвтэж байсан Жина тааз руу харав. Эцэст нь би гараа өргөж, зүүн нүд, баруун хацар дээрх шарханд зөөлөн хүрэв. Тэд хуурай байсан ч миний нүүрний бүх хэсэг өвдөж байв. Ямар нэгэн гайхамшгаар шүд минь байрандаа үлдсэн юм шиг санагдав. Би даавууг тайлж хартал миний бие хэд хэдэн хөхөрсөн байв.
  
  
  "Тэд надад сайн хандсан" гэж би хэлэв, "гэхдээ тэд өнөө өглөө ийм жигд хөдөлж чадна гэдэгт би эргэлзэж байна."
  
  
  "Хөөрхий хүү" гэж Жина аяархан бувтнав. Тэр гараа миний гуян дээр тавив.
  
  
  "Тэд Нелли Васарид төвөг удаагүй гэж найдаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэд үүнийг хийхгүй, Ник. Тэр олон нөлөө бүхий найзуудтай."
  
  
  "Би тэднийг Сициличууд гэж бодсон" гэж би хэлэв. "Хэдийгээр шууд холбоо байхгүй ч одоо болтол Барзини эсвэл Фаррелли үүнийг сонссон"
  
  
  .
  
  
  "Ник" гэж Жина над руу эргэв. "Чи Капри руу явах уу?"
  
  
  Би асуусан. - "Та яагаад үүнийг мэдэхийг хүсч байна вэ?"
  
  
  "Чи өчигдөр шөнө хулгай хийсэн хэргийнхээ талаар надад бүгдийг хэлэхэд чи үүнийг мэдээгүй байж магадгүй, гэхдээ чи намайг чамд туслахыг албадсан" гэж тэр хариулав. "Тэгээд би чамд тусалж чадна. Та надад удаан хугацаанд итгэж байсан одоо надад бүрэн итгэж магадгүй. Би үүнийг Фарреллиг мэднэ. Би чамд түүний эзэгтэй гэж хэлсэн гэдгийг санаарай. Би түүний зочид буудал, өрөө, зуршлыг нь мэднэ. Би чамд хэрэг болж чадна."
  
  
  Би асуусан. - "Чи... Фарреллигийнхантай хэр удаж байгаа юм бэ?"
  
  
  Тэр миний харцнаас зайлсхийв. 'Хэдэн сар. Тэр надад маш их зүйл худалдаж авсан, гэхдээ түүний харгислал нь миний хувьд тэвчихийн аргагүй байсан."
  
  
  "Чи одоо түүний эсрэг надад тусална гэдэгт би яаж итгэлтэй байх вэ?" Би илүү хол байгаагаа мэдэрсэн.
  
  
  Тэр нүдээ анив. "Би Фаррелли нарыг үзэн яддаг, Ник. Та надад итгэж болно гэж тангараглая.
  
  
  Би энэ талаар бодож үзээд туршиж үзэхээр шийдсэн. "За" гэж би "Би чамайг Капри руу аваачина. Интерполын найз маань бидэнтэй хамт ирж байна” гэв.
  
  
  "Би цагдаа авчрах уу?"
  
  
  "Тийм ээ." Тэр зогсов. - "Фаррелли Ватиканыг дээрэмдсэн үү, Ник?"
  
  
  -Тийм боломж бий.
  
  
  "Гэхдээ танай Засгийн газар яагаад үүнд санаа тавих ёстой гэж?" Би түүн рүү бодлогоширон харлаа. “Дээрмийн үеэр манай Засгийн газрын эд зүйлийг хулгайлсан. Та Генийг мэдэх шаардлагагүй болсон. Дахиж надаас битгий асуу."
  
  
  
  
  "За, Ник."
  
  
  Утас дуугарав. Жина босоод өрөөний нөгөө зах руу очин утсаа авлаа. Түүний нүцгэн бие нь дур булаам харагдаж байв. Хэсэг хугацааны дараа тэр эргэж харав. 'Энэ чи.'
  
  
  Энэ нь Hawk байх ёстой. Тэр байсан.
  
  
  "Тэр хэн бэ?" олон километр далайг дамнан архирч байв.
  
  
  Би хатуу, өвдөж буй царайгаа үл харгалзан инээв. "Өө, нэг охин" гэж би гэмгүй хариулав.
  
  
  "Тийм ээ, охин минь!"
  
  
  "Зүгээр дээ" гэж би хэлэв. "Тэгээд би үүнийг цалингийн жагсаалтад оруулсан."
  
  
  "Ямар төвшин хүртэл?" Хоолой нь исгэлэн мэт санагдав.
  
  
  "Чи мэдэж байгаа, би чамаас хэзээ ч үүний төлөө мөнгө авахгүй" гэж би хэлэв. “Би Жинаг түр хугацаагаар ажилд авсан. Тэр намайг тантай ярилцсан чухал мэдээллийн эх сурвалж руу хөтөлсөн.
  
  
  "Чи юу хийж байгаагаа мэдэж байгаа л бол!" Тэр ёжилсон үгээ олох гэж хэсэг зогсов. - "Ник, чамайг сайхан өнгөрүүлсэн гэж найдаж байна."
  
  
  Түүний зорилго тодорхой байсан ч би хайхрамжгүй хэвээр үлдэв. “Өө тийм ээ, эрхэм ээ. Би хамаагүй дээрдэж байна”.
  
  
  "Сонс, чи зүгээр үү? Өнгөрсөн шөнө чи жаахан зодсон сонсогдов.
  
  
  "Би зүгээр" гэж би хариулав.
  
  
  "Бид Иудагийн хавтаст хэрэгтэй танилцсан" гэж тэр үргэлжлүүлэн, "Бид танд мэдээ байна. Хэдэн жилийн өмнө Иудагийн хэрэгт Фареллигийн нэр гарч ирсэн. Тэрээр Англид засгийн газрын зарим бичиг баримтыг хулгайлсан. Фаррелли бол том хүү. Тэр мафиоз эсвэл тэдэнтэй нягт холбоотой."
  
  
  'Тийм ээ. Иудагийн мөрөөдөж байсан хэд хэдэн хулгай дээрмийн хүн хүч, техник хэрэгслээр хангаж чадах тийм залуу."
  
  
  “Би ийм л зүйлд хүрсэн, Ник. Би чамайг Капри руу явсан нь дээр гэж бодож байна.
  
  
  "Би дараа нь Неаполь руу ниснэ."
  
  
  'Зүгээр дээ. Надад мэдээлэлтэй байгаарай. Энэ асуудал бидний бодож байгаагаас ч том байж магадгүй."
  
  
  'Яг.'
  
  
  "Шөнө унтахыг хичээ."
  
  
  Би инээмсэглэв. Хоук ч бас туранхай царайгаараа инээмсэглэж байгааг би мэдэж байлаа. "Тийм ээ, мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв.
  
  
  -
  
  
  Өглөө нь би Интерполын оффист очиж, сүүлийн үеийн үйл явдлын талаар Тони Бенедеттод мэдэгдэв. Түүнд Фарреллигийн талаар хатуу баримт бичиг байсан. "Ноён Ж." Огноо нь AX заалтаас хожуу байсан.
  
  
  "Иуда, Фаррелли хоёр сайн найзууд болсон бололтой" гэж Тони хэлэв.
  
  
  Би хариулсан. - "Фарреллигийн хувьд би мэдэхгүй." "Гэхдээ Иудагийн найз хэн ч биш. Тэр зөвхөн бизнесийн хэрцгий харилцаатай байдаг." Би файлуудтай хавтас руу харлаа. “Иуда бол бүхэлдээ хүн биш, чи харж байна уу, тэр залуу байхдаа ослоор гараа алдсан бөгөөд мах цустай төстэй хиймэл гартай боловч цул гангаар хийсэн “арьс” дор байдаг. Эдгээр гар нь хүнийг бэлэгддэг. Тэр нэг удаа тэдэнтэй хамт намайг алах шахсан.
  
  
  "Түүнд дахин боломж олгохгүй байгаасай гэж бид залбирах болно" гэж Тони хэлэв.
  
  
  "Чи Капри руу явахад бэлэн үү?"
  
  
  'Тиймээ. Манай онгоц хэдэн цагт хөдлөх вэ?
  
  
  'Дөрвөн цагт. Нэг цагийн дараа бид Неапольд, орой эрт арал дээр байх болно."
  
  
  
  
  Цэцэгээр дүүрсэн цасан цагаан арлын дээгүүр фуникулёроор Капри хот руу явахаас өмнө дахиад нэг цаг гэрэлтэй байлаа. Арал нь маш жижиг байсан тул кобальт цэнхэр далай хотын бараг хаанаас ч харагддаг. Нарийхан, эргэлдсэн чулуун гудамжууд нь бусад давхрага руу өгсөж, уруудах тоо томшгүй олон шаттай байв. Жуулчид төв дэх жижиг талбайг дүүргэж, нар жаргах үед Синзано ууж суув. Талбайгаас хоёр блокийн зайд Цезарь Август зочид буудал, үүдний дээгүүр бугенвилла бүхий том үзэсгэлэнтэй барилга байв.
  
  
  "Тийм л дээ" гэж бид түүний өмнө зогсоход Жина хэлэв. “Фарреллигийн амьдардаг өрөө гуравдугаар давхарт байдаг. Эндээс та тагтыг харж болно. Фаррелли тэнд байхдаа хоёр бие хамгаалагчтай байдаг ч та тэдний нэгийг л харж болно. Танихгүй хүмүүс ирэхээр хоёр дахь нь нуугдана. Зочны өрөөний гаднах жижиг өрөөнд үргэлж цоожтой төмөр ширээ байдаг. Үүнд чухал зүйл байж магадгүй." Дараа нь тэр "Фаррелли ирэхэд чи юу хийх гэж байна?"
  
  
  "Бидний хэн болохыг аль болох удаан хадгалаарай" гэж би хариулав. “Бид арал дээрх газар эсвэл байшингийн талаар олж мэдэх боломжтой. Мэдээжийн хэрэг, түүнийг баривчлах хангалттай нотлох баримт бидэнд байхгүй тул түүнийг байхгүй гэж найдаж байна. Иуда бол надад хэрэгтэй хүн. Түүнд миний хайж байгаа зүйл байгаа гэж найдаж байна." Дараа нь: "Чи дээшээ гарч болохгүй."
  
  
  "Яагаад болохгүй гэж, Ник? Чамайг асуухад би коридорт хүлээж чадна.
  
  
  "Үгүй ээ, энэ хэтэрхий аюултай. Та нар талбайн кафед орж архи уу” гэсэн.
  
  
  "За" гэж Жина урам хугаран хэлэв.
  
  
  "Хэрэв та нэг цагийн дотор биднээс сонсохгүй бол Парадисо зочид буудлаас өрөө аваарай."
  
  
  'Би хийх болно.' - Тэр мөрөө хавчаад талбай руу алхав.
  
  
  Тони инээмсэглэн толгой сэгсэрлээ. "Сайн мэдээлэгч, Амико" гэж тэр над руу нүдээ ирмэв.
  
  
  "Чи Нелли Васариг харах ёстой байсан" гэж би хэлэв.
  
  
  Тони бид хоёрын нэгэн адил нөхцөл байдалтай тулгарах үед бид мэдрэмжээрээ тоглох ёстой байсан. Эхний 2-3 нүүдлийн дараа маш их боломж байгаа учраас шатар тоглоод байгаа юм шиг. Тиймээс бид маш урьдчилсан санаануудаар байр руугаа явлаа. Бид хариу ирэхгүй гэж найдаж тогшлоо. Гэтэл хаалга онгойж нэг охин зогсож байхыг харлаа. Тэр цагаан алт шаргал үстэй, махлаг уруул дээрээ ягаан уруулын будагтай байв. Бүсэлхийгээр нь өдөөн хатгасан сул бэхэлсэн цэцэгсийн хээтэй гэрийн пальто нь түүний тансаг муруйг нуусангүй. Тэр хүрмнийхээ доор нүцгэн байгаа нь илт байв. Түүний урт муруй хонго, том хөх нь түүний хүнд алхам болгонд булангийн эргэн тойронд сэтгэл татам харагдана. Мөн сөөнгө бувтнаж, тогтворгүй алхмуудаас харахад түүнд гартаа барьсан ундаа хэрэггүй нь тодорхой байв. "Ноён Фаррелли энд байна уу?" гэж Тони асуув.
  
  
  "Үгүй" гэж тэр Скандинав аялгатай англиар "Ноён Фаррелли энд алга." Тэр хаалга налан, халаадных нь нугалаа улам бүр мултарсан байв.
  
  
  "Уучлаарай" гэж би түүний шүүслэг биеийг харахгүйг хичээн хэлээд "Бид үүнийг харах гэж нэлээд хол явсан. Бид өөр хэнтэй ярилцах вэ?
  
  
  "Чи надтай ярьж болно, дарга аа" гэж тэр инээмсэглэв. "Би энд урьдын адил ганцаараа байна." Тэр дээлээ бүрэн урахаар шийдсэн мэт гараа хаалганы жааз дээр тавив. Тони над руу хараад үл ялиг инээмсэглэв. "Бид таны урилгыг баяртайгаар хүлээн авч байна, Signora."
  
  
  Тэр бидэн рүү дохиж, хаалгыг нь хаалаа. Өрөө нь тансаг тавилгатай байсан ч цэвэр ариун байдал нь охины гол зүйл биш байсан нь тодорхой. Хаа сайгүй хоосон лонх, дүүрсэн үнсний сав, хагас хоосон шилнүүд байх бөгөөд зузаан хивсэнцэр дээр сонин, зурагтай сэтгүүлүүд дэрлэв.
  
  
  Охин энгийн дохио зангаагаар биднийг суу гэж дохив. 'Та ямар нэгэн юм уумаар байна уу?' тэр согтуу инээв. Би толгойгоо сэгсрэн уруул нь урам хугарсан байдалтай мурийв. "Азгүй байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Шаргал үст Тони бид хоёрын сууж байсан хоёр сандлын эсрэг талын вандан сандал руу бүдэрлээ. Тэр чанга бөгөөд өвдөлттэй санаа алдсаар буйдан дээр унахад бүсний сул зангилаа салж, түүний боловсорч гүйцсэн биеийг таах аргагүй болжээ. Бид Фарреллигийн эзэгтэйтэй нүүр тулсан нь гарцаагүй. "Чи юу хүсч байна?" тэр эмэгтэй асуусан. "Чи надад хэлж болно. Жиованни надад бүх зүйлийн талаар мэдээлсээр байгаа. Түүний хэлсэн үгс албадан сонсогдсон ч тэр миний бодсон шиг согтуу байгаагүй."
  
  
  Тони биднийг арал дээр вилла худалдаж авах хүсэлтэй байгаагаа хэлэхэд би эргэж хараад Жинагийн ярьсан хажуугийн жижиг өрөө рүү харлаа. Суусан газраасаа буланд нь утас тавьсан төмөр ширээ харагдана.
  
  
  Өөрийгөө Херта гэж танилцуулсан шаргал үст бүсгүй "Капри дээр зарагдах вилла маш цөөхөн байгаа бөгөөд хэрэв хэн нэгэн ямар нэг юм зарвал маш өндөр үнээр зарах болно" гэж хэлэв. Ноёдууд үнэтэй зүйлд дуртай юу? Сүүлчийн үгийг санаатайгаар асуув...
  
  
  "Үнэхээр" гэж Тони түүн рүү инээмсэглэн хэлэв. Би хоолойгоо заслаа. - "Герта, би нөгөө өрөөнд байгаа утсыг харж байна. Найз маань манай зочид буудал руу залгаж болох уу? '
  
  
  Тони хөмсгөө зангидав.
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр сөөнгө хоолойгоор хэлэв. "Би чамд гэрлээ асааж өгье." Бүсгүй буйдангаас босч, дээл нь хоромхон зуур гуянаас нь мултарч, шаргал гурвалжингаа нээлээ.
  
  
  Тэр гэрлээ асаахаар нөгөө өрөөнд ороход Тони хөмсгөө өргөв. Тэгээд өөр өрөөнд орохоор хажуугаар нь өнгөрөхөд тэр гарнаас нь атгав.
  
  
  Тэр түүний нүцгэн баруун хөхийг тэвэрч байхыг би харсан. Тэр нааш цааш даллан инээмсэглэв. Тони өрөөнд орж ирээд хаалгыг хаалаа. Герта миний сандал дээр ирээд миний хажууд зогсоод мөрөн дээр минь гараа тавиад: "Чи царайлаг хүн юм" гэж хэлэв.
  
  
  Би түүн рүү харлаа. "Баярлалаа" гэж би хэлэв. -Гэрта надад хэлээч, ноён Фаррелли сүүлийн үед бизнесийн шинэ найзуудтай болсон уу? Би түүнийг шинэ хамтрагчтай болсон гэж сонссон." Тэр гартаа ундаа барьсаар буйдан руу буцаж ирэв. "Жованни үргэлж шинэ царайтай байдаг" гэж тэр удаанаар хэлэв. -Гэхдээ бид зөвхөн Жованнигийн тухай ярих ёстой юу? Эцсийн эцэст та болон таны найз зөвхөн бизнесийн төлөө амьдардаггүй, тийм ээ?
  
  
  "Чи мэдээж их зочломтгой хүн" гэж би түүнийг зогсоолоо. Би Тони тэр ширээг хайж завгүй байгаа гэж найдаж байлаа.
  
  
  -Чи мэднэ дээ, хүмүүс надад таалагддаг. Үргэлж ийм л байсан. Надад тэдний хүссэн зүйл бий. Би чамайг цочирдуулж байна уу?
  
  
  "Огт тийм биш" гэж би хариулав. Тони тэнд юу хийж байгаа юм бэ?
  
  
  'Сайн ажил. Чамайг цочирдоогүйд баяртай байна. Тэгвэл чи яг надтай адилхан. Боломж ирэхэд нь ашиглах ёстой гэдгийг чи мэдэж байгаа биз дээ?
  
  
  "Тийм ээ, тийм" гэж би хажуугийн өрөөний тухай бодон хэлэв.
  
  
  Герта хундагаа шалан дээр тавиад буйдан дээр залхуутай сунилаа. Тони дотогш ороход тэр дээлийнхээ товчийг санамсаргүйгээр тайлав.
  
  
  "Бениссима!" - тэр аяархан хэлэв.
  
  
  Герта бидэн рүү харсангүй. "Би чиний юу хүсч байгааг мэдэж байна" гэж тэр сөөнгө хоолойгоор хэлэв. "Тэгээд та үүнийг хийж чадна. Тус бүр ээлжлэн эсвэл хоёулаа нэгэн зэрэг. Зүгээр дээ, би Жованнид хэлэхгүй.
  
  
  Тони түүний өмнө зогсоод нүцгэн биеийг нь харав. "Ник" гэж тэр хуурай амтай хэлэв, "Бидэнд дахиад хэдэн минут байгаа байх, за юу?"
  
  
  "Үгүй ээ, Тони."
  
  
  -Тэгвэл яв. Дараа уулзъя” гэж хэлэв.
  
  
  "Тони, тэр хэзээ ч эргэж ирнэ!"
  
  
  Тони буйдан руу хараад над руу эргэв. "Талбайд охин таныг хүлээж байх нь танд амархан." Одоо тэр бухимдаж, бага зэрэг ууртай байв. Надад биш, харин нөхцөл байдалд. Тэр миний зөв гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  "Хүссэнээ хий" гэж би "Гэхдээ утсаар авсан мэдээллээ надад өгөөч" гэж хэлсэн.
  
  
  Түүний царай өөрчлөгдсөн. - Уучлаарай, Ник чиний зөв. Тэр Герта руу сүүлчийн удаа удаан харснаа эргэж хараад хаалга руу чиглэв.
  
  
  "Уучлаарай хонгор минь" гэж би нүцгэн охинд хэлэв. "Энэ бол зүгээр л газар эсвэл цаг хугацаа биш."
  
  
  Герта над руу бага зэрэг гайхан харав. "Чи надтай унтмааргүй байна уу?"
  
  
  "Чи бол арлын хамгийн хүсүүштэй эмэгтэй" гэж би "Гэхдээ найз бид хоёрт яаралтай асуудал байна."
  
  
  
  
  Биднийг цахилгаан шатанд байхад Тони чимээгүй байлаа. Бид үүдний танхимд ороход би “Ингэж хар даа, амико. Танд асуудал гарч магадгүй."
  
  
  Тони инээв. "Би зочид буудалд хүйтэн шүршүүрт ордог гэж бодож байна ..."
  
  
  Би асуусан. - 'Энэ юу вэ?'.
  
  
  'Хараач. Тэр эрэгтэй. Энэ бол Фаррелли.
  
  
  Дөч гаруй насны өндөр, бараан эр өөр залуутай хамт үүдний танхимд орж ирэв. Дараагийн удаа олж мэдэхийн тулд би үүнийг сайтар судалж үзсэн. Тэгээд нөгөө таяг бариад гонгинож байгаа залуу руу хараад танив. Ватикан дээрэмдэх үеэр би гуя руугаа буудсан Барзини байсан юм. Хоёр хүн хамгийн ойрын лангуу руу ойртоход би сонины тавиур руу эргэв, ингэснээр Барзини миний царайг харахгүй байв.
  
  
  "Чи надаас асуугаагүй байна уу?" - гэж Фаррелли хүлээн авагчаас асуув.
  
  
  - Үгүй ээ, Синьор Фарелли.
  
  
  'Төгс. Дээд давхарт гурван хүнд хоол илгээ. Tagliatelle alla bognese гэж хэлье.
  
  
  - Би үүнийг зохицуулна, Синьор Фаррелли.
  
  
  Фарелли, Барзини хоёр биднийг анзааралгүй цахилгаан шат руу алхав. Барзини хүнд доголон байсан. Хэдэн хормын дараа лифтний хаалга тэдний ард хаагдав.
  
  
  "Түүний гутал" гэж би хэлэв.
  
  
  "Барзинигийнх уу?"
  
  
  'Тийм ээ. Энэ нь дурдан ултай.
  
  
  
  
  Талбай руу буцах замдаа Тони халааснаасаа цаас гаргаж ирэв. “Би энэ ширээг таны гарт баригдах мастер түлхүүрээр нээж, хоёр сонирхолтой зүйлийг олж мэдэв. Нэг нь Иудагийн хаягтай дэвтэр байв. Би үүнийг тайлсан. Энэ нь таны Ватиканд олсон хоёр дахь нотлох баримтыг баталж байна."
  
  
  Би цаас руу харлаа. "Ахмад аа. Иудас, Сан Марко Импортс, Виа Сашетти, Панчино, Сицили."
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. "Иудагийн төв байр Сицилид байдаг тул дээрэмчдийг тэнд хөлсөлсөн байх."
  
  
  “Энэ нь бидний сонирхол бас тийшээ шилжиж байна гэсэн үг. Хэрвээ хулгайлагдсан эд зүйлс Сицилид байгаа бол бидний хэргийг олох үед миний хэрэг шийдэгдэх болно.
  
  
  "Үнэхээр" гэж би хэлэв, "гэхдээ миний даалгавар биелүүлэхэд тийм ч хялбар биш байх болно. Хэрэв Иудас ваарнаас бичиг баримт олсон бол болохгүй."
  
  
  Амико Тони үргэлжлүүлэн "Цаасыг эргүүл, тэгвэл чи миний хуулсан зүйлийг уншиж болно." Үүнийг тэмдэглэлийн дэвтэрт бичсэн. Энэ нь танд ямар нэгэн утгатай юу?
  
  
  Би зочид буудлын жижиг дэнжний гэрлийн дор зогсоод Тонигийн гар бичмэлийг судлав. Би уншсан: "Леонардогийн бүтээгдэхүүн" дээр огноо.
  
  
  "Энэ бол хулгайлагдсан эд зүйлсийн тухай лавлагаа байх" гэж Тони хэлэв, "мөн Леонардо тэднийг худалдаж авдаг цуглуулагч байж магадгүй."
  
  
  "Магадгүй."
  
  
  Тэмдэглэлийн талаар нэг зүйл миний сонирхлыг татав. Хэрэв энэ нь зүгээр л хулгайлсан эд зүйл тээвэрлэх асуудал байсан бол энэ ваар нь Иудагийн хувийн цуглуулгад зориулагдсан гэдэгт би итгэлтэй байсан тул энэ нь миний хэрэг биш юм. Гэхдээ надад ямар нэг шалтгааны улмаас тэмдэглэл жинхэнэ утга учиртай юм шиг санагдаж байсан - миний хувьд бусдаас илүү!
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  48 цагийн дараа бид Сицилид ирлээ. Арал нь үржил шимгүй, чулуурхаг байсан бөгөөд бүрхэг боловч үзэсгэлэнтэй харагдаж байв. Бид эхний тосгоныг судалж үзээд түүний оршин суугчид гарын авлагад дурдсантай маш төстэй болохыг олж мэдэв. Эрчүүд нэг бол бидний асуултад ойлгомжгүй хариулт өгч, эсвэл биднийг огт тоосонгүй. Хэргийн газар биднийг очиход эмэгтэйчүүд алга болсон. Эцэст нь Тони өвгөнөөс Виа Сашетти хаана байгааг хэлэхийг хүсэв. Энэ нь арлын нөгөө үзүүр рүү хөтөлдөг хад чулуулаг, тэгш бус хуучин зам болж хувирав. Сан Марко Импортыг гадаадын иргэн худалдаж авсан ч нэлээд удсаныг бид мэдсэн. Өвгөний хэлснээр уг барилга далай руу харсан хадан цохион налан зогсож байв.
  
  
  Бид байшинг хамгаалалтад авах нь дамжиггүй гэдгийг мэдэж байсан тул тосгонд такси олно гэж бодоод таксигаар тийшээ очвол шууд л асуудалд орно. Тиймээс бид Иудасын хоргодох газар руу нөгөө талаас завиар очихоор шийдэв.
  
  
  Биднийг очсоны маргааш өглөө нь загасчны завь хөлслөн биднээс бараг хоёр зуун метрийн дээгүүр хар хад сүндэрлэх газар руу явлаа. Бүжиглэж буй завинаас харахад хадан цохио бараг босоо мэт санагдав. Бид жижиг цагаан завиа хадны бэлд нарийхан далайн эрэг дээр тавив.
  
  
  "Магадгүй бид энэ замаар явах ёстой байсан байх, найз минь" гэж Тони санал болгоод, толгойгоо хойш тонгойлгож, бидний дээрх чулууг судлав. "Би хэцүү авиралтыг харж байна гэж бодож байна."
  
  
  Жина бидний хажууд хар элсэн дээр зогсож, шаргал үс нь дэл шиг салхинд хийснэ. "Ник" гэж тэр "Би зөвхөн хөл нүцгэн хаданд авирч чадна."
  
  
  "Чи юунд ч оролцохгүй байна" гэж би хэлэв. "Чи энд завийг хамгаалахаар үлдэнэ."
  
  
  "Үгүй" гэж тэр эсэргүүцэв. Тэр Тони руу эргэв. Тэр мөрөө өргөв.
  
  
  "Эсэргүүцэл байхгүй" гэж би хэлэв. "Чи энэ хаданд авирах гэж байснаас ч илүү бидний хувьд үнэ цэнэтэй юм. Хэрэв та буун дууг сонсвол 15 минут хүлээнэ үү. Хэрэв бидний хэн нь ч ирэхгүй бол завиар яв. Ойлгосон уу?'
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр гунигтай хэлэв. 'Дөрөвний нэг цаг.'
  
  
  "За" гэж би хэлээд инээмсэглэв. “Усан онгоцыг анхааралтай ажигла. Удалгүй тэр бидний цорын ганц сонголт болж магадгүй. Бид нэг цагийн дараа буцаж ирнэ.
  
  
  Бид Жинаг завинд үлдээгээд авирч эхлэв. Бид тосгоноос худалдаж авсан хөнгөн салхины хамгаалалт, резинэн ултай гутал өмссөн байсан бөгөөд Тони мөрөн дээрээ бөмбөг олстой байв. Би бүсэндээ авирах дэгээ өлгөөтэй байсан.
  
  
  Хадан хясааны ёроолд нарийхан ирмэг байв. Бид тэндээс хөтөлсөн замыг сонгосон. Би урагш алхаж, гулгамтгай газар хайж, Тони руу зааж өгөв. Түүний баргар царайнаас Интерпол дахь ажил нь ерөнхийдөө өөр байсныг би мэдэж байлаа. Тони соёл иргэншлийн тав тухыг орхих нь ховор байсан нь баримт юм. Интерпол AX-тай харьцуулахад хэр их мөнгө төлдөг бол гэж би сонирхож байсан.
  
  
  Хадан цохионы голд хүрэхэд хэдхэн минут зарцуулсан ч өөрөөр хэлбэл мэдэгдэхүйц удаашралтай байв. Мөр бараг алга болж, бид ан цаваас гар, хөлөө дэмжих шаардлагатай болсон. Энэ бол эрсдэлтэй бизнес байсан. Одоо бид маш өндөр байсан тул унавал бидэнд юу тохиолдохыг хэлэхэд хэцүү байна. Тэгээд биднийг орой дээрээс гучин фут орчим байхад Тони сул чулуун дээр гулсаж, тэнцвэрээ алдаж, унаж эхлэв.
  
  
  "Гараа сунга!" - Би архирлаа.
  
  
  Тэр баруун гараа тавиад намайг бариад авлаа. Би түүний гарнаас атгахад түүний жин зүүн хөлийг минь тулгуураас унагав. Халтирч хөлөө хөдөлгөх гэтэл унана гэж бодсон. Харин баруун гараараа толгой дээрх хурц чулууг шүүрч аваад чанга атгав.
  
  
  "Хөлөөрөө барих зүйл ол" гэж би архирав. Миний жин чулууг сулруулж эхлэв. Тони дахин хөлөө олоод намайг орхиод зүүн хөлөө дээш нь тавиад түүн дээр түшиглэх хүртэл үүрд мөнх мэт санагдав.
  
  
  "Сайн уу?" - Би хүндээр амьсгалж асуув.
  
  
  "Си" гэж тэр айсан царайгаар архирав.
  
  
  Би Тониг биширдэг байсан. Тэр авирахаас надаас хамаагүй их айж байсан ч эсэргүүцэлгүйгээр авиралтыг эхлүүлсэн.
  
  
  "Тэр хол биш" гэж би хэлэв.
  
  
  Би барьж авах газруудыг сайтар сонгоод үргэлжлүүлэв. Жина нарийхан далайн эрэг дээр нэлээд доогуур хүүхэлдэй болж хувирав.
  
  
  Бид эцэст нь дээш тавин фут орчимд хүрч, Тони миний доор байсан. Түүний үе мөч нь цагаан, уруул нь жимийсэн байв. Би түүнээс олс авч, бүсэндээ барьж авсан авирах дэгээгээр гогцоолоо. Баруун гараараа чулууг чанга атгаад, олсны дэгээ, гогцоог хажуу тийш нь чөлөөтэй унжуулж, бүх зүйлийг хадан хясааны орой руу шидэв.
  
  
  Дэгээ хадны ирмэг дээр алга болжээ. Миний хажууд олс өлгөөтэй байсан. Би түүнийг чирсэн. Хэдэн дециметрийн дараа дэгээ нь ямар нэгэн зүйлд баригдаж зогсов. Би олс татаад Тони руу харлаа. "Бид бараг ирчихлээ" гэж би хэлэв.
  
  
  Түүний царай эргэлзэж байв. Би зангидсан олсыг шүүрч аваад авирав. Гараа атгасаар оргилд гарлаа. Хагас хүрэхэд дэгээ суларч, би гурван дециметр унасан, дараа нь дэгээ дахин баригдав. Уруул, нүдэнд минь хөлс гарч байгааг мэдэрсэн.
  
  
  Би болгоомжтойгоор дээш авирч, эцэст нь орой руу харав. Хориод метрийн зайд San Marco Imports-ын цагаан стукко барилга зогсож байв. Энэ бол байшинг тойрсон өндөр утсан хашааны цаана ургасан хогийн ургамал бүхий цонхтой, нэг давхар намхан барилга байв.
  
  
  Би ирмэг дээр гарч ирэн дэгээ нь хурц чулуунд бэхлэгдсэн газар руу мөлхөв. Би чангалаад Тони руу хараад толгой дохив. Тэр олсоор авирав. Энэ нь түүнд бага зэрэг хүчин чармайлт гаргасан ч эцэст нь тэр үүнийг хийж, миний хажууд суув.
  
  
  "Чамд галзуу санаа байна, Амико" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би мэднэ" гэж би инээвхийлэв. Би хадан хясааны ирмэг дээр гараад Жина руу бид аюулгүйгээр оргилд гарсан гэдгээ мэдэгдэхийн тулд гараа даллав. Тэр хариу даллав. Би чулуурхаг газрыг харав. "Эндээс хагас милийн зайд илүү хялбар зам байна" гэж би Тонид хэлэв. "Бид үүнийг дараа ашиглах болно."
  
  
  "Э Конте" гэж тэр хэлэв. "Би зөвшөөрч байна ".
  
  
  Бид хаалга руу мөлхөв. Амьдралын шинж тэмдэг алга.
  
  
  "Би хурдан харъя" гэж Тони хэлэв. Тэр төмөр хашааны булан руу хөлөрсөн царайтай мөлхөв. Тэр барилгын урд тал руу харан над руу буцаж ирэв.
  
  
  "Гол хаалган дээр нэг харуул байдаг, тэр надад зэвсэглэсэн юм шиг харагдаж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би тэгж бодсон."
  
  
  “Урд нь дор хаяж нэг машин зогсож байсан ч хажуугийн хананд үйлчилгээний хаалга харагдсан. Энэ нь биднийг хамгаалагчид анзааралгүй нэвтрэх боломжийг олгоно гэж би итгэж байна."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. “Гэхдээ би энэ хашаанаас дохиолол байгааг олж мэдлээ. Бид энэ талаар ямар нэгэн зүйл хийх ёстой."
  
  
  Хашааны ёроолд жижиг нүх гаргахын тулд дохиоллын системийг тойрч гарахад дахиад арван таван минут зарцуулав. Дараа нь бид дотогшоо мөлхөж, Тонигийн олж мэдсэн хажуугийн хаалга руу явлаа. Тэнд очиход хамгаалагч биднийг хаалган дээрх байрлалаас харж чадахгүй байгааг бид анзаарсан. Би байшинг сайн харж амжтал хажуугаар нь гулсан өнгөрөв. Тэрбээр товчгүй цамц өмссөн, гартаа АК-47 автомат буу барьсан байжээ. Хаалганы дэргэд жижиг харуулын лангуу байсан; Лангуунд Тонигийн хараагүй зүйл уясан байсан: том Герман хоньчин. Азаар салхи манай зүг рүү үлээж байсан тул нохой үнэртээгүй. Гэхдээ бид үйлчилгээний орцыг нээхэд маш чимээгүй байх ёстой гэдгийг би мэдэж байсан.
  
  
  Бид төмөр хаалганы дэргэд ирэн цоож руу харав. Үүнийг нээхэд хэцүү байсангүй; Тусгай мастер түлхүүрийг ашиглахад хэдхэн минут зарцуулсан. Би хаалгыг болгоомжтой түлхээд дотогшоо харав.
  
  
  "Алив" гэж би Тони руу шивнэв.
  
  
  Бид гар буугаа гаргаж ирээд дотогшоо орлоо. Тони бидний араас хаалгыг хаалаа. Бид жижигхэн байшингийн урд гарах коридорт байсан. Алсын хаа нэгтээ уйтгартай дуугарах чимээ сонсогдов. Тэр доороос ирж байгаа бололтой шат харагдахгүй байв.
  
  
  Бид хоёр гэрийн үүдэнд ирэхэд би Тониг миний хажууд үлдэхийг дохив. Бид нэг төрлийн хүлээн авалтын хэсэг эсвэл оффист оров. Цагаан халаадтай хүн ширээний ард суусан нь надад ямар нэгэн техникч юм шиг санагдав. Буланд нэг хамгаалагч Италийн сонин уншиж байв. Тэдний хэн нь ч биднийг хараагүй, сонсоогүй.
  
  
  Ширээний өмнө тэр хүнийг онгорхой үүдний хаалга, харуулаас тусгаарласан L хэлбэрийн лангуу байв. Би Тони руу толгой дохиход тэр шуудангийн хаалгаар ороход би хамгаалагч руу хэд алхлаа.
  
  
  "Суу" гэж би итали хэлээр хашгирав.
  
  
  Хамгаалагч суудлаасаа үсрэн босч, гар нь ташаандаа буу руу очсон боловч дараа нь миний Люгер цээж рүүгээ онилж байхыг харав. Цагаан халаадтай хүн Тони руу, дараа нь над руу хараад суудлаасаа аажуухан босов.
  
  
  "Иудас хаана байна?" гэж би түүнээс гар буугаа авалгүй, харуулаас харцаа салгалгүй асуув.
  
  
  "Чамд юу хэрэгтэй байна?" - гэж хамгаалагч асуув.
  
  
  "Алив, явцгаая" гэж Тони 38 Береттагаа эрийн нуруу руу шургуулж орхив. "Бидний тэвчээрийг бүү сорь."
  
  
  "Иуда энд байхгүй" гэж тэр хүн хэлэв. Тэр итали хэлээр хариулсан боловч Герман эсвэл магадгүй Скандинав хүн юм шиг санагдав. Одоо тэр бидэн рүү эргэж, бидний царайг анхааралтай ажиглав. Тэр бол хүрээгүй нүдний шилтэй, хүйтэн цэнхэр нүдтэй туранхай хүн байв. Тэр Иудагийн ажилд авдаг хүн шиг харагдаж байв. Гэхдээ тэр техникч байсан бол энд ямар үүрэгтэй байсан бэ?
  
  
  "Та гадаа байгаа харуултай холбогдож болох уу?" Би асуусан.
  
  
  "Тийм" гэж тэр хариулав.
  
  
  "Тэдэнд битгий хэл!" хамгаалагч булан руу гүйв.
  
  
  Би түүн дээр очоод бууг нь үүрнээсээ гаргаж ирээд бүсэндээ хийв. Тэгээд би техникийн ажилтан руу эргэж: "Гадаад байгаа манаачийг ийшээ ор гэж хэлээрэй" гэж хэлэв.
  
  
  "Тэр албан тушаалаа орхиж чадахгүй!"
  
  
  - Тэдэнтэй битгий ярь! - гэж хамгаалагч шаардав.
  
  
  - Дуугүй бай, тэнэг минь! Техникч мөстэй өнгөөр хэлэв.
  
  
  "Ноён Иуда утсаар ярьж байгаа бөгөөд түүнд тусгай заавар өгөхийг хүсч байна гэж хэлээрэй" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр хүн надаас Тони руу харав. "Түүний хэлснээр хий" гэж Тони хэлэв.
  
  
  Техникийн ажилтан ширээний шургуулгыг онгойлгоод дамжуулагч олов. Тэр товчлуурыг дараад: "Карло. Нааш ир. Ноён Иуда таныг түүнтэй утсаар ярихыг хүсч байна.
  
  
  Манаач АК-47-г сугандаа бариад хаалганаас барилга руу алхаж байхад бид чимээгүй хүлээж байлаа. Түүнийг хаалга руу дөхөж очиход буланд байсан харуул “Анхаарал! Тэд зэвсэгтэй!
  
  
  Үүдэнд байсан хүн Тони бид хоёр руу харснаа буугаа өргөв. Би буудаж цээж рүү нь цохисон. Түүнийг хаалган дээр унахад пулемёт чанга дуугарав. Сумнууд сануулга өгсөн хамгаалалтын ажилтны шал, лангуу, цээжийг нэвт оносон байна. Тэрээр хана мөргөж, сууж байсан сандлаасаа унасан. Хоёулаа үхсэн.
  
  
  Би үүдэнд очоод гадагшаа харлаа. Харагдах хүн байсангүй. Би техникийн ажилтан руу эргэж хартал түүний царай цагаан байв.
  
  
  "Одоо алив" гэж би хэлэв. "Иудас үнэхээр явсан уу?"
  
  
  "Би энд ганцаараа байна" гэж тэр хэлэв. Үнэнийг хэлж байгаа нь хоолойноос нь л мэдрэгдэж байлаа.
  
  
  - Олз хаана байна? гэж Тони асуув.
  
  
  "Аль?"
  
  
  "Ватиканы эрдэнэс. Тэд хаана нуугдаж байна вэ?
  
  
  "Өө, чи эрдэнэс энд байна гэж бодсон уу?"
  
  
  Би лангууны араар алхаж, "Люгер"-ийг тэр хүний зүүн чихэнд наав. 'Тэд хаана байна?'
  
  
  Царай нь шохой цагаан болж, амьсгал нь хүндэрч байв. "Би тэднийг агуйн тухай ярьж байхыг сонссон" гэж тэр шүлсээ залгилаа.
  
  
  Би асуусан. - "Ямар агуй вэ?"
  
  
  "Могойн агуй. Энд хаа нэгтээ.
  
  
  "Би үүнийг мэднэ" гэж Тони хэлэв.
  
  
  Би Лугерыг тэр хүний толгой дээр илүү хүчтэй дарлаа. "Энд газар доор юу байна?"
  
  
  Түүний нүүрэнд аймшигтай аймшигтай илэрхийлэл гарч ирэв. "Юу ч биш!" - тэр чангаар хэлэв.
  
  
  Тони бид хоёр бие бие рүүгээ харлаа. Би асуусан. - "Хэрэв эрдэнэс нь ойролцоох агуйд нуугдсан бол бидний доор байгаа өрөөнүүд юу гэж та бодож байна вэ?"
  
  
  "Бид олж мэдэх ёстой гэж би бодож байна" гэж Тони хэлэв.
  
  
  "Түүнийг уя" гэж би хэлэв. "Жина завин дээр гарахад хэдхэн минут л үлдлээ."
  
  
  Би шатыг хайж байх хооронд Тони өөрийнхөө зангиагаар хийсэн амны амыг нь олсоор боож, хүний амыг таглав. Шат байхгүй байсан ч шүүрний шүүгээний хаалгыг онгойлгоход цахилгаан шат харагдав.
  
  
  гэж би хашгирав. - "Алив, Тони!" "Бид доошоо бууж болно."
  
  
  Бид жижиг лифтэнд орж, доороос юу олохыг сонирхож, чимээгүйхэн буулаа. Хэдэн хормын дараа бид нүдээ бүлтийлгэн гарлаа.
  
  
  'Сайн Бурхан!' - гэж Тони хэлэв.
  
  
  "Чиний зөв" гэж би хэлээд чимээгүйхэн шүгэлдэв.
  
  
  Бид гайхалтай газар доорхи цогцолбор руу орлоо. Бид хадан цохионоос бусад бүх чиглэлд коридор, өрөөг харж байв. Биднийг алхаж байхад би нүдэндээ ч итгэсэнгүй. Нэг хэсэг нь бүрэн цөмийн "үйлдвэр"-ийг агуулж байсан бөгөөд зэргэлдээх өрөөнүүд нь холбогдох бүх тоног төхөөрөмж, машин механизмуудыг агуулж байв. Иуда атомын эрдэмтэн болсон! Эцэст нь бид том ширээ, сейф бүхий нэг төрлийн лабораторийг олсон. Тони сейф дээр ажиллахаар болсон бөгөөд тэр баяртайгаар ширээг шалгаж байхад онгойлгож болно гэж хэлэв. Сейфийг онгойлгоход бид хэд хэдэн сонирхолтой бичиг баримт олсон. Тэд ширээн дээр тавив.
  
  
  "Өнгөрсөн зөвшөөрөлгүй урлагийн хулгай" гэж Тони хэлэв. "Иуда, Фаррелли хоёр үргэлж хамт ажилладаг байсан байх."
  
  
  Би сейфнээсээ нэг цаас гаргаж ирээд харлаа. "Бурхан минь" гэж би хэлэв. “Иуда олон жилийн турш НАТО-гийн орнуудаас нууцыг хулгайлсан. Тэгээд эцэст нь тэр атомын бөмбөгөө бүтээхэд хангалттай байсан."
  
  
  "Тийм ч учраас тэр эдгээр дээрэмийг эхлүүлсэн байх" гэж Тони хэлэв. "Энэ төслийг санхүүжүүлэх."
  
  
  Дахиад нэг цаас аваад нэлээд удаан харлаа. "За яахав" гэж би уйтгартай хөхрөв. Энэ бол миний этруск вааранд хийсэн хулгайлагдсан бичиг баримт байв.
  
  
  "Энэ чиний хайж байсан зүйл байсан уу, Ник?"
  
  
  "Тийм ээ." Би цаасаа болгоомжтой нугалаад халаасандаа хийв.
  
  
  "Тэгвэл таны даалгавар дууссан, би энэ агуйгаас урлагийн эрдэнэс цуглуулахдаа бэлэн байх болно" гэж Тони хэлэв.
  
  
  Би түүнд хэдэн бэхэн зурсан зургуудыг өглөө. “Үгүй ээ, миний даалгавар дуусаагүй байна. Бид Иудас энэ баримт бичгийг оросуудад зарна гэж бодсон ч тэр өөрөө үүнийг ашиглаж магадгүй юм шиг байна. Энэ бол миний халаасанд хийсэн баримтын нарийвчилсан зураг юм. Мөн бусад цаасан дээр төхөөрөмжийн дизайны талаархи тэмдэглэлүүд байдаг."
  
  
  "Амико, чи Иудагийн мэдэлгүй хулгайлсан баримт бичигт атомын бөмбөгний нэг хэсгийн зураг байгаа гэж хэлж байна уу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хариулав. Иудас тэсэлгээний хэрэгсэл нь түүний зэвсгийг илүү үр дүнтэй болгоно гэдгийг олж харсан тул үүнийг ашиглахыг хүссэн нь тодорхой байв. Энэ нь мөн Иудагийн бөмбөг жижиг хэмжээтэй, магадгүй зөөврийн бөмбөг байсныг харуулж байна. Зөөврийн бөмбөг ч гэсэн том хотыг бүрмөсөн сүйтгэж чадна гэж бодсон.
  
  
  "Тэр үүнийг ашиглах болно гэж бодож байна уу?" гэж Тони асуув.
  
  
  "Би үүнийг баттай мэдэж байна."
  
  
  "Тэгвэл бөмбөг хаана байна?"
  
  
  Би түүн рүү бодлогоширон харлаа. "Тэсрэх бөмбөг бэлэн болсон гэж бодъё" гэж би хэлэв. “Иудад төхөөрөмж хийж, тэсрэх бөмбөгөнд байрлуулах цаг байсан. Бүх зүйл бэлэн болж, бөмбөг хаа нэгтээ нисч байна гэж бодъё?
  
  
  "Аан" гэж Тони бувтнав.
  
  
  Тэр дахиад нэг цаас аваад судаллаа. - Үүнийг хараач, Ник.
  
  
  Цаасан дээр харандаагаар ямар нэг юм сараачив. Энэ нь итали хэл дээр "Газрын түвшинд дөчин таван километрийн тэсэлгээний радиустай нэг мегатонны гарц" гэж бичсэн байв.
  
  
  "Эзэн минь" гэж би хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ тэр ийм зэвсгээр яах вэ?" гэж Тони асуув.
  
  
  "Би мэдэхгүй" гэж би хариулав. "Гэхдээ тэр юу хүссэн ч ваарнаас зурсан зураг нь түүний төлөвлөгөөг илүү бодит болгосон. Би үүний хариуцлагыг мэдэрч байна."
  
  
  "Дэмий юм" гэж Тони хэлэв. "Ийм гайхалтай шалтгаан, үр дагаврын үйл явдлыг хэн ч урьдчилан харж чадахгүй."
  
  
  Би ширээн доороос унасан хэвлэсэн товхимолыг авлаа. "Энэ сонирхолтой байна."
  
  
  "Юу болсон бэ, Ник?"
  
  
  "Италийн шугамын хөлөг онгоцны хөдөлгөөний хуваарь." Би товхимолын нүүрэн дээрх аялалын хөлөг онгоцны жагсаалтыг хараад толгойд нэг нэр орж ирснийг олж харав. "Энд Леонардо байна."
  
  
  Тони нүдээ цавчиллаа. "Леонардо." Хүлээгээрэй, бид..."
  
  
  "Фаррелигийн тэмдэглэл" гэж би түүнд санууллаа. - Та үүнийг тайлсан. Түүнд "Леонардогийн бараа" гэж бичээд дараа нь болзсон байна. Өчигдөр байсан.
  
  
  "Леонардод сайн зүйл" гэж Тони удаанаар давтан хэлэв. "Че диаволо, найз минь. Та энэ тэмдэглэлд хамаарах гэж бодож байна уу ..."
  
  
  "Надад магадлалтай юм шиг байна." Би хавтсыг нээгээд янз бүрийн хөлөг онгоцны явах огнооны жагсаалтыг олов. "Леонардо"-ны хажууд огноог улаанаар дугуйлжээ. Хэдэн тоо байгааг хараад амьсгаа дороо хараал урсгалаа.
  
  
  Тони миний мөрөн дээгүүр харан над руу харав. "Яг" гэж би хэлэв. “Леонардо дөрөв хоногийн дараа дахин далайд гарна. Түүний онгоцонд атомын бөмбөг байгаа байх. Тэгээд тэр Нью Йорк руу явна."
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Дараа нь Жина бид хоёр Ром руу буцсан. Тони Бенедетто Интерполын хамт ажиллагсдаа хүлээж, Ватиканы эрдэнэсийг Иудасын агуйгаас авахаар Сицилид үлджээ. Тэрээр Сицилийн цагдаа нарт техникээ аль хэдийн хүлээлгэн өгсөн байсан бөгөөд Жованни Фарелли, Иудас хоёрыг гарч ирэнгүүт нь баривчлахын тулд Ром, Капригийн цагдаа нараас тусламж авахыг Ром дахь Интерполоос хүссэн байна.
  
  
  Жинагийн өрөөнөөс бид онгоцны буудал руу утасдаж, маргааш өглөө нь Неаполь руу нисэх онгоцонд захиалгаа өглөө. Леонардо онгоц Неапольд байсан бөгөөд тэндээсээ Нью Йорк руу ниснэ.
  
  
  Үдээс хойш би Хоктой холбоо барьсан. Би бичиг баримтаа буцааж авсныг сонсоод тэр баяртай байсан бөгөөд Иудас тэсэлгээний төхөөрөмжийг асаасан гэж хэлэх хүртэл сэтгэл санаа нь сайхан хэвээр байв.
  
  
  "Юу?"
  
  
  "Тэр энэ атомын бөмбөгийг Леонардо хөлөгт тавьсан гэж би бодож байна, тэгвэл хөлөг Нью Йорк руу явна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Сайн бурхан" гэж Хок бувтнав. "Тэр энэ бөмбөгийг энд ашиглах бодолтой байгаа гэж бодож байна уу?"
  
  
  "Би өөр юу ч төсөөлж чадахгүй байна" гэж би хариулав.
  
  
  Урт чимээгүй байдал зөвхөн Хаукийн нөгөө талаас хүнд амьсгалахад л эвдэв. Би гүнзгий амьсгаа аваад цааш үргэлжлүүлэхдээ нөхцөл байдал шал өөр гэдгийг мэдсэн бол улаан өнгөтэй харагдуулах бодолгүй байлаа.
  
  
  “Түүний бүтээсэн бөмбөг арван таван миль тэсрэх радиустай гэдгийг та мэднэ. Хоёрдогч болон гуравдагч цочролын долгионыг дурдахгүй өнгөрч болохгүй. Миний олсон төлөвлөгөөнөөс харахад тэр станцын сейфэнд хадгалах хэмжээний жижиг бөмбөгийг хэдхэн хоногийн дотор хийж чаджээ. Гэхдээ хэмжээ нь сүйтгэгч хүчинтэй огт хамаагүй...”
  
  
  "Тийм ээ, би үүнийг ойлгож байна, Картер. Үргэлжлээрэй" гэж Хок хэлээд миний түүнд хэлсэн баримтуудад эгдүүцсэн.
  
  
  "Иудагийн хийх ёстой зүйл бол бөмбөгийг усан дээгүүр хаях явдал байв. Дараа нь Нью-Йоркийн боомтын ёроолд хэдэн өдөр, хэдэн долоо хоног хэвтэж магадгүй. Магадгүй хэдэн сар. Түүнд тэсэлгээний төхөөрөмж байгаа тул түүнийг алсын тусгалын тэслэгчтэй хослуулахад л хангалттай. Тэр Филадельфид хээрийн аялалд явж байгаа бөгөөд товчлуур дарахад л хангалттай. Тэгээд... баяртай Нью Йорк."
  
  
  'Гэхдээ яагаад?' - гэж Хок асуув. -Тэр хөлөг онгоцноос бөмбөг хаясан ч хамаагүй, Картер. Би түүнийг яагаад ийм галзуу төлөвлөгөөнд автсаныг мэдмээр байна."
  
  
  "Яагаад гэвэл Иуда галзуурсан, эрхэм ээ. Та үүнийг над шиг сайн мэднэ. Тэр биднийг болон манай улсыг үзэн яддаг; ялангуяа Ниагара дахь сүүлчийн уулзалтын дараа. Магадгүй энэ нь түүний өс хонзонгийн тухай ойлголт байж магадгүй юм - хэн мэдлээ.
  
  
  'Өшөө авах уу?' - гэж Хок хашгирав, одоо тэр Иудагийн гажуудсан зан чанарын тухай миний санаатай тулгарсандаа бараг л уурлаж байв. "Арван сая хүнийг алах уу, Картер уу? Ээ бурхан минь, хүн минь, энэ зүйл үнэхээр гараас гарахаас өмнө бид түүнийг зогсоох хэрэгтэй. Чи энэ бөмбөгийг олох хэрэгтэй, Картер. Бас мэдээж Иуда."
  
  
  "Би мөрийцье" гэж би хурдан хэлэв. "Гэхдээ энэ нь ямар нэгэн тайвшрал юм бол Иудас бидний нууц тэслэгчийг хэнд ч өгөөгүй гэдэгт мөрийцье." Наад зах нь одоохондоо. Лабораторид олсон баримт бичгүүдийг анхааралтай уншсаны дараа тэрээр төлөвлөгөөгөө ажилчдадаа хэд хэдэн хэлтэрхийгээр дамжуулсан байх гэж сэжиглэж байна. Ингэснээр төхөөрөмжийг бүхэлд нь хэн ч мэдэхгүй; Хүн бүр зөвхөн нэг хэсгийг нь мэддэг. Бид Иудасыг барьсны дараа энэ талаар санаа зовох хэрэггүй болно гэж найдаж байна."
  
  
  "Хэрвээ Нью-Йорк түрүүлж дэлбэлэхгүй бол та хэлэх гэсэн юм."
  
  
  "Үнэхээр эрхэм ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Алив, Ник. Леонардо яг хэзээ Нью-Йоркт ирэхийг надад мэдэгдээрэй, тэгвэл хэргийн газар агентууд байх болно. Усан онгоц энд ирэхээс өмнө та бөмбөгийг олж болно. Үгүй бол би олон хүнд анхааруулах хэрэгтэй болно."
  
  
  "Би мэднэ."
  
  
  
  
  
  Намайг залгаж дуусаад Жина бид хоёр Итали дахь оффис руу явлаа. Дарвуулт онгоцны хуваарь саяхан өөрчлөгдсөн тул би Неаполь боомтын дарга эсвэл Италийн шугамын төлөөлөгч рүү очих ёстой гэж хэлсэн.
  
  
  Жинагийн дуртай ресторанд үдийн хоол идчихээд бид түүний өрөөнд буцаж ирлээ. Маргааш өглөө болтол би юу ч хийж чадсангүй, дараа нь онгоц Неаполь руу хөдөлсөн. Би бас Жинад суудал захиалсан ч түүнд хэлээгүй л байна.
  
  
  Уугаа асгасны дараа тунгалаг унтлагын хувцас өмссөн Жина миний хажууд ирээд жижиг буйдан дээр суун гарыг минь налаа.
  
  
  "Энэ бидний сүүлчийн шөнө байх уу, Ник?"
  
  
  Би тэр хар нүд рүү хараад Жина Романо миний төлөө ямар их зүйл хийснийг ойлгов. Хэрэв бид салвал би түүнийг маш их санах байсан. Энэ бол миний ажилд алдаа байсан. Та сэтгэлийн хямралд орж чадахгүй. Зүгээр л өвдөж байна. Тэгэхээр энэ бидний сүүлчийн шөнө байсан нь дээр байх. Гэхдээ AX-д Жина хэрэгтэй хэвээрээ л байлаа.
  
  
  "Үнэнийг хэлэхэд энэ бол бидний сүүлчийн шөнө биш" гэж би хариулав. Энэ нь хэрэв та AX-д дахиад хэсэг хугацаанд ажиллахыг хүсч байвал."
  
  
  "Өө тийм, би тэгж бодож байна" гэж Жина хэлэв. Тэр намайг үнсэв - миний цусны даралт огцом өссөн.
  
  
  "Чамайг хэт автахаасаа өмнө энэ ажил ямар байдгийг харах хүртлээ хүлээнэ үү" гэж би инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  "Би чамтай үлдэж болох уу?"
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "Тэгвэл бүх зүйл сайхан болно."
  
  
  Би түүний тунгалаг унтлагын даашинзны доор барайж байсан хөхийг нь харлаа. Иудад анхаарлаа хандуулах нь тийм ч амар байгаагүй."
  
  
  "Жина" гэж би "Чи миний чамаас нууж байсан зарим зүйлийг мэдэх хэрэгтэй."
  
  
  Тэр миний тайлбарыг хүлээсээр нухацтай харав.
  
  
  "Бид Леонардогийн усан онгоцны хуваарийг шалгасан, учир нь бид онгоцонд атомын бөмбөг байгаа гэж үзсэн."
  
  
  "Ник, чи жижигхэн атомын бөмбөгийг хэлж байна уу?"
  
  
  "Нэг төрлийн, тийм ээ." _
  
  
  "Гэхдээ энэ нь Ватикан дээрэм болон Жованни Фареллитэй ямар холбоотой юм бэ?"
  
  
  “Бид Фаррелли ба нэг Иуда, магадгүй ганцаараа Иудас бөмбөгийг Нью-Йорк руу явж байсан хөлөг онгоцон дээр авчирсан гэдэгт бид итгэдэг. Тэд надаас хулгайлсан бичиг баримтаа ашиглан тэсрэх бөмбөг бүтээжээ."
  
  
  "Ник, энэ үнэхээр гайхалтай сонсогдож байна."
  
  
  'Гэхдээ тийм л байна. Иудас тэсрэхээс өмнө би энэ бөмбөгийг олох ёстой. Хэрэв Иудас онгоцонд байгаа бол тэр зүсээ хувиргах магадлалтай. Тэр зүсээ хувиргах мастер болохоор өөрийгөө илчилнэ гэдэгт би итгэж чадахгүй нь. Би нэн даруй бөмбөг хайж эхлэх ёстой."
  
  
  "Тэгээд танд энэ талаар тусламж хэрэгтэй байна уу?"
  
  
  "Би чамаас асуухыг үзэн ядаж байна, Жина. Гэвч Тони Бенедетто Фареллийг хайх завгүй байгаа бөгөөд биднийг хөлөг онгоцон дээр байхад Интерпол миний ажлыг хийх эсэхийг би мэдэхгүй. Чи зөвхөн миний тушаалыг дагах ёстой бөгөөд чамтай хамт миний өмнө хаалттай хэвээр байх хаалгыг даван туулах болно."
  
  
  Тэр миний хажуугаар хэсэг харлаа. "Энэ аюултай сонсогдож байна" гэж тэр аяархан хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ, энэ нь амь насанд аюултай байж болно."
  
  
  "Гэхдээ энэ аймшигт зүйлийг Жованни төлөвлөсөн гэдэгт та итгэх үү?"
  
  
  "Түүнд ямар нэгэн холбоотой байсан байх."
  
  
  Тэр гүнзгий амьсгаа авав. "Би Жованни Фареллийг үзэн яддаг" гэж тэр удаанаар хэлэв. "Хэрэв би түүнийг зогсоохын тулд юу ч хийж чадвал би маш их баяртай байх болно. Гэхдээ," гэж тэр түр зогсоов, "өөр зүйл байна." Миний зээ охин Анна Нью-Йоркт амьдардаг. Тэр миний үлдсэн сүүлчийн хамаатан бөгөөд би түүнд маш их хайртай. Энэ бөмбөгнөөс болж түүний амь насанд ч аюул учрах болов уу?
  
  
  "Их магадлалтай" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн.
  
  
  "Тэгвэл би чамтай хамт явъя, Ник."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Тэгвэл та цалингаа авах болно." Би хундага тавиад түүнийг тэвэрлээ. Түүний ам халуун, тэвчээргүй байв. Оройн даашинзных нь доор хөх нь хатуу байв.
  
  
  "Би чамд хэрэгтэй байгаад баяртай байна, Ник" гэж тэр шивнэв.
  
  
  "Би мөрийцье" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэгээд та надад итгэдэг."
  
  
  Би түүнд хэнд ч итгэдэггүй гэдгээ хэлж болох байсан ч түүний урмыг хугалж, AX-ийн төлөө юу хийх гэж байгааг нь гутаах нь утгагүй байсан. Би түүнийг буйдан дээр түлхэж, бид хамтдаа тэврэлдэж, хэсэг хугацаанд бид Иуда, Жованни Фарелли, эсвэл онгоцон дээрх үхлийн зэвсэгтэй Леонардо хоёрын талаар юу ч тоосонгүй. Жинагийн дулаахан арьс, мэдрэмжийн үнэр, чимээ шуугиан, энхрийлэл, түүний надад бий болгосон архирах там л байсан.
  
  
  Маргааш өглөө нь Неаполь хүрэх богино нислэг байлаа. Бид найман цагийн дараа бууж, онгоцны буудлаас такси бариад шууд Неаполь боомт руу аваачсан бөгөөд тэнд бүх том тансаг суудлын хөлөг онгоцууд ирж, хөдөлсөн. Бид тэнд есөн цагт ирээд боомтын ахмадын өрөөний урд буув. Хэдэн минутын дараа бид түүний туслахын өрөөнд суугаад Леонардогийн тухай ярьж байлаа.
  
  
  - Эрхэм та Леонардо руу явмаар байна уу? гэж залуу асуув.
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  "За, тэр энд байхгүй байна."
  
  
  'Хэрхэн?'
  
  
  "Тэр боомтод байхгүй гэдэгт би итгэлтэй байна, Синьор Картер" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ та түр хүлээвэл би шалгана." Түүнийг оффисоос гарахад Жина над руу харав. - Энэ чинь азгүй биз дээ? тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  "Магадгүй."
  
  
  Итали залуу дотогш ороход түүний суган дор дор хаяж арван кг жинтэй асар том ном байв. Тэр үүнийг ширээн дээр маш ихээр унагав.
  
  
  "Энэ бол, ноён Картер" гэж тэр хэлэв. Леонардо Италийн шинэ шугамын хуваарийн дагуу хоёр өдрийн өмнө далайд гарсан."
  
  
  "Эзэн минь" гэж би гашуун хэлэв.
  
  
  "Хөлөг онгоц Нью Йоркт хэзээ ирэхийг та энд Италийн шугамын оффисоос мэдэж болно."
  
  
  Би асуусан. - "Усан онгоц хэр хол явсан бэ?"
  
  
  Тэр дээш харав. "Хэрэв би зөв санаж байгаа бол энэ бол хурдан хөлөг онгоц юм.
  
  
  Тэнд аль хэдийн тал нь байх ёстой. Би удаанаар толгой сэгсэрлээ. Онгоцонд тэсрэх бөмбөг байсан нь гарцаагүй. Гурав хүрэхгүй хоногийн дараа хөлөг онгоц Нью-Йоркт ирнэ. Би хамгийн ойрын АНУ-ын цэргийн командлал хаана байдгийг санахыг хичээв. Би хурдан утас руугаа орох хэрэгтэй болсон.
  
  
  би сэрлээ. "Баярлалаа" гэж би залууд хэлэв.
  
  
  
  
  Хэрэв танд цэргийн тусламж яаралтай хэрэгтэй бол зөв хүнтэй ярилцах хэрэгтэй. Би энэ хүнийг генерал Макфарлейнээс олсон. Би түүнийг хамгийн ойр байрлах АНУ-ын Агаарын цэргийн хүчний баазад дуудсан. Биднийг ярилцаж байтал нөгөө мөрөнд миний үнэмлэхийг шалгасан.
  
  
  "Генерал, би чамаас асуухыг үзэн ядаж байна, гэхдээ надад Леонардог барьж чадах онгоц байх ёстой."
  
  
  "Тиймээс энэ онгоц удахгүй энд байх ёстой" гэж генерал хэлэв. 'Би мэдэж байна. Танд ямар нэг зүйл байна уу?
  
  
  Богино чимээгүй болов. “Тэд Вашингтон руу нисэхээр бэлтгэж байсан супер ачаа байна. Бид нислэгээ урагшлуулж, танд зориулж богино тойруу хийх болно. Та үүнийг хэвийн гэж бодож байна уу?
  
  
  -Гайхалтай сонсогдож байна, генерал аа.
  
  
  "Онгоц арван нэгэн цагт Неаполь нисэх онгоцны буудалд бууна. Би чамайг танихын тулд онгоцонд сууна.
  
  
  "Сайн байна, генерал" гэж би хэлэв. "Бидэнд хоёр шүхэр, аврах хөлөг хэрэгтэй."
  
  
  Гэж тэр асуув. - "Хоёр шүхэр?"
  
  
  “Надад нэг залуу эмэгтэй байна, генерал аа. Энэ нь AX дээр ажилладаг.
  
  
  “За, бид үүнийг зохицуулна, ноён Картер.
  
  
  -Танд маш их баярлалаа, генерал аа.
  
  
  Онгоцны буудал руу буцах замдаа би Жинагаас онгоцноос шүхрээр бууж байсан эсэхийг асуув. Тэр над руу галзуу юм шиг харав.
  
  
  Би асуусан. -"Чи чадна гэж бодож байна уу?"
  
  
  Тэр санаа алдлаа. Тэр болтол би учрыг нь олох болно.
  
  
  "Бид далай руу үсэрч байгаа тул хуурай газраас арай зөөлөн газардах болно" гэж би хэлэв. “Мэдээж ус руу шүхрэнгүүтээ шүхрээ суллах хэрэгтэй, тэгэхгүй бол асуудалд орно. Бид шүхэрээсээ салсны дараа аврах салтай болно."
  
  
  Би чадна гэж бодож байна” гэж хэлсэн ч тэр сандарсан харагдав. Биднийг онгоцны буудалд ирсний дараахан том оврын тээврийн онгоц ногоон дэвсгэр дээр газардлаа. Генерал, адъютант хоёр Жина бид хоёрыг вокзалын байранд уулзав. Генерал нэгэн цагт нисгэгч байсан өндөр нуруутай хүн байв. Тэр миний үнэмлэхийг анхааралтай харав. Дараа нь тэр над руу инээмсэглэв.
  
  
  “Ноён Картер, Агаарын цэргийн хүчин таныг хэргийн газар аваачна. Энэ нислэг үнэхээр ямар яаралтай вэ?
  
  
  "Леонардогийн онгоцонд генерал, аюултай хүн байгааг л хэлж чадна, бид түүнийг олох ёстой."
  
  
  Генерал Макфарлейн уруулаа жимийв; Тэр илүү ихийг асуухыг хүссэн ч би түүнд хариулж чадахгүй гэдгийг мэдэж байв. Эцэст нь тэр гараа сунгаад "Танд амжилт хүсье" гэж хэлэв.
  
  
  "Баярлалаа, генерал" гэж би хариулав. "Бид одоо явсан нь дээр."
  
  
  Генерал ачааны онгоцондоо буцаж ирээгүй. Тэрээр Неапольд хийх зүйлтэй байгаа бөгөөд үүний дараа бааз руугаа буцна гэсэн. Бид түүнтэй вокзалын барилгын ачааны үүдэнд салах ёс гүйцэтгээд адютантын хамт онгоц руу явлаа. Хөдөлгүүрүүд аль хэдийн ажиллаж байсан бөгөөд бид хүчтэй салхинд онгоцонд суув. Удалгүй биднийг дүрэмт хувцастай хагас арван офицер, эрчүүдтэй танилцуулсны дараа бид хөөрлөө.
  
  
  The Line of Italy бидэнд Леонардогийн аяллын нарийвчилсан төлөвлөгөөг өгсөн бөгөөд бид түүнийг хаанаас олохыг ойролцоогоор хэлсэн. Нэмж дурдахад бид ахмад, ахмад Бертолдитой холбогдож, тэр хоёр шүхэрчин далайд төөрчихгүй байх ёстой гэдгийг мэдэж байсан. Холбоо барихаас өмнөх сүүлийн хагас цагийн дотор онгоц болон хөлөг онгоцны хооронд радио холбоо тогтоогдоно.
  
  
  Нисгэгч Леонардог гүйцэж түрүүлэхэд хэр хугацаа шаардагдахыг тооцоолж, 4-5 цагийг тооцоолжээ. Энэ нь надад маш сайн тохирсон, учир нь цаг хугацаа чухал хүчин зүйл болсон. Машин Францын өмнөд нутгаар нисч байхад бид хүйтэн хоол идсэн. Нэгэнт хоол идчихээд эх газрын Европ ард хоцорчээ.
  
  
  Бид шүхэр хүлээн авч, маш тэвчээртэй америк түрүүч Жинад хэрхэн ажиллаж, цаг нь ирэхэд юу хийхээ харуулсан. Би харж, сонссон.
  
  
  "Тэгээд миний хийх ёстой зүйл бол бөгжөө татах уу? гэж Жина асуув.
  
  
  "Яг тийм ээ, хатагтай" гэж түрүүч хэлэв. "Гэхдээ та эхлээд онгоцноос бүрэн буух хэрэгтэй, үүнийг санаарай."
  
  
  'Тийм ээ. Би арав хүртэл аажмаар тоолох ёстой" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Бүх зүйл сайхан болно гэж бодож байна, түрүүч минь” гэж би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж Жина эргэлзэн хариулав. Тэр өөрт нь өгсөн ногоон өнгийн нислэгийн костюмтай зогсож байхдаа жижигхэн, сул дорой харагдаж байв. Тэр нүүрнээсээ үсээ холдуулав. - "Би энийг хийж чадна".
  
  
  "Зүгээр л тэр бөгжийг битгий тавь" гэж түрүүч хэлэв. "Чи дахин барьж авахаасаа өмнө хол унаж магадгүй."
  
  
  "Бөгжөө бүү тавь" гэж Жина давтан хэлэв.
  
  
  Энэ хооронд нисгэгч Леонардотой холбогдож, ахмадад бидний үсрэлт болон биднийг хаанаас хайх талаар мэдэгдэв. Тэр ахмадаас биднийг онгоцонд суулгаж, чадах бүхнээрээ туслахыг хүссэн.
  
  
  Үүлэрхэг өдөр байлаа. Жина бид хоёр кобальт цэнхэр далайд бидний доор хөдөлгөөнгүй хэвтэж байх шиг урт цагаан далайн хөлөг онгоцыг хартал цонхоор харав.
  
  
  Түрүүч над руу толгой дохив. "Бид үсрэхэд бэлэн байна, ноён Картер."
  
  
  Хэдэн минутын дараа бид онгоцны онгорхой хаалган дээр зогсож байлаа. Салхи бидний эргэн тойронд исгэрэв. Хөх тэнгэр, цэнхэр далайгаас өөр юу ч харагдахгүй байв.
  
  
  За Жина" гэж би хэлэв. Би түүнийг эр зоригийнх нь төлөө хүндэлдэг байсан. -"Битгий доош хар. Чи зүгээр л хаалгаар гараад бөгжөө барь. Арав хүртэл тоолж, тат.
  
  
  Би яг ард чинь байх болно."
  
  
  За, тэр инээмсэглэхийг хичээнгүйлэн хэлэв.
  
  
  Тэр эргэж харайлаа. Би түүний унахыг харсан, дараа нь түүний ард цагаан торгон товойсон байхыг харав. Тэр амжилтанд хүрсэн. Би түрүүч рүү толгой дохиод онгоцноос үсрэн буув.
  
  
  Байнга үсрэхгүй бол үсрээд эхний хэдэн секундэд ходоод чинь хачирхалтай санагдана. Доорх далай руу ороход минийх дээш доош үсэрч, салхи миний чих толгойг тойруулан исгэрч амьсгаагаа дарав. Бөгжийг сугалж аваад би түүнийг эргүүлэхийг харлаа. Гэнэт шүхэр огцом унав. Дараагийн агшинд би толгой дээрээ цагаан бөмбөлөг бариад гялалзсан тэнгис рүү аажуухан хөвлөө. Миний шууд доор Жина шүхрээ салхинд зөөлхөн найгасаар хөвж байлаа. Алс холгүйхэн Леонардогийн цагаан их бие аажмаар өргөжиж, тайван далайд хөөсөрхөг мөрөө зурж байв.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Жина Леонардогийн гялалзсан цагаан их биенээс хэдэн зуун метрийн зайд Атлантын далайн хар хөх усанд мөргөсөн нь машинуудыг зогсоож, бараг хөдөлгөөнгүй мэт харагдав. Би ус руу бууж явахдаа аврах завийг хөлөг онгоцноос буулгаж байхыг харав. Миний дээр гурав дахь цагаан шүхэр, бидний аврах сал нисэв. Би салыг харснаас хойш хэдхэн секундын дараа далайд уналаа.
  
  
  Би усанд бүрэн живж, дахин босохдоо шүхрийн оосорыг салгав. Давстай ус миний нүдэнд хүрэв. Би тэднийг арчаад долгионы ард Жинаг харахыг оролдов. Эцэст нь би түүнийг хоёр зуун метрийн цаанаас олсон. Сал хөлгийн өсөн нэмэгдэж буй нум руу бага зэрэг ойртлоо.
  
  
  Би Жина руу сэлсэн. Би түүнээс тавин метрийн зайд байхад тэр сайн байгааг харав. Тэр шүхрээ тайлаад над руу сэллээ. Бид хоёр урсгал усанд таарч би түүний бэлхүүсээр тэврэв.
  
  
  "Би үүнийг хийсэн, Ник!" гэж тэр нүүрэндээ гэрэлтсэн инээмсэглэл тодруулан хэлэв.
  
  
  Би инээв. "Алив" гэж би хэлэв. "Уснаас гарцгаая."
  
  
  Бид ямар ч хүндрэлгүйгээр сал руу хүрч, оосорыг тайлсны дараа би боодлыг задлав. Хажуу талын хавхлагыг гаргаж ирэхэд агаар исгэрч, далай дээгүүр чанга исгэрч, шар сал нь хөөрөв. Би онгоцон дээр гараад Жинаг татан орууллаа.
  
  
  "ТУХАЙ!" - гэж тэр хэлээд сал руу буцаж унав. "Ямар нэг тусламж!
  
  
  "Чамайг мэдэхээс өмнө бид хөлөг онгоцон дээр байх болно" гэж би хэлэв. "Хараач." Тэгээд бидэн рүү ирж буй жижиг завь руу заав.
  
  
  Слоп бидэнтэй маш хурдан хамт байсан. Онгоцонд хэд хэдэн итали залуу байсан. Тэд биднийг завиндаа ачиж байхдаа Жина нисдэг малгайгаа тайлж, нойтон үс нь мөрөн дээр нь унав. Тэдний нэг нь шүгэлдсэн ч Жина үл тоон гарнаас минь атгав.
  
  
  
  
  Биднийг онгоцонд суух үед багийн гишүүд баяр хүргэхээр яаравчлав. Хэд хэдэн зорчигч дайралдсан ч ахмад нь хаана ч байсангүй. Хэрвээ Иудас хөлөг онгоцон дээр байсан бол биднийг аль хэдийн харсан байх гэж би бодсон. Энэ нь бидний хувьд муу байсан ч бид юу ч хийж чадаагүй.
  
  
  Биднийг хөлөг онгоцны эмч рүү аваачсан бөгөөд тэрээр богино хэмжээний үзлэг хийхийг шаардсан. Тэр маш найрсаг байсан ч англиар ярьдаггүй байв.
  
  
  Мөрдөн байцаалтын дараа нэгэн залуу усан онгоцны офицер бидэнд нэгдүгээр зэрэглэлийн хоосон бүхээгийг үзүүлэв.
  
  
  Би түүнийг хэзээ явах гэж байгааг асуув. -Танай ахмадтай хэзээ ярих вэ?
  
  
  "Би түүнээс асууя, ноёнтоон" гэж тэр Жина руу удаан харлаа.
  
  
  "Ядаж л бидэнд хуурай хувцас өгсөн" гэж Жина хоёр орон дээрх хувцас руу заалаа. Жинагийн хувьд цамц, банзал, ноосон цамц байсан бол миний хувьд халуун орны костюм, спорт цамц байсан. Тэд бас бидэнд зөөлөн арьсан шаахай өгсөн.
  
  
  "Тэд бидний ирэхэд их хайхрамжгүй хандсан бололтой" гэж би хэлэв. "Хэрэв офицер эргэлзэх юм бол би өөрөө ахмадыг олох болно."
  
  
  Бид хурдан хувцаслалаа. Жина хувцсандаа гайхалтай харагдаж байв. Би Сицилийн жиголо шиг харагдаж байсан. Би өмсөж байсан ус нэвтэрдэггүй хүнд даацын цүнхээ онгойлгоод өөрийн зэвсэг, Люгер, стилетто зэргийг шалгав. Богино ханцуйтай цамцныхаа дээлийг оосорлоод Вильгельминаг нуув. Гэхдээ би Жина жижиг угаалгын өрөөнд орж үсээ самнах хүртэл хүлээлээ. Түүнийг бүхээгт буцаж ирэхэд миний хүрэм аль хэдийн зэвсгийг бүрхсэн байв.
  
  
  "Чи үзэсгэлэнтэй харагдаж байна" гэж Жина хэлэв.
  
  
  "Чи ч гэсэн" гэж би хариулав. "Явж харцгаая. Бидэнд цаг бага байна."
  
  
  Бид тавцан дээр гарлаа. Ийм том хөлөг онгоцон дээр гүүрэн дээр яаж гарахаа ойлгоход хэцүү байсан. Бид хорин минут алхсаар эцэст нь зорчигчийн дээд тавцанд хүрэв.
  
  
  "Бид ахмадыг хаанаас олох вэ?" Би далайчингаас асуув.
  
  
  "Ахмад аа? Энэ боломжгүй.'
  
  
  "Тэр намайг хүлээж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр эргэлзэв. "Магадгүй та няраваас асуух хэрэгтэй."
  
  
  “Түүнтэй тамд! Ахлах нөхөр хаана байна? "
  
  
  “Өө, ноён Фикуза. Энэ нь гүүрэн дээр байх ёстой.
  
  
  "Баярлалаа" гэж хэлээд түүний хажуугаар өнгөрч, урд нь гинж өлгөөтэй байсан шат руу явлаа. Тэр гараа сунгав.
  
  
  "Хатагтай та хоёр эхлээд хөтөч дээрээ очоорой, эрхэм ээ."
  
  
  "Вада ал диаволо!" - Жина чангаар хэлэв. "Яасан чөтгөр!"
  
  
  Тэр түүнийг загнав. Би түүний мөрөн дээр гараа тавив.
  
  
  "Хараач" гэж би далайчинд хэлэв. "Бид ноён Фикузаг танай компанитай ч бай, компанигүй ч хайхаар тийшээ явж байна." Та биднийг түүн рүү хүргэж чадах уу?
  
  
  Тэр миний гунигтай царайг хэсэг харлаа. "Гайхалтай" гэж тэр хэлэв. - "Намайг дага."
  
  
  Тэр шатны гинжийг суллаж, бид түүнийг дагаж гүүр хүртэл явлаа. Тэр биднийг гүүрээр алхаж байх хооронд гарц дээр хүлээхийг хүссэн. Би цагаан дүрэмт хувцастай эрчүүдийг хартал хэдхэн хормын дараа нэг нь гарч ирэв. Энэ бол Фикузагийн анхны хань байв.
  
  
  "Аа, ноён Картер, хатагтай Романо" гэж тэр том инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  Би асуусан. - "Ахмад хаана байна?"
  
  
  "Тэр удахгүй уулзана гэж хэлсэн."
  
  
  Би санаа зовж эхлэв. Хэдийгээр нарийн ширийн зүйлийг мэдэхгүй байсан ч Итали дахь шугамын төв оффис түүнд манай номлол ямар яаралтай байгааг хэлэх байсан.
  
  
  "Бид одоо түүнтэй ярилцмаар байна" гэж би хэлэв. -Бидэнд хэлэлцэх маш чухал асуудал байна.
  
  
  “Гэхдээ ноён Картер, ахмад маш завгүй байна. Тэр... "Хараал ид, Фикуза" гэж би хэлэв. “Энэ хөлөг онгоц болон зорчигчдын аюулгүй байдал эрсдэлд байна. Цаг дуусч байна.'
  
  
  Тэр бодолтой харагдсан. Дараа нь тэр "Намайг дага" гэж хэлэв.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа бид ахмадын кабины үүдэнд ирлээ. Фикуза тогшив. Дотор хоолой гарахад Фикуза хаалга онгойлгож бид гурав дотогш орлоо.
  
  
  Модон ширээний ард мөнгөлөг саарал үстэй өндөр тарган эр суув. Тэр босож, Фикуза биднийг танилцуулсны дараа чимээ шуугиантай мэндлэв.
  
  
  Тэр хэлсэн; - "Тэгэхээр энэ хоёр шүхэрчин!" гутамшигтай сонсогдов. "Ноён Картер, та хөлөг онгоцонд суух гайхалтай арга биш гэж үү?"
  
  
  "Бидэнд сонголт байхгүй байсан гэж би айж байна, ахмад аа" гэж би хариулав.
  
  
  "Та сууна уу" гэж тэр хэлээд хоёр сандал руу заалаа.
  
  
  Бид суулаа.
  
  
  "За" гэж Бертолди хэлэв. "Манай компани таныг миний хөлөг онгоцонд тодорхой зорчигч хайж байна гэж надад мэдэгдсэн. Ноён Картер надад хэлээч, хэрвээ энэ хүн Нью-Йоркийн эрэг дээр ирвэл яагаад баригдаж болохгүй гэж?
  
  
  Юуны өмнө энэ хүн зүсээ хувиргасан гэдэгт эргэлзэхгүй байна, тиймээс бид Нью-Йоркт хүрэхээсээ өмнө түүнийг олох ёстой гэж би хэлэв. Хоёрдугаарт, би цагдаа биш, байсан ч энэ хүн гэрчүүдийг амьд үлдээхгүй. Тиймээс энэ нь зөвхөн баривчлах асуудал биш юм."
  
  
  "Тийм ээ, мэдээжийн хэрэг" гэж ахмад хэлэв. "Ноён Картер, би таны үнэмлэхийг харж болох уу?"
  
  
  Би түүнд үнэмлэхээ үзүүлэв.
  
  
  “Америкийн тагнуулынхан. Тэгээд залуу хатагтай?
  
  
  "Тэр бидний төлөө ажилладаг" гэж би хэлэв.
  
  
  "Зөв." Тэр мэдсээр байж инээмсэглэв. "Ноён Фикуза таны эрэлд туслах болно, ноён Картер. Та энэ хөлөг онгоцонд өөрийгөө хамгаалахаас бусад тохиолдолд галт зэвсэг хэрэглэж болохгүй бөгөөд миний бусад зорчигчдын хувийн нууцыг хүндэтгэх ёстой. Түүнээс гадна тэдэнтэй холбогдохгүйн тулд чадах бүхнээ хийх хэрэгтэй."
  
  
  Би дахиад л уурлаж эхлэв. "Ахмад Бертолди" гэж би "Би маргахад бэлэн биш байна. Та бид юу хийх, юу хийхгүйгээ шийдэхээсээ өмнө миний хэлэхийг сонсохыг урьж байна."
  
  
  Бертолди, Фикуза хоёр бие бие рүүгээ ууртай харав. "Ноён Картер, надад энэ асуудлыг хэлэлцэх өдөр хоног алга" гэж Бертолди хүйтнээр хэлэв. "Хэрэв танд хэлэх зүйл байвал товчхон хэлээрэй."
  
  
  "Ахмад" гэж би "Бид зөвхөн энэ хүний тухай яриагүй. Түүнийг энэ хөлөг онгоцон дээр маш аюултай зэвсэг авчирсан гэдэгт бид итгэдэг.
  
  
  "Зэвсэг үү?"
  
  
  "Тийм ээ, тэгээд л болоо." Би түүн рүү эгцлэн харлаа. - "Цөмийн зэвсэг".
  
  
  Түүний нүд үл ялиг томорлоо.
  
  
  "Бид үүнийг жижиг атомын бөмбөг гэж бодож байна."
  
  
  Фикуза сандлаасаа босов. - "Диаволо!
  
  
  Ахмад Бертолдигийн нүүрэнд цочирдсон шинж тэмдэг тодорч, тэр хурдан эргэлзсэн харц руугаа буцав. -Танд энэ талаар ямар нотлох баримт байгаа вэ?
  
  
  "Яг тодорхой нотлох баримт байхгүй" гэж би хүлээн зөвшөөрсөн. “Таны хөлөг онгоцны нэр бүхий тэмдэглэл, олон нэмэлт мэдээлэл. Гэхдээ тэд хамтдаа үндэслэлтэй дүгнэлтэд хүргэдэг." Удаан гүн нам гүм болов. "Гэхдээ чи миний хөлөг дээр тэсрэх бөмбөг байгаа гэдэгт эргэлзэж байна уу?"
  
  
  "Болох магадлал өндөр байна, ахмад аа" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тэгээд чи хөлөг онгоцонд тэсрэх бөмбөг байж магадгүй гэж хаймаар байна уу?" "Ахмад" гэж Фикуза хэлэв, "Би үүнд хэд хэдэн хүнийг тавьж чадна."
  
  
  "Бидэнд дор хаяж арван хүн хэрэгтэй байна" гэж би хэлэв. "Энэ бол том хөлөг онгоц бөгөөд цаг хугацаа дуусч байна. Бид Неапольд суусан бүх зорчигчдын бүхээгийг хайж эхлэх ёстой, учир нь бидний хайж буй хүний жинхэнэ нэр Иуда зорчигчдын жагсаалтад байхгүй гэдэгт би итгэлтэй байна. Мэдээжийн хэрэг бид үүнийг шалгах ёстой."
  
  
  "Ноён Картер, зорчигчдын ихэнх нь Неапольд суусан" гэж ахмад эсэргүүцэв. “Та эдгээр хүмүүсийг дарамталж, бухимдуулахыг хүсч байна. Зорчигчид тодорхой эрх эдэлдэг гэдгийг та мэднэ.
  
  
  Үүний нэг нь энэ хөлөг онгоцонд аюулгүй байх эрх юм” гэж би хэлэв. Би ийм зүйл хийж байсан туршлагатай тул хайлтыг надад даатгаж өгөхийг мөн хүсч байна. Дараа нь бид илүү их цаг гаргахын тулд хөлөг онгоцны хурдыг удаашруулж өгөхийг хүсч байна.
  
  
  Удаан яв! - гэж Бертолди ууртайгаар хашгирав. Хэзээ ч үгүй. Би хуваарийг баримтлах ёстой. Зорчигчид маань ч өөрийн гэсэн хуваарьтай. Онгоцонд тэсрэх бөмбөг байгаа эсэхийг ч мэдэхгүй. Үгүй ээ, хөлөг онгоцны хурдыг хэвийн байлгадаг.
  
  
  Ахмад!
  
  
  "Тэгээд" тэр миний яриаг таслаад, "Ноён Фикуза эрлийг удирдаж байна. Та түүнээс тушаал авах болно, ноён Картер, тэгэхгүй бол хайлт огт байхгүй. Энэ нь тодорхой байна уу?
  
  
  - Энэ нь улам тодорхой болж байна.
  
  
  Ахмад Бертолди Фикуза руу эргэв. “Арван хүн, энэ хоёр хүнийг аваад бүхээгүүдийг нь шалга. Гуравдугаар ангиасаа эхэлж, тэндээс ахих замаа үргэлжлүүлээрэй."
  
  
  "Ахмад" гэж би "Иудас нэгдүгээр зэрэглэлийн бүхээгтэй байх магадлал багатай" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би давтан хэлье, ноён Фикуза, гуравдугаар ангиас эхэл" гэж Бертолди хэлэв. "Хэрэв тэнд хайлт амжилтгүй болвол бид хөлөг онгоцны бусад хэсгүүдийг хайх шаардлагатай эсэхийг харах болно."
  
  
  Энэ хүний тэнэглэл үнэхээр гайхалтай байсан. Би түүнийг бүрэн хэмжээний эрэл хайгуул хийхэд саад болж байна гэж компанийн төв оффист утсаар ярихаар шийдлээ.
  
  
  "Хамтран ажилласанд баярлалаа ахмад аа" гэж би хүйтнээр хэлээд бослоо.
  
  
  "Ноён Картер таны үйлчлэлд" гэж тэр хэлэв. -Бас нэг зүйл бол, ноён Фикуза. Хэрэв бүхээгт нэгжлэг хийлгэхээс татгалзаж буй зорчигчид байвал тулгаж болохгүй. Тэднийг над руу явуул, би тайлбарлая."
  
  
  "Ахмад аа, бидэнд ийм зүйл хийх цаг алга ...
  
  
  - Та явж болно, ноён Картер.
  
  
  Би түүн рүү ууртай харлаа. "За" гэж би хэлэв. Би эргэж, Жинагийн хамт бүхээгээс гарахад Фикуза намайг дагаж явлаа.
  
  
  Фикуза ахмадаасаа хамаагүй илүү ашигтай байсан. Тэр нярав Фабрициог хурдан барьж аваад, тэд хамтдаа бидэнтэй хамт эрэл хайгуул хийх есөн далайчныг цуглуулав. Би өөрөө дааж чадах тийм том ажил биш байгаасай.
  
  
  
  
  Чанга яригчаар гуравдугаар зэрэглэлийн бүх зорчигч үдийн хоолны дараа кабиндаа байж, ачаа тээшээ шалгана гэж мэдэгдэв. Энэ нь Иудад юу болж байгааг дахин сануулах байсан ч бидний үйлдлийг нууцлах ямар ч арга байхгүй юм шиг санагдав. Бид оройжин ачаа тээшийг хайсан боловч юу ч олсонгүй. Хэрэв зорчигч бүхээгт байхгүй бол ахмадын тушаалаар хайлт хийгдээгүй. Аз болоход ихэнх зорчигчид тэнд байсан. Шөнө дундын үед бид ахмадын тушаалаар зогсох ёстой байв.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа тэр биднийг хөдөлгүүрийн өрөөг хайхыг зөвшөөрсөн боловч бид юу ч олсонгүй.
  
  
  
  
  Маргааш өглөө нь Жина бид хоёрыг оролцуулсан мөрдөгчдийн бүлэг хэсэг амарлаа. Бид үүнийг хийх ёстой байсан. Италийн багийнхан нойрмоглох аюулд орж, бид ч бас ядарсан. Үд дундын өмнөхөн бид түргэн зууш аваад замаа үргэлжлүүлэв. Хоёрдугаар ангиа үлдээхийн тулд би Бертолдыг гуравдугаар ангиас шууд нэгдүгээр анги руу орохыг ятгасан. Эрэл бүтэн өдрийн турш үргэлжилсэн. Зорчигчдын ихэнх нь маш эелдэг байсан. Зарим нь ахмадтай уулзахыг шаардсан ч эцэст нь эд зүйлсийг нь шалгахыг зөвшөөрчээ.
  
  
  Хоёр дахь өдрийн эцэс гэхэд бид зорчигчдын жагсаалтыг бүхэлд нь эмхэтгэсэн боловч атомын бөмбөгтэй төстэй зүйл олоогүй бөгөөд Иудатай алсаас ч адилхан хэнийг ч хараагүй. Хэрвээ тэр онгоцонд байсан бол түүнийг сайтар нуусан, эсвэл өөр арван нэгэн хүний нэг нь түүнийг зочилсон. Гэхдээ бид гар хоосон хэвээр байв.
  
  
  Гурав дахь өдөр бид Бертолдигаас багийнхны байрыг хайж болох эсэхийг асуув. Тэр уурласан. - Ноён Картер, та бөмбөгний талаар буруу байсан нь одоо илт байгаа юм биш үү?
  
  
  "Огт тийм биш" гэж би хариулав. "Хэрэв та надад энэ мөрдөн байцаалтыг явуулах зөвшөөрөл өгөхгүй бол би танай төв байр руу утас цохино. Дараа нь би Вашингтонтой холбоо барина, тэр дараа нь Ром дахь танай засгийн газартай холбоо барина."
  
  
  Бардам зан Бертолдигийн нүүрнээс гулсав. - "Ноён Картер, энэ чинь заналхийлэл үү?"
  
  
  -Та хүссэнээрээ дуудаж болно, ахмад аа. Би энэ хөлөг онгоцыг хайж олохын тулд чадах бүхнээ хийх болно. Бид бүх хурдаараа Нью Йорк руу явж, маргааш үдээс хойш тэнд хүрнэ. Энэ хотод арван сая хүн амьдардаг. Хэрэв та зорчигчдоо санаа зовохгүй байгаа бол эдгээр хүмүүсийн талаар бодоорой. Хэрэв хөлөг дээр хэзээ ч дэлбэрч болзошгүй атомын бөмбөг байгаа бол таны ухамсарт ийм гамшиг тохиолдохыг хүсч байна уу? Хэрэв та үүнийг амьдаар нь гаргаж чадвал би үнэхээр эргэлзэж байна.
  
  
  Фикуза чимээгүйхэн "Ахмад аа, магадгүй багийнхан энэ таагүй байдлыг тоохгүй байх."
  
  
  Бертолди ширээнээс босоод алхаж эхлэв. Тэр над руу эргэж харвал түүний царай ноцтой байв. "За, ноён Картер" гэж тэр хэлэв. "Та судалгаагаа хийж болно. Гэхдээ би чамайг офицеруудынхаа байр руу биечлэн хүргэж өгнө."
  
  
  "Чиний хүссэнээр" гэж би хэлэв.
  
  
  Хайлтын ажил үд дунд хүртэл удаан үргэлжилсэн. Энэ нь ямар ч үр дүнд хүрсэнгүй бөгөөд ахмад Бертолдигийн ууртай үгсийг татав. Тэр ялангуяа бид түүний танхимуудаар богино хугацаанд танилцахад уурлав. Гэж тэр асуув. - "Одоо чи тэсрэх бөмбөг байхгүй гэдгийг хүлээн зөвшөөрч байна уу?"
  
  
  "Би "Үгүй ээ, одоо би дээд байгууламжийг, аврах завь хүртэл хайхыг хүсч байна" гэж хэлсэн.
  
  
  "Ухаангүй!" - гэж тэр бувтнав, гэхдээ үргэлжлүүлье. Фикуза бидэнд хэсэг хугацаанд тусалсан; Үүний дараа Жина бид хоёр ганцаараа үлдэв. Бид том хөлөг онгоцны гал тогооны өрөө, агуулах, бүх нүх, булангуудыг шалгаж үзсэн боловч үр дүнд хүрсэнгүй.
  
  
  "Магадгүй ахмадын зөв байх, Ник" гэж Жина оройн хоолны үеэр хэлэв. - "Магадгүй онгоцонд тэсрэх бөмбөг байхгүй байх. Магадгүй Иудас завины хуваарь өөрчлөгдсөний улмаас боломжоо алдсан байх."
  
  
  "Үнэн байгаасай" гэж би хэлэв. “Би Бертолдигийн зөв байхыг үнэхээр хүсч байна. Гэхдээ би Иудасыг мэднэ, Жени." Би хөмсгөө зангидав. “Бидний хайгаагүй газрууд байгаа байх. Эсвэл манай нэг туслах муу ажилласан байх. Бид мэдэхгүй. Маргааш бид Нью-Йоркийн боомт руу явна. Би өнөө орой Хок руу радиогоор мессеж илгээх ёстой. '
  
  
  "Чи юу хэлэх гэж байна?"
  
  
  "Бид Иудас болон түүний бөмбөгийг олсонгүй. Hawk ямар нэг юм бодож олох болно.
  
  
  
  
  Би тайван бус унтлаа. Маргааш өглөө нь босоод бүхээгийн нөгөө хэсэгт унтсаар байсан Жина руу харахад бид Нью Йорк руу хэр ойрхон байна гэж бодов. Өглөөний цайны үеэр бид аялалд дахиад гурван цаг зарцуулна гэсэн мэдээлэл ирсэн.
  
  
  "Усан онгоцыг усан онгоцонд байрлуулахыг зөвшөөрөх үү?" гэж Жина асуув.
  
  
  "Хэрэв тийм бол тэнд угтах хороо байх болно" гэж би хариулав.
  
  
  Бусад зорчигчид ачаагаа ачаад, буухаар бэлдэж байхад би Жинагийн хамт манай бүхээгт үлдэв. Арав орчмын үед би Иудатай төстэй хүн харна гэж найдаж нэгдүгээр ангийн тавцан руу явлаа. Арван хагаст эх газар гарч, үдээс өмнөхөн бид Нью-Йоркийн боомтод мордлоо. Зорчигчдын ихэнх нь Манхэттэн болон Эрх чөлөөний хөшөө рүү харсан тавцан дээр байсан.
  
  
  Миний хүлээж байсанчлан биднийг угтаж авлаа. Эргийн хамгаалалтын алба Леонардог боомтоос барьж аваад зогсоохыг хүсэв. Ахмад дуулгавартай байсан ч би түүнийг ууртайгаар офицерууддаа тушаал хашгирч байхыг харав. Үд дундын дараахан эргийн хамгаалалтын хэд хэдэн офицер, цэргүүд AX-ийн хэд хэдэн агент, Нью-Йорк хотын дарга, Дэвид Хоук нарын хамт хөлөг онгоцонд суув.
  
  
  Ахмад Бертолди кабиндаа уулзахыг хүсэв. Эргийн хамгаалалтын хоёр ахлах офицер, хотын дарга, Хок, Фикуза, Жина болон бид тийшээ явах ёстой байв. Би түүнд бидний бүтэлгүйтлийн талаар мэдэгдэхэд Хок асаагүй навчин тамхинаас хазав.
  
  
  "Би Иудасыг онгоцонд байгаа гэдэгт итгэхгүй байна" гэж тэр хэлэв. "Хэрэв тэр онгоцонд байгаа бол тэсрэх бөмбөг бас тэнд байгаа байх." Тэр Жина руу харав. "Чи үзэсгэлэнтэй эмэгтэйчүүдийг хөлсөлж байна, Ник" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Жина магтаалыг ойлгосон ч ёжлолыг ойлгосонгүй. "Грэйс" гэж тэр хэлээд инээмсэглэв.
  
  
  "Прего" гэж Дэвид Хок хариулав.
  
  
  Би инээхийг хүссэн ч Иудагийн тухай бодол амны буланг минь татав.
  
  
  "Та хөлөг онгоцыг бүхэлд нь хайж үзсэн үү?" - гэж Хок асуув.
  
  
  "Дээрээс доош" гэж би хэлэв. “Бурханы төлөө бид бие засах газар хүртэл үзсэн. Би одоо юу ч мэдэхгүй."
  
  
  Би юу ч хэлээгүй. Хок Жина хоёр над руу харав.
  
  
  'Энэ юу вэ?' - гэж Хок асуув.
  
  
  "Би зүгээр л өөр газрын тухай бодож байсан" гэж би хэлэв. -Бэртольд хэлээрэй, би тэнд очно.
  
  
  Бидний эрэл хайгуулын эхэнд нярав ахлагчийн ширээнд ирж эд зүйлсийн аюулгүй байдлын талаар ярилцаж байсан хүний тухай ярьсныг санаад би няравын ширээ рүү яарав. Эдгээр нь үнэ цэнэтэй зүйл юм. Энэ нь онгоцонд сейф байх ёстой гэсэн үг юм.
  
  
  "Тийм ээ, ноён Картер" гэж би түүнээс энэ тухай асуухад Фабрицио хэлэв. “Манай оффист том сейф байдаг. Гэхдээ үүнд таны сонирхлыг татах ямар нэгэн зүйл байгаа гэж би төсөөлж ч чадахгүй байна.
  
  
  "Магадгүй бид харах хэрэгтэй" гэж би хэлэв. Фабрицио биднийг залхаасангүй. Тэр ахмад руу залгахаас ч санаа зовсонгүй. Хэсэг хугацааны дараа хүний хэмжээтэй сейф нээгдэв. Би толгойгоо гудайлган түүнийг дагаж дотогш орлоо. Бид бүх зүйлийг харлаа. Том савлагаанд Испаниас ирсэн мөнгөн олдвор байсан. Энэ нь сэтгэл дундуур байсан.
  
  
  "Намайг уучлаарай, эрхэм ээ" гэж Фабрицио хэлэв.
  
  
  "За, энэ зүгээр л санаа байсан."
  
  
  Би түүнийг орхиод ахлагчийн ширээнд буцаж ирлээ. Миний толгойд ямар нэгэн зүйл эргэлдэж байсан ч би үүнийг олж чадсангүй.
  
  
  Тэд оффисоос эхэлсэн. Ахмад ширээ рүүгээ алхав. Хаукаас бусад нь бүгд сууж байсан бөгөөд тэр буланд амныхаа буланд навчин тамхи барин, туранхай гараа цээжиндээ наан зогсоно. Би түүн дээр очоод юу ч болоогүйг харуулан толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Гэхдээ ноён Картер энэ хөлөг онгоцыг дээш доош харав!" гэж Бертолди хэлэв. "Хэрэв онгоцонд ийм зүйл байсан бол тэр үүнийг олох байсан."
  
  
  "Уучлаарай, ахмад аа" гэж эргийн хамгаалалтын хоёр офицерын ахлагч, дэслэгч командлагч хэлэв. "Илүү нарийвчилсан мөрдөн байцаалт явуулах хүртэл бид энэ хөлөг онгоцыг Нью-Йоркийн боомт руу оруулах боломжгүй."
  
  
  "Үнэн" гэж хотын дарга зөвшөөрөв. - "Бид үргэлжлүүлэн хайх ёстой. Олон сая хүний амь нас эрсдэлд байна."
  
  
  Би түүнийг ийм эвгүй байдалд оруулсан юм шиг Бертолди над руу ширүүн харцаар харав. "Чи миний хөлөг онгоцыг үргэлжлүүлэн хайж байх хооронд миний зорчигчдыг далайд үлдээх гэж байна уу?" Гэж тэр асуув.
  
  
  "Үгүй" гэж Хок эргийн хамгаалалтын офицерын хувиар хариулав. Бүгд түүн рүү харав. “Бидэнд зорчигчдод илүү аюулгүй төлөвлөгөө бий. Одоогоор энд хэд хэдэн гатлага онгоц ажиллаж байна. Зорчигчид эдгээр гатлага онгоцонд ачаа тээшгүй суугаад боомт руу явдаг. Усан онгоцыг дахин эрэн сурвалжилж байх хооронд тэднийг сайтар арчлах болно. Усан онгоцыг өөрөө задгай далайд буцааж, мөрдөн байцаалтыг миний удирдлаган дор миний хүмүүс болон дэслэгч командлагчийн хүмүүс хийх болно.
  
  
  "Нээлттэй далай руу буцах!" гэж Бертолди уйтгартай өнгөөр хэлэв. "Зорчигчдоо зөөж байна уу?"
  
  
  "Энэ бол цорын ганц аюулгүй шийдэл гэж би бодож байна, ахмад аа" гэж Хок хэлэв. "Удахгүй гатлага онгоцнууд энд ирнэ" гэж дэслэгч ахмад хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ чамд эрх байхгүй!" гэж Бертолди хашгирав. "Энэ бол агуу тэнэглэл."
  
  
  "Ахмад" гэж Хок мөсөн өнгөөр хэлэв, "аюул заналхийллийг үл тоомсорлох нь тэнэг хэрэг болно."
  
  
  Ахмад Бертолди ширээний ард маш хүчтэй унав. Тэр гараа ширтэв. "Гайхалтай" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ хэрэв бөмбөг олдохгүй бол ноёд оо, би компаниа энэ харамсалтай үйл явдлын эсрэг эсэргүүцлийн жагсаалд урих бодолтой байна."
  
  
  "Түүнд хүндэтгэлтэй хандах болно" гэж Хок хариулав. "Одоо ахмад аа, та зорчигчдод юу болж байгааг мэдээлсэн нь дээр гэж бодож байна."
  
  
  Толгойд минь эргэлдэж байсан бодол гэнэт л тогтож эхлэв. Би бусад эрчүүдийг явах хүртэл хүлээсэн. Зөвхөн ахмад Хок, Жина бид хоёр бүхээгт байх үед би "Ахмад аа, зорчигчид тодорхой мөнгөнөөс илүү үнэ бүхий зүйлээ хадгалуулахаар тан дээр ирдэг гэж үнэн үү?"
  
  
  Бертолди надад сэтгэл хангалуун бус харцаар харав. Тэр намайг хувийн тарчлаагч гэж үзсэн гэдэгт би итгэдэг. "Тийм шүү, ноён Картер" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Хок миний царайг харан юу бодож байгааг минь ойлгохыг хичээв.
  
  
  "Энэ аяллын үеэр танд ийм хүсэлт олон ирсэн үү?"
  
  
  "Магадгүй тав, зургаа."
  
  
  "Тэгээд энэ хүмүүс энэ оффист ирдэг, тийм үү?"
  
  
  "Тийм тийм".
  
  
  "Чи юу хийж байна, Ник?" - гэж Хок асуув.
  
  
  "Би бодож байна, эрхэм ээ" гэж би хэлэв. "Эдгээр зорчигчдын нэг нь таны шүүгээнд нэлээд том боодол хийсэн үү?"
  
  
  'Тийм ээ, үнэхээр. Тэдний хэд хэдэн байсан."
  
  
  "Тэгээд та эдгээр хүмүүсийн нэгийг нь энэ бүхээгт ганцааранг нь үлдээх хэрэгтэй байсан ч гэсэн богино хугацаанд ч гэсэн?"
  
  
  Тэр над руу хачин харав; Дараа нь би тэр ямар нэг зүйлийг санаж байгааг харав. Түүнтэй уулзсанаас хойш анх удаа тэр хоолойгоо ямар нэг хэмжээгээр биширсэн байдалтай ярьсан. "Тийм ээ, үнэхээр" гэж тэр удаанаар хэлэв. "Энд нэг хүн байсан ..."
  
  
  "Тэр ямар харагдаж байсан бэ?" - гэж Хок асуув.
  
  
  "Тэр сахалтай байсан. Их сонин царайтай хүн. Маш туранхай царайтай.
  
  
  — Иуда! - гэж Хок хашгирав.
  
  
  "Би ч бас тэгж бодож байна" гэж би хэлэв. "Магадгүй тэр энэ бүхээгт байхдаа төлөвлөгөөгөө өөрчилсөн байх. Тэр тэсрэх бөмбөгийг том сейфэнд хийх санаатай байсан ч энд ганцаараа байхдаа илүү сайн газар олохоор шийдсэн байж магадгүй юм. Эсвэл тэр няравын сонирхлыг төрүүлэхийг хүсээгүй юм болов уу."
  
  
  Бертолди ширээний шургуулгаа гүйлгэн цаас гаргаж ирэв. Тэр түүн рүү хэсэг харлаа. "Энэ бол түүний нэр" гэж тэр хэлэв. - Арнольд Бенедикт. Тэр А тавцан дээр арван хоёр дугаартай нэгдүгээр зэрэглэлийн бүхээгтэй.'
  
  
  Энэ үед хотын дарга үүдэнд гартаа цаас барьчихсан, айсан царайтай гарч ирэв.
  
  
  "Ноёд оо, хэрвээ нөхцөл байдал ноцтой эсэхэд эргэлзэж байсан бол одоо үүнийг арилгах боломжтой."
  
  
  'Энэ юу вэ?' - гэж Хок асуув.
  
  
  "Миний ажлын алба саяхан Ромоос энэ цахилгааныг хүлээн авлаа" гэж тэр ширүүн хэлэв.
  
  
  Хок цаас аваад чангаар уншив:
  
  
  
  
  
  "Ноён Хотын дарга аа. Атомын бөмбөгийг нэг товчлуур дээр дарахад л хотыг чинь устгах боломжтой газар байрлуулсан. Энэ бол хошигнол биш гэж хэлэхэд та бидэнд итгэх ёстой. Үүнийг батлахын тулд бид гал асаах механизмынхаа кодыг өгдөг: HTX 312.
  
  
  Зуун сая долларын гулдмайг төлөхгүй бол бөмбөгийг 48 цагийн дотор дэлбэлнэ. Энэ нь Нью-Йоркт амьдрахад арав орчим доллар болно. Энэ талаар маш сайн бодож үзээрэй. Мөнгө олох олон эх үүсвэр бий. Та 24 цагийн дотор нэмэлт заавар бүхий хоёр дахь мессежийг хүлээн авах болно.
  
  
  
  
  
  Хок над руу харав. "Тэр хүн" гэж тэр хэлэв. Дараа нь тэр "Зуун сая доллараар юу хийж чадахыг та төсөөлж байна уу?"
  
  
  "Энэ захидлыг хэн илгээснийг та мэдэх үү?" гэж хотын дарга асуув.
  
  
  "Бидний хайж байгаа хүн" гэж Хок хариулав. "Леонардо" Нью-Йоркт ирэхтэй давхцахын тулд энэ цахилгааныг Ром дахь түүний хамтрагч нарын нэг нь илгээх ёстой байв.
  
  
  "Магадгүй Фаррелли" гэж би бувтналаа.
  
  
  "Харин ч эсрэгээрээ" гэж ахмад эсэргүүцэв. "Леонардо"-ын талаар юу ч хэлээгүй, юу ч байхгүй."
  
  
  "Тодорхой шалтгааны улмаас" гэж Хок бувтнав. "Ноён Бертолди, тэд энэ хөлөг онгоцны анхаарлыг татахыг хүсээгүй нь ойлгомжтой."
  
  
  Хок түүн рүү ердийн цол дуугүй хандаж хэлэхэд би ахмадын нүдийг анзаарав. Түүний бардам зан нь ядаргаатай байсан ч надад туслахыг хүсэхгүй байгаа шиг тийм ч ядаргаатай байсангүй. Харин одоо Хок командлаж, Бертолди хүссэн ч эс хүссэн ч AX-аас тушаал авч байв.
  
  
  "Ерөнхийлөгч, Засаг дарга нар ижил цахилгаан утас хүлээн авсан гэж надад мэдэгдсэн" гэж хотын дарга хэлэв. “Тэд биднийг шаардлагатай мөнгөө цуглуулахын тулд хамтран ажиллахыг хүсч байна. Гэтэл зуун сая алт, бурхан минь, энэ ямар галзуу хүн бэ?
  
  
  “Ноён Хотын дарга аа, бид галзуу хүнийг маш нухацтай авч үзэх хэрэгтэй. "Алтны гулдмайг хүргэхгүй бол заналхийллээ хэрэгжүүлэхээр шийдсэн сэтгэлзүйн дээрэмчин" гэж би хэлэв.
  
  
  "Энэ бол утгагүй, шал утгагүй зүйл" гэж Бертолди хөмсгөө зангидлаа. "Энэ бол хошигнол, муу америк онигоо."
  
  
  "Хэрвээ бөмбөг дэлбэрсэн бол би инээхийг хүсэхгүй байна" гэж Хок хэлэв. Тэр хаалга руу хүзүүгээ сунган хаалганы гадаа зогсож байсан эргийн хамгаалалтын офицерыг дуудав.
  
  
  'Тиймээ, эрхэмээ?' гэж дэслэгч командлагч дотогш орохдоо хэлэв.
  
  
  "Ноён Картер бид хоёр энэ овоохойг хайж олох болно. Энэ хооронд адьютант болон миний хэдэн офицерыг аваад, Арнольд Бенедиктийг А давцангийн арванхоёрдугаар бүхээгт олж чадах эсэхийг хараарай. Тэр хүн байж магадгүй. "Тийм ээ, ахмад минь" гэж Хок нэмж хэлэв, "тэр зэвсэглэсэн бөгөөд аюултай байх болно." Тиймээс урьдчилан сэргийлэх бүх арга хэмжээг аваарай." Офицер толгой дохин эргэж харав.
  
  
  "Тэр сахалтай" гэж ахмад хэлэв. Хуучин дайсагнал нь бараг бүрмөсөн алга болж, өгөршсөн нүүрэнд нь түгшүүртэй үрчлээсүүд гарч ирэв. "Бас маш туранхай царайтай. Өө, би бас нэг зүйлийг санаж байна."
  
  
  'Аль нь?' - гэж Хок хуцаж, ахлагчийн үг бүрийг анхааралтай дагаж байв.
  
  
  "За, энэ нь чухал эсэхийг мэдэхгүй байна" гэж Бертолди эргэлзэж, "тэр надаас онгоцонд инсулин авах боломжтой эсэхийг асуув. Би түүнийг чихрийн шижин өвчтэй гэж сэжиглэж байна.
  
  
  "Тэр их муухай харагдаж байгаад гайхах зүйл алга" гэж би Иудагийн аймшигтай дүр төрхийг хараад аяархан хэлэв. Хок толгой дохив. - "Ахмад аа, та миний уул уурхайн хоёр мэргэжилтэнг урьдчилан тооцоолоогүй бүх нөхцөл байдалд бэлтгэхийн тулд энд илгээх үү? "Арнольд" олдох үед бидэнд мэдэгдээрэй."
  
  
  "Бүх зүйл сайхан байна" гэж дэслэгч командлагч хэлэв. Тэр бүхээгээсээ гарлаа. Жина миний хажууд зогсоод хуруугаараа хуруугаа хооронд нь холбоно. - "Би таньд яаж туслах вэ?" тэр эмэгтэй асуусан.
  
  
  "Явж, амралтын өрөөнд аяга кофе уугаарай" гэж Хок хэлэв. "Чи үүнийг хүртэх эрхтэй."
  
  
  Жина над руу инээмсэглээд бүхээгээс гарлаа. Ахмад эелдэг зангаараа түүнийг дагаж явав. Тэр эцэст нь зарим нэг хүндэтгэл үзүүлж эхлэв. Хок бид хоёр бүхээгт ганцаараа байх үед тэр над руу эргэж хараад инээмсэглэв.
  
  
  "Би гадаа тийм ч их ажил хийдэггүй, Ник" гэж тэр хэлэв, "би үүнд дуртай. Танд өөр ид шидийн санаа байна уу?
  
  
  'Үгүй эрхэм ээ. Одоо энэ бүхээгийг дотор талаас нь эргүүлье.
  
  
  Тэгээд бид үүнийг хийсэн. Гарам онгоцууд аль хэдийн явж, зорчигчид удахгүй буух болно гэдгийг би мэдэж байсан нь намайг бага зэрэг тайвшруулав. Гэхдээ Иудас гартаа бөмбөг тэслэгч байсан бол тэр биднийг хэзээ ч дэлбэлэх боломжтой.
  
  
  Бид ахмадын ширээг гүйлгэж, файлын шүүгээг нэгжиж, бүхээгийг тойруулан харлаа. Хок хурдан ядрав. Тэр ахмадын ширээний сандал дээр суухад духан дээр нь хөлс урсахыг би анзаарав.
  
  
  "Би хөгширч байна, Ник" гэж тэр хэлэв. "Энд үнэхээр бүгчим юм шиг байна."
  
  
  "Чиний зөв" гэж би хэлэв. Би бүхээгийн хажуугийн ханыг хараад агааржуулалтын сараалжыг хараад бодлоо.
  
  
  Би баарны дэргэд суув. Энэ нь эрэг шургаар хананд бэхлэгдсэн нэлээд том самбарт байрлуулсан байв. Нэг боолт нь сул байсан.
  
  
  Би асуусан. -"Та хумсны хайчтай юу?"
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлээд халаасандаа гараа хийгээд надад хайч өглөө.
  
  
  Тэр намайг самбарын боолтыг тайлж эхлэхийг хараад тэр миний хажууд ирээд сонирхон зогсов. Би маш их халуурч, самбар нь хэсэг хугацаанд нэг буланд наалдсан ч эцэст нь түүнийг урж амжив.
  
  
  Бид агаарын суваг руу харвал тэнд гурван фут урт, бор цаасаар ороосон багцыг харав. Энэ нь агаарын сувгийн нүхийг дүүргэж, агаарын суваг муруйж, бүхээгээс хэвтээ чиглэлд явсан газарт төгсгөлтэй байв.
  
  
  "Хараал ид" гэж Хок хэлэв.
  
  
  Хайч ашиглан цаасан дээр нүх гаргаж, агуулгыг нь харав. Энэ нь хөнгөн металл хайрцаг байсан, магадгүй хөнгөн цагааны хайлш байсан. Гаднах механизмууд, түүний дотор жижиг алсын зайн электрон хүлээн авагч байв. Бөмбөгийг тэр дор нь дэлбэлэхэд бэлэн байгааг илтгэх жижигхэн улаан гэрэл асаалттай байсан.
  
  
  Би хойш татлаа.
  
  
  "Би уул уурхайн мэргэжилтнүүдийг дуудах болно" гэж Хок чимээгүйхэн хэлэв. "Надад бас үүнийг ойлгодог хүн бий."
  
  
  Би асуусан. -Зорчигчдыг яах ёстой вэ "Бид эхлээд буух уу?"
  
  
  Хок хүйтэн нүдээ онийлгон бодлогоширлоо. “Би тэгж бодохгүй байна. Бид ямар ч үед Иудатай сөргөлдөх болно. Түүгээр ч зогсохгүй нэг минут, магадгүй секундын дотор бидний хамрын дор бөмбөг дэлбэрч магадгүй гэж бид таамаглах ёстой. Бид боомттой маш ойрхон байна. Хэрэв энд бөмбөг дэлбэрвэл эх газар бид боомтод байсантай адил хохирол амсах болно. Үгүй ээ, Ник, бид үүнийг унтраахыг хичээх хэрэгтэй."
  
  
  Би Хок шиг Иудасыг гүйцэхээр шийдэн толгой дохив. Тэр мэргэжилтэн авчрахаар бүхээгээсээ гарав. Би түүний араас хаалгыг нь түгжиж, аймшигт боодолтой зүйлийг дахин нягтлан үзэв.
  
  
  Улаан гэрэл аймшигт гэрэлтсээр байсан нь бөмбөгний аймшигт, сүйтгэгч хүчийг илтгэж байв. Тэгээд би Иудас тэсэлгээний төхөөрөмж өөрийгөө хөнөөчихсөн ч дарах болов уу гэж бодсон. Миний өнгөрсөн туршлагаасаа мэдсэн энэ хүн бол бузар муугийн биелэл байсан. Магадгүй тэр биднийг тэсрэх бөмбөг олсон гэдгийг мэдсэн бол дэлбэрэлт болж амиа алдсан ч хүнлэг бус төлөвлөгөөгөө хэрэгжүүлэхээс буцахгүй байх байсан биз. Бид ямар ч эрсдэлд орж чадахгүй байсан, ялангуяа Иуда шиг таамаглашгүй, сэтгэцийн хувьд гажуудсан хүнтэй харьцах үед энэ нь тодорхой байсан.
  
  
  Энэ хар дарсан зүүдний аймшигт үр дагаврыг би урьдчилан харсан - мөөгний үүл атомын хорыг тарааж байв. Дөчин таван километрийн сүйрлийн радиуст олон сая хүн үхэх болно. Хоёрдогч болон гуравдагч цочролын долгионы үеэр олон мянган хүн үхнэ. Цацрагийн улмаас олон мянган хүн удаан бөгөөд аймшигтай үхэх болно.
  
  
  Удалгүй хаалга тогших чимээнээр бодол минь тасалдлаа. Би үүдэнд очоод хэн бэ гэж асуув. Хок нэрийг нь хэлэнгүүт би хаалганы түгжээг онгойлгоод хажуу тийш алхаад түүнийг орууллаа.
  
  
  Түүний араас ахмад Бертолди болон миний үл таних гурван баргар царайтай эр явж байв. "Үүнийг хар даа, Бертолди" гэж Хок ахлагчийн үл итгэлцэл, өрөвч сэтгэлгүй байдлаас залхсандаа бухимдан хэлэв. Бертолди цонхийв. Тэр хүч чадалгүй уурандаа нударгаа зангидан чичирсээр зогсож байв.
  
  
  "Тэгээд эндээс зайл, эрхэм ээ" гэж Хоки хуцаж, ахмадыг үүдэнд хүртэл дагалдан явахыг дохив.
  
  
  Бертолди модон шатаар алхаж, нүд нь хачин эгц урагш харав. Би түүний араас хаалгыг түгжиж, Хок болон бусад гурав руу эргэж харав. "Ноён Готтлиб, Ник Картер" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Эрдэмтдийн хэвшмэл ойлголт болох хүрээгүй нүдний шил зүүсэн туранхай, утаслаг эртэй гар барив. Хок надад Готтлиб тэслэгч буюу Иуда болон түүний хамтрагчдад тэсрэх бөмбөг бүтээх боломжийг олгодог төхөөрөмжийг зохион бүтээсэн гэж тайлбарлав.
  
  
  Энэ хооронд гал асаах хоёр мэргэжилтэн тэсрэх бөмбөгнөөс савлагаа авч завгүй байв. "Хэрэв миний төхөөрөмжийг ийм байдлаар ашигласан бол аймшигтай... аймшигтай" гэж Готтлиб бувтнав.
  
  
  Энэ нь мэдээжийн хэрэг дутуу илэрхийлэл байсан. Готтлиб тэсрэх бөмбөгийг бөхийлгөж буй өөр хоёр хүнтэй нэгдэв. "Тэр гэдэгт итгэлтэй байна уу?" гэж Хок түүнээс асуув.
  
  
  Готтлиб толгой дохив. “Үүнд эргэлзэх зүйл алга. Үүнийг нэгтгэсэн хүн термоядролын задралын талаар маш сайн ойлголттой байдаг. Харамсалтай нь бид энэ мэдлэгээ улам өргөжүүлсэн." Хок над руу харахад би нүд ирмэв. Готтлиб болон AX-ийн хоёр хүн бөмбөг дээр ажиллаж байсан. Готтлиб хэлээ даран дотроо бувтнахад улаан гэрэл тэдний нүүрэн дээр хий юм шиг гэрэлтэв. "Энд" гэж тэр эцэст нь хэлэв. - Тэнд утас байна. Тиймээ ийм л байна. Үгүй ээ, тэр биш, нөгөө нь.
  
  
  Бид ханан дахь нээлхийг тойрон бөөгнөрөв. Би юу ч мэдрэхгүй байсан ч яг одоо бөмбөг дэлбэлчихвэл юу болох талаар бодохгүй байхыг хичээсэн. Тэсрэх бөмбөг дээр ажиллаж байсан хүмүүс ган мэдрэлтэй байсан бололтой. Хок үүдэнд очоод дэслэгч командлагч аль хэдийн мэдэгдсэн эсэхийг асуув. Энэ нь тийм биш байсан.
  
  
  “Энэ зүйлд тэдний хүч чадал бий юу? - Би Готтлибээс асуув.
  
  
  Бүх анхаарлаа бөмбөгөнд төвлөрүүлсэн тул тэр миний зүг харалгүй удаанаар ярив. - Би тэгж бодож байна. Эндээс бөмбөг жар, далан километрийн радиуст байгаа бүх зүйлийг устгана." Тэрээр тэсэлгээний механизмд анхаарлаа хандуулж, дараа нь бодлоо онцлон тэмдэглэхийн тулд "Хэн ч боломж гарахгүй" гэж хэлэв.
  
  
  Миний хийж чадах зүйл бол толгойгоо сэгсрэх явдал байв. Готтлиб үхлийн аюултай катехизм уншиж буй хүн шиг үргэлжлүүлэн мэргэжилтнүүдийн ажлыг үргэлжлүүлэн ажиглан хэлэв: "Гэхдээ эхний дэлбэрэлт, анхны цочролын давалгаа нь асуудлын төгсгөл биш байх болно. Хур тунадас, түрлэгийн давалгаа - цацрагийн өвчин, хүн амгүй газрын хэсэг, Сөнөсөн тэнгисийн хэсэг. Манхэттэн хэдэн арван жилийн турш хүн амьдрах боломжгүй газар болж хувирна."
  
  
  Би дахиж асуугаагүй. Готтлиб надад бодуулах их хоол өгсөн.
  
  
  'Юу байна?' гэж Хок үрсэн навчин тамхиа зажилсан хэвээр сандран асуув.
  
  
  Эрчүүдийн нэг нь түүн рүү эргэв. "Бидэнд өөр эрсдэлтэй хэрэг байна, эрхэм ээ" гэж тэр хэлэв. Түүний духан дээрээс хөлс нүүр рүү нь дуслаа.
  
  
  Хок бид хоёр бусдын дээгүүр тонгойн анхааралтай ажиглав.
  
  
  Нэгэн удаа би тэднийг бараг дууслаа гэж бодоход Готтлиб “Үгүй ээ! Энэ биш!'
  
  
  Уг төхөөрөмжтэй ажиллаж байсан хүн зогсоод толгойгоо хана налан зогсов. Нүдээ анин гүнзгий амьсгаа авахад гар нь бага зэрэг чичирч байхыг би харлаа. Дараа нь тэр өөрийгөө сэгсэрнэ үү. Тэр нөгөө хоёртойгоо үргэлжлүүлж, арав хүрэхгүй минутын дотор гурван эр эргэж, уруул дээр нь сэтгэл ханамжийн баргар зураас гарч ирэв.
  
  
  "Энэ болсон" гэж Готтлиб шивнэв. - "Тэсрэх бөмбөг хоргүй."
  
  
  Хок бид хоёр бие бие рүүгээ харлаа. Тэр амьсгалаа гаргалаа. "Ядарсан биед минь хэтэрхий их байсан" гэж тэр хэлэв. Тэр ахмадын ширээг налан гүнзгий амьсгаа авав.
  
  
  Би босоод инээмсэглэхийг оролдов.
  
  
  Хок шинэ навчин тамхи авч, асаан, болгоомжтойгоор тойрог хийв. Тэр над руу эгцлэн хартал бүхээгийн тааз хүртэл дээшиллээ. "Одоо нэгэнт дууссан, Ник, хийх ганц зүйл л үлдлээ."
  
  
  Би толгой дохив. "Иуда" гэж би хэлэв. "Хэрэв би тэгж хэлэх юм бол, эрхэм ээ, амьдаас үхсэн нь дээр."
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Зорчигчийн сэрэмжлүүлэг нэн даруй цуцлагдсан бөгөөд ахмад Бертолди бидэнд сайн ажил хийсэнд талархал илэрхийлэв. Усан онгоцонд дөнгөж ирсэн гатлага онгоцуудыг усан онгоцны зогсоол руу буцаан илгээв. Леонардо боомт руу хэдэн цагаар хоцорч орно.
  
  
  Тушаал өгсний дараахан эргийн хамгаалалтын дэслэгч командлагч гүүрэн дээр ирээд Хок бид хоёр ахмадтай зөвлөлдөхөөр очив. "Бенедикт хаана ч олдсонгүй" гэж дэслэгч командлагч Хок руу хэлэв. "Танай хүмүүс мөрдөн байцаалтаа үргэлжлүүлж байгаа ч тэр нуугдаж байгаа бөгөөд бусад зорчигчид буух үед биднээс зугтана гэж найдаж байна."
  
  
  "Зүгээр дээ" гэж Хок уйтгартай хэлэв. “Буудах гэж буй зорчигчдын эмх замбараагүй байдалд бид бүгдийг нь сайн харах нь бараг боломжгүй байх болно. Мэдээжийн хэрэг, тэр үргэлж гадаад төрхөө дахин өөрчилж чадна."
  
  
  "Бид үүнд найдаж болно гэж би бодож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Усан онгоц таван цагийн үед буудаллав. New York Post сонин аль хэдийн гудамжинд тод гарчигтай тусгай дугаартай байсан. Хөлөг онгоцны зогсоол дээр болон эргэн тойронд цугласан хүмүүс; цагдаа нар тэднийг саатуулах гэж оролдсон. Мэдээлэл, гэрэл зурагчид хаа сайгүй байв.
  
  
  Хок офицеруудыг эгнээний эхэн ба төгсгөлд байрлуулав.
  
  
  "Одооноос эхлээд би өөрөө үүнийг хийх нь дээр" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "За" гэж тэр хариулав. - "Хэрэв танд хэрэгтэй бол намайг хаана байгааг мэдэхийн тулд би хэсэг хугацаанд онгоцон дээр байх болно."
  
  
  Жина бид хоёр зорчигчдыг буухаас өмнө хөлөг онгоцноос гарлаа. Би түүнийг гаалийн байр руу аваачиж, тэнд байж бай гэж хэлсэн.
  
  
  Хөлөг онгоцны зогсоол эмх замбараагүй байсан бөгөөд би Иудасыг олох талаар гутранги сэтгэгдэлтэй байсан.
  
  
  "Чи ойрхон байгаа биз дээ?" гэж Жина асуув.
  
  
  "Үгүй ээ, би усан онгоцны зогсоолыг бүхэлд нь хайх болно. Хэрэв бид бие биенээ алдвал Хилтон зочид буудлаас өрөө авч, надаас сонсох хүртлээ тэнд байгаарай."
  
  
  "За" гэж тэр хэлээд хацар дээр минь үнсэв. - Болгоомжтой байгаарай.
  
  
  'Чи ч бас.'
  
  
  
  
  Сэтгүүлчид хөлөг онгоцны зогсоолын эргэн тойронд сониуч хүмүүстэй холилдож, цагдаа нар дэг журам сахиулах хүчин чармайлтаа орхиход хүрчээ. Би өөр хоёр AX агент зогсож байсан коридорын ойролцоо зогсов. Нэг өдөр тэд сахалтай зорчигчийг зогсоож, чанга тэвэрэв. Би тэдэнтэй хурдан ойртож очоод тэд буруу юм байна гэж хэлэв. Сахал нь жинхэнэ болж хувирав.
  
  
  Зургаан цаг өнгөрсний дараа би тавцангаас дөнгөж буусан хүнийг харав. Тэрээр гааль руу орохын оронд барилгын төгсгөл хүртэл алхаж, зогсоолын үүдэнд хамгаалагч зогсож байв. Анх би түүнийг ар талаас нь л харсан. Тэр сайн хувцаслаж, таягтай алхаж байсан. Түүний алхалт надад танил санагдсан. Би ойртоод хартал үсгүй гар цүнх барьсан байв. Энэ нь жинхэнэ арьс шиг харагдахгүй байсан. Мөн гар нь жинхэнэ гар шиг цүнхний бариулыг тойрохгүй байв. Би түүнийг дагах гэж байтал тэр толгойгоо эргүүлэхэд би түүний царайг харж байлаа. Тэр сахалтай, нарны шилтэй байсан ч энэ гавлын ясыг өөр зүйлтэй андуурч болохгүй. Энэ бол Иуда байсан. Намайг хараад тэр барилгын төгсгөл рүү яарав. Бид хоёрын дунд олон хүн байсан тул би олны дундуур нүүх хэрэгтэй болсон. Би аажуухан урагшилж, хажуугаар нь өнгөрөхөд Иудас аль хэдийн хаалганы дэргэд байв. Би Вильгельминаг татан гүйж байтал манаачийг унагаж, хаалгаар орж зогсоол руу орохыг харлаа.
  
  
  Намайг ойртоход Иудас харагдахгүй байв. Хөл дээрээ үсрэн боссон хамгаалагч намайг зогсоох гэж оролдсон ч би хэн бэ гэж хашгираад хаалгаар гүйлээ. Эгнэн зогссон машинуудыг тойрон алхаж байтал такси гарч ирэхийг харлаа. Иуда арын цонхоор над руу харав.
  
  
  Би "Люгер"-ээ үүрээд тэнд зогсож байсан мотоцикль руу гүйлээ. Ойролцоох хэсэг урт үстэй залуус байсан бөгөөд би мотоциклийг тэдний нэгнийх байх гэж таамаглав. Би хартал түлхүүр нь гал асаах хэсэгт байсан. Би эмээл рүү үсрэн орлоо. Энэ нь хурдны замд зориулагдсан том Хонда байсан бөгөөд хөдөлгүүр нь тайвшруулах чимээ гаргажээ. "Сайн уу!" гэж нэг залуу архирлаа.
  
  
  "Би түр зуур зээлээд өгье!" - Би хариу хашгирав. Би суудлаасаа ухасхийн буун такси барихаар гүйлээ.
  
  
  Гудамжинд гарахад такси зүгээр л зүүн тийш эргэлдэн хоёр гудамжны цаана явлаа. Би замын хөдөлгөөнийг даван туулсан. Таксиг гүйцэж түрүүлчихээд гэрлэн дохион дээр барина гэж бодсон. Дараа нь такси улаан гэрлээр явж эхлэв. Иудас жолоочид их мөнгө өгөв, эсвэл толгой руу нь буу тулгав. Арван минутын дараа бид Кеннедигийн олон улсын нисэх онгоцны буудал руу хүрэх хурдны зам дээр байлаа. Хурдны зам дээр такси надаас холдсон ч би зөв газартаа байна гэж бодсон. Иудас намайг нисэх онгоцны буудал дээр гүйцэхгүйгээр яаж онгоцонд сууж байсныг би ойлгосонгүй.
  
  
  Би буруу байсан. Вокзал руу явж байсан хурдны замыг хааж, такси хоёрын хоорондох зайг хаах гэж байтал тосоор дүүрсэн эргэлт хийхэд нэг дугуйчин миний урдуур гулган гарч ирэв.
  
  
  Азаар би өндөр бутаар ургасан далан дээр бууж, зөвхөн хөхөрсөн, хөхөрсөн, урагдсан костюмтай байсан. Гэвч мотоциклийг ашиглах боломжгүй болсон. Дараа нь эзэнд нь нөхөн төлбөр олгохоор шийдээд онгоцны буудал руу алхлаа. Би хажуугаар өнгөрч буй бүх машиныг зогсоосон ч тэд дахиж автоспортчин авахаа больсон.
  
  
  Эцэст нь ачааны машин намайг тосож аваад бид Иудасаас 45 минутын дараа онгоцны буудалд ирлээ.
  
  
  Би лавлагаа аваад тэр орой гадаадад олон арван нислэг гарах гэж байгааг олж мэдэв. Тэдний нэг нь Пан Амаас Ром руу нисэх онгоц байв. Тийм ээ, эцсийн мөчид эрэгтэй хүн бүртгүүлсэн. Тодорхой ноён Бенедикт.
  
  
  Би асуусан. - "Би түүн рүү одоо ч хүрч чадах уу?"
  
  
  Тэр хүн эргэж нислэгийн хуваарийг шалгаад цаг руугаа харав. "Үгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Онгоц арван минутын өмнө хөөрсөн. Яг төлөвлөсөн цагтаа.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Иудас Ром руу буцаж нисэх нь тодорхой байсан. Тэнд тэрээр өөрийн төв байр, Фаррелли болон түүний дээрэмчидтэй ойр байх болно. Түүний газар доорхи цогцолборыг бид Сицилид нээснийг тэр мэдээгүй байх.
  
  
  Дараагийн Ром руу нисэх онгоц маргааш өглөө болтол хөдөлсөнгүй. Гэвч нэг цаг хагасын дараа Лондон руу нисч, дараа нь Ром руу нисч байсан тул Иудас газардсанаас хойш нэг цаг орчмын дараа өглөөний цайгаа уугаад ирэх ёстой байв.
  
  
  Би Жина руу утасдсан, тэр намайг тасалбар худалдаж авах үед Хилтоноос онгоц руу таксинд суув. Тэр Жованни Фареллийг маш сайн мэддэг учраас би түүнийг надтай хамт байгаасай гэж хүссэн. Би Хок руу утасдаж, Иудасыг алдсандаа уучлалт гуйхад тэр “За, түүнийг Ромд амархан олох болно. Гэхдээ хэрэв тэр зугтаж чадвал тэслэгчээ үлдээх болно гэдгийг санаарай."
  
  
  "Түүнийг газардах үед нь авахыг оролдохын тулд би Ромын цагдаа эсвэл Интерполд хандах ёстой юу?"
  
  
  "Үгүй" гэж Хок хэлэв. Түүний хоолойд заримдаа ашигладаг тийм хатуу, хүйтэн дуу хоолой байсан. “Хэрэв цагдаа нар түүнийг барьж авбал юу болохыг та мэдэхгүй. Ник, би чиний санал болгосон шиг түүнийг үхсэн байхыг хармаар байна.
  
  
  Үүнийг сонсоод би гайхсангүй.
  
  
  Бид хөөрөх үед Жина бид хоёр бүрэн ядарч, ихэнх замдаа унтсан байв. Би тайван унтаагүй ч замаа үргэлжлүүлэхэд хангалттай амарсан. Жина яг л хүүхэд шиг унтсан.
  
  
  Бид Лондонд хурдан бөгөөд хялбар холболт хийж, 8 цагийн дараа Ромд ирлээ. Цэлмэг нартай өглөө байлаа. Би таксины жолоочид Жинагийн өгсөн байрны хаягийг өгөв. Фаррелли тэнд эмэгтэйчүүдээ авчирсан бөгөөд Жина заримдаа үүнийг далд ертөнцийн бусад боссуудтай уулзахдаа ашигладаг байсан гэжээ. Цагдаа нар орон сууц байгааг мэдээгүй ч надад Иудас мэдсэн юм шиг санагдсан. Хэрэв тэр газардсан даруйдаа Фаррелли руу залгасан бол Сицили руу явахад аюулгүй гэж хэлэх байсан. Тиймээс тэд энэ байрыг хамгийн найдвартай газар гэж шийдсэн байж магадгүй бөгөөд тэд тэнд уулзаж, цаашдын төлөвлөгөөгөө хэлэлцэх бололтой.
  
  
  Газардсанаас хойш бараг цагийн дараа бид нэгэн байшингийн урд зогсов. Бид орох гэж байтал булангаас чимээ гарав.
  
  
  "Энд чимээгүй бай" гэж би Жинад хэлэв.
  
  
  Би байшингийн булан руу гүйж очоод хажуугийн хаалганаас хоёр хүн гарч ирээд замын эсрэг талд зогссон мөнгөн Лансиа руу ойртож байхыг харав. Энэ хоёрын нэг нь өндөр, гөлгөр Фаррелли, нөгөө нь хувцас өмссөн Үхэл шиг Иуда байв. Тэр зүсээ хувиргасангүй, харин таяг барьсаар л байв.
  
  
  Би шууд цохихоор шийдсэн. Би Вильгельминаг гаргаж ирэв. "Энэ хангалттай" гэж би хашгирав. "Ром бол таны сүүлчийн зогсоол."
  
  
  Тэр миний бодсоноос хамаагүй хурдан хариу үйлдэл үзүүлэв. Намайг буудах үед тэр машин руу гүйж очив. Вильгельмина буудсан ч би алдаж, сум яг ард нь чулуун дээр тусав. Би дахин буудаж, гуперыг мөргөж, тэр машины ард алга болсон.
  
  
  Хараал! - Би бувтналаа.
  
  
  Дараа нь Фаррелли буудсан. Сум зэргэлдээх байшингаас нисчээ. Дахин буудаж, зүүн гарын минь гадна талд цоорсон шарх мэдрэгдэхэд би аргагүйн эрхэнд нуугдаж байсан. Машины нөгөө талаас би хаалга онгойж байхыг харсан ч Фареллиг намайг цохихыг нь зогсоох гэж завгүй байлаа.
  
  
  Гэнэт Жинагийн хашгирах чимээ сонсогдов. Тэр хашгирав. - "Бууд, Ник!" "Тэр буудахаас айдаг!"
  
  
  Фаррелли Жина руу эргэхийг хараад би түүнийг түүний эзэгтэй гэдгийг санав. Түүнийг хараад уур нь хоромхон зуур дарагджээ. Тэр онилж, түүн рүү бууджээ. Сум түүнийг инчээр алдсан.
  
  
  Би хариу гал авлаа. Миний анхны цохилт Фареллигийн дэргэдэх хананд тусав; хоёр дахь нь түүний хүзүүнд цохисон. Тэр чичирсээр явган хүний зам дээр унав.
  
  
  Машины цаанаас нисч байсан хоёр сум миний хөлд исгэрэв. Хэсэг хугацааны дараа хөдөлгүүр архирахад Иуда нарийхан гудамжаар гүйн одов. Би машин руу буудсан ч арын цонхыг нь хагалаад амжсан.
  
  
  'Чи зүгээр үү?' гэж Жинагаас асуув.
  
  
  "Тийм ээ."
  
  
  Байшиндаа очоод тэндээ бай” гэж би хэллээ. "Би дараа уулзъя."
  
  
  Тэр эсэргүүцсэн ч би яг тэр явган хүний зам дээр зогсож байсан Альфа Ромео 2000 машин руу аль хэдийн гүйж оччихсон байсан. Энэ нь түгжээгүй байсан. Би хөдөлгүүрийг гал асаах утсаар асаагаад машин руу үсрэн суугаад Иудагийн араас гүйлээ.
  
  
  Хоёр блокийн дараа би түүнийг харсан. Тэр миний урдаас гурван блок давж баруун тийш огцом эргэж, надаас салах гэж оролдов. Арын дугуй нь нямбай гулсаж, дугуй нь шуугисаар эргэлтэнд орлоо. Надаас өмнө Иудас зүүн тийш эргэж, үйлдвэрийн газар руу чиглэсэн жижиг гудамж руу гарав. Таван минутын дотор бид хагас арван явган зорчигчийг айлгаж, хоёр машинтай мөргөлдөх шахсан. Гэвч Иудас ч, би ч удааширсангүй. Хэрэв бид хурдны замаар явж байсан бол Альфа түүнийг гүйцэх байсан ч ийм жолоодлогын үед машинуудын хурд бараг ижил байсан тул Иуда үүнийг ойлгосон.
  
  
  Дахиад таван минутын дараа Иудас тэргүүлж, би түүнийг алдсан. Гэтэл агуулахын булан эргэтэл асфальтан дээр хаалга нь онгорхой байсан машин харагдав. Би орилон зогсоод үсрэн гарч ирээд Лугерийг гаргаж ирлээ. Иудас хаана ч байсангүй. Би агуулахуудыг хараад тэр тийшээ явсан юм болов уу гэж бодов. Би түүний зүг алхаж байтал миний харц худагны таг руу тусав. Бага зэрэг хазайсан байснаас өөр ер бусын зүйл байсангүй. Би түүн дээр очоод таг руу анхааралтай харлаа. Обуд нь гудамжны шороонд ул мөр үлдээжээ. Би тонгойн сонсов. Би чимээгүй хөлийн чимээг сонслоо. Эдгээр нь Иудагийн алхмууд байсан нь лавтай.
  
  
  Өөрийгөө үл харгалзан би түүний заль мэхийг биширдэг байв. Хэдийгээр эрүүл мэнд тааруу, хиймэл гартай ч энэ хүн үнэг шиг ухаантай нэгэн байжээ. Би нүхний тагийг хурдан шидэж, гутлаа нүхэн дэх төмөр шатны гурав дахь шат руу шүргэтэл доошиллоо. Миний эргэн тойронд хүчтэй өмхий үнэр ханхлав. Ийм уур амьсгалыг хүндрүүлж, нүх рүү гүн орох тусам улам харанхуй болсон. Доорх харанхуйд хархнууд холилдох чимээ сонсогдов. Хэрэв Иуда Ромын бохирын системийг бүрдүүлдэг газар доорх асар том суваг, гарцаар дамжин зугтсан бол би түүнийг дахиж хэзээ ч олохгүй байх сайхан боломж байсан.
  
  
  Энэ бол миний хүссэн хамгийн сүүлчийн зүйл байсан.
  
  
  Тэр надад Ниагара хүрхрээнд хуудас өгсөн. Гэхдээ тэр одоо эрэгтэй, бид 2-ын хооронд л байсан болохоор надаас зайлсхийхгүй. Би хурдаа нэмээд нялцгай биетэй төмөр шатаар хурдан буулаа.
  
  
  Эцэст нь би ёроолд хүрэхэд нарийн хадны ирмэгтэй таарав. Эртний чулуун дээгүүр бохир, муухай үнэртэй усны урсгал аажуухан урсаж байв. Өмхий үнэр нь бараг л амьсгалж чадахгүй байв.
  
  
  Миний дээгүүр гудамжнаас бүдэгхэн тойрог гэрэл тусах нь санаа өгсөн. Би хөдөлгөөнгүй зогсоод тас хар сүүдэрт чагнав. Дараа нь би дахин сонсов, яаран алхах чимээ миний баруун талд зуу орчим метрийн харанхуйд цуурайтав.
  
  
  Вильгельмина миний гарт хэвтэж байв. Би бөхийж, Иудагийн араас гунигтай харанхуйд орлоо.
  
  
  Халуун үстэй зүйл миний хөлд хүрэв. Би гайхсандаа хашгирах шахсан ч хажуугаар минь харх нисэн өнгөрч, чичирч, нарийхан ирмэгээр гүйх үед дууг нь хаалаа. Ялангуяа хуучирсан, өгөршсөн хадан дээр хөвд давхарга үүссэний улмаас ирмэг нь гулгамтгай, нойтон болсон тул хурдаа барихад хэцүү байв.
  
  
  Намхан таазнаас нүдгүй том шавжнууд өлгөөтэй байв. Би ч гэсэн сарьсан багваахай харвал гайхахгүй. Хаа сайгүй салиа дусалж, агаар нь бүгчим, дарамттай байв. Гэхдээ Иудас шиг хагас дарангуйлагч биш.
  
  
  Би түүний бүдгэрч буй алхмууд дээр анхаарлаа төвлөрүүлэв. Харанхуйд миний өмнө ямар нэгэн зүйл гялалзаж байв. Би хананд наан амьсгаагаа дарлаа. Гэвч дараа нь Иуда яаран явахад би Вильгельмина гартаа барьсаар түүнийг дагалаа.
  
  
  Би булан эргүүлж байтал гэнэт аргагүйн эрхэнд шумбаж тэнцвэрээ алдаж бохирын хоолой руу унах шахсан. Миний дээгүүр сум исгэрч, Иуда доголон байхыг дахин сонсов. Би түүнийг дагаад жижиг бохирын хоолой руу орлоо, эхнийхээсээ хамаагүй нарийхан харанхуй хонгил.
  
  
  Тэр дахин булан эргүүлэв; Би онилж, буудсан. Сум тулгын чулуунд онож, үсэрчээ. Би алдаж, Иудаг надаас хол түрүүлж амжаагүй байхад араас нь гүйлээ.
  
  
  Энэ бол муур хулганы сонгодог тоглоом байсан. Би түүний үйлдэл болгонд адилхан гамбитаар хариулдаг байсан. Гэвч булан эргэхэд тэр хаана ч байсангүй. Энэ бохир усны хэсгийг ашиглахаа больсон. Энэ нь хуурай, бараг үнэргүй байсан. Энэ нь эхэндээ намайг гайхшруулсан. Гэвч би удалгүй Иудас гудамжны доор байрлах энэ хэсгийг сонгосон шалтгааныг олж мэдсэн. Би хананд цагаан тугалган хавтангаар хучигдсан нүхийг харав. Энэ бол гар хийцийн таг байсан. Би зогсоод, чагнаж, нээлхийн нөгөө талд чимээ гарахыг сонсов. Тэгээд тэр авирч оров.
  
  
  Одоо би эгцлэн босох боломжтой болсон. Хог, янз бүрийн чулуугаар дүүрсэн хонгилд орчихлоо. Тэнд зогсож байтал алсад чимээ сонсогдов. Иудас бохирын хоолойн энэ гарцыг мэдэж байсан тул түүгээрээ надаас салахыг хүссэн бололтой. Би удалгүй тэр яаж үүнийг хийх гэж байсныг мэдсэн. Миний урд гэрэл гарч ирэхэд би Иудасыг дүрстэй байхыг харав. Тэр намайг хоёр удаа буудсан. Ганц сум миний ханцуйг бараг нэвт хатгалаа. Одоо харанхуйгаас болж ан агнах нь илүү аюултай болсон.
  
  
  Би гэрэлтсэн нүхэнд ойртлоо. Тэнд очоод би хонгилоор гэрлийн чийдэн өлгөөтэй жижигхэн өрөө рүү орж байгааг харав. Би эргэн тойрноо харлаа. Одоо би бид хаана байгааг мэдсэн. Ханан дахь торонд тавь орчим хүний яс хэвтэж, гавлын яс нь овоолон над руу муухай харав. Иудас намайг катакомбууд руу хөтөлж, анхны Христэд итгэгчид тарчлаачдаас нуугдаж байсан хотын доорх хонгилууд руу хөтөлсөн. Энэ бол Ромын бүх катакомбуудаас хамгийн алдартай нь Гэгээн Каллихтийн катакомбууд байх ёстой гэж би дүгнэсэн. Хэдийгээр энд гэрэлтүүлэг байсан ч эдгээр газрууд жуулчдын жагсаалтад ороогүй байв.
  
  
  Би өрөөгөөр дамжин Иудагийн араас явлаа. Энд тэнд гэрлийн чийдэн өлгөөтэй байсан ч дахиад л харанхуй болов. Одоо би Иудас хүндээр амьсгалж байгаа нь түүнийг суларч байгааг нотлохыг сонссон. Түүнд инсулин тарьснаас хойш нэлээд хугацаа өнгөрч, хөөцөлдөж бодисын солилцоог нь тасалдуулж байсныг би тооцоолсон. Тэр удаан тэсэхгүй. Гэхдээ би түүнийг жуулчидтай холилдох хэмжээнд хүрээсэй гэж хүсээгүй. Би хурдаа нэмэв.
  
  
  Удалгүй би эхнийхтэйгээ адилхан гэрэлтүүлэгтэй хоёр дахь өрөөнд орлоо. Би Иудасыг хараагүй тул өрөөндөө орлоо. Нэгдүгээр өрөөнийх шиг хананы тавиур дээр гавлын ястай овоолсон яс байв. Өрөөний дундуур явж байтал баруун талдаа хүндээр амьсгалах чимээ сонсогдов.
  
  
  Би хурдан эргэж харав. Иудас овоолсон хуурай, хэврэг ясыг налан байв. Түүний царай үнсэн саарал өнгөтэй, хөлөрсөн байв. Тэр хүн арьс, яс байсан бөгөөд түүний гавлын яс нь амьд хүний толгойноос илүү тавиур дээрх гавлын ястай төстэй байв. Тэр өмнө нь муухай хүн байсан бол одоо аймаар бүдүүлэг болжээ.
  
  
  Амьсгалах нь тогтворгүй, шүгэлдэж байв. Доод уруул дээр нь хөөс үүссэн байв. Түүний гарт тэрээр богиносгосон Smith & Wesson .44 Magnum буу барьсан байв. Хэрэв энэ нь намайг цохисон бол би катакомб дахь үлдсэн үлдэгдэлтэй маш хурдан нэгдэх байсан.
  
  
  Би дараагийн алхамаа эргэцүүлэн бодоход тэр сөөнгө инээв. Цонхны шилэн дээрх хайрга шиг инээд нь түүнээс гарч ирэв; хиймэл эрхтэн түүний чичирсэн хурууны үзүүрээр тодорхойгүйхэн даллав. Бууртай баруун гар нь гөлгөр, лав шиг байв.
  
  
  "Одоо би чамайг алж чадна, Картер" гэж тэр хашгирав.
  
  
  Би газар унасан ясны завсраар газардсан тул доороос минь хагарлаа. Иудагийн буу хуцаж, нэг миль зайд уналаа. Би босоод Люгерийг түүний цээж рүү чиглүүлэв. Миний хуруу гохыг дарсан ч би буудсангүй.
  
  
  Иуда буутай гараа өвөр дээрээ тавиад дахин ясны завсраар унав. Түүний царай муудаж, нүд нь бүрэлзсэн байв. Амьсгал богино хугацаанд маш чанга мэт санагдаж, гэнэт зогсов. Бие нь чангарч, гараас нь буу унав. Дараа нь түүний толгой хананд цохив - чихрийн шижингийн комд нүд нь том нээгдэв.
  
  
  Би босоод түүн рүү ойртлоо. Би түүн рүү тонгойх мөчид бие нь огцом чичирч хөшчихөв. Би түүний судасны цохилтыг мэдэрсэн. Судасны цохилт байсангүй.
  
  
  Би босож, Лугерийг нөмрөөд, ил гарсан ясны дундах хувцастай араг ясыг харав. Иуда нас барсан, цөмийн тэсэлгээний нууц аюулгүй байсан бөгөөд би нарны гэрлийг хүсэн хүлээж байв.
  
  
  Би цогцсыг тэнд орхиод илүү сайн гэрэлтүүлэгтэй хонгилоор катакомбын үүд рүү явлаа. Иудас эдгээр хонгил дахь бусад араг яс шиг болох хүртлээ олдохгүй байж магадгүй юм. Хувцас нь ялзрахаас өмнө түүнийг олоогүй бол түүнийг эртний Христэд итгэгчдийн үлдэгдэл гэж үзэх байсан. Би энэ бодлын хар онигоог шингээж амжаагүй байтал гарц руу явж буй жуулчидтай таарав.
  
  
  Итали хөтөч над руу харав. Тэр хэлсэн. - 'Аливээ!' - Та компанид үлдэх ёстой, эрхэм ээ! Бараг л дууслаа."
  
  
  Би тэдэнтэй нийлж бидний урд байгаа гэрэл рүү алхлаа. "Уучлаарай" гэж би хөтөч рүү хэлэв. "Би нэлээд аймшигтай үзэгдэлд баригдсан."
  
  
  Хөтөч инээв. - "Хамгийн муу нь ирэхгүй байна, эрхэм ээ."
  
  
  Амьдралтай хөл нийлүүлэн алхвал миний өмнө хүлээж байгаа он жилүүд, хийх ажлуудын талаар бодлоо. "Би чамайг зөнч Нострадамусын хамаатан биш гэж найдаж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр онигоо ойлгоогүй бололтой.
  
  
  Гэхдээ надад хамаагүй. Нэг зүйл тодорхой байсан: Иудас үхсэн. Дараа нь намайг юу хүлээж байгааг хэн ч мэдэхгүй. Тиймээс би ирээдүйн тухай бодохын оронд одоо, энд, одоо руу буцсан. Тэгээд Жинагийн тухай бодоод инээмсэглэж эхлэв. Төсөөлж болох хамгийн сайхан инээмсэглэл.
  
  
  
  
  * * *
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Номын тухай:
  
  
  
  
  
  Энэ яаж боломжтой вэ? Ник Картер ердийн ажлынхаа үеэр Ватиканы музейд баримтаа нуухаас өөр аргагүйд хүрчээ. Энэ зорилгоор санамсаргүй Этруск ваар тохиромжтой санагдсан.
  
  
  Гэхдээ гол зүйл бол Ник Картер болон түүний үйл ажиллагааны талаар огтхон ч биш бөгөөд хожим Картер баримт бичгийг олохыг оролдох үед тодорхой болсон юм. Учир нь тэр үед тэрээр мэргэжлийн өндөр түвшинд урлагийн хулгайн гэмт хэргийн гэнэтийн гэрч болсон юм.
  
  
  Этруск ваар зэрэг урлагийн эрдэнэс цонхоор ар араасаа алга болж байх үед Картер өөрийн эртний дайсан Иудагийн нүүр рүү эгцлэн харав.
  
  
  Иудас энэ баримт бичгээрээ Хок, Картер хоёрын хамгийн муу зүүдэндээ ч төсөөлж байснаас ч их зүйлийг хийж чадсан...
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  Кобрагийн тэмдэг
  
  
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  
  Кобрагийн тэмдэг
  
  
  Лев Шкловский орчуулсан
  
  
  нас барсан хүү Антоны дурсгалд зориулав.
  
  
  Гол дүр:
  
  
  НИК КАРТЕР
  
  
  N3 агент AX
  
  
  "ШИВА"
  
  
  Кобра байгууллагын тэргүүн
  
  
  Ашок АНАНД
  
  
  Энэтхэгийн нууц албаны ажилтан
  
  
  ПУРАН ДАСС
  
  
  Энэтхэгийн нууц албаны дарга
  
  
  НИРАД ба РАНЖИТ
  
  
  Кобра байгууллагын гишүүд
  
  
  РИВА СИНГ
  
  
  Шивагийн ач охин
  
  
  
  1
  
  
  Тэр миний гарт бөхийж, зөөлөн, хэврэг бөгөөд энэ мөчид бүрэн сэтгэл хангалуун байна. Би Рива шиг эмэгтэйтэй бараг хамт байсангүй. Түүний алтан арьс, хар үс дээр сүүдэр тоглож байв; Хэсэгхэн зуур надад мөрөөдлөө биелүүлж байгаа юм шиг санагдав. Өрөө харанхуй байсан тул би хаалтыг буулгав. Аз болоход зочид буудал нь Шинэ Делигийн шөнийн халуунд зориулсан агааржуулагчтай байв.
  
  
  "Чи яагаад надад хэлээгүй" гэж Рива шивнэв. Түүний зөөлөн дулаахан уруул миний хүзүү мөрний хөндийд зөөлөн хүрч, хөх нь гарыг минь наан.
  
  
  Би түүний нүүрийг эргүүлээд махлаг уруулынх нь мөрийг харлаа. Хүссэн бүхнээ авч дассан эмэгтэйн зөрүүд царайтай хөмсөг зангидсан... дөнгөж хүүхэд байсан эмэгтэй. - Юу, Рива? – гэж би түүний гэдэсний хилэн арьсыг хурууны үзүүрээр гүйлгэн асуув.
  
  
  - Та яагаад энд ирсэн юм, Ник? Тэр холдон, толгойгоо дэрэн дээр тавив. Урт хар үс нь дэрний цагаан даавуун дээр сэнс үүсгэж, гэрэлт цагираг мэт царайг нь төгс дүрсээр бүрхэв ... тэр үед дотоод зовлон, үл ойлгогдох үл итгэлцлийг тусгасан царай.
  
  
  "Би чамд хэлсэн" гэж би тэвчээртэй, итгэл үнэмшилтэй хэлэхийг хичээв. - Манай компани намайг худалдан авалт хийхээр явуулсан. Даавуу, торго, энгэр... нэг үгээр бол бүх зүйл. Энэ улсад бусад газраас хамаагүй хямд үнэтэй бүх зүйл.
  
  
  Мэдээж би худлаа хэлсэн. Мэдээж би Ривад өөрийгөө хэн гэдгийг хэлж чадаагүй. Ямартай ч ялгаа нь юу вэ? Охиныг татан оролцуулж, миний нүүрийг шатааж, би одоо Нью Делид номлолд явж байгаа AX-ийн төлөөлөгч Ник Картер гэдгийг түүнд илчлэх ямар ч шалтгаан байгаагүй.
  
  
  Тэр орой эрт би Air-India компанийн онгоцоор ирлээ. Миний хамгийн сүүлд уулзана гэж бодож байсан хүн бол Рива шиг хэн ч найдаж чадахгүй сайхан хамтрагч эмэгтэй байлаа. Намайг усан санд сэлж ирээд буцаж ирэхэд тэр зочид буудлын бааранд сууж байсан. Түүний төгс дүр нь цэнхэр, мөнгөн саригаар ороосон байв; Бид ч гэсэн анхны харцаар шууд бие махбодийн таталцлыг мэдэрсэн. Дараа нь нэг үг нөгөө үг рүү хөтөлж, би бараг мэдэлгүй түүнийг оройн хоолонд урьсан.
  
  
  Бид бүгчим хотын төвд байдаг улаан хар баян бүрд болох Чанакяпури дахь франц ресторанд очив. Энэ бол түүнийг өөртөө татан оруулж, хамтдаа хонохыг ятгах боломж байсан юм.
  
  
  Үүнээс харахад би түүнийг итгүүлэхийн тулд маш их хичээх шаардлагагүй байсан.
  
  
  Үс шигээ гялалзсан, мэдрэмжтэй нүд нь тод ярилаа. Мэдээжийн хэрэг, асуултууд, үгийн тоглоомууд ... сэтгэл татам урлагт түгээмэл тохиолддог зүйл байсан. Хайр ба хүсэл тэмүүлэлтэй шөнийн оршил.
  
  
  
  Шинэ Дели надад (болон AX) Рива Сингхээс хамаагүй илүү байсан гэдгийг хэлэх шаардлагагүй. Намайг Хок Энэтхэг рүү илгээсэн бөгөөд энэ нь маш их санаа байсан гэж бодож байсан ч Өвгөнийг ятгах боломжгүй байв. "Гэхдээ бидэнд энэ хүн байдаг гэсэн өчүүхэн ч баримт алга!" - Би онцолсон.
  
  
  "Тийшээ явах шалтгаан бас байна, Ник" гэж Хок ёжтой инээв. -Үймээн самуун, эмх замбараагүй байдал нотолгоо биз дээ? Калькутта хагас анархи байдалд байна. Босогчдыг зэвсгээр хэн хангасан бэ? Нарийвчилж хэлэхэд сум мод ургадаггүй.
  
  
  "Энэ бол Энэтхэгийн засгийн газрын дотоод аюулгүй байдлын асуудал" гэж би эсэргүүцэв.
  
  
  - Зөв. Туйлын зөв. Би бүрэн санал нийлж байна. Үнэн хэрэгтээ энэ нь зүгээр л үймээн самуун байсан бол энэ нь номлол биш байх байсан, Ник.
  
  
  -Тэгвэл яах вэ?
  
  
  - Энийг хардаа. - Тэр надад нугалсан цаас өглөө. - Энэ нь танд манай нууцлаг хүн, ноён "Шива"-ын талаар илүү ихийг хэлэх болно ... магадгүй найз нь үнэхээр байдаг гэсэн тодорхой бус санаагаар. Түүний тамхинаас гарах гашуун утаа хамрын нүхийг минь шатааж, би бичиг баримтыг уншихаар алсын сандал руу хөдөллөө.
  
  
  Өгүүллийг уншсаны дараа би Hawk юу хийж байгааг сайн ойлгосон.
  
  
  гэж дарга инээмсэглэн хэлэв. - Таны харж байгаагаар энэ бол бохир бизнес, та санал нийлэхгүй байна уу?
  
  
  -Би ёс суртахуунгүй гэж хэлмээр байна.
  
  
  - Сайн байна, сайн хэллээ, Ник. Манай хүн арван сая долларын түүхий героиныг АНУ руу гаргах гэж байна. Гэхдээ таны харж байгаагаар энэ нь хамгийн аймшигтай зүйл биш юм. Зүгээр л хар тамхи байсан бол би өөр хүн рүү залгах байсан. Гэхдээ олон улсын дипломат ажиллагаа..., дэлхийн энх тайвны тухайд... би энэ ажлыг танд даатгах ёстой.
  
  
  Би ам нээлгүй толгой дохив.
  
  
  Миний сая уншсан баримт бол Зууван албанаас байсан. Илүү дээшлэх боломжгүй. Тэр миний ажлын чиглэлээр битгий хэл AX-тай холбоотой гэж хэзээ ч бодож байгаагүй нэгэн үйл явдлыг сониноос уншсан тухай хэлж байсан юм.
  
  
  Вашингтон дахь ЗХУ-ын элчин сайдын яам руу хэн нэгэн утасдаж, АНУ-ын Ерөнхийлөгч мэт дүр үзүүлэв. Дууг нь төгс дуурайсан. Энэ нь хошигнол байж болох ч энэ үгс нь огтхон ч гэмгүй байсангүй. "Ерөнхийлөгч" цочмог сүрдүүлгээ хийж, Зөвлөлтийн элчин сайдыг Москвад тайлагнах гэж яаравчлав.
  
  
  Эцэст нь үл ойлголцол арилж, Цагаан ордон олон удаа уучлалт гуйсан. Энд дуусч болох байсан ч үүний оронд үргэлжлэл байх байсан. ЗХУ-ын улс төрийн гол зүтгэлтэн, ЗХУ-ын Төв Хорооны нэгдүгээр нарийн бичгийн дарга Ерөнхийлөгчтэй шууд утсаар ярьжээ. Зөвхөн тэр анхны нарийн бичгийн дарга биш байсан. Үнэн хэрэгтээ Вашингтон, Москвад хэн ч Оросын дуу хоолойг хэн дуурайж байгааг мэдэхгүй байв. Үг солилцсон нь найрсаг байдлаас хол байсан бөгөөд Ерөнхийлөгчийг Үндэсний аюулгүй байдлын зөвлөлийг яаралтай хуралдуулахыг уриалав.
  
  
  Бүх зүйл дахин тодорхой болсон ... гэхдээ тийм ч удаан биш. Түүнээс хойш, хоёр долоо хоног хүрэхгүй хугацааны өмнө үүнтэй төстэй хэд хэдэн тохиолдол гарсан; Энэтхэг, Пакистан, Израиль, Египет, коммунист Хятад, Японы хооронд заналхийлэл, доромжлолын солилцоо. Тэр болгонд зарим дипломатчийн дуу хоолойг төгс дуурайж байсан нь олон тооны ууртай сүрдүүлэг, сөрөг заналхийлэлд хүргэсэн.
  
  
  Дэлхий цөмийн дайны ирмэг дээр байсан. Одоо Цагаан ордны баримт бичгийн дагуу хэн нэгэн биднийг бүгдийг нь ангал руу хаяхыг оролдож байна. "Тиймээс чи өөрийгөө Шива гэж нэрлэдэг нууцлаг "хэн нэгэн" бол "Кобра" хэмээх байгууллагын тархи бөгөөд болж буй үйл явдлыг хариуцдаг гэж та сэжиглэж байна ..." Би Хокийн харцанд хариулав.
  
  
  - Магадгүй, Ник. Шива бол өөр зүйл биш харин хүн байх нөхцөлд "гэж дарга тодруулав. - Бид Кобра байдаг гэдгийг баттай мэднэ. Мөн энэ нь зэвсэг, хар тамхины наймааны байгууллага гэдэгт бид бүрэн итгэлтэй байна. Гэхдээ үүнтэй харьцуулахад энэ бол өчүүхэн зүйл” гэж тэр сандарсан байдалтай тайлбарлаж, миний саяхан үзэж дуусгасан баримт дээр хуруугаа дарав. - Энэ Шива жинхэнэ хүн мөн үү? Эсвэл энэ нь Кобрад тушаал өгдөг хачирхалтай олон улсын байгууллагын фронт мөн үү? Үүнийг бид аль болох хурдан олж мэдэх хэрэгтэй гэж би нэмж болно.
  
  
  -Тэгэхээр та Шива эрэгтэй бол дуу хоолойг дуурайдаг гэдэгт итгэдэг биз дээ?
  
  
  Хок ядарсан байдалтай толгой дохив.
  
  
  "Гэхдээ чи Шива байгаа эсэхийг мэдэхгүй."
  
  
  -Яг.
  
  
  -Тэгэхээр хэний ч харж байгаагүй, зарим дүрийн дууг дуурайж чадах тийм хүнийг олох хэрэгтэй юм байна, нэг л мэдэхэд... Би хаанаас эхлэх вэ?
  
  
  "Тэд чамайг 3-р сөнөөгч гэж дэмий л дууддаггүй, Картер."
  
  
  Энэ бол миний хүлээж байсан хариулт биш байсан. Гэхдээ миний хэлсэнчлэн Хок шиг хүнтэй тохиролцох боломжгүй тохиолдол байдаг. Тиймээс би өөрийгөө Шива гэж нэрлэдэг хэн нэгнийг эсвэл ямар нэгэн зүйлийг хайж олохын тулд дэлхий даяар аялах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Энэ нууц нэр байсныг би гэртээ бичиг баримтыг судалж үзээд мэдсэн. Шива үнэн хэрэгтээ Хинду бурхан байсан бөгөөд үүнийг устгагч гэгддэг. Дайн, өлсгөлөн, үхэл... эдгээр гамшиг нь түүний хяналт, эрх мэдлийн дор түүний үнэмлэхүй бөгөөд маргаангүй ноёрхол байсан юм. Гэхдээ илүү их байсан; Миний зөвлөлдсөн номуудад могойгоор чимэглэгдсэн Шивагийн хөшөөнүүдийн чимэглэл, гэрэл зургууд багтсан байв. Эдгээр нь жирийн могой биш ... кобра, үхлийн аюултай Энэтхэгийн могойнууд юм.
  
  
  Тиймээс би Ганга мөрний эрэг дагуух элсний ширхэгийг тоолох шиг байхгүй, боломжгүй мэт санагдсан мөрөөр явах хэрэгтэй болсон!
  
  
  Гэхдээ Шива хэн нэгний гажуудсан төсөөллийн зохиомол байсан бол Рива Сингх тийм биш байсан нь лавтай. Охин жинхэнэ, эелдэг, зөөлөн, гайхалтай амьд байсан.
  
  
  
  Би түүн рүү эргэж уруулаа махлаг аманд нь наан асуултыг нь дарав. Түүний алтан шаргал арьс нь хөнгөн хөлсөөр бүрхэгдсэн бөгөөд би цээжээ тэр дутуу, чанга хөхөнд наахад өөрийн эрхгүй хүсэл тэмүүлэлтэй байв.
  
  
  "Үгүй ээ, надад битгий хэлээрэй" гэж тэр дахиад хэдэн асуулт асуухыг оролдоход би шивнэсэн бөгөөд энэ нь миний санааг зовоож эхэлсэн юм. -Би бол Ник, харин чи Рива... одоохондоо чи илүү ихийг мэдэх шаардлагагүй. Би түүнийг чанга тэврэхэд тэр гинших дуугаа дарав.
  
  
  Орны хөнжлийг хөлөөрөө түлхээд түүнийг чанга тэврэв. Ревагийн нүд томорсон ч өрөөний нөгөө талд ямар нэгэн зүйл рүү харж байгаа бололтой. Яг тэр мөчид би асуудалд орсноо ойлгосон.
  
  
  Би чимээ сонссон. Хэсэг хугацааны дараа би хаалганаас сөөнгө шивнэх мэт металл шаржигнуурын гарал үүслийг тодорхойллоо... Хэн нэгэн цоожтой тоглож байв. Миний Smith & Wesson орны дэргэдэх унтлагын өрөөний дээд шургуулганд байсан ч яг тэр мөчид миний гар хүрэхгүй байв. Бяцхан чимээ тасарч, дараа нь товших чимээ тасран... дараа нь би буугаа шүүрч авах цаг гарахгүй гэдгээ ойлгов.
  
  
  Хаалга онгойнгуут хажуу тийш харайлаа. Коридороос ирж буй гэрлийн дэвсгэр дээр ихэнх индианчуудын өмсдөг унтлагын өмдтэй төстэй цагаан хатгамал цамц, даавуун өмд өмссөн сахалтай хоёр эрийн дүрс тодров. Гэхдээ миний хувцаснаас илүү их сэтгэгдэл төрүүлсэн зүйл бол нэг гогцоотой гартаа барьдаг богино хошуутай гар буу байв.
  
  
  Буу нь над руу чиглүүлсэн тул би юу ч хийж чадаагүй. Хоёр залуугийн ард хаалга зөөлөн хаагдахад зэвсэггүй эр өрөөний гэрлийг асаав.
  
  
  Гэнэтийн гэрэлд нүдээ анивчиж, довтлогч хоёрыг ажиглан, гарах арга замыг хайж байлаа. Тэд хүчирхэг, булчинлаг, сахалтай царай нь ямар ч илэрхийлэлгүй байсан бөгөөд сахал, гогцооноос нь харахад хоёулаа Сикх байжээ.
  
  
  "Оройн мэнд, Сахиб" гэж буутай хүн хэлэхэд Рива бид хоёр нүцгэн, тиймээс илүү эмзэг байгааг мэдээд мэндчилгээ нь садар самуун инээмсэглэл болж хувирав.
  
  
  Энэ үед жуулчин, бизнесмен нэрийн дор үлдэх цорын ганц хөзөр тоглож болно. Би гомдсон өнгөөр: "Энэ ямар түүх вэ?" “Би утасны хүлээн авагчийг шүүрэн авах гэсэн дохио өгсөн ч зэвсэггүй Сикх индиан миний хажууд байсан хуучин загварын утсыг зөөх гэж яарав.
  
  
  - Ямар дэмий юм бэ, Сахиб! - гэж тэр инээмсэглэн хашгирав. "Хэн ч танд хөдлөхийг зөвшөөрөөгүй, тэр байтугай Мем Сахиб ч гэсэн" гэж Рива руу хуруугаараа чиглүүлэхэд Рива хөнжлөө дээш нь татаж, даавуун доор муруйсан байна.
  
  
  "Хайрцгийг хараач, Мохан" гэж гар буу барьсан хүн хамтрагчдаа тушаав.
  
  
  "Хэрэв энэ бол дээрэм юм бол та нар хулгайлах үнэ цэнэтэй зүйл олохгүй" гэж би тэдэнд анхааруулав. - Надад зөвхөн чек бий. Ямар ч рупи, ямар ч ам.доллар байхгүй.
  
  
  Тэд огтхон ч сэтгэгдэл төрүүлээгүй. Огт үгүй.
  
  
  Гэхдээ би ярьж байхдаа анхаарлаа төвлөрүүлж, бие сэтгэлээ хүчтэй, салшгүй нэгдэлд бэлдэж эхлэв. Хамгийн сүүлд номлолын хооронд завсарлага авахдаа Хок намайг ердийн амралт, амралтаа орхиж өөрийгөө хамгаалах хамгийн ер бусын хэлбэрт ур чадвараа дээшлүүлэхийн тулд эрчимтэй сургалтанд хамрагдахыг шаардсан. Миний сурсан янз бүрийн аргуудын дотроос өөрийгөө гипноз хийх нэг хэлбэр байсан бөгөөд үүнийг хар бүстэй, таеквондогийн аварга "Ретте Дан", солонгос хувилбараар "Кунг" зааж өгсөн. Каратэгийн энэ хэлбэр нь бүх бие, ялангуяа хонго, хөлийг ашиглах замаар олж авсан хүч, эрч хүчийг ашиглахад суурилдаг.
  
  
  Тиймээс хоёр халдлага үйлдэгчийн нэг нь миний эд зүйлсийг гүйлгэж, миний хувийн зэвсгийг бүхэлд нь илчлэх гэж байхад би эхний алхамаа хийхэд бэлэн байлаа. Би өөрийгөө орноосоо харайж, биеэ огторгуйд хаях чадвартай рашаан гэж төсөөлдөг байсан.
  
  
  Би Реваг түлхээд орноосоо үсрэн өсгий дээрээ муур шиг буув. Би шалан дээр унах үед сум толгойн хажуугаар өнгөрөв. Моханы хамтрагч гар буу дээрээ хүчтэй дуу намсгагчтай байжээ.
  
  
  - Ник... үгүй! Рива намайг зодоон хийхгүй, эсвэл хоёр залууг эсэргүүцэхийг оролдохгүй байхыг гуйж байгаа мэт хашгирав.
  
  
  Гэхдээ би дахиж цаг алдахгүй байсан.
  
  
  Мохан болон түүний хамтрагч охиныг заналхийлсэнгүй харин над руу хөдөлж, уруул нь ижилхэн инээмсэглэлээрээ мурийв. Тэдний шүд, буйл нь паан навчийг хүчтэй зажилснаас болж улаанаар будагдсан байв. Дэнлүүний нүдийг сохолсон гэрэлд тэдний ам цус болсон харагдана, яг л түүхий мах идсэн бололтой.
  
  
  "Чи биднийг дутуу үнэлж байна" гэж гар буу барьсан хүн инээмсэглэв. "Бид охиныг алж болно, гэхдээ эхлээд чамтай маш сайн ажил хиймээр байна."
  
  
  Би түүнийг ямар "ажил" гэж хэлэхийг хүлээж байсангүй. "Ки-up" гэж чанга хашгиран тэр хоёр залууг шууд л хамгаалалтад аван би үсрэн босоод дайрлаа. "Тол-рио ча-ки" - бүх жинг буцааж тэнцвэржүүлсэн дугуй цохилт. Би бүх хүч чадлаараа, бүх анхаарлаа төвлөрүүлж орхив. Би баруун хөлөө цухуйлгаад байг оносон.
  
  
  Гар буу барьсан хүний ёолох дууг жигшүүртэй чимээ дагалдав; миний нүцгэн өсгий нарны зангилаа руу цохив. Уушигнаас нь агаар урсаж, шалан дээр унасаар амьсгал хураав. Буу түүний хуруунд унжсан ч тэр дахин буудахын тулд зэвсгээ дээш өргөхөд нь би түүн дээгүүр харайж, Моханыг гүйхээс нь өмнө үсэрсэн.
  
  
  "Бүү ай, ахаа" гэж би шивнэхэд нөгөө нь намайг буцааж шидэхийн тулд хөлийг минь барина. Би түүнээс хурдан байсан.
  
  
  Энд би таеквондо, кунг-фугийн спортоор хичээллэж эхлэхэд хичээл зүтгэлээ шагнасан.
  
  
  Би төгс болтол сурсан довтолгооны нэг хэлбэр болох үхлийн аюултай хүү-нал чи-кигийн хусуур мэт гараа өргөв. Миний гар агаарт хөдөлж, Моханы толгой руу сансар огторгуйн тодорхой цэгт очив. Тэгээд миний хатуу хуруу хамрын ёроолд хүрэхэд энэ хүнийг нас барсан гэдгийг мэдэхийн тулд надад эрүүл мэндийн боловсрол хэрэггүй байсан.
  
  
  Би түүний тархинд ясны хэсэг чихээд тэр даруйд нь алав. Түүний харц над дээр тогтоход амнаас нь цус урсаж... дараа нь нүд нь бүрхэгдэж, хоёр хар гантиг чулуу шиг том ангайж, шил шиг болсон. Түүнийг шалан дээр унах үед хоолой нь сөөнгө, боомилсон чимээ амнаас нь мултарсан. Нохойн хүүхэлдэй шиг идэвхгүй, хамар нь танигдахын аргагүй, боловсорсон жимсний шүүс шиг улайж, буталсан.
  
  
  Мохан "алуурчин" байхаа больсон, "тэр цогцос байсан.
  
  
  Гэвч хэдхэн секундын дотор түүнийг дуусгахад түүний хамсаатан довтолгоонд буцаж орохоор хангалттай сэргэсэн. Би түүнийг шалан дээр мөлхөж байгааг яг миний ард мэдэрсэн тул хоёр удаа бодох цаг байсангүй.
  
  
  Би тэр даруй бэлэн болсон. “Хана, дол, сэт”... нэг, хоёр, гурав... Би оюун ухаанаараа тооллоо. Тэгээд би зүүн тохойгоо арагшаа "күп-күп чи-ки" гэж аймаар татлаа.
  
  
  Би өрсөлдөгчийнхөө эрүүний доор шууд цохисон. Тэр хашгирахад би зүгээр л төгс шүднээс юу үлдсэнийг бодохоор эргэж харав. Учир нь одоо эрүү нь бүрэн сул, буталсан байв. Цусны урсгал түүний эрүү, хүзүүг даган толбогүй цамц руу нь урсав. Нүүрний доод хэсэг нь шууд утгаараа урагдсан; хацрын яснаас нүд рүү аль хэдийн хөхөрсөн хөхөрсөн байв.
  
  
  Тэр хүн ярихыг оролдсон боловч амнаас нь боомилсон чимээ л гарав; гэвч намайг цохиж амжаагүй байхад тэр бууны гохыг татсан. Би шалан дээр удаан хэвтээд урагш унав. Өөр нэг том калибрын сум надаас хоёр сантиметрийн дээгүүр исгэрч, эсрэг талын ханыг цооллоо. Энэ бол шарсан маханд бэлэн шинэхэн нядалсан тахиа шиг хүний гэдэс дотрыг нь шингээдэг дүмбэ сум байв. Тэр хүн босоод хаалга руу ухарлаа.
  
  
  Түүнийг өөр нэг тамын сумаа харвахаас өмнө би шууд хаалга руу хөтөлсөн шугамын дагуу зигзаглав. Гэвч тэр намайг гарнаас нь буугаа булааж амжаагүй байтал яваад өгсөн. Би коридор руу яаран орж ирэн нимгэн цусны ул мөрийг хараад хивсгүй хонгилын хамгийн төгсгөлд төмөр шат хүчтэй эргэлдэхийг сонсов.
  
  
  Өрөөндөө буцаж ирээд орны хажууд шидчихсэн өмдөө өмслөө. Рива айсан нүдээрээ над руу харав. Би түүнд хэлсэн. - Битгий уурлаарай, гуйя! - Даавуу зарахад үргэлж ширүүн өрсөлдөөн байдаг.
  
  
  - Тэр инээгээгүй. Би түүнийг нэгэн цагт эр хүн байсан цуст дүртэй ганцааранг нь орхив.
  
  
  Үүний дараа би өрөөнөөс гүйж гарлаа. Намайг халдлага үйлдэгчийг хөөж байхыг хэн ч хараагүй. Би түүнийг барих ёстой байсан, учир нь Мохан нас барсан тул түүнийг хэн болохыг олж мэдэх арга байсангүй. Би тэднийг бүдүүлэг хулгайч гэж бодоогүй; тэд энгийн гэмт хэрэгтнүүдээс илүү ур чадвараа харуулсан.
  
  
  Тэд мөнгө хайж байна гэсэн хуурмаг үйл ажиллагаа явуулаагүй гэдэгт би итгэлтэй байсан. Миний толгойд ямар нэг зүйл эргэлдэж байсан, тэр үед би томъёолж чадахгүй байсан. Яг л оньсого мэт... Хоукийн хэлсэн зүйлийг дахин эргэцүүлэн бодоход хүргэсэн зүйл. Намайг Энэтхэгт жуулчны визээр ирснээс хойш хэн нэгэн миний хэн болохыг илчилсэн байж болох уу? Хэрэв би Моханы хамсаатныг барихгүй бол олон асуулт хариултгүй үлдэж магадгүй юм.
  
  
  Зочид буудлын үүдний танхим бараг хоосон байв. Хашаа, цэцэрлэг рүү чиглэсэн том шилэн хаалгыг нуусан хөшигний цаана маш хурдан хөдөлгөөнийг би анзаарав. Хөл нүцгэн майхнууд руу гүйж очоод хажуу тийш түлхээд харанхуй цэцэрлэг рүү гүйв.
  
  
  Хөл доорх өвс нойтон, хүйтэн байв. Сар улбар шар царайг нь халхалсан овоо үүлний ард алга болов. Дараа нь би Риватай уулзаж, оройн хоол идэхээсээ өмнө алдартай усанд сэлэх усан сан дахь үүлний тусгалыг харав. Шигшээ шажигнах, савлуурын хэмнэлтэй хөдөлгөөн, гудамжны худалдаачдын гэдэс базлан хашгирах чимээ алга болжээ.
  
  
  Одоо зөвхөн амьсгалах чимээ, судасны цохилт минь л сонсогдов. Би болгоомжтойгоор урагш мөлхөж, ямар ч хөдөлгөөнд мэдрэхүй минь чангарч, олзоо олох боломжтой ямар ч чимээ шуугиан... намайг илрүүлэхээс өмнө.
  
  
  Би яаран буугаа авч амжсангүй. Тиймээс би зөвхөн оюун ухаан, гартаа л найдах хэрэгтэй болсон. Ходоод руугаа чиглүүлсэн дуу намсгагчтай гар буу олоод ирэхээр оюун ухаан, гартаа найдаж болохгүй ч гэсэн.
  
  
  Багш маань намайг солонгосоор "нударга" гэсэн утгатай "Чү-Мок" хочоор таньдаг байсан. Гэвч тэр үед сурсан мэдсэнээ хэрэгжүүлэх боломж байгаагүй. Цэцэрлэгт бүх зүйл нам гүм байв. Баньян модны навчнууд үл ялиг найгаж, хашааны нэг хэсгийг аварга том их биетэйгээ нуув.
  
  
  Би Энэтхэгийн цусны ул мөрийг хайж байтал гэнэт гялсхийж, араас нь үхлийн сумны ууртай исгэрэх чимээ гарч байгааг анзаарав. Энэ удаад би хашгирав. Дараа нь би гараа ам руугаа өргөхөд сум мөрөнд минь тусав.
  
  
  Энэ нь өнгөц шарх байсан ч маш их түлэгдсэн. Би шүдээ зуугаад хүлээсээр өмнөхөөсөө илүү эмзэг болсон. Харин буудагч ахиж эрсдэлд орохыг хүсээгүй бөгөөд намайг өшөө авахаар түүн рүү дайрна гэж хүлээв.
  
  
  Тэр хашаа руу гүйж эхлэв. Би ч гэсэн араас нь гүйгээд, түүнд хичээл заалгүй зугтахыг хүсээгүй. Тэр миний өмнө нь хийлгэж байсан эмчилгээнээсээ эдгэрсэн бололтой, тэр гайхалтай авхаалж самбаатайгаар хилийн хана дээгүүр харайв. Тэр хүн шиг гэхээсээ илүү муур шиг хөдөлж байв. Гэхдээ гар өвдөж байсан ч би яг л хөдөлгөөнтэй байсан. Ханан дээгүүр авирч, хайргатай газар хөл нүцгэн буув. Бас нэг чимээ чихэнд минь дэлбэрэх ч буун дуу биш байлаа.
  
  
  Цагаан гогцоотой индиан эр хашааны цаанаас хайрган замын төгсгөлд зогссон мотортой скутерт хүрч амжжээ. Хөдөлгүүрийн архирах чимээнээр скутер хөдөлж, индиан эр эргэж ч харсангүй. Би такси эсвэл дугуйн такси барихыг оролдож болох байсан ч буу барьсан хүн аль хэдийн хотын гудамжны төөрдөг байшинд алга болсныг би мэдэж байсан.
  
  
  Тийм учраас одоо дэмий санагдсан ангаа үргэлжлүүлэхийн оронд хашаа руугаа буцаж очоод хоёр модон шонтой зууралдсаар дахин авирлаа. Энэ удаад би бага хүчин чармайлт гаргасан. Хайргатай харьцуулахад өвс миний хөлийг үнэхээр хөнгөвчилсөн. Би усан сан руу алхаж гараа угаагаад зүлгийг гатлан чимээгүйхэн үүдний танхимд орлоо.
  
  
  Ачаалагч нойрноосоо сэрлээ, энэ нь хоёр индианыг миний өрөөнд үл анзаарагдам өгсөх боломжийг олгосон нь дамжиггүй. Гэсэн хэдий ч би түүнийг дээд давхарт орхисон, арилгах ёстой цогцосыг буруутгах гэж байсангүй. - Нойргүйдэл, "сахиб"? - гэж тэр надаас асуув, эвшээж, аажуухан бослоо. Тэгээд тэр лангуу луу тонгойн над руу илт дургүйцсэн харцаар харав... Үнэндээ би зөвхөн өмд өмссөн байсан. - Би чамд нойрны эм явуулъя, тийм үү?
  
  
  "Баярлалаа, хэрэггүй" гэж би татгалзаж, албадан инээмсэглэв.
  
  
  Хэрэв тэр Сикх Энэтхэгийн суманд үлдсэн урт цуст зураасыг анзаарсан бол юу ч болоогүй мэт дүр эсгэх болно. Би гараа халаасандаа хийгээд хэн ч харахгүйн тулд цахилгаан шат руу алхлаа. Би ичмээр санагдсан биш, санаарай; гэхдээ би анхаарлыг татахгүй байхыг сонгосон. AX Sighter №3 Шива гэдэг хүнийг олох хэрэгтэй болсон.
  
  
  
  2
  
  
  Рива Сингх надад өрөө цэвэрлэхэд тусалсангүй.
  
  
  Мохан болон түүний хамтрагч хоёрын тасалдсан ажлыг үргэлжлүүлэхээр хэн ч ард нуугдаагүй ч миний унтлагын өрөөний хаалга үл ялиг нээлттэй байв. Миний сайн оносон каратэ цавчиж алсан хүний хөлдсөн цогцосыг эс тооцвол өрөө хоосон байв. Индиан эр хөл, гар нь хачин жигтэйхэн хэвтээд, үргэлжлэн тархсан хар цусанд умбах шахсан байв.
  
  
  Үрчийсэн хөнжил нь намайг оройн ихэнх цагийг Риватай өнгөрүүлсэнийг илтгэнэ. Би түүнийг зогсоож амжаагүй байтал охин ханатлаа өрөөнөөсөө гулсан гарсан бололтой. Би түүний чимээгүй байдалд найдаж болохуйц хором ч гэсэн бодохоор тэнэг биш байсан. Тэгээд маргааш өглөө нь буудлуудаа солихоор шийдлээ. Шинэ Делигийн цагдаагийн газраас хэн нэгэн ирж намайг асуултаар бөмбөгдөхийг би хүсээгүй. Би халхавчаа хамгаалахын тулд илүү их худал хэлэх хэрэгтэй болно.
  
  
  Гэхдээ амаа хамхих эсэхээ мэдэхгүй байсан Рива Сингхийн талаар санаа зовохоос гадна би Моханы талаар санаа зовох хэрэгтэй болсон. Мэдээжийн хэрэг, түүнийг өрөөнөөсөө гаргах амаргүй байсан, ялангуяа би ямар ч үнээр хамаагүй чимээ шуугианаас зайлсхийхийг хүсч байсан. Азаар шалан дээр байсан бусад зочид нойрсож байв. Эзгүй болсон коридороор цогцсыг чирж явахад нэг ч хаалга онгойсонгүй. Ядарснаасаа болж улайсан нүд, шархадсан гар, цуст ачаанаас минь айсан ганц ч царай харагдахгүй байв.
  
  
  Би цахилгаан шатны өмнө тавиад өмднийхөө халааснаас хэрэгтэй зүйлээ оллоо. Миний халаасны хутганы ган ир нь маш хэрэгтэй төхөөрөмж болсон; Үнэндээ би халаасны хутгаар хаалгыг онгойлгож, дээд давхарт байгаа бүхээгийг хааж, лифтний хонгилыг суллаж, биеэ хэдэн арван метр доош шидэв.
  
  
  Энэ бол Моханы мөнхийн амрах газар байх болно.
  
  
  Тэр толгой, мөрөө агаарт хийн, бүх бие нь худгийн гүн нүх рүү эцсийн түлхэлт хийхэд бэлэн байх үед намайг гайхшруулсан зүйл анзаарав. Коридороор цогцсыг чирж явахад энэтхэг куртагийн ханцуй нь эргэлдэж, өмнө нь анзаарч байгаагүй нарийн ширийн зүйл нүдэнд тусав.
  
  
  Энэ бол түүний шуу дээр тод харагдах байнгын цэнхэр бэхээр хийсэн шивээс байсан; Тэгээд уг зурганд юу дүрслэгдсэнийг ойлгоход миний сэжиг батлагдлаа. Шивээс нь довтлох байрлалд гараа дээш өргөсөн ороомогтой хааны кобра дүрсэлсэн байв. Шаантаг хэлбэртэй толгой, чичирсэн хэл нь Моханы хөлдсөн маханд алга болжээ.
  
  
  Ингээд л Кобра гарч ирэв. Тэд Ник Картер тэдний нууц байгууллагыг илчлэхгүй байхын тулд Мохан болон түүний хамсаатнуудыг илгээв. Зөвхөн төлөвлөгөө бүтэлгүйтэв. Хоёр төлөөлөгчийн нэг нь нас барсан, нөгөө нь нүүр нь хагарч, намайг үнэхээр AX-ийн алба хааж байсан 3-р сөнөөгч гэдгийг нотлох өчүүхэн ч мэдээлэл авах цаг байсангүй.
  
  
  Өөрийгөө дэмжээд үхсэн хүний цамцны ханцуйг татаж, цогцсыг хөлөөрөө түлхэв. Моханы хөлдсөн бие нь лифтний хонгилын бараан хананаас үсрэн доош нисэв. Би түүнийг эцсийн газраа хүрэхийг сонссон... унасан биений чимээ сонсогдов. Шива түүнд тусалсан хэвээр байвал эсрэг зүйл байхгүй.
  
  
  Асуудал нь энэ нууцлаг дүр, Кобрагийн нөмрөгийн цаадах тархи, энэ олон улсын сүлжээний утсыг татдаг сонгосон оюун ухаан байсан эсэхийг би мэдэхгүй хэвээр байсан юм.
  
  
  
  Неру цэцэрлэгт хүрээлэнгийн дундуур замын хөдөлгөөн аажмаар хөдөлсөн. Машин, педикаб, скутер, унадаг дугуйнуудын түгжрэлийн цаана Коннат циркийн цагаан баганууд чимээгүй харуулууд шиг олон явган зорчигчдыг ажиглаж байв. Сул цагаан өмд өмсөж, цагаан курта өмссөн эрчүүд Мохан болон түүний хамтрагчийн өмссөнөөс ялгаатай нь биш, хурдан, нухацтай, тайван алхаж байв. Хар үстэй эмэгтэйчүүд саравч, бусад нь торгон дээл, даруухан чуридар (шагай, бэлхүүсийг тэвэрсэн өмд) өмсдөг. Тэд бүгд төөрөлдсөн бөөгнөрөл үүсгэсэн бөгөөд тэдний дээр яаралтай мэдрэмж, нэгэн зэрэг хүлээлт үүсэв.
  
  
  Гэхдээ хотын үзэмж, дуу чимээ, Шинэ Делиг өвөрмөц хот болгосон чамин уур амьсгал гэхээсээ илүү миний сонирхол зөвхөн нэг зүйлд төвлөрч байсан.
  
  
  Шива.
  
  
  -Танай алба Кобрагийн тухай л сонссон гэж хэлмээр байна, тийм үү? Хоёулаа цэцэрлэгт хүрээлэнгийн дэргэдэх явган хүний замын кафед гаатай цай балгаж байхдаа миний эсрэг сууж байсан хүнээс асуулаа.
  
  
  Тэр өглөө би Энэтхэгийн нууц албатай холбогдсон. Миний "холбоо барих" хүн бол надад онцгой санал болгосон нууц албаны ажилтан байсан. Ашок Ананд бол надтай ойролцоо боловч туранхай, туранхай, хурц ширүүн, нэвт шингэсэн харцтай, түрэмгий царайтай... тоглоомын бүх дүрмийг хэчнээн бузар муутай ч мэддэг хүний илэрхийлэл байсан. эсвэл биш. .
  
  
  - Та Кобрагийн тухай сонссон уу? гэж хөмсөг зангидан давтан хэлэв. Тэр аягыг уруул дээрээ өргөөд цайнаас удаан балгаж цааш үргэлжлүүлэв. -Мэдээж, ноён Картер. Бид Кобрагийн тухай... Кашмираас, Калькутта, Мадрас, Бомбей... манай орны өнцөг булан бүрээс сонссон. Үймээн самуун, бослого гарсан газар үргэлж Кобра байдаг.
  
  
  - Тэгээд Шива? - Би шаардав.
  
  
  - Та үүнийг харж байна уу? - гэж Ананд хариулж, ширээний гадаргуу, маш гялалзсан модон тавиурыг заалаа. - Гөлгөр, хэлбэр дүрсгүй, харж байна уу?
  
  
  Би толгой дохин хариулав.
  
  
  -За тэгвэл Шиваг ямар ч хэлбэр дүрсгүй, царай зүсгүй, зан чанаргүй гэж хэлэхэд та ойлгох болно, ноён Картер. Тэгээд ширээ тонгойн хар нүдээрээ хагас аньсан над руу харав. -Энэ бол Энэтхэгийн нууц албаны IISA дахь бидний хувьд ч гэсэн муу ёрын бурханаас зээлсэн нэр л дээ.
  
  
  Тэгээд энд би эхлэлийн цэг дээр байна, өмнөх өдөр байсан тэр газар ... зөвхөн зочид буудал нь өөр. Хок надад Энэтхэгчүүдийн тусламжид найдах хэрэггүй гэж зөвлөсөн ч тэдэнтэй холбоо тогтоохыг зөвшөөрсөн юм.
  
  
  Ер нь индианчуудын дунд “урвасан” гэсэн яриа гарсан. Хэдийгээр түүний Энэтхэгийн хамтран зүтгэгч нь Хоукийг маш болгоомжтой байхыг анхааруулсан ч, ялангуяа миний амьдрал, номлолын амжилт эрсдэлд орсон үед шаардлагагүй эрсдэлд орох нь утгагүй хэвээр байв.
  
  
  -Танай засгийн газар яагаад манай Шиваг олох гэж ингэтлээ тэмүүлж байгааг асууж болох уу? - Ананд мөн л болгоомжтой, болгоомжилсон өнгөөр хэлэв.
  
  
  "Героин" гэж би хариулав. - Арван сая долларын ачааг АНУ руу чиглүүлсэн. "Хэрвээ би түүнтэй жинхэнэ учир шалтгааны талаар ярих юм бол, тухайлбал сүүлийн саруудад олон улсын дипломатынхныг үймээн самуун дэгдээж, түүнийг заналхийлсэн дуу хоолойг дуурайлган дууриах эх сурвалжийг хайж олохыг хичээж байгаагийнхаа талаар ярина гэж би бодсонгүй. дэлхийн энх тайван."
  
  
  - Өө тийм, хар тамхи бол үнэхээр муу бизнес! -Энэтхэг инээмсэглэн босч эхлэв. -Намайг хэдэн минут уучлаарай, гэхдээ би заавал дарга руугаа залгана. Магадгүй тэр надад Кобрагийн талаар илүү их мэдээлэл өгөх байх.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. Ананд сандлаа хойш түлхэн дэнж дээгүүр алхав.
  
  
  Дотор нь алга болтол нь би түүнийг ажиглав. Тэгээд цайны навчнаас хувь заяаг уншиж сураагүйдээ харамсах шахам аяганы ёроол руу харлаа. Хэрэв би сурсан бол номлолынхоо амжилт, бүтэлгүйтлийг одоо урьдчилан таамаглаж чадах байсан юм, хэн мэдлээ.
  
  
  Би арагшаа тонгойж, хөл хөдөлгөөн ихтэй дэнж дээгүүр харцаа Коннаут циркийн эргэн тойронд эргэлдэж буй хөдөлгөөн рүү чиглүүлэв. Тэнгистэй холбоотой маш олон асуулт, маш олон цоорхой байсан тул ахиц дэвшил гаргахын тулд би маш их зугаацах хэрэгтэй болно. - Цай нэмж уу?
  
  
  Би эхлэхэд зөөгч кофены ширээ рүү бөхийж байхыг харав. "Надад хоёрыг авчир" гэж би хариулаад Анандын хоосон аяга руу заалаа.
  
  
  "Хоёр гаа цай" гэж зөөгч давтан хэлэв. - Би пакора санал болгож болох уу, эсвэл эрхэм энэтхэг хоол болох самсаа хэмээх махан бялууг амтлахыг хүсч байна уу? Тэд маш сайн, Сэхеб.
  
  
  Би түүний шууд хандсанд бага зэрэг эргэлзэн нааштай толгой дохин хариулав. Тэр хүн хоосон аягануудыг аван гал тогоо руугаа эргэж ороход би түүний нүцгэн гар руу цочирдон ширтэж байлаа. Удаан харж амжаагүй ч түүн дээр юу дарагдсан байгааг олж мэдэх хангалттай хугацаа байсан.
  
  
  Ороомог кобра бол мартахад амаргүй зүйл юм! Би гэнэт сандлаа хойш түлхэж, үсрэн бослоо.
  
  
  "Анан хаашаа явсан юм бэ?" - Ширээний завсраар явж байгаад бодлоо. Кафе болон Неру цэцэрлэгт хүрээлэнгийн эргэн тойронд машинуудын дуугарах чимээ, чимээтэй холилдсон чихэнд тавагны шажигнах чимээ сонсогдов. Гэхдээ ядаж л би урьд шөнө зочид буудлын өрөөнд орж ирсэн хоёр Сикх эрээс өөрийгөө хамгаалах ёстой байсан шигээ эмзэг байсангүй.
  
  
  Мөрөндөө үүрсэн үүрэнд миний санаж байгаагаас ч илүү цөхрөлтгүй нөхцөл байдлаас намайг аварсан 38 маркийн люгер хэмээх эрхэм Вильгельмина байсан. Гар буу хүрэлцэхгүй байх вий гэсэндээ цамцныхаа ханцуйн дор миний стилетт болох Хюгог хутганд нуусан байлаа.
  
  
  - Та ямар нэг зүйл хүсч байна уу, Сахиб? гэж цагаан хүрэмтэй зөөгч нарын нэг надаас асуув.
  
  
  "Утас" гэж би хариулав.
  
  
  Тэр өрөөнд орох эргэдэг хаалгыг заалаа. Ананд утсаар хэтэрхий удаан ярьж байгаад би гайхсан. Энэ нь зөөгчийн гар дээрх шивээсийг анзаарсанаас гадна намайг эвгүй байдалд оруулав.
  
  
  Нарийхан хонгилын зүүн хананд эгнүүлэн суулгасан хуучирсан хар утаснууд цагаан хүрэмтэй залуугийн зааврын дагуу явсаар утаснуудыг олсон. Би хурдан эргэн тойрноо хартал баруун талын хаалган дээрх тэмдэг байхыг анзаарав. Магадгүй би ямар ч шалтгаангүйгээр сандарч байсан, магадгүй би юунд ч санаа зовсонгүй.
  
  
  За, итгэлтэй байх цорын ганц арга зам байсан.
  
  
  Би зуны хөнгөн хүрэмнийхээ доогуур гараа шургуулж, Вильгельмина түүний гарт тайвшрахыг мэдрээд коридороор алхаж, эрэгтэйчүүдийн өрөөний хаалга руу явлаа. Гарц хоосон байсан. Хаалгаа онгойлгоод баруун хөлөө урагш тавив.
  
  
  Хаалга дотогшоо шаржигнан онгойж, хар цагаан ваарантай угаалгын өрөө рүү хурдан харав. Тэнд хэн ч байхгүй бололтой. Араас хаалгыг онгойлгон урагш алхлаа. - Би шивнэв. - Ашок? -Гурван хувцас солих өрөөний хаалгыг хаасан.
  
  
  Би хэсэг хүлээгээд дахин залгалаа. Хариултгүй. Муур шиг чимээгүй, баригдах вий гэсэн айдас ихэсч, би Люгерийг бүрээснээс нь гаргаж ирээд гох хуруугаа бага зэрэг нугалав. Ихэнх тохиолдолд орчин үеийн Lugers нь мэдрэмжгүй гохтой байдаг; Гэхдээ Вильгельминаг Вашингтон дахь төв оффисын AX лабораторийн залуус надад зориулж өөрчилсөн. Намайг гохыг дарангуут гох нь буухад бэлэн байлаа.
  
  
  Би зүүн талын эхний жорлон руу орлоо. Төмөр бариулаас нь чанга атгаад хаалгыг түлхэн онгойлгоод яг л хурдхан шиг хаав. Эхний хувцас солих өрөө хоёр дахь шиг хоосон байв. Гуравдугаарт, доош буулгасан жорлонгийн суудал дээр түшин Ашок Анандын хөдөлгөөнгүй, амьгүй бие хэвтэв.
  
  
  Би гараа сунган түүний толгойг өргөв. - Новшнууд! - Би амьсгал дороо исгэнэ. Анандын том нүд над руу харав. Би хуруугаараа түүний зовхин дээр гүйлгэн түүний нүүрэн дээр үлдсэн үхлийн гайхшралыг арилгалаа.
  
  
  Нимгэн судал, одоо нил ягаан, хүзүүг нь тэмдэглэв. Боомилсон, би хөхрөлтийг шалгаж дүгнэв. Би хөхөрсөн газрыг нь илүү сайн харахын тулд цамцных нь захыг тайлахад нэг инч хүрэхгүй зайтай хоёр жижиг цоорлын ул мөр харагдлаа. "Гэхдээ яагаад?" - гэж өөрөөсөө асуув. Ананд амнаасаа хэл нь унжсан тул боомилсон нь тодорхой; харин хүзүүн дээрх эдгээр ул мөр нь могойн шүдэнд үлдсэн юм шиг санагдав.
  
  
  Хэсэг хугацааны өмнө би нэг номлолоос нөгөө номлолын хооронд хэвлээр явагчдын шинжлэх ухаан болох герпетологийн талаар хэд хэдэн ном уншсан юм. Хорт могойд хазуулснаас хойш дөрөвний нэг эсвэл хагас цагийн дараа үзүүлэх хариу урвал ихэвчлэн эхэлдэг гэдгийг би мэдсэн.
  
  
  Ашок Ананд могойд хазуулсан боловч энэ нь түүний үхэлд хүргэсэнгүй: магадгүй эдгээр тэмдгүүд нь сэрэмжлүүлэг эсвэл шашны бэлгэдлийг илэрхийлсэн байж магадгүй юм. Нэг зүйл тодорхой байсан: би үүнийг мэдэхийн тулд тэнд зогсохгүй байсан.
  
  
  Би Люгерийг тавиад кабинаасаа гулсан буув. Ариун цэврийн өрөө хоосон хэвээр байв. Хэрвээ би өмнөх шигээ буцаж явсан бол зөөгчтэй мөргөлдөх байсан нь дамжиггүй. Миний мэдэж байгаагаар тэр Кобра байгууллагын нэг хэсэг болох бааранд ажилладаг байсан цорын ганц хүн биш юм.
  
  
  Би өөр гарц хайлаа. Шаазан угаалтуурын дээрх шилэн цонх нь Неругийн цэцэрлэгт хүрээлэнгийн тоостой зам руу харав. Би угаалтуурын ирмэг дээр гараад гадагшаа харлаа. Шивээстэй ч бай, шивээгүй ч бай ширээн дээр үйлчлүүлдэг дэнж дээр сууж буй үйлчлүүлэгчид харагдахгүй кафены арын хэсэгт цонх нээгдэв.
  
  
  Цонхны сараалжыг стилеттооор онгойлгоод өргөөд хүрээний зэвэрсэн төмөр дэгээг мултлав.
  
  
  "Гарах илүү тохиромжтой арга бий, Сахиб."
  
  
  Одоо Вильгельминаг булааж авахад хэтэрхий оройтсон байна. Би толгойгоо эргүүлтэл буу барьсан зөөгчийн инээж буй царайг олж харав. -22 калибрын Беретта миний нүд рүү эгц чиглэн чиглэж байсан. Жижиг калибрын зэвсэг, гэхдээ би Береттасыг ойрын зайд хэр аюултай болохыг мэдэх хангалттай сайн мэддэг байсан.
  
  
  "Би зүгээр л цэвэр агаар авахыг хүссэн" гэж би тайлбарлав.
  
  
  Тэр инээмсэглэсэнгүй, зүгээр л буугаа даллаж, гараа толгой дээрээ өргөж, угаалтуур дээрээс үсрэхийг дохиод. Тэр Береттаг над руу чиглүүлэв. Би түүний урилгыг хүлээж авахад л үлдлээ. Би шалан дээр буун түүн рүү ширтлээ. Түүний харцнаас харахад түүнд ийм нөхцөл байдалд туршлага багатай байсан бололтой.
  
  
  "Би Энэтхэгчүүдийг зочломтгой хүмүүс гэж боддог байсан" гэж би хэлэв. "Тэнд байгаа найз маань Анандын цогцсыг олсон шүүгээ рүүгээ толгойгоо эргүүлээд "Осолдсон бололтой...
  
  
  "Чамд ч мөн адил зүйл тохиолдох болно, Сахиб" гэж зөөгч инээмсэглэн урагш нэг алхам хийхэд Беретта миний гэдэс рүү чиглэв. "Удахгүй бид гадаа чанга дуугарах, аймшигтай эмх замбараагүй байдал сонсох болно." Маш их чимээ гарах бөгөөд энэ нь буун дууг дарах болно.
  
  
  Тиймээс тэр бааранд ганцаараа Кобратай холбоотой байсангүй. Тэд намайг хаанаас олохоо, Анандагийн талаар яаж мэдсэн бэ гэдэг хоёр асуултаас гадна миний толгойд эргэлдэж байсан хариултгүй хоёр асуулт байлаа.
  
  
  -Нээрээ юу? - Би хайхрамжгүй инээх гэж өөрийгөө хүчлэн хариулав. -Ард байгаа цагдаад үүнийг давтан хэлэхийг танд зөвлөж байна.
  
  
  Миний зөв байсан.
  
  
  Зөөгч нь туршлагагүй, ийм ажилд шинэ хүн байсан бөгөөд энэ хамгийн эртний заль мэхийг ч мэддэггүй байв. Намайг өгүүлбэрээ дуусгаж амжаагүй байтал тэр огт байхгүй цагдаа руу эргэв. Тэгээд хэдхэн секундын дотор би үйл ажиллагаанд орсон.
  
  
  Би урагш үсрэн зөөгчийн хүзүү рүү өшиглөсөн. Гутлын минь ул эгэмний ясанд тусахад тэр хашгирав. Би хөлөө буулгаж, зүүн гараараа дэлүүнд нь үхлийн цохилт өгсөн. Эр хүн өвдөж байсан газраа гараа дарж, амных нь хажуугаар бөөлжис цутгахад Беретта нисээд одов.
  
  
  Түүнийг урагш унахад нь би өвдгөө өргөн нүүр рүү нь дахин цохисон. Би түүний аманд өвдөг шүргэхийг сонссон. Тэр хүн шал руу гулсав. Ариун цэврийн өрөөний дэргэд аяга таваг угаагч чих дүлийрэх чимээ гаран, аяга тавагны чимээ гарав.
  
  
  Мэдээжийн хэрэг, энэ нь надад зориулагдсан цохилтыг дарах төлөвлөгөө байсан. Би Береттаг аваад гар бууг нуух хангалттай том маалинган өмднийхөө халаасанд хийв.
  
  
  Дараа нь би тэр хүний үснээс бариад утсыг нь тасалсан хүүхэлдэй мэт толгойг нь өргөв. - Чи муу харагдаж байна, залуу минь! - Би намуухан хоолойгоор хашгирав.
  
  
  Тэр миний сонсохгүй байгаа зүйлийг бувтнаж, цус, хугарсан шүдийг нулимж, эрүүгээ түрхэв. - Тэр хаана байна? - Би дарсан. - Би танай даргыг хаанаас олохоо мэдмээр байна... Шива.
  
  
  "Шива... Шива байхгүй" гэж зөөгч бувтнаад толгойгоо унжуулан хэлэв. Тэр хүн нүдээ анин ам нь дахин цусаар дүүрч эхлэв.
  
  
  "Дахин бод" гэж би гараа өргөөд исгэв. Би хуруугаараа ятга хэлбэртэй, "бён-сонг-кут жи-ру-ки" гэсэн цохилт нь түүний хэлийг сулруулж байв. Энэ нь түүнийг өвдөлтөөр бүрхэгдсэн нүдээ нээхэд хүргэв.
  
  
  Цохилтыг дагалдан өөр нэг зүрх шимшрэм ёолох чимээ гарчээ. Гэвч тэр новш Анандыг алах тухай бодоогүй байсан болохоор би сайн самари хүн болох сэтгэл байгаагүй. Би түүний зовхины доор хумсаа нааж, нүдний алимыг нь шахав.
  
  
  Таталттай чичиргээнд чичирсэн зөөгч ухарлаа. Толгой нь шалан дээр мөргөсөн ч нэг секундын дараа би түүний дээр үсрэн гараад дахин хуруугаараа нүд рүү нь оруулав. Би түүнийг насан туршдаа сохор болгож чадна. Гэхдээ би Энэтхэгийн төлөөлөгчийн үхлийн өшөөг авахаас гадна хариулт авахыг хүссэн.
  
  
  - гэж хэл: Шива хаана байна? - Би давтан хэлэв.
  
  
  Энэ нь тааламжгүй үзэгдэл байв; тэр хүний нүүр царай айдас, өвдөлтөөс болж гажсан байв. Царай, цамцных нь урд хэсэг нь ялгарахаа больж, цус, бөөлжисөөр будагдсан, нүд нь нүхнээсээ гарах шахсан, амьсгалж чадахгүй байв.
  
  
  "К...к..." гэж тэр ёолов.
  
  
  - Тэр хаана байрладаг вэ? - Би хуцлаа. - Хаана?
  
  
  Харин өмнөх “нүдэнд нь хуруу” техник нэмж цохисон нь түүний сэтгэлийг хөдөлгөжээ. Зөөгч арагшаа бөхийж, бие махбодийн тарчлалаас зугтаж, өөрийгөө мартахыг зөвшөөрөв.
  
  
  Би хуруугаа авч, зовхи нь түүний нүдийг анив. Би түүнийг хүчтэй сэгсэрч сэргээх гэж оролдсон боловч тэр хүн ухаангүй болж өөрийнхөө сүүдэр болон хувирсан. Би амьгүй цогцсыг шүүгээ рүү чирч толгойг нь усанд оруулан ухаан орох гэж байтал хөлийн чимээ сонсогдов. Коридороор хэн нэгэн жорлонгийн хаалга руу чиглэн алхаж байв.
  
  
  - Нирад? - Хэн нэгний хоолой дуудлаа.
  
  
  Нирад хариу хэлж чадаагүйг хэлэх нь илүүц биз.
  
  
  Энэ удаад би өөрийгөө хамгаалалтаас гаргахгүй байсан. Би угаалтуурын зүг алхаж, шаазан ирмэг дээр авирав; Өмнө нь сулласан цонхны хүрээ бага зэрэг онгорхой байв.
  
  
  Би сул гараараа цонхны хүрээг урагшлууллаа. Ариун цэврийн өрөөний хаалганы гадаа түгшүүртэй хоолой дахин Нирадаг дуудлаа.
  
  
  Азаар цонх нь ороход хангалттай том байв. Шилэн хавтанг нэг гараараа түшин би дэнж дээр үсрэн бууж, бие засах газар руу эргэж харав.
  
  
  Хаалга онгойн Нирадын цус болсон бие рүү эргэлзэн харж буй царайны зургийг оюун ухаандаа авлаа. Энэ бол танихгүй царай байсан юм. Гэхдээ би тэр үед Нирадын хөдөлгөөнгүй дүр рүү итгэлгүйхэн харж байсан энэтхэг залууг дахин харах болно гэдгээ мэдэж байсан..., магадгүй удахгүй.
  
  
  
  
  3
  
  
  “Өрнөдийн ажиглагч ч гэсэн Шива-кобрагийн давхар хувилгааны цаана байгаа Бурханы жинхэнэ мөн чанарыг амархан илрүүлж чадна. Ведийн өмнөх бурхадаас гаралтай, Энэтхэгийн гурвалын энэ маш эртний гишүүн нь эцсийн эцэст фаллик бэлгэдэлтэй холбоотой байх ёстой. Үнэн хэрэгтээ түүний дүрслэлээс бид кобрагийн хавдсан бүрээсийг довтолж буй байрлалд байнга олж авдаг. Тиймээс Шиваг ихэвчлэн кобрын арьсаар хийсэн хувцас, мөн арьсаар хийсэн ээмэг, уяаны утас, амьд хорт могойн бүсээр дүрсэлсэн байдаг нь гайхах зүйл биш юм..."
  
  
  
  Би номоо хаагаад номын сангийн цонхоор харвал Неругийн цэцэрлэгт хүрээлэнгийн дэргэдэх кафены дэнж рүү гарах өргөн чулуун шатаар нүд минь гулсав. Хэн ч намайг клубын араас хурдан гарсныг анзаарсангүй.
  
  
  Би Нирадын хамтрагчийг орилно гэж бодоогүй, үнэндээ би эндүүрээгүй. Мөн ослын газарт Ашок Анандын цогцсыг авч явахаар түргэний болон цагдаагийн машин ирснийг хараагүй. Жуулчид, бизнесмэнүүд ирж, явсан. Баар тасалдалгүй үйл ажиллагаагаа явуулж байсан бөгөөд Коннот Плэйс дэх номын дэлгүүрээс би Нирадын хамсаатан, зөөгчийн дүрэмт хувцастай энэтхэг залууг хүртэл харж байлаа.
  
  
  Нирадын хувьд хэзээ ч хаана ч зогсож, хэвтэж байхыг хараагүй. Найз нь түүнийг эдгээхийн тулд хувийн өрөө эсвэл ресторанд аваачсан байх. Байгууллагын эзэн ажилчдынхаа хоёрдогч үйл ажиллагааны талаар мэддэг байсан нь эргэлзээгүй, эс тэгвээс ер бусын зүйл анзаарагдах байсан.
  
  
  Ямар ч байсан нэг эсвэл хоёр зөөгч ажиллахаа болих хүртэл үргэлжлүүлэн үзэхээр шийдсэн. Би түүнээс мэдээлэл авч амжаагүй байхад Нирад "гарцсан". Тиймээс өөр ямар ч хүчинтэй нотлох баримтгүй байсан тул цорын ганц зүйл бол Кобрагийн хоёр аллагад хяналт тавих явдал байв.
  
  
  Тэд намайг шууд л нууцлаг дүр рүү хөтөлнө гэж бодохоор тэнэг биш байсан ч механизмууд нь хөдөлж эхэлмэгц Шива үнэхээр байсан бол эрт орой хэзээ нэгэн цагт гарч ирнэ гэдэгт би бараг итгэлтэй байсан.
  
  
  Тиймээс би дэлгүүрт тавигдсан номнуудыг маш их сонирхож байгаа дүр үзүүлсээр, тэр ч байтугай судалж байсан Энэтхэгийн хэвлээр явагчдын тухай ном худалдаж авах хүртэл явлаа. Эцэст нь номын шүүгээнээс гарахдаа би бараг харагдахгүй байхыг хичээн сүүдэрт нуугдав. Ойролцоох жуулчид хангалттай байсан тул би тийм ч анзаарагдсангүй. Миний хамгийн сүүлд хүссэн зүйл бол анхаарлыг өөртөө татах явдал байв.
  
  
  Тэвчээртэй байх нь хамгийн хэрэгтэй буян гэдгийг би АХ-д олон жил ажиллахдаа ойлгосон. Үнэн хэрэгтээ тэнгэрт бүрэнхий болж эхлэхэд би эцэст нь хүмүүсээ кафегаас гарч байхыг харав. Тэд өргөн чулуун шатаар аажуухан, алхам алхмаар алхав.
  
  
  Нирадын цуст дүрийг тонгойлгосон залуу хамтрагчаа дагуулан явав. Нирад нүдийг нь боосон байв; хамтрагч нь түүнийг сохор юм шиг хөтлөв. Миний ойлгосноор зөөгч түр зуур харалган болсон нь Кобрад нэг төлөөлөгч дутуу байсан гэсэн үг.
  
  
  Бүтэн өдөржин тэднийг хүлээсний эцэст тэднийг ажиглалтаас холдохгүйн тулд би урагш алхаж, тэр хоёрыг нүдээ салгалгүй харлаа. Коннаут Плэйс ажлаа тараад гэртээ харьж буй ажилчид болон бичиг хэргийн ажилтнуудаар дүүрэн байв. Би хөл хөдөлгөөн ихтэй талбайг хөндлөн гарах гэж байтал манай хоёр хүн гэнэт дохио зангаа хийв; харин Нирадын найз дугуйтай такси бариад хамтрагчаа нарийхан машины суудалд суулгаж байхыг хараад би тайвширсан.
  
  
  Индиан залуу гараа даллахад моторт такси хурц архиран урсгалд оров. Явган хүний зам дээр ганцаараа зогсож байсан гриффин нүдтэй залуу юу хийхээ мэдэхгүй толгойгоо миний зүг эргүүлэв.
  
  
  Хэрэв тэр шийдэгдээгүй байсан бол би шийдээгүй.
  
  
  Би түүнийг яах бол гэж хүлээж цагаан баганын ард нуугдав. Дахиад нэг минутын шийдэмгий байдал, тэр эцэст нь явган хүний замаас буув. Тэр хоёр хуруугаа уруул дээрээ тавиад өөр нэг дугуйн таксиг буулгахын тулд чанга шүгэл гаргав.
  
  
  Зөөгч цагаан дүрэмт хувцастай өмд өмссөн хэвээр байсан ч хүрэмээ сольсон байв. Харин тэр задгай захтай бараан цамц өмссөн байв. Түүний хүзүүнд ямар нэгэн металл гялалзаж, нар жаргах гэрлийг толин тусгал мэт тусгав. Залуу гурван дугуйнд сууж, жолооч нь Неру цэцэрлэгт хүрээлэнгийн замын хөдөлгөөнийг дагаж хийн дөрөө гишгэв.
  
  
  Би дахиад цаг үрээгүй.
  
  
  Нэг секунд ч өнгөрөөгүй би замын хашлага дээр гараад өөр такси зогсоож, зөөгчийг хараагүй.
  
  
  Би хуучирсан хуучин машинд сууж байхдаа жолоочийн гарт эсэргүүцэх хугацаа өгөлгүй нэг боодолтой дэвсгэрт шидэв.
  
  
  "Тэнд миний найзыг дага" гэж би тушаав.
  
  
  Жолооч эхлээд миний өгсөн мөнгөнд анхаарлаа хандуулж, дараа нь зөөгч минут хүрэхгүй хугацааны өмнө зогссон дугуйн таксинд анхаарлаа хандуулж, түүнийг биелүүлэхээс буцсангүй. Тэр урд эгнээг эзэгнэж, би суудал руу бөхийж, намайг баригдашгүй, нууцлаг Шива руу нэг алхам ойртуулна гэж найдаж байсан дугуйн таксинаас нүд салгалгүй суулаа.
  
  
  Өнөөг хүртэл бүх зүйл сайхан болж байгаа юм шиг байна гэж би өөртөө итгэлтэйгээр зөөгч түүнийг баарнаас гарахыг нь хүлээж, таксинд сууж араас нь явахыг хараагүй гэдэгт итгэлтэй байлаа. Зөөгч залуугаас гуравхан машины зайтай болтол би жолоочид хурдаа нэмлээ.
  
  
  -Найз маань хаашаа явж байгаа юм бэ?
  
  
  Коннаут Плэйсээс бид Шинэ Дели худалдааны төвөөс холдох эгнээ рүү эргэхийн тулд Коннаут цирк рүү явлаа. "Хуучин хот руу" гэж жолооч тайлбарлав. Тэгээд тэр над руу хурдан харснаа "Тэр чамайг дээрэмдсэн үү, Сахиб?" Үгүй бол би цагдаа дуудна...
  
  
  "Үгүй ээ, тийм зүйл байхгүй" гэж би түүнд итгүүлж, суудал дээгүүр тонгойн чихэнд нь ямар нэг юм шивнэв.
  
  
  Тэр зэс арьсан дороо улайв. - Ойлголоо, Сахиб. Та үүнийг юу гэж нэрлэдэг вэ ... уулзалт, эсвэл юу вэ?
  
  
  "Яг тийм" гэж би нэг залууг даган романтик болзоонд явах гэж байна гэж бодоод том инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  "Болгоомжтой байгаарай, Сахиб" гэж таксины жолооч надад анхааруулав. "Дели эмэгтэйчүүд маш ухаалаг байдаг" гэж тэр өгүүлбэрийн хамт эрхий хуруугаа долоовор хуруунд нь үрж, ажиглах чадвараа онцлон тэмдэглэв.
  
  
  "Тийм ээ, гэхдээ манай найзыг битгий алдаарай" гэж би хариулав.
  
  
  Коннаут циркээс гарсны дараа бараг харанхуй болж, замын хөдөлгөөн багасчээ. Жолооч ярианы сэдвийг өөрчилснөөр миний анхаарлыг хөшөө дурсгал руу хандуулав. Өргөн, тоостой өргөн чөлөөний төгсгөлд тэрээр Жама сүмийн алдартай минаретуудыг зааж, цайз шиг том улаан элсэн чулуун сүм.
  
  
  Лалын сүм болон ойролцоох захын яг урд талд өөр нэг улаан чулуун хөшөө, Могалын хаадын үлдээсэн гайхамшигт цогцолбор болох Улаан цайз зогсож байв. Зөөгч зах руу ороод алга болчихно гэж бодсон ч араас нь дагаж явааг нь анзаараагүй бололтой. Лалын сүм, задгай захын ойролцоо буухын оронд тэрээр цайз руу явдаг хаалганы урдуур дугуйтай таксинаас буув.
  
  
  "Зогс" гэж би жолоочид хэлэв.
  
  
  Үйлчлэгч хаалгаар алга болоход тэр зогсов. Харанхуй намайг хоргодох байртай болгосонд баярлан би ээлжээ аваад хүнийхээ араас яаравчлав. Хаалганы өмнө “бэлэг дурсгалын зүйл”, ил захидал, гарын авлага, орон нутгийн амттантай лангуунууд байв.
  
  
  Гэхдээ би жуулчин биш байсан тул эдгээр "баяр баясгалан" -ыг биширч, зогсох цаг надад байсангүй. Жаахан зай барин харц зөөгчийн цагаан өмд, бараан цамцыг дагалаа.
  
  
  Наад зах нь тэр намайг хэзээ ч хараагүй, энэ нь намайг танихгүй гэсэн үг. Кобра миний зургийг тараагаагүй л бол Ник Картер миний хүлээн зөвшөөрөхөөс илүү нэргүй байсан.
  
  
  Урд, замын төгсгөлд нэгэн зөөгч нарийхан модон лангууны өмнө зогсов. Лумьер, Хүү хоёрын тоглолт эхэлснийг зарлав. Энэтхэг залуу тоглолтын тасалбар худалдаж авсныг мэдээд эргэлзэлгүйгээр араас нь явлаа.
  
  
  Энэ бол түүхийн хичээл, сэтгэцэд нөлөөлөх ямар ч тусламжгүй “аялал” байлаа. Тасалбарын кассаас цайзын хашаа руу хайргатай зам гарч байв. Энд эзэн хаадын барьсан гантиг ордноор хүрээлэгдсэн цэцэрлэгт олон нийтэд зориулсан олон эгнээ сандал байрлуулсан байв.
  
  
  Гантиг чулуун барилгуудын өмнөх баганууд руу гэрэлтүүлэгч шар өнгийн гэрлийг илгээж, чанга яригчаар аудио тайлбарыг цацав. Илтгэгч 18-р зуунд Энэтхэг рүү довтолсон Персийн цэргүүд хулгайлсан Тогосны хаан ширээг дүрсэлсэн байв.
  
  
  Тэгтэл гэрэл унтарч, араас туурайны чимээ сонсогдов. Би өөрийгөө галзуурсан сүргийн дунд олно гэж бараг л толгойгоо эргүүлэв.
  
  
  Харин би сахлын хутганы замд оров.
  
  
  Ир нь исгэрч миний хүрэмний зүүн ханцуйг урж орхив. Би хоёр ч удаа бодолгүй холдоод нэг гараараа “сон-нал мак-ки” техникийг хөдөлгөв. Энэтхэг зөөгч хоёр дахь удаагаа азаа сорьсонгүй.
  
  
  Түүний цагаан шүд нь ёжтой инээмсэглэлээр гялалзаж, стилеттогийн ир нь агаарт эргэлдэнэ. Дараа нь гэрлийн гэрэл нүүрийг нь бүрэн гэрэлтүүлж, нүдийг нь сохлов. Залуу сандлын эгнээний завсраар гүйн оров.
  
  
  Үзэгчид, голдуу барууны жуулчид энэтхэгчийг шоуны нэг хэсэг гэж итгэсэн бололтой. Хэн нэгэн алга ташиж эхлэхэд морины туурайн чимээ агаарт сонсогдов. Чанга яригчаас бүрээний чимээ гарч, араас нь байлдааны хашгираан сонсогдов. Би халдагчийн араас гүйлээ.
  
  
  Тэр намайг хэн гэдгийг, түүнийг дагаж явааг яаж мэдсэнийг би мэдсэнгүй. Гэвч би түүний чинжаал ирний исгэрэх чимээ агаарт огтолж, хүрэмний минь ханцуйг урах чимээ сонсогдож байв. Энэ нь миний арьсыг цоолох шахсан.
  
  
  Гүйхээ болилгүй хүрэм рүүгээ гараа сунган гар буугаа авлаа. Үзэгчдийн хэн нь ч бидний хөдөлгөөнд ямар нэгэн хачирхалтай зүйл олж харсангүй бөгөөд гэрлийн гэрэл гантиг чулуун барилгуудын тоосыг бүрхэхэд үйлчлэгчийн нуугдаж буй газрыг харалган тусгал бүрхэв.
  
  
  "Хааны ваннууд ..." гэж өгүүлэгч зарлав.
  
  
  Гэрэлд тусахаас өмнө би гантиг баганын нэгний ард байхыг олж мэдэв. Би нүдээ аниад эргэн тойрныхоо сүүдрийг хайж эхлэв. Ханагүй ордонд хөвд, ялзарсан ургамлын хурц үнэр ханхалж байв. Тэр тэнд нуугдаж, намайг урхинд орохыг хүлээж байсан бөгөөд би одоо надад зориулж тавьсан гэдгийг ойлгосон.
  
  
  Би эргэж, дараагийн алхамыг судлахын тулд зочид буудал руу буцаж очих боломжтой; гэхдээ би Кобра... Шива хоёрын бузар булай үйлдлүүдийг илрүүлэхэд ойрхон байгаагаа мэдэрсэн болохоор тэр бодлоо орхисон. Би энэ хүнийг хэдий чинээ хурдан олно төдий чинээ хүн болгонд сайн байх болно.
  
  
  Зөөгч залуугийн хөлийн чимээг уйтгартай чимээ дагалдав. Цэцэрлэгт шоу үзэж байсан жуулчдаас улам бүр холдон барилгын ар тал руу гүйх нь сонсогдов. Би ч бас үүндээ баярласан, учир нь би гэм зэмгүй үзэгчдийг удахгүй болох ширүүн мөргөлдөөнд автуулахыг хүсээгүй юм.
  
  
  Би гүйж, давхар бөхийж, баганагаас багана руу гүйж, чимээ шуугиан болгонд чих минь зангирав. Бичсэн өгүүллэгийн цаанаас гарч буй дуу чимээг сонсоход хэцүү байсан. Цэцэрлэгт суурилуулсан хүчирхэг дууны системээр чангатгасан бөмбөрний цохилттой холилдсон чимээгүй гинших. Хэрвээ тэр хүний өмссөн цагаан өмд байгаагүй бол сүүдэрт нуугдаж чадах байсан нь эргэлзээгүй.
  
  
  Гэвч гэрэл унтарч би түүнийг дахин харлаа. Тэрээр нэг барилгыг нөгөө байшинтай холбосон богино гантиг шатаар өнгөрч, одоо шалан дээр сунгасан байв.
  
  
  Би аль хэдийн хуруугаараа бууны гох дээр байсан. Намайг гох дарах агшинд гох дарав. Чанга яригчаас гарах бөмбөрийн чимээнд буун дууны холтос нийлж миний буудлыг далдлав.
  
  
  Би гантиг багана дахь сумны байрыг агаарт цагаан утаа униар цацаж байхыг харав. Адууны туурай гишгэхэд үүссэн өөр нэг дүлий давалгаа буун дууг дарав. Би байгаа алдсан тул урагш гүйв. Зөөгч хөл дээрээ үсрэн босч, харагдсангүй.
  
  
  Би түүний дөнгөж доошоо гүйж явсан богино шатаар өнгөрч, гантиг чулуун барилгуудаар хүрээлэгдсэн нарийн өвстэй замын голд орлоо. Миний ард хэн нэгний хүнд амьсгалах чимээ сонсогдов. Буу буудна гэж бодоод нэмэргүй. Тэгээд би хоёр тохойгоо эргүүлж өргөв. Би энэтхэг залуугийн хавирга руу цохисон ч тэр хэсэг амьсгал хураасан ч тэр намайг нэг алхам ухрааж чадсан.
  
  
  Түүнийг алах нь миний төлөвлөгөө биш байсан. Үхсэн бол тэр надад ямар ч хэрэггүй, намайг Шива руу хөтөлсөн зам тэнд, Улаан цайзын хашаанд дуусав. Амьд зөөгч надад үнэтэй мэдээлэл өгч чадна.
  
  
  Гэнэт ард минь харанхуйгаас сөөнгө, бараг сонсогдохгүй хоолой сонсогдов.
  
  
  - Гайхалтай, Ранжит.
  
  
  Хүчтэй цохилтоор баруун хөлөө хойш шидэхэд хөлийн минь өсгий хэн нэгний өвдөг дээр буув. Хоёрдахь дайрагч өвдөж гиншиж, хойш татав. Би хажуу тийш үсрэн хүнд амьсгаа аван ухарч Вильгельминаг хоёр дайрагч руу чиглүүлэв.
  
  
  Хоёр эсрэг нэг, Ранжит зөөгч байсан, миний дагаж явсан хүн; харин нөгөөх нь бас танихгүй хүн биш. "Тиймээс бид дахин уулзлаа, Сахиб" гэж тэр ширүүн, албадан инээв. Нүүрнийх нь доод хэсгийг цагаан боолтоор ороосон байсан тул энэ үг амнаас нь арай ядан гарч ирэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би түүнийг танин хэлээд: тэр Моханы хамсаатан, өмнөх шөнө миний эрүүгээ хугалсан сахалтай Сикх байсан.
  
  
  Ранжит богинохон үг солигдсоныг далимдуулан баганын араар нугаслан, Лугерын үхлийн замаас түр зуур бултав. "Үргэлжлүүлэх нь дэмий, Сахиб" гэж Энэтхэгийн Сикх дүгнэжээ. -Биднийг алчихвал юу ч мэдэхгүй.
  
  
  - Чамайг алахгүй бол яах вэ? - Би асуусан. Гэтэл яг тэр агшинд хэдхэн секундын дотор ямар нэг металл миний харааны талбайг хурдан хөндлөн гаргав. Би эргэж хараад гохыг нь татлаа. Сум агаарт нисч, барилгын хажуугийн ирмэгээс унасан байна. Тэгтэл нөгөө гар буу миний хуруунаас шууд мултарч, торх нь төмөр гогцоонд ороосон байв.
  
  
  Ранжит нуугдаж байсан газраасаа гарч ирээд буугаа шүүрэн авав. Түүний хүзүүг тойроод гялалзаж байсан зүйл бол түрүүн анзаарсан зүйл гэдгийг би тэр үед ойлгосон. Энэ нь Ашок Анандыг хөнөөхөд ашиглагдаж байсан зэс утас байсан нь эргэлзээгүй хавх юм.
  
  
  "Чи бодож байгаа шигээ ухаантай биш" гэж Сахиб өөр нэг Хинду инээгээд хэлэв.
  
  
  Би ухрах гэж оролдсон ч Ранжит цаг алдсангүй. Зөөгч буугаа цээж рүү минь чиглүүлж, намайг гэнэт зогсоох хангалттай санууллаа. Би түүний гараас бууг нь сугалж авахаар тийм ч ойрхон байгаагүй. Тэгээд өшиглөх гэж оролдвол хар үстэй зөөгч залуу гохыг нь дарахаас буцахгүй гэдэгт итгэлтэй байлаа.
  
  
  "Одоо, хэрэв хүсвэл, Сахиб, гараа толгой дээрээ өргө" гэж залуу тушаав. Тэгээд тэр урагш нэг алхам алхаж, амаа мурийсан чөтгөр шиг инээмсэглэв.
  
  
  Би гараа өргөөд нөгөө Сик рүү болгоомжтой харлаа. Ранжит түүнд зэс утсыг өглөө. Тэр хүн бугуйныхаа үзүүрийг ороох үед утас дуугарав.
  
  
  Чанга яригчаас хөгжим эгшиглэх үед тэр бараг сонсогдохгүй дуугаар "Мохан үхсэн" гэж хэлэв. Шоу хараахан дуусаагүй байгаа бөгөөд Slayer №3-ын амьдрал ч миний бодож байсан шиг дуусаагүй байна. - Гэсэн хэдий ч Гурнек амьд хэвээр байна, Сахиб. - Ранжит ойртоход Энэтхэгийн Сикх над руу ойртлоо
  
  
  Би хамрынхаа доор Вильгельминагийн Лугерын торхтой байсан бөгөөд гэнэт тэр миний хуучин найз байхаа больсон юм шиг санагдав. Гүрнек хоёр гараараа барьж байсан зэс утсыг дурдахгүй өнгөрч болохгүй.
  
  
  "Чи үүнээс ч илүүг хүртэх ёстой" гэж Сахиб, "илүү муу" гэж зөөгч хэлэв.
  
  
  Тэр "хөнгөн" гохоор тоглосон. Үүнд маш хөнгөн шахалт хийхэд л хангалттай бөгөөд Хок 4-р тулаанчийг ажилд авах хэрэгтэй болно. Гэвч залуу сүрдүүлгээ хийхээс өмнө Гурнек миний араас хөдөлсөн. Гагцхүү энэ удаад миний нурууны цохилт агаарт төөрч, байндаа алдлаа.
  
  
  Хүзүүгээр минь гогцоо чангалж, дахин гараа өргөхөд хүрчээ. Би "Лүгер"-ийн харагдац руу эгцлэн харж байсан ч Ранжит гохыг нь суллаад, буугаа даран духан руу минь өгзөгөөрөө цохив. Үүний зэрэгцээ би гуурсан хоолойд дарагдсан зэс утсыг түлхэх гэж оролдов.
  
  
  Утас миний арьсыг зүсэж, амьсгалж чадахгүй болсон. Би боомилсон чимээ гаргахад Ранжит инээгээд өвдгөө өргөн миний цави руу цохив. Өвдөлтөөс болж ёолж, намайг бөхийлгөв.
  
  
  Өвдөг хоёр дахь удаагаа босч, тэсэхийн аргагүй өвдөж дэлбэлэв. -Чи тэнэг, "сахиб"... Кобра мэднэ... Кобра бүгдийг мэднэ, ноён Картер.
  
  
  Түүний хоолой харанхуй хонгилоос гарсан бололтой. Би бүх чадлаараа өөрийгөө чөлөөлж, Гурнек намайг боомилж байсан утсыг түлхэх гэж оролдов. Гэхдээ би үүнийг даван туулж чадаагүй; энэ нь хэтэрхий нимгэн байсан. Би гиншиж, амьсгалж ядан урагш уналаа.
  
  
  Тэгтэл гар бууны иш миний толгой руу цохиж, алсаас чанга яригчийн дуу сонсогдов: "Хэрэв дэлхий дээр диваажин байгаа бол тэр энд байна ... энд, энд байна!"
  
  
  Би түүнд итгээгүй. Энэ хооронд дахиад ийм зүйлд итгэх боломж олдох болов уу гэж бодлоо.
  
  
  
  
  4
  
  
  Эхэндээ амар байсан.
  
  
  Хилэн, зөөлөн, гөлгөр, харанхуй, тухтай манан. Намайг инээмсэглэсэн хамгаалалтын харанхуй. Гэвч дараа нь тэр шатаж эхлэв, миний арьсыг хагархай шилний хэлтэрхий шиг зүсэж эхлэв. Би явах ёстой байсан, эс тэгвээс тэр намайг салгаж, амьдаар минь арьсыг минь салгах болно. Тэгээд би далайн ёроолоос гарч ирж байгаа юм шиг урагш гүйлээ. Тэгээд би дээшлэх тусам урагдаж тасарсан.
  
  
  - Үгүй! Би... би хүсэхгүй байна! - Би хоолойгоо сонссон. Нүдэнд минь дарагдсан ачаагаа өргөхийг хичээн би үүнийг илүү чанга давтан хэлэв. Би нүдээ анивчиж, ямар нэгэн тодорхой бус өнгө миний урд нааш цааш хөдөлж, орон зайд чичирч эхлэв.
  
  
  Би нүдээ хоёр дахь удаагаа, дараа нь гурав дахь удаагаа нээж, толгойгоо ямар нэгэн зүйлд цохиултал урагшлах гэж оролдов. Чичиргээ зогсч, би дахин нэг хөдөлж чадахгүй болтлоо сул дорой, нойрмог болж буцан унав.
  
  
  Үүний дараа хичнээн цаг өнгөрснийг мэдэхгүй. Зүүд намайг эзэмдэж байгааг мэдэрч, түүнийг түлхэж нүдээ нээх болгонд арьсанд ямар нэг зүйл маажиж, ямар нэгэн зүйл түлэгдэж байв. Эцэст нь би бүгдийг дахин эхлүүлж, дулаан, өвдөлтийн ээлжлэн давалгаан дундуур урагшиллаа.
  
  
  Дараа нь "юм" нэгдэв. Энэ бол хана, миний өмнө зогсож байсан, томорсон эсвэл багассан шороон хана байсан ... тэгээд хэвийн. Миний толгой яг л няцалсан өндөгний хальс шиг... сар дараалан уугаагүй юм шиг санагдав. Би хамгийн ойрын хана налан зогсон, дэлхийн хамгийн сайхан дуу чимээг сонсон, амьсгал авах бүрт цээжний минь өндийж, унах чимээ сонсогдов.
  
  
  Ухамсар, ухаангүй байдлын хоорондох энэ урт хугацааны цэвэрлэгээний үеэр арьсыг минь маажиж, урж урсан зүйл бол миний нуруун дээр хэвтсэн дэвсгэр байв. Амьд байгаагаа мэдмэгцээ сүрлэн хучсан вандан сандал дээрээс хөлөө савлан чичирсээр бослоо.
  
  
  Би босохын тулд гараа хананд наав. Би хар тамхинд донтсон хүн шиг болж, дотор муухайрсан. Толгой руу минь авсан цохилт, дээр нь хоолойд минь уясан утас намайг унагав.
  
  
  Одоо хамгийн түрүүнд хүчээ сэргээх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Өвдөг нугалахаа болих хүртэл хэдэн алхам хийлээ. Би камерын эргэн тойронд алхав ... шавар хана, шалтай дөрвөлжин жижигхэн өрөө. Цонх байтугай хаалга ч байсангүй. Хожим нь ирээдүй байсан бол хаалга байх ёстой хананы холбоосыг олж чадна гэдэгт итгэлтэй байсан, учир нь хэн нэгэн... Тэгээд хэн нэгэн намайг татаж гаргана.
  
  
  Тасалгааны нэг төгсгөлд тавиурын зүүн талд хананд хоёр сараалж суурилуулсан. Тэд хоёулаа миний бэлхүүс хүрч, төмөр тороор хучигдсан байв. Би мэдээж тарчлаагчиддаа үзүүлэхийг хүлээхгүй байсан тул Ранжит гар бууныхаа бөгсөөр цохиулсан өвдөлтийг намдаахыг хичээн хашлага руу алхлаа.
  
  
  Харин төмөр торонд хүрч, хоёр торыг нь авч болох эсэхийг шалгахын өмнө гутлаа тайллаа. Намайг барьсан хүмүүс цамц, өмдтэй минь үлдээсэн. Stiletto алга болсон, Беретта, мэдээжийн хэрэг, Люгер. Би хүрэм ч хараагүй, гэхдээ өрөөнд хүйтэн биш байсан ... ядаж л хараахан болоогүй байна.
  
  
  Би гутлаа аваад баар руу шидэв. Юу ч болоогүй. Ямар ч оч байхгүй. Бурханд баярлалаа, сараалжуудыг цахилгаанжуулаагүй. Би гутлаа буцааж өмсөөд хананд бэхэлсэн дөрвөн төмөр эрэгний аль нэгийг нь авлаа. Гэвч хуруунууд минь тэдэнд хүрэхэд чимээгүйхэн дотор нэг хоолой сонсогдов, тэр хоолой намайг чичрүүлэв.
  
  
  -Өглөөний мэнд, ноён Картер. Учир нь өдрийн цагаар шүү дээ. Чамайг сайхан зүүд зүүдлээрэй, эзэн минь...
  
  
  Хоёр торны нэгний цаанаас хоолой сонсогдов. Төмөр дэлгэцийн ард өсгөгч нуугдаж байсан нь эргэлзээгүй. Гэхдээ хамгийн аймшигтай нь тэр хоолой танил... аймаар танил байсан.
  
  
  “Сайн уу, энэ бол Картер, 3-р төлөөлөгч. Хок чамд миний тухай бүгдийг хэлсэн. Тэгэхээр таны төлөөлөгч Ананд, энэ бол түүний нэр байх гэж бодож байна. За тэр хуралдаа ирээгүй. Үгүй ээ, уучлалт гуйх шаардлагагүй. Манай хүн хүрэхийн аргагүй гэдгийг бид мэднэ... Өө үгүй ээ, үгүй ээ! Энэ байхгүй, тэгээд л болоо. Үгүй ээ, би маргааш Вашингтонд буцаж ирнэ. Кобра? Манай засгийн газар Энэтхэгийн аюулгүй байдлын байгууллагын хэрэгт хөндлөнгөөс оролцож чадахгүй байх вий гэж би маш их айж байна. Та мэдээж ойлгож байна... Тийм ээ, санаа зовж байгаад баярлалаа. Ноён Анандтай уулзах боломж олдсон ч болоосой гэж хэлээрэй” гэв.
  
  
  Удаан завсарлага боллоо. Тэгээд дахин чимээгүй. Би баарнаас холдон орон дээрээ буцаж орлоо. Хэдий гэдэс хоосорч, дотор муухайрах аймшигтай мэдрэмж төрж байсан ч би нэг зүйлийг хүлээн зөвшөөрөх ёстой байсан: Шива бол жинхэнэ, харгис хэрцгий, хүйтэн цуст дээрэмчин, урьд өмнө хэзээ ч уулзаж байгаагүй зальтай өрсөлдөгч байсан.
  
  
  Сая миний сонссон богинохон яриа, эргэлзээгүй аль хэдийн болсон утасны яриаг огт танил хоолойгоор ярилаа. Яг л төгс аялгуу, яриа, аялгуутай миний өөрийн хоолой байсан.
  
  
  Шива намайг суулгаж, Энэтхэгийн нууц албаныхныг хэргийн газраас зайлуулж цаг хугацаа алдсан. Ананд ширээндээ харагдахаа больсон ч бид 2-г холбох талаар хэн ч бодсонгүй. Эцсийн эцэст тэд яагаад хэрэгтэй байна вэ? Удалгүй "Ник Картер" утасдаж Шиваг хуурамч гэж хэлээгүй гэж үү? Кобра оршин тогтнож байсан ч Энэтхэгийн засгийн газрын санааг зовоодог байгууллага нь нууцлаг дүртэй ямар ч холбоогүй гэдгийг мөн л "Ник Картер" онцолжээ.
  
  
  "Ник Картер" бүгдийг хэлсэн. Тэгээд тэр аль хэдийн Вашингтон дахь AX-ын төв оффис руугаа явж байсан бололтой. - Надад маш их сэтгэгдэл төрж байна, Шива. Чи яаж миний хоолойг дахин гаргаж чадсан юм бэ?
  
  
  "Ноён Картер, танай зочид буудлын өрөө дуу авианы төхөөрөмжөөр тоноглогдсон байна" гэж миний дуу хоолой электрон хэлбэрээр маш нарийвчлалтай давтагдсан тул би өөрийгөө сонсохдоо цочирдохгүй байж чадсангүй.
  
  
  -Тэгвэл электроникийн инженерүүддээ миний магтаалыг дамжуулаарай. "Би энэ өрөөг дөрвөн удаа хайсан боловч нэг ч микрофон олдсонгүй ... хамгийн төсөөлшгүй газруудад ч гэсэн" гэж би эсэргүүцэж, түүнийг сонсож байгаа гэдэгт эргэлзсэн мэт дуугаа өндөрсгөв. Тэр миний зочид буудлын өрөөнд амжилттай орсны дараа камерт байрлуулахад ямар ч асуудалгүй болох нь тодорхой болсон ч би далд микрофонуудыг харж чадаагүй.
  
  
  - Энэ бол Хажийн хамгийн сүүлийн үеийн бүтээлүүдийн нэг юм; маш мэдрэмтгий, хүчирхэг, жижиг хэмжээтэй микрофон" гэж миний дуу хоолойны хуулбарыг тайлбарлав.
  
  
  "Энэ бол өвсөн дотроос зүү олохтой адил юм" гэж би хэлэв.
  
  
  Миний инээх нь агаарт дүүрч, дараа нь миний хоолой үргэлжлүүлэн “Сайн байна, ноён Картер. Таныг хошин шогийн мэдрэмжээ алдаагүй байгааг харахад таатай байна. Харин Хажи, хэрэв та түүний тухай сонсоогүй бол сүүлийн хорин жилийн хугацаанд Албани улсын экспортолсон цорын ганц зохистой зүйл юм. Одоо тэр миний төлөө, Кобрагийн төлөө ... Шивагийн төлөө ажилладаг! - Дуу хоолой баярлав.
  
  
  -Түүний мэргэжил юу вэ?
  
  
  -Ноён Картер та маш сайн мэднэ. Эцсийн эцэст, AX таныг зөвхөн зэвсэг, героин наймаалагчдыг баривчлах гэж Энэтхэг рүү явуулаагүй! Та Хажийн гайхамшигт нээлт, түүний овсгоотой бүтээлийг сонирхож байна... Хайрцаг!
  
  
  - Хайрцаг? - Би давтан хэлэв.
  
  
  - Дууны симуляторын хоч нь одоо байгаа дууны дууг дахин гаргах чадвартай шинэ бүтээл юм. Ноён Картер, таны жирийн бяцхан загвараар ч тэр жижигхэн юм. Нэг хайрцаг тамхинаас илүүгүй... гэхдээ үүнээс хамаагүй аюултай нь мэдээж.
  
  
  Би асуусан. -Та хайрцгаа яах гэж байгаа юм бэ? Би төмөр дэлгэц рүү нүдээ наан, хөндлөвч миний хөдөлгөөн бүрийг бичиж чадах юм шиг.
  
  
  -Чи намайг галзуу гэж бодож байгаа биз дээ?
  
  
  -Сэтгэл зүйч үү? Тийм биш, Шива. Та илүү ухаалаг; Ихэвчлэн галзуу хүмүүс ийм нарийн төвөгтэй төлөвлөгөө гаргаж чаддаггүй.
  
  
  -Баярлалаа, ноён Картер. Таны магтаалыг би үнэлж байна. Үгүй ээ, би үнэхээр галзуу биш, ядаж миний үзэл бодлоор биш. Хажийн зохион бүтээсэн Хайрцагны тухайд танай үйлчилгээ ямар ухаантай, үр дүнтэй болохыг аль хэдийн харсан. Эдгээр тохиолдлууд бол зүгээр л туршилт, нарийн хэлэхэд туршилт байсан.
  
  
  "Гэхдээ удалгүй Хажи төхөөрөмждөө зарим өөрчлөлт оруулсны дараа осол нь зүгээр нэг туршилт байхаа болино. Та харж байна уу, ноён Картер, Энэтхэг одоогоор Хятад болон Барууны хооронд төвийг сахисан гүрэн. Бээжин дэх миний түншүүдийн тусламжтайгаар сөрөг жингийн үүрэг гүйцэтгэж буй энэ улс хоромхон зуур сүйрч, Хятад, Энэтхэгийн хойг хоёр сайн холбоотон болж, эвсэл болж, өвөг дээдсийн минь мөрөөдөл биелэх болно. Дэлхийн түүхэн дэх бусад бүх түүхээс илүү удаан үргэлжилсэн."
  
  
  - Би асуусан. -Ямар холбоо вэ? Цаг хожихыг хичээж хэлсэн болгоныг нь сэтгэлдээ бичиж үлдээлээ. Энэ хооронд миний нүд танхимын хязгаарыг анхааралтай ажиглав. Би чимээ гаргахгүйн тулд удаанаар бослоо; Би Шиваг миний хөдөлж байгааг сонсохыг эсвэл хананд маажиж, ан цав нээхийг оролдохыг минь сонсохыг хүсээгүй. Хаалга байх ёстой, гэхдээ би үүнийг хараагүй.
  
  
  -Ноён Картер, Хятад-Энэтхэгийн холбоо бол хоёр үндэстний хувьд дэлхийг сөргөлдөөнтэй блокуудаас ангижруулах хувилбар юм. Үгүй ээ, би мегаломан биш, дэлхий миний хөлд сөхрөн унах нь надад хамаагүй. Надад зарцуулж чадахаасаа илүү мөнгө бий. Би ч гэсэн Засгийн газартаа тодорхой хэмжээгээр нөлөөлсөн. Харин Хятад, Энэтхэг нэг үндэстэн болоход миний ард түмэн барууны сэтгүүлчдийн хэлдгээр “өлсгөлөн сүрэг” байхаа болино. Бид эртний Энэтхэгийн Бхарат шиг хүчирхэг болно. Тэгээд миний ард түмэн эртний бурхад, Нагас... өвөг дээдсийн минь могойн бурхад руу буцах болно.
  
  
  - Шива, бид хорьдугаар зуунд байна. Олон сая хүнийг хөрвөнө гэдэг амаргүй. Өнөөдөр хүмүүс могойг шүтэхээс илүү гэдсээ дүүргэх сонирхолтой болсон.
  
  
  Та Энэтхэгийн сэтгэлгээний талаар маш бага мэддэг, Картер. Би хааны гэр бүлээс гаралтай, могой өвөг Нагагаас гаралтай. Шива: "Би гогцоо могой шиг өмсдөг. Духан дээрээ бардам толгойтой ороомог кобра" гэж хариулав. Түүний хоолой... хоолой нь мөлхөгчдийнх шиг хүйтэн болжээ. Хажийн бүтээлийн ачаар түүнийг ярьж, сэтгэл хөдлөлөө орчуулж чаддагт нь би хоёр дахин гайхсан.
  
  
  -Яагаад ард түмнээ эхлээд тэжээдэггүй юм бэ? Их мөнгөтэй бол хүүхэд өлсгөхгүйн тулд төрд өгөхгүй яасан юм бэ? Эсвэл тэд таны дохио зангааг үнэлэхгүй, шунахайн хүсэлтийг чинь биелүүлэхийг хүсэхгүй байх вий гэж айж байна уу? Би толгойгоо хойш шидээд түүний мөрөөдлөө, өөртөө тавьсан аймшигт зорилгоо шоолж эхлэв.
  
  
  Гэвч Шива огт таашаал авсангүй.
  
  
  "Би хэтэрхий их ярилаа, Картер" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ би чамайг могойн үүрэнд бүдэрсэн гэдгээ мэдээсэй гэж хүссэн бөгөөд би чам шиг жижигхэн хүмүүсийг тэвчихгүй." Танай засгийн газар дэлхийн цагдаа биш бөгөөд миний мөрөөдлийг биелүүлэхэд саад болж чадахгүй. Хятадын коммунист цэргүүд Энэтхэг болон бусад буурай хөгжилтэй орнуудыг ядуурлын буулганаас чөлөөлөхөд бэлэн байгаа манай хойд хил дээр аль хэдийнээ төвлөрч байна.
  
  
  - Мөрөөдөж байгаарай, Шива. Бээжингийн эрх баригчид чамайг тэнэг хүн шиг харагдуулж, чи өгөөш авлаа... эцсээ хүртэл. Цэргүүд Энэтхэгийн хойд хилийг давж гарахад барууныхан юу болохыг хараад зүгээр суухгүй гэдэгт итгэлтэй байгаарай. Та хүн төрөлхтнийг газрын хөрснөөс арчих дайн хийх болно. Тиймээс, магадгүй ... гэхдээ энэ нь тодорхойгүй байна, зөвхөн могойнууд байх болно, цөл болон цацраг идэвхт гарагийг хөндлөн мөлхөх хязгааргүй олон могой.
  
  
  Би хана налан амьсгаагаа дарлаа. Шива шиг хүнтэй яаж юм ярьж чадаж байна аа? Хэрхэн зугтах тухай л бодож байхад би яаж оновчтой ярих юм бэ? Би амьдралдаа галзуу хүмүүсийг мэддэг байсан, гэхдээ өөрийгөө Шива гэж нэрлэдэг хүн шиг логиктой, галзуу биш.
  
  
  Үгүй ээ, тэр дэлхийг захирахыг хүсээгүй, тэр зүгээр л дэлхийн 3-р дайныг өдөөх үнээр өнгөрсөн рүү буцахыг хүссэн. Тэгээд тэр миний сэтгэгдлийг дүлий, галзуу төлөвлөгөөнийхөө аюулыг олж хараагүй нь миний нурууг чичрүүлэв.
  
  
  "Ямар ч байсан, ноён Картер, та ийм олон хүмүүсийн дунд ийм эмгэнэлтэй төгсгөлийг харахгүй. Гурнек надад Моханы үхлийн тухай хэлсэн; Би танд хэд хэдэн боломж олгохыг зорьж байна. Мохан Картерын төлөө, Картер Моханы төлөө. Зөвхөн энэ удаад үхэл хурдан бөгөөд агшин зуурын биш байх болно. Хүн могойд хатгуулж үхэхээсээ өмнө хэр удаан зовж байдгийг та мэдэх үү, ноён Картер? - Шива хүйтнээр дүгнэв.
  
  
  -Могойноос л шалтгаална.
  
  
  "Тийм" гэж Шива зөвшөөрөв. -Чи одоог хүртэл учирлаж байгаад баяртай байна, Картер. Гэхдээ хэрэв та ямар нэгэн нарийн ширийн зүйлийг орхигдуулсан тохиолдолд би танд шаардлагатай мэдээллийг өгөхөд бэлэн байна.
  
  
  Би бохир хана налан нууц хаалгыг хайхаа больж, төмөр дэлгэцийн ард нуугдсан чанга яригч руу буцлаа. "Алив, Шива" гэж би хуурай эсэргүүцэв. - Би бүгд чихтэй.
  
  
  "Ноён Картер, би хэзээ ч эргэлзэж байгаагүй" гэж тэр инээв. -Гэхдээ надад илүү чухал зүйл байгаа болохоор товчхон хэлье. Герпетологи бол хэдэн жилийн турш миний хобби байсан бөгөөд би мөлхөгчид, ялангуяа хортой амьтдын талаар жинхэнэ эрх мэдэлтэн гэдгээ нэмж хэлэх болно. Надад хорь гаруй төрлийн цуглуулга бий.
  
  
  -Та надад алийг нь сонгосон бэ?
  
  
  - Таван могой, Картер. Та тэднийг анх харахад танихгүй ч тэд таныг таних нь гарцаагүй. Могойнууд нутаг дэвсгэрийн гүн гүнзгий мэдрэмжтэй байдаг. Тэд гэртээ үймүүлэх дургүй. Үхлийн хазалтаас хамааран хүн хоёр цагаас долоон найм хоног хүртэл зовж шаналж болно.
  
  
  “Хөрөөдөж буй хорт могой маханд чинь шүдээ живүүлэх юм бол та удахгүй нүх бүрээс чинь цус гарах болно, ноён Картер; шүлс чинь цусанд будагдаж, шээс чинь улаан өнгөтэй болно. Та хэвлийгээр тэсэхийн аргагүй өвдөж, тархины цус алдалтын улмаас үхэх болно."
  
  
  - Үнэхээр сэтгэл татам! - Би ямар ч хөдөлгөөнөөс харцаа салгалгүй, эдгээр нь энгийн заналхийлэл биш гэдгийг батлахыг хайж байна.
  
  
  -Хэрвээ та миний дуртай хаан кобрыг сонговол амьсгал боогдохын удаан бөгөөд өвдөлттэй хэлбэр болох anoxia-аас үхэх болно. Нөгөөтэйгүүр, хааны кобрагийн үеэл Азийн кобра нь стрихнинээс хоёр дахин их хортой хортой байдаг. Тэгэхээр сонголт таных, ноён Картер. Хэрэв та кобруудыг сонговол хэдхэн цагийн дотор харьцангуй өрөвдөлтэй үхэх болно; хэрвээ та хорт могойг сонговол хамгийн бүдүүлэг, тэвчихийн аргагүй өвдөлтөд бэлэн байгаарай.
  
  
  - Би юу ч сонгохгүй бол яах вэ, Шива? Юу тохиолдох вэ?
  
  
  Чамд өөр сонголт байхгүй, Картер, өөр сонголт байхгүй. Эцэст нь чи намайг ямар ноцтой хүн бэ гэдгийг ойлгох болно! Тиймээс би таны залгамжлагчтай танилцах хүртлээ чамтай энэ яриаг үргэлжлүүлэх нь надад таалагдсан гэж бодъё. Надад сонирхолтой мэдээлэл байна, ноён Картер. Маш сонирхолтой.
  
  
  Энэ бол миний "өөрөөсөө" эсвэл өөрөөр хэлбэл Шивагаас өөрийнхөө хоолойгоор сонссон сүүлчийн зүйл юм. Дахин нам гүм ноёрхсон бөгөөд зөвхөн миний амьсгал л эвдэв. Эдгээр нь онцын аюул биш гэдэгт итгэлтэйгээр би бүрмөсөн хөшсөн. Шива үхэл надад хэрхэн өвдөж ирэхийг харахын тулд намайг алахаар шийдсэн. Магадгүй тэр түүний утгагүй мөрөөдөл, хүсэл тэмүүллийг өдөөсөн тул хэн нэгнийг гомдоохоор шийдсэн байж магадгүй юм.
  
  
  Гэхдээ ямар ч шалтгаан түүнийг өдөөсөн байсан ч би түүний үг чин сэтгэлд эргэлзсэнгүй. Би нүдээрээ жижиг эсийг тойруулан харав; Тэгээд би гарах гарцыг цөхрөнгөө барсан хэвээр хайж байтал ямар нэг шажигнах, эс тэгвээс үл ялиг дуугарах чимээ намайг хоёр сараалж руу эргүүлэхэд хүргэв.
  
  
  Нэг нь аажмаар босож хана руу алга болов. Дэлгэцийг цахимаар удирддаг байсан тул дөрвөн төмөр эрэг нь ашиггүй болсон. Энэ мөчид тэр харагдахаа больсон; түүний оронд дөрвөлжин нүх байна. Миний оюун ухаан намайг аль болох чимээгүй, чимээгүй байх ёстой гэж хэлсэн.
  
  
  Гэвч нэг минутын дараа доод тал нь арван фут урттай хааны кобра нүхнээс тасалгааны шалан дээр өнхрөн гарч ирэхэд би байрандаа үлдэхийн тулд маш их хүчин чармайлт гаргах хэрэгтэй болсон.
  
  
  
  
  
  5
  
  
  Хаан кобра аль хэдийн довтлох байрлалд орж толгойгоо хүзүүн дээрээ өргөхөд хананы нүхнээс өөр могой унажээ. Би нэрээр нь таних боломжгүй байсан ч хатуу, өтгөн хайрстай, шалан дээр хэвтэхэд галын чимээ мэт хачин исгэрэх чимээ гарав.
  
  
  Би ханын хажуугаар гулсаж, сүрлэн орон дээр хүрэхийг хичээв. Шива надад таван могой явуулна гэж хэлсэн. Гурав дахь нь нэг метр хагасаас илүү урт нь тэр үед нүхнээс бууж байв. Энэ бол Азийн кобра байсан бөгөөд толгойных нь ар тал дээрх өвөрмөц шаантаг хэлбэртэй тэмдэгтүүдээс нь би шууд таньсан зүйл юм.
  
  
  Түүний хор нь стрихнинээс хоёр дахин их хортой гэдгийг би санаснаа газраас дээш өргөгдсөн гудас руу аажим аажмаар хөдөлж байв.
  
  
  Гурван мөлхөгчдийн исгэрэх, исгэрэх чимээн дээр торны цаана нуугдсан чанга яригчийн галзуурсан инээх нь миний камерыг аймшигтай цээрлэлээр дүүргэсэн инээд нэмэв. Шива инээж, Албанийн эрдэмтний зохион бүтээсэн инээдийг өөрийнхөө хоолойгоор дахин гаргахад миний чихэнд сонсогдов.
  
  
  - Баяртай, ноён Картер! - миний үл үзэгдэх дайсан баяртайгаар хашгирав. - Сайхан өдөр!
  
  
  Эцсийн найрал дуугаар инээд унав. Дөрөв дэх могойн салаа хэл, гялалзсан нүдийг нүхэнд нь хүрээлсэн байхыг би харав. Энэ бол краит, Азийн кобрагийн нэг төрөл байсан; тэр бохир шалан дээр гулсав.
  
  
  Би хамрын нүхээ нээв; Агаарт ямар нэгэн хурц үнэр үнэртэж, ямар нэг үнэр үнэртэв. Энэ нь заарыг санагдуулам үнэр байв. Би амьсгаагаа дарсан боловч үнэр нь улам хүчтэй болж, давчуу өрөөнд бараг мэдэгдэхүйц болов.
  
  
  Шива бүх зүйлийг бодсон.
  
  
  Могойн хурц үнэртэй могойнууд улам цочромтгой юм шиг санагдав: ямар ч шинж чанараас үл хамааран үнэр нь тэдний уур уцаартай байдлыг улам хурцатгаж, галзуурах хэмжээнд хүртлээ. Хаан кобра нь бусдаасаа хоёр дахин урт бөгөөд шалан дээр аятайхан гулсав. Би мөлхөгчийг үхлийн дайралтанд хүргэж болзошгүй хурдан хөдөлгөөнөөс зайлсхийж, матрастай орон руу дөхөж байв.
  
  
  Хөл минь модон вандангийн захад хүрэх үед эсрэг талын хананы нүхний харанхуйгаас тав дахь могой гарч ирэв. Тэр хамгийн жижиг нь байсан, ялангуяа хааны кобратай харьцуулахад. Гэхдээ хэмжээ нь түүний алах чадвартай ямар ч холбоогүй байв; мөн би энэ сүүлчийн мөлхөгчөөс айж байсан, мөн бусад дөрвийг нэгтгэсэн. Одоо тэд над руу ойртож, нуруугаа хананд наан зогсож байв.
  
  
  Хүссэн ч хүсээгүй ч нүүх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Би өөрийгөө сансарт урагш шидээд эхлээд оюун санаагаа маш их төвлөрүүлж, дараа нь шалнаас үсрэн сүрлэн хучигдсан вандан сандал дээр буув. Хаан кобра шүгэлдэн над руу шидэв. Би түүний сахлын соёогоор хорын дуслууд гялалзаж байхыг харж байлаа.
  
  
  Тэр гутлын минь араас хазахыг мэдэрмэгц би холдлоо. Тэр миний шагайг хазаж чадаагүй. Миний зогсож байсан сүрэл дээр хортой, шаргал өнгөтэй шингэн дуслаа. Кобра орон дээгүүр мөлхөв. Би хурдхан цамцныхаа товчийг тайлаад ханцуйнаас гараа суллав.
  
  
  Могойн юүдэн өмнөхөөсөө илүү өргөн мэт санагдаж, хэвлээр явагч баруунаас зүүн тийш эргэлдэж, хоёр дахь удаагаа цохиход бэлэн болжээ. Энэ хооронд нөгөө дөрөв нь шалан дээр эргэлдэж, гудас руу улам ойртсоор байв. Би ч чадах чинээгээрээ хойш татаж, ууртай бухын өмнө улаан даавууг матадор барьдаг шиг цамцаа заслаа.
  
  
  Кобра маханд минь шүдээ оруулахаар урагш гүйх үед би хөвөнтэй цамцаа түүн дээр нь шидээд хажуу тийш тонгойв. Цамц яг л амьд юм шиг хөдлөв. Даавууны доор хэвлээр явагч исгэрч, эргэлдэж, урхинаас зугтахыг оролдов.
  
  
  Би кобра салахыг хүлээхгүй байсан тул өмдний савхин бүсээ хурдан тайлав. Сүрэлээс хэдхэн инч дээш тэврэлтийн үзүүрээр бариад вандан сандлын арын хэсэг рүү явлаа. Энэ үед хийх цорын ганц зүйл бол хананы нүхэнд хүрэхийг оролдох явдал байв.
  
  
  Дэлгэц хананд орсноос хойш төмөр торны цахим удирдлага идэвхжээгүй байна. Өрөөний хамгийн төгсгөлд зогсож байсан нээлхий нь надад зугтах гарц гаргаж өгөх хангалттай том санагдсан.
  
  
  Тэгээд ерөнхийдөө би үүнийг туршиж үзэх хэрэгтэй байсан. Эс бөгөөс мөлхөгчид бүгдээрээ довтолж, дараа нь намайг хүлээж байсан харгис хэрцгий, гашуун үхлээс аврал байхгүй байх байсан. Орны ирмэг дээр бүхэл бүтэн уртаар эргэсэн хайрстай могой.
  
  
  Энэ бол Шивагийн надад хэлж байсан мөлхөгч амьтан байсан бөгөөд хэрвээ хазвал дотор эрхтэнд цус алдаж, бүх нүх сүвнээс минь цус гарах тийм хүчтэй хортой. Хаан кобрагийн исгэрэхэд татагдсан үлдсэн гурван могой том мөлхөгчийг бүрхсэн урсдаг цамц руу шалан дээгүүр мөлхөв.
  
  
  Харин могой цусыг тусгах мэт хүйтэн нүдээрээ зөвхөн намайг л сонирхож байгаа бололтой. Миний бодлоор энэ нь кобра биш, харин Шива өөрийн дүр төрхийг олж чаддаг хэвлээр явагч хорт могой байсан юм.
  
  
  Энэ нь жаран сантиметр урт, хайрст үлд нь мэдэгдэхүйц цайвар, бараан хээтэй байв. Түүний хөдөлгөөн огт хамгаалалтгүй байсан бөгөөд гудасны ирмэг дээр мөлхөхдөө исгэрэх нь намайг чичрүүлэв.
  
  
  Би бүсний үзүүрээс татан, агаарт өндөрт өргөхөд могой агаарт гайхалтай хурдтайгаар цохив. Би бүсний горхины үзүүрийг мөлхөгчдийн толгой дээр буулгав. Металл барзгар хайрсаас үсэрсэн ч цохилтын улмаас могойнууд бие биенийхээ дээр эргэлдэн буцаж гулсав.
  
  
  Энэ бол миний хүлээж байсан мөч байлаа.
  
  
  Би нүднийхээ булангаар юүдэн дор нуугдаж байсан хааны кобрагийн толгой цамцны доороос мөлхөж байхыг харав. Одоо миний амьдрал хэр хурдан хөдөлж байгаагаас шалтгаалах болсон; Би гүнзгий амьсгаа аваад аль болох өндөрт үсрэн хажуу тийшээ харайлаа.
  
  
  Би эсрэг талын хананы нүх рүү гүйхэд таван мөлхөгч ууртай чөтгөрүүдийн найрал дуу шиг исгэрч, исгэрэв. Би мөрөн дээгүүрээ харлаа. Өмнө нь үнэрлэж байсан үнэр нь улам хүчтэй болж, муухай миасма маш их тархаж, мэдрэгдэхүйц мэт санагдаж байв.
  
  
  Мөлхөгчид одоо над руу ойртож, цохиж, алахад бэлэн байв. Ханан дээрх нүхэнд хүрэхэд тэд надаас хоёр метр хүрэхгүй зайтай байв. Би боссон ч кобрагийн исгэрэх чимээ маш ойрхон сонсогдон эргэж, бохир шалан дээр хөлөө хүчтэй гишгэв.
  
  
  Би аянга шиг бөхийж, атга шороо аваад кобрагийн сүрдүүлсэн толгой руу шидэв. Мөлхөгч толгойгоо өргөхөд би нүх рүү шумбаж, нарийхан гарцын ирмэгээс зуурав.
  
  
  Хамгийн сүүлд хонгил хаашаа хөтөлдөг, эсвэл гарцанд өөр хэвлээр явагчид байгаа эсэх нь миний бодсон юм. Миний гутлын ул руу ямар нэг зүйл мөргөж, нэвтэрч чадсангүй. Би хөлөө хойш татан харанхуй гарц руу шилжиж, намхан, нарийхан хонгилын орой дээр толгойгоо цохив.
  
  
  Танхим дахь могойн аль нэг нь намайг дагаж хонгил руу орсон эсэхийг мэдэхийн тулд толгойгоо эргүүлэх зай байсангүй. Араас хэвлээр явагчдын галзуу исгэрэх чимээ сонсогдсон хэвээр урагшиллаа. Баярлалаа, намайг коридороор явахад чимээ намуулав.
  
  
  Миний сонгосон зам бол үхлийн цорын ганц хувилбар байсан. Хэдий би хэдэн могой алж чадсан ч амьд үлдсэн хүмүүс намайг зогсоохоос өмнө соёогоо маханд минь шингээж өгөх нь гарцаагүй. Хэдийгээр би тавыг бүгдийг нь устгасан ч Шива хоёр дахь бүлгийн хортой мөлхөгчдийг эс рүү илгээхээс буцахгүй гэдэгт би итгэлтэй байсан. Тиймээс би өөрийгөө ямар нэгэн байдлаар аюулгүй гэж үзэж болно.
  
  
  Нэгэнт сонголтоо хийсэн болохоор дөрвөн хөлөөрөө мөлхсөөр байлаа. Хонгил бага зэрэг дээшилж байгаа бололтой, бага зэрэг налуу байсан. Энэ нь бүдэгхэн гэрэлтэй байсан; гэрлийн тусгал миний ард шүүгдэж, дээрээс цайвар туяа унав. Гэхдээ бид цааш явах тусам харанхуй болсон. Гэрлийн эх үүсвэр илүү хүчтэй болсонгүй. Нарийн гарцаар уруудан явахдаа гараа арай ядан харж байлаа.
  
  
  Миний эргэн тойронд зөвхөн чийгтэй шороо, хөгц үнэртэж байсан. Би хэдэн минутын турш үргэлжлүүлэн алхаж, эцэст нь амьсгал хурааж, толгойгоо засахаар зогсов. Шивагийн камерт суурилуулсан электрон төхөөрөмжүүд нь ямар ч дүрс бичлэггүй, электрон нүдгүй гэдэгт би амиа тавихад бэлэн байсан... тэр намайг ярихгүй байхад л сонссон байх. Гэхдээ түүнд миний хөдөлгөөнийг ажиглах ямар ч боломж байгаагүй гэдэгт би бараг итгэлтэй байлаа.
  
  
  Би хонгилын төгсгөлийг олохын зэрэгцээ хаана байгаагаа олж мэдэх, Шивагийн урхинаас салж, Хятад Энэтхэгийн холбоо байгуулах төлөвлөгөөг нь илчлэх арга замыг олохыг хичээж байхад цаг хугацаа зогссон бололтой. Би мөлхөгчдийн исгэрэх чимээ ч, эсийг бүхэлд нь тархсан тэр нялуун үнэрийг ч мэдрэхээ больсон.
  
  
  Агаар амьсгал нүүрэнд минь хүрч, үл мэдэгдэх үнэр гарч ирэв. Би урамшиж, цааш хөдөллөө. Ямар ч дохиолол дуугарсангүй, ядаж ердийн хонх, дуут дохио дуугардаггүй. Шива Ник Картераас салсан гэдэгтээ итгэлтэй байсан нь тодорхой.
  
  
  Үүний оронд Ник Картер зөвхөн өөрийн найз Шива, Кобрагийн оюун ухаан, түүний хүчирхэг зэвсгийг л хэлж байсан юм... Хайрцаг. Хэрэв би AH-д шинэ бүтээлийн төлөвлөгөө эсвэл зэвсгийг өөрөө өгөөгүй бол дэлхий нийт Шиватай харьцах боломжгүй байх байсан. Энэ нь түүний төлөвлөгөө юунд чиглэгдэж байсныг надад бүрэн дүүрэн харуулсан. Гэвч Шива нэг чухал зүйлийг үл тоомсорлов: тэр гайхалтай зорилгодоо хүрэхийн тулд хайрцагаа хэрхэн ашиглахаа надад хэлээгүй.
  
  
  Шива үнэхээр байдаг болов уу гэж бодсоор Энэтхэгт ирсэн. Тэгээд одоо би түүнийг олсон ч тэр мах цустай ч гэсэн нүүр царайгүй дүр хэвээрээ байсан. Тиймээс би үл мэдэгдэх, шийдэгдээгүй тэгшитгэлтэй болсон. Би Хажийн шинэ бүтээлийг эзэмших ёстой байсан, учир нь би дуут симуляторыг дэлхий даяар үнэмлэхүй хүчийг бий болгоход хэрхэн ашиглаж болохыг мэдэхгүй байсан.
  
  
  Нягтаршсан шороон нойтон хана миний гар, мөрийг маажиж, цээжин дээр минь хөлс дуслаа. Би одоо зогсоож чадахгүй байсан ч хонгил улам нарийсч, хананы гадаргуу арьсыг минь урж хаясан ч урагшлахаас өөр аргагүй боллоо.
  
  
  Би ямар ч гарцгүй хонгилд гацсан өөрийгөө төсөөлж байсан. Хумс минь хугарч, цус болсон байсан бөгөөд би үүрэндээ бараг л хөдөлж буй мэнгэ шиг санагдав. Гэтэл яг л итгэл найдвараа алдаж эхлэх үед нүдэнд минь нэг зүйл туссан нь намайг гэнэт зогсооход хүргэв.
  
  
  Миний өмнө хаалт байсан. Дөрвөлжин хэлбэртэй модон хавтангийн хоёр нүхээр хиймэл гэрэл орж ирэв. Би ямар ч чимээ гаргалгүй урагш мөлхөж, бөхийсөн биеэ чирсээр энэ хонгил руу орлоо.
  
  
  Модон хаалтны нөгөө талаас ямар ч чимээ гарсангүй. Би хагарал руу нэг нүдээ наан цааш нь юу байгааг үл мэдэв. Хэд хэдэн чулуу, чулуу, том модон хэсгүүд, тогтсон устай том шалбааг миний хамгийн түрүүнд харсан зүйл байлаа. Дараа нь могойн танил исгэрэх чимээ сонсогдов.
  
  
  Чулуун чулуун доороос гарч ирсэн далайн могой урт нарийхан хүзүүгээ усан шалбаагны гадаргуугаас дээш өргөв. Дээрээс нэг юм унасан, цустай түүхий мах. Бараг тэр даруй өлссөн могой түүнийг залгижээ. Дараа нь том гүрвэлийг нүх рүү шидэв. Өрөөнд миний үлдээсэн кобрагийн хэмжээтэй ижил хэмжээтэй хаан кобра довтолгооны байрлалдаа орлоо.
  
  
  Гүрвэл хад руу гүйсэн ч кобра илүү хурдан байв. Юүдэнтэй толгойгоо хажуу тийш бөхийлгөж, араатны хайрстай хүзүүнд шүдээ живүүлэн урагш гүйв. Гүрвэл секундын турш тэмцэж, кобра буцаж гулсав; Хазуулсан амьтан согтуу юм шиг хөдлөж, хажуу тийшээ бөхийж, сарвуугаа догдолж байсныг би харав. Дараа нь кобра эхлээд түүний толгойг залгив.
  
  
  Том мөлхөгчид цадаж, үдийн наранд жаргаж байгаа мэт чулуурхаг чулуун эргэн тойронд бөхийв. Нүхэнд илүү их хоол унав - харх, гүрвэл, түүхий мах. Шивагийн могойн цуглуулгыг хэн тэжээж байгааг харахыг хичээн дээш харлаа.
  
  
  Гэхдээ нүх нь чулуун ханатай байсан бөгөөд доор байрлах модон таг нь надад бүрэн харагдахгүй байв. Могойг тэжээхэд исгэрэх чимээ намдав. Шива өлссөн мөлхөгч амьтдыг миний өрөөнд оруулахын тулд хонгилыг ашиглаж байсныг би тэр үед ойлгосон бөгөөд энэ нь жижиг өрөөнд тархсан муухай үнэрээрээ тэднийг сэрээж байгаа нь эргэлзээгүй юм.
  
  
  Одоо модон ангаахай доошилж, би бүх хэвлээр явагчид хооллохыг хүлээж, завсарлагаан дээр нүдээ салгав. Могой бүр дүүрэх хүртэл энэ дэлхий дээр юу ч намайг зугтахыг оролдохгүй. Хоол идсэний дараа тэд миний танхимд үлдээсэн таван хүн шиг түрэмгий биш байх болно. Би мөлхөгчдийн дадал зуршлыг хангалттай сайн мэддэг байсан бөгөөд тэдний аюулгүй байдалд заналхийлэх аливаа гэнэтийн хөдөлгөөн өлсгөлөн намдсан ч тэднийг дайрахад хүргэдэг.
  
  
  Тиймээс би тэднийг сүүлчийн хэсэг бүрийг идэхийг хүлээсэн. Энэ бол жигшүүртэй дүр зураг байв: могой, кобра болон бусад хэвлээр явагчид удаа дараа довтолж, хохирогчдоо залгисан бөгөөд тэд хүчтэй өшиглөсөн. Энэ хооронд хоол хүнс тараах ажлыг хэн хариуцах вэ гэдгийг тодруулах гэж оролдсон. Эцэст нь би могойн нүхний ирмэг дээр урт, муруй гарыг анзаарав.
  
  
  "Тэд өөрсдөд нь өгсөн бүх зүйлийг идэх болно" гэж хүйтэн, ёжтой хоолой хэлэв.
  
  
  Шива нүүр царайгүй дуу хоолой хэвээр байсан бол энэ удаад миний ой санамж надаас урвасангүй. Энэ хоолой надад үнэхээр танил байсан. Хамгийн сүүлд хоёр хоногийн өмнө тэр надад хайрын эелдэг үгсийг шивнэхийг нь сонссон. Дараа нь би хүсэл, хүсэл тэмүүллийг мэдэрсэн. Одоо миний дотор уур буцалж байгааг мэдэрлээ.
  
  
  Энэ бол могойг тэжээж байсан хар үстэй үзэсгэлэнтэй охин Рива Сингх байв.
  
  
  
  
  6
  
  
  Магадгүй би тэгтлээ гайхах хэрэггүй байсан байх. Магадгүй би үүнийг олон хүмүүс намайг хүйтэн, хөшүүн, сэтгэл хөдлөлийн чадваргүй гэж буруутгадаг жирийн нэг эелдэг байдлаар хандах ёстой байсан байх. Эцсийн эцэст, хүмүүс ихэвчлэн амь насаа эрсдэлд оруулах үед "хүйтэн" болж, ертөнцийн харгис хэрцгий бодит байдалтай харгис хэрцгий байдлаар нүүр тулахаас өөр аргагүй юм.
  
  
  Гэсэн хэдий ч би Риваг тэвэрлээ хатуу ширүүнгүйгээр, гэхдээ урьд өмнө хэзээ ч мэдэрч байгаагүй эелдэг зөөлөн мэдрэмжээр. Хэдийгээр тэр танихгүй хүн байсан ч түүний надад төрүүлсэн халуун дулаан хүсэл, надад өгсөн тансаг таашаалыг би санав. Амархан мартагддаггүй туршлага.
  
  
  Гэвч түүний үгийг сонсоод Мохан, Гурнек хоёр зочид буудлын өрөөнд минь орж ирэхэд энэ нь зүгээр л өгөөш, миний анхаарлыг сарниулах зорилготой өгөөш гэдгийг мэдээд уурандаа галзуурлаа. Зугтах нь одоо амьд үлдэхээс илүү чухал зүйл болсон. Би Риваг өрөөндөө тэвчиж байсан галзуу аймшиг, тэвчихийн аргагүй өвдөлтийг мэдрээсэй гэж хүссэн.
  
  
  Урт туранхай гар нь харагдсангүй. Сүүлчийн хохирогч нь хар хулгана байсан бөгөөд могойд хазуулж, нэг амьсгаагаар залгисан байна. Эцэст нь чимээгүй байдал ноёрхоход би гараа сунган эрх чөлөө хоёрын хооронд зогсож байсан модон ангийг болгоомжтой түлхэж эхлэв.
  
  
  Одоо самбарыг өргөхөд юу ч саад болохгүй байсан ч би яарахаа больсон. Би буруу хөдөлгөөн хийхгүйгээр маш болгоомжтой ажиллах ёстой байсан. Могойн аль нэг нь тайвшираагүй байх гэж би нүхийг тойруулан харлаа. Гэхдээ юу ч хөдөлсөнгүй. Модон хаалтаас өөр юу ч биш.
  
  
  Эцэст нь би ангаахайгаа өргөөд сүүдэрт буцаж ороод амьсгаагаа дарав. Энд цагийг хуваарилах нь миний төлөвлөгөөний чухал хэсэг, шийдвэрлэх хэсэг байсан. Би дөрвөн хөллөсөн хэвээр байсан; хонгилын хана хөлөрсөн гар мөрийг минь маажив. Нэгдүгээрт, гарцаас өөрийгөө татаж, дараа нь барзгар чулуун ханыг масштаблахын тулд нүхийг гатлах нь амаргүй байх болно.
  
  
  Гэхдээ тийм ээ, энэ хамгийн сүүлийн даалгавар эхнээсээ амаргүй байсан. Аюул бол миний хүч, сорилт бол миний оршин тогтнох үндэс; Би хөөрхөн царайнаасаа болоод Fighter 3-т орохгүй нь лавтай. Тэгэхээр AX-д олон жил ажиллаад олж авсан туршлага маань тийм биш юм.
  
  
  Тийм болохоор эрсдэлд орохыг хүсээгүй. Яг одоо надад байгаа боломжоос өөр боломж надад олдохгүй байгаа гэдэгт итгэлтэй болтол би биеэ барьж байсан. Тэгэхэд л би хонгилын барзгар хананаас өөрийгөө чөлөөлж бүх жингээ ийш тийш шидэв.
  
  
  Миний нүд аль хэдийн гэрэлд дассан байсан тул би түүний үүрний гаднах мэнгэ шиг санагдахаа больсон. Би толгой, мөрөө урагшлуулж, нүх рүү анхааралтай харав. Хаан кобра том чулуун дээр муруйсан хэвээр, юүдэнтэй толгойгоо эргүүлэв; бусад могойнууд тайван, түрэмгий бус байрлалд хэвтэж байв.
  
  
  Гүй, Картер, илүү хурдан гүй!
  
  
  Би давхар бөхийсөн хэвээр урагш мөлхөв. Ганц ч сониуч харц миний зүг эргэж, нүхэнд юу ч хөдөлсөнгүй. За, одоог хүртэл сайн байна. Өдийд би хонгилоос бүрмөсөн гарсан бөгөөд үүрнийх нь ёроолд манан мэт өлгөөтэй хэвлээр явагчдын хурц үнэрийг үнэртэж байв.
  
  
  Амьдрал ба үхлийн хоорондох зайг би маш хурдан тооцоолж, могойд хазуулсанаас болж удаан шаналж үхсэн. Могойнууд юу болж байгааг анзаарахаас өмнө би эсрэг талын хананд хүрч, нүхний орой дээр гарах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Нуруугаа хананд наан хөл дээрээ бүрэн бостол хөдөллөө. Нүхний дээгүүр хэн нэгэн хөдөлж байгааг би сонссон нь бага зэрэг эргэлдэх мэт. Би Риваг ганцаараа байгаа гэж найдаж байсан ч үүнийг мэдэх боломжгүй байв. Гүнзгий амьсгаа аваад огцом босоод урагш харайлаа.
  
  
  Би хаан кобрагийн ороомог нуруун дээр буув. Үүнийг төлөвлөөгүй гэдгийг хэлэх нь илүүц биз. Гэхдээ кобра ямар хариу үйлдэл үзүүлэхийг хүлээхийг хүлээсэнгүй. Нүхний гадна ханыг бүрдүүлсэн том чулуунуудтай аль хэдийн зууралдаж байтал могойн танил исгэрэх чимээ дахин сонсогдов.
  
  
  Би мөрөн дээгүүрээ харж амжсангүй. Би бүх хүчээрээ урагшаа түлхэж, хөлөөрөө хүчтэй түлхэж, нэгэн зэрэг хөдөллөө. Миний гутал ямар нэгэн зөөлөн зүйлд хүрч байгааг анзаарсан ч юу болохыг нь харах гэж эргэж харсангүй. Би чулуун хананы ирмэгээс гараараа бариад нүхний ирмэгээр гарлаа.
  
  
  Нүх нь сэрсэн мөлхөгчдийн исгэрэх, хашгирах чимээгээр дүүрэв. Тэд ганхаж, агаарт үсэрч, чулуунаас чулуу руу нисэв; миний хувьд энэ нэвтрүүлгийн давталтыг үзэж байгаа юм шиг санагдлаа. Амьсгаагаа аваад зогсох цаг надад байсангүй. Хэсэг секундын дотор би хөл дээрээ боссон, тэр үед Рива Сингх гайхсандаа хашгирлаа.
  
  
  Би охин руу гүйж очоод амыг нь гараараа таглан эсэргүүцсэн орилохыг нь дарлаа. Тэр хэсэг хугацаанд хүчтэй тэмцэж, жижигхэн амьтан шиг өшиглөж, маажив; гэвч эцэст нь тэр чимээгүй болов. Тэрээр хувийн амьтны хүрээлэн, герпетологийн лаборатори хосолсон өрөөнд жижиг шилэн торонд хадгалагдсан бусад хэвлээр явагч амьтдыг хооллож дуусчээ.
  
  
  Түүнийг урагш унах хүртэл би түүний гарыг нугалав; Би түүний яс шаржигнан байгааг анзаарсан. Галзуу бодол эргэлдэн орлоо... түүнийг тэврэхэд түүний зөөлөн, дулаахан биений дурсамж. Рива бол миний уулзаж байсан хамгийн тачаангуй эмэгтэйчүүдийн нэг байсан. Тэр намайг хуурч, урвасан гэдгийг би одоо ойлгосон!
  
  
  - Битгий хэл! - Би хашгирав. - Нэг ч үг биш!
  
  
  Би түүний бөхийлгөсөн гараа улам дээш өргөж, цустай хуруугаа аманд нь дарав. Эмэгтэй сандран амьсгаадав. Би асуусан. -Гайхсан уу? - - Намайг энд байгааг мэдээгүй гэж битгий хэлээрэй, янхан минь!
  
  
  Тэр ярихыг оролдсон, дараа нь би түүний амнаас гараа бага зэрэг өргөхөд тэр бувтнаад: "Би... би мэдээгүй, тангараглаж байна ..."
  
  
  -Тийм ээ, чи Мохан, Гурнек хоёрыг яаж мэдээгүй юм бэ? Энэ бол тоглоом биш, Рива, энэ бол амьдрал, үүнийг санаарай.
  
  
  Тэр миний буруутгалыг үгүйсгэж, ууртай толгой сэгсэрлээ. Түүнийг ярихын тулд би түүний уруулыг дахин суллав.
  
  
  "Би мэдсэнгүй" гэж тэр давтан хэлэхэд би түүний гарыг ард нь атгахад хүндээр амьсгалав. - Би юу ч мэдэхгүй байсан, Ник. Надад итгээрэй, би чамаас гуйя! Чи надад итгэх ёстой.
  
  
  -Сайн байна, толгой руугаа буудчихлаа... тэр шөнө яаж болох байсан юм бэ? - Би лабораторийн хаалганаас нүдээ салгалгүй асуув. - Түлхүүр хаана байна? "Гэхдээ би Риваг надад хариулахыг хүлээгээгүй." Би түүний дээлийн халаас руу гараа сунган хайж байсан зүйлээ оллоо. Би охиныг өөртэйгөө хамт чирэв; түүний даавуун шаахай бохир шалан дээр гулсав.
  
  
  Би хаалгыг дотроос нь хаагаад түлхүүрээ халаасандаа хийв; дараа нь би Риеваг урт нарийхан өрөөний хамгийн зах руу түлхэв. Тэр эсэргүүцэхээ больсон бөгөөд би түүний уян хатан биед гараа дарахад зүрх нь илүү хурдан цохилж байгааг мэдэрсэн.
  
  
  "Тэр... тэр хэзээ ч надад чиний тухай юу ч хэлээгүй" гэж тэр ёолов.
  
  
  - ДЭМБ?
  
  
  - Шива... миний авга ах.
  
  
  - Чинийх хэн бэ?
  
  
  - Миний авга. Тэр бол миний авга ах. Ник, тэр надад юу хийснийг тайлбарлаж өгөөч...” гэж тэр бувтнав. - Намайг сонс, тэгээд... тэгээд надад итгэхгүй байгаа бол цааш яв, хүссэнээ хий.
  
  
  Би бухимдалгүй үлдэв. Энэ бяцхан охины эмэгтэйлэг заль мэхэнд би өөрийгөө хоёр дахь удаагаа хуурахыг зөвшөөрөхгүй. Гэсэн хэдий ч, үүнийг сонсоход буруудах зүйл байхгүй, ялангуяа хүн амиа гуйхдаа ихэнхдээ үнэнийг хэлдэг тул би бодлоо. Тэгээд Рива, хэрэв тэр үнэнийг хэлсэн бол Шива руу хамгийн ойр байх зам байсан.
  
  
  "Тийм ээ, би чамтай танилцах гэж оролдсон, би хүлээн зөвшөөрч байна" гэж би түүнийг модон сандал дээр хүчээр суулгахад тэр дахин амьсгаадан хэлэв.
  
  
  Надад гараас өөр зэвсэг байхгүй байсан ч тэр охин зэвсэглэсэн, надаар хэрцгий тоглоом тоглож чадна гэж би бодсонгүй.
  
  
  -Тэгэхээр чи байсан. Чи яагаад худлаа яриад байгаа юм бэ, Рива? Чи намайг анхнаасаа хуурсан, хүлээн зөвшөөр!
  
  
  Тэр бүх үгийг ойлгоогүй ч миний хэлсэн үгийн утгыг ойлгосон бололтой. "Би чамаас хэдхэн асуулт асуух ёстой байсан" гэж тэр хариулав. -Яагаад Энэтхэгт ирсэнээ олоорой. Авга ах надад өөр юу ч хэлээгүй, танай өрөөнд орж ирсэн хоёр залууг ч хэлээгүй!
  
  
  Тэр над руу нүүрээ эргүүлж, гэнэн, дэггүй царайтай, духан дээр нь сэвсгэр хар үс унав. Тэр үг нь бараг сонсогдохооргүй шивнэв. Хэрвээ тэр түүний хэлсэн шиг гэм зэмгүй байсан бол тэр аль хэдийн хэн нэгний анхаарлыг татахын тулд хашгирах гэж оролдсон байх байсан гэж би бодлоо. Гэхдээ бусад нь түүний байхгүйг анзаарах байх гэж бодоод цаг хожихыг хичээж байсан байх. Би юуг ч энгийн зүйл гэж хүлээж авч чадаагүй.
  
  
  Тиймээс танд тодорхой мэдээлэл авах үүрэг өгсөн. Яагаад? - Би хүйтэн хоолойгоор үргэлжлүүлэв.
  
  
  - Яагаад гэвэл Шива надад ийм зүйл хийсэн, Ник. Би чамайг энд байгааг мэдээгүй. Үнэндээ би буудлаас гарсны дараа чамд юу тохиолдсоныг ч мэдээгүй. Моханыг үхэхэд би тэнд байж чадаагүй...
  
  
  -Тэгэхээр тэр таныг "хүчээр авсан" гэсэн үг үү? - Би давтан хэлэв.
  
  
  "Намайг сонсоорой" гэж тэр бувтнав. -Би бүх зүйлийг эхнээс нь тайлбарлая.
  
  
  Түүнийг цаг хугацаа хожих гэж оролдож байна гэж би дахин сэжиглэсэн боловч түүний хоолойны өнгө нь чин сэтгэлээсээ, түгшүүртэй байв. Би түүнийг сонсох ёстой байсан. Хэрэв тэр үнэнийг хэлсэн бол Рива намайг Кобра руу хөтөлж чадна; Хэрэв тэр худлаа ярьж байгаа бол би түүний үгийг сонсож, надад энэ сэжүүрийг өгсөн бүх зүйлийг түүний үгнээс олж мэдэхийг хичээх хэрэгтэй. Би түүний хажууд зогсож, лабораторид хэн нэгэн гарч ирвэл түүний түүхийг гэнэт тасалдуулахад бэлэн байв.
  
  
  Рива ямар ч буруу алхам хийсэнгүй. Шива түүнийг Кобра байгууллагад элсүүлэхийг албадсан гэж тайлбарлаж эхлэхэд түүний хоолойны өнгө өөрчлөгдөөгүй. "Тэр миний аав Никийг ах нь байлгаж байгаа бөгөөд хэрэв би цагдаа эсвэл засгийн газрын хэн нэгэнд очвол тэр түүнийг алахаас буцахгүй." Аав маань маш их өвчтэй, маш их өвчтэй. Авга ах маань түүнийг ална гээд зогсохгүй ямар ч эмчилгээ хийлгэхгүй гэж сүрдүүлсэн... хэрэв би түүний тушаалыг биелүүлэхгүй бол.
  
  
  -Аав чинь одоо хаана байна?
  
  
  -Мэдэхгүй ээ. Шива түүнийг хаа нэгтээ олзлон барьж байгаа ч энэ байшинд биш.
  
  
  Би өөрийгөө үргэлж хүний талаар мэргэшсэн, хүн чин сэтгэлтэй эсэхийг тааварлах чадвартай гэж үздэг. Тэгээд одоо, хэдийгээр би түүний сэтгэлийг хөдөлгөж чадах хоолойны өнгө аясыг олж мэдэхийн тулд чихээ нээлттэй байлгаж байсан ч, анхны уурласан ч гэсэн Ривагийн үлгэрт итгэж байгаагаа олж мэдэв. Юуны өмнө, учир нь энэ нь утга учиртай байсан. Тэр тусмаа Шива түүнийг өөрийн бохир төлөвлөгөөнд оролцуулахын тулд эцгээсээ болж шантаажилж байсан бол.
  
  
  "Тайлбарлах шаардлагатай өөр зүйл байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Гэхдээ энэ удаад миний яриа тасалдсан. Хаалганы нөгөө талд хэн нэгэн хөдөлж байв. - Рива? - гэж эрэгтэй хоолой дуудлаа. -Яагаад хаалга хаалттай байгаа юм бэ? Намайг оруулаач!
  
  
  - Энэ хэн бэ? - гэж шивнээд охиныг сандлаасаа хүчээр босоход хүргэв.
  
  
  -Манай авга ахын нэг хүн, Нирад.
  
  
  -Би түүнийг мэднэ. Юу ч болоогүй юм шиг дүр эсгэ. Түүнд итгэх нь эрсдэлтэй байсан ч тэр үед надад өөр сонголт байсангүй.
  
  
  - Одоохон! гэж Рива хашгирав. Тэгээд би түүнд түлхүүрийг нь өгөөд хаалга руу түлхэхэд тэр над руу айсан харцаар харав.
  
  
  Би лаборатори эргэн тойронд хурдан хайсан боловч Нирадтай тулалдах зэвсэг болох юу ч олсонгүй. За ямартай ч өмнөх өдөр нь би түүнд хэдэн юм үзүүлсэн болохоор өөрийнхөөрөө хийхэд хэцүү байсангүй. Би хаалганы гадаа зогсоод чихээ өргөн хүлээсээр индиан залуу бариулыг эргүүлж, Рееваг онгойлгохыг хүсэв.
  
  
  Тэр хурдан орох тусам би түүнийг хурдан саармагжуулах болно гэж би шийдсэн.
  
  
  Нирад, Ранжит, Гүрнек, Хакши, Шива байсан бөгөөд үүнээс хэдийг нь бурхан мэдэх билээ. Ямар ч байсан би Шивагийн эзэмшдэг дуу хоолойг дуурайгчийг хайж олохын тулд хаа нэгтээ хайж эхлэх хэрэгтэй гэж би өөртөө дүгнэсэн бөгөөд бусад бүх хүмүүсийн адил Нирад эхлэхэд тохиромжтой газар юм.
  
  
  Рева чичирсэн гараа сунган түлхүүрээ цоож руу хийв.
  
  
  Хэрэв тэр одоо намайг хуурсан бол бүх зүйл улам төвөгтэй болно; гэхдээ тэр надад худлаа хэлсэн эсэхийг мэдэх цорын ганц арга зам байсан. Энэ үед тэрээр лабораторийн хаалгыг онгойлгохын тулд цоожны түлхүүрийг эргүүлэв.
  
  
  
  
  7
  
  
  - Юу гэсэн үг вэ? гэж Нирад асуув. Энэтхэг хүн боолт өмсөхөө больж, зөөгчийн дүрэмт хувцсыг уламжлалт хувцасаар сольжээ.
  
  
  "Би тэгээгүй... Хаалга түгжигдсэнийг би ойлголоо" гэж Рива хариулаад ухарлаа. Хаалганы цаана байгаа намайг Нирад сануулахгүй гэдэгт би хараахан эргэлзэж байсан тул би чангарсан.
  
  
  Залуу эргэж харалгүй лаборатори руу орж ирээд хаалгыг нь хаалаа. - Дахиж ийм зүйл битгий тохиолдоосой! - гэж тэр бааранд гайхуулсан шигээ ихэмсэгээр хэлэв.
  
  
  Рива нэг алхам ухарч, мэдрэлээ хянах дөхсөн нь илт байв. Түүний дохио зангаа нь түүний сандарч байгааг илтгэнэ. Тэгээд би түүнд итгэж, болсон явдлын дараа ч түүнд итгэхээр шийдсэн.
  
  
  "Авга ах чинь тантай ажлын өрөөндөө уулзахыг хүсч байна" гэж индиан эр гашуун хэлэв. - Шууд.
  
  
  Энэ үг намайг үйлдэл хийх дохио мэт агаарт өлгөгдсөн. Дахин хэлэхэд намайг хүнд байдлаас гаргах “таеквондо” байсан. Би хүчтэй цохилт өгөхийн тулд агаарт нисэх шахам урагш гүйлээ.
  
  
  Би Нирадын дэлүүг онилсон; "ча-ки"-ийн цохилтын хүч түүнийг газар унагав. Индиан эр хажуу тийшээ эргэлдэж, царай нь өвдөлтөөс болж бүдүүлэг ярвайв.
  
  
  Би доош тонгойн цээж, гуяныхаа бүх жинг ашиглан эрүү рүү нь цохив. Нирад "жи-лу-ки"-ийн цохилтын дор арагшаа унаж, толгой нь хажуу тийш унжсан; Миний гарны зангилаа нүүрний ясыг дарчихсан байсныг би ойлгов. Гэхдээ тэр бууж өгөөгүй.
  
  
  - Хаалгаа хаа! - Би Рива руу хашгирав. Охин түлхүүрийг цоож руу оруулахаар яаравчлав.
  
  
  Нирад эргэж хараад хөл дээрээ босч амжлаа. Тэр чичирч өмднийхөө бүслүүр рүү гараа сунгахад би түүний барих гэж байсан гар бууны ишийг харав. Дараа нь бүх зүйл будлиантай зүүд шиг болж, бодлуудаас үүдэлтэй хэд хэдэн үйлдлүүд болов. Би хурдхан шиг баруун тийшээ эргэлдээд зүүн өвдгөө бэлхүүс рүүгээ өргөв. Нэг хөл дээрээ зогсохдоо өвдөг дээрээ бууж, зүүн хөлөө шууд л төгс өшиглөсөн.
  
  
  Жоп-чеки түүний бугуйг цохиж, бууг шалан дээр унагав. Зэвсэггүй болсон болохоор индиан залуу над руу зэрлэг нүдээр харав. Айж эмээж, ердийн бардам зан нь арилж, ухарч, дөнгөж цохисон цохилтоос нь хар хөх хөхөрсөн эрүү нь томорч эхлэв.
  
  
  Тэр хашгирах гэж амаа ангайхад би шууд утгаараа хоолой руу нь үсрэн эрхий хуруугаараа мөгөөрсөн хоолойд нь дарав. Нирад амьсгал нь тасарсан мэт байсан ч хөлөө өргөөд цавь руу минь өшиглөх хангалттай хүч байсан. Нүд сохорсон өвдөлт намайг нөгөө хүнийх нь хүзүүг суллахад хүргэв. Би амьсгаагаа авах гэж гуйв; Би гараа цээжин дээрээ атгаад шал руу бөхийх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Нирад хаалга руу гүйлээ. Би авсан аймшигт цохилтдоо унасан хэвээр урагш харайлаа. Би түүн рүү үсрэн хөлөөс нь барив. Тэр цохилж унав.
  
  
  Би тэр даруй түүний дээр гарч, өвдөг нь түүний ташаанд наалдав. Би асуусан. - Чиний нүд сайн байна уу, Нирад? "Түүний ажиллаж байсан бааранд миний түүнд үзүүлсэн эмчилгээний ул мөр хэвээр байсан."
  
  
  Тэр хариу хэлэхийн оронд хамаг жинтэйгээ урагш давхиад намайг унагах гэж оролдов. Хэрвээ би эгэмийг нь хугалсан бол хавирга нь хугараад ахиж босч чадахгүй байх байсан. Тиймээс би каратэгийн хөдөлгөөнд гараа өргөсөн.
  
  
  Гэхдээ Нирад тулааны урлагийн кинонд дуртай байсан байх, үгүй бол хэн нэгэн түүнд каратэгийн үндсийг зааж өгсөн. Намайг гараа өргөхөд тэр үнэхээр "сон-нал мак-ки" гэсэн миний зүсэх цохилтыг няцаав. Бараг л зодоон болох гэж байгаа болохоор би үүнийг л хүсч байсан.
  
  
  "Тэгэхээр... чи миний бодсоноос дээр байна" гэж би хэлээд хөл дээрээ босохоор холдов.
  
  
  Би түүний эргэн тойронд эргэлдэж эхлэхэд тэр ч бас босоод гуйвлаа. Би сөөнгө дуугаар урагш гүйж, нарны зангилаанд үхлийн цохилт өгч, дараа нь эрүүгээ тохойгоор цохив. "Пан-де жи-лу-ки", "пал-куп чи-ки"-ийн хосолсон нөлөө нь түүний итгэлийг сэгсрэхээс гадна хоёр хавиргыг нь хугалахад хангалттай байв.
  
  
  Нирад өвдсөндөө согтуу ухарлаа. Би өөртөө хүрэхийг зөвшөөрөөгүй. Шива намайг аймшигтай үхлээр үхүүлэхээр шийдсэн бөгөөд Ашок Анандыг хөнөөсөн тухай дурсамж миний сэтгэлд тод үлдсэн хэвээр байв. Түүгээр ч барахгүй Ашока Шива болон Кобрагийн хууль бус үйл ажиллагаанд хэзээ ч ноцтой аюул занал учруулаагүй.
  
  
  Тиймээс би Нирадыг өрөвдсөнгүй. Тэр хөлсний цэрэг байсан... галзуу алуурчны алба хаасан алуурчин. Миний тууштай байдал, өөрийгөө хамгаалах зөн совингоо үл тоомсорлож, намайг дутуу үнэлдэг хүн.
  
  
  Эрүү нь хугарч, хоёр хавирга нь хугарсан түүнийг дахиж барилдах ямар ч нөхцөл байдал байгаагүй гэж бодож байна. Уушиг нь цоорсон ч байж магадгүй.
  
  
  Гэвч би түүнийг харж байхад тэр амь насаараа хохирсон бие махбодийн зовлонтой тэмцсээр байв. Тэр унасан гар бууг шүүрч авахыг оролдохдоо шалыг шууд маажив. Тэр ч байтугай намайг зогсоож амжаагүй байхад хуруугаараа шүүрч авсан.
  
  
  "Би чамайг эцэст нь миний бодлыг ойлгож эхэлж байна гэж бодсон шүү, Нирад..." гэж хэлээд хурууг нь өшиглөж, буу дахин нисэв. Зэвсэг нь лабораторийн ширээнүүдийн нэгнээс үсэрч шалан дээр унав.
  
  
  Энэ нь энэтхэг залууг одоохондоо үйл ажиллагаанаас нь салгах асуудал байхаа больсон. Тэр дэндүү ихийг харсан, ялангуяа Ривагийн хамсаатныг. Би түүнийг хүлж амыг нь боогоод байсан ч тэр эрт орой хэзээ нэгэн цагт түүний зээ охин намайг зугтахад хэрхэн тусалсан талаар Шивад хэлэх болно.
  
  
  Би хөөрхий залууг өрөвдөх сэтгэлийг мэдэрсэн гэж бодож байна. Гэхдээ эцсийн дүндээ ганц хүн биш, олон сая хүний амь нас хохирсон гэдгийг би ойлгосон. Хэрэв Шива төлөвлөгөөгөө хэрэгжүүлсэн бол Барууны орнууд хөндлөнгөөс оролцохгүйгээр Энэтхэг-Хятадын блок үүсэхийг харахгүй байх байсан. Энэ тохиолдолд термоядролын цэнэгт хошуутай Тритон тив хоорондын баллистик пуужингаас эхлээд цөмийн зэвсгийг бүхэлд нь ашиглах болно. Эцсийн үр дүн нь хамгийн туршлагатай, хүйтэн цуст эрчүүдэд ч аймшигтай байв.
  
  
  "Хүйтэн цуст" гэдэг нь надад тохирох тодорхойлолт биш. Би садист биш, гэхдээ цаг хугацаа, туршлагаараа би мэдээж "хатуу" болсон. Нирад миний зам дээр байсан, миний номлолд амжилтанд хүрсэн зам. Би нөхцөл байдлын бодит байдалтай нүүр тулах ёстой байсан. Ингээд энэтхэг залуу айсан хүүхэд шиг шалан дээр тонгойн уйлж байхад нь би түүнийг өндийлгөж могойн нүхний чулуун хананд шахав.
  
  
  Нүүр нь цусанд будагдсанаас болж хацар дээр нь хачирхалтай хээ үүсэж, ам нь хагас ангайж, хэл нь шувууны хугарсан далавч шиг унжсан байв. - Үгүй... "сахиб"... гуйя, үгүй... би...
  
  
  "Чи зүгээр л тушаал дагаж байсан, би мэдэж байна" гэж би түүний яриаг таслан өгүүлбэрээ дуусгалаа. - Би ч гэсэн, Нирад, би ч гэсэн.
  
  
  Түүний ард хэвлээр явагчид нүхний чулуун ханыг мөргөж исгэрч, исгэрэх нь сонсогдов. Нирад “Кобра”-д албадан ажиллаагүй, тэр үүнийг өөрийн хүслээр хийсэн. Энд, одоо тэр санаснаас хамаагүй эрт ажлаа дуусгах болно.
  
  
  Тэр намайг тэгж хэлэх гээд байгааг мэдээд түүний хандлага гэнэт өөрчлөгдөв. Тэр хөлөөрөө өөрийгөө чөлөөлөх гэж оролдсон бөгөөд нүүр рүү минь цохиулж, "Шива чамайг үхсэн байхыг харахыг хүсч байна!" гэж исгэрэв. -Би энэ хэтийн төлөвт гацаагүй.
  
  
  "Магадгүй, Нирад, гэхдээ та юу болохыг харахаар энд ирэхгүй." -Би дахиж цаг алдаж чадсангүй. Миний нударгаар эрүү рүү нь цохиход тэр хойшоо унасан. Би түүнийг өмднийх нь бүсээс бариад авлаа. Нирад хашгирах гэж оролдсон ч хугарсан хавирга нь түүнд чимээгүйхэн гиншихийг л зөвшөөрөв. - Сайхан аялаарай! - гэж би хашхираад түүнийг нүхний ирмэгээр шидэв.
  
  
  Тэр ирмэгийг нь барьж авах гэж оролдсон ч чадсангүй. Түүний хөл агаарт эргэлдэж, дараа нь индиан эр хойшоо унаж, хиймэл цөөрөмд оров, би аймшигт далайн могойнууд толгойгоо хөдөлгөж байхыг харав.
  
  
  Усанд шуугиж, цагираг, сүүлийг хөдөлгөж байна. Нирадын бие маш их зовсондоо чичирлээ. Энэтхэг хүн хажуу тийшээ эргэж, уснаас гарахыг хичээв. Далайн могой богино шүдээ шуунд нь оруулав; дараа нь тэр өөрөө уснаас гарч, элементээсээ тогтворгүй хөдөлсөн. Гэвч тэр соёотой хэвээр, хүний гарыг цоолж, хачирхалтай, аймшигтай хатуужилтай байв.
  
  
  Эцэст нь тэрээр олзоо орхиж, Нирад галзуу хүн шиг босохыг оролдоход хаан кобра хөндлөнгөөс оролцож, түүний амар амгаланг хэн ч газар нутагт нь эвдэж чадахгүй гэдгийг харуулав. Би энэ үзэгдлийг ямар нэгэн сэтгэл татам аймшгаар харсан. Энэ бол Шива надад зориулж гаргасан зүйл юм. Кобра босоод агаарт найгав.
  
  
  Нирад хашгирч, зугтах тухай бодох цаг байсангүй. Мөлхөгч аянгын хурдаар гүйж, яг тэр үед хацарт хайрс могой соёогоо индиан залуугийн шагай руу живүүлэв. Нирадын уруулнаас таталттай дуу алдав. Нүх нь исгэрч, исгэрч, ташуураар амилахыг би түүнийг харлаа.
  
  
  Спазматик чичиргээ Энэтхэгийн биеийг чичрэв. Хөл нь салж, амьсгалж чадахгүй мэт гар нь цамцныхаа захаас зуурав. Амьсгалын мэдрэлийн төвүүдийг саатуулсан кобрагийн хорд амьсгал хурааж байв.
  
  
  Нирадын нүүр, гар дээр улаан толбо гарч ирэв; дотоод цус алдалт байсан. Могойнууд исгэрсээр, түүнийг дахин дахин цохиж, үхлийн аюултай хэд хэдэн хазуулсан маханд нь шүдээ живүүлэв. Нирадын хэл амнаас нь цухуйхад би эргэж хартал тэр одоо нэг ч үг хэлж чадахгүй байв.
  
  
  Нүхний ёроолд унасан зэрэмдэг биений чимээ нь зайлшгүй үхлийн дуу байв; Хэдэн минутын дараа үхэл тохиолдох болно. Гэвч аз болоход миний ээлж болоогүй.
  
  
  "Энэ бол чиний авга ах надаас хүссэн зүйл" гэж би Ривад хэлэв. - Нэг нэгээр нь хаздаг.
  
  
  Тэр сандал дээр суугаад нүүрээ гараараа таглав. Намайг ярихад тэр толгойгоо өргөөд нүд рүү минь харав. Түүний хацар нь нулимсандаа норсонгүй, хар нүд нь ноцтой, хүйтэн харагдаж байв. Тэр аймшигт үзэгдлийнхээ гэрч болсон ч мэдрэлээ хянахаа больсон.
  
  
  "За" гэж тэр шивнэв. - Би жаргалтай байна. Хэзээ нэгэн цагт би чамд бүх зүйлийг, нагац ахын минь намайг ард түмэндээ тулгаж байсан харгис хэрцгий, гутамшигт үйлдлүүдийн тухай... түүний төлөө ажилладаг гахайнууд, өөрийг нь Наг бурхан мэт шүтэн биширч буйг хэлэх болно. Нирад үүнээс ч илүүг хүртэх ёстой байсан, би танд баталж байна.
  
  
  Зөвхөн тэр үед л Рива ухаан алдаж унахын даваан дээр байгаа бололтой царай нь хүчтэй сэтгэл хөдлөлийг тусгав. Би түүнийг болгоомжтой авч, тэвэрлээ. Тэр чичирч байв. Би түүнийг өөртөө татан хүзүүнд нь хүрч хөнгөхөн үнслээ. Удахгүй бидэнд хэн ч саад болохгүй цаг ирнэ гэж найдаж байлаа. Гэхдээ одоо би явах ёстой байсан, хурдан явах тусам сайн.
  
  
  Тэр миний түгшүүрийг мэдрээд надаас холдов.
  
  
  - Би түүнээс асуув. - Бид хаана байна? Хамгийн ойрын хот аль нь вэ?
  
  
  "Би чамд бүгдийг хэлье" гэж тэр хариулав. "Гэхдээ та эхлээд намайг хүлээрэй, эс тэгвээс авга ах би чамайг зугтаж, аавыгаа үхүүлэхэд тусалсан гэдгийг ойлгох болно." Тэр намайг бас алах байх.
  
  
  Тэр олс авахаар очиход би сандал руу заалаа. Дараа нь тэр миний мэдэх ёстой бүх зүйлийг тайлбарласны дараа би түүний бэлхүүс, шагайнд олсоор ороож, дүр зураг байгалийн харагдахыг хүсэв.
  
  
  Би түүнд номлолын зорилго юу болохыг товчхон хэлсэн; Тэр одоо үнэ цэнэтэй холбоотон болсон болохоор би түүнд итгэж болох байсан. Гэхдээ би түүнийг аюулд оруулахыг хүсээгүй.
  
  
  Түүнд надад хэрэгтэй байснаас ч илүү хэрэгтэй гэдгийг би ойлгох үед сүүлчийн эргэлзээ алга болж, хамгийн бүрэн итгэлийг үлдээв.
  
  
  "Агра эндээс хэдхэн миль зайтай" гэж охин тайлбарлав. - Виллагийн дараа шууд төв замаар яв: энэ нь таныг шууд хот руу хөтлөх болно. Бид өнөөдөр орой уулзах ёстой: Би илүү их мэдээлэл авахыг хичээх болно. Чиний төлөө.
  
  
  -Та бидний хувьд гэсэн үг. Аавын чинь амь нас, авралын төлөө” гэж би түүнд санууллаа.
  
  
  Уулзах цаг болсны дараа би шүүгээнээс хэдэн өөдөс олоод амыг нь боогоод явахаар бэлдлээ. Шивагийн хардлагыг төрүүлэхгүйн тулд би хамгийн сүүлд хоншоорыг чанга уясан эсэхийг шалгав.
  
  
  Нирадын гар буу шалан дээр хэвтэж байв. Би түүнийг арын халаасандаа хийгээд, шүүгээнд өлгөөтэй богино цагаан нөмрөг шүүрч аваад өмсөв... ядаж л миний ойр зуурын хэрэгцээг хангах энгийн цамц.
  
  
  Рива нүүр буруулав. Нулимс түүний хацрыг норгож эхлэв. Би буцаж очихыг хүссэн, бүх зүйл илүү сайн байх болно гэдгийг түүнд мэдэгдээрэй; гэвч намайг нэг зүйл зогсоосон, магадгүй түүнийг дахиж хэзээ ч харахгүй гэсэн айдас. Би Рива Сингхийн тухай бодсон ч хамгийн түрүүнд агент AX-ийн мэдрэмж санаанд орж ирэв. Би Ривагийн урмыг хугалж чадах байсан ч засгийн газар болон надад өгсөн итгэлийг нь гонсойлгож чадахгүй... ухаангүй мөрөөдөл, галзуу хүний гэмт хэргийн төлөвлөгөөнөөс болж сая сая хүний амь насанд аюул учирч байхад биш.
  
  
  
  
  8
  
  
  Сургаалт үгс нь бүх нийтийн үнэнийг товчоор илэрхийлдэг тул хэрэглэхэд тохиромжтой: тэд бүх төрлийн нөхцөл байдалд амархан дасан зохицдог. Хорт мөлхөгчдийн цуглуулгатай, нүхэнд хэвтсэн зөөгчийн цогцостой Реева Сингхийг ганцааранг нь лабораторид орхиж явахдаа миний санаанд орсон зүйл бол: "Бороо ороход хүн бүр норох шаардлагагүй."
  
  
  Бүх зүйл бага багаар болоогүй; Тэд намайг хоёр хоногийн өмнө Шинэ Делид ирснээс хойш шууд утгаараа над дээр бууж ирсэн. Энэ богинохон хугацаанд намайг мухардалд оруулах өгөөш дагах болов уу гэж олон удаа бодсоны эцэст Шива намайг үүрэндээ оруулж чадсан. Энэ амаргүй аялал байсан бөгөөд би Хакшагийн сүүлчийн эзэн, Кобрагийн тархи нууцлаг Шиваг харж чадаагүй. Гэхдээ энэ бол зохиомол зүйл биш гэдэгт өөрийгөө итгүүлэх хангалттай нотолгоог би авсан. Бид нүүр тулан уулзаагүй ч тэр хүн байсан.
  
  
  Эрт орой хэзээ нэгэн цагт ийм зүйл тохиолдох болно, тэр намайг түүнд хэлэх зүйлтэй гэдгийг мэдэхээс хамаагүй өмнө. Харин одоо тэр болон түүний горилла нар намайг оргон зайлж байсныг олж мэдэхээс өмнө, тэд танхим руу харж, таван ууртай могойг эс тооцвол хоосон байхыг олохоос өмнө би Агра руу очих хэрэгтэй болсон.
  
  
  Лаборатори нь нягтруулсан шороон хана бүхий нарийхан коридорт нээгдэв. Шивагийн харшийн хананы гадаа цагирагны намуухан, шуугих чимээ сонсогдов. “Пү...пү...пү” гэсэн мөрийг түгшүүрийн дохиогоор сольсон нь бодол, хөдөлгөөн бүрт минь тусах шиг болов. Нарийхан гарцаар хөлийн үзүүрээр доошилсоор, яг тэр агшинд агаарт сонсогдсон хоолой гарцын хамгийн захаас цуурайтлаа.
  
  
  - Нирад? Чи энд юу хийж байгаа юм? Тэр хүлээх дургүй гэдгийг чи мэднэ...
  
  
  Гүрнэкийн нүүрийг боолттой хэвээр байсан тул Ранжит эсвэл Гурнек байсан байх, магадгүй өмнөх нь. Би тэр хүний хоолойноос тэвчээргүй байгааг мэдэрч, коридорын хонгилд тонгойн хөлийн чимээ над руу ойртож байв. Би хараад Ранжитыг харлаа. Цээжнийх нь товчийг тайлсан цамцных нь хүзүүнд зүүсэн гогцоо нь металл гялбаа гялалзуулж байв. Энэтхэг хүн лабораторийн хаалгыг тогшсон бөгөөд би түүний хариу үйлдлийг хүлээсэнгүй.
  
  
  Би бөхийж, өөр коридор руу гүйж, ямар нэгэн лабиринт руу орлоо. Би Виллад байсан гэж бодлоо, ихэвчлэн Вилла хаалгатай, эсвэл бүр илүү байдаг. Би түүнийг нэг минутын дотор олсон. Би асар том, нарийн шигтгээтэй модон хаалгыг түлхэн онгойлгож, нүдээ анив, өглөөний нарны сохор туяанд дасан зохицохыг хичээв.
  
  
  Хашаан нь Газар дундын тэнгисийн зарим газраас бүрэн тээвэрлэгдсэн мэт санагдав. Өтгөн навч, цэцэглэдэг бут, өтгөн ургамал. Шива Францын өмнөд хэсэгт орших үржил шимтэй хөдөөгийн нэг булангийн яг хуулбарыг хуулбарлахад ямар ч зардал гаргаагүй нь тодорхой.
  
  
  Хаалгыг зөөлөн хаагаад хажуугийн фасадны хаалганаас эхэлсэн хайрган замаар гүйв. Зам нь арц, бутны өтгөн бөөгнөрөл рүү хөтөлж, сайтар засаж, зассан. Ерөнхий дохиолол хараахан дуугараагүй байсан бөгөөд би дуугарахыг хүлээхгүй нь лавтай. Мөрөн дээгүүр хурдан харвал Ранжит бусаддаа сэрэмжлүүлж амжаагүй байсаар байна.
  
  
  Гэхдээ энэ нь хэдхэн минут болно гэдгийг би мэдэж байсан. Модоор хийсэн хашаанаас өөр гарц, гарц олдсонгүй. Би толгой хүзүүгээ мөрөндөө наан урагш алхсаар мөчирний саадыг нүцгэн хуруугаараа түлхэв. Би бодож байснаасаа илүү их шуугиан тарьсан ч энэ номлол нь эхнээсээ гамшиг болж, яг одоо бүх зүйл тийм ч сайн харагдахгүй байна.
  
  
  Мөчрүүд шууд утгаараа миний хувцсыг урж, нүүр, нүдийг минь сорв. Миний ард үл ялиг хөдөлгөөн сонсогдож, хоолойны будлиан улам бүр тодрох шиг болов. Би мөчрүүдийг үргэлжлүүлэн түлхэж, эцэст нь өөрийгөө чөлөөлөв; Би Вилла дагуух тоостой замын ирмэг дээр зогслоо.
  
  
  Амьсгаагаа татах цаг ч байсангүй. Би алхам тутамдаа тоос шороо босгож гүйлээ. Бангиатай хөгжмийн бүдэгхэн чимээ миний өмнө цуурайтав: Би Агра хүрэх замд ачааны машин юм уу фургоноос ирсэн байх гэж найдаж дууг дагалаа.
  
  
  Хэрэв би газарзүйн байршлыг зөв санаж байгаа бол Агра нь Шинэ Делигээс гурван цагийн зайтай байсан бөгөөд Таж Махалын гэр гэдгээрээ дэлхийд алдартай байжээ. Хэрэв хотод зочлох нь миний төлөвлөгөөний нэг хэсэг биш байсан бол Шива байсан.
  
  
  Би гол зам руу гарлаа. Гайхалтай нарийхан, хоёр талдаа хөдөлгөөнтэй цорын ганц эгнээ байв. Хэдэн сарын дараа борооны улирал эхлэх тул замын гадаргуу нүцгэн, цөлжсөн, нэг төрлийн бараан тоостой байв. Замын хажуугаар хорчийсон моднууд эгнэж, мушгирсан мөчир дээр тас шувууд сууж, аймшигтай нүцгэн толгойтой цогцосуудыг чимээгүй иднэ.
  
  
  Рива надад дэлгэрэнгүй заавар өгөх цаг байсангүй. Би замаа хоёр тийш нь харсан ч Агра хүрэх замыг яг зааж өгөх зүйл олж харсангүй. Хурц нарны туяанд нүдээ анивчаад хэсэг хугацааны дараа замын нөгөө талд бяцхан галын дэргэд бөөгнөрсөн айл харагдав.
  
  
  Хоёр том хүн, дөрвөн хүүхэд над руу нууцлагдмал сониуч зангаар харав. Би боломжоо ашиглахаар шийдэн гудамжны эсрэг гүйж, бүлэгт хүрч ирээд гэнэт зогсов. Бэлхүүсэндээ зөвхөн бүс зүүсэн туранхай эр босох гэж оролдсонгүй нүүрээ өргөн над руу харав. Тэр надаас арван насаар дүү байсан ч үрчлээтсэн хонхойсон царай нь түүнийг хамаагүй хөгшин харагдуулж байв.
  
  
  - Агра? Тэдний хэн нь ч англиар ярьдаггүй нь тогтоогдсоны дараа би асуув. Би гудамж руу заагаад дахин асуув: "Агра?"
  
  
  Ээж, аав хоёр гайхсан харцаар харснаа дөрвөн хүүхдийн хоёр нь миний өмднөөс зулгааж эхлэв. - "Бакшееш, бакшееш!" - гэж огт нүцгэн охин давтаж, нэг гараараа өмдний минь хөлийг татан, нөгөө гараараа ам руу минь заалаа. Түүний туранхай, гонгиносон хоолой үргэлжлүүлэн гуйсаар байв.
  
  
  Вилла дээр тэд миний хүрэм, түрийвч, халаасандаа хадгалсан мөнгөтэй хамт авч явсан тул Ривагаас авсан атга рупи л надад байсан юм. Бусдад нэмэх бас нэг асуудал энд байна. Гэтэл нэг зэс зоос олоод өлссөн хүүхдийн сунгасан гарын алган дээр тавив.
  
  
  "Агра" гэж би давтан хэлээд Вилла нуусан хашаа руу сандран харав. - Таж-Махал...
  
  
  - Аа, "сахиб", Таж Махал! - гэж тэр хүн хэлэв. Тэр тонгойсон хэвээр байсан ч тэр ясан гараа өргөхөөр Виллагийн зүүн талд замыг зааж өгөв.
  
  
  Дахин гүйж, ташаандаа хүчтэй өвдөлт мэдрэгдэв. Агра руу очиход туслах машин, тэрэг эсвэл ямар нэгэн тээврийн хэрэгсэл өнгөрнө гэж би найдаж байсан. Гэвч машин эсвэл микроавтобусны оронд би чимээ шуугианыг сонссон нь намайг Шинэ Делид ирснээс хойшхи эхний орой болсон үйл явдлуудын үймээн самуун руу буцаан авчирсан юм. Энэ нь ханиалгаж, дараа нь миний араас мотоциклийн архирах чимээ байв.
  
  
  Би метр бүрийг эргүүлж гүйсээр байлаа. Вилла хүрээлэгдсэн замаас хоёр хүнтэй мотоцикль төв зам руу гарч ирэв; толгойгоо гозонд ороож над руу чиглэж байлаа. Би өмднийхөө халаасанд байсан Нирадын гар бууг шүүрэн авлаа.
  
  
  Энэ нь зуун метрийн радиуст ямар ч байг онох чадвартай Astra.32 байсан. Астра гар бууг Colt болон Walther гар буутай адилхан хийдэг (энэ нь хамаагүй илүү үнэтэй) бөгөөд би үүнийг өмнө нь олон удаа ашиглаж байсан. Гэтэл онилж, гохыг нь дарах гэтэл бууны цэнэг сул байсныг мэдэв. Буугаа өмднийхөө халаасанд хийж, сум надаас хэдэн инч зайд нисч, модны холтос миний зүүн талд хэдэн алхмын цаана нисэн одсон ч би дахин гүйлээ.
  
  
  Хэн буудсан нь жаахан бэлтгэлтэй, сургасан нүдтэй байсан. Самар шиг бороо орж буй сумнаас зайлсхийж, замаас мултрах халхавч хайж, зигзаг хэлбэрээр гүйж эхлэв. Дахин нэг удаа буудсан бөгөөд энэ удаад сум баруун мөрөн дээр минь тусав. Тавин метрийн өмнө би тоосгон яндангаас нь хар утаа баганатай модон овоохой байхыг харав.
  
  
  Би энэ юу болохыг мэдэхгүй ч амьдралдаа хэзээ ч гүйж байгаагүй юм шиг гүйсээр л байлаа. Мотоцикль зайг богиносгосон боловч замаас дээш тоос шороо нь жолоочийг харахаас сэргийлж, тээврийн хэрэгслийг дээд хурдтай жолоодож байв. Би үүнийг далимдуулан хогондоо дарагдсан хашаа руу гүйж ороход хоёр хүний нэг нь хамт явсан хүнээ зогсоод явган явахыг тушаав.
  
  
  Шиваг хоёроос илүү бие хамгаалагчтай гэдэгт итгэлтэй байсан ч Ранжит, Гурнек хоёр байх гэж би бодлоо. Барилгын хажуу талд нээгдсэн модон хаалга; хаалга нь зөвхөн зэвэрсэн нугасныхаа нэг дээр өлгөгдсөн байв. Би дотогш гүйн ороход тэр даруй цус, амьтны ялгадас үнэртэв.
  
  
  Би нядалгааны газар байсан бөгөөд 19-р зуунд буцаж ирсэн юм шиг санагдав. Хиндучууд үхрийн мах иддэггүй, мусульманчууд иддэг. Малын шуугиан, малын туурайны тэсч ядан шажигнах, үхэр нядлахаар бэлтгэж буй хүмүүсийн гайхсан харц намайг нуугдах магадлал багатай газар ирснийг тод илтгэнэ.
  
  
  Эрчүүд нударгаа өргөж хашгирч эхлэв. Тэдний хувьд би алах ёстой амьтадтай ямар ч холбоогүй урилгагүй зочин байсан. "Уучлаарай найзуудаа" гэж би бувтнаад хоёр том үнээний хооронд цусаар дүүрсэн ванны зүг гүйж, гаднах ус зайлуулах хоолой руу чиглэв.
  
  
  Үнэр нь хэний ч ходоодыг эргүүлэхүйц байсан; Би түүнийг Шивагийн заль мэхүүдийг зогсоохыг хүссэн. Агаарт нядалсан мах, айдас үнэртэв. Үхэр нь сандарсандаа бужигнаж, туурай нь бохир шалан дээр тасрахгүй байв. Миний ард үл ойлгогдох хэлээр үг солигдох нь сонсогдов. Дараа нь хөлийн чимээ над руу ойртож, амьтдын чимээ шуугианаас дээгүүр цуурайтав.
  
  
  - Картер! - гэж Ранжит хашгирав. -Бид зүгээр л ярилцмаар байна. Шива гэрээ хийхийг хүсч байна!
  
  
  Сайн тохиролцоонд би бодлоо: миний амьдрал түүний хувьд юу ч биш ...
  
  
  Голдуу тайлсан амьтад хамтдаа зугтана гэж заналхийлэв. Би ч гэсэн үүнийг зөвшөөрсөн. Аймшигт галзуурсан, өөрийгөө хамгаалах зөн совиндоо хөтлөгдсөн үхэр сүрэгт дарагдах. Би ч мөн адил зөн совингоо мэдэрсэн гэж хэлэх нь илүүц биз. Тэгээд би гүйсээр байтал өөр нэг сум толгойн хажуугаар өнгөрч, угаалгын өрөөний хажуугийн шатан дээрээс үсэрлээ.
  
  
  Сум нь цус, бууц, шээс цацаж, миний өмдийг будсан. Би цонх, хаалга харагдахгүй том өрөөний арын хана байх үхсэн газар руу гүйлээ.
  
  
  Хэдэн секундын үнэ цэнэтэй цагийг надад өгөх зүйлийг хайж байсан. Би ванны ирмэг дээр авирч, овоолсон тэжээлийн дээгүүр харсан сэрээгээ шүүрэн авлаа. - Картер! Тэр хоолой дахин хашгирав. - Бүх зүйл дууслаа, Сахиб!
  
  
  -Үнэхээр биш! - Би сэрээгээ жад шиг барин чангаар хариулав.
  
  
  Ранжит дахин буудсан боловч яг тэр мөчид сэрээний дөрвөн хурц шүд цээжийг нь цооллоо. Би зэвэрсэн багажаа чадах чинээгээрээ шидэв. Одоо би хөдөлгөөнгүй зогсож, амаа ангайлган, гараараа зэвсгийн модон ишийг зангидсан энэтхэг залууг харж байлаа.
  
  
  Хамтрагчийнхаа ард зогсож байсан Гурнек намайг огт үл тоомсорлон, шархнаас урсах дөрвөн урсгалыг гайхан харав. Тэр салаа суллахыг оролдсон ч Ранжит хашгирсаар, өвдөлтийн орилох дуу секунд тутамд суларч байв.
  
  
  Гурнек цээжнээсээ сэрээ татахыг оролдоход Ранжитийн шаналсан уйлах, уурлаж, шаналан гаслах нь түүний арваад үхэр ус зайлуулах хоолойн нарийхан гарц руу галзуурахад хүргэв. Би тэдний уйтгартай архирах, туурайны шуугиан, шуугианыг сонссон; Би үсрэн гарч бохирын суваг руу мөлхөж эхлэв.
  
  
  гэж Гурнек орилон гараа агаарт даллав. Тэрбээр нуруундаа эвэрт цохиулж, шууд утгаараа агаарт шидэгдэж, том ванны дэргэд газарджээ. Ранжит галзуурсан үхэр сүргийн дунд унав. Түүний гар нь нударганы элэглэлээр нээгдэж, хаагдахад сүүлчийн өвдөлтийн гиншилт уруулнаас нь мултарсан.
  
  
  Дараа нь амьтдын муухай амьсгал хацрыг минь шүргэж, би хонгилоор гүйж, нядалгааны захын хана руу дахин дахин цохив. Халтар, өмхий үнэртэй, хавдсан нүүр цус, хөлсөөр бүрхэгдсэн би аймшигт аллагын дүр зургийг орхин зам дээр гарч ирэхдээ тийм ч таатай байгаагүй байх.
  
  
  Хоёр Энэтхэгт юу тохиолдсоныг би сайн мэдэхгүй байлаа. Гурнек амьд үлдэх байх, гэхдээ сэрээний шарх Ранжитыг үүрд устгана гэж найдаж байлаа. Нөхцөл байдлын хувьд би өөрийгөө боломжийн ажил хийсэн гэдгээ мэдэрсэн.
  
  
  Нядалгааны газрын хүмүүс ч бас Шивагийн хүмүүс байсан байх. Би тэднийг нөхдийнхөө өшөөг авахаар гарч ирэхийг хүлээсэнгүй. Хэрхэн хэн нэгнийг намайг унаад өгөөч гэж ятгаж, ийм бохир заваан юм бол гэж бодсоор гудамж руу алхлаа.
  
  
  Хажуугаар нь хуучин Форд явж байлаа. Тэр Агра руу явж байсан ч зогсохын тулд гараа зэрлэгээр далласан ч нэмэргүй. Би зэс шиг улаан царайг олж хартал машин өнгөрөхдөө тоосны үүлэн дунд алга болов.
  
  
  Би зогсохгүй байхаар шийдсэн хэвээр алхлаа.
  
  
  Надад угаалгын өрөө, цэвэрхэн хувцас, мөнгө, зэвсэг хэрэгтэй байсан. Миний мэдэж байгаагаар АНУ-ын засгийн газарт Агра хотод консулын газар, төлөөлөгчийн газар байгаагүй. Энэ хот Шинэ Делитэй хэтэрхий ойрхон байсан. Гэхдээ би зочид буудлаас хэрэгтэй зүйлээ олж чадах болов уу.
  
  
  Тэгээд ямар ч байсан би үүнийг хийх ёстой байсан. Аль хэдийн үд дунд өнгөрч байсан бөгөөд тэр орой би Рееватай уулзахаар цаг товлов. Хийх зүйл их байсан тул хурдаа нэмлээ. Рива хэлэхдээ Агра хотоос хэдхэн километрийн зайд байдаг.
  
  
  Хэдэн миль ч бай, үгүй ч бай, үргэлж хэцүү алхдаг байсан. Үд дундын нар миний толгойг хайр найргүй цохиж, тэнгэр нь сохор, үүлгүй, хуурамч тусгалтай байв. Арван минут өнгөрч, дөрөвний нэг цагийн өмнө ямар нэгэн тэрэг над дээр ирэв. Энэ бол өвс ачсан туранхай хоёр үхрийн чирсэн эвдэрсэн тэрэг байв.
  
  
  Жолооч гэх буурал сахалтай залуу руу даллаж, жолоогоо татан тэргийг замын хажууд зогсоов. - Та англиар ярьдаг уу? - Би тариачнаас асуув.
  
  
  "Англи хэл байхгүй" гэж тэр хэлэв. -Англи биш...
  
  
  Би хуруугаа эхлээд түүн рүү, дараа нь өөр рүүгээ чиглүүлэв. - Агра? - Би асуусан. - Агра?
  
  
  - Агра? - гэж тариачин давтан хэлээд гараа хоёр тийш нь даллаж, бүх нийтийн хэлээр "Тийм" гэсэн утгатай дохио зангаагаар хэлэв.
  
  
  Би хүчтэй толгой дохин хадлан дундах тэргэн дээр гарлаа. Тэр хүн над руу инээмсэглэн, шүд, буйлгаа паанаар будсан харагдав. Дараа нь тэр жолоогоо тайлж, үхрүүд удаан алхсанаас илүү дээр байсан ч гэсэн удаан хурдаараа явав.
  
  
  Тэргэнцэрийн хэмнэлээр ганхаж, шажигнах чимээнээр би нойрмоглож унтлаа. Надад ганцхан цаг ч гэсэн унтах хэрэгтэй байсан. Гэвч тэргэнцэр нарлаг замаар эргэлдэж байх тусам улам чанга дуугарах чимээ миний бодлыг тасалдуулав.
  
  
  Би зөнгөөрөө сэргэлэн эргэн тойрноо харлаа. Миний сонссон чимээ шуугианы эх сурвалжийг нарийн ширхэгтэй элсний жижиг үүлс нууж, алсад тоос босч байв. Амьдралдаа ч, номлолын амжилтад ч хохирол учруулахгүйн тулд шаардлагагүй эрсдэлд орохыг хүсээгүй тул би анхилуун хадлан руу шумбаж, өөрийгөө үл үзэгдэхийн тулд дээр нь нэлээд овоолов.
  
  
  Юу ирж байгааг би ойлгохгүй байлаа. Би модон фургоны цоорхойг харан хэд хэдэн хөдөлгүүрийн тасралтгүй архирах чимээг чагнав. Тэгээд юу болохыг нь хараад би хадлангийн гүнд живж амьсгаагаа дарав.
  
  
  Эдгээр нь шинэ нүүр царай байсан ч тэр цагаас хойш би тэднийг мартаж чадсангүй. Гурван эрэгтэй, бүгд Сикх индианчууд... Шивагийн илгээсэн моторт хүч, намайг хайж олоод ангуучилж, намайг алах юм уу эсвэл Вилла руу буцаан авчирч, Их удирдагчийн эцсийн тушаалыг хүлээж байна. Тэд үхэр тэрэгний хажуугаар архиран өнгөрөв; Гурван мотоцикль бүгд Агра руу чиглэв.
  
  
  "Хэрвээ Хок намайг одоо харж чадах бол!" - Би бодсон.
  
  
  Би бохир, мөнгөгүй, зөвхөн буугүй гар буугаар зэвсэглэсэн, таеквондо, каратэгийн мэдлэгтэй байсан. Шивагийн талаарх миний дүгнэлт зөв байсан бол ирэх өдөр завгүй байх болно гэдгийг таамаглахад хэцүү байсангүй.
  
  
  
  
  9
  
  
  Би нэг цагийн дараа Агра хотод ирсэн бөгөөд фургон намайг хотын захад буулгав. Тоостой шороон гудамжууд, эргэлдсэн гудамжууд, энгийн зочдыг төөрөгдүүлэхийн тулд тусгайлан зохион бүтээсэн бололтой гудамнуудын төөрдөг байшин. Хэсэг мэдээлэл авсны дараа би American Express оффисын өмнө ирлээ.
  
  
  Миний нөхцөл байдал ялангуяа инээдтэй байсангүй, гэхдээ энэ нь намайг инээлгэсэн. Энд би Рива намайг уяхаас өмнө өгсөн хэдэн рупиг эс тооцвол энгийн америк жуулчны дүр төрхөөс хол, паспортгүй, мөнгөгүй байлаа.
  
  
  Би машин түрээслээд Нью Дели рүү буцах тухай бодсон ч аялалд дор хаяж зургаан цаг шаардагдах бөгөөд надад хангалттай хугацаа байсангүй. Би Хоктой холбоо барьж, тэр өдөртөө Риватай уулзахаар бэлдэх хэрэгтэй болсон. Тиймээс Ник Картер бохир, ноорхой, шалбарсан, цуст мөрөөрөө дөрвөлжин, гүнзгий амьсгаа аван, танил бус хотын цорын ганц найдвар, миний хувьд аймшигтай дайсагнасан, цэвэрхэн байшингийн хаалгаар алхав.
  
  
  Агра бол метрополис биш. Мотоцикльтой гурван зэвсэгт этгээд нүд ирмэхийн зуур хотыг бүхэлд нь самнаж чадна. Менежерийн өрөөг хайж цагаан байшинд ороход шал аль хэдийн толгойд эргэлдэж байв.
  
  
  Би өмнө нь хүнд хэцүү нөхцөл байдалд орж байсан ч энэ нь доог тохуутай байсан. Зэвсэг, хувцас худалдаж авах, машин түрээслэх нэг ч төгрөггүй бол надад Шива болон түүний хувийн горилла багтай харьцах боломж байхгүй. Шинэ Дели дэх зочид буудлын өрөөнд миний паспорт, мөнгө, эд зүйлс аюулгүй байсан; Харин үлдсэн хэсэг нь нийслэлээс гурван цагийн зайтай Агра хотод байсан.
  
  
  Байшин руу ороход л дүрэмт хувцастай хамгаалалтын ажилтан үүдэнд минь ирлээ. Би хөөрхий залууг буруутгаж чадахгүй нь лавтай, тэр тусмаа ханан дээрх толинд өөрийнхөө тусгалыг хараад... бохир, ноорхой, орон гэргүй хүний дүр төрхийг хараад.
  
  
  "Би менежертэй уулзмаар байна" гэж би хамгаалагчид мэдэгдэв. -Осол гарсан.
  
  
  "Захирал хуралдаанд оролцож байна, түүнд саад болохгүй, "пукка хиппи" ..." гэж тэр хүн хариулж, миний нүүр рүү доромжлов.
  
  
  За, би ямаа шиг үнэртэж байсан, би мэдээж загвар өмсөгч биш байсан; гэхдээ Шива төлөвлөгөөгөө хэрэгжүүлбэл бүх зүйл, тэр дундаа American Express ч сүйрч болох үед би тэнд зогсоод харуултай маргах бодол байгаагүй.
  
  
  "Тэр хуралдаанд байгаа эсэх нь надад хамаагүй" гэж би ууртайгаар тэслээ. - Энэ бол яаралтай тусламж. - Нөгөөх нь намайг зам руу гаргах санаатай хаалга руу түлхэж эхлэхэд би тэвчээр алдаж эхэлсэн. - Энэ бол эрхэм хүнтэй харьцах арга биш! - гэж би шүдээ хавиран хашгирав.
  
  
  Хамгаалагч албаны гар бууныхаа үүрэнд гараа хийв. Хоёрдугаар алдаа. Би "танхайрагчдад" дургүй, ялангуяа намайг шахах дургүй. Ингээд гараа хурдан савлаж, бөөр рүүгээ цохиход урт залууг өнгөлсөн гантиг шалан дээр тэнүүчилж явлаа. Нэг бичиг хэргийн ажилтан толгойгоо өргөөд үсрэн бослоо.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж би түүнд итгүүлсэн. - Дашрамд хэлэхэд менежер бол миний найз ... би түүнтэй бизнесийн талаар ярилцах хэрэгтэй байна. "Шууд." Би энд суугаад танай хамтрагчийг тэнд хүлээхгүй..." гэж би харуулын дүр рүү заан "Би нийгэмд царайлаг эсэхээ шийдье.
  
  
  Энэ нь миний дуу хоолойны өнгө юм уу, жижүүрийг хөөж гаргахдаа яарсан үйлдэл юм болов уу, гэтэл залуу бичиг хэргийн ажилтан яаран толгой дохин эгнээний ширээ рүү гүйлээ. Би уруулдаа наалдсан инээмсэглэлтэй танхимд хөдөлгөөнгүй зогссон бөгөөд хэрэв би нэг минутын дотор үйлдэл хийхгүй бол дахин уураа алдахад бэлэн байлаа.
  
  
  Бичиг хэргийн ажилтан нь энэтхэг хүн байсан ч над руу гараа сунгасан хүн надаас хэдэн насаар ах, өндөр туранхай Америк залуу байв. Миний хувцас бохир, урагдсан байхад тэр өө сэвгүй, зураастай костюмтайгаа бараг л эвгүй харагдаж байлаа.
  
  
  - Би чамд юугаар туслах вэ? гэж тэр надаас дээш доош харан асуув.
  
  
  "Олон нийтэд ярихгүй байсан нь дээр" гэж би түүний яриаг таслав.
  
  
  - "Уучлаарай?" - гэж тэр гайхсандаа хөмсгөө зангидан хэлэв.
  
  
  -Оффис руугаа явахыг зөвлөж байна. Би төрд, танай засгийн газарт ажилладаг. Тусгай нууц алба.
  
  
  -Тусгай үйлчилгээ? - бичиг хэргийн ажилтан инээн эсэргүүцэв. - Алив, чи надтай хошигнохыг хүсч байна! Энэ юу вэ, онигоо?
  
  
  - Тоглоомгүй. Тэгээд чи намайг оффис дээрээ байлгахыг хүсэхгүй бол би өөрийгөө тэжээх хэрэгтэй болно. Гэхдээ би чамайг гомдоохыг хүсэхгүй байна ...
  
  
  Хамгаалагч ухаан орж бидний зүг хөдөллөө. Би ажилтны нүд рүү үргэлжлүүлэн ширтэж, түүнийг зөвшөөрөх байх гэж найдаж байлаа. Би түүний нөхцөл байдлыг ойлгосон: түүний мэдэж байгаагаар тэр галзуу, муухай үнэртэй галзуу хүнтэй тулгарсан.
  
  
  Тэр надаас харцаа буруулан харуул руу харав. Тэр хэсэг эргэлзсэн ч эцэст нь над руу эргэж хараад аажуухан толгой дохив. "Энэ юу болохыг би мэдэхгүй, гэхдээ би чамаас айхгүй гэдгээ баталж байна" гэж тэр ширүүн хоолойгоор хэлэв.
  
  
  -Хэн нэгнээс айх шаардлагагүй. Эцсийн эцэст, миний аккредитив Шинэ Делид хэвээр байгаа ч би үйлчлүүлэгч хэвээр байна.
  
  
  Би түүнийг даган эгнүүлэн даган эгнэсэн ширээг туулан Энэтхэгийн хойг дахь Уолл Стрийтийн бяцхан модон хавтантай оффис руу орлоо. Ширээн дээрх самбар дээр сийлсэн нэр рүү нэг харснаа савхин сандал дээр суугаад хоолойгоо засаад эхнээсээ түүхээ ярьж эхлэв.
  
  
  Би Шивагийн нэрийг дурдаагүй, мөн би өөрийн номлолын мөн чанар болон AX-тай ямар харилцаатай байсан талаар тодорхой хэлээгүй. Би өөрийгөө Тагнуулын төв газрын тусгай салбарын ажилтан гэж танилцуулсан бөгөөд энэ нь захиралд маш тодорхой утгатай байж магадгүй юм. Би түүнд нөхцөл байдлаа тайлбарлаж, миний бичиг баримт, мөнгө Шинэ Делид үлдсэн бөгөөд миний номлол намайг нийслэл рүү буцахыг зөвшөөрөөгүй, магадгүй хэдэн өдөр ч болов.
  
  
  Би яагаад өөрийгөө орон гэргүй хүн гэж танилцуулсан тухай өгүүллэгээ дуусгахад менежер миний нэрийг мэдэхийг хүсч, ширээний хажууд зогсож байсан компьютерийг ашиглан мэдээллийг шалгав. Би ихэвчлэн тоондоо сайн байдаг ч картынхаа дугаарыг санах гэж хэзээ ч санаа зовдоггүй байсан. Тиймээс би сая менежер ноён Рэйнолдсыг карт дээр байсан Вашингтоны хаягтай бүтэн нэрийг нь хэлсэн.
  
  
  Заримдаа нисэх онгоцны буудлууд дээр би "мөрдөгч" эсвэл тагнуулын ном худалдаж авдаг бөгөөд энэ нь намайг тайвшруулж, толгойгоо цэвэрлэхэд тусалдаг сэтгэл хөдөлгөм уншдаг. Гэхдээ тайлбарласан нөхцөл байдал нь миний өөрийгөө олж авсан нөхцөл байдалтай хол зайтай харьцуулж болохыг би хэзээ ч олж хараагүй. Номын баатруудын мэдэлд үргэлж гадаад паспорт, иргэний үнэмлэх, зэр зэвсэг нь дуусдаггүй байсныг хэн мэдлээ. Гэхдээ би “нууц” номын гол дүр байгаагүй.
  
  
  Надад тохиолдсон бүх зүйл үнэхээр "бодит" байсан. American Express оффис нь Агра хотын нэгэн адил жинхэнэ байсан. Би хувьдаа тохиолдсон бүх зүйл. Би Рэйнолдсыг компьютерийн өгөгдлийг судалж байхыг анхааралтай ажиглав. Хэрвээ тэр надад туслаагүй бол би хүзүүндээ хүртэл байх байсан. Энгийн бөгөөд амархан.
  
  
  "За, ноён Картер, та сүнс биш" гэж Рейнолдс мэдээллийг уншсаны дараа хэлэв. "Чи ч бас завгүй хүн, би нэмж болно." Та дэлхийгээр аялсан, тийм үү? Түүний нүүрэнд инээмсэглэл тодорч, дараа нь менежер надтай харьцсанд уучлалт гуйв.
  
  
  "Чи ядаж сонсдог хүн" гэж би тэмдэглэв. - Энэ чанар одоо олон хүнд дутагдаж байна.
  
  
  "Би айж байна" гэж тэр зөвшөөрөв. Тэр надад тамхи санал болгож, би түүний байранд өөрийгөө цэвэрлэхийг хүсч байна уу гэж асуув; Тэр эхнэр рүүгээ утасдаж, намайг авч явах жолооч явуулна.
  
  
  Би саналыг нь үнэлж байсан ч түүнийг асуудалд оруулахыг хүсээгүй. Би энэ асуудалд цөөхөн хүн татах тусам хүн бүрт илүү сайн байсан. Би түүнд эелдэг хандсанд нь талархсан ч урилгааас татгалзав. “Надад юуны түрүүнд энэтхэгийн мөнгөн тэмдэгтээр хэдэн зуун доллар, боломжтой бол Вашингтон дахь миний дарга руу утасдах танай оффис хэрэгтэй байна.
  
  
  "Асуудалгүй" гэж Рэйнолдс надад итгүүлсэн. Тэрээр ийм нууцлаг, далд шинж чанартай үйл ажиллагаанд цомхотголтой ч гэсэн оролцох боломж олдсондоо баярлаж, догдолж, ширээнээсээ хурдан босож байв.
  
  
  Хорин минутын дараа миний өмдний халаас хавдсан мөнгөн дэвсгэртээс болж би захирлын ширээнд суугаад Хокийг нойрноосоо сэрэхийг хүлээв. -Гэхдээ шөнө дунд аль хэдийн өнгөрснийг та ойлгож байна уу? - гэж дарга бувтналаа.
  
  
  "Би чамайг гурваас өмнө унтдаггүй гэж бодсон."
  
  
  - Гурван цаг, гурван цаг?! Хараал ид, би зургаан цагт босох ёстой, Гуравдугаарт!
  
  
  Hawk уурлах үед би үргэлж No3 байсан; Би Ник эсвэл Картерыг илүү эелдэг зантай байхад нь болсон. Вашингтон, Энэтхэг хоёрын цагийн зөрүүг мартсаныг Их удирдагч өршөөхгүй нь ойлгомжтой.
  
  
  "За" гэж би уцаарлав. - Би чамайг нэг минутын дараа унтахыг зөвшөөрнө; Гэсэн хэдий ч та юу болсныг мэдэх сонирхолтой байх болно гэж би бодсон ...
  
  
  "Би яг юу болсныг мэдэж байна" гэж тэр тэсэлэв. -Би Энэтхэгийн хамгаалалтын албатай аль хэдийн ярьсан. Таны дуудлагын талаар надад мэдэгдсэн. Ник, ижил хуучин түүхээс эхэлье. Би буруу байсан гэдгээ хүлээн зөвшөөрч байна. Эхлээд Шива хэзээ ч байгаагүй.
  
  
  -Дахин буруу. Шива байдаг, тийм ч удаан биш гэж найдаж байна ...
  
  
  -Юу яриад байгаа юм бэ? гэж Хок хашгирав. -Чамайг дууслаа, гэртээ ниснэ гэж бодсон.
  
  
  "Магадгүй дараа долоо хоногт бүх зүйл сайхан болвол" гэж би зарлав. Би Хокод Мохан, Гурнек нартай анх тааралдсанаас эхлээд Анандыг хөнөөсөн, Улаан цайз дээр олзлогдсон болон түүнээс хойшхи үйл явдал хүртэлх бүх нарийн ширийн зүйлийг хэлсэн. Би түүнд Хайрцагны талаар мэддэг бүхнээ хэлэхэд тэр үнэхээр гайхширсан.
  
  
  Хариу ирэхээс өмнө шугамын нөгөө захаас хэдэн мянган бээрийн цаанаас огцом дуугарав. Хоукийн хоолой намуухан, намуухан байсан ч надад түүнийг маш их зовсон гэж хэлэх орчуулагч хэрэггүй байсан. - Одоо чи миний чамаас юу хүсч байгааг мэдэж байна, Ник...
  
  
  "Надад тодорхойгүй санаа байна" гэж би хэлэв. - Энэ бол хайрцаг, тийм үү?
  
  
  - Би илүү хүсч байна. Шаардлагатай бол Шива, Хажи хоёрыг хүсч байна. Би тэднийг хэсэг хэсгээр нь авахыг хүсэхгүй байна, би тодорхой байна уу, Ник?
  
  
  - Агуу их. Би таны шалгуурын дагуу нөхцөл байдлыг хэрэгжүүлэхээр аль хэдийн шийдсэн. Гэхдээ би героин нийлүүлэх талаар юу хийх ёстой вэ? Би үүнтэй тэмцсээр байх ёстой юу?
  
  
  - Эхлээд Шиватай харьц. Үгүй бол би Энэтхэгийн аюулгүй байдалтай холбогдоно. Мэдээжийн хэрэг хайрцаг нь илүү чухал юм.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг, хэлэх шаардлагагүй" гэж би бувтнав.
  
  
  - Та ганцаараа ажиллахыг хүсч байна уу, эсвэл би Энэтхэгчүүдийг хөндлөнгөөс оролцож, танд туслахыг хүсэхийг илүүд үзэх үү?
  
  
  "Одоохондоо биш" гэж би хариулав. "Хэрэв Шива Энэтхэгийн аюулгүй байдлын алба түүний төлөвлөгөөнд саад учруулна гэж сэжиглэж байгаа бол тэрээр Хятадад орогнохоор улс орноосоо зугтах болно, тэгвэл бид түүнийг дахин хэзээ ч олохгүй." Гэсэн хэдий ч, энэ мөчид тэр намайг шууд заналхийлж байна гэж би бодохгүй байна, тиймээс та Нью Дели дэх албаны хүмүүстэй утсаар ярихдаа энэ тухай битгий хэлээрэй гэж би танаас хүсч байна. -Ананд түүний хэлснээр албаны дээд шатанд нууц мэдээлэл хэрхэн "алдагдсан" талаар надад тодорхой хэлсэн гэж би нэмж хэлэв. -Надад далавчаа хайчлах завшаан олдохоос өмнө манай найз нисээд явчихмааргүй байна...
  
  
  "Түүний өдийг нь сугал" гэж Хок нэмж хэлэв.
  
  
  -Өө, бид түүнээс хайрцгийг нь авах нь ойлгомжтой.
  
  
  Дараа нь бид код, кодын нэрийг тохируулсан бөгөөд ингэснээр тэрээр Албанийн эрдэмтний гайхалтай бүтээл болох цахим дуу хоолойтой биш жинхэнэ Ник Картертай ярьж байгаа гэдэгт итгэлтэй байх болно. - Энэ бол чухал асуудал, Ник. Москва ч, Вашингтон ч Хятадыг тэдний хөндлөнгийн оролцоогүйгээр тивийг залгихад бэлтгэхийг харахгүй. Дайны ч бай, үгүй ч бай тэд өөрсдөө санаачлагыг гартаа авахаас өөр аргагүй болно. Тиймээс...
  
  
  "Энэ хангалттай" гэж би түүний яриаг таслан инээх гэж оролдсон ч чадсангүй. - Байгууллага дотроо холбоо барьдаг хүн бий. Тэгээд ч би ялагдлыг хүлээн зөвшөөрдөггүй.
  
  
  "Тийм ээ, бид мэднэ" гэж Хок санаа алдав. - Тийм учраас би чамайг яг одоо алдаж чадахгүй... бас Хайрцагаа алдаж чадахгүй.
  
  
  "Мөн Шива ч бас" гэж би нэмж хэлэв. -Энэтхэгийн Македонскийн Александрын хариуг мартаж болохгүй... эсвэл Гитлерт хэлэх үү?
  
  
  "Би хөгшин Адольфо тийм зальтай, бүр шийдэмгий байсан гэж бодохгүй байна, Ник." Амжилт хүсье; Удахгүй чамаас сонсохыг тэсэн ядан хүлээж байна.
  
  
  - Хурдлаарай, дарга аа. Би амлаж байна, тун удахгүй.
  
  
  Цагийн дараа би American Express оффисууд руу орохоос тэс өөр дүр төрхтэй зочид буудлын өрөөнөөсөө гарлаа. Би дээл, өмд, гутлаа хаяж, орон нутгийн ердийн хувцасаар солив: цагаан даавуун цамц, зуны өмд, савхин шаахай. Нэргүй хувцас. Би шүршүүрт орж, үсээ сайтар хусаад, эцэст нь нүүр, гар, хөлөндөө тослог будгийг үрэв.
  
  
  Үүний үр дүнд би зэс царайтай болсон бөгөөд энэ будалт намайг олны дунд нийлэх боломжийг олгосон. Шивагийн хүмүүс барууны хүн хайж байсан бөгөөд хэрэв тэд American Express-ийн гарцыг хамгаалж чадах ухаангүй байсан бол намайг хувцас, гадаад төрхөө солино гэж төсөөлөх ухаангүй байгаасай.
  
  
  Зочид буудлын үүдний өрөөний ширээний ажилтан Шинэ Делигээс ирсэн мэргэжил нэгтээсээ илүү ухаалаг хэдий ч эелдэг зантай байв. Уг нь намайг далдалсангүй сониуч зангаар хараад (би дөнгөж орж ирсэн хүнээс тэс өөр харагдаж байсан) миний хувцас солигдсон, арьсны өнгөний цочромтгой өөрчлөлтийн аль алиныг нь дурдаагүй.
  
  
  "Би цахилгаан илгээмээр байна" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  "Уучлаарай, гэхдээ бидэнд шаардлагатай тоног төхөөрөмж байхгүй" гэж Сахиб хариулав. Дараа нь тэр лангуун доороос Аграгийн байр зүйн газрын зургийг гаргаж, хотын дурсгалт газрууд, тэр дундаа мэдээж Таж Махалыг харуулсан өнгөт зурагтай байв. - Та Гвалиор зам дээрх телеграфын газар очих ёстой. Тэндээс цахилгаан илгээж болно” гэж улаан харандаагаар цаасан дээрх цэгийг зааж дуусгав.
  
  
  Би түүнд баярлалаа гэж хэлээд газрын зургийг эвхээд буудлын яг гадаа дугуйн такси барив. "Гвалиорын зам дээрх шуудангийн газар" гэж би жолоочид хэлэв. Миний аялга, яриа миний арьсны өнгөнд тохирохгүй нь лавтай. Жолооч над руу хальт харснаа зочид буудлын ажилтны адил сониуч зангаар харав.
  
  
  Гэхдээ би түүний сониуч байдлыг хангахын тулд юу ч хийгээгүй. Би Нью Дели дэх зочид буудлын менежер рүү цахилгаан илгээж, хэдэн өдөр ирэхгүй гэдгээ хэлэхийн тулд телеграфын албанд очихыг тэсэн ядан хүлээж байв. Эцэст нь би Энэтхэгийн аюулгүй байдлын алба руу утасдаж тэдний төлөөлөгч Ашок Анандтай юу болсныг мэдэгдэхээр шийдэв.
  
  
  Эцэст нь би Риватай долоон цагт уулзахаас өмнө олон ажил хийх шаардлагатай болсон. Таксины жолооч цагаа дэмий үрэлгүй шуудангийн зүг явлаа. Энэ хооронд би эргэн тойрноо болгоомжилсон нүдээр хардаг, ялангуяа мотоцикльтой хүн харах болгондоо.
  
  
  Миний мэдэж байгаагаар Шивагийн хүмүүс намайг хайж байсан тул би аль болох анзаарагдахгүй байх хэрэгтэй байсан. За, миний шинэ хувцас, нүүр будалт надад маш их тусалсан, гэхдээ би ямар ч шаардлагагүй эрсдэлд орохыг хүсээгүй.
  
  
  -“Сахиб” бол жүжигчин? - Жолооч Гвалиорын зам дахь шуудангийн газар дөхөж очоод асуухаар зориглов.
  
  
  "Хэн нэгэн намайг жүжигчин гэж боддог ..." гэж би хариулав.
  
  
  -Тэгвэл “сахиб” надад гарын үсгээ өгөх гэсэн юм болов уу... -Энэтхэг хүн үзэг цаас гаргаж ирэв; Би инээмсэглэн тэдний өгсөн цаасан дээр нэр сараачлаа. үргэлжилсэн. - Маш их баярлалаа, Сахиб! - гэж жолооч баяртайгаар инээмсэглэв.
  
  
  Тэр сараачиж тайлсны дараа би түүний хариу үйлдлийг хүлээсэнгүй. Эцсийн эцэст, Жеймс Бондыг тэтгэвэрт гараад хэдэн жил болж байгааг бүгд мэднэ.
  
  
  Шуудангийн төв хаалга хоосон байв; Би нэг их олны анхаарлыг татсангүй, Шивагийн гурван моторт гориллаг ч харалгүй дотогш орлоо.
  
  
  Би гялалзсан шинэ мөнгөн дэвсгэртээр төлсөн цахилгаан илгээсэн; Дараа нь тэд намайг орон нутгийн болон холын дуудлага хийх дараагийн өрөө рүү зааж өгсөн. Лангууны урд урт дараалал үүссэн байсан тул оператор надад утсаа Шинэ Дели рүү өгөхөд би утасны бүхээг рүү орох ээлж болоход дахиад хорин минут өнгөрөв.
  
  
  Буудлын дугаар толгойноос минь замхарсан ч Ашокын даргын утасны дугаарыг мартсангүй. Би модон сандал дээр суугаад шилэн хаалгыг хаалаа. Утас дуугарах үед би утсаа аваад Хоукийн Энэтхэгийн хамтран зүтгэгч Пуран Дасс гэх хүнтэй шууд утсаар холбогдов.
  
  
  Энэтхэгийн нууц алба миний зорилгын жинхэнэ зорилгыг мэдэхгүй байсан. Мэдээжийн хэрэг, бид олон сая долларын героины тухай ярьж байсан ч Хаджийн дууг дуурайгчийг хэн ч хэлсэнгүй.
  
  
  Би энэ тухай Анандын даргатай одоохондоо ч ярьсангүй. Гэхдээ би түүнд агенттай нь юу болсныг хэлсэн. Миний сэжиглэж байсанчлан тэд цогцсыг хараахан олоогүй байна. Би Дассад шаардлагатай бүх мэдээллийг, тэр дундаа Дели хотын Неру цэцэрлэгт хүрээлэнгийн ойролцоох гадаа байрлах кафены хаягийг өгсөн.
  
  
  Би Ашокийн үхлийн бүх нарийн ширийнийг хэлсний дараа Дасс "Чи Анандтай уулзах боломж байхгүй гэж хэлсэн" гэж надад хэлэв. - Тэгсэн хэрнээ та миний туслахтай ярьсан, өчигдөрхөн юм шиг байна...
  
  
  "Би чамд бүх зүйлийг тайлбарлахад хэтэрхий урт байх болно гэж айж байна" гэж би хариулав. - Би дарамтанд байсан, хэрэв та юу хэлэх гээд байгааг мэдвэл...
  
  
  "Үгүй ээ, би ойлгохгүй байна, ноён Картер" гэж Дасс хуурай хэлэв. "Миний төлөөлөгч нас барсан нь надад инээдтэй санагдахгүй байна." Би юу болоод байгааг ойлгохгүй байна; нэг өдөр чи Анандтай уулзаагүй гэж хэлчихээд маргааш нь ирээд алагдсан гэж хэлээрэй. Танай улсад ийм байж болох ч энд Энэтхэгт бид хүний амийг юу юунаас илүү эрхэмлэдэг.
  
  
  - Сонсооч, Дасс: Би чамайг надад лекц унших гэж дуудаагүй. Намайг дарамталж байна гэж хэлэхэд хэн нэгэн миний хэлснийг яг хэлэхийг тушаасан толгойны араар буу бариад байна гэсэн үг. Надад итгээрэй, танай төлөөлөгчийн үхэл намайг маш их зовоосон. Хэрэв энэ нь ямар нэгэн тайвшрал болж чадах юм бол алуурчин Ашока Кобрагийн нэрээр цаазлагчийн дүрд тоглох боломжгүй болно гэдгийг би танд мэдэгдье.
  
  
  -Ноён Картер, таныг одоо хаана байгааг асууж болох уу?
  
  
  - Би танд мэдээлэл өгөх боломжгүй: одоогоор ямар ч байсан.
  
  
  "Таны энэ улсад үйл ажиллагаа явуулах эрх чөлөө нь танай засгийн газарт үзүүлсэн эелдэг байдал гэж тооцогддогийг сануулах ёстой юу?"
  
  
  -Би хатагтай Гандигийн хамтын ажиллагааны талаар сайн мэднэ.
  
  
  "Тэгвэл ямар шалтгаанаар чамайг Энэтхэгт ирэхэд хүргэснийг надад хэлээрэй." Хэрэв би бүх зүйлд харанхуй хэвээр байвал би чамд хөдөлгөөний эрх чөлөөг өгч чадахгүй ...
  
  
  Ямар нэг зүйл буруу сонсогдов.
  
  
  Хоук, Ашок Ананд хоёрын надад хэлсэн нууц мэдээллийг би санав. Дасс найрсаг, хамтран ажиллахаас өөр юу ч биш, тэр хуурай, бараг түрэмгий ярьдаг байв. Кобрагийн алуурчин Ранжит, Гурнек нар Анандтай цэцэрлэгт хүрээлэнгийн нэгэн кафед уулзсаныг маань яаж мэдсэнийг би хэзээ ч олж чадаагүй. Тэр үед санамсаргүй мэт санагдаж байсан бол одоо би бараг л итгэлтэй байлаа...
  
  
  Дасс тэдэнд анхааруулаагүй л бол гэж би дүгнэлээ.
  
  
  Мэдээжийн хэрэг, тэр агентаас надтай хаана уулзах гэж байгааг асуухад хэцүү, ер бусын зүйл биш байх болно. Үүний дараа тэрээр хоёр шувууг нэг чулуугаар ална гэж найдаж Шиватай холбоо барьсан байж магадгүй юм.
  
  
  "За, ноён Картер" гэж Дасс тэвчээргүй хэлэв. "Ноён Хок, та надтай дарга шигээ харьцахаар шийдээд байна уу, эсвэл миний оффис тантай байх ёстой шигээ харьцахыг шаардаж байна уу?"
  
  
  -Үгүй ээ, би энэ тухай зүүдлэх ч үгүй, ноён Дасс. Та маш их шаардаж байгаа тул би Бомбейгээс залгаж байгаагаа мэдэгдье. -Би хэдэн жилийн өмнө байрлаж байсан зочид буудлаа дурдаад нэмж хэлэв: -Хэрвээ хүсвэл хүмүүсийнхээ нэгийг над руу явуулж болно. Би Кент, Кларк Кент, 747 тоотод бүртгэгдсэн.
  
  
  Хэрэв тэр америк хүн байсан бол бүгдийг ойлгох байсан. Гэхдээ тэр Энэтхэгт төрсөн болохоор би зочид буудалд хуурамч нэрээр орж ирсэнд сонин юм олж харсангүй. Магадгүй би түүнийг дутуу үнэлсэн байж магадгүй, тэр зүгээр л AX-ийн гуйсан тусламжид бухимдсан байх.
  
  
  Гэсэн хэдий ч тэр үед түүний үнэнч байдал, Шивагийн байгууллагатай холбоотой гэсэн миний хардлага үндэслэлтэй байсан бололтой. Шива эрх чөлөөтэй, хайрцгийг эзэмшдэг тул би эрсдэлд орж чадаагүй.
  
  
  "Ноён Дасс, би танай зарим хүмүүстэй ярилцахыг тэсэн ядан хүлээж байна" гэж би дүгнэлээ. -Ананд нас барсанд эмгэнэл илэрхийлмээр байна. Өнөө орой төлөөлөгчтэйгээ уулзана гэж найдаж байна.
  
  
  "Тэр арав орчим болно, ноён Картер" гэж Пуран Дасс хурдан хэлэв. -Тэр бол хамгийн хэцүү нөхцөл байдлыг тайлж сурсан хүн. Мөн надад бүрэн итгэлтэй байгаарай.
  
  
  -Би ч бас тэгж найдаж байна, ноён Дасс.
  
  
  Миний хоолойд орохоор заналхийлсэн ёжлолыг дарахад хэцүү байлаа. Гэвч албаны хүн юу ч анзаараагүй бололтой. Би утсаа таслаад босоод утасны бүхээгийн шилэн хаалга руу гараа сунгалаа.
  
  
  Гадаа хэн нэгэн миний замыг хаалаа. Тэгээд тэр танихгүй хүн биш байсан.
  
  
  
  
  10
  
  
  Сайн уу, баяртай гэж хэлэхээ мэдэхгүй байлаа.
  
  
  Хоёр дахь илэрхийлэл нь гүйдэг шилэн хаалганы цаана байгаа миний урд байгаа хүн Агра руу гүйж, намайг хөөж байхыг харсан гурван Сикхын нэг байсан тул хязгааргүй илүүд үзсэн.
  
  
  "Та гадаад төрхөө бүрэн өөрчилсөн байна, Сахиб Картер" гэж тэр хүн хэлээд өвдгөө хаалган дээр тавиад хэдхэн сантиметрээр хойш түлхэв. Нэг гартаа мохоо гар буу барьсан. Энэтхэгийн санаа зорилго нь бүрэн зөн совинтой байв.
  
  
  "Хүмүүс юу гэж хэлдгийг чи мэднэ шүү дээ" гэж би аргагүйн эрхэнд инээвхийлэв. - Ромд байхдаа Ромчууд шиг харагдаарай.
  
  
  Тэрээр тайлбар хийлээ. - Тэгээд Энэтхэгт байхдаа индианчуудын хийдэг зүйлийг хий, тийм үү?
  
  
  - Байгалийн. Би үргэлж сайн чөтгөр гэж тооцогддог байсан, бүх зүйлийг харгалзан үздэг. Гэхдээ "сахиб" чи намайг дагаад өгөөч гэж гуйхгүй гэж үү? Эсвэл та бидний яриаг илүү тэсрэлттэй тэмдэглэлээр дуусгахыг илүүд үзэх үү? "Буу шууд миний цээж рүү чиглүүлсэн."
  
  
  Энэтхэгийн Сикх тэнэг хүн биш байсан. Тэгээд ч тэр миний хөнгөмсөг, хөнгөмсөг хандлагад огтхон ч таашаагаагүй. Би ямар ч шалтгаангүйгээр инээдмийн жүжиг тоглоогүй; Би зүгээр л цаг хожихыг хүссэн. Тэр хаалгыг онгойлгоод намайг хамт яваарай гэж дохив.
  
  
  - Намайг яаж олсоноо хэлээч?
  
  
  -“Сахиб” Картер чи үргэлж ийм ёжтой байдаг уу?
  
  
  "Тэд миний хөлийн хуруун дээр гишгэх гэж оролдоход л, мем-сахиб" гэж би эмэгтэй хүнд хандаж байгаа юм шиг түүн рүү залгав.
  
  
  Доромжлолын хариуд Сикх миний нуруу руу 45 калибрын гар буу шидэж, надтай үргэлжлүүлэн ярилцаж байгаа дүр үзүүлэн шуудангийн үүдний танхимаар гудамжинд гарах эргэдэг хаалга руу хөтлөв. "Зочид буудлын ажилчид рупид дуртай" гэж тэр инээгээд эцэст нь миний асуултад хариулав. -Агра хотод зочид буудал цөөхөн байдаг. Зүгээр л "сахиб" Картерын зургийг үзүүлтэл зочид буудлын ажилтан: "Тийм ээ, энэ залуу, тэр дөнгөж арван минутын өмнө шуудан руу явсан ..." гэж хэлэв. "Сахиб" Картер өөрийгөө маш ухаантай, Шива руу инээж байна гэж бодож байна! Харин одоо "Сахиб" Картер Кобрагийн хүмүүс биш харин өөрийгөө тэнэг гэдгээ ойлгож байна.
  
  
  Энэтхэгийн хоолойд хий дэмий хоосон, ялалтын шинж мэдрэгдэж байв. Гэхдээ би түүний бахархал гэхээсээ илүү арьсандаа санаа тавьдаг байсан. Шилэн хаалганы цаана түүний хоёр нөхөр мотоцикль дээр сууж, шуудангийн хаалга руу нүдээ ширтэж байхыг харлаа.
  
  
  "Чи гэм зэмгүй эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдэд хор хөнөөл учруулахыг хүсэхгүй байна, тийм үү?" - Би хамтрагчаасаа асуухад тэр миний нуруунд буу тулгаж, хаалга онгойлгохыг тушаав. - Хичнээн их цус дэмий урсгасныг бодоорой, Сахиб!
  
  
  "Энэ чиний цус байх болно, Сахиб," хэн нэгнийх биш.
  
  
  "Тийм бол хамгаалалтгүй ядуу хүнийг өрөвдөөрэй" гэж би бувтнаад гараа сунган онгорхой алгаа хаалган дээр дарав. Яг миний урд талд тарган, илүүдэл жинтэй эмэгтэй шатаар шаналан догдлон алгуурхан өгсөж байв. Би хаалгыг дарж, хэдхэн сантиметрээр онгойлгосон тул гантиг шатан дээр урт торгон "сари" дуугарах чимээ сонсогдов. Шатны орой дээр гарахдаа эмэгтэйн хамартаа зүүсэн үнэт чулуун дээр нар богино хугацаанд тусав.
  
  
  Тэр толгойгоо өргөсөнгүй хаалгаа онгойлгож эхлэв.
  
  
  "Гуйя" гэж би чангаар хэлээд хажуу тийш тонгойв. Сикх хүн эмэгтэй хүнд тийм ч ойрхон гохыг татахгүй гэдэгт би итгэлтэй байсан. Тэр инээмсэглэн үл ялиг толгой дохин, хоёр гараараа боодолтойгоо зууран, бараан цаасаар ороож, хүчтэй олсоор хүлэв.
  
  
  "Хэврэг биш байх гэж найдаж байна" гэж би бувтнаад түүний гараас боодлыг авлаа.
  
  
  Гайхсандаа эмэгтэйн ам бага зэрэг нээгдэв. Шива намайг амьд эсвэл үхсэн Вилла руу буцааж өгөхийг хүмүүстээ тушаасан эсэхийг би мэдэхгүй; гэхдээ би энэ талаар өөртөө мэдэгдэхгүй байсан. Би боодлыг Энэтхэг рүү шидэв; гох дээрх хуруу дарж, сум агаарт исгэрэв.
  
  
  Уг буудлага хүн бүрийн анхаарлыг татсан. Бүдүүн эмэгтэй огцом хашгирч, буудсан этгээд сандран хаалга руу гүйв. Энэтхэгчүүдийг зугтахыг оролдох үед шуудангийн хүмүүс орилолдож, тал тал тийш гүйж эхлэв. Би түүнийг тийм амархан гулсаасай гэж хүсээгүй.
  
  
  Би зүүн хөлөө шидээд тэр хүний өвдөг рүү хүчтэй цохилт хийв. Тэр гуйвж, өөрийн эрхгүй дахин гохоо татав. Шилэн хаалганы дээд хэсэг хагарчээ. Бууны дуу, хагарсан шил зэрэг нь өөрсдийгөө шуудангийн газарт түгжигдсэн гэж үзсэн хүмүүсийн уй гашуу хашгирахыг дарж орхив.
  
  
  Том шилний хэлтэрхийнүүд шалан дээр, гантиг шатан дээр тархсан байв. Би бүх жингээрээ өөрийгөө шидэж, хөлөө маш хурдан хөдөлгөж, нэг шулуун урагшилж, тэнцвэрээ хадгалахын тулд зүүн хөлөө бага зэрэг нугалав. Тэгээд тэр Энэтхэгийн өвдөг рүү эхний цохилтын хүчнээс гурав дахин их хүчээр цохив.
  
  
  Түүний хөл гэнэт тэвэрсэн; тэр хаалганы хүрээтэй зууралдах гэж оролдсон; Би яг ард байсан. Тэр хөл дээрээ босох гэж оролдохдоо эргэж харсангүй. Би гараа буцааж татсан тул нударгаараа доод хавирга дээр тогтсон; дараа нь би түүний ясыг хугалах аймшигт цохилт өгсөн.
  
  
  Тэр хүн урагш гулгахаасаа өмнө аймшигтай уйлахаас өөр аргагүй болсон. Одоо би түүний мөрөн дээр гараа барьж, чадах чинээгээрээ дарав. Гадаа өөр хоёр хүн мотоциклоосоо үсэрчээ. Зэвсэг нь хаалга руу уралдан наранд аймшигт гэрэл тусав.
  
  
  Гурвууланг нь хамт устгаснаас нэг нэгээр нь алах нь надад илүү тохиромжтой байсан. Анхны индиан миний гараас мултрахыг хичээн гиншинэ. Гялалзсан шилний хэлтэрхий рүү түүний толгой, мөрийг доош нь түлхэх гэж зүтгэхэд булчин минь чангарч байлаа.
  
  
  Тэр аймшигт ёолон босч, эхний шилний хэлтэрхий махыг нь цоолоход цоолсон хашгирах дуугаар төгсөв. Би түүнийг үргэлжлүүлэн түлхсээр, шил нь түүний булбарай хүзүүнд орохоос өмнө арьсыг нь цоолохыг харлаа.
  
  
  Өөр нэг буун дуу эгдүүцсэн хашгирах дууг дарж, сум толгойг минь тусах шахсан. Би нэг гараараа индианыг барьж, нөгөө гараараа бууг нь булааж авахыг оролдов. Шилний хэлтэрхий булчинлаг хүзүүг нь аажмаар яс хүртэл цоолоход одоо түүнд хүч үлдсэнгүй.
  
  
  Шил нь түүний гүрээний судсанд хүрэхэд яг л цэцэрлэгийн хоолойг огтолж байгаа мэт болсон. Цус урсаж нүүр болон цамцны урд хэсэг рүү урсав. Би түүнийг том шилний хэлтэрхийнүүд дээр дэрлэн газар шидэхэд тэр хүн орилсон бөгөөд энэ нь эргэлзсэн чимээ болон хувирав. Хуруунууд нь мултарч, мохоо хамартай гар буу шалан дээр унав. Индиан толгойгоо өргөх гэж оролдсон ч хүзүүнд нь гүн шарх үүссэн тул цус нь хэт их урсаж байв.
  
  
  Тэгтэл бие нь чичирч, хэн нэгнийг маажмаар юм шиг гар нь агаарт даллаж... толгойгүй тахианы цус урсах сүүлчийн бүжиг.
  
  
  Надад захирагдах өөр хоёр хүн байсан. Тэд эмгэнэлт явдлын гэм зэмгүй үзэгчдийн төлөө тийм ч их санаа зовсонгүй, над руу дахин буудаж эхлэв.
  
  
  Аймшигт шаналал дунд шалан дээр эргэлдэж байсан эрийг сум оносон байна. Хэрвээ түүний гүрээний судсанд цохиулсан шил түүнийг үхүүлээгүй бол сум үүргээ гүйцэтгэсэн байна. Тэр хүн мэдрэл, булчин нь таталттай чичирч унав.
  
  
  Би амьгүй дүрийн ард зогсоод буугаа олтлоо шалан дээр хөлөөрөө тэмтэрч байлаа. Би зэвсгээ өргөж, нөгөө хоёр Сикх рүү хариу гал нээв. Хэн нэгэн сэрүүлэг асаалаа. Цагдаа ирэхэд би энд байхыг хүсээгүй, учир нь баривчлагдсан нь намайг Риватай уулзахад саад болно.
  
  
  Ингээд буудсан хоёр залуу руу буудахын оронд шуудангийн үүдэнд тавьсан мотоциклийн урд дугуйг онилсон. Сум түүний дотор цөцгийн тос шиг наалдав. Зугтаж буй агаар исгэрч хоёр хүний нэг нь юу болж байгааг харахаар эргэж харав.
  
  
  Би гохоо дахин дарахад сум агаарт исгэрэх сонсогдов. Би Энэтхэгийн нурууг онилсон ч сум нурууг нь цоолохын оронд гуяных нь араар тусав. Шарх нь үхэлд хүргэхгүй байсан ч тэр хүн алхаж чадахаа больжээ. Үнэндээ би өөр гарц хайж эргэн тойрноо хартал тэр цаас шиг доголон явлаа.
  
  
  Би Кобрагийн гурван алуурчны сүүлчийнх нь араас хөөгдөнө гэж бодоогүй. Тэр найзынхаа биеийг тонгойлгож, би түүнийг дуусгахын тулд гохыг дарахад би сүүлчийн сумаа хийснээ мэдсэн. Би түүнийг там руу яв гэж хэлэхээс өмнө Нирадаас авсан Астра сумаа авч амжаагүй л байна.
  
  
  Би гараа арын халаасандаа хийлээ. Би "Астра"-г аваад шалыг нь буулгаад оронд нь 45 калибрын гар буу тавьсан нь "Астра"-аас хамаагүй хөнгөн гар буу байлаа. Тэр битгий хэл хоёр буу ч авч явахыг хүсээгүй. Нэг нь хангалттай байсан, ялангуяа миний цохилт, өшиглөлт Вильгельмина Лугерээс илүү найдвартай хамгаалалтын хэлбэр болохыг би бардам мэдсэнээс хойш.
  
  
  Би эргэж хартал Сикхүүдийн нэг шархадсан нөхдөө дугуй нь бүрэн бүтэн мотоцикль дээр суулгахад тусалж байхыг харав. Би үүдний танхим, шуудангийн лангууны ард гүйхэд шаахайн минь чанга дуугарав.
  
  
  Тэнд шуудангаар дүүрэн уут овоолжээ. Би уутны завсраар гулсаж, айсандаа хөлдөж, гайхсан шууданчдын хамрын доогуур галзуу хүн шиг гүйв. Шуудангийн ажилчид ховсдоод байгаа бололтой. Тэд амаа ангайж, хөдөлсөнгүй, зүгээр л намайг нүдээрээ дагаж байв.
  
  
  Арын өрөө нь ачааны зогсоол дээр нээгдэв. Сэрүүлгийн хонх дуугарсаар, алсад цагдаагийн дуут дохионы танил орилох чимээ сонсогдов. Миний амьд үлдээсэн хоёр индиан зугтаж чадсан болов уу гэж бодлоо. Хэрэв тэд амжилтанд хүрвэл Энэтхэгт үлдсэн цагт намайг агнах болно гэдэгт би итгэлтэй байсан. Гэхдээ би тэднийг, эсвэл Риваг... эсвэл AH-ийг анзаарахгүй байхыг хүсээгүй. Хок миний номлолын ач холбогдлыг шууд ойлгосон тул Шиваг ашиглахаас өмнө би Хайрцаг авах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Миний хамгийн их санаа зовсон зүйл, мөн хоёр фургоны хооронд уралдахаар ачааны зогсоолоос үсрэн бууж байхдаа Шива түүний төлөвлөгөөг тасалдуулах завшаан тохиолдоход энд үлдэх болов уу гэсэн бодол надад төрж байв. Хэрвээ түүний хүмүүс Вилла руу буцаж ирээд нэг нь хөлөндөө сумтай, нөгөө нь нас барсан гэж мэдээлсэн бол би Энэтхэгийн цагдаад мэдэгдээгүй бол Шива ачаагаа цуглуулаад алга болох байсан. Тэрбээр эх орноосоо гарахад бэлэн байх алхмуудыг аль хэдийн хийсэн байж магадгүй юм.
  
  
  Мэдээж Рива түүнийг барьж чадахгүй л бол. Шивагийн төлөвлөгөөнд би шууд аюул занал учруулахгүй гэж түүнд итгүүлэх өөр нэг зүйл байсан бөгөөд энэ нь Пуран Дассыг Кобрагийн хуйвалдааны хамсаатан байсан гэдэгт эргэлзэхэд үндэслэсэн юм. Хэрэв Дасс намайг утсаар ярьсны дараа Шиватай ярьсан бол (энэ нь офицерын үнэнч байдлын талаарх миний хардлага зөвхөн зөн совиндоо биш бодит баримт дээр үндэслэсэн гэсэн үг юм) Шива намайг Бомбейд байна гэж хэлэхэд худлаа ярьж байгаагаа ойлгох байсан. Дассыг сэжиглэж байна. Дараа нь тэр Кобрагийн хуйвалдаанд Дассыг оролцсон гэдэгт итгэлтэй байгаа болохоор Энэтхэгийн цагдаагийн аль нэг хэлтэс... эсвэл ямар нэгэн нууц албаны салбартай холбогдохоос болгоомжилно гэж тэр төсөөлөх болно.
  
  
  Энэ бол зүгээр л таамаг байсан, гэхдээ би Энэтхэгийн цагдаа нар миний даалгаварт хөндлөнгөөс оролцох эрсдэлтэй байж чадахгүй бөгөөд Шиваг хайрцагтай нь Хятад руу нисэхийг зөвшөөрч чадаагүй. Би мэдээлэл авч, эрхэм зорилгоо товчхон тайлбарлаж, авга ахынхаа утгагүй, аймшигтай төлөвлөгөөг илчлэх цорын ганц хүн бол Рива байв. Охин надад тусална гэж амласан. Энэ нь Самаричуудын дохио зангаа байхаа больсон, харин эрүүл саруул ухааны асуудал юм. Би Шиваг залхааж амжаагүй байхад авга ахыгаа зугтахыг зөвшөөрвөл аавынх нь хувьд үхэх нь гарцаагүй.
  
  
  Шива аавтайгаа утсаар л ярихыг зөвшөөрсөн тул аавыгаа хаана олзлон авч явааг тэр ч мэдэхгүй байв. Би үүнийг олж мэдэх ёстой байсан ч, хэрэв Шива намайг номлолыг дуусгах боломж олдохоос өмнө эх орноосоо алга болсон бол бид хоёрын хувьд хоригдлыг суллах найдвар байхгүй байсан. Азаар Энэтхэгийн цагдаа намайг хаахаас өмнө шуудангийн газраас холдож чадсан.
  
  
  Шуудангийн нөгөө талд байрлах дэлгүүрүүдээр дүүрсэн гудамжинд өөрийгөө олж харахад дуут дохио дуугарсаар байв. Би эргэж харан зогссонгүй, цааш алхсаар өч төчнөөн нүгэл нуугдаж байгаа юм шиг бараа, эд зүйлс будлиантай байсан жижиг дэлгүүр рүү гулсан орлоо.
  
  
  Эзэмшигч нь бөгтөр мөртэй ахимаг залуу боловч худалдан авагчийг шууд таньж мэдэх ухаалаг залуу намайг дэлгүүрт ормогц урагш алхав. Тэр хүн англиар бүдүүн англи аялгаар ярьдаг байсан бөгөөд би түүний бүтээгдэхүүнээс юу хэрэгтэйг тайлбарлахад тэр миний яриаг тасалдуулахгүй, америк аялгатай холбоотой асуулт асуухгүй байх хангалттай ухаалаг байсан.
  
  
  Миний аялга ба Энэтхэгийн хувцаслалт хоёрын хооронд зөрүүтэй байсан ч энэ нь надад сонин зүйл байхгүй мэт сэтгэгдэл төрүүлсэн. Тэр надад Сикхээс авсан .45 маркийн гар бууны сумыг нийлүүлж чадаагүй ч надад том одос гар буу санал болгов. Би углааш худалдаж авахдаа мэдсэн шиг арьс нь Энэтхэгт тийм ч амар байгаагүй. Гэхдээ одос үхрийн ташуур нь хөвөнтэй "хүрэм" шиг сайн байсан. Миний өмссөн цамц цусанд будагдсан байсан ч дэлгүүрийн эзэн тийм ч их сонирхоогүй бололтой. Рупи үргэлж рупи хэвээр байх бөгөөд энэ нь чухал юм.
  
  
  Би дэлгүүрт хувцасаа сольсон. Цустай "хүрэм"-ийг эзэнд нь өгөхөд тэр эргүүлээд дэлгүүрийн арын модон лангуун доогуур шидчихэв. - Та өөр зүйл хүсч байна уу, Сахиб? гэж би халаасандаа хадгалсан овоолон дээрээс хэдэн дэвсгэрт гаргаж ирэхэд нүд нь гялалзаж асуув.
  
  
  - Та шүүртэй юу?
  
  
  - Шүүр? - гэж тэр ойлгосонгүй давтан хэлэв.
  
  
  "Энэ шүүр байна" гэж би тайлбарлаад дохио зангаагаар хоёр гараараа шүүрэв.
  
  
  - Өө, би ойлгож байна! - гэж тэр гялалзаж хариулав. Тэр эргэн тойрноо харан миний түүнээс юу гуйж байгааг хайлаа.
  
  
  Дэлгүүрээ шүүрддэг байсан шүүр нь байсан байх, гэхдээ тэр шүүрээ надад мэдээж зөв үнээр өгөхийг тэсэн ядан хүлээж байлаа. Үнэ нь Аграгийн үнийн хувьд нэлээд өндөр байх нь дамжиггүй, гэхдээ тэр үед надад инээдтэй бага санагдсан. Тэр хүн шүүрийг хар цаасаар боохыг хүссэн ч би үүнийг байгаагаар нь авна гэж инээмсэглэн тайлбарлав.
  
  
  Тэр бага зэрэг эргэлзсэн харагдсан тул хөмсгөө зангидан, нүдээ доошлуулж, бараг л урам хугарч, би түүнийг ямар нэгэн зүйл худалдаж авсны дараа ердийн зан үйл хийх боломжийг нь хасч байна гэж гомдсон. Гэж тэр асуув. - Энэ хангалттай юу, Сахиб?
  
  
  -Тийм ээ, энэ нөхцөлд шүүр, одос үхрийн гогцоо хангалттай гэж бодож байна. Чамд сум байхгүй биз дээ?
  
  
  Тэр хүн хэд хэдэн удаа толгой сэгсэрлээ. Би өөр нэг гялалзсан мөнгөн дэвсгэрт гаргаж ирээд алган дээр нь дарав. -Чи намайг хэзээ ч харж байгаагүй, ойлгож байна уу?
  
  
  "Би хэнийг ч харж байгаагүй" гэж дэлгүүрийн эзэн хэсэг эргэлзэлгүйгээр мөнгөө халаасандаа хийв.
  
  
  Дахиад нэг тооцоо гаргаж ирээд дахин хагалгаа хийлээ. - Та надад сумыг хаанаас олж болохыг хэлж чадах уу? Найз маань намайг хотоос гадуур ан хийхээр урьсан...
  
  
  -Үнэнийг хэлэхэд, "сахиб" чамд хэрэгтэй сумаа хаанаас олохыг мэдэхгүй байна. Бид Агра хотод амар амгалан хүмүүс юм. Зөвхөн эрх баригчид зэвсэг эзэмшдэг.
  
  
  "Чи надад хэрэгтэй зүйлээ олж болох ямар ч дэлгүүрийг санахгүй байна уу?" - Би зөрүүдлээд ярьж байгаад мөнгөө өглөө.
  
  
  Тэр хэлсэн. - Тэр дансаа халаасандаа хийгээд дэлгүүрийн хамгийн зах руу алхав. Би түүнийг бараан цаасан дээр ямар нэгэн зүйл сараачиж байхыг харлаа. Тэр надад нэг цаас өгөхөд би дээр нь бичсэн нэр хаягийг харлаа. "Энэ бол миний хийж чадах хамгийн сайн зүйл" гэж Сахиб уучлалт гуйв. “Хэрэв Башамд хэрэгтэй зүйл байхгүй бол Аграгаас чамд сум олдохгүй гэж би бодож байна. Даруухан хот... бид жуулчдад л юм зардаг. Та ойлгож байгаа биз дээ?
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би түүнд итгүүлсэн.
  
  
  Тэгээд л гадаа гарлаа шүүр, савхин ташуур, .45-ын гар буу, харваад байвал хэрэг болох байсан. Гэхдээ энэ үед би гомдоллож чадахгүй нь лавтай. Ямар ч байсан би амьд байсан. Миний туулж өнгөрүүлсэн бүх зүйлийг бодоход сэтгэл хангалуун байна.
  
  
  
  
  арван нэгэн
  
  
  Энэ бол миний ховорхон харж байсан анхдагч, хяналтгүй биеийн хүчний гайхалтай үзүүлбэр байлаа. Тэр хүн гайхалтай хурдтай, маш их авхаалжтай хөдөлж байсан тул би хэвлийн булчингаа татсан агшилтыг мэдэрч, сандал дээрээ өөрийн эрхгүй налан суув. Тэр агаарт үсэрч, бар шиг доош унасан бөгөөд түүний үхлийн эр зоригийн салшгүй хэсэг болсон муурны ач ивээл нь байв.
  
  
  Мөн бар шиг, сарвуу шиг хурц хумсаар зэвсэглэсэн сарвуу шиг хуруутай байв. Дараагийн секундэд тэр үхлийн зэвсгээ ашиглан нөгөө хүний нүүрийг маажин маханд нь сийлсэн мэт том цуст шарх үлдээжээ.
  
  
  Гүн зүслэгээс яс руу цус урсаж, час улаан горхи урсаж эхлэв. Тэр хүн царай зүсгүй, царай зүс нь танигдахын аргагүй, мах нь сэгсэрсэн арьс шиг унжсан бололтой. Гайхаж, ухрах гэж оролдсон боловч дахин дайрчээ.
  
  
  Өрсөлдөгчийнхөө нүүрийг цуст нухаш болгон хувиргасандаа сэтгэл ханасангүй Бар түүн рүү шумбав. Би сэлэм шиг хурц, хурц, иртэй шүдийг харсан. Би зэвүүцэн чичирч байсан ч хүний амь насыг үл хайхрах тэр харгислал, энэ үзэгдлээс нүдээ салгаж чадсангүй.
  
  
  Би сонирхон харсаар л байлаа. Сарвуутай дүрс гараа өргөөд алганы ирмэгээр цохив: Энэ бол миний харж байсан хамгийн төгс хүү-нал чи-ки цохилт байлаа.
  
  
  Зарим "сахилгаанууд", ялангуяа каратэ болон "кунг-фу"-г шударга бус шалтгаанаас илүүтэйгээр хор хөнөөл учруулахын тулд хэрэглэж байгаа үед юу тохиолдохыг үл тоомсорлож болохгүй гэдгийг сануулъя. Би хэзээ ч хүчирхийллийн төлөө ийм шийтгэл, хүчирхийлэлд итгэж байгаагүй. Би гунигтай толгой сэгсрэн бугуйн цагныхаа гэрэлтэх дугаар руу харлаа.
  
  
  Би тэр өдрийн өглөө эрт Японы брэндийн цаг худалдаж авсан. Таван цаг болоогүй байсан. Надад хоёр цаг үлдсэн тул би Хонконг маягийн драм болох кинонд анхаарлаа хандууллаа.
  
  
  Алдарт Таж Махал руу хараахан очиж амжаагүйг сануулахын тулд Хойд кино театр нь Таж зам дээр байрладаг байсан. Гэхдээ ийм олны танил, хөл хөдөлгөөн ихтэй газар нүүрээ харуулж зүрхэлсэнгүй. Би зүгээр л нэг өдрийг зугаатай өнгөрөөх гэж кино театрт суугаагүй нь лавтай. Кобрагийн залуус хотыг тэнүүчилж, миний амьдралыг дуусгахын тулд намайг хайж олохыг хичээж байгаа гэдэгт итгэлтэй байсан тул аль болох удаан үл мэдэгдэхийн тулд кино театрыг сонгосон.
  
  
  Шивагийн харшид буцаж ирээд түүнтэй нүүр тулах хүсэл надад төрж байсан ч мангас хэдэн бие хамгаалагчтай байсныг мэдэхгүй, тэр хэвээрээ байгаа эсэхийг ч мэдэхгүй байв. Риватай уулзах уулзалтыг Аграгаас хорин километрийн зайд орших хотод долоон цагт хийхээр товлосон байна.
  
  
  Бидний уулзах газар бол гантиг чулуу, элсэн чулуугаар бүрхэгдсэн хаягдсан Фатехпур Сикри хот байв. Би цаг худалдаж авсан дэлгүүрээсээ авсан гарын авлагын тусламжтайгаар тухайн газрын байр зүйн газрын зургийг оюун ухаандаа буулгаж чадсан. Энд олон ордон байсан бөгөөд зарим нь том шат, өргөн уудам хашаа руу харсан тагттай байв. Удаан орхигдсон барилгын цогцолбор нь бид хоёрын хувьд төгс нуугдаж, Кобрагийн өндөр бэлтгэгдсэн агентуудад илрүүлэхгүйгээр чимээгүйхэн ярилцах боломжтой газар болсон юм.
  
  
  Намайг очиход орой болсон бөгөөд энэ нь бас миний талд байсан. Харанхуй намайг Шивагийн моторжуулсан бригадын нүднээс хамгаалах болно. Гэсэн хэдий ч миний цорын ганц асуудал бол гар бууны сум олж авах боломжгүй байсан.
  
  
  Би дэлгүүрийн эзний зөвлөгөөг дагаж, Башам хэмээх энэтхэг хүнтэй уулзахаар явлаа. Тэр захын хажууд төмөр барааны дэлгүүртэй, алхаас авахуулаад опиум хүртэл олддог жижиг дэлгүүр байсан. Гэхдээ түүний төрөлд гар бууны сум ороогүй болно. Энэ нь мөнгөний тухай биш, хүртээмжтэй байдлын тухай байсан.
  
  
  "Надад ядаж нэг өдөр хэрэгтэй байна, Сахиб" гэж дэлгүүрийн эзэн юу хайж байгаагаа тайлбарлахаар хажуу тийш нь авч явахад хэлэв.
  
  
  "Хорин дөрвөн цаг хэтэрхий урт байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр гараа өргөж, алгаа дээш өргөв. Нэгэн цагт шуудангийн газарт цус алдаж нас барсан Кобра эрийн эзэмшиж байсан 45 калибрын гар буу хоосон мэт хоосон байв. Би нэг боодолтой цаас гаргаж ирэхэд Башам уруулаа долоож, хамрынх нь өмнө даллаж байсан мөнгөө нүд нь огт салгасангүй.
  
  
  "Би чамд үйлчлэхдээ баяртай байх болно, Сахиб ... гэхдээ миний гар хүлэгдэж байна." Таны надаас асууж буй хайрцагнууд Энэтхэгт тийм ч амар олдохгүй байна. Тэднийг олоход надад ядаж нэг өдөр хэрэгтэй...
  
  
  - Энэ бол үнэхээр ичмээр юм ... бид хоёрын хувьд. Тэвчээр!
  
  
  "Гэхдээ би чамд өөр зүйл үзүүлж болох юм" гэж дэлгүүрийн худалдагч хэлээд дэлгүүрийн арын хэсэгт алга болсон ч хэдхэн минутын дараа гартаа үнэт эдлэл эсвэл бурханд өргөл өргөсөн гялалзсан стилеттотой гарч ирэв. Хэрэв мөлхөгчдийн бурхад Нага нар энэ үзэгдлийг ажигласан бол тэд сэтгэл хангалуун бус байх байсан гэдэгт би итгэлтэй байна. Шивагийн хүмүүс намайг зэвсгээ хурааж амжсан байхад өмсөж байсан хувцастай минь бараг ижилхэн уг стилетто маш хөнгөн бүрээстэй миний шуунд бэхлэгдсэн байв.
  
  
  Тэгээд надад хутга, шүүр (тус бүр нь нэг фут орчим хоёр ижил саваа болж хувирсан), одос үхрийн ташуур байсан. Гар бууг солих ёстой бүх зүйл. Би бүрэн зэвсэггүй байсан, зүгээр, гэхдээ би бас алхдаг зэвсэг биш байсан.
  
  
  Гэсэн хэдий ч хэрэв бүх зүйл төлөвлөгөөний дагуу болсон бол би буу хэрэглэх шаардлагагүй байсан байж магадгүй юм. Шиватай өмнөхөөсөө хамаагүй илүү хувийн зарчмаар тулалдахад бэлэн болтол би Кобра эрчүүдтэй болзох бодолгүй байсан.
  
  
  Тиймээс Рееватай хийсэн уулзалт саадгүй болох нь чухал байв. Би охинд аавыгаа олж суллана гэж амласан. Хариуд нь тэрээр чадах бүхнээ авахыг хичээхээс ч илүү бэлэн байгаагаа харуулсан. Харилцан цөхрөлийн нэг хэлбэрээс үүссэн гэрээ. Ривад надад хэрэгтэй байсан, надад тэр их биш юмаа гэхэд яг адилхан хэрэгтэй байсан.
  
  
  Тиймээс би суудалдаа суугаад киногоо үргэлжлүүлэн үзэн, хөнгөн цагаан гацуур мод шиг тод, гоёмсог өнгө, синхрончгүй дуу хоолойг сонсов. Нэг нь хинди, нөгөө нь бенгал хэл дээрх тайлбар нь англи хэл дээрх яриа хэлцлийг маш бага утгаар ойлгосон байх. Гэхдээ гол дүрийн хэмнэл, кун-фугийн урлагийн гайхалтай ур чадвар миний сэтгэлийг их татсан.
  
  
  Кино дөрвөн цаг хагаст дуусав. Нэвтрүүлэг киног үргэлжлүүлнэ гэж зарласан тул би суудлаасаа босоод нэг гарц руу алхаж, ярилцаж, сэтгэгдлээ илэрхийлсэн олон түмэнтэй холилдон алхлаа. Нэгэнт гудамжинд гарангуут намайг орхигдсон Фатехпур Сикри хот руу хүргэж өгөх таксиг олох хүртлээ үл анзаарагдам байх нь надад амар байлаа.
  
  
  Сайхан сахлаа хуссан, гогцоогүй жолооч азаар (тэр үед би Сикхүүдийг хаа сайгүй харж байсан) надаас хагас цаг явахад тавин рупи гуйв. Хар зах дээр нэг доллар арван хоёр рупи байсан. Боломжийн үнэ; Тиймээс би түүнд урьдчилж мөнгөө өгөөд хуучин Citroen-ийн арын суудалд суув.
  
  
  Бидний ард нэг ч мотоцикль үлдээгүй, нэг ч такси биднийг гүйцэх гэж оролдсонгүй. Нарийвчлах юм бол Фатехпур Сикригийн аялал ямар ч саадгүй байсан. Энэ бол Шивагийн харшаас зугтсан миний явсан зам байсан юм. Байшинг гудамжнаас тусгаарласан эгнүүлэн тавьсан хашлагыг өнгөрөөхөд би суудал дээрээ сунилаа. Хэн ч харагдахгүй, нягтруулсан шороон ханатай харш хоосон, эзэнгүй мэт харагдана.
  
  
  Шива, Хажи, тэр байтугай Рива нар Хятадын хилийг чиглэн явж байна гэж бодоход би мэдээж үүнд баярласангүй. За тэгээд цаг хугацаа харуулна гэж дүгнэлээ.
  
  
  Би ахин цаг руугаа хараад тайвшрах гэж оролдов. Цаг хугацаа зөндөө байсан ч хаягдсан хот руу ойртох тусам улам сандарч, түгшүүртэй болсон. Би завшааныг ашиглан шүүр, одос үхрийн ташуур авч эхэлсэн ажлаа дуусгалаа.
  
  
  Башам надад гар өрөм зээлүүлэхэд эелдэг байсан. Би шүүрний бариулд хоёр цооног өрөмдөж, саваа хоёрын үзүүрт нэг нүх гаргав. Одоо би одос үхрийн ташуурыг эхлээд нэг нүх рүү, дараа нь нөгөө нүх рүү нь уяж, хажуу талаас нь утсаар сайтар бэхлэв. Ингээд хоёр савааны хооронд сунгасан савхин гүүр шиг зүйл олж авлаа. Би зангилааг шалгасан; Савааны модны нүх нь жижиг, арьс гуужих аюул байгаагүй.
  
  
  Төхөөрөмжийг угсарч дуусаад би алсаас сүрлэг Жами сүмийн минаретуудыг харав. Гэвч сүмийн урд талд боссон аварга ханатай харьцуулахад асар том барилга нь жижиг мэт санагдсан. Домогт Фатехпур Сикри хотыг үүсгэн байгуулсан Могалын эзэн хаан Акбарын ялалтыг хүндэтгэн уг хэрмүүдийг барьсан байна. Хана нь эргэн тойрныхоо хөдөө нутгийг харж, орхигдсон хотын бэлд тосгоныг үүсгэсэн хэсэг муу овоохой байв.
  
  
  -“Сахиб” хүмүүс түүнийг энд хүлээж байгаасай гэж хүсч байна? - гэж таксины жолооч санал болгож, хүнгүй, чимээгүй хотын дэргэдэх эзгүй машины зогсоолын үүдэнд зогсохоор хурдаа хасав. "Би чамд сайн үнэ өгье: чамайг Агра руу буцааж аваачих гучин рупи."
  
  
  "Уучлаарай, гэхдээ надад өөр үүрэг бий" гэж би тайлбарлаад өмднийхөө халаасанд одос үхэр саваа хийв. Би хаалгаа онгойлгоод машинаас буулаа.
  
  
  "Энд хөтөч байхгүй, Сахиб" гэж таксины жолооч хариулав. -Намайг танд үзэмжийг харуулахыг хүсэхгүй байна уу? Би Фатехпур Сикритэй танил. Ямар ч жуулчны харж байгаагүй зүйлийг би чамд үзүүлье...
  
  
  "Би эргэлзэхгүй байна" гэж би зөвшөөрч, инээв. -Гэхдээ би Энэтхэгийн хөтөчтэйгээ хэдхэн минутын дараа уулзах хэрэгтэй байна. Сайн байна уу, "сахиб"!
  
  
  "Таны хүссэнээр" гэж жолооч сэтгэл дундуур хэлэв. Хөдөлгүүрээ асаагаад булан эргүүлж, тоосны үүл үлдээгээд хөдөллөө.
  
  
  Би явганаар үргэлжлүүлэв.
  
  
  Сүүлийн жуулчны автобус аль хэдийн Агра руу хөдөлсөн. Лалын сүмийн эргэн тойрон дахь хашаанд бараа бүтээгдэхүүнээ дэлгэн тавьсан худалдаачид мөн тосгон руу буцаж, гантиг, элсэн чулуун барилгууд орхигджээ. Би хурдхан хашаан дундуур явж, гарын авлагаас урагдсан газрын зургаас лавлан үзээд Маруамын байшин гэгддэг барилгыг оллоо.
  
  
  Тэнд л Рива нэг цаг хүрэхгүй хугацаанд надад цаг товлов. Би юу ч мэдэрч, сэжиг төрүүлэхүйц хөдөлгөөнийг олж харсангүй. Алтадсан фреск, будсан таазтай барилга нь сүр жавхлантай, сүр жавхлантай харагдаж байсан нь Акбарын хөрөнгө чинээ, улс төрийн хүчийг илтгэнэ. Би байшинг бүхэлд нь тойрон гүйдэг тагт руу чиглэсэн нарийн гантиг шатны эхний шат дээр сууж байв.
  
  
  Тэгээд хүлээлт эхэлсэн. Би зүгээр л Рива Сингхийг урам хугалахгүй байгаасай гэж залбирсан.
  
  
  Долоон настайдаа би сандарч эхлэв. Зургаан арван минутын үед би хоёр дахин санаа зовсон. Гэтэл зургаан цаг өнгөрч байхад зогсоол дээр машин зогсох чимээ сонсогдов. Дараа нь гантиг чулуун хашаан дундуур хөлийн бүдэгхэн чимээ цуурайтаж, том шатрын хөлөг хээ үүсгэв.
  
  
  Акбар татвар эм, бүжигчдээ амьд гар хөл болгон шатар тоглодог байсан бололтой. Би ч бас аажуухнаар босч, яг л тоглоомонд оруулсан гар хөл мэт санагдсан ч өрсөлдөгчөө матлахаар шийдсэн юм. Шива миний бүх хөдөлгөөнийг удирдаж чадна гэдэгтээ итгэлтэй байсан бөгөөд өөрийн бохир дүрмийг зааж өгсөн.
  
  
  Гэхдээ надад ямар нэгэн зүйл хэлэх, хийх боломж олдвол энэ нь гэмт хэргийн суут ухаантны тоглох ёстой сүүлчийн тоглоом байх нь дамжиггүй.
  
  
  - Ник? Ник, чи тэнд байна уу?
  
  
  Энэ нь танил хоолой байсан ч айдас, сандарсан шинжтэй байв. Харанхуй бүрэн харанхуй болоогүй байсан бөгөөд тэнгэр харанхуйлж байсан ч би Ривагийн нарийхан дүрийг хашаан дээгүүр давхиж байхыг харав. Тэр баруун захын задгай даашинз өмссөн байв. Тэр миний санаж байснаас илүү үзэсгэлэнтэй байсан ч одоо ийм бодол төрөх цаг биш байсан нь тодорхой.
  
  
  Намайг хараад Рива гүйж, шаахайнууд нь гантиг чулуун хавтангуудыг хурдасгав.
  
  
  - Би чамаас гуйя, намайг чанга атга! гэж тэр бувтнав. "Яг одоо би үүнийг дэлхийн бүх зүйлээс илүү хүсч байна, Ник."
  
  
  Би түүнийг тэврээд өөртөө наалаа. Тэр чичирч, бүх биеийг нь чичирхийлэв; тэр надаас зууран толгойгоо цээжин дээр минь тавив.
  
  
  "Чи айх хэрэггүй" гэж би чимээгүйхэн шивнэв. -Бүх зүйл сайхан болж бүтнэ гэдгийг би танд амлаж байна. Та аавтайгаа дахин уулзах болно, түүний хувьд ч бүх зүйл өөрчлөгдөнө, санаа зовох хэрэггүй.
  
  
  Тэр толгойгоо өргөөд инээмсэглэхийг оролдов. Би түүний уруул дээр зөөлөн үнсээд, тэр хойш ухарч, нүдэнд нь унасан үсээ илэн; "Би чамд итгэж байна, Ник" гэж тэр аяархан хэлэв. - Нагац ах маань надад хэнд ч итгэхгүй байхыг сургасан... Энэ нь миний толгойд маш их орсон тул би тархиа бодож чадахгүй байна! Гэхдээ би чамд итгэж байна, Ник. Надад сонголт байхгүй. Хэрэв чи надад тусалж чадахгүй бол, аавыг минь аварч чадахгүй бол энэ дэлхий дээр хэн ч чадахгүй. Надад өөр хандах хүн алга, Ник! Хэнд ч.
  
  
  Мөн хар нүд нь гунигтай, айсан төрхтэй шийдэмгий харц байв. "Бид нэг алхам урагшиллаа" гэж би түүнийг тайвшруулав. - Бид төгсгөлд нь хүрнэ, та харах болно. Би түүнийг дагуулан барилга руу ороход тэр тайвшрахыг хичээн шатан дээр суув.
  
  
  Тэр толгойноосоо хөл хүртэл чичирч, хурцадмал байдал, айдастай байсан тул энэ нь амаргүй байв. "Би уулзалтад хүрч чадна гэж бодсонгүй" гэж тэр секундын дараа тайлбарлав. "Би авга ахдаа Агра руу дэлгүүр хэсэх гэж байгаагаа хэлэхийн тулд шалтаг хайх хэрэгтэй болсон." Тэр намайг өөрийн хүмүүсийн нэгтэй хамт явуулахыг хүссэн ч эцэст нь би түүнд энэ шаардлагагүй гэж итгүүлж чадсан.
  
  
  Би түүнийг орхиж явснаас хойш болсон бүх зүйлийг түүнд ярьж, өдрийн үйл явдлын талаар товчхон хэлэв.
  
  
  -Түүнд хэдэн эрэгтэй үлдсэн бэ? - гэж асуугаад би түүхээ дуусгалаа.
  
  
  - Таван хүн, илүү биш. Ранжит эмнэлэгт байгаа ч би түүнийг амьд үлдэхгүй гэж бодож байна. Уушиг нь дотоод цус алдалтаар устдаг.
  
  
  -Тэгээд нөгөөх нь хөлөндөө сумтай юу?
  
  
  - Тэд түүнийг Вилла руу буцааж авав. Тэр алхаж чадахгүй, тиймээс тэр бидэнд аюул учруулах ёсгүй. -Бүсгүй амыг нь боож, амыг нь тагласан байдалтай олдсоны дараа юу болсныг ярьж эхлэв. Одоогоор энэ нь бид хоёрт үнэмшилтэй санагдаж магадгүй ч Шива сэжигтэй залуу байсан. Рива нулимс дуслуулан гуйж байсан ч аавтайгаа уулзахаас дахин татгалзав. Мөн ахыгаа хаана олзлон барьж байгаагаа түүнд хэлээгүй.
  
  
  -Би аавтайгаа утсаар ярьсан. Тэр маш сул байсан, тэр хэдхэн үг бувтнаж чаддаг байсан, Ник "гэж Риева холын хоолойгоор нэмж хэлэв. -Хэрэв та түүнийг хаана ч байсан чөлөөлж чадахгүй бол тэр удаан амьдрахгүй гэж бодож байна ...
  
  
  "Тэр суллагдах болно" гэж би түүнд итгүүлсэн ч Ривагийн аавыг хаанаас хайхаа мэдэхгүй байсан. Юуны өмнө би Шиваг саармагжуулах хэрэгтэй болсон. Хэдийгээр би мангасын тавьсан урхинаас зайлсхийж чадсан ч түүнд хүрэх амаргүй гэдгийг сайн мэдэж байлаа. "Чи Хажийн бүтээл, авга ахын чинь Хайрцаг гэж нэрлэдэг чөтгөрийн хэрэгслийн талаар юу ч мэдэх үү?"
  
  
  "Би лабораторид орохыг оролдсон боловч авга ахын хамгаалагчид намайг дотогш оруулаагүй." Гэхдээ надад нэг юм мэдрэгдлээ...” Тэр нүдээ анин хөмсгөө зангидан, санах гэж оролдов. "Эсвэл хамаагүй ч байж магадгүй..." гэж тэр хэсэг хугацааны дараа нэмж хэлэв.
  
  
  -Бүх зүйл чухал. Энэ юуны тухай вэ?
  
  
  -За... Шиваг хэн нэгэнтэй утсаар ярьж, Бомбейн талаар ямар нэгэн зүйл ярьж байхыг би сонссон. Тэр Бомбейд бизнесгүй болохоор тэр үед надад хачирхалтай санагдаж байсан ... эсвэл ядаж миний мэддэг зүйл байхгүй.
  
  
  Толгойд минь хонх дуугарч, тийм ч таатай сонсогдсонгүй. - Чи итгэлтэй байна уу? - Би шаардав. -Өөр юм сонссон уу, хэнтэй ярьж байсныг олж мэдсэн үү?
  
  
  Рива толгой сэгсэрлээ. -Би түүнийг зүгээр л Бомбей гэж хэлэхийг сонссон. Зочид буудлын тухай хэдэн үг, тэгээд л болоо. Гэтэл утсаа орхиод явахад нагац ах маань сэтгэл хангалуун бус харагдсан.
  
  
  Тэр хүмүүсээ Аграгаас буцаж ирэхээс өмнө эсвэл дараа нь утсаар ярьсан уу?
  
  
  -Өмнө нь. Би үүнд итгэлтэй байна. Тэр хоёр цаг орчмын дараа, магадгүй түүнээс бага хугацаанд ирсэн” гэж Реева хариулав. - Тэр тэднийг ирэхээс өмнө утсаар ярьж байсан.
  
  
  Тэгэхээр Пуран Дасс Кобрагийн хамсаатан байсан!
  
  
  Бүх зүйл илүү тодорхой болж, утга учиртай болж эхлэв. Ашок бид хоёр уулзсан өглөө Кобрагийн хүмүүс намайг гудамжны кафед байх болно гэдгийг яаж мэдсэнийг би одоо л ойлголоо. Энэ нь санамсаргүй хэрэг биш байв. Дасс Шивагийн тушаалыг дагасан бололтой бүх зүйлийг тохируулав. Энэтхэгийн нууц албаныхан Кобрагийн ард хэн байгааг олж мэдэхийг оролдохдоо хана налан зогссон нь гайхах зүйл биш юм. Сүүлийн зургаан сарын турш Энэтхэг даяар үймээн самуун, үймээн самуун дэгдэхэд тэд ийм үр дүнгүй, үр дүнгүй байсан нь гайхах зүйл биш юм.
  
  
  Энэтхэгийн нууц албаны зохион байгуулалтын талаар миний мэдэж байгаагаар Дасс хамгийн дээд эрх мэдэлтэй байсан.
  
  
  Энэ мэдээлэл түүний ажлын өрөөнөөс гарсан байна. Хоук сөрөх тагнуулын агентлаг болох IISA-д "алдагдсан" тухай ярьсан ч ийм ноцтой зүйлийг хэзээ ч сэжиглэж байгаагүй. Аз болоход би ганцаараа явахаар шийдсэн. Өнөөгийн нөхцөл байдлыг харгалзан үзэхэд аль хэдийн хүчинтэй шалтгаан болсон шийдвэр.
  
  
  -Та илүү ихийг олж мэдсэн үү?
  
  
  Рива дахин толгой сэгсэрлээ. - Уучлаарай, Ник. Би чадлаараа хичээсэн ч нагац ах маань надад итгэхгүй байгаа юм шиг сэтгэгдэл төрж байна... одоо урьд өмнөхөөсөө бага байна. Хажи тэр хоёр өдрийн ихэнхийг ярилцсан ч хамгаалагчид лабораториос гарсангүй. Надад өөр юм олж мэдэх цаг байсангүй.
  
  
  - Би ойлгож байна. "Чи чадах бүхнээ хийсэн, энэ бол чухал" гэж би түүнд хэлэв. Тиймээс надад Вилла руу буцахаас өөр сонголт байсангүй. Тэнд очоод би үйл ажиллагаанд манлайлах болно.
  
  
  Гэхдээ энэ нь маш том эрсдэл байсан. Бараг эсэргүүцэх аргагүй.
  
  
  Хэрвээ би Хайрцагыг дахин ашиглахаас нь өмнө авах гэж оролдоогүй бол Шива гурван хөзрийн эрхээр юу хийх байсныг хэлэх аргагүй... хэрвээ би дөрөв дэхийг нь нөөцөлсөн ч гэсэн. Би өдий зэрэгтэй яваад одоо болих ёсгүй байсан юм.
  
  
  "Би чамтай хамт Вилла руу буцах хэрэгтэй байна" гэж би Ривад тайлбарлав. -Би чамд тэр Хайрцагтай юу хийх гэж байгааг хэлсэн. Хүлээвэл хүссэн хүсээгүй бүх зүйл түүний төлөвлөгөөний дагуу явагдана. Надад өөр сонголт байхгүй, Рива.
  
  
  "Би ч бас" гэж тэр шивнэв. Тэр гарнаас минь атгаад хуруугаараа хуруугаа шахав. -Би машинаа гадаа орхисон, хэдхэн алхмын цаана байна.
  
  
  Бид "Маруамагийн байшин"-ын хээтэй өрөөнүүдийг орхин гадаа гарав. Тэнгэр нил ягаан өнгөтэй, нар алс холын тэнгэрийн хаяанд цайвар улбар шар өнгөтэй байв.
  
  
  Рива миний гарыг атгасан хэвээр, би бидний хөлийн чимээг чагнаж, шаахайнууд маань ваарантай хашаан дээр товшиж байлаа. Тэгтэл бидний чихэнд гэнэт шуугиан дэгдээж, ихэнх хүмүүсийн цусыг хүйтэн болгох мэт архирах чимээ гарав. Гэвч олон жилийн сургалт, туршлага намайг уян хатан болгож, мэдрэлийг минь ган утас болгон хувиргасан. Гэсэн хэдий ч би айхгүй байна гэвэл худлаа болно.
  
  
  Архирах чимээ хаягдсан барилгуудын дундуур цуурайтав. Рива орилохоо барьж дийлсэнгүй намайг тэврээд гарнаас минь атган айсандаа. Хэсэг хугацааны дараа миний нүүр рүү чиглүүлсэн мотоциклийн гэрлийн гэрэл сохорлоо.
  
  
  Тэнд морин цэрэг шиг мотоцикльтой гурван сикх байв. Тэд намайг тойрон эргэлдэж эхлэв; тэдний ёжтой инээх нь намайг яг л хутганы шарх шиг цоо хатгав. Шива дахин сорьлоо. Гэхдээ би түүний дүрмээр тогловол Ник Картер удахгүй үхэх болно. Миний зөвшөөрөхгүй байх нь гарцаагүй.
  
  
  
  
  12
  
  
  Би тэр хоёр хүнийг шууд л таньсан. Тэдний нэг нь нүүрэндээ шарх сорвитой, шарх сорвитой ч амьд, эрүүл саруул Гурнек байв. Нөгөөх нь шархадсан нөхдөө аваад явсан шуудангийн хүн. Бусад шиг сахалтай, толгойгоо ороосон гурав дахь нь надад танигдаагүй. Гэхдээ бид хэзээ ч уулзаж байгаагүй ч би түүний юу бодож байгааг мэдэж байсан.
  
  
  "Чи авга ахынхаа сэжиглэлийг төрүүлэв, Рива" гэж гурвын нэг нь тайлбарлав. -Тийм учраас тэр биднийг шууд "Сахиб" Картер руу хөтөлнө гэдгийг мэдээд таныг дагаж явахыг тушаав...
  
  
  Рива бид хоёр хөшчихсөн хөдөлгөөнгүй зогслоо. "Битгий үг хэлээрэй" гэж би охин руу шивнэв. -Миний хэлснийг яг хий, тэгвэл бүх зүйл сайхан болно.
  
  
  - Тэд биднийг ална, Ник!
  
  
  - Үгүй. Таны авга ах мегаломан хүн: хэрэв хэн нэгэн үхэх ёстой байсан бол тэр түүнийг биечлэн алахыг хүсэх болно гэдэгт би итгэлтэй байна.
  
  
  Хурц гэрлээс нүдээ таглаад эргэн тойрноо харлаа. Кобрагийн төлөөлөгч бүр 45 калибрын гар буугаар зэвсэглэсэн байсан бөгөөд тэр үед нэг нь цээжиндээ, нэг нь толгой руу, гурав дахь нь ар тал руугаа чиглүүлж байв. -Тэгвэл чи яах гэж байгаа юм бэ, бид хоёрыг буудчих уу? -Мотоциклийн чимээнээр сонсогдохоор хашгирсан.
  
  
  - "Сахиб" Картер чамайг буудах уу? Эрчүүдийн нэг нь инээвхийлэв. Энэ бол миний танихгүй өндөр, махлаг залуу байсан бөгөөд намайг энэ байрлалд байхыг хараад таашаал авсан нь илт байв. -Хэтэрхий амархан. Үгүй ээ, Шива бидэнд тусгай заавар өгсөн. Энэ бүхэн маш тодорхой байна. Та биднийг эсэргүүцэж чадахгүй, учир нь чи тэгэхийг оролдвол бид охиныг алах болно; Дараа нь бид чамайг Вилла руу буцаан авчрахад Шива танд биечлэн анхаарал тавих болно.
  
  
  "Чи Нирадтай хэрхэн харьцсан бэ" гэж Гурнек нэмж хэлэв.
  
  
  Миний толгойд нэг зураг орж ирэв. Би Нирад толгойгоо могойн нүхэнд унахыг харсан, мөлхөгчид түүн рүү удаа дараа довтлохыг харж, түүний уйлахыг сонсож, мөнх бусын зовлонг амсах Шивагийн баяр баяслыг би ойлгосон.
  
  
  "Мэдээж би эсэргүүцэж чадахгүй" гэж би эсэргүүцэв. -Нэг эсрэг гурав гэдэг бол спорт биш шүү дээ, ноёд оо. Гэхдээ охиныг бүү гомдоо; түүнд ямар ч хамаагүй.
  
  
  - Тэр чамайг зугтахад тусалсан.
  
  
  -Хэрэв тэр үүнийг хийгээгүй бол би түүнийг алах байсан. Түүний аав бол чиний эзний хоригдол. Түүнд өөр юу ч хамаагүй. Амьдрах, үхэх нь надад хамаагүй. Би Рива руу эргэж хараад нүүр рүү нь харлаа. -Тийм биш гэж үү, янхан?
  
  
  Би гараа өргөөд түүнд хүчтэй алгадав. гэж би шивнэв. -Алив, тэдэн рүү гүй... Миний хэлснээр хий! -
  
  
  Хэсэг зуур охин ганхаж, ухаан алдаж, айж байв. Тэр миний юу хийж байгааг ойлгохгүй байсан ч эцэст нь гүйж, орилон хашгирав. - Тэр намайг алах гэж оролдсон!
  
  
  Эрчүүд юу болоод байгааг ойлгосонгүй.
  
  
  Гурнек мотоциклоос буухад Рива түүн рүү гүйв. Энэ бол миний хүлээж байсан мөч байлаа. Нөгөө хоёр Сикх гутлынхаа ул нь гантиг шалан дээр гулсаж намайг тойроод явахаа болиод өөр тийшээ харав.
  
  
  Рива жинхэнэ утгаараа Гурнекийн хөл рүү шидэж, уйлсан мэт уйлав. Тэр дүрээ сайн тоглож, Гурнекийг зэвсэглэсэн мэт үнэнч байдлын уур амьсгалыг өгч, ядаж л надад стилеттог тайлж, нимгэн иртэй чинжаал шидэхэд хангалттай хугацаа өгсөн.
  
  
  Нэг секундын турш би Ревагийн тасралтгүй, зүрх шимшрэм ёолохыг л сонссон. Дараа нь Гурнек ухарч, нүүрээ гараараа атгав. Стилетто зүүн нүдийг нь цоолж, булцууг хагасаар таслав. Цуст желатин масс нь түүний нүүрэн дээр дусаав; гэж цусаа урсган уйлж, чинжалаа сугалах гэж оролдов.
  
  
  Би юу болж байгааг хараад зогсож байсангүй.
  
  
  Тэд намайг амьдаар нь авч явахыг тушаасан... гэхдээ заавал гэмтэлгүй байх албагүй. Мэдээжийн хэрэг, тэд эхлээд өөрсдийн арьсаа аврахыг хичээх болно, хэрэв би хурдан арга хэмжээ авахгүй бол бүгд алдагдсанд тооцогдох болно. Би гүйж, бусад нь дугуйнаасаа үсрэв. Би шүүрээр хийсэн хоёр саваа авахаар халаасандаа гараа сунгаж амжсан Шивагийн горилла хоёр дахь алдаа нь энэ байлаа.
  
  
  Би анх харахад гэм хоргүй юм шиг зэвсгийг бүтээсэн. Гэвч үнэн хэрэгтээ хатуу, бат бөх одос үхрийн арьс ташуураар холбогдсон хоёр саваа нь маш аюултай, бараг үхлийн аюулыг авчирсан.
  
  
  Энэ бол миний хийсэн дорно дахины хэрэгсэл болох нунчаку байсан бөгөөд миний каратэгийн мастер Вашингтон дахь AX-ын төв байранд үзүүлсэн харгис жагсаалын үеэр анх харсан юм.
  
  
  Тулааны урлагийн ердийн зэвсэг нь маргаангүй олон талт шинж чанартай байсан бөгөөд энэ тохиолдолд би үүнийг туршиж үзэхийг зорьсон.
  
  
  Нэг гартаа саваа бариад нөгөө үзүүрийг нь хангалттай хүч, хурдтай болтол нь мушгиж эхлэв. Сум миний хөлд байх гантиг чулуун хавтангуудад туссан ч би өөрийнхөө ирээдүйн хохирогчоор сонгосон, миний бай болох Сикхээс бусад бүх зүйлийг мартан гүйсээр л байлаа.
  
  
  Гурнек зэвсгээ хураагаагүй ч хамгийн сайн галбиртай байсангүй. Өөр нэг сум агаарт эргэлдэж, зүүн мөрийг минь илэх үед би Ривагийн аймшигтай хашгирахыг сонсов. Би аймшигт шатаж буй мэдрэмжийг мэдэрсэн бөгөөд энэ нь надад галт улаан толбо үлдээв. Гэвч сум миний гарыг алдсан. Шарх намайг өвдөж ярвайсан ч энэ нь намайг нунчакаг үргэлжлүүлэн мушгихад саад болсонгүй.
  
  
  - Би чамайг ална, Картер! - гэж тэр хүн хашгирав.
  
  
  - Шивагийн тушаалын эсрэг үү? - Би инээмсэглэн хариулав. Гэтэл 45 калибрын гар буу миний цээж рүү чиглүүлсэн. Эрсдэл хийх нь нэг хэрэг, харин тэнэг үйлдэл хийх нь өөр хэрэг. Би саваа хурдаа алдтал сунаж, эцэст нь бугуйндаа унжсан.
  
  
  - Энэ хог новш! - гэж Энэтхэг хүн тушаав.
  
  
  "Багш аа, таны тушаалаар" гэж би бувтнаад хуруугаараа "нунчаку"-г суллав.
  
  
  Сикх над руу онилсон хэвээр байв; гэвч намайг саваагаа суллангуут тэр саваа авахаар бөхийв. Энэ нь түүний сүүлийн хэдэн минутад хийсэн гурав дахь алдаа байлаа.
  
  
  Түүнийг тонгойж байхад нь би түүн рүү гүйлээ. Буу барьсан гарын бугуйг хамаг хүчээрээ хуруугаараа хаалаа. Тэр гохыг минь татаад хөл рүү минь цохих шахсан. Харин энэ удаад би бусад бүх биеийг минь бүрэн бүтэн байлгахын тулд тахир дутуу хүн шиг эргэлдэж үлдсэн өдрүүдээ өнгөрөөхөөр шийдсэн.
  
  
  Кобра агент өөрийгөө чөлөөлөхийг хичээн ухарлаа. Миний гар хайж байсан байгаа оллоо: сунгаж, яс булчингийн хадуур болжээ. Гарын хатуу тал нь хүний хүзүүн дээр буув; Үүний зэрэгцээ би баруун хөлөө зэрэг дарав.
  
  
  Үүссэн ча-ки шилбэгээ хугалж чадсангүй, гэвч цохилтоос үүдэлтэй өвдөлт надад маш их хэрэгтэй байсан хэдэн секундийг өгсөн. Хоёр гараараа буу барьсан гарнаас нь атгав. Сикх индиан бууны ам түүн рүү чиглэхээ больсон гэдэгт итгэлтэй байсан ч холдохыг хичээн цөхрөнгөө барж байв.
  
  
  Миний ард гэнэт хөдөлгөөн гарч байна. Гурав дахь алуурчин, булчинлаг залуу, тэр орой хэзээ ч харж байгаагүй энэтхэг залуу хамтрагчдаа туслахаар яаравчлав. Хэдийгээр нэгтэй тулалдах нь аль хэдийн хэцүү байсан: гар буугаар зэвсэглэсэн хоёр хүнтэй тулалдах нь амаргүй байх болно.
  
  
  Тийм учраас гантиг чулуун дээр унасан зэвсгээ түрүүнийх нь хуруунаас булааж авангуут хөлд минь унасан “нунчаку”-г авахаар яаравчлав. Шаардлагатай хурд, эрч хүчийг олж авахад надад ердөө таван секунд зарцуулсан.
  
  
  Гурав дахь хүн болгоомжгүй дайралт хийв. Би ухасхийн шууд хамсаатных нь ард буув. Түүнийг дайрах үед би аль хэдийн найзынх нь гавлын яс руу саваа чиглүүлж байлаа.
  
  
  Нунчаку одоо хүний ясыг хугалахад шаардагдах хүчнээс хэд дахин их хүчийг олж авсан.
  
  
  Дараа нь юу болсныг би амьдралдаа хэзээ ч харж байгаагүй.
  
  
  Энэтхэгийн гавлын яс шууд утгаараа дэлбэрчээ. Эвхэгдсэн гогцоо байсан газарт вазелин шиг масс лугшиж байв. Ясны хэсгүүд, үс, хуйханд наалдсан хэсгүүд нүүр рүү минь цацарч, хачирхалтай эргүүлэг хэлбэртэй сааралдуу цагаан тархи агаарт дэлбэрч буй галт уулын лаав мэт тархав. Гэхдээ нунчакууд сайн ажилласан бол надад хоёр өрсөлдөгч үлдсэн хэвээр байсан. Гурнек нэг нүдтэй байсан ч амьд байсан. Тэнд нэгэн индиан залуу амьдарч байсан бөгөөд тэрээр хамтрагчийнхаа амийг аврахаар хэтэрхий оройтсон байна.
  
  
  Булчинлаг Сикх зогсч, нүүрэнд нь жигшин зэвүүцсэн, үл итгэсэн илэрхийлэл гарч ирэв. Би үхлийн саваагаа дахин хөөргөхөд тэр сандарсан байдалтай ухарч, буугаа нүүр рүү минь чиглүүлэв.
  
  
  -Намайг ал, тэгвэл Шива чамайг могойд тэжээнэ. Би түүнд хэдэн чухал мэдээллийг хэлэх хэрэгтэй байна, хэрэв тэр миний амнаас сонсохгүй бол чи байгаа гэдгээ мартаж магадгүй..." гэж би шүдээ хавиран исгэрэв.
  
  
  Би блеф хийж байсан. Тэр хамсаатныхаа танигдахын аргагүй дүр рүү харав. Нэг талын бумеранг шиг агаарт ниссэн нунчакуудыг гаргахын тулд би хэдэн секунд зарцуулсан. Би өмнө нь хэзээ ч ийм байдлаар хэрэглэж байгаагүй бөгөөд энэ нь хэрхэн ажиллахыг мэдэхгүй байсан.
  
  
  Аз болоход, анхдагч зэвсэг миний урмыг хугалсангүй. Нэг эсвэл хоёр саваа ("нунчакууд" гайхалтай хурдтай нисч байсан гэж би хэлж чадахгүй байна) Энэтхэгийн гар бууны торонд унасан. Цохилтын хүч түүний гараас зэвсгийг нь унагав. Буу түүний ард хэдхэн алхмын цаана буув. Том Сикх ууртай баавгай шиг над руу гүйж, царай нь уурласандаа хувирав.
  
  
  Каратэ ч бай, үгүй ч бай, энэ удаад намайг цохилоо.
  
  
  Би түүнийг зогсоож амжаагүй байтал юу болсныг ойлгохоос өмнө Шивагийн баг болон "хүлээн авах комисс"-ын нэг хэсэг байсан хүн над дээр нэг тонн тоосго шиг бууж ирлээ. Хашааны асар том шатрын тавцанг бүрдүүлсэн гантиг чулуун хавтан дээр толгойгоо цохиж, арагш унахад амьсгал минь хоолойд минь гарав.
  
  
  Нүүрэн дээр минь ямар нэг халуун, нялцгай зүйл дусаж, нүдийг минь сохлов. Дахиад нүдээ нээх гэж оролдох зуур нулимс минь хацрыг даган урслаа. Тэгээд ахин харагдмагц дээшээ хартал Гүрнэк миний хажууд зогсож байв. Шархадсан нүд, үүнээс өчүүхэн төдий зүйл үлдэж, онгорхой орхисон цорго шиг желатин, цуст бодисыг гадагшлуулж байв.
  
  
  Тэгтэл намайг босох гэтэл индиан хөл нь нугалав. Түүний гутлын ган хуруу толгойн ар тал руу цохиход би шүдээ зуулаа. Гурван хүнээс тэр л шаахай өмсөөгүй. Тэгээд одоо тэр мотоциклийн гутлаа ашиглан миний цээж рүү өшиглөж байсан.
  
  
  Энэ өвдөлтөөс болж би Риваг харж чадсангүй. Би түүнийг хаана байгааг, Гурнек түүнд юу хийснийг ч мэдэхгүй байсан ч тэр надад тусалж чадаагүй нь гарцаагүй. Гүрнэк намайг ахин цохиход цээж минь хагарч, яс минь нэг дор хагарах шиг болсон.
  
  
  Унаагчаа хаях гэж буй зэрлэг морь шиг би хүчтэй сэгсэрлээ. "Шива одоо хамаагүй, Картер" гэж Гурнек хэлээд нүүрнийх нь доод хэсгийг боолт нууж байсан ч түүнийг ойлгосон гэдгээ тодорхой харуулав. - Би чамайг алах болно, ингэснээр чамайг нэг удаа дуусгах болно!
  
  
  Тэр ингэж хэлж байгааг нь хоолойны өнгөнөөс нь мэдэж байлаа. Нэг минутын өмнө над руу дайрсан өөр нэг энэтхэг хүн намайг газар унагаж, хөлнөөс минь барих гэж оролдсон. Тэр над дээр бөхийж, би цөхрөнгөө барсан хүн шиг өшиглөж, ялангуяа Гурнекийн хөл дахин тачигдаж, цээжинд минь хүчтэй цохилт өгөхөд би үргэлжилсээр байв.
  
  
  Яг тэр мөчид би хоёр гараа сунган нөгөө хүний шагайнаас бариад хөлийг нь хүчтэй нугалав. Тэр тэнцвэрээ алдахгүйг хичээв. Дараа нь өөр нэг Сикх хүчтэй нударгаа миний гэдсэнд хийв. Энэ нь тэсэхийн аргагүй өвдөлт байлаа. Амьсгалж чадахгүй байсан ч яг одоо бууж өгвөл энэ хоёр намайг цомынхоо гайхамшигт жагсаалтад нэмэх байсан.
  
  
  Сүүлчийн хүч чадлаараа би Гурнекийн шагайнаас шүүрэн авч, хугарсан ясны шуугианыг хурдан сонсохыг хүсэн үргэлжлүүлэн мушгив. Харин тэр хүн тэнцвэрээ алдаж урагш унасан. Тэгээд би нөгөө индиан хүний гараас хөлөө чөлөөллөө. Эргэж хараад би үсрэн бослоо.
  
  
  Би Гурнекийн том анд над руу дахин дайрах байх гэж бодож байсан ч тэр эсрэг зүг рүү гүйлээ. Тэр унасан гар бууны араас гүйж байсан болохоор би түүнийг хол явуулж чадсангүй. Тэр зэвсгээ авахаар бөхийхөд би ард нь байсан. Би агаарт том үсрэлт хийж, нисдэг цохилт шидэхээр хөлөө чангалав.
  
  
  Цохилтын хүч миний хөл энэтхэг хүний ар тал руу цохигдон түүнийг газар уналаа. Тэр гантиг шалан дээр хэд хэдэн удаа өнхрөхөд буу хэдхэн метрийн зайд түүний гар хүрэхгүй газар уналаа.
  
  
  Гэхдээ тэр үед ч буугаа авах гэж яарахаасаа өмнө мөрөн дээгүүрээ сандарсан харцаар харав. Гурнек амархан бууж өгөх хүн биш байсан. Тэр босоод над руу алхав. Хэдийгээр тэр доголон, бүх жингээ нэг хөл дээрээ тавиад алхаж чаддаг байв. Гэхдээ хамгийн анхаарал татсан зүйл бол миний анхаарлыг татсан аймшигт металл гялбаа байлаа... Энэтхэгийн хоёр хуваагдсан нүднээс желатин бодис дусааж буй металл.
  
  
  Гурнекийн ард үдшийн сүүдэрт тодорхойгүй дүр байдаг. Рива Сингх эцэст нь тайзан дээр эргэн ирлээ. Үүнээс өмнөхөн тэр дүрээ төгс тоглож, аймшигт орилоон, ниссэн дуугаараа намайг хамгаалалтаас довтолгоо руу шилжүүлэх боломжийг олгосон.
  
  
  Одоо би түүнийг хашаанд зогсож байсан мотоциклийн эмээл дээр авирч байхыг харав. Гурнек зугтаж чадсангүй; Намайг хоёр дахин ухрах үед тэр үргэлжлүүлэн доголсоор байв. Гэхдээ би түүнийг гартаа барьсан ганзага хэрэглэхээс өмнө над руу дайрсан гэж бодоод буруу тооцоо хийсэн.
  
  
  Индиан эр гараа татаад, гараа сунган хутгаа шидэв. Ир нь агаарт исгэрэв. Мөн энэ удаад Гурнек бараг л алдсан.
  
  
  Сахлын иртэй ир нь гуяны булчинг минь цооллоо. Өвдөг минь бөхийж, сул дорой болсон. Би хашгирмаар байсан ч уруулнаас минь мултрах шиг болсон орилоон дарлаа. Өвдөлт миний мэдрэлийг мушгиж байлаа. Тэр намайг халуун зүү шиг хатгаж, бүх бие минь хөшиж, одоо биеийн эсэргүүцлийн хязгаарт тултал улам гүнзгийрэв.
  
  
  Ийм зүйл болохгүй байсан.
  
  
  Би нударгаараа зангидаж, шүдээ шажигнуулж, тэсэхийн аргагүй өвдөлтийг дарах гэж оролдов. Дараа нь би гараа доошлуулж, нүдээ секундын турш аниад эцэст нь гуянаасаа хутгаа сугалав. Надад цусны урсгалыг зогсоох цаг байсангүй. Гэвч аз болоход стилетто гуяны булчингийн судсыг гэмтээсэнгүй.
  
  
  Ямар ч байсан би нядлагдсан гахай шиг цус гарсаар л байлаа.
  
  
  Өмдний даавуу хөлөнд минь наалдсан бөгөөд тэнд аль хэдийн алдсан цусанд норсон том бараан толбо байлаа. Гурнекийн галзуу инээд агаарт цуурайтав. Индиан хүн над руу ойртож эхлэхэд би хашааны эргэн тойрон дахь нэг байшин руу мөлхөхийг оролдов. Би түүний шагайг мушгиж амжсан чинь доголохгүй алхаж чадсангүй. Гэхдээ тэр хөдөлж чадсан хэвээр байна. Кобрагийн гурав дахь төлөөлөгч бас миний араас хөдөлж эхлэхэд тэр урагш алхлаа.
  
  
  Би эргэж хартал тэр хүний олсон буу байлаа. Нучукууд гар хүрэхгүй байсан тул би чинжаалтайгаа үлдэв. "Рива" гэж би давтан хэлэв. "Чи хаашаа явсан юм бэ?"
  
  
  Магадгүй энэ нь телепати байсан байх. Гэсэн хэдий ч тэр намайг "сонсон".
  
  
  Мотоциклийн архирах нь миний зовлон шаналал, бие махбодийн тарчлалыг дарж, адислах хүчтэй байв. Тэр харанхуйгаас гарч ирээд, том гэрэлт цамхагийн гэрэлд Гурнекийн дүрийг дүрслэн, урд талын нар жаргах сүүдэрт дүрслэн харуулав. Индиан эр машинаа зогсоохыг хүссэн мэт толгойгоо эргүүлэн гараа өргөв. Харин түүний хамтрагч булчинлаг Сикх залуу хөтөлбөрөө өөрчлөхийг хүсэхгүй байгаа юм шиг харагдаж байв. Тэр над руу дөхсөөр байв. Би хөлийг минь бүр мөсөн хөшиж байсан лугшсан өвдөлтийг үл тоомсорлон чинжалаа шүүрэн авлаа.
  
  
  Гурнек эзгүй, хаягдсан гантиг орднуудын нэгэнд орогнох гэж оролдов. Одоо тэр шууд заналхийлж, аюул заналхийлэхээ больсон тул Ривагийн ачаар би түүний хамсаатан дээр анхаарлаа төвлөрүүлж чадсан. Гар буу архирч, галаар амьсгалж байсан ч бүрэнхийн сүүлчийн гэрэл унтарч байхад тэнгэрээс бороо орж байгаа мэт гэнэт харанхуйлж байсан нь түүнийг болгоомжтой оноход нь саад болж, сум надаас хэдхэн метрийн зайд нисэв.
  
  
  Амьсгаагаа даран нэг өвдөг дээрээ сөхөрч гэмтсэн хөлөө хойш сунгав. Би халдлага үйлдэгчийн цагаан гогцоо, бүр гар бууны торыг хүртэл харж байлаа. Би түүний ашигласан сумны тоог алдчихсан байсан тул буу нь хоосон байна уу, эсвэл түүнд хэдэн сум үлдсэн үү гэдгийг хэлж чадсангүй.
  
  
  Гох дарахыг сонсоод би буудахаар бэлдлээ. Харин Энэтхэгчүүд чимээгүйхэн харааж зүхэв. Тэр зэвсгээ шидэж, гантиг чулуун хавтан дээр хүчтэй унасан. Эцэст нь хэлэхэд бүх зүйл миний эсрэг хуйвалдаад байдаггүй юм шиг санагдсан.
  
  
  Магадгүй Рива Гурнекийг буланд шахав. Хэрэв "буланд" ороогүй бол энэтхэг хүн хажуу тийшээ явсан. Би түүний хамтрагчийг нокаутаар буулгасны дараа түүнийг саармагжуулж чадна. Гурнек зэвсэггүй гэдгийг би мэдэж байсан тул Рива нөхцөл байдлыг өөрөө зохицуулж чадна.
  
  
  Одоо би Шивагийн хувийн төлөөлөгч болох үл мэдэгдэх Энэтхэг хүнтэй харьцах л үлдлээ. Би чангарч амьсгаагаа дарлаа. Тэр хүн зүгээр л харанхуйгаас гарч ирсэн асар том дүр байв. Үүл сарыг бүрхэж, гялалзсан царайг халхалж, Фатехпур Сикригийн хашаан сүүдэрт автав. Би нүдээ цавчиж харанхуйд харахыг хичээв. Өрсөлдөгч маань түүний хөдөлгөөнийг сонсохгүй байсан тул эрсдэлд орохыг хүссэнгүй. Гуянаас минь хутгыг сугалахад тэр намайг харсан уу, эсвэл намайг зэвсэгтэй гэдгийг мэдсэн үү гэдэгт итгэлтэй байсангүй.
  
  
  Стилетто одоо би нунчукуудаа алдсанаас хойш нандин зэвсэг болсон. Үргэлж цус алдаж, эдгээх цаг завгүй байсан шархнаас болж хөлөө тахир дутуу болгосон каратэгийн талаарх гүн гүнзгий мэдлэгтээ найдаж чадахгүй байлаа. Цус алдсан нь намайг улам сулруулж, хөлөө боогоогүй бол удахгүй асуудалд орох байсан.
  
  
  Би хашгирав. - Алив, новш! Чи юу хүлээж байгаа юм бэ? -Энэтхэгт хүний бардам зан чанарыг доромжилдог доромжлол, гүтгэлэг, доромжлол байдаг. Магадгүй "новш" тэдний нэг биш байсан ч хойгийн тивийн ёс заншил, зан заншлын талаархи миний мэдлэг аль хэдийн хүссэн зүйлээ үлдээсэн. -Та айж байна уу? Энэ бол үнэн? - Би түүний том тоймыг сүүдэрт олохыг хичээж хашгирч эхлэв.
  
  
  Реевагийн үсэрсэн мотоциклийн гэрэл миний зүг чиглээгүй. Секунд бүр харанхуй болж, мах цусанд орсон хүн олдох байх гэж найдан үргэлжлүүлэв. Дараа нь миний дээр маш том ачаа унасан. Би нуруун дээрээ шидэгдсэн, гэмтсэн хөл минь доороо хавчуулагдсан.
  
  
  Өвдөлт нь маш их байсан бөгөөд фосфорын гэрлийн хачин тусгал миний нүдний өмнө бүжиглэв. Би толгойгоо сэгсрэн гэрлийн цэгүүдийг түлхэхийг хичээв. Би хөлөө хагас мушгиад, биетэй залуу Сикийн жинд шууд хавчуулагдсан. Гэвч түүний нударга эрүү рүү минь цохиход би шууд л газраас хөөрч байгаагаа мэдэрсэн. Би толгойгоо хажуу тийш илээд хүндээр амьсгалав. - Халтар новш! - Би исгэрч, эцэст нь зөв үгийг санаж байна.
  
  
  Тэрээр эпитет сонгоход дургүй байсан бололтой, тэр хоёр дахь удаагаа нударгаараа цохив. Тэр хүний халуун өмхий амьсгал нүүрэнд минь мэдрэгдэв. Тэр араатан, хүний дүр төрхтэй бух байсан. Тэгээд тэр үг дуугүй хариулав... зөвхөн нударгаараа. Дараа нь тэр гараа миний гуян дээр дарж, гэмтсэн хөлийг минь өшиглөж амжсан.
  
  
  Миний хөл цус урссаар л байсан, урьд өмнөхөөсөө илүү өвдөж байна. Стилетто ир нь гантиг хавтангуудыг хусав. Гэвч Сикх индианчууд намайг зэвсэглэсэн байсныг анзаарсан эсэхийг мэдэхгүй хэвээр байв. - Би чамайг Шива руу буцаана, Картер! Тэр амьсгаадан намайг шалан дээр хавчуулав. - Гэхдээ бүгдийг нэг дор биш!
  
  
  - Ямар аймшигтай! Би шоолж буй аятай бувтнаад тэр өвдгөөрөө гуя руу минь наахад уруул минь өвдөж ирвэгнэв. Миний гар, хуруу мэдээ алдаж, шархнаас цус дусаж, индиан гарыг минь атгаж эхлэв. Дахиад хэдэн секунд болоод би хутгыг дахиж барьж чадахгүй. Хэрэв ийм зүйл тохиолдвол миний хувьд бүх зүйл дуусна.
  
  
  Би гараа урагш хөдөлгөж, хурц, цуст ирийг Энэтхэгийн талд ойртуулахыг хичээв. гэж би шивнэв. - Таныг хэн гэдэг вэ? Эцсийн эцэст бид өөрсдийгөө танилцуулаагүй байна!
  
  
  "Хуцах" гэж тэр инээмсэглэн хэлэв. - Ялсан хуцах.
  
  
  "Хуцлаа, ялагдагч" гэж би түүнийг засаад гэнэт хутгаар гараа өрсөлдөгчийнхөө тал руу чиглүүлэв. Энэ нь миний үлдээсэн бүх хүч чадлыг хязгаар хүртэл авч байсан.
  
  
  Гэхдээ үр дүнд хүрсэн. Бурханд баярлалаа, энэ нь ажилласан.
  
  
  Хурц ирний үзүүр залуу Сикийн хөвөнтэй цамцыг цөцгийн тос шиг урж орхив. Би зогсоогүй. Түүнийг мултрах гэж өвдгөө сөхөхөд нь би чинжалаа улам гүн живүүлэв. Тактикаа өөрчлөхөд хэтэрхий оройтсон байна. Одоо тэр намайг зогсоож чадахгүй. Би түүний хоёр хавирганы завсраар ганзага зөөж, мах, булчинг нь зүсэж, махчин тугалыг урж байгаа мэт зүсэв.
  
  
  Би хутгаа гаргахад индиан залуу хажуу тийшээ эргэлдэж, нуруугаараа хүчтэй унав. Цөхрөнгөө барсандаа би ажлаа дуусгахын тулд түүн дээгүүр мөлхөж, цус алдаж буй хөлөндөө тэсэхийн аргагүй өвдөлтийг мэдрэхдээ хором ч зогсолтгүй байлаа. Стилеттог Лайгийн хажуу талд бариул хүртэл шигтгэсэн байв. Тэр хүн амьсгалах гэж оролдон амьсгал боогджээ. Би хутганы бариулыг сугалж авалгүй эргүүлэв.
  
  
  Цээжинд нь ир нь наалдсан чинжаал хатгахад хажуунаас нь өтгөн халуун цус урсаж байлаа. - Гахай! - Энэтхэг хүн амьсгаадав. - Гэхдээ бас... чи үхнэ... үхнэ, Кар...
  
  
  Эдгээр нь түүний сүүлчийн үгс байв.
  
  
  Би тэднийг зөгнөл болж хувирахгүй байхыг хүссэн.
  
  
  
  
  13
  
  
  Лайгийн цуснаас болж гар минь гулгамтгай, наалдамхай болсон байв. Би түүнийг үхсэн гэдэгт бүрэн итгэлтэй болох хүртлээ зогссонгүй түүний цээжийг зүсэх үед энэ нь хүчтэй цохилсон. Түүний хоолойноос чимээ гарав; тэр ярихаа больсон ч таталттайгаар цээжээ өргөж доошлуулав. Эцэст нь амьсгаадах нь зогсов; Би түүний зүрхэн дээр гараа тавив. Бөөгнөрсөн булчингууд нь зүрхний цохилтыг үүсгэж, дараа нь өөрийн эрхгүй мэдрэлийн чичиргээ, чичиргээ нь түүний толгойноос хөл хүртэл чичирч байв.
  
  
  Тэр дахин хутгаж, дараа нь хөлдлөө.
  
  
  Би арагшаа гулгаж, гэмтсэн хөл минь урд минь сунгав. Хурдан хөдөлгөөнөөр би цамцаа тайлж, чинжалаар хайчилж, шархыг гар хийцийн боолтоор боож эхлэв. Гүн шархнаас тасралтгүй урсаж байсан цусыг арилгахын тулд хоёр тууз авав.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа би хөл дээрээ босох гэж оролдон Риваг нүдээрээ хайж байлаа. Охин маш сайн ажилласан тул би түүнд Гурнекийг саармагжуулахад туслах хэрэгтэй болсон. Дараа нь... за, эхлээд Гурнекийг устгаад дараа нь дараагийн нүүдэл рүү шилжинэ.
  
  
  Би чагнаад бараг тэр дороо л сулхан дуугарах чимээ сонсогдов... мотоциклийн моторын чимээ алсад хангинах нь тэр. Сарыг нууж байсан үүлс алга болоход хашаан гэрэл гэгээтэй байв. Байгалийн хүч намайг хамгаална гэж үгээ өгсөн юм шиг миний талд байгааг би гайхаж байлаа. Эхэндээ харанхуй байсан бөгөөд гэрлийн хомсдол намайг хамгаалж, Лайусыг ялж, алах боломжийг надад олгосон.
  
  
  Харин эдүгээ Сикх залуу нас барж, миний хүч чадал эсвэл заль мэхэнд гайхаж байх үед сар эргэн ирж, орхигдсон хотын хашааг цайвар туяагаар дүүргэж байв. Цагаан цамц нь хатсан цусанд будагдсан нуруугаараа хэвтэх Лайгийн дүр рүү харлаа. Түүний уруул муруйсан инээмсэглэл нь ердийн цагаан шүдээ харуулж, буйл нь паан бохинд улаанаар будагдсан байв. Цогцос гантиг чулуун хавтан дээр ямар ч хөдөлгөөнгүй хэвтээд, аймшигт шаналалтай хэвтэв.
  
  
  Би ямар ч гэмшсэнгүй, залуу Энэтхэгийн үхлийг эсэргүүцээгүй, учир нь энэ нь амьд үлдэх асуудал байсан юм. Лай эсвэл би. Би хөлдсөн цус болсон биеэс харцаа буруулан дахин хөл дээрээ босохыг оролдов. Би хөл дээрээ зогсохын тулд хэд хэдэн удаа оролдсон.
  
  
  Цус алдсанаас болж хөлөө чирсээр шархадсан хөлөө чирэв. Би хашаан дээгүүр алхаж, нунчагуудаа унасан газраас нь авахын зэрэгцээ Лаигийн бууг авахаар хэсэг зогсов.
  
  
  Миний мэдэхээр Гурнек зэвсэггүй байсан. Надад дорно дахины эртний зэвсэг, сахлын иртэй нандин герман стилетто байсан нь амийг минь аварсан юм. Дээрээс нь Рива мотоциклтой байсан. Охин, Гурнек хоёр Фатехпур Сикригийн топографийг надаас хамаагүй сайн мэддэг байсан нь давуу болон сул талтай байсан нь эргэлзээгүй. Учир нь хэрэв энэ хоосон, хаягдсан барилгуудын төөрдөг байшингаас гарах арга зам байсан бол Рива түүний зугтахыг хааж, намайг хүрээд иртэл түүнийг хавханд байлгаж чадаагүй бол Гурнек мэдэх ёстой байсан байх.
  
  
  Би хэсэг зогсоод чагнаж байтал ахин мотоциклийн моторын сулхан дуугарах чимээ сонсогдов. Энэ нь үзэгчдийн тусгай танхим болох Диван-и-Хасын ард гарч ирэв. Худалдан авсан гарын авлагаас ордны дүрслэл, дээд тагтны хажуу тал хүртэл дөрвөн ижил коридор салаалсан асар том төв багана бүхий сүрлэг барилгын хар цагаан гэрэл зургийг харсанаа санав. квадрат.
  
  
  Охины тусламжид хурдан ирэх арга байсангүй. Том ачаа шиг хөлөө ардаа чирсээр алхам алхмаар хөдөлж байлаа. Шархаа боож, цус алдалтыг зогсоосон болохоор өвдөлт багассан. Гэхдээ энэ нь намайг өвтгөсөн. Бүр дордуулахын тулд энэ нь намайг урьд өмнөхөөсөө илүү эмзэг болгож, миний хөдөлгөөнийг, хэвийн хурдтай хөдлөх чадварыг ихээхэн удаашруулсан.
  
  
  Каратэгийн цохилтыг ашиглах нь одоо боломжгүй болсон бөгөөд цохилт, цохилтын хөдөлгөөн бүр хүндийн төв, тэнцвэрийг хадгалахын тулд асар их хүчин чармайлт шаарддаг тул асуудалтай, хэцүү болсон. . . . Одоо би өмнөхөөсөө илүү бараг зөвхөн нунчак, стилетто дээр найдах хэрэгтэй болсон.
  
  
  Холл руу ойртох тусам машины мотор чихэнд минь улам чанга дуугарав. Өмнө нь алс хол, тодорхойгүй шуугиан байсан нь уйтгартай шуугиан, чимээгүй архирах болж хувирав. Аварга зааны соёо шиг гайхалтай хэлбэртэй, гадна талын нэг баганаас наалдаж байлаа. Би амарч, бодлоо цуглуулж зогсов. Хүчтэй гэрлийн туяа миний урд байгаа цэгийг цооллоо. Дараа нь гүйх алхмуудын чимээ.
  
  
  - Рева! - Би хашгирав. - Тэр хаана байна?
  
  
  Тэр надад хариулсангүй, гэхдээ хэсэг хугацааны дараа Гурнек барилгаас гарч ирээд хашаан дээгүүр гүйв. Би түүнд хүрч чадахгүй гэдгээ маш сайн мэдэж байсан ч түүний араас хөөцөлдөж эхлэв. Тэр бараг хэвийн хэмнэлтэй гүйж байсан тул шагай нь өвдөхөө больсон гэдгийг би ойлгосон. Тэр үед Рива тайзан дээр гарч ирэв. Тэр миний хажуугаар өнгөрч, намайг байрандаа үлдэхийг дохив. Түүний царай чангарч, дух нь үрчлээстэй байв; энэ бол туйлын шийдэмгий байдлаас урвасан царай, хүйтэн, тооцоотой шийдэмгий байдлын баг байв.
  
  
  Би түүнтэй үнэхээр бахархаж байгаагаа үгүйсгэж чадахгүй. Тэр ажлаа төгс хийж, намайг Лайгаас салгах хүртэл Гурнекийг хавханд баригдсан амьтан шиг холдуулсан. Одоо Лай нас барсан тул засах ганц Кобра агент үлдсэн. Би нунчаку савааг толгой дээрээ өргөөд нэгийг нь чанга атгаад нөгөөг нь шидэв.
  
  
  Гарын дугуй хөдөлгөөн нь савааг хөдөлгөв... энэ нь Гурнекийн төлөвлөгөөг... мөн түүний амьдралыг эрс сүйрүүлнэ гэж би найдаж байлаа. Рива хашааны хамгийн захаас индианыг зааж байв. Гэрэлт цамхагаас туссан гэрлийн туяа хааны ордны сүнслэг зам талбай, колоннадыг гэрэлтүүлж, экспрессионист уран зураг шиг жаазлав.
  
  
  Гэхдээ Гурнек алхамаа давтаж хөдөлж эхлэхэд ямар ч үзэсгэлэнтэй зүйл байсангүй. Тэр намайг харсан бөгөөд одоо түүнийг сураггүй болсон малыг барих гэж буй моторт хоньчин шиг мотоциклээр хөөж яваа Риватай сөргөлдөхөөс зайлсхийх арга байсангүй. Энэтхэг хүн одоо айж, цөхрөнгөө барсан нядалгааны амьтан болжээ.
  
  
  Тэр намайг тойрон гарах гэж оролдсон ч Риева түүний замыг таслан ур чадвараа дахин харуулав. Тэр түүнийг цохих шахсан. Охин шууд сөргөлдөөнөөс зайлсхийхийн тулд чадах бүхнээ хийсэн бөгөөд би түүнийг буруутгаж чадахгүй. Би ч бас түүнийг дугуйнаасаа шидчихээсэй гэж хүсээгүй.
  
  
  Гэсэн хэдий ч тэр түүнд хүрэхгүй байсан ч түүнийг зугтахаас сэргийлж, замд нь оруулав. Нунчаку миний толгой дээр эргэлдэж, Рива ахин урагшилж, Гурнекийг над руу чиглүүлэхэд би үхлийн зэмсгийг суллаж, агаарт хэрчиж байхыг харав.
  
  
  "Алуурчин" саваа дахин их хэрэг болсон. Би энэ дүр зургийг харж байтал нэг алхам урагшлахад Гурнек хашгиран хажуу тийш бөхийв: саваа түүний цээж рүү цохив. Цохилт нь нударга мэт төв рүү цохиж, амьсгалыг нь таслав. Өвдсөндөө согтсон тэрээр тэнцвэрээ барьж чадахгүй ганхав.
  
  
  Би урагш доголон, аль болох хурдан хөдөлж, стилеттог гараараа барьлаа. Гурнекийг устгасны дараа би тамын урхинаас мултарсан ч хариуд нь надад нүүрээ харуулахгүй байсан Шиватай нүүр тулах хэрэгтэй болсон тул дэмий хоосон цаг байсангүй.
  
  
  Би түүнд хүрч амжаагүй байхад Гурнек ахин хөл дээрээ боссон байлаа. Тэр нунчакаг барьж авсан боловч тэр мөч хүртэл энэ зэвсгийг хэзээ ч харж, хэрэглэж байгаагүй бололтой. Тэр яаж зохицуулахаа мэдэхгүй байсан тул над руу шидсэн. Гурнек над руу гүйх үед саваанууд унаж, би тэднийг авахаар бөхийв.
  
  
  Энэтхэг хүн намайг цохиж байхад би дахин нуруугаараа суниаж, амьдралынхаа төлөө тэмцэж байгааг олж мэдэв. Тэр эргэцүүлэн бодохоо больсон: урагдсан нүднээс нь желатин, цуст бодис дусаж байв.
  
  
  Тэр миний тохойн муруй руу цохиход миний хуруунууд өөрийн эрхгүй тайллаа. Чинжаал миний гараас мултарсан. Би сохроор гараа сунгасан ч энэтхэг гарынхаа алгаараа хоолой руу минь дахин цохив. Тэр каратэгийн дүрмийг мэддэггүй байсан ч бидний өмнөх уулзалтуудаас нэг юм сурсан байх. Одоо тэр жин, оюун ухаанаа ашиглан намайг дуусгахын тулд.
  
  
  Ривагийн мотоцикль чанга гинших чимээнээр зогсч, бидний ороосон биеийг гэрлийн туяагаар гэрэлтүүлэв. Би түүнийг машинаас буухыг сонссон ч тэр надад тусалж чадахгүй гэдгийг мэдэж байлаа. Тэгээд Гурнек гэмтсэн хөлийг минь өшиглөж байсан болохоор миний мөрөөдөж байсан хурдан бөгөөд хялбар ялалт харагдахгүй байв. Тэр хүн сандарч байсан бөгөөд энэ нь түүнд давхар хүч чадал, шийдэмгий байдлыг өгсөн. Тэр амьдралынхаа төлөө тэмцсэн.
  
  
  Би ч гэсэн.
  
  
  Би алган дээрээ зогсоод түүнийг хаяхыг оролдов. Би хажуу тийшээ эргэлдсэн ч тэр ахиад л над дээр унав. Харин энэ хооронд гартаа нэг нэг саваа, голд нь үхрийн ширэн ташуур бариад амжлаа. Одоохондоо зэвсгийг хэрэглэхээс өөр арга байсангүй, энэ аргыг надад хараахан мэдэрч байгаагүй. Гүрнэкийн хүзүүнд савхин утсыг нь чангалж чадвал түүний биеийг ашиглах хоёр саваа надад тус болно.
  
  
  Тэр өвдгөө хажуу руу минь наан бөөр рүү минь цохиход би өвдөж гиншлээ. Гантиг хавтангууд нүдний өмнө бүжиглэх шиг болж, алс холын баганууд хоёр, гурав дахин нэмэгдэв. Би алсын хараагаа төвлөрүүлэхийг оролдсон ч бүх зүйл бүрэлзэж, ойртож, дараа нь алга болов.
  
  
  Одоо галзууралд автсан Гурнек энэтхэг аялгаар миний ойлгохгүй үгсийг нулимав. Гэхдээ би түүний яг юу бувтнасныг сонсоогүй бол түүний уялдаа холбоогүй хэллэгүүдийн утгыг ойлгоход надад хэцүү байсангүй; Энэ нь зөөлхөн хэлэхэд өөдрөг, найрсаг яриа биш байв.
  
  
  Би түүний жин дор тонгойж, хөлөндөө өвдөлт мэдэрсэн. Индиан эр ганзага руугаа гараа сунгахад би толгойгоо эргүүлж, чинжалаа өргөхөөр жингээ баруун тийш шилжүүлэв. Яг тэр мөчид би нэг өвдөг дээрээ босч эхлэв.
  
  
  Гэхдээ тэр тийм ч амархан бууж өгөхгүй байсан.
  
  
  Тэр хутгаар хутгаар сохор чинжаал цохин урагш гүйв. Би аль болох хол нүүж, зайгаа барихыг хичээв. Гэнэт бухимдсан индианчуудын ард Рива гарч ирээд нуруу, мөр рүү нь цохиж эхлэв. Энэ нь түүнийг өвтгөсөн эсэх нь хамаагүй. Түүний хөндлөнгийн оролцоо залуу Сикийн анхаарлыг сарниулж, би цуст стилетто ирээс зайлсхийж, арьсан утсыг нь хүзүүнд нь ороосон.
  
  
  Энэ бүхэн хэрхэн эхэлсэн: эхлээд миний зочид буудлын өрөөнд халдлага гарч, дараа нь Ашок Ананд баарны жорлонд боомилсон. Одоо Шивагийн үйлчлэгч дээрэмчдийн муу бүлэглэлийн өөр нэг төлөөлөгч дээр хөшиг унах гэж байв.
  
  
  Би хоёр савааг чанга атгаж, Гүрнэгийн хүзүүнд ороосон үхрийн хүлгийг чангаллаа. Энэтхэг хүн гайхан, айсандаа зэрэг хашгирч, утсыг нь хоолойноос нь холдуулах гэж оролдон стилеттогоо унагав. Хэрвээ би байнга шахаж байсан бол тэр амьд үлдэхгүй байсан.
  
  
  Би саваагаа эргүүлээд бариад авлаа. Би Гурнекийн царайг хараагүй бөгөөд түүнийг харахыг ч хүссэнгүй. Тэрээр агаар залгих гэж оролдсон, амьсгал нь астматай, амьсгал нь шүгэлдэж байсан ч агаар уушгинд нь ороогүй. Цөхрөлд автсан тэрээр үлдсэн хүч чадлаараа амьдралынхаа төлөө тэмцсэн. Тэгээд энэ нь хангалтгүй байсан.
  
  
  Одоо би хөлөө мэдээгүй, ядарч сульдсан ч хяналтаа барьж байлаа. Би шаардлагатай даралтыг хийх боломжийг олгосон савааны ачаар утсыг илүү чанга татав. Индианчуудын амнаас өөр нэг шуугиан гарахад тэр хүн бууж өгснөөр ямар ч эсэргүүцэл үзүүлэв. Түүний бие урагш тонгойж, нүүрээрээ доошоо унав. Гэвч тэр үед ч би Гурнек өөрийн чин сэтгэлээсээ итгэдэг нага могойн бурхадынхаа өвөрт буцаж ирсэн гэдэгт бүрэн итгэлтэй болох хүртлээ би нунчакаг орхисонгүй.
  
  
  Эцэст нь түүнийг амьгүй, бие нь хүйтэн гантиг шалан дээр хөдөлгөөнгүй хэвтэж, гуяных нь ганц булчин таталттай чичирч байгааг мэдээд би түүнийг эргүүлж, хүзүүг нь үхлийн савхин утаснаас нь салгав. Нүүр нь хөхөрч, хэл нь хазаж, шүдээ хоёр хуваах шахсан бөгөөд айсандаа зангидсан байв.
  
  
  "Үүнээс ч дор байж магадгүй, хонгор минь" гэж би бувтналаа. -Хөөрхий Нирад юу болсныг бодоорой...
  
  
  Гэвч тэр миний үгийг сонссонгүй. Би маш их хичээл зүтгэл гарган Гурнекийн дүрээс харцаа салгалгүй аажуухан бослоо. Гэхдээ тэр үхэгсдээс амилахгүй. Энэтхэгчүүд цөхрөнгөө барсан тул бид түүнд төлөх ёстой. Гэвч эцэст нь энэ бүхэн юу ч үгүй болсон.
  
  
  Тэр үхсэн байсан.
  
  
  "Түүний хувцсыг тайлахад надад туслаач" гэж би Рива руу хэлээд түгшүүртэй, чимээгүйхэн над руу чиглүүлж байгаа охины харцнаас зайлсхийв.
  
  
  Тэр намайг цамцгүй, өмдний минь баруун тал цусанд норсон байхыг хараад юу ч асуусангүй. Тэр доош бөхийж, эргэж хараад Гурнекийн цамцны товчийг тайлж эхлэв. Энэтхэгийн "хүрэм" цусанд будагдсан ч юу ч биш байснаас дээр хэвээрээ байв.
  
  
  Рива нас барсан хүн рүү хэзээ ч хардаггүй, хүндлэл, даруу байдал биш, харин тэр хүн таагүй дүр төрхтэй байсан бөгөөд хөх хэл нь унжсан тэр хавдсан, цуст царайг харахгүй байхыг хичээсэн охиныг би буруутгах аргагүй юм. Гоожиж буй нүдний эргэн тойрон дахь яс нь мотоциклийн гэрлийн гэрэлд хачин гялалзаж байв.
  
  
  Тэгээд тэр өдөр Шивагийн харшид Ривагийн надад хэлсэн зүйлийг би санав. Тэр дэлгэрэнгүй тайлбарлаагүй ч түүний юу хэлэх гээд байгааг ойлгоход удаан хугацаа зарцуулсангүй. Түүний нагац ах нь түүнийг эрчүүдийнхээ хүсэл тэмүүллийг хангахын тулд түүнийг албадах садист амтаас болж түүнийг хамгийн бузар зүйлд ашигласан.
  
  
  Одоо би Гурнек болон хашаан дотор үхсэн бусад хоёр хүний өмнөөс харамсах сэтгэл төрөөгүй бөгөөд энэ нь миний уур хилэнгээс бус харин амьд үлдэж, даалгавраа дуусгах гэсэн шийдвэрийнхээ золиос болсон юм.
  
  
  Хөлдөө боосон цустай боолтоо тайлсны дараа би бас өмдөө тайлаад Риваг Гурнекийн биеийн хажууд бөхийлгөж орхив. Би хашааг давж, түрүүн анзаарсан хадны усан сан руу явлаа. Энэ нь борооны усаар дүүрсэн байв. Би нэг өвдөг дээрээ сөхөрч, шархыг нь цэвэрлэж, урагдсан цамцнаасаа нойтон боолт хийж шархыг халдварлахаас сэргийлж, хөлөнд гангрена үүсгэв. Ус нь бохирдоогүй гэдэгт ч эргэлзэж байсан ч тэр үед надад өөр сонголт байгаагүй тул боломжоо ашиглахаар шийдсэн юм.
  
  
  Намайг Реева руу буцаж ирэхэд охин нас барсан хүний өмд, куртаг тайлсан. Тэд бэлхүүсээрээ жаахан том байсан ч би талийгаач Гүрнэгийн бүсээр нөхсөн. Рива надад цамцаа өмсөхөд туслаад даарсан мэт гараа үрж хойшоо зогсов.
  
  
  гэж тэр шивнэв. - Бид одоо яах ёстой вэ, Ник?
  
  
  "Машинаа аваад Вилла руугаа буцъя" гэж би хариулав. Түүний царай түгшүүртэй, хонхойсон, ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй мэт байв. Тэр маш их зүйлийг туулсан ч урьд өмнөхөөсөө илүү шийдэмгий хэвээрээ байсан. Аав нь охин шигээ агуу дотоод хүч чадалтай юм болов уу гэж бодсоор аавыг нь санав. Энэ тохиолдолд бид түүнийг олох хүртэл тэр амьд үлдэж, тэвчих боломжтой болно.
  
  
  -Цаашид юу болох вэ? гэж Рива асуув. - Яаж... яаж үүнийг хийх гэж байгаа юм бэ? гэж тэр нэмж шархадсан хөлийг минь заалаа.
  
  
  Ихэнх өвдөлт намдаж өмнөхөөсөө бага хүчин чармайлтаар алхаж чадсан. Би нунчакуудыг эвхэж, өмднийхөө арын халаасанд хийгээд, шуугаа барьсан савхин бүрээсэндээ стилетто хийв.
  
  
  - Хэрхэн? - Би давтан хэлэв. - Санаа зоволтгүй. Би ямар нэг арга олно.
  
  
  "Чи үргэлж ямар нэгэн зүйл олдог" гэж тэр инээхийг оролдов.
  
  
  Тэр надад Ранжит болон Агра шуудангийн газарт хөлөндөө шархдуулж байсан залуу Сик нарыг тооцохгүйгээр түүний авга ах таван хүнтэй үлдсэн гэж надад хэлэв. Ингээд урд нь Шива, Хакши хоёроос бусад хоёр хүн үлджээ. Энэ амаргүй байх болно... гэхдээ тийм ээ, энэ даалгавар анхнаасаа амар байгаагүй.
  
  
  
  Бид чимээгүй явлаа. Рива хоёр гараараа жижиг машины жолоодлоготой байв. Фатехпур Сикри бидний ард харанхуй, тоос шороонд дарагдсан байхад тэр толгойгоо эргүүлж, хяналтын самбарын шургуулга руу заалаа.
  
  
  "Би чамд бэлэг авчирсан" гэж тэр тайлбарлав. "Би чамд эрт өгөөгүйд уучлаарай, гэхдээ чамд хэрэгтэй болно гэж мэдээгүй."
  
  
  Би шургуулгаа онгойлгоод гар руу нь гараа хийж, гар бууны бөгсийг хүртлээ мэдэрлээ. Би гар бууг хяналтын самбарын гэрэлд харвал 22 калибрын жижиг Беретта байсан нь залуу бүсгүйн хувьд ер бусын зүйл байв.
  
  
  Гэхдээ Рива бас бүх талаасаа ер бусын охин байсан.
  
  
  Беретта бол ойрын зайнаас үр дүнтэй зэвсэг байсан. Би үүнийг санах ёстой байсан гэж Рива буугаа цэнэглэхээ санасанд баярлан буугаа шалгалаа.
  
  
  "Бид Виллагийн нүдэн дээр байх үед хурдаа багасгаад юу ч болоогүй юм шиг аашил" гэж би охинд тушааж, намайг харагдахгүйн тулд суудал дээр сунгав. Ялангуяа энэ муу хөлний улмаас би хүнд сорилттой байсан; гэхдээ бүх зүйл миний санаснаар болвол би удахгүй формдоо эргэн орох болно.
  
  
  "Ник, хэн нэгнийг тусламж дуудсан нь дээр биш гэж үү?" Энэ нь надад маш эрсдэлтэй юм шиг санагдаж байна, бид хоёр бүгдийн эсрэг ... гэж тэр нэмж хэлэв, миний нүд рүү сандарсан харцаар "Бид аймшигтай эрсдэлд орох болно."
  
  
  "Энэ бол урагшлах цорын ганц арга зам" гэж би түүнд хариулж, Пуран Дассын талаар мэддэг бүх зүйлээ, яагаад Энэтхэгийн нууц албаны тусламжийг хагалгаанд оруулахыг хүсээгүй шалтгаанаа хэлэв. Би түүнд Дассын оффис дээр болсон "алдагдсан зүйл" болон түүний Шиватай холбоотой байсан түүхийг ярьж дуусах үед бид аль хэдийн байшинг харсан байв.
  
  
  Рива хурдаа багасгахад би суудалдаа суулаа. "Одооноос эхлээд чи миний нүд" гэж би шивнэв. - Чи юу харж байна?
  
  
  -Одоохондоо юу ч алга.
  
  
  Би түүн рүү хурдан харлаа. Тэр жолооны ард чанга сууж, нуруугаа суудалдаа наан, нүдээ эгцлэн харж суулаа. Тэрээр хурдны замыг дунд зэргийн хурдтайгаар унтраасан; хайрга, чулуунууд машины доор унасан.
  
  
  Гэнэт Рива тоормозлоо. - Хоёр байна! - гэж тэр хашгирав. - Хоёр хамгаалагч!
  
  
  Буудлагын чимээ араас нь сонсогдов. Сүүлийн зогсоол. Тэр цагаас хойш надад ганц ч удаа алдаа гаргах тансаглал байгаагүй.
  
  
  
  
  14
  
  
  Би хашгирав. - Доошоо хэвт! -
  
  
  Би гараа сунган түүнийг суудал руу татан суулгалаа. Рива маш амархан бай болсон. Сумнууд исгэрч, хилэгнэнэ. Хар тугалгатай бороо салхины шил рүү цутгаж, том шилний хэлтэрхий бидний дээр уналаа.
  
  
  Би Риваг "Чи чимээгүй хэвтэж, үргэлжлүүлэх дохио өгөх хүртэл хүлээнэ үү." Би бариулыг буулгаад хаалгаа онгойлгоод тоостой замаар мөлхөв. Хаалга намайг хааж, дээрээс нь сум исгэрэв. Гүйх хөлийн чимээнд газар цуурайтав. Би Береттаг өргөж, толгойгоо онилоход хангалттай.
  
  
  Ороолттой буудагч буудсан цэрэг шиг унав.
  
  
  Тэнд намайг хэн нэгэн хүлээж байсан, тэр Наг биш, би үүнд итгэлтэй байсан. Би тэр хүний цээж рүү яг цохисон. Нөхдөөсөө ялгаатай нь түүний үхэл хурдан бөгөөд харьцангуй өвдөлтгүй байв. Гэтэл нөгөө хамгаалагч нь харагдсангүй. Тэр намайг гайхшруулж, араас минь ирэхийг оролдох вий гэж нүдээ онийлгон мөрийг нь ийш тийш нь гүйлгэн харлаа.
  
  
  - Доод давхарт байгаарай! - Би Риваг машинаас буухгүйн тулд бувтналаа. Тэр суудлаасаа гулсаж эхэлсэн ч гэнэт зогсоод яг миний тушаасан ёсоор хийв.
  
  
  Өөр нэг буун дуу гарч, үл үзэгдэгч буудагч нуугдаж байгаа газрын талаар сайн санаа өгсөн. Дуу нь баруун талаас, Виллаг хүрээлсэн өндөр, зузаан хананы цаанаас сонсогдов. Шар, арц хоёр миний өрсөлдөгчийг бүрэн нуусан. Хэрвээ тэр миний араас, хаалганы нөмөрт байсан газраас минь ирсэн бол надад зугтах ганц ч боломж гарахгүй байсан. Тиймээс би хурдан, хурдан хөдлөх хэрэгтэй болсон.
  
  
  Би гудмаар доош харан, хэрэгтэй зүйлээ олсон; Би тоостой замын захад олж харсан нударганы чинээ хадны дэргэд хуруугаа шахав. Хурдан хөдөлгөөнөөр машины хаалга руу шидэж, арав орчим метрийн өмнө газар унасан чимээ сонсогдов.
  
  
  Өөр нэг сум агаарт исгэрэв. Би буудагчийг хараагүй ч тэр ч бас намайг хараагүй. Би сонсоод удалгүй миний тэвчээрийг над руу биш харин эсрэг зүгт гүйх хөлийн чимээ сонсогдов. Шивагийн хамгаалагч, галзуу хүн бид хоёрын дунд зогсож байсан сүүлчийн горилла зузаан хашааны ард нуугдан гүйж өнгөрөв.
  
  
  Би дахиад нэг чулуу шидсэн нь энэ удаад эхнийхээсээ том. Гар буу дахин хуцаж, сум нарийн замын голд жижиг үйрмэг шидэж байв. Миний уруулнаас тэсэхийн аргагүй өвдөлтийн эгдүүтэй гинших чимээ гарлаа. Театр хийж үзээгүй хүнд гайгүй гэж би бодлоо. Энэ нь холоос сонсогдохуйц урт хашгирах биш, харин үнэхээр жихүүдэс хүрмээр хашгирах бөгөөд нөлөө үзүүлсэн.
  
  
  Толгойг нь ороолтоор ороосон дүрийг хүлээн зөвшөөрөхийн тулд хашаанууд хуваагдав. Тэр зам дээр үхсэн хүн байхгүй гэдгийг хэтэрхий оройтсон ойлгов. Хэтэрхий оройтсон хойноо тэр хашгирах нь түүнийг нуугдаж байгаа газраас нь гаргах гэсэн башир арга байсныг ойлгов. Тэр миний зүг ч харалгүй холдлоо. Харин одоо түүнд цаг үлдсэнгүй... үүрд, би тэгж найдаж байсан.
  
  
  22 калибрын гар буу мөрөнд нь сум тусч, хүүхэлдэй шиг чанга эргүүлж, тэнцвэрээ олохын тулд хашаанд наалдаж, нуугдахад хүрчээ. Би дахин гохоо дарж, хоёр дахь сум нь духангийнх нь дундуур цоорсон байхад нь түүнийг аймшигтай бүжиглэж байхыг харлаа.
  
  
  Тэр хүний амнаас ганц ч чимээ гарсангүй.
  
  
  Машины гэрлийн нүдийг сохолсон хурц гэрэлд өөрийгөө олж хараад гараа өргөөд гар буунаасаа дахин нэг хэрэггүй сум хийв. Дараа нь хөлөө урдуур нь сунган, биеийг нь урагш бөхийлгөж, толгойгоо цээжиндээ унжуулан замын голд суухыг хүссэн мэт аажуухан гулгав.
  
  
  Рива толгойгоо өргөөд босоод хяналтын самбарын ирмэг дээгүүр харав. "Гэхдээ авга ах ..." гэж тэр эхлэв.
  
  
  "Тэр удахгүй ирнэ, би танд баталж байна" гэж би шивнэв. Би Береттад Сикийн хүнд .45 гар буунаас илүү хэдхэн сум үлдсэн гэж тооцоолсон. Тиймээс би зэвсгээ аваагүй. Би аажуухан босож, суманд дарагдсан машины хаалганы цаанаас гарлаа. Хоёр эр зам дээр үхсэн хэвтэж, өөрсдийн тэнэглэл, мөнх бус Шивагийн бурханлаг чанарт итгэх гэнэн итгэлийнхээ золиос болжээ.
  
  
  Гэхдээ хайрцаг жинхэнэ байсан. Түүний бүх Энэтхэгийг эзлэх төлөвлөгөө нь бас бодитой бөгөөд шийдэмгий юм. Тэрээр "хүмүүнлэгийн" хэрэгцээ, ард түмнээ хооллож, хувцаслахыг хүссэн тухай ярьсан боловч Шива бол хамгийн харгис дарангуйлалд автсан дарангуйлагч байсан бөгөөд түүний эрх мэдэлд хүрэх арга хэрэгсэл нь хэрвээ эрх мэдэлтэй болсон бол түүний арга барил нь хүнлэг бус байсан юм.
  
  
  Байшингийн эргэн тойронд гэрэл асч, том мөнгөн устай чийдэн намайг ухрахад хүргэж, нүдийг минь сохолсон гэрлээс хамгаалж, хашааны урт цуваа гэнэт асав. Намайг өнгөрөхөд олон зуун шавж, эрвээхэй, аварга шумуул гэрлийн туяанд хөвж байх шиг санагдав. Тэд тоос шороо, үхлийн үнэртэй холилдож, эргэлдэж байв.
  
  
  Том ялаанууд бяцхан тас шувуу шиг эргэлдэж, цуст хоёр цогцос дээр унаж, агаарт дүлий мэт архирах чимээ гарав. Бусад чимээ шуугианыг сонсохын тулд чихээ цохьсон чимээ намайг ирвэгнүүлэв. Би ялаанаас өөр юу ч сонссонгүй, тод гэрэлтэй Виллагийн чимээ ч биш.
  
  
  - Рави! Арун! - гэнэт өөрөөсөө өөр хэн нэгэнтэй адилгүй металл хоолой сонсогдов.
  
  
  Би Рива руу харахад тэр надад бага зэрэг толгой дохин баталгаажуулав. "Шива" гэж тэр шивнэв. - Энэ бол тэр, миний авга ах. Ник, болгоомжтой байгаарай!
  
  
  - Хараал идсэн новшнууд! Та хаана байна? Юу болов? Арун? Рави? - Шива хоёр залууг дахин дуудахад түүний хоолой яг л хуучин пянзны цуурай мэт над руу хөвөх шиг болов.
  
  
  Шууд сөргөлдөөн, нүүр тулан сөргөлдөх цаг иржээ. Би зоригоо цуглуулан Риваг миний ард үлдэхийг дохиод зам дагуу тогтвортой алхлаа. Шива дахин хашгирсан ч хамгаалагчид нь хариу хэлж чадсангүй. Ялаа хоёр индианчуудын амьгүй бие рүү дайрсан өлөн ялаа сүргүүд яриаг үргэлжлүүлэв.
  
  
  - Би чамайг тэнэг байдлын чинь төлөө ална! Шива уур хилэн, айдсаас урвасан чанга дуугаар хашгирав.
  
  
  Гэсэн ч тэр надтай нүүр тулахаар гарч зүрхэлсэнгүй. Ахиад л чимээгүй болов. Би хөлөө хөндүүрлэхгүйн тулд чадах чинээгээрээ тонгойв. Өвдөгөө хэд хэдэн удаа дараалан нугасны дараа цус тогтмол эргэлдэж эхлэв. Нэг гараараа би зузаан бутыг хажуу тийш нь түлхэв.
  
  
  Эндээс би дотоод цэцэрлэгт хүрээлэн, намбалаг, сайн арчилгаатай харагдаж байв. Энэ цэцэрлэг нь хуурай газар тариалан эрхлэхийн аргагүй ургамал, цэцэгсээр баялаг, гандуу газар нутгаасаа болж үржил шимтэй, нам гүм байсан нь дахин нэг санагдлаа. Гэхдээ тийм ээ, Шивад Хажийг тор руу нь татах мөнгө, рупи, доллар байсан. Түүний мэдэлд хязгааргүй хөрөнгө байсан бөгөөд энэ нь түүнд эрх мэдэлд хүрэх боломжийг олгосон хэрэгсэл, холбогдох хүрээлэлд олон тооны холболттой байв. Энэтхэгийн хамгаалалтын албаны даргыг цалинтай байлгахын тулд Дассыг хэр их мөнгө өгч байгааг би гайхаж байлаа. Эсвэл Дасс бол Шивагийн алдрын мөрөөдөл, Энэтхэгийн алтан үе, Маврис, Гупта нарын хүчирхэг соёл иргэншилд сохроор итгэдэг өөр нэг фанат байсан.
  
  
  Энэ хүний санаа зорилго ямар ч байсан дэлхий дахинд аюул заналхийлсэн хэвээр байв. Гэхдээ Шива шиг аюултай, хор хөнөөлтэй биш. Шаржигнах, шажигнах нь миний оршихуйг өгөхгүй байх гэж найдаж, хашааны зузаан мөчир рүү өөрийгөө шахав.
  
  
  - Картер? Энгийн элэглэлээс илүүг агуулсан дуудсан хоолой. Энэ бол гайхалтай өнгө аястай өөрчлөгдсөн хоолой байв. - Найз минь энэ чи мөн үү? Та надтай уулзахаар ирсэн үү?
  
  
  Тэр дахин сэрүүн, хяналттай болсон. Би ярианд оролцох эсвэл түүний үг хэллэгт захирагдах сэтгэлгүй байсан. Хэлэлцүүлгийг би илүү хүчтэй тэмдэглэлээр дуусгахыг илүүд үзсэн. Гэхдээ би харж чадаагүй. Би яаран гарч ирсэн хаалганаас нүдээ салгалгүй зогсон мөчрүүдийг хажуу тийш нь түлхэв... хэдэн цаг биш долоо хоногийн өмнөх юм шиг санагдав.
  
  
  Юу вэ... ямар чөтгөр!...
  
  
  Би нүдээ анивчиж, энэ бол заль мэх, оптик хуурмаг гэдэгт өөрийгөө итгүүлэхийн тулд дахин харав. Гэхдээ үгүй ээ, миний нүд намайг хуурсангүй. Энэ бол Шива байсан ч тэр миний төсөөлж байсан хүнтэй огтхон ч адилгүй, түүний тухай миний төсөөлж байсан зүйл байхгүй. Тэр миний амьдралдаа харж байсан хүнтэй огт адилгүй байв.
  
  
  Баруун гарынхаа оронд далдуу модны эхнээс ... эсвэл хуруунууд нь ердийн үед байх ёстой газарт тэр хүн зэвэрдэггүй ган хиймэл хиймэл ... зүүж, мөр хүртэл нь зүүжээ. Түүнд баруун гар байгаагүй ч Ривагийн чөтгөр, зальтай авга ах жирийн хиймэл эрхтэн, жирийн эд зүйл, модон эсвэл хуванцар гар ч өмсөөгүй. Үгүй эрхэм ээ.
  
  
  Мөрөнд наалдсан ган кобра агаарт нааш цааш хөдөлж, бүх талаараа амьд хэвлээр явагчтай төстэй кобра төмөр шүднээс нь хүчтэй хор дуслуулж байв!
  
  
  Гайхалтай, гайхалтай байсан гэвэл дутуу хэлсэн хэрэг. Би нүдээ анивчсаар байсан ч энэ нь гайхамшиг эсвэл хий үзэгдэл биш байв. Энэ бол жинхэнэ, аймшигтай, аймшигтай бодит байсан! Ган кобра нь бүх анатомийн хэсгүүдийг хамгийн нарийн нарийвчлалтай хийсэн: бүрээстэй шаантаг хэлбэртэй толгой, нээх, хаах эрүү. Шүд нь мөлхөгч амьтдын үхлийн хорыг хохирогчийн цусны урсгал руу шахах чадвартай арьсан доорх тариур байсан нь эргэлзээгүй.
  
  
  Би хачин бөгөөд заналхийлсэн төхөөрөмжөөс харцаа буруулан Шивагийн нүүр рүү анхаарлаа хандууллаа. Мөлхөгчдийн царайг санагдуулам хүйтэн, өнцөгт царай. Нарийхан хар нүдтэй, өтгөн өтгөн хөмсөгтэй. Тэр дунд зэргийн өндөртэй, туранхай туранхай биетэй бөгөөд үүнээс чөтгөрийн хорон санааны сүнс ялгардаг байв.
  
  
  Тэр жирийн дайсан биш, харин миний ихэнх дайснууд шиг нэг бүлэглэлд цугларсан хүн... Карак, баригдашгүй Хүн чоно эсвэл өөрийгөө "Ноён Иуда" гэж нэрлэсэн чөтгөр гэх мэт хүмүүс.
  
  
  Ган кобра нь хамгаалалтын зэвсэг (шаардлагатай бол довтолгооны зэвсгийн хувьд) хангалтгүй юм шиг Шивагийн сайн гарт дэлхийд алдартай Америкийн Colt хэмээх 45 калибрын гар буу байв. Шива буугаа нааш цааш даллаж, хашааны дунд миний байршлыг илчлэх ямар нэгэн хөдөлгөөн, чимээ гарахыг хүлээж байв.
  
  
  - Тэр хашгирав. - Үнэнийг хэлэхэд, Картер! -Би буудахгүй. Энэ дашрамд, өнөөдөр үдээс хойш ноён Дасстай хийсэн яриаг хүртэл бид ярилцах, хэлэлцэх хэрэгтэй. Биднийг ярилцаж байх хооронд миний зээ охин, хөөрхөн хатагтай Сингхтэй юу хийснийг надад хэлээч? Би энэ хөөрхөн охиныг олохгүй байна.
  
  
  Би хариулсангүй.
  
  
  Харин би Береттаг өргөж, шивагийн цээжийг ониллоо. Хар дарсан зүүд удахгүй дуусна гэж дотроо бодон гохоо аажуухан татлаа. Тэр хүн үнэхээр гайхалтай байсан бөгөөд би илүү хялбар бай болоосой гэж бодож чадахгүй байсан: үнэн хэрэгтээ түүний цаана байгаа хаалганаас урсах гэрэл түүний гоолиг биеийг бүрэн гэрэлтүүлэв.
  
  
  Гэвч би түүнийг өвдөг сөхрөн унахыг нь харахын оронд сүүлчийн чимээгүй хашгирахыг нь сонсохын оронд, эсвэл түүний шаналан бужигнаж байхыг нь харахын оронд Береттагийн сум түүний цээжнээс тусч байхыг хараад балмагдсан. Дараа нь сум цэцэрлэгийн голд байрлах эртний чулуун хөшөөг оносон байна.
  
  
  - Тэгэхээр та тэнд байна! - гэж индиан инээж, унаганы гохыг татан, миний толгойноос хэдхэн сантиметрийн зайд үхлийн сум шидэв.
  
  
  Би нүдэндээ ч итгэсэнгүй зөнгөөрөө хоёр дахин эргэв. Сум түүний цээжнээс туссан боловч Шива цагаан куртаныхаа доор сум нэвтэрдэггүй корсет өмссөн байсныг илтгэх зүйл алга. Үнэхээр би түүний цамцны доор нүцгэн цээж, цээжнийх нь тойм, булчингуудыг харж байсан. Миний үл итгэсэн нүдэнд бүх зүйл тод харагдаж байна.
  
  
  Тэр ч бас ган биш л бол гэж би дүгнэсэн. Гэхдээ энэ боломжгүй байсан. Хүн робот биш ... эсвэл тэр үү?
  
  
  Үгүй ээ, мэдээж тийм биш, гэхдээ миний харсан зүйлийг үгүйсгэх аргагүй бөгөөд Шива ер бусын хүч чадалтай мэт санагдахыг үгүйсгэх аргагүй юм. Би хоёр дахь удаагаа онилж, гохыг нь татлаа. Би индианчуудын толгойг онилсон ч тэр яг тэр мөчид ухрахад сум хаалганы жаазанд тээглэн байг нь арай ядан орхив.
  
  
  Тиймээс тэр эмзэг байсан, эсвэл ядаж биеийн зарим хэсэгт эмзэг байсан. Би хичнээн хэмжээний сум үлдээсэнээ мэдэхгүй байсан болохоор Шиваг харшаас гарч ирэхийг хүлээсэнгүй. Түргэн хөдөлгөөнөөр хөлөө гэмтээсэн ч зузаан хашлагыг түлхэж, цэцэрлэгт хүрээлэнг нэхлээ. Түүний буу ямар ч үед хуцаж чадна гэдгийг би мэдэж байсан. Энэ нь миний сонсохыг хүсээгүй дуу байсан ч би Виллагийн хажууд иртэл тэр хүн харагдахгүй байгаасай гэж сэтгэлээрээ залбирч, эрсдэлд орсон юм.
  
  
  -Та хэн нэгнийг хайж байна уу?
  
  
  Би эргэж хараад нэгэн зэрэг гохыг нь татлаа. Гэхдээ Беретта чимээгүй байв: дэлгүүр хоосон байв. Нэг товшилт, тэгээд л болоо. Би Шивагийн инээмсэглэсэн царай руу буу шидэв. Кобра хэлбэртэй төмөр гар дээшээ нисэв. Беретта төмөр гарнаас нь ойчоод газарт унав.
  
  
  -Битгий хөдөл, ноён Картер. Алхам биш гэж Шива тушаав. Тэр Унагаыг цээжин дээр минь чиглүүлж байсан бөгөөд би өөрийнхөө биеийн анатомийн хэсгээс өөрийгөө салгах бодолгүй байсан... ядаж удалгүй.
  
  
  - Шива чи юу хүлээж байгаа юм бэ? Та яагаад бууддаггүй юм бэ, тэгвэл энэ асуудлыг дуусгая?
  
  
  -Хайрт анд минь чамайг өрөвдөлтэй үхэлгүй үхэхийг харах уу? Үгүй ээ, энэ миний хэв маяг биш гэж айж байна. Тэртээ тэргүй сайхан могойнууд минь залуу Нирадын буянаар элбэг дэлбэг байсан ч өлсөж байна. Хүү зөөгч байхдаа илүү хэрэгтэй байсан гэж би бодож байна. Гэхдээ би Кобра нэгдмэл, авсаархан байгууллага байгаасай гэж хүсч байна. Нирадын том ах аль хэдийн миний үйлчлэлд байсан болохоор би хүүг ажилд авахгүй байх ямар ч шалтгаан олж харсангүй. Харамсалтай нь та карьераа дуусгах талаар бодож байгаагүй. Мангас зэмлэн хэлээ дарж, буугаа зүрх рүү минь чиглүүлэв.
  
  
  Миний ард хэн нэгэн болгоомжтой хөдлөхийг сонслоо. Би толгойгоо эргүүлж, өнөөдөр үдээс хойш Агра дахь шуудангийн үүдэнд шархадсан Сикийн дүрийг баруун хөлөнд нь сум хийж байхыг харлаа. - Өө, энэ бол чи, Кришна! - Шива баяртайгаар хашгирав. Тэгээд тэр над руу нүд ирмэсэн харлаа. -Та хоёр бие биенээ мэддэг байх.
  
  
  “Бид үдээс хойш уулзахдаа таатай байлаа” гэж би бувтнав.
  
  
  - Аль хэдийн. Кришна надад таны уулзалтын нарийн ширийнийг хэлж байсныг санаж байна. Гэхдээ ноён Картер таны мэдэхгүй нэг зүйл бол Кришна бол Нирадын ах юм. Түүнийг сүсэг бишрэлтэй сикх болгон өсгөсөн ч Хинду хайрын бурхны нэрээр нэрлэсэн. Гэхдээ энэ бүхэн одоо хамаагүй - Шива түүнийг таслав. "Хүндэт Картер, тэр тусмаа дүүгийнхээ эмгэнэлт үхэлд таныг буруутай гэдгийг мэдсэнээс хойш Кришна таныг үзэн ядаж байна гэж хэлэхэд хангалттай."
  
  
  "Хэрэв би Нирадыг алаагүй бол тэр намайг алах байсан" гэж би хариулав. - Чи маш сайн мэднэ, Шива. Энэ бол ширэнгэн ойн хууль, хамгийн сайн нь амьд үлдэх хууль юм.
  
  
  "Тийм, тийм" гэж Энэтхэг инээмсэглэв. "Гэхдээ та, ноён Картер, та одоо хамгийн хүчтэй нь биш гэдгийг хэлэхэд үнэхээр харамсаж байна."
  
  
  Кришна нэг ч үг хэлсэнгүй. Түүний арын халаасан дахь товойсон нунчакуудыг анзаараагүй нь харамсалтай. Гэхдээ нэг буугаа цээж рүү минь чиглүүлж, нөгөө бууг минь нуруу руу минь чиглүүлсэн ч би худлаа хөдөлж зүрхэлсэнгүй, эсвэл хоёулаа гохыг нь татна. Тиймээс би гэмтсэн хөлөндөө хэт ачаалал өгөхгүйг хичээн зогсож байсан.
  
  
  "Чи миний асуултад хараахан хариулаагүй байна, Картер" гэж Шива үргэлжлүүлэв. -Чи миний хөөрхөн зээ охинд юу тохиолдсоныг хэлээгүй шүү дээ...
  
  
  - Тэр үхсэн.
  
  
  Аймшигт хар нүдэнд нь гялбаа гялсхийхэд тэр хөмсгөө өргөв. - Үхсэн үү?
  
  
  "Үхсэн" гэж би худлаа хэлэв. - Би түүнийг зогсоож амжаагүй байхад Гурнек түүнийг алчихлаа. Хэрэв энэ нь тайтгарал юм бол тэр даруй үхсэн.
  
  
  "Огт тийм биш" гэж Шива шоолон инээв. “Тэр хүүхэд байхаасаа л үргэлж худлаа ярьдаг, өөрийгөө зөвтгөдөг завхай нэгэн байсан. Гэхдээ тэр надтай хамт амьдарсан цагаасаа хойш эрчүүдэд минь инээдтэй санагдсан түүний хийж байсан үйлдлүүд нь би түүнийг маш их санах болно...
  
  
  -Тэгэхээр тэр таны хоригдол байсан гэсэн үг.
  
  
  -Та аль нь ч хамаагүй. Хөөрхий аавыг нь эс тооцвол... хайрт дүү минь хайртай охиноо алдсандаа маш их шаналах болно.
  
  
  Энэ хүнийг үзэн ядах нь ямар амархан байдгийг би секунд тутамд ойлгож эхэлсэн. Тэр гаж донтон, ган урхи шиг оюун ухаантай мангас, гялалзсан боловч эрчилсэн, солиотой. Тэр хүн уруулаа долоож, над руу инээмсэглэхэд энэ инээмсэглэл нь гунигтай байдал, элэглэлийг илэрхийлэх ёстой байв.
  
  
  "Би чамтай их хөгжилтэй байх болно, Картер" гэж тэр инээвхийлэв. - Бидний хамтдаа өнгөрүүлэх багахан хугацаа хөгжилтэй байх болно гэдгийг та харах болно!
  
  
  "Шива, надад дахиад нэг юм хэлээч" гэж би яриаг нь тасалж, Рива ярианы эхний мөрүүдийг алдчихвий гэж найдан дуугаа өндөрсгөв. -Ривагийн аав хаана байдаг вэ? Нэг охин надад энэ тухай хэлсэн ба... Би мэдмээр байна уу? Би түүнд итгэсэнгүй...
  
  
  Шивагийн эрчилсэн сэтгэл зүй яг миний бодож байсан шиг ажилласан.
  
  
  "Чи миний зээ охинд эргэлзэх тэнэг байсан" гэж Энэтхэг эр хариулав. -Ах маань эсэн мэнд, биднээс хэдхэн алхмын цаана байгаа. Хэрэв би зөв санаж байгаа бол та тэр өдөртөө нядалгааны газар очсон. Та тахал өвчнийг хаанаас гаргав гэж би нэмж болно.
  
  
  - Тэгээд тэр хаана?
  
  
  - Юу вэ, ноён Картер? Миний дүү ямар ч хор хөнөөл учруулахгүй, тэгээд л болоо; нарийн яривал тэр хэнд ч хор хөнөөл учруулах чадваргүй. Тэрээр гартаа атгасан эрх мэдлээ эдэлж, баярлав.
  
  
  Тэгээд би алхам ч хийж, нөхцөл байдлыг өөрчилж чадахгүй зогсож байлаа. Намайг урд болон хойно хоёр буугаар бариад хэдхэн секундын дотор Швейцарийн бяслагны хэсэг болон хувирахад бэлэн байлаа. Энэ бол миний дуртай заль мэх хийхэд хамгийн тохиромжтой үе биш байсан, ялангуяа Кришна ахынхаа үхлийн өшөөг авахын тулд намайг буудахыг үнэхээр хүсч байсан.
  
  
  Гэтэл гэнэт өшөө авах хүсэл мөрөөдлийг нь сум таслав. Буудлагыг Ривагийн нуугдаж байсан хашааны цаанаас хийв. Охин төгс зорилго тавьсан. Би хажуу тийш үсрэн Шивагийн гар буунаас зайлсхийж Кришна руу нүднийхээ булангаар харвал түүний цагаан цамцны урд хэсэгт час улаан толбо гарч ирэв. Тэрбээр унасан мэт унасан бөгөөд сумны цохилт түүнийг Виллагийн хажуугийн фасадны онгорхой хаалга руу шидэв.
  
  
  Шивагийн гайхшралыг төрүүлсэн тэр мөчийг ашиглана гэж найдаж байлаа. Би урагш үсрэн буугаа суллах гэж буу барьсан гарыг нь цохив. Кобра хэлбэртэй ган гар мөрөн дээр минь бууж байхад тэр буудаж амжлаа.
  
  
  Үхлийн хор урсаж байсан шүд миний хүзүүнээс хоёр инч байв. Би индианыг "хүрэм"-ийн доор юу өмсөж байгааг ойлгохгүй байсан тул ган хавтан дээр гараа цохихыг хүсээгүй тул цээжийг нь зайлсхийж эрүү рүү нь цохив.
  
  
  -Чи ялж чадахгүй, Картер! Хэзээ ч үгүй! - би түүний хүзүү, мөрний завсар хөндийгөөр гарын алганаараа цохиход тэр хүн исгэрэв. Цохилт амжилттай болсон; тэр хүн атгасан мөчөө суллахад буу газар унав.
  
  
  Би түүнийг хажуу тийш шидэхэд буу хайрган зам руу нисэв. "Тиймээс бид тэнцүү байна" гэж би хэлээд хойшоо алхлаа. Би халаасандаа гараа хийгээд нунчакуудыг гаргаж ирлээ.
  
  
  Шива хоёр нарийхан ангархай болтлоо нүдээ нарийсгав; түүний царай урьд урьдынхаас илүү мөлхөгчдийнхтэй төстэй байв. Тэр "нунчак" гэж юу байдгийг мэддэггүй байсан ч гэм зэмгүй зэвсэг биш гэдгийг тэр тодорхой ойлгосон гэж би бодож байна. Тэр хаалганы зүг ухран Кришнагийн цогцос дээгүүр гишгэж... яг тэр үед дахин буун дуугарлаа. Гэвч энэ удаад Рива оновчгүй онож, сум нь нагац ахынх нь хөлд шороо, хайрганд наалдав.
  
  
  "Тэгэхээр янхан амьд байна" гэж мангас инээмсэглэв. - Удахгүй ээ, Картер, би танд баталж байна.
  
  
  - Та ослоос өөрийгөө даатгах боломжгүй байна! - Би кобрагийн шүднээс болж зайгаа барин ёжтойгоор хэлэв. Төмөр бариул дээрх гялалзсан шүд нь Шивагийн өвөрмөц галзуурал, түүний садист аргуудыг санагдуулдаг.
  
  
  - Энэ гацсан байна! Бууддаггүй, Ник! Зузаан хашааны цаана сандран Ривагийн хоолой чанга дуугарав.
  
  
  - Тэнд үлдэх; битгий яв! - Би түүнд ээлжлэн хашгирав.
  
  
  Би мангасын толгойг хагалах эсвэл боомилохын тулд "нунчак" ашиглах хэрэгтэй болсон. Гэхдээ би ойртож чадсангүй, ядаж хараахан болоогүй.
  
  
  "Мэдээж чи миний "кобра"-ны шүдийг ойлгосон байх ... - Энэтхэгийн хар нүд хэсэг зуур төмөр гар руу эргэв, - ... тэдгээр нь үхлийн хор, хорноос үүссэн хольцоор дүүрэн байна. дөрвөн могойн. Тэрээр могойн дүрслэлд анхаарлаа хандуулж, цаг заваа гаргахыг хичээв. - Би ногоон мамба, хайрс могой, австралийн могой болон өөрийн дуртай хэвлээр явагч, та нарын таамаглаж байсан шалтгаанаар хаан кобрагаас хор хийсэн. Ноён Картер, тэд хамтдаа залуу Нирадын үхэл нь хүү огтхон ч зовоогүй мэт нигүүлсэнгүй бэлэг мэт сэтгэгдэл төрүүлдэг. Гэхдээ чи түүний хичнээн их зовж шаналж байсныг мэдэж байгаа биз дээ, Картер?
  
  
  Шива, Хайрцаг хаана байна? - гэж би түүний богино яриа, уруул нь мурийсан сатанист инээмсэглэлийг огт тоолгүй асуув. -Тантай солилцоо, хэлцэл хийхэд бэлэн байна. Хажийн бүтээлийн төлөөх таны амьдрал.
  
  
  - Хэлэлцээр үү? гэж тэр инээж давтан хэлэв. -Чи тоглож байна, Картер. Хэзээ нэгэн цагт Хажийг зугтахаар шийдсэн бол би түүний бүх тэмдэглэл, тэмдэглэлийг устгаж урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ авсан гээд бод доо! Үгүй ээ, энд ганц хайрцаг байгаа бөгөөд энэ нь минийх Картер. Өөр хэн ч үүнийг авахгүй.
  
  
  -Тэгэхээр Бээжингийн сайн залуус танд карт цай өгнө биз дээ? Чи өөрийгөө хуурч байна, Шива. Чи миний үнэт цагийг дэмий үрж байгааг битгий хэл.
  
  
  Миний мэдэж байгаагаар энэтхэг хүн хөхрөлдөж байсан. Албани Хаджи яг тэр мөчид нандин бүтээлээ авч, виллагаас зугтаж байсан байх. Даалгавар маань бүтэлгүйтсэнийг харахаар би хэтэрхий хол ирлээ. Тиймээс би шийдвэр гаргасан. Төмөр кобра гарт хүрэхгүй л бол би түүнээс зугтаж чадна.
  
  
  Би нэг алхам урагшлахад Шива ухарлаа. Түүний бие, оршихуйн салшгүй хэсэг мэт санагдах аймшигт зэвсгийг үл харгалзан тэрээр айж байв. Би инээмсэглэн хайрган зам дагуу хөлөө чирсээр явлаа. Тэр ахин ухарсан ч энэ удаад би хажуу тийшээ гараад хаалга руу гүйж, төмөр гарыг минь алах цохихоос нь өмнө араас нь гүйхийг оролдов.
  
  
  Хөдөлгөөн нь секундын 100 дахь цаг хүртэл тооцоолж, мангасын хүзүүнд савхин утсыг татах хугацаа, арьсан доорх шүдийг хазахаас зайлсхийж, бултаж байх хугацааг шаарддаг. Шивагийн хоолойгоор одос үхрийн арьсыг боож өгөхийг оролдсон тэр агшинд ган гар доош тонгойж утсыг нь хоёр хуваасан. Би нунчаку саваагаа хараал идсэн төхөөрөмжийн төмөр бариул дээр дарсан боловч мод гөлгөр гадаргуугийн дагуу гулсав.
  
  
  Хортой шүднүүд хүзүүнд минь ойртлоо. Би Шиваг урд зүг рүү түлхэж, "нунчук"-аасаа (хуучнаар шүүр байсан) үлдсэн зүйлийг тавиад ган кобрыг хоёр гараараа барив. Тэр хүн хүндээр амьсгалж, хиймэл гар урд минь зогсож байв. Энэ нь яаж ажилладгийг нь мэдэхгүй ч энэ талаар асуухгүй байж чадсангүй.
  
  
  Миний тохой тэр хүний цээжинд хүрэв. Энэтхэг хүн хатуу зүйл өмссөн байсан ч төмөр биш. Энэ нь хуванцар байсан байх. Шива ноцолдож байсан ч инээмсэглэсээр миний бодлыг уншсан мэт "Маш хөнгөн бөгөөд сум нэвтэрдэггүй" гэж хэлэв. Хажигийн бас нэгэн гайхалтай бүтээл. - Тэр хамгийн найдваргүй нөхцөл байдалд ч гэсэн маньяк шиг авирласан.
  
  
  Тэр маш их бахархаж, өөртөө итгэлтэй байсан. Энэ хооронд шүдээ нулимж буй хор улам бүр хүзүүнд минь ойртож байв. Гар нь робот шиг ер бусын хүч чадалтай байсан бол нөгөө Энэтхэгийн гар миний биеийн хүчийг дийлэхгүй байв. Гэхдээ могой илүү хүчтэй байсан тул гялалзсан төмөр шүдийг хүзүүг минь цоолохгүйн тулд би маш их тэмцсэн.
  
  
  Би нэг өвдгөө өргөөд довтолж, цавь руу нь өшиглөсөн. Шива тонгойн ёолов; Яг тэр агшинд би түүний маханд, нимгэн булчинлаг хүзүүнд нь шүд шиг арьсан доорх зүү зүү хийлээ.
  
  
  Гайхаж, гайхсан анхны илэрхийлэл нь түүний дүр төрхийг гажуудуулсан аймшгийн илэрхийлэл юм.
  
  
  Би ган гар намайг хоёр дахь удаагаа цохихгүйн тулд холдон, Шиваг амьсгалах гэж оролдохыг хараад хөдөлгөөнгүй зогслоо. Хор нь амьсгалын замын төвүүдэд нөлөөлж, арьсан дээр хачин цуст толбо гарч ирэв. Арьсан дээр хар улаан толбо хурдан гарч ирэв - дотоод цус алдалт.
  
  
  "Машин... Картер... антидот..." гэж тэр ёолж, Вилла руу дахин орж, лабораторид очихоор хөлөө хөдөлгөхийг оролдов. Гэвч түүний хөл аль хэдийн саажилттай болжээ.
  
  
  Шива газар унав, бүх биеийг нь чичирхийлсэн хүчтэй чичирхийлэв.
  
  
  Миний хажууд Рива гарч ирэв.
  
  
  Гэхдээ тэр өөр тийшээ харсангүй, толгойгоо цээжин дотор минь булсангүй. Тэр чичирч, нагац ахыгаа үхэхийг харан зогсон, үхлийн өмнө хөдөлгөөнгүй, хүйтэн болж буй эрчилсэн дүрийг ширтэхээ зогсоосонгүй.
  
  
  Учир нь нүцгэн, тоос шороотой Энэтхэгийн гандуу ядууралд үнэхээр зохисгүй, үржил шимтэй, ногоон цэцэрлэгт хүрээлэнд яг л үхэл тоглолтыг үзүүлж байсан юм.
  
  
  Энэ бол таагүй үхэл байсан. Гэхдээ тийм ээ, энэ Шива хэзээ ч сайхан хүн байгаагүй.
  
  
  
  
  15
  
  
  Эцсийн эцэст бүх зүйл сайхан, өөрөөр хэлбэл Урлагийн академийн үүдэнд хадгалах зориулалттай туузаар уясан хайрцагтай сайхан хайрцагт дууссан гэж би хэлж чадахгүй. Үнэн хэрэгтээ Шиваг нас барсны дараа өөрийгөө "Кобра" гэж нэрлэсэн байгууллагын сүлжээнээс ганцхан хүн (ганцхан л үлдсэн) зугтаж чадсан юм.
  
  
  Хажи Энэтхэгийн хилийг давж Хятадын хилгүй нутаг дэвсгэрт ор сураггүй алга болсон тухай баттай эх сурвалжаас мэдсэн гэж Хоук надад хэлэв. Үүний дараа Албанийн эрдэмтний талаар өөр юу ч мэдэгдээгүй. Гэхдээ эрт орой хэзээ нэгэн цагт бид түүнтэй замдаа тааралдахгүй гэдэгт итгэхийн тулд би тийм ч гэнэн байгаагүй.
  
  
  Шивагийн нэгэн адил Хажи эхэндээ оньсого, нүүр царайгүй аюул заналхийлсэн хэвээр байсан бөгөөд шинжлэх ухааны ур чадварыг Бээжинг захирч байсан хүмүүс аль хэдийн ашигласан байж магадгүй юм.
  
  
  Ямартай ч энэ миний асуудал биш... ядаж л одоохондоо тийм биш.
  
  
  Арав хоногийн өмнө би өөр зүйл хийх хэрэгтэй болсон, тухайлбал Шиваг алж, хайрцгийг нь авах хэрэгтэй болсон. Шива үхсэн. Рива бид хоёрын галзуу хүний вилла дахь сейфээс олсон хайрцаг аль хэдийн бидний гарт байсан. Үүний дараа би Риваг дагуулан Шинэ Дели рүү юмаа авч явахаар Аграгаас гарсан. Тэр үед Шивагийн зээ охин миний хажууд Малахарын эрэг дагуух жижиг далайн эрэг дээрх алтан элсэн дээр том дэвсгэр дээр хэвтэж байв. Арван минутын зайд нэгэн цагт Португалчууд эзэгнэж байсан үзэсгэлэнт Панажи хот байв. Бид Гоа хотод амралтаа өнгөрөөсөн.
  
  
  Рива миний хажууд бөхийж, нойрондоо ямар нэгэн зүйл бувтнаж, нарны тос үнэртүүлсэн нарийхан, борлосон бие нь үнэртэж байв. Далайн эрэг дээр давхилдах долгионы намуухан, хэмнэлтэй чимээ надад гүн нойрмог, гайхалтай мэдрэмжийг төрүүлэв. Намайг заналхийлэхээ больсон, би гүйх шаардлагагүй болсон, би цөхрөлгүй болсон. Би амьдралынхаа төлөө тэмцэхээ больсон, олон тохиолдолд миний эсрэг байгаа мэт санагдаж байсан нөхцөл байдалтай тулгарахаа больсон, гэхдээ бараг хэзээ ч надад таалагддаггүй.
  
  
  Гэхдээ тэр үед ч надад энэ тохиолдолд маш цөөхөн сонголт байсан. Энэ бүх хугацаанд нөхцөл байдлыг бий болгож, тоглоомын дүрмийг зааж өгсөн хүн нь Шива байв. Эцэст нь тэр ялагдал хүлээсэн бөгөөд энэ нь түүний хэзээ ч боломжгүй гэж бодож байсангүй. Энэтхэгийн засгийн газрын шуурхай оролцооны ачаар арван саяар үнэлэгдэх хар тамхины тээвэрлэлт хүртэл хүрэх газраа хүрч чадаагүй.
  
  
  Хятадаас героин тээвэрлэж явсан нисдэг тэргийг Энэтхэгийн тэнгэрт хил давж байхад нь Энэтхэгийн Агаарын цэргийн хүчний онгоцнууд буудаж унагажээ.
  
  
  Хоёр хоногийн дараа сайд амиа хорлосон: түүний үхэл Кобра байгууллагатай холбоотой байсныг гэрчилсэн. Энэтхэгийн тагнуулын ажилтан асан Пуран Дассын хувьд Хуулийн урт гар нь үр дүнтэй болохыг эцэст нь нотолсон.
  
  
  Дасс Нью Дели хотын шоронд шүүх хурлыг хүлээж байв. Тэр тусмаа Кобрагийн үйл ажиллагааны талаар мэддэг бүхнээ илчлэхийг зөвшөөрвөл цаазын ялыг нь хойшлуулна гэж засгийн газар амласан тул шүүгчдэд хэлэх зүйл их байх болно.
  
  
  Түүнийг хэрхэн таньдаг байсан бол би Дассыг төрийн албан хаагчдад мэдэхийг хүссэн бүхнээ, магадгүй илүү ихийг хэлж, хоршооны гэрч болно гэдэгт эргэлзэхгүй байсан.
  
  
  Ийнхүү өнөөгийн нөхцөлд орон зайг нөхсөн. Хажийг эс тооцвол би даалгавраа амжилттай биелүүлж, Хокийн сэтгэлд хүрсэн бололтой. Би Ривад өгсөн амлалтаа ч мартаагүй. Бид түүний аавыг нядалгааны газрын нууц газраас олсон.
  
  
  Одоо ядуу эр Шинэ Дели хотын хамгийн шилдэг эмнэлгийн тусдаа тасагт хэвтэн эмчлүүлж, сувилагч нар өдөр шөнөгүй тусламж үзүүлж, эдгэрэхийн тулд чадах бүхнээ хийсэн. Ингээд би Рива, AX-д хэлсэн үгэндээ хүрсэн.
  
  
  "Нэг сар амраарай" гэж Хок өгөөмөр сэтгэлээр хэлэв, би номлолдоо амжилттай дуусгасан.
  
  
  Миний хөлний шарх эдгэрч, өдөр бүр сайжирч эхэлсэн. Хэдэн долоо хоногийн дараа дарга маань намайг дахин дуудаж, миний нуруун дээр шинэ даалгавар өгөх болно гэсэн мэдрэмж надад төрж байсан, би татгалзаж чадахгүй байсан.
  
  
  Далайн эрэг дээр наранд шарж хэвтэхэд энэ бүх бодол толгойд эргэлдэж байв.
  
  
  Би гараа сунган Ривагийн мөрөн дээр ороон түүнийг өөртөө ойртуулав. Гэтэл хэн нэгэн миний хавирга руу цохьчихлоо...
  
  
  Нойрмог байдал арилж би тэр даруйдаа үсрэн бослоо. Бид хоёр элсэн дээр том зэгсэн сагс тавьсан сахалтай эр рүү эргэлдэж байхад Рива инээв. "Би жаахан юм гуйж байна, Сахиб" гэж тэр хүн өргөн инээмсэглэв. - Ердөө хорин рупи, би чамд могойг хэрхэн илбэдгийг харуулах болно... Маш хортой, "сахиб"... кобра!
  
  
  Би түүнд юу ч хэлэлгүй хорин рупи өгсөн.
  
  
  Хорин рупи нь могой уяачийн үүргийг гүйцэтгэнэ, гэвч номхруулсан ч өмнө нь кобра харагдахгүй байх давуу эрх эдэлнэ.
  
  
  "Чи мэдэж байгаа, чи шоунд дуртай байх болно" гэж Рева инээвхийлэв.
  
  
  "Чи надад тийм ч их таалагдахгүй байна" гэж би түүнийг дахин тэврэв.
  
  
  Дээрээс нь үүлгүй тэнгэрт цахлайнууд дүүлэн нисэв. Аз болоход тэд тас шувуу биш гэж би бодлоо. Тэгээд тас, могой аль алиныг нь мартаж, Энэтхэгийг хүртэл мартсан.
  
  
  Рива надтай хамт байсан бөгөөд энэ нь миний оюун ухааныг хадгалахад хангалттай байсан.
  
  
  ТӨГСГӨЛ.
  
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  
  
  Ник Картер
  
  
  Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  Лев Шкловский нас барсан хүү Антоныхоо дурсгалд зориулан орчуулав
  
  
  Жинхэнэ гарчиг: Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  
  
  Пролог
  
  
  Шиан Шу Жан хүлээж байв. Ганцаараа, туйлын шөнө. Тэр довтлоход бэлэн луу шиг сарны гэрэлт цасан дээр бөхийв. Түүний хамрын нүх эргэлдэж, уурын үүлс гарав. Түүний нүд өөрийн тэмдэг дээрээ галзуу мэт гялсхийв.
  
  
  Цагаан өнгөлөн далдалсан борооны цув нь түүний утаслаг биеийг хатуу салхи, тэгээс доош температураас хамгаалж чадсангүй. Түүний ард сарвуу нь байнга өөрчлөгддөг цасанд сунаж үхсэн чарганы нохойнууд хэвтэж байв. Нохойн үхлийн улих уур хилэнд түүний чарга дарагджээ. Хор, одоо Шианг мэдэж байсан. Удаан ажилладаг хор. Тэр хамаагүй гэж тэр бодлоо. Шиан зугтах тухай бодохоо больжээ. Тэр амьд үлдэх талаар бодохоо больсон. Түүний бодсон зүйл бол үхэл, түүнийг алах гэж байгаа буун дээр байсан юм.
  
  
  Зүүн зүгт зуу зуун бээрийн зайд, алс холын хий үзэгдэлтэй газар түүний амьдралын уран бүтээлийн туурь төөнөсөн хэвээр. Амьтны уур хилэнгийн хашгирах дуу хоолойд нь асгасан олон жил, харгис хэрцгий, гэнэтийн сүйрлийн тухай дурсан санагдав. Түүний лаборатори. Хэсэгхэн зуур тэр юунд зориулав гэсэн бодолдоо бууж өглөө. Хэсэг зуур тэрээр энэ нь сүйрлийн учруулсан байх ёстой гэж төсөөлөв.
  
  
  Тэрээр Америкийн улаан буудайн өргөн уудам талбайг төсөөлж, халуун наранд хоцорч, ялзарч, лабораторийнхоо үхлийн аюултай мөөгөнцөрт будаж, үнэртэж байв. Тэрээр Оросын хүнд сурталтнууд өлсгөлөнд нэрвэгдсэн ард түмэндээ хаанаас ч олохгүй үр тарианы шинэ нөөц хэрхэн хэрэгтэй байгааг олж харав. Тэр өөрийн мэдэлгүй инээмсэглэв.
  
  
  Гэхдээ хэдхэн секундын дотор. Салхи уруулнаас нь инээмсэглэлийг таслан түүнийг хаана байгааг, хувь заяаг нь хэн өөрчилснийг санууллаа. Khshang Sjo Jan-д хүндэтгэл үзүүлэхгүй. Тэр бүтэлгүйтсэн. Мөн түүний удирдагчид үүнд баярлахгүй байх болно.
  
  
  Гэхдээ тэр тэдэнтэй нүүр тулахаар эргэж ирэхгүй. Энэ эцэс төгсгөлгүй шөнө энд, зэрлэг огторгуйн цасан дунд үхнэ гэдгээ Шиан мэдэж байв. Гэвч тэр үхлийг амсахаасаа өмнө аллага хийх хүсэл тачаалдаа хүрэх болно: энэ америк хүний үхэл.
  
  
  Шиан өндөр Америк хүн удахгүй ирнэ гэдэгт итгэлтэй байсан, учир нь энэ америк хүн хатуу хүн байсан. Тэрээр өөрийгөө сургасан алуурчин Сүн, Жиан нарыг болгоомжтой алсан. Тэгээд тэр хоёр харуулыг хөнөөсөн хойноо шатдаг тэсрэх бөмбөг тавих гэж их л зүтгэсэн. Лабораторийг устгах ажил бүрэн дууссан.
  
  
  Америк хүн Хшанг унтаж байхад нь цохисон. Тэрээр сүүлчийн чимээгүй дэлбэрэлтээс сэрээд бүх хаалга, цонхноос дөл гарч байхыг харав.
  
  
  Тэр долоо хоногийн эхээр өмнөд сууринд эскимосчуудын шивнэлдэж байсан алс холын америк хүнээс зугтан чарга, нохой руугаа гүйв.
  
  
  Ноход замдаа үхэх үед Сян америк хүн урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ авсныг мэдсэн. Түүнд Сянийг явуулах бодол байгаагүй тул америк хүн юуг ч тохиолдлоор орхидоггүй нь тодорхой байв. Тэр Шианг үхсэн эсэхийг шалгахаар ирнэ.
  
  
  Шиан уурандаа чичирлээ. "Үх, америк хүн" гэж тэр шөнө шивнэв. "Эхлээд үх."
  
  
  Нэг цаг, хоёр. Тэр үзэн ядсандаа дулаацан тонгойв. Тэгээд эцэст нь өсөн нэмэгдэж буй салхинаас болж суларсан нохой хуцах нь.
  
  
  Шиан хурдхан шиг нэхий дээлнээсээ баруун гараа гаргаж, паркынхаа халаасанд хийв. Автомат гар бууны эргэн тойронд хуруугаа чангалав. Хятадууд үүнийг Type 54 гэж мэддэг бөгөөд Оросын 7.62 мм-ийн ТТ М 1933 оны Токаревын хуулбар юм. Шиан халааснаасаа гар буугаа аажуухан гаргаж ирээд, нэг фут нарсыг нэвтлэх хэмжээний хүнд маузерын найман сумны нэгийг өрөөнд оруулав. Дараа нь тэр хагарсан чарганаасаа үлдсэн мөрний яг завсар цасан дээр гэдсэн дээрээ унаад зэвсгийнхээ халхавчаар харав.
  
  
  Энэ нь сарны гэрэлд тийм ч хэцүү зураг авалт биш байх болно. Тодорхой тодорхойлогдсон зорилго нь түүний өмнө шууд ойртоно. Шиан гар буугаа халаасандаа хийж, цагаан малгайтай толгойгоо доошлуулан цасанд бараг харагдахгүй болжээ. Тэгээд тэр тоолж эхлэв. Америк хүн гучин таван наслах сайн нохойтой байх байсан. Гэхдээ би ядаргаа тооцох ёстой байсан: цагт хорин таван. Нэг километрт хоёр минут хагас орчим. Минутанд дөрвөн зуун метр. Секундэд долоон метр.
  
  
  Тэр дууг дахин сонсоход илүү тод болов. Тэгээд чихээ хатгаснаар янз бүрийн нохойн дууг ялгаж чаджээ. Хэсэг хугацааны дараа чарганы тээрэмдэх чимээ сонсогдов.
  
  
  Хсжан гар буу гаргаж ирэв. Зуун метрийн зайд очтол тэр чаргаа хараагүй. Тэр цасан шуурганаас үсрэн гарч ирэв: ноход уралдаж, хөнжлөөр хучигдсан овоорсон овоо чарганы уртаар гүйж, дараа нь өндөр, бараан дүрс арын гүйгчдээс бөхийж, сүнслэг ландшафт дундуур эргэлдэж байв.
  
  
  Шиан аажуухан арав хүртэл тоолж байгаад гал нээв. Цэнэглэж буй нохдын ард зогсох бараан дүрсний халхавч дээгүүр харвал, Сян цасанд унахаасаа өмнө сарны гэрэлд хэсэг хугацаанд тамхи татсан, магадгүй гавлын яс, үс зэргийг харав. Гэвч хөдөлгөөнгүй жолооч, хуцах ноход хоёр давхисаар л.
  
  
  Шиан ахин дахин буудлаа. Бас дахин. Нохой, чарга, хүмүүс шуугиан тарьж, хаалтныхаа дээгүүр өлгөөтэй байв. Одоо тэр алдаж чадахгүй байв. Шианы долоовор хуруу дахин гохыг нь дарав. Буу дуугарлаа.
  
  
  Түүний харааны талбар нь зэрлэг нохойн нүд, эрүүнээс унжсан хэл, цасан шуурганд гүйж яваа тамын машины поршений поршин мэт нүдэх сарвуугаар дүүрэн байв. Хсжан өвдөг сөгдөн харанхуй паркад байгаа дүрс хоёрын хоорондох завсар руу дахин буудлаа. Тэгээд тэр хурдтай чарганы замаас өөрийгөө шидэв.
  
  
  Ойролцоогоор чарга давхиж өнгөрөхөд Хшанг тэр дүрсгүй байхыг харав. Парк хоосон байв. Тэр эрдэнэт сумаа айлгахад зарцуулсан. Дараагийн агшинд тэрээр хөнжил дор нуугдаж байсан газраасаа нисч буй дүрс гарч ирэхэд чарга дээрх ачааг харав.
  
  
  Нимгэн ир нь сарны гэрэлд гялалзаж байв.
  
  
  Бие нь түүнийг цохиход Шиан гар буугаа дээш эргэлдүүлж, цасан дунд нуруугаараа тэнэж орхив. Хүчтэй гар бугуйнаас нь барьж ясыг нь бутлав.
  
  
  Шиан сул дорой байдалтай дахин буугаа өргөхийг оролдов.
  
  
  'Чи хэн бэ?' гэж тэр хашгирав. "Чи хэн юм бол ийм сайн алдаг юм?" Стилетто гялсхийв.
  
  
  Шиан амьдралынхаа сүүлчийн богинохон мөчид хоёр зүйлийг сонссон.
  
  
  Түүний цус цасан дээр дусдаг.
  
  
  Мөн нэр нь: "Ник Картер."
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Картер Ник
  
  
  
  Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  
  Жинхэнэ гарчиг: Үхлийг худалдсан хүн
  
  
  
  
  
  
  
  
  Пролог
  
  
  
  
  
  
  Шян Шу Ян хүлээж байв. Туйлын шөнө ганцаараа. Тэр довтлоход бэлэн луу шиг сарны гэрэлт цасан дээр бөхийв. Түүний хамрын нүх эргэлдэж, уурын үүлс гарав. Түүний нүд өөрийн гэсэн мөрийг зэрлэгээр дагалаа.
  
  
  Цагаан өнгөлөн далдалсан нөмрөг нь түүний утаслаг биеийг хатуу салхи, хүйтэн жавараас хамгаалж чадсангүй. Түүний ард сарвуу нь байнга өөрчлөгддөг цасанд сунаж үхсэн чарганы нохойнууд хэвтэж байв. Түүний чарга нохойн улих ууранд дарагджээ. Хор, одоо Шян мэдэж байсан. Удаан үйлчилдэг хор. "Энэ хамаагүй" гэж тэр бодов. Шян зугтах тухай бодохоо больжээ. Тэр амьд үлдэх талаар бодохоо больсон. Түүний бодсон зүйл бол үхэл, түүнийг алах гэж байгаа буун дээр байсан юм.
  
  
  Зүүн зүгт зуу зуун бээрийн зайд, алс холын сүнст ойд түүний амьдралын ажлын туурь төөнөсөн хэвээр. Энэ болон энэ харгис хэрцгий, гэнэтийн сүйрэлд урссан он жилүүдээ санан араатны уур хилэнгийн хашгирах дуу хоолой нь тасарлаа. Түүний лаборатори. Хэсэг зуур тэр юунд зориулагдсан юм бол гэж бодов. Хэсэг зуур тэр энэ сүйрлийг төсөөлөв.
  
  
  Тэрээр Америкийн улаан буудайн өргөн уудам талбайг төсөөлж, халуун наранд хоцорч, ялзарч, лабораторийнхоо үхлийн мөөгөнцөрт будаж, үнэртэж байв. Оросын хүнд сурталтнууд өлсгөлөнд нэрвэгдсэн ард түмэндээ хаанаас ч олохгүй үр тарианы шинэ нөөц хэрхэн хэрэгтэй байгааг олж харав. Тэр өөрийн мэдэлгүй инээмсэглэв.
  
  
  Гэвч энэ бүхэн хэдхэн секундын дотор алга болсон. Салхи уруулнаас нь инээмсэглэлийг таслан түүнийг хаана байгааг, хувь заяаг нь өөрчилсөн хүнийг санууллаа. Шян Шу Яньд ямар ч шагнал байхгүй. Тэр бүтэлгүйтсэн. Мөн түүний удирдагчид үүнд баярлахгүй байх болно.
  
  
  Гэхдээ тэр тэдэнтэй нүүр тулан уулзахгүй. Энэ эцэс төгсгөлгүй шөнө энд, зэрлэг огторгуйн цасан дунд үхнэ гэдгээ Шиан мэдэж байв. Гэвч тэр үхлийг амсахаасаа өмнө хүн амины шунал тачаалаа хангах болно: тэр энэ америк хүнийг алах болно.
  
  
  Америк хүн нягт нямбай хүн учраас өндөр америк хүн удахгүй ирнэ гэдэгт Шян итгэлтэй байв. Тэрээр өөрийгөө сургасан алуурчин Сун, Жианг нарыг болгоомжтой алсан. Мөн энэ хоёр харуулыг хөнөөсөний дараа тэрээр бүх хүчээ дайчлан шатах бөмбөг байрлуулахыг хичээсэн. Лаборатори бүрэн сүйрсэн.
  
  
  Америк хүн Шянг унтаж байхад нь цохисон. Сүүлчийн чимээ аниргүй дэлбэрэлтээр түүнийг сэрээж, бүх хаалга, цонхноос галын дөл гарч байхыг харав.
  
  
  Тэр долоо хоногийн эхээр өмнөд сууринд Эскимосчуудын шивнэлдэж байсан тэр холын америк хүнээс зугтан чарга, нохой руугаа гүйв.
  
  
  Ноход замдаа үхэхэд Шян Америк хүн урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ авсныг мэдсэн. Түүнд Шяныг зугтаах бодол байгаагүй тул америк хүн аливааг тохиолдлоор орхидог хүн биш гэдэг нь ойлгомжтой байв. Тэрээр Шяний үхлийг тогтоохоор ирнэ.
  
  
  Шян уурандаа чичирлээ. "Үх, хараал идсэн америк хүн" гэж тэр шөнө шивнэв. "Эхлээд үх."
  
  
  Нэг цаг, хоёр. Тэр үзэн ядсандаа элгээ тэврэн сууж байв. Тэгээд эцэст нь өсөн нэмэгдэж буй салхинд нохойн сулхан хуцах чимээ сонсогдов.
  
  
  Шян нэхий бээлэнгээс баруун гараа хурдан гаргаж ирээд хүрэмнийхээ халаасанд хийв. Автомат гар бууны эргэн тойронд хуруугаа чангалав. Хятадууд үүнийг Type 54 гэж мэддэг, тэдний хуулбар Оросын 1933 оны Токаревын 7.62 мм ТТ М. Шян халааснаасаа гар буугаа аажуухнаар гаргаж ирээд, маузерын найман сумны нэгээр боолтыг нь нэг фут нарсыг нэвтлэхүйц жинтэй болгов. Дараа нь тэр хагарсан чаргандаа үлдсэн мөрний яг завсарт гэдсээрээ цасанд живж, зэвсгийнхээ харагдацаас цааш харав.
  
  
  Сарны гэрэлд амар байх болно. Тодорхой тодорхойлогдсон зорилт түүний өмнө шууд ойртоно. Шиан буугаа халаасандаа хийж, цагаан малгайгаараа толгойгоо доошлуулан цасанд бараг харагдахгүй болжээ. Тэгээд тэр тоолж эхлэв. Америк хүн цагт гучин таван км хурдлах чадвартай сайн нохойтой болно. Гэхдээ ядрахыг анхаарч үзэх хэрэгтэй: цагт хорин таван. Нэг километрт хоёр минут хагас орчим. Минутанд дөрвөн зуун метр. Секундэд долоон метр.
  
  
  Тэр дууг дахин сонсоход илүү тод болов. Мөн сэрэмжтэй байснаар тэрээр янз бүрийн нохойн дууг ялгаж чаддаг байв. Хэсэг хугацааны дараа чарганы тээрэмдэх чимээ сонсогдов.
  
  
  Шиан гар буу гаргаж ирэв. Тэр чаргаа зуун метрийн зайтай болтол хараагүй. Тэр цаст отолтоос гарч ирэв: ноход уралдаж, хөнжилөөр хучсан овоо овоорсон хангамж чарганы уртыг сунгаж, дараа нь чарганы ар талаас өндөр, бараан дүрс гарч ирэн сүнслэг ландшафтын дундуур найгаж байв.
  
  
  Шян аажуухан арав хүртэл тоолж, гал нээв. Цэнэглэж буй нохдын ард байгаа бараан дүрсний толгойн хаалтаар харахад Сян цасанд шумбахаас өмнө сарны гэрэлд богино хугацаанд толгой, үс нь харагдахыг харав. Гэвч хөдөлгөөнгүй жолооч, хуцсан нохой хоёр яарсаар байв.
  
  
  Шян ахин дахин буудлаа. Бас дахин. Ноход, чарга, хүн хоёр түүний отолт дээр зогсоход чимээ шуугиан тарьсаар байв. Одоо тэр алдаж чадахгүй байв. Шяны долоовор хуруу дахин гохыг тойрон эргэлдэв. Буу дахин дуугарав.
  
  
  Түүний харааны талбар нь нохойн зэрлэг нүдээр дүүрсэн, амнаасаа цухуйсан хэл, оргож буй тамын машины поршений порше шиг үлээж буй цасыг нүдэх сарвуу. Шян өвдөг сөгдөн, бараан хүрэмтэй биетэй хоёрын завсраар дахин буудлаа. Тэгээд тэр хурдтай чарганы замаас өөрийгөө шидэв.
  
  
  Ойролцоогоор чарга нисэн өнгөрөхөд Шян энэ дүрсийг царайгүй байхыг харав. Парк хоосон байв. Тэр эрдэнэт сумаа айлгахад зарцуулсан. Дараагийн агшинд тэрээр хөнжил дор нуугдаж байсан газраасаа ямар нэгэн зүйл нисэн гарч ирэхэд чарган дээрх ачааг харав.
  
  
  Нарийн ир нь сарны гэрэлд гялалзаж байв.
  
  
  Шиан гар буугаа дээш нь савлуулснаар түүнийг цасан дээр арагш нисэн одов. Хүчтэй гар бугуйнаас нь барьж ясыг нь бутлав.
  
  
  Шиан дахин буугаа өргөх гэж оролдов.
  
  
  Тэр хашгирав. - 'Чи хэн бэ?' "Чи хэн юм бол ийм сайн алдаг юм?" Стилетто гялсхийв.
  
  
  Амьдралынхаа сүүлчийн богинохон мөчид Шян хоёр зүйлийг сонсов.
  
  
  Цасан дээр цус яаж дуслах вэ.
  
  
  Мөн нэр нь: "Ник Картер."
  
  
  
  
  
  1-р бүлэг
  
  
  
  
  
  "Чи Сианг үхсэн гэдэгт итгэлтэй байна уу, Ник?"
  
  
  Дэвид Хоук ядаргаатай байх үе байдаг бөгөөд энэ нь тийм мөчүүдийн нэг байсан юм. Вашингтон дахь Академийн төв байранд сууж, хямд тамхиныхаа өмхий үнэр үнэртэж, үрчийсэн твид өмсгөлтэй Хоук "The Consummate Bureaucrat" кинонд тоглож байв.
  
  
  Түүний урд "Картер-Хсиан" гэсэн бичигтэй бор хавтас диагональ байдлаар хэвтэхэд Хок тамхины ишийг татаж, доторх зүйлсийг нь харагдуулахгүйн тулд маш их хичээв. Хавтас, навчин тамхинаас гадна түүний гол таяг нь хуучин усан оргилуур байсан бөгөөд намайг Арктикт болсон үйл явдлуудыг дүрсэлж байхад хавтсандаа бичсээр байв.
  
  
  Би бугуйн цаг руугаа харан Хокийн саарал толгой дээр дүүжлэх утааны цэнхэр үүлийг ширтэв. "Хсиан нас бараад яг тавин дөрвөн цаг долоон минут арван зургаан секунд болж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Хокийн үзэг цаасыг үргэлжлүүлэн маажив.
  
  
  “Тэд түүний хоолой руу ганзагатай хоёр удаа хутгалсан. Эхний шарх нь каротид артерийг гэмтээж, хоёр дахь нь гуурсан хоолойг нээсэн. Цогцос нь хэвээрээ байгаа. Цогцсыг нь очиж үзэхийг хүсвэл би чамд энэ тухай дотор болон гадна талаас нь хэлж чадна.
  
  
  "За, Ник" гэж Хок хэлэв. -Тийм дайсагнасан биш. Вашингтонд байгаа манай хүмүүст байдал ямар байгааг та мэднэ. Бид цаасан дээр амьдардаг. Бид өөр яаж өөрсдийгөө зөвтгөх вэ? Killmaster playboys гэх мэтийн агентууд бүх зугаа цэнгэл, адал явдал, бүх аялалыг аваарай. Энэ хэдэн өрөвдөлтэй мөчүүдийг битгий харамлаарай.
  
  
  Хок над руу тамхиныхаа үзүүр шиг өргөн инээмсэглэв. "За, Ник" гэж тэр хэлэв. 'Баярлалаа. Зөвхөн өөрийнхөө нэрийн өмнөөс болон А.Х. Төрийн өндөр албан тушаалтнууд тэнд таны хийсэн зүйлийг үнэлж байгаагаа мэдэгдээсэй гэж хүсдэг” гэсэн юм.
  
  
  Би талархлын зохих дууг гаргасан.
  
  
  "Хсиан бидэнд маш ноцтой асуудал үүсгэхээр ажилласан" гэж тэр хэлэв. "Одоо бид түүнтэй илүү адилхан харагдана гэж би айж байна." Нэлээд үнэтэй хобби байснаас гадна дайн маш ховор болсон. Өөрөөр хэлбэл, хуучны арга барилаар, арми, зэвсгээр дайтаж, задгай талбайд их хэмжээний устгал хийдэг.
  
  
  Сианг бол эдийн засгийн дайчин байсан шинэ төрлийн цэрэг байв. Цөөн хуулбар, илүү их тархи. Дэлхийн эдийн засгийн судлын талаар бараг мэс заслын мэдлэг, түүнийг нээх гэсэн маньякуудын хүсэл. Үр дүн нь хэвээрээ байна: үндэстэн, ард түмний үхэл, амьдралаас бий болсон бүх соёл иргэншлийн тогтолцоог нураах. Гэхдээ хагалгааны зардал бага, бай нь нуугдахад хялбар байдаг” гэж хэлжээ.
  
  
  Хок амнаасаа тамхиа аваад ширээгээ тонгойн маш удаан, маш тодорхой, маш зориудаар ярив. -Гэхдээ аюул багагүй.
  
  
  Тэр үл үзэгдэх аймшгийг арилгасан мэт гараа нүүрнийхээ урдуур даллав.
  
  
  "Чи наашаа явах замдаа интоорын цэцэг харсан уу?" гэж тэр асуув.
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Д.С хавар маш их зүйлийг санал болгож байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би түүн рүү огцом харлаа. Хэлэлцүүлэгт хүрэх түүний хачирхалтай арга барилыг мэдсэн болохоор намайг ямар нэгэн албан тасалгааны ажилд дарамтлах гэж байна гэж хардах нь надад хэцүү байсангүй. Би түүнийг илүү сайн мэдэх ёстой байсан.
  
  
  "Вашингтон шиг сайн" гэж тэр хэлэв, "Илүү сайн газрууд байгаа гэдэгт би итгэдэг."
  
  
  "Чамд биш" гэж би хэлэв.
  
  
  Хок инээв. -Ник, амралтаа яах вэ?
  
  
  Хөмсөг минь үсний зураас руугаа эргэлдэж байсан ч Хокыг гайхшруулж амжаагүй байтал би дахин доошлуулав.
  
  
  Би асуусан. - "Ямар хошигнол вэ?" .
  
  
  "Хошигнол уу?" - гэж тэр хэлээд, өөр нэг бохир навчин тамхиа асаав.
  
  
  "Чи намайг сонссон" гэж би хэлэв.
  
  
  Хок гомдсон гэмгүй байдлаар тоглов. Хэзээ нэгэн цагт би хэн нэгэнд маш их мөнгө төлж, Оскарын хуулбарыг хийлгэх болно. -Ник, чи яагаад надад эргэлзэж байгаа юм бэ? Би чамд худлаа хэлж байсан уу?
  
  
  Бид хоёр инээх хэрэгтэй болсон.
  
  
  "Нууцтай" гэж тэр хэлэв. -Аялал яах вэ? Тэр эргэдэг сандал дээрээ налан, нүд нь дэлхийн газрын зураг шиг таазыг ширтэв.
  
  
  "Арктикийн хүйтнээс ангижрах сайхан, дулаахан газар" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би юу ч хэлэлгүй хүлээлээ.
  
  
  “Жишээ нь Францын Ривьерийг ав. Жуулчид ирэхийн өмнөхөн хаврын сүүлээр сайхан байдаг гэж сонссон. Nice шиг газар. Надад хангалттай мэдээлэл байсан. "Сонс" гэж би хэлэв. "Чи амралт эсвэл ажлын тухай ярьж байна уу?"
  
  
  Хоукийн шударга хариултын тухай санаа нь шинэ асуулт байв. -Одоо Ницца хотод хэн байгааг мэдэх үү?
  
  
  "Надад хэлээч" гэж би хэлэв.
  
  
  "Америкийн хамгийн шилдэг кино оддын нэг."
  
  
  Би хэлсэн. - "Үнэхээр үү?"
  
  
  "Тийм ээ, үнэхээр" гэж Хок акул шиг инээмсэглэв. "Тэр бас ганцаараа байх шиг байна." Өчигдөр тэр тэнд ганцаараа, Газар дундын тэнгисийн ордонд рулет тоглож, хожигдож байсан бөгөөд хэн ч түүнийг тайвшруулж чадахгүй байв. Хок энэ бүхний "гунигтай" байдлыг хараад толгой сэгсэрлээ. "За" гэж би хэлэв. 'Би бууж өглөө. Энэ хэн бэ?'
  
  
  Тэрээр "Николь Кара" гэж хариулахад нүд нь үл ялиг онийлжээ.
  
  
  "Николь Кара дөрвөн жилийн өмнө онгоцны ослоор нас барсан" гэж би хэлэв.
  
  
  "Үнэхээр үү?" гэж Хок хэлээд онгоцны тасалбараа ширээний ард тавив.
  
  
  
  2-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тэр үнэхээр галзуу хүн байсан.
  
  
  Би зогсоод түүн рүү шилэн торонд нь хартал ажлаас нь өөр юу ч анзаарсангүй. Бяцхан шувууны толгой, урт хошуутай хамар дээр суусан нүдний шилний цаанаас сандарсан нүд нь гялалзаж байна. Үргэлж айсан үедээ зугтах гэж байгаа юм шиг түүний ястай бие нь мэдрэлийн хурцадмал байдалтай чичирч байв. Никотин хуруугаараа үнсээр хучигдсан ширээн дээрх гэрэл зургуудыг гүйлгэн харав. Олны хөл хөдөлгөөн ихтэй оршуулгын газарт эгнүүлэн тавьсан булшны чулуу шиг эгцлэн зогссон файлын шүүгээнүүд нь тод харагдсан жижигхэн өрөөндөө ганцаараа байх нь тэр. Хуберт Виклоу, баримтанд дуртай, дурсамжийг хадгалагч, мартагдсан өгөгдлийг тээгч. Түүний эзэнт гүрэн бол Үндэсний мэдээллийн нэгдсэн агентлагийн тоостой архив байв.
  
  
  Өрөөний өндөр цонхоор Нью-Йоркийн бохирдсон агаарыг нэвтлэх гэрлийн туяа цорын ганц тайвшралыг авчирсан. Өрөөн доторх агаар тогтворгүй, тоос шороотой байв.
  
  
  Энэхүү асар том бунханд өнгөрсөн үеийг занданшуулсан байдаг: Латин Америкийн хаа нэгтээ долоо хоног, нэг сар захирч байсан хурандаа нарын сэтгүүлзүйн шарил; гэмт хэргүүд нь олон нийтийг арван дөрөв орчим хоног цочирдуулсан алуурчид; луйварчид, тамирчид, ерөнхийлөгчид, ерөнхий сайдууд, цөллөгт гарсан хаад, олон улсын хэмжээний асар том жагсаал болж, хэвлэлийнхний анхаарлыг хоромхон зуур татаж, дараа нь бараг мартагдахаар гулссан. Гэхдээ Хуберт Виклоу биш.
  
  
  Түүний оюун санааны асар том завсарт харамч эрдэнэ мэт нэр, баримт, тоо баримт, статистик овоолжээ. Тэр даруй санахгүй байсан зүйлээ аравхан минутын дотор олж, файлын шүүгээнийхээ булш шиг шургуулганаас өнгөрсөнийг гаргаж ирэв.
  
  
  Ийм дурсамжийг ашигтай болгож чадах хүмүүс байдаг ч Хуберт Уиклоу биш. Түүнийг танихгүй хүмүүсийн дунд байрлуулж, үзүүлбэр үзүүлж, хэрхэн баяжихыг түүнд энгийн нэгэн баримтаар хэлээрэй, түүний туранхай, зангидсан амнаас гарсан бүхэн нь арчаагүй гацах явдал байв. Тэр мөрөө хавчиж, гараа сунган алгаа дээшлүүлэв. Тэр сулхан толгой сэгсэрлээ. Духан дээр нь хөлс урсаж, хамрыг нь даган урсав.
  
  
  Хуберт Уиклоу хачирхалтай, нарийн суут ухаантай байжээ. Freak түүний хувьд сайхан үг байсан. Найз ч гэсэн.
  
  
  Би хоолойгоо заслаа.
  
  
  Тэр цочсондоо дээш харав. Шалан дээрх овоо гэрэл зурагт гар хүрэв. Түүний царай улаан болж хувирав. Гар нь үнсний саванд шатаж буй тамхиа алгадаж, алдаж, тамхиа ширээн дээгүүр өнхрүүлэв.
  
  
  "Хараал ид" гэж тэр хэлэв. 'Хараал.'
  
  
  "Тайвшир" гэж би хэлэв. "Энэ бол зөвхөн би."
  
  
  Тамхиа олж амжсан тэрээр одоо сандал дээрээ хоёр дахин нугалж, ширээнийхээ доор байгаа гэрэл зургуудыг хичээнгүйлэн хайж байв.
  
  
  Түүний үгс утааны үүлний дундуур эргэлдэж байв. "Би эхлээд замбараагүй байдлаа цэвэрлэе." Тэнд. Хараал.' Би түүнийг доорх ширээн дээр толгойгоо цохиж, дараа нь гэрэл зургуудтайгаа дахин гарч ирэхийг сонссон; улайсан, гэхдээ баяртай.
  
  
  Тэр тэднийг ширээн дээр болгоомжтой тавиад босоод гараа сунгав. - Сайн байна уу, Ник?
  
  
  "Үргэлжийн адил" гэж би хэлэв. "Тэгээд чи?"
  
  
  "Би чадах бүхнээ хийж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Тэрээр өрөөнийхөө буланд байх сандал дээрээс бөөн гэрэл зураг авч шалан дээр тавив. "Суу" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би сууж байна."
  
  
  Араг ясаа эргүүлдэг сандал дээр тавиад тамхиа унтрааж, өөр тамхи асаан амныхаа буланд тавиад хурдан чирэх нь тэр. Үнс агаарт нисч, цамцан дээрээ буув. "Хэвлэл мэдээллийн нэгдсэн үйлчилгээ хэвээр байна уу?" Энэ нууц нэр бол миний ажлын хориотой сэдвийн талаар түүний хэлсэн цорын ганц зүйл юм. "Нээрээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "За, бид өнөөдөр сэтгүүлч нөхдийнхөө төлөө юу хийж чадах вэ?" - гэж тэр инээмсэглэн асуув.
  
  
  "Надад мэдээлэл хэрэгтэй байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Хуберт ширээн дээр урагш гулсав. "Энэ тухай надад хэлээч" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Николь Кара" гэж би хэлэв.
  
  
  "1972 оны 3-р сарын 3-нд Франкфуртын нисэх онгоцны буудалд онгоцны ослоор нас барж, түүний хөлсөлсөн Каравелийн гучин зургаан зорчигч болон багийн гишүүд..."
  
  
  Би гараа өргөв. "Хөөх."
  
  
  "Би чамайг тэнд байхгүй юм шиг сэтгэгдэл төрүүлэхийг хүсээгүй."
  
  
  "Энэ миний санаанд ч орж байгаагүй" гэж би хэлэв. “Дэлгэрэнгүй зүйлд анхаарлаа хандуулцгаая. Юуны өмнө та түүнийг нас барсан гэдэгт итгэлтэй байна уу?
  
  
  "Ямар ч эргэлзээгүй."
  
  
  Би асуусан. -"Цогцосыг таних талаар эргэлзэж байна" гэсэн цуу яриаг та хэзээ ч сонсож байгаагүй: тийм ч үхсэн биш, ямар нэгэн байдлаар хаа нэгтээ цоожтой байна уу?
  
  
  "Үгүй" гэж Хуберт хэлэв. - Тэр үхсэн. Хэн ч, тэр дундаа фэн клуб ч өөр байр суурь илэрхийлээгүй” хэмээн ярьжээ.
  
  
  "Эсрэг заалт хэзээ ч байгаагүй?"
  
  
  "Үгүй, бас үгүй."
  
  
  "За" гэж би хэлэв. “Хоёр дахь бөгөөд эцсийн асуулт: Би Николь Каратай яг адилхан дүр төрхтэй эмэгтэйтэй уулзлаа гэж бодъё. Түүнийг жинхэнэ эсвэл хуурамч эсэхийг би яаж мэдэх вэ?
  
  
  "Энэ бол хэцүү ажил" гэж Хуберт хэлэв. Тамхиа унтраагаад гараа толгойныхоо ард тавиад арагш налан нүдээ анив. "Николь Кара" гэж тэр бувтнав. Николь Кара. Та түүний нарийн ширийн зүйлийг мэдэх ёстой. Жин, өндөр, нүдний өнгө, үс. Тэр төрөлхийн шаргал үстэй эсвэл байсан. Тэр бодлогошронгуй ярив. "Хамгийн чухал өгөгдөл бол зүгээр л баримт юм. Танд өмнө нь кинон дээр харж байгаагүй онцгой зүйл хэрэгтэй байна."
  
  
  "Тийм үү?"
  
  
  "Зүүн гуяны дотор талд маш өндөр байдаг жижигхэн мэнгэ шиг."
  
  
  "Яг тийм үү?"
  
  
  "Зүгээр л цуу ярианаас илүү" гэж тэр хэлэв. “Би үүнийг хаанаас уншсанаа санахгүй байна, гэхдээ би үүнд итгэж байна. Чи үүнд найдаж болно гэж бодож байна, Ник. Энэ бол миний танд санал болгож чадах хамгийн сайн зүйл юм.
  
  
  Би босоод түүний гарыг барив. "Би чамайг яаж хийдгийг мэдэхгүй байна, гэхдээ чи бол гайхамшиг."
  
  
  Хуберт сэтгэл хангалуун инээгээд бослоо. "Чамд өөр зүйл хэрэгтэй байж магадгүй, Ник." Би түүн рүү асуусан харцаар харлаа.
  
  
  "Та сүүлийн зургаан долоо хоногт миний үүдэнд ирсэн Николь Караг маш их сонирхож буй хоёр дахь хүн юм."
  
  
  "Үргэлжлээрэй" гэж би хэлэв.
  
  
  “Юни-Үндэсний мэдээ нь зөвхөн хэвлэлийнх биш гэдгийг та бүхэн мэдэж байгаа. Бид бас арилжааны агентлаг юм. Хэн ч энд ирээд бидний санал болгож буй зүйлийг худалдаж авах боломжтой. Эдгээр нь ихэвчлэн номонд зориулагдсан гэрэл зургууд юм. Зургаан долоо хоногийн өмнө нэг залуу энд ирээд манай архивт байгаа Карагийн бүх гэрэл зургийн хуулбарыг худалдаж авахыг хүссэн."
  
  
  "Танд өмнө нь ийм хүсэлт ирж байсан, тийм үү?"
  
  
  "Заримдаа" гэж Хуберт хэлэв. “Гэсэн хэдий ч тэд эхлээд бүх зургийг үзэх гэж энд ирдэг бөгөөд дараа нь тэд юу хүсч байгаагаа хэлдэг. Энэ залуу харалгүй худалдаж авсан. Энэ бол анхны ер бусын шинж чанар байв.
  
  
  - Тэгээд хоёр дахь нь?
  
  
  Хоёрдугаарт, сүүлийн хэдэн жил Николь Караг тийм ч их сонирхоогүй. Түүнийг нас барснаас хойш хэд хэдэн ном хэвлэгдсэн. Нэг удаагийн фэн клубын дурсамж ном гарлаа. Тэгээд л болоо. Дараа нь бид тэр жилүүдийн алдартай түүхийг харуулах нэг гэрэл зураг авах хүсэлтийг хүлээн авсан. Бидэнд байгаа бүхнээ түүнээс асуух нь түүний хоёр дахь ер бусын зүйл байсан юм."
  
  
  - Тэгээд гурав дахь нь? .
  
  
  -Та Вильгельмина гэдэг найз охинтой. Энэ бол асуулт биш мэдэгдэл байсан.
  
  
  Вильгельмина бол үхлийн аюултай туслах, эс тэгвээс Люгер гар буу юм. Тэр надаас хэзээ ч хол байгаагүй. Миний стилетто Хюго, хийн бөмбөг Пьер хоёроос илүүгүй.
  
  
  "Энэ залуу ийм найз охинтой байсан" гэж Хуберт хэлэв. "Зүүн суга дор."
  
  
  "Тэр ямар харагдаж байсан бэ?"
  
  
  "Том залуу" гэж тэр хэлэв. "Тэдгээр өргөн мөртэй, нуруулаг төрлүүдийн нэг." Нүүр царай нь неандерталь хүн шиг. Нүд нь нарны шилний ард нуугддаг. Зүүн хацрын ясанд хоёр ба хагас инч урттай сорви.
  
  
  - Тэр эдгээр гэрэл зургуудаар юу хийх гэж байгаагаа хэлсэн үү? "Энэ бол түүний хэлсэн бараг бүх зүйл байсан. Тэр хамт ажилладаг залуу нь түүнд галзуурсан гэж хэлсэн.
  
  
  - Та түүний нэрийг мэдэх үү?
  
  
  Хуберт ширээний шургуулганд байсан овоолсон төлбөрийн баримтыг гүйлгэн харлаа. "Чамд таалагдах болно, Ник" гэж тэр хэлээд нэгийг нь сонгов.
  
  
  Би түүний өгсөн цаас руу харлаа. Доод талд нь үйлчлүүлэгчийн гарын үсэг байсан. Ойролцоох нь зургаан настай хүүхдийг ичмээр сараачнууд байдаг: Жон Смит.
  
  
  "Тэр харагдах шигээ үзэсгэлэнтэй байсан" гэж Хуберт хэлэв. Хуучны найзыгаа бараг л өмөөрөх мэт сонсогдсон болохоор намайг буруутгасан зүйл байсан байх. - Алив, Ник. Би яаж мэдэх юм бэ? Хэн ч энд ирээд хүссэн зүйлээ худалдаж авах боломжтой” гэв.
  
  
  "Надад битгий анхаарал хандуулаарай" гэж би хэлэв. "Эцсийн эцэст энэ хүн гэм зэмгүй байж болно." Магадгүй энэ нь зүгээр л санамсаргүй тохиолдол байх.
  
  
  "Мэдээж" гэж Хуберт намайг хаалга руу явахад хэлэв. 'Тийм боломж бий'.
  
  
  Би дахин гар бариад баяртай гэж хэлэв. Намайг урт коридороор лифт рүү явахад тэр үргэлжлүүлэн харсаар байв.
  
  
  "Баяртай, Ник" гэж би түүний хэлэхийг сонссон. 'Өөртөө анхаарал тавиарай. Болгоомжтой байгаарай.'
  
  
  
  3-р бүлэг
  
  
  
  
  
  'Өөртөө анхаарал тавиарай. Болгоомжтой байгаарай.'
  
  
  Эдгээр үгсийг Атлантын далайгаас гучин мянган фут өндөрт байгаа хөдөлгүүрүүдийн ууртай архирах чимээ ч дарж чадсангүй. Энэ бүхэн аймшигтай байсан. Амралт биш байсан амралт. Хараал ид Hawk. Үхсэн ч юм уу үгүй ч юм шиг хөөрхөн охин.
  
  
  Би тавагтай хоолоо харлаа. Циклопын нүд шиг дутуу болгосон махыг хүрээлсэн хүрэн соусын далайгаас айсан сонгино гарч ирэв.
  
  
  Миний харцаар нэг сүүдэр эргэлдэж онгоцны үйлчлэгчийн асуухыг сонслоо. - Өлсөөгүй байна уу?
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ.
  
  
  Түүний урт нарийхан гар миний урд хөдөлж, тавиурыг авлаа.
  
  
  Би нэг шил виски аваад түрүүлэв. "Надад таалагдаж байна" гэж би хэлэв. "Магадгүй энэ нь намайг унтахад тусална."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. -Энэ ч бас нэг арга зам. Би хоёр тод цэнхэр нүд, эвгүй инээмсэглэл рүү харлаа.
  
  
  "Би өөр ундаа байдаг гэж сонссон."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. - Мөн таны элгэнд илүү сайн.
  
  
  Би алтан хошуутай тамхиныхаа нэгийг асаалаа. - Мөн уушигны хувьд ч гэсэн би бодож байна.
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. - Уушигны хувьд ч гэсэн. Та Парист үлдэх үү?
  
  
  'Үгүй. Тэнд газардсанаас хойш дөчин минутын дараа би Орлигаас холбосон нислэгтэй.
  
  
  'Харамсалтай нь. Үгүй бол би танд үзэсгэлэнт газруудыг харуулж чадна.
  
  
  "Тийм ээ, мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. - Гэхдээ магадгүй өөр удаа.
  
  
  "Магадгүй."
  
  
  Тэр даавууг аваад явахаар эргэв.
  
  
  "Чи надад дахиад виски авч өгсөн нь дээр гэж бодож байна" гэж би түүнд араас хэлэв.
  
  
  Хараал ид Hawk гэж би дахин бодлоо. Тэр ч байтугай наалдамхай тууз надад тус болохгүй.
  
  
  Тэр өдөр Парисаас нисч явсан Ницца нисэх онгоцны буудалд газардахдаа сэтгэл санаа муутай хэвээр байлаа. Намайг Quai des Etats-Unis-д байрлах Beau Rivage зочид буудал руу хүргэж өгсөн таксинаас би Газар дундын тэнгисийн нарны тусгал туяаг нэг талаас нь харж байлаа. Нөгөө талд нь баячуудын домогт тоглоомын талбайд хэдэн олуулаа хүүхдүүд шиг бие биентэйгээ нийлсэн зочид буудал, вилла, өндөр барилгуудын бараг тасралтгүй цуваа байдаг.
  
  
  Миний өрөө далайн үзэмжтэй байсан. Францын өндөр хаалгаар сэрүүн салхи сэвэлзэв. Би цүнхээ задлаад Вильгельмина, Хюго, Пьер нарыг хоёр нугалсан алчууранд хийгээд хайргатай эрэг рүү аваачлаа.
  
  
  Бүтэн цагийн турш эрэг дээрх усны шивнэх чимээг сонсон нүдээ анин хэвтлээ.
  
  
  Би өрөөндөө буцаж ирэхэд ердийн шалгалт хийх шаардлагагүй байв. Дотор нь хэн нэгэн байхыг үгүйсгэх аргагүй.
  
  
  Өглөөний цайны ширээн дээр том сагс жимс байв. Хан боргоцой нь ногоон туузан дээр цагаан карттай байв. Гар бичмэл нь Францын зарим дэлгүүрийн худалдагчийнх байсан ч дамжуулагчийн жинхэнэ гэдэгт эргэлзэх зүйл байсангүй. "Францын Ривьерад тавтай морил" гэж картанд бичжээ. "Таны амралт бидний найдаж болох бүх зүйл байх болтугай."
  
  
  Хок бол новш! Усан сангаас буцаж ирсэн цагаас хойш тэр намайг зовоож, уурлаж, намайг шоолж инээж байсан. Эхлээд Сянг надаас зугтсан байх гэж таамаглаж байсан. Тэр үед энэ нь тийм ч тодорхой бус амралтаа авах урилга байсан. Өмнө нь Хоук номлолын талаар нарийн ширийн зүйлийг алгасч байсан үе бий. Би үүнийг ойлгож чадсан. Баривчлагдах эрсдэлтэй байсан тул түүний мэдэж байсан зүйл миний мэдэж байгаа шиг аюулгүй биш байсан. Дээрээс нь би даалгавраа биелүүлэхийн тулд бүгдийг мэдэх шаардлагагүй байсан. Гэхдээ үнэнийг хэлэхэд би яагаад Ниццэд байгаагаа мэдэхгүй байсан. Николь Кара амьд эсэх нь Хоукд ямар хамаатай вэ?
  
  
  Миний гар нударгаараа зангидсан. Тэгээд цус чихэнд минь галзуурсан мэт цохилж байлаа. Тайвшир гэж би өөртөө хэлэв. Вашингтон дахь Дюпонтын тойрог дахь нүхэнд байгаа өвгөн юу хийж байгаагаа мэддэг гэж бодъё. Дараа нь, хэрэв та энэ нь юу болохыг мэдэхгүй бол ямар нэг зүйлийг олж мэдэхийг хичээ. Зүгээр л юм болох болтугай. Чухам энэ мунхаг байдал нь танд маш их бэрхшээл учруулдаг.
  
  
  Үйлдэл. Энэ бол надад хэрэгтэй зүйл байсан. Тэр үед би үргэлж илүү сайхан санагддаг байсан. Хүлээх хугацаа дууслаа. Би шүршүүрт орж, оройдоо хувцаслалаа. Миний хүрэмний дотор талын халаасанд Николас Андерсон нэртэй шинэ паспорт байсан. Хаана ч явсан гар буу, стилетто, хийн бөмбөг цочирддог байсан, ялангуяа харуулууд миний сэжиглэж байсан шиг ухаалаг байсан бол.
  
  
  Энэ удаад Вильгельмина, Хюго, Пьер нар үлдэнэ. Тэд жуулчин Николас Андерсоны хамтрагчид биш байв. Харин Николас Картер гэдэг хүн Киллмастер AH цолтой хүн ганцаараа гарах нь тэнэг хэрэг. Би хүзүүвчний ард нэг зүсэгчтэй хоёр ир наасан. Гурав дахь нь нуруун дээрх бүстэй байсан. Тэд хавтгай, үл үзэгдэх, тайвшруулж, үхэлд хүргэдэг.
  
  
  Оройн ажил эхлэхээс өмнө оройн хоол идэх завтай хэвээр байх болно. Зочид буудлаас гараад би зүүн тийш эргэж, дараагийн булан дахь Quai des Etats-Unis-ийг гатлан далайн боомт руу ганцаараа, лааны гэрэлд шарсан сам хорхой, рататуил, цагаан дарстай үдийн хоол идэхээр урт удаан алхаж эхлэв. . .
  
  
  Би яарсангүй. Одоо би арга хэмжээ авахад бэлэн болсон тул хэт их өдөөлтөө алдсан. Хоол хүнс, орчин нь надад таалагдсан. Боомтын нөгөө талд шөнөөр дарвуулт завь, траулерууд орж ирэв. Тэнгэр харанхуйлж, цэнхэрээс хар болж хувирав. Гудамжны эсрэг талын ресторануудын гэрэл анивчлаа. Сүүлчийн балга дарс ууж, тамхиа унтраалаа.
  
  
  Хэрэв би амралттай байсан бол аль хэдийн дууссан байх болно. Эхлэх цаг болсон.
  
  
  Хөхөө нүцгэн, залуухан гараараа түшсэн тэрээр өндөр өвс, час улаан цэцэгсийн далайгаас босож, цөцгий өнгөт байшин доторх уруу таталтанд автагдахыг хүсдэг хүмүүст харанхуй таашаал, бүхэл бүтэн таашаалын цайвар, дур булаам илэрхийлэгч байв. . түүний ард. Хэрвээ баримал нэртэй байсан бол хэн ч нэмэх бодолгүй байх байсан. Гэвч нөхцөл байдлыг харгалзан казинод ороход эдгээр хүчин чармайлт шаардлагагүй байж магадгүй юм. Lady Fortune хангалттай байх болно.
  
  
  Ницца хотын Promenade des Anglais дээрх Palais de la Méditerranée нь Кот-д'Азур дахь хамгийн шилдэг нь ч биш, хамгийн муу нь ч биш юм. Гэсэн хэдий ч, энэ нь мэргэжлийн, үр дүнтэй бөгөөд эрсдэлээ шөнийн араваас хорин доллараар хязгаарладаг жуулчид болон илүү өндөр бооцоо шаарддаг тоглогчдод тааламжтай байдаг.
  
  
  Хоёр давхарт гарах давхар муруй шатны дээд талд, бүх талаараа сунаж, Les Salons de la Mer гэж нэрлэгддэг, би Тамгын газар руу эргэв. Хувцасны шүүгээтэй илүү төстэй лангууны ард үл няцашгүй эргэлзсэн царайтай цайвар сүүлтэй хоёр эр сууж байв. Тэдний хажууд гашуудлын хувцас өмссөн царайлаг залуу эмэгтэй сууж, ядарсан нүдний өмнө хүн төрөлхтний талаарх эргэлзээгээ хуваалцаж байв. Ницца хотын зөвлөлөөс байнга зохион байгуулдаг олон хурлын нэгэнд ирсэн хэдэн жуулчид ширээний ард цугларав.
  
  
  Би тэдний дундуур явахдаа паспорт болон таван франкийн зоосоо лангуун дээр тавив. Нэг орой ороход зоос хангалттай байсан. Долоо хоногт арван таван франк, сард гучин, улиралд жаран франк. Дотооддоо юу ч хийхийг зөвшөөрсөн би энд том таамаг дэвшүүлсэн. Би Хокийн илгээсэн зүйлийг нэг орой хожно гэж мөрийцөж, азтай бооцоо тавьсан.
  
  
  Эргэлзсэн царайтай хүмүүсийн нэг нь миний Николас Андерсоны паспортыг онгойлгож, гэрэл зургийг ширтэн, дараа нь нүүрийг минь шалгав.
  
  
  Тэр ард талын буланд байх архиваас миний паспортыг шалгах хооронд би маягт бөглөв. Тэр сэтгэл хангалуун байсан тул хажуу талдаа хоёр бургунд судалтай шар өнгийн казиногийн картан дээр миний нэрийг бичээд над руу түлхлээ.
  
  
  Би хаалга руу ойртоход Les Salons de la Mer-ийн үүдэнд байсан хоёр хамгаалагч над руу толгой дохив.
  
  
  Би тансаг танхим руу орох гурван гантиг шатны орой дээр зогсов; Хөлбөмбөгийн талбай шиг өргөн, урт, өөр өөр түвшний өрөө, улаан өнгөөр бүрхэгдсэн. Миний эсрэг талд час улаан хөшиг далай руу харсан цонхнуудыг хүрээлэв. Гадаа жижиг тагтан дээр сарны гэрэл, хаврын чийглэг сэвшээ салхинд умбаж, хосууд архи дарс ууж, замын хөдөлгөөний чимээ шуугиан дээр ярилцав. Миний болон баруун зүүн талд тагтны хооронд ширээ байсан. Рулет, craps, baccarat, блэк, écarté, trente болон quarante. Цуст улаан дэлгэцийн зөөлөн туяан дор мөнгөн араа эргэлдэж, хөзрүүд ногоон даавуунд шивнэж, шоо шажигнаж, чипс тасралтгүй алдагдал, олзоор урсдаг.
  
  
  Би хурдхан шиг өрөөгөөр алхаж, хоёр баарны нэгэнд зогсоод уулаа. Улирлын эхэнд тийм ч олон хүн байгаагүй. Хэд хэдэн ширээ хаагдсан. Үе үе чихний дээгүүр "Риен не ва плюс" гэсэн хоолой чанга дуугарч, рулет дугуйны хананд зааны ясан бөмбөг шажигнахыг би сонсов.
  
  
  Үзэгчдийн хувьд онцгой зүйл байсангүй. Америкчууд блэк болон craps ширээний эргэн тойронд бөөгнөрсөн. Baccarat олон түмэн голчлон Британи болон өндөр настай хүмүүсээс бүрдэж, олон улсын дүр зураг рулет ширээний эргэн тойронд төвлөрсөн байв. Цэнхэр костюмтай, цагаан цамцтай, жинхэнэ зангиа зүүсэн япончуудын цөөхөн хэдэн хүн, хоёр араб, цөөн хэдэн грек, цөөхөн хэдэн Скандинав, нэг испани, герман, англи, америкчууд байсан.
  
  
  Хоосон сандал дээр сууж, харандаагаар зэвсэглэсэн хөгшин эмэгтэйчүүд, цаасан дээр бөхийж, D'Alembert, Abolition гэх мэт хатуу системийг зохион бүтээжээ.
  
  
  Би эдгээр хөгшин эмэгтэйчүүдийн нэгний ард үүдэнд хамгийн ойр байх ширээний ард зогслоо. Тэнд би хэнийг ч үл анзаарагдамаар гол хаалгаар нэвтэрч орохоос сэргийлсэн харааны талбартай байсан.
  
  
  Би нэг крупиэнд хоёр зуун тавин франк өгсөн. "Таван чипс байна" гэж би түүнд хэлэв. Үнэт цааснууд гуулин хошуутай шунахайн нүхээр ширээний сейф рүү алга болов. Янз бүрийн мөнгөн тэмдэгтээр дүүрэн эрдэнэсийн сангаас тавин шар диск над руу гулсав. Би тэднийг хүрэмнийхээ халаасанд бороо оруулав.
  
  
  Хэсэг хугацаанд би бооцооны чимээ, дугуйны чимээ, крупиерын зан үйлийн хашгираан дуусашгүй хэмнэлтэй нийлсэн дор унтахыг зөвшөөрөв.
  
  
  - Нав. Руж Зөрчил. Faites fox jeux. Риен бол давуу тал биш юм. Кинз. noir Зөрчил. Faites vous jeux. Риен бол давуу тал биш юм. Шургуу. Руж хос. '
  
  
  Хаалга онгойх тоолонд би итгэл найдвар дүүрэн харц тулгарсан ч дэмий л байлаа.
  
  
  Би халаасандаа гараа хийгээд бооцоо тавьж эхлэв. Заримдаа ширээ миний чипсийг авдаг, заримдаа тэд өгдөг. Миний бодол зөвхөн дугуйны тал дээр л байв. Би илүү өндөр бооцоотой тоглож байсан.
  
  
  Нэг цаг хагас өнгөрөв. Уйтгартай, би хувь хүний тоогоор бооцоо тавих руу шилжсэн. Би Ник Картерт бичсэн үсгүүдийн тоог нэмээд арав болгоод алдсан. Би Николас Андерсоны үсгийн тоог нэмж, арван зургаа дээр бооцоо тавиад дахин хожигдсон. Би Дэвид Хокийн захидлуудыг нэмээд есөн дээр бооцоо тавиад хожигдсон. Би Николь Карагийн үсгийн тоог нэмээд дахин арав болгов.
  
  
  Миний чип зөвхөн ногоон хуудсан дээрх тоон дээр байсан бөгөөд магадлал 37-1 байсан. Дилер бугуйгаа хөдөлгөж, асар том дугуй цагийн зүүний эсрэг эргэлдэж эхлэв. Зааны ясан бөмбөг шөнийн тэнгэрт солир унах мэт хар модны урсгалын эсрэг цагийн зүүний дагуу дугуй руу харвав. "Rien ne va plus" гэж крупичин хуцав. Дугуй удааширлаа. Бөмбөлөг обудны доороос унаж, хуваалтууд дээр үсэрч, удааширч, нэг удаа, хоёр удаа үсэрч, арван дугаартай хайрцагт унав. Тармуур нэг овоо шар чипс, нэг зуун франкийн ягаан чипийг над руу түлхлээ.
  
  
  Би тэднийг аваад бооцоо тавьсан дилер рүү хэдэн шарыг нь гулсуулж, үлдсэнийг нь авахаар тонгойв.
  
  
  Дахин дээш харвал тэр миний урд, ширээний нөгөө талд зогсож байв. Тэр сэтгэл хөдөлгөм байсан. Зөгийн бал шиг шаргал үс нь борлосон нүүрнээсээ зулгааж, цайвар ногоон туузаар боосон нь цаг хугацааны үл тоомсорлосон гоо үзэсгэлэнгээр бэхлэгдсэн өндөр хацрын ясыг харуулжээ. Бүтэн хөхийг нь харуулахын тулд хүзүүгээрээ намхан зүссэн нимгэн цагаан даашинз нь түүний тэгш биенээс унжсан байв. Би түүний хатуу хөхийг сэрүүн зөөлөн даавуунд дарахад юу ч саад болохгүйг харлаа.
  
  
  Тэр түрийвчээ хийгээд зуун франкийн дэвсгэрт гаргаж ирэв. "Таван чипс" гэж тэр дилерт хэлэв.
  
  
  Тэр мөнгөн дэвсгэртийг овсгоотойгоор модон дискээр ороож, ханаж цаддаггүй хонгилын зэс хоолой руу хийв. Бүсгүй цүнхээ сугандаа хийж, хоёр гартаа чипсээ атгаж, яг л уул жигнэмэг тэвэрсэн хүүхэд шиг. Энэ дохио нь үнэхээр гэмгүй байсан тул би инээмсэглэхээс өөр аргагүйд хүрсэн. Тэр үед тэр нүдээ өргөн, ширээний цаанаас шатаж буй маргад шиг гялалзсан нүдээр над руу ширтэв. Дараа нь тэр хацрын яс руу эргэлзэн нүдээ дахин доошлуулан ширээ рүү үргэлжлүүлэн харав. Түүний нүүр царай нь ноцтой, гунигтай болжээ. Суусан тоглогчдын хооронд хүрч ирээд долоон дээр шар чипсийнхээ нэгийг тавив. Тэр хожигдож, арван зургаатай бооцоо тавьж, хожигдсон. Тэр арван долоон дээр бооцоо тавиад ялагдсан. Тэр арван есөн дээр бооцоо тавиад ялагдсан. Тэр хорин зургаа дээр бооцоо тавиад хожигдсон. Тэр гучин гуравт бооцоо тавьж, хожигдсон.
  
  
  Тэр арван удаа дараалан нэг тоон дээр бооцоо тавьж, ширээн дээрх хамгийн муу магадлал, арван удаа дараалан хожигдсон. Амьсгал нь одоо түргэсч, догдолж, хөх нь дээш доош хөдөлж, даашинзных нь нимгэн даавууг буулгаж байв. Түүний хайлж буй эрдэнэсийг барьсан ягаан лактай гарууд чичирч, дахин хоёр тойрсны дараа тэр нэг гартаа үлдсэн зүйлийг барьж чаджээ.
  
  
  Би түүнийг зугаацах гэж тоглодог гэж бодож байгаагүй. Хүзүүнийх нь доод хэсэгт нимгэн хөлс гялалзаж, нэг удаа дугуй эргэх үед тэр уруулаа хазав. Би түүний баруун гарын хуруунууд зүүн гарных нь багассаар байгаа нөөцөөс өөр жетон татахыг харлаа.
  
  
  Тэр түүн рүү харав. Түүний уруул чимээгүй үгс үүсгэв. "Гуйя" гэж тэр хэлэв. 'Гуйя.'
  
  
  Тэр есдүгээр чипийг тавив. Ёс заншил давтагдсан: дугуйг цагийн зүүний эсрэг эргүүлэх, танхим нь нөгөө чиглэлд; Бөмбөг унах мөчид "Риен не ва плюс" гэж хашгирах чимээ гарч, тоглогчид хүлээж байв.
  
  
  Би дүлий байсан ч үр дүнг нь мэдэхийн тулд нүд рүү нь харах л үлдлээ. Түүний зовхины доороос хоёр нулимс асгарч, хацрыг нь даган урсав. Би түүний бие чангарч байгааг харлаа. Тэр хүчтэй залгиж, нулимс нь зогсов.
  
  
  Тэр гараа харав. Зургаан чипс үлдсэн. Урт бор гар нь нэгийг нь ороож хорин дөрөвт тавив. Энэ удаад тэр дугуй эргэх үед нүдээ анилаа. Үр дүн нь дээрдсэнгүй. Арав хүрэхгүй минутын дараа түүнд ердөө хоёр чипс үлдсэн байв. Түүний сэтгэлийн түгшүүр багасаагүй ч одоо тэр золгүй явдалдаа бууж өгөх шахсан бололтой. Тэр эргэлзсэнгүй. Тэр арван гурав дугаартай чип тавьсан.
  
  
  "Баяртай" гэж би түүнийг ширээний цаана дуудав.
  
  
  Тэр над руу хараад инээмсэглэхийг оролдов. Гэвч тэр эрүү, уруул нь чичрэхийг зогсоож чадахгүй, нүд нь нулимстай байв. Тэр миний харцнаас зайлсхийж дахин тэднийг бүрхэв.
  
  
  Би түүн рүү үргэлжлүүлэн харлаа. Цаана нь дээгүүр хаалга нээгдэв. Нэг хүн орж ирэв. Тэр түүний тухай мэдээлэл цуглуулдаг том залуу шиг харагдаж байв.
  
  
  
  4-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Хурц нүд нь түүнийг ажиглахаас өмнө тэр хэдхэн секундын турш зогсож байв. Дараа нь түүний супер гялгар хар үзүүртэй гутал улаан хивсний дээгүүр шатаар буув. Би аль хэдийн ширээ тойрон түүн рүү ойртож байлаа.
  
  
  Яг ард нь хацар дээрх сорвийг нь үрчийлгэсэн хэрцгий таашаалаар инээмсэглэн гараа өргөөд баруун гарынх нь тохойноос дээш махлаг хуруугаараа махлаг хуруугаа ухав. Тэр түүний чихэнд ямар нэг юм шивнэв.
  
  
  Тэр айсандаа царай нь хөшчихсөн, чангарсан. Шийдэмгий боловч болгоомжтой, асуудал үүсгэхээс эмээж, түүний тууштай атгалаас мултрахыг хичээв. Түүний барьцалдсан ширүүн даралтын улмаас түүний борлосон арьсанд цагаан толбо гарч ирэв.
  
  
  Би түүн рүү нөгөө талаас бүх эелдэг, гэнэн цайлган дөхөж очив.
  
  
  "Өө, чи байна" гэж би цуурайтлаа. "Би чамайг алдсан гэж аль хэдийн бодож эхэлсэн." Хэрэв та рулеткаас залхаж байгаа бол уух уу?
  
  
  Дараа нь чимээгүй байх үед би дилерийн "Нэг" гэж хэлэхийг сонссон. Тэр дахин ялагдсан.
  
  
  Хямдхан үнэртэй ус түүнийг бохирын өмхий үнэртэж, хар торгон костюм нь казиногийн зөөлөн гэрэлд гялалзаж байхад Поллард Виллоу гараа доошлуулж, бүх оюун ухааны чадвараа над руу чиглүүлэв. Хэдийгээр үнэртэй устай ч, костюмтай ч гэсэн тэрээр амьдралынхаа ихэнх хугацааг бялуу дээгүүр ялаа гүйдэг тавернуудад өнгөрөөсөн хүний дүр төрхтэй байх болно.
  
  
  -Чи хэн бэ? - гэж тэр шивнэн асуув. Энэ бол сайны дохио байсан. Тэр дүр бүтээх гэсэнгүй.
  
  
  "Магадгүй ноён. Смит? миний хариулт байсан.
  
  
  Тэр хэлсэн. - "А?"
  
  
  Би түүн рүү харахаас залхсангүй. - За, уух уу? - Би түүнд хэлсэн. "Чи бага зэрэг сэргээгч хэрэглэж болох юм шиг байна."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. 'Тиймээ баярлалаа. Мэдээж чадна.
  
  
  “За, тэгвэл сайхан байна” гэж би хэлэв. - "Руу явцгаая?"
  
  
  "Энэ хатагтай өөр газар товлогдсон байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Чи ингэж хэлж байна" гэж би хэлэв. "Гэхдээ тэр надад энэ тухай хэлээгүй нь хачирхалтай."
  
  
  "Сонс, хонгор минь" гэж тэр хэлэв. "Миний сайн зөвлөгөөг аваад эндээс яв." Өөрт хамааралгүй зүйлд хамраа бүү хий.
  
  
  "Өө, гэхдээ энэ надад хамаатай" гэж би хэлэв. "Та залуу хатагтайг сонссон." Тэр надтай хамт уухыг хүсч байна.
  
  
  Түүний царай улаан болж хувирав. "Намайг чамаас олон удаа битгий асуугаарай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Түүний гар хүрэмээ санамсаргүйгээр хойш шидэж, бүсэндээ юу хийснээ зориуд харуулж, эрүүл ухаанаас илүү зоригтойг, мөн Медитеран ордны аюулгүй байдал миний бодсон шиг тийм ч найдвартай биш гэдгийг харуулав. Би энэ бууг харсан цагаасаа л тэр Мексикийн Trejo .22, Model 1 машинаар жолоо барьсан юм шиг санагдав. Мексик нь бууны үйлдвэрлэлээрээ алдартай биш байж болох ч тэндээс гарч ирсэн цөөхөн хэдэн гоо үзэсгэлэн нь тийм ч их байдаг. дарь хөлөг онгоцон дээрх пироманик шиг амар амгалан. Загвар 1 бол бохир, маш ер бусын зэвсэг юм. Энэ нь дэлгүүрийн зүүн дээд буланд сонгогчтой. Түүнийг эргүүлээд гохыг нь татахад буу автоматаар найман удаа буудна.
  
  
  Охин амьсгал нь тасарч байв. "Тэнэг байж болохгүй, Гуидо" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Би чамайг үүнийг ашигладаггүй гэж би бодохгүй байна" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  -Би эрсдэлд орохгүй.
  
  
  "Би чамайг ингэж хэлнэ гэж найдаж байсан" гэж би хэлэв.
  
  
  Би түүний гараас зөөлөн атгаад бид хамтдаа хаалга руу алхлаа. Бидний ард Гуидо хараал урсгав.
  
  
  Түүний оюун ухаан эсвэл тэр Неандерталь духны ард нуугдаж байсан ямар ч зүйл дүгнэлтэнд хүрэх эсвэл хэн нэгний түүнд юу хий гэж хэлснийг санахын тулд маш их тэмцлийг туулах ёстой байв. Тэр намайг бие даасан сэтгэлгээний тэнхимд суут ухаантан болох хүн гэж санасангүй.
  
  
  Энэ хооронд түүний гал нээх магадлал бид хоёрын хоорондох зайг нэмэгдүүлэх тусам инч тутамд буурч байв. Гуидо үйлдэл хийх, бодохгүй байхаар бэлтгэгдсэн бөгөөд хэрвээ тэр даруй ажилдаа орвол нөхцөл байдлыг дахин тунгаан бодох юм бол бид Парис руу алхах хангалттай хугацаатай байх болно.
  
  
  Би охины чанга биеийг галын шугамаас хол байлгаж байтал бид үүд рүү яаран гүйлээ. Гуидо мэдрэмжээс илүү зоригтой байдаг ч түүнийг гялалзсан үзэгдлүүдээс зайлсхийхийн тулд програмчлагдсан гэдэгт итгэх итгэлийг минь секунд тутамд баталж байлаа.
  
  
  Шатны орой дээр гарахад хэдхэн секунд байсан ч шуудан зөөгчдөө баяртай байдаг үйлчлүүлэгчдийн нэг нь толгойдоо ямар нэгэн зүйл нүдэж байх нь үргэлж урт мэт санагддаг.
  
  
  Хаалгаар дамжин бид хоёр нуман хаалгаар Газар дундын тэнгисийн ордны үүдэнд бууж буй шатны зүүн жигүүр хүртэл хонгилоор алхав.
  
  
  Хэдэн хормын дараа би нөгөө шатаар хүнд хөлийн чимээ гарахыг сонсоод тэр зүг рүү харахад Гүидо бидний хажууд бараг л гүйж байхыг харав. Хаалттай хөмсөгнийх нь доороос харц нь уур хилэнгээр дүүрэн байв.
  
  
  Ордны үүдний хаалгаар гарч сэрүүхэн шөнө орж ирэхэд тэр биднээс хоёр гуравхан алхмын зайд байсан юм. Цөөн тооны ч гэсэн таашаал эрэлхийлэгчид ирсэн хэвээр байна. Эргээд хартал орцны өмнө хар өнгийн Citroen, цагаан Мерседес хоёр гулсаж байлаа. Бид хатагтайн хөшөөний хажуугаар өнгөрөхөд би Гуидогийн хөдөлгөөнгүй, казиногийн гэрлийн эсрэг махлаг дүрстэй зогсож, нударгаа өргөж, даллаж байхыг харав.
  
  
  "Гүй" гэж би охинд хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. 'Би мэднэ.'
  
  
  Бид Promenade des Anglais-ийн дагуу гүйв. Далайгаас эх орон руу орж ирж буй хөнгөн манан Анжел Бэйгийн үүдний гэрлийн цувааг зөөлөн даавуу мэт бүрхэв. Хүнд агаарт багана дагуу гурван өнгийн хошуу унжсан нь замд баярын өнгө төрх өгөх учиртай байв. Замын хөдөлгөөн намжиж, нам гүм байдлыг хааяа нэг моторын чимээ эвдэв.
  
  
  Хачирхалтай, аймшигт агаар эрэг дээгүүр өлгөөтэй, харанхуйд чийглэг ялзрах мэдрэмж, мөлхөгч шөнө мөлхөж буй өдөр, оройн жинхэнэ хөгжилтэй байдлын зэрвэсхэн харав.
  
  
  Бид чимээгүйхэн гэрэл сүүдрийн дундуур яаравчлав. Вестминстер зочид буудлын дэнж шар чийдэнгээр дүүрч, гадаа ширээ дээр шар лаа анивчсан өндөр настай зочдыг чийгтэй боож, кофе ууж, ганцаардсан нойрны тэврэлттэй тэмцэж байв. Зочид буудлын ард далдуу модны дэлгэц, өгөршсөн хаалтны ард амьгүй болсон Вилла Прат байв.
  
  
  Би эргэж харлаа. Гуидогийн ул мөр үлдсэнгүй. Гэсэн хэдий ч надад биднийг ажиглаж байгаа юм шиг мэдрэмж төрсөн. Төмөр хаалганы цаадах далдуу модны дундуур гэрэлтэж байсан West End зочид буудал, Музена Массенагийн хажуугаар өнгөрөв. Урд талд нь сарны гэрэлтсэн тэнгэрийн дэвсгэр дээр Негреско зочид буудлын бөмбөгөр махлаг эмэгтэй хөх шиг харагдаж байв.
  
  
  Би зогсоод охиныг над руу эргүүлэв. Түүний царай догдолж улайж, нүд нь гялалзаж байв. Түүний бие хэсэг зуур миний дээгүүр гулсав.
  
  
  "Баярлалаа" гэж тэр амьсгаадан хэлэв. 'Баярлалаа эрхмээ...'
  
  
  "Андерсон" гэж би хэлэв. "Николас Андерсон."
  
  
  "За, баярлалаа, ноён Андерсон."
  
  
  "Надад одоохондоо битгий баярлалаа" гэж би хэлэв. "Чамайг ойгоос гарсан эсэхийг би сайн мэдэхгүй байна." Таны найз Гуидо казинод болсон явдалд баярлаагүй гэж бодож байна.
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв. "Мэдээж үгүй. Илүү их бэрхшээл гарах болно.
  
  
  "Надад хэлээч" гэж би хэлэв. -Таныг Николь Кара гэдэг?
  
  
  Тэр миний нүд рүү удаан харлаа. Ямар нэгэн байдлаар гэм зэмгүй байдлыг цэвэршсэн хүсэл тэмүүллийн амлалттай хольж байсан үзэсгэлэнт царай одоо цөхрөлөө илэрхийлэв.
  
  
  "Олон хүмүүс үүнд итгэдэг" гэж тэр хариулав. "Ядаж нэг хүн итгэлтэй байна."
  
  
  Энэ нь юу ч шийдээгүй хариулт байсан ч намайг илүү их зүйл хэлж амжаагүй байхад түүний царайнаас найдваргүй болсон харц алга болов. Тэр толгойгоо муухайгаар шидэв. "Ноён Андерсон" гэж тэр хэлэв. "Чи надад ундаа санал болгохыг хүссэн байх гэж бодож байна." Одооноос илүү сайхан цаг гэж юу байх вэ?
  
  
  Бар Негреско бараг устаж үгүй болсон. Асар том өрөө нь хөгшин эмэгтэйчүүдийн гандаж гандсан арьсыг тэгшлэхийн тулд бүдэг ягаан туяатай харанхуй агуйтай төстэй байв.
  
  
  Бид хиймэл ирвэсний арьсан дээр тухалсан дугуй гантигаар хучигдсан цэнхэр вандан сандал дээр зэрэгцэн суув.
  
  
  Бүсгүйн хэврэг гоо үзэсгэлэн, хөх вандан дээр миний хажууд байх хүчтэй гуяных нь илчийг, хөхнийх нь муруйг, нүүрний сонгодог хэлбэрийг, алтан хүрэн үснийх нь бүрэн бүтэн байдлыг би дахин мэдэрсэн... маргад эрдэнэ. түүний нүдэнд сэтгэлийн хөөрөл.
  
  
  Цагаан хүрэм өмссөн зөөгч бидэн рүү дөхөж очив.
  
  
  "Чи юу уумаар байна?" - Би охиноос асуув.
  
  
  Тэр кофе шопд суллагдсан өсвөр насны хүүхэд шиг зальтай инээв.
  
  
  "Өө" гэж тэр хэлэв. -Би үнэхээр энэ талаар огт бодоогүй. Би үнэхээр архи мэддэг хүн биш гэдгээ хүлээн зөвшөөрөх ёстой, гэхдээ би нэг удаа бүхэл бүтэн коктейлийн жагсаалтыг уухыг мөрөөддөг байсан.
  
  
  Зөөгч хөлөө хөдөлгөж, сэтгэл зовнил, аятайхан яриаг эцэс төгсгөлгүй хүлээн зөвшөөрөхгүй байгаагаа илэрхийлэв. Би түүнд драмын сургуульд тэтгэлэг санал болгоход уруу татагдсан.
  
  
  Охины гар хоёр таваг чидун, жигнэмэгийн хооронд гүйлдэн хөзөр авав.
  
  
  "Би үүнийг туршиж үзэх болно" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Карт дээр: "Royal Negresco 14 F."
  
  
  Энэ нь кирш, бөөрөлзгөнө сироп, жүржийн шүүс, Моет шампанскаас бүрдсэн найрлага байв. Үүнийг уншаад л миний гэдэс бослого дэгдээв.
  
  
  "Үгүй ээ, би чамайг мэргэжилтэн гэж бодохгүй байна" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  Би зөөгчдөө "Нэг Royal Negresco" гэж хэлсэн. Мөн мөстэй шотланд. Тэр бөхийчихөөд гараад явчихлаа.
  
  
  Бар Негрескод нуугдахад хэцүү. Энэ нь үнэхээр харагдахуйц сайхан газар тул би тэнд байгаадаа баяртай байсан. Биднийг казиногоос гарсны дараа би энд очсон шалтгаан ч энэ байсан. Энэ нь эргээд охин уухаар энэ газрыг сонгосон нь намайг маш их баярлуулсан. Тулалдааны энэ үед би газар доогуур явах бодолгүй байсан. Би тэр охины тухай, Гуидогийн тухай болон энэ агуйн хүнийг Газар дундын тэнгисийн ордон руу илгээсэн хүний талаар илүү ихийг мэдэхийг хүссэн. Тэгээд хэн ч намайг хайхгүй байгаа эсэхийг шалгахын хажуугаар олж мэдэхийг хүссэн.
  
  
  Өнөөг хүртэл үдэш бол адислал байлаа. Би нэг охин оллоо. Энэ тоглолт сайхан дууслаа. Гуидо намайг олсон. Хэрэв миний зөв байсан бол үл үзэгдэх хүн бидний Негреско руу яаран зугтахыг гэрчлэх байсан. Тэгээд орой нь адислагдсан төдийгүй, дөнгөж эхэлж байв.
  
  
  "Хатагтай" гэж зөөгч хэлэв. Бүсэлхийгээр нь бөхийлгөж, "Imperial N" гэсэн үсэгтэй, "Negresco", "Nice" гэсэн гурван цэнхэр цагираг бүхий дугуй цаасан салфетка дээр ундааг нь тавив.
  
  
  "Эрхэм ээ."
  
  
  Би охин руу эргэж шилээ өргөв. "Азаар" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр шилний ирмэг дээгүүр над руу харав. Түүний нүднээс өөдгүй, хөгжилтэй харц алга болов. Би дахин нулимс унагахыг харлаа.
  
  
  "Үгүй ээ, би чамд тийм ч аз жаргалтай үдэш байгаагүй гэж бодож байна."
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв. "Мэдээж үгүй". Түүний хоолой сул дорой, цөхрөнгөө барсан байв.
  
  
  "Хэрвээ чи миний энэ бүдүүлэг сэтгэгдлийг уучлах юм бол та архи уудаг шигээ рулеткийг сайн мэддэг."
  
  
  "Би мэднэ" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Хүмүүс үүнийг байнга хийдэг" гэж би хэлэв. "Ихэнх хүмүүс зугаацах гэж ирдэг ч та илүү ноцтой асуудалд холбогдсон хүн юм шиг сэтгэгдэл төрүүлсэн."
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. Бүдэг гэрэлд ч үс нь гялалзаж байв. - Үгүй ээ, ноён Андерсон...
  
  
  "Чи намайг Ник гэж дуудах ёстой гэж бодож байна" гэж би хэлэв. "За" гэж тэр хэлэв. "Ник."
  
  
  "Энэ нь дээр" гэж би хэлэв.
  
  
  "Үгүй ээ, би тэр казинод зугаацах гэж байгаагүй."
  
  
  "Чи ерэн таван франк алдсан байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Чи надад маш их анхаарал хандуулдаг" гэж тэр хэлэв. "За" гэж би "Би Ниццэд ганцаараа байгаа, чамайг анзаарахгүй байх хэцүү байсан."
  
  
  Тэр богинохон инээмсэглэв. "Би тэгж бодож байна ..."
  
  
  Тэр жижигхэн түрийвч рүүгээ гараа хийв. Би цагаан алчуур, паспорт, уруулын будаг, хамгийн сүүлчийн шар чипийг харав. Тэр үүнийг гаргаж ирээд гантиг тавцан дээр тавив. "Таван франк" гэж тэр шивнэв.
  
  
  -Чамд байгаа бүх мөнгө чинь энэ биз дээ?
  
  
  'Тийм ээ. Үүнийг харахад үнэхээр амархан гэж үү?
  
  
  -Тийм гэж айж байна.
  
  
  "Энэ үнэхээр таван франк биш" гэж тэр хэлэв. "Энэ бол хуванцар хэсэг."
  
  
  Би асуусан. - "Яагаад энэ казинод хожих нь таны хувьд тийм их ач холбогдолтой юм бэ?"
  
  
  Тэр шөнө хоёр дахь удаагаа түүний нүд миний нүүрийг харав.
  
  
  "Чи ядуу харагдахгүй байна" гэж би "чи өлсөөгүй юм шиг байна." Хувцас, орон байр хэрэггүй. Чамайг амралт, машин ачсан үнэт эдлэл хожих гээд байгаа юм шиг сэтгэгдэл надад төрдөггүй. Шуналын талаар ч бас ярих боломжгүй байв.
  
  
  - Үгүй.
  
  
  “Гэхдээ та маш их мөнгө хожихын тулд тоглосон. Энэ нь танд чухал байсан.
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. - Энэ байна.
  
  
  "Би яагаад гэдгийг мэдэхийг хүсч байна гэж бодож байна."
  
  
  Тэр миний царайг далай шиг хүйтэн, гүн ухаант ногоон нүдээрээ дахин ажиглав.
  
  
  'Чи юу харж байна?'
  
  
  "Аюул" гэж тэр хэлэв. "Хэцүү байдал."
  
  
  "Чи надад итгэж болно" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. -Би ч бас тэгж бодож байна.
  
  
  "Түүгээр ч барахгүй" гэж би "Ганцхан таван франкийн жетонтой бол танд тийм ч их сонголт байхгүй."
  
  
  Түүний чийглэг дулаахан уруул нь бүр цагаан шүднээсээ холдон өөрийн эрхгүй инээмсэглэв. "Гэхдээ би чамд итгэхгүй байсан бол явах байсан" гэж тэр хэлэв. "Тэгвэл би өөр хүн олохыг хичээх болно."
  
  
  -Тийм чухал гэж үү?
  
  
  "Тийм ээ." Тэр аягаа аваад удаан балгав.
  
  
  - Илүү ихийг хүсч байна уу?
  
  
  "Би ууж дасаагүй" гэж тэр хэлэв. "Гэсэн хэдий ч би дахиад нэг аяга уумаар байна гэж бодож байна. Мартах гэж согтох уу, баярлах уу бүү мэд. Тиймээ, Ник, дахиад нэг.
  
  
  Би зөөгчийг дуудаж, түүнийг өөр Royal Negresco авчрах үед бид чимээгүйхэн хүлээв.
  
  
  Бүсгүй дахин нэг балгаад дуусаад нэг шийдвэрт хүрсэн бололтой. "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. 'Би чамд итгэж байна. Чамайг тусалдаг хүн гэдэгт найдаж байна. Энэ нь үнэндээ надад биш, зөвхөн нэг өдөр казинод танилцсан охинд ч биш.
  
  
  "Би мэднэ" гэж би түүнийг тайвшруулав.
  
  
  "Энэ нь та бид хоёроос хамаагүй илүү юм. Тийм ээ, би маш их мөнгө, хурдан хожих хэрэгтэй. Та үүнийг харсан уу. Хэн нэгнийг ажилд авахад надад энэ хэрэгтэй байна.
  
  
  Би хөмсгөө зангидаж хэлээгүй асуултаар өргөв.
  
  
  "Маш онцгой нэгэн" гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. “Би энэ нь ямар үнэтэйг ч мэдэхгүй. Та мэдэх үү, Ник? Алуурчин хөлслөхөд ямар их зардал гардгийг та мэдэх үү?
  
  
  Би гараа сунган ширээн дээрээс шар чип авав. "Таван франк" гэж би хэлэв.
  
  
  
  5-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Хэсэг зуур түүний царай гайхсан төрх болж хувирав. Тэгээд эргэлзсэн царайгаа над руу эргүүлээд над руу тонгойв. Би түүний маргад эрдэнийн галаар гэрэлтсэн нүдийг нь харав, уруул нь салж, миний уруул руу ойртож байв.
  
  
  Дараагийн мөчид тэр чангарсан. Түүний царай үнс болж хувирав. Түүний харц миний ард, Негреско баарны хажуугийн хаалган дээр тогтлоо.
  
  
  Би эргэж харлаа. Гүидо намайг хамгийн түрүүнд харсан бөгөөд бага зэрэг инээмсэглэв. Дараа нь би өндөр, нарийхан бие нь толгойноосоо хөл хүртэл хараар бүрхэгдсэн өнцөгтэй, утаслаг хятад эрийг харав. Тэдний дунд түүний зарц нарын дунд би Доктор Уайт гэж таних жигшүүрт амьтан бий. Лотар Инурис. Түүнийг анх харах мөчид тэр өөрийн уруулаа миний уруул руу дарахад бэлэн байгаа охиныг хараад уураа дарах гэж хамаг чадлаараа хичээж байлаа. Тэр царайгаа сэргээж, эелдэг найрсаг байдал руу татав. Энэ илэрхийлэл нь түүний хувцаслалттай маш сайн зохицсон: сайн оёсон цэнхэр пиджак, саарал өмд, Лондонгийн Жереми гудамжинд байрлах Turnull & Asser брэндийн хамгийн сүүлийн үеийн бүтээлүүдийн нэг гэж нэрлэгддэг цамц, торгон ороолт, Gucci гутал.
  
  
  Гэсэн хэдий ч Инурис эмч түүний хувцаслалтанд асар их анхаарал халамж, зардал шаардсан ч гаж, хүчтэй түлхэлтийн боолчлогдсон оюун ухаантай байв.
  
  
  Түүний нүд, хар мод, жинхэнэ санаагаа нуух хандлагатай үйлчлэгч нар нь бүдүүн хар үстэй титэмтэй, нарийн духан дээрээс нь самнасан жижиг бөмбөрцөг толгой дээр байрлуулсан байв. Нимгэн ягаан уруултай, том хамартай нарийн хамрын нүхтэй толгой нь урт, өргөн биетэй харьцуулахад одой мэт санагдана. Гэсэн хэдий ч энэ нь ямар ч хүч чадал өгсөнгүй, зөвхөн эелдэг зөөлөн байдлын санаа нь мөнхийн өөрийгөө өөгшүүлдэг. Түүний гар ер бусын байв. Урт алга, хэвийн бус урт, үзүүртэй хуруу, богино хадаас. Мэс засалч эсвэл боомилсон хүний гар. Гөлгөр, сахалгүй царай, хачин, өвчтэй цайвар арьс нь булчирхайн тэнцвэрт байдал алдагдаж, эхлээд бие махбодийг задалж, дараа нь оюун санааг байгалийн бус хүсэл тэмүүллээр үйлчлэхэд хүргэсэн мэт сэтгэгдэл төрүүлэв. Тэр хэн нэгнийг гомдоох, өөрийг нь удирдаж байсан хачирхалтай гажуудалд бусдыг оруулахаас таашаал авдаг хүн шиг харагдаж байв. Тэр ууртайгаар амьсгалаа гаргалаа. Түүний ороолт үл ялиг суларч, хорчийсон нүднийх нь бүдүүлэг зах шиг нимгэн өргөст хүзүүг нь бүрхсэн хоёр эгнээтэй уут гарч ирснийг би харав.
  
  
  Түүн шиг бусад хүмүүс миний замыг туулсан. Тэд санаанд багтамгүй үйлсийг амжилттай гүйцэлдүүлэхийн тулд өөртөө итгэлтэй байж, өөрсдийнхөө суут ухаанд итгэх итгэлийг хуваалцаж байсан нь тэднийг өшөө авахын аргагүй дархлаа гэж итгүүлсэн юм. Доктор Лотар Инурисыг би угаасаа худал хэлэхээс өөр юуг ч зөвшөөрдөггүй хүн гэдгийг нь ярихаас өмнө ч мэддэг байсан.
  
  
  Тэр инээмсэглээд бөхийв. Тэр эргэлзсэн байртай нэг уян хатан гараа өргөөд над руу алхав. Би түүнтэй мэндлэхээр бослоо.
  
  
  "Аа" гэж тэр хэлэв. "Хоромхон зуур бид чамайг алдсан гэж бодсон." Мөн энэ нь маш гунигтай байх болно. Гэхдээ намайг уучлаарай. Миний муу зан үйлийг өршөөгөөч. Би өөрийгөө хараахан танилцуулаагүй байна. Алив би. Би эмч. Лотар Инурис.
  
  
  Түүний над руу сунгасан гарт ямар ч хүч байсангүй. Би түүнд чадах бүхнээ үзүүлсэн. "Танилцсандаа таатай байна, эмч ээ" гэж би хариулав. "Намайг Николас Андерсон гэдэг."
  
  
  "Америк, би бодож байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Нээрээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Эрхэм хүндэт хүмүүс" гэж тэр хэлэв. - Европ танд маш их өртэй.
  
  
  "Ингэж хэлсэнд баярлалаа, эмч ээ" гэж би хариулав. "Үгүй бол миний уншсан зүйлээс харахад бид энд үргэлж таатай байдаггүй."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. “Мартсан хүмүүс байдаг ч би тэдний нэг биш. Мартдаг хүмүүсийн хувьд хамгийн сайн хандлага бол хүлээцтэй байдал юм."
  
  
  "За эмч ээ, би чамд уух юм авч өгч болох уу?"
  
  
  Тэр харамсаж толгой сэгсэрлээ. "Ноён Андерсон, би таны өгөөмөр сэтгэлд талархаж байна, гэхдээ би татгалзахаас айж байна." Миний энд байгаа шалтгаан бол шашны бус, харин цэвэр мэргэжлийн хүн юм."
  
  
  Би тэр болон ширээнд үлдсэн охины хооронд зогслоо. Тэр түүний зүг толгойгоо бөхийлгөж, аль хэдийн намуухан, соёлтой хоолойгоо улам намсгав.
  
  
  Энэ нь сануулга бүхий тэсрэлттэй хоолой байв. Энэ хоёр дахь хоолой нь сонсогчдод сэтгэгдэл төрүүлэх зорилготой байв. Инурисын өндөр оюун ухаан, зүйрлэшгүй чадвар, сайн санааны чин сэтгэл, хэрэв энэ бүхэн хангалтгүй байсан бол хоёр хамтрагч нь хүч хэрэглэх чадвартай гэж үзэж болох хүнийг элэглэх аюултай.
  
  
  "Ноён Андерсон, хэрэв та Европыг сайн мэддэг бол, тэр дундаа Өмнөд Америкийг мэддэг бол эмч гэсэн цолыг нэлээд сул ашигладаг гэдгийг мэдэж болно." Харин миний хувьд олон жил хичээл зүтгэл гаргаж, олж авсан цол. Би бол механик урлаг болох мэс заслын мэргэжилтэн, ноён Андерсон. Үүнийг хүлээн зөвшөөрч, оюун ухааны өдөөлтийг үл тоомсорлохгүй байхын тулд би нэмэлт мэргэжил эзэмшихийг хичээсэн. Би ч бас сэтгэл мэдрэлийн эмч хүн” гэж тэр охин руу нүдээ аниад, “хамгийн хэцүү тохиолдлуудад зориулдаг.”
  
  
  Би түүнийг баяр хөөрөөр баясгах нь зөв гэж бодсон. -Тэгэхээр та мастер гэсэн үг үү?
  
  
  Биеэр нь чичрэх нь намайг шагнасан. "Тийм ээ" гэж тэр инээх гэж оролдов. "Биднийг Америкт ингэж дууддаг байх." Маш сонирхолтой бөгөөд анхдагч нэр томъёо. Гэхдээ би анхаарал сарних ёсгүй. Хэлэх гэж байтал энэ залуу бүсгүй миний өвчтнүүдийн нэг болж таарлаа.
  
  
  Би гайхсан нууцлалтайгаар дуугаа намсгалаа. -Өвдсөн гэсэн үг үү, эмч ээ?
  
  
  Инурис эмч тэвчээртэй байх гэж хамаг чадлаараа хичээсэн ч би бүх чадлаараа түүний тэвчээрийг сорьж байгааг харж байлаа. -За тэгж яривал нэлээд ерөнхий нэр томъёо байна. Мэргэжлийн хэллэгээр бол бүх зүйл илүү төвөгтэй байдаг. Гэхдээ эмч, өвчтөний харилцааг тасалдуулахгүйгээр, хэт техникч зүйл хийхгүйгээр залуу бүсгүйн сэтгэл санааны ноцтой хямралд орсон гэж хэлье."
  
  
  "Би ойлгож байна" гэж би хэлэв. -Чи намайг хуурч чадна. Та үүнийг үнэн гэж найдаж байна гэж би өөртөө хэлэв.
  
  
  "Сэтгэл санааны бүх өвчин чам шиг энгийн хүмүүст амархан танигдахааргүй илэрдэг."
  
  
  "Үгүй гэж бодож байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Инурис эмч над руу инээмсэглэв. "Ноён Андерсон, таныг ийм нээлттэй байгаад би баяртай байна" гэж тэр хэлэв. "Гуидо надад казинод өөртэй нь харьцах таны зан авирыг би яаж хэлэх вэ, хэрүүл маргаантай байсныг надад ойлгууллаа."
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв. "Гэхдээ нөгөө талаар таны энэ эрхэм таны энэ залуу хатагтайтай нөхөрсөг гэж хэлж байгаа зүйл биш байсан." Тэр түүнийг гомдоосон бөгөөд тэр түүний компанид тийм ч их дургүй байсан бололтой.
  
  
  Доктор Инурис над руу хоёр нүүртэй, гялалзсан инээмсэглэлээр хандан "Би чамаас дахин уучлал гуйх ёстой" гэж хэлэв. “Гуидо үе үе хэтэрхий их хичээнгүйлэн зүтгэдэг. Тэгээд тэр миний уураас айсан байх. Харж байна уу, би ердийн эмнэлэг ажиллуулдаггүй. Залуу хатагтай эндээс холгүй орших виллад миний асрамжинд даатгасан бөгөөд түүний эмчилгээний энэ үе шатанд түүнийг та бид хоёрын нийгмийн хэвийн үр өгөөж гэж үздэг зүйлд даатгах нь зохисгүй юм.
  
  
  "Өнгөрсөн долоо хоногт тэрээр казино руу зөвшөөрөлгүй аялахаар Виллагаас гарч чадсан" гэж тэр үргэлжлүүлэн хэлэв. Гуидо бол мэргэжлийн сувилагч биш, тиймээс магадгүй түүний алдаа гарах байх. Гэсэн хэдий ч охин түр зуур алга болсон нь намайг Гүидод маш их уурлуулж, тэр охин түүнийг дагалдан яваад дахиж зугтахгүй гэж хатуу амласан. Гэсэн хэдий ч тэр өнөө орой үүнийг давтаж чадсан.
  
  
  Гүидогийн хувьд энэ нь ойлгомжтой, тийм үү, би түүнд тэвчээргүй хандвал яаж хэлэх вэ? Мөн Д.Инурис илэн далангүй “Та Америкийн эрхэм хүний хувьд түүнийг өөрийнх нь хувьд огт хүлээн зөвшөөрөгдөхгүй зан үйлээс хамгаалахын тулд язгууртан оролцсон нь тодорхой байна” гэж илэн далангүй хэлэв.
  
  
  "За, эмч ээ, би үүний цаана ийм их зүйл байгааг огт төсөөлөөгүй" гэж хэлэв. Танай зарц ямар нэг юм хийх гэж байгаа юм шиг надад санагдсан.
  
  
  "Гадаад төрх нь ихэвчлэн хууран мэхлэх чадвартай байдаг" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ, маш их" гэж би зөвшөөрөв. "Хараал ид, би түүнийг өвчтэй гэж хэзээ ч бодож байгаагүй."
  
  
  Инурис эмч миний гарыг тайвшруулан алгадав. "За, за" гэж тэр хэлэв. "Богино ажиглалт дээр тулгуурлан аливаа зүйлийг ойлгох нь танаас хэтэрхий их зүйлийг шаарддаг, тэр ч байтугай анагаахын шинжлэх ухаан заримдаа төөрөлдөж байдаг."
  
  
  "Ойлголоо" гэж би хэлэв.
  
  
  “Одоо, ноён Андерсон, та намайг намайг зөвшөөрөхийг гуйх үед ойлгох болно, мөн... өө... ажилчид маань үдшийг охинтой хамт дуусгаад түүнийг манай вилла руу буцаан авчрахыг зөвшөөрөх болно. Тэр та хоёр хоорондоо хэр их ярилцсаныг мэдэхгүй ч надад сайн санаатай зөвөлгөө өгвөл түүний хэлсэн бүх зүйлийг өвчнийг нь харгалзах нь зөв байх. Заримдаа тэр анх харахад үнэмшилтэй мэт санагдаж болох ч харамсалтай нь энэ нь түүний өвчнөөс үүдэлтэй байдаг тул би үүнийг эдгээнэ гэж найдаж байна."
  
  
  Би толгой дохив. -Та түүнийг эдгээнэ гэж үнэхээр найдаж байна, эмч ээ. Ийм хөөрхөн охин түүнд таалагдаж байгаа нь үнэхээр ичмээр юм шиг санагдаж байна ..."
  
  
  "Надад бүх итгэл найдвар бий" гэж доктор Инурис хэлэв. "Гэхдээ эмчилгээний үргэлжлэх хугацаа нэлээд урт байж магадгүй юм."
  
  
  "Маш муу" гэж би хэлэв.
  
  
  "Үнэхээр" гэж тэр тэвчээргүйхэн хэлэв. "Гэхдээ одоо бид үнэхээр явах ёстой." Ноён Андерсон тантай уулзахад таатай байлаа. Үнэхээр сайхан.' Тэр хуруугаа цохиход Гуидо хөдөлж, үйлдэл хийхэд бэлэн болов.
  
  
  Тэр хэрэггүй байсан. Охин босоод түрийвчээ сугандаа хийгээд тэдэн рүү алхав. Эмч түүн рүү баяртайгаар инээмсэглэв.
  
  
  Тэрээр өөрийн эрхгүй жигшин зэвүүцсэн байдлаар эмч, Гуидо хоёрын хажуугаар тэдний орж ирсэн эргэдэг хаалга руу алхав. Өндөр, өнцөгтэй хятад эр түүний замыг хаасан боловч түүнийг дөхөж очиход тэр хажуу тийш гарч, түүнд хаалгыг онгойлгож өгөөд араас нь дагалаа. Гуидо тэдний араас 1.
  
  
  "Таныг зовоож байгаад уучлаарай" гэж Инурис эмч надад хэлэв.
  
  
  Би толгой сэгсрэн: "Ямар ичмээр юм бэ" гэж би хэлэв. "Ийм хөөрхөн охин..."
  
  
  "Түүнийг мартах гэж оролдоорой, хонгор минь" гэж Инурис эмч үүд рүү алхав.
  
  
  "Би чамайг дагалдан явна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Хэрэггүй ээ, хайрт найз минь" гэж тэр эелдэг дуугаар хэлэв. "Өө" гэж би хэлэв. - Би үүнийг үнэхээр хүсч байна.
  
  
  Эмчийн царай барайв. -'Таны хүссэнээр.'
  
  
  Би түүнийг даган хаалга хүртэл явлаа. Замын хажууд цагаан Мерседес зогсож байв. Биднийг казиногоос гарахдаа харсан машин гэдгийг нь би таньсан. Ойролцоох нэгэн охин, Гуидо болон Хятад эр зогсож байв.
  
  
  Эмч алгаа ташив. Тэр хэлсэн. - "Бид юу хүлээж байна?"
  
  
  Хятадууд арын хаалгыг онгойлгоод урагш алхаж жолооны ард суув.
  
  
  Охин урт, гайхалтай хөлөө анивчуулан арын суудал руу гулсав. Би түүнийг өндөр өсгийтэй гутал өмссөн байхыг анзаарсан. Өнөө үед эмэгтэйчүүд үүнийг ховор өмсдөг ч эмэгтэй хүний хөлийг ийм сайхан чимэглэсэн гутал байгаагүй. Та тэднийг хэдэн жилийн өмнө Николь Караг амьд байхад нь харж байсан.
  
  
  Инурис эмч дотогш гулгав. Гуидо хаалгаа хаагаад хятадуудын хажууд суув. Хөдөлгүүр нь аль хэдийн ажиллаж байсан тул машин замаас гулсав.
  
  
  Автомашины дугаарыг нь цээжилсээр тэднийг жолоодохыг нь харлаа. "Мерседес" эргэх үед тоормослосон. Арын цонхоор би эмчийг үзэсгэлэнтэй царай руугаа гараа өргөхийг харав.
  
  
  Тэгээд би бодлоо өөрчилсөн. Асар том гар том аалз шиг тайвширлаа. Хэсэг хугацааны дараа гараас эрхий, долоовор хуруу л цухуйж байв.
  
  
  Сүнс шиг машин булан эргэх үед Dr. Инурис гараа маш аажуухан сунгаж, болгоомжтой бөгөөд хүчтэй таашаал дүүрэн инээмсэглэлээр хуруугаа охины амьсгалын хоолой дээр тавиад, түүнийг шахаж эхлэв.
  
  
  
  6-р бүлэг
  
  
  
  
  -
  
  
  Би эргэж харан баар руу алхлаа. Хэрэв Dr. Инурис хурдан үхнэ гэсэн үг байсан бол тэр Гвидод үүнийг хийхийг зөвшөөрөх байсан. Магадгүй эмч удаан үхэлд дуртай байсан байх, би үүнд эргэлзсэнгүй. Гэхдээ хэрэв тэр үүнийг хийе гэвэл машины арын суудлаас хамаагүй илүү тухтай газрыг сонгох байсан.
  
  
  Инурис эмч болон түүний аймшигт бяцхан бүлэглэлийн хамт гадаа зугаалж яваад буцаж ирэхэд зөөгчийн шүүмжлэлтэй харцанд би дахин ширээний ард суув. Би зөөгч миний аюулгүй байдал, төлбөр тооцоонд санаа зовсон гэж бодоогүй. Би төлбөрөө төлж чадах эрүүл саруул байсан гэж бодоод, би олон жуулчдын нэгэн адил мөнгөн дэвсгэртэнд цайны мөнгө орсон гэдгийг мэдээгүй, тиймээс түүнд хоёр дахин их мөнгө төлдөг болов уу гэж хардаж байсан.
  
  
  Би агаарт дохиход тэр гантиг чулууг над руу түлхэхийн тулд нүдээ болгоомжтойгоор доошлуулан ширээ рүү яарав. Би түүний гарын замыг дагах үед миний харц тэр бичгийн дээр тусав. Энэ нь охины ууж байсан шилний ишээр гажсан цаасан тавиур дээр байв.
  
  
  Би хундага өргөөд цаасаа авлаа. байхад Dr. Инурис бид 2 бие биедээ худлаа хэлсэн, тэр ямар нэг юманд их завгүй байсан.
  
  
  Тэр хөмсөгний харандаагаар мессежээ бичжээ. "Villa Narcissus" гэж тэр хэлэв: "Кап Феррат. Бурханы төлөө надад туслаач. Гарын үсэг зураагүй бөгөөд би түүнийг хэн болохыг мэдэхгүй хэвээр байгаагаа ойлгосон.
  
  
  Гэхдээ би түүний юу болохыг мэдэж байсан: Инурис эмчийн хэлсэн бүх зүйлийг үл харгалзан эрүүл ухаантай. Үзэсгэлэнтэй, цөхрөнгөө барсан, өөртөө итгэлтэй, харгис эмчтэй ямар ч эсэргүүцэлгүйгээр явах болно. Гэвч тэр хэн байсан нь нууц хэвээр үлджээ.
  
  
  Орой дуусахаас өмнө тайлах гэж байгаа нь нууц байсан.
  
  
  Гэхдээ би хурдан ажиллах ёстой. Би цаг руугаа харлаа. Цаг хоёр цаг хагас болж байсан бөгөөд Инурис эмч том тэргүүлэгч байсан. Би төлбөрөө төлж, цайны мөнгө өгөөгүй нь зөөгчийн урмыг хугалсаар Негрескогоос гол хаалгаар гарлаа. Таксинууд зорчигчдыг хүлээж байв. Эгнээний урд байрлах Renault-д жолооч, бүдүүн царайтай, толгойгоо хойш шидчихсэн хэвтэж, жолооны ард хүчтэй хурхирч байв. Би түүний мөрөн дээр тогшиход тэр шууд сэрлээ. Тэр над руу хараад, амьтдын өөрийгөө шоолох, заль мэх холилдсон инээмсэглэл, хуучин цэргийн инээмсэглэл тодруулав. "Эрхэм ээ" гэж тэр хүмүүсийн анхаарлыг татсан аятай хэлэв.
  
  
  Би асуусан. - Та Кап Ферратыг мэдэх үү?
  
  
  "Мэдээж" гэж тэр хэлэв.
  
  
  - Та Вилла Нарциссаг мэдэх үү?
  
  
  "Тийм".
  
  
  -Намайг тэнд хүргэж өгч болох уу?
  
  
  - Таны хүссэнээр, эрхэм ээ. Гэхдээ уучлаарай, энэ бол хачин газар юм.
  
  
  "Үнэхээр үү?" гэж би хэлээд Рено машиныхаа арын хаалгыг онгойлгоод суулаа. "Учир нь надад хэлээч, гэхдээ одоохондоо яаръя."
  
  
  Машин баруун зүг рүү гулгаж, эхний ээлжинд эргэв.
  
  
  “Тэнд хэн ч амьдардаггүй. Энд эзгүй байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  -Та саяхан тэнд очсон уу?
  
  
  -Үгүй ээ, би тэгж хэлж чадахгүй. Гэхдээ тэнд олон жил амьдарсан хүн байхгүй, эрхэм ээ. Би үүнийг баттай мэдэж байна. Хэдэн долоо хоногийн өмнө, магадгүй сарын өмнө би түүний хажуугаар шөнө явж байсан. Вилла болон замын хооронд чулуун хана, үүдэнд нь төмөр хаалга байдаг. Би хаалгаар харав. Гэрэл байхгүй байсан. Гэрт хэн ч байхгүй үед та үүнийг мэдэрдэг. Энэ Вилла ийм байшин байсан.
  
  
  -Та хэнийх болохыг мэдэх үү?
  
  
  - Үгүй ээ, эрхэм ээ, би мэдэхгүй. Энд өмчлөх эрх нь нэг өмчлөгчөөс нөгөөд шилждэг бөгөөд заримдаа үл таних хүн байгаа нь эзэн нь Вилладаа амьдрах зөвшөөрөл өгсөн гэсэн үг юм."
  
  
  Renault одоо хурдаа нэмэв. Би Beau Rivage зочид буудал бидний ард алга болохыг харсан; Дараа нь бид далайн дээгүүр боссон хад чулууг огтолсон замаар боомт руу уруудах замын тохой болж хувирав.
  
  
  Жолооч "Виллад үргэлж шинэ царайнууд байдаг" гэж хэлэв.
  
  
  "Бид Моен Кормичийг өнгөрөөж байна уу? ", - Би хэлсэн.
  
  
  "Тиймээ, эрхэмээ."
  
  
  Одоо бид өгсөж, Ницца хот бидний ард үлдэв. Миний доор, баруун талд, далай манан бүрхэвч дор хөдөлгөөнгүй хэвтэж байв.
  
  
  "Хэрэв чи намайг Нарциссагийн виллагийн хаалга руу аваачихгүй, харин нэг километрийн өмнө буугаад өгвөл би талархах болно" гэж би хэлэв.
  
  
  "Ойлголоо" гэж жолооч хэлэв. Тэр сайн цэрэг байсан байх. Тарган, ухаалаг, тэр үед ч гэсэн. Хэрэв тэр ойлгож, үлдсэнийг нь мартвал түүнд юу өгөхийг ойлгох. Юуны өмнө өөртөө анхаарал тавьж, амьд үлдээрэй. Амьд үлдэх нь цэрэг хүний өөртөө зориулж чадах хамгийн сайн сурталчилгаа байсаар ирсэн.
  
  
  Тэрээр дэлхийн хамгийн сэтгэл хөдөлгөм замуудын нэг болох сорилтыг даван туулж, хурдан бөгөөд саадгүй жолоодож байв. Урдах зам нь хоосон байсан тул манан хөшгийг эвдэхийн тулд хэд хэдэн шар дэнлүү асаав. Хэдийгээр шөнө нам гүм байсан ч хурд нь тааламжтай сэвшээ салхи үүсгэв.
  
  
  "Энд" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Ст. Жан-Кэп Феррат харамсаж, хажуугаар нь яаран өнгөрөв. Миний баруун талд энд тэнд гэрлээр дүрслэгдсэн Кап Феррат эрхий хуруугаараа далайд цухуйсан мэт хэвтэж байв. Жолооч Мойен Корниш уруу буухаар бэлдэж байхад нь Renault-ийн хөдөлгүүр гаслав.
  
  
  "Бид удахгүй ирнэ" гэж тэр хөгжилтэй хэлэв. -Найзууд чинь чамайг хүлээж байна уу?
  
  
  Би түүнд хариулахад дургүйцсэнгүй. "Үгүй" гэж би "Үгүй гэж айж байна."
  
  
  - Магадгүй та ч бас үүнийг хүсч байна уу?
  
  
  Нэг гараа жолооны хүрд дээр тавиад нөгөө гараараа суудал доор ямар нэгэн зүйл мэдрэгдэв. Буцааж татахад гарт нь дугуйны төмөр байсан. Тэр инээсэн. "Магадгүй та үүнийг ашиглаж болох уу?"
  
  
  'Магадгүй. Гэхдээ би түүнгүйгээр хийж чадна. Таны сайхан сэтгэл баярлалаа.
  
  
  "Энэ хамаагүй" гэж тэр хэлэв. - Энэ Вилла бол хачин газар юм. Маш хуучин. Маш найрсаг бус. Энэ бол тав тухтай, тавтай морилдог гэр биш."
  
  
  "Би хэзээ ч тэнд байгаагүй" гэж би хэлэв. - Гэхдээ би чамд итгэж байна.
  
  
  "Би гэрлээ унтраая" гэж тэр хэлэв. "Энэ нь таны шөнийн хараанд тусална."
  
  
  Би асуусан. - Арми?
  
  
  "Гадаадын легион" гэж тэр хариулав. "Хэдэн минут нүдээ ани. Тэнд очиход би танд хэлье.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа машин зогсов. "За" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би дахин нүдээ нээлээ. Бидний эргэн тойронд тас харанхуй байв. Би жолоочид баахан үнэт цаас өглөө.
  
  
  "Азтай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би машинаас буулаа.
  
  
  Жолооч бөхийв. - Нэг километр шулуун. Баруун талд. Чулуун хана. Гурван метр өндөр. Дээрээс нь хагарсан шил. Хаалга нь долоон метр. Дээд тал нь үзүүртэй. Дотор нь хулгайлах үнэ цэнэтэй зүйл байхгүй. Наад зах нь сарын өмнө. Гэхдээ ядаж амжилт хүсье.
  
  
  Машин замдаа чимээгүйхэн ухрахад тэр инээмсэглэсэн хэвээр байв. Би түүнийг сонсохгүй болтлоо хүлээгээд цааш явлаа. Би алхаж байхдаа сахлын хутга хэвээр байгаа эсэхийг шалгав.
  
  
  Хэсэг хөвд хөгшин хананд нахиалж буй ялзрах мэт хог хаягдлаа. Төмөр хаалгыг зэв нь хуулж авав. Манан дундаас ургасан өтгөн шилмүүст моддын дундуур сарны гэрэл шүүрч, үхрийн сахал шиг газарт наалдсан эмх замбараагүй өвсөн дээгүүр наадав.
  
  
  Замаас бараг харагдахгүй байв. Зөвхөн машины зам, буталсан өвсийг харгалзан үзээд дөнгөж өнгөрөв. Өндөр моднууд сониуч харц, Вилла хоёрын хооронд харуул мэт зогсож байв.
  
  
  Хэсэг хугацаанд би хаалганы гадаа зогсоод чагнав. Зүгээр л чимээгүй. Намайг байгаа гэж дохио өгөх нохой алга. Эргүүлд зургаа дахь мэдрэмж байхгүй, энэ мэдрэмж намайг олон удаа аварсан.
  
  
  Чулуун дээр хэвтэх бохир шилний хэлтэрхийнээс гараа хамгаалахын тулд хүрэмээ тайлж хана дээгүүр шидээд сониуч хүмүүсийг цусаар үхэхийг хүлээж байлаа. Би үсэрч, найдвартай дэмжлэг олж, нэг хөдөлгөөнөөр өөрийгөө татаж, хүрэмтэй хамт татав.
  
  
  Хананы хөлд тонгойн зогсч, чагналаа. Зөвхөн чимээгүй. Бүсгүй тонгойж, модыг нөмөрлөө гээд замтай зэрэгцэн урагшиллаа. Би удаан хөдөллөө. Миний хөл нойтон зүлгэн дээр алхав. Нарсан зүү, далайн усны үнэртсэн манан намайг тойрон эргэлдэнэ.
  
  
  Би толгод өөд алхаж байтал гэнэт мод, манангийн дундуур гэрэл тусахыг харав. Хэдэн секундын дараа би задгай талбайд ирлээ.
  
  
  Би модны ирмэг дээр зогсоод баруун тийшээ зүүн тийш эргэж, дараа нь Вилла руу эргэдэг машины мөрийг харав. Манангаар өнгөлөн далдлах шахсан цагаан Мерседес машины замд харанхуй, чимээгүй сууна.
  
  
  Шөнийн далайн агаарт өлгөгдсөн хүйтэн чулуун сэрүүн Вилла өөрөө аймшигт хар дарсан зүүдний газар шиг манан дундаас гарч ирэв. Цонхны өндөрт өлгөөтэй хаалтаар хүрээлэгдсэн сүүн цагаан хөшиг сарны туяанд тусч, нүд сохорсон мэт доош харав. Виллагийн дээд хоёр давхар харанхуй байв. Нэг давхрын гурван цонхны гэрэл асаалттай байв.
  
  
  Модны эгнээнд үлдэж, би хурдан байшинг тойрлоо. Ар тал, нөгөө талдаа тал, урд тал нь хар, чимээгүй хэвээр байв. Би ширүүн өвсний дундуур ойртож эхлэв. Зөвхөн нимгэн хөшиг баруун цонхыг бүрхэв. Би доошоо тонгойн дотогшоо харав.
  
  
  Энэ нь гал тогоо байсан. Нэг өндөр хятад модон ширээний ард над руу нуруугаа харуулан суугаад аяга ууртай цай уув.
  
  
  Би доошоо тонгойн өөр цонх руу алхаж, алхаа гишгээх чийгийг адислав. Би аажуухан толгойгоо ахин дээш өргөөд зөвхөн ор байх өрөө рүү харлаа. Гүидо энэ орон дээр толгойгоо хананд налан сэтгүүл гүйлгэж хэвтэв. Би түүнийг хүрэмээ тайлж, гар бууг бүснээсээ мөрний бүрээс рүү шилжүүлэхийг харсан.
  
  
  Гурван гэрэлтүүлэгтэй өрөөний гурав дахь нь эхний хоёр өрөөнөөс нэлээд зайд байрладаг байв. Тэгээд би цонхны тавцангаас доогуур алхаж байхдаа эмчийн дууг сонсов.
  
  
  "Хонгор минь" гэж тэр хэлэв. "Би чамтай тэвчээртэй байх гэж их хичээсэн." Тэвчээртэй байх нь таны зүгээс ойлгож, талархал илэрхийлэхэд шагнагдахгүй гэдгийг би олж мэдсэн; зөвхөн үнэнч бус байдал, урвалт. Одоо харамсалтай нь миний тэвчээр дууслаа.
  
  
  Одоо би цонхны түвшинд байсан. Нээлттэй байсан бөгөөд заналхийлсэн гэх эмчийн хоолой тод сонсогдов. Би цонхны тавцан руу алхав. Энэ нимгэн цагаан хөшигний өөр нэг хэсэг хэсэгчлэн татсан нь булшинд байгаа аалзны тор шиг өрөөнд өлгөөтэй байв. Цонхоор харвал эмч Инурис охин хоёрыг тод харлаа. Эмч хүрэмээ тайлж, ороолтоо буцааж байранд нь тавьсан боловч хэд хэдэн давхар уутнууд торгон боолтны нугалаа руу үрчлээстэй, ууртай харцаар шидсэн хэвээр байв.
  
  
  Охин яг таарч байсан шигээ хувцасласан хэвээр байхыг би харсан. Хүүхдийг буруу авирласан гэж загнаж байгаа мэт гараа ардаа атгаж, толгой нь үл ялиг бөхийж, гялалзсан үсийг нь цайвар ногоон туузаар боосон хэвээр байв.
  
  
  "Би чамайг надад талархлаа илэрхийлнэ гэж найдаж байсан" гэж эмч хэлэв. "Чамайг зөвхөн эмэгтэй хүний өгч чадах эрдэнэстэй өөрийн хүслээр над дээр ирж, миний чамд маш тод, байнга цутгаж байсан чин бишрэлийн хариуг надад төлж эхэлнэ гэж найдаж байсан. Та надад итгэхгүй байж магадгүй, гэхдээ энэ бол миний чин сэтгэлийн итгэл найдвар байсан. Гэхдээ би хэтэрхий их найдаж байсан байх. Энэ нь анхны удаа биш байх болно. Тиймээс сайн дураар өгөөгүй зүйлийг хүчээр авч болно гэдгийг би мэднэ." Охин түүн рүү эгцлэн харав. Тэр удаан бөгөөд зориудаар ярив. "Чи аймшигтай юм" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Инурисын царай уурандаа эргэлдэнэ. Тэр гараа өргөөд дахин доошлуулав. "Өнөө орой та хоёр дахь удаагаа намайг өдөөн хатгасан тул би чиний ер бусын үзэсгэлэнтэй царайнд харгислал үзүүлэхийг хүссэн юм." Гэхдээ би үүнийг хийх ёсгүй, тийм үү? Би, үнэхээр аймшигтай харагдаж байна. Тийм ээ, миний ойлгож байгаагаар миний шинж чанарууд таны зөвшөөрлийг олохгүй байна. Бусад хүмүүс надад үүнийг аль хэдийн тайлбарласан.
  
  
  "Намайг битгий буруугаар ойлгоорой, эмч ээ" гэж охин хэлэв. -Би таны гадаад төрх байдлын талаар яриагүй. Надад үүнийг хийх хамгийн бага эрх бий.
  
  
  "Өө?" - гэж эмч хэлэв.
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  - Энэ юу вэ, хонгор минь?
  
  
  "Чи үгээр илэрхийлэхийн аргагүй муу хүн учраас би чамайг үзэн ядаж байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Эмч инээвхийлсэн хоолойноос нь чанга инээвхийлэв.
  
  
  "Муу" гэж тэр хэлэв. “Чи муугийн тухай маш бага мэддэг юм бол энэ тухай ийм амархан ярьдаг. Гэхдээ удахгүй та энэ талаар илүү ихийг мэдэж авах болно, би өөрөө чиний хөтөч, чиний багш, хань байх болно."
  
  
  "Хэзээ ч үгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Өө, тийм ээ, хонгор минь" гэж Инурис эмч хэлэв. - Тэгээд тун удахгүй. Энд танай өрөөнд, орон дээрээ.
  
  
  Бүсгүй хурдан хаалга руу харав.
  
  
  Эмч толгой сэгсэрлээ. "Үгүй" гэж тэр хэлэв. - Энэ чамд тус болохгүй.
  
  
  Охин ярвайв.
  
  
  Яг тэр мөчид би жүжиглэж, өрөөндөө яаран орж Инурис эмчтэй уулзаж, түүний намуухан, сэтгэл шингэсэн хоолойг сонсохыг хүссэн юм. Гэхдээ би өөрийгөө хүчлэн тайвширлаа. Одоохондоо ярихаас өөр зүйл хийгээгүй. Охин үүнийг даван туулах болно. Би хүлээх тусам гайхалтай царай, өөгүй биеээрээ аюул заналхийллийг нь сэрээж байсан энэ гажуудсан эр болон түүний нууцлаг олзны талаар илүү ихийг мэдэх боломж улам бүр нэмэгдэх болно.
  
  
  Харгислал, хүлээлтийн инээмсэглэл шүдээ илэв. "За, миний зүрх" гэж тэр хэлэв. -Би чамд сүүлчийн боломж олгож байна. Би чамд чадах бүхнээ өгсөн. Та надад чадах зүйлээ хариуд нь өгөх үү, эсвэл чамаас авах ёстой юу?
  
  
  "Та намайг авч болно, эмч ээ" гэж тэр хатуу хэлэв, "гэхдээ та намайг хэзээ ч авахгүй гэдгийг та мэднэ, би ч мэднэ."
  
  
  Эмчийн царай цонхийж, эрүү нь уурандаа зангирав. Цайвар махных нь доор могой эргэлдэж байгаа мэт судас нь сүмд нь цохилж байв. Тэрээр чимээгүйхэн, тайвнаар зогсох охины дэргэд очоод түүнийг байхгүй юм шиг хажуугаар нь харав. Түүний асар том гар дээш сунган үсний туузыг урж, мөрөн дээгүүр нь алтан хүрхрээ болон унав.
  
  
  Нүүрнийх нь зэвүүн хэсэгт уур хилэн бадарч, хэдхэн секундын дотор улам ширүүсч, ногоон туузыг шүүрэн авч, шал руу шидэв. Тэр үүнийг боловсруулж, хүйтэн цусаар түүн рүү дайрахад өөрийгөө бэлдэхээр хэсэг зогсов. Охин түүний санаа зорилго нь өөрт нь хамааралгүй болсон мэт, яг л ялаа шуугих мэт хажуугаар нь харсаар байв.
  
  
  Эмч дахин гараа сунгав. Түүний урт нарийхан хуруунууд нь даашинзных нь нимгэн хүзүүвчийг тойрон эргэлдэж, хуруу нь түүний хөхний хоорондох өргөн хөндийд зориудаар эргэлдэж байв.
  
  
  Тэр бугуйгаа хурдан хөдөлгөж, даавууг биеэс нь салгав. Тэр даавууг мөрнөөс нь татан шалан дээр унатал тэр хөдөлгөөнгүй зогсож байв.
  
  
  Түүний нүдэнд шунахайн догдлолоос нүцгэн хөхөө хамгаалах гэж тэр хөдөлсөнгүй. Түүний гар хажуу тийшээ унжиж байв. Тэр зөвхөн цагаан дотуур өмд, шахуурга өмссөн байв.
  
  
  Эмчийн амьсгал түүнээс исгэрэв. "Өө, тийм" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Могой шиг хүзүүг нь хугалах гэж дотроо орилох дууг үл тоомсорлож байтал гар нь ташаанд нь гулсаж, борлосон гуяыг нь дотуур өмд нь эргэлдэж эхлэв.
  
  
  Хэрвээ Николь Кара байсан бол Хуберт Николь Карагийн талаар зөв байсан. Тэр төрөлхийн шаргал үстэй байсан.
  
  
  Ор нь миний баруун талд, хана цонхны хоорондох буланд байв. Хөдөлгөөнгүй хэвээр байгаа охин миний зүүн талд байсан бол Инурис эмч хоёр орны хооронд байв.
  
  
  Өвдөг сөгдөж, догдолж, ядарсандаа бага зэрэг амьсгаадан, дотуур өмдийг нь шагайнд нь хүртэл эргүүлэв.
  
  
  Инурис эмч босоод түүний гараас татан ор луу буцаан чирж эхлэв.
  
  
  Би түүнд итгэлтэй байхын тулд нэг алхам хийгээд дараа нь өөр алхам хийхийг зөвшөөрөв. Түүний зүүн гуяны дотор талд мэнгэ байгаагүй. Огт үгүй. Дараа нь би цонхны тавцан дээр үсэрч, өрөөнд шумбав.
  
  
  Эмч намайг харахаар тэнхлэгээрээ эргэж харав. Охин эвдэрсэн хувцастайгаа буцаж гулсав.
  
  
  Ороолт нь эмчийн хүзүүнээс унасан бөгөөд түүний өвдөж буй ууттай хүзүүвч илэрсэн. Би бидний хоорондох ялгааг арилгахаас өмнө тэр гайхшралыг даван туулсан.
  
  
  - Гуидо! гэж тэр хашгирав. - Гуидо!
  
  
  
  7-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Нүдний булангаар тэр охин урагдсан даашинзаа аваад дур булаам биендээ даавууны үлдэгдлийг нааж байхыг харлаа. Доктор Инурис аалз шиг баригдаж, үхлийн аюултай Гуидо ирэхэд цаг заваа алдаж байв.
  
  
  Тэр хаалга руу гүйх гэж оролдсонгүй. Харанхуй хонгилд бяцхан цаазын ял гүйцэтгэгчтэйгээ тааралдахаас айж, улмаар Гуидогийн өө сэвгүй ухаан, авхаалж самбааныхаа төлөөсийг тэр новшийн 22 калибрын гар бууны сумаар төлөхөөс айж байгаа юм болов уу гэж бодогдов. Яг тэр үед миний сэтгэлд одой агуйн хүн орноосоо үсэрч, Трежогийн бууг гарнаас нь сугалж аван охины өрөө рүү гүйж эхэлжээ.
  
  
  Буланд шахагдсан боксчин шиг Инурис эмч өрөөний ханыг дагуулан зүүнээс баруун тийш хөдөлж, эвлэрэх дохио мэт алгаа гадагш харуулав.
  
  
  Надад тийм ч их цаг гарахгүй байсан. Эмч яг л хөвөн чихэр шиг биеийг нь заналхийлж байсан ч Гуидо хоёрын хооронд орох нь утгагүй байв. Түүний оролцож чадах цорын ганц тулаан бол магадлал нь өөрт таалагдсан тулаан байв.
  
  
  Би түүнийг мөрөн болон зүүн гараараа даллан ойртуулахыг зөвшөөрөв. Тэр миний баруун гарнаас бариад өшиглөсөн. Би цохилтоо суллаад эрүү рүү нь сайн цохив. Тэр хана мөргөж, доошоо гулсан, ухаангүй, нил ягаан уруулнаас нь цус урсаж байв.
  
  
  Би энэ үзвэрийг үзэж таашаал авах гэж цаг авалгүй эргэж харан хаалга руу гүйлээ. Хоцорсон. Энэ нь нээгдэв.
  
  
  Гуидо тэнд зогсож байв. Trejo миний ходоод руу чиглэсэн байсан. "Зиргүй байгаарай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би гараа өргөв. Би тэр үед зовлонтой охидын аварга Николас Андерсонд Гуидотой харьцах ямар ч шалтгаан байхгүй гэж би бодсон. Энэ нь туйлын шаардлагагүй байсан.
  
  
  Буу хөдөлгөөнгүй хэвээр байв. Эмч энэ ертөнцийнх хэвээрээ байсан. Гуидо инээмсэглэв. "Тэгэхээр чи тэр новшийг доош нь хийсэн хүн байсан биз дээ?" За тэгээд л болоо гэж бодож байна. Гэхдээ би зөвшөөрч чадахгүй хэвээр байна, анд минь. Энэ нь миний хувьд муу гэсэн үг. Тэгээд би дургүй. Чамайг хэлсэн чинь чи зугтах ёстой байсан. Одоо та харамсаж магадгүй.
  
  
  Гүидогийн хурц нүд охиныг анзааран томорлоо. "Хувцсаа өмс" гэж тэр хэлэв. - Тэгээд Цоонг руу залга. Эмч тусламж хэрэгтэй байгааг түүнд хэлээрэй. Мөн дэггүй байхыг хичээх хэрэггүй.
  
  
  Охин бидэн рүү эргэж харан орон доороос чемодан гаргаж ирээд хэд хэдэн хувцас сонгон хувцаслаж эхлэв.
  
  
  "Чи" гэж Гуидо хэлэв, "хананы нэг хэсгийг сонгоод, дээр нь гараа тавь."
  
  
  Би хэлсэн ёсоороо хийсэн. Гуидо миний төлөө хүлээн зөвшөөрөгдсөн хайлт хийсэн. Тэр мэргэжлийг сурахад хангалттай олон удаа ийм хошигнол хийдэг байсан байх. Түүний хайлт түүнд буу, хутга, хийн бөмбөг авчирсан байж болох ч тэр гурван сахлын хутга авахад хангалттай байсангүй. Гуидо тийм ч их уран сэтгэмжтэй байгаагүй. "За" гэж тэр "чи цэвэрхэн байна" гэж зарлав. Эргээд гараа толгойнхоо ард тавиад намайг тавь гэж хэлтэл тэнд байлга” гэв.
  
  
  Хаалганы гадна хөлийн чимээ сонсогдов. Охин алчуур, жижиг аягатай ус шиг зүйл үүрсэн хятад залуутай буцаж ирэв. Би түүний гарыг анх удаа харж байна. Долоовор болон бяцхан хурууных нь хадаас дөрвөн инчийн чинжаал шиг цухуйжээ.
  
  
  "Эмчид туслаач, Цоон" гэж Гуидо хэлэв.
  
  
  Хятадууд толгой дохив.
  
  
  "Чи" гэж Гвидо охинд хэлэв, "энэ цагаан баатрын хажууд зогс, хошигнох хэрэггүй." Би чамаас залхаж байна. Хэрэв надаас шалтгаалсан бол би та хоёрыг яг энд газар дээр нь буудна. Дараа нь би илүү тайван байх болно.
  
  
  Хятадууд Инурис эмчийн дэргэд өвдөг сөгдөн нүүрийг нь алчуураар арчив. Эмч ёолж, толгой нь муухай хүзүүнээсээ унжсан байв. Түүний нүд анивчлаа. Урт хумсанд нь хүрэхээс болгоомжлон эмч түүнийг хажуу тийш нь түлхэх хүртэл хятадууд арчиж хаясаар байв. "Надад туслаач, Чан" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Хятадууд түүнийг гарнаас нь барьж аваад дээш өргөв. Тэрээр нуруугаа хананд налан зогссоор байв. "Надад бренди авчир, Чан" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Хятадууд өрөөнөөс гарч хормын дараа нэг аяга коньяк бариад буцаж ирэв. Эмч гахайныхаа хоншоорыг шилэн аяганд дүрж, ууж эхлэхийн өмнө утаагаар амьсгалав. Чөлөөт гараараа тэр гэмтсэн эрүүг мэдэрсэн. Тэгээд тэр ядарсан инээмсэглэлээр над руу эргэв. "Бодит хохирол учраагүй, ноён Андерсон" гэж тэр хэлэв. Наад зах нь миний хувьд. Таны хувьд ... энэ нь огт өөр асуудал байж магадгүй юм.
  
  
  "Сонс" гэж би эхлэв.
  
  
  Гэвч Гуидо миний яриаг таслан: "Амгүй бай" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Доктор Инурис түүнийг ёжтой нохойтой харьцаж буй сургагч багш шиг даллав. "Энэ хангалттай, Гуидо" гэж тэр хэлэв. - Чимээгүй бай.
  
  
  Гуидо түүн рүү муухай харав. Тэдний харилцаа хайр сэтгэл дээр суурилаагүй бололтой. Гвидо автомат гар бууныхаа амыг Доктор Инурис руу охин бид хоёр руу чиглүүлж байгаа юм шиг түүний суманд нуран унахыг хараад баярлах байсан биз.
  
  
  "За, ноён Андерсон, та бид хоёр ямар нэгэн эцсийн ойлголтод хүрэх цаг болсон гэж бодож байна." Таны анхаарлыг татсан охин үнэхээр өвчтэй байсан гэдгийг Негрескод би чамд ойлгууллаа гэж бодсон. Таны энд байгаа байдал нь түүний өвчнийг улам хүндрүүлж, улам хүндрүүлнэ. Ямар ч хохирол учраагүй тул та үнэнч гэдгээ маш их гашуунаар харуулсан арга замыг би тэвчихэд бэлэн байна. Гэхдээ би шинжлэх ухааны хүн бөгөөд өвчтэй хүнийг эмчлэх маш ноцтой асуудалд хөндлөнгөөс оролцохыг тэвчихгүй гэдгийг та ойлгох ёстой."
  
  
  "Хэрэв энэ өрөөнд хэн нэгэн өвчтэй бол эмч ээ" гэж би "энэ нь та мөн."
  
  
  Түүний дотор дүрэлзсэн уур хилэнг тайлахын тулд нинжин сэтгэлтэй эмчийн багийг урж хаях аюул заналхийлсэн уурыг дарах гэсэн түүний хүчин чармайлтын хүчийг би дахин мэдэрсэн.
  
  
  Биеэр нь чичиргээ гүйв. Тэр брендигээс дахин нэг балгав. Гартаа коньяк эргүүлж байхдаа нүд нь хув шингэн рүү ширтэв. Тэр намайг түүний сэжиглэж байснаас илүү сонссон, харсан гэдгийг ойлгож эхлэв. "Ноён Андерсон" гэж тэр өөдрөг инээмсэглэн хэлэв. “Эмч, өвчтөн хоёрын хооронд ямар ч сургамжгүй ажиглагчид хачирхалтай мэт санагдах тохиолдол байдаг. Чам шиг хүнд цочирдмоор санагдаж болох дүр зураг миний хамт олонд шууд ойлгомжтой байх болно.
  
  
  "Боль л доо, эмч ээ" гэж би хэлэв. "Би үүнийг хүлээн зөвшөөрөхгүй байна, хэрвээ чи тэгж бодож байгаа бол чи миний бодож байснаас ч илүү галзуурсан байна, би чамайг үнэхээр галзуурсан, мэргэжлээ гутамшигт гэж сэжиглэсэн."
  
  
  Эмч коньякныхаа бөмбөрцөг аяганд амаа нааж, над руу ширтэхээсээ өмнө гүнзгий амьсгаа авав.
  
  
  "Ямар ичмээр юм бэ" гэж тэр гунигтай инээмсэглэв. -Харамсалтай юм. Чиний төлөө. Ноён Андерсон, та тэнэг юм. Хэрэв та зөвхөн намайг сонсох байсан бол одоо Кот-д'Азурын маш баялаг амтанд умбах найдвар танд таалагдах болно. Харин үүний оронд чиний зөрүүд зан чамайг миний төлөвлөгөөнд саад учруулсан. Энэ бол, эрхэм ээ, үнэхээр харамсалтай.
  
  
  "Харамсалтай нь чамд" гэж би хэлэв. "Гэхдээ энд байгаа охины төлөө биш байх."
  
  
  "Ноён Андерсон, баатрууд намайг хөгжөөж байна" гэж тэр брендигээ шимэн хэлэв. “Таны туршлага олон эх орон нэгтнүүдийн нэгэн адил барууныхны үндэстэй байж болох ч минийх бол баримт дээр тулгуурласан. Тиймээс миний туршлагаас харахад гэнэтийн үхлийг хулчгар хүмүүсээс илүү баатрууд хүлээж авдаг гэдгийг хэлэхэд та надад итгэх байх гэж найдаж байна. Энэ нь тэдний хувьд жижиг боловч ухаалаг ах нарынх нь адил хүсээгүй гэдэгт би итгэлтэй байна. Гэхдээ хангалттай философи. Та өөртөө болон охинд сайн зүйл хийгээгүй гэж хэлэхэд хангалттай. Мөн та миний хувьд бага зэрэг эвгүй байдалд орохоос өөр зүйл биш юм.
  
  
  "Үүнийг харах л үлдлээ, эмч ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Үнэхээр" гэж тэр хэлэв. "Тэгээд энэ нь одоо гарч ирнэ."
  
  
  Инурис эмч хундага тавив. - Тионг, бүх ачаагаа цуглуулж, бүх зүйлийг машиндаа хий. Бид аль болох хурдан явна.
  
  
  Тэр над руу дахин эргэв. -Одоо, ноён Андерсон, та надад ямар нэгэн төвөг учрууллаа. Би одоо энэ байшингаа өгөх ёстой. Тун удахгүй Гуидо, Чан, би болон таны сайн сайхны төлөө санаа зовж байгаа залуу бүсгүй явах болно. Хүмүүс таны байгаа газрыг сонирхож байгаагаас үүдэн гарч болзошгүй саад бэрхшээлээс урьдчилан сэргийлэх үүднээс бид шинэ байр хайх болно. Үйл явдал" гэж түүний нимгэн уруул ихэмсэг инээмсэглэлээр нээгдэж, нүд нь охин руу ширтэж, "зайлшгүй төгсгөл хүртэл үргэлжлэх болно.
  
  
  Гуидо гар буугаа миний зүг даллав. - Тэгээд түүнд юу тохиолдох вэ?
  
  
  "Өө, Гвидо," гэж доктор Инурис хэлэв Чангаас чамтай хамт ирэхийг хүс. Дараа нь Чанг бүх зүйлээ цуглуулж, та хоёр фургоныг ачаад дуусмагц бид ноён Андерсоныг энэ залуу бүсгүйгээс салгахдаа юу хийж чадахаа харна.
  
  
  "Яв" гэж Гуидо хаалга руу заалаа.
  
  
  Чанг бидэнтэй гадаа хонгилд оров. Тэд үнэндээ маш сайн баг байсан. Чанг урд минь байх коридороор ухарч, надаас нэлээд хол байв. Гуидо миний ард хангалттай хол байсан тул би зэвсэг рүү хурдан хөдөлж чадсангүй.
  
  
  Шатны төгсгөлд уруудаж буй жижиг шат байв. Шатны мухарт модон тулгууртай сандал, цагаан будгаар будсан ширээ хоёрыг эс тооцвол хоосон жижигхэн өрөөнд орж ирэн таазанд шурган нүцгэн лийрийн бүдэг гэрэлд нямбай эвхсэн сонин харагдана. Ширээний доор зориулалтын дагуу байрлуулсан мэт нямбай нугалж, олсны хэсгүүдийг тавив.
  
  
  "Суу" гэж Гуидо хэлэв.
  
  
  Тэр үр дүнтэй ажилчин байсан. Түүнд миний гарыг сандлын түшлэг, хөлийг минь хөлөнд уяхад ердөө ганцхан минут зарцуулсан.
  
  
  "Чи явж болно, Чан" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Хятадууд толгойгоо бөхийлгөж, дараа нь чимээгүйхэн шатаар өгсөв.
  
  
  "Би чамд нэг юм хэлэх гэсэн учраас би түүнийг явуулсан" гэж Гуидо хэлэв.
  
  
  "Өө?"
  
  
  "Эмч чамайг ямар нэгэн хошигнол гэж бодож байна, анд минь." Чи түүнийг инээлгэдэг. Тэр бууны амыг эрүүний минь доор цоолж, толгойг минь хойш тонгойлгов. "Гэхдээ би чамайг тийм ч хөгжилтэй биш гэж бодож байна." Чи өнөө орой надад маш их асуудал үүсгэсэн, би үүнд огт дургүй. Тиймээс би чамд хэлэх ёстой зүйл бол эмчийн чамд зориулж төлөвлөсөн зүйл бол - магадгүй тэр чамайг амьдруулах болно - чи үхнэ. Явахаасаа өмнө би энд буух эсэхээ шалгана. Тэгээд би чамайг алах болно. Эмч надад хэсэг хугацаанд уурлаж магадгүй ч тэр надад тийм ч таатай биш хэвээр байна. Тэгээд нэг цаг орчмын дараа тэр энэ нь тийм ч чухал биш гэдгийг шийдэх болно. Тэгэхээр чи үхсэн болохоор би маш их баяртай байна.
  
  
  Би энэ сармагчинг сул дорой нэгэнтэй харьцаж байна гэж итгүүлэх нь гэмтээхгүй байх гэж бодсон. "Надад их мөнгө байна, Гуидо" гэж би хэлэв. "Хэрвээ чи намайг явуулбал би чамд бүх зүйлийг өгөх болно."
  
  
  "Өө, хүн" гэж тэр хэлэв. "Намайг асуух дуртай."
  
  
  "Чи баян байж болно, Гуидо" гэж би хэлэв. 'Намайг явуул. гуйя.'
  
  
  "Би чамд нэг л зүйл хэлмээр байна" гэж тэр буугаа бага зэрэг дарав. Тэр дуугаа намсгаж, шивнэлээ. - Найз минь чи үхэх гэж байна. Тэр буугаа гаргаж ирээд хурдхан шиг хаалгаар гарав. Би түүний ард хаалга хаагдахыг хараад цоожны чимээ сонсогдов. Би бүсээ хайж хуруугаа хөдөлгөж эхлэв. Хэдэн секундын дараа би хутгыг нуугдаж байсан газраас нь гаргаж ирээд аль хэдийн олс дээр ажиллаж байв. Гуидо Николас Андерсонтой сээтэгнэж байсан байж магадгүй ч Николас Картер бол өөр хэрэг. Гэмгүй жуулчны аялал өндөрлөлөө. Олсоор хартал гуч гаруй секунд зарцуулсангүй.
  
  
  Би ширээн дээрээс сонин авлаа. Nice-Maten мэхийг татах хангалттай тарган байсан. Би сониноо онгойлгоод ганцхан удаа нугалж орхив. Дараа нь би үүнийг диагональ байдлаар нягт цилиндр болгон өнхрүүлэн хагасаар нь нугалав. Бэлэн бүтээгдэхүүн нь шовгор бариултай, чулуу шиг хатуу толгойтой байв. Энэ нь хямд зэвсэг байсан ч үхлийн аюултай байв.
  
  
  Би тайрсан олсыг авч, хөлөө сандал дээр сул боогоод, араар нь гараа нааж, сониноо араар нь зуурав.
  
  
  Би удаан хүлээх шаардлагагүй байсан. Түүний хөлийн чимээ шатаар бууж, цоож нь дуугарав. Гуидогийн царай тод улаан байв. Тэр хаалгыг тогшив.
  
  
  "Халтар новшнууд" гэж тэр хэлэв. "Тэр Чанг чамайг алахыг хүссэн." Намайг шийтгэхийн тулд. Тэд бүгд миний төлөө баас авч чадна. Намайг дуусгахад чи үхсэн байх болно.
  
  
  "Битгий ингэ, Гуидо" гэж би хэлэв.
  
  
  "Залбирлаа дуусга, найз минь" гэж хэлээд зэвсгээ сугалж над руу дөхөв.
  
  
  Би түүнд өөр зүйл хэлмээр санагдахын тулд бага зэрэг ам нээв. Дараа нь би цохиурыг араас шидэхэд гар нь буугаар оносон. Зэвсэг мөрөн дээгүүр нь нум хийн араас нь газар мөргөв.
  
  
  Гуидо нүдээ томрууллаа. Тэр хамгаалан бөхийж, хөхөрсөн гараа тэмтэрч, хөлөө хөдөлгөв. Түүний адреналин систем нь өвдөлтийн өсөлтөд дасан зохицох үед амьсгал нь уушгинд нь орж ирэв. Түүний гэрэлтсэн нүд намайг хэзээ ч орхихгүй.
  
  
  Тэр арагшаа гулгаж байхад нь би түүнийг дагалаа. Тэр шархадсан гараа үрэхээ больсон. Тэр гараа хойш сунган буугаа тэмтэрч байв.
  
  
  Гэнэт тэр өвдөг сөхрөн унаж, баруун гар нь зэвсэг рүүгээ нисэв. Би түүнийг гараа бүрэн сунгахыг нь хүлээгээд сониноо тохойг нь наалаа. Яс хугарч, амнаас нь амьтны орилох чимээ гарав.
  
  
  Хаа нэгтээ дээд давхарт эмчийн дуу сонсогдов... - Гуидо? Тэр хэлсэн. “Гуидо! Та хаана байна?'
  
  
  Гуидо тэр харанхуй хонгилын өрөөнд буланд шахагдаж, гэмтэлгүй гар нь зэвсгээ чиглүүлж байхад царай нь өвдөж байв. Би түүний хамрын ёроолд, хамрын нүхээр нь зэвсгээ цохиход түүний хуруунууд бариулыг хааж орхив. Хамар нь няцалж, ясны хэлтэрхийнүүд алуурчин тархинд нь нэвтэрчээ.
  
  
  Цустай нүүрнээс нь цоолж уйлсан уйлах чимээ гарчээ. Дараа нь тэр нуруугаараа унаж, чичирч, хөшиж орхив. Би өвдөглөн суугаад цохиурыг зүүн гартаа сольж баруун гараараа буугаа шүүрэн авлаа.
  
  
  Дээш харвал шатны орой дээр хар хувцастай сүүдэртэй дүрс харагдав. Түүний гарыг сунгасан бөгөөд дөрвөн чинжаал хадааснаас нь бараан шингэн аажмаар дусаж байв. Тэр шатны орой дээр зогсоход би Чанг анх удаагаа ярьж байхыг сонссон бөгөөд түүний хэлсэн хоёр үг судсаар цус нөжрөлж байв.
  
  
  "Latrodectus Mactana" гэж тэр нэгэн хэвийн хэлэв.
  
  
  Соногийн амьд үлдэх бэлтгэлийн эргэлзээтэй таашаалын ачаар би түүний хумснаас юу дусаж байгааг мэдэж байсан: хар бэлэвсэн эмэгтэйн хор.
  
  
  
  8-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тэгээд тийм байсан. Алдаа гаргах зай байсангүй. Би Чангаас хурдан, үнэн зөв сална, эс бөгөөс тэр намайг барьж аваад дэлхий дээрх ямар ч амьтдын ялгаруулдаг хамгийн муу хорын нэгээр махыг минь урах болно. Хор нь могойноос арван тав дахин хүчтэй. Гэвч энэ хятад хүний аварга хумс бүрээс дусалж буй мянган аалзны хортой дүйцэхүйц зүйлээс болж үхэл тайвшрах байсан бол удахгүй ирэх байх.
  
  
  Тэр намайг оршуулах ёслолд явж байгаа хүн шиг алхам алхмаар зэвсэггүй юм шиг дөхөж ирэв. Түүний ард шатны дээд талд доогтой инээмсэглэн доош харан зогсоход Инүри эмч хоёр ширээний теннисчинтэй салах ёс гүйцэтгэж байгаа мэт санамсаргүй байдлаар салах ёс хийчихээд нүднээс алга болов.
  
  
  Би өрөө рүү цааш ухарч, ойртож буй Чанг хоёрын хооронд цагаан будгаар будсан ширээ тавив. Түүний царай ямар ч илэрхийлэлгүй, амьсгал нь ядаргаагүй, хар нүд нь хөдөлгөөнгүй хэвээр байв.
  
  
  Би хөлөө нийлүүлэв. Энэ бол буудлагын үр дүн муутай цаг биш байсан. Гуидогийн бууны талаар би зөв байсан. Энэ бол Trejo .22, Загвар 1. Сонгогч бариулыг галын хурдаар тохируулсан: гохыг дарахад найман тойрог дэлбэрч, Чангийн ястай цээжийг цохиосой гэж би хүссэн. Хэрвээ би түүний толгойг онилвол түүний механизмын ухралтаас болж зарим сум алдагдах магадлалтай байсан.
  
  
  Чанг өрөөнийхөө гадаа хонхойсон нүүрээ бүрхсэн сүүдэрт шатан дээр зогсов. Дараа нь хар ханцуйтай гарууд, үхлийн балетын хүйтэн оршил шиг нааш цааш найгах шиг муухай гарууд босго давав.
  
  
  Би хоёр гараараа буугаа өргөв. Тахир булшны гарууд зан үйлийн гүйцэтгэлд аварга могой загас шиг аажуухан эргэлдэж, үе үе өтгөн хорын дусал хадаасаар доош эргэлдэнэ.
  
  
  Би гарт минь буу хөдөлж байгааг мэдэрсэн ч гал нээх хүсэлдээ автлаа. Би Чангийг өрөө рүү, гэрэл рүү цааш явахыг хүссэн.
  
  
  Хүлээлтийн хурцадмал байдлаас булчин шөрмөсөө тайлахын тулд зэвсгээ болгоомжтой буулгав. Яг тэр мөчид Чанг ширээ дээгүүр харайв.
  
  
  Хоёр гарт зав гарахгүй. Болгоомжтой онох цаг байхгүй. Би ташаа савлуураараа буугаа дээш өргөөд гохыг нь татлаа.
  
  
  Дэлбэрэлт болов... бүрэн чимээгүй байдал.
  
  
  Гуидогийн амттай үхлийн машин гацсан байна.
  
  
  Чанг ширээний нөгөө талд зогсоод нүд рүү минь хуруугаа хийв. Би шумбаж, цаасан сарьсан багваахайг сэгсэртэл тэр гараа салгахад агаар гарч ирэв. Тэр хурдан ширээ тойрон алхаж, хажуу тийшээ хөдөлж байсан ч түүнийг хөдлөхөд би ч мөн адил бид хоёрын хоорондох зайг барьж байсан.
  
  
  Микросекундын зайтай хар, тослог хумс дөрвөн сум шиг урагш гялсхийн нүдийг минь хайж байлаа. Би буугаа халаасандаа хийж, сарьсан багваахайг нааш цааш савлаж, агаараас өөр юу ч цохисонгүй.
  
  
  Чангын үхэлд хүргэж болзошгүй дайралт бүрийн чиглэл, хурдыг тодорхойлохын тулд миний тархи, нүд зэрэгт төвлөрч байсан.
  
  
  Мөн түүний надад зориулж нэхсэн ховсдох хэв маяг нь эцсийн эцэст үхлээр төгсөх хуучин довтолгооны төлөвлөгөөний илүү нарийн схемийн нэг хэсэг байсан юм. Агаарыг цоолж буй хадааснууд улам ойртож, гар нь холдож, нүд нь харанхуй сул хөдөлгөөнийг гүйцэлдүүлэхийн тулд улам бүр чангарч байв. Дараа нь хайхрамжгүй байдал, хумсны махыг цоолоход хурц өвдөлт, дараа нь шаналал, үхэл тохиолдов.
  
  
  Чангийн хувьд үхэл хамгийн түрүүнд ирэхгүй л бол.
  
  
  Би түүний эрүү рүү саврыг чиглүүлэн толгойгоо эргүүлэхэд нь би зүүн гараараа ширээг хамаг хүчээрээ гэдсэнд нь цохив. Тэр амьсгаадан буцаж бүдэрсэн ч хурдан тэнцвэрээ олж дахин дайрлаа.
  
  
  Би түүн рүү алхсаар урдах ширээгээ гаргаж ирлээ. Чанг байрандаа зогсов.
  
  
  Түүний зүүн гар гэнэт миний нүд рүү буув. Би толгойгоо арагш шидсэн ч энэ бол хуурамч үйлдэл гэдгийг хэтэрхий оройтсон ойлгов. Түүний баруун гараа доош нь чиглүүлж, хоёр хортой жад ширээ урагш түлхэж байсан гарын бугуйн судлын тор руу чиглэв.
  
  
  Эцсийн мөчид би ширээгээ хойш татахад Чанг түүний нүүлгэн шилжүүлэлтийг нөхөх гэж зүтгэв. Тэр хоцорчээ. Бяцхан хуруу нь байны дээгүүр нисч, урт долоовор хумсных нь үзүүр ширээний тавцан руу цохив.
  
  
  Би баруун гараараа толгой руу нь цохиураар цохисон. Би ширээгээ өөр тийш эргүүлэхэд тэр түүнээс зайлсхийхийн тулд тонгойлоо. Би хэврэг шажигнуураар шагнуулсан. Чангын амнаас эргэлзсэн уур холилдсон амьсгаа нь мултарсан. Дөрвөн инчийн хумс чичирч, үзүүр нь модны гүнд байв.
  
  
  Би ширээг дахин түүн рүү зөөв. Тионг энэ талаар ахиж сонсохыг хүссэнгүй. Ширээ нь түүний хүсэлд саад болов. Түүний зүүн гар миний нүүр нүдийг хайж, баруун гар нь ширээг барин чанга атганаас минь гаргах гэж оролдов.
  
  
  Бидний хооронд цагаан будсан модонд будсан, хугарсан хадаас чичирч байв; үзүүр нь бяцхан сум шиг зөөлөн гацуурт нэг хагас миллиметрээс илүүгүй, үзүүрээс нь хагарсан нөгөө тал хүртэл үхлийн хороор бүрхэгдсэн байдаг.
  
  
  Чангын нэг өндөр цохилтоос зүүн гараараа бултахдаа ширээнд наалдсан сарьсан багваахайг баруун гар руу нь цохив. Чанг нүдэндээ догдлолын гялалзсан байдалтай алхав.
  
  
  Би түүний юу хүлээж байгааг мэдэж байсан: нэг хором бодлогогүй үйлдэл. Ширээ тонгойн цохиход миний нуруу хүзүү түүний зүүн гарт ил гарсан байв.
  
  
  Хэрвээ тэр байр сууриа барьж, ширээний доод хэсгээс барьсаар байсан бол зүүн гараараа хүзүүнд минь цэвэрхэн бөгөөд эцсийн цохилтоор өвдсөн бугуйнаас өөр юу ч солихгүй байсан. Энэ нь Чанг намайг давтъя гэж найдаж байсан ч би давтах бодолгүй байсан санал байлаа.
  
  
  Би ширээг түүн рүү аажуухан түлхэн саврыг заналхийлсэн байдалтай савлав. Мод дахин ойртоход Чанг баруун гараа сунган ширээг шуналтайгаар шүүрэн авав.
  
  
  Ширээний эргэн тойронд олс таталтын байрлалаа үргэлжлүүлж, би түүний зогсолтгүй довтолгооноос зайлсхийж нааш цааш үсрэх үед түүний гар миний толгой руу чиглэв.
  
  
  Гэнэт би өвдөг дээрээ унаад ширээн доороос үсрэн гарлаа.
  
  
  Чангын баруун гарт байсан хоёр дахь урт хадаас тасарч чимээгүйхэн шалан дээр унав.
  
  
  Түүнийг гайхшралаасаа ангижирч амжаагүй байтал би дахин бослоо. Тэгээд би түүний нүднээс айдсыг анх удаа олж харлаа. Түүний баруун гарт байсан зэвсэг одоо бүрэн мохоо байв.
  
  
  Би ширээг дахин шүүрэн авлаа. Энэ нь Чанг зөвхөн үхлийн аюулын төлөөсийг үл тоомсорлож чадах алхам байв. Зүүн гараа сунган модны ёроолоос дахин шүүрч авав. Тэгээд бид хоёр алчуур шиг гадаргуу дээр хоёр тулаанч шиг, хэдхэн хөдөлгөөн, үхэл маш ойрхон зогсож байв.
  
  
  Би Чанг руу ойртож, амь насаа дэнчин тавьж, ганц цохилтоор нүүрийг нь дарах гэсэн уруу таталттай тэмцэв. Секунд тутамд магадлал улам бүр миний талд болж байв. Миний өмнө байгаа зэвсгийн нөөцийг хоёр дахин багасгасан. Би хүлээх боломжтой байсан. Гэвч Чанг эвдэрчээ. Тэр ширээ өөд шидээд хүний жад шиг толгойгоо урагш шидэв.
  
  
  Би сарьсан багваахайг унагаад хажуу тийш үсрэн бугуйнаас нь хоёр гараараа атгав. Түүний сарвуу нь бараан, гялалзсан хос соёо шиг махыг минь эрэлхийлэв. Түүний булчинлаг бие нь ширээн дээр доошоо сунасан байв.
  
  
  Би нэг гарыг нь бугуйнаас нь салгаад хүзүүг нь тохойгоороо ширээнд наан нөгөө гараараа буцааж татлаа. Тэр миний жин, барьц, мэдрэл, булчин урагдаж, яс хугарсантай тэмцэж байв. Чимээгүй хашгирах чимээнээр түүний ам нээгдэв. Би даралтыг суллахад түүний гар ширээний ирмэг рүү арчаагүй унав. Тионг хүндхэн амьсгалан хэвтэж байв. Түүний нүд нь тэвчихийн аргагүй өвдөлт, асар их үзэн ядалтыг илэрхийлж байв.
  
  
  Би ухарч түүн рүү харлаа.
  
  
  Бид хоёулаа үүнийг нэгэн зэрэг харсан: хугарсан хадаас модонд наалдсан хэвээр байсан бөгөөд Чанг өвдөж, ашиггүй гарыг үл харгалзан шүүрч авахаар шийдсэнийг эцсийн дайралтанд ашиглахаар шийдсэнийг би мэдэж байсан. Түүнийг гэмтээгүй баруун гар дээрээ босох үед нь би түүнийг тойрон алхаж байгаад гарынхаа хажуугаар хүзүүнд нь каратэгийн цавь өгснөөр нүүр нь модонд цохиулсан.
  
  
  Ширээний цагаан тахилын ширээг нааш цааш савлан могой шиг мушгиж эхлэхэд дотроос нь аймшигтай хашгирах чимээ гарчээ.
  
  
  Түүний баруун нүднээс хадаасны хэлтэрхий цухуйж байв. Бие нь хордлого алдаж, ширээн дээрээс гулган шалан дээр унасан ч тэр хашгирсан хэвээр байв.
  
  
  Надад үхэгсдээс айж, Гуидо, Чанг хоёрын цогцсыг энэ гунигтай талбарт үргэлжлүүлэн харсаар байгаад дэмий үрэх цаг байсангүй. Би Инурис эмчтэй жаахан ажил хийж байгаад шатаар хурдан өгсөв.
  
  
  Гэрийн гадаа Мерседесийн моторын архирах чимээ сонсогдов. Машин хайргыг буцаан өшиглөж, замаас гараад байшингийн булан тойроод алга болоход би үүдээр гарлаа. Урд суудалд нэг охин жигшүүртэй галзуу хүнтэй тулалдаж байхыг харлаа.
  
  
  Виллагийн буланд хүрэхэд машин доошоо орох хаалга руу явдаг налуугийн орой дээр зогсож байв. Тэр надаас өмнө хаалганы дэргэд байх байсан ч Инурис эмч саадыг нээхийн тулд зогсох ёстой. Тэгээд би түүнийг гүйцэж, гавлын ясыг нь целлюлоз болгоно. Инурис эмч ч тэгж бодсон байх.
  
  
  Баруун талын хаалга онгойж, охины бие түүний гарт эргэлдэж, толгойгоо түрүүлж гарч ирэв.
  
  
  Машин үүд рүү гүйх үед би түүн рүү гүйлээ. Инурис түүнийг гэнэт зогсоон машинаас гарч ирэхэд доороос тоормос чанга дуугарав. Машины гэрлийн хурц гэрэлд тэрээр хаалгыг онгойлгох гэж цөхрөнгөө барав.
  
  
  Надад яг одоо түүнд цаг байсангүй.
  
  
  Би охины хажууд сөхрөн суугаад толгойг нь гартаа атгалаа. Түүний нүүр рүү харахад Инурисийг хаалганаас гарах үед моторын архирах чимээ дахин сонсогдов.
  
  
  Охин хөдөллөө.
  
  
  Зүүн зүгт тэнгэр цайвар болов. Манан арилж, далайгаас сэргэг салхи сэвэлзэв.
  
  
  Охин айсандаа нүд нь томрон гэнэт ухаан оржээ.
  
  
  "Одоо зүгээр дээ" гэж би түүнийг чанга тэврэв. "Тэр явсан, би түүнийг энд эргэж ирэхгүй гэж бодож байна."
  
  
  Би түүний биеийн хурцадмал байдлыг мэдэрч, хэдэн минутын дараа тэр над руу хараад инээмсэглэв.
  
  
  Гайхалтай байсан.
  
  
  
  9-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Бид үүдний довжоон дээр миний дотроос авчирсан ундаануудыг барин суув. Инурисын соронзон хальсанд буруу зүйл байгаагүй. Охин тохойндоо хэдэн зураасыг эс тооцвол дажгүй харагдаж байлаа.
  
  
  Би түүнээс орох уу гэж асуухад тэр толгой сэгсэрлээ. Би түүнийг буруутгаж чадаагүй. Өсөн нэмэгдэж буй үүрээр Вилла тийм ч сэтгэл татам харагддаггүй байв. Хагархай, хугарсан ягаан өнгийн гипс товойж, зэвний бараан толбо гадаргуу дээгүүр тархаж, хөгшин согтуугийн хамрын хялгасан судас хагарсан мэт тархав.
  
  
  Үгүй ээ, би түүнийг дахиж орохыг хүсэхгүй байна гэж буруутгаж чадахгүй. Түүний хувьд энэ байшин үнэхээр аймшгийн дурсамжтай, Гуидо, Тионг хоёрын цогцосгүй байсан ч аймшигтай байшин байсан юм.
  
  
  Тэр шатны буланд байх гуужсан модон багануудын нэгийг налан далай руу ширтэв.
  
  
  Би түүнд Гуидо, Тионг хоёр үхсэн гэж хэлсэн. Шударга ёс үргэлж чиглэгддэг, хорон муу зүйл шийтгэлээс мултарч чаддаггүй ертөнцөд ийм зүйл зайлшгүй байх ёстой юм шиг тэр мэдээг толгой дохин хүлээж авав.
  
  
  Би түүнийг ярихыг шаардаагүй. Тэр бэлэн болсон үедээ хангалттай хийх болно. Би мэдэж байсан. Гэхдээ эхлээд тэр шинэхэн салхи, нарс модны анхилуун үнэр, доктор Инурис болон түүний бяцхан бүлэглэлээс ангид байх амтат мэдлэгийг мэдэрч суугаад таашаал авах хэрэгтэй байв.
  
  
  Хуучин баганын дэр шиг алтан үстэй толгойгоо хойш шидээд шинэ өдрийн цэвэр агаарыг сайхан өнгөрүүлэв.
  
  
  Эцэст нь түүнийг ярихад хоолой нь бодолтой сонсогдов. "Энд үнэхээр сайхан байна" гэж тэр хэлэв. "Өө, би яг энд, энд, энэ газар гэж хэлэхгүй байна." Би энд, Ривьера дагуух мод, цэцэг, далай, тэнгэр, нартай энд гэсэн үг юм. Би энд өөр цагт, өөр хүнтэй ирээсэй гэж хүсэж байна. Гэхдээ Инурис эмч шиг хүн ч түүний гоо сайхныг арчиж чадахгүй. Одоо тэр энд байхгүй болохоор би энд үлдмээр байна. Ядаж хэсэг хугацаанд. Гэхдээ ийм зүйл болохгүй, одоо биш. Надад хийх зүйл байсаар байна. Инурисын нислэг бол миний хувьд дөнгөж эхлэл байсан. Тэр эргэж ирнэ гэж бодохгүй байна уу, Ник?
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Үгүй ээ, тэр энд буцаж ирэхгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ энэ нь түүнийг дахин гарч ирэхгүй гэсэн үг биш юм." Түүн шиг хүмүүсийг би урьд нь мэддэг байсан. Тэд доромжлох дургүй. Тэд төлөвлөгөөгөө сүйрүүлэхийг тэвчиж чадахгүй. Тэгээд тэгвэл тэд ихэвчлэн өшөө авахыг хүсдэг. Олон жил болсон ч өшөөгөө авахаас нааш тэд амрахгүй. Инурис эмч бол яг ийм хүн.
  
  
  -Та тэднийг яаж зогсоох вэ?
  
  
  -Та тэднийг алж байна. Галзуу ноход шиг.
  
  
  Тэр дээд хэсэг нь задарсан хэдэн товчтой цэнхэр ажлын цамц, цайруулсан жинсэн өмд өмссөн байв. Шөнийн аймшгийн дараа өглөө нь тэр өрөөндөө чемоданнаасаа яаран шүүрч авсан хувцастай, нэг буруу алхам нь Гуидог буудах шалтгаан болж байсан ч тэр өглөөнийхөөс ч илүү сайхан харагдаж байв. казино, би түүнийг анх харсан тэр мөчид.
  
  
  Тэр өвдгөө татаж, гараа ороов. Тэр толгойгоо бөхийлгөж, алтан нөмрөгөөрөө нүүрээ халхалж, нүд, духнаас бусад бүх зүйлийг бүрхэв. Тэр өвдөгнийхөө үзүүрээс над руу харав.
  
  
  "Чи энд сууж болно, Ник" гэж тэр хэлэв. "Та намайг Инурис эмчээс чөлөөлсөн. Үүнийг л би асуусан.
  
  
  "Би таван франкийн төлөөх хүн амины тушаалын тухай нэг зүйлийг санаж байх шиг байна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр толгойгоо өргөөд инээмсэглэв. "Би гэрээгээ биелүүлсэн гэж бодож байна" гэж тэр хэлэв. "Би чамайг зугаацахын тулд алдаг Гуидо шиг хүн гэж харахгүй байна."
  
  
  "Түүнээс холгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ зарим хүмүүсийг зүгээр л алах хэрэгтэй. Тэгээд тэр хүмүүсийн нэг нь Инурис эмч юм шиг надад санагддаг.
  
  
  "Чи бодож байгаагаас ч илүү зөв" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ энэ нь таны асуудал байх ёсгүй." Магадгүй надад хэрэгтэй бол өөр газраас тусламж олж болох юм.
  
  
  "Энэ бол одоо миний асуудал байх гэж бодож байна" гэж би хэлэв. “Инурис эмч дараа нь тантай харьцахыг хүсэх байх, би түүнд ч бас надад өгөх зүйл байгаа гэж бодсон. Түүн шиг хүмүүс төлөвлөгөөнд нь хөндлөнгөөс оролцох дургүй гэж би хэлсэн. Тэгээд би түүний төлөвлөгөөг бага зэрэг эвдсэн гэдэгт итгэж байна. Энэ нь намайг муу унтуулж, түүнийг хаана байна, юу хийж байгаа бол, эсвэл миний эрүүл мэндэд тийм ч сайн биш байж магадгүй ямар нэгэн схемийн дагуу ажиллаж байна гэж бодоход хүргэдэг.
  
  
  "Би чиний зөв гэж бодож байна, Ник" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ та өөртөө анхаарал тавьж чадна." Чи надад болон миний санаа зовнилын талаар санаа зовох хэрэггүй.
  
  
  Би зогсож байсан. - Та ийм байгаасай гэж хүсч байна уу?
  
  
  Тэр над руу хараад юу ч хэлсэнгүй. Тэр зүгээр л миний нүд рүү харав. Би түүний нүдэнд нулимс цийлэгнэж байхыг харлаа. Тэр толгойгоо сэгсрэн шүлсээ хүчтэй залгив.
  
  
  Би түүний хажууд суугаад мөрөөр нь тэвэрлээ. 'Тэгвэл зүгээр дээ. Юу ч байсан бид хамтдаа засах болно. Сайн уу?'
  
  
  "За" гэж тэр инээмсэглэн хэлэв.
  
  
  “Дашрамд хэлэхэд, би хожлын хослолыг эвдэх нь тэнэг хэрэг гэж бодож байна. Би энэ дэлхийн төгсгөлийг юунд ч алдахгүй."
  
  
  "Баярлалаа, Ник" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Одоо нэг зүйл" гэж би хэлэв.
  
  
  "Юу?"
  
  
  "Яг одоо, хурдан, өөр ямар нэгэн зүйл болохоос өмнө чи надад нэрээ, энэ бүхэн юу болохыг хэлж чадах уу?"
  
  
  "Энэ бол урт түүх" гэж тэр хэлэв. "Яагаад өөртөө ахин нэг юм хийгээд, баганын дэргэд суугаад өөрт илүү тухтай байгаа юм бэ?"
  
  
  Би зогсож байсан. “Би бүгдийг хийхэд бэлэн байна. Гэхдээ би ахин нэг алхам хийхээс өмнө, тэнгэр унахаас өмнө, эсвэл үүдний дээвэр чам дээр унахаас өмнө, эсвэл босго давж, хүзүүгээ хугалахаас өмнө би чамайг хэн бэ, бид юу хийх гэж байгааг мэдмээр байна.
  
  
  Энэ нь түүнээс пулемёт дэлбэрч буй мэт гарч ирэв.
  
  
  "Намайг Пенни Даун гэдэг бөгөөд бид АНУ-аас 15 тэрбум доллар хулгайлсан явдлыг таслан зогсоохыг оролдож байна."
  
  
  
  10-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Пенни Даун. Өөрөө асгасан хүчтэй ундаандаа зайрмагаа холих зуураа энэ нэрийг өөртөө хэд хэдэн удаа хэлэв. Энэ нэр түүнд тохирсон. Энэ нь түүний хөгжилтэй байдал, алтан шаргал үс, борлосон арьс, бэрхшээл түүний эсрэг эргэх үед үүнийг авах хүсэлд нь тохирсон байв.
  
  
  Би түүний эсрэг талд баганын хөлд суув. "За, Пенни, надад түүхийг ярьж өгөөч."
  
  
  Тэр багана руу толгойгоо дарсан тул нар түүний ядарсан нүүрийг дулаацуулж байв. "Пенни Дауны түүх" гэж тэр намуухан бөгөөд бодлогошронгуй хоолойгоор эхлүүлээд "миний аав Филип Дауны түүхээс эхэлдэг..."
  
  
  Филип Даун Хятадад Америкийн номлогчийн гэр бүлд төржээ. Тэд өвчтэй хүмүүсийг асран халамжилж, ядууст тусалж, Филипп Доан бага насаа өнгөрөөсөн тосгонд амьдардаг байв. Залуу Филиппийн мэддэг цорын ганц зүйл бол Хятадын амьдралын хэв маяг байв.
  
  
  Залуу Филип Дуны олон найзуудын дунд Жи Шан Жо өвгөн байсан. Тэр туранхай, бөгтөр, урт цагаан сахалтай, амныхаа хоёр тал руу унжсан хүн байв. Түүний арьс илгэн цаас шиг боловч гар нь залуу хүнийх шиг уян хатан байв. Жие Шан Жо бага насандаа алдартай илбэчин байжээ.
  
  
  Филипп Даун тосгонд өвгөний хамгийн дуртай хүн байсан бөгөөд Филипт өөрийн арга заль мэхийг заажээ. Gee оньсого, хэцүү зүйлд дуртай байсан. Тэрээр угсарсан нарийн ширхэгтэй хайрцагнууд гэх мэт зүйлсийг сийлэхэд олон цаг зарцуулдаг байв - хайрцаг доторх хайрцаг доторх хайрцагыг зөвхөн нарийн төвөгтэй атлаа энгийн хослолыг мэддэг хүн л онгойлгож чаддаг. Нэг газар дарж, нөгөө газар нь бага зэрэг товшиход хайрцаг нээгдэв.
  
  
  Жи Шан Жо залуу Филипт эдгээр заль мэхийн урлагийг зааж өгсөн; Филип эцэг эхээ хэзээ ч мэдэхгүй Америк руу аваачиж өгөхөд тэрээр тэднийг хийхдээ нэлээд чадварлаг болсон байв. Жогийн сорилттой тааварууд... Өвгөн Филипт хайрцгаасаа нэгийг нь бэлэглэж, тэдний нөхөрлөлийн дурсгалд зориулж, зааны ясан сийлбэрээр бүрсэн урлагийн бүтээлээ өгчээ. Эцэг эх нь Америкт буцаж ирэхэд Филип Даун арван настай байв. Тэр өвгөнийг, сургамжийг нь хэзээ ч мартдаггүй. "Амьдрал ид шидээр дүүрэн" гэж Цэ хэлэв. Шан Жо хүүд байнга хэлдэг байсан. “Тэр ямар мэх хийх, ямар гайхамшгийг үзүүлэхийг та хэзээ ч мэдэхгүй. Энэ бол бүх цаг үеийн хамгийн агуу шоу юм."
  
  
  Филип Америкт амьдарч байхдаа оньсого, ид шидийн мэх тайлсаар байв. Тэр цайзуудад дуртай байсан. Түлхүүртэй цоож, хосолсон цоож - энэ бүхэн түүний сэтгэлийг татав. Филип их сургуульд орохдоо инженерийн чиглэлээр суралцаж, хэзээ нэгэн цагт банкны хамгаалалтын системийг зохион бүтээдэг компанид ажиллахаар болжээ. Энэ бол Филип Доуны хувьд төгс ажил байсан.
  
  
  Тэрээр карьертаа тун удалгүй хамгаалалтын системийг зохион бүтээхдээ ид шидийн авъяас чадвараараа тодорхой нэр хүндтэй болж эхлэв. Бусад компаниуд түүнд хандахад тэрээр өөрөө бизнес эрхэлдэг болсон. Түүний нэр хүндийг харгалзан Засгийн газар удалгүй түүнтэй холбогдож томилолт авсан нь гайхах зүйл биш юм.
  
  
  Gold Vault болон Fort Knox нь АНУ-д бараг ижил утгатай болсон. Гэхдээ олон хүн мэдэхгүй байгаа зүйл бол одоо Манхэттен дэх Нассау гудамжны доорх Холбооны нөөцийн санд дэлхийн бусад газраас илүү их алт байгаа юм. Засгийн газар энэ агуулахыг шинэчлэх шийдвэр гаргахад Филип Доне руу хандсан.
  
  
  Пенни Даун хөдөлж, хөлөө доороо хийв. Би түүнд дахин нэг хундага авчирсан бөгөөд тэр түүхээ ярьж байхдаа нэг балгав.
  
  
  "Филип Дон шударга хүн байсан нь сайн хэрэг" гэж би хэлэв.
  
  
  "Өө" гэж тэр шивнэв, "гэхдээ энэ түүх түүний тухай биш юм." Өө, тэгвэл тийм” гэж тэр яаран нэмэв. “Үүнд битгий андуураарай. Мөнгө, алт, үнэт эдлэл, юу ч байсан хамгаалж өгөөч гэсэн түүнд хамаагүй. Жи Шан Жогийн бахархах зүйл зохиох нь түүний хувьд сорилт байлаа. Энэ л түүнийг хөдөлгөж байсан. Энгийн бөгөөд нэгэн зэрэг төвөгтэй цайзуудыг зохион бүтээх."
  
  
  "Тиймээс Нассау гудамжны хонгилын хамгаалалтын системийг шинэчлэх нь түүний хамгийн том сорилт байсан" гэж би хэлэв. - Тэгээд тэр дуусгасан уу?
  
  
  Тэр нууцлаг инээмсэглэлээр инээмсэглэв. 'Өө тиймээ. Тэр эрэгтэй хийсэн. Энэ бол түүний амьдралын хамгийн том бүтээл болсон..."
  
  
  Засгийн газар сейфийг онгойлгохын тулд шаардлагатай хослолыг хэн ч мэдэхгүй, сейфэнд ороход шаардлагатай мэдээлэл хэнд ч байхгүй гэж хэлэх дуртай. Гэхдээ мэдээж Филип Даун бол түүнийг мэддэг цорын ганц хүн юм. Мөн тэрээр агуулахыг зохион бүтээсэн тул засгийн газар түүнийг аюулгүй байдлын арга хэмжээний чанарыг хадгалахын тулд зөвлөхөөр ажилд авсан. Энэ нь аюулгүй байдал эсвэл хулгайн техник дэх хамгийн сүүлийн үеийн мэдээний дагуу шаардлагатай бүх өөрчлөлтийг хийдэг. Батлан хамгаалах тогтолцооны амин чухал хэсэг болох зэвсэгт хамгаалагчаар хэнийг ажилд авах эцсийн шийдвэрийг тэр өөрөө гаргадаг. Филип Даун урт удаан, аз жаргалтай амьдрах боломжтой байсан. Амьдрал сайхан байсан. Тэр маш их нэр хүндтэй албан тушаалд байсан, тэр гайхалтай эхнэртэй гэрлэсэн бөгөөд тэд хоёулаа маш үнэнч байсан охинтой болсон: Пенни.
  
  
  Гэвч амьдрал заль мэхээр дүүрэн байсан гэж Жи Шан Жо олон удаа хэлж байсан. Тэгээд нэг өдөр энэ үхлийн ид шид бүх зүйлийг өөрчилсөн.
  
  
  Зуны халуухан өдөр байсан бөгөөд Dawn-ийн гэр бүл хотын хэт халуунаас зугтахын тулд далайн эрэг рүү явав. Оройдоо сайхан ядарч, амарсан байдалтай буцаж ирэхэд тэд гэрээсээ хэдхэн бээрийн зайд байсан юм. Нөгөө талаас ирж явсан машины жолооч жолоогоо алдан, Даун маркийн машинтай мөргөлдсөн байна. Филиппийн эхнэр тэр даруйдаа алагдсан. Филип өөрөө хэдхэн зураастай байсан. Гэхдээ Пенни Даун хамгийн түрүүнд салхины шилний толгойг нэвтлэн оров. Тэр аймшигтай гажигтай байсан.
  
  
  Эмч нар чадах чинээгээрээ охиныг боосон ч өөр хийж чадах зүйл байхгүй гэж Филипт хэлэв. Тэр насан туршдаа сорвитой байх болно; Филипп Даун хүүхдийнхээ хувьд ийм аймшигт үр дагаварт хүргэсэн энэхүү ослын төлөө өөрийгөө буруутгаж байв. Пенни бусад хүүхдүүдийн харгис хэрцгий байдалд өртөж өссөн: түүний царай муутай, сорвитой царайгаар түүнийг шоолж байв. Филип үүнд Пенни гэхээсээ илүү өртсөн бололтой. Тэр Пеннигийн муухай байдлыг нөхөхийн тулд бүх талаараа эрхлүүлж байсан нь түүний хувьд дур сонирхол болсон юм. Тэрээр түүнийг үрэлгэн аялалд хүргэж, шилдэг сургуулиудад явуулж, төгөлдөр хуур, дууны багш, бүжгийн багш хөлсөлж, концерт, балет, театр, түүнд зориулсан бүх зүйлд хүргэж өгчээ. Мэдээжийн хэрэг, тэр түүнийг тус улсын бүх гоо сайхны мэс засалчдад аваачсан.
  
  
  Сар бүр өөр өөр эмч, сар бүр нэг л хариулт байдаг юм шиг санагдсан: сорвины эд, гажиг нь хэтэрхий бүрэн. Өөр хийж чадах зүйл байсангүй. Том болж, сургуульд сурч, сургуулиа төгсөх тусам Пенни сорвитойгоо амьдарч сурсан. Тэр сайн дасан зохицож, амьдралаа бүрэн дүүрэн гэж бодсон. Гэвч аав нь түүнийг эсэргүүцсэн ч байхгүй энэ ид шидтэй мэс засалчийг хайсаар байв.
  
  
  Гэвч энэ нь байдаг нь тодорхой болсон. Тэгээд нэг өдөр тэрээр Манхэттэн дэх Филип Дауны оффис дээр гэнэтийн, гэнэтийн байдлаар гарч ирэв. "Охиндоо мэс засалч хайж байгааг би ойлгож байна уу?" Гэж тэр залуу хэлэв.
  
  
  - Тийм ээ... гэхдээ чи хэн бэ...?
  
  
  "Би тэр мэс засалч" гэж тэр хүн хэлэв. 'Би өөрийгөө танилцуулж болох уу? Доктор Лотар Инурис.
  
  
  
  11-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Тиймээс доктор. Инурис энгийн бартерын тухай ярьж байсан: Пеннигийн шинэ нүүр царайны оронд Холбооны нөөцийн сан руу нэвтрэх.
  
  
  Инээдтэй санагдсан. Зөвхөн галзуу хүн л үүнийг санал болгох бөгөөд галзуу хүн л үүнийг хүлээн зөвшөөрөх болно. Энэ нь Лотар Инурис, Филип Доне нар адилхан галзуу байсан гэсэн үг биш юм. Хэрэв Филип Даун галзуурсан бол охиноо хайрлаж галзуурсан байсан. Бүх эцэг эхчүүд хүүхдүүдийнхээ төлөө ямар нэгэн зүйл хийхийг хүсдэг; Филип эрс тэс арга хэмжээ авчээ. Филип Донын хувьд үнэ өндөр байсан. Түүнд өөрийн чадах хамгийн өндөр үнийг төлөхийг шаардсан нь түүний шилдэг бүтээлийг устгах явдал юм. Түүний зохион бүтээсэн хонгил нь төмөр бетон ханатай. Энэ нь Нассау гудамжнаас хорин долоон метрийн доор байрладаг. Гадна талдаа нарийн төвөгтэй давхар түлхүүрийн системтэй хаалга байдаг. Гэхдээ хонгил руу нэвтрэх нь гурван метр, ерэн тонн жинтэй ган цилиндрээр дамжин нарийн гарцаар дамждаг. Цилиндр нь нэг зуун дөчин тонн хүрээтэй эргэлддэг. Орц хаагдах үед цилиндр нь маш их эргэлдэж, хүрээ нь хатуу гангаар дүүрч, дараа нь лонхон дээрх асар том бөглөө шиг нэг см шумбав. Энэ нь битүүмжилсэн, ус нэвтэрдэггүй, цоожтой, бүх электрон хэрэгсэл, телевизор болон бусад харааны тоног төхөөрөмж, түүнчлэн тус улсын хамгийн том нэгжийн нэгээс бүрдсэн хүний хамгаалалтын систем: мэргэн буудагчид тогтмол бэлтгэл хийдэг. жижиг болон автомат зэвсэгтэй.
  
  
  Дохиоллын систем нь барилгаас гарах ямар ч гарцыг хааж болно. Мөн хонгил дотор цоожтой тасалгаанууд, гурвалсан түгжээнүүд байдаг. Эдгээрт АНУ болон бусад далан орчим орны арван дөрвөн мянган тонн гулдмай алт байдаг. Блок бүр нь ойролцоогоор арван хоёр фунт жинтэй. Энэ нь таны халаасанд хийж болох зүйл биш бөгөөд ачааны машины парктай үүнийг анзааралгүйгээр хийж чадахгүй.
  
  
  Тэндээс алтыг авах нь Жи Жан Жогийн дуртай байсан нууц байсан. Филип Донын шийдвэр түүнд бас таалагдах байсан. Энэ нь нэгэн зэрэг энгийн бөгөөд хэцүү байсан.
  
  
  Анхны уулзалтаараа тэр хоёр нөхцөл байдалтай нүүр тулсан. Филип Дон гэх эр охиныхоо эмгэнэлт явдалд хэт автаж, өөрийн өвөрмөц ид шидийг доктор Лотар Инурисын ид шидээр солихоор тэр даруй шийдээгүй. Ганц асуудал бол итгэлцэл байлаа.
  
  
  "Гэхдээ хонгор минь" гэж доктор Инурис хэлэв, "Бид хоёулаа бие биедээ итгэж болно. Таныг энэ төсөл амжилттай дуусна гэдэгт итгэж байна, охиныхоо хагалгааг амжилттай хийнэ гэдэгт итгэж байна. Чамд ямар ч сонголт байхгүй”.
  
  
  "Мэдээж чиний зөв" гэж Филип Даун хариулав. "Хэн ч, би давтан хэлье, хэн ч миний чадах зүйлийг хийж чадахгүй." Би хамгийн дэвшилтэт техникийг төгс төгөлдөр болгосон. Олон жилийн судалгаан дээр үндэслэсэн өөрийн арга барил... Тэгээд охины тань гэмтсэн сорвины эдийг эдгээж, шинэ төдийгүй сайхан царайтай болгож чадах цорын ганц мэс засалч нь би” гэж хэлжээ.
  
  
  "Бас би" гэж Филип Дон хайхрамжгүй хэлэв, "Би танд хэрэгтэй бүх аюулгүй байдлын мэдээллийг дэлхий дээр байгаа цорын ганц хүн юм."
  
  
  'Яг. Тэгэхээр бие биенийхээ итгэл найдвараас урвах нь бидний хэнд ч ашиггүй, тийм үү? Энэ хоёр хүний хүсч байсан зүйл бол асар том ажил байсан. Инурис эрт дээр үеэс олборлосон дэлхийн алтны зургааны нэгийг нөхөх зорилготой байсан тул Филип Доныг шаардлагатай бол үнэнч боловсон хүчнээр хангахаар тохиролцов. Гэсэн хэдий ч тэрээр өөрийн аюулгүй байдлын үүднээс энэхүү томоохон дээрэмд оролцсон бусад удирдагчдын нэрийг хэлэхээс татгалзав. Үүний хариуд Филип алтны гарцыг баталгаажуулснаар хамтын ажиллагаагаа харуулбал Пеннигийн үйл ажиллагааг эхлүүлэхээр тохиролцов. Урт хугацааны төлөвлөлт эргэлт буцалтгүй шатанд хүрмэгц тэр Пеннигийн өөрчлөлтийг эхлүүлэх болно. Алт хулгайлахад хэдэн сар, магадгүй хэдэн жил шаардагдана. Хагалгаа долоо хоног хүрэхгүй үргэлжилнэ.
  
  
  Анхны уулзалт дуусахаас өмнө Филипп Даун, Инурис нар холбоотой байх системийг боловсруулжээ. Филип эмчдээ төлөвлөгөөгөө эхлүүлэхэд бэлэн болсон үед нь мэдэгдэнэ гэж хэлэв.
  
  
  Тэр өдрөөс хойш Филипп Дон охиндоо тэс өөр хүн шиг санагдсан. Тэрээр олон жилийн дараа анх удаагаа аз жаргалтай, хөгжилтэй харагдаж байлаа. Пенни энэ өөрчлөлтийн талаар асуулт асуугаагүй. Тэр эцэст нь нөхцөл байдалтай эвлэрч чадсан гэдэгт итгэхийг хүссэн. Гэхдээ энэ аз жаргал нь сул талтай байсан. Пэнни аавыгаа олон жилийн турш сэтгэлийн түгшүүртэй байдалд автсаныг олж мэдсэн бөгөөд тэрээр сэтгэл дундуур байгаагаа илэрхийлэхдээ үүнийг шинэ төслийн сэтгэл хөдлөлтэй холбон тайлбарлав. Пенни тэнд зогсов. Түүнийг улс орон даяар чирээд янз бүрийн эмч нарт үзүүлэхээ больж, ажилдаа ууссанд нь тэр баяртай байв. Тэр түүний өөрчлөгдсөн дүр төрхийг ч анзаарсангүй; олон жилийн туршид түүний үс нь байгалиасаа саарал болсон; Гэвч цаг хугацаа өнгөрөхөд түүний "шинэ төсөл" нь түүнийг турж, бөхийлгөсөн. Түүний царай үрчлээстэй, хөгширсөн байв. Эцэст нь нэг шөнө тэр түүний биеийн өөрчлөлтийг анзаарав.
  
  
  Тэр гэртээ эрт, сайхан ааштай ирээд, хамгийн сайн шариснаасаа хоёр аяга асгаж, нэгийг нь түүнд өгөв. - Шарсан талх, Пенни. Амьдралын ид шидийг ууцгаая."
  
  
  Пенни аав руугаа гайхсан байдалтай харав. Түүнийг ийм жаргалтай байхыг харснаас хойш олон жил өнгөрчээ. - За, аав аа, юу болоод байна?
  
  
  Филип Доун дуртай сандал дээрээ суув. - Маргааш орой мэс засалч танд хагалгаа хийнэ. Тэгээд сэрэхээрээ шинэ царайтай болно. Таны хуучин сорви, хагалгааны ул мөр үлдэхгүй. Пенни түүн рүү итгэлгүйхэн харав.
  
  
  "Энэ үнэн" гэж тэр хэлэв. Тэр хундага тавиад харааж буй мэт гараа өргөв. - Би үнэхээр нухацтай байна. Би энэ хүний ажлыг харсан бөгөөд танд хэлье, түүнд тэнцэх хүн байхгүй."
  
  
  "Гэхдээ ааваа" гэж Пенни хэлэв. "Надад үнэхээр хамаагүй." Филип Дон толгой дохив. "Би мэднэ" гэж тэр хэлэв. "Тийм учраас би чамаар бахархаж байна." Гэхдээ Пенни, бид маргахгүй байцгаая. Чамайг тоохгүй байсан ч миний төлөө, өвгөний төлөө үүнийг хийгээч гэж гуйж байна. Аавдаа аз жаргал, баяр баясгаланг авчрахын тулд.
  
  
  Пенни энэ хүсэлтийг хүлээж авахад ямар ч асуудал гарсангүй. Тэр аав дээрээ очоод хацар дээр нь үнсэв. Филип Доун түүнийг тэврэв.
  
  
  "Бурхан чамайг ивээг" гэж тэр хэлэв. Түүний хацрыг даган нулимс урслаа. "Нулимс байхгүй, ааваа" гэж тэр хэлэв. "Зүгээр л баяр баясгалан." Тэр энэ тухай бодов. "Би ямар харагдахыг надад хэлээч?"
  
  
  "Үнэнийг хэлэхэд би мэдэхгүй" гэж Филип хэлэв. "Би бүх зүйлийг эмчид даатгасан. Тэр мэдэж байгаа. Гэхдээ тэр надад чамайг маш их үзэсгэлэнтэй байх болно гэж маш их хэлсэн.
  
  
  "Тэр их нэр хүндтэй хүн юм шиг санагддаг."
  
  
  "Тийм ээ, маш гайхалтай" гэж Филип хэлэв.
  
  
  - Түүний тухай яриач?
  
  
  “Энэ талаар хэлэх нэг их зүйл алга. Гэхдээ гайхалтай хүн. Түүний хоолой сул, бодолтой байв.
  
  
  - Тэр яаж байна? Энэ хэн бэ? Тэр хаанаас ирсэн бэ?
  
  
  "Энэ хамаагүй". Тэр түүний асуултуудад бараг уурласан бололтой. "Тэр салбартаа шилдэг нь, энэ л чухал, тийм үү?" Түүний өнгө аяс зөөлрөв. "Ааваа" гэж Пенни "Та надад хэлэхийг хүссэн зүйл байна уу?"
  
  
  "Үгүй, үгүй" гэж Филип хиймэл инээмсэглэв. -Ерөөсөө тийм биш. Түүний тухай хэлэх нэг их зүйл алга. Би хэлэх гэсэн юм, хэнд хамаатай юм бэ? Үр дүн нь чухал."
  
  
  "Аав аа, энэ бүхэн маш хачирхалтай" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  "За, ийм зүйл урьд өмнө хэзээ ч тохиолдож байгаагүй,
  
  
  За? Тэгээд би жаахан сандарч байна, тэгээд л болоо, одоо ийм ойрхон байна. Мөн таны бөөн асуултууд ч үүнийг илүү сайн болгохгүй.
  
  
  -Яахав, би ямар ч хор хөнөөлийг олж харахгүй байна. Угаасаа л. Эцэст нь хэлэхэд энэ нь чухал юм. Та намайг ямар нэгэн сүүдэртэй эмчид үлдээхгүй гэсэн үг.
  
  
  Филипп Дон өшиглөсөн юм шиг үсрэн бослоо.
  
  
  'Аав.'
  
  
  Тэр уйлж эхлэв. Охин нь хажууд нь сөхрөн суулаа. "Чи надад бүгдийг хэлсэн нь дээр гэж бодож байна" гэж тэр хэлэв. Филип гараа нүүр рүү нь аваачив. "Би чадахгүй" гэж тэр уйлах хооронд хэлэв. 'Би үүнийг хийж чадахгүй.'
  
  
  "Чи тэгэх ёстой" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  Уйлах нь зогсоход Филипп Дон нүүрээ гараараа дарсан хэвээр охиндоо юу хийснээ хэлэв. Тэрээр нууцлаг эмч Инурис хоёрын хамт хэдэн жилийн хугацаанд хэрхэн эмчдээ үнэнч шинэ хүмүүсийг савны эргэн тойронд аюулгүй байдлын бүх чухал албан тушаалд байрлуулж чадсаныг тайлбарлав. Заримдаа Филипп Дон амжилтанд хүрсэн, жишээлбэл, хуучин хамгаалагч явсан, шинэ хүн ажилд авах шаардлагатай болсон. Филипп Дон инурис эмчийг шинэ хүн авчрахад түүнийг сонгон томилсон байхаар зохион байгуулсан. Гэхдээ энэ нь бүгд биш юм. Эрэгтэйчүүд ховорхон гардаг байсан. Филиппийн цуглуулж, өгсөн мэдээллээр Инурис "ид шидийн алга болсон" гэж нэрлэсэн зүйлээ зохион байгуулав. Хамгаалагч алга болж байсан ч энэ талаар хэн ч мэдээгүй. Учир нь тэр даруй түүний байрыг эзэлж, ажлаа хийх гэж доктор Инурисын бүтээсэн төгс дубль гарч ирэв.
  
  
  Хэсэг хугацааны дараа бүхэл бүтэн хадгалалтын систем нь алт хулгайлах гэсэн нэг зүйл дээр төвлөрсөн бүхэл бүтэн багийн хяналтанд байв.
  
  
  Филипп Донын олсон шийдэл нь төвөгтэй байсан шигээ энгийн байсан. Хамгийн хэцүү нь эрчүүдийг солих байсан ч Инурис эмч үүнийг хийж чадсан. Хамгийн энгийн нь Филипп Доан өөрийн бүтээсэн нэвтэршгүй хонгил руу харгис хүч хэрэглэх нь утгагүй гэдгийг анхнаасаа мэдэж байсан юм. Металл дээр сул тал байсангүй. Сул тал нь хамгаалагчид гэдгийг тэр мэдэж байв.
  
  
  Одоо үйл ажиллагаа нь хамаагүй хялбар болсон. Алтны ихэнх нь АНУ-ынх байв. Зарим гулдмай нь бусад орных байсан бөгөөд өрөө төлөх шаардлагатай үед тусгай гутал өмссөн "алт овоолгууд" гидравлик өргөгч, туузан дамжуулагч ашиглан алтыг хүссэн тасалгаа руу зөөдөг байв.
  
  
  Филипп Донын тогтоосон хуваарийн дагуу өдөр бүр харуул бүр алтны гулдмай зөөж, хуурамчаар сольдог байсан бөгөөд манаачаас өөр хэн ч мэдэхгүй, тэр энэ тухай ярихгүй байв. Морьмонууд байшинг хэрхэн идэж,... Удаан боловч үр дүнтэй. Хэдэн жилийн дотор олон мянган баар алга болсон. Үе үе, нөхцөлийг бүрэн аюулгүй гэж үзсэн үед машин том ачааг ачиж, хүргэж өгдөг. Тодорхой цаг хугацаа өнгөрсний дараа хайрцагт үлдсэн алтан гулдмайн тоо нь хуурамч алтан гулдмайн тооноос бага болсон. Олон тэрбумыг хулгайлсан. Энэ үед дэлхийн зах зээл дээрх алтны үнэ тогтвортой буюу унци нь 35 ам.доллар байв. Тэгтэл гэнэтхэн нэгдэл хүчнүүд долларын ханшийг сулруулж эхлэв. Хэт их доллар хэвлэсэн. Хэт их цаасан мөнгө байсан. долларт итгэх итгэл суларч эхлэв. Ард түмэн алт хүсч байсан.
  
  
  Албан ёсоор алт илүү үнэ цэнэтэй байсан. Албан ёсоор долларын ханш багасч, доллараас холдож алт руу асар их нислэг эхэлсэн. Дэлхийн санхүүгийн агуу мэргэд алтны чөлөөт зах зээлийг бий болгохоор шийдсэн үед үнэ нь унци нь зуу гаруй доллар болтлоо өссөн.
  
  
  Санхүүгийн цохилт өгөх үе шат тавигдсан. Доктор Инурис болон түүний найзууд дэлхийн нийт алтны бараг зургааны нэгийг эзэмшиж байжээ. Тэд зах зээлд бодит жинтэй байсан бөгөөд өндөр үнэ, өндөр эрэлт хэрэгцээг хангаж чадсан.
  
  
  Тэр шөнө Филипп Дон Пеннид бүх зүйлийг тайлбарлаж, түүнийг эрх баригчдад очихыг шаардахад тэрээр татгалзав.
  
  
  'Хараахан болоогүй. Энэ үе шатанд энэ нь гамшиг болно. Ямар нэг зүйл гадагш гарч, АНУ-ын эдийн засаг эмх замбараагүй байдалд орно. Үр дүн нь маш их сүйрэлд хүргэх тул хэнийг ч хөндөхгүй байх болно. Аж үйлдвэрүүд сүйрч, ажилгүйдэл огцом өсч, хөрөнгийн зах зээл унана. Гэхдээ бид энэ талаар чимээгүй байгаа ч АНУ дахин алтаа олох боломж байсаар байна. Одоо ярих нь энэ бүх түүхийн цорын ганц сайн зүйлийг сүйтгэх болно: танд шинэ амьдрал. Хагалгааны өмнө дуугүй байвал бүх зүйл сайхан болно. Цаг нь болохоор Засгийн газар сонсох ч бид ашгаа авахаас нааш далан хагалах үндэслэл байхгүй. Бид одоо хамтран ажиллах ёстой, эс тэгвээс миний ажилд муухай охин, хулгайчаар шийтгүүлсэн аав хоёр л харагдах болно." Пенни хурдан барьж авав. Аавынх нь зөв байсан. Түүний цорын ганц боломж бол мэс засал хийлгэж, Филип Доне, доктор Инурис хоёрын тохиролцоог цуцлах явдал байв. Үүний дараа тэр нөхцөл байдлыг засахын тулд чадах бүхнээ хийж чадна.
  
  
  Аав нь түүний бодлыг уншсан юм шиг санагдав. "Энэ хагалгаа хийгдмэгц Инурис эмч надад өрөө төлж, түүнтэй байгуулсан гэрээ маань дуусна. Тэгвэл Пенни, чи хийх ёстой зүйлээ хийж чадна.
  
  
  Тэгээд маргааш орой нь аавыгаа үнсэв. Тэдний байшингийн урд машин хүлээж байв. Бүсгүйг арын суудалд суухаас өмнө өндөр хятад залуу жолооны ард суув. Түүний ард, түүний хажууд байсан хүн сүүдэрт суув. Түүний хоолой хагас нуугдсан царайнаас нь сонсогдов. "Би бол Инурис эмч" гэж тэр хэлэв. - Таны мэс засалч, Үүрийн авхай.
  
  
  Тэднийг гэрээс нь нэг милийн зайд байхад нь тэр түүнд хар тамхи өгсөн. Тэднийг зорьсон газраа хүрэх үед Пенни Даун ухаангүй байжээ.
  
  
  
  12-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би Пенни Дауныг түүхийг ярьж байхдаа түүний эгдүүтэй царайг харж байгаагаа ойлгосон. Түүнийг хэсэг чимээгүй болоход би гэрэлт, нартай өдөр түүний түүхээс үүдэлтэй олон асуулт, санаа зовоосон асуудлуудтай тэмцэж байлаа. Түүнийг гүйцээнэ гэж найдаж байсан дуусаагүй олон зураг байсан. "Тиймээс энэ сайн эмч чамайг Николь Карагийн дүрд хувиргасан" гэж би хэлээд үлдсэн ундаагаа гартаа эргүүлэв.
  
  
  "Тийм ээ, түүний шүтэн биширдэг киноны оддын дүр төрхөөс санаа авсан." Түүний бие дарагдсан инээдээр чичирч байлаа. -Өө, мэдээжийн хэрэг, би талархаж байсан. Би өөрийгөө толинд анх хараад нүдэндээ ч итгэсэнгүй. Шинэ царай, сайхан царай. Дараа нь би гоо үзэсгэлэн, бие махбодийн гоо үзэсгэлэн бол үнэхээр гайхамшигт бэлэг гэдгийг урьд өмнө хэзээ ч мэддэггүй гэдгээ ойлгосон. Гэхдээ бэлэг гэж тааламжгүй дурсамжаасаа хөндийрсөн хоолойгоор үргэлжлүүлэн "Бэлгийн хувьд өндөр үнэ шаардагдана.
  
  
  Инурис Пенни 72 гаруй цаг ухаангүй байсан гэж тайлбарлав. Түүний шинэ царайны гоо үзэсгэлэн, толины тусгалаас биширсэн харцыг нь эргүүлсэн төгс төгөлдөрт нь сэтгэл татсан хэвээр байсан тэрээр эмч түүн рүү ойртож байгааг анзаарсангүй. "Эр хүн бүх насаараа ийм эмэгтэйг хайж болно" гэж тэр яг хажууд нь зогсоод хэлэв. “Би Николь Караг хэзээ ч мэдэхгүй. Гэхдээ би түүнийг мэдэхийн тулд маш их зүйлийг өгөх болно гэдгээ хүлээн зөвшөөрч байна. Чамайг ингэж харах нь намайг галзууруулж байна.
  
  
  Гэнэт тэр гараа сунган түүнийг өөр рүүгээ татав. Нэг гар түүнийг тэвэрлээ. Түүний сул гар түүний нимгэн унтлагын даашинзыг дээш нь татаж хөхийг нь ширүүн шахав. Тэр уруулаа түүний уруул дээр нааж, хэлээ шүдний завсраар наав.
  
  
  Гайхсан Пэнни саллаа. "Надад битгий хүр!"
  
  
  "Миний анхаарлыг хүлээж авч сурсан нь дээр гэж бодож байна" гэж эмч инээмсэглэв.
  
  
  Пенни түүнийг явахыг гуйв. Дараа нь эмч түүнийг хаана байгааг хэлэв: Францын өмнөд хэсэгт, виллад. Мөн тэрээр аавтайгаа тохиролцоог эцэслэх хүртэл түүнийг явахыг зөвшөөрөхгүй гэж тэр тайлбарлав. Пеннид хоригдол хэвээр үлдэхээс өөр сонголт байсангүй. Филип Даун, доктор Инурис хоёрын хооронд байгуулсан гэрээний талаар мэдээгүй мэт дүр эсгэсэн нь түүний талд болсон. Тэрээр хүлцэнгүй, үл тоомсорлох нь түүний хамгийн сайн стратеги гэж шийджээ. Түүнийг ямар ч тохиолдолд виллагаас гарахыг зөвшөөрөөгүй.
  
  
  Инурис эмч түүнд анх удаа ширүүн хандсан нь ноцтой буруу тооцоолол байсныг ойлгосон бололтой хэдэн өдрийн турш бие махбодийн хүч чармайлт гаргасангүй. Гэсэн хэдий ч тэрээр түүнийг өөрийн гаж увдисныхаа "блицкриг"-д оруулсан. Мөн Гуидо, Тионг гэх "ажилтнууд" сонор сэрэмж багассан.
  
  
  Инурис түүнд өөрийнхөө тухай ярьжээ. Тэрээр харж, сонсож нэгтгэсэн мэдээллээс харахад эрчилсэн, царай муутай эр түүнийг олзлон барьж буйг төсөөлж чадсан юм.
  
  
  Эхлээд Инурис геройнд донтсон. Тариур илэн далангүй хэрэглэх дуртай нь илт байв. Тэрээр Герман гаралтай бөгөөд дайны үед анагаахын оюутан байжээ. Энэ хугацаанд тэрээр өөрт нь томилогдсон хорих лагерийн хоригдлуудад хагалгаа хийх арга техникийг боловсруулж, хөгжүүлж чадсан. Тэр одоо сайрхаж байсан арга барилаа төгс төгөлдөр болгохын тулд хэдэн зуун хүнийг тахир дутуу болгож, алсан бэ? Дайны дараа тэрээр Швейцарь руу зугтаж, тэнд жижиг эмнэлэг нээсэн. Тэрээр ахимаг насны эмэгтэйчүүдийн шинэ залуучуудыг эрэлхийлсний ачаар баяжсан. Өсөн нэмэгдэж буй хөрөнгө нь түүний шуналыг өдөөж, тэрээр эд баялгийн цангааг хангахад бүрэн анхаарлаа төвлөрүүлжээ.
  
  
  Тэр бүх дурсамждаа Филип Дауны талаар хэрхэн мэдсэнээ хэзээ ч дурсаагүй. Мөн Пеннитэй бизнесийн харилцааны талаар огт яриагүй.
  
  
  Пенни Виллагийн цэцэрлэгт наранд шарж байх хооронд Инурисын түүхээр хэдэн өдөр өнгөрөв. Тэгээд нэг шөнө Инурис болон түүний хамгаалагчид түүний илэрхий хамтын ажиллагааны ачаар нойрмоглох хангалттай тайван байгааг мэдэрмэгц тэр нууцаар зугтаж, Ницца руу хүрч чадсан юм. Тэр казинод дөнгөж ирээд байхад нь Гуидо түүнийг гүйцэв. Түүнийг Вилла руу буцаж ирэхэд Инурис уурлаж, тэр орой дахин давтагдахгүй гэж садар самуун үгээр сүрдүүлэв.
  
  
  Долоо хоногийн дараа тэр дахин сэмхэн зугтаж чадсан. Гүидо түүнийг дахин олсон. Харин энэ удаад Николас Андерсон гэдэг хүн байсан...
  
  
  Би шүгэлдэв. “Энэ түүх надад их сонирхолтой байна. Гэхдээ бас нэг зүйл бий. Николас Андерсоны жинхэнэ нэр нь Ник Картер. Тэрээр АНУ-ын засгийн газрын төлөөлөгч юм.
  
  
  Пеннигийн нүд томрон нээгдэж, ам нь жижиг, чимээгүй О.
  
  
  "Одоо та бүх зүйлийг маш тодорхой тайлбарлаж байна" гэж би "Би ч бас тэгье гэж бодсон."
  
  
  "Би үүнд дасах хэрэгтэй" гэж Пенни хэлэв. "Гэхдээ би үүнийг өөрчлөхийг харахгүй байна."
  
  
  "Би ч гэсэн" гэж би хэлэв. "Бид хоёулаа Инурисыг биднийг алахаас нь өмнө барьж авмаар байна. Тэгээд бид үүнийг барьж авсны дараа би энэ алтны талаар болон Инурисын хамтрагчид хэн болохыг бага зэрэг мэдэхийг хүсч байна. Аав чинь ямар нэгэн шийтгэл хүлээж байгааг ойлгож байгаа биз дээ?
  
  
  Пенни нүдээ доошлуулав. "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. 'Би мэднэ. Гэхдээ тэр ч бас мэддэг байх гэж бодож байна. Тэгээд тэр тоохгүй. Түүний санаа тавьдаг цорын ганц зүйл бол би. Тэгээд одоо тэд намайг халамжлах болно.
  
  
  "Үнэн биш бол хараал ид, Пенни Даун" гэж би хэлэв. "Чи их үзэсгэлэнтэй эмэгтэй юм."
  
  
  Тэнд, нурсан үүдний тавцан дээр тэр улайв. "Би ийм магтаалд хараахан дасаагүй байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "За, чи үүнд дассан нь дээр гэж бодож байна" гэж би шатнаас босов.
  
  
  "Энэ бүхэн үнэхээр хачирхалтай" гэж тэр хэлэв. "Би үүнд дасах эсэхээ мэдэхгүй байна."
  
  
  Би түүн дээр очоод түүнийг өргөв. "Би оролдоход чинь тусална" гэж би хэлэв. "Энэ бол зүгээр л дадлага хийх асуудал." Би түүний нүүрийг гараараа барин амыг нь уруулдаа хүргэв. Тэр намайг хүлээж байсан. Түүний гар намайг ороож, хатуу цэгүүд, гөлгөр шугамуудаас тогтсон бие нь миний гартай нийлэв. Түүний гар дээш ирэн үсэнд минь ороов.
  
  
  "Өө," тэр эцэст нь "Өө, Ник" гэж хэлэв.
  
  
  Тэр хүнд амьсгалж, хөхнийх нь борлосон орой цамцных нь урт V хүзүүгээр товойжээ. Би охины нүд ногоон галаар гэрэлтэхийг харав. Түүний гар хүзүүгээр минь ороож, түүний уруул миний гарт хүрч, дулаахан, нойтон, зүгээр л талархахаас илүү хүсэл тэмүүлэлтэй байв. Түүний хонго минийхийг барьж дийлэхгүй хүслийн хэмнэлээр дарав. Мөн түүний хүслийн зарц болох гар нь миний гуянд хүрэхээр доошилсон. Би түүний цамцны товчийг тайлаад хөхийг нь гартаа атган хатуу хөхийг нь үнслээ. Тэр тэвчээргүйхэн цамцаа мөрөн дээрээс нь мулталлаа. "Илүү хурдан, Ник" гэж тэр амьсгалав. 'Илүү хурдан.'
  
  
  Би түүний цайрсан жинсэн өмд, дотуур өмдийг доош нь татахад тэр зогсов. Шүүдэрт өвсөн дээр хамтдаа живэхээс өмнө түүний болон миний хуруу хоёр миний хувцсыг тайлахаар яаран гүйж, түүний гар, хөл намайг хилэн мах болгон барьж авав. Түүний ам чихэнд минь догдлон ёолж, яг л шуурганы дуу хоолой мэт догдолж, биднийг босгож, дахин санаанд багтамгүй цэнгэлийн цөөрөмд оруулав. Бид дахин дахин аянга цахилгаантай дэлбэрч дуусч, шинэ өдрийн наранд тайван, дулаахан, бие биедээ ойр байх хүртэл.
  
  
  Тэнд өвсөн дунд хэвтэж байхдаа би түүнд юу бодож байгаагаа хэлж эхлэв. Инурис эмч түүнийг зугтахдаа дагуулж явахыг хүссэн. Хэрэв тэр амжилтанд хүрвэл бүх зүйл сайхан болно, ядаж түүний хувьд. Дараа нь тэр алтны хулгай дуустал Пенниг олзлох боломжтой болно. Гэвч тэр бүтэлгүйтсэн. Тэр зугтахын тулд миний анхаарлыг сарниулахын тулд Пенниг машинаас шидэх хэрэгтэй болсон. Түүнийг амьд байх хугацаанд тэрээр аюулд өртөж байсан. Гэхдээ тэр Вилла руу буцаж очих эрсдэлтэй байсангүй. Энэ нь хэтэрхий аюултай байсан. Эрт орой хэзээ нэгэн цагт хэн нэгэн Гуидо, Тионг хоёрыг хонгилд үхсэн байхыг олох болно. Үүний дараахан хэн нэгэн Вилла түрээсэлсэн хүний талаар олон асуулт асууж эхлэв.
  
  
  үгүй, доктор. Инурис хэзээ ч эргэж ирэхгүй. Тэр зугтаж байсан бөгөөд хол байсан. Бөх нь түүний тоглоом биш байсан. Түүний төлөө дуугарах цаазын ялтнуудын шийтгэлийг хүлээж, бэлдэх болно. Алтны ажиллагаанд тэрээр техникч, чөтгөрүүдийг бүтээгч, "ид шидээр" алга болсон орлон хамгаалагчдыг бүтээгч байсан. Энэ нь юу гэсэн үг болохыг би мэдэж байсан. Үүнийг "татан буулгах" эсвэл "болзолгүй цуцлах" гэх мэт сайн нөхцөлтэй хүн үргэлж байсан. Эдгээр хамгаалагчид нас барж, солигдсон. Инурисын алтны хулгайд оруулсан хувь нэмэр ийм байв.
  
  
  Өөр хэн нэгэн ийм хэмжээний, нарийн төвөгтэй хагалгаанд шаардагдах хүн хүч, булчин, тархийг хангасан. Хэн гэдгийг нь мэдэхгүй ч Гвидо, Тионг хоёр эмчтэй хамт байгаа нь надад маш сургамжтай санагдсан. Тэд эмчийн хуучин найзууд ч биш, бие биенийхээ эртний найзууд ч биш бололтой. Гуидо, Чанг хоёрыг тус холбооны гишүүд эмчийн ажилд томилсон юм шиг харагдсан.
  
  
  Тиймээс эмч бие хамгаалагчгүй хоцорч, хэн нэгний нүднээс хол байлгах ёстой байсан охиноо алдвал би түүнийг аль болох хурдан найзууд руугаа хамгаалуулахаар явж байна гэж дүгнэхээс аргагүйд хүрсэн. Хэрэв тэр хангалттай хурдан байсан бол тэр нөхдөдөө буцаж очоод юу болсныг хэлж, ямар нэгэн чухал зүйл буруу болтол тэд түүнийг уучлах, ядаж шийтгэхгүй байх магадлалтай гэдэгт итгэж болно.
  
  
  Энэ хооронд түүний хамтрагчид охин болон магадгүй "Николас Андерсон"-ыг хайж байхдаа ямар ч алдаа гаргаагүй байхын тулд чадах бүхнээ хийж чадсан. Тэд уруулаа үүрд битүүмжлэх болно.
  
  
  Хэрэв миний таамаг зөв байсан бол доктор Лотар Инурис Нью Йорк руу буцаж байна.
  
  
  "Энэ надад сайхан сонсогдож байна" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  Би түүнд хоёр дахь зүйлийн талаар хэлэхийг хүссэнгүй, энэ нь доктор Инурис Нью-Йоркт байсан байх магадлалтай юм. Хараахан болоогүй. "За" гэж би хэлэв. 'Руу явцгаая. Гэрт өөр зүйл хэрэгтэй юу?
  
  
  Пенни толгой сэгсэрлээ. - "Надад хэрэгтэй зүйл бол миний паспорт, миний халаасанд байгаа. Руу явцгаая.' Бид Нарциссын вилла руу орох хаалга руу явах зам дагуу явж байтал түүний гар миний гар руу гулсав. Нар хурц гэрэлтэж, Виллагийн гунигтай балгас болон түүний үхсэн оршин суугчдаас салах нь таатай байв.
  
  
  "Бид Ницца руу машинаар явна" гэж би хэлэв. - Бид миний зочид буудлын хажуугаар өнгөрөх шаардлагатай хэвээр байна. Бид хаашаа явж байгаа найзууд маань надад хэрэгтэй юм шиг санагдаж байна. Тэдний нэрийг Хюго, Вильгельмина, Пьер гэдэг.
  
  
  Удалгүй бид дахин зочид буудлаас гарлаа. Хотын зүүн талд байрлах Ницца нисэх онгоцны буудал руу такси бариад онгоцны буудлын урд зогсоход Пенни миний ханцуйнаас татав.
  
  
  "Хараач" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Гадаа зогссон, эсвэл орхигдсон нь дээр цагаан Мерседес байсан.
  
  
  "Бид зөв зам дээр байна" гэж би хэлэв. "Тэр магадгүй өнөө өглөө 7:30 цагт Парис руу Эй Францын онгоцоор хөөрсөн байх."
  
  
  Бид Ниццагаас Интерийн онгоцоор 9:30 цагт Парис, Нью-Йорк руу ниссэн.
  
  
  Бид явахад багахан хугацаа үлдлээ. Би хоёуланд нь кофе авчирсан, croissants болон International Herald Tribune-ийн хуулбар. Эхний хуудсан дээрх том гарчиг миний анхаарлыг шууд татав. Алтны үнэ дээд цэгтээ хүрсэн. Олон улсын зах зээлд эрэлт дээд хэмжээндээ хүрч, долларын ирээдүйн талаарх түгшүүр улам бүр нэмэгдэв.
  
  
  Бүхэл бүтэн гамшгаас урьдчилан сэргийлэх боломж байгаа бол энэ бүхэл бүтэн алт хулгайлах ажиллагааны ард хэн байгаа талаар мэдээлэл авахыг би маш их хүсч байсан. Хэрэв АНУ-ын алтны ихэнх хэсэг урсвал олон улсын алтны хямрал олон улсын үймээн болж хувирна. Цаасан доллар үнэ цэнэгүй болно. Талх нэг саяд хүрнэ. Дэлхийн нэгдүгээр дайны дараа Германы тухай хаа нэгтээ уншиж байснаа санав. Хэдхэн жилийн дотор уг тэмдгийн үнэ дөрвөн маркаас дөрвөн тэрбум марк болж буурсан. Түүх дахин давтагдах үе шат тавигдсан ч энэ удаад АНУ-д боллоо.
  
  
  Парис руу нисэх онгоц ямар ч осолгүй завгүй байв. Онгоц хөөрснийхөө дараа өндөрт гарахын тулд Тэнгэр элч нарын булан дээгүүр давхижээ.
  
  
  "Би энд хурдан буцаж ирмээр байна" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  "Энэ бүхэн дуусахад" би түүнд хэлэв.
  
  
  "Хэзээ эсвэл "хэрэв"?"
  
  
  Парист бид онгоцоо сольж, том Боинг 747 Орлигаас цагтаа хөөрөв. Хэрэв миний таамаг зөв бол Лотар Инурис биднээс хоёр цаг ч илүүгүй түрүүлсэн. Бид түүнийг барьж авахгүй байсан ч ядаж л бид зөв чиглэлд явж байгаа юм шиг санагдсан. Атлантын далай дээгүүр Пенни миний мөрөн дээр унтдаг байв. Би түүнийг буруутгаагүй. Тэр хүнд шөнийг өнгөрөөсөн. Би ч гэсэн ядарсан байсан ч нойр хүрэхгүй байсан. Би тэр онгоцонд хамт байх дургүй байсан. Би газар дээр нь байж Инурис болон түүний нөхдийг хөөх юмсан. Гэтэл эцэст нь нэг ажилтны дотуур холбооны дэргэд ирээд хамгаалалтын бүсээ бүслээрэй гэж хэлсэн. Энэ мэдэгдэл Пенниг сэрээв. Тэр эвшээж, сунаж, дараа нь над руу тэврэн нүдээ анилаа.
  
  
  "Хөөе, нойрмог толгой" гэж би хэлэв. Тэр нэг ногоон нүдээ нээгээд зузаан алтан үснийхээ доороос над руу харав. -Сэрэх цаг боллоо. Бид ажилдаа явах цаг боллоо.
  
  
  Тэр толгойгоо өндийлгөж, үсээ хойш нь самнав. "Эртхэн байх тусмаа сайн" гэж тэр хэлэв. "Чи юу хийж байна?"
  
  
  "Бид танай аав дээр очих гэж байна" гэж би хэлэв. -Хэлэлцэх асуудлын эхнийх нь энэ. Тэр бол Инурисын хувьд хамгийн сайн тэргүүлэгч юм. Тэр Инуристэй харилцах системтэй байсныг санаарай, би энэ нь юу болохыг мэдэхийг хүсч байна.
  
  
  Такси Риверсайд драйв дахь тавин жилийн настай орон сууцны нэгний урд зогсов.
  
  
  Жолоочдоо мөнгө өгчихөөд хурдан эргэн тойрноо харлаа. Гудамжинд юу ч надад ер бусын санагдсан. Хэрвээ хэн нэгэн орон сууцыг харж байсан бол тэр сайн нуугдаж байсан.
  
  
  Такси дахин хөдлөхөд би чемоданаа авлаа.
  
  
  'Цаг хэд болж байна?' - гэж Пенни асуув.
  
  
  Би цаг руугаа харлаа. '5:20.'
  
  
  - Тэр хэзээ ч гэртээ байх болно.
  
  
  Бид удаан лифтээр найман давхарт гарлаа. Би "Вилгельмина"-г бүрээснээсээ аваад хүрэмнийхээ халаасанд хийчихээд хуруугаа гох дээр барив. Пенни Люгерийг хараад эрүүгээ зангидаж орхив. "Үүнийг энгийн урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ гэж нэрлэе" гэж би хэлэв. "Би цахилгаан шатнаас хамгийн түрүүнд гарах болно."
  
  
  Пенни толгой дохив. Цахилгаан шат зогсоход би чемоданынхаа ард суугаад хаалгыг болгоомжтой онгойлгов. Хэрвээ хэн нэгэн хүн коридорт хүлээж байсан бол хаалганы цоорхойг нэвтлэхийн тулд жижиг, намхан бай руу буудах болно. Дараа нь тэр үнэхээр сайн, хурдан байсан нь дээр.
  
  
  Би хаалгыг түлхэн онгойлгоод нөгөө тал руугаа харлаа. "Бүх зүйл аюулгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Пенни түлхүүрээ бэлдсэн байсан. "Хаалгаа онгойлгохдоо түүнээс хол бай" гэж би түүнд хэлэв. "Тэгээд эхлээд намайг оруулаач."
  
  
  Хаалга онгойх тэр агшинд би орон сууцанд хэн ч байгаагүйг ойлгов. Энэ нь хуучирсан агаараар дүүрч, цонхоор налуу цацрагаар нэвтрэн орох гэрэлд тоосны хэсгүүд бараг хөдөлгөөнгүй унжсан байв. Пенни бидний араас хаалгыг хаалаа. 'Аав аа?' - гэж тэр хашгирав.
  
  
  "Би түүнийг гэртээ байхгүй гэж бодож байна" гэж би буугаа тавив.
  
  
  "За, тэгвэл тийм ч удаан байхгүй" гэж тэр хэлэв. Тэр цонхоо онгойлгоод надад Филип Даун шерри асгав. "Бидэнд байгаа бүх зүйл энэ" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Зүгээр дээ" гэж би хэлэв.
  
  
  - Цаг хэд болж байна?
  
  
  "Таван цаг хагас".
  
  
  "Өөрийгөө тав тухтай байлга" гэж тэр хэлэв. “Би шүршүүрт орж, хувцсаа солих гэж байна. Хэрвээ тэр намайг байхгүй байхад ирвэл чи өөрийгөө танилцуулах хэрэгтэй.
  
  
  Би босоод зангиагаа суллаад цамцныхаа товчийг тайлж эхлэв.
  
  
  "Би чамайг санал болгосны дагуу явж, би өөрөө шүршүүрт орсон нь дээр" гэж би хэлэв.
  
  
  Би түүний гарыг атгалаа. Тэр над руу муухай харан коридороор дагуулан явлаа.
  
  
  "Чи аюултай амьдрах дуртай биз дээ?"
  
  
  "Чи ингэж хэлж болно" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр инээв. "Тэр гэртээ ирээд бид шүршүүрт орсон хэвээр байхад юу болохыг би мэдэхгүй."
  
  
  "Бид сайн уу гэж хэлж болно" гэж би санал болгов.
  
  
  Өргөн угаалгын өрөө нь шүршүүртэй байв. Бид хувцсаа тайлаад доор нь алхлаа. Би түүний биеийн дур булаам байдлыг дахин биширлээ.
  
  
  "Чи яаж хүсч байна?" гэж тэр гараа цоргон дээр барин асуув.
  
  
  "Халуун бөгөөд хүчтэй" гэж би хэлэв.
  
  
  Шүршүүрийн толгойноос хурц урсгал гарч ирэв. Би савангаа шүүрэн авахад Пенни хүрхрээний доор цээжээ бага зэрэг даран зогслоо. Би савангаа нуруугаар нь зөөлөн гулсуулна. Түүний гар гараа сунган намайг өөрлүүгээ татлаа. Тэр миний мөрөн дээр гараа тавиад хөлөө бага зэрэг дэлгэн зогсоод би хөхнийх нь дагуу болон дундуур нь хөөс зурсан; Дараа нь доошоо, хавтгай гэдсийг нь хөндлөн гулд, гуяны хооронд нааш цааш чиглүүлнэ.
  
  
  "Би чиний ванны хөвөн болмоор байна" гэж тэр хэлээд биеэ миний биед наахад түүний гөлгөр, хөөсөрхөг мах нь намайг тойрон давалгаалав. Би түүний эсрэг өөрийгөө үрлээ. Тэр над руу залхуутай инээмсэглэн нүдээ томрууллаа.
  
  
  "Намайг угаа" гэж тэр хэлэв. "Намайг хаа сайгүй угаа."
  
  
  Түүний гарыг хүзүүгээр минь ороов. Би гараа сунган хөлийг нь ташаандаа болтол нь өргөөд угаалгын өрөөний хананд наан түүн рүү орлоо. Түүний уруулнаас хөнгөн урт "о" гарч ирэв. Дараа нь бид өөрсдийн зэрлэг, урсаж буй орчлонд уур хилэнг бий болгож, дараа нь тэсвэрлэшгүй сорох эргүүлэг үүсгэж, бид цэвэр догдлолын эргүүлэгт автагдаж, алга болсон.
  
  
  Хаана ч байсан бид хоорондоо сүлжилдсэн биен дээр ус урсах чимээнээр буцаж ирэв.
  
  
  "Би түүнийг энд байгаа гэдэгт итгэлтэй байсан" гэж биднийг зочны өрөөнд буцаж ирэхэд Пенни хэлэв.
  
  
  Би ууж дуусгаад тамхиа асаалаа. Би түүнд юу бодож байгаагаа хэлэхийг хараахан хүсээгүй.
  
  
  Пенни сандал дээрээ эвгүйхэн хөдөллөө. "Магадгүй тэр ажил дээрээ хоцрохоор шийдсэн байх" гэж тэр эцэст нь хэлэв. "Эцсийн эцэст тэр намайг өнөөдөр гэртээ ирнэ гэдгийг мэдээгүй байсан."
  
  
  Би юу ч хэлсэнгүй. Тэр надтай ижил зүйлийг сэжиглэж байсан байх, гэхдээ тэр итгэхийг хүссэнгүй. Пенни Даун галзуу байгаагүй.
  
  
  "Би түүний оффис руу залгая" гэж тэр хэлэв. Танхимд утас байсан. Би түүний нэг дугаар, дараа нь өөр дугаар залгахыг сонссон. "Төв" гэж тэр хэлэв. “Миний залгах гэж байгаа дугаар салсан гэсэн автомат хариу ирж байна. Энэ алдаа байх ёстой гэдэгт би итгэдэг. Би түүний дугаар руу залгахыг сонсоод тэр дахин ярихаас өмнө хэсэг чимээгүй болов. -Та үнэхээр итгэлтэй байна уу? Би хариултыг нь сонсоогүй ч үнэн гэдгийг мэдэж байсан.
  
  
  Тэр зочны өрөөнд буцаж ирээд над руу харав. "Ямар нэг зүйл буруу байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би аягаа шавхав. - 'Би юу болсныг мэдэж байна.'
  
  
  "Чи эрт дээр үеэс мэддэг байсан, тийм үү?" Тэр хэлсэн.
  
  
  Би толгой дохив. -Танай аавыг барьцаалсан гэж бодож байна. Доктор Инурис чамайг аав чинь эцсийн мөчид алт хулгайлахаас сэргийлэхийн тулд юу ч хийгээгүй гэдэгт итгэлтэй байгаарай. Чамайг алдсаныхаа дараа тэр найзуудтайгаа хамт аав руу чинь хандаж, чамайг тэдний төлөвлөгөөг нураах ямар нэгэн зүйл хийгээгүй гэдэгт итгэлтэй байна.
  
  
  "Гэхдээ түүний мэдэж байгаагаар," гэж Пенни хэлэв, "Би тэр болон миний аавын хооронд юу болж байгааг мэдэхгүй байсан."
  
  
  "Арван таван тэрбум доллар эрсдэлд ороход тэд ямар ч эрсдэлгүй" гэж би хэлэв. Дээрээс нь одоо 45 тэрбум доллар болсон. Арван таван тэрбум бол алтны үнийг төрөөс төлсөн унц тутамд гучин найман доллараар тооцсон албан ёсны үнэ юм. Чөлөөт зах зээл дээр үнэ нь бараг гурав дахин өндөр байна."
  
  
  Пенни шүгэлдэв. - 'Бид одоо яах ёстой вэ?'
  
  
  "Аав тань үргэлж эмчтэй яаж холбогддог байсныг та мэдэх үү?" Инурис?
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. "Үгүй" гэж тэр "тэр надад хэлээгүй."
  
  
  "Байшингийн байдлыг харгалзан үзвэл тэр дургүйцээгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Магадгүй тэд түүнийг эндээс аваагүй байх" гэж Пенни "Оффист байж магадгүй" гэж хэлэв.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Би буруу байж магадгүй" гэж би хэлэв, "гэхдээ оффисын барилгад маш олон зүйл буруу байна. Ойролцоох лифтний операторууд байдаг. Хаа сайгүй, коридор, гудамжинд ямар нэг зүйлийг харж, санаж чаддаг хүмүүс хэтэрхий олон байдаг. Орон сууцны барилгууд илүү сайн, чимээгүй байдаг. Хүмүүс өөрсдийн бизнесээ боддог. Аавыгаа гэртээ барьж авах нь хамаагүй хялбар бөгөөд эрсдэл багатай байх болно. Энэ газар Европ хоёрын цагийн зөрүүтэй учир Инурисын найзууд онгоцны буудал дээр эмч дуудвал эрт ирэхэд тийм ч хэцүү байгаагүй.
  
  
  - Тэгээд тэд түүнийг хааш нь авч явах вэ?
  
  
  "Би мэдэхгүй" гэж би хэлэв. "Гэхдээ аавынхаа тухай надад хэлсний дараа тэр бол хаа нэгтээ сэжүүр үлдээхдээ таашаал авдаг хүн юм."
  
  
  "Чиний зөв" гэж Пенни хэлэв. 'Гэхдээ хаана?'
  
  
  "Хэлчих" гэж би хэлэв.
  
  
  Пеннигийн нүд өрөөг тойрон эргэлдэнэ. "Бүх зүйл яг адилхан харагдаж байна" гэж тэр хэлэв, "бүх зүйл байрандаа байна. Хэрэв тийм байсан бол би анзаарах байсан. Тэр үнэхээр нямбай. Тэр сандал дээр хөлөө шургуулж, гунигтай бөхийв.
  
  
  "Бодооч үз" гэж би хэлэв.
  
  
  Пенни нүдээ анилаа. Өрөө чимээгүй байв. Хадсоныг харсан цонхоор би жаргаж буй нарны улбар шар бөмбөрцгийг тэнгэрийн хаяанаас дээш харж байлаа. Би цаг руугаа харлаа. Нью-Йоркийн цагаар зургаан цаг болж байв. Америк даяар банкууд хаагдсан. Маргааш хүртэл дэлхий тайван, аюулгүй байсан. Тэгээд энэ бүхнийг дуусгахын тулд сандарч магадгүй юм.
  
  
  Гэнэт Пенни үсрэн бослоо. "Би ойлгож байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  13-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би суудал дээрээ үсрэв.
  
  
  — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Тэр энэ сэжүүрийг хаана үлдээхийг би мэднэ" гэж тэр хэлэв. "Хэрэв тэр түүнийг орхисон бол."
  
  
  "Хаана?"
  
  
  "G-ийн хайрцаг".
  
  
  Би түүн рүү асуусан харцаар харлаа.
  
  
  “Жи өвгөн Хятадаас явахдаа аавд минь өгсөн зааны ясан хайрцаг. Тэр бүх үнэт цаасаа тэнд хадгалдаг. Хэрвээ тэр хаа нэгтээ нотлох баримт үлдээсэн бол энэ хайрцагт байх ёстой.
  
  
  "Энэ хайрцаг хаана байна?"
  
  
  "Өрөөнд нь" гэж Пенни хэлээд түүний араас коридороор уралдан алхаж байлаа.
  
  
  Тэр нэг минутын дараа буцаж ирэв. Энэ бол сайхан бүтээл, зааны ясан дөрвөлжин хайрцаг, хажуу болон дээд хэсгийн инч бүрийг төсөөлж болохуйц амьтан болгоны гоёмсог рельефээр чимэглэсэн байв. Пенни надад өгсөн.
  
  
  Би тагийг нь бариад татлаа. Хайрцаг нь нягт хаалттай хэвээр байв. Пенни над руу өрөвдсөн харцаар харав.
  
  
  "Энэ тийм ч энгийн зүйл биш" гэж тэр хэлэв. "Г эвлүүлдэг тоглоом цуглуулж хөгжилдөж байсныг санаж байна уу?"
  
  
  "Яаж нээх вэ?"
  
  
  "Би мэдэхгүй" гэж хариулав.
  
  
  "Бидэнд хоёр сонголт байна" гэж би хэлэв. "Бид үүнийг эвдэж чадна, би үүнийг хийхийг хүсэхгүй байна, эсвэл бид энэ нууцыг задлах ёстой."
  
  
  "Энэ нь эвдэхэд хэтэрхий үнэ цэнэтэй юм" гэж Пенни хэлэв. "Аав намайг хэзээ ч уучлахгүй."
  
  
  "Дөчин таван тэрбум доллар бас маш үнэ цэнэтэй" гэж би хэлэв. "АНУ-ын засгийн газрыг дээрэмдэхийг оролдож буй хэн бүхэнд би үнэхээр жигшдэг. Нэг бол бид хурдан олж мэдэх болно, эсвэл Филиппийн олон бэрхшээлийг арилгахад оруулсан хувь нэмэр бол зааны ясны овоо юм.
  
  
  Би хайрцгийг болгоомжтой аваад гартаа эргүүлэв. Би таг, ёроол, хажуу талыг нь алгадав. Би дарсан. Би булангуудыг чимхэж, тэмтэрсэн. Товших, дарах хослолуудыг туршиж үзсэн. Би түүнийг сэгсэрлээ. Юу ч тус болсонгүй.
  
  
  Би Пенни рүү харлаа. - Ямар нэгэн санаа байна уу?
  
  
  Тэр толгой сэгсэрлээ. Энэ нь ямар ч байсан энгийн бөгөөд төвөгтэй байх болно. Энэ бол Жигийн арга байсан. Хэцүү мэт санагдсан ч шийдэл нь таны нүүр лүү байнга ширтэх явдал байлаа.
  
  
  "Таны нүүр лүү ширтсээр ирсэн" гэж би давтан хэлэв. 'Зүгээр дээ.
  
  
  Үүнийг "шийдэл" гэж хэлье.
  
  
  Хайрцаг миний өвөр дээр байсан. Би таг руу харав. Амьтнаас өөр юу ч биш. Арслан, бар, сармагчин, ирвэс, лам, заан, могой, баавгай, анааш, дорго, халим, шар шувуу, горилла, гөрөөс.
  
  
  Пенни инээв.
  
  
  'Энэ юу вэ?' Хайрцгийг шалгахаар тонгойх үед нь би түүн рүү харан асуулаа.
  
  
  “Өө, би хөгшин Жиэгийн тухай л бодож байлаа. Түүнд таалагдах байх. Бяцхан хүүд зориулж хийсэн хайрцгийг нь хараад сэтгэл нь догдолж байв.
  
  
  “Хэрвээ Цэ өвгөн энгийн арга барилд баригдвал би илүү их баярлах байсан” гэж би хэлэв.
  
  
  "Гэхдээ энэ нь энгийн" гэж Пенни хэлэв. 'Би итгэлтэй байна.'
  
  
  "Би чамд арван таван минутын хугацаа өгье, дараа нь хэсэг болгон хуваана" гэж би хэлэв. "Энэ хооронд үзэг цаас хаана байгааг хараарай."
  
  
  Пенни тэр даруй буцаж ирэв.
  
  
  Би тоолж эхлэв. "Бичих" гэж би хэлэв. “Тэнд тавин дөрвөн амьтан байна. Хоёр талдаа арван гурав. Доод талд нь юу ч байхгүй. Нийт нэг зуун зургаан. Зургаан арслан. Найман заан. Сармагчингууд, тав. Баавгай, гурав. Могой, тав. Хоёр шар шувуу. Халим, дөрөв. Ламууд, тав. Гурван анааш. Нэг пантер. Горилла, дөрөв. одос үхэр, тав. Таван тогос, гурван матар.
  
  
  Би тооллоо. Намайг "Тийм л байна" гэж хэлэх хүртэл Пенни үргэлжлүүлэн бичлээ.
  
  
  "Хамтдаа" гэж тэр хэлэв. "Энэ бол нийтдээ нэг зуун зургаа."
  
  
  Би түүнээс жагсаалтыг аваад тэр миний мөрөн дээгүүр хартал сайтар судлав. - Та ер бусын зүйл харж байна уу? Би асуусан.
  
  
  Пенни толгой сэгсэрлээ. "Ноагийн хөвөгч авдар дээрх үдэшлэгт зочдын жагсаалтаас өөр юу ч биш" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Явах үдэшлэг байж магадгүй" гэж би хэлэв. "Ирэхдээ бүгд хосоороо буух ёстой."
  
  
  Пенни жагсаалт руу ширтсэн хэвээр байв. -Тэгвэл хэцүү байх болно.
  
  
  — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Ирвэс ба доргоны хувьд" гэж тэр хэлэв. "Тэдний ганц нь л байна. Тэд ямар нэгэн зүйл мэддэг гэж та бодож байна уу?
  
  
  Дараа нь би харсан. -Чиний зөв, тэд нэг юм мэддэг. Тэднийг шалга.'
  
  
  "Би харъя" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  "Та тэдний талаар юу ч анзаарахгүй байна уу?"
  
  
  "Онцгой зүйл байхгүй" гэж тэр хэлэв. "Тэдний зөвхөн нэг нь, бусдаас илүү байдаг."
  
  
  Би түүнээс жагсаалтыг авсан. Би нэг гартаа хайрцаг, нөгөө гартаа цаас барьлаа. "За" гэж би хэлэв. "Гурвыг эс тооцвол амьтан тус бүрээс хоёроос илүү байдаг."
  
  
  "Тийм ээ" гэж тэр хэлэв. "Хос шар шувуу, ирвэс, дорго."
  
  
  'Зөв. Шар шувуу гэж юу вэ?
  
  
  "Мэргэн ухааны бэлгэдэл" гэж тэр хэлэв.
  
  
  - Дахин. Эдгээр шар шувуунууд хаана байна?
  
  
  "Ирвэс ба доргоны яг дээр" гэж тэр хэлэв. "Тэгэхээр?"
  
  
  "Ирвэс ба дорго" гэж би давтан хэлэв.
  
  
  Пенни хөмсгөө зангидав.
  
  
  "P ба D" гэж би хэлэв. "Филип Доанийн нэрийн эхний үсэг."
  
  
  Би пантер дээр дарав. Юу ч болоогүй.
  
  
  "Өө, Ник" гэж Пенни чимээгүйхэн хэлэв.
  
  
  "Битгий бууж өг" гэж би хэлэв. - Бид өөр зүйл туршиж үзэж болно.
  
  
  Би нэг хуруугаа ирвэс дээр, нөгөө хуруугаа доргон дээр тавив. Би Пенни рүү харлаа. - Тэр энд байна.
  
  
  Би дарсан. Хоёр амьтан миний хурууны доор гулгав. Хайрцагны хаа нэгтээ бараг л товших чимээ сонсогдов. Би гараа салгахад таг онгойв. Филип Донын сэжүүр бол бидний олж харсан анхны зүйл юм.
  
  
  
  14-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Энэ нь тийм ч их биш байсан ч хангалттай байсан: хар блок үсгээр бичсэн цагаан цаас.
  
  
  Фу Куан Ён акробатын хамтлаг. Одоо Сүн Мин театрт.
  
  
  Нэг буланд Пеннигийн аавынх гэж таньсан жижиг, цэвэрхэн гараар цаг, огноог бичсэн байв: 8:05 Доктор Инурис цаг заваа алдсангүй. Миний сэжиглэж байсанчлан тэр Ниццагийн нисэх онгоцны буудлаас хамтран ажиллагч руугаа утасдаж Филип Доаныг аль болох хурдан авахыг хэлсэн байх. Тэрээр Нью-Йоркт ирэх хүртлээ тайлбарыг хадгалах болно.
  
  
  Тиймээс өглөө эрт хэн нэгэн Филипп Донд зочлов. Тэр ажиглагч байсан байх, гэвч өвгөнийг зааны ясан хайрцагт цаас хийхээс сэргийлж чадахуйц тийм ч ажиглагч биш байв; тэр хувцаслаж байх үед байх.
  
  
  "Явцгаая" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  "Тийм хурдан биш." Тэр миний царайнаас түүнийг надтай хамт байхыг хүсэхгүй байгааг минь мэдэж байлаа.
  
  
  "Чи ганцаараа гарахгүй биз дээ?"
  
  
  "Би тэгэхээс айж байна" гэж би хэлэв. "Энд бид хэсэг хугацаанд ч гэсэн саллаа."
  
  
  "Би явмаар байна, Ник" гэж тэр хэлэв. -Би чамайг энд чирсэн. Тэгээд тэр бол миний аав.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. “Харанхуй болмогц би тэр театрт очиж бага зэрэг нудрах болно.
  
  
  Би энэ театрыг мэднэ. Энэ нь Bowery болон Chinatown-ийн уулзварт байрладаг. Та тэнд хэтэрхий их ялгарах болно.
  
  
  'Тэгээд юу гэж?' "Магадгүй бид энд байгаагаа тэдэнд мэдэгдэх ёстой." Магадгүй энэ нь тэднийг татах болно.
  
  
  "Тэгээд ийм зүйл болсон гэж бодъё" гэж би хэлэв. "Тэд бид хоёрыг баривал яах вэ?"
  
  
  "Тэд ялж, бид ялагдана" гэж тэр мөрөө хавчив.
  
  
  "Би үүнийг төлж чадахгүй" гэж би хэлэв. "АНУ-ын засгийн газар ч мөн адил. Энэ бол "маргааш" өөр боломж олдох тоглоом биш юм. Хэрэв тэд ялж, бид хожигдох юм бол энэ нь зөвхөн чи, би, чиний аав төдийгүй бусад олон хүмүүсийн төгсгөл болно. Инурис эмч болон түүний найзууд яг одоо жаахан айж байгаа байх. Чиний зугтаж, аавыгаа барьцаалах шаардлага тэдний төлөвлөгөөг тасалдуулж, сандаргахад хангалттай. Инурис эмч таныг ямар нэг шалтгаанаар эмчилгээнээс хассан гэдгийг анхаарна уу. Энэхүү алтны хулгай дээд цэгтээ ойртож байна. Тэд биднийг яг одоо хаана байгааг сайн мэдэхгүй байгаа ч ядаж л бид тэдэнд асуудал үүсгэж байна гэж сэжиглэх ёстой. Тиймээс тэд үйл ажиллагааг түргэсгэх боломж бий. Хэрэв бид буруу тооцоо хийвэл тэд шувууд шиг эрх чөлөөтэй болж, дэлхийн бусад улс шиг АНУ-д гамшиг тохиолдох болно. Пэнни Даун, чамайг ухамсраараа ийм зүйл хүсэхгүй гэж би бодож байна.
  
  
  Тэр нүдээ доошлуулав.
  
  
  - Сонсооч, маргааш өглөө есөн цаг хүртэл надад хугацаа өг. Хэрэв би тэр үед буцаж ирэхгүй бол Вашингтон дахь United Press and Wire Service руу залгаад Хок гэдэг хүнийг асуу. Түүнд мэддэг бүхнээ хэл. Тэгээд хүссэнээ хий. Үүнийг л чамаас гуйж байна. Ядаж ингэж байж аавтайгаа дахин уулзах боломж олдоно.
  
  
  Пенни зөвшөөрч толгой дохив. - Тэгээд чамд юу тохиолдох вэ, Ник? Тэр миний эсрэг халуун биеэ дарав.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж би хэлэв. "Би зүгээр л амьдрах зүйлтэй гэдгээ санав."
  
  
  Тэр инээмсэглэхгүй байж чадсангүй. "Тэгвэл үүнийг санахыг хичээгээрэй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Энэ миний анхаарлыг хэтэрхий сарниулна" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр надаас нэг алхам холдлоо. "Одоо явахдаа бэлдээрэй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би чемоданаасаа гаргаж ирсэн цайвар пиджак, хар саарал өмд, хар хөх өнгийн яст өмд өмссөн байсан. Вильгельмина, Хюго, Пьер нар ердийн газар руугаа явахад би яст мэлхий хүзүүнийхээ нугалахад хэд хэдэн сахлын хутга чихэв.
  
  
  Пенни намайг сулласан. "Болгоомжтой байгаарай, Ник" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Надаас өөр хэнийг ч битгий оруулаарай" гэж би хэлэв.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Магадгүй гей 90-ээд оны үед хит болсон Сонг Мин театр байсан байх, гэхдээ би үүнд эргэлзэж байсан. Нэг зүйл баттай байсан: хэрэв тэр хэзээ нэгэн цагт түүний оргил үе байсан гэж үзвэл, энэ нь аль эрт байсан. Том, хуучин, хайрцган байшин Манхэттэний гүүрний сүүдэрт нуугдаж байх шиг санагдав. Тэрээр олон жилийн турш өөрт нь тохиолдсон ялзралыг харуулах гэж агшиж байгаа мэт байнгын хагас харанхуйд үлдэв.
  
  
  Том тайзаа аль эрт алдаж, жилийн ихэнх хугацаанд кино театрын үүрэг гүйцэтгэсэн. Дахин хэлэхэд, Холливудын зочид нээлтээ тэсэн ядан хүлээж байгаа нь тийм биш юм. Хуучин вестернууд, Хонг Конгийн кино үйлдвэрээс хямд импортолдог байсан. Тайванийн акробатчид жилд нэг хоёр удаа тайзан дээр гардаг байсан. Энэ удаагийн нэр төрийн хэрэг Куан Ёны отрядад очсон бололтой.
  
  
  Би бохир дээвэр дээр бөхийж, тоостой дээврийн цонхны нэг рүү харав. Миний доор тайзан дээр бэлхүүс хүртлээ нүцгэн эрэгтэй, нуруугаа нүцгэн даашинзтай бүсгүй үзэгчдийн өмнө бөхийж байхыг харлаа. Чимээгүй алга ташилт болов.
  
  
  Тэд тайзан дээр буцаж үсрэн бие биенээсээ хол зайд зогсов. Нэг талд нь охин, нөгөө талд нь эрэгтэй. Нүцгэн модон ширээн дээр уясан сумтай аяга сууж байв.
  
  
  Охин нэгийг нь гаргаж ирээд өөдөөс нь налсан залуу руу эргэв. Бүсгүй гараа нугалж, бүх хүчээрээ сумаа түүний нуруу руу шидэв. Сум түүний биед чичирч, арьсан доороос дусал цус гарч ирэв.
  
  
  Би бага зэрэг удаан харж байгаад давирхайтай дээвэр дээгүүр болгоомжтой алхлаа. Судлах өөр нэг дээврийн цонх байсан. Энэ нь ширүүн байсан ч тунгалаг биш байсан тул хуучин шилээр доошоо харахад миний судасны цохилт түргэсэв. Миний доорх өрөөнд доктор Лотар Инурис зогсож байв.
  
  
  Тэр ганцаараа байгаагүй. Тэр өөр хоёр залуутай хамт байсан. Би тэдний аль алиныг нь урьд өмнө хэзээ ч харж байгаагүй ч шууд л таньсан. Би тэдний гэрэл зургийг Урлагийн академийн хавтаст хэрэглүүрээс харсан.
  
  
  Тэдний нэг нь өндөр туранхай, хар долгионтой үстэй, бараан царайлаг царайтай. Би түүнийг Дон Марио Принсипи гэдгийг шууд таньсан. Хэрвээ мафи хөлбөмбөгийн баг байсан бол тэр жилийн шилдэг мэргэн бууч, хөлбөмбөгчин зэрэг шагналыг авах байсан. Тэр шинэ мафийн гаралтай байсан; АНУ-д төрсөн, өндөр боловсролтой, ухаалаг, туршлагатай, хатуужилтай. Тэрээр оюун ухаанаа ашиглах боломжтой булчингаа ашиглахгүй байсан. Тэр хуулиа гаднаа, дотогшоо мэддэг, олдсон цоорхой бүрийг ашиглаж байсан. Та түүнийг дээрэм, зээлсэн мөнгө, хар тамхи, биеэ үнэлэлт, мөрийтэй тоглоом зэрэг олон зүйлд сэжиглэж болно, гэхдээ үүнийг нотлох хэрэгтэй. Түүнийг "ханхүү" гэж нэрлэдэг бөгөөд хуучин донгууд хүртэл түүнд хүндэтгэл үзүүлдэг байв. Тэд хуучин мэхтэй хөгшин ноход байсан. Ханхүү шинэ зүйл мэддэг байв. Тэр хилийн чанадад бохир мөнгө угаах аргыг мэддэг байсан. Хуульд санаа зовохгүйгээр хууль эрх зүйн бизнест хэрхэн нэвтэрч орохоо мэддэг байсан. Тэр цагдаа нарын бүх арга заль, урхи, түүнээс зайлсхийх мянга нэг аргыг мэддэг байсан. Хэрэв хэн нэгэн 45 тэрбум алтны хойноос хөөцөлдөж байсан бол ханхүүгийн оролцоо үнэхээр утга учиртай байсан.
  
  
  Өрөөнд байгаа гурав дахь хүн ч түүнээс дутахааргүй сонирхолтой байв. Тэр бүдүүн, хүчирхэг биетэй, тэгш сарны онцлогтой байв. Дүрэмт хувцасгүй байсан ч түүнийг танихад хялбар байв. Син Си Цэргийн, эс тэгвээс хурандаа Син Си. Баруунд өссөн Хятадын армийн тагнуулын албанд ажилладаг тэрээр Оксфордод эдийн засгийн боловсрол эзэмшсэн. Цэргийн хувьд түүнийг гайхалтай стратегич гэж үздэг байв. Тэрээр 1950-иад онд Макаогийн гадна орших Moonrise гэгддэг дээд зэргийн тагнуулын агентлагийн тэргүүн гэдгээрээ нэр хүндээ өсгөсөн. Тэрээр Хойд Солонгос, Ханой хотод цэргийн тагнуулын ажиллагааг зохион байгуулсан. Оросын тагнуулынхан түүнийг Хятадын хамгийн аюултай төлөөлөгч гэж үзжээ. Түүнийг гялалзсан шигээ хатуужилтай, хүйтэн цуст шигээ амбицтай нэгэн гэдэг байсан. Эдүгээ хаврын амар амгалан мэт санагдаж буй энэ үдэш тэрээр Манхэттений эвдэрсэн театрт өөрийгөө олж, царайны илэрхийлэлээс нь харахад маш их ууртай байв.
  
  
  Хоосон өрөөнд модон ширээний ард шулуун түшлэгтэй сандал дээр сууж байхдаа хурандаа Синг юу гэж хэлснийг би сонсож чадсангүй, гэвч түүний уурласан сэдэвт алдаа байсангүй. Түүний царай уур уцаартай болсон байв. Түүний арьсан дор хар цус урсаж, ярьж байх зуур баруун гарын долоовор хуруу нь ясан жад мэт Лотар Инурис руу чиглэв.
  
  
  Ханхүү хажууд зогсоод, гараа цээжин дээрээ зөрүүлэн, зальтай эмч рүү үл тоомсорлон инээмсэглэв.
  
  
  Инурис хурандаа руу гараа сунган эвлэрэхийг илэрхийлэв. Гэвч хятадууд энэ талаар мэдэхийг хүссэнгүй. Инурис эмч үг хэлэхийг оролдсон ч Син хурандаа үсрэн босч, ширээ рүү нударгаараа цохив. Би нэг ч үг сонссонгүй. Хурандаа Сингийн нударга ширээг цохих чимээ хүртэл сонсогдохгүй байв.
  
  
  Гэхдээ би юу болоод байгааг тааварлаж чадсан. Эмч Инурис хотод буцаж ирээд бүтэлгүйтсэн аж ахуйн нэгжийнхээ талаар Ривьерад мэдэгдэв. Хурандаа Синг урьдчилан таамаглахуйц хариу үйлдэл үзүүлэв. Тэрээр төгс төгөлдөржүүлэгч гэдгээрээ алдартай байсан. Тэгээд тэр дэлбэрчээ. Инурис тэнэг байсан. Хагалгааны үеэр түүний үүрэг хангалттай энгийн байсан: охиныг хол байлгах. Одоо тэр төлөвлөгөөг нураалаа. Нэг удаа биш, хоёр удаа. Тэгээд одоо тэр зугтсан. Түүнд туслахаар ирсэн Америкийн язгууртан Николас Андерсоныг дурдахгүй өнгөрч болохгүй.
  
  
  Хурандаа Син зогсоов. Ярьж байхдаа гар нь цавчих хөдөлгөөн хийсэн. Инурис эмч аль болох анзаарагдахгүй байхыг хичээсэн нь гуравхан хүнтэй өрөөнд чухал.
  
  
  Би Инурис эмчийг цохихыг харах дуртай байсан. Тэр хүртэх ёстойгоо болон түүнээс дээш зүйлийг авсан ч ганцаараа харах нь намайг ахиад нэг алхам урагшлахад тус болохгүй байсан.
  
  
  Хурандаа тайвширлаа. Тэр ширээ рүүгээ буцаж ирэв. Тэр урт тамхиа асааж, гүнзгий амьсгаа аваад өтгөн хамрын нүхнээсээ аажуухан үлээв. Утаа хоёр тэнцүү урсгалаар урсаж байв. Тэр дахин ярьж эхлэв.
  
  
  Би дээврийн цонхны хүрээн дээр чихээ наасан ч юу ч сонссонгүй. Дээврийн цонх руу болгоомжтой бөхийж, тэнцвэрээ хадгалахын тулд нэг гараараа түүн дээр түшин зогсоход нэг цонх хурууны минь доор хөдөлж байгааг мэдэрсэн. Би өрөө рүү харан цааш холдов. Тэнд байсан хэн ч юу ч сонсоогүй бололтой. Хурандаа Синг өмнөх шигээ үргэлжлүүлэв.
  
  
  Миний хуруу сул шилийг судлав. Үүнийг барьж байсан замаск нь хэдэн жилийн өмнө хатсан байх ёстой. Шил амархан хөдөлсөн. Би гараа хөдөлгөхөд Гюго хэмээх стилетто гарт минь шургууллаа. Би чимээгүйхэн шаваасыг тасдаж эхлэв. Дараа нь би хутганы ирийг модон хүрээний доор болгоомжтой байрлуулж, онгойлгов. Би стилеттогийн үзүүрийг ашиглан шилийг өргөж, гаргав. Одоо би Синын дууг сонслоо. "Энэ үед бид цаашаа явах хэрэгтэй. Ер нь энэ тэнэг шиг" гэж Инурис хуруугаараа эмч рүү чиглүүлэн "Түүний зааврыг зөв биелүүлсэн." Тэр тамхинаас дахин нэг чирч аваад хамрын нүхээр дахин үлээв. “Үндсэндээ бид энэ охин, ноён Андерсон хоёр байхгүй юм шиг л ажиллах ёстой. Тэд манай үйл ажиллагаанд аюул учруулж болзошгүй ч тэгэхгүй байх магадлал бас бий." Тэр Инурис руу харав. "Чи энэ охиныг бидний үйл ажиллагааны талаар юу ч мэдэхгүй гэж бодож байна." Та үүнийг зөв хийсэн гэж найдаж байна. Энэ Андерсоны хувьд түүний оршихуй азгүй тохиолдлоос өөр зүйл биш бололтой. Ямар ч байсан төлөвлөгөөндөө цэг тавихад хэтэрхий оройтсон байна. Бид бүгдийн хувьд хэтэрхий их эрсдэлтэй байгаа бөгөөд одоо бид төгсгөлд нь ойртож байна.
  
  
  "Гэсэн хэдий ч зарим өөрчлөлт шаардлагатай гэж би бодож байна." Тэр тамхиа дуусгав. "Би үүнийг хэдхэн минутын дараа чамтай ярилцах болно." Гэхдээ эхлээд" тэр сандлаасаа босоод халааснаасаа хоосон хайрцаг тамхи гаргаж ирээд үрчийлгэн "Надад тамхи хэрэгтэй байна." Тэр өрөөнөөс гарлаа.
  
  
  Би үргэлжлүүлэн ажиглав. Инурис эмч Дон Марио руу харав. Тэр жигшүүртэй, чанга, сандарсан инээдүүдийн нэг нь түүний хоолойноос мултарсан. Хурандаа Синг өрөөнд байхгүй үед түүний мэдрэл бага зэрэг суларсан байв. Дон Марио түүн рүү хүйтнээр харав.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж Инурис эмч хэлэв. 'Бүх зүйл сайхан болно. Би үүнийг баттай мэдэж байна.
  
  
  Дон Марио хариу хэлэхээсээ өмнө удаан хүлээв. Түүний хоолой жигшүүрээр дүүрэн байв. "Шаардлагаас илүү тэнэг тоглож болохгүй" гэж тэр хэлэв. "Чи түүний амраг байх ёстой гэж шийдэх хүртэл бүх зүйл сайхан болж байсан."
  
  
  "Бүх зүйл сайхан болно" гэж Инурис хэлэв. "Санаа зоволтгүй."
  
  
  "Сонсооч" гэж Дон Марио хэлэв, "Санаа зовох зүйлтэй хүмүүсээс та хамгийн түрүүнд ирдэг." Хэрэв ямар нэгэн зүйл буруу болвол, хөөрхий муу новш минь, чи энд байгаа болохоор Син хурандаа хоёрт санаа зовох хэрэг гарна. Үгүй бол санаа зовох зүйл үргэлж байдаг."
  
  
  "Та харах болно" гэж доктор Инурис хэлэв. 'Бүх зүйл сайхан болно. Надад итгэ. Итгээрэй...'
  
  
  Үлдсэнийг нь би сонсоогүй. Дараагийн секундэд хоолойд төмөр гинж хаагдахад амьсгал минь зогсов. Цамцны минь зах руу хазуулсан гинжний ган даралтын дор агаар гаргах гэж хичээж байтал гар минь зөнгөөрөө лүгэр рүү хүрэв. Миний хэл амнаас гарав. Нүд минь өвдөж үсрэх шиг боллоо. Хүчилтөрөгчийн дутагдалд орсон тархиныхаа хаа нэгтээ миний ард байсан хэн ч байсан каратэчдын хайртай үхлийн аюултай нунчакуудыг ашиглаж байгааг би мэдэж байсан.
  
  
  Хоёр бариулын хоорондох гинж миний амьдралыг шахаж орхив. Гэвч миний гар буу руу сунгасан хэвээр байв.
  
  
  "Үгүй, үгүй, Картер, үүнээс юу ч гарахгүй" гэж дуу хоолой хэлэв. Үүний дараа миний толгойн ар тал руу хүчтэй цохилт болж, харанхуйд автахаас өмнө өвчин туссан гэрэл асав.
  
  
  15-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Ухаан ороход тайзны ард байрлах жижигхэн өрөөний шалан дээр хэвтэж байхыг олж харлаа. Гар хөлийг минь хүлж, толгойны ар талыг хэн нэгэн ууттай элсээр дарчих шиг боллоо. Хурандаа Син, Дон Марио, Инурис нар зогсоод над руу харав.
  
  
  -Таны мэдрэмж арай дээрдэж байна уу? гэж хурандаа Синг асуув.
  
  
  Би толгойгоо нааш цааш болгоомжтой хөдөлгөв. "Юу ч эвдэрсэнгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Хурандаа Синг урт тамхиныхаа нэгийг асаан утаа нь хамрын нүхээр нь нэвчив. "Үнэхээр чи үхэх ёстой" гэж тэр хэлэв. -Чи ийм хайхрамжгүй байсан болохоор л бол. Манай ажилдаа хайхрамжгүй хандаж болохгүй ш дээ. Тэр цонхыг дээврийн цонхноос салгах нь та маш хайхрамжгүй байсан. Шилийг арилгахад өрөөний цэвэр агаар нэмэгддэг гэж та бодож байсан уу? Илүү нарийн, маш бага агаарын урсгал. Гэвч дусал дуслаар нь хамрын нүхнээс утааны үүлийг арилгахад хангалттай. Утааны ажиглалт миний амийг нэг бус удаа аварсан." Тэр инээмсэглэв. "Та намайг эрүүл мэндийнхээ төлөө тамхи татдаг цөөхөн хүмүүсийн нэг гэж хэлж болно."
  
  
  "Хэрвээ чаддаг байсан бол би таны ажиглах чадварт бөхийх байсан, хурандаа" гэж би хэлэв. "Гэхдээ миний одоогийн нөхцөл байдалд жаахан хэцүү байх гэж би айж байна."
  
  
  "Би энэ санааг хүлээн зөвшөөрөх болно, Картер" гэж тэр хэлэв. Тэр Инурис эмч рүү ууртай харав. -Тийм ээ, энэ бол Картер, тэнэг минь. Ник Картер, ямар ч Николас Андерсон биш. Тэр бол AH-ийн төлөөлөгч”.
  
  
  Инурис эмч ам нээв. Дон Марио гайхан харж байв.
  
  
  “Надад ямар ч ойлголт байгаагүй...” гэж Инурис эмч хэлэв.
  
  
  "Чимээгүй!" - Хурандаа Синг түүний яриаг таслав. "Мэдээж та ямар ч ойлголтгүй байсан." Чиний энэ тархи хурууны үзүүр дээр, гүвдрүү, толгойноос бусад хаа сайгүй байдаг. Тэгэхээр та түүнийг зүгээр л нэг жуулчин, гай зовлонд унасан бүсгүйд тусламж үзүүлэхээр ирсэн нэлээд зоригтой завгүй хүн гэж бодсон уу? Чи миний бодсоноос ч том тэнэг юм. Энэ хүнийг Ник Картер гэдэг. Дэлхий дээрх өөрийгөө хүндэтгэдэг тагнуулын байгууллага бүр түүний тухай файлтай байдаг. Тэр бол AX-ийн мастер алуурчин юм. Хурандаа Синг над руу харав. "N3, тийм үү?"
  
  
  Би юу ч хэлэлгүй суух байрлал руу шилжихийг оролдов. Миний толгой хүчтэй цохилж байлаа.
  
  
  "Харцаас гадна" гэж хурандаа Син лекц уншиж буй мэт үргэлжлүүлэн хэлэв, "Картер бас зэвсгийн арсеналаараа алдартай. Вильгельмина гэгддэг Лугер. Ширээн дээрээс аваад гараараа даллав. "Хюго гэгддэг стилетто." Тэр үзүүлбэрээ давтав. "Пьер гэгддэг жижиг боловч үхлийн аюултай хийн бөмбөг."
  
  
  Инурис эмч түүнд танилцуулсан зүйл болгонд толгой дохив. Түүний царай улайж, би түүний сүмийн доор хөх өт шиг лугшиж буй судсыг дахин олж харав. Тэр маш их доромжлолыг залгих ёстой байсан бөгөөд түүнд дургүй байсан. Тэр уурандаа чичирч байв.
  
  
  Гэнэт тэр урагш алхан миний хавирга руу өшиглөсөн. Би унаад өнхөрчихөв. Цоолтуур намайг санасан ч өнхрөх нь миний толгойд тийм ч их нөлөө үзүүлсэнгүй. Би өвдөж дахин суулаа.
  
  
  Хурандаа ширээнээс бослоо. Түүний гарт стилетто байсан. Хэсэг хугацаанд түүнийг миний араас ирж байна гэж бодсон ч тэр Инурис эмч дээр гишгэхэд өөр гарцгүй нуруугаа хананд наалдтал ухарлаа. Хурандаа Синг эрүүнийхээ доор хутгаа өргөв. Тэр маш тайван ярьж байсан нь уурыг нь улам нэмэгдүүлэв.
  
  
  "Анхаарал сонс" гэж тэр хэлэв. "Та бидэнд хангалттай асуудал үүсгэсэн." Би чамайг алж үзээгүй азтай юм.
  
  
  Гагцхүү миний нэр төр таныг энэ ажиллагаанд оролцохоо орхихыг тушааж байна. Хэрэв би чиний оронд байсан бол энэ хүндлэлийг нэг их тоохгүй байх байсан. Тиймээс миний зөвлөгөөг хүлээн авч, маш сайн үнэлээрэй: тайван байгаарай. Юу ч бүү яар; магадгүй чи амьд үлдэх байх. Гэхдээ миний зөвлөгөөг үл тоомсорловол би чиний зэвүүн хоолойг огтлохоос буцахгүй. Картерын хувьд би түүнээс өмнө нь биш, хүссэн үедээ л түүнээс салах болно. Би өөрийгөө тодорхой болгосон уу?
  
  
  Тэр асуултыг эмчийн хоолойд хийсэн ганзагын үзүүрээр хөнгөхөн онцолж хэлэв. Тэр Инурисын хүзүүнд хангалттай шахалт үзүүлсэн ч түүнийг цоолохгүй. Эмчийн нүд хонхорхойноосоо цухуйв. Тэрээр товчхон толгой дохин баталгаажууллаа.
  
  
  Хурандаа Синг түүнээс холдон ширээний суудлаа үргэлжлүүлэв. "За" гэж тэр хэлэв. "Одоо ноёд оо" гэж тэр хэлээд бидний хүн нэг бүр рүү харцгаалаа. “Ямар нэгэн зүйл рүү буцаж оръё. Өнөө орой энэ өрөөнөөс гарахын өмнө би хүн бүрийг хамгийн сүүлийн үеийн үйл явдлуудын талаар мэдээлэхийг хүсч байна. Тэр над руу инээмсэглэв. - Чи ч гэсэн, Картер.
  
  
  "Надад битгий сайн зүйл хий, хурандаа" гэж би хэлэв.
  
  
  "Өргөтгөл үү?" - тэр инээсэн. Бараг л. Би чамд нэг юм хэлье” гэж хэлээд сандал дээрээ бөхийв. "Чи маш удаан бөгөөд маш их зовлонтой үхэх болно." Мөн энэ өвдөлтийн зарим нь таны оюун санаанд байх болно гэдгийг мэдээсэй гэж би хүсч байна. Тэдгээрийн зарим нь таны бие махбодтой холбоотой боловч таны сэтгэлд хүрсэн зүйл илүү их өвддөг гэдгийг би баталж байна. Намайг дуустал чи намайг үхээч гэж гуйна. Та үргэлжлүүлэн асуух болно."
  
  
  "Хурандаа аа, энэ талаар бүү итгэлтэй бай" гэж би хэлэв.
  
  
  Хурандаа Синг гараа өргөв. "Гуйя, Картер, надад зоригтой хандаж, хэлэх зүйлээ үргэлжлүүлээрэй. Та өнөөдөр бидний ярианд оролцож суугаад байх нь надад хамаагүй. Чамайг бүтэлгүйтсэн гэдгээ мэдэгдмээр байна. Чамайг амьд байхад, эс тэгвээс би чамайг амьдрахыг зөвшөөрч байхад би чиний бүтэлгүйтлийн тухай мэдлэг чам дээр хэвтэж байгаа том чулуу шиг чамайг хүндрүүлж, амьдрах бүх хүслээ чамаас шахахыг хүсч байна." Тэр дуугаа намсгалаа. "Би чамайг энэ тухай цаг хугацааны явцад бодохыг хүсч байна, Картер."
  
  
  Тэр шившлэгийг эвдэх гэж байгаа мэт алгаа ташив.
  
  
  "Одоо хамгийн эхний зүйл бол охин."
  
  
  "Түүнийг эндээс холдуул" гэж би хэлэв.
  
  
  "Чимээгүй бай, Картер" гэж хурандаа Син хэлэв. “Хэрвээ би хамтран зүтгэгч Доктор Инурисын тэнэгийг ашиглаагүй бол хамгийн том тэнэг байх байсан. Чиний баатарлаг хандлага надтай огт хамаагүй. Тэр ч байтугай та түүнийг гаргахгүй байх нь ухаалаг хэрэг биш гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх хэрэгтэй.
  
  
  "Тэр энэ талаар мэдэхгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  "Би түүнийг үнэн хэлж байгаа гэдэгт итгэж байна" гэж доктор Инурис хэлэв. "Тэр надад аавынхаа надтай харилцах харилцааны талаар юу ч мэдэхгүй гэж хэлсэн."
  
  
  Лотар Инурис бол санаснаасаа илүү тэнэг байсан юм уу, эсвэл түүний галзуу оюун ухаан нь Николь Карагийн амилснаар хаа нэгтээ хайрын үүрээ хуваалцах санаагаар тоглосоор байв. Ямар ч байсан надад хамаагүй.
  
  
  Харин хурандаа Синг мэдэж байгаа... Би чамайг дуугүй бай гэж хэлсэн. Эмч туслах гэсэн юм гэж бувтнаад амаа тагласан ч Син хурандаагийн ёжтой харцнаас айж байв.
  
  
  - Үгүй ээ, Картер, би охиныг саармагжуулах хэрэгтэй болно гэж айж байна. Хамт ажилладаг хүнийхээ хувьд хэлж байна. Өөрийгөө миний оронд тавьж өгөөч гэж гуйж байна. Таны хэлснээр охин юу ч мэдэхгүй гэж бодъё. Гэхдээ энэ нь би чамд итгэх болно, би хэзээ ч итгэхгүй гэж тооцдог учраас би үүнийг төсөөлөөгүй гэдгээ нэмж хэлж болно. Гэхдээ охин юу ч мэдэхгүй гэж бодъё. Энэ нь түүний аав, доктор Инурис хоёрын бизнесийн харилцааны талаар юу ч биш юм. Гэсэн хэдий ч хэрэв тэр үүнийг олж амжаагүй бол эрт орой хэзээ нэгэн цагт олж мэдэх нэг зүйл бий. Хурандаа Синын нүд цавчилгүй над руу харав. - "Энэ бол түүний аавд дутагдаж байгаа зүйл юм."
  
  
  Би царайндаа дургүйцсэн царай гаргахыг хичээв.
  
  
  “Хэрвээ тэр энэ тухай мэдвэл түүний хаана байгааг лавлах байх; эрх баригчдыг оролцуулах мөрдөн байцаалтын ажиллагаа. Эрх баригчид түүнээс эцгийнх нь талаар асууж эхлэхэд залуу бүсгүй аав нь түүний хагалгааг хийсэн эмч Инурис эмчтэй амрагийн холбоотой байсныг илчлэх нь дамжиггүй. Хэдийгээр тэр худал хуурмаг гэж таамаглаж байсан ч түүний ур чадвар нь түүний жинхэнэ дүр төрх удахгүй гарч ирэх болно. Гэхдээ тэр худлаа нэр зүүгээгүй. Дараа нь эрх баригчид энэ Инурис эмч тодорхой хэмжээний алдар нэрийг олж авсан гэдгийг олж мэдэх болно, хэрэв та хэд хэдэн улсын шүүхийн бүртгэлд нэр гарч байвал алдартай болно гэж бодож байвал. Би хамтрагчаа эвгүй байдалд оруулахыг хүсэхгүй байна, гэхдээ түүний зарим гэмт хэрэг нь бэлгийн харьцаанд тэсвэртэй нийгэмд хүртэл маш муу нэр хүндтэй байдаг. Бусад нь хар тамхи, ялангуяа хувийн хэрэгцээнд хар тамхи, мансууруулах бодис хэрэглэхтэй холбоотой байдаг. Мөн бусад нь тагнуулын ажиллагаанд оролцохыг санал болгож байна. Зарим нэг насанд хүрээгүй хүүхдийн эсрэг гэмт хэргүүдийг дурдахгүй өнгөрч болохгүй, товчхондоо бол цэргийн гэмт хэрэг гэж амархан ангилдаг” гэв.
  
  
  Би Инурис руу харлаа. Гурван хүн түүн рүү огт зэвүүцсэн харцаар харахад тэр нүдээ доошлуулав. Гэвч үүнтэй зэрэгцэн тэрээр хурандаа Синын доромжлолд өртсөндөө зэвүүцэж байв. Хэрэв Инурис эмч хятадуудад мөнгө төлөх боломж гарвал дуртайяа хийнэ гэж би дотроо бодсон.
  
  
  Хурандаа Синг үргэлжлүүлэв... Ингээд эрх баригчид Инурис эмч рүү цааш явах нь гарцаагүй. Инурис, бидний аль хэдийн харсанчлан өөрийн таашаалаас бүрэн хамааралтай байдаг. Тэрээр хүчтэй таашаал авахыг хүсдэг. Тэр ямар ч таагүй зүйлээс айдаг. Тэр төсөөлшгүй хулчгар зангаараа өвдөлтөөс айдаг. Түүнийг эрх баригчдын гарт өг, өчүүхэн ч гэсэн зовоочих, үр дүн нь юу байх вэ? Тэр жигшүүрт арьсаа аврах найдлагатайгаар бүх зүйлийг бүдгэрүүлнэ. Тэгээд яагаад? Бид охиныг саармагжуулахаа мартсан учраас л. Хурандаа Синг харамсаж буйгаа тохуурхсан шинжтэй толгой сэгсэрлээ. - Үгүй ээ, бид түүнийг авахаас айж байна. Та санал нийлэхгүй байна уу, Картер?
  
  
  Танд хэлэх зүйл байна.
  
  
  "Чиний чимээгүйг би зөвшилцөх ёстой, Картер" гэж хурандаа Син хэлэв. "Энэ нь биднийг зайлшгүй асуултанд авчирдаг: охин хаана байна?"
  
  
  "Би мэдэхгүй байна гэж айж байна, хурандаа" гэж би хэлэв.
  
  
  Хурандаа над руу инээмсэглэв. - Картер, саяхан бид таны найдвартай байдлын талаар ярьж байсан. Мэдээжийн хэрэг, таны мэддэг нэр хүнд дээр үндэслэн. Би чамд хэлсэн, дахиад хэлье: би чамд итгэхгүй байна.
  
  
  Хурандаа Синг ахин нэг урт тамхи асаагаад, цувныхаа халаасан дахь лактай хайрцагнаас авсан хоёр модон шүдэнзнийхээ нэгийг асаав. Тэгээд тэр ширээн дээрээс миний стилеттог аваад өөр шүдэнз хурцалж эхлэв.
  
  
  "Намайг битгий гомдоочихоорой, Картер." Цаг хугацаа өнгөрөхөд би чамайг бүх хэлбэрээр гомдоох болно, гэхдээ би ердийн эрүү шүүлтээс зайлсхийх болно гэж найдаж байсан. Би чамайг гомдоох дургүйг санаарай, гэхдээ миний зохисгүй хамтрагч энд байгаадаа баяртай байна гэж тэр эмч рүү толгойгоо дохив. Инурис: “Ингэвэл намайг хийхгүй байх болно. Тэр ийм сэтгэл татам байх ёсгүй.
  
  
  "Явж яв, хурандаа" гэж би түүнд хэлэв. Тэр эрт эхлэх тусам сайн. Ухаантай байсан ч таны оюун ухаан биеийнхээ илгээсэн өвдөлтийн мэдээг хүлээн авахаа больсон үед эрүүдэн шүүлтийн нэг цэг байдаг. Дараа нь сүнс хүрч болшгүй түвшинд чөлөөтэй, аюулгүй хөвдөг. Би үүнийг тэсэн ядан хүлээж, хэрэв би ийм түвшинд хүрч, өглөө болтол тэнд байж чадвал Пенни Даун Хокийг хурдасгах болно гэдгийг мэдэж чадна.
  
  
  Хурандаа босож ширээ тойрон алхсаар миний урд зогсов. Тэр доош тонгойж, зангидсан гарыг минь бариад, шүдэнзний үзүүрийг баруун гарын долоовор хурууны хадаасны доор наав. Дараа нь тэр тамхины халуун үзүүрээр хүхрийн толгойд хүрч, ууртай исгэрэх чимээнээр шатав.
  
  
  Шүдэнзний дөл асч, буржгар хар үлдэгдэл үлдэж байгааг би харж суулаа. Хурандаа Синг ширээний ард гараа сунган, ганган цамцыг шүүрэн авч, гялалзсан үзүүрийг нь миний нүднээс нэг инч зайд авчрав.
  
  
  "Битгий хөдөл, эс тэгвээс нүд чинь шорлог дээр чидун болж хувирна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Би шүдэнз үргэлжлэн шатаж байгааг харсан.
  
  
  "Охин хаана байна?" - гэж хурандаа Син хэлэв.
  
  
  Би арьсанд минь ойртож буй дулааныг мэдэрсэн.
  
  
  "Битгий хөдөл, Картер" гэж хурандаа анхааруулав.
  
  
  Өвдөлт улам хүчтэй болж, булчингууд минь өөрийн эрхгүй чангарч эхлэхийг мэдэрлээ. Ир нь миний хараанаас өмнө бүдэгхэн толбо байв.
  
  
  Тэгээд гэнэт бүх зүйл дууслаа. Хурандаа Син чөлөөтэй гараа сунган галыг унтраав. "Би оролдох ёсгүй гэдгийг мэдэх ёстой байсан, Картер, гэхдээ би тэгэх ёстой." Чи хэзээ ч мэдэхгүй.' Тэр Дон Марио руу эргэж хараад инээмсэглэв.
  
  
  "Би маш хэцүү байдалд байна" гэж хурандаа Синг хэлэв. "Би Картерт итгэл өгөх ёстой, тэр надад итгэл үзүүлнэ гэдэгт итгэлтэй байна. Бид хоёулаа давуу талтай, маш сайн. Тэр эрүү шүүлтийн энгийн хэлбэрт мэдрэмтгий байж чадах эсэхийг мэдэхийн тулд эрсдэлд орох нь зүйтэй байсан ч би түүнийг надаас илүү тийм биш гэдгийг мэдэж байсан." Тэр над руу эргэв. "Үнэндээ та энэ санааг баяртайгаар хүлээж авсан, тийм үү, Картер?" Та бүхний мэдэж байгаагаар эхний үе шатыг бүрэн мартах түвшинд хүрнэ гэж найдаж байсан. Тэр инээсэн. "Би бараг чиний бодлыг уншиж чадах юм шиг байна, тийм үү?"
  
  
  Дон Марио түүний яриаг таслав. -За, хурандаа. Хошин шог, тоглоом наадгайгаа болих цаг болсон гэж бодож байна.
  
  
  Хурандаа Синг цаг руугаа харав. "Намайг уучлаарай" гэж тэр хэлэв. "Чи хэзээ ч цагийг дэмий үрэх ёсгүй. Мөн өнөө орой бидэнд хийх зүйл их байна.
  
  
  "Надад хутга өг" гэж Дон Марио хэлэв.
  
  
  Хурандаа түүнд бага зэрэг бөхийж гялалзсан стилетто өглөө.
  
  
  Дон Марио үүнийг гартаа биширэн жигнэв. Тэгээд тэр над руу мөсөн цэнхэр нүдээрээ харав. "Арван тав хүрэхгүй минутын дараа чи надад тэр охин хаана байгааг хэлэх болно, Картер."
  
  
  Тэр өрөөгөөр алхаж эмчийн чихэнд ямар нэг юм шивнэв. Эмч толгой дохин өрөөнөөс гарлаа. Хэдэн минутын дараа тэр буцаж ирээд Дон Марио руу толгой дохив. Дон Марио богинохон толгой дохин хариулав. Түүний талаар юу хэлэхээ хэлээрэй, тэр үг үрэх хүн байгаагүй. Хурандаа Синг дахин ширээний ард суув. Биднийг юу хүлээж байгааг би мэдэхгүй байсан.
  
  
  Арав ч болоогүй байхад хаалга хүчтэй тогших чимээ сонсогдов.
  
  
  'Тэнд хэн байна?' гэж Дон Марио асуув.
  
  
  "Вито" гэж хариулав.
  
  
  "За" гэж Дон Марио хэлэв.
  
  
  Хаалга онгойж, зодуулсан жижигхэн дүрс өрөөнд орж ирээд миний хөлд унав. Нүүр нь халтар, цамц нь урагдсан байв. Түүний нэг нүдний шил алга болжээ. Миний төөрөгдөлтэй байсан ч миний өмнө байгаа өрөвдмөөр амьтан Филип Доноос өөр хэн ч биш гэдгийг ойлгохын тулд зүгээр л хурдан харлаа.
  
  
  -Хэн гэдгийг нь мэдэж байгаа биз дээ? гэж Дон Марио хэлэв.
  
  
  Хэрэв энэ нь асуулт байх байсан бол тэр хариултыг аль хэдийн мэдэж байсан бөгөөд миний нүүрэнд хэдэн секундын турш гэрэлтэж байсан таних тэмдэгээс харахад тэр аль хэдийн хариултыг мэдэж байсан.
  
  
  "Надад ноён Даунтай холбоотой төлөвлөгөө байгаа" гэж хурандаа Син хэлэв.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж Дон Марио хэлэв. -Таны төлөвлөгөөг би мэднэ. Та үүнийг ихэнх тохиолдолд буцааж авах болно.
  
  
  "Маш сайн" гэж хурандаа Син хэлэв.
  
  
  - Эмч ээ, таны гарт эм байна уу? гэж ханхүү асуув.
  
  
  "Тийм ээ" гэж доктор Инурис хэлэв.
  
  
  "Тэднийг наашаа авчир. Би түүнийг ухаан алдтал шахаж, амыг нь боож боох, морфин ууж магадгүй. Цус алдалтыг зогсоохын тулд юу ч байсан уу."
  
  
  Хурандаа Синг хар тамхины тухай ярихад нүд минь томрохыг харлаа
  
  
  "Чи сонсох ёсгүй зүйл сонссон гэж битгий бодоорой, Картер" гэж тэр хэлэв. "Ойрын ирээдүйд та өөрөө хар тамхи хэрэглэж байх болно."
  
  
  Инурис эмч өрөөнөөс гүйн гараад хар цүнх барьсаар буцаж ирэв.
  
  
  Филип Даун шалан дээр хэвтээд үе үе ёолно. Дон Марио хажууд нь сөхрөн суугаад уснаас гарсан загас шиг үл ялиг амьсгаадан дээш хартал эргүүлэв.
  
  
  Дон Мариогийн зүүн гар урагш харваж, өвгөнийг доод эрүүнээс нь бариад амаа ангайлгав. Дараа нь тэр стилеттогийн үзүүрийг оруулаад миний нүдэн дээр товойсон арьс харагдтал хацар дээр минь наав.
  
  
  Дон Марио над руу харав. “Картер, сонсоод хурдан бод. Би хутганы мэргэжилтэн. Надад итгэ. Би ч гэсэн үүнийг ашиглахын эсрэг биш. Би чамаас охин хаана байгааг асууж байна. Би хурдан бөгөөд шударга хариултыг хүсч байна. Хошигнол байхгүй. Хуурамч нотлох баримт байхгүй. Хариу авахгүй бол өвгөний хацрыг зүсээд дахин асууна.
  
  
  Хурандаа Синг гэрэлтэв. Марио сэтгэл санааны хувьд түүнд ойр хүн байсан нь тодорхой.
  
  
  Дон Марио яриагаа үргэлжлүүлэв. "Хэрвээ надад таалагдсан хариулт авахгүй бол би дахиад хийх болно. Тэгээд нөгөө хацрыг нь аваад дахин асууя. Дараа нь би чих хамар дээр ажилладаг. Би нүд, хуруугаа таслана. Хөлийн хуруу. Би хөлөө үнсэж байна. Хурандаад амьд хэрэгтэй учраас эмч амийг нь аварна. Гэхдээ тэр сүйрсэн хүн байх болно, эмч хүртэл түүнийг нөхөж чадахгүй. Мөн та үүнд буруутай. Картер агуу баатар шиг амаа хамхиж байна. Та үүнийг яаж хүсч байна вэ?
  
  
  Өвгөний цонхийсон туранхай хацраар нь ир бараг л харагдлаа. Тэр бөгтөр цээжнээсээ амьсгал нь исгэрч нүдээ анин хэвтэв. Тэр хэн ч байсан Филлип Доаныг харахаар тийм ч их хүн байгаагүй. Тэр надад маш их бэрхшээл учруулсан ч энэ нь хамгийн бага нь байсан. Түүний хийсэн зүйл олон сая хүнийг сүйрүүлэх аюулд хүргэв. Тиймээс нэг талаараа түүнийг аврах нь үнэ цэнэтэй зүйл биш байсан. Гэхдээ тэр хүсэл тэмүүллээрээ тийм ч муу байгаагүй. Охиныхоо амьдралыг гэрэл гэгээтэй болгохын тулд хэдхэн хүнд хэдхэн хаалга нээж өгсөн байх гэж бодож байна. Хэрэв би Дон Марио түүнийг хэсэг болгон хуваахыг зөвшөөрвөл Пенниг аварч магадгүй. Түүнийг аварсанаар би алтыг аварч магадгүй юм.
  
  
  Нөгөөтэйгүүр, хэрэв би амаа ангайж, Пенниг хаанаас, яаж авахыг хэлвэл энэ нь өвгөнд түүний төлөө юу хийснийг ойлгох болно. Түүнтэй нэг удаа уулзах боломжийг тэр хүртсэн байх: үзэсгэлэнтэй.
  
  
  Гэхдээ нэг удаа харвал дэлхий ойролцоогоор дөчин таван тэрбум долларын өртөгтэй байх магадлалтай.
  
  
  Хатуу мэргэжлийн түвшинд би ганцхан хариулт өгч чадна. Тэгээд бүрэн чимээгүй болов.
  
  
  Би ам нээгээд “Чи түүнийг аавынх нь байрнаас олох болно. Тэр намайг хүлээж байна”.
  
  
  
  16-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Хурандаа Син Мариогийн нуруу руу цохив. "Үзэсгэлэнтэй" гэж тэр ган араа шүдийг харуулах хангалттай өргөн инээмсэглэв. "Зүгээр л үзэсгэлэнтэй."
  
  
  Дон Марио түүнд хариулсангүй. "Вито" гэж тэр хашгирав. 'Ороод ир.'
  
  
  Гарам царайтай дээрэмчин хаалгаар толгойгоо цухуйлгав. Дон Марио түүнд олон түлхүүр шидэв.
  
  
  "Өвгөний гэрт буцаж оч" гэж тэр хэлэв. - Чи тэндээс охин олох болно. Түүнийг хөлөг онгоц руу аваач. Тэнд уулзая.'
  
  
  "За" гэж гарам хэлээд алга болов. Пеннид өгсөн зааварчилгааг үл харгалзан гарам тушаалаа чадварлаг биелүүлнэ гэдэгт би эргэлзсэнгүй. Тэр цоожны түлхүүрийн чимээг сонсож, бидний бие биедээ хэлсэн бүх зүйлийг үл харгалзан аав нь эцэст нь ирж, энэ хаалгыг онгойлгож байна гэж шийднэ. Зөвхөн энэ нь тэр биш байх болно.
  
  
  Хурандаа Синг над руу сониучирхан харав.
  
  
  Мэдээжийн хэрэг, энэ нь ялангуяа хурандаа Синг шиг мэргэжлийн хүний нүдэнд галзуу юм шиг санагдаж байсныг би хүлээн зөвшөөрч байна. Би бараг инээв. Тэр хавхыг мэдэрсэн. Охин аавыгаа аврах гэж оролдсон гэсэн тайлбар түүнд байсангүй. Түүнд ямар ч ашиг тус байгаагүй. Учир нь түүний бодлоор өвгөн ч, би ч, охинд ч тийм их ирээдүй байгаагүй.
  
  
  Би түүнийг буруутгаж чадаагүй. Түүний байрлалаас тоглолт бараг дуусч тэр хожсон. Охиныг өршөөл үзүүлэхдээ тэрээр бараг бүх хөзрийг барьжээ: хаанаас ч юм түүний гарт орж, сүхний агент болж хувирсан нууцлаг ноён Андерсон; түүнд том асуудал үүсгэж болзошгүй охин; мөн Филип Доан хурандаа Синд үргэлж нууц байсаар ирсэн, учир нь алт хулгайлсан зардал нь түүнд маш бага мэт санагдсан байх.
  
  
  Би түүнд санаа зорилгоо хэлээгүй. Тэр үүнийг ямар ч байсан ойлгохгүй. Мэдээжийн хэрэг би бүх дүрмийг зөрчсөн. Эдгээр дүрмүүд: "Энэ хөгшин хүнийг орхи. Хоук руу очихын тулд охины цагийг аваарай. Цаг заваа гарга. Дон Марио Филиппийн үүрийг хэдэн хэсэг болгон хэрчиж байгааг харж суугаад үзээрэй. Цус, аймшиг, тэвчихийн аргагүй өвдөлтийг хараагүй мэт дүр эсгэ. Гадуур сууснаар та бүх сайн зүйлд хүрнэ гэж төсөөлөөд үз дээ. Өвгөний нүүр, нүднээс асгарсан цустай дүрсийг арилга. Өөрийгөө хашгирахаас хамгаалаарай. Зааварт юу гэж хэлснийг л бод.
  
  
  Заримдаа та зааврыг хаях хэрэгтэй. Хурандаа Син алга ташиж, Инурис уруулаа долоож, нүд нь баярласандаа эргэлдэж байх хооронд Дон Марио өвгөнийг хэсэг хэсгээр нь таслав гэсэн бодол дотор минь нэг зүйл чангаар "үгүй" гэж хэлэв. Энэ нь хэт мэдрэгшил биш байсан. Дотор минь ямар нэг зүйл би Дон Марио Филип Дауныг тарчлаан зовоохыг зөвшөөрөх тэр мөчид би ялагдаж байгаагаа хүлээн зөвшөөрч эхлэх болно гэж хэлсэн. Тэгээд ч би зүгээр л ямар нэг зүйл ялахыг хүсээгүй. Би бүх зүйлийг ялахыг хүссэн.
  
  
  Би алтаа эргүүлэн авч, хөгшин Филип Донег охиндоо эсэн мэнд буцааж өгч, оноогоо шийдмээр санагдлаа. Би тэднийг газрын хөрснөөс арчихыг хүссэн. Энэ бол маш том бооцоо байсан. Гэвч энэ тухай ярихад Дон Марио хутганы үзүүрийг Филип Дауны хацар руу цохьсон тэр агшинд миний дотор гүнээс нэг зүйл "Энэ хараал идсэн зааврын номыг хаяж, өөрийнхөөрөө тогло" гэж хэлэв. Хурандаа Синг хэзээ ч ойлгохгүй. Тэр хувь тоглогч байсан. Тэгээд миний зарчим бол үхтлээ ялах боломж надад байсан. Син гайхсан харагдав. - Би гайхаж байна, Картер. Үнэхээр гайхсан. Бас бага зэрэг сэтгэл дундуур байна. Би чамайг илүү зориг гаргана гэж бодсон.
  
  
  "Хэн ч төгс байдаггүй, хурандаа" гэж би хэлэв.
  
  
  "Магадгүй үгүй байх, Картер" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ та үүнтэй маш ойрхон гэдгээрээ алдартай байсан." Надад итгээрэй, таны тухай миний мэдээллүүд цоо шинэ байна. Арктикт миний сайн найз Шиантай саяхан уулзсаныг тань ойлгоход хангалттай саяхан, доктор Инурис эмчийг дурдахгүй. Тэр хуйвалдааны шинжтэй инээмсэглэн Инурис руу эргэв. "Та Шианг санаж байгаа биз дээ, эмч ээ?" Ядаж л түүний зургийг харсан биз дээ? Лотар Инурис толгой дохив.
  
  
  Хурандаа Синг надад "Энэ бол сайн ажил байсан, таны Сяныг хайж байсан" гэж хэлэв. "Маш үзэсгэлэнтэй, миний хувьд цаг үеэ олсонгүй." Хэрвээ Шиан амжилтанд хүрсэн бол түүний аж ахуйн нэгж энэ бизнестэй маш их баяртай нэгдэж, эцсийн шат нь намайг танай улсад авчирсан. Гэсэн хэдий ч Сянгийн хүчин чармайлтгүйгээр дэлхийг маш хэцүү ирээдүй хүлээж байна гэдэгт би итгэж байна." Би түүний сайрхахад хариу өгсөнгүй. Тэр над руу инээмсэглэв. "Бас Картер, чамайг маш хэцүү ирээдүй хүлээж байна." Бид Хятадад байхдаа олон урт яриа өрнүүлнэ. Мөн та надад маш их зүйлийг хэлэх болно. Гэхдээ эхлээд таныг далайн урт аялал хүлээж байгаа бөгөөд бид хэдхэн цагийн дараа эхлэх болно. Тийм биш гэж үү, Дон Марио? Дон Марио толгой дохив. "Усан онгоц ажиллаж байна" гэж тэр хэлэв. - "Бид ажлыг хурдасгасан."
  
  
  "Бид үүр цайхаас өмнө далайд гарах болно" гэж хурандаа Син хэлэв, "Таны хамтын ажиллагаанд баярлалаа, Картер." Үүрийн ноён энд байна” гэж нүцгэн шалан дээр хэвтсэн өвгөн рүү заав, “Түүнд чам шиг бидний эзэмшихийг хүсдэг зарим чадвар байгаа учраас бидэнтэй нэгдэнэ” гэж хэлэв. Охины хувьд... Хурандаа Синг толгойгоо хойш тонгойлгоод тааз руу харж эхлэв. "Охины тухайд, Лотар, би түүнийг дараа нь аюулгүй боомтод очиход танд өгөх байх." Бид далайд байхдаа Ривьера шиг аюулгүй байдалд эрсдэл учруулдаггүй тул та түүнтэй хөгжилтэй байж болно. Нэгэнт Хятадад очвол чи тэнд охинтой хүссэнээрээ байж болно. Гэхдээ Лотар чамайг таньдаг болохоор бид тэнд очихоосоо өмнө түүнээс залхах байх гэж би сэжиглэж байна. Хэрэв тийм бол бид түүнийг түүнтэй хүссэн бүхнээ хийж чадах багийнханд өгөх болно; тэгээд бид түүнээс салах болно. Энэ нь бидний хувьд практик ач холбогдолгүй юм.
  
  
  Инурис эмч баярласандаа гялалзаж, хүндэтгэлтэйгээр бөхийв. "Өгөөмөр хандсанд баярлалаа" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Чи мэдэж байгаа, чи үнэхээр үүнийг хүртэх ёсгүй" гэж хурандаа Син хэлэв, "гэхдээ охиныг бидний асрамжид авбал бүх зүйл сайхан болно гэдэгт би итгэж байна, тиймээс би таны Ривьера дахь хайхрамжгүй байдлыг уучлахад бэлэн байна."
  
  
  "Баярлалаа, хурандаа Син" гэж доктор Инурис хэлэв.
  
  
  Хурандаа Синг мафиоз руу эргэв. "Чиний хувьд, Дон Марио, надад салах онцгой бэлэг байхгүй байх гэж айж байна, гэхдээ та үүнийг маш их хүртэх ёстой." Би чамтай бизнес хийх дуртай байсан. Та бол нэр хүндтэй хүн бөгөөд таны итгэл үнэмшил, бидний энэ үдшийг харсанчлан хамгийн их биширмээр юм. Би та бүхэнд гүн хүндэтгэлээ илэрхийлмээр байна.
  
  
  "Би энд авчихъя" гэж Марио ширээ рүү заалаа. "Маш тохиромжтой" гэж хурандаа хэлэв. "Сүхний аймшигт агент Картерыг залуу эмэгтэйг урвахад хүргэсэн та түүний зэвсгийн өв залгамжлагч болсон нь үнэхээр зөв юм. Энэ нь бараг яруу найргийн хувьд тохиромжтой. Маш сайн, Дон Марио. Та түүний Luger, түүний стилетто, түүний жижиг хийн бөмбөг авах болно. Тэднийг өөрийн цом гэж үз.
  
  
  Дон Марио бөмбөгөө халаасандаа хийж, гар буу, хутгыг бүсэндээ хийв.
  
  
  Хурандаа Синг цаг руугаа харав. "Таны тохиролцсоны дагуу ачааны машин ирэхэд хэдхэн минут байна." Тэр надад: "Түүнийг ирэхэд, Картер, бид аялалаа эхлүүлэх болно. Энэ нь таны сүүлчийн аялал байх тул аль болох сайхан өнгөрүүлээрэй. Та дөчин таван тэрбум долларын алттай Хятад руу явж байгаа гэдгийг та бүхэн мэдэж байгаа байх. Доктор Инурис, азгүй ноён Донын тусламжтайгаар, шаардлагатай хүн хүчээр хангасан Дон Мариогийн үнэлж баршгүй тусламжаар бид Холбооны нөөцийн санг сааж чаджээ."
  
  
  “Маргааш дэлхий даяар АНУ-ын ихэнх алтны нөөц болон тэдний найдвартай найз нөхдийнхөө алтны нөөц алга болсон гэсэн цуу яриа гарах болно. Танай засгийн газар урам зориг өгөх мессежүүд гаргах боловч цуу яриа тасрахгүй, улам хүчтэй болно. Удалгүй бусад орны банкирууд, засгийн газрууд баталгаа шаардаж, эцэст нь үүнийг батлах болно. Тэд нотлох баримт гаргаж чадахгүй. Тэгвэл долларт итгэх итгэл үгүй болсон учраас үнэ цэнэгүй болно. Доллартай хүмүүс түүнийгээ солих гэж оролдоно, гэхдээ юугаар? Английн фунтын ханш унана. Дойче марк, Швейцарийн франк хүртэл үнэ цэнэгүй болно, учир нь хэн ч цаасан мөнгөнд итгэхгүй. Дэлхий дээр үлдсэн алт үнэлж баршгүй болно. Хэнд байгаа нь хадгална. Байгаагүй хүмүүс нь сандрах болно.
  
  
  Талхтай дэлгүүрийн эзэн талхны мөнгийг цаасан мөнгөнөөс өөр зүйлээр төлөхгүй бол зарахаас татгалзана. Эмч хэрэгтэй хүнд ямар ч хэрэггүй цаасан мөнгөнөөс өөр төлөх зүйл байхгүй, эмч хүлээн зөвшөөрөхгүй. Иймэрхүү дүр зураг өөр өөр газар олон удаа давтагдах болно. Удалгүй гэмт бүлэглэлүүд гудамжаар тэнүүчилж, амьд үлдэхэд хэрэгтэй зүйлээ хайж дэлгүүрүүдийг дээрэмдэх болно. Тэдний үйлдвэрлэсэн машин, угаалгын машин, зурагтыг хэн ч авч чадахгүй учраас үйлдвэрүүд саажилттай болно. Мөн ажилчдыг халах болно. Персийн булан дахь Арабын шейх газрын тосоо тээвэрлэхээс өмнө төлбөрөө алтаар төлөхийг шаардана. Мөн төлөх алт байхгүй болно. Тиймээс тос байхгүй болно. Тэгээд удахгүй машин, галт тэрэг, онгоц байхгүй, үйлдвэрүүд зогсохгүй, ашиггүй болно. Таны мэдэж байгаагаар АНУ эдийн засгийн цөл болно. Хотууд өлсгөлөнд нэрвэгдсэн хүмүүсээр дүүрэх болно. Идэхийн тулд мал алж, хүнсний ногоо хулгайлдаг дээрэмчдийн бүлэглэлүүд хөдөө орон нутгийг сүйрүүлэх болно” гэв. Би өөр юу ч сонсохыг хүссэнгүй. Би Дон Марио руу харлаа. Тэр үүнд огт анхаарал хандуулаагүй бололтой.
  
  
  Би хэлсэн. - "Тэгээд чи?" “Энэ бол танай улс. Та энд амьдардаг. Чи үүнийг хүсч байна уу?'
  
  
  Хурандаа Син инээв. “Дон Марио бол шинэ соёлын бүтээгдэхүүн, Картер. Түүнийг мэдрэмжээр удирдана гэж бүү найд. Түүний бизнес бол өрөвдөх сэтгэл биш харин амьд үлдэх, ашиг олох явдал юм. Бид энэ бизнесийн түншүүд юм. Бид зөвхөн нэг талаараа ялгаатай, бидний оролцооны төлбөрийн сонголт. Алтаар ядуу Хятад алтыг сонгосон. Дон Марио алтыг төдийлөн сонирхдоггүй. Өө, тэр ямар нэг зүйлийг өөртөө хадгалах болно, гэхдээ тэр үүнийг хэтэрхий тансаг, зарчмын хувьд философийн үүднээс авч үзвэл сонирхолгүй гэж үздэг. Гэхдээ Хятадад элбэг дэлбэг байгаа, ухаалгаар зах зээлд гаргавал их ашиг амласан бараа бий.
  
  
  Энэ бол Картер намуу цэцэг бөгөөд энэ цэцэгнээс юу хийж болох вэ: героин. Харж байна уу, Картер аа, долларын ханш буурах үед хүмүүс өөр төлбөрийн хэрэгсэл хайх цаг ирнэ. Дон Мариогийн санал болгож буй солилцооны хэрэгсэл бол героин юм. Энэ нь хүмүүсийг асуудлаа мартахад хүргэдэг гэж та бодохгүй байна уу? Тэд асуудалтай тулгарах болно гэдгийг би танд баталж байна. Танай засгийн газрын тодорхой хүмүүс ямар ч үнээр хамаагүй дэг журмыг сэргээх сонирхолтой байх болно; мөн геройнд аз жаргалтай донтсон хүн ам нь сонирхол татахуйц уруу таталт болно. Та тэгж бодохгүй байна уу, эмч ээ?
  
  
  Хурандаа Синг хариу хүлээсэнгүй. "Чи мэдэж байгаа, эмч өөрөө намуу цэцгийн үрэнд үнэхээр дуртай, тийм биз дээ, Лотар?" Тиймээс, Картер, Дон Марио бидэнтэй хамтран ажилласнаар шавхагдашгүй нөөцтэй болохыг та харж байна. Мөн энэ нөөц нь түүнд асар их хүч чадал өгөх болно. Тиймээс цаг хугацаа өнгөрөхөд танай улсад тайван байдал эргэн ирэхэд Дон Марио бидэнд зарсан алтныхаа үнээс хамаагүй илүү ашиг олох болно. Түүний ашгийг одоо түүний зарим үйлдлийг хориглосон хуулиудын буултаар тооцох болно. Үүнийг героиноор худалдаж авах шавхагдашгүй баялаг болсон газартай нь тооцно” гэсэн юм.
  
  
  Үймээн самуун намдаж, бусад улс орнууд хүн амынхаа үлдсэн хэсгийг үйлдвэрлэлийн үйл ажиллагаанд ашиглах мэргэн ухааныг олж харвал Дон Марио үйлдвэрүүдийг удирдах болно. Хүмүүс долларын хэрэгцээнд сэдэл төрж байгаа шиг хүн ам героин хэрэгцээгээ өдөөх болно. Мөн Дон Марио тус улсын хууль тогтоогч болох нь бүү хэл тус улсын де факто захирагч болно. Одоо хүмүүс түүнийг хунтайж гэдгээр нь мэддэг байж магадгүй, гэхдээ би чамд итгэлтэй байна, Картер, удахгүй хүмүүс түүнд хаан мэт мөргөх болно.
  
  
  "Чи галзуу юм" гэж би хэлэв.
  
  
  Хурандаа Синг гараа өргөв. - Гуйя, Картер, би чамаас гуйж байна. Бодит бай. Надад галзуурах хандлага байхгүй. Героиныг шинэ мөнгөн тэмдэгт гэж бодож үзээрэй. Ямар нэгэн шар металл эсвэл өнгөт цааснаас илүү цагаан нунтагыг ингэж үнэлэх нь илүү логиктой юу? Үгүй ээ, Картер, энэ үнэн биш. Түүнд итгэлийн өөр хэлбэрийг л өгөх хэрэгтэй. Тохируулга. Мөн танай улсад тулгарч буй бэрхшээлүүд нь энэ зохицуулалтыг хийх арга хэрэгслийг бий болгоно. Энэ бол эрс дасан зохицох явдал гэдгийг би хүлээн зөвшөөрч байна, гэхдээ энэ бол Дон Мариогийн хүсэл тэмүүллийг хэрэгжүүлэхэд хэрэгтэй дасан зохицох хэлбэр юм. Харж байна уу, алт түүнд ямар ч сайн зүйл хийхгүй. Алтыг эзэмших нь одоо түүнийг дүрэм журамд захируулж, тухайн үеийн сэтгэхүйд захирагдах болно. Мөн эдгээр дүрмүүд, ийм сэтгэлгээгээр бол Дон Марио гэмт хэрэгтэн бөгөөд түүний өмчийг хулгайлах гэсэн үг юм. Үгүй ээ, Дон Марио түүний амбиц, нам гүм суут ухаанд хүрэхийн тулд эхлээд хувьсгал хийх ёстой. Мөн алтны алдагдал нь АНУ-д хувьсгал хийх болно.
  
  
  Алттай хүмүүсийн хувьд дэлхий дээр алтаар цангадаг хүмүүс үргэлж байх болно гэдэгт бид итгэлтэй байна. Энэ нь хуучин итгэлийг хадгалах болно гэж хэлж болно. Намуу цэцэг, алтаараа Хятад улс хоёр дахин баяжих болно, гэвч манай намуу цэцгийн ургацын нэлээд хэсэг нь Дон Мариогийн хувьд олон жилийн турш заяагдсан. Хятад, АНУ маш сайн найзууд болно.
  
  
  Мөн алтанд итгэдэг хүмүүс, намуу цэцэгт итгэдэг хүмүүс олон зуун жил хамт амьдарна гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  Үүн шиг. Бүхэл бүтэн төлөвлөгөө. Энэ аймшигтай байсан. Би үүнийг галзуурал гэж нэрлэж магадгүй юм. Гэвч галзуу, суут ухаан хоёрын хоорондох зааг нарийн бөгөөд хурандаа Син нэг зүйл дээр зөв байсан. АХ-ын хавтаст хэрэгт сэтгэлд нь ямар нэгэн зүйл буруу байгааг илтгэх зүйл байгаагүй. Түүний хийхээр зорьсон зүйл бол мастер цохилтоос өөр зүйл биш байв; эдийн засагчийн мэргэжил, дайны ур чадвараараа алдаршсан цэрэг эрсийн хүйтэн шуналын огтлолцлын байгалийн эцсийн бүтээгдэхүүн. Тэгээд хэлсэн үгнээс нь харахад түүнийг дуусгахад хэдхэн цаг л үлджээ. Тэр дахин цаг руугаа харав. - Дахиад хэдхэн минут л болно, ноёд оо. Тэгээд тэр ганцаараа над руу эргэв. - Картер, минутын дараа хаалга тогших болно. Ийм зүйл тохиолдвол гадаа ачааны машин биднийг хүлээж байна гэсэн үг. Энэ ачааны машин биднийг усан онгоцны зогсоол руу аваачиж, Дон Мариогийн хөлөг онгоцнууд алтыг хурдан хөлөг онгоцон дээр ачих болно. Та энэ хөлөг онгоцонд сууна, бид хэдхэн цагийн дараа далайд гарна.
  
  
  Одоо би Дон Мариогаас хөлийг чинь тайлахыг хүсэх болно. Би чамайг босоод чимээгүйхэн энэ өрөөнөөс гарч ачааны машинд суухыг хүсэх болно. Усан онгоцон дээр ирэхэд би чамайг чимээгүйхэн, тайвнаар онгоцонд суугаад таныг авч явах газар руугаа яваарай гэж хүсч байна. Хэрэв та миний гуйснаар хийвэл шаардлагагүй өвдөлтөөс ангижрах болно. Гэхдээ би чиний баатарлаг зан чанарыг мэдэж байгаа тул урьдчилан сэргийлэх арга хэмжээ авах ёстой.
  
  
  Тэр ширээн дээрээс нунчакуудыг авав. Модон бариул, тэдгээрийн хооронд гинж өлгөөтэй байхыг би харав. Хурандаа гинжийг толгой дээгүүр минь санамсаргүйгээр шидэж, гинжийг чанга татсан тул хоолойгоор минь хазаж, амьсгалын хоолой руу минь оров.
  
  
  "Чи ганцаараа онгоцонд ирж болно" гэж тэр "эсвэл ухаангүй байж болно." Шийдээрэй.'
  
  
  Дон Марио миний хөлд өвдөглөн суугаад олсыг тайлав. Инурис эмч гэж хурандаа Син Филип Доан руу заалаа. “Өвгөнийг босго. Түүнийг Хятадад ирэхэд эрүүл мэнд нь сайн байгаасай гэж хүсч байна." Тэр инээсэн. "Чи харж байна уу, Картер, бидэнд шинэ сейф хэрэгтэй болно."
  
  
  Сарны гэрэлд гялалзаж буй манан дунд ачааны хөлөг онгоцны зэвэрсэн их бие нь усны гүнд өлгөөтэй байсан бөгөөд энэ нь хагархай усан онгоцны зогсоол дээр бэхлэгдсэн байв. Хэдийгээр намхан өндрөөс үл хамааран бохир хөлөг онгоцны ар тал
  
  
  Ачааны машины гадаа зогсоход "Сара Чемберлен-Кардифф" бидний дээгүүр сүндэрлэв. Цаашид, хөлөг онгоцны төгсгөлд гинших кабель бүхий асар том кран хөлөг дээр асар том сав байрлуулав.
  
  
  "Алт, Картер" гэж хурандаа Син хэлэв. Далайн эрэг дагуу урсдаг хуучин амбаарын ялзарсан дээвэр дор хэд хэдэн нүцгэн гэрлийн чийдэн шатаж, зам дээр шар өнгийн гэрлийн туяа цацруулж байв. “Зүүн талд байгаа тээврийн хэрэгслээ хар. Онцгой зүйл байхгүй, тийм үү?
  
  
  Тэр хариулт хүлээсэнгүй.
  
  
  "Гэхдээ гадаад төрх нь хууран мэхэлж болно, Картер." Гайхалтай харагдах энэ ачааны барж сөнөөгч онгоцноос ч хурдан маневр хийж, далайд гардаг. Түүний электрон төхөөрөмж нь радарт харагдахгүй байхаар бүтээгдсэн. Гэхдээ "Сара Чемберлен" түүний хүч чадлыг нотлох ёстой гэдэгт би эргэлзэж байна. Их Британийн төрийн далбааг мандуулсан хөөрхий хөгшин ачааны хөлөг онгоцонд хэн нь толгойгоо гашилгах вэ?
  
  
  "За, Син" гэж Марио хэлэв. "Одоо би баяртай гэж хэлье. Манайхан хэдхэн цагийн өмнө героин сүүлчийнхийг нь хүлээж авлаа, хоёр цагийн дараа үлдсэн ачааг чинь онгоцонд суулгана гэж хэлсэн. Үүний дараа та хүссэн үедээ усан онгоцоор явж болно." Тэд гар барив.
  
  
  Хурандаа цаг руугаа харав. "Би чамд найдаж байна, Марио" гэж тэр хэлэв. - Би үдээс хойш нэг цагт далайд гарах заавар өгнө.
  
  
  "Санаа зоволтгүй" гэж Дон Марио хэлэв. "Бүх зүйл хэвийн байгаа эсэхийг шалгахын тулд чамайг далайд гарах хүртэл би оффисдоо байх болно."
  
  
  "Маш сайн" гэж хурандаа Син хэлэв. - Таны ердийн нямбай байдал, Дон Марио. Хэзээ нэгэн цагт бид дахин уулзана гэдэгт итгэж байна."
  
  
  "Тэгвэл баяртай" гэж Дон Марио хэлэв. Тэр Филип Доаныг дэмжиж байсан доктор Инурис руу харав. "Түр хүлээгээрэй, доктор" гэж тэр хэлэв. "Сайн хүү шиг жүжиглэхийг хичээ."
  
  
  Инурис эмч үүнийг хариулах нь зохисгүй гэж үзсэн.
  
  
  "Азтай байна, Картер" гэж тэр хэлэв. Тэр хүрэмнийхээ доор Хюго, Вильгельмина хоёр нуугдаж байсан бүсээ алгадав. - Бэлэг дурсгалын зүйл өгсөнд баярлалаа. Тэр хаалганы бариулыг татан амбаар руу алга болжээ.
  
  
  "За" гэж хурандаа Синг хэлэв. "Бүгд онгоцонд. Сара Чемберлэн үүр цайхаас өмнө далайд гарахыг зөвшөөрөв" гэж тэр "ган ачаатай" инээв.
  
  
  Хурандаа Син нунчакугийн бариулыг татан хүзүүндээ гинжийг чангалж, морийг шахаж байгаа мэт болов. Бид хөлөг онгоцны зогсоол дагуу үргэлжлүүлэн, ганглан дээр гарав. Би толгойгоо өндийлгөн харвал Хятадын ахмад өндөр гүүрнээс биднийг харж байв. Хятадын багийн гишүүд маш сайн бэлтгэгдсэн цэргүүд гэж тэмдэглэсэн зорилгын мэдрэмжээр эргэн тойронд эргэлдэж байв.
  
  
  Онгоцонд ямар ч машин, электрон тоног төхөөрөмж байсан ч Сара Чемберлен шоронгийн байгууламжийн тухай ярихад 20-р зууны агшин зуурын зураг биш байв. Тавцангийн доор, хурандаа Син намайг түлхэж, шилгүй тортой цонхтой төмөр камерын хаалганд хүрэв. Түүний өмнө пулемётоор зэвсэглэсэн хоёр хятад зогсож байв. Хурандаа Синг миний хүзүүнээс нунчакуг салгаж аваад халааснаасаа нэг багц түлхүүр гаргав.
  
  
  Тэр эсийн хаалгыг онгойлгов. - Ор, Картер. Ноён Даун ч бас” гэж Инурис эмчдээ хэлэв.
  
  
  Шал нь төмөр, сүрэлээр хучигдсан байсан тул доктор Инурис сүрэл дээр унасан Филип Доныг суллав. Харуулууд яг үүдэнд зогсож, бууныхаа амаар биднийг буу тулгаж байв.
  
  
  "Чи хөгшин хүнийг байгаагаар нь үлдээж болно, Лотар" гэж хурандаа хэлэв. "Картер, би чамайг гав зүүж, хөлөө индүүдэх вий гэж айж байна."
  
  
  Би мөрөө хавчив. Хананд гав, хөлний индүү бэхэлсэн байв. Нэг хос гар, нэг хос хөл. Би дуулгавартай орж ирлээ. Хурандаа Синг түлхүүрээрээ тэднийг түгжив.
  
  
  "Би ч бас өрөөний хаалгыг хаая" гэж тэр хэлэв. "Би чамайг нэг юм мэдээсэй гэж хүсэж байна, Картер." Надад ганц багц түлхүүр бий. Тиймээс хамгаалагчдыг шоолох тухай бодох ч хэрэггүй. Тэд чиний төлөө юу ч хийж чадахгүй. Гэхдээ тэд маш сайн буудаж чаддаг. Мэдээжийн хэрэг, би ийм зүйл хэзээ ч гарахгүй байхыг илүүд үздэг, гэхдээ ийм зүйл тохиолдвол би үүнийг ойлгохыг хичээх болно.
  
  
  Тэр өрөөнөөсөө ухарлаа. Хаалга хаагдаж, хурандаа цоожны түлхүүрийг эргүүлэв. Тэр дахин босоод торны завсраар над руу даллав. "Би чамтай үе үе зочлох болно, Картер, магадгүй бид ярилцах болно." Харин одоо сайхан аялаарай гэж л хэлж чадна. Тэр эргэж хараад алга болов.
  
  
  Хэдэн хормын турш хамгаалагчид толгойгоо ойртуулж, торны завсраар над руу харав. Би тэдэнд огт анхаарал хандуулаагүй. Удалгүй тэд уйдаж, алга болжээ.
  
  
  Хагас цаг өнгөрсөн байж магадгүй, би камерын гадаа хоолой сонсогдов. Хурандаа Синын царай дахин торны өмнө гарч ирэв. Тэр инээмсэглээд түлхүүр нь цоожонд жингэнэв. Хаалга онгойж Син, хоёр хамгаалагч, Пенни Даун нар ил гарлаа.
  
  
  
  17-р бүлэг
  
  
  
  
  
  "Ник" гэж Пенни хашгирав. 'Аав.' Тэр камер руу гүйж очоод Филипп Доанийн хажууд сөхрөн унав.
  
  
  Хурандаа түүн рүү ойртон гарнаас нь атгав. "Таны үнэнч байдал биширмээр юм, Үүрийн авхай" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ таны эрх чөлөө зарим талаар хязгаарлагдмал байгаад харамсаж байна." Чи найз Картер шигээ гавтай байх болно. Ядаж байхад бид далайд байхгүй байхад. Тэгээд чамайг аавыгаа асрахыг зөвшөөрнө” гэж тэр болгоомжтой инээж, “Инурис эмч таныг санаж магадгүй бол.” Хэзээ нэгэн цагт далайд байхдаа аавын чинь амьдралыг арай хөнгөвчлөх эсэхийг харах болно. Гэхдээ одоогоор бид аюулгүй байдлыг дээд зэргээр хангах ёстой. Би та нарыг ойлгож байна гэдэгт найдаж байна.
  
  
  Тэр түүнийг дөнгөлүүлж, өрөөнөөс гарав. Тэр цоожны түлхүүрийг дахин эргүүлэв.
  
  
  Бид түүний хөлийн чимээ төмөр коридорт бүдгэрч байхыг сонссон. Дараа нь чимээгүй.
  
  
  Пенни камераар над руу харав.
  
  
  "Өө, Ник" гэж тэр хэлэв. "Юу тохиолдох вэ?"
  
  
  "Пэнни үүр" гэж би хэлэв. Надад итгээрэй, үгүй, бид энэ төслийг устгах гэж байна.
  
  
  Филип Доун гиншиж, туранхай биеэ сүрлэн орон дээр шилжүүлэв.
  
  
  "Надад түүнийг сэрээх хэрэгтэй" гэж би Пеннид хэлэв.
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. Тэр залгаж эхлэв. 'Аав аа. Аав аа. Би байна. Нэг пенни.
  
  
  Өвгөн дахин хөдөлж эхлэв.
  
  
  "Босоорой, ааваа. Чи надад хэрэгтэй.'
  
  
  Нүд нь эргэлдэж, өөрийгөө хүчлэн суулаа. - Энэ чи мөн үү, Пенни? Тэр хэлсэн. "Энд маш харанхуй байна. Би нүдний шилээ олохгүй байна."
  
  
  "Аав аа, зүүн гарын чинь хажууд байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Хагас харанхуйд тэр тэднийг мэдэрч, барьж аваад хамар дээрээ тавив. Линз алга болсон ч тэр одоо харж чаддаг болсон. Түүнийг хараад царай нь гэрэлтэв. "Бурхан минь" гэж тэр хэлэв. "Энэ үнэхээр чи мөн үү, Пенни?"
  
  
  - Тийм ээ, ааваа.
  
  
  "Чи үзэсгэлэнтэй" гэж тэр хэлэв. "Үзэсгэлэнтэй." Тэгээд тэр уйлж эхлэв.
  
  
  "Чшш, ааваа" гэж Пенни хэлэв. "Чи уйлах шаардлагагүй."
  
  
  "Би тусалж чадахгүй" гэж тэр хэлэв.
  
  
  “Аав аа, энд хэн нэгэн бидэнтэй хамт байна. Бидэнд таны тусламж хэрэгтэй байна. Өвгөн анх удаагаа Пенни хоёрыг өрөөндөө ганцаараа биш гэдгийг ойлгов. Тэр эргэж хараад над руу ширтэв.
  
  
  "Энэ бол Ник Картер, аав аа" гэж Пенни хэлэв. "Тэр биднийг эндээс гарахад туслахыг хүсч байна."
  
  
  "Тийм шүү, ноён Даун" гэж би хэлэв. "Би та хоёрыг Пенни хоёрыг эндээс гаргаж, хөлөг онгоцыг живүүлэхгүй байхыг хүсч байна. Гэхдээ би таны тусламжгүйгээр үүнийг хийж чадахгүй.
  
  
  'Би юу хийж чадах вэ?' Тэр хэлсэн.
  
  
  "Углахаа боль" гэж би түүнд хэлэв. "Ганц асуулт бол та үүнийг хийх үү?"
  
  
  "Хэрэв би чадах юм бол би үүнийг хийх болно" гэж тэр хэлэв. "Би Лотар Инурист ямар ч өргүй болсон." Түүнтэй хийсэн гэрээ маань Пеннид мэс засал хийлгэсэн тэр мөчид дуусгавар болсон. Гэтэл тэр урвагч найзуудтайгаа намайг хуурсан. Тэд өнөө өглөө над дээр ирсэн. Тэгээд тэд намайг энэ хөлөг онгоцонд аваачиж, энэ камер руу шидсэн. Тайлбар нэхсэн чинь хятадууд инээгээд намайг тэнэг гэж дуудав. Би чамд туслах болно, Картер. Би хөгшин хүн тул яаж тэмцэхээ мэдэхгүй байна, гэхдээ би чамд туслах болно. Нэгэнт Пенни зүгээр болсон тул Инурис эмч болон түүний найзууд эсвэл надад юу тохиолдох нь надад хамаагүй. Энэ бүхэн давхар тоглоом” гэж хэлжээ.
  
  
  — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Тэд намайг зүгээр л хөгшин, тэнэг хүн гэж бодсон. Хөгшин тэнэг. Гэхдээ тэд миний талаар мэдэхгүй зүйл байсан. Би Хятадад төрсөн. Би тэдний хэлээр ярьдаг. Өнөөдөр би Хятад хэлээр давхар тоглолтыг илтгэсэн зүйл сонссон.
  
  
  "Үргэлжлээрэй" гэж би хэлэв.
  
  
  “Би тэр хүлээн авалтад байсан. Пенни чамд энэ тухай хэлсэн гэж ойлгож байна уу?
  
  
  Би толгой дохив.
  
  
  "За тэгвэл та миний дүрийг мэдэж байгаа байх." Би Пеннигийн төлөө орлоо. Гэхдээ би түүний найзуудыг хэн болохыг мэдэхгүй хэвээр байв. Өнөөдрийг хүртэл. Тэгээд би түүний найзуудын дунд мафийн Хятад, Америк хүмүүс байсныг олж мэдсэн. Тэгээд ч мафи героиноор хятадуудад алт нийлүүлнэ гэсэн гэрээ байсан. Би үүнд маш их таалагдаж байна гэж хэлж чадахгүй ч энэ талаар гомдоллох эрхгүй гэж бодож байна. За тэгээд эхлээд бүгд надаас нүүр буруулж, намайг энд авчирч, Син хурандаад өгсөн. Гэхдээ өөр нэг урвалт байсаар байна. Хятадууд мафийг хуурч байна."
  
  
  Би асуусан. - 'Хэрхэн?'
  
  
  "Энэ героин хордсон" гэж тэр хэлэв.
  
  
  — Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  "Яг миний хэлж байгаа зүйл" гэж Филип Даун хэлэв. “Тэд юу хийдгийг би мэдэхгүй, гэхдээ би нэг зүйлийг мэдэж байна: героиныг хоёр өөр төрлийн гялгар уутанд савласан. Ногоон уутанд хийсэн зүйл хурдан үхдэг. Цэнхэр уутанд байгаа зүйлс удаан ажилладаг. Харин тэдгээрийн аль нэг нь таны биед орвол чи үхнэ.
  
  
  Би хурандаа Синд малгайгаа тайлах хэрэгтэй болсон. Дөчин таван тэрбум доллар алт түүнд хангалтгүй байсан. Нэг ч удаа буудахгүйгээр тэр АНУ-ыг дампууруулж, олон сая хүний аминд хүрнэ. Энэ нь цөмийн дайнаас илүү байсан. Цацраг туяа, үйлдвэрлэлийн сүйрэл байхгүй болно. Үхсэн, тасралтгүй үхэж буй, өөрийгөө хамгаалах хүчгүй хүн ам.
  
  
  Хятад улс Шинийн төлөвлөгөөг ойлгож, бүх давуу талыг нь ашиглана гэдэгт би итгэлтэй байсан. Дон Марио үнэхээр хаан болох болно: оршуулгын газрын хаан. Түүний агуулахын хаа нэгтээ хэдэн мянган фунт жинхэнэ героин байсан байх. Тэр үүнийг шалгаж үзээд хурандаа Синг үнэнч шударгаар ажиллаж байна гэж шийджээ. Тэр илүү сайн мэдэх ёстой байсан. Гэхдээ түүнийг өрөвдөх шалтгаан байсангүй. Тэр зүгээр л байх ёстойгоосоо арай илүү шуналтай байсан. Түүнийг хуурсан гэсэн бодол намайг галзууруулж, баяр баясгалантай болгов. Үүнийг л эс тооцвол хурандаа Синг алтны ууланд сууж, АНУ-ын гудамжинд олон гэм зэмгүй хүмүүс үхэж, үхэх болно.
  
  
  Гэхдээ энэ талаар хэлэх зүйл байвал биш.
  
  
  "За, сонс" гэж би Филип Даун руу эргэв. -Би чамд өгөх ажилтай байна. Мөн та үүнийг хурдан хийх хэрэгтэй болно. Гэхдээ Пенни чиний тухай юу гэж хэлснийг бодоход чи амьд үлдэнэ гэж бодож байна.
  
  
  "Би чадах бүхнээ хийх болно" гэж тэр хэлэв. 'Энэ юу вэ?'
  
  
  "Пенни надад чамайг цоожны талаар сайн мэддэг хүн бөгөөд тэдний талаар мэдэх ёстой бүх зүйлийг мэддэг гэж хэлсэн."
  
  
  "Энэ үнэн байж магадгүй" гэж Филип Дон хэлэв.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Би чамайг эдгээр дөнгөнөөс чөлөөлж, надад хаалгыг онгойлгохыг хүсч байна."
  
  
  "Хүнд ажил" гэж өвгөн хэлэв. "Ялангуяа ямар ч хэрэгсэлгүй."
  
  
  "Бидэнд анхдагч, гэхдээ багаж хэрэгсэл байгаа гэж би чамд хэлсэн гэж бодъё."
  
  
  "Хаана?"
  
  
  "Миний хүзүүвч дор" гэж би түүнд хэлэв. - Тэнд та хоёр сахлын машин олох болно.
  
  
  Өвгөн газраас босоод хөшсөн хөлөөрөө над руу тонгойв. Тэр хүзүүвчээ татан хоёр ир гаргаж ирэв. "Сайн ган" гэж тэр хэлэв. "Тийм ээ, бид тэдгээрийг ашиглаж болно гэж бодож байна. Дөнгөж зүүсэн цоож нь үнэндээ анхдагч хэвээр байна” гэж тэрээр шуурхай шалгасны дараа хэлэв. "Хаалганы механизмын хувьд энэ нь бас асуудал биш гэдгийг та харах болно."
  
  
  "Энэ хэр удаан үргэлжлэх вэ?"
  
  
  Түүний хамгийн сайн мэддэг худалдаанд дахин ашиг тустай байх магадлалыг хараад нүд нь гэрэлтэв. -Би хэр удаан ажиллахаас шалтгаална. Магадгүй хорин минут.
  
  
  "Яаргаарай" гэж би хэлэв. "Хэрэв хэн нэгэн ирвэл эдгээр ирийг сүрлэн дор нуу."
  
  
  Өвгөн аль хэдийн шалан дээр өндрөөрөө суниаж, тортой цонхоор тусах гэрлийн дөрвөлжин хэсэгт гараа атгав. Би түүний юу хийж байгааг харж чадахгүй байсан ч чийгтэй сүрэл дор түүний гар хөдөлж байх үед төмрийн үл ялиг үрэлт сонсогдов.
  
  
  Түүнийг ажиллаж байх хооронд би бодлоо цэгцлэхийг хичээсэн. Түүний хүч тэсч үлдэх болов уу, эсвэл хурандаа Синг хоригдлуудынх нь байдлыг харахаар гэнэт дотогш орж зүрхлэх болов уу гэж санаа зовж эрч хүчээ үрэхгүй байхыг хичээв. Би бетонон дээр ирийг хэмнэлээр нунтаглахыг оролдож, амьсгалаа удаашруулж, цаг хугацааг мартахыг хичээв. Гэхдээ гадна талд, энэ тогоруу хөлөг онгоцны зогсоол болон хөлөг онгоцны хооронд асар том дүүжин шиг эргэлдэж, агуулахаа тонн алтаар дүүргэж байсныг би мэдэж байсан. Би цаг хугацааны талаар бодохгүй гэж өөрийгөө хүчлэн чадах ч гүйхийг нь зогсоож чадсангүй. Мөн энэ тогоруу сүүлчийн нүүдлээ хийж, хурандаа Синын ялалтын аялал эхлэх цаг ирнэ. Тэгвэл би хийх гэж байсан зүйлээ хийхэд хэтэрхий оройтсон байх болно.
  
  
  "За" гэж би Филип Доуны хэлэхийг сонссон.
  
  
  Тэр босоод түүний гарт би нэг ир эсвэл түүнээс үлдсэн зүйлийг харав. Тэр эхлээд уртын дагуу хоёр хувааж, үлдсэн хэсгийг нь таслав бололтой. Тэр над руу ширтээд баруун гарын минь ханцуйны цоожноос шүүрэн авав. Тэр шовх үзүүртэй төмрийг дотогш оруулан чихээ цоожонд ойртуулав. Тэрээр гар хийцийн түлхүүрээр эрхий, долоовор хуруугаараа бага зэрэг гүйлгэж байгаад болгоомжтой эргүүлэв.
  
  
  "Бараг" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ хангалттай сайн биш."
  
  
  Тэр дахин гэрлийн хэсэг рүү ухарч, би дахин бетон дээр металл нунтаглахыг сонсов.
  
  
  "Тийм байх ёстой" гэж тэр буцаж ирээд хэлэв.
  
  
  Тэр өөртөө итгэлтэйгээр цоожтой ирээ цоож руу дахин хийж бугуйгаа огцом мушгив. Камерын тайван аниргүйд товших чимээ гарав. Цайз эргэлдэн нээгдэв. Филип Доанийн царай догдолж улайв. "Үлдсэн нь одоо энгийн" гэж тэр шивнэв. Хэдэн секундын дараа тэр миний нөгөө гар хөлийг минь суллав.
  
  
  Би амаа чихэнд нь ойртууллаа.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Одоо Пенниг чимээгүйхэн сулла." Тэгээд бид камерын хаалгыг арчлах болно.
  
  
  Өвгөн над руу толгой дохив. Нэг минут хүрэхгүй хугацаанд Пеннигийн гар, хөл чөлөөтэй болов.
  
  
  Би өвгөнийг дуудаж, дахин шивнээд: "Чи яаж камерын хаалгыг онгойлгох вэ?"
  
  
  Тэр гараа сунгав. Түүний алганд хоёр дахь ир нь хугараагүй хэвээр байв. Тэр мохоо талаас нь барьж аваад нөгөө эрхий, долоовор хуруугаараа ирийг нааш цааш хөдөлгөв.
  
  
  "Миний хийх гэж байгаа зүйлийг лойдинг гэдэг." Энэ нь ихэвчлэн celluloid туузаар хийгддэг. Энэ нь цоожны хавчаарыг буцааж түлхэх хатуу, уян хатан чанартай. Хутга нь мөн адил хийх болно.
  
  
  -Их чимээ шуугиантай юу?
  
  
  "Би мэдэхгүй" гэж өвгөн хэлэв. “Жинхэнэ зулзага маш чимээгүй байх ёстой. Гэхдээ тэр хэл нь буцаж унамагц юу болсныг мэдэхгүй. Бид энэ эрсдэлийг л хүлээх хэрэгтэй болно.
  
  
  "Бидэнд тийм ч их сонголт байхгүй" гэж би хэлэв. — Хаалга онгорхой байхад би Пенниг хаалга ба хананы хоорондох буланд хийнэ. Хэрэв ямар нэг зүйл буруу болвол тэр галын шугамаас гарна. Чиний хувьд, хэрэв бүх зүйл сайхан болвол цоож тодорхой болмогц надад дохио өгөөд Пеннигийн хажууд зогс. Намайг хаалгаар гарахад бүү хөдөл. Намайг дуудтал байгаа газраа бай. Би залгах боломжтой хэвээр байгаа бол.
  
  
  Өвгөн хаалганы дэргэд өвдөглөн суугаад цоож руу хутгаар гараа сунгаж эхлэв.
  
  
  Би амьсгалаа жигд байлгахыг хичээв. Би бүрэн чимээгүй байхын тулд амьсгалаа бүрэн зогсоохыг хүсч байсан.
  
  
  Түүний бугуй нэг, хоёр, гурван удаа хөдөлсөн. Тэр хаалга, хүрээ хоорондын зайд ажилласан. Тэгээд тэр зогсов.
  
  
  Өвгөн над руу нүүрээ харуулан толгой дохив. Ажилдаа орох цаг болжээ. Мөн энэ ажил нь хэд хэдэн шумбагч буу барихаас бүрдсэн байв.
  
  
  
  18-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Би бөгтөр, догшин ширүүн, нэгэн зэрэг цуглуулсан бухын төлөө тэмүүлж буй бухыг харсан бух шиг хаалгаар гүйв.
  
  
  Тэд коридорт нэг нь миний зүүн талд, нэг нь миний баруун талд зогсож байсан бөгөөд бодол санаа нь удаан байсан тул намайг гарч ирэхийг хараад эрүү нь унав. Зүүн тал руугаа эргээд хутга шиг гараа өргөөд манаачийг пулемётоо барьсаар байтал мөрийг нь дарлаа. Түүнийг газар унахад нь би түүнийг барьж аваад хашгирахгүйн тулд нэг гараараа амыг нь дарж, нөгөө гараараа бэлхүүсээр нь тэврэв. Би түүнийг шууд хамтрагч руугаа түлхэж, тэдний хоорондын зайг аль болох хурдан хааснаар хоёр дахь хамгаалагч нь хамтрагчийнхаа гар дор зэвсгээрээ орооцолдсон байв. Би тэр хүний бэлхүүс дээр байсан гараа өргөж, хугарсан мөрөн дээр нь эрүүл хамгаалагчийн хүзүү рүү шидэв. Энэ нь төгс цохилт биш байсан ч хүзүүг нь хажуу тийш нь хазайлгав. Түүнийг ахин гараа сунгахад би шууд нүүр рүү нь цохилоо. Миний үе мөчний доорх яс хугарч, доголон амнаас минь цус урсаж байлаа. Толгой нь хананд хүчтэй мөргөсөн бөгөөд ухаан алдаж газар унасан. Би түүний амыг таглахаа больсныг нь далимдуулж амжаагүй байхад нь би түүний найзыг эргүүлж, Адамын алимыг нь алгаараа буталсан.
  
  
  Би цогцсуудыг хажуу тийш нь гаргаж, зэвсгээ цуглуулж, толгойгоо камер руу хийв. "За" гэж би хэлэв. "Амьсгалах цаг боллоо."
  
  
  Пенни болон түүний аав надтай хурдан нэгдэв. Би түүнд пулемётуудын нэгийг өгсөн. "Би тэднийг ашиглахгүйгээр энэ хөлөг онгоцноос буумаар байна" гэж би түүнд хэлэв. “Бид давж гарахгүй, энэ тавцангаар буцаж ирдэг. Би юу хайж байгаагаа мэдэж байна. Энэ нь хөлөг онгоцны зогсоолоос хол байх болно. Намайг дага, хэрэв бид хэн нэгэнтэй таарвал надтай хамт үлдээ. Хэрэв надад ямар нэгэн зүйл тохиолдвол та энэ зэвсгийг хэнтэй ч харьцахдаа ашиглаж болно, хэрвээ ямар нэг зүйл байгаа бол. Биднийг онгоцонд ирэхэд би үүнийг харсан: Сара Чемберлэний боомт талын жижиг хаалга. Бид бүдэг гэрэлтэй коридороор хойд талын тохой руу чиглэв. Бид болгоомжтой хөдөлсөн ч хэнтэй ч тааралдсангүй.
  
  
  Хаалга биднийг хүлээж байв.
  
  
  "Надад зэвсгээ өгөөч" гэж би хэлэв.
  
  
  Би бариулыг татан хаалгыг болгоомжтой нээлээ. Би таван метрийн доор орших Зүүн голын харанхуй, хөдөлж буй усыг харлаа.
  
  
  "Чи эхлээд Пенни" гэж би хэлэв. "Эхлээд хөл. Өөрийгөө ирмэг дээр өлгөхийг зөвшөөр. Тэгээд чи зүгээр л орхи. Унах зай бага байх тусам чимээ шуугиан багасна. Дараа нь усан онгоцны зогсоол руу аль болох чимээгүйхэн сэлж, намайг тэнд хүлээ. Танд ч мөн адил, ноён Дон. Тэнд та хөлийн тавцан руу гарах шатыг олох болно.
  
  
  Энэ нь алдаагүй явсан. Би ирмэгээс унахаасаа өмнө аль болох хаалгыг хаалаа. Сара Чемберлэйн боомтоос ирсэн хурц гэрэлд хажуугаар нь өнгөрч буй ганц ч хүн гайхахгүй байх гэж найдаж болно. Гэхдээ багийнхан эрэг дээр байгаа гэдэгт би эргэлзэж байсан. Явах цаг дэндүү ойрхон байлаа. Нөгөөтэйгүүр бид үргэлж Дон Мариогийн залууст санаа зовох зүйлтэй байсан.
  
  
  Хурандаа Синг надад усан онгоцыг үзүүлэхийг тийм их хүсэх ёсгүй байсан юм. Тэр надад хөлөг онгоцны зогсоолоос ус руу гарах хаалга, шатыг анзаарахыг зөвшөөрөв.
  
  
  Пенни болон түүний аав намайг шатны дэргэд ус гишгүүлэн хүлээж байв.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Би эдгээр шатаар өгсөж, зэвсгээ аваад явна." Намайг дагаад дээш өг. Бид оргилд гарсны дараа би Дон Марио руу явна. Би та хоёрыг эндээс гараасай гэж хүсч байна. Аль болох хол, аль болох хурдан гүй.
  
  
  "Үгүй ээ, Ник" гэж Пенни хэлэв. 'Одоо биш.'
  
  
  "Тэр зөв" гэж хөгшин хэлэв. - "Танд тусламж хэрэгтэй болно."
  
  
  "Би мэднэ" гэж би хэлэв. - Тэгээд би үүнийг Дон Мариогаас авах болно. Наад зах нь хамгийн яаралтай тусламж. Гэхдээ би та хоёрыг надтай хамт байхыг хүсэхгүй байна. Чамайг гомдоох утгагүй.
  
  
  "Би чамтай хамт явна, Ник" гэж Пенни хэлэв.
  
  
  Би толгой сэгсэрлээ. "Хэрвээ чи миний төлөө ямар нэгэн зүйл хийхийг хүсвэл хийж чадна." Гэхдээ энэ нь таны энд хийж чадах зүйл биш юм.
  
  
  "Тэгвэл юу хүсч байгаагаа хэлээрэй" гэж өвгөн хэлэв.
  
  
  "Би чамайг Дэвид Хоук руу залгахыг хүсч байна. Пенни түүнтэй хаана холбоо барихаа мэддэг, Вашингтон дахь хамтарсан хэвлэлийн алба. Түүнд "Сара Чемберлен"-ийг ямар ч байсан зогсоох ёстой гэж хэлээрэй. Ник Картер чамайг түүн рүү залгаарай гэж хэлээрэй. Та үүнийг хиймээр байна уу?
  
  
  "Хэрэв бид чадах юм бол бид үүнийг хийх болно" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. 'Руу явцгаая. Цаг бага байна. Би шатаар өгсөж эхлэв. Дээд талд нь би хөлөг онгоцны ирмэгийг харав. Сайхан харагдаж байлаа. Бүх нүд том тогоруунд төвлөрөх болно. Тэр хөдөлсөөр байсан бөгөөд одоо усан онгоцны зогсоол руу буцаж байна. Түүнийг ядаж нэг чингэлэг алт үлдээсэн, шөнийн ажил нь хараахан дуусаагүй байна гэж найдах л үлдлээ. Миний ажил бүрэн дуусаагүй байгааг би мэдэж байсан.
  
  
  Би Пенни болон түүний аав миний ард зогсохыг сонслоо. Өвгөн хүнд амьсгалж байв. Би тэдэн рүү толгойгоо эргүүлэв. “Нууц байж, нуугдмал бай. Би чамайг хамгаалах болно. Одоо гар. Гүй!' Би ганцаараа, мафи, хятадуудын дунд байсан бөгөөд цаг хугацаа дуусч байсан.
  
  
  Би хөлөг онгоцны зогсоолоос Дон Мариогийн орж ирсэн урт унжсан саравч хүртэл гэдсэн дээрээ мөлхөв. Хаалганы хүрээг хамгаалахаар босоод түгжээг нь татлаа.
  
  
  Энэ нь түгжээгүй байсан. Би түүгээр харанхуй руу хурдан орлоо.
  
  
  Холын голын дэргэд би гэрэл харав. Би гартаа бэлэн пулемёт барьсаар энэ зүгт алхлаа. Би хамгийн муу зүйлд бэлэн байх ёстой байсан. Хэрэв би азтай байсан бол Дон Марио намайг анзаарахгүй байх байсан. Миний хувьд бүх зүйл бүтнэ гэж найдаж байсан.
  
  
  Хаа сайгүй цонхнууд нь агуулах болон гол руу харсан оффисын гэрэл асахыг хартал би бөхийж алхлаа. Оффис нь голын бүх өргөнийг хамарна.
  
  
  Дон Марио ширээний ард эргэдэг сандал дээр суугаад "Сара Чемберлен"-ийг харлаа. Хэдэн утас, Ллойдын ахлагч нарын бүртгэлийн хуулбарыг эс тооцвол ширээ хоосон байв.
  
  
  Би өөрөө амбаарт үлдэж, хөлөг онгоцноос нуугдаж, хаалгыг онгойлгож, пулемётын ам руу чиглүүлэв. "Маш чимээгүй байна, Марио" гэж би хэлэв. Тэр хөдөлсөнгүй. Тэр зүгээр л цонхоор хөлөг онгоц руу харсаар байв.
  
  
  "Энэ бол Картер" гэж би хэлэв. “Би чамайг босоод хөлөг онгоц руу харсан цонхны хөшгийг татаасай гэж хүсч байна. Дараа нь дахин суу. Би чамтай ярилцмаар байна. Буцаж суухдаа гараа нүүрэндээ ойртуулна. Би чамд Хятад найзуудын тань талаар сонсохыг хүсэж байгаа мэдээ байна.
  
  
  "Чи юу гэж хэлэх ёстой юм бэ, Картер, би сонсохыг хүсч байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  -Чи сонсоход ямар ч зардал гарахгүй, Марио. Гэхдээ та сонсохгүй бол үхэлд хүргэж болзошгүй" гэж би хэлэв. "Та бүх ажлаа дуусгаад "Хаан нас барлаа, хаан урт наслаарай" гэсэн байдалд орохыг хүсэхгүй биз дээ?"
  
  
  Хариуд нь Марио сандлаа түлхэн цонх руу алхаж, хөшгийг татав. Би өрөөнд орж ирээд түүнийг дахин суухад нь мөргөв.
  
  
  "Хурдан ярь" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Энэ бол миний хийх зүйл" гэж би хэлэв. "Найзууд чинь чамайг хуурсан."
  
  
  Марио инээв. -Мэдээж морьт цэрэг ч ирж байгаа.
  
  
  "Чи ч үүнд итгэж эхэлсэн нь дээр" гэж би хэлэв. “Таны гэрээний хэсэг биелээгүй байна. Таны найз хурандаа Син таныг хуурсны дараа эрх чөлөөгөө олж чадах уу гэдэг л асуулт хэвээр үлдэж байна.
  
  
  - За, Картер, эдгээр оньсого асуухаа боль. Энэ ямар луйвар вэ?
  
  
  "Героин".
  
  
  "Героин зүгээр" гэж Дон Марио хэлэв. "Үүнийг миний итгэдэг хүмүүс шалгасан."
  
  
  -Бүгдийг нь шалгасан уу?
  
  
  "Мэдээж үгүй" гэж тэр хэлэв. "Гэхдээ бид хэдэн тонноос дээж авсан."
  
  
  "Энэ сайн зүйл байсан" гэж би хэлэв. "Үлдсэн нь хордлоготой байна."
  
  
  "Боль, Картер" гэж тэр хэлэв. “Би ялагдсан хүн биш. Чамд энэ зүйлийг дэлбэлэх боломж саяд нэг байгаа бөгөөд энэ нь чи намайг Нүглийн эсрэг эргүүлнэ гэсэн үг. Би үүнийг идэхгүй.
  
  
  “Чамайг хуурсны төлөө би чамайг Нүглийн эсрэг болгохоор ирлээ. Героин хордсон байна. Энэ бол үнэхээр хог юм. Мөн хамгийн бохир нь ногоон уутанд байдаг.
  
  
  Марио уруулаа жимийв. - Та мэднэ, Картер. Чи намайг сонирхож эхэлж байна. Та эдгээр ногоон уутны талаар яаж мэдэх вэ?
  
  
  -Цэнхэр уут, хорыг мэддэг шигээ. Хэрэв танд энэ хөлөг онгоцонд хятад хэл ойлгодог найз байсан бол та үүнийг мэдэх байсан. Энэ өвгөн Хятадад төрсөн.
  
  
  "Бид шалгалтаа хэр хурдан хийх вэ?" гэж Марио хэлэв. - Энэ сүүлчийн хогийн хэдэн хэсгийг хөлөг онгоцноос ав. Ногоон уут. Ногоон уутанд байгаа зүйл хамгийн хурдан үхдэг.
  
  
  Марио утсанд нь хариулав. "Вито" гэж тэр хэлэв. - Надад ногоон уутнаас нэгийг авчир. Тэр даруй.'
  
  
  Тэр утсаа таслаад над руу харлаа. - За, Картер, чамд боломж байна. Буцаж алх. Миний ширээний урд цоорхой байна. Нэг минутын дараа онгойж, Вито дээшээ гарав. Зэвсгийнхээ талаар бүү сандар. Вито миний хэлснээр хийх болно. Тэр юу ч хийхгүй гэдэгт итгэлтэй байж болно.
  
  
  Миний доор чимээ шуугиан гарч, шалны нэг хэсэг гулсаж, Витогийн гарам шиг царай нь өрөө рүү харав.
  
  
  "Зүгээр дээ, Вито" гэж Дон Марио хэлэв. "Ямар ч бэрхшээл байхгүй."
  
  
  Вито өрөөнд авирч, шалны хавтан дахин хөдлөв. Тэр ногоон уутыг Мариогийн ширээн дээр тавив.
  
  
  "Бидэнд далайн гахай хэрэгтэй" гэж тэр хэлэв. "Тэгээд би түүнд тохирох хүнийг мэддэг гэж бодож байна." Тэр утсаа авлаа. Хурандаа Син" гэж тэр хэлэв. Хурдан. Тэр хүлээв. Түүнийг дахин ярихад хоолой нь яаралтай сонсогдов. - Хурандаа Син? Дон Марио. Сонсооч. Миний нэг хүүд осол гарсан. Инурис эмчийг цүнхтэйгээ явуул. Бидэнд удахгүй хэрэг болно.
  
  
  Тэрээр хурандаа Синд асуулт асуух боломж олголгүй утсаа таслав. Би хөшгөө нэг инчээр ухраад хөлөг онгоц руу харлаа. Удалгүй уйтгартай доктор Инурис гарцын төгсгөлд хүрч, усан онгоцны зогсоол уруу алхаж эхлэв.
  
  
  "Тэр ирж байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Түүнийг авчир, Вито" гэж Дон Марио хэлэв. Вито өрөөнөөс гарлаа. "Витогийн талаар санаа зовох хэрэггүй" гэж Дон Марио хэлэв. “Вито шударга зантай. Таны санаа зовох зүйл бол героин. Гэхдээ ядаж би чамд боломж олгож байгааг хүлээн зөвшөөрөх хэрэгтэй, Картер. Мансууруулах бодисын донтогч эмчээс илүү далайн гахай болгон ашиглах хэн байх вэ?
  
  
  Би хөлийн чимээг сонсоод Дон Марио, Вито хоёрыг ямар нэгэн зүйл хийх гэж оролдвол богино хугацаанд гаргана гэж бодсон газраа зогслоо. Хаалга аажуухан онгойж, Инурис эмч өрөөнд орж ирэхэд Вито араас нь дагалаа.
  
  
  Тэр намайг зогсож байхыг хараад гайхсандаа нүд нь томров. "Картер!"
  
  
  -Тийм шүү, эмч ээ. Таны хуучин найз. Би пулемётын амыг эрүүнийх нь доор тавив.
  
  
  Гэж тэр асуув. - Юу гэсэн үг вэ?
  
  
  Би түүний амьсгалын хоолойг зэвсгийн тороор цохив. - Дуугүй бай, доктор.
  
  
  "Эмч" гэж Дон Марио хэлэв. “Картер бид хоёр бага зэрэг бооцоо тавихыг хүсч байна. Тэр героиноос болж байгаа юм.
  
  
  Би зэвсгээ барин ухарлаа.
  
  
  -Энэ героин юу болсон бэ? гэж Инурис асуув. "Энэ бол ердийн героин юм."
  
  
  "Би үүнийг л хэлэхийг хүсч байна, эмч ээ" гэж Дон Марио хэлэв. "Гэхдээ Картер өөрөөр хэлж байна." Тэр өөрийгөө хордлого авсан гэж хэлдэг.
  
  
  "Түүнийг бүү сонс" гэж доктор Инурис хэлэв. - Тэр энэ талаар юу мэддэг вэ?
  
  
  "Тэр хангалттай мэддэг гэж хэлсэн, эмч ээ."
  
  
  -Чи түүнд итгэх үү? гэж Инурис асуув. - Агент AX?
  
  
  "Тэр одоог хүртэл миний сонирхлыг татсаар ирсэн."
  
  
  "Син хурандаа чамайг хуурахгүй" гэж доктор Инурис хэлэв.
  
  
  "За, би үүнийг Картерт хэлэхийг хичээж байна" гэж Дон Марио хэлэв. "Гэхдээ тэр намайг дараа нь харамсаж байснаас эхлээд итгэлтэй байх нь дээр гэж итгүүлж чадсан. Тийм учраас бид таныг энд урьсан юм. Би өөртөө "Марио" гэж хэлсэн болохоор "энэ геройн сайн эсэхийг хэн хамгийн сайн дүгнэх вэ?" Тэгээд би өөртөө: "За, манай эртний найз, доктор Лотар Инурисээс өөр хэн ч биш, тэр бол маш сайн эрдэмтэн, үнэнч найз байсан юм." Тиймээс эмч ээ, би танд дээжийг үнэ төлбөргүй өгөх болно.
  
  
  "Би үүнийг хүсэхгүй байна" гэж доктор Инурис хэлэв.
  
  
  - Хүсэхгүй байна? гэж Дон Марио хэлэв. 'Хүсэхгүй байна? Чи үүнийг сонссон уу, Вито? Тэр үнэгүй дээж авахыг хүсэхгүй байна гэж хэлсэн.
  
  
  "Тэр тийм баян гэж үү?" - гэж Вито хэлэв. "Би өмнө нь хар тамхинд донтсон хүн үнэгүй дээж авахаас татгалзаж байхыг харж байгаагүй."
  
  
  "Тэр үнэхээр ямар нэг юм хүсч байна гэж бодож байна, Вито" гэж Дон Марио хэлэв. - Ямар ч хар тамхичин шиг. Гэхдээ тэр хэтэрхий эелдэг. Та зүгээр л эелдэг хандаж байгаа биз дээ, эмч ээ?
  
  
  Инурисын жигшүүртэй царайнд хөлс урсав. "Би үүнийг хүсэхгүй байна" гэж тэр хашгирав.
  
  
  "За, эмч ээ" гэж Дон Марио хэлэв. "Чи энэ эелдэг зангаараа хэтэрхий хол явсан." Тэр бүснээс минь үсний хавчаарыг сугалж аваад ногоон цүнхийг зүсэв. Зарим цагаан нунтаг унасан.
  
  
  "За, эмч ээ, бид энд явах үдэшлэг хийх гэж байна." Бидэнд лаа байхгүй, харин надад шүдэнз байгаа, Вито чи эмчийн цүнхийг харвал тариур, зүү олно гэж бодож байна. Хэрэв резинэн хоолой, магадгүй бидэнд хэрэгтэй өөр хэдэн зүйл байвал би гайхахгүй." Вито гараа сунган эмчийн гараас цүнхийг булааж авлаа. Дон Марио үүнийг нээж, гүйлгэж эхлэв.
  
  
  "Тэдэнд ийм зүйл хийхийг бүү зөвшөөр, Картер" гэж доктор Инурис гуйв. -Яагаад болохгүй гэж, эмч ээ? Би хэлсэн. “Энэ нь ямар их хор хөнөөл учруулж болохыг би харахгүй байна. Хэрэв та үнэнийг хэлж байгаа бол тэр.
  
  
  - Гуйя, Картер. гуйя.'
  
  
  Тэр над руу хараагүй. Магадгүй тэр над руу харахыг хүссэн байх. Гэвч тэр чадсангүй. Дон Марио, Вито хоёр завгүй байсан ширээнээс нүдээ салгаж чадсангүй. Тэгээд тэр үргэлжлүүлэн гуйсаар байв. Дотор цоорсон хоолойноос агаар мэт үг урсав.
  
  
  "Алт, Картер. Би чамд алт өгнө. Миний хувь. Та баян байж болно. Та дахин хэзээ ч ажиллах шаардлагагүй болно. Их мөнгө. AX-аас үзэхээс ч илүү. Та хаа нэгтээ явж болно. Та баян байж болно. Зүгээр л намайг эндээс авраач. Чи хийж чадна аа. Чамайг чадна гэдгийг би мэднэ. Би чамд үнэ цэнэтэй болгох болно. Чи харамсахгүй” гэж хэлэв.
  
  
  Дон Марио ширээнээс бослоо. Вито гартаа дүүрэн тариур барьсаар түүний хажууд зогсож байв.
  
  
  "Би зөвшөөрч чадахгүй байна, эмч ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Хэн ч таныг сонсохгүй байна, эмч ээ" гэж Марио хэлэв. "Гадаа хэтэрхий их чимээ шуугиантай байна. Энэ усны цорго нь маш их чимээ шуугиантай байдаг.
  
  
  Инурис эмч өвдөг сөхрөн унав. Түүний нүүрэн дээр хөлс урсаж байв. "Битгий ингэ" гэж тэр гуйв. 'Битгий хий. Би чамаас гуйж байна. Надад үүнийг битгий хий.
  
  
  Марио түүний нүүр рүү цохив. "Чи дуугүй бай, тэнэг нохой" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Тэр Инурисын баруун гарнаас бариад хүрэм, цамцных нь ханцуйнаас тохойноос дээш татав. Цамцны товч тайлж, өнхрөв. Вито гартаа тариур барьсаар эмчийн өмнө зогсож байв.
  
  
  Инурис эмч гиншиж эхлэв. Дон Марио түүнийг дахин цохив. "Та тайван байх ёстой, эмч ээ" гэж Дон Марио хэлэв. 'Гэгээн талаас нь хар. Хэдэн минутын дараа та аз жаргалтай аялалдаа ... эсвэл үхэх болно. Ямар ч байсан таны асуудал дууслаа, хонгор минь.
  
  
  Эмчийн нүд айсандаа томорчээ.
  
  
  "За, Вито" гэж Дон Марио хэлэв.
  
  
  Тэр Инурисыг өндийлгөж, нүцгэн, сорвитой гараа сунгав.
  
  
  Инурис мултрах гэж оролдов. Тэр Витог өшиглөж, үсрэв.
  
  
  Дон Мариогийн царай барайв. "Яг ч үгүй" гэж тэр бувтнав.
  
  
  Лотар Инурис мушгирсан хэвээр байв. Дон Марио нэг гараа хүзүүгээр нь ороон нөгөө гараараа эмчийн сунгасан гарыг атгав. "За, Вито, оролдоод үзье" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Вито сүүлчийн цохилтод зориулж бяцхан сэлэм барьсан бухын тулаанч шиг хажуунаас болгоомжтой дөхөж ирэв. Инурис эмчийн нүд бүлтийжээ. Тэр "Үгүй, үгүй, үгүй" гэж хэлэх гэсэн боловч амнаас нь урт, өвдөлттэй "NNNNNN" гэхээс өөр юу ч гарсангүй.
  
  
  Вито одоо түүний хажууд байж, нүцгэн гартаа зүү авчирч, дон Марио түүнд тусалж, гарыг нь хөдөлгөөнгүй барин судсыг нь олов. Зүүний үзүүр арьсанд орж, Вито поршенийг доошлуулав. Дон Марио Инурисыг суллав. Тэр Витотой хамт ухарчээ. Инурис эмч бослоо. Тэр цамц, хүрэмнийхээ ханцуйг тайлав. "Чи надтай харьцаж дуусаад би одоо явна" гэж тэр боомилсон хоолойгоор хэлэв.
  
  
  Би Мариогийн гарыг Лугер руу сунгахыг харлаа.
  
  
  Инурис эмч түүн рүү инээмсэглэв. "Надад цүнх хэрэгтэй байна" гэж тэр хэлэв. Тэр ширээ рүү нэг алхлаа. Хоёр алхам.
  
  
  Би пулемётыг Дон Марио руу чиглүүлэв.
  
  
  Инурис над руу харав. "Харамсалтай байна, Картер" гэж тэр хэлэв. "Чи баян байж болно." Түүний нүдэнд хачирхалтай, шил шиг харц тодорчээ. -Гэхдээ та сонсоогүй. Уучлаарай, Картер. Гэхдээ энэ эртний үг юу гэсэн үг вэ? Хамгийн сүүлд хэн инээдэг вэ...
  
  
  ха ха ха..."
  
  
  Тэгээд түүний амнаас цуснаас өөр юу ч гарсангүй. Энэ нь түүний цамцыг даган урсаж, цагаан даавууг будав. Тэр аймшигт үерийг өөр хүнийх юм шиг сониучирхан харав.
  
  
  Асар том спазм түүний биеийг шүүрэн авч газар шидэв. Хүзүүнд нь шингэн бадмаараг ороолт ороосон цус урссаар байв. Инурис эмч шоконд оров. Түүний өсгий шалан дээр цохив. Дараа нь тэр хөдөлгөөнгүй хэвтэв.
  
  
  "Бурхан минь" гэж Вито шивнэв.
  
  
  
  19-р бүлэг
  
  
  
  
  
  "За, Картер" гэж Марио хэлэв. -Таны зөв байсан. Одоо тохиролцоонд хүрцгээе.
  
  
  "Чи бид хоёр эвлэрэх болно" гэж би хэлэв. "Бид хурандаа Синг алт аваад зугтахгүй байхын тулд хамтран ажиллах болно." Үүний дараа хүн бүр өөрийнхөө төлөө л байдаг.
  
  
  "Хангалттай шударга сонсогдож байна" гэж тэр хэлэв.
  
  
  Марио нэг утсаа авав. "Цоргыг хаа" гэж тэр тушаав.
  
  
  Би цонхоор харав. Краны машины дуу намдаж эхлэв. Усан онгоцны дээгүүр өндөрт нэг чингэлэг люкны дээгүүр унжсан байв.
  
  
  Дон Марио Вито руу эргэв. "Доошоо яв" гэж тэр хэлэв. "Хөвгүүдийг авчир. Тэдэнд цуглуулж чадах бүх салютаа авчрахыг хэл. Бидэнд хэрэгтэй болно. Мөн илүү их динамит, бензин авчир.
  
  
  Вито нүхээр алга болов.
  
  
  "Бид нэг талд байгаа бол би буугаа буцааж авмаар байна" гэж би хэлэв.
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж Марио хэлэв. Тэр бүснээсээ люгер, стилетто сугалаа.
  
  
  "Энэ жижиг зүйлийг халаасандаа битгий мартаарай" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр Пьерийг гаргаж ирэв. - Эцсийн эцэст хийн бөмбөг, тийм үү?
  
  
  "Үүнээс болгоомжил" гэж би түүнд хэлэв.
  
  
  Марио инээмсэглэв. "Бид хамт ажилладаг, Картер." Тэр надад өгсөн, би халаасандаа хийсэн.
  
  
  Мариогийн хүмүүс шатаар өгсөж, ажлын өрөөг дүүргэж эхлэв. Марио гараа өргөөд чимээгүй байхыг уриалав.
  
  
  "Энэ бол Картер. Тэр бидэнтэй хамт ажилладаг. Тиймээс бүү сандар, бага зэрэг буруу зүйл болоход алдаа гаргахыг хүсэхгүй байна. Бид энэ хөлөг онгоцонд сууж байна. Би түүний машинуудыг дэлбэлж, хурдан болоосой гэж хүсч байна. Хэрэв ямар нэгэн хятад таныг зогсоохыг хүсвэл түүнийг хадаарай. Бид хууртагдсан. Руу явцгаая.'
  
  
  Эрчүүд оффисоо гараад урт амбаараар дамжин усан онгоцны зогсоолын гарц руу гүйв. Марио бид хоёрыг оруулаад нийтдээ хорь орчим байсан. Ханхүү автомат бууг авав. "Тэр зүйлд болгоомжтой байгаарай" гэж би түүнд анхааруулав. "Тэр усанд байсан."
  
  
  "Баярлалаа" гэж Марио хэлэв. "Би оролдоод үзэх болно, хэрвээ болохгүй бол" гэж тэр сугагаа алгадаад, "Надад үлдсэн байна."
  
  
  Усан онгоцны зогсоол дээр би яг цагаа харвал гүүрний хашлага дээр хурандаа Синг гартаа мегафон бариад, ахмад нь хажууд нь гарч ирэв.
  
  
  - Тэнд юу болоод байна, Марио? гэж тэр хашгирав. "Яагаад кран зогссон юм бэ?"
  
  
  Мариогийн эхний хүмүүс ганглан руу гүйв.
  
  
  Марио пулемётоо дээш өргөөд краны кабель руу богино цохилт хийв. Цэнхэр утаа гарч, дараа нь татсан кабель тасарчээ. Асар том чингэлэг хазайж, Сара Чемберлэйн сав руу чих дүлийрэх чимээгээр уналаа. Чимээгүй болж, дараа нь би хашгирах сонсогдов.
  
  
  Хурандаад хэн нэгэн түүнд нөхцөл байдлыг тайлбарлах шаардлагагүй байв. Дараагийн агшинд тэр эргэж, ахмад руу дохио өгснөөр дугуйны байшин руу гүйв. Тэр гүүрний хашлага дээгүүр бөхийж, тавцан дээрх хүмүүсдээ тушаал өгөв. Сүх савласан хятадууд хашлага руу гүйв. Сара Чемберлэйнийг хөлөг онгоцны зогсоол дээр бэхэлсэн зузаан олсыг таслах үед тэнхлэгүүд гялалзаж эхлэхэд би төмөр хагархайг харав.
  
  
  Марио налуугийн тал дээр зогсов. Тэр пулемётыг дээш өргөв. Сумны мөндөр хашлага бэлчээж, төмөр, махыг урав. Эрчүүд орилоод унав...
  
  
  Би Люгерийг гүүр рүү чиглүүлэн буудлаа. Хурандаа Синг сум дугуйны цонхны доорхи ганг бэлчиж байхад нугалав. Түүнийг буцаж ирэхэд гартаа буу байсан. Бид тавцан дээр байсан. "Вито" гэж Марио амьсгалав. "Чи болон эрчүүдийн тал нь Картертай хамт явж байна." Динамит ав. Бусад нь дугуйны байшин руу чиглэнэ.
  
  
  Бяцхан гарам толгой дохив. Марио аль хэдийн гараад тавцан руу пулемётоороо бууджээ. Хятадууд түүний толгойг шүүрэн авч цуст манан дунд унахыг би харсан.
  
  
  Тэгээд би усан онгоцон дотор Вито болон Мариогийн бусад хүмүүс намайг дагаж шатаар өгсөж байхыг олж харав. Доор нь хятадууд нэг өвдөг сөгдөн буугаа өргөв. Хажууд нь буун дуу гарч, би буудагч гэдсээ бариад урагш унасан байхыг харлаа.
  
  
  Би нүднийхээ булангаар бид тавцан дараалан яаран бууж байхад Вито инээж байхыг харлаа. Би араас буун дуу гарахыг сонсоод Мариогийн нэг хүн чимээгүйхэн хашгирч, бүхээгийн шатны ирмэгээс уналаа.
  
  
  Буудлага зогссон. Одоо төмөр шатан дээр хөлийн чимээ л сонсогдож, урд нь би хөдөлгүүрийн өрөө рүү чиглэсэн сумтай тэмдэг харав.
  
  
  Бид коридорт байсан. Урд нь төмөр хаалга онгойж, пулемётын тороор бидэн рүү буудаж эхлэв. Хэт өндөр, хол байсан тул хана, таазыг сумаар зурж байв. Би газар унасаар дахин хөл дээрээ босч, Лугер гартаа атгалаа. Би нэг удаа буудсан. Орилж хашгирах чимээ гарч, зэвсгийн баррель доош унав. Би босгыг давж хартал өөр шатаар бууж буй цогцосны дэргэдүүр харав. Сум миний толгой дээгүүр исгэрч, ус үл нэвтрэх хаалт руу уналаа. Би Вито болон эрчүүдийг үлдэхийг дохиод. Би доошоо хөдөлгүүрийн өрөө рүү харлаа. Төгс гялалзтал өнгөлсөн асар том поршенууд аажмаар хөдөлж эхлэв. Дүрэмт хувцас өмссөн инженер ууртай дохио зангаа хийж, хүмүүс байр руугаа гүйж байхыг харлаа.
  
  
  Бас нэг сум толгой дээгүүр минь исгэрэв. Хөдөлгүүрийн өрөөний нөгөө талаас арваад винтов буун хаалгаар орж, шатаар тархаж, гал нээжээ.
  
  
  Би хаалганаас мөлхөж очоод буун дуу гарахад хаалга хүчтэй хаалаа. Би Вито руу эргэв. "Тэд бууны хүчээр орох хаалгатай."
  
  
  'Бид юу хийж байна вэ?' гэж тэр асуув.
  
  
  "Надад динамит саваа өгөөч."
  
  
  Би асуултаа дуусгаж амжаагүй шахам гартаа барьсан байлаа. Би гал хамгаалагчийг асаалаа. "Би энэ том налуу замыг дэлбэлэх гэж байна" гэж би Витод хэлэв. “Энэ зүйл дэлбэрэхэд бүгд хаалгаар гүйнэ. Тавцан дээр байгаарай.
  
  
  Хөдөлгүүрүүд дээшлэх үед бидний доорх тавцан чичирч эхлэв. Хэрвээ хурандаа Син дээр баригдаагүй бөгөөд хөлөг онгоцыг утаснаас чөлөөлж чадаагүй бол Сара Чемберлен аль хэдийн далайд гарах ёстой байв. Би Дон Марио түүнийг зогсооно гэж найдаж байсан.
  
  
  Би ус үл нэвтрэх хаалтны дэргэд зогсоод гал хамгаалагчийг асаав. Тэгээд би хаалгыг онгойлгоод том өрөө рүү динамит шидсэн. Би хойш татлаа. Цохих чимээг сонсоод би дахин хаалга онгойлгов. Энэ бол үхлийн калейдоскоп байв: налууг дундуур нь урж, бууддаг хүмүүс цус урсган, барьж авах зүйлээ шүүрэн авч, бэхэлгээний цэгээс нь төмөр тасарсан үед эвдэрсэн байв. Үргэлжлүүлэн үзэх цаг байсангүй. Хашгирах чимээ аль хэдийн бүх түүхийг өгүүлсэн.
  
  
  Би босоод босгыг давж, шатаар хурдан буулаа. Далайчин миний гарнаас атгаад би түүний хамрыг Лугерын өгзөгөөр цохив. Яс нь хагарсан.
  
  
  Жолооч хажууд нь зогсоод бүснээсээ гар буу гаргаж ирэв. Би түүн рүү буудаад цамцных нь доороос, цэнхэр хүрэмнийх нь доороос цус урсаж байхыг харлаа.
  
  
  Миний ард дахин буун дуу, хашгирах чимээ сонсогдов. Хятад эр хананы хавчаараас сүхээ гаргаж ирээд над руу эргэв. Би Люгерийг аманд нь ойртуулан гохыг нь дарахад гялгар ир толгой дээр нь унжсан байв. Толгой нь алга болж, сүх нь унав.
  
  
  Миний хажуугаар нэг сум исгэрч, гаансыг хугалав. Би багийн гишүүдийн нэг нь буугаа онилж байхыг харав. Би нэг өвдөг дээрээ унаад буудлаа. Тэр хашгиран ухасхийв. Эргэн тойронд би буун дууны тамын дуу, сумны орилох, исгэрэх чимээг сонслоо. Хааяа нэг хашгирах, хараал илэх, архирах, сумны цохилтонд цохиулсан биений цохилт. Хагарсан толгой хажуугаар минь эргэлдэнэ. Витогийн хүмүүсийн нэг, сүхний хохирогч. Тэгээд буудлага зогссон.
  
  
  Би эргэн тойрноо харлаа. Би Витог харсан. Тэр гараа хажуу тийш нь дарав. Түүний хурууны хооронд цус урсав. Нөгөө гараа өргөөд гар буугаараа ялалт байгуулав. Түүний царай харх шиг инээмсэглэв. "Зам тодорхой" гэж тэр хашгирав.
  
  
  "За" гэж би хэлэв. "Динамитаа тавиад эндээс явцгаая."
  
  
  Түүний тэсрэх бодисын шинжээчид машинуудад динамит саваа суулгаж байжээ.
  
  
  "Би гал хамгаалагчийг асаана" гэж би хэлэв. "Бидний үлдсэн хэсэг нь шатаар өгсөж, хаалгаар гарна."
  
  
  Тэд үүнийг хийхийг зөвшөөрсөндөө хэтэрхий аз жаргалтай харагдаж байв. Вито хажуу талдаа шархны улмаас зүүн тал руугаа үл ялиг хазайсан ч нөгөө нэг нь түүнийг босоогоор нь барив.
  
  
  Би гал хамгаалагч руу шүдэнз барин нэг багцаас нөгөө рүү хурдан шилжив. Тэд Христийн Мэндэлсний Баярын од шиг исгэрч эхлэв.
  
  
  Энэ нь алга болох цаг болжээ. Би хаалга руу харлаа. Вито над руу харан намайг хурдлахыг дохив. Дараа нь би түүний ард коридорт буун дуу, хашгирах чимээ сонсогдов. Витогийн нүд томров. Тэр нурууг нь бариад дараа нь давхарлав. Тэр эцэст нь шатаар яаран буухдаа үхэх шахсан байв.
  
  
  Машины өрөөний гэрэл унтарлаа. Төмөр хаалга хүчтэй хаагдсан. Би баригдсан.
  
  
  Тас харанхуйд баригдсан, зөвхөн галын зулын голын шаргал салютаар хагарсан. Би үнэндээ Сара Чемберлэйнийг зогсоох байсан. Гэхдээ энэ миний хийсэн сүүлчийн зүйл байх болно.
  
  
  Хэдхэн секундын дотор эдгээр таван боодол динамит хурандаа Синын хөлгийн ар талыг бүхэлд нь дэлбэлэн Ник Картерын нисдэг авс болон хувирна.
  
  
  
  20-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Гэхдээ хурдан хөдөлсөн бол болохгүй.
  
  
  Би шатнаас яаран холдож, анхны гал хамгаалагчийг хайж олоод гаргалаа. Энэ бол цаг хугацаатай уралдаж, би түрүүлсэн. Сүүлийн гал хамгаалагчийг унтраахад арван секунд өнгөрсөн байх.
  
  
  Шүдэнз асаагаад шат руу буцаж ирээд дээшээ гарлаа. Хурандаа Синг хөлөг онгоцоо далайд гарахыг хүсвэл эрт орой хэзээ нэгэн цагт хэн нэгэн тэр хаалгаар орох хэрэгтэй болно. Тэгээд ийм зүйл болоход би бэлэн байсан. Гар минь халаасандаа ороод хийн бөмбөгийг хаалаа.
  
  
  Би удаан хүлээх хэрэггүй гэж найдаж байсан. Би ч бас ийм болно гэж бодсонгүй.
  
  
  Дон Мариотой завгүй байсан гэж бодоход Синд цаг байсангүй.
  
  
  Гэхдээ надад боломж олдвол хурдан байх хэрэгтэй болсон. Би алдаж чадахгүй байсан. Гадаа байгаа хэн ч байсан, Вито болон түүний галын багийг устгасан жижиг экспедицийг удирдсан хэн ч байсан тэвчээр алдаж эхэлж байна гэж найдаж байлаа.
  
  
  Хэрвээ тэр хаалгыг цохихоос өмнө гал хамгаалагч шатаж байгааг харсан бол тэр дэлбэрэлт болно гэж хүлээж байсан бөгөөд одоо болтол яагаад үүнийг сонсоогүйгээ гайхаж байв. Хэрэв тэр тэднийг хараагүй бол тэрээр дахин бүлэглэж, хөдөлгүүрийн өрөөнд ямар ч амьд түрэмгийлэгчдийг устгахаар хүмүүсээ бэлтгэж байсан байх.
  
  
  Ямар ч байсан тэр хурандаа Синд тийм ч их цаг үлдээгүйг мэдэж байсан тул хурдан арга хэмжээ авах хэрэгтэй болов. "Сараа Чемберлен" хүмүүс хөдөлгүүрийн өрөөг хянах хүртэл хаашаа ч явахгүй.
  
  
  Хаалгыг урт хөшүүргээр онгойлгов - тал бүр дээр нэг. Дотор нь хөдөлгөхгүйгээр хэн ч түлхэж чадахгүй. Энэ миний талд байсан. Би юунд ч гайхахгүй. Би нэг гарынхаа хурууны үзүүрийг хөшүүрэг дээр тавиад, мэдрэл бүр нь хөдөлгөөний өчүүхэн шинж тэмдгийг мэдэрч байв. Нөгөө талаар надад Пьер байсан.
  
  
  Дараа нь бараг л гэнэтийн зүйл тохиолдсон тул би хөшүүрэгээ бараг алдлаа. Гэрэл гайхалтай асав. Анхны гэрэлд би Пьерийг шоолж байсан. Би тэсрэх бөмбөгийг коридор руу шидээд хамаг хүчээрээ хаалгаа хаалаа.
  
  
  Би чимээгүй дэлбэрэлт сонссон, дараа нь өөр юу ч биш. Одоо хүмүүс гадаа коридорт хоолойгоо бариад үхэж байгааг би мэдэж байсан. Хэсэг хугацааны дараа бүх зүйл дуусна. Хэн ч зугтахгүй. Тэгээд ганц хоёр минутын дараа эндээс эсэн мэнд гарах боломжтой болно. Пьер ажлаа хурдан хийж, ул мөргүй алга болжээ.
  
  
  Шатны дээд талд би хаалганы бариулыг доошлуулан цаг руугаа харлаа. Нэг минут хагасын дараа би тэврэлтээ сулруулан доошоо буцаж хөдөлгүүрийн өрөө рүү явлаа.
  
  
  Энэ удаад би ямар ч буруу зүйл хийхгүй байхаар шийдсэн. Би гал хамгаалагчийг асааж, шатаар гүйж, хаалгыг татлаа. Цогцсыг коридорт хаяжээ. Би хаалгыг нь саваад хамаг хурдаараа гүйж, явахдаа тоолоо. "Хорин нэг... хорин хоёр..."
  
  
  Хорин дөрвөн үед би тавцан дээр гарав. Усан онгоцыг бүхэлд нь доргиосон дүлий дэлбэрэлт болсон. Миний толгойн дээгүүр гэрлүүд анивчиж, хөлөг онгоц дахин өөрийгөө засав. Би хүчээ цуглуулан нум руу авирч эхлэв. Би Мариог урагшаа явж байхад нь орхисон. Би түүнийг яаж хийснийг нь мэдэхгүй ч нум руу ойртож чадсан бол багийнхны ард үлдэх байсан. Магадгүй тэр өөр өөр арга хэрэглэж болох юм.
  
  
  Би шатаар өгсөж урт коридороор яаран алхлаа. Би бага зэрэг амьсгал боогдох шиг болсон. Тэгээд жаахан өгсөж яваагаа ойлгосон. Сара Чемберлэний их бие хоёр хуваагдсан. Усан онгоц живж байв. Одоо хөдөлгүүрийн өрөө рүү ус урсаж байв.
  
  
  Хэр хол гүйснээ мэдэхгүй ч өнцөг нь аажмаар эгц болов. Миний урд шатны дээд талд байгаа ангаахай харав. Би шатаар өгсөөд толгойгоо цухуйлгав. Би эргэж, тавцан руу гарлаа. Хэн ч намайг хараагүй.
  
  
  Энд буудлага үргэлжилсээр байв. Би хаалганы цаанаас гурван хятад буудаж байхыг харсан. Миний хуруунууд Лугерын эргэн тойронд хаагдсан. Би тус бүрийг нь нэг удаа буудсан.
  
  
  Одоо тавцангийн миний талд нам гүм байлаа. Усан онгоцны дунд автомат галын анивчсан харагдав.
  
  
  Би бөхийж байгаад Мариогийн хүмүүс рүү гүйлээ. Тэд аврах завийг бамбай болгон ашиглаж байгааг би анзаарсан. Зөвхөн Марио болон өөр хоёр үлдсэн. Тэдний нэг нь мөн шархадсан байна.
  
  
  Би тэдний хажууд шумбав. Би асуусан. - 'Юу байна?'
  
  
  Марио гүүр рүү буув. Тэр мөрөө өргөв. "Би маш олон хүнийг алдсан" гэж тэр хэлэв. "Хурандаа одоо ч ахмадтай хамт байгаа."
  
  
  "Вито болон бусад хүмүүс үхсэн" гэж би тэдэнд хэлэв. "Гэхдээ хөдөлгүүрийн өрөө дэлбэрсэн байна."
  
  
  "Тийм ээ" гэж Марио хэлэв. "Бид дэлбэрэлт сонссон. Сайн хийлээ. Гэхдээ би хурандаатай өөрөө харьцах хүртлээ тайвшрахгүй.
  
  
  - Марио яагаад надад үлдээж болохгүй гэж?
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв. -Энэ бол хувь хүний асуудал. Хэн ч намайг шийтгэлгүй хуурахгүй."
  
  
  Сумнууд аврах завины их биеийг оносон байна.
  
  
  "Энд үлдэх нь ашиггүй" гэж тэр хэлэв. -Та юуг ч зөвшөөрөхгүй байна. Би тэдэн рүү дээшээ гарлаа. Тэр хийн савнаас нэгийг нь өгөөч.
  
  
  'Чи юу хийх гэж байна?'
  
  
  "Бид халдлага үйлдэж байна" гэж тэр хэлэв. - Бид гүүрэн доорх шатаар явна. Бид түүний хувьд хэцүү өнцөгт байгаа ч энд үлдэх нь утгагүй юм.
  
  
  "Би чамтай хамт явна" гэж би хэлэв.
  
  
  -Хүссэнээ хий, Картер. Одоо би өөрийн гэсэн бизнестэй болсон. Явцгаая залуусаа.
  
  
  Тэд аврах завины хоёр тал руу үсрэн гарч ирэв. Гүүрнээс буун дуу буув. Шархадсан хүний өвдөг давхар бөхийж, тавцангийн дагуу хашлага доогуур гулгав. Тэр хөлөг онгоцны зогсоол дээр унахаасаа өмнө нэг удаа хашгирав.
  
  
  Би арын хамгаалалт байгуулсан. Сумнууд бидний эргэн тойрон дахь тавцан руу хатгаж байсан ч одоо бид гурав шат дээр байв. Марио зөв байсан. Хурандаа Син, ахмад хоёр галын өнцөг муутай байсан. Бидний дээгүүр сум исгэрэв. Нэг пулемёт доош нисч, шуугиантайгаар тавцан дээр унав. Энэ нь тэдний сумгүй болсон гэсэн үг. Марио лаазтай бензин нээв. Шатны орой дээр гарахад Син болон ахмад дугуйны байшингийн хаалгаар гарав. Сүүлийн сум Мариогийн хамтрагч руу оносон. Тэр гэдсээ барьж аваад хоёр дахин нэмэгдэв. Одоо гүүрэн дээр бид хоёр л байсан бөгөөд тэргэнцэрт хурандаа Син, ахмад хоёр байв. Бид галын шугаман доогуур ороход Марио над руу инээмсэглэв.
  
  
  "Миний харж байгаа зүйлийг чи харж байна уу?"
  
  
  Тэр дугуйны байшингийн цонх руу муруй хуруугаа заалаа. Сумнууд түүний нүхийг урж орхив. Марио эрхий хуруугаараа хийн сав руу чиглүүлэн инээв. Дараа нь тэр түүнийг өргөж, нүхээр бензин асгаж эхлэв.
  
  
  Хаалга онгойлголоо. Би ахмад Марио руу онилж байхыг харлаа. Би хаалганы дэргэд хамгаалалтгүй дух, нүд рүү нь буудсан. Тэд улаан манан дунд алга болж, ахмадын бие гүүрэн дээр гулсав.
  
  
  Би Марио руу эргэж харахад тэр босоод цонхоор шүдэнз шидэв.
  
  
  Дараа нь хурандаа Син түүнийг бууджээ.
  
  
  Тэр жаахан хоцорсон. Тоглолт дугуйны байшинг цохив. Архирах чимээ гарч, дараа нь бүхээг бүхэлдээ галд автав.
  
  
  Марио тэнэг царайтай инээсэн хэвээр зогсож байв.
  
  
  Тэр над руу хараад эрхий хуруугаа өргөв. "Хөөе Картер, чи намайг одоо Сэм авгатай байгаа гэж бодож байна уу?"
  
  
  Тэгээд тэр өндийн суугаад хажуу тийшээ унав. Би түүн дээр очоод судасны цохилтыг нь мэдрэв. Судасны цохилт байхгүй болсон. Хагарсан цонхноос галын хэл урсаж, Сара Чемберлэний зүсээ хувиргасан будгийн дээгүүр мөлхөж эхлэв.
  
  
  Явах цаг боллоо. Би шат руу алхлаа. Сум нь төмөр дээр тусав. Би эргэж харан Лугерын гохыг татлаа. Сум хоосон газарт тусав.
  
  
  Би Син хурандаагийн харласан царайг хараад зогслоо. Түүний арьс яг л мумигийнх шиг шатаж, үрчлээтсэн байв. Түүний шүд над руу зэрлэгээр урсав. Гараа үл ялиг даллан гар буугаа өргөв.
  
  
  Түүнийг гох дарахад би аль хэдийн ухаан алдаж байсан. Стилетто аль хэдийн миний гарт байсан бөгөөд би түүнийг ходоод руу шумбав. Хоосон өрөөнд алх цохихыг сонсоод зогсоход хэтэрхий оройтсон байлаа. Хутга дотогшоо гулгав. Хурандаа Синг амьсгал хураав.
  
  
  Би хутгаа сугалж авлаа. Түүний нүүр, үсийг тойруулан дугуйны тавиураас галт бөмбөлөг дэлбэрэх үед тэрээр буцан гуйвав.
  
  
  Хашлаганаас мултарч унасан чинь аль хэдийн үхчихсэн байх шиг байна. Түүний тархи доорх тавцан руу цохиход тэр үхсэн нь гарцаагүй. Гүүрний ирмэгээр шаржигнах дөл тархаж эхлэв. Би шатаар буулаа.
  
  
  Би хөлөг онгоцны зогсоол руу гүйх үед мэдээ алдаж, бие махбодийн хувьд ядарсан байв. Ойролцоогоор дуут дохионы гаслах чимээ миний ухамсарт нэвт шингэж, миний араас сүүлчийн удаа харвал энэ бол тийм ч муу зүүд биш гэдгийг хэлэв. Эхний гал унтраах машинууд аль хэдийн зогссон. Тэдний гэрэл нь хөлөг онгоцны гүүрний тод, гялалзсан туяатай харьцуулахад сулхан гэрэл байв.
  
  
  Цаашлаад усан онгоцны зогсоолын хажуугаар би үрчлээтсэн твид хувцастай намхан эр тамхи балгаж байхыг харав.
  
  
  Би түүн рүү ойртлоо. Тэр гараа өргөөд мэндлэв. "За, Николас" гэж тэр хэлэв. 'Та? Энд үү? Би чамайг амралтанд явуулсан гэж бодсон.
  
  
  
  21-р бүлэг
  
  
  
  
  
  Оффис нь тамхины утаа, хуучин твид хоёрын үнэртэй байв. Дэвид Хок ширээний ард суугаад дургүйцсэн байртай толгой сэгсэрлээ.
  
  
  "Маш хайхрамжгүй байна, Николас" гэж тэр хэлэв. "Маш санамсаргүй байдлаар."
  
  
  "Нөхцөл байдалд миний хийж чадах хамгийн сайн зүйл байсан гэж би айж байна" гэж би хэлэв. “Хамгийн гол нь хурандаа Синыг алттай холдохоос сэргийлэх явдал байв. Түүнийг задгай далайд гарсны дараа бүх зүйл арай илүү төвөгтэй болж магадгүй юм. Тэгээд алт алдсан тухай цуурхал тарна.
  
  
  Хок тамхинаасаа чирэгдэн авлаа. "Бид үүнийг нахиалах боломжтой" гэж тэр хэлэв. “Таныг өчигдөр нойр хоолоо барьж байх хооронд засгийн газар худалдааны тэнцлийн гайхалтай статистик мэдээг гаргаж, ирэх оны эдийн засаг сайжирна гэж таамаглаж, алтны албан ёсны үнийг нэмэхээс эрс татгалзаж байгаагаа дахин нотолсон. Үүний үр дүнд Цюрих, Парис, Лондонгийн чөлөөт зах зээл дээр алтны үнэ буурсан; доллар бусад валюттай харьцахдаа сүүлийн хэдэн сарын хамгийн сайн өдөр болж байна. Хурандаа Синын нэлээд харгис хэрцгий үхэл "Сара Чемберлэйн"-ийн дохиог хүлээж байсан хүмүүст аль хэдийн хүрсэн гэдэгт би итгэж байна. '
  
  
  "За" гэж би хэлэв. Бүх зүйл сайжирч байх шиг байна.
  
  
  "Цэвэрлэх зүйл их байна" гэж Хок хэлэв. “Вашингтоны эрх баригчид надад маш их тусалсан гэдгийг хэлэхэд таатай байна. Гал түймрийн алба хөлөг онгоцон дээрх галыг аль болох бага хэмжээнд байлгасан. Цагдаа нар Марио болон түүний гэр бүлээс салсандаа баяртай байсан, тэр дундаа героин олжээ. Түүнд гайгүй мөнгөтэй, голын ёроолд бүхэл бүтэн агуулах байсан." Хок шүдэнзийг шинэхэн тамхинд хүргэв. "Дон Мариотой холбоотой нөхцөл байдлыг тодруулсны дараа цагдаа нар бидний хүсэлтийг зөвхөн баяртайгаар хангасан. Усан онгоцны эргэн тойронд ер бусын хатуу боловч үл анзаарагдам хамгаалалт байдаг. Сансрын газрын ажилтнууд болон цэргийн тагнуулын өндөр албан тушаалтнууд алтны агуулах руу буцаах ажилд оролцдог. Холбооны нөөцийн сантай холбоотой бүх хамгаалагчид болон түүний хамгаалалттай холбоотой бүх офицеруудыг баривчилжээ. Бид бүх зүйлийг арилгахын тулд долоо хоногийн ихэнх цагийг шаардах байх, гэхдээ долоо хоногийн эцэс гэхэд алт буцаан хадгалагдаж, хуурамч алт хаягдна гэж найдаж байна. Хураагдсан героиныг устгаж байна.
  
  
  - Та агуулахыг хамгаалахад оролцсон бүх хүмүүсийг цагдан хорьсон гэж хэлсэн? Би хэлсэн. Хок хариу хэлэхээсээ өмнө тамхинаасаа татав. "За" гэж тэр хэлэв. 'Үнэхээр биш. Нэг хүнийг эс тооцвол.
  
  
  - Филип Даун уу?
  
  
  Хок толгой дохив. "Би өчигдөр түүний охиныг харсан" гэж тэр хэлэв. “Өмнөх шөнө тэр над руу залгахад түүнийг хаанаас олохыг надад хэлсэн. Тиймээс усан онгоцны зогсоол дээр бүх зүйл нам гүм болоход би түүн дээр очсон. Бид нэлээд удаан ярилцсан. Чи түүнд маш их тусалсан гэж тэр надад хэлсэн, Ник. Тэгээд би түүнд тэр бидэнд маш их тусалсан гэж хэлсэн. Яагаад гэвэл ямар ч байсан хөлөг онгоцон дээр чамд ямар нэг зүйл тохиолдсон ч тэр залгаагүй байсан бол энэ улс өнөөдөр ямар байдалд байх байсныг би мэдэхгүй. Түүний хантааз дээр тамхины үнс унав. Тэр анзаараагүй бололтой.
  
  
  - Тэгээд аав нь?
  
  
  Хок цэнхэр утааг үлээж, тамхиа үнсний саванд хийв. "Филип Доан нас барсан" гэж тэр хэлэв. -Охин надад хэлсэн. Тэднийг гэртээ буцаж ирсний дараахан нас баржээ. Энэ хөлөг онгоцны сорилт, зовлон зүдгүүр түүнийг туйлдуулж байсан гэж би бодож байна. Тэр надад тэднийг гэртээ ирж байгаа гэж хэлэхэд тэр баяртай байх шиг байна. Тэр өөрийгөө угааж, зочны өрөөний сандал дээр суув. Тэр нэг аяга Шерри гуйж, түүнд тохиолдсон бүх түүхийг ярихыг түүнээс хүсэв. Тэр чамд маш их сэтгэгдэл төрүүлсэн, Ник. Тэнд нэг хөгшин хятад байдаг гэсэн...
  
  
  "Тийм ээ" гэж би хэлэв.
  
  
  "Тийм ээ, үүнийг ингэж нэрлэдэг байсан" гэж Хок хэлэв. “Тийм ээ, аав нь энэ Г чамайг биширнэ гэж бодсон гэж тэр хэлсэн. Та ямар нэгэн шидтэн байсан. Гайхалтай ид шидийн зүйлд гарамгай байсан хүн. Дараа нь тэр сандал дээрээ налан охиноо биширэв. Тэгээд тэр хундага өргөж, хундага өргөсөн гэж тэр надад хэлэв. "Амьдралын ид шидийн тухай." Тэгээд нэг балгаад аягаа тавиад нүдээ анилаа. Пенни түүнийг үхсэн гэдгийг мэдсэн гэж хэлсэн.
  
  
  "Уучлаарай" гэж би хэлэв. “Тэр маш их асуудал үүсгэсэн ч зүрх сэтгэлдээ муу хүн байгаагүй. Түүний алдаа нь охиноосоо өөр юуг ч тоодоггүй байсан.
  
  
  "Түүнийг өнөө өглөө оршуулсан" гэж Хок хэлэв. 'Бүх зүйл сайхан байна. Охин ч бас тэгж бодож байна. Хэрэв тэр амьд байсан бол бид түүнийг яллах ёстой байсан. Тэр үлдсэн амьдралаа торны цаана өнгөрөөх байсан."
  
  
  "Би үүнд бооцоо тавихгүй" гэж би хэлэв.
  
  
  Хок баргар инээмсэглэв. "Түүний авъяас чадварыг мэддэг болохоор би ч бас түүнд мөрий тавихгүй" гэж тэр хэлэв. “Гэхдээ охиноо сайн явааг мэдсэн болохоор түүнд нэг их төвөг учруулахгүй байсан байх. Түүгээр ч барахгүй тэрээр алдаагаа засахын тулд чадах бүхнээ хийсэн. Тэрээр шинэ савны хамгаалалтын системийн иж бүрэн зургийг үлдээжээ. Төгсгөлд нь тэр үүнийг даван туулах аргаа хараахан олоогүй байна гэж бичжээ."
  
  
  "Тэгэхээр бүх зүйл дууссан" гэж би хэлэв. “Бүх сул талууд дахин уягдсан юм шиг байна. Доктор Инурис, хурандаа Син, Дон Марио, Филип Дон: бүгд үхсэн. Алтны сейф, героиныг хураан авчээ.
  
  
  "Улс орон дахин аюулгүй боллоо" гэж Хок хэлэв. "Ядаж одоохондоо." Тэр тамхинаасаа удаан чирэв. "Гэхдээ Николас, энэ нь ямар нэгэн байдлаар хайхрамжгүй байсан." Дараа нь тэр инээгээд гараа сунган минийхийг шүүрэн авав. "Дахин хэлэхэд миний болон нэр хүндтэй сонгогдсон албан тушаалтны талархал" гэж тэр хэлэв.
  
  
  "Баярлалаа" гэж би хэлэв.
  
  
  "Бид талархаж байна" гэж Хок хэлэв. "За, Ник, би чамайг амралтаа авах ёстой гэж бодож байна."
  
  
  "Ганцхан минут" гэж би хэлэв.
  
  
  Хок чимээгүй байхын тулд гараа өргөв. -Үгүй ээ, энэ удаад би нухацтай ярьж байна. Чи үүнийг хүртэх эрхтэй. Хэсэг хугацаа. Хүссэн газраа оч.
  
  
  "Би үүнд итгэхгүй байна."
  
  
  "Оролдоод үз."
  
  
  "Магадгүй" гэж би хэлээд оффисоос гарахад бэлдэв.
  
  
  "Өө" гэж Хок хэлэв. 'Хүлээгээрэй. Би нэг юм мартчихаж. Тэр ширээ рүүгээ гараа сунгав. "Охин надаас үүнийг чамд өгөхийг хүссэн. Тэр аав нь чамайг өөрийг нь авахыг хүсч байна гэж хэлсэн. Тэрбээр бор цаасанд ороож, утсаар боосон тэгш өнцөгт боодолтой юм авав.
  
  
  Би дахин суугаад боодлыг нь задлав. G Box. "Охин өөр зүйл хэлсэн. - Дахиад харъя, энэ юу байсан бэ? Түүний бас нэг онигоо. "Ой санамж чинь муудаж байна гэж битгий хэлээрэй." Түүний захиас: "Ноён Картерт хэлээрэй, тэр энэ зүйлийг яаж нээхээ санахгүй байх болно гэж таван франкаар мөрийцье."
  
  
  Би ирвэс, дорго хоёрыг даран инээмсэглэв. Хайрцагны таг нисэн одов.
  
  
  Дотор нь нислэгийн дугаар, цагийг дугуйлсан онгоцны хөөрөх цагийн жагсаалтыг харлаа. Хок дотор юу байгааг харахаас өмнө би тагийг нь хурдан хаалаа. Би цаг руугаа харан бослоо. - За, би явсан нь дээр. Хок ч бас босоод дахин гар барив. "Өө, Николас" гэж тэр хэлэв. "Бид таныг олох боломжтой зурвас үлдээхээ мартуузай."
  
  
  "Мэдээжийн хэрэг" гэж би хэлэв. 'Амархан. Та намайг Хонконгоос олж болно. Peninsula зочид буудлыг үзээрэй.
  
  
  Би түүн рүү гараа даллаад хаалга руу яарав. Тэр тэнд Чеширийн муур тамхи татаж байгаа мэт инээмсэглэн зогсож байв.
  
  
  Ривьерагийн дээгүүр толгод дээр, замын төгсгөлд жижиг хотод ханаар хүрээлэгдсэн дэн буудал байдаг. Дотор байгаа хүмүүс гаднаасаа бүхнийг харж чаддаг. Харин гадна байгаа хүмүүс дотор талыг нь харж чадахгүй. Энэ бол дэлхийг хаадаг газар юм.
  
  
  Арын хананаас алс холын нүд гялбам Газар дундын тэнгис рүү уруудаж буй жүржийн төгөл, усан үзмийн цэцэрлэгийн сэтгэл татам ландшафт харагдана. Ханан дотор олон мод, цэцэг, тод өнгийн шувууд бүхий цэцэрлэгт хүрээлэн байдаг. Өдрийн цагаар нарны туяа хуучны чулуун ханан дээр гялалзаж, усан сангийн цэнхэр ус биеийг урин татна.
  
  
  Орой нь лааны гэрэл гадаа ширээг ододтой сэрүүн тэнгэрийн дор зөөлөн гялалзсан дотно байдалд угаана.
  
  
  Үгүй бол орой болон маргаашийн хооронд танд завтай хэвээр байна ...
  
  
  Өрөөнд сарны гэрэл тусч, нүүр нь мөнгөн туяанд умбав. Тэр орондоо хэвтээд зөөлөн, чийгтэй арьс нь намайг наан хэвтэв.
  
  
  - Шампан дарс байна уу?
  
  
  Тэр инээмсэглээд толгой сэгсрэв. "Агаар аль хэдийн мансуурч байна." Тэр над руу ойртон: "Ник?"
  
  
  Тэр миний мөрөн дээр толгойгоо тавив. Би үснийх нь анхилуун үнэрийг амьсгаллаа. "Юу?"
  
  
  'Тэр хамаагүй.'
  
  
  "Үгүй ээ, би "Үгүй ээ. Чи юу гэж хэлэх гэж байсан юм бэ?" Түүний гар миний гуян дээгүүр гулссан. "Тэр хамаагүй."
  
  
  "За" гэж би хэлэв.
  
  
  - Би зүгээр л гайхаж байсан ...
  
  
  "Юу?"
  
  
  "Энэ тэнэг юм". Түүний гар үнэхээр авъяаслаг, чадварлаг байсан.
  
  
  "Юу ч биш" гэж би хэлэв. "Тэнэг байх нь хамаагүй."
  
  
  "За, энэ бол тэнэг юм.
  
  
  "За, хэрэв энэ нь таныг зовоож байгаа бол шууд хэлж болно" гэж би хэлэв.
  
  
  Тэр хэсэг зуур даавуун доогуур оров. Тэр бас тэнд юу хийх талаар маш сайн санаатай байв.
  
  
  Залхуу зантай, гөлгөр, хөмсөг зангидан нэгэн зэрэг тэр даавуун доороос мөлхөж гарав. Гар дахин завгүй байв.
  
  
  "Үгүй" гэж тэр хэлэв. "Би үнэхээр асуух ёсгүй."
  
  
  "Гуйя" гэж би хэлэв. 'Зүгээр л асуу. Надад таалагдахын тулд.
  
  
  Түүний гар яг одоо маш завгүй байв. -Тэгэхгүй байна уу?
  
  
  "Үгүй ээ, би дургүйцэхгүй гэдэгт итгэлтэй байна."
  
  
  "Чи итгэлтэй байна уу?"
  
  
  "Мэдээж, үнэхээр итгэлтэй."
  
  
  -Танаас хоёр асуулт асууж болох уу?
  
  
  "Надаас гурав, тав, зуун асуулт асуу."
  
  
  "Энд сайхан байна, тийм үү, Ник?"
  
  
  - Энэ таны асуултуудын нэг мөн үү?
  
  
  "Үгүй" гэж тэр уруулаа миний уруул дээр дарав. "Би чамд баярлалаа гэж л хүссэн."
  
  
  - Тэгээд эдгээр асуултууд?
  
  
  "За" гэж тэр хэлэв. "Эхний асуулт: Та надад төлөх ёстой таван франкаа буцааж өгөх үү?"
  
  
  Хариуд нь би ширээний тавцан руу ойртон түрийвчнээсээ таван франкийн дэвсгэртийг гаргаж ирлээ. Би түүнд өгсөн.
  
  
  -Хоёр дахь асуулт?
  
  
  “Одоо хүмүүс намайг их үзэсгэлэнтэй гэж ярьдаг. Гэсэн хэдий ч хүмүүс гоо үзэсгэлэн нь гаднаас хэтэрдэггүй гэж үргэлж хэлдэг. Ник, хэрвээ би үзэсгэлэнтэй бол миний гоо үзэсгэлэн зөвхөн гадна талдаа байдаг уу?
  
  
  Ямар ч үг хэрэггүй байсан. Хариуд нь би түүний биетэй тааралдсан.
  
  
  * * *
  
  
  
  Номын тухай:
  
  
  Ник Картер Францын Ривьерийн казинод Николь Караг харсан. Гэвч... Николь тэнд байхаа больсон. Хэдэн жилийн өмнө тэрээр автомашины ослоор нас барсан.
  
  
  Тэгвэл үхсэн охины царайтай энэ эмэгтэй хэн байсан бэ? Картерын үүрэг бол үүнийг олж мэдэх явдал байв.
  
  
  Гэвч хэд хэдэн хүн түүний аймшигт орчин нь сая сая долларын үнэтэй гэдэгт итгэдэг байв. Энэ хооронд хэн нэгэн Францын тансаг далайн эргээс Нью-Йоркийн "өмхий" далайн эрэг хүртэл үргэлжилсэн тагнуулын ажлаар дэлхийн алтны нөөцийн багагүй хувийг авч байна...
  
  
  Энэ эргэлзээтэй хэрэгт Пенни Даун ямар үүрэг гүйцэтгэв?
  
  
  
  
 Ваша оценка:
Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список
Сайт - "Художники" .. || .. Доска об'явлений "Книги"