|
|
||
|
Канверт знiкае ў паштовай скрынцы, Адсюль пачнецца адлiк чакання. А час, як муха на павуцiнцы, Накрэслiць сiмвалы невяртання Па белым полi пражытых дзён... Няўлоўны сон. Адказ...Цi будзе на лiст адчайны? Не прадказаць мне, што будзе заўтра. Не адказаць мне, чаго чакаю, Цi не патрушчыць надзею праўда? I рэжа цемру лiхiх завей Агонь надзей... 1998, лiпень, 4, субота |
|