|
|
||
|
...I вечарам шэрага дня Вецер знясе iмя, Ноч забярэ сабе твар, Схавае мiж цяжкiх хмар, Дождж успамiны змые, Словы свае i чужыя, Даты, месцы, падзеi... Надзеi... I памяць зацвердзiць закон, Што быў гэта нават не сон - Увогуле не было... Ды што гэта? Там, за шклом? Фантом... 1998, лiстапад, 10, аўторак, 14:55 |
|