|
|
||
|
Кветкi на чорным асфальце, Вiльготным ад знiклага снегу. Вецер-штукар нечаканай Захоплены iкебанай. Яго нябачныя пальцы Кратаюць ружаў палеглых Цёплыя шчэ пялёсткi, Сон iх трывожаць апошнi... Бясконцы... Хтосьцi, учора каханы, Пазбаўлены гэта стану... Справа звычайная, Божа, Пад абыякавым сонцам... 1999, сакавiк, 7, нядзеля, 16:24 |
|