|
|
||
|
Паветра празрыстай Бетоннай плытай Кладзецца на плечы Хутчэй бы вечар Ды дзень як вечнасць Здаецца бясконцым I смалiць сонца Немiласэрна Абшар палеглым Зусiм здаецца Па iм гарачы Гуляе вецер Вые i плача Сухiмi вачыма Малюе штосьцi З пылу i дыму Ляпае злосна Ў забытыя форткi I смак паветра Здаецца прагорклым I анiслова Толькi шолах Рыпенне i шоргат... 1999, красавiк, 29, чацвер, 22:38 |
|