|
|
||
|
Радкi кладуцца на паперу, Нiбыта ў баразну зярняты, I словы, вартыя даверу, Прыходзяць самi, як на свята. Хоць працы шмат яшчэ чакае На ненапiсаных старонках, Ды прыйдзе час для ураджаю, I ўзыдуць вершы важкай гронкай. Але той дзень - пакуль што ў марах. I шмат чакае працы iншай. Па небу праплываюць хмары. I ўжо апала квецень з вiшняў... I перш чым рушыць у дарогу, Хачу усiм я пажадаць - Наперад! I не адступаць. Ну, як казалi продкi, з Богам! 1999, лiпень, 15 |
|