|
Туман
накрыў пушыстай коўдрай
мой стомлены чаканнем горад.
Вяршынi гмахаў знiклi ў небе,
шукаючы зiму.
Туман
сышоў з дарогi гэтай
ад хмараў i да самай глебы.
I дахi рушылi да зорак,
пакiнуўшы зямлю.
На апусцелыя абшары,
дзе знiклi нат у небе хмары,
прыйшла зiма.
А горада - няма
...
2000, снежань, 15, пятница - 18, панядзелак
|