У паветры выразна запахла дажджом
Першы раз ад пачатку вясны
Я ж нырнуў пад зямлю
У метро
Хоць якраз я яго -
А не дождж - не люблю
I за спевамi колаў было не чутно
Як захмарнае мора нарэшце знайшло
Адшукала дарогу да ссохлай зямлi
Незлiчоныя дзiркi мiж хмар працяклi
Неба зноў да зямлi прырастае дажджом
Зафарбоўвае шэрань сцяны
Правады i струменi бясконцасць крыжоў
Заплялi ў адпяваннi зiмы...
Выйшаў я з-пад зямлi...
А дождж i прайшоў
Ужо.
2002, красавiк, 17, серада, 12:52
|