|
|
||
|
Памятаю яшчэ - вунь там Стаялi не штампаваныя гмахi, А вёска цi ейная рэшта Трымалася ўпарта За месца пад сонцам (Яна ж з'явiлася першай). I пылу не ведала шкло. Не, пыл там быў, Але гэты пыл Шкоды не нёс для жыцця. Таму яно мела працяг - Светлы, пярэсты, шумны. Цяпер тут горад... Што? Не, мне Не сумна. 2015, снежань, 15, аўторак, 21:00 |
|