Drs P (Heinz Hermann Polzer) Dodenrit - Смертельная поездка

Мы ехали на тройке сквозь бесконечный лес 
Мороз стоял за тридцать, щипал за щеки бес
Хрустел снежок и брызгал стремглав из-под подков   
Таков сибирский вечер, зато нет в округе львов 

Мы ехали с дитями - малютки были все
Чтоб скрасить путь неблизкий, я песню пел себе
Тенистый, непроглядный лес и видно путь едва  
Зато удачно как, скажите, - нет нигде ни льва! 

Мы в Омск стремились, да конца дороги не видать
Веселые мы песни пели - время скоротать
Но чу!.. зашевелилось что-то вдруг там вдалеке
Зловещие фигуры темнеют, эгеге...

Они пока не близко, но можно разглядеть:
Их много... быстро-быстро бежит за нами смерть
Бежит и догоняет постепенно, и тогда... 
Ведь может наших деточек настигнуть - вот беда! 

Темнеют силуэты, проворно мчится стая
Две пары сильных лап у них, их взгляды ужасают
У них большие зубы, что видно очень ясно
Похоже, это волки, и презлобные... ужасно!

Тревога нарастает, но я не паникую
Я песнями народными сдержу судьбину злую!
Мы знаем много-много и поем не умолкая
Но рысью, врассыпную настигает волчья стая...

До Омска остается и всего-то сотня верст
Приятно, что лошадок поменять днем удалось
Но вот несчастье, волки близко и прыжки их резки
Сияют их глаза чудовищным голодным блеском

Мы все же беззаботны и поем без перерыва
Но нужно пошептаться, чтобы все прошло без срыва 
Кому пропасть первее, под зонтом шепчу жене я  
"Что будем делать? - говорю. - Давай, скажи скорее"

"Пусть Игорь будет первым?" - "Нет, играет он на скрипке!"
"Наташа?" - "Нет: из школы не приходит без улыбки!"
"Ну значит, Соня?" - "Соня нет, у ней прекрасный альт"
Вот так в итоге на Петра-малютку выбор пал.

Под пение хватаю я карапуза ловко 
Летит он из повозки наружу с жутким воплем
Вмиг волки устремились за лакомой добычей...
Восемьдесят с лишним вёрст проедем к ночи мы, чай

За вкусовые качества мы очень чтим Петра
Ведь мы теперь на время свободны от врага
И мчимся мы вперед опять, как будто в страшном сне
Мы едем-едем-едем, ое, ое, ое

Но снова слышен вой и вновь надежды нет. Погоня...
Нас волки окружают и на очереди Соня
Прощай, дитя, была ты весела так и смела
Нам восемьдесят верст осталось, раз - и все дела

Я в думы погрузился, а супруга слезы льёт
Ты глянь, там сзади волки - стая вновь не отстаёт
Что ж, Игорь, жаль, не быть тебе уж больше виртуозом
Пятьдесят две версты осталось (и девчушка в дар хаосу)

Вот Игорь исчезает, и у нас есть передышка
Но нет, уж волки снова здесь! Бегут они вприпрыжку
Кошмарный крик Наташи нам раздирает душу
Всего-то тридцать шесть еще, и я почти не трушу

Моя жена и я, остался только наш дуэт
ну что тут скажешь, да, четыре сбоку - ваших нет
Увы, я тоже присужден как есть несытой шайке?
Еще всего двадцатка верст - и финиш нашей байке

Пою я весело опять - уж виден Омск сквозь веси
От радости подпрыгнув, я теряю равновесие...
Пока меня глотают волки, мысль мелькнула: "О, 
Да, Омск красивый город, но уж слишком далеко!"


We rijden met de trojka door 't eindeloze woud
Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud
De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw
't Is avond in Siberië, en nergens is een leeuw

We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong
Door 't eindeloze woud waarover ik zoeven zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein
Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn

We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond:
Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond

Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel
Het is een hele massa en ze lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij ons in
Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin

De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien

Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek
Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen heel wat af
Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf

Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst
't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst
Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald
Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt

We doen heel onbekommerd en we zingen continu
Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw
"Wie moet er aan geloven," vraag ik, "toe, bedenk eens gauw"

"Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool"
"Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!"
"En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt"
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt

Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet
Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij
Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid
Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom
Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom 

Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd
De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf
Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf

Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan
En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan
Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos
Nog tweeënvijftig werst en daar was laatst een meisje loos

Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust
Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel
Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel


Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet
En als 't even mee wil zitten halen we het net
Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep
Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep

Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech
Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"


(Trojka hier, trojka daar)
(Тройка тут, тройка там)
Ja, je ziet er veel dit jaar
да, ты видел много за этот год
(Trojka hier, trojka daar)
Overal zit paardehaar
везде конский волос
(Trojka hier, trojka daar)
Steeds uit voorraad leverbaar
доставка все еще возможна из запасов
(Trojka hier, trojka daar)
Zachtjes snort de samovaar
нежное пыхтенье самовара
(Trojka hier, trojka daar)
Met een Slavisch handgebaar
славянским жестом
(Trojka hier, trojka daar)
Doe het zelf met naald en schaar
сделай сам иголкой и ножницами
(Trojka hier, trojka daar)
Is dat nu niet wonderbaar
это ли не чудесно
(Trojka hier, trojka daar)
Twee halfom en een tartaar
два ?? и один тартар
(Trojka hier, trojka daar)
Een liefdadigheidsbazaar
благотворительный базар
(Trojka hier, trojka daar)
Hulde aan het gouden paar
слава золотой чете
(Trojka hier, trojka daar)
Foei hoe suffend staat gij daar
фу, как тупо вы там стоите
(Trojka hier, trojka daar)
Moeder is de koffie klaar
у матушки готов кофе
(Trojka hier, trojka daar)
Kijk daar loopt een adelaar
смотри, там идет орел
(Trojka hier, trojka daar)
Is hier ook een abattoir
здесь тоже скотобойня
(Trojka hier, trojka daar)
Basgitaar en klapsigaar
бас-гитара и сигара с крышечкой
(Trojka hier, trojka daar)
Flinkgebouwde weduwnaar
крепко сбитый вдовец
(Trojka hier, trojka daar)
Leve onze goede Tsaar!
Да здравствует добрый царь!