Supernus locus multa obscurus et gelidus est. Cum subter specto, vita terrae speciem habet irrealem, incertum. Atque omnia, quae subter caelo posita sunt, trepida sunt et movent rapide- et magnifici tardique sumus.
Cum unus stans supter vertit vultum ad caelum et suspicit ad nos, tentat videre quidquam in obscuritate infinita, putamus hoc ridiculum esse: non videri, sed imaginari possumus, facies nostra originalis aperta est his, qui sagaces sunt non maxime prospicientes.
Gelu caeli stellati stellati implet illos afflicatione, timore tremoreque, illis spectantibus supra, adversantur et evadint retro.
Aliquando momentum tantum erit, ubi perciperi non poterimus, sternemus separatа stella, diffusa in Universo.