Нешта закалола востра ѓ сэрца,
Можа досыць словам варажыць.
Ад сябе нiкуды не падзецца.
Вораны даѓно ляцяць кружыць.
Iм то што, жыцце адно цi болей,
Меньш - не трэба, больш жа не бываць.
Слову, што я адпусцiѓ на волю
Прыйдзе час маѓчанне шанаваць.
Заѓтра гэту боль сваю забуду,
Толькi сэрцу болi не забыць.
  25.10.2004