Iдзём мы братэрскiмi калонамi
за кроѓ, за гонар, за свой род.
I ззяе нябёсаѓ шчыт за кронамi,
дзе кружаць птушкi карагод.

Нам не патрэбна жоѓцi публiка,
Ад iх зачысцiм мы абсяг,
Жыве, хай белая рэспублiка,
лунае хай наш грозны сцяг.

Гарыць свiтанак iзноѓ над схiламi,
сэрцы напоѓнены агнём.
Мы верым, што сонца за магiламi
нас стрэне лютым прамянём.

Юнацкасць наперад крочыць правая,
раве лiцвiнская труба.
Вядзе зноѓ у штармы крывавыя,
нас старажытная Лiтва

Мы тут, насупраць непазбежнасцi,
браты што празываюць, - бой!
Каб жыѓ народ у незалежнасцi,
мы ѓсталi белаю сцяной.