ЮЗЕФ БАРАН
ВЕЧНОСТЬ

может быть  мы вернемся там к разговорам
которые прервали здесь
на самом важном месте 
к встречам
которые столько  обещали
но часы приказывали  расстаться
мы проложим рельсы в бесконечность
всем  пустившимся в путь
которые застряли в чистом поле
высохшие ручейки заструятся вновь
и разбегутся в разные стороны
из ниток брошенных при поспешном марше
мы свяжем разорванные судьбы
все что мы пережили разрастётся там до
поднебесных размеров набухнет расплодится словно
в тропических запущенных садах
и все чего нам не удалось совершить ( какие чудесные
истории открывались   во встреченных взглядах случай -
ных людей и как быстро мы обрывали их пока они не
осуществились)
потому что мы жили наспех рассеивая только
зерна на ветер
не оглядываясь назад
и огромным будет наше удивление
когда желая пережить все с самого начала
мы будем вынуждены продираться
через неоглядный дикий лес вечности

Poeta Józef Baran
WIECZNOŚĆ
być może powrócimy tam do rozmów
które przerwaliśmy tu
w najważniejszym miejscu
do spotkań
które tak ciekawie się zapowiadały
lecz zegarek nawoływał do rozstania
dobudujemy szyny w nieskończoność
wszystkim napoczętym podróżom
które ugrzęzły w szczerym polu
zaschnięte strumyki wytrysną na nowo
i rozbiegną się w różne strony
z wątków porzuconych w pośpiesznym marszu
wysnujemy zaniechane losy
wszystko co przeżyliśmy będzie tam rozrastało się do
niebotycznych rozmiarów pęczniało rozpleniało niczym
w tropikalnych nie strzeżonych ogrodach
i wszystko czego nie zdążyliśmy ziścić (jakież niewiarygodne
historie mieściły się w spojrzeniach krzyżowanych z przypad-
kowymi ludźmi i jak szybko przecinaliśmy je nim zdążyły
się wydarzyć)
bo żyliśmy pośpiesznie rozsiewając tylko
ziarna na wiatr
nie oglądając się za siebie
i wielkie będzie nasze zdziwienie
gdy chcąc przeżyć wszystko od początku
będziemy się musieli przedzierać
przez niezgłębioną puszczę wieczności