|
|
||
Збигнев Херберт Допрос Ангела Когда он стоит перед ними в тени подозрений он по-прежнему из материи света эоны его волос завиты в локоны невинности после первого вопроса к щекам приливает кровь кровь рапространяется на орудия дознания железом розгами медленным огнём очерчены границы его тела удар в спину вытягивает позвоночник между лужей и облаком после нескольких ночей работа завершена кожаное горло ангела полно липкого согласия как же прекрасна минута когда он падает на колени воплощённой виной сочащийся сущим язык колеблется между сломанными зубами и признанием его вешают вниз головой с ангельских волос стекают восковые капли создавая на полу простое предсказание. 1969. Zbigniew Herbert Przesłuchanie Anioła Kiedy staje przed nimi w cieniu podejrzenia jest jeszcze cały z materii światła eony jego włosów spięte są w pukiel niewinności po pierwszym pytaniu policzki nabiegają krwią krew rozprowadzają narzędzia i interrogacja żelazem trzciną wolnym ogniem określa się granice jego ciała uderzenie w plecy utrwala kręgosłup między kałużą a obłokiem po kilku nocach dzieło jest skończone skórzane gardło anioła pełne jest lepkiej ugody jakże piękna jest chwila gdy pada na kolana wcielony w winę nasycony treścią język waha się między wybitymi zębami a wyznaniem wieszają go głową w dół z włosów anioła ściekają krople wosku tworząc na podłodze prostą przepowiednię
|