|
|
||
Dorota Płoszczyńska Modlitwa daj panie wiersz cenniejszy niż szczęście poeta nie uczestniczy w rozpadzie on tylko zapisuje dwa światy jeden wymoszczony w pamięci drugi który przesuwa obrazy dnia na wiele sposobów daj panie wiersz gdy wystyga czułość a wstyd nie mieści się w głowie ani w pudelku z epoki pomyłek sąsiadka wróży na dwoje wadzi się z czasem o gotowe wzory przechodzenia na drugą stronę liczy rycerzy w Porsche pod domem ja tylko proszę daj wiersz panie z krwi i ciała na swoją chwałę aby związać przekleństwa pragnieniom nadać równowagę od korzenia po czubki w moje ręce wplątałeś niebo przecież jesteś niebem ziemią i wierszem Dorota Płoszczyńska Modlitwa МОЛИТВА дай господи стих что дороже счастья поэт не участвует в распаде он только записывает два мира один вымощен в памяти второй меняет изображения дня на разные лады дай господи стих когда чувствительность гаснет а стыд не вмещается ни в голове ни в шкатулке эпохи ошибок бабка надвое гадает спорит с временем о принятом направлении его хода на другой стороне обнаруживает рыцарей в Porsche подле дома я только прошу дай стих господи из крови и плоти ко славе твоей чтобы унять проклятия желаниям придать равновесие снизу доверху мои руки вплетены тобой в небо потому что ты и есть небо земля и стих ***
|